อัลมินฮาจญ์ ครรลองมรดกของท่านนบี ﷺ

100 พ่อครบั ฉันนึกในใจแลว้ ผมคดิ อยู่แลว้ ว่ามนั คอื ต้นอนิ ทผลมั พ่อของฉันจงึ ถามว่า : แลว้ มอี ะไรทาใหล้ ูกลงั เลทจ่ี ะตอบหรอื ? พ่อรกั ทจ่ี ะใหล้ ูกพดู คาตอบ นัน้ ออกไปยง่ิ กว่าทส่ี ง่ิ นัน้ สงิ่ น้ีเสยี อกี นะ อบิ นุ อุมรั ตอบว่า ไม่มสี งิ่ ใดทม่ี าหกั ห้ามฉันดอก เวน้ แต่ฉันว่าท่านและเหน็ ท่านอบูบกั ร์ไม่ได้ตอบ ฉันจงึ ไม่กลา้ ตอบ (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 6144; และมุสลมิ : 2811) ٌّ‫ة‬،‫َشُكبَقَْمبََُثِد‬،‫ﷺإأَفلََوىَحظََْنَأَُدّنُُْهنكألِْيمََّن‬،‫ًِذلمااْانْلرَلرِِهقِلَجيعًُقُكاواْم‬:َ‫لنَةُافَﷺقفََراَرْلَسيُِلحويَؤ‬،ْ‫لْبَلََهِأنَّصتَهَُي‬:‫َرقسفاِوأتُللْخالَْا‬،‫ذَانالَولهكأَاْهَحَلِعننَناَهضَر‬،‫لنِعويََمْوشرُمِرنيُرثَتوَنَُهرْرلَكْيْمنَاضلَةًفَيِمِإ‬،ْ‫نََعاَكسلِأَلبَُمِعنَْناونَُدهاهُعْم‬.‫ُكاقَلْمَْفَمو‬،‫يلَْنكنَهَْفابُممأ‬،‫ُاواْموأََعنأَفْه‬-‫اْقُمِنَرُكب‬7‫َْشُقِؤَتَقَيّم‬6‫الِفُميَأت‬ 76 – รายงานจากมาลกิ บนิ อลั หุวยั รษิ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า พวกเราไดม้ าหาทา่ นเราะซลู ลุ ลอฮ์ ‫ ﷺ‬ขณะทพ่ี วกเรายงั เป็นวยั รนุ่ อายไุ ล่เลย่ี กนั พวกเราได้พกั อยู่กบั ท่าน (เพ่อื เรียนรู้ศาสนา) เป็นเวลา 20 คนื และ ปรากฏว่าท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬นัน้ ช่างเป็ นคนท่ีมีเมตตาและมีความ ละเอยี ดออ่ น ท่านสงั เกตเหน็ วา่ พวกเราเรม่ิ คดิ ถงึ คนทบ่ี า้ น ท่านจงึ ไดถ้ ามไถ่ พวกเราถงึ ครอบครวั ทเ่ี ราไดจ้ ากมา แลว้ พวกเรากเ็ ลา่ ใหท้ นั ฟัง ทา่ นจงึ กล่าว “จงกลบั ไปยงั ครอบครวั ของพวกท่านเถิด แล้วจงอยู่กบั พวกเขา สอน สัง่ พวกเขา แล้วเมื่อเข้าเวลาละหมาดก็จงให้ใครสักคนในหมู่พวก

101 ท่านอะซาน แล้วให้ผ้ทู ี่อาวุโสท่ีสุดในหมู่พวกท่านเป็ นผ้นู าละหมาด” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 7246; และมสุ ลมิ : 674) ُْ‫ذَوبِاًميَأاْنَشََسففخَْأيَعُلَْرقٍءاوجََََلهكلت‬.ْ‫ُفأََيكإَِْن‬،‫نََّناْواْاُلتاَْْحقْلََُْفجَّمَتَخلةَْلَْظُمملَعُاََْوَفَّوواّللاََجَرََعّْفجَلَُسِتتَ ِْوَمدىتِهَُعلأَاالََُْْنتََّتّلاُِليّصََهَعلَُُحضَُّركىﷺو‬،ْ‫ْمٌَحْكأَُتَكول‬،‫ََْيلََصواَُقفَرفِِْعاَحكلَظَْعَيل‬،ُ‫ال‬،‫اََْسّلكتَاٍقََهسََعكْبِْندَلِذاََمشَََركاتتََْيِحضبٍَفٍَءتِادهَُيياقَْاساَْتَََّدٌَّّْحلثّلعِلُلَُفَكْنتََْحَعَعظبَلَنِْهبُْياََسََُّهَّّالّلٌَلِنَلَََّمكّل‬:‫ااَفبَْأَُوبِوعُقَإَِِعناولََِذشَاَلُمكَْعياَبّإٍِء‬،‫نْن‬-َ‫ءللَُمكايَلَعََّْإِإِّلَْيلَِنّل‬-ٍْ‫غُّْرأَيَذو‬7‫َّشتُضْسُم‬7‫ايبَفَََِليا‬ 77 – รายงานจากอบิ นุ อบั บาส เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา ได้เล่าว่า : ครงั้ หน่ึงขณะฉนั ขส่ี ตั วพ์ าหนะ ซอ้ นทา้ ยทา่ นเราะซูล ‫ ﷺ‬แลว้ ทา่ นไดก้ ลา่ วว่า “โอ้เดก็ เอ๋ย ฉันจะสอนเจ้าด้วยคาสอนบางประการ คือ เจ้าจงปกป้อง อัลลอฮ์ แล้วอัลลอฮ์จะปกป้องเจ้า จงปกป้องอลั ลอฮ์ แล้วจะพบว่า พระองคน์ ัน้ อยตู่ ่อหน้าเจ้า เมอ่ื เจา้ จะขอจงขอต่ออลั ลอฮ์ เมอื่ เจ้าจะขอ ความช่วยเหลือกจ็ งขอความช่วยเหลือจากอลั ลอฮ์ เจ้าพึงร้ไู ว้เถิดว่า มนุษยน์ ัน้ หากพวกเขาร่วมมือกนั เพื่อให้คณุ ใด ๆ แก่เจ้า พวกเขาย่อม ไมอ่ าจให้คณุ ใด ๆ แก่เจา้ ได้ นอกจากส่ิงท่ีอลั ลอฮไ์ ด้บนั ทึกไว้ให้เจ้ามา ก่อนหน้านี้แล้ว และหากพวกเขาร่วมมือกนั เพื่อท่ีจะให้โทษใด ๆ แก่ เจ้า พวกเขาย่อมไม่อาจให้โทษใด ๆ แก่เจ้าได้ นอกจากส่ิงท่ีอลั ลอฮไ์ ด้

‫‪102‬‬ ‫‪ทรงบนั ทึกไว้แก่เจ้าก่อนหน้านี้แล้ว ปากกาได้ถกู ยกขึ้นแล้ว และแผ่น‬‬ ‫‪บนั ทึกก็ได้แห้งแล้ว” (บันทึกโดย อัตติรมีซีย์ : 2516; โดยกล่าวว่าเป็น‬‬ ‫์) ี‪หะดษี หะซนั เศาะฮห‬‬ ‫الَ‪8‬لُّه‪َّ7‬م‪َ -‬علَِعْمْنهُ اابْْْلِِنْك ََعمَبّةَا‪ٍ .‬أسخَررِجضهَُيالْابََُّّللَُخاِرَعنُّْيُه َما قَاَل ‪َ :‬ض َّمِن الَنُِّّب ﷺ إِلَى َص ْدِرهِ َوقَاَل ‪:‬‬ ‫‪78 – รายงานจากอิบนุ อบั บาส เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา ได้เล่าว่า :‬‬ ‫‪ ได้โอบกอดฉันไว้ในอ้อมอกของท่านแล้วได้ขอดุอาอ์ว่า‬ﷺ ี‪ท่านนบ‬‬ ‫่‪“โอ้อลั ลอฮ์ ขอพระองคท์ รงสอนความรู้ (การอธิบายอลั กรุ อ่าน) ให้แก‬‬ ‫)‪เขาด้วยเถิด” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 3756‬‬ ‫اافَِمللوَعاَُ‪9‬آنّّّتَِنَِتِعنايَِ‪7‬بااجَلْ‪َ-‬ببًَكّلَران؟ُْ‪َ،‬عجلﷺَِفََِنصفلَأَاَمَيَقكاُِفرَبْْنْوآخََُتَِنُِيلرَتيَيُِجَهارَع‪:‬بْ‪،‬فَُبّى‪َ،‬اَنَلفَل؟ايٍََوَُرسنا‪َ،‬عفَُهَِبَََّّأاَنَورتَهَكَ‪،‬نلٍُِضقََسّمافأَََُئيتِيَ‪،‬فََحُاٌلقْلَذَُّأَ‪،‬نََّلوّلِقتَلُُلْفََسأرََأَكأََعتَْ‪:‬نىْ‪،‬نْلَوَُهاَآََيلوأَّتسأَََِمنّيَقْاااُدبْْبَص‪َْ،‬لََكنِسرَقحَ‪َ.‬داااُتَعئََِفلَْيَِمأتََبيَعا‪:‬لََْاسرلُأجََعَ\"ُىلسنُّلَلَوِهُوَاِّمَبِلنىْالََعمإِِاَتُلبََِنَّْْيبُِسّلولِأِﷺهَِالَََف‪ْ،‬كِةَْم‪،‬لَا‪َ،‬فَر‪ِ،‬دِفإَيُفسََتََِّإنجَُوواُِِْْمسُنثلءَفِف‪،‬ااَبلِْكَاييََّالقّلََنلِّْاَاَوكانلََمل؟ِرلَيِيسَأََك‪ْ:‬بﷺَُلحثِلُِا‪،‬ميفَغُرٌْأَعبََقنُِ\"ْلَِقْلرن‪.‬أََسىَايْلُفَْتْصَْالَوَقللََِاَتِْحدَّجررياَلإُُِِهججٍََُِِبيّلُلث‪:‬ل‬

103 ُ‫ أخرجه‬.\"‫ \" َكا َن َه َذا الَْفَّت أَ ْعَق َل ِمِن‬: ‫ فََقاَل‬، ‫َح َّّت َرآِن َوقَ ِد ا ْجتَ َم َع الَنّا ُس َعلَ َّي‬ ‫الدارمي‬ 79 – รายงานจากท่านอิบนุ อบั บาส เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา ได้เล่าว่า : เม่อื ท่านนบี ‫ ﷺ‬ไดเ้ สยี ชวี ติ ลง ฉันได้กล่าวชวนชายชาวอนั ศอรคนหน่ึงว่า : โอ้ ท่าน มาเถดิ เราจะพากนั ไป (แสวงหาความรโู้ ดยการ) สอบถามจากบรรดา เศาะหาบะฮข์ องท่านนบี ‫ ﷺ‬เพราะวนั น้พี วกเขามากนั เยอะมาก เขากล่าววา่ : ช่างแปลกเหลอื เกนิ โอ้ อบิ นุ อบั บาส ท่านคดิ หรอื ว่าผูค้ นทงั้ หลายจะต้อง พง่ึ พา (ความรขู้ อง) ท่าน ทงั้ ท่ใี นหม่พู วกเขายงั มเี ศาะหาบะฮ์ (อาวุโส) ของ ทา่ นนบี ‫( ﷺ‬จานวนมากมาย) ตามทท่ี า่ นเหน็ อย?ู่ ฉนั จงึ ปลกี ตวั จากเขาแลว้ ม่งุ หน้า (แสวงหาความรดู้ ว้ ยการ) สอบถาม (ตามลาพงั ) จนกระทงั่ ไดฉ้ ันได้ ทราบถงึ หะดษี บทหน่ึงทช่ี ายคนน้รี ายงาน ฉนั จงึ ไปหาเขา (เพ่อื สอบถามเอา ความร)ู้ แลว้ ไดพ้ บวา่ เขากาลงั งบี หลบั ในช่วงบา่ ย ฉนั จงึ เอาผา้ คลมุ ของฉนั ปู ลงตรงหน้าประตูบา้ นของเขา (แลว้ นอนรอจนกว่าเขาจะต่นื ) จนกระทงั่ สาย ลมพดั เอาเมด็ ทรายขน้ึ มาเกาะบนใบหน้าของฉนั เมอ่ื เขาออกมาเหน็ ฉนั (ใน สภาพดังกล่าว) จึงกล่าวข้นึ (ด้วยความประหลาดใจ) ว่า : โอ้ท่านผู้เป็น ลูกพล่ี ูกน้องของท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬เหตุใดท่านตอ้ งทาถงึ ขนาดน้ี? ทาไม ท่านไม่ใชใ้ หค้ นมาเรยี กฉนั ไปพบทา่ น? ฉนั ตอบว่า : ไมไ่ ดห้ รอก ฉนั ต่างหาก ทต่ี ้องเป็นฝ่ายมาหาท่าน (เพ่อื ขอความรู้) แลว้ ฉนั กไ็ ดส้ อบถามเขาถงึ หะดษี ดงั กล่าว อบิ นุ อบั บาส เล่าต่อไปว่า : แลว้ ชายคนนัน้ กม็ ชี วี ติ อย่ตู ่อไปจนถงึ วนั ทเ่ี ขาไดเ้ หน็ ผคู้ นพากนั รายลอ้ มรอบตวั ฉนั (เพ่อื พง่ึ พาความรทู้ ฉ่ี นั มี เน่ือง จากเศาะหาบะฮ์อาวุโสเสยี ชวี ติ กนั ไปหมดแล้ว) เขาจงึ กล่าวว่า : เด็กหนุ่ม

‫‪104‬‬ ‫ึ‪คนน้ีมองการณ์ไกลกว่าฉัน (ตงั้ แต่วนั ทฉ่ี ันบอกปัดคาชวนของเขา) (บนั ทก‬‬ ‫)‪โดยอดั ดารมิ ยี ์ : 590‬‬ ‫تبفََََ‪0‬حَُقْدعَّّوَع‪8‬لتُُاضو‪ُُ-‬ههَنَخْْممتََعََِمَِْذلنَفاالاتُ\"بَْإتُِْدّسِنذَيِاوَخَرْوةََعٍَلُمبَّجافَاََوهَقٍءََسداَذناَََعلَاراِْصبِلَْضنُرَْعفَيََّامَتُضّاََعّلَلَُِّهُّهلَملُْمْمََعوانَأُلَْعقاَِنْماَفْْتَرَُهَولَلنََُحمنََااأوَََموْأقنَاََرابأَْيَْنََُرلئاِْنيَءٌتَُتمَكهُاَداِملَثنََْدناَّالََُّعّلهُعلُاََِسَم؟َنُورنيََيَفْيَدُْْسوَْتقَدَُمخائِْغلَُِخِفلٍذولَُرَِنهُإإَِِنَنّلّإِاِهَُمذَفالَِِّعَيمُِِّنردُيأََْينُهِْصِشنقَْْيَمرَااَْدنََِِّمّخللََِِوعنبَفُلِأَتِْدفْْفمَتٍَرَُحَوقاْمافًَََعجلقََقلَايْاا؟َنمَََللا\"ا‬ ‫قََُووعُاْلقَلَْامَفَُْترُلت ُحَمبَلَااْعفَأْتَقَُْاضعُحلََُهلُمَْممفََِمَّلكَنْماةَاَهناَفتََْدَُقذإَِاِّلرواَُكليَمأقَاَُعْْلَوتَلْعََُملْتلَةُُيمَُأهَُقَوَجْ‪.‬للِأَأبَََجْكعخُلر\"ُضفجََُرههَُْسُمسابِلْوبُِْحَلشيَْخِِائًاَبَاَّّلِرِْلمفَُّيِدَقاَرَبِﷺل أََِكْعللََواََمَيهُْستاَابَْْغَّّلَِفنلُْرلهََُعهَُبإَِّناّإِهُذٍَاسَكاأََجَنَاكءََتَذاَّنوَاَِكًبْص\"تَُرُققَااَوََّّلُللِل‬ ‫‪80 – รายงานจากอบิ นุ อบั บาส เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา ได้เล่าว่า :‬‬ ‫‪ท่านอุมรั ได้ให้ฉันเข้าประชุมร่วมกบั เหล่า (เศาะหาบะฮ์) อาวุโสท่เี คยผ่าน‬‬ ‫‪สมรภูมบิ ดั รฺ จงึ มผี กู้ ล่าวขน้ึ วา่ เหตุใดท่านจงึ ใหเ้ ดก็ หนุ่มคนน้ีเขา้ ประชมุ ของ‬‬ ‫‪พวกเรา ทงั้ ๆ เขามอี ายุรุ่นเดยี วกบั ลูก ๆ ของพวกเรา? ท่านอุมรั กล่าวว่า‬‬ ‫‪เขาเป็นหน่ึงในกลุ่มคนทพ่ี วกท่านทราบกนั ดี วนั หน่ึง ท่านอุมรั ไดเ้ รยี กพวก‬‬ ‫่‪เขาประชุมแลว้ ไดเ้ รยี กฉันเขา้ ร่วมดว้ ย อบิ นุ อบั บาส เล่าต่อไปว่า : ฉันไม‬‬ ‫‪เหน็ ว่ามเี หตุผลอะไรทท่ี ่านเรยี กฉันในวนั นัน้ นอกจากเพ่อื แสดงให้พวกเขา‬‬

