แผนการสอนวิชาท่องเที่ยวเชิงนิเวศ อรวรรณ

https://drive.google.com/file/d/0Bwi7kqNjrH-7aGdxQXBFbmExZ3M/previewแผนการจัดการเรียนรู้ รหสั วชิ า 2702-2113 ชื่อวชิ า การท่องเท่ยี วเชิงนิเวศ จาํ นวน / หน่วยกิต 2ชว่ั โมง/สปั ดาห์ หลกั สูตรประกาศนียบตั รวชิ าชีพ ประเภทวชิ า อุตสาหกรรมท่องเท่ียว สาขาวชิ า การโรงแรม จุดประสงค์รายวิชา เพอื่ ให้ 1. มีความเขา้ ใจข้นั ตอนในการดาํ เนินธุรกิจทอ่ งเที่ยว การวางแผนการจดั นาํ เท่ียว 2. สามารถดาํ เนินการดา้ นธุรกิจทอ่ งเท่ยี ว 3. มีกิจนิสยั ในการทาํ งานดว้ ยความรอบคอบ ซ่ือสตั ย์ และตระหนกั ถึงความรับผดิ ชอบต่องานทไ่ี ดร้ บั มอบหมาย มาตรฐานรายวชิ า 1. บอกข้นั ตอนในการดาํ เนินและการวางแผนการจดั นาํ เที่ยว 2. ปฏิบตั กิ ารใหข้ อ้ มูลและกิจกรรมการทอ่ งเที่ยว 3. อภิปรายความสาํ คญั ของการอนุรกั ษแ์ ละพฒั นาทรพั ยากรการทอ่ งเทย่ี ว คาอธิบายรายวชิ า ศกึ ษาและปฏบิ ตั ิเกี่ยวกบั ความหมาย ความสาํ คญั ของทรัพยากรการทอ่ งเท่ยี ว การใหข้ อ้ มูลแก่ นกั ทอ่ งเทยี่ ว การใหข้ อ้ มูลแก่นกั ท่องเท่ยี วเกี่ยวกบั แหล่งท่องเทย่ี วท้งั ทางธรรมชาติ ประวตั ิศาสตร์ โบรารส ถาน โบราณวตั ถุ ศลิ ปวตั ถุ ศิลปวฒั นธรรม ประเพณี กิจกรรมการทอ่ งเที่ยวท้งั ในประเทศและต่างประเทศ การอนุรกั ษ์ และพฒั นาทรัพยากรการท่องเทีย่ วฝึกปฏิบตั ิเก่ียวกบั การใหข้ อ้ มูล และกิจกรรมการท่องเท่ยี ว

การวเิ คราะห์หน่วยการเรียนรู้และสมรรถนะรายวชิ า รหสั วชิ า 2701-2113 ช่ือวชิ า การท่องเท่ยี วเชิงนิเวศ จาํ นวน 2 หน่วยกิต 2 ชวั่ โมง/สปั ดาห์ หน่วย ชื่อหน่วยการเรียนรู้ สมรรถนะรายวิชา ที่ 1 ความรูเ้ บ้อื งตน้ เก่ียวกบั ธุรกิจ -บอกประวตั คิ วามเป็นมาของธุรกิจทอ่ งเทย่ี ว ท่องเท่ยี ว -บอกความหมายและความสาํ คญั ทางการทอ่ งเทย่ี ว -บอกพระราชบญั ญตั ธิ ุรกิจนาํ เท่ยี ว และมคั คุเทศก์ -บอกสถานการณ์การทอ่ งเทีย่ วในปัจจบุ นั 2 การจดั ต้งั ธุรกิจท่องเท่ยี ว -บอกส่วนประกอบของการท่องเทีย่ ว -จาํ แนกประเภทของธุรกิจท่องเที่ยว -อธิบายองคป์ ระกอบทใ่ี ชใ้ นการจดั ต้งั ธุรกิจทอ่ งเทย่ี ว 3 ธุรกิจคา้ ส่งและคา้ ปลีกทางการ -อธิบายธุรกิจทอ่ งเทยี่ วแบบคา้ ส่งและธุรกิจทอ่ งเที่ยวแบบคา้ ท่องเท่ียว ปลีก -คาํ นวณการคิดตน้ ทุนการจดั การธุรกิจทอ่ งเท่ียวดว้ นวธิ ี ตน้ ทุนบวกกาํ ไร 4 ทรัพยากรบคุ คลในธุรกิจ - อธิบายถึงระบบการบริหารงานธุรกิจนาํ เท่ยี วได้ ท่องเที่ยว -บอกหนา้ ท่ีและความสาํ คญั และความสมั พนั ธข์ องแต่ละ ตาํ แหน่งงานในธุรกิจท่องเที่ยวได้ - อธิบายลกั ษณะการทาํ งานและปัญหาของธุรกิจนาํ เทยี่ วได้ 5 การท่องเที่ยวทางเลือก -บอกถึงวตั ถุประสงคข์ องการพฒั นาการท่องเทย่ี วทางเลือกได้ 6 บรู ณาการงานมคั คุเทศก์ -อธิบายถึงความสาํ คญั และรูปแบบการทีถ่ ูกนาํ มาพฒั นาให้ เป็ นทางเลือกทางท่องเทยี่ วได้ -อธิบายถึงวธิ ีการจดั โปรแกรมนาํ เทย่ี วเพอ่ื เป็นทางเลือกให้ นกั ท่องเที่ยวไทย -เขียนโครงการจดั นาํ เที่ยว -เขียนแผนปฏบิ ตั กิ ารการจดั นาํ เท่ยี ว

ตารางวเิ คราะห์หลกั สูตรรายวชิ า รหสั วชิ า 2701-2113 ชื่อวชิ า การท่องเท่ยี วเชิงนิเวศ จาํ นวน 2 หน่วยกิต 2 ชว่ั โมง/สปั ดาห์ หน่วย ชื่อหน่วยการเรียนรู้ ระดบั พฤตกิ รรมทพี่ งึ ประสงค์ เวลา ที่ 1 พทุ ธพสิ ัย 6 ทกั ษะ จติ (ชม.) 2345 พสิ ัย พิสยั 1 ความรู้เบ้ืองตน้ เก่ียวกบั ธุรกิจ / /6 ทอ่ งเทีย่ ว 2 การจดั ต้งั ธุรกิจทอ่ งเทีย่ ว / /9 3 ธุรกิจคา้ ส่งและคา้ ปลีกทางการ / / 12 ท่องเทีย่ ว 4 ทรพั ยากรบุคคลในธุรกิจท่องเที่ยว / /9 5 การทอ่ งเทีย่ วทางเลือก / /9 6 บรู ณาการงานมคั คุเทศก์ / /9 รวม 20 10 20 20 10 20 54 ความสาคญั /สัดส่วนคะแนน (ร้อยละ) 70 10 20 100 หมายเหตุ : ระดับพทุ ธพิสัย 1 = ความจาํ 2 = ความเขา้ ใจ 3 = การนาํ ไปใช้ 4 = วเิ คราะห์ 5 = สงั เคราะห์ 6 = ประเมินค่า

ตารางวเิ คราะห์หน่วยการเรียนรู้และเวลาทใี่ ช้ในการจดั การเรียนรู้ รหสั วชิ า 2701-2113 ช่ือวชิ า การท่องเทีย่ วเชิงนิเวศ จาํ นวน 2 หน่วยกิต 2 ชว่ั โมง/สปั ดาห์ หน่วยที่ ชื่อหน่วยการเรียนรู้และรายการสอน สัปดาห์ท่ี ช่ัวโมงท่ี 1-2 6 1 ความรู้เบ้ืองตน้ เก่ียวกบั ธุรกิจท่องเทย่ี ว 3-5 6 6-9 6 2 การจดั ต้งั ธุรกิจทอ่ งเท่ียว 10-12 6 13-15 6 3 ธุรกิจคา้ ส่งและคา้ ปลีกทางการท่องเที่ยว 16-18 6 18 36 4 ทรัพยากรบุคคลในธุรกิจทอ่ งเท่ียว 5 การท่องเท่ยี วทางเลือก 6 บรู ณาการงานมคั คุเทศก์ รวม

แผนการจัดการเรียนรู้ รหสั วชิ า 2702-2113 ชื่อวชิ า การท่องเทยี่ วเชิงนิเวศ สอนคร้ังท่ี 1-2 เวลา 6 ชวั่ โมง หน่วยที่ 1 ช่ือหน่วย ความรู้เบ้ืองตน้ เก่ียวกบั ธุรกิจทอ่ งเทย่ี ว สาระสาคญั อุตสาหกรรมท่องเท่ียวและการดาํ เนินธุรกิจท่องเทีย่ วมีพฒั นาการไปพร้อมๆ กบั สงั คมของมนุษย์ และพฒั นาการทางอุตสาหกรรมอื่นๆ ธุรกิจทอ่ งเทย่ี วมีการขยายตวั ไปยงั ทกุ ภูมิภาคของโลกทาํ ใหเ้ กิด การการ ปรบั ปรุงการคมนาคมขนส่งซ่ึงส่งผลทาํ ใหก้ ารเดินทางทอ่ งเที่ยวรวดเร็วข้ึนง่ายข้นึ ราคาถูกลงและ มีความ ปลอดภยั มากข้นึ ธุรกิจนาํ เทย่ี วกม็ ีการขยายขอบข่ายการบริการใหค้ รบวงจรมากข้ึน ในประการ สุดทา้ ยการ ปรับปรุงระบบการส่ือสารคมนาคมโดยผา่ นระบบการพมิ พ์ วทิ ยุ โทรทศั น์ และส่ืออีเลคโทรนิค ช่วยทาํ ให้ ระบบการตลาดของอุตสาหกรรมทอ่ งเทย่ี วง่ายยงิ่ ข้นึ ในยคุ ปัจจบุ นั เม่ือเปรียบเทียบกบั ในอดีต จดุ ประสงค์การเรียนรู้ จดุ ประสงค์ทั่วไป 1. นกั ศึกษาสามารถอธิบายถึงประวตั ิความเป็นมาและววิ ฒั นาการของธุรกิจทอ่ งเที่ยวได้ 2. นกั ศึกษาสามารถอธิบายพระราชบญั ญตั ิธุรกิจทอ่ งเที่ยวได้ 3.นกั ศกึ ษาสามารถอธิบายถึงความสาํ คญั และลกั ษณะของสินคา้ และบริการของธุรกิจทอ่ งเทยี่ วได้ จดุ ประสงค์เชิงพฤติกรรม 1. บอกถึงประวตั ิความเป็ นมาและววิ ฒั นาการของธุรกิจท่องเท่ยี วได้ 2. อธิบายพระราชบญั ญตั ิธุรกิจท่องเทีย่ วได้ 3. อธิบายความสาํ คญั และลกั ษณะของสินคา้ และบริการของธุรกิจทอ่ งเทยี่ วได้ สาระการเรียนรู้ 1. ประวตั คิ วามเป็ นมาของธุรกิจทอ่ งเทย่ี ว 2. ความหมายและความสาํ คญั ทางการท่องเที่ยว - ความหมายของการทอ่ งเทีย่ ว - บทบาทความสาํ คญั ของการท่องเท่ยี วต่อเศรษฐกิจของประเทศ - บทบาทความสาํ คญั ของการทอ่ งเทยี่ วตอ่ สงั คมวฒั นธรรมและการเมือง - ประโยชนท์ ่ีทอ้ งถ่ินจะไดร้ บั จากการท่องเที่ยว 3. พระราชบญั ญตั ธิ ุรกิจนาํ เทยี่ วและมคั คุเทศก์

4. สถานการณ์การทอ่ งเทย่ี วในปัจจบุ นั กจิ กรรมการเรียนรู้ 1. ผสู้ อนบอกชื่อเรื่อง จุดประสงคแ์ ละเน้ือหาที่จะเรียน 2. ผสู้ อนบรรยายเน้ือหาประวตั ิความเป็ นมาของธุรกิจทอ่ งเท่ยี วโดยมีสื่อการสอนต่าง ๆ ประกอบ 3. ผสู้ อนแจกแผน่ พบั แหล่งทอ่ งเทีย่ วใหต้ วั แทนนกั ศกึ ษา 3 คน คนละ 1 ใบ ใหต้ วั แทนท้งั 3 คน สรุปส่ิงท่ไี ดจ้ ากแผน่ พบั ใหเ้ พอ่ื นในช้นั เรียนฟัง 4. ผสู้ อนอธิบายเพม่ิ เตมิ ในส่วนทไ่ี ม่สมบรู ณ์ใหส้ มบูรณ์ยงิ่ ข้ึน 5. ผสู้ อนใหน้ กั เรียนแบง่ กลุ่มเป็ น 5 กลุ่ม ร่วมกนั ศึกษาประวตั ิความเป็ นมาของธุรกิจทอ่ งเทยี่ ว 6. นกั เรียนร่วมกนั อภิปรายตามหวั ขอ้ ที่ไดร้ บั มอบหมาย 7. ครูและนกั เรียนร่วมกนั สรุปบทเรียนโดยครูต้งั คาํ ถามและใหน้ กั เรียนช่วยกนั ตอบ 8. นกั เรียนทาํ แบบทดสอบหลงั เรียน สื่อการเรียนรู้และแหล่งการเรียนรู้ 1. หนงั สือ การจดั การธุรกิจนาํ เทย่ี ว (มหาวทิ ยาลยั มหาสารคาม) , เอกสารประกอบการเรียนการ สอน (อ.คมกฤต วงศน์ าค) 2. ใบความรู้ 3. รูปภาพและแผน่ พบั เก่ียวกบั แหล่งทอ่ งเท่ยี ว 4. Internet บทเรียนการท่องเทีย่ ว ศนู ยก์ ารท่องเท่ียวทวั่ ไทย www.thai.tourismthailand.org www.tat.or.th 5. ระบบการสอนออนไลน์ https://mis.pkru.ac.th/syllabus/view_syllabus.php?id=31

การวัดผลและประเมินผล 1. เคร่ืองมือ 1.1 แบบทดสอบ 1.2 แบบสงั เกตพฤติกรรม 2. เกณฑก์ ารประเมิน 2.1 จาํ นวนคะแนนเตม็ 10 คะแนน (ขอ้ ละ 5 คะแนน) 2.2 เกณฑใ์ นการใหค้ ะแนน 1. ตอบคาํ ถามไดค้ รบถว้ นสมบรู ณ์ท้งั ความหมายและเน้ือหา 5 ดีมาก ดี 2. ตอบคาํ ถามไดท้ ้งั ความหมายและเน้ือหาแต่ไม่สมบรู ณ์ 4 พอใช้ 3. ตอบคาํ ถามไดบ้ างส่วนมีความหมายเน้ือหาถูกตอ้ งแตไ่ ม่สมบรู ณ์ 3 ปรับปรุง 4. ตอบคาํ ถามไดเ้ ฉพาะบางส่วน 1-2 2.3 ผลการประเมิน ทาํ คะแนนได้ 9 – 10 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ดีมาก ทาํ คะแนนได้ 7 – 8 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ดี ทาํ คะแนนได้ 5 – 6 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ผา่ น ทาํ คะแนนได้ 1 – 4 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ไม่ผา่ น

กิจกรรมเสนอแนะ / งานทมี่ อบหมาย ใหน้ กั เรียนหาความรูเ้ พม่ิ เตมิ ความรู้ทวั่ ไปเกี่ยวกบั การทอ่ งเที่ยว  ความรู้เร่ืองแหล่งทอ่ งเที่ยว  ความรู้เรื่องประเพณีประจาํ จงั หวดั ตา่ งๆ  ความรูเ้ รื่องศพั ทท์ ่องเที่ยว  โคด้ หรือรหสั ในการสะกดคาํ ทางโทรศพั ท์ เอกสารอ้างอิง อาจารยธ์ เนศ ศรีสถิตย.์ 2545.การจดั การธุรกิจทอ่ งเทยี่ ว.มหาสารคาม:มหาวทิ ยาลยั 1. เอกสารประกอบการเรียนการสอน (อ.คมกฤต วงศน์ าค) มหาสารคาม Internet บทเรียนการทอ่ งเทย่ี ว ศนู ยก์ ารท่องเทย่ี วทว่ั ไทย 2. 3. www.thai.tourismthailand.org,www.tat.or.th 4. ระบบการสอนออนไลน์ https://mis.pkru.ac.th/syllabus/view_syllabus.php?id=31

บันทึกหลังการสอน ผลการสอน .......................................................................... ................................................................................................... ............................................................................................................................. ................................................ ............................................................................................................................. ................................................ ................................................................... .......................................................................................................... ............................................................................................................................. ................................................ ปัญหา / อปุ สรรค ............................................................................................................................. ................................................ ................................................................... .......................................................................................................... ............................................................................................................................. ................................................ ............................................................................................................................. ................................................ ข้อเสนอแนะ / แนวทางแก้ไข ............................................................................................................................. ................................................ ......................................................... .................................................................................................................... ............................................................................................................................. ................................................ ............................................................................................................................. ...................................... ……………………….ผสู้ อน ( นางสาวอรวรรณ เพช็ รเลก็ ) ………/…………./……........

ความคดิ เห็นของผบู้ งั คบั บญั ชา ............................................................................................................................. ................................................ ............................................................................................................................. ............................................... ............................................... .............................................................................................. ............................... ............................................................................................................................. ................................................ ............................................................................................................................. ............................................... ..................................................................................................................................................................... ..... ลงชื่อ.......................................................... (............................................................)

