เกมร้าย_เกมรัก

เกมรา้ ย เกมรัก 151ป้าเนียมมองฟ้าลดาท่ีก้มหน้าทานข้าวต้มด้วยสีหน้าไม่สบายใจ แต่แหวนท่ีรู้เร่ืองนี้มองปา้ เนยี มอยา่ งสงสัยว่า ทําไมบอกฟา้ ลดาไปอย่างนนั้ป้าเนียมรบี ไปรายงานชมพแู พรว่าฟา้ ลดาถามอะไรและตอบไปอยา่ งไร ชมพแู พรบอกวา่ ตอบไปอย่างน้นั ดแี ลว้ แตถ่ า้ ต่อไปฟ้าลดายงั สงสัยอะไรอกี ให้มาถามตนโดยตรงเม่ือปา้ เนียมออกไปแล้ว ชมพแู พรยมิ้ อยา่ งพอใจท่ีแผนของตนเร่มิ เป็นผลแล้วแต่เรื่องไม่จบแค่นั้น เพราะแหวนจอมสาระแน อดใจไม่ได้ ทําทีกลับไปเก็บถ้วยชามแลว้ บอกฟา้ ลดาว่า“ก่อนคุณฟ้าไปเรียนเมืองนอก แหวนได้ยินคุณแพรคุยกับป้าเนียมค่ะ คุณแพรพูดถึงเกาะอะไรสักอย่าง...อือม์...อ๋อ เกาะมินค่ะ เกาะมิน คุณแพรกําชับป้าเนียมว่าไม่ให้บอกคณุ ฟา้ อะไรทาํ นองน้แี หละค่ะ”ฟา้ ลดาฟงั แลว้ อง้ึ จนรงุ่ เช้าเธอจงึ ถามชมพูแพรที่โต๊ะอาหารว่ารู้จักเกาะมินไหม ชมพูแพรไม่ตอบแตก่ ลับย้อนถามว่า ถามทําไม ฟ้าลดาจงึ เลา่ ให้ฟงั ว่า“ฟา้ เจอผชู้ ายคนหน่ึง เขาบอกว่าเขาเป็นสามขี องฟา้ ”ชมพูแพรวางช้อนทันที ตัดบทว่าเรื่องนี้ตนรู้จากหมอแล้ว อย่าไปสนใจดีกว่า ผู้ชายคนนั้นคงเขา้ ใจผดิ“พแี่ พรปดิ บงั อะไรฟา้ อยใู่ ช่ไหมคะ พ่ีแพรบอกฟ้ามาเถอะ ฟ้าม่ันใจว่ามันต้องเก่ียวกับฝันร้ายที่ฟ้าฝนั ถึงบ่อยๆแน่”ชมพแู พรแกล้งทําเปน็ ลาํ บากใจทจี่ ะพูด ฟ้าลดากุมมือพี่สาวมองอย่างอ้อนวอน ชมพูแพรทําเป็นลําบากใจมาก ยอมรับว่าตนโกหกนอ้ ง แลว้ เลา่ ใหฟ้ งั วา่

เกมรา้ ย เกมรัก 152“หลังจากเรือล่ม ฟ้าหายตัวไป พี่ออกตามหาฟ้าอยู่นาน จนกระท่ังมีคนเจอฟ้าอยู่ท่ีเกาะมนิ ฟา้ แต่งงาน มสี ามที ่นี น่ั คนพวกนั้นหลอกฟ้า ไม่หวังดีกับฟ้า พ่ีต้องรีบพาฟ้ากลบั มารกั ษาตวั และเพราะการรักษา กเ็ ลยทําให้ฟ้าลมื ทกุ อย่างทีเ่ กิดข้ึนทเ่ี กาะมิน”ฟ้าลดาตะลึงอึ้ง นึกไม่ถึงว่านั่นคือชีวิตของตัวเองที่ผ่านมา ความสดใสร่าเริงที่มีหายวบั ไปจากชีวิตทันท.ี ..เม่อื กลบั มาทบี่ า้ นหลงั เล็ก ฟ้าลดาเข้าหอ้ งน้ํา รูส้ กึ ขยะแขยงตวั เอง เปดิ ฝักบัวรดตัว ถูทั้งตวั อย่างแรงเหมอื นจะขัดล้างคราบสกปรกน้ันให้หมดไปจากตัวoooooooบ่ายวนั นั้นเอง ชมพแู พรกน็ ัดพบยาซะ ยนื่ ซองเงินให้ บอกว่า “ทาํ ไดด้ ีมาก”ยาซะถามว่าแน่ใจหรือว่าวิธีนี้จะทําให้น้องสาวเธอไปจากท่ีนี่ เธอบอกว่ามั่นใจ แล้วเดนิ กลับไป ยาซะมองตามพดู อยา่ งยา่ มใจวา่ “แผนของคุณจบ แตข่ องผมยงั !”แล้วบ่ายวันน้ีเอง ยาซะก็โทรศัพท์ไปหาฟ้าลดาขณะเธอนอนเปลญวนครุ่นคิดอย่างกลัดกล้มุ กบั เรือ่ งราวที่ถาโถมเขา้ มายาซะนดั เธอไปทส่ี นามเด็กเลน่ พยายามจะเขา้ ใกล้ ฟา้ ลดาถอยห่างอย่างระวังตัว พูดอยา่ งไม่หายตน่ื กลวั วา่“ฉันรู้ว่าแกเป็นใคร ส่ิงท่ีเกิดข้ึนท่ีเกาะมิน ฉันทําไปโดยไม่รู้ตัว ตอนนั้นฉันความจําเสอื่ ม ฉันถึงทําอะไรลงไปโดยไมค่ ิด”ยาซะพูดอยา่ งพอใจวา่ ตนรู้ ฟ้าลดาถามว่าแลว้ ยงั กลบั มาทําไม ตอ้ งการอะไร“รู้สกึ ทีร่ กั อยากจะลมื เรอ่ื งของเราจังเลยนะจ๊ะ”“ฉันต้องการลมื เร่ืองทกุ อย่างทเี่ กดิ ขน้ึ ”

เกมร้าย เกมรกั 153“คุณต้องการลืมเร่ืองราวทุกอย่างท่ีเกาะมินจริงๆเหรอ” ยาซะพูดเสียงดังอย่างจงใจฟ้าลดาตอบอย่างหนกั แน่นวา่“จรงิ ฉันตอ้ งทํายงั ไง แกถงึ จะไมม่ ายงุ่ กับฉนั อีก” ยาซะเอาน้ิวโป้งกับน้ิวชี้มาถูกัน ฟ้าลดาร้ทู ันทีว่ามันตอ้ งการเงนิ ถามว่า “ตอ้ งการเท่าไหร่ ฉันจะเซ็นเช็คให้”ยาซะย้ิมทมี่ ุมปากอย่างพอใจกบั แผนการงา่ ยๆของตนoooooooเมื่อกลับถึงโรงแรมจ้ิงหรีดที่มันพักอยู่ ยาซะโยนเงินท่ีได้จากชมพูแพรลงบนท่ีนอนท้ิงตัวลงนอนแล้วหยิบเงินมาโปรยใส่หัว หยิบเช็คที่ฟ้าลดาเซ็นให้ข้ึนมาจูบ พูดไปหัวเราะไปอย่างสะใจ“รวยแลว้ ไอ้ยาซะ ฮา่ ๆๆๆ”แต่พอลุกขึ้นมองตัวเองในกระจก เห็นรอยแผลเป็นจากมีดที่ถูกสายชลเอามาจ่อ มันคาํ รามหนา้ เหีย้ ม“ไอ้สายชล! แกตอ้ งได้รับการชดใช!้ ”ฟ้าลดาตดั สินใจขอชมพูแพรกลับไปอเมริกา บอกวา่ อยากขออยู่กบั ตวั เองสกั พัก ชมพูแพรพูดอยา่ งแสนรักว่า ถ้าทาํ ใหน้ ้องสาวคนเดียวของตนมีความสุขก็ตามใจน้อง ส่วนเร่ืองการเป็นพรีเซ็นเตอร์สายการบินน่ันไม่เป็นไรตนจะบอกชาร์ลเอง ถามว่าจะไปเมอื่ ไหร่“ฟา้ ได้ตวั๋ กลับอเมรกิ าวันพรงุ่ นคี้ ะ่ ”ชมพูแพรน่งิ ไปอยา่ งสะใจ ดใี จ ทแี่ ผนการของตนสําเร็จแลว้

เกมร้าย เกมรัก 154เมื่อเพ่ือนๆที่ฟิล์มแฟลชรู้ ทุกคนต่างเสียดาย แต่ก็ให้กําลังใจกันว่า ลาพักร้อนคงจะไดเ้ จอกนัoooooooเพราะมีงานด่วนต้องกลับมาเซ็น กอปรกับไมเคิลอาการดีข้ึน ทั้งยังมีพิสมัยกับเพลินตาคอยดูแลอยู่ สายชลจึงกลับเมืองไทย เขาปรารภกับสหัสว่ามีเอกสารด่วนมากมายคนื น้คี งได้กลับบา้ นเท่ียงคนื แน่ บอกสหัสใหก้ ลับไปพักเสียตนดูแลตัวเองได้เมื่ออยู่ตามลําพัง สายชลโทร.เข้ามือถือฟ้าลดา แต่ติดต่อไม่ได้ จึงค้นหาเบอร์บ้านโทร.ไปเจอปา้ เนยี ม ป้าบอกว่า ฟ้าลดาไม่อยู่ ออกไปกับชมพูแพร แหวนได้ยิน ถามป้าเนียมว่าทําไมบอกสายชลไปอย่างนัน้ ท้ังที่ร้วู ่าฟ้าลดาจะไปอเมริกาพรุง่ นี้แลว้ ถูกปา้ เนียมดุว่าไม่ใช่เรื่องของพวกเรา แหวนจาํ ตอ้ งเงยี บไปอย่างขัดใจoooooooเยน็ น้ีเอง ยาซะไปหาสายชลท่ีออฟฟิศ สายชลชะงัก ถามว่ารู้ได้ยังไงว่าตนอยู่ที่นี่ ยาซะเอามอื ถอื ทอี่ ดั เสียงการคุยกบั ฟา้ ลดาที่สนามเด็กเลน่ เปดิ ให้สายชลฟงัพอสายชลฟังจบ ยาซะบอกว่านางฟ้าจําทุกอย่างได้หมดแล้ว สายชลไม่เชื่อ บอกว่าทกุ อย่างเป็นแผนของยาซะ“ถ้าไม่ใช่เพราะเขาจําทุกอย่างได้ แล้วเขาจะตามหาฉันทําไม แกอย่าลืมสิว่าฉันเป็นคนพาฟ้าลดากลับไปให้ พี่สาวเขา นางฟ้าของแกเอาเงินปิดปากฉัน ไม่ให้บอกใครว่าเกิดอะไรขึน้ ท่เี กาะมิน เพราะเขาต้องการเร่ิมต้นชวี ติ ใหม่โดยไม่มีแก”สายชลไม่เช่ือ ยาซะจึงเอาเช็คที่ฟ้าลดาเซ็นย่ืนให้ดู บอกว่าเธอเซ็นเช็คให้เพื่อให้ตนลืมเรือ่ งทั้งหมดเสีย ท้าสายชลว่าเอาคลิปเสียงไปตรวจได้เลยว่าเป็นเสียงของฟ้าลดาจรงิ หรอื เปล่า เห็นสายชลมีทา่ ทีลังเลมันทาํ สงครามจติ วิทยาอกี วา่

เกมรา้ ย เกมรกั 155“ถ้าแกไม่เชื่อฉันก็ไม่เป็นไร ฉันขอแนะนําให้แกรีบไปหานางฟ้าของแกซะ เพราะตอนนี้นางฟา้ ของแกกาํ ลังจะโบยบินไปจากแกอีกครั้งแลว้ ฮ่ะๆๆๆ” ยาซะผลักสายชลให้พ้นทางแลว้ เดนิ หัวเราะเยาะไปสายชลตัดสินใจ โทร.หาสหัส บอกว่าจะส่งคลิปเสียงไปให้เช็กด่วนที่สุดว่าเป็นเสียงท่ีแต่งข้ึนรึเปล่า พลางขบั รถออกไปoooooooคืนก่อนเดินทาง ชมพูแพรมองดูกระเป๋าเดินทางของน้องแล้วทําหน้าใจหาย รําพึงว่าเหมอื นสามปที แี่ ลว้ เลย ที่ตนตอ้ งมาสง่ น้องไปเมืองนอก บอกน้องด้วยน้ําเสียงที่แสดงความรกั อยา่ งที่สดุ วา่“จําไว้นะฟ้า ปัญหาของฟ้า คือปัญหาของพ่ี ฟ้าไม่มีความสุข พี่ก็ไม่มีความสุข ทุกอย่างท่ีเกิดขึ้นเป็นอดีต มันเป็นแค่ความทรงจํา แต่พี่สาวคนนี้จะรักและดูแลฟ้าตลอดไป เวลาจะเป็นตวั เยียวยารกั ษาทกุ อย่างใหน้ ้องเองนะจ๊ะ”ฟ้าลดาโผเข้ากอดชมพแู พรรอ้ งไห้ออกมาดว้ ยความซาบซ้งึ ใจ“ต่อจากน้ีไป น้องสาวของพ่จี ะไดเ้ จอแตเ่ รือ่ งดีๆเชือ่ พ่ีนะจ๊ะนอ้ งรัก”ชมพูแพรลูบหัวน้องอย่างอบอุ่นอ่อนโยน แต่สีหน้าและแววตาท่ีแนบอยู่กับแก้มของน้องนั้น เต็มไปด้วยความร้ายกาจสะใจท่ีไดเ้ ฉดฟ้าลดาออกไปพ้นทางของตนoooooooหลังจากสหัสเช็กคลิปเสียงและบอกสายชลว่าเป็นเสียงของฟ้าลดาจริง ท้ังยังเช่ือว่าฟ้าลดาจําเรื่องระหว่างเขากับเธอได้แล้ว สายชลเจ็บปวดแทบจะหมดแรง เขากําพวงมาลัยแนน่ ขณะขบั รถกลับบ้าน

เกมรา้ ย เกมรัก 156สายชลตรงไปท่ีบ้านหลังเล็ก เห็นชมพูแพรกําลังจะกลับเข้าบ้านหลังใหญ่ เขาหลบคอยจนเธอเข้าบ้านไปแล้วจงึ ออกมามองไปทบ่ี า้ นหลังเล็กอย่างหมายมาดสายชลเขา้ ไปในบา้ นหลงั เล็ก ฟา้ ลดากําลงั ดตู ว๋ั เคร่ืองบินและพาสปอร์ตอยู่ เธอตกใจทถี่ กู จู่โจม สายชลถามห้วนๆว่าจะไปไหน เธอบอกว่าจะกลับอเมรกิ าสายชลจงึ เชอ่ื วา่ ทย่ี าซะพูดนน้ั เปน็ ความจริง ถามเธออย่างเจ็บปวดว่ารังเกียจตนมากขนาดน้ีเลยหรือ ฟ้าลดาถามว่าพูดอะไรตนไม่รู้เรื่อง สายชลเสียงเข้มใส่อย่างไม่เคยเปน็ มากอ่ นว่า“เลิกตีสองหน้าเสียที! ตลอดเวลาท่ีผ่านมา ผมรอคุณมาตลอด ผมมีความหวังทุกวันวา่ จะไดเ้ จอคุณ” ฟ้าลดาทําท่าจะพูดอีก ถูกส่ัง “ไม่ต้องพูด...ฟังผม...ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกดิ ข้ึน มนั ไม่เคยมีคา่ ไมเ่ คยมคี วามหมายในสายตาคณุ เลยใช่ไหม”ฟ้าลดาน่งิ ถูกตะคอกให้ตอบ เธอมองเขาอย่างโมโหถามว่าจะเอายังไง เพราะส่ังไม่ให้ตนพูดเอง สายชลโกรธจัดตรงเข้าจับบ่าเธอ ฟ้าลดาตกใจบอกใหป้ ลอ่ ยสายชลปักใจเช่อื วา่ ฟ้าลดาไม่ยอมรบั ตน แต่ฟ้าลดาบอกว่าเขาบ้าไปแล้ว ตนไม่เข้าใจที่เขาพูดจริงๆ สายชลรวบตัวเธอเข้าไปกอดและซุกไซ้อย่างดุเดือด ฟ้าลดาบอกให้ปลอ่ ย ดา่ เขาว่า วิปริต บา้ กาม ตะโกน “ฉนั เกลียดคุณ...”ยง่ิ ถกู ปฏิเสธ สายชลก็ย่ิงหน้ามืด ท้ังกอดทั้งจูบไม่ยั้ง สัมผัสที่ฟ้าลดาได้รับ ทําให้เธอนึกถึงผู้ชายในความฝัน และรู้สึกอบอุ่น คุ้นเคย จากท่ีผลักไส ด่าว่า กลายเป็นกอดตอบและในทส่ี ดุ ตา่ งก็ปล่อยไปตามใจปรารถนาอย่างไมร่ ู้ตัวoooooooรุ่งเช้า สายชลตื่นขึ้นมาไม่เห็นฟ้าลดา เขาตกใจนึกว่าเธอหนีไปแล้ว แต่พอใส่เสื้อผ้าลวกๆออกไปเหน็ เธอยืนอยทู่ ่ีระเบียง เพียงเห็นหน้ากัน ฟ้าลดาก็กล่าวโทษเขา ทั้งยังไมย่ อมรับความสัมพนั ธ์เมื่อคนื ทําใหส้ ายชลรับไม่ได้ เกิดการโต้เถียงกันอย่างรุนแรงจนฟา้ ลดาตบหน้าเขา พูดว่าสิง่ ทีเ่ กดิ ข้ึนเมือ่ คนื ตนถอื ว่า “ทาํ ทานใหห้ มามันกิน”