105 เหน็ ถงึ ความสามารถของฉนั ท่านอุมรั กล่าววา่ : ท่านทงั้ หลายมคี วามเขา้ ใจ อย่างไรเก่ยี วกบั ดารสั ของอลั ลอฮฺ์ ทว่ี ่า : “เม่ือความช่วยเหลอื ของอลั ลอฮ์ และการพิชิตได้มาถึงแล้ว และเจ้าได้เห็นประชาชนเข้าในศาสนา ของอลั ลอฮ์เป็นหมู่ ๆ...” แลว้ ท่านกอ็ ่านจนจบซูเราะฮฺ์ บางคนในทป่ี ระชมุ ก็ตอบว่า : พวกเราถูกใชใ้ ห้กล่าวสรรเสรญิ ต่ออลั ลอฮฺ์ และขออภยั โทษต่อ พระองค์เม่อื เราไดร้ บั การช่วยเหลอื ใหไ้ ด้รบั ชยั ชนะ บางส่วนกต็ อบว่า : เรา ไม่รู้ ขณะท่ีอีกบางส่วนไม่ได้ตอบอะไร ท่านอุมัรจึงหันมาถามฉันว่า : โออ้ บิ นุ อบั บาส ท่านมที ศั นะเช่นเดยี วกนั น้ีหรอื ไม่? ฉนั ตอบว่า : ไม่ ท่าน อุมรั ถามว่า : แล้วท่านมีความเห็นอย่างไร? ฉันกล่าวว่า : มนั เป็นอะญัล (กาหนดการเสยี ชวี ติ ) ของท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ซง่ึ พระองค์ทรงแจง้ ใหท้ ่าน ได้ทราบ “เมื่อความช่วยเหลือของอัลลอฮฺ์และการพิชิตได้มาถึง” กล่าวคอื การพชิ ติ มกั กะฮ์ และนัน่ เป็นสญั ญาณว่าอะญลั (กาหนดการตาย) ของเจ้าได้ใกล้เข้ามาแล้ว “ดงั นั้นจงแซ่ซ้องสดุดีด้วยการสรรเสริญ พระเจ้าของเจ้า และจงขออภยั โทษต่อพระองคเ์ ถิด แท้จริงพระองคน์ ัน้ เป็นผ้ทู รงอภยั โทษเสมอ” ท่านอุมรั จงึ กล่าวขน้ึ ว่า : ตามทฉ่ี ันรมู้ าเก่ยี วกบั ซเู ราะฮน์ ้ี ฉนั มที ศั นะเชน่ เดยี วกบั ท่าน (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 4294) ‫ََّّلألُخرَعْنجهُُه اَملْابُ َخقاَاِرَُلّي َكا َن الْ ُقَّراءُ أَ ْص َحا َب َمَالِ ِس عُ َمَر‬.‫َوَرتَِِعه ْنُك ُهابْوًلِان َكَعاَبنُّاواٍأسَْوَر ُشِضَبّاََيًنا‬-‫شا‬8َ ‫ُم‬1‫َو‬

106 81 – รายงานจากอิบนุ อบั บาส เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา กล่าวว่า : ปรากฏว่าบรรดากุรรออ์ (ผู้มคี วามรู้ในอลั กุรอาน) นัน้ (ไดร้ บั แต่งตงั้ ) เป็น สมาชิกในสภาและคณะท่ีปรึกษาของท่านอุมรั ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ในวยั กลางคนหรอื วยั หนุ่มกต็ าม) (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 7286) ‫ُولَذأُيإِابَِخَّنَّّرللََُكجرهُُأَعسَْناْونلْهَُبُلأُأََاَخرَََنّاّدَّّلهُِِلرإَُِلّكَياى َنأﷺَْريَُذَكَعِالِلَُنمالْبيََنعُِتَيُمَعِهَِّروَذُهَوُأؤََِلمنْاعُِءُوهذُاَّنلْبَِكُدلِبَُكََمراِمالِْنت َّصفَِكْتَنََلمِةِاة‬.‫اإلَِِْوُأمَعَنَععُْنلِأَوُمذُعَُساوبلِْْعذُغِِدْلَبِكَمبْاَِمِكنَنْنأَِماِلَْْعبنَِكذاَتاَوَْاقّْبلاَُِْةَبِْباٍَصلْويَََقوَأُقَْْرِبعوُِض‬-‫ُمَيَّما‬8ْ‫لَُعّّدلُِنه‬2َ‫اايُلل‬ 82 – รายงานจากสะอดั บนิ อบี วกั กอศ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ ว่าเขา ได้สอนถ้อยคาต่อไปน้ีแก่ลูก ๆ ของเขา เหมือนกบั ครูท่สี อนเด็ก ๆ เขยี น หนังสอื โดยกล่าวว่า : แท้จรงิ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้ขอความคุ้มครอง (ต่ออลั ลอฮ)์ ใหป้ ลอดภยั จากสง่ิ เหล่าน้ี (โดยขอ) ในช่วงทา้ ยของการละหมาด ว่า “โอ้ อลั ลอฮ์ แท้จริงฉันขอความคุ้มครองต่อพระองค์ ให้พ้นจาก ความขลาดกลวั และฉันขอความคุ้มครองต่อพระองค์ ให้พ้นจากการ ถกู นากลบั ไปสู่วยั ตา่ สุดของชีวิต (วยั ชราพร้อมกบั ความอ่อนแอ) และ ฉันขอความค้มุ ครองต่อพระองค์ ให้พ้นจากการล่อลวงของดนุ ยา และ ฉันขอความค้มุ ครองต่อพระองค์ ให้พ้นจากการทรมานในหลุมศพ”) (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 2822)

107 บทที่ 15 บทบาทของสตรีในการเผยแผค่ วามรแู้ ละช่วยเหลอื อิสลาม ความเอาใจใส่ของสตรีต่อคณุ งามความดีแขนงต่าง ๆ ตลอดจนการปฏิบตั ิคณุ งามความดีเหลา่ นัน้ อยา่ งแขง็ ขนั อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫الْ ُمن َكِر‬ ‫َع ِن‬ ‫ََووَعايُلِْزيِقُمٌيزْؤُمِمونَُحَنوِكَنيالٌمَواَّلْصَُملْؤةَ۝ِمنََاويُُْؤتتُوبََْنع اُلضَُّزهَكْماةَأَْوَلوِييَُاِطءُيعُبَوْعَن ٍاضََّّۚللَََيَْوُمَرُرُسووَنلَهُِۚبلْأَُموْىلعَئُِروَكِف َسَيَويَْرْنََحَُهُْهوُمَن‬ َ‫إِ َّن اََّّلل‬ ۗ ُ‫اََّّلل‬ ความว่า : “และบรรดามุอ์มินชายและบรรดามุมินหญิงนัน้ บางส่วนของพวกเขาต่างเป็นผ้ชู ่วยเหลืออีกบางส่วน ซึ่งพวกเขาจะใช้ ให้ปฏิบตั ิในสิ่งที่ชอบและห้ามปรามในสิ่งที่มิชอบ และพวกเขาจะดารง ไว้ซ่ึงการละหมาดและจ่ายซะกาต และภกั ดีต่ออลั ลอฮแ์ ละเราะซูลของ พระองค์ ชนเหล่านี้แหละอลั ลอฮ์จะทรงเอ็นดูเมตตาแก่พวกเขา แท้ จริงอัลลอฮ์นั้นเป็ นผ้ทู รงเดชานุภาพ ผ้ทู รงปรีชาญาณ” [อตั เตาบะฮฺ 9:71]

108 ‫َو َضَر َب اََّّللُ َمثًََل لَِلّ ِذي َن آَمنُوا اْمَرأَ َت فِْرَعْوَن إِْذ قَالَ ْت َر ِب ابْ ِن ِل ِعن َد َك بَيْتًا ِف اْْلََنِّة‬ ความว่า : “และอลั ลอฮ์ทรงยกอทุ าหรณ์แก่บรรดาผ้ศู รทั ธาถึง ภริยาของฟิ รเอาน์เม่ือนางได้กล่าววา่ ขา้ แต่พระเจา้ ของข้าพระองค์ ขอ พระองค์ทรงโปรดสร้างบ้านหลงั หนึ่งให้แก่ข้าพระองค์ ณ ท่ีพระองค์ ท่านในสวนสวรรค.์ ..” [อตั ตะหร์ มี 66:11] ‫لَُبَهلَهنَََّناا‬.َ‫َّلَواُفمَ ََْﷺوكسلاَِعٌمََغنظ‬،ِ‫اثَلَيَأَلْْثوَختًمةًراالجِملنَِهُِْقنَايَسلْابَُُهوءُلَََّنخِلدِالََفِِهنرّياُِِّيهِبإ‬.‫ِدُْْهُمِيَقَّن‬:َ‫فَقةٌاََوواتَُثعلَْنَقَدت‬:َ‫هَُرأ‬،‫ْفََُّّكلِفلَُسََّنقاََعاكَْنلْم‬،‫ثَْرنَِمتََمِضْْاْنِيَيِنم؟َْنا‬:‫لِمَعِرْْنفَنَجااَأكَلَاُنِّلابَنِرفَافِفََسيَْقجعَِماياَعلٍَدْلقَْااتلََْنَْاللُاْمْدلَرَيأهََُِرةٌَّْونًِيمَواا‬،‫ًبَّنا‬-‫راَُهِك‬8‫لََمْيََج‬3َ‫َوَِعأح‬ 83 – จากอบูสู ะอดี อลั คุดรยี ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : พวกสตรี ไดก้ ล่าวแก่ท่านนบี ‫ ﷺ‬ว่า : พวกผชู้ ายมโี อกาสเขา้ ถงึ ท่านไดม้ ากกว่าพวก เรา ดงั นัน้ ขอใหท้ ่านกาหนดเวลาของท่านหน่ึงวนั ใหพ้ วกเราไดเ้ ขา้ พบด้วย แลว้ ท่านก็กาหนดหน่ึงวนั เพ่อื พบปะกบั พวกนาง โดยท่านได้ใหข้ อ้ ตกั เตอื น และกาชบั พวกนาง ซง่ึ หน่ึงในประโยคทท่ี า่ นกลา่ วกบั พวกนางกค็ อื : “ผหู้ ญิง คนใดกต็ ามในหมู่พวกเธอที่เสียสละลูกสามคน (หมายถึง ลูกเสียชีวิต สามคน) ย่อมจะได้รบั ส่ิงขวางกนั้ ไฟนรกอย่างแน่นอน” แล้วหญิงคน หน่ึงก็ได้ถามว่า : แล้วถ้าสองคนล่ะ จะได้ไหม? ท่านตอบว่า : “สองคนก็ เช่นกนั ” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 101; และมสุ ลมิ : 2632)

109 ‫يَمْنَعُُه َّن‬ ‫يَ ُكن‬ ْ‫َل‬ ‫اْلَنْ َصا ِر‬ ُ‫نِ َساء‬ ُ‫النِ َساء‬ ‫ٌمنِْعَم‬:ِ‫ َعأنْ َخهارجقَاهُلَ ُمْتْسل‬.ُ‫َِرفِضالَيِدياََِّنّلل‬ َ‫ َع ْن َعائِ َشة‬-84 ‫اْْلَيَاءُ أَ ْن يَتََفَّق ْه َن‬ 84 – มรี ายงานวา่ ท่านหญงิ อาอชิ ะฮฺ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮา ไดก้ ล่าวว่า : “สตรที ด่ี ที ส่ี ดุ คอื สตรชี าวอนั ศอร เพราะความละอายไม่อาจขดั ขวางพวกนาง จากการศกึ ษาหาความรใู้ นเรอ่ื งศาสนาไดเ้ ลย (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 332) ‫ﷺ‬: ‫اَََّوّلقِلَاَل‬-‫نَاأ أَخرْصجهَُحاالّبتمَرذ ُسيوِل‬.‫يٌبإاََِّلَّّلالُ َوَعَْجنهْدََقنَاَِعلْن َدَماَهاأَِمْشْنهَُك َلِعْل ًَعمالَْي‬،ََ‫ٌَِنفبَ َسُمَصأَلْونَِحاَسيىٌَعحائَِرَغَشِرِيضة‬،‫ٌٌثث َعقََحْنُّطَسأ‬-‫يي‬8‫ ِِدد‬5‫ََحح‬ 85 – รายงานจากอบู มูซา เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ไม่มหี ะดษี บทใดท่ีเหล่าเศาะหาบะฮ์ของท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬อย่างเรา ๆ ไม่เข้าใจ แล้วไปถามอาอิชะฮ์ นอกจากจะพบว่านางมีความรู้ (คาตอบ) ในเร่อื งนัน้ (บนั ทกึ โดยอตั ตริ มซี ยี ์ : 3388; โดยกล่าวว่าเป็นหะดษี หะซนั เศาะฮหี เ์ ฆาะรบี ) ‫فَنَ ْسِقي‬ ‫ﷺ‬ ‫الَنِِّب‬ ‫نَ ْغُزو َم َع‬ ‫خر ُجكَنّهُا‬:‫ْتأ‬.‫ََورالَِْضقتَْلَي اىََّّلإلُلَىَعنْالَْهَما ِدقَيانَلَِة‬ ‫ َع ْن الُّربَيِِع بِْن ِت ُمَع ِوٍذ‬-86 ‫الْبُ َخاِر ُّي‬ ‫الَْقْوَم َوَنْ ُدُم ُه ْم َونَُرُّد اْْلَْرَحى‬

‫‪110‬‬ ‫่‪86 – รายงานจากรุบยั ยอิ ์ บนิ ติ มุเอาวซิ เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุา เล่าวา‬‬ ‫ี่‪ เราทาหน้าท‬ﷺ ์‪: สตรีอย่างพวกเราได้ออกรบร่วมกบั ท่านเราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫ิ‪จดั หาน้าด่มื ให้แก่กองทพั บรกิ ารพวกเขา และนาผู้บาดเจ็บและผู้เสยี ชวี ต‬‬ ‫)‪กลบั ไปยงั เมอื งมะดนี ะฮ์ (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 2883‬‬ ‫ﷺ َسْب َع‬ ‫قَالَ ْت َغَزْو ُت َم َع َر ُسوِل اََّّلِل‬ ‫اِرَْحلَانْلِهَِصْما ِرفََيّأَِة ْصَرنَ ُِعض َليَهُْامََّّلالُل َطَّعْنَعاَهَما‬ ‫أَغ‪َ7‬خزَور‪8‬اج‪ٍ-‬هُت َعُمأَْنْْسخلِلُأٌُُِفممُه ْمَع ِطَِيّفةَ‬ ‫الْ َمْر َضى‪.‬‬ ‫َوأَُدا ِوي اْْلَْرَحى َوأَقُوُم َعلَى‬ ‫‪87 – รายงานจากอุมมุลอะฏยิ ยะฮ์ อลั อนั ศอรยี ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮา‬‬ ‫้‪ ถึงเจ็ดครัง‬ﷺ ์‪เล่าว่า : ฉันเคยเข้าร่วมสงครามกับท่านเราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫‪ฉันตามหลังพวกเขาในการเดินทาง แล้วฉันทาอาหารให้พวกเขา รกั ษา‬‬ ‫)‪ผบู้ าดเจบ็ และดแู ลผปู้ ่วย”(บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 1812‬‬ ‫ابُِملَُِته‪8‬جنَّلَُِقُ‪ِّ8‬نبِوفًع‪-‬اٌسَهَِعﷺِِفذْفنِهِْلَبَاسََعِلْياابئََِعّسِبٍةَاتَشَْعكةَأََلِْةٍرَِيربَإَِ‪ّ:‬لُِكضبَا\"َْْنيأكأٍََْرماََْخَيٌَّْرّتِلرِِليُ‪ْ.‬فجنَاقََعَامَْنفِلْنَيَْنهِرَاهْاتاِعل‪ْ،‬ن‪ََ:‬ظ‪ّ-‬دفَِفهَََقكياَرِ\"َجَِةلفافَءَأقََقَِقباُاَرَوَّلصَلُسِةبَقَأوَْابكُُئالٍِرلوْهِاٌلَبَ‪َّّْ:‬لجِْلِْكَلفِرَةٍرَِدابﷺ‪:‬ءٌ‪-‬بَإفَِلََقَّْانكهاَُالٍَرْسأَتَُِْأهْ‪:‬تبَْذم‪َََ:‬هنأوَأَُِْذهملَالُفَهُبَي‪َْ،‬يَر‪،‬كنَُسفَََموِاَوبداَََُِّّللَِلخبَْناََألََمَّنُّْلنالِفَيَََقتَْجاواًمَََلءاﷺيَ‬

111 :‫ت‬.‫َّصَذْذاأَقََاحَْلَاَِسَببَتَاِةَْءاُتبلنِِبِبأَََْنعنِْطَاابئِقََُتتأََْشنِْأيةََََُِبي‬.‫طيَمََعاِفنَْلت\"ُْخت‬:َ:‫ََ\"ْكْككفَِبٍرٍرلََقَثُِّس‬،‫ِبَب‬:‫لَراأفََأَببُِﷺبٍُبَوذول‬،‫ِاففََِقَََّّبلقاِلاَِجَل‬.‫َامىاَال\"ْفَنَْلَُُِمسرَُعرْفُْاوسمَرِْ\"ةًوْجلُِ\"َلرا‬:‫َعلَِهلَُقَف‬.‫َبََْادّتََّطََّلأوُلَِهِذْاَصتتََنَنْْبِْعِيِنِهَاﷺل‬.ِ‫نِوِزحفَُلَلقََر‬،‫ْقِىْلََِ\"هرإَِاهَُراسِا‬:‫حقَْإنِا َْقَنَحِّلثاَدطََالا‬.َ‫ِل‬-‫َّلِم‬،‫بَفَََََرريُُْكسسَجٍَرَرووّهََُْسللزقََِنوااطَََََُّّْلََّعلّهلَلِلِاةًاََّأ‬ .‫أخرجهُ الْبُ َخاِر ُّي‬ 88 – รายงานจากท่านหญงิ อาอชิ ะฮฺ์ เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮา ซ่งึ ได้เล่า เหตุการณ์ฮจิ เราะฮว์ ่า : ขณะทพ่ี วกเรานัง่ อย่ใู นบา้ นของอบูบกั รใ์ นช่วงเวลา เทย่ี งวนั (ยามรอ้ นระอุ) กม็ เี สยี งเรยี กอบูบกั ร์ว่า : “ฉันเอง เราะซูลุลลอฮ์” ‫ ﷺ‬ซง่ึ ทา่ นมาในสภาพปกปิดใบหน้า ซง่ึ ท่านไมเ่ คยมาหาเราในชว่ งเวลาน้ีมา ก่อนเลย อบูบกั ร์จึงกล่าวว่า : ฉันขอไถ่บิดาและมารดาของฉัน ขอสาบาน ต่ออลั ลอฮ์ ทา่ นนบไี ม่ไดม้ าหาในช่วงเวลาน้นี อกจากจะตอ้ งมเี รอ่ื งทส่ี าคญั แน่ ๆ อาอชิ ะฮเ์ ล่าต่อว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ขออนุญาตเขา้ บา้ น เม่อื ไดร้ บั อนุญาตและเขา้ มาในบา้ น ท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวกบั อบูบกั ร์ว่า : “โปรดให้คน อ่ืนออกไปก่อน” อบูบกั ร์บอกว่า : พวกเขาคือคนในครอบครวั ของท่าน โอ้ ท่านเราะชูลุลลอฮ์ ท่านนบจี งึ กล่าวว่า : “ฉันได้รบั อนุญาตให้อพยพ แล้ว” อบูบกั รถ์ ามวา่ : ฉนั ไดเ้ ป็นสหายในการรว่ มเดนิ ทางไปกบั ท่านใช่ไหม โอ้เราะซูลุลลอฮ์? ท่านตอบว่า : “ใช่แล้ว” อบูบกั ร์กล่าวว่า : ท่านเอาอูฐ ของฉนั ไปใชไ้ ดเ้ ลย ตวั ใดตวั หน่ึงในสองตวั น้ี (อบูบกั รเ์ สนออูฐใหท้ ่านเลอื ก) ท่านตอบว่า : “ได้สิ แต่ฉันขอจ่ายเงินซื้อนะ” อาอิชะฮ์เล่าต่อว่า :

