แผนพัฒนากลุ่มภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย

 ระบบรำง ระบบโครงข่ายการขนส่งทางราง เป็นเส้นทางรถไฟสายใต้ท่ียาวที่สุด ของประเทศไทย มีลักษณะแกนหลัก ระบบโครงข่ายคมนาคมขนส่งในพ้ืนท่ีภาคใต้ทั้งหมด เชื่อมโยงผ่านจังหวัด ต่าง ๆ ของภาคกลางเลียบชายฝั่งทะเลตะวันออกภาคใต้ ผ่านพ้ืนท่ีกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย โดยเชื่อมโยงออกสู่ จังหวัดอ่ืน ๆ ในภาคใต้สิ้นสุดที่อาเภอสุไหโก-ลก จังหวัดนราธิวาส ซึ่งทางรถไฟสายนี้ จะมีศักยภาพในการขนส่ง เชิงปริมาณท้ังผู้โดยสารและสินค้า แนวเส้นจะวางตัวในแนวเหนือใต้ค่อนข้างเป็นทางตรง ในช่วงเส้นทางที่ผ่าน พื้นท่ีกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย จะเร่ิมเข้าเขตจังหวัดชุมพรที่สถานมี าบอามฤต จังหวัดชุมพร และส้ินสุดสถานี โคกทราย จังหวดั พัทลุง 5.2 ทำงน้ำ โครงข่ายการขนส่งทางทะเล มีท่าเรือท่องเท่ียวที่สาคัญทุกจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคใต้ ฝ่ังอ่าวไทย จังหวัดชุมพรมีท่าเรือท่ายางไปเกาะเต่า และท่าเทียบเรือลมพระยาไปเกาะเต่าและ เกาะนางยวน ซึ่งเป็นเส้นทางเดินเรือระหว่างจังหวัดเส้นทางหนึ่ง จังหวัดสุราษฎร์ธานีมีท่าเรือดอนสัก ท่าเรือเกาะสมุย ท่าเรือเกาะพะงัน และท่าเทียบเรือเกาะเต่า ซึ่งเป็นท่าเทียบเรือภายในจังหวัด จังหวัดนครศรีธรรมราช มีท่าเรือขนอมท่ีสามารถเดินทางไปเกาะสมุย และเกาะพะงันได้ และจังหวัดพัทลุงเป็น การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่บริเวณแหล่งท่องเท่ียวทะเลน้อย แม้จะเป็นแหล่งท่องเท่ียวที่ไม่ติดทะเล แต่สถานท่ีดังกล่าวได้รับการอนุมานให้เป็นแหลง่ ท่องเที่ยวเชงิ อนุรักษ์ทางทะเล นอกจากน้ียังมีท่าเทียบเรือสินคา้ และประมงที่สาคัญ คือ จังหวัดชุมพร ท่าเรือท่ายางไปเกาะเต่าเป็นท่าเรือสัมปทานจากภาครัฐ และท่าเทียบเรือประมงชุมพร รวมท้ังท่าเรือบริเวณปากน้าชุมพร ซึ่งมีทั้งท่าเรือของเอกชน และได้รับสัมปทาน จากภาครัฐ จังหวัดสุราษฎร์ธานี มีท่าเรือดอนสัก ท่าเรือเกาะสมุย ท่าเรือเกาะพะงัน และท่าเรือเกาะเต่า และ ท่าเรือประมงของเอกชนอีกหลายแห่ง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีท่าเรือขนอม ท่าเรือบริเวณองค์กรสะพานปลา เปน็ ต้น โดยจะเห็นได้ว่าการเข้าถึงท่าเรือในทุกระบบจะมโี ครงข่ายถนนเชื่อมโยงโดยสะดวก นอกจากนีย้ งั มีระบบ ขนส่งสาธารณหลายรูปแบบให้บรกิ าร เพ่ือสามารถรองรับบริการเพื่อการท่องเท่ียว และเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจ ในพืน้ ทไี่ ด้ 5.3 ทำงอำกำศ กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทยมีท่าอากาศยานตั้งอยู่ตามชุมชนศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ และการท่องเท่ียวของพื้นที่ประกอบด้วย ท่าอากาศยานจังหวัดสุราษฎร์ธานี ท่าอากาศยานนครศรีธรรมราช ท่าอากาศยานสมุย โดยที่ท่าอากาศยานจังหวัดสุราษฎร์ธานี นับเป็นท่าอากาศยานที่มีขนาดใหญ่ มีปริมาณ เท่ียวบินมากกว่า 20 เท่ียวต่อวัน รวมถึงการให้บริการคลังสินค้า (Cargo) และการบินแบบเช่าเหมาลาอีกด้วย ในส่วนท่าอากาศยานสมุย เป็นท่าอากาศยานนานาชาติท่ีดาเนินการโดยเอกชน สาหรับท่าอากาศยานจังหวัด แผนพัฒนากลุม่ จงั หวดั ภาคใตฝ้ ง่ั อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 99

นครศรีธรรมราช มีเที่ยวบินประมาณกว่า 20 เท่ียวต่อวัน อย่างไรก็ตาม การเข้าถึงพ้ืนที่ท่าอากาศยานในหลาย แห่งยงั ไม่สะดวกนัก 6) ดำ้ นสังคม 6.1 กำรเปล่ียนแปลงดำ้ นสังคม 6.1.1 ประชำกร แรงงำน และกำรมงี ำนทำ (1) โครงสร้างประชากรของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทยเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ โดยสัดส่วนโครงสร้างประชากรท่ีมีอายุ 60 ปีข้ึนไป เพ่ิมข้ึนจากร้อยละ 13.30 ในปี 2555 เป็นร้อยละ 14.03 ในปี 2556 และ 14.25 14.49 ในปี 2557 และปี 2558 ตามลาดับ จากการที่อัตราประชากร วัยสูงอายุจะเพ่ิมข้ึน ทาให้กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย มีปัญหาการพ่ึงพิง เนื่องจากประชากรวัยเด็กยังลดลงทาให้อัตราวัยแรงงาน ลดลงอย่างต่อเน่ือง โดยลดลงจากร้อยละ 66.69 ในปี 2555 เป็นร้อยละ 66.24 ในปี 2556 66.17 ในปี 2557 66.11 และในปี 2558 ตามลาดับ (2) แรงงานภาคการเกษตร มีแนวโน้มเพ่ิมสูงข้ึน โดยในปี 2552 มีสัดส่วน แรงงานภาคการเกษตรร้อยละ 49.19 เพ่ิมขึ้นร้อยละ 54.49 ในปี 2555 ขณะที่ภาคอุตสาหกรรม การค้าและ บรกิ ารมอี ัตราลดลงในปี 2555 อยู่ท่ีรอ้ ยละ 4.55 , 15.13 และ 11.35 ตามลาดับ ตำรำงที่ : สัดส่วนโครงสร้ำงประชำกรตำมชว่ งอำยขุ องภำคใต้ปี 2555 - 2558 หน่วย : รอ้ ยละ จงั หวัด / กลุ่มจงั หวดั 2555 2556 2557 2558 0-14 15-59 60+ 0-14 15-59 60+ 0-14 15-59 60+ 0-14 15-59 60+ ประเทศ 18.88 68.22 12.90 18.55 67.73 13.72 18.29 67.46 14.25 18.00 67.28 14.72 ภาคใต้ 22.49 65.67 11.84 22.22 65.24 12.55 22.02 65.15 12.82 21.78 65.15 13.07 กลมุ่ จงั หวัดฝง่ั อา่ วไทย 20.01 66.69 13.30 19.73 66.24 14.03 19.58 66.17 14.25 19.41 66.11 14.49 ชมุ พร 19.27 67.15 13.58 18.93 66.78 14.30 18.65 66.58 14.77 18.30 66.50 15.20 สุราษฏรธ์ านี 21.05 67.26 11.68 20.80 66.83 12.37 20.62 66.61 12.77 20.39 66.53 13.08 นครศรธี รรมราช 19.86 66.28 13.85 19.58 65.85 14.57 19.34 65.68 14.98 19.07 65.61 15.32 พทั ลุง 19.11 66.33 14.56 18.81 65.71 15.48 19.11 66.33 14.56 19.50 66.36 14.14 กลมุ่ จังหวดั ฝงั่ อนั ดามนั 22.29 67.05 10.65 21.97 66.62 11.41 21.72 66.44 11.84 21.41 66.44 12.15 กลุ่มจงั หวดั ชายแดนภาคใต้ 25.04 63.94 11.02 24.80 63.53 11.67 24.57 63.49 11.94 24.28 63.55 12.16 ทีม่ ำ : สำนักบริหำรกำรทะเบยี น กรมกำรปกครอง แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝงั่ อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 100

6.1.2 คณุ ภำพชีวติ (1) ประชากรในกลุ่มจังหวดั ภาคใตฝ้ ั่งอ่าวไทย มจี านวนปกี ารศึกษาเฉลี่ยสูงสุด ในปี 2558 ท่ี 9.67 ปี ซึ่งต่ากว่าระดับภาคและระดับประเทศ คือ 10.20 10.06 ปี ตามลาดับ โดยจังหวัด ที่ประชากรมีปีการศึกษาเฉลี่ยสูงสุด คือ จังหวัดสุราษฎร์ธานี 11.35 ปี รองลงมาคือ จังหวัดนครศรีธรรมราช จังหวดั พทั ลงุ และจังหวัดชุมพร คอื 9.43 9.20 และ 8.72 ปี ตามลาดับ ตำรำงที่ : จำนวนปีกำรศึกษำเฉลีย่ ของประชำกรอำยุ 15-59 ปี จังหวัด/ กลมุ่ จังหวดั ปี พ.ศ. หน่วย : ปี 2555 2556 2557 ประเทศ 8.80 8.77 8.91 2558 ภำคใต้ 8.95 9.04 9.24 10.06 กลมุ่ จังหวดั ฝ่ังอ่ำวไทย 8.96 8.90 9.13 10.20 ชมุ พร 9.67 สุราษฎร์ธานี 8.59 8.40 8.50 8.72 นครศรธี รรมราช 8.69 8.70 9.10 11.35 พัทลงุ 9.43 9.50 9.50 9.43 กลมุ่ จงั หวดั ฝ่งั อนั ดำมนั 9.11 9.00 9.40 9.20 กลุม่ จังหวัดชำยแดนภำคใต้ 8.95 9.22 9.32 9.90 8.93 9.00 9.26 9.62 ทม่ี า : ศูนยส์ ารสนเทศทางการศึกษา สานกั งานเลขาธิการสภาการศึกษา (2) ภาวการณ์เจ็บป่วยด้วยโรคท่ีป้องกันได้ โดยเฉพาะการเจ็บป่วยด้วย 5 โรคหลัก ได้แก่ ความดันโลหิตสูง เบาหวาน หลอดเลือดสมองตีบ โรคหัวใจ และมะเร็ง ในปี 2557 กลุ่มจังหวัด ภาคใต้ฝ่งั อา่ วไทย มีอัตรา 4,168.59 คนต่อประชากรแสนคน สงู กวา่ ระดับภาคท่ี 4,126.58 คนตอ่ ประชากรแสนคน และต่ากว่าระดับประเทศ ท่ี 4,798.99 คนต่อประชากรแสนคน โดยปี 2557 การเจ็บป่วยด้วย 5 โรคหลักน้ี โรคความดันโลหิตสูงเป็นโรคที่มี อัตราการเจ็บป่วยของประชากรมากที่สุด คือ 1,441.82 คนต่อประชากรแสนคน รองลงมาคือ โรคหัวใจ เบาหวาน มะเรง็ และหลอดเลอื ดสมองตบี คือ 1,054.48 844.45 462.83 และ 365.01 ตามลาดบั แผนพัฒนากลุม่ จงั หวดั ภาคใต้ฝ่งั อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 101

ตำรำงที่ : รำยงำนกำรเจบ็ ปว่ ย 5 โรคสำคัญ หน่วย : อตั ราตอ่ ประชากรแสนคน ปี พ.ศ. จังหวดั / กลุ่มจงั หวัด 2554 2555 2556 2557 ประเทศ จำนวน อตั รำ จำนวน อัตรำ จำนวน อัตรำ จำนวน อัตรำ 822,865 1,282.10 846,319 1,316.89 3,255,698 5,038.12 3,117,200 4,798.99 ภำคใต้ 99,332 1,112.03 103,043 1,142.89 389,197 4,278.87 378,406 4,126.58 กลมุ่ ภำคใต้ฝงั่ อ่ำวไทย 40,602 1,149.58 41,627 1,171.05 154,697 4,322.38 150,053 4,168.59 ชมุ พร 4,395 894.98 4,828 977.83 20,942 4,215.36 20,571 4,118.86 สรุ าษฎรธ์ านี 13,758 1,367.29 14,309 1,406.05 45,915 4,468.40 45,422 4,384.27 นครศรีธรรมราช 16,246 1,065.79 16,442 1,074.30 64,061 4,164.23 61,511 3,981.46 พัทลงุ 6,203 1,215.56 6,048 1,179.46 23,779 4,606.04 22,549 4,342.86 กลุ่มภำคใต้ฝ่ังอนั ดำมัน 17,963 972.55 19,365 1,036.86 83,787 4,446.65 82,887 4,359.00 กลมุ่ ภำคใตช้ ำยแดน 40,767 1,147.22 42,051 1,170.13 150,713 4,148.97 145,466 3,964.91 ที่มา : สานกั นโยบายและยทุ ธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข ตำรำงท่ี : รำยงำนกำรเจบ็ ป่วย 5 โรคสำคญั ปี 2557 หนว่ ย : อตั ราตอ่ ประชากรแสนคน จังหวดั / กลมุ่ จงั หวดั หัวใจ เบำหวำน ปี 2557 หลอดเลอื ด มะเร็ง 1134.95 1032.50 ควำมดัน 352.30 717.81 ประเทศ 1083.33 816.90 329.00 487.92 ภำคใต้ 1054.48 844.45 1561.43 365.01 462.83 กลมุ่ ภำคใตฝ้ ั่งอ่ำวไทย 1105.65 769.07 1409.44 368.82 356.20 ชมุ พร 1018.32 896.02 1441.82 345.55 652.21 สรุ าษฎรธ์ านี 1042.96 821.98 1519.12 355.81 381.25 นครศรธี รรมราช 1111.67 880.94 1472.17 427.56 430.26 พัทลงุ 1103.59 973.54 1379.48 369.60 367.65 กลุม่ ภำคใตฝ้ งั่ อนั ดำมนั 1101.14 708.67 1492.43 272.62 574.87 กลุ่มภำคใตช้ ำยแดน 1544.61 1307.61 ที่มา : สานักนโยบายและยทุ ธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใตฝ้ ่ังอ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 102

(3) ชีวิตครอบครัว ในปี 2558 มีอัตราการสมรสของประชากรในกลุ่มจังหวดั ภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย มีอัตราการสมรสท่ี 13.51 คู่ต่อพันครัวเรือน ต่ากว่าภาคใต้และประเทศที่ 13.85 14.27 คู่ต่อพันครัวเรือน ตามลาดับ โดยจังหวัดที่มีอัตราสมรสสูงสุด คือ จังหวัดสุราษฎร์ธานี คือ 15.38 คู่ต่อพัน ครัวเรือน รองลงมาคือ จังหวัดพัทลุง จังหวัดชุมพร และจังหวัดนครศรีธรรมราช คือ 13.91 12.58 12.31 คู่ต่อ พันครวั เรือน ตามลาดับ สาหรับอัตราการหย่าร้าง ณ ปี 2558 ประชากรในกลุ่มจังหวัดภาคใต้ ฝั่งอ่าวไทย มีอัตราการหย่าร้างที่ 5.09 คู่ต่อพันครัวเรือน สูงกว่าภาคใต้ที่ 4.52 คู่ต่อพันครัวเรือน และต่ากว่า ประเทศที่ 5.53 คตู่ ่อพนั ครัวเรือน โดยจังหวดั ที่มีอตั ราหย่าร้างสงู ท่สี ุด คือ จังหวดั สรุ าษฎร์ธานี ที่ 5.61 คู่ต่อพัน ครัวเรือน รองลงมาคือ จังหวัดชุมพร จังหวัดพัทลุง และจังหวัดนครศรีธรรมราช ที่ 5.59 5.32 4.45 คตู่ อ่ พนั ครัวเรอื น ตามลาดับ ตำรำงที่ : อตั รำกำรสมรส จงั หวัด / กลุม่ จงั หวดั 2555 หน่วย : คตู่ อ่ พนั ครัวเรือน 13.76 ปี พ.ศ. ประเทศ 12.71 2556 2557 2558 ภำคใต้ 11.66 12.59 12.30 14.27 กลมุ่ ภำคใต้ฝั่งอำ่ วไทย 10.28 11.46 10.75 13.85 11.32 10.60 9.89 13.51 ชมุ พร 11.89 9.64 8.73 12.58 สุราษฏร์ธานี 13.48 10.65 9.51 15.38 นครศรีธรรมราช 12.72 10.52 10.13 12.31 พัทลงุ 14.00 11.85 11.49 13.91 กลุ่มภำคใต้ฝ่ังอนั ดำมนั 11.64 11.16 14.75 กลุ่มจังหวดั ชำยแดนภำคใต้ 12.40 11.54 13.66 ท่มี า : สานักบริหารการทะเบยี น กระทรวงมหาดไทย แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใตฝ้ ัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 103

