พูดจริง ของจริง

พระธรรมเทศนา พระหลวงพอสุธีร ชาคโร วด� ปาเหลากกหุง อำเภอมญ� จาคีรี จง� หว�ดขอนแกน



พูดจริง ของจรงิ พระหลวงพ่อสธุ รี ์ ชาคโร วัดปา่ เหลา่ กกหงุ่ อำเภอมัญจาครี ี จังหวัดขอนแก่น ๔๐๑๖๐ พมิ พค์ ร้งั ท่ี ๑ ธนั วาคม ๒๕๕๔ จำนวน ๓,๐๐๐ เลม่ พิมพค์ รงั้ ที่ ๒ เมษายน ๒๕๕๕ จำนวน ๓,๐๐๐ เลม่ เลขมาตรฐานสากลประจำหนงั สอื ๙๗๘-๙๗๔-๘๒๓๐-๘๙-๔ ลิขสิทธ์ิเป็นของ ©วดั ป่าเหลา่ กกห่งุ ขอสงวนสิทธใิ์ นการนำเนอ้ื ความในหนงั สอื เล่มน้ี ไปพมิ พ์เพ่อื จำหนา่ ย ไม่วา่ ในรูปแบบใดๆ ทง้ั ส้ิน แตห่ ากต้องการพิมพแ์ จกเป็นธรรมทาน สามารถพิมพไ์ ด้ โดยขออนญุ าตจากทางวัด ตามท่ีอยู่ข้างตน้

พดู จริง ของจรงิ พระธรรมเทศนา พระหลวงพอ่ สุธรี ์ ชาคโร

คำนำ ในโอกาสที่โครงการทุนการศึกษาเศรษฐกิจพอเพียง สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ได้ขอโอกาสพ่อแม่ ครูอาจารย์ พระหลวงพ่อสุธีร์ ชาคโร นำนักเรียนทุน รุ่นท่ี ๑ มาเข้าค่ายเสริมสร้างพื้นฐานจิตใจ ระหว่างวันที่ ๑๕–๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ณ วัดป่าเหล่ากกหุ่ง และพระหลวงพ่อฯ ได้เมตตาเทศนาและอบรมข้อปฏิบัติต่างๆ คณะศิษยานุศิษย์ จึงได้กราบขอโอกาส ถอดความ พระธรรมเทศนาของพระหลวงพ่อฯ ท่ีได้แสดงในวันเข้าพรรษา วนั เสาร์ที่ ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔ จดั พิมพเ์ ปน็ หนังสอื “พดู จริง ของจริง” ให้เป็นเล่มต่อจากหนังสือ “บอกยาก สอนยาก” ซึง่ รวมพระธรรมเทศนาทีแ่ สดงในวนั อาสาฬหบูชา ปีเดียวกัน บุญกุศลใดๆ อันพึงจะเกิดขึ้นจากธรรมทานนี้ ขอน้อม ถวายเปน็ พทุ ธบชู า ธรรมบชู า สงั ฆบชู า และอาจารยิ บชู า แดอ่ งค์ พระหลวงพอ่ ฯ ดว้ ยเทอญ คณะผู้จดั พิมพ์ ธันวาคม ๒๕๕๔

สารบัญ ไกป่ า่ ขันตวั เดยี ว ๑ เทศน์อบรมช่วงเย็น วนั เขา้ พรรษา วันเสาร์ท่ี ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔ พูดจริง ของจริง ๒๕ เทศน์อบรมขอ้ ปฏบิ ตั ิ วันเขา้ พรรษา วนั เสารท์ ่ี ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ไก่ป่าขันตัวเดียว เทศนอ์ บรมชว่ งเย็นวนั เขา้ พรรษา วันเสาร์ที่ ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ณ ศาลาวิชยั :เกรยี งไกร วดั ปา่ เหล่ากกห่งุ

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๑ จติ เม่อื สงบตั้งมั่นเปน็ หน่ึง มหศั จรรย์ … มีทัง้ ปตี ิ และแฝงความร่าเรงิ เบกิ บาน...! พุทธศาสนาเปน็ ศาสตร์ ว่าดว้ ยความร่าเริงเบกิ บาน... เมื่อถึงตกผลกึ แล้ว อยา่ ว่าแตแ่ คน่ ้ันเลย จบ๊ิ จอ๊ ยเกินไป… แม้ทุกขก์ ็ สะบ้นั คาหวั ใจ ! แต่ยงั ... ทกุ ข์ยงั ปรากฏอย่กู บั สัตว์ ผู้โง่ ผหู้ ลง … แต่กับผูฉ้ ลาด ผู้มสี ตปิ ญั ญา แทงตลอดถึงกัน ทกุ ข์ ก็สักแต่ว่าทกุ ข…์ ! ทุกขย์ งั ปรากฏอยู่กบั … หน้าตาอยา่ งพวกเธอ ผ้โู ง่ ผหู้ ลง…! เขาถงึ บอกโลกฤๅฉลาด ?! สมมุติบัญญตั แิ ทนค่า มคี ่าอะไร ? มี…! แต่ต้องมีหลกั มเี กณฑ์ ต้องเอามาตั้งอยู่ บนฐานทีค่ วรตัง้ ไม่อย่างนนั้ ครรลองการดำรงชวี ติ ไปบน เส้นทางของความอยใู่ นโลกของมนษุ ย์ ของสังคมพวกเธอ มันกง็ ่อนแงน่ ไม้หลกั ปักข้ีเลน….!

๒ พูดจริง ของจริง เราเปน็ งมู พี ษิ …! คำวา่ มีพิษ ไม่ใชเ่ ธอฉลาด… ไอพ้ ิษนี่ เพราะตำแหนง่ หน้าทีก่ ารงาน เข้าใจยัง ? จึงควรใช้ให้มนั เกดิ ประโยชน์ตอ่ ตน…. ยังไมพ่ อ ใหม้ ันเกดิ ประโยชนแ์ กส่ งั คม ตามเปน็ จริง ทีค่ วรเป็น โลกมแี ต่ความจอมปลอม หลอกล่อ มีแตม่ ายา… โลกมีแต่มายา เข้าใจยัง… แลว้ กป็ ระเดี๋ยวประดา๋ ว ตำแหนง่ หน้าที่การงานทางโลก ประเด๋ยี วประด๋าว… แตม่ ันจะดกี ต็ อ่ เมื่อ คนน้นั รจู้ ักโอกาสอนั ควร นำตำแหนง่ หนา้ ที่การงานน้ัน มาสงเคราะหต์ น-ครอบครัว-วงศ์ตระกลู เมือ่ เจรญิ เป็นปกึ แผ่นแล้ว ก็นำอาชีพหน้าท่กี ารงาน ทีม่ ัน มโี อกาสอยใู่ นระหวา่ ง ขบั เคล่อื นสงั คมใหเ้ กดิ ประโยชน์ ตามความเปน็ จรงิ ท่ีตอ้ งเป็น…. ไม่ใชต่ ามอำเภอใจกิเลส…! ...พระอรหนั ต์ในพทุ ธศาสนา ท่านชำระสะบั้นหมด อคติ ๔ -- ลำเอียงเพราะรกั ลำเอยี งเพราะชงั ลำเอยี ง เพราะกลัว ลำเอยี งเพราะหลง เพราะโง่ … ไอ้หลง กโ็ ง่ -- ๔ อย่างน้ี สะบนั้ …!

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๓ เพราะฉะนนั้ เวลาพระอรหนั ต์เอาพรหมวหิ าร ๔ ของช้ันพรหมมาใช…้ ใชค้ นละอยา่ งกับพรหม บอก พรหม เราจะเอาของเธอมาใช้บ้าง แตเ่ ราเป็นพระอรหนั ต์ เราจะใชค้ นละอย่างกับเธอ… เมตตา เราสะบ้นั จากอคติ ๔ อุเบกขา เราสะบั้น กรุณา มทุ ิตา สะบนั้ จากอคติ ๔ …. บริสทุ ธไิ์ หม…? ตงฉินไหม…? นด่ี ี ฉนั ผอ่ นให้พวกเธอจน…. ฉนั ว่ามัน… จนฉนั คง ผ่อนเกินกว่าน้ี คงไม่ไหว !! แต่เกินกว่าน้ีได้ไหม ? ก็ยงั ไมต่ กกรอบ…. แต่วา่ อยา่ เลย สิง่ ทมี่ ีประโยชนเ์ ยอะแยะ ในพทุ ธศาสนา ม…ี ! พระพุทธศาสนาเปน็ ตลาดสินค้า เป็นคลงั อดุ มสมบรู ณด์ ้วยสรรพสนิ ค้า นานาชนิด นานาแบรนด์ เลือกซื้อไดส้ ารพัด…. เธอจะเอาวา่ ด้วยยาสฟี นั ยาสีฟันมี ตงั้ หลายเกรด แปรงสีฟนั กห็ ลายเกรด … น่ยี งั ไม่พูดถึงนะ …. เขาเปรียบเทียบว่า อุปมาอปุ ไมย เหมือนจะไปอยู่ ภูมภิ พไหน ? นรก เปรต อสรู กาย สตั วเ์ ดรจั ฉาน มนุษย…์ ? มนษุ ย์ก็มตี งั้ หลายเกรด… กรรมจำแนกเกรด !

๔ พูดจริง ของจริง พระพทุ ธเจา้ พยายามลา้ งวรรณะ ท่มี าดว้ ยความ ยึดถือ…. บอกอย่ายึด ! แตแ่ ท้จรงิ กรรมจำแนก… เปน็ ไปเอง แตไ่ ม่ตอ้ งเอ่ยนามเรียกวา่ วรรณะนัน้ -วรรณะน้ี เพราะมนั จะกลายเปน็ ตกผลกึ ก่อให้เกดิ การทะเลาะววิ าท ในสังคม บาดหมางขึ้นมา… เป็นอเนกปริยาย ภพชาตมิ ีจริง แก่-เจบ็ -และตาย จอ่ ขนหลงั โลมชาติ ลกุ กราว ! กราว ! กลบั ละเลยตอ่ เกิด-แก-่ เจ็บ-ตาย ของตน …เปน็ สจั ธรรม เป็นจริงที่ต้องยอมรับอย่างกระดกิ ไมไ่ ด้ แม้จะดนั ทรุ งั โตแ้ ยง้ ... ความตาย เทยี่ ง-ไม่เที่ยง ? ช้าหรือเรว็ เปน็ ไปดังปรารถนาไหม ? ความตายน่ี ช้าหรอื เร็ว เป็นไปดงั ปรารถนาเราไหม ? กำหนด ให้เป็นไปดั่งใจเรา เอาไดไ้ หม ? แมแ้ ตเ่ จบ็ ไข้ได้ป่วย ว่าดว้ ยโรคประเภทต่างๆ เรากำหนดลงไปได้ไหมว่า อย่าเพิง่ เกดิ กบั เรา เมอ่ื อายเุ รายังไม่ถึงฆาต… ไม่ใช่ฐานะ !! แค่นี้ เธอก็แพค้ วามเป็นจริง คอื สัจธรรม… ตำแหน่งหนา้ ท่ีจึงโมฆะทนั ที หากเธอไมเ่ ห็นตวั น…้ี ! เพราะเธอยงั ไม่ร้เู ลยว่า วินาทีไหนจะมีปัญหา… สงั คม เดือดร้อน โลกเราเดือดร้อนตลอดเวลา โลกไมเ่ คย ไมเ่ ดอื ดรอ้ นเลย