เกมรา้ ย เกมรกั 157สายชลรับไม่ได้ โต้เถยี งกันดว้ ยอารมณ์รอ้ นแรง จนสายชลพุ่งไปฉีกต๋ัวและพาสปอร์ตของฟา้ ลดาเพอ่ื ไม่ใหเ้ ธอเดินทาง เมอ่ื ฟ้าลดาบอกว่าถงึ เขาฉกี ตั๋วกบั พาสปอร์ตไปแล้วตนกจ็ ะไปจากเขาอยู่ดี สายชลพดู อยา่ งม่ันใจว่าเธอไปไมไ่ ดห้ รอก“ทําไม”“ถ้าคุณไป ผมจะถอนหุ้นออกจากบริษัทพ่ีสาวคุณท้ังหมด ทุกบาททุกสตางค์ท่ีพี่คุณลงทุนไป มันจะเหลือแต่ความว่างเปล่า พี่คุณก็แค่...ขาดทุนไม่กี่พันล้าน อาจต้องกลายเป็นคนลม้ ละลาย ทกุ สงิ่ ทุกอยา่ งท่พี ่อคณุ สรา้ งมากต็ อ้ งพัง เพราะฝีมือคุณ!”สายชลพูดอย่างเป็นต่อเหมือนเธอเป็นลูกไก่ในกํามือ ฟ้าลดาหน้าเสีย ด่าเขาว่าเลวสายชลสวนไปพรอ้ มเสียงหัวเราะอยา่ งขมขนื่ ว่า “ผมกบั คุณก็เหมาะสมกันแล้วไง เพราะเลวด้วยกันท้งั คู่”สายชลปล่อยฟ้าลดาแล้วเดินออกไป เธอทรุดนั่งอย่างหมดแรง...พูดอะไรไม่ออกอีกเลย...oooooooสายชลเดินออกจากบ้านฟ้าลดาในสภาพเสื้อผ้าไม่เรียบร้อย แหวนเห็นแล้วตกใจว่าทําไมเขาออกมาตอนเช้าในสภาพแบบนั้น ไปเล่าให้ป้าเนียมฟัง ตั้งข้อสังเกตว่า สายชลคงอย่กู บั ฟา้ ลดาทงั้ คนื เชา้ น้ีถงึ ได้ออกมาในสภาพแบบนี้ป้าเนียมด่าแหวนวา่ คิดอะไรบ้าๆแต่ตัวเองกใ็ จไมด่ เี หมอื นกนัสายชลกลบั มาถึงบ้านเช่า ก็ปาขวดโหลที่ใส่ลูกแก้วนับวันที่พลัดพรากจากฟ้าลดาจนแตกกระจายท้ังหมดด้วยความแค้นใจ ส่วนฟ้าลดาก็บอกชมพูแพรว่าตนเปลี่ยนใจไม่ไปอเมริกาแล้วอ้างว่าไม่อยากท้ิงพ่ีสาวไว้คนเดียว แล้วขอตัวอ้างว่าต้องรีบไปท่ีทํางาน เด๋ยี วเขารบั คนใหมแ่ ล้วตัวเองจะตกงาน

เกมร้าย เกมรกั 158ชมพแู พรยนื อ้ึงกบั การเปลีย่ นใจของฟ้าลดา นั่นหมายถึงแผนการของตนกําลังประสบปญั หาขณะกําลังผิดหวังและงงๆอยู่น่ันเอง ป้าเนียมกับแหวนก็มาหา ต่างทําท่าเหมือนมีอะไรจะพูด เมือ่ ชมพแู พรถามปา้ เนยี มเลา่ ไมเ่ ตม็ เสียงว่า“เมื่อเชา้ ...แหวนเหน็ คณุ ชาร์ลออกจากบ้านคุณฟ้าคะ่ ”ชมพูแพรช็อกสนทิ !oooooooครู่เดยี ว ชมพูแพรก็ไปเคาะประตหู อ้ งสายชล เขาเปิดประตูออกมาในชุดเดิม เธอบอกเขาว่าวนั น้ีขอติดรถไปดว้ ยเพราะรถตนเสีย พลางมองเข้าไปในหอ้ ง เห็นขวดโหลแตกลูกแกว้ กลิ้งกระจายเกลอื่ น เธอมองอย่างสงสัย สายชลพยายามเอาตัวบังไว้ ขอเวลาอาบนํ้าเปลี่ยนเสอื้ ผา้ สักสิบนาทแี ลว้ จะไปรับท่บี ้านเมอ่ื ข้นึ รถไปดว้ ยกัน ชมพูแพรเหล่มองเขาไมว่ างตา สายชลถามว่ามีอะไรจะถามไหมเธอจึงบอกวา่“เมื่อเชา้ แหวนเห็นคณุ ชารล์ ออกมาจากบา้ นยยั ฟา้ ”สายชลตอบนิ่งๆว่าใช่เพราะตนมีเร่ืองต้องเคลียร์กับฟ้าลดานิดหน่อย ชมพูแพรถามว่าใช่เร่อื งที่เขาเคยบอกตนหรอื เปล่า ถามแลว้ ลนุ้ รอคําตอบ สายชลเพียงแต่ยิ้ม ทําให้เธอไม่กล้าถามต่อ แต่ในใจว้าวุ่นมาก คิดหนักว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างสายชลกับฟ้าลดา หรือว่าเขาบอกรักฟา้ ลดาแล้วooooooo

เกมร้าย เกมรัก 159การกลับมาทาํ งานของฟ้าลดา ทาํ ใหท้ ุกคนในฟิล์ม- แฟลชดีใจมาก โดยเฉพาะวีรเดชถงึ กับนดั เลยี้ งฉลองกนัฟ้าลดาบอกวีรเดชว่าตนขอถอนตัวจากการเป็นพรี– เซ็นเตอร์สายการบินเซเว่นซีเพราะอยากทํางานเบือ้ งหลงั มากกว่า และขอให้เขาช่วยไปคุยกบั สายชลให้ด้วยวีรเดชไปคยุ กบั สายชลแล้ว ไดร้ บั คาํ ตอบว่า ถา้ ฟ้าลดาถอนตัว เขาก็จะเอาโปรเจกต์นี้ไปให้ท่ีอื่นทํา วรี เดชแทบช็อกอ้อนวอนวา่ ขออยา่ เปล่ยี นบริษทั เลยสายชลพึมพําอย่างเจบ็ ใจว่า ฟา้ ลดาคดิ จะตีตวั ออก ห่างตนหรอื ไมม่ ีวัน!ฟ้าลดาว้าวุ่นใจจนทํานํ้าร้อนลวกมือขณะไปชงกาแฟ เธอถือโอกาสลางานอ้างว่าไม่คอ่ ยสบายขณะวีรเดชกําลังใจคอไม่อยู่กับตัวเม่ือสายชลบอกว่าจะเอางานคืนถ้าฟ้าลดาถอนตัวจากการเป็นพรีเซ็นเตอร์ เมื่อสายชลเดินกลับมาอีกครั้ง ก็ตรงเข้าไปกอดอ้อนวอนอย่าเอางานคืนเลย สายชลสั่งให้ปล่อย ถามว่าฟ้าลดาอยู่ไหน พอรู้ว่าเธอไม่ค่อยสบายและกลับไปแลว้ สายชลก็ออกไปทนั ทีสายชลโทร.เข้ามือถอื ของฟ้าลดา เธอปิดเครื่องจึงโทร.ไปท่ีบ้าน แหวนรับสายบอกว่าฟ้าลดาไม่อยู่ เขาวางสายทนั ทพี ึมพาํ อย่างรอ้ นรุ่มใจ “ไม่สบาย...ไม่สบาย?”ทแ่ี ทฟ้ า้ ลดาไปหาหมอวฒั นาทีใ่ ห้ความอบอุ่นกบั ตนตลอดมา แต่เธอยังไม่เล่าอะไรให้หมอฟัง เม่ือทําใจไม่ได้จะร้องไห้ ก็ขอตัวจากหมอไปยืนร้องไห้ หมอมาพบจึงกอดปลอบใจ เธอยิง่ รอ้ งไหห้ นกั บอกหมอวา่ อยา่ แตะต้องตนเลย ตนสกปรกหมอถามว่าที่พูดอย่างน้ีเพราะเร่ืองท่ีเกาะมินหรือเปล่า ปลอบว่าน่ันไม่ใช่ความผิดของเธอ ทําให้ฟ้าลดายิ่งร้องไห้หนัก หมอกอดปลอบเธอ เป็นจังหวะท่ีสายชลตามมาเห็นพอดี เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจะเข้าไปเอาเร่ือง แต่ถูกรถเข็นคนป่วยมาขวางเสยี กอ่ น เมอ่ื มองไปอกี ทีหมอกบั ฟ้าลดาก็หายไปแล้ว

เกมรา้ ย เกมรกั 160สายชลไม่ยอมแพ้ไปหาพยาบาลถามหาหมอวัฒนา จึงรู้ว่าหมอออกเวรไปแล้ว คราวน้ียิ่งว้าวนุ่ ใจไมร่ ้วู ่าทง้ั สองหายไปไหนกันoooooooบ่ายแล้ว ชมพูแพรเอาเอกสารเข้าไปในห้อง สายชลเพ่ือให้เขาเซ็น สายชลยังไม่กลับมา เธอเห็นรูปถา่ ยคู่กับไมเคลิ วางอยู่บนโต๊ะจึงหยิบขนึ้ ทาํ ท่าจะหอมที่รปู สายชลสายชลเขา้ มาจากข้างหลัง เธอตกใจทาํ กรอบรูปหล่น สายชลรับไว้ทัน ท้ังคู่ใกล้ชิดกันจนหน้าเกือบสัมผัสกัน ทําให้ชมพูแพรประหม่ามาก สายชลดูอาการเธอออกความแค้นท่เี หน็ หมอวฒั นากอดฟา้ ลดา ทําให้สายชลคิดจะเอาคืน เขาเอาหลังมือเช็ดเหง่อื ท่ใี บหน้าเธออยา่ งแผ่วเบาสหัสเข้ามาเพื่อบอกว่าพรุ่งนี้พิสมัยกับเพลินตาจะมา เห็นเข้าพอดี ต่างชะงักทําหน้าไมถ่ กู เมอ่ื ชมพูแพรออกไปแลว้ สหสั ถามว่าเม่ือก้ีเห็น....สายชลตัดบททันทีว่า “ไม่ใช่เรือ่ งของนาย” สหสั จึงออกไปอยา่ งแปลกใจสงสัยกับสิง่ ที่เหน็เมื่อเลิกงาน สายชลขับรถมาส่งชมพูแพรที่บ้าน ชมพู–แพรเห็นฟ้าลดาขับรถกลับมาพอดี จึงเดินไปหาท่ีบ้านถามถึงสาเหตุท่ีเปล่ียนใจไม่ไปอเมริกาอีก ฟ้าลดาให้เหตุผลเดมิ คือไม่อยากทิง้ เธอไป เพราะรวู้ า่ เธอทํางานหนักเพื่อตนตลอดมา ต่อไปจะไม่สร้างปญั หาใหห้ นักใจอีกแลว้ชมพูแพรถือโอกาสรําพันความรักความห่วงใยท่ีมีต่อน้อง ยํ้าว่าถ้ามีปัญหาอะไรต้องบอกเพราะตนเปน็ หว่ ง“ได้ค่ะ ฟ้ารู้ค่ะว่าพ่ีแพรทํางานหนักเพ่ือฟ้า ฟ้าจะไม่ทําให้พ่ีแพรต้องมาเหนื่อยกับฟ้าอีก”เม่อื ชมพแู พรกลับไปแลว้ ฟ้าลดาบอกกับตัวเองอยา่ งเดด็ เดย่ี ววา่“ปัญหาของฟ้า ฟา้ จะแกไ้ ขเอง ฟ้าจะไมท่ ําให้พ่แี พรเดือดร้อนเด็ดขาด”

เกมร้าย เกมรัก 161สว่ นชมพูแพรตะลอ่ มถามฟา้ ลดาแล้วพึมพํากบั ตวั เองเมื่อออกมาแล้วว่า “คุณชาร์ลคงยังไม่ได้บอกเรือ่ งนั้นยยั ฟา้ ” พลางมองไปท่ีบา้ นพกั ของสายชลอย่างครุ่นคิดวนั นี้...ฟ้าลดาเพง่ิ กลบั มาถึงบ้าน เธอโล่งใจเมอ่ื มองไปทางบ้านสายชลเห็นยังมืดสนิทแสดงว่าเขายังไม่กลับมา แต่พอจะเข้าบ้านก็เอะใจที่ประตูไม่ได้ล็อก คิดว่าตัวเองคงลมืท่ีแท้สายชลเข้ามารอเธออยู่ในบ้านแล้ว ฟ้าลดาคว้าไม้เบสบอลทันที สายชลเข้าแย่งถามว่าบ้าไปแล้วหรือ เธอบอกว่าจะบ้ากว่านี้ถ้าเขาไม่ออกจากบ้านตน สายชลทําท่าจะไปแตพ่ อเธอเผลอเขากแ็ ย่งไม้เบสบอลท้งิ กอดเธอไวแ้ น่นฟ้าลดาด้นิ สง่ั ให้เอามอื สกปรกของเขาออกไป สายชลพูดอยา่ งไมพ่ อใจทีข่ ้างหูเธอว่า“ทกี ับผู้ชายคนอืน่ ให้เขายืนกอดได้หน้าไมอ่ าย ทีกับผวั ตัวเองทําทา่ รังเกียจ”ฟ้าลดาไม่เข้าใจท่ีเขาพูด สายชลจับเธอหันมาแล้วระดมจูบทั้งด้วยความรักและแค้นฟา้ ลดาไมข่ ดั ขืนแต่น้ําตาไหลพรากจนสายชลชะงกั ...oooooooฝ่ายชมพูแพร เม่ือสายชลมาส่งตอนเย็น เธอชวนทานข้าวด้วยกัน เขาขอตัวอ้างว่าต้องรีบเคลียร์งาน เมื่อเข้าบ้านแล้วชมพูแพรมองไปทางเขาเห็นปิดไฟมืดก็สงสัยว่าไหนบอกว่าเคลียร์งานทําไมถึงปิดไฟมืด เธอสงสัยจึงเดินมาที่บ้านหลังเล็กของฟ้าลดาสายชลยงั อยูท่ ่ีบา้ นหลังเลก็ เม่อื ฟ้าลดาไล่ เขาบอกเธอวา่“ผมไปแน่ แตก่ ่อนไป ผมอยากใหค้ ุณรู้ว่าคุณไม่มีวันหนีผมได้... คุณต้องทําตามที่ผมส่ัง! คณุ ตอ้ งเป็นพรีเซน็ เตอรใ์ ห้ผมต่อ...”

เกมร้าย เกมรัก 162ฟ้าลดาเสียงแข็งว่าไม่เป็นและเขาก็บังคับตนไม่ได้ด้วย สายชลจึงโทร.หาวีรเดชทันทีบอกว่า“คณุ วี...ลูกน้องคุณปฏิเสธทีจ่ ะเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ผม เพราะฉะน้ันผมจะเอาโปรเจกต์นี้ไปให้ท่ีอ่นื ทาํ ต่อ”พูดแลว้ สายชลวางสายทันที อดึ ใจเดียววรี เดชกโ็ ทร.เข้ามอื ถือของฟ้าลดาร้องไห้อย่างหนัก ฟา้ ลดานิ่งฟงั อดึ ใจ แล้วบอกวา่“ใจเย็นค่ะพ่ีวี อย่างร้องไห้...ตกลงค่ะ ฟ้าไม่ถอนตัวแล้ว” พูดแล้ววางสาย หันมาถามสายชลว่า “สาแก่ใจคุณแล้วใชไ่ หม”“มากกกกกก” สายชลตอบย้ิมกวนๆ อยา่ งผชู้ นะoooooooสายชลออกจากบ้านฟา้ ลดาไป สวนกับชมพูแพร ท่ีเดินมา แต่ไม่เจอกัน ขณะฟ้าลดากําลังหงุดหงิดอัดอ้ัน อยู่น้ัน มีเสียงเคาะประตูดังข้ึน เธอถามอย่างไม่พอใจว่า มีอะไรอีก แตพ่ อเสยี งตอบว่า “น่พี ี่เอง” ฟา้ ลดากร็ ีบเช็ดนาํ้ ตาปรบั สีหน้าเปิดประตูให้ชมพูแพรมองไปรอบห้องถามว่ามีใครมาหาหรือ เม่ือน้องปฏิเสธก็ดักคอว่าแล้วท่ีถามเมื่อกี้ว่ามีอะไรอีกหมายความว่ายังไง ฟ้าลดาแก้ตัวว่า ตนนึกว่าเป็นแหวน แล้วรีบถามว่า “พ่แี พร...ตกลงมาหาฟา้ มอี ะไรคะ”“พ่ีมาเตือนฟ้าว่าพรุ่งน้ีเป็นวันครบรอบวันตายของคุณพ่อคุณแม่” เมื่อฟ้าลดาบอกว่าตนไมล่ มื เธอยาํ้ “อย่าตนื่ สายละ่ ”เมื่อชมพูแพรกลับไปแล้วฟ้าลดารบี ปดิ ประตู ถอนใจอยา่ งโลง่ อกทเี่ อาตัวรอดได้ooooooo