ตำรำงที่ : อตั รำกำรหย่ำรำ้ ง จังหวดั / กลมุ่ จังหวดั 2555 หน่วย : คู่ตอ่ พนั ครวั เรือน 4.88 ปี พ.ศ. ประเทศ 3.48 2556 2557 2558 ภาคใต้ 3.59 4.54 4.64 5.53 กลมุ่ ภาคใตฝ้ ั่งอา่ วไทย 3.83 3.27 3.38 4.52 3.56 3.44 3.51 5.09 ชมุ พร 3.33 3.56 3.79 5.59 สุราษฎร์ธานี 4.14 3.43 3.38 5.61 นครศรีธรรมราช 3.94 3.22 3.27 4.45 พทั ลงุ 3.02 3.97 4.19 5.32 กล่มุ ภาคใตฝ้ ่ังอันดามัน 3.83 3.91 5.14 กลมุ่ จงั หวัดชายแดนภาคใต้ 2.66 2.84 3.51 ท่มี า : สานักบริหารการทะเบยี น กระทรวงมหาดไทย (4) สัดส่วนการเกิดคดีอาชญากรรมของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย ในปี 2558 มีสัดส่วนการก่อคดีอาชญากรรมในคดีประทุษร้ายต่อทรัพย์ จานวน 70.84 คดีต่อประชากรแสนคน ลดลงจากปี 2557 ซ่ึงมีสัดส่วน 72.29 คดีต่อประชากรแสนคน โดยมีสัดส่วนต่ากว่าระดับภาค ระดับประเทศ กลุ่มจังหวัดภาคใต้ชายแดน และกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอันดามัน โดยจังหวัดท่ีมีสัดส่วนคดีสูงเป็นลาดับ 1 ของกลุ่มจังหวัด คือ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่ 89.42 คดีต่อประชากรแสนคน รองลงมา จังหวัดพัทลุง จังหวดั นครศรธี รรมราช และจงั หวดั ชุมพร คิดเป็นสัดส่วน 87.04 57.52 และ 56.54 ตามลาดบั สัดส่วนการเกดิ คดีอาชญากรรมของกลุ่มจงั หวัดภาคใตฝ้ ั่งอ่าวไทย ในปี 2558 มีสัดส่วนการก่อคดีอาชญากรรมในคดีชีวิต ร่างกายและเพศ จานวน 54.55 คดีต่อประชากรแสนคน ซ่ึงเพิ่มสูงขึ้น จากปี 2557 ซึ่งมีสัดส่วน 49.18 คดีต่อประชากรแสนคน โดยมีสัดส่วนสูงกว่าระดับภาคและระดับประเทศ โดยในกลุ่มจังหวัดภาคใต้มีสัดส่วนสูงกว่ากลุ่มจังหวัดภาคใต้ชายแดน แต่น้อยกว่ากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอันดามัน โดยจังหวัดที่มีสัดส่วนคดีสูงเป็นลาดับ 1 ของกลุ่มจังหวัด ได้แก่จังหวัดสุราษฎร์ธานี ที่ 62.96 คดีต่อประชากร แสนคน รองลงมา จังหวัดชุมพร จังหวัดพัทลุง และจังหวัดนครศรีธรรมราช คิดเป็นสัดส่วน 62.08 59.88 และ 44.64 ตามลาดบั แผนพัฒนากลมุ่ จังหวัดภาคใต้ฝง่ั อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 104

สาหรับสัดส่วนการเกิดคดีอาชญากรรมของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย ในคดีอุกฉกรรจ์และสะเทือนขวัญ ในปี 2558 จานวน 12.76 คดีต่อประชากรแสนคน ซึ่งเพ่ิมสูงข้ึนจากปี 2557 ซ่ึงมีสัดส่วน 12.61 คดีต่อประชากรแสนคน โดยมีสัดส่วนต่ากว่าระดับภาคแต่สูงกว่าระดับประเทศ โดยในกลุ่ม จังหวัดภาคใต้มีสัดส่วนต่ากว่ากลุ่มจังหวัดภาคใต้ชายแดน แต่สูงกว่ากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอันดามัน โดยจังหวัด ท่ีมสี ัดสว่ นคดสี งู เป็นลาดับ 1 ของกลมุ่ จังหวัด ไดแ้ ก่ จังหวดั พัทลงุ ท่ี 17.03 คดตี ่อประชากรแสนคน รองลงมาคือ จังหวัดสุราษฎร์ธานี จังหวัดนครศรีธรรมราช และจังหวัดชุมพร คิดเป็นสัดส่วน 14.81 11.40 และ 8.30 ตามลาดับ คดียาเสพติด ในปี 2558 กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย มีคดีสัดส่วน ยาเสพติด (จับกุม) 880 คดีต่อประชากรแสนคน สูงกว่าระดับภาค ที่ 793 คดีต่อประชากรแสนคน ลดลงจากปี 2557 ซงึ่ มี 992 คดตี อ่ ประชากรแสนคน โดยจังหวดั สรุ าษฎร์ธานี มสี ัดสว่ นสงู กว่าระดบั ภาค จานวน 1,113 คดีต่อประชากรแสนคน รองลงมา จังหวัดชุมพร จังหวัดนครศรีธรรมราช จังหวัดพัทลุง 839 834 และ 592 ตามลาดับ ตำรำงที่ : สดั ส่วนคดปี ระทษุ ร้ำยตอ่ ทรัพย์ จงั หวดั / กลมุ่ จังหวดั 2555 หนว่ ย : ตอ่ ประชากรแสนคน จ่านวน สัดสว่ น ประเทศ 51,413 79.76 ปี พ.ศ. ภาคใต้ 2556 2557 2558 กลมุ่ จงั หวดั ฝง่ั อา่ วไทย 8,265 91.22 จา่ นวน สดั ส่วน จ่านวน สดั ส่วน จา่ นวน สัดสว่ น 2,723 76.32 50,144 77.40 47,345 72.70 49,056 74.63 ชุมพร 8,333 91.26 8,490 92.20 8,118 87.38 สุราษฎรธ์ านี 337 68.04 3,047 84.88 2,609 72.29 2,570 70.84 นครศรีธรรมราช 1,094 106.91 342 68.63 375 74.91 286 56.54 พัทลุง 1,263 122.41 1,060 101.90 936 89.42 กลุ่มจงั หวัดฝงั่ อันดามัน 968 63.07 989 64.14 831 53.68 893 57.52 กลุ่มจังหวดั ชายแดนภาคใต้ 324 62.97 453 87.45 343 65.91 455 87.04 1,866 99.36 1,805 95.47 1,972 103.12 1,843 94.95 3,676 101.71 3,481 95.35 3,909 106.02 3,705 99.55 ทีม่ า : ศูนย์สารสนเทศ สานกั งานตารวจแห่งชาติ ประมวลผลโดย สานกั พฒั นาเศรษฐกจิ และสงั คมภาคใต้ ณ 13 มิถนุ ายน 2559 แผนพฒั นากลุม่ จงั หวัดภาคใต้ฝัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 105

ตำรำงที่ : จา่ นวนและสดั ส่วนคดชี ีวิต รา่ งกายและเพศ หนว่ ย : ตอ่ ประชำกรแสนคน จังหวัด/ กลุ่มจังหวัด จ่านวนและสัดสว่ นคดชี ีวติ ร่างกายและเพศ 2555 2556 2557 2558 ประเทศ จา่ นวน สัดสว่ น จา่ นวน สัดส่วน จ่านวน สัดส่วน จา่ นวน สดั ส่วน 25,809 40.04 23,952 36.97 24,264 37.26 25,793 39.24 ภาคใต้ 5,192 57.31 4,905 53.72 4,645 50.44 4,647 50.02 กลมุ่ จงั หวัดฝ่ังอ่าวไทย 2,159 60.51 2,032 56.60 1,775 49.18 1,979 54.55 ชุมพร 68.04 62.41 53.34 62.08 สรุ าษฎรธ์ านี 337 72.12 311 72.20 267 64.50 314 62.96 นครศรีธรรมราช 738 55.51 745 46.24 671 37.66 659 44.64 พัทลงุ 852 45.09 713 50.77 583 48.81 693 59.88 กล่มุ จงั หวดั ฝั่งอันดามัน 232 56.76 263 53.63 254 56.74 313 55.64 กลมุ่ จังหวัดชายแดนภาคใต้ 1,066 54.42 1,014 50.92 1,085 48.42 1,080 42.67 1,967 1,859 1,785 1,588 ทีม่ า : ศูนยส์ ารสนเทศ สานกั งานตารวจแห่งชาติ ประมวลผลโดย สานกั พัฒนาเศรษฐกจิ และสังคมภาคใต้ ณ 14 มถิ นุ ายน 2559 ตำรำงท่ี : จา่ นวนและสดั สว่ นคดีอุกฉกรรจแ์ ละสะเทือนขวัญ หน่วย : ตอ่ ประชำกรแสนคน จังหวดั / กลมุ่ จังหวัด จ่านวนและสัดสว่ นคดีอกุ ฉกรรจแ์ ละสะเทอื นขวัญ 2555 2556 2557 2558 ประเทศ จ่านวน สดั สว่ น จา่ นวน สดั สว่ น จา่ นวน สดั ส่วน จา่ นวน สัดสว่ น 4,981 7.73 4,752 7.33 4,373 6.71 4,095 6.23 ภาคใต้ 1,670 18.43 1,642 17.98 1,443 15.67 1,382 14.88 กลุม่ จังหวดั ฝ่ังอ่าวไทย 556 15.58 509 14.18 455 12.61 463 12.76 ชมุ พร 76 15.34 71 14.25 57 11.39 42 8.30 สรุ าษฎรธ์ านี 194 18.96 180 17.45 168 16.15 155 14.81 นครศรธี รรมราช 195 12.70 155 10.05 143 9.24 177 11.40 พัทลุง 91 17.69 103 19.88 87 16.72 89 17.03 กลมุ่ จงั หวดั ฝงั่ อนั ดามัน 264 14.06 272 14.39 240 12.55 232 11.95 กล่มุ จังหวดั ชายแดนภาคใต้ 850 23.52 861 23.58 748 20.29 687 18.46 ทม่ี า : ศนู ยส์ ารสนเทศ สานกั งานตารวจแหง่ ชาติ ประมวลผลโดย สานกั พัฒนาเศรษฐกิจและสังคมภาคใต้ ณ 13 มิถนุ ายน 2559 แผนพฒั นากลุ่มจังหวัดภาคใตฝ้ งั่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 106

ตำรำงท่ี : สดั ส่วนคดยี ำเสพตดิ (จบั กมุ ) จงั หวัด/กลมุ่ จังหวดั 2555 หนว่ ย : ต่อประชำกรแสนคน จ่านวน สดั ส่วน ประเทศ 404,902 628 จำนวนและสดั สว่ นคดยี ำเสพตดิ (จบั กมุ ) ภาคใต้ 64,861 716 2556 2557 2558 กลมุ่ จังหวัดฝงั่ อ่าวไทย 29,853 837 3,411 689 จ่านวน สัดส่วน จ่านวน สัดส่วน จ่านวน สดั สว่ น ชมุ พร 10,468 1,023 466,065 719 391,541 601 300,638 457 สุราษฎรธ์ านี 12,178 793 75,655 829 78,902 857 73,637 793 นครศรีธรรมราช 3,796 738 34,110 950 35,794 992 31,942 880 พทั ลุง 14,699 783 4,358 875 4,219 843 4,244 839 กลมุ่ จงั หวัดฝั่งอันดามัน 20,309 562 11,709 1,135 12,446 1,196 11,653 1,113 กลมุ่ จงั หวัดชายแดนภาคใต้ 13,483 874 14,830 958 12,951 834 4,560 880 4,299 826 3,094 592 17,555 929 18,998 993 18,141 935 23,990 657 24,110 654 23,554 633 ที่มา : ศนู ยส์ ารสนเทศ สานักงานตารวจแห่งชาติ ประมวลผลโดย สานักพัฒนาเศรษฐกจิ และสังคมภาคใต้ ณ 13 มิถนุ ายน 2559 6.1.3 สัดส่วนคนจนลดลง และตำ่ กว่ำค่ำเฉลี่ยของภำคและประเทศ กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย มีสัดส่วนคนจน ปี 2557 ร้อยละ 4.43 ซ่ึงต่ากว่าสัดส่วนคนจนในระดับภาคท่ีร้อยละ 13.79 และระดับประเทศท่ีร้อยละ 10.53 โดยกลุ่มจังหวัดภาคใต้ ชายแดนมีสัดส่วนสูงท่ีสุด รองลงมากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย และกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอันดามัน สัดส่วนคน จนท่รี ้อยละ 11.42 , 4.43 และ 1.92 ตามลาดบั แผนพัฒนากลุ่มจงั หวัดภาคใตฝ้ ง่ั อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 107

ตำรำงท่ี : จำนวนคนจน และสัดสว่ นคนจนของภำคใต้ในชว่ ง ปี 2554 - 2557 จงั หวัด สัดสว่ นคนจน (ร้อยละ) จำนวนคนจน (พนั คน) 2554 2555 2556 2557 2554 2555 2556 2557 ประเทศ 13.22 12.64 10.94 10.53 8,751.90 8,402.10 7,305.10 7,057.40 ภำคใต้ 10.07 13.32 10.96 13.79 903.4 1,196.90 991.5 1,254.80 กล่มุ จังหวดั ภำคใต้ฝงั่ อำ่ วไทย 2.99 3.29 3.45 4.43 261.3 276.9 252.1 312.7 ชมุ พร 2.96 3.8 3.12 4.95 13.9 18.1 14.9 23.8 สรุ าษฎร์ธานี นครศรธี รรมราช 4.14 1.01 1.39 2.65 42 10.4 14.3 27.4 พทั ลงุ 11.24 10.87 9.91 11.53 164.5 160.4 147.5 173.1 8.42 17.96 15.24 17.71 40.9 88 75.4 88.4 กลมุ่ จงั หวัดภำคใต้ฝ่ังอันดำมัน 1.54 2.17 1.82 1.92 134.5 182.3 132.7 135.8 กลมุ่ จงั หวดั ภำคใต้ชำยแดน 5.80 8.78 8.30 11.42 507.5 737.8 606.7 806.3 ทม่ี า : สานกั งานพฒั นาฐานขอ้ มูลและตวั ชว้ี ัดภาวะสงั คม สศช. หมายเหตุ : ปี 2554 มกี ารปรบั ฐานการคานวณท่ีแตกต่างจากปที ี่ผา่ นมา หมายเหตุ : สัดสว่ นคนจน คานวณจากจานวนประชากรทีม่ ีรายจา่ ยเพอ่ื การอปุ โภคบรโิ ภคตา่ กวา่ เสน้ ความยากจน หารดว้ ย จานวนประชากรทง้ั หมด คณู ดว้ ย 10 7) ดำ้ นทรพั ยำกรธรรมชำติและสงิ่ แวดล้อม 7.1 สถำนกำรณท์ รพั ยำกรธรรมชำติ (1) พื้นที่ป่าไม้รวมของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทยมีแนวโน้มเพ่ิมข้ึน โดยเพิ่มขึ้น จาก 4,575,792 ไร่ ในปี 2556 เป็น 4,601,385 ไร่ ในปี 2557 คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 4.49 ของพ้ืนที่ป่าไม้ ทั้งประเทศ หรือสัดส่วนร้อยละ 41.61 ของพ้ืนที่ป่าไม้ภาคใต้ ซึ่งสัดส่วนดังกล่าวยังอยู่ในระดับต่ากว่ามาตรฐาน ความสมดุลของระบบนิเวศที่กาหนดให้มีพื้นที่ป่าไม้ไม่น้อยกว่าร้อยละ 40.0 ของพ้ืนท่ีท้ังหมด โดยกลุ่มจังหวัด ภาคใต้ฝัง่ อา่ วไทยมสี ดั ส่วนพ้ืนที่ป่าตอ่ พืน้ ท่ีกลุ่มจังหวดั คิดเปน็ ร้อยละ 22.82 แผนพฒั นากล่มุ จังหวัดภาคใตฝ้ ่งั อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 108

ตำรำงท่ี : พืน้ ท่ีปำ่ ไม้ภำคใต้ปี 2554 – 2557 จังหวัด/กลุม่ จงั หวัด 2554 พนื้ ท่ีปำ่ ไม้ (ไร)่ 2557 รวมท้งั ประเทศ 107,240,573.75 2555 2556 102,285,400.64 ภำคใต้ 11,683,987.50 11,059,476.32 กลุ่มจังหวัดภำคใต้ฝง่ั อำ่ วไทย - 102,119,539.58 4,601,385.85 4,967,712.50 - 11,050,348.45 ชุมพร - 4,575,792.51 808,097.62 สรุ าษฎร์ธานี 830,500 - 787,831.43 2,325,694.74 นครศรีธรรมราช 2,412,368.75 - 2,335,659.99 1,082,970.58 พทั ลงุ 1,320,856.25 - 1,061,726.20 กลมุ่ จงั หวัดภำคใต้ฝัง่ อันดำมนั - 390,574.89 384,622.91 กลุ่มจังหวดั ภำคใต้ชำยแดน 403,987.50 - 3,444,896.75 3,445,710.35 - - 3,029,659.19 3,012,380.13 - ท่ีมำ: กรมปำ่ ไม้ กระทรวงทรัพยำกรธรรมชำตแิ ละสิ่งแวดล้อม (2) ทรัพยากรทางทะเลและชายฝ่ังถูกใช้ประโยชน์จนเกิดความเสื่อมโทรม ส่งผลกระทบต่อฐานการสร้างรายได้ของภาค การทาประมงทะเลท่ีเกินกว่าศักยภาพการผลิต (Overfishing) และ การทาประมงผิดกฎหมาย รวมท้ังกิจกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นบริเวณชายฝั่งทะเลในช่วงท่ีผ่านมาจนถึงปัจจุบัน เช่น การทานากุ้ง การเพาะเลี้ยงสัตว์น้าชายฝั่ง การก่อสร้างสาธารณูปโภค และกิจกรรมการผลิตที่ปล่อยของเสียลงสู่ ทะเล ฯลฯ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของระบบนิเวศทางทะเลและชายฝง่ั ทะเลที่มีแนวโน้มการเกิดความเสือ่ ม โทรมท่ีรุนแรงข้ึน ทั้งท่ีเป็นการลดความอุดมสมบูรณ์ลงของป่าชายเลน แหล่งปะการัง และหญ้าทะเล การลดลง ของชนิดและขนาดของสัตว์น้าท่ีจับได้ เป็นต้น ซ่ึงส่งผลกระทบต่อเน่ืองต่อมูลค่าการผลิตในสาขาการประมง รวมท้ังผลกระทบต่ออาชพี และรายไดข้ องชาวประมงโดยเฉพาะชาวประมงพนื้ บา้ นที่รุนแรงข้ึนตามไปดว้ ย แผนพัฒนากลุ่มจงั หวัดภาคใตฝ้ ัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 109