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๕ หวังด…ี ! กฉ็ นั เป็นคนเกมากอ่ น…. ฉนั บอก ฉันไม่ไดป้ ิดบงั เลย ! กเ็ ด๋ยี วน้ี ทำไมฉนั ดี ? แล้วทำไมฉัน จงึ เค่ียวเข็ญเธอ ? เพราะฉันอยากใหเ้ ธอมาขนกอบโกย สรรพสินค้า แล้วกเ็ ลอื กชนิด…. อยา่ เพง่ิ เอาไป เพราะมัน มแี บรนดอ์ ินเตอรอ์ ย่.ู .. เลือก ! อยา่ ม่วั ! เรามีหมู ีตา มีสตปิ ญั ญา… เหมอื นคบมิตร เราเลือกมติ ร เขา้ ใจยงั ? อนั ไหนไมช่ อบธรรม เราจะเอาไปทำไม ? วันน้ีถาม… ตอบมากถ็ กู ใจมาก แต่จะขยายความ ตอ่ นิดหนึ่งวา่ เศรษฐกิจพอเพยี งคืออะไร ? คือหลัก ความคดิ หรือหลักของความท่ีทำให้เราเป็นผูร้ ้จู ักคดิ โอเค ! แลว้ เมอ่ื คดิ ได้ ก็ตั้งประเดน็ ขน้ึ มาวา่ …. คดิ ได้ว่า ดีเปน็ อยา่ งไร ? ดอี ย่างนี้ เปน็ อย่างน้ี ! ช่วั เปน็ อยา่ งไร ? อา้ ว ! ละไวค้ วามชัว่ - ชอ่ื วา่ ช่ัว ! ….ดี ! การกระทำกิจ น้ีดี ทำมาคา้ ขายอยา่ งนด้ี ี อาชีพการงานอย่างนดี้ ี สรา้ งวินัยในตนเองอย่างนีด้ ี เราก็สรา้ งประเด็นขนึ้ มา ภาษาทางธรรมสงเคราะห์ เขา้ ใน ดำรชิ อบ ตามเสน้ ทางของความคิดริเรมิ่ ทีช่ อบ เพราะละฝา่ ยช่ัว….. ก็คดิ ใคร่ครวญจำแนกแจกแจง โดย

๖ พูดจริง ของจริง เชิงตรรกวทิ ยา หาเหตหุ าผล -- ชัว่ ให้แตโ่ ทษ ตดิ ลบ ไม่มปี ระมาณ มากหรือน้อย…. อย่ากระน้ันเลย เราจะละ ชวั่ ทั้งปวง…! ทีน้ี ความดำริก็สานตอ่ … เมอื่ ละช่ัวแลว้ ก็ทำ คุณงามความดี … สตปิ ัญญาวางปพู ้นื มาแลว้ ความดีมี อะไรบ้าง ? เบ้อื งต้น บญุ กิรยิ าวตั ถุ ๑๐ จำแนกออกไป เปน็ อเนกปรยิ าย เบสิก (basic) งา่ ยๆ สัมมาคารวะ อ่อนน้อมถ่อมตน รเู้ ขารเู้ รา ฟังธรรมตามกาล สนทนาธรรม ตามกาล…. เป็นความงดงาม ฉนั รักแต่คนอ่อนน้อม รกู้ าลเทศะ รบั สื่อความรู้สกึ ในจิต -- ไม่ว่าหญงิ หรอื ชาย แก่ เด็ก หรอื ชรา… ส่อื ความรู้สกึ ทำไมไอน้ ่มี ัน... จติ ใจมนั ออ่ นปวกเปียกกบั ศลี กบั ธรรมแท…้ . ทำไมมนั แสวงหาแต่สิ่งมงคลใสต่ ัวมนั เองวะ…! เรากร็ ัก ! รักในเส้นทางการทำความดี ไม่ใช่ รักเหมือนคนในโลกรกั มนั รกั …. เอาศีลธรรมจรรยาบรรณ เปน็ ตวั ตั้ง !!

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๗ พอคิดได้ ดำริตง้ั ประเดน็ ไวแ้ ล้ว กล็ งมือกระทำว่า ดว้ ยคณุ งามความดี หลกั ธรรมคำสอนว่าดว้ ย เพ่ือจะให้ เราเป็นคนดี เพอื่ เกิดเปน็ บุญกุศล… จะเรียกวา่ บุญ ก็โอเค ! จะเรยี กวา่ ดี กไ็ ด้ ! เรียกว่า บุญญาบารมี กเ็ ชิญเรยี กตามสบาย ! ไม่ตดิ ลบภาษาไทยกส็ อบผ่านหมด เพราะเราเปน็ คนไทย ไม่คา้ นกับสมมุติ…. เราก็ลงมือ ประพฤติปฏบิ ัติ มันก็มาเขา้ … สงเคราะห์เข้าในเชิง คำสอนพระพทุ ธเจา้ ปริยตั ิการเรียนรู้ คอื การคดิ … เรยี นรู้ดว้ ยตัวเองได้ไหม ? ได้ ! ภาวนามยปัญญา เป็นปญั ญาท่เี กดิ รู้แจ้งเหน็ จริง ในตวั เอง ทย่ี ิ่งใหญ่กว่า สตุ มยปัญญา -- จากการไดย้ นิ ไดฟ้ ังได้อ่านไดเ้ ขยี น …ย่งิ ใหญก่ ว่าจนิ ตมยปญั ญา -- จินตนาการสรา้ งภาพวมิ านในอากาศ บอกฉนั ใหญอ่ ย่างน้ัน อย่างน้ี ! เขา้ ใจยัง ! แถมด้วยความเกียจคร้าน กิเลสหนา ปัญญาหยาบ ! น่ี อบายมุข หนทางแหง่ ความเส่อื ม ไมม่ ีประโยชน์ …แต่ถา้ ภาวนามยปัญญา เปน็ ผลจากการ หลอ่ หลอมคิดพิจารณา ใคร่ครวญ อย่างเป็นเหตุเป็นผล … นี่ เขา้ หลกั ไหม…?

๘ พูดจริง ของจริง เศรษฐกิจพอเพียง จึงสงเคราะหเ์ ขา้ ในฝา่ ยปัญญา ในฝา่ ยความคิด แลว้ เศรษฐกิจพอเพียงกส็ งเคราะหเ์ ข้า ในฝ่ายดำร…ิ . เมื่อเห็นทางเปน็ ไปอยา่ งเกิดประโยชนแ์ ก่ ตนแล้ว มีแตบ่ วกกับบวก แล้วทวีไมม่ ีประมาณ… โอ๊ย ! ยิ่งคิดไป… แคน่ ้ีก็เยอะแยะไปหมด…. ด้วยอานสิ งส์ ผลบญุ ท่ีเกิดแกเ่ รา คา่ ของความนิยม เครดิตต่างๆ จะ หลงั่ ไหลมาสู่เรา…. อยา่ กระน้นั เลย เราพงึ ดำริใครค่ รวญ ว่า จะเอาประเด็นไหนมาทำกอ่ น ? …. กไ็ ล่ไปใน รายละเอียด ปญั ญากับดำริ กลมกลนื กนั แล้ว…. เพราะมนั ตวั เดยี วกัน ทำงานอยใู่ นตัว แต่คนละหน้าท่ี อยใู่ นตวั สติปญั ญา หมายถงึ ตวั สติปญั ญาแหละ จำแนกอยู่ใน ตวั เองวา่ อยา่ กระนั้นเลย มอี ะไรท่เี รง่ ดว่ นกอ่ น เพ่อื เอาบญุ กศุ ล หรอื คณุ งามความดี มารองรบั เครดิตเรา….! เบอ้ื งตน้ สรุ ายาเมา รบี ละ ! โกหกตอแหลปล้ินปลอก ฉอ้ ราษฏร์บังหลวง ละ ! แลว้ หันกลบั มาซื่อสัตย์สจุ ริต ใสใ่ จจรงิ จงั ต่อหนา้ ที่ ! วนิ าทีนั้น เครดติ ก็เร่มิ ไตร่ ะดบั ...

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๙ ประจกั ษใ์ จตัวเองเบือ้ งต้น คาใจ... โอ้ ! นม่ี นั เราเรมิ่ ลงมอื แลว้ …! ในทางพระพทุ ธศาสนา เป็นคำสอนเรียกวา่ ปฏบิ ตั …ิ คิดใคร่ครวญเป็นปรยิ ตั ิ -- การเรียนรู้ เพราะฉะนนั้ เรียนร้ไู มใ่ ชอ่ ย่แู ตใ่ นห้อง -- บน กระดานดำ… เหมอื นเธอจะเอาใครมาขบั เคลื่อนงาน พอเพียง หรือมาเป็นหัวหน้าแผนก หัวหน้ากรม หัวหนา้ กอง ถ้าเขารู้ศาสตรว์ ิชานั้นๆ แล้ว แต่รู้ไมจ่ รงิ … ยังไม่พอ ! ศาสตร์วชิ าท่เี ขารู้จรงิ -- ก็แล้วแต่ จรงิ มากหรือน้อย – หากไมห่ ยั่งลงในคุณธรรมของเขา… เหน็ โตง้ ๆ วา่ ย่อมมี อุดมการณไ์ มไ่ ด้….! สตปิ ัญญา ยน่ มา ความคิด… เศรษฐกจิ พอเพยี ง คือ สอนใหเ้ รารจู้ กั คิด แล้วก็ตัง้ ประเดน็ หรือดำริคดิ ค้น ใคร่ครวญวา่ … เมอื่ ไดค้ วามคิดริเร่ิม เหน็ แนวทางแลว้ … ก็คิดว่า เราจะทำอะไร…? ตวั นี้ ก็ย่นไปใส่ดำริ… แต่ ท้ังหมด สตปิ ัญญาฉลาดปราดเปรอ่ื ง คดิ ไดด้ ไี ด้ชอบได้งาม ขนาดไหนก็แลว้ แต่ ถา้ ขาดฐานที่ตัง้ ของปญั ญา -- ปญั ญาในทางพุทธศาสนา -- เรียกวา่ ขาดพละกำลัง !!