เกมรา้ ย เกมรกั 163รุ่งเชา้ หมอวฒั นาเอายาบาํ รุงมาให้ฟ้าลดามากมาย บอกว่าเห็นทานข้าวไม่ค่อยได้จึงเอามาให้บํารงุ ฟ้าลดาขอบคุณและขอร้องวา่ อยา่ เลา่ เรื่องเม่อื วานใหช้ มพแู พรฟงัระหว่างท้ังสองคุยกันนั้น สายชลเอากล้องดูดาวแอบ ส่องดูอย่างไม่พอใจกับความสนทิ สนมของทัง้ สองหมอวัฒนาบอกฟ้าลดาว่าตนจะไปรอที่รถ เธอขอบคุณและกอดหมอไว้หลวมๆ เป็นจังหวะที่ชมพูแพรมาเห็นพอดี เธอมองภาพนั้น คิดอะไรบางอย่างได้ทันที ทั้งหมอและฟา้ ลดาผละจากกันหนั มาทกั ชมพูแพรชมพูแพรถามน้องว่ายังไม่แต่งตัวอีกหรือ ฟ้าลดาบอกว่าแต่งแล้ว พี่สาวมองอย่างสํารวจถามว่าไปชุดนหี้ รือ“คะ่ พ่ีแพรกับพ่หี มอไปรอท่รี ถได้เลย ฟา้ ขอไปเอากระเปา๋ ก่อนแลว้ จะรีบตามไป”ระหว่างชมพูแพรเดินไปกับหมอนั้น เธอทําทีหยอกหย่ังเชิงว่า ถ้าตนเป็นคนคิดมากคงคิดว่าหมอกับยัยฟ้าเป็นก๊ิกกันแน่เลย หมอรีบช้ีแจงว่าตนเอ็นดูฟ้าลดาเหมือนน้องสาว เธอเลยทาํ เป็นหวั เราะขําๆ บอกว่า “แพรแซวเล่นนะ่ ค่ะ”หมอวัฒนาเล่าเรื่องเม่ือวานให้ชมพูแพรฟัง ตั้งข้อสังเกตว่าฟ้าลดาไปหาตนท่าทางต่ืนๆ กลวั ๆ และร้องไห้ไม่หยุด ชมพูแพรนึกถึงท่ีแหวนเล่าว่าเหน็ สายชลเดนิ ออกจากบ้านฟ้าลดาแต่เช้าทันที แล้วทําทีตั้งข้อสังเกตว่า น้องอาจจะคิดถึงเรื่องที่เกาะมนิ หรอื เปลา่“นน่ั แหละครบั ย่ิงน่าเป็นห่วงเวลาที่น้องฟ้ามีปัญหาน้องฟ้าจะไม่แสดงออก ยิ่งน้องฟ้าทาํ ตัวเป็นปกติมากเทา่ ไหร่ แสดงว่าน้องฟ้าไม่ปกติ เราตอ้ งชว่ ยๆ กนั ดู”“ค่ะ” ชมพูแพรรับปากไปอยา่ งนน้ั แตใ่ จคิดไปอีกอยา่ ง ชาํ เลืองมองหมออยา่ งคร่นุ คดิ

เกมรา้ ย เกมรัก 164oooooooขณะฟ้าลดาเข้าไปเอากระเป๋าในบ้านนั่นเอง สายชลจู่โจมเข้ามาถามว่าจะไปไหนกับหมอวัฒนา เธอตอบไปอย่างไม่พอใจว่า จะไปไหนก็เร่ืองของตน สายชลเสียงแข็งว่าตนไม่ใหไ้ ป และเธอต้องไปกบั ตน พลางจับแขนเธอไวแ้ นน่ฟ้าลดาพยายามแกะมือสายชลออก แต่สู้แรงเขาไม่ได้ ถูกลากออกไป พอดีแหวนมาเห็น แหวนมองเหวอพึมพํา“อกี แลว้ ??”ชมพูแพรรอฟ้าลดานานผดิ ปกติ หมอจะไปดใู ห้ก็ถูกห้าม พอดีแหวนเดินมา เธอจึงให้ไปตามฟ้าลดาให้ที“แหวนเหน็ คณุ ฟ้าออกไปกับคุณชารล์ แล้วค่ะ”ทั้งป้าเนียมท่ีอยู่ตรงนั้น กบั หมอวัฒนาและชมพแู พรตา่ งชะงกั กึก น่ิงงันไปฟ้าลดาบอกสายชลให้จอดรถเพราะวันนี้ตนจะไปทําบุญครบวั นตายของพ่อกับแม่สายชลอ้างวา่ ชมพูแพรไปแล้วเธอก็ไม่ต้องไป ครั้นฟ้าลดาจะเปิดประตูรถลงไป เขาขู่ว่า “ถา้ คณุ ออกไป ผมจะปลา้ํ คณุ เดีย๋ วน้ี” ทาํ ให้ฟา้ ลดาไม่กลา้ ยอมไปกบั เขาโดยดีส่วนชมพูแพรกับหมอวัฒนาไปท่ีบ้านหลังเล็ก เห็นกระเป๋าถือและโทรศัพท์ของฟ้าลดาหลน่ อยู่ ชมพแู พรยงิ่ ร้อนใจ หมอเสนอให้โทร.เข้ามือถอื ชาร์ลเม่ือสายชลรับสาย เขาบอกว่าฟ้าลดาอยู่กับตน พอดีมีงานด่วนต้องให้เธอทํา เม่ือชมพูแพรขอพดู กบั น้อง เขาสง่ โทรศัพท์ให้ฟ้าลดา ปรามเบาๆ “พดู ดๆี ”ได้ยินฟ้าลดาตอบปลายสายไปว่า “ค่ะพี่แพร ฟ้าขอโทษท่ีไปไม่ได้ งานด่วนจริงๆ ค่ะพอดีฟ้ารีบไปก็เลยลมื กระเป๋า”

เกมรา้ ย เกมรกั 165ชมพูแพรบ่นอย่างไม่พอใจว่างานด่วนอะไรขนาดลืมกระเป๋าถือ หมอบอกว่าคงเป็นงานด่วนจริงๆ แล้วชวนไปกันเถอะ เมื่อทั้งสองไปแล้ว แหวนเปรยๆ กับป้าเนียมว่า“คุณแพรดเู หมือนหงึ คุณชาร์ลออกไปกับคณุ ฟา้ เลยนะป้า แสดงออกเตม็ ทเ่ี ลย”“สู่รอู้ ีกแลว้ นะแก” ปา้ เนียมดา่ ปิดปากแหวนตามเคยoooooooขณะไปวัดด้วยกันน้ัน หมอวัฒนามองชมพูแพรอย่างสงสัยทําท่าเหมือนอยากจะถามอะไร เมือ่ ทําบญุ เสร็จจึงชวนไปหาอะไรทานกัน ชมพแู พรนง่ิ เงยี บเพราะใจหมกมุ่นอยู่แตเ่ รื่องของสายชลกบั ฟ้าลดา จนหมอถามว่าคดิ อะไรอยู่ เธอแก้เก้ียวว่า“คดิ วา่ ป่านน้ีคณุ ชาร์ลกับยยั ฟา้ จะกลับบา้ นหรอื ยงั ”หมอทักว่าดูเธอกังวลจังเลย เธออ้างว่าเพราะฟ้าลดาเป็นน้องตน หมอจึงลองพูดหยั่งเชิงวา่ ดทู า่ สองคนน้ีอาจชอบพอกนั เธอเสยี งเขม้ อย่างลืมตัวว่า “ไมไ่ ด้!” คร้ันหมอถามว่าทําไมไม่ได้ เธอตะแบงไปว่า เพราะฟ้าลดาเป็นน้องสาวตน และชาร์ลเป็นเจ้านายนอ้ ง ขืนเปน็ แบบน้นั ชาวบ้านนินทาตายหมอตัดสินใจพูดทีเล่นทีจริงว่าตอนน้ีเธอทําตัวเหมือนหึงชาร์ลที่ออกไปกับฟ้าลดาเธอหนา้ ถอดสีแต่ทาํ เสียงแข็งใส่หมอวา่ ทาํ ไมคดิ แบบน้ี“ไม่รู้สิครับ ตั้งแต่แพรกลับจากกระบ่ี ผมรู้สึกว่าแพรเปล่ียนไป เราไม่ค่อยได้คุยกันและพอเราเจอกันเรากไ็ ม่มเี ร่อื งคุยกัน แลว้ กล็ งท้ายด้วยการมีปากเสียง แล้วแพรก็ไม่เคยใส่แหวนแตง่ งานของผมอีกเลย มันเหมือนวา่ แพรกําลงั มคี นอืน่ ”หมอวัฒนามองหน้าเธออย่างสังเกต ชมพูแพรพยายามทําสีหน้าให้เป็นปกติ ควบคุมอารมณ์เต็มที่ เอ่ยเนบิ ๆ

เกมร้าย เกมรกั 166“สบิ ปีทเี่ ราคบกันมา พ่ีหมอยังไม่ไว้ใจแพรเหรอคะ พี่หมอดีกับแพรมาก ยิ่งช่วงที่คุณพ่อคุณแม่เสีย แล้วก็ช่วงท่ียัยฟ้าหายตัวไป พี่หมอเป็นคนเดียวท่ียืนข้างแพรตลอดความดขี องพ่ีหมอแพรไม่ลมื หรอกค่ะ”“ผมอยากให้แพรแต่งงานเพราะรักผม ไม่ใช่แต่ง...เพราะความดีของผม”หมอพูดเหมือนน้อยใจเมอ่ื เดินมาถงึ ลานจอดรถ เธอพูดเชิงตัดพอ้ ต่อวา่ หมอว่า...“พี่หมออย่ามาพูดท้ิงท้ายแล้วเดินหนีไปแบบนี้นะคะ พ่ีหมอกําลังดูถูกความรักของแพรที่มีให้พ่ีหมอ ถ้าพ่ีหมอคิดว่าแพรเป็นแบบนั้น เราก็ไม่ต้องแต่งงานกัน” พูดแล้วเดนิ ผา่ นหมอไปเลยครน้ั หมอเรียกให้กลับมาขนึ้ รถ เธอกระชากเสียงวา่“ไม่...แพรจะกลับบ้านเอง!” หมอตามไปจับแขนไว้ เธอสะบัด “ปล่อยแพร อย่ามายุ่งกับแพร ปลอ่ ยสิคะพีห่ มอ”หมอวัฒนาขอโทษท่ดี ูถูกความรักของเธอที่มตี ่อตน ขอรอ้ งวา่ เราอยา่ เป็นแบบนีก้ นั อีกเลย ตนไมช่ อบเวลาที่เราทะเลาะกนั เธอบอกว่าตนก็ไมช่ อบ“แพรอย่าโกรธผมนะ” หมอเว้าวอน“พห่ี มอจาํ ไวน้ ะคะ มีสองอยา่ งทีจ่ ะทําให้แพรหมดรักพี่หมอ น่ันคือ การโกหก กับการนอกใจ”“แพรม่นั ใจได้เลยวา่ สองสิง่ น้ีจะไมม่ ีทางเกิดขน้ึ ” หมอวัฒนาบอกอย่างหนักแน่น แล้วดงึ เธอเขา้ ไปกอด ชมพูแพรไมข่ ัดขืน แต่สีหน้าเจา้ เล่ห์oooooooตอนที่ 10

เกมรา้ ย เกมรกั 167“เอา-ไป-ทิง้ !” สายชลเน้นเสยี งยํา้ คํากบั พนกั งานเมื่อพนักงานไปกวาดเสื้อผ้าเก่าของฟ้าลดาจะเอาไปทิ้ง เธอพรวดจะเข้าไปแย่ง แต่เพราะใส่รองเท้าส้นสูงมากทําให้เดินไม่ถนัด สุดท้ายถูกพนักงานหอบไปทั้งหมด เธอหนั มาถามสายชลอยา่ งไม่พอใจมากวา่“คิดจะพรากของทีฉ่ นั รักไปหมดเลยรึไง”“ใช่! ทุกส่ิงทกุ อย่าง...รวมท้ัง...” สายชลพูดทิ้งไว้แค่นั้น แต่ใช้หลังมือไล้แขนเธอเบาๆมองอย่างกรมุ้ กริม่ ถูกฟ้าลดาปัดมือเขาออกอย่างรังเกียจ สายชลกลับหัวเราะชอบใจแล้วเดินออกไปoooooooฟ้าลดาเดนิ ตามมา แตเ่ พราะรองเทา้ สน้ สูงทําให้เดนิ ไม่ถนดั ทําท่าจะล้ม สายชลรีบหันมาประคอง หน้าต่อหนา้ ใกล้ชิดกันมาก เขาพูดเหมอื นจะปรามาสใหเ้ ธอฮึดวา่“เดินบนสน้ สงู แค่น้ยี งั เดินไม่ได้ แลว้ จะเดนิ งานเปดิ ตวั พรีเซ็นเตอร์ให้ผมได้เหรอ” เลยถูกท้าว่าก็ไม่ต้องจ้าง “ผมจะจ้างมืออาชีพมาฝึกคุณ และคุณจะต้องฝึกอย่างหนักจนไม่มเี วลาไปไหนเลย”พูดแล้วจูงมือฟ้าลดาเดินต่อไป เธอมองค้อนอย่างไม่พอใจ จนเขาพาเข้าร้านอาหารหรใู นห้าง พอนง่ั เขาส่งั พนักงานโดยไม่ถามเธอเลยสกั คําวา่“ขอนํา้ สม้ ใหค้ ณุ ผู้หญิง สว่ นฉนั ขอนํา้ แร่ เอาเครื่องด่ืมมากอ่ น”ฟ้าลดาบอกว่าตนไม่ด่ืมน้ําส้ม แต่สายชลไม่สนใจก้มหน้าก้มตาดูเมนู ฟ้าลดาหมั่นไส้มากแกล้งเตะขาเขาท่ีใต้โต๊ะ เขาตกใจร้องเสียงดังจนคนในร้านหันมอง สายชลอายมาก แตพ่ อมองหน้าเธอกลับกม้ หน้าอา่ นเมนทู ําไม่รู้ไมช่ ้ี

เกมรา้ ย เกมรกั 168เพลินตากับพิสมัยมาช็อปป้ิงในห้างนี้เช่นกัน พอรู้สึกหิวก็พากันเข้าร้านอาหารหรูเพลินตาเห็นสายชลเขา้ จังๆ เธออุทาน “พีช่ าร์ล...” สหัสมองขวับไปเห็นสายชลอยู่กับฟา้ ลดาก็ใจหายวาบเพลินตาเดินลิ่วเข้าไปหา จ้องฟ้าลดา เห็นเธอในโฉมใหม่ก็กัดฟันถาม “แกเองเหรอ”แล้วถามสายชลว่าไหนสหัสบอกว่างานยุ่ง นี่หรืองานยุ่ง สายชลบอกว่าตนกําลังคุยธรุ ะอยกู่ ับฟา้ ลดา“ไม่ใชธ่ รุ ะสาํ คญั อะไรหรอกค่ะ คุยกันเรอื่ ยเปอื่ ย” ฟา้ ลดาบอก สายชลมองเธออย่างไม่พอใจแต่เธอทําไม่รู้ไม่ชี้ ชวนเพลินตานั่งด้วยกัน เพลินตากับพิสมัยมองฟ้าลดาท่ีย้ิมแย้มเชิญชวนอยา่ งแปลกใจ สว่ นสหัสมองสายชลกบั ฟา้ ลดาอยา่ งสงสยัoooooooบนโต๊ะอาหารท่ีเหมือนสงบสบายนั่นเอง แผนแกล้งก็ดําเนินไปอย่างแนบเนียน โดยฟา้ ลดาทาํ ทีใชเ้ ครือ่ งมอื บบี ก้ามปแู ล้วแกล้งทํากระเด็นไปตดิ ทอ่ี กเสือ้ เพลินตา สหสั รีบหยิบออกให้ ถกู เพลินตาโวยวายวา่ เขาแต๊ะอ๋ังตน ฟ้าลดาทําเป็นตกใจรีบหยิบแก้วนํ้าจะเช็ดรอยเปื้อนท่ีเสื้อให้ เกิดสะดุดทําแก้วน้ํา หกใส่เสื้อเพลินตาเข้าไปอีก เธอรีบขอโทษเพลินตาโวยวายว่าฟ้าลดาแกล้งตน พิสมัยเตือนลูกให้ใจเย็นๆ เพราะคนมองกันท้ังรา้ นแลว้ แต่เพลินตาไม่เย็นดว้ ย คว้าแกว้ นา้ํ สาดใส่ฟ้าลดา แต่เธอหลบ น้ําเลยสาดใส่หน้าสายชลเข้าเต็มๆ เพลินตาตกใจรีบเข้าไปดูแลสายชล เอาผ้าเช็ดให้ปากก็พรํ่าขอโทษเขา แต่กล่าวโทษฟา้ ลดาว่าถ้าไม่หลบสายชลกไ็ ม่โดนสายชลโมโหขอให้เพลินตาหยุดเช็ดได้แล้ว พอเขามองหาฟ้าลดาปรากฏว่าหายไปแล้ว สายชลรีบลุกเดนิ ออกไป เพลินตาถามวา่ จะไปไหน พลางลุกตามไป พนักงานรีบมาบอกว่า ยังไปไม่ได้เพราะยังไม่ได้จ่ายค่าอาหาร และ ต้องชดใช้ความเสียหายท่ีเกดิ ขนึ้

