നോത്രദാമിലെ കൂനന്‍

aതുേക ് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് െnj ിേ ായി. “aവള് നിന്െറ ഭാരയ്േയാ?” “aെത ഗുേരാ. e ാലും aവള് പവിത്രയാണ്. വിശു ജീവിതം നയിക്കുകയാണവള്. e ാല് മാത്രേമ aവളുെട aച്ഛന മാെര തിരിെക ലഭിക്കുകയു . aവളുെട കഴു ിെല രക്ഷ aതിനു താണ്.” “aവള് വിശു യാെണ ് നിനക്കുറ ാേണാ? “aവള് വിശു യാണ്. aവള്ക്ക് ര േപേര മാത്രേമ ഭയമു . o ് െറാളാങ് ടവറിെല സനയ്ാസിനി. ര ് oരു പുേരാഹിതന്. aവള് ക്ഷുദ്രക്കാരിെയാ മ . ആ ിന്കു ിെയ ഓേരാ ് aഭയ്സി ിക്കു െവ ് മാത്രം. iേ ാള് aവള് ആ ിന്കു ിെയെകാ ് ‘െഫബയ്ൂസ്’ e ് eഴുതി ിക്കും.” “ െ ഫ ബ യ്ൂ സ ് . . ! ” ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് നടുക്കേ ാെട ആ േപര് uച്ചരിച്ചു. 00000 00000 00000 െസന്റ്. യു ാസിന്െറ ആേഘാഷദിനമായിരു a ് െഷഹാന് െഫ്രേ ാ രാവിെല eഴുേ . േപാക്ക ില് ത ിേനാക്കിയ േ ാള് പണെമാ മി . aയാള് പ ിയില് െച േനാക്കിയേ ാള് േജയ് നായ ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് േകല്ാദ് െഫ്രേ ാ പ ിേഗാപുര ിെല രഹസയ്മുറിയിലാ െണ ് മനസിലായി. aവിേടക്ക് ആര്ക്കും പ്രേവശനമി .

ആ രഹസയ്ം aറ iതുവെര ക ി ി ാ തിനാല് aെതാ ക കളയാം േജയ് േനാട് പണവും േചാദിക്കാം e കരുതി െഷഹാന് െഫ്രേ ാ aവിേടക്ക് നട . aവന് വാതില് പതിെയ തുറ ് രഹസയ് aറയുെട aക ് കയറി. മച്ചില് മൃഗങ്ങളുെട a ികൂടങ്ങള് െക ി ക്കിയി ിരിക്കു . ചുവരില് രസത ക്കുറി കളും നക്ഷത്രങ്ങളുേടയും ഗ്രഹങ്ങളുേട യും ചിത്രങ്ങളും കാണാം. നില ് മൂ ടി െപാക്ക ില് oരു വലിയ aടു മു ്. നിരവധി ൈകെയഴു ്. പ്രതികള് േമശയില് ചിതറിക്കിടക്കു ആര്ച്ച ്ഡീക്കന് മേനാരാജയ് ില് മുഴുകിയിരിക്കുകയാ ണ്. aേ ഹം uറെക്ക eേ ാ പുല ്. െഷഹാന് െഫ്രേ ാ കാേതാര് ് aെത ാെണ ് മനസിലാക്കാന് ശ്രമിച്ചു. “ൈവകുേ രെ സൂരയ്പ്രകാശര ികള് െകാ ് സവ്ര്ണ മു ാക്കാന് കഴിയണം.” “െസഷിയല് e ജൂതന്െറ മാ ിക ശക്തിയു ചു ിക െകാ ് തന്െറ aറക്കക ിരു െകാ ് ശത്രു ക്കെള ഓേരാ ായി നിഗ്രഹിക്കാന് കഴിയണം. ..പിെ eന്െറ മനസിെന സദാ ച ലെ ടു ിെക്കാ ിരിക്കു ലാ e റാല് ദാ e ജി ിെ ിെന പ്രാപിക്കാന് കഴിയണം.”

