50 และเชท่ือานม่ันคือในผสูปารระทเสี่ทราิฐนกนวําามทาานแลอะ่ืนเๆช่ือในมบั่นรวราทดาานศาคสือนศาทสูตนทไูตมทมาีศนาสสุดนททาูตย องคใ ดหลังจากทานอกี เพราะอัลลอฮไฺ ดตรัสในคัมภีรอลั กรุ อาน ความวา : มุฮัมมัดมิไดเปนบิดาผูใดในหมูบุรุษของพวกเจา แตเปนศาสนทูตอัลลอฮฺ ขคอมั งภกอีราัลอรลัลเชอกื่อฮรุ มฺแอล่ันานะวคาคนทวสาามุดนวทไา ามย:มแีกหาง รบปรกรปดดานในะบสีิ่ง(ทอ่ีทลั าอนะเผฮยฺซแาพบร๔ ๐อัล)ลอฮฺตรัสใน และเขามิไดพูดตามอารมณ อัลกุรอานมิใชอื่นใดนอกจากเปนวะฮีย.ที่ถูก ประทานลงมา ( อันนจั มุ ๓-๔ ) เสเปวลนวกาาครวการมะเทปํานใอนยทูขาองงโทลากนถแือลวะากทาราตนัดเปสนินเขพอียงงทแาคนมคนือุษสยวคนนหหนน่ึง่ึงที่มซา่ึงจนา้ันก การวนิ จิ ฉัยของทานเอง ทา นไดกลาว ความวา : “แทจริงแลว ฉนั เปนเพยี งมนษุ ยธ รรมดาคนหน่ึง เเละพวกทานไดยกคดีให ตฉหัดันลสัตกินัดฐสใาหนินเมขาแากตไกดฉวรันับารสูดิทฉีวาัธนใิขจนอึงบงตรเัดพรส่ือดินนาพใเขหวากเโขทดาายตนไามมมีชคทนอ่ีฉบทันธ่ีเชไรี่ยดรวมฟชงาจญงใคดคืนารนสกกิ็ทตาธารมินยซั้นก่ึงอเสขาียงา และอยารับมัน เพราะสิ่งท่ีฉันใหเขาในกรณีดังกลาวถือวาเปนสวนหนึ่ง ของไฟนรก. ( รายงานโดย บคุ อรยี ๖/ ๒๕๕๕ เลขที่ ๖๕๖๖ ) การศรัทธาวา สารที่ทานนํามาน้ัน สูปวงชนท้ังสองฝายคือ มนุษย และญนิ จนกวาวนั ปรโลกจะมาถงึ อลั ลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความวา : มแลนะษุ ปเรยฏาท ิบมง้ั ัิไตหดิตลสาามงยเแจ(บาสมบะาอบเพยะา่ือองอฺ ข๒่ืนอ๘ใงดท) เาวนนแพตรเปอมนยผึดูแมจั่นงขปาฏวิบดีแัตลิตะาเมปอนยผาูตงหักเนตักือแนนแนก โดยไมมีการเพ่ิมเตมิ ใดๆ อัลลอฮฺตรสั ในคมั ภรี อลั กุรอาน ความวา : จงกลาวเถิด(มุฮัมมัด) วา หากพวกทานรักอัลลอฮ ก็จงปฏิบัติตามฉัน อัลลอฮก็จะทรงรักพวกทาน และจะทรงอภัยใหแกพวกทานซ่ึงโทษ ทัง้ หลายของพวกทา น และอัลลอฮน ้นั เปนผูท รงอภัยโทษ ผทู รงเมตตาเสมอ ( อาละอิมรอน ๓๑ )
51 กหป“ทลหะาฏา ลรนหัวบิ กัลศหมตั ะกาาใิลสหาดนักนรมขขปทาแอ อดตูลฏนงคมะี้ิบทือยุฮแุัตอกมั เลสดสมขิ ะสาดัิ่งใอ หูกคงคทสลลืรอสี่ักทุาดวขีล่ใออนอะิงสทงอคคลองิ้ิสวอืาจิสาลมะมลกาถวมาาือาแมครวล:ือลาซะตกะเ่ึงกาสหอรเปาิญมสหน ลิาฮลกาดาัฟุกมด:ุรขย”ฺั่งอ((ยงผดืนอูปุซไิสฏูนดิเลั้นสเพาธตมริร)าคมะือีซหีกล๕ัาก/รก๑ทา๑รํา เลขที่ ๒๕๑๖ ) การละหมาดคือการปฏิบัติท่ีประกอบดวยการกลาวคําและการกระทํา เริ่ม เดพดปกเเจสววาฏิธารยยงีขลิบเศกจคะอัตติราหางิดรัทอรเกมวขันธพลยาาาแภดคาใอนวักน)วยตวดาจหาแักมงีตบวั นบสสอสใีรมจงอ้ินฺ(บเํ่าัลตขกดเเลสักาปาวเรอบมรยนลฮ่มิกีรอกะฺฺราาหคคพรบิ รกมรือรหสั้งลกาอรวใดาามี่ลนดวรคทงตกทสอื ้ังัลวี่ลบแคยราาตากววะมวเายวหมเมอาร่ือวเผ่ิปมงอาเคูขกหนงัลพาวบลกลไาันาอางดมวรใฮรยสกกหะุอินับูงรหักลเสะอสบวกทงัลีายัับรขงําลงคเอผเออปพวูงเะฮปน่ือาพซฺ มนกแราแสสาบนะรลุขดอาดกะวทงงังลมตอคขาาอีสองึ้นวพโกมเปลเซถราเสดกธะ่ึึงงิ งแหงศรัทธาก็เร่ิมสองระยิบระยับข้ึนอีกครั้ง เชนน้ีแลวความผูกพันก็ กลับคืนมาอีกครั้งและคงอยูแบบนี้ตลอดเวลา การละหมาดคือการปฏิบัติ มนรกชแตะลําาวีใอมหลคยะกหัเงรวผจหใทาลา าลจงเ่ีเกดวกจือกคีลท็บันัซนานี่จไึ่งใะทขเกนกตใไ่ีมันแิดคาดีเแตมคหรปลล วมทตวะะาาีุ่ลจยมวกคําใะนัันรือเนเปักลบกในยทใคารใเคาํรทรรนเรทดปรากทะําานนาพค่ีกห้ันญรํวาววงลาะกาามังมงดเนขปกราวใาูจอรันยดกักะะเพ็พหสซฮถาวฺตบึ่ง(กากกุนกมลันเัน้ีัพบขะขไแหควาาปลกวกวมเคะ็จยาเาขมกี่รยะดาามัทนใเจวปหเุกะยซนกคขียน่ึงกํราพนกัดตะลวันพใัชกุมกคเบับเลเต)รขกะมทืใอาันกิตนกนี่ยันเร็มตาสซไกาัสมึ่งมหงไญกอใตราัหนๆิดกกรี็ และกัน ท้ังหมดน้ีคือการประกาศมิใหมีการแบงชนชั้นในสังคมเพราะทุก คนตางอยูเคียงคูซึ่งกันและกัน ไมวาจะเปน เด็ก ผูใหญ คนรวย คนจน ท้งั หมดลวนเทา เทียมกันในดานการภักดีตอองคอภิบาลและตางหันหนาไป ใเดนยี ทวกิศนั เดียกวารกอันาคนือทท่ีตรางงกกนัิบลใะนฮเวฺ (ลาณท่เีนหคมรอื มนักกกนั ะฮฺ) ทําการละหมาดอยาง
52 :เหหชแปลวมลนยะาักหเชยหกถนวลยึางาือเรทกหเพป่ีขาลอื่รอฏืออบงพิบมอร่ีนรุสกตั เอสลทขิ งิมวาอผคนททูยวหุกาาสี่คกนมนาไ่ึงอมรขหดใอคยานกงาือสกเเงขังกินาอคราตัลม่ําราลรเมจชอวปานฮยยรตฺ เิมซพคราสัน่ือะณใแจกนทสนาคี่อดตหัมิสงรถภ:ลือึงีรากคอมานัลไรกดทภุรกี่ตักอําอดาหงีตนนกอาคดอรวไัลคาวลวม ซอาวมฮึ่งาฺ และพวกเขามไิ ดถูกบญั ชาใหก ระทาํ อ่ืนใดนอกจากเพ่ือเคารพภักดีตออัลลอ ฮฺ เปนผูมีเจตนาบริสุทธ์ิในการภักดีตอพระองค เปนผูอยูในแนวทางท่ี เเใขเตยททขคอาอา่ยีี่ยงมรงใงงศปตคจธตาวอฏนรรสางริงเทนสกเแมก่ียิกาธล(็บราอมขะกอจลัักดอาอไบเําบกขรกรัยทัญใาซงยในุกกญนิะจคาสกะผัตรนัางฮิดิลใตโคฺน)ะ๕ดไมหเมยรซเ)มไพ่ใือึ่งมาชรงมดเกซาวีทะาแะน ั้รถงลกใอคาะคาเอนจปตรกาอถนยภทอือเซชาง้ันวษะนมาแกีใตสุนอหากลั้นตกกมิ แคัแบุฟแลนลปลุรวะยระฺกนาะผเ็แกพั่นเูททสจรแี่มศดนาหิใมงะขลชวเุสัดขะมาลสคาุสกิมปือนลาฏศร(ิมติาอเซสทสาอ่ึมงธ้ันงกอทสนภาาี่คิอที้ใาศัหนนษธัยีิ อยูในประเทศที่ปกครองดวยระบอบอิสลาม ฉะนั้นตามความเปนจริงแลว มันคือการบริจาคทานตามเง่ือนไขท่ีอิสลามกําหนด ไมมีการบังคับกับคน 1นผ2ไขซ..มลอะอไงคกกคคผมารศรรตูมกบาบอสสี็ตปงปนอนิทนถ่ันงธาือิศเรคิทงวออื่อือเสี่างบในไม่อืหปไมนครมหขตะวไันมนมรอขสาไ้ีเงาทฉยุกดณอี่วถพพรอาึง๘บัาอนกะกซพ๕ซมี้ ปาะรีดะรศกกอังกทุสรามนามัี่ตเัตทตข้ี ขว่ีจาอซอมะีกเ่งึงเีเงจกพทงินนินบ็อรแกะถเงกลเอวึงเีย่ะทงอาวสคจงัตไินะตรดครคา สัทราอบ่ีอัลิปสฉคลวลอะาสนาฮมมฺไว้ันวกดนสาําจเ่ิงห:มําไกลนหัด็ดดนปพใหรหืชะาอแกเภอลยทกะัง แทจริงทานท้ังหลายน้ัน สําหรับบรรดาผูที่ยากจน และบรรดาผูท่ีขัดสน และบรรดาเจาหนาที่ในการรวบรวมมัน และบรรดาผูที่หัวใจของพวกเขา สนิทสนม และในการไถทาส และบรรดาผูท่ีหนี้สินลนตัว และในทาง ของอัลลอฮ และผูท่ีอยูในระหวางเดินทาง ทั้งน้ีเปนบัญญัติอันจําเปนซึ่งมา
53 จ๖า๐ก)อัลลอฮ และอัลลอฮน้ันเปนผูทรงรอบรู ผูทรงปรีชาญาณ( อัตเตาบะฮฺ เปอรเซ็นตท่ีตองออกคือ ๒.๕๐ % จากตนทุนท้ังหมด จุดประสงคในการ ออกซะกาต คืออิสลามตองการแกปญหาความยากจน และปองกันเหตุราย กตทลาํางลมุ ๆาใยทนเ่ีเกสกียังิดรคมตมาิคแจนลากะอเเ่ืนนพนรแาหละนะคกัใวนปามทญ ยําหานกาอคจงนนเดจอียนาวทแกลิเชันะนอคิสนกลยาาารกมลไตักรอข งโกมายรกสารราฆงคาวฟานมเกปานร ความเเตกตางระหวางการออกซะกาตกับการเก็บภาษีคือ การออกซะกา ตคอื หนา ที่ของมุสลิมทบ่ี ริจาคดวยความสมัครใจ สิ่งที่ผลักดันใหกระทําสิ่ง บดังรกิสลุทาธวิ์จคาืกอนจิติสสัยตํานางึกๆทท่ีดี่ไีทม่ีเดหี อ็นาวทาิ จคําวเาปมนโตลภองบชรวิจยาขคัดเเพก่ืลอาขจัดิตเใกจลใาหจบิตรใิสจุทใหธิ์ จากความผกู พันทางโลกที่มากเกินไปซึง่ อาจทําใหหลงลืมสิทธิผูยากไรและ ผยู ากจนในสังคมรอบตวั อลั ลอฮฺตรัสในคมั ภีรอ ัลกรุ อาน ความวา : ปแนลรอะะกสผจบูาใกดคทปวก่ีากมลปสาอวํางมเรกาจ็ แา(รลอตวัลรกฮะาซั หรรนอฺ ๙อี่ทก)ี่อซยะูใกนาตตัวเปขนองกเาขราขชัดนเกเหลลาจาิตนใ้ันจพผูยวากกเขไราแเปลนะผผูู อับจนใหบริสุทธิ์ออกหางจากความเลวทราม อาทิ การเปนศัตรู ตองการ แกเเคน หรือ เกลียดชังคนรวย เปนตน เพราะพวกเขาจะรูสึกพึงพอใจใน เมอื่ เหน็ คนรวยรับผิดชอบในหนาทด่ี านการชวยเหลือพวกเขา ทําดีกับพวก เขาตลอดจนการเอาใจใสที่ดีตอพวกเขา แทจริงแลวในอิสลามไดมี บทบญั ญตั ิท่กี ลา วถึงการหามการละเมิดหนาท่ีดานน้ี สวนหนึ่งคือ โองการ อลั ลอฮฺ ซึง่ ความวา : พคแลววาะกมบเขกรารรุณหดาาากผขูแทอตง่ีตพมรัรนะะหเปอนนงี่ใคคนนวสั้นา่ิงมทชจี่อั่วงัลอลแยอกาฮไพไดวดคกทิดเขเรปางนปซอรึ่งันะพทขวาากนดเขวใาาหจมแะันกถเพูปกวคนกลกเอาขรงาสดจีแิ่งาทกก่ี พวกเขาไดตระหน่ีมันไวในวันกิยามะฮ และสําหรับอัลลอฮน้ัน คือมรดก แหงบรรดาชั้นฟา และแผนดนิ และอลั ลอฮน ั้นเปน ผทู รงรอบรูอ ยางละเอียด ในสิง่ ทพี่ วกเจา กระทํากัน ( อาละอิมรอน ๑๘๐ ) ทา นศาสนทูตมฮุ มั มดั กลา ว ความวา :
54 “มไันมสมมีบคุควครลไใดดรทับี่เปนนอเกจาจขากอใงนทวอันงเกหิยลาือมงัตแ(ลปะรเงโินลกแต) ไไมดจใหัดเสติทรียธมิแแกผมนันเเหทลาท็กี่ แทง หนงึ่ จากนรกแลว นําไปเผาในไฟนรกญะฮมั นมั ( ชื่อนรกในวันกิยามะฮฺ ) หลังจากนั้นนําแผนเหล็กรอนมาจี้ขางเคียงตัวเขา และหนาผากเขา และ คใหนรล้ังวังสนั เขุดหาทนาท่งึ ยวุกันซคน่ึงรใ้ัน้ังนทเทว่ีแันาทกนงับ้ันเหหบลาา็กหงเคมยน็น่ืนเขวหัน้ึน็นใถทนูกาโเงผลขากอในหงี้ตรจัวอนเนอกงอวไีกาปอเพสัลื่อวลเรอตรฮรคฺไียดแมตลเฉัดะพสบิานาะงบเคขานวา เห็นทางไปยงั นรก” ( ดูเศาะฮีฮฺ มสุ ลิม ๒/๖๘๐ เลขที่ ๙๘๗ ) หบอภตหอสิาะรรนลหวรลร่ึงกั ันยาาดเกรมาดตาแืาอผเกพเลรูนศพดะื่อปรินเรเตกัทคาฏ็ะมารธบิรอๆื่อาทแัลตัทงใ้ังสลดน้ัิขงนอดื่มหร้ีพอฮงอลแฺตึทงกบารลรา่ีสยูเปสัระถ!ี่ภสใทคิดนกัก่ิงี่มวอื าคตดาุสกรัมอีกตถลาภงาอืิอรมหรีรอศถถทอางีืลอลัม่ัือวคกศอเโศอชีรุลลดัลลีนออกนลอากดจ้ันอนาดไะฮไรมคทฺรดเวใดําวถชานกมือูมกเับารหนํวาร่ือตหาลรถงั้งับ:นืออทแนดศมตี่ถอีแลูตกฎนกอคะอรพดวิดนะันควคหกนขื:อว้ึเนใกจาหจางามนแสรลลใถานมะวึงี เชนเดียวกับท่ีไดถูกกําหนดแกบรรดาผูกอนหนาพวกเจามาแลวเพื่อวาพวก เจา จะไดย าํ เกรง ( อัลบะเกาะเราะฮฺ ๑๘๓ ) ตกลลกใ“นะะาลาใรรทอทคอถโาดริ้งัศหือปเทจนปศานปี่ไะนรีลมกดอภเอดาลิสารดด็ะยกลลใขใทาาะชนานมิ้งทวดคคไนาิง้ ือํามเกินทพพกเาฉาทูีาดยรนพรงาพทศลกผา่ีดูเาะะบูาอคสรรที่ื่ยนยุนลอ้ิงงทมะกทเบกีไ่อาฎูตรนาราอมสรกหโมฮุใารกามัเรสะทรหะมทรรากดัาานําเงยกพทแ้ันกล่ีลมรากาาะีผยวะาแยลเคกรทตังเวฉาสทใารานนอียํามงตกโรั้นาวัออนนกา หกมงเอ:หแาาฎยรลกลูใอถาแนะนนือตกเถดศี้ถจาือือีลือะรววนอรหาาวดรบลตมดอัองอถวมคกงยึงฎับหลกเชอใาวาหนนมรง ถือวา อัลลอฮฺไมไ ดห วังอะไรจากการละอาหารและเคร่อื งด่ืมของเขา” การถอื ศลี อดคอื การตอ สกู ับจิตใจและความตองการโดยไมมีขอบเขต ชวย ขกรัดะเกทลาํ ทาจชี่ ิตว่ั ใรจา ยมนทุษา ยนใศหาบสนริสทุทตู กธล์ิ าหวาคงวไากมลวจา า:กคําพูดที่หยาบคายและการ
55 ก“อาัรลถลืออศฮีลฺตอรัสดซวา่ึงเ:ปทนุกสกิทาธรกิขาอรงงขาานขขอาเงทมานนุษ้ันยทลี่ตวอนบแแลทวสนํามหันรับพเขึงราูเถนิดอวกาจกาากร ถือศีลอดเปรียบเสมือนถูกหุมเกราะ เมื่อใดที่เขาคนหนึ่งในบรรดาพวกเจา ถอื ศลี อดจงอยาไดพ ดู จาหยาบคายและตะโกนเสียงดัง ถามีใครสักคนตอวา มเแขทุฮาัมหจมรริงือัดแไ)ลลขฆวอกาสเลขาิ่นาบปใาหานกเกขขับาอกองลัลคา ลวนอวทฮาี่ถฺผฉืูอซนั ศ่ึงถคีลือรอศอดีลงนตอ้ันัวดฉอคยันือนู ใกะนลก่ินแํามหทือจอรขมิงอทฉงี่หันพ(อรศมะาอฉสงํ่านคมทาวูตกา สําหรับอัลลอฮฺ มากกวากลิ่นน้ําหอมมิสกีย(ชะมดเชียง)เสียอีก แทจริง แลวผูที่ถือศีลอดนั้นมีสองประการท่ีเขาสมควรไดรับ หนึ่งคือ เม่ือเขาเร่ิม จละะรศูสีลึกอดดใี เขจ”าจ(ะเศรูาสะึกฮดีฮีใบฺ จุคอสรอียง ๒เม/ื่อ๖เ๗ขา๓ไดลพาํ ดบับเจทอ่ี ๑พ๘ระ๐เ๕จา)เขาในวันกิยามัตเขา ดว ยการถอื ศีลอดทําใหม ุสลมิ ไดรําลึกถึงความยากลําบากของพ่ีนองของเขา ที่ยากไรและขัดสน ซ่ึงในที่สุดเขายอมเขาหาพวกเขาและยอมย่ืนมือให คคววาามมทชกุวขยสเหุขลพือวใกนเขสาิ่ง.ที่พวกเขาควรได และพยายามสอบถามขาวคราว หลกั การปฏิบัติขอที่หา คอื การประกอบพิธฮี จั ญ : ครดสเบเกดฉํ่าืะอาารียพรมนฮรกววาาฺล)ราเยะรทุนรเากพถงาเิตด็ทสนื่กอิภินุเาป้ัานคลามยทรใืาอวานละาะแหรงกงทชลถลไไอีวั้ะงใักดปบิตชดหกกยดาพาคถ็าังยนวีธรบือนแยีกใฮวลาอเนัจงาานะื่น่ืรอญไเหขชทเมนงทอิงญํบาไินี่ไบงแขิงังดอังทอคทกัคลดยับนี่วําับลาังาสไหงอสนดําจเนฮทํา้ัหนะดฺหาตร(ใไเหรับอคทเวับชมงเรียใขมมทนมานาีคยุส่ีกเกสจแถวัันลน็ถบตึางิมคมาถไไนทนสปาเขปเุกททายไขนมคัี่เงด่ียาฉกากนมาปพรากะีททวถราบจรี่ยมทบะนัพะโีสแั้งังฮไดยสคลตมฺสยับะณอิปมอินใงเญพีาเนดเนงงกญียาเินินควานงารททรลคเมคไลาออรทัมืกอะ้ังงงี่ หรอื มไี มเพียงพอสาํ หรับการครองชพี รายวนั แกเ ขาและครอบครัว ถือวาไม บังคับสําหรับเขาจนกวาเขาจะมีความสามารถ อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุ รอาน ความวา :
56 เพ“กื่อากรรปะรทะาํ กกอาบรภพกั ิธดีฮอีัจัลญลคอือฮกฺใานรเรววลมาเตดัวียขวอกงันมุสวลิงิมวโอลนกขคอรอ้ังัลใหลอญฮ ณฺองทค่ีเเดดีียยววกกัันน ในลักษณะทีพ่ วกเขาอยใู นชุดเดียวกนั ” ตางกลาวคาํ วา ﺇﻥ ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻭﺍﻟﻨﻌﻤﺔ ﻟﻚ ﻭﺍﻟﻤﻠﻚ ﻻ, ﻟﺒﻴﻚ ﻻ ﺷﺮﻳﻚ ﻟﻚ ﻟﺒﻴﻚ, ﻟﺒﻴﻚ ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻟﺒﻴﻚ อานวา . ﺷﺮﻳﻚ ﻟﻚ “ลับบัยกัลลอฮุมมะ ลับบัยกฺ ลับบัยกะ ลา ชารีกะลัก ลับบัยกะ อินนัลฮัม ดะ วนั เนยี ะมะตะ ละกะวลั มุลกฺ ลา ชะรีกะลัก” ความวา : พ“รโะออองัลคล อแฮลฺพะหววกังเรในาไโดปมรดาถปึงราณนจสาถกาพนรทะอ่ีแงหคง นด้ีเวพยื่อคนวาอมมเชรั่ือบมคั่นําบตัอญคชวาาขมอเอง กะของพระองค แทจริงพระองคคือผูควรแกการเคารพภักดีโดยไมมีสิ่งใด เทียบเคียง ในวันนี้ทุกคนเทาเทียมกันไมวาสูงต่ํา ดําขาว ชนชาวอาหรับ และคนนอก ลวนอยูตอหนาพระองคดวยความตักวา ( การมีจิตศรัทธา) นอันองแรนะแหทวา งทม้ังุสหลมมิ ดดนว ยี้ไกมนัใช”เพราะอื่นใดนอกจากเปนการยํ้าถึงความเปนพ่ี
