150 สทังรคัพมยสอลัมลบอัตฮิตฺตอรงสั สใูญนคเสมั ียภไีรปอ ลั สกรุราองาคนวคาวมาเมสวียาห:ายกับสังคมและสมาชิกใน ผูศรัทธาทั้งหลาย! ท่ีจริงสุราและการพนันและแทนหินสําหรับเชือดสัตว บูชายัญ และการเสย่ี งต้วิ น้นั เปน ส่งิ โสมมอันเกิดจากการกระทําของชัยฏอน อดถัลึังงนแมมา้ันอวพดิาวผะกฮูเลเฺ จ๙นา๐พจ)งนหันาจงะไมกีกลํจาไารกมมาันกเสมีายยเพแื่อตวกา็ถพือววกาเจเขาาจไะดไกดินรับเงคินวทาอมงสคํานเรอ็จื่น( โดยไมช อบธรรม บางครงั้ ชัยชนะของเขาแตล ะคร้ังเปนตัวการท่ีจะชักชวน เขาใหแสวงหาทุกวิธีการเพ่ือใหไดมาซ่ึงการชัยชนะคร้ังตอไป เขาอาจจะ กใชาํ ลวงัิธทีกําาลราฉยอทโรกัพงยแสลมะบหตั ลิสอวกนลตววังคหนรออื ื่นเขตาลไอดดใชมถันาเไขปาใขนาดแนทุนวทกา็แงสทดี่ไงรวสาาเขระา ซึ่งบางครั้งสถานการณก็บังคับใหเขาตองลักขโมยทรัพยสินของคนอื่น เนื่องจากหมดทรัพยสมบัติท่ีเขาเคยมีอยูในมือ เพราะความตองการของเขา คห-หอืรอืากมาสปรรกลาลงนคับหวมราามือเลหจน้ีทวอารดกี ัพกคยลรสงั้ัวมเแพบกอื่ ผัตใูคิขหนอไดทงผชี่เดูอัยินช่ืนทนใานะงดรไังะปทหมีเ่ ควาายงไเพทดรราางับะหกราือรกปรละนทฆําแาบผบูอ่ืนน้ี ถือวา ทําลายความสงบสุขของสังคมและสมาชิกในสังคม อัลลอฮฺตรัสใน คมั ภีรอ ลั กรุ อาน ความวา : แทจริงการตอบแทนแกบรรดาผูท่ีทําสงครามตออัลลอฮ และศาสนทูตของ พระองค และพยายามบอนทําลายในแผนดิน น้ันก็คือการท่ีพวกเขาจะถูก ฆา หรือถูกตรึงบนไมกางเขน หรือมือของพวกเขาและเทาของพวกเขาจะ ถูกตัดสลับขาง หรือถูกเนรเทศออกไปจากแผนดิน นั้นก็คือพวกเขาจะ ปไผดูใรดโรลัมบกีคควว(าาอมมลั ผอมิดัปาอเยพิดศระใาฮนะฺ ๓โกลา๓รกก)นร้ี ะทแําลดะังจกะลไาดวรัเบขกาาจรําลตงอโงทไดษรอับันโใทหษญตหามลควงวใานม เหมาะสม รายงานโดยอิบนิอับบาส กลาววา “โทษของคนท่ีจ้ีปลนคนอื่น ถา มีการปลนรวมทั้งการยึดเอาทรัพยสินสวนตัวของผูถูกปลน คือ พวกเขา จะถูกฆาและโดนตรึงบนไมกางเขน ถาพวกเขาฆาคนแตไมยึดเอาทรัพย สมบัติ พวกเขาจะถูกฆาอยางเดียว ไมถูกตรึง ถาพวกเขาแคยึดเอาเงินและ ทรัพยสินอยางเดียว มือของพวกเขาและเทาของพวกเขาจะถูกตัดสลับขาง
151 พถาวพกวเขกาเจขะาถทูกําเในหรคเทนศเดอินอผกจานากไแปผมน าดหินว”าด(กสลุนัวันแอตัลไบมัยยฮึดะเกอียาทอรัลัพกยุบขรอองยค เนลอข่ืนท่ี ๑๗๐๙๐ ) -หามสาบานฆอมุส ( เท็จและชั่วราย ) หมายถึง การสาบานตนแบบแกลง พชคัม่ือูดวภเทารี ฆ็จอเอัลพมก่ือสุุรหอเวาพนังรเอาคะาวเมาปันมรวทียา บําใ:คหนเจอา่ืนตหัวตรืออยงึดทสิ่มิทหธัวิคลนงไอปื่นใอนยนารงไกมอชัลอลบอธฮรฺตรรมัสใไนด แทจริงบรรดาผูท่ีนําสัญญาของอัลลอฮและการสาบานของพวกเขาไปขาย ดวยราคาอันเล็กนอยน้ันชนเหลาน้ีแหละไมมีสวนไดใด ๆ แกพวกเขาใน ใปนรวโนัลกกิยแาลมะะอฮัล แลลอะฮทจั้งะจไะมไทมรทงําพใหูดพแกวพกเวขกาเสขะาอาแดลดะวจยะไแมลทะพรงวมกอเขงาดจูพะวไกดเรขับา โทษอันเจบ็ แสบ ( อาละอมิ รอน ๗๗ ) ทานศาสนทูตไดกลาววา “ผูใดไดยึดเอาสิทธิของคนอ่ืนดวยการสาบานตน ทรนาี่ชิดก่ัวเไดรมียาอวยเะทรเขาอนากเั้นปกห็ตนารชมือา”วโนอรทกานศชาาสยนคนทหูตอนัลึ่งลถอามฮวฺ ?า ทถาึงนแมตอสบ่ิงทวา่ีเขถาึงไแดมรขับนไปาดแกค่ิง -หา มฆา ตวั เอง อลั ลอฮตฺ รัสในคมั ภรี อ ัลกุรอาน ความวา : และจงอยาฆาตัวของพวกเจาเอง แทจริงอัลลอฮฺเปนผูทรงเมตตาตอพวกเจา เสมอ ( อนั นิซาอฺ ๒๙ ) ทานศาสนทตู กลา ววา “ผใู ดฆา ตัวเองดวยสิ่งใด เขาจะไดรับการลงโทษดวย ส่ิงนนั้ ในวนั ปรโลก”( มสุ ลิม ๑/๑๐๔ เลขที่ ๑๑๐ ) - หามโกหก หลอกลวง ฉอโกง ผิดสัญญา หรือไมรับผิดชอบตามท่ีได สแบลัญระรญจดางาไอผวยูศาอรทลััทจุ ลธรอิตาฮทตฺต้ังอรหบัสลรใรานยดคา!มัขจภองีรงออฝยลัาากกทขุรุจออรางิตนพวตคกอวเาอจมัลาวลโาดอ:ยฮทฺ แ่ีพลวะกศเาจสารนูกทันูตออยัลู ล( ออัลฮฺ อันฟาล ๒๗ ) ทานศาสนทูตของอัลลอฮฺไดกลาวความวา : “สี่ประการถาผูใดมีสวนหน่ึง ของมันถือวาเปนคนมุนาฟก( กลับกลอก ) อยางแทจริง จนกวาเขาจะทิ้ง มันเสีย เมื่อใดท่ีมอบหนาท่ีใหเขารักษาไวเขาจะทรยศ เม่ือใดที่เขาพูดเขา จะโกหก และเม่ือใดที่เขาสัญญา เขาจะผิดสัญญา และเม่ือใดที่เขาทะเลาะ
152 โเขดายจมะสุ แลสมิ ดงซคงึ่ วคาวมามชว่ัวารา:ย“”แม( วอา ัลเขบาุคไอดรลียะห๑ม/๒าด๑ ถเลอื ขศทลี ี่ อ๓ด๔แ)ลเะชอนา กงันวารเขายางเปานน มสุ ลิมแลว” ( มุสลมิ ๑/๗๘ ) -หา มตัดขาดความสัมพันธและอิจฉาระหวางสมาชิกในสังคมมุสลิม เพราะ ทกเปันา น นบศแาาลวสะขนออทยงูตาออกลั ิจลลฉาอวาฮวตฺทาอ่รี พกักันวใกคเรอจกยา ัอนาวยไาามทงแเะปผเลนนากเะพาแรื่อลอกะนอสุญปราารงตะคใทวหุษามมรุสบาลยาิมกดัทนหอมพดางทวร้ิกงะกเหจันาวไจามงง ไปหาสูกนั ในเวลามากกวา สามวนั ” ( มสุ ลิม ๔/ ๑๙๘๓ เลขที่ ๒๕๕๙ ) ทานศาสนทูตของเราไดอธิบายถึงผลรายที่จะตามมาเน่ืองจากการกระทํา จดะังกกลลืนาวกนิควคาวมามวาดงี: า“มจเงหหมลอื ีกนเลก่ียบั งเกปาลรวอไิจฟฉทาเี่ตผอากกินันไมแฟทนจรหิงรแือลตวกน าหรญอิจา ”ฉานั้น ( สุนันอบีดาวูด ๔/ ๒๗๖ เลขท่ี ๔๙๐๓ ) - หามการสาปแชง และดาทอผูอ่ืน เพราะทานศาสนทูตกลาววา “ผูศรัทธา สแจะมนไกัดมรอสะิมทาาปมั่งกอแัะบชฮเงหมฺ ัดลไาม๑ศด/ัตา๔รท๑ูกอ๖็ไมเไลคมขวเทรป่ีใ๓นชค๙ว๔นาจท๘าี่ทท)ําี่ไชมั่วสุภไามพเปรนายคงนาทน่ีปโดากยรอาบยูฮ”ุร(็อมยุ เราะฮฺ ทานกลาววา ไดมีคนกลาวแกทานศาสนทูตวา “โอทานศาสนทูต ของอัลลอฮฺ ทานจงสาปแชงบรรดาพวกมุชริกีน( พวกที่ตั้งภาคีตออัลลอฮฺ และบรรดาผูท่ีปฏิเสธอัลลอฮฺ )เถิด ทานตอบวา : ฉันไมไดถูกสงเพ่ือ สาปแชง แทจริงแลวฉนั ถูกสงมาเพ่อื ความเมตตา”( มสุ ลิม ๔/ ๒๐๐๖ เลขท่ี ๒๕๙๙ ) - หามมีนิสัยโลภและตระหนี่ เพราะอิสลามถือวา ทรัพยสมบัติเปนสิทธิ ขแแลอละงะอรใับัลหลผเขอิดาฮชบเฺอทรบาิจนโาด้นัคยมอพันนรเุญพะอื่อางตชคใวไหยดใเมหชอจลบาือยใคเหพนก่ือยับสามกวนไนรษุต ยัวทเแพาลยีนะงศเแพาคื่อสใคนหนทมอูตนื่นกุษๆลยทารวี่เักขวษาาดามผูแูันทลี่ เอื้อเฟอ อยูใกลอัลลอฮฺ ใกลสวนสวรรค ใกลผูคนทั่วไป หางไกลจากไฟ นรก ผูท่ีตระหน่ีหางไกลจากอัลลอฮฺ หางไกลจากสวนสวรรค หางไกล จากผูคน ใกลไฟนรก และสําหรับผูที่โงเขลา แตเอื้อเฟอเปนท่ีรักใคร ของอัลลอฮฺมากกวาผูท่ีกระทําอิบาดะฮฺ ( งานตางๆที่แสดงถึงความภักดี
153 ตออัลลอฮฺ ) แตต ระหนี”่ ( สนุ นั ตริ มซี ีย ๔/ ๓๔๒ เลขท่ี ๑๙๖๑ ) เแคทสพวลัางรนาคะามนมศะโกาอลซสางภร่ึงนเรทเลขพงั ือาแอรนดกงากรทะในะลมูตหาัโนอวลวัลไคกาดลวนงทอากีค้ ฮํามันือลฺ วไคาาดยวแชช:าลมี้แน“ะพมจกพงืดวอวถกมนกึงทนๆผเขาใลมนนาเาสไวจแดันีงยลลขลปวะอะรองเโผมนาลลิดยิกสักตสัยดอพิ่งตันกทวรใากี่ะอหรหเัลจพรนลาังวจอี่แแกงลกฮเลขฺะหผะาโูอาอฆล่ืมนาาภยไเฟถตใวนนิอด” (มสุ ลิม ๔/๑๙๙๖ เลขท่ี ๒๕๗๘ ) อสิ ลามถือวา คนทร่ี ํา่ รวยมีฐานะเเละมีความสามารถท่ีจะใหการชวยเหลือพี่ -มกนขหคอลีซอววัอิสาาอบีง๔ลวมกซกคา/ทขึ่ง๓พมวอุตกเร๔างตกขมอผ๓ือทเวงูศเนลุกเาเรเละลขทั:ขใคะไธทหสหวดาี่อราย๑าคะมงาง๙อื บวกไเ๖จังุกคเก๒็เบนตาลลรปิสิไกจ)ตัวยมาภรกฟดยาะรพดอุมหัศัมงดเฟนมกใว่ีอีแหลยเเยหกาลกวันะแงากรกลทอชาาะรี่ิจสรวใมะศชยลีไมรเจาหมัาทมารลรยธถยวืใอาือานมเทพวตททาเื่อัวพาี่เพใงใลรหนทววา่ีพไเทะกวรทเรวลขสากาาามานเเเดขร.หศ(ะียาลาสพวสาุเนกนพนนันันจรั้นทใตาานูมตกะีรี อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอลั กรุ อาน ความวา : และจงใหสิทธิแกญาติที่ใกลชิด และผูขัดสน และผูเดินทาง และอยา สุรุยสุรายอยางฟุมเฟอย27.แทจริง บรรดาผูสุรุยสุรายนั้นเปนพวกพองของ เสเ(ทหจหบรุาาา ลนมุยขทาสใศออชนุรางิสัยสามสรฏยนันิง่อนอทท.อ้ันนีเู่ตฺขโเปกาอแไลนงมลากพวมะาวครชสี กวทัยิทพา่ี๒ฏธมอ อิเ๖วงเลนา-ข๒ะน:อก๗งั้นเาเเทรเหน)ขจลรอราคิงใชุณเนัยเลสฏตวิ่งอออทนพัล่ีเขรลแะาอลไเฮจะมฺหาชม ขัยาีสอมฏิทงกอมธานริันนอ้ันกกแาตเทนรัญจฆรรคาิงุณลูตบูกอตรผพอรูหพอดญเราเมผะิงู เเละอัลลอฮฺทรงเกลียดชังการบอกเลาโดยไมรูความจริง การไตถามเกิน ขอบเขต เเละการใชจายทรัพยสินอยางไรสาระ ( มุสลิม ๒/ ๘๔๘ เลขท่ี ๒๒๗๗ ) ในคหมั ภา มีรอคลัลก่งั ไรุ คอลานใ นคเรวื่อามงศวาาส:นา จนเลยขอบเขตของมัน เพราะอัลลอฮฺตรัส
154 อลาัํลบลาอกฮแทกรพงวปกรเจะาส(งบคทใอหลั มบีคะวเกาามะสเระาดะวฮกฺ โแอกงพกาวรกทเจี่ ๑า๘แ๕ละ)ไมทรงใหมีความ ทานศาสนทูตกลาวความวา : เเทจริงเเลวศาสนาคือ ความสะดวกงาย ไมมี ผูใดคลั่งไคลในศาสนานอกจากศาสนาจะบังคับเขาเอง ฉะนั้นพวกคุณจง ชชบัวกองชกเววเลลนาาซเขยึ่งา็นกวๆันดเีกเเลเันละะกสเันเวลเนพะหื่อจคนงหวึ่งาขามอเวถงลูกกาลตยาอางงมคเเนืเลชะ.าเ(ตขมราุสใูเพลกิมล่ือกป๑ับ/ฏ๒สิบ๓ัจัตธิอเรลารขมมทา่ี ล๓พว๙รก)วเจมาทจั้งง หามมนี สิ ยั หย่งิ ยโส โออวด เเละดูเเคลนผอู นื่ อลั ลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุ รอาน ความวา : แตลามะแเจผานอยดาินหอันยแากงไมร(มใรบรหยนาทา)แขทอจงเรจิงาใอหัลแลกอผฮูคฺ นมิทอยรางงชยอะบโทสุกแผลูหะยอิ่งยจาอเดงินหไอปง และผูคุยโวโออวด” และเจาจงกาวเทาของเจาพอประมาณ และจงลดเสียง ของเจา ลง แทจรงิ เสยี งที่นาเกลียดยิ่งคือเสียง(รอง) ของลา . ( บทลุกมาน เโทขอาางนมกศีคาารวส๑านม๘หท-๑ูตย๙ิ่งอยัล)โลสอฮเเมฺ ไเดเตกเลเคาลวะถอึงอนงิสธัยุลทีกี่เ็ยจอะไหมยไ่ิงดยโเขสาสวาวรผรูซค่ึง ใชนาหยัวคในจหขนอึ่งง ถามวา โอท า นศาสนทูตอลั ลอฮฺ ผชู ายเขาตอ งการใหเสอ้ื ของเขาดูสวย รอง เทาดูสวย ทานกลาววา เเทจริงเเลว อัลลอฮฺดูดี พระองคชอบส่ิงท่ีดูดีเเละ สวยงาม การเยอหย่ิงคือ การไมยอมรับสัจธรรม เเละดูถูกเพื่อนมนุษย ดว ยกนั . ( มุสลิม ๑/๙๓ เลขท่ี ๙๑ ) ทา นไดกลาวถึงคนท่ีชอบโออวดเเละเดินตอหนาผูอื่นอยางโอหัง ความวา : ผใู ดลากเส้ือเขาอยางโอหัง อลั ลอฮจฺ ะไมมองหนา เขาในวันปรโลก ก( อลลัาวหบหุคาามอเเสรลียอะ ๓นดรนิ/ูส๑ท๓อาพด๔เว๐หกเ็นลเขขเารท่ืออี่ ง๓ัลร๔ลาอว๖เฮ๕เลฺตร)ะสัพใิจนาครณัมภารีคอวัลากมรุผอิดาขนอคงวผาูอมื่นวาร:วมทั้ง โอศรัทธาชนท้ังหลาย! พวกเจาจงปลีกตัวใหพนจากสวนใหญของการ สงสัย แทจริงการสงสัยบางอยางนั้นเปนบาป และพวกเจาอยาสอดแนม และบางคนในหมูพวกเจาอยานินทาซึ่งกันและกัน คนหนึ่งในหมูพวกเจา น้ันชอบท่ีจะกินเน้ือพ่ีนองของเขาที่ตายไปแลวกระนั้นหรือ? พวกเจายอม
