ตำราการเขียนแผนธุรกิจ (Business Plan)

233 ตารางท่ี 8.6 เปรยี บเทยี บกลยุทธค์ วามรว่ มมือกับกลยทุ ธพ์ ันธมิตรทางธรุ กิจ กลยทุ ธ์ความร่วมมือ กลยุทธพ์ ันธมติ ร ภาษาองั กฤษใช้คำว่า Collusion ภาษาองั กฤษใชค้ ำว่า Strategic Alliances 1. เป็นลกั ษณะความร่วมมอื กันของธุรกจิ 1. การเป็นหุ้นส่วนของบริษัทหรือหน่วยธุรกิจสองหน่วย ในการประกอบการระดับธุรกจิ หรอื ระดบั หรือมากกว่านัน้ ซ่ึงอาจเป็นไปในลกั ษณะต่าง ๆ ดังนี้ อุตสาหกรรม 1.1 พนั ธมติ รในลักษณะการลงนามในสัญญา (Contractual Agreement) สถานประกอบการ สองแหง่ ขนึ้ ไป มาลงนามในสัญญากนั ทำธรุ กิจ รว่ มกัน เช่น การแลกเปลี่ยนเทคโนโลยี เป็นตน้ 1.2 พนั ธมติ รแบบธุรกิจร่วมทุน (Joint Venture) เพ่อื ตง้ั ธรุ กจิ ใหม่ร่วมกนั ซ่ึงแยกเดิม 1.3 พันธมิตรแบบเข้ามาถอื หุ้นระหวา่ งกนั (Minority Equity Agreement) ร่วมมือกันด้านเงินทุนทำ ธรุ กจิ เชน่ แลกเปลย่ี นหุ้นหรือการเขา้ ถอื หนุ้ เปน็ ตน้ 2. วัตถปุ ระสงคใ์ นการวางแผนธรุ กจิ เพือ่ ใช้ 2. วตั ถปุ ระสงคใ์ นการวางแผนธุรกิจเพ่ือให้บรรลุผล กลยุทธ์ในดา้ นการลดผลผลิตและเพมิ่ ราคา ประโยชน์รว่ มกันบางพันธมติ รมคี วามร่วมมอื กัน สนิ ค้าโดยธุรกิจใช้การตดิ ตอ่ สอื่ สารและ เพียงช่ัวคราวเท่าน้ัน บางพนั ธมิตรเม่อื บรหิ ารไป การเจรจากนั โดยตรงรว่ มกัน ระยะหนึ่งอาจนำไปสู่การควบกิจการระหวา่ งกันได้ 3. เหตผุ ลทผ่ี ู้ประกอบใช้กลยทุ ธร์ ว่ มมอื 3. เหตผุ ลทผี่ ู้ประกอบการใช้กลยุทธ์พันธมติ ร 3.1 มคี แู่ ข่งจำนวนน้อยราย 3.1 เพื่อลดแรงกดดันของการแข่งขันระหว่างกนั 3.2 ธุรกจิ มีต้นทุนเหมือนกัน 3.2 เป็นการสร้างผปู้ ระกอบการเพื่อสังคมจากธรุ กจิ 3.3 ธรุ กิจใดธุรกิจหนง่ึ ทำตวั เป็นผนู้ ำตลาด ขนาดกลางและขนาดยอ่ มเป็นขนาดใหญ่กวา่ 3.4 ท้งั สองธรุ กจิ ต่างมวี ฒั นธรรมร่วมกนั 3.5 ยอดขายมีความถ่ีสูงมอี ปุ สรรคตอ่ 3.3 การผลติ สนิ คา้ ร่วมกันเพอ่ื ประหยดั ตน้ ทนุ 3.4 รว่ มกันวจิ ัยและพฒั นาเพ่ือประโยชน์ตอ่ ธุรกจิ การเขา้ สอู่ ุตสาหกรรมจงึ เป็นทีม่ าของ 3.5 สร้างอำนาจการตอ่ รองกับผู้จดั จำหน่าย การรว่ มมือกนั เพอ่ื ปดิ ก้ันคแู่ ข่งรายใหม่ 3.6 เพม่ิ ยอดขายหรือสว่ นครองตลาด ท่ีมา : Wheelen et al., 2018; Hill & Jones, 2021

234 ตวั อยา่ ง 8.3 พนั ธมติ รทางการคา้ ระหว่างยนู ลิ เิ วอร์และแกรบ็ การใช้กลยทุ ธ์ในลกั ษณะรวมกันในรูปแบบพนั ธมติ รทางการค้าระหวา่ ง ยูนิลเิ วอร์และแกร็บ ซงึ่ มีวัตถปุ ระสงคเ์ พื่อสินคา้ อปุ โภคบรโิ ภคของประเทศองั กฤษ ใช้ตราสนิ ค้าท่ีชือ่ วา่ ยูนลิ เิ วอร์ (Unilever) และตราสนิ ค้าแกรบ็ (Grab) ของประเทศ สิงคโปร์ตดั สินใจทำงานร่วมกัน โดยจุดประสงคเ์ ข้าถึงตลาดธรุ กจิ พาณิชย์อเิ ลคทรอนกิ ส์ (E-Commerce) ใหม้ ากขนึ้ ท่ีมา : https://www.marketingoops.com [2566, มิถนุ ายน 9] วิเคราะหไ์ ด้ว่าทงั้ สองธรุ กจิ มีการวางแผนประกอบธุรกจิ เพ่อื เพ่มิ ยอดขายหรือ สว่ นครองตลาดและลดแรงกดดนั ของการแขง่ ขนั ระหว่างกันด้วยการวางแผนกลยุทธ์เพอื่ ดำเนนิ ธรุ กิจให้มวี ธิ กี ารบริหารงานแบบคล่องตัวและยดื หยุ่นสูงเพือ่ ให้สอดคล้อง กับสถานการณโ์ ลกทีเ่ ปล่ยี นแปลงอยา่ งรวดเร็ว ผู้ประกอบธุรกิจจะใช้กลยุทธ์การจะวางแผนการดำเนินธุรกิจด้วยกลยุทธ์แบบร่วมมือหรือ พันธมิตรก็ขึ้นอยู่กับศักยภาพของธุรกิจและความเหมาะสมของสถานการณ์ในขณะน้ัน ไม่ว่าจะเป็น ความรว่ มมอื หรอื พนั ธมติ รลว้ นแลว้ แตเ่ ปน็ การสร้างความสำเร็จให้เกิดธุรกจิ ไดท้ ้ังสิน้ ทกุ กลยทุ ธ์สามารถสร้างเครือข่ายและความร่วมมือไดท้ ั้งส้นิ ไม่เวน้ แม้แตธ่ ุรกจิ ชุมชนในระดับ ท้องถิ่นก็สามารถที่จะกำหนดกลุ่มลูกค้าเป้าหมายได้ชัดเจน สามารถกำหนดวัตถประสงค์ร่วมกันใน การการสร้างศักยภาพในการใช้ทรัพยากรให้เกิดความคุ้มค่า ช่วยลดต้นทุนและค่าใช้จ่าย จัดทำ ฐานข้อมลู และเทคโนโลยี การสร้างโอกาสชว่ ยเพ่ิมอำนาจการซือ้ และอำนาจต่อรองในการซือ้ สนิ ค้า ความร่วมมือและความสามัคคีจะทำให้ผู้ประกอบธุรกิจสามารถแลกเปลี่ยนการเรียนรู้และ การบริหารงานด้านต่าง ๆ เช่น สารสนเทศออนไลน์ การจัดเก็บสินค้าคงคลังด้วยโปแกรมสำเร็จรูป อยา่ งเปน็ ระบบมากข้นึ กวา่ ในอดตี และสามารถพฒั นาต่อยอดธรุ กจิ ไดอ้ ย่างต่อเนื่องต่อไปได้

235 สรุป แผนกลยุทธ์การจัดต้ังองค์การธุรกิจและบริหารทรัพยากรมนุษย์หนึ่งในองค์ประกอบของ การเขียนแผนธุรกิจ ประกอบด้วย 1) แนวคิดการแผนกลยุทธ์การจัดต้ังองค์การธุรกิจและบริหาร ทรัพยากรมนุษย์ 2) รปู แบบการจัดตั้งองค์การธรุ กิจ 3) โครงสรา้ งองค์การธรุ กิจ 4) การสร้างพันธมิตร ทางธุรกิจ สำหรับรูปแบบการจัดตั้งองค์การธุรกิจ แบ่งได้เป็น 4 รูปแบบ ได้แก่ 1) การประกอบการ แบบเจ้าของคนเดียว 2) การประกอบการแบบห้างหุ้นส่วน 3) การประกอบการแบบบริษัทจำกัด ซ่ึงแบง่ เป็นบรษิ ัทจำกดั และบริษทั มหาชนจำกัด 4) การประกอบการแบบรว่ มคา้ ความสามารถของทรัพยากรมนษุ ย์ที่จัดวางในโครงสร้างองค์การ ประกอบด้วย 1) การเลอื ก คนที่สามารถเขา้ ทำงานในตำแหน่งทสี่ ำคัญการสรา้ งทีมงานบริหารให้มคี วามสามารถผู้บริหารระดับสูง จะต้องกำหนดประเภทของทีมงานบริหารหลัก 2) การสร้างความสามารถหลักและความสามารถ ทางการแข่งขนั คือการการจัดคนเข้าทำงานในหน่วยปฏิบัติการและท้ายที่สุดจะสร้างความสามารถใน การเป็นผู้นำในอตุ สาหกรรม กลยุทธ์การบริหารทรัพยากรมนุษย์ มี 3 ส่วนที่สำคัญ คือ 1) การกำหนดความต้องการ ทรัพยากรมนุษย์ 2) การตอบสนองความต้องการทรัพยากรมนุษย์ 3) การรักษาและพัฒนาทรัพยากร มนษุ ย์ โดยมี ข้ันตอนการบริหารทรัพยากรมนุษย์ภายใต้ฐานความสามารถ มี 4 ข้ันตอน ประกอบดว้ ย 1) การสรรหาและการคัดเลือก 2) การบริหารการฝึกอบรมและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ 3) การประเมินผลการปฏบิ ตั ิงาน และ 4) การวางแผนอาชพี ทรพั ยากรมนุษย์ ผู้ประกอบธุรกิจจะใช้กลยุทธ์การจะวางแผนการดำเนินธุรกิจด้วยกลยุทธ์แบบร่วมมือหรือ พันธมิตรก็ขึ้นอยู่กับศักยภาพของธุรกิจและความเหมาะสมของสถานการณ์ในขณะนั้น ไม่ว่าจะเป็น ความร่วมมอื หรือพันธมิตรลว้ นแล้วแตเ่ ป็นการสร้างความสำเร็จใหเ้ กิดธรุ กิจได้ทัง้ สิ้น ความรว่ มมือและ ความสามัคคีจะทำให้ผู้ประกอบธุรกิจสามารถแลกเปลี่ยนการเรียนรู้และการบริหารงานด้านต่าง ๆ เช่น สารสนเทศออนไลน์ การจัดเก็บสนิ ค้าคงคลังด้วยโปแกรมสำเร็จรูปอย่างเป็นระบบมากขึ้นกว่าใน อดตี และสามารถพฒั นาต่อยอดธุรกจิ ได้อย่างต่อเน่อื งตอ่ ไปได้ คำศัพท์ หุ้นกู้ การวางแผนอาชพี ทรพั ยากรมนษุ ย์ Bond กลยุทธร์ ่วมมือ Career Planning หุ้นสามัญ Collusion บริษัทจำกดั Common Stock กลยทุ ธก์ ารแข่งขนั Company Limited กลยุทธ์การรวมกนั Competitive Strategy Cooperative Strategy

236 Customer Structure การจัดโครงสร้างตามกลุ่มลูกคา้ Functional Structure โครงสรา้ งตามหนา้ ท่ีธุรกิจ Geographic Structure การจดั โครงสรา้ งตามภูมิศาสตร์ Hybrid Structure โครงสรา้ งแบบผสม Industry Leadership การเป็นผู้นำในอุตสาหกรรม Interest ดอกเบย้ี Joint Venture การประกอบการแบบร่วมคา้ Limited partnership หา้ งหุ้นส่วนจำกดั Ordinary partnership หนุ้ ส่วนสามญั Par Value ราคาตามมลู ค่าหุ้น Partnership การประกอบการแบบห้างหุ้นส่วน Performance Management การประเมนิ ผลการปฏิบตั งิ าน Preferred Stock หุ้นบุริมสิทธิ Product Structure การจดั โครงสรา้ งตามกลมุ่ สนิ คา้ Public limited company บริษทั มหาชนจำกดั Recruitment and Selection การสรรหาและการคัดเลอื ก Small Business Management การจดั การธรุ กิจทม่ี ขี นาดเลก็ Sole Proprietorship การประกอบการแบบเจา้ ของคนเดยี ว Staffing Operating Units การจดั คนเข้าทำงานในหนว่ ยปฏบิ ัติการ Strategic Alliances กลยุทธ์พนั ธมติ ร The Stock Exchange of Thailand ตลาดหลกั ทรพั ย์แห่งประเทศไทย Training and Development การบรหิ ารการฝึกอบรมและพัฒนาทรพั ยากรมนุษย์, 229 คำถามทา้ ยบทท่ี 8 1. การจัดตงั้ องคก์ ารธุรกจิ มี 4 รปู แบบ อธิบายแต่ละรปู แบบ พรอ้ มบอกข้อดีขอ้ เสยี 1) การประกอบการแบบเจ้าของคนเดียว (Sole Proprietorship) 2) การประกอบการแบบห้างหนุ้ สว่ น (Partnership) 3) การประกอบการแบบบรษิ ัทจำกัด 3.1) บรษิ ทั จำกดั (Company Limited) 3.2) บริษัทมหาชนจำกัด (Public limited company) 4) การประกอบการแบบร่วมคา้ (Joint Venture) 2. เลอื กกรณีศึกษามาวเิ คราะหว์ ่าองค์การธุรกจิ แห่งนนั้ มีการจดั ตงั้ องคก์ ารธรุ กจิ เปน็ รูปแบบใด 3. อธบิ ายข้อดีและข้อเสยี ขององค์การธุรกจิ ทเ่ี ลือกมาวิเคราะห์กรณีศกึ ษา

237 4. อธิบายโครงสรา้ งขององคก์ ารธุรกจิ ตอ่ ไปนี้ พรอ้ มบอกข้อดีขอ้ เสียของแต่ละแบบ 1) โครงสรา้ งตามหน้าที่ธรุ กิจ (Functional Structure) 2) โครงสร้างตามหน้าท่ีทางการตลาด (Marketing Structure) 2.1) การจดั โครงสรา้ งตามกลุ่มลูกคา้ (Customer Structure) 2.2) การจัดโครงสรา้ งตามกลมุ่ สินค้า (Product Structure) 2.3) การจัดโครงสรา้ งตามภมู ิศาสตร์ (Geographic Structure) 5. อธิบายกลยทุ ธ์การบรหิ ารทรัพยากรมนุษย์ของกรณีศึกษาท่ีทา่ นเลือกมาวเิ คราะห์ 6. อธิบายขน้ั ตอนการบริหารทรัพยากรมนุษย์ภายใตฐ้ านความสามารถ 7. เปรียบเทยี บความแตกต่างระหว่างบริษทั จำกดั กับบริษทั มหาชนจำกัด 8. เปรยี บเทียบความแตกต่างระหว่างกลยุทธ์แบบร่วมมือกับกลยุทธ์พนั ธมติ ร 9. จากกรณีศึกษาท่ที ่านเลือกมาวิเคราะห์ทา่ นจะมีกลยุทธก์ ารสร้างเครอื ข่ายความร่วมมือกบั พันธมติ ร ทางการคา้ ของท่านอยา่ งไรบ้าง บอกชื่อพันธมติ รทางการค้าและอธบิ ายกลยทุ ธ์ทใ่ี ช้

238 เอกสารอ้างอิงบทที่ 8 กรมธรุ กิจการค้า. (2566). ขัน้ ตอนการจดั ต้ังบริษัทจำกัดและบรษิ ทั มหาชนจำกดั . [ออนไลน์]. ค้นจาก : https://dbd.go.th. [2566, เมษายน 19]. บริษัทการบนิ ไทย จำกดั (มหาชน). (2565). รายงานประจำป.ี [ออนไลน์]. คน้ จาก : https://www. thaiairways.com. [2566, เมษายน 19]. Ekanem, I. (2021). Writing a Business Plan: A Practical Guide. United Kingdom : Routledge. Hill, C.L. and Jones, G.R. (2021). Essentials of Strategic Management. (3rd ed.). USA : South-Western Cengage Learning. [Online]. Available : http://202.28.25.105/ e-learning/courses/703309/document/Essentialsof Strategic Management _3rdEdition.pdf. [2021, May 26]. Hisrich, R., Peters, M.P., and Shepherd, D.A. (2017). Entrepreneurship. (10th ed.) : New York : McGraw- Hill. Wheelen et. al. (2018). Strategic Management and Business Policy: Toward Globalsustainability. (15th ed.). Boston : Pearson Prentice Hall. Yazan, D.M Yahidanpanah, V. and Fraccascia, L. (2020, February). Learning strategic cooperative behavior in industrial symbiosis: A game-theoretic approach integrated with agent-based simulation. Business Strategy and the Environment. 29, 2078–2091. [Online]. Available : https://doi.org/10.1002 /BSE.2488 [2020, February 15].

239 บทที่ 9 แผนฉกุ เฉินและการวิเคราะหค์ วามเสีย่ งทางธรุ กจิ แผนฉุกเฉินและการวิเคราะห์ความเส่ียงทางธุรกิจเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของการเขียนแผน ธรุ กิจ และชว่ ยเปน็ เครอื่ งมอื ตดั สนิ ใจและชว่ ยแกไ้ ขสถานการณ์เฉพาะหนา้ มีเน้ือหา ดงั นี้  บทสรุปผู้บริหาร  แผนจดั การเชงิ กลยุทธ์  แผนกลยทุ ธก์ ารตลาด องค์ประกอบ  แผนกลยทุ ธก์ ารผลิตและการดำเนนิ งาน การเขยี นแผนธุรกจิ   แผนกลยุทธก์ ารเงิน  แผนกลยทุ ธก์ ารจัดตงั้ องคก์ ารธรุ กจิ และบริหารทรัพยากรมนุษย์    แผนฉุกเฉินและการวิเคราะห์ บทที่ 9 ความเส่ียงทางธุรกจิ ภาพที่ 9.1 แผนฉุกเฉนิ และการวิเคราะห์ความเส่ยี งทางธุรกจิ องค์ประกอบของการเขยี นแผนธุรกจิ 1) แผนฉุกเฉินในการดำเนินธุรกจิ ปัจจุบนั และอนาคต 2) การวิเคราะห์ความเสีย่ ง 2.1) สาเหตุของความเส่ยี งในการประกอบธุรกิจ 2.2) การบริหารความเสยี่ งใหเ้ ป็นไปตามแผนธุรกิจ 2.3) ประโยชน์ของการบรหิ ารความเสี่ยง 2.4) การนำความเสย่ี งมาเปล่ยี นเปน็ แนวปฏิบัตเิ พอื่ พัฒนาธรุ กิจ

240 แผนฉุกเฉินในการดำเนินธุรกจิ ปจั จบุ นั และอนาคต แผนฉุกเฉินหรือแผนสำรองมไี ว้เพือ่ รองรบั สถานการณ์ทไ่ี ม่เป็นไปตามเปา้ หมายและสามารถ เกิดข้ึนได้ทั้งในปัจจุบันอันเป็นสถานการณ์เฉพาะหน้า และสามารถเกิดได้ในอนาคต ทั้งท่ีสามารถ ควบคุมได้และควบคุมไม่ได้ ไม่สามารถดำเนินงานให้เป็นไปเป็นไปตามแผนธุรกิจที่วางไว้ โดยผู้เขียน แผนธุรกิจควรสำรองแผนการผู้ประกอบการเพ่อื รองรับกับสถานการณ์ท่ีมีความผันผวนและไม่แน่นอน (Hill & Jones 2021; Hisrich, Peters & Shepherd, 2017: Ekanem, 2021) วธิ ีวิเคราะห์ปัจจัยท่ีทำให้การประกอบธุรกิจไม่ประสบความสำเร็จ คือการปัญหาที่ประเมิน ว่าจะเป็นไปได้ และควรจัดลำดับปัจจัยตามความสำคัญก่อนหลัง ในแผนฉุกเฉินจะพิจารณาร่วมกับ การบริหารความเส่ียง แผนฉุกเฉินกรณีวกิ ฤติทั้งในปัจจุบันและอนาคต ไม่ว่าจะเปน็ วิกฤติการภัยพิบัติ การสูญเสีย ทรัพย์สิน การสูญเสียผู้บริหารท่ีมากด้วยประสบการณ์ หรือการพบภาวะขาดทุนในวิกฤติเศรษฐกิจ ตัวอย่างเหล่าน้ีเป็นส่ิงท่ีสามารถเกิดข้ึนได้ท้ังส้ิน ดังนั้น การพิจารณาเบ้ืองต้นของผู้บริหารท่ีจะรับมือ กับสถานการณ์ฉุกเฉิน แผนสำรองเป็นการวางระบบการทำงานที่ดีในการวางแผนธุรกิจ ด้วยวิธีคิด ดังนี้ 1. คน้ หาสาเหตุของปญั หาทีเ่ กิดเพื่อจะไดว้ างระบบแผนสำรองไวเ้ ผอ่ื สถานการณ์ฉกุ เฉิน 2. ค้นหาให้เร็วท่ีสุดถึงคณะทำงานเมื่อมีเหตุฉุกเฉินและจะแก้ไขปัยญาที่เกิดขึ้นได้เพื่อให้ ธุรกจิ อยรู่ อดและดำเนนิ งานต่อไปได้ 3. ค้นหาแนวทางใหก้ ารประกอบธุรกจิ ฟ้ืนตวั ให้เรว็ ท่ีสุด 4. คิดคน้ แผนสำรอง หรือ แผนฉุกเฉนิ เพื่อรองรบั ปัญหาจริงท่จี ะเกิดขึ้นในอนาคต แผนฉุกเฉินในการดำเนนิ ธุรกจิ ปัจจุบนั การดำเนินธุรกิจตามหน้าที่หลักซึ่งเป็นพันธกิจที่เกิดขึ้นเป็นประจำ ถึงแม้ว่าจะมีการ วางแผนธุรกิจ จัดวางระบบงานไว้แล้วก็ตาม สถานการณ์ปัจจุบันเปล่ียนแปลงได้ตลอดเวลาท้ังปัจจัย ภายในธรู กิจและภายนอกธรู กิจอาจส่งผลลกระทบทางลบต่อธุรกจิ ได้ ผู้ประกอบธุรกิจสามารถเตรียมแผนฉุกเฉินเพื่อใช้เป็นกลยุทธ์การป้องกันและการแก้ไข ปัญหาควบคู่กันไป ซ่งึ ปัจจยั ภายในธุรกจิ ทคี่ วรตัง้ แผนสำรองไวแ้ ก้ปัญหาเมอ่ื เกดิ เหตฉุ ุกเฉิน มดี ังนี้ 1) การวางแผนสำรองเมอื่ พบผลกระทบจากยอดขาย เม่ือผู้บริหารรับทราบข้อมูลทางด้านยอดขายตำกว่าค่าคาดหมายที่วางแผนธุรกิจไว้ ปญั หานีม้ ักเกดิ ข้ึนและไม่สามารถหลีกเล่ียงได้ สว่ นสาเหตขุ องปญั หาอาจเกิดมาจากหลายปจั จยั เช่น เนอ่ื งจากอาจได้รบั ผลกระทบต่อเศรษฐกิจในประเทศ หรอื มีภาวะการแขง่ ขันสงู ข้ึนทำให้ส่วนแบ่งทาง การตลาดลดลง ดังนั้นกลยุทธ์ของแผนสำรองจะถูกนำไปใชเพื่อแกปัญหาน้ี เช่น ผู้บริหารกลับมา