คุณลักษณะเฉพาะและคุณ5ง7ามความดีของศาสนาอิสลาม อิสลามคือศาสนาท่ีถูกประทานลงมาจากฟากฟาลาสุด ยอมมีจุดเดนที่เต็ม ไปดวยคุณงามความดีแนนอน มีความเปนพิเศษกวาศาสนาอ่ืนๆกอน อิสลาม ขอพิเศษสวนนี้เพียงพอแลวและเหมาะสมกับทุกกาลเวลาและทุก หนแหงจนถึงวันปรโลก และดวยคุณงามความดีจุดน้ีถือวาเปนสาเหตุ คสณุาํ คลญั ักทษี่จณะะนเฉําไพปาสะแคู ลวะามคสุณงงบามสคขุ วขาอมงดมขีนอุษงยศท าั้งสในนาโอลสิ กลนาีแ้มลมะดี โงั ลนกี้ ห: นา มีตัวบทบงบอกอยางชัดเจนวา อิสลามคือศาสนาท่ีอัลลอฮฺทรงยอมรับ และพระองคไดสงบรรดาศาสนทูตของพระองคซ่ึงแตละทานทําหนาท่ีสืบ สทนอดทตูตอ มจุฮาัมกมศดัาสทนาทนตู กทลา า นวกคอวนามเวรามิ่ :ตงั้ แตส มัยศาสนทูตนูฮฺจนถึงสมัยทานศา “เปรียบตัวฉันกบั บรรดาศาสนทูตเสมือนชายหนุมคนหนึ่งท่ีสรางบานอยาง ดแี ละสวยงาม เหลือเพียงกอ นอิฐท่ียังขาดท่ีมุมหนึ่ง ซ่ึงคนที่เดินรอบๆบาน ตางกลา วชมวา ถาคุณเอากอนอิฐกอนหนึง่ มาเสรมิ ตรงน้นี าจะครบสมบูรณ ทเศาานะฮกีฮลบฺ าุควอวรายีฉ ัน๓ค/๑ือ๓ก๐อ๐นอเลิฐขกทอ่ี ๓น๓นั้น๔๒แ)ละฉันคือศาสนทูตคนสุดทาย” ( ยกเวนทา นศาสนทูตอีซา ผูซึ่งจะลงจากฟากฟาเมื่อใกลวันอวสานโลก เพื่อ ลงมาเผยแพรความยุติธรรมบนโลกนี้แทนความอธรรมที่มีอยู แตทาน ไมไดเอาศาสนาใหมลงมาเพราะทานจะลงมาและปกครองดวยศาสนา อสิ ลามตามแบบอยางของทานศาสนทูตมุฮัมมัด เพราะทานไดกลาว ความ วา : “วันกิยามะฮฺ ( วันปรโลก ) จะไมบังเกิดข้ึนนอกจากบุตรของมัรยัมจะ ลงมาจากฟากฟาแลวปกครองโลกน้ีดว ยความยตุ ธิ รรม ดังน้ันเขาจะทําลาย ไมกางเขน ฆาหมู ยกเลิกระบบภาษี จนกระท่ังเงินทองมีอยางเหลือเฟอ ไบมรมรีคดนาศรับาส” น(ทเศูตาทะุฮกีฮทฺ บานุคอจระียช ั๒กช/๘ว๗น๕คนเลใขหทเชี่ ๒ื่อ๓ม๔่ัน๔เอ)กภาพของอัลลอฮฺ หางไกลจากการต้ังภาคีตอพระองค หลีกเลี่ยงการเปรียบเทียบพระองค กับมัคลูก(สรรพส่ิงท่ีถูกสราง ) พวกเขาจะชักชวนคนไปสูแนวทางการ ภักดีตอพระองคอัลลอฮฺ พรอมทั้งชี้แนะมนุษยใหเดินทางไปสูแนวทางที่ สวางบ: สุขท้ังในโลกนี้และในโลกหนา อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความ
58 พบัญระชอางแคกไนดูหทฺ รงแกํลาหะทนี่เดรศาาไสดนวะาแฮียกฺ(พทวรกงเปจราเะชทนาเนดโียอวกงกับาทร่ีพขรอะงอขงาค)แไกดเทจารกง็ เชนเดียวกับท่ีเราไดบัญชาแกอิบรอฮิม และมูซา(โมเสส) และอีซา(เยซู)วา พวกเจาจงดํารงศาสนาไวใหคงม่ัน และอยาแตกแยกกันในเรื่องศาสนา ( ออตัิซสลอลซดารู มไอคป๑ือ๓อศัลา)สลนอฮาซฺต่งึรทสั าใยนสคดุ มั ภดีรงั อนลั ้ันกอุรัลอลานอฮคฺจวึงาสมญั วญา :าจะรักษามันไวใหคงอยู แทจรงิ เราไดใหขอตักเตือน(อัลกุรอาน)ลงมา และแทจริงเราเปนผูรักษามัน อยางแนน อน( อลั ฮจิ รฺ ๙ ) ไซม่ึงมหีศมาาสยนควทาูตมอวกี าห:ลศงั าจสานกททาูตนทาอนัลสลุดอทฮาฺตยรใสั นใศนาคสัมนภารี ออิสัลลกาุรมอตาอนงคเปวนามมวุฮา ัม:มัด มุฮัมมัดมิไดเปนบิดาผูใดในหมูบุรุษของพวกเจา แตเปนศาสนทูตอัลลอฮฺ ของอัลลอฮแฺ ละคนสดุ ทา ยแหงบรรดานะบี ( อลั อะฮฺซาบ ๔๐ ) ซแทล่ีากะลแบาลวระไรมมดุฮไาคดัมัมหมภัดมีรคากยือคอผวนูสาหืบมนตวาาอนจ:ี้าเกดรศังานไาสมั้นนศอราีซัทขาอธคงาือแอผลีซูสะาืบไแตมลอเะชจทื่อาาตกนอศคบาือสรศนราดาสขานศอทางสทูตนทานทานมูตู สุดทาย มุสลิมทุกคนตองศรัทธาตอบรรดาคัมภีรและบรรดาศาสนทูตกอน ทานศาสนทูตมุฮัมมัด ถาใครไมศรัทธาตอพวกเขาหรือเลือกท่ีจะศรัทธา ตอบางคนเทาน้ันถือวาเขาไดออกนอกศาสนาอิสลามไปแลว อัลลอฮฺตรัส ในคมั ภรี อ ัลกุรอาน ความวา : แทจริงบรรดาผูปฏิเสธการศรัทธาตออัลลอฮฺ และบรรดาศาสนทูตของ พระองคและตองการที่จะแยกระหวางอัลลอฮฺ และบรรดาศาสนทูตของ แพเหลรละะาพอนงวแี้ คกหเขลแาะลตคะอือกงผลกปู าาฏวรวเิทสา่ีจธะศเยรรึดาัทศเอธราาัทโใธนดายรใแะนทหบจวารางิงงคนแน้ันลแะลเซระ่ึงาปทไฏดาิเงเสตใธรดศียทมราัทไงวหธแานใลึ่งนวนบซ้ันา่ึงงกชคานนร ลงโทษทยี่ ังความอปั ยศแกผูปฏเิ สธศรทั ธาทัง้ หลาย ( อนั นซิ าอฺ ๑๕๐-๑๕๑ ) แทจริงแลวศาสนาอิสลามคือศาสนาที่สมบูรณท่ีสุดท่ีนํามาดวย บทบัญญัติที่ครบสมบูรณในทุกแงชีวิตทั้งในโลกน้ีและโลกหนา อัลลอฮฺ ตรัสในคมั ภรี อลั กรุ อาน ความวา :
59 ควันรบนถ้ีขวาไนดแใกหพสวมกบเจูราณแแลกวพวซกึ่งเจคาวแาลมวกรซุณึ่งาศเมาสตนตาาขขอองงพขาวกเแจาลแะลขะาขไาดไเลดือใหก อิสลามใหเปนศาสนาแกพวกเจาแลว ผูใดไดรับความคับขันในความหิว โหย โดยมิใชเปนผูจงใจกระทําบาปแลวไซร แนนอนอัลลอฮน้ันเปนผูทรง อคดภัมวยยัภเโรีหทอ ตษัลุดกผงั รุูทกอรลางานเวมอคตสิ วตลาามาเสมวมจา งึอ:เป( นอัลศมาสาอนดิ าะทฮด่ี ฺ ีแ๓ล)ะประเสรฐิ ทีส่ ุด อัลลอฮฺตรัสใน พวกเจาน้นั เปน ประชาชาติที่ดียิ่งซ่ึงถูกใหอุบัติข้ึนสําหรับมนุษยชาติ โดยที่ พวกเจาใชใหปฏิบัติสิ่งท่ีชอบ และหามมิใหปฏิบัติสิ่งที่มิชอบ และศรัทธา กตเ็อปอน ัลกลาอรฮด ีแแกลพะถวกาหเขาากจวาากบพรวรกดเาขผาูทน่ีไนั้ ดมรบีับรครัมดภาีรผศทู ร่ศี ัทรธทั าธกาันแแลละวสแวนนมนาอกนขมอันง พวกเขานั้นเปนผลู ะเมิด ( อาละอิมรอน ๑๑๐ ) ศาสนาอิสลามคือศาสนาสากลจักรวาลสําหรับมนุษยทั้งปวงไมเวนใคร มกในลนทุมุษุกใยดยทคุกุกทลคุมกุ นทหไ่ีนมอ่ึงแิสบใลงนาสบมีผไาิวงมเภไวดาลษลาเางทเฉาอพนาณา้ันะาบเหขาางตกเชเแผ้ือตาชอพาิสันตลิธหาุ มรเวือคลบือาาศแงาลชสะนนสชาถั้นทา่ีรนหวทบร่ี ือรแวในมค พื้นฐานการศรัทธาเดียวกัน ฉะน้ันไมวาใครก็ตามท่ีเช่ือวาอัลลอฮฺคือพระ เจา อสิ ลามคอื ศาสนา มฮุ ัมมัดคือทานศาสนทูตเขายอมอยภู ายใตรมเงาแหง อิสลามไมว าเขาจะอยแู หง ใดและสมัยไหนกต็ าม อลั ลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุ รอาน ความวา : และเรามิไดสง เจา มาเพ่ืออ่ืนใด เวนแตเปนผูแจงขาวดีและเปนผูตักเตือนแก มนษุ ยท ั้งหลาย( สะบะอฺ ๒๘ ) แสหลวนะนึ่งแเบททรา จนรรดั้นิงาเศรอาาัลไสดลนสอทฮงูตฺไนทดูฮตาไนรปัสอยถ่ืนังงึปๆทรกาะนอชนศาามชสุฮานตัมทิขมูตอัดงนไเดขูฮถฺาูกแคสลวงวาเเมพขว่ืาอา ไช:ดนกกลลาุมววใาดกลโุมอ ประชาชาติของฉันจงเคารพสักการะอัลลอฮเถิดไมมีผูไดรับการเคารพ สักการะใด ๆ สําหรับพวกทานอีกแลวอ่ืนจากพระองค แทจริงฉันกลัวการ ลงโทษในวันอันยิง่ ใหญจะประสบแกพวกทาน”( อัลอะอฺรอฟ ๕๙ ) และอัลลอฮไฺ ดตรัสในคัมภีรอัลกรุ อาน ความวา :
60 กแลลาะวยวังาปรโะอชปารชะาชตาิอชาาตดิขนอั้นงฉเรันา!ไจดงสเคงฮารูดพซส่ึงักเกปานรพะอ่ีนัลอลงอขฮอเถงพิดวไกมเขมาีผไูทป่ีคเขวรา ไดรับการเคารพสักการะใด ๆ สําหรับพวกทานอีกแลวอื่นจากพระองค พวกทานไมย ําเกรงดอกหรอื ?” ( อัลอะอฺรอฟ ๖๕ ) เแแขลลาะะกไยลงัดาปต วรรวะัสาชโใานอชปคาัมรตะภิซชรี ะอามชลั ูตากนตรุ น้ัิขออาเรนงาฉไคันดว!าสมจงวงซเา อค:แารลพะฮสซักึ่งกเาปรนะพอั่ีนลลอองขฮอเถงิดพวไกมเขมาีผไูปที่ ควรไดร ับการเคารพสักการะใด ๆ สาํ หรบั พวกทานอีกแลว อ่ืนจากพระองค( อลั ออรฺ อฟ ๗๓ ) แแลละะจไดงรตํารลัสกึ ใถนึงคลัมูฏภขีรณอะลั ทก่ีเุรขอาาไนดกคลวาาวมแวกา ป:ระชาชาติของเขา และไดต รัสในคมั ภีรอ ลั กุรอาน ความวา : และยังประชาชาติมัดยันน้ัน เราไดสงชุอัยบ ซึ่งเปนพ่ีนองของพวกเขาไป (แแอลลลั ะวอไหะดลฮตังฺรรจอัสาฟใกนพ๘คว๕มั กภ)เขีราอ เัลรกาไุรดอสานงมคูซวาามพวราอ:มดวยสัญญาณตาง ๆ ของเราไป ยังฟร อาวนและบรรดาบุคคลช้ันนําของเขา แตพวกเขาไดปฏิเสธศรัทธาตอ สัญญาณเหลาน้ัน ดังน้ันเจาจงมองดูเถิดวาบ้ันปลายของบรรดาผูกอความ เสียหายนน้ั เปน อยางไร( อัลอะอฺรอฟ ๑๐๓ ) และไดต รสั ในคัมภรี อ ลั กุรอาน ความวา : และจงรําลึก เมื่ออีซา อิบนฺ มัรยัม ไดกลาววา โอวงศวานของอิสรออีลเอย แทจ ริงฉนั เปนศาสนทูตอัลลอฮฺของอัลลอฮฺมายังพวกทาน เปนผูยืนยันสิ่งท่ี อเมพิสอี รยลาูใาะนมคเจตวึงาาสมรอั่งเปใฮหนกฺ มอสนุสากหลลิมนขทา อฉุกงนัคศน(าสทอนัศํากศาาออ็ ริสฟเผล๖ยามแ) พท่ีไรมสเาจรานะ้ีแจกงกมานลุษเวยลทาุกแคลนะบสนถาโนลทกี่ ไมเ วน ใคร อลั ลอฮฺตรสั ในคัมภรี อ ลั กรุ อาน ความวา : และในทํานองเดียวกัน เราไดใหพวกเจาเปนประชาชาติท่ีเปนกลาง เพื่อ พวกเจาจะไดเปนสักขีพยานแกมนุษยท้ังหลาย และศาสนทูตอัลลอฮฺ ก็จะ เปน สักขีพยานแดพ วกเจา ( อลั บะเกาะเราะฮฺ ๑๔๓ )
61 บทบศัญาสญนัติแาลอะิสคลําาสมอจนะตคางงๆอยไูมตใลชอศดาสไนมามทีกี่ถาูกรสเปราลงี่ยขนึ้นดแวปยลฝงมทือ้ังมทนาุษงยดผาูซนึ่ง ตองเผชิญกับความออนแอ ความผิดพลาด และตกอยูใตอิทธิผลของหลาย สิ่งรอบดานเชน ประสบการณ การสืบทอด และสังคม เหลาน้ีคือส่ิงท่ีเรา แพเหลบมะเาหกะน็ ฎกกหับบั ยมตุคาาหยตตนาาม่ึงงแคๆตวซาไมมึ่งเเเปหหน มมจาาระะงิกกใับับนยชสุคนังอคกื่นมลุตมกัวหาอรนยเปึ่งาแงลเต่ียชนไนมแกปเหาลรมงปขากะอคกงรรับอะกงบลแบุบมสบอังื่นทคุนๆม นิยมที่เราเห็นจะไมเหมาะกับการปกครองในระบบสังคมนิยม ฉะน้ันทุก ระบบการปกครอง ถูกสรางข้ึนดวยฝมือคนตามความคิดเห็นและทัศนะ ดสววยนฝตม ัวอื ขคอนงทเขมี่ าปี รตะอสมบากราะรบณบแทล่ีะวคานวาี้กม็ตรอมู งาไกดกรวับา ก. ารปรับปรุงเปล่ียนแปลง สวนศาสนาอิสลามก็ตามที่เราไดกลาวมาวา เปนศาสนาแหงพระเจา ผู กอต้ังคือพระเจาผูสรางสรรพสิ่งท้ังมวล ผูซึ่งรอบรูถึงความเหมาะสมของ สฐสาิทถนาธะนิทสกี่จูงาะสรปงณกฏม็ติเสนามธุษแยเลพแะรลเาปะะคลอ่ีวยิสนาลมแาตมปอเลปงงนกบศาทราบสขัอนญงาญทมัตีร่นิขักุษอษยงาใสอนัลทิ ทลธุกอิขเฮอรฺไง่ือทดงกุถคึงมเนเนม.ุเษขยาไจมะมมีี อัลลอฮฺไดต รสั ในคัมภีรอ ลั กรุ อาน ความวา : ขอ ตัดสนิ สมยั ญาฮิลีญะฮ กระน้นั หรือ ท่ีพวกเขาปรารถนา และใครเลาท่ีจะ มีขอ ตดั สินดียง่ิ กวา อลั ลอฮสําหรับกลมุ ชนทีเ่ ช่ือม่นั ( อัลมาอิดะฮฺ ๕๐ ) ศาสนาอิสลามเปนศาสนาที่สามารถเขากับสถานการณ ดวยเหตุน้ี อสิ ลามจึงเปน ศาสนาที่เหมาะสมกบั ทกุ กาลเวลาและสถานที่ ซึ่งไดนําเสนอ หลักการพื้นฐานทั่วไปและกฎเกณทที่ครอบคลุมทุกเร่ืองอยางม่ันคงไมมี กหลาะลรหักเปมศลราัด่ีทยนธทแา ั้ปง)จลแํางลนดะววหนยลปรัก็จอกจกัยาฺอรแัตดวาด(นลจปอํานมฏใิวบดนัตๆิยเพืนดื่อันงคเ่ังชวในานมหลภละักักหดกมีาตารัดวดอา)นยาอเงวะเลกชาีดนแะกฮลาฺ ะร( การเเจกจา ยซะกาต พรอมทั้งอัตราของมัน และสิ่งที่จําตองเเจกจาย การถือ ศีลอดพรอ มทงั้ เวลาของมนั และการประกอบพิธีฮัจญพรอมทั้งรูปแบบการ ปฏบิ ัติ รวมถึงเวลาและขอบเขต เปน ตน ทุกเหตุการณท่ีเกิดขึ้นและทุกเร่ืองท่ีเกิดข้ึนใหมในปจจุบันลวนแลวมี การกลาวถึงในคัมภีรกุรอานซ่ึงเราสามารถที่จะนํามาใชได สวนบางสิ่งที่
62 ไสมนบทอูตกมใุฮนัมกมุรัดอ(าขนอเรคาวจาะมคสนันหตาิจสงิ่งปนรั้นะสจบากแสดาทยารนา)ยซงา่ึงนถทาไ่ีถดูกพตบอเงจจอาใกนทสา่ิงนนศั้นา เราก็จะนํามาปฏิบัติ แตถาไมพบขั้นตอไปคือเปนหนาของนักวิชาการ อิสลามท่ีตองวินิจฉัยและคนควาโดยอาศัยหลักการท่ัวไปในกุรอานและ ทวกจฎช่ี นแ่อื ะหวทางาศ:นาสศนาสานที่มทีรูตามกุฮฐัมามนัดมาแจลากะกนุรําอเรา่ือนงแทล่ีเกะิดวจขนึ้นะใทหามนในศาสสังนคทมูตมาเทเชียนบกกับฎ รากแทข องทุกเรอื่ งคือ การอนุมัติ และกฎทว่ี า : แรลักะษกาฎไทวซีว่ า่ึง:ผลประโยชน การเนน ความสะดวกและละท้งิ ความลําบาก และกฎที่วา : การขจัดส่ิงทเี่ ปน ภัย แปลดะกกั้นฎปทรว่ี ะา ต: ูนาํ สคู วามพินาศ และกฎท่วี า: ความจําเปนท้งั มวล อนญุ าตใหท าํ ในสง่ิ ทตี่ อ งหา ม แคลวะากมฎจทาํ เวี่ปา น :ท้งั มวล กําหนดปริมาณใหพอเพยี งกับมนั และกฎทีว่ า : การปอ งกันสิง่ อนั ตราย ตอ งมากอ นการรวบรวมส่งิ มีประโยชน และกฎทวี่ า: แกลาะรกเลฎอื ทกวี่ ปาฏ: ิบตั ใิ นสิ่งทม่ี ีอันตรายนอยกวา อันตรายยอมไมกาํ จดั ดว ยอนั ตราย และกฎทวี่ า : สละภยั สวนตัวเพ่ือกําจดั ภยั สว นรวม และกฎอื่นๆ การวินิจฉัยที่วานี้ไมไดหมายความวา : จะสามารถทําตาม ความปรารถนาของจิตใจและความตองการเเบบไมมีขอบเขต แตการ
