เกมร้าย_เกมรัก

เกมรา้ ย เกมรัก 301“นางฟา้ อกี แล้วเหรอคะ แพรกบ็ อกคุณไปแล้วไงวา่ แพรไม่เขา้ ใจ”“เลิกเล่นละครเสียที ผมรู้ความจริงทุกอย่างแล้ว คุณจ้างไอ้ยาซะให้มันสวมรอยเป็นสามีฟา้ เพ่อื กดดันฟา้ ให้ไปจากท่ีน่ี” สายชลตวาดอยา่ งโมโหสดุ ขีด“แพรไม่ร้เู รื่องทีค่ ณุ พดู ” ชมพูแพรตอบโดยหันหลังให้ ถูกสายชลจับให้หันกลับมา เธอขบกรามจ้องหน้าเขาตาไม่กะพริบ สายชลจ้องหน้าเธอดุดัน พูดใส่หน้าเหมือนจะให้ตอกยํา้ เข้าไปถงึ หัวใจวา่“คุณฟังผมให้ดี ผมกับฟ้าลดารักกัน “เรารักกัน” แล้วคุณก็มาพรากเธอไปจากผม...ผมพยายามตามหาฟ้า แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปตามหาท่ีไหน จนกระทั่งผมได้ช่วยไมเคิล...พ่อของผมจากการโดนคนทําร้าย ท่านเห็นใจในโชคชะตาของผม ก็เลยรับผมเป็นลูกบุญธรรม พาผมไปอยู่อเมริกา ชุบชีวิตใหม่ให้ผม แต่งตั้งให้ผมเป็นประธานสายการบินเซเว่นซี ผมไมไ่ ด้สูงส่งอย่างท่ีคุณเข้าใจ ผมเป็นไอ้ชาวเกาะต่ําๆทุเรศ อย่างที่คณุ เคยพูดถึง!”“คณุ โกหก แพรไม่เชอ่ื และไม่มวี นั เชอ่ื คุณรกั นางฟ้า คณุ จะพดู อะไรก็ได้ท่ีเข้าข้างมันทําให้มันดูมีค่า”สายชลสุดจะทน จบั ชมพูแพรดนั ไปจนตดิ กําแพง ย่นื หน้าเขา้ ไปพดู วา่“ก็ที่ผมตามรัก ตามหึง ตามหวงฟ้า ก็เพราะผมรักเขา และเขาก็เป็นเมียผม เป็นสมบตั ขิ องผม ฟา้ เปน็ ผหู้ ญงิ คนแรก คนเดียว และคนสุดทา้ ยทผ่ี มรัก”“แพรไม่ฟงั แพรไม่อยากฟงั ” เธอปัดมือเขาออก เอามือปิดหูตัวเองแน่น สายชลดึงมือเธอออก พูดใส่หนา้ ว่า

เกมร้าย เกมรัก 302“ผมไม่รู้เลยว่าฟ้าจําผมไม่ได้ จําเรื่องที่เกาะมินไม่ได้ ทําไมคุณถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวร้ายกาจอยา่ งน้ีหา...ชมพูแพร!”“คณุ ต่างหากทร่ี า้ ยกาจ คุณรักนังฟา้ แลว้ คณุ มาขอแพรแต่งงานทําไม!”สายชลชะงักเงียบ เพราะรู้สึกผดิ กับการกระทาํ ของตวั เอง แต่ความโกรธชมพแู พรและเปน็ หว่ งฟ้าลดามากกว่า โทษวา่“เพราะคุณทําให้ผมเข้าใจว่า ฟ้ากับหมอวัฒนามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง ผมถึงขอคุณแตง่ งานเพื่อประชดฟ้า ถ้าเขา้ ใจชัดเจนก็บอกมาไดแ้ ล้วว่า คุณเอาฟ้าไปไวท้ ่ีไหน”ชมพูแพรจ้องหน้าสายชล ต่างจ้องกันนิ่ง เธอไม่ยอมพูด จนสายชลทนไม่ได้กระชากเธอเขา้ ไปตะคอก“บอกผมมาวา่ ฟ้าอยู่ไหน!”“ต่อให้นังฟ้าลดาตาย คุณก็จะไม่ได้เห็นศพมัน” เธอตะคอกกลับ ยิ้มอย่างเย้ยหยันพูดอย่างเป็นต่อว่า “ชีวิตของยัยฟ้าขึ้นอยู่กับคุณ...ถ้าคุณแต่งงานกับแพร ยัยฟ้าก็จะปลอดภัย”สายชลตะลงึ อ้ึงคดิ ไมถ่ งึ วา่ ชมพูแพรจะใช้ไม้น้ีoooooooเม่ือกลบั ออกมาเลา่ ใหห้ มอวัฒนาฟัง หมอทวนความอย่างตกใจ“แพรบังคับให้คุณแต่งงาน เพ่ือแลกกับความปลอดภัยของน้องฟ้า...ทําไมแพรถึงใช้วิธโี หดร้ายแบบนี.้ ..แลว้ คณุ จะทาํ ยังไงตอ่ ไป”สายชลเครียด ตอบไม่ออก

เกมร้าย เกมรกั 303วันรงุ่ ขน้ึ สายชลไปหาพิสมยั กบั เพลินตาที่บ้านพัก บอกวา่ ตนจะแต่งงานกับชมพูแพรวนั มะรืนนี้ ขอใหพ้ สิ มัยไปเป็นผใู้ หญฝ่ ่ายตนดว้ ย“เร่ืองน้ันไม่มีปัญหา แต่น้าแปลกใจ ทําไมถึงกะทันหันนักล่ะ” พิสมัยถาม เพลินตาที่ฟงั อยดู่ ว้ ยก็ถามวา่“นั่นสคิ ะพีช่ าร์ล ทาํ ไมพ่ีชารล์ ต้องรบี แต่งงานด้วย”สายชลกย็ ังไม่ตอบอยดู่ ี ทําให้สองแมล่ กู ยิ่งสงสยั มากoooooooชมพแู พรเองกต็ ้ังรบั ไมท่ นั เมอื่ สหัสมาบอก เธอตกใจ ถามวา่“โรงแรมกย็ ังไมไ่ ดจ้ อง การ์ดกย็ งั ไมไ่ ด้พมิ พ์ จะจดั งานทันไดย้ งั ไง”“งานจะจัดทบ่ี า้ นของคณุ และจะมแี ตผ่ ้ใู หญฝ่ า่ ยคุณชาร์ลและฝ่ายคุณเทา่ น้ัน หมดธุระแล้วผมลาละ่ ครับ”ชมพูแพรไม่พอใจมาก น่งิ ไปอึดใจกค็ ิดอะไรออก หยบิ มือถือข้นึ มากดโทร.ออกทนั ทีเพียงเช้าวันรุ่งข้ึน หน้าข่าวสังคมในหนังสือพิมพ์รายวัน ก็ตีข่าวน้ีกันอย่างครึกโครมเจมส์อ่านข่าวนใี้ ห้เพือ่ นๆ ฟงั กันในร้านกาแฟที่มามทิ าํ งานอยู่“เรียนเชิญแขกผ้มู ีเกียรตริ ่วมงานวิวาห์สายฟ้าแลบระหวา่ งชารล์ แมคโครวิท กับชมพูแพร พิมุขมนตรา วันพรุ่งนี้ ท่ีบ้านว่าท่ีเจ้าสาวในซอยสุขุมวิท 24” เจมส์เงยหน้าจากหนังสือพิมพ์ พูดกับมามิและธงไทย “เฮ้อ...เป็นอย่างท่ีพ่ีหมอบอก คุณชาร์ลต้องแต่งงานกับพแี่ พร เพ่อื แลกกับความปลอดภยั ของฟา้ ”มามิดา่ วา่ “นังพส่ี าวนี่มันร้ายกาจจริง” ส่วนธงไทยก็บ่นเป็นห่วงฟ้าลดา ไม่รู้ว่าตอนน้ีอยทู่ ีไ่ หน ทกุ คนมองหนา้ กนั อย่างกังวลใจ

เกมรา้ ย เกมรกั 304oooooooฟ้าลดาได้ขา่ วนีท้ ้ังจากหนังสือพิมพ์และทีวี เธอใจไม่ดี หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะโทร.ถึงหมอวฒั นา แต่แล้วกน็ ึกถงึ คาํ พดู ของชมพูแพรทีว่ ่า...“พ่ีไม่รู้ว่าคุณชาร์ลให้คนของเขาอยู่กับพ่ีหมอรึเปล่า ถ้าเกิดฟ้าโทร.เข้าไป พี่หมออาจจะโดนอะไร ตอนนี้ฟา้ อย่าตดิ ต่อใครเปน็ ดีทส่ี ุด พเ่ี ปน็ คนเดียวทีฟ่ า้ ไว้ใจได้”คิดถึงคําเตือนของชมพูแพรแล้ว ฟ้าลดาก็ชะงักมือ แต่ทันใดนั้นเสียงมือถือของเธอก็ดงั ขึน้ มองหน้าจอแลว้ กดรับ“พแี่ พร...ฟ้าเพง่ิ เหน็ ข่าว ทาํ ไมมันเรว็ อย่างน้ลี ่ะคะ”“คุณชาร์ลรู้แล้ววา่ พี่ท้อง เขากลัวว่าถ้าแต่งช้าแล้วพ่ีคลอดลูกออกมา คนจะรู้ว่าพ่ีท้องกอ่ นแตง่ เขากลวั ตัวเองจะเสยี ชื่อ”ฟ้าลดาโกรธแทนชมพูแพร บอกว่าตนไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นคนที่เห็นแก่ตัวแบบน้ีชมพแู พรทําเปน็ ตัดใจวา่“ช่างเรื่องของพ่ีเถอะฟ้า เดี๋ยววันนี้ตอนเย็นๆ พ่ีจะให้คนเอาต๋ัวเคร่ืองบินไปให้เที่ยวบินพรุง่ นเี้ ชา้ ”ฟ้าลดาชะงักไปนิดหนึ่ง อดรู้สึกใจหายไม่ได้เหมือนกันที่จะต้องจากท่ีนี่ไปจริงๆ ส่วนชมพแู พรวางสายแล้วกย็ ม้ิ สมใจ ท่ีฟ้าลดาจะไปให้พน้ ๆเสียทีoooooooเพลินตานัดสหสั ไปพบด่วนในบ่ายวันน้ีท่ีร้านอาหาร สหัสถามว่ามีอะไรหรือ เพลินตาถามวา่ ทาํ ไมชาร์ลถงึ ต้องรีบแตง่ งาน มีเรอื่ งอะไรระหว่างชารล์ กับชมพูแพรใชไ่ หม

เกมรา้ ย เกมรัก 305สหัสผงะ ตอบโดยไม่กล้าสบตาว่าตนก็ไม่ทราบเหมือนกัน เพลินตาขยับเข้าน่ังใกล้ๆพดู จิกว่า“ฉนั ร้วู า่ นายรู้ บอกฉนั มา”เม่ือสายชลทําปากแข็งบอกว่าตนไม่รู้จริงๆ เพลินตาก็จับมือเขามาวางท่ีต้นขาตัวเองสหัสตกใจถามว่าจะทําอะไร“ถ้านายไม่บอก ฉันจะตะโกนบอกทุกคนในร้านว่านายลวนลามฉัน” พอสหัสตกใจเธอถามขู่ “จะบอกไหม...” เห็นสหัสลังเล เธอขยับจะร้องขอความช่วยเหลือ สหัสรีบเอามือปิดปาก รบั ปากแทบไมท่ นั ว่า“ผมบอกแล้ว...บอกแล้ว”เพลินตาเอามือเขาออกจากต้นขาตัวเอง ย้ิมอย่างพอใจ ส่วนสหัสถอนใจเฮือกใหญ่ราวกับเพงิ่ รอดตายมาoooooooตกเย็น เพลินตาไปหาสายชลท่ีบ้านเช่าของเขา พอเจอหน้าเธอบอกทันทีว่า รู้เร่ืองของเขาจากสหัสแล้ว ไม่เข้าใจว่าทําไมเขาถึงไม่แจ้งความว่าชมพูแพรลักพาตัวฟ้าลดาไป“เราไม่มีหลักฐาน ตํารวจไม่เชื่อเราหรอก แล้วอีกอย่างถ้าเราทําอะไรวู่วาม นางฟ้าอาจจะไมป่ ลอดภยั ” สายชลพดู อย่างครนุ่ คดิ เพลินตามองเขาอย่างเห็นใจ เม่ือสายชลพูดในตอนท้ายวา่ “พเ่ี จ็บดกี วา่ ใหค้ นทเี่ รารกั เจ็บ...”คืนกอ่ นวันเดนิ ทางของฟา้ ลดา ซ่งึ ก็คอื คืนก่อนวันแต่งงานของสายชล ฟ้าลดากับสายชลต่างอยู่ในท่ีของตัวเอง แต่ใจคิดตรงกัน คิดถึงกัน ย่ิงดูรูปท่ีไปทํางานด้วยกันที่กระบ่ี ได้เท่ียวได้พักผ่อนหยอกล้อกันอย่างมีความสุข ก็ย่ิงเจ็บปวดกับวันเวลาที่ต้องจากกนั ...

เกมร้าย เกมรกั 306ดวงดาวบนท้องฟ้า...จึงเป็นเพียงสิ่งเดยี ว ที่ท้ังคู่จะส่งใจผ่านดาวถึงกันในยามนี้...oooooooเช้าวันรุ่งขึ้น ฟ้าลดาสะพายกระเป๋าเตรียมออกจากห้องพัก ใจยังกังวลกับเรื่องต่างๆพลันก็คิดได้หยิบมือถือขึ้นมากดถึงเจมส์ พอเจมส์ได้รับสาย เขาดีใจมากถามว่าตอนน้ีอยู่ไหน“อยไู่ หนไมส่ ําคญั เพราะว่าฉนั กาํ ลังจะไปสนามบิน ฝากแกดูแลพีแ่ พรด้วย”เจมส์ตกใจมาก รีบบอกว่าอย่างตึงเครียดว่า “ฟ้ายังกลับอเมริกาไม่ได้...เรามีเรื่องสาํ คัญมากที่ตอ้ งบอกฟา้ ”“ไว้ถงึ อเมริกา...แล้วค่อยคุยกัน”“ไม่ได.้ ..ถ้าฟ้าไม่รู้เรอ่ื งน้ี ฟ้าจะเสียใจไปจนช่วั ชีวิต”คาํ พดู และน้ําเสยี งทีต่ ึงเครียดของเจมส์ ทําใหฟ้ ้าลดาชะงกั อยากรู้oooooooเช้าวันเดียวกัน สายชลน่ังเซ็งๆอยู่ท่ีโต๊ะอาหารบ้านเช่า เสียงมือถือดังขึ้น พอเห็นเป็นช่ือชมพูแพร เขายิ่งเซ็ง กดรับอย่างซังกะตายเสียงชมพแู พรแจ่มใจมาตามสายถามว่าแต่งตัวเสร็จหรือยงั เสยี งตอบเซง็ ๆว่ายงั“ทําไมยังไม่แต่งตัวอีกล่ะคะ เด๋ียวก็ไม่ทันหรอก” เสียงยังอ่อนหวานแต่หน้าไม่พอใจแล้ว