241 ทบทวนว่าได้นำเสนอสินค้าให้ลูกค้าเห็นถึงคุณค่าของสินค้า ตลอดจนเพ่ิมช่องทางการขายใหม่ให้ เพิ่มขึ้น อาจจะนำเสนอสินค้าผ่านระบบออนไลน์ เป็นต้น การขายสินค้าหรือส่งเสริมการตลาดผ่าน สือ่ อนไลน์จะเปน้ การลดตน้ ทนุ แต่สามารถขยายฐานลกู คา้ รายใหมไ่ ด้จำนวนมากขึ้น เปน็ ต้น 2) ดา้ นคู่แข่งขันในกลมุ่ ธรุ กิจเดยี วกันมาชว่ งชงิ ตลาด ในแผนสำรองการวางกลยุทธ์การรับมือกับการเข้ามาของคู่แข่งใหม่ คู่แข่งขัน ทางการตลาดนั้นเกิดขึ้นได้ทั้งคู่แข่งขันในกลุ่มธูรกิจเกียวกันและผู้ท่ีเข้ามาแข่งขันใหม่ กลยุทธ์ที่ ผู้บริหารธุรกิจควรนำไปใช้ คือ การศึกษาคู่แข่งอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบสินค้า การบริการหรือ ราคา การศึกษาคู่แข่งจะทสามารถนำแผนสำรองข้ึนมาแก้กลยุทธด์ ้วยการสร้างความโดด เด่นให้กับสนิ ค้าจากทรพั ยากรท่ีมี หรอื จัดสรรทรัพยากรต่าง ๆ เพิ่มเพ่ือให้สินค้ามคี วามแปลแตกต่าง ไปจากเดิม ดังนั้น การพัฒนาสินค้าอยู่เสมอ คงความเป็นเอกลักษณ์ของธุรกิจมีเป้าหมายท่ีชัดเจน และมองหาโอกาสที่จะสามารถต่อยอดธรุ กจิ เสมอเป็นแผนสำรองที่จะแก้ปญั หาได้ดีอีกวิธีหนึ่ง 3) ด้านเศรษฐกิจ ปัญหาทางด้านเศรษฐกิจเป็นปัจจัยภายนอกท่ีเกิดข้ึนได้ตลอดเวลา เน่ืองจากไม่ สามารถคาดเดา เหตุการณ์ไดว้ า่ จะเกิดขน้ึ เมอื่ ไร ยกตัวอยา่ งสาเหตุของการเกิดโรคระบาดอุบัติใหม่ทำ ให้หลายธุรกิจเกิดหยุดชะงัก หลายธูรกิจเกิดภาสะล้มละลาย ต้องปลดพนักงานออกและต้องแปลง สินทรพั ย์เปน็ ทุนเพอ่ื รกั ษาธุรกิจให้ดำเนนิ ตอ่ ไปได้ ปัจจัยด้านเศรษฐกิจเม่ือพบวิกฤติเศรษฐกิจตกต่ำทำให้ภาพรวมระดับประเทศมี ผลกระทบตามไปด้วย เมื่อเศรษฐกิจอยู่ในช่วงขาลง ประชาชนส่วนใหญ่ตกงานและว่างงานมากขึ้น ส่งผลให้ประชาชนขาดรายได้ ประชาชนส่วนใหญ่จึงต้องลดค่าใช้จ่ายลงเนื่องจากเศรษฐกิจมีปัญหา เลยจำาเป็นที่จะต้องเลือกซื้อสินคา้ ที่จำาเป็นต่อชีวติ และอยู่กับบ้านมากข้ึน กลยุทธ์การขายตรง ขาย ออนไลน์โดยส่งตรงถึงบ้านก็กำลังขยายตัวมากขึ้น ผุ้บริหารควรวางระบบแผนสำรองไว้จะได้อยู่รอด รอดได้โดยเร่งรัดปรับกลยุทธ์ตามสถานการณ์ดังกลา่ ว 4) ต้นทนุ สูงขึน้ การทผ่ี ู้ประกอบธรุ กจิ ไม่สามารถบรหิ ารต้นทนุ ได้อยา่ งมีประสทิ ธิภาพ อาจส่งผลถึง ราคาขา การศึกษาว่าเพราะเหตุใดต้นทุนจึงสูงขึ้น ก็อาจมาจากหลากหลายสาเหตุ เช่น ต้นทุนสูงขึ้น ขาดความสามารถในการต่อรองราคาต้นทุนวัตถุดิบจากผู้ป้อนปัจจัยในการผลิตได้ ยังขาดเครื่อข่าย กลุ่มพันธมิตรในการจัดหาวัตถดุ ิบ หรอื แม้แต่เม่ือผลิตแล้วเกิดการประหยดั จากการผลิตแตก่ ลับพบว่า ต้นทุนการขนส่งสินคา้ สูงข้ึน เปน็ ต้น 5) การขาดแคลนทรพั ยากรมนุษยท์ ขี่ บั เคลื่อนธุรกจิ ทรัพยากรมนุษย์ที่ขับเคลื่อนธุรกิจท้ังผู้บริหารระดับสูง ผุ้บริหารระดับกลางหรือ ผู้บริหารระดับปฏิบัติการ ตลอดจนพนักงานทุกแผนก ทุกคนต่างเป็นกลไกในการดำเนินธุรกิจ หากขาดแคลนบุคคลสำคญเหล่าน้ี โดยเฉพาะบุคลากรซ่ึงเป็นความสามารถหลักขององคารธุรกิจ

242 ย่อมส่งผลต่อการยุติการเติบโตขององค์การธุรกิจได้ แผนสำรองและการวางแผนอัตรากำลังคนจึง จะต้องเขียนไว้ในการวางระบบธุรกิจอยู่เสมอ และเมื่อเกิดการขาดบุคลากรฉุกเฉิน เช่น การเกิด อุบัติเหตุจากการทำงาน การลากิจ การลาป่วย เปน็ ตน้ แผนสำรองจะนำมาปรับใช้ไดไ้ ดอ้ ยา่ งทันท่วงที แผนฉุกเฉินในการดำเนินธุรกจิ ในอนาคต การมองอนาคตเพ่ือปรับเปลี่ยนจากกิจกรรมการดำเนินธุรกิจปัจจุบันเป็นรูปแบบใหม่เพื่อ ตอบสนองความต้องการของลูกค้าในอนาคต เป็นสง่ิ ที่ควรระบไุ วใ้ นการวางแผนธุรกิจ ดังนี้ 1) การขยายช่องทางการจัดจำหน่ายสินคา้ แผนกลยุทธ์การตลาดมักเป็นแผนสำรองเบ้ืองต้นเสมอ เมื่อยอดขายไม่เป็นไปตาม เปา้ หมาย เพ่อื ท่ีจะแกไ้ ขปญั หาและสามารถดำเนนิ งานไปไดอ้ ย่างต่อเนอื่ ง ลดการขาดทนุ ให้มากท่สี ุด ตัวอย่างที่ 9.1 การขยายช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าและขยายสายผลิตภัณฑ์ใหม่ปรับ การขาดทุนเปลีย่ นเปน็ การสร้างรายได้ให้ชุมชนและทอ้ งถน่ิ “น้ำดืม่ สมุนไพรจากดอกดาหลา” กรณีศึกษา ธุรกิจชุมชนแห่งหนึ่งในตำบลคลองชะอุ่ม ตำบลพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี มเี กษตกรจำนวนหนึ่งปลูกดอกไม้เพ่ือการประทับและรับประทานได้ แต่ด้วยภาวะเศรษฐกิจและ ภูมิอากาศเปล่ียนแปลงมีฝนฟ้าคะนองบ่อยคร้ังในพ้ืนที่ภาคใต้ การบริโภค (มักจะห่ันฝอยใส่ใน เมนูสลัดชาวใต้ หรือข้าวยำปักษ์ใต)้ การจำหนา่ ยดอกไมส้ ดชนดิ น้ีนอกจากจะขาดทุนแลว้ ผลผลิต ยังมีอายุจำกัด ชุมชนแห่งนี้เปลี่ยนการวางแผนธุรกิจ ปรับวิกฤติเป็นโอกาสภายใต้ความร่วมมือ และการสนับสนุนจากหน่วยงานภาครัฐและสถาบันการศึกษา ในท่ีสุดได้คิดค้น “น้ำดื่มสมุนไพร จากดอกดาหลา” ส่งผลให้มีความแปลก แตกต่าง มีประโยชน์ต่อสขุ ภาพ และได้รบั การออกแบบ ผลิตภัณฑ์จากหน่วยงานที่มาสนับสนุน นี่คือตัวอย่างของการวางแผนสำรองไว้ในยามวิกฤติ เศรษฐกิจ ปรับวิกฤติเป็นโอกาส เปลี่ยนแผนฉุกเฉินเป็นแผนธุรกิจใหม่ เพิ่มและขยายกลุ่มลูกค้า น้ำดมื่ สมนุ ไพรในสายการผลิตใหม่ของสินคา้ ชมุ ชน นำ้ ด่ืมสมนุ ไพรจากดอกดาหลา พัฒนาบรรจุภัณฑท์ นั สมัย ทม่ี า : บันทกึ ภาพโดยพงษ์พิพัฒน์ มากช่วย [2566, กรกฎาคม 4]

243 2) การพัฒนาสนิ คา้ ในอนาคตธุรกิจควรการดำเนินงานการวางแผนธุรกจิ เพ่ือรองรับพฤติกรรมการตัดสินใจ ซื้อ หรือการเปลี่ยนแปลงความนิยมจากลูกค้า แผนสำรองในอนาคตจะนำไปใช้ได้ ไม่ว่าจะเป็นสินค้า ประประเภทใด เช่น เสือ้ ผ้า กระเป๋าผ้า หมวกพวงกุญแจ รองเท้า เครื่องประดับ หรอื แม้แต่หน้ากาก อนามยั เป็นต้น ต่างสรา้ งสรรค์การอกกแบบและพฒั นาสนิ คา้ อยา่ งต่อเน่ืองเพ่ือรองรับอนาคต สินค้าเดิมเปล่ียนรูปลักษณ์ด้วยการพัฒนาเพื่อรองรับความต้องการในอนาคต และ ปรับปรุงอย่างต่อเน่ืองเสมอ ผู้ประกอบธุรกิจจึงไม่ควรหยุดความคิดสร้างสรรค์ในการผลิตสินค้า รปู แบบใหม่ การพฒั นาสินค้าจะกลายเปน็ ทางเลือกใหมใ่ ห้ลูกค้าไดตัดสินใจซื้อสนิ คา้ เพิ่มข้นึ 3) การขยายกล่มุ เป้าหมาย กลุ่มเป้าหมายของการประกอบธุรกิจมักจุมถ่งมองไปที่ลูกค้าเดิมเป็นหลัก อย่างไรก็ตาม ในการวางแผนสำรองเพื่อรองรับสถานการณ์ฉุกเฉินในด้านการตัดสินใจไม่ซื้อซ้ำอีก ส่งผลใก้ผุ้ บรหิ ารธุรกจิ ต้องกลบั มาทบทวนการขยายกลุ่มเป้าหมายในอนาคต ตวั อย่างเชน่ เดิมกลุ่มเปา้ หมายสว่ นใหญ่เป็นคนวยั กลางคน กลุ่มคนทำงาน การวางแผน ธุรกิจใหม่ในอนาคตอาจขยายขยายกลุ่มเป้าหมายกลุ่มเป้าหมายไปเป็นกลุ่มวัยรุ่น นักเรียน นักศึกษา หรือในบางธุรกิจจัดจำหน่ายเพียงกลุ่มลูกค้าภายในประเทศ ก็ควรมองโอกาสการเข้าไปทำความรู้จัก กับกลุ่มลูกค้าชาวต่างประเทศเพื่อให้สินค้าได้จัดจำหน่ายกว้างไกลออกไป ในที่สุดองคืการธุรกิจจะมี ทงั้ กลุ่มเปา้ หมายทเ่ี ปน็ กล่มุ ในประเทศและตา่ งประเทศอกี ดว้ ย 4) การพฒั นาธุรกจิ ธุรกิจท่ีพัฒนาในอนาคตอาจใช้ช่องทางของเทคโนโลยที ่ลี ้วนแล้วแตเ่ ป็นอุปกรณส์ ำคัญ ในการพัฒนาธรุ กิจ ท้ังในแง่มมุ ของการส่งเสริมการตลาด การวางระบบฐานข้อมูลออนไลน์ ในอนาคต น้ันความถูกต้องรวดเร็วในการส่ือสาร ความแม่ยำในระบบฐานข้อมูลลูกค้า การลดต้นทุนการผลิต และความร่วมมือของพันธมิตรจะกลายเป็นปัจจัยสำคัยเพื่อให้เกิดการพัฒนาธรกิจในอนาคต ดังนั้น ผู้เขียนแผนธุรกิจควรเขียนและวางระบบแผนธุรกิจไว้สำรองยามฉุกเฉินทั้งในแง่ป้องกันและแก้ปัญหา เพ่ือพัฒนาความเหนือกว่าในการจดั การธรุ กจิ แผนฉุกเฉินมักเกิดขึ้นจากความเสี่ยงซ่ึงเป็นสาเหตุของหลากหลายเหตุการณ์ภายใต้ สถานการณ์ที่ไม่แน่นอน และอาจลดโอกาสความสำเร็จขององค์การซ่ึงแบ่งเป็นรูปแบบความเส่ียงท่ี ควบคุมได้และไม่สามารถควบคุมได้ หน้าที่ของผู้บริหารคือควรวางแผนเพ่ือจัดการความเสี่ยงท้ังในแง่ ของการป้องกันและการแก้ปัญหาได้ เพื่อยอมรับลดหรือหลีกเล่ียงและกระจายความส่ียง ดังน้ันก่อน การแก้ปญั หาผู้บริหารควรเขา้ ใจความเสย่ี งประเภทต่าง ๆ ดงั น้ี

244 การวิเคราะห์ความเสย่ี ง ความเส่ียง (Risk) หมายถึงเหตุการณ์ท่ีไม่แน่นอนที่อาจมีผลกระทบในเชิงลบแก่การ ประกอบธุรกิจ ซ่ึงความเสี่ยงอาจเริ่มต้นมาจากการลงทุนในระยะสั้น เช่น การเก็งกำไรในตลาดทุน เป็นต้นซ่ึงมิอาจเรียกได้ว่าเป็นความเส่ียงอย่างแท้จริงซึ่งความเสี่ยงที่เกิดในขณะดำเนินธุรกิจต่างหาก ถือวา่ เป็นความเสย่ี งอยา่ งแทจ้ รงิ ตวั อย่างความเสี่ยง ตัวอย่าง เช่น - ความเสี่ยงทเ่ี กดิ จากความเสียหายของระบบการจัดการสารสนเทศ - ความเส่ียงของการทจุ ริตของพนกั งานในบรษิ ัท - ความเสีย่ งจากการถูกขโมยลกั ทรพั ยส์ นิ ของบริษทั - ความเสี่ยงการขายความลับของบริษทั - ความเสี่ยงทจี่ ะเกิดการขาดทุน - ความเสย่ี งจากขอ้ ร้องเรยี นของของลกู คา้ - ความเสี่ยงจากการเปลยี่ นแปลงของอัตราดอกเบ้ีย - ความไมแ่ นน่ อนของการเกิดภัยพิบตั ิ หรอื โรคระบาด - ความเสี่ยงจากการโจรกรรมข้อมูลซึ่งเป็นความลับของบรษิ ัท ความเสี่ยงในการลักทรัพย์ การฉ้อโกงเป็นเรื่องท่ีสถานประกอบการควรให้ความสนใจ เพราะเป็นคดีอาญาท่ีต้องดำเนินการตามกฎหมาย หรือแม้แต่ความผิดต่อจริยธรรมและความ รับผิดชอบต่อสังคมท่ีเกิดจากการดำเนินธุรกิจ เป็นต้น และส่ิงท่ีจะขาดไม่ได้ก็คือความเสี่ยงท่ีสามารถ เกดิ ขนึ้ ได้ตลอดเวลาคือ ความเส่ยี งทกี่ ารบรหิ ารธุรกิจไม่สามารถเป็นไปตามแผนธุรกิจทวี่ างไว้ และเมื่อ แผนไมส่ ามารถดำเนนิ การไดต้ ามท่เี ขยี น ความผิดพลาดอันเป็นผลกระทบที่ตามมาอย่างต่อเน่ือง เชน่ - ความเส่ยี งวัตถุดิบขาดแคลน - ความเสย่ี งจากปญั หาการบริการ - ความเส่ียงที่เกิดจากการไมส่ ามารถควบคมุ การบรหิ ารงานได้ - ความเสี่ยงหรือการสร้างพันธมิตรทางการค้าในรูปแบบต่าง ๆ ไม่ได้เกิดอรรถประโยชน์ เกิดความประหยัด - ความเสย่ี งที่ไมไ่ ด้สร้างมลู ค่าเพม่ิ แต่กลับกลายเปน็ ภาระงาน - ความเสี่ยงทเ่ี กดิ จากความสญู เสยี เสยี ทัง้ ต้นทนุ - ความเสี่ยงในการดอ้ ยประสิทธภิ าพของการใชเ้ วลาในการผลิต - ความเสย่ี งทีเ่ กดิ จากสนิ ค้าถูกลอกเลยี นแบบ - ความเสย่ี งดา้ นตน้ ทนุ สูงกว่าทปี่ ระมาณการ - ความเส่ยี งทเ่ี กิดจากการทค่ี ่แู ข่งขันขายถูกกว่าหรือตัดราคาขาย

245 ผู้บริหารควรเข้าใจความเส่ียงประเภทต่าง ๆ ดังนี้ (Hill & Jones, 2021; Wheelen, et al, 2018 al, 2018) 1) ความเสี่ยงใน สถาน การณ์ และโอกาสทางธุรกิจ (Business situations and opportunities Risks) เป็นความเสี่ยงท่ีเกี่ยวข้องกับสถานการณ์และโอกาสทางธุรกิจซ่ึงเกิดจากปัจจัยภายนอก การดำเนินงานทางธุรกจิ แตม่ ผี ลกระทบตอ่ ธรุ กิจ เชน่ - ความเสีย่ งจากการเมอื ง - ความเสย่ี งจากเศรษฐกจิ - ความเสี่ยงจากสังคม - ความเสยี่ งจากสถานการณโ์ ลก - ความเส่ียงจากอตั ราการแลกเปลี่ยนเงนิ ตรา - ความเสี่ยงจากอตั ราดอกเบีย้ - ความเสีย่ งจากภาวะเงินเฟอ้ - ความเสย่ี งจากกลไกตลาด - ความเสย่ี งจากคู่แข่งขัน เปน็ ต้น 2) ความเส่ียงด้านการดำเนินงาน (Operational risk) เป็นความเสี่ยงทเี่ กยี่ วขอ้ งในระดบั การปฏิบัติงานในองคก์ ารธุรกิจ เช่น - ความเส่ยี งจากขาดการวางระบบงานขององค์การธุรกจิ - ความเสีย่ งจากกระบวนการทำงานขาดประสิทธภิ าพ - ความเสี่ยงจากการขาดความรว่ มมอื ในการปฏิบตั งิ าน - ความเสี่ยงจากสนิ ค้าถูกลอกเลียนแบบ - ความเส่ียงจากต้นทนุ การผลิตสูงเกนิ ไป - ความเส่ยี งจากขาดแรงงานทกั ษะ - ความเสี่ยงจากขาดประสบการณ์ทำงาน - ความเสย่ี งในการใช้เทคโนโลยีเทคโนโลยี - ความเสี่ยงจากข้อผิดพลาดในการจัดการสารสนเทศทางธรุ กจิ - ความเสย่ี งจากยอดขายไมเ่ ป็นไปตามเป้าหมาย - ความเส่ยี งจากสินคา้ ขาดตลาด เป็นต้น การจัดทำตารางรายตรวจสอบการทำงานในรูปแบบของตารางแสดงข้ันตอนการทำงาน เรียงตามลำดบั งานจะช่วยลดความเสยี่ งในการบรหิ ารลกู ค้า

