เรื่องเล่าความสำเร็จ 2562_compressed (1)

โครงการพันธกจิ สมั พนั ธ์ แกป้ ญั หาความยากจน และยกระดบั ชีวิตประชาชนในชนบท โครงการพฒั นาทอ้ งถน่ิ เพ่ือแก้ไขปญั หาความยากจนและยกระดับ คุณภาพชีวิตของประชาชน บา้ นโคกสามคั คี หมทู่ ี่ 6 ตาบลหนองม่วง อาเภอโคกสงู จงั หวดั สระแก้ว มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ เป็นมหาวิทยาลยั ทีพ่ ระราชาประสงค์ ใหเ้ ปน็ มหาวิทยาลัยเพอ่ื การพัฒนาท้องถนิ่ ตามพระราชบญั ญตั มิ หาวทิ ยาลยั ราชภฎั พ.ศ. 2547 มาตรา 7 ทร่ี ะบใุ หม้ หาวิทยาลัยเป็นสถาบันอุดมศกึ ษา เพื่อการพฒั นาท้องถ่นิ เสรมิ พลงั ปญั ญาของแผ่นดิน ซง่ึ สอดคล้องกับแผนยทุ ธศาสตรเ์ พือ่ ยกระดบั คุณภาพมาตรฐานมหาวทิ ยาลัยราชภฎั สคู่ ุณภาพเป็นเลิศ โดย มงุ่ เน้นการพฒั นาคุณภาพบัณฑติ สนู่ ักปฏบิ ตั ิอย่างมอื อาชพี การยกระดบั คุณภาพมาตรฐานชีวติ ของ ชุมชน ท้องถ่ิน และพืน้ ท่ีใหม้ คี วามเข้มแขง็ และยงั่ ยืน พร้อมทัง้ สอดคล้องกบั ยทุ ธศาสตร์มหาวทิ ยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถมั ภ์ ในประเดน็ ยุทธศาสตร์ที่ 3 การพฒั นางานพันธกิจสัมพนั ธ์ และ ถา่ ยทอด เผยแพรโ่ ครงการอนั เนือ่ งมาจากพระราชดาริ โดยมกี ลยุทธ์ในการสรา้ งเครอื ขา่ ยชุมชน นักปฏิบัติจากภายในและภายนอกเพอ่ื ร่วมกันศกึ ษาแกไ้ ขปญั หาของชุมชนท้องถิน่ และเสรมิ พลังให้ชุมชน ท้องถนิ่ สามารถดารงอยู่ได้อย่างยงั่ ยนื ให้ความสาคัญในการพฒั นาชมุ ชน และท้องถิน่ คนในชุมชนสว่ นใหญ่ทาอาชีพ เกษตรกร และมีอาชีพเสริม คือ ทอเส่ือและเย็บผ้า ครัวเรือนท่ีร่วมกลุ่มกันทาผลิตภัณฑ์และคนใน ชุมชนมคี วามสนใจทจ่ี ะต่อยอดผลิตภัณฑ์กระเป๋า จากเส่ือกก แต่ติดปัญหาด้านการออกแบบ เพราะส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ จึงต้องการแนวคิด ใหม่ๆ ด้านออกแบบ ให้มีผลิตภัณฑ์ท่ีทันสมัย มี รูปแบบทเี่ ป็นท่ตี ้องการ ซงึ่ ชมุ ชนมตี ้นทุนเดมิ ผู้รบั ผดิ ชอบโครงการ อาจารย์ณัฐกานต์ พิสทุ ธพ์ิ ิบูลวงศ์ มหาวิทยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สระแก้ว

โครงการพันธกิจสัมพนั ธ์ แกป้ ัญหาความยากจน และยกระดับชวี ติ ประชาชนในชนบท เพื่อเป็นการแก้ไขและตอบสนองต่อความต้องการดังกล่าว ของชุมชนบ้าน โคกสามัคคี จัดทาโครงการสร้างเครือข่ายชุมชนนักปฏิบัติเพ่ือร่วมกันศึกษาแก้ไข ปัญหาของชุมชนทอ้ งถน่ิ เสรมิ พลังใหช้ มุ ชนทอ้ งถ่ินสามารถดารงอยไู่ ดอ้ ย่างยงั่ ยนื โดยมีเป้าหมายเพ่ือให้ครัวเรือนในกลุ่ม OTOP มีผลิตภัณฑ์จากเส่ือกกใน รูปแบบท่ีแปลกใหม่ออกมาจาหน่ายและเป็นการเพิ่มมูลค่าของสินค้า สามารถ ดารงชีวิตตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ร่วมกับการส่งเสริมภูมิปัญญา ท้องถนิ่ เสริมเศรษฐกิจฐานรากในชุมชนให้มีความ เข้มแข็ง มั่นคง นาไปสู่การพึ่งพา ตนเองและช่วยเหลือเกื้อกูลกันในชุมชนได้อย่างยั่งยืน ส่งผลให้ชุมชนหมู่บ้านมี คุณภาพชีวิตและรายได้ท่ีเพ่ิมข้ึน ซึ่งจากเดิมกลุ่ม OTOP มีรายได้เฉล่ียประมาณ 2,000 บาทตอ่ เดือน โดยการลงพื้นที่ พูดคุย สอบถามปัญหาและความต้องการของคนในชุมชน และจดั อบรมเชงิ ปฏิบตั ิการ เติมทกั ษะ ความร้ทู างอาชีพ ➢ หลกั สตู ร ฝึกอบรมทาบญั ชีครวั เรอื น ➢ หลกั สูตร พัฒนารูปแบบกระเป๋าเสือ่ กก ประชุมกับชุมชนเพื่อจัดหาสถานที่ อุปกรณ์ วัตถุดิบท่ีใช้ดาเนินการอบรม การทากระเปา๋ เสื่อกก ผู้รับผิดชอบโครงการ อาจารย์ณฐั กานต์ พิสทุ ธิ์พิบลู วงศ์ มหาวิทยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถมั ภ์ สระแก้ว

โครงการพันธกจิ สมั พันธ์ แกป้ ญั หาความยากจน และยกระดับชวี ติ ประชาชนในชนบท 1 จดั หาวสั ดุ (ต้นกก) ทีม่ ใี นชมุ ชน 2 นาตน้ กกมาตากแดดให้แห้ง 3 ย้อมสีตา่ งๆ ตามตอ้ งการ 4 ทาการทอเสอ่ื ผืนตามแบบลาย ผู้รบั ผดิ ชอบโครงการ อาจารย์ณฐั กานต์ พิสทุ ธ์พิ บิ ูลวงศ์ มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถมั ภ์ สระแกว้

โครงการพนั ธกจิ สมั พนั ธ์ แกป้ ญั หาความยากจน และยกระดับชีวิตประชาชนในชนบท 5 ประกอบชนิ้ สว่ นกระเป๋าด้วยมือ 6 ความสาเรจ็ ของชมุ ชน ผลสาเร็จของการดาเนินโครงการจัดอบรม ใหค้ วามรูใ้ นเรือ่ งของการทาบัญชีครัวเรือนและการ พฒั นารูปแบบกระเป๋าจากเสอ่ื กก ทาใหค้ นชุมชน “เรียนรู้และเห็นความสาคัญของการ ทาบัญชีครัวเรือน เห็นต้นทุน กาไร และได้ ผลิตภัณฑ์กระเป๋าท่ีมีรูปแบบทันสมัยเหมาะ กับไลฟส์ ไตล์ของคนในยุคปจั จุบนั ” ซ่งึ จากเดมิ กลมุ่ OTOP มีรายไดเ้ ฉลี่ย ประมาณ 2,000 บาทต่อเดือน ภายหลงั การดาเนิน โครงการทาให้กลมุ่ OTOP มีรายได้เพิ่มขึน้ เฉลีย่ ประมาณ 3,500 บาทต่อเดือน ซึง่ คิดเป็นร้อยละ 75 จากการเพม่ิ มลู คา่ ของสนิ ค้า สร้างผลติ ภณั ฑท์ ่ี ทาให้ชุมชนเปน็ ทร่ี จู้ ัก ซึ่งการให้ความรู้เพม่ิ เตมิ เรอ่ื งการพัฒนาผลติ ภณั ฑ์ การผลิต การจาหน่าย และประชาสมั พนั ธ์สนิ ค้า รวมไปถึงแนวคิดในการ คดิ ค้นออกแบบเพ่อื สร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ ทมี่ ี รูปแบ บการใชง้ านอื่นๆ ให้มีความนา่ สนใจต่อไป ผู้รับผดิ ชอบโครงการ อาจารยณ์ ฐั กานต์ พิสุทธพ์ิ ิบูลวงศ์ มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สระแก้ว

“¼Å—Ô À³Ñ ±q¹ÏËÒ¾ÃÔ¡” ºŒÒ¹¶ÒÇÃÊÒÁѤ¤Õ ËÁÙ‹ 13 —ÏÒºÅ˹ͧÁ‹Ç§ ÍÒÏ àÀÍ⤡ÊÙ§ ¨§Ñ ËÇÑ´ÊÃÐá¡ÇŒ â¤Ã§¡ÒÃÂ·Ø ¸ÈÒʗÃq¡ÒþѲ¹Ò·ŒÍ§¶Ôʹà¾×ÊÍá¡äŒ ¢»Þ˜ ËÒ ¤ÇÒÁÂÒ¡¨¹áÅСÃдѺ¤Ø³ÀÒ¾ªÕÇ—Ô ¢Í§»ÃЪҪ¹ ¡ Ò Ã à ÃÔÊ Á —Œ ¹ ¢ Í § ¡ Ò Ã ¾Ñ ² ¹ Ò ¼ ÅÔ — ÀÑ ³ ±q ¹ÏË Ò ¾ ÃÔ ¡ à ¡Ô ´ ¨ Ò ¡ ¤ Ç Ò Á —Œ Í § ¡ Ò Ã ¢ Í § ªØ Áª¹·Ê՗Œ ͧ ¡ÒáÃÐ´Ñ º Áҗðҹ¼ÅԗÀѳ±q ã¹´ŒÒ¹ Áҗðҹ¡ÒüÅԗ ºÃÃ¨Ø Àѳ±q áÅСÒûÃЪÒÊÑÁ¾Ñ¹¸q ÊÔ¹¤ÒŒ ã¹Ã»Ù ẺÍ͹äŹq ¡Å‹ØÁ¼Åԗ¹ÏËÒ¾ÃÔ¡ËÁ‹ÙºŒÒ¹¶ÒÇÃÊÒÁѤ¤Õá—‹à´ÔÁ¹Ñ˹ ÁÕ¡ÒÃÃÇÁ¡ÅØ‹ÁáÅдÏÒà¹Ô¹¡Ô¨¡ÃÃÁ ÍÂÒ‹ §—Í‹ à¹ÊÍ× § Á·Õ ¡Ñ Éо×˹°Ò¹ã¹¡Ò÷ÒÏ ¹ÒËÏ ¾Ã¡Ô ·Õ´Ê Õ ÁÕà¤ÃÊ×ͧÁ×ÍáÅÐÍØ»¡Ã³q·ÊվÌÍÁ á—‹¡Å‹ØÁ ÂѧÁÕÁҗðҹÊٗùÏËÒ¾ÃÔ¡·ÕÊäÁ‹á¹‹¹Í¹ áÅÐÁÕ¤ÇÒÁ—ŒÍ§¡ÒÃÂ×´ÍÒÂØ㹡ÒÃà¡ÉºÃÑ¡ÉÒ ¡Òà ¾²Ñ ¹ÒºÃèØÀѳ±q áÅÐà¾ÔÊÁ¤ÇÒÁ¹‹Òʹ㨼ÅԗÀѳ±q ´Ñ§¹Ëѹ ·Ò§ ÁÃÀ.ÇäÅÂÍŧ¡Ã³q ¨Ö§ ࢌÒÃÇ‹ Á¾Ñ²¹Ò¼ÅԗÀ³Ñ ±q¹ÒÏË ¾Ã¡Ô à¾×ÍÊ ãËŒà¡Ô´¤ÇÒÁÂÊÑ§Â¹× ¢Í§¡ÅØÁ‹ ÍÒ¨Òûq ³·Ñ 梯 ÊÌ͠ÁËÒÇ·Ô ÂÒÅÂÑ ÃÒªÀѯÇäÅÂÍŧ¡Ã³q ã¹¾ÃкÃÁÃÒª»Ù ¶ÑÁÀq ÊÃÐá¡ÇŒ

“¼Å—Ô À³Ñ ±¹q ËÒÏ ¾Ã¡Ô ” ºŒÒ¹¶ÒÇÃÊÒÁѤ¤Õ ËÁ‹Ù 13 —ÒÏ ºÅ˹ͧÁ‹Ç§ ÍÒÏ àÀÍ⤡ÊÙ§ ¨§Ñ ËÇ´Ñ ÊÃÐá¡ŒÇ Çї¶»Ø ÃÐʧ¤q ¾ à¾ÍÊ× àÊÃÁÔ ÊÃÒŒ §¤ÇÒÁÌٷ¡Ñ ÉдҌ ¹¡Ò÷ÒÏ ¹ÏÒË ¾Ã¡Ô ãˌᡡ‹ ÅÁ‹Ø ໇ÒËÁÒ ¾ à¾ÍÊ× ¾²Ñ ¹Ò¼ÅԗÀѳ±¹q ËÏÒ¾Ã¡Ô ãË¡Œ ºÑ ¡ÅÁ‹Ø ÍÒª¾Õ ¾ à¾ÍÊ× à¾ÊÁÔ ÃÒÂä´ŒãËŒ¡Ñº¤ÃÑÇàÃ×͹·ÕÊ໹š à»Ò‡ ËÁÒ ¡ÅØÁ‹ à»Ò‡ ËÁÒ ¨Ïҹǹ 15 ¤¹ ¨ÒÏ ¹Ç¹ 5 ¤¹ ¾ ¡ÅØÁ‹ ÍÒªÕ¾·ÏÒ¹ÏËÒ¾ÃÔ¡ 6,000 ºÒ·/à´×͹ ¾ ÊÁÒªÔ¡¤ÃÇÑ àÃ×͹à»Ò‡ ËÁÒ ¾ ÃÒÂä´àŒ ©ÅÂÊÕ ¤ÃÇÑ àÃÍ× ¹à»Ò‡ ËÁÒ —ÑǪÇËÕ ´Ñ ¤ÇÒÁÊÒÏ àÃ¨É ¾ ÃÒÂä´Œà©ÅÕʤÃÑÇàÃÍ× ¹à»‡ÒËÁÒ à¾ÁÊÔ ¢Ö˹ 1,000 ºÒ·/à´×͹ ¾ ¤Ô´à»š¹ÃŒÍÂÅÐ 16.6 ÍÒ¨ÒÃÂq»³Ñ· ÊØ¢ÊÃÍŒ  ÁËÒÇ·Ô ÂÒÅÂÑ ÃÒªÀѯÇäÅÂÍŧ¡Ã³q ã¹¾ÃкÃÁÃÒª»Ù ¶ÁÑ Àq ÊÃÐá¡ŒÇ

“¼Å—Ô Àѳ±q¹ËÒÏ ¾Ã¡Ô ” ºŒÒ¹¶ÒÇÃÊÒÁѤ¤Õ ËÁ‹Ù 13 —ÒÏ ºÅ˹ͧÁÇ‹ § ÍÒÏ àÀÍ⤡ʧ٠¨Ñ§ËÇÑ´ÊÃÐá¡ÇŒ ¡ÒôÏÒà¹¹Ô â¤Ã§¡Òà ͺÃÁàªÔ§»¯ÔºÑ—Ô¡Òà —ÃǨàÂÊÕÂÁ—Ô´—ÒÁ à Ã×Ê Í § ¡ Ò Ã ¾Ñ ² ¹ Ò ¼Å »ÃÐàÁÔ¹¼Å¡Òà ¼ÅԗÀѳ±q¹ÏÒË ¾ÃÔ¡ ´ÒÏ à¹Ô¹§Ò¹ ÈÖ ¡ É Ò º ÃÔ º · ¢ Í § ªØÁª¹/—ÃǨàÂÕÊÂÁ ¤ ÃÑ Ç à Ã× Í ¹ Ê ÃŒ Ò § á à § ºÑ¹´ÒÅ㨠ÍÒ¨Òûq ³Ñ· ÊØ¢ÊÌ͠ÁËÒÇ·Ô ÂÒÅÑÂÃÒªÀѯÇäÅÂÍŧ¡Ã³q ã¹¾ÃкÃÁÃÒª»Ù ¶ÑÁÀq ÊÃÐá¡ÇŒ