63 วินิจฉัยท่ีวาน้ีคือการเขาไปถึงจุดมุงหมายท่ีนํามาซ่ึงผลประโยชนที่ดีตอ มนุษยโดยไมขัดเเยงกับบทบัญญัติแหงอิสลาม เปาหมายคือตองการให อิสลามเขากับสถานการณปจจุบันได และเหมาะสมกับความตองการของ สงั คม ศาสนาอิสลามไมแ บง ชนชั้นและความเเตกตา งในการบริหารและปฏบิ ัติ ตามกฎหมายเพราะอิสลามถอื วา ทุกคนเทา เทยี มกนั ไมมีความเเตกตางกันระ วางคนรวยกับคนจน ระหวางคนที่ฐานะสูงกวากับคนท่ีมีฐานะต่ํากวา ระหวางผปู กครองกบั ประชาชนธรรมดา หรือระหวางคนผิวขาวกับคนผิว ดํา ทกุ คนเสมอกันในระบบการปกครองแบบอิสลาม “ครง้ั หนง่ึ ชาวกุร็อยชกฺ ําลังพดู ถงึ เรือ่ งราวหญิงคนหนึ่งจากเผามัคซูเมียะฮฺซ่ึง โดนขอหาขโมย พวกเขากลาววา ใครบางที่จะชวยเจรจาเร่ืองนี้กับทานศา สนทูตมุฮัมมัด ? พวกเขาตอบวา ไมมีใครกลาหรอกนอกจากคนท่ีชื่ออุซา มะฮฺ ลูกของ ซยั ดเ ทาน้ัน เปนท่ีรักของทานศาสนทูต หลังจากน้ันอุซามะฮฺ ไดไปเจรจากับทานศาสนทูตมุฮัมมัด และทานตอบวา เจาตองการขอให ชวยเหลือใหพน โทษของอัลลอฮฺกระน้ันหรือ ? ทานไดลุกขึ้นยืน และกลาว ปราศรยั วา โอมนุษยท้ังหลายพึงรูเถิดวา แทจริงแลวกลุมชนยุคกอนพวกทานได ประสบความหายนะเพราะเมื่อผูมีฐานะในจํานวนพวกเขาขโมย พวกเขา ละเลยไมเ อาผิด และถา เม่อื ไหรค นออ นแอในจํานวนพวกเขาขโมยพวกเขา ลงโทษเขา ฉันขอสาบานวา ถึงแมฟาตีมะฮฺลูกสาวของมุฮัมมัดขโมย ฉัน จะตดั มอื เขา” ( เศาะฮีฮฺ มุสลิม ๓/๑๓๑๕ เลขท่ี ๑๖๘๘ ) ในศาสนาอสิ ลามจะมรี ากฐานและเเมบ ททางศาสนาทช่ี ดั เเจง ปราศจาก ขอบกพรองและการปรับปรุง ดัดแปลงหรือเกิดการเปล่ียนแปลง ดังนั้น รากฐานที่มาของศาสนาอสิ ลามจะมดี ังน้ี 1. คมั ภีรก ุรอา น อันทรงเกยี รติ U 2. ซนุ นะฮฺศาสดามฮุ ัมมัด ( แบบอยา งของทาน ) สวนU อัลกุรอาน นับตั้งแตที่ไดประทานลงมาใหกับทานศาสนทูตมุฮัมมัด จนถงึ วนั น้ี ไมมีการเปล่ียนแปลง และถูกดัดแปลง ไมถูกปรับเพ่ิมหรือลบ บางสวนได ทานมุฮัดมัดไดตระหนักใจการจดจํามันอยางละเอียดโดยที่
64 อทยาานงคดัดี พเลวือกกเขบารครือดทาเาหนลอาะสลาี วมกุอขาอวียงะทฮาฺนอมุบาัยเปบนินผูบกะันอทับึกแแลละะจซารัยึกดกฺ บุรินอาซนา บิต ซึ่งทุกคร้ังท่ีมีโองการอัลลอฮฺถูกประทานลงมาทานจะสั่งบรรดาสาวก ดงั กลา วจดบนั ทกึ และแนะนาํ บททคี วรบนั ทึกไว ดังน้ันโองการดังกลาวจะ คแถูกนลจะจาะสรใอึกหนเคปมวนันาเมลโสมดํายคแหัญลวะกังถับอูกกยจุราาองราทึกนี่ใทมนาาทนกรศวพางสวอกนกเทเขหูาตลตมาาุสฮงัเมาเขวมกงัดขขกันอลงเพทาื่วอาเนรคียวนมารมุสูกวลุราิมอท:านุกผู ประเสริฐสุดในจํานวนพวกคุณคือ ผูที่เรียนรูกุรอานและสอนกุรอาน ( เศาะฮีฮฺ บุคอรยี ๔/ ๑๙๑๙ เลขท่ี ๔๗๓๙ ) มอยสุ ูตลลิมอจดะทไปุมสเทืบทตง้ั อดๆวกยรันาจงนแลถะึงยสุครปรพจจสุบ่ิงเันพ่ือรพับวใกชเขแาลจะะเอทาอใงจแใลสะกอุราอนานกุรใหอาคนง เพราะถือวาการทองและการอานเปนการกระทําเพื่อแสดงความภักดีอยาง หน่ึง ทา นศาสนทูตกลาว ความวา : ใครท่ีอานสวนหนึ่งของกุรอานแคอักษรเดียวจะไดหนึ่งผลบุญ และหน่ึง ตผัวลอบักุญษเรทาแกตับฉสันิบคิดเทวาา อฉะันลไีฟมไ(ดﺃก)คลือาหวนวาึ่งอักﻢษﺃﻟร(อละาลมีฟ(ﻝล)าหมนมึ่งีมอ)ักคษือรหแนละึ่ง มีม ( ) ﻡคือหนึ่งอักษร ( ท้ังหมดสาม แตละอักษรไดหน่ึงผลบุญ ) ( สุนัน ตริ มซี ี ๕/๑๗๕ เลขขท่ี ๒๙๑๓ ) สว นซุนนะทานศาสนทตู ( แบบอยาง ) ถือวาเปนรากฐานขอมูลของอิสลาม อนั ดบั ท่สี อง ทําหนาที่เพ่ืออธิบายกุรอาน และช้ีแจงบทบัญญัติที่มีอยูในกุ รอาน แบบอยางของทานไดถูกเก็บรักษาไวอยางดีดวยสายรายงานที่ดีจาก บรรดาเหลาสาวกของทานผูซ่ึงสละรางและชีวิตของพวกเขาเพ่ือการเรียนรู แบบอยางของทานอยางละเอียดไมวาจะเปนในดานการศึกษาเกี่ยวสาย มราันยงตานลขออดงคมนันเรหื่อรงรอื าเเวมทบี่เทก่ียขวอกงับมนัสายหรราือยทงาํานกขารอศงึกมษันาแรละะดรับะคดวับาขมอถงูกพผวิดกขเอขงา ฉะนั้นพวกเขาจะรายงานทุกการกระทําของทานศาสนทูตมุฮัมมัดอยาง ละเอียด พวกเขาจะไมยึดเอานอกจากสิ่งที่พบวามีการรายงานอยางถูกตอง จากทานศาสนดามุฮัมมัด อะไรท่ีถึงมือเราถือวาบริสุทธ์ิปราศจากการใส รา ย บคุ คลใดอยากจะศกึ ษาเก่ยี วกับวิธีการจดบันทึกซุนนะทานศาสนทูตก็ สามารถที่จะศึกษาไดจ ากหนังสือท่เี กยี่ วกับวชิ านโ้ี ดยเฉพาะ ซ่ึงอิสลามเรียก
65 บวิชอากนว้ีวาาแ(มบุซบเฏอยาะาลงขะฮอฺ งฮทะดานิษศ)าสซนึ่งเทปูตนมวุอิชัมาเมฉัดพทาะั้งเวพาื่อจราับกใชารดกานระนที้ ทําั้งนกี้บารง ยอมรับ ลวนแลวมีการายงานอยางชัดเเจง ถึงมือเราอยางถูกตองแบบไม ตองสงสัย จุดนี้แสดงใหเห็นวา การทุมเทเพื่อรับใชดานนี้ไมใชเรื่อง แเลล็กะนศหาอ ญสยนิง.าอขิสาวลดามํา ใอหาคหวราับมหเทรืาอเไทมียกม็ตกาันมกับดทังนุกั้นคนคนดาเเนรกคทวา่ีถมูกเสปรนามงาข้ึนทมั้งาชคาือย ทานศาสนทูตอาดัม ซ่ึงถือวาเปนเจาพอแหงมนุษยท้ังปวง จากตัวของ อาดัมไดสรางภรรยาเขาท่ีช่ือ ฮาวาอฺ เจาเเมแหงมนุษย ซึ่งมนุษยทุกคนใน โคลนกมนีท้ีตีม่ อาองมนั าเดจียาวกกเชัน้ือสอาลั ยลขออฮงตฺ ทราสั นใทนั้งคสัมอภงรี อ ดัลังกนรุ ั้นอาเสนดคงวใาหมเวหา ็น:วามนุษยทุก มนุษยชาติท้ังหลาย ! จงยําเกรงพระเจาของพวกเจาที่ไดบังเกิดพวกเจามา จากชีวิตหน่ึง และไดทรงบังเกิดจากชีวิตน้ันซึ่งคูครองของเขา และไดทรง ใแญหลาแะตจพิ (งรอยสันําะเนกพริซัดงาไออปัลฺ ๑จลาอ)กฮทฺท้ัง่ีพสวอกงเนจา้ันตซางึ่งขบอรกรันดาดชวายยพแลระะอบงรครดแาลหะญพิงึงอรันักมษาากเคมราือย ทานศาสนทูตมุฮัมมัดกลาวซึ่งความวา : แทจริงแลวอัลลอฮฺไดขจัดความ หยงิ่ ยะโสและ ความโออ วดดานเครอื ญาตของยุคญะฮิเลียะฮฺ ( ยุคแหงความ งมงายของอาหรับกอนอิสลาม ) ท้ังมุอฺมิน ( ผูศรัทธา ) ผูยําเกรง คนเลวผู โชครา ย และมนษุ ยท ัง้ ปวงลว นแลว มาจากอาดมั และอาดัมมาจากดิน ( ดู มสุ นดั อิมามอะฮมฺ ดั ๒/๓๖๑ เลขท่ี ๘๗๒๑ ) ดังนั้น มนุษยทุกคนที่มีอยูและกําลังจะมีตอไปในเเผนดินนี้ เปนสวนหน่ึง แทเเผต่ีมนด าวจดยานิ กเหเชตแ้ือุทพสี่พรากวยรกอะเาขจดาาัมมยไีจซปํานึ่งทเว่ัวดนโิมลมแกาลกวแสอลงยะผูใเลนพใศิ่งหขาเสึ้นกนิดเรคาื่ออวยันาๆมเกดเเ็เียตลวกยกตเเันยางกทภเเยาางษะดกาาเันดนอียภยวาูบกษันนา สีผิว และพฤติกรรมอยางหลีกเลี่ยงไมไดเพราะสถานการณความเปนอยู ของแตละท่ถี อื วา เปนปจ จยั ท่สี งผลใหเ กดิ ความเเตกตาง และแนนอนความ เเตกตางในลักษณะนี้จะสงผลใหเกิดความเเตกตางดานความคิด ความ เปนอยู สุดทายสงผลใหเกิดความเเตกตางดานความเช่ือ อัลลอฮฺตรัสใน คมั ภีรอ ลั กุรอาน ความวา :
66 แแลตะกมแนยกุษกยันน้ันไมแลใชะอหื่นากใดมิในชอลกิขจิตากไเดปบนันปทรึกะชไวาชทา่ีพตริเดะียเจวากขันอแงพละวพกเวจกาเแขลากว็ แนนอนก็คงถูกตัดสินระหวางพวกเขา ในเรื่องท่ีพวกเขาขัดแยงกัน ( ยูนุส ๑๙ ) ไเคทมําียสแ มอบกนงันเอเยใิสกนลกกาันามรเใพปหรฏคาิบวะาปัตมิตจเจาสมยั มดบอา ทภนบาเชคัญือ้เเัตดชิแทาหตุกิงคสอนิสีผติวลอาภหมานษอาาอัลแงลลคอะอฮปภฺตริบระาัสเทลใอศนัลคทลัมอุกภฮคีรฺนอโเัลดทกยาุ รอาน ความวา : โอม นุษยชาตทิ ้ังหลาย แทจริงเราไดสรางพวกเจาจากเพศชาย และเพศหญิง เแกลยี ะรเตราิยไ่ิงดในใหหพ มวูพกวเจกาเจแายกณเปทนี่อเัลผลาอแฮล.ะนตั้นระคกือูลผเูทพ่ีม่ือีจคะวไามดรยูํจาเักกกรันงย่ิงแใทนจหรมิงผูพูทว่ีมกี เจา แทจริงอัลลอฮ.น้ันเปนผูทรงรอบรูอยางละเอียดถ่ีถวน( อัลฮุจญรอต ๑๓ ) เน่ืองดวยความเเตกตางที่วานี้ อิสลามจึงมีความเห็นวา มนุษยทุกคนเทา ศเมทานียสษุมนยกาไนั ปดใรรนบัาดศสา จิทนาธคกิดวคังาวมตาออมไสิ อปริสนะรที้ :ะีม่ ทขี ่ีเอหบมเขือตนเปสนัตอวนั คดวบั าเเมรอกิสหรมะทายี่วถาึงนขี้ อสบงเขผตลใในห 1. อสิ ระดานความคดิ และแสดงเหตุผล ดงั นัน้ อิสลามเนนใหทุกคนท่ีนับ ถืออิสลามกลาวแตความดีและเสนอความคิดและแนวคิดที่สรางสรรคมี จุดประสงค ใหพวกเขายืนยัดกับสัจธรรมอยางแนแทไมหวาดหว่ันคํา ตาํ หนขิ องคน . ทานศาสนทตู มุฮมั มดั กลาวความวา : การญีฮาด( การตอสูในหนทางอัลลอ ฮฺ ) ท่ีดีเลิศคือการที่เจากลาพูดความจริงตอหนาผูมีอํานาจหรือหัวหนาผู อบธรรรรดมาส(ดาูสวนุกทนั าอนะศบาีดสานวูดทูต๔ม/๑ุฮ๒ัมม๔ัดเตลาขงทเเี๔่ขง๓ข๔ัน๔เพ)ื่อปฏิบติตามหลักการอันน้ี คนหนึ่งไดกลาวแกทานอุมัร ผูปกครองอิสลามสมัยน้ัน วา โออามีรมุมินีน (ผูปกครองของมุสลิม ) เจาจงยําเกรงอัลลอฮฺเถิด แลวอีกคนท่ีฟงก็ลุกข้ึน ปฏิเสธและกลาวทันท่ีวา นี่คุณวาอามีร จงยําเกรงดวยกระนั้นเหรอ ? ทาน อุมัรตอบทันทีวา ปลอยเขาเถอะ ใหเขาพูดออกมา เพราะความดีจะไม
67 บถางั พเกวิดกขเรึ้นาไถมา พย อวมกรคบัณุ จไามกวพา วอกะคไุณรเร.า และความดีจะไมบังเกิดข้ึนเหมือนกัน ในเหตุเชนนเ้ี หมอื นกันครงั้ หนงึ่ ทานอาลไี ดท าํ การตดั สนิ ในบางเรื่องโดยใช ความคิดสวนตัวของทา น เม่ือทานอมุ ัรไดถูกถามถึงเรื่องดังกลาว ทานตอบ วรใดอาทาถนี่หาแใาหลมะฉทแันาบนตบัดไอมสยใินา หงฉขโันอตคงตทงอตาบนัดอศสาาินลสีวในนันทลนตูัก้ันมษฮุ?ณัมทะมาอัดนื่นฉตันอมโบีคตวนตาอถถบาามแเรวน่ือา งแแนตลั้นมวมันมีใีเเหปนตนอุอัลแันคกุ ความคิด และแนนอนความคิดยอมเทาเทียมกัน ไมมีใครรูหรอกวา ความคิดไหนทถ่ี กู ตองกวา ในสายตาของพระองคอลั ลอฮฺ 2ล.ออทฮุกฺตครสันใมนีอคิสมั รภะรี เทอัลาเกทุรียอมานกันคใวนามกวาารแ: สวงหาและครองปจจัยยังชีพ อัล และจงอยาปรารถนาในสิ่งท่ีอัลลอฮฺไดทรงใหแกบางคนในหมูพวกเจา เหนือกวาอีกบางคน สําหรับผูชายนั้นมีสวนไดรับจากสิ่งที่พวกเขาได ขข3.ววนนทขขุกววคาายนยไมไวีโว (อ อกันาแสนลใซิ ะนาสกอําาฺ ๓หรร๒รับับ)รหูแญลิะงนศึกั้นษกา็มีสแลวนะอไิสดลราับมจถาือกวสาิ่งเปทนี่พสว่ิงกทน่ีบาังงคไับด ใหทําดวย ทานศาสนทูตมุฮัมมัดกลาวความวา : การแสวงหาวิชาความรู เปนเรื่องวาญิบ ( บังคับใหทํา ) กับมุสลิมทุกคน( ดูสุนัน อิบนุ มาญะฮฺ ๑/๘๑ เลขที่ ๒๒๘ ) 4. ทุกคนมีสิทธิไดรับประโยชนจากส่ิงรอบดานในจักรวาลนี้อยางเทา เทียมกันแตในขอบเขตท่ีศาสนากําหนด อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความวา : ไพพปรรตะะออามงงคคขเคอทือบาผนเขูท้นั ตรกขงาอทรงําฟมแน ันผคนแืนลดชะินีพจนง(ี้ใบอหรลั ริโมาภลุบคกเจรฺ ๑าียก๕บปส)จําจหัยรยับังพชีพวกขเอจงาพดรังะนอั้งนคจ งแสลัญะจยรัง 5. ทุกคนมีสิทธิในการรับตําเเหนงการบริหารอยางเทาเทียมกัน แตดวย เงือ่ นไขทวี่ า มสี ิทธิและมคี วามสามรถพอ ทา นศาสนทูตกลา วความวา : ใครไดรับมอบหมายใหเปนผูนําชาวมุสลิม แลวแตงต้ังบุคคลใดสักคน เน่อื งจากความรสู ึกรกั ใครตอกนั เพ่อื ดูเเลเร่ืองราวของมุสลิม สําหรับเขาคือ คําสาปเเชงของอัลลอฮฺ และพระองคไมทรงตอบรับความบริสุทธ์ิและ
68 แคลวะามใคยรุตไิธดรมรอมบจาใกหเกขับาอบีกุคจคนลกอวื่นาซจึ่งะขไอลงเขตาอใงหหเาขมานแรนกนญอะนฮเัมขนาไัมด(ละชเ่ือมนิดรขกอง) ที่อัลลอฮฺหามโดยไมชอบธรรม สําหรับเขาคือการสาปเเชงของอัลลอฮฺ หรือ ทานกลา ววา ฉันไมส นใจเขาภายใตค วามรบั ผิดชอบของอลั ลอฮฺ ยอคาสิวมาลตัมาจมซะไื่อเดกสบิดัตขอยก้นึ ซแอ่ึงกีกเเปไรมนาวน กาาานรก(เตาวรือันมนสอวน้ิบาสอดุําโนขลาอกจงนใโห้ีใลกคกลนนสท้ี )ูญไ่ี ทมเสเาหนียมทศาาุกะสทสนีแมทลคูตวอื กกลแาารลวทะคําววลันาามกยิ วา : เมอ่ื ความซื่อสัตยหายไปจงรอวันกิยามัต มีคนถามวา โอ ทานศาสน ทูตอัลลอฮฺความซ่ือสัตยหายไปอยางไร? ทานตอบวา เม่ือใหหนาท่ีความ ร๕ับ/๒ผิ๓ดช๘อ๒บเเลเดขคทนี่ ๖ท๑ี่ไ๓ม๑เห) มาะสมจงรอวันกิยามัตเถิด ( เศาะฮีฮฺ บุคอรีย ในศาสนาอิสลามไมมคี าํ วา อํานาจวิญญาณ เหมือนอํานาจที่ใหเฉพาะ แกผูนําศาสนาอยางที่เราพบเห็นในศาสนาอ่ืน เหตุผลคือ อิสลามมาเพื่อ กไระดําจหตดั วําทาหงุกนอสิัลพ่อื ลวทอกี่เฮปมฺกนุซบั ตรบวัีกากีนวล(าดคงังรนนะทหั้นี่ทวอําาลั งภลพาอรคฮะีตฺตออรงอัสคัลใอ นลัลคอลัมฮอภฺฮ)รีกฺ ทอับี่นลั บกําา ุรสวอพื่อามรนะาอคเปงวนคามตอวัวาัลกล:ลอาฮงฺ พึงทราบเถิด การอิบาดะฮฺ(การปฏิบัติตามคําส่ังของอัลลอฮฺเพ่ือการภักดี) โดยบรสิ ทุ ธใ์ิ จนน้ั เปน ของอลั ลอฮฺองคเดยี ว สว นบรรดาผูท่ียึดถอื เอาบรรดา ผูค ุมครองอื่นจากอลั ลอฮฺ โดยกลาววา เรามิไดเคารพภกั ดพี วกเขา เวนแตเพ่ือ ทาํ ใหเ ราเขาใกลช ิดตอ อลั ลอฮ(ฺ อซั ซมุ ัร ๓ ) อัลลอฮฺไดอธิบายใหเราวา บรรดาส่ือท้ังหมดไมไดใหเกิดผลดี ผลรายแก พวกเขาหรอก เพราะมันเปนส่ิงที่อัลลอฮฺสรางขึ้นมาเหมือนพวกเขาไมมี พแผทิดวกจรเดจิงงัาบนนรั้นั้นรพเดอรางผะจอูทงงี่พวควิงตวกรอเสัจนาใขวนิงอควตัมออภนพรี ขอวอกัลอเกขื่นุราอจเถาากนิดอคแัลวลลาวอมจฮวงนา ใั้น:หคพือวกผเขูทาี่เตปอนบบราับวพเยว่ียกง เจา ดวย หากพวกเจา เปน ผพู ดู จรงิ ( อลั อะอฺรอฟ ๑๙๔ ) อิสลามสนับสนุนใหเราผูกพันอัลลอฮฺโดยตรงไมมีสื่อชวย เปนการผูกพัน ท่ียืนบนรากฐานเเหงอิมาน ( การศรัทธา ) และการมอบตัวอยางบริสุทธิ์ใน ทุกเรื่อง อาทิเชน การขอความชว ยเหลอื การขอไถโ ทษ ใครท่ีมีบาปจงยก มือวิงวอนขออัลลอฮฺ เรียกรองพระองคอยางจริงจัง ขอความกรุณาให