155 ผเกทู ลรียงดเมมตันตาแเสลมะจอง(บยําทเกอรลั งฮอจุ ัลญลรออฮตฺเถโิดองแกทาจรรทิง่ี ๑อ๒ัลล)อฮฺนั้นเปนผูทรงอภัยโทษ ทานศาสนทูตกลาวความวา : พวกคุณรูไหมวาอะไรคือการนินทา? พวก เขากลา ววา อลั ลอฮฺเเละศาสนทตู ของพระองคเทานั้นท่ีรอบรูดี ทานตอบวา กจครานริงถน?าินมทวทาาาคเนเือลตกวอาทบรากวนลาไาถมวาเถหเึงข็นเาพดม่ืออีสนก่ิงขหตอรางมือคหทุณี่าเจกซาเวพึ่งถา่ือจานรเขขิงาอไเงดเสฉยันดินงมเวีสขาา่ิงเจจตะาาไโมดกทนรี่ฉธินันกทวราาิ้วเเขขมาาี เเละถาไมมีจริงตามท่ีเจาวา เเสดงวาเจาไดกลาวหาเขา . (มุสลิม ๔/๒๐๐๑ เลขท่ี ๒๕๘๙ ) เเพเลระาอะิสทลาานมศสา่ังสหนาทมูตไกมลใาหวเคเอวบาฟมวงกา า:รใพคูดรคเเอุยบขอฟงงผกูอาื่นรพโดูดยคทุยขี่เจอางตชัวนไมกอลุนมหุญนาต่ึง โดยที่พวกเขาไมป รารถนาหรอื พวกเขาพยายามหลีกหนีไมใหเขาฟง ในวัน ปรโลกจะถูกเทตะก่ัวเลวเขาในหูของเขา (อัลบุคอรีย ๖/๒๕๘๑ เลขที่ ๖ผอู๖ืน่๓ห๕าเพม)รดาีใะจทใานนคศวาาสมนลทมตู เหกลลาววขคอวงาผมูอวื่นา :หอรยือาเดเสีใดจใงนควคาวมารมสู เคึกรดาีใะจหเมรอ่ื าพยี่นขอองง ของคุณไดรับเคราะหราย เพราะอัลลอฮฺจะทรงเมตตาตอเขา เเลวกลับ ทดสอบคุณเเทน ( สนุ นั อตั ตีรมีซี ๔/ ๖๖๒ เลขท่ี ๒๕๐๖ ) หามยุงเกี่ยวเร่ืองผูอื่นที่ไมเก่ียวของกับตัวเองหรือไมใหผลดีเเกตนเอง เพราะทานศาสนทูตกลาวความวา : เเทจริงเเลว สวนหน่ึงของความดีใน อิสลามคือ การท่ีคนใดคนหน่ึงละทิ้งสิ่งท่ีไรประโยชนตอตัวเขา ( เศาะฮีฮฺ อบิ นฮิ ิบบาน ๑/๔๖๖ เลขท่ี ๒๒๙ ) ตหรรัสือหใกานามรคเกัมรรียภะกีรทผอ ําูอลั ื่นกหรุดรอือวายดนฉวาคยยสวาาัญทมญี่เวขาาาณ:ไมใดชๆอบอหยารดือูถตูกําหเเลนะิผดูอูเ่ืนเคไลมนวผาูอจ่ืนะดวอยัลวลาอจฮาฺ โอศรัทธาชนท้ังหลาย! ชนกลุมหนึ่งอยาไดเยาะเยยชนอีกกลุมหนึ่ง บางที ชนกลมุ ท่ถี ูกเยาะเยยนัน้ จะดีกวา ชนกลุมทีเ่ ยาะเยย และสตรีกลุมหนึ่งอยาได เยาะเยยจะดีกวากลุมท่ีเยาะเยย และพวกเจาอยาไดตําหนิตัวของพวกเจาเอง และอยาไดเ รยี กกันดว ยฉายาที่ไมช อบ( อลั ฮจุ ญรอ ต โองการท่ี๑๑ )
156 บุคคหลาทมี่ปกาฏริบตัตัดิตสาินมคบดทีเบเบัญบญเลัตวิขทอรงาอมัลเลพอรฮาฺะหผูพรือิพทากําตษาามใคนําทสัศ่ังนขะอองิสพลราะมอคงืคอ เขาคอื ผูปฏบิ ัติมิใชผอู อกคาํ ส่งั หรอื ผูอ อกกฎหมายของตวั เอง เม่ือใดท่ีพวก เขาไมม ีสจั ธรรมในการตดั สิน ถอื วาเปนผูทไี่ มมคี วามรับผิดชอบในหนาท่ีท่ี ไสสดัวจรธนับรผรมูตมอัดบเสขหินามจหึงานเยข่ึงาคทสนาวนจระศรเาคขส านผสูตทวัดรูตสรกคินล คากวนลคหาวนวาคมึ่งืซอวา่ึงผต:ูตัดผัดสูตสินัดินดสควินนยสอหอธนงร่ึงครทนม่ีตจัดเะขสตากินจนึงดเรวขกยา นรกไป เเละอีกคนซ่ึงตัดสินดวยความโงเขลา เขาจึงเขานรกเหมือนกัน บรรดาสาวกถามวา ผูตัดสินที่โงเขลาเขาผิดอะไรจึงไดเขานรก ทานตอบ สวาตคดั รวอามกผ๔ิด/ข๑อ๐ง๒เขา)คือ เขาจะไมเปนผูตัดสินจนกวาเขาจะมีความรู ( อัลมุ หามมีนิสัยเงียบเฉยหรือไมหวงเเหนตอภรรยาของตนเอง เเละยินยอม กบั การมชี ขู องเธอ ทานศาสนทูตกลาวความวา : บุคคลสามกลุมซึ่งอัลลอฮฺ ผจเเละูหะไญเมงิงมียทบอี่เปเงฉหลยนี่ยกนาบั พเกพวาศกรเมเปขชี นาูขเชลอายงยใเธนเอเวลัน)ะ.ปผ..(ูมรสโีนลุนิสกนััยดอคัยนั ือยนูสผสูท(า่ีออไีกม๕ตห/ัญว๘ง๐เเูตห)อนพภอรเรเมยาขตอนงเเอขงา หามผชู ายเลียนเเบบผหู ญงิ หรือผูหญงิ เลยี นเเบบผชู าย รายงานจากอิบนิ อับบาส – ขอความสันติจงมีแดทานท้ังสอง – กลาววา : ทานศาสนทูตมุฮัม มัดไดสาปเเชงเหลาผูชายท่ีเลียนเเบบเหลาผูหญิง เเละเหลาผูหญิงที่เลียน เเบบเหลาผชู าย . ( อลั บุคอรีย ๕/๒๒๐๗ เลขที่ ๕๕๔๖ ) หามพูดดวยการลําเลิก (ทวงบุญคุณ) ส่ิงท่ีไดใหไปกับคนอื่นหรือ อวดอางความดีของตัวเองที่ไดทําไปเพื่อคนอื่น เพราะทานศาสนทูตอัล ขทลออําใงฮหคฺกวมลาาวมวลดคกีนวาา้นัรมสจวารางรห:เสาพยรไวิญปกขเเจอเลางจว คงทนหา อนาื่งนอไทากน่ีมลโีตจออางกพกกาวารกรอเลจัลําาลเไลอริกฮผฺคลวคาเเวมลาดะมีทเวพําารใ:หาะผมลันบจุญะ บรรดาผูศรัทธาทั้งหลาย ! จงอยาใหบรรดาทานของพวกเจาไรผล ดวยการ ลําเลกิ และการกอ ความเดือดรอ น หามทวงคืนส่ิงที่ไดมอบใหกับคนอ่ืน ทานศาสนทูตกลาวความวา : คน ที่ขอของที่มอบไปกลับคืน เหมือนสุนัขตัวหนึ่งท่ีอาเจียนออกมาเเลวกลืน เขาไปอกี . ( อลั บคุ อรีย ๒/๙๑๕ เลขที่ ๒๔๔๙ )
157 มหนั หตามอนลั ิลนอทฮาไฺใดสตรราสัยคในนคอัม่ืนภรี เเอ ลัละกสุรําอหารนับคใวคารมทวี่นาิน: ทาใสรายคนอื่นมีโทษ ทานศาสนทูตกลาวความวา :ผูท่ีนินทาใสรายคนอื่นจะไมไดเขาสวรรค (มุสลิม ๑/๑๐๑ เลขที่ ๑๐๕ ) กกตาาารงรไนทมินะเเทขลาาาใเะเกลเบละากตะันรเะเวเเวงหกนลันไาปนมใ้ีคนีเือรสื่สอังงิ่งคบทมา่ีทเดพาหนื่อมศใาสางสรในาจยทกคูัตนนอใอนัล่ืนลสคอังือฮคตฺทมนรเงตหหอตาไุทมปี่ทปกําร็ตใาาหมงเคกดนิดัง ปรากฏในวจนะของทานความวา : : ไมเปนการอนุญาตเเกมุสลิมท่ีจะตัด ความสัมพันธกับพี่นองของเขาเกินกวาสามคืน ทั้งสองเจอกันเเลวหันหลัง ๕ตอ/๒ก๒ัน๕ผ๖ูทเลี่ดขีทท่ีสี่ ๕ุด๗จา๒ก๗ทั้ง) สองคือผูที่เร่ิมใหสลามกอน . ( อัลบุคอรีย ส่ิงท่ีจะตามมาคือ ตางคนตางสงสัยซ่ึงกันเเละกัน เเตละคนอยากจะสืบหา ขอเท็จจริงท่ีเกิดขึ้น เชนน้ีถือวาเขาไดละเมิดขอหามซึ่งอัลลอฮฺไมทรง สโโปองสรศดัรยปัทรธแาาทนชจนรอิงทลั กั้ลงาหอรฮลสฺ างตยสร!ัสัยพบในาวงคกอมัเยจภาาีรงจอนงลั้ันปกเลปุรีกอนตาบนัวาใปคหวพาแมนลวจะาาพ:กวสกวเจนาใอหยญาสขออดงแกนามร และบางคนในหมูพ วกเจา อยานนิ ทาซงึ่ กนั และกัน( อัลฮุจญร อด ๑๒ ) หามรังเเกผูท่ีดอยกวา ไมวาเขาจะออนเเอดานรางกายเฉกเชน คนปวย คนชรา คนสูงอายุ หรือออนเเอดานฐานะการเงิน เฉกเชนคนยากจน คน ยากไร หรือบุคคลใกลตัวเขาที่คอยรับใชเขา ทั้งน้ีก็เพราะตองการ เสริมสรางสังคมใหปรองดองกัน มีความเปนหน่ึงเดียวกัน ผูกพันซ่ึง กันเเละกัน มีเมตตาตอกัน รักใครระหวางกัน อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุ รพแอลราะะนจองงคเควคาามรแวพลาสะ:ักจงกทารําะดอีตัลอลผอูบฮังฺเเถกิิดดเกแลลาะทอ้ังยสาใอหงมแลีสะิ่งตหอนผึ่งูเสปิ่งนใญดเาปตนิทภี่ใกาคลีกชับิด และเด็กกําพราและผูขัดสน และเพ่ือนบานใกลเคียงและเพ่ือนท่ีหางไกล และเพื่อนเคียงขาง และผูเดินทาง และผูท่ีมือขวาของพวกเจาครอบครอง แทจ รงิ อัลลอฮฺ ไมท รงชอบผยู ะโส ผูโออ วด( อันนิซาอฺ ๓๖ ) วันหน่ึงทา นศาสนทตู อลั ลอฮไฺ ดเ รียกหาคนรับใชของทานในขณะที่มือทาน กาํ ลงั ถือไมเ รยี ว เเตเ ขากลบั มาหาทา นชา หนอย ทานกลาววา ถาฉันไมกลัว
158 กดศิวยอไศมฺ (เ รกียิศวออศันคนอื ้ีเเนลง(โทมษุสดนวดั ยอกะารบปียรุอะลฺ หาา๑ร๒ชีว/๓ิต๖ผ๐ูกเรละขททําี่ผ๖ิด๙๒) ๘ฉัน)คงจะตีเจา หามทาํ รายคนอื่นดวยการวะเศียะฮฺ ( ส่ังเสียกอนตาย ) เชน กลาววา ฉัน วะเศียะฮฺวา ฉันมีหน้ีท่ีตองชดใช เเตตามความเปนจริงเเลวไมมี เพียง ทเตพร้ังรสันาใะี้หนตลคอังัมงจกภาาีรกรอ พสัลินรกาัยุรงกอคราวนรามมคเทวส่ีถายี มูกหวสาายั่ง:เเเสกีผยไูสวืบหทรอือดหมลรดังจกาเทกาหนนัน้ ี้สินเปโน ดตยนมิใอชัลสลิ่งอทฮฺี่ นํามาซงึ่ ผลรายใดๆ เปนคาํ สงั่ ที่มาจากอลั ลอฮฺ และอลั ลอฮเฺ ปนผูท รงรอบรูผู ทรงหนักแนน ( อันนิซาอฺ ๑๒ ) ปบใรผนวรชู ู มคะศาหถยเัมรภญัาึงัทภทมอรีธแขาดอาหลอ่ืมทัละางสก้ังรกอหุริ่งาาอมลเรหคาึเนาาสนรยรเ่ือยี่!มคงงเาทวตคดาเี่จ้ิวรื่มเมรลน่อื วิงงะส้ันาสดสิ่งเปุ:รม่ืส่ิงานอูบแเื่สนเดลลงิ่ทะมะโกี่ทเสคาหํามรรใรื่อพมหืองอนฉเเกันเันตีดิดเแเงกขอกลิดาาาะจไกยแาปาทกทรใต่ีกนนมอาึหนรรงาินเกหงมรสากาะมําาทซยหในึ่ํางรอขอหับัิสลอมเชลงลาชือาอยมัยดฮคฏฺตสว:อรัตานัสมว ดังนั้นพวกเจาจงหางไกลจากมันเสียเพ่ือวาพวกเจาจะไดรับความสําเร็จ ที่ จริงชัยฏอนน้ัน เพียงตองการที่จะใหเกิดการเปนศัตรูกันและการเกลียดชัง กันระหวางพวกเจา ในสุราและการพนันเทาน้ัน และมันจะหันเหพวกเจา มอทวเดพาอื่าม่ีเขอ่ือก:เาผีดปจอกูผะาัลนับกฮลลกคฺกิต๙อาวาร๐ฮผราปฺส-มรูส๙อําาห่ัง๑ลปงใมกึกเ)หเาันถชยผึทงงทลอสต่ี ี่วิตัลุรนาลานผเหอูนี้เรฮตเํลาวุ พอะแมสิผาลทหูทละั้งารี่กเยกมือาาี่ยจรเขสวึลงนขพสะสอั่หงตงงหิดมกาดผาับมดูวสสเแยขั่งุรลใาาทวหใกซพาขนลึ่งวนสหศกสา่ิงเมจสงเาหานยผจลคูทะขาวยาูนตาุตยก้ีมเิใเลรลหผาวะูซมวมสค้ือถ(ิ่งวึงอผอาืู่นทมัลผู่ี ไดรบั ผลกาํ ไรหรอื ประโยชนจากสุราเหลานี้ ( อัลมุสดัดรอก ๒/ ๓๗ เลขท่ี ๒๒๓๕ ) ดวยบทบัญญัติขางตน อิสลามถือวาเปนเเนวทางหนึ่งในการท่ีจะปองกัน มจนันกสรมะอทงงั้ เเเกลดิ ะผสลตเิสปียญจญากากอาันรลก้ํารคะาทขําอขงอมงพนวุษกยเไขมาใหบถทูกบทัญําญลาัตยินห้ีถรือือวเสาอื่อิสมลเสามีย