“¼Å—Ô À³Ñ ±q¹ÒËÏ ¾ÃÔ¡” ºÒŒ ¹¶ÒÇÃÊÒÁ¤Ñ ¤Õ ËÁ‹Ù 13 —ÏÒºÅ˹ͧÁÇ‹ § ÍÒÏ àÀÍ⤡ʧ٠¨Ñ§ËÇ´Ñ ÊÃÐá¡ÇŒ á¹Ç·Ò§¡Ò×͋ ÂÍ´â¤Ã§¡Òà á¹Ç»¯ºÔ —Ñ ·Ô ´ÊÕ ¨Õ Ò¡â¤Ã§¡Òà ¾ à¾ÊÔÁ»ÃÔÁÒ³¼Å¼ÅԗãËŒà¾Õ§¾Í—‹Í Best practice ¤ÇÒÁ—ÍŒ §¡ÒÃÊ¹Ô ¤ŒÒ㹗ÅÒ´ ¾ ์¹¡Ãкǹ¡ÒÃÊÌҧͧ¤q¤ÇÒÁÌ٠¾ ÊÌҧ¤ÇÒÁËÇÁÁ×͡Ѻ˹‹Ç§ҹ ẺÁÕʋǹËÇÁ â´Â㪌·ÃѾÂÒ¡ÃáÅРͧ¤q¤ Ç Ò ÁÃÙŒ à´Ô Á ·ÕÊÁÕ ÍÂÙ‹ 㹪ØÁ ª ¹ ·ÊÕà¡ÕÊÂÇ¢ŒÍ§·Ò§´ŒÒ¹ ÍÒËÒà à¾×ÊÍ à¾ÁÊÔ à—ÔÁͧ¤q¤ÇÒÁÌٗÒÁËÅÑ¡ÇÔªÒ¡Òà 㹡ÒþѲ¹ÒÍÒª¾Õ ¡ÃдºÑ Áҗðҹ¼ÅԗÀ³Ñ ±q ¾ ¼ÅÑ ¡ ´Ñ ¹ã ËŒ ¼ ÅÔ —ÀÑ ³±q ¼‹Ò ¹ ¡ Ò Ã ¾ ¡ÅØ‹Á໇ÒËÁÒÂÊÒÁÒö¶‹Ò·ʹͧ¤q ¤ÇÒÁÌٷÕʶ١—ŒÍ§—ÒÁËÅÑ¡ÇÔªÒ¡Òà ÃѺÃͧÁҗðҹ¤ÇÒÁ»ÅÍ´ÀÂÑ ´ÒŒ ¹ á Å Ð ã ªŒ · ÃÑ ¾ Â Ò ¡ à ·ÊÕ ÁÕ Í Â‹Ù ã ¹ ªØ Á ª ¹ ºÙóҡÒÃà¾Ê×Í㪌㹡ÒÃàÊÃÔÁÊÌҧ ÍÒËÒà ÍÒª¾Õ ÍÒ¨Òûq ³Ñ· ÊØ¢ÊÃÍŒ  ÁËÒÇ·Ô ÂÒÅÂÑ ÃÒªÀѯÇäÅÂÍŧ¡Ã³q ã¹¾ÃкÃÁÃÒª»Ù ¶ÁÑ Àq ÊÃÐá¡ÇŒ

ēÙøÜÖćøóĆçîćìĂš Üëęîĉ đóĂČę ĒÖĕš ×ðŦâĀćÙüćö÷ćÖÝîĒúą÷ÖøąéĆïÙčèõćóßüĊ êĉ ×ĂÜðøąßćßî ĀöŠĎìęĊ 10 ïšćîìïĆ ìĉöÿ÷ćö 05 êĞćïúÙúĂÜĕÖđŠ ëČęĂî ĂĞćđõĂÙúĂÜĀćé ÝĆÜĀüéĆ ÿøąĒÖšü \"ÖćøéĎĒúñĎšÿĎÜĂć÷č ñĎðš üś ÷êĉéđêĊ÷Ü และผูพิการ\" ĀöĎทŠ ี่ 10 บา นทบั ทิมสยาม 05 ตาํ บลคลองไกเ ถื่อน ĂćĞ đõĂÙúĂÜĀćé ÝĆÜĀüéĆ ÿøąĒÖüš ßčößîĀöŠĎ 10 ïšćîìĆïìĉöÿ÷ćö 05 êĞćïúÙúĂÜĕÖŠđëČęĂî ĂĞćđõĂÙúĂÜĀćé ÝĆÜĀüĆéÿøąĒÖšü đðŨîßčößîìęĊöĊ ÙüćöđךöĒ×ĘÜĔîéšćîĂćßĊó ÿüŠ îĔĀâìŠ ĞćĂćßĊóđÖþêøÖøøö öĊÖćøÝĆéêĆÜĚ ÖúŠöč øĆåüĉÿćĀÖĉÝßčößîðúĎÖĒúąĒðøøĎð óČßÿöčîĕóøÿŠÜ×ć÷ĔĀšēøÜó÷ćïćúüĆÜîĚĞćđ÷Ęî ĒúąēøÜó÷ćïćúĂõĆ÷õĎđïýøŤ ßčößîĕéšøĆïÖćøÿîĆïÿîčîÝćÖ ÝĆÜĀüĆéĔĀšđðŨîĀîęċÜĔîßčößîìŠĂÜđìĊę÷üēĂìĘĂðîüĆêüĉëĊ öĊĒĀúŠÜìŠĂÜđìĊę÷üđßĉÜîĉđüýîŤ ÖćøÙšćßć÷Ēéî (ÝčéñŠĂî ðøîêúćéÿĉîÙćš đÖþêø) öÙĊ üćööĆîę ÙÜêćöĒîüßć÷Ēéî ĒúąĂĊÖöčöĀîęċÜ ßčößîöĊÖúŠčöÙîüĆ÷ßøć ñĎšóĉÖćø ĀøČĂ ñðšĎ üś ÷êĉéđêĊ÷Ü àċęÜÖúčŠöÙîÖúöŠč îöĚĊ ÖĊ Ýĉ üĆêøðøąÝćĞ üîĆ ìĊę÷ćÖúćĞ ïćÖ ÙüøĕéšøĆïÖćøéĎĒúĒúą÷ÖøąéĆïÙčèõćóßĊüĉê ÙèąđìÙēîēú÷ĊĂčêÿćĀÖøøö öĀćüĉì÷ćúĆ÷øćßõĆäüĕú÷ĂúÜÖøèŤ ĔîóøąïøöøćßĎðëĆöõŤ ÝċÜđúĘÜđĀĘî ÙüćöÿĞćÙĆâĒúąđÿîĂÖćø÷ÖøąéĆïÙčèõćóßĊüĉê×ĂÜñĎšðśü÷êĉéđêĊ÷ÜĒúąñĎšóĉÖćø đóČęĂúéðŦâĀćĂęČîėìĊęĂćÝ êćööć đßîŠ ÖćøúąìĉĚÜñšĎÿĎÜĂć÷č ñšðĎ üś ÷ ñĎšóĉÖćø ĔĀÿš ćöćøëìćĞ ÖÝĉ üêĆ øðøąÝĞćüîĆ ĕéĂš ÷ćŠ ÜÿąéüÖ üĆêëčðøąÿÜÙ׍ ĂÜÖćøüĉÝ÷Ć 1. đóęČĂđÿøöĉ ÿøćš ÜÙüćöøĎš Ùüćöđ×ćš ĔÝÖĆïßčößî Öćø÷ÖøąéĆïÙčèõćóßĊüĉêÖćøéĎĒúñšĎÿĎÜĂć÷č ñĎšðśü÷êĉéđêĊ÷Ü ĒúąñĎš óÖĉ ćø đóČęĂúéðâŦ ĀćÖćøúąìĉÜĚ ñšĎÿĎÜĂć÷č ñšðĎ üś ÷ ñšĎóĉÖćø ĔĀšÿćöćøëìĞćÖÝĉ üêĆ øðøąÝĞćüĆîĕéĂš ÷ćŠ ÜÿąéüÖ 2. đóČęĂóĆçîćĒúąðøĆïðøčÜÿëćîìęĊÿĞćĀøĆïÖćøéĎĒúñĎšÿĎÜĂć÷č ñĎšðśü÷úĆÖþèąêĉéđêĊ÷Ü ĒúąñĎšóĉÖćøìćÜÖćø đÙúĂęČ îĕĀü ÿĞćĀøĆïđðŨîêîš Ēïï×ĂÜìĊĂę ÷ĂĎŠ ćý÷Ć ĒúąÖćøéĎĒúñĎðš śü÷Ă÷ćŠ Ü÷ÜęĆ ÷Čî

ÖćøéĎĒúñĎšÿÜĎ Ăć÷č ñðĎš üś ÷êéĉ đê÷Ċ Ü ĒúąñšĎóĉÖćø ĀöĎŠ 10 ïćš îìïĆ ìĉöÿ÷ćö 05 êćĞ ïúÙúĂÜĕÖđŠ ëęĂČ î ĂĞćđõĂÙúĂÜĀćé ÝĆÜĀüéĆ ÿøąĒÖšü ÖúŠčöđðćŜ Āöć÷ ñšìĎ Ċęĕéøš ïĆ ÖćøÿćĞ øüÝÝćĞ îüîøšĂ÷úą 100 ĔîïøĉđüèóĚîČ ìĊęĀöĎìŠ Ċę 10 êćĞ ïúÙúĂÜĕÖđŠ ëČĂę î ĂćĞ đõĂÙúĂÜĀćé ÝĆÜĀüĆé ÿøąĒÖüš ĕéĒš ÖŠ • ñĎšÿĎÜĂć÷čìĊöę ĂĊ ć÷čöćÖÖüŠć 80 ðŘ ÝćĞ îüî 1 Ùî • ñĎšìęĊĕéšøĆïÖćøÿĞćøüÝĔîĀöĎŠïšćîìĆĚÜĀöé ÝĞćîüî 5 Ùî ðøąÖĂïéšü÷ ñšĎðśü÷êĉéđêĊ÷Ü ÝĞćîüî 3 Ùî (îĂîøĆÖþćĂ÷ŠĎĔîēøÜó÷ćïćú ÝĞćîüî 1 Ùî Ēúą ĂćýĆ÷Ă÷ĎŠÖĆïÙøĂïÙøĆü 2 Ùî) ñšĎðśü÷ìĊęóĉÖćøìćÜÖćø đÙúČęĂîĕĀüĒïïóĂߊü÷đĀúĂČ êĆüđĂÜĕéšÝĞćîüî 1 Ùî ÖćøéćĞ đîĉîÜćî úÜóČĚîìĊęĒîąîĞćēÙøÜÖćøĒúąýċÖþćÿĞćøüÝßčößî üĉđÙøćąĀŤ ēÙøÜÖćø ßčößî ĒúąđÿîĂÖćøóĆçîćßčößîđóęČĂîĞćĕðÿĎŠÖćø÷ÖøąéĆï øą÷ąìęĊ 1 Ùèč õćóßüĊ êĉ ×ĂÜßčößîøüŠ öÖĆïñîšĎ Ğćßöč ßî ðøąßćÖøïšćîìĆïìĉöÿ÷ćö 05 öĊĂćßĊóđðŨîđÖþêøÖø ÿŠüîĔĀâŠðúĎÖÖúšü÷ĕ׊ÿĞćĀøĆï ÖćøÝćĞ ĀîŠć÷ĕð÷ĆÜðøąđìýÝĊî îĂÖÝćÖîĊĚðúĎÖóČßñĆÖ ñúĕöš đߊî ĒêÜÖüć öąđ×ČĂ óøĉÖ úĞćĕ÷ ĂšĂ÷ ךćüēóé öĆî ÿćĞ ðąĀúĆÜ ĀîŠĂĕöòš øÜĆę ÖúŠčöüĉÿćĀÖĉÝßčößî ÖúŠčöñšĎðúĎÖĒúąĒðøøĎð ÿ öč î ĕ ó ø ïš ć î ìĆ ï ìĉ ö ÿ÷ćö 05 đߊî ĕóú ×öĚĉî ôŜćìąúć÷ēÝø øćÜÝéČ

ÖćøéćĞ đîîĉ Üćî ÖćøéĒĎ úñÿĎš ĎÜĂć÷č ñšĎðśü÷êĉéđê÷Ċ Ü ĒúąñšĎóÖĉ ćø ēÙøÜÖćø ĀöŠĎ 10 ïćš îìĆïìöĉ ÿ÷ćö 05 êćĞ ïúÙúĂÜĕÖđŠ ëČĂę î ĂćĞ đõĂÙúĂÜĀćé ÝĆÜĀüĆéÿøąĒÖšü øą÷ąìęĊ 2 đîČęĂÜéšü÷ĂćßĊó×ĂÜÙîĔîßčößîöĊĂćßĊóđÖþêøÖøøöøšĂ÷úą 100 öĊÖćø øüöÖúöŠč üĉÿćĀÖÝĉ ßčößîàċÜę đðîŨ ĂćßĊóđÿøĉö ÙèąñĎšéĞćđîĉîēÙøÜÖćøÝċÜĀĆîöć öĂÜðŦâĀćÖćøéĎĒúñšĎÿĎÜĂć÷č ñšĎðśü÷êĉéđêĊ÷Ü ĒúąñšĎóĉÖćø ĒúąóĆçîć ÷ÖøąéïĆ ÙčèõćóßĊüêĉ ×ĂÜÖúŠöč ÙîÖúöŠč îøĚĊ ŠüöÖïĆ ñšîĎ ćĞ ßöč ßî ÖćøéĞćđîĉîēÙøÜÖćøøą÷ąìĊę 2 ÿøšćÜêšîĒïïïšćîìĆïìĉöÿ÷ćö 05 ĔĀšđðŨî ßčößîêšîĒïï×ĂÜÖćøéĎĒúñĎšÿĎÜĂć÷č ñĎšðśü÷êĉéđêĊ÷Ü ĒúąñĎšóĉÖćø ĂĆîÝą îćĞ ĕðÿŠĎÖćø÷ÖøąéĆïÙèč õćóßüĊ ĉê ×ĚĆîêĂîîĞćĕðÿĎŠÖćøéĎĒúñĎÿš ĎÜĂć÷č ñðšĎ śü÷êĉéđêĊ÷Ü ĒúąñĎš óĉÖćø ßöč ßîïšćîìöĉ ìöĉ ÿ÷ćö 05 4. êĉéêćöĒúą ðøąđöîĉ ñúÖćø 3. ÖćøĂïøöđßĉÜ éćĞ đîĉîēÙøÜÖćø ðäĉïêĆ ĉÖćø đêĉöÙüćöøšĎ 1. úÜóîĚČ ìęĊÿøšćÜ 2. ÿøćš ÜÿĉÜę ðøąéþĉ åŤ ÖćøéĒĎ úñšĎÿĎÜĂć÷č ñĎðš śü÷ ĒøÜïĆîéćúĔÝĔĀš îüĆêÖøøöĂðč ÖøèŤ êĉéđêĊ÷Ü ĒúąñóĎš Öĉ ćø ßöč ßî ßüŠ ÷đĀúĂČ ñĎðš śü÷êĉéđê÷Ċ Ü 1. ðøĆïóĚČîìđĊę ìóĚČîÙĂîÖøĊê×îćé 2. êĉéêĚĆÜēÙøÜÿøćš ÜđĀúÖĘ đÿć Ùćî 3. ÿøćš ÜîüêĆ Öøøöøëđ×îĘ ĕôôŜć 1.5 x 3.5 đöêø đðîŨ óĚČîìęĂĊ ćïîćĚĞ đóĂęČ øĂÜøĆïĂðč ÖøèŤđÙúĂČę î÷ćš ÷ ïĆÜÙĆïĂêĆ ēîöêĆ ĉ ÿĞćĀøïĆ ñšĎðśü÷êéĉ đê÷Ċ Ü ñĎšðśü÷êéĉ đêĊ÷Üöć÷ÜĆ ÝčéĂćïîĞćĚ đóĂęČ ĔĀñš šĎðśü÷ÿćöćøëÿâĆ ÝøĔî ĀöŠïĎ šćîĕééš šü÷êîđĂÜ

ÖćøéĎĒúñĎÿš ĎÜĂć÷č ñðšĎ üś ÷êéĉ đêĊ÷Ü ĒúąñšĎóĉÖćø ĀöĎŠ 10 ïćš îìĆïìöĉ ÿ÷ćö 05 êćĞ ïúÙúĂÜĕÖđŠ ëęČĂî ĂĞćđõĂÙúĂÜĀćé ÝÜĆ ĀüéĆ ÿøąĒÖšü 4. ÖĉÝÖøøöĂïøöđßĉÜ ðäïĉ ĆêÖĉ ćø đêĉöìĆÖþą ÙüćöøĎšĒÖŠßöč ßî ÖćøéĒĎ ú ñĎšÿÜĎ Ăć÷č ñðĎš üś ÷êéĉ đê÷Ċ Ü ñĎš óÖĉ ćø ēé÷üìĉ ÷ćÖøÝćÖÙèą Ēóì÷ýćÿêøŤ üĉì÷ćú÷Ć Ēóì÷ýŤ ćÿêøóŤ øąöÜÖãč đÖúćš ĀĆüךĂĂïøö : ðŦâĀćÿč×õćóñĎšðśü÷êĉé đêĊ÷ÜĒúąñĎšóĉÖćø ēøÙìĊęóïïŠĂ÷Ĕî ñšĎÿĎÜĂć÷č ÖćøÿŠÜđÿøĉöÿč×õćóÝĉêñĎšéĎĒú ĒúąñšĎðśü÷êĉéïšćîêĉéđêĊ÷Ü đøĊ÷îøšĎÖćø ĔßšÜćîĂčðÖøèŤÿîĆïÿîčîߊü÷đĀúČĂ ñĎšðśü÷ ñĎšóĉÖćø êĉéđêĊ÷Ü ÿćíĉêÖćøĔßš ĂčðÖøèŤ ĔĀš×šĂĒîąîĞćÖć÷õćóïĞćïĆé ×ĂÜñĎšðśü÷ĒêŠúąìŠćî ēé÷đ÷Ċę÷öñĎšðśü÷ êĉéđêĊ÷ÜĔîßöč ßîëÜċ ïćš îìčÖĀúĆÜ ÙüćöÿćĞ đøĘÝ×ĂÜēÙøÜÖćø ēÙøÜÖćøóîĆ íÖĉÝÿĆöóîĆ íĒŤ Öšĕ×ðâŦ ĀćÙüćö÷ćÖÝî Ēúą÷ÖøąéĆïÙčèõćóßüĊ ĉê×ĂÜðøąßćßî đðŨîēÙøÜÖćøìĊę ïĎøèćÖćøÖćøìĞćÜćî ÙèąñĎšéĞćđîĉîēÙøÜÖćø Ùèąüĉì÷ćÖø ßčéóĆçîćöüúßîÿĆöóĆîíŤ 1105 ÖĂÜÖĞćúĆÜ ïĎøóć ñšĎîĞćßčößî ðøąßćßîñĎšđךćøŠüöĂïøö ĒÿéÜĔĀšđĀĘîëċÜýĆÖ÷õćó×ĂÜēÙøÜÖćø ×ĂÜñšĎøŠüöéĞćđîĉî ēÙøÜÖćøđóĂČę ĔĀšñúúĆóíìŤ ĕęĊ éšđðŨîĕðêćöđðŜćĀöć÷ÙĂČ Öćø÷ÖøąéïĆ ÙčèõćóßĊüêĉ ×ĂÜßčößî ×ĂÜðøąßćßî ßčößîđÖĉéÙüćöêøąĀîÖĆ ĔĀšÙüćöÿĞćÙĆâ ĔîđøČęĂÜÖćøéĎĒúñšĎÿĎÜĂć÷č ñĎšðśü÷êĉéđêĊ÷Ü ĒúąñšĎóĉÖćø ÖćøÿŠÜđÿøĉö ĔĀšÖúŠčöÙîÖúčŠöîĊĚéĞćøÜßĊüĉêĕéšĂ÷ŠćÜöĊÙüćöÿč× öĊÿč×õćóÖć÷ ÿč×õćóÝĉêìęĊéĊ ÿćöćøëìĞćÖĉÝüĆêøðøąÝĞćüĆîĕéš ĕöŠđðŨîõćøą×ĂÜúĎÖĀúćî ÖúŠćüĕéüš ćŠ đðŨîÖćø÷ÖøąéĆïÙčèõćóßüĊ êĉ Ă÷ŠćÜđðŨîøðĎ íøøö