69 ตพรรสัะอในงคคปมั ลภดรี บอ ลัาปกใุรหอาไนมว คา วบาามววจา ะ:อยูท่ีไหน และในสถานการณใด อัลลอฮฺ และผูใดที่กระทําความช่ัวหรืออธรรมแกตัวเอง แลวเขาขออภัยโทษ ตออลั ลอฮฺ เขากจ็ ะพบวาอัลลอฮฺ เปนผูทรงอภัยโทษเปนผูทรงเมตตา( อันนิ ซกดาังารอนอฺั้น๑น๑ใมุ ๐นตั อ)หิ ิสรอืลหามา มไมมหีครนือทปี่เลรียดกบวาาป(โรดิญยาตล้ังุดตดัวีนเอง)วเาจเาปแนหทงูตศแาสทนนาพทร่ีคะอเจยาใยหัง บาว คอยแตงบทบัญญัติใหคน หรือ คิดคนหลักศรัทธาข้ึนมา หรือคอย ปลดบาปพวกเขา ใหสิทธิแกคนเขาสวรรคตามใจชอบ ออกคําสั่งหาม ใพครระทอ่ีพงควเกทเาขนา้นัตอเพงยีกงาผรเู ดยีเพวร.าะอิสลามถือวา ผูมีสิทธิในการออกบัญญัติคือ ทา นศาสนทตู มุฮัมมดั กลาวในขณะทท่ี า นอธิบายโองการอลั ลอฮฺซ่งึ ความวา : พพทววานกกเเกขขลาาเไาปวดนวยพึาดรเอพะาเึงจบรารูอเรถ่ืนดิดจาวานากักอพปัลวรลกาอชเฮขญา(ขไออมัตงไเพตดวาเบคกะาเขรฮาพฺ ๓บแ๑ลูช)ะาบบรุครคดลาเบหาลดาหนลั้นวทงขี แอตง เมื่อไหรท่ีบุคคลเหลาน้ันอนุมัติสิ่งใดพวกเขาจะตาม และเม่ือไหรท่ีบุคคล เหลา น้นั หามพวกเขาทาํ ตาม ( ดูสุนนั ติรมซี ี ๕/๒๗๘ เลขที่ ๓๐๙๕ ) ศาสนาอิสลาม คือศาสนาท่ียึดเอาแนวการซูรอย ( ขอคําแนะนําและ ปรึกษารว มกัน ) ในทุกเรื่องท่ีเกี่ยวกับดานศาสนาและทางโลก อัลลอฮฺตรัส ในคัมภีรอลั กรุ อาน ความวา : และบรรดาผูตอบรับตอพระเจาของพวกเขาและดํารงละหมาด และกิจการ ขเรคะอรบง่อื พบงวปซกจูรเจอขยัยายมงัคีกชือาพี รสปแิ่งกรปกึพรษวารกาหถเขนาารา(อืหอรลัซะักซหใรูวนอา บง๓พัญ๘วญก)ัตเขิแาหแงลอะิสเขลาาบมริจดาวคยสเหิ่งทตุ่ีนเร้ีทาไาดนใศหา สนทูตอิสลาม จึงไดส่ังใหปฏิบัติตาม อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความวา : เนื่องดวยความเมตตาจากอัลลอฮน่ันเอง เจา(มุฮัมมัด) จึงไดสุภาพออนโยน แกพ วกเขาและถาหากเจาเปนผูประพฤติหยาบชา และมีใจแข็งกระดางแลว ไซร แนนอนพวกเขาก็ยอมแยกตัวออกไปจากรอบ ๆ เจากันแลว ดังนั้นจง
70 ปอภรกึัยษใาหหแากรือพกวบั กพเขวกาเเถขิาดในแกลจิ ะกจางรขทอ้ังหอลภาัยยใ(หอแากลพะอวมิ กรเอขนาด๑ว๕ย๙ ) และจง ระบบซุรอย เปนระบบหน่ึงท่ีนําไปสูความถูกตองและผลประโยชยนท่ีดี เลิศ มุสลิมสมัยอิสลามเพ่ิงมาเเรกๆไดปฏิบัติหลักการซุรอยน้ีกับเร่ือง รตศุงาอ โสงรเนผจาชนแญิ แลกละับะดไคุนปวยาดามว(ตยทา่ํดตาี องเมโยล่ือในกไหเร)รื่อขทงอศี่พงาพวสกวนเกขาเแาขเลาฉะอทจอนากงทจโําลาใกกหหขเอลรื่งอักพงกรวาากรวนเขข้ีพาอวงกพเวขกาเเลขยา ศาสนาอิสลาม ไดบัญญัติสิทธิความชอบธรรมระหวางมนุษยดวยกัน ในทุกระดับช้ัน เพ่ือที่พวกเขาจะอยูอยางมีความรักใครระหวางกัน บแลรระลสผุิทลธปิขรอะงโลยูกชหนลท าานงศาสสิทนธาิขรองุ งเบรือรงรใดนาทญาางตโิ ลแกละคเรนิ่มใดกวลยบสาิทนธิขสอิทงพธอิขเอเมง เพอ่ื นฝงู ...เปนตน อัลลอฮฺตรสั ในคัมภรี อัลกุรอาน ความวา : และจงเคารพสักการะอัลลอฮฺเถิด และอยาใหมีส่ิงหนึ่งส่ิงใดเปนภาคีกับ แแพลลระะะเเอพดง็กื่อคกน ําเคพแียลรงาะขแจาลงงทะผําแดูขลีตัดะอสผผนูเดูบินแังลเทกะาิดเงพเกแ่ือลลนาะทบผ้ังาูทนสี่มอใือกงขแลวลเาคะขียตองอแงผพลูเวะปกเนพเจญื่อานาคตทริทอ่ีหี่ใบากงคลไรชกอิดลง แทจริงอัลลอฮฺ ไมท รงชอบผยู ะโส ผโู ออ วด( อันนซิ าอฺ ๓๖ ) ทานศาสนทูตมุฮัมมัดกลาววา จงอยาไดอิจฉาระหวางกัน หรือเเกลงให ราคาสิ้นคาเเพงขึ้น หรือ สรางความโกรธระหวางกัน หรือ หันหนาเพื่อน สหายเม่ือเจอกัน หรือ การเสนอสิ้นคาตัวเองในราคาที่ถูกกวาใหกับคนซ้ือ ที่กําลังจะซื่อส้ินคาคนอื่น และจงเปนบาวของอัลลอฮฺอยางเปนพี่นองกัน มุสลิมคือพี่นองของมุสลิม ไมกดข่ีเขา ไมทอดทิ้งเขา ไมดูถูกเขา การ เมศพรุสรัทลาธิมะาดเอลวยือยูทดกี่นันี้แตสลาระมรทรพาะนสดไิ่งับดคชแวี้ไลาปะมทศเลี่หักวดนท์ิศา่ีเอรขกีาสม(ีาเมมศคุสาระลั้งฮิมีฮกบฺ ับมุคุมสคุสลลิลมหิม๔นเ/ึ่งป๑จน๙ะทด๘ี่ตูถ๖อูกงเเพลหขื่อานทม่ี ๒๕๖๔ ) ทานไดก ลา วอีกวา : คนหนึ่งในจาํ นวนพวกเจา จะไมศรทั ธา นอกจากเขาจะรักเพื่อพี่นองเขาดังที่ เขารักเพือ่ ตวั เอง ( เศาะฮฮี ฺ บุคอรีย ๑/๑๔ เลขที่ ๑๓ )
71 นถึงอแงมมัศศอัตับรูอบิสินลมาุมมัยยรอฺ มเลมาีสวิทา ธคิขร้ังอหงนพ่ึงวฉกันเขตากเปพนอเขฉอลงยอสะงคซรีซามบใินนสองุมคัยรราฺพม่ี บะดัร และทานศาสนทูตมูฮัมมัดกลาววา จงทําดีกับเฉลยทุกคน และครั้ง หนึ่งฉันอยูกับบรรดาพวกชนอันศอร( เหลาสาวกทานศาสนทูตที่พํานัก ณ พนคําวคสกร่ังเมขเสะาดียจขีนะอกะงินฮทฺแ)าคนเมลศู่ืกอาอพสินวนทกทเผขูตาาทลย่ีใัมกหแอกลาับวหพจาะรวเกกสลเียขาสางลว( ะันดขูอแนัลลมมะปอุอางฺญหใัมหารฉเศกันาละกาฆินงีรคเนืน๑ื่อใ/๒หงจ๕ฉาัน๐ก เลขที่ ๔๐๙ ) และยิ่งไปกวาน้ัน อิสลามไดใหสิทธิแกสัตวเชนกัน ทานศาสนทูตกลาว คยาวมาตัมแวลาะ:กผลูใา ดวฆวาานโกอตพัวรเะดเีจยาวขออยงาฉงไนั รแสทาจ รระิงแมลันวคจนะกนล้นั ับไดไปฆ หาฉาันอัลไปลออยฮาฺวงันไกริ สาระ ไมไดฆาฉันเพ่ือประโยชนอันใด ( เศาะฮีฮฺ อิบนุฮิบบาน ๑๓/๒๑๔ เลขที่ ๕๘๙๔ ) โพแดลวนะกรใเขาหยาก งกบัาํานเลจจัางาขรกอวองมิบนตนกัวุอกเุมันมัรื่อยซพิงเ่ึงวปวกาันเไขหปานเยหึ่ังง็นทนทากนาตนไัวอดหุมเดนัรินึ่งเลผแยาลเนเวยกทกลิ้งยุมจายํเายกนาันววชนวิ่งนลหกูกนลศีุมรทหท่ีไนานม่ึง อุมัรกลาววา ใครเปนคนทํา ? การสาปเเชงอัลลอฮฺเเดคนที่ทํา แทจริงแลว ทา นศาสนทูตมุฮัมมัดทรงสาปเเชงคนท่ีนําสัตวที่มีวิญญาณมาเปนจุดยิงเปา ( เศาะฮีฮฺมสุ ลิม ๓/ ๑๕๕๐ เลขที่ ๑๙๕๘ ) วันหน่ึงทานศาสนทูตไดเดินผานแลวพบเจออูฐตัวหน่ึงซ่ึงทองของมันบาง เกือบจรดหลังของมันเพราะความหิว ทานกลาววา จงยําเกรงอัลลอฮฺใหแก สตั วเดียรัจฉาน จงขบั ขี่มนั ในฐานะท่มี นั ดี จงกินเนือ้ มนั ในฐานะทมี่ นั ดี อช( เสินศลาใาะนมฮบไีฮดาฺ องใ บิหกนรส ุคณิทุซธี ัยเิ เมบดะกุคฮลคฺ มุ๔ลช/ห๑นน๔มึ่ง๓าทกเกําลวงขาาทคน่ี น๒เพเ๕ดื่อีย๔บว๕ุคแค)ลละสเเดวคนนรเวดมียวมสาวกนกวบาุคกคลุมล สวนรวมทาํ งานเพอ่ื บคุ คลหน่ึง ทานศาสนทตู กลาววา คนมุอมฺ ิน ( คนศรัทธา ) กบั มอุ ฺมินเปรยี บเสมอื นส่งิ กอสรางซึ่งแตละคนตาง เสริมสรางใหเเข็งแรงซ่ึงกันและกัน แลวทานเอานิ้วมือท้ังสองขางมาสอด เขา หากัน ( เศาฮฮี ฺ บคุ อรยี ๑/๑๘๒ เลขที่ ๔๖๗ )
72 สในวกนรรณวมีทใเ่ี กหิดยคึดวเอามาผขลัดปเเรยะงกโยันชรนะหสววานงรผวลมผมราะกโอยนชนเสชนวนกตารัวทกําับลผาลยปบรานะโทยี่เชอนน เอียงทําทาจะลมเพอื่ ประโยชนสว นรวมหลงั จากจา ยคาเสียหาย รายงานจาก สะมุเราะฮฺ บิน ุนดุบ วา เขามีตนไมอินทผาลัมใกลรั้วของคนอันศอร เขา อเขลินาายทวใาผหาพเลขรัมาอขมหอครงนือเขอไาันมสกศร็อาอรงนคมุญวีภาารมตรริใยบหาเกคขวนานดยวแายยกไเขทดาุกมแคาตรกส้ังทะเ่ีสมลุเายรมเาขุเะราฮขาะฺไอฮมใฺเยหขอสามไะปมคหุเรนาาตอะันนฮฺ ศอรฺไดฟองทานสาสนทูตถึงเรื่องดังกลาว ทานศาสนทูตขอใหสะมุเราะฮฺ ขายใหเขา หรือ ปลอยใหคนอันศอรคนยายตนอินทผาลัมให แตสะมุเราะฮฺ แไมตยส อะมมเรทาะาฮนยฺ ศังาดสื้อนดทึงไูตมขยออใมหทเขําาตมาอมบสใหุดททาานยทแาลนะศพารสอนมททูต่ีใมหุฮคัมาทมัดดกแทลานวใวหา คุณคือตัวสรางปญหา จากนั้นทานจึงสั่งใหคนอันศอรไปถอนตนอินท ผาลมั ทันที ( สนุ ันบยั ฮะกยี ๖/๑๕๗ เลขท่ี ๑๑๖๖๓ ) เรมุนตแตศราางทสใ้ังนนหาหลอลาิสักยลอสาัล่ังมลสคออือฮนศฺเามอสติสนตลาาาแมจหงงเทมคาตวนาตมศาเตามสอตนมตนทาุษูตชยมักชุฮชาัมววมโนัดลคกกนลใบาหวรทวร้ิงาดหาบาชรงนรคทดว่ีอาามผยูู บนฟากฟายอมเมตตาทาน ความเมตตาเปนสวนหน่ึงของนามอัลลอฮฺ ผูใด รักษามัน อัลลอฮฺรักษาเขา ผูใดตัดขาดมัน อัลลอฮฺตัดขาดเขา ( อัลมุสตัด รอกอฺ ะลศั เศาะฮฮี ัยนฺ ๔/๑๗๕เลขท๗่ี ๒๗๔ ) อิสลามไมไดเจาะจงวาใหเมตตาตอมนุษยเทาน้ัน ทวาจะรวมถึงสัตวดวย ผูหญิงคนหนึ่งไดเขานรกเพราะทารุนตอสัตว ทานศาสนทูตกลาววา ผูหญิงคนหนึ่งไดถูกลงโทษเพราะเเมวท่ีเขาขังไวจนตาย แลวเขานรก เธอ เไใพนม่ือทไมดาันงใตจหระองไาขดหาห มาารอคมาวันหามารไเมกมตนิใตหเอานตง้ําอ(มสเศันตั าตวะคลฮืออฮี หบฺดนเุควอทลราาียงทส ๓ี่กสู ะ/๑วขร๒ังรม๘คันไ๔ด๓แทล๒าะน๙ไศ๕มาปส) นลอทยูตมไันด กลา วความวา : ในขณะที่ชายหนุมคนหน่ึงไดเดินบนทองถนนเขารูสึกกระหายอยางแรง แลวไปเจอบอนํ้าแหงหน่ึง เขาจึงลงไปในบอแลวด่ืมนํ้า หลังจากที่เขาปน ขึ้นมาเขาเจอหมาตัวหนึ่งเเลบล้ินดวยความกระหายกําลังเลียดินเปยก เขา กลา วในใจวา แนนอนหมาตัวน้กี ระหายนํ้าเหมือนท่ฉี ันเคยกระหายนํ้า เขา
73 กรีบารลกงรไะปทใาํ นขบองอเทขัานเลทยีแพลระะเออางรคอปงลเทดบาใาสปนเขํ้าาแลบวรใรหดหามเหาลกาินสาวอกัลทล่ีฟอฮงอฺชยมูถเชามย ทานวา แลวเราไดผลบุญดวยเหรอจากการกระทําของเราตอสัตว? ทาน ตอบวา ใช การทาํ ดีตอ สัตวมีชีวิตทุกชนดิ ไดผ ลบุญ ( บุคอรยี ๒/๘๗๐ เลขท่ี ๒ฉทะ่ีผ๓นา๓นั้น๔มกาา)ครืเอมคตวตาามขเอมงตอติสาลปารมาทณี่มีทีต่ีออิสมลนาุษมยมยีตออมสมัตาวก กวซาึ่งนเนั้นนอหีกในนักฐอายนาะงทดี่ี มนุษยคือส่ิงถูกสรางที่ประเสริฐสุด อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความ วา : พแลวะกโเขดายทแั้งนทนาองบนกเแราลไะดทใาหงเทกะียเรลติแแกลละูกไดหใลหานปจขจอัยงยอังาชดีพัมทแ่ีดลีทะ้ังเหราลไาดยแบกรพรทวุกก เขา และเราไดใหพวกเขาดีเดนอยางมีเกียรติเหนือกวาผูที่เราไดใหบังเกิดมา เปนสวนใหญ ( อัลอสิ รออฺ ๗๐ ) โเพดอื่ ยศบไามรสิกสนานราใบอจาิสแวลมาแทมตา ไนนมิดศมเาดีรสียะนวบาบทหบูตรอวือสิชไเลมปาลนม้ิมกพรลรสาะชวหาคตรวือิขามชอวีแงาสลิ่ง:ะดกพีๆาวรทกต่ีอเัดจัลาขลอาอยดฮาทฺสเขารมงาโงงลวมดกา กับตัวพวกเจามากเกินไปดังนั้นอัลลอฮฺจะทรงเขมงวดกับพวกเจาดวย แทจริงแลวชนกลุมหน่ึงไดเครงและเขมงวดกับตัวพวกเขามากเกินไป เลยอัลลอฮฺเขมงวดกับพวกเขา เหลานั้นคือลักษณะนิสัยของบุคคลท่ีพํานัก อยูในกฏุ ิและอาศรม ( การบวชเปน พระหรอื ชีคือสิ่งท่ีพวกเขาคิดคนมาเอง เราไมไดบัญญัติใหพวกเขาปฏิบัติทํา ) ( สุนันอะบีดวูด ๔/๒๗๖ เลขท่ี ๔๙๐๔ ) เททนาายี นนะศอไามฺมสตัฟนพุมทรเูตะฟอมองุฮยคัมห (มรสัดือิง่กทลช่อีาิงวลั ดคลีกวอันาฮมใฺ หวแาบ ท:า จวพทรวิงั้งกมแเวลจลวาจอ)งับลกนลินตอแัวฮลบฺชะา ดอวื่มบพแเรหละ็วอนจงรงคอบ งรริจอาคย อ(ิสอลลั ามมุสไตมดั ใชรอศกาฺส๔น/๑าท๕่ีเ๐นนเลหขนทัี่ก๗ท๑า๘งโ๘ลก)อยางเดียว เพียงแตหมกมุนอยูกับ รสชาตแิ ละความสนุกสนานในโลกนี้เกินขอบเขต ทวาอิสลามเปนศาสนา ที่ยึดแนวกลางแบบพอดีๆ รวบรวมทั้งสองทาง ทางศาสนาและทางโลก ไมเนนใหเนนหนักกับทางหนึ่งแลวละอีกทาง ดังนั้นอิสลามสั่งใหปฏิบัติ
74 ตหอมอกยมาุนงกพับอทเพางียโงลกกันมราะกหเกวินาไงปราองิสกลาายมกสับอจนิตใใหจนึกเมถึื่งอดไาหนรจทิต่ีมใุจสแลลิมะมค่ัววแามต ตองการของมันโดยทําในส่ิงท่ีเปนการภักดีตออัลลอฮฺ อัลลอฮฺตรัสใน คัมภีรอัลกุรอาน ความวา : โเวปอันนบศกรุการรรดกดา็จสีผงําูศรหรีบรัทเรบั ธงพาไเวปอกยสเจูกเมา าหื่อราไรกํดาลพมึกวีเสถกียึงเจงอารัลรอลู(งออเรฮลั ียฺกแมุ ล(ออะะะจฮซงฺลา๙ะน)ท) ิ้งเกพาื่อรทคําาลขะายหเมสาียดนใ่ันน เมื่อไหรที่มุสลิมมั่วแตหมกมุนอยูแตเรื่องการทําอิบาดะฮฺ ( การงานท่ีแสดง ถึงความภักดีตออัลลอฮฺ ) ใหคํานึงถึงสภาพความตองการของรางกายบาง ตอัลอ ลเมออ่ื ฮกฺตารรัสลใะนหคมมั าภดไีรอดัลส กิน้ ุรสอุดาลนงคแลวาว มกว็จาง:แยกยา ยกันไปตามแผนดิน และจง แสวงหาความโปรดปรานของอัลลอฮฺและจงรําลึกถึงอัลลอฮฺใหมาก ๆ เพื่อ วา พวกเจา จะไดร บั ชยั ชนะ( อลั มุ อะฮฺ ๑๐ ) คบอิัมสรภรลดรีามอาชัลไากดยรุยผอกูทายนี่อกงาครควคนาามทแวี่ยลา ึดะ:เกอาารสขอางยลมักิไษดณทะําดใัหงกพลวากวเขขาางหบันนหาองัลอลออกฮจฺตารกัสกใานร รําลึกถึงอัลลอฮและการดํารงละหมาด และการจายซะกาต เพราะพวกเขา กลัววันทหี่ วั ใจและสายตาจะเหลือกลานในวันน้นั ( อันนูร ๓๗ ) อิสลามไดนําหลักสูตรที่รักษาท้ังสองดาน รางกายและจิตใจ จะเห็นไดวา สมองกม็ สี ทิ ธิของเขาตามที่อสิ ลามกําหนดสทิ ธิใหมันโดยไมใหมากเกินไป หรือละเลยไป ดงั นัน้ อิสลามกาํ หนดใหมุสลิมทุกคนหม่ันตรวจสอบตนเอง และไตรตรองในส่ิงที่ตัวเองทําไปหรือทุกการกระทําที่ออกมาจากตัวเขา กดอรัลังะนลทอ้ันําฮผคฺตูใวรดาสั มกใชรน่วั ะคหทัมนําภกัครี เวอทาลั ามกลดรุะอีอหาอนนงักธคเุลทวเี าขามาลกวะาจ็ อะ:อเหง็นธุมลีันเข(าอกลั ็จซะัลเหซะ็นลมะันฮฺ ๗สว-๘นผ) ูใด และมุสลิมทุกคนไมควรเอาใจใสเพียงแตความสุขของรางกาย ดวยการ แสวงสขุ เทานน้ั เอาแตเนน เรื่องกิน ด้ืม การแตง กาย และการแตงงาน ตาม คําสั่งท่ีอลั ลอฮฺตรัส ความวา :
75 จรางงกกลาายวเถิดจ(มากุฮอัมัลมลัดอ)ฮว ทาผ่ีพูใรดะเอลงาคทไี่ใดหทเรปงนใหท่ีอตออกงมหาาสมําซหึ่งรเับคปรว่ืองงบปารวะขดอับง พระองค และบรรดาสงิ่ ดี ๆ จากปจ จัยยงั ชีพ( อัลอะอฺรอฟ ๓๒ ) อิสลามไมทรงหามนอกจากสิ่งที่เปนอันตรายตอมนุษยในทุกดานอาทิเชน ไดแดลานสะเสรพามื่องอใจงหิตปวดิญฏาิบญนตั าริตณาางขมกอบางยทมบนสญั ุษรญยรกพตั ็เแิสพห่ิงื่อเง ใงอหินสิ ใทลชอาใงมนทหบารงุคือทคสี่เลปังใคนดมกกา็ตราภมักยดดอังีตมนอไั้นมออมัลิสีสลลิทอามธฮิฺ ท่ีจะทําลายมันเด็ดขาด นอกจากตามสิทธิความชอบธรรมที่อิสลามกําหนด และอัลลอฮฺไดสรางรางพรอมจิตวิญญาณดวยอยางสมบูรณเขากันไดดี อจุดัลปลอรฮะฺตสรงสัคใคนือคใหมั ภจิรีตอวัลิญกญุราอณานทําคกวาารมภวักาด: ีอัลลอฮฺผานรางท่ีอัลลอฮฺสรางมา โดยแนนอนเราไดบ ังเกดิ มนุษยมาในรูปแบบทีส่ วยงามยิ่ง( อตั ตนี ๔ ) แอด1-ทยว ใูยจทนเรหําขิงคตออวุนับลา้ีเลเมอของสตอฮะแัทลอหลราง ดงอศชรฮาาอฺบสงบังนกคบาาับยรโใรดอหดยัลาเรกลผาาอูสอรฮําปนฺตนฏุรรึกักบิสั ผษตัใิดรนติ าคางกมัมกลขภาับอยีรแตเอ นลอลั ้ือะไกกปเุรอลนอาับาี้ใ:นจตใัวคสวแมาลันมะวอทายรา:งงชดอีใหบ บรรดาผูท่ที าํ ตนใหส ะอาด( อัลบะเกาะเราะฮฺ ๒๒๒ ) ดว ยเหตนุ ้ีเอง อสิ ลามสงั่ ใหอาบนาํ้ ละหมาดทกุ ครง้ั ทต่ี อ งการละหมาด ทานศาสนทูตมุฮัมมัด กลาววา :ไมมีการตอบรับ การละหมาดที่ไรความ สะอาด และไมม ีการตอบรับการบริจาคทานทม่ี าจากการคดโกงกนั ( เศาะฮี ฮฺ มุสลมิ ๑/ ๒๐๔ เลขที่ ๒๒๔ ) เชนเดยี วกัน อิสลามบังคบั ใหอาบดวยนํ้าหลังรวมประเวณี อัลลอฮฺตรัสใน คแอลอมั กะภหดรี อวายกลั เพกหุรวตอกุใาเดนจกาคต็มวาีญมาะม)นวกาาจ็ บง: ชะําฮรฺ (ะครือา งจกะาดยวใยหกส าะรอสามดส(ูกอับัลมภารอิยิดาหะฮรฺือ๖ม)ีอสุจิหล่ัง แลวอสิ ลามจดั ใหการอาบน้าํ เปน สง่ิ ท่สี นับสนุนใหทําในบางพิธีทางศาสนา เชน กอนละหมาดุมอะฮฺ( ละหมาดวันศุกร)กอนละหมาดในวันอีด( ละหมาดในวันร่ืนเริงของอิสลามท้ังสอง คือ อีดิ้ลฟตริ และ อีด้ิลอัฎฮา ) และในชวงทําฮัจญหรืออุมเราะฮฺ ( เปนพิธีกรรมทางศาสนาอยางหนึ่งโดย มุงไปทําท่ี นครมกั กะฮฺ ประเทศซาอุดอี าระเบีย ) เปน ตน
