๑๒ ๔) ระบบการบริหารจดั การศกึ ษาท่ีมีประสิทธิภาพ เพื่อการพัฒนาผูเ้ รยี นอย่างทั่วถึงและ มคี ุณภาพ และการลงทนุ ทางการศึกษาทีค่ ุ้มคา่ และบรรลเุ ปา้ หมาย (Efficiency) หน่วยงาน สถานศึกษาและสถาบันการศึกษาทุกแห่งสามารถบริหารและจัดการศึกษา อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยคุณภาพและมาตรฐานระดับสากล จัดให้มีระบบการจัดสรรและใช้ทรัพยากร ทางการศึกษาที่ก่อประโยชน์สูงสุดในการพัฒนาผู้เรียนแต่ละคนให้บรรลุศักยภาพและความพร้อมเข้ามา มสี ่วนร่วมในการระดมทุนและร่วมรับภาระค่าใช้จา่ ยเพื่อการศึกษา โดยเฉพาะสถานประกอบการ สถาบัน และองค์กรตา่ ง ๆ ในสังคม และผเู้ รยี น ผา่ นมาตรการทางการเงินและการคลงั ทเ่ี หมาะสม ตัวชี้วัดที่สำคัญ เช่น ร้อยละของสถานศึกษาขนาดเล็กที่ไม่ผ่านเกณฑ์การประเมิน คณุ ภาพภายนอกลดลง มีระบบการบรหิ ารงานบคุ คล ครู และบุคลากรทางการศกึ ษาท่ีมปี ระสิทธภิ าพและ เป็นไปตามเกณฑม์ าตรฐาน รวมทง้ั มีกลไกส่งเสรมิ ให้ทกุ ภาคส่วนสนับสนุนทรัพยากรเพ่ือการจัดการศึกษา เปน็ ต้น ๕) ระบบการศึกษาที่สนองตอบและก้าวทันการเปลี่ยนแปลงของโลกที่เป็นพลวัตและ บรบิ ทท่ีเปลี่ยนแปลง (Relevancy) ระบบการศึกษาที่มีคุณภาพและมาตรฐาน สนองตอบและก้าวทันการเปลี่ยนแปลงของ โลกศตวรรษที่ ๒๑ สามารถพฒั นาทักษะ คุณลกั ษณะและสมรรถนะในการทำงานของกำลังคนในประเทศ ใหส้ อดคลอ้ งกับความต้องการของตลาดงาน สังคม และประเทศ ภายใต้ยทุ ธศาสตร์ชาติระยะ ๒๐ ปี และ ยุทธศาสตร์ประเทศไทย ๔.๐ ที่จะนำประเทศไทยก้าวข้ามกับดักประเทศที่มีรายได้ปานกลางสู่การเป็น ประเทศท่ีพัฒนาแลว้ ดว้ ยการศกึ ษาทส่ี ร้างความมน่ั คงในชวี ิตของประชาชน สังคมและประเทศชาติ และ การสรา้ งเสริมการเติบโตทีเ่ ปน็ มิตรกับสิง่ แวดล้อม ตัวชี้วัดที่สำคัญ เช่น อันดับความสามารถในการแข่งขันของประเทศด้านการศึกษาดีข้ึน สดั ส่วนผู้เรียนอาชีวศึกษาสูงขึน้ เมื่อเทียบกับผู้เรยี นสามญั ศึกษา และจำนวนสถาบันอุดมศึกษาท่ีติดอันดับ ๒๐๐ อนั ดบั แรกของโลกเพิม่ ข้นึ เป็นตน้ ๓. แผนพฒั นาเศรษฐกิจและสังคมแหง่ ชาติ ฉบับท่ี ๑๒ พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔ การพฒั นาประเทศไทยในชว่ งแผนพฒั นาเศรษฐกิจและสงั คมแห่งชาติ ฉบับท่ี ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) อยู่ในห้วงเวลาของการปฏิรูปประเทศเพื่อแก้ปัญหาพื้นฐานหลายด้านที่สั่งสมมานานท่ามกลาง สถานการณโ์ ลกท่เี ปล่ียนแปลงรวดเร็วและเช่ือมโยงกันใกล้ชิดมากขึ้น การแข่งขนั ด้านเศรษฐกิจจะเข้มข้น มากขึ้น สังคมโลกจะมีความเชื่อมโยงใกล้ชิดกันมากขึ้นเป็นสภาพไร้พรมแดน การพัฒนาเทคโนโลยีจะมี การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและจะกระทบชีวิตความเป็นอยู่ในสังคมและการดำเนินกิจกรรม ทางเศรษฐกิจอย่างมาก ขณะที่ประเทศไทยมีข้อจำกัดของปัจจัยพื้นฐานเชิงยุทธศาสตร์เกือบทุกด้านและ จะเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาที่ชัดเจนขึ้น ช่วงแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ นับเป็นจังหวะเวลาที่ท้าทาย อย่างมากทป่ี ระเทศไทยต้องปรับตวั ขนานใหญ่ โดยจะตอ้ งเรง่ พัฒนาวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี การวจิ ัยและ พัฒนา และนวัตกรรมให้เป็นปัจจัยหลักในการขับเคลื่อนการพัฒนาในทุกด้านเพื่อเพิ่มขีดความสามารถ ในการแข่งขันของประเทศไทยท่ามกลางการแข่งขันในโลกที่รุนแรงขึ้นมาก แต่ประเทศไทยมีข้อจำกัด หลายด้าน อาทิ คุณภาพคนไทยยังต่ำ แรงงานส่วนใหญ่มปี ัญหาทั้งในเรื่ององคค์ วามรู้ ทักษะ และทัศนคติ สังคมขาดคุณภาพและมีความเหลื่อมล้ำสูงที่เป็นอุปสรรคต่อการยกระดับศักยภาพการพัฒนา โครงสร้าง ประชากรจะเข้าสู่สังคมสูงวัยอย่างสมบูรณ์ภายในสิ้นแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ ด้านทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดลอ้ มก็ร่อยหรอเสื่อมโทรมอย่างรวดเรว็ ซ่งึ เปน็ ทัง้ ตน้ ทุนในเชงิ เศรษฐกจิ และผลกระทบร้ายแรง
๑๓ ตอ่ คณุ ภาพชีวิตประชาชน ในขณะท่ีการบริหารจดั การภาครฐั ยังด้อยประสิทธภิ าพ ขาดความโปรง่ ใส และ มีปัญหาคอร์รัปชันเป็นวงกว้าง จึงส่งผลให้การผลักดันขับเคลื่อนการพัฒนาไม่เกิดผลสัมฤทธิ์เต็มท่ี บางภาคส่วนของสังคมจึงยงั ถกู ท้งิ อยู่ข้างหลัง ท่ามกลางปัญหาท้าทายหลากหลายที่เป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับการพัฒนาประเทศใน ระยะยาวดังกล่าว ก็เป็นที่ตระหนักร่วมกันในทุกภาคส่วนว่าการพัฒนาประเทศไทยไปสู่การเป็นประเทศ ที่พัฒนาแล้ว มีความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืนในระระยาวได้นั้น ประเทศต้องเร่งพัฒนาปัจจัยพื้นฐาน เชิงยุทธศาสตร์ในทุกด้าน ได้แก่ การเพิ่มการลงทุนเพื่อการวิจัยและพัฒนา การพัฒนาวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และนวัตกรรม ซึ่งต้องดำเนินการควบคู่กับการเร่งยกระดับทักษะฝีมือแรงงานกลุ่มที่กำลังจะ เข้าสู่ตลาดแรงงานและกลุ่มที่อยู่ในตลาดแรงงานในปัจจุบันให้สอดคล้องกับสาขาการผลิตและบริการ เป้าหมาย และการเปลี่ยนแปลงด้านเทคโนโลยี รวมถึงการพัฒนาคนในภาพรวมให้เป็นคนที่สมบูรณ์ใน ทุกช่วงวัยที่สามารถบริหารจัดการการเปลี่ยนแปลงที่เป็นสภาพแวดล้อมการดำเนินชีวิตได้อย่างดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาทุนมนุษย์จากการยกระดับคุณภาพการศึกษา การเรียนรู้ การพัฒนาทักษะ และยกระดับคุณภาพบริการสาธารณสุขให้ทั่วถึงในทุกพื้นที่ พร้อมทั้งต้องส่งเสริมบทบาทสถาบัน ทางสังคม ในการกลอ่ มเกลาสร้างคนดี มวี นิ ัย มีค่านิยมทดี่ ีและมคี วามรบั ผดิ ชอบตอ่ สังคม ภายใต้ข้อจำกัดของปัจจัยพื้นฐานสำหรับการพัฒนาประเทศไทยในทุกด้านดังกล่าว ท่ามกลางแนวโน้มโลกที่มีการพัฒนาเทคโนโลยีใหม่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว และประเทศต่าง ๆ กำลังเร่ง พัฒนานวัตกรรมและนำมาใช้ในการเพิ่มมูลค่าผลผลิตและเพิ่มผลิตภาพการผลิตเพื่อเป็นอาวุธสำคัญ ในการต่อสู้ในสนามแข่งขันของโลกและการใช้ในการยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน จึงเป็นความท้าทาย อย่างยิ่งสำหรับประเทศไทยทีจ่ ะตอ้ งเร่งพัฒนาปจั จัยพื้นฐานทางยุทธศาสตร์ทุกด้าน ได้แก่ การลงทุนเพ่ือ การวิจัยและพัฒนา การพัฒนาวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและนวัตกรรม การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและ ระบบโลจิสติกส์ให้เป็นระบบโครงข่ายที่สมบูรณ์และมีประสิทธิภาพ การพัฒนาทุนมนุษย์ และการปฏิรูป การให้การบริหารจัดการมีประสิทธิภาพ โปร่งใส และมีความรับผิดชอบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปรับปรุง ดา้ นกฎระเบยี บและระบบการบริหารราชการแผ่นดิน โดยแผนพฒั นาฯ ฉบับที่ ๑๒ มงุ่ เนน้ การนำความคิด สร้างสรรค์และการพัฒนานวัตกรรมเพื่อทำให้เกิดสิ่งใหม่ที่มีมูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจทั้งในเรื่อง กระบวนการผลติ และรูปแบบผลิตภณั ฑ์และบริการใหม่ ๆ การเปล่ยี นแปลงเทคโนโลยี รูปแบบการดำเนิน ธุรกิจ และการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของผู้คนในสังคมทั้งที่เป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างถอนรากถอนโคนและ การพัฒนาต่อยอด รวมถึงการใช้นวัตกรรมสำหรับการพัฒนาสินค้าและบริการทั้งในระดับพื้นบ้านจนถึง ระดับสูง ซึ่งมีผลต่อคุณภาพชีวิตและความเปน็ อยูข่ องประชาชนในวงกว้าง ดังนั้น การพัฒนาในช่วง ๕ ปี ต่อจากนี้ไปจะเป็นช่วงที่มุ่งเน้นการพัฒนาบนฐานภูมิปัญญาที่เกิดจากการใช้ความรู้และทักษะ การใช้ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี การวิจัยและพัฒนาและการพัฒนานวัตกรรมนำมาใช้ในทุกด้านของการพัฒนา การพัฒนามีความเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมและสอดคล้องกับกรอบเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน ขยายและ สร้างฐานรายได้ใหมท่ ี่ครอบคลุมทัว่ ถึงมากขึน้ ควบคู่ไปกับการต่อยอดฐานรายได้เดิม สังคมไทยมีคุณภาพ และมีความเป็นธรรมโดยมีที่ยืนสำหรับทุกคนในสังคมและไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง และเป็นการพัฒนาที่ เกดิ จากการผนึกกำลงั ใจการผลกั ดันขบั เคล่ือนร่วมกนั ของทุกภาคสว่ น (Thailand 4.0) การพัฒนาภายใต้แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ จึงเป็น ๕ ปีแรกของการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๗๙) สู่การปฏิบัติ โดยที่ยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี เป็นแผนแม่บทหลักของ การพัฒนาประเทศไทยให้มีความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน โดยได้กำหนดเป้าหมายอนาคตประเทศไทยใน ระยะ ๒๐ ปี พร้อมทั้งประเด็นยุทธศาสตร์และแนวทางหลักที่จะขับเคลื่อนไปสู่เป้าหมายระยะยาว
๑๔ ของประเทศที่ได้กำหนดไว้ โดยมีแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ เป็นเครื่องมือหรือกลไกสำคัญที่สุดที่ถ่ายทอด ยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๗๙) สู่การปฏิบัติในลำดับแรกที่ขับเคลื่อนไปสู่การบรรลุ เป้าหมายในระยะยาวได้ในที่สุด โดยมีกลไกตามลำดับต่าง ๆ และกลไกเสริมอื่น ๆ ในการขับเคลื่อนสู่ การปฏิบตั ใิ หเ้ กิดประสิทธิผลตามเปา้ หมาย ๓.๑ หลักการสำคัญของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) การพัฒนาประเทศไทยในระยะแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ จะมุ่งบรรลุเป้าหมายในระยะ ๕ ปี ที่จะสามารถต่อยอดในระยะต่อไปเพื่อให้บรรลุเป้าหมายการพัฒนาระยะยาวตามยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี โดยมีหลักการสำคญั ของแผนพัฒนาฯ ดงั นี้ ๓.๑.๑ ยึด “หลักปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพียง” ตอ่ เน่อื งมาตง้ั แตแ่ ผนพฒั นาฯ ฉบบั ท่ี ๙ เพื่อให้เกิดบูรณาการการพัฒนาในทุกมิติอย่างสมเหตุสมผล มีความพอประมาณ และมีระบบภูมิคุ้มกัน และการบริหารจัดการความเสีย่ งที่ดี ซึ่งเป็นเงือ่ นไขจำเปน็ สำหรับการพฒั นาท่ียัง่ ยืนโดยม่งุ เน้นการพัฒนา คนให้มีความเป็นคนที่สมบูรณ์ สังคมไทยเป็นสังคมคุณภาพ สร้างโอกาสและมีที่ยืนให้กับทุกคนในสังคม ได้ดำเนินชีวิตที่ดีมีความสุขและอยู่ร่วมกันอย่างสมานฉันท์ ในขณะที่ระบบเศรษฐกิจของประเทศ ก็เจรญิ เติบโตอยา่ งต่อเนื่อง มคี ณุ ภาพ และมีเสถียรภาพ การกระจายความมั่งคั่งอย่างท่ัวถึงและเป็นธรรม เป็นการเติบโตที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม รักษาความหลากหลายทางชีวภาพ ชุมชนวิถีชีวิต ค่านิยม ประเพณี และวัฒนธรรม ๓.๑.๒ ยึด “คนเป็นศนู ยก์ ลางการพฒั นา” มงุ่ สรา้ งคุณภาพชีวติ และสขุ ภาวะที่ดีสำหรับ คนไทย พัฒนาคนให้มีความเป็นคนที่สมบูรณ์มีวินัย ใฝ่รู้ มีความรู้ มีทักษะ มีความคิดสร้างสรรค์ มีทัศนคติที่ดี รับผิดชอบต่อสังคม มีจริยธรรมและคุณธรรม พัฒนาคนทุกช่วงวัยและเตรียมความพร้อม เข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างมีคุณภาพ รวมถึงการสร้างคนให้ใช้ประโยชน์และอยู่กับสิ่งแวดล้อมอย่างเกื้อกูล อนุรักษ์ ฟืน้ ฟู ใช้ประโยชน์ทรพั ยากรธรรมชาตแิ ละส่งิ แวดล้อมอยา่ งเหมาะสม ๓.๑.๑ ยึด “วิสัยทัศน์ภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี” มาเป็นกรอบของวิสัยทัศน์ ประเทศไทยในแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ วิสัยทัศน์ “ประเทศไทยมีความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน เป็นประเทศ พัฒนาแล้ว ด้วยการพัฒนาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง” หรือเป็นคติพจน์ประจำชาติว่า “มั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน” โดยที่วิสัยทัศน์ดังกล่าวสนองตอบต่อผลประโยชน์แห่งชาติ ได้แก่ การมีเอกราช อธิปไตย และบูรณภาพแห่งเขตอำนาจรัฐ การดำรงอยู่อย่างมั่นคงยั่งยืนของสถาบันหลักของชาติ การดำรงอยู่อย่างมั่งคงของชาติ และประชาชนจากภยั คุกคามทุกรูปแบบ การอยู่ร่วมกันในชาติอย่างสันติ สขุ เป็นปกึ แผน่ มคี วามม่นั คงทางสงั คมท่ามกลางพหสุ งั คมและการมีเกียรติและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ ความเจริญเติบโตของชาติ ความเป็นธรรมและความอยู่ดีมีสุขของประชาชน ความยั่งยืนของฐาน ทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม ความมั่นคงทางพลังงาน อาหารและน้ำ ความสามารถในการรักษา ผลประโยชน์ของชาติภายใต้การเปลี่ยนแปลงของสภาวะแวดล้อมระหว่างประเทศและการอยู่ร่วมกัน อย่างสันติ ประสานสอดคล้องกันด้านความมั่นคงในประชาคมอาเซียนและประชาคมโลกอย่างมีเกียรติ และศกั ด์ิศรี ประเทศไทยไม่เปน็ ภาระของโลกและสามารถเก้ือกูลประเทศทีม่ ีศักยภาพทางเศรษฐกิจด้อยกว่า ๓.๑.๔ ยึด “เป้าหมายอนาคตประเทศไทยปี ๒๕๗๙” ที่เป็นเป้าหมายในยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี มาเป็นกรอบในการกำหนดเปา้ หมายที่จะบรรลุใน ๕ ปีแรกและเป้าหมายในระดับย่อยลงมา โดยท่ี เป้าหมายและตัวชี้วัดในด้านต่าง ๆ มีความสอดคล้องกับกรอบเป้าหมายที่ยั่งยืน (SDGs) ทั้งนี้ เป้าหมาย ประเทศไทยในปี ๒๕๗๙ ซึ่งเป็นที่ยอมรับร่วมกันนั้นพิจารณาจากทั้งประเด็นหลักและลักษณะของ