ÖćøđúĊĚ÷ÜĕĀöĂøĊ Ċę ĀöĎìĊę 2 ïćš îĒÿÜŤ êĞćïúìóĆ đÿéÝĘ ĂćĞ đõĂêćóøą÷ć ÝĆÜĀüéĆ ÿøąĒÖšü ēé÷ ĂćÝćø÷üŤ øćüčçĉ ÙćĞ óćîßč öĀćüĉì÷ćúĆ÷øćßõäĆ üĕú÷ĂúÜÖøèŤ ĔîóøąïøöøćßĎðëĆöõŤ ÿøąĒÖüš ēÙøÜÖćøóĆçîćìĂš ÜëĉęîđóČĂę ĒÖĕš ×ðŦâĀćÙüćö÷ćÖÝî Ēúą÷ÖøąéïĆ Ùèč õćóßĊüêĉ ×ĂÜðøąßćßî ĀöìŠĎ Ċę 2 êćĞ ïúìóĆ đÿéĘÝ ĂĞćđõĂêćóøą÷ć ÝĆÜĀüéĆ ÿøąĒÖüš “öîĆ êŠĂ ÷Ăé” ÝćÖĔïöîĆ ÿćĞ ðąĀúĆÜìđĊę ÖþêøÖøõć÷Ĕîßöč ßîĕéšìćĞ ÖćøđóćąðúÖĎ Ă÷ĎĒŠ úüš ĕöŠĕéĔš ßšðøąē÷ßîŤêéĆ ìĉÜĚ àċęÜđðîŨ ìîč đéöĉ ìöĊę Ċÿćöćøëÿøćš Üðøąē÷ßîĒŤ úą îćĞ öćđóęĉöđðîŨ øć÷ĕéĔš ĀÖš ïĆ ÙøĆüđøĂČ îĕéš ĔïöĆîÿćĞ ðąĀúĆÜ đðîŨ ĂćĀćøßĆĚîéĊ×ĂÜĕĀöĂĊøĊę ìĀęĊ ćÜćŠ ÷ ìčîđéöĉ Ĕîßöč ßî éÖĊ üćŠ ìÜĉĚ ĕð Ă÷ŠćÜÿâĎ đðúćŠ ĕéëš ÖĎ îĞćöćÿøšćÜøć÷ĕéìš ćÜĂšĂö

ÖćøđúĊĚ÷ÜĕĀöĂĊøęĀĊ öìŠĎ Ċę 2 ìĊöę ćĒúąÙüćöÿĞćÙĆâ öĀćüĉì÷ćúĆ÷øćßõĆäüĕú÷ĂúÜÖøèŤ ĔîóøąïøöøćßĎðëĆöõŤ ÝĆÜĀüĆéðìčöíćîĊ đðŨîöĀćüĉì÷ćúĆ÷ìęĊóøąøćßć ðøąÿÜÙĔŤ Āđš ðŨîöĀćüìĉ ÷ćúĆ÷đóĂęČ ÖćøóçĆ îćìšĂÜëîęĉ ēé÷öĊ÷ìč íýćÿêøìŤ ęĊ 3 ÖćøóĆçîćÜćîóîĆ íÖĉÝÿöĆ óĆîíŤ ĒúąëćŠ ÷ìĂé đñ÷ĒóøŠ ēÙøÜÖćøĂĆîđîČęĂÜöćÝćÖóøąøćßéĞćøĉ ēé÷öĊÖú÷čìíŤĔîÖćøÿøšćÜđÙøČĂ׊ć÷ßčößîîĆÖðäĉïĆêĉÝćÖõć÷ĔîĒúąõć÷îĂÖđóČęĂøŠüöÖĆî ýċÖþćĒÖšĕ×ðŦâĀć×ĂÜßčößîìšĂÜëęĉîĒúąđÿøĉöóúÜĆ ĔĀšßčößîìšĂÜëîĉę ÿćöćøëéćĞ øÜĂ÷ŠĎĕéšĂ÷ćŠ Ü÷ęĆÜ÷Čî ĔĀšÙüćöÿĞćÙĆâĔîÖćøóĆçîć ßčößî ĒúąìĂš Üëęĉî ßčößîïšćîĒÿÜŤ ĀöŠĎìĊę 2 êĞćïúìĆóđÿéÝĘ ĂĞćđõĂêćóøą÷ć ÝĆÜĀüĆéÿøąĒÖšü đðŨîßčößîìęĊöĊúĆÖþèąđðŨîßčößîßîïìĂ÷ŠĎ ĀŠćÜĕÖúÙüćöđÝøĉâÿéč ×ĂïÝĆÜĀüĆéÿøąĒÖšü àęċÜêĉéßć÷ĒéîÖïĆ ðøąđìýÖĆöóĎßć ÝćÖÖćøÿĞćøüÝóïüćŠ ÿõćóìćÜđýøþåÖÝĉ ÷ÜĆ ĕöŠéĊ đìŠćìĊęÙüø ðøąÿïðŦâĀćõĆ÷ĒúšÜêŠĂđîęČĂÜđðŨîðøąÝĞć ìĞćĔĀš×ćéìčîÝćÖÖćøðøąÖĂïĂćßĊóđÖþêøÖøøö đÖĉéđðŨîĀîĚĊÿĉîõćÙ ÙøĆüđøČĂîđóęĉö×Ěċî ĒúąöĊøć÷ĕéšĕöŠđóĊ÷ÜóĂêŠĂÖćøĔߚ݊ć÷ĔîÙøĆüđøČĂî ĒêŠßčößîĒĀŠÜîĊĚ÷ĆÜöĊĒĀúŠÜìčîìĊęöĊýĆÖ÷õćó ÙČĂ đøęČĂÜøćü ĀöŠĎïšćîðøąüĆêĉýćÿêøŤ ĒĀúŠÜìŠĂÜđìĊ÷ę ü (üĆéìĆóđÿéĘÝ, óúĆïóúćìĊęðøąìĆï×ĂÜóøąïćìÿöđéÝĘ óøąđÝšćĂ÷ŠĎĀĆü øĆßÖćúìęĊ 9), õćþć ìšĂÜëĉęî, êšîĒÿÜŤ, êšîÖÖ, îĚĞćóøĉÖÖąÿĆÜ, óĚČîìęĊðúĎÖöĆîÿĞćðąĀúĆÜÝĞćîüîöćÖ ĒúąÙüćöøĎšÝćÖÖćøÿČïìĂéêŠĂöć×ĂÜïøøóïčøčþ đߊî ÖćøÝĆÖÿćî, ÖćøìĂñšć đðŨîêšî ìĞćĔĀšÿöćßĉÖĔîßčößîĒúąÙøĆüđøČĂîđðŜćĀöć÷öĊÙüćöđĀĘîóšĂÜøŠüöÖĆîìĊęÝąêšĂÜÝĆéĔĀšöĊ ēÙøÜÖćøÖćøđúĚĊ÷ÜĕĀöĂĊøęĊ đîČęĂÜÝćÖñĎšîĞćìšĂÜìęĊĒúąÿöćßĉÖĔîßčößî đĀĘîüŠćõć÷ĔîßčößîÿŠüîĔĀâŠöĊĒêŠñĎšÿĎÜĂć÷č ĀćÖÝą éĞćđîĉîÖćøÝĆéìĞćēÙøÜÖćøîŠćÝąđðŨîēÙøÖćøìęĊđĀöćąÿöĒÖŠñšĎÿĎÜĂć÷č öĊêšîìčî×ĂÜðŦÝÝĆ÷ÖćøñúĉêìĊęêęĞć ĒúąĔĀšñúñúĉêöĎúÙŠćìęÿĊ ÜĎ àċęÜēÙøÜÖćøéĆÜÖúŠćüêĂïēÝì÷ŤÿöćßĉÖĔîßčößîöćÖìĊęÿčé đîČęĂÜÝćÖÖćøđúĚĊ÷ÜĕĀöĂĊøĊę öĊêúćéøĂÜøĆïìĆĚÜõć÷ĔîĒúąõć÷îĂÖ ðøąđìý đðîŨ ìĊêę šĂÜÖćø×ĂÜĂêč ÿćĀÖøøöìĂñšć öĊóĂŠ Ùćš ÙîÖúćÜøĆïàČĚĂñúñúêĉ ðøąÖĂïÖïĆ ìîč đéöĉ ìöęĊ ÙĊ üćöÿćöćøëĔîÖćøìĂñćš ÝćÖÖćøÿČïìĂéïøøóïčøčþ ÿćöćøëđúĊĚ÷ÜðøąÖĂïĂćßĊóĕéšìčÖÙøĆüđøČĂîĕðóøšĂöė ÖĆïÖćøìĞćĂćßĊóĀúĆÖÙüïÙŠĎÖĆîĕðĕéšĒúą÷ĆÜ ÿćöćøëÿøšćÜøć÷ĕéšđìĊ÷ïđìŠćÖĆïĂćßĊóĀúĆÖĕéš Ēúą×ĆĚîêĂîéĞćđîĉîÖćøÜŠć÷ øüöëċÜÿöćßĉÖĔîßčößîðøąÖĂïĂćßĊóðúĎÖöĆî ÿĞćðąĀúĆÜđðŨîÿŠüîĔĀ⊠ÿćöćøëîĞćĔïöĆîÿĞćðąĀúĆÜöćđðŨîĂćĀćøĔĀšÖĆïĕĀöĂĊøĊęìĞćĔĀšđÖĉéðøąē÷ßîŤĕéšĂĊÖߊĂÜìćÜĀîęċÜéšü÷ēé÷ ĕöŠĔĀšđÿĊ÷ðøąē÷ßîŤĕðđðúŠćė ĂĊÖìĆĚÜÝĆÜĀüĆéÿøąĒÖšü öĊßčößîìęĊéĞćđîĉîÖćøÙøïüÜÝøÿćöćøëđðŨîêšîĒïïðøąÿïÙüćöÿĞćđøĘÝ ÿćöćøëëŠć÷ìĂéÙüćöøšĎĔĀšĕéš ēé÷ÝąéćĞ đîĉîÖćøÝĆéêĆĚÜđðŨîÖúöčŠ ĒúąöĊÙøĆüđøČĂîêîĒïïĔîÖćøóçĆ îć đóČęĂ÷ÖøąéĆïÙčèõćóßüĊ ĉê ĔîÖćøđóöęĉ øć÷ĕéĔš ĀšÙîĔîßöč ßîÿćöćøëóċęÜóćêîđĂÜĕéš ĒúąđðîŨ ĒïïĂ÷ŠćÜÿĎÙŠ øüĆ đøČĂîĂęîČ ė Ĕîßöč ßî ĒúąĂćÝ×÷ć÷ñúĕðÿÖĎŠ ćø ĒðøøðĎ üêĆ ëčéïĉ đóČĂę ÖćøđóćąóîĆ íŤĕč ĀöĂøĊ Ċę ĒúąÝĞćĀîŠć÷ñúĉêõĆèæŤđĂÜĔîĂîćÙê ÖúŠöč đðćŜ Āöć÷ ÿöćßĉÖßčößîĀöìĎŠ ęĊ 2 êćĞ ïúìóĆ đÿéĘÝ ÝĞćîüî 20 Ùî (13 ÙøĆüđøĂČ î) üêĆ ëðč øąÿÜÙŤ đóĂČę đÿøĉöÿøćš ÜÙüćöøìšĎ ÖĆ þąéšćîĂćßĊóĔĀšĒÖŠÖúŠčöđðŜćĀöć÷ đóęĂČ óĆçîćĂćßĊóÖćøđúĚĊ÷ÜĕĀöĂĊøĊęĔĀÖš ĆïÖúöčŠ ĂćßóĊ /ÙøüĆ đøČĂîìęđĊ ðŨîđðćŜ Āöć÷ đóČĂę đóęĉöøć÷ĕéĔš ĀšÖïĆ ÖúöčŠ ĂćßĊó/ÙøĆüđøĂČ îìđĊę ðŨîđðćŜ Āöć÷ đóĂęČ úéðâŦ Āćéćš îĀîÿĚĊ îĉ ĔĀÖš Ćïßčößî/ÙøüĆ đøĂČ îÖúŠöč đðćŜ Āöć÷ đóęČĂÿÜŠ đÿøöĉ ĔĀšÿöćßÖĉ ĔîßčößîîćĞ ìîč ìøóĆ ÷ćÖøìĊęöĂĊ ÷ĎĔŠ îßčößîöćĔßšĔĀšđÖĉéðøąē÷ßîĂŤ ÷ŠćÜÿĎÜÿéč ×ĆĚîêĂîÖćøóçĆ îćÖćøđú÷ĊĚ ÜĕĀöĂĊøĊĀę öĎŠìĊę 2 ×ĆĚîêĂîìĊę 1 ýċÖþćĒúąÿćĞ øüÝךĂöĎúßčößî/ÙøĆüđøĂČ î ó.÷. 2561 - ö.Ù. 2562 ×ĚĆîêĂîìęĊ 2 üćÜĒñîÜćî/ēÙøÜÖćø ĒúąÖÝĉ Öøøö (øŠüöÖïĆ ßčößî ĒúąõćÙĊđÙøĂČ ×ćŠ ÷) Ö.ó. 2562 - đö.÷. 2562 ×ĆîĚ êĂîìęĊ 3 ðøąßčößĒĊĚ ÝÜøć÷úąđĂ÷Ċ éÖćøđךćøüŠ öēÙøÜÖćøĄ 28 ó.Ù. 2562 ×ĆîĚ êĂîìęĊ 4 ðøąßöč ÝéĆ ìćĞ ĒñîéćĞ đîĉîÜćîĒúą×Ăš êÖúÜøüŠ öÖîĆ ĔîÖćøéćĞ đîĉîēÙøÜÖćøøąĀüŠćÜĄ 10 ö.ĉ ÷. 2562 ×îĆĚ êĂîìĊę 5 ýċÖþćéĎÜćî 11 öĉ.÷. 2562 ×ĆîĚ êĂîìęĊ 6 ĂïøöđßÜĉ ðäïĉ ĆêÖĉ ćø 20 öĉ.÷. 2562 ×ĚĆîêĂîìęĊ 7 ðøąÿćîÜćîÝĆéĀćóČĚîìęĊ ÿëćîìéęĊ ĞćđîĉîÖćø ÝéĆ Āć øüïøüöüêĆ ëčéïĉ ÿĞćĀøĆïÖćøđêøĊ÷öÖćøđúĚ÷Ċ ÜĕĀöĂĊøęĊ 22 - 23 ö.ĉ ÷. 2562 ×îĚĆ êĂîìĊę 8 ĂĂÖĒïïïøøÝõč ĆèæŤĒúąÝĆéìćĞ ÿęČĂðøąßćÿöĆ óîĆ íĀŤ öŠĎïćš î 1 - 30 öĉ.÷. 2562 ×ĆĚîêĂîìĊę 9 ðøąßčöĒúąêéĉ êćö ÿĂïëćöðâŦ Āć×ĂÜēÙøÜÖćøĒúąÿøčððøąđöîĉ ñúÖćøéćĞ đîîĉ Üćî 24, 26 - 30 ö.ĉ ÷. 2562 Ēúą 1 Ö.Ù. 2562