๑๐ พูดจริง ของจริง อุปมาอปุ ไมย เหมอื นมีดคม ๆ มีคมท้งั สองดา้ น ปานกริช สะบดั ทางไหนก็ยอ่ มเกิดประโยชน์ หากสะบดั ผิดจังหวะกเ็ ป็นอันตรายตอ่ เรา -- อุปมาอุปไมย สตปิ ญั ญา หมายถึงคมมีดนะ ! แตถ่ า้ บุคคลน้นั … พระพทุ ธเจ้าบอกวา่ เธอ บุรษุ ผนู้ ี้ พึงนำกรชิ อันคมกรบิ ทเ่ี ราพึงมอบให้เธอ แลว้ ไปถากถาง ป่าตรงนี้ ๑ แปลง - ๑ งาน - หรือวา่ ๑ ไร่ ท่ีเราให้แกเ่ ธอ ใหส้ ำเรจ็ ประโยชน์ในการปลกู ข้าวโพด… ถ้าบุคคลคนๆ นัน้ เปน็ โปลิโอแขนลีบ ... สติปัญญา กไ็ ม่ครบเครอ่ื ง.… โอเค ละไว้… แม้จะมีสติปญั ญาสมบรู ณ์ แบบ -- สติปญั ญา หมายถึง คมมีดนะ ตอนนี้นะ อย่าสับสน -- แตบ่ ุคคลผูเ้ ปน็ โปลิโอ ขาดความทม่ี พี ละกำลัง ในการจะหยิบศาสตราวุธ หยบิ ความคมของมีด ไปใช้ให้ สำเรจ็ ประโยชน์ในการปลกู ขา้ วโพด แขนกล็ ีบ… เข้าใจยัง ? คนไม่สมประกอบ แขนลีบ พละกำลังในตัวเองก็ไม่มี… ความคมของมดี โมฆะไหม ? เด๋ยี วกว็ าง เดี๋ยวกห็ ยิบมา…. กไ็ มไ่ ปไหน เพราะขาดฐานกำลัง… กำลงั จะพูดเร่อื ง สมาธิ

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๑๑ ยงั ไมพ่ อ ยงั ไมพ่ ูดถงึ เกยี จคร้านการทำงาน ออ่ นลา้ ไมอ่ ดทน ไมพ่ ากเพียร … พากเพียรอยา่ งเดยี วใชก้ บั โลก ไม่ได้…. เอามาใช้กับธรรม ยง่ิ ไม่ยอมรบั ! วริ ยิ ะนี่ ใชค้ ู่กับ ความบากบน่ั - อุตสาหะ … อุตสาหะกับวิรยิ ะ คนละอยา่ ง … เพราะฉะนั้น พระพทุ ธเจ้าจึงบอก เราจะควบเรียกไปหมด ทัง้ กล่มุ เรียก วิรยิ ะ … พระองค์ยน่ มา ทวี ๓ ... สามคูณ ในฝา่ ยวิรยิ ะ -- ระดับธรรมดา ระดบั กลาง ระดับอุกฤษฏ์ … แบบมา เราจะยอมตาย ! ทะเลมหาสมทุ รไมเ่ หน็ ฝ่งั ใยเธอจะพงึ วา่ ย ? บอก มหี รือเรา ผเู้ ลอเลิศสง่ั สมบม่ มาขนาดนี้ -- เรา เคร่อื งหมาย เราคอื พระโพธสิ ตั ว์ นะ ! -- เราจะน่งิ ดดู าย ปลอ่ ยให้ ตัวเองรว่ งลงสู่กน้ มหาสมุทร โดยไมม่ ีปฏกิ ริ ิยาตอบโต้เลย หรือ ?! บอก ฝั่งทะเล อยู่แค่ริมฝปี ากมาหาจมกู …! น่ีฉนั ขยายความ ในความรสู้ ึกของพระโพธสิ ตั ว์ พระองคเ์ หน็ แคจ่ มกู มาหาปาก ! พวกเธอเหน็ พระนพิ พาน มรรคผล โสดา สก อนาคา … พวกเธอบอกว่าไกลรอ้ ยล้ี เปน็ สง่ิ เกิดข้ึนได้ยาก ! ….ยากในโลก สำหรบั ผู้โงผ่ ้หู ลง แตฉ่ ันเหน็ อยู่รมิ ฝปี ากมาหาจมูก ลัดนิว้ มอื เดยี ว…!

๑๒ พูดจริง ของจริง ดีแข้งเรามี เราจะรง้ั รอทำไม ? ถงึ บอก ! ทำ กรรมฐาน อานิสงส์จติ รวมตัวลงเป็นหนง่ึ ประเดย๋ี วประด๋าว … พระพุทธเจ้าบอก บุญกศุ ลที่จะทวีแก่เรา ประมาณไม่ได้ ว่าจะเทา่ ไร ?! มิใยจะพูดถึงบคุ คลผ้จู ิตตง้ั มน่ั เป็นหนง่ึ จะเอาเทา่ ไรกไ็ ด้ นานเทา่ ไรก็ได้ … ละไว้ พระอรหนั ต์ ท้ังหลายทั้งปวง จติ ตง้ั มั่นเปน็ หนง่ึ เปน็ อมตะ ! เพราะฉะนั้น เธอจะมาย่วั โทสะ ย่วั กิเลสฉนั เธอดา่ แขง่ กบั ฉนั …. เธอแพฉ้ ัน เพราะฉนั จิตไม่หวน่ั ไหว ตอ่ เธอ แลว้ จิตไมส่ ะดุ้ง ไมม่ ีเครื่องหมาย…! ฉนั เรยี งคำ ด่าไดอ้ ยา่ งไพเราะเลย พั่บๆๆๆๆ แสบสรรพันเรือง โดย ไมต่ ้องหยดุ คดิ …! แต่ทำท่าแอค็ ช่ัน ! บอก แอ็คชั่น ใสบ่ ทบู๊ ! ปากน้ี ดา่ แพรบ่ ๆๆๆๆๆ สมัยกอ่ น เวลาโมโหใคร อ๊ยู .. อู๊ย.. ส่นั ไปหมดเลย… ทกุ วนั น้ี พอโมโหป๊บุ ทำท่าสัน่ แอค็ ชนั่ ยังไง… ไอ้จิตน้ีก็ไม่ไป เปน็ เอกภาพ มคี วามเปน็ หนงึ่ …! เปน็ ผลจากการฝึก จิตแทจ้ ริง อบรมได้ลา้ นเปอร์เซน็ ตข์ องล้านเปอรเ์ ซ็นต์…! จึงเคี่ยวเข็ญพวกเรา

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๑๓ ถา้ ไมเ่ ชน่ น้ัน เธอคืนกลับไปสูโ่ ลก… อดุ มการณข์ อง เยาวชน เคานต์ดาวน์ (count down) ได้เลย -- เก้า แปด เจ็ด หก … ล้มแน่ ! ทำไมถงึ บอกว่า มสี ิทธิ์ล้มได้ ? เร็วหรอื ช้า… ไม่ตอ้ งนับวนั คอยเลย ยงั ไมต่ ายจากกนั นายตำรวจ นายทหาร ฝกึ ออกมาจากสามพราน จาก จปร. สุดยอดออกมา เขี้ยวลากดนิ ว่าด้วยอุดมการณ์ ยงั ไม่กรี่ าตรีเลย…! อย่าไปถาม อย่าไปถาม… ครู the teacher จบวิทยาลัยครู ไมม่ อี ดุ มการณ์ เพราะถา้ ตวั อาจารยส์ อนกไ็ ม่มอี ดุ มการณ์ จะสามารถสอนคนให้มี อุดมการณไ์ ด้ไหม ? อิมพอสซเิ บลิ โน เป็นไปไมไ่ ด้ เหมือนฉนั จะสามารถสอนให้เธอมสี มาธิ เป็น โสดา สก อนาคา เป็นอรหนั ต์ … ฉนั ยอ่ มทำไม่ได้ ถ้าฉันไมเ่ ปน็ จริง…! ฉันจะตอ้ งร้วู ธิ ีการเพอ่ื ใหเ้ ธอเป็น เธอถึงจะเขา้ ใจมันได้ ! พระพุทธเจา้ ถงึ บอกสอนตนใหด้ ี ก่อน อบรมตนแลว้ ๆ เลา่ ๆ จนสำเร็จประโยชน์ … อทุ าน สันทิฏฐิโก ประจักษ์ใจแล้ว จึงท่องเที่ยวไปเพ่ือยัง ประโยชนแ์ ก่คนอ่ืน ! น่ีคอื สาวกแหง่ เรา ตถาคต ! ถา้ งั้นเราไมป่ ล่อย…!

๑๔ พูดจริง ของจริง แตแ่ ทจ้ ริง ในวงการนีท้ ม่ี ีอริยมรรคผลเกิดขน้ึ ถ้าครูบาอาจารย์เตง็ หน่ึง อยตู่ รงน้…ี ไกป่ า่ ขนั ตัวเดยี ว ! จะอ้าปากน่ี ก็กลวั ถูกดา่ … อย่างวัดหลวงตา (องค์พระ หลวงตามหาบวั ฯ วดั ป่าบ้านตาด) หลวงตาอา้ ปากขัน เอก้ อ้เี อ้กเอ้ก อยู่ตัวเดยี ว-องคเ์ ดยี ว… ถา้ เปรยี บไก่ ก็ตวั เดยี ว… องค์อนื่ … ไมใ่ ช่ไม่มพี ระอรหันต์ ! มี.. แตต่ ้องปิดปากเงียบ…! เพราะธรรมอันเดยี วกัน ไม่มีเครอ่ื งโตแ้ ยง้ ! องค์พระหลวงตาเทศน์ ก็คอื จบเลย ! ตำ่ กวา่ พระอรหนั ต์ กไ็ มม่ สี ทิ ธิ์โตแ้ ยง้ อยู่แล้ว มแี ต่ตอ้ งเงี่ยหูลง… ทางพทุ ธ ศาสนาเรยี ก เงย่ี โสตลง สดับตรับฟงั สตปิ ัญญาใครค่ รวญ จำแนกแจกแจงไปด้วย ตงั้ ไวด้ ว้ ย ความเชอ่ื ถือและศรัทธา ถ้าตง้ั ไว้ด้วยประเดน็ ของเรานี่ … จะศรัทธาไหม ? จะเช่อื ถือไหม ? ไม่เชื่อใช่ไหม…! แล้วถ้าตงั้ ไว้ด้วย ประเด็นของเรา มีแง่มุมของเราเปน็ ตวั ตง้ั ไว้นี่ เราจะเกิด ความเข้าใจในเนื้อธรรมทีท่ ่านอธบิ ายไหม ? จะเข้าใจไหม ? ไมเ่ ขา้ ใจ…! เพราะเธอมีประเดน็ ของเธอไวว้ า่ มนั ตอ้ งเปน็ อยา่ งนี้ และควรจะเป็นอย่างน้…ี ! พอฉันอธิบาย

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๑๕ นอกจากทิศทางที่เธอตัง้ ประเดน็ เอาไว้ เธอไม่ยอมรับ แน่นอน… เขา้ ใจยัง คนในโลกหนา้ ตาอยา่ งพวกเธอนี่ … เขาเรียกวา่ มี อัสมิมานะ ๙ … สำคญั ตนว่า ตนสงู กว่าเขา ตนเสมอเขา ตนตำ่ กวา่ เขา … ตนสงู กวา่ เขา สำคัญตนวา่ ตนสูงกว่าเขา สำคญั ตนว่าเสมอเขา และสำคญั ตนวา่ ตนต่ำกว่าเขา -- ตนเสมอกบั เขา ตนเสมอกบั เขาสำคัญตนวา่ ตนสงู กว่าเขา ตนเสมอกบั เขาสำคญั ตนวา่ เสมอกบั เขา ตนเสมอกับเขา สำคญั วา่ ตนวา่ ตนตำ่ กว่าเขา -- ละไวอ้ กี มาที่ตำ่ ตนตำ่ กว่าเขา สำคญั ตนว่าตนสูงกวา่ เขา ตนตำ่ กว่าเขาสำคญั ตนว่าตน เสมอกบั เขา ตนต่ำกวา่ เขาสำคัญวา่ ตัวตนเป็นคนตำ่ กว่าเขา … ๓ คณู ๓ เปน็ ๙ … มานะ ๙ ถกู สะบัน้ ห่นั ไม่เหลอื เผา ประชมุ เพลิง ในจติ ของพระอรหนั ต…์ ! ถึงบอก ทีส่ ุดเลย..! ทส่ี ดุ แหง่ ท่ีสดุ …! เอาคำอะไรมาใชแ้ ทนคา่ ไม่ไดเ้ ลย เพราะ ธรรมไม่มีอกั ขระพยัญชนะ ทำไมเขาจงึ บอกเธอ อย่าทำเป็นรู้ อยา่ แบกวชิ า อะไร เกง่ กาจมา ! เพราะมันพดู มา .. สมมตุ นิ ี่ กก็ ลายเป็น ตนื้ เขินสำหรบั พระอริยเจา้ ทเ่ี ป็นผู้รู้แจ้งโลก … เหมือน