159 ไตดอยงกตรกะเปดนับพคววากมทเป่ีไมนมอีสยูขติอปงญมญนาุษดยัง เชไมนปสลัตอวยทป่ีไลระซล่ึงะคเวลายมพควิดกไเขตารจตนรอกงระเทเน้ัง นอนวา ผทู ่ีตดิ ยาเสพตดิ เเละสรุ าปกตเิ เลวจะขวนขวายหาวธิ กี ารเพ่ือใหไดมา ซ่ึงการเสพยาหรือดื่มสุรา เเมจะตองลักขโมยหรือฆาผูอ่ืนก็ตาม หรือ มอิสากลหกาามวมเารกนยี ินั้กนเบนเขาื้อาปสอกัตารจวรกทมรี่มตะหาทยันกําตสอ.น่ิงตเชอืองดหาเเมลตะหางมๆู ที่ขวางหนา เชนน้ีเเหละท่ี ในโองการอลั ลอฮฺ ความวา : ท้ังหมดนั้นอัลลอฮฺทรงหาม ไดถูกหามแกพวกเจา แลว ซึ่งสัตวท่ีตายเอง และเลือด และเนื้อสุกร และ ตสาัตยวทแ่ีถลูกะเสปัตลวงทนี่ถาูกมตอีตื่นาจยากแอลัละลสอัตฮว ทที่ต่ีมกันเห(วขตณายะแเชลือะดส)ัตวแทลี่ถะูกสขัตววิดทตี่ถาูกยรัดแคลอะ สัตวที่สัตวรายกัดกิน นอกจากที่พวกเจาเชือดกัน และสัตวท่ีถูกเชือดบน แทนหินบูชา และการท่ีพวกเจาเสี่ยงทายดวยไมต้ิว เหลาน้ันเปนการละเมิด (หเชอรน ัลือเมดกาียาอวรดิกเชะนั ือฮอดฺ ๓ิสทล่ีก)าลมาหวนามากมาอร่ืนเชเเือทดนสนัตาวมโอดัลยลไมอฮกฺลอาวัลนลาอมฮอฺตัลรลัสอใฮนฺอคยัมางภเีรจอตัลนกาุ รอาน ความวา : และ พวกเจาจงอยาบริโภคจากส่ิงที่พระนามของอัลลอฮมิไดถูกกลาวบน มัน และแทจริงมัน(เปนการละเมิดแนๆ และแทจริงบรรดาชัยฏอนนั้นจะ กระซิบกระซาบแกบรรดาสหายของมัน เพื่อพวกเขาจะไดโตเถียงกับพวก เจา และถา หากพวกเจา เช่อื ฟงพวกเขา แนนอนพวกเจาก็เปนผูใหมีภาคีข้ึน ( อัลอันอาม ๑๒๑ ) และหนหากามมบกเาเินงสเชวนนงือ้ หิดสทาตั ท่ีมวุกกีท สร่ีมง่ิงีสเทลัญ่ีท็บชําเาลชตานญยสเาหณุขยภดยี่ าุรวพา เยเรลาะเงชนกนกายอสอินงิ ยโทาตรงียเหเสเ็นปือนไดตหชนมัดาปทาั้งเอปานหตานร เคร่ืองดื่ม สิ่งมึนเมาตางๆ เเละสิ่งอ่ืนๆ ที่ทําลายสุขภาพ เชน บุหรี่ เปนตน อัลลอฮฺตรสั ในคัมภรี อัลกุรอาน ความวา : และจงอยาฆาตัวของพวกเจาเอง แทจริงอัลลอฮฺเปนผูทรงเมตตาตอพวกเจา เสมอ ( อันนสิ าอฺ 29 )
160 สุภาพหาสมตสรุภีสาวพมบใุรสุษสไดวมใสทเสา้ือนผศาทาส่ีผลนิตทจูตากกไลหามวเคเลวะาทมอวงา เ:เตออนนุญุญาาตตใใหห ประชาชาติของฉันท่ีเปนสตรีสวมใสไหมเเละทอง เเตไมเปนการอนุญาต สาํ หรับพวกผูชาย ( มัสนัดอมิ าม อะฮมฺ ดั ๔/ ๔๐๗ เลขที่ ๑๙๖๖๒ ) อสิ ลคาวมาสมนยับุตสิธนรรนุ มใหทปั้งฏดิบาตั นิ วดางัจนาเ้ี เ:ละการกระทํา อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุ รอาน ความวา : แทจริงอัลลอฮทรงใชใหรักษาความยุติธรรมและทําดี และการบริจาคแก อพญคคเทนลัวว้ัรงา่ือาลใะาตงมนมออิใจยงฮกยยาุตคฺตุกาลติธทมรโชิธรสัอรทิดรรงงใ่ีจแรมตกนิตลมตักาคใะรเอเัมปจตใองปภอืห นลั เสนีรกลลสอมตพอะิ่ งลั อิสฮเวจวกตฺกุขํ านุรซนเเหจอจปึ่งเา รสาาคนเนืกอพมวสกใาื่ออคนมําาพปวรหวยาลวทา ามรกามํา:ัวบยเลจทากบาา่ีัจบ:จมุคิตทักกคใไุกแลจดคลเใรรนะกาํ ากลลรทาึกอชั้งร(มนิดอชุสดนัั่เวเลวชลนิมยาะะคเฮบแเลวลฺ ลุ คาะุ ะ9คมไก0ลมโา)กใไรชรกอมธลธแุสหรคลรานิมมง ผูศรัทธาทั้งหลาย ! จงเปนผูปฏิบัติหนาท่ีดวยดีเพ่ืออัลลอฮ เปนพยานดวย ความเท่ียงธรรมและจงอยาใหการเกลียดชังพวกหน่ึงพวกใด ทําใหพวกเจา ไมยุติธรรม จงยุติธรรมเถิด มันเปนส่ิงท่ีใกลกับความยําเกรงย่ิงกวา และพึง พยบคเสาํววรรเากกริมกมรดเสจดางาารรีเผอกพาเูทัลรงสอ่ื ะคลําสียทปวองัสาําฮรคมกละเมถันสโะิดใ(ายนมชอแคโัคัลนทืออคมจแงสีเารกเกอลัิงญเาิดอะพรญคะัลอื่อฮวลลัานฺาอลณ8มมฮอ)นเแนปฮุหษฺั้นนคยงปวเ ปคากเมนวเแลวาผผะา มูทนบ:รรใุคันงกครสใอลคังบผครูเรมสทูอีย่ียสอสางัลงลผลละอะลสเฮดอรฺทีียตารดงองคใยสนุณกังสงยค่ิงาอทมมงี่ และพวกเขาจะใหสิทธิผูอ่ืน กอนตัวของพวกเขาเองถึงแมวาพวกเขายังมี ความตองการอยูมากก็ตามและผูใดปกปองการตระหนี่ที่อยูในตัวของเขา ชนเหลานน้ั พวกเขาเปน ผปู ระสบความสําเร็จ ( อัลหซั รฺ ๙ ) มติ รสสงหเสายรทิม่ชีใ่ัวหชคา บเเลหะารมวิตมรกสลหุมากยับทพ่ีดวี กเเเลขะาคกบาหรคาพบวหกาเบขุคาคอลยาสงอดงี ชหนลิดีกทเี่วลา่ียนง้ี
161 อมธีคิบวาายมคเเวตากมตวาาง:ดอาุปนมผาลกพารวเงปทร่ีจียบะตเทายี มบมราะภหาวยาหงเลพังื่อซนึ่งทท่ีดาีทน่ีนศ่ังาคสุยนดทวยูตกกันลกาับว เพื่อนที่ชั่ว อุปมัยดังสองคนซึ่งคนหนึ่งคือผูท่ีถือนํ้าหอมมิสก้ี( ขี้ชะมดเชียง ) เเละอีกคนคือผูท่ีเปาไฟเพื่อเผาเหล็ก สวนผูท่ีถือมิสก้ีเขาอาจจะมอบให คสจาุณว กนหมผนัรทู ือไีเ่ ปดคุณา (ไออฟัลาเจบขจุคาะออขารจอยี จซ๕ะ้ือเ/ผ๒จาา๑เกส๐เ้อื ๔ขผาาเไลคดขณุ ทหจี่ นร๕ือไ๒หค๑ุณม๔หอร)าือจคไดุณรอับาจกไลดิ่นรหับอกมลจ่ินาเหกมมั็นน สงเสริมใหทําการประนีประนอม ระหวางบุคคลท่ีมีเรื่องบาดหมางกัน เพราะอลั ลอฮฺไดตรัสในคมั ภรี อลั กรุ อาน ความวา : ใไหมทมําีคทวาานมหดรีใดือใๆหทในําสกา่ิงรทพี่ดูดีงซามุบซนิบออกันจมาากกผมูทา่ีใยชขใอหงทพําวงกาเนขหา รนืออใกหจทากําสผ่ิงูทท่ีใ่ีชดี งาม หรือใหประนีประนอมระหวางผูคนเทานั้น และผูใดกระทําดังกลาว เพ่ือแสวงหาความโปรดปรานจากอัลลอฮฺแลว เราจะใหแกเขาซึ่งรางวัลอัน ใทกหาัศรญนมหะีสอลวิสวนงลท(าอํามใันหนเหบิซมุคาืคออลฺน๑ทก๑้ังับ๔สกอ)างรดทังํากเศลาาะวลคาืนตด(ีกลันะถหือมวาาดเป)นหกราือรกงาานรถทือ่ีดศียีลิ่งอในด หรือทํากุศลอื่นๆ ท่ีอิสลามบังคับใช ทานศาสนทูตกลาวความวา : พึง ประสงคไ หมถา ฉันจะบอกพวกคุณ ถึงการงานที่ประเสริฐยิ่งซึ่งไมดอยกวา การถือศีลอด การละหมาด เเละการบริจาคทาน? น้ันคือ การ ประนีประนอมระหวางพี่นอง ท่ีมีเร่ืองบาดหมางกันใหกลับคืนดีกัน เเท จริงเเลว การไมประนีประนอมระหวางสองฝาย คือ การตัดขาด ความสัมพันธซ่ึงเปนการทําลายความผูกพันท้ังดานญาติมิตรเเละศาสนา ( สอปินุสระนัลนตาีปมรี รมเะปซี นดี ๔อโ/มอ๖สก๖าาม๓สาใเรลหถขกบทลุคี่ า๒คว๕เลท๐ซ็จ๙่ึงไดเ)ป ทน้ังตนัว้ีเพก่ือลจาุดงปรระะหสวงาคงใสหอทง้ังฝสาอยงทฝําายกคาืนร ดีกัน สนิทสนมกัน ไมมีเร่ืองบาดหมางกันอีก ทานศาสนทูตกลาวความ วา : ฉันไมถือวาเปนการกลาวเท็จ สําหรับชายคนหนึ่งที่เเสวงหาเเนวทาง เพอื่ การประนีประนอมระหวา งมนษุ ยดวยกัน เขาไดกลาวคําหนึ่งไปซึ่งเขา ไมมีจุดประสงคอ่ืนใดนอกจากตองการความประนีประนอมเทาน้ัน เเละ ชายคนหน่ึงซ่ึงเขากลาวเท็จในเหตุการณสงคราม เเละชายคนหน่ึงซึ่งเขา
162 บกลีดาาววเูดทจ็๔ต/อ๒ภ๘รร๑ยเาลเขขาที่ เ๔เล๙ะ๒ห๑ญ)ิงคนหนึ่งซึ่งเธอกลาวเท็จตอสามี ( สุนันอะ ทานศาสนทตู อลั ลอฮฺกลาวความวา : ไมใชคนท่ีกลาวเท็จ สําหรับผูท่ีตองการประนีประนอมระหวางมนุษย ๒ดัง/น๙ก๕ั้นา๘เรขเราเลจียขึงกปทรี่ลอ๒อง๕ใยหเ๔เตท๖ขํา)าคววดาีทมี่มดีผี เลเลใะนลเเะงทด้ิีงหสริ่งือชก่ัวลราาวยเเทต้ังสม่ิงวดลีๆ ( อัลบุคอรีย ดวยวิธีการที่ หลากหลาย ตามความสามารถเเละตามความสะดวกของบุคคล การเชิญ ชวนในลักษณะนี้เปนการเปดโอกาสเเกเหลาผูโงเขลาใหเเสวงหาความรู เเลเลวะใปนรสับงั ปคมรุงตใัวนเทองํานใหอดงเีขด้ึนียวกเันปเนปกนากราเตรืสอนนสับตสิคนนุนทผี่หูคนลงทท่ีการงะทเเําลคะวขาจมัดดคีทนั้ง มวล ชกั ชวนผอู ืน่ ใหทําดลี ะทง้ิ ความชั่วคือการปฏิบัติตามบทบัญญัติศาสนา ซึ่งมวลมนุษยจะไมพบหนทางที่เที่ยงตรงไดนอกจากตองปฏิบัติตาม ไพบมทรดะบีทอัญง้ังญคมคัวตือลิศหอาสอนนกทหาางากสงาไูครปวปาฏทมิบสานัตงิตบศาาสมสุขคนใําทนสูตส่ังกังขคลอมางวพคซรวึ่งะาจเมจะาวทาเําเล:ใหะผลูใสดะ่ิงทใเลนิ้งวขบรอราหรยดเาเมลาพะขสวอก่ิงง คุณเห็นสิ่งชั่วชา ใหเขาหามมันเสียดวยมือเขาเอง ถาไมสามารถทําไดให เขาหามมันดวยวาจาเขา ถาทําไมไดอีก ใหเขาหามมันดวยจิตใจซึ่งถือวา เปน การศรัทธาทอ่ี อนเเอทีส่ ุดแลว . ( มุสลิม ๑/๖๙ เลขท่ี ๔๙ ) อัลลอฮตฺ รัสในคัมภรี อลั กุรอาน ความวา : และจงใหม ขี ้ึนจากพวกเจา ซ่งึ คณะหน่งึ ทีจ่ ะเชิญชวนไปสูความดีและใชให กระทําส่ิงท่ีชอบ และหามมิใหกระทําส่ิงท่ีมิชอบและชนเหลาน้ีแหละพวก เถทขาาาไนคมศือมาผีกสไู านดรรทเรบั ูตียคอกวัลราอลมงอสผฮูอําฺไเื่นดร็จใยหก(ตทอัวําาคลอะวยาาอมงิมพดรรีเเออลนมะลท๑ะ๐ั้งทไ๔ด้ิงค)ชว้ีเเาจมงชถั่วึงผโลดเยสกียลทาี่จวะคตวาามมมวาา : อุปมาการเปรียบเทียบระหวางผูท่ียืนหยัดบนขอบเขตแหงอัลลอฮฺกับผูที่ ลวงเกิน อุปมัยดังคนกลุมหนึ่งซ่ึงทั้งหมดอยูในเรือลําเดียวกัน บางคนได อยูชั้นบน บางคนไดอยูชั้นลาง สําหรับคนที่อยูชั้นลางตองเดินผานคนช้ัน บนเมื่อตองการตักนํ้ามาใช ดังน้ันพวกเขาจึงกลาววา ถาพวกเราเจาะรูที่ ไหนสักเเหงใกลตัวเรา พวกเราคงไมจําเปนตองไปรบกวนคนชั้นบน
163 ปฉะรานม้ันกถนั าพพววกกเขเขาาลทะงั้เลหยมเเดลตะอ วงาเงผเฉชิญย กกับระคทวําาใมนหสาิ่งยทน่ีพะวกหเขากาพตอวงกกเขาารตไามงหหาามม ปรามซ่ึงกันและกัน พวกที่อยูช้ันลางเเละทุกคนจะปลอดภัย ( อัลบุคอรีย ๒/ ๘๘๒ เลขท่ี ๒๓๖๑ ) บอกัลารรลรลดอะาฮผทฺ คูท้ิงว่ีปกามฏารวิเสงาาธ:นศอรันัทปธราะในเสหรมิฐูวนงี้ศจวะาไนดอริสับรโอทอษีลจนาั้นกไอดัลถลูกอสฮาฺตปาโมดโยอถองกยคารํา ของดาวดู และอีซาบตุ รของมัรยัม น่ันก็เนื่องจากการท่ีพวกเขาฝาฝน และที่ พวกเขาเคยละเมิดกัน ปรากฏวา พวกเขาตางไมหามปรามกันในส่ิงไมชอบท่ี พ( อวลักมเขาาอไิดดะกฮรฺ ะ๗ท๘าํ -ม๗นั ๙ขึ้น) ชางเลวรา ยจริง ๆ สิ่งท่ีพวกเขากระทํา . ก-ขเเตลาอ อระคงไลวเมะปรทรปนอ้งิฏผบคิบูทวรัตี่ราูจอมิเรเลบชิงะค่วัรเืูอจง:รกื่อิงานเรกไที่ยขําวสลกําาับหยครศํัาบาสสผ่ังนูททาี่ตี่ใอหรงาปกยฏางริบาชนัตักโิตชดาวมยนทเเลผานะูอคซื่นําุฟใสหย่ังกาหนราะมบทินําคอเวพับารมดาดิละี ลาฮฺ อัศศะเกาะฟย กลาววา ฉันไดกลาวเเกทาน ศาสนทูตอัลลอฮฺวา โอ ใลทคจเสอจหะาวิ่งาาะวพานกใจบวมดบั งูดศูฮา ถทยผอาานูกืน่ีสทูอตอตีไ่ ห่ืนนิมากองนยกมทง!ัเดทลาูลตทใดารยอวนา งวตัลนอหเยอ เลธตนววงอบิ อากาวฮจาดบาทยฺารรวทาวปะางาาเฏคทเนเจสวืิอบ่ีเจา ทางทตัจงเใ่ียหงิตาสนงกนตาอตตมลุททนรัวาีท่ รกงฉขวาาอวันานบฉนเามรดดันทพื่อาึงีถก่จีกรงลึงละทะศิน้ คเาเา่ีผสจอววสยุาดอาวนแขม?กาพอารมโเทงรูทพาอฉคาี่ทท่ือทันนวาฉา้ังาคดนนมๆันืึองตรศลจทอูดอาะิ้นัลี่ทสังงไลอกกานดนออลาทยฮรกาสึดูตวถฺ มามเอจามเากยั่าันลเาเกทผลรลดนูอถออวว้ัื่นนทดกฮยฺ่ี ดวยเหตุนี้ทานจึงไดส่ังใหพึงระวังล้ินเอาไว อยาไดปลอยมันพูดตามใจ ชอบ ฉะนั้นทานไดปฏิบัติตามความรูท่ีทานไดรับมา เพ่ือตองการเเยกเเยะ บระาหนว๑า ๓งก/๖ารเไลดขรทับ่ี ๕คว๖า๙ม๙รูก) ับการถายทอดความรูแกผูอ่ืน ( เศาะฮีฮฺ อิบนิฮิบ
