อัลมินฮาจญ์ ครรลองมรดกของท่านนบี ﷺ

50 ของอัลลอฮ์ท่ีอยู่กับท่านนั้น อายะฮ์ใดยิ่งใหญ่ท่ีสุด?” ฉันตอบว่า : อลั ลอฮ์และเราะซูลของพระองคท์ รงรดู้ ที ส่ี ุด ท่านเราะซลู ุลลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “โอ้ อบู มุนซิร ท่านรู้หรือไม่ว่าในคมั ภีรข์ องอลั ลอฮ์ท่ีอยู่กบั ท่านนั้น อายะฮใ์ ดย่ิงใหญ่ท่ีสุด?” ฉนั ตอบว่า : อลั ลอฮุ ลา อลิ าฮะ อลิ ลา ฮุวลั หยั ยลุ กอ็ ยยมู [อายะฮ์ อลั กุรซยี ,์ ซเู ราะฮ์ อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:255] หลงั จากนัน้ ท่าน เราะซูลุลลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬เอามอื มาแตะทห่ี น้าอกของฉัน และกล่าวว่า “ขอสาบาน ต่ออลั ลอฮ์ ความรจู้ งเป็นความสขุ สาหรบั ท่าน)) โอ้ อบู มนุ ซิร” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 810) ความรู้ทไ่ี ด้รบั การชมเชยในหะดษี น้ีเกดิ จากความเขา้ ใจ ว่าอายะฮใ์ ดอยใู่ นลาดบั ขนั้ ทส่ี งู ทส่ี ดุ ในอลั กรุ อาน ْ:‫لاهك‬،ََ‫نَجرّلَل َِأجدَّم‬:ََِ‫ْللِسقَخاَمف‬،َ‫َقلَُم؟ايأَع‬.‫رتُآاِفدهَُلَِْْن‬:َ‫يْي‬،ِ‫ُسُاأُتوََُلثََُّّرثّةٍأُِذَصقَألَِاَِصيَفَلِخيل أَاُذيلِِْوتُقلِفب‬،‫إِاْْْمسعلِْ َُنِعكظ}َجْنُمِظُِدكي؟ْنُُمت‬:َ‫رَجَلعِْنوُسَمََرِهُمواةًاولَْْنقلََُقُِهاْيْااريََِآلَّْيَليّلَُِلمنُأك‬،‫ااَََُِّّكَلَُكَلتُْينُْمرَُس‬:‫ىَلّسفَقْبََْإَُِْبقرلُُعْلَذاَعَِلضالِلُْأتََََدميََمنّْنَعثَا‬:ِ‫ن‬،ِ‫ِبَّْفََّليِللَِأَِ\"نْفَملَْوالاِِأهتلَُْلْلَُِّقُُقَرمجيْْبرَعُْسلآَالهُّلو‬:َْ‫الِِظَببْاقسَُُمتََّْلاّللِلْاَِلسجَعُيتعِاُبُيّلسَلَوَاِِدومﷺهُِر‬،َُ{‫ِلُُْسنرأََوَجْرأع‬:ْ‫ََُّْنندّلِهلََُُِعََََّريّلي‬-ِ‫راةًْأَما‬2َ‫ُاَقدَْودْلَْعَل‬8‫أيَفََ\"َاُسر‬ ‫البخاري‬ 28 – รายงานจากท่าน อบู สะอดี บนิ อลั มุอลั ลา เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : ในขณะทฉ่ี นั กาลงั ละหมาดในมสั ยดิ ท่านเราะซูลุลลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬ไดเ้ รยี ก

51 ฉัน แต่ฉันไม่ได้ขานรับ (หลังจากละหมาดเสร็จ) ฉันกล่าวว่า โอ้ท่าน เราะซลู ุลลอฮ์ กอ่ นหน้าน้ฉี นั กาลงั ละหมาดอยู่ท่านเราะซลู ุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬จงึ กล่าว ว่า “อัลลอฮ์มิได้ตรสั หรือ? ว่า “บรรดาผ้ศู รทั ธาทัง้ หลาย ! จงตอบ รบั อลั ลอฮแ์ ละเราะซูลเถิด เมือ่ เขาได้เชิญชวนพวกเจ้าสู่ส่ิงท่ีทาให้พวก เจ้ามีชีวิตชีวาข้ึน” [อลั อนั ฟาล 8:24] จากนัน้ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬กล่าว แก่ฉนั ว่า : “ฉันจะสอนซูเราะฮท์ ี่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอลั กรุ อานแก่ท่านก่อนท่ี ท่านจะออกจากมสั ยิด” หลงั จากนัน้ ท่านจบั มอื ฉัน เม่อื ท่านกาลงั จะออก จากมสั ยดิ ฉันจงึ พูดข้นึ ว่า : ท่านกล่าวไวม้ ใิ ช่หรอื ? ว่า “ฉันจะสอนท่านซ่งึ ซูเราะฮฺ์ทย่ี ง่ิ ใหญ่ทส่ี ุดในอลั กุรอาน” ท่านกล่าวว่า “อลั ฮมั ดลุ ิลลาฮิรอ็ บบิล อาละมีน (อลั ฟาติหะฮ์) คือซูเราะฮ์ฺที่มี 7 อายะฮ์ซ่ึงถกู อ่านซ้า (ในทุก รอ็ กอะฮข์ องการละหมาด) และคืออลั กรุ อานอนั ย่ิงใหญ่ที่ฉันได้รบั มนั ” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 4474) : ‫قَا َل‬ ‫لَ ْعقِيَماَلِلَُثأَّفَْماَضذَاُل؟؟‬،ْ‫َسبِيﷺِلأَ اَُّيَّّلِلا‬ ‫\" ُِسجئَِهَلاٌدالَنُِِّفّب‬::‫ةَهقَِرايلبَِلض َخيَُاثّارَََّمّلليُاذَاوَعُْنم؟هُْقسَلاقَِاٌَملَل‬،‫أَ\"َِوَبرأُسُهخوَلِريْرِهَرج‬ ‫َِعبََّّْلنِل‬ -29 : ‫قَا َل‬ ‫\"إِيمَا ٌن‬ ‫َح ٌّج َمْْبُوٌر‬ 29 – รายงานจากอะบู ฮุร็อยเราะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ เล่าว่า : ท่านนบี ‫ ﷺ‬ถูกถามว่า การงานใดท่ีถือว่าประเสริฐท่ีสุด? ท่านตอบว่า : “การศรทั ธาต่ออัลลอฮ์และเราะซูลของพระองค์” มีผู้ถามข้ึนว่า :

52 หลังจากนั้นคือการงานใด? ท่านตอบว่า : “การต่อสู้ในหนทางของ อลั ลอฮ์ฺ” มผี ู้ถามถามขน้ึ อกี ว่า : หลงั จากนัน้ คอื การงานใด? ท่านตอบว่า : “ฮจั ญ์มบั รูรฺ (การทาฮจั ญ์ท่ีสมบูรณ์)” (บนั ทึกโดยอลั บุคอรีย์ : 26; และ มสุ ลมิ : 83) ،‫ َّص\"َبلُةَِِن‬:‫ﷺ َيوَإُِققَاوِمُلال‬،‫بَُوَأََخَِسَاّنِْعر ُُُّيمَُتَّمَوًَُمرداُسْسَلِروٌَمُسلواَُلَّّللِاََّّلِل‬:ُْ‫ُإهِلََأمهَاخإَِقَّلرااجَالهََُّّلالل‬.\"‫َوَرَصَشِْوضَهِماَيَدَرِةاَمََّأَّللَُضْنا ََعَلنْنا‬:‫مَر‬،َ‫اىبَْوَِنََخْح ِعُجٍس‬،ِ‫لالُمََّزعَكَعاْنلَة‬-َ‫سِء‬3‫ِليتَْا‬0ِ‫اَوْإ‬ 30 – รายงานจากอบิ นุ อุมรั เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุมา เล่าว่า ฉนั ไดย้ นิ ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “อสิ ลามนัน้ ตงั้ อย่บู น 5 ประการดว้ ยกนั คอื การ ปฏญิ าณตนว่า ไม่มพี ระเจา้ อ่นื ใดนอกจากอลั ลอฮฺ์และมุฮมั มดั นัน้ คอื เราะซูล ของอลั ลอฮฺ์ การดารงละหมาด การจ่ายซะกาต การทาฮจั ญ์ และการถอื ศลี อดในเดอื นเราะมะฎอน” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 8; และมสุ ลมิ : 16) :‫إَِشَّنفَِْإياَذٍَءَّاّللَأَأَتََحْحَعبَاَْبّلَبتُىهُإِقََِاَُكّلْنَلَِّمُّات‬،ِ‫هُب‬:ّ‫َإِوََِمقََلاّاَتَلِبَقلَََنّّررَُوساَبفِوُِإِللَِاَلَََّّحّلِلََّّعتْب ِدأُﷺِحيَب‬: ‫ُب‬،‫َوُلهًَِويَّريماْاَرفةََيََقََزارْدُِلضآَيَذَعنْْباَتَُِّدّلهُلُيِبَعْْنيَْلهَُتَْرَققََِّاربَل‬،‫اَُدتَع ْنىَعلَأَِْيِِلهب‬-‫ ْضَع‬3‫َّْنَت‬1ْ‫اَمف‬

53 ‫يَمْ ِشي‬ ‫اَلِّت‬ ُ‫ َوِر ْجلَه‬،‫اَلِّت يَْب ِط ُش بِهَا‬ ُ‫ه‬.‫ي ََذوَنيَّهَُد‬،‫ َصَوَلَرهئُِ اِنَلّ اِذ ْسيتَ َعيُاْبَذِِصنُرَْبِلُِهِع‬،َ‫يََنَّوهُب‬،‫هَُواإَِلِّْنذيَسأَيَلَِْسنَمَُْعلُ ْبعِِهِط‬،‫بََِهَسْاَع‬ .‫أخرجهُ الْبُ َخاِر ُّي‬ 31 – รายงานจากอะบู ฮุร็อยเราะฮ์ เราะฎิยลั ลอฮุอันฮุ ว่า ท่าน เราะซูล ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “แท้จริงอัลลอฮฺ์ผ้ทู รงสูงส่งได้ตรสั ว่า : ผ้ใู ดก็ ตามท่ีเป็ นปรปักษ์กบั คนรกั ของข้า แท้จริงข้าได้ประกาศสงครามกบั เขา และไม่มีสิ่งใดท่ีบ่าวของขา้ ได้ปฏิบตั ิเพ่ือให้ใกล้ชิดกบั ขา้ ที่ขา้ จะรกั ยิ่งกว่าสิ่งที่ข้าได้กาหนดเป็นข้อบงั คบั (ฟัรฎู) แก่เขา และบ่าวของข้าจะ ยงั คงแสวงหาความใกลช้ ิดกบั ขา้ ด้วยสิ่งที่เป็นสุนัตต่าง ๆ จนกระทงั ่ ขา้ รกั เขา และเม่ือใดข้ารกั เขา ข้าจะเป็นหขู องเขาที่เขาใช้ฟัง เป็นดวงตา ของเขาที่เขาใช้มอง เป็ นมือของเขาที่เขาใช้จบั ต้อง และเป็ นเท้าของ เขาที่เขาใช้เดิน หากเขาวิงวอนขอต่อข้า แน่นอนข้าจะประทานให้แก่ เขา และหากเขาขอความค้มุ ครองต่อข้า ข้ากย็ ่อมให้ความค้มุ ครองแก่ เขา” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 6502) ،‫َْوتاَوُلاقَلْاذلََّسنّْبُْففَعالِْاسلُْمُامَلّْحوِبِتَقَصانَاَحَِتّرَِمت‬،‫ْجتََِنِفوبُق‬،‫َّْحزاُرْح‬:‫ل قيَََوااْلوََملِسال‬،‫نلُِّكٌِمَِبواِلبَتَََّّّلوِلِﷺ‬،َ‫ّياَعالَْليَوْتنُِميِشاِمْْلسر‬:ُ‫رُهجَيَوَهأَُّناَْا؟كَّلّْلبلُُُلقَاَخََعمَاْنلاِرهُِل‬،‫ةَالَأوَِرَرمَِخابِض‬.‫اوبفَََِولأَلُهاْكََريَِّّْلتُلِلَر‬،ِ‫ا ََِعَبِيتْْْنلَاَرلِْأقَغَُس‬:‫ا‬-َ‫اؤإَِِمّلن‬3‫ّللُُلمُْو‬2‫ااقََلَّْا‬

54 32 – รายงานจากอะบู ฮรุ อ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ จากทา่ น นบี ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “พวกท่าทงั้ หลาย จงหลีกห่างจากความหายนะทงั้ เจด็ ” พวกเขากล่าวว่า : โอ้ท่านเราะซูลุลลอฮ์อะไรคอื ความหายนะทงั้ เจ็ด? ท่าน กล่าวว่า : “การตงั้ ภาคีต่ออลั ลอฮ์ ไสยศาสตร์ การฆ่าชีวิตที่อลั ลอฮฺ์ทรง ห้ามนอกจากด้วยกระบวนการยุติธรรม การกินดอกเบีย้ การกินทรพั ย์ ของเดก็ กาพร้า การหนีทพั ในวนั ท่ีเผชิญหน้ากบั ทพั ของศตั รู และการ กล่าวหาหญิงที่รกั นวลสงวนตวั มีความศรทั ธา และเป็ นผ้บู ริสุทธ์ิว่า นางผิดประเวณี” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 2766; และมุสลมิ : 89) ‫م َإِْسوالَِلِّنٌمَديِْمِهْن؟‬:ُُ‫قَاأََولَكخْيرَرجَُفسهُويَاُلْلْلبَُعاََُخنَّّلاِلاِرلَُّرّيُجَﷺول‬.ِ‫ََّّلل‬:ُ‫ْنَوَُهيََيَمُساَر ُُقسَّباوَأَُللَّم اه‬:‫ُّابَقَِّيّلأَلََُِلبهَُع‬،‫َواَلِفرَيََدِضيُْسِهَي‬،‫الْيَََعكُبسَْانئُِِّربَعْباأَلَِْدّنر ُاجيَََّْلّلُلِلَعأَبَِْنَبِنالاَلَّرَّعرُجُْجملٍُِرلو‬-:‫ِب‬3َْ‫ْكَل‬3‫أقََا‬ 33 – รายงานจากท่านอบั ดุลลอฮ์ บิน อมั ร์ เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา เลา่ ว่า : ทา่ นเราะซูล ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “แท้จริง ส่วนหนึ่งจากบรรดาบาปใหญ่ ท่ีร้ายแรงที่สุดกค็ ือการท่ีใครคนหนึ่งสาปแช่งด่าว่าพ่อแม่ของตนเอง” มคี นถามท่านนบวี า่ : โอ้ ทา่ นเราะซลู ุลลอฮ์ เป็นไปไดอ้ ยา่ งไรทม่ี ใี ครสาปแช่ง พ่อแม่ตนเอง? ท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวว่า “เมื่อชายคนหน่ึงด่าพ่อแม่ของชาย อีกคน เขาจึงด่าพ่อแม่คนนัน้ กลบั คืน” (บนั ทกึ โดย อลั บุคอรยี ์ : 5973; และมสุ ลมิ : 90)

55 บทท่ี 7 ท่านนบี ‫ ﷺ‬อบรมเศาะหาบะฮใ์ ห้เป็นนักปฏิบตั ิ และให้พวกเขาห่างไกล จากการเลา่ ข้อมูลโดยไมต่ รวจสอบความถกู ต้อง และการซกั ถามเกินความจาเป็น อลั ลอฮ์ ตะอาลา ตรสั วา่ : ‫ََي أَُيَّها اَلّ ِذي َن آَمنُوا َلا تَ ْسأَلُوا َع ْن أَ ْشيَاءَ إِن تُْب َد لَ ُك ْم تَ ُسْؤُك ْم ۝‬ ความว่า : “ผ้ศู รทั ธาทงั้ หลาย ! จงอย่าถามถึงสิ่งต่าง ๆ ซ่ึงหาก ส่ิงเหลา่ นัน้ ถกู เปิ ดเผยข้นึ แลว้ มนั จะก่อให้เกิดความยากลาบากแก่พวก เจา้ ...” [อลั มาอดิ ะฮ์ 5:101] ‫قُ ْل َمآ أَ ْسََٔلُ ُك ْم َعلَْيِه ِم ْن أَ ْج ٍٍۢر َوَمآ أَََ۠ن ِم َن ٱلْ ُمتَ َكلِِفَْي ۝‬ ความว่า : “จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า ฉันมิได้ขอรางวัล ค่าตอบแทนจากพวกท่านในการทาหน้าท่ีนี้แต่อย่างใด และฉันกม็ ิได้ อย่ใู นหม่ผู หู้ ลอกลวงอ้างสิทธ์ิเลย” [ศอด 38:86]