เกมร้าย เกมรกั 307“จะรีบทําไม เหลือเวลาอีกตั้งหนึง่ ชั่วโมง” พูดแล้วกดปิดเคร่ืองเลยชมพแู พรหวั เสียมากทถ่ี กู สายชลตดั สายท้ิงoooooooเจมส์กับมามินั่งรถมาด้วยกัน เจมส์โทร.หาสายชลแล้วทําหน้ากังวลบอกมามิว่าสายชลปดิ เครือ่ ง มามถิ ามวา่ ทาํ ไงดี เจมสต์ ัดสนิ ใจโทร.หาหมอวัฒนาเมื่อมาถึงโรงแรมที่นัดหมาย เจมส์ หมอวัฒนา และมามิเดินเข้ามาหาฟ้าลดาที่น่ังรออยกู่ ่อนแลว้ ฟ้าลดารบี ลกุ มาหาหมอถามวา่“นี่คุณชาร์ลทําอะไรพี่หมอรึเปล่าคะ” เมื่อหมอวัฒนาบอกว่าไม่ได้ทําอะไร ฟ้าลดาทําหน้าแปลกใจ ร้อง “อ้าว...ก็พ่ีแพรบอกว่าคุณชาร์ลทําร้ายพ่ีหมอ เพราะต้องการให้พ่ีหมอบอกว่าฟา้ อยไู่ หน พแี่ พรถงึ พาฟ้ามาอยูท่ ่นี ่ี”“ฟา้ ถกู แพรหลอก ทุกอยา่ งท่ีเกิดขึ้นเป็นแผนของแพร แพรไม่ได้ท้องกับคุณชาร์ล ยาซะผูช้ ายที่บอกวา่ เป็นสามีของฟ้าเป็นคนท่ีแพรจ้างมา”“พี่หมอพดู อะไร ฟา้ ไม่เข้าใจ”หมอวัฒนาจับแขนฟ้าลดาบอกเธอว่า “ฟ้าตั้งสติ แล้วฟังให้ดี คุณชาร์ลมีชื่อเก่าว่าสายชลเป็นชาวเกาะมิน เขากับผู้หญิงท่ีชื่อนางฟ้า แต่งงานกันจนกระท่ังพ่ีสาวของนางฟ้าให้คนมาจับตวั นางฟา้ กลบั ไป และนางฟา้ ก็คือน้องฟ้า”ฟ้าลดาถามหมออย่างตื่นตะลึงว่า “พี่หมอเอาอะไรมาพูด” แล้วหันไปมองมามิ “หรือเธอสร้างเรื่องโกหกแลว้ เล่าให้พี่หมอฟงั ”“มันเป็นอย่างท่ีคุณหมอบอกจริงๆนะนางฟ้า สายชลรักนางฟ้ามาก ตอนท่ียาซะพาคนมาเอาตัวนางฟ้า สายชลพยายามช่วยนางฟ้าจนถูกยิง สายชลสลบไปสามวันสามคนื เกอื บจะเอาชวี ิตไมร่ อด” มามพิ ดู จริงจงั จนฟา้ ลดาเรมิ่ คล้อยตาม

เกมร้าย เกมรัก 308หมอวัฒนาเล่าต่ออีกว่า “หลังจากท่ีน้องฟ้ากลับมา น้องฟ้าร้องแต่จะกลับบ้านที่เกาะมิน ไม่ว่าพ่ีจะใช้วิธีอะไรรักษาอาการของน้องฟ้าก็ไม่ดีข้ึน พี่กับแพรเลยตัดสินใจใช้วิธีช็อตไฟฟ้า ซ่ึงพอน้องฟ้าฟ้ืนข้ึนมา ความทรงจําที่เกี่ยวกับเกาะมินก็หายไ ปทัง้ หมด”“ทําไมถงึ ไม่มีใครคดิ จะเลา่ เร่ืองนใ้ี หฟ้ า้ ฟัง” ฟา้ ลดาถามหลงั จากนงิ่ งนั ไปพักหนึง่“เพราะยาซะบอกว่าสามีของน้องฟ้าเป็นคนไม่ดี พ่ีกับแพรถึงช่วยกันปกปิดไม่ให้น้องฟา้ รู้เร่อื งราวของตวั เองทนี่ ั่นเพราะเรากลวั อดตี จะทําร้ายฟ้า” หมอวัฒนาชแ้ี จงฟา้ ลดาชะงักองึ้ อยา่ งคดิ ไม่ถึง หมอวฒั นาเล่าถงึ สายชลว่า“คุณชาร์ลไม่เคยล่วงเกินแพร ทุกสิ่งทุกอย่างท่ีแพรพูดคือคําโกหก พี่รู้ว่าเรื่องนี้สําหรับฟ้าเป็นเร่ืองยากที่จะยอมรับแต่มันคือความจริง และที่สําคัญคือ แพรบอกให้คุณชาร์ลแต่งงานกบั เขาเพ่อื แลกกับความปลอดภัยของฟา้ ”ฟ้าลดาอึ้ง ผิดหวัง เสียใจอย่างที่สุด ที่ชมพูแพรกระทํากับตนถึงขนาดนี้ หมอวัฒนามองเธออย่างเห็นใจ“พาฟา้ ไปหาพแี่ พร” ฟา้ ลดามองหมอวฒั นาและเจมสด์ ว้ ยแววตาขอร้อง...จริงจังoooooooเชา้ วนั รุ่งขึ้น เจมส์ขบั รถพาฟ้าลดา หมอวัฒนา และมามิไปบ้านชมพูแพร ฟ้าลดาเดินนาํ เข้าไป บอกทกุ คนทเี่ ดินตามมาว่า“ฟ้าขอคุยกบั พแี่ พรสองนะคะ”ทุกคนชะงัก มองตามฟ้าลดาไปด้วยความเป็นห่วง หมอบอกเจมส์กับมามิว่า “รีบไปบอกคณุ ชาร์ล”

เกมร้าย เกมรกั 309เจมสก์ บั มามิพยักหน้า ทั้งสามจึงพากนั รีบเดนิ ไปทางบา้ นเชา่ ของสายชลส่วนฟ้าลดาเดินเข้าไปหาชมพูแพรท่ีห้องรับแขก เจอชมพูแพรกําลังรับแขก ขอบคุณแขกทีม่ าแสดงความยินดีกบั งานมงคล ชมพแู พรผายมอื เชญิ แขกเขา้ ไปในห้องทันใดน้ัน ใบหน้าท่ีย้ิมแย้มเป่ียมสุขก็หุบลงทันที สีหน้าแววตากลายเป็นตึงเครียดเมื่อเห็นฟ้าลดาเดินเข้ามาดว้ ยสหี น้าแววตาท่ีผดิ หวงั เจบ็ ปวดoooooooท่ีบ้านเช่าของสายชล ชายหนุ่มในชุดสูท กําลังเดินออกมากับเพลินตาและพิสมัยบอกว่ารบี ไปกนั เถอะเรื่องจะไดจ้ บๆไปพวกสายชลเดนิ ออกมาเจอเจมส์ หมอ และมามพิ อดี หมอรบี บอก“นอ้ งฟา้ อยทู่ ี่น!่ี ”สายชลตะลึงอึ้งตกใจแล้วกลายเป็นดีใจสุดขีด รีบเดินเข้าไปในบ้านทันที ทุกคนตามไปอย่างตนื่ เตน้ฟ้าลดากําลังคยุ กบั ชมพูแพรอยา่ งตึงเครยี ด เธอเปน็ ฝ่ายบอกชมพูแพรว่า“ฟ้ารคู้ วามจรงิ ทุกอย่างจากพ่หี มอหมดแลว้ ทําไมพ่ีแพรต้องทาํ กบั ฟ้าแบบนี้?!”ชมพูแพรตั้งหลักไม่ทัน ใจเต้นแรง หน้าเครียด ถอดสี คิดหนักว่าจะแก้สถานการณ์อย่างไรดี ตัดสินใจบอกฟา้ ลดาวา่“พ่ียอมรับว่าพี่จ้างยาซะให้บอกว่าเป็นสามีของฟ้า แล้วพ่ีก็เอาชีวิตฟ้ามาเป็นเดิมพันเพื่อแลกกับการทพ่ี จ่ี ะไดแ้ ตง่ งานกบั คุณชารล์ ”

เกมร้าย เกมรกั 310ชมพแู พรยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบาน จนฟ้าลดาอึ้ง คิดไม่ถึง พริบตาเดียว ชมพูแพรก็บบี นํ้าตาร้องไหฟ้ มู ฟาย โผเขา้ กอดฟ้าลดาไว้“พี่ขอโทษ พ่ีรู้ว่าพ่ีเห็นแก่ตัว พ่ีไม่ควรทําแบบนี้ แต่ที่พ่ีทําไปทั้งหมดก็เพราะว่าพี่รักคุณชารล์ พี่รกั เขามาก มากเสยี จนพอี่ ยู่ไมไ่ ด้ถา้ ขาดเขา”ชมพูแพรปล่อยโฮออกมา ฟ้าลดาย่ิงอ้ึง คิดไม่ถึงว่าชมพูแพรจะรักสายชลมากถึงขนาดน้ีoooooooสายชลเดินอ้าวๆเข้าไปในบ้าน แขกที่มาอวยพรร้องทักกันด้วยความดีใจว่า เจ้าบ่าวมาแล้ว แต่สายชลไม่สนใจพวกเขาเหล่าน้ันเลย กวาดตามองหาไม่เห็นฟ้าลดาก็ตรงไปถามปา้ เนยี มว่า “คุณฟ้าอยูไ่ หนครบั ”ชมพูแพรกําลงั บีบนา้ํ ตาสะอึกสะอ้ืน ขอฟ้าลดาว่า ยกผู้ชายคนนี้ให้ตนได้ไหม เมื่อฟ้าลดาอง้ึ เธออา้ งเหตผุ ลเข้าข้างตัวเองวา่“ในเมื่อตอนน้ีฟ้าจําอะไรไม่ได้ เพราะฉะน้ัน ฟ้าก็ไม่ได้มีความรักหรือความผูกพันใหก้ บั คณุ ชารล์ ขอผชู้ ายคนนี้ใหพ้ ่ีนะ พต่ี ายแน่ ถ้าพี่ไม่ไดแ้ ต่งงานกบั เขา”ฟา้ ลดาอ้ึงจนพดู ไมอ่ อก เครียดหนัก ส่วนชมพูแพรอ้อนขอผู้ชายกับน้องแล้วก็ย้ิมร้ายหมายมาดoooooooฟ้าลดาเดินลิ่วออกจากบ้านมาทางสวน สีหน้าท่าทางดูแย่มาก สายชลเห็นฟ้าลดาเท่าน้นั ก็ว่งิ เขา้ หาดว้ ยความดีใจสุดขีดรอ้ งเรยี ก “นางฟา้ ...”

เกมรา้ ย เกมรัก 311ฟา้ ลดาหยุดกกึ หันมอง เห็นสายชล หมอวฒั นา สหสั เจมส์ เพลินตา พสิ มัย และมามิมากันเป็นกลุ่มใหญ่ สายชลวิ่งเข้ามาจับมือเธอกุมไว้ ฟ้าลดาดึงมือออก พูดเสียงเข้มหน้าตงึ ว่า“อยา่ เรียกฉันว่า “นางฟา้ ” ตอนน้ันฉนั อาจจะเป็นนางฟา้ ของคุณ แตต่ อนน.ี้ ..ไมใ่ ช่!”“ทําไมจะไม่ใช่ นางฟ้าคือนางฟ้าของสายชล คือผู้หญิงคนเดียวท่ีสายชลรัก ชายชาวเกาะมินมีรักเดียวใจเดียวไปจนวันตาย” สายชลมองฟ้าลดาแววตาเต้นระริก ฟ้าลดาเองกเ็ ริม่ หวน่ั ไหว แต่พยายามขม่ ใจระหว่างน้ันเอง ชมพูแพรเดินออกมา พอเห็นสายชลกับฟ้าลดาก็ตกใจ พอฟ้าลดาหันไปเหน็ ชมพแู พร เธอตดั บททันที“ฉนั ตอ้ งไปแลว้ คุณดแู ลพี่สาวฉนั ใหด้ ี”ฟ้าลดาหนั หลงั จะเดนิ ไป สายชลถลาเข้ากอดเธอไว้จากข้างหลังจนฟ้าลดาตกใจ ส่วนชมพแู พรโกรธจนตัวเกรง็สายชลสารภาพผิดว่าตนทําเลวร้ายกับฟ้าลดาไว้มาก เพราะตนโง่หลงเชื่อคนอื่น ขอโทษและขออภัยให้ตนดว้ ยฟา้ ลดานาํ้ ตาคลอ พดู เสียงสะท้านว่า “มนั สายไปแล้ว”“มันไม่สายเกินไป ถ้านางฟ้าให้โอกาสสายชล จะต้องให้สายชลขอโทษนางฟ้าอีกกี่ล้านครงั้ สายชลก็ยอม” สายชลนํ้าตาไหลพราก คุกเข่าลงตรงหน้าฟ้าลดา ทุกคนมองด้วยความสงสารจบั ใจ มแี ตช่ มพูแพรเท่านน้ั ทีม่ องอยา่ งแค้นใจสายชลยังอ้อนวอนให้ฟ้าลดาอภัยให้ตน เธอบอกว่าการให้อภัยไม่สามารถทําได้ในเวลาอันสน้ั พดู แลว้ หนั ไปบอกเจมส์“เจมส.์ ..ไป”

เกมรา้ ย เกมรกั 312oooooooฟ้าลดาเดินนําไปแล้ว เจมส์ละล้าละลังแต่สุดท้ายก็เดินตามเธอไป สายชลลุกขึ้นจะผวาตาม ถกู ชมพแู พรจับแขนไวแ้ นน่ ทาํ ให้สายชลชะงกั หนั มอง ชมพแู พรถามเขาวา่“คุณจะตามยัยฟ้าไปอีกทําไม ยัยฟ้าก็บอกชัดเจนอยู่แล้วว่าเขาไม่ให้อภัยคุณ เขาไม่ไดร้ กั คุณ แพรตา่ งหากท่รี ักคณุ ...เราเขา้ ไปข้างในกันเถอะนะคะ ใกล้ถึงฤกษแ์ ลว้ ”สายชลโมโหมาก แกะมือเธอออก บอกว่า “ข้อตกลงของเราถือเป็นโมฆะ ผมไม่แต่งงานกับคุณ เพราะคนที่ผมรักมีเพียงคนเดียวคือนางฟ้า” พูดแล้วมองชมพูแพรดว้ ยสายตารงั เกยี จ หนั หลังจะเดินไป ชมพแู พรถลาเข้าขวางอีก“แพรไม่ยอมให้คุณไปหามัน...” สายชลผลักเธอให้พ้นทางจนเธอเซเกือบล้ม พอสายชลเดินไป เธอกแ็ ผดเสียงกรดี๊ ล่นั ตะโกนสดุ เสยี ง “ถ้าคุณไป แพรจะฆ่าตวั ตาย!”กระนั้น สายชลกแ็ คห่ นั มองอย่างสมเพชแลว้ เดินออกไป ชมพูแพรแทบคลัง่ แผดเสียงออกมาอีกครั้งแล้วเป็นลมหมดสติไป หมอวัฒนารีบเข้าประคองพาเข้าข้างในด้วยความเปน็ ห่วงoooooooเจมส์ตามฟ้าลดาไปที่รถ เขาจับแขนเธอไว้ ถามว่าจะไม่ให้โอกาสชาร์ลอีกสักคร้ังจรงิ ๆหรือ“ฉนั สัญญากบั พ่ีแพรวา่ ฉนั จะไปจากที่น่ี และผชู้ ายคนนั้นจะไม่มีวนั ไดเ้ จอฉนั อีก”“งัน้ หมายความวา่ ถา้ ไม่มพี ่ีแพร ฟ้าจะให้โอกาสเขา ฟ้ารักคณุ ชารล์ ใชไ่ หม”คําถามน้ี ทําให้ฟ้าลดาชะงักเหมืิอนถูกถามแทงใจดํา แต่แล้วเธอก็ฮึดขึ้นมาเสียงแข็งกบั เจมสว์ า่ พดู เพ้อเจอ้ สง่ั ใหเ้ ปิดประตูรถ จ้องหน้าจนเจมสต์ ้องเปิดให้