เกมรา้ ย เกมรกั 169เพลินตาให้สหัสจัดการ แต่สหัสไม่มีเงินพอ สุดท้ายเธอเลยต้องอยู่จัดการเร่ืองค่าอาหารทาํ ใหต้ ามสายชลไปไมไ่ ด้oooooooสายชลขับรถตามไปทันฟ้าลดาท่ีหน้าห้าง เธอไปได้ไม่ไกลเพราะรองเท้าส้นสูงเป็นอปุ สรรค เขาขบั รถเข้าเทียบเธอร้องเรยี ก พอเธอชะงักเขาถามอย่างเป็นต่อว่าคิดหรือว่าแผนต้ืนๆของเธอจะหนตี นไปได้ แล้วสัง่ ให้ข้นึ รถเดีย๋ วนี้แทนที่จะข้ึนรถ ฟ้าลดาถอดรองเท้าส้นสูงปาเข้าไปทางหน้าต่างรถ ตกท่ีเบาะข้างคนขับพอดี สายชลตกใจ พอหันมองเธอปาอีกข้างเข้าไปเกือบโดนเขา จากน้ันก็ว่ิงเท้าเปล่าหนีไปสายชลลงจากรถวิ่งตามจับเธอไว้ ฟ้าลดาตะโกนให้ปล่อยทั้งทุบทั้งถองจนสายชลเซตะโกนใส่หนา้ ว่า“ฉันเกลียดคุณ...ฉนั เกลยี ดคณุ ...เกลยี ด เกลียด เกลยี ด...”สายชลท้ังโมโหทั้งเสียใจ เขากํามือแน่น ถามว่า “เคยได้ยินไหม เกลียดอะไรก็จะได้อย่างน้นั ยง่ิ คณุ เกลียดผมมากเทา่ ไหร่ เรากย็ ่ิงตอ้ งอยูด่ ว้ ยกัน น่ีแค่เริ่มต้น เตรียมตัวเอาไว้ให้ดีก็แล้วกัน ฟ้าลดา!” สายชลยื่นหน้าเข้าไปจนเกือบติดหน้าเธอแล้วหุนหันกลับมาขับรถออกไป ทิง้ ฟ้าลดาใหย้ ืนอึ้งอยตู่ รงนั้น คร่หู นง่ึ เธอทรุดนั่งที่พื้นอย่างหมดสภาพoooooooจนบ่าย สายชลขับรถอย่างหงุดหงิด เบรกรถเอ๊ียด หายใจหอบถ่ี ทันใดเหลือบเห็นรองเท้าของฟ้าลดาในรถ นึกได้ว่าเธอไม่มีรองเท้าใส่แล้ว นึกเป็นห่วงข้ึนมา รีบกลับรถขับย้อนกลับไป แต่ไม่เห็นฟ้าลดาแล้ว เขาถือรองเท้าลงไปมองหาอย่างรู้สึกผิดที่ท้งิ เธอไว้คนเดยี ว

เกมร้าย เกมรกั 170ฟ้าลดาเดินเท้าเปล่าไปอย่างไร้ชีวิตจิตใจ สับสนเสียใจและเจ็บปวดกับเรื่องราวของตัวเอง เดนิ ไปเหยียบถกู แก้วบาดเท้าจนตอ้ งน่ังลงร้องไห้อยา่ งหมดความอดกลนั้“คุณคะ...คุณ...ให้ช่วยอะไรไหมคะ” ผู้อารีย์ท่านหน่ึงเข้ามาถาม ฟ้าลดาเงยหน้ามองดว้ ยสายตาวา่ งเปลา่ ...หลงั จากนั้นไม่นาน หมอวฒั นาก็ได้รับโทรศัพท์เบอรท์ ่ีไมค่ นุ้ แจ้งเรื่องฟา้ ลดา หมอรีบไปรับพาเธอไปท่ีบ้านตัวเอง ทําแผลให้จนเสร็จจึงถามว่าเกิดอะไรขึ้น ทําไมเธอถึงแต่งตวั แบบน้ี ทาํ ไมถึงเดนิ เท้าเปล่า แลว้ ชารล์ อย่ไู หนฟา้ ลดาบอกว่าตนแยกกบั ชาร์ลได้พักหน่ึงแล้ว ตนไม่เป็นอะไรและเขาก็ไม่ได้ทําอะไรตน ส่วนเร่ืองเดินเท้าเปล่าเธอไม่ตอบ หมอก็ไม่คาดคั้นบอกว่า ถ้าไม่อยากบอกก็ไม่เปน็ ไร ตนจะถามชาร์ลเอง“ไม่นะคะ พี่หมออย่าไปยุ่งกับเขา ฟ้าขอร้อง ผู้ชายคนน้ีสามารถทําได้ทุกอย่าง”ท่าทางฟ้าลดาตื่นตระหนกแววตาส่ันระริก จนหมอมองอย่างสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอoooooooสายชลวา้ วุ่นใจมาก เม่ือกลับถึงบ้านตอนกลางคืนเห็นท่ีบ้านหลังเล็กยังมืดอยู่ก็คิดว่าฟ้าลดายงั ไมก่ ลบั ถามตัวเองอยา่ งกังวลใจว่า “ยังไมก่ ลับ... ไปไหนของเขา”เม่ือทนไม่ได้ สายชลตดั สนิ ใจไปหาชมพแู พรทบี่ า้ น เธอมองเขาอย่างแปลกใจ บอกว่าตนไม่ทราบเหมือนกันว่าน้องไปไหน คิดว่าอยู่กับเขาเสียอีก สายชลปดว่าฟ้าลดาขอตวั กลบั กอ่ น ตนนึกว่าเธอกลับบ้านแล้วเสียอกีชมพูแพรมองสายชลอย่างสังเกตถามว่า “มีอะไรกันรึเปล่า” สายชลบอกว่าไม่มี แล้วจะรบี กลับไป พอดีมีสายเข้ามือถือของชมพูแพร เป็นสายจากหมอวัฒนาโทร.มาบอกว่าฟา้ –ลดาอยกู่ บั เขา

เกมร้าย เกมรกั 171สายชลโล่งใจเมื่อรู้ว่าฟ้าลดาอยู่ไหน ชมพูแพรกลับไม่พอใจแต่เก็บความรู้สึกไว้ ทําเปน็ บน่ ลอยๆวา่“ดูนอ้ งสาวแพรสคิ ะ แทนที่จะโทร.หาแพรท่ีเป็นพ่ีสาว กลับโทร.บอกพ่ีหมอ เฮ้อ...ยัยฟ้ามักให้ความสําคัญกับพ่ีหมอมากกว่าแพรทุกคร้ัง” บ่นแล้วจับสังเกตความรู้สึกของสายชลก่อนบ่นต่อ “สนิทกันมากเลยค่ะไม่ว่ายัยฟ้าจะมีเรื่องดีใจ เสียใจหรือมีปัญหาอะไร ยยั ฟา้ กจ็ ะนกึ ถงึ พี่หมอก่อนแพรเสมอ จนบางทแี พรกอ็ ดน้อยใจไมไ่ ด้”ชมพูแพรทําเป็นพูดเหมือนไม่ได้คิดอะไร แต่ปรายตาแอบมองสายชล เห็นเขากํามือแนน่ กย็ มิ้ พอใจทป่ี ั่นหัวเขาได้oooooooฟ้าลดาขอร้องหมอไมใ่ ห้บอกพ่ีสาวเรื่องการบาดเจ็บที่เท้า เม่ือกลับถึงบ้าน ชมพูแพรต่อวา่ หมอท่ไี มบ่ อกเรื่องนอ้ งบาดเจ็บ จนฟ้าลดาต้องออกรับแทนว่าตนเป็นคนขอร้องไมใ่ หห้ มอบอกเอง เลยถูกพสี่ าวพูดเหน็บหยอกแกมหยิกวา่“ปกปอ้ งกนั จังนะ”หลงั จากหมอบอกฟ้าลดาใหล้ ้างแผลบ่อยๆ เพราะกลัวจะติดเชื้อ ชมพูแพรก็บอกน้องให้ทานยาแล้วนอนเสียไม่ต้องไฮเปอร์ลุกขึ้นมาทําโน่นทํานี่อีก ฟ้าลดารับคําพี่สาวว่า“ค่ะคุณแม.่ ..” เมื่อหมอขอตัวกลับ เธอไหว้ขอบคุณ หมอเข้ามาลูบหัวก่อนเดินออกไปทกุ อย่างอย่ใู นสายตาของชมพูแพรอย่างจบั สังเกตขณะเดินออกมาส่งหมอที่ทางเดินในสวนน้ัน หมอตั้งข้อสังเกตว่า รู้สึกว่าฟ้าลดากับชาร์ลจะมีบางอย่างต่อกนั ชมพแู พรสวนไปทนั ทวี า่“แพรว่าพี่หมอกับยัยฟ้าต่างหากที่มีบางอย่างต่อกัน” พอหมอหันถามอย่างตกใจว่าทําไมพูดแบบนี้ เธอแกล้งหัวเราะบอกว่าตนแซวเล่น แล้วหยอกว่าทําไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยหรอื วา่ มอี ะไรกันจรงิ ๆ

เกมรา้ ย เกมรัก 172“แพร...ไม่เอานะครับ ไม่เล่นแบบนี้ แพรก็รู้ว่าผมรักน้องฟ้าเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง”หมอขอรอ้ ง“โอเคค่ะ แพรไม่แกล้งพี่หมอแล้ว เออ...แล้วท่ีพี่หมอบอกคุณชาร์ลกับยัยฟ้ามีบางอย่างต่อกัน คอื อะไรเหรอคะ”“ตอนน้องฟ้าโทร.ให้ผมไปรับ พอผมไปถึง...ผมเห็นน้องฟ้านั่งอยู่บนฟุตปาท ไม่ใส่รองเท้า ถามอะไรก็ไม่ตอบ พอผมบอกว่าจะไปถามคุณชาร์ล น้องฟ้าก็รีบห้าม ไม่ให้ผมยุง่ แลว้ ยังบอกวา่ ผชู้ ายคนนสี้ ามารถทาํ ไดท้ ุกอย่าง ผมฟังแล้วไมส่ บายใจเลย”ชมพูแพรฟังแล้วใจไม่ดีแต่พยายามหลอกตัวเอง ถามว่าหมอคิดมากไปเองรึเปล่าหมอตงิ วา่“แต่เรากค็ วรกังวลไว้ก่อนนะครับ แพรเห็นเส้ือผ้าท่ีน้องใส่รึเปล่า มันเป็นคนละชุดกับเมอ่ื เช้า และคนอย่างน้องฟา้ ไมม่ ที างแตง่ ตัวสไตลน์ ้เี ดด็ ขาด”ยิง่ ฟงั ขอ้ สงั เกตของหมอ ชมพแู พรก็ยิ่งเครียดoooooooขณะฟ้าลดาอยู่ในห้องน้ัน เธอหยิบเอาชุดที่สายชลซ้ือให้โยนทิ้งถังขยะอย่างรังเกียจทันใดนั้นมีเสียงเคาะประตู ฟ้าลดาตกใจ เมื่อได้ยินเสียงสายชลเรียกก็เงียบกริบ จนเสยี งขา้ งนอกเงียบไป เธอเอาหูแนบประตูฟัง ก้มดูท่ีใต้ประตูไม่เห็นอะไรแล้วก็โล่งใจแต่พอหันกลบั กแ็ ทบชอ็ กเมอ่ื สายชลมายนื อย่ขู า้ งหลงั แล้วเขาบอกเธอว่าประตูหลังไม่ได้ล็อก ฟ้าลดาพยายามจะเปิดประตูหนี ถูกสายชลรวบตัวไว้ ย้อื ยดุ กนั จนล้มไป สายชลกม้ ลงมอง เธอตกใจถามว่าจะทําอะไร เขาไม่ตอบแต่อมุ้ ขน้ึ วางไวบ้ นเกา้ อี้แล้วถอดเข็มขัด ฟ้าลดายิ่งตกใจถามเสียงส่ันว่าจะทําอะไรตน ท่ีแท้เขาเอาเข็มขดั มารดั มอื เธอไวเ้ พือ่ ทาํ แผลให้เพราะมเี ลอื ดซมึ ออกมา“ถ้าไม่จับคุณมัดไว้คุณคงไม่ยอมให้ทําแผล” เขาชี้แจงขณะลงมือทําแผล ฟ้าลดารับรู้ถงึ ความอบอนุ่ ออ่ นโยนจากสมั ผัสของเขาขณะทําแผลให้

เกมร้าย เกมรัก 173oooooooแตพ่ อเขาทําแผลเสร็จ แก้มัดให้ เธอกลับพูดอย่างไม่ถนอมน้ําใจเลยว่า อย่าคิดว่าทําแค่น้ีแล้วตนจะลืมทุกอย่างที่เขาทํากับตน เพราะยังไงตนก็เกลียดเขา และไล่ให้กลับไปเสยีแม้จะรู้สึกเจ็บปวด แต่สายชลก็ไม่พูดอะไร เขาอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอน วางไว้บนเตียง ก็พอดีมือถือของเธอดังข้ึน สายชลหยิบไปก่อน ปรากฏว่าเป็นสายจากเจมส์เขาส่งโทรศัพท์ให้แต่เธอไม่กดรับ ไม่ทันไรก็มีสายเข้ามาอีกคราวน้ีเป็นธงไทย สายชลไม่พอใจ พดู เสียดสวี ่า“เจมส์ ธงไทย หมอวฒั นา ตกลงคณุ มกี ี่คนกันแน่ หรือวา่ ยังมใี ครซ่อนไวท้ ี่ผมไม่รู้” ฟ้าลดาประชดว่าจะมีกค่ี นก็เรือ่ งของตน ถูกสายชลควา้ แขนไปบีบอย่างแรงด่า “สาํ สอ่ น!”ทงั้ คู่ทะเลาะกันอยา่ งรนุ แรง สายชลโมโหผลกั ฟา้ ลดาลงบนเตียงจะปลํ้าอีก ถูกฟ้าลดาควา้ โคมไฟฟาดหัวจนรอ้ งลนั่ฟ้าลดาขู่ว่าถ้าเขาทําร้ายตนอีก จะฟ้องชมพูแพรว่าเขาทําอะไรตนไว้ สายชลสวนไปทันทีอย่างไม่สะทกสะทา้ นว่า“คุณไมก่ ล้าหรอก ถา้ คณุ ทําอยา่ งนนั้ ผมจะโมโหแลว้ พอโมโห ผมก็จะขาดสติ และคนขาดสติก็ทาํ ไดท้ กุ อย่าง แม้กระทัง่ ทิ้งธุรกจิ ทก่ี ําลังเจริญรุ่งเรือง แล้วจากไปเฉยๆ โดยไม่สนว่าจะทําให้ผู้ถือหุ้นหรือพนักงานต้องถูกลอยแพ ผมรู้ว่าคนอย่างคุณไม่มีวันทําให้คนอนื่ เดือดร้อน”“เลิกขู่ฉันเสียที คุณต่างหากท่ีจะต้องเดือดร้อน พ่ีแพรรักฉันมาก เขาสามารถทําเพ่ือฉนั ไดท้ กุ อย่าง”“แล้วถา้ เกดิ วนั หนึง่ พี่สาวคณุ เจอคนทีเ่ ขารักมากกว่าคุณ คุณว่าเขายังจะทําทุกอย่างเพื่อคุณไดอ้ ีกรเึ ปลา่ ”

เกมรา้ ย เกมรัก 174คําถามน้ีทาํ เอาฟ้าลดาชะงกั กึก ถามวา่ หมายความว่ายังไง สายชลย้ิมท่ีมุมปากแต่ไม่พูดอะไร เดินออกไปเงยี บๆoooooooเพียงเช้าวันถัดมา สายชลก็มอบสร้อยเพชรให้ชมพูแพรในร้านกาแฟหรูแห่งหนึ่งชมพูแพรต่ืนเต้นดีใจมากถามว่าให้เนื่องในโอกาสอะไร เขาบอกว่าให้ในโอกาสที่เรารจู้ กั กนั แล้วอาสาสวมสร้อยให้ทค่ี อระหว่างน้ันมีมือหน่ึงย่ืนมาถ่ายรูปไว้ด้วยโทรศัพท์มือถือ เพียงสายๆฟ้าลดาก็ได้เห็นภาพน้นั เป็นภาพทีแ่ สดงถงึ ความสนิทสนมของสายชลกบั ชมพแู พรโดยเฉพาะแววตาทม่ี องกันนน้ั หวานซ้งึ นัก...ฟ้าลดาตกใจมากนึกถึงคําพูดของสายชลเมื่อคืนน้ีทันที เธอตระหนก ลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสะพายออกไปอย่างเรว็ จนธงไทยกับเจมสง์ ง ถามกันว่า “ฟ้ารบี ไปไหน”oooooooเช้าวันรุ่งข้นึ สหัสเขา้ ไปหาสายชลในหอ้ งทํางานพร้อมรูปถ่ายเมอ่ื วาน ถามว่า“คณุ มนั่ ใจเหรอครับวา่ รูปคุณกับคณุ แพรจะทําให้คุณฟ้ามาหาคุณ”“มัน่ ใจ”“แต่ผมไม่เข้าใจ ตอนนี้คุณก็เปลี่ยนไปแล้ว ทําไมคุณฟ้าลดาถึงไม่กล้ายอมรับว่าจําคุณได”้“เพราะมันเป็นจุดด่างในชีวิตเขาไงล่ะ เขาไม่ต้องการจดจําอดีตท่ีแสนจะอดสู เพราะตอนน้เี ขาเรดิ หรู เขาถงึ ตอ้ งการลมื ฉนั เขาอายทค่ี รั้งหน่ึงเขาเคยมีผัวเป็นชาวเกาะตํ่าต้อย ไมม่ ีเกยี รติ ไมม่ ีศักด์ิศรี”

เกมรา้ ย เกมรัก 175สหัสอ้ึงไปกับแววตาอาฆาตของสายชล ทันใดน้ันฟ้าลดาเปิดประตูพรวดเข้ามา สายชลกับสหัสหันมอง สหัสถึงกับผงะเม่ือฟ้าลดามาจริงๆ ส่วนสายชลยิ้มท่ีมุมปากอย่างพอใจ เม่อื สหสั เดินออกไปอย่างรู้หน้าทพ่ี ร้อมกบั ปิดประตูให้อย่างรู้ใจ ฟ้าลดาก็ย่ืนรูปถา่ ยพรวดไปตรงหนา้ สายชล ถามอย่างไมพ่ อใจมากวา่“คณุ ส่งรปู พวกน้มี าใชไ่ หม คุณคดิ จะทาํ อะไร”“เอ...ผมวา่ ผมบอกคณุ ไปแล้ว แตถ่ า้ จะใหผ้ มทวนความจาํ คณุ อีกครั้งกไ็ ด”้“ไม่ตอ้ ง...คุณนี่มันเลวจริงๆ คิดจะทําให้พ่ีแพรหันมาสนใจคุณงั้นเหรอ ฝันไปเถอะว่าจะทาํ สําเร็จ พแี่ พรมคี ่หู ม้นั อยแู่ ล้ว พีแ่ พรไม่มีทางรกั คุณ”สายชลย้มิ อยา่ งคนถือไพเ่ หนอื กว่า พูดกวนๆวา่“แค่หมั้นไม่ได้แต่งและถึงแต่งก็เปล่ียนใจได้ ผมมั่นใจว่าผมน่าสนใจมากกว่าคุณหมอวัฒนา”ฟ้าลดาโกรธจนเสียงส่ันถามว่าทําแบบน้ีทําไม ทําลายตนคนเดียวไม่พอยังจะทําลายพ่ีสาวตนดว้ ย สายชลสวนไปทนั ทีวา่ พวกเธอต่างหากท่ีทําลายตน ฟา้ ลดาถามว่าพวกตนทาํ ลายเขาตัง้ แตเ่ มื่อไหร่“อย่าให้ผมต้องพูด ในเมื่อคุณเลือกท่ีจะไม่จํา และไม่ยอมรับว่าเคยเกิดอะไรข้ึน ง้ันก็ให้มันผ่านไป และให้เราสองคนเหลือไว้แต่ความอาฆาต พยาบาท!! จําไว้นะฟ้าลดาผมจะทําทุกอยา่ งให้คุณสองคนเจ็บ เงนิ ทพ่ี ค่ี ุณหนุ้ ไวก้ ับเซเวน่ ซี ผมก็จะทําให้มันหมดลงดว้ ย มันไม่ยากสาํ หรบั ผม ถา้ ผมจะทาํ ”นํ้าเสียง สีหนา้ แววตาของสายชลแขง็ กรา้ ว เต็มไปดว้ ยความดุดนั อาฆาต พยาบาท!