246 3) ความเส่ียงทางการเงิน (Financial risk) เป็นการวัดความสามรถในการบริหารเงินทไ่ี ด้มาจากการจดั หาและจดั สรรแหล่งงเงนิ ทนุ ให้ เกดิ ความคุ้มทุนและสอดคล้องกับแผนกลยุทธ์ทางการเงิน เช่น - ความเสยี่ งจากการไม่สามารถเรียกเกบ็ เงินจากลูกหนี้ - ความเส่ียงจากการขาดความสามารถในการจัดสรรงบประมาณ - ความเสย่ี งจากการขาดสภาพคล่องในกิจการ - ความเสี่ยงจากการขาดความสามารถในการชำระหน้ี - ความเส่ยี งในการไม่สามารถจดั อันดับความน่าเชื่อถอื ทางการเงนิ ของธุรกิจ เป็นตน้ ความเส่ียงท่ีเกิดขึ้นบ่อยคร้ังอาจกลายเป็นจุดอ่อนในการวางแผนกลยุทธ์ด้านการเงินของ กจิ การได้ 4) ความเสีย่ งดา้ นระเบียบกฎหมายและการเมอื ง (Regulatory and political risks) เป็นความเส่ียงท่เี ก่ยี วขอ้ งกับการปฏิบัติตามระเบียบและกฎหมายและการเมอื ง เช่น - ความเสี่ยงจากระเบียบและแนวปฏิบัติทางการค้ากระทรวงพาณิชย์ - ความเสย่ี งจากการกระทำผิดขอ้ กฎหมายคดแี พ่งและพาณิชย์ - ความเสี่ยงจากพระราชกฤษฎกี า - ความเส่ียงจากระเบียบข้อบงั คับของเครือขา่ ย หรอื สมาคมทางการคา้ การลงทุน - ความเสี่ยงจากทเ่ี กย่ี วขอ้ งกับการละเมิดสิขสิทธ์ิและข้อพิพาททางการคา้ - ความเส่ียงจากขอ้ กำหนดโดยนโยบายของรฐั บาล - ความเส่ยี งจากการปฏิบัตติ ามพระราชบัญญัตติ า่ ง ๆ - ความเส่ยี งจากความเสี่ยงจากอาชญากรไซเบอร์ - ความเสี่ยงจากเสถียรภาพของรัฐบาลสง่ ผลต่อการตดั สินใจลงทนุ ของผู้รว่ มทุน - ความเสี่ยงจากความเสี่ยงจากการเกิดสงคราม เป็นตน้ 5) ความเส่ียงดา้ นความปลอดภัย (Security risks) เป็นความเส่ียงท่ีเกย่ี วข้องกบั การจัดการคุณภาพ และด้านความปลอดภัยในการปฏิบัติงาน เชน่ - ความเสย่ี งจากข้อกำหนดด้านความปลอดภัยในองค์การธรุ กิจ - ความเสี่ยงจากการไม่ปฏิบัติตามมาตรฐานของการปฏิบัติงาน - ความเสย่ี งจากการกระทำผดิ ในการการปลูกสรา้ งอาคารและการจัดการสถานท่ี - ความเส่ียงจากการไมป่ ฏบิ ตั ิตามคู่มือการใช้เคร่ืองจกั ร - ความเสย่ี งจากการเกดิ โรคระบาด - ความเสี่ยงจากภัยจากสงครามระหว่างประเทศ เป็นต้น

247 สาเหตุของความเสี่ยงในการประกอบธุรกิจ สาเหตขุ องความเส่ียง (Risk Driver) อาจเกิดไดจ้ ากหลากหลายสาเหตุ ดงั นี้ 1) สาเหตุของความเส่ียงที่เกดิ มาจากการลงทุนใหม่ ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ การลงทุนใช้จ่ายลงไปในทรัพยากรต่าง ๆ แล้วยังไม่คืน กำไร จึงเป็นเหตุผลเร่ิมต้นของเป็นธุรกิจเปิดใหม่และธุรกิจขนาดใหญ่ต้องการขยายกิจการต้องพบกับ เหตกุ ารณ์ วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบื้องต้น คือ ความชัดเจนของการวางแผนงานในหน้าท่ีงาน ดา้ นต่าง ๆ สามารถควบคุมทมี ทำงานได้อีกท้ังยอมรับภาวะที่ยังไมก่ อ่ ให้เกิดกำไรจาการลงทุนในปัจจัย การผลติ เชน่ เคร่อื งจักร หรือกำลงั คน กลยุทธ์การแก้ไขปัญหา คือ รอผลการดำเนินงานให้ถึงจุดคุ้มทุนแล้วค่อยเก็บเก่ียว กำไรจากการดำเนินงานน้นั 2) สาเหตุของความเส่ียงทเ่ี กดิ มาจากสถานะทางการเงนิ ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ สถานะทางการเงินจะยังอยู่ในรูปแบบการขาดทุน จนกว่าการประกอบธุรกิจจะถึงจุดคุ้มทุน ผู้ประกอบการต้องใช้ความวิรยิ ะอุตสาหะและอดทนรอคอย ผลสำเรจ็ วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบื้องต้น คือ การสังเกตุตัวชี้วัดทางการเงินซึ่งมีที่มาจากการ วเิ คราะห์สามารถวัดได้จากงบแสดงฐานะทางการเงิน หรืองบดุล และงบแสดงผลการดำเนินงาน หรือ งบกำไรขาดทุน ความสามารถในการวิเคราะห์อัตราส่วนทางการเงินท้ัง 4 ด้าน ได้แก่ สภาพคล่อง ประสทิ ธิภาพการใช้สนิ ทรพั ย์ ความสามารถในการกอ่ หน้ี และความสามารถในการทำกำไร กลยุทธ์การแก้ไขปัญหา คือ การวางแผนงานเงินอย่างเป็นระบบและปฏิบัติตามแผน อย่างเคร่งครัด เช่น การจดั หาเงินลงทนุ ทม่ี ีการกู้ยมื ในระยะยาว (Long term Debt) กค็ วรจะใช้ไปใน การลงทุนในระยะยาว ส่วนการจัดหาเงินมาจากเงื่อนไขการคืนเงินชำระในระยะส้ัน (Short term Debt) ก็ควรใชไ้ ปในระยะส้ันเพ่อื จะไดท้ นั รอบระยะเวลาการคนื เงินต้นและดอกเบย้ี รายงวด เป็นต้น 3) สาเหตุของความเส่ียงที่เกิดมาจากการคิดผลิตสินค้าใหม่หรือการปรับทิศทางธุรกิจ เพื่อสร้างนวัตกรรมใหม่ ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ อุปสรรคของความสำเร็จในการประกอบธุรกิจมิได้ เกิดมาจากการเริ่มก่อตั้งเร่ิมลงทุนหรือการจัดหาแหล่งเงินทุนแต่เพียงประการเดียว หากแต่เกิดมาก จากวธิ คี ดิ ว่าในช่วงระยะเวลานน้ั ๆ ความตอ้ งการของตลาดเป็นเช่นใด วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบ้ืองต้น คือ ลูกค้าเป้าหมายของธุรกิจยังคงเป็นกลุ่มเดิม หรือเปลี่ยนพฤตกิ รรมการซื้อและเปล่ยี นทง้ั รสนยิ มและทศั นคติไปแลว้

248 กลยุทธก์ ารแก้ไขปัญหา คอื 1) ควรจะนำเสนอสินค้าประเภทใดรูปลักษณ์อย่างไรและมีกลยุทธ์อะไรท่ีจะดึงดูด ใจให้ลกู ค้าสนใจ ยอมรับและเชื่อมั่นในสินคา้ จงึ เปน็ ความท้าทายของผุ้ประกอบธุรกิจท่ีจะต้องยอมรับ ความเสีย่ งสงู ในความคาดหมายผลตอบแทนสงู จากผลติ ภัณฑ์ใหมท่ ่ีกำลังนำเสนอสูต่ ลาด 2) การมีแผนสำรองเผ่ือฉุกเฉินจากความเส่ียงท่ีจะไม่ได้รับการตอบสนองด้วย ผู้ผลิตสินค้าควรสำรวจตลาด ศึกษาความเป็นไปได้ โอกาสที่จะได้รับการตอบรับ อีกทั้งออกแบบและ พัฒนาปรบั ปรุงสินค้าอยู่เสมอ 4) สาเหตุของความเส่ียงท่ีเกิดมาจากการบริหารทรพั ยากรมนุษย์ ลักษณะของสาเหตุข้อนี้ คือ ลูกค้าภายนอกถือเป็นความท้าทายแล้วแต่ลูกค้า ภายในหรอื พนักงานนับได้ว่าเป็นความท้าทายยิ่งกว่า ปัญหาข้อน้ีจึงมักพบจนกลายเป็นปัญหาประจำ ของหลายกจิ การ เชน่ ปัญหาการประสานงาน ความขัดแย้งในองค์การ วัฒนธรรมองคก์ าร หรือแมแ้ ต่ การเรยี กรอ้ งสิทธปิ ระโยชน์และสวสั ดิการต่าง ๆ วิธีการวิเคราะห์ปัญ หาเบ้ืองต้น คือ ปัญหาความขัดแย้งภายในสถาน ประกอบการอาจเกิดข้ึนไดเ้ สมอท้ังที่เป็นปญั หาสามารถเกิดได้ทุกส่วนของกระบวนการท้ังในระยะยาว และรายวันซึ่งผู้บริหารพึงเข้าใจและใช้กลวิธีเพ่ือทำความราบร่ืนให้แก่การบริหารเพื่อลดสาเหตุของ ปัญหาในข้อน้ี กลยุทธ์การแกไ้ ขปัญหา คือ 1) ผู้บรหิ ารธรุ กิจควรสรา้ งความเข้าใจในวิธีการทำงานของสถานประกอบการด้วย การทำข้อตกลงชีแ้ จงปฐมนิเทศตงั้ แตแ่ รกรบั ฝึกอบรม สง่ เสรมิ และพฒั นาใหค้ นเหมาะสมกับงาน 2) ผู้บริหารธุรกิจควรรักษาและสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ดว้ ยความเขา้ ใจใน ความสามัคคีและการทำงานเป็นทีมอยา่ งมอื อาชีพได้ 5) สาเหตุของความเส่ียงท่ีเกิดมาจากวัฒนธรรมองค์การตลอดจนจริยธรรมใน การบรหิ ารธุรกิจ ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ สถานประกอบการแต่ละแห่งมีวัฒนธรรมองค์การ ขององค์การไม่เหมือนกัน ในประเทศญี่ปุ่นทุกเช้าต้องมีการสร้างขวัญกำลังใจในการทำงานก่อนแยก ย้ายกันไปปฏิบัติหน้าที่ของตนตามแผนก หรือแม้แต่การฝึกอบรมเพื่อละลายพฤติกรรมของคนใน หน่วยงานก็อาจจะเป็นแนวนโยบายและกลายเป็นวัฒนธรรมของสถานแระกอบการแต่ละแห่งท่ีจะ สรา้ งธรรมเนยี มปฏบิ ัติให้เกิดขนึ้ วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบื้องต้น คือ บางธุรกิจอาจยังมีความไม่ชัดเจนของ การสร้างแนวปฏิบัติที่ดีเพ่ือความความก้าวหน้าในเร่ืองการพัฒนาองค์การของสถานประกอบการ ภายใตค้ วามมจี ริยธรรมและความรับผิดชอบตอ่ สงั คม

249 กลยทุ ธก์ ารแก้ไขปัญหา คอื 1) การสร้างขวัญกำลังใจให้คนทำงานให้รางวัลและการมอบเกียรติบัตรให้กับ พนักงานผู้มีความต้งั ใจปฏิบัติงานด้วยความมุง่ มนั่ และมคี วามซ่ือสัตย์สุจริตทุกปี 2) มีกรอบมาตรฐานการปฏิบัตงิ านท่ีชัดเจน และจะส่งผลดตอ่ ภาพลักษณ์องค์การ อีกด้วย 6) สาเหตขุ องความเสย่ี งทเี่ กิดมาจากโครงสร้างองค์การ ลักษณะของสาเหตุข้อนี้ คือ สถานประกอบการบางแห่งอาจมีแผนผังของสาย บังคับบญั ชาไว้อย่างชดั เจนแต่ในทางปฏิบัตอิ าจไม่เปน็ ไปตามแผนธุรกิจท่ีวางไว้ วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบ้ืองต้น คือ ผู้ใต้บังคับบัญชาหรือลูกน้องควรจะมี ผู้บังคับบัญชาท่ีอยู่เหนือขึ้นไปหน่ึงระดับเพ่ือรับสนองนโยบายหรือคำส่ังจากฝ่ายบริหาร แต่ถ้าหาก ผปู้ ระกอบการมาส่ังการกับพนกั งานระดับปฏิบัตทิ กุ เร่ืองกจ็ ะทำใหโ้ ครงสร้างการบริหารผิดแผนไปจาก โครงสรา้ งสายบังคบั บญั ชาทคี่ วรจะเปน็ กลยทุ ธ์การแก้ไขปญั หา คือ 1) ปฏิบัติตามโครงสร้างของสายการบังคับบัญชา แต่ละแผนกงานควรรับคำสัง จากผู้บังคับบัญชาระดับเหนือข้ึนไป หากมีการประสานข้ามสายงานในกรณีเร่งด่วน หรือฉุกเฉินควร ปรับเปลี่ยนเปน็ การประสานงานอยา่ งประนีประนอมแทน 2) ผู้รับคำสั่งปฏิบัติตามหน้าท่ีอย่างเหมาะสมและยึดคู่มือหรือแนวปฏิบัติที่ดี สอดคลอ้ งตามนโยบายการบริหารงาน 7) สาเหตุของความเสี่ยงทีเ่ กิดมาจากกฎหมายหรอื มาตรฐานของอุตสาหกรรม ลกั ษณะของสาเหตขุ ้อนี้ คือ สถานประกอบการบางแหง่ ต้องปฏิบตั ติ ามกฎหมาย เช่น การผลิตต้องสอดคล้องก่ีมาตรฐานกระทรวงอุตสาหกรรม เป็นไปตามพระราชบัญญัติการจัดต้ัง โรงงาน เป็นตน้ วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบ้ืองต้น คือ ผู้บริหารจะเกิดความเสี่ยงทันทีเม่ือกระทำ ผิดไปจากกฎหมายหรือมาตรฐานของอุตสาหกรรม แม้ว่านโยบายของกิจการได้วางแผนธุรกิจให้ สอดคล้องกับมาตรฐานแล้วกต็ าม กลยทุ ธก์ ารแก้ไขปญั หา คือ 1) ติดประกาศกฎระเบียบท่ีสอดคล้องกับข้อกฎหมายและให้ทุกคนรับทราบและ เข้าใจในแนวปฏิบัตทิ ี่ตรงกัน 2) จัดประชุม อบรม สัมมนาหรือกิจกรรมใดท่ีให้ความรู้ความเข้าใจแก่ทุกคนใน องค์การธรุ กจิ อย่างมีส่วนรว่ มเพ่ือเกิดความเขา้ ใจและเปน็ แนวปฏบิ ัติอยา่ งต่อเนื่องและสรา้ งการเตบิ โต

250 ตัวอย่าง 9.2 สาเหตุของความเสย่ี งทเ่ี กิดมาจากกฎหมาย กฎหมายในการส่งออกทเุ รียนไปยังต่างประเทศอาจกำหนดและควบคุมเชื้อโรคหรือ สารเคมบี างอย่างทต่ี ิดมากบั ผลไม้ หากผปู้ ระกอบการภาคเกษตรบางรายไมต่ ดิ ตามขา่ วสาร และปฏิบัตติ ามข้อตกลงขององคก์ ารการคา้ โลกก็อาจเป็นอุปสรรคต่อการส่งออกได้ ท่มี า : บนั ทึกภาพโดยเบญจมาส เปาะทอง [2566, มถิ ุนายน 7] ตัวอยา่ ง 9.3 กฎระเบียบกำหนดมาตรฐานผลิตภัณฑ์ ก า ร ผ ลิ ต อุ ป ก ร ณ์ ป รั บ อ า ก า ศ จ ะ ต้ อ ง ควบคุมสารเคมีบางอย่าง เช่น ควบคุมสารคลอโร ฟลูออโรคาร์บอน (Chlorofluorocarbon : CFC) ท่มี าใ:นบสนัดทส่วกึ นภทาพ่ี โอดเยหเมบาญะจในมกาาสรเบปราระจทุเขอ้างไ[ป2ใ5น6เ6ค,รมอ่ื ิถงทุนำายน 7] ความเย็นเพราะสารเคมีเหล่าน้ีหากมีในปริมาณมาก และระเหยสู่ชั้นบรรยากาศมากจนเกินไปเกิดภาวะ ปรากฏการณ์เรือนกระจก (Green house Effect) ในช้ันบรรยากาศ ส่งผลให้ภาวะโลกร้อนซ่ึงเป็นภัย ต่อธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมและเป็นผลกระทบต่อ ทมี่ า : บันทกึ ภาพโดย การจัดจำหน่ายและยุติการขายผู้ประกอบการจึง เบญจมาส เปาะทอง ค ว ร ให้ ค ว า ม ส ำ คั ญ กั บ ผ ลิ ต ภั ณ ฑ์ อุ ต ส า ห ก ร ร ม [2566, มิถุนายน 12] ดงั กล่าว

251 8) สาเหตขุ องความเส่ียงทเี่ กิดมาจากคแู่ ข่งขัน ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ สำหรับคู่แข่งขันในกลุ่มธุรกิจหรือในอุตสาหกรรม ประเภทเดียวกันเปน็ ผู้จะมาแบ่งส่วนการตลาด การมีคู่แข่งขันสูงส่งผลให้ความสามารถในการทำกำไรลดลงย่อมเป็นความเสี่ยงต่อ ภาวะการขาดทนุ ในการประกอบธุรกิจได้ กลยุทธ์การแก้ไขปัญหา คือ การเปลี่ยนกลยุทธ์การแข่งขันเป็นแบบรวมกัน เช่น ร่วมทุนหรือเป็นพันธมิตรซึ่งเปลี่ยนมุมมองและวิธีคิดของผู้บริหารให้หันมาร่วมกันลดต้นทุน แบ่งปัน กลยุทธ์การดำเนินงานที่ตนเองถนัดเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้สินค้า เป็นแนวทางที่ท้าทายและช่วยลด อุปสรรคและความเสี่ยงของการแขง่ ขัน 9) สาเหตขุ องความเส่ียงทเี่ กิดมาจากความคาดหวังของชมุ ชนและทอ้ งถ่ิน ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ ธุรกิจเริ่มก่อต้ังหรือดำเนินการมาแล้วต่างเป็นที่ คาดหวังของชุมชนและท้องถ่ิน วิธีการวิเคราะห์ปญั หาเบ้ืองตน้ คอื การก่อตั้งโรงงานการผลิตสินค้าประเภทใดประเภทหนง่ึ แล้วแต่มิได้สร้างโรงเรือน บำบัดของเสียการกำจัดขยะและสิ่งปฏิกูลท่ีเกิดจากกระบวนการผลิตให้ถูกสุขลักษณะไม่ทำลาย สง่ิ แวดลอ้ ม เกดิ ความเสย่ี งจากขอ้ รอ้ งเรียนของชุมชน กลยุทธ์การแก้ไขปัญหา คือ ฝ่ายโรงงานปฏิบัติดีก็จะเป็นภาพลักษณ์และเป็นจุด ขายของสินคา้ ไปเลยก็ว่าได้เพราะสนิ คา้ ของสถานประกอบการเปน็ มติ รกับสง่ิ แวดล้อม ตัวอย่าง 9.4 สารกำจัดแมลงทตี่ ้องอย่ภู ายใต้การควบคุมการจดั จำหนา่ ย กระแสความนยิ มในยคุ ปัจจบุ นั ลด ปรมิ าณการใช้สารกำจดั แมลงท่ีไม่ไดท้ ำ จากผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ การใช้สารเคมีเม่ือนำมาใช้กับไม้ ประดับยังสามารถควบคุมได้ แต่หาก นำมาใช้กับกับพืชผักทางการเกษตรควร หันกลับมาใช้สารจากธรรมชาติจะไม่ เป็นพิษต่อพืชต่อผู้ปลูก ผู้บริโภคและต่อ สิ่งแวดล้อม จึงต้องอยู่ภายใต้การกำกับ และควบคมุ จึงจะไดร้ ับเช่ือมนั่ จากลูกค้า ทีม่ า : บันทึกภาพโดยเบญจมาส เปาะทอง [2566, มถิ นุ ายน 4]