๑๖ พูดจริง ของจริง จะถูกต้อง ทา่ นกส็ มยอม … อย่างน้ี โอเคอยู่ ! ไม่นอกลู่ นอกทางแหง่ ศีลแหง่ ธรรมเกนิ ขอบเขต กผ็ อ่ นปรน ! แคน่ น้ั เอง… จรงิ ตามเปน็ จริง … อยา่ วา่ แตเ่ ราเลย พระราชามหากษัตริย์ มี พระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยหู่ ัว เป็นตน้ กห็ มั่นเข้าไป ปรึกษาปราชญ์บัณฑติ พระอรหนั ตใ์ นพทุ ธศาสนาเรา….! เป็นประจำมา เป็นภาพท่งี ดงาม เราเห็นมาตั้งแต่เราสมัย นุ่งกางเกงขาสัน้ ไปโรงเรยี น แลว้ เติบใหญ่มา แล้วกเ็ ตบิ ใหญ่ มาเรอ่ื ย เติบใหญ่มาเร่ือย… เรากเ็ ห็นท่านมาประจำ สมัยยุค หลวงปู่ขาว หลวงปชู่ อบ หลวงปูฝ่ น้ั หลวงปแู่ หวน … สนทนาธรรมกนั เป็นประจำ กับหลวงตา (วัดป่าบา้ นตาด) วิ่งไปว่ิงมา … หลวงตาจนบ่น เราเป็นพอ่ ของคนทง้ั ประเทศ ว่ิงมาหาเราดกึ ด่ืน ไมด่ นี ะ ! เกดิ เราเปน็ อะไรไป เมอื งไทยจะอยู่ยังไง ? … ไลก่ ลบั ! แลว้ ไมเ่ อาเครื่อง … เอาอะไรมานะ ! ขับรถมา มากับคนสนิท คนสองคน… หลวงตาไมช่ อบ ! ไล่กลบั ! …ไปสกลนคร ไปประทบั ตรงน้ัน

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๑๗ ใช่ไหม… วงิ่ มา… หลวงตาไล่กลับ ! ความหวังดนี ะ แลว้ ก็ไมช่ อบด้วย ! บอก เธอทำอย่างนี้ อันตรายต่อชาติ ตอ่ บ้านเมอื ง ! ….กลับมาชมกระทรวงศึกษาฯ วา่ … ละไวใ้ นอดีตท่ี ล่วงมาแล้ว… เดยี๋ วนเ้ี ขากำลงั มงุ่ มนั่ กนั อยู่ ขวนขวายที่จะ ขบั เคลอ่ื นเศรษฐกิจพอเพียง แล้วสังคมเรา มนั มีแต่ แตกห่วย หว่ ยแตก -- เขากป็ ลุกผีฟืน้ ขึน้ มา กำลังลา้ งขตี้ มออก ! คณะก๊วนเขา มารวมหัวกันอย่างเอาจริงเอาจงั อยา่ งเข้มขน้ … จนดา่ เฮ้ย ! พวกเธอทำงานแลกตาย พวกเธอคดิ วา่ กำลังทำอะไร … เด๋ยี วนี้ เธอแค่เอาพวกเขาขึ้นมาจากตม ล้างนะเฮย้ ! สถานศกึ ษาพอเพียง … เธอเอาเขามาล้าง ลา้ งขี้ตม ! แลว้ ก็ ตัดเลบ็ มอื เลบ็ เทา้ ! อุปมาอุปไมยใหฟ้ งั … สระผมดว้ ย ผมสระแลว้ เสรจ็ แลว้ ยาวก็ไปตัดออก เรียบรอ้ ยแลว้ ก็มองดกู ารแต่งกาย… อยู่ประมาณแค่นัน้ เอง หลักปรชั ญาฯ ตวั น้ี เอาไปปอ้ นใหก้ บั สงั คม … แลว้ รอดวู ่า เม่อื ไหร่สงั คมเอาหลกั ปรัชญาฯ นี้ ไปขับเคล่ือน… เอาไปใช้แล้ว ก็ถอยหมด…! เพราะในหลวง ท่านอยาก

๑๘ พูดจริง ของจริง ประทานไว้ให้แก่สังคม … เขากำลงั จะทำถูกแลว้ กม็ อบไว้ ให้เป็นหน้าทีก่ ระทรวงฯ เพราะพวกเขามีหนา้ ท่เี กี่ยวกบั เรื่องพวกนี้ ก็เขามหี นา้ ที่ ถูกต้องแลว้ ! จรงิ ๆ แล้ว…. เขาก็ไม่ไปแทรกแซงการดำเนนิ ชีวิต ของสังคมดว้ ยหลักปรัชญาฯ ตัวนี้… แต่เขากลับคอย ประคบั ประคอง ครสู ว่ นน้ี สังคมส่วนนู้น คณาจารยส์ ่วน นูน้ ว่าเป็นอย่างไรกนั บา้ ง ? … เขาก็คอยประคับประคอง กำกบั ให้อยู่ในหลัก ในเกณฑ์ ในกรอบ ทัง้ ๆ ท่ีเขามหี นา้ ท่ี โดยตรง พวกเราท้ังหลายทง้ั ปวงละไว้ ทีไ่ มไ่ ดอ้ ยใู่ น กระทรวง มหี น้าทีจ่ ะอมุ้ ชเู ขา ด้วยบอกดว้ ยสอน แล้วเรา ก็ถอยออกมา หากเขาพอจะยืนด้วยตวั เองได้ แล้วกค็ อยดู เขากอ่ น… ถา้ เพล่ียงพล้ำจะล้ม เราก็เขา้ ไปอุ้ม บอก ตรงนี้มันจะลม้ อยา่ เดิน ไมด่ นี ะ ตรงน้ีให้ตงั้ สติ แลว้ ระวัง แลว้ กา้ วขา้ มไป ตรงน้มี นั ตม มกี อ้ นหนิ มีหนามด้วย…. เปน็ ครง้ั ๆ คราวๆ ไป

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๑๙ หลงั จากใหเ้ ขายืนลา้ งหน้าลา้ งตา ชะลา้ งตวั แล้ว แตง่ ตวั ใหเ้ ขาเรยี บรอ้ ยแลว้ กม็ อบหมายภารกจิ วา่ อย่างนั้น อย่างนี้ แล้วกแ็ นะนำการเดินและวิธเี ดนิ การพดู และวธิ ีพูด การคิดและวธิ ีคิด สารพดั ใชไ่ หม… มันคลา้ ยๆ อย่างนนั้ อปุ มาอปุ ไมย … ก็เราจบั คน ขึ้นมาจากขต้ี ม คอื สถานศึกษาพอเพยี ง ฉนั ก็ยงั ดีใจว่า เออ ! พวกเราอตุ ส่าห์จบั มอื จับไม้กนั เรยี่ วแรงเหน็ดเหน่ือย ออ่ นล้า ! โอเคอยู่ ! คนเรากจิ เหลา่ น้ี กต็ ้องดเุ ดอื ดเลอื ดพล่าน ตอ้ งยอมเปน็ ยอมตายบา้ ง ! ผ้บู ริหารตัวจริงต้องลงติดพ้นื ดินนะ ตดิ ดนิ นะ … ผ้บู ริหารตัวจรงิ - พระบาทสมเดจ็ พระเจ้าอยหู่ วั ท่านลง ไปทั่ว ลงไปหมด ลงไปตดิ ดนิ เลยนะ…! เธออยา่ ปฏเิ สธ... หลวงพ่อพูดทงั้ หมด หวงั ดตี อ่ ชาติบา้ นเมือง ! แต่พอ ไม่ไดด้ ่งั ใจ กโ็ มโห ! พอโมโห กบ็ อก ปดิ ประตวู ดั สิ… ใครเปิด ฉันจะฆ่าเธอ ! วนั สดุ ทา้ ยก่อนเธอจะออกไป กไ็ ปดู ก็ได้ กอ่ นจะออกไป … ออกประตหู นา้ กไ็ ปจอดรถ ใหค้ นขับรถเปดิ จอด ตรงหลักประตหู น้า ด้านขวา

๒๐ พูดจริง ของจริง ขาออกไป…. ฉนั จะเขยี น เปิดแลว้ ปดิ กำหนดเวลา อีก -- ดไี มด่ ี มอี ย่แู ตจ่ ะเขียนด้วยลายมอื ตวั เอง -- ลายมอื ตัวเอง เอาสวยกไ็ ด้ ขเ้ี หร่ก็ได้ เขียนเกง่ กว่าพวกเธอจบครู อกี -- ฉันจะเขยี นวา่ วัดน้ีไมย่ ินดีตอ้ นรบั ใครหรอก ละไว้ แตผ่ ้มู งุ่ มาต่อศลี ต่อธรรม เท่านนั้ ! ตกลงจะใหฉ้ นั เขยี น ขนาดน้ันเหรอ…! แล้วเด๋ยี วน้ี กระทรวงไหนไม่ร…ู้ เข้าใจหนา้ ที่ตวั เอง ผดิ ไม่มีอุดมการณ์ ไม่ร้ศู ลี รู้ธรรม … ยงั ไม่รู้เร่อื งอะไร ยังไมพ่ อ เขา้ ใจหนา้ ท่ีตวั เองผิดว่าตวั เองมหี นา้ ท่ีอะไร ? กลับตีกรอบตวั เอง จนมามีหนา้ ท่ีควบคุมพระ ! บอก ฟงั ผดิ หรอื ฟงั ถูก กรุณาพูดใหม่ส…ิ ? บอก ละไว้… ฉนั บวช ๓ วนั เป็นโสดาบัน เธอจะเอา อะไรมาคุมฉัน…! ฉันสัมมาทฐิ ิ เถรหนา้ ตรงกบั ความดีงาม ตายก็ไมต่ กต่ำ อยู่ไมเ่ สียหาย โชคดี…! แตเ่ ธอมสี ิทธิ์ ทุกเสี้ยววนิ าที ขนาดเธออยตู่ รงน้ี จติ เธอก็เศร้าหมอง แววตาเธอกร็ บิ หร่ีลง ดว้ ยความโง่เขลาเบาปัญญา…

