พูดจริง ของจริง

๔๔ พูดจริง ของจริง เลอื นไปหมด …. อีรุงตุงนัง ! สังขารกป็ รุงแตง่ สารพดั … พอตื่นข้ึนมา แมย้ งั ไมต่ ืน่ เลย นอนก็หลับฝนั เพ้อพกไปทั่ว ละเมอเพอ้ พกไปทวั่ จนิ ตนาการในความฝนั สารพดั เรือ่ ง …. หาเหตหุ าแก่นสารสาระไมไ่ ด้ เขาเรยี ก ปลอ่ ยให้ตวั เองไหลไปกับกติกา หรอื สมมุติ ทางโลก … จนหาจดุ ฐานทตี่ ั้งของจิตไมเ่ จอ … ฐานท่ีตั้งของ สติปัญญา …. เมือ่ พดู เรือ่ งจติ ปบุ๊ กห็ มายถงึ สติปญั ญา เปน็ ธรรมท่เี กดิ ร่วมอยกู่ ับจิต แต่ไม่ใช่จิต เปน็ ธรรมเกดิ รว่ มกนั แตฉ่ ันทำสมาธิ ๗ วนั อดนอน ๗ วนั อดข้าวอีก ๗ วัน … เออ ! ปัญญาตอ้ื แตว่ ง่ิ อยู่ในภายในกลมกลนื กบั จิต …. แต่ความที่เราจะยกหวั ขอ้ ธรรม … มันตอื้ …! แต่จติ กลมกลืนได้ง่าย ... อยภู่ ูเขา-ถำ้ ทแ่ี มฮ่ ่องสอนองคเ์ ดยี ว ๗ วัน ๑๔ วนั … พอออกมา เอ๊ะ ! เราเพลียไหม ? … กลบั ไมอ่ ยากนอน ปตี ิเตม็ ตนื้ ในหวั ใจว่า ชาติน้เี ราบญุ วาสนามาก เรา หลังจากเกกมะเหรกเกเร ตดั สนิ ใจมาบวชแล้ว … บวช แบบไมเ่ ชงิ จะเอาตลอดชีวิต เราจะบวชสกั นิดสักหน่อยน่า … มันรู้สึกเซง็ เซง็ การงานเหลือเกิน….! ก็บวช บาทสดุ ท้าย พอมาไดจ้ งั หวะ ลอยตัวเข้ามาแล้ว … มนั กเ็ ลย …

พูดจริง ของจริง ๔๕ ถึงวนั น้ี เราปีตชิ ื่นชม …. เพราะมีพระพทุ ธเจ้า จงึ มีส่ิงนท้ี ก่ี ำลงั เกิดข้นึ กับเรา...! ความปีตอิ ิม่ ซา่ น ขนโลมชาติต้ัง … เราอดนอน อ่อนลา้ อิดโรยอ่อนล้า ๗ วัน อย่างนอ้ ย ๗ วนั เรายังไม่เห็นเปน็ อะไร … กลายเป็นฐาน ท่ตี ้ังของจิต เปน็ หนึ่งมเี อกภาพ ! … ตวั นี้ มนั เป็นพละกำลงั อยูใ่ นกลุ่มของอนิ ทรยี ์ ๕ - พละ ๕ อินทรยี ์ คือ สมาธิ ! อนิ ทรยี ์นี้มีกำลัง อย่ใู นพละ ๕ ! …. จติ มีพละกำลงั ท้งั ๆ ท่รี า่ งกายอดขา้ ว ๗ วนั อดนอน ๗ วนั …. เอ๊ ! ทำไมเราไม่ออ่ นลา้ …. ตอ่ เมอื่ วนั ทั้งวัน เกอื บบ่ายๆ คล้อย … บอก เชงิ เรม่ิ งว่ งแลว้ เว้ย ! เพลีย ! เปน็ ปกติ อัตภาพของรปู มปี ระชุมกันดว้ ย ดิน-น้ำ-ลม และ ไฟ … ปฏิเสธอาหารการกิน ปฏิเสธการพักผอ่ นไม่ได้ แต่สตปิ ัญญา … แท้จรงิ ไม่ไดพ้ กั ผอ่ นนะ ! เปน็ ผู้ตืน่ ! พระพุทธเจา้ … นามของเบอื้ งพระยุคลบาทมวี ่า พุทธะ ! พระอรหันต์ทงั้ หลายท้งั ปวง จิตกพ็ ทุ ธะตามรอยฝา่ พระบาท… จติ น้นั เปน็ ผู้ตน่ื อยู่ ! รอู้ ยู่ ! เขา้ ใจอยู่ ! ไม่ตอ้ งขยายความว่าเบกิ บาน … เบกิ มันเบกิ อยู่แลว้ คนรูแ้ จ้งเหน็ จริง มันไม่เบิกไดอ้ ย่างไร ? มันไม่มดื มน-

๔๖ พูดจริง ของจริง อนธการ มันเข้าใจตลอดทะลปุ รโุ ปรง่ มันไมม่ ีอะไรปดิ บัง อำพรางได้ … กระจ่างแจ้งไปหมด มันไมม่ นึ ไมง่ ง มันกอ็ ยู่ อย่างสบายส…ิ ! มองไปทางไหนกไ็ มม่ อี ะไรปิดบัง มองทะลุ โลก สามโลกธาตุ … สมญานามภาษาไทยบอก ผรู้ ้แู จง้ โลก- ทะลโุ ลก ในฝา่ ยสจั ธรรมคูโ่ ลก ความจรงิ คูโ่ ลกว่าเทีย่ ง หรอื ไมเ่ ท่ียง -- ทะลหุ มด ! ทำไมมนั จะไมส่ ดชื่นละ่ …! ออ๋ ! เราเพิ่งเขา้ ใจ … ตรวจสอบบอ่ ยมาจนถึง ปจั จุบนั น้ี เขา้ ใจหมด … ถึงบอกกจิ กรรมการงานทางโลก มันกอ่ ใหเ้ กิดความอ่อนล้า เพราะฉะน้ัน ทางโลกบรโิ ภค อาหาร ๓ ครง้ั … ยังไม่พอ ! ก๋วยเต๋ียวรอบดึก ข้าวต้ม รอบดึก กว่าจะออกจากภัตตาคาร ใช้เวลาไปตัง้ มาก สิ้นเปลอื งไปต้ังเยอะ ….. พระภิกษใุ นบวรพทุ ธศาสนา มืออาชพี ฉมังเวทย์ … ยน่ มาท่ฉี ัน …. ขยายไปพ่อแมค่ รูอาจารยท์ ี่มขี ้อปฏิบัติ อฐั ธิ าตเุ ป็นแกว้ … ฉันแกะรอยตามไป สดๆ รอ้ นๆ นูน่ … ควันฉยุ …. ปรากฏในตัวเราเอง…! น่งั เปน็ วันเปน็ คนื ออกมาก็ไม่อยากนอน … ตอ่ เม่ือบา่ ยคล้อย แดดจา้ เมอ่ื ไหร่ …. เออ ! เร่มิ อยากนอนเหมือนกนั เวย้ ! …. จะนอนกต็ ้งั

พูดจริง ของจริง ๔๗ กำหนดวา่ เราจะตื่นเมอื่ ครบ ๑ ชั่วโมง หรอื ๔๐ นาทแี ลว้ ดีดตัวปบั๊ ! … เออ ! มหศั จรรย์ ! นาฬกิ าบนโลก มนั แค่ ของไมม่ ีค่าในธรรมนีห่ วา่ ….. ออ๋ ! ไอ้ทเี่ ราปฏิบัติมา … วนั น้ีรแู้ ล้ววา่ ท่ีเรียกวา่ วิมุตตินี่ มันวมิ ุตติหลุดพ้นจากสมมตุ โิ ลกโดยท้ังสิ้น ! เครอ่ื งหมายในจติ น่ี วา่ งเปล่า แจ้งสวา่ งไปหมด และ ว่างเปลา่ -- ไมม่ เี ครอื่ งหมายอะไรมาแตม้ แต่งเลยวา่ นาย ก นาง ข วา่ อย่างงนั้ อยา่ งงี้ …. ไม่มรี ปู ไม่มีนาม ไมม่ ี ลาภ-ยศ สรรเสริญ เงนิ และทอง … ไม่มเี ครือ่ งหมาย อยู่ในจติ เลย…! ขนาดฉันเก…. ฉันยังแตกตื่นอย่างนี้ ! … แลว้ พวกเราดกี วา่ ฉัน -- สมัยฉันอยู่ทางโลก…. พวกเรามคี รูบา อาจารยม์ ืออาชพี เขี้ยวลากดินแบบแลกตายอยา่ งฉนั มาน่งั พากยเ์ ฉพาะหน้า … วนิ าทนี ้ี เธอจะหามอื อาชพี ของ จริงสดๆ ประกาศศักดิ์ศรี เชอื ดเฉือนศรี ษะตัวเอง แตกหัก ตอ่ พระพกั ตรพ์ ระบรมรปู แห่งพระพทุ ธเจา้ มาบันลอื …! เธออย่าคดิ วา่ จะไปหาไดง้ ่ายๆ …!

๔๘ พูดจริง ของจริง เจอฉนั … ไม่ใชโ่ ชคดี…! เจอฉนั …. มนั โคตรบุญ- ล้านบุญ ! … ทเ่ี ราโคจรมาเจอกันประเด๋ยี วประดา๋ วน่ี ไม่รวู้ า่ เธอจากไปแลว้ นี่ ฉันจะตายวนิ าทไี หน ? …. แล้วฉัน จะหมดแรง หมดลมหายใจ หรอื ว่าจะหมดแรงพูดวนิ าที ไหน ? …. เอามาเปน็ เครอ่ื งการันตีไมไ่ ดเ้ ลยว่า เออ ! สักวันหนง่ึ เราจะโคจรมาเจอกนั คือเก่า ๒ นะครบั /ค่ะ ! ใครเปน็ คนรบั รองให้ ? …. วัฏฏะไมเ่ ที่ยง ! ทกุ ขน์ ้ี จาก เกดิ -แก-่ เจบ็ -ตาย … เชค็ บลิ ได้ตลอด พระพทุ ธเจ้าจึงสอนปิดทา้ ยรายการ …. เห็นไหม ปัจฉิมโอวาท -- ขอหมมู่ หาชน …. ย่นมาทีภ่ ิกษุสามเณร ทัง้ หลายในบวรพุทธศาสนา จงเป็นผู้ยังความไมป่ ระมาท ใหเ้ กิดกบั ตนเถดิ ! เศรษฐกจิ พอเพยี ง - หัวข้อไมป่ ระมาท หย่ังลงใน ตัวน้ี … ในหลกั ธรรมโดยรวมท้งั หมด ไมป่ ระมาท ปิดบทสรุป หลักธรรมคำสอนโดยรวมท้ังหมด…! ปดิ ๓ โลกธาตุ … ใหอ้ ยูใ่ นความไมป่ ระมาท ! ๒ คือเกา่ = เหมือนเดมิ

พูดจริง ของจริง ๔๙ ไมป่ ระมาท กับภูมิคุม้ กนั อันเดยี วกนั …. อนั น้ี เปน็ การซอยยอ่ ยออกมา ซอยย่อยออกมา…. สำหรบั โลกผโู้ ง่ ผหู้ ลงก็ควรซอย แต่ถ้าคนไมป่ ระมาทแลว้ กม็ ีภูมิคุม้ กนั อยู่ ในตัวเอง สติปญั ญาระดับพวกเธอ … ทพี่ ระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัวพระราชทานมา กเ็ กินพอแล้ว…! ถ้าเราใสใ่ จ และนอ้ มนำไปหดั คดิ แล้วกใ็ คร่ครวญว่า จะตงั้ ประเด็นอะไร ขึ้นมาเพอ่ื กระทำ … ทางธรรมเรียกดำริ ทางโลกกเ็ อาไป ใชไ้ ด้ พระพุทธเจา้ ไมห่ า้ ม เหมือนหลักปรัชญาฯ ตัวน้ี … กระทรวงฯ เขารับไป กด็ แี ลว้ เขาปอ้ นใหร้ ะบบของเขา ใหม้ ันอยู่ในระบบ เพราะในระบบ มนั สามารถให้ลบใหบ้ วกได้กบั คนในระบบ มันกย็ อ่ มสบายกว่า….! เพราะฉะน้นั นก่ี ำลงั ทำถูกแลว้ ขอให้ทางกระทรวงฯ อุตสาหะ ตั้งอุดมการณ์ขน้ึ มา เพราะวา่ พวกเราต้องการเห็นชาตบิ ้านเมอื ง สงบ ร่มเยน็ รม่ ร่นื เหมือน .... มีไหมไอท้ ่ีเดินไป ท่ไี ม่ตอ้ งหอ่ ขา้ ว ไป …. เอ้า ! ยน่ ไป … ประเพณี วฒั นธรรม ระเบยี บวนิ ัย ความเคารพในชนั้ แห่งอาย-ุ วรรณะ ใหม้ นั เกดิ ข้นึ ในสังคม

๕๐ พูดจริง ของจริง ในการใชร้ ถใชถ้ นน … ให้เกดิ ขึ้นบา้ งได้ไหม ? … ไม่มีเลย อยากจะแซงขวา กแ็ ซง ! อยากจะแซงซ้าย ก็แซง ! อยากจะว่ิงขวา ก็วิ่ง ถนนซา้ ยไม่ดนี ่หี วา่ ไม่ว่ิงใหซ้ ะอยา่ ง จะทำไมวะ ? แน่จริง ก็จอดรถมาตีกนั สิ…! พฤตกิ รรม เหล่านส้ี อ่ แววของความกร่างในสังคม …. จนบอก เราหวั หด ตูดหดหมดเลย…! พระพุทธเจ้าตรสั ไวห้ มด เมือ่ ถงึ คราววกิ ฤตเรม่ิ แยม้ พรายเข้ามาสสู่ ังคม ผชู้ ายจะตกงานโดยส่วนรวม จะเกาะ มาตคุ ามคอื ภรรยากิน ผหู้ ญิงจะเปน็ ชา้ งเทา้ หน้าออกไป ทำมาหากิน ส่วนมากผู้หญงิ ทำภารกจิ รบั ผิดชอบแทนผชู้ าย … เม่ือถงึ กาลนน้ั สมยั นน้ั ใหพ้ งึ ระวังว่า กำลงั กา้ วลว่ งเขา้ ไปสเู่ ขตแดนของสญุ ญกลั ป์ วิบตั กิ ลั ป์ ฉบิ หายกลั ป์ ….! สงั คมเรากำลังฉิบหาย กำลงั คืบคลานมาสู่ประเทศเราแล้ว พระอรหนั ต์แผ่เมตตาจนล้นิ ห้อย บอกสอนกนั จน ปากฉีก….! ไมส่ งสารตวั เอง ก็สงสารฉนั …! ไมส่ งสารฉนั ก็มองเหน็ พระพักตร์พระพทุ ธเจ้า … ก็เมตตาพระพุทธเจา้ ก็ได้ … ไมต่ อ้ งใหพ้ ระองคม์ าเมตตาเรากไ็ ด…้ !