252 10) สาเหตขุ องความเส่ียงท่เี กดิ มาจากการซื้อและควบรวมกิจการ ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ เมื่อสถานประกอบการได้ดำเนินกิจการมาสัก ระยะหนึ่งและเหน็ ว่าการควบรวมกจิ การจะเปน็ ผลดีต่อธุรกจิ ตอ่ ความอย่รู อดและก่อกำไรเพิ่มข้นึ แต่ในทางตรงขา้ มหากการควบรวมกิจการกลายเป็นปัญหา วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบ้ืองต้น คือ วัฒนธรรมของสององค์การธุรกิจแตกต่าง กันต้องใช้เวลาการปรับตัว ความขัดแย้งท่ีเกิดจากการบริหารงานร่วม เป็นต้น ซึ่งเป็นความเสี่ยงที่ เกิดข้ึนได้ในการบริหารงานแบบควบรวมกิจการและสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นก็คือความเสี่ยงท่ีเกิด ภาวะการขาดทุนไดใ้ นที่สดุ กลยุทธ์การแก้ไขปัญหา คือ ใช้กลยุทธ์ปรับตัวเข้าหากันเพ่ือลดความขัดแย้งที่ เกิดจากการบริหารงาน หรือจัดประชุมชี้แจงให้ผู้ร่วมงานทุกฝา่ ยทราบถงึ ขอ้ ดีของการควบรวมกิจการ จะเป็นผลดีตอ่ ธรุ กิจต่อความอยรู่ อดและก่อกำไรเพมิ่ ขน้ึ 11) ความเสีย่ งทเ่ี กดิ มาจากเทคโนโลยี ลักษณะของสาเหตุข้อน้ี คือ ยุคปัจจุบันกระแสความนิยมการประกอบธุรกิจ ธุรกิจออนไลน์เพ่ิมมากขึ้นและกลายเป็นช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าท่ีขยายกลุ่มลูกค้าได้กว้างไกล กล่มุ ธุรกจิ ประเภทนีจ้ ะมกี ลไกการดำเนินงานควบคู่ไปกับการใช้เทคโนโลยีท่ที นั สมัยในการผลติ สินคา้ วธิ ีการวิเคราะห์ปัญหาเบ้ืองต้น คือ หากผู้ประกอบการตดิ ตามได้ไมเ่ ท่าทันองค์ ความรู้แบบเดมิ ทใี่ ช้ในการผลติ อาจเกา่ และล้าสมยั และอาจจะต้องออกจากตลาดไปในทสี่ ดุ กลยุทธ์การแก้ไขปัญหา คือ ใช้กลยุทธ์ปรับตัวให้เท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลง ของยุคสมัยและพัฒนาทักษาความเชี่ยวชาญให้พนักงานเรียนรู้และนำไปปรับใช้ได้อย่างเต็ม ประสิทธภิ าพ 12) ความเส่ียงทเ่ี กดิ มาจากการเมือง เศรษฐกิจและสงั คม ลักษณะของสาเหตุข้อนี้ คือ สำหรับเศรษฐกิจและการเมืองแม้จะเป็นอุปสรรค ภายนอกและอาจกลายเป็นความเส่ียงทส่ี ำคัญต่อความอยู่รอดของสถานประกอบการได้ วิธีการวิเคราะห์ปัญหาเบ้ืองต้น คือ วิเคราะห์ข้อมูลข่าสารและสถานการณ์ ปัจจุบนั (Current Situation) เชน่ 1) สถานการณ์โรคระบาดเกิดข้ึนทั่วโลกรวมท้ังประเทศไทยส่งผลกระทบต่อ เศรษฐกจิ หลายบริษัทตอ้ งปิดตัวลงอยา่ งน่าเสยี ดาย 2) ความไมม่ นั่ คงทางการเมอื งกท็ ำใหค้ วามเช่อื มั่นต่อการลงทุนลดลงได้ไม่วา่ จะ จากต่างประเทศหรอื ภายในประเทศ กลยทุ ธก์ ารแก้ไขปญั หา คือ 1) ใช้กลยุทธ์การผลติ ทหี่ ลายสายผลิตภณั ฑเ์ พ่อื กระจายความเส่ียงในการลงทุน ไมว่ า่ จะเป็นผูป้ ระกอบการายใหมห่ รือรายเดมิ ที่ตอ้ งการขยายสายผลติ ภณั ฑ์ 2) นำแผนฉุกเฉินมาใช้ในสภาวการณืที่จะต้องแกไ้ ขปัญหาเฉพาะหน้าปรับวิธีคิด ทกุ ปัญหามที างออกเสมอ

253 การบรหิ ารความเสยี่ งใหเ้ ป็นไปตามแผนธรุ กจิ การบริหารความเสี่ยงให้เป็นไปตามแผนธรุ กิจเป็นสง่ิ จำเป็นสำหรับการบริหารธุรกิจ จากสุภาษิตไทย “กันไว้ดีว่าแก้สายแล้วจะแก้ไม่ทนั ” เป็นกลยุทธ์ช้ันดีในการบริหารความเส่ียง เพราะ นโยบายเชิงป้องกันแบบทวีผลท่ีทกุ คนมสี ่วนร่วมจะทำให้ผ้มู ีส่วนได้ส่วนเสียตอ่ องค์การธุรกจิ ทุกส่วนได้ ร่วมกันทบทวน คิด วเิ คราะห์และนำเรอื่ งการบรหิ ารความเสี่ยงมาใช้ให้คุ้มค่าสงู สุด การบริหารความเส่ียง (Enterprise Risk Management) เป็นกระบวนการที่ วางแผนอย่างเป็นระบบ มีการจัดลำดับความสำคัญของความเส่ียง ช่วยให้ผู้ประกอบการพิจารณาว่า ถงึ โอกาส และทราบความรุนแรงในความเส่ียง เพื่อคน้ กลวธิ ีในเชงิ ป้องกนั ไวล้ ว่ งหนา้ ได้ มี 4 วิธี ดงั นี้ (Ekanem, 2021; Hisrich, Peters & Shepherd, 2017; Wheelen et. al., 2018)  หลีกเลย่ี ง ความเสยี่ ง  การป้องกนั  ความสญู เสีย โอนความเส่ียง ยอมรับ จากความเสี่ยง ความเส่ียง  กระจาย ความเส่ียงหรือ ลดความเสยี่ ง ภาพท่ี 9.2 การวางแผนเพอ่ื ปอ้ งกันความสญู เสยี จากความเสยี่ ง

254 1) การหลีกเล่ยี งความเสีย่ ง ความเส่ียงแม้ว่าจะปฏิเสธไม่ได้แต่ถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้ภายใต้ความเสียหายท่ีน้อย ท่ีสุดและลดต้นทุนให้มากที่สุด ในทางกลับกันหากเพมิ่ ต้นทุ นทน่ี อมรับได้แต่เพ่ิมยอดขายไดม้ ากข้ึน ธูร กิจกอ็ าจจะตัดสินใจลงทุน ตัวอย่างเช่น เมื่อระยะเวลาผ่านไปสินค้าท่จี ัดจำหน่ายอาจมีรูปลกั ษณะไม่ทันสมัย ไม่สะดวกใช้ ก็อาจปรับเปลี่ยนรูปลักษณ์หรือบรรจุภัณฑ์ในส่วนต้นทุนท่ีลงไปถ้าคุ้มค่ากับจำนวนยอด สัง่ ซื้อจากลกู คา้ ทเี่ พิ่มข้นึ กจ็ ะเกิดผลดีคอื ผลกำไรที่สูงขนึ้ ในอนาคต ตัวอย่าง 9.5 กรณีศึกษาสมมุติแชมพูสระผสมที่มีส่วนผสมทำจากดอกอัญชันอาจเป็นบรรจุภัณฑ์ ท่ีเป็นขวดแบบฝาเกลียวมานาน ผู้ประกอบการอาจเป็นเป็นบรรจุภัณฑ์ชนิดเปิดฝาที่ทันสมัยข้ึน สามารถเปิดด้วยมือเพียงข้างเดียว สะดวกจริงต่อการใช้งานของลูกค้า ส่งผลให้ยอดซ้ือเพิ่มสูงข้ึน หรอื เพราะความความสะดวกในการใช้ ที่มา : บันทึกภาพโดยเบญจมาส เปาะทอง [2566, มถิ ุนายน 10] 2) การโอนความเสย่ี ง การโอนความเส่ียงไปยังบุคคลที่สามได้แก่ บริษัทประกันภัยมาช่วยดูแล รับผิดชอบต่อความเสียหายที่จะเกิดขึ้นได้ในอนาคต วิธีโอนความเสี่ยงท่ีนิยมทำการมากในแทบทุก ประเภทธุรกิจ ได้แก่ การทำประกันภัย เพราะเม่ือผู้เอาประกันได้แสดงหรือเสนอความเสียหาย ทางการเงินที่อาจจะเกิดข้ึนจากอุบัติเหตุไม่ว่าจะเป็นการประกันภัยรายบุคคลหรือประกันภัยหมู่ท่ีจัด ใหอ้ ยา่ งเสมอภาคแกพ่ นักงานทกุ คน

255 นอกจากน้ียังมีการประกันวินาศภัย ประกนั อัคคีภัยที่อาจเกดิ ขึ้นกับอาคารสำนักงาน ตลอดจนฝ่ายโรงงานที่ต้องดำเนินเคร่ืองจักรอันเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายในอนาคตได้ สร้างความ มัน่ ใจใหท้ ั้งฝ่ายบริหารและฝ่ายปฏิบัตงิ านไดอ้ ย่างมาก 3) การกระจายความเสยี่ งหรือลดความเส่ียง การลดความเส่ียงภัยท่ีถือว่าเป็นกลยุทธ์การป้องกันเหตุที่จะเกิดข้ึนได้ในอนาคต หรอื ลดทอนผลขาดทนุ ท่ีคาดวา่ จะเกดิ ข้ึนในอนาคต เชน่ - อาคารสำนักงานต่าง ๆ หรือโรงงานผลิตมีการออกแบบอาคารให้มีความคงทน ถาวรต้ังแต่เร่ิมต้น เพราะกันป้องกันเป็นกลยุทธ์ช้ันยอดเย่ียมกว่าการแก้ไข อีกทั้งทำข้อตกลงและ ความร่วมมือให้ทุกส่วนงานของพนักงานทุกระดับเข้าใจการป้องกันและการบำรุงรักษาเชิงป้องกัน (Preventive Maintenance) - การฝึกอบรมทบทวนการป้องกนั อนั ตราย การสวมหมวกนริ ภัยในโรงงาน มีคู่มือ และสมุดตรวจความปลอดภัยตลอดจนคู่มืออยู่จดท่ีใกล้เคร่ืองจัก หรือไม่ก็มีการซ้อมการหนีไฟเป็น รอบระยะเวลาที่ทางสถานประกอบการกำหนดโดยเครง่ ครัด เปน็ ต้น - การเลือกลงทุนกระจายความเสี่ยงในการลงทุนในธุรกิจอื่นท่ีมีความแตกต่างกัน กับธุรกิจเดิม เช่น เม่ือเป็นสถานประกอบการที่ผลติ ขนมและเบเกอร์รีอ่ าจจะเขา้ ไปสู่ตลาดใหม่ที่คนละ กลุ่มธุรกิจ เช่น อาจจะไปลงทุนในเครื่องสำอาง อย่างนี้เป็นต้น ซ่ึงเป็นลักษณะของการกระจายการ ลงทนุ (Diversification) นบั ไดว้ ่ากลยทุ ธน์ ้ีเป็นอีกการเลือกหนง่ึ ท่นี ่าสนใจ 4) การยอมรบั ความเสย่ี ง ในกรณีท่ีผู้บริหารไม่สามารถหลีกเลี่ยง หรือลด หรือกระจายความเส่ียงไม่ได้ด้วย เหตุผลใดก็ตาม หนทางเดียวก็คือการการยอมรับความเสี่ยง อย่างไรก็ตามก็ต้องข้ึนอยู่กับดุลพินิจของ ผู้บริหารด้วยว่าการยอมรับความเส่ียงนั้นไม่มากจนเกินกว่าผลกระทบต่อภาวะการขาดทุนซึ่งจะเป็น เหตุของความอยู่รอดของกจิ การหรือไม่ หากเป็นความเส่ียงทย่ี อมรบั ได้และจะก้าวผ่านวิกฤติไปสู่ความอยู่รอดในระยะยาว ทา้ ยทส่ี ุดความยัง่ ยนื ก็จะอยกู่ บั สถานประกอบการ เช่น - ผู้ประกอบการยอมเสยี่ งทจี่ ะลดผลกำไรลงแต่เพิม่ การสรา้ งผลิตภณั ฑ์เพ่อื รักษา ส่งิ แวดลอ้ ม - ผู้ประกอบการการลงทุนเพื่อสร้างโรงงานบำบัดน้ำเสียที่เกิดจากโรงงาน อุตสาหกรรม สดุ ท้ายความเสย่ี งเบอื้ ต้นทย่ี อมรับอาจพลิกกลบั เป็นความอยู่รอดอยา่ งย่ังยืนในระยะยาง แตต่ อ้ งใชร้ ะยะเวลารอคอยผลนั้น สรุปว่าผู้บริหารธุรกิจควรทจี่ ะหลกี เลี่ยงความเส่ียง หรือถ้าทำไม่ได้ก็ควรจะกระจายความ เสี่ยงหรือลดความเสี่ยงหรือความเสียหายและโอกาสที่จะเกิดข้ึน ยอมรับความเสี่ยง แต่ถ้าหาก ผู้ประกอบการโอนความเสี่ยงด้วยวิธีการทำประกันภัย เช่น ป้องกันอัคคีภัยที่อาจจะเกิดข้ึนกับฝ่าย

256 โรงงานก็จะเป็นการป้องกันที่ดีเช่นกันเพราะอุบัติเหตุมีโอกาสเกิดได้ตลอดเวลาแม้จะรอบคอบสัก เพยี งใดก็ตาม ในกรณีท่ีไม่สามารถหลีกเล่ียงหรือลดความเสี่ยงได้เลยก็ต้องหันมายอมรับความเสี่ยง อย่างไรก็ตามต้องพิจารณาด้วยว่าการยอมรับต่อความเส่ียงเหล่านั้นจะมีผลกระทบต่อความอยู่รอด และยั่งยืนของการประกอบธุรกิจ หรือไมแ่ ละมากน้อยเพียงไร ควรใช้ดุลพินิจของผู้บริหารตามเหตุผล ของสถานการณ์ในขณะน้ันด้วย สถานประกอบการบางแห่งจึงเลือกท่ีจะปฏิบัติวิธีใดวิธีหนึ่งแต่บาง แหง่ กจ็ ะใช้การผลสมผสานหลากหลายวธิ ีเพอื่ ประโยชน์สงู สุดทเ่ี กดิ แก่การประกอบธุรกจิ ประโยชนข์ องการบริหารความเส่ยี ง การบริหารความเสี่ยงจะช่วยลดการขาดทุนของการประกอบธุรกิจลงได้ ป้องกัน ความเสยี หายนานัปการทอ่ี าจจะเกิดขึ้นท้งั ทย่ี อมรบั ไดห้ รือไมอ่ าจหลีกเล่ียง ประโยชนม์ ี 5 ขอ้ ดงั นี้ 1) ประโยชน์ของความเส่ียงทย่ี อมรับได้กบั กลยทุ ธ์ทใ่ี ช้ในการประกอบธุรกจิ ความเสี่ยงอาจจะะเป็นความไม่แน่นอนที่เกิดกับสถานประกอบการ แต่ถ้าเป็น ความเส่ียงที่ยอมรับได้ โดยยังคงดำเนินธรุ กิจต่อไปได้และบรรลุเป้าประสงค์ของการประกอบการก็ถือ ว่าความเสี่ยงน้ันสามารถดำเนนิ ไปไดพ้ ร้อมกับกลยทุ ธ์ของการดำเนนิ ธรุ กิจในขณะนัน้ 2) การบริหารความเส่ียงสัมพันธ์กันกับการบริหารผลตอบแทนและส่งผลต่อ ความเติบโตของธุรกิจ การประกอบธุรกิจมีความเส่ียงมากเท่าใดก็ยิ่งจะได้ผลตอบแทนมากข้ึนหรือใช้ คำว่า ความเส่ียงสูงผลตอบแทนสูง (Hight Risk Hight Return) อย่างไรก็ตามความเส่ียงน้ันจะต้อง ได้รับการประเมินโอกาส แล ะความเป็นไป ได้ของการยอมรับความเสี่ ย งในระดั บที่เป้าหมายของ องค์การยังดำเนนิ ตอ่ ไปได้จึงจะสรา้ งโอกาสของความเติบโตได้ในอนาคต 3) การบริหารความเสี่ยงในสัดส่วนที่พอเหมาะจะลดความสูญเสียในการดำเนิน ธุรกจิ การท่ีผู้บริหารสามารถจัดการความเสี่ยงอย่างพอเหมาะพอดี จะด้วยวิธีการลด การโอน การกระจาย หรอื การยอมรับความเส่ยี งกจ็ ะทำให้ธรุ กจิ ดำเนินต่อไปได้เพราะการดำเนินธรุ กิจ ทป่ี ราศจากอุปสรรคย่อมเปน็ ไปไมไ่ ด้ในทางปฏบิ ัติ ก่ อ น ที่ จ ะ เกิ ด ค ว า ม เส่ี ย ง ผู้ บ ริ ห า ร ต ล อ ด จ น พ นั ก ง า น ทุ ก ค น มี ส่ ว น ร่ ว ม ใ น การวเิ คราะห์ตัวชีว้ ดั ทกุ ด้านและปรบั วิกฤตให้เป็นโอกาสได้อีกท้ังใช้ประโยชนจ์ ากเหตุการณ์ท่ีเข้ามาใน ระบบธรุ กิจเพ่ือคล่ีคลายปญั หาที่ละจุดจากมากไปหาน้อยแล้วการลดความสูญเสยี จะค่อยค่อยหมดไป และท้ายที่สุดสถานประกอบการจะคงคืนประสิทธิภาพการทำงานได้ดังเดิมและเป็นไปตามความ คาดหวังของผู้ประกอบการได้ในที่สุด สำหรับประเด็นในด้านการลดความสูญเสียและสิ่งท่ีไม่คาดคิด จากการบรหิ ารและดำเนินงาน

257 4) การลดความสญู เสียและส่งิ ทีไ่ ม่คาดหวงั จากการบรหิ ารและการดำเนินงาน ความสำเร็จของการประกอบธุรกิจอย่างแท้จริงต้องเกิดมาจากการมีส่วนร่วม ของทุกฝ่ายในสถานประกอบการและผลกำไรน้ันจะทวีผลออกมาเป็นรูปธรรมอย่างเห็นได้ชัดจาก ระบบการทำงานเป็นทีมและความร่มมือร่วมใจจากทุกหน้าที่งาน เพราะได้คาดหมายไว้ว่าในอนาคต จะมีอะไรบา้ งเกิดขนึ้ เมื่อผู้บริหารวางทางแก้ไขไว้และระบุความเสี่ยงเท่าท่ีคาดหวังและจำเป็นต้อง ปฏิบัติไว้ความเสียหายในอนาคตแม้หลีกเล่ียงไม่ได้ทั้งหมดแต่ได้ลดทอนปัญหามีแผนสำรองเผื่อไว้ใน ยามฉุกเฉินตลอดเวลาเท่านั้นก็จะเกิดความมั่นในในการบริหารพนักงานก็มีความเช่ือม่ันต่อองค์การ ธรุ กจิ และบรรลุวตั ถุประสงค์ร่วมของปลายทางไดใ้ นที่สุด 5) การบริหารความเสี่ยงสามารถนำไปใช้ได้ในทางปฏิบัติทุกส่วนของหน้าท่ีงาน ทัง่ ทง้ั สถานประกอบการ องค์การธุรกิจทั้งที่มีขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ ไม่ว่าจะจัดโครงสร้างแบบใด ทุก ฝ่ายต่างปฏิบัตหิ นา้ ที่ดว้ ยความระมัดระวังรอบคอบ พยามยามทำตามแผนธุรกจิ ท่ีเขียนไว้และประเมิน เปรียบเทยี บแผนจรงิ กบั สิง่ ท่ปี ระใสณไวใ้ หใ้ กลเ้ คียงมากทสี่ ุด ความพึงพอใจจะเกิดขึ้นกับพนักงานตลอดจนฝ่ายบริหารจะสามารถเชื่อมโยง ความคาดหวังเหล่านั้นนำพาธุรกิจไปสู่การสรา้ งความสามารถในการทำกำไรและสร้างความม่ันคงและ สรา้ งชื่อเสียงให้แก่ธรุ กิจได้ การนำความเส่ยี งมาเปลี่ยนเปน็ แนวปฏิบัตเิ พอ่ื พัฒนาธุรกิจ สถานประกอบการทุกแห่งต้องการสรา้ งความเป็นเลิศในกลุ่มธุรกิจ ต้องการเป็นผู้นำ ตลาด ต้องการบริหารทรัพยากรให้ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ หากผปู้ ระกอบการสามารถบรหิ ารความ เส่ียงมาเปลี่ยนเป็นแนวปฏิบัติเพื่อพัฒนาธุรกิจได้ความเป็นเลิศในวงการธุรกิจย่อเกิดข้ึนได้ไม่ยากนัก และมีแนวทาง ดังนี้ 1) ผู้บรหิ ารใช้การวเิ คราะห์ความเส่ียงเป็นเคร่อื งมอื แกป้ ญั หา ผู้ประกอบการจะนำทีมบริหารความเสี่ยงไปใช้เป็นเครื่องมือแก้ปัญหาธุรกิจใน อนาคตได้ จากการศึกษาความเสี่ยงภายในธรุ กิจมักจะเป็นปัญหาประจำวัน เป็นปัญหาที่มักจะเกิดซ้ำ ซง่ึ ปญั หาเหลา่ นลี้ ้วนแล้วแตส่ ามารถควบคมุ ไดด้ ว้ ยวธิ ีการบรหิ ารและการทำงานเปน็ ทีม สำหรับความเสี่ยงท่ีไม่สามารถควบคุมได้ซ่ึงส่วนใหญ่มักจะเกิดจากปัญหาที่มา จากสภาพแวดลอ้ มภายนอกองคก์ ารธรุ กจิ แตก่ ารเขยี นแผนธุรกจิ จะมีการสำรองการแก้ไขปัญหายาม ฉุกเฉนิ ไว้เสมอ การวางแผนอย่างเป็นระบบนี้จะช่วยให้การบริหารงานอยู่รอดไดใ้ นระยะยาว