56 ‫ ِمَماْن َقنََيْْبتلُِ ُُكك ْْمم‬:‫ِروَُفّلَيِإَاّنَََوَّاّلُمِلأَْسْهلِلٌَمﷺَكيَاُقَلّوِذُيل َن‬،‫أَمأََخناّرهُاجَْسهَُِستَاَعلْطَبُْعَتُرَخْمُاس‬:ُ‫ه‬.‫ْمب ََوُوهاَمَرايْْخَتِرأَةَََملَْرفرُتُُهُِضكْمْمَي بَِعاَلَِهَّّللُىفَاأَفَعْنْْنبَِعيَهُلُائِوقاَِاهَِْمملْن‬،ِ‫اَم ْجَعَستَانِْنئبُِلِأوَِهُه‬-َ‫رةُف‬3َُ‫ْنثْه‬4‫َعَك‬ 34 – จากท่านอบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ฉนั ไดย้ นิ ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “สิ่งใดกต็ ามที่ฉันได้ห้ามพวกท่าน พวก ท่านจงละเว้นเสีย และส่ิงใดกต็ ามที่ฉันได้สงั่ ใช้ พวกท่านกจ็ งปฏิบตั ิ เท่าที่พวกท่านมีความสามารถ แท้จริง ส่ิงท่ีทาให้ชนร่นุ ก่อนหน้าพวก ท่านต้องพินาศคือการซกั ไซ้ของพวกเขาท่ีมากเกินและการขดั แย้งกบั บรรดานบขี องพวกเขา” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 7288; และมสุ ลมิ : 1337) ‫ُمإَُِْشسّنلِْعبٌَامَةََّّللَأََِنكِراهَْكلَتُُكْْبم‬:‫َعُاتأِوايَخلَنةُّرِإَِجّبلَهُىالاْلبُْﷺُمَخيَغِايُقِرَرةِوُّيُلبَِْون‬.‫تَُّسََََؤابِسِْعلُم‬:‫ِهالَك‬:َ‫تَ قََاوَبَكَثْلإَِلَرةْي‬،َ‫ِمالَْْنوُمإِاغِلَينَّضَراِةِِبَعبْةَِنالْﷺَمُشافَْعِبَلَكة‬،‫ش َْعقِييٍْءنَلََكَِسَاوتْقعَِتاَهَُِلب‬:َ-ِ‫ًثب‬3َّ‫َلل‬5َََِِ‫إث‬ 35 – รายงานจากเลขานุการของท่านอัลมุฆีเราะฮ์ บิน ชุอ์บะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กลา่ ววา่ ทา่ นมอุ าวยิ ะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ ไดม้ หี นังสอื ถงึ ท่านอลั มุฆเี ราะฮ์ บนิ ชุอ์บะฮ์ ว่า : ให้เขยี นบางอย่างแก่ฉัน ซ่งึ สงิ่ ท่ที านได้ ยนิ จากท่านนบี ‫ ﷺ‬ท่านจงึ ไดม้ หี นังสอื ตอบกลบั ไปยงั ท่านมุอาวยิ ะฮ์ว่า ฉัน ไดย้ นิ ท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าววา่ : “แท้จริง อลั ลอฮท์ รงรงั เกียจท่ีจะให้พวกท่าน มีพฤติกรรมสามประการ นัน่ คือ การเล่าข้อมูลโดยไม่ตรวจสอบความ

57 ถกู ต้อง การใช้จ่ายอย่างฟ่ มุ เฟื อยสุร่ยุ รา่ ย และการถามที่มากเกินความ จาเป็น” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 1477; และมุสลมิ : 593) ‫اِبَّلَّْللَِم ِدينَِةﷺ‬ ‫َر ُسوَل اََّّلِل ﷺ‬ ‫أَقَْم ُت َم َع‬ : ‫قَاَل‬ ُ‫َعْنه‬ ُ‫َر ِض َي اََّّلل‬ ‫عُالِنَأنَّواخِمرِْسنجهُابْلْهِِنُم ْجَْسََرلسِْةَِعٌماإَِّلَنا‬.‫ََمشاْيَعيَمٍءْْنَن‬-3ً‫نَْنة‬6‫َعَس‬ ‫َلْ يَ ْسأَْل َر ُسوَل‬ ‫إِذَا َها َجَر‬ ‫أَ َح ُدََن‬ ‫َكا َن‬ ،ُ‫الْ َم ْسأَلَة‬ 36 – รายงานจากอนั เนาวาส บิน ซมั อาน เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ ได้ กล่าววา่ : ฉนั อาศยั อย่กู บั ท่านเราะซลู ุลลอฮ์ ‫ﷺ‬ทม่ี ะดนี ะฮเ์ ป็นระยะเวลาหน่ึง ปี (ในฐานะผพู้ านกั ชวั ่ คราว) ไมม่ เี หตผุ ลใดทฉ่ี นั ยงั ไม่ฮจิ เราะฮ์ (อพยพมาอยู่ ถาวรทม่ี ะดนี ะฮ์) นอกจากเพ่อื ใหม้ โี อกาสในการซกั ถาม ทงั้ น้ี เพราะเม่อื คน ใดคนหน่ึงจากพวกเราอพยพมาอยถู่ าวร เขาจะไม่ถามท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ﷺ‬ ไม่ว่าจะเกย่ี วกบั เรอ่ื งใดกต็ าม (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2553) ‫يَِبِدُمُْرؤِومانًاِبَْويُلَ ْعْصَبِماُحِل َكفِاتَفِنًًراا‬:‫ﷺأَْقَوا يَُملْ ِس‬،‫اَلََّّلأّلرُُجخَعرْنلُجهُُهمُْؤأَُِممَنًّنْاسلَِرٌَوميُُمسْوِسَلياَََّّلكِلافًِرا‬.‫ْنيَُارلُْصِّضدبِنَْيَيُحاا‬،َ‫اِدَعليَلنَّْْنيهُِألَبِِاَعبلَْرُمُهٍَظْضريْلَِِرمِمة‬ -37 ‫َك ِقطَ ِع‬ ‫ يَبِي ُع‬، 37 – รายงานจากอบู ฮุร็อยเราะฮ์ เราะฎิยลั ลอฮุอันฮุ ว่า : ท่าน เราะซลู ุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ลา่ ววา่ “พวกท่านทงั้ หลายจงพยายามเรง่ กระทาสิ่ง

58 ที่เป็ นคุณธรรมความดี ก่อนท่ีจะมีฟิ ตนะฮ์หรือความยากลาบากใน ชีวิตซึ่งเปรียบเสมือนกลางคืนที่มืดมิดมายงั พวกท่าน โดยท่ีคนหนึ่งใน ยามเช้าเป็ นผ้ศู รทั ธา แต่พอตกเย็นกลบั กลายเป็ นผ้ปู ฏิเสธ หรือใน ตอนเยน็ เป็ นผ้ศู รทั ธา แต่พอรุ่งเช้ากลบั กลายเป็ นผ้ปู ฏิเสธ เขาขาย ศาสนาของตนด้วยสิ่งท่ีไม่มีคุณค่าบนโลกนี้แลกกบั ส่ิงเลก็ น้อยแห่ง ดนุ ยา” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 118) : ‫ِسًتّا‬ ‫ْلأََْْعو َمأَاْمَِلر‬،‫ِأََبِدَحُرِدواُك ْمِب‬ : ‫قَاَل‬ ‫ﷺ‬ ‫َر ُسوَل اََّّلِل‬ ‫اََّّللُ َعْنهُ أَ َّن‬ ‫َي‬،‫راجلَعهَُّشْنُمْمأَْسِِلِبسٌمِمُهَْرنيَْرَةَم ْغَرِربِهَِضا‬-‫خَع‬3‫لُأو‬8ُ‫ط‬. ‫الْ َعا َّم ِة‬ َ‫َخا َّصة‬ ‫ أَْو‬، َ‫أَْو ال َّداَبّة‬ ،‫أَْو ال ُّد َخا َن‬ 38 – รายงานจากอบูฮุร็อยเราะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ จากท่าน เราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “พวกท่านทงั้ หลายจงพยายามเร่งกระทา สิ่งท่ีเป็นคณุ ธรรมความดีก่อนที่หกประการนี้จะมาถึงพวกท่าน นัน่ คือ ดวงอาทิตย์ข้ึนทางทิศตะวนั ตก หรือการปรากฏของควนั อันมหึมา หรืออดั ดาบบะฮ์ (สตั วช์ นิดซ่ึงหนึ่งจะออกมา) หรือเหตุการณ์ที่เกิดข้ึน เฉพาะคนในหมู่พวกเจ้า (การเสียชีวิต) หรือเหตุการณ์ที่เกิดข้ึนกบั มนุษยท์ งั้ ปวง (วนั กิยามะฮ)์ ” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2947)

59 บทท่ี 8 การมีเจตนาท่ีซื่อตรง – และการงานท่ีถกู ตอบรบั คือการงานที่หวงั ความโปรดปรานจากอลั ลอฮแ์ ละสอดคล้องกบั ซนุ นะฮ์ ‫فََمن َكا َن يَْر ُجو لَِقاءَ َربِِه فَْليَ ْع َم ْل َع َمًَل َصاِْلًا َوَلا يُ ْشِرْك بِعِبَاَدةِ َربِِه أَ َح ًدا ۝‬ ความว่า : “...ดงั นัน้ ผ้ใู ดหวงั ท่ีจะพบพระผ้เู ป็ นเจ้าของเขา กใ็ ห้ เขาประกอบการงานที่ดี และอย่าตงั้ ผ้ใู ดเป็นภาคีในการเคารพภกั ดีต่อ พระผ้เู ป็นเจ้าของเขาเลย” [อลั กะฮฟ์ ิ 18:110] ‫إِإِْلَجََّىنَرتُاهَُمااْإِلَلََْهعىاَمااََجَّّلَُلِلر‬:‫واََرَّّفلَلُِسِهولِْجِهَرتﷺُفَهُِه‬،َ‫ََررأتٍَُةقَهُا يإََِلتَلَىَزََرّواُسََُّجّلولَِهُلا‬:‫نِْضيَفَاَيَمياَُْنَّّلِلصَُيكبُاَعنََْنهاهُْتأَقَاِوِهَلا ْْمج‬،‫َعرَْونَإِوجََّمنهَُعاُْانَلْمِلبَُرَاك ْاَمخبْنَاِرَِنرٍْئتُاّيَْْمِلهََاوَُمطّْجناََْرسَتُولِِهُبٌمىلَِرُد‬،‫خ‬،‫ِأِه‬-‫ِةول‬.ّ3‫ْيَلرِنهَُِيس‬9‫إَِِلوَب‬ 39 – รายงานจากท่านอุมรั บิน อลั ค็อฏฏอบ เราะฎิยลั ลอฮุอันฮุ กล่าวว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “แท้จริงทุก ๆ การงานจะ ขึ้นอยู่กบั การตงั้ เจตนา และแท้จริงทุก ๆ คนจะได้รบั (การตอบแทน) ตามที่เขาได้เจตนาไว้ ดังนั้นผู้ใดท่ีการอพยพของเขามีเจตนาเพื่อ (แสวงหาความโปรดปรานจาก) อลั ลอฮ์ฺและเราะซูลของพระองค์ การ

60 อพยพของเขากจ็ ะกลบั ไปสู่ (ความโปรดปรานของ) อลั ลอฮแ์ฺ ละเราะซลู ของพระองค์ และผ้ใู ดท่ีการอพยพของเขามีเจตนาเพื่อ (ผลประโยชน์) ทางโลกท่ีเขาจะได้รบั หรือเพื่อหญิงนางหนึ่งท่ีเขาหวงั จะแต่งงานด้วย การอพยพของเขากจ็ ะกลบั คืนสู่สิ่งที่เขาได้อพยพไป (จะถกู พิจารณา ตามท่ีเขาได้ตงั้ เจตนาไว้)” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 1; และมุสลมิ : 1907) ‫ى‬.َُ‫تَتََبَرْكاتَُرهَُكَوَوِتَشَْعرَكاهل‬ ُ‫قَاَل اََّّلل‬ ‫ي‬: ِ‫قََعاََملًَلَر أَُس ْوشَُلرَكاََّّلفِِليِه َمﷺع‬ ‫َل‬: ‫ َعْنَمهُْنقَاَعَلِم‬،ُ‫أَهُْغَعُمََْننْسالِأَلٌِم ُبّشَرَُكهاَريِْءَرةََعَرِنِضالَيِشاَْرَّّلِلك‬-‫َنج‬4‫خأََر‬0:‫أ‬ ،‫َغْيِري‬ 40 – รายงานจากอบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : ท่าน เราะซูล ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “อลั ลอฮ์ ผ้ทู รงจาเริญและสูงส่งยิ่งได้ตรสั ว่า : ข้าคือผู้ท่ีเพียงพอท่ีสุดซ่ึงไม่ต้องการพ่ึงพาผู้มีหุ้นส่วนใด ๆ ใครท่ี ปฏิบตั ิการงานใดโดยตงั้ ผ้อู ื่นจากข้าให้มีห้นุ ส่วนกบั ข้าในการงานนัน้ ข้าจะทิ้ง (ไมร่ บั ) เขาและการตงั้ ภาคีของเขา” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2985) ُ‫لَأْنختُْنرِفجَقه‬.‫َرأَإِتَِنّ ََكك‬:‫قَِافَلا ْم‬ ‫أَ َّن َر ُسوَل اََّّللِ ﷺ‬ ُ‫أَُرِجِْضر َيَتاََّّلَعلُلَيَْعَْنهاه‬ ‫بَْوِنْجأَهَِ ابََّّلَِلوَقّاإَِّلاٍص‬ ‫ِرتَُّبْيَعتََْنغِوُميَسْسْبعِلِهٌَمِدا‬-‫خةًا‬4َ‫بَُفَق‬1ْ‫انَل‬ ‫َح َّّت َما َْت َعلُ ِف‬

61 41 – รายงานจากสะอดั บนิ อบี วกั กอศ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “แท้จริงท่านไม่ได้ใช้จ่ายโดยหวงั ใน การใช้จ่ายนัน้ เพ่ืออลั ลอฮฺ์นอกจากท่านจะได้รบั รางวลั ตอบแทนจาก การใช้จ่ายนัน้ แม้กระทัง่ อาหารท่ีท่านป้อนใส่ปากภรรยาของท่านก็ ตาม” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 56; และมสุ ลมิ : 1628) ‫َم ْن‬ ‫الَنّا ِر‬ ‫َعلَى‬ ‫اََوَُّمّللَ ْسلَِحٌمَّرَم‬ ‫ فَِإ َّن‬: ‫ﷺ قَاَل‬ ‫الَنَِّّب‬ ‫إِِعَّلتْابَااََّنّللُ َيرَْبِتَضغَِيياَبَِّّللَُذلِ َعَْنكهَُو أَْج َهَّن‬ ‫ َع ْن‬-42 ‫أخرجهُ الْبُ َخاِر ُّي‬ . ‫اََّّلِل‬ َ‫ َلا إِلَه‬:‫قَاَل‬ 42 – รายงานอติ บาน เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : ท่านนบี ‫ ﷺ‬ได้ กล่าวว่า : “แท้จริง อลั ลอฮ์ได้ทรงทาให้นรกเป็นท่ีต้องห้ามแก่ผ้ทู ่ีกล่าว “ลาอิลาฮะอิลลลั ลอฮ์” ด้วยความมุ่งหวงั ในพระพกั ตร์ของอลั ลอฮ์” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 5401; และมุสลมิ : 33) ‫أَرَلأَْنج اهَُْسَلَّّلَاعاِللُْبُديََماَخلَْْساننّأاَِرلُأَُِِّيْسسن َعبَُِعدَشْانَفلَانّاَهَعَِِذسات‬،‫سثخو‬،ُِ‫يََررةَأ‬.‫سُْْهِهلََََيريِْد‬:ِ‫قِكبَقََُِْلليَعلَنأََُتِْىفَب ا‬،َ:‫ْنُتهُلََخَِقماألَِْْدَننّهًُصِظاَحقَنَْارْنِمَلِصْنُت‬:ُ‫لضَهَلَِيفََإمَِااّلَقََّااّلَلَُرأاَلَيَّّْلَعل‬،ِِ‫َعِقِتِيَثاَع أََمَْكنِةَحيأٌَََمدِْوبَْأمنََّواُقهَُلْالَريِْقَيَلَِمراةَْنََلماَِةَرك؟إ‬-ْ‫ِدفياال‬4َ‫ْولََشَم‬3َِْْ‫ابي‬