7.2 ปัญหำกำรกัดเซำะชำยฝงั่ กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย มีความยาวชายฝั่ง 659.12 กิโลเมตร เป็นชายฝ่ัง ท่ีมีปัญหาการกัดเซาะ ความยาวรวมประมาณ 196.38 กิโลเมตร หรือคิดเป็นร้อยละ 42.98 ของความยาว ชายฝั่งของภาคใต้ ตำรำงท่ี : สถำนกำรณ์กำรกดั เซำะชำยฝ่ังทะเลของภำคใต้ (ปี 2557) ขอ้ มลู จา่ นวน จา่ นวนพน้ื ทแี่ ละระยะทางทีถ่ ูกกดั เซาะ ขอบเขตพืน้ ท่ี จังหวดั / กลมุ่ จงั หวดั ความยาว จ่านวนพ้นื ท่ีทีถ่ กู แนวชายฝั่งถูกกดั เซาะ (กม.) ชายฝง่ั อา่ เภอ ตา่ บล กัดเซาะ กลุ่มจังหวัดฝั่งอา่ วไทย (กม.) ชุมพร 50 370 อ่าเภอ ตา่ บล ปาน รุนแรง รวม สุราษฎรธ์ านี 659.12 8 70 นครศรีธรรมราช 247.75 19 131 กลาง พทั ลงุ 166.38 23 169 กล่มุ จงั หวัดฝั่งอันดามัน 244.99 00 19 67 115 81.38 196.38 กลุ่มจังหวัดชายแดนภาคใต้ 34 235 ภาคใต้ 0 48 355 6 22 31.94 0 31.94 937.98 132 960 509.56 7 20 29.85 7.72 37.57 2,106.66 6 25 53.21 73.66 126.87 00000 21 68 65.37 18.21 83.58 18 65 104.32 72.59 176.92 58 200 284.69 172.18 456.88 ทมี่ า: กรมทรพั ยากรทางทะเลและชายฝง่ั ประมวลโดย สานักพัฒนาเศรษฐกจิ และสงั คมภาคใต้ 7.3 สถำนกำรณส์ ง่ิ แวดล้อม (1) ปญั หานา้ เสยี และขยะสว่ นใหญเ่ กิดข้ึนในเมืองใหญ่และเมืองท่องเทีย่ วหลกั ของกลุ่ม จังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทยพบปัญหาดังกล่าวในเขตเทศบาลนครสุราษฏร์ธานี มีปริมาณน้าเสีย 20,000 ลูกบาศก์เมตรต่อวัน ซึ่งเกินขีดความสามารถในการบาบัดของเทศบาลที่มีเพียง 3,000 ลูกบาศก์เมตรต่อวัน และเทศบาลเมืองเกาะสมุย ระบบบาบัดน้าเสียมีไม่ครอบคลุมทุกชุมชน สามารถบาบัดนา้ เสียได้ วันละ 11.600 ลูกบาศก์เมตร แต่มีปริมาณน้าเสียที่เกิดขึ้นมากกว่า 11.600 ลูกบาศก์เมตร และระบบบาบัดน้าเสียทางาน ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพเนื่องจากขาดการบารุงรักษา ทาให้มีน้าเสียส่วนหนึ่งถูกปล่อยสู่สภาพแวดล้อม โดยไม่ได้ผ่านกระบวนการบาบัด สาหรับปริมาณขยะชุมชนต่อวันในจังหวัดชุมพร เป็นหนึ่งในปัญหาส่ิงแวดล้อม แผนพัฒนากลุม่ จงั หวดั ภาคใต้ฝัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 110

ที่ทวีความรุนแรงขึ้นโดยเฉพาะอย่างย่ิงในสังคมเมืองที่มีการขยายตัวของเมืองสูงข้ึนตามจานวนประชากรท่เี พมิ่ ขึน้ รวมไปถึงการขยายตัวและพัฒนาด้านเศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยี ซ่ึงมีผลให้ปริมาณมลพิษและปัญหา สง่ิ แวดล้อมเขตเมืองเพ่ิมขึ้นเป็นอย่างมากโดยเฉพาะปัญหาขยะในเขตเมอื ง จากการสารวจปริมาณขยะ ในปี 2557 มีปรมิ าณขยะต่อวัน ประมาณ 187.98 ตนั ตอ่ วัน (ณ ปี 2554 มีปริมาณขยะเฉลี่ยวนั ละ 21 ตัน) ส่วนจังหวัดนครศรีธรรมราช พบปัญหาน้าเสียเป็นปัญหาหน่ึงท่ีเกิดข้ึนในเขตเทศบาล โดยมแี หล่งกาเนิดจากชุมชนหนาแน่นในย่านใจกลางเมือง เกิดจากกจิ กรรมต่าง ๆ ของประชาชนและอุตสาหกรรม เช่น โรงรมยาง โรงฆ่าสัตว์ ฟาร์มเลี้ยงสุกร โรงงานทาเส้นหมี่และขนมจีน โดยระบายน้าเสียลงสู่ท่อระบายน้า หรือคลองต่าง ๆ ท่ีไหลผ่าน ทาให้เกิดภาวะน้าเน่าเสีย โดยเฉพาะในช่วงฤดูแล้ง นอกจากนี้ ยังทาให้เกิดปัญหา คลองต้ืนเขินจากตะกอนต่าง ๆ และขยะมูลฝอย ย่ิงในอนาคตคาดว่าปัญหาเร่ืองน้าเน่าเสียจะทวีความรุนแรงขึ้น เรื่อย ๆ ตามการขยายตัวของชุมชนในเขตเทศบาลฯ (2) คุณภาพสงิ่ แวดล้อมชายหาดท่องเท่ียวส่วนใหญ่อยู่ในเกณฑ์พอใช้ จากการประเมิน คุณภาพส่ิงแวดลอ้ มชายหาดทอ่ งเท่ยี วในปี 2550 โดยพจิ ารณาจากเกณฑ์ 4 ประการ ประกอบด้วย (1) สิ่งแวดล้อม และมลพษิ (2) ความสมบูรณ์ของชายหาด (3) การจดั การและความปลอดภัย และ (4) สิง่ อานวยความสะดวกและ สาธารณูปโภค พบว่าชายหาดท่องเที่ยวของภาคใต้ท้ัง 54 แห่ง เป็นชายหาดท่องเท่ียวท่ีมีคุณภาพสิ่งแวดล้อม อยู่ในเกณฑ์ดีมากเพียง 2 แห่ง หรือคิดเป็นร้อยละ 3.7 อยู่ในเกณฑ์ดี 18 แห่ง หรือคิดเป็นร้อยละ 33.3 โดยชายหาดท่องเทยี่ วสว่ นใหญ่จานวน 34 แห่ง หรอื คดิ เป็นรอ้ ยละ 63 มคี ณุ ภาพส่ิงแวดลอ้ มอยูใ่ นเกณฑพ์ อใช้ (3) คุณภาพน้าในแหล่งน้าธรรมชาติของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทยส่วนใหญ่ มีแนวโน้มประสบปัญหาความเส่ือมโทรมมากข้ึน จากผลการตรวจวัดคุณภาพของแม่น้าสายสาคัญ ของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย ได้แก่ แม่น้าท่าตะเภา แม่น้าหลังสวน จังหวัดชุมพร แม่น้าตาปี – พุมดวง จังหวัดสุราษฎร์ธานี แม่น้าปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช และทะเลสาบสงขลา จังหวัดพั ทลุง ต้งั แตป่ ี 2555 - 2557 พบว่า ส่วนใหญ่คณุ ภาพแมน่ ้าสายสาคัญเมอื่ เทียบกบั มาตรฐานคุณภาพนา้ ในแหลง่ น้าผิวดิน จัดอยู่ในแหล่งน้าประเภทที่ 4 (เสื่อมโทรม) โดยคุณภาพน้าแม่น้าท่าตะเภา จ.ชุมพร และทะเลสาบสงขลา จังหวัด พัทลุง จัดอยู่ในแหล่งน้าประเภทท่ี 4 (เส่ือมโทรม) ต่อเนื่องท้ัง 3 ปี ซ่ึงอาจมีสาเหตุมาจากการปล่อยน้าเสียจาก ชุมชน ภาคอุตสาหกรรมและเกษตรกรรม ส่วนแม่น้าหลังสวน จังหวัดชุมพร และแม่น้าปากพนัง จังหวัด นครศรีธรรมราช และแม่น้าตาปี - พุมดวง จังหวัดสุราษฎร์ธานี คุณภาพน้าโดยรวมจัดอยู่ในแหล่งน้าประเภทที่ 3 - 4 (พอใช้-เส่ือมโทรม) รายละเอยี ดดงั ตาราง แผนพัฒนากลุ่มจังหวดั ภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 111

ตำรำง : สรปุ ผลคณุ ภาพน้าผิวดินโดยรวมของแม่นา้ สายสาคญั ของกลมุ่ จังหวัดภาคใตฝ้ ัง่ อา่ วไทย ระหว่างปี 2555 – 2557 จังหวัด แมน่ ้ำสำยสำคญั คณุ ภำพนำ้ ผวิ ดินโดยรวม หมำยเหตุ ชมุ พร ทา่ ตะเภา ปี 2555 ปี 2556 ปี 2557 สถานที ่ี 10 และ สุรำษฎร์ธำนี (3 สถาน)ี 11 อยูใ่ น จ. นครศรธี รรมรำช หลงั สวน ประเภทท่ี 4 ประเภทที่ 4 ประเภทท่ี 4 (4 สถานี) นครศรธี รรมราช ตาปี-พมุ พวง (เสอ่ื มโทรม) (เสื่อมโทรม) (เสอ่ื มโทรม) (11 สถาน)ี ประเภทท่ี 3 ประเภทที่ 4 ประเภทที่ 3 ปากพนงั (7 สถานี) (พอใช้) (เสอ่ื มโทรม) (พอใช้) ประเภทท่ี 3 ประเภทท่ี 3 ประเภทที่ 4 (พอใช้) (พอใช้) (เสื่อมโทรม) ประเภทท่ี 4 ประเภทท่ี 3 ประเภทท่ี 4 (เสื่อมโทรม) (พอใช้) (เสอื่ มโทรม) พัทลุง ทะเลสาบสงขลา ประเภทท่ี 4 ประเภทที่ 4 ประเภทท่ี 4 เฉพาะสถานีท่อี ยู่ (6 สถานี) (เสอ่ื มโทรม) (เสอ่ื มโทรม) (เสอ่ื มโทรม) ใน จ.พทั ลงุ ที่มา : สานกั งานสิง่ แวดล้อมภาคท่ี 14, สานกั งานทรพั ยากรธรรมชาตแิ ละสิ่งแวดลอ้ มจังหวดั พทั ลงุ 7.4 สถำนกำรณ์ภัยพิบตั ิ (1) พ้ืนท่ีประสบปัญหาภัยแล้งมีแนวโน้มขยายตัวเพ่ิมข้ึนอย่างต่อเน่ือง โดยในช่วงปี 2558 กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย มีครัวเรือนท่ีประสบปัญหาภัยแล้งสูงเป็นอันดับ 1 ของภาคใต้ โดยมีครัวเรือน ท่ีประสบภัยแล้งรวม 79,840 ครัวเรือน คิดเป็นร้อยละ 47.43 ของภาค ซ่ึงลดลงจากปี 2557 ที่มีครัวเรือนประสบ ภยั แล้ง 104,238 ครัวเรอื น แผนพฒั นากล่มุ จังหวดั ภาคใตฝ้ ัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 112

ตำรำง : สถำนกำรณ์ภยั แลง้ ภำคใตป้ ี 2557 – 2558 กลุ่มจงั หวดั ปี 2557 (ต.ค.56 - พ.ค.57) ปี 2558 (ต.ค.57 - พ.ค.58) ภาคใต้ฝง่ั อ่าวไทย หมู่บำ้ น ครัวเรอื น หมบู่ ้ำน ครวั เรือน (ร้อยละของภาค) 1,288 104,238 281 79,840 ภาคใต้ฝ่งั อันดามัน (56.74) (58.89) (24.73) (47.43) (ร้อยละของภาค) 702 58,752 680 62,651 ภาคใต้ชายแดน (30.92) (33.19) (59.86) (37.22) (ร้อยละของภาค) 280 14,026 15 3,427 ภำคใต้ (12.33) (7.92) (1.32) (0.25) (รอ้ ยละของประเทศ) 2,270 177,016 1,136 168,330 ประเทศ (9.26) (9.91) (8.76) (11.66) 24,506 1,785,765 12,972 1,443,543 ทม่ี า : กรมปอ้ งกนั และบรรเทาสาธารณภัย, สานักงานปอ้ งกนั และบรรเทาสาธารณภยั จังหวัดสรุ าษฎร์ธานี (2) อุทกภัย มีความรุนแรงมากขึ้นในแต่ละปี เนื่องจากในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึง เดือนมกราคมของทุกปี เป็นช่วงมรสุม สถานการณ์อุทกภัยบริเวณภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทยในปี 2558 มีความรุนแรง ของปญั หาใกล้เคยี งกบั ภาคใตช้ ายแดน แต่มคี วามรนุ แรงมากกว่าภาคใตฝ้ ง่ั อันดามนั อย่างชัดเจน ในด้านครัวเรือน ท่ีได้รับผลกระทบ 16,432 ครัวเรือน ในขณะที่ภาคใต้ฝั่งอันดามัน 2,572 ครัวเรือน และภาคใต้ชายแดน 22,013 ครัวเรือน นอกจากนี้กลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย ยังมีพ้ืนท่ีเส่ียงภัย ในระดับหมู่บ้านสูงท่ีสุดในกลุ่มภาคใต้ โดยมีถงึ 2,242 หมู่บ้าน จงั หวดั นครศรธี รรมราชสูงสดุ 935 หมูบ่ า้ น รองลงมาเปน็ จงั หวดั สรุ าษฎรธ์ านี ชุมพร และ พทั ลุง 506 , 404 และ 397 หมบู่ า้ น ตามลาดบั แผนพัฒนากลุม่ จงั หวัดภาคใตฝ้ ่ังอ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 113

ตำรำง : สถำนกำรณ์อทุ กภยั ภำคใตป้ ี 2557 – 2558 กล่มุ จังหวัด ปี 2557 ปี 2558 ครวั เรอื น ภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย หมู่บำ้ น ครัวเรือน หมบู่ ้ำน 16,432 (รอ้ ยละของภาค) 483 (40.06) ภาคใต้ฝง่ั อนั ดามนั 1,955 260,667 (63.14) 2,572 (ร้อยละของภาค) 149 (6.27) ภาคใตช้ ายแดน (45.24) (29.05) (19.48) 22,013 (รอ้ ยละของภาค) 133 (53.67) ภำคใต้ 365 15,854 (17.38) 41,017 (รอ้ ยละของประเทศ) 765 (6.53) ประเทศ (8.45) (1.77) (19.73) 628,094 3,878 2,001 620,791 (46.30) (69.18) 4,321 897,312 (28.75) (49.61) 15,031 1,808,869 ท่มี า : กรมป้องกนั และบรรเทาสาธารณภยั , สานกั งานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจงั หวัดสรุ าษฎร์ธานี ตำรำง : สรปุ ขอ้ มลู พื้นท่ีเสี่ยงอุทกภยั และโคลนถล่มของกลุ่มจังหวัดภำคใตฝ้ ่ังอ่ำวไทย ประจำปี พ.ศ. 2554 จำนวนพน้ื ทเี่ สีย่ งภัย ระดับควำมรุนแรง ควำมเสียหำยทีอ่ ำจได้รบั จงั หวัด / กล่มุ จงั หวัด อำเภอ ตำบล หมู่บ้ำน ระดับ ระดับ ระดบั รวม จำนวน บำ้ นเรอื น 3 2 1 ประชำกร รำษฎร ภำคใต้ (หลงั ) กลมุ่ จงั หวดั ภำคใต้ฝง่ั อำ่ วไทย (คน) สรุ าษฎรธ์ านี 153 929 4,676 2,658 1,785 233 4,676 1,733,946 517,193 นครศรีธรรมราช 61 389 2,242 1,207 910 125 2,242 611,072 222,507 ชมุ พร 19 108 506 367 138 1 506 228,998 61,578 พัทลงุ 23 160 935 725 210 0 935 326,901 84,291 กลุม่ จงั หวัดฝง่ั อันดำมนั 8 61 404 57 294 53 404 24,849 20,459 กลมุ่ จงั หวัดภำคใตช้ ำยแดน 11 60 397 58 268 71 397 30,324 56,179 34 199 816 324 459 33 816 157,234 47,178 58 341 1,618 1,127 416 75 1,618 965,640 247,508 ทีม่ า : กรมปอ้ งกันและบรรเทาสาธารณภัย แผนพัฒนากลมุ่ จังหวดั ภาคใตฝ้ ัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 114

2.4 การวิเคราะหป์ ระเดน็ การพฒั นาทเี่ ช่ือมโยงกับกรอบทศิ ทางการพฒั นาประเทศ โดยใช้ตวั ช้ีวัดการพัฒนาระดับกลมุ่ จงั หวดั จากตัวชวี ัดของกล่มุ จังหวดั ภาคใตฝ้ ่ังอ่าวไทยทงั 13 ตัวชีวัด ซ่งึ หากจาแนกเปน็ รายมติ ิจะจาแนกได้ เป็น 4 มติ ิ คือ มิติดา้ นขนาดเศรษฐกจิ มติ ดิ ้านอตั ราการขยายตัวของผลิตภณั ฑ์กลมุ่ จังหวัด มติ ดิ า้ นแรงงาน และมิติดา้ นทอ่ งเทีย่ ว ซ่ึงสามารถวเิ คราะห์ได้ ดงั นี  ขนาดเศรษฐกิจภาพรวมของกลุ่มจังหวัดสูงกว่าค่ากลางของประเทศ โดยมีโครงสร้างการผลิตข้ึนกับ ภาคเกษตรซึ่งมีพืชเศรษฐกิจสาคัญ ได้แก่ ยางพารา ปาล์มน้ามัน และไม้ผล แต่ประสบปัญหาราคาตกต่า โดยเฉพาะยางพารา ส่งผลให้มูลค่าผลิตภัณฑ์ภาคเกษตรชะลอตัวและมูลค่าผลิตภัณฑ์กลุ่มจังหวัดหดตัว แผนพัฒนากลุ่มจงั หวัดภาคใต้ฝงั่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 115

ขณะที่การแปรรูป ในภาคอุตสาหกรรมส่วนใหญ่ยังเป็นการแปรรูปขั้นต้น และอัตราการขยายตัวของ ภาคอุตสาหกรรมยงั อยู่ ในระดบั ต่ากวา่ คา่ กลางมาก  มิตดิ ้านแรงงาน อัตราการขยายตวั ของผลิตภาพแรงงานอย่ใู นระดับท่ตี ่า  กลมุ่ จังหวัดภำคใต้ฝัง่ อำ่ วไทยมศี ักยภำพด้ำนกำรทอ่ งเท่ียว โดยมีรายไดแ้ ละอัตราการขยายตวั ของ รายได้จากการท่องเทีย่ วเพ่ิมข้ึนและสูงกวา่ ค่ากลางของประเทศ ตำรำงแสดงตัวช้ีวดั ด้ำนเศรษฐกิจท่ีสำคัญของกลุ่มจังหวัด ค่ำกลำงของประเทศ ภำคใตฝ้ ่ังอำ่ วไทย ตวั ชวี้ ดั ปีก่อน ปีปจั จุบนั ปกี ่อน ปปี ัจจบุ นั หน่วย หนำ้ หน้ำ ขนาดเศรษฐกจิ กลุ่มจังหวดั ขนาดเศรษฐกิจภาคเกษตร 349,282 363,720 420,610 408,271 ล้านบาท ขนาดเศรษฐกิจภาคอตุ สาหกรรม ขนาดเศรษฐกิจภาคบริการ 74,312 72,792 139,949 127,496 ลา้ นบาท อตั ราขยายตวั มูลคา่ ผลิตภณั ฑก์ ลมุ่ จังหวัด อัตราขยายตัวภาคเกษตร 79,283 77,161 70,731 69,554 ล้านบาท อตั ราการขยายตัวภาคอุตสาหกรรม มลู ค่าผลติ ภณั ฑ์กลมุ่ จังหวัดเฉลย่ี ต่อหัว 192,846 191,230 209,930 211,221 ลา้ นบาท ผลิตภาพแรงงาน อัตราการขยายตวั ของผลิตภาพแรงงาน 1.51 -0.26 1.62 -0.87 รอ้ ยละ อตั ราการวา่ งงาน รายได้การท่องเท่ียว 0.38 0.98 8.92 0.89 ร้อยละ อตั ราการขยายตัวรายได้ทอ่ งเท่ียว 2.14 1.25 -1.14 -0.02 ร้อยละ 115,392 114,939 120,476 116,064 บาท/คน 112,801 125,946 112,234 123,603 บาท/คน 0.45 10.28 1.33 10.13 รอ้ ยละ 0.83 0.75 0.65 0.66 รอ้ ยละ 20,405 22,313 69,115 78,740 ลา้ นบาท 13.1 5.57 36.1 13.93 ร้อยละ หมำยเหตุ ปีกอ่ นหนา้ ขอ้ มลู ปี 2556 ปีปจั จุบนั ขอ้ มลู ปี 2557 ยกเวน้ ขอ้ มลู อตั ราการว่างงาน ปีกอ่ นหนา้ ข้อมลู ปี 2557 ปจั จบุ นั ข้อมลู ปี 2558 (อ้างอิงจาก ตัวช้วี ัดการพัฒนาระดับจงั หวดั และกลุม่ จงั หวัด สานักงานคณะกรรมการพัฒนาการ เศรษฐกจิ และสังคมแหง่ ชาติ, สงิ หาคม 2559) แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใตฝ้ ่งั อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 116