258 2) ผ้บู รหิ ารปรบั วิธีคดิ ในการวางระบบงาน ความเส่ียงไม่ได้เป็นภาระงานที่เกิดใหม่ แต่กลับสอดแทรกอยู่ในการดำเนิน กิจกรรมธุรกิจประจำวันด้วยซ้ำไป การบริหารความเสี่ยงจึงเป็นส่วนหนึ่งของการจัดทำแผนธุรกิจและ กำหนดงบประมาณ การบรหิ ารโครงการ ตลอดจนการตัดสนิ ใจในเรอื่ งต่าง ๆ ของผู้บริหาร 3) ผู้บริหารมุ่งมองไปทกี่ ารพฒั นาธรุ กจิ ใหเ้ ตบิ โตตอ่ อยา่ งตอ่ เน่ือง ผู้บริหารต้องมองภาพรวมของการประกอบธุรกิจโดยพิจารณาความเสี่ยงควบคู่ ไปด้วยทุกเร่ือง ไม่ว่าจะเป็นความเสียหายของอุปกรณ์ ความสูญเสียในด้านต้นทุน ความไม่แน่นอน ของโอกาสและความเปน็ ไปไดใ้ นการประกอบธุรกิจ การพัฒนาธุรกิจท่ีแท้อาจมิใช่การทำตามระเบียบหรือหลักการเท่านั้น แต่มี ความหมายครอบคลุมการแก้ไขปัญหาและสถานการณ์เฉพาะหน้าอีกด้วย ซึ่งการมองจากองค์รวมจะ ทำให้แก้ไขปญั หาธุรกิจใหพ้ ัฒนาให้ดขี น้ึ ไดอ้ ย่างต่อเน่ือง 4) กระบวนการบริหารความเสี่ยงที่ดีจะเป็นตัวชวี้ ัดความสำเรจ็ ตัวช้วี ัดความสำเร็จในการบริหารความเสย่ี งซึ่งแบง่ เปน็ 2 ดา้ น 4.1) ตัวชีว้ ัดในเชิงคุณภาพ เชน่ ความมชี อ่ื เสียง การขาดคนทำงาน เป็นต้น 4.2) ส่วนตัวช้ีวัดเชิงปริมาณ เช่น ตัวเลขการขาดทุน ผลกำไร ค่าใช้จ่ายอ่ืน ๆ เปน็ ตน้ ผู้ประกอบการควรที่จะมีการการติดตามตลอดจน รับฟังการรายงานการจัดการ ความเสี่ยงอยู่เสมอเพราะการเขียนแผนธุรกิจไว้ว่าจะวิเคราะห์และการจัดการกับปัญหาอย่างไรแต่ไม่ เคยตรวจสอบ ประเมินผล ติดตามและรายงานความก้าวหน้าว่าท่ีไว้เขียนเอาไว้ทำได้จริงหรือไม่และ แตกต่างไปจากแผนเดมิ มากนอ้ ยเพยี งไร แผนธุรกิจท่ีวางไว้จะเกิดประโยชน์ได้น้อยมาก แต่ถ้าหากนำไปใช้ให้พอเหมาะ พอดจี ะช่วยใหผ้ ลประกอบการดีตามไปดว้ ย 5) ผบู้ ริหารใชก้ ลยทุ ธ์การส่ือสารอย่างมปี ระสทิ ธิภาพ การประสานงานระหว่างระหว่างผู้บริหารและพนักงานระดับปฏิบัติเกิดข้ึนอย่าง สม่ำเสมอ ผู้บริหารควรประสานคำส่ังอย่างต้องชัดเจน ในขณะเดียวกันพนักงานเม่ือรับฟังคำส่ังก็ ปฏิบัติตามอยา่ งเตม็ ประสิทธิภาพ การสอื่ สารย่อมประสบผลสำเร็จ เม่ือใดก็ตามเกิดประเด็นความเส่ียงและสามารถบริหารจัดการได้ทันเหตุการณ์จะ ผ่านพน้ วิกฤติไปไดอ้ ีกท้งั จะได้นำบทเรยี นและปญั หาท่ีพบมาปรับปรุงแผนธุรกิจตอ่ ไป

259 6) จดั อบรม ชี้แจง ทำความเข้าใจในการบรหิ ารความเสยี่ ง องค์การธุรกิจท่ีมีผู้บริหารมีความพร้อมในการรับฟังข้อเสนอแนะจากทุกส่วน ในหน้าท่ีงานเพ่ือปรับการบริหารความเสี่ยงให้เท่าทันทุกปัญหาที่เกิดข้ึน องค์การธุรกิจน้ันย่อมเกิด การพัฒนา บางธุรกิจจัดตั้งแผนกหรือหน่วยงานด้านการบริหารความเสี่ยงเพอื่ ดูแลงานด้านนี้โดยตรง ก็จะเป็นประโยชน์แก่สถานประกอบการย่ิงข้ึนซ่ึงเมื่อฝ่ายพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ได้ฝึกอบรมเรื่อง บริหารความเสย่ี งแล้วกจ็ ะมีฝ่ายตรวจสอบภายในเพ่ือควบคุมประสิทธภิ าพการทำงานของทุกอย่าง ตัวอยา่ งท่ี 9.6 แบบฟอร์มการวิเคราะหค์ วามเสยี่ งของกิจการแห่งหน่ึง ปจั จยั ที่ทำให้ประสบความสำเรจ็ ในการประกอบธุรกิจ มีดังน้ี 1. ………………………………………………………………………………………………………………………… 2. ………………………………………………………………………………………………………………………… ปจั จัยท่ีเปน็ อุปสรรคตอ่ ความประสบความสำเรจ็ ในการประกอบธุรกิจ มีดงั น้ี 1. ………………………………………………………………………………………………………………………… 2. ………………………………………………………………………………………………………………………… ตวั อยา่ งท่ี 9.7 การจัดลำดับความสำคญั ในการการวิเคราะห์ความเสยี่ ง ปญั หา ผลกระทบ แนวทางการแก้ไข 1. สินคา้ ถกู ลอกเลยี นแบบ ยอดขายลดลง ออกแบบพัฒนานวัตกรรม 2. ตน้ ทุนการผลิตสูงกวา่ ท่ปี ระมาณการไว้ ใหมใ่ นสนิ คา้ ตวั ถัดไป 3. คู่แข่งขนั ตดั ราคาขาย ยอดขายสูง ราคาขายต่อ ลดความสูญ เสียและลด 4. วัตถุดบิ ท่ีใช้ในการผลติ หนว่ ยสงู ยอดขายต่อปีลดลง ต้นทุนในกระบวนการผลิต ขาดแคลน 5. มีปัญหากบั หุ้นส่วน ยอดขายลดลง เลือกสินค้าท่ีประหยัดจาก สนิ ค้าคงคลังเหลือจำนวนมาก ขนาดการผลิตเพื่อลดต้นทุน เงนิ ทนุ จมในสินค้า การผลติ ท่ีด้อยประสิทธิภาพ อาจมีผู้ป้อนการผลิตระบบ ค้นหาและคัดเลือกผู้ป้อน ผูกขาด หรือวตั ถุดบิ ขาดมอื ปัจจัยการผลิตรายใหม่ การบริหารงานขาด การปรับทัศนคติการทำงาน ประสทิ ธิภาพ ให้เกิดความเข้าใจระหว่าง การประสานงานลา่ ช้า ผู้ บ ริ ห า ร กั บ พ นั ก ง า น เพื่ อ สร้างการทำงานเป็นทีม

260 จากตัวอย่างที่ 9.7 การวิเคราะห์และจัดลำดับความสำคัญของความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้น สำหรับโครงการใดโครงการหน่ึงในแผนธุรกิจหรือเป็นความเสี่ยงทอ่ี าจจะเกิดขึ้นกับการประกอบธุรกิจ ท้ังองค์การก็ได้ เช่น สินค้าของสถานประกอบการอาจถูกลอกเลียนแบบก่อนท่ีจะจัดจำหน่าย หรือ อาจจะเปน็ เร่อื งของต้นทนุ การผลิตทม่ี ีจำนวนมากเกินประมาณการต้ังแต่เรมิ่ ตน้ เขียนแผนธรุ กจิ อย่างไรก็ตามผู้วางแผนธุรกิจควรพิจารณาและปรับใช้ให้เหมาะสมกับการแก้ไขและ ปรบั ปรงุ วธิ ีการทำงานตามบรบิ ทของแตล่ ะกจิ การ ในท่สี ุดกจ็ ะสามารถพัฒนาการการวางแผนธรุ กิจได้ สรุป แผนฉุกเฉินมักเกิดขึ้นจากความเสี่ยงซ่ึงเป็นสาเหตุของหลากหลายเหตุการณ์ภายใต้ สถานการณ์ท่ีไม่แน่นอน และอาจลดโอกาสความสำเร็จขององค์การซึ่งแบ่งเป็นรูปแบบความเส่ียงท่ี ควบคุมได้และไม่สามารถควบคุมได้ หน้าที่ของผู้บริหารคือควรวางแผนเพ่ือจัดการความเสี่ยงท้ังในแง่ ของการปอ้ งกนั และการแกป้ ญั หาได้ เพอ่ื ยอมรับลดหรือหลีกเลี่ยงและกระจายความสีย่ ง สำหรับบริหารความเสย่ี งทางธุรกิจในจุดที่สามารถยอมรับได้ก็จะทำให้อยู่รอดได้ในระยะยาว ความเส่ียงท่ีเกิดในขณะดำเนินธุรกิจต่างหากถือว่าเป็นความเส่ียงอย่างแท้จริง อาจส่งผลให้ขาดทุน ความไม่แน่นอนของการเกิดภัยพิบัติ หรือโรคระบาด อาจจะเป็นการเปล่ียนแปลงของอัตราดอกเบ้ีย การทุจริตของพนักงานในบริษัท การขายความลับของบริษัท ความเสียหายของระบบการจัดการ สารสนเทศเพื่อการใหบ้ รกิ ารทางการค้าแกล่ ูกค้า เป็นต้น การบริหารธุรกิจด้วยความระมัดระวังรอบคอบ เช่น การจัดเตรียมให้มีเงินสดสำรองไว้ใน บริษัทตามกฎหมายและดำเนินการตามแผนธุรกิจที่วางไว้ความสามารถในการบริหารการวิเคราะห์ ความเสี่ยงซ่ึงเป็นความเสี่ยงท่ีอาจจะเกิดขึ้นสำหรับโครงการใดโครงการหนึ่งในแผนธุรกิจ หรือเป็น ความเส่ียงจอาจจะเกิดข้ึนกับการประกอบธุรกิจทงั้ องค์การก็ได้ เช่น สินค้าของสถานประกอบการอาจ ถูกลอกเลียนแบบก่อนที่จะจัดจำหน่าย หรืออาจจะเป็นเรื่องของ ต้นทุนการผลิตท่ีมีจำนวนมากเกิน กวา่ ทป่ี ระมาณการเอาไว้ตงั้ แต่เรมิ่ ตน้ เขียนแผนธุรกจิ เปน็ ตน้ ผู้วางแผนธุรกิจอย่างรอบคอบเพียงใดก็มิได้หมายความว่าจะขจัด ลดทอนความเส่ียงต่าง ๆ ไปได้ ด้วยสาเหตุและปัจจัยมีหลายประการที่ส่งผลต่อการดำเนินธุรกิจ หากผู้บริหารสามารถจัดการ ความเส่ียงและยอมรับต่อความเส่ียงเหล่านั้นและพยายามใช้หลักการทางด้านบริหารธุรกิจอย่าง รอบคอบ ท้ายท่ีสดุ กจ็ ะสามารถลดทอนผลกระทบตอ่ การดำเนินงาน และช่วยใหธ้ ุรกิจความอยู่รอดได้ ดังนี้น การใช้ดุลพินจิ ของผู้บริหารตามเหตผุ ลของสถานการณ์เป็นส่ิงสำคัญ การตัดสินใจที่รวดเร็วและ รอบคอบและการนำกลวิธีแก้ปัญหาฌพาะหน้า รู้จักนำบทเรียนในอดีตมาไขปัจจุบันและวางแผนไม่ให้ ซำ้ ปัญหาเดิมท่ีจะเกิดในอนาคต สถานประกอบการบางแห่งจึงเลือกท่ีจะผสมผสานหลากหลายวิธีเพื่อ ประโยชน์สงู สุดท่เี กดิ แก่การประกอบธรุ กจิ

261 การนำความเสี่ยงมาเปลี่ยนเป็นแนวปฏิบัติเพ่ือพัฒนาธุรกิจ จึงสามารถสร้างความมั่นใจได้ว่า สถานประกอบการจะอยู่รอดได้อย่างย่ังยืนในระยะยาวเป็นองค์การธุรกิจที่ได้รับการการพัฒนา สามารถนำความเส่ยี งมาเปลยี่ นเปน็ แนวปฏบิ ตั เิ พ่อื พัฒนาธุรกจิ ไดอ้ ย่างแทจ้ รงิ คำศพั ท์ Business situations and opportunities Risks ความเส่ียงในสถานการณ์และโอกาสทางธุรกิจ Diversification การกระจายการลงทุน Enterprise Risk Management การบรหิ ารความเสย่ี ง Financial risk ความเส่ียงทางการเงนิ Hight Risk Hight Return ความเสี่ยงสงู ผลตอบแทนสงู Operational risk ความเสี่ยงด้านการดำเนินงาน Preventive Maintenance การบำรุงรกั ษาเชงิ ปอ้ งกนั Regulatory political and Social risks ความเสยี่ งด้านระเบยี บกฎหมายการเมอื งและ สงั คม Risk ความเส่ียง Risk Driver สาเหตุความเส่ียง Security risks ความเสี่ยงดา้ นความปลอดภัย คำถามท้ายบทที่ 9 1. อธิบายความหมายของคำวา่ ความเสีย่ ง 2. จากกรณศี กึ ษาทท่ี ่านนำมาวิเคราะห์ ใหพ้ จิ ารณาและอธิบาย ดงั น้ี 2.1 ท่านมีแผนฉุกเฉินในการดำเนนิ ธุรกจิ ปจั จุบันอย่างไร 2.2 ทา่ นมแี ผนฉุกเฉินในการดำเนนิ ธุรกิจในอนาคตอย่างไร 3. จากกรณีศกึ ษาท่ที า่ นนำมาวิเคราะห์ โปรดระบคุ ำอธิบาย ดังน้ี 3.1 สาเหตขุ องความเส่ยี งในการประกอบธุรกิจ 3.2 จัดสำดับความสำคญั กอ่ นหลงั ของความเสยี่ งในการประกอบธรุ กจิ 3.3 บอกวธิ ีการแกไ้ ขปญั หาในสาเหตุต่าง ๆ ของความเส่ียงในการประกอบธุรกิจ 4. จากกรณศี ึกษาเดิมทา่ นมกี ลยุทธ์การบริหารความเส่ยี งให้เปน็ ไปตามแผนธุรกิจได้อย่างไร อธิบาย 5. อธบิ ายประโยชน์ของการบรหิ ารความเส่ียง 6. จากกรณศี ึกษาเดิมท่านคิดวา่ เมอื่ พบความเสี่ยงทา่ นจะพฒั นาธรุ กิจไปในทศิ ทางใด อธิบาย

262 เอกสารอา้ งอิงบทที่ 9 Ekanem, I. (2021). Writing a Business Plan: A Practical Guide. United Kingdom : Routledge. Hill, C.L. and Jones, G.R. (2021). Essentials of Strategic Management. (3rd ed.). USA : South-Western Cengage Learning. [Online]. Available : http://202.28.25.105/ e-learning/courses/703309/document/Essentialsof Strategic Management _3rdEdition.pdf. [2021, May 26]. Hisrich, R., Peters, M.P., and Shepherd, D.A. (2017). Entrepreneurship. (10th ed.) : New York : McGraw- Hill. Wheelen et. al. (2018). Strategic Management and Business Policy: Toward Globalsustainability. (15th ed.). Boston : Pearson Prentice Hall.

263 บทท่ี 10 การประเมินความเปน็ ไปได้ของแผนธรุ กจิ เมื่อทบทวนข้ันตอนการเขียนแผนธุรกิจ 4 ข้ันตอนที่ได้กล่าวไว้ในบทนำการเขียนแผนธุรกิจ หลังจากที่บริหารธุรกิจได้วางแผนธุรกิจทุกด้านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ควรได้ทดสอบหรือประเมิน ความเป็นไปได้ของแผนธุรกิจท่ีได้วางไว้ เพ่ือนำการเขียนแผนธุรกิจไปสู่การปฏิบัติข้ันตอนต่อไปใน บทนีจ้ ะกลา่ วถึง ข้นั ตอนท่ี 3 การประเมินความเปน็ ไปได้ของแผนธรุ กิจ ดงั ภาพที่ 10.1  การเตรียมความพร้อมเขยี นแผนธุรกจิ  การดำเนินการเขยี นแผนธรุ กิจ  การประเมินความเป็นไปได้ของแผนธุรกจิ บทที่ 10  การนำแผนธุรกจิ ไปใช้ ภาพท่ี 10.1 การประเมนิ ความเปน็ ไปได้ของแผนธรุ กิจหน่ึงในขนั้ ตอนการเขยี นแผนธรุ กิจ เน้ือหาของการประเมินความเป็นไปได้ของแผนธุรกิจเพื่อมุ่งไปสู่การเขียนแผนธุรกิจให้ ประสบผลสำเรจ็ โดยนำไปใช้ได้จรงิ ในทางปฏบิ ัติ ประกอบดว้ ย 1) การประเมนิ ความเป็นไปได้ของแผนธรุ กิจ 2) การสร้างโอกาสการลงทนุ 3) การพฒั นาแผนธุรกิจ 4) ความสามารถในการแสวงหาทรัพยากร 5) ความสามารถในการจดั การธุรกจิ 6) การกำหนดเปา้ หมายของธุรกิจ

264 การประเมินความเปน็ ไปไดข้ องแผนธรุ กจิ การเขียนแผนธุรกิจให้ประสบความสำเร็จขึ้นอยู่กับการทดสอบก่อนนำไปใช้ หรือได้ประเมิน ศักยภาพและความสามารถของธุรกิจกอ่ นนำไปใช้ปฏิบัติ ข้ันตอนการประเมินความเป็นไปได้ของแผน ธุรกิจประกอบด้วย 4 ข้ันตอน (Abrams, 2019; Certo & Certo, 2019; Ekanem, 2021) ดังน้ี 1) การประเมินโอกาส 2) ด้านการพัฒนาแผนธุรกิจ 3) ด้านความพยายามในการแสวงหาทรัพยากร และ 4) ดา้ นความสามารถในการจัดการธรุ กจิ ของผู้ประกอบการ ดงั ภาพท่ี 10.2 ้ถาไ ่มสำเ ็รจใ ้หประเ ิมนโอกาสให ่ม   ประเมนิ โอกาส  หาโอกาสในระยะยาว ประเมินโอกาส  ตระหนกั ในคณุ คา่ ของโอกาส  ความเสี่ยงและผลตอบแทน   ความสามารถกับเป้าหมาย  สภาพแวดล้อมการแข่งขนั พฒั นาแผนธุรกิจ  มุมมองธรุ กจิ   สาระสำคญั ในแต่ละมมุ มอง  บทสรปุ ผูบ้ รหิ าร แสวงหาทรัพยากร  แผนที่เกย่ี วข้อง  ทบทวนแผนตามรอบเวลา   การเติบโตของธรุ กจิ สามารถจัดการธุรกจิ  ใชท้ รัพยากรภายใน  หาทรพั ยากรจากภายนอก  ทรพั ยากรทหี่ ายากและผจู้ ัดหา  การเขา้ ถึงและพัฒนาทรพั ยากร  บูรณาการทรัพยากร  การมีเครอื ข่ายธรุ กจิ  รปู แบบธุรกิจและแนวโนม้ ธรุ กจิ  สามารถวิเคราะห์ปัญหา  เข้าใจปัจจยั ความสำเร็จของธรุ กจิ  สร้างสามารถการอยรู่ อดในระยะยาว  พฒั นาธรุ กิจให้เตบิ โตอยา่ งตอ่ เนื่อง ภาพที่ 10.2 ขน้ั ตอนการประเมนิ ความเปน็ ไปได้ของแผนธรุ กจิ ท่ีมา: Abrams, 2019; Certo & Certo, 2019; Ekanem, 2021

