อนุศาสน์ไทยในติมอร์

น !! 6 1 ๓ 0 !: 6 '® -1 ® (6 5 4 x 4 5 2 x 1 6 1 4 513๘ )V

บนั ทกึ การปฏิบัตภิ ารกิจ อศจ. ในกองกำลังทหารไทย / ตมิ อร์ตะวนั ออก ของฝา่ ยอนศุ าสนาจารย์ กกล.ฯบทนำ ผู้บงั คบั หน่วยมหี น้าท่ีรับผิดชอบดูแล ผูใ้ ตบ้ งั คับบัญชาในทกุ ด้านรวมทง้ั ด้านขวัญกำลงั ใจ และการดำเนนิชีวตี ตามหลกั คลื ธรรมอันเหมาะสม อนุศาสนาจารยในฐานะทเ่ี ป็นฝ่ายอำนวยการพิเศษหรอื ฝ่ายกิจการพิเศษของผูบ้ งั คบั บญั ชามหี น้าที่อำนวยการและใหข้ อ้ เสนอแนะและใหค้ ำปรึกษาแกผ่ ้บู ังคับบัญชาในทุก ๆ เรองทีเ่ ก่ยี วคบั ศาสนา, ขวัญและกำลังใจตามสายการบงั คบั บัญชา และให้ความร่วมมือคับฝ่ายอำนวยการอ่ืนเพ่อื ผสมผสานหลักจรยื ธรรมคับการปฏิบตั ิหนา้ ท่ีของกำลงั พลในพ้นื ทีป่ ฏิบตั กิ าร การปฏบิ ัติภารกิจของอนุศาสนาจารยเ์ ปา้ หมายอยู่ที่กำลังทหารไทยเปน็ หลกั เพราะโครงสร้างหรือหวั ใจของกองกำลงั ก็คือคนหรือทหาร ดงั น้นั การดำเนนิ กิจกรรมตา่ ง ๆ กเ็ พอื่ สง่ เสริมพัฒนาและดำรงไว้ซงึ่ ชวี ิตของหน่วยอันไดแ้ ก่ ขวัญกำลังใจ, วนิ ัย, ลาบัคคธื รรม เพอื ใหบ้ ังเกดิ เป็นประสทิ ธภิ าพของกำลงั พลและประสทิ ธผิ ลของหน่วยใหอ้ ยู่ในระดบั สงู สุดอย่างตอ่ เน่อื งบทบาท กิจกรรมหรอื บทบาทในฐานะอนศุ าลนาจารยก์ องกำลงั ทหารไทยในตมิ อรต์ ะวันออก ที่ได้ดำเนินการ'โปแล้วโดยสรุปมีดังน้ี ๑. การบรรยาย อบรม ๒. การพบปะเยี่ยมเยือน ๓. การใหค้ ำปรึกษาแนะนำทางใจ (แก้ปญั หารายบุคคล) ๕. การปฏบิ ัติพิธีธรรม ๕. กิจกรรมพิเศษ ๖. ลัมพนั ธภาพคับนานาชาติบทขยาย ๑. การบรรยาย อบรม ๑.๑ ได้บรรยายอบรมคืลธรรมและวัฒนธรรมแกก่ ำลังพลนายทหาร นายสิบ และพลทหาร ทุกหน่วยเปน็ ประจำทุกเดือนและตามโอกาสทุกคร้ังท่ีออกเยีย่ มหนว่ ย ๑.๒ได้บรรยาย หลกั คุณธรรม, จริยธรรมแก่กำลงั พลหลงั การลวดมนต์ไหว้พระประจำวัน เวลา๒๐๐๐ ทุกคืน โดยยกหัวข้อธรรมและอุทาหรณส์ อนใจแก่กำลังพลอยา่ งสม่าํ เสมอ ๑.๓ ไดบ้ รรยายธรรมออกเสยี งทางลายเปน็ การเตือนใจและให้ข้อคดิ ด้านจรยิ ธรรมแกก่ ำลังพลภายในคา่ ยกองกำลังทหารไทย สลบั คับเทปบนั ทกึ ธรรมจากการ': รรยายของพระสงฆแ์ ละผู้ทรงคณุ วฒุ อิ น่ื ๆ ทุกเชา้ วินอาทตย์ เวลา ๐๖๐๐ - ๐๗๐๐

/ -๒- ๑.®:ได้นำจดหมายสง่ กำลังใจจากประชาชนไทยทัว่ ไปทส่ี ง่ ถึงทหารไทยในกองกำลงั ทหารไทยไปอ่าน ใหก้ ำลังพลทราบโดยทว่ั ทกุ หน่วย ๒. การพบปะเยีย่ มเยอื น ๒.๑ ไดไ้ ปพบปะเย่ยี มเยอื นผปู้ ว่ ยไขท้ ่หี น่วยแพทยท์ ้ังที่ เบาเกา,ทีว่ เี คเค และ,ทก่ี รุงดีลี เพ่ือใหก้ ำลงั ใจ และให้คำแนะนำวธิ ีปฎบิ ต้ ิตน เพอ่ื ผ่อนคลายความเครียด บางครง้ั ยงั ตอ้ งลงเคราะหใ่ หใ้ ชโทรดัพท์มือถอื ติดต่อกบั ญาตพิ น่ื อ้ งทางเมืองไทยเพ่อื บรรเทาความทกุ ขใ์ จด้วย ๒.๒ ไดไ้ ปพบปะเยยี่ มเยือนกำลังพลผ้ตู ้องโทษ ณ ทีค่ ุมขังของหนว่ ยจากกรณคี วามผิดต่าง ๆ ไดแ้ นะ นำวธิ ปี ฏบิ ัติสมาธเิ พื่อระงับความฟงั ซา่ น, ระงับความเครยี ด และวิธแี ผ่เมตตา ๒.๓ จากการเยย่ี มเยอื นเป็นประจำทำให้กำลงั พลมีความสัมพันธ์กบั อนศุ าสนาอย่างใกล้ชดิ ท้งั เปน็ กลุม่ ฟงั อบรมและส่วนบคุ คลมีการปรึกษาปัญหารายบุคคลและแนะนำทางใจ ๓ . การให้คำปรึกษาและแนะนำทางใจ ๓.๑ เน่ืองจากการปฏิบตั ภิ ารกจิ ครั้งน้ีหา่ งไกลจากบ้านเกิดเมืองนอนหา่ งไกลจากครอบครวั เป็นสาเหตุ หน่ึงทำใหเ้ กิดความวติ กกงั วลเป็นความเครียดโดยเฉพาะในช่วงที่งยังไม่สามารถติดตอ่ ส่งขา่ วรับขา่ วจากทางญาติ พ่ีนอ้ งจากเมืองไทยได้ อนุศาสนาจารยไํ ดใ้ ห้คำปรึกษาและแนะนำทางใจเพ่อื บรรเทาทกุ ข์ได้ในระดับหน่ึง การให้ คำปรกึ ษาและแนะนำทางใจเป็นวธิ แี กป้ ญั หารายบคุ คลได้เป็นอย่างดี ๓ . ๒ ช่วยรา่ งหนังลอื คำกลา่ วแสดงความยนิ ดใี นกรณีกำลังพลไดท้ ายาทคนใหมร่ วมทง้ั ได้ตั้งซื่อใหบ้ ุตร ของกำลงั พลดว้ ย, คำกล่าวแสดงความเสยี ใจในกรณีสมาชิกในครอบครัวเสยี ชีวติ และคำกลา่ วในพิธกี ารต่าง ๆ ให้ แก่ฝ่ายกำลังพลและของผู้บงั คับบัญชา ๓ . ๓ นำกำลงั พลปฏบิ ัตศิ าสนกจิ ประจำวันด้วยการสวดมนตไ์ หวพ้ ระทุกคนื เวลา ๒๐๐๐ การปฏบิ ตั พิ ิธกี รรม ^.๑ เป็นพธิ กี รทางด้านศาสนาในพธิ ีประดบั ยศนายทหาร, นายสบิ ทไี่ ดร้ ับการเลือ่ นยศสูงข้นึ ®า๒ จัดพธิ ลี อยกระทงตามประเพณไี ทยให้กำลงั พลได้รว่ มกิจกรรม 5า๓ จัดพิธีจดุ เทียนขัยถวายพระพรชัยมงคลพระบาทสมเดจ็ พระเจ้าอยู่หวั ในวโรกาสพิธีเฉลมิ พระซนมพรรษาครบ ๖ รอบ ๗๒ พรรษา จัดใหก้ ำลังพลลงนามในสมดุ ถวายพระพรแด่พระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยู่หวั เนื่องในวนั เฉลิม พระชนมพรรษา &.๕ นำกำลังพลกล่าวคำถวายพระพรขัยมงคลหลงั ลวดมนตป์ ระจำวันทุกคร้ัง ®:.๖ จดั พิธวี นั กองทัพบกให้กำลงั พลไดร้ ว่ มแสดงความภาคภมู ิใจ ๗ จัดพิธบี ชู าพิเศษในวันสำคญั ทางศาสนาคือวันมาฆบชู า, วนั วิลาขบชู า, และอาสาฬหบชู า ® จัดพิธศี พเบอื้ งตน้ กรณีกำลังพลเสียชีวติ ในพืน้ ท่ปี ฏิบตั กิ าร ®'.๙ จัดกำลังพลทเ่ี ปน็ มุสลมิ ร่วมกิจกรรมถอื คลื อดและออกคืลอดตามประเพณีรอมฎอลท่กี รุงดีลี ๑๐ รว่ มลวดมนตก์ บั กำลังพลทุกครงั้ เม่อื เดนิ ทางใบอบรมตามหน่วยตา่ ง ๆ

- ดา - ๕. กจิ กรรมพิเศษ ๕.๑ จดั การแจกจา่ ยวัตถมุ งคลบำรงุ ขวญั ท้งั ทเี่ ป็นพระเครอื่ ง, เหรียญเกจิอาจารย์ และวัตถมุ งคลอ่ืน ๆแจกจา่ ยแก่กำลงั พลโดยทัว่ ถงึ ๕.๒ ไดร้ ว่ มกับฝ่ายกิจการพลเรอน ฯ ปฏิบต้ กิ ารช่วยเหลือประชาชนตามชุมชน, โรงเรยี นและโบสถ์ท่ัวในเขตเบาเกา และเขตเมืองวีเคเค ๕.๓ ได้จดั รายการเลยี งทางสายเสนอข้อมลู ขา่ วสารประจำวนั ทง้ั จากประเทศไทย, ต่างประเทศและในพืนทีป่ ฏบิ ตํ กิ ารแก่กำลังพลในคา่ ยสลบั กับรายการบนั เทงิ ด้วยเพลงต่าง ๅ ใน ๓ ช่วงเวลาคอื เข้า - เที่ยง - เย็นเปน็ ประจำทกุ วัน ๕.๔ รว่ มประชมุ กับฝ่ายอำนวยการอน่ื ๆ &•ไดร้ ่วมคณะผบู้ ังคบั บัญชาออกตรวจเยีย่ มหน่วยในโอกาสต่าง ๆ ๖. ลัมพันธุภาพกบั นานาชาติ ๖.๑ ได้พบปะแลกเปลีย่ นความคิดเห็นและประสบการณก์ บั อนศุ าสนาจารย์จากประเทศตา่ ง ๆ ทีส่ ่งกำลังทหารเขา้ ร่วมรักษาสันติภาพ ๖.๒ ได้เข้ารว่ มประชมุ กับอนศุ าสนาจารยน์ านาชาติท่ีกรุงดีลี ๖.๓ ไดเ้ ข้าพบบาทหลวงและบิชอปผนู้ ำดา้ นศาสนาท้ังทีเ่ มืองเบาเกาและเมอื งดีลี เพอื่ ประสานงานและขอคำแนะนำในการปฏิบตั งิ าน ๖.®•ได้ร่วมกิจกรรมวนั สำคญั ทางศาลนาของประชาชนในท้องถิน่ และของอนุศาสนาจารย์คริสเตยี นบทสรุป ตลอดระยะเวลาที่อนศุ าลนาจารย์ไดร้ ับมอบหนา้ ทีป่ ฏิบัติภารกจิ ในกองกำลงั ทหารไทย ตั้งแต่เดอื นตุลาคม ®๒ เปน็ ต้นมา ไดต้ อบสนองตอ่ นโยบายของผู้บงั คบั บญั ชาทุกระดบั ช้นั ยงั ผลใหก้ ำลงั พลมืคุณธรรมและจรียธรรมที่ดพื ร้อมท่จี ะปฏิบัติภารกจิ ดำรงตนอยูใ่ นมาตรฐานความประพฤติท่ีกำหนด, ปฏบิ ตั ิตามกฎ และคำสัง่ของผูบ้ งั คับบัญชาโดยเครง่ ครัด มวี นิ ัย เลียสละและสามคั คธี รรม ปฏิบตั ิงานอยา่ งมีประสิทธิภาพ

1

3

1อนศุ าสนเทย/ติมอร์ พ.ท.ประชมุ สุขสำราญ “ ทหารท่ีจากบา้ นเมอื งไปคราวน้ตี ้องไปอยู่ในถิน่ ไกลไม่ไดพ้ บเห็นพระเหมือนเมอื่ อยใู่ นบา้ นเมอื งของตน จิตใจจะหา่ งเหินจากทางธรรม ถงึ ยามคะนองกจ็ ะฮึกเหิมเกนิ ไป เป็นเหตใุ ห้เสอ่ื มเสีย ไม่มีใครจะคอยใหโ้ อวาทตักเตือน ถึงคราวทกุ ข์รอ้ นก็จะอาดรู ระสํ่าระสาย ไมม่ ใี ครจะช่วยปลดเปลื้องบรรเทาให้ ดูเปน็ การว้าเหว่น่าอนาถ ถา้ มีอนศุ าสนาจารย์ออกไป จะไดค้ อยอนศุ าสน์พรา่ํ สอนและปลอบโยนปลดเปลื้องในยามทกุ ข”์ นค่ี อื พระกระแสพระราชดำรัสในพระบาทสมเดจ็ พระมงกฎุ เกล้าเจา้ อย่หู ัว “สมเดจ็ พระมหาธีรราชเจา้ ” จอมปราชญ์ของชาตไิ ทย ทรงพระราชวติ กถงึ ทหารย่ิงนกั เมอ่ื คราวส่งทหารไทยไปร่วมรบในสงครามโลกครงั้ ที่ ๑ ในทวปี ยโุ รป จากนนั้ ทรงเลอื กราชบณั ฑิตท่านหนึ่งคอื รองอำมาตย์ตรี อยู่ อุดมศลิ ปึใหต้ ดิ ตามกองทหารไปโดยพระราชดำรสั ว่า ‘‘....น แ่ี นะ เจ้าเป็นผ ูท้ ขี่ า้ ไดเ้ ลอื กแลว้ เพ่อื ให้ไปเป็นผู้สอนทหารด้วยเห็นวา่ เจา้ เปน็ ผสู้ ามารถท ี่จะสัง่ สอนทหารได้ตามท่ขี ้าได้รูจ้ กั ชอบพอกับเจา้ มานานแล้ว เพราะฉะนั้น ขอให้เจ้าชว่ ยรบั ธรุ ะของข้าไปสงั่ สอนทหารทางโนน้ ตามแบบอยา่ งท่ขี า้ ได้เคยสอนมาแล้ว...” จากการสง่ ทหารไปร่วมรบในสงครามโลกครังที่ ๑ บันก่อให้เกดิ ส่ิงสำคัญย่ิง ๒ ประการ ๑ . ธงไตรรงคท์ ีใ่ ชป้ จี จบุ นั ๒. อนุศาสนาจารย์ ผมได้รบั เลอื กจากสายวทิ ยาการอศจ.ให้เปน็ ผเู้ ดนิ ทางมารว่ มกับกองกำลงั ทหารบกไทย/ตมิ อร์ รู้สกึ เป็นเกียรติยศสูงสดุ ในชวี ติ ซ้าํ มพี ิธีอำลาพระพุทธสงิ ห์ชัยมงคลอนั เป็นพระพทุ ธรูปประจำศาสนสถานกลางกองทพั บก (ก็ท่กี องอนศุ าสนาจารย์บนั แหละ) พร้อมมอบพระราชดำรสั “น่แี นะ เจ้าเป็นผ้ทู ่ขี า้ ได้เลือกแลว้ ..” ใส่กรอบกระจกพร้อมเหรียญของลน้ เกล้า ฯ รชั กาลที่ ๖ มอบให้ดว้ ย จงึ เป็นความปลาบปล้มื หาที่สดุ มิได้ เมื่อไดม้ าร่วมกับ กกล.ทบ.ไทย/ติมอร์ ณ ท่ปี ระเทศติมอร์ตะวนั ออกแล้ว ได้พยายามออกตระเวนพดู คยุ กับกำลังพลทุกระดับชั้น สร้างความคุ้นเคย โดยเฉพาะทหารทเี่ ข้าเวรยามตามป้อมตามประตู กเ็ ขา้ไปสมั ภาษณส์ นทนาสอบถาม ทุกคนมคี วามตง้ั ใจปฏิบัติหนา้ ทดี่ ียิง่ การปฏบิ ัติภารกิจในต่างประเทศ, ระดับนานาชาติแบบน้ีใครมคี วามรภู้ าษาอังกฤษพิง พูดได้ จะรูส้ ึกคลอ่ งตัวมาก เพราะมชี าวต่างประเทศร่วมอยูก่ บั เราอยหู่ ลายชาติ สำหรบั ผมภาษาองั กฤษไมค่ ่อยดีบัก พิงได้ แตเ่ วลาจะตอบก็มกั ตดิ ๆ ขดั ๆ โชคดมี ที า่ น พ.ท.กฤษณะ ฯ นายทหารพระธรรมนญู ทา่ นเช่ยี วชาญภาษาดมี ากคอยเป็นลา่ มใหท้ ำใหร้ สู้ กึ ว่าพอไปได้ ทำงานได้ ๗ - ๘ วัน ได้มีโอกาสสัมผัสกับสายงานอนุศาสนาจารย์ของกองทัพชาติอืน่ ๆ วา่ เขาปฏิบัติภารกิจกันอยา่ งไร คนแรกเปน็ อนศุ าสนาจารย์ของกองทพั ฝรง่ั เศสแกพดู ภาษาองั กฤษไดไ้ ม่มากนกั บอกวา่ถนดั แต่ภาษาบา้ นแก สอบถามแลว้ ภารกิจนีมีแกคนเดียว ถามวา่ ทำอะไรกับทหาร แกบอกว่าตดิ ตามสนับสนนุบซิ อป นัสสเิ มนโต คาลอส เบโล (ก็คนทีไ่ ด้รับรางวลั โนเบลมาแลว้ นั้นแหละ) เรากีถึงบางออ้ วา่ ศาสนาเดยี วอนัทำงานกนั งา่ ยดี ตอ่ มาทหารพลิ ิปปีนส์ มาพกั พงิ ช่วั คราวก็ไดไ้ ปสนทนาเหน็ ว่าหน้าตาผวิ พรรณคลา้ ยคนไทยและทส่ี ำคัญสถานท่ีทท่ี หารไทยไปพักปฏบิ ัติภารกจิ มักจะเปน็ ท่ที ี่ทหารพิลิปปนี ส์ ได้ไปเคลยี ร์และอยู่มาก่อนแลว้

พิธีล่งไกทอยงก-ลำมถ้งอท5หารบก เอ เอ ต ล า ค '* ‘‘ฑ ฝ ? ' ไ 5 / 2 • ๗ อ ^ 0า ๕ 4 ช ไ -ศ่ โ-ง 1 เดไ!®, ง ฟ้, นน.6 ม^ง