ประเด็นท่ีกล่มุ จังหวัดควรให้ควำมสำคัญ  รักษำฐำนกำรผลิตยำงพำรำและปำล์มน้ำมันในพ้ืนที่ให้สามารถสร้างรายได้ อย่างยั่งยืนและลดความ เส่ียงจากความผนั ผวนของราคา และสง่ เสรมิ การพฒั นา การผลติ ผลิตภณั ฑ์ยางพาราให้มรี ูปแบบ ท่ีหลากหลาย มีมูลค่าเพ่ิมสูง และตรงกับความต้องการของตลาด รวมทั้งส่งเสริมอุตสาหกรรมแปรรูป ปาล์มน้ามันครบวงจร และการผลิตไบโอดีเซล เพื่อสร้างรายได้ให้กับเกษตรกรและผู้ประกอบการ ในภาคอุตสาหกรรมในระยะยาว  พัฒนำและส่งเสริมกำรผลิตไม้ผลเศรษฐกิจที่สำคัญ อาทิ ทุเรียน เงาะ มังคุด มะพร้าว กล้วย ให้มี คุณภาพมาตรฐานเพือ่ การส่งออกและยกระดบั รายไดข้ องเกษตรกรให้สูงข้ึนอย่างต่อเนื่อง  ส่งเสริมควำมร่วมมือระหว่ำงภำครัฐ ภำคเอกชน และสถำบันกำรศึกษำ ในกำรพัฒนำทักษะฝีมือ แรงงำน ใหต้ รงกับความตอ้ งการของตลาดโดยเฉพาะ ในภาคเกษตร อตุ สาหกรรม และการทอ่ งเที่ยว  สนบั สนนุ ให้แหล่งท่องเท่ียวหลักทำงทะเลท่ีมีชื่อเสียงของกลุ่มจังหวัดเป็นแหล่งสร้ำงรำยไดจ้ ำกกำร ท่องเที่ยวที่เพิ่มสูงข้ึนอย่างต่อเนื่อง และเชอ่ื มโยงกับแหล่งท่องเท่ียวพืน้ ทตี่ อนใน แหล่งท่องเที่ยวชุมชน ตลอดจนแหล่งท่องเท่ียวใหม่ ๆ ท่ีมีศักยภาพ เพ่ือเป็นแหล่งสร้างอาชีพและกระจายรายได้สู่ท้องถ่ิน และชุมชนอย่างทวั่ ถึง 2.5 SWOT Analysis (รำยกลุ่ม) กลมุ่ ยุทธศำสตรโ์ ครงสรำ้ งพน้ื ฐำนและโลจิสติกส์ จดุ แขง็ 1. สภาพภมู ิประเทศเหมาะสม 2. มแี หลง่ ท่องเทย่ี วชายฝ่งั ทะเลและทรัพยากรทส่ี มบูรณ์ 3. เป็นแหลง่ เกษตรกรรม ประมง และผลผลิตทางการเกษตรท่ีสมบูรณ์ 4. บุคลากรทั้งภาครฐั และเอกชนมคี วามพร้อมและให้ความร่วมมอื จดุ ออ่ น 1. กฏหมาย ระเบียบ ข้อบังคบั ตดิ ขัดต่อการพัฒนา 2. กระบวนการด้านการอนุรกั ษ์มีความเข้มงวด 3. งบประมาณของภาครฐั สาหรับแก้ไขปญั หาและตอบสนองความตอ้ งการไมเ่ พียงพอ แผนพัฒนากล่มุ จังหวดั ภาคใต้ฝงั่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 117

4. แรงงานขาดทกั ษะ ต้องพ่งึ พาแรงงานต่างดา้ ว 5. การคมนาคมส่วนใหญ่ใช้ทางบก ต้นทุนสูง โอกำส 1. มีความเปน็ กลุ่มก้อนทางการเมืองสงู 2. การเขา้ ส่ปู ระชมคมอาเซยี น 3. นโยบายรฐั บาลสนบั สนุนให้มีการลงทนุ ในภาคใต้ 4. ส่งเสรมิ การค้าชายแดนและเขตเศรษฐกจิ พิเศษ 5. แผน 20 ปี มนี โยบายเชอื่ มโยงระบบขนสง่ และโลจิสตกิ ส์ อปุ สรรค 1. สภาพภูมิอากาศไม่อานวยต่อการพฒั นา 2. ขาดเทคโนโลยที ีท่ ันสมยั 3. สภาพเศรษฐกิจโลกไม่เออ้ื อานวยตอ่ การพฒั นา กลมุ่ ยุทธศำสตร์ทรพั ยำกรธรรมชำติ สิง่ แวดล้อม ศลิ ปวฒั นธรรม และสงั คม จุดแขง็ 1. ประชากรมจี านวนเหมาะสมกับพ้นื ท่ี 2. ประชากรมีการศึกษาโดยเฉล่ียสงู 3. มีแหล่งทมี่ าของเงินทุนในกลุ่มจังหวัดมาก (ทง้ั จากภาครฐั ภาคเอกชนและแหล่งเงินทุน ในชุมชน 4. มีทรัพยากรในพ้ืนที่ ท่ีหลากหลาย 5. มีเคร่อื งมอื ทีท่ นั สมัย 6. กล่มุ จงั หวดั มีนโยบายในการสนบั กลมุ่ จงั หวดั มีนโยบายในการสนับสิ่งแวดล้อม รวมท้งั ดา้ นศิลปวฒั นธรรม จดุ อ่อน 1. ประชาชนยังขาดวนิ ยั /ขาดจิตสานักทด่ี ี 2. ประชาชนยังมีปัญหาด้านคณุ ธรรม จรยิ ธรรม แผนพัฒนากล่มุ จังหวดั ภาคใต้ฝงั่ อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 118

3. ขาดที่ดินทากนิ ด้านการเกษตร 4. ประชาชนยงั ขาดความรู้ ความเขา้ ใจเกี่ยวกับการแสวงหาแหลง่ เงินทุน 5. มีความเสอื่ มโทรมของทรัพยากรธรรมชาติ 6. การบริหารจดั การนา้ ไม่มีประสทิ ธภิ าพ 7. ขาดการบรู ณาการแผนของหนว่ ยงาน องค์กรตา่ ง ๆ ที่มีบทบาทหนา้ ท่ีในด้านต่าง ๆ ที่เหมือนกัน 8. ขาดการรวมกลมุ่ การสรา้ งเครอื ขา่ ยความรว่ มมือของกลมุ่ ตา่ ง ๆ ทม่ี กี ิจกรรมเหมือน ๆ กัน โอกำส 1. นโยบายของภาครฐั /แผนเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาต/ิ กฎหมายระหวา่ งประเทศ/กฎหมาย ในประเทศ ให้ความสาคัญด้านการดแู ลทรัพยากรธรรมชาติ และส่ิงแวดลอ้ ม อุปสรรค 1. นโยบายภาครฐั ขาดความต่อเนอ่ื ง 2. ความสามารถในการแขง่ ขันของประเทศลดลง 3. ผลิตภาพยังอยู่ในระดับตา่ 4. เกดิ ความขัดแยง้ ทางความคิดอย่างรนุ แรง และยงั คงอย่ใู นพ้ืนท่ี กลมุ่ ยุทธศำสตร์ กำรประมง และปศสุ ัตว์ จุดแขง็ 1. ผูป้ ระกอบการมีความเข้มแข็งทง้ั ด้านเงนิ ทนุ อุปกรณ/์ องค์ความรู้/ นวัตกรรม 2. ภมู ปิ ระเทศ/ทาเล เหมาะสมเปน็ ศูนยก์ ลางของกล่มุ ประเทศอาเซยี น 3. เปน็ แหลง่ ผลติ อาหารปลอดภัยระดบั โลก จุดอ่อน 1. ขาดแคลนบุคลากรภาครฐั ในระดับปฎบิ ตั ิการ 2. เกษตรกรรายย่อยขาดองคค์ วามร้แู ละทักษะ 3. ขาดแคลนแรงงานไร้ฝีมือ 4. ขาดการเตรียมความพรอ้ มในทายาทเกษตรกร 5. งบในการสนนุ โครงการสาหรับยุทธศาสตรไ์ ม่เพียงพอ แผนพัฒนากลมุ่ จังหวดั ภาคใต้ฝ่งั อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 119

6. งบในการสนุนโครงการมกี ารจดั สรรล่าชา้ 7. งบในการสนบั โครงการขาดความตอ่ เน่ืองในปีต่อ ๆ ไป 8. พ้ืนท่ใี นการทาปศุสตั ว์มีน้อย 9. การ zoning ไม่ดี 10. ต้องจัดหาวตั ถุดบิ /อาหารสตั ว์นอกพ้ืนทที่ าใหม้ ตี ้นทุนในการขนส่งสงู 11. การสรา้ งเครือข่ายความรว่ มมือของเกษตรกรเพอ่ื การพัฒนาทาได้ยาก 12. นโยบายจะเป็นแบบ topdown ซงึ่ มักจะไมต่ รงกับสภาพปัญหาหรือความตอ้ งการของพน้ื ท่ี โอกำส 1. ภาครฐั มีนโยบายในการพฒั นากล่มุ จงั หวัดในทุกระดับ 2. ภาครฐั มนี โยบายในการการประมงและปศุสัตว์ 3. ธรุ กิจดา้ นอาหารมีการขยายตัว และมกี ารกระจายสนิ ค้าของไทยไปท่ัวโลก 4. สังคมใหค้ วามสาคัญต่อการบรโิ ภคอาหารเพ่ือสขุ ภาพ /อาหารปลอดภัย/การคานึงถึง สง่ิ แวดลอ้ ม 5. Green technology สอดคล้องกบั การผลติ สินค้า 6. Information technology ทาใหก้ ารประกอบการ การผลิต การขนส่ง การตลาด 7. มกี ารนานวตั กรรมใหมๆ่ มาใชใ้ นอตุ สาหกรรม 8. กล่มุ จงั หวดั ฯ อยู่ในพืน้ ที่ Tropical Zone ซึง่ เป็น พ้นื ทที่ ่ีเหมาะสมต่อการเพาะปลกู / เลีย้ งสัตว์ 9. เป็นพนื้ ทีท่ ่ีมคี วามหลากหลายทางชีวภาพสูง อุปสรรค 1. แนวคิดในการรวมกล่มุ ของประเทศต่างๆ เชน่ EU , NAFTA เป็นอุปสรรคตอ่ การประกอบการ 2. มกี ารออกนโยบายในการกีดกันทางการค้าในรูปแบบ มาตรการต่างๆ เช่น Food Safety ของคคู่ ้า 3. นโยบายหรือมาตรการด้านสิง่ แวดลอ้ ม เปน็ อุปสรรคตอ่ การส่งออกสินค้าของเกษตรกร 4. มีกฎหมายหลายฉบับทไ่ี ม่เอ้ือต่อการประกอบการ เช่น กฎหมายผังเมือง 5. เศรษฐกิจโลกตกต่า ชะลอตัว ส่งผลกระทบต่อการส่งออกอาหารไทย แผนพฒั นากลมุ่ จงั หวัดภาคใต้ฝง่ั อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 120

6. การก่อการรา้ ยในภูมิภาคต่าง ๆ กระทบตอ่ การสง่ ออก 7. ขาดความมง่ั คงทางดา้ นพลังงาน 8. ภาวะภัยพิบัติ (ภยั ธรรมชาต)ิ เพมิ่ ข้ึน/รนุ แรงข้ึนสง่ ผลต่อการผลิตพชื /สตั ว์ 9. สภาพภมู อิ ากาศเหมาะแกก่ ารเจริญของแมลงศัตรูพืช แมลงที่ก่อให้เกิดโรคในสตั ว์ รวมทั้งโรคพืช โรคสตั ว์อ่ืน กลมุ่ ยุทธศำสตร์ กำรทอ่ งเที่ยว จุดแข็ง 1. บคุ ลากรในด้านการท่องเทยี่ ว มีการศึกษาสงู /มีความเชีย่ วชาญในวชิ าชีพ และความเช่อื มัน่ ในตัวเอง 2. ภาคเอกชนมีการลงทนุ ในดา้ นการท่องเทยี่ วสูง 3. มีทรพั ยากรด้านการท่องเท่ยี วที่ ทห่ี ลากหลายและโดดเด่น 4. มีสถานที่ท่องเท่ียวทมี่ ชี ือ่ เสียงระดบั โลก 5. มคี วามสมบูรณ์ดา้ นปจั จยั เสรมิ การท่องเที่ยวเช่น ความสมบรู ณ์ ดา้ นอาหาร 6. มีองคก์ รเฉพาะทม่ี บี ทบาทหน้าที่ในการรับผดิ ชอบดา้ นการทอ่ งเทย่ี ว 7. มีชุมชนตน้ แบบด้านการทอ่ งเทยี่ ว จดุ อ่อน 1. บคุ ลากรในพืน้ ทีย่ ังขาดจติ บริการ 2. ขาดทกั ษะ ความสามารถในการใช้ภาษา 3. บุคลากรในพื้นท่ีไมน่ ิยมทางานดา้ นบรกิ าร 4. การสนบั สนุนงบประมาณจากภาครฐั ยงั ไมเ่ พยี งพอ เม่ือเทียบกบั กิจกรรมดา้ นการท่องเที่ยว 5. ท่พี กั /ร้านอาหารในพืน้ ทยี่ ังไม่สามารถรองรับการท่องเทยี่ วขนาดใหญ่ได้ 6. ทรพั ยากรการท่องเท่ียวเสอ่ื มโทรม/ขาดการบารงุ 7. เสน้ ทางคมนาคมไปยังแหลง่ ท่องเทย่ี ว/ โครงสร้างพืน้ ฐานในแหล่งทอ่ งเท่ียวชารดุ / ไม่สมบูรณ์ 8. การประชาสัมพนั ธ์มีนอ้ ย 9. การส่งเสริมการทอ่ งเทีย่ วยงั ขาดความหลากหลาย และขาดความตอ่ เนื่อง 10. ขาดการเช่ือมโยงการท่องเทีย่ วในพนื้ ท่ีกลุม่ จังหวัด แผนพัฒนากลมุ่ จังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 121

11. ขาดการดูแล บารุง ฟน้ื สภาพแวดลอ้ ม โอกำส 1. ภาครัฐมีนโยบายสง่ เสรมิ การการท่องเที่ยว 2. มีกฎหมายรองรบั การท่องเทีย่ ว 3. การเปิด AEC ทาให้เกดิ ความรว่ มมือด้านการท่องเท่ียว 4. ประชากรทุกภาคส่วนใหค้ วามสาคญั และเห็นถึงประโยชน์ในการทอ่ งเท่ียว 5. รฐั สง่ เสรมิ ใหม้ ีการนาเทคโนโลยีเขา้ มาใช้ในการท่องเทีย่ ว 6. เทคโนโลยที าให้เกิดชอ่ งทางการเข้าถงึ ข้อมลู แหล่งท่องเท่ียว หรือ ขอ้ มูลการท่องเทย่ี วอ่ืน 7. สภาพภมู ิอากาศมีความเหมาะสมในการท่องเที่ยว อปุ สรรค 1. กฎหมายบางข้อไม่เออ้ื ต่อการพัฒนาแหลง่ ท่องเทย่ี ว 2. ขาดการต่อเนืองของแผนพัฒนาการท่องเทีย่ ว 3. สภาวะเศรษฐกจิ ตกต่า ทง้ั เศรษฐกจิ ระดับโลก และภายในประเทศ ส่งผลกระทบ ต่อการท่องเที่ยวบคุ ลากรการทอ่ งเที่ยวบางสว่ นยังคิดเอาเปรยี บนกั ทอ่ งเที่ยว 4. เครอื ข่ายการให้บริการด้าน IT ยงั ไม่ครอบคลมุ พนื้ ทที่ ้งั หมด 5. การพฒั นาบุคลากรไม่สอดคล้องกันความก้าวหนา้ ทางเทคโนโลยี 6. ขาดนวัตกรรมในการพฒั นาผลิตภัณฑ/์ ของท่ีระลึก 7. สภาพภมู ิอากาศบางช่วยไมเ่ อ้ืออานวยให้เทยี่ วได้ ตลอดปี กลมุ่ ยุทธศำสตร์ ด้ำนพชื เศรษฐกิจ จดุ แข็ง 1. ภาคเอกชน มีส่วนผลกั ดนั การพฒั นาปาลม์ 2. มีพ้นื ทปี่ ลูกมากทีส่ ดุ ในประเทศ 3. มโี รงงานรับซอ้ื ผลผลิตในพน้ื ที่ทาให้ตน้ ทนุ การขนส่งตา่ จุดอ่อน 1. เกษตรกรขาดความรู้ ความเข้าใจในการบรหิ ารจดั การสวนปาลม์ เช่นการเก็บเกยี่ ว การผลิต 2. ขาดเครื่องมือตรวจวัดเปอร์เซ็นต์นา้ มนั ปาล์ม แผนพัฒนากลมุ่ จงั หวดั ภาคใต้ฝัง่ อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 122