62 43 – รายงานจากอบู ฮรุ อ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เลา่ ว่า : ฉนั ได้ ถามว่า : โอ้ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ใครเล่าคือผู้ท่ีมีความสุขมากท่ีสุดกบั การ ช่วยเหลอื ของท่านในวนั กยิ ามะฮฺ? ท่านตอบว่า : “ฉันนึกแล้วเชียวว่าคง ไม่มีใครถามเก่ียวกบั เรื่องนี้ก่อนท่าน เพราะฉันเหน็ ความใฝ่ ร้ขู องท่าน ในเรือ่ งนี้สงู มาก ผ้ทู ี่มคี วามสขุ มากที่สุดกบั การช่วยเหลอื ของฉันในวนั กิยามะฮ์คือผ้ทู ่ีกล่าว “ลาอิลาฮะ อิลลลั ลอฮ์ฺ” ด้วยความบริสุทธ์ิใจ” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 6570) ‫ِم ْن أَ َح ٍد يَ ْشَه ُد أَ ْن‬ ‫َما‬ : ‫قَاَل‬ ‫الَنَِّّب ﷺ‬ ‫أَ َّن‬ ‫ِرإَُِّّليَعاَْنواَُمَّأَّلنلَُْسلَِِوأٌمسَ َّنبْ ِنُُمَ ََمّمالًِدا ٍكَر ُسَروِضُلَياََّاّلَِلَّّللُ ِصَعْْندهُقًا‬-َ‫خلَاه‬4َِ‫بُ إ‬4‫اَللْا‬ ُ‫ أخرجه‬.‫َعلَى الَنّا ِر‬ ُ‫اََّّلل‬ ُ‫َحَّرَمه‬ ‫ إَِّلا‬،‫قَْلبِِه‬ ‫ِم ْن‬ 44 – รายงานจากอะนัส บนิ มาลกิ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ ว่า : ท่าน นบี ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “ไม่มีผ้ใู ดกล่าวคาปฏิญาณ ว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดท่ี แท้จริงนอกจากอลั ลอฮ์และมุฮมั มดั เป็นเราะซูลของอลั ลอฮ์ด้วยความ บริสุทธ์ิใจ นอกจากอลั ลอฮฺ์จะทรงทาให้เขาเป็ นท่ีต้องห้ามแก่ไฟนรก” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 128; และมุสลมิ : 32)

‫‪63‬‬ ‫ُج ْد َعا َن َكا َن‬ ‫ابْ ُن‬ ‫اََّّللِ‪،‬‬ ‫َُمََرنفُِْسسعُلِوهٌُمَل؟‬ ‫اََوََّيّلخُلُِطْطيعَِعئَنُْمِتَهالاْيَِمْقَواَمْلسَ الِكْتِْدَيي‪ِ،:‬نقُفَ‪ْ.‬لَهأُْلتخرَذ‪:‬اجَََهُكي‬ ‫يََعَرائِِصِبَشُلاةَاْغلََِفّررْرِحِضَمَِي‪،‬ل‬ ‫ِ‪5‬ف ا‪ْْ4‬ل‪َ-‬ا ِهَعلَِيّْنِة‬ ‫يَنْ َفعُهُ‪ ،‬إَِنّهُ َلْ‬ ‫‪َ :‬لا‬ ‫قَا َل‬ ‫يَُق ْل يَْوًما ‪:‬‬ ‫‪45 – รายงานจากท่านหญงิ อาอิชะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮา กล่าวว่า :‬‬ ‫ุ‪ฉันได้กล่าวว่า : โอ้ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ในสมยั ญาฮิลียะฮ์ปรากฏว่าอบิ น‬‬ ‫‪ญุดอาน ติดต่อสมั พนั ธ์กบั พ่นี ้องร่วมสายเลอื ด และแจกจ่ายอาหารแก่คน‬‬ ‫) ี‪ยากจน การกระทาดงั กล่าวจะมปี ระโยชน์ต่อเขา (ในวนั แห่งการฟ้ืนคนื ชพ‬‬ ‫‪ กล่าวว่า : “มนั ไม่มปี ระโยชน์ต่อเขา เพราะ‬ﷺ ์‪หรอื ไม่? ท่านเราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫‪แท้จรงิ เขาไม่เคยกล่าวสกั วนั เดียวว่า “โอ้พระเจ้าของขา้ พระองค์ ได้โปรด‬‬ ‫‪อภยั ความผดิ ของขา้ พระองคใ์ นวนั แห่งการตอบแทนดว้ ยเถดิ ” (หมายถงึ เขา‬‬ ‫)‪ไมไ่ ดศ้ รทั ธาตอ่ อลั ลอฮแ์ ละวนั แห่งการฟ้ืนคนื ชพี ) (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 214‬‬ ‫ففَِِِععيَ‪6‬حْلْلُهِهٍِدمًَم‪4‬وياَثرًََبلب‪ِّ-‬اناِهََُويّفَتَِلَعيََْاَِهوتّْيَنيَِقْحفَْأرََِأفَصُيزِقْْبظجلُُفِهُُيورََهُفِكُِهَهميَْب‪،‬ااِهًَلرََبشقَّاَاهةََُرس‪َََِ،‬الوَاحَوْفَلَءهُلٌَا‪:‬نُْه؛‪َ،‬يَإَِومََّاونََِاِصوَعريَْبَصاِلُيْعالٍدلَُِدّفِدَُرميَنْرَُِهقيََِزضِقَّاَّلاِلهََُريلَِِْنِاَلفاَِيَحَََّّيَِّّْلةهرُّبللَُِهلُيَعََوَمَلِةَُعقَاحاْنًًلونّقَهُايُاََلفأْ‪،‬عٍَََرنّلوَ‪،َ:‬هُلْفُمَ لََيََهَََِعَِّّْْسلوْبَرذلُِازَعٍدأقَْفَِهُيَِّنَبرَرِهفَُْزسِعقَِْلوهلََُضحًَمًلاِّقاَلَماَّا‪ّ،‬لاَ‪،‬لاًَُّلّللْفَِلافَََممُهنالَََهَاًلوَعَذاِزاِﷺمَُِلْليَْيوَبِِ؛بَِعُقُْتلَُْطخووًبَمُبَِعلاِْبَعِفث‪:‬فٍَدَمَُِاأمهُلَلْارَلوَََِزحمقفَُِهنَيِدََهاَُثتبُِّلِزاِقغٍََُِكنلَّْيّلِْل؛ير‪،‬مُ‬

64 ،‫ل لَأَْبُووأَ َّنِعيَِسلىَماًلَهاَذالََع َِمحْلِديُتٌثفِيِهَحبََِعسَمٌنِل َصفَُِلحيٍنٌح‬:َ‫وُقَلا‬،‫الِفَّْتُهِمَوِذ يَيُق‬،ُ‫َوَلأاخِعرْلجًمها‬.ٌ‫فََوُهَعْبَوٍدبِنََِليّْتِيِهَْرفَُزقِْوْهُزُراَََُّهَّلالُ َمَساًَلوااء‬ 46 – รายงานจากท่านอะบี กบั ชะฮ์ อลั อนั มารยี ์ เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าวว่าเขาไดย้ นิ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “ฉันจะบอกหะดีษบท หน่ึงให้กบั พวกท่าน ดงั นัน้ พวกท่านจงจดจามนั ไว้” แลว้ ท่านเราะซูล ‫ﷺ‬ ก็ได้กล่าวว่า : “แท้จริงในดุนยานี้มีบุคคลอยู่สี่ประเภท ประเภทท่ีหน่ึง คือ บ่าวท่ีอลั ลอฮฺ์ได้ประทานทรพั ย์สินและความร้แู ก่เขา ดงั นัน้ เขาจึง ยาเกรงพระเจ้าของเขาในทรพั ยส์ ินและเชื่อมความสมั พนั ธ์กบั ญาติพ่ี น้องของเขาด้วยทรพั ยส์ ินนัน้ และร้ถู ึงสิทธิของอลั ลอฮใ์ นทรพั ยส์ ินนัน้ คนประเภทนี้มีสถานะที่ประเสริฐที่สุด ...ประเภทท่ีสอง คือ บ่าวท่ีอลั ลอฮฺ์ได้ประทานความรู้โดยไม่ได้ ประทานทรพั ยส์ ินแก่เขา แต่เขามีความตงั้ ใจจริง โดยกล่าวว่า : หาก ฉันมีทรพั ย์สิน แน่แท้ฉันย่อมปฏิบตั ิสิ่งท่ีคนนัน้ ได้ปฏิบตั ิ ดงั นัน้ ด้วย ความตงั้ ใจจริงของเขา รางวลั ตอบแทนของคนทงั้ สองประเภทนี้จึง เท่ากนั ...ประเภทท่ีสาม คือ บ่าวที่อลั ลอฮไ์ฺ ด้ประทานทรพั ยส์ ินแก่เขา แต่ไม่ได้ประทานความรู้แก่เขา ดงั นัน้ เขาจึงใช้จ่ายทรพั ย์สินของเขา โดยปราศจากความรู้ ปราศจากความยาเกรงต่อพระเจ้าของเขาใน ทรพั ย์สินนัน้ และไม่ได้เชื่อมความสมั พนั ธ์กบั ญาติพ่ีน้องของเขาด้วย

65 ทรพั ยส์ ินนัน้ ซา้ ยงั ไม่รถู้ งึ สิทธิ ของอลั ลอฮใ์ นทรพั ยส์ ินนัน้ คนประเภท นี้อยใู่ นสถานะที่ชวั่ ร้ายท่ีสดุ ...และประเภทสุดท้าย คือ บ่าวที่อัลลอฮฺ์ไม่ได้ประทาน ทรพั ย์สิน และไม่ได้ประทานความรู้แก่เขา เขากล่าวว่า : หากฉันมี ทรพั ยส์ ิน แน่แท้ฉันยอ่ มกระทาเย่ียงการกระทาของคนนัน้ ดงั นัน้ ด้วย เจตนาของเขา ความผิดของคนทัง้ สองประเภทหลังนี้จึงเท่ากัน” (บนั ทกึ โดยอตั ตริ มซี ี โดยกล่าววา่ เป็นหะดษี หะสนั เศาะฮหี ์ : 2325) ‫ َم ْن َع ِم َل َع َمَلً لَْي َس َعلَْيِه‬: ‫ئِأَشخةَرَرجهُضالْيبُ الَخلاهِر ُعّينهَواُمأََْسّنلٌِمَر ُسوَل الله ﷺ قَاَل‬.‫فَ ُهَعَوْنَرٌدَّعا‬-‫ن‬4ََ‫ُر‬7‫أَْم‬ 47 – รายงานจากท่านหญิงอาอิชะฮฺ์ เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮา เล่าว่า : ท่านร่อซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “ผ้ใู ดปฏิบตั ิการงานใด ๆ โดยไม่ได้อยู่ ภายใต้หลักการ (บทบัญญัติ) ของเรา การนั้นย่อมถูกตีกลับ (ถูก ปฏิเสธ)” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 2697; และมสุ ลมิ : 1718)

66 บทท่ี 9 ความสาคญั ของการคานึงถึงเป้าหมายอยู่เสมอ – และความระมดั ระวงั ไม่ให้เป้าหมายอนั สูงส่งถกู แทรกแซงด้วยความปรารถนาท่ีตา่ ต้อย อลั ลอฮ์ ตะอาลา ตรสั ไวว้ ่า : ‫َوِم َن الَنّا ِس َمن يَ ْشِري نَْف َسهُ ابْتِغَاءَ َمْر َضا ِت اََّّلِل ۗ ۝‬ ความว่า : “และในหมู่มนุษย์นั้นมีผู้ที่ขายตัวของเขาเพ่ือ แสวงหาความพอพระทยั ของอลั ลอฮ์...” [อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:207] ‫فَاَلّ ِذي َن َها َجُروا َوأُ ْخَِْرلُُجَكواِفَرِمَّنن َعِدْنََُيهِْرمِه ْمَسيَِئَوأُاُوِتِذُْموا ِف۝ َسبِيلِي َوقَاتَلُوا َوقُتِلُوا‬ ความว่า : “...บรรดาผ้ทู ่ีอพยพ และที่ถูกขับไล่ให้ออกจาก หมู่บ้านของพวกเขา และได้รบั ความเดือดร้อนในทางของข้า และได้ ต่อสู้และถกู ฆ่าตายนั้น แน่นอนข้าจะลบล้างให้พ้นจากพวกเขาซ่ึง บรรดาความผิดของพวกเขา...” [อาลิ อมิ รอน 3:195]

67 ،ُ‫اإََلََّيّلْيلِِهَرهَسرأْويَسَله‬ :‫فََكقفَلِاَرفَََملةَُع‬،‫َإونُلمويىقَُْاسَقتاَلِالتنٌِمَلِلُِلبِتَََُكِحَيّوﷺةًَن‬،‫َُجضُبًّياٌلَم‬:‫هُاتِافََجلْقاُلبُاءَََخَغلاَرِر‬،‫َق‬:‫هَُنَحأقََقدَااََخئَنِلرًميُاج‬.‫إُِملََسفْيبوِيهَسَِسلَبرأْىياَََِّسلَّلرِلهُاَِضإََّّلعّلَِلَّياز؟اأََنَّوفّّلإهلُجَّنَكّلَعاْنأ‬ ‫ما َعالْنِقتَأاَُِلب‬-4،ِ‫ّلل‬8ََّ‫ا‬ ‫ وما َرفَ َع‬: ‫قاَل‬ ‫ فَهو ِف‬،‫العُْليَا‬ 48 – รายงานจากทา่ นอบู มซู า เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : มชี ายคน หน่ึงได้มาหาท่านนบี ‫ ﷺ‬แล้วได้กล่าวว่า : โอ้ท่านเราะซูล การต่อสู้ ในหนทางของอลั ลอฮ์คืออะไรหรอื ? แท้จริงคนบางคนในหมู่พวกเราต่อสู้ เพราะความโกรธ บา้ งกต็ อ่ สดู้ ว้ ยความฮกึ เหมิ ทะนงตวั แลว้ ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬กไ็ ด้ เงยศรี ษะท่านขน้ึ อบู มซู า กล่าวว่า : ท่านไม่เงยศรี ษะท่านขน้ึ เวน้ แต่เพราะ ชายคนน้ียืนอยู่ แล้วท่านนบี ‫ ﷺ‬ก็กล่าวว่า : “ผ้ทู ่ีต่อสู้เพ่ือให้พจนารถ ของอัลลอฮ์สูงส่ง คือ ผู้ท่ีต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮ์ อัซซะวะญลั ” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 123; และมสุ ลมิ : 1904) ‫جا َه َد‬ ُ‫ َلأْسلِْانٌَمَّّليلُُْدلَِِمخلَنه‬،‫رلُِّتيََمتَِكَِهوَّفُم‬:ِ‫يالَِأَِّّهلِلخروتَجهُﷺْصاِدلْقَيبُاَُقَلخاَك‬.‫لْنىلأَاَمِبُْسيُِْهَركَنِرُجيِْههَُرةَِبِماَرنَِنضبََْيلَيتِِهاِمََّّإلنَلُّلاأَعاْْنجْهٍُرلِأأَهاَّْونُد ََغرِنِفُيسَموٍَةَسلب‬،‫بّديهُلَِعِهإ‬-َ‫ََُسر‬4‫وف ي‬9ِْ‫أ‬ ،َ‫اْلََنّة‬ 49 – รายงานจากทา่ นอบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ วา่ : ทา่ น เราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าววา่ : “อลั ลอฮท์ รงรบั ประกนั แก่ผ้ตู ่อส้ใู นหนทาง