2เป็นสว่ นใหญ่ พอเราแนะนำว่า อาตมาเป็นอนุศาสนาจารย์จะ๊ พแ่ี กก็ยินดีจับไม้จับมอื และเรียก “หลวงพี”่(ธ707ผ711) กันเปน็ แถว คยุ กันรู้เรอ่ื งบา้ งไมร่ บู้ ้าง แต่ดูแล้วพวกเขากย็ งั สดชน่ื ดีอยู่ เราชวนกินขา้ วเยน็ ด้วยกันตามมารยาทแบบไทย ๆ พวกเขาบอก 71บ\]\โบ. ไ^วบโ Vบ:7/7 โฬซตบ ร17 แล้วกข็ อตัวกลบั ไป สำหรับทหารออสเตรเลยี ก็มี 01บ\?บ/ส]ง ( อศจ. บนั แหละ) มาร่วมสงั ฆกรรมครงั นเี ชน่ เดยี วกนั มสี ำนักงานอยู่ ณ อาคารสนามบนิ เบาเกา พแ่ี กทำเทม่ าก หน้าสำนกั งานมปี ้ายขนาดปานกลางเขียนตัว ^ขนาดใหญ่ ข้างลา่ งมีคำว่า 01บ'\?บ/ส]ง ข้าง ๆ มปี า้ ยเขียนภารกจิ ของแกว่าจะไปไหนทำอะไรเมอื่ ไรมนี ดั เวลาศกึ ษาพระคัมภรี ์ดว้ ย ทหารท่ีพาเราไปไมร่ แู้ กทราบจากทา่ นใด แนะนำเราว่า แบ, ร 7177 0ผ1บ7 07 ]ฬ0]งบ:ร0บ 7 0 ^ /*.บ 7แ/ส /ส0สไ7” (เขาเปน็ สังฆราชของกองทัพไทย) คอื ผมกเ็ ข้าใจเพราะหลายท่านชอบเรยี กว่าหลวงพอ่ บ้าง พระของทหารบ้าง แตพ่ อไปเป็นภาษาฝรัง่ ไหงกลายเป็น 071บบ 07 ]ฬ01งบ:ร (สงั ฆราชหรือเจ้าอาวาส)ไปเสียได้ ก็อย่างท่บี อกแหละครบั ภาษาอังกฤษของผมไมค่ ่อยแขง็ แรงเท่าไร จงึ สนทนากนั ได้เลก็ น้อย แล้วกล็ ากลบั คาดว่าจะตอ้ งพาทา่ น นายทหารพระธรรมนญู ไปรว่ มวงสนทนาอีกสักรอบหนง่ึ เพราะอยู่ใกลก้ นั ต่อมาได้พบกับ บแ/*.?บ/ส]ง บ1ร.^1บฬ^ ทา่ ทางเหมือนบาทหลวงยิม้ แย้มเยอื กเยน็ ช่างคยุ(คงเหมอื นคนอ่นื มองผมบันแหละวา่ เหมอื นหลวงตา) แกชือ่ 077. \\7บบ!/สฬร สวมแว่นตาแปลก ๆ ขอบแวน่ซ้ายขวาโผลแ่ ต่ขาแว่นเปน็ สายแนบทดั หรู ดั เปน็ เชอื กรอบศีรษะ เหมอื นแว่นตานกั บนิ หรอื แวน่ ตานักว่ายน้าี แกบอกวา่ ตั้งใจเดนิ ทางมาเยย่ี มเพราะทราบจากผู้กองสมิธนายทหารตดิ ต่อชาวอเมรกิ ันว่า อศจ.ไทยใจดแี ละมมี นษุ ย์สมั พนั ธด์ ี (ก็ผมกบั สมธิ น้คี นุ้ เคยทักทายกนั เป็นประจำแต่ทส่ี ำคัญผมดหู มอทายลกั ษณะใหแ้ กด้วย รสู้ กึ แกปลม้ืมาก) ผูก้ องวลิ เลยี มสไ์ ด้มาจบั ไมจ้ บั มือกนั ตามธรรมเนยี มฝรงั่ วา่ ดีใจมากทีไ่ ดพ้ บกัน อศจ.ของกองทพั สหรฐั ฯคราวน้ีมากนั ๒ นายเปน็ โปรเตสแตนท์ ๑, เปน็ คาทอลิก ๑, เขาเปน็ โปรเตสแตนท,์ ต้งั สำนักงานอยู่ที่ดลิ ,ี มีภารกจิออกเย่ียมเยียนแนะนำกำลงั พลเหมอื นของเรา แต่เขาสะดวกมากเพราะมีรถใชม้ พี ลขับและทีส่ ำคัญเปน็ ศาสนาเดียวกันกบั คนในพ้นื ท่ี เราถามถึงเมอื งอเมริกา เขาบอกวา่ เกิดทีร่ ัฐอาคันซอร์ รฐั เดียวกับประธานาธิบดสี หรฐั บิล คลินตัน มี อศจ.ชาวพทุ ธอยู่ ๒ นาย มีมสุ ลิม ๓-๔ นาย ท่เี หลอื เปน็ คริสเตยี น ยศสูงสดุ ของหวั หนา้ อศจ.คอื พลตรี(เนน้ นะครับพลตรีไมใ่ ชพ่ นั เอกพิเศษ)เขาสอบถามภารกิจของเราบ้าง ก็บอกว่าขณะน้ีกน็ ำสวดมนต์ไหว้พระกลางคืน, ออกเยยี่ มเยยี นทหารแนะนำเปน็ รายบุคคล, นอกจากบันยงั เตรียมการจัดพิธีลอยกระทงในวนั เพญ็ เดอื น ๑๒และกิจกรรมเฉลิมพระชนมพรรษาของในหลวงใน ๕ ธนั วาคม พอสมควรแก่เวลาแล้วก็ลา ผมพาไปลูทบ่ี ูชาอนั มโี ต๊ะหมบู่ ชู าพระพุทธรปู ธงชาติและพระบรมฉายาลักษณ์ วา่ สถานทน่ี ี้เปน็สถานท่สี ำหรบั นำทหารสวดมนต์ จากบันเดินเลยไปท่ีห้องศนู ย์ปฏิบัติการทางยุทธวธิ ี อนั เป็นหอ้ งประชุม (ทไ่ี มม่ ีอะไรปิดบังเลย) เขาเห็นพระบรมฉายาลกั ษณ์ของในหลวงอยดู่ า้ นหนึง่ (ซีกซา้ ยมือเมือ่ เข้าไป) และของสมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ เขาถามว่านร่ี ูปใคร เราตอบว่า 0 ข 7 สเู ฃบบฬ, (2ซบบฬ 07 บแ/สบ/สงซ เขาชมว่าสวยงามมาก เราเสรมิ วา่ นี้าพระทยั ของพระองค์งามด้วย ทรงเปน็ มิง่ ขวญั ค่พู ระทยั ของในหลวงของไทย เขาช่ืนชมมาก และคอ่ นจะลาจากเขาบอกวา่ หากมีโอกาสจะไปเทีย่ วเมอื งไทยสกั ครัง เราตอบวา่“ยนิ ดีตอ้ นรบั หวงั ว่าสกั วันหน่งึ เราจะพบกนั ท่ปี ระเทศไทย”

7พฬ. ก!]1±!น! พ.1ห.'ช*:ซุ^ ร/®.4 น&®ม'^ ร.1ห .^ ^ พ.01.เ&กรฅน^ ใV*/Vท0 1ษ‘น’V^ง 0(7ฬ.กก^.

3 ความไม่พร้อม ตอนทีไ่ ด้รับคำสั่งใหเ้ ตรียมตวั เดนิ ทางเพือ่ ไปปฏิบัตหิ นา้ ทีท่ ่ีตมิ อร์ ผมยงั หลบั ตานกึ ภาพไมอ่ อกวา่ สถานการณห์ รือสภาพมันจะเป็นอยา่ งไร มันจะเหมือนสนามรบตามแนวชายแดนไทยหรอื เป็นทะเลทรายเหมอื นตะวนั ออกกลาง หรือจะเปน็ เมอื งร้างแล้วเราไปพักอยปู่ ฏิบัติหน้าที่ หลังจากนนั เคล่ือนยา้ ยไปยงั ท่ใี หม่ เพื่อหาที่พักใหมอ่ ีก เมือ่ นึกภาพไมอ่ อกกไ็ มร่ จู้ ะเตรียมการอยา่ งไร หันไปพลกิ หนงั สืออนุสรณ์ของการสงครามในสมัยท่ีอศจ.ไปเกาหลี, ไปเวียตนามวา่ ท่านเหลา่ นน้ั ท่านทำอะไรบ้างในสนามรบ, พรอ้ มอ่านระเบยี บ ยศ.ทบ. วา่ ด้วยงานอศจ.ในยามสงคราม พ.ศ.๒๕๐๕ จงึ ตัดสนิ ใจในลำดบั แรกว่า ตอ้ งเอาโต๊ะหมู่บชู า พระพทุ ธรปู ธงชาติ พระบรมฉายาลักษณ์ พรอ้ มเคร่อื งประกอบและที่ขาดไม่ได้ คืออุปกรณบ์ ำรงุ ขวญั ไม่วา่ จะเป็นด้ายสายสญิ จน์, ทรายเสก, ผา้ยันต์, น้ัามนต์, พระเคร่อื ง, บทสวดมนต์, เทปเสยี งสวดมนต,์ ฯลฯ นอกจากนันก็เปน็ เอกสารประกอบการทำงาน คู่มือ อศจ., หนงั สือสวดมนต์ สมดุ บนั ทึก แฟม้ คำสง่ั ฯลฯ ซง่ึ ท้งั หมดน้ี เมือ่ ไปถงึ ตมิ อรแ์ ลว้ ก็สามารถใช้การไดเ้ ป็นอย่างดี เว้นแต่เทปท่ไี ม่มีเคร่อื งเล่นเทปต้องเก็บไว้ก่อน สว่ นชุดโตะ๊ หมทู่ ข่ี าดไปคือโตะ๊ รองกราบ แต่มีพรมสแี ดง ๑ผืน รองไว้แทนก็พอดูได้ คาดว่าในอนาคตจะใหท้ หารช่างจดั ทำให้สัก ๑ ตัว เป็นการแกป้ ีญหา ทีน่ ก้ี ม็ าพุดถงึ ความไมพ่ ร้อมในทางสว่ นตวั ซึง่ ก็ไดแ้ กอ่ ปุ กรณ์เครอ่ื งใชส้ ่วนตวั ตอนท่พี กั รอการเคลื่อนย้าย พักอยู่ทอ่ี อสเตรเลยี เมืองดารว์ นิ ไมม่ ปี ีญหาเพราะนอนโรงขมิ ซ่งึ เปิดแอรเ์ ยน็ สบายทังคนื (พกั อยู่๒ คืน) แตพ่ อเคลอ่ื นย้ายไปถึงเบาเกาของติมอร์ตะวันออก ปญี หาทต่ี ามมามมี ากมายกว่าทคี่ ดิ เรม่ิ แตเ่ คร่อื งใชจ้ ำเป็นเล็ก ๆ นอ้ ย ๆ เชน่ ขันสบู่ แก้วนา้ั , กระดาษชำระ, แชมพูสระผม, เสอื้ ผ้าท่ีใชใ้ นชวี ติ ประจำวนั ควรมเี พมิ่ อกี อย่างนอ้ ย๒ ชุด (ของเดิมได้รบั แจกมา ๒ ชุด) เปน็ ชดุ ปกิ พราง เวลาเปียก, เวลาสกปรกซกั ไม่แห้ง(ฝนตกบอ่ ย) เสอื้ คอกลมก็มี๒ ตวั เสื้อวอร์มมตี วั เดยี ว เอาไวใ้ ส่ตอนนอน เพราะไม่มผี ้าห่ม เครอ่ื งนอนนก่ี ็สำคัญและเสยี สขุ ภาพมาก ๆ เลยเพราะผมลมื มุ้ง คืนแรกกข็ อมดุ ม้งุ คนอนื่ แคบก็แคบ แถมกลิน่ ทหารอกี (เราเรียกกลน่ิ ตวั พวกเราวา่ กลน่ิ ทหาร)คนื ท่ี ๒ ขอยืมมุ้งนักบนิ จากศนู ย์การบนิ ทหารบก ที่เขาต้องกลับไปรบั เครื่อง ฮ.(เครอ่ื งบินเฮลิคอบเตอร์) ที่เมอื งดาร์วิน พอได้อาศัย พอตอ่ มาเจา้ ของกลบั ก็เลยตอ้ งนอนตากยุง สมนำหน้าตัวเองชะมดั เลย ตกกลางคนื หนาวไม่มีผ้าห่ม ต้องลกุ มาสวมถุงเท้าแทนผา้ ห่ม และหมอนไมม่ เี สียอีก ตอ้ งใช้วธิ เี อาผา้ เชด็ ตวั ม้วนเสอื ผ้าหนนุ นอนแทนสรปุ ว่าทรมานมาก พอเขาจดั ทพี่ กั ให้ ซงึ่ กเ็ ป็นอาคารรา้ งหลังจากท่ที หารอินโด ฯ ถอนตวั ไปแล้วก่อนถอนมันเผามนัทุบทงิ หมดทังกระจก ประตูหน้าตา่ งไฟฟา้ ประปา เหลอื ไว้แต่ซาก พวกเรามาเคลียรม์ าทำความสะอาดกัน บางแห่งบางห้องมคี ราบเลือดกล่ินคาวยงั มีอยเู่ ลย เรารวมกนั อยู่ ๔ คนในห้องแคบ ๆ พออาศยั อยกู่ ันได้ ตอ่ มาได้สงั่ ซ้อื มุ้งโดยฝากไปกับนักบินทหารอากาศ ๕๐ เหรยี ญออสเตรเลีย ทา่ นซ้อื มาใหป้ รากฏว่าเปน็ เต็นท์แบบไปกางนอนกลางสนามหญ้า ซึง่ เหมาะสำหรบั การนอนห้องใหญ่ กว้าง เม่ือเอามาใชใ้ นหอ้ งแคบๆ จึงใช้ไมไ่ ด้เพราะเพ่อื นเดอื ดรอ้ นเพราะมนั คบั แคบ อนั นคี ือความทุลักทเุ ล อนั เกิดจากความไมพ่ ร้อม ท่านใดท่ีจะออกภาคสนามในครงั ตอ่ ไปต้องเตรียมใหด้ ีอย่าให้เป็นเหมอื นผม แมแ้ ต่กระดาษชำระกส็ ำคญั มาก รุง่ เช้าเวลาไปท่งุ (ถา่ ย) ก็หยบิ เศษไม้ ใบไม้มาเช็ดคณุ เอย่ ดันไปหยบิ ไมอ้ ะไรไม่รูม้ าเชด็ ปวดแสบปวดรอ้ นทงั วันเลยคณุ

โ *^^ & & & ฬ, -6^^54*0 ^ 0 ^เ*^ 7 ^ 1’** I*เ®^ ^ I ^ น/*(VI, ห^&!ฟ้. -I* 1^■ ■ ไ] 1^0ๆ ^ ^ 9 ■ ^โ& 14; /* ^ 1**เ/

4 ขา่ วลอื เรือ่ งของข่าวเลา่ ลือมันกระจายไดร้ วดเร็วมาก บางขา่ วกส็ ร้างความหวาดกลัว วติ กกงั วล เช่นเม่อื ทหารไทยเข้าปฏบิ ัตกิ ารในพืน้ ทีต่ ิมอรต์ ะวนั ออกใหม่ ๆ ลอื ไปวา่ มีการปะทะกันกบั กลุม่ ต่อตา้ นเอกราชทหารออสเตรเลยี เสียชีวติ ๓ ทหารไทย ๒ ไมม่ รี ายงานข่าวผู้บาดเจ็บ ผ้บู ังคับบัญชาและญาติพ่ีนอ้ งรวมทงั คนไทยกต็ ื่นตระหนกวติ กกังวลวา่ ทหารไทย ๒ นายนั้นมีใครบ้างเปน็ ลูกหลานเราหรอื เปล่า เปน็ สามเี ราหรอื เปล่า,ผู้บญั ชาการระดบั สงู ในกรุงเทพฯ รบี ตดิ ต่อขอทราบขอ้ เทจ็ จรงิ โดยด่วนซ่ึงก็ปรากฏวา่ ทหารไทยในตมิ อร์ยงั ปกติดีอยู่ ไมม่ ีใครไดร้ บั อนั ตรายอะไรทงั สนิ จากน้นั มาสกั ระยะหน่ึง พวกเรากำลงั เคลมิ้ ๆ จะหลับมหิ ลับแหล่ ตอน ๖ ทมุ่ ๒ ยาม มคี นแจ้งข่าวว่าให!้ บไปดว่ น รถบรรทุก1ของทหารตกเหวระหว่างการเดนิ ทางกลับจากดลิ ี มาเมืองเบาเกา, พวกเรากต็ น่ืตระหนกว่าใครจะเปน็ อะไรมากนอ้ ยแค่ไหน เพราะเสน้ ทางเดินรถของเกาะติมอร์นันแคบมาก และเปน็ เส้นทางลดั เลาะตามไหลเ่ ขาเปน็ ส่วนมาก โค้งคับขนั มมี ากมาย ทส่ี ำคญั บางแห่งเป็นหบุ เหวชนั อยา่ งนา่ หวาดเสยี วแทบจะไมก่ ล้ามอง ท่นี ้พี อมขี า่ วนมี าก็ลอื กันอีก ผเู้ ก่ยี วข้องตอ้ งรบี ตามไปดทู ี่ใกลเ้ มอื งดลิ ี ปรากฏว่าเปน็ รถบรรทกุ ของไทย ถูกรถลำเลยี งพลของทหารอติ าลเี ฉย่ี วชนเอา รถของไทยกเ็ ลยเสียหาย กระบะบรรทุกพงั พับลงมาทบั ผู้โดยสารท่อี ยู่ดา้ นหลงั บาดเจบ็ หนัก ๑ นาย เจบ็ เล็กน้อยอกี ๒-๓ นาย ส่วนรถเสยี หายพอสมควร กระบะบรรทุกพังซกี ด้านขวา, ยางหลงั แตก ๓ เสน้ , คัชซคี ดและอน่ื ๆ สำหรับคนเจ็บหนักคอืจ.ส.อ.ถาวร ฟา้ คุม ไดม้ ีรถพยาบาลรบั ไปดูแล กระลูกหลังเคลื่อน คงพกั รกั ษาคัวอีกนานหนอ่ ย สว่ นผบู้ าดเจ็บเล็กนอ้ ยกก็ ลับมาทางเมอื งเบาเกาไดใ้ นอีก ๓ วันต่อมา เมอ่ื ความจรงิ ปรากฏข่าวลือกค็ ่อยหายไปเอง แตเ่ นื่องจากสภาพของพืนทต่ี ดิ ตอ่ กนั ยาก การจะพิสจู น์ทราบจึงต้องใช้เวลา แต่ข่าวลือมนั ไปไกลและเรว็ กวา่ ซึง่ บางเร่อื งของขา่ วลือทำใหผ้ บู้ ญั ชาการต้องออกมาพูดวา่ ต่อไปนีใ้ ครอยากร้อู ะไรให้สอบถามจากท่านคนเดียว,และคนอ่ืนๆไม่ต้องพูดเรอื่ ยเปีอย“...ชอบใหส้ ัมภาษณ์กันนัก...” อยา่ งกรณขี ่าวลือจากลพบุรี จากกรงุ เทพ ฯ จนกระทง่ั ถงึ กรงุ ดลิ อี ันเปน็ ทีต่ ัง้ ฉก.๙๗๒ ฯ ว่ามีทหารนายหน่ึงเปน็ โรครา้ ยแรงถูกส่งคัวกลบั ประเทศไทยแลว้ อกี เร่ืองหนง่ึ ของข่าวลอื คอื เร่ือง กำหนดกลับเมืองไทยของกองกำลังทหารไทย ลือมาสารพดั บางขา่ ววา่ นายก ฯ ท่านใหก้ ลบั ๑๕ ม.ค.๔๓ น,ี บางข่าววา่ บก.ทหารสูงสดุ ใหอ้ ยู่ครบ ๑๕ ม.ี ค.๔๓ จงึ ครบ ๖ เดือน บางข่าวว่า สน้ิ สดุ การเปน็ กองกำลัง 1ฆ15น151 แลว้ พวกเราจะเขา้ สวมหมวกสีฟ้าในบทบาทใหม่ ?57\ฆ5 น!!:?!ฆ0 1 0 5 0 5 ในนาม ฃ ฆ ! /! ! (อา่ นว่าอุนทาเอท) หมายถงึฆฆ!'150 ฆ/*!!อฆธ 'โน/*ฆ1ร!!!อฆ/*.! /.!ว]ฬ!ฆ!ร!น/*!!อฆ 1ฆ น/*.ร! 111ฬ0น (องค์กรบรหิ ารช่ัวคราวขององคก์ ารสหประชาชาติในตมิ อรต์ ะวันออก) บางข่าวก็วา่ ส่งกลบั ครง่ึ หนง่ึ คงเหลือไว้ ๗๑๗ นาย ในเรว็ ๆ นี้ ฯลฯขา่ วเหล่านี ไมม่ ีหลกั ฐานยนื ยันมแี ตพ่ ูดกนั ไปเองเปน็ สว่ นใหญ่ แตผ่ ลตามมากค็ ือความกระตือรือรน้ ลดลงไปตงัเยอะ เพราะเกดิ อาการท่ีเรยี กว่า 8 5 0 ^ 0 0 ’ผฆ คือนบั วันถอยหลงั เพอ่ื รอวนั กลบั จนกระทง่ั ไมส่ นใจทจี่ ะรเิ ริ่มทำอะไร ข่าวลืออกี เร่อื งหน่ึงที่ลกุ ลามไดร้ วดเรว็ มาก คอื เร่ืองการกินยาป้องกันมาลาเรีย ซง่ึ เปน็ ยาร!/!วอฆ!ฆ ทคี่ ณุ หมอแนะนำใหก้ ินตง้ั แตอ่ ยเู่ มืองไทยและบังคับวา่ กินก่อนเขา้ สู่พื้นทตี่ มิ อร์ แม้อยูใ่ นพื้นทแ่ี ล้วก็

5 ตอ้ งกนิ ทุกวันวันละเม็ด พวกเราไต้รับยาคนละกลอ่ ง ในกลอ่ งมหี ลายแผง เรียกว่ากนิ กันจนจบภารกิจ ๖ เดอื นไต้ เลยทเี ดยี ว เหตุเกดิ จากทุกเชา้ ผมต่ืนขนึ แล้วก็เดนิ ผา่ นห้องนอนของ ร.ท.ไทย ฤทธ'ิ ประเสริฐ เจา้ ของ คอลัมนห์ ยาดเหง่อื เพื่อชวี ิต ฯ “ ในเอกสาร “ขา่ วทหารบก” เราก็ทักทายเป็นภาษาฝร่ังทุกเชา้ 0 0 0 0 1ฬ0ผง11ง0 ร!]*.., ข 0 ^ ^ 0 ฬ ฃ ? I’ ]ฬ 71]^ข,!!!\ข!ข /แผอ ^ 0 ซ ? ซงึ่ เป็นแบบฟอร์มของฝร่ังอยแู่ ลว้ แต่ผมมักจะพูด ต่อไปวา่ “ I 0^110^ ผ ข ? , ธ ข ! I I ’ ธ ข 0 7 70010 “ ซง่ึ พวกเราก็เช้าใจกันดีวา่ ผมต่นื แต่เช้าแตม่ ัน ไมย่ อมลุก คำว่า 17’ร ^โ07 100& มนั ไมล่ ุกนน้ั หมายถงึ อะไรกเ็ ปน็ ทสี่ นุกสนามฮาเฮ ตามประสาชายทง้ั หลาย, เราก็ทักทายกนั แบบน้ที ุกวนั แลว้ กข็ ยายไปยังคนชา้ งเคียงอ่นื ๆ เช้าวนั หนึง่ พ.ต.สมาน ฯ ท่านมานั่งขา้ ง ๆ ผมรว่ มโต๊ะอาหารแล้วพดู ว่าเคยสังเกตหรือเปล่าวา่ นกเขาไมข่ ันเลยตัง้ แตม่ าอยทู่ ่นี ี,้ เรากร็ ับว่าใช่, คนอนื่ ๆ ที่รว่ มโต๊ะด้วยกันเสรมิ ว่าจริง ปกตติ ืน่ นอนตอนเชา้ มันมี ปฏกิ ริ ยิ าบ้าง บางคนบอกว่าขนาดอาบนาั้ ถสู บู่ให้มัน ยังเฉยเลย พ.ต.สมาน ฯ ไตท้ ีกเ็ สรมิ ว่า.”ผมคดิ ว่าเป็นเพราะ ยาทีห่ มอใหก้ ินปอ้ งกนั มาลาเรียแน่ ๆ เลย คงจะมตี ัวยาลดเซ็กซอ์ ยดู่ ้วย” อกี ท่านหนึ่งก็เสริมว่า คงใช่เพราะตอนมา ถึงใหม่ ๆ หมอโชคชัยบอกว่า ใครกนิ ยาแล้วกก็ ินต่อไป ล้าใครกนิ แล้วลมื กินตอ่ ๑ ครงั้ ๒ ครั้ง ก็ไมต่ ้องกิน แสดงว่าไม่ใช่ยาป้องกันมาลาเรยี อยา่ งเดียว ต้องมีตัวยาลดความรู้สึกทางเพศด้วยแนน่ อน เอาเช้าแลว้ ครบั จากปากส่ปู ากข่าวลือเรอ่ื งนีกก็ ระจายออกไปสหู่ มู่ทหารทงั หลายอยา่ งรวดเรว็ เดอื ดรอ้ นถงึ คุณหมอ พ.อ.นมิ ิต ฯ ตอ้ งออกมาชีแ้ จงกบั กำลังพล หลงั จากสวดมนตเ์ วลา ๒๐๐๐ บอกวา่ อนศุ าสน์ หมอขอเวลาช้แี จงขา่ วลอื เรอื่ งยาหน่อย จากนน้ั ทา่ นกอ็ ธิบายชี้แจง สรรพคณุ ของยาและปฏเิ สธวา่ ไม่เก่ยี วกบั เรอ่ื ง ลดความร้สู ึกทางเพศ, เปน็ ตวั ยาท่ผี า่ นการทดลองมาแล้วในหลายประเทศ ไมม่ ีผลต่อความรสู้ กึ อย่างวา่ สว่ นที่ ทุกคนคดิ ว่ามันไมส่ ัน้นั เปน็ เพราะ ๑ ในสถานทเ่ี มอื งตมิ อรไ์ มม่ ีสง่ิ เรา้ มีแต่ชายด้วยกนั และ ๒. เกิดจาก ความเครียดท่ตี ้องทำงานตรากตรำตลอดเวลา เฮอ้ : โลง่ อกไปทน่ ะ นึกวา่ ไม่สเั พราะยาของคุณหมอ\