๑๕ การพัฒนา ลักษณะฐานการผลิตและบริการที่สำคัญของประเทศ ลักษณะของคนไทยและสังคมไทยท่ี พึงปรารถนา และกลุ่มเป้าหมายในสังคมไทย โดยกำหนดไว้ดังนี้ “เศรษฐกิจและสังคมไทยมีการพัฒนา อย่างมั่นคงและยั่งยืนบนฐานการพัฒนาที่ยั่งยืน สังคมไทยเป็นสังคมที่เป็นธรรมมีความเหลื่อมล้ำน้ อย คนไทยเปน็ มนุษยท์ ่ีสมบรู ณ์ เป็นพลเมืองที่มีวนิ ยั ตนื่ ร้แู ละเรียนรู้ไดด้ ว้ ยตนเองตลอดชีวติ มีความรู้ มีทักษะ และทัศนคติที่เป็นค่านิยมที่ดี มีสุขภาพร่างกายและจิตใจที่สมบูรณ์ มีความเจริญเติบโตทางจิตวิญญาณ มีจิตสาธารณะและทำประโยชน์ต่อส่วนรวม มีความเป็นพลเมืองไทย พลเมืองอาเซียน และพลเมืองโลก ประเทศไทยมีบทบาทสำคัญในเวทีนานาชาติ ระบบเศรษฐกิจตั้งอยู่บนฐานของการใชน้ วัตกรรมนำดิจิทลั สามารถแขง่ ขนั ในการผลติ ได้และค้าขายเป็น มคี วามเปน็ สงั คมประกอบการ มีฐานการผลติ และบริการที่มี คุณภาพและรูปแบบที่โดดเด่นเป็นที่ต้องการในตลาดโลก เป็นฐานการผลิตและบริการที่สำคัญ เช่น การให้บริการคุณภาพท้ังด้านการเงนิ ระบบโลจิสติกส์ บรกิ ารด้านสุขภาพ และท่องเท่ียวคุณภาพ เป็นครัวโลก ของอาหารคณุ ภาพและปลอดภยั เป็นฐานอุตสาหกรรมและบริการอจั ฉริยะทเ่ี ป็นอุตสาหกรรมแห่งอนาคต ทีใ่ ชน้ วตั กรรม ทนุ มนษุ ย์ทกั ษะสงู และเทคโนโลยีอัจฉรยิ ะ มาตอ่ ยอดฐานการผลิตและบริการที่มีศักยภาพ ในปัจจุบันและพัฒนาฐานการผลิตและบริการใหม่ ๆ เพื่อนำประเทศไทยไปสู่การมีระบบเศรษฐกิจ สังคม และประชาชนทมี่ ีความเป็นอัจฉรยิ ะ” ๓.๑.๕ ยึด “หลักการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ลดความเหลื่อมล้ำและขับเคลื่อน การเจริญเติบโตจากการเพิ่มผลติ ภาพการผลิตบนฐานของการใช้ภูมิปัญญาและนวตั กรรม” แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ มุ่งเน้นการสร้างความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่มีความครอบคลุมท่ัวถึงเพื่อเพิ่มขยายฐาน กลุ่มประชากรช้ันกลางให้กว้างขึน้ โดยกำหนดเปา้ หมายในการเพิ่มโอกาสทางเศรษฐกิจ โอกาสทางสังคม และรายได้ของกลุ่มประชากรรายได้ต่ำสุดร้อยละ ๔๐ ให้สูงขึ้น นอกจากนี้ การเพิ่มผลิตภาพการผลิต บนฐานของการใช้ภูมิปัญญาและพัฒนานวัตกรรมนับเป็นหัวใจสำคัญในการขบั เคลื่อนการพัฒนาในระยะ ต่อไปสำหรับทุกภาคส่วนในสังคมไทย โดยที่เส้นทางการพัฒนาที่มุ่งสู่การเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วน้ัน กำหนดเป้าหมายทั้งในด้านรายได้ ความเป็นธรรม การลดความเหลื่อมล้ำและขยายฐานคนชั้นกลาง การสร้างสงั คมทมี่ ีคณุ ภาพและมีธรรมาภบิ าล และความเป็นมติ รตอ่ ส่งิ แวดลอ้ ม ๓.๑.๖ ยึด “หลักการนำไปสู่การปฏิบัติให้เกิดผลสัมฤทธิ์อย่างจริงจังใน ๕ ปีที่ต่อยอด ไปสู่ผลสัมฤทธิ์ที่เป็นเป้าหมายระยะยาว” จากการที่แผนพัฒนาฯ เป็นกลไกเชื่อมต่อในลำดับแรกที่จะ กำกับและส่งต่อแนวทางการพัฒนาและเป้าหมายในยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี ให้เกิดการปฏิบัติในทุกระดับ และในแต่ละด้านอย่างสอดคล้องกัน แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ จึงให้ความสำคัญกับการใชก้ ลไกประชารัฐ ที่เปน็ การรวมพลังขบั เคลื่อนจากท้ังภาครัฐ เอกชน และประชาชน และการกำหนดประเดน็ บูรณาการของ การพัฒนาที่มีลำดับความสำคัญสูง และได้กำหนดในระดับแผนงาน/โครงการสำคัญที่จะตอบสนองต่อ เป้าหมายการพัฒนาได้อย่างแท้จริง รวมทั้งการกำหนดเป้าหมายได้คำนึงถึงความสอดคล้องกับเป้าหมาย ระยะยาวของยุทธศาสตร์ชาติและการเป็นกรอบกำกับเป้าหมายและตัวชี้วัดในระดับย่อยลงมาที่จะต้อง ถูกส่งต่อและกำกับให้สามารถดำเนินการให้เกิดขึ้นอย่างมีผลสัมฤทธิ์ภายใต้กรอบการจัดสรรงบประมาณ การติดตามและประเมินผลการใช้จ่ายเงินงบประมาณแผ่นดินและการติดตามประเมินผลการปฏิบัติ ราชการรวมทั้งการพัฒนาระบบราชการที่สอดคล้องเป็นสาระเดียวกันหรือเสริมหนุนซึ่งกันและกัน แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ จึงกำหนดประเด็นบูรณาการเพื่อการพัฒนาเพื่อเป็นแนวทางสำคัญประกอบ การจัดสรรงบประมาณแผนดิน รวบรวมและกำหนดแผนงาน/โครงการสำคัญในระดับปฏบิ ัติ และกำหนด จุดเน้นในการพัฒนาเชิงพื้นที่ในระดับสาขาการผลิตและบริการและจังหวัดที่เป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญ ในดา้ นต่าง ๆ
๑๖ ๓.๒ จุดเน้นและประเด็นพัฒนาหลักในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับท่ี ๑๒ จุดเน้นและประเด็นหลักที่เป็นหัวใจของแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ นั้นให้ความสำคัญ กับประเด็นร่วมและประเด็นบูรณาการมสำคัญที่ต้องนำมาประกอบการพิจารณาจัดสรรงบประมาณและ การถ่ายทอดลงในรายละเอียดสำหรับการติดตามประเมินผลการปฏิบัติเพื่อให้การแปลงแผนไปสู่ การปฏิบตั เิ กดิ ผลสัมฤทธไ์ิ ด้อย่างจรงิ จัง ดังนี้ ๓.๒.๑ การพัฒนานวัตกรรมและการนำมาใช้เป็นปัจจัยขับเคลื่อนการพัฒนาในทุกมิติ เพื่อยกระดับศักยภาพของประเทศในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นนวัตกรรมในผลิตภัณฑ์หรือด้านกระบวนการ ผลิตเพื่อใช้ประโยชน์ในการเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์และบริการ โดยให้ความสำคัญทั้งกับผลิตภัณฑ์ที่ใช้ เทคโนโลยีแบบซับซ้อน และ/หรอื การใชน้ วัตกรรมสำหรับการพัฒนาสินคา้ และบรกิ ารท้งั ในระดับพ้ืนบ้าน จนถึงระดับสงู ซึ่งมผี ลตอ่ คุณภาพชวี ิตและความเป็นอยู่ของประชาชนในวงกว้าง ๓.๒.๒ การเตรียมความพร้อมของประเทศในด้านการพัฒนาวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยีและนวัตกรรม มุง่ เนน้ ในเรื่องสำคัญ ดังนี้ ๑) การสนบั สนนุ การวจิ ยั พัฒนา การดัดแปลงและต่อยอดการพัฒนาเทคโนโลยี ๒) การพัฒนาผู้ประกอบการให้เป็นผู้ประกอบการทางเทคโนโลยี (Technopreneur) รวมทงั้ เชือ่ มโยงระหว่างการผลิตทเ่ี ปน็ กล่มุ ใหญ่ของประเทศ ได้แก่ เกษตรกรรายย่อย วสิ าหกิจชุมชน และวสิ าหกจิ ขนาดกลางและขนาดย่อม กับสถาบันวิจัย สถาบนั การศึกษา เพ่ือให้สามารถ เข้าถึงและนำผลงานวิจัยพร้อมใช้มาต่อยอดใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ โดยดำเนินการควบคู่กับ การส่งเสรมิ สังคมผู้ประกอบการท่ีผลติ ได้ขายเปน็ ๓) การพัฒนาและยกระดับโครงสร้างพื้นฐานที่มีอยู่ให้ตอบสนองการเปลี่ยนแปลง เทคโนโลยีแบบก้าวกระโดด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเร่งสร้างและพัฒนาบุคลากรวิจัยในสาขา STEM (Science, Technology, Engineering and Mathematics) ๔) การสนับสนุนการดำเนินงานอย่างเป็นเครือข่ายระหว่างสถาบันวิจัย สถาบันการศึกษา ภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาชน/ชุมชน เพื่อร่วมพัฒนานวัตกรรมทางสั งคม ให้เป็นกลไกในการลดความเหลื่อมล้ำและยกระดับคณุ ภาพชีวิตของผู้สงู อายแุ ละผู้ด้อยโอกาส ๕) การปรับกลไกระบบวิจัยและพัฒนาของประเทศทั้งระบบทั้งกลไกการให้ ทนุ วจิ ยั การสรา้ งเครือขา่ ย กระบวนการวิจยั การนำงานวจิ ยั ไปใช้ประโยชน์ ๓.๒.๓ การเตรียมพร้อมด้านกำลังคนและการเสริมสร้างศักยภาพของประชากรใน ทุกช่วงวัย โดยมุ่งเน้นการพัฒนาคนในทุกมิติและในทุกช่วงวัยให้เป็นทุนมนุษย์ที่มีศักยภาพสูง ภายใต้ เงื่อนไขการเปล่ียนแปลงท่สี ำคญั ซงึ่ จุดเน้นการพฒั นาคนทสี่ ำคญั ในช่วงแผนพัฒนาฯ ฉบับท่ี ๑๒ มีดงั นี้ ๑) การพัฒนากลุ่มเด็กปฐมวัยให้มีสุขภาพกายและใจที่ดี มีทักษะทางสมอง ทักษะการเรียนรู้ ทักษะชีวิตและทักษะทางสังคม เพอื่ ให้เติบโตอยา่ งมคี ณุ ภาพ ๒) การหล่อหลอมให้คนไทยมีค่านิยมตามบรรทัดฐานที่ดีทางสังคม คนไทย ในทกุ ช่วงวยั เปน็ คนดี มีสุขภาวะทด่ี ี มีคุณธรรมจริยธรรม มรี ะเบียบวินยั มจี ติ สำนึกท่ีดตี อ่ สังคมส่วนรวม ๓) การพัฒนาทักษะความรู้ความสามารถของคน มุ่งเน้นการพัฒนาทักษะ ที่เหมาะสมในแต่ละช่วงวัยเพื่อวางรากฐานให้เป็นคนมีคุณภาพในอนาคต การพัฒนาทักษะสอดคล้องกับ ความต้องการในตลาดแรงงานและทักษะที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตในศตวรรษที่ ๒๑ ของคนในแต่ละช่วงวัย ตามความเหมาะสม
๑๗ ๔) การเตรียมความพร้อมของกำลังคนด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีในกลุ่ม วทิ ยาศาสตรแ์ ละเทคโนโลยที ี่จะเปลี่ยนแปลงโลกในอนาคตอย่างสำคญั ๕) การยกระดับคุณภาพการศึกษาสู่ความเป็นเลิศในทุกระดับและยกระดับ การเรียนรู้ โดยเน้นการพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐานทั้งการบริหารจัดการโรงเรียนขนาดเล็ก ปรบั ระบบการจดั การเรยี นการสอน และการพัฒนาคุณภาพครูทั้งระบบ ๖) การสร้างเสริมให้คนมีสุขภาพดี เน้นการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมทางสุขภาพ และการลดปจั จัยเส่ียงด้านสภาพแวดล้อมที่ส่งผลต่อสุขภาพ ๓.๒.๔ การสร้างความเป็นธรรมและลดความเหลื่อมล้ำ มุ่งเน้นการยกระดับคุณภาพ บริการทางสังคมให้ทั่วถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านการศึกษาและสาธารณสุข รวมทั้งการปิดช่องว่าง การคุ้มครองทางสังคมอืน่ ๆ และมุ่งเน้นมากข้ึนในเรื่องการเพิ่มทักษะแรงงานและการใช้นโยบายแรงงาน ท่สี นบั สนนุ การเพ่ิมผลติ ภาพแรงงานและเสริมสรา้ งรายได้สงู ขนึ้ ประเดน็ การพัฒนาท่สี ำคญั มดี งั น้ี ๑) การสร้างโอกาสให้กับกลุ่มเป้าหมายประชากรร้อยละ ๔๐ ที่มีรายได้ต่ำสุด โดยจัดบริการของรัฐท่ีมีคุณภาพทั้งด้านการศึกษา สาธารณสุข ให้กับผู้ที่ด้อยโอกาสและผู้ทีอ่ าศัยในพืน้ ท่ี ห่างไกล ๒) การสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจและสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสนับสนุน ในเรื่องการสร้างอาชีพ รายได้ และให้ความช่วยเหลือที่เช่ือมโยงการเพิ่มผลิตภาพสำหรับประชากร กลมุ่ ร้อยละ ๔๐ รายได้ตำ่ สดุ ผู้ดอ้ ยโอกาส สตรี และผู้สงู อายุ ๓) การกระจายการจัดบริการภาครัฐให้มีความครอบคลุมและทั่วถึง ทั้งในเชิง ปริมาณและคุณภาพในดา้ นการศึกษา สาธารณสขุ โครงสร้างพน้ื ฐาน และการจดั สวสั ดกิ าร ๔) การสรา้ งชมุ ชนเข้มแข็งให้เปน็ พลงั ร่วมทางสังคมในการสนับสนุนการพัฒนา และพรอ้ มรับผลประโยชนจ์ ากการพัฒนา ๒.๓.๕ การปรับโครงสร้างการผลิตและการสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจในแต่ละช่วง ของห่วงโซ่มูลค่า ๒.๓.๖ การปรับระบบการผลิตการเกษตรให้สอดคล้องกับพันธกรณีในด้าน การเปล่ยี นแปลงสภาพภมู อิ ากาศและศกั ยภาพของพน้ื ท่ี ๒.๓.๗ การเพิ่มศักยภาพฐานการผลิตและบริการเดิมและการต่อยอดไปสู่ฐาน การผลติ และบริการใหโ้ ดยใชเ้ ทคโนโลยที ี่เข้มข้นและนวัตกรรม ๒.๓.๘ การสง่ เสรมิ สร้างความเขม้ แขง็ ของเศรษฐกจิ กระแสใหม่ ๒.๓.๙ การสร้างขีดความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจบริการและการท่องเที่ยว ที่มศี กั ยภาพใหเ้ ติบโตและสนบั สนุนภาคการผลติ เนน้ การปรับปรงุ กฎหมายท่เี กย่ี วข้อง ๒.๓.๑๐ การสร้างความเชอื่ มโยงระหว่างภาคการผลิต ๒.๓.๑๑ การพัฒนาวิสาหกิจขนาดย่อย ขนาดเล็กและขนาดกลาง วิสาหกิจชุมชน และวิสาหกิจเพือ่ สงั คม ๒.๓.๑๒ การสร้างความมั่นคงของฐานทรัพยากรธรรมชาติและยกระดับคุณภาพ สิ่งแวดล้อม ๒.๓.๑๓ การฟน้ื ฟฐู านด้านความม่ันคงท่ีเปน็ ปัจจยั สำคัญต่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และสงั คมของประเทศ
๑๘ ๒.๓.๑๔ การบริหารจัดการในภาครัฐ การป้องกันการทุจริตประพฤติมิชอบและ การสรา้ งธรรมาภบิ าลในสังคมไทย ๒.๓.๑๕ การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและระบบโลจิสติกส์ของประเทศเพื่อขยายขีด ความสามารถและพัฒนาคุณภาพการให้บริการเพื่อรองรับการขยายตัวของเมืองและพื้นที่เศรษฐกิจหลัก และสง่ เสริมการพัฒนาคณุ ภาพชีวิตของทกุ กลมุ่ ในสังคม ๒.๓.๑๖ การพัฒนาภาค เมือง และพ้นื ทเ่ี ศรษฐกิจ ๒.๓.๑๗ การสร้างความร่วมมือระหว่างประเทศให้เข้มข้นและส่งผลต่อการพัฒนา อย่างเตม็ ที่ ๒.๓.๑๘ การสง่ เสริมการลงทุนไทยในต่างประเทศ (Outward Investment) ๒.๓.๑๙ การปรับปรุงภาคการเงินของไทยให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นและให้สามารถ แข่งขันได้ ๒.๓.๒๐ การปฏริ ูปด้านการคลงั และงบประมาณ ๓.๓ วตั ถุประสงคแ์ ละเป้าหมายการพัฒนาในชว่ งแผนพฒั นาฯ ฉบับที่ ๑๒ แผนพฒั นาฯ ฉบบั ที่ ๑๒ เปน็ แผนพัฒนาประเทศในระยะ ๕ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๖๔) ซึ่งแปลงยุทธศาสตร์ชาติระยะ ๒๐ ปี (พ.ศ. ๒๕๖๐ – ๒๕๗๙) สู่การปฏิบัติอย่างเป็นรูปธรรม ดังน้ัน ทิศทางการพัฒนาของแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ จึงมุ่งเตรียมความพร้อมและวางรากฐานในการยกระดับ ประเทศไทยให้เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว มีความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน ด้วยการพัฒนาตามปรัชญาของ เศรษฐกิจพอเพียง โดยมีกรอบวิสัยทัศน์และเป้าหมายอนาคตประเทศไทยในปี ๒๕๗๙ ซึ่งกำหนดไว้ใน ยุทธศาสตร์ชาติระยะ ๒๐ ปี เป็นกรอบที่แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ มุ่งตอบสนองวัตถุประสงค์และ เป้าหมายการพัฒนาที่กำหนดภายใต้ระยะเวลา ๕ ปีต่อจากนี้ไปพิจารณาจากการประเมินสภาพแวดล้อม การพัฒนาทั้งจากภายนอกและภายในประเทศที่บ่งชี้ถึงจุดแข็งและจุดอ่อนของประเทศ และการสะท้อน ถงึ โอกาสและความเสย่ี งในการท่ีจะผลักดันขับเคลื่อนให้การพัฒนาในด้านต่าง ๆ บรรลุผลได้ในระยะเวลา ๕ ปีแรกของยุทธศาสตร์ชาติระยะ ๒๐ ปี ทั้งนี้โดยได้คำนึงถึงการต่อยอดให้เกิดผลสัมฤทธิ์อย่างต่อเนื่อง ภายใตแ้ ผนพฒั นาฯ ฉบบั ตอ่ ๆ ไป ดงั นัน้ การพฒั นาประเทศในระยะแผนพัฒนาฯ ฉบบั ที่ ๑๒ จึงกำหนด วัตถปุ ระสงค์และเปา้ หมายรวมของการพฒั นาได้ ดงั นี้ ๓.๓.๑ วัตถุประสงค์ ๑) เพื่อวางรากฐานให้คนไทยเปน็ คนที่สมบูรณ์ มีคุณธรรมจริยธรรม มีระเบียบ วินัย ค่านิยมที่ดี มีจิตสาธารณะ และมีความสุข โดยมีสุขภาวะและสุขภาพทีด่ ี ครอบครัวอบอุ่น ตลอดจน เปน็ คนเก่งทีม่ ที กั ษะความรู้ความสามารถและพฒั นาตนเองได้ต่อเน่ืองตลอดชีวิต ๒) เพื่อให้คนไทยมีความมั่นคงทางเศรษฐกิจและสังคม ได้รับความเป็นธรรม ในการเข้าถึงทรัพยากรและบริการทางสังคมที่มีคุณภาพ ผู้ด้อยโอกาสได้รับการพัฒนาศักยภาพ รวมท้ัง ชมุ ชนมีความเข้มแขง็ พ่งึ พาตนเองได้ ๓) เพื่อให้เศรษฐกิจเข้มแข็ง แข่งขันได้ มีเสถียรภาพ และมีความยั่งยืน สร้าง ความเข้มแข็งของฐานการผลิตและบริการเดิมและขยายฐานใหม่โดยการใช้นวัตกรรมที่เข้มข้นมากข้ึน สร้างความเข้มแข็งของเศรษฐกิจฐานราก และสรา้ งความมั่นคงทางพลังงาน อาหาร และนำ้ ๔) เพื่อรักษาและฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและคุณภาพสิ่งแวดล้อมให้สามารถ สนับสนุนการเติบโตทเี่ ป็นมติ รกบั สงิ่ แวดลอ้ มและการมีคณุ ภาพชวี ติ ที่ดีของประชาชน