ใบความรู้ ท่ี 1 หน่วยการเรียนท่ี 1-2 รหสั วชิ า 2702-2113ชื่อวชิ า การท่องเที่ยว ระดับ ปวช. จาํ นวน หน่วยกิต เชิงนิเวศ ชื่อหน่วย ความรู้เบ้อื งตน้ เกี่ยวกบั ธุรกิจทอ่ งเทย่ี ว จาํ นวนชว่ั โมงรวม 6 ชวั่ โมง ช่ือเรื่อง ความรู้เบ้อื งตน้ เก่ียวกบั ธุรกิจท่องเทยี่ ว จาํ นวนชวั่ โมง 6 ชวั่ โมง 1 ความรู้เบอื้ งต้นเกยี่ วกบั ธุรกจิ ท่องเทยี่ ว 1.1 ประวตั ิความเป็ นมาของธุรกจิ ท่องเทีย่ ว บริษทั นาเที่ยวในยคุ แรก ในช่วงศตวรรษที่ 18 บริษทั Cox and Kings ไดจ้ ดั ใหบ้ ริการเก่ียวกบั การขนส่ง สินคา้ และการขนส่งทางรถไฟ และเม่ือการขนส่งผโู้ ดยสารทางอากาศเริ่มพฒั นาข้นึ บริษทั ดงั กล่าวไดข้ ายบริการนาํ เท่ียวในช่วงหลงั สงครามโลกคร้งั ท่ี 2 ซ่ึงถือไดว้ า่ เป็ นการปรับเปล่ียนกฎการทาํ งานของธุรกิจ ทอ่ งเที่ยวใน สมยั น้นั บริษัทโทมัส คกุ (Thomas Cook) (ดูขอ้ มูลเพม่ิ เตมิ ) ถือไดว้ า่ เป็ นบริษทั นาํ เทีย่ วในรูปผคู้ า้ ส่งทาง การทอ่ งเทยี่ ว (Tour Operator / Wholesaling) ซ่ึงไดม้ ีการจดั ทาํ รายการทวั ร์ข้นึ เป็นคร้ังแรกทปี่ ระเทศองั กฤษในปี ค.ศ. 1846 ซ่ึงต่อมาไดพ้ ฒั นาข้นึ จนกลายเป็ นผผู้ ลิตรายการท่องเทย่ี วแบบคา้ ส่งทใี่ หญท่ ี่สุดในโลก และมีตวั แทนจาํ หน่าย (Travel Agency) ของบริษทั จาํ นวนมาก บริษทั อเมริกัน เอกซ์เพรส (American Express) (ดูขอ้ มูลเพมิ่ เตมิ ) เป็นอีกบริษทั หน่ึงทป่ี ระสพความสาํ เร็จใน การประกอบธุรกิจท่องเท่ยี วในรูปแบบของผจู้ ดั รายการทวั ร์ทีม่ ีบริษทั ตวั แทนจาํ หน่ายกระจายอยทู่ วั่ โลก และ เป็นผเู้ ร่ิมตน้ การจดั รายการทวั ร์แบบอิสระ (Freelance Itineraries) ข้ึน โปรแกรมการนาํ เทย่ี วแบบกาํ หนดการ อิสระ (Freelance Itineraries) ซ่ึงมีลกั ษณะการกาํ หนดแผนการทอ่ งเทย่ี วท่ใี หผ้ ซู้ ้ือมีส่วนในการตดั สินใจการ วางแผนการเดินทาง เลือกสถานที่ท่องเที่ยวและบริการต่างๆ ตามทีม่ ีกาํ หนดไวไ้ ดใ้ นโปรแกรมการทอ่ งเที่ยว ธุรกิจทอ่ งเที่ยวเร่ิมมีการพฒั นามากข้ึนและมีการขยายสายงานการดาํ เนินการ (Diversification their operations) ออกไปมากยงิ่ ข้ึน การขยายสายงานธุรกิจออกไปสู่ธุรกิจทเี่ กี่ยวขอ้ งและสมั พนั ธก์ นั ทางการ ท่องเทีย่ วเกิดข้นึ กบั หลายบริษทั โดยเพอื่ ใหก้ ารดาํ เนินธุรกิจครอบคลุมการทาํ ธุรกิจมากข้นึ เช่นบริษทั นาํ เทยี่ ว ขยายสายงานทางการขนส่งผโู้ ดยสาร หรือธุรกิจที่พกั หรือธุรกิจอื่นๆ ซ่ึงสายการบนิ ต่างๆ อาจขยายสายงาน เพอ่ื ใหบ้ ริการทางการทอ่ งเท่ยี วกไ็ ด้ ซ่ึงก่อใหเ้ กิดโครงสรา้ งราคาทตี่ ่าํ ก่อใหเ้ กิดการขายในปริมาณทม่ี ากข้ึน และก่อใหเ้ กิดขอ้ ไดเ้ ปรียบในการกาํ หนดราคาขาย เพอ่ื เพม่ิ ขีดความสามารถในการแขง่ ขนั ทางธุรกิจ นอกจากน้ีการขยายตวั ของธุรกิจทีเ่ กี่ยวขอ้ งกบั ธุรกิจท่องเทีย่ วดงั กล่าวยงั ไดพ้ ฒั นาระบบการส่ือสารคมนาคม

ต่างๆ ข้นึ มาเพอ่ื เพม่ิ ประสิทธิภาพในการดาํ เนินงาน เช่นการใชข้ อ้ มูลขา่ วสารร่วมกนั การใชส้ ื่ออีเลคโทรนิค ระบบการจองผา่ นคอมพวิ เตอร์ ตลอดจนการทาํ การตลาดอีเลค็ โทรนิคในปัจจุบนั 1.2 ความหมายและความสาคญั ทางการท่องเทย่ี ว 1.2.1 ความหมายของการท่องเทย่ี ว (Tourism)1 ในปี พ.ศ. 2506 (ค.ศ.1963) องคก์ ารสหประชาชาตไิ ดจ้ ดั ประชุมวา่ ดว้ ยการเดินทางและท่องเทยี่ ว ระหวา่ ง ประเทศข้ึนทีก่ รุงโรม ประเทศอิตาลี และไดใ้ หค้ าํ จาํ กดั ความของคาํ วา่ \"การท่องเท่ียว\" ไวว้ า่ \"การ เดินทางเพอ่ื ความ บนั เทิงร่ืนเริงใจ เยยี่ มญาตหิ รือการไปร่วมประชุม แต่มิใช่เพอ่ื ประกอบอาชีพเป็นหลกั ฐาน หรือไปพาํ นกั อยเู่ ป็นการถาวร\" พร้อมกบั ใหป้ ระเทศสมาชิกใชค้ าํ วา่ \"ผมู้ าเยอื น\" (Visitors) แทนคาํ วา่ \"นกั ทอ่ งเทยี่ วท่คี า้ งคนื \" (Tourist) คาํ วา่ \"ผมู้ าเยอื น\" มีความหมาย 2 ประการ คอื นักท่องเที่ยวที่ค้างคนื (Tourists) ไดแ้ ก่ ผเู้ ดินทางมาเยอื นชวั่ คราว ซ่ึงพกั อยใู่ นประเทศท่มี าเยอื นต้งั แต่ 24 ชว่ั โมง ข้นึ ไป และเดินทางมาเยอื นเพอื่ พกั ผอ่ น พกั ฟ้ืน ทศั นศึกษา ประกอบศาสนกิจ ร่วมการแข่งขนั กีฬา ตดิ ต่อ ธุรกิจหรือร่วมการประชุมสมั มนา ฯลฯ เป็นตน้ นักท่องเทีย่ วทีไ่ ม่ค้างคนื (นกั ทศั นาจร หรือ Excursionists) ไดแ้ ก่ ผเู้ ดินทางมาเยอื นชวั่ คราว และอยใู่ น ประเทศท่มี าเยอื นนอ้ ยกวา่ 24 ชวั่ โมง ประเทศไทยไดใ้ ชค้ าํ กดั ความที่ไดก้ าํ หนดข้ึนน้ี เป็นหลกั ในการจดนบั สถิตจิ าํ นวน \"นกั ทอ่ งเทย่ี ว ระหวา่ งประเทศ\" ซ่ึงสรุปแลว้ ก็หมายถึง ชาวตา่ งประเทศท่เี ดินทางเขา้ มาในประเทศไทยและพาํ นกั อยคู่ ร้ัง หน่ึง ๆ ไม่นอ้ ยกวา่ 1 คืน หรือ 24 ชวั่ โมง และไม่มากกวา่ 60 วนั โดยมีวตั ถุประสงคใ์ นการเดินทางเขา้ มาเพอื่ ทาํ กิจกรรม ดงั น้ี 1. มาทอ่ งเทย่ี วพกั ผอ่ น มาเยยี่ มญาติหรือเพอ่ื มาพกั ฟ้ื น ฯลฯ 2. มาร่วมประชุม หรือเป็นตวั แทนของสมาคม ผแู้ ทนของศาสนา นกั กีฬา นกั แสดง ฯลฯ 3. มาเพอื่ ตดิ ตอ่ ธุรกิจ แตไ่ ม่ใช่ทาํ งานหารายได้ 4. มากบั เรือเดินสมุทรทแี่ วะจอด ณ ทา่ เรือ แมว้ า่ จะแวะนอ้ ยกวา่ 1 คืน พร้อมกนั น้ีไดก้ าํ หนดคาํ นิยามของ \"นกั ทอ่ งเที่ยวภายในประเทศท่ีคา้ งคืน\" (Domestic Tourist) ไวว้ า่ \"คือคนไทยหรือคนตา่ งดา้ ว ท่อี ยใู่ นประเทศไทย เดินทางจากจงั หวดั ซ่ึงเป็ นที่อยอู่ าศยั ปกตขิ องตนไปยงั จงั หวดั อ่ืน ๆ โดยมีวตั ถุประสงคใ์ นการเดินทางอะไรกต็ ามทม่ี ิใช่ไปทาํ งานหารายไดแ้ ละระยะเวลาทีพ่ กั นกั อยู่ ไม่เกิน 60 วนั ความหมายของคาํ วา่ \"อุตสาหกรรม\" ตามพจนานุกรม คอื \"การกระทาํ ส่ิงเพอื่ ใหเ้ ป็ นสินคา้ \" แต่ปัจจุบนั มี ความหมายมากกวา่ น้นั คือ \"กิจกรรมทางเศรษฐกิจ อยา่ งมีระบบการพาณิชย์ หรือการผลิตสาขาใดสาขาหน่ึง\"

ในสาย อุตสาหกรรมการผลิต จะมีองคป์ ระกอบที่เห็นไดเ้ ด่นชดั 4 ประการ คือ โรงงาน สินคา้ ลูกคา้ และการ ขนส่ง เช่นเดียวกบั อุตสาหกรรมทอ่ งเท่ยี วที่เป็ นอุตสาหกรรมบริการประเภทหน่ึง สามารถ เปรียบเทยี บได้ ดงั น้ี \"โรงงาน\" หมายถึง แหล่งท่ผี ลิตสินคา้ ของอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ียว ไดแ้ ก่ พน้ื ทที่ ีใ่ ชป้ ระกอบกิจการ ท่องเทย่ี ว นนั่ เอง \"ลูกคา้ \" หมายถึง นกั ท่องเท่ยี วท่ีมาชมบา้ นเมือง ธรรมชาติ ศิลปวฒั นธรรม สิ่งทผ่ี ซู้ ้ือจะไดร้ ับคือ ความ พอใจ ความสนุกสนานเพลิดเพลิน การไดเ้ ห็นส่ิงแปลกใหม่ ความสะดวกสบาย การพกั ผอ่ นและ ความทรงจาํ ท่ีน่าประทบั ใจ สิ่งเหล่าน้ี คือสินคา้ ทโ่ี รงงานอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ียวจะตอ้ งผลิตสนอง ความตอ้ งการใหแ้ ก่ลูกคา้ \"สินคา้ \" ในสายอุตสาหกรรมบริการและ การท่องเทยี่ ว ไม่ตอ้ งมีการเปล่ียนกรรมสิทธ์ิเหมือน อุตสาหกรรมการผลิต จึงเป็ นขอ้ ไดเ้ ปรียบอยา่ งหน่ึง คือนาํ มาขายไดเ้ รื่อย ๆ เช่น ความสวยงามทาง ธรรมชาติ สิ่งสวยงามที่มนุษยส์ ร้างข้นึ วถิ ีทางดาํ เนินชีวติ ของผคู้ นในทอ้ งถ่ิน \"การขนส่ง\" องคป์ ระกอบของอุตสาหกรรมทกุ ประเภท คอื การขนส่ง ผผู้ ลิตจะตอ้ งส่งสินคา้ ไปยงั ลูกคา้ แตใ่ น อุตสาหกรรมท่องเทีย่ วกลบั ตรงกนั ขา้ ม เพราะทรพั ยากรทางการท่องเท่ียวซ่ึงเป็นท้งั \"โรงงาน\" \"วตั ถุดิบ\" \"สินคา้ \" ในตวั เองพรอ้ มสรรพ ไม่สามารถเคล่ือนท่ไี ด้ ผซู้ ้ือหรือนกั ท่องเทีย่ ว จึงตอ้ ง เดินทางไปซ้ือสินคา้ หรือ บริการน้นั ณ แหล่งผลิต หรือโรงงาน กจิ กรรมทางการท่องเท่ียวลว้ นเป็นอุตสาหกรรมบริการประเภทหน่ึง มีธุรกิจทเ่ี ขา้ มาเก่ียวขอ้ ง 2 ประเภท คือ ธุรกิจทเ่ี ก่ียวข้องโดยตรง ไดแ้ ก่ ธุรกิจดา้ นการขนส่ง ธุรกิจดา้ นโรงแรม และทพ่ี กั ธุรกิจรา้ นอาหารและ ภตั ตาคาร และธุรกิจการจดั นาํ เท่ยี ว ซ่ึงผลผลิตหลกั ที่นกั ท่องเทย่ี วซ้ือโดยตรงไดแ้ ก่ บริการ (Service) ตา่ ง ๆ รวมท้งั ความสะดวกสบายตลอดการเดินทางทอ่ งเท่ียว ธุรกิจทีเ่ กีย่ วข้องทางอ้อม ไดแ้ ก่ การผลิตสินคา้ เกษตรกรรมและสินคา้ หตั ถกรรมตา่ ง ๆ เป็นตน้ วตั ถุดิบท่ี ใช้ ในอุตสาหกรรมการทอ่ งเทยี่ ว คือความสวยงามตามธรรมชาติ ศิลปกรรม โบราณสถาน ขนบธรรมเนียมประเพณี ตลอดจนวธิ ีการดาํ เนินชีวติ ของประชาชน ผลผลิตของอุตสาหกรรม การ ทอ่ งเท่ียว ก็คือ บริการทนี่ กั ท่องเทย่ี ว ไดร้ บั ในรูปแบบต่าง ๆ และก่อใหเ้ กิดพงึ พอใจและยงั มุ่งเนน้ ใน เร่ืองของการมีนกั ท่องเที่ยวเดินทางเขา้ มาพกั มากข้ึน มีระยะเวลาการพกั คา้ งคนื ในประเทศยาวนาน ข้นึ และมีการใชจ้ ่ายในประเทศสูงข้นึ ผู้เช่ียวชาญได้อธิบายให้เห็นถงึ ความสัมพนั ธ์ของอุตสาหกรรมท่องเทีย่ วกับธุรกิจต่างๆ ดงั ตอ่ ไปน้ี ธุรกจิ ท่เี กีย่ วข้องโดยตรงกับนักท่องเทยี่ ว เช่น บริษทั การบนิ โรงแรมและทพี่ กั การขนส่งภาคพ้นื ดิน บริษทั นาํ เทย่ี ว ภตั ตาคารและร้านคา้ ปลีกตา่ ง ๆ

ธุรกิจสนับสนุนการท่องเท่ียว หรือมีความเชี่ยวชาญในสาขาวชิ าการตา่ ง ๆ เช่น บริษทั จดั นาํ เทีย่ ว วารสาร หรือ ผลิตภณั ฑเ์ กี่ยวกบั การนาํ เทีย่ ว บุคลากรฝ่ ายบริหารในธุรกิจโรงแรม และบริษทั ท่ี ทาํ การศกึ ษาวจิ ยั หรือวางแผน พฒั นาการทอ่ งเท่ยี วและแหล่งท่องเที่ยว หน่วยงานหรือองค์การต่าง ๆ ของรัฐ รฐั วสิ าหกิจหรือเอกชน ซ่ึงมีหนา้ ท่ใี นการวางแผนพฒั นา อนุรักษ์ ทรพั ยากรการท่องเท่ยี ว สถาบนั การเงนิ บริษทั ก่อสร้าง สถาบนั การศกึ ษาทใี่ หก้ ารศกึ ษาและการ ฝึกอบรมที่ เกี่ยวกบั วชิ าการทอ่ งเที่ยวและอ่ืน ๆ ท่ีเก่ียวขอ้ ง “ธุรกิจท่องเท่ียว” มกั ถูกมองถึงลกั ษณะเป็นอุตสาหกรรมเดี่ยว (Single industry) เนื่องจากอุตสาหกรรม ท่องเทย่ี วเป็นการรวมเอาธุรกิจหลากหลายประเภททีม่ ีความแตกต่างกนั แตม่ ีความสมั พนั ธก์ นั ในภาพรวมท้งั กิจกรรมและการดาํ เนินการข้ึนเขา้ ดว้ ยกนั ซ่ึงรวมไปถึงธุรกิจท่พี กั ธุรกิจภตั ตาคารอาหารและเคร่ืองดื่ม การ ขนส่งผโู้ ดยสาร สถานที่ทอ่ งเที่ยว การจดั นาํ เที่ยว การขายปลีก และธุรกิจท่องเที่ยว ซ่ึงถือไดว้ า่ เป็ น การทาํ งาน ท่ีทบั เหล่ือมกนั ระหวา่ งการพกั ผอ่ นและสิ่งบนั เทงิ เริงรมย์ หรือนนั ทนาการตา่ งๆ จึงถือไดว้ า่ เป็นอุตสาหกรรม เด่ียว (Single industry) ทเ่ี กิดจากการรวมตวั ของธุรกิจตา่ งๆ เขา้ ดว้ ยกนั ไม่ใช่อุตสาหกรรมเด่ียวดว้ ยตวั ของมนั เอง 1.2.2 บทบาทความสาคญั ของการท่องเทีย่ วต่อเศรษฐกิจของประเทศ อุตสาหกรรมทอ่ งเท่ยี ว และธุรกิจท่องเทยี่ วมีความสาํ คญั ในหลายๆ ดา้ น โดยส่วนมากจะถูกมองความสาํ คญั ในดา้ นเศรษฐกิจระหวา่ งประเทศซ่ึงเปรียบเทยี บไดก้ บั การส่งออกหรือนาํ เขา้ สินคา้ ของประเทศน้นั ๆ ซ่ึงบาง ประเทศธุรกิจทอ่ งเท่ียว และอุตสาหกรรมท่องเทย่ี วเป็นอุตสาหกรรมทน่ี าํ เงนิ ตราต่างประเทศเขา้ ประเทศ มากกวา่ รายไดจ้ ากการส่งสินคา้ ออก และยงั มีความสาํ คญั ต่อสงั คม วฒั นธรรม และสิ่งแวดลอ้ มของประเทศ อีกดว้ ย 1. การท่องเท่ยี วก่อใหเ้ กิดรายไดเ้ ป็นเงินตราต่างประเทศเขา้ ประเทศเป็ นจาํ นวนมาก จะเห็นไดว้ า่ ต้งั แต่ปี พ.ศ. 2526 การท่องเทย่ี วสามารถทาํ รายไดใ้ นรูปของเงินตราต่างประเทศเขา้ มายงั ประเทศไทยมาเป็ น อนั ดบั 1 ของอุตสาหกรรมตา่ งๆ เมื่อเปรียบเทียบกบั การส่งสินคา้ ออกอื่นๆ จะมีก็บางปี ที่เกิดวกิ ฤตทาง เศรษฐกิจและการเมืองทีส่ ่งผลกระทบใหร้ ายไดจ้ ากการทอ่ งเทย่ี วลดลงบา้ งนอกจากน้ีรายรบั สุทธิในรูปของ เงินตราต่างประเทศจากอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ียวยงั มีส่วนช่วยใหด้ ุลชาํ ระเงินของประเทศเกินดุลอีกดว้ ย การ ทอ่ งเท่ยี วระหวา่ งประเทศ (International Tourism Balance) ประเทศทีม่ ีนกั ท่องเที่ยวเดินทางเขา้ มาเที่ยว มากกวา่ ประเทศทีม่ ีนกั ทอ่ งเท่ยี วเดินทางออกไปเทีย่ วต่างประเทศจะมีรายไดเ้ กิดข้นึ ซ่ึงเป็นการไดเ้ ปรียบ ดุล การทอ่ งเทย่ี ว และประเทศทม่ี ีนกั ท่องเท่ยี วเดินทางออกไปเท่ียวตา่ งประเทศมากกวา่ นกั ท่องเท่ยี วที่ เดินทางเขา้ มาเทีย่ วในประเทศจะมีค่าใชจ้ ่ายเกิดข้นึ มากกวา่ รายได้ ซ่ึงเป็ นการเสียเปรียบดุลทางท่องเทย่ี ว