เกมร้าย เกมรกั 176ฟ้าลดาใจไม่ดีขอร้องเขาอย่าทําอะไรอย่างน้ันเลย ถ้าเขาจะทําก็ทํากับตนคนเดียวอยา่ ทาํ รา้ ยพ่ีสาวตนเลยเพราะพสี่ าวลําบากเพื่อตนมามากแล้ว“คุณก็ห่วงแต่พี่คุณ คุณเคยห่วงผมบ้างรึเปล่าฟ้าลดา ผมจะบอกอะไรให้ คนที่ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่เพ่ืออะไรสามารถทําได้ทุกอย่าง” สายชลพูดอย่างเจ็บปวด ฟ้าลดาอ้ึงถามเสียงอ่อยวา่“ฉนั ตอ้ งทาํ ยงั ไง คณุ ถงึ จะเลิกย่งุ กับพี่สาวฉัน”สายชลมองหน้าเธอน่งิ แตไ่ ม่ตอบoooooooสหัสทาํ เปน็ ออกไปจากหอ้ งอยา่ งรู้หน้าที่ และปิดประตูให้อย่างรู้ใจสายชล แต่แอบฟังอยู่หนา้ ประตู เหน็ ข้างในเงียบผิดปกติกใ็ จไมด่ ี กลัวสายชลจะทาํ อะไรฟา้ ลดาขณะกําลังเง่ียหฟู งั เสยี งขา้ งในนั่นเอง ที่ข้างหลังสหัส เพลินตาเดินเชิดมา เห็นท่าทางของสหสั ก็ถามเสยี งดงั“ทาํ อะไร!” เห็นสหสั สะด้งุ ก็ด่า “แอบฟังคนอ่ืน เรยี กว่ามารยาททราม”สหสั แก้ลาํ ทําเปน็ ดนู าฬิกาแลว้ ถามอยา่ งจับผดิ ว่า “แลว้ การทีม่ าสายเรียกวา่ อะไร”“นายสหัส ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง มาบ่าย มาเย็น มันก็เร่ืองของฉัน อย่าลืมว่าฉันเป็นหลานเจา้ ของบรษิ ทั ”เพลินตาเน้นเสียง “ษัท” เสียจนสหัสสะดุ้งเหมือนโดนด่า แต่ไม่ต่อล้อต่อเถียง สวนไปอย่างเอาคนื ว่า

เกมร้าย เกมรัก 177“ผมไม่สนใจวา่ คุณจะเป็นหลานเจา้ ของบริ “ษัท” หรือเป็นอะไร คุณบอกผมเองว่าข้างนอกคุณเปน็ เจ้านาย แตท่ ี่น่ีคุณเปน็ ลกู นอ้ ง คณุ มาสาย คุณต้องถูกลงโทษ”เพลินตาโมโห แต่ยังไม่ทันด่า สายชลก็เปิดประตูออกมา เธอร่ีเข้าไปอ้อนเกาะแขนเขาฟอ้ งทนั ที“พช่ี ารล์ ขา...พี่ชาร์ลช่วยตาด้วย หมอนี่ไม่รู้จักท่ีตํ่าท่ีสูง มันจะลงโทษตาที่มาสาย มันมีสิทธ์ิอะไร”“สิทธทิ์ ่ีสหัสเขาเป็นเจา้ นายของตา และพ่ีก็เห็นด้วยกับเขา” สายชลตอบหน้าน่ิงๆ ทําเอาเพลินตาเหวอ มันมองสหัส เห็นเขาย้ิมอย่างเป็นต่อก็ย่ิงโมโห แต่ไม่ทันพูดอะไรฟา้ ลดากเ็ ดนิ ออกจากห้อง คราวนี้เพลินตาอ้าปากค้าง“แก...” เพลินตาจ้องหน้าฟ้าลดาเขม็ง ยังไม่ทันพูดอะไร สายชลก็เดินไปกับฟ้าลดาเธอรีบตาม “พ่ชี าร์ลจะไปไหน...พ่ชี ารล์ ...”สหัสรีบตามไปขวาง ถูกเพลินตาตะคอกไล่ให้หลีกไป สหัสไม่หลีก แถมยังยักคิ้วย้ิมกริ่มยืนเฉย เพลินตาจะกระทืบเท้าเขา สหัสหลบทันทําให้เธอเสียหลัก นึกว่าสหัสจะช่วยประคองไว้ แตเ่ ขากลบั ยืนเฉย เธอเลยล้มก้นจ้ําเบา้ ดา่ สหสั“ทาํ ไมแกไม่รบั ฉัน”“ขนื ผมรับ คุณกห็ าวา่ ผมฉวยโอกาสกบั คุณอีกนะ่ ซิ”เพลนิ ตาท้งั เจ็บทงั้ อาย ลกุ ข้ึนทบุ สหัสอกั้ ๆดา่ ไอบ้ า้ ... ไอ้ทุเรศสหัสถูกทุบไมห่ ยดุ เลยจบั แขนเธอไว้แนน่ ยน่ื หน้าเข้าไปพูด“คุณต่างหากที่บ้า! สงสัยผมต้องหาอะไรให้คุณทํา จะได้ไม่ประสาทไปมากกว่านี้”พลางกล็ ากเธอไป

เกมรา้ ย เกมรกั 178“แกจะทําอะไรฉัน แกจะพาฉันไปไหน นายสาหัส... ปล่อยฉันนะ ปล่อย...บอกให้ปลอ่ ย...”เพลินตาถูกลากปลวิ ไปตามมือของสหสั ปากกร็ อ้ งโวยวายไปตลอดทางoooooooสหัสส่ังเพลินตาให้น่ังนับจํานวนคนท่ีมาเข้าห้องน้ํา อ้างว่าเพ่ือทําสถิติแต่ละวันว่ามีคนใช้ห้องนํ้าคิดเป็นกี่เปอร์เซ็นต์ของจํานวนพนักงาน เพราะทางบริษัทมีโครงการท่ีจะขยายห้องนาํ้ เพ่มิ ตนจะให้เธอดูแลโปรเจกต์นี้เพลินตาไม่เช่ือ หาว่าเขาป้ันเรื่องขึ้นมาเพื่อแกล้งตน สหัสเลยเปลี่ยนเป็นส่ังว่า ถ้าอยา่ งน้นั อาทติ ย์นที้ งั้ อาทติ ยใ์ หเ้ ธอนง่ั ทํางานตรงนกี้ ็แล้วกัน“แก...ก็ได้! ฉันจะทํา” เพลินตากํามือแน่นอย่างแค้นใจ จากน้ันก็เอาเคร่ืองคิดเลขขน้ึ มาสว่ นสหัส สั่งงานแล้วก็เข้าหอ้ งนาํ้ ประเดิมเป็นคนแรกให้เธอนับ เพลินตากดเคร่ืองคิดเลขอย่างหงดุ หงดิoooooooสายชลพาฟ้าลดาไปท่ีร้านอาหารหรู เพื่อทานข้าวกลางวัน พอนั่ง ฟ้าลดาถามว่าบอกมาได้หรือยงั วา่ ต้องการใหต้ นทาํ อะไรสายชลตอบอย่างไม่สนใจนักวา่ ยังคิดไมอ่ อก ขอให้กนิ ขา้ วเสร็จกอ่ น ถามว่าเธอไม่กินหรือ ฟ้าลดาบอกว่าตนไม่หิว แล้วขยับลุกข้ึน เขาถามอย่างระแวงว่าจะไปไหน พอเธอบอกวา่ จะไปเข้าห้องนาํ้ เขาสั่งให้วางกระเป๋าไว้บนโตะ๊“กลัวฉันหนีเหรอ” ฟ้าลดาถามหยันๆพอเขาบอกว่าใช่ ตนไม่ไว้ใจเธอ ฟ้าลดาสวนไปว่า “ฉนั ต่างหากทคี่ วรพูดประโยคนี้” พลางกระแทกกระเป๋าไวบ้ นโต๊ะ

เกมร้าย เกมรกั 179“ถา้ คณุ ไม่กลับมาภายในห้านาที หรอื แอบโทร.หาใครแลว้ ผมรู้ ทกุ อย่างทเี่ ราตกลงกันจะเป็นโมฆะ”ฟา้ ลดาค้อนควบั เดินจ้าํ ไปอย่างไม่พอใจoooooooเพลินตายังนั่งกดเครื่องคิดเลขอยู่หน้าห้องน้ําหญิง เธอกดมือเป็นระวิง บ่นอย่างหงดุ หงดิ ว่า“มันจะเขา้ อะไรกนั เยอะแยะขนาดนี้ กดจนเมื่อยนว้ิ ไปหมดแลว้ ”ไม่นานนัก ชมพูแพรเดินมาเห็นเพลินตานั่งอยู่หน้าห้องนํ้าหญิงก็ชะงัก ถามว่ามานั่งทาํ อะไรตรงนี้ เพลินตาอายมากกระชากเสยี งบอกว่า “ทาํ งาน”ชมพแู พรยม้ิ เยาะพดู เปรยๆว่า เพิ่งรูว้ า่ บริษัทเรามแี ผนกใหม่“แค่ชั่วคราวเท่าน้ันแหละย่ะ” เพลินตาทําเชิดใส่ ชมพูแพรแอบขํา เพลินตาเห็นก็ย่ิงหัวเสีย พาลทนั ที “เอาเวลาที่หัวเราะเยาะฉนั ไปถามนอ้ งสาวแกดีกว่าว่า ออกไปไหนกับพชี่ ารล์ ”“ยัยฟา้ มาทนี่ เ่ี หรอ”“อา๊ ว...นน่ี ้องสาวแกไมไ่ ดบ้ อกแกเหรอ...อบุ๊ ...” เพลนิ ตาทําเป็นตกใจที่พลั้งปากไป ย่ิงทําให้ชมพูแพรระแวงooooooo

เกมรา้ ย เกมรกั 180สายชลยงั นัง่ รอฟ้าลดาท่ีโต๊ะ โทรศพั ทม์ อื ถือของเธอในกระเปา๋ ดังขนึ้ เขาเปิดหา หยิบออกมา เห็นท่ีเคร่ืองโชว์ว่า “พี่แพร” เขากดปิดเคร่ืองทันทีแล้วเอาโทรศัพท์น้ันเก็บไว้กับตวั เอง วางกระเปา๋ ของฟา้ ลดาไว้ที่เดมิชมพูแพรหงุดหงิดมากท่ีโทร.หาฟ้าลดาไม่ได้ นิ่งคิดแล้วโทร.อีกคร้ัง แต่โทร.หาสายชลแทน“ครับ คณุ แพร...ผมทาํ ธุระอยู่ครับ คุณแพรมีอะไรรึเปล่า ใช่ครับ เม่ือเช้าคุณฟ้ามาหาผม คยุ กนั เรือ่ งงานเปิดตวั พรเี ซ็นเตอร์น่ะครับ”พอดีเขาเหลือบเห็นฟ้าลดาเดินกลับมา เลยรีบตัดบท “แค่นี้ก่อนคะครับคุณแพร ผมต้องทําธุระต่อ” พูดแล้วเก็บมือถือพอฟ้าลดาเข้ามาน่ัง เขาบอกทันทีว่า “ผมคิดออกแลว้ ว่า จะให้คุณทาํ อะไร”oooooooหลังจากสายชลบอกว่าเขาคิดออกแล้วว่าจะให้ฟ้าลดาทําอะไร เขาก็ให้เธอข้ึนรถขับบ่ายหน้าออกไปนอกเมอื ง จนฟ้าลดาถามว่าจะพาตนไปไหน“ผมไม่พาคณุ มาฆา่ หมกปา่ หรอก ผมแคอ่ ยากมเี พ่อื นเทยี่ ว...กเ็ ทา่ นัน้ ”คําตอบที่ไม่ชัดเจนของเขา ทําให้ฟ้าลดาไม่สบายใจ คอยชําเลืองมองเขาบ่อยๆอย่างระแวงจนกระทงั่ สายชลขบั รถมาถึงตลาดน้ําอัมพวา บรรยากาศสถานที่ท่องเที่ยวท่ีสวยงามมีนักท่องเที่ยวที่มากันอย่างมีความสุข ทําให้ฟ้าลดาคลายความเครียดลง แต่ก็ยังระแวงเขาอยู่ สว่ นสายชลนน้ั สหี นา้ ทา่ ทางเขามีความสขุ มาก ทไ่ี ด้อยกู่ ับเธอตามลําพังพน้ จากสายตาของคนทค่ี อยจบั ผิด

เกมรา้ ย เกมรัก 181สายชลซื้อของกินที่วางขาย และพายเรือขาย ทั้งกินเองและป้อนฟ้าลดา แต่เธอเบือนหน้าหนี เขาเลยเอายัดปากให้จนเธอแทบสําลัก เขามองเธอท้ังขําทั้งเอ็นดูกับกิริยาใสๆของเธอ แตฟ่ ้าลดากลบั หวั เสียกบั การเอาใจของเขาจนมาถงึ ร้านขายของทีร่ ะลกึ สายชลหยิบหมวกไปใส่ แล้วหยบิ ใสใ่ ห้ฟ้าลดาด้วย เสร็จแลว้ ก็เอามอื ถอื ออกมาถ่ายรูปค่กู ัน ปรากฏว่ารูปท่ีถ่ายนั้น สายชลยิ้มอย่างมีความสุขแตฟ่ ้าลดาหน้าบูดบ้งึ กระนน้ั ก็ยังดูสวยเม่อื เดินมาพบสรอ้ ยข้อมอื เชือกถักท่วี างขาย สายชลมองอยา่ งสนใจเดินดูของกันจนถึงเรือขายก๋วยเตี๋ยว สายชลซื้อมาสองชาม ตัวเองชามหน่ึงเอามาให้ฟ้าลดาชามหนึ่ง เธอปฏเิ สธบอกว่าไมก่ ิน สายชลพูดอยา่ งรใู้ จว่า“ปากคุณโกหกได้ แต่ร่างกายคุณโกหกไม่ได้หรอกนะ ถ้ากินตรงหน้าผมแล้วเสียฟอร์ม ผมจะไปกินตรงโน้น” ว่าแล้วก็ถือชามก๋วยเตี๋ยวลุกไปนั่งกินอีกมุมหนึ่ง แต่ตาคอยชาํ เลอื งมาทางฟา้ ลดาพอสายชลไปแล้ว ฟ้าลดามองชามก๋วยเต๋ียวเผลอกลืนน้ําลาย สุดท้ายก็ทนความหิวและกล่ินอร่อยของก๋วยเตี๋ยวไม่ได้หยิบไปละเลียดทีละน้อย แต่พอคําที่สามท่ีส่ีก็เต็มคาํ ข้ึนทกุ ที แลว้ กลายเป็นกนิ อยา่ งเอรด็ อร่อยจนหมดชามสายชลแอบมองอยู่ เขาย้ิมปลมื้ มองเธอดว้ ยแววตาท่ีเป่ียมด้วยความรกัoooooooเทย่ี วกันจนถงึ กลางคืน ขณะผ่านท่านํ้าท่ใี หเ้ ชา่ เรอื ชมห่งิ ห้อย สายชลมองอยา่ งสนใจเขาเข้าไปเช่าเรือแล้วลงไปท่ีท่านํ้า ลงเรือ จับเรือให้นิ่ง เงยหน้าบอกฟ้าลดาให้ลงไปเธอกา้ วลงเรอื กลวั ๆกลา้ ๆยืนไม่มั่นคงเลยเซล้มลงบนตักสายชลพอดี เธอรีบผละออกแล้วนัง่ หนั หลังใหเ้ ขา สายชลมองเธอจากข้างหลัง ย้มิ อย่างมคี วามสขุ ...