112 เราจงึ เตรยี มสมั ภาระใหท้ ่านทงั้ สองอย่างแขง็ ขนั แลว้ ไดเ้ ตรยี มเสบยี งสาหรบั เดินทางให้ดว้ ย อสั มาอ์ บนิ ติ อบู บกั ร์ ฉีกผ้าออกเป็นสายใชผ้ ูกถุงเสบยี ง ดว้ ยเหตุน้ีนางจงึ ได้ช่อื ว่า ซาตุนนิฏอก็อยนฺ (หมายถงึ หญิงผูม้ ผี ้าคาดเอว สองสาย) (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 3905) ‫َأَوََُقكْأَيْاْبَُورَنَلُجَكأَايَنعََْكلَْثَوََْمرتى‬،َ‫َنسف‬،ِ‫َصﷺلَِّلدَقنَّقَُكاااواَم‬،ُ‫َسَكَلّتََرَمه‬،َ‫ةٌُسَصتبَِبََوَلْعَصلتََّدهٍُاقُثَََّّولاوِلذ‬،‫لَعذََهاُْنتَْمه َصأََصََحَّدلَّاّنقُىَوجاَر‬:‫وَّاّلُللَُفنَِإ‬،َ‫فَََِضّنِصإََْيينَلُقِةاَك‬.‫كَلٌرما‬،َ‫ُِهيْسْمَِلِوب‬،ُ‫رخاُهُمرْفَْْملُجيََصْهبُْبِدَهََِّرادلُمأ‬،َ‫يطْأَِأٍَِدرمف‬.ِ‫َحَجَصَةٌََعوىّدُهبِْنَُْموغقَيْيَأَاِرْلوُِجنَِمبلُذَلَِسواالَْسَءٌُِفكسع‬،-َ‫َيحَِْضسات‬8‫ّلَْان‬9‫االََملَْهُن‬ 89 – รายงานจากอบีสะอีด อลั คุดรีย์ เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดอ้ อกไปละหมาดอดี ลิ ฟิฏร์และอดี ลิ อฎั ฮา ท่านได้ เรมิ่ ต้นดว้ ยการละหมาด เม่อื ละหมาดเสรจ็ และใหส้ ลาม ท่านจงึ ยนื ขน้ึ แลว้ หนั ไปยงั ผคู้ นทก่ี าลงั นงั ่ อย่ทู ม่ี ุศอ็ ลลา(สนามละหมาด) ถา้ หากทา่ นตอ้ งการส่ง กองทพั ไปยงั ท่ใี ดท่หี น่ึงท่านจะออกคาสงั่ ตรงนัน้ หรอื ถ้าหากต้องการสงั่ สง่ิ หน่ึงสง่ิ ใดท่านกจ็ ะทาตรงนัน้ และท่านกล่าววา่ : “ท่านทงั้ หลายจงบริจาค ทานเถิด จงบริจาคทานเถิด จงบริจาคทานเถิด” ปรากฏว่าผู้ท่บี รจิ าค ทานสว่ นใหญ่คอื บรรดาเหล่าสตรี (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 889)

113 บทที่ 16 การยืนหยดั อย่างมนั่ คงในความถกู ต้อง – และการระมดั ระวงั มิให้กลบั ไปส่สู ภาพท่ีเลวรา้ ยหลงั จากท่ีได้ปรบั ปรงุ ตวั แล้ว อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫َرَبّنَا َلا تُِزْغ قُلُوبَنَا بَْع َد إِْذ َه َديْتَنَا ۝‬ ความว่า : “โอ้พระผ้เู ป็ นเจ้าของพวกเรา ! โปรดอย่าให้หัวใจ ของพวกเราเอนเอียงออกจากความจริงเลย หลงั จากท่ีพระองคไ์ ด้ทรง แนะนาแก่พวกเราแล้ว...” [อาลิ อมิ รอน 3:8] ‫َواتْلُ َعلَْيِه ْم نَبَأَ اَلّ ِذي آتَْينَاهُ آََيتِنَا فَان َسلَ َخ ِمْن َها فَأَتْبَ َعهُ ال َّشْيطَا ُن فَ َكا َن ِم َن الْغَا ِوي َن‬ ความว่า : “และจงอ่านให้พวกเขาฟัง ซึ่งข่าวของผ้ทู ี่เราได้ให้ บรรดาโองการของเราแก่เขา แล้วเขาได้ถอนตัวออกจากโองการ เหล่านัน้ แล้วชยั ฏอนก็ติดตามเขา ดงั นัน้ เขาจึงอยู่ในหมู่ผ้หู ลงผิด” [อลั อะอฺรอฟ 7:175]

114 ‫ِم َن الْ ُمْؤِمنَِْي ِرَجاٌل َص َدقُوا َما َعا َه ُدوا اََّّللَ َعلَْيِه ۝‬ ความว่า : “ในหมู่ผ้ศู รทั ธามีบุรุษผ้มู ีสจั จะต่อส่ิงท่ีพวกเขาได้ สญั ญาต่ออลั ลอฮ์เอาไว้ ดงั นัน้ ในหมู่พวกเขามีผ้ปู ฏิบตั ิตามสญั ญาของ เขา...” [อลั อะหฺซาบ 33:23] ‫ الَلُّه َّم لَ َك‬: ‫اََّّلِل ﷺ َكا َن يَُقوُل‬ ‫َر ُسوَل‬ ‫ََعلَِْنضْي َتيَُكاَِضَّتََلّّللَُِوَّنكْلَعأَْننُُْهتََمتَاوإِالَْْيْأَلََُّنَّيك‬.‫كهُُتاَلَعلْابَُْونبِإَِخلَاابْهََِكرِنإَُِّيآّلاَمَعََْنوبّأَُمانُْْتٍسسَلِتٌَموَأر‬-َ‫ْمج‬9‫َِْخسّزتلَِر‬0‫أأبَِع‬ ُ.‫َلَوابِ يَمَُكو َُختاَواَصْْْملِ ُّنُتَواالَْلِّلُنْه َّمُسإِِيَمنُوأتَُوعَُنوذ‬ ‫اأََلّنَْبِذ ُيت‬ รายงายจากอบิ นุ อบั บาส เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา ได้เล่าว่า : ท่าน เราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าววิงวอนว่า : “โอ้ พระผู้อภิบาลแห่งข้า แด่ พระองคข์ า้ ยอมจานน ต่อพระองคข์ า้ ศรทั ธาและเชื่อมนั่ แด่พระองคข์ า้ ได้มอบหมายการงาน ยงั พระองคข์ ้าได้กลบั ไปหา (เพ่ือจดั การทุกเร่ือง ในชีวิต) และด้วย(หลกั ฐานของ)พระองคข์ ้าได้โต้เถยี ง โอ้ พระผ้อู ภิบาล ของข้า แท้จริงข้าขอความค้มุ ครองด้วยเดชานุภาพของพระองค์ ไม่มี พระเจ้าอื่นใดท่ีควรแก่การสกั การะนอกจากพระองค์เท่านัน้ ขอจาก พระองค์อย่าทาให้ข้าหลงทาง (หลงผิด) พระองคท์ รงมีชีวิตยงั ่ ยืนไม่มี วนั ตาย ในขณะที่มวลญินและมนุษยท์ งั้ หลายนัน้ ย่อมประสบกบั ความ ตายทงั้ สิ้น” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 7383; และมสุ ลมิ : 2717)

115 ‫َوَساُسفَوَِءر‬ ‫َد اَكلْا ََكنْوَِرر ُسَووَدُلْع اَوََّةِّللِالْ َمﷺظْلُإِوِذَما‬:‫َسَأْورَكِجخآبَرِةَجساهُلَْرُمُمِنْضْسَقَلِيلٌَماََِّبّللَُواَعْْنْلَهُْوِقرَابََلْع‬.‫اَْوَعلَْبْعْهثَِداِلِءاَََّّلاوالِللْ َبَْمّساَِنفِلِر‬ ‫ِمَع ْْنن‬ -91 ‫ِف‬ ُ‫يَتَ َعَّوذ‬ ‫الْ َمْنظَِر‬ 91 – รายงานจากอบั ดลุ ลอฮ์ บนิ สรั ญสิ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ ไดเ้ ล่าวา่ : ท่านราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ขอความคุม้ ครองให้พน้ จากความตรากตราของการ เดินทาง การกลบั ไปเจอสง่ิ ท่เี ลวร้าย การพลกิ ผนั ไปสู่การฝ่ าฝืนหลังจาก ความศรทั ธา การวิงวอนของผู้ถูกอธรรม และสภาพท่ีเลวร้ายอันเกิดแก่ ครอบครวั และทรพั ยส์ นิ (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 1343) ท่ า น อิห ม่ า ม อัต ติร มีซีย์แ ละท่ า น อ่ืน ๆ ได้อธิบ า ย คา ว่า “‫ ”اْْلَْوِر بَ ْع َد الْ َكْوِر‬ว่าหมายถึง การละท้งิ ความศรทั ธา หรอื กลบั ออกจาก การเช่อื ฟังไปสกู่ ารฝ่าฝืน ،‫هُإَِعَنُّمِهنُ ْاسللََِنخٌّماِِِبرٌج َخﷺَلّةًِفبَْاْلَيَّداَلّجاَّشَأْلِم‬،‫َكَحأْهِدخيِْثرًفاج‬.ْ‫فَاوثَْذرَبُةَِتُكاَورال‬-‫ق َعفََمْنَعْناالأََنَّْثدَّواَريََكمِيِهُسنًاِبمْْنَوِنُكَعاَْمَسَْفَعَثاْليََِِنْقشََارَأْرًلاِضَعَلَََييْيِهاَِعَّّفلبََلُاَواَدتَِعْانََحَّهُّللِ ُس‬-ِ-‫هَرا‬9ِِ‫فِلْْيع‬2‫ََووا‬ 92 – รายงานจากอนั เนาวาส บนิ ซมั อาน เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ ซง่ึ ได้ รายงานหะดษี จากท่านนบี ‫ ﷺ‬เก่ยี วกบั ดจั ญาล ในหะดษี นัน้ ท่านนบี ‫ ﷺ‬ได้ กล่าววา่ : “ผใู้ ดในหม่พู วกท่านที่ทนั พบเหน็ มนั (ดจั ญาล) ดงั นัน้ เขากจ็ ง อ่านช่วงแรกของซเู ราะฮอ์ ลั กะฮฟฺ ิ เถิด (เพราะมนั จะค้มุ ครองตวั เจ้าจาก บททดสอบของดจั ญาล) แท้จริงมนั จะออกมาตามเส้นทางระหว่าง

116 ประเทศชามกับอิรัก อีกทัง้ ยังสร้างความเสียหายให้เกิดข้ึนทาง ด้านขวาและด้านซ้าย โอ้บ่าวของอัลลอฮฺ์ จงยืนหยดั อย่างมนั่ คงใน ศาสนาของพระองคเ์ ถิด” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2937) ُ‫ﷺه‬.ُ‫هُإِيَََُعمّنَشْانْسقُءُلِلٌُمَعُوْبَثَّدَقَبااََبََّلّلِلِنَربُْسآَنَدوَُملَع اْمَُكََّّللِرِّلوَهابْبَِنﷺَْْاايللَْلّإَِعُاه َّْصمبَِصُمَعَْْرَِصيِرِضِمََيفْنااَلْأََّّلُقلُلَُصاوبَعِنِِْعبُهاَملَاَصّرَِرْحَأََْنفِّنهُقَُكلَََُقِسوْلبََنَعاٍبَرَعَُسلَواوىَِحل ٍداطََاَّيّلُلَِعتَِصِرَفك‬-‫ُُلجث‬9‫ُقخْيور‬3‫أيََح‬ 93 – รายงานจาก อบั ดุลลอฮ์ บนิ อมั ร์ บนิ อลั อาศ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุมา เล่าว่าท่านได้ยินท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “แท้จริงหัวใจของ ลูกหลานอาดัมทัง้ หมดนั้นอยู่ระหว่างสองนิ้ ว จากบรรดานิ้ วของ พระเจ้าผ้ทู รงเมตตา ประหน่ึงดวงใจดวงเดียว ทรงเปลี่ยนแปลงมนั ตามท่ีทรงประสงค์” หลงั จากนัน้ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าววงิ วอนว่า “โอ้อลั ลอฮ์ ผ้ทู รงควบคมุ บรรดาหวั ใจ ได้โปรดควบคมุ หวั ใจของเราให้ ตงั้ มนั่ อยใู่ นการภกั ดีต่อพระองคท์ ่านเถิด” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2654) َ‫َلَوة‬ ‫َأَلُِيخٌثَرّبجَماهُلْْنَاملْْربُُكءَ ََخّنَلااِرفِيَُُّيِِهيُبَّهَُووُمإَِجَّلْسَادلِ ٌَمَِّّلَِلح‬.َ‫أَِرْثن‬:‫اَاَرلَّّْللُِضُكْفََيوَِرراَُسََّكّللوُلَُمهاَُعأيْنََهَُْكحَرهَعَُّبأِنَإِْنلاَْيلَنيِّهُِْقِِّبَمَّذا َِفﷺسَواِقََفاُهََااللَنَّاو‬ ‫َع ْن أَنَ ٍس‬ -94 ‫َوأَ ْن‬ ‫أَ ْن يَ ُكوَن‬ ‫اِْليمَا ِن‬ ‫يَ ْكَرهَ أَ ْن يَعُوَد ِف‬

117 94 – รายงานจากอนัส เราะฎิยลั ลอฮฺอันฮุ กล่าวว่า ท่านนบี ‫ﷺ‬ กล่าวว่า “สามประการต่อไปนี้ ผู้ใดท่ีปฏิบตั ิมนั เขาจะได้รบั รสชาติ ความหอมหวานของอีมาน คือการที่อลั ลอฮ์และเราะซูลของพระองค์ เป็นที่รกั ของเขาเหนือส่ิงอ่ืนใดทงั้ หมด การที่เขาจะรกั ใครคนหน่ึงมิใช่ อ่ืนใดนอกจากเพ่ืออัลลอฮ์ และการท่ีเขารงั เกียจการกลบั ไปสู่การ ปฏิเสธศรทั ธา (ภายหลงั จากที่ได้รบั ทางนาจากอลั ลอฮ์) เหมือนดงั ที่ เขารงั เกียจที่จะถกู โยนส่ไู ฟนรก” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 21; และมุสลมิ : 43) ُ‫قُأْل اخلَرلُّجه َّمه‬.‫َقوَاالَلَّسَِدال ِدَر ُسَسوَُدلا َداََّّلالِل َّس ْهِﷺم‬ :‫بَْوِناذأُِْكبْرطَِابلِلْهَُدب َىر ِضِهَيَداايَََّّلتَلُ َكَعْناهُلقََطاِّرَيل َق‬ ‫َعَوْنَس ِدَعْلِدٍِين‬ -95 ‫ا ْه ِدِن‬ ‫ُم ْسلٌِم‬ 95 – รายงานจากอะลยี ์ บนิ อบี ฏอลบิ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ กล่าวว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวแก่ฉนั ว่า : “จงกล่าว : ‘โอ้อลั ลอฮ์ โปรดให้ ทางนาแก่ฉัน และให้ฉันอยู่บนความถกู ต้องแม่นยา และเม่อื วิงวอนขอ ทางนา กจ็ งนึกถึงการนาทางขณะท่ีท่านเดินทาง และเมื่อวิงวอนขอ ความถูกต้องแม่นยา ก็จงนึ กถึงความแม่นยาของลูกธนู (ที่มุ่งสู่ เป้าหมาย)” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2725)

118 บทที่ 17 การรณรงคใ์ ห้มคี วามพอประมาณและการทาให้งา่ ยในเร่ืองศาสนา และระวงั มิให้เกิดความสุดโต่ง หรอื ความเข้มงวดที่เกินเลยต่อตวั เองและผอู้ ่ืน อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ ‫َىَٓيَْه َل ٱلْ ِكىتَ ِب َلا تَ ْغلُواْ ِف ِدينِ ُك ْم ۝‬ ความว่า : “โอ้ อะฮ์ลุลกิตาบทัง้ หลาย จงอย่าปฏิบตั ิให้เกิน ขอบเขตในศาสนาของพวกเจ้า...” [อนั นิซาอ์ 4:171] ‫فَٱ ْستَِق ْم َك َمآ أُِمْر َت َوَمن ََت َب َمَع َك َوَلا تَطْغَْواْ ۚ ۝‬ ความว่า : “เจ้าจงอยู่ในความเท่ียงธรรมเช่นท่ีถกู บญั ชา (ทงั้ ตวั เจ้า) และผ้ทู ี่กลบั เนื้อกลบั ตวั ร่วมกบั เจ้า และพวกเจ้าอย่าได้ละเมิด...” [ฮดู 11:112]