พูดจริง ของจริง ๕๑ พระองค์อตุ ส่าห์ปรารถนาพุทธภูมิ….! เสน้ ทางท่ีมา กวา่ จะบากบ่ันมา … ไม่รูก้ ีว่ ัฏฏกัลปช์ าติ - ไมใ่ ชแ่ ค่ ๑๐ ชาติ … ๑๐ ชาติน้ี ๑๐ ชาติสดุ ท้าย ปฏิบตั ิ บารมี ๓๐ ทวีคูณหมด ไม่ว่าจะขยนั - วิริยะน่ี ๓๐ แบบธรรมดา ปานกลาง อกุ ฤษฏ์ …. แบบ.. มาเราตาย ทกุ เรอ่ื ง ! ขนั ติ เหมือนกนั ทานบารมี ศีลบารมี …. ไล่ไป ๑๐ อยา่ ง …. แต่ ของเบ้อื งพระยคุ ลบาททวีคณู หมด … คณู ๓ ของอย่างพวกฉนั ๑๐ อยา่ ง … แคเ่ ต็ม ๑๐ ตัดเกรด เฉล่ยี ให้มันได้ ๓.๐๐ แตล่ ะบารมี ให้ครบ ๑๐ …. ฉันก็ เป็นแล้ว พระอรหนั ต…์ ! แต่กอ่ นจะเปน็ จรงิ ต้องมาดสู ว่ นยอ่ ยของมรรคมี องค์ ๘ -- ศลี สมบูรณ์ สมาธิสมบูรณ์ ปญั ญาสมบรู ณ์ -- เด็ดขาดแลว้ สดุ ส่วนแล้วเท่าน้ัน..! คิดจะเป็นพระอรหันต์ อาจรอ … มีสทิ ธ์เิ ปน็ ไปได้ แตร่ ออกาลิโกในขณะ ! …. สตปิ ญั ญาหล่อหลอม หย่งั ลงเปน็ หนงึ่ เดยี วกับจติ เหน็ ชัดตามเปน็ จริงว่า โลกไม่เทีย่ ง ลาภ-ยศ-สรรเสรญิ เปน็ เบสิก กเิ ลสหนาปัญญาหยาบของคนผู้โง่ผหู้ ลง ….. รูปต่างหาก กายต่างหาก ใจตา่ งหาก …. ต่างคนตา่ ง

๕๒ พูดจริง ของจริง อย่ดู ้วยโงด่ ้วยเขลา มาประชมุ รวมกนั อยู่ แล้วก็กอ่ ทกุ ข์ กอ่ ยากนนั่ เอง …. อุทานวา่ เรารู้ เราเหน็ ชัดแล้ว สำรอกแลว้ …! สำรอกตวั นี้ ก็อันเดยี วกนั … ลาภ-ยศ กิเลส โลภ-โกรธ-หลง สำรอก … จดั การชำระกิเลส โลภ-โกรธ-หลง ในคราว เดยี วกัน ประหารสนิ้ เชงิ ตณั หาทฐิ -ิ มานะ-อวิชชา …. ฉบิ หายหมด เผาทง้ิ อีก…! ถงึ อุทานวา่ ชาติหน้าไมม่ ีอกี ชาตินคี้ อื ชาตสิ ดุ ทา้ ย ชาตหิ นา้ หมดไปกับเรา … เธอเห็นเรา สบตากนั แตเ่ ดีย๋ วน้ี วินาทไี หนเราเดด (dead) จบกนั …! ตาเน้อื ๆ ปากเน้อื จะ ไมไ่ ดเ้ หา่ กับเธออีกแลว้ เธอไม่มสี ทิ ธ์ิ หมดโอกาสท่จี ะ ไดร้ บั ฟังคำสอนโอวาทอันแดกดนั บีบคน้ั กดดนั เธอ เพื่อให้ เธอถึงท่สี ุดของความดีงาม เจรญิ ร่งุ เรืองกบั เธอเอง…! ถงึ บอก … ประตูวัดปิดมายาวเลย ส่วนมากเปดิ ใช้ ประตูหลัง…! ใครเปิดกว้างมาก ก็ตะโกนด่า ตะโกนดา่ จน ลน่ั วัด … เพราะฉะน้ัน ไอ้ประเด็นท่พี วกเธอเหน็ … ยงั เบาไป …. อันนี้ให้เกียรติพวกเธอ พยายามเก็บปากเกบ็ คอที่สดุ เพราะไมไ่ ดอ้ ยา่ งใจสกั อยา่ ง

พูดจริง ของจริง ๕๓ ยน่ มานินทา …. มฝี ร่ังคนหนึ่งทมี่ าสัมภาษณ์…. แลว้ ตง้ั คำถามกวนโทสะ … กวนโทสะยงั ไง ? …. เอ๊ ! คำถามน้ี มนั คำถามกวนจริงๆ มันมเี บือ้ งหนา้ เบ้อื งหลงั แก๊งหนา้ แกง๊ หลัง ก๊วนมนั …. ฝรัง่ คนน้ี ฝรัง่ ขน้ี ก … ถึงวนิ าทีน้ี คนไทยยงั ไปตน่ื ฝร่งั !? …. หรอื พอไอแ้ ก่ปากจดั บางคนในสงั คม มอี ยู่ ๒ – ๓ คน ออกจะเป็นฝา่ ยกวนๆ สักหนอ่ ย … ชอบแหยม่ า อยา่ งนน้ั อยา่ งนี้ กวนกันไป ! … เราจะไปเต้นกับเขาทำไม เอาเข็มไปเย็บปากเขาไว้เหรอ เขามีปากกใ็ หเ้ ขาพูดไปส…ิ ! ถ้าไม่เปน็ ความจริง นง่ั อมย้ิมใหเ้ ขาพูดจนปากแหกตาย เดย๋ี วเขาก็ตายของเขาไปเองหรอก…! บอก… เขาพดู ความ ไมจ่ รงิ เขากเ็ ศร้า หวั ใจเขาวายตายไปเองหรอก เพราะ เขามีแตค่ วามมสุ าวาท เพ้อเจ้อ ส่อเสียด เก่งแตป่ าก…! บอก.... หัวกระบาลมันทำความดีอะไรวะ ? แล้วไอ้ แก่ปากจัดๆ … โอย๊ ! ใครไปสงเคราะห์ใหม้ นั เปน็ ปราชญ์ บา้ ง ? เป็นผทู้ รงคุณวุฒิ ? เป็นผู้อะไร … ใครเป็นคนไป ยกย่อง ? …. ก็พระอรหันต์อย่างฉัน กย็ งั ไม่สมยอมดว้ ย

๕๔ พูดจริง ของจริง เลยนี่ ! แล้วพวกพระอรหนั ต์ท้ังหลายทั้งปวง ทเ่ี ขายงั มี ชีวติ อยู่ เขาจะเอาหนา้ ไปไว้ตรงไหน…! มันเจอของไม่จรงิ …! ลองมาเจออยา่ งเรา ตกลง มันมโี อกาสจะเถียงเราชนะหรือ ? ทำท่า … โอ้โห ! พอพูดเรื่องการบรหิ ารบา้ นเมอื งก็เกง่ พอพดู เรอื่ งพระ ศาสนากเ็ ข้ียวลากดิน … นกแก้วนกขนุ ทอง ! เรากโ็ วยวายด่าอยู่ลบั หลงั บน่ วา่ … ไปดนิ้ กับเขาให้ เดือดรอ้ นทำไม ?? เขม็ เราไม่ไดเ้ ยบ็ ปากแมเ่ ขาน่ี ! เขาพดู ไปจนถึงวนั เขาตายไปเอง … ไปสนเขาทำไม ? แล้วถา้ ใคร นินทา เราก็ตามไปเย็บปากเขาด้วยเขม็ หรือ ? เรากต็ ายสิ…! นินทาเปน็ เร่ืองปกติ เกดิ ข้นึ ในหมสู่ ัตว์ ผโู้ ง่ ผูห้ ลง ผู้อิจฉารษิ ยา อาฆาต เบ้อื งต้น เลื่อยขาเกา้ อี้ …. เป็นเร่อื ง เบสิก พ้นื ๆ … คนมธี รรมอยา่ งพวกเรา โดยเฉพาะยน่ มา ท่ีพระอรหันต์ …. เหน็ แล้ว อมยิม้ เลย มแี ต่จะสวนกลบั …. โคตรพ่อโคตรแมอ่ ยากตายไหม ? ก็แค่นนั้ เอง ! เขาแดกดันไปอย่างงั้นเอง ไมด่ ้นิ เลย…! จติ ก็ไม่มี เครื่องหมายของสง่ิ เหลา่ นี้ … สมมุติเหล่าน้ี

พูดจริง ของจริง ๕๕ … ใสใ่ จติดตามฟงั โอวาทไป เธอจะได้ไมง่ ว่ ง…! ทกุ คน ไม่วา่ ใหญห่ รอื เล็ก … เมือ่ เธอต้ังจิต ดว้ ยความ ตน่ื ตาตนื่ ใจ ใสใ่ จตดิ ตามข้อมูลเนอื้ หาไป …. มนั มีเนือ้ หา ธรรมอะไรเยอะ …… บางทเี อย่ ถงึ ประมาณอยา่ งน้ันมาเป็นตัวต้ัง อะไรก็ แลว้ แต่ … แต่โดยรวมแลว้ ไมเ่ ป็นไปเพอ่ื ตำหนิตน - ตำหนิ ท่าน …. แตย่ กประเดน็ ขอ้ ทว่ี ่า ควรเอาเปน็ ตัวอยา่ ง และ ไม่ควรเอาเปน็ ตัวอย่าง มาเป็นตัวต้งั เหมือนพระพุทธเจ้า ประกาศยกอทุ าหรณ์ตัวน้ีวา่ การกระทำอยา่ งบคุ คลผนู้ ้ี - กล่มุ นี้ เปน็ ความบกพร่อง ไมถ่ ูกต้อง ไมก่ ่อใหเ้ กดิ คณุ แก่ ตัวเอง …. ขอพวกเราอยา่ เอาเปน็ ตัวอย่าง แลว้ กอ็ ย่าทำ ! … แตว่ ่าไมม่ ีหนา้ ท่ไี ปตำหนเิ ขา …. แตไ่ ม่เอาการกระทำของ เขามาเป็นตวั อยา่ ง แต่ใหห้ ันหลังกลบั มามองวา่ พวกเราดแี ลว้ และ กำลงั จะทำใหด้ ี ให้ถกู ตอ้ ง ย่งิ ๆ ข้นึ อยู่ …. แคน่ ้ี กไ็ มพ่ อ หรือ ? เรากำลังขับเคล่ือนความพอนะนี่ ! แต่เราจะไม่พอ ในความดีอนั ยง่ิ ๆ เพ่อื ความเจรญิ รุง่ เรือง

๕๖ พูดจริง ของจริง เศรษฐกจิ พอเพียงไม่ใช่หยุดอยู่กับท่ี ! สนั โดษใน พระพทุ ธศาสนาไมไ่ ด้หยุดอยู่หรอก ! …. แต่ตามขั้นตอน ตามสเตปน่ี …. เปน็ ไปอย่างพอดิบพอดี เพือ่ ไม่ใหต้ วั เอง เสียหายและเพลย่ี งพล้ำ เพราะระหว่างเส้นทางดำเนนิ ไป …. มนั มีความไมป่ ระมาทกำกับ เปน็ เครื่องรักษา ! ทฤษฎี ปรัชญาของในหลวง บอก ภูมิคุ้มกัน และยังมาแถม ไมป่ ระมาทอีก … ของในหลวง …ตงั้ สติ ถ้ารู้ว่าตัวเองจะจดื ชดื ในกรรมฐาน … เพราะพวกเธอออ่ นล้า เดก็ ๆ เวลางว่ ง ก็ง่วงแบบแปลกๆ อย่แู หละ ! เขา้ ใจ… วัยกนิ วัยนอน … เพยี รต้ังสติ ! อุตสาหะเพอ่ื ประโยชนต์ น แต่ถา้ อยากออกเม่ือไหร่ สดุ วิสัยของตวั เองจริงๆ วันนไี้ มบ่ ังคบั ไมบ่ ังคับ เพราะ บอกไวแ้ ล้วว่า จะไดป้ ระโยชนแ์ กต่ วั เองอย่างไรบ้าง อานสิ งส์ไม่มีประมาณ อยา่ งงน้ั อยา่ งงี้ …. ก็วนั น้ี หลวงพ่อ - หลวงปูก่ ็เหน่อื ย ….. เหนอ่ื ยกอ่ น พวกเธอมา ! ก็ถงึ บอก ยงั ไงก็เอาแหละ ! อกี สกั ยกหน่ึง ! … เราจะปลกู ฝังเยาวชนเหล่าน้ี จะยอมเหนด็ เหนื่อย…!