76 -๒ก-าหรมลน่ั า งทมาํ อืควกาอ มนสระับอปาดระอทวยัาวนะอราาหงากรายแลเะชหนลงั ทานศาสนทูตมุฮัมมัด กลาว วา “ความบะรอ กะฮฺ ( ความจําเรญิ ) ของอาหารคือการลางมือกอ นและหลงั กนิ ” ( สุนันตริ มีซีย ๔/๒๘๑ เลขที่ ๑๘๔๖ ) -\"หผกลูใางดรเหรทับลําือคปเวรเลาะมะทอสาอะนกออมาาดาหจปาาารกกปหอาลันกังเไนรห่ืัอบนงปจทรา่ีฟะกทงกเาาคนรี้ยเอเวคาไะหดฟาจนรงจกทงลคาืนนายมศมันาันสไปนใทคอูตรันทกไํลาถหาือวนววทาาี่ เปนการดี ใครไมทาํ ถอื วาไมเ ปนไร” (อลั มุสตดั รอกฺ ๔/๑๕๒ เลขท่ี ๗๑๙ ) - เอาใจใสเร่ืองทาํ ความสะอาดฟน และปาก เชนการใชซิวาก ( ใชเเปรงฟน ฉ) เันพรกา็จะงทใา ชนซ ศิวาาสกนในทูตทกกุ ลคารวง้ั วกา อ “นถลา ะไหมมเ ปานดก”า(รมลุสําลบมิ าก๑ส/๒ําห๒ร๐ับเปลรขะทชี่ ๗าช๑า๙ต๙ิขอ) ง - ทาํ ความสะอาดหรือขจัดส่ิงสกปรกที่เปนตนเหตุของเช้ือโรค ทานศาสนา ทูตกลาววา อัลฟตเราะฮฺ ( สิ่งควรทําตามธรรมชาติของมนุษย ) มีหาอยาง ๓หขลน-กิบึ่งาขกรนารหรับขนปลวริบดะปหทลาาากนยาออรงตาคหดั ชเาลารบ็ตแิ สล. (ะอบเงคุคกรอาื่อรรงียไดว๕่ืมท/ท๒ุกี่ขม๓ีปส๒รา๐มะโกเลยาขรชทถนอ่ี ๕ นอ๙ขัล๓นล๙รอัก)ฮเรฺต รสัสี่กใานร คมั ภีรอัลกรุ อาน ความวา : บรรดาผศู รทั ธาทั้งหลาย จงบริโภคสิ่งท่ีเราไดใหเปนปจจัยยังชีพแกพวกเจา จากสิ่งดี ๆ ทั้งหลาย และจงขอบคุณอัลลอฮเถิด หากเฉพาะพระองคเทาน้ัน ท่ีพวกเจาจกั เปนผเู คารพสกั การะ ( อัลบะเกาะเราะฮฺ ๑๗๒ ) สวนวิธีการท่ีดีท่ีสุดในการรับประทานอาหารและเครื่องด่ืม คือ ตามท่ี ทา นศาสนทูตอธบิ าย ความวา : “ไมมภี าชนะใดท่ีมนุษยใสอาหารจนเตม็ จะ เงทลส่ีจวาะรมทาสยําไใวหปนกกรวหะานทดูึ่กองสสงขวันอนหงสลมาังนมขุษอสยงําเคหอุณงรับเเเขพอ็งียาเหงเรพางอรขเถเลอาหวงโเาขอกามจํานหเปุษนนย่ึงเตอสอยวงนเกเคสินสากอม็ขงสอสําใาหหมรเคเับบํา เคร่ืองดื่มของเขา เเละหนึ่งสวนสามสําหรับลมหายใจของเขา” ( เศาะฮีฮฺ อิบนิฮบิ บาน ๑๒/๔๑ เลขท่ี ๔๒๓๖ ) ๔-หามรับประทานอาหารหรือเสพสิ่งท่ีสกปรกและไมบริสุทธ์ิ เชน สัตวที่ ตายโดยไมเชือด เลือด สุกร สุรา ยาเสพติด และบุหรี่ ท้ังน้ีก็เพ่ือรักษา ความปลอดภัยของรา งกายมนุษย อัลลอฮตฺ รัสในคมั ภีรอ ัลกุรอาน ความวา :
77 เทน่ีจ้ือรสิงุทกร่ีพรแะลอะงสคทัตวรงทห่ีถาูกมเปพลวงกเเสจียานงทั้น่ีมเพันียเพงแ่ือตอสื่นัตจวาทกอี่ตัลายลเออฮง แแลละวเลผือูใดดไดแรลับะ ความคบั ขนั โดยมิใชผ ูเสาะแสวงหา และมใิ ชเปนผูละเมิดขอบเขตแลวไซร ก็ไมมีบาปใด ๆ แกเขา แทจริงอัลลอฮเปนผูทรงอภัยโทษผูทรงเมตตาเสมอ (ผแลอูศะัลรอับทัละธลเากอทาฮ้ังะไฺหเรดลาตะารยฮัส!ฺ ๑ใท๗นี่จค๓รมั ิง)ภสรีุรอ าัลแกลุระอกาานรอพกี นคันวแาลมะวแา ท:นหินสําหรับเชือดสัตว บชู ายัญ และการเสยี่ งต้ิวนัน้ เปน ส่ิงโสมมอันเกิดจากการกระทําของชัยฏอน ดังนั้นพวกเจาจงหางไกลจากมันเสียเพ่ือวาพวกเจาจะไดรับความสําเร็จ ที่ จกรนั ิงรชะัยหฏวอางนพนว้ันกเเพจาียใงนตสอรุงากแาลระทก่ีจาะรใพหนเกันิดเทกาานรัน้เปแนลศะัตมรนั ูกจันะหแลนั ะเหกพารวเกกเลจียาอดอชกัง จากการรําลึกถึงอัลลอฮและการละหมาดแลวพวกเจาจะยุติใหม ( อัลมาอิ ดะฮฺ๙๐-๙๑ ) ๕มหวร-อืยหปกมลา่ัน้ํราเกเลเขันนง กกขับีฬันสาคาทววาี่มกมีสทเราารว็ นหะหรเือนชค่ึงนวทาม่ีชมว่ือเยเรขปุก็งลาแนํ้ารงะคฮรรฺ า้ังทยหางนนานึ่งสทจาาามกนาทศราาถนสเอหนาญทชิูงตนอเะเาขเอขงิซาเลไะนดฮฺ ภรรยาทานศาสนทูต กลาววา “ทานศาสนทูตอัลลอฮฺมุฮัมมัดไดเเขงว่ิงเร็ว กบั ฉัน แตฉ ันเเซงทานได เราหยุดพักช่ัวเวลาหนึ่ง จนกระท่ังฉันรูสึกวาตัว ฉนั เร่มิ อวบขนึ้ ทา นเเขง วิ่งเร็วกบั ฉันอีกคร้ัง ทานสามารถเเซงฉันได ทาน กลาววา : อันนี้คูกับคร้ังที่เเลว” ( เศาะฮีฮฺ อิบนุฮิบบาน ๑๐/๕๔๕ เลขที่ ๔๖๙๑ ) นอกจากน้ีใหหม่ันเลนกีฬาอ่ืนๆดวยอาทิ การวายน้ํา ยิงธนู ขี่มา ไดมีการ “หรพาลยวงั งกจาทานกาจทนาาจกนงทสศาาอนสนนอลุมทกู ัรตูๆมบใุฮหินมั เรมอียดััลนเคสก็อียาตชรยฏวี ิงติ็อธ)บนทู ากคนาอรกลวลีฟาายวะนวฮ้าําฺทแี่ส:ลอะงก(ารผขูนบั ําขคี่มนาท”่ีสอง - หมน่ั รกั ษาสขุ ภาพรางกายเมื่อเจ็บปวยหรือเปนไข ทานศาสนทูตกลาววา “แทจริงแลวอัลลอฮฺไดประทานโรคและยารักษา และในแตละโรคมียา รักษา พวกเจาจงรักษา และอยารักษากับสิ่งที่ทรงหาม” ( สุนัน อบีดาวูด ๔/ ๗ เลขที่ ๓๘๗๔ ) อลั ลอฮฺสั่งใหกระทําการภักดีตอพระองค ตามที่พระองคทรงใชใหทํา และ
78 เหพา ื่องเจปานกคอวาาหมากรังสวําลหทรจี่ับะจเกิติดวิผญลญเสาณียตขออสงขุมภนาุษพยไ ดซ ึ่งอชัลวลยอขฮัดฺตเกรลัสาใจนิตคใัมจใภหีรออัอลกกุ รอาน ความวา : บรรดาผูศรัทธา และจิตใจของพวกเขาสงบดวยการรําลึกถึงอัลลอฮ พึง ๒อทสิร๘าลบา)มเถถิดอื !วดา วกยากราไรมรเําอลาึกใถจใึงสอัลตลอสอฮุขเภทาาพน้ันไทมําใใหหสจิทิตธใิแจกสมงันบอยาง(พออัรเเพราียะงอไมฺดุ วาจะเปนในดานอาหาร การพักผอน การผอนคลายทางเพศอยางถูกตอง ตามท่ีศาสนากําหนด เปนส่ิงตองหามท้ังส้ิน รายงานโดยอานัส บิน มาลิก กสลอาบวถวาาม“เกมี่ยีบวุคกคับลกสารามเปกนลอุมยมูขาอทง่ีบทาานนภรครรย้ันาขเมอ่ืองพทวากนเศขาาไสดนคทําูตตมอุฮบัมพมวัดกเพเข่ือา ตางพูดคุยกันวา พวกเราจะกระทําในสวนใดตามแบบอยางของทานศาสน ทูตมุฮัมมัดเพื่อใหอัลลอฮฺทรงอภัยโทษในบาปของเรา บุคคลหน่ึงใน จศใกําีลนลอผวดนหู ตพญลวองิ กดแเวขลันาะกจจละะาไไวมมวลแาะตฉศงีันลงาอจนดะตลเปละนอหดอมไันาปดขตาลดทอนั ดคทคนที ืนตี่ทอาไอนปีกศกคาลนสากนวลทวาูตาวผวฉาา ันนจฉมะนัาไไจมดะเยถขินือา ทานกลาววา พวกทานไดกลาวเชนน้ัน พึงรูเถิดวา ฉันขอสาบานดวยพระ นามของอัลลอฮฺ ฉันคือคนท่ียําเกรงตอพระองคมากกวาพวกทาน แตฉัน น้ันถือศีลอดและละศีลอด ฉันละหมาดและพักผอนนอนหลับ และฉันได แตงงาน ใครกต็ ามทีเ่ กลียดชงั แบบอยา งของฉนั ถอื วา เขาไมใ ชพ วกฉัน” อิสลามคือศาสนาเหงความรู สนับสนุนใหแสวงหาความความรูและ เรยี นรู อัลลอฮฺตรสั ในคมั ภีรอลั กุรอาน ความวา : เเผขหทู าม่ีเหขือวาน่ันเปกเกนับรผผงูภูทตกั่ีตอดั้งโใีภลนากคยอาีตามอคคอเิ ร่าํ ัลาคละืนอฮฺฮใแนฺกลรสะะภหนาวพ้ันงั คขหวอรางือมผ?เ)ูสมุตจงตูดกาแลขลาอวะงเพผถูยริดืนะมเลุฮจะัมาหขมอมัดงาเดบขโารดร(ยจดทะาี่ ผูรูและบรรดาผูไมรูจะเทาเทียมกันหรือ? แทจริงบรรดาผูมีสติปญญา เทานั้นทจ่ี ะใครครวญ ( อซั ซมุ รั ๙ ) อิสลามไดแบงความรูที่ตองแสวงหาออกเปนสองประเภทดวยกัน หน่ึง ความรูท่ีจําเปนสําหรับมุสลิมทุกคน คือ เร่ืองของศาสนาและการดําเนิน ชวี ติ ของเขา สองความรูท่ีจําเปนตอสวนรวม คือ ความรูที่บุคคลในสังคม
79 ไสดงั่ เใรหยี ทนารนแู ศลาว สกนอทใหตู เแกสดิ วปงรหะาโมยนัชนนรอะกหจวาากงสกง่ินั นั้นไเปมนมคสี ว่งิ าใมดรทูอ ายงาโงลหกนทึ่ง่ีอดัลังลนอั้นฮฺ อัลลอฮฺไดต รัสในคัมภีรอัลกรุ อาน ความวา : และจงกลาวเถิด “ขาแตพระเจาของขา พระองคขอพระองคทรงโปรด เอ“พผสิ ่ิมูใลดพาไมูนมใคหเวคเากามรียรพรแู ตผกคิ ูใขวหา าพญมรร ะหูแอลรงือะคบได มรว รเยมด(ตาฏผตอูราฮอคาบน๑รท๑ูท่ีอ๔ั้งอห)นลวาัยยกวทาานแลศาะสไนมทรูจูตักกสลิทาวธวิทา่ี บรรดาผูรอบรูของเราควรไดรับ ถือวาเขาไมใชสวนหนึ่งจากประชาชาติ ฉนั ” (มุสนดั อมิ ามอะฮฺมดั ๕/๓๒๓ เลขที่ ๒๒๘๐๗ ) มอิสากลาทมไานดยศกาสฐานนทะูตบมรุฮรัมดมาผัดูมกีคลวาาวมรคูทว้ังาหมวลาาย: “แคลวะาใมหปเรกะียเรสตริพิฐวขกอเงขคาอนยทา่ีมงี ความรูยอมมากกวาความประเสริฐของคนท่ีขยันทําการภักดีเพื่อสวนตัว เทาน้ัน เหมือนๆตัวของฉันเองท่ีประเสริฐกวาคนอื่นๆในจํานวนพวก ทอเดิสาินนลท”า(ามงดเเนูสพนนุื่อหนัแสนติรวักมงใหีซนาียกค า๕วร/าเ๕ผมย๐รแู เแพลลขระคทกว่ี ๒าารม๖เผร๘ูแย๕แลพะ)กราครวแาสมวรูเงปหนาคสววานมหรนู ถ่ึงขืออวงากกาารร ตอสูในหนทางของอัลลอฮฺที่ดีย่ิง ซ่ึงผลตอบแทนสําหรับเขานั้นมากมาย และอิสลามถือวาการแสวงความรูคือหนทางหนึ่งสูประตูสวรรค ทานศา สนทูตมุฮัมมัดกลาว ความวา : “ใครที่ออกเดินทางเพื่อแสวงหาความรู เขายอมอยูในหนทางอัลลอฮฺจนกระท่ังเขากลับถึงบาน. ( สุนัน ติรมีซีย ๕/๒๙ เลขที่ ๒๖๔๗ ) และทานไดกลาวอีกวา “ไมมีผูใดที่ออกเดินทางเพ่ือแสวงหาความรู (กนเาอพรกเรดจานิะากคทอวาาัลงมไลปมอสกั ฮงสฺูจา ะวยรใขรหอคคง เวขแาาลมะ)สผะใูตดดน วทตกีก่ รแาะรกกงเูลขาขนาเอขนงอ่ือเงขงเาขจจาาะมกไคีกมวาทราาํมกใลรหะามชทันา ําเรดเลวังะดกเเถลรลา็ววไไถใดนล” ( หมายถึงการงานของเเตละคน จะดีหรือชั่วหรือมากนอยเพียงใดไมได ขึ้นอยูกบั ญาตติ ระกูลของเขา ) ( อลั มสุ ดดั รอกฺ ๑/๑๖๕ เลขที่ ๒๒๙ ) อสิ ลามไมไดสง เสรมิ เฉพาะการศึกษาความรูด านศาสนาเทานนั้ แตสงเสริม ใหแสวงหาความรูในดานอ่ืนๆดวย เพราะการแสวงหาความรูตางๆ ถือวา เปนการกระทาํ ทแ่ี สดงถึงความภักดีตออัลลอฮฺเชนกัน ความรูดังกลาวคือ
80 คมวนาษุ มยรปูทรี่จาํารเถปนนาตทอจ่ี งะแรสู วองลั หลาอเฮพฺต่ือรปสั รใะนโคยัมชภนรี สอวลั นกรุรวอมาน ซึ่คงเวปานมวสาว:นหน่ึงที่ เจามิไดพิจารณาดอกหรือวา แทจริงอัลลอฮฺนั้นทรงใหนํ้าหล่ังลงมาจาก ฟากฟา แลวเราไดใหพืชผลงอกเงยออกมาดวยกัน (จากนํ้า) สีสรรของมัน หแจาตลกกาโกตอหางลงกกาายันรสขไี าปแงลตะนสชดีแวาํลนสะในหใิทนค(หิดฟแมาลูภฏะูเรี ขใค๒ารท๗คั้งรห)วลญาเยพมื่อีชใหนิไดดตซา่ึงงกๆารขยาอวมแรลับะวแาสด่ิงง เหลาน้ันยอมมีผูสราง และขณะเดียวกันก็เปนการเชิญชวนใหเราใช ประโยชนของมันอยางคุมคา เปนที่แนชัดวาผูที่มีความรูเกี่ยวเน่ืองกับ โในองสกาาขราขวาิชงาตเฉนพมาิใะชซนึ่งักมวีคิชวาากมาสราศมาาสรนถาท่ีจแะตคเปนนควนาักสวิ่งิทตยาางศๆาใสนตจรักทร่ีเวชาี่ยลวชแาลญะ ช้แี นะประโยชนจากสิ่งนั้น ตัวอยางท่ีเห็นไดชัดเจนในเร่ืองน้ี เชน เราไม สามารถรับรูถึงเร่ืองราวเก่ยี วกบั เมฆ หรือการเกิดเมฆ แลวกลายเปนฝนได นเสพาอามกะาจปราถลกรูกจับตะรนเเู กรไีีย่ยมวนกรบัพูวภืิชชเู ผาขเักาคแมนลีแะอลเกเผะจนฟาดกสินเิกรตสาลต ออเดรงาจเไรนีมยคนสวราามูมวิหชารลาถเากกรษัหบตลรรูาเกย่ียขเวอรกงามัจบันะกไไามดร นอกจากวาเราจะตองเรียนรูวิชาธรณีวิทยา และเราไมสามารถรับรู ธรรมชาติของมนุษย นิสัยและเช้ือชาติของพวกเขา หรือเกี่ยวกับสัตวมี ชีวิตนานาและธรรมชาติของมันไดนอกจากเราจําตองเรียนรูวิชาชีวะวิทยา เปนตน. * อสิ ลาม คอื ศาสนาทีเ่ นนการควบคุมในเชิงสวนตัว ดวยเหตุน้ีเองมุสลิม ทุกคนจึงตองพยายามควบคุมวาจาและการงานของเขาใหอยูในกรอบ ทเคขํา่อี าสัลอั่งลยขอูภอฮายฺทงใอรตัลงกโลปาอรรฮมดฺ อปแงรลเาหะน็นจหขะรอหืองลหอีกาัลงเลลไอี่กยฮงลกฺตจาลากรอสกด่ิงรเวพะลทราะําอทง่ีอดคัลังกนลรั้นอิ้วฮเเขพทารรจางะะหปมาฏุสมิบลัติมิตเรชาูวนมา มุสลิมหลีกหางจากการขโมยเพราะยําเกรงอัลลอฮฺ ไมใชเพราะหวาดกลัว ตอตาํ รวจ เชนนเ้ี ปน ตน อัลลอฮฺตรสั ในคมั ภรี อ ลั กุรอาน ความวา : และหากวาเจากลาวเสียงดัง เพราะแทจริงอัลลอฮฺทรงรอบรูส่ิงเรนลับ และ ส่ิงซอ นเรน ( ฏอฮา ๗ )
81 หทานนึ่งศขาอสงนกทาูตรภมัุฮกัมดมีตดัอกอลัลา ลวออฮธฺิบ)ายใคนาํ ขวณา “ะอทิหี่ทฺซาานนก”รวะาทํา“ก( าอริหงฺซานานทคี่แือสรดะงดถับึง ความภักดีตออัลลอฮฺ ( เชนละหมาด ) จงกระทําเสมือนกับวาทานมองเห็น อัลลอฮฺ ถาทานไมรูสึกวาทานกําลังมองเห็นพระองค ใหนึกเถิดวา *อพิสรกละาอารมงศคไรดท ัทเ รสธงนาเหวอน็าหทลมักาีพนกรา”ะรเก(จาเาศรผาคูะทวฮรบฮี งคฺเบดุมุคชในอาเรนชยี ุภิง ๑สา/พว ๒นเพ๗ตียวั เงลดอขังงนทคี่ี้ ๕:เด๐ียว) เทาน้ัน ผูทรง สมบูรณทุกประการ ผูทรงรอบรูทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในจักรวาล ทุกอยาง เปนไปดวยความปรารถนาของพระองค อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน คพวราะมอวงาค:ท รงรอบรูสิง่ ทเ่ี ขา ไปในแผน ดิน และส่งิ ท่อี อกมาจากแผนดิน และ สิ่งที่ลงมาจากฟากฟาและส่ิงที่ขึ้นไปสูฟากฟาและพระองคทรงอยูกับ พวก เจาไมวาพวกเจาจะอยู ณ แหงหนใด และ อัลลอฮ.ทรงเห็นสิ่งที่พวกเจา กระทาํ ( อัลหะดดี ๔ ) กจิตารใรจอแบลระูขกอางรพกรระะอซงิบคกจระะคซราอบบขคอลงุมมเรัน่ืองอตัลางลๆอทฮี่ไฺตมรมัสอใงนเหคัม็นภกีรับอตัลาไกดุรอเชานน ความวา : และโดยแนนอน เราไดบงั เกิดมนุษยมา และเรารูดีย่ิงท่ีจิตใจของเขากระซิบ กระซาบแกเขา และเราน้ันใกลช ดิ เขายง่ิ กวาเสนเลือดชีวิตของเขาเสียอกี . ( กอ็ ฟ ๑๖ ) * การศรัทธาตอวันแหงการฟนชีพและการกลับไปสูอัลลอฮฺ อัลลอฮฺตรัส ในคัมภรี อลั กุรอาน ความวา : และพระองคคือผูท่ีทรงใหพวกเจาตายในเวลากลางคืน และทรงรูสิ่งท่ีพวก เเจพา่ือไวดากเรวะลทาําแขห้ึนงใอนาเยวุทลี่าถกูกลกาํางหวนันดแไลวว นก็ท้ันรจงะใไหดพถวูกกใเจชาใฟหนหคมืนดชไีพปในเวแลลาวนย้ันัง พระองคน ้นั คือการกลับไปของพวกเจา แลวพระองคจะทรงบอกแกพวกเจา ในสิง่ ทพ่ี วกเจา กระทํากนั ( อลั อนั อาม ๖๐ ) * การศรัทธาตอวันแหงการสอบสวนเปนการสวนตัว อัลลอฮฺตรัสใน คัมภรี อ ัลกุรอาน ความวา : และไมมีผูแบกภาระคนใดจะแบกภาระของผอู น่ื ได( อลั อนั อาม ๑๖๔ )