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๒๑ หนา้ ท่ีของราชการเหลา่ น้ี มหี น้าทีส่ ่งเสรมิ สนับสนนุ อำนวยความสะดวก ให้พระภิกษสุ ามเณรเหล่าน้ี อยู่ในบวร พระพุทธศาสนา มุ่งต่อการปฏบิ ตั ิเพอื่ มรรคผล … อันนี้ไม่ ! สร้างระบบขน้ึ มา … โห ! พดั ยศพัด..อะไร ! ในพระสตู ร มีก่ีเลม่ เอามาเขกหัวได้เลย มาฟันคอขาด ไม่มี ! คำว่า เจ้าอาวาสยังไม่มเี ลย ! แต่โอเค สมยอมกับโลกปัจจุบัน ไดว้ ่าเปน็ ระบบการบริหารจัดการ … แต่ไม่นะ นเี่ ขาเรียกวา่ บญั ญตั สิ ่งิ ทีพ่ ระพุทธเจา้ ไม่บญั ญัติ เปน็ คำห้ามนะ ผิดพระวินยั นะ จรงิ ๆ…. อยา่ บัญญตั ิธรรมวินยั เกินทีเ่ ราบัญญตั ิดว้ ยดี อยา่ บัญญตั ิเกนิ สว่ นไหนที่เราไมบ่ ญั ญตั ิ อย่าบญั ญัติ ภาษาง่ายๆ ถา้ พระพุทธเจา้ … ฉนั พูดแทนเบ้อื ง พระยคุ ลบาท … บอก พวกเธอ พวกโงก่ เิ ลสหนาปญั ญา หยาบ เราบรมศาสดาเอกของโลกหนงึ่ ไม่มสี อง ครูของ มนุษย์ สตั ว์เดรจั ฉาน เทวดา อนิ ทร์ และพรหมท้ังหลาย เพราะฉะน้ัน เราบัญญตั ิแลว้ หนง่ึ ไมม่ ีสอง คือถูกอย่างเดียว ไมม่ ีโอกาสที่จะโต้แยง้ … ฉะนน้ั พวกเธออย่าแปลกใจวา่

๒๒ พูดจริง ของจริง ศาสนาทำไมถึงเป็นอย่างน้ี ... ฉนั เป็นพระ ฉนั ยงั เกลียด พระ เบื่อพระ…! ถงึ บอกว่า เอ๊ ! ทำอย่างไรฉันถงึ จะมีตงั ค์บา้ ง ฉันจะสร้างห้องนำ้ ตามป๊ัมน้ำมนั … จะไปขออนุญาต ถา้ เกดิ เขานบั ถือ … ตรงนี้ ตามป๊มั ขอที่ประมาณสัก กวา้ งวาครึ่ง กับยาววาหน่ึง ทำหอ้ งน้ำไว้สำหรบั พระภิกษุ ไดไ้ หม ? แดกดนั เฉยๆ ไม่ไดส้ นใจหรอก ! ….จะอัน้ เยีย่ ว ถ้าจะเยยี่ วจรงิ ๆ เยี่ยวคาสบงจีวร ไมง่ ดึ หัวแม่มันหรอก…! พอเราลงจากรถไปแต่ละคร้ัง …. เหน็ แววตา เหยียดหยาม...! พวกเราอยา่ ให้เห็นนะ สังคมอยตู่ รงน้ี อย่าให้เหน็ …! เธออย่าลมื นะว่า แววตาของเธอ สายตาสอื่ ความหมายเหยียดหยามปรามาส มองข้ามศรี ษะ ความไมม่ สี มั มาคารวะ ความไม่รเู้ ขารเู้ รา… มาเลย สปั ปุริสธรรม มาทง้ั ดุ้นเลย … อย่าดถู ูกภกิ ษหุ น่มุ น้อย ผู้บวชใหม่ เพราะเธอยงั ไม่รวู้ ่าเขาเปน็ ใคร มาจากไหน ในอดตี ชาติสัง่ สมบ่มมาขนาดไหน…?

ไก่ป่าขันตัวเดียว ๒๓ ยกตัวอยา่ ง ยน่ มาอย่างฉนั …. บวช ๓ วัน เป็นพระโสดาบัน … เดนิ ตะเก้ตะกังไป รองเท้าไมไ่ ดใ้ ส่ บาตร – สะพายถงุ บาตรอย่างเดียว กลดกเ็ ก่าๆ ! เธอประเมนิ ฉัน เธอกำลังแตะตอ้ งตำหนิทว้ งตงิ พระอรยิ เจ้า เบอื้ งต้นในพระพทุ ธศาสนา เต็มภูมิ … โทษภยั กเ็ กิดขึน้ …! เพราะฉะน้นั คนในโลกวบิ ัติ เพลยี่ งพล้ำ หาเหตไุ มเ่ จอ เมดอินไทยแลนด์ (Made in Thailand) โดยรวม กำลงั เกดิ ข้นึ เด๋ียวนี้….

พูดจริง ของจริง เทศน์อบรมข้อปฏิบัติ วนั เข้าพรรษา วันเสารท์ ่ี ๑๖ กรกฎาคม ๒​ ๕๕๔ ณ ศาลาวิชัย:เกรียงไกร วัดป่าเหลา่ กกห่งุ

พูดจริง ของจริง ๒๕ เอ้า ! หามมุ น่ังกัน รีบนั่ง เทา้ ขวาทบั เท้าซ้าย เรม่ิ เลย คนอ่นื เขาเร่ิมแล้ว สมาธบิ ัลลงั ก์ ลองทำสิ เป็นไหม ? เท้าขวาทับเทา้ ซา้ ย มอื ขวาทับมือซา้ ย … แลว้ ฉนั กจ็ ะบรรเลงเพลงดา่ บ้าง กระทบบา้ ง แดกดนั บ้าง .... ! ไปเร่อื ย ๆ เท้าขวาทับเท้าซ้าย มอื ขวาทับมอื ซ้าย … ตอกยำ้ ใหอ้ กี ! ใครได้ฟังแล้วเมอ่ื วานกด็ ี ตอกย้ำอกี ที ! อนั ไหน ยังไม่เขา้ ใจ กจ็ ะไดเ้ ข้าใจ คนยงั ไมเ่ ขา้ ใจ กจ็ ะไดฟ้ ังใหม่ เท้าขวาทบั เท้าซา้ ย มือขวาทับมอื ซ้าย ... ในเชงิ ลักษณะ การน่งั นีเ่ ขาเรียก “บลั ลังก์” ปิดเปลือกตาลงเบาๆ ตั้งกายตรง ดำรงสตเิ ฉพาะ หนา้ ไมเ่ ชดิ หน้า เก็บปลายคางลงนิดหนึ่ง เพอื่ รอรบั สมาธิ .... ต้ังจิต ตงั้ กาย ให้รอรบั ความเป็นอยู่ของจติ ! เกิดไม่เกิด เราไมส่ นใจ เรามคี วามพากเพียรซะอย่าง…!

๒๖ พูดจริง ของจริง อยา่ เกร็งตวั ... ! ฟังต่อไป ... อยา่ เกรง็ ความรสู้ กึ อย่าเกรง็ ลม...! เมื่อวานอะไรทีบ่ กพร่อง ยังไมไ่ ดเ้ ตมิ เต็ม กฟ็ ัง ... อันไหนทยี่ ังไม่ได้เติมเตม็ ร้แู จ้งหมด…! แตบ่ างที มนั เรว็ มาก เลยยงั ไมไ่ ดเ้ ติมเต็มให้ อย่าเกรง็ ลม ลมหายใจยาว กใ็ ห้ยาวเปน็ ปกติ แตใ่ หม้ ีสตกิ ำกบั รกั ษา รู้ตามเปน็ จรงิ ว่าลมยาว ..... ใหด้ ู อานาปานสติ หมายถงึ ให้เห็นลมเข้าลมออก กำลังให้เจรญิ กรรมฐานว่าด้วยอานาปานสติ .... เป็นกรรมฐานกองใหญ่ กองมหัศจรรย์ ... ฤทธเิ์ ดช คุณวเิ ศษ ความรู้แจง้ เห็นจริง เพื่อนำตัวเองไปอยู่กบั โลก กับสงสาร แบบสบายราบรืน่ ทีส่ ดุ หมดจากปัญหา ส่วนมาก … เหลือแตเ่ พียงเลก็ นอ้ ย … อันนเี้ ป็นทจี่ ะ ใหเ้ ธอเป็น…! กายตงั้ ตรง ดำรงสตเิ ฉพาะหนา้ เกบ็ ปลายคาง เล็กนอ้ ย อยา่ เกร็ง…! ศีรษะยนั ปลายเทา้ ไม่มจี ดุ เกร็ง ภาวะจิตไมเ่ กร็ง ปลอ่ ยสบายๆ เอามาต้ังไวอ้ ยู่ในทา่ มกลาง ตรงลนิ้ ป่ี … เจาะมาเลยตรงลิ้นป่ี ใตร้ ่องนดิ หนง่ึ

พูดจริง ของจริง ๒๗ อย่าเหนอื ร่อง ใตร้ ่อง ตรงอกลิ้นปี่ …. อยู่ประมาณนนั้ ไม่ให้ข้นึ มา แต่จะต่ำกว่ากันเล็กนอ้ ย กไ็ ด้ …. อยู่ประมาณ นน้ั อยกู่ ำ้ กง่ึ ตรงนัน้ ตรงลิ้นปี่ อยา่ เกรง็ ….! จติ ไปตัง้ ไว้ เพยี รตงั้ มีสต…ิ .! สติ เขาแปลวา่ ระลึกได้ .... ความระลึกได้น้ี ตามกำกบั รกั ษาตัวผู้รู้ทตี่ ้ังอยตู่ รงน้นั ตอ่ ไปจะเรยี กว่า ใจ คือตวั ผูร้ ู้ หรือธาตุรู้ ก็แล้วแตจ่ ะเรียก หรือจะเรียกใจ เรยี กจติ .... กพ็ ึงใหเ้ ขา้ ใจด้วยกนั อยา่ งนีน้ ะ สติคือความระลกึ ได้ กำกบั ใจไว้อยูห่ ว่างกลางลน้ิ ปี่ คอื หนา้ อก ไมต่ ามลมเขา้ ไป และไมต่ ามลมออกมา แต่มีความรู้สึก ทงั้ สตสิ ัมปชญั ญะ ปัญญารอบรเู้ ท่าทนั ถึง ลมเขา้ มา แลว้ สมั ผสั แตะตอ้ งหว่างกลางจุดผู้รู้ คือ ใจ ลมออก ... ขาออกเพือ่ คนื ไปสู่ปลายจมกู เราก็ ไมส่ นใจตามลม แต่เราระลกึ รสู้ มั ผสั จำไดแ้ ม่นยำว่า ขาออกสมั ผสั แตะตอ้ งแล้ว ท่หี วา่ งกลางหน้าอกล้นิ ปี่ คอื ใจ ทต่ี ้ังของเรา มสี ติกำกับรกั ษาใจแน่วแนอ่ ยู่ ณ จุดๆ เดยี ว

๒๘ พูดจริง ของจริง ลมเข้าลมออกไม่ตามลม ไม่เกรง็ ลม และก็ไมแ่ ต่งลม ลมยาวกจ็ ะไม่แต่งใหม้ นั สน้ั ลมส้นั จะไม่แต่งใหม้ นั ยาว ลมทัง้ ยาวทงั้ ส้ันจะไมแ่ ต่งใหม้ ันปานกลาง ลมหยาบจะไม่ แตง่ ใหล้ มละเอยี ด ลมละเอยี ดจะไมแ่ ตง่ ใหล้ มหยาบ แต่จะมีหนา้ ทีต่ ามกำกับใจอยู…่ .! สตกิ ำกับใจ พอสตติ ั้ง ปัญญามันมา … จะเรยี ก ปญั ญา หรือสมั ปชญั ญะ ตวั เดียวกนั .... สตติ ้งั สมั ปชัญญะ ปญั ญา - ความร้จู รงิ รูช้ ดั รูส้ กึ ตัว - จะทำหนา้ ที่ทนั ที สติแปลวา่ ความระลึกได้ สัมปชญั ญะหรอื ปญั ญา แปลวา่ รู้สึกตวั รู้จริง รูช้ ดั รอบรู้ เทา่ ทนั ก็ว่าไป … จะทำ หน้าท่ีขน้ึ มาทันที พอสตติ ง้ั ปับ๊ ! ทนี ้ี เรามีหน้าทตี่ ้งั ใจ เพียรจะตั้ง…! สตติ ัง้ แล้ว กำกบั รกั ษาใจ ทำแลว้ ณ จุดหว่างกลางล้ินป่ี คอื หนา้ อก ทำแลว้ …! ลมเขา้ สัมผสั แตะต้องทใ่ี จ เห็นแล้ว…! ลมออก สัมผัสแตะตอ้ งทใี่ จ เหน็ แลว้ …! ไม่ตามลมเขา้ และไมต่ าม ลมออก … มิใยจะเสียเวลาจะอยแู่ ค่นี้ แก-่ เจบ็ -ตาย ก็จ่อ เรามาแล้ว ... เราจะเอาตรงนใี้ ห้ได้…!

