APY001-หนังสือครูปัญญา (งานศพ)

49

50

51

52

53

54

ชวี ิตไม่เคยคิดเลยว่ำตวั เองเปน็ ศลิ ปนิ คิดแค่วำ่ เรยี นจบแล้วจะไปทำ� งำนอะไรทีไ่ หน และท่ีส�ำคัญที่เพำะช่ำงไม่ไดส้ อนใหค้ นเปน็ ศิลปนิ ไมไ่ ดเ้ น้นว่ำจะต้องมอี ะไรพิเศษ แต่จะสอนคนให้เปน็ ชำ่ ง สอนให้ควำมเปน็ โลกสว่ นตวั หลดุ ออกไป ผมคดิ อย่ำงนั้นจรงิ ๆ 55

56

เช่ือวำ่ ทุกคนเป็นคนดี แม้จะมีส่วนไมด่ ีอยบู่ ้ำง เรำตอ้ งไมม่ องหำส่งิ ทไี่ ม่ดี ถำ้ เรำมองหำส่ิงดีในตวั คน เรำจะพบวำ่ แตล่ ะคนมสี ่ิงดี ๆ และเรำจะพบแต่คนดี ๆ 57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68

69

มีลูกศษิ ยบ์ ำงทำ่ นไดเ้ คยกลำ่ วไว้ว่ำ ในชวี ติ ของผมท่ีได้ดบิ ไดด้ ีก็เพรำะอำจำรยป์ ัญญำ เปน็ ผ้อู บรมดูแลสัง่ สอนงำนดำ้ นศิลปะ จนไดย้ ึดเปน็ อำชีพ มีค�ำช่นื ชม มชี อ่ื เสยี ง พรัง่ พรอ้ มด้วยเกียรติยศ อำจำรยป์ ัญญำเปรยี บเหมือน พระโพธสิ ัตวข์ องผม 70

71

72

พระเครอ่ื ง พระพทุ ธรูป เป็นศลิ ปะอย่ำงหนงึ่ อยำกให้คนรุ่นหลังไดศ้ กึ ษำ และรักษำสืบต่อไป 73

ชวี ติ บน้ั ปลำย ถำ้ มโี อกำส...คดิ วำ่ อยำกจะมที ี่กวำ้ ง ๆ เปิดเปน็ ร้ำนกำแฟทีไ่ ม่เกบ็ ตังค์ใคร ใครมำอยำกจะกินกก็ ิน แล้วน่ังดรู ปู ใครจะมำนั่งเขียนรูปก็มำได้ หรือใครอยำกจะมำแสดงงำนศิลปะกไ็ ด้ แลกเปลย่ี นพดู คยุ เรอื่ งควำมงำมแห่งศิลปะ คอื เรยี นรู้ชีวติ วำ่ จรงิ ๆ ศิลปะสอนมำกกวำ่ ที่มองเห็น ควำมงำมศิลปะคือควำมงำมแห่งกำรด�ำเนนิ ชีวิต 74



76

คณุ พ่อเปน็ หัวหนำ้ หนว่ ยสหกรณท์ ่ีดนิ มฝี ีมือในกำรวำดลำยเส้นที่สวยงำมแม่นย�ำ คณุ แมเ่ ป็นชำ่ งตัดเส้อื และสอนตัดเสื้อ ผมเองได้เรยี นรงู้ ำนศลิ ปะจำกกำรดำ� เนนิ ชีวติ ของท่ำน

78

ดว้ ยควำมชอบของเกำ่ ท่ีมำจำกหุ่นสอนนักเรียน จนกลำยมำเป็นของสะสม ใช้เปน็ หนุ่ และเอำไว้ชน่ื ชม ของเกำ่ ท�ำให้เรำนกึ ถงึ ส่ิงดี ๆ ในอดีต 79

เม่อื ได้ลงมอื ท�ำงำนวำดภำพครั้งใด จะมีเสียงเพลงฟังไปดว้ ยเสมอ ถ้ำเปน็ ดนตรไี ทยบรรเลงกจ็ ะฟงั เพลงบรรเลงแขกลพบรุ ี ๓ ช้นั ส่วนเพลงที่ชอบตอ้ งเป็นคนพิเศษคือคุณสุเทพ วงศ์ก�ำแหง ศิลปนิ แห่งชำติ ศษิ ย์เกำ่ เพำะชำ่ ง โดยเฉพำะเพลงที่ชอบคอื เพลงดอกแกว้ เพยี งค�ำเดยี ว นำ�้ ตำลใกล้มด โลกนี้คือละคร ฯลฯ ขณะวำดรปู จะฟังเพลงไปดว้ ย และมีควำมสขุ ในท่วงทำ� นองของดนตรี บำงคร้งั ก็จะร้องเพลงคลอเบำ ๆ ไปดว้ ย โดยเฉพำะเพลงดอกแก้ว เปน็ เพลงทชี่ อบมำก ชว่ งหน่ึงของชวี ิตเคยอดั เพลงดอกแก้ว ใสเ่ ทปคลำสเซท็ ใหผ้ ูห้ ญงิ คนหน่ึง โดยในม้วนนนั้ มีแคเ่ พลงดอกแกว้ เพลงเดยี วท้งั มว้ น น่คี อื หวั ใจของผู้มเี สยี งเพลงในดวงใจ 80