2. รายไดจ้ ากการท่องเทยี่ วจะมีผลกระทบทวคี ูณในการสร้างรายไดห้ มุนเวยี นในระบบเศรษฐกิจ เพม่ิ ข้นึ ซ่ึงจะทาํ ใหผ้ ลผลิตส่วนรวมของประเทศมีคา่ ทวกี วา่ 2 เท่าตวั หรือทร่ี ู้จกั กนั ในรูปแบบของรายได้ ทวคี ูณทางการท่องเท่ียว (Tourism multipliers) ธุรกิจทอ่ งเทยี่ วเป็นการรวมเอาธุรกิจหลายประเภทเขา้ ดว้ ยกนั จงึ ก่อใหเ้ กิดรายไดท้ ตี่ ่อเนื่องไม่มีที่สิ้นสุดกบั ธุรกิจหลายประเภท การจดั นาํ เทีย่ วจะมีรายไดเ้ ขา้ บริษทั จดั นาํ เทย่ี ว ซ่ึงจะมีการนาํ จา่ ยต่อไปใหก้ บั ผปู้ ระกอบการโรงแรม ภตั ตาคาร ขนส่งแหล่งบนั เทงิ ฯลฯ ซ่ึง ผปู้ ระกอบการเหล่าน้นั ก็จะมีการนาํ จา่ ยเพอ่ื ซ้ือสินคา้ จากผผู้ ลิตอื่นๆ ซ่ึงก่อใหเ้ กิดรายไดต้ ่อเนื่องไม่ส้ินสุด ถือ เป็นการกระจายรายไดท้ ี่ดีทางหน่ึง 3. การจา้ งงานทางการทอ่ งเท่ยี ว (Employment in tourism) ธุรกิจท่องเทีย่ วเป็นธุรกิจท่ีตอ้ งมีพนกั งาน ทาํ งานในหลายๆ ดา้ นโดยเฉพาะอยา่ งยง่ิ ในการจดั นาํ เทยี่ วจะตอ้ งมีมคั คุเทศกเ์ ป็นผบู้ รรยายในการนาํ เท่ยี ว จงึ ก่อใหเ้ กิดการจา้ งงานเพมิ่ ข้นึ ในส่วนของการจดั นาํ เท่ยี วโดยตรงซ่ึงก่อใหเ้ กิดการจา้ งงานและสรา้ งรายไดข้ ้นึ การทอ่ งเทยี่ วก่อใหเ้ กิดการหมุนเวยี นและการกระจายรายไดไ้ ปสู่ภมู ิภาคเม่ือเกิดการเดินทางทอ่ งเทยี่ วเขา้ ไป ถึงแหล่งทอ่ งเท่ียวในชนบท การพฒั นาความเจริญกจ็ ะไปถึงภูมิภาคน้นั ๆ ก่อใหเ้ กิดการสรา้ งสรรคส์ ่ิงใหม่ ๆ ในทอ้ งถิ่น เช่น โรงแรม ภตั ตาคาร รา้ นคา้ สิ่งอาํ นวยความสะดวกตา่ ง ๆ มีผลู้ งทุนในหลาย ๆ รูปแบบ ทาํ ให้ เกิดการสร้างงาน สร้างอาชีพอยา่ งกวา้ งขวาง เป็ นการสรา้ งรายไดส้ ู่ประชาชนอยา่ งแทจ้ ริง 4. การทอ่ งเทย่ี วมีบทบาทในการกระตุน้ ใหเ้ กิดการผลิตและนาํ เอาทรพั ยากรของประเทศ โดยเฉพาะ ของทอ้ งถิ่นมาใชใ้ หเ้ กิดประโยชนใ์ นอตั ราทีส่ ูง ในรูปของการผลิตสินคา้ พ้นื เมือง และสินคา้ ของทรี่ ะลึก ตลอดจนการบริการในทอ้ งถ่ินน้นั ๆ 5. การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมที่ไม่สิ้นเปลืองวตั ถุดิบ ผลผลิตขายไดท้ ุกเวลาสุดแลว้ แต่ความ เหมาะสม และความสามารถของผขู้ าย 6. การท่องเท่ียวช่วยกระตนุ้ ใหเ้ กิดการผลิตเป็ นวงจรหมุนภายในประเทศ ทาํ ใหเ้ กิดการสรา้ งงานสรา้ ง อาชีพของประชาชนท้งั ทางตรงและทางออ้ ม เป็ นการลดการวา่ งงานลง ประชากรมีรายไดเ้ พมิ่ ข้ึน ซ่ึงส่งผลให้ รัฐบาลไดรั ับรายไดใ้ นรูปของภาษีอากรประเภทต่าง ๆ 1.2.3 บทบาทความสาคญั ของการท่องเท่ยี วต่อสังคมวฒั นธรรมและการเมอื ง 1. สภาพแวดลอ้ มทางสงั คม (Sociocultural environment) วถี ีชีวติ ความเป็นอยู่ ท่มี ีเอกลกั ษณ์ เฉพาะตวั กเ็ ป็ นอีกสิ่งหน่ึงทมี่ ีความสาํ คญั ตอ่ การทอ่ งเท่ยี ว ดงั น้นั แหล่งทอ่ งเทย่ี วจะตอ้ งมีความตระหนกั ถึง และรกั ษาไวซ้ ่ึงสงั คม วถี ีชีวติ ความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียมประเพณีใหค้ งอยตู่ ่อไป การท่องเทย่ี วมีส่วนใน การส่งเสริมความสมั พนั ธข์ องมนุษยชาติ ก่อใหเ้ กิดสนั ตภิ าพ ความเป็นมิตรไมตรี และความเขา้ ใจอนั ดี ระหวา่ งเจา้ ของบา้ นและผมู้ าเยอื น

2. การทอ่ งเท่ียวมีบทบาทในการพฒั นา สรา้ งสรรคค์ วามเจริญทางสงั คมใหเ้ กิดแก่ทอ้ งถิ่น ทาํ ใหม้ ีการ ก่อสรา้ งสิ่งใหม่ ๆ มีการลงทุนทางดา้ นการผลิตเพอ่ื รองรบั การบริการแก่ผมู้ าเยอื นทอ้ งถิ่น ทาํ ให้ ประชาชนมี รายไดจ้ ากการมีงานทาํ จงึ ทาํ ใหอ้ ยดู่ ีกินดีมีความสุขโดยทวั่ กนั 3. การทอ่ งเที่ยวก่อใหเ้ กิดการอนุรกั ษฟ์ ้ื นฟมู รดกทางวฒั นธรรมและส่ิงแวดลอ้ ม ก่อใหเ้ กิด ความ ภาคภมู ิใจ และสาํ นึกและตระหนกั ในคุณค่าของศลิ ปวฒั นธรรม ตลอดจนการรกั ษาเอกลกั ษณ์ของชาติ ก่อใหเ้ กิดความรูส้ ึกหวงแหนและรักผนื แผน่ ดินที่อยอู่ าศยั ของตนสภาพแวดลอ้ มทางกายภาพ (Physical environment) ส่ิงแวดลอ้ มเป็ นแรงดึงดูดทางการท่องเทย่ี วอีกประเภทหน่ึงที่นกั ท่องเทีย่ วพจิ ารณาใน การ ตดั สินใจเลือกสถานทที่ อ่ งเท่ยี ว ดงั น้นั แหล่งทอ่ งเท่ียวตอ้ งรักษาสภาพแวดลอ้ มใหอ้ ยใู่ นสภาพดี และสมบรู ณ์ อยเู่ สมอ จงึ เป็นผลพลอยไดใ้ นการสรา้ งจติ สาํ นึกในการอนุรักษใ์ นสภาพดี และสมบรู ณ์อยเู่ สมอ จงึ เป็นผล พลอยไดใ้ นการสรา้ งจิตสาํ นึกในการอนุรกั ษส์ ภาพแวดลอ้ มรวมท้งั โบราณวตั ถุ โบราญสถาน และ ศลิ ปวฒั นธรรมใหเ้ กิดข้นึ แก่ผทู้ เ่ี กี่ยวขอ้ งดว้ ย 4. การทอ่ งเทย่ี วช่วยขจดั ปัญหาความแตกตา่ งระหวา่ งเมืองกบั ชนบท ช่วยขจดั ปัญหาการหลง่ั ไหล และเคล่ือนยา้ ยเขา้ มาทาํ งานหรือเสี่ยงโชคในเมืองของประชาชนในชนบท 5. การทอ่ งเท่ียวช่วยใหป้ ระชาชนในชนบทรู้จกั ใชเ้ วลาวา่ งใหเ้ กิดประโยชน์ รู้จกั ใชท้ รพั ยากรใน ทอ้ งถิ่นมาผลิตและประดิษฐส์ ่ิงของเครื่องใชใ้ นรูปของสินคา้ พน้ื เมือง และของที่ระลึกไวส้ าํ หรับขายให้ ผมู้ า เยอื น เป็นการหารายไดม้ าจุนเจือครอบครัวเพม่ิ ข้ึน 6. สภาพแวดลอ้ มทางการเมือง (Political environment) การท่องเท่ยี วก่อใหเ้ กิดความสมั พนั ธแ์ ละ ความร่วมมืออนั ดีทางการเมืองระหวา่ งประเทศในการทาํ โครงการทางการท่องเที่ยวตา่ งๆ ร่วมกนั และรักษา สถานภาพความมนั่ คงทางการเมืองระหวา่ งภูมิภาคเพอ่ื ใหเ้ กิดภาพพจน์ที่ดีทางการท่องเทยี่ วใหเ้ กิดข้นึ 1.2.4 ประโยชน์ที่ท้องถ่ินจะได้รับจากการท่องเทยี่ ว การสร้างงานสร้างอาชีพ อุตสาหกรรมท่องเท่ียวเป็นอุตสาหกรรมบริการท่ปี ระกอบดว้ ยธุรกิจมากมายหลายประเภท ท้งั ธุรกิจท่ี เก่ียวขอ้ งโดยตรงและธุรกิจเกี่ยวเน่ือง ธุรกิจบริการ ยอ่ มหมายถึง การรับจาํ นวนแรงงานมาก และมีลกั ษณะ พเิ ศษคอื ไม่จาํ เป็ นตอ้ งพ่งึ พาเทคโนโลยชี ้นั สูงจากตา่ งประเทศเท่าไรนกั อุตสาหกรรมท่องเท่ยี วส่วนใหญ่จะ เป็นแรงงานที่ไม่ตอ้ งใชเ้ ทคนิคระดบั สูง และใชเ้ วลาฝึกฝนระยะส้นั การขยายตวั ของอุตสาหกรรมท่องเทีย่ วจะ มีผลตอ่ เนื่องในการสร้างงานใหค้ นในชาตไิ ดอ้ ยา่ งมาก โดยจะสามารถแยกลกั ษณะงานออกเป็น 2 ลกั ษณะคือ 1. งานท่ีเก่ียวกบั การท่องเทีย่ วโดยตรง ไดแ้ ก่ ธุรกิจโรงแรม บริษทั นาํ เท่ียว สายการบิน มคั คุเทศก์ ภตั ตาคาร รา้ นอาหาร สถานเริงรมย์ การประกอบการขนส่ง ผโู้ ดยสาร นอกจากน้นั ยงั มีงานทเ่ี ห็นไดช้ ดั มาก คือ การผลิตสินคา้ ของท่รี ะลึกหรือสินคา้ พ้นื เมือง เช่น การทอผา้ เคร่ืองจกั สาน เครื่องป้ันดินเผา เป็นตน้

2. งานทเี่ กี่ยวกบั การทอ่ งเทีย่ วทางออ้ ม ไดแ้ ก่ งานดา้ นการก่อสร้าง เช่น สร้างอาคารท่ีพกั ร้านอาหาร รา้ นคา้ งานดา้ นกสิกรรม เช่น ปลูกผกั เล้ียงไก่ ขายให้ โรงแรม เป็นตน้ จากการสาํ รวจและศกึ ษาทาํ ใหท้ ราบวา่ ในปี พ.ศ.2526 อุตสาหกรรมท่องเทยี่ วมีส่วนช่วยในการจา้ ง งานไดไ้ ม่นอ้ ยกวา่ 500,000 คน ซ่ึงเป็ นการจา้ งงานในภาคบริการอุตสาหกรรมและคมนาคมขนส่งมากทส่ี ุด กลุ่มอาชีพทไ่ี ดร้ ับประโยชน์จากการท่องเทยี่ วโดยตรงก็ไดแ้ ก่ บคุ คลทป่ี ระกอบอาชีพดา้ นธุรกิจโรงแรม ที่พกั ภตั ตาคาร รา้ นอาหาร ดา้ นการขนส่ง และดา้ นบริการต่าง ๆ การกระจายรายได้ รายไดร้ วมของชาติเป็ นเครื่องวดั ความเจริญมงั่ คงั่ ของประเทศ แตก่ ไ็ ม่ไดห้ มายความวา่ ในส่วนรวม ของประเทศน้นั จะไม่มีปัญหาเรื่องเศรษฐกิจสงั คม และปัญหาเรื่องความเป็ นอยขู่ องประชาชน เนื่องจากวา่ รายไดป้ ระชาชาติที่มีจาํ นวนตวั เลขสูงมาก ๆ น้นั ส่วนใหญอ่ าจตกอยกู่ บั คนกลุ่มนอ้ ยทีม่ ีฐานะร่าํ รวย ในขณะ ที่คนส่วนใหญข่ องประเทศอาจยากจน มีรายไดต้ ่าํ ไม่เพยี งพอกบั คา่ ครองชีพกเ็ ป็นไดเ้ หล่าน้ี การทอ่ งเท่ียวจะ ช่วยกระจายรายไดไ้ ปสู่ประชาชนอาชีพตา่ ง ๆ โดยเมื่อนกั ท่องเท่ยี วไดไ้ ปเที่ยวตามแหล่งทอ่ งเทีย่ วก็จะตอ้ ง ใช้ จ่ายเงนิ เงินจาํ นวนน้ียอ่ มจะตกเป็นผลประโยชน์แก่ประชาชนในทอ้ งถิ่นน้นั ๆ ท้งั ทเ่ี กี่ยวขอ้ งโดยตรงและโดย ออ้ มกบั ธุรกิจการทอ่ งเทีย่ ว ค่าใชจ้ ่ายของนกั ท่องเที่ยวสามารถแบง่ ออกเป็นประเภทใหญ่ ๆ ได้ 6 ประเภท ดว้ ยกนั คือ คา่ ทีพ่ กั อาหารและเครื่องด่ืม ค่าพาหนะในประเทศ ค่าใชจ้ ่ายเร่ืองบนั เทงิ ซ้ือของ และอื่น ๆ ผู้ ไดร้ บั กค็ อื ประชาชนทป่ี ระกอบอาชีพต่าง ๆ ในทอ้ งถิ่นนน่ั เองนอกจากน้นั การใชจ้ า่ ยของนกั ท่องเทยี่ วจะ ก่อใหเ้ กิดการหมุนเวยี นของเงนิ ตราในทอ้ งถ่ิน ซ่ึงอาจอธิบายไดด้ งั น้ี สมมุตวิ า่ นกั ทอ่ งเท่ียวใชจ้ า่ ยเงินเป็นคา่ ท่ี พกั ใหแ้ ก่โรงแรม โรงแรมก็จะตอ้ งจา่ ยเงนิ ส่วนหน่ึงจากรายไดไ้ ปเป็ นเงินเดือนของพนกั งาน ค่าอาหารสด ผกั ผลไม้ ค่าไฟฟ้ า คา่ ประปา โทรศพั ท์ ดอกเบ้ยี ธนาคาร ฯลฯ ค่าใชจ้ ่ายเหล่าน้ีจะกลายเป็นรายไดข้ องผผู้ ลิตสินคา้ หรือผขู้ ายบริการของตนแก่โรงแรม ซ่ึงจะนาํ รายไดท้ ่ไี ดร้ บั จากโรงแรมไปใชจ้ ่ายเพอื่ การอุปโภคบริโภคของ ตนต่อไป จึงเห็นไดว้ า่ รายจ่ายของ นกั ท่องเท่ยี วไม่เพยี งแต่จะก่อใหเ้ กิดรายไดแ้ ก่ผปู้ ระกอบธุรกิจเก่ียวกบั การ ท่องเทีย่ วโดยตรงเท่าน้นั แต่ยงั แผก่ ระจายไปยงั ผผู้ ลิตสินคา้ และบริการอ่ืน ๆ อีกดว้ ย ความสมั พนั ธร์ ะหวา่ งการสร้างงานกบั การกระจายรายไดย้ งั มีส่วนท่เี กี่ยวขอ้ งตอ่ เนื่องกนั อยมู่ าก ตวั อยา่ งท่สี ามารถพบเห็นกนั ไดอ้ ยเู่ สมอก็คือ ในเสน้ ทางทเ่ี ป็นแหล่งท่องเท่ียวน้นั จะเกิดอาชีพขบั รถบริการ นกั ท่องเที่ยวข้ึน คนที่ประกอบอาชีพขบั รถเหล่าน้ีก็จะเป็ นชาวสวนชาวไร่ ผปู้ ระกอบการเกษตรกรรมใน ทอ้ งถิ่นใกลเ้ คยี งนนั่ เอง ในช่วงนอกฤดูกาลท่องเที่ยว คนขบั รถพวกน้ีจะมีรายไดส้ ุทธิประมาณวนั ละ 100 กวา่ บาท แตถ่ า้ หากอยใู่ นช่วงฤดูกาลทอ่ งเทีย่ วแลว้ พวกเขาจะสามารถทาํ รายไดม้ ากถึง 400-500 บาทตอ่ วนั ทีเดียว