๑๙ ๕) เพื่อให้การบริหารราชการแผ่นดินมีประสิทธิภาพ โปร่งใส ทันสมัย และ มกี ารทำงานเชิงบูรณาการของภาคกี ารพัฒนา ๖) เพื่อให้มีการกระจายความเจริญไปสู่ภูมิภาคโดยการพัฒนาภาคและเมือง เพื่อรองรบั การพฒั นายกระดบั ฐานการผลติ และบริการเดมิ และขยายฐานการผลิตและบริการใหม่ ๗) เพื่อผลักดันให้ประเทศไทยมีความเชื่อมโยง (Connectivity) กับประเทศ ต่าง ๆ ทั้งในระดับอนุภูมิภาค ภูมิภาค และนานาชาติได้อย่างสมบูรณ์และมีประสิทธิภาพ รวมท้ัง ให้ประเทศไทยมีบทบาทนำและสร้างสรรค์ในด้านการค้า การบริการ และการลงทุนภายใต้กรอบ ความร่วมมือต่าง ๆ ทงั้ ในระดับอนุภมู ิภาค ภมู ภิ าค และโลก ๓.๓.๒ เปา้ หมายรวม เพื่อให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ดังกล่าว ได้กำหนดเป้าหมายรวมการพัฒนา ของแผนพฒั นาฯ ฉบับท่ี ๑๒ ประกอบด้วย ๑) คนไทยมีคุณลักษณะเป็นคนไทยที่สมบูรณ์ มีวินัย มีทัศนคติและพฤติกรรม ตามบรรทัดฐานที่ดีของสังคม มีความเป็นพลเมืองตื่นรู้ มีความสามารถในการปรับตัวได้อย่างรู้เท่าทัน สถานการณ์ มคี วามรบั ผดิ ชอบและทำประโยชน์ต่อสว่ นรวม มีสุขภาพกายและใจทีด่ ี มคี วามเจรญิ งอกงาม ทางจิตวญิ ญาณ มวี ิถชี วี ติ ท่ีพอเพียง และมคี วามเป็นไทย ๒) ความเหลื่อมล้ำทางด้านรายได้และความยากจนลดลง เศรษฐกิจฐานราก มีความเขม้ แข็ง ประชาชนทุกคนมีโอกาสในการเข้าถงึ ทรัพยากร การประกอบอาชพี และบรกิ ารทางสังคม ทีม่ คี ณุ ภาพอยา่ งทั่วถึงและเป็นธรรม กลุ่มทม่ี ีรายไดต้ ำ่ สุดร้อยละ ๔๐ มรี ายได้เพ่ิมขน้ึ อยา่ งน้อยร้อยละ ๑๕ ๓) ระบบเศรษฐกิจมีความเข้มแข็งและแข่งขันได้ โครงสร้างเศรษฐกิจปรับสู่ เศรษฐกจิ ฐานบรกิ ารและดิจิทัล มผี ูป้ ระกอบการรนุ่ ใหม่และเป็นสังคมผูป้ ระกอบการ ผู้ประกอบการขนาด กลางและขนาดเล็กท่ีเข้มแข็งสามารถใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีดิจิทัลในการสร้างสรรคค์ ุณค่าสินค้าและ บริการ มีระบบการผลิตและให้บริการจากฐานรายได้เดิมที่มีมูลค่าเพิ่มสูงขึ้น และมีการลงทุนในการผลิต และบริการฐานความรูช้ ้ันสงู ใหม่ ๆ ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและชุมชน รวมทั้งกระจายฐานการผลิตและ การให้บรกิ ารส่ภู ูมภิ าคเพือ่ ลดความเหลื่อมล้ำ โดยเศรษฐกจิ ไทยมเี สถยี รภาพและมีอตั ราการขยายตัวเฉล่ีย ร้อยละ ๕ ตอ่ ไป มปี จั จยั สนับสนุน อาทิ ระบบโลจสิ ตกิ ส์ พลงั งาน และการลงทุนวิจัยและพัฒนาที่เอื้อต่อ การขยายตัวของภาคการผลิตและบริการ ๔) ทุนทางธรรมชาติและคุณภาพสิ่งแวดล้อมสามารถสนับสนุนการเติบโตที่ เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม มีความมั่นคงทางอาหาร พลังงาน และน้ำ โดยเพิ่มพื้นที่ป่าไม้ให้ได้ร้อยละ ๔๐ ของพ้ืนทปี่ ระเทศเพ่ือรักษาความสมดลุ ของระบบนิเวศ ลดการปล่อยกา๊ ซเรือนกระจกในภาคพลังงานและ ขนส่งไม่น้อยกว่าร้อยละ ๗ ภายในปี ๒๕๖๓ เทียบกับการปล่อยในกรณีปกติ มีปริมาณหรือสัดส่วนของ ขยะมูลฝอยที่ได้รับการจัดการอย่างถูกหลักสุขาภิบาลเพิ่มขึ้น และรักษาคุณภาพน้ำและคุณภาพอากาศ ในพ้นื ทวี่ ิกฤตใหอ้ ย่ใู นเกณฑ์มาตรฐาน ๕) มีความมั่นคงในเอกราชและอธิปไตย สังคมปลอดภัย สามัคคี สร้าง ภาพลักษณ์ดี และเพิ่มความเชื่อมั่นของนานาชาติต่อประเทศไทย ความขัดแย้งทางอุดมการณ์และ ความคิดในสังคมลดลง ปัญหาอาชญากรรมลดลง ปริมาณความสูญเสียจากภัยโจรสลัดและการลักลอบ ขนส่งสินค้าและค้ามนุษย์ลดลง มีความพร้อมที่ปกป้องประชาชนจากการก่อการร้ายและภัยพิบัติ ทางธรรมชาติ ประเทศไทยมีส่วนร่วมในการกำหนดบรรทัดฐานระหว่างประเทศ เกิดความเชื่อมโยง
๒๐ การขนส่ง โลจิสติกส์ ห่วงโซ่มูลค่า เป็นหุ้นส่วนการพัฒนาที่สำคัญในอนุภูมิภาค ภูมิภาค และโลก และ อตั ราการเตบิ โตของมูลคา่ การลงทุนและการสง่ ออกของไทยในอนุภูมิภาค ภูมิภาค และอาเซียนสงู ขึ้น ๖) มรี ะบบบรหิ ารจดั การภาครฐั ท่ีมีประสทิ ธภิ าพ ทนั สมัย โปร่งใส ตรวจสอบได้ กระจายอำนาจแบละมีส่วนร่วมจากประชาชน บทบาทภาครัฐในการให้บริการซึ่งภาคเอกชนดำเนินการแทน ได้ดีกว่าลดลง เพิ่มการใช้ระบบดิจิทลั ในการให้บริการ ปัญหาคอร์รัปชั่นลดลง และการบริหารจัดการของ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีอิสระมากขึ้น โดยอันดับประสิทธภิ าพภาครัฐที่จดั ทำโดยสถาบันการจัดการ นานาชาติและอันดับความยากง่ายในการดำเนินธุรกิจในประเทศดีขึ้น การใช้จ่ายภาครัฐและระบบ งบประมาณมีประสิทธภิ าพสงู ฐานภาษีกว้างขน้ึ และดัชนีการรับรกู้ ารทุจริตดีขน้ึ รวมถึงมบี ุคลากรภาครัฐ ท่มี ีความรูค้ วามสามารถและปรับตัวไดท้ ันกับยคุ ดิจิทลั เพ่มิ ข้ึน ๓.๔ ยทุ ธศาสตร์และแนวทางการพัฒนาสำคัญ ยุทธศาสตร์และแนวทางการพัฒนาในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ฉบับที่ ๑๒ ถูกกำหนดจากยุทธศาสตร์ทั้ง ๖ ด้าน ภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปี และกำหนดเป็นแนวทางใน รายละเอียดที่แสดงให้เห็นถึงความสอดคล้องและการตอบสนองต่อเป้าหมายที่ต้องบรรลุในระยะ ๕ ปี ที่จะเป็นการวางพื้นฐานที่สามารถสานต่อการพัฒนาในประเด็นสำคัญของประเทศในระยะต่อ ไป ที่สนับสนุนเป้าหมายการพฒั นาให้เกดิ ความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน โดยใช้หลักของปรัชญาของเศรษฐกิจ พอเพียงนำทาง ทั้งนี้ภายใต้ยุทธศาสตร์ทั้ง ๑๐ ในแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ ได้กำหนดแนวทางการพัฒนา ครอบคลุมรายละเอยี ดทต่ี อบสนองต่อจุดเนน้ ประเด็นหลักของของการพัฒนาในระยะ ๕ ปี และมงุ่ ต่อยอด ผลสัมฤทธิ์ในแผนพัฒนาฉบับต่อ ๆ ไป โดยจะต้องต่อยอดให้เกิดความต่อเนื่องของการขับเคลื่อน การพัฒนาปัจจัยพื้นฐานและการแก้ปัญหาสำคัญที่เป็นรากเหง้าของปัญหาต่าง ๆ และประเด็นปฏิรูป ประเทศให้ลุล่วง รวมทั้งประเด็นร่วมที่มีความเชื่อมโยงกับหลากหลายประเด็นการพัฒนาที่จะนำไปสู่ การพัฒนาท่ยี ่งั ยนื ต่อเนอ่ื งกันไปตลอด ๒๐ ปี ยุทธศาสตร์ที่กำหนดในแผนพัฒนาฯ ฉบับที่ ๑๒ มีจำนวน ๑๐ ยุทธศาสตร์ ประกอบดว้ ย ๑. ยทุ ธศาสตรก์ ารเสรมิ สร้างและพัฒนาศกั ยภาพทนุ มนษุ ย์ ๒. ยทุ ธศาสตรก์ ารสร้างความเป็นธรรมและลดความเหลอ่ื มลำ้ ในสังคม ๓. ยทุ ธศาสตรก์ ารสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกจิ และแขง่ ขนั ได้อยา่ งย่ังยนื ๔. ยทุ ธศาสตรก์ ารเติบโตทีเ่ ปน็ มติ รกับสง่ิ แวดลอ้ มเพ่อื การพัฒนาอยา่ งยง่ั ยืน ๕. ยุทธศาสตร์การเสริมสร้างความมั่นคงแห่งชาติเพื่อการพัฒนาประเทศสู่ความมั่งค่ัง และยั่งยืน ๖. ยุทธศาสตร์การบริหารจัดการในภาครัฐ การป้องกันการทุจริตประพฤติมิชอบและ ธรรมาภบิ าลในสังคมไทย ๗. ยุทธศาสตรก์ ารพัฒนาโครงสร้างพน้ื ฐานและระบบโลจสิ ติกส์ ๘. ยุทธศาสตร์การพฒั นาวทิ ยาศาสตร์ เทคโนโลยี วจิ ยั และนวตั กรรม ๙. ยุทธศาสตร์การพัฒนาภาค เมือง และพื้นทเี่ ศรษฐกจิ ๑๐. ยุทธศาสตร์ความรว่ มมอื ระหว่างประเทศเพื่อการพฒั นา
๒๑ ๔. การขบั เคลื่อนการศกึ ษามัธยมศกึ ษาไทย ๔.๐ เพ่ือการมงี านทำแหง่ ศตวรรษท่ี ๒๑ โลกศตวรรษที่ ๒๑ (ค.ศ. ๒๐๐๐ – ๒๑๐๐) หมายถึง ยุคปัจจุบันที่มองไปถึงอนาคตซึ่งจะมี การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเศรษฐกิจที่ชัดเจน โลกในศตวรรษที่ ๑๙ – ๒๐ หลังการปฏิวัติ อุตสาหกรรมครั้งแรกในยุโรปเป็นยุคของการผลิตแบบโรงงานอุตสาหกรรมที่ใช้เครื่องจักร เครื่องทุ่นแรง และมีคนควบคุมแรงงานฝมี ือทท่ี ำงานง่าย ๆ การจัดการศกึ ษาในศตวรรษที่ ๑๙ – ๒๐ จงึ เปน็ เรื่องการฝึก ความรู้ ทักษะสำหรับป้อนคนเข้าไปทำงานในเศรษฐกิจทุนนิยมอุตสาหกรรมยุคแรก ๆ แต่เศรษฐกิจ ของโลกในศตวรรษที่ ๒๑ ได้เปลี่ยนแปลงไปเป็นทุนนิยมอุตสาหกรรมข้ามชาติที่มีการพัฒนาทางด้าน เทคโนโลยีและการบริหารจัดการในระดับที่สูงกว่า การผลิตสินค้าและบริการที่ใช้คอมพิวเตอร์และ เทคโนโลยีสมัยใหม่จึงต้องการแรงงาน การจัดองค์กรที่มีความรู้และการคิดค้นใหม่ ระบบการผลิตแบบใหม่ ที่ตั้งอยู่บนฐานความรู้ เป็นระบบที่มีการแข่งขันและร่วมมือกันอย่างซับซ้อนขึ้น แต่การจัดการศึกษาของไทย ยังเป็นแบบศตวรรษที่ ๑๙ – ๒๐ คือ มุ่งฝึกฝนคนตามความชำนาญเฉพาะทางเพื่อผลิตแรงงานไปป้อน โรงงานอุตสาหกรรมที่ใชร้ ะบบการผลติ แบบสายพาน จงึ เป็นการจดั การศึกษาท่ลี ้าหลังและทำให้เศรษฐกิจ และสังคมของไทยในยคุ ปจั จุบันพัฒนาไดช้ ้ากว่าประเทศอื่น ๆ หรือมีปัญหาในหลายดา้ น จำเป็นท่ีจะต้อง มีการปฏิรปู ระบบการศกึ ษาและการฝกึ อบรมแรงงานใหม่ จากความจำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษาให้สอดคล้องกับ การเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ ๒๑ และเป็นการเรียนการสอนในระบบ Education ๔.๐ ดังกล่าว การจัด การศึกษาในระดบั มธั ยมศึกษาจึงมีกรอบความคิดเพื่อการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑ ท่จี ะส่งเสริมให้เกิดเป็น ทักษะแห่งอนาคตใหม่ให้กับนักเรียน เป็นสิ่งที่พัฒนาขึ้นโดยภาคีเพื่อทักษะแห่งศตวรรษที่ ๒๑ (Partnership for 21st Century Skills) เพื่อ “เสนอความคดิ องคร์ วมอย่างเป็นระบบเพ่ือใช้ปรับแนวคิด และฟื้นฟูการศึกษาขึ้นมาใหม่ โดยนำองค์ประกอบทั้งหมดมารวมกัน ทั้งผลการเรียนรู้ของนักเรียนและ ระบบสนับสนุนการศึกษาในศตวรรษที่ ๒๑ กลายเป็นกรอบความคิดรวม” ทักษะแห่งศตวรรษที่ ๒๑ (21st Century Skills) โดยอ้างอิงจากรูปแบบ (Model) ที่พัฒนามาจากเครือข่ายองค์กรความร่วมมือ เพื่อทักษะแห่งการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑ (Partnership for 21st Century Skills) (www.p21.org) ทม่ี ีชือ่ ย่อว่า เครอื ข่าย P21 ซ่ึงไดพ้ ฒั นากรอบแนวคิดเพื่อการเรียนรู้ในศตวรรษท่ี ๒๑ โดยผสมผสานองค์ ความรู้ ทักษะเฉพาะด้าน ความชำนาญการและความรู้เทา่ ทันด้านตา่ ง ๆ เข้าด้วยกันเพ่ือความสำเร็จของ ผเู้ รียนท้งั ด้านการทำงานและการดำเนินชวี ิต
๒๒ ระบบสนับสนุนการเรียนรู้สำหรับศตวรรษที่ ๒๑ (21st Century Support Systems) เป็น ปัจจัยสนับสนุนที่จะทำให้ผู้เรียนเกิดประสิทธิภาพสูงสุดทางการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑ ตามโมเดล ทก่ี ล่าวถึง ทง้ั นีป้ ัจจัยสำคญั ประกอบด้วย ๑. มาตรฐานในศตวรรษท่ี ๒๑ (21st Century Standards) จดุ เน้นคอื (๑) เน้นทักษะ ความรู้และความเช่ยี วชาญทเ่ี กิดกบั ผู้เรียน (๒) สรา้ งความรู้ความเขา้ ใจในการเรียนในเชิงสหวทิ ยาการระหว่างวิชาหลกั ที่เปน็ จดุ เน้น (๓) ม่งุ เนน้ การสร้างความรแู้ ละเข้าใจในเชิงลึกมากกว่าการสร้างความรู้แบบผิวเผิน (๔) ยกระดบั ความสามารถผู้เรยี นด้วยการให้ข้อมูลทเี่ ป็นจริง การใช้สื่อหรือเครื่องมือที่มี คุณภาพจากการเรียนรู้ในสถานศึกษา การทำงานและในการดำรงชีวิตประจำวัน ผู้เรียนได้เรียนรู้อย่างมี ความหมายและสามารถแกไ้ ขปญั หาที่เกิดข้นึ ได้ (๕) ใช้หลกั การวดั ประเมนิ ผลท่ีมคี ุณภาพระดบั สูง ๒. การประเมนิ ทกั ษะในศตวรรษที่ ๒๑ (Assessment of 21st Century Skills) จดุ เน้นคอื (๑) สร้างความสมดุลในการประเมินผลเชิงคุณภาพ โดยการใช้แบบทดสอบมาตรฐาน สำหรับการทดสอบยอ่ ยและทดสอบรวมสำหรบั การประเมินผลในชน้ั เรยี น (๒) เนน้ การนำประโยชน์ของผลสะทอ้ นจากการปฏบิ ัติของผเู้ รยี นมาปรับปรงุ แกไ้ ขงาน (๓) ใชเ้ ทคโนโลยเี พอื่ ยกระดบั การทดสอบวัดและประเมนิ ผลใหเ้ กิดประสทิ ธิภาพสงู สุด (๔) สร้างและพัฒนาระบบแฟ้มสะสมงาน (Portfolios) ของผู้เรียนให้เป็นมาตรฐานและ มีคณุ ภาพ ๓. หลักสูตรและการสอนในศตวรรษที่ ๒๑ (21st Century Curriculum & Instruction) จดุ เน้นคือ (๑) การสอนให้เกิดทักษะการเรียนในศตวรรษที่ ๒๑ มุ่งเน้นเชิงสหวิทยาการของวิชา แกนหลัก (๒) สร้างโอกาสที่จะประยุกต์ทักษะเชิงบูรณาการข้ามสาระเนื้อหา และสร้างระบบ การเรยี นร้ทู เ่ี นน้ สมรรถนะเปน็ ฐาน (Competency – based) (๓) สร้างนวัตกรรมและวิธีการเรียนรู้ในเชิงบูรณาการที่มีเทคโนโลยีเป็นตัวเกื้อหนุน การเรียนรู้แบบสืบค้น และวิธีการเรียนจากการใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem – based) เพื่อการสร้าง ทกั ษะขั้นสงู ทางการคดิ และ (๔) บรู ณาการแหลง่ เรยี นรู้ (Learning Resources) จากชมุ ชนเข้ามาใชใ้ นโรงเรียน ๔. การพฒั นาทางวชิ าชีพในศตวรรษที่ ๒๑ (21st Century Professional Development) จดุ เน้นคอื (๑) จุดมุ่งหมายสำคัญเพื่อการสร้างครูให้เป็นผู้ที่มีทักษะความรู้ความสามารถในเชิง บูรณาการการใช้เครื่องมือและกำหนดยุทธศาสตร์สู่การปฏิบัติในชัน้ เรียน และสร้างให้ครูมีความสามารถ ในการวิเคราะห์และกำหนดกจิ กรรมการเรียนรไู้ ด้เหมาะสม (๒) สรา้ งความสมบรู ณ์แบบในมติ ขิ องการสอนดว้ ยเทคนคิ วิธีการสอนที่หลากหลาย (๓) สร้างใหค้ รูเป็นผมู้ ีทักษะความรู้ความสามารถในเชิงลึกเก่ียวกับการแก้ปัญหา การคิด แบบวจิ ารณญาณ และทกั ษะด้านอื่น ๆ ที่สำคญั ตอ่ วชิ าชีพ (๔) เป็นยุคแห่งการสร้างสมรรถนะทางวิชาชีพให้เกิดข้ึนกับครูเพื่อเป็นตัวแบบ (Model) แหง่ การเรยี นรขู้ องชั้นเรียนทีจ่ ะนำไปสู่การสร้างทักษะการเรยี นรใู้ ห้เกิดขึน้ กบั ผูเ้ รยี นได้อยา่ งมีคุณภาพ