เกมร้าย เกมรกั 313พอฟ้าลดาเข้าไปน่ังในรถอย่างว้าวุ่นใจ สายชลก็เดินมาถึง เห็นฟ้าลดาน่ังในรถก็จะเข้าไป เจมส์จบั แขนไว้ แลว้ ย่นื กญุ แจรถให้ พดู อย่างให้กําลังใจเต็มท่วี ่า“ทาํ ให้ฟา้ จาํ คณุ ให้ได้นะครับ”สายชลมองเจมส์อึ้ง เจมส์จับไหล่เขาบีบเบาๆ สายชลพยักหน้าอย่างขอบใจแล้วเดินไปข้นึ ทีน่ ่งั คนขับoooooooฟา้ ลดายงั ใจไม่สงบ แตพ่ อเหน็ สายชลขนึ้ มานัง่ ทคี่ นขับ เธอถามว่าแลว้ เจมสล์ ่ะ“เจมส์เป็นคนให้กญุ แจรถกับสายชล” สายชลบอก“ไอ้เจมส์!” ฟ้าลดาคํารามแล้วส่ัง “จอดรถ!” เม่ือสายชลปฏิเสธ เธอขู่ว่าจะกระโดดลงไปสายชลไม่ยอมจอดรถ ฟ้าลดาทําท่าจะเปิดล็อก สายชลคว้าแขนไว้ ถูกเธอกัดจนต้องปล่อย เธอเปดิ ประตรู ถลงไปทันที สายชลตอ้ งรีบตามลงไป คว้าตัวเธอไว้ได้ก็กระโจนเขา้ กอด พากลบั มาข้ึนรถ“ปลอ่ ยนะ” ฟา้ ลดาดิน้ สดุ แรง“สายชลไม่ปล่อย สายชลจะไมม่ ีวนั ยอมใหน้ างฟ้าหนีสายชลไปอีกแล้ว สามปีทีน่ างฟ้าไม่อยู่ สายชลเหมอื นคนขาดอากาศหายใจ สายชลไมเ่ คยมีความสุขสักวัน ในเม่ือสายชลมีโอกาสท่ีจะได้อยู่กับนางฟ้าอีกคร้ัง สายชลจะไม่ยอมปล่อยให้โอกาสน้ีหลุดลอยเราจะกลบั ไปทเี่ กาะมินดว้ ยกนั ”ฟ้าลดาชะงักสงบลงเล็กน้อย สายชลย้ํากับเธอว่า “สายชลจะเป็นคนทําให้นางฟ้าจําทกุ อยา่ งได้เอง”

เกมร้าย เกมรกั 314สายชลลากฟ้าลดามาที่รถ ฟ้าลดายังขอร้องเขาให้กลับไปแต่งงานกับชมพูแพรเสียเพราะชมพูแพรรกั เขามาก“พส่ี าวนางฟา้ ไม่ไดร้ ักสายชลหรอก เขาแค่ต้องการเอาชนะนางฟ้าเท่านัน้ เช่ือเถอะว่าเขาจะไม่เปน็ อะไร เพราะหมอวฒั นาจะดแู ลพีส่ าวนางฟ้าเปน็ อยา่ งดี”เม่ือฟา้ ลดายงั ดน้ิ รน สายชลตัดสนิ ใจถอดเนกไทออกมารัดมือเธอไว้ เขาเอ่ยขอโทษที่จําเป็นต้องทําอย่างนี้ ฟ้าลดาหมดฤทธิ์ ด้ินไม่หลุด สายชลอ้อมมาข้ึนรถขับออกไปทนั ทีoooooooตอนที่ 17ชมพูแพรยังอยู่ในชุดแต่งงาน นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง หมอวัฒนากุมมือมองเธออยู่ตลอดเวลาดว้ ยความเป็นห่วง ไมน่ านชมพแู พรรู้สึกตวั คนแรกทเี่ ธอพมึ พาํ ถึงคือ“คุณชาร์ล...”“แพร...” หมอวัฒนาดีใจมากเมื่อเธอขยับตัว หมอรีบประคองให้น่ัง เธอมองไปรอบๆแลว้ ถามหาชาร์ล หมอตอบ อยา่ งลาํ บากใจว่า “คุณชาร์ลไปแลว้ ”ชมพูแพรอึ้งไปทันที พรบิ ตาเดียวกแ็ ผดเสยี งเหมอื นคลง่ั“ไม่...เขาจะทิ้งแพรไปหานังฟ้าไม่ได้! แพรจะไปหาเขา” เธอลุกพรวดขึ้น หมอรั้งตัวเธอไว้ พูดเตือนสตวิ ่า“ยอมรับความจรงิ เสยี ที คุณชารล์ กบั นอ้ งฟา้ เปน็ สามภี รรยากนั เขารกั กนั ”

เกมรา้ ย เกมรกั 315“แพรไมย่ อม...คุณชาร์ลตอ้ งเป็นของแพร ต้องเปน็ ของแพร...”“มสี ติหน่อยสิแพร” หมอเสยี งดัง เม่อื ชมพูแพรชะงกั หมอยํ้าวา่ “คุณชาร์ลเขาไม่ได้รักแพร ถ้าแพรแตง่ งานกบั เขา แพรก็ได้แต่ตัว แต่ไมไ่ ดห้ วั ใจ”ชมพูแพรทนฟังไม่ได้ไล่หมอออกไป เม่ือไม่ได้ดั่งใจก็ผลักหมอเต็มแรงจนหมอเซไปยนื ตรงประตู หมอร้องว่าอย่าทาํ อย่างน้เี ลย แต่ชมพูแพรขาดสติเสียแล้ว เธอฉวยของใกลม้ ือปาใส่ หมอตกใจยกมือปัด ทําให้เธอยิ่งโมโหคว้านาฬิกาที่วางบนโต๊ะข้างเตียงปาโดนหนา้ ผากหมออย่างจงัหนา้ ผากหมอแตก เลอื ดไหลเปน็ ทาง หมอเอามือแตะหน้าผากเห็นเลือดก็ชะงัก ชมพูแพรเองกต็ กใจมองอ้ึงหมอมองชมพูแพรอย่างเสียใจ หันหลังเปิดประตูออกไป ชมพูแพรทรุดนั่งลงกับพ้ืนรอ้ งไห้ดว้ ยความโกรธแค้นเสียใจoooooooหมอวัฒนาเดนิ ลงมาถึงห้องรับแขก พอป้าเนียม เห็นเลือดก็ตกใจ อุทานว่า หน้าผากคณุ หมอ...เลอื ดออก...“ผมไมเ่ ปน็ ไรครบั ” หมอพดู เรยี บๆ“ไปโดนอะไรมาคะ”หมอไม่ตอบ แต่บอกป้าเนียมว่า “ป้าเนียมกับแหวนอย่าเพ่ิงเข้าไปหาแพรตอนน้ีนะครับ ให้แพรเขาต้ังสติให้ได้ก่อน ยังไงก็ฝากดูแพรด้วย ถ้ามีอะไร โทร.หาผมได้ตลอดเวลา”หมอวัฒนาเดินออกไปด้วยสีหน้าท่ีเจ็บปวด ป้าเนียม กับแหวนมองตามไปงงๆ อีกใจกเ็ ปน็ ห่วงชมพูแพรแตไ่ ม่กลา้ ขึ้นไปดเู พราะหมอขอไว้

เกมรา้ ย เกมรกั 316oooooooสหัสอยู่ที่บ้านเพลินตากับพิสมัย เขาได้รับโทรศัพท์จากสายชล รับสายแล้วรับคําว่า“ได้ครับคุณชาร์ล”เพลินตามองอยา่ งอยากรู้ เมือ่ สหสั ไมพ่ ดู อะไร เธอถามว่าชาร์ลโทร.มาหรือ“ครบั คุณชาร์ลใหผ้ มเตรยี มเคร่อื งบนิ ไปกระบ่ี”“พี่ชารล์ จะไปกระบี่ทาํ ไม” เพลินตาสงสยั“เกาะมินอยู่ทน่ี ั่นครับ”เป็นคาํ ตอบที่ทําใหท้ ง้ั เพลินตาและพสิ มยั ชะงักไปทนั ทีoooooooรวดเร็วทนั ใจราวกับเนรมิตได้ ไม่นานนัก เคร่ืองบินส่วนตัวลําหนึ่งก็บินอยู่เหนือน่านฟ้าจงั หวดั กระบีแ่ ลว้เมื่อใกล้เย็น เรือสปีดโบ๊ตลําหนึ่งก็แล่นอยู่ในทะเล โดยสายชลเป็นคนขับเรือ และฟ้าลดาในสภาพถูกมดั มอื นั่งอยูข่ ้างหลัง เธอคอ่ นข้างต่นื เตน้ ทจ่ี ะไดเ้ หน็ เกาะมินไม่นานนัก เกาะมินก็ปรากฏอยู่เบื้องหน้า เห็นบ้านพักของสายชลโดดเด่นอยู่ในสายตา ฟ้าลดามองตะลึง เธอแทบ ช็อกเม่ือเห็นกับตาว่า สิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้าเหมือนกบั ทเี่ ธอเคยเห็นในฝนั ไมม่ ผี ดิ !ไม่นานเรือก็มาถึงริมหาด สายชลกระโดดลงจากเรือหันไปยื่นมือจะช่วยประคองฟ้าลดาข้ึนเพราะมือของเธอยังถกู มัดอยู่

เกมร้าย เกมรกั 317“ไมต่ อ้ ง” ฟ้าลดาสะบดั เสยี ง สายชลจงึ ยนื ดู เห็นเธอ กระเย้อกระแหย่งแล้วกระโดดลงจากเรอื แตเ่ พราะมอื ถกู มัดทําใหก้ ารทรงตวั ไมด่ ี เซจนจะล้ม สายชลรีบประคองให้ยืนฟา้ ลดาร้สู ึกเสียหน้าสะบัดจากสายชลแลว้ เดินขน้ึ หาดเองสายชลมองตาม ถอนใจ แลว้ หนั มาหยิบเสบียงท่เี ตรียมมาขึ้นจากเรือoooooooเม่อื ขึ้นมาท่ีชายหาดแลว้ ฟ้าลดามองไปรอบๆ อยา่ งต่นื ตาตน่ื ใจพึมพํา “เราเคยอยู่ที่นี่จรงิ ๆหรือ” พลางขยับมือไปมาจนเนกไทที่ผูกอยู่หลุด เธอดีใจมาก หันไปเห็นสายชลกาํ ลังเดนิ มา เธอพุง่ ไปคว้าท่อนไมข้ น้ึ มาเหวย่ี งใสเ่ ขาทนั ที ดที ส่ี ายชลหลบทันฟ้าลดาร้องห้ามเขาเข้าใกล้ตน สายชลพูดอย่างใจเย็นว่าวางไม้ลงก่อน มันอันตรายแทนท่ีจะวางเธอกลับเหวีย่ งใส่เขาอกี สายชลหลบและแย่งไม้มาได้ เขาโยนไม้ทิ้ง หันไปมองฟา้ ลดา เธอช้หี น้าสัง่ เสียงส่ัน“อย่า! ที่ฉันยอมมา เพราะฉันอยากตามหาความทรงจําของฉันที่เคยอยู่ที่น่ี ฉันยังไม่ไว้ใจคุณ เพราะฉะนั้น คุณเข้าใกล้ฉันเกินสองเมตร ฉันจะหนี และคุณจะไม่ได้เห็นหนา้ ฉนั อีกเลย”ไดผ้ ล...สายชลชะงกั กึก ไม่กลา้ กา้ วเข้าไปอีกแมแ้ ต่ก้าวเดยี ว ฟา้ ลดารบี เดนิ จํ้าออกไปเขาได้แต่มองตามแล้วถอนใจ...oooooooที่ระเบียงบ้านของสายชล ฟ้าลดายืนมองไปรอบๆด้วยความรู้สึกดีมากกับธรรมชาติและอากาศของที่น่ี เมื่อเธอขยับจะเดินออกไปแต่กลับสะดุดเซจะล้ม สายชลรีบเข้าประคอง

เกมรา้ ย เกมรกั 318ฟ้าลดาตะลึง พลันความรู้สึกในอดีตเมื่อคร้ังที่สายชลพามาอยู่ท่ีบ้านน้ีแวบข้ึนอย่างแจ่มชัดในความทรงจํา เม่ือหันมองสายชลที่ประคองตนอยู่ จมูกของเธอกับเขาเกอื บจะแตะกนัฟ้าลดาได้สติ รีบผละออกมา มองเขาอย่างระแวง สายชลนึกข้ึนได้รีบถอยออกมาเพราะกลัวฟา้ ลดาจะหนีอยา่ งทเ่ี ธอขู่ไว้“สายชลขอโทษ สายชลเห็นนางฟ้าจะล้มก็เลยรีบเข้าไปรับ นางฟ้าอย่าหนีสายชลไปนะ”ฟา้ ลดาไมพ่ ูดอะไร แตแ่ ลว้ ทอ้ งเจ้ากรรมกลบั ร้องขน้ึ เธออายมาก สายชลดูเธอแล้วอมย้ิมท้งั ขาํ ทั้งเอน็ ดู“นางฟา้ ไม่เปลย่ี นไปเลย เวลาหิวทอ้ งร้องเสยี งดังทุกที”“ย้มิ ไร” ฟา้ ลดาถามแก้เก้ียว“นางฟา้ ไมเ่ ปล่ยี นไปเลย เวลาหิวท้องร้องเสียงดังทุกที” สายชลย้ิมขําๆ แต่ฟ้าลดาไม่ขําด้วยเขาเลยเจื่อนไปสายชลมองไปทมี่ มุ หนึ่ง เห็นรอยไหมท้ ีน่ ่ัน เขาชใี้ ห้ดู ถามว่า“นางฟา้ เห็นรอยไหมต้ รงนน้ั ไหม นางฟ้าเคยทาํ ครัวไฟไหม้ จาํ ไดร้ เึ ปล่า”“จําไม่ได้” ฟ้าลดาตอบอย่างไม่สนใจ สายชลจึงเปลี่ยนใหม่ ขอให้เธอช่วยพัดเตาถ่านใหท้ ีตนจะหั่นผกั ฟา้ ลดาจาํ ใจไปหยิบพดั มาพัดเตาไฟ แต่พัดแรงไปหน่อยทําให้ขี้เถ้าฟงุ้ เข้าตา สายชลตกใจจะเข้าไปดู แตน่ กึ ไดว้ า่ เธอห้ามเขา้ ใกลเ้ กินสองเมตร เลยชะงักถามหา่ งๆวา่ เป็นไงมั่ง “แสบตานะ่ ซิ” ฟา้ ลดาตอบห้วนๆงอนๆหงุดหงดิ“สายชลขออนุญาตเข้าไปดูให้นะ” ถูกฟ้าลดาสั่งห้ามแล้วถามหาก๊อกนํ้า สายชลบอกว่า “ท่นี ี่ไม่มกี อ๊ กน้าํ มแี ต่ตุ่มนา้ํ อยขู่ า้ งหลัง”

เกมร้าย เกมรกั 319เพราะแสบตาทาํ ใหฟ้ ้าลดาเดนิ สะดุดจะล้มอกี สายชลอยา่ งระวงั อย่แู ลว้ รีบวิง่ ไปดูoooooooสายชลเอาผ้าชุบนํ้าเช็ดตาให้ฟ้าลดาอย่างเบามือ นุ่มนวล จนเธอคลายความระแวงใกล้ชิดกนั มากโดยไมร่ ตู้ ัวจนเริ่มเคลม้ิ พอรู้สึกตวั กร็ ีบผละจากกัน ฟ้าลดาบอกว่า หายแสบตาแลว้ เธอลุกขนึ้ เดินออกไปเขินๆ สายชลมองตามยิม้ ๆดว้ ยความรู้สกึ ดีๆตกกลางคืน ใต้แสงตะเกียงส่องสว่างอยู่กลางโต๊ะ ฟ้าลดาน่ังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยสายชลน่ังกินอยู่อีกมุมหนึ่ง แอบดูฟ้าลดากินข้าวด้วยความปลื้มใจ แต่พอฟ้าลดาหันมอง เขากร็ ีบเมนิ ไปทางอื่นต่างฝ่ายต่างรู้ว่าอีกฝ่ายแอบมองตนอยู่ เลยแอบมองบ้างแต่พอรู้ตัวก็หลบสายตากันไป จังหวะหนึ่ง ทั้งคู่หันสบตากันจังๆตาต่อตาประสานกันเต็มๆ ต่างตกใจรีบก้มหน้าก้มตากนิ ขา้ ว ทั้งทีใ่ จเต้นไมเ่ ป็นสา่ํหลังจากนั้น สายชลจัดที่นอนให้ฟ้าลดา เธอเดินมองไปรอบๆบ้าน พยายามนึกว่าตวั เองเคยทําอะไรทีน่ บี่ ้าง ครูห่ น่ึงเธอหาวยาว...สายชลเห็นรีบเข้ามาถามว่า ง่วงแล้วหรอื ถา้ งว่ งก็นอนเถอะฟ้าลดามองเขา้ ไปในหอ้ งนอน เหน็ มีเตยี งอยูเ่ ตยี งเดียว ก็ชะงัก มองหน้าสายชลอย่างระแวง สายชลนึกไดร้ บี บอกว่า“สายชลจะไปนอนขา้ งนอก ส่วนนางฟา้ กน็ อนในน้ี”ฟ้าลดาไม่พูดอะไร เม่ือสายชลเดินผ่านไป เธอก็ขยับห่าง จนเมื่อเขาออกไปแล้วเธอรีบปิดประตู แล้วก็ตกใจเมื่อประตูไม่มีกลอน พึมพําอย่างระแวงว่า “เขาจะเข้ามาทําอะไรเรารเึ ปลา่ ”