×îĆĚ êĂîìĊę 1 ýÖċ þćĒúąÿĞćøüÝ×Ăš öúĎ ßöč ßî/ÙøĆüđøĂČ î ïøĉïìßčößî - ÿöćßÖĉ Ĕîßöč ßîðøąÖĂïĂćßóĊ ìćĞ îć đú÷ĚĊ ÜÿĆêüŤ ĒúąìćĞ ĕøöŠ îĆ ÿćĞ ðąĀúÜĆ - øć÷ĕéšđÞúĊę÷ÙøĆüđøĂČ îúą 5,000 ïćì/đéĂČ î ÿõćóðŦâĀć - óîĚČ ìĊęĒĀšÜĒúÜš ÿüŠ îĔĀâöŠ ĒĊ êìŠ Ċęéîĉ ìĞćÖîĉ đðŨî×ĂÜêîđĂÜ ÿöćßĉÖÿüŠ îĔĀâđŠ ðîŨ ñšĎÿÜĎ Ăć÷č ĒêŠöĊĀîĚÿĊ ĉîđÖĉéÝćÖÖćø×ćéìîč ÖćøìćĞ đÖþêø ĒúąóĚîČ ìĊĀę ŠćÜĕÖúÙüćöđÝøâĉ ÖćøĕéšøïĆ Ùüćöߊü÷đĀúĂČ úćŠ ßćš ÙüćöêĂš ÜÖćø - êĂš ÜÖćøúéĀîÿĊĚ ĉîÙøüĆ đøČĂî ĒúąöøĊ ć÷ĕéđš óęöĉ ×ĚċîÝćÖĒĀúÜŠ ßĂŠ ÜìćÜĂęČî ×îĚĆ êĂîìĊę 2 üćÜĒñîÜćî/ēÙøÜÖćø ĒúąÖĉÝÖøøö (øüŠ öÖïĆ ßčößî ĒúąõćÙĊđÙøĂČ ×Šć÷) üćÜĒñîÜćîøŠüöÖïĆ ßöč ßî - êÖúÜøüŠ öÖîĆ üćŠ ÝąìćĞ ÖćøđúĚ÷Ċ ÜĕĀöĂøĊ Ċę - üćÜĒñîĔîÖćøéĞćđîĉîÜćî×ïĆ đÙúęĂČ îÖĉÝÖøøöêŠćÜė üćÜĒñîÜćîøŠüöÖĆïõćÙĊđÙøĂČ ×ćŠ ÷ - ðøąÿćîÖćøÿîĆïÿîčîÝćÖĂÜÙŤÖćøïøĉĀćøÿŠüîêĞćïúìĆóđÿéĘÝ, ÿĞćîĆÖÜćîóĆçîćßčößîĂĞćđõĂêćóøą÷ć, ĀîŠü÷ ÿŠÜđÿøĉöĀöŠĂîĕĀöÿøąĒÖšü, ýĎî÷ŤÖćøđøĊ÷îøĎšôćøŤöĕĀöĂĊøĊę ĒúąÖĂÜìčîÖúŠčöĕĀöĂĊøęĊ ïšćîĒñŠîéĉîđ÷Ęî ĀöĎŠìĊę 9 êĞćïúĒàøŤĂĂ ĂĞćđõĂüĆçîćîÙø ÝĆÜĀüĆéÿøąĒÖšü ĒúąÖúčŠöüĉÿćĀÖĉÝßčößîĀĆêëÖøøö óČß ñĆÖ ÿöčîĕóø ïšćîĀîĂÜîšĂ÷ēîîêćđìĉï đú×ìęĊ 65 ĀöĎŠìęĊ 11 êĞćïúìŠćĒ÷Ö ĂćĞ đõĂđöČĂÜÿøąĒÖüš ÝÜĆ ĀüĆéÿøąĒÖšü ×îĆĚ êĂîìĊę 3 ðøąßčößĊĒĚ ÝÜøć÷úąđĂ÷Ċ éÖćøđ×ćš øüŠ öēÙøÜÖćøĄ ðøąßöč øŠüöÖĆïñĎšîĞćßčößî ÿöćßĉÖĔîßčößîÿĞćĀøĆïÖćøéćĞ đîĉîēÙøÜÖćø ĒîüÙĉéÙüćöÿĞćÙâĆ ×ĂÜ “÷čìíýćÿêøÖŤ ćøóĆçîćìšĂÜëęîĉ ×ĂÜöĀćüìĉ ÷ćú÷Ć øćßõäĆ Ą” ßĒĚĊ ÝÜüĆêëðč øąÿÜÙŤ ĒúąĒîüìćÜ/üíĉ ÖĊ ćøéĞćđîîĉ ÖÝĉ Öøøö×ĂÜēÙøÜÖćøĄ ĒúąÿøšćÜÙüćööÜčŠ öęîĆ ĒÖÙŠ øüĆ đøĂČ î ÿøćš ÜĒøÜïĆîéćúĔÝĔîÖćøđóĉęöøć÷ĕéš ÝćÖĂćßóĊ øĂÜ ĒúąĒúÖđðúęĊ÷îĒúąàĆÖëćöđóĂęČ ìĞćÙüćöđ×ćš ĔÝøć÷úąđĂĊ÷é ÖćøéĞćđîĉîÜćîÝćÖđÖþêøÖøìĊęđøöęĉ êîš Öćøđú÷ĚĊ ÜĕĀöĂĊøęĊ ×ĆîĚ êĂîìĊę 4 ðøąßöč ÝéĆ ìćĞ ĒñîéĞćđîĉîÜćîĒúą×šĂêÖúÜøŠüöÖĆî ĔîÖćøéćĞ đîîĉ ēÙøÜÖćøøąĀüćŠ ÜĄ ðøąßöč øŠüöÖïĆ ñšĎîćĞ ßčößî ÿöćßÖĉ Ĕîßöč ßîđóĂęČ ÝéĆ ìĞćĒñîéćĞ đîîĉ Üćî ×ĂÜēÙøÜÖćøĄ ßĒĚĊ ÝÜĒîüìćÜÖćøðäïĉ êĆ Ĕĉ îÖćøéĞćđîĉîēÙøÜÖćøĄ ĒúąÝĆéìćĞ ×Ăš êÖúÜøüŠ öÖĆîĔîÖćøéĞćđîîĉ ēÙøÜÖćøøąĀüŠćÜÙèąÖøøöÖćøĀöĎŠïćš î ÙøüĆ đøČĂîđðŜćĀöć÷ ĒúąÙĆéđúĂČ ÖÙèąÖøøöÖćøïøĀĉ ćøÖúŠčöÖćøđú÷ĊĚ ÜĕĀöĂĊøęĊ ïšćîĒÿÜŤ ĀöĎìŠ Ċę 2 ×ĚîĆ êĂîìęĊ 5 ýċÖþćéĎÜćî đóČĂę ÿøćš ÜĒøÜïîĆ éćúĔÝ óćßöč ßîĕðýÖċ þćéĎÜćî è ýĎî÷ŤÖćøđøĊ÷îøôĎš ćøöŤ ĕĀöĂĊøęĊ ĒúąÖĂÜìčîÖúčöŠ ĕĀöĂĊøĊę ïšćîĒñŠîéîĉ đ÷Ęî ĀöĎŠìęĊ 9 êćĞ ïúĒàøŤĂĂ ĂĞćđõĂüçĆ îćîÙø ÝÜĆ ĀüĆéÿøąĒÖšü đîęČĂÜÝćÖđÖþêøÖøñšĎđøöĉę êšîđúĊĚ÷ÜĕĀöĂøĊ Ċę ÝĆÜĀüéĆ ÿøąĒÖšü Ēúąĕéøš ïĆ ÖćøëćŠ ÷ìĂéðøąÿïÖćøèŤÝćÖÖúöŠč üÿĉ ćĀÖĉÝßöč ßîĀĆêëÖøøö óßČ ñÖĆ ÿöčîĕóø ïćš îĀîĂÜîĂš ÷ēîîêćđìĉï đú×ìęĊ 65 ĀöĎŠìęĊ 11 êćĞ ïúìćŠ Ē÷Ö ĂĞćđõĂđöČĂÜÿøąĒÖüš ÝÜĆ ĀüéĆ ÿøąĒÖšü ÿĞćĀøĆï “ÖćøđúĚĊ÷ÜĕĀöĂĊøĊęĂ÷ćŠ ÜĕøĔĀðš øąÿïÙüćöÿĞćđøĘÝ”

×ĆĚîêĂîìęĊ 6 ÖćøĂïøöđßĉÜðäïĉ êĆ ĉÖćø/ĔĀšÙüćöøš/Ď đÿøĉöìÖĆ þą đßĉâñìšĎ ĊęöÙĊ üćöøðšĎ øąÿïÖćøèŤĒúąđß÷ęĊ üßćâĔîÖćøđú÷ĊĚ ÜĕĀöĂĊøęĊ ĒúąÖćøĒðøøĎð öćĔĀÿš öćßĉÖĔîßčößîĕéšøïĆ ÙüćöøĎš ĒúąìĆÖþąÖćøóçĆ îć àęċÜìćĞ ĔĀšñšĎìđęĊ ךćøŠüöĂïøööĊÙüćöóċÜóĂĔÝ ×îĆĚ êĂîìęĊ 7 ðøąÿćîÜćîÝéĆ ĀćóĚîČ ìęĊ ÿëćîìéęĊ ĞćđîĉîÖćø ÝéĆ Āć øüïøüöüĆêëéč ĉïÿćĞ ĀøïĆ Öćøđêø÷Ċ öÖćøđúĊĚ÷ÜĕĀöĂøĊ Ċę ÙèąìĞćÜćî ĕéšðøąÿćîÜćî ĂćĞ îü÷ÙüćöÿąéüÖ ÝĆéĀćüĆÿéč Ăðč ÖøèŤ ĒĀúÜŠ ÿîïĆ ÿîîč ĔĀÖš ïĆ ÿöćßĉÖĔîßöč ßîÿćöćøëìĞćÖćøđúĚĊ÷ÜĕĀöĂøĊ Ċĕę éš ×îĆĚ êĂîìĊę 8 ĂĂÖĒïïïøøÝčõĆèæŤ ĒúąÝéĆ ìĞćÿČĂę ðøąßćÿĆöóĆîíĀŤ öïŠĎ ćš î ÙèąìĞćÜćî øŠüöðøąßöč øąéöÙüćöÙéĉ ÖïĆ ñîĎš ćĞ ßčößî ÿöćßĉÖĔîßöč ßî đóČęĂøüŠ öÖîĆ ĂĂÖĒïïïøøÝčõèĆ æŤ êøÜêćöÙüćöêšĂÜÖćø×ĂÜßčößî ĒúąĔĀšìĊöÜćî ëŠć÷ìĞćüéĉ ĊēĂđóČĂę ðøąßćÿĆöóĆîíĀŤ öïĎŠ ćš îĔĀđš ðŨîìøĊę ÝšĎ ĆÖĂ÷ćŠ ÜÖüšćÜ×üćÜ ÿŠÜđÿøöĉ ÖćøìĂŠ Üđì÷Ċę ü ĒúąÖćøÝĆéìĞćēÙøÜÖćøĄ ×ĆîĚ êĂîìęĊ 9 êĉéêćöĒúąðøąđöĉîñúÖćøéćĞ đîĉîÜćî ÙèąìćĞ Üćî úÜóîĚČ ìêĊę éĉ êćöÖćøđúĚ÷Ċ ÜĕĀöĂøĊ ęđĊ ðîŨ øą÷ąêćöüÜÝøßĊüĉê ×ĂÜÖćøóĆçîćÖćø×ĂÜĕĀöĂĊøęĊ ĒúąðøąÿćîÜćîêéĉ êŠĂóĂŠ Ùćš ÙîÖúćÜ ĔîÖćøøĆïàĂĚČ øÜĆ ĕ×ĕŠ ĀöĂĊøĊę øć÷ĕéšìđęĊ óĉęö×îĚċ ĒúąÙüćöÿč×ìĕęĊ éìš ćĞ ÖćøđúĚ÷Ċ ÜĕĀöĂøĊ Ċę ñúÿćĞ đøÝĘ ×ĂÜēÙøÜÖćø öĊÖćøÝĆéêÜĆĚ ÖúčöŠ ĂćßóĊ (Ă÷ćŠ ÜĕöđŠ ðŨîìćÜÖćø) õć÷ĔîßčößîĒúąöĊÙèąÖøøöÖćøïøĉĀćøÖúöŠč Ă÷ŠćÜđðŨîøąïï ÙøüĆ đøČĂîöøĊ ć÷ĕéšđóöęĉ ×îĚċ øĂš ÷úą 20 đÖĉéÖćøøŠüööČĂ ÿîĆïÿîčîÝćÖõćÙĊđÙøČĂ׊ć÷ĔîÖćøóĆçîćóĚČîìĊę ĕéšĒÖŠ ĂÜÙŤÖćøïøĉĀćøÿŠüîêĞćïúìĆóđÿéĘÝ, ĀîŠü÷ ÿŠÜđÿøĉöĀöŠĂîĕĀöÿøąĒÖüš , ÿĞćîÖĆ ÜćîóĆçîćßöč ßîĂćĞ đõĂêćóøą÷ć, ýĎî÷ŤÖćøđø÷Ċ îøôšĎ ćøöŤ ĕĀöĂøĊ Ċę ĒúąÖĂÜìčîÖúčöŠ ĕĀöĂĊøĊę ïćš î ĒñîŠ éĉîđ÷Ęî ĀöŠìĎ ęĊ 9 êćĞ ïúĒàøŤĂĂ ĂĞćđõĂüĆçîćîÙø ÝÜĆ ĀüéĆ ÿøąĒÖüš ĒúąÖúčöŠ üÿĉ ćĀÖĉÝßčößîĀĆêëÖøøö óČß ñÖĆ ÿöîč ĕóø ïšćî ĀîĂÜîšĂ÷ēîîêćđìĉï đú×ìęĊ 65 ĀöŠĎìĊę 11 êćĞ ïúìćŠ Ē÷Ö ĂĞćđõĂđöĂČ ÜÿøąĒÖüš ÝÜĆ ĀüĆéÿøąĒÖüš ÿöćßĉÖÖúöŠč öÙĊ üćöÿ×č öćÖ×ċîĚ ÝćÖÖćøĕéìš ĞćÖĉÝÖøøöóïðą ĀćøČĂøŠüöÖîĆ ĒúąĕéšøĆïÙüćöøšĎ ìĆÖþąĔĀöđŠ óĉęö×îĚċ ĒîüìćÜÖćøêŠĂ÷ĂéēÙøÜÖćøĔîĂîćÙê ÝĆéêĚÜĆ ÖúŠčöĂćßĊóĂ÷ŠćÜđðîŨ ìćÜÖćøêĂŠ ĀîŠü÷Üćî×ĂÜøĆå đóČęĂĔĀĕš éøš ïĆ ÖćøÿîĆïÿîîč éšćîêćŠ Üė ×÷ć÷ÖćøóçĆ îćñúĉêõèĆ æŤĔîÖćøĒðøøĎðĔĀöš ĊÙüćöĀúćÖĀúć÷öćÖ×îĚċ öĊÖćøđßČęĂöē÷ÜÖćøêúćé ĒĀúŠÜÝĆéÝĞćĀîŠć÷ ĒúąðøąÿćîđÙøČĂ׊ć÷óŠĂÙšćÙîÖúćÜ ĀøČĂēøÜÜćîĂčêÿćĀÖøøö ĀøČĂ õćÙđĂÖßîđóęĉö×Ěîċ

กิจกรรม การแปรรปู เกลด็ ปลาตะเพยี น ชุมชนบา นหนองปรอื หมท ู ี 3 ตําบลทพั ราช อําเภอตาพระยา จงั หวดั สระแกว เปน พืนทีประสบปญ หาภยั แลงซํา ซากมาอยา งยาวนาน ซงึ สง ผลตอ คุณภาพชีวิตของประชาชนทไ่ี มส ามารถกา วไปขา งหนาไดอ ยา งมีเสถียรภาพ แตชมุ ชนไดรวมมือกันจดั ตั้งศนู ยเ รยี นรเ ูศรษฐกจิ พอเพียงของชมุ ชนและมกี ารผลิต ปลาสมทเี่ ปน สินคา ขึน ชอื ของชุมชน ทังนห้ี ลังจากการแปรรปู ปลาสม จะมเี กลด็ ปลา ทเี่ หลือทงิ สง กลนิ่ เหมน็ รวมถึงทําใหสภาพแวดลอ มสะอาด และชุมชนเกิด ความเสยี ดายเกลด็ ปลาเพราะมีสีขาวทเ่ี งางาม จึงแจง ใหผ ูศกึ ษาพ้นื ทีทราบและ ผู ศึกษาพยามคดิ คนการแกปญหาเกล็ดปลาเหลือทิ้งใหเ กดิ ประโยชนอ ีกครงั้ ดว ยวธิ ี การแปรรูปเปน ขาวเกรยี บเกล็ดปลา และการประดษิ ฐดอกไมเ กลด็ ปลา

กระบวนการดาํ เนินโครงการ มีวตั ถปุ ระสงคเ พอื่ เสริมสรา งความรทู กั ษะดานการแปรรปู เกล็ดปลา เปนผลติ ภัณฑใ หแ กก ลมุ เปา หมาย ตลอดจนเพือ่ ใหช ุมชนมีชุดสื่อประชาสมั พันธศูนยเ รยี นรู ของกลมุ เปา หมาย รวมถึงเพื่อ ใหกลุม อาชพี มตี ราสญั ลกั ษณและบรรจภุ ัณฑท ไี่ ดมาตรฐานเปน ท่ดี งึ ดดู อีกทง้ั เพอื่ พัฒนาอาชพี ใหก ับ กลมุ อาชีพ/ครวั เรือนที่เปน เปา หมายและเพ่ือเพิม่ รายไดใหก ับกลุมอาชีพ เละครวั เรอื นทเ่ี ปนเปา หมาย โดยกลมุ ครวั เรือนเปาหมายมีจํานวน 8 ครัวเรือนและผูเขา รวมอบรม จํานวน 22 คน (ประชาชนในชุมชน) เขา ใจ พัฒนา เขา ถึง การศึกษาชมุ ชนดวยวิธีการ สนทนากลุม ลงศกึ ษาสภาพปญหาของ การพฒั นาเกล็ดปสลูตาร ( Focus Groups ) เพือ่ คนหา เกลด็ ปลาท่เี หลอื ท้งิ ดวยวธิ ีการ และดอกไมเ กลด็ ะการ สภาพปญ หาของชุมชน และ ฝง ตัวอยูใ นชุมชน เพอ่ื วิเคราะห ปลาการสรางราลยา อัน พจิ ารณาความเปน ไปไดของการ ความเปนไปไดของการทาํ แกป ญ หาใหกับชไมุดชใหนช แกไ ขปญหาในชุมชน กจิ กรรมเพือ่ แกป ญหารวมถงึ การ สรา งแรงบนั ดาลใจใหสมาชกิ ใน ่งิ แวดล ชมุ ชน

เรื่องเลา ความสาํ เร็จ องคความรูหรือบทเรยี นทไี่ ดรบั (Lesson Learned) ความภาคภูมิใจของชุมชนและอาจารยที่รวมกันพัฒนาเกล็ดปลาเหลือใช สูการสรา งมูลคา และสรางรายไดใหกบั คนในชมุ ชน แนวปฏิบตั ทิ ี่ดีที่ไดจากโครงการ (Best Practice) กระบวนการบริหารจัดการอยางมีสวนรวม โดยเนนรวมวิเคราะห รวมวางแผนรวมพัฒนา รวม ทดลอง รวมฝกปฏิบัติ รวมกันสรางรายไดและรวมกัน แกป ญ หาดานขยะจากเกล็ดปลา ปจ จยั แหง ความสําเรจ็ ตามหวั ขอ ท่ีแลกเปล่ียนเรยี นรู (Key Success Factor: KSF) ประชาชนในชุมชนมีความชัดเจนในการรวมกลุมกันประกอบอาชีพ โดยรวมกันวิเคราะห ปญหารวมกันปฏิบัติ รวมกันสนับสนุนระดมทุน และที่สําคัญประชาชนมีความตั้งใจและใหความ รวมมือกับอาจารยผรู บั ผดิ ชอบพ้นื ที่ จนนําไปสกู ารสรา งรายไดจากการแปรรูปเกลด็ ปลา สรุปผลการถอดบทเรยี น กอ นเริม่ กิจกรรม ชุมชนมีเกล็ดปลาตะเพียนเหลือใชจํานวนมาก จากการแปรรูปปลาสม ชมชนไดท ง้ิ เกลด็ ปลาลงพน้ื ดิน และลาํ คลอง สงกลน่ิ เหม็น โดยสง ผลทําใหมสี ภาพ แวดลอ มที่ไมส ะอาด สรุปผลการถอดบทเรียน ภายหลงั กจิ กรรม เกล็ดปลาทีช่ ุมชนเคยทงิ้ กลบั มีคุณคา และชมุ ชนเก็บรักษาเกล็ดปลาเปน อยา งดี ปญ หา การทาํ ลายสภาพแวดลอ ม ทง้ั พื้นดินและลาํ คลอง ก็หมดไป กลายเปนการสรา งรายไดใ หก ับ ชมุ ชน