164 ว- า สกงิ่ ทาร่ีตชอ ักงชกวารนหคานมใหละท้ิงความชั่ว ตองไมเปนเหตุใหเกิดเร่ืองท่ีรายเเรงก - ไมสมควรกระทําในสิ่งท่ีเขาไดหามผูอื่นไมใหกระทําเพราะอัลลอฮฺได ตรัสในคมั ภีรอ ัลกรุ อาน ความวา : เอโปอศั นบศทอ็รฟ่ีรนดา๒าเกผ-๓ลูศียร)ดัทยธ่ิงาทเอี่อยัลทลําอไฮมฺ กพาวรกทเี่จพาวจกึงเกจลาพาพูดูดใในนสสิ่ง่ิงทท่ีพ่ีพววกกเจเจาาไไมมปปฏฏิบิบัตัติ(ิ - ตองชกั ชวนผูอ น่ื ดว ยมารยาททีด่ ีงาม ออ นโยน เมตตา เเละกรุณา เพราะ ทานศาสนทูตกลาว ความวา : เเทจริงเเลว ความเมตตาจะไมอยูในส่ิงใด จนาอกกสจ่ิงากใดวานมอันกจจะาตกกวเาเตสง่ิงสนิ่ง้ันนมั้นีคใหวาดมูดบี เกเลพะรคอวงาม(เมมตุสตลาิมจะ๔ไ/ม๒ถ๐ูก๐ดึ๔งออเลกขมทาี่ ๒๕๙๔ ) - ตองมีความอดทนกับภาระหนาท่ีท่ีตองเผชิญ ตลอดจนเหตุรายท่ีไม ชคแลา่ัวดะแคจลิดงะใซจชึง่งกออันาดจใทเหกนกิดตรขอ ะึน้ สทไ่ิงําดท คเ่ีปพวรราะามสะดอบี ัลแกลลับอะเจฮจางตฺ หรแัสาทมใจนปรคริงาัมนมภกั่นรี ันอคใลัือหกสลรุวอะนาเหวนนนคก่ึงวาจารามทกวกําาคิจ:วกาามร ทหี่ นกั แนน มั่นคง( ลกุ มาน ๑๗ ) - เปนเเบบอยางที่ดีโดยการแสดงมารยาทอันดีงาม พรอมทั้งสนับสนุน ใหยึดม่ันหลักจริยธรรมที่ดีงาม ทานศาสนทูตกลาวความวา : เเทจริงเเลวผู ศรัทธาท่ีสมบูรณเเบบคือ ผูซ่ึงมารยาทของเขาดีเลิศ เเละผูซ่ึงออนโยน กับภรรยาเขามากที่สุด ( สนุ นั ติรมซี ี ๔/๓๗๐ เลขที่ ๒๐๑๘ ) ผูท่ีมีจริยธรรมท่ีดีงาม จะไดรับผลตอบเเทนท่ีดี ดังคํากลาวของทานศาสน ทวฉันันูตปคเกวรลาโียมลดวกชาคังื:อทเเบ่ีสทุรดจรเรเดลิงาะผผตูทูซอ่ีฉ่ึงงมันอีจยรรูหักิยใาธคงรไรรกแมลลอจะันาจกะดตไีงัวดาฉมอันทยูใม่ีสกาุดลกเชทเลิดี่สะตุดเัวเใทฉนจันวรันมิงาปบกรรทโร่ีสลดุกดาผคใูนทือ่ี บรรดาผูท่ีพูดมากเสแสรง เเละผูท่ีพูดมากพรอมอาปากกวาง เเละผูท่ีพูด มากในทํานองดูถูกผูอ่ืน บรรดาสาวกถามวา โอทานศาสนทูตอัลลอฮฺ ใน สวนของผูท่ีพูดมาก เเละผูท่ีอาปากกวาง เราทราบดีมาก เเตผูท่ีพูดดูถูก ผูอ่ืนคือคนเเบบไหน ? ทานตอบวา พวกเขาคือผูท่ีเยอหย่ิงยโส ( สุนันติร มีซี ๔/๓๗๐ เลขที่ ๒๐๑๘ )
165 -ฟร บศินาสมนุฮามั สมั่งัดใชจาใกหพทอ ําเคขวาาจมาดกีเปเลูเ ขะาหกมลั่นา ทวุมวาเททเพา นื่อศคาวสานมทดตูี รไาดยกงลาานวโคดวยายมะวอาฺ : เจาจงทําดีเเกค นท่ีสมควรทาํ ดี ดังนัน้ ถาคุณทําดีถูกคน เขาคือคนที่สมควร ไดรับการทําดี ถาคุณทําดีผิดคน คุณน้ันเเหละคือคนที่สมควรไดรับการทํา ด-ปีล(มอบุสยังขนคา ดัับวอใอหอซั กเซนไิฮนปาคบเว๑พา/รม๔าชะ๓ัดอเ๖ลัจลนเลอถขฮูกททฺ ตี่ร๗องง๔ตเปร๗สัน)ใหนลคักมั เมภื่อีรอไดลั รกับุรอขาอนมูลคขวาามวสวาาร:หรือ โอศรัทธาชนทั้งหลาย ! หากคนช่ัวนําขาวใดๆ มาแจงแกพวกเจา พวกเจาก็ จงสอบสวนใหแนชัด หาไมแลวพวกเจาก็จะกอเคราะหกรรมแกพวกหน่ึง อโดลั ยฮไจุ มญรร ูตอ็ ัวต 6แล)วพวกเจาจะกลายเปนผูเสียใจในส่ิงที่พวกเจาไดกระทําไป( - สง่ั ใชใ หต ักเตอื นซ่งึ กันเเละกนั ทา นศาสนทูตกลาวความวา : ศาสนาคือ การตักเตือน พวกเรากลาววา ตักเตือนเพ่ือใครโอทานศาสนทูต? ทานตอบ -ชวานทกเพงั้ าม่ือรวอตลัลักล.เตอ(มือฮสุ นฺ ลคเพิมัม่ือภ๑ีอร/อั๗ลัลล๔ลออเฮลฮฺ ขหฺ ทศมี่า๕าสย๕นถทึง) ูตกอาัลรลศอรฮัทฺ ธเหาตลอาผพูนรําะมอุสงลคิม ภเเักละดหีตมอู พระองคเพียงองคเดียวเทาน้ัน ไมต้ังภาคีตอพระองค ยกยองพระองคท้ัง พระนามของพระองค เเละคุณลักษณะเฉพาะของพระองคใหบริสุทธิ์ ปราศจากสิง่ แปะเปอนทุกอยา ง - การตักเตือนเพื่อคัมภีรของพระองค หมายถึง การเชื่อม่ันตอคัมภีรวา เปนคํากลาวของพระองคอัลลอฮฺ ถูกประทานลงมาจากพระองค เปน คัมภีรเลมสุดทายที่ลงมาจากฟากฟา บัญญัติไวซ่ึงทุกสิ่งที่พระองคทรง -ทอนรงุญกบาาังรตคตบั กัเเใเลตหะอื ป ทนฏรเบิพงหตัื่อิตาทมาา มทนุกศาสสิ่งนทที่พูตรขะอองงพครทะรองงหคา มหมาเปยถนงึ กกฎาหรมศรายทั ทธ่ีพาตรอะทอางนค ดวยการภักดี ปฏิบัติตามคําสั่ง ยอมรับในสิ่งท่ีทานเเจงใหทราบ หลีกเล่ียง สิ่งที่ทานสั่งหามเเละปราม รักใครเคารพ เเละใหเกียรติทาน ปฏิบัติตาม ตามเเบบอยา งของทา น เเละเผยแพรเเบบอยางของทา นในหมมู วลมนุษย - การตักเตือนเพื่อเหลาผูนํามุสลิม หมายถึง การเเสดงการภักดีตอพวก เขา ตราบใดท่ีพวกเขาไมสั่งใหกระทําในส่ิงที่ผิดหลักศาสนา ชี้เเนะเเละ
166 ชพววยกเเหขลาดือว พยวสกนั เขตาวิ ธิ หี าอมอปนรโะยกนาศเเเลปะนตกักบเตฏือตนอใพหวพกวเขกาเขาเเเนคาะรนพําสเเลิทะธติเสักรเตีภือาพน ของปวงชน - การตักเตือนเพ่ือหมูชนทั้งมวล โดยการชี้เเนะพวกเขาไปสูเเนวทางท่ีดี เพเปหวนตกุรปเขารยาะทโชั้งยปวชยวนเงหเเกลรพือักวพใกวคเกขรเาพขเเวาลใกะนเศขยาาาสเมหนทมา่ีพือขวนอกงกเพัขบวาทกต่ีรเอักขงใากคารรรตวัวมปเทกอ้ังปงกอาเงเรลพใะชวเกกชเลีวขิตียาดขจชอากังง เพอ่ื พวกเขาเหมือนกบั ทเี่ กลียดชงั เพือ่ ตนเอง อยรู วมกับพวกเขาดวยวิธีการ ทีด่ ีงาม -รักใสคั่งรใรชะใหหวมาีงนมิสนัยุษใจยบดุญวยชกอันบทเเสําดดี งเเคลวะากมารรักกชุศอลบเพพวรกาะเขจาะชเเวลยะสสรนาิงทคสวนามม พวกเขา ทานศาสนทูตกลาวความวา : จริยธรรมท่ีดีงามสองชนิดท่ีอัลลอฮฺ รักใครมาก คือ การมีจริยธรรมที่ดีงาม การเอื้อเฟอเผื่อเเผ เเละจริยธรรม สผเฮงฺพูคอือ่ นงึงนชปทไนขรี่ตะิดขอ สทองกงงี่เลคกาวรใาทครหเวรบอาา้อืามมวเชฟพควอือรยเะผเมหออื่ าลงเรเคอืผยไา ตดทาดทมี ่ีเพโลอรวงะทกอรางารคมอจเลั เะลลทะอกรฮงาฺ รชซตี้นง่ึรําคะเวขหาานมใี่หวเมาเขื่อ:าใชดวทย่ีอเหัลลลืออ และอยาใหมือของเจาถูกตรึงอยูที่คอของเจา และอยาแบมันจนหมดส้ิน มิฉะน้ันเจา จะกลายเปน ผถู ูกประนาม เศราโศกเสยี ใจ( อลั อสิ รออฺ ๒๙ ) - ส่ังใชใหปกปดความลับของผูอ่ืน เเละสงเสริมใหชวยเหลือผูคนใหพน ภัยเเละความเคราะหรายของพวกเขา ใหการชวยเหลือพวกเขา ทานศาสน ทูตกลาวความวา : ผูใดปลดปลอยความทุกขของผูอ่ืนในโลกน้ี อัลลอฮฺจะ เผทเลูอรง่ืะนปโใลลนดกยปหามลนอทายี่เขคเาเวลทาะมุกผทขูใุกยดาขปกข กออปงัลเดขลคาอใวนฮาฺจวมะันลทปับรรขงโอใลหงกมคุสวเเลาลมะิมสผสูใะักดดคใวหนกคเอเวกัลาเลขมอาสใฮะนฺจดโะวลทกกเรเนกง้ี ปกปดความลับของเขาในโลกนี้เเละโลกหนา เเละพระองคอัลลอฮฺทรง ชวยเหลือบาวพระองคเสมอตราบใดที่บาวคนนั้นชวยเหลือพี่นองเขาเสมอ ( มสุ ลมิ ๔/ ๒๐๗๔ เลขที่ ๒๖๙๙ )
167 -ที่เกจ่ียําวเกปับนกตาอรงภอักดดทีตนออเเลัละลคอวฮรฺ หสรงเือสกรามิ รออยดาทงยนง่ิ กใับหกม าีครวลาะมทอิ้งดสทิ่งนตางทๆ้ังทในี่อเัลรลื่ออง ฮฺทรงหา ม อัลลอฮฺตรัสในคมั ภีรอ ลั กุรอาน ความวา : ดังน้ัน จงอดทนตอพระบัญชาของพระเจาของเจา เพราะแทจริง เจานั้นอยู ใขหนณรเือะบอเอ้ืมดงื่อสทเจานายกลตับกุาขขชอ้ึนะงยตเืนราาก(รแอรลัฎมะฎทจรงี่อแ๔ัลซล๘ซ ออ)ฮงฺกสําดหุดนีดดวใยหกาเกริดสขรร้ึนเสอราิญทพิ กราะรเอจาดขทอนงกเจับา ความหิวโหย การอดทนกับความเจ็บปวด ความหวาดกลัวจากส่ิงเลวราย ตางๆ อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอ ลั กุรอาน ความวา : คแลวาะมแหนินวแอลนะดเวรยาจคะวทามดสลอูญงเพสวียก(อเจยาาดงวใดยสอิ่งยใาดงหส่ินงหึ่งน)จึ่งาจกาทกรคัพวายมสกมลบัวัติ ชแีวลิตะ และพืชผล และเจาจงแจงขาวดีแกบรรดาผูอดทนเถิด( อัลบะเกาะเราะฮฺ ๑๕๕ ) -เเกสบิดรังิมเรคสื่อับรงาใทงหี่สคขรวามางมโคสทวัมษาพมเเบันลาธะดอใหันหมเอเานภงนตัยเอเเเฟกกนันผรูอะห่ืนหรหวือาากงกาหรมมตีคัูชดวขนาาใมดนสรสาะังมหคาวมราถงปกอันทงั้งจกนนัน้ีเกกพราื่อะร ทั้งกอใหเกิดการคิดวางเเผนรายเพื่อทําลายอีกฝายหน่ึง ดังน้ันนิสัยที่ดี ขางตน เปน ท่ียกยอ งในทัศนะของอัลลอฮฺ ในโองการอลั ลอฮฺ ความวา : และ พวกเจาจงรีบเรงกันไปสูการอภัยโทษจากพระเจาของพวกเจา และ ไปสูสวรรคซึ่งความกวางของมันน้ัน คือบรรดาชั้นฟาและแผนดิน โดยที่ มันถูกเตรียมไวส าํ หรบั บรรดาผทู ่ยี าํ เกรง คือบรรดาผูที่บริจาค ทั้งในยามสุข สบาย และในยามเดือดรอนและบรรดาผูขมโทษและบรรดาผูใหอภัยแก เ๑-พ๓ื่อ๓บน-ังม๑คน๓ับุษ๔ใหย) ขับแไลละคอวัลาลมอชฮ่ัวดนว้ันยทสร่ิงงทร่ีดักีกผวูการะเพทื่อําใดหีทจ้ังิตหใลจาเกยิด(คอวาาลมะรอูสิมึกรโออนบ ออมอารี ลบลางความรสู กึ ท่ไี มพ ึงพอใจระหวางกัน ขจัดความโกรธเเคนท่ี เเฝงอยใู นหัวใจ . อัลลอฮฺตรสั ในคัมภีรอ ลั กุรอาน ความวา :
168 แสล่ิงทะ่ีมคันวาดมีกดวีแาละแคลววาเมมื่อชน่ัวน้ันั้นผหูท่ีราเะทหาวเทาียงเมจกาักนับไมระ เหจาวจางงขเขับาไเคลย (เคปวนาอมรชิกั่วัน) กด็จวะย กลับกลายเปน เยย่ี งมิตรทีส่ นทิ กนั ( ฟุศศลิ ัต ๓๔ )
สว นหนงึ่ ของ1ม6า9รยาทในอิสลาม บทบัญญัติเเหงอิสลามเปยมดวยมารยาทที่ดีงามซ่ึงจําเปนตอมุสลิมทุกคน ตอ งปฏิบตั ิตาม เพือ่ เสรมิ สรา งบุคลกิ ภาพอิสลาม สวนหนึ่งของมารยาทท่ีดี งมาามรใยนาอทิสลกาามรคกอื นิ . : กขอลบาวคนุณาพมรอะัลเจลาอเมฮอืฺ่เมก่ือินตเสอรง็จกา(โรดกยินกอลาาหวาวรา อ( ัลโฮดมัยดกลุลลิาวลวะาฮ)ฺบเิสร่ิมมหิลยลิบะอฮาฺ )หเาเรลทะี่ ใกลตัวกอน เเละกินดวยมือขางขวา เพราะมือขางซายสวนมากเเลวถูกใช ในสิ่งท่ีสกปรก ทานอุมัร บิน อะบีสะลามะฮฺ กลาววา คร้ันเม่ือฉันยังเด็ก ทอาาศนัยเลอยยกูในลาบวาเนเกทฉาันนวศาาสนนี่เดท็กูตหอนัลุมลอจฮงฺกมลือาวขบอิสงฉมันิลลวอะฮนฺ ไ(ปดมวายในนาถมาอดัลอลาอหฮาฺร) เเละเจาจงกินดวยมือขวา เเละเลือกกินของที่อยูใกลตัวกอน ( อัลบุคอรีย ๕/ ๒๐๕๖ เลขท่ี ๕๐๖๑ ) ไมตําหนิอาหารไมวาลักษณะไหนก็ตาม รายงานโดยอะบีฮุรอยเราะฮฺ ทกลานาวชวอาบททาานนศจาะสกนินทถูตาอทัลาลนอไฮมฺไชมอทบรทงาตนําจหะนไิอมากหินาร(เลอยัลเบเมุคเเอตรคียร ๕ั้งเด/๒ียว๐๖ถ๕า เลขที่ ๕๐๙๓ ) ไมสมควรกินอาหารหรือเคร่ืองดื่มเกินความจําเปน เพราะอัลลอฮฺตรัส ลในูกคหมั ลภานรี อ ขัลอกงุรออาาดนัมคเอวยาม!วจาง:เอาเคร่ืองประดับกายของพวกเจา ณ ทุกมัสยิด และจงกนิ และจงดื่ม และจงอยาฟุมเฟอย แทจริงพระองคไมชอบบรรดาผูท่ี ฟมุ เฟอย ( อัลอะอฺรอฟ ๓๑ ) เเละทานศาสนทูตกลาวความวา : ไมมีภาชนะใดท่ีมนุษยใสอาหารจนเต็ม คจะําทเลี่จวะรทายําใไหปกกรวะาทดูกองสขันอหงลมังนขุษอยงเคอุณง เเเพข็งียเงเรพงอเถเลาวหโาอกมจนําเุษปยนเอตยองเเกคินสกอ็ขงอสใาหม เเบงสามสวน หน่ึงสวนสามสําหรับอาหารของเขา หน่ึงสวนสามสําหรับ เครอ่ื งด่ืมของเขา เเละหน่งึ สว นสามสําหรับลมหายใจของเขา . ( เศาะฮีฮฺอิบ นิฮิบบาน ๑๒/ ๔๑ เลขที่ ๕๒๓๖ )