68 ของอลั ลอฮ์ โดยท่ีไม่มีเหตุผลใดทาให้เขาต้องออกจากบ้านของตน นอกจากการญิฮาดในหนทางของพระองค์ และความศรัทธาใน คาดารสั ของพระองค์ ว่าจะให้เขาได้เข้าสวรรค์ หรือนาเขากลบั สู่ท่ีพกั อาศัยของเขา พร้อมกับผลบุญหรือทรัพย์สินที่ยึดได้ในสงคราม” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 7463; และมสุ ลมิ :1876) ُ‫جلٍُرَواتأََلَْْووَُمّك َغََجلنِاياَِهَّمَّلِلٍدة‬،َْ‫رأَُْسوَكويَمََلثَْرِِالجَََّّعلاِللهُ َّصَساائﷺِلِِمًيمَااُقلََْقوماُلَئعِِمأََمث‬-ََ‫وُمأََِربْعَْسلَِْلضِنُمٌمَييَِِتَبَاََوَّْنَّفلّلُاَهُُيََعأاَْنِْههُنُدقيَُاْدَِلفِخلَََهَُِسسبِْعايْلِْلِهََُنتّة‬،ََ‫ابِيُِهرَلِوَاُريِّهَْيََّّلرلُة‬-‫ِايرِهِلجَعِدهُْانَِاَّّللْأفلَِبُِبَخَس‬-‫ََسجخب‬5‫فُمأ‬0‫ْل‬.ِِ‫ل‬ 50 – รายงานจากท่านอบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ฉันได้ยินท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “อุปมาผ้ทู าการต่อสู้ในหนทาง ของอลั ลอฮ์ – ซ่ึงอลั ลอฮ์ทรงร้ยู ิ่งถึงผ้ทู ่ีต่อสู้ในหนทางของพระองค์ – อุปมยั ดงั่ ผ้ทู ่ีถือศีลอด (ช่วงเวลากลางวนั ) และลุกขึ้นยืนละหมาด (ใน ยามคา่ คืน) และอลั ลอฮไ์ ด้รบั ประกนั แก่ผ้ทู ี่ต่อสู้ในหนทางของพระองค์ ด้วยการให้เขาเสียชีวิตและได้เข้าสวรรค์ หรือกลบั มาอย่างปลอดภยั พร้อมกบั ผลบญุ หรือทรพั ยส์ ินที่ยึดได้ในสงคราม” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 2787; และมสุ ลมิ : 1878)

69 ‫َغنٍَم‬ ‫ِف‬ ‫أُْرِس َل‬ ‫الَجِّاْتئِِمَعِاذ ِني‬ ُ‫َماأ ِذخئْبرَاجِنه‬.‫ِه‬:ِ‫قََعالََلىقَاالََْلماَِرلُسَووالُل َّاشَََّرّلِلِف لِﷺِدين‬ ‫لَعَهَاْن ِمَكْْنع ِِبحْربْ ِنِص َماالْلَِمٍْرِكء‬ -51 ‫ِبَفْ َس َد‬ 51 – รายงานจากท่านกะอบั บนิ มาลกิ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “หมาป่ าสองตวั ท่ีหิวโหย ซ่ึงถกู ส่งไป ยงั ฝูงแกะ ยงั ไม่สร้างความเสียหายต่อพวกมนั ได้มากเท่ากบั ที่ความ โลภของมนุษย์ในทรพั ย์สินและช่ือเสียงได้สร้างความเสียหายต่อ ศาสนาของเขา” (บนั ทกึ โดยอตั ตริ มซิ ยี ์ : 2376; ชยั ค์ อลั อลั บานียก์ ล่าวว่า เป็นหะดษี เศาะฮหี ใ์ นเศาะฮหี ์ สนุ ัน อตั ตริ มซิ ยี )์

70 บทที่ 10 แต่ละคนมหี น้าท่ีต้องรบั ผิดชอบต่อตวั เองและผอู้ ื่น อลั ลอฮต์ รสั ไวว้ า่ ‫فَ ىَقتِ ْل ِف َسبِيِل ٱََّّلِل َلا تُ َكَلّ ُف إَِّلا نَْف َس َك ۚ ۝‬ ความว่า : “เจ้าจงสู้รบในทางของอลั ลอฮ์เถิด โดยท่ีเจ้ามิได้ถกู บงั คบั (ให้เกณฑผ์ ้ใู ด) นอกจากตวั ของเจา้ เอง...” [อนั นสิ าอ์ 4:84] ‫َوُكُلُّه ْم آتِيِه يَْوَم الِْقيَاَمِة فَْرًدا ۝‬ ความว่า : “และทุกคนในหมู่พวกเขาจะมายงั พระองค์ในวนั กิยามะฮอ์ ย่างโดดเด่ียว” [มรั ยมั 19:95] ‫َواَتُّقوا يَْوًما َّلا َْتِزي نَْف ٌس َعن َنّْف ٍس َشيْئًا ۝‬ ความว่า : “และจงกลวั เกรงวนั หน่ึง ซึ่งไม่มีชีวิตใดจะตอบแทน สิ่งใดแทนอีกชีวิตได้” [อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:48]

71 ‫زْغََللََِاسَيناأَُكَُّّلْْغمَعلَعَُبِّْناَلن\"اَِكوُأسأََعُنْْنْغِبمِْذَِِْْرنكنن‬،َ‫أُُف‬،ْ‫تُْاوََاشيََلَّْيّلاأَِلأئًَنْنا‬،‫َرَمﷺاااُسََِّّْلوشِلِلِحَّل‬-‫اِقأََناَْأووََُمَيَْغمَكاَِرلِنََُسمصِشِةًفوْئََعيُّْنلةَُِْنُكتاََوَعَّْمّلََهِلِمّماِمةَْن ْن‬،‫َيل‬:ِ‫ال‬-‫َئًس‬،ْ‫اٍٍََشفشلي‬،َ‫اقلَِْباُِنطَََرَيلََمخِضاَعبةََُْنَِيرَِيبِنُْنَّيَماكََّْعَعَّلَوِلتمْبُُمَشِْدنَُرَُْعسمَْنالَََِمقُّهَّمُنٌَّملَِلاريٍْدق‬،َ‫بربِخََْلروَُشهََايَْيَيجر\"يْئًأهُُاَفرَْغةا‬،َ،ِ‫ْيْائًَلأَََِّاقّْبألِل‬.‫ََّلّْليِْلئًُمِمَاَعك َْطّنَْشالِن‬-‫ُكياَْاَرَمشت‬5‫ّلْبْنِْلِنشِد‬2َّ‫اَِمَََععع‬ 52 – รายงานจากท่านอบูฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : เม่อื อลั ลอฮ์ไดท้ รงประทานอายะฮ์ทว่ี ่า : “และจงตกั เตือนวงศาคณาญาติ ที่ใกล้ชิดของเจ้า” [อัชชุอะรออ์ 26:214] ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ได้ยืนข้นึ และ กล่าวว่า “โอ้ชาวกรุ อ็ ยช์ -หรือคาพูดท่ีคล้ายคลึงกนั นี้- พวกท่านจงซื้อ ตัวของพวกท่านเองเถิด ฉันไม่สามารถช่วยเหลือพวกท่านจากการ ลงโทษของอัลลอฮ์ได้เลย โอ้ลูกหลานอับดุมะนาฟ ฉันไม่สามารถ ช่วยเหลือพวกท่านจากการลงโทษของอลั ลอฮได้เลย โอ้อบั บาส บุตร อับดุลมุฏเฏาะลิบ ฉันไม่สามารถช่วยเหลือท่านจากการลงโทษ ของอัลลอฮ์ได้เลย โอ้เศาะฟี ยะฮ์ ท่านอาของเราะซูลุลลอฮ์ฺ ฉันไม่ สามารถช่วยเหลือท่านจากการลงโทษของอัลลอฮ์ได้เลย และ โอ้ฟาฏิมะฮ์ลูกสาวของมุฮมั มดั ลูกจงขอทรพั ย์สินของพ่อตามที่ลูก ต้องการเถิด พ่อไม่สามารถช่วยเหลือลูกจากการลงโทษของอลั ลอฮไ์ ด้ เลย” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 2753; และมสุ ลมิ : 204)

72 ،:‫ َعَواْﷺنلَّريََرُجُقِعَيّلُوتُِلََهرااٍع‬،ٌ‫ماُمِأفقََراخابٍَرعَْيلجَِوهَُتَمَِسالَْْْعسزبُُْوؤَِخُوجتاٌَلهِرَارُّيَعُسَوَْوَنموَُملَْسرْاُسِعؤََيلَِّّوتِّللٌَملِِهة‬.َ‫َرَرااَعِعَينِّْْعتِليَُهَِهمةٌا‬:ُ‫وِضٌَرلََوِيعاَليّمتَعِاَرأِّهَّْنلةُل‬،‫َوَِعفْبَوَمُكِدَُلمّْسااَُُِكؤَّلّلْموِلٌلََبمْسيِِْنَعسِدُْهِؤنَعوٌََْولمرَمِِعرَيَّْعتِسَرُِْهؤن‬،‫لُِْممِهَعََراراَوٍْنٍعُعه‬-‫اْهُِدك‬5َّ‫فُْكُللَأ‬3‫َِ\"وا‬ 53 – จากอบั ดุลลอฮฺ์ บนิ อุมรั ฺ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุมา กล่าวว่า : ฉัน ได้ยินท่านเราะซูลุลอฮฺ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “พวกท่านทุกคนเป็ นผ้รู บั ผิดชอบ ดแู ล และพวกท่านทุกคนต้องถกู สอบสวนถึงส่ิงที่อยู่ในความดแู ลของ เขา ผู้นาก็คือผู้ปกครองดูแลผู้คนและต้องถูกสอบสวนในการ ดาเนิ นการปกครองของเขา ผู้ชาย(สามี) มีหน้าท่ีรบั ผิดชอบดูแล ครอบครวั ของตน และจะต้องถกู สอบสวนเกี่ยวกบั ครอบครวั ของเขา ผ้หู ญิง (ภรรยา) กม็ ีหน้าท่ีรบั ผิดชอบดแู ลบ้านของสามี (รวมทงั้ ลูก ๆ) และจะถกู สอบสวนเกี่ยวกบั สิ่งท่ีอยู่ในความดูแลของนาง คนรบั ใช้ ก็เป็ นผู้รับผิดชอบดูแลทรัพย์สิ นของเจ้านายของตน และจะถูก สอบสวนเก่ียวกบั ส่ิงท่ีอยใู่ นความดแู ลของเขา” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 893; และมุสลมิ : 1829) ‫لﷺَْيافِهَل ََّدخَعَّفََّرجاْضََفل َتَذَذلاِفِيََِكته‬،ِ‫ََرّدفَُسَلَّجوَاُّملاَلاََُّرّلَغلِْحَنَدااةًإ‬،‫َكلَْنّرذَََْخكتَِرلال‬:‫ضظَََينََيَنّااَََّهرُّللُُسِوَعفَْنلهُاطََاقََّّئلاِِلَفَلِةذَا‬:ِ ‫َعاقَُنَْلحنََّّاَرت‬،‫َنََّّضوَامافِِيسِهَشبْأْنَُِونَرَُكفََّْمَعسْ؟‬:‫فََقفََعاََْنخلَّفال‬،-ٍ‫ة‬،5‫نََداا‬4‫فَِغي‬

73 .‫ُجإِنَْنْفَُِيْسُرِهْج‬،‫ْخفََوافُِْمُنرٌؤَعلَْيَح ُكِجْمي‬،َ‫ج ََغولَْيرُْسال َُّدت َّجفِايُِلك ْمأ‬:ْ‫وإِفَْنَقاََُيْلُر‬،َ‫ِل‬،‫َحلٌَِّّمتفَأََظََننََنّاَهُح ِِجيف ُجطَهُائَِفُدِةونَالَُنكّْمْخ‬،‫كُمْمْس‬،ُ‫أََووأََرَخَفَّنرْعجفِيهَُت‬ 54 – รายงานจากอนั เนาวาส บิน ซมั อาน เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ ได้ กล่าวว่า : ท่านเราะซูลุ ลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าวในช่วงเช้าตรู่วันหน่ึ ง เกย่ี วกบั ดจั ญาลดว้ ยน้าเสยี งทต่ี ่าบา้ งและสงู บา้ ง จนพวกเราคดิ ว่ามนั ซ่อนตวั อยู่ในท่ามกลางสวนอนิ ทผลมั ครนั้ เม่ือพวกเราได้ไปหาท่าน ในตอนเยน็ ท่านรบั รู้ส่งิ ท่ีเกิดข้นึ กบั พวกเรา ท่านนบี ‫ ﷺ‬จึงถามข้นึ ว่า : “มีอะไรกนั หรือ?” เราตอบว่า : โอ้ท่านเราะซูลุลลอฮฺ์ เม่ือเช้าวนั หน่ึง ท่านได้พูด เกย่ี วกบั ดจั ญาลดว้ ยน้าเสยี งทต่ี ่าบา้ งและสงู บา้ ง จนพวกเราคดิ ว่ามนั ซอ่ นตวั อยู่ในสวนอนิ ทผลมั ท่านจงึ กล่าวว่า : “มีเรื่องที่ฉันเป็ นห่วงพวกท่านยิ่ง กว่าเร่ืองดจั ญาลเสียอีก หากมนั ปรากฏตวั ขึ้นในขณะฉันมีชีวิตอยู่ ฉัน จะปกป้องพวกท่านจากมนั เอง และหากมนั ปรากฏตวั ขึ้นในขณะที่ฉัน ไม่ได้อยู่กบั พวกท่านแล้ว ฉะนัน้ แต่ละคนจะต้องปกป้องดแู ลตนเอง” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2937) ُ‫َسيُ َكلِ ُمهُ َرُبّه‬ ‫ِقمَْنَّدَُمك ْمِمأَْنَح ٌدَع َمإَِلِّلِها‬ ‫َما‬ ‫اََّّلِل ﷺ‬ ‫يْمَقََناَلِمْنَهرُ ُسفَوَُلل‬:َ‫أ‬ ‫ َع ْن َع ِد ِي بْ ِن َحاٍِِت قَاَل‬-55 ‫َويَْنظُُر أَ ْشأََم‬ ‫َما‬ ‫يََرى إَِّلا‬ ‫لَْي َس بَْينَهُ َوبَيْنَهُ تُْرُُجَا ٌن فَيَْنظُُر‬

74 ‫الَنّاَر‬ ‫فَا َتّ ُقوا‬ ‫َو ْج ِهِه‬ َ‫تِْلَقاء‬ ‫الَنّاَر‬ ‫إَِّلا‬ ‫يََرى‬ ‫فََل‬ ‫َبوَُمَْْيْسلِيٌَمَديِْه‬ ‫إَِّلأاخَمراجقَهَُّدالَْمبُ ََوخيَاْنِرظُُّيُر‬.ٍ‫بفََِِشلِقيََُرَتَْرىة‬ ُ‫ِمْنه‬ ‫َولَْو‬ 55 – รายงานจากอะดยี ์ บนิ หาตมิ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ ไดก้ ล่าวว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าว : “ไม่มีคนใดในหมู่พวกท่าน เว้น แต่อลั ลอฮ์จะตรสั กบั เขา(ในวนั กิยามะฮ)ฺ โดยไม่มีล่ามแปลระหว่างเขา กบั พระองค์ เมื่อเขาหนั มองไปทางขวา ก็พบแต่ส่ิงที่เขาได้เคยทาไว้ หนั มองไปทางซ้ายกพ็ บแต่สิ่งท่ีเขาได้เคยทาไว้ เม่ือมองไปข้างหน้าก็ เหน็ แต่ไฟนรกอยู่ตรงหน้าเขา ดงั นัน้ พวกท่านจงปกป้องตนเองให้รอด พ้นจากไฟนรกเถิด แม้จะด้วยการบริจาคอินทผลมั เพียงครึ่งเม็ดก็ ตาม” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 7512; และมุสลมิ : 1016)