พูดจริง ของจริง ๒๙ แนว่ แนอ่ ยูใ่ นการคดิ ใคร่ครวญ คิดดำริ … สงเคราะห์ ปรชั ญาพอเพยี ง เอามาใช้ตรงน้ี … แน่วแน่ ใสใ่ จ คิดดำริ แล้ววา่ ส่งิ นจี้ ะทำให้เกดิ กบั เรา คือที่สุดจิตตง้ั มนั่ เป็นสมาธิ ... เป็นของเลอเลิศ เมอื่ คิดใครค่ รวญ เหน็ เหตเุ ห็นผลแล้ว ดำรแิ ล้วลงมือ กระทำ.... คือ ตงั้ จิต ต้งั ไว้แลว้ อยู่ท่ามกลางล้นิ ปี่ ตั้งสติ ตั้งแลว้ ... พอตัง้ สตปิ ๊บั ... สมั ปชญั ญะ ความร้จู รงิ ร้ชู ดั รสู้ กึ ตัว รอบรู้ ร้เู ท่าทนั ปรากฏแลว้ เหน็ แล้ว เห็นแลว้ .... ลมเขา้ ไม่ตามลม ลมออกไม่ตามลม กำลังทำแลว้ …! สัมผัสแตะต้อง ณ จุดๆ เดียว คอื หว่างกลางจุดผรู้ ู้ ฐานท่ีตง้ั ไว้หว่างกลางหน้าอก โดยมีสติ เปน็ ธรรมอนั เปน็ เคร่อื งรกั ษาใจกำกับอย่…ู ! พอพดู ถึงสติ ตอ่ ไปให้พงึ เข้าใจว่า ไมไ่ ดป้ ฏเิ สธ สัมปชญั ญะ หรอื ปญั ญา ..... พอเวลากลา่ วถึงสติตัวเดยี ว ก็พึงรเู้ ถอะวา่ รวมถงึ สัมปชัญญะ และหรือ ปญั ญาด้วย...! เพราะฉะน้ัน ตอ่ ไปจะพูดสต-ิ สมั ปชญั ญะ กพ็ งึ เขา้ ใจวา่ มนั คือสติ-ปัญญา .... จะพูดว่าสต-ิ ปญั ญา ก็ให้พงึ เขา้ ใจวา่ มนั คือสต-ิ สัมปชญั ญะ .... จะพดู ว่าสติ ก็ใหพ้ ึงรวู้ า่ หมาย

๓๐ พูดจริง ของจริง รวมถงึ เป็นผมู้ ีสต-ิ ปญั ญา หรอื มีสต-ิ สัมปชัญญะ ในคราว เดียวกันต่อไป .... จำไปจนถึงวนั ตาย ลมเข้าสัมผสั แล้ว ลมออกสัมผสั แลว้ ไม่แตง่ ลม ไมป่ รุงแต่งให้ตามความพอใจกิเลสตัวเองว่า เราจะแตง่ ให้ มนั พอดิบพอดีกับความทเ่ี ราจะเอาและสบาย ... ไม่เอา ! เรากำลงั จะเขา้ ไปเหน็ รู้ ร้คู วามจรงิ ให้ได้ว่าทำไม ลมสนั้ ? สน้ั แล้วหยาบอกี ประกอบดว้ ยกเิ ลส ความขัดเคอื ง ความระคายเคือง อะไรต่างๆ ..... ออกกส็ ัน้ อกี อึดอัด ระคายเคอื งตัวเอง...! ความระคายเคอื ง อดึ อดั เหลา่ นี้ ... เทย่ี งหรือไม่เทยี่ ง ? เอา้ ! มันไม่เทยี่ งยังไง ก็มนั เกดิ อยเู่ ดีย๋ วน้.ี ..! แตห่ วั ยันตนี ผเู้ สวยความอึดอัดตัวน้ี เทย่ี งหรอื ไมเ่ ที่ยง ? ไมเ่ กนิ ร้อยปีตายเป็นไหม....? ก็เริม่ เห็นแลว้ เอา้ ! มันตายเป็นนี่ ! .... เมื่อคนตายแล้ว อารมณ์เหลา่ น้ี มนั เสวยกบั คนตายไหม ? คนตายเปน็ ผดู้ ิ้นทุรนทุรายกับ ความอึดอัดไหม ? ... ไม่ ! เปลา่ ! เพราะคนตายเวลา เผายงั ไมด่ นิ้ ไมร่ อ้ ง...! ทำไมไมด่ น้ิ ไมร่ อ้ ง ?! ….. กจ็ ะเรมิ่ เห็นจติ ต่างหาก กายตา่ งหาก

พูดจริง ของจริง ๓๑ จิตกล็ ่องลอยไปส่ภู พสชู่ าติ ตามกรรมดีกรรมชั่ว ท่ีตนทำเอาไว้ -- ถ้าชว่ั มาก กล็ งนรก เปรต อสูรกาย สตั ว์เดรัจฉาน จำแนกไม่ไหว ….. ข้ีเกียจจำแนกด้วย…! ถ้าทำดีก็จะขยับข้นึ มา …. ถ้าดนี ้อยหน่อย ถ้ามฐี านะ พอจะเปน็ คน ก็เป็นคนโปลิโอ หูหนาตาเล่อ หรอื พิกล พิการ งอ่ ยเปลยี้ เสยี ขา จติ วิปลาสมาแต่กำเนดิ หรือไต่เต้า มากส็ ารพัด …. กรรมจำแนกแลว้ ไปเกิดในตระกูลอุดม สมบูรณ์ คหบดผี ูม้ ั่งค่ัง - ไม่ม่งั ค่ัง กิเลสหนา ปัญญาหยาบ คุย้ เข่ียถังขยะ …. กรรมจำแนกหมสู่ ตั ว์ ดแี ละช่ัว จำแนก ไมม่ ปี ระมาณ … อันนไี้ ตเตลิ้ (title) ไว้ ละไว้ .... จะหมายมาเอาสมาธิ … ลมหยาบ ลมละเอียด ไม่สนใจ...! ไม่แต่งลม ไม่กำหนดลม อย่างน้ัน อยา่ งนี้ .... แต่ตามระลกึ ได้ รอดูอยวู่ ่า ... ลมเข้าสัมผัสแตะต้อง คำบรกิ รรมเป็นเหย่ือล่อปลา ..... เอาเบด็ เปลา่ ๆ ... ตอกย้ำอีกที .... เบด็ เปลา่ ๆ ไปตกปลา ปลาไม่กนิ หรอื กิน กก็ นิ ยาก โดยเฉล่ียแล้ว คือ ไมก่ นิ ...! เพราะวา่ เป็นเบด็ เปล่าๆ มีแตเ่ หล็ก .... แต่ถ้าเอาเหยอื่ ไปล่อเกาะเกย่ี วกับ ตวั เบ็ด ... มีไสเ้ ดือน มอี ะไรตอ่ อะไร ตัวหนอน หรอื

๓๒ พูดจริง ของจริง ดอกไม้บางชนดิ .... ปลาผคู้ นุ้ เคย และชอบอาหารชนิดนัน้ ก็ทะยานเขา้ มากิน .... พรานปลาหรอื ผแู้ สวงหาปลากพ็ ึงได้ สำเรจ็ ประโยชน์ เหตเุ พราะเบ็ดนนั้ มีเหย่ือลอ่ เกย่ี วเหย่ือ ไวห้ ลอกลอ่ ปลา ปลาในทีน่ ีห้ มายถึงใจ...! เหย่ือในทีน่ ี้คือ คำบรกิ รรม...! สายเบด็ ในที่น้ี รวมถึงคันเบด็ หมายถงึ สติและปัญญา ... หล่อหลอมอารมณ์อบรมจิตเพอ่ื ใหส้ งบ รวมตวั ลงเปน็ หน่งึ เปน็ สมาธิ ละไวเ้ ร่ืองเบ็ด ยน่ กลบั มาทใ่ี จ และสตกิ ำกบั รกั ษาใจ ตรงนี้ .... ระลกึ รู้ ณ จดุ ๆ เดยี ว ... สมั ผสั แตะต้อง ลมเข้า ลมออก รูอ้ ยู่... เข้ากร็ ู้ ออกกร็ ้.ู .. หยาบละเอียด รู้เทา่ ทัน น่กี ำลงั จะฝกึ ใหเ้ ป็นผู้รู้ ผ้เู หน็ ผูเ้ ข้าใจ เท่าทันมนั ว่า ธาตุ ๔ ขันธ์ ๕ เรากย็ งั แปรปรวนขนาดน.ี้ ..! นับประสา อะไร สงั คมรอบขา้ งเรา อารมณ์ต่างๆ โลภ โกรธ หลง อิจฉา ริษยา บานตะเกียง จำแนกไม่ไหวหรอก .... ตายทิง้ เปล่าๆ ... รวมยน่ ซตพ.๑ ในวงเล็บปีกกา คอื ทกุ ข์...! ๑ ซตพ. = ซ่ึงต้องพิสูจน์