6 บรรยากาศที่ดืฃึ้น เราพกั อยใู่ นอาคารคาดว่าเปน็ อาคารของหน่วยทหารรกั ษาสนามบนิ เบาเกา (ทหารอินโดฯ) ซีกหนง่ึ ดดั แปลงเป็นทพ่ี ักสำหรับหลบั นอนกลางคืน อกี ซีกหนง่ึ เปน็ ทที่ ำงาน โดยการไปยมื โตะ๊ เกา้ อี้จากโรงเรยี นในเมืองเบาเกาท่ีอยู่หา่ งออกไปประมาณ ๖ กม. โดยความอนเุ คราะห์ของบิชอป/บาทหลวงของโบสถ์อันโตนิโอ ท่านอนุญาตใหน้ ำมาใช้ คร่งึ เดือนแหง่ การทรมานในเรอื่ งอาหารการกนิ เพราะมแี ตม่ าม่าตลอดสลบั กับอาหารขา้ วต้มที่ไม่มีพรกิ ไมม่ เี กลอื ไม่มีนํ้าปลา ซาํ้ ไม่มีไฟตม้ นํา้ ไม่มหี ม้อหรอื ภาชนะ ช่วงน้ีกำลังผ่านพวกเราไป พวกเราเรม่ิ ไต้รับนมตราวัวแดง, ไต้รับขนมปง สภาพความเป็นอย่ดู ีขน้ึ ตามลำดบั ถงึ ขนาดเตรยี มการว่าลอยกระทงปนี ้จี ะจดั ลอยกระทงในบรเิ วณที่พกั เราด้วย ซ่งึ กก็ ำลังเตรียมการกนั อยู่ แสดงว่าพวกเรามคี วามสุขสบายพอสมควรแลว้ วันหนงึ่ เชา้ เวลา ๘ โมง นายทหารตดิ ต่อชาวออสเตรเลยี ซ่อื พ.ต.ชอร์ท (IVนซ1011 8110111 )บอกวา่ วันน้ีไปประชมุ ทีโ่ รงแรมเมืองเบาเกาด้วยกันไหม ผมตอบวา่ อยากไปแตต่ ้องมนี ายทหารไทยไปด้วย เขาก็ตดิ ต่อ พ.ต.พนา แคลว้ ปลอดทกุ ข์ ไปด้วย เขากต็ กลงเราเดินทางไปเท่ยี วในเมืองเบาเกา จดุ ประสงคเ์ ขาบอกผมวา่เพอ่ื จะไตพ้ บผู้นำศาสนาในพนื้ ท่ีจะไตส้ อบถามแลกเปลีย่ นความรูก้ ันและกนั ระหว่างท่เี ดินทางโดยรถยนต์ไปกพ็ บตามถนนมีเด็ก ๆ ชอบว่งิ มาใกล้ ๆ รถเพื่อตีมอื กับพวกเราไม่ทราบเป็นประเพณอี ะไร น่าเสยี วไลห้ ากรถจะเหยียบ ส่วนผู้ใหญม่ ักน่ังจบั กลุ่มกันอยตู่ ามรมิ รว้ั รมิ ถนนคุยกนัเปน็ กลมุ่ ๆ ไม่ทราบคุยกนั เรือ่ งอะไร เวลาพวกเราผ่านไปก็ยกไม้ยกมือรอ้ งทักทายอยา่ งมไี มตรจี ติ บางครงั กฮ็ ลั โล,บางคร้งั ก-็ ว่าบุนเดีย แปลวา่ สวัสดตี อนเช้า เปน็ อยา่ งน้ีในถนนเกือบทกุ สาย เมื่อไปถงึ โรงแรมทปี่ ระชุมของกลุ่มองคก์ รเอกชนและ ซ!ง ก็พบกลมุ่ ฝรงั่ ทเ่ี ป็นเจ้าหน้าที่ ๗-๘คน เปน็ หญิง ๓ คน นอกน้ันเปน็ ผ้ชู าย โรงแรมชอ่ื ?ซ\1ฬธ(ว™\โ1 ซงึ่ เป็นโรงแรมแห่งเดียวของเมืองเบาเกา แตด่ สู ภาพกระจกและประตหู นา้ ต่างกม็ ีรอ่ งรอยถูกทำลายเหมือนกนั แตต่ อนน้เี ปน็ สถานที่ปฏิบัตงิ านของฃซ และ 11๐0 หลายองค์กร ก่อนเรม่ิ ประชุมกัน ผมไต้มีโอกาสพบกบั บาทหลวง มนั ตโี น (1^111111 ซ !ฑ !!0 ) ซง่ึ เปน็ผนู้ ำด้านศาสนา ท่ีมารว่ มประชมุ ดว้ ย แนะนำตวั กนั แลว้ ก็สนทนากนั บคุ ลิกของหลวงพ่อเยน็ ๆ หนา้ ตาเหมอื นชาวกมั พชู า คางใหญ่ ๆ แต่พูดภาษาอังกฤษดี คล่อง ผมถามถงึ บรรยากาศทัว่ ไปของชาวตมิ อรต์ ะวนั ออก ทา่ นบอกวา่ ยังมีความหวังจะทเื นตัวไตเ้ รว็ ๆ นี ถามถงึ ประเพณีความเช่อื และขอ้ ห้ามตามประเพณที อ้ งถ่นิ ทา่ นอธิบายว่าไม่มอี ะไรทกุ คนทราบดีอยแู่ ล้วมนั เหมอื นกับเป็นประเพณสี ากลคอื ต้องใหเ้ กยี รติและสุภาพตอ่ คำถามที่วา่ รู้สกึ อยา่ งไรกบั ทหารไทยท่มี าท่างานที่ติมอรค์ รั้งนี้ ท่านตอบว่ายินดีมาก และยินดตี ้อนรบั ทหารไทยแลว้ ยังชมวา่ ทหารไทยนสิ ัยและมารยาทดี เป็นท่ชี ่ืนชมของชาวตมิ อรโ์ ดยเฉพาะพวกหมอช่วยเราไตเ้ ยอะ ตอนทา้ ยผมฝากท่านว่า ลา้ ทหารไทยทา่ อะไรล่วงเกินประเพณหี รอื ความเชอ่ื ทอ้ งถน่ิ กรุณาแนะนำเราด้วยจะเป็นพระคุณย่ิง ท่านกร็ ับปาก พอถามวา่ โบสถ์ของทา่ นและสำนักงานของท่านอยู่ที่ไหน ท่านบอกด้วยลลี าเหมอื นนักการเมอื งเปีะเลย “ออ๋ . ไมใ่ ชโ่ บสถ์ของผม แตเ่ ป็นโบสถ์ของชาวตมิ อร์อยูในเมอื งนีแหละ สว่ นสำนกั งานของผมไมม่ ี, ท่ที า่ งานของผมอยทู่ ุกแหง่ ท่ีผมไป”

พ ^ / ® 1. ท1ช ํ เ ^ บ . ^ ‘11. เ,•!า เ 3 ^ ฉ ^ ป น,ๆ๕1น, เนๆเกๆป5 * 1 ไ3 ^ 4 ง ^ ? ) ใ !'^ 'ง ''? 'ใ /า เ า ๅ^ๆ71ใ/เ^ -

7 การประชุมวันน้นั เปน็ การแลกเปลีย่ นขา่ วสารกันมากกวา่ หาข้อสรุป เพราะแต่ละองค์กรได้ไปสำรวจพ้นื ที่แล้วสรุปจัดความเร่งด่วนในการพนื้ ฟบู รู ณะซ่ึงครอบคลุ่มพื้นที่ 1.08 ?^ 7 0 ร , 1ฬ^1ง^7ซาโ0, และ ธ ^ซ 0^ฃ พอคยุ กันไปได้สัก ๑ ชั่วโมง คณุ ผ้หู ญงิ ทีเ่ ปน็ เลขา ฯ อะไรสกั อยา่ งซึ่งเป็นชาวลงั กา ชื่อซามีมิพดู อังกฤษคลอ่ งมาก และดเู หมอื นจะมีบทบาทมากกว่าใครในการสนทนา (ผมไม่ได้สอบถามประวตั ิขอ้ มลู เพิ่มเติม) แกบอกวา่ ขออนญุ าตย้ายจากหอ้ งโรงแรมไปพดู คุยกันตอ่ ทีบ่ า้ นพักของแก ซง่ึ อย่หู า่ งไปขา้ งล่างประมาณ๓๐ เมตรได้ การคยุ แบบพลเรอื นกับทหารน้ีไม่เหมือนกันมันทำให้เรารำคาญและอึดอดั เพราะต่อยอดออกไปเรอื่ ย ๆ ใครนึกอะไรไดก้ ว็ ่าไป ใครคดิ เห็นอยา่ งไรก็ว่าไป พ.ต.พนา ฯ คงคิดเหมอื นผมคอื เสยี เวลานานเกนิ ไปจึงบอกวา่ มีอะไรเกย่ี วข้องกับทหารไห้บอกมา เพราะจะตอ้ งรบี กลบั ไปทำงานต่อ ทปี่ ระชุมซึ่งมอี ยู่ ๑๓ คนก็เริ่มคยุ ถึงเร่ืองการชว่ ยเหลือจากทางทหาร แลว้ เรากข็ อตวั กลับ แตต่ อนทผ่ี มขยบั ตวั ลุกขนึ้ ยนื ปรากฏว่าเกา้ อ้รี บั แขกที่ผมนัง่ อยนู่ ้ัน ตรงขอบหน้ามีตะปูโผล่ตังนนั้ พอขยับตัวลกุ ขึน้ เสยี งแควก้ ยาว ๆ กเ็ กิดขน้ึ ปรากฏว่ากางเกงผมตูดขาดครบั ท่าน ยาวขนาด ๔ นวิ้ ลอดได้เวลาเดินมนั กเ็ สียวก้นชอบกล เกรงวา่ คนอนื่ จะเหน็ แล้วก็มีคนเห็นจรงิ ๆ จนได้ เม่อื ก้าวขาขึน้ นงั่ บนรถตอนขากลบั ก็ครึกครนื กันพอสมควร กเ็ ลยตงั ใจว่าจะปลอ่ ยโชว์ เพ่อื เป็นจุดสนใจอย่างนไี ปอีกสกั ๒ อาทิตย์ โธ่.... ก็ไม่มีดา้ ยมเี ข็มเย็บผ้ามาเลยนีค่ รับ

8 โจ๊ก กะจี้ เม่อื กำลงั พลสว่ นใหญไ่ ด้เข้าทีต่ ั้งปกตพิ รอ้ มท่ีจะปฏบิ ัติภารกจิ ได้แลว้ ในส่วนของผมกไ็ ด้ร่างกำส่ังออกเป็นตารางพบปะเย่ียมเยยี นและอบรมบำรุงขวัญ โดยกำหนดวันไวเ้ ร่ิมแตว่ ันที่ 5 - 2 6 ของเดือน ซึ่งบางวนั ก็อบรมพบปะ3 หนว่ ย ทงั เช้าและบ่าย และหนว่ ยท่อี ยู่ไกลกนั คนละอำเภอ คนละเขตกด็ อ้ งไปคา้ งคืนเพราะการเดนิ ทางไมส่ ะดวกและไมแ่ นใ่ จในความปลอดภัย เพราะในติมอร์ไมม่ ีรถว่ิงและไมม่ ีคนเดินทางในเวลากลางคนื ยังคงกลัวตอ่ เหตุการณ์เขน่ ฆ่าคร้งั นี้อยู่ ในการออกอบรมครั้งน้ี ผู้บัญชาการเห็นวา่ การปฏิบัติภารกิจคร้ังน้ีเป็นการปฏิบตั ิการนอกราชอาณาจกั ร ตอ้ งใชก้ ฎหมายระหวา่ งประเทศหากมีการทำผดิ กฏหมายขึนมาจะเป็นเรอื่ งท่ียงุ่ ยากมาก อาจตอ้ งฃนึ ศาลโลก เพราะในตมิ อรย์ งั ไม่มกี ฎหมายและกระบวนการยุติธรรมใด ๆท้ังสิ้น ทราบว่า กำหนดระเบยี บว่าหากทหารกระทำผดิ ใหใ้ ช้กฎหมายของประเทศออสเตรเลีย หากเกดิ การบาดเจ็บสูญเสยี แก่ชีวิต รา่ งกายของทหารไทย ออสเตรเลยี จะออกคา่ ใช้จ่าย ค่าช่วยเหลือให้ แต่หากเกดิ อบุ ัตเิ หตรุ ถหรอื ยานพาหนะชนลัน ชนคนบาดเจบ็ตาย รัฐบาลของประเทศตนต้องเป็นผชู้ ดใช้ ซึง่ เป็นเร่ืองที่ยุ่งยากมาก ทา่ นจงึ ให้นายทหารฝ่ายพระธรรมนญู ออกไปช้แี จงใหค้ วามรูแ้ กก่ ำลงั พลตามหนว่ ยตา่ ง ๆพรอ้ มกบั อนุศาสนาจารยด์ ้วย ควรจะแนะนำนายทหารพระธรรมนญู สกั เล็กน้อย ทา่ นชอื่ พ.ท.กฤษณะ บวรรตั นารกั ษ์ สังกดักรมพระธรรมนญู สำนกั ปลดั กระทรวงกลาโหม เคยศึกษากฎหมายทป่ี ระเทศองั กฤษ และอเมรกิ า พดู ภาษาองั กฤษได้ดมี ากและจัดวา่ เปน็ คนทีโ่ มเดริ น์ มาก (คือทันสมัยมาก) ชอบแสดงทศั นะในเรอ่ื งตา่ ง ๆเปน็ ประจำโดยเฉพาะในการประชมุ ของฝา่ ยเสนาธกิ าร ฝ่ายอำนวยการ ตอนแรก ๆเขาไม่เห็นอนศุ าสน์อยใู่ นสายตาหรอกครับ คือเรามันคนละสไตล์ เขาปร๊ดู ปราดไอเ้ รามนั นุ่มนม่ิ ซึ่งคาดวา่ ตอ่ ไปคงได้มเี รือ่ งพูดถึงแกอีกหลายตอน ล้าผมยงั ไมเ่ ปลยี่ นใจเสยี กอ่ น ทนี ี เมอื่ มีเหตจุ ำเปน็ ต้องออกกนั ไปเป็นคู่ ไปกินนอนด้วยกนั น่ังรถคนั เดียวกนั อบรมทหารในวาระเดียวกนั หลายครั้งหลายหน่วย ทำให้รู้จกั อธั ยาศัยใจคอกนั ดีย่งิ ขน้ึ แรก ๆเขาพูดเชิงแซว ๆว่า อนศุ าสนจ์ ะทำอะไรกท็ ำแต่อย่าใหช้ าวบ้านเดอื ดรอ้ น, หรือว่าอยากทำอะไรกท็ ำแต่อยา่ ใหเ้ พอื่ นเดอื ดรอ้ น ซึง่ หมายถงึ การ อบรมท่ีจะตอ้ งเรยี กรวมแล้วตอ้ งมานง่ั ทเั ง หรอื แมแ้ ตเ่ ร่ืองอ่ืน ๆเช่นการลอยกระทงท่คี ดิ จดั ทำฃนึ แล้วต้องมีผูจ้ ดั สถานที่จัดอปุ กรณ์ฯลฯ ซง่ึ ทำใหผ้ ู้อ่ืนเดือดร้อนทงั นนั ครังแรกพูดอบรมท่ีกองบญั ชาการกองกำลังซึ่งเปน็ ที่ทำการใหญ่ หลังจากรวมแถวสวดมนต์เสรจ็แล้ว ผมก็แนะนำเขาตอ่ ทหารวา่ นายทหารพระธรรมนูญท่านนีมีความเป็นมาอยา่ งไรและสำคัญอยา่ งไรตอ่ หนว่ ยของเรา เสรจ็ แลว้ เชิญท่านพดู ซึง่ บุคลิกลักษณะมคี วามม่ันใจสงู มากและพูดได้ดี ยกเอาเร่ืองมาตรฐานความประพฤติซงึ่ องคก์ ารสหประชาชาตกิ ำหนดให้ 1ฬ 1ธ ;น ำไป ป ฏ บิ ัต ิร ว ม เป น็ ข ้อ ๆเพื่อให้ทหารทราบและระมดั ระวัง ตอ่ จากนนั ก็เป็นหน้าท่ีของผมท่ีจะต้องพดู ถึงเรอื่ งการบำรงุ ขวัญใหก้ บั ตนเองตอ้ งทำอยา่ งไรบ้างโดยบอกวา่ ควรเวน้ 2 อย่าง, ควรปฏบิ ตั ิ รอยา่ งเปน็ กิจวัตรประจำวันซึง่ ก็จบลงด้วยดี ร!/ป??V กนั ทุกคน ครังที่ 2ตอ่ มาไดไ้ ปอบรมที่กองรอ้ ยท่ี 2 ของร .31พ'ั น. 3 รอ. ซ่งึ มที ่ีตั้ง ณ โรงยมิ ใกลส้ นามกีฬาในเมืองเบาเกา ก็เปน็ ไปในรูปแบบเดมิ คอื เริม่ ต้นด้วยการสวดมนต์ จากนนั้ นายทหารพระธรรมนูญพูด ตามดว้ ยอนุศาสน์ พอครง้ั ที่ 3 หลังจากบรรยายจบแลว้ กข็ น้ึ รถกลับ เขาพูดกบั ผมวา่ เขาไมเ่ คยทเั งอนศุ าสน์ทไี่ หนมาก่อนเพราะคิดวา่ คงจะเหมอื น



9พระเทศน์ คอื เนบิ ๆ ชา้ ๆ ชวนเบ่ือหนา่ ยและหลับในที่สุด แตพ่ อได้ทัเงอนุศาสน์ (คอื หมายถึงตวั ผมนะครบั )พดู แลว้ จงึ เห็นว่า งานอนศุ าสนน์ สี ำคญั มาก ถ้าทหารไม่มีอนศุ าสน์มาพบปะเยีย่ มเยียนบรรยายหรอื พดู คุย คงจะตึงเครียดมาก เออ..ไอ้ผมนะครับ จะว่าไปกบ็ า้ ยอพอสมควร พอเขาพูดถงึ ผมในลักษณะชืน่ ชมก็ร้สู กึ ลอยข้ึนโดยไม่รสู้ กึ ตัว(คอื ใจมนั ฟูขึน) จากนนั้ ผมเริ่มเห็นเขาเป็นคนท่ีดีขึน้ มากในสายตาของผม ดังนน้ั ในครงั้ ต่อมาเวลาไปบรรยายทไ่ี หน ผมก็อ้างว่านายทหารพระธรรมนูญต้องไปดว้ ย, กนั ไวด้ กี วา่ แก้ ซงึ่ เขากไ็ ป แล้วผมกเ็ รม่ิ แนะนำตัวเขาก่อนบรรยายเพิ่มเตมิ สรรพคุณให้มากยิง่ ขึ้นว่าเป็นบุคคลสำคัญมาก จบการศึกษาสงู เป็นนกั เรยี นนอกมีประสบการณ์มาก ซ่งึ กไ็ ดผ้ ลมากในเวลาต่อมา ทา่ ทเี รม่ิ มองผมว่าอยู่ในสายตามากขึน้ ตอนหลังเวลาไปบรรยายด้วยกันแกจะพดู บอกทป่ี ระชมุ ทัเงบรรยายว่าตอนแรกแกคิดวา่ ทา้ ย ๆภารกิจ คงตอ้ งเสนอใหร้ ้องขอคณะตลกจากเมืองไทยมาแสดงเพอื่ เปน็ การบำรงุ ขวัญแกท่ หารไทยสักคร้ังหนึง่เหมอื นทท่ี หารชาติอืน่ เขากระทำกัน แต่หลงั จากไดท้ เั งอนศุ าสน์พูดแล้ว.. “ผมเลยเปลยี่ นใจ...ไม่ต้องส่งตลกคณะอะไรมาแล้ว อนุศาสนค์ นเดยี วก็พอ...” ผมแยง้ เขาว่า ผมขอเป็นพระเอกนะครบั ไมใ่ ช่ตัวตลก มองอยา่ งไรถึงไม่เหน็ แววพระเอกในตัวผมเลย อย่างนเี้ รยี กวา่ ตาไม่ถึง จากนันการทำงานของเราก็เขา้ ขากนั มากข้นึ เวลาหลงั สวดมนต์กลางคืนตอน 2 ทุม่ เราก็จะสลับกนั พูดเร่ืองอะไรตอ่ อะไรให้ทหารทเั งเป็นการเพม่ิ เตมิ ความรแู้ ละเพม่ิ “ มาตรฐานความประพฤต”ิ ตอ้ งขออภยั ทา่ นผูช้ มไวใ้ นบรรทัดนเ้ี ลย ลา้ บงั เอิญหมั่นไสัตวั กระผม เพราะบทนเ้ี ยนิ ยอตัวเองตลอดรายการ ไหน ๆก็ยอมาแลว้ ขอบอกความปอี บปูลาร์ให้ทัเงอีกนิดวา่ ขนาดโฆษกบนเวที เวลาเล่นตลกสนุกสนานกม็ ักเอาอนุศาสนไ์ ปร่วมแจมดว้ ยเสมอ ไม่วา่ จะเลน่ เพลงจดหมายผิดซอง , กบ็ อกว่าให้ทหารไปรับจดหมายจากอนศุ าสน์กอ่ น ,พอว่ิงไปข้างหลงั เวทีกก็ ลับมาพรอ้ มกับซองจดหมายขนาดใหญ(่ กลอ่ ง) มจี า่ หนา้ ซองให้เรียบร้อย พอแกะกลอ่ งออกมามเี ศษกระดาษชิ้นนดิ เดียวจากนั้นเพลง “ พีแ่ สนดใี จไดร้ บั จดหมายจากไปรษณยี ์ ”ก็ดังกระหม่ึ , แมแ้ ต่พดู ถึงเรือ่ งคณุ ภาพของยาปอ้ งกันมาลาเลยี กต็ ้องอ้างอนุศาสนว์ า่ ตอ้ งกินใหค้ รบตามท่หี มอส่ังเพราะถ้ากินๆหยดุ ๆอนุศาสน์บอกว่ามีปญ็ หาเรอื่ งนกเขาไมจ่ ู้ฮกู กรูแน่ๆ-โนน่ ว่าไปโน้น นแ่ี หละครบั โจก๊ กะขม้ึ ันเป็นอยา่ งน้ี