75 บทที่ 11 ความรบั ผิดชอบส่วนรวมต่อศาสนาอิสลามและประชาคมมสุ ลิม อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫اَلّ ِذي َن‬ ‫َوالْ ِولْ َدا ِن‬ ‫َوالنِ َساِء‬ ‫ال ِر َجا ِل‬ ‫ىَهَسبِِذيِهِلالْاََقَّّْلرلِيَِةَواالْلُمَظّاَْسِلتَ أَْضْهَلعَُِفهاَْي ِم َ۝ن‬ ‫ِف‬ ‫تُ َقاتِلُو َن‬ ‫َوَما لَ ُك ْم َلا‬ ‫ِم ْن‬ ‫أَ ْخِر ْجنَا‬ ‫يَُقولُوَن َرَبّنَا‬ ความว่า : “มีเหตุใดเกิดข้ึนแก่พวกเจ้ากระนัน้ หรือ? ท่ีพวกเจ้า ไม่สู้รบในทางของอลั ลอฮฺ์ ทงั้ ๆ ที่บรรดาผ้อู ่อนแอ ไม่ว่าชายและหญิง และเดก็ ๆ ต่างกลา่ วกนั วา่ โอ้พระเจ้าของเรา ! โปรดนาพวกเราออกไป จากเมืองนี้ ซ่ึงชาวเมืองเป็นผ้ขู ่มเหงรงั แก...” [อนั นสิ าอ์ 4:75] ‫َوإِ ِن ا ْستَن َصُروُك ْم ِف ال ِدي ِن فَ َعلَْي ُك ُم الَنّ ْصُر إَِّلا َعلَ ىى قَْوٍم بَيْنَ ُك ْم َوبَيْنَ ُهم ِميثَا ٌق ۗ ۝‬ ความว่า : “...และถ้าหากพวกเขาขอให้พวกเจ้าช่วยเหลือใน เรื่องศาสนา กจ็ าเป็ นแก่พวกเจ้าซ่ึงการช่วยเหลือนัน้ เว้นแต่ในการ ต่อต้านพวกท่ีระหว่างพวกเจ้ากบั พวกเขามีสญั ญากนั อยู่...” [อลั อนั ฟาล 8:72]

‫‪76‬‬ ‫่‪และอลั ลอฮฺท์ รงตาหนิวงศว์ านอสิ รออลี วา‬‬ ‫َكانُوا َلا يَتَنَا َهْوَن َعن ُّمن َكٍر فَ َعلُوهُ ۚ ۗ ۝‬ ‫‪ความว่า : “...ปรากฏวา่ พวกเขาต่างไมห่ ้ามปรามกนั ในส่ิง‬‬ ‫]‪ไม่ชอบท่ีพวกเขาได้กระทามนั ขึ้น...” [อลั มาอดิ ะฮ์ 5:79‬‬ ‫่‪ขณะทอ่ี ลั ลอฮฺท์ รงสรรเสรญิ ประชาชาตนิ ้ีวา‬‬ ‫ُكْنتُْم َخْيَر أَُّمٍة أُ ْخِرَج ْت لِلَنّا ِس ََتُْمُروَن ِبلْ َم ْعُرو ِف َوتَنْ َهْوَن َع ِن الْ ُمْن َكِر ۝‬ ‫‪ความว่า : “พวกเจ้านัน้ เป็นประชาชาติท่ีดีย่ิงซึ่งถกู ให้อบุ ตั ิข้ึน‬‬ ‫้‪สาหรบั มนุษย์ชาติ โดยท่ีพวกเจ้าใช้ให้ปฏิบตั ิสิ่งท่ีชอบ และห้ามมิให‬‬ ‫]‪ปฏิบตั ิสิ่งท่ีมิชอบ...” [อาลิ อมิ รอน 3:110‬‬ ‫فََُوَُبح‪َِ6‬جَقياْعُدل‪ًُ5‬عاوواُض‪ِ-‬دَُهلَوإِاَْْعموََّْنّلْنألِأَََأََّاْنسلََوُخَنفاّلَلُْْذَعخََهوَاَوماراقْقِانَفَِِاعَعنلََكبفِِْاىيفِنَنَهأَنَايْبَاَلِّدَِِصيكشِذييِيبهَِمٍرنَثَْمَانَِلرَِنََخِقضفَْْوارقًَْأيوَاٍمَواْسََََّوانََفّلَللْْلُِواْسَهنتَُاَعََُْنْؤهِجإِِذيُُمهذًَعاَوَمماااا‪ْ.‬نَْعسَعتلفََأََْْنقوىخْقَواارنَلَانَّجسِمِهُِففَِبْيِإنانَلٍْْناةبُلْيَفَََخمﷺّْأااَتُِِءُقركََاصُّوايََمُلهُّرَْمبوا‪َ :‬وبََمََعمثَْلَعا ُلأىَُضَاراُلْهَمُدَْقمْانوائِأَِفمَْعَهْولََقَعَللَُكُهَهْوامىا‬

77 56 – รายงานจากท่านอนั นุอ์มาน บนิ บะชรี เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา เล่าว่า ท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “อปุ มาผ้ทู ่ีเคารพขอบเขตของอลั ลอฮ์กบั ผู้ ที่ละเมิดขอบเขตเหล่านั้น อุปไมยดัง่ คนกลุ่มหน่ึ งท่ีอยู่บนเรือลา เดียวกนั แล้วพวกเขากไ็ ด้จบั ฉลากกนั บางคนจบั ฉลากได้อยู่ชนั้ บน ของเรือ อีกบางคนได้อยู่ชัน้ ล่าง ครนั้ เมื่อผู้ท่ีอยู่ด้านล่างของเรือ ต้องการจะใช้น้า พวกเขาต้องเดินผา่ นผ้ทู ี่อยู่ด้านบน (เพื่อตกั น้ามาใช้) พวกเขาจึงได้พดู ขึน้ ว่า เราน่าจะเจาะเรอื ตรงด้านของเรา (เพือ่ จะนาน้า มาใช้ได้อย่างสะดวก จะได้ไม่รบกวนคนที่อยู่ด้านบนหากกลุ่มที่อยู่ ด้านบนปล่อยให้กลุ่มท่ีอยู่ด้านล่างทาตามความต้องการที่ว่านี้ พวก เขากต็ ้องพินาศกนั ทัง้ หมด แต่หากว่าพวกเขา(ที่อยู่ด้านบนของเรือ) ห้ามปรามผู้ท่ีอยู่ด้านล่างของเรือ กลุ่มคนทัง้ หมดก็จะได้รบั ความ ปลอดภยั ” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 2493) ‫َذلَِم َْنك‬:‫ُل َو‬،‫ ُتفَِإَْرنُسَلْوَيلَ اْسََّتَّلِلِط ْع فَﷺبَِقيَْلُبقِِهو‬،‫َساَنَِِسِهْع‬:ِ‫ٌمَرفَِِإض ْنَي اَلََّّْليلَُ ْسَعتَْنهُِط ْعقَافََبِلل‬،ِ‫ًراَسعِفأَيْليُخٍدغَراِيجْْرْهُلهُُْدبُِميَِرِدِْسيهِل‬.‫مُْنفَعُكاْْْمنِليأمَُمَاِْنبِنَك‬-ِ ‫َع‬5‫ْضى‬7َ‫أََرأ‬ 57 – รายงานจากท่านอบู สะอดี อลั คุดรยี ์ เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ เล่าว่า : ฉันได้ยนิ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “ผ้ใู ดในหมู่พวกท่านพบ เหน็ สิ่งใดที่มิชอบด้วยหลกั การศาสนา กจ็ งเปล่ียนแปลง (ขจดั ) ส่ิงนัน้

78 ด้วยมือของเขา แต่หากว่าเขาไม่สามารถ (ระงบั สิ่งเหล่านัน้ ด้วยมือ) ก็ จงเปลี่ยนแปลงด้วยลิ้น (วาจา) ของเขา แต่หากเขายังไม่สามารถ (ระงบั สิ่งนัน้ ด้วยวาจา) กจ็ งเปล่ียนแปลงด้วยจิตใจของเขา (ความร้สู ึก ที่รงั เกียจต่อส่ิงนัน้ ) และ (การเปล่ียนแปลงด้วยจิตใจนัน้ ) นัน้ ถอื ว่าเป็น ความศรทั ธาที่อ่อนแอที่สุด” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 49) }‫تُْمَهفَلَِذْهِم‬،‫أَُضجإُُيِّّهرَُُكَّنهاْامْاللاَنَلّممَناّااْنمَسُأسَإَِضإِحَذَنَّاّلدُكإَِرأَِْمذَْفاواتَ امْاقلَْرهسءُتََظنّاوَدَِديلََْنه‬:‫َلوقاأَُالَخيَلر‬.‫ََلوٍّرإِأَِذِْاوينلَشَنَِصَِسَآكِدْعيَمأَنُِقُْنوتا يَََررَععُُلسََِّمْضيوُهََُيكلْمْمااَاََََّّأّلََّّللّلُنِلْلُُفبَِعْنعَِسهَُقﷺاُكأبٍَيَنَْمّههُُق‬،‫َهيْبَا]ِهْاك‬1‫يُيَّبَد‬0َِ‫ىأَأ‬5‫َعَعَْلََني‬:{‫دواة‬-‫ئةَُذ‬5‫لآمُيخَا‬8‫اََ[ْيلْا‬ 58 – รายงานจากท่านอบูบกั ร์ อศั ศดิ ดกี เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ กล่าววา่ : โอม้ นุษยท์ งั้ หลาย พวกท่านอา่ นโองการน้ี ‫ََي أَُيَّها اَلّ ِذي َن آَمنُوا َعلَْي ُك ْم أَنُْف َس ُك ْم َلا يَ ُضُّرُك ْم َم ْن َض َّل إِذَا ا ْهتَ َديْتُْم‬ ความว่า : “ผ้ศู รทั ธาทงั้ หลาย! จาเป็นแก่พวกเจ้าในการป้องกนั ตวั ของพวกเจ้า ผ้ทู ี่หลงผิดไปนัน้ จะไม่เป็นอนั ตรายแก่พวกเจ้าได้ เม่ือ พวกเจ้าปฏิบตั ิตามทางนา...” [อลั มาอดิ ะฮ์ 5:105] แทจ้ รงิ ฉันไดย้ นิ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าว : “แท้จริงมนุษย์ นัน้ เม่ือพวกเขาได้เห็นผ้อู ธรรมแล้วกลบั ไม่ห้ามปรามเขากใ็ กล้แล้ว

79 ท่ีอลั ลอฮจ์ ะลงโทษทณั ฑ์แก่พวกเขาทงั้ หมด” (บนั ทกึ โดยอมิ าม อะห์มดั ในหนงั สอื อลั มุสนัด : 30) ‫َلافُلأتََِنَِّنَْحُّبلِالْيَُكْوﷺَمَوفِِِممينَْْننا‬،‫قَْْداسِملِااْسٌمئقَْتََّةًيَْتَققَِيبَظ‬:‫اََََّدّلوليُْألٌُسخَعْْلنفرِْليَهجاَعاهَُُرنأَاَِلّْبتبنَُِاَِْمسخقاَعِْناِرلََُْيّيَشْتأٍَرَوْوُم‬.‫ماَجثَْلَكُلاْحثَُإِرلََهٍشهَاِذْإَِِْهلَرَّلبَاِضَواَُثََّيَعّللَُق‬:َِ‫ْبيَنُبجَُِقْنَعووْمَُِجلتإِذ‬:‫ََِلُيُُْْموَعَُمجَنًّْران؟و َجَقََوزياْْجنَََولُهَمهَُأ‬-ْ‫ام‬5ِ‫ّْدَِّْوصم‬9‫ااَللرَن‬ 59 – รายงานจากซยั นับ บินติ ญะหชั เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮา ไดก้ ล่าว ว่า ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬ต่นื นอนโดยมใี บหน้าแดงกล่า พลางกลา่ วว่า “ไมม่ พี ระเจ้าท่ี ถกู สกั การะโดยเท่ียงแท้นอกจากอลั ลอฮ์ฺ ความพินาศจะเกิดแก่ชาว อาหรบั อนั เน่ืองมาจากความชวั่ ท่ีใกล้เข้ามาแลว้ ในวนั นี้กาแพงหนาท่ี กนั้ ยะอ์ญูจและมะอ์ญจู ได้ถกู เปิ ดออกขนาดเท่านี้แล้ว” และซุฟยาน (ผู้รายงานคนหน่ึงในสายรานงานหะดษี น้ี) ได้ทามือทาเป็นรูปเก้าสบิ หรอื หน่ึงร้อย มผี ู้ถามท่านนบี ‫ ﷺ‬ว่า : พวกเราจะพนิ าศด้วยหรอื ? ทงั้ ท่ใี นหมู่ พวกเรามบี รรดาคนดอี ยดู่ ว้ ย ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬ตอบวา่ : “ใช่ เมอ่ื มีความชวั่ ร้าย มากมาย” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 7059; และมุสลมิ : 2673)

80 ‫ \"َمثَ ُل‬: ‫ﷺ‬ ِ‫اََّّلل‬ ‫م إِْسقَذَلِااٌمَلا َْشرتَُسَكوُىل‬:ُ،‫َِعضاأَيطُِخافَرَِّهّللُْجمهَُمَعاثَنْلْبُلُُهَخَامااِْْرلَقَُّياَسََِدلو‬.َ‫ِئُِْرَيَعاِِْْنلَفاَسلتَُنِّدَواْعِدَِمبلاِهَِْمنّسَهَبْوتِرَِنَراَواَبَُِْحِْلُشِهَّيمْمٍرىََ\"ورت‬-‫ؤَسِمان‬6ْ‫ُم‬0ُ‫الَلْه‬ ‫عُ ْضٌو تََدا َعى‬ ُ‫ِمْنه‬ 60 – รายงานจากท่าน นุอฺ์มาน บินบะชีร เราะฎิยลั ลอฮุอันฮุมา กล่าวว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “เปรียบเทียบบรรดาผู้ ศรทั ธาในด้านความรกั ความเอน็ ดเู มตตา และการให้ความช่วยเหลอื เกื้อกลู ของพวกเขาท่ีมีต่อกนั นัน้ เหมือนกบั ร่างกายเดียวกนั กล่าวคือ เม่ืออวยั วะส่วนใดส่วนหนึ่งเจ็บปวด อวยั วะส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย ย่อมเจบ็ ปวดไปด้วยทวั ่ ร่างกาย เน่ืองจากอาการนอนไม่หลบั และเป็ น ไข้” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 6011; และมุสลมิ : 2586)

81 บทท่ี 12 คณุ ลกั ษณะของนักฟื้ นฟแู ละส่ิงท่ีผ้ทู างานเพ่ืออิสลามควรปฏิบตั ิ อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫َوَلَُاِيئُِبٍّمو ۚنَهُ أَِذَلّ۝ٍة‬ ‫بَِقْوٍم َُِيُبّ ُه ْم‬ ُ‫اََّّلل‬ ‫ِفَفَسْوَسبِيَفِلََايََِّّْللِت‬ ‫َمَعلَنىيَْارتلََّْدَكاِفمِنِريُكَنْمَُيََعا ِنه ُدِديونَِنِه‬ ‫آأََمِعنَُّزواٍة‬ ‫َََعيلَأَُيىَّهالاْ ُماَلّْؤِِذمينَِْنَي‬ َ‫َُيَافُوَن لَْوَمة‬ ‫َوَلا‬ ความว่า : “บรรดาผ้ศู รทั ธาทงั้ หลาย ! หากผ้ใู ดในหมู่พวกเจ้า กลบั ออกจากศาสนาของพวกเขาไป อลั ลอฮก์ จ็ ะทรงนามาซ่ึงพวกหน่ึง ท่ีพระองค์ทรงรกั พวกเขาและพวกเขาก็รกั พระองค์ เป็ นผ้นู อบน้อม ถ่อมตนต่อบรรดาผ้ศู รทั ธา เป็ นผ้อู งอาจต่อบรรดาผู้ปฏิเสธศรทั ธา พวกเขาจะเสียสละและต่อสู้ในทางของอลั ลอฮ์ และไม่กลวั การตาหนิ ของผตู้ าหนิคนใด...” [อลั มาอดิ ะฮฺ 5:54] ‫يَُّبْمَتََّمغٌُدوََنّر فَُسوْضُلًَلاََِّّلمِل َۚن اََواََّّللِّلِذيَوِرَن ْضَمَواَعًَنهُ ۖأَ ِِشسيَّداَماءُُه ْمَعلَِىف اُلْو ُجُكَّوفِاهِرِهمُرََِمحَْانءُأَثَبَِريْنَالُهُّْسم ُۖجتَوَِردا ُۚه ْم ُرَّك۝ًعا ُس َّج ًدا‬ ความว่า : “มุฮมั มดั เป็ นเราะซูลของอลั ลอฮฺ์ และบรรดาผ้ทู ี่อยู่ รว่ มกบั เขา เป็นผ้เู ข้มแขง็ กล้าหาญต่อพวกปฏิเสธศรทั ธา เป็นผ้เู มตตา สงสารระหว่างพวกเขาเอง เจ้าจะเห็นพวกเขาเป็ นผ้รู ูกูอ์ ผ้สู ุญูด โดย