พูดจริง ของจริง ๓๓ ความพอใจ-ไมพ่ อใจ เปน็ ทุกข.์ ..! แม้แต่ความพอใจ ยนิ ดี กแ็ ป๊บเดยี ว ... ลาภ-ยศ-สรรเสริญ กแ็ ปบ๊ เดยี ว ... ไม่เกินกาลหนงึ่ เวลาหนึง่ ก็ฉบิ หายไปสน้ิ ....! ลาภ-ยศ- สรรเสรญิ เงินและทอง ไมต่ ัง้ อยู่นานหรอก ถา้ ขาดบุญ-กศุ ล คุ้มครองอภิบาลรักษา .... ไม่มีบญุ เปน็ ฐานท่ีต้ัง ลาภ-ยศ- สรรเสรญิ เงนิ ทอง กไ็ มม่ ีจุดตั้ง ไม่มีทีต่ ั้งเลย เพราะฉะนนั้ รวยรอ้ ยลา้ นพนั ลา้ น ไม่ไดเ้ ปน็ เคร่อื ง การันตีเลยวา่ you จะไปรอด….! ยิ่งมาจากความช่ัวรา้ ย เลวทรามละ่ ... ขำกลงิ้ เลย !! มองไมเ่ หน็ เลยวา่ มีทางที่ you จะเอาตัวรอด...! แม้น you รอดด้วยแกง๊ กว๊ นแล้ว you ลากถูลู่ถกู งั ไป .... สกั วันหนึ่ง ตายเมือ่ ไหร่ you กล็ ง นรก...! ยังไมต่ ายเม่อื ไหร่ นรกคาใจ you อยู่ ...! สนั ทฏิ ฐโิ ก ปจั จัตตงั ... ความลับไม่มใี นโลก คาใจอย.ู่ ..! ตนเองปฏิเสธคนในสงั คมก็แลว้ แต่ .... แต่ตัวเองคาใจตัวเอง อยู่ ! ไม่แปลก ! ปฏเิ สธไดป้ ฏเิ สธไป ! .... เราเป็นผู้รู้ ผู้เข้าใจ เรากอ็ มย้มิ ขำกลงิ้ ใหม้ ีสติ ! อยา่ นั่งโยกโงกง่วง … เม่ือโยกโงกง่วง ปรับตัวเองข้ึนมา น่ังต้งั สติ อย่าใหโ้ งกงว่ ง .... ถ้ามีสติ

๓๔ พูดจริง ของจริง ทุกๆ อยา่ งมันจะจบหมด ไมโ่ งกง่วง …. มือขวาทบั มอื ซา้ ย ในลกั ษณะทะมดั ทะแมง ถ้าไมง่ ั้นเธอจะง่วง สตมิ นั จะอ่อน น่ีแหละ ! กำลังจะเอาเยาวชนมาหลอ่ หลอมให้เป็น คนดขี องสงั คมในวันข้างหน้า เป็นตัวตง้ั ... เป็นต้นแบบ …! เจตนาของฉนั เป็นอยา่ งนนั้ ไมไ่ ด้คดิ จะงัดง้างก้าวลว่ ง โครงสรา้ งอะไรของพวกเธอหรอก...! แตแ่ หม ... ก็เราเป็นหน่งึ ในสงั คมการอยรู่ ว่ มกันนี่ ! ..... กเ็ พราะฉันเหน็ ค่า เหน็ ความสำคญั ของการอย่รู ว่ มกนั ในสังคม ... พบเหน็ กันอยู่ รู้จักกันแล้ว ฉนั ก็เลย … แหม ! เอาอย่างนี้ดีไหม…? เอาอยา่ งน้ันดีไหม…? แค่นั้นแหละ ! แต่ยังไม่แคน่ ้ัน … พอพวกเธอจะเอาตามอำเภอใจ … ก็ … เฮย้ ! มันอะไรนักหนา…! ก็จะฆา่ เอา … ก็เป็นไปด้วย ความหวังดีหรอก ฉันถึงกำลังสอนสงั คมรอบข้าง ใหเ้ ป็นผ้เู ห็นคา่ เหน็ ความสำคัญของการอยู่ร่วมกนั ในสงั คม .… ถ้าปฏิเสธ ตัวนี้ ... ผลตามมาบานตะเกยี งเรียงเบอร์ …. จะจำแนกไหว หรอื ….?! ความเหลวแหลกแตกแยกท่มี นั จะตามเรามา .... แล้วเราจะไหวได้ยังไง ?!

พูดจริง ของจริง ๓๕ เอาตอ่ เร่อื งกรรมฐาน .... คำบรกิ รรม พทุ เขา้ โธออก อยา่ งอื่นกไ็ มเ่ ก่ียง…! แต่อยา่ ว่าเลย... เรยี กหา พระพทุ ธเจ้าดกี วา่ … พทุ ธะ พุทโธ เปน็ สมญานามของ เบือ้ งพระยุคลบาท เราถวายพระพทุ ธเจ้า ..... พระพทุ ธเจ้า ... เราละคำยาวๆ ของเบื้องพระยคุ ลบาทไว้ … พอบริกรรมคำวา่ พทุ ลมหายใจเขา้ .... บรกิ รรมคำว่า โธ ลมหายใจออก …. ต้ังสติ ! หนๆู ... อย่าโงกง่วง อยา่ โงกงว่ ง … สมาธิ เปน็ เคร่อื งพาให้เราตืน่ นะ...! เมอื่ จิตสงบ ทำให้เราต่นื ตา ตนื่ ใจ ปตี ิ อิม่ เอบิ อมิ่ ซ่าน … ท่ีอ่อนล้าอดิ โรยมาทง้ั วนั ท้งั คืน เหมอื นไมไ่ ด้นอนเลย …. กลับเหมือนไดน้ อนมาแล้ว เป็นวัน … อันนี้เปน็ เรื่องปกติ...! สมาธิเป็นความสงบ สบาย เป็นความตง้ั ม่ัน อยา่ งสงบสบาย อยา่ งรม่ เยน็ ในหวั ใจ เป็นความสดช่นื เป็นความตืน่ ตาตืน่ ใจ … เรากำลงั ปฏบิ ัติ ไปสู่เพอ่ื ความเป็นผู้รผู้ ูต้ ืน่ … น่ี จุดทเ่ี ราจะเอา….! ไมแ่ ตง่ ลม บรกิ รรม พทุ เข้า โธออก … ตามลมว่า ลมเข้าบรกิ รรม พุท - ลมออกบริกรรม โธ …

๓๖ พูดจริง ของจริง ไม่ใช้ปากบริกรรม … ใชค้ วามรูส้ ึก หมายถึง สติสัมปชญั ญะ กำกบั ใจอย่นู ้ัน ทำหนา้ ทใี่ นคราวเดยี วกัน .... ระลึกไดถ้ ึง ลมหายใจเข้า สมั ผสั กบั เรา .... ระลกึ ได้ถงึ ลมหายใจออก สมั ผัสกบั เรา สติปญั ญา เวทนา สัญญา สงั ขาร วิญญาณ .... เวทนา หมายถงึ ธรรมอันเปน็ เคร่ืองเสวยอารมณ์ สญั ญา หมายถึง ความจำไดห้ มายรู้ สงั ขาร หมายถึง ความปรงุ แต่งของจิต ของมนุษยชาตทิ ้งั หลาย ย่นไว้ ละพวกสตั ว์ เดรัจฉานทงั้ ปวง วิญญาณ แปลว่า ธรรมอนั เป็นเคร่อื ง รับรู้ -- ในนามขันธ์ ๔ อยา่ งน้ี เวทนา สญั ญา สงั ขาร วิญญาณ ทำหน้าทค่ี นละหนา้ ที่ เวทนา ทำหนา้ ที่เสวยอารมณ์ สัญญา ทำหนา้ ท่ี จำหมาย – จดจำ – จำหมาย สงั ขาร ทำหน้าทปี่ รุงแตง่ อยา่ งเดียว ไมก่ า้ วล่วงไปสู่กระทรวง ทบวง กรมอ่ืน แล้วก็ วิญญาณ ทำหนา้ ที่รับร้อู ย่างเดียว ป้อนอะไรมา - เกิด ปรากฏอยู่ รับรอู้ ยา่ งเดียว ไมส่ นใจจะจำแนกแจกแจง ตวั ผู้จำแนกแจกแจง สตปิ ัญญา ...ฝา่ ยสตปิ ญั ญา คือ ตัวนอกกรอบออกมาจากฝ่ายนามขนั ธ์ … เป็นธรรม

พูดจริง ของจริง ๓๗ อันเดียวกับจิต เกดิ อยู่กับจิต แต่จิตตา่ งหาก สตปิ ญั ญา ต่างหาก ... เป็นธรรมกลุม่ รว่ ม ... ทางพระอภธิ รรม เขาเรียกวา่ เจตสกิ -- ธรรมท่ีเกิดร่วมอยู่กับจิต ยน่ มาจรงิ ๆ ก็ชัวรๆ์ นามขนั ธ์ ๔ -- เวทนา สญั ญา สังขาร วิญญาณ – หัวเรือใหญ่ท่ีเป็นตัวเจ้ากี้เจ้าการ พาให้ กเิ ลสหนาปญั ญาหยาบเกิดขึน้ กบั หมู่สัตวโ์ ลก … ท่องเที่ยว ในวัฏฏะ กองทุกขเ์ กดิ ขึน้ ก็เพราะวา่ ความโง่มืดบอดจาก ไอเ้ จ้าหัวเรือใหญ่ คอื สติปัญญา ... ก็เปน็ ธรรมทีเ่ กดิ ร่วมกบั จิต แต่แยกกลุม่ ออกมา ไม่เป็นธรรมฝ่ายนามขนั ธ์ ท้ัง ๔ เพราะจะเอามันออกมาเปน็ หวั เรอื ใหญ่ เพ่อื มา ถกู ชำระสะสางด้วยอาศยั โพธิปักขิยธรรม ๓๗ ยน่ ลงมาที่ มรรคมอี งค์ ๘ ขยายออกไป ๘ ข้อ .... ย่นมาเรยี กว่า มรรคมอี งค์ ๘ .... ยน่ เขา้ ไปอีกกค็ อื สมั มา มรรคอนั ชอบธรรม หรอื องค์แห่งอรยิ มรรค ทางสายเอก สายเดยี ว นำมาชำระปฏิรูปแก้ไขพฤติกรรมของสติปญั ญา ทง้ั ๘ ขอ้ มีหนา้ ทเ่ี ข้ามาแกไ้ ขพฤตกิ รรมของ สติปัญญา .... ให้มคี วามเหน็ ตรง เหน็ ชอบ เห็นคา่ ของการ กระทำคุณงามความดแี ลว้ กด็ ำริ หาภารกิจการงานในฟาก

๓๘ พูดจริง ของจริง ฝา่ ยดขี ้นึ มากระทำ ... กระทำแล้ว กระทำด้วย ความชอบธรรม ด้วยความชอบ .... พูดชอบ - กระทำชอบ - การงานชอบ - เพยี รชอบ - สตชิ อบ - สมาธชิ อบ หยัง่ ลงในตรงน้ี .... หยง่ั ลงในจติ ตัวนี้ หยง่ั ลงใน สติปัญญา กำกับรกั ษาใจตรงน้ี ...! เอามรรคมอี งค์ ๘ มาชำระสะสางปฏริ ปู แก้ไขไอต้ ัวสติปัญญาโลกๆ ทไ่ี หล ตามอำเภอใจกิเลส ทีพ่ วกเธอไม่มีทางหามนั เจอ ... แต่ กลับเขา้ ใจว่า มนั คือเรา - เราคือมนั … ใครเป็นผูเ้ ข้าใจ...? กไ็ อป้ ญั ญาผู้โงผ่ ้มู ืดบอดผหู้ ลง....! เพราะฉะน้นั พระพทุ ธเจ้าจงึ ตรัสกระบวนการ ปฏจิ สมุปบาท มีอย่างหนึ่งจงึ มอี ยา่ งหนึ่ง .... ฝ่ายวฏั ฏะ ฝ่ายทุกข์ มีอวชิ ชาตา่ งหาก สังขาร วิญญาณ นาม รปู อายตนะ สัมผัสแตะตอ้ ง ตัณหา เสวยเวทนา เร่ารอ้ นมาก จนเกดิ ทะยานอยาก … ตณั หา ๓ เต็มหัวใจ อุปาทาน ภพ ชาติ ชรา พริ พ้ี ไิ รโศกอาดูรรำพนั … กองทุกขจ์ ึงเกดิ ข้ึนแก่หมสู่ ัตว์ เพราะเหตอุ วิชชา คอื ความโง่เขลาเบาปัญญา …. แปลมาอย่างนี้ แมจ้ ะ ไมเ่ รยี กอวิชชา ตอ่ ไปเรียกว่าโงเ่ ขลาเบาปญั ญา ก็พงึ รู้