๒๓ (๕) สร้างให้ครูเป็นผู้ที่มีความสามารถวิเคราะห์ผู้เรียนได้ทั้งรูปแบบการเรียน สติปัญญา จดุ ออ่ น จุดแขง็ ในตัวผู้เรียน เหล่านเ้ี ป็นตน้ (๖) ช่วยให้ครูได้เกิดการพัฒนาความสามารถให้สูงขึ้นเพื่อนำไปใช้สำหรับการกำหนด กลยุทธ์ทางการสอนและจัดประสบการณท์ างการเรยี นได้เหมาะสมกับบรบิ ททางการเรยี นรู้ (๗) สนับสนุนให้เกิดการประเมินผู้เรียนอย่างต่อเนื่องเพื่อสร้างทักษะและเกิดการพัฒนา การเรียนรู้ (๘) แบ่งปันความรู้ระหว่างชมุ ชนทางการเรยี นรูโ้ ดยใชช้ ่องทางหลากหลายในการสือ่ สาร ให้เกดิ ขน้ึ (๙) สร้างให้เกดิ ตัวแบบท่มี กี ารพฒั นาทางวิชาชีพไดอ้ ยา่ งมั่นคงและยงั่ ยนื ๕. สภาพแวดล้อมทางการเรียนรู้ในศตวรรษที่ ๒๑ (21st Century Learning Environment) จุดเนน้ คือ (๑) สร้างสรรค์แนวปฏิบัติทางการเรียน การรับการสนับสนุนจากบุคลากรและ สภาพแวดลอ้ มทางกายภาพทเ่ี กอื้ หนุน เพือ่ ช่วยใหก้ ารเรียนการสอนบรรลุผล (๒) สนับสนุนทางวิชาชีพแก่ชุมชน ทั้งในด้านการให้การศึกษา การมีส่วนร่วม การแบ่งปัน สงิ่ ปฏิบัติทเ่ี ป็นเลศิ ระหวา่ งกนั รวมทงั้ การบูรณาการหลอมรวมทักษะหลากหลายสู่การปฏิบัติในช้นั เรยี น (๓) สร้างผู้เรียนเกิดการเรียนรู้จากสิ่งที่ปฏิบัติจริงตามบริบท โดยเฉพาะการเรียน แบบโครงงาน (๔) สร้างโอกาสในการเขา้ ถึงสอ่ื เทคโนโลยี เครื่องมือหรอื แหล่งการเรยี นรู้ทมี่ คี ุณภาพ (๕) ออกแบบระบบการเรียนรู้ที่เหมาะสมทั้งการเรียนเป็นกลุ่มหรือการเรียนรายบุคคล และ (๖) นำไปสู่การพัฒนาและขยายผลสู่ชุมชนทั้งในรูปแบบการเผชิญหน้าหรือระบบ ออนไลน์ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยสำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย ได้วิเคราะห์สภาพปัจจุบัน ปัญหาการศึกษาที่เกิดขึ้นและสังเคราะห์องค์ความรู้ที่สำคัญที่จะช่วยให้ การจัดการเรยี นรใู้ นระดับมธั ยมศกึ ษามคี วามสอดคลอ้ งกับการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ ๒๑ และเป็นการ เรียนการสอนในระบบ Education ๔.๐ นำมากำหนดเป็นกรอบการบริหารจัดการศึกษาใน ๗ โมดูล ประกอบด้วย
๒๔ การจัดทักษะการเรยี นรแู้ ห่งศตวรรษท่ี ๒๑ ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชพี โมดลู ที่ ๑ การสำรวจความต้องการของถน่ิ ฐานในระดบั ท้องถ่นิ เป็นการดำเนินการให้มีคลัง แหล่งเรียนรู้ คลังอาชพี ในถน่ิ ฐาน และโปรแกรมการเรียนตามสมรรถนะสาขาวิชาชพี โมดูลที่ ๒ การจัดทำหน่วยเรียนรู้บูรณาการระดับชั้น (Learning Integration) เป็นการ ดำเนินการให้มีหน่วยเรียนรู้บูรณาการข้ามรายวิชา มีการวิเคราะห์ตัวชี้วัดมาตรฐานรายวิชาที่นำไปบูรณาการ และมตี ารางเรยี นปกตแิ ละตารางเรียนรูข้ องหน่วยบรู ณาการ โมดูลที่ ๓ การจัดกิจกรรมการเรียนรู้บูรณาการ เป็นการดำเนินการให้มีใบความรู้และ ใบกิจกรรมการจัดกระบวนการเรียนรู้ ๗ กระบวนการ คือ การฝึกทักษะการสังเกต การฝึกการแสดงออก ทางคุณลักษณะและค่านิยม ๑๒ ประการ การสำรวจแหล่งเรียนรู้ของหน่วยบูรณาการ การอภิปราย แลกเปลี่ยนคำถามและคาดเดาคำตอบ การอภิปรายเชื่อมโยงคำถามกับสาระสำคัญรายวิชา การใช้ บรรณานุกรมวางแผนการสืบค้นอ่านหาความรู้ที่เป็นสากลสนับสนุนและการอภิปรายสรุปความรู้สากล ตามประเดน็ คำถามและความรู้ที่ไดเ้ พมิ่ เติม โมดลู ท่ี ๔ การจัดกิจกรรมความถนัดและความสนใจเฉพาะสาขาวิชาชีพ เป็นการดำเนินการ ให้มีใบกิจกรรมการจัดกระบวนการ Project Based จำนวน ๔ กระบวนการ คือ การตั้งประเด็นสนใจ พัฒนานวัตกรรมเพื่อพัฒนาคุณภาพการดำรงชีวิต การรวบรวมสร้างความรู้สากล ใช้สร้างกระบวนการ และขั้นตอนการพัฒนานวัตกรรม การปฏิบัติปรับปรุงตามกระบวนการและขั้นตอนการสรุปผล สื่อสาร นำเสนอรวมกลมุ่ ในวชิ าชมุ นมุ เรียนรู้การเป็นผู้ประกอบการและมีผลงานตามสาขาความเชีย่ วชาญ โมดูลที่ ๕ การวัดผลและประเมินผลตามสภาพจริง เป็นการดำเนินการให้มีเครื่องมือวัดผล ที่มีคุณภาพสูงด้านความรู้ ทักษะและคุณลักษณะ ตามระดับขั้นพฤติกรรมที่ระบุในมาตรฐานตัวชี้วัด รายวิชาครบทุกตัวชี้วัดให้สอดคล้องกับการออกแบบกระบวนการเรียนรู้ในแต่ละกิจกรรมการทำงานของ แต่ละใบกิจกรรม เพื่อนำไปใช้แปลผลพฤติกรรมที่แสดงออกเป็นระดับคุณภาพของความรู้ ทักษะและ คุณลักษณะที่จะแปลผลเป็นคะแนนเก็บและแสดงออกเป็นระดับสมรรถนะและคุณลักษณะตามหลักสูตร ตลอดจนองค์ประกอบของบุคลกิ ภาพตามกลมุ่ วชิ าชีพต่าง ๆ โมดูลที่ ๖ การพัฒนาสมรรถนะตามสาขาวิชาชีพและจัดทำเส้นทางอาชีพ (Career Path) เป็นการดำเนินการให้มีการประเมินบุคลิกภาพตามกลุ่มสาขาอาชีพให้กับนักเรียนรายบุคคล ใช้เป็นข้อมลู การตัดสินใจเลือกโปรแกรมการเรียนตามสาขาวิชาชีพ มีการพฒั นาสมรรถนะตามสาขาวิชาชีพในรายวิชา
๒๕ เพ่มิ เติม โดยกลมุ่ สถานประกอบการและความร่วมมอื ของอาชีวศึกษา การประเมินสมรรถนะสาขาวิชาชีพ ของนักเรียนรายบุคคลจากความร่วมมือของสำนักงานฝีมือแรงงานจังหวัด และมีการเทียบโอนหน่วยกิต รับวุฒปิ ระกาศนียบัตรวิชาชีพสำหรับนกั เรยี นที่มคี วามประสงค์จะขอรับวุฒทิ ่ี ๒ โมดูลที่ ๗ การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีไปใช้จัดกระบวนการเรียนรู้ เป็นการนำเทคโนโลยี มาช่วยจัดทำคลังทะเบียนแหล่งเรียนรู้ คลังทะเบียนอาชีพ จัดทำโปรแกรมการเรียน จัดทำหน่วยบูรณาการ ของแต่ละระดับชั้น จัดทำใบกิจกรรม เพื่อมอบหมายให้เกิดกิจกรรมการเรียนรู้ จัดทำคลังความรู้และ การสืบค้นความรู้ในรูปแบบออนไลน์ (Online) รายงานผลการส่งการบ้าน จัดทำเครื่องมือวัดและ ประเมินผล จัดทำคลงั ขอ้ สอบและจัดทำเส้นทางอาชพี (Career Path) นกั เรียนรายบคุ คล แนวทางการนำการบริหารจัดการศกึ ษาใน ๗ โมดูล ส่กู ารปฏิบัตใิ นสถานศกึ ษา สถานศกึ ษาระดับมัธยมศึกษา สามารถนำเอาการบรหิ ารจัดการศึกษาใน ๗ โมดูล ไปพัฒนา ใหส้ อดคล้องเหมาะสมกับบริบทของสถานศกึ ษาในลกั ษณะของการจดั การเรียนรู้ ๕ รูปแบบ ได้แก่ ๑. รูปแบบสมรรถนะอาชีพระยะสั้น โดยให้นักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นได้รู้จัก ลักษณะอาชีพต่าง ๆ ในท้องถิ่น แล้วเลือกเรียนหน่วยฐานสมรรถนะอาชีพระยะสั้นที่ตนเองสนใจ เพื่อนำไปสู่การค้นพบตัวตนว่ามีความถนัดและบุคลิกภาพเหมาะสมกับสมรรถนะอาชีพใด ซึ่งจะส่งผลต่อ การตัดสินในของนกั เรียนในการเรียนตอ่ ในระดับที่สงู ขึ้นที่อาจจะเปน็ การเรียนในสายอาชพี หรือสายสามัญ ต่อในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายก็จะเลือกแผนการเรียนในกลุ่มสาขาความถนัดเพื่อเรียนต่อ ระดับอุดมศึกษาได้ตรงกับความถนัดและบุคลิกภาพของนักเรียน ลักษณะการจัดวิชาอาชีพจะกำหนด รายวิชาตามสาขาวิชาชีพ ๕ ประเภท คือ อุตสาหกรรม พาณิชยกรรม เกษตรกรรม ศิลปกรรม และคหกรรม โดยกำหนดเป็นหน่วยฐานสมรรถนะอาชีพระยะสั้นได้หลายหน่วยสมรรถนะเพื่อให้นักเรียนได้รู้จักและ เรยี นรู้ได้อยา่ งหลากหลาย
๒๖ ๒. รูปแบบทวิศึกษา เป็นการจัดการศึกษาสำหรับนักเรียนที่มีทักษะและความถนัด ในประเภทและสาขาอาชีพ เช่น ประเภทวิชาชีพอุตสาหกรรม พาณิชยกรรม คหกรรม เกษตรกรรม การโรงแรมและการท่องเที่ยว ศิลปกรรม เทคโนโลยีสารสนเทศ ประมง และอุตสาหกรรมสิ่งทอ นักเรียน ต้องการมงุ่ ไปส่สู ายอาชีพหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ แตอ่ าจอย่ไู กลไม่สะดวกในการเดินทางไปเรียน ในสถาบันอาชีวศึกษาจึงใช้โรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จัดโครงการเรียนร่วมหลักสูตรอาชีวศึกษาและหลักสูตรมัธยมศึกษาตอนปลาย โดยใช้เวลาเรียนไม่น้อยกว่า ๓ ปี ได้วุฒิการศึกษา ๒ วุฒิ คือ ประกาศนียบัตรวิชาชีพ และประเภทประกาศนียบัตรมัธยมศึกษาตอนปลาย ลักษณะการจัดหลักสูตรสถานศึกษาในรายวิชาพื้นฐานและกิจกรรมพัฒนาผู้เรียน โรงเรียนมัธยมศึกษา เป็นผจู้ ัดการเรียนการสอน สถาบันการศึกษาในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชวี ศึกษาเปน็ ผู้รับโอน หนว่ ยกิตเป็นหมวดวชิ าทักษะชีวิต หมวดวชิ าเลือกเสรีและกจิ กรรมพฒั นาผู้เรียนตามลำดับ สำหรับหมวด ทกั ษะวิชาอาชีพ สถาบนั การศึกษาในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาเป็นผูจ้ ัดการเรียนการสอน โรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานเป็นผู้รับโอนหน่วยกิตมาเป็น รายวชิ าเพิม่ เตมิ
๒๗ ๓. รูปแบบการศึกษาระบบทวิภาคี เป็นการจัดการศึกษาวิชาชีพที่เกิดจากความร่วมมือ ระหว่างสถานศึกษาร่วมกับสถานประกอบการ รัฐวิสาหกิจหรือหน่วยงานของรัฐ ในเรื่องการจัดหลักสูตร การเรียนการสอน การวัดและการประเมินผล โดยผู้เรียนใช้เวลาส่วนหนึ่งในสถานศึกษาและ เรียนภาคปฏิบัติในสถานประกอบการ รัฐวิสาหกิจหรือหน่วยงานของรัฐ มุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้มีโอกาส ฝึกภาคปฏิบัติในสถานศึกษา สถานประกอบการจริงมากกว่าระบบปกติ โดยมีเป้าหมายให้ผู้ที่สำเร็จ การศกึ ษามีทักษะตรงตามความตอ้ งการของตลาดแรงงาน ๔. รูปแบบเตรียมความถนัดเฉพาะทางกลุ่มสาขาวิชาชีพอดุ มศึกษา เป็นการจดั การศึกษา สำหรับนกั เรียนทีม่ ีผลการเรยี นในรายวชิ าท่เี ป็นพน้ื ฐานความถนัดไดต้ ามเกณฑ์ของระดบั ความรู้กลุ่มสาขา ความถนดั ในสาขาวิชาในการเรียนต่อระดับอุดมศึกษา ๙ กลุม่ สาขาวิชา ได้แก่ กลมุ่ สาขาวชิ าวิทยาศาสตร์ กายภาพและชีวภาพ กลุ่มสาขาวิชาวิศวกรรมศาสตร์ กลุ่มสาขาวิชาสถาปัตยกรรมศาสตร์ กลุ่มสาขาวิชา เกษตรศาสตร์ กลุ่มสาขาวิชาบริหาร พาณิชยศาสตร์และการบัญชี การท่องเที่ยวและโรงแรม กลุ่มสาขาวิชาครุศาสตร์ ศึกษาศาสตร์ พลศึกษาและสุขศึกษา กลุ่มสาขาวิชาศิลปกรรมศาสตร์ และกลุ่ม สาขาวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ลักษณะการจัดหลักสูตรสถานศึกษา จะจัดแผนการเรียนและ รายวชิ าเพ่ือรองรบั การเรยี นต่อคณะกลมุ่ ความถนัดทางสาขาวชิ าในการเรยี นต่อระดบั อดุ มศึกษา
๒๘ ๕. รูปแบบการเรียนรู้การเป็นผู้ประกอบการธุรกิจพอเพียง เป็นการนำเอาทักษะความรู้ และคุณลักษณะนิสัยจากการเรียนรู้ใน ๓ รูปแบบมาใช้พัฒนาการประกอบการและทำธุรกิจขึ้นมาใช้ใน การดำเนินวิถีชีวิตได้จริง ใช้ประโยชน์ในการประกอบอาชีพเพื่อดำรงชีวิตหรือแก้ปัญหา สนองความ ต้องการการพฒั นาชุมชน สงั คมและประเทศชาติ โดยใช้กระบวนการ Project – based Learning : PBL บนพื้นฐานหลักปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพียง
บทท่ี 3 วิธีดำเนินการ การดำเนินโครงการจัดทำรูปแบบแนวทางการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ จังหวัดสุพรรณบุรี “Suphanburi Model” สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี ได้กำหนดกิจกรรมการดำเนินงานไว้ ๖ กจิ กรรม ประกอบด้วย กิจกรรมที่ ๑ วิเคราะห์ศกั ยภาพพื้นที่ดา้ นทรัพยากรและศักยภาพของบุคลากรในพืน้ ท่ี กจิ กรรมที่ ๒ แสวงหาความรว่ มมือภาครัฐ ภาคเอกชน ท้องถน่ิ และชมุ ชน กิจกรรมที่ ๓ สรปุ อาชพี ทสี่ อดคลอ้ งกบั ศักยภาพพน้ื ท่ี และความตอ้ งการของผ้เู รียน กิจกรรมท่ี ๔ ประสานความรว่ มมือจากสถาบนั การศึกษาในพื้นที่ กิจกรรมที่ ๕ กำหนดรูปแบบแนวทาง/หลกั สูตรการจดั การศกึ ษาเพอื่ อาชพี กจิ กรรมท่ี ๖ จดั ทำรายละเอียด และนำไปใช้ ซ่ึงได้ดำเนนิ กจิ กรรม ดงั นี้ กจิ กรรมท่ี ๑ วิเคราะห์ศักยภาพพน้ื ท่ีด้านทรัพยากรและศักยภาพของบุคลากรในพื้นท่ี เป็น การวิเคราะห์ข้อมูลดา้ นตา่ ง ๆ ในแต่ละอำเภอของจังหวัดสุพรรณบุรี จำนวน ๑๐ อำเภอ เพื่อหาจุดเด่น/ จุดด้อย หรือโอกาส/อุปสรรค ด้านทรัพยากรและศักยภาพของบุคลากร และแนวโน้มอาชีพ ที่สอดคล้อง กับบริบท และความต้องการของผู้เรียน ชุมชนในจังหวัดสุพรรณบุรี ทั้งนี้ได้ยึดหลักการดำเนินงานท่ี ตอบสนองยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ ๒๐ ปี และยทุ ธศาสตรก์ ารพฒั นาจังหวดั สุพรรณบรุ ี ประจำปงี บประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๑ – ๒๕๖๕ มาเป็นกรอบการดำเนินงาน ดังนี้ ยทุ ธศาสตรช์ าติ ระยะ ๒๐ ปี ที่มเี ป้าหมายปฏิรปู เศรษฐกิจของประเทศ และนำพาประชาชน ไปสู่ “ประเทศไทย ๔.๐” ยกขีดความสามารถใน ๔ กลมุ่ เปา้ หมาย ประกอบดว้ ย ๑. เปลี่ยนจากการเกษตรแบบดั้งเดิม ไปสู่การเกษตรสมัยใหม่ ที่เน้นการบริหารจัดการ และเทคโนโลยี (Smart Farming) ๒. เปลยี่ นจาก SMEs เดมิ ไปสู่ Smart SMEs และ Startups ๓. เปลี่ยนจากบริการมลู คา่ ต่ำ ไปส่บู รกิ ารมูลคา่ สงู ๔. เปลย่ี นจากแรงงานทักษะตำ่ ไปส่แู รงงานทีม่ ีความรู้ ความเชย่ี วชาญและทกั ษะสงู แผนพัฒนาจังหวดั สพุ รรณบุรี ประจำปงี บประมาณ พ.ศ. ๒๕๖๑ – ๒๕๖๕ เปา้ หมายการพัฒนา “เมอื งเกษตรกรรมย่งั ยืน เศรษฐกิจเขม้ แขง็ คุณภาพชวี ติ ดสี ังคมมีสขุ ” ประเดน็ การพฒั นา ๑. การเพิ่มศักยภาพการผลิตสินค้าเกษตรและอุตสาหกรรมให้ได้มาตรฐาน เพื่อการแข่งขัน ทางการค้าและการพฒั นาที่ย่งั ยืน ๒. พฒั นาการทอ่ งเทยี่ วและการกฬี า เพ่ือสรา้ งมูลคา่ เพมิ่ ทางเศรษฐกจิ ๓. การส่งเสริมคณุ ภาพส่งิ แวดลอ้ มควบคูก่ ับการอนุรักษท์ รพั ยากรธรรมชาตสิ ูค่ วามยงั่ ยนื ๔. การยกระดบั คุณภาพชีวติ ของประชาชน
๓๐ กิจกรรมที่ ๒ แสวงหาความร่วมมือภาครัฐ ภาคเอกชน ท้องถิ่น และชุมชน การจัดการศึกษา เพื่ออาชีพจำเป็นต้องได้รับความร่วมมือจากองค์กรทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน ชุมชน และท้องถิ่น โดยเฉพาะ อย่างย่งิ ความร่วมมือระหวา่ งสถานศกึ ษากับสถานประกอบการ ผปู้ ระกอบการ ในการผลิตกำลงั แรงงานท่ี มีสมรรถนะ และทกั ษะตรงตามความต้องการของตลาดแรงงานและผปู้ ระกอบการ โดยสถานประกอบการ จะเป็นแหลง่ เรียนรู้ และฝึกประสบการณ์ใหแ้ กผ่ ูเ้ รียนโดยตรง กจิ กรรมท่ี ๓ สรุปอาชีพท่ีสอดคล้องกับศักยภาพพน้ื ท่ี และความตอ้ งการของผู้เรียน เพื่อให้ การจัดทำแนวทางการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ จังหวัดสุพรรณบุรี มีความสอดคล้องกับความต้องการของ ผู้เรียน โดยการสอบถามความคิดเห็นจากผู้เรียน ครู บุคลากรทางการศึกษา และผู้ปกครอง เกี่ยวกับ กลมุ่ อาชีพทส่ี นใจ ลักษณะการจัดการศึกษา/อบรม วัน เวลาในการจัดการศึกษา/อบรม ความคิดเห็นต่อ ประโยชน์ของหลักสตู รท่ีสนใจ และความตอ้ งการหลังผา่ น/จบการศึกษาหรอื อบรม