เกมรา้ ย เกมรกั 182เจา้ ของเรือมาถามว่าแน่ใจหรือว่าพายได้ เขาบอกว่าบ้านตนอยู่ทะเล เจ้าของเรือเลยเบาใจ ระหวา่ งนั้นเขาคอยสังเกตว่าฟ้าลดาจะมีปฏิกิริยาอะไรหรือไม่เพราะต้องไปกันตามลาํ พัง ปรากฏว่าเธอน่งิ แต่พอเขาพายเรือออกไปเธอกเ็ ร่มิ นงั่ หอ่ ตัวอย่างระแวง...ระวงัจนเมื่อถึงใกล้ต้นลําพูท่ีมีห่ิงห้อยบินวับ...วับ... แวม...แวม อยู่ทั่วไปนั้น ฟ้าลดาก็ตื่นเต้นจนลืมกลัว เธอมองหิ่งห้อย พยายามจะสัมผัส จนกระท่ังสายชลจับได้ตัวหน่ึงเขากําหลวม อย่างระมัดระวัง แล้วเรียกเธอ เอาห่ิงห้อยใส่มือเธอ ฟ้าลดาหันมาเผชิญหน้าเขา รับหิ่งห้อยไปดู ชมว่า “สวยจัง...” สายชลเอ่ยเช่นกันว่า “สวย...” แต่มองหน้าฟ้าลดาด้วยแววตาอ่อนโยนฟ้าลดารู้สึกว่าถูกมองอยู่เธอระวังตัวขึ้น ทําให้หิ่งห้อยบินไปจากมือเธอร้องอ้าว...อย่างเสยี ดาย“เราไปกนั ต่อเถอะ” สายชลชวน แลว้ พายเรอื ออกไปoooooooเพราะคํ่าแล้ว สายชลจึงเสนอให้นอนค้างท่ีน่ีสักคืน พรุ่งนี้ค่อยกลับกัน ฟ้าลดาตกใจปฏเิ สธทันทวี า่ ตนไมค่ ้าง“ไหนคณุ บอกว่าจะทําทกุ อยา่ งทผี่ มตอ้ งการ อย่าลมื ขอ้ ตกลงของเราสิฟา้ ลดา”ข้อแม้นี้ทําให้ฟ้าลดาอ้ึงไป ก่อนบอกเขาว่าตนต้องโทร.บอกชมพูแพรก่อน พลางเปิดกระเป๋าหาโทรศัพท์ สายชลย่ืนให้ เธอถามวา่ เอาไปต้ังแตเ่ ม่ือไร“ทร่ี า้ นอาหาร ตอนคุณไปห้องนาํ้ ผมต้องทาํ เพราะผมไมไ่ ว้ใจ”แมฟ้ ้าลดาจะโกรธแตเ่ ธอไมพ่ ูดอะไร เอาโทรศพั ท์มากดถงึ ชมพูแพรบอกพี่สาววา่ วันน้ีขอค้างบ้านเพ่ือน ชมพูแพรถามอย่างแปลกใจว่า ทําไมวันน้ีโทร.ติดต่อไม่ได้เลย ฟ้าลดาปดว่าเพราะอยูใ่ นทไ่ี มม่ ีสัญญาณ ครน้ั พีส่ าวถามวา่ คา้ งบ้านเพ่ือนคนไหน เธอปด

เกมร้าย เกมรัก 183ว่า พ่ีไม่รู้จักเพื่อนคนน้ีหรอกเพราะเขาเพิ่งกลับจากอเมริกา พูดแล้วรีบตัดสายเกรงถกู ซักมากกว่านี้ชมพูแพรวางโทรศพั ทล์ งอย่างระแวงว่าฟ้าลดาอาจไปกับสายชล เพราะท่ีบ้านสายชลกป็ ดิ ไฟมืดแสดงวา่ ยงั ไม่กลบัดว้ ยความระแวง ชมพูแพรโทรศัพท์ไปเช็กกับเจมส์ว่าเร็วๆนี้มีเพื่อนฟ้าลดากลับจากอเมรกิ าหรือเปลา่ พอร้จู ากเจมส์ว่าไมม่ ี ชมพูแพรก็ไม่พอใจมากทน่ี ้องโกหกตนoooooooเมื่อตัดสินใจค้างท่ีนั่นแล้ว จึงชวนกันออกไปหาซ้ือเส้ือผ้าและของใช้จําเป็นกัน กลับมาแลว้ ฟ้าลดาขอไปนอนอกี หอ้ งหนง่ึ สายชลถามวา่ ผัวเมียทีไ่ หนเขาแยกหอ้ งกันนอนฟา้ ลดาสวนไปทนั ทวี ่า “ฉนั ไม่ได้เปน็ เมยี คณุ ”“คุณ-เป็น-เมีย-ผม...หรือต้องให้พิสูจน์กันอีกครั้ง” สายชลจริงจังมาก เขาเดินเข้าหาจนฟ้าลดารีบควา้ เส้ือผ้าเขา้ หอ้ งน้ําไป สายชลทรดุ น่ังหน้าเครยี ดกบั ท่าทีของเธออาบนํ้าเสร็จ ฟ้าลดาเช่ือว่าท่ีสายชลให้ค้างที่น่ีต้องมีแผนอะไรกับตนแน่ คิดหาทางป้องกันตัว หยิบไม้แขวนเส้ือก็คิดว่าคงทําอะไรเขามากไม่ได้ สุดท้ายหยิบขวดแก้วท่ีวางโชว์ กะฟาดทีเดียวใหห้ ยดุ เขาไดเ้ ลยพอเดินเข้าห้องนอน สายชลถามว่าซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง ฟ้าลดาบอกว่าเปล่าแต่พยายามเอาตัวบังไว้ สายชลถามอย่างรู้ทันว่าอาวุธหรือ แล้วก็บอกให้เธอสบายใจว่าวันน้ีเขาเหนื่อยมากคงไม่มีแรงทําอะไรเธอหรอก แต่ถ้าไม่สบายใจจะเอาอาวุธไปไว้ขา้ งตวั ก็ได้แต่ฟ้าลดาก็ยังลังเล สายชลเลยขู่ว่าถ้าไม่มาเองจะไปอุ้ม พูดไม่ทันขาดคําก็ปราดไปอุ้มเธอลอยขึ้น ฟ้าลดาดิ้นจนล้มไปบนเตียงด้วยกัน ฟ้าลดาบอกให้เขาปล่อย แต่เขากลับกอดไว้แน่นและหอมแก้มฟอดใหญ่ ท้ังยังขู่ว่าเธอยิ่งดิ้นตนก็จะย่ิงหอม จนฟ้าลดาไมก่ ล้าดน้ิ อีก สายชลพูดอย่างพอใจว่า

เกมรา้ ย เกมรัก 184“ถ้าทําตามทีผ่ มบอกต้งั แต่แรก กไ็ ม่ต้องเหนอ่ื ยกนั แบบน้ี นอนไดแ้ ลว้ ”สายชลหลับตาลงท้ังที่กอดเธอไว้อย่างน้ัน ฟ้าลดาหันหลังให้ เขาก็ยังกอดอยู่ เขาหลับตายมิ้ อย่างมคี วามสขุ กับวันเวลาทไี่ ดอ้ ยู่ใกลช้ ดิ กับเธอoooooooเชา้ วนั รงุ่ ข้นึ ฟ้าลดาตื่นขน้ึ มา พบว่าทั้งตัวเองและสายชลยังนอนในท่าเดิม เธอค่อยๆแกะมือเขาออกจากตัว หันมองเจอหน้าเขาในระยะใกล้ถึงกับผงะ พอดีสายชลขยับเปลือกตาเหมือนจะตื่น เธอรีบทําเป็นหลับ เม่ือสายชลลืมตาเห็นหน้าฟ้าลดาในระยะใกลก้ ็กม้ หนา้ จะจูบฟ้าลดาลืมตาทันที ทําให้สายชลชะงัก เธออาศัยจังหวะน้ันผละออกไปแล้วรีบเข้าหอ้ งนา้ํ สายชลมองตามตาละห้อยดว้ ยความเสยี ดาย...แต่ก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขท่ีได้นอนกอดเธอมาทง้ั คนื ...oooooooเม่ือกลับมาถึงลานจอดรถที่ออฟฟิศเซเว่นซี สายชลเอารถไปจอดใกล้รถของฟ้าลดาเขาจับมือเธอแลว้ เอาสรอ้ ยเชอื กถกั ทซ่ี ้อื มาใสใ่ ห้ท่ีข้อมอื บอกเธอวา่“ห้ามถอดออกเด็ดขาด สิ่งนี้จะบอกว่าคุณเป็นของผม” พลางสายชลชูมือตัวเองให้ดูซง่ึ มสี ร้อยเหมอื นกนั กบั เธอใสอ่ ยู่“ฉันทําตามที่คุณตอ้ งการทกุ อย่างแลว้ ขอให้คุณรกั ษาคําพดู ดว้ ย” ฟ้าลดาย้ํา“ผมบอกคุณเหรอว่า ถ้าคุณทําตามท่ีผมต้องการแล้วผมจะเลิกยุ่งกับพี่สาวคุณ” สายชลยอ้ นถาม ทาํ เอาฟ้าลดาผงะ แลว้ เขากบ็ อกวา่ เธอเปน็ คนพูดเองเออเองต่างหาก

เกมรา้ ย เกมรกั 185“คุณหลอกฉัน!!” ฟา้ ลดาโมโหสดุ ขีด แต่สายชลกลับย้ิมอย่างเป็นต่อ “ต้ังแต่เกิดมาฉันไม่เคยพบเคยเห็นใครท่ีเลว เหมือนคุณมาก่อน ฉันทนไม่ไหวแล้ว ฉันจะบอกพี่แพรฉันจะบอกใหห้ มดวา่ คุณทาํ อะไรกับฉนั บ้าง!”ฟ้าลดาเปิดประตูแล้วเดินไปที่รถตัวเอง สายชลตกใจรีบขับรถไปขวางแล้วลงไปหาฟ้าลดาปิดประตูรถล็อกไว้ เขาพยายามจะเปิด เมื่อเปิดไม่ได้ก็ทุบกระจกรถ แต่ก็ไม่อาจหยุดฟ้าลดาได้ เธอสตาร์ตรถแลว้ ถอยหลังขบั ออกไปทนั ทีสายชลรีบขึ้นรถตัวเองขับตามไปติดๆ เม่ือตามกันมาถึงบ้าน เขารีบลงไปขวางฟ้าลดาทีก่ ําลงั จะไปหาชมพแู พร“หยุดนะฟ้าลดา ถ้าคุณบอกพ่ีสาวคุณ ผมจะทําทุกอย่างให้ครอบครัวคุณพังพินาศเด๋ียวน้ี!” พลันก็หยิบมือถือออกมาขู่ว่า “ผมแค่โทร.ไปหาพ่อผมกริ๊งเดียว ชีวิตคุณชีวติ พีส่ าวคุณ...จบ!”ถูกขู่ด้วยไม้ตายน้ีเข้า แม้ฟ้าลดาจะแค้นแสนแค้น แต่ก็ทําได้แค่สาปแช่งให้เขาไม่มีความสขุ ไปตลอดชวี ติ เท่านั้น เขากลับพูดอยา่ งสดช่ืนว่า“เสยี ใจท่คี ําแชง่ คณุ ไม่เป็นผล เพราะตอนนผี้ มมีความสขุ มากท่ีสุด”ฟ้าลดาอ่อนใจจนไม่รู้จะทําอย่างไร อ้อนวอนเขาว่า ได้โปรดบอกทีเถอะว่าตนเคยทําอะไรใหเ้ ขาไว้“ถ้ายังคิดว่าจําไม่ได้ก็ไม่ต้องพูดอะไรออกมาดีกว่า ผมจะได้มีความรู้สึกดีๆ ระหว่างเราหลงเหลืออยู่บ้าง”“คุณพูดเหมือนกับว่าฉันแกล้งทําเป็นจําไม่ได้ ฉันอยากให้คุณรู้ว่าครั้งหนึ่ง ฉันเคยความจําเสอ่ื ม”“ผมรู้ และผมก็รดู้ ว้ ยว่าคณุ หายแล้ว ไม่อย่างน้นั คืนน้นั ของเรา คุณคงไม่ยอมผมง่ายๆหรอก คิดใหด้ วี ่าผมขนื ใจคุณรึเปล่า”

เกมร้าย เกมรกั 186ฟ้าลดาจําคืนท่ีท้ังเขาและเธอต่างปล่อยใจไปตามปรารถนาของกันได้ เธออึ้งไปอย่างพูดไม่ออก“คุณเก่งมากที่ยังกล้าเผชิญหน้ากับผมท้ังๆที่รู้อยู่แก่ใจ ถ้าคุณยังไม่ยอมรับว่าจําผมได้ เราก็จะเลน่ เกมกันไปเรอื่ ยๆ โดยมพี สี่ าวคุณเปน็ เดมิ พนั ”พูดจบ สายชลขับรถออกไปทันที ฟ้าลดายืนมองตามไปด้วยสีหน้าที่สับสน ว้าวุ่นใจอยา่ งทสี่ ุดท่ีบ้านหลังใหญ่ ชมพูแพรยืนดูอยู่ เธอเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง กํามือแน่นด้วยความโมโหสุดขีดoooooooตอนท่ี 11พอฟ้าลดาเข้าไปในบ้านไม่ทันทําอะไร ชมพูแพรก็เดินอ้าวมาเอาเร่ือง ถามทันทีว่าทาํ ไมตอ้ งโกหกตน ฟ้าลดาตกใจหน้าถอดสี แต่ยงั ทําใจแข็งถามวา่ ตนโกหกเรื่องอะไร“เมื่อคืนพ่ีโทร.หาเจมส์ เจมส์บอกพี่ว่าไม่มีเพื่อนฟ้าคนไหนท่ีเพ่ิงกลับมา ฟ้าไปไหนมากนั แน่” ชมพแู พรถามทง้ั ท่ีรู้แกใ่ จดีฟา้ ลดายงั ปากแขง็ ยืนยันว่าไปหาเพ่ือนจริงๆ เป็นเพ่ือนสมัยท่ีตนไปแบ็กแพ็กที่ยุโรปถูกชมพูแพรจับโกหกว่าไหนทีแรกบอกว่าเพ่ือนจากอเมริกา ฟ้าลดาก็ตะแบงไปว่าเขาเป็นคนอเมริกันแต่ไปเรียนทีย่ โุ รป“แตเ่ มอ่ื เช้าพีเ่ หน็ ฟ้ากบั คณุ ชาร์ลกลับมาพร้อมกัน แถมเม่ือคืนก็ไม่กลับมาเหมือนกันอีก ฟา้ ไมไ่ ด้ไปกบั คณุ ชารล์ แน่นะ”

เกมรา้ ย เกมรกั 187ฟ้าลดายืนยันว่าแน่ แล้วขอร้องอย่าโกรธตนเลย ตน ขอโทษที่ทําให้เป็นห่วง ชมพูแพรทําเป็นเชื่อ แตพ่ อเห็นสร้อยเชอื กถักท่ีข้อมือฟ้าลดาก็ถามอย่างจับผิดว่าเอาอะไรมาใส่ ฟ้าลดาโกหกวา่ เพ่ือนซ้อื มาฝากชมพูแพรไมค่ าดค้ัน แตเ่ ดนิ ออกจากบา้ นหลังเลก็ ของฟา้ ลดา ไปทีบ่ ้านเชา่ ของสายชลไปร้องเรียกที่ประตู ไม่มีเสียงตอบจึงเปิดประตูเข้าไป ได้ยินเสียงฝักบัวในห้องน้ําเข้าใจว่าเขาอาบนํ้าอยู่ จึงเดินเกร่ไปท่ีโต๊ะ เห็นสร้อยเชือกถักวางอยู่ หยิบข้ึนมาดูเหมือนของฟา้ ลดาไมม่ ีผิดชมพแู พรโกรธจี๊ด เดินออกจากบ้านสายชลกลบั ไปที่บา้ นหลังเลก็ ของฟ้าลดาทันที ฟ้าลดาตกใจที่ชมพูแพรพรวดเข้ามาตรงเข้าไปเอาสร้อยเชือกถักย่ืนไปตรงหน้าฟ้า ลดาพูดประชด“น่าแปลกนะฟ้า สร้อยของคุณชาร์ลเหมือนที่ฟ้าใส่ไม่มีผิด” ฟ้าลดาอึกอักก่อนตอบเลี่ยงๆว่าอาจซื้อจากร้านเดียวกันก็ได้ ชมพูแพรปาสร้อยใส่ฟ้าลดาอย่างแรงตวาดลั่น“เลิกโกหกพ่ีเสยี ที! เมอ่ื คนื ฟ้าไปกบั คุณชาร์ลมาใช่ไหม”ฟา้ ลดาหน้าถอดสี แตย่ ังเสยี งแข็ง ยนื ยนั วา่ ตนไปกบั เพอ่ื นจรงิ ๆ ชมพูแพรบอกให้เอาเบอรโ์ ทร.ของเพ่อื นคนนัน้ มา ฟา้ ลดาจนมุมน่ิงอึง้ ชมพูแพรตบหน้าฟ้าลดาสุดแรงเต็มฝา่ มอื จนเธอหน้าหนั ตกใจสุดขีด ถูกชมพแู พรด่าลัน่ อยา่ งโกรธจดั“แกมันร่านนักใช่ไหมฟ้าลดา! ฉันอุตส่าห์ไปพาแกมาจากไอ้ผัวชาวเกาะโทรมๆของแก แตแ่ กก็ไมเ่ คยพอ ทนตอ่ ความตอ้ งการของตัวเองไม่ไหว ก็เลยทอดสะพานให้คุณชารล์ ง้ันเหรอ!!”ฟ้าลดาน้ําตารื้นถามวา่ ทาํ ไมพูดกับตนแบบน้ี ชมพแู พรด่าอยา่ งขาดสติต่อไปอกี“เพราะมันคือความจริง ท้ังๆที่ฉันหวังดีกับแกมาตลอด แต่แกกลับไม่มีสามัญสํานึกแกทาํ กบั ฉันแบบนีไ้ ด้ยงั ไง??!”