82 แสวงหาคุณความดีจากอลั ลอฮฺ์และความโปรดปราน (ของพระองค์) เคร่ืองหมายของพวกเขาอยู่บนใบหน้ าของพวกเขาเน่ื องจากร่องรอย แห่งการสุญดู ...” [อลั ฟัตห์ 48:29] ‫إِ َّن َخْيرَ َم ِن ٱ ْستََْٔ َجْر َت ٱلَْق ِو ُّى ٱْلَِمُْي ۝‬ ความว่า : “...แท้จริงคนดีที่ท่านควรจะจ้างเขาไวค้ ือ ผ้ทู ่ีแขง็ แรง ผทู้ ี่ซ่ือสตั ย”์ [อลั เกาะศอ็ ศ 28:26] และอลั ลอฮไ์ ดต้ รสั เลา่ ถงึ คาพดู ของนบยี สู ุฟ อะลยั ฮสิ สะลาม ว่า : ‫ا ْجَعْلِن َعلَ ىى َخَزائِ ِن اْلَْر ِض ۖ إِِن َحِفي ٌظ َعلِيٌم ۝‬ ความว่า : “...ไดโ้ ปรดแต่งตงั้ ฉันให้ควบคมุ การคลงั ของประเทศ แท้จริงฉันเป็นผ้ชู ื่อสตั ย์ ผรู้ ้”ู [ยสู ุฟ 12:55] ‫إِ َّن اََّّللَ ا ْصطََفاهُ َعلَْي ُك ْم َوَزاَدهُ بَ ْسطَةً ِف الْعِْلِم َواْْلِ ْسِم ۝‬ ความว่า : (นบขี องเขา) กลา่ วว่า “...อลั ลอฮไ์ ด้ทรงคดั เลอื กเขาให้ มีอานาจเหนือพวกท่านแล้ว และได้ทรงเพิ่มให้แก่เขาอีก ซ่ึงความ

83 กว้างขวางในความรู้ และความสูงใหญ่ในร่างกาย...” [อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:247] ‫َضعُُفوا‬ ‫َوَما‬ ِ‫اََّّلل‬ ‫َسبِي ِل‬ ‫ِف‬ ‫أَ َصابَهُْم‬ ‫لِ َما‬ ‫َوَهنُوا‬ ‫ََُمِيَع ُهُّب ِاربِلُيّوَّصَنابَِِركيثَِينرٌ فََما۝‬ ‫قَاتَ َل‬ ‫َوَكأَيِن ِمن َنٍِّب‬ ُ‫َواََّّلل‬ ۗ ‫َوَما ا ْستَ َكانُوا‬ ความว่า : “และนบีก่ีมากน้อยแล้ว ที่กลุ่มชนอนั มากมายได้ ต่อสู้ร่วมกบั เขา แล้วพวกเขาหาได้ท้อแท้ไม่ต่อสิ่งท่ีได้ประสบแก่พวก เขาในทางของอลั ลอฮ์ และพวกเขาหาได้อ่อนกาลงั ลง และหาได้สยบ ไม่ และอลั ลอฮน์ ัน้ ทรงรกั ผทู้ ี่อดทนทงั้ หลาย” [อาลิ อมิ รอน 3:146] ‫َو َجَعْلنَا ِمنْ ُه ْم أَئَِّمةً يَ ْه ُدوَن ِبَْمِرََن لََّما َصَْبُواْ ۖ َوَكانُواْ بََِٔايىَتِنَا يُوقِنُوَن ۝‬ ความว่า : “และเราได้จดั ให้มีหวั หน้าจากพวกเขา เพื่อจะได้ ชี้แนะแนวทางท่ีถกู ต้องตามคาบญั ชาของเรา ในเม่ือพวกเขามีความ อดทนและพวกเขาเชื่อมนั่ ต่ออายะฮ์ทัง้ หลายของเรา” [อัสสัจดะฮ์ 32:24]

84 ‫َوىلَ ِكن ُكونُوا َرَِّبنِيَِْي ِِبَا ُكنتُْم تَُعلِ ُموَن الْ ِكتَا َب َوِبَا ُكنتُْم تَْدُر ُسوَن ۝‬ ความว่า : “หากแต่ (พวกเขาจะกล่าววา่ ) ท่านทงั้ หลายจงเป็นผู้ ท่ีผกู พนั กบั พระเจา้ เถิด เนื่องจากการที่พวกท่านเคยสอนคมั ภีรแ์ ละเคย ศกึ ษาคมั ภีรม์ า” [อาลิ อมิ รอน 3:79] ‫واناَربْفَُسََعكلََحاوَّمََِّْنثلقا‬،ًَْ‫ِلمَِىئِيحن‬،َ‫بََْْسرْنلفََِنَسَُجراٌمأََوااًَلََْتْنَلَّّْلنلََِلَإاِأَّرال‬،‫بيُِنُثَأَُْدِعَََلَخّبنااِطيِرَتمَعُصَُبَاَّعْيفَْيكَِعُحَكَدبوََْْمةَلماُما‬،‫قُجَوَِْاْمإحِهُللََبَِّبَنْاََِهّيلسَْع‬:‫را‬:‫ُبَص‬:‫هََعََققااقااَقِأاَلََِلللاخ‬.ُ،َْ‫ءَّمﷺََُدنِةافَلَف‬،َ‫نأَّلَهِلِلِمبَياأََجنًْْعاالَُحِد‬:َّ‫قنََُويااإِِفََلَّللََِقهماااَِْذ‬:‫ُنَنََعااحَاهَََُّهّلوَْللُثَقذاَُاباَعَمَأْنََعَلرَعِمهُِقنَُسبُْا‬:‫فََّّْلفِلةَْلِلنََوهَُلَُحيرُاأََِضَلﷺتَْنْصَِعْبي‬،‫أََدْوُشِحاَملَُيلارَِذننًيْاانَََُأف‬،‫ََرَلفلﷺَُجاَعَعًََينَُّْرْنسلاِرتيَُس‬-‫ا‬،َ‫اٍيقَف‬6َ‫ًّيلَّعِلَماْن‬1‫اأنقَََََمبِِّاَم‬ 61 – รายงานจากท่านหุซยั ฟะฮ์ บนิ อลั ยะมาน เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : แกนนาสองคนของคณะผแู้ ทนจาก (ชาวครสิ ตแ์ ห่ง) เมอื งนัจรอนได้ เข้าพบท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬เพ่ือจะทาการท้าให้ขอดุอาอ์สาปแช่งกัน (มุบาฮะละฮ์) หน่ึงในสองคนกล่าวแก่สหายของเขาว่า : อย่าทาเลย ขอ สาบานต่ออลั ลอฮ์ ถ้าหากว่าเขาคอื นบีจรงิ ๆ แลว้ เราไปสาปแช่งเขา เราจะ ไม่ประสบความสาเรจ็ ทงั้ รุ่นของเราจนถงึ ลูกหลานของเราสบื ไป ทงั้ สองจึง กล่าวแก่ท่านนบี ‫ ﷺ‬ว่า : พวกเรายอมให้ (ญชิ ยะห)์ ตามทท่ี ่านเสนอ และได้ โปรดสง่ คนทซ่ี ่อื สตั ยต์ ่อหน้าทไ่ี ปพรอ้ มกบั พวกเรา และอย่าสง่ ผใู้ ดไปกบั พวก เรานอกจากผทู้ ซ่ี ่อื สตั ย์ต่อหน้าทเ่ี ท่านัน้ ท่านนบี ‫ ﷺ‬จงึ กล่าวว่า : “แน่นอน

‫‪85‬‬ ‫‪ฉันจะส่งผ้ทู ี่ซื่อสตั ย์ต่อหน้าที่อย่างแท้จริง ไปกับพวกท่าน” บรรดา‬‬ ‫‪ ก็กล่าวข้ึนว่า :‬ﷺ ี‪เศาะหาบะฮ์ต่างก็อยากได้รับเกียรติน้ี แล้วท่านนบ‬‬ ‫‪“จงลุกข้ึนเถิด โอ้ อบูอุบยั ดะฮ์ บุตรของอลั ญรั รอห์” เม่อื เขาลุกข้นึ ยืน‬‬ ‫‪ ก็กล่าวว่า : “น่ี คือผู้ซื่อสัตย์ต่อหน้ าที่แห่ง‬ﷺ ์‪ท่านเราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫)‪ประชาชาตินี้” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 4380; และมสุ ลมิ : 2420‬‬ ‫اإأِفَََََُروهقََّلَ‪2‬بََّلداُجالِىِذتِﷺًََعل‪ُِ6‬هاايلََُهتُْا‪-‬كِللَُْلْملَّشَاوّاهُتَرالُهَْعَسينَِّْفحمََاِكَحةَْنََْلًّّديَبَِيأاَُمتسَْغرَ‪،‬سًي‪،‬دَيَُعَجَْاهخيَُُْْيدكووِأنََلرٌََحرووْيأنََُُّْكّبخلُِْهَجْتِونْاو‪ًَِ.‬نْبَلَنيُكَهُِكمقَأثَْْْياعلمَََسِملَْيَْْنفنَْعلطَِِلَْتَابناتََ‪ٍ:‬داَ؟لَُْهحأَُهافََيَْْفرََامنأِ‪ََ،‬يََّْقُِركّلأضيَاَفلَُُيَُّْسَنَبَُيقكللُُهاَع‪:‬باِووْالمََََعِهلََّانّللَإنيلِْىُْيُلََل‪َ:‬وُفِْعْيهيَََعِْهأجْذَمََْطنَيدْكاٌيعْهُ‪َِ،‬منَِهَعهَألََُ‪،‬اْفحَْنََ‪َُّ،‬عنأُُِىريفَلِِأَفَاََُتَرحُِّلْريعّلََبنَُِّسْبسّقِمبطََْعالِِاوهاَِاَُّمَن‪ّ،‬هَُللأَّلَََ‪ّ.‬لكأالَِافَل‪َََِْ،‬صَّوبَّّأرلباَبفَِلِرييَََحَُةخَحصِسهَطَّّر‪،‬وَااقلتَ‪،‬للِجَهُﷺنفَّهتََُفاَرٍَْنَوقَاَباقوُسَِازلَُْاَُّ؟سَبُِّليَوللَُِلبّلُفلََهخَُبغِيَْاََقاََلعاَْداَََِروسلِلَََُّّّْْاّلمولنُاٌلِّليُوّايَحي‪ََ:‬تَََِعخ‪:‬ووْلَْيَهَُِمرهََْيْﷺِدُُمسهَبىْس‪ََ،‬لوِورلََُِي‪:‬رٌمُهفُسَََُثُاّسَي‪َْ،‬وَّلُاَوّلَعلقلََُِْْرْيدعلاناَُسبعََُِِطاْيَّلَّلُوَهِّْلَِهََّلَّْلِلمك‪:‬ي‪،،‬‬ ‫‪62 – รายงานจากท่านสะฮลั บนิ สะอดั เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮฺ เล่าว่า :‬‬ ‫‪ ได้กล่าวในวนั สมรภูมิ คอ็ ยบรั ว่า : “แน่นอนฉันจะ‬ﷺ ์‪ท่านเราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫‪มอบธงแก่ชายผู้หนึ่ งที่อัลลอฮฺ์จะให้ชัยชนะด้วยมือเขา โดยท่ีเขา‬‬ ‫‪รกั อัลลอฮ์ฺและเราะซูลของพระองค์ แล้วอัลลอฮ์ฺและเราะซูลของ‬‬ ‫‪พระองคก์ ร็ กั เขา” มุสลมิ ทุกคนกน็ อนหลบั ในคนื นัน้ ดว้ ยความคดิ ทว่ี ่าใคร‬‬

86 ทจ่ี ะไดร้ บั ธง พอรุ่งเชา้ ทุกคนกร็ บี มุ่งไปหาท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬โดยหวงั ท่ี จะได้รบั ธงนัน้ แล้วท่านนบี ‫ ﷺ‬ก็ถามข้นึ ว่า “อะลยี ์ บนิ อบี ฏอลิบ อยู่ท่ี ไหน?” พวกเขากต็ อบวา่ : โอท้ า่ นเราะซูลุลลอฮฺ์ เขาเจบ็ ตาอยู่ แลว้ พวกเขาก็ ไปเรยี กเขามา แล้วเขาก็ถูกนาตวั มา ท่านได้ถ่มน้าลายลงท่ตี าทงั้ สองของ อะลยี พ์ รอ้ มกบั ดุอาอ์ใหห้ าย แล้วตาของเขาก็หายเจบ็ ราวกบั ไม่เคยเจ็บมา ก่อน แลว้ จงึ มอบธงแก่เขา อะลยี ก์ ล่าวว่า : โอท้ ่านเราะซูล จะใหฉ้ ันจะต่อสู้ กบั พวกเขาจนกว่าเขาจะเป็นเหมอื นเราเลยหรอื ไม่? ท่านนบี ‫ ﷺ‬กต็ อบว่า “ท่านจงเดินทางไปโดยไม่ต้องรีบเร่ง จนกระทงั ่ เม่ือท่านถึงยงั สถานท่ี ของพวกเขา ท่านจงเชิญชวนพวกเขาสู่อิสลาม จงบอกถึงหน้าท่ีท่ีพวก เขาต้องปฏิ บัติ ต่อสิ ทธิ ของอัลลอฮฺ์ ฉันขอสาบานต่ออัลลอฮ์ฺว่า หากอลั ลอฮ์ฺทรงให้ทางนาแก่ใครสกั คนหนึ่งเพราะท่านเป็ นสาเหตุนัน้ ย่อมดีสาหรบั ท่านมากกว่าการได้รบั อูฐแดง (ท่ีมีราคาแพง) เสียอีก” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 3009; และมุสลมิ : 2406) ٌ‫ِتََلاأَْمتََُرزا اُلََّّللِطَاَوئُِهَفْةم‬:ْ‫ﷺ َيحََُّّقتوَُلَي‬،‫ْنَوَُمَِسَخْْعسَلِذلٌَمُهتُْمَرأَُْسووَلَخااَلََّّلَفلُِه ْم‬:‫خاَرََّلّللاُجهُيََعاْنلْبُهضُُُّرَقَُخهااْمَِرل َُّمي‬،‫اِضََّّلأَلِي‬.‫ّموَِنتَع ْقَنعَلاَئُِمىَمَعةااًلَِونّيَِابَةَْمِسَِرر‬-َ‫هأُُر‬6ِ‫اْن‬3َ‫ِمظ‬ 63 – รายงานจากท่านมุอาวยิ ะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า : ฉนั ได้ ยนิ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “กลุ่มหนึ่งจากประชาชาติของฉัน จะยงั คงยืนหยดั ในคาบญั ชาของอลั ลอฮ์ฺ ผ้ทู ี่ทอดทิ้งหรือต่อต้านพวก

87 เขาไม่อาจทาอนั ตรายใด ๆ แก่พวกเขาได้ จนกว่าบญั ชาของอลั ลอฮ์ จะมาถึงในขณะท่ีพวกเขายงั คงยืนหยดั ในหลกั การอย่างเปิ ดเผยแก่ สายตาของผ้คู น” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 3641; และมุสลมิ : 1037) ُ‫ي ٍَلَسضاىأُتََماَزابَْراُُءلن‬:‫ْمﷺفََعييََلَْنُقِزىوُلُلبَ ْعِع‬:‫َلَنّْعقَِاَّبَضَلُك‬،‫ِقْعيَإِا ََُمّنتِةاب‬،‫ِمَلَااَلِْس‬:‫و‬:َْ‫ِريََعوفْنََُنميَهُإُِْقسقلََلِواىٌمَُللي‬،‫ِدَعختاَلََرََّعّلاىِلجَهُالَرْاْللَِْضبَُِصقَيَِخلااظََِلرَاَّّنَلُلُِاّهي‬،‫ُوهَعَْْبمنأ‬.ُ‫ اِمََّعَﷺّلِْلنْنفَأيََُهَّمُقَجِذِاوهِتبُِلِاريُْأََقبلَُِْامّمتِِنيةَلُر‬-َ‫ََفمةٌة‬6‫ْْراكَْئِِيَر‬4َ‫تََمط‬ 64 – รายงานจากทา่ นญาบริ บนิ อบั ดุลลอฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮฺ เล่า วา่ : ฉนั ไดย้ นิ ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬ไดก้ ลา่ ววา่ : “กลุม่ หนึ่งจากประชาชาติของฉัน จะยงั คงยืนหยดั ต่อสู้บนสจั ธรรม และมีชยั (เหนือศตั รู) จนกระทงั ่ วนั กิยามะฮฺ์ ท่านกล่าวว่า “แล้วนบีอีซา บุตร มรั ยมั จะลงมา แล้วหวั หน้า ของพวกเขาจะกล่าว (แก่นบีอีซา) ว่า : มาเถิด ท่าน โปรดนาละหมาด ให้กบั พวกเรา แต่ท่าน (นบีอีซา) จะกล่าวว่า : ไม่ แท้จริงส่วนหนึ่งจาก พวกท่านจะเป็ นผู้นาให้กับอีกบางส่วน เป็ นเกียรติจากอัลลอฮ์แก่ ประชาชาตินี้” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี :์ 156; และมสุ ลมิ : 1923)