265 จากภาพที่ 10.2 ข้ันตอนการสร้างความเป็นไปได้ในการเขียนแผนธุรกิจให้ประสบความสำเร็จ ประกอบดว้ ย 4 ขนั้ ตอน 1) การประเมินโอกาส (Opportunities Evaluation) การจดั การธุรกจิ ในสภาพแวดล้อมทเี่ ป็นปกติน้ันถือวา่ เปน็ ความท้าท้ายของผู้ประกอบการ ในระดับหน่ึงอยู่แล้ว แต่ถ้าจะต้องประเมินโอกาสภายใต้สถานการณ์วิกฤตเศรษฐกิจหรือปัจจัย ภายนอกท่ีไม่อาจควบคุมได้ เช่น ภัยธรรมชาติ หรือภาวะโรคระบาด เป็นต้น ก็อาจทำให้ ผู้ประกอบการตอ้ งเพมิ่ ความมุ่งม่นั และเป็นความท้ายทายมากย่งิ ข้ึน เมื่อมีโอกาสที่เปน็ ไปได้ผู้ประกอบการจะนำโอกาสในการประกอบธุรกิจมาสร้างงานสรา้ ง รายได้แก่ธุรกิจและทีมงานและประสบความสำเร็จได้อย่างดีถึงแม้จะเป็นช่วงสถานการณ์วิกฤติ เศรษฐกิจทางบรษิ ทั สามารถดำเนนิ กิจการได้อยา่ งต่อเนือ่ ง ตวั อย่างที่ 10.1 การประเมนิ โอกาสและความเป็นไปได้ภายใต้สถานการณ์วิกฤติเศรษฐกิจ บริษัทศรีสาครธุรกิจ จำกัด ประกอบธุรกิจธุรกิจบริการด้านการบรรทุกซ่ึงดำเนินธุรกิจ ด้านการขนส่งและการจัดการโลจิติกส์ ได้สร้างโอกาสและความเป็นไปได้ทางธุรกิจที่ถึงแม้ว่า จะอยใุ่ นช่งวกิ ฤตเิ ศรษฐกจิ กม็ ชี อ่ งทางดำเนินธุรกิจไดอ้ ย่างต่อเนื่อง ที่มา : บริษทั ศรีสาครธรุ กิจ จำกัด, 2566 บริษัทแห่งน้ีประกอบกิจการในรูปแบบบริษัทจำกัด มีวัตถุประสงค์ในการให้บริการบรรทุก และการขนสง่ บริการด้านตา่ ง ๆ การส่งเสรมิ การตลาดในด้านการประชาสัมพันธบ์ ริษัทให้เป็นท่ีรู้จักทางเฟสบุ๊คเพ่ือขยายไป ยงั กลุม่ ลูกค้าเปา้ หมายไดม้ ากขน้ึ ผู้บริหารมองเห็นช่องทางและโอกาสความเป็นไปได้ในการประกอบธูรกิจภายใต้ใน สถานการณ์โรคระบาดทไ่ี ม่ได้เป็นอปสรรคต่อการประกอบธุรกิจประเภทการขนส่ง แต่กลับสร้าง ผลทำกำไรไดด้ อี ย่างต่อเนื่อง

266 การที่ผู้บริหารธุรกิจสามารถประเมินโอกาสและความเป็นไปได้ในการประกอบธุรกิจ ส่งผล ให้แผนธุรกจิ ทวี่ างไว้สามารถทำได้จริงไดใ้ นทางปฏิบัติ อกี ทั้งยังสามารถดำเนนิ ธุรกิจอย่างตอ่ เนื่องและ เติบโตและพัฒนาได้ จึงถือเป็นความมุ่งม่ันท่ีจะประเมินโอกาสในระยะยาว ได้อย่างรอบคอบและทัน เหตุการณ์ การประเมนิ โอกาส ประกอบดว้ ย - การประเมินโอกาส - การแสวงหาโอกาสเพ่อื ดำเนินธุรกิจใหต้ ่อเนือ่ งต่อไปในระยะยาว - การตระหนักในคณุ ค่าของโอกาสทไี่ ด้รบั เมื่อแผนท่วี างไว้สามารถจะเป็นจรงิ ได้ ผู้บรหิ ารก็ ควรทีจ่ ะใชโ้ อกาสนส้ี ร้างคุณค่าแก่ธุรกิจตอ่ ไป - ผู้บริหารธุรกิจควรประเมินความเสี่ยงและผลตอบที่จะได้รับด้วยว่ามีความเป็นไปได้มาก น้อยเพยี งไรในดา้ นความคุ้มทุน การประมาณการผลตอบแทนไว้สูงย่อมมีความเส่ียงสงู ตามไปดว้ ย - ความสามารถกบั เปา้ หมาย ควรมีความเป็นไปได้โดยเป้าหมายทวี่ างไว้จะมีความเป็นไปได้ก็ ต่อเมื่อองค์การธุรกิจสามารถสร้างความสามารถท่ีเป็นจริงได้ในทางปฏิบัติและมุ่งม่ันดำเนินงานเพ่ือ บรรลุเป้าหมายทว่ี างไว้จนสำเร็จ - สภาพแวดล้อมการแข่งขันท่ีมีในปัจจุบันอาจเป็นอุปสรรคต่อความสำเร็จตามเป้าหมาย ผู้บริหารควรวางกลยุทธ์การแข่งขันให้เท่าทันคู่แข่งขันในอุตสาหกรรมเดียวกัน หรือประเภทธุรกิจ เดียวกัน การปรบั นโยบายและแผนกลยุทธ์ให้ทันกบั ความต้องการของตลาดและกลุ่มเป้าหมายจึงเป็น ส่งิ ทจ่ี ะสรา้ งความเป็นไปไดใ้ หแ้ ผนธุรกจิ เป็นจริงและเร่ิมตน้ สร้างโอกาสการลงทุนต่อไป การสร้างโอกาสการลงทุน ท้ังผู้ประกอบการรายเดิมและผู้ประกอบการรายใหม่ ควรสร้างโอกาสการลงทุนดำเนิน ธุรกจิ ภายใตก้ ารใหต้ ัดสนิ ใจ 3 ประเดน็ ดงั น้ี 1) การเตรยี มลงทุน การเตรียมความพร้อมเป็นส่ิงสำคัญประการแรกของการประกอบธุรกิจ และควร เตรียมการในทุกหน้าที่ทางการบริหารธุรกจิ อย่างครบถ้วน นอกจากนี้ ผู้ประกอบการควรมคี วามรอบรู้ ในกฎ ระเบียบและกติกาของสังคมทั้งในส่วนงานเอกชนตลอดจนนโยบายภาครัฐในเรื่องสวัสดิการ หรอื สทิ ธิหน้าทตี ่าง ๆ ตัวอย่าง เช่น การสรรหาและคัดเลือกพนักงานโดยแบ่งประเภทการจ้างเป็นงาน ช่ัวคราวหรือปฏิบัติงานประจำจะทำให้การแบ่งงานและหน้าที่ความรับผิดชอบมีตวามชัดเจนตั้งแต่ เรมิ่ ตน้ เตรยี มการ

267 2) การตดั สินใจลงทุน การตัดสินใจลงทุนเปน็ กระบวนการนำความคิดและการวางระบบงานสู่การปฏบิ ัติ ผุบ้ รหิ ารทมี่ ีความสามารถในการตัดสินใจมกั จะเปน็ ผู้นำและแผนธุรกิจมักจะเกดิ ขึ้นและเป็นไปไดต้ าม เปา้ หมายทว่ี างไว้ ตัวอย่างเช่น การส่ังซ้ือวัตถุดิบ การนำเข้าเคร่ืองจักร การรับสมัครคนเข้าสู่สถาน ประกอบการด้วยวิธีการสรรหาและการกำหนดหลักเกณฑ์ในคุณลักษณะงานตลอดจนหน้าที่ความ รบั ผดิ ชอบไวอ้ ยา่ งไร 3) การเลอื กเป็นทำเลทตี่ ้ังอนั เหมาะสมในการดำเนนิ ธรุ กิจ ทำเลท่ีต้ังในการประกอบการเป็นเรื่องสำคัญอีกประการหน่ึงเพราะต้องใช้ท้ัง สถานที่และจำนวนเงินลงทุน การตัดสินใจที่รอบคอบและคำนวณต้นทุนผลตอบแทนท่ีคุ้มค่าจะช่วย อำนวยความสะดวกทั้งแหล่งผลิตและแหล่งตลาด ส่งผลให้การดำเนินงานราบรื่นและใช้ทรัพยากรได้ อย่างเต็มประสิทธภิ าพ ตวั อยา่ งเชน่ การออกแบบ การก่อสรา้ ง การวางผังโรงงาน และการจัดสรรปันส่วน เงินลงทุนให้สอดรับกับส่วนงานการผลิตเพื่อให้การไหลของงานน้ันเป็นไปอย่างต่อเน่ืองตลอด กระบวนการผลติ โอกาสในการลงทุนของธุรกิจเป็นเรื่องของความมุ่งมั่นและมองเห็นความสามารถ ของผู้ประกอบการซึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจ โอกาสของการตัดสินใจลงทุนมี 3 ขั้นตอนสำคัญ ได้แก่ 1) การบ่งช้ีโอกาสการลงทุน 2) การประเมนิ โอกาสการลงทุน 3) การแสวงหาโอกาส ดงั ภาพที่ 10.3    การบ่งชโ้ี อกาส การประเมินโอกาส การแสวงหาโอกาส ภาพท่ี 10.3 โอกาสการลงทนุ ของผู้ประกอบธุรกจิ ท่มี า : ดดั แปลงจาก Certo & Certo, 2019 1) การบง่ ช้โี อกาส (Opportunity Identification) การบ่งช้โี อกาสและความเป็นไปไดใ้ นการประกอบธุรกิจประเมนิ จาก 4 ข้อ ดงั น้ี 1.1) ความกระตือรือร้นของผู้ประกอบการ (Entrepreneurial alertness) อุปนิสัย ใฝ่รแู้ ละกระตอื รอื ร้นเป็นจุดเริ่มตน้ ของความเป็นนักธรุ กจิ เพ่ือมุ่งมัน่ สรา้ งรายได้จากการประกอบการ 1.2) ความไม่เท่ากันของโอกาส (Identification asymmetry) ด้วยปัจจัยและ สภาพแวดล้อมของแต่ละเหตุการณ์ในการประกอบธุรกิจไม่เท่ากัน ดังนั้น ผู้ประกอบการต้องยอมรับ ในความไมแ่ นน่ อนท่ีอาจจะเกดิ ขึ้นด้วย ควรพิจารณาช่องทางและการสนับสนุนจากหลายฝา่ ย

268 1.3) เครือข่ายทางสังคม (Social Networks) ในยุคสังคมออนไลน์ เช่น การติดต่อหรือ ทำธุรกรรมการค้าผ่านผู้ให้บริการด้านโซเชียลเน็ตเวิร์คบนอินเตอร์เน็ต เช่น Facebook, Blogger, Twitter เป็นตน้ ย่อมเป็นโอกาสสร้างความเปน็ ไปได้ให้กับการวางแผนธรุ กจิ ทดี่ ใี นยุคปจั จุบัน 1.4) การเข้าถึงความสัมพนั ธท์ างการคา้ กบั กลมุ่ ต้ังแต่ระหว่างการทำงานไปจนถึงสิ้นสุด กระบวนการทางการคา้ (Identification of means-end relationship) ผู้ประกอบการจะต้องมี สมาคมทางการคา้ เพื่อความร่วมมือและการใชผ้ ลประโยชนร์ ว่ มกันในด้านต่าง ๆ ตัวอย่างเช่น - การติดตามขา่ วสาร - การให้ความร่วมมอื กบั สังคม - การร่วมกันใช้ทรัพยากรให้เกิดคุณค่าและสังคมและมีประโยชน์สูงสุดกับกลุ่ม ผู้ประกอบการ เป็นต้น สำหรับการบ่งช้ีโอกาสของผู้ประกอบการถือเป็นการเร่ิมต้นของการบ่งช้ีโอกาสหรือ การเสาะแสวงหาช่องทางในการสรรหาของนวัตกรรมใหม่มานำเสนอให้ลูกค้าตลอดจนการประเมิน ศักยภ าพของต นเองว่าผู้ ประกอบ การมีความต้องการแล ะจำเป็ น ในการพั ฒ นาตน เองเพ่ื อมุ่งไป สู่ การประเมินโอกาสและการแสวงหาโอกาสโดยมุ่งมองไปท่ีตลาดและผู้บริโภคว่าจะมีความต้องการ อยา่ งไร และนำเทคโนโลยที ี่มารองรับไดต้ รงกบั แนวคิดธุรกจิ ของผตู้ ้องการสรา้ งธุรกจิ หรอื ไม่ ตวั อยา่ งท่ี 10.2 การบ่งช้โี อกาสทางธรุ กิจภายใต้ตราสินค้าอิเกยี ตราสินค้าที่ชื่อ IKEA อ่านว่า อิเกีย ใช้การระบุโอกาสในการประกอบการในธุรกิจ ประเภทการออกแบบเฟอร์นิเจอร์หรอื เคร่ืองเรือนและของใช้ภายในบ้านขนาดใหญ่และอุปกรณ์ ตกแต่งในรูปแบบต่าง ๆ คอื การออกแบบทีม่ ีความเฉพาะตัว คุณภาพสินค้าและใช้กลยทุ ธ์ตน้ ทุน ต่ำ เน้นหน้าที่การใช้งานทําให้สินค้าราคาไม่สูง และมีการออกแบบท่ีสวยงามและใช้งานจริง มีเอกลักษณ์ตัวในสินค้าแตกต่างจากไปจากตราสินค้าอื่น การบ่งช้ีโอกาสที่ชัดเจนนี้เองส่งผลให้ กลายเป็นผูน้ ําธรุ กิจ อเิ กยี ใชว้ ิธีการสร้างเฟอร์นิเจอรท์ ส่ี อดคล้องกบั สภาพแวดล้อมของบา้ น มีคุณภาพดแี ละ อยูใ่ นระดับราคาท่ีคนท่วั ไปสามารถซ้ือได้ จงึ เปน็ ความสำเร็จของการใช้กลยุทธ์ท่ีบ่งชี้โอกาสใน การประสบความสาํ เร็จจนกลายเป็นผูน้ ําธุรกิจระดบั โลก ทม่ี า : https://cdn.marketingoops.com [2566, มถิ ุนายน 9]

269 2) การประเมินโอกาส (Opportunity Evaluation) เม่ือผู้ประกอบการตัดสินใจลงทุนประกอบธุรกิจควรประเมินอาสความเป็นไปได้จาก ปจั จยั ดงั นี้ 2.1) การประเมนิ ความสามารถของผู้บริหารธุรกิจ 2.2) การประเมนิ ประสบการณข์ องผู้บรหิ ารและทีมงาน 2.3) การประเมินเปา้ หมายของธุรกิจ 2.4) การประเมนิ ความเช่อื มน่ั รว่ มกันของทุกคนในสถานประกอบการ ทุกข้อเป็นปัจจัยสำคัญในการขับเคล่ือนธุรกิจที่แสดงว่าจะล้มไปหรือสามารถเติบโตต่อไป ในอนาคตได้หรือไม่ องค์การธุรกิจทั้งที่มีขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ผู้ประกอบการก็สามารถพัฒนา ตนเองให้ม่ังค่ังและเติบโตได้ โดยมุ่งการสร้างโอกาสและความเป็นไปได้ในการออกแบบพัฒนา ผลติ ภณั ฑ์ การสรา้ งความเช่ือมน่ั จากลูกคา้ และการทำงานเปน็ ทีม เป็นตน้ เม่ือผู้ประกอบการสามารถประเมินโอกาสของตนเองและทีมงานแล้วจึงลงมือแสวงหา โอกาสทางธุรกิจต่อไป 3) การแสวงหาโอกาส (Opportunity Exploitation) การแสวงหาโอกาสทางทางธุรกจิ ไว้ 3 ขอ้ ดังน้ี 3.1) การสร้างสินค้าและบริหารให้เกิดคุณ ค่าแก่ลูกค้า (Customer value of product or service) ผู้ประกอบการจะต้องมองเห็นว่าจะสร้างคุณค่าให้เกิดข้ึนกับสินค้าหรือบริการ ได้ อย่างไร คุณค่าที่ลูกค้าได้รับเมอ่ื ตัดสินใจซื้อสินค้าคือการจุดประกายการผลิตและบริการได้เพราะเป็น โอกาสนำทรัพยากรที่มีภายใต้ความสามารถท่ีนำไปสู่การทำกำไรได้จริงตามแผนท่ีเขียนไว้ ผู้บริหาร ธรุ กิจจะไม่ปลอ่ ยให้โอกาสน้ีผา่ นพน้ ไป เมือ่ แสวงโอกาสในการสร้างสนิ คา้ ไดก้ ล็ งมือดำเนนิ การ 3.2) ผู้มสี ว่ นได้ส่วนเสียที่สนับสนนุ ธุรกิจ (Stakeholder support) นอกจากลูกค้าแล้วผู้ประกอบการยังจะต้องให้ความสนใจในการแสวงหาโอกาสทาง ธุรกิจกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่สนับสนุนธุรกิจเพราะกลุ่มน้ีจะส่งเสริมและสนับสนุนการทำธุรกิจให้เป็น จรงิ ไดอ้ ย่างประสบผลสำเร็จ 3.3) ความสามารถของทีมงาน (Capable management team) กลไกสำคัญท่ีจะทำให้ธุรกิจได้ผลกำไรตามเป้าหมายที่วางไว้ก็คือศักยภาพและ ความสามารถของทุกคนที่อยู่ในสถานประกอบการ ประสิทธิภาพการทำงานในการบริหารธุรกิจและ จะช่วยนำธุรกิจให้เป็นองค์การที่มีความสามารถมีช่ือเสียงและเป็นที่ยอมรับได้ในอนาคต เช่น โอกาส ทางด้านการเงินก็จะต้องเก่ียวข้องกับสถาบันการเงินหรอื แหล่งเงนิ กู้ เปน็ ต้น

270 การพฒั นาแผนธรุ กจิ (Business plan development) แผนธุรกิจ (Business Plan) เครื่องมือขับเคลื่อนธุรกิจ ส่ิงที่ผู้บริหารจะทำให้เป็นไปได้ ในทางปฏบิ ตั ิมีข้อการพิจารณา ดงั นี้ - แผนธรุ กิจที่วางไว้และดำเนนิ การตามแผนน้ัน - แผนธุรกิจที่เตรียมการเขียนไว้นำไปปรับใช้ได้จริงในการดำเนินงานและได้ผลลัพธ์ ตามเปา้ หมาย - แผนธรุ กจิ ทีเ่ ขียนผา้ นการพิจารณาและลงมตโิ ดยคณะกรรมการบริหาร - แผนธุรกจิ ไดก้ ำหนดหนา้ ท่ีความรับผดิ ชอบตามองคป์ ระกอบของแผนธุรกจิ - แผนธุรกิจไดก้ ำหนดแผนฉกุ เฉินและการจดั การความเสี่ยงไวส้ ำหรบั แก้ไขปัญหาได้ การปฏิบัติการทุกส่วนของหน้าท่ีงานเป็นไปได้อย่างต่อเน่ืองและด้วยความราบรื่นและ สามารถพัฒนาใหมไ่ ด้เสมอดว้ ยวิธีการเรยี นรู้จากข้อผิดพลาดในอดตี และนำไปปรับปรุงการดำเนินรอบ ใหมใ่ หด้ กี ว่าเดมิ การพัฒนาแผนธรุ กิจจึงเป็นสิ่งทีจ่ ะรวบรวมของวิธีคดิ แรงบนั ดาลใจตลอดจนวิสยั ทัศน์ ของผู้ประกอบการในด้านการวเิ คราะห์ มีมมุ มองการพิจารณาสาระสำคญั ในแต่ละมุมมองนนั้ ในแตล่ ะ ประเดน็ ซึ่งจะไปปรากฏในบทสรปุ ผูบ้ ริหารในแผนธรุ กจิ อย่างไรก็ตามผู้บริหารควรนำข้อมูลตัวชี้วัดความสำเร็จท่ีประมาณการไว้ท้ังในรูปแบบ ข้อมูลเชิงปริมาณ การพยากรณ์ยอดขาย การประเมินความเป็นไปได้ของสภาพแวดล้อมภายนอก ได้แก่ เศรษฐกิจ สังคม การเมือง เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม เป็นต้น และนำข้อมูลที่ทันสมัยเหล่าน้ัน ไปทบทวนแผนตามเป็นรอบเวลาการดำเนินงาน อาจจะเป็น 1 ปี 3 ปี หรือ 5 ปี แล้วแต่รอบ ระยะเวลาดำเนินงานงานของแต่ละประเภทธรุ กจิ แผนธุรกิจท่ีดีสามารถพัฒนาธุรกิจให้มีความเติบโตและสร้างความสามารถหลัก ความสามารถท่ีโดดเด่นและมีชัยชนะที่เหนือกว่าคู่แข่งขันได้ ภายใต้ประสิทธิภาพในการใช้ทรัพยากร สรุปประเดน็ การพัฒนาแผนธุรกจิ ทผ่ี ู้บรหิ ารควรนำไปใชใ้ หแ้ ผนธุรกจิ เปน็ ไปได้ในทางปฏิบตั ิ มดี ังนี้ - มุมมองธุรกิจ เป็นเร่ืองราวที่เกิดข้ึนกับดุลพินิจและวิจารณาณของผู้บริหาร การมี วิสัยทัศน์ และมองทิศทางการดำเนินธุรกิจกับการสร้างผลตอบแทนในระยะยาวเป็นส่ิงท่ีจะทำให้ ธรุ กจิ อยรู่ อดได้ และการตดั สนิ ใจที่เท่าทันกับสถานการณก์ ็เป็นสง่ิ ที่ธรุ กิจจะกา้ วไปเป็นผู้นำตลาดได้ - สาระสำคัญในแต่ละมมุ มองของการบริหารธุรกิจอาจมีความเป็นไปได้ท่ีธุรกิจประเภท เดียวกันมีแนวคิดและหลักท่ีแตกต่างกัน ก็ขึ้นอยู่กับว่ากลยุทธ์ของธุรกิจใดจะเป็นไปได้ในทางปฏิบัติ และได้รับการยอมรับและเชื่อม่ันจากลูกค้าได้มากกว่ากัน วิธีคิดจึงเป็นกลไกสำคัญอีกประการที่จะ นำไปสูก่ ารทำได้จรงิ และเปน็ ไปในทสิ ทางที่สรา้ งผลตอบแทนจากการลงทนุ สงู สุด - บทสรุปผู้บริหารเป็นภาพรวมทั้งหมดของแผนธุรกิจอย่างย่อ เพ่ือให้ผู้ประกอบธุรกิจ ไดท้ บทวนอีกครัง้ กอ่ นลงมอื ทำปฏบิ ัติจริง