119 ‫َوَولََشْنْيٍيءُ َشِماَّْدن‬ ‫ِبلْإِغََّنْدَاولِة ِدَيوالَنَّرْيوَُحْسِةٌر‬: ‫ﷺ قَاَل‬ ‫فََرَسِضِدَُديوااََّّلَلُوقَاَعِرْنبُهُوا َعَوأَْنبْ اِشلَنُّرِواِب‬ َ‫ُه َريْ َرة‬ ‫أََعأَحْنخٌدرأَإِجَِّلبهُا‬.-‫ْلََنِة‬9ْ‫ُّدِدي‬6‫االل‬ ‫َوا ْستَعِينُوا‬ ُ‫َغلَبَه‬ ‫الْبُ َخاِر ُّي‬ 96 – รายงานจากอบู ฮุรอยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ จากท่าน นบี ‫ ﷺ‬กล่าวว่า “แท้จริงศาสนา (อิสลาม) นัน้ ง่าย และไม่มีใครพยายามจะ เอาชนะศาสนา (ด้วยการปฏิบตั ิอย่างหกั โหม) นอกเสียจากศาสนาจะ ชนะเขา (คือปฏิบตั ิไม่ไหวและทอดทิ้งการทาอะมลั ไปในท่ีสุด ดงั นัน้ พวกท่านจงปฏิบตั ิให้ถกู ต้อง และจงเข้าใกล้ความสมบูรณ์ให้มากท่ีสุด และจงรบั ข่าวดี (คือรางวลั ตอบแทนสาหรบั ผ้ยู ืนหยดั ในศาสนา) และ จงอาศยั ตวั ช่วย (ในการยืนหยดั ) ด้วยการทาอิบาดะฮฺในยามเช้า และ ยามเยน็ และช่วงเวลาหน่ึงในยามคา่ คืน” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 39) ‫ْلَ ِخيِه‬ ‫الَّر ُج ُل‬ ‫قَا َل‬ ‫إِذَا‬ : ‫ﷺ‬ ‫اََّّلِل‬ ‫ قَاَل َر ُسوُل‬: ‫ َعأْنهُخرقَاجَهُل‬.ُ‫أَفََِقبْد ُهََِبريْءََرةَبِِهَرأَِضَحَيُداَََُّهَّلال‬ ،‫كافَِعُرْن‬-َ 9‫ََي‬7: ‫الْبُ َخاِر ُّي‬ 97 – รายงานจากอบู ฮุรอยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ท่าน เราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “หากคนใดกต็ ามกล่าวกบั พี่น้องของเขา ว่า ‘เจ้ากาฟิ รฺ’ แน่แท้มนั จะกลบั ไปหาคนใดคนหนึ่งในสองคนนัน้ ” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 6103)

‫‪120‬‬ ‫أَع‪َ8‬صلَخََر‪ّ9‬يلُجِ‪-‬تََهُرا ا‪ُ،‬سَعلْبُوْفنَُلَخَقااَعاَِارََّلئّلُِِلّيَش‪َ:‬ةَوُمَمَﷺرْهْس‪ِ،‬لِفضٌَمَقَيَعالَاَْيَلَّّلُلكُ‪ْ:‬مَعَمْنَمْاَنهاتُ‪َ،‬هِطِقذيَاهُِقلَو؟َْنت‪ِ ،‬م‪:‬قُْلَنَكااُنَتْلَْ‪:‬تْع فَُمِعاَْنِللنَِد‪،‬ةُ‪،‬يفَِإاَلَْامّنَرأتََاةٌَنََّاّللَُِمم َْلنِابلبََليَِّمْيَنُِلّلأَ‪َ ،‬سَحفٍََدُّّذتكِفَََُرَدتَُلَِّمخواَْ‪.‬لن‬ ‫‪98 – รายงานจากท่านหญงิ อาอชิ ะฮฺ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮา ไดเ้ ล่าว่า :‬‬ ‫‪ ไดเ้ ขา้ มาหา‬ﷺ‪มสี ตรคี นหน่ึงจากบนี อะสดั อย่เู คยี งขา้ งฉนั แลว้ ท่านเราะซูล‬‬ ‫‪ฉนั แลว้ ถามว่า : “คนนี้คือใครหรือ?” ฉันตอบว่า : สตรคี นน้ีไม่ไดน้ อนใน‬‬ ‫‪เวลากลางคนื แลว้ ไดพ้ ดู ถงึ การละหมาดของนาง ท่านจงึ กลา่ ววา่ : “พอเถอะ‬‬ ‫‪พวกท่านจงประกอบการงานเท่าท่ีพวกท่านทาไหว เพราะแท้จริง‬‬ ‫;‪อลั ลอฮ์ฺมิทรงเบื่อจนกวา่ พวกท่านจะเบื่อ” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 1151‬‬ ‫)‪และมสุ ลมิ : 785‬‬ ‫ََرو‪9‬قَُاسﷺﷺ‪َ9‬ولُيقََ‪-‬لآْدْساَأََعَخَّلُّلُغُْرِلنوِفأَََأنرََنََنلََعﷺأهَُِسْنإَُِمصبلَْاْيوِعِنبُِمَتهَاَْماقَمَدلَاّةِدَلفَِّدَماَْقهلٍَانكَِّرمَِلَِْبنرَوَلأَِضانَذْنْتَُأبِيُْﷺفمِْهاَِاطفََََّّللُّولَرلَُمَِذّمايَاوَعقََْنََناأتَُهََُْلقّخخُيََِْْلرُآقتبُُ ْووماقََخُاُلرَََككلأَأَََذََأّجاََننُاْمَحءَأََوُتَدَْكعثَتََُقَهَذِازلاُْملُّثَل؟ةوُأَاََهّأملَاَنِارَمْهافأَََسٍََاَقنطَاوءَالَُإِفََّّلوفِإالََِلَِىلَنإِوأبَُِيْأأيَُُتنََونَزَصََّْلوَِِلَتْنُجيْأَخُنأَْازبَلَََوشِلاًّمدْيااِْجنُكَلفَاْاملألََََنبنّجََِّاًَِِّّلدِِِلبابءَ‬

121 ‫هُ ألَخِكرِنجهُأَالُْصبُوَُمخاِرَوأُُّيفْ َِطوُُرم َْسوألٌُِمَصلِي َوأَْرقُ ُد َوأَتََزَّو ُج النِ َساءَ فَ َم ْن َرِغ َب َع ْن ُسَنِّت‬.َ‫فََوألََْيتْ َقَاسُكِمْمِنل‬ 99 – รายงานจากอะนัส บนิ มาลกิ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าวว่า : มี บุคคลสามคนมาท่ีบ้านภรรยาของท่านนบี ‫ ﷺ‬เพ่อื สอบถามเก่ียวกบั การ อบิ าดะฮข์ องทา่ น ครนั้ เม่อื พวกเขาไดค้ าตอบ พวกเขาตา่ งพดู คยุ กนั ประหน่ึง เหมอื นว่าอบิ าดะฮ์ท่ที ่านทานัน้ เป็นงานท่เี ลก็ น้อย พวกเขาจงึ พูดว่า : พวก เราจะเทยี บกบั ท่านนบี ‫ ﷺ‬ได้อย่างไรกนั เพราะท่านนัน้ ไดร้ บั การอภยั โทษ จากอลั ลอฮฺท์ งั้ ทผ่ี ่านมาและทจ่ี ะเกดิ ขน้ึ ในบนั้ ปลายแลว้ ดงั นัน้ บุคคลหน่ึงใน จานวนพวกเขากลา่ วว่า : ฉนั จะละหมาดตลอดคนื อกี คนกลา่ ววา่ : ฉนั จะถอื ศลี อดตลอดปีจะไมม่ วี นั ไหนทฉ่ี นั ไม่ถอื ศลี อดเป็นอนั ขาด คนต่อไปกลา่ วว่า : ฉนั จะไม่เขา้ ใกลผ้ หู้ ญงิ และจะไม่แต่งงานตลอดไป ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬จงึ มาหาพวกเขาแลว้ กลา่ วว่า : “พวกท่านได้กลา่ วเช่นนัน้ หรือ? พึงรเู้ ถิดว่า ฉันขอสาบานด้วยอลั ลอฮ์ฺ ฉันคือคนท่ีเกรงกลวั อลั ลอฮแ์ ละยาเกรงต่อ พระองค์มากท่ีสุดในหมู่พวกท่าน แต่ฉันนัน้ ถือศีลอดแล้วกล็ ะศีลอด ฉันละหมาดและฉันก็พกั ผ่อนนอนหลบั และฉันได้แต่งงาน ใครก็ ตามที่ไม่ปรารถนาที่จะตามแนวทางของฉัน ถือว่าเขาไม่ใช่พวกฉัน” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 5063; และมุสลมิ : 1401) ‫الْفََعلََقَبَّمِةا‬،‫ قََحاَلَصيَِالٍتَر ُسُهوَّنُل اَحََّّلِلَصى اﷺْْلََغْذَداِةَف‬:ُ‫َعَبّ\"اهٍاس َِرت ِاضلِْقَي اْطََّّللُِل\"َعنْفَُهلَََمقاطْقَاُتَللَه‬: ‫ى َعَراْنِحالَبْتِِهِن‬-َ‫َعل‬10‫ُهَو‬0‫َو‬

‫‪122‬‬ ‫َم ْن َكا َن‬ ‫أَْهلَ َك‬ ‫فَِإَّنَا‬ ‫ال ِدي ِن‪،‬‬ ‫ِف‬ ‫َوالْغُلَُّو‬ ‫اَلهَنُّؤَلَسااِءئِ‪ُّ،‬يإَِّي ُك ْم‬ ‫ِبَْمثَاِل‬ ‫ِيَفِدِهال قَِدايَِلن‪:.‬‬ ‫َو َض ْعتُ ُه َّن ِف‬ ‫أخرجهُ‬ ‫قَْبلَ ُك ُم الْغُلُُّو‬ ‫‪100 – รายงานจากอบิ นุ อบั บาส เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุมา ได้เล่าว่า :‬‬ ‫‪ ได้กล่าวแก่ฉันในเช้าวนั อลั อะเกาะบะฮ์ ซ่งึ ท่านอยู่บนพาหนะ‬ﷺ ี‪ท่านนบ‬‬ ‫‪ของทา่ นว่า : “เอาลูกหินมาให้ฉัน” แลว้ ฉนั ไดเ้ กบ็ ลูกหนิ มาหลายก้อน เป็น‬‬ ‫ึ้‪ ท่านจงึ กล่าวขน‬ﷺ ี‪ลูกหนิ สาหรบั ขวา้ ง เม่อื ฉันไดว้ างไวบ้ นมอื ของท่านนบ‬‬ ‫‪ว่า : “เฉกเช่นนี้แหละ (ใช้ลูกหินเลก็ ๆ นี้ขว้างในการทาฮจั ญ)์ และท่าน‬‬ ‫‪ทงั้ หลายจงระวงั ความสุดโต่งในศาสนา เพราะแท้จริง ความสุดโต่งใน‬‬ ‫‪ศาสนาได้ทาลายผู้คนก่อนหน้ าพวกท่านมาแล้ว” (บันทึกโดย‬‬ ‫)‪อนั นะสาอยี ์ : 3057‬‬ ‫اأأََََُويَ‪ْْ1‬ععُهاْصَِِددِ‪0‬ووَُُْزحللي‪َ1‬ا\"تًَِْقب‪َ-،،‬راِقسِففََيَََعُْيمَقَقُهِْقاناقَُْمَرَلألَ‪ْ،‬سأَِيًَبمعُ‪:‬مَْحاَُرمقُُ\"ُدَرس‪،‬وَُكوعِيَْنيأ‪َْ:‬ملٍَََدتَِمَهُيَاكََصنْ!ََْذُرلُاللُْوستدََوِدهُِوَراميََْلّْْيَنِلمنُاَوََعيَيََّْرَكّللِْعَِمضِصاِادَصَئْرَيُةَِيلََذملْاَُُِر‪ْ،‬إَِّنتِّلُلذَقُْمَاوِاُهللَعََولَْنْوَفِّهُسِيأصََْيَِههرقَْعااُُمجَمفَِدَأَلهٌُِْلمل َْض‪َ:‬؟نِممِراَْع\"نقَلَبََّْبرديْبَِمَِنَيِّصيَعُِنةَمَناخُا‪ْ.‬بُِمََقتِأيِهَُهَْنٍتم؟ْمخُنرففَََ‪،‬وجََققَِعخااهيُْنَََِْاَلقلدسلَْْربُرءُ‪:َ:‬رََخوتُسَ\"اََينَدوِإرِِاَُْلعّْرنيلْهُاُُسقََََّْلوْفرّوَلآُمِلِإَألَََنّْنسُاكلِللَلَلٌمْاِنههﷺُ‬

123 101 – รายงานจากอบู สะอดี อลั คุดรยี ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ในขณะท่ีพวกเราอยู่พร้อมกับท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ซ่ึงท่านกาลังแบ่ง ทรพั ย์สนิ จากการเก็บซะกาตเพ่ือแจกให้แก่ผู้มีสิทธิร์ บั ได้มีชายคนหน่ึง ช่ือว่า ซุลคุวยั ศิเราะฮ์ จากเผ่าบนี ตะมีม ได้เข้ามาหาแล้วกล่าวข้ึนว่า : โอ้ เราะซูลุลลอฮ์ จงยุตธิ รรมเถดิ ท่านจงึ ตอบกลบั ว่า : “ความวิบตั ิแก่เจ้า ใครอีกเลา่ ที่จะยตุ ิธรรม หากฉันไม่ยตุ ิธรรม? แท้จริงฉันจะขาดทุนและ สิ้นหวงั เจา้ จะต้องผิดหวงั และขาดทนุ ไปแล้ว หากฉันไม่ยุติธรรม” ท่าน อุมรั จงึ กล่าววา่ : ไดโ้ ปรดอนุญาตใหฉ้ นั ไดฟ้ ันคอชายคนน้ีเถดิ แต่ทา่ นบอก ว่า : “ปล่อยเขาไป! แท้จริงจะมีกลุ่มคนท่ีมีลักษณะเช่นชายคนนี้ ปรากฏตวั ขนึ้ ซ่ึงพวกท่านจะรสู้ ึกวา่ การละหมาดและการถือศีลอดของ ตัวเองนั้นช่ างเล็กน้ อยเมื่อนาไปเทียบกับการละหมาดและการถือ ศีลอดของพวกเขา และพวกเขาจะอ่านอลั กรุ อาน (อย่างมากมาย) แต่ มนั จะไปไม่พ้นคอหอย (ไม่เข้าถึงหวั ใจ) ของพวกเขา พวกเขาจะหลุด ออกจากอิสลาม (อย่างรวดเรว็ ) เหมือนลูกศรที่พุ่งทะลุสตั ว์ท่ีถกู ล่า” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 5063; และมุสลมิ : 1065) ‫اتُجل َُلّقرََامُهَََِّفعمل‬،ُ ‫ا‬:‫ْعُاولَهُْفَْلَُبكَََوْيوْامنََجِراََِعوجإأَََِلِيََننيُقَتَْعوبََغلَُلَعُزْىَوه‬،‫َنَُجَقإَِعْاتِتَِلنالُلََرَّداَاِسُْجَبّْْعلَةٌُلُرتُُوتِنمَِرَياّْقةَنَِز‬:‫علَْنقَْهفهَُاَواََلجِزفََعل‬،َْ،‫ابلَََّْْمِونلَإِا َذْقسَاالَْينِْْمِلٍََصُساّيَرُمقََارََفدَاِلضَبّاتِلَيُِهكََنّّشاباَِْييََّّللُُِِدخبِه‬،َ‫يَِزقةَف‬،‫ََرَذُهاُجَعَواٌلِنلأَبياَُُّشْوْيلََصِْبلَِزخَْرر‬-‫ه‬:ِ‫اب‬1َ‫إِْلةُذ‬0َ‫ٍرَْععب‬2‫اَفنَُْش‬

124 ‫إِ ْن ُكْن ُت‬ ‫ َوإِِن‬،ُ‫تَْي ِسيَره‬ ‫تََْروَِثجَاُعِنَإِلََوىَشَمِهأْْلَدِفَُهتا‬،‫ََِّلأَْوِم ْنَسْبأََعْن َأغَََزدَواَع َهٍات‬،ِ‫أََغَحَزَواُّبٍتإ‬ ‫ِس َّت‬ ‫ﷺ‬ ِ‫أََرْنُس أوَُِرال ِاجََّّلَعل‬ ُ‫أخرجه‬ .‫فَيَ ُش ُّق َعلَ َّي‬ ‫َداَبِّت‬ ‫َم َع‬ ‫الْبُ َخاِر ُّي‬ 102 – รายงานจากอลั อซั รอ็ ก บนิ ก็อยส์ เล่าว่า : ขณะท่พี วกเรา กาลงั อย่ทู ต่ี าบลอลั อะฮ์วาซ เพ่อื ทาสงครามกบั กลุ่มอลั หะรรู ยี ยะฮ์ ในขณะท่ี ฉันกาลังอยู่ริมตลิ่งของแม่น้า มีชายคนหน่ึงกาลังละหมาด โดยกุมสาย บงั เหยี นมา้ ของเขาไวใ้ นมอื ทนั ใดนนั้ มา้ ของเขาเกดิ อาการด้อื ดงึ เขาจงึ ตอ้ ง ตามดึงมันกลับมา ชุอ์บะฮ์กล่าวอธิบาย))ว่า : ชายคนนัน้ คืออบูบัรซะฮ์ อลั อสั ละมยี ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ แลว้ ชายผหู้ น่ึงจากกลุ่มเคาะวารจิ ญ์ไดก้ ล่าว ว่า : โอ้ อลั ลอฮ์ โปรดลงโทษตาแก่คนนัน้ ดว้ ยเถดิ เม่อื ชายคนนัน้ เสรจ็ จาก ละหมาด เขาจงึ กล่าวว่า : แทจ้ รงิ ฉันได้ยนิ คาพูดของพวกท่าน และแท้จรงิ ฉนั ไดท้ าสงครามร่วมกบั ทา่ นเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬หกครงั้ เจด็ ครงั้ หรอื แปดครงั้ และฉันพบว่าท่านทาให้ศาสนาเป็นเร่ืองท่ีปฏิบัติได้ง่าย และโดยแน่แท้ ฉันเลอื กท่จี ะออกแรงฉุดรงั้ ม้าของฉันเอาไว้ (ขณะละหมาด) มากกว่าท่จี ะ ปล่อยให้มนั กลบั ไปท่ีท่ีมนั คุ้นเคย จนยากลาบากท่ีฉันจะตามมนั กลบั มา (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 1211) ‫َوَلا‬ ‫َوبَ ِشُروا‬ ،‫تَُع ِسُروا‬ ‫َوَلا‬ ‫يَ ِسُروا‬ : ‫قَا َل‬ ‫ﷺ‬ ‫الَنِِّب‬ ‫َع ْن‬ ُ‫أَعخْنر أجَنَهُ اٍلْسبُ َرَخاِضِرَُيّي اَََّوّلُلمُ ْسَعلِْنٌمه‬ -103 .‫تُنَ ِفُروا‬