3. ขาดแหล่งพนั ธ์ุปาล์มคณุ ภาพดี 4. สดั ส่วนโรงงานต่อพื้นท่ีปลูกมากเกิดไป 5. ขาดการควบคมุ จดั ระเบยี บลานเทในพ้นื ท่ี โอกำส 1. มยี ทุ ธศาสตร์ปาล์มของประเทศ 2. รฐั มีนโยบายสนับสนุนการจัดตั้งกลุ่ม คลัสเตอร์/ สหกรณ์ 3. รัฐสง่ เสรมิ ให้ใช้น้ามันปาลม์ เป็นพลังงาน ทดแทน 4. มีการลดตน้ ทุน โดยการ สง่ เสรมิ การใช้ปยุ๋ อนิ ทรยี ์ สารชวี ภณั ฑ์ การปรบั ลดราคาปยุ๋ ยาปราบศตั รพู ชื 5. มโี รงงาน refile ในประเทศ อปุ สรรค 1. นโยบายมกี ารเปลี่ยนแปลง ขาดการเชอื่ มโยง 2. ราคาถูกกาหนดโดยตา่ งประเทศ 3. ประชาชนมองว่าน้ามนั ปาลม์ เป็นนา้ มนั คณุ ภาพตา่ 2.6 การวิเคราะห์ SWOT (ในภาพรวม) 2.6.1 เป้ายุทธศาสตรก์ ารพฒั นาภาค เมือง และพน้ื ที่เศรษฐกิจ ภายใตแ้ ผนพัฒนาฉบับท่ี 12 สู่การปฏบิ ัติ จากประเด็นเป้ายุทธศาสตร์ภารพัฒนาภาค เมือง และพืนที่เศรษฐกิจ ภายใต้แผนพัฒนาฉบับท่ี 12 สู่ การปฏิบัติ ได้กาหนดบทบาทภาคใต้ ไว้ในประเด็น “ฐานการสร้างรายได้ที่หลากหลาย” โดยได้กาหนดให้เป็น ศนู ยก์ ลางผลติ ภัณฑย์ างพาราและปาลม์ นามันของภูมภิ าค แหล่งผลิตภณั ฑ์อาหารทะเลท่ีได้มาตรฐานเป็นทีย่ อมรับ ในระดบั สากล รวมทังเปน็ แหล่งท่องเที่ยวท่ีเป็นที่นยิ มในระดับโลก แผนพฒั นากลุ่มจงั หวดั ภาคใต้ฝั่งอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 123

นอกจากนไ้ี ดก้ า่ หนดแนวทางการพัฒนาไว้ใน 3 ประเด็นหลัก ดงั น้ี 1.เสริมสร้างความเข้มแข็งภาคการเกษตร อาทิ รักษาฐานการผลิตยางพาราและปาล์มนามันให้เข้มแข็ง และย่ังยืน สนับสนุนและส่งเสริมการพัฒนาอุตสาหกรรมผลิตโคเนือศรีวิชัยในกลุ่มจังหวัดภาคใต้ ฝง่ั อ่าวไทย 2.ยกระดับรายได้จากการท่องเที่ยว อาทิ ส่งเสริมและพัฒนาการเชื่อมโยงการท่องเที่ยวระหว่าง แหล่งท่องเท่ยี วระดับนานาชาติในพืนทภี่ าคใต้ฝงั่ อันดามันและอา่ วไทย และแหลง่ ทอ่ งเท่ียวบนบกบรเิ วณพืนท่ีตอน ในทมี่ ศี กั ยภาพสูง 3.วางระบบป้องกันและแก้ไขปัญหาความเสื่อมโทรมของทรัพยากรฯ และส่ิงแวดล้อม อาทิ ส่งเสริม กระบวนการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในการบริหารจัดการพืนที่ป่าต้นนา การบังคับใช้กฎหมายด้านส่ิงแวดล้อม และผงั เมืองอยา่ งเคร่งครัด แผนพัฒนากลุ่มจงั หวดั ภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 124

ในการนีสานักงานพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) โดยสานักพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ภาคใต้ (สพต.) ได้พฒั นาตวั ชีวดั เพื่อการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์การพฒั นากลุ่มจังหวัดภาคใตฝ้ ่ังอา่ วไทยท่สี อดคล้อง กับยุทธศาสตร์การพัฒนาภาค เมือง และพืนท่ีเศรษฐกิจ ในมิติการพัฒนาด้านสร้างความสามารถ ในการแขง่ ขนั (Growth & Competitiveness) เปน็ สาคญั 2.6.2 สรปุ ผลการทบทวนตัวช้วี ดั การพัฒนากลมุ่ จังหวดั ภาคใตฝ้ ่ังอ่าวไทย กลมุ่ จงั หวัดภาคใต้ฝ่งั อา่ วไทยจงึ เลือกตวั ชีวดั ระดบั ประเทศมาดาเนนิ การใหส้ อดคล้องกบั เป้าหมายการ พฒั นากลุ่มจงั หวัดฯ ดงั นี ยทุ ธศาสตร์ประเทศ/ ข้อมูลภาพรวมตัวชี้วัด เหตผุ ลสนับสนุน เป้าหมายการพฒั นา Growth & 1. ขนาดเศรษฐกิจ - กลุ่มจังหวดั ฯ มีขนาดเศรษฐกจิ คา่ เฉลี่ยสงู กว่า Competitiveness ระดบั ประเทศ (44,551 ล้านบาท) 1.1 ขนาดเศรษฐกิจภาคเกษตร - กลมุ่ จงั หวดั ฯ มีขนาดเศรษฐกจิ ภาคเกษตรเฉล่ยี สูงกว่าระดับประเทศ (54,704 ลา้ นบาท) แผนพัฒนากลมุ่ จงั หวัดภาคใต้ฝง่ั อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 125

1.2 ขนาดเศรษฐกจิ สาขาอตุ สาหกรรมและ - ขนาดเศรษฐกิจสาขาอตุ สาหกรรมของกลมุ่ เหมืองแร่ จงั หวัดฯตา่ กวา่ คา่ เฉลี่ยระดบั ประเทศ (7,607 ล้านบาท) 1.3 ขนาดเศรษฐกิจภาคการบรกิ าร - ขนาดเศรษฐกจิ ภาคการบรกิ ารของกลุม่ จังหวดั 2. อตั ราขยายตวั มูลค่าผลิตภณั ฑ์กลุ่มจงั หวดั สงู กวา่ ค่าเฉล่ียระดับประเทศ (19,991 ลา้ นบาท) - กลุม่ จังหวดั ฯ มีอัตราขยายตวั มูลคา่ ผลิตภณั ฑ์ต่า กว่าค่าเฉลี่ยของระดบั ประเทศ (ร้อยละ 0.61) 2.1 อัตราการขยายตัวภาคเกษตร - อตั ราการขยายตัวภาคเกษตรกลุ่มจงั หวัดฯ ต่า 2.2 อตั ราการขยายตวั สาขาอุตสาหกรรม กว่าคา่ เฉลีย่ ระดับประเทศ (ร้อยละ 0.09) และเหมอื งแร่ - อตั ราการขยายตวั สาขาอุตสาหกรรมกลุ่มจังหวดั ฯ 3. มลู คา่ ผลติ ภณั ฑก์ ลุ่มจงั หวัดเฉลี่ยต่อหัว มีค่าเฉลีย่ ต่ากว่าระดับประเทศ (ร้อยละ 1.23) 4. ผลติ ภาพแรงงาน - มลู ค่าผลิตภณั ฑ์กล่มุ จงั หวดั ฯเฉลี่ยต่อคนสงู กว่า ค่าเฉลยี่ ระดบั ประเทศ (ร้อยละ 1,125 บาท/ 5. อตั ราการขยายตวั ของผลิตภาพแรงงาน คน) 6. อัตราการวา่ งงาน - ผลติ ภาพแรงงานกลมุ่ จังหวดั ฯ เฉล่ียต่อคน 7. รายไดจ้ ากการท่องเที่ยว ต่ากว่าคา่ เฉลี่ยระดับประเทศ (รอ้ ยละ 2,343 8. อัตราการขยายตัวรายไดท้ อ่ งเที่ยว บาท/คน) - อตั ราการขยายตวั ของผลิตภาพแรงงานกล่มุ จังหวัดฯ มีค่าเฉลยี่ ตา่ กว่าระดบั ประเทศ (รอ้ ยละ 0.15) - อัตราการว่างงานกล่มุ จังหวดั ฯ มีค่าเฉลยี่ ต่ากว่า ระดบั ประเทศ (ร้อยละ 0.09) - กลมุ่ จงั หวดั ฯ มีรายได้จากการทอ่ งเทยี่ วสงู กว่า คา่ เฉล่ียระดับประเทศ (56,427 ลา้ นบาท) - กล่มุ จงั หวัดฯ มอี ัตราการขยายตัวรายไดจ้ ากการ ท่องเท่ียวสงู กว่าคา่ เฉล่ียระดบั ประเทศ (ร้อยละ 8.36) 2.6.3 การประเมนิ ศักยภาพทางยทุ ธศาสตร์ของกลุ่มจงั หวดั ภาคใตฝ้ ่งั อา่ วไทย (SWOT / TOWS) การประเมนิ ศักยภาพทางยทุ ธศาสตร์เป็นการนาเคร่ืองมือทางการบรหิ าร SWOT Analysis มาใช้ใน การวิเคราะห์ปัจจยั ด้านบวกจากภายในคือจดุ แข็ง (Strength) และปัจจัยดา้ นบวกทเ่ี ปน็ โอกาส(Opportunity) แผนพัฒนากล่มุ จงั หวดั ภาคใต้ฝ่ังอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 126

จากภายนอก ทส่ี ่งเสริมใหก้ ารขบั เคลอื่ นยุทธศาสตร์ของกล่มุ จงั หวดั ภาคใต้ฝัง่ อ่าวไทยเปน็ ไปอยา่ งมปี ระสิทธิภาพ รวมทัง การวเิ คราะหป์ ัจจยั ในดา้ นลบทังที่เป็นจุดอ่อนภายใน (Weakness) และอุปสรรค (Threat) จากภายนอกท่ี คุกคามเพื่อกาหนดยุทธศาสตร์การพฒั นากลุ่มจงั หวัดในเชิงรุก เชิงรับ เชิงแก้ไขเชิงป้องกัน จากข้อมูลในดา้ นตา่ ง ๆ ข้างตน้ สรปุ ได้ ดงั นี จดุ แข็ง (Strengths) จดุ ออ่ น (Weaknesses) 1. เป็นฐานการผลิตพืชเศรษฐกิจที่สาคัญ (ยางพาราและปาล์ม 1. ประสิทธิภาพการผลิตพืชเศรษฐกิจ (ยางพาราและ นามนั ) ของประเทศ ปาลม์ นามนั ) ต่าเมอ่ื เปรียบเทียบกบั พืนทอ่ี น่ื ๆ 2. ผลิตภัณฑ์มวลรวม (GPP) ภาคเกษตรสูงกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ 2. พืชเศรษฐกิจ (ยางพาราและปาล์มนามัน) ส่วนใหญ่ (127,496 ล้านบาท) จาหนา่ ยในรูปสินค้าวัตถุดบิ ทาใหม้ ูลคา่ สนิ คา้ ต่า 3. มีความได้เปรียบทางภูมิศาสตร์เนื่องจากเป็นพืนที่จุดเชื่อมโยง 3. การพัฒนาภาคเกษตรยงั ไมค่ รอบคลมุ ทุกสาขา ทุกระบบ การคมนาคมของภาคใต้ มีเครือข่ายเชื่อมโยงเส้นทางคมนาคม ทุกกระบวนการตังแต่กระบวนการผลิต การตลาดและ ทังทางบก ทางรถไฟ และทางอากาศ และท่าเรือนาลึกและ การบริโภค สะพานเศรษฐกจิ (Land bridge) 4. สินค้าเกษตรโดยเฉพาะผลไม้เน่าเสียง่าย อายุการเก็บ 4. ความหลากหลายของทรพั ยากรการทอ่ งเที่ยวของพนื ทม่ี สี ูง ทงั รักษาสัน ทาให้อานาจการต่อรองราคาต่า และเกษตรกร แหล่งท่องเท่ียวทางธรรมชาติโดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวทาง ส่วนใหญ่ยังมีการผลิตสินค้าเกษตรไม่เหมาะสมตามหลัก ทะเลและนิเวศน์ป่าเขาระดับโลก (เกาะสมุย เกาะพะงัน GAP ทาใหผ้ ลผลิตขาดคณุ ภาพ เกาะเต่า เขาหลวง เขาสก) แหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมและ 5. อตั ราการขยายตวั ของผลิตภัณฑก์ ล่มุ จังหวัดยังอย่ใู นระดับ เป็นท่ีตังของศาสนสถานอันเป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนาของ ที่ต่า (รอ้ ยละ -0.87) ภาคใต้ 6. ปัญหาสังคมโดยเฉพาะความปลอดภัยในชีวิตและ 5. รายได้จากการท่องเท่ียวสูง (78,740 ล้านบาท) ทรพั ยส์ นิ มแี นวโน้มรนุ แรงมากขึน ซ่งึ เกิดจากการบริหาร 6. เป็นพืนท่ีที่มีความม่ันคงทางอาหารสูง เป็นแหล่งผลิตอาหาร จัดการไมพ่ รอ้ มรองรบั การขยายตัวของการทอ่ งเท่ยี วและ โดยเฉพาะกงุ้ ทะเลและไม้ผล (ทุเรียน เงาะ มังคดุ ลองกอง) ของ ชมุ ชนเมือง ภาคใต้ 7. ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เช่น การบุกรุกป่า 7. มีกิจกรรมประเพณีวัฒนธรรมและสินค้า OTOP อันเป็น และพืนที่สาธารณะ และปัญหา นาเสีย ขยะมูลฝอย เอกลักษณ์ของพืนที่ ซ่ึงสามารถพัฒนาส่งเสริมการท่องเท่ียว มลพิษ และส่ิงก่อสร้างมีแนวโน้มเสื่อมโทรมเพ่ิมขึนและ ระดับชาติและนานาชาติ ท่ี ตั ง ข อ ง พื น ท่ี มี ค ว า ม เ สี่ ย ง ต่ อ ก า ร เ กิ ด ภั ย พิ บั ติ ท า ง 8. มีสถาบันการศึกษาในพืนที่ทุกระดับ มีสถานศึกษา ธรรมชาติ รวมทงั การขาดแคลนแหลง่ นา ระดับอุดมศึกษาในพืนท่ีที่วิจัยและพัฒนาเพ่ือเพิ่มมูลค่าพืช 8. แรงงานยังขาดทักษะ การขยายตัวต่า และต้องพ่ึงพา เศรษฐกิจ แรงงานตา่ งประเทศ 9. บุคลากรทังภาครัฐและเอกชนมีความพร้อมและให้ความรว่ มมือ 9. ขาดการรวมกล่มุ ระดบั ผลผลติ ต่างๆ และบูรณาการระดบั และมแี หลง่ เงินทุนท่ีสูง พืนท่ี 10. สัดส่วนประชาชนไม่แออัดกับสภาพพืนท่ี และโดยเฉล่ียมี การศึกษาสงู แผนพัฒนากลุ่มจงั หวัดภาคใต้ฝงั่ อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 127

โอกาส (Opportunities) อุปสรรคคกุ คาม (Threats) 1. รัฐบาลมยี ุทธศาสตรก์ ารพฒั นาประเทศ (Country Strategy) ที่ 1. การขยายพืนที่ปลูกพืชเศรษฐกิจ (ยางพาราและปาล์ม ชัดเจนและมีการลงทุนพัฒนาระบบโครงสร้างพืนฐานคมนาคม นามัน) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคเหนือ และ ทาใหเ้ กดิ โอกาสในการพัฒนาระดับพืนท่ี ประเทศในภูมิภาคอินโดจีนและประเทศจีนจานวนมาก 2. ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการเกษตรและสามารถเข้าถึง ส่งผลกระทบต่อปริมาณความต้องการและราคา เทคโนโลยีและองค์ความรู้ทาได้ง่ายและหลากหลายจากทังใน ยางพาราและปาล์มนามันในอนาคต และตา่ งประเทศ 2. วิกฤตเศรษฐกิจโลก การกีดกันทางการค้าในรูปแบบ 3. กระแสการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และเชิงสุขภาพ เป็นโอกาสใน ต่างๆ เช่น Food Safety ทางด้านการประมง ผลผลิต การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว และกิจกรรมการท่องเท่ียวอัน ทางการเกษตร ทาให้กาลังซือลดลง การเกิดภาวะ สอดคล้องกับศักยภาพพนื ท่ี ถ ด ถ อ ย ท า ง เ ศ ร ษ ฐ กิ จ ใ น ก ลุ่ ม ป ร ะ เ ท ศ ยุ โ ร ป ท า ใ ห้ 4. โอกาสในการเชื่อมโยงการท่องเท่ียว 2 ฝ่ังทะเล จากเกาะสู่ นกั ท่องเทย่ี วในกล่มุ ดงั กลา่ วลดลง แผ่นดิน และจากธรรมชาติสู่วัฒนธรรมจากอันดามันสู่อ่าวไทย 3. ไม้ผลและสินค้าประมงสามารถผลิตในพืนที่อ่ืนๆ ของ และการเชื่อมต่อการท่องเที่ยวจากหัวหิน ปราณบุรี กลุ่ม ประเทศ และประชาคมอาเซยี น ตอนบน และกลุ่มภาคใตช้ ายแดนสูก่ ลมุ่ จังหวดั 4. ภัยพิบัติ (นาท่วม ดินถล่ม) และโรคระบาดในพืช (เช่น 5. กระแสอาหารปลอดภัย กระแสการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทาให้ โรครากขาวในยางพารา) และสัตว์นา (โรค EMS ในกุ้ง การผลิต และส่งเสรมิ อุตสาหกรรมตอ้ งใหค้ วามสาคัญ และเป็น ทะเล) มีแนวโน้มรุนแรงมากขึน ส่งผลต่อฐานเศรษฐกิจ มติ รกับสิง่ แวดลอ้ ม หลกั ของจังหวดั และรายได้ของเกษตรกร 6. การรวมกลุ่มประชาคมอาเซียนและกรอบความร่วมมือต่างๆ 5. ปัจจัยทางการผลิตของผลผลิตทางการเกษตรมีแนวโนม้ เช่น IMT-GT ที่เน้นการเป็นฐานการผลิตเดียว และตลาดเดียว สูงขึน ต้นทุนการผลิตสูงขึน เช่น ปุ๋ย พันธุ์ยางพารา ทาให้โอกาสในการขยายผลผลิตสกู่ ลมุ่ ลูกคา้ ประชากรอาเซยี นมี ปาล์มนามัน และ การขาดแคลนแรงงานมีแนวโน้มเพ่ิม มากขึน มากขนึ 7. แผนพัฒนาภาคที่ยังคงเน้นด้านยาง ปาล์ม ผลไม้ อาหารทะเล 6. โลกาภิวัฒน์ทาให้เกิดการไหลบา่ ของวัฒนธรรมต่างชาติ โคขนุ และการทอ่ งเที่ยว และกระแสบริโภคนิยมและค่านิยมที่ผิดกระตุ้นการใช้ จา่ ยฟ่มุ เฟือยของภาคประชาชน แผนพัฒนากลมุ่ จงั หวดั ภาคใตฝ้ ่งั อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 128