เกมรา้ ย เกมรกั 188ฟา้ ลดาจบั แขนชมพูแพร พยายามขอร้องให้ฟังตนก่อน ชมพูแพรแกะมือเธอออกเดินปึงปังออกไป ทิ้งให้ฟ้าลดาทรุดลงกับพ้ืนร้องไห้อย่างหนัก ว้าวุ่นสับสนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขน้ึ กับชีวิตตน...oooooooเม่ือชมพูแพรกลับมาที่ห้องตัวเอง เธอคว้ากรอบรูปที่ถ่ายคู่กับฟ้าลดาข้ึนมาดูแล้วปาลงพนื้ จนแตกเพลง้ป้าเนยี มกับแหวนมองหน้ากนั อยา่ งตกใจ แลว้ รบี ข้ึนไปเคาะประตูห้อง ร้องเรียกอย่างตกใจเป็นห่วง จนชมพูแพรเปิดประตูออกมาชักสีหน้าตวาดถามว่ามีอะไร ป้าเนียมบอกว่าได้ยินเสยี งของแตกมีอะไรหรือเปล่า“แลว้ เหน็ ฉันเปน็ อะไรไหมละ่ ” ชมพูแพรกระชากเสียงถามแล้วปดิ ประตูใสห่ น้าปังปา้ เนยี มกบั แหวนมองหน้ากันอย่างตกใจอกี ครง้ั ...ฟ้าลดากลับมานั่งเศร้า ลูบรอยตบท่ีแก้ม เสียงด่าของชมพูแพรยังก้องในความรู้สึกยงิ่ คิดกย็ งิ่ เจ็บปวด รอ้ งไห้อยา่ งเสียใจทันใดนั้น หมอวัฒนามาหาเอาขนมมาฝาก พูดอย่างร่าเริงว่าเป็นขนมเจ้าอร่อยต้องเข้าแถวซ้อื เป็นช่ัวโมงถงึ ซื้อได้ ฟ้าลดาเช็ดนํ้าตาจนแห้งแล้ว แต่ใจยังปรับไม่ได้ หมอเห็นเธอเศร้าๆ ถามว่าเป็นอะไร พอเห็นรอยตบท่ีแก้ม หมอตกใจถามว่าใครทําอะไรเธอปดหมอวา่ หกลม้“เหน็ อยู่ว่าเป็นรอยถูกตบ...ฝีมือคุณชาร์ล?!” ฟ้าลดาปฏิเสธทันทีว่าไม่ใช่ หมอไม่เช่ือพูดเสียงเข้มว่า “เลิกปกป้องเขาเสียทีเถอะฟ้า พี่ไม่รู้หรอกนะว่าฟ้ากับเขามีอะไรกันแต่พพ่ี อเดาไดว้ า่ มนั คงไม่ใชเ่ ร่ืองดี พ่ีทนไม่ไหวที่จะให้เขาทําร้ายฟ้าอีกแล้ว” พูดแล้วหมอวัฒนาพ่งุ ออกไปด้วยความโมโห“พี่หมอ...ฟงั ฟา้ ก่อน...พี่หมอ...” ฟา้ ลดาร้องเรียกอยา่ งตกใจแลว้ รีบตามไปตดิ ๆ

เกมรา้ ย เกมรกั 189oooooooหมอวฒั นาพุง่ ไปท่ีบ้านเชา่ ทบุ ประตปู งั ๆ ฟ้าลดา ตามมาบอกว่ามันไม่ใช่อย่างที่หมอเขา้ ใจ แต่หมอไมส่ นใจ ทบุ จนสายชลเปิดประตู ทันทีที่ประตูเปิด หมอพุ่งหมัดใส่หน้าเขาทันทีจนสายชลที่ไม่ทันระวังตัวล้มลง ฟ้าลดาตกใจแทบช็อก เห็นหมอตามไปซํ้าอีก เธอพ่งุ เขา้ รอ้ งห้าม “พี่หมอ...อย่า...”หมอวัฒนาดันฟ้าลดาให้พ้นทางแล้วเดินเข้าหาสายชลที่เพ่ิงลุกขึ้นมา สายชลสวนหมัดไปทันที ฟ้าลดาหนา้ ตาตื่นกบั การชกต่อยกัน ไมร่ ้จู ะทําอยา่ งไร ไดแ้ ตร่ ้องหา้ มแหวนเดินผ่านมาเห็นพอดี ถึงกับเอามือปิดปากอุทาน “แม่เจ้า...” จากน้ันว่ิงแจ้นไปบอกชมพูแพรทบี่ า้ น อึดใจเดยี วชมพแู พรกม็ าถึง ตรงเข้าร้องห้าม “หยุดนะพ่หี มอ!”หมอวัฒนายั้งหมัดไม่ทัน ชกเปรี้ยงจนสายชลปากแตก พอชมพูแพรเห็นสายชลปากแตกกถ็ ลาเข้าไปหาด้วยความเป็นห่วง แตห่ ันมองหมอด้วยความไม่พอใจตรงน้นั ...ฟ้าลดา สายชล ชมพูแพร และหมอวัฒนา ต่างมองหน้ากันในสถานการณ์ท่ีตงึ เครียด!oooooooเมื่อหยุดการชกต่อยได้ และพากันกลับมาที่บ้านหลังเล็กของฟ้าลดาแล้ว ชมพูแพรเดินมาตรงหนา้ หมอวัฒนาตําหนอิ ยา่ งไม่พอใจมากว่า“จะทําอะไรคดิ ถึงหน้าแพรบา้ ง ถา้ เกดิ คณุ ชารล์ โมโห แล้วถอนหุ้นออกจนหมด พี่หมอจะชดใชแ้ พรไดร้ ึเปลา่ ”“ผมรู้ว่าผมววู่ าม แต่ผูช้ ายคนนีก้ ําลงั คกุ คามน้องฟา้ นะครบั ”

เกมร้าย เกมรกั 190ชมพูแพรชะงักมองไปทางฟ้าลดา ฟ้าลดาทําหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก หมอวัฒนาพูดตอ่ อยา่ งอดั อน้ั มานานวา่“คร้ังที่แล้ว ท่ีน้องฟ้าได้รับบาดเจ็บก็เพราะออกไปกับเขา แพรเห็นหน้าน้องฟ้าไหมคณุ ชาร์ลทํารา้ ยฟ้านะแพร”ชมพูแพรมองหน้าฟา้ ลดาเหน็ รอยตบเปน็ ปื้นที่แก้ม เธอถามหมอหน้าน่ิงๆว่า “พี่หมอเหน็ คณุ ชารล์ ทําง้ันเหรอ”“ผมไม่เหน็ แต่ก็เดาไดไ้ มย่ าก ผูช้ ายคนน้ไี ม่น่าไว้ใจ”ชมพแู พรนิง่ ไปนดิ หน่งึ คดิ อะไรบางอยา่ ง แลว้ บอกหมอว่า“แพรจะไปถามเขาว่า มันเป็นอย่างท่ีพ่ีหมอบอกจริงรึเปล่า” พูดแล้วปรายตาไปทางฟ้าลดากอ่ นเดนิ ออกไปoooooooครู่เดียว ชมพูแพรก็ไปท่ีบ้านเช่าของสายชลพร้อมกล่องยา เข้าไปเห็นเขากําลังชกกําแพงอย่อู ย่างเจ็บใจ เธอเดินเขา้ ไปนั่งขา้ งๆเขา พดู ออ่ นหวานวา่“แพรทาํ แผลให้ค่ะ” เม่ือเห็นเขาไมป่ ฏิเสธ เธอทายาใหพ้ ลางเอ่ย “แพรขอโทษคุณชาร์ลแทนพห่ี มอดว้ ยนะคะ เป็นเพราะยยั ฟา้ แทๆ้ ”สายชลมองหน้าเธอถามว่าเก่ียวอะไรกับฟ้าลดาด้วย ชมพูแพรหยิบสร้อยเชือกถักออกมาถามว่า เขาใหฟ้ ้าลดาใชไ่ หม สายชลถามวา่ ฟา้ ลดาบอกหรือ“ฟ้าไม่ได้บอกแพร แต่ฟ้าบอกพ่ีหมอ รวมท้ังเรื่องเม่ือคืน” เธออํา มองหน้าเขาอย่างจบั พริ ุธ“คณุ แพรไมอ่ ยากร้เู หรอครบั วา่ เมื่อคนื เกิดอะไรขึน้ ”

เกมร้าย เกมรัก 191“กค็ งจะเป็นเรอ่ื งเดมิ ๆ ท่เี กดิ ข้ึนกับยัยฟ้าเป็นประจํา คุณชาร์ลยังไม่รู้จักน้องสาวแพรดี ยยั ฟ้าเป็นคนง่าย จนบางคร้ังก็ง่ายเกินไป คุณชารล์ เขา้ ใจท่แี พรพูดใชไ่ หมคะ”เห็นสายชลนิ่งไป เธอพูดต่อเรียบๆ แต่เคลือบด้วยพิษสงท่ีทําลายฟ้าลดาอย่างเลือดเย็นว่า“วัฒนธรรมตะวันตก ทําให้ยัยฟ้าไม่แคร์อะไร แพรไม่โทษคุณหรอกนะคะ เพราะว่าคุณอาจจะทนกับความย่ัวยวนของยัยฟ้าไม่ได้ คนที่เคยผ่านผู้ชายมาแล้วนับไม่ถ้วนก็ไวไฟอยา่ งนแี้ หละค่ะ อยา่ ไปจริงจงั กบั ยยั ฟ้ามากนกั เลย”ชมพูแพรพูดเรียบๆ เหมือนเป็นเรื่องปกติธรรมดาของวัยรุ่นที่ถูกวัฒนธรรมตะวันตกครอบงาํ แต่สายชลฟงั แล้ว แทบกระอักเลอื ด!เม่ือชมพูแพรกลับไปแล้ว สายชลกลับเข้าไปในห้อง ตรงไปยังจุดที่วางสร้อยเชือกถักไว้ก่อนเข้าห้องนํ้า มองหา ค้นหาปรากฏว่าไม่มีแล้ว เขามองสร้อยเชือกถักในมือพึมพาํ อย่างสงสัย“ไม่ม.ี ..หรือน่จี ะเปน็ ของเรา แลว้ คณุ แพรมมี ันไดย้ งั ไง??”oooooooท่ีบ้านหลังเล็ก ฟ้าลดาทําแผลให้หมอวัฒนา หมอขอโทษท่ีทําให้เกิดเร่ือง ฟ้าลดาบอกว่าตนต่างหากท่ีต้องขอโทษหมอ เพราะตนเป็นต้นเหตุให้หมอต้องเจ็บตัว เธอมองหน้าหมอตัดสินใจบอกว่า ความจริงแล้วสายชลไม่ได้ทําร้ายตน หมอถามว่าถ้าอย่างน้นั ใครทาํไมท่ นั ท่ีฟ้าลดาจะตอบ ชมพูแพรก็เข้ามาบอกหมอว่ามีเร่ืองสําคัญอยากคุยด้วย หมอจึงลกุ ไป ฟ้าลดามองตามไปใจคอไมด่ ีชมพูแพรพาหมอไปเดนิ คยุ กันในสวนหลงั บ้าน เธอเกรน่ิ ก่อนว่า

เกมร้าย เกมรกั 192“พี่หมอจําได้ไหม มีสองอย่างท่ีจะทําให้แพรหมดรักพ่ีหมอนั่นคือการโกหกกับการนอกใจ”หมอมองหน้าเธอใจไม่ดี ถามว่าต้องการจะบอกอะไรหรือ เธอบอกว่าตนรู้ว่าหมอคิดอย่างไรกับฟ้าลดา หมอติงว่า ไหนเธอบอกว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีกแล้วไง ชมพูแพรพดู ดว้ ยสีหนา้ จรงิ จังว่า“แพรไม่ได้พูดเล่น แพรพูดจริง พ่ีหมอรู้สึกอะไรกับยัยฟ้า ทําไมแพรจะไม่รู้” หมอยืนยันคําเดิมว่าตนรักฟ้าลดาเหมือนน้องคนหนึ่ง พูดพลางจับแขนเธอบีบเบาๆเหมือนยนื ยัน ถกู ชมพแู พรปัดมอื หมอทิ้ง จอ้ งหนา้ เสียงเขม้ ใสว่ ่า“เลกิ โกหกตัวเองแลว้ กเ็ ลิกโกหกแพรเสียที แพรไม่อยากฟัง!”“แพรตา่ งหากทต่ี อ้ งเลกิ โกหกตัวเอง และเลกิ โกหกผม แพรปกปดิ ความรู้สึกท่มี ตี ่อคณุชาร์ลไมไ่ ดห้ รอก”“พ่ีหมออย่ามาหาเร่ืองแพร อย่ามาบอกว่าแพรผิด เพราะคนที่ผิดท้ังหมดคือพี่หมอหรือพ่ีหมอจะปฏิเสธว่าที่พี่หมอทําร้ายคุณชาร์ลไม่ใช่เพราะยัยฟ้า แพรจะไม่ทนเป็นคนโงใ่ ห้พี่หมอหลอกอกี ตอ่ ไป เราเลิกกัน!!”หมอวัฒนาแทบล้มท้ังยืน ฝนเร่ิมลงเม็ด ชมพูแพรเดินหนีหมอเข้าบ้าน หมอตามไปกอดไว้จากข้างหลัง เอ่ยออ้ น“แพร...ผมขอโทษท่ีผมพูดไม่ดีออกไป แพรอย่าทําอย่างนี้เลยนะ” เธอตวาดให้หมอปล่อย หมอกอดแน่นเข้าไปอีก พูดอย่างสะเทือนใจ “ไม่...ผมไม่ปล่อย ผมรักแพรนะครับ ผมรักแพรมาก แพรอย่าเดินจากผมไปแบบน้ี ผมขอร้อง”ชมพแู พรพยายามแกะมือหมอออก จนเมอื่ แกะสําเร็จเธอหันไปตบหน้าหมออย่างแรงจนหมออง้ึ แล้วเธอก็เดนิ เขา้ บ้านปดิ ประตูใสห่ นา้ ปงั !