125 103 – รายงานจากอะนัส บิน มาลิก เราะฎิยลั ลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านนบี ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “พวกท่านจงทาให้ง่าย อย่าทาให้ยาก และ จงแจ้งข่าวดี อย่าทาให้ผ้คู นหนีเตลิด” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 69; และ มุสลมิ : 1734) ‫إَِولَُمى ْاسلْلِيٌَمَم ِن‬ ‫ُمأَعاخًذراجَهوُأََِابلْبُُمَخواَسِر ُّىي‬.‫َُبَتْتََعلَِفَاث‬ ‫ﷺ‬ ‫أَ َّن الَنَِّّب‬ ُ‫ِسَعَراْنَوَألَاِبتَُعُم ِوسََسراىَوبََرِشَِضرا َيَوَلاَاَّّللُتُنََعِفْنَراه‬-َ‫ ي‬1: 0‫َل‬4‫قَا‬ ‫َوَلا‬ ‫َوتَطَا َو َعا‬ 104 – รายงานจากอบู มูซา เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ ว่าท่านนบี ไดส้ ่งอบู มูซาและมุอาซไปยังเยเมน (เพ่ือเผยแผ่อิสลาม) โดยท่านกล่าวว่า : “ท่าน ทงั้ สองจงทาให้ง่าย อย่าทาให้ยาก จงแจ้งข่าวดี อย่าไล่ตะเพิด และจงร่วมมือกนั และจงอย่าขดั แย้งกนั ” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 3038; และมสุ ลมิ : 1733) .‫ِسأَ ْعِمظَْنُمأَالْْجُمِلْسلَِمِمْسْأََيلَتِِِهف‬:‫اََعَّّللَِلى الَﷺنّا‬ ‫َر ُسوُل‬ ‫قَا َل‬ ْ:‫َوٍدُمَمَْسرْلِنِضٌم ََيسواأَلاَلَلَّّلفلُ َعظَعْلْننههُأَْقمَاٍرَلَل‬،‫لْْبَُيَعَخْانُجِرْرًُمّيَساْع‬-‫هُِما‬1ِ‫ْسجل‬0‫خُمر‬5ْ‫األ‬ ‫فَ ُحِرَم‬ ‫َُيََّرْم‬ 105 – รายงานจากสะอดั เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ ไดเ้ ล่าว่า : ท่านนบี ‫ﷺ‬ ไดก้ ล่าวว่า : “บรรดามุสลิมท่ีกระทาความผิดใหญ่หลวงที่สุดต่อบรรดา

‫‪126‬‬ ‫‪มุสลิมด้วยกนั คือ ผ้ทู ี่ถามเก่ียวกบั สิ่งใดส่ิงหน่ึง ท่ีไม่มีคาสงั่ ห้าม แล้ว‬‬ ‫‪สิ่งนัน้ ถกู บญั ญตั ิให้เป็ นท่ีต้องห้ามแก่ผ้คู นทงั้ หลายเน่ืองจากการถาม‬‬ ‫‪ของเขา” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 7289; และมุสลมิ : 2358; สานวนน้ีเป็น‬‬ ‫) ิ‪ของมุสลม‬‬ ‫اإلتََََِِِِ\"\"ممذَوْيوْلِل‪ِ6‬لِْْ‪،،‬لَلََِْْنننزُلصٍَْيةْا‪0‬وققَََرَولأ‪،‬كِااُرَََذذَسنُمّ‪.‬للَ‪1‬؟ََِِِطِكقللَِدُ‪،‬اياقّبَ‪-‬لَََاككَُ‪:‬كَ‪َ:‬عققلَّدَلَالَعْيْقأ؟\"ُ؟هََ‪َ:‬عْلفْْلَ‪،،‬نﷺر‪:‬لَََْيكفوَاققَِ‪:‬إََُضَق\"ْ‪:‬تَعاَواَّتمْبََكَرَََلأاحْ\"فلَْل‪\":‬قًِدِإّقَارِأفاملذَََُْإ‪ُ:‬اَِّ\"حَناََينُقًَّّْكِاقّْقنَّلْْو\"لفِْرلَِِانرَآَْارَأُبَِقِْكلقَذْفبََََْْهُُنّ\"ربلاتَِآْرسأَِلَْقْنسبِاِِلَهقاََُِنََرّلَِأدكاْففَّلنَّعَلِهتَُ‪ََِ،‬كُِكلك‪ُُْْ،‬فكمِكدبِأَقََّلِِِرِر‪َ:‬فاللَعُوْكونلَََلمَِيْلييُْا\"كلبتَِْعَشلَﷺِلَلَ‪ٍِْ:‬فةنَهكَْعُشصَسَََصٍلروّاْبِإرِ\"ْويَع؟لُْصَوٍَّمَمعح\"َُمْع\"ََمانًْفكَشاّ‪،‬ق‪ِ،،‬إِماٍرأَدَيَ\"َاَ\"ّْقفنََْورَِنصَل‪،‬اُص\"وطُُْقَاسلوََِد‪ْ،‬لُلوققكََمََقَزتاََلاُْاِقلَو؟ِلزُ‪ََ:‬اََتِْدإللِدل‪،‬اجبََِِقلََُُ‪:‬و‪:‬لّقشْ\"لَ‪َ:‬عََاَدْكل‪َ:‬كهفبَفَََقُُُكٍلرأنلََتَْقلىْنُتَََعشِعُْلْيثلََََِ‪:‬ىبَّْْديتذَيمَُُُ‪،‬تلتٌِْهُدلاُر\"تنَثَََََّأََكََِّلَةَيي‪ََ،‬لُِكَ\"كَّتبياُأص‪َ،‬نن‪،‬فَََاََ‪،‬حنَََِِّونيًَقَََّقفََُِّّقمٍّّلبباَفمالَِايّبﷺَِإَااُاَش‪،‬لَلَلَا\"‪َََّّّ:‬نفََُّصِّللدَّّ‪،‬دِِلإلَِّلِإوَِلَِل‪:‬نودِلّْ‪ِ،‬لهَُِمقَهُزُ‪:‬زَْنرفْ‪:‬لَْوَعَيو‪َ:‬وَِلإَِأكِرَإُِْجلَِْوِاوُصََأِ\"تًَِّكمطيْنأقرْنَُياَن‪،‬أكََِ‪:‬ررأأُأَُُُْلقَُعدْأَتَقَولََِياطاَِعُطَْْأيأعيَلبُيْإِليََِْبفَفْْيلُقلََُْذنخُقَََْقدِلىطِركََِْآض‪ََُْ:‬أبرأكاَّبَاَلفَفَْْنَللَّكَأنَيّاَحوَََناقًَِّذََّّْحُِإقََِضمكضاّولًَالِّلًّقمََََِْساَلّنلك‪،‬الايل‪،‬‬

127 ُ‫أخرجه‬ .‫ﷺ‬ ‫اََّّلِل‬ ‫نَِِب‬ َ‫ُر ْخ َصة‬ ‫قَبِْل ُت‬ ‫ُكْن ُت‬ ‫أَِن‬ ‫َوِد ْد ُت‬ ‫فَلَ َّما َكِْْب ُت‬ ،‫قَاَل ِل الَنُِّّب ﷺ‬ ‫الْبُ َخاِر ُّي َوُم ْسلٌِم‬ 106 – ร า ย ง า น จ า ก อั บ ดุ ล ล อ ฮ์ บิ น อั ม ร์ บิ น อั ล อ า ศ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุมา เล่าว่า : ฉนั ถอื ศลี อดตลอดทงั้ ปี และอ่านอลั กุรอานจบ ทุกคนื เขากล่าวว่า : คงมคี นไปบอกแก่ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬หรอื ทา่ นอาจจะสง่ คนมา ตามใหฉ้ นั ไปพบทา่ น ท่านไดก้ ล่าวแกฉ่ นั วา่ : “ฉันได้ข่าวว่าท่านถอื ศีลอด ตลอดทัง้ ปี และอ่านกุรอานจบทุกคืน?” ฉันตอบว่า : ใช่แล้ว โอ้นบี ของอลั ลอฮ์ ฉนั มไิ ดต้ ้องการอะไรจากการกระทานัน้ นอกเสยี จากความดงี าม ท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “เพียงพอแล้วท่ีท่านจะถือศีลอดเดือนละสามวนั ” ฉันตอบว่า : โอ้นบขี องอลั ลอฮ์ ฉันสามารถทาได้มากกว่านัน้ ท่านกล่าวว่า : “แท้จริงภรรยาของท่านมีสิทธ์ิหนือท่าน แขกผ้มู าเยือนท่านกม็ ีสิทธ์ิ เหนือท่าน ร่างกายของท่านกม็ ีสิทธ์ิเหนือท่าน” ท่านกล่าวอกี ว่า : “จง ถือศีลอดแบบนบีของอลั ลอฮ์ ดาวูด อะลยั ฮิสสะลาม เพราะท่านเป็ น คนท่ีทาอิบาดะฮฺมากที่สุด” ฉันถามว่า : โอ้นบขี องอลั ลอฮ์ การถอื ศลี อด แบบนบดี าวดู เป็นเช่นไรหรอื ? ท่านตอบว่า : “คือการถือศีลอดวนั เว้นวนั ” ท่านกล่าวว่า : “และจงอ่านกรุ อาน(จบในหนึ่งเดือน” ฉันตอบว่า : โอ้นบี ของอลั ลอฮ์ ฉนั สามารถทาไดด้ กี ว่านัน้ ทา่ นกลา่ ววา่ : “ดงั นัน้ จงอ่านจบทุก ๆ ยี่สิบวนั ” ฉันตอบว่า : โอ้นบขี องอลั ลอฮ์ ฉันสามารถทาได้มากกว่านัน้ ท่านกล่าวว่า : “ถ้าเช่นนัน้ จงอ่านจบทุก ๆ สิบวนั ” ฉันตอบว่า : โอ้นบี ของอลั ลอฮ์ ฉนั สามารถทาได้มากกว่านัน้ ท่านกล่าวว่า : “ดงั นัน้ กจ็ งอ่าน

128 จบทุก ๆ เจด็ วนั และอย่าเพ่ิมมากกว่านี้ แท้จริงภรรยาของท่านมีสิทธ์ิ หนือท่าน แขกผ้มู าเยือนท่านกม็ ีสิทธ์ิเหนือท่าน ร่างกายของท่านมี สิทธ์ิเหนือท่าน” เขาเล่าต่อไปว่า : ฉันพยายามรบเรา้ (ใหไ้ ดท้ ามากกว่า นัน้ ) แต่ก็ถูกยนื กรานเช่นเดมิ และท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวแกฉันว่า : “ท่านไม่รู้ หรอก อายุของท่านอาจจะยืนยาว” ท่านอบิ นุ อมั ร์ผู้รายงานหะดษี กล่าว ว่า : แล้วอายุขยั ของฉันกถ็ งึ ตามทท่ี ่านนบี ‫ ﷺ‬ได้บอกไว้ เม่อื ฉันแก่เฒ่าลง ฉนั จงึ คดิ ไดว้ ่า ฉันควรจะยอมรบั การผ่อนปรนของท่านนบี ‫ ﷺ‬เสยี ตงั้ แต่แรก (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 1975; และมุสลมิ : 1159; สานวนน้ีเป็นของมสุ ลมิ )

129 บทท่ี 18 กญุ แจส่ทู างนาและความเข้าใจอนั ลึกซึ้ง และมสุ ลิมนัน้ จาเป็นต้องพ่ึงพาการนาทางจากพระผ้เู ป็นเจ้าอยู่เสมอ อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫َوَم ْن يَْعتَ ِص ْم ِبََّّلِل فََق ْد ُه ِد َي إِلَى ِصَرا ٍط ُم ْستَِقيٍم ۝‬ ความว่า : “...และผ้ใู ดยืดมนั่ ต่ออัลลอฮ์ แน่นอนเขาก็ได้รบั คาแนะนาไปส่ทู างอนั เท่ียงตรง” [อาลิ อมิ รอน 3:101] ‫قُ ْل إِ َّن اََّّللَ يُ ِض ُّل َم ْن يَ َشاءُ َويَ ْه ِدي إِلَْيِه َم ْن أَََن َب ۝‬ ความว่า : “...จงกล่าวเถิด : แท้จริงอลั ลอฮ์ทรงให้หลงทางแก่ผู้ ท่ีพระองค์ทรงประสงค์ และทรงนาทางสู่พระองค์แก่ผู้ที่สานึกตัว” [อรั เราะอด์ ุ 13:27]

130 ‫اََّّللُ َْيتَِب إِلَْيِه َم ْن يَ َشاءُ َويَ ْه ِدي إِلَْيِه َم ْن يُنِي ُب ۝‬ ความว่า : “...อลั ลอฮ์ฺทรงเลือกสาหรบั พระองคผ์ ้ทู ่ีพระองคท์ รง ประสงค์ และทรงชี้แนะผู้ท่ีผินหน้าสู่พระองค์ซ่ึงหนทางสู่พระองค์” [อชั ชรู อ 42:13] ‫َواَلّ ِذي َن َجا َه ُدوا فِينَا لَنَ ْه ِديََنّ ُه ْم ُسبُلَنَا ۚ ۝‬ ความว่า : “และบรรดาผ้ตู ่อสู้ดิ้นรนในทางของเรา แน่นอนเรา จะชี้แนะแนวทางท่ีถกู ต้องแก่พวกเขาสู่ทางของเรา...” [อัลอันกะบูต 29:69] ‫قُ ْل ىَه ِذِهۦ َسبِيلِ ٓى أَْدعُٓواْ إِلَى ٱََّّللِ ۚ َعلَ ىى بَ ِصيَرةٍ أَََ۠ن َوَم ِن ٱَتّبَ َعَِن ۖ ۝‬ ความว่า : “จงกล่าวเถิดมุฮมั มดั : นี่คือแนวทางของฉัน ฉัน เรียกร้องไปสู่อลั ลอฮ์อย่างประจกั ษ์แจ้งทงั้ ตวั ฉันและผ้ปู ฏิบตั ิตามฉัน ...” [ยซู ฟุ 12:108]

131 ‫ قُ ْل‬: ‫َر ُسوُل اََّّللِ ﷺ‬ ‫ قَاَل ِل‬: ‫َأواِذْبُكْرطَالِِبلْهُبَد َرىِضِهَيَداايَََّّتَللُ َكَعْنالهُ َطّقَِاريَلَق‬ ‫َوَعَلسِ ِدٍيْدبِْنِن‬ ‫ه ِدَعِنْن‬-ْ ‫ا‬1‫لَِّمٌم‬0‫لّْسُه‬7َ‫اُمل‬ ُ‫ أخرجه‬.‫َس َداَد ال َّس ْهِم‬ ‫َوال َّس َداِد‬ 107 – รายงานจากอะลยี ์ บนิ อบี ฏอลบิ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ กล่าวว่า : ทา่ นเราะซูลลุ ลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ลา่ วแก่ฉนั ว่า : “จงกลา่ ว : ‘โออ้ ลั ลอฮ์ โปรดให้ ทางนาแกฉ่ ัน และให้ฉันอยู่บนความถกู ต้องแมน่ ยา’ และเม่ือวิงวอนขอ ทางนา กจ็ งนึกถงึ การนาทางขณะที่ท่านเดินทาง และเมอื่ วิงวอนขอ ค ว า ม ถูก ต้ อ ง แ ม่ น ยา ก็ จ ง นึ ก ถึ ง ค ว า ม แ ม่ น ยา ข อ ง ลู ก ธ นู (ท่ีม่งุ ส่เู ป้าหมาย)” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2725) ‫الَلُّه َّم‬ : ‫يَُقوُل‬ ‫أََنّهُ َكا َن‬ ‫ﷺ‬ ‫الَنَِّّب‬ ‫َعْنهُ َع ِن‬ ُ‫ل‬.‫َمَوالْْسععُفواٍد ََفر ِضوالَْيغََِاَنَّّل‬ ‫اََّّللِ بْ ِن‬ ‫ َع ْن َعْب ِد‬-108 ‫ُم ْسلٌِم‬ ُ‫أخرجه‬ ‫َوالُتّ َقى‬ ‫إِِن أَ ْسأَلُ َك الْهَُدى‬ 108 – รายงานจากอบั ดุลลอฮ์ บนิ มสั อูด เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ จาก ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬ว่าท่านไดก้ ลา่ ววงิ วอนว่า : “โอ้อลั ลอฮ์ แท้จริงฉันขอต่อ พระองคซ์ ่ึงทางนา ความยาเกรง ความบริสุทธ์ิ (การครองตนให้สะอาด ปราศจากบาปและซินา) และความพอเพียง” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2721)