2.6.4 การกา่ หนดยทุ ธศาสตร์และเป้าหมายการพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝง่ั อ่าวไทย จุดแขง็ (Strength) SO Strategy – ยุทธศาสตร์เชิงรกุ 1. เป็นฐานการผลิตพืชเศรษฐกิจทีส่ าคัญ (ยางพาราและปาลม์ นามัน) ของประเทศ 2. ผลติ ภัณฑม์ วลรวม (GPP) ภาคเกษตรสูงกว่าคา่ เฉล่ียของประเทศ (127,496 ลา้ นบาท) 1. ใช้โอกาสจากความก้าวหน้าของ 3. มีความได้เปรียบทางภูมิศาสตร์เน่ืองจากเป็นพืนที่จุดเช่ือมโยงการคมนาคมของ เทคโนโลยีการเกษตรและการมี สถานศึกษาระดับ อดุ มศึกษาวิจัย ภาคใต้ มเี ครือขา่ ยเชื่อมโยงเสน้ ทางคมนาคม ทงั ทางบก ทางรถไฟ และทางอากาศ และพัฒนาเพ่ือเพิ่มมูลค่าและ และท่าเรอื นาลึกและสะพานเศรษฐกจิ (Land bridge) ศั ก ย ภ า พ ข อ ง พื ช เ ศ ร ษ ฐ กิ จ ที่ 4. ความหลากหลายของทรัพยากรการท่องเท่ียวของพนื ทีม่ สี งู ทงั แหลง่ ท่องเทย่ี วทาง สาคัญ (ยางพารา ปาล์มนามัน ธรรมชาติโดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลและนิเวศน์ป่าเขาระดับโลก ผลไม้ อาหารทะเล รวมทังโคขุน) (เกาะสมุย เกาะพะงัน เกาะเต่า เขาหลวง เขาสก) แหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม ของประเทศ และเปน็ ทต่ี งั ของศาสนสถานอันเปน็ ศนู ย์กลางพระพุทธศาสนาของภาคใต้ 5. รายไดจ้ ากการทอ่ งเทีย่ วสูง (78,740 ล้านบาท) 2. ใช้ความหลากหลายของทรัพยากร 6. เป็นพืนท่ที ี่มีความมัน่ คงทางอาหารสงู เป็นแหล่งผลิตอาหารโดยเฉพาะก้งุ ทะเลและ การท่องเที่ยว และกิจกรรม ไมผ้ ล (ทเุ รยี น เงาะ มงั คุด ลองกอง) ของภาคใต้ ประเพณีวัฒนธรรมและสินค้า 7. มีกิจกรรมประเพณีวัฒนธรรมและสินค้า OTOP อันเป็นเอกลักษณ์ของพืนท่ี ซึ่ง OTOP อันเป็นเอกลักษณ์ของ สามารถพฒั นาส่งเสรมิ การทอ่ งเที่ยวระดบั ชาติและนานาชาติ พืนท่ี สร้างโอกาสจากกระแสการ 8. มีสถาบันการศึกษาในพืนท่ีทุกระดับ มีสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาในพืนท่ีที่วิจัย ท่ อ ง เ ที่ ย ว เ ชิ ง อ นุ รั ก ษ์ แ ล ะ เ ชิ ง และพัฒนาเพ่อื เพ่มิ มูลค่าพชื เศรษฐกิจ สุขภาพ 9. บุคลากรทังภาครฐั และเอกชนมีความพรอ้ มและให้ความรว่ มมอื และมีแหลง่ เงนิ ทนุ ทส่ี ูง 3. สร้างโอกาสจาก กระแสนิยม 10. สดั สว่ นประชาชนไมแ่ ออดั กับสภาพพืนที่ และโดยเฉล่ยี มกี ารศกึ ษาสงู อาหารปลอดภัย ในการรุกสู่การ เป็นแหล่งผลิตอาหารปลอดภัย โอกาส (Opportunity) และมคี ณุ ภาพ (ก้งุ ทะเลและไมผ้ ล) 1. รัฐบาลมียุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศ (Country Strategy) ที่ชัดเจนและมีการ 4. ใช้ทาเลที่ตังท่ีได้เปรียบสร้าง ลงทุนพัฒนาระบบโครงสร้างพืนฐานคมนาคมทาให้เกิดโอกาสในการพัฒนาระดบั โอกาสจากนโยบายภาครัฐและ พืนที่ การลงทุนโครงสร้างพนื ฐานขนาด 2. ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการเกษตรและสามารถเข้าถึงเทคโนโลยีและองค์ ใ ห ญ่ ใ น ก า ร พั ฒ น า โ ค ร ง ข่ า ย ความรทู้ าได้งา่ ยและหลากหลายจากทังในและตา่ งประเทศ ค ม น า ค ม ข น ส่ ง แ ล ะ ศู น ย์ โ ล จิ 3. กระแสการท่องเท่ียวเชิงอนุรักษ์และเชิงสุขภาพ เป็นโอกาสในการพัฒนาแหล่ง ส ติ ก ส์ เ พ่ื อ ร อ ง รั บ ก า ร เ ข้ า สู่ ทอ่ งเทีย่ ว และกจิ กรรมการท่องเท่ียวอันสอดคล้องกับศักยภาพพนื ที่ ประชาคมอาเซยี น 4. โอกาสในการเช่ือมโยงการท่องเที่ยว 2 ฝั่งทะเล จากเกาะสู่แผ่นดิน และจาก ธรรมชาติสู่วัฒนธรรมจากอันดามันสู่อ่าวไทย และการเชื่อมต่อการท่องเท่ียวจาก หวั หิน ปราณบุรี กล่มุ ตอนบน และกลุม่ ภาคใตช้ ายแดนส่กู ลุม่ จงั หวดั แผนพัฒนากลุ่มจงั หวัดภาคใต้ฝัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 129

5. กระแสอาหารปลอดภัย กระแสการอนุรักษ์สงิ่ แวดลอ้ มทาให้การผลติ และสง่ เสริม อตุ สาหกรรมตอ้ งให้ความสาคัญ และเป็นมติ รกบั ส่งิ แวดล้อม 6. การรวมกลุ่มประชาคมอาเซียนและกรอบความร่วมมือต่างๆ เช่น IMT-GT ท่ีเน้น การเป็นฐานการผลิตเดียว และตลาดเดียวทาให้โอกาสในการขยายผลผลิตสู่กลุ่ม ลูกค้าประชากรอาเซียนมีมากขึน 7. แผนพัฒนาภาคท่ียังคงเน้นด้านยาง ปาล์ม ผลไม้ อาหารทะเล โคขุน และ การท่องเท่ยี ว จดุ ออ่ น (Weaknesses) WO Strategy – ยทุ ธศาสตร์แก้ไข 1. ประสิทธิภาพการผลิตพืชเศรษฐกิจ (ยางพาราและปาล์มนามัน) ต่าเม่ือ เปรยี บเทียบกับพนื ทอ่ี ่ืนๆ 1. ใช้โอกาสจากความก้าวหน้าของ เทคโนโลยีการเกษตรในการเพิ่ม 2. พชื เศรษฐกจิ (ยางพาราและปาลม์ นามนั ) สว่ นใหญ่จาหน่ายในรูปสนิ ค้าวัตถุดิบ ทา ประสิทธิภาพ คุณภาพการผลิต ให้มลู คา่ สินคา้ ต่า แ ล ะ เ พิ่ ม มู ล ค่ า พื ช เ ศ ร ษ ฐ กิ จ (ยางพารา ปาล์มนามัน ไม้ผล 3. การพัฒนาภาคเกษตรยังไม่ครอบคลุมทุกสาขา ทุกระบบ ทุกกระบวนการตังแต่ ประมง) กระบวนการผลิต การตลาดและการบรโิ ภค 2. บริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติ 4. สินค้าเกษตรโดยเฉพาะผลไม้เน่าเสียง่าย อายุการเก็บรักษาสัน ทาให้อานาจการ และสิง่ แวดล้อมในแหลง่ ทอ่ งเทีย่ ว ต่อรองราคาต่า และเกษตรกรส่วนใหญ่ยังมีการผลิตสินค้าเกษตรไม่เหมาะสมตาม และชุมชนเมืองให้ย่ังยืน เพื่อ หลัก GAP ทาให้ผลผลิตขาดคุณภาพ ส ร้ า ง โ อ ก า ส จ า ก ก ร ะ แ ส ก า ร ท่องเท่ียวโลก (การท่องเท่ียวเชิง 5. อตั ราการขยายตัวของผลติ ภัณฑ์กลุ่มจังหวดั ยงั อยใู่ นระดบั ท่ตี ่า (ร้อยละ -0.87) อนรุ ักษ์และเชงิ สุขภาพ ) 6. ปัญหาสังคมโดยเฉพาะความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน มีแนวโน้มรุนแรงมาก 3. นาเทคโนโลยใี หม่ๆ มาพัฒนาภาค ขึน ซึ่งเกิดจากการบริหารจัดการไม่พร้อมรองรับการขยายตัวของการท่องเที่ยว เ ก ษ ต ร ตั ง แ ต่ ก า ร ผ ลิ ต และชุมชนเมอื ง แปรรูป การตลาดและการ 7. ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เช่น การบุกรุกป่าและพืนที่สาธารณะ และ บ ริ โ ภ ค (value chain) ใ ห้ มี ปญั หา นาเสยี ขยะมลู ฝอย มลพษิ และสิ่งก่อสร้างมแี นวโนม้ เส่ือมโทรมเพ่มิ ขนึ และ ประสิ ทธิภาพ คุ ณ ภ า พ แ ล ะ ที่ตังของพืนท่ีมีความเสี่ยงต่อการเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ รวมทังการขาดแคลน ปลอดภัย แหล่งนา 8. แรงงานยงั ขาดทักษะ การขยายตัวตา่ และต้องพ่งึ พาแรงงานตา่ งประเทศ 4. ใช้โอกาสจากการเข้าสู่ประชาคม 9. ขาดการรวมกลุ่มระดับผลผลติ ตา่ งๆ และบรู ณาการระดับพืนท่ี อาเซียนในการพัฒนาทักษะฝีมือ แ ร ง ง า น เ พื่ อ เ ชื่ อ ม ต่ อ ก า ร ท่องเทีย่ วและส่อื สาร แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 130

โอกาส (Opportunities) 5. ใช้โอกาสจากแผนพัฒนาภาคใน 1. รัฐบาลมียุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศ (Country Strategy) ที่ชัดเจนและมีการ การรวมกลุ่มระดับผลผลิต เช่น โคขนุ ลงทุนพัฒนาระบบโครงสร้างพืนฐานคมนาคมทาให้เกิดโอกาสในการพัฒนาระดับ พนื ที่ 2. ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการเกษตรและสามารถเข้าถึงเทคโนโลยีและองค์ ความร้ทู าไดง้ า่ ยและหลากหลายจากทงั ในและต่างประเทศ 3. กระแสการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และเชิงสุขภาพ เป็นโอกาสในการพัฒนาแหล่ง ทอ่ งเท่ยี ว และกจิ กรรมการท่องเทีย่ วอนั สอดคลอ้ งกับศักยภาพพนื ที่ 4. โอกาสในการเช่ือมโยงการท่องเที่ยว 2 ฝั่งทะเล จากเกาะสู่แผ่นดิน และจาก ธรรมชาติสู่วัฒนธรรมจากอันดามันสู่อ่าวไทย และการเช่ือมต่อการท่องเท่ียวจาก หวั หิน ปราณบุรี กลุ่มตอนบน และกลุ่มภาคใต้ชายแดนสกู่ ลุ่มจังหวัด 5. กระแสอาหารปลอดภัย กระแสการอนุรักษส์ ิง่ แวดล้อมทาให้การผลิต และสง่ เสริม อุตสาหกรรมต้องใหค้ วามสาคัญ และเปน็ มติ รกับส่งิ แวดลอ้ ม 6. การรวมกลุ่มประชาคมอาเซียนและกรอบความร่วมมือต่างๆ เช่น IMT-GT ท่ีเน้น การเป็นฐานการผลิตเดียว และตลาดเดียวทาให้โอกาสในการขยายผลผลิตสู่กลุ่ม ลูกค้าประชากรอาเซียนมมี ากขึน 7. แผนพัฒนาภาคที่ยังคงเน้นด้านยาง ปาล์ม ผลไม้ อาหารทะเล โคขุน และ การท่องเท่ยี ว จดุ แขง็ (Strength) ST Strategy – ยุทธศาสตรป์ อ้ งกนั 1. เป็นฐานการผลิตพชื เศรษฐกิจท่ีสาคัญ (ยางพาราและปาล์มนามนั ) ของประเทศ 2. ผลติ ภณั ฑ์มวลรวม (GPP) ภาคเกษตรสูงกว่าคา่ เฉล่ียของประเทศ (127,496 ลา้ นบาท) 1. สร้างมลู คา่ เพิ่มและศกั ยภาพ 3. มคี วามได้เปรยี บทางภูมศิ าสตรเ์ นื่องจากเปน็ พืนทจี่ ุดเชอื่ มโยงการคมนาคมของภาคใต้ มี ในการแข่งขันโดยใช้การวิจัย เ พ่ื อ พั ฒ น า ผ ลิ ต ภั ณ ฑ์ เ พิ่ ม เครือข่ายเช่อื มโยงเสน้ ทางคมนาคม ทงั ทางบก ทางรถไฟ และทางอากาศ และทา่ เรือนา มูลค่ายางพารา ปาล์มนามัน ลกึ และสะพานเศรษฐกิจ (Land bridge) เพื่อรับมือกับปริมาณความ 4. ความหลากหลายของทรัพยากรการท่องเท่ียวของพืนท่ีมีสูง ทังแหล่งท่องเที่ยวทาง ต้องการวัตถุดิบยางพารา ธรรมชาติโดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลและนิเวศน์ป่าเขาระดับโลก (เกาะสมุย และปาล์มนามันจากประเทศ เกาะพะงัน เกาะเต่า เขาหลวง เขาสก) แหล่งท่องเท่ียวทางวัฒนธรรมและเป็นท่ีตัง ไทยที่จะลดลงในอนาคตโดย ของศาสนสถานอันเป็นศนู ยก์ ลางพระพุทธศาสนาของภาคใต้ การพัฒนาภาคการผลิตและ 5. รายได้จากการทอ่ งเท่ยี วสูง (78,740 ล้านบาท) อุตสาหกรรมยางพาราและ 6. เป็นพืนท่ีที่มีความม่ันคงทางอาหารสูง เป็นแหล่งผลิตอาหารโดยเฉพาะกุ้งทะเลและไม้ ปาล์มนามันแบบครบวงจร ผล (ทเุ รียน เงาะ มงั คดุ ลองกอง) ของภาคใต้ แผนพัฒนากลมุ่ จังหวัดภาคใตฝ้ ัง่ อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 131

7. มกี ิจกรรมประเพณวี ัฒนธรรมและสินคา้ OTOP อนั เป็นเอกลักษณข์ องพนื ท่ี ซงึ่ สามารถ ( ก า ร ผ ลิ ต ก า ร แ ป ร รู ป พฒั นาส่งเสริมการทอ่ งเทย่ี วระดับชาติและนานาชาติ การตลาด) 2. ใช้ กา ร วิจั ย เ พ่ือ พั ฒ น า 8. มีสถาบันการศึกษาในพืนท่ีทุกระดับ มีสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาในพืนท่ีที่วิจัยและ ผลิตภัณฑ์เพ่ิมรับมือกับโรค พฒั นาเพื่อเพิ่มมลู ค่าพืชเศรษฐกจิ ระบาดในพืช และเพิ่มมูลค่า และศักยภาพ (ปริมาณและ 9. บคุ ลากรทงั ภาครฐั และเอกชนมคี วามพร้อมและให้ความร่วมมอื และมีแหลง่ เงนิ ทนุ ที่สงู คุณภาพ) ผลไม้และสินค้า 10. สดั สว่ นประชาชนไม่แออดั กับสภาพพืนท่ี และโดยเฉลีย่ มีการศึกษาสงู ประมงให้สามารถแข่งขันกับ ผู้ผลิตอนื่ ๆ ในกลุ่มประชาคม ภัยคุกคาม (Threats) อาเซียนได้ 1. การขยายพืนที่ปลูกพืชเศรษฐกิจ (ยางพาราและปาล์มนามัน) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 3. ส่งเสริมให้นาทรัพยากร ท า ง ก า ร ท่ อ ง เ ท่ี ย ว แ ล ะ และภาคเหนือ และประเทศในภมู ิภาคอนิ โดจนี และประเทศจีนจานวนมากส่งผลกระทบ กิจกรรมประเพณีวัฒนธรรม ต่อปรมิ าณความต้องการและราคายางพาราและปาล์มนามนั ในอนาคต และสินค้า OTOP อันเป็น 2. วิกฤตเศรษฐกิจโลก การกีดกนั ทางการค้าในรูปแบบต่างๆ เชน่ Food Safety ทางด้าน เอกลักษณ์ของพืนที่ มาสรา้ ง การประมง ผลผลิตทางการเกษตร ทาให้กาลังซือลดลง การเกิดภาวะถดถอยทาง จุดเด่น จุดขายทางกา ร เศรษฐกจิ ในกลุ่มประเทศยโุ รปทาให้นักทอ่ งเทย่ี วในกล่มุ ดงั กล่าวลดลง ท่องเท่ียวซึ่งสามารถสร้าง 3. ไมผ้ ลและสนิ ค้าประมงสามารถผลติ ในพืนท่ีอ่นื ๆ ของประเทศ และประชาคมอาเซยี น ความภาคภมู ใิ จในเอกลกั ษณ์ 4. ภัยพิบัติ (นาท่วม ดินถล่ม) และโรคระบาดในพืช (เช่น โรครากขาวในยางพารา) และ ชาติเพ่ือป้องกันการไหลบ่า สตั วน์ า (โรค EMS ในกุ้งทะเล) มีแนวโนม้ รนุ แรงมากขนึ สง่ ผลตอ่ ฐานเศรษฐกิจหลักของ ของวฒั นธรรมต่างชาติ ไดอ้ กี จังหวัดและรายไดข้ องเกษตรกร ด้วย 5. ปัจจัยทางการผลิตของผลผลติ ทางการเกษตรมแี นวโนม้ สูงขนึ ตน้ ทุนการผลิตสงู ขึน เชน่ 4. ใช้ประโยชน์จากสถาบัน ปยุ๋ พนั ธุ์ยางพารา ปาลม์ นามนั และ การขาดแคลนแรงงานมแี นวโน้มเพิ่มมากขึน ศึกษาเพื่อศึกษา และวิจัยใน 6. โลกาภิวัฒน์ทาให้เกิดการไหลบ่าของวัฒนธรรมต่างชาติและกระแสบริโภคนิยมและ ด้านต่างๆ เพ่ือแก้ไข ป้องกัน คา่ นิยมทีผ่ ดิ กระตุ้นการใชจ้ า่ ยฟุม่ เฟือยของภาคประชาชน และพฒั นา แผนพฒั นากลุ่มจังหวดั ภาคใตฝ้ ่ังอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 132