อำชีพนักเขยี นภำพ หรอื นักวำดภำพผมว่ำจรงิ ๆ แล้วไดเ้ งนิ น้อย ถำ้ เปรยี บกับงำนปนั้ เม่อื มีโอกำสก็จะแนะนำ� ถ้ำอยำกมีอำชพี มีเงินท่สี ำมำรถเลี้ยงชีวติ ไดด้ กี วำ่ อำชพี วำดภำพอย่ำงครู กท็ �ำงำนปน้ั แต่เรำกไ็ ดแ้ ค่แนะนำ� เพรำะหลำย ๆ คนกม็ ีควำมเก่ง เฉพำะด้ำนแตกต่ำงกันไป 82

สง่ิ เดียวทป่ี รำรถนำคอื ถ้ำลกู ศิษย์จบแลว้ อยำกให้ศิษยท์ ุกคนมอี ำชพี กำรงำน ที่เจริญกำ้ วหนำ้ และมน่ั คง สำมำรถเลีย้ งตวั เองได้ หรอื ยงิ่ สำมำรถเลย้ี งพ่อแม่เลยี้ งครอบครัวได้ ยง่ิ ประเสริฐกว่ำสิง่ ใด 83

84

85

อำจำรย์ปัญญำท่ำนมำสนใจงำนหล่อเพรำะท่ำนเป็นคนท่ี ให้ควำมสนใจในพระพทุ ธศำสนำ โดยเฉพำะอะไรทเ่ี กี่ยวกับ ท�ำเพ่ือคนอื่น ท่ำนจะแสวงหำสิ่งน้ัน ๆ อย่ำงที่โรงหล่อ ท่ำนมำเพื่อศึกษำสืบทอดศิลปะไว้ในแผ่นดิน ถ้ำไม่รู้ ก็ต้องมำศึกษำเพื่อไปสอนคนอ่ืนได้ ท่ำนยึดหลักว่ำตัว ไม่ส�ำคัญ งำนคือค่ำของควำมเป็นคน ขอท�ำงำนอุทิศ เพือ่ ศำสนำ เพ่อื แผน่ ดิน เพื่อคนรนุ่ หลัง อยำ่ ท�ำงำนเพือ่ อำลยั โลก แตท่ ำ� งำนไวเ้ พอ่ื เปน็ มรดกโลก นคี่ อื นสิ ยั อำจำรย์ ปัญญำทผ่ี มสัมผสั ได้ตลอดเวลำ ๓๐ ปีท่ีผ่ำนมำ ปา๋ บุญเรือน 86



มิตรภำพนำ้� ใจทอ่ี ำจำรยม์ ีตอ่ ผม ถือวำ่ ย่ิงใหญก่ ว่ำสิ่งใด ค่ำของรูปท่ีสวยงำมกับกรอบทีเ่ ลอคำ่ นี่คือมติ รภำพของคำ� วำ่ มิตรแท้ ทม่ี ีใหก้ นั เสมอมำ เฮียปอ 88

89

90

หลงั เกษยี ณห้องของผม ก็ยังเปน็ ห้องเรียนศลิ ปะ ท่ใี ครตอ่ ใคร สำมำรถแวะเวียนมำเรียนไดเ้ สมอ ผมปวำรณำตวั ไว้แล้ว กับกำรเป็นครูสอนศิลปะ ตรำบจนวนั สุดทำ้ ยของชีวิต 91

ห้องเรยี น หอ้ งนอน หอ้ งรับแขก และกรงนก คือท่ี ๆ ครูใช้เป็นทพ่ี ำ� นัก ครูมสี ตั วป์ กี เป็นเพือ่ นมำกมำย มที ้ังนกกระรำงหวั หงอก นกกรงหวั จุก นกกะทำ และนกเขำ หอ้ งพักครู เพอื่ นสตั วเ์ ลีย้ งเหล่ำน้สี ำมำรถโบยบินโดยอสิ ระ อยรู่ ว่ มกันฉันทพ์ ่นี ้อง ครจู ะช่นื ชอบเปน็ พิเศษ...นกกระรำงหวั หงอก จะถูกเนรมิตดว้ ยควำมแม่นยำ� เดด็ ขำดและแน่วแน่ของลำยเสน้ ครจู ะมอบขนปุกปยุ ท่นี ุ่มนวลและมีแววตำสดใสรำวกับมชี วี ติ เพอ่ื ทม่ี ันจะได้โลดเตน้ บนกระดำษ 92



94

95

96

97

98