‫‪132‬‬ ‫َوتَ َعالَى أََنّهُ‬ ‫قَِعا‪9‬بََال‪ِ0‬د‪1:‬ي\"‪ُ-‬كَُلََّعيُكْنِْعمبَأَاِِدبَضاٌيذَّلٍرإِإِِلَنرَاِّضَمَحََيّْرنْماَََّهّلُلُتَديْاَلعتُْنهُُظهُّْلفََماَع ْسِنَعتَلَاْهلَىنُّدِنَِوبِْفنِسأَْﷺهي ِدفَِيُوكََْممجا‪َ.‬عْلَتُرَأهُو بخَىْيرنََعجُكهُِنْمُماََُُّّلْمَسلَِّلِرًمتٌَمابَافََرََكلَ‬ ‫تَظَالَُموا ََي‬ ‫ี่‪ ดงั ท‬ﷺ ี‪109 – รายงานจากอบู ซรั เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ จากท่านนบ‬‬ ‫‪ท่านได้รายงานจากอลั ลอฮฺ์ ผู้ทรงจาเริญและสูงส่งยิ่ง พระองค์ได้ตรสั ว่า :‬‬ ‫‪“โอ้ปวงบา่ วของข้า! แท้จริงข้าห้ามการอธรรมแก่ตวั ขา้ เอง และข้ากท็ า‬‬ ‫‪ให้มนั เป็ นที่ต้องห้ามแก่พวกเจ้าด้วย ดงั นัน้ พวกเจ้าจงอย่าได้อธรรม‬‬ ‫่ี ู‪ต่อกนั โอ้ปวงบ่าวของข้า! พวกเจ้าทงั้ หมดเป็ นผ้หู ลงผิด นอกจากผ้ท‬‬ ‫‪ข้าได้นาทางเขา ดงั นัน้ พวกเจ้าจงขอทางนาจากข้า แน่นอนข้าย่อม‬‬ ‫)‪ชี้นาทางแก่พวกเจ้า” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2577‬‬ ‫اَ\"واْا‪ْ0‬لللََﷺلَِّ‪ّ1‬شقُهيَهَ‪َّ1‬مِاْفبَِت‪-‬دَْذتَِِةرنِ‪َُ،‬عحََّبأَْكننْ‪َ،‬أصََِجَإِِتَنْْلّبَتِبَيَهَُْتكَسَلإِلَُكَُذََتُممَْاوةِِدمبَقيَْبْْايََيكَمنائَمِِِعميَعبَْنْباََلنِِددتَاََالوكََلشإلَِّْايّرفَِْءِسُْيلحََرَامإ؟ِاِفِنلَي‪،‬قىََكاَللاَقَن‪ُ،‬اِصوَْاَلترفاَافٍَِيكطَِسطِاهأََرلَُْنمَُيْاإْتَُِلستلِتَذَُاَفِقّسيَعوَاٍقمَمَئنِاَ\"وا‪َ،‬مَشا‪ِ.‬ةَِمتْهأَِنبِدََوخِااِلنىرَْلّلَجْيلِْرهََُِشملاُْمىاِاضٍفءْْ‪،‬ستَْخلَِتَتكٌُلمِاَعَحَانََِوأفلَابلَصَافنِّوَيلِْلَُِهّبغَتََدْياهُِامُلوِلَُد‪:‬بنه‬ ‫واللفظ له‬

133 110 – รายงานจากอบูสะละมะฮ์ บนิ อบั ดรุ เราะหม์ าน บนิ เอาฟ์ เล่า ว่า : ฉันไดถ้ ามท่านหญงิ อาอชิ ะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮา ว่า : เม่อื ท่านนบี ‫ﷺ‬ ลุกข้นึ ละหมาดกิยามุลลยั ล์ ท่านเรมิ่ ละหมาดของท่านอย่างไร? ท่านหญิง ตอบว่า : ท่านเรมิ่ ละหมาดกยิ ามุลลยั ลฺด์ ว้ ยดุอาอ์ว่า : “โอ้อลั ลอฮ์ฺ พระเจ้า แห่งญิบรีล มีกาอีล และอิสรอฟี ล ผ้ทู รงสร้างบรรดาชนั้ ฟ้าและแผ่นดิน ผ้ทู รงร้ใู นสิ่งเร้นลบั และสิ่งท่ีเปิ ดเผย พระองคท์ ่านเท่านัน้ ท่ีจะพิพากษา ระหว่างบ่าวของพระองค์ในเรื่องท่ีพวกเขาขดั แย้งกนั อยู่ ได้โปรดให้ ทางนาแก่ข้าพระองค์ในสิ่งที่มีการขดั แย้งในเรื่องความจริง (สจั ธรรม) ด้วยอนุมตั ิของพระองค์ แท้จริงพระองค์ทรงให้ทางนาแก่บุคคลท่ี พระองค์ประสงค์สู่แนวทางท่ีเท่ียงตรง” (บนั ทึกโดยมุสลิม : 770; และ อบู ดาวดู : 767; สานวนน้ีเป็นของอบู ดาวดู )

134 บทท่ี 19 ความสาคญั ของการคบมิตรสหายที่ดี – ความประเสริฐของความรกั ใน หนทางของอลั ลอฮ์ – อนั ตรายของการแบง่ พรรคแบ่งพวก ความ ขดั แยง้ และการแตกความสามคั คี อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫َوا ْصِْْب نَْف َس َك َم َع اَلّ ِذي َن يَْدعُوَن َرَبّهُم ِبلْغَ َداةِ َوالَْع ِش ِي يُِري ُدوَن َو ْجَههُ ۝‬ ความว่า : “และจงอดทนต่อตวั ของเจ้า ร่วมกบั บรรดาผ้วู ิงวอน ต่อพระผ้เู ป็ นเจ้าของพวกเขาทงั้ ยามเช้าและยามเยน็ โดยปรารถนาดี ความโปรดปรานของพระองค.์ ..” [อลั กะฮฺฟิ 18:28] ُ‫بَ ْع ُضه‬ ‫يَ ُش ُّد‬ ‫َكالْبُْنيَا ِن‬ ‫لِْل ُمْؤِم ِن‬ ‫اَولُْمُم ْْسؤِلِم ٌمُن‬ ‫الَنِِّب ﷺقَاَل \"إِ َّن‬ ‫َوَعَشَْنبّ أََكِببَُْْمَيوأََس َصىابَِععِِهْن‬ -111 ‫ أخرجهُ الْبُ َخاِر ُّي‬. \"‫بَْع ًضا‬ 111 – ทา่ นอะบู มซู า เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ ไดร้ ายงานว่า : ท่านนบี ‫ﷺ‬ ได้กล่าวว่า : “แท้จริงความสัมพันธ์ระหว่างผู้ศรัทธาด้วยกันนั้น เปรียบเสมือนส่ิงก่อสร้างที่แต่ละส่วนจะเสริมความมนั่ คงแขง็ แรงให้ กันและกัน” และท่านนบีก็ได้ประสานน้ิวมือทัง้ สองข้าง” (บันทึกโดย อลั บคุ อรยี ์ : 481; และมสุ ลมิ : 2585)

‫‪135‬‬ ‫اأفَََََّ‪ّّ2‬لرُخلَُج‪1‬ويَْاو‪َ1‬علَْمُْم‪-‬نالْْسُمِقَعلِيَِاْْمسنَلمَِلٍِةمَعا‪ْ.‬بُكيَأدْربَظْاخلِةًََّرُّلمِلفَجهَُّهرُبََْجواَلنلْاابََُّّليعَُُلخُاَمْسَِررلَعِْنُُّيمهَُرهَُوُِكضَُمْوربََمَيْسةًْلِناٌَِمَّمّلَكلُْنا َنَعُكنُْرَُِِهبفَماِتَحأَايََّنَْجوِِمةَراأَُلْسِِقخويَيَالِهَماِةََكَّّلاِلَوَنَم اْنََّّللُﷺَسَِّقَتفَاَُملَحاْس‪:‬لَِجاًمتِلْاِهُمَوَسْسَمَّلَِتُْهمنُ‬ ‫‪112 – อบั ดุลลอฮ์ บนิ อุมรั เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุมา ไดเ้ ล่าว่า : ท่าน‬‬ ‫่‪ ได้กล่าวว่า : “มุสลิมเป็ นพี่น้องกบั มุสลิม เขาย่อมไม‬ﷺ ์ฺ‪เราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫ู่‪อธรรมเขา และไม่ส่งตวั เขา(ให้แก่ผ้ทู ี่จะอธรรมเขา) และผ้ใู ดคอยอย‬‬ ‫‪ช่วยเหลือในตอนท่ีพ่ีน้องของเขาเดือดร้อน อลั ลอฮ์ฺจะทรงอยู่กบั เขา‬‬ ‫่‪ตอนท่ีเขาเดือดร้อน และผ้ใู ดปลดเปลื้องความเดือดร้อนหน่ึงให้แก‬‬ ‫‪มุสลิมคนหน่ึง อลั ลอฮจฺ์ ะทรงปลดเปล้ืองความเดือนร้อนหนึ่งในหลาย‬‬ ‫‪ๆ ความเดือดร้อนให้เขาในวันกิยามะฮ์ฺ และผู้ใดช่วยปกปิ ด (เรื่อง‬‬ ‫‪น่าละอายของ) มุสลิมคนหน่ึง อลั ลอฮ์ฺจะทรงปกปิ ด (เร่ืองน่าละอาย‬‬ ‫ิ‪ของ) เขาในวนั กิยามะฮฺ” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 2442, 6951; และมุสลม‬‬ ‫)‪: 2580‬‬ ‫ااتَََلْوَّنيَ‪ُّ3‬لُالِمِ‪1‬شَإِْجسيلِرُ‪ْ1‬خُِشمإَِ‪-‬واوالًَََع‪،‬ىنلَعَ‪َْ،‬ونىَالَصلْااأَْلُْدمِتَُِمرببَِهْسالِْسثُهََغلُِمََرِيمْلأَُضَرةَُوَخاَثح‪ََ،‬ورراَمامٌََِضّلوْراَلُ‪:‬اَميٍتتَْاَسدَلََُِّدمّلاِلمُه‪ُ-‬بَ‪ُ،‬رََِِعوَْنلوبَاَماهُا‪ْ،‬لُسيَهُ‪َ،‬وَِلظْبَقَلاِوااُِعميََْْلمهبرُِِ‪،‬رْعُض‪ٍ:‬هئَُبوَقََلاْعِامَ‪.‬لَُنَُضأيَْارُكُلذخلُسُْمَرّهُشو‪،‬جِرَُعلهُلَأََاواَلَْلىَّْناّلبُِلبََََْيخْيْياِِِقعقِرَُررﷺبُهَُّيأ‪َْ،‬ع‪َ:‬اَوخلَلُماٍَتّاضهُْْق‪،‬ساَلَِولتٌََْماوُمُىكَسْوسنَُهُدلِاواَمواُه‪،،‬نَِعابََُكواَلَُدّال‪-‬‬

136 113 – อบู ฮุร็อยเราะฮฺ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้กล่าวว่า : ท่าน เราะซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “พวกท่านจงอย่าอิจฉากนั จงอย่าล่อลวงกนั จงอย่าโกรธกนั จงอย่าจงหนั หลงั ให้กนั และบางคนจงอย่าขายตดั หน้า อีกบางคน และจงเป็นบา่ วของอลั ลอฮฉ์ ันท์พ่ีน้อง มุสลิมเป็นพี่น้องของ มุสลิม เขาย่อมไม่อธรรมเขา ไม่ทอดทิ้งเขา และไม่เหยียดหยามเขา ความยาเกรง (ตกั วา) อยู่ตรงนี้” – และท่านได้ช้ที ่หี น้าอกของท่าน (โดย กล่าวและทาเช่นน้ี) สามครงั้ – “ถือเป็ นความชวั่ ท่ีมากพอแล้ว สาหรบั การที่คนคนหนึ่ง ดแู คลนพี่น้องมุสลิมของเขา บรรดามุสลิมกบั มุสลิม นัน้ เป็ นท่ีต้องห้ามต่อกนั ทงั้ เลือดเนื้อของเขา ทรพั ย์สินของเขา และ เกียรติของเขา” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 2140; และมุสลมิ : 2564) ‫ الْ ُم ْسلُِم َم ْن‬: ‫الَنِِّب ﷺ قَاَل‬ ‫ُه َما َع ْن‬ ‫َوَعيَْمِدٍرِهوَواَلْرُمِضَهاَيِجاَُّرَّللَُم َْعنْن‬ ‫ ْسلَِع ُمْنوَنَعْبِمِدْناََّلِّللَِسباْنِِنِه‬-‫لٌْمُم‬1‫سلِا‬1ْ‫ُملَِم‬4‫َوَس‬ ‫ أخرجهُ الْبُ َخاِر ُّي‬.ُ‫َنَى اََّّللُ َعْنه‬ ‫َه َجَر َما‬ 114 – จากอบั ดุลลอฮ์ บนิ อมั ร์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮมุ า ไดร้ ายงานว่า : ท่านนบี ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “มุสลิมคือผู้ท่ีบรรดามุสลิมได้รบั ความ ปลอดภยั จากลิ้นและมือของเขา และมุฮาญิร (ผู้ฮิจเราะฮ์ฺ) คือผู้ที่ ฮิจเราะฮ์ฺจากสิ่งอัลลอฮ์ทรงห้ามไว้” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ : 10; และ มสุ ลมิ : 40)

137 َ‫اْْلََنّة‬ ‫تَْد ُخلُوَن‬ ُ‫ُمَلواه‬:ُ‫ْمقَاَعَللَ َىر ُسَشوُْليٍءاََّإِّلِلَذا فَ َعﷺْلت‬:‫ََرحَِّّضتَيَتَاَاَُّبّلّلُوا َعأَْنَوهَلُاقَأاََُدُللّ ُك‬ َ‫ِمنَُعواْنَوأَلَِابتُ ُْؤهِمَرنيَُْوراة‬-‫تُ ْؤ‬1‫ت‬1َّّ ‫َح‬5 ‫أَفْ ُشوا‬ ‫َتَابَْب تُ ْم؟‬ ‫َوُم ْسلٌِم‬ ُ‫ أخرجه‬.‫ال َّسَلَم بَْينَ ُك ْم‬ 115 – จากอบู ฮุร็อยเราะฮ์ รอดิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่าน เราะซูลลุลลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “ท่านทงั้ หลายจะไม่ไดเ้ ขา้ สวรรค์จนกว่าท่าน ทงั้ หลายจะศรทั ธา และท่านทงั้ หลายจะยงั ไม่ศรทั ธาจนกว่าท่านทงั้ หลายจะ รกั กนั เอาไหม? ฉันจะบอกถึงสง่ิ หน่ึง เม่ือท่านทงั้ หลายปฏิบัติแล้ว ท่าน ทงั้ หลายจะรกั กนั นัน่ คอื การกล่าวสลามในระหว่างพวกท่าน” (บนั ทกึ โดย มุสลมิ : 54) ُ‫ُق أوُلخريَْجوَمه‬.َ\"‫َّل\"إَِّلإِاَّن ِاظَلَِّّللَيي‬:‫َلاﷺِظ‬ ‫اََّّلِل‬ ‫ُهقَْماَلِفَر ُِسظلِوُيل‬:ّ‫أَالِْبُمتَُهَحَريْاُبَّرةَوَنَرِِِضبَََيل اََِّلّللُ؟ َعاْنلْيَهُْوقََماَأُلِظُل‬ ‫ أَعَيْْنَن‬:-‫ِةٌم‬1ِ‫اْسَلم‬1َ‫ُمِقي‬6‫اَلْو‬ ‫يَْوَم‬ 116 – รายงานจากอบู ฮุรอ็ ยเราะฮฺ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เลา่ วา่ : ท่าน เราะซูลุลลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “อลั ลอฮฺ์ จะทรงกล่าวในวนั กิยามะฮฺ์ว่า : “ไหนละผ้ทู ี่รกั กนั เพ่อื เทิดเกียรติข้า? วนั นี้ฉันจะให้พวกเขาได้หลบร้อน ใต้ร่มเงาของข้า อนั เป็ นวนั ท่ีไม่มีร่มเงาใด ๆ นอกจากร่มเงาของข้า เท่านัน้ ” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2566)

138 ُ‫هُأُْحِأبرَِيبْفُدتُخهُقأَرَْرجيًَِخٍفهاة‬.َ‫أ‬:َ‫ُْبِرَيزاتََغَُدهرُْي؟رَأَفِيأقًََاخِهِاَن\"لل‬،‫َرأَيْأََُلجاًََنْحلبَت‬:‫ا‬:‫كقَاقأََاَكََّلنََلم‬:َ‫نِمَعفَاَْلَنَِّنَّلّلمَناِالْعَقنَّأََتِمَْدٍِبةىأَتََُعَرحُبلََّبهّﷺْيَاِه؟‬،َّ‫َارَمََهَِّّْلدضِلَْلرَيإَِلجَلَتِاْيَِهََّّلكلََُمكلََعَعلًَِْنكْيبَاهُِه‬ َ‫ َع ْن أَِب ُهَريَْرة‬-117 :‫لَُرقَُسَعالَوَلُلى‬،‫ر اَصفلَِْإََقدِْريَانَِةَّّل‬:‫اَهَفَلِذأَِْه‬،َ‫ِسلِفىقٌم‬،ْ‫اأََُِوَّلُّمْلخِلَر‬ 117 – อบู ฮุร็อยเราะฮฺ์ เราะฎิยัลลอฮฺอันฮุ ได้รายงานจากท่าน เราะซูลุลลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬ว่า : ชายคนหน่ึงไดไ้ ปเยย่ี มพน่ี ้องอกี คนหน่ึงของเขาท่อี ยู่ ในอีกหมู่บ้านหน่ึง แล้วอัลลอฮ์ก็ได้ส่งมลาอิกะฮฺ์ท่านหน่ึงไปอยู่ระหว่าง เสน้ ทางของเขา และเมอ่ื เขาไดม้ าถงึ เขา (มลาอกิ ะฮฺ)์ (มลาอกิ ะฮฺ)์ กก็ ลา่ วว่า : “ทา่ นกาลงั จะไปไหนหรอื ?” เขากก็ ล่าวตอบว่า : “ฉนั ตอ้ งการไปเยย่ี มพน่ี ้อง คนหน่ึงของฉันทอ่ี ยู่ ณ หม่บู า้ นแห่งน้ี” เขากก็ ล่าวถามว่า : “ท่านมาเพราะมี ผลประโยชน์ท่จี ะได้รบั จากเขากระนัน้ หรอื ?” เขากล่าวตอบว่า : “เปล่าเลย นอกเสยี จากเพราะฉันรกั เขาเพ่อื อลั ลอฮฺ์ ผทู้ รงสูงสง่ เท่านัน้ ” เขากล่าวว่า : “แทจ้ รงิ ฉนั นัน้ เป็นทตู ของอลั ลอฮฺม์ ายงั ท่านเพ่อื แจ้งใหท้ ราบว่า อลั ลอฮฺ์ทรง รกั ท่าน เน่ืองจากการทท่ี า่ นรกั เขาเพ่อื พระองค”์ (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2567) َ‫ََلُِيأٌثَّخبَرمالْجْنَهمُْرُكاءَلَْبُّنَلَاخفِياَِهُِرِيُُبَّّيوهَُجَوإََُِمدّلاْسََلِِحَّّلٌمَِللََووأةََ ْانِْليَيمَْكاَرِهن‬.َ‫يَُِّعَْقمّاَْنذ اِلسََفنَّواَِِِبُهَفاقَاالَََنوّألَاِْنرث‬ ‫إَِعلَْنْيهُِه‬ ُ‫ َع ْن أَنَ ِس َر ِض َي اََّّلل‬-118 ‫أَ ْن‬ ‫أَ ْن يَ ُكوَن اََّّللُ َوَر ُسولُهُ أَ َح َّب‬ ُ‫أَ ْن يَعُوَد ِف الْ ُكْفِر َك َما يَ ْكَره‬