82 *งานททุกค่ีดนียอยมอ มไดไดรับรับผลกตารอสบอแบทสนวทน่ีดใี นกทาุกรงกาานรกทร่ีเละวทยําอแมลไะดกราับรพกูาดรขลองงโเทขาษทก่ีสารา สม อลั ลอฮตฺ รสั ในคมั ภรี อัลกุรอาน ความวา : ดังนั้นผูใดกระทําความดีหนักเทาละอองธุลี เขาก็จะเห็นมัน สวนผูใด กพ*รรกะะาทอรํายงคคอวตมาอรมงับชมว่ัวาาหกอนคนวกั าสเทม่งิ ารอลักืน่ ะเลใอดะอกงอาธัลรลุลภีเอขักฮาดกตฺ ีตจ็รอะัสเเใอหนกน็ คอมมังันคภ(อีรอัอลลััลลซกอัลรุฮอซฺแาละนละทะคฮาวฺน๗าศม-า๘วสา )น: ทูต จงกลา วเถิด (มุฮมั มดั ) วา หากบรรดาบิดาของพวกเจา และบรรดาลูก ๆ ของ พวกเจา และบรรดาพี่นองของพวกเจา และบรรดาคูครองของพวกเจา และ บสินรรคดาาทญ่ีพาวตกิขเอจางกพลวัวกวเจาาจะแจลําะหบนรารยดมาันทไรมัพอยอสกมบแัตลิทะ่ีพบวรกรเดจาาทแส่ีอวยงูอหาศาไัยวท ่ีพแลวกะ เจา พึงพอใจมันนน้ั เปน ท่รี ักใครแ กพวกเจายิง่ กวา อัลลอฮฺ และศาสนทูตของ พระองค และการตอสูในทางของพระองคแลวไซร ก็จงรอคอยกันเถิด จน*นาํ ทกศาวางาสแอนกัลากลอลอิสุมฮลชจฺ าะนมททไรีล่ ดงะนเพเมาํ ่ิมมิดผา\"ซล(ึง่บอกุญตั ําเลขตังอาบงขกะอาฮงรฺ พ๒งาร๔นะอท)ง่ีดคีเทแาลตะัวอลั หลรอือฮเนฺปน้ันจหะลไามยทเทรงา สวนการงานที่เลวนั้น การตอบแทนก็เพียงเทาตัวของมัน อัลลอฮฺตรัสใน คมั ภรี อ ัลกรุ อาน ความวา : ผใู ดทน่ี ําความดีมา เขาก็จะไดรบั สบิ เทา ของความดีน้ัน และผูใดนําความช่ัว มาเขาจะไมถ กู ตอบแทน นอกจากเทา ความชั่วน้ันเทาน้ัน และพวกเขาจะไม ถกู อธรรม ( อัลอันอาม ๑๖๐ ) อิสลามไดใหผลตอบแทนกับเนียตที่ดี ( เจตนาท่ีดี ) แมนวาเขายังไมลงมือ อลทางําจมจือถะกเากรเขินะาทกเํวานเาีนยนตื่อี้ องเมยจ่ือาากกใดคททวําา่ีมสมุส่ิงหดลีวแิมาตปดยรกังาลรไถัวมตนไอดาจกทะาํากรเขรละางทยโอทาํ สมษิง่ไขทดอไ่ีผงมลอดับลีแลุญตอสเ ขฮวาฺ นยเขังนไา้ีหมยอไรมืดอ ไดรับการตอบแทนสวนน้ีเพราะเขาไดละท้ิงส่ิงดังกลาวดวยเจตนาท่ีดีเพื่อ อัลลอฮฺ ทานศาสนทูตมุฮัมมัดกลาววา อัลลอฮฺไดตรัสความวา : “เมื่อบาว ของขาปรารถนาจะกระทําสิ่งท่ีไมดี พวกเจาอยาไดบันทึกมันจนกวาเขาจะ ลงมอื ทาํ หากเขาลงมือทาํ กจ็ งบันทกึ ทันที และถาเขาละทิง้ มนั เพ่อื ขา พวก เจาจงบันทึกมันดวยการตอบแทนที่ดีตอเขา และหากบาวของขาปรารถนา
83 กดรี ะแทลาํะสถ่งิ าทเขี่ดาีแไตดยลังงไมมือไดทลํางมมันือทพาํ วกพเวจกาเจจงา บจงันบทันึกทแึกกแเขกาเขเปานซ่ึงสผิบลเตทอาขบอแงทกนาทรี่ ตอบแทน จนถึงเจด็ รอยเทา ” (เศาะฮฮี บฺ ุคอรยี ๖/๒๗๒๔ เลขที่ ๗๐๖๒ ) บางคร้ังความตองการทางอารมณที่อิสลามอนุมัติยอมเปลี่ยนไปเปนการ ภเกสกัารรดิมดอี ส่ืมยราขางองหพงนมลง่ึ ุังสถเาลพไิม่ือดถใท หาําเสมขาันามทดาวํารยเถพเในื่อชียหใตนวแักงลราะรักคแษวสาาวมสงตุขป้ังภจใาจจพทัยยี่รดังาี ตชงัวีพกอาไยยดาห งหรเชือรนือตกอเพางร่ือกกใาินชร พลังสวนนั้นในการปฏิบัติตามคําส่ังของอัลลอฮฺ ไมวาจะเปนเร่ืองท่ี เก่ียวขอ งกบั การกระทําทแ่ี สดงถงึ การภกั ดตี ออัลลอฮฺหรือการงานอ่ืนๆ อาทิ กขอารงเเลข้ียาใงนดเูคชริงอทบี่วคานรัว้ีถแือลวะาไคดนรทับ่ีอกยาูภราตยอใบตเคทวนามทผาิดนชศอาบสขนอทงูตเขไดากกลาารวกคระวทามํา วา : “เมื่อใดที่ชายคนหนึ่งไดออกคาใชจายเพื่อครอบครัวของเขาดวยความ ต้ังใจอันแนวแน สําหรับเขาคือ ผลบุญเทากับการบริจาคทาน” ( เศาะฮีฮฺ บุ คขกอรอณรงียเีเขด๑าีย/ซ๓วึ่กง๐เันปเลถนขาวทมิธุ่ีส๕ีกล๕าิมรไ)ทด่ีอปนฏุญิบาัตติเพใ่ืหอตกอรบะทสํนา อโงดอยาจรุดมปณรทะาสงงเพคศขกอับงเภขรารคยือา ตองการความบริสุทธ์ิและหางไกลจากการประพฤติชั่ว เขาจะไดรับการ ตอบแทนท่ีดีและการกระทําของเขาถือวาเปนการภักดีตออัลลอฮฺอยางหนึ่ง ทานศาสนทูตกลาววา “ณ ที่อวัยวะเพศของพวกทาน คือการบริจาคทาน อยางหน่ึง พวกเขาถามวา โอทา นศาสนทตู ของอัลลอฮฺ บางคนในหมูพวก เราไดแสวงหาความสุขทางเพศของเขา เขาจะไดผลบุญเพราะการกระทํา ดังกลาวดวยหรือ ? ทานตอบวา พวกทานไมเห็นดอกหรือวา ถาเขาใชมัน เมใลนันขหใทนน่ี ๑หท๐นา๐งทท๖าไี่ ง)มทอ ่ีอนนุญุญาาตตใเขหากจระะไทดํารับเขบาายปอจมากไดกผารลกบรุญะดทวํานย”ั้น(ดมังุสนล้ันิมถ๒าเ/ข๖า๙ใ๗ช เชนกัน ทุกการกระทําของมุสลิม หากไดลงมือทํามันดวยความต้ังใจที่ที่ดี ถอื วา เปน เศาะดาเกาะฮฺ ( การบรจิ าคทานอยางหนึ่ง ) ทานศาสนทูตกลาววา “มุสลิมทุกคนตองบริจาคทาน พวกเขาถามวา ถาไมมีส่ิงใดเลา ? ทานตอบ วา ดังน้ันจงทํางานดวยสองมือของทานท่ีเปนประโยชนแกตัวทาน แลวจึง บริจาคทาน พวกเขาถามอีกวา: จะทําอยางไรหากไมสามารถกระทําได ?
84 สทาา นมาตรอถบกวรา ะ:ทดําังไนด้ัน ?ใหทท าานนตชอวบยวเหาล:อืดคังนนท้ัน่ียใาหกชไักรช พวนวกคเนขใาถหาทมําอดกี ีหวราือ:พถูดาแไมต ความดี พวกเขาถามอีกวา : ถาไมกระทําไดอีกเลา ? ทานตอบวา ใหเขา หยุดการกระทําท่ีไมดี สําหรับเขาคือ การเศาะดาเกาะฮฺ เชนกัน” ( บุคอรีย ๕ก*ร/อ๒ะลั ท๒ลําอ๔ผฮ๑ิดฺทไเรลปงขอทแภ่ี ล๕ยั โะ๖ทเ๗สษีย๖ใให)จแกกับผ กูทรี่เตะาทบําะทฮ่ีผฺ (าสนํามนาึกผแิดลแะลมะีกคลวับามใจร)ูสกึกับวสาจิ่งทะไ่ีไมด กลับไปหามันอกี แลว อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความวา : และบรรดาผูที่ไมวิงวอนขอพระเจาอื่นใดคูเคียงกับอัลลอฮ และพวกเขาไม ปฆราะชเีววิตณซี ่ึงอเัลเลละอผฮูใทดรกงรหะทามําไเชวน เนวนั้นแเขตาเจพะื่อไคดวพาบมกยุตับิธครวรามมผเลิดะอพันวมกหเขันาตไ มกผาิดร ลงโทษในวนั กยิ ามะฮจะถูกเพ่ิมขึ้นเปนสองเทาสําหรับเขา และเขาจะอยูใน นั้นอยางอัปยศ เวน แตผ ทู ่ีกลับเน้อื กลบั ตัว และศรัทธาและประกอบการงาน แททล่ดี้ังะหี เอขมลัาดเลหนอลั้นฮาคเ นปือ้ันน สแผิ่งหทู ทลร่ีเกงะอี่อยภวลั ขยัลออผงฮทู กจ รับะงทสเมริทตงธตเปิขาลเอสีย่ งมนออคัล(วลอาอมัลฮฟชฺ ั่วุรสขกวออนงนสพ๖ิทว๘กธเ-ิขข๗อา๐เงปม)นนคุษวยานมั้นดี แนนอนตองคืนสิทธิใหมนุษยตามที่เขาสมควรไดรับ หรือขออภัยในส่ิงท่ี ไดกระทาํ ผดิ ตอ เขา. อิสลามไดเสนอทางออกท่ีดีแกคนที่กระทําผิดและไดแนะนําวิธีการ แกปญหาจิตใจของคนประเภทนี้โดยการเปดประตูเตาบะฮฺ ( กลับตัว ) แก เขา ใหเขารูสึกเข็ดกลัวและไมอยากกลับไปหามันอีก อัลลอฮฺตรัสใน คัมภรี อลั กุรอาน ความวา : จเทองรงกงพลอาภววกัยเทคถวิดานามมอุฮผยัมิดามไทัดด้ังหหปมลวงดายบหทาววั้งังขมตอวอลงพขแราะทเอเจมยรต!ิงตบพารรขระอดองางอผคัลูลนละ้ันอเมเฮปิดฺ นตแผอทูทตจรัวรงขิงอออภัลงัยพลอวผฮกูทฺนเขรั้นงา เมตตาเสมอ( อัซซมุ ัร ๕๓ ) อิสลามไดเปด ประตเู ตาบะฮแฺ กเขาดว ยความสะดวกงายดาย อัลลอฮฺตรัสใน คัมภีรอัลกรุ อาน ความวา :
85 ตแอลอะลัผลูใอดฮทฺ เี่กขรากะจ็ทะําพคบววาามอชัล่ัวลหอฮรืฺอเปอนธผรูทรมรงแอกภตัยัวโเทอษงเปแนลผวูทเขรางขเมอตอตภาั(ยอโัทนนษิ ซาอฺ ๑๑๐ ) ทั้งหมดท่ีกลาวมาน้ัน คือกรณีของผูที่เปนมุสลิม สวนผูที่รับอิสลามใหม ตคอิรวสสัาลมใาศนมรคไทั ัมดธภใาหีรทอ ร่เี ลัขากางมวุรตีัอลอาแนทกาเคขนวาศาดมาวสวยนา กท:าูตรมตุฮอมับมแัดทหนรแือกตเอขสาเาปสนน สขอองงทเทา านเนอื่อัลงลจอากฮฺ บรรดาผูท่ีเราประทานคัมภีรแกพวกเขามากอนมัน (อัลกุรอาน) พวกเขา ศรทั ธาในมัน (อลั กรุ อาน) และเมอื่ (อัลกุรอาน) ไดถูกอานแกพวกเขา พวก เแขทาจกรลิงาเวรวาาเป“นเรผาูศนรอัทบธนาอในมมมันากอแทนจนร้ี ิงมชันนคเหือลสาัจนธั้นรจรมะไมดาจราับกรพางรวะัลเจขาอขงอพงเวรกา เขาสองครั้งเนื่องจากเขาไดอดทนและพวกเขาปองกันความชั่วดวยความดี และพวกเขาบริจาคส่ิงท่ีเราไดใหเปนเครื่องยังชีพแกพวกเขา( อัลเกาะศ็อศ ไจ๕ะม๒ไเฉด-๕พร บั๔าะก)สาริ่งอดภังกัยโลทาวษเจทาากนอั้นลั ทลีอเขฮาทฺ สงั้ มหคมวดรไรดวรมับท้ังเคพวราามะผนิดอทกี่เจขาากไดนก้ันรแะลทวําเมขาา กอนเขารับอิสลาม เพราะทานศาสนทูตไดกลาวตออัมรฺ บิน อัลอาศ คร้ันท่ี เขาใหสัตยาบันกับทานดวยเงื่อนไขคือตองการใหปลดบาป วา “ทานไม ทราบดอกหรือวาอิสลามจะขจัดบาปท้ังหมดท่ีผานมา” ( มุสลิม ๑/๑๑๒ เลขท่ี ๑๒๑ ) อิสลามใหประกันการงานท่ีดีของผูนับถือดวยการตอบแทนท่ีดีหลังความ ตาย โดยยึดเอาการงานที่ดีของเขาเปนหลักในการตอบแทน ทานศาสน วทสงิาูตวมกอสลน่ิงาขเวทอวาเาพนื่อั้“นเเมขคื่าอือ”ใดก(มทารุส่ีมบลนริมุษิจย๓าคต/๑ทาย๒าไน๕ปข๕อทงเุกลเขกขาาทรี่ ๑งคา๖วน๓าขม๑อร)ูงทเ่ีมขีสาจาะรจะบแสลิ้นะนลอูกกทจ่ีดาีทกี่ และทานไดกลาววา “ใครที่ชักชวนคนไปสูทางนําแหงอิสลาม เขายอม ไดผลบุญเทากับผลบุญของคนท่ีตามเขา ไมมีการลดใหต่ํากวา สวนใครที่ ชักชวนคนไปในทางท่ีหลงผิด สําหรับเขาคือบาปกรรมเทากับบาปกรรม ของคนที่ตามเขาไมมีการลดใหตํ่ากวาแมเพียงนอยนิด” ( มุสลิม ๔/๒๐๖๐ เลขท่ี ๒๖๗๔ )
86 สดวง่ิ ยดเๆี หหตรนุ อื ้ีเอชงวยสเหิ่งทล่ีผือลใันกดสัน่ิงทใหี่ดมี หุสรลือิมขทับุกไคลนสห่ิงมตั่นางพๆัฒทน่ีจะาสนังําคมมาซดึ่งวคยวกาามรเเสสนื่อมอ เสียของสงั คม คอื ความบริสทุ ธ์ใิ นสมดุ บนั ทกึ ของเขาในวันปรโลกนน่ั เอง * อิสลามใหความเคารพสติปญญาและความคิด สงเสริมใหใชมันอยางถูก แสวิธละีะพอใดััลนอลกออาฮกรตฺไบปรังัสนเใกั้นนิดยคพอมั วมภกเปรีเจอนาัลสกัญรุแญอลาะานณส่ิงคหทวลา่ีพามกรวหะา อล:งาคยสทํารหงใรหับหสัตมวูชแนตผลูเชะื่อชมน่ันิดแแพละร การสับเปลย่ี นของกลางคืนและกลางวัน และสิ่งทอ่ี ัลลอฮฺทรงหล่ังลงมาจาก ฟากฟา เพ่ือเปนปจจัยยังชีพน้ัน พระองคทรงใหแผนดินมีชีวิตชีวาโดย เนปํ้าน ฝสนัญหญลังาจณาหกลกาากรแหหลงายแสลาํงหขรอบังมหันมชู แนลผะใู กชาสรตเปิปลญ ี่ยญนาท(ิศอทัลางญเดาซินียขะอฮงฺ ๔ลม-๕ยอ)ม ดังกลา ว คอื ลกั ษณะเดนของอายะฮฺกุรอานซึ่งสวนมากจะกลาวเรียกรองให ใชสติปญญาในการใครครวญ เชนจะกลาววา “สูเจาไมใชสติปญญา เเใหปค็นนรคกตรบันวตญาอแบิสลาะลงสหามัมรือสผัสอ?มนนัใสหไูเจดใาชไสสมว ตไนิปตเรญรต่ือญรงอราคางวดิดซอแ่ึงกลเหปะใรนคือเรร่ือค?งรสเวรูเญนจาลแไับตมเถคฉือิดพวบาาะาเปงใหนนรสสือิทิ่ง?ทธ”ิ่ี ของอัลลอฮฺผูเปนเจาเทานั้น ยกเวนบางเรื่องที่พระองคทรงบอกเเกบรรดา ทานศาสนทูตของพระองค ท้ังน้ีเพื่อใหพวกเขาอธิบายเร่ืองดังกลาวใหกับ ประชาชาติของพวกเขา การคิดและใครครวญในส่ิงท่ีรูสึกมันไมได สติปญญาสองไมถึง หรือการใชสมองไปในส่ิงน้ันถือวาสูญเสียพลังสมอง และทุมเทมนั ในสงิ่ ที่ไรส าระ อิสลามใหความเคารพสติปญญา ใหเกียรติ และปลดปลอยสติปญญาออก จคโดาวกยามไกมถารใูกชเตปวอนิทงผทยูปตางาญวมญทิ โายดปยหญไรรญือเหาคแตนลุผทะลี่ตหาลฉมกั ระฐอนายั้นนบทอริสี่ชรัดลพเาชจมนนไรดุนกตกาํารอหกนนรๆะิคโทนดําทยใไี่นตมาเชมคิงําคทนนี่วึงอาถื่นนึงี้ ถูกตาํ หนิดวยโองการอัลลอฮฺที่วา ความวา : และเมื่อไดถูกกลาวแกพวกเขาวาจงปฏิบัติตามสิ่งที่อัลลอฮไดทรงประทาน ลงมาเถิดพวกเขาก็กลาววา มิได เราจะปฏิบัติส่ิงท่ีเราไดพบบรรดาบรรพ บุรุษของเราเคยปฏบิ ัติมาเทา นน้ั และแมไ ดปรากฏวา บรรพบรุ ษุ ของพวกเขา
87 อไมัลบเขะาเใกจาะสเ่ิงรใาดะฮฺ ๑แ๗ล๐ะท) ้ังไมไดรับแนวทางอันถูกตองก็ตามกระน้ันหรือ( *ศาสนาอิสลาม คือศาสนาแหงธรรมชาติตามวิสัยของมนุษยท่ีถูกตอง ไม ขัดกับธรรมชาติหรือวิสัยของมนุษยที่อัลลอฮฺสรางมา อิสลามเรียกส่ิงนี้วา คฟธัมฏรภเรรรี มาอะชลั ฮากฺตซุริขอึ่งอาอนงัลอลคัลอวลาฮมอฺไวดฮา ฺสซ:ร่ึงาพงมรนะอุษงยคบทนรฟงฏสเรราาะงฮมฺดนังุษกยลขาึ้วนมอาัลลอฮไฺตมรมัสีกใานร เปลย่ี นแปลงในการสรา งของอลั ลอฮฺ ( อัรรมู ๓๐ ) แตธรรมชาติด้ังเดิมท่ีวาน้ีอาจจะมีการเปล่ียนแปลงเน่ืองจากสาเหตุหลาย ปทรานะกศาารสรนอทบูตดมานุฮัมซมึ่งัดอไาดจกทลําาใวหวมาน“ุไษมยมหีลันูกเหคอนอใกดจทาี่ถกูกแคนลวอทดานงทอ่ีเกทจ่ียางกตเขรงาไจดะ ถูกคลอดออกมาในธรรมชาติดั้งเดิมของเขา ดังน้ันพอแมเขาจะเปลี่ยนเขา ใหเปนยิวบาง หรือใหเปนคริสตบาง หรือ เปนมะูซีบาง ( ศาสนาที่บูชา คไจฟาัมกเภปจรี นุดอ หัลนลกี้แักุรสอ)ดา”นงใคหวเาหม็นวาวา: อิสลามคือศาสนาที่เที่ยงตรง อัลลอฮฺตรัสใน จงกลาวเถิด (มุฮัมมัด) วา แทจริงฉันนั้น พระเจาของฉันไดแนะนําฉันไปสู ทางอันเที่ยงตรง คือศาสนที่เที่ยงแทอันเปนแนวทางของอิบรอฮีมผูใฝหา ความจริง และเขา(อิบรอฮีม) ไมเปนผูอยูในหมูผูใหมีภาคีขึ้น ( อัลอันอาม ๑๖๑ ) ไมมีสิ่งใดในอิสลามที่สติปญญายอมรับไมได สติปญญาที่บริสุทธิ์ยอม เปนสกั ขพี ยานทีด่ ตี อศาสนบัญญตั แิ หง อิสลาม ดังน้ันขอบังคับและขอหาม ในในคั้นรอมทิสีภ่ีไลัยดามพเปคิจนือารคอณวันาาตมจรยากาุตยโิธอรหรงรมกือาไครมตวมาางกีมๆาเสรใก่ือนดมกขเุรสี่ อไียามขนห อหา งมรมือปันจรมาากมาวกสัจก่งิ นใวดะานผทลอานกปจศราาะกสโวนยาชทสนูต่ิง ยอ มรบั รถู งึ ความหมายที่วา น้ีอยางไมต องสงสยั . ศาสนาอิสลามไดปลดปลอยจิตใจมนุษยจากการเปนทาสตอคนอื่นๆ นอกเหนือจากอัลลอฮฺไมวาเขาจะเปนทานศาสนทูตผูนําสารอัลลอฮฺมาก็ ตาม หรือถึงขั้นมลัก( เทวทูต ) ผูใกลชิดก็ตาม อิสลามปลดปลอยจากการ เปนทาสพรอมช้ีนําไปสูแนวทางแหงอิมาน( การศรัทธา ) เปนพลังทาง