271 - แผนที่เก่ียวข้อง ได้แก่ แผนกลยุทธ์การตลาด แผนกลยุทธ์การเงิน แผนกลยุทธ์ การผลติ และการดำเนินงาน เป็นต้น ทุกองค์ประกอบมคี วามสำคัญเท่าเทียมกันเพราะทุกหน้าท่ีงานท่ี นำมาใช้ปฏิบัติมีความเกี่ยวข้องและสัมพันธ์กัน อีกท้ังอาศัยการประสานงานท่ีรวดเร็ว แม่นยำ และ รอบคอบ จึงจะทำใหแผนธุรกิจทเ่ี ขยี นไว้มีความเป็นไปได้จรงิ - ทบทวนแผนตามรอบเวลา การทบทวนแผนเป็นเรื่องท่ีผู้ประกอบธุรกิจต้องทำอย่าง สม่ำเสมอและต่อเนื่อง ท้ังน้ีข้ึนอยู่กับว่าธุรกิจใดจะมีรอบระยะเวลายาวนานมากน้อยเพียงใด โดยท่ัวไปรอบระยะเวลาการดำเนินงานประมาณ 1 ปี ในหนึ่งรอบเวลา สิ่งใดที่เป็นจดุ อ่อน อุปสรรค และความเส่ียงที่มีผลกระทบต่อธุรกิจผู้บริหารจะนำมาทบทวนและเปล่ียนวิกฤติให้เป็นโอกาส หรือ กิจกรรมดำเนนิ งานใดท่ีปฏบิ ัตดิ อี ยู่แล้ว จะนำไปพฒั นาแผนธุรกจิ ในรอบการดำเนินงานถัดไป - การเติบโตของธุรกิจจะสามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากควาสามรถในการทำกำไรได้ เพิ่มข้นึ อยา่ งต่อเน่ืองในระยะยาว ความสามารถในการแสวงหาทรัพยากร (Access to resources) ความพยายามในการแสวงหาการทรัพยากรท่ีมีอยู่อย่างจำกัดเพ่ือนำมาผลิตสินค้าเพ่ือขาย หรือการจัดหาสินค้าที่มีคุณภาพมาจัดจำหน่าย หรือแม่แต่การคิดค้นรูปแบบงานบริการท่ีเป็นเลิศ จะต้องใช้ทรัพยากรทุน เงินแรงงานและการจัดการ เพ่ือให้ทรัพยากรที่มดีใช้ไปอย่างมีประสิทธิผล สงู สดุ ความสามารถในการจัดหา จัดสรรท่ีใช้ทรัพยากรภายในธุรกิจและการหาทรัพยากรจาก ภายนอกท้ังสองทางจะทำให้การประกอบธุรกิจสร้างผลกำไรในการประกอบการ นำไปสู่ความมั่งคั่ง ของธุรกิจ (Maximize Wealth) ได้ ประสิทธิภาพการการใช้ทรัพยากรกรมีจุดเริ่มต้นมาจากคุรภาพต้นทาง และมูลค่าของปัจจัย การผลิตก็ข้ึนอยู่กับความยากง่ายในการจัดหา และเมื่อได้มาแล้วผู้บริหารธุรกิจควรใช้ทรัพยากรที่มี คุณภาพเหล่าน้ันเพื่อก่อใหเ้ กิดมูลค่าสูงสุด ภายใตต้ น้ ทุนท่ียอมรับได้ การบูรณาการและพัฒนาทรัพยากรท่ีมีคุณค่าอาจมีหลากหลายวิธี การมีพันธมิตรหรือกลุ่ม ธุรกิจหรือการร่วมกันสร้างเครือข่ายในการแสวงหาทรัพยากรจะเกิดพลังขับเคล่ือนที่ดีขึ้น และเพ่ิม ประสิทธภิ าพการดำเนินงานไดย้ งั่ ยืนยิ่งขึน้ สรุปความสามารถในการแสวงหาหาทรัพยากรเพื่อเพ่ิมศักยภาพทางการแข่งขันอย่างแท้จริง และเปน็ ไปได้ในทางปฏิบตั ิ มีดังนี้ - เร่ิมต้นการใช้ประโชน์จากทรัพยากรภายในท่ีมีอยุ่ในองค์การธุรกิจก่อน หากกระบวนการ ภายในยังไม่มปี ระสิทธิภาพเพียงพอตามแผนท่ีวางไวจ้ งึ ค่อยจา้ งงานจากภายนอก - การสรรหาทรัพยากรจากภายนอกทีม่ คี วามสามารถท่ดี ีย่อมดีกว่าเสียเวลาพัฒนางานภายใน - ทรัพยากรที่หายากมีแหล่งผลิตอยู่ท่ีใดและใครจะเป็นผู้จัดหาควรระบุไว้ในแผนธุรกิจและ ควรเพม่ิ ทางเลอื กสำรองไวเ้ สมอ

272 - การเข้าถึงทรัพยากรหากสามารถทำได้โดยสะดวกโอกาสของการพัฒนาพัฒนาทรัพยากร ย่อมเป็นไปไดม้ ากขึ้น - การบูรณาการทรัพยากรทั้งภายในและภายนอกอย่างเต็มกำลังการผลิตเพ่ือลดต้นทุนและ ความสญู เสียทีไ่ มค่ วรเกดิ ข้นึ ในอนาคตเมอื่ นำแผนไปปฏบิ ัติ - การมเี ครอื ขา่ ยธรุ กิจเป็นสิง่ สำคญั เพราะจะเพิม่ พลงั การดำเนินธรุ กิจให้พัฒนายิ่งขนึ้ สำหรับตัวอยา่ งการเข้าถึงแหล่งทรัพยากรควรประสานทุกหน้าที่งานเพอ่ื ทำแผนใหเ้ ป็นไปได้ ในทางปฏิบัติ เช่น กรณีผลิตสินค้าเพื่อขายจะใช้กลยุทธ์การบริหารการผลิตด้วยวิธีการเข้าใกล้แหล่ง ทรัพยากรคือการนำแผนธุรกจิ ไปใช้อยา่ งชาญฉลาด และจัดสรรทรพั ยกรทใ่ี ชผ้ ลิต ไดแ้ ก่ - การบริหารตน้ ทนุ ของเงนิ ลงทุน - การบริหารทรพั ยากรมนษุ ย์ - การจดั สรรเงนิ ทุนในส่วนของการดำเนินงานโดยมสี ดั ส่วนทเี่ หมาะสม ตัวอย่างท่ี 10.3 การเข้าถึงแหล่งทรัพยากรที่สามารถจัดหาได้ในท้องถิ่นสามารถลดต้นทุนใน การผลิตและการขนส่งตัวอย่างเช่น การผลิตผลิตภัณฑ์กล้วยแปรรูปชนิดต่าง ๆ เช่น กล้วยฉาบ แม่แดง จากจังหวัดพัทลุง ผลิตจากวัตถุดิบกล้วยน้ำว้าในภาคใต้ของประเทศไทย ผู้ประกอบการ สามารถคน้ หาวตั ถุดบิ ไดใ้ นพน้ื ทเี่ กษตกรนยิ มปลูกเพื่อจำหน่ายใหผ้ ู้ประกอบการ การผลิตภัณฑ์ไข่เค็มไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี ซ่ึงเป็นผลิตภัณฑ์ชุมชนที่มีชื่อเสียง การผลิตไข่เคม็ สามารถเขา้ ถึงแหล่งทรัพยากรได้จากเกษตรกรในพ้ืนท่ี เป็นตน้ ทม่ี า : บันทึกภาพโดยเบญจมาส เปาะทอง [2566, มถิ ุนายน 13]

273 ความสามารถในการจดั การธุรกิจ ความสามารถในการจดั การธุรกิจเป็นงานหรือกิจกรรมทเ่ี กิดข้ึนหลังจากท่ผี ปู้ ระกอบการได้นำ ทรพั ยากรมาไดแ้ ล้วและใชไ้ ด้อย่างคมุ้ ค่าสูงสุดภายใต้เง่ือนไขตา่ ง ๆ เหล่าน้ีได้แก่ - รูปแบบธุรกิจท่ีดีมีโครงสร้างการบริหารที่ชัดเจนมีการมอบหมายงานและกำหนดหน้าท่ี ความรับผิดชอบตรงตามสายการบงั คับบญั ชา ส่งผลใหก้ ารสอ่ื สารภายในองค์การธุรกจิ มปี ระสิทธภิ าพ - ผู้ประกอบการมีความสามารถในการวิเคราะห์เชิงระบบทำให้การเขียนแผนธุรกิจถูก ถ่ายทอดไปยังผู้ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างเป็นระเบียบ การไหลของงานเป็นไปอย่างต่อเนื่องเกิด ประสทิ ธิภาพองคก์ ารโดยรวมท่ดี ี - ความเข้าใจปัจจัยความสำเร็จของแผนธุรกิจจากความสามารถวิเคราะห์ปัญหาได้อย่าง ชดั เจนกจ็ ะสง่ ผลให้ธรุ กจิ ดำเนนิ งานได้ ได้ผลกำไรอย่างตอ่ เนอื่ ง - การสร้างความอยู่รอดในระยะยาว อย่างไรก็ตามมีแง่คิดให้ท่านผู้สนใจศึกษาตลอดจน ผู้ประกอบการว่า ศึกษาแนวโน้มความสามารถในการทำกำไรในธุรกิจจะอยู่ได้ไม่นานหากท่านไม่ ติดตามแนวโน้มธุรกิจโอกาสของธุรกิจย่างต่อเนื่องเพราะเพื่อท่านตัดสินใจดำเนินธุรกิจในวันนี้พรุ่งน้ี ทิศทางและแนวโน้มรวมท้ังโอกาสอาจเปลี่ยนไปแล้ว ดังนั้น เม่ือใดท่ีพบข้อผิดพลาด ควรวางแผน ปรับปรงุ และยอ้ นกลบั ไปเริม่ ต้นการประเมินโอกาสใหมอ่ ีกครง้ั - ตัวชี้วัดความเติบโตของธุรกิจปรากฏข้ึนเมื่อท้ังรูปแบบการบริหาร ความสามารถในเชิง วิเคราะห์เป็นกลไกสำคัญในการวางแผนงาน และเมื่อถึงจุดน้ันก็สามารถท่ีจะต่อยอดธุรกิจให้เกิดการ พฒั นาอยา่ งตอ่ เนอ่ื งต่อไปได้ ตวั อยา่ งตวั ชว้ี ัดความสำเรจ็ ของการเขยี นแผนธรุ กิจในประเด็นนส้ี ามารถวัดไดจ้ าก 1) ขนาดของตลาดเป้าหมาย (Target market size) แผนธุรกิจที่เป็นไปได้ควรมีความสอดคล้องกับขนาดของตลาดเป้าหมาย ผู้ประกอบควร ตัดสินใจได้อย่างชัดเจนว่ากลุ่มลูกค้าของธุรกิจเป็นใครและใช้กลยุทธ์อย่างไรในการวางตำแหน่ง ทางการแขง่ ขนั เพอื่ ความคาดหมายในการได้ส่วนครองตลาดทเี่ หนอื กว่าคแู่ ข่ง ตวั อย่าง เช่น ตลาดเคร่ืองดื่มเพื่อสุขภาพ จัดเป็นกลุ่มเป้าหมายผู้สูงอายุ วัยทำงาน วัยรุ่น แบง่ สัดส่วนการบริโภคเปน็ อยา่ งไร ผู้ประกอบการควรมขี ้อมลู ทางสถติ ใิ นกลุ่มลูกค้าเป้าหมายเหล่านี้ 2) ผลประกอบการทางการเงิน (Financial performance) เครื่องมือวัดศักยภาพการทำกำไรของธุรกิจ ตัวอย่างเช่น กำไรสุทธิ ผลตอบแทนจาก การลงทุน ตลอดจนฐานะทางการเงนิ ณ ช่วงเวลานนั้ มีความสำคัญต่อธุรกิจเพราะเป็นตัวชวี้ ัดว่าแผน ธรุ กจิ ทว่ี างไว้นำสู่ผลสำเร็จไดต้ ามเป้าหมายทว่ี างไว้

274 3) ประสทิ ธิภาพในการใชส้ ินทรัพย์ (Asset Management) ความอยู่รอดของธุรกิจและความสามารถในการดำเนินงานอย่างต่อเนื่องน้ันขึ้นอยู่กับ ตัวช้ีวัดด้านประสิทธิภาพในการใช้สินทรัพย์ การจัดหาเงินทุนมาเพ่ือลงทุนเพ่ือใช้ไปในการลงทุนใน สินทรพั ยต์ ลอดจนซอ้ื เครื่องจักรอุปกรณ์ควรเกดิ ประโยชน์สงู สดุ ตัวอย่างเช่น ตัวช้ีวัดอัตราส่วนประสิทธิภาพของการใช้สินทรัพย์ (Return on Asset: ROA) มวี ธิ กี ารคำนวณคา่ จากการเปรยี บเทียบกำไรสทุ ธิกับสินทรพั ย์รวม สรุปขั้นตอนการประเมินความเป็นไปได้ของแผนธุรกิจเพ่ือมุ่งม่ันเป็นเป็นผู้ประกอบธุรกิจท่ี ความสำเรจ็ ตามแผนธุรกิจ ดงั น้ี ตารางท่ี 10.1 ข้ันตอนการประเมนิ ความเปน็ ไปได้ของแผนธรุ กิจทีป่ ระสบความสำเร็จ ข้ันที่  ขั้นที่  ข้ันที่  ขนั้ ท่ี  การประเมินโอกาส การพฒั นาแผนธุรกจิ การแสวงหาทรัพยากร การจัดการธุรกิจ 1. ประเมินโอกาส 1. มมุ มองธรุ กจิ 1. ใช้ทรัพยากรภายใน 1. รปู แบบธรุ กจิ 2. หาโอกาสในระยะยาว 2. สาระสำคัญใน 2. หาทรัพยากร 2. เข้าใจปจั จยั แต่ละมุมมอง จากภายนอก ความสำเรจ็ ของแผนธรุ กิจ 3. ตระหนกั ในคณุ ค่า 3. บทสรปุ ผบู้ ริหาร 3. ทรัพยากรทหี่ ายาก 3. สามารถวิเคราะห์ ของโอกาส และผู้จัดหา ปัญหา 4. ความเส่ยี งและ 4. แผนทเ่ี ก่ียวขอ้ ง ดังนี้ 4. การเข้าถึงและพัฒนา 4. พฒั นาธุรกิจให้เติบโต ผลตอบแทน 4.1 รายละเอียดของ ทรัพยากร ธรุ กจิ /อุตสาหกรรม 4.2 แผนการตลาด 4.2 แผนการผลิต และการดำเนินงาน 4.3 แผนการเงนิ 4.4 แผนการจดั ตัง้ องคก์ ารธรุ กจิ และ บริหารทรัพยากร มนษุ ย์ เปน็ ต้น 5. ความสามารถกบั 5. ทบทวนแผนตาม 5. บรู ณาการทรัพยากร 5. สรา้ งความอยรู่ อด เปา้ หมาย รอบเวลา ในระยะยาว 6. สภาพแวดล้อมใน 6. การเติบโตของธรุ กจิ 6. การมีพนั ธมติ รหรอื 6. ศึกษาแนวโนม้ ธรุ กจิ การแขง่ ขนั กล่มุ ธุรกิจ/เครอื ขา่ ย อย่างต่อเนอ่ื ง ทม่ี า : Certo & Certo, 2019

275 การกำหนดเปา้ หมายของธุรกจิ การกำหนดเป้าหมายของธุรกิจมักจะเกิดขึ้นในการวางแผนอยู่เสมอ แต่จะมีความเป็นไปได้ ในทางปฏิบัติ ย่อมข้ึนอยู่กับการเขียนแผนธุรกิจอย่างมีระบบ และจะทำให้โอกาสของการทำกำไร เป็นไปไดจ้ ริงมากย่ิงขึ้น 1) เป้าหมายของรายได้ การเร่ิมต้นประกอบธุรกิจผลตอบแทนแรกท่ีผู้บริหารต้องการ คือ ความเป็นไปได้ท่ีจะมีรายรับเข้าสู่กิจการ รายได้ท่ีได้จากการดำเนินงาน และเม่ือนำรายได้มาหัก ค่าใช้จา่ ยแลว้ ส่วนต่างคือผลกำไร 2) เป้าหมายของการทำกำไร การทำกำไรจากการดำเนินงาน และหักค่าใช้จ่ายใน การบริหาร จะได้เป็นกำไรก่อนจ่ายดอกเบ้ีย และกำไรก่อนจ่ายภาษี และได้มาซ่ึงกำไรสุทธิ นำไปเข้า กำไรสะสมเพื่อแบ่งปันให้ผู้เป็นหุ้นส่วนต่อไป กำไรส่วนหนึ่งก็จะนำมาเป็นต้นทุนในการประกอบการ ของรอบปตี อ่ ไป 3) เป้าหมายของความเติบโต เป้าหมายสูงสุดของการประกอบธุรกิจก็เพ่ือความเติบโต ซ่ึงมี รากฐานมาจากการสร้างรายได้ ความสามารถในการทำกำไร และมีผลประกอบการท่ีมีแนวโน้มสูงขึ้น อยา่ งต่อเนือ่ งจนนำไปสกู่ ารขยายกิจการและมีความเติบโตได้ในทีส่ ุด  เปา้ หมายของความเติบโต  เป้าหมายของการทำกำไร  เป้าหมายของการสร้างรายได้ ภาพที่ 10.4 องค์ประกอบของความเปน็ ไปได้ในการกำหนดเป้าหมายธุรกิจ สำหรับการประเมินโอกาสและความเป็นไปได้ทางธุรกิจซึ่งเป็นเรื่องของการวิเคราะห์ปัจจัย ภายนอกด้วยซ่ึงหมายถึงโอกาสและอุปสรรค สำหรับโอกาสนั้นจะเป็นปัจจัยที่ช่วยสนับสนุนความ เติบโตของธุรกิจในอนาคต ส่วนอุปสรรคก็เป็นปัจจัยตรงกันข้าม คือ กีดขวางความเติบโตและ เจริญรุ่งเรืองของสถานประกอบการ แม้ท้ังโอกาสและอุปสรรคซึ่งเป็นปัจจัยภายนอกที่ไม่สามารถ

276 ควบคมุ ได้ ด้วยเหตุที่สถานการณ์ทางธุรกิจไม่มวี ันหยดุ น่ิง ผู้ประกอบการที่กำลังทีจ่ ะใช้ช่วงระยะเวลา น้ที ำการตดั สนิ ใจก็อาจจะพบวา่ ปจั จยั ภายนอกได้เปลีย่ นไปแล้ว สถานการณ์ทางธุรกิจย่อมเปล่ียนแปลงได้ตลอดเวลา ผู้รอบคอบในการวางแผนย่อมรักษา มาตรฐานการเติบโตไว้อย่างยาวนานท่ีสุด อย่างไรก็ดีแผนธุรกิจที่มีวิธีคิดอย่างเป็นระบบอาจช่วยเป็น เครอ่ื งมอื นำทางผู้บริหารได้ ตัวอย่างปัจจัยภายนอกธุรกิจในประเด็นท่ีเป็นโอกาส เช่น เศรษฐกิจโดยรวมกำลังขยายตัว ธุรกิจทกี่ ำลงั เปดิ ตวั น้ีอยู่ในช่วงกระแสความนยิ ม เป็นต้น ตัวอย่างปัจจัยภายนอกธุรกิจในประเด็นท่ีเป็นโอกาส มักจะเป็นสิ่งตรงกันข้ามโอกาส เช่น การไม่มีอำนาจตอ่ รองกบั ผู้ป้อนปัจจยั การผลติ หรอื ธรุ กจิ ที่ดำเนนิ อยไู่ มไ่ ดร้ บั การส่งเสรมิ จากรฐั บาล ความเปน็ ไปไดข้ องการสร้างความเตบิ โตอย่างต่อเน่ืองสามารถสังเกตได้จาก - การมีโอกาสขยายธุรกิจหลกั ออกไปอย่างกว้างขวาง - การมโี อกาสในส่วนแบง่ ทางการตลาดใหม่ ๆ เพ่ิมขึ้น - การมีส่วนแบ่งทางการตลาดอยา่ งกวา้ งขวาง - ความไดเ้ ปรียบทางด้านต้นทนุ เช่น ตน้ ทนุ ของปจั จัยการผลิตเขา้ สูธ่ ุรกิจ - การวจิ ยั พัฒนาสินค้าในรูปแบบใหม่ - การมีโอกาสในการสรา้ งความแตกต่าง - การมีช่องทางการกระจายสินคา้ - โอกาสขยายกิจการใหม่และสร้างกำไรได้ - โอกาสจากลูกคา้ กลมุ่ ใหมใ่ นการยอมรบั ตราสินค้าใหม่ หากเป็นไปในทิศทางซึ่งกลับกับการสูญเสียโอกาสอาจกลายเป็นวิกฤตของธุรกิจ ซ่ึงเป็น อุปสรรคในการประกอบธุรกิจ ได้แก่ ไม่สามารถดำเนินธุรกิจหลักได้ ลูกค้าเปลี่ยนความต้องการ เปล่ียนรสนิยมในการบริโภค มีการแข่งขันในตลาดออนไลน์รูปแบบใหม่มากยิ่งข้ึน ภาวะเศรษฐกิจ ถดถอย ตลาดเตบิ โตช้า เป็นต้น ตวั อยา่ งท่ี 10.4 การเปล่ียนการกำหนดเป้าหมายของธุรกจิ ใหม่ในสถานการณท์ ตี่ ้องตัดสินใจ บริษัทขนส่งผู้โดยสารเอกชนแห่งหน่ึง ก่อต้ังข้ึนเพื่อตอบรับการขนส่งผู้โดยสารข้าม จังหวัดโดยใช้รถตู้เป็นยานพาหนะ แต่ในช่วงสถานการณ์โรคระบาดที่ธุรกิจการท่องเที่ยวถดถอย ผู้คนไมเ่ ดนิ ทางและต้องการสินค้าโดยการจัดส่งบริการสินค้าและพัสดภุ ณั ฑ์ไปให้ลกู ค้าถงึ ที่บา้ น ผู้บริหารการเปลย่ี นการกำหนดเป้าหมายของธุรกจิ ใหม่ในสถานการณ์ทต่ี อ้ งตัดสินใจ ปรากฏว่าผลประกอบการยังคงเป็นไปได้ดีมีรายได้เพ่ิมข้ึน สร้างความสามารถในการทำกำไรและมี แนวโนม้ เติบโตอย่างตอ่ เนอ่ื ง