เกมร้าย เกมรัก 320สายชลได้ยินเสียงงึมงํา...งึมงํา หันกลับมาถามว่านางฟ้าพูดอะไรรึเปล่า เธอรีบบอกว่าเปลา่ เขาเลยบอกว่าถา้ ไมม่ อี ะไรก็นอนเสยี เถอะ“ฉันยังไมง่ ่วง คณุ จะนอนก็ไปนอนเถอะ” ฟ้าลดาพูดเสียงออ่ นลงสายชลออกไปน่ังเก้าอ้ีท่ีระเบียงหน้าบ้าน ส่วนฟ้าลดาก็รีบเอาเก้าอ้ีมาขวางประตูไว้ทําแล้วถอนใจโลง่ อกoooooooไม่ทันไร มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ฟ้าลดาตกใจ ได้ยินเสียงสายชลร้องเรียกท่ีประตูเธอยืนนง่ิ อยา่ งตื่นเตน้ ไม่รู้จะทําอยา่ งไรดีเสียงสายชลรอ้ งเรียกดงั เข้ามาอกี เธอหนั ไปควา้ หมอน เตรยี มสูเ้ ตม็ ท่ีเมือ่ สายชลรอ้ งเรียกอกี เธอถามเสยี งเครียดว่ามีอะไรอกี“สายชลเอาผ้าห่มมาให้” สายชลยื่นผา้ ห่มเข้าไปให้ เธอบอกให้โยนเข้ามาเลย สายชลถามอย่างรู้ทันว่า “ท่ีเอาของขวางประตู เพราะกลัวสายชลจะเข้ามาทําอะไรนางฟ้าเหรอ สายชลสัญญาวา่ ตอ่ จากวันนไ้ี ป สายชลจะทาํ ให้นางฟ้ามีความสขุ ในทกุ ๆวนั ”พูดแล้วเห็นข้างในเงียบ สายชลพูดอีก “นางฟ้าจะเช่ือหรือไม่เช่ือก็ตามใจ แต่สายชลจะทําให้นางฟ้าเห็น”พดู จบสายชลเดนิ จากไป ฟา้ ลดาวางหมอนที่เอามาป้องกันตัว ถอนใจอยา่ งโล่งอก...oooooooตกดึก เสียงลมพัดแรงทําให้ฟ้าลดาต่ืนข้ึนมา เธอมองออกไปเห็นลมพัดแรง หันมองสายชลเห็นนอนขดตัวกอดอก เธอมองอยา่ งครุน่ คิด ครูห่ นึ่ง เอาผ้าหม่ ไปห่มให้เขา

เกมร้าย เกมรกั 321ห่มผ้าให้สายชลแล้วนั่งลงข้างๆมองหน้าเขาเต็มตา... ภาพในอดีตผุดพรายในความทรงจํา...นับแต่ที่เขาทําแผลที่เท้าให้...ช่วยปกป้องให้พ้นจากถูกรถชน...และการดูแลอย่างใกล้ชิดทะนุถนอมระหว่างท่ีตนนอนอยู่ที่โรงพยาบาล...เขาปฏิบัติต่อตนอย่างอ่อนโยน หว่ งใย ไม่มที ีท่าของความเป็นผูร้ ้ายอะไรเลย ทําให้ฟ้าลดารู้สึกดีและผูกพันกับสายชลมากขึน้ ...มากข้ึนและเมือ่ ครนู่ เ้ี อง เขายังบอกกับเธอ เม่ือเธอเอาของมาขวางประตูเพราะไม่ไวใ้ จเขาวา่“สายชลจะไม่ทําให้นางฟ้าเจ็บปวดอีก สายชลสัญญาว่าต่อจากวันน้ี สายชลจะทําให้นางฟ้ามคี วามสขุ ในทุกๆวัน นางฟ้าจะเช่ือหรือไม่ก็ตามใจ แต่สายชลจะทําให้นางฟ้าเห็น...”ช่วงเวลาสั้นๆที่ผ่านมา เขาได้ทําอย่างท่ีพูดจริงๆเขาเสียสละเพ่ือเธอ ทําทุกอย่างเพื่อให้เธอคลายกังวล...ไม่ว่ายามหลับหรือตื่น...คิดแล้วฟ้าลดามองหน้าสายชลท่ียังหลบั อยู่ด้วยแววตาทีอ่ อ่ นโยน...oooooooจนพระอาทติ ย์ข้ึน...สายชลต่ืนขึน้ มา เหน็ ผา้ ห่มคลุมตวั อยู่ เขารู้ทันทีว่าฟ้าลดาเอามาคลมุ ให้ ความรู้สึกปลาบปล้มื เตม็ ต้ืนข้ึนมาจนดงึ ผ้าหม่ ขึ้นหอมอยา่ งชนื่ ใจสายชลมองไปทเ่ี ตยี ง ใจหายวาบเม่ือไม่มีฟ้าลดาอยู่บนเตียง เขาลุกพรวดว่ิงออกจากบ้านไปทันที ไปถึงริมหาด สายชลเห็นฟ้าลดากําลังดูเรือไม้เก่าๆที่เกยต้ืนอยู่ เธอลูบไล้เรือด้วยความรู้สึกผูกพันอย่างประหลาด เขาโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกรีบวิ่งเข้าไปหาพอฟ้าลดาร้ตู ัวหนั มอง เขาพดู อยา่ งโลง่ ใจวา่“สายชลนกึ วา่ นางฟ้าหนไี ปแลว้ ”“ทําไมเรือลาํ นช้ี ือ่ นางฟ้า”

เกมรา้ ย เกมรกั 322สายชลมองไปที่เรือ แล้วหันมองฟ้าลดาเล่าช้าๆเหมือนจะให้เธอคิดตามถึงความหลังว่า...“สายชลเป็นคนสลักช่ือนางฟ้าเอาไว้เอง สายชลให้เรือลํานี้เป็นของขวัญนางฟ้าหลงั จากทีเ่ ราแต่งงานกัน”ฟา้ ลดามองหนา้ เขา ฟังอย่างตั้งใจ สายชลพาเธอเดินไปเร่ือยๆชี้ชวนให้มองไปรอบๆจนฟ้าลดาถามวา่“ไหนคณุ บอกวา่ มีหมู่บา้ นบนเกาะน้ี แต.่ ..ตั้งแต่ฉนั มาถึง ฉันไม่เหน็ ใครเลยสกั คน”“เมื่อสองปีทแ่ี ลว้ เกดิ พายุใหญ่ ทาํ ลายหมบู่ ้านที่อยู่หน้าเกาะ คนที่เคยอยู่ท่ีนี่ต้องย้ายกนั ไปอยู่ทอี่ น่ื เกาะนเ้ี ลยไม่มีคน”ฟ้าลดาพยกั หน้าอยา่ งรับรู้ มองรอบๆอย่างครุ่นคิด อยากรู้เรื่องราวของตัวเองมากข้ึนเธอหยดุ เดินหันมองสายชลถามเขาถึงความสัมพันธ์ระหว่างตนกับเขาว่า “ฉันกับคุณ...เป็นยังไง...ตอนทอี่ ยทู่ น่ี ”่ีสายชลยมิ้ อย่างมีความหวังกับคาํ ถามน้ี เล่าช้าๆด้วยความร้สู ึกท่ีทั้งรักท้ังขํากับตัวตนของนางฟา้ เวลานนั้ วา่“ตอนแรกท่ีนางฟ้ามาอยู่ใหม่ๆนางฟ้าจุ้นจ้าน...ช่างซักถาม แล้วก็ชอบทําให้สายชลเจบ็ ตวั บอ่ ยๆแตล่ กึ ๆแลว้ เราสองคน...รกั กนั เราถงึ ตัดสินใจแต่งงานกัน และบ้านหลงัน้ีกค็ อื เรือนหอของเรา...นางฟ้าพอจะจําอะไรไดบ้ า้ งไหม...”ฟา้ ลดาส่ายหน้า ขอให้เขาช่วยพาไปทท่ี ต่ี นกบั เขาเคยไปหน่อยได้ไหม สายชลยิ้มดีใจรับปากทันที แล้วเดินเคียงคู่กันไปตามที่ต่างๆพลางเล่าเร่ืองราวที่ผ่านมา ชี้ชวนไปดูเลา่ ให้ฟงั ซ่งึ เธอก็ตั้งใจฟงั และพยายามนกึ ตามท่เี ขาเลา่

เกมร้าย เกมรัก 323เพียงเทา่ นี้ สายชลกม็ ีความสุขอยา่ งทส่ี ดุ แล้ว....oooooooเพลินตาอยู่ท่ีบ้านพัก ขณะเธอกําลังเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋านั้น โทรศัพท์มือถือของเธอดังข้ึน พอเห็นเป็นสายจากสหัส เธอถามห้วนๆว่ามีอะไร สหัสถามว่ารู้รึเปล่าว่าเวลาเข้างานกี่โมง นีจ่ ะเทยี่ งแลว้ นะ“ฉันลาออกแลว้ ฉันกาํ ลงั จะกลับอเมริกา”สหัสอึ้งไปนิดหน่ึง ถามว่าน่ีไม่คิดจะบอกตนเลยใช่ไหม เธอสะบัดเสียงบอกว่าตนไม่จาํ เปน็ ตอ้ งบอกเขา“จําเป็นสิ” สหัสเสียงเข้ม “คุณฝึกงานอยู่กับผม ผมเป็นเจ้านายคุณ ลูกน้องจะลาออกฉะนั้นผมต้องรู้”เพลินตาตัดบทว่าตอนนี้ก็รู้แล้วยังจะถามทําไมอีก สหัสถามว่าการตัดสินใจกลับอเมริกาของเธอเกย่ี วกับชาร์ลใชไ่ หม“ไม่มีประโยชน์ท่ีจะอยู่ต่อ ในเม่ือหัวใจของพ่ีชาร์ลมีแต่คุณฟ้าลดาคนเดียว ฉันเสยี เวลาไปหลายปีกบั การไล่ตามคนท่ีเขาไม่รักฉัน ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เปิดโอกาสให้ตัวเอง เผ่ือสักวันฉันจะได้เจอคนทเี่ ขารักฉัน...อย่างทฉ่ี ันเปน็ ”เพลินตาพูดแล้วก็ตัดสายเก็บเสื้อผ้าต่อ ส่วนสหัสน่ิงอึ้ง มองโทรศัพท์ในมืออย่างครุ่นคดิooooooo

เกมรา้ ย เกมรัก 324ทเ่ี กาะมนิ สายชลยังพาฟา้ ลดาไปยังทตี่ ่างๆทเี่ ขาและเธอเคยไปสมัยทอี่ ยเู่ กาะมินด้วยกัน เขาพาเธอไปยงั น้าํ ตกทเ่ี คยมาเลน่ นาํ้ ด้วยกันฟ้าลดาตรงไปที่ธารนํ้าตก วักนํ้าล้างหน้าอย่างชื่นใจ แต่พอหันมองสายชลเห็นเขากําลังถอดเสื้อ เธอตกใจถามว่าจะทําอะไร สายชลบอกว่าจะอาบน้ํา เพราะเม่ือวานไมไ่ ดอ้ าบนา้ํ ทั้งวันฟ้าลดาหันหลังให้ทันที เธอไม่กล้ามอง จนกระทั่งได้ยินเสียงโดดน้ําตูม ครู่หนึ่งสายชลร้องชวนให้ลงมาอาบน้ําด้วยกัน เธอตอบไปทั้งท่ีหันหลังให้ว่า “บ้าเหรอ! ฉันจะอาบนาํ้ กับคุณได้ไง”“ทําไมจะไม่ได้ เม่ือก่อนนางฟ้ายังแก้ผ้าลงมาอาบนํ้ากับสายชลเลย” ฟ้าลดาฟังแล้วเขนิ ปฏิเสธว่าไม่เคย ใครจะทําอะไรแบบนน้ั “มนั เป็นเรอ่ื งจรงิ ตอนนั้นนางฟ้าเพิ่งฟ้ืนจําอะไรไม่ได้ แล้วก็คิดว่าตัวเองเป็นเด็กด้วย นางฟ้าไม่เคยระวังตัว เด๋ียวๆก็เข้ามากอดสายชล เดี๋ยวๆก็มานอนด้วย”“พอแล้ว ฉันไม่อยากฟัง” ฟ้าลดาเขนิ จนทนฟงั ไม่ได้“ถ้าอยากอาบน้ําก็ลงมาเถอะ สายชลจะไปทางด้านโน้น สัญญาว่าจะไม่แอบดู” พูดแลว้ กว็ ่ายนาํ้ ไปอกี ทางหนงึ่ฟ้าลดาค่อยๆหันมองเห็นสายชลว่ายไปทางอ่ืนแล้ว เธอหันมองน้ําตก มองลําธารช่างใสสะอาดดูสดชื่นน่าลงไปอาบมาก เธอตัดสินใจลงไปแหวกว่ายในน้ําอย่างมีความสขุ สายชลไปแอบดอู ยมู่ มุ หน่งึ เหน็ เธอมคี วามสขุ ก็ย้ิมอยา่ งมคี วามสขุ ย่ิงกวา่ทันใดนัน้ มีงูตัวหนึง่ วา่ ยนาํ้ ไปทางฟา้ ลดา เธอร้องอย่างตกใจสุดขีด สายชลรีบว่ายไปหา กอดเธอไว้อย่างปกปอ้ ง“ไม่ตอ้ งกลวั มันไปอีกทางแลว้ ” สายชลกอดเธอไวม้ องงทู ่วี ่ายหนีไป

เกมรา้ ย เกมรกั 325พอพ้นภาวะอันตราย ทั้งคู่ก็นึกได้ว่าตัวเองอยู่ในสภาพไหน ผละออกจากกันเขินๆต่างหันหลังให้กัน สายชลรีบขอโทษค่อยๆหันมองเม่ือเห็นเธอเงียบไป ฟ้าลดากําลังหันมองสายชลพอดี เลยประสานสายตากันอย่างจัง เธอถามว่าหันมาทําไม สายชลเองก็ย้อนถามว่าแล้วเธอหันมาทําไมฟ้าลดาเขินจัด วักนํ้าตีนํ้าใส่เขาไม่หยุด จนสายชลลืมตาไม่ได้ร้องล่ัน “เฮ้ย...นางฟ้าหยดุ นะ” แต่ฟา้ ลดาก็ยังไมย่ อมหยุดจนสายชลร้องวา่ “ยอมแลว้ ...ยอมแลว้ ...”พอฟ้าลดาหยุด สายชลมองเธอเต็มตา ฟ้าลดารีบจมตัวเองลงเหลือแค่คอ ถามเขินๆว่ามองอะไร ให้หันหลังไปตนจะขึ้นแล้ว สายชลพยักหน้าแล้วหันหลังให้ ฟ้าลดามองใหแ้ น่ใจแล้วรีบขึน้ จากนา้ํ สายชลแอบย้ิมอย่คู นเดียว...oooooooชมพูแพรยังอยู่ในสภาพจิตใจท่ีย่ําแย่มาก ไม่ดูแลตัวเองจนดูทรุดโทรมน่าตกใจ ป้าเนยี มเปิดประตูเอาอาหารมาให้ เธอบอกว่าไม่กนิ ปา้ เนียมพูดอย่างเปน็ หว่ งว่า“ทานสกั นดิ กย็ งั ดีนะคะ คุณแพรไมไ่ ดท้ านอะไรมาตง้ั แตเ่ ม่ือวานแล้ว”“บอกว่าไมก่ ิน! ฟงั ไม่รูเ้ ร่อื งเหรอ ออกไป!” เธอตวาดจนปา้ เนียมตกใจรบี ออกไปแหวนยืนรออยู่หน้าห้อง พอป้าเนียมยกอาหารออกมา แหวนถามอย่างใจคอไม่ดีว่า“ไม่กนิ อกี แล้วเหรอปา้ ” ปา้ เนยี มได้แตพ่ ยกั หนา้ เศรา้ ๆเม่ืออยู่ลําพังคนเดียว ชมพูแพรน่ังเหม่อมองอย่างไร้เป้าหมาย น้ําตาไหลอาบแก้มทันใดนั้นมีเสียงโทรศัพท์เข้า เธอดีใจย้ิมท้ังน้ําตานึกว่าสายชลโทร.มา รีบกดรับทักปลายสายอย่างตื่นเตน้“คณุ ชารล์ ...” พลันก็สหี นา้ เจ่ือน ถามเสียงเข้ม “ยาซะ! แกโทร.มาทําไม...ฉันไม่ว่าง...ไม่ต้องมาที่บ้าน ฉันจะไปหาแกเอง” พูดแล้วรีบวางสายอย่างไม่อยากฟังอะไรมากกวา่ นนั้