พูดจริง ของจริง ๕๗ …. วิชาการบางวชิ าการ ทสี่ มควรแก่การพร่ำเขา ปอ้ นเขา บอกสอนเขา … ไม่วา่ ! … บอก วทิ ยากรท่จี ะมา ลบั มีด …. ไมว่ ่า ! แต่ขอให้มนั มีคณุ ประโยชน์ที่จะเกิดขึ้น แก่เดก็ อย่างเหน็ ชัดว่าใหผ้ ลเกิดขึน้ อะไรแก่เขาบ้าง ? ไมใ่ ช่ เอาแคค่ วามสนุก ตน่ื ตาตืน่ ใจ … เด็กพวกน้ี เขาหาแตค่ วาม สนกุ เยอะแยะไป …. หลากหลายรูปแบบ เยอะแยะ …. จน เราไมไ่ หว เราสไู้ ม่ไดห้ รอก วธิ ีการหาความสนกุ แคใ่ น โทรศัพท์มือถอื นี่ สารพดั แบบออกมา เรายงั สู้พวกเขา ไม่ได้…. หูหนาตาเลอ่ กบั เขาไป … ถงึ บอกเอาหลักธรรม คำสอนน่มี าเป็นตัวตั้งใหเ้ ขา … ศาสตรว์ ชิ าอน่ื ละไว้ ไม่ตำหนิ เรยี นเขยี นอ่านมาเป็นร้อยๆ วิชา ย่งิ สมควร เทีย่ วดูการละเล่น สนกุ ครื้นเครงคึกคะนองดว้ ยเสียง ดีดสีตเี ปา่ เฮฮากล่อมรอ้ งเสียงประสาน …. สงเคราะหอ์ ยู่ ในอบายมุข ๖ …! อบายมขุ อยใู่ นกลมุ่ เทยี่ วดกู ารละเล่น …. ขยายออกไป มโี ทษ ! ช่อื วา่ อบายมุข ก็น่าสยอง ! แล้วเป็นจริงๆ ดว้ ย …. ตัวเองกเ็ คยเจอมา …. เป็นนักเลงการพนัน นกั เลงสุรา เลน่ ดัมม่ี …. เรือ่ งดมั ม่ี ไมด่ ัมม่ี เอาเงนิ ไมเ่ อาเงิน

๕๘ พูดจริง ของจริง ไมส่ นใจ …. เขาสงเคราะหท์ นั ทีเลย – เธอกำลังเลน่ อบายมขุ ! นักเลงสุราเป๊กหนึ่ง ก็นักเลงสรุ า ! วันละครงึ่ เป๊ก ก็นักเลงสรุ า ! เข้าปากกรบึ๊ เดียว กน็ ักเลงสรุ า ! …. สงเคราะหเ์ ขา้ อย่ใู นหนทางแห่งความฉบิ หาย ! แล้วหลวงพอ่ - หลวงปู่ -- กแ็ ลว้ แต่จะเรยี ก เรยี กพระเฉยๆ ก็แลว้ แต่จะเรยี ก …. ไม่ว่า -- เราเองนเี่ สื่อม มาตลอด ในอาชพี หน้าทีก่ ารงานทางโลก อาชีพการงาน ไมพ่ งึ ต้งั อยู่ได้ …. พอมาบวชแลว้ ตอกย้ำประพฤตปิ ฏบิ ัติ ทวนกระแส ยอ้ นไปย้อนมา ในกายในใจน้ี เหน็ ชดั ในหลักธรรมคำสอน … โอว๊ ! น่ีมนั เสื่อมจริงๆ ! พระพทุ ธเจ้าตรัสอะไรไว้ หนง่ึ ไมม่ ีสอง คอื ถกู อยา่ งเดียววา่ เสื่อมกค็ ือเส่อื ม ! …. เถดิ เทงิ ท่ไี หนไปทนี่ นั่ ดดี สีทไี่ หนไปทน่ี น่ั ขับร้องเสยี ง ประสานทไ่ี หนไปท่ีน่นั เอะอะมะเทิ่งทไี่ หนเธอไป …. อยู่ ในหวั ข้อวา่ เท่ยี วดูการละเล่น มโี ทษ … มาบานตะเกียง น่ียงั ไมพ่ ดู ถงึ กลมุ่ อบายมขุ นะ ! …. ไมว่ า่ อบายมขุ ๔ หรือ ๖ … ซตพ. ในวงเล็บปีกกา สรุปใหจ้ ะจะ … หนทาง หรือจะเรยี กวา่ ปากประตู หนทางไปสคู่ วามเป็นผตู้ กต่ำ

พูดจริง ของจริง ๕๙ ดำมืด ท้งั ปัจจุบันและอนาคต ! ตกลงความช่วั จะทำไหม ? …. สงเคราะหไ์ ปอยูใ่ นกลุม่ ของเปรต อสูรกาย สัตวน์ รก สตั ว์เดรจั ฉาน … และมจี รงิ เปน็ จริง ฉนั เองกเ็ คยเกิดเปน็ หมา เปน็ เสือกเ็ ป็น เป็นนกก็เปน็ แลว้ อืน่ ๆ อกี อเนกปรยิ าย แลว้ จะไม่สยองหรอื ? …. ภพชาติมีจริง !! พระพทุ ธเจ้าบอก ความที่เราเกิดมาเป็นมนษุ ย์ เป็นสงิ่ ทท่ี ำได้ยาก … มนษุ ย์ในปัจจบุ ัน …. พระพทุ ธเจ้า กต็ รสั นะ ในพระสตู ร ไมใ่ ช่ฉันยกกระทูข้ ึน้ มาเพอื่ สร้างภาพ ให้พวกเราหวาดผวา ….. มนษุ ย์ในโลกธาตุทป่ี รากฏอยู่ เฉพาะหน้า และไม่เฉพาะหน้าเรา กแ็ ลว้ แต่ ในปจั จุบัน ….. เมื่อละอัตภาพมนุษยแ์ ล้ว ความที่จะได้กลับมาคืนเกดิ เป็นมนษุ ย์นี่ … หาไดย้ ากในโลก !!! อุปมาอปุ ไมยเหมือนบุรษุ หนงึ่ ตัดไมท้ อ่ นหนึง่ ยาว ประมาณ ๑ เมตร หรอื ๑ แขน มีโคนและปลาย บุรุษ น้นั โยนกง่ิ ไม้นน้ั ขนึ้ ส่อู ากาศ อยากใหห้ มมู่ หาชนทำนายสิวา่ ไมน้ ้ัน จะเอาทางโคนหรือทางปลายลง ? …. เราจะปล่อย ให้ชีวติ เรา ถกู ทำนายทายทกั ดว้ ยการ เกิด-แก-่ เจ็บ-ตาย ในภูมภิ พตา่ ง ๆ … อยา่ งนนั้ หรือ ?

๖๐ พูดจริง ของจริง ทำไมไม่การันตีวา่ … ผมการนั ตีวา่ ผมเอาปลายลง แนน่ อน ! ขา้ พระพุทธเจา้ การนั ตีวา่ ข้าพระพุทธเจา้ เอา ปลายลง ! … ทำไม ? พระพทุ ธเจ้าก็จะถามเธอวา่ … เอ๊ ! ทำไมเธอเชื่อถอื ตัวเองปานนั้น ว่าเธอเอาปลายลง ? เพราะข้าพระพทุ ธเจา้ ประพฤติปฏบิ ัติใน ศีล-สมาธิ-ปัญญา สันทฏิ ฐิโก ปัจจัตตงั ว่าเอาปลายลง กำหนดไดท้ างเดียว …. เพราะประจักษใ์ จในฝ่ายคุณงามความดีถูกต้องวา่ ฐานะ อย่างข้าพระพทุ ธเจา้ กระทำความดโี ดยเฉลยี่ หารแลว้ ประจักษค์ าใจวา่ เกดิ มาเปน็ มนษุ ยแ์ น่นอน หรือจะเปน็ เทวดากไ็ ด้ เป็นมนษุ ย์ กเ็ ปน็ มนุษยส์ มบูรณ์แบบ เป็นลกู คหบดหี รอื เป็นตวั คหบดี ผมู้ ่ังค่ัง ผ้สู มบรู ณ์ ผมู้ สี มั มาทิฐิ …! ไม่ใชว่ ่าเป็นมนุษย์ อดุ มสมบรู ณแ์ ล้ว ไมม่ สี มั มาทิฐนิ ี่ … ไม่มีใครเขาปรารถนาเปน็ นะ….! ในทางพทุ ธศาสนา ตอ้ งเห็นชอบตามทำนองคลองธรรม เขาถงึ อยากเป็น …. ถา้ จน กจ็ นอยู่ในทำนองคลองธรรม หมายถึงจนอยู่ใน ตระกูลสัมมาทิฐิ ! แตก่ ็ไม่ค่อยมี …. สว่ นมากตำ่ สดุ ก็ ปานกลาง ไปหาอุดมสมบูรณ์ - คหบดี

พูดจริง ของจริง ๖๑ อย่างตระกลู ฉัน กต็ ระกลู คหบดรี ะดับอำเภอ …. มารดาบดิ าปลูกฝงั บตุ รหลานธิดาใหอ้ ยู่ในบวรพทุ ธศาสนา …. ฝา่ ยผ้ชู าย – ตัวเราเอง ก็ใส่บาตรมาตัง้ แตเ่ ด็กๆ จน เรยี นจบ …. ใส่มา…. จนมาทำงานแลว้ กย็ งั ใสบ่ าตร … เปน็ ความธรรมดา กราบพระกราบเจ้า หิ้วปน่ิ โตไปวดั เวลาแม่ ไม่สะดวกอะไร พน่ี อ้ งไมส่ ะดวก ก็เปน็ หนา้ ทเี่ รา หุงข้าว ใสบ่ าตร …. เป็นความชื่นใจ สดชืน่ ตงั้ แตห่ งุ เตาถา่ น แล้ว เรากป็ ระณตี … บวช ๓ วนั ให้หลังเป็นโสดาบัน….! เราไม่เคย แปลกใจในการกระทำ … พอเรายอ้ นอดตี ไป สัง่ สมไว้เยอะ ปุพเพกตปญุ ญตา-บุญเก่า..! แสดงว่าของพวกนีม้ นั มจี รงิ … บริกรรม พุทเข้า โธออก ตะลอ่ มจิต สตกิ ำกบั รกั ษาใจ … พอกำกับแรกปุ๊บ นกป่ามันจะด้ิน มนั จะหลุด ออกจากกรง มันจะดีดออกจากกรง ! … สตกิ ำกับอยเู่ ป็น เหมอื นประดจุ กรง นกป่าหมายถงึ ใจ ทำไมถึงบอกนกป่า ? …. เอ้า ! เธอไปจับนกปา่ …. ปา่ คอนกรีต ! ป่าโลกกิเลส ! ป่ามายาสาไถย ! … เอามา จะเอามาขงั กรงในท่ามกลาง ตรงหวา่ งล้นิ ป่ี คือ ใจ…!

๖๒ พูดจริง ของจริง ความปรุงแต่งนี้ …. เธอจะเอามาขงั โดยมีสตกิ ำกบั รักษา มนั กด็ ดี ดน้ิ ปกี ขาด ! มันกต็ ปี กี ตีอยคู่ ากรง ! … ไมป่ ลอ่ ย สติ เหนีย่ วรั้งควบคมุ สถานภาพมนั ไว้ .… บาทสดุ ท้าย นานตอ่ นาน …. ใชเ้ วลามากขนึ้ อุปมาอปุ ไมย เปน็ นกป่า ถกู ขงั เดือนแล้วเดอื นเลา่ … แต่ตอนแรก ไม่ค่อยอยากกินน้ำกินข้าว -- มันฟึ้ดฟัดมัน ! มันจะไปทีเ่ กา่ ! …. นานตอ่ นาน สกั โอกาสหนึง่ ดว้ ยหิวโหย กลวั ตาย -- สญั ชาตญิ าณหมู่สตั ว์ มนั เปน็ อยา่ งง้ันแหละ --- หนั กลับมากนิ ขา้ ว กินนำ้ … บาทสุดท้าย กเ็ กิด ความคนุ้ เคย ค้นุ เคยบ่อยตอ่ บ่อย คุ้นเคย ยง่ิ ๆ ยง่ิ ๆ ข้นึ …. จนเคยชนิ กับการอยู่ … อยู่ตรงน้ัน เปดิ กรง ปีแล้วปเี ลา่ เปิดกรง กย็ งั ไมไ่ ปเลย ! ไปกไ็ ม่เปน็ ! ปกี ออ่ นขาอ่อน … อนั นน้ั อุปมาอุปไมย แต่จิต -- คลา้ ยๆ กัน -- เมื่อเอาสติปญั ญา …. สติ กับ ปัญญา หล่อหลอม สรา้ งเปน็ กรง คอื กำกับรกั ษา ปญั ญาหลอ่ หลอมอบรม หมายถึง เป็นซ่ลี กู กรง … เพือ่ ไม่ให้นกออกจากกรอบ คอื ความดงี าม เปน็ ต้น