10 กระทงหลงทาง อยู่มาไดส้ กั ระยะหน่ึง ผมได้เสนอตอ่ ที่ประชมุ ฝา่ ยอำนวยการและฝ่ายกิจการพิเศษ ซงึ่ ประชุมบรฟิ กนั ทุกเชา้ เวลา ๐๘๓๐ วา่ ผมมโี ครงการจดั กจิ กรรมในห้วงระยะเวลาที่จะมาถงึ คือ การลอยกระทง และกิจกรรมถวายพระพรชยั มงคลแดใ่ นหลวงเนื่องในวโรกาสเฉลิมพระชนมพรรษา ๕ ธนั วา พร้อม ๆ กับ พี่นอ้ งประชาชนชาวไทยในประเทศไทย ที่ประชมุ เหน็ ชอบดว้ ย เพราะจะได้ให้ทหารได้ผอ่ นคลายความตงึ เครยี ดจากการตรากตรำในหน้าท่ี และเปน็ การถวายความจงรกั ภักดตี อ่ พระประมุขด้วย แล้วประธานในท่ีประชมุ คือผบ.กองกำลงั กส็ ่งั ให้ผมไปทำเร่ืองขึนมาเพอ่ื อนุมัติแจกจ่ายให้หนว่ ยขึนตรงและทหารทราบโดยทว่ั กนั ผมก็นำนโยบายที่ ผ้บู ัญชาการอนมุ ัตินันแล้วมาพิจารณารูปแบบวางแผนวา่ จะทำอย่างไร ใครเกยี่ วข้องบ้าง สถานที่ อปุ กรณ์ และลำดับพิธคี วรเปน็ อย่างไร เพือ่ จะทำใหด้ ูดขี ึน บริเวณด้านหนา้ (ไมแ่ น่ใจวา่เป็นด้านหน้า หรือดา้ นหลงั เพราะอาคารหนั หน้าออกถนนมีเสาธงชาติอยู่ แตพ่ นื้ ท่ที จ่ี ะใชเ้ ป็นดา้ นใน) มสี วนหย่อมแบบรูปตวั ฆ (ย)ู ในบริเวณนนั มีสระนาํ้ ๓ บ่อ มีกอบัว มปี ลาซิว ปลาสรอ้ ย และปลาอนื่ ๆ หลายตัว พอได้ดเู พลนิ ๆ ยามเช้า-เยน็ ผบู้ ญั ชาการกองกำลังนำขนมปงไปให้ปลา ลูมคี วามสขุ ดเี หมอื นกันเปน็ การผอ่ นคลายความตึงเครียด ผมวาดจินตนาการไว้วา่ ยามเย็น ๒๒ พ.ย. เพ็ญเดือน ๑๒ พอทุกคนทานอาหารเย็นเสร็จเรยี บร้อยแลว้ กอ็ อกมารอ้ งรำทำเพลงอาจจะเปน็ การดีกระป้องเคาะกลา สลับดว้ ยการเฮฮาเลก็ ๆ นอ้ ย ๆ จากนนั้ ก็เข้าส่พู ธิ กี ารแบบง่าย ๆ ยนื เรียงแถวถือกระทงและผมนำกล่าวบูชาอะไรตามประเพณี แล้วก็ลอยกระทงกนักเ็ ปน็ อนั เสร็จพิธี จากนั้นผมกท็ ำลำดับพิธีและมอบหมายแก่ผ้เู ก่ยี วขอ้ งตอ้ งทำอะไรบา้ ง แต่เมอ่ื เรือ่ งไปถึงรองผ้บู ัญชาการ ท่านกแ็ นะนำว่าควรจะทำใหค้ รกึ ครืน้ รน่ื เรงิ กวา่ น้ี แลว้ ให้ทุกฝ่ายช่วยกันคิดว่าจะทำกนั อยา่ งไรให้ลูดี ระหวา่ งนี้ นกั ขา่ วทอ่ี ยใู่ กล้ ๆ กัน ก็เขา้ มาขอสัมภาษณผ์ มถงึ โครงการจัดกจิ กรรมดงั กล่าว ผมก็ไดใ้ หข้ อ้ มูลไปตามท่ไี ดข้ ออนุมตั ิไวใ้ นที่ประชมุ และดเู หมอื นเขาสนใจมาก เพราะบางสว่ นอยากจะกลบั เมืองไทย และบางส่วนกอ็ ยากไปพกั ผอ่ นท่อี อสเตรเลียแตพ่ อมีกิจกรรมนีข้ ้นึ มา เขาก็บอกว่าเตรียมการถ่ายทอดพิธลี อยกระทงไปยงั ประเทศไทย และอกี บางส่วนบอกวา่ จะรอถ่ายทอดงานเฉลิมพระชนมพรรษาด้วย ผลการประสานงานระหว่างหน่วยตา่ ง ๆ ทำให้มีกจิ กรรมเพิม่ ขึ้นอกี และดูเปน็ รปู ร่างดียง่ิ ขึ้นเกินกวา่ ท่ผี มจนิ ตนาการเอาไว้ เพราะพืนฐานความคิดของผมนัน้ อยูบ่ นพน้ื ฐานของความขาดแคลนคือ ไมม่ ีเครอ่ื งขยายเสยี งไม่มดี นตร,ี ไม่มีนางนพมาศ, ไมม่ แี สงสอี ะไร แต่หลังปรึกษากนั แลว้ เร่ืองทีข่ ยายก็เรมิ่ งอกออกไป เช่น ๑ . ตอ้ งมีดนตร,ี มกี ารแสดงมกี ารรำวงลอยกระทง ๒. มีการจดั เลี้ยงอาหาร ๓. มีจอโปรเจคเตอ้ รฉ์ ายภาพประวตั ิลอยกระทงจากชุด ปจว. ๔. มนี างนพมาศในชดุ แตง่ กายแบบไทย ๕. มีการเชิญแขกในพืน้ ที่รว่ มงานด้วย

\0^ ‘ม ^ ๆ ^ ^ * ■ ใ ^ โ *6'า ว เ & )อ

11 เม่อื ตัวกจิ กรรมไปได้ไกลถงึ ขนาดนี้ จึงถือว่าเป็นงานใหญ่ไม่ใช่ธรรมดาเสยี แลว้ เพราะตอ้ งเต1ยมงานมากขึน โดยมีการแบง่ มอบวา่ ใครจดั ทำกระทง, ใครจดั สถานท่ตี กแต่งใหส้ วยงาม, ใครรบั แขกเชญิแขก, ใครรบั จดั อาหาร, และใครรบั เรอื่ งบันเทิงและนางนพมาศเป็นด้น เราประชมุ กันอีกครงั หนึง่ ชว่ ยกนั กำหนดรปู แบบงานน้ีพร้อมท้ังออกกำหนดการลำดบั พิธีในการปฏบิ ตั ิแล้วออกมาเป็นรูปรา่ งเรยี บร้อย ในสว่ นของผมไดร้ ับมอบหมายใหจ้ ดั ทำคำกลา่ วประวตั คิ วามเป็นมาพธิ ีลอยกระทง เพือ่ ให้ฝา่ ยขา่ วแปลเปน็ ภาษาอังกฤษประกาศให้แขกชาวต่างประเทศรับทราบดว้ ย และให้เปน็ ผู้กำกับในส่วนทีเ่ กย่ี วกบั คำกลา่ วบชู าก่อนลอยกระทง ผมก็นำสว่ นนมี าเตรียมจนเรียบรอ้ ย ดูเหมอื นทุกอย่างจะราบร่นื ดี เพราะตอ่ มามกี ารนำทหารหญิงชาวออสซี่ ๓ นาย และทหารชายออสซี่ และชาตอิ ืน่ ๆทีส่ นใจในเรื่องการรำวงมาแกซ้อมรำวงลอยกระทงกัน ในห้องทำงานของเราเอง โดยครูจาก ชดุ ปจว.มาสอนการรำเป็นทสี่ นกุ สนาน,นกั ข่าวทีวกี ็สนใจมาถา่ ยทำตอนซ้อมและนำกระทงใหท้ หารหญิงลอยนำเป็นนางแบบในการโฆษณาเหน็ วา่ มกี ารเผยแพรใ่ นทวี ีทีเ่ มืองไทยดว้ ยแตผ่ มไม่ร้เู พราะท่ตี ิมอร์ไม่มีข่าวทีวใี ห้ดเู ลย เหลอื อีก ๕ วันจะถงึ วนั งานกจ็ ัดประชุมอีกครงั หน่งึ เกี่ยวกับเรอ่ื งนี ผมก็แถลงในส่วนของผมทา่ นอืน่ กแ็ ถลงในส่วนของท่านที่ได้รับมอบหมายแตล่ ะอย่างแตล่ ะแผนก สรปุ ตอนทา้ ย นายทหารฝ่ายกิจการพลเรือนกเ็ สนอข้อหว่ งใยวา่ “ น่าจะดัดพธิ ที างศาสนาออกไป เพราะเราเชิญแขกจากข้างนอกมารว่ มงานด้วย” และทา่ นพดู ด้วยสีหน้ากงั วลวา่ ทางกรุงเทพฯ กเ็ ป็นห่วงเร่อื งนี้เหมอื นกัน เกรงวา่ จะเปน็ การกระทบความรสู้ กึ ของคนในพ้นื ท่ี เป็นเรื่องลัทธิศาสนามนั ออ่ นไหวต่อความรู้สึกมาก ขอให้ที่ประชุมได้รว่ มพจิ ารณาด้วย” คราวนแี หละครบั ท่ีผมว่ากระทงหลงทาง เมอื่ ประธานท่านไดใ้ หผ้ ้รู ่วมประชุมแสดงความคิดเห็น ซ่งึ โดยมากเห็นด้วยว่าควรตัดคำกลา่ วบูชาออกไป เพราะถือว่าเป็นเร่ืองของศาสนา มีผ้สู นบั สนนุ ผมอยู่ ๒รายที่ช่วยแถลงคือ ฝ่ายการเงนิ .และผูห้ มวดสือ่ สาร ตรงนีผมไม่สบายใจ ผมบอกวา่ ประเพณีลอยกระทงเป็นประเพณไี ทยซ่ึงนบั ถอื ศาสนาพุทธ เมอื่ เปน็ ประเพณแี บบชาวพทุ ธจึงตอ้ งมีคำกล่าวบชู าเปน็ ธรรมดา, ทงั้ บชู าพระพุทธกไ็ ด,้ บชู าขมาโทษต่อพระคงคาก็ได้ ซึง่ ก็ควรจะมคี ำกลา่ วทังนัน เพ่ือใหเ้ กดิ ความศักดสิ ั่ทธเปน็ พิธีการ ผใู้ หญ่ท่านหนงึ่ คอื รอง เสนาธกิ าร ท่านวา่ เราดงึ เขา้ วัดหรือเปลา่ เพราะเปน็ ประเพณีชาวบ้านที่เขาสนกุ สนานกัน, หนุม่ สาวลอยกระทงเสยี่ งฬายในเร่ืองคคู่ รอง, ความรัก ไมเ่ หน็ จะเกี่ยวกบั ศาสนาเลย ทังตอนอยู่เมืองไทยก็ไม่เคยเหน็ ว่าลอยกระทงจะตอ้ งมีคำกล่าวบูชา ผมก็นึกในใจว่า “กระทงหลงทางซะแล้ว” และส่งิ ที่ผมพดู ไปคอ่ นข้างแรงกค็ อื ผมบอกในท่ีประชมุ ว่า ถา้ คำนงึ ลทั ธปิ ระเพณีไทยว่าจะทำใหต้ ่างชาตลิ กู ็ควรจะทำใหจ้ บกระบวนการว่าของเราทำกนั อยา่ งนี้มันไมไ่ ดเ้ กี่ยวกบั การเผยแพร่ศาสนาใด ๆ ทังสินถ้าเขาดแู ล้วจะชอบหรือไม่ชอบเป็นเร่ืองของเขา, ถา้ พูดในเรื่องความรู้สึกท่ีกระทบ ผมวา่ เรามาชักธงชาติไทยทุกพื้นท่ที เ่ี ราเข้าต้งั ทท่ี ำการ แถมยังเอาร้วั ลวดหนามก้นั ประชาชนชาวตมิ อร์ “เขตทหารหา้ มเข้า” อันนนี า่ จะกระทบความรสู้ ึก1ของเขามากกวา่ เพราะเห็นตำตาอย่ทู ุกวนั ประเพณีลอยกระทงเราคำกลา่ วจริง ๆ ไม่ถึง ๓ นาทกี ็จบแลว้ ไม่น่าจะม!ี ]ญหา อนั นี้ ผมรูส้ ึกว่าเลอื ดจะขนึ้ หน้าหน่อยแล้ว สรุปแล้ว หลงั จากอภิปรายแสดงความคิดเห็นกนั แล้ว เพื่อให้แขกรบั เชิญทงั ฝรง่ั และชาว ติมอรซ์ ง่ึ คาดว่าประมาณ ๖๐ คน ได้มีสว่ นรว่ มอย่างสนุกสนานโดยไม่ตอ้ งกงั วลในเรื่องศาสนา ประธานกส็ ั่งการวา่ดัดคำกล่าวบูชาออกไป

12 ผมขอตอ่ รองวา่ ขอตัดแคน่ ะโมและคำกล่าวทเี่ ป็นภาษาบาลี ส่วนท่เี ปน็ ภาษาไทยผมขอไว้ได้ไหมครับ มันจะไดด้ ูเป็นพิธหี นอ่ ย ทป่ี ระชมุ ก็โอเค. เหน็ ดว้ ย เฮอ้ ! กลัวอะไรนกั หนาก็ไม่รู้

13 พระบารมีปกเกลา้ ฯ เป็นท่ที ราบกนั ดีว่าปี พ.ศ.๒๕๔๒ นี้ เปน็ ปีมหามงคลทีพ่ ระบาทสมเด็จพระเจ้าอย่หู ัวของเราชาวไทย ทรงเจริญพระชนมายุครบ ๖ รอบ .........๗๒ พรรษา นำมาซ่งึ ความปีตโิ สมนสั แกพ่ สกนกิ รเปน็ ล้นพน้ ทั้งภาครฐั และเอกชนและองค์กรต่าง ๆ รว่ มกนั จัดกจิ กรรมเฉลิมฉลองวาระมหามงคลนตี ลอดทง้ั ปีพวกเราทหารไทยทีไ่ ด้รบั ภารกิจใหไ้ ปปฏบิ ตั ิหน้าที่รกั ษาสันติภาพ ณ ตมิ อร์ตะวันออกกร็ ับมงคลวโรกาสนี้เป็นนามหน่วยในการเดนิ ทางไปปฏบิ ัติราชการสนองพระเดชพระคุณในนาม“กองกำลงั เฉพาะกิจรว่ ม๙๗๒”ใชค้ ำยอ่ว่า กกล.ฉก.รว่ ม ๙๗๒ ซ่งึ มีความหมายมงคลนิมิตนามจากปที ่เี ฉลมิ ฉลองนีเช่นกัน กลา่ วคือ เลข ๙ หมายถึงพระบาทสมเดจ็ พระเจ้าอยหู่ วั รชั กาลที่ ๙ เลข ๗๒ หมายถึง ทรงเจรญิ พระชนมายุครบ ๗๒ พรรษา ผมเม่อื ได้รบั มอบหมายใหไ้ ปปฏิบตั ิหนา้ ที่อนศุ าสน์ในสนามก็เตรยี มการว่า อย่างไรพวกเราชาวไทยต้องมีพธิ ีเฉลมิ ฉลองไม่วา่ จะอยู่ทใ่ี ดกต็ าม จงึ คดิ คำนวณวา่ เราอยู่ ๖ เดือนจะมีเหตกุ ารณส์ ำคัญ อยา่ งไรบา้ งเช่น วันปยี มหาราช, วันลอยกระทง, วันเฉลิมพระชนมพรรษา, วันปีใหม,่ วนั มาฆบชู า เปน็ ดน้ แล้วเตรียมอปุ กรณ์ที่เกีย่ วข้องไว้ให้พรอ้ ม อย่างพระบรมฉายาลักษณ์ของพระเจา้ อยู่หัว, ภาพพระพุทธชนิ ราช, พระบรมฉายาลกั ษณ์รชั กาลท่ี ๕ ผมก็จัดเตรยี มไปจำนวนอย่างละ ๑๕ ภาพ ซง่ึ กไ็ มผ่ ิดหวังเพราะหน่วยเรามหี ลายทต่ี ัง แต่ละหน่วยก็ประสงคจ์ ะรบั แจกภาพเหลา่ นีไปบชู าอยแู่ ลว้ อีกส่ิงหนงึ่ คือธปู เทียนผมเตรียมไวเ้ ป็นลัง แตเ่ ทียนตอนหลงั นีไ้ ม่พอใช้ เน่อื งจากสาเหตุตอนแรก เราไม่มไี ฟฟ้าใช้ จึงตอ้ งใช้เทียนนอี ยา่ งหนึ่ง, งานลอยกระทงกใ็ ชเ้ ทียนเยอะอกีงานหนง่ึ พอมาถึงงานวันเฉลิมทจ่ี ะจุดเทยี นชยั หนว่ ยย่อยๆรอ้ งขอมาให้สนับสนุนเทยี นดว้ ย เทยี นเลยไม่พอ เพ่อื ใหก้ ารถวายพระพรชยั มงคลในหลวงของเราเปน็ ไปอย่างท่ตี ั้งใจไว้ ผมได้ตัง้ เรอ่ื งขอ อนมุ ัติเพิม่ คำกลา่ วถวายพระพรต่อจากบทสวดมนตป์ ระจำวันของทหาร โดยปกติการสวดมนตป์ ระจำวนั จะมบี ทอะระหังสัมมา,นะโมตสั สะ,อติ ปิ ีโส,สวากขาโต,สปุ ฏิปีนโน ซึ่งบทพระพทุ ธคณุ พระธรรรมคณุ พระสงั ฆคณุ เหล่านีต้องแปลบทภาษาไทยดว้ ย จากนันแผเ่ มตตา ตอ่ ดว้ ยบทถวายพระพรชัยมงคล ซง่ึ บทนผี มและคณะอศจ.กร.ทบ.ได้จดั ทำแลว้ สง่ ไปให้ อศจ.ทบ.ทัว่ ประเทศใช้เช่นกนั โดยอนุมตั ขิ อง ผอ.กอศจ.กร.ทบ. บทถวายพระพรทว่ี า่ ขอบนั ทึกไวเ้ ป็นมงคลทน่ี ้ีดว้ ย บอกใหท้ กุ คนประนมมอื แล้วนำกล่าว รัตนัตยานภุ าเวนะ, รัตนัตยะเตชะสา, นวมนิ ทมหาราชสัสะ, สัพพะชะยะบงั คะลงั โหต,ุ ทีฆายุ'โก โหตุ, อโรโค โหตุ, สขุ โต โหตุ มหาราชา ด้วยเดชานภุ าพแหง่ พระรัตนตรยั ขอพระพรชยั มงคลจงบังเกิดมี แดพ่ ระบาทสมเดจ็ พระเจ้าอยหู่ วั ขอพระองค์ทรงพระเจริญ มีพระชนมายุย่งั ยืนนาน, ปราศจากโรคาพยาธิ ทรงพระเกษมสำราญ ตลอดกาลเป็นนติ ยเ์ ทอญ ภายหลังกเ็ พ่มิ เติมด้วยการรอ้ งเพลง “ภมู ิแผ่นดินนวมนิ ทร์มหาราชา” ที่เราคุน้ กันดอี ย่แู ล้ว ก็เพลงท่วี า่ “บญุ ของแผน่ ดนิ ไทย พอ่ หลวงบนั ดาลให้ที่ในย้งุ ฉางมขี า้ ว.......” ผมถือโอกาสอธิบายเพลงนี้เป็นเพลง“ฉก.๙๗๒*''เหมอื นกนั คอื ผู,้ประพนั ธเ์ นือรอ้ ง ทำนอง ลว้ นเปน็ ผูเ้ ชย่ี วชาญระดบั ศลิ ปนิ แห่งชาตริ วม ๙ ท่าน จากน้นั ไดเ้ ชญิ นกั รอ้ งชายหญิงทังเก่า-ใหม่ ลกู ทุง่ ลูกกรุง วงสตรีง เพลงปอี ป ฯลฯ รวมเบ็ดเสร็จได้ ๗๒ คนพอดี มาร่วมกันรอ้ งบันทกึ เสยี งนบั ว่าเปน็ “ฉก. ๙๗๒“ ทางดา้ นเพลงเหมือนกนั