เกมรา้ ย เกมรัก 326oooooooเม่อื ออกไปพบยาซะในตอนบ่าย ชมพูแพรถามว่านัดตนมาทําไม มันบอกว่า “เงินผมหมด”ชมพูแพรถามว่าเงินหมด แล้วมาบอกตนทําไม ตนไม่ใช่ธนาคาร ยาซะไม่ตอบโต้ แต่หยิบมอื ถือออกมากดคลปิ เสยี งของเธอท่พี ูดวา่ “ทาํ ไดด้ มี าก”เวลาน้ัน ยาซะพูดว่า “ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณนะครับ ว่าแต่คุณแน่ใจหรือว่า วิธีน้ีจะทาํ ใหน้ ้องสาวคณุ อยากไปจากท่ีนี่” ซงึ่ เธอก็ตอบอยา่ งม่นั ใจว่า “ฉนั ม่ันใจ”ฟงั คลปิ เสยี งแล้ว ชมพูแพรตะลึงมองยาซะอย่างโกรธแค้นท่ีถูกหักหลังเอาหลักฐานน้ีมาขู่ กดั ฟันถามวา่ “ตอ้ งการเทา่ ไร” ยาซะตอบทนั ทวี ่า ห้าล้าน“ห้าล้าน!” ชมพูแพรอุทาน เม่ือยาซะพยักหน้าจ้องเขม็ง เธอน่ิงไปอึดใจ ก่อนบอกว่า“ตกลง ห้าลา้ น แตแ่ กตอ้ งทาํ งานให้ฉันอย่างหน่งึ ”ยาซะมองหนา้ อย่างสงสัย ในขณะทชี่ มพแู พรยิ้มท่ีมุมปากอย่างร้ายกาจoooooooขึ้นจากธารน้ําตกแล้ว ท้ังสายชลและฟ้าลดาต่างเขินๆกัน ระหว่างเดินมาด้วยกันน้ันสายชลมองเธอจากไหล่ไล่ลงมา ฟ้าลดาระแวง รีบยกมือกอดอกไว้ ถามว่ามองอะไรสายชลตกใจปฏเิ สธทันทวี า่ เปล่า“เปลา่ อะไร...เห็นอยู่ว่าคณุ มอง...เออ...มองหนา้ อกฉนั เหรอ หรือเมื่อก้คี ณุ เหน็ ???”ฟา้ ลดาเขินควา้ ไมท้ ่ีพ้นื ข้ึนมาไล่ตีสายชล ชายหนุ่มวิ่งหนี ฟ้าลดาว่ิงไล่ตาม แต่เพราะสายชลวง่ิ เร็วมาก ทาํ ให้เธอว่งิ ตามไม่ทนั สายชลหลบไปแอบอยูห่ ลงั ตน้ ไม้

เกมร้าย เกมรกั 327ปรากฏว่าฟ้าลดาว่ิงเลยไป เลยพลัดหลงกัน ฟ้าลดาหลงเข้าไปในป่า สายชลตกใจมาก ร้องเรียกพลางตามหาสว่ นฟ้าลดาวง่ิ ไลต่ ีสายชลแลว้ ตัวเองก็งง เมือ่ เขาหายไป พอมองหาไมเ่ หน็ ก็เรมิ่ ใจเสียแลว้ จู่ๆฟา้ กม็ ดื คร้ึมลงอยา่ งเรว็ ฟ้าลดาตกใจกลัว พยายามทําใจแข็งเดนิ ตอ่ ไปสายชลเองกเ็ ปน็ ห่วงฟา้ ลดามาก ยิ่งเมอ่ื ฟ้ารอ้ งคํารามลงมา เขาก็ยิง่ เปน็ หว่ งเสยี งฟา้ รอ้ งทาํ ให้ฟา้ ลดาตกใจกลวั จนเอามือปดิ หูวง่ิ ไปทรุดนั่งซกุ อยู่หลังตน้ ไม้ใหญ่สายชลวง่ิ ร้องเรียกฟ้าลดาเป็นห่วงเธอแทบจะเป็นบ้า จนมาถึงต้นไม้ใหญ่ เห็นเธอน่ังซุกตัวอยู่ ต่างถลาเข้ากอดกันแน่น ฟ้าลดารู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยเม่ืออยู่ในวงแขนของสายชล ครู่หนงึ่ สายชลผละออกบอกเธอว่า“หาท่หี ลบฝนกอ่ น”สายชลพาฟ้าลดาออกไปหาที่หลบฝน เธออ่อนเพลียและทางล่ืน เธอเดินเซจะล้มสายชลต้องคอยประคองไว้ การดูแลอย่างอบอุ่นของสายชล ทําให้ฟ้าลดาหายกลัว มองเขาด้วยความร้สู กึ ดีๆอบอ่นุ และปลอดภัยสายชลพาฟ้าลดาหลบเข้าไปในถ้ํา ทั้งคู่ต่างหมดแรงล้มลง สายชลเสียหลักล้มทับฟ้าลดา หน้าต่อหน้าเกือบแนบชิดกันต่างชะงักงัน สายชลเผลอใจก้มลงจูบหน้าผากเธออย่างอ่อนละมนุครหู่ นึง่ ทัง้ ค่ตู ่างลุกข้ึนนั่ง ทันใดนั้นฟ้าผ่าเปรี้ยง ทําให้ฟ้าลดาตกใจโผเข้ากอดสายชลแนน่“ไม่ต้องกลัวนะ” สายชลกอดเธอไว้ ฟ้าลดาถามว่าเราต้องหลบอยู่ในน้ีจนถึงเช้าหรือ“กค็ งต้องเป็นอย่างนัน้ ” สายชลตอบหลังจากมองไปนอกถํ้า เห็นสายฝนยังตกหนักไม่มที ที า่ วา่ จะซาลงเลย

เกมร้าย เกมรกั 328oooooooบ่ายน้ีชมพูแพรไปหาหมอวัฒนาท่ีบ้าน แสดงความห่วงใยเอามือจับแผลท่ีหน้าผากหมอถามวา่ เจ็บมากไหม หมอจับมือเธอออก บอกว่าไมเ่ จบ็ แลว้“แพรขอโทษนะคะทแี่ พรทาํ ตวั ไม่ดกี ับพี่หมอ” เธอเร่ิมบีบน้าํ ตาหน้าเศร้าหมอกระชับมอื เธอไว้ บอกวา่ ตนไม่โกรธ ชมพูแพรย้มิ ทง้ั นา้ํ ตาอย่างซึง้ ใจว่า“ขอบคุณมากนะคะท่ีพ่ีหมอดีกับแพรเสมอ ตอนน้ีแพรรู้สึกแย่มาก ไม่รู้แพรทําบ้าอะไรลงไปท้ังๆทฟี่ ้าเป็นน้องสาวของแพร”“ผมดีใจนะครับท่ีแพรคิดได้”“ตอนน้ีแพรเข้าใจทุกอย่างแล้ว แพรยอมรับได้ ถ้าคุณชาร์ลกับยัยฟ้าจะรักกัน แพรอยากไปขอโทษคุณชารล์ กับยยั ฟ้า พหี่ มอพอรู้ไหมวา่ ตอนนี้พวกเขาอยไู่ หน”“เขาสองคนไปเกาะมนิ ”ชมพูแพรผงะ พริบตาเดียวก็ปรับสีหน้า “ถ้างั้นพ่ีหมอพาแพรไปหาเขาสองคนจะได้ไหมคะ”“อย่าเพิ่งไปดีกว่า รอให้คุณชาร์ลกับน้องฟ้าปรับความเข้าใจกันก่อน พอเขาสองคนกลบั มา ก็ยังไมส่ ายเกินไป”“ค่ะ” ชมพูแพรพยกั หน้านง่ิ ๆท้ังทใ่ี จรอ้ นรุ่ม กลัวทกุ อยา่ งจะสายเกินไปoooooooระหว่างหลบฝนอยใู่ นถํา้ สายชลดูแลฟา้ ลดาอยา่ งทะนุถนอม เห็นเธอหนาวก็ถอดเสื้อตัวเองคลุมให้ เม่ือจับมือเห็นว่ามือเธอเย็นมาก ก็เอามือตัวเองถูมือเธอจนอุ่นข้ึน ทํา

เกมร้าย เกมรัก 329ให้ฟ้าลดาย่ิงรู้สึกอบอุ่นอยู่ใกล้ชิดกันอย่างสนิทใจ ปล่อยให้เขาดูแลช่วยเหลือตามท่ีเขาหว่ งใยยง่ิ ดึก อากาศก็ย่ิงหนาวเย็น สายชลเอาไมป้ นั่ บนเศษใบไมแ้ หง้ จนเกิดประกายไฟและจุดไฟข้ึน เขามองสายฝนนอกถ้ํา ที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด พึมพําว่าดูท่าจะตกถึงเช้าเหน็ ฟ้าลดานง่ั หนา้ ไมด่ ีถามว่าเป็นอะไรหรอื เปล่าฟ้าลดาบอกว่าเริ่มหิวแล้ว สายชลน่ิงคิด ลุกไปเอาอุ้งมือรองนํ้าที่หยดย้อยจากถ้ําเอามาป้อน เร่งให้รีบกินเดี๋ยวจะไหลออกหมด พอฟ้าลดาได้ด่ืมนํ้าชื่นใจ เธอคิดถึงเขาออกไปทําแบบเดยี วกนั แลว้ เอานํา้ มาปอ้ นเขาบ้างความอบอนุ่ ชุม่ ชน่ื ใจท่ไี ด้รับจากกัน มากกวา่ นํ้าที่ได้ดื่มมากมาย ต่างมองหน้าและย้ิมให้กนั อย่างสดชน่ืการดูแลเป็นห่วงกันในยามยากลําบาก ยากที่จะบรรยายถึงความรู้สึกซาบซ้ึงที่มีต่อกนั แมน้ าํ้ สกั อึก รอยสัมผสั เพียงเล็กน้อยก็มีพลังมหาศาลให้มีกําลังใจที่จะต่อสู้ฟันฝ่าความยากลําบากไปด้วยกนัฟ้าลดาคลายความหวาดระแวงสายชลจากการปฏิบัติของเขา คืนนี้ในถํ้าที่อากาศหนาวเย็น ฟ้าลดาได้เสื้อคลุมจากสายชลและความอบอุ่นจากท่ีซบไหล่เขา ทําให้เธอหลับสนทิไมน่ านนกั เธอกฝ็ นั ถึงอดีตเมือ่ ครั้งอยู่กับสายชลขณะท่ีตัวเองยังความจําเสื่อม...เวลานนั้ เธอบอกเขาวา่“นางฟ้ารักสายชล รกั มากกว่าทุกอย่างบนโลกใบน้ี รกั จนไมร่ ้จู ะบอกสายชลวา่ ยังไง”สายชลย้ิมเต็มหนา้ ด้วยความดีใจ ฟา้ ลดายงั เอามือเขามาทาบทหี่ ัวใจตวั เอง ถามวา่ ...“สายชลได้ยินเสียงหัวใจนางฟ้าไหม...สายชลเป็นคนเดียวท่ีจะได้เป็นเจ้าของหัวใจนางฟา้ ”

เกมรา้ ย เกมรกั 330หนุม่ สาวต่างย้มิ ให้กัน หนา้ คอ่ ยๆเคลื่อนเข้าหากันตามปรารถนาหัวใจของกันและกัน...oooooooเช้าแล้ว ฟ้าลดาต่ืนขึ้นมาตกใจเมื่อพบว่าตัวเองหลับอยู่ในอ้อมกอดของสายชล เธอตกใจย่งิ ขน้ึ เม่อื เหน็ วา่ สายชลคือผชู้ ายในความฝนั ของตน เธอมองเขาอยา่ งยอมรบั ใจตวั เองวา่ รกั ผ้ชู ายคนนี้ ไมว่ า่ เขาจะเปน็ ชารล์ หรอื สายชลฟ้าลดายกมือลูบหน้าสายชลเบาๆ ทําให้เขาตื่นข้ึน เธอรีบเอามือออก พอเขาลืมตาเธอย้ิมให้ บอกเขาวา่“เชา้ แล้ว...”สายชลมองออกไปนอกถ้าํ เขายิ้มเมื่อเห็นแสงแดดออ่ นๆที่ปากถาํ้ ...ออกจากถ้ํา สายชลกับฟ้าลดาเดินมาด้วยกัน ฟ้าลดาเหล่ๆสายชลแล้วเป็นฝ่ายเดินเขา้ ใกลเ้ ขา สายชลหันมาเห็นเธอเดินอยู่ใกล้ๆก็แปลกใจ อมยิ้มอย่างรู้สึกดี จึงเดินไปดว้ ยกันอย่างใกล้ชิดจนหลังมือเกอื บแตะกัน ต่างเดินกันเงยี บๆอยา่ งอดเขินกนั ไม่ได้ ขณะเดนิ ฟา้ ลดาสะดุดเกอื บล้ม สายชลประคองไว้ พูดยมิ้ ๆ“เดนิ ไปดว้ ยกันแบบนี้ดกี วา่ ”ฟ้าลดาดงึ มือตัวเองออก บอกวา่ ตนเดนิ เองได้ แต่แลว้ เธอก็สะดุดล้มลงอีก คราวนี้เจ็บเพราะข้อเทา้ แพลง สายชลตัดสนิ ใจให้เธอขี่หลงั ความเจบ็ ทาํ ใหเ้ ธอต้องยอมขณะอยบู่ นหลังสายชลน้นั ฟ้าลดารู้สึกอบอนุ่ ปลอดภัย แอบมองเขาจากข้างหลังด้วยความรสู้ กึ ดอี ย่างบอกไม่ถูก