88 อจิตัลลใจอขฮอเฺ พงียมงุสอลงคิมเดถียึวงข้ันเขนาั้นจะแเลชว่ือเวขาาไจมะมไีใมคหรทวา่ีจดะกใหลัควตุณอปสร่ิงะอโื่นยชในดนแลอะกโจทาษก ใดๆ แกเ ขาไดน อกจากอัลลอฮฺ อลั ลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกรุ อาน ความวา : พวกเขาไดเคารพบูชาพระเจาอ่ืนๆ จากพระองค โดยที่พระเจาเหลาน้ันมิได โคสทวราษามงแสเปลิ่งะน ใใดแหลทคะั้งุณกๆาแรทกฟตี่พนัววคเกอืนเงขชไาีพดถ(ูกแอสลลั ระฟาพุรงวขกก้ึอนเนมขาา๓ไมแ)มลีอะพํานวากจเขควาไบมคมุมีอคําวนาามจตทาี่จยะแใลหะ อิสลามถือวา ทุกส่ิงอยูในพระประสงคของอัลลอฮฺเทาน้ัน อัลลอฮฺตรัสใน คมั ภีรอ ลั กรุ อาน ความวา : แมลันะไหดา นกออัลกลจอากฮพจฺ ะรทะรองงใคห แท ลกุ ะขหภ าัยกปพรระะสอบงคแทกรเจงาปแรลาวรถกน็ไมาคมวีผาูใมดดปีแลกดเจเปาแลลื้อวง ก็จะไมมีผูใดกีดกันความโปรดปรานของพระองคได พระองคจะทรงให ประสบแกผูท่ีพระองคทรงประสงคจากปวงบาวของพระองค และ ฮพสฺวรแนะตอทมงา คีคนจุณศะาลเสปักนนษทผณทูตู ะมรไงุฮมอัมแภมตัยัดกโกทต็คษาืองผจคาทูนกรหบงนเุคมึ่งคตทลตี่เทปาเั่วยสไมมปดอว(อยยฐัลนู าลสุนอะ๑ฮทฺต๐่ีสร๗ัสูง)สในง คณัมทภี่อีรอัลัลลอกุ รอาน ความวา : จงกลาวเถิดวา (มุอัมมัด) วาฉันไมมีอํานาจที่จะครอบครองประโยชนใด ๆ และโทษใด ๆ ไวเปนกรรมสิทธิ์แกตัวของฉันได นอกจากสิ่งที่อัลลอฮทรง ประสงคเทาน้ัน และหากฉันเปนผูที่รูสิ่งเรนลับแลว แนนอนฉันก็ยอม กอบโกยสง่ิ ที่ดไี วม ากมายแลว และความช่ัวรายกย็ อมไมต องฉันได ฉันมิใช ใครอ่ืน นอกจากผูตักเตือนและผูประกาศขาวดีแกกลุมชนท่ีศรัทธาเทานั้น” ค(*อวอลั าิสอมะลสอาับมรฺ สอไนฟดป๑เพล๘ือ่ด๘ใปห)ลไอดยมจาิตซใง่ึ จกมารนแุษกยไอขอปกญจหากาตคอวไาปมนท้ีุกตขวั อยคาวงเาชมนหวาดกลัว *ถาหวาดกลัวความตาย อัลลอฮฺตรัสใหเรารับรูว า ความวา : และมิเคยปรากฏแกชีวิตใดที่จะตายนอกจากดวยอนุมัติของอัลลอฮเทาน้ัน ทั้งน้ีเปนลิขิตท่ีถูกกําหนดไว และผูใดตองการผลตอบแทนในโลกนี้ เราก็ จะใหแกเขาจากโลกนี้ และผูใดตองการผลตอบแทนในปรโลก เราก็จะ
89 ๑ให๔แ๕กเ)ขาจากปรโลกและจะตอบแทนแกผูกตัญูทั้งหลาย ( อาละอิมรอน *ถาหวาดกลัวความยากจนและทุกขย าก อัลลอฮตฺ รสั ใหเ รารับรู ความวา : และไมวาสัตวตัวใดที่เหยียบยํ่าอยูในแผนดิน เวนแตเคร่ืองยังชีพของมัน ขเ*ปถอน างหหมนันวาา ทดทกุกี่ขสลอง่ิัวงออกยัลาใูรลนเอจบฮ็บนั ไแทขลึกหะอพรนั ือรชะกดัอาแรงจคไงดทร(รับฮงรดูเคูท๖รี่พา)ําะนหักกขรอรงมมันอแัลลละอทฮ่ีพฺตักรชัส่ัวใคหรเราวา รบั รู ความวา : ไมมีเคราะหกรรมอันใดเกิดข้ึนในแผนดินนี้ และไมมีแมแตในตัวของพวก เเปจาน เอกงารเงวานยแสตาํ หไดรมับีไอวัลใลนอบฮัน( อทลัึกฮกะอดนีดท๒ี่เร๒าจ-ะ๒บ๓ังเ)กิดมันขึ้นมา แทจริงน่ันมัน *ถาหวาดกลัวมนุษยที่จะมาทําอันตรายตอตนเอง ทานศาสนทูตของเรา กลาวใหเรารับรูวา “หม่ันรักษาสิทธิตออัลลอฮฺเถิด แลวอัลลอฮฺจะทรง รใวนกัิงษวยาาอมทนสา ขนบอายหตเมอถนั่ิดอันลแึกลลถอวึงฮออฺ ัลัลลลหออาฮฮกฺจฺเสทะมราูจือนักนตทพอารงนะกใอนางรยคคาอมวยยาูตามอกชหวถนยาาทเทหาานลนืวอิงจรวงูจอขักนออขคัลอลวอาจมฮงฺ ชวยเหลือจากอัลลอฮฺ ปากกาไดจดบนั ทกึ ทกุ สงิ่ ที่จะเกิดข้ึนมาแลว ดังนั้น ถามนุษยพยายามจะใหคุณประโยชนทานในสิ่งท่ีพระองคไมทรง กําหนดใหเกิดขึ้น พวกเขาไมสามารถใหอะไรกับทานได ถามนุษย พยายามจะทํารายทานในสิ่งท่ีอัลลอฮฺไมไดกําหนดใหเกิดข้ึน พวกเขาก็ไม สามารถทําอะไรกับทานได ดังน้ันถาทานสามารถทําส่ิงใดดวยความ อดทนอยางแนวแนทานจงทํา ถาไมสามารถทําทานจงอดทนไว เพราะ ทกพาุกรรอขอมนดกั้นทับคนคือวตทาอามสงออ่ิงดอไทมกนพนแึงลั้นปะครพืาอรึงชรถัยูเนชถนาิดยวะอามสแเ่ิงลปทะนพ่ีมสาึงพริ่งูเทรถอี่ดิดมีกวกาวสับาิ่งคทวพ่ีมาึงมารพยูเถารกอิดลมวํากาบสับา่ิงคกทวนี่มา้ันมา คอื ความสะดวกสบาย” ( อลั มสุ ดดั เราะกฺ ๓/๖๒๓ เลขท่ี ๖๓๒๓ ) * ศาสนาอิสลาม คือศาสนาแหงการประนีประนอมและเนนกึ่งกลาง ทางดานศาสนาและทางโลก อัลลอฮฺตรสั ในคมั ภีรอลั กรุ อาน ความวา : และในทํานองเดียวกัน เราไดใหพวกเจาเปนประชาชาติท่ีเปนกลาง เพื่อ พวกเจาจะไดเปนสักขีพยานแกมนุษยท้ังหลาย และศาสนทูตอัลลอฮฺ ก็จะ
90 เ-ปอนิสสลักามขพีคือยาศนาสแนดพาทว่เีกนเจน า ค(วอามัลสบะะดเกวากะแเรลาะะงฮาฺ ย๑ด๔า๓ยใ)นการปฏบิ ัติ ทานศาสน ทูตมุฮัมมัดกลาววา “แทจริงอัลลอฮฺไมทรงสงฉันมาเพ่ือนําความยุงยาก ใหกับบาวของอัลลอฮฺ แตฉันถูกสงมาเพ่ือเปนผูสอนและผูใหความ สห(ะลมดักสุ วสลกั่งมิ ”ส๒อน/๑ข๑อ๐ง๔อิสเลลขาทมี่เ๑น๔น๗คว๘าม) สะดวกงายดายเปนหลัก และสนับสนุน ใหแสวงหาความสะดวกสบาย ทานศาสนทูตกลาววา “พวกเจาจงแจงขาวดี แกท ุกคน อยาทาํ ใหเขาผินหนาไป พวกเจาจงใหความสะดวกแกเขา อยา -สอราิสงลคาวมามคยือุงศยาาสกแนกาพทวี่เผกื่อเขเาเผ”แ(ลมะุสเมลติมต๓า/๑ร๓า๕ยง๘านเลโขดทย่ี ท๑๗าน๓ห๒ญ)ิงอาอิซะฮฺ ภรรยาทานศาสนทูตมุฮัมมัด ทานกลาววา “ไดมีบุคคลสามกลุมจากชาวยิว มาเขาพบทานศาสนทตู พวกเขากลาววา อัซซามุอะลัยกุม ( ความหายนะจง กมพลีเวเดากวพทไวาดนกด ทคี ือาฉนคนั วเ)ลามยทตหาอานบยหนวญาะแิงวอละาะออคะิซวละาัยมฮกฺกสมุ ลาุซปาซวเเาวชมางฉว)ันะทเาลขนะาใอศจนฺาคสะวนฮาฺทม(ูตหเชมมนุฮาัมยกทมนั ่ีพัดสตวํากหําหเรขนับาิ ฉันเเละกลาววา : คอย ๆหนอย โอ อาอิซะฮฺ แทจริงแลว อัลลอฮฺทรงชอบ ความเมตตาปรานใี นทุกเร่ือง ฉันก็ตอบวา : โอ ทานศาสนทูตอัลลอฮฺ ทาน ไมไดยินคําท่ีพวกเขาวาดอกหรือ ? ทานตอบวา : ฉันไดตอบแลววา และ สําหรับพวกเขานั้นคอื ความหายนะ” (บคุ อรยี เลขที่ ๖๐๒๔ ) - อิสลาม คือศาสนาที่บังเกิดความรักและความดีแกมนุษย ทานศาสนทูต กลาววา “ผูซึ่งเปนที่รักใครที่สุด ณ ท่ีอัลลอฮฺคือ ผูที่ใหคุณประโยชนแก ผทหูอานนื่นี้ใมมหอาเขกบาทใหี่สหกุดรับือแมชลสุวะยลกบมิ าครรรนกเหทระนาทกึ่งาํารซหอึ่งรดเอื ปอชนยวทายก่ีรเขหักอทลงือี่สเเุดขขาาณใหกทาพ ี่อรน ัลททล่ีฉกุอันขฮไฺคดหือเรดคอืินวชอามยวูกยสจับุขาพทยี่่ี นองฉันมุสลิมเพื่อชวยเหลือเขาในส่ิงท่ีเขาตองการ ยอมดีกวาการที่ฉันได นั่งในมัสยิดเปนเวลาหน่ึงเดือน และใครก็ตามที่สกัดกั้นความโกรธเเคนข องเขาแนนอนอัลลอฮฺจะทรงปกปดความลับของเขา และใครที่สกัดกั้น ความโกรธเเคนของเขาทั้งๆท่เี ขาสามารถจะปลอยหรือระบายมันออกมาได แนนอนอัลลอฮฺจะทรงเพ่ิมพนู ความโปรดปรานของพระองคใ นใจเขาในวัน
91 ปสิง่รทโล่เี ขกาปใรคารรทถน่ีเดาินจพนรกอรมะกทับ่ังเเขพาื่อปนรมะุสสลบิมคเวนา่ือมงสจําาเกร็จตอแงนกนาอรนชวอยัลเลหอลฮือฺจเขะทาใรนง ใหเขายืนหยัดบนเทาของเขาไดในวันซ่ึงเทาทั้งหลายลื่นไถล และแทจริง แลวมารยาทที่เลวทรามจะทําลายการกระทําท่ีดีมีคุณธรรมดุจดังน้ําสมท่ี ท-ยออําิสมลลรายาบั มนวคํ้าาผเือศ้ึงศา”ะา(สฮรฮีานยโฺ างดทายี่ยนอึดโลั เดบอยาาอทนัตายี เงใฏสนาาหะยบนกะงั ลสราออืงนขมอียแีงคทลวาะานมอทเะรบช่ีียอืุ่ดบดงเศุานายยะพาฮแอฮี ลดอฺ ะี ลั ไปญดรารามับศอี จกฺ า)ากร ความยุงยาก อลั ลอฮฺตรัสในคมั ภรี อ ัลกรุ อาน ความวา : อัลลอฮจะไมทรงบังคับชีวิตหน่ึงชีวิตใดนอกจากตามความสามารถของ แชลีวิตะชนีวั้นิตเทนา้ันนจั้นะไดชรีวับิตกนา้ันรจละงไโดทรษับใกนาสร่ิงตชอั่วบทแ่ีเทขานไดดีใแนสสว่ิงงทหี่เาขไาวได(แอสัลวบงะหเกาไาะว เราะฮฺ ๒๘๖ ) หลักคําสอนอิสลามจะต้ังหลักอยูบนฐานน้ีเอง ทานศาสนทูตกลาววา “ส่ิง คใเนดวื่อซางม่ึงจสฉาักนามกหาาารรมไถปตขถรอาางมมทมทาัน่ีเนกจินงแขหทอลจบีกรเขิหงแตาลขงวอแบงลพระรวสพก่ิเงชขในาดแรทลุนี่ฉะกันกอาในรชโไใตดหเรถทับียํางคจขวงอาปมงฏพหิบวาัตกยิเเนทขะาา กบั เหลา ศาสนทตู ของพวกเขา”( มสุ ลมิ ๔/๑๘๓๐ เลขท่ี ๑๓๓๗ ) หลักฐานอันชัดแจงที่ยืนยันไดในเร่ืองนี้คือประวัติของสาวกทานหน่ึง ซ่ึง ไดมาพบทานศาสนทูตมุฮัมมัดแลวกลาววา :โอ ทานศาสนทูตของอัลลอฮฺ ฉันจะตองตายแนๆ ทานถามวา : ทานเปนอะไร เขาตอบวา ฉันไดรวม ประเวณีกับภรรยาของฉันในขณะท่ีฉันถือศีลอดอยู ทานถามวา : ทาน สามารถหาทาสแลวปลอยมันใหเปนอิสระหรือไม ? เขาตอบวา ไม ทาน ตไถดาอมหบตวรอืาอวไไามม: ?แทลาวนเทขถาาานตมสอตาบอมววาาารถ:ไททมี่าจ นะหถสลือาังมศจีลาารอกถดนเสล้ันอี้ยงงทอเาดานือหหนาตยรุคดิดนสตอัยกากคกันรจูหหนรนหือึ่งกไแสมลิบ?ะคเใขนนา ระหวางทพี่ วกเรานัง่ รอทานอยูน้ัน เราเห็นทานเดินมาพรอมกับถือตระกรา บรรจุอินทผลัม แลวทานกลาววา : ไหนละคนท่ีถาม ? เขาตอบวา : ฉันเอง ทา นกลา ววา : ทา นเอาอินทผลัมในตระกราน้ีไป แลวบริจาคมัน เขากลาว วา : โอ ทานศาสนทตู อลั ลอฮฺฉันควรบรจิ าคมันใหก ับคนทจี่ นกวาฉันหรือ ? ฉันขอสาบานดวยนามอัลลอฮฺวา ระหวางสองหมูบานนี้ไมมีครอบครัวใด
92 เจหน็นกฟวานคเรขอ้ียบวขคอรงัวทฉาันนอแีกลแวลทวานหกลลังาจวาวกาน:ั้นเจทาาจนงเศอาาสมนันทไูตปมใุฮหัมคมรัดอหบัวขเอรงาทะจานน เถิด ทุกคําสอนของอิสลามท้ังขอบังคับหรือการงานแสดงถึงการภักดีตออัลลอ อทฮฺาี่จจละจวไะนมมแสขี ลั่งอ ว ใยแชกตนเไวอดน กถไจูกดาสใ กนง่ั เใทบชาาเงพพกล่ือรังคณควตีวาอมามไสปสมนาดมี้ ุล:ากรับถคขวอางมมสนาุษมยาร ถแขตอคงํามสนั่งุษใยช ทโด่ีวยา - การละหมาด ซ่ึงโดยปกติแลวใหทําในขณะท่ีผูละหมาดสามารถที่จะยืน ได แตถาเขาไมสามารถที่จะยืนไดก็สามารถที่จะทําละหมาดในทาน่ังได ไถดาไกมเ็ ขสาาทมาํ าโรดถยนใชั่งไสดัญกญ็ใหาณเขแาททนําในทานอน และถาไมสามารถทําในทานอน - ใหขอ ยกเวนสาํ หรับผปู วย หญงิ ตัง้ ครรภ หญิงมาประจําเดือน และหญิง หลงั คลอดบตุ รในการถือศลี อด กด-ใรุาหนอขาสนอขุ ยภคกาวเพวามนราวสงา ําก:หายรใับนผกูทาี่ไรรปครวะากมอสบาพมิธาีอรัจถญดา นเพกราาระเงอินัลลแอลฮะฺไตมรัสมใีคนวคามัมพภรีรออมัล สิทธิของอัลลอฮที่มีแกมนุษยน้ัน คือการมุงสูบานหลังนั้นอันไดแกผูที่ สามารถหาทางไปยังบานหลังน้ันไดและผูใดปฏิเสธ แทจริงอัลลอฮนั้นไม ทรงพงึ่ ประชาชาติทง้ั หลาย ( อาละอมิ รอน ๙๗ ) - เมื่อมนุษยอยูในกรณีจําเปนกลัวจะมีอันตรายตอชีวิตเขาสามารถเลือกกิน อาหารหรือเคร่ืองดื่มที่อัลลอฮฺทรงหามไดแตใหเปนไปตามความจําเปน เชน จาํ เปนตอ งบรโิ ภคเลอื ดหรือเนื้อสุกร หรือ ด่ืมสุรา ก็สามารถบริโภค แไรอดลาแวนผตูใใคดนวไปาดมรรวิมับาาค:ณวตามามคคับวขาันมจโําดเปยนมเิใทชาผนูเส้ันาะเพแรสาวะงอหัลาลอแฮลฺตะรมัสิใชในเปคนัมผภูลีระอเมัลิดกุ ขอบเขตแลวไซร ก็ไมมีบาปใด ๆ แกเขา แทจริงอัลลอฮเปนผูทรงอภัยโทษ ผทู รงเมตตาเสมอ( อลั บะเกาะเราะฮฺ ๑๗๓ ) ทานซัยดฺ กุฎ ( ขออัลลอฮฺเมตตาทาน ) ไดอธิบายโองการนี้ไววา “มันคือ หลักศรัทธาอยางหนึ่งท่ียอมรับความเปนมนุษยของมนุษย ยอมรับความ เปนมนษุ ยข องพวกเขาท่ีไมใชสัตว ไมใชมลัก( เทวทูต ) ไมใชเปนมารราย
93 ยพอวมกรเขบั าคมวีพามลเังปนแมลนะษุ มยันข คอืองหพวลกักเกขาารใศนรยัทามธทาท่ีพ่ีหวกมเ่ันขาเออาอในจแใอสมหนรุษือยใทน้ังยดามานที่ รางกาย สติปญญา และจิตวิญญาณ แลวแบงปนภาระหนาท่ีใหมนุษยทํา ตามความสามารถท่ีพวกเขามี โดยคํานึงถึงความสมดุลกันระหวาง ภเ*ขามศรงาะวสหดนนเกาาอนิ ทิสไ่ีกลปับา”มพใลหังคคววาามมเคสาารมพาศรถาสนโดาอย่ืนไมๆตทอี่มงาเจผาชกิญฟกากับฟคาวาโมดยยุงใยหามกุสแลลิมะ ทุกคนศรัทธาตอศาสนาดังกลาวพรอมท้ังใหความเคารพและใหความ ยอมรบั ตอ มัน สง่ั การใหรกั ใครบ รรดาศาสนทตู กอนๆทถี่ กู สงมายังผูนับถือ ตศาาสงศนาาสดนังกิกลราววมดทว ั้งยทุกอสิสิ่งลทา่ีเมกไ่ียดวสขอั่งหงกามับกพาวรกดศาาวสาตนอกหิจลทัก่ีพกวากรเศขราัทไดธยาึดขเอองาคมนา เปน แนวปฏบิ ตั ิ อัลลอฮฺตรสั ในคมั ภรี อ ลั กรุ อาน ความวา : และพวกเจาจงอยาดาวา บรรดาท่ีพวกเขาวิงวอนขอ อื่นจากอัลลอฮ แลว พ๑อิส๐ว๘กลาเข)มาใกช็จใ ะหดมาุสวลาอิมัลทลกุ อคฮนเปทาํนกกาารรโลตะเ เเยมงิดแลโะดสยนปทรนาศากจบัากผคูป วฏาิเมสรธู(ออิสัลลอาันมอดาวมย สขุ มุ และออนโยน อัลลอฮฺตรสั ในคมั ภีรอัลกรุ อาน ความวา : จงเรียกรองสูแนวทางแหงพระเจาของสูเจาโดยสุขุม และการตักเตือนที่ดี และจงโตแยงพวกเขาดวยส่ิงท่ีดีกวา แทจริงพระเจาของพระองคและ พระองคท รงรดู ยี ่งิ ถงึ บรรดาผทู ีอ่ ยใู นทางที่ถูกตอง( อนั นะฮฺลุ ๑๒๕ ) อิสลามไดเรียกรองสูแนวทางการสนทนาที่มีเปาหมายเพื่อรวบรวมใหเปน เดียวกนั บนฐานทีพ่ ระเจา ยอมรับ อัลลอฮตฺ รัสในคัมภรี อ ัลกุรอาน ความวา : จเพทงรากะเทลอายีงวมคเกถเทันิดาน(รมะ้ันุฮหัมวแมาลงัดเะร)เาวรแาาลจโะะอพไบมวรกใรหทดาสานผิ่งหูไคดนือรวึ่งับาสเคิ่รงัมใาจดภะเีรปไ !มนเภจคงาามคระีกายสับังกัพถกรอาะยรอคะงํานคหอนกแึ่งจซลากะึ่ง พวกเราบางคนก็จะไมยึดถืออีกบางคนเปนพระเจาอ่ืนจากอัลลอฮ แลวหาก พวกเขาผินหลังให ก็จงกลาวเถิดวา พวกทานจงเปนพยานดวยวา แทจริง พวกเราเปน ผูน อมตาม( อาละอมิ รอน ๖๔ ) * ศาสนาอสิ ลาม คือศาสนาแหง สนั ตภิ าพทีค่ รอบคลมุ ทุกความหมายทีเ่ เฝงอ ยูภายในตัวของคําวาอิสลาม ไมวาจะเปนสันติภาพภายในสังคมมุสลิม