จากตวั อยา่ งท่นี าํ มากล่าวน้ี นบั เป็นกรณีเดียวเทา่ น้นั ยงั มีอีกหลายกรณีท่สี ามารถแสดงใหเ้ ห็น ผลประโยชนข์ องธุรกิจการทอ่ งเที่ยวที่สามารถกระจายรายไดแ้ ก่ประชาชนทอ้ งถิ่นทวั่ ไป อนั จะเป็นผล ต่อเนื่องไปถึงความอยดู่ ีกินดี และยกมาตรฐานการครองชีพใหส้ ูงข้นึ ได้ การพัฒนาสาธารณปู โภค อุตสาหกรรมท่องเทีย่ วนอกจากจะมีบทบาทตอ่ เศรษฐกิจและสงั คมของประเทศในเรื่องทเ่ี ป็ นแหล่ง เงินตราต่างประเทศ การวา่ จา้ งแรงงานทอ้ งถ่ิน การกระจายรายไดแ้ ลว้ อุตสาหกรรมท่องเท่ียวยงั มีบทบาทตอ่ การลงทนุ พฒั นาดา้ นสาธารณูปโภคสาธารณูปการข้นั พ้นื ฐาน (Infrastructure) ซ่ึงจะสรา้ งความเจริญ ความ สะดวกสบายท้งั แก่นกั ทอ่ งเทีย่ วและประชาชนในทอ้ งถิ่น ดงั จะเห็นไดว้ า่ ตามแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ นอกจากจะตอ้ งมีความสวยงามตามธรรมชาติ มีศิลป- วฒั นธรรมท่ีเป็นเอกลกั ษณ์แลว้ ยงั จะตอ้ งมีความสะดวกสบายในการเดินทางเขา้ ถึงแหล่งทอ่ งเที่ยว มีน้าํ สะอาดใช้ สามารถใชเ้ คร่ืองไฟฟ้ าไดบ้ า้ งพอสมควร มีบริการตดิ ต่อสื่อสารไดร้ วดเร็วความตอ้ งการของ นกั ท่องเท่ยี ว ควบคู่ไปกบั ความงาม อนั ล้าํ คา่ ของทรัพยากรการทอ่ งเท่ยี ว ตามปกตกิ ารลงทนุ ก่อสร้างส่ิง อาํ นวยความสะดวกพน้ื ฐาน เช่น ถนนหนทาง การประปา การไฟฟ้ า โทรศพั ท์ การส่ือสารคมนาคม ฯลฯ จะตอ้ งใชเ้ งินลงทุนสูงมาก เอกชนจะไม่สามารถทาํ ได้ จาํ เป็นที่รัฐจะตอ้ งเป็นผดู้ าํ เนินการลงทุนเพอื่ กระตนุ้ และสนบั สนุนใหธ้ ุรกิจเอกชนมาร่วมกนั พฒั นาอยา่ งต่อเน่ืองกนั เป็ นลาํ ดบั แมว้ า่ การก่อสรา้ งส่ิงอาํ นวยความ สะดวกพ้นื ฐานตา่ ง ๆ ส่วนใหญแ่ ลว้ จะจดั ใหม้ ีข้ึน โดยมีสาเหตเุ นื่องจากการพฒั นาเศรษฐกิจในสาขาสาํ คญั อ่ืน ๆ กต็ าม แตก่ ย็ งั มีอีกหลายกรณีทอ่ี ุตสาหกรรมทอ่ งเที่ยวเป็นตวั กระตนุ้ ใหเ้ กิดการสร้างถนน สนามบินขนาด ใหญ่ การสื่อสารโทรคมนาคม การไฟฟ้ า การประปา ใน พน้ื ท่ีทอ้ งถ่ินทีม่ ีแหล่งทอ่ งเทยี่ วต้งั อยู่ ฉะน้นั จงึ กล่าว ไดว้ า่ การพฒั นาการทอ่ งเท่ียวมีส่วนช่วยพฒั นาทอ้ งถ่ินใหเ้ จริญเตบิ โต และประชาชนในทอ้ งถ่ินไดร้ ับความ สะดวกสบายไปพร้อม ๆ กนั ดว้ ย 1.3 พระราชบัญญัติธุรกจิ นาเที่ยวและมัคคุเทศก์2 พระราชบญั ญตั ธิ ุรกิจนาํ เท่ียวและมคั คุเทศก์ พ.ศ. 2535 เป็นกฎหมายทีใ่ ชค้ วบคุมการทาํ งานของธุรกิจ นาํ เทีย่ วโดยทว่ั ไป “ธุรกิจนาํ เทีย่ ว” ไดแ้ ก่การประกอบธุรกิจเกี่ยวกบั การจดั หรือการใหบ้ ริการหรือการอาํ นวย ความสะดวกเก่ียวกบั การเดินทาง สถานทีพ่ กั อาหาร ทศั นาจร และหรือมคั คุเทศกใ์ หแ้ ก่นกั ท่องเทย่ี ว โดยมุ่ง หมายถึง \"การนาํ เที่ยว\" เป็นสาํ คญั และตอ้ งมีการติดตอ่ โดยตรงกบั นกั ท่องเทย่ี วเพอ่ื จดั บริการ ไปท่องเที่ยว ณ สถานที่ต่าง ๆ ส่วนจะมีการบริการดา้ นการเดินทาง สถานทพี่ กั อาหาร หรือมคั คุเทศก์ ดว้ ยหรือไม่ หรือมีมาก นอ้ ยเพยี งใด ก็เป็นส่วนหน่ึงของ \"การนาํ เที่ยว\" เทา่ น้นั และดาํ เนินการในเชิง ธุรกิจ แตไ่ ม่รวมถึงธุรกิจใหเ้ ช่า

ยานพาหนะ เพอื่ การเดินทางธุรกิจรบั จา้ งขนส่งผเู้ ดินทาง ธุรกิจโรงแรม หรือธุรกิจรา้ นอาหาร การไปทอดกฐิน การไปทอดผา้ ป่ า และการทศั นศกึ ษาเป็นคร้ังคราว เนือ้ หาของพระราชบัญญตั ิธุรกิจนาเท่ยี วและมัคคเุ ทศก์ พ.ศ. 2535 (ดูขอ้ มูลเพมิ่ เตมิ ) พระราชบัญญัตธิ ุรกิจนาเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2535 - บทนาํ (มาตรา 1 - 5) - หมวด 1 คณะกรรมการธุรกิจนาํ เทย่ี วและมคั คุเทศก์ (มาตรา 6 - 13) - หมวด 2 ธุรกิจนาํ เที่ยว (มาตรา 14 - 38) - หมวด 3 มคั คุเทศก์ (มาตรา 39 - 49) - หมวด 4 การควบคุม (มาตรา 50 - 58) - หมวด 5 บทกาํ หนดโทษ (มาตรา 59 - 69) - บทเฉพาะกาล (มาตรา 70 -73) - อตั ราคา่ ธรรมเนียม พระราชบญั ญตั ิธุรกิจนาํ เทยี่ วและมคั คุเทศก์ (ฉบบั ที่ 2) พ.ศ. 2545 - มาตรา 1 - 5 - มาตรา 6 - 7 - มาตรา 8 - 10 - มาตรา 11 - 15 2-รท่องเท่ียวแห่งประเทศไทย พระราชบญั ญตั ธิ ุรกิจนาํ เท่ียวและมคั คุเทศก์ พ.ศ.2535 มาตรา 16 - 18 กฎกระทรวง (ออกตามความในพระราชบญั ญตั ิธุรกิจนาํ เทย่ี วและมคั คุเทศก์ พ.ศ. 2535) - กฎกระทรวง [พ.ศ. 2536] - กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 2 [พ.ศ. 2536] - กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 3 [พ.ศ. 2536] - กฎกระทรวง ฉบบั ท่ี 4 [พ.ศ. 2536] - กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 5 [พ.ศ. 2536] - กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 6 [พ.ศ. 2539] - กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 7 [พ.ศ. 2539] - กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 8 [พ.ศ. 2539] - กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 9 [พ.ศ. 2543] - กฎกระทรวง ฉบบั ท่ี 10 [พ.ศ. 2543]

- กฎกระทรวง ฉบบั ที่ 11 [พ.ศ. 2543] - กฎกระทรวง ฉบบั ท่ี 12 [พ.ศ. 2544] 1.4 สถานการณ์การท่องเทยี่ วในปัจจุบัน การท่องเท่ียวในปัจจบุ นั มีแนวโนม้ การเจริญเติบโตไปอยา่ งมาก องคก์ ารการท่องเท่ียวโลก (WTO) ซ่ึงปัจจบุ นั มีสมาชิกอยู่ 142 ประเทศ (สมาชิกสมทบอีก 7 ประเทศ) (ดูขอ้ มูลเพมิ่ เตมิ ) ไดแ้ สดงสถิติจาํ นวน นกั ทอ่ งเทย่ี ว ในโลกมีจาํ นวนถึง 715 ลา้ นคนเมื่อปี พ.ศ.2546 ซ่ึงนบั ไดว้ า่ เป็ นจาํ นวนทีส่ ูงมาก สาํ หรับประเทศไทยจาํ นวน นกั ท่องเท่ยี วท่ีเดินทางมาเที่ยวยงั ประเทศไทยมีอยปู่ ระมาณ 10 ลา้ นคนเม่ือปี พ.ศ. 2546 ซ่ึงลดลงจากปี พ.ศ.2545 อยู่ 7.36 เปอร์เซ็นต์ ซ่ึงสร้างรายไดใ้ หก้ บั ประเทศ 309.269 ลา้ นบาท (ดูขอ้ มูลเพมิ่ เติม) สาํ หรับ สถานการณ์ในช่วงตน้ ปี พ.ศ. 2546 สถานการณ์การทอ่ งเทย่ี วของทว่ั โลกไดร้ ับผลกระทบอยา่ งหนกั จาก 2 เหตกุ ารณ์หลกั คือสงครามระหวา่ งสหรัฐอเมริกาและอิรกั และการแพร่ระบาดของโรคทางเดินหายใจ เฉียบพลนั รุนแรง(SARS) ในภมู ิภาคเอเชีย โดยการแพร่ระบาดของโรค SARS เป็นเหตุการณ์ทสี่ ่งผลกระทบ รุนแรงตอ่ การท่องเทีย่ วของประเทศไทยมากท่สี ุดเป็นประวตั กิ ารณ์ ท้งั น้ีประเทศไทยไดร้ บั ผลกระทบหนกั ที่สุดในเดือนพฤษภาคมและสถานการณ์การท่องเที่ยวของไทยก็เริ่มคลี่คลายตวั ไปในทางทด่ี ีข้ึนนบั ต้งั แต่ เดือนกรกฎาคมเป็นตน้ มา ซ่ึงไดร้ บั ปัจจยั เสริมจากการที่ภาครัฐและเอกชนตา่ งร่วมมือกนั ส่งเสริมตลาดโดยใช้ มาตรการดา้ นราคาเพอื่ ดึงดูดใจนกั ทอ่ งเทยี่ ว ผนวกกบั ภาพลกั ษณ์ดา้ นความปลอดภยั ในประเทศทีร่ ฐั บาลได้ พยายามนาํ เสนอในการจดั ประชุมเอเปคในเดือนตุลาคม รวมท้งั การเปิ ดบริการของสายการบินตน้ ทนุ ต่าํ ในช่วงปลายปี โดยสรุปในภาพรวมปี พ.ศ. 2546 มีนกั ทอ่ งเที่ยวชาวต่างประเทศเดินทางมาไทยท้งั สิ้น 10,004,453 คน หรือมีอตั ราการเตบิ โตลดลงรอ้ ยละ7.36และรับรายไดจ้ าการใชจ้ า่ ยของ นกั ทอ่ งเที่ยวชาว ต่างประเทศ คิดเป็นมูลค่า 309,269 ลา้ นบาท ลดลงจากปี ท่ีผา่ นมารอ้ ยละ 4.39 โดยมีวนั พกั ในประเทศไทยโดย เฉล่ียอยทู่ ี่ 8.19 วนั และมีการใชจ้ ่ายโดยเฉลี่ย 3,774.50 บาทตอ่ คนต่อวนั ซ่ึงเป็ นระดบั ทใ่ี กลเ้ คียงกบั ปี พ.ศ. 2545 ทีผ่ า่ นมา (ดูขอ้ มูลเพม่ิ เติม) 1.5 สรุป อุตสาหกรรมท่องเท่ียวและการดาํ เนินธุรกิจท่องเท่ียวมีพฒั นาการไปพร้อมๆ กบั สงั คมของมนุษย์ และพฒั นาการทางอุตสาหกรรมอ่ืนๆ ธุรกิจทอ่ งเท่ยี วมีการขยายตวั ไปยงั ทุกภูมิภาคของโลกทาํ ใหเ้ กิด การการ ปรับปรุงการคมนาคมขนส่งซ่ึงส่งผลทาํ ใหก้ ารเดินทางทอ่ งเท่ียวรวดเร็วข้นึ งา่ ยข้ึนราคาถูกลงและ มีความ ปลอดภยั มากข้ึน ธุรกิจนาํ เทย่ี วกม็ ีการขยายขอบขา่ ยการบริการใหค้ รบวงจรมากข้ึน ในประการ สุดทา้ ยการ ปรบั ปรุงระบบการสื่อสารคมนาคมโดยผา่ นระบบการพมิ พ์ วทิ ยุ โทรทศั น์ และส่ืออีเลคโทรนิค ช่วยทาํ ให้ ระบบการตลาดของอุตสาหกรรมทอ่ งเที่ยวง่ายยงิ่ ข้ึนในยคุ ปัจจุบนั เม่ือเปรียบเทียบกบั ในอดีต

ประเทศไทยไดอ้ อกพระราชบญั ญตั ธิ ุรกิจนาํ เท่ยี วและมคั คุเทศก์ พ.ศ. 2535 ข้นึ มาควบคุม การ ประกอบธุรกิจนาํ เที่ยวในประเทศไทยและมีการออกกฎกระทรวง เพมิ่ เติมในขอ้ ปฏบิ ตั ติ ่างๆ เพมิ่ เติมและได้ ดาํ เนินการแกไ้ ขปรับปรุงใน พ.ศ. 2545 สาํ นกั งานการทอ่ งเทย่ี วแห่งประเทศไทยไดใ้ หค้ วามสาํ คญั ของการทอ่ งเท่ียวและอุตสาหกรรม ท่องเท่ียวไวว้ า่ อุตสาหกรรมทอ่ งเท่ียว (Tourism Industry) ซ่ึงประกอบดว้ ยธุรกิจหลายประเภท ท้งั ธุรกิจท่ี เกี่ยวขอ้ งโดยตรง และธุรกิจทเ่ี ก่ียวขอ้ งทางออ้ ม หรือธุรกิจสนบั สนุนตา่ ง ๆ การซ้ือบริการของนกั ท่องเทีย่ ว ชาวตา่ งประเทศ ถือไดว้ า่ เป็น การส่งสินคา้ ออกท่มี องไม่เห็นดว้ ยสายตา (Invisible Export) เพราะเป็นการซ้ือ ดว้ ยเงนิ ตราต่างประเทศ การผลิต สินคา้ คอื บริการตา่ ง ๆ ทน่ี กั ทอ่ งเท่ยี วซ้ือก็จะตอ้ งมีการลงทนุ ซ่ึง ผลประโยชน์จะตกอยใู่ นประเทศและจะช่วยใหเ้ กิดงานอาชีพอีกหลายแขนง เกิดการหมุนเวยี นทางเศรษฐกิจ นอกจากน้ีทางดา้ นสงั คมการท่องเทย่ี วเป็นการพกั ผอ่ นคลาย ความตึงเครียด พร้อม ๆ กบั การไดร้ ับความรู้ ความเขา้ ใจในวฒั นธรรมทีผ่ ดิ แผกแตกตา่ งออกไปอีกคร้งั อุตสาหกรรมทอ่ งเที่ยวเป็นแหล่งท่มี าของรายไดใ้ น รูปเงนิ ตราต่างประเทศ ซ่ึงจะมีส่วนช่วยสร้างเสถียรภาพใหก้ บั ดุลการชาํ ระเงินได้ เป็ นอยา่ งมาก นอกจากน้ี การทอ่ งเทีย่ วยงั มีบาทบาทช่วยกระตนุ้ ใหม้ ีการนาํ เอาทรัพยากรของประเทศมาใชป้ ระโยชน์ อยา่ งกวา้ งขวาง ผู้ ที่อาศยั อยใู่ นทอ้ งถิ่นไดป้ ระดิษฐห์ ตั ถกรรมพ้นื บา้ นขายเป็ นของท่ีระลึกสาํ หรับนกั ทอ่ งเทย่ี วอีกดว้