๓๑ กิจกรรมที่ ๔ ประสานความร่วมมือจากสถาบันการศึกษาในพื้นที่ โดยยึดหลักการทำงานท่ี เน้นการบูรณาการความร่วมมือระหว่างหน่วยงาน ทั้งหน่วยงานการศึกษา หน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน ชุมชน ในดา้ นทรัพยากรบุคคล งบประมาณ อาคารสถานท่ี วัสดอุ ุปกรณ์ เปน็ ตน้ กิจกรรมที่ ๕ กำหนดรูปแบบแนวทาง/หลักสูตรการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ โดย มี คณะกรรมการจัดทำรูปแบบแนวทางการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ จังหวัดสุพรรณบุรี “Suphanburi Model” นำผลการสำรวจความคิดเห็นจากผู้เรียน ครู บุคลากรทางการศึกษา และผู้ปกครอง มากำหนดเป็นกรอบ แนวทางดำเนินการ
๓๒ กิจกรรมที่ ๖ จัดทำรายละเอียด และนำไปใช้ การพัฒนารูปแบบแนวทาง/หลักสูตรการจัด การศึกษาเพื่ออาชีพ เป็นความร่วมมือระหว่างสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี กับสถานศึกษา ในระดบั อดุ มศึกษา อาชวี ศึกษา และการศึกษาข้ันพ้นื ฐาน ในการพัฒนาตามกรอบแนวทางที่กำหนด และ ตามบรบิ ทของแต่ละสถานศึกษา รูปแบบแนวทาง/หลักสูตรการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ จังหวัดสุพรรณบุรี “Suphanburi Model” มีรปู แบบการดำเนนิ การ ดงั นี้ ๑. พฒั นาครู บุคลากรทางการศกึ ษาให้มีความรู้ ความเขา้ ใจในการพฒั นาหลักสูตรฝึกอบรม วิชาชีพ โดยการประยุกต์หลัก Job Analysis มีบุคลากรในสถานศึกษาเข้าร่วมรับการพัฒนา จำนวน ๙ แห่ง ประกอบด้วย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ ศูนย์สุพรรณบุรี, วิทยาลัยอาชีวศึกษา สุพรรณบุรี, วทิ ยาลยั สารพัดชา่ งบรรหาร-แจ่มใส สุพรรณบุรี, วิทยาลัยการอาชพี สองพีน่ ้อง, วิทยาลัยการอาชีพ อู่ทอง, วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีสุพรรณบุรี, โรงเรียนอู่ทอง, โรงเรียนธรรมโชติศึกษาลัย และ โรงเรียนวัดบางสะแก (วิทยารังสรรค)์ ๒. จัดการเรียนการสอนหลักสูตรอาชีพระยะสั้นที่เชื่อมโยงการศึกษาขั้นพื้นฐานกับ อาชวี ศึกษา สาขาวิชางานไฟฟา้ งานอเิ ล็กทรอนิกส์ งานยานยนต์ งานคอมพวิ เตอร์ และงานช่างเช่ือม โดย ดำเนินการร่วมกับวิทยาลัยสารพัดช่างบรรหาร-แจ่มใส สุพรรณบุรี สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการ อาชีวศึกษา โรงเรียนเทศบาล ๒ วัดปราสาททอง สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โรงเรียนวัดพระธาตุ และโรงเรียนวัดไผ่เกาะโพธิ์งาม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต ๑ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาข้ันพื้นฐาน ๓. จัดหลักสูตรฝึกอบรมวิชาช่างเชื่อมโลหะ โดยดำเนินการร่วมกับวิทยาลัยการอาชีพ สองพีน่ อ้ ง สังกดั สำนักงานคณะกรรมการการอาชวี ศกึ ษา ๔. จัดหลักสูตรฝึกอบรมเสริมอาชีพ การทำพวงกุญแจตุ๊กตาไหมพรม กระเป๋าจากเส้น พลาสติก พวงกุญแจนกฮูก ผลิตภัณฑ์จากผักตบชวา และช่อบูเก้ดอกรวงผึ้ง โดยดำเนินการร่วมกับ โรงเรียนอู่ทอง สังกัดสำนักงานเขตพื้นทีก่ ารศกึ ษามัธยมศึกษา เขต ๙ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษา ข้นั พน้ื ฐาน ๕. จัดกิจกรรมเสริมหลักสูตรสถานศึกษา การทำอิฐบล็อก การทำเฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ ในบ้าน การสานตะกร้าเส้นพลาสติก และเปลญวน โดยดำเนินการร่วมกับโรงเรียนธรรมโชติศึกษาลัย สงั กดั สำนักงานเขตพื้นท่ีการศึกษามัธยมศึกษา เขต ๙ สำนกั งานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ๖. จัดหลักสูตรฝึกอบรมทักษะพื้นฐานอาชีพ ได้แก่ การปลูกมะเขือเทศเชอรี่ การแปรรูป อาหาร (ขนมกล้วย เผือกฉาบ ถั่วลิสงเคลือบน้ำตาล) เพื่อเพิ่มทักษะพื้นฐานด้านอาชีพให้แก่นักเรียน ระดับช้ันประถมศึกษา โดยดำเนินการรว่ มกับโรงเรียนวัดบางสะแก (วิทยารังสรรค์) สังกดั สำนักงานเขตพื้นท่ี การศึกษาประถมศกึ ษาสุพรรณบุรี เขต ๒ สำนกั งานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพ้นื ฐาน ๗. จัดการเรียนการสอนหลักสูตรระยะสั้นที่ต่อเนื่องเชื่อมโยงการศึกษาขั้นพื้นฐาน กับอาชีวศึกษา รายวิชาการเดินสายไฟฟ้าในบ้าน และรายวิชาพิมพ์ดีดไฟฟ้า โดยดำเนินการร่วมกับ วิทยาลัยการอาชีพสองพี่น้อง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา และโรงเรียนวัดบางสะแก (วิทยารังสรรค์) สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต ๒ สำนักงาน คณะกรรมการการศกึ ษาขน้ั พืน้ ฐาน
บทที่ 4 ผลการดำเนนิ งาน กิจกรรมการจัดทำรูปแบบแนวทางการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพจังหวัดสุพรรณบุรี “Suphanburi Model” ไดก้ ำหนดกจิ กรรมหลกั ๖ กิจกรรม มีผลการดำเนนิ งาน ดังนี้ กิจกรรมที่ ๑ วเิ คราะห์ศักยภาพพนื้ ทดี่ ้านทรัพยากรและศกั ยภาพของบุคลากรในพื้นท่ี เป็นการค้นหาจุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรคของทรัพยากรและบุคลากร และ แนวโน้มอาชีพใน ๕ กลุ่มอาชีพ ประกอบด้วย ๑) กลุ่มอาหาร เกษตร และเทคโนโลยี ๒) กลุ่มสาธารณสุขและ เทคโนโลยีการแพทย์ ๓) กลุ่มหุ่นยนต์อัจฉริยะและระบบเครื่องกล อิเล็กทรอนิกส์ควบคุม ๔) กลุ่มดิจิทัล เทคโนโลยีและอินเตอร์เน็ตเชื่อมต่อ และ ๕) กลุ่มอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ วัฒนธรรมและบริการที่มี มลู คา่ สงู กิจกรรมท่ี ๒ แสวงหาความร่วมมือภาครัฐ ภาคเอกชน ท้องถิน่ และชมุ ชน สำนักงานศกึ ษาธิการจังหวัดสพุ รรณบรุ ี ได้จดั ประชุมหน่วยงานการศึกษา สถาบันการศึกษา หน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน ในจังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อการสร้างการรับรู้ ความเข้าใจในการดำเนินการ จัดทำรูปแบบแนวทางการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพจังหวัดสุพรรณบุรี “Suphanburi Model” และ ประสานความร่วมมือในการดำเนินงานให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ มีหน่วยงานต่าง ๆ เข้าร่วมประชุม จำนวน ๓๒ หน่วยงาน รวมทง้ั สิน้ ๕๐ คน กิจกรรมท่ี ๓ สรปุ อาชพี ทสี่ อดคล้องกบั ศักยภาพพ้ืนที่ และความต้องการของผู้เรียน จากการวิเคราะห์ศักยภาพพื้นที่ด้านทรัพยากรและศักยภาพของบุคลากรในพื้นท่ีซึ่งทำให้ ทราบแนวโน้มด้านอาชีพในกลุ่มอาชีพ ๕ กลุ่ม สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี ได้ดำเนินการ สำรวจความคิดเห็นเกยี่ วกับความตอ้ งการด้านอาชีพ โดยมีกลุ่มเป้าหมายคอื นกั เรยี น นกั ศกึ ษา นิสิต และ ประชาชนทวั่ ไป จำนวน ๓๐๘ คน เก็บขอ้ มูลระหว่างวันท่ี ๒๐ - ๒๕ มีนาคม ๒๕๖๒ มีผลการสำรวจ ดงั น้ี ตารางท่ี ๑ เพศของผตู้ อบแบบสอบถาม จำนวน ร้อยละ เพศ ชาย ๙๙ ๓๒.๑๔ หญงิ ๒๐๙ ๖๗.๘๖ รวม ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ จากตารางท่ี ๑ เม่ือพจิ ารณาเพศของผ้ตู อบแบบสอบถาม พบว่า มีผู้ตอบแบบสอบถาม เพศหญิง คดิ เปน็ รอ้ ยละ ๖๗.๘๖ และ เพศชาย คดิ เปน็ รอ้ ยละ ๓๒.๑๔
๓๔ ตารางท่ี ๒ อายุ จำนวน รอ้ ยละ อายุ ๒๕ ๘.๑๒ ๒๕๘ ๘๓.๗๗ ต่ำกวา่ ๑๕ ปี ๑ ๐.๓๒ ๑๕ - ๑๘ ปี ๑๔ ๔.๕๕ ๑๙ - ๒๒ ปี ๗ ๒.๒๗ ๒๓ - ๔๐ ปี ๓ ๐.๙๗ ๔๑ - ๕๐ ปี ๕๑ ปีขนึ้ ไป ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ รวม จากตารางที่ ๒ เมื่อพิจารณาอายุของผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีอายุ ๑๕-๑๘ ปี มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๘๓.๗๓ รองลงมาได้แก่ อายุต่ำกว่า ๑๕ ปี คิดเป็นร้อยละ ๘.๑๒ อายุ ๒๓-๔๐ ปี คิดเป็นร้อยละ ๔.๔๕ อายุ ๔๑-๕๐ ปี คิดเป็นร้อยละ ๒.๒๗ อายุ ๕๑ ปีขึ้นไป คิดเป็น รอ้ ยละ ๐.๙๗ และ อายรุ ะหว่าง ๑๙-๒๒ ปี คดิ เป็นรอ้ ยละ ๐.๓๒ ตามลำดับ ตารางที่ ๓ สถานภาพผู้ตอบแบบสอบถาม จำนวน ร้อยละ สถานภาพ ๒๘๖ ๙๒.๘๖ ๑๗ ๕.๕๒ นกั เรยี น / นกั ศกึ ษา ๑ ๐.๓๒ ครู / อาจารย์ / บคุ ลากรทางการศึกษา ๔ ๑.๓๐ ข้าราชการ ผปู้ ระกอบการ ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ รวม จากตารางที่ ๓ เมื่อพิจารณาสถานภาพผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า นักเรียน/นักศึกษา มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๙๒.๘๖ รองลงมาได้แก่ ครู/อาจารย์/บุคลากรทางการศึกษา คิดเป็นร้อยละ ๕.๕๒ ผู้ประกอบการ คดิ เป็นรอ้ ยละ ๑.๓๐ และข้าราชการ คดิ เปน็ รอ้ ยละ ๐.๓๒ ตามลำดับ ตารางที่ ๔ ระดับการศึกษา จำนวน ร้อยละ ระดบั การศึกษา ๑๐ ๓.๒๕ ๗๓ ๒๓.๗๐ ประถมศกึ ษา ๒๐๐ ๖๔.๙๔ มธั ยมศกึ ษาตอนตน้ ๑ ๐.๓๒ มัธยมศกึ ษาตอนปลาย ๑๐ ๓.๒๕ ประกาศนยี บัตรวิชาชีพ (ปวช.) ๑๔ ๔.๕๔ ปรญิ ญาตรี สงู กว่าปริญญาตรี ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ รวม
๓๕ จากตารางที่ ๔ เมื่อพิจารณาระดับการศึกษาของผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า ระดับมัธยมศึกษา ตอนปลาย มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๖๔.๙๔ รองลงมาได้แก่ ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น คิดเป็นร้อยละ ๒๓.๗๐ สูงกว่าปริญญาตรี คิดเป็นร้อยละ ๔.๔๕ ปริญญาตรี คิดเป็นร้อยละ ๓.๒๕ ประถมศึกษา คิดเป็น รอ้ ยละ ๓.๒๕ และ ระดับประกาศนยี บัตรวิชาชพี (ปวช.) คิดเปน็ ร้อยละ ๐.๓๒ ตามลำดบั ตารางท่ี ๕ อาชีพของผ้ตู อบแบบสอบถาม จำนวน รอ้ ยละ อาชีพ ๑๙ ๖.๑๗ ๔ ๑.๓๐ รับราชการ/พนักงานของรัฐ ๒๘๕ ๙๒.๕๓ ธรุ กจิ สว่ นตัว / ผูป้ ระกอบการ นกั เรียน / นักศกึ ษา ไมไ่ ด้มีอาชพี ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ รวม จากตารางท่ี ๕ เมอ่ื พจิ ารณาอาชีพของผู้ตอบแบบสอบถาม พบวา่ นักเรียน/นักศึกษา ไม่มีอาชีพ มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๙๒.๕๓ รองลงมา ได้แก่ ผู้มีอาชีพรับราชการ/พนักงานของรัฐ คิดเป็นร้อยละ ๖.๑๗ และธุรกิจสว่ นตวั / ผูป้ ระกอบการ คิดเป็นร้อยละ ๑.๓๐ ตามลำดบั ตารางที่ ๖ กล่มุ อาชพี ทีไ่ ด้รับความสนใจ จำนวน ร้อยละ กลมุ่ อาชพี ๒๕๖ ๑๗.๔๗ ๒๕๓ ๑๗.๒๗ อาหาร เกษตร และเทคโนโลยี ๒๓๑ ๑๕.๗๗ สาธารณสุขและเทคโนโลยีการแพทย์ ๓๘๔ ๒๖.๒๑ หนุ่ ยนต์อจั ฉรยิ ะและระบบเครื่องกลอิเลก็ ทรอนิกส์ควบคุม ๓๔๑ ๒๓.๒๘ ดจิ ิทัล เทคโนโลยีและอินเตอรเ์ น็ตเชื่อมต่อ อุตสาหกรรมสรา้ งสรรค์ วัฒนธรรม และบรกิ ารท่ีมีมูลค่าสงู ๑,๔๖๕ ๑๐๐.๐๐ รวม จากตารางที่ ๖ เมื่อพิจารณากลุ่มอาชีพที่ได้รับความสนใจ พบว่า กลุ่มดิจิทัล เทคโนโลยีและ อินเตอร์เน็ตเชื่อมต่อ ได้รับความสนใจมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๒๖.๒๑ รองลงมาได้แก่ กลุ่มอุตสาหกรรม สร้างสรรค์ วัฒนธรรม และบริการที่มีมูลค่าสูง คดิ เปน็ ร้อยละ ๒๓.๒๘ กลุม่ อาหาร เกษตร และเทคโนโลยี คิดเป็นร้อยละ ๑๗.๔๗ กลุ่มสาธารณสุขและเทคโนโลยีการแพทย์ คิดเป็นร้อยละ ๑๗.๒๗ และ กลุ่มหุ่นยนต์ อจั ฉริยะ และระบบเครอ่ื งกลอิเล็กทรอนิกสค์ วบคุม คิดเปน็ รอ้ ยละ ๑๕.๗๗ ตามลำดับ ตารางที่ ๗ กลุม่ อาหาร เกษตร และเทคโนโลยี จำนวน รอ้ ยละ อาชีพ ๔๖ ๑๗.๙๗ ๗๓ ๒๘.๕๒ เกษตรอินทรยี ์ ๗๑ ๒๗.๗๓ การผลิตและจำหนา่ ยอาหารเพื่อสขุ ภาพ ๖๖ ๒๕.๗๘ นักวเิ คราะห์อาหาร เลยี้ งสัตว์ ๒๕๖ ๑๐๐.๐๐ รวม
๓๖ จากตารางที่ ๗ เมื่อพิจารณาอาชีพในกลุ่มอาหาร เกษตร และเทคโนโลยี ที่มีผู้สนใจ พบว่า การผลิต และจำหน่ายอาหารเพื่อสุขภาพ มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๒๘.๕๒ รองลงมาได้แก่ นักวิเคราะห์อาหาร คิดเป็นร้อยละ ๒๗.๗๓ เลี้ยงสัตว์ คิดเป็นร้อยละ ๒๕.๗๘ และเกษตรอินทรีย์ คิดเป็นร้อยละ ๑๗.๙๗ ตามลำดับ ตารางท่ี ๘ กล่มุ สาธารณสขุ และเทคโนโลยีการแพทย์ จำนวน ร้อยละ อาชีพ ๘๙ ๓๕.๑๘ ๒๗ ๑๐.๖๗ ผลติ ภัณฑ์สมุนไพร ๒๒ ๘.๗๐ นวดแผนไทย ๑๘ ๗.๑๑ นักโภชนาการบำบัด ๘๒ ๓๒.๔๑ ผดู้ แู ลผสู้ ูงอายุ ๘ ๓.๑๖ พยาบาล ๗ ๒.๗๗ ผู้ดแู ลผ้ปู ่วยตดิ เตยี ง อ่ืน ๆ (แพทย์ เภสชั กร ทนั ตแพทย์ เทคนิคการแพทย)์ ๒๕๓ ๑๐๐.๐๐ รวม จากตารางที่ ๘ เมอ่ื พิจารณาอาชพี ในกลุ่มสาธารณสุขและเทคโนโลยกี ารแพทย์ ทม่ี ีผสู้ นใจ พบว่า ผลิตภัณฑ์สมุนไพร มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๓๕.๑๘ รองลงมาได้แก่ พยาบาล คิดเป็นร้อยละ ๓๒.๔๑ นวดแผนไทย คิดเป็นร้อยละ ๑๐.๖๗ นักโภชนาการบำบัด คิดเป็นร้อยละ ๘.๗๐ ผู้ดูแลผู้สูงอายุ คิดเป็น ร้อยละ ๗.๑๑ ผูด้ แู ลผ้ปู ่วยติดเตยี ง คิดเป็นรอ้ ยละ ๓.๑๖ และอื่น ๆ คิดเป็นร้อยละ ๒.๗๓ ตามลำดับ ตารางที่ ๙ กลมุ่ หุ่นยนต์อัจฉริยะและระบบเคร่อื งกลอิเลก็ ทรอนิกสค์ วบคุม อาชพี จำนวน รอ้ ยละ นักประดิษฐ์เคร่ืองกล ๑๒๒ ๕๒.๘๑ ๑๕.๑๕ ชา่ งเมคคาทอนิกส์ ๓๕ ๕.๖๓ ๒๖.๔๑ ช่างไฮโดรลิก ๑๓ ๑๐๐.๐๐ ชา่ งซ่อมบำรุง ๖๑ รวม ๒๓๑ จากตารางที่ ๙ เมื่อพิจารณาอาชีพในกลุ่มหุ่นยนต์อัจฉริยะและระบบเครื่องกลอิเล็กทรอนิกส์ ควบคุม ที่มีผู้สนใจ พบว่า นักประดิษฐ์เครื่องกล มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๕๒.๘๑ รองลงมา ได้แก่ ช่างซ่อมบำรุง คิดเป็นร้อยละ ๒๖.๔๑ ช่างเมคคาทอนิกส์ คิดเป็นร้อยละ ๑๕.๑๕ และช่างไฮโดรลิก คดิ เป็นร้อยละ ๕.๖๓ ตามลำดับ
๓๗ ตารางที่ ๑๐ กลุ่มดิจิทัล เทคโนโลยแี ละอินเตอร์เน็ตเช่อื มตอ่ จำนวน ร้อยละ อาชพี ๗๙ ๒๐.๕๗ ๖๐ ๑๕.๖๒ การตลาดออนไลน์ ๑๑๐ ๒๘.๖๕ โปรแกรมเมอร์ ๙๖ ๒๕.๐๐ ยทู ูปเปอร์ ๓๙ ๑๐.๑๖ ช่างภาพ การออกแบบบรรจภุ ณั ฑ์ ๓๘๔ ๑๐๐.๐๐ รวม จากตารางท่ี ๑๐ เมอ่ื พิจารณาอาชีพในกลุ่มดิจิทลั เทคโนโลยแี ละอนิ เตอรเ์ นต็ เชื่อมตอ่ ท่มี ีผู้สนใจ พบว่า ยูทูปเปอร์ มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๒๘.๖๕ รองลงมาได้แก่ ช่างภาพ คิดเป็นร้อยละ ๒๕.๐๐ การตลาดออนไลน์ คิดเป็นรอ้ ยละ ๒๐.๕๗ โปรแกรมเมอร์ คิดเปน็ ร้อยละ ๑๕.๖๒ และการออกแบบบรรจุภัณฑ์ คิดเป็นรอ้ ยละ ๑๐.๑๖ ตามลำดบั ตารางที่ ๑๑ กลมุ่ อตุ สาหกรรมสร้างสรรค์ วัฒนธรรม และบรกิ ารทม่ี ีมูลคา่ สงู อาชีพ จำนวน รอ้ ยละ การทอผ้า ๒๐ ๕.๘๖ ๒๘.๗๔ ธุรกิจบริการ โรงแรม โฮมสเตย์ ๙๘ ๑๖.๔๒ ๑๕.๒๕ มคั คเุ ทศก์ ๕๖ ๑๒.๓๒ ๑๗.๐๑ นักออกแบบผลติ ภณั ฑ/์ บรรจุภณั ฑ์ ๕๒ ๔.๔๐ นกั ประดิษฐ์เครื่องมือประกอบอาชีพ ๔๒ ๑๐๐.๐๐ ออแกนไนเซอร์ ๕๘ มณั ฑนากร ๑๕ รวม ๓๔๑ จากตารางที่ ๑๑ เมื่อพิจารณาอาชีพในกลุ่มอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ วัฒนธรรม และบริการที่มี มูลค่าสูง ที่มีผู้สนใจ พบว่า ธุรกิจบริการ โรงแรม โฮมสเตย์ มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๒๘.๗๔ รองลงมา ได้แก่ ออแกนไนเซอร์ คิดเป็นรอ้ ยละ ๑๗.๐๑ มัคคุเทศก์ คิดเป็นร้อยละ ๑๖.๔๒ นักออกแบบผลิตภัณฑ์/ บรรจุภัณฑ์ คิดเป็นร้อยละ ๑๕.๒๕ นักประดิษฐ์เครื่องมือประกอบอาชีพ คิดเป็นร้อยละ ๑๒.๓๒ การทอผ้า คดิ เป็นรอ้ ยละ ๕.๘๖ และมณั ฑนากร คิดเป็นรอ้ ยละ ๔.๔๐ ตามลำดบั