170 ทานไอมิบส นูดิอลับมบหาาสยใวจาหทรือานเปศา าลสมนเขทาูตไปอัลในลอภฮาชฺหนามะทไมใี่ สใหอ าสหูดาลรมอหยูายรใายจงหารนือโเปดยา ลมหายใจในภาชนะที่ใสอาหารอยู ( สุนันอะบีดาวูด ๓/๓๓๘ เลขท่ี ๓๗๒๘ ) อนีด้าํ อไ(ัลมอคสลั ุดบรราคุียงอกครลวยีาาว๕มวน/า๒าฉร๑ันัง๓เไก๒ดลยเียิลนดขทเทเากน่ี ๕คศน๓าทส๐่ีจน๓ะท)กูตินหหามรือไมด่ืมใหหดล่ืมังนจา้ํากจาเขกาปาทกาถนุงศใสะ ควรรับประทานอาหารรวมกับคนอื่น ไมควรกินคนเดียวตามลําพัง ชายคนหน่ึงไดถามทานศาสนทูตวา ทําไมฉันกินอาหารเเตไมอ่ิม ! ทาน ถลาําพมังว?าพพววกกคเขุณาตกอินบอวาาหพาวรกเปเรนาตกาลงุมเเยพกรยอามยกๆันกกันินหทรืาอนเเกยลกายวาวยากพันวกกินเจตาาจมง รวมกลุมกนิ อาหารรว มกนั เเละจงกลาวนามอัลลอฮฺ เเนนอนอัลลอฮฺทรงให ความจาํ เริญเเกอ าหารของพวกเจา . ควรขออนุญาตจากเจาของอาหารกอนเม่ือถูกเชิญใหไปทานอาหารท่ี ศบอานร เ(ขอาลั หอาันกศมอีเพร่ือคนอื กตลิดมุตมามุสมลิมาดทว่ีสยนับวัสนนหุนนเึ่งเลมะีชชาวยยคเหนลหือนทึ่งาจนาศกากสลนุมทอูตัลเอมัน่ือ ทานอพยพมายังนครมะดีนะห ) มีฉายาเรียกวา อะบา ซุอัยบฺ ซึ่งเขาไดเชิญ ทานศาสนทตู อลั ลอฮเฺ เละสาวกของทานบางคนมาที่บา นเขา เเตไดมีชายอีก คนเดินตามหลังมากับพวกเขาดวย ทานศาสนทูตกลาววา เเทจริงเเลวชาย คนนี้ไดตามหลังพวกเรามา ถาคุณตองการท่ีจะอนุญาตใหเขารวม รับประทานดวยคุณอนุญาตได แตถาคุณตองการใหเขากลับ เขากลับได อะบา ซุอัยบฺ เลยตอบวา ไม เเตทวาฉันอนุญาตใหเขารวมรับประทานดวย ( อลั บุคอรยี ๒/ ๗๓๒ เลขที่ ๑๙๗๕ ) มารยาทในการขออนญุ าต ( เขาบาน) มสี องประเภทดวยกนั ดังนี้ : :- การขออนุญาตเม่ืออยูนอกบา น อลั ลอฮฺตรสั ในคมั ภีรอัลกุรอานความวา
171 จโอนบ กรวราดจาะผขูศอรอัทนธุญา าเอตยิแลพะวใกหเจสา ลอยามาเแขกาไเจปาใขนอบงาบนาในดเอสื่นียกจาอกนบาเนชขนอนง้ันพแวหกเลจะา เปน การดีสําหรบั พวกเจา หวงั วา พวกเจา จะใครครวญ( อันนรู ๒๗ ) - การขออนุญาตเมื่ออยูภายในบาน อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน คแเชลวนาะเมเดมวีย่ือาวเ:กดบั็กบๆรรใดนาหชมนูพกวอ กนเจหานบา รพรวลกุศเขาสาไนดภขาอวอะนุญก็จางตใเหชพนวนก้ันเขแาหขลอะออนัลุญลอาตฮ ทรงช้ีแจงโองการท้ังหลายของพระองคใหเปนที่ชัดแจงแก พวกเจา และอลั ลอฮเปนผทู รงรอบรู ผทู รงปรีชาญาณ( อันนรู ๕๙ ) พท้ังเิ ศหษมขดอนงบ้ันาเพนื่อมเปชี นายกคารนเหคนารงึ่ พไดรักม ษองาทควะาลมุถลงึ หับอภงาหยในน่ึงบภาายนในเเลบะาปนกทปานดศซาึ่งสขนอ ทตู อัลลอฮฺ ทา นเลยกลาว- ในขณะท่ีในมือของทานมีเเทงเหล็ก ( ใชในการ หวผี มในสมัยกอน ) ความวา : ถาฉันรูวาเจากําลังเเอบมอง ฉันจะเเทงตาเจา ลส- ะอสงไขามยาสตงาดมว.คย(วสอร่ิัลงคนบะี้ยุค้ัเนอเทรคยีจะรย๕ิงอ/เเ๒เเลล๓วะอ๐ริส๔บลกเาลวมขนไทเดจ่ี บ๕าขัญ๘อญ๘งบัต๗ิไา)นวเเรม่ือื่องขกอาอรนขอุญอานตุญทาตานเพศื่อา สนทูตอัลลอฮฺกลาวความวา : การขออนุญาตนั้นสามคร้ังเทาน้ัน ถาเขา อนุญาตใหคุณ หรอื ไมกค็ ณุ จงหนั กลบั . - ผูท ี่ขออนญุ าตจาํ ตองเเนะนําตวั ใหเจา ของบานไดยิน รายงานโดยญาบิร – ขอความสนั ตจิ งมีเเดท า น- กลาววา วนั หน่งึ ฉนั ไดไปหาทานศาสนทูตเพ่ือ จายหนี้ของพอฉัน ฉันเคาะประตูบานของทาน ทันทีทานตอบวา ใคร เหรอ ? ฉันตอบวา ฉันเอง ทานถามวา ฉัน ฉัน เหมือนจะบอกวา ทานไม ชอบใหตอบเเบบน้ี ( อัลบุคอรยี ๕/๒๓๐๖ เลขท่ี ๕๘๙๖ ) มารยาทในการใหส ลาม อิสลามสนับสนุนใหมีการใหสลามทุกคร้ังที่พบเจอพ่ีนองมุสลิมในสังคม คทเพพุณารรนะจาอศะะงาไกคสมา นรศพใทรวหัทูตกสธกคลาลุณนาามจวอะคคกไือวจมาสาไมกัญดวพลเาขวัก:ากษสดคณววุณรยเตรเนหคอางนงมครอพวักกราใจมะคาอรรกักงรพคะใวคซหกร่ึงวคเชาเุณลงีวกะิตตันคฉอวงันาศอตมรยอเัทปูใงธนกนากาพรเําเ่ีนหลมอะือรพงือขกไวอันมกง
172 กถัานฉเเนัลจะะกบันอกพสวก่ิงหคนณุ ึง่จซงใงึ่ หถาสพลวากมคซุณึ่งกไันดลแงลมะือกปันฏิบัติเเลวพวกคุณจะรักใครซึ่ง ( สนุ ันอะบดี าวดู ๔/ ๓๕๐เลขท่ี ๕๑๙๓ ) - ศาสนาบังคับใหตอบรับสลามเเกคนท่ีใหสลาม เพราะอัลลอฮฺตรัสใน เอคเลัมวะยภเพรีมอรื่อัลตใกอดรุบทอที่พาี่ดนวีกกควเจวาาานไมั้นดวรา ับห: ครําืออไวมยกพ็กรลดาววยคคําําออววยยพพรรนใ้ันดๆตอกบ็ตกามลับกไ็จปงก(ลาอวันคนําิ ซาอฺ ๘๖ ) - อิสลามไดอธบิ ายถงึ มารยาทเเละกฎเกณฑก ารใหส ลามดังนี้ : เดิน เทเลาะนผศูทา่ีสเดนินทอูตยกูคลวารวใคหวสาลมาวมาเเ:กผผูทูท่ีข่ีนับ่ังขี่ยเาเลนะพคานหทนี่มะีจคําวนรวใหนสนลอายมคเวเกรผใหูท่ี สลามเเกค นทม่ี จี ํานวนมากกวา ( อลั บคุ อรีย ๕/ ๒๓๐๑ เลขที่ ๕๘๗๘ ) มารยาทในการเขานง่ั ในสถานที่สว นรวม - ควรทใาหนสศลาาสมนเเทกูตบกคุ ลคาลวทค่ีนวั่งาอมยวู ทา ุก: คเมรื่อัง้ ทบ่ีเุคขคาเลเลใะดอใอนกหจมาูกพสวถกาคนุณทไสี่ ดว ไนปรถวึงมณ: สถานท่ีสวนรวมสักเเหงหนึ่ง เขาจงใหสลาม ถาเขาคิดวาจะนั่งก็ขอใหเขา เ:โชน๒ส-จอใมุลั่งา/หบนา๒(มทถรุมใ๔คราี่นนพเด๗ร่ังขวั้วงาเันาเทผกเกคลกูเศี่หเิจขดพิยรานทวา่ือัทกา่ึมง่ี น๔็จธจมะงราะ๙ีสฮหวเย๔อฺิท)มลืนยแธนกี)เิลเเเทั่งหลมะด่ีใะ่ือนเหวมขไือยเ ื่อดขอกกาตมมันวเัวีีพเเาสสสอรอีียยอลาัลงงะกาลกกอมไอลลลัคปฮาาลรฺววตอก้ังแวสฮ็รใกาัหสฺจุดจพะใเทงขทนวลาากรคยุกใงเัมจหข(ใภา้ึหนเสศวีรทยลาาอืน่ีกะาัลจมฮวจกงาีฮาหุรงกฺดออขลทังาิบวีกนี่นชานทั้นุงมค่ีิฮใแนมหวิบกิใุมาใบพชมนนาววว้ันนทกาาี่ พวกเจาก็จงลุกข้ึนยืน เพราะอัลลอฮฺจะทรงยกยองเทอดเกียรติแกบรรดาผู ศรัทธาในหมูพวกเจา และบรรดาผูไดรับความรูหลายชั้น และอัลลอฮฺทรง รท- อไา บนมรศบยูาังง่ิสคในันบทสใตูห่งิ กทเพลี่พาื่อววนกคเรวจวาามมกวรนาะั่งท:ดชาํ วา(ยยอกคัลันนมใหญุ หนาล่งึดุกจะะขลไึ้นะมฮยส ฺืน๑่งั จ๑ใหา)กช ทาย่ีนอั่งีกขคอนงลเขุกาข้ึนเพจารกาทะี่
173 นมุสั่งเลขิมา ๔เเ/ล๑ว๗เข๑า๔นั่เงลเเจททนี่ ๒เ๑เต๗พ๗วก)คุณจงใหโอกาสแกบุคคลอื่นไดนั่งดวย ( - ผูใดไดลุกข้ึนยืนจากที่น่ังของของเเลวเขาไดกลับมาอีกคร้ัง เขายอมมี สิทธิในการครองที่นั่งมากกวา ทานศาสนทูตกลาวความวา : ผูใดลุกขื้นยืน ๔จ- า/ก๑ไท๗มน่ี ๑ส่ัง๕มเเลคเลววขกรทแลบับ่ี ๒งมเ๑าเยอ๗กกี ๙รคะ)รหงั้ เวขาางยผอูคมนมทีสี่นิทั่งธดิใวนยกกาันรคนรออกงทจาี่นกงั่ ดมวายกคกววาามย(มินุสยลอิมม จากพวกเขาเทา น้ัน ทา นศาสนทูตกลาวความวา : ไมเปนการอนุญาตใหชาย คนหน่ึงแบงเเยก ระหวางเพ่ือนที่รวมน่ังดวยกัน ยกเวนดวยความยินยอม ข- องไทมั้งสสมองคเวทรา กนรัน้ ะซ( ิบสนุกับนั เอพบื่อีดนาวรดูว๔มน/ ๒ั่งต๖า๒มลเลําขพทังี่ส๔อ๘ง๔ค๕นเ)ทานั้น โดยไม ชวนคนท่ีสามท่ีน่ังดวยกัน ทานศาสนทูตกลาวความวา : ถาพวกคุณมีกัน สามคน พวกคณุ อยา ไดก ระซิบเบาๆ เพียงสองคนตามลําพังโดยไมชวนคน ๕กทาี่ส๙รา๓ทม๒ําใย)หกเเขวนา(ถบาพุควคกลคทุณ่ีสเาขมาร)วไมมคสลบุกาคยลใจีกับ( คอนัลอบื่นุคเอเลรวีย ๕เพ/ร๒าะ๓เช๑น๙นเั้ลนขคทือ่ี - ไมสมควรน่ังตรงกลางผูคนเมื่อมีการน่ังเเบบรวมกลุมเปนวงกลม ท้ังน้ี เพราะ เเบบอยางของทานศาสนทูตอัลลอฮฺซ่ึงรายงานโดยฮุซัยฟะฮฺ วา เเท จรงิ เเลวทานทรงสาปเเชงผูที่น่ังตรงกลางกลุมคนท่ีนั่งรวมกันเปนวงกลม ( สนุ นั อบดี าวูด ๔/ ๒๕๘ เลขท๔ี่ ๘๒๖ ) - ไมสมควรปลอยใหเกิดบรรยากาศการนั่งรวมกันเพียงเพ่ือการพูดคุย เรื่องท่ีไรประโยชนปราศจากการรําลึกถึงอัลลอฮฺ หรือไมมีการสนทนาถึง ทเสรถาื่อนางนศรทาานปี่วทรทะูต่ีใชอหุมัลปโลดรอยะฮไโฺกมยลไชาดนวร คเาํ เวลกาึกทมถุกวงึ าคอลัน: ลไเลอมฮยมเฺ ีกเทมลั้งเุเมใตชนคนําดเใดาดนียซวศ่ึงากไสาดรนเแเยายกเกเยลยาาะยยทอดาอังงกกโจลลาากกว เทากับวาพวกเขาไดเเยกยายกันอยางซากลาตัวหน่ึงท่ีมีกล่ินเหม็น ซ่ึง สําหรับพวกเขาน้ันคือการเศราโศกเสียใจในวันปรโลก ( เพราะคําพูดของ พวกเขาคือส่ิงชั่วราย จะไดรับการลงโทษในวันปรโลก ) ( สุนันอบีดาวูด ๔/ ๒๖๔ เลขที่ ๔๘๕๕ )
174 เ-กลีไยมดครวารยรงบากนวโนดเยพอื่อนนัสรบวมินนม่ังาดลวิกยวกาันมโดีชยากยาครนเสหนนอ่ึงเไรด่ือเงขหารหือาททําาตนัวศนาาสรนัง ทูตอัลลอฮฺในขณะท่ีตัวเขามีซะอฺฟะรอน ( สีเหลืองเนื่องจากการยอมสี ดวยหญาฝรั่น ) ซ่ึงปกติเเลวทานไมพอใจท่ีจะเจอกับใครสักคนดวยสี ๔หทาน/๘นาว๑ทา่ีนเลถาขเาก๔พล๑วีย๘กดค๒ุณเ)มส.ื่อั่งใชหายเ ขคานลานงั้นเเขอนอเกขไาปสอทงาขนา งเลบยากงกลจ็าะวดเเีกเ(หสลุนาันสอาวบกีดขาวอูดง เใสมจอกตเนทึงายลงางเากสจารรๆงวรลถิ่ยมรงิคน่ิทาาาเดือนเเบจี่ทลหวะทรผวมยใน่ืน่ีเูอรนกดน็ ําวิสียากมตมบลวรอาาปรากสซรผมรรันงึ่นูเปลไะขคับุวดชารวรัตเุสมะาทนวถมตชน้ังมนุปเอนกุมุนปหรง้ีลเรใพะนเยีขะหสื่อักดชามงตใชรุมคหีอกวงั อตใเงมาค่ืนนากรปามาทคเรรทรเํ่หีาตพะใ่ีทนงชอคหุกกึงุงมวบาคปถาใยรนมึนรงดระรคคขยวูชสาวาณยุมดึกกาเะสหดมขาทศื้อังอวสกใ่ีตผังงะนลัควาอทเกาขนเาวลี่สาอทดระงะี่เปเปขเดอปขราอังาานระดนงสวชหกั้นะมุมไันลอปมอเัสกปาิสรเดปากนะลเนอหชไไานทปุมมมตีุ่ นารังเกียจเเกผูเขารวมอ่ืน นอกจากนี้อิสลามสั่งใหตั้งใจฟงอีกฝายหนึ่งท่ี กําลังพูด ไมรีบขัดจังหวะคนที่กําลังพูด ควรรักษามารยาทในการเขาหอง ไเใโปคทเนลอมวี่รนรวกะวเ่ังบหสาัชนเสีเยาวุมศถทดกมเุกวเนี่าบใลรหรส่งัะร ปนทเชปรเรลีเุ่าดดฏหะะเาิบเมชทไตผัตาุมดงูาทะิตสกนทสี่นาาุดศํามมั่ยงสคาถทอกสัปวัดํายี่ดานดหจูแีทมาาทนลี่สกสหูวตดุดคะขเกอนขออัาลตทาางรอลดทวี่มหจอันฟําาอาฮกลศนกงฺอกุะกปนนลหรใรั้นวาสมะเวาไขชานมเดาุมเผํ้ากคมเหูใทวเบามดอรยารทื่อเังมทรบใมํานี่ดเียดกัสขิดาดทาายสรเห่ีเปสิดขชานเียรวาําเลดอะมรกวเะสยาขขหชลตงาอาาาาไคงงทกมปเทรเว่ีนทเลาพาา่ังี่งเะนผข่ือโกเูอใหดาขา่ืนนมยยาาี พยายามน่ิงเฉยไมสงเสียงพูดเม่ือเห็นอิมามเขามาจนกระทั้งเขาละหมาด เสร็จ เเนนอนสาํ หรบั เขาคือการปลดบาปกรรมที่ไดกอไวระหวางศุกรนี้กับ ศุกรที่ผานมา ( เศาะฮีฮฺ อิบนิคุซัยมะฮฺ ๓/ ๑๓๐ เลขท่ี ๑๗๖๒ ) -เปหนากกรผรูใมดสจิทามธใิ์ขหอกงลอาัลวลคอําฮวฺเาทอานัลั้นฮัม)ดทูลาิลนลศะาฮสฺ (นหทมูตากยลถาึงวคมววาลมกวาาร:สรเมรื่อเสผรูใิญด