พูดจริง ของจริง ๖๓ ฝา่ ยมรรคมอี งค์ ๘ สมั มาชอบธรรมทั้ง ๘ ขอ้ ตกี รอบไว้ …. ดำรชิ อบ-คิดชอบ ใคร่ครวญท่จี ะกระทำ ชอบ และกระทำเบ้ืองต้น คอื สำรวมกาย-วาจา-ใจ รวมจติ ลงในฐานทตี่ ้ังน้ี … บาทสดุ ทา้ ย จะเอาการกระทำอนั ยิง่ น้ี พากเพียร เปน็ ไปเพื่อให้จติ รวมตัวเป็นหนง่ึ เป็นสมาธิ …. ตัง้ แตน่ ี้เร่ิมทำแล้ว มรรคมอี งค์ ๘ หยัง่ แล้ว … แลว้ ๆ เล่าๆ … ใช้กาลเวลาเป็นเครอื่ งรองรบั สบื ตอ่ ไป ไม่นับกาลนบั ชัว่ โมง …. ไมน่ ับเวลาว่า ยังง้นั ยังง้ี มรรคมีองค์ ๘ … จะเอาไปสงเคราะหก์ บั ภารกจิ การงานทางโลกน่ะ … เอาไวเ้ ดี๋ยวออกจากนี้แล้ว เวลาไปทำ ภารกจิ การงานทางโลก มนั จะมีคุณภาพไปเอง ….! ก็เปน็ ผลจากตวั นี้ … แลว้ ๆ เลา่ ๆ … ใช้กาลเวลาเปน็ เคร่อื งรองรบั สืบตอ่ ไป ไมน่ ับกาลนบั ช่วั โมง ไมน่ บั เวลาวา่ ยังงั้น ยงั งี้ … พวกท่ีสอนใหน้ ง่ั ประเด๋ยี วประดา๋ ว นง่ั แลว้ กไ็ ปเดนิ … โอย๊ ! กำลังพาสาธชุ นไปส่ตู ะวันตก ! ยงั ไมต่ อ้ งคิดเลย … แคฟ่ งั ปบุ๊ ยังไม่ต้องหยดุ คดิ เลย..! บอก… ตัวเอง แสดงว่าไม่รเู้ รือ่ งอะไรเลย แตข่ วนขวายเป็นอาจารยค์ น เพอ่ื สอน…. ว่ายนำ้ ไม่เปน็ แตจ่ ะเปดิ โรงเรียนสอนวา่ ยนำ้ ….

๖๔ พูดจริง ของจริง เอกวทิ ย์ แตว่ ทิ ย์ตัดเกรดเฉลีย่ ๒.๐๐ คาบเสน้ แลว้ กซ็ ่อม ไมร่ ้กู ่ีครัง้ กวา่ จะหลดุ ออกมา … บาทสุดท้าย พยายามจะมา เปดิ คอรส์ สอนพเิ ศษติววทิ ยใ์ ห้นกั เรียน นักเรียนถงึ ตกบาน ตะเกียงไปหมด … มีเยอะแยะไป…! สติ ปัญญา -- ปัญญาประดจุ ซก่ี รง สตเิ ป็นเคร่ือง กำกับ ความแขง็ แกรง่ ของกรง คอื สติ หมายถงึ ไม้ไผ่ ตา่ งๆ แกร่งแข็ง … ปัญญามหี ลากหลายแงม่ ุม หลากหลายซี่ ควบคุมสถานภาพของนกปา่ คอื ใจ เอาไว้ อยใู่ นกรงนน้ั … แตใ่ นระหว่างควบคมุ นกปา่ ไวใ้ นกรง เวทนากจ็ ะเกดิ -- ธรรมอันเป็นเครื่องเสวยอารมณ์ -- เจบ็ ตาตมุ่ เจบ็ แข้ง เจบ็ ขา ! อย่าขยบั นะ ! ถ้าขยับแล้ว มนั ตามจ้ีเธอ ! … คนแก่ ชว่ ยกรุณาทำกรรมฐานใหจ้ รงิ จงั หน่อย หน้าตากย็ งั พอสกู้ ับกรรมฐานอยู่ ! พอสู้เวทนาอยู่ ! ถ้าเธอไม่ส้ตู อนนี้ …. เธอจะไปสู้ตอนอายเุ ท่าไร ? ๖๕ เหรอ ?! …. มันเกินโควตาแล้ว มันส้เู วทนาเธอไม่ได้ หรอก … แต่กวา่ จะมาตะลอ่ มจติ เธอกห็ มดแรงกอ่ น เสียประโยชน์เรา….!

พูดจริง ของจริง ๖๕ ภพชาติมจี รงิ …! มาชาตนิ ไ้ี ดด้ ิบได้ดพี อสมควร … ละอัตภาพไปแล้ว เธอจะไปวดั ดวง …. โยนไมข้ ึ้นใน นภากาศทำนาย นง่ั ทำนายเหมอื นทีพ่ ระพุทธเจา้ ตรสั …?! คนอยา่ งเราๆ มสี ติปญั ญาขนาดนี้ จะยอมทำนายชีวิต และ ชะตาตวั เองในวันข้างหน้า เม่อื ละจากอตั ภาพแล้วหรือ ? … ไม่ยอมหรอก ! ฉันถงึ บอก ไม่เอา ! เราจะเชค็ บลิ เราเองใน ชาตนิ ้ี ใหเ้ ห็นชัดวา่ ตายแลว้ จะไปไหน…? ของมนั พสิ จู น์ไดน้ ่ี บรกิ รรม พทุ เขา้ -โธออก …. เวทนาเกิดข้นึ ก็ให้ พจิ ารณาว่า ความตาย - คนตายอยู่ มันรอ้ งไหม ? หักมอื หกั แขนมนั เอาอดั เขา้ ไปกองไฟในเตาพระเมรุ มนั ร้องหรือ เปลา่ ? มันดน้ิ … โอ๊ย ! ใครมาเผาฉนั ? … ไมด่ นิ้ !! … สักวนั พวกเราเป็นอยา่ งนนั้ แหละ … หนีไม่พ้นหรอก ไม่เกิน ๑๐๐ ปี ไม่เกนิ ๑๐๐ ปี ….! เป็นอยา่ งงน้ั มนั ไมด่ ้ิน - ไมร่ ้องหรอก … ถา้ อยา่ งนน้ั ความเจ็บปวดทกุ ข์ทน มนั ตง้ั อยทู่ ไี่ หน ? … แสดงมนั ต้งั อยูใ่ นจติ …. สติปัญญาเปน็ ธรรมเกิดอยู่กบั จิต ไม่ตัง้ อยูใ่ นจติ หรอก แต่ก็อยู่กบั จิต เพราะสตปิ ญั ญาเป็น ธรรมเกดิ รว่ มอยกู่ ับจติ -- อันเดียวกบั จิต

๖๖ พูดจริง ของจริง ก็เหมอื นจิตเปน็ ผู้ยดึ ผูถ้ อื … แต่แท้จรงิ สตปิ ญั ญา อันเป็นธรรม-กิรยิ าทีเ่ กิดรว่ มอยกู่ ับจติ -- พระอภธิ รรมเรยี ก เจตสิก …. อันนมี้ นั อาจจะสงู เกนิ ไป แต่ก็ฟังอนโุ ลมขนาดนี้ ก็คงพอเข้าใจ …. เหตเุ พราะมนั โง่ มันเขลา มันไม่เข้าใจ หลงผดิ เข้าไปยดึ ถอื ว่ากายและใจเป็นของมนั ! พอปวดมนั กเ็ ลยวา่ ปวดน้ีเป็นของหนูนะ .. ของดฉิ ันนะ … ของผมนะ … มาหาว่ามนั ไมเ่ ทย่ี งได้ไง ? ก็มันปวดจะจะ อยูน่ ี่ ! ไม่เท่ยี งหรอก - ไม่มีแกน่ ! ไอท้ เ่ี หมือนมนั มแี กน่ มันปวดจะจะ … กเ็ พราะเธอยึดถือสำคญั วา่ กายของเธอ - ใจของเธอ เป็นของเธอ … เธอกำลังเข้าใจผิด…!! พอทำ สมาธไิ ปสกั พกั …. ถ้าจติ รวมตัวลงปุ๊บ ก็จะเหน็ ว่า กายตา่ งหาก ใจต่างหาก ! น่ี คำสอนเบือ้ งตน้ ใน พระพทุ ธศาสนา … พระพุทธองคส์ อนอะไร แบมือไว้ หมด … พสิ ูจนไ์ ด้ อกาลโิ ก - ทุกเมอ่ื ! ฉันบวชในยคุ ปัจจบุ นั นี้ ก็ไมไ่ ด้จะเน่ินนานอะไร … ใหญ่โต คับฟ้า ! แผ่นดินกระเทือน…! แกว่งเหมือน มารดา คือแมข่ องฉัน ไกวอู่ ! …. แล้วฉันกง็ อแง แม่ก็เอา มือตบ - ไกวอู่ ! … กลองทพิ ยท์ บ่ี ันลอื อยูใ่ นพระสตู ร

พูดจริง ของจริง ๖๗ บันลือจะจะ กบั หูกบั ตา ซงึ่ ๆ หนา้ น่ี … สดๆ … ควันยัง คลงุ้ ๆๆ … อยูเ่ ด๋ยี วน…ี้ ! … ยกจติ ของเธอข้ึน เธอไมพ่ ยายามจะต่นื ตาต่นื ใจ กบั ฉนั หรอื ? .... จะปล่อยให้ฉนั เอาคนเดยี วหรือ ? พอ่ แม่ ครูอาจารย์เอาไปเฉยๆ ยงั งั้นเหรอ ? …. ท้ังๆ ท่ี เธอมสี ทิ ธิ์ เหมือนกนั ! พวกเรามีสทิ ธิ์ทุกคน…! พระพทุ ธเจ้าแบไว้หมด เป็นสาธารณะนะ ! หมชู่ น ท้งั หลาย ธรรมคำสอนแหง่ เราเป็นสาธารณะ น้อมเขา้ สตู่ น … ตนยงั ตนยอ่ มสำเรจ็ ประโยชน์ไดท้ กุ สง่ิ ทกุ อยา่ ง -- ช้า หรือเรว็ ขึ้นอย่ทู คี่ วามพากเพยี รอตุ สาหะ กับทั้งมบี ุญกศุ ล หนนุ หลังสัง่ สมบม่ มา … ก็ละไว้ … ยงั ไมพ่ อ พบปราชญ์ บณั ฑิต ผชู้ ี้แนะผใู้ ห้ทาง ไมเ่ หลือวสิ ัยพวกเธอหรอก ! อตั ตาหิ อัตตโนนาโถ … กย็ ่นไปอกี แหละ ตนแลเป็นทีพ่ ึง่ ของตน…! แล้วเราจะน่ิงดูดายตอ่ ตัวเองหรอื ? แสดงว่า เรารกั ตัวเองไมจ่ ริง …. เธอจะมาอุทานวา่ รักคนนนั้ รกั คนนี้ อยา่ งนี้ อยา่ ง น้นั …. แม้นฉันเป็นญาตพิ ี่น้องเธอ … ก็ไมเ่ ชอื่ ว่า เธอรักฉัน หรอก …! ขนาดเธอยังไม่รกั ตัวเอง ยังไปกินเหล้าเมายาอยู่

๖๘ พูดจริง ของจริง … เธอจะมารกั ฉัน ฉนั ไมเ่ ช่ือ ! …. แถมเธอยังเขา้ บ่อนการ พนัน ยังมาประกาศรกั ฉัน …. ฉนั ไม่เชื่อเธอหรอก ! …. ย่ิงมาเปน็ พระ … บอก เฮ้ย ! เธอไม่รกั ษาศลี - ภาวนา แล้วเธอจะมาบอกว่า ศรทั ธารกั ใครใ่ นพระพทุ ธเจา้ – พระธรรม - พระสงฆ์ ในพทุ ธศาสนา สดุ ใจขาดดิน้ ! …. ใครจะไปเชอ่ื ! ไม่มที างเช่ือ ! … เปา่ ปม่ี าสองขา้ งกไ็ ม่เช่อื อนั นแ้ี สดงวา่ ท้ังกลมุ่ ท้งั แก๊ง ทง้ั ก๊วน บนศาลา และ นอกศาลากแ็ ลว้ แต่ … คนดีกย็ ังหาได้อยู่ คนใฝ่ศลี ใฝธ่ รรม ก็ยังมีอยู่ …. เหลอื แตว่ า่ เม่ือไหรจ่ ะถงึ โอกาส … โอกาสไหน เจอหนอ - ไมเ่ จอหนอ ? และมีผ้เู ปิดหูเปิดตา แคะเคา้ สะกดิ สะเกาบา้ งหรอื เปลา่ ? …. มมี ิตรแท้ มติ รจริง ทีเ่ หน็ คา่ เหน็ ประโยชน์ตอ่ มติ รดว้ ยกัน จรงิ ใจต่อกนั … สะกิดกันบ้าง ?! ประเดน็ พวกน้ี เปน็ ปจั จยั สว่ นร่วมท่จี ะนำพาบคุ คลดี ดเี หลา่ นัน้ เข้ามาส่ศู ีลสูธ่ รรม …. ก็แคน่ ้นั แหละ ! มันต้องรอ เวลาของแต่ละบุคคล - แต่ละท่าน …. มนั มกี รรม มีวิบาก กรรม เหน่ียวรัง้ บา้ ง - อะไรบ้าง …. มีความต่างลักษณะ

พูดจริง ของจริง ๖๙ คนดไี ม่ใชห่ มดไปจากแผ่นดนิ เราหรอก …. ยงั มีอยู่ และถงึ ไม่แสดงตัว ก็มีอยู่ ! มคี ณุ ภาพกม็ ีอยู่ ! ทีม่ อี ุดมการณ์กม็ ี … แต่มีอุดมการณ์มาก บางทีกต็ อ้ งถอย ตวั เองไป …. พวกเราอยู่กบั ประเทศไทย … ประเทศไทยเป็น ประเทศของพวกเราต๊วั ะ ! มใี นหลวง เปน็ พอ่ …! เราก็ ตอ้ งชว่ ยกนั คนละไม้คนละมือ … อะไรท่ถี กู ต้อง มีกำลังก็ ช่วยกันตว๊ั ะ ! ถ้าเราไม่ชว่ ยกนั แล้วจะใหใ้ ครชว่ ย ? หมา ตวั ไหนมนั จะมาช่วยพวกเรา มันจะไปจรงิ ใจกบั ใคร ?! …. ขนาดคนไทยเรายังไมช่ ว่ ยกนั แลว้ ยังไมจ่ ริงใจกัน … แล้ว ใครจะมาจรงิ ใจกับเรา … จะไปเชือ่ ใคร ? ฝรั่งมังคา่ ทไ่ี หน ? เจ๊กจนี สินคา้ ตวั ไหน…? ตอ้ งหันกลับมามองใหม่ หันกลับมาหาจดุ ยนื ของเรา …. ตกลงเราเปน็ คนไทยไหม ? อยู่เมืองไทยนะ … แล้ว เมอื งไทยประกอบดว้ ยอะไรบ้าง ?? .... ไม่อธบิ าย ไปเอา “นค่ี อื ประเทศไทย” ไปอา่ นกัน…! ฉันเขียน -- ถอดหัวใจ เขยี นนะ … อดหลับอดนอนเขียนให้นะ…! ปกตพิ ระอย่าง ฉนั มนั หมดเวลาแลว้ นะ … ของพวกนี้ …!