พูดจริง ของจริง ๓๙ ดว้ ยวา่ เขาคืออวชิ ชา…! อวิชชากม็ หี ลายสเตป (step) … โง่แบบรบั ไม่ไดเ้ ลยก็มี จำแนกออกไปวา่ ด้วยความโง่ จำแนกออกไปให้เหน็ สเตปของบัว ๔ เหล่า หนูๆ…. นัง่ กายตงั้ ตรง ต้งั สติ อยา่ โงก อยา่ ชะโงก…! เพราะนวิ รณธ์ รรมจะเขา้ มาหาเธอ …. นิวรณ์ธรรมท้ัง ๕ น่ี เปน็ ส่ิงขวางกัน้ คณุ งามความดี เวลา… ระหวา่ งเธอปฏบิ ตั ิ กรรมฐาน เพื่อทำทางไปสคู่ ณุ งามความดี อุปมาอปุ ไมยเหมือน เธอกำลงั เอามีดอันคมกริบ ถางปา่ …. กำลงั เรม่ิ ถางแลว้ …. อุปสรรค ภยันตรายยอ่ ม เกดิ แกเ่ รา สงิ่ ที่ขัดขวางดว้ ยการจบั มีด การมกี ำลังวงั ชา ความอดทน … เอาละ่ ! สรุปรวมตรงนว้ี ่า ถ้าเราพรอ้ ม ลงมอื ทำแลว้ … ไหนจะตอ ไหนจะหนาม ไหนจะงูเงีย้ ว เขี้ยวขอ ไหนจะมด จะแมง กัดขากระโดดโลดเตน้ …! กว่าท่เี ราจะได้พืน้ ทเ่ี ป็นไร่ เพ่ือปลูกข้าวโพดสกั แปลง ก็ไมใ่ ชเ่ รือ่ งนั่งผิวปากแลว้ รอ … อนั เดียวกนั นิวรณ์ธรรมท้ัง ๕ มี หลงใหลไปในกามคณุ ทงั้ ๕ รูป – รส – กลิน่ – เสยี ง – โผฏฐัพพะ สัมผัสแตะตอ้ ง ตลอดจน ถนี มธิ ทะ ความงว่ งเหงา เบอ่ื หนา่ ย พยาบาท

๔๐ พูดจริง ของจริง ความโกรธ ระคายเคือง อันนี้มาแนน่ อน หากเธอไม่มสี ติ ฟงุ้ ปรงุ แตง่ อุทธจั จกุกกจุ จะ ฟงุ้ ปรงุ แต่ง หาแงห่ ามุมหาท่ี จบไม่ได้ วจิ กิ ิจฉา ความลงั เลสงสยั คลาดเคลื่อนประดงั เขา้ มาเลย …. ทกุ กลุม่ เหลา่ นี้ เขาเรยี กส่ิงขวางกัน้ คุณงาม ความดี พระพุทธเจา้ ตรัสว่า นวิ รณ์ธรรม อยา่ โงก อยา่ โงก นงั่ กระชบั ตัวเองขึน้ … ตง้ั สติ…! ถ้ามันโงก มันงว่ งมาก เห็นวา่ ตวั เองปรอื ... นวิ รณม์ ันรุมเร้า แน่นอน… น่ี มนั ขวางก้นั แน่นอน…! วันน้ี กข็ ออนญุ าตได้ ไมเ่ ปน็ ไร ไมต่ อ้ งขออนุญาต ไมต่ ้องพูด … นักกรรมฐาน คนอื่นเขาจะระคายเคอื ง …. เราก็ลุกขนึ้ เบาๆ แลว้ กค็ ุกเข่า กราบเบญจางคประดิษฐ์ กราบพระพทุ ธเจ้า แล้วกราบ หลวงพอ่ - หลวงปู่ แลว้ กล็ งไปเดนิ จงกรม ลา้ งหน้าก่อน ล้างหนา้ เดนิ จงกรม …. วธิ กี ารแกน้ วิ รณธ์ รรม หรือไมก่ ็ …. ระหวา่ งน่งั กรรมฐาน ให้ระลกึ สรา้ งนมิ ิต หมายวา่ ฤดูกาลน้ี กาลน้ี เป็นเวลากลางวันสวา่ งไสวอยู่ ดว้ ยแสงตะวันอันเจิดจรสั เรา่ รอ้ นอกี ต่างหาก แสงตะวนั น้ี วนั นแ้ี ผ่จ้ามาก … เขาเรียกว่ายงั โลกให้สวา่ ง ดว้ ยสรา้ งนมิ ติ

พูดจริง ของจริง ๔๑ หมายข้ึนมา อาจแกค้ วามง่วงเหงาหาวนอน หรอื ถีนมิธทะน้ไี ด้…! กล็ องทำดู ถ้ายงั แก้ไม่ได้ กต็ ้องลุกออกไปลา้ งหนา้ เดินจงกรม …. ล้างหนา้ เดินจงกรม และหรอื ตงั้ จิตไว้ดว้ ยศรัทธา ยกจิตขึน้ …. ระลกึ ถงึ พทุ ธ - ธรรม - และสงฆ์ … ขอให้ ความง่วงเหงาหาวนอนของขา้ พระพทุ ธเจ้าน้ัน จงพ่ายแพ้ และปราศนาการหายไป ขอขา้ พระพทุ ธเจ้าจงมสี ติต้ังมั่น ! เราก็ตอ้ งเป็นผูย้ กจิตเรา ขวนขวายในการจะยกจิต เรา ยกสตเิ รา ตงั้ สติเรา …. ทำแทนกนั ไมไ่ ด…้ ถา้ หลวงพ่อ - หลวงปู่ ทำแทนเธอได้ ถ้าฉนั ทำแทนเธอได้ เราทำแทน กันได้ … ทำหมด…! มพี ระพุทธเจ้าเป็นเบ้ืองตน้ พระองค์ ทำแทนพวกเราทัง้ หมด เพราะพระองค์เมตตาพวกเรามาก … ฉันไมไ่ ด้เมตตาพวกเรา ฉันอุเบกขาตง้ั ฉนั ทำหนา้ ที่ ตามความเปน็ สมณะสารปู ความเปน็ สาวกในศาสนาของ พระผมู้ พี ระภาคเจา้ เทา่ น้นั …! ธรรมชาตขิ องความเปน็ ผู้ให้ …. เบ้อื งต้นใหค้ ำสอน เบอ้ื งกลางก็ให้คำสอน เบ้อื งปลายก็ให้คำสอน เพราะ คำสอนมีประโยชน์ คณุ ประโยชน์เปน็ อเนกปรยิ าย ….

๔๒ พูดจริง ของจริง จึงใหค้ ำสอนเป็นหลกั --- ลาภ ยศ สรรเสริญ เงนิ ทอง อดเิ รกลาภ เครือ่ งอยูเ่ คร่อื งกิน เครื่องอุปโภคบรโิ ภค ท้งั ๔ อยา่ ง ตามมาภายหลัง … แตก่ ็ไมไ่ ด้ปฏิเสธ … จำไว้นะ ไม่มีสงฆส์ าวกท่านใด ผ้เู ลอเลิศ ผู้เปน็ ปราชญ์บณั ฑิต ผู้หลุดพน้ ไปแล้วน่ี ตระหน่ีเหนียวคบั แคบเลย…! เขาชำระมาหมดแล้ว … จะหาความเลอเลิศวเิ ศษ เกินท่านเหล่านี้ หาไม่เห็นหรอก…! อฐั ธิ าตุกระดูกจงึ เป็นแก้วเปน็ พลอย … เปน็ เรอื่ งปกติ เปน็ เรื่องปกติ …! ขนาดฟันฉัน … หน้าตาฉันเหมือนยกั ษ์ เหมอื นมาร เหมือน นกั เลง เหมือนจะฆา่ จะแกง … ของฉนั ยังเป็น ยังเปลยี่ น...! จะนบั ประสาอะไรพ่อแมค่ รอู าจารย์ ต้งั แตค่ รัง้ พุทธกาล โบราณกาลมา ไม่มเี ก่ียงงอน พดู หรือไมพ่ ูด … เปน็ ล้าน เปอร์เซ็นต…์ .! สนั ทฏิ ฐิโก ปัจจตั ตัง อกาลิโก ย่นมาทส่ี มาธิ … เมอ่ื กี้ พดู เร่ืองนิวรณธ์ รรมไปแลว้ เพ่อื แก้ตา่ งของบางคน บางท่าน ท่เี ล่นมาก สนกุ สนาน เพลดิ เพลนิ กับวชิ าการทางโลกๆ จนบางครัง้ เกินลมิ ติ (limit) ไป … อยา่ ลืมว่าเลน่ ทางโลกมนั เหนอ่ื ยนะ … แต่ถา้ เล่นกบั สมาธิ … ทำสมาธิ แลว้ กลับตรงกนั ข้าม

พูดจริง ของจริง ๔๓ ฉันนะ ทำสมาธิ …. ฉันอดนอน ๗ วนั … เอ๊ ! จติ เราตง้ั มัน่ ใช้ได้ แต่ว่าปญั ญารสู้ ึกตอื้ ๆ… ทำไมมันถงึ ตื้อ ? …. อดขา้ ว ๗ วนั ปญั ญาตอื้ มีอย่ใู นภายใน แต่ความท่จี ะ ยกหวั ข้อธรรมขึ้นมา …. มันตอื้ …! แต่จิตตั้งมน่ั ดว้ ยดี หลอ่ หลอมจติ ลงได้ด้วยงา่ ย … สมาธติ ั้งดว้ ยงา่ ย เรากจ็ ะเร่มิ จำแนกเห็นวา่ … ออ๋ ! ความทีเ่ ราทุกข์ ทรมานด้วย อดข้าวเกินขอบเขต อดนอนเกินขอบเขต มันทำให้สติปญั ญาเราตอ้ื …! แต่ในจติ หมุนติ้วดว้ ย สตปิ ัญญา … กเ็ ป็นอยู่ … แต่จิตต้งั มน่ั ด้วยงา่ ย…! กเ็ ห็นชัด ตวั นี้ … กเ็ หน็ ชดั ประพฤติปฏิบตั ิมา แลกเป็นแลกตายบนข้อปฏบิ ัติน้ี อดหลับอดนอน แต่ไมเ่ คยออ่ นเปลย้ี เพลยี แรง … กำลังจะ พูดถงึ ตรงประเดน็ น้ี คนทางโลก … ถึงเวลากนิ ขา้ ว ๓ ม้ือ ไปเทย่ี วเฮฮา เกลื่อนเกรอ่ เลอะเทอะ กบั ไอซที ี เล่นเวบ็ เลน่ อะไรสารพัด เลน่ เกม … อะไร …! พอมนั ออกมา มันเปลี้ยเลย นอนหลบั ไม่ได้สติ หลบั ใหลไมไ่ ด้สติ ความจำความหมายต่างๆ ลืม