139 118 – รายงานจากอนัส เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ กล่าวว่า : ท่านนบี ‫ﷺ‬ กล่าวว่า : “สามประการต่อไปนี้ ผ้ใู ดท่ีปฏิบตั ิมนั เขาจะได้รบั รสชาติ ความหอมหวานของอีมาน คือการที่อลั ลอฮ์และเราะซูลของพระองค์ เป็นที่รกั ของเขาเหนือสิ่งอ่ืนใดทงั้ หมด การที่เขาจะรกั ใครคนหน่ึงมิใช่ อื่นใดนอกจากเพื่ออัลลอฮ์ และการที่เขารงั เกียจการกลบั ไปสู่การ ปฏิเสธศรทั ธา (ภายหลงั จากที่ได้รบั ทางนาจากอลั ลอฮ์) เหมือนดงั ท่ี เขารงั เกียจที่จะถกู โยนส่ไู ฟนรก” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 16; และมุสลมิ : 43) ‫ ا ْستَْن ِص ِت‬: ‫لَهُ ِف َح َّجِة الَْوَداِع‬ ‫ يَﷺ ْضقَِراَُلب‬،‫بََعْْعنهُِد أَيَّن ُاكلََّفنّاًَِرّبا‬ ُ‫يٍرَلاَر تَِضْرَِيج اعََُّّلوال‬:‫َفوََعُمَقْناْسَلِلَجٌمِر‬ -119 ُ‫ أخرجه‬.‫بَ ْع ُض ُك ْم ِرقَا َب بَ ْع ٍض‬ ،‫الَنّا َس‬ ‫الْبُ َخاِر ُّي‬ 119 – รายงานจากญะรีรฺ เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮฺ ว่า : ท่านนบี ‫ ﷺ‬ได้ กล่าวแก่เขาในวนั หจั ญะตลิ วะดาอฺ (ฮจั ญ์อาลา) วา่ : “จงบอกให้ทุกคนสงบ นิ่งและตงั้ ใจฟัง” แลว้ ทา่ นกก็ ลา่ วแก่ทกุ คนว่า : “พวกท่านทงั้ หลายอยา่ ได้ เป็ นดงั เช่นผ้ปู ฏิเสธศรทั ธาภายหลงั จากท่ีฉันตายไป ด้วยการท่ีพวก ท่านประหตั ประหารฆ่าฟันกนั ” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 121; และมุสลมิ : 65)

140 บทท่ี 20 การระวงั ตวั จากฟิ ตนะฮท์ ุกประเภท โดยเฉพาะฟิ ตนะฮ์ และการแก่งแย่งช่วงชิงผลประโยชน์ของโลกดนุ ยา ซ่ึงคนดี ๆ อาจจะลุ่มหลงไปกบั มนั อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫َّما َكا َن اََّّللُ لِيَ َذَر الْ ُمْؤِمنَِْي َعلَ ىى َما أَنتُْم َعلَْيِه َحَّّىت يَمِيَز اْْلَبِي َث ِم َن ال َطّيِ ِب ۗ ۝‬ ความว่า : “ใช่ว่าอลั ลอฮ์จะทรงทอดทิ้งบรรดาผ้ศู รทั ธาไว้ใน สภาพท่ีพวกเจ้ากาลงั เป็นอยู่กห็ าไม่ จนกว่าพระองคจ์ ะทรงจาแนกผ้ทู ี่ เลวออกจากผ้ทู ่ีดีเท่านัน้ ...” [อาลิ อมิ รอน 3:179] ‫َوٱَتُّقواْ فِتْنَةً َّلا تُ ِصيََّْب ٱَلّ ِذي َن ظَلَ ُمواْ ِمن ُك ْم َخآ َّصةً ۖ ۝‬ ความว่า : “และพวกเจ้าจงระวงั การลงโทษ ซ่ึงมนั จะไม่ประสบ แก่บรรดาผ้อู ธรรมในหมพู่ วกเจา้ โดยเฉพาะ เท่านัน้ ...” [อลั อนั ฟาล 8:25] ‫أَ َح ِس َب ٱلَنّا ُس أَن يَُّْتُكٓواْ أَن يَُقولُٓواْ ءَاَمَنّا َوُه ْم َلا يُْفتَنُوَن ۝‬ ความว่า : “มนุษยค์ ิดว่า พวกเขาจะถกู ทอดทิ้งเพียงแต่พวกเขา กล่าวว่าเราศรัทธา และพวกเขาจะไม่ถูกทดสอบกระนั้นหรื อ?” [อลั อนั กะบตู 29:2]

‫‪141‬‬ ‫ااأيففَََُُِمََلَْوَْهعلّام‪َ0‬نْفَثآقِتفََِْْذمتسَاَْتْرهأجُِ‪َِ2‬هلِِةَرَنخََتَّلوٌِومةلضُِرَِف‪َ1‬مَعقهََلَباَْْعُْلُلمكفََ‪-‬نََبوِنّلْيَِْاىنَاِنهيَوَوُأقَْعاإِِأَمسَلفَْمََولََخْيُنّنِْلَعَُْيىاحَتعليُاِرِصَإعَِِاَطيََمّرْربلَْبلمَِْعصُاسُْىِسدُنهمُُأَبوْيواَاؤِْإنِلَِلِجمَُْلآعهَلنّّاْلَرانيلََُُِِاونْاخََُمَزحَّاَََِّّرلهُّسلِْلٌَِحَلِهسهِنْسَافلازتَََهِلذّبَُِْحبَِْهمطِفذََِناَجﷺلﷺَعَُموَعييءٌِظََُْعفْشَنْهنِْبِفلَََِِرَُلقفِواذِهِِإيأِداُلَََاكُنرمَّْنلْإُُِالِهََّروسبتٌِْْذرَمركَإفَِِأَنَْجعّبٍرتََُُبَاَوهَُثَّْينْننشاُةَءَفلَّْْرَددَتيلَِكْنَََُآْنكوُْاَرََمؤخزيللَْتىَْعواَََننَكّخبَََلااُنكَُىِةيرَِاُمشاْْعننََإمُِْقيسَللَاََُْْنوالْينََنَََُُِدنِمّزفاًََِِهلتُِلةَهْمٌُِازبّتََيَيوعُلوفََدََِفمهََءقمُهَُْلُِتَْعتَُْبمَِرمخْفَِنألِْفنَّْلويتْتُِسااَونََِِءهُنيإَِوبةٌََُْتِميضَّاإنَِلمَلَْعِفّلرََنِْاعبنَُلَأيِيلاُفُّْاْيَْتَورتّإمُاََِقيِِمهَّتَُنَهَُّلَمكِلُةُاقْاُفسكَعُْصًَمأونَُْلَِبفمنَاتََُِهجَيْيَْقعَُحوفََتَُدهُﷺقَأاَحُيُضًِْهلُذوّْفِقعَاخْآَْهُِِإهامؤللبَاِطمَذَاَخاافَاَبَعءََُُجنّهصُلِْرلَهُْعَعَِجْيَعُملَلِْبِهبَْلَؤةًََصضَُِّْدمَّسألاَْوفِلأَِعامَُْقننَََاَنُّجَّوَةَتّوفلِاخاَاِلييَلَِْتَهِريإيمِتَََُُلمدبَِْْجيَِْعيذدََوهُِِّْهلِهِهنءةهمناًُُ‬ ‫‪120 – รายงานจากอบั ดุรเราะห์มาน บนิ อบั ดิ รอ็ บบลิ กะอ์บะฮ์ เล่า‬‬ ‫‪ว่า : ฉันไดเ้ ขา้ ไปในมสั ยดิ ปรากฏว่าท่านอบั ดุลลอฮ์ บนิ อมั ร์ บนิ อลั อาศ‬‬ ‫‪กาลงั นัง่ อยู่ใต้ร่มเงากะอ์บะฮ์ โดยมผี ูค้ นนัง่ รายลอ้ มเขา ฉันจงึ เขา้ ไปหาเขา‬‬ ‫‪ ครงั้ หน่ึง‬ﷺ ์ฺ‪เขากล่าวว่า : พวกเราเคยเดินทางร่วมกบั ท่านเราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫็‪แลว้ ท่านกไ็ ดแ้ วะพกั ณ ทแ่ี ห่งหน่ึง พวกเราบางคนจงึ เรมิ่ จดั ทพ่ี กั บางคนก‬‬ ‫‪ฝึกยิงธนู บางคนดูแลสัตว์พาหนะของตน แล้ว ผู้ประกาศของท่าน‬‬ ‫‪ ไดป้ ระกาศวา่ \"อศั เศาะลาตุ ญามอิ ะฮฺ\"์ (เป็นการเรยี กใหม้ า‬ﷺ ์ฺ‪เราะซูลลุ ลอฮ‬‬

142 รวมตวั กนั ) พวกเราจงึ ไปรวมตวั กนั ใกล้ท่านเราะซูลุลลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬แล้วท่านก็ กล่าววา่ : “แท้จริงไม่มีนบีคนใดก่อนหน้าฉัน เว้นแต่เป็นหน้าที่ของท่าน ท่ีจะต้องชี้แนะแก่ประชาชาติของท่านถึงส่ิงดีงามใด ๆ ที่ท่านร้แู ก่พวก เขา และต้องเตือนให้ระวงั สิ่งชัว่ ร้ายใด ๆ ท่ีท่านรู้แก่พวกเขา และ แท้จริงประชาชาติของพวกท่านนี้ จะมีความปลอดภยั ในช่วงแรกของ มนั และมีเภทภยั และเร่ืองราวต่าง ๆ ที่พวกท่านไม่ชอบเกิดข้ึนในช่วง ท้ายของมนั จะเกิดฟิ ตนะฮ์ข้ึนมากมาย เม่ือฟิ ตนะฮ์หน่ึงผ่านพ้นไป ฟิ ตนะฮ์ท่ีใหญ่กว่าจะติดตามมา และ(เม่ือ)ฟิ ตนะฮหฺ์ นึ่งมาถึง ผ้ศู รทั ธา จะกล่าวว่า : ‘นี่ แหละคือความหายนะของฉัน’ แล้วมันก็ค่อย ๆ คล่ีคลายไป จนกระทงั ่ มีอีกฟิ ตนะฮฺห์ นึ่งเกิดข้ึน ผ้ศู รทั ธากจ็ ะกล่าวว่า : ‘ครงั้ นี้แหละ ครงั้ นี้แหละ’ ดงั นัน้ ผ้ใู ดปรารถนาที่จะได้รบั การป้องกนั ให้ พ้นจากไฟนรก และถกู นาไปยงั สวรรค์ เขากจ็ งให้ความตายมาถึงเขา ในขณะที่เขานัน้ มีศรทั ธาต่ออลั ลอฮแฺ์ ละวนั อาคิเราะฮฺ์ และจงปฏิบตั ิต่อ ผู้คนด้วยส่ิงท่ีเขาปรารถนาให้ผู้คนปฏิ บัติ ต่อเขา และผู้ใดได้ให้ สตั ยาบนั แก่ผ้นู าด้วยมือและหวั ใจ เขากจ็ งเชื่อฟังผ้นู าคนนัน้ เท่าที่ตวั เขามีความสามารถ และหากผอู้ ื่นมาแย่งชิงตาแหน่งของผนู้ า พวกท่าน กจ็ งฟันคอคนที่แย่งชิงนัน้ เสีย” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 1844) ‫أَ ْن قَ ِدَم‬ ‫ﷺ بَ ْع َد‬ َ‫وفَُل َوااََََّّّّلللِل‬،‫قيََا َُسلُّرُكَرْمُس‬ ‫ا‬:‫ر ِضفَأََبيْ اَِشَُّّلرلُوا َعَْنوأَهُِمقلَُاواَل َم‬:َ ‫َدةََع ِِْنبَاَعٍلْمِرِموْنبْ اِنلْبَ َعْحْوَريٍِْفن‬-‫بَْي‬1ُ‫ع‬2‫و‬1ُ‫أَب‬ ‫أَ ْخ َشى‬ ‫َما الَْفْقَر‬

143 ،‫لَ ُك ْم‬ ‫قَْب‬ ‫أبُخِسرطجَهُْتالْبَُعَلَخاىِر َُّيم ْنَوُمَكْاسلَِنٌم‬ ‫ال ُّدنْيَا َك َما‬ ‫َتُوُْبُتْلَِسَكَطُك ْمَعلَْيَك َُمكاْم‬ ‫أَ ْخ َشى أَ ْن‬ ‫ َولَ ِك ْن‬،‫َعلَْي ُك ْم‬ .‫أَهلَ َكتْ ُه ْم‬ ،‫تَنَافَ ُسوَها‬ ‫فَتَنَافَ ُسوَها َك َما‬ 121 – รายงานจากท่านอมั ร์ บนิ เอาฟ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวหลงั จากท่อี บู อุบยั ดะฮ์ได้กลบั มาพรอ้ มดว้ ย ทรพั ย์สนิ จากอลั บะห์รอ็ ยน์ว่า : “พวกท่านจงดีใจเถิด และจงหวงั ในส่ิงที่ จะทาให้พวกท่านมีความปี ติยินดี ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ฉันมิได้ หวนั่ กลวั ว่าพวกท่านทงั้ หลายจะยากจน แต่ทว่า ฉันหวนั่ กลวั ว่าโลกนี้ จะถกู กางออกให้พวกท่านกอบโกย เฉกเช่นท่ีมนั เคยถกู กางออกให้ กลมุ่ ชนก่อนหน้าพวกท่าน แล้วพวกท่านกแ็ ขง่ กนั กอบโกยมนั เฉกเช่น ที่พวกเขาได้แข่งกันกอบโกยมนั แล้วมนั จะทาให้พวกท่านพินาศ เฉกเช่นที่มนั ได้ทาให้พวกเขาพินาศมาแล้ว” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ : 3158; และมุสลมิ : 2961) ُ‫َعىلَواَماىأْبَْْنلَقخَْعْوتَْركِدلَاجَِضنهىي‬.‫َرْهإَِعلُِسِلَﷺْينُوكُُلوكافَعَْملَاَرََكَّأّطلىَُلَِمْانُاكلْْمتَُِهمْنلَﷺَْعَْشِلبَِرَُكك‬:َ‫قأوتَفََتَِللَُقْخَاصوَاالَََّشلَّّلفىَِلىت‬:ْ‫ِنأََكياْافَللْلََعُّةََُدامكنْاَِموإنِيََِدٍرالَِىعْأتََرالِْنِآَْْضْللَُتََِخينََْْحرحاايَفَََفاَّّلَِةمِلءُُساإِواَوَِعَارأْنَنْفِيْهُليَلَْمَهقَُتاَاْواسَََلروِتَُتتُس‬:‫َي َْقضَخَوَاصَعهُُمَعَِشْلنََْكدسىلَِماعُعٌُمالْْْققَعبَِبَملَبَْنْيةُةَََُْْْبَكبيْْم‬-‫ْرمَعَُثُّْ؛أّر‬1ِ‫خٍدُاِكن‬2‫َُُِحلََّنَِك‬2ْ‫اأقَََُلْوولبإب‬

144 122 – รายงานจากท่านอุกบะฮ์ บนิ อามริ เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ เล่า ว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬ไดล้ ะหมาดแก่ผูเ้ สยี ชวี ติ (ชะฮดี ) ในสมรภูมอิ ุหุด หลงั จากนนั้ ทา่ นไดข้ น้ึ มมิ บรั เสมอื นคนทจ่ี ะอาลาแกผ่ ทู้ ม่ี ชี วี ติ อย่แู ละผทู้ ต่ี าย ไปแล้ว ท่านกล่าวว่า : “แท้จริง ฉันเป็ นผ้นู าหน้าพวกท่านไปยงั เหาฎ์ (สระน้า) ความกว้างของมนั เท่ากับระยะทางระหว่างเมืองอัยละฮ์ (ปัจจุบนั อยู่ในประเทศจอรแ์ ดน-ผ้แู ปล) กบั อลั ญหุ ์ฟะฮ์ แท้จริงฉันมิได้ กลวั ว่าพวกท่านทัง้ หลายจะตงั้ ภาคีหลงั จากฉันเสียชีวิตแล้ว แต่ทว่า ที่ฉันเป็ นห่วงคือการท่ีความสุขสบายในโลกดุนยา(ถกู อานวยให้แก่ พวกท่าน) แลว้ พวกท่านกแ็ ก่งแย่งแข่งขนั กนั เพือ่ ให้ได้มาซ่ึงส่ิงนัน้ และ ส้รู บกนั แลว้ พวกท่านกป็ ระสบความหายนะ ดงั เช่นท่ีกลมุ่ ชนก่อนหน้า พวกเขาได้ประสบความหายนะมาแล้ว” ท่านอุกบะฮ์กล่าวว่า : นัน่ เป็น ครงั้ สุดท้ายท่ฉี ันได้เห็นท่าน เราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬อยู่บนแท่นมมิ บรั (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 4042; และมุสลมิ : 2296) ُ،:‫ٍوِفريأَََننَّهن‬،‫هاَنََمتلَاتَِنََعفاَعْبفَُْندَمُساَرولَسَّاَُرنسَْكِوحََُِْثّلِنِيتاََبْتَاَّّللْلُِنَحُماَهَعَاسْوﷺُِدج‬،ُ‫هُِْوضٍمَغُُمََْيثّيأََرْنْساتَلَِتَُّذَّْنلٌْممللُِطَلِ؟ََعكُقْنقَو‬،‫خُِّصيرأََكَْجقرَو‬:ِ‫اﷺأأَذَل‬،‫لُْمَوَع‬.‫ِبرَُُسلوْعأَاَْبوَْاوَّلّلٍُِنِلضّرَوْان‬،‫تََللَََّّْبيلَِلقاَىاُكَغبَْْملِرِقنَُاضفََراوَعُِسِرَبنْمو‬،‫رََحَضَنَُعهُْبَْاثّْتمََِّدّلتلََُاعَع‬،َ‫بَََذَنماَُاروبَوفَعأَُْعتَِنَمْن‬-ِ‫لَُداَكوإ‬1:‫جَُتَلَع‬2‫ُقَلوْت‬3َّ‫نقفََََُثات‬ 123 – รายงาน จากท่านอับดุลลอฮ์ บิน อัมร์ บิน อัล อา ศ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา จากท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ว่าท่านได้กล่าวว่า :