94 ด“พงั เงึ ชปนรคะาํสกงลคา ไ วหขมอถงทาฉา นันศจะาสบนอกทพูตซวก่ึงมทีคา นวาเกมยี่ ววาก:บั คนมอุ ฺมนิ อัลมุอฺมินคือผูที่ มอบความสงบแกมนุษยดานทรัพยสินของพวกเขา และตัวของพวกเขา และมุสลิมคือผูซึ่งผูอ่ืนปลอดภัยจากลิ้นและมือของเขา อัลมุญาฮิด คือผูท่ี ตก๔รอ๘ะส๖ทูก๒ําับท)ตี่เลนวเทองรเาพม่ือแกลาะรเปภนักบดีตาปอ”อัล(ลอเศฮาฺ ะแฮลีฮะฺออิบัลนมิฮุฮิบาบญาิรนค๑ือ๑ผ/ูท๒่ีล๐ะ๓ทเ้ิงลกขาทรี่ หรือสันติภาพระหวางประเทศท่ียืนหยัดบนฐานความสัมพันธแหงความ เปนพี่นองกัน เพ่ือสรางความสงบและหลีกเล่ียงการรุกรานฆาฟนระหวาง สนังับคถมือมศุสาสลนิมากับไสมังเปคนมอภปุ ายสนรอรคกในโดกายรเฉเผพยาแะผอศยาาสงนยิ่งาอสิสังคลมามที่ใอหัลอลิสอรฮะฺตใรนัสกใานร คัมภีรอ ลั กุรอาน ความวา : บรรดาผศู รัทธาท้ังหลาย! จงเขา อยใู นความสันติ โดยท่ัวท้ังหมด และจงอยา อทเนัลํา่ือตบงาะจมเากบการะครเวรดาาามะกฮเานฺ ว๒นเด๐หิน๘นขัก)อขงอชงัยอฏิสอลนามแตทอจสริงันมตันิภคาือพศัตอริสูทล่ีชาัดมแไจดงสข่ังอใงชพใหวกผเูนจาับ( ถือศาสนาอิสลามยึดเอาหลักสันติ ประนีประนอมและยุติการรบราฆาฟน เม่อื ศตั รูพึงประสงคเ ชน น้นั อัลลอฮฺตรัสเก่ียวกับเรอ่ื งน้ี ความวา : และหากพวกเขาโอนออนมาเพื่อการประนีประนอมแลว เจาก็จงโอนออน ตามเพอื่ การนั้นดวย และจงมอบหมายแตอ ัลลอฮฺเถดิ แทจริงนั้นพระองคคือ ผูท รงไดยินทรงรอบรู”( อลั อนั ฟาล ๖๑ ) ท้ังน้ีหาใชวาอิสลามตองการใหเหลาผูนับถือแสวงหาสันติวิธีดวยการตอง อโสดิสันนลตเาิพหมยรไยีอวดม หอทลัยั้งาลรมอักศฮษักตฺ าดรฐสั์ิศารในนีขะอคคงัมวคภาวรีมาอสมลั ูงเปกสุรนงอมขาุสอนงลคอิมวิสแาลมตาวทมาวแ:าลอะิสศลักาดม์ิศสร่ังีขใหองแศสาวสงนหาา ดังน้ัน พวกเจา อยาทอแทและเรียกรองไปสูการสงบศึก เพราะพวกเจาเปนผู อยูเหนือสุด และอัลลอฮ.ทรงอยูรวมกับพระเจาและพระองคจะไมทรง ลดิ รอนผลตอบแทนแหงการงานของพวกเจา ( มุฮัมมัด ๓๕ ) * ศาสนาอิสลามมิไดปรารถนาใหคนตางศาสนิกยอมรับนับถือศาสนา อิสลามโดยการถูกกดข่ีบังคับ นอกเสียจากเขาจะนับถือดวยจิตใจท่ีศรัทธา
95 แแผลอะยสิ ินลยามอแมลนะอคมําตสาอมนขทอั้งงนมี้อนั ิสลาดมงั รโูอดงีวกาากราขรอบงังอคลั ับลมอิใฮชฺ แซนง่ึวคทวาางมใวนา ก:ารเผย ไมมีการบังคับใด (ใหนับถือ) ในศาสนา อิสลาม แนนอน ความถูกตองนั้น ไดเปนท่ีกระจา งแจงแลวจากความผิด( อลั บะเกาะเราะอฮฺ ๒๕๖ ) สใเมนน่ือกิกกาหารรรเเลือรือเียปกกนศรทอรี่ปัทงสรธะูเาเจโนักดวษยทอแากางศอพัยิสวหกลลเาขมักาไอแดิสลซวรึมภซาสพับําขหเขอราับงไมพปนวใุษนกเยจขนิตาใ่ัคนจือเขอคองวงาซชมน่ึงออิสตาารจงเสจศะราี เลือกตามคําเรียกรองหรือไมก็ปฏิเสธมัน อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความวา : ด) งั นนั้ ผใู ดประสงคก ็จงศรทั ธา และผูใดประสงคก็จงปฏิเสธ( อัลกะฮฺฟุ ๒๙ ท้ังนี้เน่ืองจากการศรัทธาและการไดรับการชี้นําไปสูแนวทางอันเท่ียงตรง น้ัน ขึ้นอยูกับพระประสงคของอัลลอฮฺ อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน คศแรวลัทาะมธหวาาากเ:จพาจระะบเจังาคขับอมงวเจลาชจนงจปนรกะวสางพควแกนเจนาอจะนเผปูทน่ีอผยูศูใรนัทแธผากนรดะินนท้ัน้ังหมรวือล?จ( ะยู นุส ๙๙ ) สวนหน่ึงของขอพิเศษในอิสลามคือ ใหสิทธิแกชนตางศาสนิก เชน ชาว คริสต ใหเ ขาสามารถปฏบิ ัตติ ามศาสนกิจเฉพาะตวั อยางอิสระเต็มที่ เพราะ ทานสาวกอาวุโสอบูบักรฺเคยกลาววา “ตอไปพวกทานจําตองเเวะผาน ระหวางการเดินทางชนกลุมหน่ึงซ่ึงไดสละตัวเพ่ือพํานักในโบสถ ฉะนั้น พวกทานจงปลอ ยพวกเขาในสง่ิ ทพี่ วกเขาปฏิบตั ”ิ ( อตั เฏาะบะรีย ๓/๒๒๖ ) คกหนิวราอืทมศี่ทอาําิสสลรนาะยาทเพค่ีอวริสกอื่ ลเงขดาาม่มืยเออปยมดารทงบั สาวงุราใากหเรปใะนน ททตํานี่นได้ีจสะรวฉวนะมทนไา้ันปงอดถิสาึงนเลรธาื่อมุรงไกเกมาี่ยรไวดกเสชับ่ันงอใหาเหรฆื่อาารงสกกุกาารรร แตงงาน การหยาราง การคาขายและการทําธุรกิจตางๆ อิสลามใหความ อิสระพวกเขาในการเลือกปฏิบัติตามหลักความเชื่อมั่นและหลักศาสนกิจ ของพวกเขา ตามเงือ่ นไขและขอ ตกลงทอ่ี ิสลามไดวางไว . อิสลามไดปลดปลอ ยระบบทาสเปนอิสระและสนับสนุนใหปลดปลอยทาส และอิสลามถอื วา การกระทําดังกลาวคือผลบุญและคาตอบแทนอันมหาศาล
96 “อปีกลทด้ังปเปลนอหยทนาทสาหงทน่ีจ่ึงคะนนําอไัลปลสอูกฮฺาจระเทขรางสปวลรดรคป ลทอายนทศุกาๆสชน้ินทสูตวกนลขาอวงวอาวผัยูวใดะ เขาใหรอดพนจากไฟนรก เทาๆกับทุกช้ินสวนของอวัยวะของทาส จนกระท่งั อวยั วะเพศตอ อวัยวะเพศ” ( มุสลมิ ๒/๑๑๔๗ เลขท่ี๑๕๐๙ ) เอคงิืสอ่ือลนกาไามขรไทเดป่ีอสนิม่ังทาหมาาส(มดผทูนวุกยําวศกิถึกับีทมกาุสงาลทริมถ่ีนูกํา)ไไจดัปบวสเปาูกงนาไรวเชเเปพลนรยาทใะนากสศายึรกกตสเกวงเนคปรทนาาเมชงเลดยแียใตวนภเททาาัศยนนใั้นตะ อสิ ลามมีรายละเอยี ดซง่ึ อัลลอฮฺทรงอธบิ าย โดยตรัส ความวา : และเม่ือพวกเจาพบบรรดาผูปฏิเสธศรัทธาก็จงฟนท่ีคอ (จงฆาเสีย) จหนลกังจราะกทน่ัง้ัเนมจื่อะพปวลกอเจยาเปปนราไบทพหวรกือเจขะาเจรนียกแพเอแาลควาไถกก็จ็ไงดจ ับพจนวกกเรขะาทเปั่งนกาเชรลทยํา สงครามไดส้ินสุดลงดวยการวางอาวุธ เชนนั้นแหละ และหากอัลลอฮ.ทรง ประสงคแนน อน พระองคจะทรงตอบแทนการลงโทษพวกเขา แตท้ังน้ีเพื่อ ไพถรกูรผฆะลอาเตงปคาน ยจ อใะนนัททขรงาาดงทขดอสงออบัลบลาองฮค.นพใรนะหองมคูพจวะกไเมจาทกรับงอทีกําใบหากงคารนงาสนวขนอบงรพรวดกาเผขูทา่ี ( มุฮมั มัด ๔ ) อิสลามไดปดก้ันแนวทางการเปนทาสยกเวนเพียงทางเดียวดังท่ีไดอธิบาย ไปขางตน ในทางตรงขามอิสลามไดเปดแนวทางการปลดทาสอยาง กวางขวาง สงเสริมใหปลดปลอยทาสและทรงยํ้าอีกวาการกระทําดัง กลาวคอื วิธีการหนงึ่ ของการปลดบาปเน่ืองจากการกระทําผิดบางอยาง เชน : แ-คลวกาะามมรวิใฆาชา:วคสิ นัยขผอิดงโผดศู ยรไัทมธเาจทตจ่ีนะาฆาเพผศูรราทัะอธัาลคลนอหฮนฺไดงึ่ คตนรัใสดในนคอัมกจภาีรกอดัลวกยุรคอวาานม ผิดพลาดเทานั้นและผูใดที่ฆาผูศรัทธาดวยความผิดพลาดแลว ก็ใหมีการ ปลอยทาสหญิงท่ีศรัทธาคนหนึ่งใหเปนไท และใหมีคาทําขวัญ ซึ่งถูกมอบ ใหแกครอบครัวของเขานอกจากวาครอบครัวของพวกเขาจะทําทานให เทานั้น แตถาหากเขาอยูในหมูชนที่เปนศัตรูของพวกเจา โดยที่เขาเปนผู ศรัทธาก็ใหมีการปลอยทาศหญิงที่ศรัทธาคนหนึ่งใหเปนไท และถาเขาอยู
97 ขในวัญหมซูช่ึงนถทูกี่มมีพอบันใธหะแสกัญคญราอรบะคหรวัวาขงอพงวเกขเาจากแับลพะใวหกมเขีกาาแรลปวลอกย็ใทหามสีกหาญริงททํา่ี ศรัทธาคนหนง่ึ ( อนั นิซาอฺ ๙๒ ) - การผิดสัญญากับคําสาบาน เพราะอัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุรอาน ความ วขอาัอลง:ลพอวฮกจเะจไา มแทตทรงวเาอพารโะทอษงแคกจ ะพทวรกงเเจอาาดโวทยษถแอกยพควํากทเี่ไจราดสวายรถะอในยคกําาทร่ีพสวาบกเาจนา ปลงใจสาบาน แลวสิ่งไถโทษมันน้ันคือการใหอาหารแกมิสกีนสิบคนจาก อาหารปานกลางของสิ่งที่พวกเจาใหเปนอาหารแกครอบครัวของพวกเจา มหารอือดิ ไะมฮกฺ ๘็ให๙เค) ร่ืองนุงหมแกพวกเขา หรือไถทาสคนหน่ึงใหเปนอิสระ( อัล - การซิฮารฺ ( การเปรียบเทียบภรรยาวา เสมอื นแมของฝา ยสามี ) เพราะอัลลอ ฮฺไดต รสั ในคมั ภีรอัลกรุ อาน ความวา : แแตลลอวะงปพบฏวรกิบรเดัตขาิคาผจือูเะ)ปครกืนียาสบรูถเปทอลียยอบคยําภททราี่พรสยวหากนขเขอ่ึงาคงไพนดกวกกอลเนาขวทาไก่ีเวข็เสาดทมังั้งนือส้ันนอแง(มจสะขิ่งแอทตง่ีจะพําตเวปอกนงเขตแกอานเกข้ัันนา (รวมหลบั นอน( อลั มุญาดะละฮฺ ๓ ) - การรว มประเวณีในเดือนรอมะฎอน รายงานโดยอบูฮุร็อยเราะฮฺวา มีชาย ผูหน่ึงไดรวมประเวณีกับภรรยาเขาในเดือนรอมะฎอนแลวเขาไดไป สอบถามทานศาสนทูตมุฮัมมัดเก่ียวกับบทบัญญัติในเร่ืองน้ี ทานตอบวา : ทานสามารถปลดปลอยทาสบางไหม? เขาตอบวา : ไม ทานศาสนทูตถาม ตอวา : แลว ทานสามารถที่จะถือศีลอดสองเดือนติดตอกันไหม? เขาตอบวา ร-: าไกยมางร าปทนลาโดนดปยศลมาสอสุ ยนลทมิทา๒ูตสก/ค๗ลอื ๘าววิธ๒วีกาเาลร:ขปดทลังี่นด๑บั้น๑า๑ทป๑าหน)าจกงไเลด้ียรงังเอเกาหทาาสรผูยเพากราไะรท ๖า๐นศคานสน( ทูตกลาววา ใครตบหนาบาวไพรของเขาหรือทุบตีเขา การปลดบาปนั้นคือ การปลดปลอยเขาใหเปนอิสระ ( รายงานโดยมุสลิม ๓/ ๑๒๗๘ เลขที่ ๑ส๖วน๕ห๘น)่งึ ท่บี งบอกถงึ การเนนตระหนกั ของอสิ ลามในการปลดปลอยทาสคือ :
98 ๑กับ- กเจาารขทอ่ีองิสทลาสามซสึ่งั่งจใะหมมีกีการาปรมลุกดาปตละอบยะทฮาฺ สคใือหกเปานรทอําิสสรัญะเญม่ืาอกเขันารระวหบวราวงมทเงาินส ไดตามที่ไดตกลงกันท้ังสองฝาย บางนักวิชาการดานฟกฮฺ(ดานศาสน บัญญัติ) มีทัศนะเกี่ยวกับเร่ืองน้ีถึงข้ันบังคับใหทํามุกาตะบะฮฺเม่ือทาส แปตอลรงะะกทจาางรนบทแรงั้ กินจพาเ้ี นควื่อกแงเกจจาพากวโกแอเลงขะกาพาซรวึ่องกทลั เจลราอัพอฮยยฺ คาสบวมาังบมคัวตับาิขบ:อรรงดอาัลทลาอสฮีขฺ อทง่ีพพรวะกอเจงาคใหทผริดง ประเวณี หากนางประสงคจะอยูอยางบริสุทธ์ิ แตพวกเจาตองการ ผลประโยชนแหงการดํารงชีวิตในโลกนี้ และผูใดบังคับพวกนางเชนน้ัน เดมังตนตั้นาเหสลมังอจ( าอกันกนาูรรบ๓ัง๓ค)ับพวกนาง แทจริงอัลลอฮฺเปนผูทรงอภัย ผูทรง ๒- การไถทาส คือแนวทางหนึ่งของการชําระซะกาต หมายถึงการ ปลดปลอยทาสใหพนจากการเปนทาสหรือปลดปลอยเชลยใหพนจากการ แแเปลทนะจเบรชิงรลทรยดานเาพเทจราั้งาหหะนอลลัาาทลยนอี่ในฮ้ันตฺกสราสัรํารหใวนรบัคบรัมบวภรมีรรมอดันัลากผรุูทแอลี่ยาะานกบจครนรวดามาแผวลาูทะ:่ีหบัวรใรจดขาอผงูทพ่ีขวัดกสเขนา สนิทสนม และในการไถทาส และบรรดาผูท่ีหน้ีสินลนตัว และในทาง ของอัลลอฮ และผูที่อยูในระหวางเดินทาง ทั้งนี้เปนบัญญัติอันจําเปนซึ่งมา จากอัลลอฮ และอัลลอฮนั้นเปนผูทรงรอบรู ผูทรงปรีชาญาณ( อัตเตาบะฮฺ ๖๐ ) * ศาสนาอิสลามคือศาสนาท่ีสมบูรณแบบครอบคลุมทุกแงชีวิต ฉะน้ัน อสิ ลามไดจดั ระบบและระเบียบตา งๆไมวาจะเปนในดานการทําธุรกิจ การ ทใทหาํีแ่ สเสจงดรคงิญรถางงึ มอคกวกงาาามรมภแักตซดงึ่งตีงมาอ นนพุษรเศะยอทรษงุกคฐวอกันลัิจนล้ียกอังาฮหรฺ ฯเามลปอื ฯจงจกทัยา่ีเปเรหปน ลกปาคจนรจั้นอัยไใงมนแลพกะาบรดสาเนมราื่อกงามสรนังงคุษานมย หางไกลจากระเบียบหรือระบบดังกลาวฉันใด ขีดปริมาณความตํ่าตอยของ มนษุ ยก็เพม่ื ปริมาณขน้ึ ฉันนนั้ อัลลอฮตฺ รสั ในคัมภรี อ ลั กรุ อาน ความวา : และวันท่ีเราจะตั้งพยานข้ึนจากทุกประชาชาติ (เพื่อเปนพยาน) ตอพวกเขา จากหมูพ วกเขาเอง และเรากน็ ําเจามาเปนพนานตอเขาเหลา นน้ั และเราไดใ ห
99 แคลัมะภเีรปแนกขเาจวาดเพีแื่อกชบ ้ีแรจรงดแามกุสทลุกมิสิ่ง( อนัแลนะะเฮพฺล่ือุ เ๘ป๙นท) างนําและเปนความเมตตา ดังนั้นจะเห็นไดวาอิสลามไดจัดระบบความผูกพันระหวางมุสลิมกับ พระองคอัลลอฮฺและกับสังคมรอบดานท่ีเขาอยู ท้ังมนุษยและสิ่งเเวดลอม คมแบําันสบสอขมนออขงงอออสิ งันลอบาิสมรลิสคาือุทมธจก์ิขะารไอทมง่ีอมมสิีนสล่ิุงษาใยมด ตทหร่ีขละัดัหกกฐนับาักนธแรชลรัดะมเเอจชานาใตทจิแ่ีใเสทสดเจปงรนถิงึงพขคอเิ ศวงษามมกนับสุษวมยิถบหีทูรราณือง ในการดําเนินชีวิตและสวนยอยๆอ่ืนท่ีเกี่ยวโยงกับชีวิตมนุษย อาทิ มารยาทในการเขาหองนํ้าหรือสุขาซึ่งอิสลามไดช้ีแนะอยางละเอียดเร่ิมจาก กบอินนซเขัยาดฺ (ระขหออวาัลงลเขอาฮแฺปลระะสทุดาทนาคยวหามลัโงอปอรกดจปารกาสนุขแากททาานนดอวับยด)ุรไเรดากะลฮาฺมวาวนา ไดมีคนกลาวแกซัลมานวา : ทานศาสทูตของทานไดสอนทานทุกเรื่อง แมกระท่งั เรือ่ งอจุ จาระ ซัลมานตอบวา ใช ทา นไดหามไมใหเราหันหนาไป ยขหังวรกาือิบหถลาายะมปฮทฺสํา(คสกวาิบาวมละสะฮหะฺอรคาือือดหกกาะับมอกเฺบรราะวไฮดมฺทหใ่ีอินหยททู ณ่ีนําคอนวยาคกมวรสามสะักาอกมาะเดมฮเฺ็พด)่ือแเชวลําละราหะถลาามายงทอดุําจวคจยวามรามือะ สะอาดโดยใชเศษอาหารท่ีหลงเหลือหรือเศษกระดกู ทพี่ บเจอ * ศาสนาอิสลามใหเกียรติสตรีและเชิดชูศักด์ิศรีของเธอ โดยอิสลามถือวา การใหเ กียรตเิ ธอเปนสวนหน่ึงของบุคลิกภาพท่ีสูงสงและดีงาม ทานศาสน ทูตมุฮัมมัดกลาววา “ผูศรัทธาที่ความศรัทธาของเขาสมบูรณย่ิงคือผูซ่ึงมี จริยธรรมท่ีดีงาม และผูท่ีดีท่ีสุดในหมูพวกทานคือผูท่ีทําดีที่สุดกับภรรยา ของเขา” แอ(หสิ เศลงาบาะมาฮปคฮี งกฺอรริบกั รนษมิาฮสทิบทิ ําบธใาหิดนาม๙นน/ม๔ุษน๘ยษุค๓ยนธเเลเรรขรกทมทข๔ี่ ี่ชอ๑่ือง๗อส๖าตดร)ัมีไโวด ไนมไไลดอถอือกวจาาเกธสอวคนือตสนวรเหรตคุ เหมือนคําพูดของคนในศาสนาอ่ืนสมัยกอนๆ อัลลอฮฺตรัสในคัมภีรอัลกุ รอาน ความวา : มนุษยชาติทั้งหลาย ! จงยําเกรงพระเจาของพวกเจาท่ีไดบังเกิดพวกเจามา จากชีวิตหน่ึง และไดทรงบังเกิดจากชีวิตนั้นซึ่งคูครองของเขา และไดทรง ใหแพรสะพัดไปจากทั้งสองนั้น ซ่ึงบรรดาชายและบรรดาหญิงอันมากมาย
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191