88 ‫عن‬.‫وِِرَفمفََايََوولْآتَتِْنْقِجييَتََاهِهِماَمََُِة‬،ْ‫وَْتنَُراَََُايَُتكْْاُمْْملِءُُرََمَنَاعِبُلرِْنَبّرلْبِاَُجَملْرِْعَُلحمُرْناويهََُك‬:ََ‫ُيكََلْنَُودأ‬،‫َأْلنُِفَفايََََّّكلَُدلو؟َلواُرأَلَْيآَكتﷺِيََمِسهقَاا‬،‫لْالََمَمَرنّاْعاُسُرِرووَش‬،‫قاَُتَّأَّلأَلُقآْْيتَُماَعُبرفُْنُُكهَُهُْملأَُِنَِفبّن‬:ُ ‫لتَُْسْنِوضلُِكَدٌَنمْنَلِي‬:‫ََمَيَةَلَوُقُمفََور‬،‫لىهَُنُّمااْنَِعلِْرفبَُْكناِرََعخلألََاُ؟نّْياِرَِهسِقرَُاّياف‬-ْ‫َقاجال‬6ُ‫ُهخْْلنرل‬5‫أأَفََعْي‬ 65 – รายงานจากท่านอุสามะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮฺ เล่าว่า ท่าน เราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “มีชายคนหน่ึงถกู นามาในวนั กิยามะฮ์ แล้วถกู โยนลงไปในนรก ไส้ของเขาได้ทะลกั ออกมาในนรก ด้วยเหตุ นัน้ เขาจึงเดินลากไส้เวียนอยู่ในนรกดงั่ เช่นลาที่เดินรอบเคร่ืองวิดน้า ของมนั แล้วชาวนรกก็มามุงดูเขาแล้วกล่าวว่า : โอ้ชายคนนั้น เกิด อะไรข้ึนกบั ท่าน? ท่านเคยใช้ให้พวกเราทาความดีและห้ามพวกเรา ไม่ให้ทาความชวั่ มิใช่หรือ? แล้วเขากต็ อบว่า : ฉันเคยใช้ให้พวกท่าน ทาความดีแต่ฉันไม่เคยทา และห้ามพวกท่านมิให้ทาความชวั่ แต่ฉัน กลบั ทามนั เสียเอง” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 3267; และมสุ ลมิ : 2989)

89 บทที่ 13 การเป็นแบบอย่างในการยึดมนั่ ต่อคาสอนของศาสนา และการแสดงความรกั ต่อบุคคลท่ีมคี ณุ ลกั ษณะเช่นนี้ อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫َوَم ْن أَ ْح َس ُن قَْوًلا َِّمّن َد َعا إِلَى ٱََّّلِل َوَع ِم َل ىَصلِ ًحا َوقَاَل إَِنَِّن ِم َن ٱلْ ُم ْسلِ ِمَْي ۝‬ ความว่า : “และผ้ใู ดเล่าจะมีคาพูดที่ดีเลิศย่ิงไปกว่าผ้เู ชิญชวน ไปสู่อลั ลอฮ์ และเขาปฏิบตั ิงานที่ดี และกล่าวว่า แท้จริงฉันเป็นคนหนึ่ง ในบรรดาผ้นู อบน้อม” [ฟุศศลิ ตั 41:33] ‫َو َجَعْلنَا ِمنْ ُه ْم أَئَِّمةً يَ ْه ُدوَن ِبَْمِرََن لََّما َصَْبُواْ ۖ َوَكانُواْ بََِٔايىَتِنَا يُوقِنُوَن ۝‬ ความว่า : “และเราได้จดั ให้มีหัวหน้าจากพวกเขา เพ่ือจะได้ ชี้แนะแนวทางท่ีถกู ต้องตามคาบญั ชาของเรา ในเมื่อพวกเขามีความ อดทนและพวกเขาเชื่อมนั่ ต่ออายะฮ์ทัง้ หลายของเรา” [อัสสัจดะฮ์ 32:24]

90 และไดอ้ ลั ลอฮไ์ ดต้ รสั ถงึ คาวงิ วอนของผศู้ รทั ธาวา่ : ‫َوا ْجَعْلنَا لِْل ُمَتِّقَْي إَِماًما ۝‬ ความว่า : “(พวกเขากล่าววิงวอนว่า) และโปรดทรงทาให้เรา เป็นแบบอยา่ งแก่บรรดาผยู้ าเกรงด้วยเถิด” [อลั ฟุรกอน 25:74] ‫َد َعا إِلَى ُه ًدى َكا َن‬ ‫وذَِرلَِِمه ْْمنَك‬:‫اَعَُمْكلاَْنْسَْنلِجأٌَمِِربَعِلَمْيثُْهِهَرلُيَِْمرأُةَْنُجَراوِِْضرِلَُْيَِمثاَْنَِّّمللُثْتَبُِلَعَعْنهُآهَََُلثأَاَِمّنيَنَْمَرُقُْسنوتََُصبلَِعاَهَذَُّلِّللَِلاَك يَِمﷺنْ ْنُققَاأَُلُصُج‬ -66 .‫آََوَثَمِمْنِه ْمَد َعاَشْيإِئًلاَى‬ ‫َِمللَْنٍة‬ ‫َشْي ئًا‬ ُ‫لَه‬ ‫ِم ْن‬ ‫َض‬ ُ‫أخرجه‬ 66 – รายงานจากท่านอบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “ผ้ใู ดเชิญชวนไปสู่แนวทางท่ีถกู ต้อง เขากจ็ ะได้รบั ผลบุญเท่ากบั ผลบุญของผ้ปู ฏิบตั ิตามคาเชิญชวนของเขา โดยท่ีผลบุญของเขาเหล่านัน้ ไม่ได้ขาดหายไปแต่ประการใด และผ้ใู ด ที่เชิญชวนความหลงผิด เขาจะได้รบั ผลบาปเท่ากบั ผลบาปของผ้ปู ฏิบตั ิ ตามคาเชิญชวนของเขา โดยท่ีผลบาปของเขาเหล่านั้นไม่ได้ขาด หายไปแต่ประการใด” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2674)

91 ً‫ن‬،‫ ْيُِسمَءنٌّْة‬،‫ْنَم يَْنَمْن ُْقنَع ِمََسصَلَّنِمبِهَْنِافأُِماُجْْنِلوِبرَِْهسْعَْمِدلِهِمَش‬:َ‫لِْازٌَمَُِّرمّلَلِهْان َوَغِْيوﷺِْرزُرأ‬،‫ِمقَأكَلااَخبلَِنهرَاَجرَعبهَُلَُسْْعيُومِهَدُلهُْسِو‬.،ُ‫ََرألَِْمِوضََوزاأََيِرُسِْجَهنّاُْرَمةًَّّللَُمََشسْنيَِعْئَيْنةًءَعٌه‬،‫س َيََّعفنَنْلَُْنقهُِفأَََاجصْجِْرُِيلرِمَهِرْاسْن‬،َ‫ْن‬-ً‫نَأَة‬6‫َْميِرَْسن‬7‫َوَغَح‬ 67 – จากท่านญะรรี เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮฺมา เล่าว่า ท่านเราะซูล ‫ﷺ‬ ไดก้ ล่าววา่ : “ผ้ใู ดริเริ่มทาข้นึ มาในอิสลาม ซ่ึงแบบอยา่ งที่ดี เขาจะได้รบั ผลบุญของการกระทานัน้ และได้รบั ผลบุญของคนท่ีปฏิบตั ิตามหลงั จากเขาได้ โดยไม่มีส่ิงใดบกพร่องลงเลยจากผลบุญของพวกเขา และ ผ้ใู ดริเร่ิมทาข้ึนมาในอิสลาม ซึ่งแบบอย่างที่เขาจะได้รบั บาปของการ กระทานัน้ และได้รบั บาปของคนที่ปฏิบตั ิตามหลงั จากเขา โดยไม่มีสิ่ง ใดบกพร่องลงไปเลยจากบาปของพวกเขา” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 1017) ‫ولَفَََِكِسُسئِْْعنلُوياَُتْقفَبَِأَرفُْستَُضْوواَاللْبِاعِغََْلَّْيّلَِلِمر‬:َ،‫لتَبْأإَِلِناذَخاريَعََجلْْْمقهُبِِيرُاْبولْبُُِقضبْ َخاِناَعلْاِارعِلِلْْلًُّيَعمَمااَاوانُْمَُِّتِصتََْزاسَذلَِرًعٌمااِلضَنّياََيْن تَاُسََِّزّلعُلُُرهُُؤَعوِنْمًسُْهنا َماالُْجعَِقَّهبَاااًَلِدلا‬.‫دَّنَضاُلََّاَّحّلوَاَلَِّّّّل‬،ِِ‫اَعَْبوِءأَإ‬:‫ضفَُقالَْعوَضُُعُلّْلنلَواَم‬-َ‫ِي‬،6‫ْلْبٍﷺم‬8‫بِِعَق‬ 68 – จากทา่ น อบั ดลุ ลอฮ์ บนิ อมั ร์ บนิ อลั อาศ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุมา เล่าว่า : ฉันได้ยินท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “แท้จริงพระองค์

92 อัลลอฮ์จะไม่นาความรู้กลับไปโดยถอดมันออกจาก ปวงบ่าว แ ต่ อัล ล อ ฮ์ จ ะ น า ค ว า ม รู้ ก ลับ ไ ป ด้ ว ย ก า ร เ สี ย ชี วิ ต ข อ ง บ ร ร ด า ผู้รู้ จนกระทงั ่ พระองค์ไม่ให้มีผ้รู ้คู นใดหลงเหลืออยู่ ผ้คู นกจ็ ะตงั้ ผ้นู าที่โง่ เขลา เม่ือ (ผ้นู าเหล่านั้น) ถกู ถาม พวกเขาก็จะชี้ขาดโดยปราศจาก ความรู้ ดงั นัน้ นอกจากพวกเขาจะหลงทางแล้ว ยงั นาพาผ้อู ่ืนหลงทาง อีกด้วย” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 100; และมสุ ลมิ : 2673) ،:‫وَمﷺأَﷺَّْنت‬:‫رْلَسقَنلُِّاسَوِأٌمََوِللبَْرهُُج‬،‫ََمِولَُمرَفوََا‬،َ‫ساّباِربَِاَُعوََّيقَِّةعُّلْول‬،ّ‫ أبِإَِّلﷺخَاشﷺرَْوأَأيَجٍََِِءعهبُنْانفبََألَُْبُراِْكحلَحٍَرخنََُا‬،‫نََّبا‬.ِ‫ِحَألََفسَاُأَْعَّمبَاَملاَاشللفَِاَنهِّْلِيرَِْنمَّْءَّبح‬:‫ألُِل‬:ْ‫َمأَفَنَقََْلرأَاَُِِجََنبٌِلسًَث‬،‫َعَلّن‬:َْ‫ْنَلْهٌُلسقََهأََااأ‬،‫ْعحاابَََََّدْبَّللولْإُِدأََْننتَََعت‬،َْ‫أََْأيمَق‬،‫ٍِْحَسعببََوْبَمإََِمراَّيَْذَِنتضاُه‬:‫َمَع؟َعَعأَنُْقََهْمناْمََْنأتَلنَِِأَبَُم‬:ُ‫َمة‬-‫اتَلَنَع‬6‫َُقكَّاسَو‬9ْ‫اأأفَََلن‬ 69 – จากท่านอนัส บนิ มาลกิ เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า มชี ายคน หน่งึ มาหาทา่ นนบี ‫ ﷺ‬แลว้ กลา่ วว่า : เมอ่ื ไหรจ่ ะถงึ วนั กยี ามะฮฺ? ท่านถามว่า : “แล้วท่านได้เตรียมอะไรไว้บ้าง สาหรบั วนั กิยามะฮ?์ฺ ” ชายผนู้ ัน้ ตอบว่า : ไม่เลย เวน้ แต่ความรกั ต่ออลั ลอฮฺแ์ ละเราะซูลของพระองค์ ‫ ﷺ‬ท่านตอบว่า : “ท่านกจ็ ะได้พานักอยกู่ บั คนท่ีท่านรกั ” อนสั กลา่ วว่า : ดงั นนั้ เราไมเ่ คยมี ความยนิ ดใี ด ๆ (หลงั จากการเขา้ รบั อสิ ลามของเรา) มากยงิ่ กวา่ คากลา่ วของ ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬ทว่ี า่ : “ท่านจะได้พานักอยูก่ บั คนที่ท่านรกั ” อนสั กลา่ วต่อไป

93 วา่ : ดว้ ยเหตุน้ี ฉนั จงึ รกั ทา่ นนบี ‫ ﷺ‬รกั อบูบกั ร์ และรกั อมุ รั เพราะฉนั หวงั ว่า ฉันจะไดอ้ ย่พู รอ้ มกบั พวกเขา (ในวนั อาคเิ ราะฮฺ)์ เน่ืองจากความรกั ทฉ่ี นั มตี อ่ พวกเขา ถึงแม้ว่าฉันไม่ได้กระทาความดีเท่ากับท่ีพวกเขากระทาก็ตาม (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 3688; และมสุ ลมิ : 2639) ‫ َلا َُِيُبّ ُه ْم إَِّلا‬: ‫أََنّهُ قَاَل ِْف اْلَنْ َصاُر‬ ‫ َعفَِنَم اْنلَنّأَِِبَحَبّ ُه ْمﷺ‬،‫اَعلْبَُْونَلَخااالِيرََُْْبُّباّيغِِءَوُضَُمرُهِْسْضملَِإيٌمَِّلااََّّللُُمنَاَعفِْنٌهُق‬،ُ‫ه‬-‫ٌجن‬7‫ْخؤِمر‬0‫أُم‬ .ُ‫أَ َحَبّهُ اََّّللُ َوَم ْن أَبْغَ َض ُه ْم أَبْغَ َضهُ اََّّلل‬ 70 – จากทา่ นอลั บรั รออ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮฺ เลา่ ว่า : ท่านนบี ‫ ﷺ‬ได้ กลา่ วถงึ ชาวอนั ศอรว่า : “ชาวอนั ศอรนัน้ จะไมม่ ใี ครรกั พวกเขานอกจาก ผ้ศู รทั ธา และจะไม่มีใครเกลียดชังพวกเขานอกจากคนกลบั กลอก (มุนาฟิ ก) ดงั นัน้ ใครกต็ ามที่รกั พวกเขา (หมายถงึ ชาว อนั ศอร) อลั ลอฮ์ฺ กจ็ ะรกั ผ้นู ัน้ และใครกต็ ามท่ีเกลียดชงั พวกเขา อลั ลอฮฺ์กจ็ ะเกลียดชงั เขาผนู้ ัน้ เช่นเดียวกนั ” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 3783; และมสุ ลมิ : 129)

94 บทท่ี 14 การเอาใจใส่ต่อเยาวชนโดยเฉพาะเยาวชนที่มีความรู้ และการสนับสนุนให้พวกเขามบี ทบาทในการรบั ใช้อิสลาม อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫إَِّنُْم فِتْيَةٌ آَمنُوا بَِربِهِْم َوِزْدََن ُه ْم ُه ًدى ۝‬ คว า ม ว่ า : “แท้จริ งพวกเขาเป็ นชายหนุ่มที่ศรัทธาต่ อ พระเจ้าของพวกเขา และเราได้เพิ่มแนวทางท่ีถกู ต้องให้แก่พวกเขา” [อลั กะฮฺฟิ 18:33] อิบนุ กะษีร กล่าวว่า อลั ลอฮ์ ตะอาลา ได้ตรสั ถึงพวกเขาว่าเป็น “คนหนุ่ม” ซง่ึ เป็นวยั ทย่ี อมรบั สจั ธรรมไดง้ า่ ยกว่าและเปลย่ี นแปลงตวั เองได้ เรว็ กว่าเม่อื เทยี บกบั ผู้ใหญ่ซ่งึ หวั แขง็ และยดึ ตดิ กบั ความเท็จทต่ี วั เองนับถอื มานาน น่ีจึงเป็นเหตุผลท่ีว่าทาไมส่วนใหญ่ของผู้ท่ีตอบรบั การเชิญชวน ของอลั ลอฮแ์ ละทา่ นเราะซูล ‫ ﷺ‬จงึ เป็นเยาวชนคนหนุ่มสาว ขณะทส่ี ว่ นใหญ่ ผอู้ าวุโสในเผ่ากุรอ็ ยช์ยงั คงด้อื ดงึ อย่ใู นศาสนาเดมิ ของตนต่อไป และมเี พยี ง จานวนน้อยเท่านัน้ ทเ่ี ขา้ รบั อสิ ลาม ดว้ ยเหตุน้ี อลั ลอฮ์ ตะอาลา จงึ บอกใหร้ ู้ ว่าบรรดาชาวถา้ นนั้ เป็นเยาวชนทอ่ี ายุยงั น้อย