๓๘ ตารางที่ ๑๒ ลักษณะการจัดการศกึ ษา/อบรม จำนวน ร้อยละ ๓๔ ๑๑.๐๔ ลกั ษณะการจัดการศกึ ษา/อบรม ๕๕ ๑๗.๘๖ เรยี นแบบสะสมหนว่ ยกติ (ตั้งแต่ระดับชั้นมัธยมปลาย ๑๗ ๕.๕๒ เพื่อเทียบโอนหน่วยกติ ในหลักสูตรอุดมศกึ ษา) ๒๘ ๙.๐๙ กิจกรรมเสริมทกั ษะอาชพี ตามความสนใจ ๕๓ ๑๗.๒๑ วชิ าเพิ่มเตมิ ในการจดั การเรยี นการสอนปกติ ๗๔ ๒๔.๐๒ วชิ าเลอื กเสรใี นการจดั การเรยี นการสอนปกติ หลักสูตรเช่อื มโยง (มัธยมศึกษา - อาชวี ศึกษา - อุดมศึกษา) ๔๗ ๑๕.๒๖ หลักสูตรคขู่ นาน (การเรียนในระบบสถานศึกษากับ ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ การปฏิบตั ิงานในสถานประกอบการ) หลกั สูตรระยะส้นั รวม จากตารางที่ ๑๒ เมื่อพิจารณาลักษณะการจัดการศึกษา/อบรม ผู้สนใจคิดว่าควรจัดในลักษณะ หลกั สตู รคขู่ นาน (การเรียนในระบบสถานศกึ ษากับการปฏิบัตงิ านในสถานประกอบการ) มากทีส่ ดุ คิดเป็น ร้อยละ ๒๔.๐๒ รองลงมาได้แก่ กิจกรรมเสริมทักษะอาชีพตามความสนใจ คิดเป็นร้อยละ ๑๗.๘๖ หลักสูตรเชื่อมโยง (มัธยมศึกษา-อาชีวศึกษา-อุดมศึกษา) คิดเป็นร้อยละ ๑๗.๒๑ หลักสูตรระยะสั้น คิดเป็น ร้อยละ ๑๕.๒๖ เรียบแบบสะสมหน่วยกติ (ตั้งแตร่ ะดับชั้นมธั ยมปลาย เพ่ือเทียบโอนหน่วยกิตในหลักสูตร อุดมศึกษา) คิดเป็นร้อยละ ๑๑.๐๔ วิชาเลือกเสรีในการจัดการเรียนการสอนปกติ คิดเป็นร้อยละ ๙.๐๙ และวิชาเพ่ิมเตมิ ในการจัดการเรยี นการสอนปกติ คิดเปน็ รอ้ ยละ ๕.๕๒ ตามลำดับ ตารางที่ ๑๓ วนั เวลาในการจัดการศึกษา/อบรม จำนวน ร้อยละ ๖๖ ๒๑.๔๓ วัน เวลาในการจัดการศกึ ษา/อบรม ๓๕ ๑๑.๓๖ ๖๓ ๒๐.๔๕ เฉพาะวันเสาร์ เวลา 09.00-16.00 น. ๑๓๘ ๔๔.๘๑ เฉพาะวันอาทิตย์ เวลา 09.00-16.00 น. ๖ ๑.๙๕ วนั เสาร์-อาทติ ย์ เวลา 09.00-16.00 น. วันจันทร์-ศกุ ร์ เวลา 09.00-16.00 น. ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ อืน่ ๆ (เรียนเฉพาะวันจนั ทร/์ เรียนเฉพาะวันพธุ / ๒ ครง้ั ต่อเดือน ในวนั อาทิตย์) รวม จากตารางท่ี ๑๓ เม่ือพิจารณาช่วงวนั เวลาในการจดั การศึกษา/อบรม พบวา่ วนั จันทร์-ศุกร์ เวลา ๐๙.๐๐-๑๖.๐๐ น. มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๔๔.๘๑ รองลงมาได้แก่ เฉพาะวันเสาร์ เวลา ๐๙.๐๐- ๑๖.๐๐ น. คิดเป็นร้อยละ ๒๑.๔๓ วันเสาร์-อาทิตย์ เวลา ๐๙.๐๐-๑๖.๐๐ น. คิดเป็นร้อยละ ๒๐.๔๕ เฉพาะวันอาทิตย์ เวลา ๐๙.๐๐-๑๖.๐๐ น. คิดเป็นร้อยละ ๑๑.๓๖ และอื่น ๆ คิดเป็นร้อยละ ๑.๙๕ ตามลำดับ
๓๙ ตารางที่ ๑๔ ความคิดเห็นตอ่ ประโยชน์ของหลกั สตู รที่สนใจ จำนวน รอ้ ยละ ประโยชน์ ๑๗๑ ๕๕.๕๒ ใช้ประกอบอาชีพ ๑๒๑ ๓๙.๒๙ ใช้สำหรบั การศึกษาต่อ ๑๖ ๕.๑๙ อืน่ ๆ (เพ่ิมพนู ความรู้/งานอดิเรก) ๓๐๘ ๑๐๐.๐๐ รวม จากตารางท่ี ๑๔ เมื่อพิจารณาความคิดเหน็ ต่อประโยชน์ของหลักสูตรท่ีสนใจ พบว่า ใช้ประกอบอาชีพ มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๕๕.๕๒ รองลงมาได้แก่ ใช้สำหรับการศึกษาต่อ คิดเป็นร้อยละ ๓๙.๒๙ และ อ่นื ๆ คดิ เปน็ รอ้ ยละ ๕.๑๙ ตามลำดับ ตารางที่ ๑๕ ความตอ้ งการหลงั ผ่าน/จบการศกึ ษาหรอื การอบรม ในหลกั สตู รท่สี นใจ ความต้องการ จำนวน รอ้ ยละ เอกสารรับรองคุณวฒุ ิ ๑๖๖ ๕๓.๙๐ ๑๙.๘๐ สามารถเทยี บโอนหน่วยกิตได้ ๖๑ ๒๒.๗๓ ๓.๕๗ สามารถสะสมหน่วยกิตได้ ๗๐ ๑๐๐.๐๐ อน่ื ๆ (พฒั นาผลิตภณั ฑ/์ พฒั นาธรุ กิจ) ๑๑ รวม ๓๐๘ จากตารางที่ ๑๕ เมื่อพิจารณาความต้องการหลังผ่าน/จบการศึกษาหรือการอบรม ในหลักสูตร ที่สนใจ พบว่า ต้องการเอกสารรับรองคุณวฒุ ิ มากที่สุด คิดเป็นร้อยละ ๕๓.๙๐ รองลงมา ได้แก่ สามารถ สะสมหน่วยกิตได้ คิดเป็นร้อยละ ๒๒.๗๓ สามารถเทียบโอนหน่วยกิตได้ คิดเป็นร้อยละ ๑๙.๘๐ และอื่น ๆ คิดเป็นร้อยละ ๓.๕๗ ตามลำดับ กจิ กรรมที่ ๔ ประสานความรว่ มมือจากสถาบนั การศึกษาในพนื้ ที่ สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี ได้ประสานความร่วมมือจากสถาบันการศึกษา เพ่อื เขา้ ร่วมพฒั นารปู แบบแนวทางการจดั การศึกษาเพื่ออาชีพ จำนวน ๙ แห่ง ประกอบดว้ ย มหาวทิ ยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภมู ิ ศนู ยส์ ุพรรณบุรี วทิ ยาลยั อาชวี ศึกษาสุพรรณบุรี วิทยาลัยการอาชีพสองพี่น้อง วิทยาลัยการอาชีพอู่ทอง วิทยาลัยสารพัดช่างบรรหาร-แจ่มใส สุพรรณบุรี วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี สุพรรณบรุ ี โรงเรียนอ่ทู อง โรงเรียนธรรมโชตศิ กึ ษาลยั และโรงเรียนวดั บางสะแก (วทิ ยารงั สรรค์) กิจกรรมท่ี ๕ กำหนดรูปแบบแนวทาง/หลักสตู รการจัดการศกึ ษาเพ่อื อาชพี ในการกำหนดรูปแบบแนวทาง/หลักสูตรการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ สำนักงานศึกษาธิการ จังหวัดสุพรรณบรุ ี ได้นำผลการสำรวจความตอ้ งการด้านอาชีพมาเป็นกรอบแนวทางการดำเนินงาน ซึ่งได้ กำหนดรูปแบบแนวทางการดำเนินงานใน ๒ รูปแบบ คือ การพัฒนาบุคลากรให้มีความรู้ความสามารถ ในการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมวิชาชีพ และการเสริมสร้างศักยภาพผู้เรียนด้านความรู้ ทักษะ และ สมรรถนะตามความสนใจและความถนดั ด้านอาชีพ
๔๐ กิจกรรมท่ี ๖ จัดทำรายละเอยี ด และนำไปใช้ ๑. การพัฒนาบุคลากรให้มีความร้คู วามสามารถในการพฒั นาหลกั สตู รฝึกอบรมวิชาชพี สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี จัดทำหลักสูตร “การออกแบบฝึกอบรมวิชาชีพ โดยประยุกต์หลัก Job Analysis” โดยมวี ัตถปุ ระสงคท์ จ่ี ะพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาให้มีความรู้ ความเข้าใจในการพัฒนาหลักสูตรการฝึกอบรมวิชาชีพ โดยการประยุกต์หลัก Job Analysis สามารถ พัฒนาหลักสตู รและนำไปใชใ้ นการจัดการเรียนการสอนได้ การฝึกอบรมหลักสูตร “การออกแบบฝึกอบรมวิชาชีพ โดยการประยุกต์หลัก Job Analysis” มีครูและบุคลากรทางการศึกษาจากสถานศึกษา จำนวน ๙ แห่ง ประกอบด้วย มหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ ศนู ย์สุพรรณบรุ ี วทิ ยาลัยอาชีวศึกษาสุพรรณบุรี วทิ ยาลยั การอาชีพสองพี่น้อง วิทยาลัยการอาชีพอู่ทอง วิทยาลัยสารพัดช่างบรรหาร-แจ่มใส สุพรรณบุรี วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี สุพรรณบุรี โรงเรียนอูท่ อง โรงเรียนธรรมโชติศึกษาลัย และโรงเรยี นวดั บางสะแก (วิทยารังสรรค์) เข้าร่วม การพัฒนา รวมทั้งสิ้น ๓๐ คน การดำเนินการฝึกอบรมระหว่างวันที่ ๒๙ พฤษภาคม - ๒๔ สิงหาคม ๒๕๖๒ โดยแบง่ การฝกึ อบรมเปน็ ๕ ระยะ ๆ ละ ๓ วัน รวมท้ังส้นิ ๑๕ วัน ดงั น้ี ระยะที่ ๑ ระบงุ าน (Job) วเิ คราะห์หนา้ ทห่ี ลัก (DUTY) และกจิ กรรมของงาน (TASKS) ระยะท่ี ๒ เขียนข้ันตอนปฏิบัติ (STEPS) กำหนดสมรรถนะงาน ระยะท่ี ๓ กำหนดรายวิชา รายละเอยี ดรายวิชา ระยะที่ ๔ จดั ทำใบงาน ใบความรู้ ระยะท่ี ๕ จัดทำแผนการจัดการเรียนรู้ ผลการฝึกอบรมดังกล่าว ผู้เข้ารับการฝึกอบรมสามารถพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมวิชาชีพ โดยการประยุกต์หลัก Job Analysis ได้จำนวน ๕ สาขาวิชา ประกอบด้วย สาขาช่างยนต์ สาขาช่างเช่อื ม โลหะ สาขานักออกแบบป้ายโฆษณา สาขาพนักงานขาย และสาขาธุรกิจแปรรูปกล้วยน้ำว้าด้วยพลังงาน แสงอาทิตย์ และจากการประเมินความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตร “การออกแบบ ฝกึ อบรมวิชาชีพ โดยการประยุกต์หลัก Job Analysis” ปรากฏผล ดงั นี้ ตารางที่ ๑๖ ข้อมลู ท่วั ไปของผตู้ อบแบบสอบถาม ข้อมูลท่ัวไป จำนวน รอ้ ยละ เพศ 26.66 73.34 ชาย 8 100 หญงิ 22 100 รวม 30 30.00 60.00 ตำแหน่ง 10.00 100 ครผู ู้สอน 30 สถานศึกษา สงั กดั สพฐ. 9 สังกัด สอศ. 18 สงั กดั อดุ มศึกษา 3 รวม 30
๔๑ จากตารางท่ี ๑๖ พบวา่ มผี ู้เข้ารบั การฝึกอบรม จำนวน ๓๐ คน โดยเปน็ เพศชาย จำนวน ๘ คน คิดเป็นร้อยละ ๒๖.๖๖ เพศหญิง จำนวน ๒๒ คน คิดเป็นร้อยละ ๗๓.๓๔ ตำแหน่ง ครูผู้สอน ๓๐ คน คิดเป็น ร้อยละ ๑๐๐ และสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จำนวน ๑๘ คน คิดเป็นร้อยละ ๖๐ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน ๙ คน คิดเป็นร้อยละ ๓๐ และสังกัดสำนักงาน คณะกรรมการการอดุ มศึกษา จำนวน ๓ คน คดิ เป็นรอ้ ยละ ๑๐ ตารางท่ี ๑๗ ผลการประเมนิ ความพึงพอใจของผู้เข้ารบั การฝกึ อบรม รายการ X S.D. ระดับ ด้านวทิ ยากร 0.4๘ มากทส่ี ุด 0.5๓ มากทส่ี ุด 1. การถ่ายทอดความร้ขู องวิทยากรมีความชดั เจน 4.3๓ 0.5๓ มากทส่ี ุด 0.๔๘ มาก 2. ความสามารถในการอธบิ ายเน้ือหา 4.30 0.6๓ มาก 0.6๓ มากท่ีสดุ 3. การเชื่อมโยงเนอ้ื หาในการฝกึ อบรม 4.30 0.๔๗ มากที่สดุ 4. มคี วามครบถว้ นของเนื้อหาในการฝึกอบรม 4.20 ๐.๖๔ มากทส่ี ุด ๐.๖๙ มาก 5. การใชเ้ วลาตามท่ีกำหนดไว้ 4.15 ๐.๘๓ มาก ๐.๗๑ มากทส่ี ดุ 6. การตอบข้อซกั ถามในการฝึกอบรม 4.4๓ ๐.๕๑ มาก เฉลี่ย 4.28 1.2๔ นอ้ ย 0.6๔ มาก ด้านสถานท่ี / ระยะเวลา / อาหาร 0.8๕ ปานกลาง ๑. สถานท่ีสะอาดและมีความเหมาะสม ๔.๒๗ 0.๔๘ มาก 0.6๐ มาก ๒. ความพร้อมของอุปกรณโ์ สตทัศนปู กรณ์ ๓.๙๓ 0.5๗ มาก 0.๔๘ มาก ๓. ระยะเวลาในการอบรมมีความเหมาะสม ๓.๘๓ ๐.๔๑ มาก ๔. อาหารมคี วามเหมาะสม ๔.๓๓ เฉลย่ี ๔.๐๙ ด้านความรู้ ความเขา้ ใจ 1.ความรู้ ความเข้าใจในเรื่องนี้กอ่ นการอบรม 2.๓๓ 2.ความรู้ ความเขา้ ใจในเร่ืองนี้หลงั การอบรม 3.๗๓ เฉล่ยี 3.๐๓ ด้านการนำความรู้ไปใช้ 1. สามารถนำความรู้ที่ไดร้ บั ไปประยุกต์ใช้ในการปฏบิ ตั ิงานได้ 3.9๐ 2. มีความมนั่ ใจและสามารถนำความร้ทู ี่ได้รบั ไปใชไ้ ด้ 3.๗0 3. สามารถนำความรู้ไปเผยแพร/่ ถา่ ยทอดได้ 3.๕๗ เฉลยี่ 3.๗๒ รวมเฉล่ยี ๓.๗๘ จากตารางที่ ๑๗ พบว่า ผู้เข้ารบั การฝึกอบรมมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” (X = ๓.๗๘ , S.D. = ๐.๔๑) เมื่อพิจารณาเป็นรายดา้ นพบว่า ด้านวิทยากร ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มากที่สุด” (X = ๔.๒๘ , S.D. = ๐.๔๗) ด้านสถานที่/ระยะเวลา/อาหาร ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๔.๐๙ , S.D. = ๐.๕๑) ด้านความรู้ ความเข้าใจ ในภาพรวม อยู่ในระดับ “ปานกลาง” ( X = ๓.๐๓ , S.D. = ๐.๘๕) และดา้ นการนำความรู้ไปใช้ ในภาพรวม อยใู่ นระดับ “มาก” ( X = ๓.๗๒ , S.D. = ๐.๔๘) ตามลำดบั
๔๒ การฝกึ อบรมหลกั สูตร “การออกแบบหลกั สูตรฝึกอบรมวิชาชีพ โดยการประยุกตห์ ลกั Job Analysis”
๔๓ ๒. การเสริมสร้างศักยภาพผู้เรียนด้านความรู้ ทักษะ และสมรรถนะตามความสนใจและ ความถนัดดา้ นอาชพี ในการเสริมสร้างศักยภาพผู้เรียน สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี ได้ประสาน ความรว่ มมอื ส่งเสริม สนับสนุนใหส้ ถานศกึ ษา ดำเนินการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมวิชาชีพตามบริบทของ สถานศึกษา และตามความสนใจของผเู้ รยี น มสี ถานศกึ ษาท่รี ่วมพัฒนาหลักสูตรในการเสริมสร้างศักยภาพ ผเู้ รยี นดา้ นความรู้ ทกั ษะ และสมรรถนะ จำนวน ๕ แหง่ ประกอบด้วย ๒.๑ วิทยาลัยสารพัดช่างบรรหาร-แจ่มใส สุพรรณบุรี จัดการเรียนการสอนหลักสูตร อาชีพระยะสั้นทีเ่ ชื่อมโยงการศกึ ษาขั้นพื้นฐานกับอาชีวศกึ ษา ในสถานศึกษาที่เปิดสอนระดับมธั ยมศึกษา ตอนตน้ สังกัดสำนกั งานคณะกรรมการการศึกษาขน้ั พน้ื ฐาน (สพฐ.) และสงั กดั องค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน (อปท.) ระหว่างเดือน พฤษภาคม - กันยายน ๒๕๖๒ จำนวน ๕ สาขาวิชา ประกอบด้วย สาขางานไฟฟ้า สาขางานอิเล็กทรอนกิ ส์ สาขางานยานยนต์ สาขางานคอมพิวเตอร์ และสาขางานช่างเชอื่ ม ดงั น้ี ที่ สาขาวชิ า โรงเรียน สังกดั จำนวนนักเรยี น (คน) ๑. งานไฟฟ้า เทศบาล ๒ วัดปราสาททอง อปท. ๖๐ วดั พระธาตุ สพฐ. ๖๐ ๒. งานอเิ ลก็ ทรอนิกส์ เทศบาล ๒ วดั ปราสาททอง อปท. ๖๐ วัดพระธาตุ สพฐ. ๖๐ ๓. งานยานยนต์ เทศบาล ๒ วัดปราสาททอง อปท. ๖๐ ๔. งานคอมพิวเตอร์ วัดพระธาตุ สพฐ. ๖๐ วัดไผเ่ กาะโพธ์ิงาม สพฐ. ๖๐ ๕. สาขางานช่างเชือ่ ม วดั พระธาตุ สพฐ. ๖๐ รวมท้ังสิน้ ๔๘๐ จากการประเมินความพึงพอใจของนักเรียน โรงเรียนวัดพระธาตุ โรงเรียนเทศบาล ๒ วดั ปราสาททอง และ โรงเรยี นวดั ไผ่เกาะโพธ์ิงาม ทเ่ี รยี นในสาขาวชิ าต่าง ๆ ปรากฏผล ดงั น้ี ตารางท่ี ๑๘ ขอ้ มลู ทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ข้อมูลทั่วไป จำนวน รอ้ ยละ เพศ ๕๖.๗๔ ๔๓.๒๖ ชาย ๑๐๑ 100 หญงิ ๗๗ รวม ๑๗๘ จากตารางที่ ๑๘ พบว่า นักเรียนที่ตอบแบบสอบถามทั้งสิ้น ๑๗๘ คน โดยเป็นเพศชาย จำนวน ๑๐๑ คน คดิ เป็นร้อยละ ๕๖.๗๔ และเพศหญงิ จำนวน ๗๗ คน คิดเป็นร้อยละ ๔๓.๒๖