๗๐ พูดจริง ของจริง แลว้ หนงั สอื “แม่” ก็ควรเอาไปอ่าน … หลกั ปฏบิ ัติ … ไมใ่ ช่พูดเร่ืองแม่ ไปบา้ บอคอแตก ไร้เหตุไรผ้ ล …. แตม่ ีแงศ่ ลี แง่ธรรม แง่อรรถแง่รส อ่านแลว้ นอ้ มมาประพฤติ ปฏบิ ตั …ิ . ไม่ใชแ่ ค่เราดนี ะ ! สงั คมดี ! …. ความเปน็ ผู้ กตญั ญูรคู้ ณุ ในสังคมก็เกิดข้ึน … คา่ ของความเปน็ ผู้มี หริ ิโอตตปั ปะก็เกดิ ขึ้น … ค่าของคนใฝ่ศีลใฝธ่ รรมก็เกิด … จากหนงั สือ “แม่” ศาลาหลงั น้ี ฉันสรา้ งจากหนงั สือ “แม”่ นะ…! บุคคลผู้อา่ นหนงั สือแม่ แลว้ กเ็ ขา้ มาขวนขวาย กระวีกระวาด ... มากลุ ีกุจอ เป็นตวั ตง้ั หลัก …. แล้ว พวกตาวชิ ยั - ยายเล็ก กม็ าร่วมเป็นมือหนนุ กันกับตาเกรยี งไกร …. ถึงตง้ั ชื่อ ศาลา วิชัย:เกรียงไกร …. เพราะเขาเป็น ๒ ตัวหลกั สร้างศาลา ! ไม่ใชฉ่ ันไปวิง่ หาเมือ่ ไหร่ …. แตก่ อ่ นฉนั อยศู่ าลาหลังเลก็ … จอ้ กก้อกอย่ตู ิดดิน ฉนั ไม่สน ! ฉันบวช ไม่ใชเ่ พอื่ เอาศาลา … ไม่ใช่เอาวหิ าร ! … ฉันบวชเอามรรคผลนพิ พาน ! ฉนั ไมง่ ึดใคร ไมบ่ วชเอา แขก ไมบ่ วชเอาคน ไมบ่ วชเอาช่ือเอาเสียง … เอาไมเ่ อา … ฉนั กช็ ่ือ พระสุธรี ์ ชาคโร อยู่แล้ว ! … เอาไม่เอา … มันก็

พูดจริง ของจริง ๗๑ ต้ังช่อื ไปแลว้ น่ี …. จะช่อื อะไร เขากเ็ รียกวา่ พระอยดู่ ี ! ถา้ เป็นมหาโจร ก็เรียกว่าไอโ้ จรอยดู่ ี ! ขนาดโจรมนั ยงั มีชอ่ื … ไอ้น่เี ปน็ พระแท้ๆ เขากเ็ รียกว่าพระ… มันกม็ ชี ื่ออยดู่ ี นั่นแหละ ! … สมมตุ นิ ามตามท้องเรอื่ ง …. ไปติดลบ ติดบวกอะไรกบั มนั นกั หนา !! ที่จริงน่าจะแจง้ ผูห้ ลกั ผใู้ หญว่ า่ มาวัดป่าเหล่ากกหุ่ง แล้วกค็ วรมานอน ! บอก … สขุ สบายมานานแล้ว ละเลย ตอ่ ความทุกข์ตามเปน็ จรงิ ที่มันมีอยจู่ รงิ กบั สงั คมโลกๆ ผู้โง่ผู้หลง อยูใ่ นวฏั ฏะน้ี …. มันเป็นจริง มันคือทกุ ข์ เกิดข้นึ – ตัง้ อยู่ – แลว้ ก็ดบั ไปชวั่ ขณะ … แลว้ ก็ทกุ ข์ ! สขุ กับอุเบกขา ประเด๋ียวประด๋าวก็ดับไป เหลือแตท่ ุกข์…! ทุกข์เป็นของเปน็ จรงิ มจี รงิ กับสตั ว์ผโู้ งผ่ หู้ ลง แนน่ อน…! พจิ ารณามาจากทุกข์ ถึงให้ดูเวทนาตัวน…้ี ! เวทนา แปลวา่ ธรรมอันเปน็ เครื่องเสวยอารมณ์ …. เสวย เผด็ ร้อน ออ่ น เยน็ และแข็ง พอใจ-ไม่พอใจ ยินดี-ยินร้าย เจบ็ ปวด ทุกขร์ ะทม หรอื เบาสบาย …. ก็ แลว้ แต่ รวมเรยี กว่าทกุ ข์ ! …. ชอ่ื มนั นะ่ เวทนา แปลวา่ ธรรมอันเป็นเครอ่ื งเสวย …. เสวยอะไร ? รสชาติ เสวย

๗๒ พูดจริง ของจริง อารมณ์ อารมณ์พอใจก็เสวย ไม่พอใจกเ็ สวย เจ็บกร็ ้วู า่ เจบ็ ปวดก็ร้วู า่ ปวด ….. จะจะคาใจ ! … เดี๋ยวจะบอกว่า นง่ั ทงั้ วัน ทั้งคนื ไม่เห็นไดอ้ ะไรเลย !? กไ็ ด้เจบ็ ไดป้ วด ก็ดีแล้วนี่ …. ไมม่ ปี ญั ญาคิด กเ็ อาแค่นัน้ ก็พอแลว้ คิดเองบา้ งส…ิ ! ก็พวกเราเปน็ กลมุ่ ปรชั ญาพอเพียงของในหลวง ไม่ใชห่ รือ ? ก็เป็นศาสตรว์ ิชาว่าดว้ ยให้รู้จักคิด ! ให้ หยดุ คิด ! … พอคดิ แลว้ กด็ ำริ ต้ังประเด็นขึ้นมาวา่ เห็น ความดีให้คณุ เห็นชั่วให้โทษ แลว้ ละช่วั …. เหน็ ความขยัน ใหค้ ุณ เห็นความเกียจครา้ นใหโ้ ทษ แล้วละเกยี จคร้าน หนั กลับมาสร้างงานขนึ้ มา ในความดำริคดิ ใคร่ครวญ …. คดิ แล้ว ใหค้ วามหมาย ให้ทำ แลว้ ดำริวา่ เราจะทำอะไร ? ตัง้ ประเด็น ตั้งกระทูข้ นึ้ มาในหวั ใจตวั เอง สรา้ งงาน ข้ึนมาก่อน …. เอะ๊ ! เราจะทำ… เออ ! เราจะทำอาชพี น้ี การงานน้ี เรยี นนี…้ .! เมือ่ ตง้ั ไวแ้ ล้ว เมื่อเขา้ ไปทำ ก็ กระทำให้ถกู ตอ้ ง ให้เป็นจรงิ คือ กระทำชอบ …. พากเพียร ในการกระทำ อนั ทต่ี ัดสนิ ใจแลว้ นี่ ดว้ ยชอบ ด้วยอุตสาหะ ดว้ ยพากเพียร เรยี กว่า วายามะ … เรยี กว่า วริ ยิ ะ … ด้วย

พูดจริง ของจริง ๗๓ อุตสาหะบากบ่ัน ยงั ไงกแ็ ลกเป็นแลกตายกบั มัน ในหน้าที่ การงานอาชีพ การเรยี นหนงั สอื กแ็ ล้วแต่ ตามหน้าทขี่ องผู้ นนั้ ๆ หรือบริหารราชการบา้ นเมืองกแ็ ล้วแต่ ตามหนา้ ท่ี ของผู้น้นั ๆ เพราะฉะนน้ั พวกเธอตอ้ งน่ังให้มาก ต่างคนต่างมาก เพือ่ ใหจ้ ติ หยง่ั ลงสฐู่ านทีต่ ้งั ใหเ้ กดิ ความมั่นคง ทีเ่ รียกวา่ สมาธิ คือ ความมน่ั คงมเี อกภาพเป็นหนงึ่ หนักแนน่ ของจติ …. ปัญญาแหลมคมพิจารณาไตส่ วน … มีหลกั ยดึ คือ ความ เปน็ หนง่ึ อยา่ งมเี อกภาพ … มพี ละกำลงั คือ ความเป็นหนง่ึ ไมไ่ หลโคง้ ไปตามอำเภอใจกเิ ลสของใครท้ังนนั้ …. แต่ว่า มนั จะจำแนกแจกแจงหาจุดยืนใหม่ อย่างถกู ตอ้ งตาม ความเปน็ จรงิ ในระหว่างของสงั คมท่ีกำลงั เป็นอยเู่ ดยี๋ วนี้ …. มีบทผ่อนปรน อนุโลมปฏโิ ลม เยอะแยะ …. อธิบายใหฟ้ ังไป ในระดับหนึ่งแล้ว ใครยงั ไมเ่ ขา้ ใจ ก็คดิ ใคร่ครวญต่อ ….. ความดีงาม ความถกู ตอ้ ง และความเปน็ จริง …. ยน่ มาเรยี กมันว่า ความจริง …! ขยายกรอบออกไป กว้างขวางไมม่ ปี ระมาณ อนุโลมได้ไม่มที ่ีจบ …. แต่มกี รอบ

๗๔ พูดจริง ของจริง ของมันอยู่ คอื มีจดุ ยุตอิ ยู่ คือจริง ตอ้ งจริง ! จรงิ มาก จรงิ น้อย ก็ให้อยูใ่ นความเปน็ จริง…! ผอ่ นได้อยู่ มีจริงมาก - มากท่สี ดุ - จริงลกั ล่ันลงมา - จรงิ ในท่ามกลาง - จริงหยอ่ น ทา่ มกลางลงมา - จริงเบาลง - และจริงน้อยลง …. อย่าให้ หลดุ กรอบของความเป็นจริง …. ผ่อนได้ ! ….. มันอย่ทู ี่ สติปัญญา ไหวพรบิ ปฏิภาณ ช้นั เชงิ เทคนิคของเรา ทจ่ี ะ ผอ่ นปรนคนรอบข้างหรอก เหมือนการบรหิ ารจดั การสงั คมโดยรวม ไม่ว่า กระทรวง ทบวง กรม ลูกน้อง วงศาคณาญาติ ผูร้ ับใช้ …. อันเดียวกนั หมด ! เพราะฉะนน้ั หลกั ปรัชญาของในหลวง เอาไปใชไ้ ดห้ มด … สงเคราะหเ์ ข้าในเชงิ ของมรรคมอี งค์ ๘ ตง้ั เยอะ ! และท้ังหมดด้วย ! … ยังไปปิดท้ายดว้ ย ความไมป่ ระมาทดว้ ย ! ปดิ วงจรหมด ! …. ถา้ สงเคราะห์ เขา้ ไปเป็นอนั หนึง่ เดียวกบั คำสอนพระพทุ ธเจ้า …. ปิดวงจร ของสงั คมมนุษย์โลก … โลกไปรอดแนน่ อน ! ย่นมา เมอื งไทย -- ด้ามขวานทองประดบั เพชรข้นึ มาอกี แน่นอน ! ฉันเขียน “น่ีคอื ประเทศไทย” … ถนอมสงั คมนะ … ถ้าเอาเน้อื ธรรมจริงๆ น่ี สะบัน้ เลย…! เขยี นถนอมสังคมนะ

พูดจริง ของจริง ๗๕ ชว่ ยกรุณาอ่านหนอ่ ย …. พวกเธอไม่มที เี่ ถยี ง เพราะเราพดู ลอ็ ก (lock) ไว้หมด พดู เร่ืองเศรษฐกิจพอเพียง พูดเร่ืองสังคม …. ลอ็ ก ! เถยี งไม่ออก … ก็ฉันพดู ดว้ ยญาณ ไม่ได้พูดดว้ ย กิเลสหนุนหลงั ! …. บอก ฉนั จะปดิ ประเดน็ ! ญาณเขา ปดิ ประเด็นโลกตว๊ั ะ….! ทนี ้ี เด๋ียวน้ี ทำไมหลวงพอ่ พดู เรว็ ?? แพรบ่ ๆๆๆ …. ส่วนมาก …. บอก กิเลสโลกมนั เถียงฉนั เพราะชอ่ื เสียงฉนั ยังไม่เลอ่ื งระบอื ออกไปจนสังคมตอบรบั และยอมรับว่า มีธรรม และเปน็ ธรรม มอี ริยธรรม และเป็นอรยิ ธรรม และทรงธรรม ! เมอ่ื สังคมยงั ไม่ตอบรับโดยกวา้ งขวางและ มากมาย จนเปน็ ทป่ี ฏิเสธกนั ยาก …. กโ็ ต้แย้งอยู่ ! มานัง่ ฟังโอวาท กไ็ ดย้ นิ เสียงกระแสโตแ้ ย้ง งดั ง้างดว้ ย ความไมเ่ ชอื่ ถือ ….. เวลาพวกเธอมารวมกันเฉพาะหนา้ ตัง้ แต่ ๓ คน ๕ คน ๑๐ คน กแ็ ลว้ แต่ … สว่ นมากสงั ขารทำงานขน้ึ มา แว๊บๆๆๆ …. มกี ารงัดง้าง ตัง้ ประเดน็ กังขาอะไรขน้ึ มา …. ฉนั ถงึ ตอ้ งพูดเร็วๆๆ ปานล้นิ พนั กนั !! เปน็ ไปเพอื่ กำราบ ความโต้แย้งของพวกเธอ คือ สังขารความถอื ดี ทฐิ มิ านะ