แบบทดสอบ หน่วยการเรียนที่ 1-2 รหสั วชิ า 2702-2113ชื่อวชิ าการท่องเที่ยวเชิง ระดับ ปวช จาํ นวน 1 หน่วยกิต นิเวศ ช่ือหน่วย ความรู้เบ้ืองตน้ เก่ียวกบั การท่องเทย่ี ว จาํ นวนชวั่ โมงรวม 6 ชว่ั โมง ช่ือเรื่อง ความรูเ้ บ้อื งตน้ เก่ียวกบั การทอ่ งเท่ยี ว จาํ นวนชวั่ โมง 6 ชวั่ โมง จงตอบคาถามเกยี่ วกบั ประวตั ิความเป็ นมาของการท่องเท่ียว 1.ชาวตา่ งประเทศท่ีเดินทางเขา้ มาในประเทศไทยในฐานะนกั ท่องเทย่ี ว (Tourist)และพาํ นกั อยคู่ ร้ังหน่ึง ๆ ไม่นอ้ ยกวา่ 1 คนื หรือ 24 ชวั่ โมง และไม่มากกวา่ กี่วนั ก. 15 วนั ข. 30 วนั ค. 45 วนั ง. 60 วนั 2. คาํ วา่ \"โรงงาน\" หมายความวา่ อะไรในอุตสาหกรรมท่องเทยี่ ว? ก. แหล่งที่ผลิตสินคา้ หรือบริการของอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ยี ว ไดแ้ ก่ พ้นื ทีท่ ใี่ ชป้ ระกอบกิจการ ท่องเทีย่ ว ข. นกั ท่องที่มาชมบา้ นเมือง ธรรมชาติ ศิลปวฒั นธรรม ส่ิงทผี่ ซู้ ้ือจะไดร้ บั คอื ความพอใจ ความ สนุกสนานเพลิดเพลินการไดเ้ ห็นส่ิงแปลกใหม่ ความสะดวกสบาย การพกั ผอ่ นและความทรงจาํ ทีน่ ่า ประทบั ใจ ค. ความสวยงามทางธรรมชาติ ส่ิงสวยงามท่มี นุษยส์ รา้ งข้ึน วถิ ีทางดาํ เนินชีวติ ของผคู้ นใน ทอ้ งถ่ิน ง. ถูกทุกขอ้ 3.ขอ้ ใดไม่ใช่ธุรกิจทเ่ี ก่ียวขอ้ งกบั ธุรกิจทอ่ งเที่ยวโดยตรง ก. โรงแรม ข. รา้ นอาหาร ค. โบราณสถาน ง. บริษทั นาํ เทย่ี ว

4. นกั ท่องเทีย่ วในโลก ในปี 2546 มีจาํ นวนเท่าใด ก. 315 ลา้ นคน ข. 515 ลา้ นคน ค. 715 ลา้ นคน ง. 915 ลา้ นคน 5.พระราชบญั ญตั ิธุรกิจนาํ เทยี่ วและมคั คุเทศก์ ฉบบั ปัจจบุ นั เริ่มใชค้ ร้งั แรกเม่ือ พ.ศ.ใด ก. 2525 ข. 2535 ค. 2545 ง. 2555 6.บริษทั ใดเป็ นผเู้ ริ่มตน้ การจดั รายการทวั ร์แบบอิสระ (Freelance Itineraries) ก. บริษทั Tox and Cook ข. บริษทั โทมสั คุก ค. บริษทั อเมริกนั เอกซ์เพรส ง. บริษทั Cox and Kings 7.ขอ้ ใดคือความหมายของคาํ วา่ \"Excursionists\" ก. นกั ทอ่ งเทย่ี วทคี่ า้ งคืน ข. นกั ท่องเที่ยวท่ไี ม่คา้ งคืน ค. นกั ท่องเท่ยี วอิสระ ง. นกั ท่องเทีย่ วทไี่ ดข้ องรางวลั มาเทยี่ ว

แบบเฉลย หน่วยการเรียนที่ 1-2 รหัส 3702-2002 ระดบั ปวส จาํ นวน 3 หน่วยกิต วชิ า การจดั การธุรกิจทอ่ งเที่ยว ชื่อหน่วย ความรู้เบ้อื งตน้ เกี่ยวกบั การทอ่ งเทยี่ ว จาํ นวนชวั่ โมงรวม 6 ชว่ั โมง ช่ือเร่ือง ความรูเ้ บ้ืองตน้ เก่ียวกบั การทอ่ งเทีย่ ว จาํ นวนชว่ั โมง 6 ชว่ั โมง ประวตั ิความเป็ นมาของการท่องเที่ยว 1. ง 2. ง 3. ข 4. ค 5. ข 6. ข 7. ข

แผนการจัดการเรียนรู้ สอนคร้ังที่ 3-5 เวลา 9 ชว่ั โมง รหสั วชิ า 2702-2113ช่ือวชิ า การท่องเทีย่ วเชิงนิเวศ หน่วยที่ 2 ช่ือหน่วย การจดั ต้งั ธุรกิจท่องเทีย่ ว สาระสาคญั ธุรกิจนาํ เท่ยี วเป็นกลไกสาํ คญั ในการขบั เคล่ือนใหธ้ ุรกิจทอ่ งเท่ยี วขยายตวั ออกไปอยา่ งรวดเร็วส่งผลให้ อุตสาหกรรมท่องเท่ียวมีการเจริญเตบิ โตอยา่ งตอ่ เน่ือง การจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เท่ยี วไดร้ บั ความนิยมและมี ผปู้ ระกอบการรายใหม่เขา้ สู่ตลาดคอ่ นขา้ งมากเน่ืองจากการเขา้ สู่ตลาดคอ่ นขา้ งง่าย นอกจากน้นั ยงั มี องคป์ ระกอบที่ตอ้ งพจิ ารณาในการจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เที่ยวทสี่ าํ คญั คอื ประเภทของธุรกิจ การเลือกทาํ เลทีต่ ้งั การหาแหล่งเงินทุน การตลาด พระราชบญั ญตั ิและกฎหมายที่เก่ียวขอ้ ง นอกจากน้ีการจดั ต้งั และดาํ เนิน ธุรกิจนาํ เทีย่ วในปัจจบุ นั ยงั มุ่งเนน้ การกาํ หนดกลุ่มตลาดเป้ าหมายเฉพาะและการกาํ หนดระดบั ของ สินคา้ และบริการใหเ้ หมาะสมกบั สถานการณ์การตลาดในปัจจบุ นั จุดประสงค์การเรียนรู้ จุดประสงค์ท่วั ไป 1. นกั ศึกษาสามารถอธิบายถึงขอ้ มูลทีต่ อ้ งใชใ้ นการศกึ ษาความเป็ นไปไดใ้ นการจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เทีย่ วได้ 2. นกั ศึกษาสามารถอธิบายข้นั ตอน วธิ ีการ และเอกสารตลอดจนหลกั ฐานและคา่ ใชจ้ ่ายที่ใชใ้ น การจดทะเบยี นธุรกิจนาํ เทยี่ วได้ จดุ ประสงค์เชิงพฤติกรรม 1. บอกขอ้ มูลทตี่ อ้ งใชใ้ นการศกึ ษาความเป็นไปไดใ้ นการจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เที่ยวได้ 2. ข้นั ตอน วธิ ีการ และเอกสารตลอดจนหลกั ฐานและค่าใชจ้ า่ ยทใ่ี ชใ้ น การจดทะเบียนธุรกิจนาํ เทยี่ วได้

สาระการเรียนรู้ 1. ส่วนประกอบของการท่องเทย่ี ว - ส่วนประสมทางการท่องเทีย่ ว 2. ประเภทของธุรกิจนาํ เท่ียว (Types of Tourist Business) 3. องคป์ ระกอบท่ใี ชใ้ นการจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เท่ยี ว - ทาํ เลทต่ี ้งั - แหล่งเงินทนุ - การตลาด - การจดทะเบียนธุรกิจนาํ เทย่ี ว กิจกรรมการเรียนรู้ 1. สอนบอกช่ือเร่ือง จุดประสงคแ์ ละเน้ือหาทีจ่ ะเรียน 2. ผสู้ อนบรรยายเน้ือหาการจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เทยี่ ว โดยมีส่ือการสอนตา่ ง ๆ ประกอบ 3. ผสู้ อนแจกแผนการจดั ต้งั บริษทั นาํ เที่ยวใหต้ วั แทนนกั ศกึ ษา 3 คน คนละ 1 ใบ ใหต้ วั แทน ท้งั 3 คน สรุปส่ิงทีไ่ ดจ้ ากแผนใหเ้ พอื่ นในช้นั เรียนฟัง 4. ผสู้ อนอธิบายเพมิ่ เติมในส่วนทไี่ ม่สมบูรณ์ใหส้ มบูรณ์ยงิ่ ข้นึ 5. ผสู้ อนใหน้ กั เรียนแบ่งกลุ่มเป็น 5 กลุ่ม ร่วมกนั ศกึ ษาการจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เท่ียว 6. นกั ศึกษาร่วมกนั อภิปรายตามหวั ขอ้ ท่ไี ดร้ ับมอบหมาย 7. ครูและนกั ศึกษาร่วมกนั สรุปบทเรียนโดยครูต้งั คาํ ถามและใหน้ กั เรียนช่วยกนั ตอบ 9. นกั ศกึ ษาทาํ แบบทดสอบหลงั เรียน ส่ือการเรียนรู้และแหล่งการเรียนรู้ 1. หนงั สือ การจดั การธุรกิจนาํ เท่ียว (มหาวทิ ยาลยั มหาสารคาม) , เอกสารประกอบการเรียน การสอน (อ.คมกฤต วงศน์ าค) 2. ใบความรู้ 3. Internet บทเรียนการทอ่ งเทยี่ ว ศูนยก์ ารท่องเท่ียวทวั่ ไทย www.thai.tourismthailand.org www.tat.or.th 4. ระบบการสอนออนไลน์ https://mis.pkru.ac.th/syllabus/view_syllabus.php?id=31

การวัดผลและประเมินผล 1. เคร่ืองมือ 1.1 แบบทดสอบ 1.2 แบบสงั เกตพฤติกรรม 2. เกณฑก์ ารประเมิน 2.1 จาํ นวนคะแนนเตม็ 10 คะแนน (ขอ้ ละ 5 คะแนน) 2.2 เกณฑใ์ นการใหค้ ะแนน 1. ตอบคาํ ถามไดค้ รบถว้ นสมบรู ณ์ท้งั ความหมายและเน้ือหา 5 ดีมาก ดี 2. ตอบคาํ ถามไดท้ ้งั ความหมายและเน้ือหาแต่ไม่สมบรู ณ์ 4 พอใช้ 3. ตอบคาํ ถามไดบ้ างส่วนมีความหมายเน้ือหาถูกตอ้ งแตไ่ ม่สมบรู ณ์ 3 ปรับปรุง 4. ตอบคาํ ถามไดเ้ ฉพาะบางส่วน 1-2 2.3 ผลการประเมิน ทาํ คะแนนได้ 9 – 10 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ดีมาก ทาํ คะแนนได้ 7 – 8 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ดี ทาํ คะแนนได้ 5 – 6 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ผา่ น ทาํ คะแนนได้ 1 – 4 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ไม่ผา่ น

กิจกรรมเสนอแนะ / งานทีม่ อบหมาย ใหน้ กั เรียนหาความรู้เพมิ่ เตมิ ความรูท้ วั่ ไปเก่ียวกบั กฎหมายการท่องเทยี่ ว  ความรู้เร่ืองการขอจดั ต้งั  ความรู้เรื่องธุรกิจทางออ้ ม  ความรูเ้ ร่ืองศพั ทท์ ่องเท่ียว เอกสารอ้างองิ 2. อาจารยธ์ เนศ ศรีสถิตย.์ 2545.การจดั การธุรกิจท่องเที่ยว.มหาสารคาม: มหาวทิ ยาลยั มหาสารคาม 2. เอกสารประกอบการเรียนการสอน (อ.คมกฤต วงศน์ าค) 3. Internet บทเรียนการท่องเทยี่ ว ศูนยก์ ารทอ่ งเที่ยวทวั่ ไทย www.thai.tourismthailand.org,www.tat.or.th 4. ระบบการสอนออนไลน์ https://mis.pkru.ac.th/syllabus/view_syllabus.php?id=31

บันทึกหลงั การสอน ผลการสอน .................................................... ............................................................................................................... ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................................................................. ...................................... ........................................................................... ........................................................................................ ............................................................................................................................. ...................................... .................................................................................................................................. .............................. ปัญหา / อุปสรรค ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................. ...................................................................................... ............................................................................................................................. ...................................... .................................................................................................................................... ............................... .................................................................................................... ............................................................. ............................................................................................................................. ..................................... ข้อเสนอแนะ / แนวทางแก้ไข ................................................................................................................................. .................................. ................................................................................................. .................................................................. ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................................................................. ...................................... ……………………….ผสู้ อน ( นางสาวอรสา ปราบดี) ………/…………./……

ความคิดเห็นของผบู้ งั คบั บญั ชา ............................................................................................................................. ...................................... ...................................................................... ......................................................................... .................... ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................................................................. ...................................... ........................................................................................... ........................................................... ............. ............................................................................................................................. ...................................... ลงชื่อ.......................................................... (............................................................)

ใบความรู้ ท่ี 2 หน่วยการเรียนท่ี 3-5 รหสั วชิ า 2702-2113ช่ือวชิ า การท่องเท่ยี ว ระดบั ปวช. จาํ นวน 1 หน่วยกิต เชิงนิเวศ ช่ือหน่วย การจดั ต้งั ธุรกิจท่องเท่ยี ว จาํ นวนชว่ั โมงรวม 9 ชว่ั โมง ช่ือเรื่อง การจดั ต้งั ธุรกิจทอ่ งเท่ยี ว จาํ นวนชว่ั โมง 9 ชว่ั โมง 2. การจดั ต้งั ธุรกจิ ท่องเท่ียว 2.1 ส่วนประกอบของการท่องเทย่ี ว ก่อนทจ่ี ะจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เท่ยี วควรจะศกึ ษาถึงส่วนประกอบของการทอ่ งเท่ยี ว (The Components of Tourism) ดว้ ย ซ่ึงจะทาํ ใหน้ กั ศกึ ษาสามารถอธิบายในรายละเอียดไดว้ า่ การทอ่ งเที่ยวประกอบดว้ ยธุรกิจ หรือกิจกรรมอะไรและมีส่วนสมั พนั ธก์ นั อยา่ งไรบา้ ง และสามารถแบ่งองคป์ ระกอบการท่องเทยี่ วได้ ในแงข่ องการจดั การธุรกิจทสี่ นบั สนุนตอ่ การทอ่ งเทย่ี วโดยตรง และส่วนประกอบการใดทีม่ ีส่วน สนบั สนุน การทอ่ งเทย่ี วโดยออ้ ม นอกจากน้ีนกั ศึกษาสามารถอธิบายไดใ้ นรายละเอียดของแตล่ ะ ส่วนประกอบทาง การทอ่ งเทีย่ ววา่ มีพฒั นาการ และการเตรียมพรอ้ มเพอ่ื ใหเ้ กิดการบริการท่ีมี ประสิทธิภาพสูงสุดในสภาวะ การจดั การธุรกิจท่องเทย่ี วในเศรษฐกิจยคุ ปัจจบุ นั ส่วนประกอบของการท่องเทีย่ ว (The Components of Tourism) ส่วนประกอบของการทอ่ งเที่ยว คือส่วนต่างๆ ทีถ่ ูกนาํ มาประกอบเขา้ ดว้ ยกนั แลว้ กอ่ ใหเ้ กิด การท่องเท่ยี วข้ึน โดยทวั่ ไปอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ยี วมกั ถูกกล่าวถึงในลกั ษณะของอุตสาหกรรมเดี่ยว (Single Industry) ที่เกิดจากการรวมเอาธุรกิจหลากหลายประเภทท่มี ีความแตกตา่ งกนั แตม่ ี ความสมั พนั ธก์ นั ในภาพรวมท้งั กิจกรรมและการดาํ เนินการเขา้ ดว้ ยกนั ซ่ึงรวมไปถึงธุรกิจทพ่ี กั ธุรกิจ ภตั ตาคารอาหารและเครื่องด่ืม การขนส่งผโู้ ดยสาร สถานทท่ี ่องเทยี่ ว การจดั นาํ เทย่ี ว การขายปลีก และ ธุรกิจท่องเท่ียว ซ่ึงถือไดว้ า่ เป็ นการทาํ งานท่ที บั เหล่ือมกนั ระหวา่ งการพกั พกั ผอ่ นและส่ิงบนั เทงิ เริงรมย์ หรือนนั ทนาการตา่ งๆ จึงถือไดว้ า่ เป็ นอุตสาหกรรมเด่ียว ท่เี กิดจากการรวมตวั ของธุรกิจตา่ งๆ เขา้ ดว้ ยกนั ไม่ใช่อุตสาหกรรมเดี่ยวดว้ ยตวั ของมนั เอง ซ่ึงส่วนประกอบแต่ละส่วนจะเป็ นตวั สนบั สนุนให้ เกิดเป็นอุตสาหกรรมท่องเทย่ี ว การเดินทางและการทอ่ งเทยี่ ว เป็ นส่วนหน่ึงของอุตสาหกรรมบริการ หรืออุตสาหกรรมแห่งไมตรีจิต ซ่ึงรวมไปถึงท่พี กั ร้านอาหาร บริการรถเช่า การต้งั คา่ ยพกั แรม อีกท้งั ยงั รวมไปถึงบริการเสริมต่างๆ เช่นการกีฬา สถานีบริการน้าํ มนั รา้ นบริการรูปภาพ ร้านขายของชาํ อุปกรณ์ทีเ่ ก่ียวขอ้ งกบั การทาํ กิจกรรมทางการทอ่ งเทยี่ ว ซ่ึงรู้จกั ในนามของส่วนประสมทางการ ทอ่ งเท่ยี ว ซ่ึงแสดงในแผนภาพหนา้ ถดั ไป