จุดออ่ น (Weaknesses) WT Strategy – ยทุ ธศาสตร์แก้วกิ ฤติ 1. ประสิทธิภาพการผลิตพืชเศรษฐกิจ (ยางพาราและปาล์มนามัน) ต่าเมื่อ เปรียบเทียบกบั พืนท่อี ่ืนๆ 1. ลดความเส่ียงและความเสียหาย จ า ก ภั ย พิ บั ติ ซ่ึ ง ก ร ะ ท บ ต่ อ 2. พชื เศรษฐกจิ (ยางพาราและปาล์มนามนั ) ส่วนใหญจ่ าหน่ายในรูปสินค้าวัตถดุ ิบ ทา การเกษตรและการท่องเท่ียวอัน ให้มลู ค่าสินคา้ ตา่ เ ป็ นฐา นเศรษฐกิจ หลักของ จงั หวัดและรายไดข้ องเกษตรกร 3. การพัฒนาภาคเกษตรยังไม่ครอบคลุมทุกสาขา ทุกระบบ ทุกกระบวนการตังแต่ กระบวนการผลติ การตลาดและการบรโิ ภค 2. เพิ่มประสิทธิภาพ ลดต้นทุนและ สรา้ งมูลค่าเพ่มิ ให้กับสินคา้ เกษตร 4. สินค้าเกษตรโดยเฉพาะผลไม้เน่าเสียง่าย อายุการเก็บรักษาสัน ทาให้อานาจการ เพ่ือรับมือกับวิกฤติการขยาย ต่อรองราคาต่า และเกษตรกรส่วนใหญ่ยังมีการผลติ สินค้าเกษตรไม่เหมาะสมตาม พนื ท่ปี ลูกพชื เศรษฐกิจ (ยางพารา หลัก GAP ทาให้ผลผลิตขาดคุณภาพ และปาล์มนามัน) ในภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 5. อัตราการขยายตัวของผลติ ภัณฑก์ ลุ่มจงั หวดั ยงั อยใู่ นระดบั ทต่ี า่ (ร้อยละ -0.87) และประเทศอืน่ ๆ 6. ปัญหาสังคมโดยเฉพาะความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน มีแนวโน้มรุนแรงมาก ขึน ซ่ึงเกิดจากการบริหารจัดการไม่พร้อมรองรับการขยายตัวของการท่องเท่ียว และชมุ ชนเมอื ง 7. ทรัพยากรธรรมชาติและส่ิงแวดล้อม เช่น การบุกรุกป่าและพืนที่สาธารณะ และ ปัญหา นาเสีย ขยะมูลฝอย มลพษิ และสง่ิ ก่อสร้างมแี นวโนม้ เสื่อมโทรมเพ่ิมขึนและ ที่ตังของพืนที่มีความเส่ียงต่อการเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ รวมทังการขาดแคลน แหล่งนา 8. แรงงานยงั ขาดทักษะ การขยายตวั ตา่ และต้องพึง่ พาแรงงานตา่ งประเทศ 9. ขาดการรวมกล่มุ ระดบั ผลผลิตต่างๆ และบูรณาการระดับพืนท่ี ภัยคกุ คาม (Threats) 1. การขยายพืนที่ปลูกพืชเศรษฐกิจ (ยางพาราและปาล์มนามัน) ในภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคเหนือ และประเทศในภูมิภาคอินโดจีนและประเทศ จีนจานวนมากส่งผลกระทบต่อปริมาณความต้องการและราคายางพาราและปาล์ม นามันในอนาคต 2. วิกฤตเศรษฐกิจโลก การกีดกันทางการค้าในรูปแบบต่างๆ เช่น Food Safety ทางด้านการประมง ผลผลิตทางการเกษตร ทาให้กาลังซือลดลง การเกิดภาวะ ถดถอยทางเศรษฐกจิ ในกลุ่มประเทศยโุ รปทาให้นักท่องเทย่ี วในกลมุ่ ดงั กลา่ วลดลง 3. ไม้ผลและสนิ ค้าประมงสามารถผลติ ในพนื ทอี่ ื่นๆ ของประเทศ และประชาคมอาเซยี น 4. ภัยพิบัติ (นาท่วม ดินถล่ม) และโรคระบาดในพืช (เช่น โรครากขาวในยางพารา) และสตั ว์นา (โรค EMS ในกงุ้ ทะเล) มแี นวโนม้ รุนแรงมากขึน ส่งผลต่อฐานเศรษฐกจิ หลกั ของจังหวดั และรายไดข้ องเกษตรกร แผนพัฒนากลุม่ จงั หวัดภาคใตฝ้ ั่งอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 133

5. ปัจจัยทางการผลติ ของผลผลติ ทางการเกษตรมีแนวโน้มสงู ขึน ตน้ ทนุ การผลิตสงู ขนึ เช่น ปุ๋ย พันธยุ์ างพารา ปาล์มนามัน และ การขาดแคลนแรงงานมีแนวโนม้ เพม่ิ มาก ขนึ 6. โลกาภิวัฒน์ทาให้เกิดการไหลบ่าของวัฒนธรรมต่างชาติและกระแสบรโิ ภคนยิ มและ ค่านยิ มท่ผี ิดกระต้นุ การใช้จา่ ยฟุ่มเฟอื ยของภาคประชาชน 2.6.5 สรุปยทุ ธศาสตร์และเป้าหมายการพฒั นาของกลุ่มจงั หวดั ภาคใต้ฝัง่ อ่าวไทย ยทุ ธศาสตร์ 1. ใช้โอกาสจากความกา้ วหนา้ ของเทคโนโลยกี ารเกษตรและการมีสถานศึกษาระดับ อดุ มศึกษาวจิ ยั และพฒั นา การพฒั นา เพื่อเพิ่มมูลค่าและศักยภาพของพืชเศรษฐกิจท่ีสาคัญ (ยางพารา ปาล์มนามนั ผลไม้ อาหารทะเล รวมทังโค ขนุ ) ของประเทศ เชิงรุก 2. ใช้ความหลากหลายของทรพั ยากรการท่องเที่ยว และกิจกรรมประเพณีวัฒนธรรมและสนิ ค้า OTOP อันเป็น เอกลักษณ์ของพืนที่ สร้างโอกาสจากกระแสการท่องเท่ียวเชงิ อนรุ ักษ์และเชิงสขุ ภาพ 3. สร้างโอกาสจาก กระแสนิยมอาหารปลอดภัย ในการรุกสู่การเป็นแหล่งผลิตอาหารปลอดภัยและมีคุณภาพ (กุง้ ทะเลและไมผ้ ล) 4. ใช้ทาเลท่ีตังท่ีได้เปรียบสร้างโอกาสจากนโยบายภาครัฐและการลงทุนโครงสร้างพืนฐานขนาดใหญ่ในการ พฒั นาโครงข่ายคมนาคมขนส่งและศูนย์โลจสิ ตกิ ส์เพือ่ รองรบั การเข้าสปู่ ระชาคมอาเซยี น ยุทธศาสตร์ 1. สร้างมูลค่าเพ่ิมและศักยภาพในการแข่งขันโดยใช้การวิจัยเพ่ือพัฒนาผลิตภัณฑ์เพิ่มมูลค่ายางพารา ปาล์ม การพัฒนา นามันเพ่ือรับมือกับปริมาณความต้องการวัตถุดิบยางพาราและปาล์มนามันจากประเทศไทยที่จะลดลงใน เชิงป้องกัน อนาคตโดยการพฒั นาภาคการผลิตและอตุ สาหกรรมยางพาราและปาลม์ นามันแบบครบวงจร (การผลิต การ แปรรปู การตลาด) 2. ใช้การวิจัยเพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์เพิ่มรับมือกับโรคระบาดในพืช และเพิ่มมูลค่าและศักยภาพ (ปริมาณและ คุณภาพ) ผลไมแ้ ละสินคา้ ประมงใหส้ ามารถแข่งขันกับผ้ผู ลิตอื่นๆ ในกลมุ่ ประชาคมอาเซียนได้ 3. ส่งเสริมให้นาทรัพยากรทางการท่องเที่ยวและกิจกรรมประเพณีวัฒนธรรมและสินค้า OTOP อันเป็น เอกลักษณข์ องพืนที่ มาสร้างจุดเดน่ จุดขายทางการท่องเทยี่ วซึ่งสามารถสร้างความภาคภูมิใจในเอกลักษณ์ ชาตเิ พอื่ ปอ้ งกันการไหลบ่าของวฒั นธรรมต่างชาติ ได้อีกดว้ ย 4. ใช้ประโยชนจ์ ากสถาบนั ศกึ ษาเพอ่ื ศกึ ษา และวิจัยในดา้ นตา่ งๆ เพ่อื แกไ้ ข ป้องกัน และพฒั นา แผนพัฒนากลมุ่ จังหวัดภาคใตฝ้ งั่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 134

ยทุ ธศาสตร์ 1. ใช้โอกาสจากความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการเกษตรในการเพ่ิมประสิทธิภาพ คุณภาพการผลิตและเพ่ิม การพัฒนา มลู ค่าพชื เศรษฐกิจ (ยางพารา ปาลม์ นามัน ไม้ผล ประมง) เชงิ แก้ไข 2. บริหารจดั การทรพั ยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอ้ มในแหลง่ ท่องเทีย่ วและชมุ ชนเมืองให้ย่ังยืน เพ่อื สร้างโอกาส จากกระแสการท่องเทย่ี วโลก (การท่องเทีย่ วเชิงอนุรกั ษแ์ ละเชงิ สขุ ภาพ ) 3. นาเทคโนโลยีใหม่ๆ มาพฒั นาภาคเกษตรตังแต่การผลติ แปรรปู การตลาดและการบริโภค (value chain) ใหม้ ี ประสทิ ธภิ าพ คณุ ภาพและปลอดภัย 4. ใช้โอกาสจากการเข้าสู่ประชาคมอาเซียนในการพัฒนาทักษะฝีมือแรงงาน เพื่อเชื่อมต่อการท่องเท่ียวและ สื่อสาร 5. ใชโ้ อกาสจากแผนพัฒนาภาคในการรวมกลุ่มระดบั ผลผลติ เชน่ โคขนุ ยทุ ธศาสตร์ 1. ลดความเสี่ยงและความเสียหายจากภัยพิบัติซ่ึงกระทบตอ่ การเกษตรและการท่องเทยี่ วอันเป็นฐานเศรษฐกจิ การพฒั นา หลักของจังหวดั และรายได้ของเกษตรกร เชิงตง้ั รับ 2. เพิ่มประสิทธิภาพ ลดต้นทุนและสร้างมูลค่าเพ่ิมให้กับสินค้าเกษตรเพื่อรับมือกับวิกฤติการขยายพืนที่ปลูก พชื เศรษฐกจิ (ยางพาราและปาลม์ นามนั ) ในภาคเหนือและภาคตะวนั ออกเฉยี งเหนอื และประเทศอื่นๆ แผนพฒั นากลุ่มจังหวัดภาคใตฝ้ งั่ อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 135

(Income Distribution)2.6.6 การวิเคราะห์เปา้ หมายการพฒั นา กลุ่มจงั หวัดภาคใต้ฝงั่ อ่าวไทยไดว้ ิเคราะหเ์ ป้าหมายการพฒั นา (Industry Matric) ในการสร้างรายได้ ให้กลมุ่ จังหวดั ในระดบั ทล่ี กึ ลงไป ก่อนทจ่ี ะจับออกมาเป็นวิสยั ทศั น์ ยทุ ธศาสตร์ สู่ระดบั โครงการ สรุปไดต้ ามลาดบั ความสาคัญ ดังนี (1) ด้านการทอ่ งเทีย่ ว (2) สินคา้ เกษตรดา้ นปาล์มนามัน ไม้ผล และยางพารา (3) อาหารทะเล และสัตวเ์ ศรษฐกจิ อ่นื เช่น ดา้ นปศสุ ัตว์ Industry Matrix) (GPP Growth) 1 3 2 แผนพฒั นากลมุ่ จงั หวัดภาคใต้ฝ่ังอ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 136

2.6.7 ตา่ แหน่งจุดยนื ทางยทุ ธศาสตร์ (Positioning) ของกลุ่มจังหวดั ภาคใต้ฝง่ั อา่ วไทย ส่จู ุดยืนของกลมุ่ จงั หวัดภาคใต้ฝงั่ อา่ วไทยที่มุ่งเน้นทางด้านเศรษฐกิจและสรา้ งรายได้ คือ 1.ศูนย์กลางการท่องเที่ยว (เชงิ อนุรักษ์ และ นานาชาติ) 2.ศนู ย์กลางการสรา้ งสรรคเ์ ศรษฐกจิ การเกษตร (ปาล์มนามนั ยางพารา ไม้ผล ประมง ปศสุ ัตว์) 3 เครือขา่ ยคมนาคมโลจสิ ติกส์ เชื่อมโยงภมู ิภาค การก่าหนดต่าแหนง่ จุดยืนทางยุทธศาสตร์ (Positioning) ของกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย ตาม แผนพัฒนากลุ่มจังหวัด 4 ปี (พ.ศ. 2561 - 2564) เนน้ เฉพาะเร่ืองส่าคญั ทางด้านเศรษฐกจิ และสรา้ งรายได้ภายใต้ วิสัยทศั น์ “ศูนย์กลางการเกษตร การท่องเที่ยวนานาขาติ มีระบบโลจิสติกส์ที่สมบรู ณ์ เป็นมติ รกับส่ิงแวดล้อม” ชมุ พร สรุ าษ ร์ธานี การเกษตร ยางพารา เกษตรครบวงจร ท่องเทีย่ วเชงิ คุณภาพ ยางพารา ปาล์ม ปาล์มนา่้ มนั ไม้ผล ท่องเท่ียวนานาชาติ ปศสุ ตั ว์ ประมงและ โลจสิ ติกส์เชื่อมโยงภมู ภิ าค น่้ามนั ไม้ผล ประมง เศรษฐกจิ การค้า การลงทุน และสัตวน์ ่า้ สตั ว์น่้า สงั คมสงบสขุ  ท่องเท่ียวนานาชาติ กลุ่มจงั หวดั ภาคใตฝ้ ัง่ อ่าวไทย โลจิสตกิ ส์  ศูนย์กลางการท่องเทีย่ วระดับ นานาชาติ และเชิงอนรุ ักษ์ พทั ลงุ  ศูนย์กลางการสรา้ งสรรคเ์ ศรษฐกจิ นครศรีธรรมราช การเกษตร (ยางพารา ปาลม์ น่้ามนั ยางพารา ไมผ้ ล ประมง ปศุสัตว์) เมอื งเกษตร  เครือขา่ ยคมนาคม (ไม้ผล ยาง ปศสุ ัตว์ ปาลม์ ปศุสตั ว์ โลจสิ ติกส์เชื่อมโยงภมู ภิ าค เศรษฐกิจสรา้ งสรรค์ ท่องเท่ียวเชิง ศนู ย์กลางอาหารคุณภาพ ทอ่ งเท่ยี ว พัฒนาทรัพยากรมนษุ ย์ อนุรักษ์ ทางทะเล จัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมท่ี โลจิสติกส์ เกษตรนวตั กรรม ศนู ยก์ ระจายสนิ ค้าภาคใตท้ ่งุ สง ยง่ั ยืน เสรมิ สรา้ งการบรหิ ารจดั การบ้านเมืองที่ดี อตุ สาหกรรมสีเขยี ว ศิลปวัฒนธรรม ณ 15 กนั ยายน 2559 แผนพฒั นากล่มุ จงั หวัดภาคใตฝ้ ั่งอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 137

สว่ นที่ 3 แผนยุทธศำสตรก์ ล่มุ จงั หวดั ภำคใตฝ้ ่ังอ่ำวไทย ระยะ 4 ปี (พ.ศ. 2561 – 2564) แผนพฒั นากล่มุ จังหวัดภาคใต้ฝัง่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 138

แผนพฒั นำกลุ่มจงั หวัดภำคใต้ฝง่ั อ่ำวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 วิสัยทัศน์ (Vision) “ศนู ยก์ ลำง กำรเกษตร กำรทอ่ งเท่ียวนำนำชำติ มรี ะบบโลจิสติกสท์ ีส่ มบูรณ์ เปน็ มิตรกับสงิ่ แวดลอ้ ม ” นิยำมวสิ ัยทศั น์ ศนู ย์กลำงกำรเกษตร หมายถงึ การมีความโดดเดน่ ในด้านใดดา้ นหน่ึง เช่น ด้านปริมาณการ ผลติ (การปลกู หรอื การเพาะเล้ียง) ด้านการแปรรปู ด้านการตลาด หรือการสรา้ งมลู ค่าทางเศรษฐกจิ ศนู ยก์ ลำงกำรทอ่ งเท่ียวนำนำชำติ หมายถึง การมีความโดดเดน่ ในด้านจานวนนักท่องเทยี่ ว และรายไดจ้ ากนักท่องเที่ยวนานาชาติ มีระบบโลจิสติกส์ท่สี มบรู ณ์ หมายถึง การมีระบบคมนาคมทเี่ ป็นเครือขา่ ยเช่ือมโยงกนั ท้ังทาง บก ทางอากาศ และทางน้า และเป็นปจั จัยพน้ื ฐานที่สนบั สนุนการพฒั นา ดา้ นตา่ ง ๆ ของกลุ่มจงั หวดั กำรเป็นมติ รกับสงิ่ แวดล้อม หมายถงึ การพฒั นาในทุกด้านของกลุ่มจงั หวดั จะต้องไม่สร้าง ปญั หาตอ่ สงิ่ แวดล้อม รวมท้ังตอ้ งมยี ทุ ธศาสตร์การพฒั นาเพ่ือป้องกัน หรือ แก้ไขปัญหาส่งิ แวดล้อมท่ีมีอยู่ พันธกิจ (Mission) 1. พัฒนา การผลติ การแปรรปู และการบริหารจัดการ ปาล์มน้ามนั ยางพารา และไมผ้ ล 2. พฒั นาการประมง การเพาะเล้ยี งสัตวน์ า้ เศรษฐกิจ รวมถงึ การปศสุ ัตว์ทีส่ ามารถสร้างความโดดเดน่ 3. พัฒนาทรัพยากรการท่องเท่ียว สร้างรูปแบบการท่องเท่ียวท่ีหลากหลาย การบริหารจัดการ และสร้างเครอื ข่ายการท่องเทยี่ วระหว่างกลุ่มจงั หวัด 4. พัฒนาระบบโครงสร้างพ้ืนฐาน การขนส่ง และโลจิสตกิ ส์ เพอื่ รองรบั การพฒั นาของกลุม่ จังหวดั 5. อนุรกั ษท์ รพั ยากรธรรมชาติ ส่ิงแวดลอ้ ม ศลิ ปวัฒนธรรม และสภาพสงั คมทีด่ ี แผนพฒั นากลมุ่ จงั หวัดภาคใตฝ้ ัง่ อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 139