๔๔ ตารางที่ ๑๙ ผลการประเมินความพงึ พอใจในการจดั การเรยี นการสอน รายการ X S.D. ระดับ 1. ดา้ นเน้ือหาความรู้ 0.๕๑ มากที่สดุ 4.๕๑ 0.๔๘ มากทส่ี ดุ 0.๖๔ มากท่ีสดุ 2. ด้านการลงมือปฏิบัติ 4.๕๔ รวมเฉลี่ย 4.๓๑ จากตารางที่ ๑๙ พบว่า ผู้เรียนมีความพึงพอใจในการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรอาชีพ ระยะสั้น ในภาพรวม อยู่ในระดับ “มากที่สุด” (X = ๔.๓๑ , S.D. = ๐.๖๔) เมือ่ พิจารณาเปน็ รายด้าน พบวา่ ด้านการลงมือปฏบิ ัติ อยู่ในระดบั “มากทีส่ ดุ ” ( X = ๔.๕๔ , S.D. = ๐.๔๘) และด้านเนอ้ื หาความรู้ อยใู่ นระดบั “มากท่ีสดุ ” (X = ๔.๕๑ , S.D. = ๐.๕๑) ตามลำดับ ตารางท่ี ๒๐ ผลการประเมินความพงึ พอใจดา้ นเน้ือหาความรู้ X S.D. ระดบั รายการ ๔.๕๓ ๐.๗๐ มากทส่ี ุด ๔.๔๓ ๐.๗๐ มาก ๑. ความถกู ตอ้ งครบถ้วนสมบูรณ์ของเนื้อหา ๔.๔๔ ๐.๗๐ มาก ๒. ความชัดเจนในการอธิบายเน้ือหา ๔.๕๕ ๐.๖๑ มากทส่ี ดุ ๓. การเรียบเรียงเนอ้ื หาเข้าใจง่าย ๔.๖๑ ๐.๗๗ มากที่สดุ ๔. เนอ้ื หาสอดคล้องกบั วัตถุประสงค์การเรียนรู้ ๕. เน้ือหาสาระมีประโยชน์ สามารถประยกุ ต์ใช้งานได้จริง 4.๕๑ ๐.๕๑ มากที่สุด รวมเฉลยี่ จากตารางที่ ๒๐ พบว่า ผู้เรียนมีความพึงพอใจในการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรอาชีพ ระยะสั้น ด้านเนื้อหาความรู้ อยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( X = ๔.๕๑ , S.D. = ๐.๕๑) เมื่อพิจารณาเป็น รายด้าน พบว่า ด้านเนื้อหาสาระมีประโยชน์ สามารถประยุกต์ใช้งานได้จริง อยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( X = ๔.๖๑ , S.D. = ๐.๗๗) รองลงมาคือ ดา้ นเนือ้ หาสอดคล้องกับวัตถุประสงค์การเรยี นรู้ อยู่ในระดับ “มากทส่ี ุด” ( X = ๔.๕๕ , S.D. = ๐.๖๑) และด้านความถูกต้องครบถว้ นสมบูรณ์ของเน้ือหา อยู่ในระดับ “มากทส่ี ดุ ” ( X = ๔.๕๓ , S.D. = ๐.๗๐) ตามลำดบั ตารางท่ี ๒๑ ผลการประเมินความพึงพอใจดา้ นลงมือปฏบิ ัติ รายการ X S.D. ระดับ ๑. เคร่ืองมอื อุปกรณท์ นั สมยั ๔.๔๕ ๐.๗๗ มาก ๒. วัสดอุ ปุ กรณเ์ พียงพอตอ่ การเรียนรู้ ๔.๓๒ ๐.๗๕ มาก ๓. มกี ารใหค้ ำแนะนำตลอดของภาคปฏบิ ตั ิ ๔.๖๗ ๐.๖๐ มากทสี่ ุด ๔. สามารถนำไปปฏิบัติได้จริง ๔.๗๑ ๐.๕๕ มากทส่ี ดุ รวมเฉลี่ย 4.๕๔ ๐.๔๘ มากที่สดุ
๔๕ จากตารางที่ ๒๑ พบว่า ผู้เรียนมีความพึงพอใจในการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรอาชีพ ระยะสั้น ด้านลงมือปฏิบัติ อยู่ในระดับ “มากที่สุด” (X = ๔.๕๔ , S.D. = ๐.๔๘) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า สามารถนำไปปฏิบัติ ได้จริง อยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( X = ๔.๗๑ , S.D. = ๐.๕๕) รองลงมาคือ มีการให้คำแนะนำตลอดของภาคปฏิบัติ อยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( X = ๔.๖๗ , S.D. = ๐.๖๐) และ เครือ่ งมืออุปกรณ์ทันสมัย อยใู่ นระดับ “มาก” ( X = ๔.๔๕ , S.D. = ๐.๗๗) ตามลำดับ การเรยี นการสอนงานไฟฟา้ งานอิเลก็ ทรอนกิ ส์ และงานคอมพิวเตอร์
๔๖ ๒.๒ วิทยาลยั การอาชพี สองพี่น้อง จัดหลักสตู รฝึกอบรมวชิ าช่างเชื่อมโลหะ ณ โรงเรียน บ้านละวา้ วงั ควาย และโรงเรยี นบ้านพนุ ำ้ รอ้ น อำเภอดา่ นช้าง จงั หวดั สพุ รรณบุรี ระหวา่ งเดือน พฤษภาคม - กนั ยายน ๒๕๖๒ (เฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์) มีผ้เู ขา้ รับการฝกึ อบรมและผา่ นการฝึกอบรม รวมทัง้ สิ้น ๒๙ คน จากการสอบถามความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรช่างเชื่อมโลหะ มผี ตู้ อบแบบสอบถาม จำนวน ๒๘ คน คดิ เป็นรอ้ ยละ ๙๖.๕๕ ปรากฏผล ดงั น้ี ตารางท่ี ๒๒ ขอ้ มูลทั่วไปของผ้ตู อบแบบสอบถาม ข้อมูลทั่วไป จำนวน รอ้ ยละ เพศ ๑๐๐.๐๐ ๐ ชาย ๒๘ ๑๐๐.๐๐ หญงิ ๐ 57.14 รวม ๒๘ 14.29 10.71 อายุ 14.29 3.57 16 ปี 16 100 17 ปี 4 18 ปี 3 19 ปี 4 20 ปี 1 28 จากตารางที่ ๒๒ พบว่า มีผู้เข้ารับการฝึกอบรม จำนวน ๒๘ คน เพศชาย ๒๘ คน คิดเป็น รอ้ ยละ ๑๐๐ มอี ายรุ ะหว่าง ๑๖ - ๒๐ ปี โดยอายุ ๑๖ ปี มากทีส่ ุด คิดเปน็ รอ้ ยละ ๕๗.๑๔ ตารางที่ ๒๓ ผลการประเมนิ ความพงึ พอใจของผู้เข้ารับการฝกึ อบรมวิชาชา่ งเชื่อมโลหะ รายการ X S.D. ระดับ ด้านวทิ ยากร 1. การถา่ ยทอดความรูข้ องวิทยากรมีความชัดเจน ๔.๔๓ 0.๖๓ มากท่ีสดุ 2. ความสามารถในการอธิบายเน้อื หา 4.๔๓ 0.๖๙ มากท่สี ดุ 3. การเชือ่ มโยงเนื้อหาในการฝกึ อบรม 4.3๖ 0.๗๘ มากทส่ี ดุ 4. มีความครบถ้วนของเนื้อหาในการฝึกอบรม 4.๓๖ 0.๖๘ มากที่สุด ๕. การตอบข้อซกั ถามในการฝึกอบรม 4.๓๖ 0.๕๖ มากทส่ี ดุ เฉล่ีย 4.๓๙ 0.5๕ มากที่สดุ ดา้ นสถานที่ / ระยะเวลา / อาหาร ๑. สถานทส่ี ะอาดและมีความเหมาะสม ๓.๙๖ ๐.๙๒ มาก ๒. ความพร้อมของอปุ กรณ์โสตทัศนปู กรณ์ ๓.๘๙ ๐.๖๓ มาก ๓. ระยะเวลาในการอบรมมีความเหมาะสม ๓.๘๒ ๐.๖๑ มาก ๔. อาหารมคี วามเหมาะสม ๓.๙๖ ๐.๕๘ มาก เฉลย่ี ๓.๙๑ ๐.๔๖ มาก
๔๗ รายการ X S.D. ระดับ ดา้ นความรู้ ความเขา้ ใจ ๒.๔๓ ๐.๕๗ นอ้ ย 1. ความรู้ ความเขา้ ใจในเร่ืองน้ีกอ่ นการอบรม ๓.๗๙ ๐.๔๒ มาก 2. ความรู้ ความเข้าใจในเร่ืองนี้หลังการอบรม ๓.๓๐ ๐.๓๖ ปานกลาง เฉล่ยี 3.95 0.51 มาก ดา้ นการนำความรู้ไปใช้ 3.80 0.62 มาก 1. สามารถนำความรทู้ ี่ไดร้ บั ไปประยกุ ต์ใช้ในการปฏบิ ตั ิงานได้ 3.65 0.59 มาก 2. มคี วามม่ันใจและสามารถนำความรทู้ ไ่ี ดร้ ับไปใช้ได้ 3. สามารถนำความรู้ไปเผยแพร่/ถา่ ยทอดได้ 3.80 0.50 มาก เฉลย่ี ๔.๐๖ ๐.๔๑ มาก รวมเฉลยี่ จากตารางที่ ๒๓ พบว่า ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ระดับ “มาก” ( X = ๔.๐๖ , S.D. = ๐.๔๑) โดยในด้านวิทยากร ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( X = ๔.๓๙ , S.D. = ๐.๕๕) ด้านสถานที่/ระยะเวลา/อาหาร ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๑ , S.D. = ๐.๔๖) ด้านความรู้ ความเข้าใจในภาพรวม อยู่ในระดับ “ปานกลาง” ( X = ๓.๓๐ , S.D. = ๐.๓๖) และด้าน การนำความร้ไู ปใช้ในภาพรวม อยู่ในระดบั “มาก” ( X = ๓.๘๐ , S.D. = ๐.๕๐) ตามลำดับ การฝึกอบรมวชิ าชา่ งเชื่อมโลหะ
๔๘ ๒.๓ โรงเรียนอู่ทอง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต ๙ สำนักงาน คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จัดหลักสูตรฝึกอบรมเสริมอาชีพ ได้แก่ การทำพวงกุญแจตุ๊กตา ไหมพรม กระเป๋าจากเส้นพลาสติก พวงกุญแจนกฮูก ผลิตภัณฑ์จากผักตบชวา และช่อบูเก้ด อกรวงผึ้ง ให้แก่นกั เรยี นระดับชนั้ มธั ยมศึกษาตอนปลาย และระดบั ประกาศนยี บัตรวิชาชีพ (ปวช.) ระหวา่ งวันที่ ๒๔ และ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๖๒ รวมท้งั สน้ิ ๙๒๐ คน จากการสอบถามความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรมดังกล่าว มีผู้ตอบแบบสอบถาม จำนวน ๙๒๐ คน คดิ เป็นรอ้ ยละ ๑๐๐ ปรากฎผลดังน้ี ตารางที่ ๒๔ ข้อมูลท่ัวไปของผตู้ อบแบบสอบถาม ขอ้ มูลทั่วไป จำนวน รอ้ ยละ เพศ ๔๑.๒๐ ๕๘.๘๐ ชาย ๓๗๙ ๑๐๐.๐๐ หญิง ๕๔๑ รวม ๙๒๐ จากตารางที่ ๒๔ พบว่า มีผู้เรียนเข้ารับการฝึกอบรม จำนวน ๙๒๐ คน เพศชาย ๓๗๙ คน คิดเปน็ ร้อยละ ๔๑.๒๐ เพศหญิง ๕๔๑ คน คดิ เปน็ รอ้ ยละ ๕๘.๘๐ ตารางที่ ๒๕ ผลการประเมนิ ความพึงพอใจของผเู้ ข้ารบั การฝึกอบรมเสริมอาชีพ รายการ X S.D. ระดบั ด้านวทิ ยากร มากที่สุด มากท่ีสดุ 1. การถ่ายทอดความรขู้ องวิทยากรมีความชดั เจน ๔.๗๙ 0.๔๘ มากที่สุด มากที่สดุ 2. ความสามารถในการอธิบายเนือ้ หา 4.๗๑ 0.๖๗ มากทส่ี ุด มากทส่ี ุด 3. การเชื่อมโยงเนอื้ หาในการฝกึ อบรม 4.๘๕ 0.๓๗ มากทส่ี ุด 4. มคี วามครบถว้ นของเน้ือหาในการฝกึ อบรม 4.๕๙ 0.๗๖ มากทส่ี ุด มากทส่ี ุด ๕. การตอบข้อซักถามในการฝึกอบรม 4.๘๕ 0.๔๑ มากที่สุด มากที่สุด เฉลี่ย 4.๗๖ 0.๒๕ มาก ด้านสถานที่ / ระยะเวลา / อาหาร มากทีส่ ดุ ๑. สถานที่สะอาดและมีความเหมาะสม ๔.๙๒ ๐.๒๗ มาก ๒. ความพรอ้ มของอุปกรณโ์ สตทศั นูปกรณ์ ๔.๗๙ ๐.๕๑ ๓. ระยะเวลาในการอบรมมีความเหมาะสม ๔.๖๔ ๐.๗๕ ๔. อาหารมคี วามเหมาะสม ๔.๘๑ ๐.๔๙ เฉลี่ย ๔.๗๙ ๐.๒๘ ด้านความรู้ ความเขา้ ใจ 1. ความรู้ ความเข้าใจในเรื่องนี้ก่อนการอบรม ๓.๕๖ ๑.๑๔ 2. ความรู้ ความเขา้ ใจในเรื่องน้ีหลังการอบรม ๔.๘๔ ๐.๔๐ เฉล่ีย ๔.๒๐ ๐.๖๒
๔๙ รายการ X S.D. ระดับ ดา้ นการนำความร้ไู ปใช้ ๔.๘๐ 0.5๒ มากทีส่ ุด 1. สามารถนำความร้ทู ี่ไดร้ บั ไปประยุกต์ใชใ้ นการปฏบิ ัติงานได้ ๔.๘๐ 0.๔๕ มากทีส่ ุด 2. มีความมนั่ ใจและสามารถนำความรทู้ ี่ไดร้ ับไปใช้ได้ ๔.๗๓ 0.๔๖ มากท่ีสดุ 3. สามารถนำความร้ไู ปเผยแพร/่ ถา่ ยทอดได้ ๔.๘๖ ๐.๓๖ มากทส่ี ุด ๔. นักเรยี นมคี วามพงึ พอใจในการเข้ารบั การอบรมครงั้ นี้ ๔.80 0.๑๙ มากทส่ี ุด เฉลี่ย ๔.๖๔ ๐.๒๐ มากทส่ี ุด รวมเฉลีย่ จากตารางที่ ๒๕ พบว่า ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ระดับ “มากที่สุด” (X = ๔.๖๔ , S.D. = ๐.๒๐)โดย ด้านวิทยากร ในภาพรวมอยใู่ นระดบั “มากท่สี ุด” ( X = ๔.๗๖ , S.D. = ๐.๒๕) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านสถานที่/ระยะเวลา/อาหาร ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มากที่สุด” (X = ๔.๗๙ , S.D. = ๐.๒๘) ด้านความรู้ ความเข้าใจในภาพรวม อยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๔.๒๐ , S.D. = ๐.๖๒) และดา้ นการนำความรไู้ ปใช้ ในภาพรวมอยใู่ นระดับ “มากทีส่ ุด” ( X = ๔.๘๐ , S.D. = ๐.๑๙) ตามลำดบั ฝกึ อบรมเสริมอาชีพการทำพวงกุญแจต๊กุ ตาไหมพรม กระเปา๋ จากเสน้ พลาสติก พวงกญุ แจนกฮูก ผลติ ภัณฑจ์ ากผักตบชวา และช่อบูเกด้ อกรวงผึ้ง
๕๐ ๒.๔ โรงเรยี นธรรมโชติศึกษาลัย สังกดั สำนกั งานเขตพืน้ ที่การศึกษามธั ยมศกึ ษา เขต ๙ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จัดหลักสูตรต่อเนื่องเชื่อมโยงการศึกษาขั้นพื้นฐานกับ อาชีวศึกษาและอุดมศึกษา รูปแบบกิจกรรมเสริมหลักสูตรสถานศึกษาเพื่อการเรียนรายวิชาเพิ่มเติม ในสายอาชพี เพ่ือเป็นการเพิ่มศักยภาพทางด้านอาชีพให้แก่ผู้เรียน ประกอบดว้ ย การทำอิฐบล็อก การทำ เฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ในบ้าน และการสานตะกร้าจากเส้นพลาสติกและเปลญวน ระหว่างวันที่ ๒๗ - ๒๘ สิงหาคม ๒๕๖๒ กลุ่มเป้าหมายนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ จำนวน ๗๙ คน และนักเรียนชั้น ปวช.๑ - ๒ จำนวน ๑๐๓ คน รวมทัง้ สิน้ ๑๘๒ คน จากการสอบถามความพึงพอใจของผู้เข้าร่วมกิจกรรมการทำอิฐบล็อก และการทำ เฟอร์นิเจอร์ เครอ่ื งใช้ในบา้ น นักเรียนในระดบั ช้ันมัธยมศกึ ษาปที ่ี ๕ จำนวน ๗๙ คน ปรากฏ ดงั น้ี ตารางที่ ๒๖ ข้อมูลทว่ั ไปของผตู้ อบแบบสอบถาม ขอ้ มูลทั่วไป จำนวน ร้อยละ เพศ ๑๐๐.๐๐ ๐ ชาย ๗๙ ๑๐๐.๐๐ หญงิ ๐ รวม ๗๙ จากตารางที่ ๒๖ พบว่า มีผู้เรียนเข้ารับการฝึกอบรม จำนวน ๗๙ คน เพศชาย ๗๙ คน คิดเป็น ร้อยละ ๑๐๐ ตารางที่ ๒๗ ความพึงพอใจการเข้าร่วมกจิ กรรมการทำอิฐบล็อก X S.D. ระดับ รายการ 3.94 0.25 มาก 3.84 0.37 มาก ดา้ นการจดั กิจกรรม 3.97 0.16 มาก 1. ความพอใจในรูปแบบการจัดกจิ กรรม 3.96 0.19 มาก 2. ความพอใจในด้านสถานท่ีจัดกิจกรรม 3.87 0.33 มาก 3. ความพอใจต่อครูผู้สอน 3.92 0.16 มาก 4. ความพอใจในการบริการและการอำนวยความสะดวก 5. ความพอใจในการมสี ่วนร่วมของนักเรียนทเ่ี ขา้ ร่วมกจิ กรรม 3.99 0.11 มาก 3.94 0.29 มาก เฉลี่ย 3.97 0.16 มาก ด้านกระบวนการ 3.99 0.11 มาก 6. นักเรียนมคี วามร้/ู ทกั ษะมากขนึ้ จากเดมิ 3.97 0.10 มาก 7. นักเรยี นมีสว่ นร่วมในกจิ กรรมการเรียนรู้ 3.94 0.12 มาก 8. การจดั กิจกรรมเนื้อหา สาระ ตรงกบั ความต้องการ ของนักเรยี น 9. นกั เรยี นนำความรทู้ ีไ่ ด้รบั ไปปรับใชใ้ นชีวติ ประจำวนั ได้ เฉลย่ี เฉล่ียรวม
๕๑ จากตารางที่ ๒๗ พบว่า ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๔ , S.D. = ๐.๑๒) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการจัดกิจกรรม อยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๒ , S.D. = ๐.๑๖) โดยนักเรียนพึงพอใจต่อครูผู้สอน ( X = ๓.๙๗ , S.D. = ๐.๑๖) การบริการ และการอำนวยความสะดวก ( X = ๓.๙๖ , S.D. = ๐.๑๙) และรูปแบบการจัดกิจกรรม ( X = ๓.๙๔ , S.D. = ๐.๒๕) ตามลำดับ ด้านกระบวนการ อยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๗ , S.D. = ๐.๑๐) โดย นักเรียน มีความรู้/ทักษะมากขึ้นจากเดิม ( X = ๓.๙๙ , S.D. = ๐.๑๑) นักเรียนนำความรู้ที่ได้รับไปปรับใช้ ในชีวติ ประจำวันได้ ( X = ๓.๙๙ , S.D. = ๐.๑๑) และการจัดกจิ กรรมเนื้อหา สาระ ตรงกับความต้องการ ของนกั เรียน ( X = ๓.๙๗ , S.D. = ๐.๑๖) ตามลำดบั การทำอฐิ บลอ๊ ก
๕๒ จากการสอบถามความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝกึ อบรมทำเฟอรน์ เิ จอร์ เคร่ืองใช้ในบา้ น ปรากฏผล ดงั น้ี ตารางที่ ๒๘ ขอ้ มูลทว่ั ไปของผูต้ อบแบบสอบถาม ขอ้ มูลท่ัวไป จำนวน รอ้ ยละ เพศ ๑๐๐.๐๐ ๐.๐๐ ชาย ๗๙ ๑๐๐.๐๐ หญงิ ๐ รวม ๗๙ จากตารางที่ ๒๘ พบว่า มีผู้เรียนเข้ารับการฝึกอบรม จำนวน ๗๙ คน เพศชาย ๗๙ คน คิดเป็น รอ้ ยละ ๑๐๐ ตารางท่ี ๒๙ ความพึงพอใจการเขา้ ร่วมกจิ กรรมการทำเฟอรน์ ิเจอร์ เคร่อื งใช้ในบา้ น รายการ X S.D. ระดบั ด้านการจดั กจิ กรรม มาก มาก 1. ความพอใจในรูปแบบการจัดกิจกรรม 3.95 0.22 มาก มาก 2. ความพอใจในด้านสถานท่ีจดั กิจกรรม 3.81 0.39 มาก มาก 3. ความพอใจต่อครูผู้สอน 3.99 0.11 มาก 4. ความพอใจในการบริการและการอำนวยความสะดวก 3.94 0.25 มาก มาก 5. ความพอใจในการมสี ว่ นรว่ มของนักเรียนทเี่ ข้ารว่ มกิจกรรม 3.89 0.32 มาก มาก เฉล่ยี 3.91 0.13 มาก ด้านกระบวนการ 6. นักเรียนมีความรู้/ทกั ษะมากขึ้นจากเดมิ 4.00 0.00 7. นกั เรียนมีส่วนร่วมในกจิ กรรมการเรยี นรู้ 3.86 0.35 8.การจดั กิจกรรมเน้ือหา สาระ ตรงกับความต้องการของนักเรยี น 3.95 0.22 9. นกั เรียนนำความรูท้ ี่ไดร้ ับไปปรบั ใช้ในชีวติ ประจำวันได้ 3.97 0.16 เฉลย่ี 3.95 0.10 เฉลีย่ รวม 3.93 0.09 จากตารางที่ ๒๙ พบว่า ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๓ , S.D. = ๐.๐๙) เมื่อพิจารณาเป็นรายดา้ น พบว่า ด้านการจัดกิจกรรม อยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๑ , S.D. = ๐.๑๓) โดย นักเรียนพึงพอใจต่อครูผู้สอน ( X = ๓.๙๙ , S.D. = ๐.๑๑) รูปแบบ การจดั กิจกรรม (X = ๓.๙๕ , S.D. = ๐.๒๒) และ การบรกิ ารและการอำนวยความสะดวก ( X = ๓.๙๔ , S.D. = ๐.๒๕) ตามลำดับ ด้านกระบวนการ อยใู่ นระดบั “มาก” ( X = ๓.๙๕ , S.D. = ๐.๑๐) โดย นกั เรียนมี ความรู้/ทักษะมากขึ้นจากเดิม ( X = ๔.๐๐ , S.D. = ๐.๐๐) นักเรียนนำความรู้ที่ได้รับไปปรับใช้ใน ชีวิตประจำวันได้ ( X = ๓.๙๗ , S.D. = ๐.๑๖) และการจัดกิจกรรมเนื้อหา สาระ ตรงกับความต้องการ ของนกั เรยี น ( X = ๓.๙๕ , S.D. = ๐.๒๒) ตามลำดบั