เรอื่ งเลาความสาํ เร็จ ตวั ชีวดั ความสาํ เร็จ ผลการดาํ เนินงานของชุมชน ตงั แต่เดือน มิถุนายน ถึง เดื อนกรกฎาคม 2562 มียอดขายข้าวเกรี ยบเกล็ดปลาจํานวน 8,000 บาทคิดเป็นกาํ ไรสุทธิจาํ นวน 3,500 บาท โดยครวั เรือนทีเป็นเป้าหมายมีรายได้ เพิมขึน ร้อยละ 10 % หรือเฉลีย 500 บาท ตอ่ ครวั เรือน แนวทางการตอ ยอด ควรสรา งความรว มมอื กับหนว ยงาน ทเ่ี กีย่ วขอ งทางดา นอาหาร เพ่อื ชวย ตอ ยอดขาวเกรยี บเกล็ดปลาใหมี ความ หลากหลายมากย่งิ ขนึ้ ทั้งทางดา น รสชาตแิ ละสีสนั ของขา วเกรยี บ อันนาํ ไปสก ู ารผลักดนั ใหผ ลติ ภณั ฑข า วเกรยี บ เกล็ดปลาเปนหน่งึ ในผลติ ภัณฑ OTOP ของจังหวดั และเปน ทีร่ จู กั ในระดับ ประเทศ ผรู บั ผดิ ชอบโครงการ : อาจารยเฉลมิ พงษ จนั ทรสุขา (อาจารยน กั พฒั นาทองถน่ิ ) มหาวทิ ยาลัยราชภฏั วไลยอลงกรณ ในพระบรมราชูปถมั ภ สระแกว

บ้านคลองยางเป็นชุมชนที่มีการรวมกลุ่ม เพ่ือช่วยกันประกอบอาชีพเพื่อหารายได้เสริม ได้แก่ การเล้ียงจิ้งหรีด และการแปรรูปตลอดจนการสร้าง ผลิตภัณฑ์เพ่ือจัดทาหน่าย ซึ่งน้ันเป็นเพียงต้นทางใน การผลิตเท่าน้ัน ประชาชนในพื้นที่ยังขาดความรู้ ความเข้าใจท่ีถูกต้องในการประกอบอาชีพเสริม มาตรฐานการประกอบอาชพี วัตถุประสงค์ ของการดาเนินงานเพื่อเสริมสร้างทักษะการรวมกลุ่มการประกอบอาชีพให้แก่ กลุ่มเป้าหมาย รวมถึงเพ่ือพัฒนาอาชีพให้แก่กลุ่มเป้าหมายและเพื่อเพิ่มรายได้ให้กับครัวเรือน เป้าหมาย โดยกลุ่มเป้าหมาย ประชาชนกลุ่มเป้าหมาย จานวน 20 คน ในพ้ืนท่ีหมู่ที่ 12 บ้านคลอง ยาง ตาบลทพั ราช อาเภอตาพระยา จงั หวัด สระแก้ว แนวทางการต่อยอดในอนาคต ตวั ช้ีวัดความสาเรจ็ กลุ่มจ้งิ หรีด พฒั นาใหเ้ ป็นระบบฟารม์ ปิดในชมุ ชนและ รา้ ยไดเ้ ฉลย่ี ของกลมุ่ เป้าหมายจิง้ หรดี พฒั นาใหไ้ ดม้ าตรฐานระบบฟารม์ 1,200 บาท /เดือน คิดเปน็ ร้อยละ 30 กลุ่มดอกไม้จันท์ ต่อยอดโดยการพัฒนาฝีมือให้มีการ ร้อยได้เฉล่ียของกลุ่มดอกไม้จันทน์ นาวัสดุธรรมชาติท่ีมีอยู่ในชุมชนมาเป็นองค์ประกอบในการ 1,700 บาท / เดือน คดิ เป็นรอ้ ยละ 12 ประดิษฐ์ดอกไม้จันท์ และพัฒนาต่อยอดตลอดให้เป็นท่ี รายได้เฉลย่ี ของกลุ่มผู้เล้ยี งหนูนา ยอมรบั 800 บาท / เดอื น คดิ เป็นร้อยละ 11 กลุ่มหนูนา ส่งเสริมให้มีการขยายพันธ์ุเพื่อการ จาหน่ายตามหลักการเล้ียงและถูกหลักอนามัย ปลอดภัยต่อ ผู้เลย้ี งและผูบ้ รโิ ภค

MODEL PROJECT ต้นนา้ กลางน้า ปลายน้า 1.กาหนดพ้ืนที่เป้าหมาย 1.ดาเนินการคัดเลือก 1.เกิดความเข้าใจใน ส า ห รั บ ก า ร ส่ ง เ ส ริ ม / กลุ่มเป้าหมาย ที่สนใจ การร วมกลุ่ มกา ร พัฒนา 2.ดาเนินการ เ ข้ า ร่ ว ม โ ค ร ง ก า ร เลี้ยงจ้ิงหรีดและหนู ประสานงานผู้นาท้องถ่ิน 2.จั ด ห า วิ ท ย า ก ร แ ล ะ นาอย่างถูกต้องตาม 3.ดาเนินการวิเคราะห์/ ด า เ นิ น ก า ร ฝึ ก อ บ ร ม หลักวิชาการ เพ่ือลด สังเคราะห์ข้อมูลพื้นฐาน สร้างความรู้ และความ ต้นทุนและลดอัตรา ต่างๆ ท่ีเกิดขึ้นจริงใน เข้าใจท่ีถูกต้อง และ ก า ร ต า ย 2.มี ก า ร สภาวะปัจจุบัน รวมถึง นาไปส่กู ารปฏิบัติจริงใน ร ว ม ก ลุ่ ม ส ต รี เ พื่ อ ก า ร น า ข้ อ มู ล ข อ ง ชุมชน 3.จัดให้เกิดการ ประดิษฐ์ดอกไม้จันท์ ห น่ ว ย ง า น ภ า ค รั ฐ ม า รวมกลุ่ม และจัดทา สาหรับการจาหน่าย ประกอบ การวิเคราะห์/ ข้ อ ต ก ล ง ภ า ย ใ น ก ลุ่ ม ในพ้ืนท่ี 3.เกิดการ สั ง เ ค ร า ะ ห์ ข้ อ มู ล ส ม า ชิ ก ค รั ว เ รื อ น รวมกลุ่มของสมาชิก 4.กาหนดโจทย์ปัญหา/ เป้าหมาย สาหรับการ ครัวเรือนเป้าหมาย ความต้องการ ท่ีต้องการ ด า เ นิ น กิ จ ก ร ร ม อ ย่ า ง เ ป็ น รู ป ธ ร ร ม การส่งเสริม/พัฒนา ให้ โ ค ร ง ก า ร 4.ส ร้ า ง 4.เ กิ ด อ า ชี พ แ ล ะ เกิดความย่ังยืนขึ้น ใน เครือข่ายและต่อยอด ส ร้ า ง ร า ย ไ ด้ แ ก่ กิจกรรมไปยังครัวเรือน ครัวเรือนเป้าหมาย ชุมชน อืน่ ๆ ทใ่ี หค้ วามสนใจ และสมาชกิ ท่สี นใจ

เร่ืองเล่าความส้าเรจ็ อาจารย์ผู้รับผิดชอบโครงการจึงได้จัดการฝึกอบรม เชิงปฏิบัติการในหลักสูตร “การบูรณาการการเล้ียงด้วยระบบ ฟาร์มในชุมชน สู่การจัดต้ังกลุ่มวิสาหกิจชุมชนผู้เลี้ยงจิ้งหรีด และหนูนา”เพ่ือเสริมสร้างองค์ความร้ทู ีถ่ กู ต้องสาหรับการเล้ียง จ้ิงหรีด ผลจาการดาเนินการ ดังกล่าวพบว่า ครัวเรือน เป้าหมายได้เข้ารับการอบรม จานวน 20 คน ซึ่งเกินจาก จานวนเป้าหมายท่ีตั้งไว้ คิดเป็น 100% ของจานวนผู้เข้าร่วม การอบรม จากการอบรมดังกล่าวทาให้สมาชิกเกิดการฟ้ืนฟู กลุ่มอาชีพท่ีหายไปให้กลับมาใหม่อีกคร้ังหนึ่ง โดยครัวเรือน เป้าหมายมีความรู้ละความเข้าใจในการเลี้ยงหนูนามากย่ิงข้ึน ทาใหเ้ กิดการเลยี้ งเพ่ือเป็นอาชพี เสริมในชมุ ชน กลุ่มผู้เล้ียงและ เกิดการถ่ายทอดองค์ความรู้ภายในกลุ่มผู้เล้ียง โดยมีรายได้ เพม่ิ ข้ึน 800 บาท/ครวั เรือน อาจารย์ผู้รับผิดชอบโครงการจึงได้จัดการฝึกอบรมเชิง ปฏิบัติการในหลักสูตร “อบรมเชิงปฏิบัติการการทา ดอกไม้จันทน์กลุ่มสตรีบ้านคลองยาง” ดังน้ี ฝึกปฏิบัติการทา ดอกไม้จันท์ (ดอกกุหลาบ) ฝึกปฏิบัติการทาดอกไม้จันทน์ (ดอกดารารัตน์) ฝึกปฏิบัติการเข้าช่อเชิญดอกไม้จันทน์ จาก ดอกดารารัตน์ ฝึกปฏิบัติการการจัดพวงหรีดจากดอกไม้จันทน์ ฝกึ ปฏิบตั ิการบรรจุหีบห่อ เพอ่ื การส่งขาย ผลจาการดาเนินการ ดังกล่าวพบว่า ครัวเรือนเป้าหมายได้เข้ารับการอบรม จานวน 20 คน ซึง่ เกินจากจานวนเป้าหมายที่ตั้งไว้ คิดเป็น 100% ของ จานวนผู้เข้าร่วมการอบรม จากการอบรมดังกล่าวทาให้ สมาชกิ ไดผ้ ลดงั น้ี โดยมีรายได้เพิ่มขึน้ 1,700 บาท/ครวั เรือน

เรือ่ งเลา่ ความส้าเร็จ อาจารย์ผู้รับผิดชอบโครงการจึงได้จัดการฝึกอบรม เชิงปฏิบัติการในหลักสูตร “การบูรณาการการเล้ียงจ้ิงหรีด ด้วยระบบฟาร์มในชุมชน” สู่การจัดตั้งกลุ่มวิสาหกิจชุมชน ผู้เลี้ยงจิ้งหรีดและหนูนา”เพ่ือเสริมสร้างองค์ความรู้ท่ีถูกต้อง สาหรับการเล้ียงจ้ิงหรีด ผลจากการดาเนินการ ดังกล่าว พบวา่ ครวั เรือนเป้าหมายได้เข้ารบั การอบรม จานวน 20 คน ซึ่งเกินจากจานวนเป้าหมายที่ตั้งไว้ คิดเป็น 100% ของจานวนผเู้ ข้าร่วมการอบรม จากการอบรมดังกล่าวทาให้ สมาชิก เกิดการฟื้นฟูกลุ่มอาชีพท่ีหายไปให้กลับมาใหม่ อีกครั้งหนึ่ง โดยครัวเรือนเป้าหมายมีความรู้และความเข้าใจ ในการเลย้ี งหนูนามากยิง่ ขึ้น ทาให้เกดิ การเลยี้ งเพือ่ เปน็ อาชีพ เสริมในชุมชน กลุ่มผู้เล้ียงและเกิดการถ่ายทอดองค์ความรู้ ภายในกล่มุ ผู้เลี้ยง โดยมรี ายได้เพิม่ ข้ึน 1,200 บาท/ครัวเรือน แนวปฏิบัติท่ีดที ี่ได้จากโครงการ (Best Practice) เน้นกระบวนการสร้างองค์ความรู้แบบมีส่วน ร่วม โดยใช้ทรัพยากรและองค์ความรู้เดิมท่ีมีอยู่ในชุมชน และพัฒนา เพ่ิมเติมองค์ความรู้ท่ีถูกต้องตามหลักวิชาการ ให้เกิดความเข้าใจที่ ถูกต้องในการพัฒนาอาชีพ รวมถึงเน้นการฝึกกลุ่มเป้าหมายให้เป็น ต้นแบบการนาองค์ความรู้ไปใช้และสามารถถ่ายถอดองค์ความรู้ที่ ถูกต้องตามหลักวิชาการสู่การขยายผลได้และเน้นการอนุรักษ์ ทรัพยากรพื้นถ่ินและใช้ทรัพยากรท่ีมีอยู่ในชุมชนบูรณาการเพื่อใช้ ในการเสริมสรา้ งอาชีพ อาจายผ์ รู้ บั ผดิ ชอบโครงการ อาจารย์คณิต เรอื งขจร มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถมั ภ์ สระแกว้

VRU ÁËÒÇÔ·ÂÒÅÑÂÃÒªÀѯ ÇäÅÂÍŧ¡Ã³ì ã¹¾ÃкÃÁÃÒª»Ù ¶ÑÁÀì “¡ÅØÁè »ÅÙ¡¼¡Ñ »ÅÍ´ÊÒþÔÉ ºÒé ¹á¡§è ÊÐà´Ò” ºéҹᡧè ÊÐà´Ò μӺŷè§Ø ÁËÒà¨ÃÔÞ ÍÓàÀÍÇ§Ñ ¹Óé àÂ¹ç ¨§Ñ ËÇ´Ñ ÊÃÐá¡Çé â´Â ÍÒ¨ÒÃÂì ´Ã.¾ÉÔ ³Ø á¡éÇμоҹ ¤³Ðà·¤â¹âÅÂ¡Õ ÒÃà¡Éμà ÁËÒÇÔ·ÂÒÅÑÂÃÒªÀѯÇäÅÂÍŧ¡Ã³ì ã¹¾ÃкÃÒÃÒªÙ»¶ÁÑ Àì â¤Ã§¡ÒþѲ¹Ò·éͧ¶è¹Ô à¾×Íè á¡é䢻ÞÑ ËÒ ¤ÇÒÁÂÒ¡¨¹áÅСÃдѺ¤Ø³ÀÒ¾ªÕÇμÔ ¢Í§ »ÃЪҪ¹ªØÁª¹ ºéÒ¹á¡è§ÊÐà´Ò μӺŠ·§Øè ÁËÒà¨ÃÔÞ ÍÓàÀÍÇ§Ñ ¹éÓàÂ¹ç ¨Ñ§ËÇ´Ñ ÊÃÐá¡Çé