ส่วนประสมทางการท่องเท่ยี ว (The Travel and Tourism Mix) (Donald E. Lundberg:1985) Restaurants Accommodations Transportation Hotels, motel, resorts Auto Rental condominiums Airplane Time-sharing Rental cars Guest houses Bus Bed and breakfast Rail Home stay Cruises ship Miscellaneous Travel and Tourism Destination Development Service stations Market studies Grocery stores Feasibility studies Vacation clothing Architectural & engineering Photography Financial institutions Sports equipment Recreational Facilities Travel Marketers Travel Research States & national parks Travel agents Demographic Campgrounds Tour wholesalers Behavioral & Psychographic Concerts Incentive travel companies Cost/benefit analysis Theaters Tourist Attractions Government Offices Theme parks National travel offices Museum towns & cities Regional travel offices Museums Regional travel offices Gardens Local travel offices Stately homes

2.2 ประเภทของธุรกจิ นาเท่ียว (Types of Tourist Business) การประกอบธุรกิจนาํ เทีย่ วมีความเก่ียวขอ้ งกบั ผใู้ หบ้ ริการทางการแก่นกั ท่องเทีย่ วโดยตรงซ่ึง รูจ้ กั ในนามของ ผู้ประกอบการ (Supplier) คอื ผปู้ ระกอบการบริการตรงเพอื่ ใหบ้ ริการแก่นกั ทอ่ งเทย่ี ว เช่น การบริการสถานทที่ อ่ งเทย่ี ว สวนสนุก รา้ นอาหาร บริการขนส่งผโู้ ดยสาร สายการบนิ ธุรกิจรถเช่า ทีพ่ กั และแหล่งบนั เทงิ เริงรมยต์ า่ งๆ ซ่ึงผปู้ ระกอบการเหล่าน้ีสามารถจาํ หน่ายสินคา้ และบริการผา่ น ช่องทาง การจดั จาํ หน่ายต่างๆ ทางธุรกิจนาํ เท่ยี วได้ หรือสามารถจดั จาํ หน่ายสินคา้ และบริการสู่ ผบู้ ริโภคเองโดยตรงในส่วนของธุรกิจทอ่ งเที่ยวสามารถแบ่งออกไดเ้ ป็น 3 ประเภทใหญ่ๆ คือ ผู้จัดนาเท่ยี ว (Tour Operator) คอื ผปู้ ระกอบการทจี่ ดั ทาํ โปรแกรมนาํ เทีย่ วและจดั นาํ เท่ยี ว ผจู้ ดั นาํ เทีย่ ว จะเป็ นผตู้ ิดตอ่ ประสานงานตลอดกบั ผปู้ ระกอบการที่เกี่ยวขอ้ งกบั โปรแกรมการทอ่ งเทีย่ ว และนาํ นกั ทอ่ งเทยี่ วไปใชบ้ ริการซ่ึงมีหนา้ ที่เป็นผเู้ ขยี นโปรแกรมการท่องเทย่ี ว (Programmer) เพอ่ื จดั ทาํ ทวั ร์ส่ง ใหก้ บั ผปู้ ระกอบการธุรกิจทอ่ งเทีย่ วแบบคา้ ส่ง (Tour Wholesaler) ในการจดั นาํ เทีย่ ว ผจู้ ดั นาํ เที่ยว อาจจะรับนกั ท่องเทย่ี วมาจาก ผปู้ ระกอบธุรกิจการทอ่ งเท่ียวแบบคา้ ส่ง หรือรับจากบริษทั อื่นๆ มาเพอื่ จดั นาํ เทย่ี วใหจ้ ะเรียกวา่ Land operator สาํ หรบั ผปู้ ระกอบการธุรกิจท่องเที่ยวทรี่ บั จดั นาํ เที่ยวตาม โปรแกรมที่ผปู้ ระกอบการอ่ืน ที่ต้งั อยใู่ น ต่างประเทศเรียกวา่ เป็ นตวั แทนสาขายอ่ ยนาํ เที่ยว (Sub agent) ผู้ประกอบธุรกิจนาเท่ียวแบบค้าส่ง (Tour Wholesaler) คอื ผปู้ ระกอบธุรกิจนาํ เทีย่ ว เป็นผทู้ ีจ่ ดั โปรแกรม การทอ่ งเที่ยวข้ึนเองเป็นผปู้ ระกอบการนาํ เที่ยวดว้ ย หรือรับโปรแกรมการท่องเท่ยี วจากผปู้ ระกอบการ หรือ ผจู้ ดั นาํ เท่ยี วมาขายส่งใหต้ วั แทนจาํ หน่ายรายยอ่ ย ซ่ึงการจดั ทาํ โปรแกรมการทอ่ งเที่ยวน้นั ผู้ ประกอบธุรกิจนาํ เทีย่ วแบบคา้ ส่งเปรียบเสมือนตวั กลาง (Middleman) ที่นาํ สินคา้ และบริการจาก ผปู้ ระกอบการธุรกิจทเ่ี กี่ยวขอ้ งกบั การทอ่ งเท่ียวมาขายสาํ หรับการทาํ งานในสถานการณ์จริงน้นั ผู้ ประกอบธุรกิจนาํ เท่ียวและผปู้ ระกอบการธุรกิจท่องเที่ยวแบบคา้ ส่งมกั จะเป็ นบุคคลเดียวกนั หรืออาจจะ ใหบ้ ริการเป็นตวั กลางทร่ี ับสินคา้ และบริการทางการทอ่ งเทย่ี วหลายรูปแบบมาจาํ หน่ายใหก้ บั นกั ทอ่ งเทยี่ วในแบบของตวั แทนจาํ หน่ายทวั่ ไป (General Sale Agent) ตวั แทนจาหน่ายทางการท่องเท่ียว (Travel Agency) คือตวั แทนจาํ หน่ายทางการท่องเท่ียวแบบ คา้ ปลีก และรบั สินคา้ และบริการจากผปู้ ระกอบการธุรกิจนาํ เทย่ี วมาเพอื่ ขายใหแ้ ก่นกั ทอ่ งเทีย่ วโดยตรง ซ่ึงเป็นผู้ ท่ตี ดิ ต่อและอาํ นวยความสะดวกกบั ลูกคา้ โดยตรง การทาํ หนา้ ที่ในธุรกิจทอ่ งเท่ยี วของผปู้ ระกอบการดา้ นต่างๆ ดงั แสดงในแผนภาพแสดง ความสมั พนั ธ์ ในการดาํ เนินงานรูปแบบตา่ งๆ ของธุรกิจทอ่ งเท่ยี ว

2.3 องค์ประกอบทใี่ ช้ในการจดั ต้ังธุรกิจนาเทีย่ ว 2.3.1 ทาเลทตี่ ้งั การจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เทย่ี วมีลกั ษะเฉพาะตามประเภทของธุรกิจนาํ เทยี่ ว แต่ส่วนใหญ่แลว้ ธุรกิจนาํ เท่ยี วจะต้งั อยใู่ นยา่ นชุมชนสามารถเขา้ ถึงไดอ้ ยา่ งสะดวก ผปู้ ระกอบการท่ีจดั นาํ เท่ยี วและผปู้ ระกอบ ธุรกิจนาํ ความสะดวกข้นั พน้ื ฐานท่เี หมาะสมที่สามารถจะดาํ เนินธุรกิจร่วมกบั ตวั แทนจาํ หน่ายได้ แตถ่ า้ เป็นผปู้ ระกอบการธุรกิจนาํ เทย่ี วแบบคา้ ปลีกจาํ เป็นจะตอ้ งเลือกทาํ เลทตี่ ้งั ในยา่ นธุรกิจศูนยก์ ลางชุมชน หรือยา่ น อุตสาหกรรมทีม่ ีกลุ่มลูกคา้ เป้ าหมายสามารถเขา้ ถึงไดอ้ ยา่ งสะดวก 2.3.1 แหล่งเงินทุน การลงทุนในธุรกิจท่องเทยี่ วจะมีขอ้ ไดเ้ ปรียบในดา้ นการลงทุนเน่ืองจากไม่จาํ เป็นตอ้ งลงทุน ในเครื่องมือหรืออุปกรณ์ในการผลิตสูงเหมือนกบั อุตสาหกรรมการผลิตสินคา้ อื่นๆ ไม่จาํ เป็นตอ้ งจดั ต้งั โรงงานผลิตสินคา้ ข้ึนหรือจา้ งพนกั งานทาํ การผลิตสินคา้ โดยตรง การลงทุนเกิดข้ึนในส่วนของ สาํ นกั งานและอุปกรณ์พน้ื ฐานเช่น คอมพวิ เตอร์ โทรศพั ท์ เฟอร์นิเจอร์ และอุปกรณ์ตกแตง่ ตา่ งๆ เงนิ ค้าํ ประกนั และพนกั งานบริการลูกคา้ ซ่ึงไม่จาํ เป็ นตอ้ งทาํ การผลิตสินคา้ เอง เน่ืองจากสินคา้ หรือบริการได้ ถูกจดั บริการใหโ้ ดยผปู้ ระกอบการในธุรกิจทเ่ี กี่ยวขอ้ ง จงึ ถือวา่ ใชเ้ งินลงทุนไม่สูงมากนกั 2.3.2 การตลาด การตลาด เป็นกระบวนการทางสงั คมและการบริหาร (Social and managerial process) ซ่ึง บคุ คลและกลุ่มบุคคลไดร้ ับส่ิงที่สนองความจาํ เป็ นและความตอ้ งการของเขาจากการสร้าง (Creating) การเสนอ (Offering) และการแลกเปล่ียน (Exchange) ผลิตภณั ฑท์ ี่มีมูลคา่ กบั บคุ คลอื่น (Kotler : 1997) จากความหมายน้ีมีประเดน็ สาํ คญั คอื (1) เป็นกระบวนการทางสงั คมและการบริหาร (2) วตั ถุประสงค์ ของการตลาดคอื ทาํ ใหบ้ ุคคลและกลุ่มบุคคลไดร้ บั สินคา้ หรือบริการทสี่ ามารถสนองความตอ้ งการของ เขา (3) เครื่องมือท่ใี ชค้ อื การสรา้ ง การเสนอ และการแลกเปล่ียนสินคา้ หรือบริการกบั บคุ คลอื่น การตลาดสาํ หรับธุรกิจทอ่ งเทยี่ วยงั ประกอบดว้ ยองคป์ ระกอบยอ่ ยทตี่ อ้ งนาํ มาศกึ ษาวเิ คราะห์ ดงั รายละเอียดต่อไปน้ี 1. ความจาํ เป็น ความตอ้ งการ และความตอ้ งการซ้ือ (Needs, wants and demand) จุดเริ่มตน้ ของ การตลาดกค็ อื ความจาํ เป็น (Needs) เป็นอาํ นาจพ้นื ฐานท่ที าํ ใหบ้ ุคคลตอ้ งการส่ิงใดสิ่งหน่ึง เพอ่ื สนอง ความตอ้ งการพน้ื ฐานของร่างกาย ประกอบดว้ ยความตอ้ งการในปัจจยั 4 ไดแ้ ก่ อาหาร เคร่ืองนุ่งห่ม ที่ อยอู่ าศยั และยารกั ษาโรค รวมท้งั ความตอ้ งการพกั ผอ่ น และความตอ้ งการทางเพศ

ความตอ้ งการ (Wants) เป็นความปรารถนาของบคุ คลท่จี ะไดร้ บั การตอบสนองความพอใจ ของบุคคลในระดบั ท่ลี ึกซ้ึงกวา่ ความจาํ เป็น ความตอ้ งการทีเ่ กิดจากการเรียนรูด้ า้ นวฒั นธรรมและสงั คม ซ่ึงถือวา่ เป็นความตอ้ งการดา้ นจติ วทิ ยา เพอื่ การยอมรับในสงั คม รวมท้งั ความตอ้ งการประสพ ความสาํ เร็จสูงสุด ในชีวติ ซ่ึงความตอ้ งการประเภทน้ีมีผลตอ่ การขายบริการของธุรกิจท่องเทีย่ วอยา่ ง มาก ความตอ้ งการซ้ือ (Demands) เป็นความตอ้ งการสินคา้ หรือบริการท่มี ีความสามารถในการ ซ้ือ และเตม็ ใจทีจ่ ะซ้ือ ซ่ึงประกอบดว้ ย (1) ความจาํ เป็นหรือความตอ้ งการ (Needs or wants) (2) ความสามารถในการซ้ือ (Ability to purchase) หรืออาํ นาจในการซ้ือ (Purchasing power) หรือมีเงนิ (3) ความเตม็ ใจที่จะซ้ือสินคา้ หรือบริการ (Willing to buy) เป็ นท้งั ความจาํ เป็ น ความตอ้ งการ และมีอาํ นาจ ในการซ้ือในขณะเดียวกนั ความสะดวกข้นั พน้ื ฐานทเ่ี หมาะสมที่สามารถจะดาํ เนินธุรกิจร่วมกบั ตวั แทนจาํ หน่ายได้ แตถ่ า้ เป็นผปู้ ระกอบการธุรกิจนาํ เท่ยี วแบบคา้ ปลีกจาํ เป็นจะตอ้ งเลือกทาํ เลท่ตี ้งั ในยา่ นธุรกิจศูนยก์ ลางชุมชน หรือยา่ น อุตสาหกรรมทมี่ ีกลุ่มลูกคา้ เป้ าหมายสามารถเขา้ ถึงไดอ้ ยา่ งสะดวก 2.3.1 แหล่งเงินทุน การลงทนุ ในธุรกิจท่องเท่ียวจะมีขอ้ ไดเ้ ปรียบในดา้ นการลงทนุ เน่ืองจากไม่จาํ เป็นตอ้ งลงทนุ ในเครื่องมือหรืออุปกรณ์ในการผลิตสูงเหมือนกบั อุตสาหกรรมการผลิตสินคา้ อ่ืนๆ ไม่จาํ เป็นตอ้ งจดั ต้งั โรงงานผลิตสินคา้ ข้นึ หรือจา้ งพนกั งานทาํ การผลิตสินคา้ โดยตรง การลงทนุ เกิดข้นึ ในส่วนของ สาํ นกั งานและอุปกรณ์พน้ื ฐานเช่น คอมพวิ เตอร์ โทรศพั ท์ เฟอร์นิเจอร์ และอุปกรณ์ตกแตง่ ตา่ งๆ เงินค้าํ ประกนั และพนกั งานบริการลูกคา้ ซ่ึงไม่จาํ เป็ นตอ้ งทาํ การผลิตสินคา้ เอง เน่ืองจากสินคา้ หรือบริการได้ ถูกจดั บริการใหโ้ ดยผปู้ ระกอบการในธุรกิจท่เี ก่ียวขอ้ ง จงึ ถือวา่ ใชเ้ งินลงทุนไม่สูงมากนกั 2.3.2 การตลาด การตลาด เป็นกระบวนการทางสงั คมและการบริหาร (Social and managerial process) ซ่ึง บุคคลและกลุ่มบุคคลไดร้ บั สิ่งทส่ี นองความจาํ เป็ นและความตอ้ งการของเขาจากการสรา้ ง (Creating) การเสนอ (Offering) และการแลกเปลี่ยน (Exchange) ผลิตภณั ฑท์ ม่ี ีมูลคา่ กบั บุคคลอื่น (Kotler : 1997) จากความหมายน้ีมีประเด็นสาํ คญั คอื (1) เป็นกระบวนการทางสงั คมและการบริหาร (2) วตั ถุประสงค์ ของการตลาดคอื ทาํ ใหบ้ คุ คลและกลุ่มบุคคลไดร้ ับสินคา้ หรือบริการที่สามารถสนองความตอ้ งการของ เขา (3) เครื่องมือท่ีใชค้ อื การสร้าง การเสนอ และการแลกเปลี่ยนสินคา้ หรือบริการกบั บคุ คลอื่น การตลาดสาํ หรับธุรกิจทอ่ งเท่ยี วยงั ประกอบดว้ ยองคป์ ระกอบยอ่ ยท่ีตอ้ งนาํ มาศึกษาวเิ คราะห์ ดงั รายละเอียดต่อไปน้ี