13* * * •&\• ทรVไ0คฮา ^ ไ0 0 ‘นๆ& ผน .ก ก 'ส .น ก .^*1 ก 92.ไ ‘ห ^ / ศ ^ิเ ป ้ น ? ๘ ' * : 6 / ใ ' น / ' ไ ' ^ า / ^ ๆ & ส ิ' น ^ ' ใ ‘ไๆ ^ ' ๆ ช ^ ^ า ^ า ง ' ใ น , ^ ^ พ * ะ เ ^ ^ ^2 น ? ฬ ,น ๆ ฆ ก ^ I ^ ,/ & ง เ ‘น ก I ก V ' ไเ'(^นๆ นฬ''ร ('า4 'น?ม า/ฬ?น ง ' ^ ฐ ไ พ ' * น ^ ^ ? า ท ! ง ^ เ ^ เ ) ^

า4 การจดั กจิ กรรมเฉลิมพระเกยี รติในพ้นื ทตี่ มิ อรต์ ะวันออกนน้ั แบง่ ออกเป็น ๓ พน้ื ที่ใหญ่ ๆ คอื ที่เมอื งวีเคเค ของกองรอ้ ยท่ี ๓ อยู่ ,ทเ่ี มืองเบาเกาท่ี กองพัน อยู่ ,และทีบ่ ญั ชาการกองกำลงั ซง่ึ อย่ทู ่สี นามบินเบาเกาเราหารือกันและเตรียมแผนแตล่ ะพ้ืนท่ีวา่ จะต้องทำอยา่ งไรบ้าง ผมแนะนำทางดา้ นพธิ ีการ รา่ งคำกล่าวถวายพระพร, จดั รูปแบบเครื่องราชสกั การะ, เตรยี มสมดุลงนามถวายพระพร ในส่วนกจิ กรรมประกอบต่างหนว่ ยต่างกค็ ดิ จัดทำกนั คอื ทเี่ มืองวีเคเค กองรอ้ ยที่ ๓ จดั ที่กลางใจเมอื งท่ีมีอนสุ าวรยี ์ รูปนกอินทรยี ์ผงาดอยเู่ หนอื แทน่ อันเป็นย่านกลางของเมอื ง กจิ กรรมมีแจกจา่ ยขา้ วสารอาหารแห้ง นมกล่องแกค่ รอบครับชาวติมอร์ท่ียากจนจำนวน ๓๐๐ ครอบครัว กอ่ นแจกก็เชญิ ประธานคอืผู้บญั ชาการกองกำลัง ฯ เปีดกรวยกระทงดอกไม้สดถวายราชสกั การะ จากนั้นกลา่ วคำถวายพระพร จบดว้ ยเพลงสรรเสริญพระบารมี ซง่ึ ทกุ คนท้งั ไทยและต่างชาตติ า่ งกย็ นื ตรงสงบนิ่ง ตอ่ จากนันก็แจกสิ่งของ ตกกลางคนื มกี ารฉายหนงั ให้ประชาชนชม พอได้เวลา ๒๐.๕๙ น. ซ่ึงเวลาทป่ี ระเทศไทยก็เปน็ ๑๙.๕๙ น. ก็จดุ เทยี นชัย แลว้ รอ้ งเพลงสรรเสริญพระบารมี, เพลงสดดุ มี หาราชา และเพลงบญุ ของแผน่ ดินไทย ส่วนใจกลางเมอื งเบาเกา โดย บก.พนั ร.๓®/๓ รอ.ได้จัดกจิ กรรมแตเ่ ช้า มจี ัดวีดีโอฉายให้ เดก็ ๆด,ู มีดนตรีจากวงดนตรีของ ปจว.มีตัดผม, มหี มอตรวจรกั ษา เลยี งอาหารกลางวนั , และแข่งขนั กีฬาวอลเลย์บอลระหว่างทมี ทหารไทยกบั เยาวชนหญงิ ของชาวเมืองเบาเกา, ตกตอนกลางคนื มหี นงั ฉายให้ดู และจุดเทียนชยั ถวายพระพรเชน่ เดียวกนั สว่ นท่ีกองบญั ชาการกองกำลงั ก็จดั การประดบั ตกแตง่ เป็นอยา่ งดโี ดยได้ขอภาพวาดจากชดุปฏบิ ัตกิ ารบิน ท่ีชา่ ง!]มอื ดลี งทุนวาดแล้วช่วยกันระบายสีขนาดใหญ่ มาตง้ั ตระหงา่ น ณ หน้าโรงอาหาร จดั โตะ๊หมตู่ ้ังเครอื่ งราชสกั การะดูสวยงามด้วยไฟประดับ เป็นท่สี งา่ งามยงิ่ หลายคนหลายชาติยดึ มุมน้ีเป็นทถี่ ่ายรปู เป็นที่ระลกึ พธิ ีการเราเรม่ิ พร้อมกับเมอื งไทย (และคาดวา่ ทวั่ โลกที่มคี นไทยอยู่ก็ทำพรอ้ ม ๆ กัน) ซ่ึงก็คอ่ นข้างดกึ คอื๒๐.๕๙ น. สำหรบั ตมิ อรต์ ะวนั ออก แตโ่ ชคดเี รามีดนตรี ปจว.มาใหค้ วามบันเทิงตัง้ แต่หวั วนั ใหท้ หารมคี วามสุขสนุกสนานดี ดา้ นพิธเี ราดจู ากทวี ีท่ถี า่ ยทอดจากทีวีของไทย แต่พอถงึ เวลาประกอบพิธเี ราเอาภาพอย่างเดยี วไมเ่ อาเสียง ทุกอยา่ งเป็นท่ปี ระทบั ใจ ประธานเปดี กรวยดอกไมถ้ วายราชสักการะขณะเดียวกบั ที่ผรู้ ่วมจดุ เทียนถือดา้ นมือขวา กล่าวคำถวายพระพร, จบแล้วรอ้ งเพลงสรรเสรญิ พระบารมี เพลงสดุดีมหาราชา, และเพลงภมู แิ ผน่ ดินนวมนิ ทร์มหาราชา พรอ้ มกันกระห่ึมทีเดียว จบแล้วประธานเข้าไปลงนามในสมดุ ถวายพระพรเป็นทา่ นแรกตามด้วยฝ่ายอำนวยการ, ฝ่ายกจิการพเิ ศษ และทหารทุกคนท่ีร่วมในพธิ ีตลอดถงึ ทหารตา่ งชาติดว้ ย แสงเทยี นทเี่ ปล่งประกายจากโคมที่พวกเราถอืไว้เสมือนแสงประทีปนำทางของชาวไทยจากพระมหาบารมีของในหลวงโดยแท้ ควรจะกลา่ วถงึ ความมหัศจรรยแ์ ห่งพระบุญญาธิการของในหลวงของเราใหป้ ระจักษ์ไว้ ณ ทนี่ ีด้วย คือค่อนถงึ วนั ท่ี ๕ ธนั วาคม เป็นการประชุมเตรยี มการล่วงหน้าสัก ๕ วนั (ประมาณวนั ที่ ๒๙ พ.ย.๔๒) ผู้บัญชาการกองกำลังท่านถามว่า ฝา่ ยกจิ การพลเรือนมกี ิจกรรมอะไรท่จี ะทำเพื่อเผยแพร่พระเกียรตคิ ุณของในหลวงของเราต่อชาวตมิ อรบ์ ้าง ฝ่ายกิจการพลเรือนก็บอกวา่ จดั แผนเตรยี มไวแ้ ต่ระยะมนั กระชันเกนิ ไปไมส่ ามารถทำได้ทันในห้วงก่อนวนั เฉลมิ ฯ จะขอเลอื่ นออกไปกอ่ น แตท่ ่านสั่งตอ้ งจดั ใหไ้ ดใ้ น ๓ ธันวาคมนี

15 คราวน้เี ป็นงานหนักสำหรับฝา่ ยกิจการพลเรือนหละครับ เพราะการเตรยี มการประสานงานในกจิกรรมต่าง ๆ ตอ้ งรบี เรง่ , มกี ารวางแผนกันอยา่ งเรง่ ต่วน ประกอบกิจกรรมอะไรบา้ ง ตรงนตี้ อ้ งชมความสามารถของฝา่ ยกจิ การพลเรือนและหนว่ ยตา่ ง ๆ ท่ปี ระสานกนั อย่างดี สรปุ กิจกรรมเปน็ ๔ ชดุ คอื ๑ . ชดุ พิธีการ ประกอบด้วยประธานกลา่ วเปิดงาน การกล่าวรายงาน การจดั ร้ี'ว'ขบวนเทดิ พระเกยี รตขิ องเหล่าทหาร ๒. ชุดโดดร่มด่งิ พสุธา โดยนกั โดดรม่ ของชุดปฏบิ ตั ิการพิเศษ นสศ. ๓ . ชดุ แสดงศิลปะของไทย มมี วยไทย, ตะกรอ้ ลอดบว่ ง ตะกร้อข้ามตาข่าย (เซปิกตะกรอ้ ) ๔ .ชุดการแข่งขันฟตุ บอลระหวา่ งทมี ทหารไทยและทีมเยาวชนเบาเกา นอกจากตอ้ งจัดทัง้ ๔ กลุม่ งานน้แี ล้ว ต้องเชญิ ชวนทหารชาติอื่น ๆ องคก์ รต่าง ๆ ประชาชนชาวติมอร์ใหม้ าร่วมงานใหไ้ ต้มากท่สี ุด ดว้ ย วันนน้ั ๓ ธ.ค.ตอนเชา้ ประมาณ๑๑ โมงเชา้ ผบ.กกล.ฉก.ร่วม ๙๗๒/ รอง ผบ.กกล.ฃๆ!(พล.ต.กติ ติ ฯ ) ท่านเดนิ ทางมาถึงที บก.กองกำลงั ทบ. อยู่ร่วมรับประทานอาหารเทียงกะวา่ เวลา ๑๓๓๐ ไปเปน็ประธานพิธเี ปิดงานนี ณ สนามกีฬากลางเมอื งเบาเกา พวกเราในส่วนเตรียมการก็ลว่ งหน้าไปก่อน ตังแตเ่ ท่ียงเศษ ๆ ตอนแรกฟา้ โปร่งอย่ดู ี ๆ พอประมาณบ่ายโมงเท่านันแหละฟา้ มดื มาจากทิศใต้สัก ๑๐ นาทตี อ่ มาฝนก็กระหนาํ่ ลงมาอยา่ งหนกั ทัง้ ลมทัง้ ฝนสาดจนพวกเราเปยี กปอนไปตาม ๆ กนั สภาพสนามเจงิ่ นองดว้ ยนำฝนและไมม่ ีทที ่าว่าจะหยดุ เรากห็ นั หนา้ มาพดู กัน “ ผมบอกอนุศาสน์แลว้ ให้ทำพธิ ปี ิดฝนใหห้ นอ่ ยกไ็ ม่เชื่อ” พนั โททา่ นเจ้าของกิจกรรมเรม่ิ ต่อวา่ ผม ซ่งึ พิธีปดิ ฝนท่านว่าใหเ้ อาต้นตะไคร้ปกิ ปลายลงดินใหร้ ากข้ึนฟ้า ตามความเช่ือแบบคนโบราณ “เชือ่ ผมเถอะพระบารมใี นหลวงตอ้ งช่วยเราแน่ ๆ” ผมก็บอกความเชื่อของผม ประชาชนบางสว่ นเริม่ วิ่งหนฝี นกลบั บ้าน ส่วนพวกเราก็ปรึกษาแผนวา่ จะทำอย่างไรดี, โดดร่มด่ิงพสธุ าไมไ่ ต้แน่, แข่งฟุตบอลอาจจะไตแ้ มส้ นามจะเลอะไปหนอ่ ย สว่ นพิธกี าร คงไว้ตามปกติแตก่ ารเดินรวิขบวนเทิดพระเกยี รตคิ งตอ้ งอยูท่ า้ ยๆถ้าฝนหยดุ สว่ นการโชวศ์ ลิ ปะไทยก็คงต้องผิดหวงั ผมหนั ไปทีพ่ ระบรมฉายาลกั ษณ์อธษิ ฐานจิต ขอเดชะพระบารมีเป็นทีพ่ งึ่ ขอพระบรมเดชานุภาพอันแผไ่ พศาลจงดลบันดาลให้พระเกยี รตยิ ศปรากฏต่อประชาชนชาวตมิ อรแ์ ละชาวต่างชาติทม่ี าร่วมงานครงั นีด้วยเถดิ สาธุ! ผ้เู ป็นฝ่ายอำนวยการเริม่ ปรบั เปลีย่ นแผนใหม่ โดยวทิ ยแุ จง้ ไปยงั บก.กองกำลังว่าให้ ผบ.ไปถงึสนามช้ากวา่ กำหนดเลก็ น้อย เพราะฝนตกหนกั ทาง บก.กองกำลงั ส่งเสยี งไปวา่ ท่ี บก.ไม่เห็นฝนตกเลย ฟา้ โปรง่ ดีอยูแ่ ล้วประสานไปทางฮ.และชดุ นักโดดร่มว่าต้องปรบั แผนจากโดดรม่ ด่ิงพสุธา เป็นการลงทางด่งิ คือ ฃนึ ฮ.มาแล้วโรยตัวตามเชอื กนำอุปกรณ์มามอบต่อประธานในพิธแี ค่นพี้ อ ตกลงกนั ตามน้กี ็แจง้ ไปยงั ผเู้ กี่ยวขอ้ งทราบและเตรยี มตวั ท่านจะเชื่อไหมครบั เหตอุ ัศจรรย์ยิ่งกวา่ อัศจรรย์ ปรากฏว่าฝนหยุดตก เมฆมดื ครม้ึ กลายเปน็ ฟา้โปร่ง พร้อมกับประธานและผู้บญั ชาการกองกำลัง คณะผตู้ ิดตามกม็ าถงึ สนามฟุตบอลเมอื งเบาเกา ประชาชนชาวตมิ อร์ท้ังเดก็ ผใู้ หญ่ ชาย หญงิ ทยอยมาจนเตม็ สนามรวมไตก้ ว่า ๕,๐๐๐ คน

I,บ ๆ๖โ!*ๆ ^ช ุ* 4 5 โ14ะ 9 1 ^ ^ เ '615 ( ช ุ^ ใ , ^ 'ร ษ ! *V/^V• โ * I V & 1 / น - ษ ' ไ .

16 ผบู้ ัญชาการกองกำลังทา่ นถามวา่ เร่ิมไดห้ รอื ยงั ฝา่ ยอำนวยการจดั งานบอกว่ารอสกั ครู่ กำลงัเตรียมเชอื กและตดิ ตงั อปุ กรณโ์ รยตวั กบั ฮ. อยู่ “อา้ วใครบอกให้โรยตวั เปลยี่ นยงั ไง ไมเ่ หน็ มใี ครบอก” เจา้ ตวั ก็พยายามอธิบายเหตุการณท์ เ่ี กิดขึนในช่วงไม,กนี่ าทีทีผ่ ่านมาวา่ ฝนตกหนักมาก จนไม่สามารถโดดร่มดงิ่ พสุธาได้ จงึ เปล่ยี นแผนกระทนั หนั ยงั ไม่ทนั ไดร้ ายงาน “ทำตามแผนเดิมส”ิ ผ้บู ัญชาการกองกำลังสั่งเดด็ ขาด เฮลคิ อปเตอรแ์ ละนกั โดดร่มตอ้ งแตง่ เครอ่ื งเปลีย่ นเคร่ืองใหมห่ มด เสียเวลาไปอีกเล็กน้อยประมาณ ๑๕ นาที กไ็ ดย้ นิ เสียง ฮ.ดังปีบ ๆ มาจากดา้ นทิศใตโ้ ฉบสนาม ๒ รอบ โชว์คนดูใหต้ น่ื เตน้ ปรบมือต้อนรบั ดังสน่ัน จากน้ันก็ไตร่ ะดบั ขึ้นไปยงั ความสงู ทตี่ อ้ งการ กเ็ ปน็ เหตอุ ัศจรรย์'ในตัวเลข ๙๗๒ เช่นกันคอื มนี กั โดดร่มดิ่งพสธุ า จำนวน ๙ นาย ในระดบั ความสงู ท่ี ๗,๒๐๐ ปติ แลว้ ดง่ิ ลงมา ท่ามกลางสายตาผู้ชมเตม็ สนามและเสียงปรบมอื ต้อนรับดังกกึ ก้อง ผบู้ งั คับชดุ เป็นพนั ตรี ณฐั วุฒิ นาคะนคร โดดพรอ้ มนำธงชาตปิ ลิวไสวลอยมาจากฟากฟ้า, ร.อ.ชัยวัฒน์ คำนา่ น มาพร้อมธงสัญลกั ษณพ์ ระราชพิธีเฉลิมฉลองพระชนมายุ ๗๒ พรรษา อีกคนหนง่ึ มาพร้อมลูกฟตุ บอลทใ่ี ช้ในการแขง่ ขนัทุกอยา่ งราบรื่นเรยี บรอ้ ยเปน็ ไปตามลำดบั พิธีการที่กำหนดไว้ทุกประการ เสรจ็ จากโดดร่ม กเ็ ป็นขบวนอญั เชญิ พระบรมฉายาลกั ษณพ์ ระบาทสมเด็จพระเจ้าอย่หู ัว,ธงชาติ และธงเฉลมิ พระเกยี รติทลี่ อยมาจากฟากฟา้ นนั้ แหละ เมือ่ รว๋ึ ขบวนไปหยดุ อยูก่ ลางสนามแลว้ กเ็ ป็นพธิ เี ปิด โดย ผบ.กกล.ฉก.รว่ ม ๙๗๒ กล่าวเป็นภาษาไทย และมผี ูแ้ ปลเปน็ ภาษาองั กฤษ สุดทา้ ยเชญิ ชวนผรู้ ่วมอยู่ในสนามลุกขึนยนื ถวายความเคารพพระบาทสมเด็จพระเจา้ อย่หู วั พร้อมเพลงบญุ ของแผน่ ดินไทย ทพี่ วกเรารว่ มร้องดังก้องทวั่ สนาม บรรยากาศเปน็ ที่ปลาบปลื้มจนนั้าตาซึม บดั นีลูกหลานของพอ่ หลวงไทย ไดป้ ระกาศพระเกียรตยิ ศ ให้ปรากฎพระเกียรติคุณแก่ชาวตา่ งประเทศและชาวติมอร์ตะวนั ออกแลว้ งานครังนีสำเร็จลลุ ว่ งด้วยดี ก็ด้วยเดชะพระบารมขี องในหลวงของเราแท้ ๆ

17 ผีกับยุง ประมาณปลายเดอื น พ.ย.(29 พ.ย.42) ผบู้ ญั ชาการกองกำลังทา่ นสงั่ ใหพ้ วกเราโยกย้ายออกจากที่พักเกา่ คอื อาคารทใี่ ช้เป็นทท่ี ำงานนน่ั แหละให้ไปอยูท่ ่ใี หม่ ซ่ึงทหารช่างได้จดั การซอ่ มสรา้ งเพมิ่ เติมจนเสรจ็ แลว้ส่วนทเี่ ป็นบา้ นพกั ใหมน่ ัน้ ทำเปน็ 2 ลกั ษณะคอื ลกั ษณะท่ี 1 ปรบั พน้ื ดินใหเ้ รยี บรอ้ ยแล้ว เอาโครงเหล็กไปตงั้ ๆ วางๆ แลว้ ปูพื้น ปิดฝาทัง้ 4 ด้านมุงหลงั คาครอบสังกะสี ลงไปก็เป็นบา้ นแล้ว ช้ินส่วนหลักคอื เหลก็ ตอ่ ขันดว้ ยห้อต, กระดานไมอ้ ดั และสงั กะสีขนาดเล็กใหญแ่ ล้วแต่แผนวา่ จะให้อยู่กค่ี น ลกั ษณะท่ี 2 เป็นการสร้างโดยอาศัยอาคารเก่าที่ถกู เผาทำลายไปแลว้ แต่ยงั มีฝามชี อ่ งประตูเช้าและมีพืน้ ปนู แบจ้ ะชำรุดทรุดโทรม พวกเรากจ็ ดั การเกบ็ กวาด อาคารกย็ งั มีรูปทรงเปน็ หอ้ งๆอยู่ เพยี งแตเ่ อาสงั กะสีไปวางขา้ งบนกเ็ ปน็ บา้ นแล้ว ผมและเพอื่ นๆ ฝ่ายกจิ การพเิ ศษ,ฝ่ายอำนวยการทง้ั หลายกเ็ ข้าไปอาศยั อยใู่ นบ้านลักษณะที่ 2 นี้เวลานอนแหงนหนา้ มองรอบ ๆ โดยเฉพาะชา้ งบน มนั รสู้ กึ ยงั ไงพกิ ล ส่วนพวกทมี่ องจากข้างนอกไป กเ็ หน็ แตร่ อยไฟไหม้แตกหัก แล้วเรียกบา้ นทพ่ี กั ของเรา เสียโก้หรวู า่ “บ้านผีสงิ ” พวกไดส้ อบถามจากพวกชดุ แรกทมี่ าปฏิบัติงานในติมอร์ รับช่วงต่อจากพวกพิลปิ ปนี ส์บอกว่าเฉพาะบริเวณอาคารนีพบจำนวน 6 ศพที่ถกู ฆา่ และเผาพงิ แต่ขา่ วนไี มค่ ่อยไดม้ ีใครรูม้ ากนัก แต่การท่ีมาเรียกทีพ่ ักของเราว่า “บา้ นผีสงิ ” มนั ทำใหผ้ มรูส้ กึ สะด้งุ เหมอื นกนั กล่าวในส่วนตัวของผม มันมีปีญหาเรอื่ งมุง้ กนั ยงุ มาแต่ด้นแล้วเพราะไมไ่ ด้เตรยี มมา ไดอ้ าศยั มุ้งของนักบินเฮลคิ อปเตอร์ จากศูนย์การบินทหารบก พอตอนหลงั สง่ั ซือ้ กเ็ ปน็ มงุ้ สนามเปน็ เตน็ ทแ์ บบนอนได้ 3 คนจงึ ไมส่ ามารถนำไปใช้ในหอ้ งนอนได้ เพราะกินเนอ้ื ทมี่ าก ทำให้เพื่อน ๆเดือดรอ้ น จงึ เปล่ียนให้นกั บินเอาเตน็ ทท์ ี่วา่ นีไ้ ปใช้แทน ส่วนเรากใ็ ชม้ ุ้งเตมิ ไปก่อน แตน่ ักบินก็ประสงค์ดี ซื้อม้งุ มาใหมจ่ ากเมืองดารว์ ิน ออสเตรเลยี ราคา13 เหรียญ แล้วขอแลกเอาม้งุ เติมกลบั ไปเพราะเป็นของหลวง เม่ือกลบั ไปเมอื งไทยแล้วตอ้ งส่งคนื ทีนีม้ ุ้งใหม่ท่ีรบั มาตกู ็สะอาดดี สสี ว่าง ไมท่ ึบเหมอื นมุ้งของกองทัพบก พอกางมงุ้ นอนในคนื แรกกไ็ ดเ้ ร่อื งละครับ ประมาณสักตี 1 ได้ 'ฝนร้ายครบั ทา่ นผชู้ ม ผมฝนวา่ ยุงกดั มันวิง่ ว่นุ อยู่รอบหู หวั และใบหนา้ ผม (ออ้ ลมื บอกไป คือผมมาแบบไม่มีอะไรประกอบการนอน คอื ไม่มีหมอนหนุนหัว ผมใชข้ อนไมแ้ ลว้ เอาผา้ พนั ไว้เป็นหมอนหนุนหัว, ผ้าห่มไม่มี ผมใสช่ ดุ วอร์มและลา้ รู้สึกหนาวก็จะลกุ ขนึ มาสวมถุงเทา้ นอน) ในฝนผมพยายามยกมอื ข้ึนปิดยงุ แตม่ ือประสานกันวางไวบ้ นอก ยกยงั ไงก็ยกไม่ขน้ึ อึกอักอยูพ่ ักหน่งึ ก็ร้สู ึกตัว ปรากฏว่ามนั ไดก้ ดักนิ เลอื ดผมไปเรยี บร้อย ลกุ ไปเปิดไฟหาตวั ยงุ เจา้ กรรมกไ็ มพ่ บ ได้แต่กันชายมงุ้ ใหม่วา่ คงจะไม่มียุงเขา้ มาเลน่ กะเราอกี ตื่นข้ึนตอนเช้ามองตามมมุ ของมุ้งมียุงก้นดำ ๆเกาะอยู่ 3-4 ตัว กอ็ นโุ มทนากะมันไป เราไม่ได้ใส่บาตรมานานแลว้ ขอบรจิ าคเลอื ดให้เปน็ ทานแก่ยงุ ก็แลว้ กัน แล้วเปิดไลอ่ อกไปพร้อมกำชับว่า อย่าไดม้ าใหเ้ หน็ หน้าอกี (มนั จะเชื่อพีงผมไหมนี)่ คืนท่ี 2 เรากเ็ ตรียมแผนใหม่ ปกติจะปล่อยชายม้งุ ลงครอบไปครอ่ มเตียงสนามนอน แต่บทเรียนคืนทแี่ ล้วบอกเราว่ายุงมนั แอบอยใู่ ตเ้ ตียง ดังนน้ั คืนน้เี ราไม่เอาชายมุ้งครอบลงไปแตจ่ ะกน้ั ไวบ้ นเตยี งโดยหาผ้าและหนงั สือชว่ ยก้นั รอบๆไว้ เวลาประมาณตี 1 เท่าเติมครบั มนั มาอีกแลว้ ส่งเสียงหววิ ๆอยูร่ อบหวั หูและใบหน้า