277 เปา้ หมายของความเตบิ โตด้วยกลยุทธ์การสร้างเครอื ขา่ ยธุรกิจ เป้าหมายของความเติบโตสามารถสร้างได้หลากหลาย แต่วิธีการหน่ึงซ่ึงทำให้ สามารถขยายกิจการและทำให้การร่วมกันประกอบธุรกิจมุ่งเป้าหมายการเติบโตได้รวดเร็วและดำรง อยู่ได้อย่างตอ่ เน่ืองยาวนาน คือ การสรา้ งเครอื ขา่ ยธุรกิจ ไมว่ ่าผู้ประกอบการจะวางแผนการดำเนินธุรกจิ ดว้ ยกลยุทธ์แบบใดจะเปน็ ร่วมมือหรือ พันธมิตรก็ข้ึนอยู่กับความเหมาะสมของสถานการณ์ในขณะน้ันและความพร้อมของโอกาสการเข้าไปสู่ การเลือกใช้กลยุทธ์ในลักษณะรวมกัน ไม่ว่าจะเป็นความร่วมมือหรือพันธมิตรล้วนแล้วแต่เป็นโอกาส และความเป็นไปไดใ้ นการสร้างความเสร็จในการเปดิ โอกาสสร้างความสำเรจ็ ใหเ้ กดิ ธรุ กิจได้ท้งั สิ้น ประโยชนข์ องการสร้างเครือขา่ ยธุรกิจ 1) การสร้างสามารถกำหนดกลมุ่ ลูกค้าเปา้ หมายของแต่ละบรษิ ทั ได้ชัดเจน 2) การสร้างศกั ยภาพในการใช้ทรพั ยากรให้เกิดความค้มุ คา่ 3) การลดต้นทนุ และคา่ ใช้จ่ายดา้ นการถ่ายทอดเทคโนโลยีและสารสนเทศออนไลน์ 4) การสร้างอำนาจการซือ้ และอำนาจต่อรองในการซ้ือสนิ คา้ จากผู้ผลิตหรอื ผู้ค้าส่ง 5) ผู้ประกอบการสามารถแลกเปลี่ยนการเรียนรู้และการบรหิ ารงาน 6) การจัดเก็บสนิ คา้ คงคลงั เป็นระบบมากข้นึ กวา่ การจดั การเพียงธุรกจิ เดยี ว จากประโยชนข์ องการมเี ครอื ข่ายจะชว่ ยลดคา่ ใช้จา่ ยและเสริมสรา้ งความรว่ มมือกนั ในเรือ่ งการฝกึ อบรมและพัฒนาและสามารถขยายธรุ กจิ ในเครอื ขา่ ยออกไปได้อยา่ งกวา้ งขวาง   คน้ หาโอกาสทางธรุ กจิ หรือความจำเป็น เลอื กรปู แบบที่ต้องการ ทางธรุ กิจแลว้ สร้างเครอื ข่ายธรุ กิจ แล้วเจรจาขอ้ ตกลง ประเมนิ ผลการสรา้ งเครือข่ายและ ทำตามขอ้ ตกลงดว้ ย ประเมินโอกาสในคร้ังตอ่ ไป ความเชื่อมน่ั และ  ไว้วางใจ ภาพท่ี 10.5 ข้นั ตอนการสรา้ งเครือข่ายธุรกจิ  ทมี่ า : Certo & Certo, 2019; Hill & Jones, 2021

278 ขนั้ ตอนการสรา้ งเครือขา่ ยธุรกจิ ประกอบดว้ ย 1) การค้นหาโอกาสทางธรุ กจิ หรอื ความจำเป็นทางธุรกิจแล้วสร้างเครือขา่ ยธุรกจิ 2) การเลอื กรูปแบบที่ตอ้ งการแลว้ เจรจาข้อตกลงรว่ มกนั 3) การทำตามขอ้ ตกลงดว้ ยความเชื่อม่นั และไวว้ างใจ 4) การประเมินผลการเป็นพันธมิตรและประเมนิ โอกาสในคร้ังตอ่ ไป การพิจารณาว่ากลุ่มใดบ้างท่ีผู้ประกอบการควรจะสร้างเครือข่ายธุรกิจเพื่อโอกาสความ เป็นไปได้ของเป้าหมายความเติบโต   ลกู ค้า  ผู้ปอ้ นปัจจัย เครือข่ายธุรกิจ สถาบัน การผลิต การศกึ ษา กลุม่ ธุรกจิ ที่ ผ้จู ำหน่ายหรือ แตกตา่ งออกไป พันธมิตร ตวั แทนจำหน่าย กบั คู่แข่งขนั สินค้า/บริการ    ภาพที่ 10.6 กลมุ่ ที่ผู้ประกอบการสามารถเลือกมาเป็นเครือข่ายธรุ กจิ ที่มา : Certo & Certo, 2019; Wheelen et al., 2018

279 จากภาพที่ 10.6 ผูป้ ระกอบการสามารถสรา้ งโอกาสการเป็นพันธมิตรทางการค้าโดยแบ่งได้ เปน็ 6 กลมุ่ ดงั น้ี 1) การสร้างเครือขา่ ยลกู ค้า ลูกค้าเป็นกลุ่มเป้าหมายแรกท่ีผู้ประกอบการควรสร้างเครือข่ายเพราะคือกลไกสำคัญใน การสร้างเปา้ หมายรายได้ และเป้าหมายผลกำไรจากกลุ่มน้ี กลยุทธ์ท่ใี ชส้ รา้ งความเปน็ ไปได้ของเครือขา่ ยลูกค้า คือ - การสร้างความพึงพอใจให้เกดิ กบั กลุ่มเป้าหมาย - ใช้กลยทุ ธก์ ารซ้ือซำ้ การสร้างความจงรกั ภักดใี นตวั สนิ ค้า - การสร้างกลุม่ ลกู คา้ สัมพนั ธ์ 2) การสรา้ งเครอื ข่ายผู้ป้อนปจั จัยการผลิต ผู้ป้อนปัจจัยการผลิต (Supplier) คือ กลุ่มเป้าหมายท่ีมีความสำคัญเพราะว่าการค้นหา ปจั จัยการผลติ ท่ีดีมีคุณภาพแต่ทำให้ต้นทุนไม่สูงมากนัก ทำให้ประหยัดต้นทุนและจำหน่ายในราคาต่ำ กว่าคู่แขง่ ได้ กลยทุ ธท์ ่ใี ช้สร้างความเป็นไปได้ของเครือข่ายผู้ป้อนปัจจัยการผลติ คอื - การใช้กลยุทธ์สร้างความสามารถในการต่อรองราคาจากการค้นหาจำนวนผู้ป้อนปัจจัย การผลิตไดจ้ ำนวนมากรายเพม่ิ ขึน้ - การกลยุทธ์รว่ มมอื กบั ผู้ป้อนปจั จยั การผลติ โดยเชิญมาร่วมทุน ตัวอย่างเช่น ถา้ ผู้ประกอบการต้องการผลิตภัณฑ์ชุมชนจากกะลามะพรา้ ว แต่สามารถท่ี จะย้อนไปค้นหาหาเจ้าของปัจจัยการผลิตก่อให้เกิดความร่วมมือเชิญมาเป็นหุ้นส่วนในการประกอบ ธุรกจิ นอกจากจะลดต้นทุนการผลิตแลว้ ยังจะเพิ่มโอกาสในการได้ทรัพยากรการผลิตที่มีคุณภาพสูงขึ้น เพราะมีโอกาสในการคัดสรรคุณภาพได้ทั้งลดต้นทุน ได้คุณภาพ จัดจำหน่ายในราคาที่ต่ำกว่าและคืน กำไรสู่สงั คมไดอ้ ีกทางหนึ่ง 3) การสร้างเครอื ข่ายตัวแทนจำหนา่ ยสินค้า/บริการ เม่ือผลิตสินค้าหรือเตรียมงานด้านบริการแล้วผู้ประกอบการควรมองหากลุ่มผู้จัดจำหน่าย หรอื ตวั แทนจำหน่าย กลยุทธ์ทใี่ ชส้ ร้างความเปน็ ไปไดข้ องเครอื ข่ายตวั แทนจำหนา่ ยสินค้า/บรกิ าร คอื - สร้างความสม่ำเสมอในการส่งมอบสนิ ค้า/บริการ - สรา้ งความตรงตอ่ เวลา ถกู ต้องตามจำนวนคำส่ังซ้อื ของตัวแทน - สรา้ งโอกาสการทำความรู้จกั จัดกจิ กรรรมมวลชนสัมพันธ์ - อธบิ ายนโยบายของธุรกิจใหช้ ัดเจนเพ่อื สร้างความเช่อื มน่ั และยอมรับในสนิ ค้า/บรกิ าร

280 4) การสร้างเครือข่ายกล่มุ ธรุ กจิ ท่แี ตกต่างออกไป ในการดำเนินธรุ กิจโดยปกติผู้ประกอบการก็จะมีกลุ่มธุรกิจในอุตสาหกรรมเดียวกัน แต่ใน การจดั การสมยั ใหมแ่ ละในอนาคตโอกาสการสรา้ งพนั ธมิตรกลมุ่ ธรุ กจิ ทแ่ี ตกตา่ งออกไปจะมีมากย่ิงขน้ึ กลยุทธท์ ใ่ี ช้สรา้ งความเป็นไปไดส้ รา้ งเครอื ขา่ ยกลมุ่ ธรุ กิจทแ่ี ตกตา่ งออกไป คอื - การจดั กจิ กรรมทำความรจู้ กั และสือ่ สารกบั ธุรกจิ ที่มคี วามแตกต่าง - การช้ีแจงนโยบายธรุ กิจตลอดจนแนวทางความรว่ มมอื ตัวอย่างเช่น ธุรกิจห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่อาจทำความร่วมมือกับสถาบันการเงินใน เร่ืองการเสนอกลยุทธ์การขายด้วยการออกบัตรเครดิตแก่ลูกค้าซ่ึงเป็นการจูงใจลูกค้าเสนอการให้ สินเชื่อระยะส้ันและส่วนลดทางการค้าในรูปแบบต่าง ๆ ซึ่งเป็นผลประโยชน์ร่วมกันระหว่างสถาบัน การเงนิ และห้างสรรพสินคา้ แห่งน้ัน เป็นต้น 5) การสร้างเครือข่ายกับคู่แขง่ ขันในกลุม่ ธุรกจิ ประเภทเดียวกัน การประกอบการในทศวรรษนี้นับได้วา่ ได้ปรับเปล่ียนวิธีคิดและมุมมองของผู้ประกอบการ ให้หันมาเปล่ียนทัศนคติว่าแม้จะเป็นคู่แข่งขันกันก็สามารถสร้างโอกาสและความร่วมมือกันและเป็น เครือขา่ ยธุรกจิ รว่ มกันได้ กลยทุ ธ์ท่ใี ช้สรา้ งการสร้างเครือข่ายกบั คู่แขง่ ขนั ในกลุม่ ธุรกจิ ประเภทเดียวกนั คือ - ทำความตกลงรว่ มกนั แบง่ ปนั ทรัพยากรเพอื่ การลดต้นทนุ - การแบ่งปันทักษะความชำนาญและความถนัดในขณะเดียวกันก็พร้อมท่ีจะเรียนรู้สง่ิ ใหม่ เข้ามาในธุรกจิ ใช้แนวทางการเปรยี บเทียบสู่ความเปน็ เลิศมากกวา่ การช่วงชิงกำไรแต่เพยี งอยา่ งเดยี ว วิธีคิดน้ีทำให้เพิม่ ศักยภาพการประกอบธรุ กิจยิง่ ขึ้น สามารถขยายได้อย่างกว้างขวางไปใน ระดับภมู ิภาคไดอ้ ำนาจการตอ่ รองกบั ภูมิภาคอื่นในการคา้ ระดบั โลกได้ ความสามารถในการลดต้นทุน ความสามารถในการกำหนดกลุ่มลูกค้าเป้าหมายได้แทนท่ี จะมาแย่งชิงส่วนครองตลาดกันเอง อีกทั้งยังสามารถเพิ่มอำนาจการต่อรองกับผู้ป้อนปัจจัยการผลิตได้ อกี ดว้ ย 6) การสรา้ งเครอื ข่ายกับสถาบนั การศึกษา ปัจจุบันสถาบันการศกึ ษาเกดิ ความร่วมมือกับธุรกิจประเภทขนาดใหญ่หลายแห่งในการให้ ทุนการศึกษาและฝึกฝนจนสำเร็จการศึกษามีส่วนส่งเสรอมงานด้านสหกิจศึกษาให้รูปแบบการเรียน การสอนท่ผี ู้เปน็ นักศกึ ษาได้ไปฝึกปฏบิ ัติงานจรงิ ในบริษทั แหง่ น้นั เปน็ ตน้ สรุปการสร้างเครือข่ายธุรกิจกับทุกฝ่าย ได้แก่ลูกค้า ผู้ป้อนปัจจัยการผลิต ผู้จัดจำหน่าย หรือตัวแทนจำหน่าย สถาบันการศึกษาหรือแม้แต่กลุ่มธุรกิจท่ีแตกต่างออกไปจากกลุ่มธุรกิจท่ี ผู้ประกอบการเป็นสมาชิกในอุตสาหกรรมเดียวกัน ย่อมเป็นความท้าท้ายและส่งผลดีต่อการ บริหารธรุ กจิ มีการแบง่ ปนั ทรัพยากรอกี ท้งั เอ้ือประโยชน์และความถนดั ของงานแต่ละด้านออกไป

281 ตวั อยา่ ง 10.5 การสรา้ งเครือข่ายความร่วมมือกับสถานศกึ ษา หลักสูตรบริหารธุรกิจสาขาการจัดการค้าปลีก คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัย ราชภัฏสุราษฎร์ธานีมีหลักสูตรความร่วมมือกับบริษัทในเครือซีพีเพ่ือให้ทุนการศึกษาและฝึกงาน ในรา้ นสะดวกซื้อเซเว่นอิเลฟเว่นในรูปแบบที่เรยี กว่าแบบสหกิจศึกษาเมื่อผเู้ รยี นสำเร็จการศึกษาก็ จะได้ทำงานจริงมีงานทำแน่นอนเกิดประโยชน์ทั้งสองฝ่ายท้ังมหาวิท ยาลัยซ่ึงเป็น สถาบนั การศึกษาระดบั อุดมศึกษาในหนว่ ยงานของรัฐทำความร่วมมอื กับบริษัทเอกชน นับได้ว่าเป็นการส่งเสริมให้นักศึกษามีความรู้ความสามารถในภาคปฏิบัติมากขึ้นอีกท้ัง ทางบริษัทก็ได้ถ่ายทององค์ความรู้ นวัตกรรมหรือเทคโนโลยีใหม่ให้แก่ผู้เรียนจึงเป็นโอกาสของ บริษัทที่จะได้ทำหน้าที่องค์การเพื่อสังคมอีกช่องทางหนึ่งอีกทั้งเป็นการเตรียมความพร้อม ทรพั ยากรบุคคลเข้าสู่ภาคปฏบิ ตั งิ านจรงิ ไดอ้ ย่างมปี ระสิทธิผล ทม่ี า : คณะวิทยาการจดั การ มหาวิทยาลยั ราชภัฏสุราษฎรธ์ านี, 2566 สรุป การประเมินความเป็นไปได้สำหรับโอกาสทางธุรกิจในยุคปัจจุบันมุ่งหมายที่จะไปถึงจุดสุงสุด คือความเติบโตอย่างต่อเน่ืองและยาวนานท่ีสุด การประเทศไทยกำลังจะเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ให้เป็น นวัตกรรม เปลี่ยนการประกอบธุรกิจไม่ว่าจะเป็นครัวเรือน ชุมชน หรืออุตสาหกรรมก็พยายามท่ีจะ พัฒนาธุรกิจให้เป็นการใช้เทคโนโลยีในเชิงสร้างสรรค์ผู้ที่จะเป็นผู้เขียนแผนธุรกิจท่ีดีควรท่ีจะมีความ รอบรู้เท่าทันการเปล่ียนแปลงน้ีควรได้ศึกษาเรื่องราวของโอกาสในการประกอบธุรกิจ ความเป็นไปได้ ในการเขยี นแผนธุรกิจให้ไปยังปลายทางแห่งความสำเร็จตลอดจนครอบคลุมไปถงึ การสร้างโอกาสและ พันธมิตรทางธุรกิจให้มากย่ิงขึ้นการเปล่ียนอย่างก้าวกระโดดของยุคการแข่งขันมาเป็นกลยุทธ์การ รวมกนั มากขึน้

282 สรุปข้ันตอนของความเป็นไปได้ในการนำแผนธุรกจิ ไปใชใ้ นทางปฏิบตั ิและประสบความสำเร็จ ตามแผนมี 4 ประการ คือ 1) การประเมินโอกาส 2) การพัฒนาแผนธุรกิจ 3) การแสวงหาทรัพยากร และ 4) ความสามารถในการการจัดการธุรกิจ หากผู้บริหารธุรกิจควรกล้าตัดสินใจลงมือดำเนินการ ตามแผนที่วางไว้ ด้วยวิธีการศกึ ษา ประสานความร่วมมือ และสร้างการยอมรับ เช่ือม่ันที่จะซ้ือซ้ำจาก ลูกค้ากลุ่มเป้าหมายเพ่ือใหม้ ผี ลและสร้างมชี ่ือเสียงแก่ธุรกิจ มคี วามสามารถในการสรา้ งเครอื ข่ายธรุ กิจ เพ่ือโอกาสในการขยายกจิ การ ขัน้ ตอนความเป็นไปไดใ้ นการสรา้ งเครอื ข่ายธรุ กจิ มี 4 ประการ 1) คน้ หาโอกาสทางธุรกิจหรอื ความจำเปน็ ทางธุรกจิ แล้วสรา้ งเครือขา่ ยธรุ กจิ 2) เลอื กรูปแบบทต่ี อ้ งการแลว้ เจรจาข้อตกลง 3) ทำตามข้อตกลงด้วยความเชื่อมนั่ และไวว้ างใจ 4) ประเมินผลการเปน็ พันธมติ รและประเมนิ โอกาสในครัง้ ต่อไป วิธีการสร้างโอกาสกับกลุ่มต่าง ๆที่มีส่วนได้ส่วนเสียต่อธุรกิจ ได้แก่ ลูกค้า ผู้ป้อนปัจจัย การผลิต ผู้จัดจำหน่ายหรือตัวแทนจำหน่าย สถาบันการศึกษา และกลุ่มธุรกิจที่แตกต่างออกไปจาก กลุ่มธรุ กิจท่ีผูป้ ระกอบการเป็นสมาชกิ ในอุตสาหกรรมเดียวกัน ในแต่ละธุรกิจต่างมีกลยุทธ์การบริหารธุรกิจท่ีแตกต่างกัน ความแตกต่างและหลากหลาย นับเป็นความท้ายการบริหารงาน การส่ือสารและการประสานงานกันภายในเครือข่ายท้ังระดับชุมชน ระดับภูมิภาค หรือระดับโลกก็ตาม จะเชื่อมโยง แบง่ ปันและแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ทักษะการเรียน และสามารถต่อยอดธุรกิจกใหม่ หรือร่วมกันเพื่อลดต้นทุนลงได้ ถ้าทุกธุรกิจเปิดโอกาสให้ตนเองได้ พฒั นาศักยภาพเพอ่ื สร้างความเติบโตโอกาสความเป็นไปได้จากแผนสูก่ ารปฏบิ ตั ยิ ่อมเปน็ จรงิ ไดเ้ สมอ คำศัพท์ Access to resources การเขา้ ถงึ แหล่งทรัพยากร Asset Management ประสทิ ธิภาพในการใช้สนิ ทรัพย์ Business Plan development การพฒั นาแผนธรุ กิจ Capable management team ความสามารถของทมี งาน Customer value of product or service การสรา้ งสินค้าและบรหิ ารใหเ้ กดิ คณุ คา่ Entrepreneurial alertness แก่ลกู ค้า Financial performance ความกระตือรือร้นของผู้ประกอบการ Identification asymmetry ผลประกอบการทางการเงิน Maximize Wealth ความไมเ่ ท่ากันของโอกาส Opportunity Exploitation ความมง่ั ค่ังของธุรกจิ การแสวงหาโอกาส