95 ‫قَالُواْ ََِس ْعنَا فًَّت يَْذُكُرُه ْم يَُقا ُل لَٓهُۥ إِبْىَرِهي ُم ۝‬ ความว่า : “พวกเขากล่าวว่า : เราได้ยินเดก็ หนุ่มคนหน่ึงกล่าว ตาหนิรปู ปัน้ เหลา่ นี้ เขามีชื่อว่าอิบรอฮีม” [อลั อนั บยิ าอ์ 21:60] ‫ُنأ فِختْ يرَاجٌنه‬.‫بِِهﷺإِيمََاوًََنْن‬ ‫ُكَنّا َم َع الَنِِّب‬ :‫َعْنهُ قَاَل‬ ‫فََعتَ َْعنَلّ ْمُنَجاْن ُادِْلِيبمَابَْنِنقَْبَعَْبل ِدأَ ْانََّّلنَلِتَ َعََرلَّمِض اَليُْقاَْرآَّّللَُن‬ -71 ‫الُْقْرآ َن فَاْزَد ْدََن‬ ‫َُثّ تََعَلّ ْمنَا‬ ٌ‫َحَزا ِوَرة‬ .‫ابن ماجه‬ 71 – รายงานจาก ญุนดุบ บนิ อบั ดุลลอฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าววา่ : “พวก เราอยู่กับท่านนบี ‫ ﷺ‬ซ่ึงในตอนนั้นเรายังอยู่ในวัยเด็กใกล้จะบรรลุ ศาสนภาวะ เราไดเ้ รยี นรู้ความศรทั ธาก่อนทจ่ี ะเรยี นรอู้ ลั กุรอาน หลงั จากนัน้ เราก็ได้เรียนรู้อัลกุรอาน ความศรัทธาของพวกเราจึงเพ่ิมพูนข้ึนด้วย อลั กุรอาน” (บนั ทึกโดยอบิ นุ มาญะฮ์ : 61; ชยั ค์ อลั อลั บานีย์กล่าวว่าเป็น หะดษี เศาะฮหี ใ์ น เศาะฮหี ์ อบิ นิ มาญะฮ)์ ‫عةٌَويََُروَِظرُجُلُّجٌُله ٌْلمطَاَلََّبَّقلَلْتُْلهبُُِهُافْمُمَرأَِظَعةٌَلِلِّهٌقذَايَِْوُفَتم‬،َ،‫َعلَاْيَََّسِّهلبِْل‬:ِ‫َوهُاَشَْعاجتَْنٌَمّباَعلاَننَََِِّعشبلَأَْيِهِفَﷺوتَقََِفعاَبَّرَاقَلاَدة‬،‫لِلَعْن‬،ََّّ‫َرِنةَإَمََرتاَاِمٌضَِّبَيَعِاَفدَّّلٌلاُل‬:‫أََِِظوبُلَّرهُُجُهََريْل‬ ‫َّل َعإَِّلْنا‬-‫ِظ‬72‫َلا‬ ،‫الْ َم َسا ِج ِد‬

96 ‫َما‬ ُ‫ِِشَالُه‬ ‫َص َأّد َخقرفَجأَهُْخالَْفبُا َهَخااِرَُحّيَّّتَوُمَلاْسلِتٌَمْعلََم‬.ُ‫َض َوَْترُجَعيٌْلنَاتَه‬،َ‫أََخَخاالِيًاُففَاَفََّاّلل‬ ‫إِِن‬ ‫ر‬:َ‫َجَاَوٍَرلُجفَلٌَقاَذَلَك‬،ُُ‫تَُمْنْنِفِصُق يٍَمِبينَُهو‬ َ‫اََّّلل‬ 72 – รายงานจากท่านอบูฮุรอ็ ยเราะฮฺ์ เราะฎิยลั ลอฮฺอนั ฮุ เล่าว่า : ทา่ น นบี ‫ ﷺ‬ไดก้ ลา่ วว่า : “บคุ คลเจด็ ประเภทท่ีอลั ลอฮจฺ์ ะทรงให้พวกเขา อยู่ใต้ร่มเงาของพระองคใ์ นวนั ท่ีไม่มีร่มเงาใด ๆ นอกจากร่มเงาของ พระองค์ คือ : ผ้นู าที่ผดุงความยุติธรรม คนหนุ่มที่เติบโตด้วยความ ขยนั ทาอิบาดะฮต์ฺ ่ออลั ลอฮ์ บคุ คลท่ีมีใจผกู พนั กบั มสั ยิด บคุ คลสองคน ที่มีความรกั ต่อกนั เพื่ออลั ลอฮฺ์ เขาทงั้ สองจะคบหากนั และจะแยกจาก กันในหนทางของอัลลอฮฺ์ ผู้ชายท่ีถูกผู้หญิงที่มีฐานะร่ารวยและมี หน้ าตาท่ีสวยงามชวนให้กระทาผิดประเวณี แต่เขาปฏิ เสธและบอกกบั นางวา่ แท้จริงฉันเกรงกลวั อลั ลอฮ์ฺ บุคคลท่ีบริจาคทานโดยปกปิ ดมนั ไว้ อย่างเงียบ ๆ (ไม่ป่ าวประกาศ) จนกระทงั ่ มือข้างซ้ายของเขาไม่ร้ใู นส่ิง ที่มือข้างขวาได้แจกจ่ายไป และบุคคลท่ีนึกถึงอลั ลอฮ์ฺโดยลาพงั และ ร้องไห้ออกมาด้วยความสานึกผิดต่อพระองค์” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 1423; และมุสลมิ : 1031) [[คนกลุ่มทีส่ องทีจ่ ะได้รับสิทธิให้อยู่ในร่มเงำของอัลลอฮฺ์ คือ ‫ شَا ٌّب نَشَأَ ِِف ِعبَادَِة اََّلِّل‬กลุ่มเยำวชนทงั้ ชำยและหญิงทีศ่ ึกษำหำควำมรู้ใน บทบญั ญตั ศิ ำสนำ กลุ่มเยำวชนทงั้ ชำยและหญงิ ทตี่ ลอดชวี ติ วยั หนุ่มวยั สำว ของเขำนัน้ เตบิ โตมำกบั กำรศกึ ษำหำควำมรใู้ นบทบญั ญตั ศิ ำสนำ แลว้ เขำก็ นำควำมรู้มำปฏิบัติ ปฏิบัติในสิง่ ทีเ่ ป็นอะมัลศอลิหฺ ปฏิบัติอิบำดะฮ์ อยู่

97 อย่ำงสมำ่ เสมอ มีควำมเข้มแขง็ ทจี่ ะยนื หยดั อยู่บนหลักกำรศำสนำ แล้วก็ ช่วยเหลอื งำนศำสนำ ชว่ ยเหลอื งำนของสว่ นรวม หำกใครทกี่ ำลงั อยู่ในช่วงของเยำวชนทงั้ ชำยและหญิงอยู่ในขณะน้ี ขอใหท้ ำ่ นไดใ้ ชช้ วี ติ ในวยั น้ีของทำ่ นตำมบทบญั ญตั ศิ ำสนำ เพอื่ จะไดม้ โี อกำส ได้เก็บสะสมร่มเงำในส่วนน้ีไว้เป็นของตัวเองก่อน ..ก่อนทีจ่ ะไม่มีโอกำส เพรำะหลุดพ้นจำกวยั ของเยำวชนแลว้ ในส่วนของคนทเี่ ป็นผูใ้ หญ่แลว้ เลย ช่วงเยำวชนมำแลว้ และชวี ติ ในวยั เยำวชนของท่ำนไดด้ ำรงตนอย่ใู นเงอื่ นไข น้ี กเ็ ทำ่ กบั ทำ่ นไดส้ ะสมร่มเงำในสว่ นน้ีไวแ้ ลว้ เชน่ กนั อนิ ชำอลั ลอฮ์ กน็ ับเป็น กำไรของท่ำน ส่วนผู้ใหญ่ทีพ่ ลำดจำกกลุ่มน้ีไปแล้ว โดยทีไ่ ม่ได้ใช้ชีวิตในช่วง เยำวชนตำมบทบัญญัติศำสนำ ก็ขอให้ท่ำนได้ขออภัยโทษต่อ อัลลอฮ์ ซุบฮำนะฮวู ะตะอำลำ และพยำยำมไขว่ควำ้ หำหนทำงใหต้ วั เองไดเ้ ป็นผทู้ อี่ ยู่ ในกลุ่มอนื่ ๆทเี่ หลอื – ผแู้ ปล]] ‫ء‬.‫َهبُالْاَِمعلغُْْنبَُْنهُلَخُماَوَسِرََعلُْهاّْينِلَيَوَاومَِبُْيمَّّنلِلِِنِْهسلَِلٌمغاَُسَْعألٍُدمٌوثِاُرَلوَعبَِّسنَْان ِِعصيَيِدَِسباِيِرِهِمَْنرأَِْضَشكيََايأٌَاخََحَّّلفًَلدُاَقاَعقََْنالهَُلِلْلأَغُفََّنَتَلَلَِّمرهُُأسَََرَوتَُْسَذلوُناَُلَّّلِِلالََّّلأِلَ ْنﷺأُأُْعﷺِِتطَِفَبيِ يََشَهَِدراُؤهَِلاٍِب‬-‫ِرَلج‬7‫َقخَشار‬3ََ‫أفف‬

98 73 – รายงานจากท่านสะฮล์ ฺ บนิ สะอดั เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ ไดเ้ ลา่ วา่ : มคี นนาเคร่อื งด่มื มาให้ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬แลว้ ท่านกด็ ่มื มนั และทางขวาของ ท่านก็มเี ด็กคนหน่ึง ขณะท่ที างซ้ายของท่านมผี ู้อาวุโสหลายคน ท่านจงึ ได้ กล่าวกบั เดก็ น้อยคนนัน้ ว่า “เธอจะอนุญาตไหมที่ฉันจะให้คนเหล่านี้ด่ืม ก่อน?” เด็กน้อยคนนั้นก็กล่าวว่า : ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ์ โอ้ ท่าน เราะซูลุลลอฮ์ ฉันจะไม่ยอมเสยี สละส่วนของฉันท่ีได้จากท่านให้กับผู้ใด เดด็ ขาด เขาเล่าว่า : แลว้ ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬กย็ ่นื เคร่อื งด่มื นัน้ ใหเ้ ขาดว้ ย มอื ของท่านเอง (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 5620; และมุสลมิ : 2030) .‫َلَِدسيأَلهًُّقَْمنا‬:‫نّلىاإااللَِْلنّسنهُُِإّبكعَِالَّليَنهﷺبََْْعول‬،ََ‫يُِفابََصقََّّلالاّلِل‬،‫االأََرنتِّواِِهَحُّْب‬،‫سذانبَِلَعَقَفْبِمإَثلُْنم‬:ِ‫هَرَمةِاُوضإأبقاََِّينلاَنِّهَالهِم‬،ُ‫ضنُلَنّوَفيَاَناطََََِّعسّلِلُفَنإَِإَعبََْنّلمْعا‬،‫كعُنْبأتَُمَْنَمَرح تََزيَِْبرطٍْدعُِا‬.ُ‫ََّّلوَلِنأُمُفاَقلسَْبْساْلِِدمَنَمٌمْةَن‬،‫َلّْمفبَُْنروإَإخمَعاعْْبانلِريَرِدتُِّيهكِهاَام‬،ِ‫وَارهُةِوأَاَع‬-‫اج‬،ُ‫رمن‬7‫ْعطْخِلثًعُا‬4ََِْ‫ألتب‬ 74 – รายงานจากท่านอบั ดุลลอฮ์ บนิ อุมรั เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุมา เล่าว่า : ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬ไดจ้ ดั ตงั้ กองทพั ขน้ึ มากองหน่ึงและไดแ้ ต่งตงั้ อุสามะฮ์ บนิ ซยั ด์ เป็นแมท่ พั มคี นจานวนหน่งึ กล่าวหาวา่ เขาไมเ่ หมาะสมท่ี จะเป็นแม่ทัพ ท่านนบี ‫ ﷺ‬จึงกล่าวว่า “ท่ีพวกท่านกล่าวหาเขาว่าไม่ เหมาะสมท่ีจะเป็นแม่ทพั นัน้ (ไม่ถกู ต้อง) และก่อนหน้านี้พวกท่านกเ็ คย

99 กล่าวหาพ่อของเขา (ในเรื่องเดียวกนั ) มาแล้ว ขอสาบานต่ออลั ลอฮ์ แท้จริงเขา (ซยั ด์ พ่อของอสุ ามะฮ)์ เหมาะสมอย่างยิ่งต่อการเป็นแม่ทพั และเป็ นหน่ึงในบรรดาคนท่ีฉันรกั มากท่ีสุดด้วย และนี่ (อุสามะฮ์) คือ คนที่ฉันรกั มากท่ีสุดรองลงมาจากเขา” (บนั ทกึ โดย อลั บุคอรยี ์ : 3730; และมุสลมิ : 2426) ปรากฏวา่ ขณะนัน้ อุสามะฮย์ งั เป็นวยั รุน่ ซง่ึ อายยุ งั ไมถ่ งึ 20 ปี ‫ةُلةُْو\"لُمََهفعََفاَْْسنَلَكلِلََِّرامِْمْوبهاْ تِنُُكَُْْنتخؤَِعُرأَتََْجمتْنَرأُقُُأتَُْلكَترَتَلََمَََِضههكَااَلعَّيَمأََُككاَِاَََّوبّلّلَُلَنَُثّقُأَِْلَعأحَْنبَُحٍُُْهوتيََّمببَََِايبِْإِكْقذَأٍََِاربََِّلنتََلاَوِمهَُرقَعُبِْانهَََومَاقَلُرَكَعَوََرذفَلَاِاُلَسفََّوموَاَُنكَتُلَْفذَالاََُِّّْتسّليِلقََاَتَيوََرلَأكَقَََلّّنﷺَََمهَمااااأَالفََْمَقخَنّنَِاَْوبُْقََعَخلولََِعِةنُانلَِإِقنََّبِفّلاُِاَّبَلشنَأَْفََِجمَانِرسةٍﷺَمَلْيَنَم\"ثَأََعأَِلُهََرَّنهََََكيكاا‬-‫ْختخَلَلَاُق‬7ُْ‫نثَّْنّنل‬5ََ‫ااأََملل‬ ‫ ومسلم‬،‫ أخرجهُ الْبُ َخاِر ُّي واللفظ له‬.‫َوَلا أََِب بَ ْكٍر تَ َكَلّ ْمتَُما فَ َكِرْه ُت‬ 75 – รายงานจากท่านอบิ นุ อมุ รั เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮฺมา เลา่ ว่า : ท่าน เราะซูล ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “พวกท่านจงบอกฉันซิ ถึงต้นไม้ต้นหน่ึงซ่ึงมนั เหมือนกบั คนมุสลิม ผลของมนั จะออกมาทุกกาลเวลาโดยอนุมตั ิของ พระเจ้าของมนั เป็ นต้นไม้ที่ไม่พลดั ใบ” แล้วฉันนึกในใจว่ามนั คือต้น อนิ ทผลมั แต่ฉนั อายทจ่ี ะตอบโดยมอี บูบกั รแ์ ละอุมรั อยู่ในวงสนทนาดว้ ย ครนั้ เม่ือทัง้ สองไม่ตอบ ท่านนบี ‫ ﷺ‬ก็เฉลยให้พวกเราว่า : “มันคือต้น อินทผลมั ” และแล้วเม่ือฉันได้กลับออกมาพร้อมกับพ่อ ฉันจึงพูดว่า :