145 “เม่ืออาณาจกั รเปอรเ์ ซียและโรมนั ได้ถกู พิชิตโดยพวกท่าน พวกท่านจะ มีสภาพเช่นใดกัน?” อับดุรเราะห์มานกล่าวว่า : พวกเราจะกล่าวดัง่ ทอ่ี ลั ลอฮไ์ ดท้ รงสงั่ ใชแ้ ก่พวกเรา ทา่ นเราะซูลลุ ลอฮ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “เร่ืองราว จะไมเ่ ป็นเช่นนัน้ แต่ทวา่ พวกท่านจะแขง่ ขนั กนั (ในเร่อื งดนุ ยา) แล้วก็ จะอิจฉาริษยากนั แล้วกจ็ ะหันหลงั ให้กนั แล้วกจ็ ะโกรธเกลียดซ่ึงกนั และกนั หรอื ในทานองนัน้ แล้วพวกท่านจะออกไปยงั บรรดามฮุ าญิรนี ที่ ยากจน แล้วให้บางคนอยู่บนต้นคอของอีกบางคน (ยึดเอาทรพั ย์สิน ของพวกเขามาด้วยความอธรรม)” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2962) ‫أَ َخا ُف‬ ‫ إِ َّن أَ ْكثََر َما‬: ‫اََّّلِل ﷺ‬ ‫ِضق؛َاقَِلي ََلر ُسَووَمُال‬: ‫أَماخَعرُْنيْجِأرَهُُِجابلْابََُّّلَسَلُخعِايلَِرٍدُُكّيْمَرَوِِمُضم َْنْيسلِباٌََمََّّرلَلكُا َعِْنتهُاقَْالََْرل‬-.‫ْم‬1‫يَُكا‬2ْ‫ُلَّدْين‬4‫الَع‬ ُ‫ َزْهَرة‬: ‫بََرَكا ُت اْلَْر ِض؟؛ قَاَل‬ 124 – จากท่านอบู สะอีด เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ เล่าว่า : ท่าน เราะซูลลุ ลอฮ์ ‫ ﷺ‬กลา่ ววา่ : “แท้จริงแลว้ ส่ิงที่ฉันกลวั ว่ามนั จะเกิดแก่พวก ท่านมากที่สุด คือ ความมงั่ คงั่ ของโลกซ่ึงอลั ลอฮ์ทรงนามนั ออกมาแก่ พวกท่าน” ท่านถูกถามว่า : ความมงั่ คงั่ ของโลกทว่ี ่านัน้ คอื อะไร? ท่านตอบ ว่า : “คือความสวยงามของดุนยา” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรีย์ : 6427; และ มุสลมิ : 1052) ‫وأََُينّ ُكفِتْْمنَةَََِاسلََعّر ُجَرِلُسوَِلف‬:ُ‫َلّفَُكَقْماَتَلْعن‬،‫َرلََع‬:‫ ِعفَْنَقَداَلعُ َم‬،‫ْعنَُكاَنّهُا‬:‫َْنقَاُنَلََِس‬،:ُ‫َر؟ ِضفََقَيا اََلَّّللُقَْوَعمٌْنه‬ ‫يَعَ ْذْنُكُرُحاَلْذيِْفََفَ َةَت‬ -125 ‫اََّّلِل ﷺ‬

146 ٌُ‫ةنى‬:‫ا‬،‫ُقلَْوُمخنلَوَُقْرَعُرَِْلْولكَبِكُمجتًَّدْه‬:‫ييُدَأِها‬،‫ََيفِوت‬.ُِ‫لمََآَوَّافَّلْننلِىلُأََخُرِكَْقسََّصهْلأََََوبدَكَاتﷺقَْْْهُسة‬،ِ‫َعْلا‬:‫يََِرورةُابَََبهَلَُمواا‬،‫ُإَُِّيقتََّصَّلَاِسَاقََََحلْوعلاْلَّةَُّْمتلاٍَُْتَُبحروتاأَُلََذأرُْيشُِْصضُِْسِشصرَيف‬،:ُ‫ء؟‬،‫ََفمَكاِرَاضةًُرفااََاواأَل‬،‫َوِراكَفوَُِل!جتيِاَْلدعُِهاقََمَيوماُنًَُْْدنكوَالِْكَجتتِكُتَُرعُةاٌاَُكحللْوِبفَبَُمَذًدَُّْنسيْايرَْْحه‬:‫توُتَيم‬،َ‫َكَاِْعََّلانّّلُفُِقلِرَِْتْْاولِنكَتَأفًََةبٌالَُُِص‬،ُ‫مه‬،َ‫َُنقْْعنْللُيَِرأََكوتَََْذرتَُجَُِفكهبُضاُُْرل؟ّر‬:َ‫اﷺفَليَْأَأ‬:‫اوبا‬،ٍ‫قَلَْلَفاَاللَُلى‬،‫لَخينّي؟ًِاَقََقَّّصعَبا‬،ّ‫جثْلْاََعَِأُِوَفلأِرمَََََِهَانالُُِت‬:‫َِِزِمسَا‬،َ‫أأأتَََفَُُمُبيََّْكسْْهعُيقَاْْلَْلِسوُلْكرلَِِهدْماٌَُكمُضتُءَُضوو‬ 125 – จากท่านหุซยั ฟะฮ์ (บนิ อลั ยะมาน) รายงานว่า : ขณะท่เี รา อยู่กบั อุมรั (บนิ อลั คอ็ ฏฏอบ) เขาถามว่า : มคี นใดในหมู่พวกท่านท่เี คยได้ ยนิ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬พูดเก่ยี วกบั ฟิตนะฮ์บา้ งไหม? มคี นกลุ่มหน่ึงตอบ ว่า : พวกเราเคยไดย้ นิ ท่านกล่าวเก่ยี วกบั เร่อื งน้ี อุมรั กล่าวว่า : พวกท่านคง หมายถงึ ฟิตนะฮข์ องคนหน่ึงเกย่ี วกบั ครอบครวั ของเขาและเพ่อื นบา้ นของเขา ใช่ไหม? พวกเขาตอบว่า : ใช่ อุมรั กล่าวว่า : การละหมาด การถือศีลอด และการบรจิ าคจะลบลา้ งความผดิ ทเ่ี กดิ จากฟิตนะฮ์เหล่านัน้ แต่ใครเล่าใน หมู่พวกท่านท่เี คยไดย้ ินท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวถึงฟิตนะฮ์ท่มี นั โหมกระหน่าซ้า แลว้ ซ้าเล่าดงั่ คล่นื ในทอ้ งทะเล? หุซยั ฟะฮ์ กลา่ วว่า : ผคู้ นตา่ งกน็ ่ิงอ้งึ ฉนั จงึ กล่าวว่า ฉันเองทเ่ี คยไดย้ นิ เร่อื งน้ี อุมรั กล่าวว่า : ท่านเองหรอื ? ยอดเยย่ี ม จริง ๆ หุซัยฟะห์ เล่าว่า : ฉันเคยได้ยินท่านรอซูลุ้ลลอฮ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “ฟิ ตนะฮ์จะเข้ามา กระทบหัวใจครัง้ แล้วครั้งเล่าเสมือนเส่ือ

147 ที่ถกู ทอข้ึนมาทีละน้อยจนเตม็ ผืน แล้วหวั ใจดวงใดที่ดดู ซบั ฟิ ตนะฮน์ ัน้ เอาไว้ กจ็ ะมีจุดสีดาเกิดขึ้นในใจดวงนัน้ แต่หวั ใจดวงใดที่ปฏิเสธมนั ก็ จะเกิดเป็ นจุดสีขาวข้ึนในหัวใจ จนกระทัง่ หัวใจทัง้ หลายจะแบ่ง ออกเป็นสองประเภท ประเภทที่หน่ึงคือหวั ใจสีขาวประหน่ึงหินท่ีเกลี้ยง เกลา ฟิ ตนะฮ์ใด ๆ ไม่สามารถทาอนั ตรายมนั ได้ตราบจนฟ้าดินสลาย อีกประเภทคือหวั ใจท่ีกระดากระด่างมวั หมอง มีสภาพเหมือนเหยือก น้าท่ีคว่าไว้ ไม่สามารถบรรจุน้าได้ ไม่สามารถรบั รู้ดีชัว่ ถกู หรือผิด นอกจากจะดื่มดา่ กบั อารมณ์ใฝ่ ตา่ เท่านัน้ ” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 144) ‫ا‬،ً‫يَِبُمِدْؤُِرمنًواا َِبويُْلَْصْعبَِمُحاِلَكافِفِتًَران‬:‫ﷺأَْوقَايُمَْلِس‬،‫ُحَيأالاََّخرَّّلرُلجُجُلهَُعْنُمهُُْؤمِأمَنًَْسّنالِمََوريُمُْسِوسَلي اََّكَّلاِلفًِرا‬.‫اَرلةَيُُّدنَْْرصيَبِاِض‬،ْ‫الهَُلّْيبَعَِِعْلنَراألٍَُِْمضبظِْملُِهِْمَنري‬-َ‫دِعين‬1َِ‫ط‬2‫يِقُع‬6‫يَبَِك‬ 126 – รายงานจากอบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่าท่าน เราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “พวกท่านทงั้ หลายจงเร่งกระทาส่ิงท่ีเป็ น คุณธรรมความดี ก่อนท่ีจะมีฟิ ตนะฮฺ์ซ่ึงเปรียบเสมือนคา่ คืนอนั มืดมิด มายงั พวกท่าน โดยที่คนหน่ึงในยามเช้ายงั เป็นผ้ศู รทั ธา แต่เมอ่ื ตกเยน็ กลายเป็นผ้ปู ฏิเสธ หรือในตอนเยน็ ยงั เป็ นผ้ศู รทั ธา แต่เมื่อถึงยามเช้า ก็กลายเป็ นผู้ปฏิเสธ คนเหล่านี้จะขายศาสนาของเขาเพื่อแลกกับ ผลประโยชน์ของดนุ ยา” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 118)

‫‪148‬‬ ‫‪ُ2:7‬سْ‪1‬ب‪َ-‬حا َعَنْناََّأّلُلِِم‪ََ ،‬مسالَذََمااةَْأُْنْلَُرِزََجِلضِراَي‪،‬لَلّايْفَََّلَّلُرلةَُ َّبِمَعنْْنَكَهااالِْسِفقَيَاٍََةلَِتِ‪ْ،‬تفَوا‪َ:‬لماُاّدذَنْاْسيَتَافْيُتَِقَعَاحَظِريَِمٍةالَْننِِّاُفّبْْالََْلزاآئِِﷺِخنَ‪،‬رِةَذاأ‪َ.‬يْأَِقتخظلَُْيروالَجٍةهَُصفَاَلَْوقابُاَِحَخلبَااِر‪ُِّ7‬تي‬ ‫ﷺ ี‪127 – จากอุมมุ สะละมะฮฺ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮา เล่าว่า : ท่านนบ‬‬ ‫้ี‪ได้ตกใจต่ืนข้ึนในคืนหน่ึงพร้อมกับกล่าวว่า : “ซุบฮานัลลอฮ์ฺ ในคืนน‬‬ ‫‪มีฟิ ตนะฮ์จานวนมากมายได้ถูกส่งลงมา และมีขุมทรัพย์จานวน‬‬ ‫‪มากมายได้ถกู เปิ ดออก จงปลุกบรรดาหญิงเจ้าของห้องเหล่านี้ให้ต่ืน‬‬ ‫ุ‪ข้นึ มา (เพอื่ ทาอะมลั ) เพราะบางทีผ้หู ญิงที่สวมเสื้อผ้า เมอื่ อยูใ่ นโลกดน‬‬ ‫ึ‪ยาอาจต้องกลายเป็ นคนไม่มีเสื้อผ้าสวมใส่ในโลกอาคิเราะฮ์ฺ” (บนั ทก‬‬ ‫)‪โดยอลั บคุ อรยี ์ : 115‬‬ ‫ااأَفقَلعْْا‪8‬رقللََبلقَُاَّْْمو‪2‬اَعَىِبلةَةٌ‪1‬ب‪:‬اَََتلُّرْغ‪-‬نْبَ‪ُ-‬لذَجتَقعٍُةلاََعٌلويلَذُْلىنه‪:‬أَََِْبِ‪:‬أََزَيسوَََّْفََّلنِدلَُِْنعك‪،‬قَُبُِْنذبمُماقنِانونمِهرَكلََع‪.‬هَاث‪:‬اَعهُبَِ‪،‬ن‪َُ،‬ذَثفَّاٍإيفَتَمأَِْذلَقَّقْبَْرتبوَوَلاُِلاَلحضَلََمنّاااأَاَيَدَِعرْْنَلاَ‪،‬لتَُيََّْْتّلرنَليْفلَُاَاهِبرقُاؤبُهَعتَّلَيَْنَاولَدفَهُِا‪-‬ءْجف‪ََ:‬؟كقَِهنُفااَتَِهقَوقدَالاَ‪،‬عا‪َََّ،‬وْللف‪:‬تَذُلَقبوَت‪:‬ااد‪ُ:‬يْْلَنََعِلَِمقَبمْيامَوَّتاُِّه‪:‬لنِلُو‪،‬ااتتلَيََِنمّاَِعوْعََِإَُّفّنّّولبِرذلََذُااَعُْأوَفاألََذْقْﷺناأَُِْْشببٌََيِِرُاَّْصبّلفِلِِْسكاسَحَلتِ‪ِّ،‬ماَمحَقةٌَعاْْفَ‪،‬ئنَِِببُقك‪ٍ،‬أاَْطمَعَْوقلهَلِذاِمباَلِذَ‪َِ:‬هونخاِْنإبااََس‪َّ:‬عنْلاَنةٌّللَنَذَن‪ّ،‬قْاَهاّعُجُْأاَِِبرِذوِِْبورذ؟‪،‬هُ‬

149 ،:‫َّدق َاّجلاواِل‬،‫ِبمَنَّّلِلهاِمَونمافِْتبَنَطَِة َنال‬ ‫ما ظََهَر‬ :،‫ ْساقللِاِفٌمَََلِت‬،‫واَأومِخابَرَّّبلَلِجطهَُِمَنُمَن‬.ُ‫ّرد َتَّجمانَعَِّهولاذ‬:ََ‫مفِْتاقنَاِةَظَلاَله‬،‫ِبننَََّّلعُِلَعوَذُِذماَِنبَِبَّاّلللِاِفلِمَََقِْْتنِب‬:‫نِقَباَعُلَّّللِوواذُِم‬ ‫تَ َعَّوذُوا‬ 128 – รายงานจากท่านซยั ด์ บนิ ษาบติ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : ในขณะทท่ี ่านนบี ‫ ﷺ‬อยู่ในสวนแห่งหน่ึงของบนี อนั นัจญาร์ ท่านอยู่บนล่อ (สตั ว์พนั ธุ์ผสมระหว่างลาตวั ผแู้ ละมา้ ตวั เมยี ) และพวกเราอย่กู บั ท่าน ทนั ใด นัน้ ล่อท่ีท่านข่อี ยู่ก็เบ่ยี งตัวหนี จนทาให้ท่านเกือบตกลงมา แล้วก็พบว่า บรเิ วณนัน้ มหี ลมุ ศพอยหู่ ก หรอื หา้ หรอื สห่ี ลุม (ตามคากล่าวของผรู้ ายงานท่ี ช่ืออัลญุร็อยรีย์) ท่านจึงถามข้ึนว่า : “ใครรู้จกั เจ้าของหลุมศพเหล่านี้ บ้าง?” ชายคนหน่ึงตอบ : ฉนั เอง ท่านถามต่อว่า : “แล้วเขาตายเมื่อไร?” เขาตอบว่า : พวกเขาตายในสภาพทเ่ี ป็นผู้ตงั้ ภาคกี บั อลั ลอฮ์ ท่านกล่าวว่า : “ประชาชาตินี้จะถกู ทดสอบในหลุมศพของพวกเขา ถ้าหากฉันไม่กลวั ว่าพวกท่านจะไม่ยอมฝังคนตายกนั แลว้ ละก็ ฉันจะขอดอุ าอ์ต่ออลั ลอฮ์ ให้พวกท่านได้ยินโทษทณั ฑใ์ นหลุมศพที่ฉันกาลงั ได้ยินอยู่นี้” แลว้ ท่าน หนั หน้ามายงั พวกเรา แล้วกล่าวว่า : “พวกท่านจงขอความคุ้มครอง จากอลั ลอฮฺ์ให้พ้นจากไฟนรก” พวกเขา(บรรดาเศาะหาบะฮฺ์) กล่าวจงึ ว่า : เราขอความคุม้ ครองจากอลั ลอฮฺใ์ หพ้ น้ จากไฟนรก แลว้ ท่านกล่าวว่า : “พวก ท่านจงขอความค้มุ ครองจากอลั ลอฮ์ฺให้พ้นจากการลงโทษในหลมุ ศพ” พวกเขากก็ ลา่ ววา่ : เราขอความคมุ้ ครองจากอลั ลอฮฺ์ใหพ้ น้ จากการลงโทษใน หลมุ ศพ แลว้ ท่านกล่าวอกี วา่ : “พวกท่านจงขอความค้มุ ครองจากอลั ลอฮ์