เกมร้าย เกมรัก 331สายชลให้ฟ้าลดาขี่หลังมาจนถึงชายหาด เธอบอกให้เขาวางลงได้แล้ว ตนเดินเองได้สายชลจึงวางเธอลง ถามอยา่ งห่วงใยว่า“ไม่เจ็บแล้วนะ...” เมื่อฟ้าลดาพยักหน้า สายชลหยอกว่า “ถ้างั้นเรามาว่ิงแข่งกันกลับบ้านดไี หม”“ได.้ ..ฉนั ชนะคุณชวั ร์” ฟา้ ลดารับท้าอยา่ งมนั่ ใจ พูดแลว้ ก็ว่ิงออกไปเลย สายชลมองเหวอ รอ้ งงงๆก่อนว่ิงตามไป“อ้าว...ทําไมวง่ิ ไปก่อนล่ะ นางฟา้ ...”oooooooฟ้าลดาว่ิงไปที่ริมหาดของเกาะมินอีกด้านหนึ่ง... วิ่งพลางหันมองสายชลที่วิ่งตามมาสุดท้ายถูกไล่ตามทัน ถูกสายชลคว้าตัวเข้าไปกอด ฟ้าลดาหันมองหน้าเขาต่างมองกนั นิ่งงัน ตกอยูใ่ นภวังคใ์ จเตน้ ไม่เปน็ สํา่ สายชลจับเธอหันมายืน่ หน้าเขา้ ไปถามเบาๆ“จําได้ไหมนางฟ้า ว่าเราเคยสัญญาอะไรกัน ครอบครัวของสายชลก็คือนางฟ้าครอบครัวของนางฟา้ ก็คือสายชล เราสัญญาว่า เราจะอยู่ทน่ี ดี่ ้วยกันตลอดไป”ฟ้าลดามองเขาอยา่ งเต็มตื้น แม้จะจําอะไรไมไ่ ด้ แต่รู้สึกซ้ึงกับคําพูดของเขา ทั้งคู่มองกันนิ่ง...นาน...ค่อยๆเอาหน้าผากเข้าสัมผัสกัน ครู่หนึ่งต่างก็ผละออก สายชลบรรจงจูบฟ้าลดา เธอรบั สัมผัสนนั้ อยา่ งเตม็ ใจทนั ใดนัน้ ท้ังค่สู ะดุง้ เฮอื กผละจากกันทนั ที เมอ่ื มีคนเรยี กเสยี งดงั“คณุ ฟ้าลดา!”ท้ังสองตกใจเมื่อเห็นยาซะยืนอยู่ พอตั้งสติได้ สายชลจูงฟ้าลดาว่ิงหนี ถูกลูกน้องยาซะสองคนเดินมาขวาง สายชลเอาตัวบังฟ้าลดาไว้อย่างปกปอ้ ง ยาซะเดนิ อาดๆเข้ามาบอกวา่

เกมร้าย เกมรกั 332“พ่ีสาวคณุ ฟ้าลดาให้ผมมาพาคุณฟา้ ลดากลบั บา้ นครับ”สายชลกระซิบฟ้าลดาให้รีบหนีไป เธอละล้าละลัง เพราะเป็นห่วงเขา จนเขาย้ําให้รีบหนี เธอจึงวิ่งออกไป ยาซะกับลูกน้องจะตาม ถูกสายชลขวาง ยาซะวิ่งตามฟ้าลดาไปสายชลผลกั ลูกนอ้ งยาซะจนเซแลว้ เขาก็กระโดดไปล็อกตัวยาซะไว้ท้ังสองกลิ้งไปตามพื้นทราย ฟ้าลดาเป็นห่วงเขา คว้าไม้จะช่วยสายชล ถูกลูกน้องยาซะมาขวาง เธอหวดไมไ้ ปมากันไม่ให้มนั เขา้ มาสายชลเล่นงานยาซะจนหมดฤทธิ์ หันมาเห็นฟ้าลดากําลังจะแย่ จึงวิ่งมาช่วยคว้ามือเธอจะพาหนี ทันใดนั้น เสียงปืนดังขึ้นนัดหนึ่ง สายชลตกใจหันมอง เห็นยาซะถือปืนเลอื ดกบปากเดนิ มาหาสายชลกบั ฟ้าลดาอย่างบ้าเลอื ด“ถ้าไม่อยากตาย ส่งมันมาให้ฉัน” ยาซะสั่ง จ้องปืนมาที่ท้ังสอง สายชลเอาตัวบังฟ้าลดาไว้ ประกาศกรา้ ววา่“ฉนั จะไม่ยอมให้แกมาพรากนางฟ้าไปจากฉันอีก” พูดแล้วสายชลแผดเสียงพุ่งเข้าหายาซะยาซะชะงักท่ีเห็นสายชลบ้าดีเดือดพุ่งเข้าแย่งปืน มันหันกระบอกปืนใส่สายชล สั่งลกู นอ้ งให้หยดุ สายชลใหไ้ ด้ลูกนอ้ งยาซะทัง้ สองชักมีดสน้ั ออกมาจ่อคอฟ้าลดาทันที สายชลตกใจหันมอง ทําให้ยาซะไดจ้ งั หวะใชด้ า้ มปนื เสยคางสายชลจนสลบไปทันที ลูกน้องยาซะช่วยกันยกฟ้าลดาข้นึ บ่าแบกไปสายชลถกู ท้ิงให้นอนหมดสติอยูต่ รงนน้ั ...ooooooo

เกมรา้ ย เกมรกั 333สายชลร้สู กึ ตัวข้ึนมา เขามองหาฟา้ ลดาไม่มรี อ่ งรอยของเธอเลย เขากําทรายแน่นด้วยความเจ็บปวดแคน้ ใจที่ไม่สามารถปกป้องฟ้าลดาไว้ได้หมอวัฒนากําลังหลับสนิท สะดุ้งต่ืนเม่ือเวลาตีสอง เพราะเสียงมือถือดังขึ้น พอเห็นชื่อสหสั หมอตกใจตาสว่างรบี รับสาย“คุณสหสั ...ครับ...แพรให้ยาซะมาจับตัวนอ้ งฟ้าที่เกาะมนิ ?!”“ใช่ครับ คุณชาร์ลโทร.มาบอกผม ไม่รู้ว่ามันรู้ได้ไงว่าคุณชาร์ลพาคุณฟ้าไปที่น่ัน”เสียงสหสั ตึงเครยี ดหมอชะงกั องึ้ นึกถึงตอนท่ีชมพแู พรถาม และหมอเป็นคนบอกเธอเองว่าสายชลพาฟ้าลดาไปทเี่ กาะมนิ หมอใจหายวาบ บอกสหสั วา่“ผมเป็นคนบอกแพรว่าคุณชาร์ลกับน้องฟ้าไปที่ไหน...คุณไม่ต้องห่วงทางนี้ผมจะจัดการเอง คุณรีบไปรบั คุณชารล์ กลับมา แลว้ เราค่อยโทร.หากนั ”หมอวัฒนาวางสายท้ังโมโหและเสยี ใจตวั เองทีถ่ ูกชมพูแพรหลอกoooooooหมอขับรถไปหาชมพูแพรทันที เมื่อเธอเดินออกมาเห็นหมอวัฒนายืนรออยู่ เธอถามนา้ํ เสยี งแบบมะนาวไมม่ ีนา้ํ วา่“พห่ี มอจะคุยอะไรกบั แพรตอนตีสามคะ”“น้องฟ้าอย่ไู หน” หมอขยบั เข้าหาด้วยท่าทีขึงขัง แตช่ มพูแพรทาํ ไขสอื ยอ้ นถามวา่“น้องฟา้ อยู่เกาะมินกับคุณชารล์ ไงคะ พห่ี มอเป็นคนบอกแพรเอง”

เกมรา้ ย เกมรกั 334“เลิกเล่นละครเสียที ผมรู้ความจริงทุกอย่างหมดแล้ว แพรให้ยาซะไปจับตัวน้องฟ้ากลับมา แพรทาํ เปน็ สาํ นกึ ผดิ เพื่อให้ผมบอกวา่ คณุ ชาร์ลพานอ้ งฟ้าไปไหน”“แพรไม่สนุกกบั พีห่ มอนะคะ อย่ามาอํากนั แรงแบบน้ี” ชมพูแพรชกั สีหน้าใส่“พูดความจริงเสียทเี ถอะแพร คุณใหย้ าซะจับตัวน้องฟ้าไปไวท้ ไ่ี หน”“นี่พี่หมอเมารเึ ปลา่ ถงึ ไดพ้ ดู จาเพอ้ เจอ้ ”“ผมไมไ่ ด้เมา”“ถ้าไม่เมา ก็คงจะไม่สบายพี่หมอกลับไปเถอะค่ะ แพรง่วงจะตายอยู่แล้ว” พูดจบหันเข้าบ้านปิดประตเู ลยหมอวัฒนาจะตามเข้าไปก็ถูกเธอปิดประตูใส่หน้า เลยได้แต่ยืนหัวเสียอยู่ตรงนั้น ใจว้าวุ่นด้วยความเปน็ ห่วงฟา้ ลดาoooooooแต่พอกลับเข้าห้องนอน ชมพูแพรโทร.ถึงยาซะทันที ถามว่าเอาฟ้าลดาไปไว้ที่ไหนตนจะไปหาเด๋ยี วนี้ แต่เหลือบเหน็ หมอวัฒนายงั ยนื อยู่ ก็บน่ อย่างหงุดหงิด“ยงั ไมก่ ลับไปอีก” แลว้ พูดโทรศัพทก์ บั ยาซะต่อ “ฉันเปลี่ยนใจไม่ไปแล้ว พรุ่งน้ีเจอกันเฝา้ มันไวใ้ ห้ดี”ยาซะรับคําแล้วหันมองฟ้าลดาท่ีถูกมัดมือนอนหมดสติอยู่บนพ้ืน ยาซะยิ้มร้าย หันหลังเดินไปปิดประตแู ลว้ เดนิ กลบั ไปจากแสงจันทร์อ่อนๆ ส่องให้เห็นว่าทน่ี ัน่ คอื โกดังรมิ น้าํ ...เช้าวนั ตอ่ มา สหัสเอาเคร่ืองบนิ สว่ นตวั ไปรับสายชลกลับมาแลว้

เกมรา้ ย เกมรกั 335เป็นเวลาท่ีชมพูแพรลุกมายืนที่หน้าต่างห้องนอน มองหาว่าหมอวัฒนายังอยู่ไหม พอไม่เห็นก็ยิ้มสบายใจ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ขับรถออกไป โดยไม่รู้ว่าหมอวัฒนาท่ีซุ่มอยู่ รบี ขบั รถตามไปห่างๆ เช่อื วา่ เธอต้องไปหาฟา้ ลดาแน่ๆตามไปจนถึงทางเล้ียวเข้าซอย รถหมอถูกรถคันหนึ่งขับตัดหน้า ทําให้ต้องเบรกกะทนั หนั เลยตามรถของชมพแู พรไมท่ นั หมอหัวเสีย เสียดายมากสายชลนัง่ รถมากับสหัส โทรศพั ทม์ อื ถอื ของสหสั ดังขนึ้ สหสั รบี รับสาย“ครับคุณหมอ...คุณหมออยู่ท่ีไหนนะครับ ได้ครับได้ ผมจะไปเด๋ียวนี้” สหัสวางสายบอกสายชลอย่างตื่นเต้นว่า “คุณหมอขับรถตามรถคุณแพรไม่ทัน แต่คุณหมอคิดว่าคุณแพรนา่ จะมงุ่ หนา้ ไปที่ริมแมน่ ้าํ ”“ริมแมน่ าํ้ ไหน” สายชลถามoooooooชมพูแพรไปถึงโกดังริมน้ํา ตรงเข้าไปในที่ท่ีขังฟ้าลดาไว้ ยืนมองฟ้าลดาที่ยังนอนไม่ได้สติด้วยสายตาเยน็ ชา กอ่ นท่ีจะเขา้ ไปแก้เชือกทีม่ ัดมือออกฟ้าลดารู้สึกตัว ค่อยๆลืมตาข้ึน ในสายตาที่พร่ามัว ฟ้าลดาเห็นชมพูแพรเป็นเพียงเงาๆ แตก่ ็ทําใหเ้ ธอถงึ กับผงะ พยายามลกุ ข้นึ พมึ พําเรียก...“พีแ่ พร”“อย่ามาเรียกฉันว่าพี่ ฉันไม่เคยเห็นแกเป็นน้องนับต้ังแต่วันที่แกลืมตาดูโลก ท่ีฉันทําเป็นรกั แก เพราะฉันต้องสร้างภาพพส่ี าวท่ีแสนดใี ห้ทุกคนเห็น”ชมพูแพรมองฟ้าลดาด้วยสายตาเกลียดชังจนฟ้าลดารู้สึกได้ ฟ้าลดานํ้าตาร้ืนด้วยความเสยี ใจ ปฏเิ สธเสยี งสะท้าน“ไมจ่ รงิ ...”

เกมรา้ ย เกมรัก 336“จริง!” ชมพูแพรตะคอก “ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันต้องอดทนมากแค่ไหนแกรู้บ้างรึเปลา่ ฉันตอ้ งอดทนเห็นพ่อแมร่ กั แก เชิดชแู ก สง่ เสียใหแ้ กเรียนสงู ๆ มีอะไรก็ประเคนให้แกทกุ อยา่ ง แกทําอะไรก็ถูกต้องไปหมด ในขณะท่ีฉัน ไม่ได้อะไรเลย ทําอะไรก็ผิดพ่อแม่ไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตา แล้วเขาสองคนเอาฉันมาเล้ียงทําไม!” ชมพูแพรแผดเสียงเหมือนสตแิ ตก“พ่แี พรหมายความวา่ ยงั ไง” ฟา้ ลดามองชมพแู พรตะลึง“ฉันไม่ใช่พี่สาวแก!” ชมพูแพรกระชากฟ้าลดาเข้าไปตะคอก “ฉันเป็นเด็กกําพร้าผู้น่าสงสารทีพ่ ่อกับแม่เอามาเลย้ี ง แล้วแกก็มาเกิด! แกจะมาเกดิ ทําไมหา นังฟ้าลดา!”ฟา้ ลดาถูกตะคอก ถกู จบั เขย่าจนคอแทบหัก ร้องไห้ออกมาด้วยความตกใจ...เสยี ใจoooooooแมจ้ ะคลาดกบั ชมพูแพรแล้ว แต่หมอวัฒนายังไม่ถอดใจ ขับรถไปตามถนนมองหารถของชมพูแพร ทีค่ าดวา่ นา่ จะจอดทใี่ ดทีห่ นึง่ เข้าไปจนสุดซอย เห็นข้างหน้าเป็นท่าน้ํามีโกดังเก่าๆหลังใหญ่อยู่ริมน้ํา หมอมองด้วยความมั่นใจว่าชมพูแพรต้องเอาฟ้าลดามาขงั ไวท้ ี่น่ีในโกดัง...ชมพูแพรยังเผชิญหน้าฟ้าลดาอย่างเกลียดชัง อาฆาตแค้น พูดอย่างเจ็บใจว่า“ย่ีสิบกว่าปีที่แกเห็นฉันแสดงออก มันเป็นเรื่องโกหก ความรู้สึกตอนน้ี...ที่แกเห็นตรงหนา้ มนั คือความจรงิ และน่ีก็เป็นคร้ังแรกทฉี่ ันจริงใจกบั แกทสี่ ดุ !”ฟ้าลดายังองึ้ ไม่หาย ชมพูแพรปลอ่ ยมอื จากฟา้ ลดา เธอตง้ั สตไิ ด้บอกวา่“ถงึ พ่แี พรจะไมใ่ ชพ่ ่สี าวแทๆ้ ของฟา้ แตฟ่ ้าก็รักพี่แพรนะคะ”

เกมรา้ ย เกมรัก 337“ไมต่ อ้ งโกหก ฉันไม่เชอื่ !”“พี่แพรเป็นครอบครวั ของฟ้า...ฟา้ รกั พีแ่ พร”“แต่ฉันเกลียดแก! ฉันเกลียดแก ได้ยินไหม” ชมพูแพรผลักฟ้าลดาออก แผดเสียงใส่หน้า ฟ้าลดาถามว่าทําไม ชมพูแพรพูดลอดไรฟันว่า “เพาะแกเป็นเมียคุณชาร์ล เป็นผหู้ ญิงทค่ี ุณชาร์ลรกั ”ฟ้าลดาเอาแต่ร้องไห้พูดไม่ออก ถูกชมพูแพรตรงเข้ากระชากผมให้เงยหน้าข้ึนตะคอกถาม“ทําไมแกไม่พูดวา่ แกไม่รกั เขา แกรักเขาใชไ่ หม แกรกั เขาใช่ไหมฟ้าลดา! ใชไ่ หม!!”ท้ังชมพูแพรและฟ้าลดาต่างร้องไห้อย่างหนัก ฟ้าลดาเข้าไปจับแขนชมพูแพร พูดไปร้องไห้ไป“พแ่ี พร...ฟา้ ขอโทษ...ฟ้าขอโทษ...”“ไมต่ อ้ งมาขอโทษ ฉนั ไมม่ วี นั ใหอ้ ภัยแก” ชมพูแพรปัดมอื ฟา้ ลดาออกอย่างแรง“ฟ้าต้องทํายังไง พแี่ พรถึงจะให้อภยั ฟา้ ”“แกจะต้องหายสาบสูญไปจากที่น่ี แล้วอย่ากลับมาอีกเลยตลอดชีวิต แกทําได้รึเปล่าแตถ่ ้าแกไม่ยอม ฉนั จะใหย้ าซะจัดการกับแก!”ฟา้ ลดาตกใจกบั ความเห้ยี มโหดน้นั มองหน้าชมพแู พรชอ็ ก!oooooooตอนท่ี 18