·ÁÕè ÒáÅФÇÒÁÊÓ¤ÞÑ ÁËÒÇÔ·ÂÒÅÑÂÃÒªÀѯÇäÅÂÍŧ¡Ã³ìã¹¾ÃкÃÁÃÒªÙ»¶ÑÁÀìà»ç¹ÁËÒÇÔ·ÂÒÅÑ·Õè¾ÃÐÃÒªÒ »ÃÐʧ¤ìãËéà»ç¹ÁËÒÇÔ·ÂÒÅÑÂà¾×èÍ¡ÒþѲ¹Ò·éͧ¶Ôè¹â´ÂÁËÒÇÔ·ÂÒÅÑÂÃÒªÀÑ®ÇäÅÂÍŧ¡Ã³ìã¹ ¾ÃкÃÁÃÒªÙ»¶ÑÁÀìÁÕÂØ·¸ÈÒÊμÃì»ÃÐà´ç¹·Õè 3 ¡ÒþѲ¹Ò§Ò¹ ¾Ñ¹¸¡Ô¨ÊÑÁ¾Ñ¹¸ìáÅжèÒ·ʹ à¼Âá¾Ãèâ¤Ã§¡ÒÃÍѹà¹×èͧÁÒ¨Ò¡¾ÃÐÃÒª´ÓÃÔâ´ÂÁÕ¡ÅÂØ·¸ì㹡ÒÃÊÃéÒ§à¤Ã×Í¢èÒªØÁª¹¹Ñ¡»¯ÔºÑμÔ ¨Ò¡ÀÒÂã¹áÅÐÀÒ¹͡ à¾×èÍÃèÇÁ¡Ñ¹ÈÖ¡ÉÒá¡é䢻ÑÞËҢͧªØÁª¹·éͧ¶Ôè¹áÅÐàÊÃÔÁÊÃéÒ§¾ÅѧãËé ªØÁª¹·Íé §¶èÔ¹ÊÒÁÒö´ÓçÍÂäèÙ ´Íé ÂèÒ§ÂÑè§Â¹× ãˤé ÇÒÁÊÓ¤ÑÞ㹡Òþ²Ñ ¹ÒªÁØ ª¹áÅзéͧ¶¹èÔ ËÁÙè·Õè 4 ºéÒ¹á¡è§ÊÐà´Ò μӺŷØè§ÁËÒà¨ÃÔÞ ÍÓàÀÍÇѧ¹éÓàÂç¹ ¨Ñ§ËÇÑ´ÊÃÐá¡éÇ ¨Ò¡¡Òà ÊÓÃǨªØÁª¹ μÒÁâ¤Ã§¡Òþѹ¸¡Ô¨ÊÑÁ¾Ñ¹¸Øìá¡é»ÑÞËÒ¤ÇÒÁÂÒ¡¨¹áÅСÃдѺ¤Ø³ÀÒ¾ªÕÇÔμ »ÃЪҪ¹ã¹ª¹º· ·ÓãË餳мÙé¨Ñ´â¤Ã§¡ÒÃä´é·ÃÒº¶Ö§»ÑÞËÒáÅÐÍØ»ÊÃä ¤×Í ÁÕ¡ÒûÅÙ¡¾×ª àªÔ§à´ÕèÂǨӹǹÁÒ¡ áÅмżÅÔμÁÕÃÒ¤Òμ¡μèÓ ·ÓãËéà¡Ô´¡ÒÃÃÇÁ¡ÅØèÁ»ÃÖ¡ÉÒáÅ¡à»ÅÕè¹áÅÐËÒ á¹Ç·Ò§á¡é»ÑÞËÒÃÐËÇèÒ§ªÒǺéÒ¹¡Ñº¤³ÐÍÒ¨ÒÃÂì¼Ùé¨Ñ´â¤Ã§¡Òà ¨¹ä´éâ¤Ã§¡Ò÷Õèà»ç¹·Õèμ¡Å§ ÃèÇÁ¡Ñ¹ÃÐËÇèÒ§ªØÁª¹¡Ñº¼Ùé¨Ñ´â¤Ã§¡Òä×Íâ¤Ã§¡ÒÃÅ´¾×é¹·Õè»ÅÙ¡ÍéÍÂà¾ÔèÁ¾×é¹·Õè»ÅÙ¡¼Ñ¡»ÅÍ´ ÊÒþÔÉà¾è×ÍÊÃéÒ§ÃÒÂä´é ¡ÅèØÁà»éÒËÁÒ ÊÁÒªÔ¡ªÁØ ª¹ºÒé ¹á¡§è ÊÐà´Ò ¨Ó¹Ç¹ 10 ¤¹ (¤ÃÇÑ àÃ×͹) ÇÑμ¶Ø»ÃÐʧ¤ì • à¾Íè× àÊÃÁÔ ÊÃéÒ§¤ÇÒÁÃéÙ·¡Ñ ÉдéÒ¹¡Òûš٠¾ª× ¼Ñ¡»ÅÍ´ÊÒþÔÉ·´á·¹¡ÒûÅÙ¡ÍÍé ÂãËáé ¡¡è ÅØèÁà»Òé ËÁÒ • à¾èÍ× ¾²Ñ ¹ÒÍÒªÕ¾ãË¡é Ѻ¡ÅØèÁÍÒªÕ¾/¤ÃÑÇàÃÍ× ¹·àèÕ »¹ç à»éÒËÁÒ • à¾×èÍà¾ÁèÔ ÃÒÂä´ãé Ë¡é ºÑ ¡ÅÁèØ ÍÒª¾Õ /¤ÃÇÑ àÃ×͹·Õàè »¹ç à»Òé ËÁÒ ¢¹éÑ μ͹¡ÒôÓà¹¹Ô §Ò¹áÅСÒþ²Ñ ¹Ò¡ÅÁØè »Å¡Ù ¼Ñ¡»ÅÍ´ÊÒúÒé ¹á¡§è ÊÐà´Ò ¾.Â. 2561- Á.¤ 2562 ¡.¾. - Á.Õ ¤. 2562 àÁ.Â. 2562 1 È¡Ö ÉÒáÅÐÊÓÃǨ¢éÍÁÅÙ 2 ÇҧἹ§Ò¹ 3 àÂèÂÕ ÁàÂÍ× ¹¤ÃÑÇàÃ×͹ ªÁØ ª¹/¤ÃÑÇàÃ×͹ (ªÁØ ª¹/˹Çè §ҹÀÒ¤Õ) ÊÃéÒ§áçº¹Ñ ´Ò¹ã¨ 15 ¡.¤. 2562 ¡.¤. 2562 10 Á.Ô Â. – 6 ¡.¤ 2562 6 μÔ´μÒÁáÅлÃÐàÁÔ³¼Å 5 Í͡ẺâÅâ¡Êé ÑÞÅ¡Ñ É³ì 4 ͺÃÁàªÔ§»¯ÔºμÑ Ô¡Òà ¡ÒôÓà¹Ô¹§Ò¹ ´Òé ¹¡Òûš٠¼Ñ¡»ÅÍ´ÊÒþÔÉ & Ê§è ¤×¹¢éÍÁÅÙ ã˪é ÁØ ª¹

¢¹Ñé μ͹·èÕ 1 ÊÓÃǨ¢Íé ÁÅÙ ªÁØ ª¹ ™ ªÒǺéÒ¹ÊèǹãËÞèÁÕÍÒªÕ¾à¡ÉμáÃÃÁ ·ÓäÃèÍéÍ äÃèÁѹ áÅлš٠¢Òé Ç໹ç ËÅÑ¡ ™ ÊÇè ¹ãËÞàè »ç¹·Õ´è ¹Ô ¢Í§μ¹àͧ áÅкҧÊÇè ¹àªÒè ™ ÊÀÒ¾»ÑÞËÒ¤×ÍäÁèÁÕ¡ÒÃÃÇÁμÑÇ¡¹Ñ ¢Í§¤¹ã¹ªÁØ ª¹ ™ μéͧ¡ÒÃÅ´ÃÒ¨èÒÂáÅÐà¾ÔèÁÃÒÂä´é¢Í§¤¹ã¹ªØÁª¹«èÖ§ ÍÒÈÂÑ ¨Ò¡°Ò¹¤ÇÒÁÃÙéà´ÔÁ¤Í× ¡Ò÷Óà¡ÉμáÃÃÁ ¢¹Ñé μ͹·Õè 2 ¡ÒÃǧἹ§Ò¹ ™ ÁÕ¡ÒÃμ¡Å§ÃèÇÁ¡Ñ¹ÃÐËÇèÒ§ÍÒ¨ÒÃÂìáÅЪÒǺéҹ㹠¡ÅØèÁÇèÒ¨ÐÅ´¾×é¹·Õè¡ÒûÅÙ¡ÍéÍ áÅÐà¾ÔèÁ¾×é¹·Õè¡Òà »ÅÙ¡¼¡Ñ »ÅÍ´ÊÒþÔÉ ™ ÇҧἹÃÇè Á¡Ñ¹ã¹¡ÅÁØè áÅСѺ˹èǧҹÀÒ¤Õ à¾×èÍ àμÃÂÕ Á¡ÒôÓà¹¹Ô §Ò¹»Å¡Ù ¼Ñ¡»ÅÍ´ÊÒþÔÉ ¢¹Ñé μ͹·èÕ 3 àÂÂÕè ÁàÂÍ× ¹¤ÃÇÑ àÃÍ× ¹ÊÃÒé §áçº¹Ñ ´ÒÅ㨠™ ŧ¾×é¹·ÕèºèͤÃÑé§à¾×èÍÊÃéÒ§¤ÇÒÁ¤Øé¹à¤Â áÅÐÅ§ä» μÃǨàÂÕèÂÁá»Å§¢Í§áμèÅФÃÇÑ àÃ×͹ à¾×èÍà»¹ç ¢éÍÁÅÙ àºÍ×é §μ¹é 㹡ÒÃàμÃÂÕ Á¡ÒþѲ¹Òá»Å§»ÅÙ¡ ¢¹éÑ μ͹·èÕ 4 ͺÃÁàª§Ô »¯ºÔ μÑ ¡Ô Òà ™ ͺÃÁ¾ÃéÍÁ¡Ñº»¯ÔºÑμÔ¡ÒôéÒ¹¡ÒûÅÙ¡¼Ñ¡ »ÅÍ´ÊÒþÔÉ ·Ñ駡ÒÃÊÓÃǨáÅз´Êͺ´Ô¹ àº×éͧμé¹ ¡Ò÷ӻØëÂËÁÑ¡»ÃѺ»Ãا´Ô¹ ¡ÒÃãªé àÁÅ´ç ¾Ñ¹¸¾Øì ª× ¡ÒÃãªéÊÒêÇÕ À³Ñ ±ì ¡ÒÃà¡çºà¡ÂÕè Ç áÅСÒÃμÅÒ´ ãËéá¡àè ¡Éμáà ¢¹éÑ μ͹·Õè 5 ¡ÒÃÍ͡ẺâÅâ¡Êé μ¡Ôê à¡Íâì ͧ¼ÅμÔ À³Ñ ±¼ì ¡Ñ »ÅÍ´ÊÒþÉÔ

¢¹Ñé μ͹·èÕ 6 ¡ÒÃμ´Ô μÒÁ»ÃÐàÁ¹Ô ¼ÅáÅСÒÃÊ觢Íé ÁÅÙ ¤¹× ªÁØ ª¹ ¼ÅÊÓàÃ¨ç ¢Í§â¤Ã§¡Òà 9 ÁÕ¡ÒèѴμÑ駡ÅØèÁÍÒªÕ¾»ÅÙ¡¼Ñ¡ (ÍÂèÒ§äÁèà»ç¹·Ò§¡ÒÃ) ¢Öé¹ã¹ªØÁª¹ ÁÕ¡ÒúÃÔËÒèѴ¡ÒÃáÅÐáºè§Ë¹éÒ·Õè ´ÙáÅ¡¹Ñ áÅСѹÀÒÂ㹡ÅØÁè 9 ÃÒÂä´éãËé¡Ñº¤ÃÑÇàÃ×͹à©ÅÕèÂμèÍ à´×͹à¾ÔèÁ¢Öé¹à»ç¹ÃéÍÂÅÐ 10.10 (μéѧà»Òé ËÁÒÂÃÍé ÂÅÐ 5) 9 ÊÁҪԡ㹡ÅØèÁÁÕ¤ÇÒÁÊØ¢ÁÒ¡¢éÖ¹ ¨Ò¡¡Òþٴ¤Ø ÃÇÁ¡ÅØèÁ¡Ñ¹ áÅ¡à»ÅÕè¹áÅйѴ¾ºà¾×èÍ·Ó ¡Ô¨¡ÃÃÁ á¹Ç·Ò§¡ÒÃμÍè ÂÍ´â¤Ã§¡ÒÃã¹Í¹Ò¤μ ¾ ¨Ñ´μé§Ñ ¡ÅèØÁÍÒªÕ¾»ÅÙ¡¼Ñ¡»ÅÍ´ÊÒþÔÉÍÂÒè §à»¹ç ·Ò§¡Òà ¾ ¢ÂÒ¡ÓÅѧ¡ÒüÅÔμáÅЪѡªÇ¹¤¹ã¹ªÁØ ª¹ËѹÁÒ¼ÅÔμ¼Ñ¡»ÅÍ´ÊÒþÔÉ ¾ ÊÃéÒ§áÅÐàª×èÍÁâ§ÀÒ¤Õà¤Ã×Í¢Òè ÂãËÁé Ò¡¢Öé¹·§éÑ ÃÑ°áÅÐàÍ¡ª¹ à¾Í×è ¢ÂÒÂμÅÒ´áÅСÒà ʹºÑ ʹ¹Ø Í×¹è æ

โครงการพฒั นาทอ งถนิ่ เพอื่ แกไ ขปญหาความยากจน และยกระดบั คณุ ภาพชวี ติ ของประชาชน บานทพั หลวง หมู 7 ต.ตาหลงั ใน อ.วงั น้ําเยน็ จ.สระแกว กลุมอาชพี ปลาแผน และ น้ําพรกิ ปลาฟู คณะผูจดั ทํา ผูชว ยศาสตราจารยเ บญจางค อัจฉริยะโพธา อาจารยกนกวรรณ ปณุ ณะตระกูล อาจารยจรุ ีมาศ ดอี าํ มาตย อาจารยพ ชั รลักษณ วฒั นไชย อาจารย ดร.สนิ ีนาถ สขุ ทนารักษ อาจารยว ีระศักด์ิ ศรีลารักษ นางสาวสชุ ัญญา ปน สวัสดิ์ โครงการน้ีไดร บั ทนุ อดุ หนนุ จากมหาวทิ ยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ ในพระบรมราชปู ถัมภ ประจําปงบประมาณ 2562

จดุ เริม่ ตน ของกลมุ อาชพี ตาพระยา ทาํ การสาํ รวจขอ มูลชมุ ชน เพื่อใหไดมาซึ่งสภาพ เมอื งสระแกว ปญหาท่ีแทจริงและความตองการของชุมชน และนํา ขอมูลไปประกอบการแกปญหาหรือสงเสริมคุณภาพ วฒั นานคร โคกสูง ชวี ติ ของคนในชมุ ชน เขาฉกรรจ อรัญประเทศ คลองหาด บานทพั หลวง วังน้ําเยน็ วังสมบรู ณ การใหความสาํ คัญกบั การศึกษาบริบทชุมชน และใหชุมชน มีสวนรวมในการวิเคราะหความตองการและคัดเลือกการสราง กลุมอาชีพปลาแผน และน้ําพริกปลาฟูข้ึน เน่ืองจากครัวเรือน เปาหมายเปนครัวเรือนที่รายไดนอยและไมพอกับรายจาย บริเวณพื้นท่ีชุมชนมีปลาชุกชุมเน่ืองจากมีคลองพระสะทึงไหล ผาน และมีอางเก็บนํ้าพระสะทึงในบริเวณใกลเคียง บาง ครัวเรือนมีการเลี้ยงปลา สวนใหญมีความรูดานการแปรรูป อาหารจากปลาไมม ากนกั จึงเกิดแนวคิดพัฒนาเสริมสรางอาชีพและรายได จาก ทรัพยากรของชุมชน ตลอดจนมีความตองการสรางผลิตภัณฑ แปลกใหมใหเปนเอกลักษณของชุมชน เพื่อรองรับโครงการ ทองเที่ยว OTOP นวัตวิถี ทําใหเกิดโอกาสในการจําหนาย ผลติ ภณั ฑชุมชนสรางรายได จงึ เกดิ เปนกลุมอาชพี ปลาแผน และ นํ้าพรกิ ปลาฟขู ้ึน โครงการพฒั นาทองถนิ่ เพ่อื แกไ ขปญหาความยากจนและยกระดับคณุ ภาพชีวิตของประชาชน กลุมอาชพี ปลาแผนและนํ้าพรกิ ปลาฟู บานทัพหลวง หมู 7 ตาํ บลตาหลังใน อําเภอวงั น้าํ เยน็ จงั หวัดสระแกว

เขาใจ 1) เพอื่ ศึกษาและรวบรวมขอ มูลของชมุ ชน โดยการประชุมประชาคม รว มกับชมุ ชน โดยใชเ ครอื่ งมือการสมั ภาษณ สอบถาม โอง ชีวติ แผนท่ี เดนิ ดนิ Timeline ทาํ เนยี บผูรู ปฏทิ ินอาชพี 2) เพ่อื จดั ทําฐานขอ มูลชุมชนในพน้ื ท่ชี ุมชนทพั หลวง เขาถงึ 3) ประชมุ รว มกบั กลมุ เปา หมาย เพอื่ ช้แี จง วเิ คราะห ประเมนิ ความ เปน ไปไดในการสงเสริมและพฒั นาผลิตภัณฑชมุ ชน พฒั นา 4) จัดการอบรมความรูและสรา งแนวคดิ ใหกบั กลุมเปา หมาย กลมุ อาชพี ปลาแผน และนํา้ พริกปลาฟู - การอบรมเรอื่ ง มมุ มองการพฒั นานวัตกรรมทางอาหารสคู วามสาํ เร็จ - การศึกษาดูงานเรื่อง การพัฒนาผลิตภณั ฑอ าหาร OTOP ทปี่ ระสบ ความสําเร็จ - การอบรมเชิงปฏิบัตกิ ารเรอ่ื ง การทาํ บัญชีครวั เรือน - การอบรมเชงิ ปฏิบัตกิ ารเรอ่ื ง การผลิตปลาแผน และน้ําพริกปลาฟู - การอบรมเรือ่ ง การคิดตน ทุนและการกําหนดราคาขาย - การอบรมเรอื่ งการออกแบบบรรจุภัณฑ โดยชมุ ชนมีสว นรว มในการ ออกแบบ โครงการพฒั นาทอ งถน่ิ เพ่อื แกไ ขปญหาความยากจนและยกระดบั คุณภาพชวี ติ ของประชาชน บา นทัพหลวง หมู 7 ตาํ บลตาหลงั ใน อาํ เภอวังนา้ํ เย็น จังหวดั สระแกว

ความสําเรจ็ ของโครงการ ประชาชนไดร บั แนวทางการยกระดับคณุ ภาพชวี ติ จากกลุมอาชพี ปลาแผนและ นํ้าพรกิ ปลาฟโู ดยเรมิ่ จากชมุ ชนมสี วนรว มในการวเิ คราะหความตองการและคดั เลอื กผลิตภณั ฑ อาหารเพอื่ สรางกลมุ อาชพี สรางรายไดเพมิ่ ใหก ับคนในชมุ ชนมผี ูเขา รว มโครงการสง เสริมกลมุ อาชพี ปลาแผน และนา้ํ พรกิ ปลาฟู จํานวน 10 คน มกี ารจดั กจิ กรรมสรางองคค วามรูและทกั ษะ อาชพี ผลิตปลาแผนและน้าํ พรกิ ปลาฟู ขณะน้ีไดมีการผลิตและเร่ิมทดลองจําหนายนํ้าพริกปลาฟูไปแลว พบวา จําหนายสินคาไดไมมากนักเน่ืองจากคุณภาพการผลิตยังไมสมํ่าเสมอ สงผลทําใหเกิดรายไดเพ่ิม ไมบรรลุเปาหมายท่ีต้ังไว โดยจากเดิมทั้ง 10 ครัวเรือนมีรายไดเฉล่ียเดือนละ 8,700 บาท เมื่อ จําหนายนํ้าพริกปลาฟูทําใหมีรายไดเพ่ิมเฉลี่ยครัวเรือนละ 0.4 บาทตอเดือน คิดเปนรายไดที่ เพิ่มขึ้นของครัวเรือนเปาหมาย คิดเปนรอยละ 0.0045 (ต้ังเปาหมายรอยละ 5) จึงควรมี การสงเสริมคุณภาพของผลิตภัณฑใหไดมาตรฐานและสูสากล อาทิ การควบคุมคุณภาพผลิตภัณฑ การยืดอายกุ ารเก็บรักษา หลักสุขาภิบาลอาหาร เปนตน การวางแผนการตลาด และกระบวนการ กลมุ ในการสรา งอาชพี ใหช ดั เจน เพื่อใหเ กดิ ความย่งั ยนื ในการดาํ เนนิ โครงการ โครงการพัฒนาทอ งถ่ินเพื่อแกไขปญ หาความยากจนและยกระดบั คุณภาพชีวติ ของประชาชน กลมุ อาชีพปลาแผนและนา้ํ พริกปลาฟู บา นทัพหลวง หมู 7 ตําบลตาหลังใน อําเภอวังนาํ้ เย็น จังหวดั สระแกว