175 ตจาอมบวใหา เยขะารกฺฮละามวุกคัลําวลาอฮอฺ ัล(ฮอัมัลดลูลอิลฮลฺทะรฮงฺเมเตเลตะาเคพุณ่ือน) เขเมาื่อทเ่ีอพย่ือูในกเลขคาวกรลกาลวาววา ยะรฮฺ ะมกุ ัลลอฮฺ เเลว เขาควรตอบไปวา ยะฮฺดีกุมุลลอฮฺ วะ ยุศลิฮุ บาละกุม . (สสอวนัลนทบหูตุคนซอ่ึึ่งงรขทียอา ๕นงมก/๒าลร๒ายว๙าคท๘วอาเีกมลควขืาอท:ี่ ๕ตเมา๘ื่อม๗ใทค๐ี่ทร)าสนักอคบนูฮใุรนอบยรเรราดะาฮพฺรวากยงคาุณนจจาามกทใาหนเขศาา เอาฝามือสองขางปดหนาไว เเละใหเขาลดเสียงดวย( อัลมุสดัดรอกฺ ๔/ ๒๙๔ เลขท่ี ๗๖๘๔ ) -สผญั ูใลดักมษีอณาเ เกหาง รคหวาามวขบเี้ กอยียจๆ ทตานอศงาพสยนาทยตูามกลหาาวมคมวัานมเวรา่ือ:ยเๆเทจเรพิงรเเาละวมอันัลคลืออ ฮฺชอบคนท่ีจามเเตไมชอบคนที่หาว ดังนั้นเม่ือไรที่คุณจาม ใหกลาว สรรเสริญอัลลอฮฺ เเละจําเปนสําหรับมุสลิมทุกคนท่ีไดยินเสียงจามตอง หดกังลวั นเารวน้ั าอะใหวทยคันพณุทรีหเ(เา กอมเัลมขบนั าุคเทอสารวทียนจ่ี ๕ะค/ทน๒ําทไ๒่ีหด๙าว๗ถเาเเทคลุณจขรทอิงอ่ี ๕เกเล๘เสว๖ยีเ๙ปงหน)ากวาวรา งฮาานหขฺ อซงัยซตัยอตนอจนะ -หามเเสดงอาการเรอตอหนาผูอื่น เพราะทานอุมัร ไดกลาววา ชายคนหนึ่ง เรอตอหนาทานศาสนทูตอัลลอฮฺ ทานเลยกลาววา หามอาการเรอของทาน ไว เพราะผูท่ีอิ่มทองมากเกินไปในโลกนี้ คือผูท่ีหิวโหยมากที่สุดในวัน ปรโลก(สนุ นั ติรมซี ีย ๔/ ๖๔๙ เลขที่ ๒๔๗๘ ) มารยาทในการพดู ฮข-ัจอจญงงเสวขาดาจับจงฟนสงก่ังเวสทาียุกเงขคผานทูจใะกี่หพําน ลูด่ิงงัจเพงบียดู บเพใ(หรอาค ัละวบทาุคมานอสรศนียาใส๑จน/เ๕ทเลูต๖ะกไเลลมขาควทวใ่ีรน๑ข๒ชัดว๑จงังป)หรวะะกกอาบรพพูดิธี - พูดดวยนํ้าเสียงที่ชัดเจนเพ่ือใหคนฟงเขาใจงายข้ึน รายงานโดยทานหญิง อาอิซะฮฺ ( ภรรยาทานศาสนทูตอัลลอฮฺ )เธอกลาววา เเทจริงเเลว คําพูดของ เทลา ขนทศ่ี๔าส๘น๓ท๙ูต)น้ันชัดเจนเปนที่เขาใจเเกผูฟงทุกคน .( สุนันอบีดาวูด ๔/ ๒๖
176 ก- เลเสาวดคงสวาีหมนวาาท:ี่เบจิกงบอยานาดเเูเจเมคใลสนแทม้ังคเปนนพเูดพเียเลงะคควนามฟดงีเลเพ็กรนาอะยทานเมศื่อาสคุนณทจูตะ เผชิญหนากับเพ่ือนคุณดวยสีหนาท่ีเบิกบาน ( มุสลิม ๔/๒๐๒๖ เลขท่ี ๒๖๒๖ ) เท-พุกื่อกชเา้ินปรใกนชรกวะาาดรจูกขาขทออส่ีบงุภคมาุณนพพุษทยรจะา นําเจเศปาานทสี่ตไนดอทงใตูบหกรมลิจันาาวมคคทาวาาคนมวใวานา มท:ยุกุตๆิธวรันรมทใี่เเนสกงตาระตวัดันสขิ้ึนน ระหวางสองฝายไดผลบุญเหมือนกับบริจาคทาน การชวยเหลือบุคคลใด บุคคลหน่ึงใหเขาข้ึนบนหลังสัตว ( ที่ใชข่ีมันในการเดินทาง) หรือชวยยก ไขดอผงขลึ้นบบุญนเหหมลือังสนัตกวาขรอบงรเิจขาาคไทดาผนลบทุญุกยเหามงกือานวกทาี่เรดบินรไิจปาคมทัสายนิด ไคดําผพลูดบทุญี่ดี เหมือนการบริจาคทาน กําจัดสิ่งกีดขวางที่เปนอันตรายบนถนนหนทาง ไดผลบุญเหมือนการบริจาคทาน ( อลั บคุ อรีย ๓/ ๑๐๙๐ เลขที่ ๒๘๒๗ ) มารยาทในการเย่ยี มเยียนผูป ว ย อิสลามสงเสริมใหทําการเยี่ยมเยียนผูปวย เเละถือวาเปนหนาท่ีของมุสลิม ทุกคนที่จําเปนตองทํา ทานศาสนทูตกลาวความวา : หนาท่ีของมุสลิมตอ มจเอเคท-ขดาิสนุสูตาินมจลลอถเตเะ(มิาัาลสอามอมมลมดลั ยตวหีอหบงใูาอฮาคนลคุ บโปฺ วังกหออแราศรลนทะมทพยีากทารนวผ๑นาูาสคผูตร/งศึกวูทดสา๔ารายว่ีเูสส๑มยักยวน่ี๘ยกวใกนมคทาานั เรสเรลูต:ยตคเวขใียเคอืรอลคทนุรรบะร่ีกผฟค๑เรทามูป๑ะับร.่ีเตวยฮ๘ต(คตี่ยยฺมอํา๓คมใาเบุสือชห)ผผลรอิญูปไูปับมิะดวชวสไรยวย๔รลับนเทเขา/หผมาา๑รลเนจเ๙อลบะกศ๘ะุอญ?าาก๙รยสทาทเูใเนยรี่ดลนาี่ยกทีงขนคมลาูตทตุรเมายก่ีฟอว๒ียลซบอะน๕าึ่งวฮวผวทย๖ฺาสคูปพา๘วหวนวรรามย)ศเรมเากาคยวกสผถาานูทมรึง:ีี่ การเยี่ยมเยียนผูปวยที่ดีสมบูรณ คือ การท่ีผูเยี่ยมคนหน่ึงในจํานวนพวกคุณ ตั้งฝามือของเขาบนหนาผากผูปวยหรือบนมือผูปวยเเลวถามคนปวยวา เซ-ป่ึงน ยกไังลไงบมาวเา สคงยีํา(อชสววีนุ ยติ ันพเอเรลตัเเวตกเขรีค มานกซี ปลยี วา ย๕วบท/ ท๗านอ๖วศเยาลพสขรนทนท่ี ๒ี้ ูต๗๗กคล๓รา๑ง้ัวค)วามวา : ผูใดเยี่ยมผูปวย
177 (ﻚสยหิ่งคดมﻴใาํัดﻔาหอﺸรยญา อถﻳนกึงﻥข๑ออﺃฉ/ะﻢใัน๔หﻴสﻈข๙ฺอทอ๓ﻌะาวลนﺍﻟเรลุลหﺵจลขาาอทยกﺮฮปี่ อ๑ﻌะวั๒ลﻟลยﺍลฺ๖อﺏอน๙ะฮอﺭซ)ฺผกมี ﻢูยจิ่ﻴงารﻈใกอหﻌอบัﻟลญบﺍลัﷲลอพอﺍฮรัรฺﻝจซะะﺄลิอﺳทองรﺃะคงซคใหมีือเเขจอาาันหขยาอซุ ยงฟปบกวัละยล)ัง(กออัลันมุ มารยาทในการลอเลน เเทจริงเเลวการใชชีวิตตามเเบบอยางอิสลามมิใชตองเขมงวดตลอดเวลา นอเ!เตอเซเพลําะทาะา่ือมละบาะหทสาฉนูบลจี่บาวันอะักาคราฮะตรกวรงฺบอฺไ?ทคคาบูบดมนาฉจเวักนสจเนันขารอุขศาฺกเตเฉสรใาใลอสาสจันมาบไตนือวคดวจัววนทรอานเาั้งวูลยตฮไหาูตยกมนั เซนอรลมเซุบรหาี่งับเี ไเาาเฮนงเไยดะลาม าปงลเนวทุมหาะททัลนคา็นฮี่บนลาวโฺเมนอปาศาดันมนฮกานยสทสฺลเฮค(รนนั้งาันนอาสวทุกเัลเทเรซอสูตเลี่บกางาทนอไกิะฉดาาฮดลับพันนนฺทหะตลวไเรพฮยาิ้วาดงฺเอลใเรอบตนคิกดาัลรือุณเเเลิสออพรนอเ่ืองะุทลปเเรซงธินเนาเลศะเ์ิใหต)าไะดหสเรคงคมียนืบอนุณล่ือชึกาาุกกวพงถไวาลคโวปงงึอาลอกเนเะววเีกฮเลรไลวรัันบกวราาา ภรรยาเราเเละลูกๆของเรา เราไดทํางานทําการจนทําใหเราลืมหมด ทานอะบูบักรฺกลาววา วัลลอฮฺ (สาบานดวยนามอัลลอฮฺ ) พวกเราก็เจอเเบบ ฉบนเกจเหรนลันิด้ีเา็นหาไทพตวมมดําอลเันือหเใิ้วบกหนทยใทวอเนั้งการาสกันเนารทลอลศ่ือาองืมางนดกเสหศเังัไบลนามนดะตสทดั้คเนานตูตขลฉือาวอุกทันไนางคปาเเเโเลนรรเลอเีกาาลเะทลเใับอวอหายภงะน!ตนรบศอเึกรเูบาบตทยถสักเาวาึงมนเรนานเื่อลฺไทกโรพะดูตลอกลวไอาพเกูกปเวัลลรเๆวหลระะาขาอาเสอจอทอฮวําางะฺารลผฮเนไรรันูาซราศทคเ่ึงทาซาชเจสํารนาีวในาะนกหิตไลเทลสฉดเะขัูบตมทันฮาอไือํฺาไอเปปัลงดนยาลทนเูใวนปอี่บนเาชทนฮเากรนําคฺนําากนนฉมเไราัั้นนทืดอราี่ ของพระองค ถาพวกคุณไดอยูเเบบน้ันตลอดเหมือนๆที่พวกคุณอยูกับ ฉันเเละจดจํามันได เเนนอนบรรดามะลาอิกะฮฺ ( เทวทูตอัลลอฮฺ ) ตองจับ มือเเสดงความเคารพเเกพวกคุณในยามท่ีพวกคุณอยูบนเตียงของพวกคุณ หรือเม่ือเจอพวกคุณในระหวางทาง เเตทั้งน้ีโอฮันเซาะละฮฺ ใหเเบงเปน
178 ๒ช่ัว๗โ๕ม๐ง.). ชั่วโมง .. ทานไดกลาว สามคร้ัง ( มุสลิม ๔/ ๒๑๐๖ เลขท่ี ดังนั้น จากหลักฐานที่กลาวมาบงบอกวา การสนุกสนานเพลิดเพลินกับ ความสุขสวนตัวในขอบเขตที่ไดอนุญาตถือวาจําเปนเพ่ือเปนพลังเเกหัวใจ หใทหายนมอีชไกดีวลิตหอชยกีวอันากขเลมึ้นอ่ือแบทลราะรนสดศนาาุกสสสานวนทกาูตนขไอกดงับอทเธราิบานาถทยถาามนึงมวตาาอรบยโวาอทาทใใานชนก ศนาราอลสกะนจเลาทกนูตวเอเาลัลฉะลันกอจาฮะรฺ ไมพ ูดเกนิ จากความจริงเทานน้ั ( สุนนั อัตติรมีซยี ๔/ ๓๕๗ เลขที่ ๑๙๙๐ ) - การหยอกลอกันไมใชเฉพาะเพียงเเคการพูดคุยเทาน้ัน เเตจะรวมไปถึง ชกาารยเคเสนดหงนออึ่งมกทาจา าทกาหงเมเลูบะากนารเเกหรงะหทนาํ ึ่งใรนายชงนานบโทดยมอีนนาัสมบวาินซมาาฮลิริกันกลซา่ึงวเขวาาไมดี มอบของรางวัลชิ้นหนึ่งเเดทานศาสนทูตอัลลอฮฺ เเละทานศาสนทูตก็ได เตรียมของรางวัลเเกเขาดวยกอนที่เขาจะออกไป ซึ่งทานกลาววา เเทจริง เเขพเณลื่อวะทท่จีซี่เะขาใฮาหกิรเําัขนลาไังดขดว ามยยอสวบินนั ขคหอานขงึ่งอจทงาาเกนขชาศานทสบันนทททใีทตู หไานดเรเศเาอาบสเไนรปทาหกูต็าเเตเเกขรลาียเงเลมเอะขาไอขปองเจใงอขนเอขเมงาเืใอขนงา จากดานหลงั โดยท่เี ขาไมเห็นวาใครเอาไป เขาเลยถามวา น่ีใครเหรอ สงมา ใหฉันเด๋ียวน้ี เขาหันไปมองเลยทราบวาคือทานศาสนทูตอัลลอฮฺ เขาเอา หลังเเนบอกทานศาสนทูต ทานศาสนทูตกลาววา ใครตองการซื้อบาวคนนี้ บา ง? ซาฮรี นั กลา ววา โอทานศาสนทูตอัลลอฮฺ ฉันเปนคนไรคา ขายไมออก ทา นศาสนทูตกลา ววา เเตค ุณไมใ ชคนทไ่ี รค าสําหรับอัลลอฮฺ คุณเปน คนที่มี คุณคาสาํ หรบั อลั ลอฮฺ (เศาะฮฮี ฺ อบิ นิฮิบบาน ๑๓/๑๐๖ เลขท่ี ๕๗๙๐ ) มท- กุสานาลรศิมหายส(อนมกสุทลนูตอกัดกลอันิมาตวาอคมงวอไาะมมฮทวฺหาํามใ:หัดไผม๕ูออ/่ืนน๓เุญด๖ือา๒ตดใรเหลอขมนทุสหี่ ล๒ริมือ๓สท๑รํา๑ลาง๔าคย)วเกาียมรหตวิขาอดงกคลนัวอเเ่ืนก - การหยอกลอตองไมออกหางจากสัจธรรม ดังน้ันไมควรหยอกลอกันถา ตอ งโกหกเพอ่ื ใหค นอ่นื หวั เราะ ทา นศาสนทูตกลาวความวา : ความวิบัติจะ เกิดขึ้นกับผูท่ีพูดโกหกเพียงตองการใหผูอื่นหัวเราะ สําหรับเขาคือความ วบิ ัติ สําหรับเขาคือความวิบัติ ( สนุ ันอะบดี าวูด ๔/ ๒๙๗ เลขที่ ๔๙๙๐ )
มารยาทในการตะอฺเซียะฮฺ ( ไ1ว7ท9 ุกข ) อิสลามไดบัญญัติใหมีการไวทุกขเเกญาติพ่ีนองของผูเสียชีวิต โดยการ ปลอบใจพวกเขาใหหายจากความโศกเศราเสียใจ ทานศาสนทูตอัลลอฮฺ กลาวความวา : ไมมีผลตอบแทนใดอีกตอผูศรัทธาซึ่งเขาไดตะเซียะฮฺเพ่ือน เขาเน่ืองจากการประสบเคราะหราย นอกจากอัลลอฮฺจะใหเขาสวมใส เสเคลว ขรนื่อทหงี่ ๑ปน๖รึ่งะ๐ขด๑อับง)ขมอารงยเหาทลาในผูมกาีเกรียไวรทติใุกนขวคันือป:รโลก (สุนันอิบนิมาญะฮฺ ๑/ ๕๑๑ - การอวยพรเเกญาติพ่ีนองผูตาย ปลอบโยนพวกเขาใหอดทนกับสิ่งท่ี กเกลิดา ขวน้ึวาซพึง่ วกการเรอาดอทยพูนรคอือมผกลับบทุญาทน่ีใศหาสญนหทลูตวองัลรลายองฮาฺพนลโันดไยดอุมซีชามายะคฮนฺ บหินนซ่ึงซัยดึ่ง เปนผูสงขาวจากหญิงคนหน่ึงมาเขาพบทานศาสนทูตเเละบอกวาลูกชาย ของเธอกําลังจะเสียชีวิต ทานศาสนทูตกลาวเเกผูนําขาวคนน้ันวา เจาจง กลับไปบอกเธอวา เเทจริงเเลวอัลลอฮฺมีสิ่งท่ีพระองคตองยึดเอากลับคืน เจเลงบะมอีสกใิ่งหท่ีเพธรอะออดงทคนทเรพง่ือมรออบคใอหย ทกาุกรสติ่งอณบเทเท่ีพนรดะีๆอจงาคกมพีสรัดะสอวงนคเ เนตนออมนาผเูนจําา ขาวคนน้ันไดกลับมาหาทานศาสนทูตอีกครั้ง เเลวกลาววา เธอสาบานวา ตองการใหทานไปหาเธอจนได อุซามะฮฺกลาววา ทานศาสนทูตไดลุกข้ึน ทยืนานทศันาทสี นมทีสูตะอมัดีคบนินสองุบเดา็กดคะนฮนฺ เเ้ันลใะหมทุอาานซศฺ บาินสนญทะูตบัลในเเขลณะฉะันที่วไิญปพญราอณมขกอับง เด็กน้ันเคลื่อนไปมามีเสียงคลายน้ําที่กําลังถูกเทลงในถุง นํ้าตาของทาน ไหลออกมา สะอัดกลาววา โอทานศาสนทูต มันคือเสียงอะไรเหรอ ? ทาน ตอบวา นคี่ ือความเมตตาซ่ึงอัลลอฮฺทรงมอบใหกับบรรดาบาวของพระองค เเทเลาะนเัน้เทจ(รมิงสุ เเลลมิว ๒อัล/ ๖ลอ๓ฮ๕ฺทเรลงขเทม่ีต๙ต๒า๓ปว)งบาวของพระองคที่มีความเมตตา - ขอดุอาอฺอัลลอฮฺใหพระองคปลดบาปเเดคนปวย ทานนักปราชญ อสิ ลามอมิ ามซาฟอีย สง เสรมิ ใหก ลา วเเกผปู วยวา ﻋﻈﻢ ﺍﷲ ﺃﺟﺮﻙ ﻭﺃﺣﺴﻦ ﻋﺰﺍﺋﻚ ﻭﻏﻔﺮ ﻟﻤﻴﺘﻚ อเฆาานะวฟาะเรอาัซะเลซิ มาะยั มยิตัลิกละอฮุ อัจญเราะกะ วะอะฮฺสะนะ อะซาอะกะ วะ