๗๖ พูดจริง ของจริง หนุนหลงั -- สงั ขารปรุงแตง่ ทำหนา้ ท่ี ด้วยอาศัย ทิฐิมานะ ตำแหน่งหน้าท่กี ารงาน มองเห็นพระทา่ นว่า โนเนม (No-name) …! ยงั ไมพ่ อ …. พระภกิ ษเุ หลา่ น้ี เราแทบไมใ่ หค้ วาม เคารพนบั ถือเลย … ทำแต่ความชั่ว เดนิ ตุปดั ตเุ ป๋ หาบิณฑบาตเอาเงนิ เอาทอง วนเวยี นขายสังฆทาน แล้วๆ เลา่ ๆ …. ก็ไมไ่ ดว้ า่ อะไร …. พระก็มาจากคน … กฉ็ นั เป็นพระด้วยกนั ยงั เกลยี ดพระเลย … เบื่อพระ…! กลมุ่ เบื่อก็มี เกลียดกม็ ี …. แตพ่ วกฉนั สายป่า …. ถา้ ขานนาคไมไ่ ด้ ถือครองผ้า ไม่ได้ หรอื ถือครองอยา่ งไมว่ ิจิตร ไม่มหศั จรรย์ .. พระ อุปชั ฌาย์บอก ถอยกลับไปไกลๆ รอ้ ยลี้ …. ไมม่ ปี ญั ญา เหรอ ? แล้วมาบวชหาหา่ อะไร ?! …. สายฉนั ไปเจอครบู า อาจารย์ อุปชั ฌาย์เขีย้ วลากดนิ …. ไมย่ อมให้บวชงา่ ยๆ !! พวกฉันบวชด้วยยาก ถ้าไมค่ ลอ่ งปราดเปรยี ว มคี วาม ทะมัดทะแมง …. บวชด้วยยาก ! พระกม็ าจากหลายครอบครวั ยากแกก่ ารบอกสอน พระเหลา่ น้ี … เหมือนพวกเธอ มาจากหลากหลายตระกลู

พูดจริง ของจริง ๗๗ ยากแกก่ ารบอกสอน …. สั่งสมบญุ ญาบารมี ฐานะสตปิ ัญญา ลกั ล่ันกัน ! เพราะฉะน้นั อย่าทำให้ฉันเบ่อื ! …. เดย๋ี ว ไมใ่ ช่แคจ่ ะปิดประตูวัดนะ … ฉันจะปิด ! … แลว้ แต่ถา้ พวก เธอจะเปดิ … ฉนั จะแอบหนีร้อยลี้ …. ฉันกับถ้ำ-คูหา- เงือ้ มผาในประเทศไทย --- ละไว้แต่ภาคใต้ท่ีฉันไมไ่ ป เพราะไม่ชำนาญกับพนื้ ที่ -- นอกนนั้ ฉันยังไม่รู้เลยวา่ ถำ้ ไหนบ้างทฉี่ ันยงั ไมไ่ ดไ้ ป …. ผีสางนางไม้เทวดาท่ีไหน แขง็ แกร่ง ฉันกช็ อบไปตรงนนั้ แหละ…! เธออย่าถามหาพระธดุ งค์ … น่ี ฉนั นั่งอยู่น่…ี ! อย่า ถามหาว่า สักวนั เจอพระทม่ี ุ่งมัน่ ต่อมรรคตอ่ ผล เป็นนาบญุ อันเลิศ แลว้ เราจะขวนขวายกลุ กี จุ อไปทำทาน รักษาศีล ภาวนากบั ท่าน …. อยา่ ถาม ! นี่ ฉันนงั่ อยนู่ ่ี…! อยา่ ถาม หานาบญุ อ่ืน ย่ิงกวา่ นาบญุ ๔ นาบญุ บรุ ษุ คู่ ๔ ครบ ๘ ในพทุ ธศาสนา สปุ ะฏิปัณโณ อชุ ุ ญายะ สามี ปรากฏ จะจะ คาตบั คาปอด คาใจเราอยู่นี…่ ! ไมง่ นั้ จะไปตะโกน ปาวๆ ข่มขดู่ า่ วา่ ไม่เกรงใจใครเลยไดย้ งั ไง…! เพราะเคารพ สูงสุดในใตฝ้ า่ ละอองธลุ ีพระบาท พุทธ-ธรรม-และสงฆ์ …. มันจบแลว้ ! นอกนนั้ กล็ ะไว้ ยกย่องสรรเสรญิ คนดี

๗๘ พูดจริง ของจริง เหน็ ไหม … อารมั ภบทถงึ ในหลวง … จะไปปฏิเสธ ทา่ นไดอ้ ย่างไร ? เราเหน็ ทา่ นมาต้งั แตแ่ ต่งงานกับพระราชินี ใหม่ๆ …. ตอนนัน้ เรยี นอยูบ่ รุ ีรัมย์ นงุ่ กางเกงขาสนั้ วิง่ ออกมารับทา่ น พระราชนิ ีทา่ นก็คนงาม ! จำภาพนน้ั ได้ ... ถนนสูเ่ มือง …. มีถนนเสน้ เดยี ว เมอื งบรุ ีรัมย์ -- เมือง เขมร เดี๋ยวนี้เปน็ เขมรจรงิ ๆ เปน็ มาเฟียกนั สารพดั อยา่ ไป พูดถึงมนั -- ยกมือโบกๆ แม่ก็ทุลกั ทเุ ล วง่ิ …. เราใส่ กางเกงสนี ้ำเงิน ใสเ่ สือ้ ขาว ใส่กางเกงนักเรยี นออกมา ครไู มต่ อ้ งเกณฑ์ ครูกบั นักเรียนแขง่ กัน … ไมเ่ กีย่ วกันเลย มีแต่แข่งกนั จะไป …. ไปยืนตามแนวถนน ไม่ไดเ้ หน็ ไมย่ อม ! ทุกวนั นี้ ทำท่าพานักเรียนไป… อยา่ มาจัดฉากสรา้ ง ภาพเลย มีแตเ่ กณฑ์ ….เขกหัวหาความจริงใจจากไหนได้ บ้าง ? …. เธอคิดวา่ จะหาจากผ้าเหลืองๆ หรือ ? …. น่ี นีด่ ูฉนั …! ทีเ่ หลอื กม็ พี ระอรหันต์ทั้งหลายทง้ั ปวง ! มที ส่ี ดุ ท่ีนพิ พานไปเมอ่ื เร็วๆ นี้ -- องคพ์ ระหลวงตาฯ -- แลว้ เดย๋ี วน้ี ยน่ มาทีฉ่ นั น่ังอยนู่ ี่ ….และฉันบีบค้นั ปลกู ฝัง ปลุกจิตสำนึกเขา ….

พูดจริง ของจริง ๗๙ อยา่ งพระทีว่ ดั พออ่าน “นคี่ อื ประเทศไทย” คร้ังเดยี ว - งง ! ครัง้ ท่สี อง - นำ้ ตาไหล ! … บอก ผมนำ้ ตา ออกจรงิ ๆ ครบั ... แตก่ อ่ นจะถงึ มาวันนี้ - วนิ าทนี ัน้ ของเขา เรากต็ ้องกระตนุ้ เขา หล่อหลอมเขา …. เหมือนฉันกำลงั กระตนุ้ ให้พวกเธอเหน็ คา่ ของ พทุ ธ-ธรรม-สงฆ์ ! เหน็ ค่า ของ ศีล-สมาธ-ิ ปัญญา ! เห็นค่าของการเกดิ มาเป็นคน ! … ไมใ่ ช่เกิดมาลอยๆ ตายแล้วสญู นะ ตายแล้วสญู ... ประเทศไหน ? ใครบอกว่าตายแล้วสญู ? …. ถา้ อยา่ งนั้น ฉนั บวช ทำดไี ด้ดี ฉนั ก็โมฆะเหรอ…? แสดงวา่ ฉันนโี่ ง่กว่า เธอมาก มาบวชแล้วเสยี เวลำ่ เวลา ไม่มีปัญญาทำมาหากิน แล้วมัง้ ฉนั ถงึ ไดม้ าบวช…! ฉันอยูต่ รงน้ี … ฉันกินแบบราชา อย่แู บบราชา ! กินมือ้ เดียวก็สบาย จะกนิ อะไร อรอ่ ยอกี ตา่ งหาก ! มื้อเดยี ว สบายท้องอีกตา่ งหาก ! …. เม่ือกินนอ้ ย กไ็ ม่ขวนขวาย ในการตอ้ งหามากไงเลา่ …! แตส่ งิ่ ดที ต่ี ้องหาคอื หา หนทางชำระกิเลส คือกองทุกข์ทีม่ นั คาใจฉันอยู่…! แลว้ เดยี๋ วนฉ้ี นั กเ็ สร็จแลว้ กจิ อันสำคัญอันยง่ิ คอื กจิ ชำระ กิเลส … ฉันเสรจ็ แลว้ …. กจิ อืน่ ย่งิ กวา่ น้ีไม่มี !

๘๐ พูดจริง ของจริง ฉนั จะวงิ่ ออกไปอยกู่ บั โลกเพ่อื อะไร ? มีแตพ่ วกเธอ เป็นทาส บริวารผู้แสวงหาบญุ …! หนองนำ้ ไมเ่ คยวิ่งงอน ง้อโค ! ตกลงเธอจะเป็นขนโคหรอื เขาโค ? … ต้องมา เลอื กช้อยซ์ (Choice) กนั อกี ใหม้ ันแคบเข้าไปอกี … ถา้ เลือกขนโคก็ลงส่ทู ตี่ ำ่ นะ … โคตวั หน่งึ มสี องเขา ! เหมือนประเทศชาตปิ ัจจุบนั … ยน่ มาที่ขวานทอง ! เดยี๋ วน้ี มนั เป็นขวานบ่นิ ไปบนิ่ มา หักไปหกั มาอยู่ …. พวกเรากำลังจะมาประยกุ ต์ อาศัยหลกั ของพระเจ้าอย่หู ัว มาประยุกตก์ นั … นำหลกั คำสอนพระพทุ ธเจา้ มาเปน็ ฐาน หนนุ กันเขา้ มา … เพือ่ ใหข้ วานยงั เป็นขวานอยู่ และใหม้ ันมี คมเสยี ที ! เอามนั ไปใช้ให้เกดิ ประโยชน์ แกต่ ัวมันเอง ! … ขวาน ….เจ้าของขวาน คือ คนไทย ! ก็โมโห … ถงึ เขียน “นค่ี อื ประเทศไทย” ก็เมอื งไทย แทจ้ รงิ เดมิ มนั อยู่ในมอื ทา่ น – ในหลวง ตั้งแตไ่ หนๆ มา ก็ไม่รู้ ต้งั แตต่ น้ ตระกลู ไทยมา…. ก็ท่านเป็นหวั หน้าพวกเรา พาออกไปปะทะกับข้าศึก จนจบั จองหัวเมอื งไดร้ ะดบั เลก็ ๆ แลว้ กข็ ยายเมือง ….. ก็โบราณเขาเป็นอย่างน้ันมา….! เมืองอเมริกาเขากส็ ูร้ บกบั อินเดียนแดง ขยายแคว้นออกไป

พูดจริง ของจริง ๘๑ จนเปน็ เทก็ ซสั - เท็กอะไร - จนเปน็ มลรัฐ เขาถึงเรียกสห -- รวมกนั ซงึ่ รัฐ -- สหรัฐ … ก็ไปตีเขามาเหมือนกัน อนั เดยี วกนั … หวั หน้าพวกเราคอื พระเจ้าอยหู่ วั … สมัยก่อน ! พูดภาษาง่ายๆ ตรงๆ … แตม่ ายุคน้ี โลก ประชาธปิ ไตยมนั เบง่ บานขนึ้ … ทา่ นก็ … เอาล่ะ .. อาณาธิปไตย สมบูรณาญาสิทธริ าชย์ กล็ ะไว้ ! ไมเ่ ป็นไร … เราเปน็ ผมู้ ีไหวพริบปฏิภาณ เทา่ ทนั โลกอยู่ สังคมนี้ เราไปมาหมดแล้ว นานาโลก นานาประเทศ … เราจะไป ตน้ื เขนิ ทำไมเลา่ เรากม็ ามอบใหก้ ับคนไทยก็ได้ … ก็แบะ ออกมา เอามาวางไวบ้ นโตะ๊ …. พวกเธอนำหลักเกณฑต์ รงน้ี ว่าด้วยเมอื งไทย ว่าจะบริหารจดั การอย่างไร สรา้ งกลไก ข้ึนมา ลองออกแผนผงั นโยบายตา่ งๆ …. ถ้าเราไมจ่ ริงบ้าง มันไม่ไดต้ ั๊วะ ! บ้านเมืองกอ็ อ่ น ปวกเปียก ! ถ้าสมยอมอนโุ ลมผ่อนจนเกนิ ขอบเขต มันก็ ไม่ไหวนะ…! กเ็ พราะพวกเราผ่อนมาแลว้ … ผ่อนแล้ว ยืดไปจนเด๋ียวน้ี ยางมันยดื แชน่ ้ำมันกา๊ ด …. ยืดออก ยดื ออก … อยา่ ให้เกนิ ขอบเขต ! บางเรือ่ งมันยดื มากไมไ่ ด้ บางเรอ่ื งยืดนอ้ ยได้ บางเร่อื งยืดมากได้ … ก็ต้องมาวินิจฉัย