โครงการพฒั นาท้องถ่นิ เพือ่ แก้ไขปัญหาความยากจน และยกระดบั คุณภาพชีวิตของประชาชน ชุมชนบา้ นวงั ยาว หมทู่ ่ี 3 ตาบลคลองหินปูน อาเภอวังนาเย็น จงั หวดั สระแกว้ มหาวทิ ยาลัยราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถมั ภ์ เปน็ มหาวทิ ยาลัยทีพ่ ระราชาประสงค์ ใหเ้ ปน็ มหาวทิ ยาลยั เพอ่ื การพัฒนาทอ้ งถ่นิ ตามพระราชบญั ญัติมหาวทิ ยาลยั ราชภฎั พ.ศ. 2547 มาตรา 7 ที่ระบุให้มหาวิทยาลัยเป็นสถาบนั อุดมศกึ ษา เพอ่ื การพฒั นาทอ้ งถ่นิ เสรมิ พลงั ปัญญาของ แผน่ ดนิ ซึง่ สอดคล้องกับแผนยทุ ธศาสตร์เพอื่ ยกคณุ ภาพมาตรฐานมหาวทิ ยาลัยราชภฎั สคู่ ณุ ภาพเปน็ เลศิ โดยมุง่ เนน้ การพัฒนาคณุ ภาพบณั ฑิตสูน่ ักปฏบิ ตั ิอยา่ งมืออาชีพ การยกคุณภาพมาตรฐานชวี ิตของชุมชน ท้องถนิ่ และพนื ทีใ่ ห้มีความเข้มแขง็ และย่งั ยนื พรอ้ มทังสอดคลอ้ งกับยุทธศาสตรม์ หาวทิ ยาลัยราชภัฏ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ในประเดน็ ยทุ ธศาสตร์ท่ี 3 การพฒั นางานพันธกจิ สมั พนั ธ์ และ ถ่ายทอด เผยแพรโ่ ครงการอนั เนอ่ื งมาจากพระราชดาริ โดยมกี ลยุทธใ์ นการสรา้ งเครอื ข่ายชุมชน นกั ปฏบิ ัตจิ ากภายในและภายนอกเพือ่ ร่วมกนั ศกึ ษาแก้ไขปญั หาของชุมชนทอ้ งถิ่นและเสรมิ พลงั ใหช้ ุมชน ทอ้ งถิน่ สามารถดารงอยู่ได้อยา่ งย่งั ยนื ให้ความสาคญั ในการพัฒนาชุมชน และทอ้ งถน่ิ ความเปลี่ยนแปลงของสงั คมทาให้ ชมุ ชนหันไปทาการเกษตรและผันตัวเองเปน็ แรงงานเขา้ สโู่ รงงานอุตสาหกรรมเป็นส่วน ใหญ่ แตก่ ารทอผา้ เปน็ ภูมปิ ญั ญาทสี่ าคญั ซงึ่ เปน็ ทนุ ชมุ ชนดงั เดิมทีส่ ืบทอดกันมาอย่าง ยาวนาน การทอผา้ คือวิถี คอื ชีวิต คอื จติ ใจ ของชาวบา้ นชมุ ชนบา้ นวังยาว ทีก่ าลังจะ จางหายไป ทงั ทีม่ นั คอื ทนุ ชมุ ชนที่เข้มแขง็ ผู้รบั ผิดชอบโครงการ อาจารยว์ ฒุ วิ ฒั น์ อนนั ตพ์ ุฒเิ มธ มหาวิทยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ สระแก้ว

โครงการพฒั นาทอ้ งถน่ิ เพ่อื แกไ้ ขปญั หาความยากจน และยกระดบั คุณภาพชีวิตของประชาชน ห า ก ก า ร ท อ ผ้ า คื อ วิ ถี ชีวิต การสร้างความรว่ มมือ แ ล ะ ค ว า ม เ ข้ า ใ จ คื อ หั ว ใ จ สาคญั เขา้ ใจ เ ป้ า ห ม า ย ร่ ว ม กั น คื อ เข้าถึง ชุมชนบ้านวังยาว สามารถ พัฒนา ดารงชีวติ ตามหลักปรัชญาของ เศรษฐกิจพอเพียง ร่วมกับการ ส่งเสริม รักษา และต่อยอด ภมู ิปัญญาท้องถิน่ ของตนเองให้ มีคุณคา่ และมูลคา่ โครงการ อบรมเชิงปฏิบัติการการ ออกแบบแปรรูปผลิตภัณฑ์จากผ้า ทอพ้ืนเมืองเพ่ิมทักษะสาหรับกลุ่ม ผา้ ทอบา้ นวังยาว ผรู้ บั ผิดชอบโครงการ อาจารย์วุฒิวฒั น์ อนันตพ์ ฒุ ิเมธ มหาวทิ ยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ สระแก้ว

โครงการพฒั นาท้องถ่ิน เพ่อื แกไ้ ขปัญหาความยากจน และยกระดับคณุ ภาพชีวิตของประชาชน 1 ต้มน้าจากเปลอื กไม้เพ่อื ย้อมสีผา้ ธรรมชาติ 2 นาด้ายจากฝา้ ยมัดหมี่มาตากแห้ง 3 4 ปนั่ ดา้ ย แยกเส้น และขนึ ลาย นามาข้นึ กท่ี อผ้า ตามแบบลายทีไ่ ด้ สร้างสรรค์ไว้ ผูร้ ับผิดชอบโครงการ อาจารยว์ ุฒิวฒั น์ อนันต์พฒุ เิ มธ มหาวิทยาลัยราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ สระแก้ว

โครงการพฒั นาทอ้ งถนิ่ เพอื่ แก้ไขปญั หาความยากจน และยกระดบั คุณภาพชวี ิตของประชาชน ความสาเรจ็ ของชุมชน 5 ลายผ้าจากอตั ลักษณช์ ุมชน การแปรรปู จากผ้ายอ้ มสีธรรมชาติ LoGo ทต่ี ่อยอดจากโครงการในอนาคต ตน้ แบบนามาใสผ่ ลติ ภณั ฑ์ท่ชี มุ ชนมี 6 โครงการการพฒั นากลมุ่ ทอผ้าพน้ื เมอื งใน 20 ครัวเรอื น บา้ นวงั ยาวหม่ทู ่ี 3 คร้งั น้ี เปน็ กลุม่ นำร่อง มเี ป้าหมายสาคญั คือการเพมิ่ รายได้ ครวั เรือนละ 2,000 บาท/ปี ซ่งึ กส็ ามารถทาใหค้ รวั เรือนจากกลมุ่ เป้าหมายนารอ่ งดงั กลา่ ว มรี ายได้ตามวตั ถุประสงค์ ทตี่ ้งั ไว้ ด้วยเหตุของการรวมกลุ่มเป็นวิสาหกจิ ทาใหเ้ กดิ การช่วยเหลอื และแบง่ ปนั รายได้ที่ เกดิ ขน้ึ อย่างตอ่ เนอ่ื งและท่วั ถึง อย่างไรกต็ าม แนวทางในการตอ่ ยอดจากโครงการ ในอนาคตน้ัน คอื การใช้ทรพั ยากรหลักทช่ี ุมชนมีมาพฒั นาหรือเพ่ิมมลู คา่ เช่น ออกแบบ แปรรูปผลิตภณั ฑ์ให้ร่วมสมยั สากล การพฒั นาตราสญั ลักษณข์ องผลิตภัณฑ์ ซงึ่ ทางทีมงาน ได้พฒั นาไวใ้ นเบ้ืองต้นแลว้ ดังภาพ ที่สาคญั จะตอ้ งพัฒนาดา้ นการตลาด (Marketing) เพราะชมุ ชนยังพึ่งพาภาครัฐเปน็ หลกั และยังขาดทักษะและศกั ยภาพด้านน้ี เปน็ อย่างยิ่ง แนวทางดังกลา่ วขา้ งตน้ เปน็ การเหน็ ความสาคญั ของการทุนชมุ ชนทาให้ คณุ คา่ ของ ภมู ปิ ัญญาของชมุ ชนมีชวี ติ อีกครัง้ อยา่ งแนน่ อน ผู้รบั ผดิ ชอบโครงการ อาจารยว์ ฒุ ิวฒั น์ อนันต์พุฒิเมธ มหาวิทยาลัยราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ สระแก้ว

โครงการพัฒนาทอ้ งถ่นิ เพอื่ แก้ไขปญั หาความยากจน และยกระดับคณุ ภาพชีวติ ของประชาชน หมทู่ ่ี 3 บา้ นไร่สามสี ตำบลวังสมบูรณ์ อำเภอวงั สมบูรณ์ จังหวัดสระแกว้ อาจารย์พชั รินทร์ ร่มโพธช์ิ นื่ และคณะ คณะมนุษยศาสตร์และสงั คมศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถมั ถ์

ทม่ี าและความสำคญั ตามที่ภาครฐั ไดเ้ ชอ่ื มโยงเป้าหมายการพัฒนาทย่ี ั่งยืนของสหประชาชาติเข้ากับแผนยุทธศาสตรช์ าติ 20 ปี ของประเทศไทย และยุทธศาสตร์เกษตรและสหกรณ์ 20 ปี ระหว่างปี 2560 ถึง ปี 2579 โดยน้อมนำเอา หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่เน้นการพัฒนาแบบยั่งยืน โดยคำนึงถึงสิ่งแวดล้อมที่อยู่ และใช้หลักการ ทรงงานของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพล อดุลยเดชบรมนาถบพิตร มาเป็นแนวทางในการดำเนิน นโยบาย เพ่ือพัฒนาคุณภาพชีวิต และยกระดับรายได้ของประชาชนแก้ไขปัญหาเชิงโครงสร้างการผลิตภาค เกษตร เสริมสร้างความมั่นคงทางอาหาร พัฒนาโภชนาการ และความปลอดภัยด้านอาหาร เพ่ือนำไปสู่ความ ม่ันคง มั่งค่ัง และยั่งยืน ของประชาชนและประเทศชาติ ซ่ึงสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร รัชกาลท่ี 10 ทรงมีพระปณิธานแน่วแน่ท่ีจะสานตอ่ โครงการในพระราชดำริของพระราช บิดา เพอ่ื ช่วยเหลอื ประชาชนให้มีคณุ ภาพชีวิตที่ดีขน้ึ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ เป็นมหาวิทยาลัยท่ีพระราช ประสงค์ให้เป็นมหาวิทยาลัยเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น โดยมีแผนยุทธศาสตร์เพื่อยกคุณภาพมาตรฐาน มหาวิทยาลัยราชภัฏสู่คุณภาพเป็นเลิศ มุ่งเน้นการพัฒนาคุณภาพบัณฑิตสู่นักปฏิบัติอย่างมืออาชีพ การยก คุณภาพมาตรฐานชีวิต ของชุมชน ท้องถ่ิน และพ้ืนที่ ให้มีความเข้มแข็งและยั่งยืน รวมถึงสอดคล้องกับ ยุทธศาสตร์การพัฒนางานพันธกิจสัมพันธ์ และถ่ายทอด เผยแพร่โครงการอันเน่ืองมาจากพระราชดำริ โดยมี กลยุทธ์ในการสร้างเครือข่ายชุมชนนักปฏิบัตจิ ากภายในและภายนอก เพ่อื ร่วมกนั ศกึ ษาแกไ้ ขปัญหาของชุมชน ทอ้ งถิ่น และเสรมิ พลังให้ชุมชน ท้องถิ่น สามารถดำรงอยู่ได้อย่างยงั่ ยืน ใหค้ วามสำคัญในการพัฒนาชมุ ชนและ ท้องถ่ิน ทั้งน้ีในปีงบประมาณ 2562 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมถ์ จึงได้จัดทำโครงการพัฒนาท้องถิ่นเพ่ือแก้ไขปัญหาความยากจนและยกระดับคุณภาพ ชีวิตของประชาชน หมู่ 3 บ้านไร่สามสี ตำบลวังสมบูรณ์ อำเภอวังสมบูรณ์ จังหวัดสระแก้ว เพ่ือร่วมกันศึกษา แก้ไขปัญหาของชุมชน ท้องถิ่น เสริมพลังให้ชุมชน ท้องถิ่น สามารถดำรงอยู่ได้อย่างย่ังยืน โดยมีเป้าหมาย เพอ่ื ให้คนในชุมชนสามารถบริหารจัดการชวี ิตตนเองไดอ้ ย่างสมดุลและมีความเหมาะสม สามารถดำรงชีวติ ตาม หลักปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพียง ร่วมกับการส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่น เพิ่มคุณค่าและมูลค่า เสริม เศรษฐกิจฐานรากในชุมชนให้มีความเข้มแข็ง ม่ันคง นำไปสู่การพึ่งพาตนเองและช่วยเหลือเก้ือกูลกันในชุมชน ได้อยา่ งยัง่ ยนื วัตถุประสงค์ 1) เพอ่ื เสรมิ สรา้ งความรทู้ กั ษะดา้ นรายไดใ้ หแ้ กก่ ลมุ่ เป้าหมาย 2) เพ่ือพฒั นาอาชีพลกู ประคบสมุนไพรใหก้ บั ครัวเรอื นที่เป็นเป้าหมาย 3) เพือ่ เพิ่มรายไดใ้ ห้กบั ครัวเรอื นทเ่ี ป็นเป้าหมาย 4) เพอ่ื ลดปัญหาด้านความยากจนให้กบั ครัวเรือนกลุ่มเป้าหมาย ผ้รู บั ผดิ ชอบโครงการ อาจารย์พชั รินทร์ ร่มโพธิช์ น่ื อาจารย์ฤทยั สำเนียงเสนาะ อาจารย์ ดร.วฒุ นิ ันท์ สเี ตชะ ผชู้ ว่ ยศาสตราจารย์ประกาศิต ประกอบผล อาจารย์ ดร.ดรณุ ศักด์ิ ตตยิ ะลาภะ อาจารยว์ ุฒชิ ัย สายบญุ จวง อาจารย์มนตรี ชนิ สมบูรณ์

กลุ่มเป้าหมาย 1) สมาชิกครัวเรือนเป้าหมาย หมู่ 3 บ้านไร่สามสี ตำบลวังสมบูรณ์ อำเภอวังสมบูรณ์ จังหวัด สระแก้ว จำนวน 7 ครัวเรอื น 2) บุคลากรคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ จำนวน 2 คน ข้นั ตอนการดำเนินงาน กจิ กรรม รายละเอียดและผลการดำเนนิ งาน ชาวบ้านสนใจท่ีจะเสริมสร้างรายได้ให้กับตนเอง ท้ังนี้ชาวบ้านจึงได้ร่วมกัน พิจารณาถึงอาชีพเสริม ซ่ึงก็คือการทำลูกประคบสมุนไพร เน่ืองจากชาวบ้าน กิจกรรมประชุม เย่ียมครัวเรือนสร้าง ในกลุ่มมีการปลกู สมนุ ไพรในพืน้ ท่ีบา้ นของตนเองอย่แู ล้ว และประกอบกบั พอ แรงบันดาลใจ/ตรวจสอบความมงุ่ มัน่ มคี วามรู้เร่ืองสรรพคุณของสมุนไพรมาบ้าง ดังนั้นในท่ีประชุมจงึ ได้ร่วมกันตก ลงที่จะทำลูกประคบสมุนไพร เพ่ือเป็นการสร้างรายได้และลดรายจ่ายให้กับ ตน สมาชิกทเี่ ขา้ ร่วมกิจกรรมได้รบั ฟังการบรรยายถึงการจัดทำบญั ชีครัวเรือนเพ่ือ กจิ กรรมฝกึ อบรมทำบัญชคี รัวเรอื น การจัดการรายได้ และลดรายจ่าย รวมท้ังการฝึกปฏิบัติการจัดทำบัญชี ครวั เรอื นทัง้ จากกรณศี ึกษาที่กำหนดให้ และจากขอ้ มลู จริงของแต่ละบคุ คล สมาชิกได้ประชุมจัดแผนโครงสร้างองค์กรในชุมชน รวมท้ังแผนการจัดกลุ่ม พัฒนารายได้ โดยมีการจัดต้ังชื่อกลุ่มพัฒนารายได้ โดยมีช่ือ “กลุ่มสมุนไพร กิจกรรมประชุมปฏิบัติการจัดทำแผน บ้านไร่สามสี” สถานที่ต้ังของกลุ่มอยู่ที่ บ้านคุณเสาวนีย์ เทพอุดร ลักษณะ ประกอบการ และประเภทของสินค้าคอื สมุนไพรสด สมุนไพรแห้ง และลูกประคบสมนุ ไพร โดยมีกลมุ่ ลกู คา้ ออนไลน์ ทางทีมอาจารยจ์ ากคณะมนุษยศาสตรแ์ ละสังคมศาสตร์ ได้จัดกจิ กรรมอบรม เชิงปฏิบัตกิ าร “การทำลูกประคบสมุนไพร” โดยมี คณุ เสาวนยี ์ เทพอุดร รว่ ม อบรมเชิงปฏิบัติการ การทำลูกประคบ เป็นวิทยากรผู้ให้ความรู้และอบรมให้กับสมาชิกภายในกลุ่มลูกประคบ สมนุ ไพร สมุนไพรอีกด้วย โดยสมุนไพรท่ีใช้เป็นสมุนไพรตากแห้ง พร้อมที่จะทำเป็น ส่วนประกอบของลูกประคบสมุนไพร ซ่ึงมีทั้งไพล ขม้ิน ตะไคร้ ใบมะขาม ใบเตย ใบเปล้า การบูร เปน็ ต้น การออกแบบโลโก้สินค้าและฉลากผลิตภัณฑ์ “ลูกประคบสมุนไพร บ้านไร่ โลโก้และฉลากสินค้าผลิตภัณฑ์ “ลูก สามสี อำเภอวังสมบูรณ์ จังหวัดสระแก้ว” ถูกออกแบบโดยอาจารย์ฤทัย ประคบสมุนไพร บา้ นไร่สามสี อำเภอ สำเนียงเสนาะ และนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร วังสมบูรณ์ จงั หวัดสระแก้ว” (นานาชาติ) โดยได้แนวคิดมาจากตัวผลิตภัณฑ์ และวัตถุดิบ ซึ่งเป็นลักษณะ รวมไปถึงสขี องสมนุ ไพรทใ่ี ช้หลัก ๆ คอื ขม้นิ มะกรดู ใบเตย ใบมะขาม ป ร ะ ชุ ม เพ่ื อ แ ล ก เป ล่ี ย น เรี ย น รู้ แ ล ะ สมาชกิ ได้มีส่วนร่วมในการประเมนิ ผลการดำเนินงาน พรอ้ มเสนอแนวทางการ อ อ ก ไป ต ร ว จ เยี่ ย ม ติ ด ต า ม ผ ล ปรับปรุง ทง้ั เร่ืองความชื้นของสมุนไพรท่ีตากแห้ง ยงั ไม่ดีพอ ฉลากสินค้ายงั มี ประเมนิ ผลผลการดำเนินงาน ความผิดพลาด ช่ือกล่มุ ยงั ไมร่ ะบุพืน้ ท่ีใหช้ ัดเจนว่าสินค้าตัวน้คี ือที่ใด พร้อมท้ัง ได้มีการเสนอแนวคดิ การต่อยอดในอนาคตเพ่อื เพ่ิมมูลค่าใหก้ ับสนิ ค้า