1. ความจาํ เป็น ความตอ้ งการ และความตอ้ งการซ้ือ (Needs, wants and demand) จดุ เริ่มตน้ ของ การตลาดกค็ ือ ความจาํ เป็น (Needs) เป็ นอาํ นาจพน้ื ฐานท่ีทาํ ใหบ้ ุคคลตอ้ งการสิ่งใดส่ิงหน่ึง เพอ่ื สนอง ความตอ้ งการพ้นื ฐานของร่างกาย ประกอบดว้ ยความตอ้ งการในปัจจยั 4 ไดแ้ ก่ อาหาร เคร่ืองนุ่งห่ม ที่ อยอู่ าศยั และยารักษาโรค รวมท้งั ความตอ้ งการพกั ผอ่ น และความตอ้ งการทางเพศ ความตอ้ งการ (Wants) เป็นความปรารถนาของบคุ คลทีจ่ ะไดร้ ับการตอบสนองความพอใจ ของบุคคลในระดบั ทลี่ ึกซ้ึงกวา่ ความจาํ เป็ น ความตอ้ งการทีเ่ กิดจากการเรียนรู้ดา้ นวฒั นธรรมและสงั คม ซ่ึงถือวา่ เป็นความตอ้ งการดา้ นจติ วทิ ยา เพอื่ การยอมรบั ในสงั คม รวมท้งั ความตอ้ งการประสพ ความสาํ เร็จสูงสุด ในชีวติ ซ่ึงความตอ้ งการประเภทน้ีมีผลต่อการขายบริการของธุรกิจทอ่ งเทยี่ วอยา่ ง มาก ความตอ้ งการซ้ือ (Demands) เป็นความตอ้ งการสินคา้ หรือบริการท่มี ีความสามารถในการ ซ้ือ และเตม็ ใจท่จี ะซ้ือ ซ่ึงประกอบดว้ ย (1) ความจาํ เป็นหรือความตอ้ งการ (Needs or wants) (2) ความสามารถในการซ้ือ (Ability to purchase) หรืออาํ นาจในการซ้ือ (Purchasing power) หรือมีเงนิ (3) ความเตม็ ใจท่จี ะซ้ือสินคา้ หรือบริการ (Willing to buy) เป็ นท้งั ความจาํ เป็ น ความตอ้ งการ และมีอาํ นาจ ในการซ้ือในขณะเดียวกนั 5.1 การตลาดเพอื่ ความสมั พนั ธก์ นั (Relationships marketing) เป็นการสรา้ งความสมั พนั ธ์ กบั กลุ่มต่างๆ เช่น ลูกคา้ ผบู้ ริโภค ผจู้ ดั จาํ หน่าย คนกลาง ผขู้ ายปัจจยั การผลิต ฯลฯ ซ่ึงจะตอ้ งมีการส่ง มอบสินคา้ และบริการท่มี ีคุณภาพและราคาทีเ่ หมาะสม การจดั จาํ หน่ายรวดเร็ว และการส่งเสริม การตลาดทีเ่ หมาะสม 5.2 เครือข่ายทางการตลาด (Marketing networks) ประกอบดว้ ยบริษทั และกลุ่มผทู้ ี่ได้ ผลประโยชนจ์ ากองคก์ าร (Stakeholder) เป็ นกลุ่มบคุ คลตา่ งๆ ทีใ่ หก้ ารสนบั สนุนมีผลกระทบต่อการ สรา้ งความสมั พนั ธข์ องธุรกิจ ซ่ึงสามารถสรา้ งกาํ ไรได้ การตดั สินใจและการกาํ หนดนโยบายของ องคก์ าร เช่น ลูกคา้ (Customer) พนกั งาน (Employee) ชุมชนในทอ้ งที่ (Community) และผถู้ ือหุน้ (Stockholder) 6. การตลาดและระบบการตลาด (Market and marketing system) 6.1 ตลาด (Market) ประกอบดว้ ยลูกคา้ ท่ีมีศกั ยภาพท้งั หมดที่มีความจาํ เป็ น หรือความ ตอ้ งการสินคา้ หรือบริการ ซ่ึงอาจมีความเตม็ ใจและความสามารถทจ่ี ะแลกเปล่ียนเพอ่ื สนองความจาํ เป็น หรือ ความตอ้ งการใหไ้ ดค้ วามพอใจของตนเอง ตลาดสาํ หรับบุคคลทว่ั ไป หมายถึง สถานท่ีท่ีมีการซ้ือ

ขาย แลกเปล่ียนสินคา้ และบริการ เช่น ตลาดขายสินคา้ ทว่ั ไป สถานท่ีขายบริการ รวมถึงการจดั งาน แสดงสินคา้ หรือบริการเพอื่ ตกลงการขายสินคา้ และบริการดว้ ย 6.2 ระบบการตลาด (Marketing system) ประกอบดว้ ย สถาบนั ที่ทาํ หนา้ ทีส่ นองตอบ ความ ตอ้ งการของลูกคา้ และดาํ เนินการเคลื่อนยา้ ยคุณคา่ ของสินคา้ และบริการจากผผู้ ลิตไปยงั ลูกคา้ หรือ ตลาด รวมท้งั ส่ิงแวดลอ้ มภายในและสิ่งแวดลอ้ มภายนอกทมี่ ีอิทธิพลตอ่ โปรแกรมการตลาดของธุรกิจ ซ่ึงประกอบไปดว้ ย สิ่งแวดลอ้ มภายใน ผขู้ ายปัจจยั การผลิต ผผู้ ลิต คู่แขง่ ขนั คนกลาง ตลาดเป้ าหมาย และ สิ่งแวดลอ้ ม ความสมั พนั ธข์ องระบบการตลาดตา่ งๆ ในระบบการตลาดและระบบเศรษฐกิจจึงประกอบดว้ ยตลาด ต่างๆ ทีเ่ ขา้ มาเก่ียวขอ้ งดงั น้ี ตลาดผบู้ ริโภค (Consumer market) หมายถึง ผบู้ ริโภคทีซ่ ้ือสินคา้ ไปจากผผู้ ลิตเพอื่ การใช้ สอยส่วนตวั หรือใชใ้ นครวั เรือน กลุ่มผบู้ ริโภคน้ีจะขายปัจจยั การผลิตใหผ้ ผู้ ลิตดว้ ย ตลาดผผู้ ลิต (Manufacturer market หรือ Producer market) หมายถึงผทู้ ีซ่ ้ือสินคา้ หรือ บริการไปเพอื่ การผลิตหรือการใชบ้ ริการเพอ่ื เสนอขายต่อไป ผทู้ ีอ่ ยใู่ นตลาดน้ีคือผผู้ ลิต ผปู้ ระกอบ อุตสาหกรรมและ ผขู้ ายบริการ รวมท้งั ผจู้ ดั ทาํ โปรแกรมการทอ่ งเท่ยี ว (Tour Operator) กลุ่มผผู้ ลิตน้ีจะ ซ้ือทรพั ยากร (ปัจจยั ผลิต) เพอื่ นาํ มาผลิตสินคา้ และบริการ แลว้ เสนอขายโดยผา่ นตลาดคนกลางช่วย เคล่ือนยา้ ยผลิตภณั ฑไ์ ปยงั ตลาดผบู้ ริโภค ตลาดคนกลาง (Middleman market) หรือตลาดผขู้ ายตอ่ (Reseller market) หมายถึงผทู้ ซี่ ้ือ สินคา้ ไปเพอ่ื ขายต่อ ผทู้ อ่ี ยใู่ นตลาดน้ีคอื ตวั แทน ผคู้ า้ ส่ง ผคู้ ่าปลีก กลุ่มน้ีจะซ้ือสินคา้ จากผผู้ ลิตแลว้ นาํ ไปขายต่อใหผ้ บู้ ริโภค ตลาดรัฐบาล (Government market) หมายถึง ส่วนราชการทค่ี อยอาํ นวยความสะดวกและ ดูแลตลาดตา่ งๆ ให้ระบบเศรษฐกิจดาํ เนินไปดว้ ยดี หนา้ ที่สาํ คญั ของตลาดรฐั บาลคอื การใหบ้ ริการและ การเก็บภาษี ในส่วนของธุรกิจท่องเที่ยวน้นั ยงั มีหนา้ ท่ใี นการช่วยเหลือสนบั สนุนการทาํ การตลาด การทอ่ งเที่ยวอีกดว้ ย ตลาดธุรกิจ (Business market) เป็นตลาดผผู้ ลิต (Manufacturer market หรือ Producer market) และตลาดคนกลาง (Middleman market) หรือตลาดผขู้ ายตอ่ (Reseller market) ซ่ึงเป็ นหน่วย ธุรกิจที่ทาํ ธุรกิจเพอ่ื มุ่งหวงั กาํ ไร 7. กระบวนการตลาด (Marketing process) และนกั การตลาด (Marketer) จะเป็นผทู้ ่กี าํ หนดและ วเิ คราะหถ์ ึงความตอ้ งการของลูกคา้ แลว้ พฒั นาส่วนประสมการตลาดเพอ่ื ใชก้ บั ตลาดเป้ าหมายเพอ่ื สนอง ความตอ้ งการของลูกคา้ ใหเ้ กิดความพงึ พอใจ งานท่ีเก่ียวขอ้ งดงั กล่าวถือวา่ เป็ นงาน การตลาด

(Marketing) และลาํ ดบั ข้นั ตอนซ่ึงเร่ิมต้งั แต่การวเิ คราะห์ถึงความตอ้ งการของลูกคา้ และสิ่งแวดลอ้ ม การ วางแผน ส่วนประสมการตลาด ปฏบิ ตั ติ ามแผนและการควบคุมใหเ้ ป็นไปตามแผนถือวา่ เป็น กระบวนการตลาด (Marketing process) หรืออาจเรียกวา่ เป็นงานของ นกั การตลาด (Marketing management process) งานการตลาดท่เี กิดข้นึ น้ีถือวา่ เป็นงานของนกั การตลาด (Marketers) และผทู้ ที่ าํ การบริหารการตลาดเรียกวา่ ผบู้ ริหารการตลาด (Marketing manager) สาํ หรบั การตลาดธุรกิจทอ่ งเที่ยวน้นั ผปู้ ระกอบการอาจประกอบกิจกรรมทางการตลาดไดห้ ลาย กิจกรรมไปพร้อมๆ กนั และกระบวนการตลาดอาจมีความซบั ซอ้ นมากกวา่ ตลาดสินคา้ โดยทว่ั ไป เนื่องจากบริการท่องเท่ยี ว ประกอบดว้ ยผผู้ ลิตหลายส่วนทเี่ ขา้ มาเก่ียวขอ้ งในกระบวนการผลิต การเสนอ ขาย และ การตลาดโดยรวม ในปัจจบุ นั ธุรกิจท่องเท่ียวมีการใหค้ วามสาํ คญั กบั การแบง่ กลุ่มตลาดเป็ นอยา่ งมากและ การ กาํ หนดกลุ่มลูกคา้ ในตลาดเป้ าหมายเฉพาะ (Niche market) จึงมีความจาํ เป็ นทผ่ี เู้ ขา้ สู่ตลาดตอ้ งกาํ หนด ตลาดของตวั เองและกาํ หนดลกั ษณะสินคา้ และบริการ (Positioning) อยา่ งเหมาะสม 2.3.3 การจดทะเบยี นธุรกิจนาเท่ียว คาแนะนาการขออนุญาตประกอบธุรกจิ นาเที่ยว1 (ดูขอ้ มูลเพมิ่ เติม) 1. อนุญาตธุรกิจนาํ เทีย่ ว \"ธุรกิจนาํ เทย่ี ว\"ไดแ้ ก่การประกอบธุรกิจเกี่ยวกบั การจดั หรือการใหบ้ ริการหรือการอาํ นวย ความสะดวกเกี่ยวกบั การเดินทาง สถานท่พี กั อาหาร ทศั นาจร และหรือมคั คุเทศกใ์ หแ้ ก่ นกั ท่องเทย่ี ว โดย มุ่งหมายถึง \"การนาํ เทยี่ ว\" เป็นสาํ คญั และตอ้ งมีการติดตอ่ โดยตรงกบั นกั ท่องเท่ียวเพอ่ื จดั บริการไปท่องเทย่ี ว ณ สถานท่ีตา่ ง ๆ ส่วนจะมีการบริการดา้ นการเดินทาง สถานที่พกั อาหาร หรือมคั คุเทศกด์ ว้ ยหรือไม่ หรือมีมากนอ้ ยเพยี งใด ก็เป็นส่วนหน่ึงของ \"การนาํ เท่ียว\" เท่าน้นั และดาํ เนินการในเชิงธุรกิจ แต่ไม่รวมถึงธุรกิจ ให้เชา่ ยานพาหนะ เพอ่ื การเดนิ ทางธุรกิจรับจ้างขนสง่ ผ้เู ดนิ ทาง ธุรกิจโรงแรม หรือธุรกิจ ร้านอาหาร การไปทอดกฐิน การไปทอดผ้าป่ า และการทศั นศกึ ษาเป็ นครัง้ คราว 2. ประเภทของใบอนุญาตประกอบธุรกิจนาํ เท่ียว ใบอนุญาตประกอบธุรกิจนาํ เที่ยว แบ่งเป็ น 3 ประเภท 1. เฉพาะพน้ื ทีไ่ ดแ้ ก่การประกอบธุรกิจนาํ เท่ียวไปยงั สถานทีใ่ ดในจงั หวดั หน่ึงจงั หวดั ใด ทส่ี าํ นกั งานต้งั อยแู่ ละจงั หวดั ทม่ี ีพน้ื ทีต่ ดิ ต่อกบั จงั หวดั น้นั 2. ในประเทศ ไดแ้ ก่ การประกอบธุรกิจนาํ เทีย่ วไปยงั สถานทีห่ น่ึงสถานทีใ่ ดภายใน ราชอาณาจกั ร (Domestic)

3. ต่างประเทศ ไดแ้ ก่ การประกอบธุรกิจนาํ เท่ียวไปยงั สถานที่หน่ึงสถานทใ่ี ดในต่างประเทศ (Outbound) หรือนาํ เทย่ี วใหก้ บั นกั ทอ่งเที่ยวจากต่างประเทศไปยงั สถานที่หน่ึงสถานทใ่ี ด ภายในประเทศ (Inbound) และรวมถึงการนาํ เที่ยวไปยงั สถานท่ีหน่ึงสถานีทใ่ี ดใน ราชอาณาจกั ร(Domestic) ดว้ ย 3. คุณสมบตั ขิ องผขู้ อใบอนุญาตประกอบธุรกิจนาํ เที่ยว 3.1 บคุ คลธรรมดา (ก) สญั ชาตไิ ทย (ข) มีอายไุ ม่ต่าํ กวา่ ยส่ี ิบปี บริบรู ณ์ (ค) มีภมู ิลาํ เนาหรือถิ่นทีอ่ ยใู่ นราชอาณาจกั รไทย (ง) ไม่เป็นบุคคลลม้ ละลาย (จ) ไม่เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ (ฉ) ไม่เคยไดร้ ับโทษจาํ คุกโดยคาํ พพิ ากษาถึงที่สุดใหจ้ าํ คุก เวน้ แต่เป็ นโทษสาํ หรับความผดิ ท่ี ได้ กระทาํ โดยประมาทหรือความผดิ ลหุโทษ (ช) ไม่เป็นผอู้ ยรู่ ะหวา่ งถูกสง่ั พกั ใชใ้ บอนุญาต (ซ) ไม่เคยถูกเพกิ ถอนใบอนุญาต แตถ่ า้ เคยถูกเพกิ ถอนใบอนุญาตตอ้ งถูกเพกิ ถอนมาแลว้ ไม่ นอ้ ยกวา่ 3 ปี 3.2 หา้ งหุน้ ส่วนจาํ กดั สามญั จดทะเบยี น (ก) ตอ้ งจดทะเบียนตามกฎหมายไทย (ข) มีสาํ นกั งานอยใู่ นราชอาณาจกั รไทย (ค) ทุนของหา้ งหุน้ ส่วนไม่นอ้ ยกวา่ รอ้ ยละ 51 ตอ้ งเป็นของหุน้ ส่วนซ่ึงเป็ นบุคคลธรรมดาและ มีสญั ชาตไิ ทย (ง) หุน้ ส่วนผจู้ ดั การหรือผจู้ ดั การตอ้ งมีสญั ชาตไิ ทย (จ) หุน้ ส่วนผจู้ ดั การตอ้ งมีคุณสมบตั ิและไม่มีลกั ษณะตอ้ งหา้ มเช่นเดียว กบั คุณสมบตั ิของ บุคคลธรรมดาในขอ้ 3.1 (ข) (ค) (ง) (จ) (ฉ) (ช) และ (ซ) ให้เช่ายานพาหนะ เพอ่ื การเดนิ ทางธุรกิจรับจ้างขนสง่ ผ้เู ดินทาง ธุรกิจโรงแรม หรือธุรกิจ ร้านอาหาร การไปทอดกฐิน การไปทอดผ้าป่ า และการทศั นศกึ ษาเป็ นครัง้ คราว 2. ประเภทของใบอนุญาตประกอบธุรกิจนาํ เทยี่ ว

ใบอนุญาตประกอบธุรกิจนาํ เท่ียว แบง่ เป็ น 3 ประเภท 1. เฉพาะพน้ื ท่ไี ดแ้ ก่การประกอบธุรกิจนาํ เทย่ี วไปยงั สถานทใ่ี ดในจงั หวดั หน่ึงจงั หวดั ใด ทส่ี าํ นกั งานต้งั อยแู่ ละจงั หวดั ทีม่ ีพ้นื ทต่ี ดิ ต่อกบั จงั หวดั น้นั 2. ในประเทศ ไดแ้ ก่ การประกอบธุรกิจนาํ เท่ยี วไปยงั สถานทหี่ น่ึงสถานท่ใี ดภายใน ราชอาณาจกั ร (Domestic) 3. ตา่ งประเทศ ไดแ้ ก่ การประกอบธุรกิจนาํ เท่ยี วไปยงั สถานท่ีหน่ึงสถานทใ่ี ดในตา่ งประเทศ (Outbound) หรือนาํ เที่ยวใหก้ บั นกั ทอ่งเท่ียวจากตา่ งประเทศไปยงั สถานทหี่ น่ึงสถานทใ่ี ด ภายในประเทศ (Inbound) และรวมถึงการนาํ เทยี่ วไปยงั สถานท่ีหน่ึงสถานีทใ่ี ดใน ราชอาณาจกั ร(Domestic) ดว้ ย 3. คุณสมบตั ิของผขู้ อใบอนุญาตประกอบธุรกจิ นาํ เทีย่ ว 3.1 บุคคลธรรมดา (ก) สญั ชาตไิ ทย (ข) มีอายไุ ม่ต่าํ กวา่ ยส่ี ิบปี บริบูรณ์ (ค) มีภูมิลาํ เนาหรือถ่ินทีอ่ ยใู่ นราชอาณาจกั รไทย (ง) ไม่เป็นบคุ คลลม้ ละลาย (จ) ไม่เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ (ฉ) ไม่เคยไดร้ บั โทษจาํ คุกโดยคาํ พพิ ากษาถึงท่สี ุดใหจ้ าํ คุก เวน้ แตเ่ ป็ นโทษสาํ หรบั ความผดิ ที่ ได้ กระทาํ โดยประมาทหรือความผดิ ลหุโทษ (ช) ไม่เป็นผอู้ ยรู่ ะหวา่ งถูกสง่ั พกั ใชใ้ บอนุญาต (ซ) ไม่เคยถูกเพกิ ถอนใบอนุญาต แตถ่ า้ เคยถูกเพกิ ถอนใบอนุญาตตอ้ งถูกเพกิ ถอนมาแลว้ ไม่ นอ้ ยกวา่ 3 ปี 3.2 หา้ งหุน้ ส่วนจาํ กดั สามญั จดทะเบยี น (ก) ตอ้ งจดทะเบียนตามกฎหมายไทย (ข) มีสาํ นกั งานอยใู่ นราชอาณาจกั รไทย (ค) ทุนของหา้ งหุน้ ส่วนไม่นอ้ ยกวา่ รอ้ ยละ 51 ตอ้ งเป็ นของหุน้ ส่วนซ่ึงเป็ นบุคคลธรรมดาและ มีสญั ชาติไทย