I?โ}ฬแํ ก ๙/ส บ ฟ ^ ^ 'พ/0(ค'ุ ม แ&ไ6 1 ^ ฝ ^

18เหมอื นเดมิ เรม่ิ นอนไมห่ ลบั เป็นคืนท่ี 2 ทำให้รูส้ กึ หงดุ หงดิ มาก เปดิ ไฟหาก็ไม่พบ แตพ่ อตอนเชา้ ต่นื ลืมตาดู มนั ก็เกาะทำเป็นเยาะเยย้ อย่ตู ามมุมมุ้งน่นั แหละ ยงุ ก็คอื ยุง มันรำคาญ แต่เหนือกวา่ ความรำคาญคือ กลวั เปน็ มาลาเรยี เพราะดินแดนแห่งนี้เปน็แหลง่ ท่ีมาลาเรยี ชกุ ชมุ มาก กำลงั พลของเราเป็นแล้ว (ขณะท่เี ขยี นนี) ถึง 27 ราย และคาดวา่ จะตอ้ งมีเพมิ่ ข้ึนแน่ ๆในจำนวนทเี่ พม่ิ ขน้ึ มานั้นไม่ควรจะเป็นเรา เมื่อไขม้ าลาเรียมนั ล้อมเราอย่อย่างน้จี ะใหผ้ มนอนหลบั สนิทไดอ้ ย่างไร นอนไมห่ ลบั มาแล้ว 2 คนื คืนที่ 3 จะทำอย่างไรดหี ว่า นอนวเิ คราะห์ดูแล้ว ยุงคงไม่ไดอ้ ยู่ใตเ้ ตียงรวมกับกองสัมภาระแน่ ๆ เพราะคนื ต่อมาลองเอาข้นึ ไม่เอาครอ่ มลงไปก็ยงั มียงุ และการกนั้ เกบ็ ชายมุ้งก็เรียบรอ้ ยดีอยู่ ดไู ปดูมาก็พบแลว้ ครบั คอื ยงุ มนั เข้ามาได้เพราะตาข่ายมงุ้ มันหา่ ง ที่มองวา่ โปร่งใสดกี วา่ มุ้งกองทัพบกก็เพราะตาข่ายมนั หา่ งน่เี อง ตกลงคนื นนั ก็ตอ้ งนอนทรมานไปอีกคืน พลิกซา้ ยพลิกขวา คว้าผา้ ปิดหน้าปิดหัว ไปตามยถากรรมหละครบั การนอนไม่หลบั เพราะยงุ กวนน้ี กใ็ ห้นกึ ถงึ ตอนเป็นสามเณร ไปทีช่ ลบุรี อ.ศรรี าชา ไดพ้ บกบัพระธุดงค์ ทา่ นเล่าประสบการณก์ ารอย่ตู ามปา่ ตามเขา ว่าน่ากลวั มากทั้งสตั ว์ท่มี องเห็นตัว และสัตวท์ ่ีมองไม่เห็นตวั เช่น ผ,ี เปรต พวกเราสนใจ จึงขอคาถา!]องกนั ตวั ปอ้ งกันภัยกันเปน็ แถว ผมเองก็กำลังคะนองว่าไปโดยไม่ทันคิดวา่ คาถาอืน่ ผปมรไามก่ตฎ้อวา่งกพารระขธอดุ “งคค,า์ ถท1าา่ กนนั7โมยงุโ”หอผยม่างหเดายี ว1วา่ ลพถู อูกมคไี าหถมาทครที บั ่านมีอยู่ ผมไมไ่ ดเ้ จตนาอย1า่ งน,นั แต1ย่ งุ น^ีมนั นา่ รำคาญและน่ากลัวกวา่ เลยขอคาถากันยงุ จากทา่ น ไมน่ ่าโมโหเลย ยงิ่ มานอนถูกยุงกัด นอนไม่หลับมา 3 คนืแล้ว ยิ่งตอ้ งการคาถากนั ยงุ ทีว่ า่ นี้มากยง่ิ ขึน้ แม้วา่ จะนอนอยบู่ า้ นผีสงิ ผมก็ไม่ท่องคาถากันผีแลว้ เพราะไม่เคยเห็นหลอกเลยสักที แตย่ ุงนีซ่ ิน่ากลวั กว่า เชอ่ื ผมเหอะ คาถาบทไหน ก็เอาไม่อยู่

19 เสยี งกรน การออกไปทต่ี ่างๆ เป็นการเพิม่ ประสบการณ์ ทำให้ไดเ้ หน็ ได้คดิ อะไรตา่ งๆ ไดอ้ กี หลายอยา่ ง แต่บางเร่อื งก็มีประโยชน์ บางเรอื่ งก็ไม่มีประโยชน์ แตผ่ มคดิ วา่ ควรบันทึกไว้ว่าครงั หน่ึงเคยประสบกบั เหตกุ ารณ์อยา่ งนี้ส่วนจะมปี ระโยชน์หรือไม่ก็อยา่ คิดมาก เมื่อเหตกุ ารณเ์ ขา้ สู่สภาวะปกติ ไม่มีการสัด้วยอาวุธ ไมม่ กี ารต่อตา้ นจากขา้ ศึกศตั รู ทำให้พวกเราหมดความระแวงในการนอนหลบั ปลอ่ ยสติได้เต็มที่ ท้งั นีอ้ าจจะเปน็ เพราะพวกเรามยี ามปอ้ งกันหลายจดุ หลายชุดในรอบ 24 ช่ัวโมง เฉพาะในบริเวณ กองบญั ชาการ กองกำลัง เรามียามรักษาการณ์อยถู่ งึ 120 นาย ท่ถี อื อาวธุ พรอ้ มจะเผชญิ เหตุ การนอนหลบั อย่างสบายนีเอง ทหารยามที่เดินสายตรวจตอนกลางคนื ดึกๆ เลา่ ให้พงี วา่ ไปกระโจมไหน,บา้ นหลังไหน กเ็ ปน็ ต้องได้ยินเสียงกรนครืดคราดๆ-เร่อื งนีเปนี ทกี่ ล่าวขานกนั ท่วั ไปพอสมควร ตัวอย่างแรก ไปพบทีเ่ มือง วเี คเค จา่ ทา่ นหน่ึงรูปร่างค่อนขา้ งอว้ น ซึ่งเป็นเปา้ ใหเ้ พอ่ื นๆ วิจารณ์เพราะเวลาแกหลับเสียงกรนจะดงั มาก จนเพอื่ นๆนอนขา้ งๆ หลับไมล่ ง ขนาดเอาสำลอี ดุ หรือเอาผ้าอดุ หเู อาทีเดียว แกกร็ ้ตู ัวดี พยายามหาวิธแี ก้ จะแยกตวั ไปนอนตา่ งหาก กไ็ มม่ ีพ้นื ที่ จงึ แก้ดว้ ยวธิ นี อนกลางวนัแลว้ ขออยเู่ วรยามกลางคนื แทน หรอื บางครง้ั กใ็ หน้ ้องๆ นอนใหห้ ลับกันก่อน แล้วแกจงึ เข้านอนภายหลงั จะไดไ้ ม่รบกวนตอนท่เี ขายังไม่หลับ เหน็ ไหมละครับวา่ การนอนกรน สร้างปญ็ หาทงั้ แก่ตวั เองและผอู้ นื่ ทางแพทยท์ า่ นถอื เปน็ โรคชนิดหน่งึ ในห้องแถวทีผ่ มนอน ก็มปี ญหาเหมือนกนั หลงั จากยา้ ยไปนอนในหอ้ งแถวท่ีเรียกกนั ว่า บา้ นผีสิงแล้ว ก็เร่มิ มีเสยี งรบกวน เพราะหอ้ งกัน้ เปน็ เพยี งฉากปนู แตไ่ มส่ ามารถป้องกันเสยี งใดๆจากห้องของแตล่ ะห้องไดเ้ ลยแม้แต่เสียงอาบน้ีา-เสยี งฉี่ -เสียงตด (พวกเราเรียกวา่ แตรปลุก) คืนแรกทนี่ อน - เสยี งครืดคราด ตังสน่นั มาจากดา้ นเหนอื พวกเราหลายคนทยี่ ังไม่หลับกก็ ระซบิว่า ใครติดเครอ่ื งเรอื กลไว้ และก็ตังอยา่ งมคี วามสขุ แสดงวา่ หลบั สนทิ จริงๆ สกั พกั มีเสียงค่อยๆว่า “ท่านท่ีอยูเ่ ตียงข้างๆ ช่วยกรุณาจับพลกิ ตะแคงหน่อย” คนท่ีนอนอยู่ขา้ งๆ ทราบตอนหลังวา่ เวลานอนใช้เอียรป์ ลกั๊ (ทีเ่ สยี บหทู ีป่ ้องกันเสียงเคร่ืองบนิเวลาขึน้ เคร่อื งแล้วมาบ่นว่าเสยี บท้งั คนื ต่ืนเชา้ หูระบมเจบ็ น่าดู) แกพลกิ ตะแคงอย่างท่ีร้องขอ แตย่ ิ่งน่าสงสารเข้าไปกวา่ เตมิ เพราะเสียงกรนไม่ได้เบาลงไปกวา่ เติม แตม่ อี าการตดิ ขดั เหมอื นเคร่อื งยนตส์ ำลักจะดบั มติ บั แหล-่ พงี แลว้แทบขาดใจแทน พวกเราทไ่ี ด้พงี เสยี งอย่างวา่ กฮ็ าครืน อย่างพร้อมกนั จนท่านตืน่ คืนนันกว่าพวกเรากว่าจะหลบักนั ได้ก็นานโขอยู่ วันรุ่งขน้ึ ตอนเชา้ พวกเราไปทานอาหารเช้าท!ี่ ฬ!ธร (หอ้ งอาหารนั่นแหละ) ผูบ้ ัญชาการกท็ ักทายตามปกตกิ บั นายทหารออสเตรเลีย พันตรีปีเตอร์ ชอร์ต 0 0 ๐ 0 !ฬ01ฃ41140 ?ง I I ไโ๐ฆ? จากนนั กท็ านอาหารกนั ท่านกถ็ ามอกี เม่ือคืน ^ 0 ฆ ร111? V /!!!? หลบั สบายไหม

พ.®'\ . X แ & \ ' อ ( ห ิเ I V ง ^ ^ & ใ ว & ข น ^ ป ้ ง

20 ปีเตอร์ ชอร์ต กต็ อบ (ว ไมห่ ลับ พร้อมกับเอามอื ถ่างตาท้งั 2 ข้าง แสดงประกอบว่านอนไม่หลับ ทา่ นผูบ้ ัญชาการกถ็ ามว่า ทำไมไม่หลับ ชอร์ต ตอบวา่ มี ?16 ร(วฃฬ!ว -เสยี งหมูตลอดคนื พวกเรากห็ ัวเราะ แต่ ผ้บู ัญชาการทา่ นยงั งงๆ ว่ามหี มูมารบกวนได้ไง ปีเตอร์ ชอรต์ ต้องทำเสยี ง “ครอ็ กๆ” แบบหมู “ออ้ /เสยี งกรน” ทา่ นถงึ บางอ้อ/แลว้ ถามวา่ ใครกรน ปเี ตอร์ ชอร์ต ไมร่ ูช้ อ่ื ส่วนพวกเรารูห้ มดแลว้ วา่ ใครเปน็ เจา้ ของเสยี ง แต่ก็เงียบกนั หมด ท่านถาม ปีเตอร์ ชอร์ต ต่อไปว่าดงั จากหอ้ งไหน เขากช็ ไี ปดา้ นเหนอื ซงึ่ มีฝ่าย กจิ การพลเรอื นอยทู่ ั้ง 2 ทา่ น สรปุ วา่ ท่านก็รู้วา่ เปน็ ใคร ทา่ นก็เลยส่งั ใหเ้ จา้ ของเสียงกรน ต้องยา้ ยออกจากหอ้ งแถว แยกตัวไปนอนคนเดยี วที่หอ้ งวา่ งของกองบญั ชาการ ไกลจากเพือ่ นฝงู ดู ๆกน็ า่ สงสารทา่ นจรงิ ๆ ตอนท่ีทา่ นเก็บข้าวของและทนี่ อน ผมกเ็ ขา้ ไปพบพอดี ทา่ นบ่น ๆวา่ พวกเราฟอ้ งผู้บญั ชาการทำให้ตอ้ งย้ายออกไปนอนคนเดียว เราก็ไต้แต่ปลอบใจว่า ไม่ใชพ่ วกเราหรอก แตฝ่ รั่งมันพดู 1ให้ผู้บัญชาการทเั ง ความจริงทา่ นผนู้ มี บี ุคลกิ น่มุ นวล ไม่กา้ วรา้ วอะไร เสนอความคิดอะไรก็เปน็ ไปอยา่ งนิม่ นวล แต่ความคดิ ของท่านทำใหง้ านของผมชะงักหลายเร่อื ง เรม่ิ ตัง้ แต่ผมดำริจัดทำเอกสารเผยแพรข่ า่ วสาร ประกอบสารธรรมเป็นแบบอบรมด้วยเอกสาร กบ็ อกว่าสิ้นเปลอื งกระดาษ ควรจะทำรว่ มกับ ฝกร.โดยนายทหารประชาสมั พันธ,์ ท่ปี ระชุมกเ็ หน็ ดว้ ย ผมก็ โอเค แตพ่ อทำจริง ๆ ออกไตแ้ ค่ 2 ฉบบั กล็ ้มเหลวไมเ่ ป็นท่า เพราะนโยบายของท่านกบั ลกู น้องขดั แยง้ กนั เอง, ตอ่ มาก็เรื่องเสนอขอให้ดัดคำกล่าวบูชากระทงออกเสียเพราะบอกวา่ เปน็ เรือ่ งของศาสนา ไมค่ วรมี ซึง่ ผมไต้เขยี นไวใ้ นเรื่องกระทงหลงทางไปแลว้ , อกี เรื่อง ผมเสนอขอจดั รายการเสยี งทางสายจนผ้บู ญั ชาการอนุมัติใหจ้ ดั ทำในทุก ๆเชา้ (ตอนหลัง ผบ.ให้เพิม่ จัดตอนเที่ยงวนั และตอนเย็นอีกดว้ ย) ทา่ นกย็ งั มาบอกว่าขอสำลไี ว้อุดหหู น่อย เบอ่ื ทเั ง บอกวา่ หนวกหู อยา่ งนเี ป็นตน้ ถงึ อยา่ งไรผมกส็ งสารท่านอยูด่ แี หละครบั นอนคนเดียว หา่ งไกลจากเพื่อนฝงู ลูยังไงก็วา้ เหว่...

21 ผา้ ศกั ดิสทิ ธิ ตอนการจัดตังรูปแบบกองกำลัง เพื่อไปทำงานใน ติมอร์ตะวนั ออก ผมไม่ทราบวา่ เขาจัดประกอบกำลังกันอย่างไร แตท่ ีน่ ่าดใี จ กค็ ือกำหนดใหม้ ีอตั รา อนศุ าสนอ์ ย่ดู ้วย 1 ตำแหน่ง เสรจ็ แลว้ มกี ารประสานขอไปยัง ยศ.ทบ. ในวันท่ี 28 ก.ย.42 โดยขอใหส้ ่งรายชอื่ ให้ภายใน 2 ช่วั โมง ผอู้ ำนวยการกองอนุศาสน์ รับโทรศัพท์จาก พล.ต.วเิ ชยี ร พันธมุ งคล เสนาธิการ กรมยุทธศกึ ษาทหารบก ว่าขอใหส้ ง่ รายชอ่ื อนศุ าสน์ 1 นาย ให้กองกำลัง ภายใน 1 ช่ัวโมง เชา้ วนั น้ี ผู้อำนวยการ ท่านเล่าภายหลังว่า ขณะนน้ั คดิ ไม่ทันวา่ จะเอาใครดี บังเอญิ เดินออกจากหอ้ งไปที่แผนกกำลังพลฯ เห็น ร.อ.โยธิน ฯ ก็เลยบอกวา่ ร.อ.โยธิน ไปตมิ อร์ ตะวันออกไหม ร.อ.โยธนิ ฯ บอกภายหลงั ว่าขณะนน้ั ก็เกรงใจเจ้านาย เดย๋ี วจะหาวา่ ไม่พร้อม จงึ อ้อมแอม้ ตอบไปว่า ไปครบั จากน้ัน กโ็ ทรศัพทบ์ อกชื่อไปยังเสนาธิการ ยศ.ทบ. เอกสาร ประวัตยิ ่อส่งตามหลังไป พร้อมกบั การเดนิ ทางไปรายงานตัวในตอนบา่ ย ร.อ.โยธิน ฯ เล่าใหท้ ัเงวา่ เมือ่ เขา้ ไปรายงานตวั ท่ี กองบญั ชาการ กองกำลงั ที่ บก.ทบ. ชนั 5 นันไมร่ ู้จักใครเลย ผ้ทู ำหนา้ ท่สี ายกำลังพล(สธ.1) แนะนำว่า อศจ. มหี น้าที่ต้องทำอะไรบ้าง วสั ดอุ ปุ กรณ์ที่จะตอ้ งเตรียมการ, และสิ่งจำเป็นที่ตอ้ งการร'ู้ ในพ้นื ที่มีอะไร(หขส.)-หวั ข้อ,ข่าวสารสำคัญ ให้จัดทำข้นั เตรยี มการ, ซ่งึ ทำให้งงมากจงึ กลับไปทีก่ องอนศุ าสนแ์ ลว้ สอบถามวา่ ควรจะเรมิ่ ตน้ เตรยี มการอะไรอยา่ งไรบา้ ง ในจำนวนนนั พวกเราบางคนแนะนำวา่ ใหศ้ กึ ษาจากหนังสืออนสุ รณส์ งครามเกาหลี และเวียตนามวา่ อศจ.ในอดีตท่านปฏบิ ตั ภิ ารกิจอะไรบา้ ง, หนังสอื คูม่ ือ อศจ. ฯลฯ ซึ่ง ร.อ.โยธนิ ก็นำหนงั สือเหล่านนั มาคน้คว้า อีกส่วนหน่งึ แนะนำวา่ ควรเตรียมอุปกรณ์บำรุงขวัญ ไม่ว่าจะเป็นรปู เหรยี ญ วตั ถุมงคล,นำมนต์ และวัตถุคกั ดสทิ ธจิ ากพระสงฆ์ผทู้ รงคุณเวทย์ เพือ่ บำรุงขวัญ , ร.อ.โยธิน กจ็ ัดทำหนังสือขอนมสั การ หลวงพอ่ หลวงปูหลายรูปหลายองค์ทงั ในกรงุ เทพฯ และตา่ งจงั หวดั ดเู ปน็ ที่น่าหนักใจ ผมเห็นว่านอ้ งคงหนักใจไมน่ อ้ ย เพราะหนึง่ เปน็ คนใหม่เพิ่งเข้ากรงุ เทพฯ ไตไ้ ม่ถงึ 2 เดอื น, สองประสบการณน์ อ้ ยในการปฏบิ ตั งิ าน จึงเสนอผอู้ ำนวยการวา่ เหน็ ควรจัดประชุมชว่ ยเตรยี มการให้น้องเขาหนอ่ ยโดยพจิ ารณาแบง่ กลุ่มชว่ ยทำงานคือ กล่มุ หนึ่งหาขอ้ มลู จากหนังสอื เรอ่ื งภารกิจยามสงครามในอดีตท่ผี ่านมา กลุ่มหนึ่งรวบรวมขอ้ มลู ขา่ วสารความเป็นไปในตมิ อร์ตะวนั ออก กล่มุ หนง่ึ เตรียมหาเครอ่ื งอุปกรณบ์ ำรุงขวญั เช่น นำมนต์, ด้ายสายสญิ จน์ วตั ถมุ งคล จากพระเกจอิ าจารยต์ า่ งๆ - โดยประชุมในวันรุ่งฃึน(29 ก.ย.42) ขณะน้ันผมไปเรยี นและกำลังสอบอยู่ สอบเสร็จเวลา 1130 ก็ไดร้ ับโทรศัพทจ์ ากผ้ชู ่วย( พ.ต.ปีกกถุษณ์ ) วา่ ทปี่ ระชมุ ขอเปล่ียนตัว อศจ.ผไู้ ปติมอร์ จาก ร.อ.โยธนิ ฯ เปน็ อาจารยแ์ ทน, เราองึ ไปพักหนง่ึเพราะไมไ่ ตต้ ้งั หลกั และไมไ่ ดค้ ดิ เร่อื งนมี าก่อน, ผมสอบถามแลว้ อาจารย์ปกี กฤษณ์ บอกว่าทปี่ ระชุมมีมตเิ ป็นเอกฉันทว์ า่ อาจารย์ประชมุ เหมาะสมท่สี ุด ทั้งโดยอายุคน .อายุงาน,ประสบการณแ์ ละคุณวุฒิ และหากจำเป็นต้องสง่อศจ.คนต่อไปก็เตรียมสำรองพ.ต. เสน่ห์เอาไวแ้ ล้ว,ผมบอกอาจารย์ปกี กถษุ ณไ์ ปวา่ ที่ผมเสนอให้มกี ารประชุมจดุ ประสงคเ์ พื่อให้ช่วยเตรยี มการใหน้ อ้ งโยธิน ทำไมถงึ เปลี่ยนตัวคนล่ะ? อาจารยป์ ีกกฤษณ์บอกว่า ร.อ.โยธินขอถอนตวั โดยบอกวา่ ลูกเพ่ิงคลอดไต้ 6 เดือน, เราก็แบ่งรบั แบง่ ล้ว่าเดย๋ี วกลับทที่ ำงานก่อนแลว้ ค่อยพดู กัน