ผลสำเรจ็ ที่ไดร้ บั 1) สมาชิกที่เข้าร่วมกิจกรรม มีจำนวน 7 ครัวเรือน ได้แก่ 1) คุณเสาวนีย์ เทพอุดร 2) คุณสุวรรณา วัฒนโชค 3) คุณบังอร บันเกย์ 4) คุณชมพู แก้วมงคล 5) คุณมาลี คำเผือก 6) คุณพิสมัย วัฒนโชค 7) คุณบุญ หนั บญุ สง 2) ผลติ ภัณฑท์ ่ีได้รับการต่อยอดพฒั นา 1 ช้นิ คือ ลกู ประคบสมุนไพร 3) รายไดเ้ ดิมโดยเฉล่ียของกลุ่มเปา้ หมาย เดือนละ 5,000 บาท 4) รายได้ที่เพิ่มขึน้ ของกลุ่มเป้าหมาย ยังไมส่ ามารถรายงานได้เนอ่ื งจากผลิตภัณฑย์ ังจำหนา่ ยไมห่ มด

โครงการพัฒนาท้องถิน่ เพ่อื แก้ปัญหาความยากจนและยกระดบั คณุ ภาพชีวติ ของประชาชน ตามยทุ ธศาสตรม์ หาวิทยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ในการพฒั นาท้องถ่ิน โครงการพัฒนา ผลิตภณั ฑน์ ้าพริก ,ปลายา่ งรมควนั ,ปลาส้ม หมู่ 3 บา้ นหว้ ยชนั ตาบลช่องกุ่ม อาเภอวัฒนานคร จังหวดั สระแก้ว ชุมชนและครัวเรอื นเปา้ หมายในบ้านห้วยชัน หมู่ 3 ตาบลชอ่ งกุ่ม อาเภอวฒั นานคร จงั หวัดสระแกว้ ชาวบ้านส่วนใหญม่ รี ายไดห้ ลกั จากการเกษตร เปน็ รายไดห้ ลกั ชาวบ้านจึงหา รายได้เสริมจากการทาประมง โดยหาปลาจาก อา่ งเกบ็ นาพระปรง และ อ่างเกบ็ นาหว้ ยชนั ซึ่ง เปน็ แหลง่ ทรพั ยากรของชุมชน ใน 1 ปี จะสามารถหาปลาไดป้ ระมาณ 8-9 เดือน ซึ่งมรี ายได้เฉล่ยี ประมาณ 6,000 บาทต่อ เดอื น ชาวบา้ นมคี วามต้องการ การแปรรปู ผลิตภณั ฑ์จากปลา ความตอ้ งการทีจ่ ะพฒั นาผลิตภัณฑใ์ หไ้ ดม้ าตรฐานด้านคุณภาพ เพ่อื ให้ผลติ ภณั ฑใ์ นชุมชนเปน็ ทร่ี ้จู กั และเกิดการ ยอมรบั จากลูกค้า วตั ถุประสงค์ เพอ่ื สรา้ งเครือขา่ ยพฒั นาและแก้ปญั หาชุมชนทอ้ งถน่ิ สารวจขอ้ มลู และจดั ทาฐานขอ้ มลู หมู่บา้ นเพอ่ื ยกระดบั คณุ ภาพชีวิตของชุมชน รวมถงึ จดั ทาแผนพัฒนาครวั เรอื นในการแกป้ ัญหาความยากจน กลุม่ เป้าหมาย กล่มุ สมาชกิ อาชีพประมง จานวน 20 คน สมาชิกครวั เรอื นเป้าหมายจานวน 5 คน ตัวชว้ี ดั ความสาเรจ็ และเป้าหมาย แนวทางการตอ่ ยอดในอนาคต รายไดท้ เี่ พม่ิ ขนึ ของกลุ่มอาชพี /ครวั เรือน คดิ เปน็ รอ้ ยละ 5  ใหค้ วามร้ใู นการแปรรูปผลติ ภัณฑจ์ ากปลาอยา่ งตอ่ เน่ือง จานวนผลติ ภณั ฑ์ท่ไี ดร้ บั การพฒั นา จานวน 3 ผลิตภณั ฑ์ ไดแ้ ก่  ยกระดบั มาตรฐานของผลติ ภณั ฑใ์ หเ้ ปน็ ทย่ี อมรบั นาพริก ปลายา่ งรมควนั และปลาส้ม  จัดตงั กลมุ่ อาชพี หรือวสิ าหกิจชมุ ชน เพ่ือเป็นการสรา้ ง เข้มแขง็  พฒั นาความรู้ความรดู้ า้ นคอมพวิ เตอร์ เทคโนโลยสี ารสนเทศ สร้างเครือขา่ ยกบั หนว่ ยงานอื่น ๆ ผูร้ ับผิดชอบโครงการอาจารยพ์ รรณี พิมพโ์ พธ์ิ มหาวิทยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถมั ภ์ สระแกว้

โครงการพฒั นาทอ้ งถ่นิ เพ่ือแกป้ ัญหาความยากจนและยกระดับคณุ ภาพชวี ติ ของประชาชน ตามยทุ ธศาสตรม์ หาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ในการพฒั นาท้องถ่นิ โครงการพัฒนา ผลติ ภัณฑน์ ้าพริก ,ปลายา่ งรมควัน ,ปลาส้ม ตน้ นา้ กลางนา้ ปลายนา้ 1.กาหนดพืน้ ที่เป้าหมายสาหรบั 1.ดาเนินการคดั เลอื ก 1. เกิดความเขา้ ใจการรวมกลมุ่ การสง่ เสรมิ /พฒั นา กลมุ่ เป้าหมาย ท่ีสนใจเขา้ รว่ ม ในการพฒั นาผลติ ภณั ฑจ์ ากปลา 2.ดาเนินการประสานงานผนู้ า โครงการ โดยแยกเป็นนา้ พริกจากปลา ทอ้ งถิ่น จานวน 8 ชนิด ผลติ ภณั ฑป์ ลา 2.จดั หาวทิ ยากรและดาเนินการ 3.ดาเนินการวเิ คราะห/์ สงั เคราะห์ ฝึกอบรม สรา้ งความรู้ และความ สม้ และปลาย่างรมควนั ขอ้ มลู พืน้ ฐานตา่ งๆ ท่ีเกิดขนึ้ จริง เขา้ ใจท่ีถกู ตอ้ ง และนาไปสกู่ าร ในสภาวะปัจจบุ นั รวมถึง การนา 2. เกิดความเขา้ ใจในการ ปฏิบตั ิจริงในชมุ ชน รวมกลมุ่ เพื่อพฒั นาวสิ าหกิจ ขอ้ มลู ของหน่วยงานภาครฐั มา ประกอบการวเิ คราะห/์ สงั เคราะห์ 3.จดั ใหเ้ กิดการรวมกลมุ่ และ ชมุ ชน จดั ทาขอ้ ตกลงภายในกลมุ่ ขอ้ มลู สมาชิกครวั เรอื นเปา้ หมาย 3. สรา้ งเครอื ขา่ ยกบั หนว่ ยงาน สาหรบั การดาเนินกิจกรรม อ่ืนเพ่ือสง่ เสรมิ ใหเ้ กิดการพฒั นา 4.กาหนดโจทยป์ ัญหา/ความ โครงการ ตอ้ งการ ท่ีตอ้ งการการสง่ เสรมิ / ผลิตภณั ฑ์ พฒั นา ใหเ้ กิดความย่งั ยืนขนึ้ ใน 4.สรา้ งเครอื ขา่ ยและตอ่ ยอด กิจกรรมไปยงั ครวั เรือนอื่นๆ ท่ีให้ ชมุ ชน ความสนใจ ผูร้ ับผิดชอบโครงการอาจารย์พรรณี พิมพ์โพธ์ิ มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ สระแกว้

โครงการพัฒนาทอ้ งถ่ินเพ่ือแก้ปญั หาความยากจนและยกระดบั คุณภาพชีวิตของประชาชน ตามยทุ ธศาสตรม์ หาวทิ ยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ในการพฒั นาท้องถน่ิ โครงการพัฒนา ผลิตภัณฑ์น้าพริก ,ปลาย่างรมควนั ,ปลาส้ม ผลการดาเนนิ การ ณ หมู่ 3 บา้ นห้วยชนั ตาบลชอ่ งกุม่ อาเภอวฒั นานคร จังหวดั สระแกว้ ผรู้ บั ผิดชอบโครงการอาจารย์พรรณี พิมพ์โพธิ์ มหาวิทยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภ์ สระแก้ว

โครงการพฒั นาท้องถิ่นเพอื่ แก้ปญั หาความยากจนและยกระดบั คณุ ภาพชวี ิตของประชาชน ตามยทุ ธศาสตร์มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถัมภใ์ นการพัฒนาท้องถิน่ โครงการพฒั นา ผลิตภัณฑ์น้าพรกิ ,ปลาย่างรมควัน ,ปลาสม้ ข้นั ตอนการดาเนินงาน อบรมการผลิต ตดิ ตามผลการ นา้ พริก ,ปลายา่ ง ดา้ เนินงาน รมควัน ,ปลาส้ม สร้างแรงบรรดาลใจ ออกแบบบรรจุภณั ฑ์ และพฒั นาสตู รนา้ พรกิ และส่งเสรมิ การตลาด ,ปลาย่างรมควนั ,ปลา (พฒั นา) ส้ม (เขา้ ถึง) ศึกษาบริบทของ ชุมชน (เขา้ ใจ) ผ้รู บั ผิดชอบโครงการอาจารย์พรรณี พิมพ์โพธ์ิ มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชปู ถมั ภ์ สระแกว้









หนา้ กากผา้ ทอมือ ป้องกนั PM 2.5 บ้านภักดีแผ่นดิน ตาบลหนองหมากฝา้ ย อาเภอวัฒนานคร จังหวัดสระแกว้ โดย อาจารย์สุทธดิ า แกว้ มงุ คณุ และคณะ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในบรมราชูปถมั ภ์ โครงการพัฒนาทอ้ งถนิ่ เพอ่ื แก้ไขปญั หาความยากจนและยกระดบั คุณภาพชวี ติ ของประชาชน หมู่ 8 บา้ นภกั ดแี ผ่นดนิ ตาบลหนองหมากฝ้าย อาเภอวฒั นานคร จังหวัดสระแก้ว 1

ทีม่ าและความสาคญั มหาวทิ ยาลัยราชภฏั วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถมั ภ์ เป็นมหาวิทยาลยั ท่ีพระราชาประสงคใ์ หเ้ ป็น มหาวิทยาลัยเพ่ือการพฒั นาทอ้ งถ่ิน เพอ่ื การพัฒนาทอ้ งถน่ิ เสริมพลงั ปัญญาของแผน่ ดนิ ซ่งึ สอดคลอ้ งกับแผน ยุทธศาสตร์เพื่อยกคุณภาพมาตรฐานมหาวทิ ยาลยั ราชภัฎสูค่ ณุ ภาพเป็นเลศิ โดยมุ่งเน้นการพฒั นาคณุ ภาพ บัณฑิตส่นู กั ปฏบิ ตั ิอย่างมอื อาชีพ การยกคุณภาพมาตรฐานชีวิตของชมุ ชน ทอ้ งถ่นิ และพืน้ ทใ่ี หม้ คี วามเขม้ แขง็ และ ย่ังยนื พร้อมทัง้ สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ที่ 3 การพัฒนางานพันธกิจสมั พนั ธ์ และถ่ายทอด เผยแพร่โครงการ อนั เน่ืองมาจากพระราชดาริ โดยมีกลยทุ ธ์ในการสรา้ งเครอื ขา่ ยชมุ ชนนกั ปฏบิ ัติจากภายในและภายนอกเพื่อ รว่ มกนั ศกึ ษาแกไ้ ขปัญหาของชมุ ชนทอ้ งถน่ิ และเสรมิ พลงั ใหช้ มุ ชนท้องถิน่ สามารถดารงอยู่ไดอ้ ย่างยงั่ ยนื ให้ ความสาคัญในการพฒั นาชมุ ชน และท้องถิน่ จากประเดน็ ดงั กล่าวจึงมีการศกึ ษาบรบิ ทและปญั หาของหมทู่ ี่ 8 บ้านภกั ดีแผน่ ดนิ ตาบลหนองหมาก ฝา้ ย อาเภอวฒั นานคร จังหวดั สระแกว้ พบวา่ ครัวเรอื นส่วนใหญ่ยากจน รายได้ของครวั เรือนไมเ่ พียงพอตอ่ การ ดารงชพี และขาดโอกาสในการพัฒนาทกั ษะทางอาชพี โอกาสในการเขา้ ถงึ ปจั จัยการผลิต เช่น ตลาดและวตั ถุดบิ คณะผจู้ ดั ทาโครงการภายใตค้ ณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จึงไดส้ ร้างเครือข่ายนกั พัฒนาและแกป้ ัญหาชุมชนทอ้ งถนิ่ จดั ทาแผนพัฒนาครัวเรอื นในการแกป้ ญั หาความ ยากจนและยกระดบั คุณภาพชีวิตชมุ ชน และจดั ทาโครงการหนา้ กากผ้าทอมอื ป้องกนั ฝนุ่ PM 2.5 บ้านภักดี แผ่นดนิ เพือ่ แก้ปัญหาของชุมชนดังกลา่ ว เสรมิ พลงั ใหช้ มุ ชนทอ้ งถน่ิ สามารถดารงอยไู่ ด้อยา่ งย่ังยนื มีเป้าหมาย เพ่ือให้คนในชมุ ชนสามารถบรหิ ารจดั การชวี ิตตนเองไดอ้ ยา่ งสมดลุ และมคี วามเหมาะสม สามารถดารงชีวติ ตาม หลกั ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง ร่วมกบั การส่งเสริมภมู ปิ ัญญาท้องถ่นิ เพ่ิมคณุ คา่ และมลู คา่ เสริมเศรษฐกจิ ฐานรากในชุมชนให้มีความ เขม้ แข็ง มัน่ คง นาไปส่กู ารพึ่งพาตนเองและชว่ ยเหลือเก้ือกลู กนั ในชมุ ชนไดอ้ ยา่ งย่งั ยืน สง่ ผลให้กลมุ่ เปา้ หมายและชมุ ชนมคี ณุ ภาพชีวิตและรายไดท้ เ่ี พมิ่ ขนึ้ กลุ่มเป้าหมาย กลุ่มอาชีพทาหนา้ กากผา้ ทอมอื กันฝนุ่ PM2.5 จานวน 20 คน วตั ถปุ ระสงคข์ องการวจิ ัย แบ่งตามระยะการดาเนนิ โครงการดงั นี้ การดาเนนิ การในระยะที่ 1 1) เพ่อื สร้างเครอื ขา่ ยนกั พัฒนาและแกป้ ญั หาชมุ ชนทอ้ งถ่ิน 2) เพอื่ สารวจข้อมลู และจัดทาฐานขอ้ มลู หมบู่ า้ น 3) เพ่อื จัดทาแผนพัฒนาครวั เรอื นในการแกป้ ัญหาความยากจนและยกระดบั คุณภาพชีวิตชมุ ชน การดาเนนิ การในระยะท่ี 2 1) เพือ่ เสริมสรา้ งความรู้ทกั ษะดา้ นการแปรรูปผ้าทอมือให้เปน็ หนา้ กากกนั ฝุ่นใหแ้ ก่กลมุ่ เปา้ หมายจานวน 20 คน 2) เพ่ือพัฒนาอาชีพการแปรรูปผา้ ทอมอื ใหเ้ ป็นหนา้ กากกันฝ่นุ PM 2.5 ใหก้ ับกลุ่มเปา้ หมายสามารถผลติ หนา้ กากกัน ฝุ่น PM 2.5 ได้ 100 ชน้ิ 3) เพ่ือเพมิ่ รายได้ให้กบั กลมุ่ เปา้ หมายมากขน้ึ 20% จากการขายผลิตภณั ฑผ์ า้ ทอมอื แบบเดิม 2