(ง) หุน้ ส่วนผจู้ ดั การหรือผจู้ ดั การตอ้ งมีสญั ชาตไิ ทย (จ) หุน้ ส่วนผจู้ ดั การตอ้ งมีคุณสมบตั แิ ละไม่มีลกั ษณะตอ้ งหา้ มเช่นเดียว กบั คุณสมบตั ิของ บคุ คลธรรมดาในขอ้ 3.1 (ข) (ค) (ง) (จ) (ฉ) (ช) และ (ซ)

แบบทดสอบ หน่วยการเรียนที่ 3-5 รหสั วชิ า 2702-2113ช่ือวชิ าการท่องเทย่ี วเชิง ระดบั ปวช จาํ นวน 1 หน่วยกิต นิเวศ ชื่อหน่วย การจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เท่ียว จาํ นวนชว่ั โมงรวม 9 ชว่ั โมง ช่ือเร่ือง การจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เท่ยี ว จาํ นวนชวั่ โมง 9 ชวั่ โมง จงตอบคาถามเก่ยี วกับการจดั ต้ังธุรกิจนาเที่ยว 1.ประเภทหลกั ๆ ของธุรกิจนาํ เทยี่ ว (Types of Tourist Business) สามารถแบง่ ไดก้ ่ีประเภท ก. 2 ประเภท ข. 3 ประเภท ค. 4 ประเภท ง. 5 ประเภท 2. ขอ้ ใดไม่ใช่เป็นผปู้ ระกอบการ ในอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ยี ว ก. ร้านอาหาร ข. บริการขนส่งผโู้ ดยสาร ค. โรงแรม ง. รา้ นอดั รูป 3.ผจู้ ดั นาํ เที่ยว (Tour Operator) ทาํ หนา้ ที่อะไร ก. ผปู้ ระกอบบริการตรงเพอื่ ใหบ้ ริการแก่นกั ท่องเท่ียว ข. ตวั แทนจาํ หน่ายทางการทอ่ งเทยี่ วแบบคา้ ปลีก และรับสินคา้ และบริการจากผปู้ ระกอบการ ธุรกิจนาํ เที่ยวมาเพอื่ ขาย ค. ผปู้ ระกอบการที่จดั ทาํ โปรแกรมนาํ เที่ยวและจดั นาํ เท่ียว ผจู้ ดั นาํ เทยี่ วจะเป็นผตู้ ิดต่อ ประสานงานตลอดกบั ผปู้ ระกอบการที่เกี่ยวขอ้ งกบั โปรแกรมการท่องเทีย่ ว ง. ผปู้ ระกอบธุรกิจนาํ เท่ยี ว ใหบ้ ริการนาํ เทยี่ วตามโปรแกรมการทอ่ งเท่ียว 4. ผปู้ ระกอบธุรกิจนาํ เท่ียวแบบคา้ ส่ง (Tour Wholesaler) ทาํ หนา้ ที่อะไร ก. ผปู้ ระกอบการบริการตรงเพอื่ ใหบ้ ริการแก่นกั ทอ่ งเทย่ี ว ข. ตวั แทนจาํ หน่ายทางการทอ่ งเท่ียวแบบคา้ ปลีก และรับสินคา้ และบริการจากผปู้ ระกอบการ ธุรกิจนาํ เทย่ี วมาเพอื่ ขาย ค. ผปู้ ระกอบธุรกิจนาํ เท่ยี ว เป็ นผทู้ จี่ ดั โปรแกรมการท่องเที่ยวข้ึนเองเป็ นผปู้ ระกอบการนาํ เที่ยว ดว้ ย

ง. ผปู้ ระกอบการรับหรือจดั โปรแกรมนาํ เทย่ี วหรือ จดั และเป็ นผผู้ ตู้ ิดตอ่ ประสานงานตลอดกบั ผปู้ ระกอบการทีเ่ ก่ียวขอ้ งกบั โปรแกรมการทอ่ งเทีย่ ว เพอื่ จาํ หน่ายสินคา้ หรือบริการ 5.ขอ้ ใดไม่ใช่องคป์ ระกอบที่ใชใ้ นการจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เทีย่ ว ก. ทาํ เลทตี่ ้งั ข. แหล่งเงนิ ทุน ค. การตลาด ง. แหล่งท่องเที่ยว 6.ใบอนุญาตประกอบธุรกิจนาํ เทยี่ วตามพระราชบญั ญตั ินาํ เทย่ี วและมคั คุเทศก์ พ.ศ. 2535 แบ่งเป็ นกี่ ประเภท ก. 2 ประเภท ข. 3 ประเภท ค. 4 ประเภท ง. 5 ประเภท 7.ผปู้ ระกอบธุรกิจนาํ เทย่ี วจะตอ้ งชาํ ระคา่ ธรรมเนียมประเภทเฉพาะพน้ื ที่ เทา่ ไหร่ ก. คา่ ธรรมเนียม 100 บาท ข. คา่ ธรรมเนียม 200 บาท ค. ค่าธรรมเนียม 300 บาท ง. คา่ ธรรมเนียม 400 บาท 8. ผปู้ ระกอบธุรกิจนาํ เที่ยวจะตอ้ งวางหลกั ประกนั ประเภทในประเทศเทา่ ไหร่ ก. วางหลกั ประกนั 10,000 บาท ข. วางหลกั ประกนั 20,000 บาท ค. วางหลกั ประกนั 40,000 บาท ง. วางหลกั ประกนั 50,000 บาท

แบบเฉลย หน่วยการเรียนที่ 3-5 รหสั วชิ า 2702-2113 ระดบั ปวช จาํ นวน 1 หน่วยกิต ชื่อวชิ าการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ชื่อหน่วย การจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เทีย่ ว จาํ นวนชวั่ โมงรวม 9 ชว่ั โมง ชื่อเรื่อง การจดั ต้งั ธุรกิจนาํ เทย่ี ว จาํ นวนชว่ั โมง 9 ชวั่ โมง การจดั ต้ังธุรกิจนาเทยี่ ว 1. ก 2. ง 3. ค 4. ง 5. ง 6. ค 7. ก 8. ง

แผนการจัดการเรียนรู้ รหสั วชิ า 3702-2002 ชื่อวชิ า การจัดการธุรกิจท่องเที่ยว 3(3) สอนคร้ังที่ 6-9 หน่วยท่ี 3 ช่ือหน่วย ธุรกิจคา้ ส่งและคา้ ปลีกทางการทอ่ งเทย่ี ว เวลา 12 ชว่ั โมง สาระสาคญั ธุรกิจคา้ ส่งทางการทอ่ งเท่ียว เขา้ มามีบทบาทในอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ียวต้งั แตอ่ ดีตจนถึง ปัจจบุ นั เป็ นส่วนประกอบหลกั ของธุรกิจทอ่ งเทย่ี วในฐานะตวั กลาง (Middleman) ท่ีจะทาํ ใหธ้ ุรกิจ ท่องเทย่ี วมีพฒั นาการท่ีดีข้ึน และก่อใหเ้ กิดประโยชนต์ อ่ ทุกฝ่ายทเี่ กี่ยวขอ้ งกบั อุตสาหกรรม ทอ่ งเทีย่ ว มีความสาํ คญั ตอ่ การเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมทอ่ งเท่ยี วของโลกเป็ นอยา่ งยงิ่ การประกอบธุรกิจทอ่ งเท่ียวแบบตวั แทนจาํ หน่ายทางการท่องเทย่ี วมีบทบาทหนา้ ทเ่ี ฉพาะใน การเป็นตวั กลางหรือตวั แทนจาํ หน่ายสินคา้ หรือบริการท่ไี ม่ไดผ้ ลิตหรือให้บริการข้นึ เอง การตดั สินใจ ใชบ้ ริการธุรกิจนาํ เที่ยวจงึ มีเหตุผลทีน่ กั ท่องเที่ยวเลือกใชบ้ ริการตา่ งๆ ดงั น้นั การบริการของธุรกิจนาํ เทย่ี วแบบตวั แทนจาํ หน่ายจงึ ไม่มีความแตกตา่ งกนั ในตวั สินคา้ ลูกคา้ สามารถซ้ือสินคา้ และบริการ ประเภทเดียวกนั ไดจ้ ากหลายแหล่งผลิตดงั น้นั ลูกคา้ จึงไม่คอ่ ยมีความภกั ดีต่อช่ือยหี่ อ้ ของตวั แทน จาํ หน่ายมากนกั ดงั น้นั ตวั แทนจาํ หน่ายจงึ ตอ้ งมีการบริการท่ีเป็นจุดเด่นสามารถแข่งขนั กบั คู่แข่งขนั อ่ืนๆ ได้ และท่สี าํ คญั ตวั แทนจาํ หน่ายจะตอ้ งมีทีต่ ้งั (Location) ในแหล่งชุมชน ศูนยก์ ารคา้ และสรา้ ง ช่ือเสียงทางดา้ นธุรกิจ (Goodwill) การสรา้ งภาพพจน์และช่ือเสียงใหเ้ ป็นท่ียอมรับ มีการออกแบบรา้ น (Designed) และพนกั งานตอ้ งมีทกั ษะและ ความสามารถในการแขง่ ขนั ในธุรกิจ มีความแม่นยาํ และมี มาตรฐานในการบริการทดี่ ี จดุ ประสงค์การเรียนรู้ จดุ ประสงค์ทว่ั ไป 1. สามารถอธิบายความแตกต่างระหวา่ งธุรกิจท่องเที่ยวแบบคา้ ส่ง และคา้ ปลีกได้ 2. สามารถอธิบายเก่ียวกบั กฎเกณฑแ์ ละลกั ษณะการทาํ งาน ทกั ษะความรู้ความสามารถใน การดาํ เนินธุรกิจและการแข่งขนั เชิงธุรกิจ ของธุรกิจคา้ ปลีกทางการทอ่ งเท่ยี วได้

จดุ ประสงค์เชิงพฤติกรรม 1. อธิบายความแตกต่างระหวา่ งธุรกิจทอ่ งเที่ยวแบบคา้ ส่ง และคา้ ปลีกได้ 2. อธิบายเกี่ยวกบั กฎเกณฑแ์ ละลกั ษณะการทาํ งาน ทกั ษะความรู้ความสามารถใน การดาํ เนินธุรกิจและการแขง่ ขนั เชิงธุรกิจ ของธุรกิจคา้ ปลีกทางการท่องเทีย่ วได้ สาระการเรียนรู้ 1. ธุรกิจทอ่ งเทยี่ วแบบคา้ ส่ง (Travel Wholesaling) - ประโยชน์ของธุรกิจคา้ ส่งทางการท่องเทยี่ ว (Benefits) - การดาํ เนินธุรกิจคา้ ส่งทางการท่องเทยี่ ว (Implementation) 2. ธุรกิจคา้ ปลีกทางการทอ่ งเท่ยี ว (Travel Retailing) - บทบาทหนา้ ท่ใี นการทาํ งานของตวั แทนจาํ หน่ายทางการท่องเท่ยี ว (The Role of Travel Agents) - เหตุผลที่นกั ทอ่ งเท่ยี วเลือกใชบ้ ริการธุรกิจท่องเทย่ี ว (Determinants of Demand for Tourism) - การจดั ต้งั และดาํ เนินธุรกิจทอ่ งเที่ยว (Setting up and Running a Travel Agency) - ทกั ษะและความสามารถในการแข่งขนั ในธุรกิจ (Travel Agency Skills and Competence) - ลกั ษณะงานในการรบั จองสินคา้ หรือบริการ (Activities associated with the booking of travel) - ลาํ ดบั ข้นั ตอนการรบั งานจดั นาํ เท่ยี ว - ทกั ษะการตดิ ต่อกบั ลูกคา้ (Customer Contract Skills) - ข้นั ตอนและกระบวนการขายสินคา้ และบริการ (The Sales Sequence) 3. การคิดตน้ ทนุ การจดั การธุรกิจทอ่ งเที่ยวและโปรแกรม (Cost control for tourist business) - การคดิ คน้ ทุนโปรแกรมการท่องเท่ยี วดว้ ยวธิ ีตน้ ทุนบวกกาํ ไร (Mark up) - การคดิ ตน้ ทนุ จากจดุ คุม้ ทุน (Break event point pricing)

กจิ กรรมการเรียนรู้ 1. สอนบอกช่ือเร่ือง จดุ ประสงคแ์ ละเน้ือหาทีจ่ ะเรียน 2. ผสู้ อนบรรยายเน้ือหาธุรกิจคา้ ส่งและคา้ ปลีกทางการท่องเที่ยว โดยมีสื่อการสอนตา่ ง ๆ ประกอบ 3. ผสู้ อนแจกแผนการตลาดทอ่ งเทีย่ วใหต้ วั แทนนกั ศึกษา 4 คน คนละ 1 ใบ ใหต้ วั แทนท้งั 4 คน สรุปสิ่งทไ่ี ดจ้ ากแผนใหเ้ พอ่ื นในช้นั เรียนฟัง 4. ผสู้ อนอธิบายเพม่ิ เติมในส่วนทีไ่ ม่สมบูรณ์ใหส้ มบูรณ์ยง่ิ ข้นึ 5. ผสู้ อนใหน้ กั ศกึ ษาแบง่ กลุ่มเป็ น 5 กลุ่ม ร่วมกนั ศึกษาธุรกิจคา้ ส่งและคา้ ปลีกทางการ ท่องเทย่ี ว 6. นกั ศึกษาร่วมกนั อภปิ รายตามหวั ขอ้ ทไี่ ดร้ บั มอบหมาย 7. ครูและนกั ศึกษาร่วมกนั สรุปบทเรียนโดยครูต้งั คาํ ถามและใหน้ กั เรียนช่วยกนั ตอบ 8. นกั ศึกษาทาํ แบบทดสอบหลงั เรียน ส่ือการเรียนรู้และแหล่งการเรียนรู้ 1. หนงั สือ การจดั การธุรกิจนาํ เท่ียว (มหาวทิ ยาลยั มหาสารคาม) , เอกสารประกอบการเรียน การสอน (อ.คมกฤต วงศน์ าค) 2. ใบความรู้ 3. Internet บทเรียนการท่องเทยี่ ว ศนู ยก์ ารทอ่ งเทีย่ วทวั่ ไทย www.thai.tourismthailand.org www.tat.or.th 4. ระบบการสอนออนไลน์ https://mis.pkru.ac.th/syllabus/view_syllabus.php?id=31

การวัดผลและประเมินผล 1. เคร่ืองมือ 1.1 แบบทดสอบ 1.2 แบบสงั เกตพฤติกรรม 2. เกณฑก์ ารประเมิน 2.1 จาํ นวนคะแนนเตม็ 10 คะแนน (ขอ้ ละ 5 คะแนน) 2.2 เกณฑใ์ นการใหค้ ะแนน 1. ตอบคาํ ถามไดค้ รบถว้ นสมบรู ณ์ท้งั ความหมายและเน้ือหา 5 ดีมาก ดี 2. ตอบคาํ ถามไดท้ ้งั ความหมายและเน้ือหาแต่ไม่สมบรู ณ์ 4 พอใช้ 3. ตอบคาํ ถามไดบ้ างส่วนมีความหมายเน้ือหาถูกตอ้ งแตไ่ ม่สมบรู ณ์ 3 ปรับปรุง 4. ตอบคาํ ถามไดเ้ ฉพาะบางส่วน 1-2 2.3 ผลการประเมิน ทาํ คะแนนได้ 9 – 10 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ดีมาก ทาํ คะแนนได้ 7 – 8 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ดี ทาํ คะแนนได้ 5 – 6 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ผา่ น ทาํ คะแนนได้ 1 – 4 คะแนน อยใู่ นเกณฑ์ ไม่ผา่ น

กิจกรรมเสนอแนะ / งานที่มอบหมาย ใหน้ กั เรียนหาความรูเ้ พม่ิ เตมิ ความรูท้ วั่ ไปเกี่ยวกับธุรกิจคา้ ส่งและคา้ ปลีกทางการทอ่ งเท่ียว ความรู้เรื่องการขอจดั ต้งั  ความรูเ้ รื่องกลยทุ ธท์ างการตลาดทอ่ งเท่ยี ว  ความรูเ้ รื่องศพั ทท์ ่องเทย่ี ว  ประเภทของนกั ทอ่ งเท่ยี ว เอกสารอ้างองิ 3. อาจารยธ์ เนศ ศรีสถิตย.์ 2545.การจดั การธุรกิจท่องเท่ียว.มหาสารคาม: มหาวทิ ยาลยั มหาสารคาม 2. เอกสารประกอบการเรียนการสอน (อ.คมกฤต วงศน์ าค) 3. Internet บทเรียนการท่องเทยี่ ว ศูนยก์ ารท่องเทย่ี วทว่ั ไทย www.thai.tourismthailand.org,www.tat.or.th 4. ระบบการสอนออนไลน์ https://mis.pkru.ac.th/syllabus/view_syllabus.php?id=31

บนั ทกึ หลังการสอน ผลการสอน .............................................................................................................................................. ..................... .............................................................................................................. ..................................................... ............................................................................................................................. ...................................... ........................................ ........................................................................................................................... ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................................................................. ..................................... ปัญหา / อุปสรรค ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................. ...................................................................................... ............................................................................................................................. ...................................... .................................................................................................................................... ............................... .................................................................................................... ............................................................ ............................................................................................................................. ..................................... ข้อเสนอแนะ / แนวทางแก้ไข .................................................................................................................................. ................................. .................................................................................................. ................................................................. ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................................................................. ...................................... ............................................................................................................ ……………………….ผสู้ อน ( นางสาวอรสา ปราบดี) ………/…………./……