27ๆ' ว เ น ^ 6 0 ^ 3 0 ^ ฝ ^ ช ุ' * 4 ^ 0 ใ ^ 4 เ * เ 0 า ? ^ ‘บ ^ . ‘ห ' ! ] .^ ฬ ห‘ย ^ ^ เ ^ ^ ® 0 \ 0'ช'*#ฑๆ‘ฬ '๚ 'เ^ 'ไ 1โ^ชกน^(ๆ'?จ'ๆษ^! -

22 เมือ่ ไปทีท่ ำงานแล้ว กไ็ ด้พบผอู้ ำนวยการ ทา่ นก็วา่ ขอเปล่ียนตัวเพราะงานบำรงุ ขวญั ทหารในยามสงครามเป็นงานสำคัญตอ้ งเอาอาวโุ ส และมปี ระสบการณห์ น่อย ผมก็รบั ปากวา่ ไปก็ได้ครับ จากนันก็ทำหนงั สือส่งตวั พร้อเมปปน็ รทะนี วา่ตั ยิยนิ ่อดไวีปา่ ยงั เมกออผงมกไำปลรงั ทายี่ งบากน.ทตIวับต.,อ่วันผIรู้บIุ่งขญั นึ ชผามกากร็ไกปอรงากย0ำงลา1ังนตท^วั ี บก.ทบ.น*ัน ปรากฏว่า ทVงั ผู้บญั ชาการ ทงั รอง ผู้บญั ชาการ ทัง เสนาธิการ รองเสนาธิการ และนายทหารสายอืน่ ๆ ลว้ นแต่เป็นคนเคยรูจ้ กั คนุ้เคยมากอ่ นเสยี สว่ นใหญ่เพราะเปน็ คนของกองพลท่ี [รักษาพระองค์ และนขต. พล.1 รอ.ซึง่ ผมเคยเป็น อนศุ าสน์หนว่ ยนมี าก่อน “ อา้ ว นกึ ว่าใครทไ่ี หน นักรบเกา่ ของเราน่ีเอง ยินดตี ้อนรับ “ ผูบ้ ัญชาการกองกำลังทา่ นจบั มือ จากนั้นก็เป็นทา่ นอน่ื ๆ เข้ามาทกั ทายกัน กร็ ไู้ ดท้ นั ทีวา่ เราไม่ใช่คนแปลกหนา้ สำหรบั ที่นแี่ ล้ว เมอื่ ถงึ เวลาประมาณตอน 0930 ให้มกี ารแนะนำตัวแต่ละสายงานว่า ใครมาจากไหนทำหน้าทีอ่ ะไรในกองกำลัง มีแปลกหน้าสำหรบั เราก็มี เชน่ นายทหารฝา่ ยการเงิน ยศ พ.ท. นายทหารฝ่ายพระธรรมนญู ยศ พ.ท.สธ.3 ยศ พ.ท.สธ.5 ยศ พ.ท.ทเ่ี หลอื จากนน้ั เคยพบและรว่ มงานกันมาก่อน ถึงตอนนจี ึงนกึ ถึงความรูส้ กึ ของน้อง ร.อ.โยธนิ ว่า คงประหมา่ และอึดอดั บ้าง เพราะหน่ึงไม่เคยร้จู ักใครมากอ่ นเลย และสองยศตวั เองกน็ อ้ ย การถอนตวั ของน้องโยธิน กส็ มควรอยู่ อยา่ งไรกต็ าม ขนาดเรามียศสงู เท่าๆกนั และรจู้ ักค้นุ เคยกันมาก่อน แตค่ วามสำคัญของ อนศุ าสน์มักอยูท่ ้ายสุดเสมอ แมแ้ ต่การจดั หาของใช,้ การรับสิง่ ของๆทางราชการ เชน่ เสื้อผา้ ชุดเครอ่ื งแบบ,รองเท้า, กม็ กัจะเหลอื จากผ้อู นื่ กัดเลอื กไปแลว้ ผมตวั แคน่ ้ี แต่เส้ือเบอร์ XI, กางเกง I. กางเกงพอใสไ่ ด้ แต่เสอื้ ใส่แล้วเหมอื นลูกใสเ่ สือ้ พ่อมันหลวมและยาว จึงตอ้ งนำไปเปลี่ยนกบั ร้านที่ ยศ.ทบ ก็ได้คนละสี ลายคนละชนิดกันอกี เราไม่วา่ กันเพอ่ื ชาตนิ ะ เสียสละได้เสมอ รวบรัดจนกระท่งั ไปตมิ อรต์ ะวนั ออก ตอนจดั สำนักงาน คนอื่นแผนกอ่นื มี'ป้ายตดิ สำนกั งานบอกตำแหน่งบอกฝ่ายไวห้ มด ยกเว้นอนศุ าสนไ์ ม่มีป้ายให้ ดังนันหากจะเดนิ หาป้ายบอกท่ีทำงานของอนุศาสนห์ าอย่างไรกไ็ ม่พบหรอก แต่ตวั อยู่รวมทำงานกับฝ่ายการเงนิ , ฝ่ายพระธรรมนญู พบไดต้ ลอดเวลา นอกจากนั้น ยังมคี วามรู้สกึ ลกึ ๆ ทเี่ กิดขึน้ จากเพ่ือนรว่ มงานอยา่ งชนดิ ทีว่ า่ “ ไมเ่ ห็นเราอยใู่ นสายตา”วา่ ง้นั เถอะ,บางครง้ั ก็พูดอนศุ าสนไ์ มม่ งี านทำ อะไรแบบน้ีแหละ ซ่ึงมันทำใหเ้ รารูส้ ึกไม่พอใจอยูเ่ หมือนกนัแตอ่ าศัยเราใจเย็น และบุคลิกคอ่ นข้างเยอื กเย็น(ขอภัยบางท่านไม่ร้กู ็วา่ ผมเฉื่อยชา) ยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอต้นเสมอปลายและครึกคร้นื เสมอจงึ ไมแ่ สดงปฏกิ ริ ยิ าอย่างไร,อะไรออกมา มาตอนหลังเวลาผ่านไปเพียงประมาณคร่ึงเดือน แพ่นอนศุ าสน์เยอะมาก ไปไหนใครกท็ ักทายปราศยั โดยไมต่ อ้ งพูด อะไรมาก สว่ นหน่งึ คือผา้ ศกั ดิ'สิ่ทธ ทบ่ี รรพบุรุษ,บุรพาจารย์ ทา่ นคิดทำกันไว้ คือปลอกแขนเหลืองทสี่ วมไวต้ ลอดเวลาเม่อื สวมเครอ่ื งแบบ เปน็ จุดเด่นท่ีเหน็ ไดช้ ดั และในหมู่ทหารไทย กไ็ มต่ ้องอธิบายว่า ผู้สวมปลอกแขนเหลอื งเปน็ ตำแหน่งอะไร, มหี นา้ ทีอ่ ะไรไม่เฉพาะแต่ทหารไทยเทา่ นนั แม้แต่ทหารตา่ งชาติที่มารว่ มประกอบกำลังเปน็ 1X12111^1 ในพ้นื ทต่ี มิ อร์ตะวันออก ด้วยกัน พอมาเห็นทหารท่สี วมปลอกแขนเหลืองก็สนใจสนทนาไต่ถามวา่ เปน็ ใคร พ อ ร ้'ู ว า่ ต 1 ^ ?1 ก ็ช น่ื ใ จ แ ล ้ว แรกๆ นายทหารพระธรรมนูญ แนะนำว่าอนุศาสนน์ า่ จะมีเคร่อื งหมายเหล่าของตนเอง จะไดไ้ มต่ อ้ งสวมปลอกแขนเหลืองตลอดเวลา แบบอนศุ าสน์ฝรัง่

'2 - 2 - ( ^ ) ^ / จ ' ใ/'/®'งV)V รชา27)5ภภ^ ‘ฯ^]ใ^7ไ/ใ#ไ'5?11\1ฑ;&1ะ6า'‘ไ

23ของเขามเี คร่อื งหมายรูปไม้กางเขน ที่ปกเส้อื กร็ ู้ไดท้ ันทวี า่ เปน็ 01บ\?บ/สฬ (อศจ.) ผมก็เห็นดว้ ยวา่ ควรจะเปน็อย่างน้นั ตอนนีกำลังคิดกันอยูว่ า่ จะเอาเปน็ รูปอะไรดี แตพ่ อมาอยใู่ นสนามรบจริงๆ ผมก็เปล่ียนใจแล้วครบั ปลอกแขนเหลอื งนี่แหละดที ี่สุด, ศกั ดิ\"ส้ืทธทสี่ ุด ไม่ต้องเปลี่ยน จากความรสู้ ึกลกึ ๆ ทวี่ ่าแบบน้อยอกน้อยใจอยมู่ า้ งนน้ั เม่ือมีแฟนมากๆนัน กก็ ลายเป็นความภาคภูมใิ จ เมอื่ ตอนสิน้ เดือน ผมได้รวบรวมผลการปฏบิ ตั ิงานในหนา้ ท่ี อศจ. นำเรยี นผบู้ ัญชาการกองกำลังเพือ่ กรณุ าทราบ และจดั ทำสำเนาส่งใหห้ นว่ ยทางกรงุ เทพฯทราบด้วย พอท่านทเ่ี คยพูดวา่ อศจ.ไมม่ ีงานทำ เห็นเขา้เขากอ็ ง้ึ ไปเลย เพราะในสว่ นของเขาเองไม่มีอะไรรายงานเลย สว่ นของผมมตี งั รอ้ ยกว่าชินงาน แค่นำทหารไหว้พระสวดมนตป์ ระจำวนั ทกุ คนื กเ็ ท่าไหรแ่ ล้ว ไหนจะออกเย่ยี มเยือน,ไหนจะอบรมทงั รายบคุ คล,ทงั รวมหนว่ ยอีกแลว้ จะยังมาพดู วา่ อศจ.ไมม่ งี านทำอกี งงไหมละทนี ้ี อนศุ าสนก์ ับทหารมคี วามสำคญั มากในยามอยูห่ ่างไกลจากมา้ นจากเมืองของตน ใครจะทำตวั ให้ทหารไดส้ นทิ สนมใกลช้ ิดได้เท่าอนศุ าสน์ นายทหารท่านอื่นเขาเกรงใจ บางทกี อ็ วดอำนาจ ออกคำสงั่ บังคับบญั ชาอย่างเดียว พร้อมทจี่ ะให้โทษตลอดเวลา แต่ อนศุ าสน์ เปน็ เหมือนน้ัาประสาน'ให้เขารู้สึกว่ามผี 'ู้ รบั ทัเงการระบายทุกข์ของเขา ผมสำรวจขอ้ มลู ดูประเทศทสี ง่ กองกำลงั เขา้ รว่ มใน ครงั นี โดยเฉพาะประเทศมหาอำนาจทางทหารเชน่ สหรัฐอเมริกา สง่ ทหารร่วมเพยี ง 185 นาย มีอนุศาสน์ 2 นาย (เปน็ โปรแตสแตนท!์เปน็ คาธอลิก 1) ฝรงั่ เศส สง่ ทหาร 131 นายมีอนุศาสน์ 1 นาย ออสเตรเลีย สง่ ทหาร 5,635 นายมีอนุศาสน์ 13 นายเป็นทหารอากาศ3 นายเป็นทหารบก10นายอยู่ประจำเมืองดิลี 12ประจำเมอื งเบาเกา1 อยา่ งน้ีเปน็ ต้น ด้วยภารกจิ ที่ต้องทำหน้าที่ประสานนำใจแบบนีแหละเขาจงึ เรียกผมให้ไปทำหน้าทจ่ี ดั รายการ “(3000 ]ฬ010ง115โ0 111^011 “ เลยี นแบบในหนงั เร่อื ง (3000 1ฬ0ผๆ!ฬ(3 VIธ;!ๆ^โ^ๆVI อกี งานหนง่ึ และครบั นี่เปน็ เพราะความศกั ดสิ ่ัทธข่็ องผ้าเหลอื งชินเลก็ ๆชินเดยี วทปี่ ลอกแขนด้านซา้ ยครับ

24 อยูห่ รือไป“ ทุกสง่ิ ทุกอย่าง ยอ่ มหมนุ ไปสู่จดุ สลายของตวั มันเองเสมอ”นเ่ี ป็นกฎอนจิ จัง อนั เปน็ สจั ธรรม ของพทุ ธศาสนา ท่วี ่าไม่เทย่ี งไมแ่ นน่ อน, ไมค่ งท่ีการรวมตัวกันประกอบเป็นกองกำลงั ฑ^โไเโ7 3 7 7 ! ก็เหมอื นกัน กำลังหมนุ ไปตามกาลเวลา แปรสภาพไปเปน็ ฆ!ง!/ป!! ซ่ึงก็ไปมีผลกระทบโดยตรงตอ่ การจดั อตั รากำลงั พล และยทุ โธปกรณข์ องเรา จงึ ต้องมีการหารอื และการเตรยี มการหลายครัง หลายขนั ตอน ระหวา่ งนเี ปน็ จดุ หัวเลี้ยวหวั ต่อทางความรสู้ กึ ของคน ระหวา่ งอยากอยตู่ ่อ กบั ไม่อยากอยตู่ ่อ หรอื อยหู่ รอื ไปเพ่ือเปน็ ขอ้ มูลทางประวัติศาสตร์ ผมคงตอ้ งบันทกึ ไว้ประกอบการศกึ ษาคำวา่ 17777377! ย่อมาจาก 0ง!73!ง/ป71077\7 70110! 7011 7^\ร! ฑ!ฬ03 ซงึ่ประกอบกำลงั จาก ประเทศสมาชกิ ข!ง หลายประเทศเพื่อรว่ มกันรักษาสนั ติภาพในติมอร์ตะวนั ออก ประเทศที่วา่ประกอบด้วยออสเตรเลียมีทหาร ๕,๖๓๕ นาย,ไทย ๑,๕๘๑นาย,นิวซีแลนด๑์ ,๐๒๖นาย,ฟิลิปปนิ ส์ ๕๙๗ นาย , อิตาลี ๕๓๐ นาย, เกาหลีใต้ ๔๑๙ นาย ,แคนาดา ๒๖๙ นาย . อังกฤษ ๒๕๖ นาย,โปรตเุ กส ๒๐๒ นาย , สหรัฐอเมรกิ า ๑๘๕ นาย, ฝรั่งเศส ๑๓๑ นาย, สงิ คโปร์ ๑๕๐ นาย, บราซลิ ๔๘ นาย, ไอร์แลนด์ ๓๖ นาย, มาเลเซยี ๒๘ นาย, นอร์เวย์ ๔ นาย, รวมกำลังพลทง้ั สนิ้ ๑๑,๐๙๗ นาย ซึ่งกม็ ากพอท่ีจะทำให้เกิดสนั ติภาพในตมิ อรต์ ะวนั ออกกล่าวเฉพาะกองกำลงั ของไทย ท่ีส่งทหารเข้ารว่ มปฏบิ ตั กิ ารครังนี เราใช้ชอ่ื เป็นภาษไทยวา่ “กองกำลังเฉพาะกจิ ร่วม 972 ไทย/ตมิ อร์ ตะวนั ออก” ย่อวา่ “ กกล.ฉก.ร่วม972 ไทย/ตมิ อร์ ตอ.” จากบนั แยกช่ือตามเหลา่ ทพั อกี ที คือกองทพั บกใช้วา่ กองกำลังทหารบกไทย/ตมิ อร์ ย่อวา่ “กกล.ทบ.ไทย/ตมิ อร”์ กองทพั เรือ ย่อว่า “นก.972” กองทพั อากาศ ย่อวา่ “หน่วยบินเฉพาะกจิ ”ในส่วนของกำลงั พล ๑,๕๘๑ นาย และเพมิ่ เติมดว้ ยสุนัขสงครามอกี ๔ ตวั แบง่ ตามส่วนตา่ งๆดงันี้ บก.กกล.ฉก.ร่วม 972 เปน็ กำลงั พลจาก บก.ทหารสงู สดุ เปน็ สว่ นใหญ่ รวมจำนวนได้ ๑๙๘ นายกับสุนัข ๔ ตวั (นายทหาร ๘๓ ,นายสบั ๑๑๕)บก.กกล.ทบ.ไทย/ตมิ อร์เปน็ กำลังจากกองทัพบก รวม ๑,๑๙๙ นาย (นายทหาร ๑๑๙,นายสบิ ๕๕๑, พลทหาร๕๒๙)ทหารเรือ นก.972 มยี อดกำลังพล ๑๕๒ นาย (นายทหาร ๒๖ ,นายสิบ ๙๓ พลทหาร ๓๓ )ทหารอากาศ หน่วยบนิ เฉพาะกิจมยี อดกำลงพล ๓๑ นาย(นายทหาร ๑๕ ,นายสิบ ๑๖)ส่วนอุปกรณ์ทังหมดจากประเทศไทยที่ใช้ในภารกิจครังนเี ฉพาะท่ีเป็นหลักๆตงั นี•เครื่องบินลำเลยี ง0 -1 3 0 (บ.ล.8) จำนวน ๑ เครือ่ ง•เฮลคิ อปเตอร(์ ฮ.ท.2 1 2 8 0 0 0 2 1 2 ) จำนวน ๔ เครอื่ ง•เฮลคิ อปเตอร์(ฮ.ท.206 3700 206) จำนวน ๒ เครื่อง•เรอื หลวงสรุ ินทร์ จำนวน ๑ ลำ- รถยนตบ์ รรทุกประเภทต่างๆ จำนวน ๑๗๑ คนั