180 หสิ่งมทา่ีทยถา นึง ไอดัลรลับอทฮุกฺทขร งอเพลั ่ิมลพอฮูนฺทผรลงบอุญภัยใโหทเเษเกเเทกาผนูตาอยขัลอลงอทฮาฺทนรงเมตตาทานใน - สงเสริมใหทําอาหารเพ่ือเลี้ยงญาติพี่นองของผูเสียชีวิต เพราะทานศา สนทูตอัลลอฮฺกลาวความวา : พวกเจาจงเตรียมอาหารเเกครอบครัว ขสอดงัดญรอะกอฺฟ๑ร/ ๕เพ๒ร๗าะเลพขวทก่ีเ๑ข๓าก๗ํา๗ลัง)เผชิญกับส่ิงท่ีทําใหพวกเขายุงยาก ( อัลมุ มารยาทในการนอน : ค)วเหอคเลสเนันวลพะะรตใังรเบนกจรมาาลาดัจะ่ือกยําเาเเตขใขทนวดยี าา่ีคไวไงตๆดนํานมอวตรพอองาอรวกนาวบบกจาขจทรรคิสอทนูไี่นุณมง่ีนดออเิเลขวรอนนลมิ่าานใสะเหเขทเรฮ่ิงเเลา าียใฺขท(นะดบา่นีใดทนศรหอวาอี่จอสเยนะยนขนนเตขาตเลกาทาอะมวมลูตงเเมเาอคอขทวาัลงัลาบบ้ังขลลนใินสวออหี้เามเพฮฮตเเิลขฺฺ เื่ีอยก)ลลางคลวเเะนอเวาใลฮาอาวหวฺ ผมคน(เเาขมรวเขชรา่ิมา่ันอิ่มกิ้นมนใงดลหวจเอาขวาวนวนยาา:่ึงวหนไตเขามมลาะอม่ือังมเงเจอผีคสเาขัลูใงิ่งกดาลขเนปสอเวเ้ันนัลกฮาฺ ﺳﺒﺤﺎﻧﻚ ﺭﺑﻲ ﺑﻚ ﻭﺿﻌﺖ ﺟﻨﺒﻲ ﻭﺑﻚ ﺍﺭﻓﻌﻪ ﺇﻥ ﺃﻣﺴﻜﺖ ﻧﻔﺴﻲ ﻓﺎﻏﻔﺮﻟﻬﺎ ﻭﺇﻥ ﺃﺭﺳﻠﺘﻬﺎ ﻓﺎﺣﻔﻈﻬﺎ ﺑﻤﺎ ﺣﻔﻈﺖ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺩﻙ ﺍﻟﺼﺎﻟﺤﻴﻦ ฮอ(พคคฉฉะิวนรอัันนรฟาั้งะากมอ(ขนอซ นลัหมองวตับอคซใมาะไนหาักปบ(ย)ซพตขเิฮุบมศะรดิอะาอหฮวนใะอบิายาหฮัฟนบงพาฮีพคดซะรรฺ ระรสิอกียะักะกบิฺุทะออษัศฟนงธรงศาคเิ์ะฮิอจคมอฉฆิบบาจัลนันบฺฟงพบฮิเยอหารนีีรกนบภลมะม.ิักยะอือ๑)ันเฮะงน๒เกคขาวท/ฉข้ึนะี่๓พวัอนเะ(ดรง๔ดลอขะาว๔ุกินะอายของเอึ้นลดคฺตะเขว)ไุเญลรยทดถฺซพะั่ีมท๕าถัลรบําพา๕ะตกียรพอะับ๓ฺะรงฮวบอ๔คะาะงรอฉบฟ)ครงันดไิกะคไดาฮะปดบขฺฟลอตาอซอะ้ังววรฮยรทิญามฺฟา่ีดงญันะบีขขาออิมออณฺีตกงงาุ - เม่ือลุกขึ้นจากการหลับนอนใหกลาวดังท่ีทานศาสนทูตสอนกลาวไว ซ่ึงรายงานโดยฮุซัยฟะฮฺ กลาววา เเทจริงเเลว เมื่อทานศาสนทูตอัลลอฮฺ ตขวอางขกอางรทหาลนับเเนลอว กนลใานวตพอรนวากลางคืน ทานจะวางเเกมขวาของทานบนฝามือ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺑﺎﺳﻤﻚ ﺃﻣﻮﺕ ﻭﺃﺣﻴﺎ
181 (พอราะนอวงาคออััลลลลออฮฮุมฺ ดมวะยบนิสามมิกขะองอพะมระูตอุ วงะคอฉะันฮเฺยสาียอชฺ ีวคิตวาเมเลหะมดาวยยคนือามขขาเอเตง พระองคฉนั มชี วี ิต ) เม่อื ทานต่ืนนอนจะกลาววา ﺍﻟﺤﻤﺪ ﷲ ﺍﻟﺬﻱ ﺃﺣﻴﺎﻧﺎ ﺑﻌﺪﻣﺎ ﺃﻣﺎﺗﻨﺎ ﻭﺇﻟﻴﻪ ﺍﻟﻨﺸﻮﺭ ล( ยัอฮานินนวซุา รู อ.ัลฮัมดูลิลลาฮิลละซี อะฮฺยานา บะอฺดะมา อะมาตะนา วะ อิ ความหมาย:มวลการสรรเสริญเปนกรรมสิทธ์ิของอัลลอฮฺเทานั้น พระองค ซ่ึงทําใหฉันมีชีวิตอีกคร้ัง หลังจากที่พระองคทําใหฉันเสียชีวิต เเละยัง พ- รหะมอ่ันงคเขเทาานนอัน้ นกตาั้งรเเฟตนหคัวนืคชํ่านพี อกจากมีเหตุจําเปนที่ตองนอนดึกเทาน้ัน มี การรายงานจากทานศาสนทูตวา ทานไมชอบใหนอนกอนละหมาดอิซาอฺ เเละการพูดคุยหลงั ละหมาดอิซาอฺ ( อลั บคุ อรีย ๑/๒๐๘ เลขที่ ๕๔๓ ) - ตรวจความปลอดภยั กอนเขา นอน ทานศาสนทูตกลาวความวา : เเทจริง เเสเลยี วไ(ฟเศคาะือฮศีฮัตฺอรบิ ูขนอฮิงพบิ บวกานคุณ๑๒ด/ังน๓้ัน๕ถ๗าพเลวขกทคี่ ุณ๕๕จะ๔เข๙า)นอนจงปดหรือดับมัน ตอ(-มบหคอกอรมาาํงลรกราอกยดาจยาาวถาานารนซงึ กทเขัายหอดใมาฎ.นัลอวหออﺚยลงอักลนนอนงﺋลา(ฮาﺎนํ้ารอﺒมซมุ า้ํﺨฮเขมขาทฺﻟรตอ(ะﺍาาﻭางาบหนยอนอิﺚสจงอัลินเะามเลงลﺒนนกิลﺨอนะีลโลอฮมﻟาํ้าดﺍะะฺวาหﻦฮอยรวขฺทูซอรﻣา)าุบาางเเﻚเยเนตกิสลﺑพะ)อะวﺫชนอรมมﻮะาาัสินﻋนยอเลังดวﺃเคลุาอﻲคอะาบุเัﻧหลอมุﺇซลฺกญื่อิﻢออวﻬทิงฮะนﻠ.าฺﻟลﺍเนฉขฺﷲเศคาัน(หﺍาามขะสﻢออุศบﺴนงหอานﺑทนอลํ้าูซิีตกนเเหอลิฟัลาะงอเลวจิบอลานกฮาฺิ ซยั บะฮฺ ๖/ ๑๑๔ เลขที่ ๒๙๙๐๒ ) เเละรายงานจากอนัสเหมือนกันกลาววา เม่ือทานศาสนทูตอัลลอฮฺออกจาก หองนาํ้ ทานจะกลาววา ( อา นวา อลั ฮัมﻲดﻧลู ิﺎลﺎﻓลﻋะﻭฮิลﻯลﺫะﻷซีﺍอﻲะﻨซﻋฮฺ ะﺐบﻫะﺫอﺃนั ﻱนีﺬลﺍﻟอﷲะซﺪาﻤวﺤะﻟอ ﺍาฟานียฺ
182 หสิ่งมสายกถปึงรกมอวอลกกจารากสตรัวรเฉสันริญเเลเปะนทกํารใหรมฉสันิทมธีพ์ิขลอางนพารมะัยอทงี่ดคี(อสัลุนลอันฮอฺ ิบซนึ่งิมไดาญขจะัดฮฺ ๑/ ๑๑๐ เลขท่ี ๓๐๑ ) รายงานจากทานหญิงอาอิซะฮฺ ภรรยาทานศานทูต กลาววา ทานศาสน ทูตอลั ลอฮจฺ ะกลาวหลงั จากเขา หองน้ําวา ( อานวา ฆุฟรอนะกะ ความวาﻚ:ฉﺍัﻧนﺮขﻔอﻏใหพระองคทรงอภัยเเกฉันดวย( เศาะฮีฮฺ อิบนคิ ซุ ยั มะฮฺ ๑/ ๔๘ เลขที่ ๙๐ ) - ไมหันหนาไปทางกิบละฮฺ ( กิบละฮฺ คือ กะอฺบะฮฺท่ีอยู ณ นครมักกะฮฺ ซหึ่งันเหปลนังจทุดาศงูนกยิบกลละาฮงฺ ใรนากยางรานกรโะดทยอําภะบักดูฮุรีตออยอเัลราละอฮฮฺจฺขาอกงทมาุสนลศิมาสทน่ัวทโลูตกอ)ัลหลอรือฮฺ กลา วความวา : เเทจริงเเลวระหวางฉันกับพวกคุณเปรียบเสมือนพอกับลูกๆ ดังน้ันพวกเจาอยาหันหนาไปหากิบละฮฺเเละอยาหันหลังใหในขณะท่ีคุณ กําลังอยูในหองน้ํา เเละอยาทําความสะอาดนอยกวาหินสามเม็ด เเละตอง ๘ไม๐ใ)ชเศษมูลของสัตวเเละเศษกระดูก ( เศาะฮีฮฺอิบนิคุซัยมะฮฺ ๑/๔๓ เลขที่ - ปดบังใหพนสายตามนุษย ทานศาสนทูตอัลลอฮฺกลาวความวา : ...ผูใด เขา หอ งน้ําจงปด บงั ใหมิดชิด....( สนุ นั อบิ นมิ าญะฮฺ ๑/ ๑๒๑ เลขที่ ๓๓๗ ) :- เม่ืไอมผสูใดมผคูหวรนใึ่งชดมื่มือนขํ้าวจางขออยงาเขเปาากลับมสเิ่งขสาไกปปใรนกภทาชานนศะาสเเนลทะเูตมกื่อลใาดวทค่ีเวขาามเขวาา หองนา้ํ ไมควรจับตองอวัยวะเพศของเขาดวยมือขวา เเละเม่ือใดที่เขาชําระ ลา งอยา ชําระลา งดวยมอื ขวา . (เศาะฮฮี ฺอิบนคิ ซุ ัยมะฮฺ ๑/๔๓ เลขท่๗ี ๘ ) - ทําความสะอาดทั้งหนาหลังเม่ือเสร็จธุระสวนตัว ไมวาเขาจะใชน้ําเเละ ใกชอ นน้ําหถินือดววาดยกกี ต็วาาเมพซรงึ่าถะอืนวํ้าาสดาทีมส่ีารุดถหชํารรอื ะใลชาองยดาีกงวใดา หอินยางหนึ่งเเละเเนนอนการ
มารยาทในการรว มหลับนอน1ร8ะ3หวางสามีภรรยา - การกลาวบิสมิลละฮฺ ( เริ่มดวยนามอัลลอฮฺ ) เม่ือตองการรวมประเวณี ทา นศาสนทูตอัลลอฮฺกลาวความวา : เมื่อผูใดในบรรดาพวกคุณตองการเขา หาภรรยาเขา ใหเ ขากลาววา บสิ มลิ ละฮฺ เเลวอานวา ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺟﻨﺒﻨﺎ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﻭﺟﻨﺐ ﺍﻟﺸﻴﻄﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺯﻗﺘﻨﺎ (คอวาานมววาา อ: ลั ขลาอเเฮตมุ พมระะญองันคนอิบัลนละอซฮซฺฺ ฉยั ันฎอขนอใวหะพญรนั ะนอบิ งคนทะรมงทาเํารใาะหซเรักาตสะอนงาคน หางไกลจากซัยฎอน ( มารราย ) เเละใหลูกของขาทั้งสองท่ีพระองคจะทรง มอบใหห างไกลจากการรบกวนของซยั ฎอน ) ๑ถา/๖อ๕ัลลเลอขฮทฺไดี่ ๑ก๔ําห๑น) ดใหเขาทั้งสองมีลูก ซัยฎอนจะไมรบกวน ( อัลบุคอรีย - การหยอกลอเเละการสนุกสนานระหวางกัน ทานศาสนทูตอัลลอฮฺได กลา วเเกญ าบิรความวา : เจาเเตง เเลวเหรอ ญาบิร? ฉันตอบวา ใช ทา นกลาว วา หญิงสาวหรือหญิงหมาย? ฉันตอบวา หญิงหมาย ทานกลาววา เพราะ หเหยตอุใกดลเอจากไับมเจเลาือเกจหาจญะิงไสดลาวอเเลผน่ือสวนาเุกจสาจนะาไนดเเหลยะอหกัวลเรอากะับกับนนางางเเเลเละะเธนอาไงดก็ เชน กัน ( อลั บุคอรยี ๕/ ๒๐๕๓ เลขที่ ๕๐๕๒ ) - เเสดงความรักใครเเละความออนโยนตอภรรยาเขาดวยวิธีจูบเเละดูดล้ิน ทนูตางอลั ลราอยฮงจฺ าะนจบูโเดธยอทในานขณหะญทิง่ีทอาานอถิซือะศฮลี ฺอกดลเเาลวะวทาานเเจทะจดรดู ิงลเิน้เลเธวอทดาวนยศาสน ( เศาะฮฮี ฺ อบิ นคิ ซุ ัยมะฮฺ ๓/ ๒๔๖ เลขท่ี ๒๐๓ ) - ใหเขาเเละภรรยาเขาเเสวงหาความสุขดวยวิธีใดก็ไดท่ีท้ังสองประสงค เเตดวยเงื่อนไขตามท่ีทานศาสนทูตไดชี้เเจงใหกับทานอุมัรซ่ึงทานไปหา ทกลานาวศวาาสอนะทไูตรเทเลี่ทวํากใลหาเวจวาาตโอองทหาานยนศาะส?นอทุมูตัรอตัลอลบอวฮาฺ ฉฉันันหไาดยเนปะลเี่ยเลนวท?ิศททาานง ของเธอเม่ือคืน อุมัรกลาววา ทานอยูน่ิงเฉยไมตอบใดๆ หลังจากนั้น โองการอัลลอฮฺไดถูกประทานเเกทานศาสนทูต โองการอัลลอฮฺ ซึ่งความ วา:บรรดาผหู ญงิ ของพวกเจา น้นั คือแหลง เพาะปลูกของพวกเจา ดังน้ันพวก เจา จงมายังแหลง เพาะปลูกของพวกเจา ตามแตพ วกเจาประสงค ( อัลบะเกาะ เราะฮฺ ๒๒๓ )
184 เทเตานจงศยาําสเกนรทงูตทกาลงทา ววตาอรวหา นักเจเาเลจะะใหนนั รหะนยะา หมีรปอื รกะลจับําเหดือลนงั เ(เลสวุนเเตันค อวัตาตมิรปมริซะียส ๕งค/ ๒๑๖ เลขที่ ๒๙๘๐ ) - ปด บังความลับของท้ังสอง ทา นศาสนทตู กลาวความวา : เเทจริงเเลวหนึ่ง ใดซนงั่ึงกจเขลําานา จววะน(เขแคกานหผทอูาี่มภืน่ ีสร)ถร(มยานาุสเะลขเิมาลเวเ๒ลท/ะ่ีส๑เธุด๐อใ๖นเ๐ขวาเันลหปขาทเรขโี่ ๑าล๔กเเ๓ลณ๗วทเข)่ีอาัลกล็บออฮกฺ คคือวาชมาลยับผเูหรนื่อ่ึงง ใเนคมเร-นขหับราาาอื่ กอรไผรขงฺเับปบิดยจเอลเแคาชาพอะกบทรภอือ่ดเัวกคัยบนใิรขรนยโเอฮับขรทอกัมยังแางษูเแาทเเจ(ขกรทจนาเผาเานงก(ดอูยินมอท่นืนิหถสิตลัาจานทรมบนเงสข้ีใัยาุคขศหาหงกออาไาอสรเอมยเยีนกภนมท ั๕ยเทีผี่เ)จคจล/ูตาายก๒บขกอรอุญอัเัลง๓ขนเงลตเ๙ากทหอิด๔ี่เผฮนตพสเลฺกัว้ีลรงเบจลขคาเะละุาญทืนตวะใ่ีขกนอค๖จรองัว๑วดรงรันา๖เมเับมตข๙ปสบรวาริ)ทีายาจโปธมะล:ิ์ขกถสกผอรูกไิู่งใรงมยดทคมึดมม่ีจนขเีกีํคาเออลาเวงปื่นระาเจพทนมมาี่่ืเออผเยขเนบิดดกาิ - ไมส นบั สนุนใหเ ดนิ ทางคนเดียวตามลําพัง เพราะทานศาสนทูตไดหาม การกระทําดังกลาวยกเวน คราวจําเปนเทานั้นหรือไมมีเพ่ือนสักคน ทานได ๒ท-ใกกไนัมบลา/นจาซไ๑ควาํศดัย๑นวเาเฏม๒รกวสอาเบนนลเนกลุคสทือับขคาตูกสมทใลกเอคคพ่ีหล๒งนรื่อนาค๔?เวน่ึงปนค๙ซทรนสว๕่ึงวาผาอเนมมขูน)งวเาซกาํดเา ัลพย(ิน:ฏาส่ิงทเวอเมนุดาวนื่อันินงามทอสทีสคบี่ดาาามนงีดี มเมคาทเคลวาน่ีขนถดูะคับึงอค๓ืออขวกค/กรี่เลุณ๓พเเดุเม๖่ืมตอนิ ผางเเทูเดกลตดาิับขนั้ิงนงทผใททจค่ีูน๒าางรงํงเาเ?๖ตใค(๐เนงนขอต๘กาัลเั้งดตามใ)รีอยคุสเบวรดดเวสินัดขาักรทาฉคอมาันนกงา - ควรเเจงเวลาเดินทางถึงบานเเกครอบครัวเขาใหทราบลวงหนา เพราะ ทา นศาสนทูตอลั ลอฮฺเคยปฏิบัติเชนนั้น เเละไมควรถึงบานตอนดึก ทานศา สนทูตกลาวความวา : ถาใครสักคนในบรรดาพวกคุณจําเปนตองจากกัน รนียาน๕ๆ/๒ก๐็อ๐ยา๘ใหเลเขดทนิ ่ีท๔า๙งก๔ล๖ับ)มาหาครอบครัวของเขายามกลางคืน ( อัลบุคอ