๕๓ การทำเฟอร์นิเจอร์ เคร่อื งใช้ในบา้ น
๕๔ จากการสอบถามความพึงพอใจของผ้เู ข้ารับการฝกึ อบรมการสานตะกรา้ เส้นพลาสตกิ และ เปลญวน ปรากฏผล ดงั นี้ ตารางท่ี ๓๐ ขอ้ มูลท่ัวไปของผูต้ อบแบบสอบถาม ขอ้ มูลท่ัวไป จำนวน รอ้ ยละ เพศ ชาย ๒๕ ๒๔.๒๗ หญิง ๗๘ ๗๕.๗๓ รวม ๑๐๓ ๑๐๐.๐๐ จากตารางที่ ๓๐ พบว่า มีผู้เรียนเข้ารับการฝึกอบรม จำนวน ๑๐๓ คน แบ่งเป็น เพศชาย ๒๕ คน คิดเปน็ รอ้ ยละ ๒๔.๒๗ เพศหญิง ๗๘ คน คิดเปน็ รอ้ ยละ ๗๕.๗๓ ตารางที่ ๓๑ ผลการประเมนิ ความพึงพอใจของผูเ้ ข้ารบั การฝกึ อบรมเสริมอาชพี สานตะกรา้ เสน้ พลาสตกิ และเปลญวน รายการ X S.D. ระดบั ดา้ นวทิ ยากร 1. การถา่ ยทอดความรูข้ องวิทยากรมีความชดั เจน ๓.๙๕ 0.๒๒ มาก 2. ความสามารถในการอธิบายเนื้อหา ๓.๙๔ 0.๒๔ มาก 3. การเชอื่ มโยงเน้อื หาในการฝึกอบรม ๓.๙๐ 0.๓๐ มาก 4. มคี วามครบถ้วนของเนื้อหาในการฝกึ อบรม ๓.๙๖ 0.๑๙ มาก ๕. การตอบข้อซกั ถามในการฝกึ อบรม ๓.๙๑ 0.๒๘ มาก เฉลย่ี ๓.๙๓ 0.๑๐ มาก ด้านสถานที่ / ระยะเวลา / อาหาร ๑. สถานทส่ี ะอาดและมีความเหมาะสม ๓.๙๓ ๐.๒๕ มาก ๒. ความพร้อมของอปุ กรณโ์ สตทัศนูปกรณ์ ๓.๙๕ ๐.๒๒ มาก ๓. ระยะเวลาในการอบรมมีความเหมาะสม ๓.๙๖ ๐.๑๙ มาก ๔. อาหารมคี วามเหมาะสม ๓.๙๒ ๐.๓๐ มาก เฉล่ีย ๓.๙๔ ๐.๑๓ มาก ด้านความรู้ ความเข้าใจ 1. ความรู้ ความเข้าใจในเรื่องน้ีก่อนการอบรม ๒.๖๒ ๐.๖๐ ปานกลาง 2. ความรู้ ความเขา้ ใจในเรื่องน้ีหลังการอบรม ๓.๘๔ ๐.๓๖ มาก เฉลี่ย ๓.๒๓ ๐.๓๘ ปานกลาง ด้านการนำความรู้ไปใช้ 1. สามารถนำความรู้ท่ีได้รับไปประยกุ ต์ใชใ้ นการปฏบิ ัตงิ านได้ 3.95 0.๒๖ มาก 2. มคี วามมน่ั ใจและสามารถนำความรูท้ ไ่ี ดร้ บั ไปใชไ้ ด้ 3.8๒ 0.๓๙ มาก 3. สามารถนำความรไู้ ปเผยแพร่/ถ่ายทอดได้ 3.๘๘ 0.๓๒ มาก ๔. นกั เรียนมคี วามพึงพอใจในการเข้ารับการอบรมครง้ั นี้ ๔.๐๐ ๐.๐๐ มาก เฉลย่ี 3.๙๑ 0.๑๓ มาก รวมเฉลยี่ ๓.๗๖ ๐.๑๐ มาก
๕๕ จากตารางที่ ๓๑ พบว่า ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ระดับ “มาก” โดย ด้านวิทยากร ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๓ , S.D. = ๐.๑๐) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านสถานที่/ระยะเวลา/อาหาร ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๔ , S.D. = ๐.๑๓) ด้านความรู้ ความเข้าใจ ในภาพรวม อยู่ในระดับ “ปานกลาง” ( X = ๓.๒๓ , S.D. = ๐.๓๘) และ ด้านการนำความรไู้ ปใช้ ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๓.๙๑ , S.D. = ๐.๑๓) ตามลำดับ การฝกึ อบรมสานตะกร้าเส้นพลาสติกและเปลญวน
๕๖ ๒.๕ โรงเรียนวัดบางสะแก (วิทยารังสรรค์) สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต ๒ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขัน้ พื้นฐาน ร่วมกับวิทยาลัยการอาชีพ สองพี่น้อง จัดการเรียนการสอนหลักสูตรอาชีพระยะสั้นที่เชื่อมโยงการศึกษาขั้นพื้นฐานกับอาชีวศึกษา รายวิชาการเดินสายไฟฟ้าในบ้าน และรายวิชาพิมพ์ดีดไฟฟ้า ให้แก่นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนตน้ ระหว่างเดือน พฤษภาคม - กันยายน ๒๕๖๒ และจัดหลักสูตรฝึกอบรมทักษะพื้นฐานอาชีพ การปลูก มะเขือเทศเชอรี่ การแปรรูปอาหาร (ขนมกล้วย เผือกฉาบ ถั่วลิสงเคลือบน้ำตาล) ให้แก่นักเรียนระดับ ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ – มัธยมศึกษาปีที่ ๓ รวมทั้งสิ้น ๙๑ คน ระหว่างวันที่ ๓๑ สิงหาคม , ๑ -๘ กันยายน ๒๕๖๒ โดยมุ่งเน้นให้ผู้เรียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับกระบวนการต่าง ๆ เริ่มตั้งแต่กระบวนการปลูก กระบวนการแปรรูป การวางแผนรูปแบบการจัดจำหน่าย โดยให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง เพื่อให้เกิดทักษะ สามารถนำความรู้และประสบการณ์ที่ได้รับไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน สามารถพัฒนาต่อยอดไปสู่ อาชีพเสริมหรือเป็นอาชพี หลกั ได้ จากการสอบถามความพึงพอใจของผู้เรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมการฝึกอบรมทักษะพื้นฐาน อาชีพดังกลา่ ว ปรากฏผล ดังนี้ ตารางท่ี ๓๒ ผลการวเิ คราะห์ความพงึ พอใจของนกั เรียนทเี่ ข้าร่วมกิจกรรมฝกึ อบรมทักษะพ้นื ฐานอาชีพ รายการ X S.D. ระดบั มากที่สดุ 1. เน้ือหาความรทู้ ไี่ ดร้ บั 4.33 0.70 มากทสี่ ุด 2. กจิ กรรมสร้างบรรยากาศในการเรยี นรู้ทีแ่ ปลกใหม่ 4.42 0.60 มากท่ีสุด มากท่ีสุด น่าสนใจ มากที่สดุ มากทีส่ ุด 3. ชว่ ยทำใหน้ ักเรยี นสนุกสนานกับการเรียนรู้ 4.37 0.66 มากท่ีสุด มากท่ีสุด 4. ทำให้นักเรยี นมีทักษะพื้นฐานอาชีพ 4.66 0.72 มาก 5. นักเรียนมีความกระตอื รือร้นในการเรียนมากข้ึน 4.49 0.68 มากทส่ี ุด 6. อุปกรณ์ / สอ่ื การเรียนการสอน 4.25 0.67 7. สถานท่ใี นการเรียนรู้ทักษะพนื้ ฐานอาชพี 4.15 0.92 8. การถา่ ยทอดความรู้จากวิทยากร 4.58 0.60 9. ความรู้ทไ่ี ด้รบั สามารถนำไปถ่ายทอดให้ผอู้ ่ืนปฏบิ ตั ิตามได้ 4.01 0.79 10. สามารถนำไปประยุกตใ์ ช้ในชีวิตประจำวันได้ 4.31 0.72 รวมเฉลี่ย 4.36 0.49 มากทีส่ ุด จากตารางที่ ๓๒ พบว่า นักเรียนท่ีเข้าร่วมกิจกรรมฝึกอบรมทักษะพื้นฐานอาชีพ มีความพึงพอใจ ในภาพรวมอยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( X = 4.36 , S.D. = 0.49) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทำให้ นักเรียนมีทักษะพื้นฐานอาชีพ อยู่ในระดับ “มากที่สุด” ( X = 4.66 , S.D. = 0.72) การถ่ายทอดความรู้ จากวิทยากร อยู่ในระดับ “มากที่สุด” (X = 4.58 , S.D. = 0.60) นักเรียนมีความกระตือรือร้นในการเรียน มากขึน้ อยู่ในระดับ “มากทสี่ ดุ ” (X = 4.49 , S.D. = 0.68) ตามลำดบั
๕๗ การเรียนการสอนการเดนิ สายไฟฟ้าในบ้าน การเรยี นการสอนวิชาพมิ พ์ดีดไฟฟ้า
๕๘ การปลูกมะเขือเทศเชอรร์ ี่
๕๙ การแปรรูปอาหาร (ขนมกล้วย เผือกฉาบ) การแปรรปู อาหาร (ถ่ัวลสิ งเคลือบน้ำตาล)
บทท่ี 5 สรุปผล และข้อเสนอแนะ กิจกรรมการจัดทำรูปแบบแนวทางการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพจังหวัดสุพรรณบุรี “Suphanburi Model” มีวัตถุประสงค์ เพื่อสร้างรูปแบบแนวทางการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ จังหวัด สุพรรณบรุ ี ทเ่ี นน้ อาชีพเปน็ ฐาน (Career-Based-Education) มีกิจกรรมการดำเนนิ งาน ดงั นี้ กิจกรรมที่ ๑ วิเคราะห์ศักยภาพพื้นที่ด้านทรัพยากรและศักยภาพของบุคลากรในพ้ืนท่ี เพื่อ หาจุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรคด้านทรัพยากรและบุคลากร และแนวโน้มอาชีพใน ๕ กลุ่มอาชีพ ประกอบด้วย กลมุ่ อาหาร เกษตร และเทคโนโลยี กลมุ่ สาธารณสุขและเทคโนโลยกี ารแพทย์ กลมุ่ หุน่ ยนต์อจั ฉรยิ ะ และระบบเครื่องกล อิเล็กทรอนิกส์ควบคุม กลุ่มดิจิทัล เทคโนโลยีและอินเตอร์เน็ตเชื่อมต่อ และ กลมุ่ อุตสาหกรรมสร้างสรรค์ วฒั นธรรมและบริการทีม่ ีมลู คา่ สงู กิจกรรมที่ ๒ แสวงหาความร่วมมอื ภาครัฐ ภาคเอกชน ท้องถิน่ และชมุ ชน เพ่ือสร้างการรบั รู้ ความเข้าใจในการดำเนินการรว่ มกบั หนว่ ยงานการศึกษา สถาบนั การศกึ ษา หนว่ ยงานภาครัฐ ภาคเอกชน ในจังหวัดสพุ รรณบุรี กิจกรรมที่ ๓ สรุปอาชีพที่สอดคล้องกับศักยภาพพื้นที่ และความต้องการของผู้เรียน จากแนวโน้มด้านอาชพี ๕ กลุ่มอาชพี โดยการสอบถามความคิดเห็นจากผเู้ รียน ครู บคุ ลากรทางการศึกษา และผูป้ กครอง เกยี่ วกบั กลุม่ อาชีพท่ีสนใจ ลักษณะการจัดการศึกษา/อบรม วนั เวลาในการจัดการศึกษา/ อบรม ความคิดเห็นตอ่ ประโยชน์ของหลักสูตรที่สนใจ และความต้องการหลังผา่ น/จบการศึกษาหรืออบรม ซึ่งกลุ่มอาชีพที่ได้รับความสนใจมากที่สุด คือ กลุ่มดิจิทัล เทคโนโลยีและอินเตอร์เน็ตเชื่อมต่อ รองลงมา ได้แก่ กลุ่มอุตสาหกรรม สร้างสรรค์ วัฒนธรรม และบริการที่มีมูลค่าสูง กลุ่มอาหาร เกษตร และ เทคโนโลยี กลุ่มสาธารณสุขและเทคโนโลยีการแพทย์ และกลุ่มหุ่นยนต์อัจฉริยะและระบบเครื่องกล อเิ ล็กทรอนกิ สค์ วบคุม ตามลำดับ กจิ กรรมท่ี ๔ ประสานความรว่ มมือจากสถาบนั การศึกษาในพื้นท่ี เพื่อเข้ารว่ มพฒั นารูปแบบ แนวทาง/หลักสูตรการจัดการศึกษาเพื่ออาชีพ มีสถาบันการศึกษาเข้าร่วมดำเนินการ จำนวน ๙ แห่ง ประกอบด้วย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ ศูนย์สุพรรณบุรี วิทยาลัยอาชีวศึกษาสุพรรณบุรี วิทยาลัยการอาชีพสองพี่น้อง วิทยาลัยการอาชีพอู่ทอง วิทยาลัยสารพัดช่างบรรหาร-แจ่มใส สุพรรณบุรี วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีสุพรรณบุรี โรงเรยี นอู่ทอง โรงเรียนธรรมโชติศึกษาลัย และโรงเรยี นวัดบางสะแก (วทิ ยารังสรรค)์ กจิ กรรมที่ ๕ กำหนดรปู แบบแนวทาง/หลกั สตู รการจัดการศึกษาเพ่ืออาชีพ มีการดำเนนิ การ ๒ รูปแบบ คือ การพัฒนาบุคลากรด้านการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมวิชาชีพ และการเสริมสร้างศักยภาพ ผูเ้ รยี นด้านความรู้ ทกั ษะ และสมรรถนะ เพอื่ ใหผ้ เู้ รียนรตู้ วั ตน รู้จักอาชพี และปพู น้ื ฐานด้านความรู้ ทกั ษะ และสมรรถนะด้านอาชีพ และมีทัศนคติที่ดีต่ออาชีพที่ตนเองถนัดและสนใจ และเป็นข้อมูลประกอบ การตดั สนิ ใจศึกษาต่อในระดับทส่ี ูงข้ึน และ/หรือประกอบอาชพี กจิ กรรมที่ ๖ จดั ทำรายละเอียดหลักสตู ร และนำหลักสูตรไปใช้ มกี ารดำเนนิ การ ดงั น้ี ๑. การพฒั นาบคุ ลากรใหม้ ีความร้คู วามสามารถในการพัฒนาหลกั สตู รฝึกอบรมวชิ าชพี สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดสุพรรณบุรี จัดทำหลักสูตร “การออกแบบฝึกอบรมวิชาชีพ โดยประยุกตห์ ลัก Job Analysis” เพ่อื พัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาให้มีความรู้ความเข้าใจในการ พัฒนาหลักสูตรการฝึกอบรมวิชาชีพ สามารถพัฒนาหลักสูตรและนำไปใช้ในการจัดการเรียนการสอนได้
๖๑ อย่างมีประสิทธภิ าพ ผลจากการพฒั นาบคุ ลากรในครั้งนี้ ผู้เขา้ รบั การฝกึ อบรมได้พฒั นาหลักสูตรฝึกอบรม วชิ าชพี ที่เป็นการบูรณาการเนื้อหา รายวิชา ท้งั ในระดบั การศึกษาขัน้ พ้นื ฐาน อาชวี ศกึ ษา และอุดมศึกษา จำนวน ๕ สาขาวิชา ประกอบด้วย สาขาช่างยนต์ สาขาช่างเชื่อมโลหะ สาขานักออกแบบป้ายโฆษณา สาขาพนักงานขาย และสาขาธรุ กิจแปรรปู กล้วยน้ำว้าด้วยพลังงานแสงอาทติ ย์ ผลการประเมินความพงึ พอใจของผ้เู ข้ารบั การฝึกอบรมหลักสูตร “การออกแบบฝึกอบรม วิชาชีพ โดยการประยุกต์หลัก Job Analysis” พบว่า มีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” (X = ๓.๗๘ , S.D. = ๐.๔๑) ๒. การเสริมสร้างศักยภาพผู้เรียนด้านความรู้ ทักษะ และสมรรถนะตามความสนใจและ ความถนัดดา้ นอาชพี ดำเนินการ ดงั น้ี ๒.๑ วิทยาลัยสารพัดช่างบรรหาร-แจ่มใส สุพรรณบุรี จัดการเรียนการสอนหลักสูตร อาชีพระยะสั้น สาขาวิชางานไฟฟ้า งานอิเล็กทรอนิกส์ งานยานยนต์ งานคอมพิวเตอร์ และงานช่างเชือ่ ม เพื่อเป็นพื้นฐานในการเรียนต่อสายอาชีพให้แก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ในโรงเรียนเทศบาล ๒ วดั ปราสาททอง โรงเรียนวัดพระธาตุ และโรงเรียนวดั ไผ่เกาะโพธ์ิงาม รวมท้งั สนิ้ ๔๘๐ คน ผลการประเมินความพึงพอใจของผู้เรียนหลักสูตรอาชีพระยะสั้น พบว่า ผู้เรียน มีความพึงพอใจในการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรอาชีพระยะสั้นในภาพรวม อยู่ในระดับ “มากที่สุด” (X = ๔.๓๑ , S.D. = ๐.๖๔) ๒.๓ วิทยาลัยการอาชีพสองพี่น้อง จัดหลักสูตรฝึกอบรมวิชาช่างเชื่อมโลหะให้แก่นกั เรียน ณ โรงเรียนบ้านละว้าวังควาย และโรงเรียนบ้านพุน้ำร้อน อำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณบุรี มีจำนวน ๒๙ คน ผลการประเมินความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรมวิชาช่างเชื่อมโลหะ พบว่า ผู้เข้ารับ การฝึกอบรมมีความพึงพอใจในการเข้ารับการฝึกอบรมวิชาช่างเชื่อมโลหะในภาพรวมอยู่ในระดับ “มาก” ( X = ๔.๐๖ , S.D. = ๐.๔๑) ๒.๔ โรงเรียนอู่ทอง จัดหลักสูตรฝึกอบรมเสริมอาชีพ การทำพวงกุญแจตุ๊กตาไหมพรม กระเปา๋ จากเส้นพลาสติก พวงกุญแจนกฮูก ผลติ ภณั ฑ์จากผกั ตบชวา และชอ่ บูเก้ดอกรวงผึ้ง ใหแ้ ก่นักเรยี น ในระดบั ชัน้ มัธยมศึกษาตอนปลาย และระดบั ชน้ั ประกาศนยี บัตรวชิ าชีพ รวมทง้ั ส้นิ ๙๒๐ คน ผลการประเมนิ ความพงึ พอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรเสริมอาชีพ พบว่า ผู้เข้ารับ การฝึกอบรมมีความพึงพอใจในการเข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรเสริมอาชีพ ในภาพรวม อยู่ในระดับ “มากทสี่ ุด” ( X = ๔.๖๔ , S.D. = ๐.๒๐) ๒.๕ โรงเรียนธรรมโชติศึกษาลัย จัดกิจกรรมเสริมอาชีพหลักสูตรสถานศึกษา การทำ อิฐบล็อก การทำเฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ในบ้าน การสานตะกร้าเส้นพลาสติก และเปลญวน ให้แก่นักเรียน ระดับช้นั มธั ยมศึกษาตอนปลาย และระดับช้ันประกาศนียบัตรวชิ าชีพ รวมทั้งสิน้ ๑๘๒ คน ผลการประเมินความพึงพอใจของผู้เข้ารับการฝึกอบรมเสริมอาชีพ พบว่า ผู้เข้ารับ การฝึกอบรมมคี วามพึงพอใจในภาพรวม อยใู่ นระดับ “มาก” (X = ๓.๙๔ , S.D. = ๐.๑๒) ๒.๖ โรงเรียนวัดบางสะแก (วิทยารังสรรค์) จัดหลักสูตรฝึกอบรมทักษะพื้นฐานอาชีพ การปลูกมะเขือเทศเชอรี่ การแปรรูปอาหาร (ขนมกล้วย เผือกฉาบ ถั่วลิสงเคลือบน้ำตาล) เพื่อเพิ่มทักษะ พื้นฐานด้านอาชีพให้แก่นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ - มัธยมศึกษาปีที่ ๓ รวมทั้งสิ้น ๙๑ คน และ ร่วมกับวิทยาลัยการอาชีพสองพี่น้อง จัดการเรียนการสอนหลักสูตรอาชีพระยะสั้นที่เชื่อมโยงการศึกษา ขน้ั พ้นื ฐานกับอาชีวศึกษา ในรายวิชาการเดินสายไฟฟา้ ในบ้าน และรายวชิ าพิมพ์ดดี ไฟฟ้า
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166