20 --ณ กๆ5 นก.กก''^.‘ท น /อ ง เน ๆ เก ๆ

25ซึ่งเป็นสง่ิ ของจำนวนไม่น้อย ดังนั้น เม่อื จะมีการแปรสภาพไปเป็น 11177/ 7 7 จึงเป็นเรอื่ งย่งุ ยากทงั การจดั คนและการจดั ยุทโธปกรณ์คำว่า 0 1 7 7 /7 7 (อ่านว่า อนุ ตาเอท,อนั ตาเอท) ย่อมาจากคำว่า 0171720 17/07017878/718171017/7 / 7)]171171878&710171172 /7 7 711ฬ08 แปลวา่ องคก์ รบริหารชัว่ คราวขององค์การสหประชาชาติในตมิ อร์ตะวนั ออก (เปน็ การดูแลการบริหารชั่วคราวก่อนมีรัฐบาลบริหารประเทศ)กองกำลงั ทหารไทย ได้ถกู จัดใหเ้ ป็น 8170/7)2 8 2 0 7 0 8 24.87 หรอื กองกำลังกองพลนอ้ ยภาคตะวนั ออกโดยมีกำลังร่วม ๓ กองพนั คอื ไทย๑ กองพนั , ทิเลิปปนี ส์ ๑ กองพัน, และเกาหลี ๑ กองพัน ท้งั น้ีให้ไทยเป็นผ้บู ญั ชาการกองพลนอ้ ย( ผบู้ ญั ชาการกองกำลังทหารบก ทา่ นปีจจุบัน พ.อ.นภดล เจรญิ พร ไดร้ บั แตง่ตัง้ เป็นผบู้ ัญชาการกองพลน้อยดงั กล่าว ตอนหลังเปลยี่ นช่อื หนว่ ยเรียกว่า กองบัญชาการภาคตะวันออก ภาษาอังกฤษว่า 8 2 0 7 0 8 2 /7 7 )ตงั จากบ:นั ก๘็ค1่อยพรเร้ัิจาามรีกณาาร'โจลดั ะปอรอะกช:ไมุ ปเตท'รีลียะมสก่วานรท*เพีละอื่ หจัดนกว่ ำยลังพลกนั หลายครงั โดยเอาอัตราที่ ฃ17 กำหนดมาเป็นตวัอัตราที่กำลังพล ฆ!7 ใหม้ ใี นกองพลนอ้ ยภาคตะวันออกมี ดังนี้๑ . บก.พล.นอ้ ยนายทหาร๒๓,นายสิบ๒๓ รวม ๔ ๖นาย๒.พัน.ร.ไทย นายทหาร๔ ๒ นายสิบ๓๕๐พลฯ๓๑๕ รวม ๗๐๗นาย๓ .หนว่ ยสอื่ สาร รวม ๘๐ นาย๔.หนว่ ยบิน(ฮ.๑๒ ลำ) รวม ๑๒๐นาย๕.หน่วยแพทยพ์ ล.น้อย (ระดับ ๒) นายทหาร ๑๑ ,นายสิบ ๑๘ 5พลฯ ๖ รวม ๓๕ นายหน่วยท่ีตงั้ ต้องถกู ดัดออกไปเชน่ ชค.กพศ. (ชดุ ควบคมุ การปฏบิ ัติการพิเศษ) ชุดชา่ ง ชุดซอ่ มบำรงุ , หมวดสนับสนุน เปน็ ด้นต่อมา ผลการประชมุ ในระดับ ทบ. ไดเ้ ปลีย่ นแปลงไปคอื ใหเ้ อา ชค.กพศ. ไว้ ๒๕ นาย จาก ๗๕นาย และใหเ้ อาชดุ ปฏิบัติการบนิ กลบั ไทยหมดผลสรุปจะลงเอยกันอย่างไรขณะที่บนั ทกึ ยงั ไมม่ ีกำสั่งทแ่ี นช่ ดั จากหน่วยเหนือ คอื กองทพั บกกระทรวงกลาโหม ประเทศไทยแต่ผมจะพดู ถงึ ชะตากรรมของตัวเองวา่ จะได้กลบั หรอื จะได้อยตู่ อ่ เพราะเม่ือมีการลดกำลงั ลง ก็ต้องมสี ่วนหนงึ่ ที่ต้องกลบั ก่อนในการประชุมคราวหนง่ึ เพอ่ื เสนอข้อมูลไปยงั ทบ. เพราะอัตรา พ.ท. ในหนว่ ยใหม่ (พล.น้อย.)ไม่ม,ี ยศ ผบ.พล.เป็น พล.จ.(พลจตั วา ^ พ.อ.(พ)) รอง เปน็ พ.อ.ธรรมดา, เสธ.เป็น พ.ท. ส่วนนอกบัน หัวหนา้ ฝ่ายเปน็ พ.ต. เท่าน้ัน ซึง่ ผมู้ ยี ศ พ.ท. ในขณะน้นั มหี ลายทา่ น รวมทั้งอนศุ าสน์ด้วย ท่ีจะตอ้ งมกี ารพิจารณาชว่ งนแี้ หละเป็นช่วงทห่ี วาดเสยี วพอสมควร เพราะพิจารณาโดยไมม่ ีการเสนออภิปรายอะไรมากนกั เพยี งถามในที่ประชุมวา่ ตำแหนง่ นี้จำเป็นไหม?คงตอ้ งต้ังประเดน็ ความอยากกับความไม่อยากตรงนีกอ่ น เนื่องจากทุกคนไดร้ ับมอบภารกิจในเบือ้ งตน้ ว่าอย่างนอ้ ย ๖ เดอื นข้ึนไป ครัน้ มาลดเวลาเหลือเพยี ง ๓ เดือน ก็เลยทำใหบ้ างคนอยากอยตู่ ่อไปอกี อันนีคงมองไปถึงสิทธิประโยชน์ส่วนตนท่ีจะได้รับดว้ ยจงึ ทำใหห้ ลายคนไมอ่ ยากกลับ

26 เทอื ใหส้ ะดวกในการจดั กำลงั ผบู้ ัญชาการ กองกำลงั กว็ างนโยบายไว้ว่าผู้จะตอ้ งกลบั ก่อนไดแ้ ก่กำลงั พลดังนี้ กำลังพล ประเภท พลทหารท่ีตอ้ งปลดใน ®พ.ค.๔๓ กำลงั พลนายทหาร นายสิบผสู้ มคั รใจจะกลบั กำลงั พลที่หน่วยไม่ปรารถนาจะให้อย่ตู อ่ ซ่ึงตอ้ งรวบรวมยอดใหไ้ ต้อย่างนอ้ ย ๓๖๐ นาย ผบู้ งั คับหน่วย แต่ละหน่วยไปจดั การยอดมาแถลงในทปี่ ระชมุ อกี ที แตใ่ นสว่ น บก.พล.น้อย ฯตอ้ งปรบั ลดกำลงั ลงอย่างน้อย ๓ นายกเ็ ลยมีการลงมตวิ า่ ใครไปดังกล่าว ท่านประธานในทีป่ ระชุมถาม ตำแหนง่ การเงินก่อนว่า จำเป็นไหม มีการอภปิ รายวา่ จำเป็นกม็ ีไมจ่ ำเปน็ กม็ ี แล้วลงมติว่าควรมหี รือไม่ ปรากฏว่าเหน็ ควร ๕ ไมค่ วรมี ๔ เสียง เป็นอนั วา่ มอี ยู่ใน บก.พล.น้อย ต่อไปถามว่า นธน.(นายทหารพระธรรมนญู ) วา่ ควรมไี หม ท่ีประชุมอภปิ รายวา่ จำเป็นมากเพราะไม่รูจ้ ะเกดิ คดีความอะไร เมื่อไหร่ รถบา้ ง คนบา้ ง ตอ้ งมีผู้รตู้ ้านกฎหมาย ลงมติวา่ ควรมี ถามทปี่ ระชุมตอ่ ไปวา่ ควรมี อนุศาสน์ ไหม ท่ปี ระชุมอภปิ รายเสนอความคดิ เห็นนดิ หนอ่ ย โดยเฉพาะผสู้ นับสนนู อยา่ งออกหน้าออกตา กม็ ี นธน. ,ฝกพ , ฝกง. ผทู้ ่ีดัดคา้ นก็มี เชน่ ฝขว.,ฝกบ, ว่าไมจ่ ำเปน็ เพราะพูดอบรมทหารเกาหลี หรือฟิลปิ ปินส์ กไ็ มร่ ู้เร่ือง สว่ นผมเองก็แสดงความคดิ เห็นเพยี งส้ันๆวา่ ถ้ายังมีประโยชน์กค็ วรเอาไว้ ส่วนท่ีกังวลวา่ ไม่สามารถจะอบรมทหารเกาหล,ี ฟิลิปปนิ ส์ ไต้น้นั จดุ ประสงค์ อศจ. ไทย ตอ้ งการช่วยเหลือผู้บังคบั บัญชาในเรอ่ื งกำลังพลของทหารไทย ชาติอืน่ ๆ กเ็ ปน็ ไปตามสภาพ จากน้นั ทา่ นประธานให้ท่ีประชมุ ลงมติ ซ่งึ ในวันนมี้ ีองค์ประชุม ๑๘ นาย ทีเ่ ข้าร่วมประชมุ ผลคะแนนยกแรกมคี วามเหน็ ควรมี อศจ. ๙ เสยี ง ไม่ควรมี ๔ เสียง ลือว่าชนะ แต่ รองเสธ. ทา่ นบอกวา่ หน.นขต. ไม่มสี ทิ ธลิ งคะแนนเสียง ให้เฉพาะ ฝสธ.,ฝก.และ ผบ.นขต.เท่านน้ั เลยใหย้ กมือใหมเ่ ป็นครั้งท่ี๒ คราวนี้ปรากฎวา่ ควรมี ๖ เสยี ง ไม่ควรมี ๔ เสยี ง (ควรมี อศจ. ประกอบด้วย ชดุ แพทย,์ นธน.,ฝกง.,ฝยก.,ฝกพ.,ฝกร. เห็นว่าไม่ควรมี อนศุ าสน์ ได้แก่ ชค.กพศ., ร.๓๑ พนั .๓ รอ., ฝขว., ฝกน.) ประธานสรปุ วา่ ควรมี อศจ. ในอตั ราการจดั บก.พล.นอ้ ย แตเ่ ม่ือเสนอไปยงั ทบ.(ศปก.ทบ.) เพื่อออกคำสงั่ นัน้ แลว้ แต่ทางหนว่ ยเหนือจะพจิ ารณา ข้อนีก้ เ็ ปน็ ประเด็นคาใจอย่างหนงึ่ ทีต่ อบคำถามว่าจะกลับไทยเม่อื ไร ก็ไม่รู้วา่ จะตอบอย่างไร จะบอกวา่ เม่ือนน้ั เมอ่ื น้ีก็ไม่แนท่ งั้ ส้นิ แตก่ ็ไต้ทำใจเอาไว้แล้ววา่ อยู่กอ็ ยู่ จะกลับก็กลบั ไม่มปี ิญหา เพราะตอนมาก็ไม่รตู้ วั เท่าไร คร้ันจะกลับก็พรอ้ มอยู่แลว้ เหมือนกนั ภาษิตจนี บอกว1่าส,ง่ ก. นั พVนั ล4อี ย.่างไรก๘็ต,,อ้ งจาก ม0สิ 3,้จู ากกันตรงน.เี ลยดกี ว่าการมาตมิ อร์กเ็ หมอื นกนั ถึงอย่างไร ก็ต้องกลับไทยจะกลบั เร็วกลบั ชา้ ก็ตอ้ งกลบั เพราะเปน็ บา้ นเกดิ เมอื งนอนของเรา ดังน้นั กลบั ทันทที ่ีไต้รบั คำสั่งแหละครับ เคา้ แหง่ ความย่งุ ยากว่นุ วาย อาจจะมีการเขน่ ฆา่ รอบท่สี องในติมอรเ์ ริม่ มสี ิ่งบอกเหตุแลว้ ะ );ะ )ะ ะ )ะ ^ :ะ ):ะ (ะ ^ ^ ะ ^ ^ ะ ):^ ะ ):^ ^ ะ );ะ !:^ ะ

27 ยาใจคนจน ถ งึ ค ร า ว . . เ ป ็น ป ล ้ืม การทำงาน แมบ้ างครังจะเหนอ่ื ยหน่ายและบางครัง้ จะพบอปุ สรรคขวากหนามมากมาย แต่เชอ่ื ว่าเมอ่ื ตงั ใจทำอย่างสุจรติ ใจแลว้ ผลดยี อ่ มเกดิ ขน้ึ แนน่ อนเพยี งแตจ่ ะชา้ หรอื เร็วเทา่ นัน้ นกั ทำงานจึงต้องพยายามเร่ือยไปโดยไมย่ ่อท้อ เคยไตย้ ินบทเพลงพระราชนพิ นธ์ “ ความพนี อันสูงสุด” มาแลว้ ใช่ไหมครับ ซาบซึง้ กินใจมากโดยเฉพาะทอ่ นที่วา่ “ ..จะปดี ทองหลังองค์พระปฏมิ า..ไม่ทอ้ ถอยคอยสรา้ งสิง่ ท่คี วรไมเ่ รรวนพะว้าพะวังคิดกังขาไม่เคืองแค้นน้อยใจในโชคชะตา ไมเ่ สยี ดายชีวา..ลา้ สนิ ไป” ผมไต้อัญเชิญมาปลอบใจตนเองอย่เู สมอ ยามท้อแท.้ . ในการปฏิบัตภิ ารกจิ ทีต่ มิ อรต์ ะวันออก ก็เหมือนกบั การเสีย่ งครัง้ สำคญั ครง้ั หนึง่ ในชีวิต เพราะไต้ปลงใจแล้วว่า “ ตายเป็นตาย ” เหมอื นคร้งั หน่ึงทเ่ี ข้าเรยี นหลักสูตรจู่โจมกต็ ัง้ ใจแบบนเ้ี หมอื นกัน เม่ือปลงใจอย่างน้ีจงึ ไม่ลังเลในการปฏบิ ัติภารกจิ เพยี งแต่ดกู าละเทศะวา่ ควรทำอย่างไร ตอนใดบ้าง เมอื่ สถานการณค์ ลค่ี ลายเปน็ ไปในทางทด่ี ี ไมม่ กี ารปะทะ ไมม่ ีการสูญเสยี อย่างทเ่ี คยกังวลใจ จติ ใจก็ผ่อนคลายลงไปมาก จนเกอื บจะเหมือนหนว่ ยที่มีทตี่ ั้งปกติในบ้านเรา อย่างไรกต็ าม มนี กั ข่าวสอ่ื มวลชนต่าง ๆ ไต้ตดิ ตามทำข่าวกบั พวกเราอยา่ งใกล้ชดิ ไม่วา่ จะเปน็ ทีวี ช่อง 5 ชอ่ ง? ชอ่ ง 9 ไอทีวี และนักข่าวจากหนงั สือพิมพ์บางกอกโพสต์ ซ่ึงท่านเหลา่ นไี ตก้ นิ นอนและร่วมกจิกรรมของเราหลายอยา่ ง แล้วนำไปเผยแพร,สูส่ าธารณชนทางเมืองไทยและท่วั โลก ผมเองกไ็ ตร้ ับทราบขา่ วจากทางเมอื งไทยวา่ มภี าพผมออกทีวหี ลายครั้งและหลายช่องวา่ มายงั งั้นแตเ่ นือ่ งจากในพืน้ ที่ปฏบิ ตั กิ ารรบั ขา่ วทวี ีแบบนัน้ ไม่ได้ จงึ ไม่รู้ว่าจริงหรอื เปล่า โดยสว่ นตวั กถ็ กู สัมภาษณห์ ลายครั้งหลายวาระ ซ่งึ กเ็ ป็นเฉพาะในกรอบหน้าที่ของผมทท่ี ำอยู่ คือการบำรงุ ขวัญและแนะนำทางต้านจิตใจ สว่ นเขาจะไปตัดตอ่ กนั อยา่ งไร อนั นี้เปน็ เร่ืองทางเทคนิคของเขา แต่จากที่เพ่ือนบอกว่า ไต้เห็นรปู ..ไต้ยนิ เสยี งออกทวี ีหลายครงั้ ทำให้เกิดความรู้สึกวา่ สงิ่ ทเ่ี ราทำไมใ่ ช่วา่ จะไมม่ ใี ครเหน็ ทำให้มีกำลงั ใจยงิ่ ขึน นกึ ถงึ บทพระนพิ นธ์ของเสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตอดุ มสกั ด ทว่ี า่ “ เกิดเปน็ ชายหมายมาดชาติทหาร ราชการแลว้ อยา่ ไต้หนา่ ยเอาตวั หนี หนกั ไหนชว่ ยนัน่ ใหท้ นั ที เอาความดีฝากไว้ แก่เทพยดา อันความดีทท่ี ำไม่หายสูญ คงพนู เพิ่มอำนาจวาสนา ถึงตัวตายชอื่ กระเดอื่ งเพ่อิ งโลกา ญาติวงศ์พงษายังอาวรณ์..1.” ในสว่ นลึก ๆกน็ ึกว่า..ถึงตายตอนนี้ กไ็ มเ่ สียดายชวี ิต นเี่ ป็นอานภุ าพอย่างหนง่ึ ของคำชมเชย คำยกย่องสดุดี ทสี่ ามารถทำใหค้ นฮกึ เหิม กลา้ เผชิญอนั ตรายไตโ้ ดยไม่ครน่ั คร้าม จะพดู ตรงๆ ก็คือ ผมก็บ้ายอนะครบั ใครใหก้ ำลังใจ ใครใหค้ วามช่ืนชมนิด ๆ หน่อย ๆ ก็พลอยปลม้ื อ่มิ อกอิ่มใจไปหลายวัน ขณะเดียวกนั ใครบ่น ใครวา่ ก็บ้อยอกนอ้ ยใจเป็นกะเขาเหมอื นกัน นี่ตอ้ งเรียกว่าเป็นเร่ืองธรรมดาของคนทย่ี ังหลงโลกอยู่

./ฮ./๙^6/ทร V*?!๙Vใ\" &(ร-เ.'VIII.๙1*ว''จ!*/^ฬ^11ฯเ/า-1

28 เมื่อคราวก่อนออกเดินทาง ที่ กองอนุศาสนาจารย์ ทา่ นผอู้ ำนวยการก็จัดเลยี้ งสง่ และทำพิธีมอบสวัสดมิ งคล1ให้ กป็ ลืมใจโขอยู่ หลงั จากนันไดไ้ ปขออำลาท่านเจา้ กรมยทุ ธศึกษาทหารบก (พล.ท.วจิ ารณ์ ปานเจรญิ )ท่านก็อวยชัยใหพ้ รและกำชับวา่ เราเปน็ ตวั แทนของ ยศ.ทบ.คนเดียวท่ไี ดไ้ ปในภารกจิ น้ี ขอให้ตงั้ ใจทำงานใหเ้ ตม็ความสามารถ นำเกียรตยิ ศชอื่ เสียงมาสูห่ นว่ ย....ก็นึกปลืม้ ใจอยู่ เดนิ ทางไปกราบลาพระสงฆ์องคเ์ จ้าท่ีเคารพนับถอื ทา่ นก็มอบวตั ถุมงคลหลากหลายชนดิ ไมเ่ ว้นแมแ้ ต่ครูอาจารย์ทีเ่ ปน็ ฆราวาสท่านก็ยงั หาวัตถุมงคลอันดเี ยยี่ มท่ที ่านมีอย่มู ามอบให้ดว้ ยความรกั ความหว่ งใย เมอื่ มาถงึ สนามบนิ ดอนเมอื ง ที่ บน.6 ก็มีผแู้ ทนของผบู้ ญั ชาการทหารบกมาให้โอวาทกลา่ วส่งท้ายพรอ้ มอำนวยพรให้ปฏบิ ตั ิภารกิจสำเรจ็ เสรจ็ สิ้นปลอดภยั กลบั เมอื งไทยโดยสวสั ดภิ าพทกุ คน พอมาถงึ เกาะติมอร์ตะวันออกได้ 5 วัน ท่านผ้บู ญั ชาการทหารบก ( พล.อ.สุรยทุ ธ์ จุลานนท์) ก็ติดตามมาดแู ลด้วยความเป็นหว่ งโดยเดินทางมาตรวจเยยี่ ม และทา่ นก็เดินทกั ทายกับกำลงั พลอยา่ งเปน็ กนั เองรวมทงั้ผมด้วย ทังหมดนีล้วนสร้างความปลืมใจทังสิน เหมอื นเพลงลกู ทงุ่ ที่ว่า..เป็นยาใจคนจน งน้ั แหละ ยงั ไมห่ มดครับ พอปลายปี วนั ที่ 27 ธนั วาคม 42 คณะผู้บญั ชาการทหารสงู สุดก็เดินทางมาตรวจเย่ียม มอบของขวัญปใี หม่ พรอ้ มอำนวยพรปีใหม่ให้พวกเราถงึ สนามปฏบิ ตั กิ าร ท่านกก็ ลา่ วช่นื ชมการปฏบิ ตั งิ านของพวกเราวา่ ประสบความสำเรจ็ เปน็ ท่ชี น่ื ชมของชาวไทยและประชาคมโลกเปน็ อย่างดีย่งิ รวมทัง้ โปรยยาหอมให้พวกเราชื่นใจว่า ผลการปฏบิ ตั ิงานของทหารไทย ทำใหช้ นะใจของผู้นำของตมิ อรต์ ะวนั ออก ซง่ึ แตเ่ ติมไมค่ อ่ ยชอบทหารไทยนกั แตต่ อนหลังกลบั มาชอบและชืน่ ชม จนต้องเดินทางไปขอบคณุ รฐั บาลไทยถงึ กรุงเทพฯเลยทีเดียว พอพูดจบ ทา่ นผู้บัญชาการทหารสงู สุด ( พล.อ.มงคล อมั พรพิสิฎฐ)์ กล็ งจากแท่นตอ้ นรบั ตามสไตล์ของทา่ น คือต้องเดนิ ไปทกั ทายตวั ตอ่ ตัวต่อหนา้ กำลงั พลอีกรอบหนึง่ เม่ือทา่ นไปถงึ หน้าใคร ผู้น้นั กแ็ สดงความเคารพแล้วรายงานตวั “ กระผม(บอกยศช่อื นามสถุลและตำแหน่ง) ครับ” ทา่ นกเ็ ดนิ ตรงมาที่ผมยนื อยู่ ผมก็วันทยหัตถ์รายงานตัวตามระเบียบ แลว้ ทา่ นก็จับแขนถามว่าเป็นไงบ้าง มีกิจกรรมอะไรใหก้ ำลังพล มีทำบญุ บา้ งไหม ? ผมกร็ ายงานทา่ นวา่ ได้ทำหลายอยา่ ง จนกำลังพลมีขวัญและกำลงั ใจอยใู่ นระดบั ท่ดี เี ย่ียมครับ ต่อมาทา่ นรอง ผบ.ทบ.(พล.อ.พฑั ฒนะ พุธานานนท)์ ก็เดินตรงมาทผี่ มอีก ผมรายงานตวั เชน่เติม ทา่ นก็จับมือพรอ้ มพดู บอกวา่ ผบ.ทบ.ฝากความคดิ ถงึ และฝากขอบคณุ อนศุ าสน์มาด้วย ทำงานไดด้ ีมาก โอ้โฮ../ คุณเอ๊ย คำพูดสน้ั ๆแค่น้ี มันทำใหผ้ มจะลอยให้ได้ ผมกต็ อบวา่ ขอบพระคณุ ทา่ นมากครับและมันกเ็ ป็นผลพลอยอย่างหน่งึ คือพอผใู้ หญท่ า่ นไปหยุดทกั ทายใคร ช่างภาพส่ือมวลชนทง้ั นสพ.และทีวี ก็มารุม ?00118 คนนน้ั ด้วย เสยี งลั่นชตั เตอร์ แชะๆ ไฟแฟลชวาบ ๆ มนั ทำใหร้ ู้สกึ วา่ เราเปน็ พระเอกไปแลว้ หรือ...ทงั้ ?(อนั นผี้ มคิดเล่นๆคนเดยี วนะครบั ) ผูห้ ลกั ผู้ใหญก่ ็โปรดทราบไว้ดว้ ยนะครับ การทท่ี ่านลงทนุ เดินไปทกั ทายกบั กำลังพลนนั นบั เปน็เกียรตยิ ศอย่างสูงสำหรับผู้นอ้ ยนะครบั แล้วเขาจะจดจำทา่ นไปตลอดทเี ดียว หลายครั้งหลายแหง่ ผมได้เหน็ ภาพของผหู้ ลักผ้ใู หญ่ ติดประดบั ไว้ขา้ งฝาบ้านของผ้นู ้อย เป็นภาพตอนประดับยศบ้าง ตอนแตง่ งานบ้าง หรือแบ้แต่ตอนตรวจเยยี่ มแลว้ ท่านไปทกั ทายเขาก็ถือเป็นภาพเกียรติยศสำหรับชีวิตของเขาครับ