เกมรา้ ย เกมรัก 338หมอวัฒนาขับรถวนหาจนเข้าใกล้โกดัง แล้วเข้าไปบริเวณโกดังโดยง่าย ที่น่ีเอง หมอเห็นรถของชมพูแพรจอดอยู่ หมอดีใจมากที่ตัดสินใจถูก รีบลงจากรถสังเกตบริเวณรอบๆอย่างระแวดระวังภายในโกดัง ชมพแู พรยังคาดคั้นขม่ ข่ฟู ้าลดาอยา่ งดุรา้ ย ถามวา่“แกทําตามทีฉ่ นั ขอได้รึเปลา่ ฟา้ ลดา”“ถ้ามนั จะทําให้พ่แี พรอภยั ใหฟ้ ้า ฟา้ จะทาํ ”ชมพแู พรย้มิ ดใี จมากทฟ่ี า้ ลดายอมตนท่ีด้านนอกโกดัง หมอวัฒนายืนรอสายชลและสหัสอยู่ พอสหัสขับรถมาถึง สายชลลงไปถามทันที“นางฟา้ อยู่ไหน”“ผมคิดว่าน้องฟ้าถูกจับอยู่ในน้ัน” หมอชี้เข้าไปในโกดัง สายชลกับสหัสมองตาม “ผมไม่กล้าบมุ่ บา่ มเขา้ ไป เพราะกลัวว่านอ้ งฟา้ จะไม่ปลอดภยั ”“จะเขา้ ไปหรอื ไมเ่ ข้า นางฟ้ากไ็ ม่ปลอดภยั อยดู่ ี” สายชลบอก แล้วหันไปส่ังสหัส “สหัสโทร.แจ้งตาํ รวจ”เมอ่ื สหสั รับคําแลว้ สายชลจะเดินเข้าไปในโกดังหมอวฒั นารบี เรยี ก“เดีย๋ วคณุ ชารล์ ...ผมไปด้วย”เมอ่ื สายชลพยกั หน้า หมอรบี เดนิ ตามไป สว่ นสหัสก็รบี โทร.แจง้ ตาํ รวจooooooo

เกมร้าย เกมรัก 339ยาซะรอการเจรจาระหว่างชมพูแพรกับฟ้าลดา อยู่ รู้สึกนานจนทนไม่ได้ทําท่าจะเข้าไปดู กพ็ อดีชมพแู พรเดินออกมา ยาซะดีใจรบี เข้าไปแบมือ“จบเรอ่ื งเสียท.ี ..เงนิ ”ยาซะมองชมพูแพรอย่างเชื่อใจวา่ จะไม่กล้าตกุ ตกิ หยิบมือถือออกมาเปิดคลิปเสียงให้เธอฟังต่อหนา้ ฟา้ ลดาเป็นคลิปเสียงท่ีชมพูแพรชมว่ายาซะทําได้ดี และยาซะแสดงความยินดีที่ได้ร่วมงานกับเธอ โดยเฉพาะประโยคทวี่ ่า “ว่าแตค่ ุณแน่ใจหรอวา่ วิธีนี้จะทําให้น้องสาวคุณอยากไปจากท่ีน่ี” และเสียงตอบของชมพูแพรที่ว่า “ฉันมั่นใจ” ทําให้ฟ้าลดาถึงกับตะลึงอ้ึงด้วยความเสยี ใจทท่ี ุกอย่างเปน็ แผนของชมพูแพรยาซะกดลบคลิปเสียงให้ชมพูแพรเห็นต่อหน้า เธอยิ้มพอใจ ล้วงในกระเป๋ากางเกงหยิบเช็คเงนิ สดออกมาสง่ ใหย้ าซะ“เช็คเงินสด แกเอาไปเบกิ เงินได้เลย”ยาซะรบั เช็คเงนิ สดไปดตู ัวเลขแลว้ ชะงกั ชกั สีหน้า ถามอยา่ งไมพ่ อใจวา่“หา้ แสน! เราตกลงกนั ว่าหา้ ล้านไม่ใช่เหรอ”“ฉันไม่นึกว่างานมันจะง่ายขนาดน้ี ห้าแสนยังมากเกินไปด้วยซ้ํา” ชมพูแพรพูดหน้าตาเฉย แต่ยาซะไม่เฉยด้วย ชักปืนออกมาจ่อไปท่ีชมพูแพรทันที เธอตกใจผงะฟ้าลดารีบเขา้ มาขวาง ตวาดยาซะ“แกอย่าทําอะไรพส่ี าวฉันนะ”ยาซะใช้หลังมือตบหน้าฟ้าลดาอย่างแรง จนเธอล้มเลือดกบปาก ชมพูแพรตกใจ ยาซะหันปืนจ่อมาทางชมพแู พรแทน

เกมร้าย เกมรกั 340“แกกลา้ มากทเ่ี ล่นตกุ ตกิ กบั ฉนั ! อยากตายใช่ไหม”ชมพูแพรตกใจหน้าซีดเผือด ฟ้าลดาหาทางช่วย เธอคว้าท่อนไม้ที่พื้นฟาดยาซะสุดแรง จนมันร้องลนั่ หนั ไปแย่งไมจ้ ากฟ้าลดา แต่ฟ้าลดาฟาดไปมาไม่หยุด ยาซะมัวแต่ปัดป้องจนไมม่ จี ังหวะจะยงิ ชมพูแพรตวั สั่นงันงกทําอะไรไม่ถูกฟ้าลดาฟาดจนยาซะเซ เธอทงิ้ ไม้แล้วรีบฉุดแขนชมพูแพรวิ่งออกไปoooooooฟา้ ลดาพาชมพแู พรว่ิงมาจนถึงรมิ น้าํ เธอบอก ให้ชมพูแพรรีบหนีไป เจอยาซะโผล่มาพอดี ท้ังสองตกใจ ฟ้าลดาผลักชมพูแพรจนเซถลา บอกให้รีบหนี ชมพูแพรส่ายหน้าฟ้าลดาประคองชมพแู พรลุกข้ึน ยาซะตามมาทันพอดี“พวกแกไมร่ อดหรอก” ยาซะยา่ งสามขมุ เข้าหาทันใดน้นั สายชลกบั หมอวัฒนาเดนิ อย่างเร่งรบี เขา้ มา ยาซะเห็นดังนั้น มันคว้าฟ้าลดาไปเปน็ ตัวประกนั เอาปนื จ่อท่ีหนา้ อกเธอ ประกาศกรา้ ว“อยา่ เข้ามา ไม่งั้นมนั ตาย”“แกต้องการอะไร แกบอกฉัน ฉันให้แกได้ทุกอย่างเพื่อแลกกับชีวิตนางฟ้า” สายชลถาม“ฮ่าๆๆ ไม่นึกเลยวา่ จะมีวนั ที่แกขอรอ้ งฉัน คกุ เขา่ !”สายชลยืนนงิ่ ยาซะยงิ ลงที่พืน้ ใกล้เท้าสายชล ทุกคนสะดุ้ง หมอวัฒนาเดินออกมา ยาซะเลง็ ปนื ใสท่ นั ที“มงึ ไม่เกย่ี ว ออกไป!” ยาซะตวาด ทําให้หมอวฒั นาชะงักขยบั ถอยออกมา

เกมร้าย เกมรัก 341สายชลตัดสินใจคุกเข่าลงตรงหน้ายาซะ ฟ้าลดามองอย่างเป็นห่วงมาก เธอยืนตรงหน้าสายชลเพราะถูกยาซะจับเป็นตัวประกันอยู่ มันใช้ด้ามปืนตบหน้าสายชลอยา่ งแรงจนหนา้ หนั ทกุ คนตกใจมาก“ปล่อยฉันนะ” ฟ้าลดาดิ้น ถูกยาซะรัดแน่นเข้าไปอีก มันส่ังให้หยุด ส่วนสายชลยอมร้องขอมนั ว่า“ฉนั ขอล่ะ อย่าทาํ อะไรนางฟ้า แกอยากไดอ้ ะไรจากฉนั บอกมาเลย...บอกมา!”“ชวี ิตแก!!”สายชลชะงักงัน ฟ้าลดาตกใจมองสายชลอย่างเป็นห่วงมาก ชมพูแพรกับหมอวัฒนาตะลงึ อึ้ง ยาซะตะคอกอีกว่า“ฉันตอ้ งการชวี ติ แก!”“ได้ ฉันจะให้ชีวิตกับแก” สายชลตอบด้วยน้ําเสียงหนักแน่น “นางฟ้าคือชีวิตของฉันถา้ นางฟา้ เปน็ อะไร ฉันคงเจบ็ ยง่ิ กว่าตัวฉนั เป็น”ชมพูแพรตระหนักในวินาทีน้ันว่า เธอไม่อาจแทนท่ีฟ้าลดาได้จริงๆ สายชลยังคงพูดต่ออยา่ งหนักแนน่ วา่“สายชลรักนางฟ้านะ รักมากท่ีสุด ชาติน้ีสายชลอาจจะไม่ได้อยู่กับนางฟ้า แต่สายชลจะอธิษฐานใหส้ ายชลเกดิ มารกั นางฟา้ ทกุ ชาตไิ ป”ยาซะหันปืนไปทางสายชลทันที ฟ้าลดาได้จังหวะท่ียาซะเอาปืนออกจากตัวเธอกระทบื เท้ามนั สดุ แรงจนมนั เสยี จงั หวะร้องล่นั สายชลพุ่งเข้าแย่งปืน หมอวัฒนารีบดึงฟ้าลดาออกมา ชมพูแพรไดแ้ ต่ยนื มองลนุ้ooooooo

เกมรา้ ย เกมรกั 342ยาซะกับสายชล ปล้ําแย่งปืนกันจนดูไม่ออกว่าใครทําอะไร ทันใดน้ันเสียงปืนลั่นเปร้ยี ง ฟา้ ลดาผงะ ภาพในอดีตท่สี ายชลถกู ยิงท่ที อ้ ง ผดุ ขึน้ ในความทรงจาํ อกี ครัง้ ...แต่วันน้ีไมใ่ ช.่ ..หลังจากเสียงปืนล่ันเปร้ียงแล้ว สายชลอ้ึง ยาซะก็อึ้ง หมอวัฒนา ฟ้าลดา และชมพูแพรพากันมองอ้ึง สายชลยกมือตัวเองดู เห็นเลือดเต็มมือ มองไปท่ียาซะ เห็นมันถูกยิงทท่ี ้องมันพยายามจะลุกขน้ึ แตห่ มดแรงฟุบลง ปนื ในมือหลน่ ลงกับพ้นืสายชลได้สติ หันไปทางฟ้าลดา ผวาเข้ากอดเธอไว้แน่น ชมพูแพรมองดูด้วยความเจ็บปวด หมอวฒั นามองดชู มพูแพรด้วยความเหน็ ใจทันใดน้ัน ยาซะผงกหัวข้ึน พยายามจะหยิบปืนท่ีตกอยู่ข้างตัว ตาหันมองชมพูแพรอย่างแคน้ ใจ คํารามเสียงแผ่ว“เพราะแกคนเดียว นงั ชมพแู พร!”ฟ้าลดาเห็นยาซะเล็งปืนไปทางชมพูแพร เธอผละจากสายชลพุ่งเข้าเอาตัวขวางวิถีกระสุน ปากก็รอ้ งตะโกน“พีแ่ พรระวงั !”ยาซะยิงทนั ที กระสุนเจาะเข้าที่หน้าอกฟ้าลดาจนสะดุ้งเฮือก ชมพูแพรแทบช็อกที่ฟ้าลดารับกระสุนแทนตน สายชลกับหมอตกใจ พอดีกับท่ีสหัสพาตํารวจมาถึงพอดีตาํ รวจเห็นยาซะยิงฟ้าลดาก็ยิงใส่มันทันที เพียงนดั เดียวยาซะกต็ ายคาท่ีฟ้าลดาโงนเงนกําลงั จะลม้ สายชลถลาเข้าประคองไว้ในออ้ มกอด ร้องเรยี กสุดเสยี ง“นางฟา้ ...”

เกมรา้ ย เกมรกั 343ชมพแู พรตกใจมากจนจะเป็นลม หมอวัฒนารีบเขา้ ประคองสายชลกอดฟ้าลดานํ้าตารื้น ฟ้าลดามองเขาด้วยแววตาที่เป่ียมไปด้วยความรัก ณนาทีน้ี ไม่วา่ เขาจะเป็นชารล์ หรอื สายชลเธอก็รกั เขาจนหมดใจแล้ว...ฟ้าลดาตาปรือจะหมดสติ แต่ก็ยังมองสายชลจนหลับตาลง สายชลตกใจแทบจะเป็นบ้าตะโกนเรยี กสดุ เสยี ง...“นางฟา้ ...”oooooooรถพยาบาลมาถึง รีบรับฟ้าลดาพาไปส่งโรงพยาบาล สายชลในสภาพเส้ือผ้าชุ่มไปดว้ ยเลอื ดของฟ้าลดา วง่ิ ตามเตียงเขน็ รา่ งเธอไป ปากกพ็ ร่ําบอก“นางฟา้ อย่าเป็นอะไรนะ ไดโ้ ปรดอยา่ เปน็ อะไรนางฟา้ ”“ฟ้า...ฟา้ ...” ชมพแู พรรอ้ งเรียกว่ิงตามไปจนถงึ หนา้ หอ้ งฉกุ เฉินทุกคนตอ้ งชะงัก เม่อื พยาบาลเขน็ เตียงฟา้ ลดาเข้าห้องผา่ ตดั และรดู มา่ นปิดทันทีหมอวัฒนาโอบชมพูแพรไว้อย่างปลอบใจ สหัสเข้ามาจับบ่าสายชลบีบเบาๆอย่างปลอบใจเช่นกนัระหว่างรออยูห่ นา้ ห้องผ่าตดั สายชลหน้าเครยี ดนิ่งเงียบ สหัสได้แตน่ ั่งดูอย่างเป็นห่วงห่างๆ หมอวัฒนายงั นง่ั อยู่กับชมพูแพร ทุกคนเงียบตึงเครยี ดกบั การรอคอยทุกคนน่ังกันอยู่อย่างน้ัน...เวลาผ่านไปอย่างทรมานใจ... จนส่ีทุ่มก็ยังไม่มีข่าวอะไรจากหอ้ งผ่าตัด...ooooooo

เกมร้าย เกมรัก 344จนตีสอง เสียงเคร่ืองดังตี๊ดดดดดด ฟ้าลดาหัวใจหยุดเต้น พยาบาลรีบเอาท่ีป๊ัมหัวใจมา หมอปั๊มหวั ใจให้ทันที แต่ปม๊ั กค่ี ร้ังก็ไม่ขนึ้ หมอหน้าเครยี ดเมือ่ หมอออกมา หมอวัฒนา สายชล สหัส และชมพูแพรท่ีรออยู่หน้าห้อง ต่างผวาเข้าไปหา หมอเป็นฝ่ายเอย่ ข้ึนก่อนวา่“อาการคนไข้ยังไม่ปลอดภัย กระสุนโดนจุดสําคัญ และคนไข้ก็เสียเลือดมาก หมออยากใหค้ ณุ เผ่ือใจไวบ้ ้าง”ทุกคนอง้ึ ชมพูแพรถึงกับหน้าซีด คราํ่ ครวญเสยี งเครอื วา่“เปน็ เพราะแพร...แพรทําให้นอ้ งเปน็ แบบนี้...”ชมพูแพรรอ้ งไห้อยา่ งหนักจนเป็นลม หมอวัฒนาประคองไว้ทัน ส่วนสายชลน่ิงงัน กํามอื แนน่ ด้วยความหว่ งใยoooooooเม่ือฟ้าลดามาอยู่ในห้องไอซียู เธอนอนหน้าซีดขาว มีสายระโยงระยางเต็มไปหมดสายชลเฝ้าอยู่ไม่ห่าง เขากุมมือเธอไว้ตลอดเวลา ประคองมือเธอข้ึนแนบแก้มภาวนาไม่ขาดปาก...“ความชั่วร้ายจงออกไป สิ่งดีๆจงเข้ามา...ความชั่วร้ายจงออกไป ส่ิงดีๆจงเข้ามา...ความช่วั ร้ายจงออกไป สงิ่ ดีๆจงเขา้ มา...สิง่ ดๆี จงเข้ามา...”สายชลพร่ําภาวนาอยู่อย่างนี้ไม่ขาดปาก แต่เธอก็ไม่ดีขึ้นเลย เขาทนความกดดันอัดอั้นไม่ไหว ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก หัวใจแทบสลายเม่ือคิดว่าฟ้าลดาไม่อยู่กับตนอีกแลว้ ...สายชลซบหน้ากบั ฝา่ มือตัวเอง รอ้ งไหน้ าํ้ ตาแทบเปน็ สายเลอื ด...