เปำ้ ประสงคร์ วม 1. กลุ่มจงั หวดั เปน็ ศนู ย์กลาง การผลติ และแปรรูป ยาพารา ปาล์มนา้ มัน ของประเทศ 2. เป็นกลุ่มจังหวดั ช้นั นาดา้ นการเพาะเลย้ี งสัตวน์ ้าเศรษฐกิจ และการเลยี้ งสตั ว์เศรษฐกิจท่ีมีความ โดดเด่นในพ้ืนท่ี 3. กลุ่มจงั หวดั เป็นสถานท่ีทอ่ งเทยี่ วนานาชาติ ที่มคี ุณภาพ และมีความหลากหลาย ของรปู แบบการทอ่ งเทีย่ ว 4. มีระบบโครงสรา้ งพน้ื ฐาน และระบบโลจิสตกิ ส์ท่ีมศี กั ยภาพในการรองรับการพฒั นาดา้ นต่าง ๆ ของกลุ่ม 5. กลมุ่ จงั หวัดมีทรัพยากรธรรมชาติท่ีสมบรู ณ์ มสี ิง่ แวดลอ้ ม สภาพสงั คมทด่ี ี เปา้ ประสงค์รวม ตัวชวี้ ัดและคา่ เป้าหมาย เป้าประสงค์รวม ตวั ชีว้ ดั / ขอ้ มลู ค่าฐาน คา่ เป้าหมายรายปี เป้าหมายรวม 4 ปี 2561 2562 2563 2564 1 . ก ลุ่ ม จั ง ห วั ด เ ป็ น -ผลิตภัณฑ์มวลรวมกลุ่ม 139,826 ล้านบาท 0.5 % 1.0 % 1.5 % 2 % ศูนย์กลาง การผลิตและ จงั หวัดทีแ่ ท้จรงิ (GPP) ภาค (คา่ เฉล่ีย 52-56) แปรรูป ยาพารา ปาล์ม เกษตรกรรม เพ่ิมขึน 2 % นามนั ของประเทศ จากคา่ ฐาน 2.เป็นกลุ่มจงั หวัดชนั นา -ผลิตภัณฑ์มวลรวมกลุ่ม 51,061 ลา้ นบาท 3 % 4 % 5 % 6 % ดา้ นการเพาะเลยี งสตั ว์ จั ง ห วั ด ท่ี แ ท้ จ ริ ง ( GPP) (คา่ เฉลี่ย 52-56) นาเศรษฐกิจ และการ สาขาอุตสาหกรรมเพ่ิมขึน เลียงสัตวเ์ ศรษฐกจิ ท่มี ี 6 % จากค่าฐาน ความโดดเด่นในพนื ท่ี 3.กลมุ่ จงั หวดั เปน็ สถานที่ ร้อยละของรายได้จากการ 65,236.84 ล้านบาท 13 % 14 % 15 % 15 % ทอ่ งเทีย่ วนานาชาติ ทีม่ ี ท่องเท่ียวที่เพิ่มขึน 15% (ค่าเฉลีย่ 54-58) คณุ ภาพ และมคี วาม จากค่าฐาน หลากหลายของรปู แบบ การท่องเท่ียว แผนพัฒนากล่มุ จงั หวัดภาคใต้ฝ่ังอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 140

เปา้ ประสงคร์ วม ตวั ชี้วดั / ขอ้ มูลค่าฐาน คา่ เป้าหมายรายปี เป้าหมายรวม 4 ปี 2561 2562 2563 2564 4 % 6 % 8 % 10 % 4.มีระบบโครงสรา้ ง ผลิตภัณฑ์มวลรวมกลุ่ม 14,498 ลา้ นบาท 10 % 11 % 12 % 13 % พืนฐานและระบบโลจิสติกส์ จังหวัด (GPP) สาขาการ (ค่าเฉล่ยี 52-56) 1% 2% 3% 4% ที่มศี ักยภาพในการ ขนส่ง สถานท่ีเก็บสินค้า รองรบั การพฒั นาด้าน และการคมนาคมเพ่ิมขึน ต่าง ๆ ของกล่มุ 10 % จากคา่ ฐาน ผลิตภัณฑ์มวลรวมกลุ่ม 7,617 ลา้ นบาท 5.กลมุ่ จังหวัดมีทรัพยากร จงั หวดั ทแ่ี ทจ้ ริง (GPP) สาขา (คา่ เฉลีย่ 52-56) ธรรมชาตทิ ่ีสมบรู ณ์ การบริการด้านสุขภาพและ มสี ง่ิ แวดล้อม สภาพ สงั คม เพิ่มขึน 13 % สถานการณ์การกัดเซาะ 196.38 กิโลเมตร สังคมทด่ี ี ชายฝ่ังทะเลของกลุ่มจังหวัด (ค่าฐานปี 57) ลดลง 4 % จากค่าฐาน ประเด็นยทุ ธศำสตร์ ยทุ ธศำสตร์ที่ 1 พัฒนาการผลิต แปรรปู และการบรหิ ารจัดการ พชื เศรษฐกจิ หลัก (ปาลม์ นา้ มัน ยางพารา ไมผ้ ล) ยุทธศำสตร์ท่ี 2 การเพิ่มผลผลิตจากการประมงชายฝัง่ การเพาะเลย้ี งสัตว์นา้ เศรษฐกิจ และการเล้ียงสตั วเ์ ศรษฐกจิ ที่มคี วามโดดเดน่ ในพนื้ ที่ ยุทธศำสตรท์ ี่ 3 พัฒนาสูก่ ารเป็นสถานทที่ ่องเทยี่ วนานาชาติ ท่ีมีคุณภาพ และมีความหลากหลาย ของรูปแบบการท่องเทย่ี ว ยุทธศำสตร์ท่ี 4 พัฒนาระบบโครงสรา้ งพ้นื ฐาน การขนส่ง และโลจิสติกส์ เพ่อื รองรับการพัฒนา ของกลุ่มจงั หวัด ยุทธศำสตรท์ ่ี 5 การพัฒนาสู่การเปน็ เมืองสเี ขยี ว และสงั คมคุณภาพ แผนพฒั นากลมุ่ จังหวดั ภาคใต้ฝงั่ อ่าวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 141

การเช่ือมโยงยุทธศาสตรก์ ารพัฒนากลุ่มจงั หวัดภา แผนพฒั นาเศรษฐกจิ และส ยทุ ธศาสตร์ที่ 9 : การพัฒนาภาค เม “ศนู ย์กลางผลติ ยางพาราและปาลม์ นา้่ มันของภูมภิ าค แหลง่ ผลติ ภณั ฑ์อาหารทะเล แผนพัฒนาเศรษฐกจิ และส ยุทธศาสตรท์ ี่ 9 : การพฒั นาภาค เมอื ง และพนื้ 1.เสริมสร้างความเข้มแข็งภาคการเกษตร อาทิ รักษาฐานการผลติ ยางพาราและปาล์มน้่ามนั ให้เขม้ แขง็ และยั่งย 2.ยกระดบั รายไดจ้ ากการทอ่ งเท่ียว อาทิ ส่งเสริมและพัฒนาการเชอ่ื มโยงการท่องเทย่ี วระหวา่ งแหลง่ ท่องเทยี่ วร และแหลง่ ทอ่ งเที่ยวบนบกบริเวณพ้ืนที่ตอนในท่มี ีศกั ยภาพสงู 3.วางระบบป้องกนั และแกไ้ ขปญั หาความเสอ่ื มโทรมของทรพั ยากรฯ และสงิ่ แวดลอ้ ม อาทิ สง่ เสรมิ กระบวนการ ปา่ ต้นน่า้ การบงั คับใช้ก หมายด้านสงิ่ แวดล้อมและผงั เมืองอยา่ งเคร่งครดั จุดยืนทางยทุ ธศาสตรก์ ลุ่ม 1.ศูนย์กลางการทอ่ งเทยี่ วระดบั นานาชาติ และเชิงอนรุ กั ษ์ 2.ศูนย์กลางการสรา้ งสรรคเ์ ศรษฐกจิ การเกษตร (ยางพารา ปาลม์ นา่้ มัน ไม้ผล ประมง ปศสุ ตั ว)์ 3.เครือขา่ ยคมนาคมโลจิสตกิ สเ์ ชือ่ มโยงภมู ิภาค

าคใต้ฝั่งอา่ วไทย (ปีงบประมาณพ.ศ.2561-2564) สังคมแห่งชาติฉบบั ที่ 12 มอื ง และพ้ืนท่เี ศรษฐกจิ (ภาคใต)้ ลท่ีไดม้ าตรฐานเปน็ ทย่ี อมรบั ในระดบั สากล แหล่งทอ่ งเทยี่ วที่นยิ มในระดบั โลก” สังคมแห่งชาติฉบบั ท่ี 12 นที่เศรษฐกิจ (กลุ่มจงั หวดั ภาคใตฝ้ ่ังอา่ วไทย) ยนื สนับสนนุ และสง่ เสรมิ การพัฒนาอตุ สาหกรรมผลติ โคเน้อื ศรีวิชยั ในกลุ่มจงั หวัดภาคใต้ฝงั่ อ่าวไทย ระดบั นานาชาตใิ นพืน้ ที่ภาคใต้ฝงั่ อนั ดามันและอ่าวไทย รมสี ว่ นร่วมของทกุ ภาคสว่ นในการบริหารจดั การพน้ื ท่ี มจงั หวัดภาคใตฝ้ ่งั อ่าวไทย แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝ่งั อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 142

การเชอ่ื มโยงยุทธศาสตร์การพัฒนากลมุ่ จังหวัดภาคใ วสิ ยั ทศั น์กลุ่มจังหวดั “ศูนย์กลาง การเกษตร การท่องเทย่ี ยุทธศาสตร์ท่ี 1 พฒั นาการผลติ ยุทธศาสตร์ท่ี 2 การเพิ่มผลผลิต ย ส ประเดน็ แปรรูป และการบริหารจัดการ จ า ก ก า ร ป ร ะ ม ง ช า ย ฝ่ั ง ก า ร ค ยุทธศาสตร์ ร พืชเศรษฐกิจหลัก (ปาล์มนามัน เพาะเลียงสัตว์นาเศรษฐกิจ และ เปา้ ประสงค์รวม ก เชิงยุทธศาสตร์ ยางพารา ไมผ้ ล) การเลียงสัตว์เศรษฐกิจทม่ี คี วามโดด น ห ตวั ชว้ี ดั /เป้าหมายรวม 4 ปี เด่นใยนุ พนื ท่ี ก ท --3ทฐร3 กลุ่มจงั หวดั เปน็ ศนู ย์กลาง การ ธ เ ป็ น ก ลุ่ ม จั ง ห วั ด ชั น น า ด้ า น ก า ร เพาะเลียงสัตว์นาเศรษฐกิจ และ ผลติ และแปรรูป ยาพารา ปาล์ม ศ ก า ร เ ลี ย ง สั ต ว์ เ ศ ร ษ ฐ กิ จ ท่ี มี ความยโุ ดดเดน่ ในพนื ท่ี นามนั ของประเทศ า ยุ ส ท ทต ธ ธร์ ศ -ผลติ ภณั ฑม์ วลรวมกลุ่มจังหวดั ที่แศที่้จริง (GPP) า ภาคเกษตรกรรม เพม่ิ ขึน 2% จากา1ค่าฐาน ส -ผลติ ภณั ฑม์ วลรวมกลุ่มจงั หวัดท่แี สพทั จ้ ริง (GPP) สาขาอตุ สาหกรรมเพมิ่ ขึน 6 % ต จากค่ายฐุาน ตฒ ทร์ รน์ ธที่ ทาี่ ศ1 1ก าพั พาั สฒ ฒร ตน นผ รา์ าลิ

ใตฝ้ ั่งอ่าวไทย (ปีงบประมาณพ.ศ.2561-2564) (ตอ่ ) ดภาคใต้ฝง่ั อา่ วไทย ยวนานาชาติ มีระบบโลจิสตกิ สท์ สี่ มบรู ณ์ เปน็ มติ รกับสงิ่ แวดล้อม ” ยุทธศาสตร์ท่ี 3 พัฒนาสู่การเปน็ ยุทธศาสตร์ท่ี 4 พัฒนาระบบ ยทุ ธศาสตรท์ ี่ 5 การพัฒนาสูก่ าร สถานที่ท่องเท่ียวนานาชาติ ที่มี โครงสร้างพืนฐาน การขนส่ง และโล เปน็ เมอื งสเี ขยี ว และสังคมคณุ ภาพ คุณภาพ และมีความหลากหลายของ จิสติกส์ เพื่อรองรับการพัฒนาของ รปู แบบการท่องเทยี่ ว กลมุ่ จงั หวดั กล่มุ จงั หวัดเปน็ สถานทท่ี อ่ งเทยี่ ว มีระบบโครงสรา้ งพืนฐาน กลุ่มจงั หวัดมี นานาชาติ ทม่ี ีคุณภาพ และมีความ และระบบโลจิสติกส์ทมี่ ี ทรพั ยากรธรรมชาติ หลากหลายของรปู แบบ ศักยภาพในการรองรบั การ ทส่ี มบูรณ์ มสี งิ่ แวดลอ้ ม การทอ่ งเทีย่ ว พัฒนาดา้ นตา่ ง ๆ ของกลมุ่ สภาพสงั คมทดี่ ี 3ฐรท3-้า-่ออนงยเทล่ียะวขทอ่ีเพงิ่มร ขาึนย ไ ด้ จ า ก ก า ร ผลิตภัณฑ์มวลรวมกลุ่มจังหวัด -สถานการณ์การกัดเซาะชายฝ่ังทะเล 15% จากค่า (GPP) สาขาการขนสง่ สถานท่เี กบ็ ของกลุ่มจังหวัดลดลง 4 % จากค่าฐาน สินค้า และการคมนาคมเพ่ิมขึน -ผลติ ภณั ฑ์มวลรวมกลมุ่ จงั หวดั ท่ี 10 % จากคา่ ฐาน แท้ จริง (GPP) สาขาการบริการด้ าน สขุ ภาพและสงั คมเพมิ่ ขนึ ้ 13% แผนพฒั นากลุ่มจงั หวดั ภาคใต้ฝง่ั อา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 143

การเชื่อมโยงยทุ ธศาสตร์การพฒั นากลมุ่ จังหวดั ภาคใ ห่วงโซ่คณุ คา่ 1.ต้นทาง 1.ตน้ ทาง 1.1 การวิจัยพัฒนาและบริหาร 1.1 การวิจัยพัฒนาและบริหาร ปจั จัยพนื ฐาน ปจั จัยพืนฐาน 1.2 การยวาุ งระบบฐานขอ้ มูล 1.2 การพฒั นาบุคลากร ท 1.3 การพัฒนาบคุ ลากร ธ 2.กลางทาง ศ 2.1 การแปรรูปและสร้างมลู ค่า า 2.กลางทาง ส 2.1 การแปรรปู และสรา้ งมูลคา่ 3.ปลายทาง ต 2.2 การพัฒนาเครือข่าย 3.1 ก า ร ส่ ง เ ส ริ ม ด้ า น ร์ การตลาด ที่ 1 พั 3.ปลายทาง ฒ 3.1 ก า ร ส่ ง เ ส ริ ม ด้ า น น การตลาด า ก า ร ผ ลิ ต แ ป ร รู ป แ ล ะ

ใตฝ้ ั่งอ่าวไทย (ปีงบประมาณพ.ศ.2561-2564) (ตอ่ ) 1.ตน้ ทาง 1.ต้นทาง 1.ต้นทาง 1.1 การพฒั นาบุคลากร 1.1 การศึกษาวิจัย ออกแบบ เ พื่ อ 1.1 การพัฒนาบุคลากร และการ พัฒนาโครงสรา้ งพนื ฐาน วิจัยเพื่อพัฒนา 2.กลางทาง 2.กลางทาง 2.กลางทาง 2.1 ก า ร พั ฒ น า รู ป แ บ บ ก า ร 2.1 ก า ร พั ฒ น า ร ะ บ บ 2 . 1 ก า ร ส่ ง เ ส ริ ม แ ล ะ เ พิ่ ม ทอ่ งเท่ียว โครงสร้างพนื ฐานและ ประสิทธิภาพการใช้พลังงานเพื่อ 2.2 การพัฒนาเส้นทาง สถานท่ี โลจิสตกิ ส์ ความยงั่ ยืน เพ่อื ส่งเสรมิ การทอ่ งเท่ียว 2.2 การเพ่มิ ประสทิ ธภิ าพการบรกิ าร 3.ปลายทาง 3.ปลายทาง 3.ปลายทาง 3.1 การประชาสัมพันธ์ จัด 3.1 ก า ร ด า เ นิ น กิ จ ก ร ร มเพื่อ 3.1 การสร้ างความปลอดภั ย กิจกรรม และการตลาด เพื่อ เ ช่ื อ ม โ ย ง ต ล า ด แ ล ะ ธุ ร กิ จ ผ่ า น ในชวี ิตและทรพั ย์สนิ สง่ เสรมิ การท่องเที่ยว ระบบโครงสร้างพืนฐานและโลจิ สติกส์ แผนพฒั นากล่มุ จังหวัดภาคใตฝ้ ั่งอา่ วไทย พ.ศ. 2561 - 2564 144

การเช่ือมโยงยทุ ธศาสตร์การพัฒนากลุม่ จังหวัดภาคใ โครงการท่สี นบั สนนุ การ - โครงการขับเคล่ือนต้นทาง - โครงการขบั เคลอ่ื นกลางทาง ขับเคลื่อน 1.โ ค ร ง ก า ร ศึ ก ษ า วิ จั ย ก า ร ใ ช้ 1.โครงการเพม่ิ ศักยภาพการผลติ ประโยชนจ์ ากตน้ ปาลม์ หมดอายุ สนิ คา้ ประมงท่สี าคัญของกลุ่ม 2.โครงกยาุรพฒั นาและยกระดับ จงั หวัดภาคใตฝ้ ง่ั อ่าวไทย ท คณุ ภาพปาลม์ นามนั กลุ่มจังหวัด 2.โครงการโรงงานแปรรูปผลผลิต ธ ภาคใตฝ้ ง่ั อ่าวไทย ทาการเกษตรและประมงตน้ แบบ ศ 3.โครงการลดต้นทุนการใช้ปุ๋ยของ 3.โครงการพัฒนาอุตสาหกรรมโค า เกษตรกรสวนปาลม์ เนอื /โคขุนศรีวิชยั Sriwichai ส 4.โครงการนาร่องในการพัฒนา Beef ต ระบบฐานข้อมูลเชิงพืนท่ีของปาล์ม 4.โครงการเพิ่มประสิทธิภาพการ ร์ นามัน และยางพารา ในกลุ่มจังหวัด ผลิตนานมดิบGMP ที่ ภาคใต้ฝ่งั อา่ วไทย 1 5.โครงการพัฒนาเกษตรกรดังเดิมสู่ - โครงการขับเคลอ่ื นปลายทาง พั เกษตรกรอัจฉริยะsmart farmer 1 . โ ค ร ง ก า ร จั ด ม ห ก ร ร ม ซี ฟู้ ด ฒ นานาชาติ น า ก า ร ผ ลิ ต แ ป ร รู ป แ ล