185 -ทตู อคลั วลรออฮํากฺลลาาควรคอวบาคมรวับา ร: วเมมอื่ ทผั้งใู เดพตื่ออ นงฝกูงารเเอลอะกมเิตดรนิ สทหางายใหเเพขราใาหะทสาลนามศาเเสกพนี่ นอ งของเขา เพราะพวกเขาจะสมนาคณุ ดวยคําอวยพรดีๆ นอกเหนอื จากคํา อวยพรของตวั เขาเอง (มุสนัดอบยี ุอฺลา ๑๒ / ๔๒ เลขที่ ๖๖๘๖ ) ก-ควลาาสมวงทคเวรสมารมาิมนวใา)ห:มรกอีีบาุปกรสเลดรับินรถคทึงกาบางรานนกั้นนิ ทคอันาือทหสีหาวรลนเังคหจรนา่ือก่ึงงเขดส่ือมรงเ็จเอลสะะิ้นซกธาารุบรหะ(ลโทับทนาษนอทศนันาขสฑอนงเเเทลขูตะา เม่อื ใดทเ่ี ขาเสร็จธุระ ใหเ ขารบี กลบั ไปหาครอบครวั ของเขาทันที ( อลั บคุ อรยี ๒/ ๖๓๙ เลขที่ ๑๗๑๐ ) มกไทสพมลนาวานากยรทวเอศยูตขคามาาวสพตทานนวมอใกอทบวนเกาูตวรกาจอ:าาไพาัลโรมกอลวเมตทกอดีทอเาฮจนิ น่ีทฺงไาผนดศจี่จงาอะ่ัางนอพธนดยทิบูดไาังูตาคนปนยุยสงั่ม้ัเนรกบิทะาพ่ียนธหบววถบิ กวนกนนับาคนถงถรุณกหนนะันเจนนนบเงลทหียหเยาคนบงนา!ทเเรลทาพพทงะวามมสากงอีนาิทเขะรกธยไาลิถบาราทบาวนมใาวถวนงา?นาเถรทโนื่าออาพหงนทนวนกากี้ นทโลคดศาาุณวยงา การละสายตา การละการรบกวนคนอื่น การรับสลาม การชักชวนใหทํา ความดเี เละละทงิ้ ความชวั่ . ( อัลบคุ อรยี ๒/๘๗๐ เลขท่ี ๒๓๓๓ ) บ(ผวท-กมาคูาูตาุสรงนผอรโสลทูลัอักดิมาลา่ีถษนยศอา๑ราสยัยฮเ/าเาอฺกลย๒ป(จุ งละม๒เจาดเาชนาุสวเู๖รเงคบลละเวิมถอลกพานกขล๑วมวทนาก/วาง่ี๒หเา ๒ขทเน:เ๒าาล๖ถทงพะ๗๖าทาชวมงี่เผ)วกลเวูคเยขเลาจนเทะหสาเไจี่ ดลอ๒มงินืองยท๖สผผําาํ๗ิ่งเูตาลกดนกา)รังไทยงกปสสุกลมถขอาาางวเนสเหคลทิ่งือระซ่ีสืออช่ึงวะส้ีทเนไปถารรางนเนวแหสมกทราค่ีอซเหทน่ึง?ตาเทปนทุใ่ีหหนศาลนาญทงนต่ีรขทสอมอานบมงงี - ไมควรพกพาสิ่งท่ีเปนอันตรายตอผูเดินทางไปมา เพราะทานศาสนทูต กลาวความวา : เมื่อผูใดในบรรดาพวกคุณเดินผานมัสยิดหรือตลาด เเละมี ๒ธไวน๕ ูตเ๙พิด๒ตื่อัวปเลอพขงทวกก๖่ี ันเ๖จไ๖ามจ๔งใจ)หับโหดัวนลใูกคศรรสไวัก คหนรือใบนาบงรทร่ีทดาานมกุสลลาวิมพ(วอกัลเจบาุคจองจรับียม๖ัน/
186 ไมฝใกตนดาาาายรมจครหอัดสัมยนนอภภายุมึ่งารี ทบูมพัอตในเีัลิดดหนกพั้ังงตกเกรุ้ืนดุจอลาิามํฐาารเาขปนวซนอตน คเงอ้ือเไวหกงขดาางโรมารกมบั ยวซาฆคาร้ือะวเ:ขเาเลเามลกยเะเสปคเปียือลหลี่ยกา่ียนายนกรหไอันรปนรอื เะุมทปหัตง้ันสวิใสนาอ่ิงงทงทผฝุกู่ีซตา กอยื้อรไงกณดหับรีทาผับมี่กูขคาาอรวยซาัลเมลื้เอตเอขสเมฮาียยืฺ่อตหนอราั้นัสีกย ผูศรัทธาท้ังหลาย! จงอยากินทรัพยของพวกเจาในระหวางพวกเจาโดยมิ ชอบ (ปอเเอกเพลอิิลสสร่ือะันาะลลทวใเนาาสหคง้ัมมซิ รหวไสถาิฐามดอืออมทดมฺนวว๒่ีสขาาาใุดอซ๙ห:กงึ่ง?)นมกาปรทุาสักจรคธาลจซานุริมัยขอ้ื กตทยขาิจอังํายาทบชกยเี่ซีนพาวปรื่อานั้นคตกดอามราีขา(งีครชาอทนสยีพลั ่ีชุจถดมทราาวุสย่ีิตดมยคดีเสทเลดันเุจลาิศรหนระอเิตเนเศกลปเึ่งาเะน๒ลทสเมะปํา/นุซสง๑นทาื่ลอ๒เนูตเิมตนวดเทรลวาวงี่ดขทยอีทมจทาาี่งะือช๒าออนขีพ๑ันาอศใศ๕บงาดัยเ๘สรขดอินสีายเ)เเุทูทกลอับูตธะงิ์ บรรดาผูตายซาฮีด( ตายในสนามรบ ) ในวันปรโลก ( อัลมุสดัดรอก ๒/ ๗ เลขท่ี ๒๑๔๒ ) (บเไ--รเาลมมอยะุสอกชไงไมนนามี้เมเนันุัดมจหอองัโตลนขะดิเอเุมอฮยกกฺมเัตผสอลัดิเูทียเบวกข๓ี่จงีฮผอะส/ูรูทงข๔ิอน่ีสราย๙คับิยนเ๑ารสทคาเเินราลเะลถาคขฮบะาฺาทมวคถน่ี ีา๑ึวงอเรร๖พวกาชัน๐รจย้ีเ๕าหเลาะจก๖ะนทงเเึ่งขขอ)าทนอาียตาดเศสนอาขียสศงอขอนางอสธสทงินบินูตสาทอคินยูัตลารคนลอาาอัอลยใฮกลลหฺกจะอผลาเฮูซอกาฺไียว้ือเดขดครเาวขดับจาินอทะมงผตรวมาาอาันนบง: เเละเหน็ สินคา กองหนึ่ง ทา นจงึ เอามอื ลงไปในกองสินคาดังกลาว ทําใหมือ ของทา นเปยกน้ํา ทา นเลยกลา ววา สิง่ นค้ี ืออะไรโอเจาของอาหารกองนี้ เขา ตอบวา โอทานศาสนทูตอัลลอฮฺ มันถูกฝนจากฟากฟา ทานกลาววา ไมนํา คมนันนขึ้น้ันมไมาขใาชงป บรนะดชอาชกาหตริขอื อเผงือ่ฉผนั คู น( มทุสัว่ ไลปิมจ๑ะ/ม๙อ๙งเเหลน็ขทมันี่๑๐ได๒ )ใครที่หลอกลวง
187 -ผูขามยีสเเลัจะธผรรูซม้ือทสั้งจุ สรติองเเมลีอะิสไมระก ใลนาวกเาทร็จเลทือกานตศราาสบนใดททตู ี่ทอ้ังลั สลอองฮไฺกมลอาําวลคาวจาามกวกาัน: หรือทานกลาววา จนกวาเขาทั้งสองจะเเยกยายกันไป ถาพวกเขาทั้งสองมี สัจธรรมเเละมีการชี้เเจงอยางชัดเจน อัลลอฮฺจะทรงใหความจําเริญเเกการ ขซ- ออ้ื งขมกาีคายรขวซอา้ือมงขทกา้ังรยสุณจอะางถเผกู ่ือเลเลเบเะผอถ อาอกพอทวนันกโทเขยี (านทอใัล้ังนสบกอคุ างอรปรซดียื้อบ๒ขัง/เาเ๗ยละ๓กเ๒พลราเาวละเขทนท็จิสี่ ค๑ัยว๙เา๗ชมน๓จําน)เรี้คิญือ ประการสําคัญอยา งหนึ่งทที่ าํ ใหเ กิดมนุษยสัมพันธที่ดีระหวางผูขายกับผูซื้อ อกี ทง้ั เปนวธิ กี ารหนง่ึ ในการเยียวยาจิตใจที่ใฝฝนเพียงทางโลกอยางเดียวซึ่ง ทเปูตนกตลัวาสวคกวัดากมั้นวคาว:าอมลั เลปอนฮพฺเม่ีนตอตงาเเชลาะยมคนนุษหยนส่ึงัมซพึ่งมันีคธวราะมหกวราุณงกาเันม่ือทเขาานซศื้อาขสานย เเละเม่อื เขารับสทิ ธิของเขา ( อัลบุคอรีย ๒/๗๓๐ เลขท่ี๑๙๗๐ ) -ไมสาบานตนในการคาขาย เพราะทานศาสนทูตอัลลอฮฺกลาวความวา : พ๑ส๖ินวก๐คเ๗าจหา )จมงดหไลปกี เเเลลี่ยวงคซวง่ึ ากมาจรําสเราบิญากน็จอะยขาางดฟหุมาเฟยไอปยเม(่ือมมุสีกลาิมรค๓าข/๑าย๒๒เพ๘ราเะลเขมทื่อี่ - อนุญาตใหผ ซู อ้ื ที่ไมพอใจสินคา สง คนื ได ทา นศาสนทูตกลาวความวา : ผูใ ดใหโ อกาสเเกผ ซู ้ือที่ไมพอใจสินคา ยกเลิกการซ้ือขายท่ีผานไป เเนนอน พระองคอลั ลอฮจฺ ะทรงยกเลิกความผิดพลาดของเขาในวนั ปรโลก ( เศาะฮีฮฺ อิบนฮิ ิบบาน ๑๑/ ๔๐๒ เลขท่ี ๕๐๒๙ ) ท้ังหมดที่ผานมาคือบางสวนของมารยาทเเละจริยธรรมท่ีสมควรปฏิบัติใน อิสลาม ในสวนที่ยังไมกลาว ณ ที่นี้ ยังมีอีกมากมาย ถาจะใหเอยถึงสิ่ง ใตเหดาลมทาี่มนลนน้ั วุษทนย้ังเตเหลอมวงดมกคกี างารรทไชํามในี้ วหาําเเสพริ่่อืง่อื นงกยั้นาดื รจยปะาฏเวกิบไี่ยปตั วดทิขวี่ถอยูกงกตขับอ องชเพีวโียดิตงยสใผวหา นเนรตพาัวเรขหะารคใือจัมสวภาวีรนไกมรุรวมอมีสานกิ่ง็ และวจนะทา นศาสนทูตของพระองค ซ่ึงท้ังสองจะกําหนดขอบเขตเเละจัด ระเบียบของมัน จุดประสงคคือ ตองการใหการดํารงชีวิตของเหลามุสลิม ทกุ คนอยูในความภกั ดีตอพระองคอ ัลลอฮเฺ เละไดรับผลตอบเเทนท่ีดเี ลศิ .
188 บทสรุป เอดอัลาฟนลจฟอิตฮลวขฺทเวิญอรียปญงสชดา(ี้นณทFําายท.ไFหามiนนlมwทงั ีอeสั้งุดaือสsมเอลก) งมาทรนซาณน้ีด่ึงไทว กหย้ังลคนสาาํ วหอกวงรลาไือาดควใเขนวขาอโามงลรเบับกชุคยอื่อุโคิสมรล่ันลปสาในอมด้ันงเๆเทมลทาีควน่ีจวทะซานาม่ึงนพํวาพเารเงราะเกพปอควงลืคอกา เขาสูความผาสุกท่ีเเทจริง เเมนวาความร่ํารวยหรือส่ิงที่เราเรียกวา ความกาวหนาดานเศรษฐกจิ .....เเละความสะดวกสบายดา นวตั ถุนน้ั เหลือลน ใไเหทอสชนหิสีอลเนดทนงงลียนทเาาเว?ง้ีไลามทงมเวเม่ีเลรทชบนูดวเาี่ยเาุษทสอวงงยํกาคงตยไคเุหโรรเมหงั้นรงรชกปืงอห?วลรเวนไนรับุงามิ่มึ่งเใทชสใมหเําหนาีาใเ ใเขเ็คนยรหหาุโิ่รมมคเตรขใสุสิดุสหปาววลตําคยาา ิคมอังํางัญงคตท:ขสฉงอั้้ึนงครับบชนั ือูสสาเเเเกศึมกยกนิดาหื่วอพสมามญเวเานีตผชกเิงพาปูีควเปทขื่อิตนจฏา่ีเอจเขใไิขบะุบนาดาัไตัคนเจกริเติดรนถํา?าัศวลวถเมเามังยลึงจอเุีเโวผเณะิสหรฉชนปลงันิบญําทเาจรัพดมกาะิ่มนงาับเไเเเน้ี ลขขคปําะาาวทเคไรรใาาันบปิ่มมชง อิสลามเปนวิถีชีวิตของพวกเขา ทุกวันจะมีผูเขารับอิสลาม ซ่ึงมันคือ ตขหสทมอศาีออกอําาลสหนกงคงาอนเยานรกหรลัๆัาบลชน็บเลเอา่ือคหมรอวัลนิหันดงฮวลสทฺีาอาปอรภจั่ียต:ฮงอธูเาอขาฺมตงรนงาชี.ตรเจ.ตขทมัด.ัวํา.อออเอะนเมรงจิสเยนลันองา(ลใตลัคงาดนDอลออื มาธัอน.กจวPรคฮุดาสตoรรฺืเอูtงารมจtงสพ่ิมeกชดๆrงตรฎาบะนตห)ันเซอดิรม.ทึ่งงอ–ิน..งคาึ.กบอเยากจซขๆยนขบิดึ่งอาตเอสงขงค.ัวงเรเียปเ.หพรศานนงาลรเ๑มระหาท๙นัะนเลจ๕ั้งบักมาาหบน๔เาอขมั้ันลียดทเเลจนหปเั้งปอะทมนหไฮน้ังือชมมฺ หไนาดพเปรวลกยูดดาอาัอบสไยวเมมวมยาีรจรมคจบําิกเาําาเนาุรไลสรนุษมถะ–ั่ง ทํา นอกจากตามความตอ งการของเหลานกั เขยี นเทานั้น เชนนั้นเเหละทุกๆ ส่ิงในโลกน้ีเเมกระท้ังวัตถุลวนเเลวตองจํานนเเละนอบนอมตอองคอัลลอฮฺ เพียงเเตมนุษยนั้นไดรับการยกเวนจากกฎดังกลาว กลาวคืออัลลอฮฺทรงทํา จใหํานมนนตุษอยอมัลีอลิสอรฮะฺ หในรอืกไามรเกล็เือขกาอาดจังจนะ้ันตั้งเขกาฎสเอางมเาพร่ือถสทวี่จนะตนัวอขบอนงเอขมาเเเเลละะเยลอือมก
189 เหดนินทบานงหทนี่สทองางซศึ่งาเสปนนาเรท่ือ่ีเขงาทย่ีนินายเสอียมใจเเอตยสาวงนมามกาก..เ.เ.ล. วเเมทนจรุษิงยเเจละวเลคือนกใเนดยินุโบรนป เเละอเมริกาตางหนั เหเขา มานับถอื ศาสนาอสิ ลามเปนจํานวนมากขึ้น ทั้งนี้ เนื่องจากพวกเขากําลังกระหายความสงบสุขดานจิตใจ เเละพวกเขา ตกนอลักงาเผวกหยารเาเเพหเสรรวือศงใาหสสารนคาาวยคาอมริสิสสลตุขาหทมี่เลเทาซยจ่ึงๆรติงคอนนมทาอี่พตกอวจกงากกเขนาาร้ียเทอังมํงากลีบลารยารศยดเาาปสนนนักสาบวอูรนิสพหลานคามด่ึงเขีเเเลลอะะง ปกลฏุมิเสชธนไมทไ่ีนดับ..ถ.จือบศ.าสนาอิสลาม เเสดงใหเห็นวา ความจริงน้ันเปนสิ่งท่ี วัสสลาม
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191