เกมร้าย เกมรกั 193oooooooป้าเนียมมาเจอชมพูแพรท่ีห้องรับแขก ป้าถามอย่างตกใจว่าเกิดอะไรข้ึน เวลาเดียวกัน เสียงหมอท่ีทุบประตูและตะโกนเรียก “แพร...แพร...” ก็ดังอยู่หน้าบ้าน ป้าเนยี มถามวา่ น่นั เสียงหมอวฒั นาใชไ่ หม พลางจะเดินไปเปดิ ประตู“ไมต่ ้องเปดิ ต่อไปนอี้ ยา่ ให้หมอวัฒนาเข้ามาในบ้านเราอีก” พูดแลว้ เดินออกไปป้าเนียมกับแหวนมองกันเหวอ แหวนสาระแนตามเคยว่า “ฉันว่าแล้วว่ามันต้องเกิดเรอ่ื ง งานเขา้ แล้วไงปา้ ”ป้าเนียมถอนใจหนกั หนว่ งอย่างเป็นห่วงหมอวฒั นาหมอยังไม่กลับ ยงั ยนื เรยี กชมพแู พรให้มาคยุ กันป้าเนยี มเปิดประตอู อกไปบอกดว้ ยความสงสารว่าให้กลับไปก่อนดีกว่า เอาไว้ค่อยคุยกนั ทีหลงั เพราะเซ้าซไี้ ปกม็ ีแต่จะทาํใหห้ มอแย่ลงไปอกีหมอวัฒนาจงึ เงยี บ และกลับไปด้วยหัวใจที่บอบชา้ํ สาหัส...oooooooหมอวัฒนาขับรถกลับบ้านท่ามกลางสายฝนและอารมณ์ที่เจ็บปวด ปั่นป่วน สับสนขับรถฝ่าไฟแดงเกือบชนกับรถท่ีพุ่งมา ดีแต่หมอหักหลบทัน แต่รถก็ตกข้างทางชนตน้ ไม้โครม...หมอวัฒนาไม่เป็นไร ลงมาเตะรถระบายอารมณ์ ร้องไหอ้ ย่างสุดท่จี ะอดกล้ันไว้ได้ ท้ังน้ําตาและหยาดฝนอาบไปทัง้ หน้า

เกมร้าย เกมรัก 194เมื่อกลับถึงบ้าน หมอเอารูปคู่ที่ถ่ายกับชมพูแพรขึ้นมากอดไว้แนบอก น่ังลงอย่างหมดแรงบนโซฟาoooooooวันรุ่งข้ึน ฟ้าลดาอุทานอย่างตกใจเมื่อฟังแหวนที่เอาอาหารเช้ามาให้ที่บ้านหลังเล็กเลา่ วา่“พี่แพรเลิกกบั พห่ี มอ...แน่ใจนะแหวน”แหวนตอบอกึ อัก พอถกู คาดคน้ั ก็พดู อย่างม่ันใจว่า“คดิ วา่ แนค่ ะ่ เมื่อคนื คุณแพรสั่งว่า ต่อไปนี้ไมใ่ ห้คุณหมอเขา้ บ้านอีก แลว้ แหวนกเ็ ห็นคุณหมอหนา้ เซา้ ...เศร้ากลบั ไปคะ่ ”ฟา้ ลดาลกุ พรวด สงสารหมอวฒั นาจับใจ จํ้าอ้าวออกไป แหวนเกาหวั แกรก ไม่รวู้ า่ เธอจะไปไหนoooooooฟ้าลดาไปหาชมพูแพรที่บ้าน ชมพูแพรใส่สร้อยเพชรที่สายชลให้ เปิดประตูออกมาพอเห็นฟ้าลดาก็จะปิดประตู ถูกฟ้าลดาดันไว้ บอกพี่สาวว่าขอเวลาหน่อย ไม่นานหรอกชมพูแพรมองหน้านอ้ งเซง็ ๆ เดินกลบั ไป ฟ้าลดาตามเข้ามาอ้อนวอนว่า“พ่ีแพรอย่าเลิกกับพี่หมอเลยนะคะ” เธอย้อนถามวา่ ทาํ ไม ในเมอ่ื ตนไม่ได้รักหมอ “แค่ขา้ มคนื พ่ีแพรจะหมดรกั พี่หมอไดย้ งั ไง”

เกมรา้ ย เกมรัก 195“มันไม่ใช่แค่ข้ามคืน แต่มันเกิดขึ้นมานานแล้ว พี่เพิ่งรู้ว่า ที่ผ่านมา ระหว่างพ่ีกับพี่หมอไม่ใช่ความรัก พี่เพ่ิงเข้าใจว่าความรักเป็นยังไง ตอนท่ีได้พบกับคุณชาร์ล” พูดแลว้ จอ้ งหน้าฟา้ ลดาอยา่ งจบั ความร้สู ึก“เขาบอกรกั พแ่ี พรแลว้ เหรอคะ”“ยัง...แต่พ่ีรู้สึกได้ว่าเขามีใจกับพี่...” พูดพลางจับสร้อยเพชรที่คอ ย้ิมอย่างมีความสุขขณะพดู ต่อ “แคอ่ า่ นสายตา พี่กร็ แู้ ลว้ ”“พ่ีแพรกาํ ลงั หลงเขา พี่แพรไม่ไดร้ ักเขาหรอกค่ะ”“ไม่ต้องมาพูดให้พ่ีไขว้เขว พี่ไม่รู้หรอกนะ ว่าฟ้ากับเขามีอะไรกันไปถึงไหนแล้ว แต่อยา่ มาห้ามพี่รกั เขา”ฟ้าลดาตกใจ บอกว่าตนกับสายชลไม่ได้มีอะไรกัน และตนก็ไม่ได้รู้สึกกับเขาแบบที่พี่คิด ตนไม่ได้รักเขา ถูกพี่สาวสวนมาทนั ทวี ่า ไมไ่ ดร้ กั เขาแล้วใสข่ องทีเ่ ขาให้ทําไมฟ้าลดาก้มมองสร้อยเชอื กถกั ทข่ี ้อมือแล้วถอดมนั ออก ย้ํากับชมพแู พรว่า“พี่แพรเช่ือฟ้าเถอะนะคะ ฟา้ ไม่มีวนั รักผู้ชายคนน้ี เขาไม่ใชค่ นดี”“พ่โี ตแลว้ พ่ีแยกแยะไดว้ า่ ใครดี ใครเลว ออกไป พี่จะแตง่ ตวั ”ฟ้าลดาพูดไม่ออก จําต้องกลับออกไป ชมพูแพรมองสร้อยเชือกถักของฟ้าลดาในมือย้มิ อย่างร้ายกาจoooooooออกจากบ้านชมพูแพร ฟ้าลดาตรงไปท่ีบ้านเช่าของสายชล เคาะประตูถี่ยิบ สายชลกําลังแต่งตัวจะไปทํางาน เขาเดินมาเปิดประตู พอเห็นหน้าสายชลเท่าน้ัน ฟ้าลดาก็ผลกั อกเขาเขา้ ไปข้างใน ตามเขา้ ไประเบดิ อารมณ์ใส่ทันที

เกมร้าย เกมรกั 196“คุณมันร้ายกาจท่ีสุด! พี่แพรเลิกกับพ่ีหมอสมใจคุณแล้วใช่ไหม คุณทําร้ายผู้ชายท่ีแสนดีอยา่ งพห่ี มอได้ยังไง!”สายชลฉนุ กกึ ถามวา่ เป็นห่วงไอ้หมอวัฒนามากนักหรือ ฟ้าลดาตวาดว่าเขาไม่มีสิทธ์ิเรยี กพหี่ มอวา่ ไอ้ ตอบเขาวา่ ใช่...ตนเป็นห่วงพีห่ มอมาก“แทนท่ีจะด่าผม คุณตอ้ งขอบคุณผมมากกว่า เพราะผมทําให้คุณได้ไอ้หมอวัฒนาไป”สายชลประชด ฟ้าลดาถามว่าเขาคิดยังไง “ไม่ต้องมาทําแปลกใจ คุณกับไอ้หมอถึงไหนกันแล้วละ่ ”สิ้นเสียงสายชล ฟ้าลดาตบหน้าเขาสุดแรง แต่เขาจับมือเธอไว้ทัน ทําให้เห็นว่าที่ข้อมอื เธอไม่มสี รอ้ ยเชือกถกั แลว้ สายชลเลือดขน้ึ หนา้ ทันที ตะคอกถาม“สร้อยหายไปไหน!!”“ทิง้ ไปแลว้ ” เธอตะคอกตอบ กระชากมอื ตวั เองกลบั ถูกสายชลจับไหล่ทั้งสองข้างแล้วดันไปจนติดผนัง พดู จนหน้าเกือบติดหนา้ เธอว่า“ผมบอกแล้วใช่ไหม ว่าห้ามถอดออกเด็ดขาด!!”“ฉันไมใ่ ชส่ ตั วท์ ี่ตอ้ งมปี ลอกคอ ฉนั ไม่ใชข่ องของใคร!”สายชลโกรธจดั ตะโกนบอกวา่ “คุณเปน็ ของผมและคุณตอ้ งเปน็ ของผมคนเดียว...”สายชลพยายามจะจูบ ฟ้าลดากลวั สดุ ขดี รอ้ งหา้ มเสยี งหลง ทําใหเ้ ขาหยดุ ถามประชดวา่ เกิดจะหวงตวั อะไรข้ึนตอนน้ี ด่าเธออย่างสาดเสียเทเสีย จนฟ้าลดาเตะเข้าที่ขาเขาอยา่ งแรงจงึ หยุดด่าร้องล่นั เธอบอกใหเ้ ขาปล่อย เขากลับกดเธอแน่นเข้ากับผนงั

เกมร้าย เกมรกั 197ฟ้าลดากระทืบเท้าเขาอย่างแรง ทําให้สายชลเจ็บจนต้องปล่อย เธอหันไปคว้าเหยือกนํ้าสาดน้ําใส่เขาจนเปียกโชก ทําให้สายชลชะงัก อารมณ์เย็นลง เธอจ้องหน้าเขา พูดเสียงเข้มว่า“จาํ ไวน้ ะคณุ ชาร์ล ถ้าคุณทําอะไรพี่สาวฉนั ฉนั จะฆา่ คุณ!!”ฟ้าลดาเดินพรวดๆออกไปแล้ว สายชลยืนอึ้งกับคําขู่ ของเธอ ท่ีแสดงให้เห็นถึงความเกลียดชังเขาอย่างเข้ากระดูกดํา สายชลทิ้งตัวลงน่ังท่ีเก้าอ้ีอย่างหมดแรง เจ็บปวดและเสียใจอย่างทสี่ ุด...oooooooหมอวัฒนากลับมากอดกรอบรูปคู่ของตนกับชมพูแพรไว้แนบอก หมอหลับตา หน้าซีด ไม่นานมือที่กอดกรอบรูปคลายลงจนกรอบรูปตกแตกดังเพล้ง ทําให้หมอสะดุ้งรู้สึกตัวรีบก้มเก็บ พลันเสียงออดหน้าบ้านก็ดังข้ึน หมอพยายามทรงตัวลุกขึ้นไปเปิดประตู เห็นฟ้าลดายืนอยหู่ นา้ ประตูรวั้ฟ้าลดาใจหายเม่ือเหน็ หนา้ หมอเศร้าซีดมาก เธอจับแขนหมอ พูดใหก้ ําลงั ใจวา่“พี่หมอใจเย็นๆนะคะ พ่ีแพรทาํ ไปเพราะอารมณ์ชว่ั วูบ ให้เวลาพแ่ี พรสักหนอ่ ย แลว้ พ่ีหมอค่อยโทร.ไปหาพแ่ี พรอีกครั้ง”“อยา่ หลอกพีอ่ กี เลยฟ้า พีม่ ีเซน้ ส์พอท่ีจะรู้ไดบ้ ้างว่า ตอนน้แี พรเปลีย่ นใจจากพ่ี เขาไม่มเี ย่อื ใยกับพีแ่ ล้วจริงๆ”“พห่ี มอหา้ มท้อเดด็ ขาด ฟ้าไมย่ อม พีห่ มอเป็นคนเดยี วท่ีฟ้าจะใหเ้ ปน็ พเ่ี ขย”“พย่ี ังทําอะไรไดอ้ กี เหรอฟ้า ในเมื่อแพรไม่เหลือเยอ่ื ใยให้พแี่ ลว้ ”

เกมร้าย เกมรัก 198“ไดส้ ิคะ ถา้ พ่หี มอยังรกั พแ่ี พร ฟ้าจะช่วยพีห่ มอเอง”หมอวัฒนามองหน้าฟ้าลดาเครียด ถอนหายใจออกมาอย่างแรง ฟ้าลดาได้แต่มองหมอดว้ ยความสงสาร เห็นใจoooooooเม่ือฟ้าลดาไปถึงออฟฟิศฟิล์มแฟลช ทั้งเจมส์ ธงไทย แป๊ะกับจุ๊ต่างมองอย่างสงสัยเจมส์ถามเพ่ือนๆว่าสังเกตไหมว่า หมู่นี้ฟ้าลดามีท่าทางแปลกๆ จุ๊บอกว่าผู้หญิงท่ีมีอาการแบบน้ีมีอยู่เร่อื งเดยี วคอื ผ้ชู ายธงไทยโวยวายว่าไม่ได้เพราะฟ้าลดามีตนแล้ว เน้ือคู่ของเธอต้องตนคนเดียวเท่านั้นเพราะฟ้าลขิ ิตไว้แล้วทนั ใดนน้ั ฟ้าลดาเดนิ เขา้ มา ทุกคนพากนั ชะงัก เจมส์บอกเธอว่าเม่ือคืนชมพูแพรโทร.หาตนซักเป็นการใหญ่ว่ามีเพื่อนเธอคนไหนท่ีเพ่ิงกลับจากอเมริกาบ้าง ถามว่า “มีอะไรรเึ ปลา่ ฟ้า”“ฉันมีเรื่องเข้าใจผิดกับพ่ีแพรนิดหน่อย แต่ว่าตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว ฉันไปทํางานก่อนนะ” ฟา้ ลดาฟังเจมสแ์ ลว้ หนา้ เสยี พูดเรยี บๆแลว้ เดินไปเลยเพื่อนๆมองหนา้ กันงงๆ สงสัย แล้วหันมองธงไทยท่ีอ้างว่าเป็นคู่แท้ของฟ้าลดา เห็นสีหนา้ สงสัยเหมอื นกนัoooooooวันนี้ ชมพูแพรเอาแฟ้มไปให้สายชลเซ็น เขาพูดอย่างเกรงใจว่าให้เลขาฯเอามาก็ได้ไม่น่าตอ้ งมาดว้ ย ตวั เองเลย

เกมร้าย เกมรกั 199“แพรอยากเจอคณุ คะ่ แพรมีเร่ืองสําคัญอยากบอกคุณ” สายชลชะงักถามว่าเรื่องอะไรหรอื เธอมองหน้าเขาเต็มตาบอกเหมอื นขา่ วดีวา่ “แพรเลิกกบั พี่หมอแล้ว”“จริงเหรอครับ” สายชลทําหน้าแปลกใจ ถามว่า “มันเกิดอะไรข้ึนระหว่างคุณกับคุณหมอเหรอครบั ”“แพรไมไ่ ดร้ กั พหี่ มอคะ่ ไม่เคยรกั ทีผ่ ่านมาแพรเข้าใจไปเอง เพราะแพรไม่เคยเจอใครแพรเข้าใจว่าความผูกพันคือความรัก จนกระท่ัง...แพรมาเจอคุณ” พูดแล้วจับมือสายชลจนชายหนมุ่ ชะงัก แต่รบั รไู้ ดจ้ ากสายตาทีเ่ ธอมองมาสายชลจับมือเธอออกจากมือตัวเอง แกล้งทําเป็นลําบากใจ บอกเธอว่าตนไม่อยากเปน็ มือทสี่ าม ชมพูแพรบอกวา่ เขาไมใ่ ชม่ ือท่ีสาม“ผมถึงได้พดู วา่ มือทสี่ ามไงครับ”ชมพูแพรยิ้มอยา่ งปลื้มปีติ ถามว่าแลว้ ฟา้ ลดา ท่เี ขาเคยบอกวา่ รักเธอละ่“ผมเข้าใจไปเองเหมือนกับคุณ แต่ผมว่าตอนน้ีเราไม่ควรให้อะไรเกิดข้ึน ผมเห็นใจคุณหมอ ไม่อยากทําให้ใครผิดหวังเหมือนผม ผมเคยเจ็บและเคยผิดหวังมาแล้ว ผมอยากให้คุณคดิ ใหด้ ๆี ”“แพรคดิ ดีแล้วคะ่ มนั อาจจะเป็นเรื่องน่าละอายท่ีแพรเป็นผู้หญิง แต่กลับมาพูดเร่ืองนี้กบั ผชู้ ายกอ่ น แต่แพรไมส่ ามารถเกบ็ มนั ไวไ้ ด้อกี แลว้ ”สายชลกุมมือเธอไว้หลวมๆ ชมพูแพรส่งสายตาและย้ิมให้ เข้าใจว่าชายหนุ่มมีใจให้ตนเช่นกนัoooooooเจมส์กับธงไทย คุยกับฟ้าลดาจนเธอเล่าเรื่องของสายชลให้เพ่ือนท้ังสองฟังแต่เล่าไม่หมด เจมสพ์ ึมพําอยา่ งสงสยั ว่า

เกมร้าย เกมรัก 200“เขาพยายามจะบอกวา่ ฟา้ เปน็ คนท่เี ขารู้จัก?”ฟ้าลดาพยักหน้า บอกว่าเขาจะให้ตนยอมรับ แต่ตนไม่รู้จักเขาจริงๆ จะให้ยอมรับได้อย่างไร ธงไทยฟังแล้วบอกว่าน่ากลัว ถามว่าก่ีครั้งแล้วท่ีเขาพยายามจะเข้าใกล้เธอฟ้าลดาชะงักไม่รจู้ ะตอบอย่างไรดีเลยบอกไปว่า หลายครั้ง“ฟา้ จาํ ไดไ้ หม ตอนทีเ่ ราเจอไอ้คุณชารล์ ครัง้ แรกท่สี วนสาธารณะ มันเรียกฟ้าวา่ ยังไง”พอฟ้าลดาบอกวา่ เขาเรยี กตนว่า “นางฟ้า” ธงไทยก็ตบเข่าฉาดร้อง “โป๊ะเชะ แสดงว่าคุณชาร์ลคิดว่าฟ้ากับผูห้ ญงิ ท่ีช่ือนางฟ้าเปน็ คนเดียวกันมาโดยตลอด”“ยังมีอกี อย่าง เรื่องราวในโฆษณาสายการบนิ เปน็ เร่อื งจริงของคุณชาร์ล แต่เขากําชับไมใ่ ห้ฉนั เล่าใหใ้ ครฟัง”เจมส์กับธงไทยมองหนา้ กนั อยา่ งรสู้ กึ ไมด่ ี เจมส์หันไปบอกฟา้ ลดาว่า“ปลอ่ ยไว้แบบนไ้ี ม่ไดแ้ ลว้ เรากลวั วา่ หมอนั่นจะทาํ อะไรฟ้ามากกวา่ นี้ เรากบั ไอ้ไทยจะลองหาทางสบื เร่อื งเขาดู”ฟ้าลดาผงะไปเล็กน้อย เพราะความกังวลของเจมส์น้ันบางอย่างเกิดข้ึนแล้ว เธอเก็บอาการปรบั สหี น้าโดยเร็ว นง่ิ เงียบแต่กังวลใจoooooooหมอวัฒนายังไม่สามารถทําใจได้กับการตัดรักของชมพูแพร วันนี้เกือบทํางานผิดพลาดเพราะไม่มีสมาธิ แต่ด้วยจรรยาแพทย์ หมอสลัดปัญหาทั้งหมดทิ้งและมีสมาธิในการทํางาน จนสามารถผ่าตัดคนป่วยได้สําเร็จอย่างปลอดภัย ยังความยินดีแก่ญาติผ้ปู ่วยเปน็ อย่างยิ่ง พากนั ขอบคณุ หมอด้วยความปีติยนิ ดี