๘๒ พูดจริง ของจริง … นี่ หลักปรชั ญา ! สอนให้คนคดิ และร้จู กั คิด หยดุ คดิ แลว้ กด็ ำรใิ ครค่ รวญวา่ จะเปดิ ประเดน็ อะไรกบั ภารกจิ การ งานตรงน้ี -- อะไรก่อน อะไรหลัง อะไรเรง่ อะไรดว่ น…? วงสนทนาไหน มีเหตมุ ีผล … เปน็ วงสนทนาที่ กอ่ ใหเ้ กิดความตื่นตาตนื่ ใจเบิกบานรา่ เรงิ … ไมง่ ่วงไม่เหงา … ฉันสามารถเทศนไ์ ด้จนถงึ สว่าง ทำมาจนขเ้ี กยี จเทศน์ ! ฉนั ถงึ ได้ทรดุ โทรม…! เบอ้ื งหลงั มาบอกวา่ โอ๊ย ! เราหมด แรงข้าวต้ม ! …. เพราะมนั เป็นการพูดท่ีมีเหตมุ ผี ล ตาม หลกั ของความเปน็ จรงิ ทม่ี ันจริง ทเี่ ราปฏเิ สธไมไ่ ด้ …. มนั ก็เลย …. โอ๊ว ! ต่ืนตาตื่นใจกับความจรงิ ! ทำไมเรา เถยี งอะไรไมไ่ ด้ ? … ย่งิ พูดไป … ย่ิงเห็น ยิง่ เหน็ …. ผ้ฟู ังกโ็ ดยนยั เดียวกัน ยง่ิ ฟังตามไป ถา้ ใส่ใจจดจอ่ เงี่ยหลู ง ดว้ ยความเชอื่ ถือในพทุ ธ-ธรรม-และสงฆ์ ครูบา อาจารย์ … มันกต็ ่ืนตาต่นื ใจไป โดยแบบเดยี วกนั นัยเดยี วกนั … แตถ่ า้ วงสนทนาไหนประโลมโลกแล้วล่ะ ฉันว่าเปน็ วงสนทนาท่ีน่าเบือ่ หนา่ ยและโมฆะที่สุด …ไมว่ ่าจะการละเลน่ อะไร ถา้ เปน็ การละเลน่ บน เส้นทางของทางจงกรม บนเส้นทางของสมาธิ เป็น

พูดจริง ของจริง ๘๓ การละเลน่ ที่ถูกต้อง…! ไมเ่ รยี กวา่ การละเล่น เปน็ การ กระทำ … เล่นกค็ ือเล่น จริงก็คือจรงิ เพลิดเพลินก็คือ เพลิดเพลนิ …. แตส่ ดชืน่ น้นั ต่างหากกบั เพลิดเพลนิ เบกิ บานก็ต่างหากกับเพลิดเพลิน เพลิดเพลินกเ็ พลดิ เพลิน เบกิ บานตา่ งหาก สดช่นื ก็ต่างหาก … คนละเร่ือง ! ภาษาไทยเขาไมส่ นเธอ … แตธ่ รรมดาโลกนะ กไ็ ม่วา่ …. ขบั ร้องเสยี งประสาน กเ็ ปน็ ปกติ ! แต่ท่จี รงิ ผดิ ปกตทิ างธรรม พระพุทธเจา้ ถงึ บัญญัตวิ ่าดว้ ยศลี -สมาธ-ิ ปญั ญา … เอามาขยายไป มรรคมี องค์ ๘ ในศีล ๘ ขอ้ ท่ี ๗ -- นจั จะคตี ะวาทติ ะวิสูกะทัสสนา … เวรมณี -- ละเวน้ หมด เสยี งดีดสตี เี ปา่ จากเสยี งดนตรี เครือ่ งประโคมดีดสี เห่ขบั กล่อม รอ้ งเสยี งประสานทอดเสยี ง …อะระหงั สมั มา สมั พุทโธ ภะคะวา... (สวดทอดเสยี งยาวๆ) …. ผิดวนิ ัยหมด ! กำลงั ทำผดิ วนิ ัยเต็มบ้านเต็มเมอื ง …. พวกผ้าเหลือง … ไมเ่ รยี กผ้ากาสายะ ไม่เรียกธงชยั พระอรหันต์ ! ... ของฉนั นี่ … ผ้ากาสายะ หรอื ธงชัย พระอรหันต์ ! เพราะมีข้อปฏิบตั ิเพ่อื ให้สำเรจ็ ประโยชน์ จากสัญลักษณเ์ คร่อื งหมายแทนคา่ ของผ้าผนื น้…ี

๘๔ พูดจริง ของจริง … ทอดเสียงเมื่อไหร่ อาบตั ิทนั ที … กถ็ งึ หยุด ! ไม่พดู อะไร ! ละไว…้ ผดิ มาก่อนถกู โงม่ าก่อนฉลาด อภยั กันได้หมด …. เราก็เปน็ ผู้โงผ่ ูห้ ลงมาก่อน ในวฏั ฏะการ ทอ่ งเท่ยี ว … เราถงึ มวี นั น้ี ! … ถ้างนั้ วนั น้ี พวกเธอไม่เจอเรา เพราะเราถงึ ท่ีสดุ ทกุ ข์ไปนานแล้ว ! …. เราจะละไว้ ผู้โง่ ผ้หู ลงเหล่าน้ัน ผ้ผู ิดย่อมถกู ได้ … แตต่ ้องมีผแู้ นะนำ โอกาสอนั ควร วนั เวลาอันเหมาะเจาะ … เธอยอ่ มรู้ ยอ่ มเหน็ ยอ่ มเขา้ ใจได…้ ! กถ็ ึงปลดเร่ืองพวกน้อี อก …. แลว้ ก็อภัยหมด ! แลว้ ก็มาตั้งหลักใหม่วา่ …. เออ ! เราปรบั เปลี่ยนทิศทาง เมืองไทยหนอ่ ยนะ …. เราหนั กลับมาสู่จุดนี้ แล้วกจ็ ะได้ คอ่ ยๆ คืนกลับมา … ชา้ หรอื เร็ว …. กถ็ งึ มายอ้ มเยาวชน …. ก็เหน็ วา่ สมควร…! แตเ่ ยาวชนกลุ่มน้ี กต็ ้องมอี ุดมการณข์ ้ึนมาวา่ …. เงนิ ทุกบาททกุ สลงึ เปน็ ของพระเจ้าอยู่หัว ! พระเจ้าอย่หู ัว ไมไ่ ดข้ อเงินพวกเรานะ ! …. ไม่ได้มาจากการเกบ็ ภาษี เหมือนภาครัฐ ….. ที่เอามาบรหิ ารจัดการ ฉ้อราษฏร์ บงั หลวง อะไรก็แลว้ แตเ่ ขาจะกินกนั ไป ! … ทำดีไดด้ ี - ทำช่ัวไดช้ ่ัว !

พูดจริง ของจริง ๘๕ แต่กับพระเจา้ อยู่หัวน่ี ! เราเป็นคนทอี่ ยอู่ าศยั บน แผ่นดินของพระเจา้ แผ่นดินนะ ! ประเทศของพระองค์ ท่าน... พระองค์เป็นพ่อของพวกเรา ! …. ดูแล … อา้ ว ! ใหล้ กู หลานเอาไป แลว้ เอาแผน่ ดนิ มาซอยหารกนั ลกู …. แตก่ อ่ นแผ่นดินมันไมแ่ พงใชไ่ หม …. กไ็ ม่มีใครวา่ อะไร ! สว่ นอะไรทเ่ี ป็นของพระเจา้ อยู่หัวก็ …. พวกเราก็ยินดถี วาย ทา่ น ! ชีวิตเรายังถวายได้ …. สมัยกอ่ น กบั พระเจ้าอยูห่ ัว ! ตุ้งตังคไ์ ด้มา กด็ ว้ ยหลกั ของเศรษฐกจิ -เศรษฐศาสตร์ ก่อให้เกดิ ผลประโยชน์ ! ถ้าในหลวง ทา่ นไมม่ ีตงั ค์แลว้ …. ทา่ นจะอยูไ่ ดอ้ ยา่ งไร ? เหมือนพระศาสนา ….. วัดไม่มตี ังค์ จะอย่ไู ดอ้ ย่างไร ? เอา้ ! พูดภาษาง่ายๆ .. ไมม่ สี นิ ทรัพย์ อยู่ได้ยังไง ? …. พวกเธอกเ็ หมอื นกนั แต่ละคน แตล่ ะครอบครัว วงศ์ตระกูล -- ไมม่ ีสินทรพั ย์ ไม่มที ไ่ี ปที่มา ไม่มีรายรบั รายจ่ายจะอยู่ได้อยา่ งไร ? แสดงวา่ เราไม่อยากให้ในหลวง ทา่ นมปี รากฏ…? ไม่อยากให้สถาบนั ทา่ นตั้งอยูห่ รอื …? มันไมใ่ ชฐ่ านะ มนั เปน็ เรอ่ื งไปคนละโค้ง …. เปน็ เรือ่ งของ การพูดกนั แปดสบิ หา้ ปีกไ็ มจ่ บ รอ้ ยปีพนั ปกี ็ไมจ่ บ

๘๖ พูดจริง ของจริง มนั เป็นสิง่ ทตี่ อ้ งม…ี .! และบทผ่อนปรนก็มีอีกเป็นอเนก ปรยิ าย ท่ถี ูกผอ่ นปรน เยอะแยะ…. เปน็ เรือ่ งปกติ ก็ถ้าพ่อเราอดุ มสมบูรณ์ร่ำรวย ท่านกเ็ ปน็ พอ่ ของ พวกเราอยู่ในประเทศไทยเรา ! มันจะไปไหน...? แลว้ เงิน ในหลวง ทส่ี ญู เสียไปกบั สังคมบานเบอะ…. ยังไมอ่ ยาก ไลห่ า … ไม่รกู้ ี่แกง๊ … ถลงุ ไปไมร่ ้เู ท่าไร …. แลว้ แก๊งสงั คม ส่วนต่างอีกเยอะ เพอื่ ใหส้ ังคมอยดู่ ีมีสุข สญู เสียไปกบั โครงการ กองทนุ ….. พูดง่ายๆ วา่ เกอื บจะไมม่ ีควักจา่ ย แลว้ …. เราไม่เอาใจเขาใส่ใจเรา จะเอาแต่กิเลสเรา หนุนหลังเราวา่ ให้เปน็ ดงั่ เราปรารถนา … ก็มาเจอมีดอีโต้ ! มนั ไม่มีคนเกง่ จริงๆ จะเอาขวานผา่ ซากฟนั หวั มนั แล้วกม็ ดุ ข้ตี มตายซะเถอะ ! ถา้ พูดภาษาอย่างงัน้ ... กไ็ มม่ ใี ครกลา้ พดู …. มแี ตส่ มยอม ผ่อนปรน อนโุ ลม …. ผ่อนไปจน... ดว้ ยกลัวว่าจะทะเลาะ ด้วยกลัวว่าจะงัดงา้ ง ! เอาล่ะ… อะไรผอ่ นไดก้ ผ็ ่อน … ก็ โอเค ! ความเคารพยำเกรง ความเกรงใจ เป็นคณุ สมบตั ิตน้ ๆ เลยของผู้ดี …. ลึกกวา่ น้นั กค็ อื ความดอี ันยง่ิ ! มนั ถงึ มปี รยิ าย กริ ยิ าออกมาใน ลักษณะผอ่ นปรน อนโุ ลมด้วยคำไพเราะ ดว้ ยกิรยิ า

พูดจริง ของจริง ๘๗ ท่ไี พเราะ ที่งดงาม ท่ถี ูกตาถกู ใจ คำพดู ของคนเมอื งท่ถี กู ตา ถูกใจถูกหู แลว้ กม็ ีเหตมุ ีผล มกี ารผ่อนปรนซะจน …. ลองมาเจอมืออาชพี อยา่ งฉนั ซิ ! กผ็ อ่ นไดอ้ ยู่ …. เฮ้ย ! …. กผ็ อ่ นได้ระดับหน่งี …. นัยวา่ ด้วยเร่อื งนี้ เรอ่ื งโนน้ ประเด็นโน้นผอ่ นยาวได้ ! … เร่อื งนี้ละ่ เรอื่ งน้ีผ่อนไม่ได้ ! …. มันกม็ ีหลายนัยยะ ดลู กั ษณะของเรอื่ งก่อน คอื เอาเปน็ วา่ คนไทยเราเดี๋ยวน้ี … คนไม่หยุดคดิ แลว้ ไม่ทำความเขา้ ใจ ใหเ้ กดิ ความอะล้มุ อลว่ ย และเห็นใจ โดยรวมว่า ชาติไทยเราเด๋ียวนี้ มันไปขนาดไหนอย่างไร … ไมว่ า่ เดก็ เล็กขนาดนี้ กร็ จู้ กั คิดแล้ว ! ไม่ตอ้ งมาเกีย่ วกบั ว่า ผู้หลักผ้ใู หญอ่ ายุใกลแ้ ก่ใกลต้ ายอยา่ งฉัน หรือพวกเราๆ …. แลว้ ยน่ ไปทข่ี ้าราชการบ้านเมอื งน้ี … ไมว่ ่าฝา่ ยไหน -- ทกุ กระทรวง ทบวง กรม -- ถา้ ไมห่ ยดุ คดิ เรอื่ งพวกนี้ แลว้ ทำตวั ใหเ้ ป็นตวั หลัก ใหส้ งั คมประชาชนคนอน่ื เขาเห็น เปน็ ตัวอยา่ งแลว้ … ตกลงเมอื งไทยจะไปพึ่งใครตอนน้ี ...! ในเมอ่ื ในหลวง ท่านกแ็ บะวางไว้บนโต๊ะ ใหพ้ วกเราเอา มาบริหารจดั การ ….