เกมรา้ ย เกมรัก 345ชมพูแพรก็ยังไม่ได้สติ หมอวัฒนากุมมือเธอไว้ตลอดเวลา ไม่นานนัก ชมพูแพรก็รู้สกึ ตัว คําแรกทพ่ี มึ พาํ ออกมาคือ“ยัยฟ้า...” เธอมองไปรอบตัวแล้วพยายามลุกยืน หมอวัฒนาช่วยประคองไว้ “แพรจะไปหายยั ฟา้ พี่หมอพาแพร ไปหายัยฟ้าทนี ะคะ”ชมพแู พรมองหมออยา่ งออ้ นวอน หมอวฒั นาไดแ้ ตม่ องเธออย่างลงั เล...ลําบากใจoooooooหมอวัฒนาพาชมพแู พรมายืนดูฟ้าลดาอยู่หน้าห้อง ภายในห้องสายชลยังเฝ้าอยู่อย่างหว่ งใย...ชมพแู พรร้องไห้ออกมา ขณะเอ่ยกบั หมอวัฒนาทีก่ มุ มอื เธอไว้อยา่ งให้กาํ ลงั ใจวา่“ถ้ายยั ฟ้าเป็นอะไรขนึ้ มา แพรจะไมม่ ีวนั ยกโทษให้ตวั เอง...”ขณะนนั้ เอง พยาบาลเดินเข้ามาหาสายชลในห้อง บอกว่าห้องไอซียูอยู่เฝ้าไม่ได้ สายชลลกุ ขน้ึ ยนื เอย่ ขอ“ขอผมอย่เู ถอะครบั ”“ไม่ไดจ้ รงิ ๆ คะ่ ตอนนีค้ นไขต้ ้องระวังการติดเช้อื การทค่ี ุณอยูจ่ ะทาํ ใหย้ ง่ิ เสี่ยงมากขึ้นคนไข้อาจจะอาการแย่ลงนะคะ”สายชลหันไปมองฟ้าลดาหน้าเศร้า หมอวัฒนาเดินเข้ามาพูดกับสายชลอย่างเห็นใจเข้าใจวา่“คณุ ชารล์ ...เชอื่ พยาบาลเถอะนะครบั ”

เกมร้าย เกมรกั 346สายชลหันไปมองฟ้าลดาที่เตียงอีกคร้ังด้วยความเป็นห่วง ค่อยๆเดินตามหมอวัฒนาออกไป...ออกมาหน้าห้องไอซียูแล้ว สายชลหยดุ ยนื หันบอกหมอวัฒนากับชมพูแพรว่า“ผมจะนั่งเฝ้านางฟ้าอยู่ที่นี่ครับ ถ้านางฟ้าฟ้ืนขึ้นมา ผมอยากให้เธอเห็นหน้าผมเป็นคนแรก” หมอกําลังจะพูด ก็ถูก สายชลตัดบทว่า “หมอกลับไปเถอะ ถ้ามีอะไรผมจะโทร.บอก”สายชลปรายตามาทางชมพูแพรเชิงบอกในทํานองเดียวกัน แล้วหันหลังจะเดินไปน่ังชมพแู พรเดินมาดักหนา้ สายชลชะงกั สว่ นหมอตกใจไมร่ ู้วา่ เธอจะทาํ อะไร“แพรรวู้ า่ คุณเกลยี ดแพร เพราะแพรทําให้ยัยฟา้ เปน็ ตายเท่ากนั ...ถ้าเป็นไปได้ แพรก็อยากเป็นคนที่อยู่ในห้องนั้นแทนยัยฟ้า...” ชมพูแพรร้องไห้ออกมา เอ่ยขอ “แพรอยากอยู่ที่น่ี อยากอยู่รอจนยัยฟ้าจะฟื้น ตอนน้ีแพรรู้แล้วว่า ยัยฟ้ารักแพรมากขนาดไหน”“คําพดู น้ี คุณควรจะเกบ็ ไวพ้ ดู กบั นางฟา้ ...ไม่ใช่ผม” สายชลตอบอย่างเย็นชาแล้วเดินไปนง่ั ไกลออกไป ชมพแู พรมองตามเขาไปด้วยความเสียใจอยา่ งท่สี ุดหมอวัฒนาเดินมาจบั มอื ชมพูแพรพาเดนิ ไปนง่ั อีกมุมหน่ึง กระน้ันเธอก็ยังหันมองสายชลด้วยแววตาท่ีรู้สึกผิดมาก แต่สายชลไม่มีแก่ใจจะมองใครหรือมองอะไร หัวใจเขาเจบ็ ปวดแสนสาหสั เอนตัวพิงกําแพงอย่างคนส้นิ หวงั ...oooooooรงุ่ เชา้ ...ที่หน้าห้องไอซียู สายชลยังน่ังที่เดิมในท่าเดิมแต่พิงกําแพงหลับ ห่างออกไป ชมพูแพรหลับซบไหลห่ มอวฒั นา สว่ นหมอเองกน็ งั่ หลบั เช่นกัน

เกมรา้ ย เกมรัก 347ป้าเนียมเดินเข้ามาสีหน้าต่ืนๆ กับภาพชมพูแพรที่ซบไหล่หมอหลับอยู่ เดินเข้าไปเรียกชมพูแพรเบาๆ จนทั้งสองต่ืน ชมพแู พรมองป้าเนยี มถามอย่างแปลกใจว่า“มาได้ยังไงเน่ีย”“ผมโทร.บอกป้าเนียมเองครับ เพราะผมรู้ว่าคุณกับคุณชาร์ลไม่มีทางยอมกลับบ้านแนๆ่ ” หมอวัฒนาบอก“ป้าเอาโจ๊กแล้วก็เสื้อผ้ามาให้คุณเปลี่ยนค่ะ แล้วน่ีคุณฟ้าเป็นยังไงบ้างคะ” เม่ือชมพูแพรบอกว่ายังไม่ฟ้ืน ป้าเนียมพนมมือหน้าเศร้าๆ ภาวนา “คุณท่านทั้งสองช่วยคุ้มครองคณุ ฟา้ ดว้ ยนะคะ”ป้าเนียมหันไปเห็นสายชลเดินเข้ามาหา ป้าเนียมเรียกเบาๆ บอกว่าตนเอาเสื้อผ้ามาให้เขาเปลย่ี นด้วยสายชลกับชมพูแพรสบตากันพอดี ต่างชะงักไป ไม่นานเจ้าหน้าที่ตํารวจสองสามนายกเ็ ดนิ เข้ามา ทง้ั หมดหนั มองชมพูแพร ทําเอาเธอหนา้ ถอดสี ตํารวจเห็นสายชลจึงเดินไปหา บอกว่า“คณุ ชารล์ ครับ พอจะมีเวลาสกั ครูไ่ หมครบั ผมอยากสอบปากคําถงึ เหตุการณ์เมื่อวานน้ี”“ไดค้ รบั ต้องไปทีส่ ถานีตาํ รวจรึเปล่า”“ไมต่ อ้ งครบั ผมขอใชห้ อ้ งทโี่ รงพยาบาลไว้ เชญิ ครับ”ตํารวจเดนิ นาํ ไป สายชลตามไปตดิ ๆ ผา่ นชมพแู พรเธอหลบตาเขาอย่างหวาดหวั่น ...พอสายชลเดนิ ผ่านไป เธอมองตามอย่างกังวลใจ...หลังจากให้ปากคาํ กับตาํ รวจเสร็จ สายชลเดนิ ออกมา หมอวัฒนากับชมพูแพรหันมองอยา่ งใคร่รู้ ตาํ รวจออกมากับสายชล เอย่ ก่อนแยกตวั ไปวา่

เกมรา้ ย เกมรัก 348“ขอบคุณมากนะครับ คําใหก้ ารของคุณเปน็ ประโยชนก์ ับรปู คดมี าก ผมไปนะครบั ”ตํารวจเดินผ่านชมพูแพรกับหมอวัฒนา ตํารวจผงกหัวให้ชมพูแพร ส่วนหมอวัฒนายิ้มให้ตํารวจ ชมพแู พรมองสายชลด้วยสายตาทเ่ี ปน็ คําถาม“ผมให้การตํารวจไปวา่ ยาซะกับผมเคยทะเลาะกันมากอ่ น มนั รู้วา่ ผมกบั นางฟา้ รักกันมนั ก็เลยมาลกั พาตัวนางฟา้ เพอ่ื แก้แคน้ ”“นีค่ ุณช่วยแพรเหรอคะ” ชมพแู พรมองอึ้ง“ผมไม่ได้ช่วยคุณ ผมช่วยนางฟ้า นางฟ้ารักคุณมาก เขาคงไม่ต้องการให้พี่สาวเพียงคนเดียวของเขาต้องเป็นอะไรไป ถ้านางฟ้าอยู่ตรงน้ี นางฟ้าก็ต้องทําแบบเดียวกับผม”“ขอบคุณมากนะคะ...ขอบคุณจริงๆแล้วขอโทษสําหรับทุกอย่างท่ีผ่านมา” ชมพูแพรรอ้ งไหอ้ ยา่ งรู้สกึ ผดิ มาก“ผมเองก็ต้องขอโทษคุณเหมือนกัน ที่ผมใช้คุณเป็นเคร่ืองมือ การผูกพยาบาทเป็นการจองเวรทีไ่ มม่ ีวันสิ้นสุด ทําให้เราไม่มคี วามสขุ เลยสกั นดิ ”ชมพูแพรพยักหน้าอย่างเข้าใจเห็นด้วย สายชลกับชมพูแพรย้ิมให้กันเหมือนล้างข้อบาดหมางค้างคาใจตอ่ กัน หมอวฒั นาเหน็ แล้วยม้ิ ออกมาอยา่ งสบายใจ...oooooooหมอเข้าไปตรวจอาการของฟ้าลดาอีกครั้ง สายชล หมอวัฒนา และชมพูแพรดูอยู่อย่างใจจดจอ่ ครหู่ นึง่ หมอหนั มาบอกทัง้ สามวา่“ผมดีใจดว้ ยนะครับ คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ผมต้องขอดูอาการเธออีกสักพักนะครบั ”

เกมร้าย เกมรัก 349“แลว้ นางฟา้ จะฟนื้ ข้ึนมาเมอ่ื ไหรค่ รับ” สายชลถาม“ข้อน้ีผมตอบไม่ได้ มันขึ้นอยู่ท่ีความพร้อมของคนไข้ แต่พวกคุณไม่ต้องห่วง ผมมั่นใจว่าคนไข้ต้องฟนื้ แน่นอน”ทุกคนดใี จมาก สายชลมองฟ้าลดาอีกครั้งด้วยความดีใจ...มคี วามหวงั ...oooooooณ สุสานที่เก็บอัฐิของพ่อกับแม่...ชมพูแพรเอาแจกันดอกไม้มาวางตรงหน้าท่ีเก็บอัฐิสหี นา้ เศรา้ หมองอยา่ งรสู้ ึกผดิ บอกกลา่ วพ่อกับแม่ว่า“คุณพอ่ คณุ แม่ แพรขอโทษนะคะ อโหสกิ รรมใหแ้ พรดว้ ย...”ชมพแู พรเช็ดน้าํ ตา ลุกขึ้นหนั มองหมอวัฒนาที่ยนื อยู่ข้างๆ เตม็ ตา...ระหว่างเดินออกจากสุสานด้วยกันนั้น เธอเอ่ยกับหมอ ด้วยน้ําเสียงเรียบๆ แต่จากห้วงหัวใจของตวั เองวา่ ...“เมื่อก่อน แพรคิดว่าไม่มีใครรักแพร แต่ความจริงแล้ว แพรได้รับความรักจากทุกคนเพียงแต่แพรไม่รู้จักพอ ทําให้แพรทําเรื่องท่ีเลวร้ายที่สุดลงไป และถ้ายัยฟ้าเป็นอะไรข้ึนมาจริงๆ แพรคงเหมือนตายทั้งเป็น...” เธอสะอ้ืนในอกอย่างสะเทือนใจ แต่ก็รู้สึกโลง่ ใจทไ่ี ดพ้ ูดความในใจออกไปหมอวัฒนาหยุดเดิน จับเธอให้หันมาหาตน มองเธอและพูดด้วยแววตาช่ืนชม อบอุ่นให้อภยั ว่า“ทุกอย่างท่ีเกิดข้ึนมันเป็นอดีต ส่ิงท่ีแพรต้องคิดถึงคือปัจจุบัน และอนาคต...เรามาเริม่ ต้นกนั ใหม่ได้ไหมครบั ”ชมพูแพรมองหนา้ หมอชะงักนิ่ง แตพ่ อจะพูด หมอกร็ บี พดู ข้นึ ก่อนวา่

เกมร้าย เกมรัก 350“แพรอย่าเพิ่งปฏิเสธผมเลยนะ ผมอยากให้แพรรู้ว่าผมรักแพร วันแรกที่ผมรักแพรยังไง วันนี้ก็มีแต่จะรักมากขึ้น” ชมพูแพรมองหมอด้วยความซาบซึ้งใจ หมอพูดต่อด้วยความรักท่ีม่ันคงว่า “ผมมั่นใจว่าความรักของผม จะทําให้แพรเป็นผู้หญิงที่มีความสุขมากทส่ี ุดในโลก ให้โอกาสผมอกี คร้งั นะครบั ”พูดแล้วหมอมองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ ชมพูแพร กลับดึงมือตัวเองออก ทําให้หมอใจเสีย“แพรขอบคุณพ่ีหมอมากนะคะท่ียังรักแพร แต่แพรทําผิดกับพ่ีหมอไว้มากมายเหลือเกิน ถ้าจะให้แพรกลับไปคบกับพี่หมอ แล้วทําเหมือนไม่มีอะไรเกิดข้ึนแพรทําไม่ได้ แพรขอโทษนะคะ ขอโทษสาํ หรับทกุ สิง่ ทกุ อยา่ ง...”“ผมไม่เคยโกรธแพร...” หมอจับแขนทั้งสองข้างของเธอ มองและพูดอย่างเว้าวอน“ผมจะรอแพรนะครับ ไมว่ า่ จะนานเท่าไหร่ ผมกจ็ ะรอแพรตรงท่เี ดมิ ”หมอวัฒนามองหนา้ ชมพูแพรเตม็ ตา เธอมองเขาเต็มตาเช่นกัน แลว้ ตา่ งยม้ิ ใหก้ นั แทนคํามนั่ สัญญา...oooooooสายชลยังอยู่ที่โรงพยาบาล สหัสเอาเอกสารมาให้เซ็น ท้ังสองไปน่ังกันท่ีร้านกาแฟสายชลเซ็นเอกสารแล้วเอย่ กบั สหสั ด้วยความซ้ึงใจว่า“ขอบใจนายมากท่ชี ว่ ยเหลือฉันทุกอยา่ ง นายทําเกนิ หน้าที่มากไปแล้วรู้ไหม”“สิ่งที่ผมทํา ผมไม่ได้ทําเพราะว่ามันเป็นหน้าท่ี ผมทําด้วยความเต็มใจ คุณชาร์ลก็เป็นเหมือนน้องชายผมคนหน่ึงนั่นแหละครับ” พูดแล้วเห็นสายชลชะงัก สหัสรีบออกตวั “เอ่อ...ผมคงจะพดู มากไป ผมขอโทษ”