๘๘ พูดจริง ของจริง บอกวา่ … โอย๊ ! นมี่ นั นโยบาย … พูดไปเถอะ … ระเบียบการปกครอง โดยลกั ษณะระเบียบบรหิ ารจดั การ กระทรวง ทบวง กรม กอง มนั มกี ฎหมายบังคบั สนบั บังคบั อยู่ - ใครกา้ วล่วงเกินขอบเขตในทางท่ีไมช่ อบธรรม …. เรา ไมย่ อม ! …. จะยอมได้ ก็ในส่งิ ที่ควรยอม ! เหมอื นอย่าง …. เขาจะฝากเดก็ ของเขา จบเทคโน หรือ ปวช. หรือ ป. อะไร … ก็คงจะประมาณน้นั แหละนะ ! จะใหม้ าเป็นครสู อนบรรจุเข้าตรงนี้ … แลว้ กพ็ อดี มีครูตกงาน อยู่พอดี … เดก็ ในหมูบ่ า้ นเรา-ชมุ ชนเรา จบครูวา่ ดว้ ย วชิ าครูตรงๆ ทดลองงานอยู่ สอนทดลองโรงเรยี นน้นั โรงเรยี นนอ้ี ยู่ กำลงั สอนอยู่ แต่เปน็ ครลู ูกจ้าง …. พอมี ประเด็นตรงนป้ี บ๊ั ! ….เขากร็ บี ประกาศวา่ มีนักการเมือง คนหนึง่ ฝากเดก็ มา ว่าชว่ ยบรรจคุ นนีเ้ ขา้ ไปที ! ถึงหเู รา… เราบอกวา่ ลองบรรจุสิ ! เราจะด่าใหม้ นั ตายคาคำดา่ ! และเราจะไม่ให้เด็กนน้ั อยูไ่ ด้เลย ! จะเดิน ไปเช็คบิลมนั หนา้ โรงเรยี นว่า เธอทำไมถ่ ูกตอ้ งในถ่นิ ของฉนั … ตรงทีฉ่ นั อยู่ …. ฉนั ไม่ยอม ! มาเจอกนั ! ถา้ ฉนั เคลยี ร์ กับพวกเธอไมไ่ ด้ ฉนั จะไปห่างจากพวกเธอ … ไม่เห็นตดู

พูดจริง ของจริง ๘๙ เหน็ ก้นฉนั ชว่ั ชวี ิต…! แล้วฉันดา่ มีพลงั ! …. แตต่ อ้ งเอาความ จริงดา่ เขานะ ว่ามันไมถ่ กู ต้อง ! กถ็ งึ บอก… เด๋ยี วน้ีเรากำลังเอาสถานศกึ ษา … อุปมา เหมอื นเอาคนขึน้ มาจากตม กำลังลา้ งหน้า … เราก็ยงั ไม่ได้ สมยอมเลย แตม่ นั กเ็ ออ… ภาษางา่ ยๆ กำข้ดี ีกวา่ กำตด กำข้มี นั มคี ณุ คา่ กวา่ อย่างนอ้ ยเป้อื นมือ แล้วมันเกิด ประโยชนต์ อ่ โคนตน้ ไม้ เปน็ ปยุ๋ ! …. ไอ้ตดมนั มแี ต่อากาศ ว่างเปลา่ ลมๆ ไม่มีค่า ! … กเ็ ลยอุตสาหะกำขี้ ! อุตสา่ ห์ เอาคนข้นึ มาจากตม แล้วมาล้าง ทำความสะอาด ตดั เล็บ แตง่ ตวั ใหม้ นั พอเป็น …. ดูเป็นคน เข้าทา่ เขา้ ทาง …. น่ี สถานศกึ ษาพอเพียง ทีก่ ำลังเกิดอย่เู ดยี๋ วนี้ ! ทุกคนในน้ี ก็ไม่โงเ่ ทา่ ไร ยกเว้นดนั ทุรงั เข้าขา้ งกเิ ลส ตวั เองกบั พรรคพวก หนุนหลงั เพื่อจะเอาชนะคะคาน …. ถ้ามันเปน็ จรงิ ที่ต้องเป็นจริง จะต้องไปโอนออ่ นผอ่ นปรน ประโลมโลกกิเลสทำไม ? …. มาเจอเรา เราจะไม่ลูบหน้า ปะจมกู ! ไม่ลบู หนา้ แต่ฟาดเอาหน้าใหแ้ ตก ! …. เราจะ ไมฟ่ าดเฉพาะวา่ เปน็ ความจรงิ ประจกั ษ์หนา้ ประจกั ษต์ า

๙๐ พูดจริง ของจริง ประจกั ษห์ น้าเรา …. เรากย็ อมก้มหน้ามุดดนิ เหมือนกัน ยอมรบั …! ถ้าเราคลาดเคล่อื นต่อความจรงิ เราจะเป็นบาป เป็นโทษ คาใจเราเอง และเป็นบาปจรงิ ๆ ด้วย … บาปมีจริง เรียกวา่ บาปได้ …. ถ้าเราทำคลาดเคลือ่ นตอ่ ความเป็นจรงิ เป็นโทษเป็นบาป จะบาปมาก-บาปนอ้ ย เกดิ กบั เราแนน่ อน บาทสุดท้ายกค็ ือ คาใจเราอยู่ เพราะไม่เปน็ ความจรงิ บาทนนั้ … ยังไม่ได้อย่างใจเลย ! เอาคนขน้ึ มา จากตม มาตดั เลบ็ มือเล็บเทา้ …. เหมือนคดั เลอื กทหารเกณฑ์ ใหม่ๆ เขาเพ่ิงไปตดั ผมมาใหม่ๆ น่งุ กางเกงขาสนั้ มาจาก ตาสตี าสา จากชาวไร่ชาวนา …. พอเกณฑ์ไปแล้วก็ …. อยู่ ไม่อยู่ ไปบอก …. ท้งั หมดแถวตรง ! ซา้ ยหัน ! …. เขาจะ รไู้ หม ? … เขาไม่รู้ ! กต็ อ้ งมาสอนวา่ …. นี่คือมอื ซา้ ย ! นี่ มอื ขวา ! ลกั ษณะแถวตรง ! แถวอย่างน้ี ! วางมอื อย่างนี้ ! …. สอนอารัมภบทเบอ้ื งต้น ไมง่ น้ั เตรียมอนบุ าลเขาเตรยี มทำไม ? กเ็ ตรยี ม เพือ่ เป็นอนบุ าล ! และทำไมต้องมีอนบุ าล ? ทำไมไม่เป็น ป.๑ เลย ? เพราะเขาตอ้ งการให้สเตปมนั กลัน่ กรองไปใน

พูดจริง ของจริง ๙๑ รายละเอยี ด … เพื่อไม่ให้ข้ามขน้ั ตอนของเยาวชนของเด็ก เหลา่ นน้ั เกินควรแก่อายขุ องเด็กเหล่านน้ั …. โอ๊ว ! ไม่เขา้ ใจ …. แลว้ เมืองไทยจะไปทางไหน ? หันไปไหน … หนั มาหาพวกเธอ พวกเธอก็ขาด …! เหมอื น จะถกู … แตม่ ันขาด…! ฉันถึงบอกวัดฉันปดิ ประตูอยู่ … ถงึ บอกปดิ ประตอู ย่…ู ! เธอรูไ้ หมวา่ ฉันทำความดีเบอ้ื งตน้ … ความดใี นวดั เราพอสมควรในใจตวั เองเตม็ พกิ ัด สงั คมถึงได้ตอบรบั เรา ! ... ลักษณะการให้ความช่วยเหลอื เราเปล้ืองออกจากจติ …! เราทำหลากหลายรปู แบบ …. โรงเรยี น ชุมชน …. เรา อนเุ คราะห์เท่าท่ีเราจะทำได้ อยา่ กระนนั้ เลย … ขยบั ออกไปหนา้ วดั … หน้าวัด เรยี วหนามมันเกะกะระรานหูตาเราอยู่ เป็นภยนั ตรายตอ่ การสัญจรไปมาบนถนน … ยงั ไมพ่ อ …. เดก็ เยาวชนหญิง ชายยอ่ มเปน็ อันตราย … กา้ วลว่ งไป … หมดไปหลายแสน ! เงนิ สานุศิษย์ให้มา บอกเอาไปถลุงตรงน้ี ใหส้ งั คมเขาเห็น เป็นตวั อยา่ ง ! แลว้ ก็ยงั ความเสมอตน้ เสมอปลายใหเ้ กดิ ขน้ึ ณ ถนนหนา้ วดั เกอื บกโิ ลหนึ่ง …. ทำมา ๑๓ ปี นปี่ ที ่ี ๑๔

๙๒ พูดจริง ของจริง จากน้ี ตง้ั แต่พระยืนถงึ อำเภอมัญจา ตลอดจนยาวไป ไปจนวทิ ยาลัยเกษตรกรรม … นิดหนงึ่ นิดเดยี ว ท่พี อชะหู ชะตา … เอาเป็นวา่ จากนีถ้ ึงอำเภอบา้ นไผ่ ไตเติ้ลตวั อยา่ ง ตวั นี…้ ไมเ่ หน็ มใี ครเอาอย่าง หรอื ทำตามอย่าง …! ตดั หญ้า ดูแลความสะอาดเสมอต้นเสมอปลาย แตม่ นั กลบั ทิง้ ถุงพลาสตกิ เฉย .. ไมม่ วี ินัยในการใช้ ชวี ิตอย่รู ่วมกันของคนในสังคม มีอยทู่ ุกวัน …. กเ็ ลยต้อง กำกบั ลงไปวา่ แต่ละคน ใครก็ได้ ภายใน ๑ หรือ ๒ คนน้ี เทียวดู เช้า-กลางวนั -และเยน็ ในวันหนง่ึ อยา่ งนอ้ ย ๒ คน ถา้ กลางวันใครมีปัญหามาก ก็ไปดูเชา้ และเยน็ ประจักษห์ ู ประจักษ์ตา …. ไม่อย่างนน้ั สงั คมเขาจะขำกลิง้ วา่ เราทำ ประเดยี๋ วประด๋าว …. ทำมานี่ ปที ่ี ๑๔ … ไม่เห็นมีสังคม ลอกเลยี นแบบตาม แล้วแถวน้ี มแี ต่ปรญิ ญาโทเต็มเลย … ซี ๘ แอดแปด … ปรญิ ญาโท ปะโธป่ ะถัง กะละมงั แตก … กะละมังแตกใส่ อะไรก็ไมไ่ ด้ … ตอ่ ไป อยา่ เรยี กคณุ ครู ต้องเรยี กว่า .. เอา คำว่า คณาจารย์ เลยจะดไี หม ? แล้ว ผอ. ธรรมดา ตอ่ ไป ใหแ้ ถม ญ. ไปดว้ ย ผอ.ใหญ่ … มี ผอ.เลก็ โรงเรยี นครู

พูดจริง ของจริง ๙๓ ระดับนี้เป็น ผอ. ธรรมดา โรงเรยี นใหญ่หนอ่ ยระดบั เกรด เอ ผอ.ใหญ่ … เลียนแบบกรมตำรวจเลย สารวตั รใหญ่ สารวตั รเลก็ …. คา่ ของคน มนั พรอ้ มจะหลงสมมตุ ิ ถึงมายืนจงั กา้ บอก เฮย้ เฮย้ เฮ้ย เฮย้ เฮย้ ….! ก็ เมตตาหรอกนะ จริงๆ น่ะ …. เราโคจรมาเจอกนั แล้ว เหน็ ฉันอยู่ตรงไหน ต้องทะยานเขา้ ไปตะครบุ หลักธรรมคำสอน …. ด้วยเง่ยี หูลง กอบโกยไป ใหไ้ ด้ไปหลายประโยค …เราก็ เตม็ หัวใจแลว้ ละ…! อนั นีก้ ็ .. กว่าจะยรุ ยาตร … พฤตกิ รรม ของยุรยาตรกป็ ระมาท สโลวโ์ มชนั (slowmotion) ก็ ซูเปอร์ประมาทเขา้ ไปอีก….! แลว้ เธอจะมาถามเกีย่ วกบั เมอื งไทยทำไม…? กพ็ วก เราต้องเป็นคนปั้นกนั เอง ทำกนั เอง บรหิ ารจดั การกันเอง ตามระดับชน้ั ของเรา…. อย่างฉัน … ฉันบรหิ าร กอ๊ บ ก๊อบ อยใู่ นร้วั สเ่ี หลย่ี ม … ป่านนั้น พอฉนั ท่มุ เทแรงกายแรงใจ ด้วยอดุ มการณ์ ดว้ ยความจริง … เหนือ่ ยเกอื บตาย ในวงแคบๆ ๒๐๐ ไร่ ประมาณน้ี ขแ้ี ตกขแี้ ตน แทบกินไม่ได้ นอนไมห่ ลบั เพราะ ไมไ่ ดด้ งั่ ใจปรารถนาว่า ความเนี้ยบ ความจรงิ ความอะไร …