െഷഹാന് െഫ്രേ ാക്ക് േജയ് ന്െറ മേനാനില e ാെണ ് ഊഹി ക്കാന് കഴി . െഷഹാന് െഫ്രേ ാ കൗശലപൂര്വം മുറിക്ക് പുറ ് കട ് വാതിലില് മു ി. “വേ ാളൂ..njാന്...നിങ്ങെള പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുകയാണ്.” മറുപടി േക ് െഷഹാന് െഫ്രേ ാ aക വ . aേ ാള് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് െnj േലാെട േചാദിച്ചു: “നീേയാ..നീെയ ിനാണിവിേടക്ക് വ ത്?” “njാന് uപേദശം േതടി വ താണ്.” “uപേദശം. നിനക്ക് പണം േവണം . aതിനേ ..?” “ശരിയാണ്. േജയ് ന് aത് ക പിടിച്ചു. eനിക്ക് പണം േവണം േജയ് ാ..” “eന്െറ ൈകയില് പണമി .. നീ േപാകൂ.” ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് േക്ഷാഭേ ാെട പറ : ആ സമയം ആേരാ േകാണി കയറി വരു ശബ്ദം േക ് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് െഷഹാന് െഫ്രേ ാേയാട് പറ : “മി ര് ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂ ആണ് വരു ത്. നീ aടു ിനു പി ില് oളിച്ചിരിക്ക്. iവിെട േകള്ക്കു െതാ ം പുറ ് പറയരുത്.” “aങ്ങെന െചയയ്ണെമങ്കില് eനിക്ക് പണം േവണം.” “നാശം...iതാ പണം.”

ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് കുറച്ച ് പണെമടു ് െഷഹാന് െഫ്രേ ാക്ക് േനേര വലിെച്ചറി . aവന് പണം െപറുക്കിെയടു ി ് aടു ിന് പി ില് oളിച്ചിരു . ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂ മുറിയിേലക്ക് വ . aയാള് കറു നീ oരു കു ായമാണ് ധരിച്ചിരു ത്. “മ വാദിെയ ക പിടിേച്ചാ?” ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് േചാദിച്ചു “ക പിടിച്ചു. പേക്ഷ പ്രേയാജനെമാ മി . ആ ജി ിെ ിെന aറ ് െചയയ്േണാ?” “േവണം.. പേക്ഷ മ വാദിയാണ് പ്രധാനം.” iതിനിെട െഷഹാന് െഫ്രേ ാ oരു uണങ്ങിയ െറാ ി കറുമുറാ തി ാന് തുടങ്ങി. “aെത ാണ് ആ ശബ്ദം?” ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂ പരിഭ്രമേ ാെട േചാദിച്ചു. ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് മാ ികവിദയ്യുെട uറവിടമായതുെകാ ് ഏെതങ്കിലും പിശാചാണ് ആ oച്ചയു ാക്കു െത ായിരു aയാളുെട വിചാരം. ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് കാരയ്ം മനസിലായതുെകാ ് aേ ഹം ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂവിേനയും കൂ ി പുറ ിറങ്ങി.

ആറ് െഷഹാന് െഫ്രേ ാ രഹസയ് aറയിെല aടു ിന് പി ില് നി ് പുറ ിറങ്ങി സേ ാഷേ ാെട െതരുവിേലക്ക് നട . വഴി മേ യ് സുഹൃ ായ കയ്ാപ് ന് െഫബയ്ൂസിെന ക മു ി. “i െ സായാ ം നമുെക്കാരു വീ കടയില് ആേഘാഷി ച്ചാേലാ െഫബയ്ൂസ്?” “eന്െറ ൈകയില് പണമി .” “eന്െറ ൈകയില് പണമു േ ാ.” െഷഹാന് െഫ്രേ ാ േപാക്ക ് കിലുക്കി ശബ്ദമു ാക്കിെക്കാ ് കയ്ാപ് േനയും വിളിച്ചുെകാ ് നട . aവരുെട പി ാെല േവഷപ്രച്ഛ നായി ആര്ച്ച ് ഡീക്കനുമു ാ യിരു . aവര് നട െകാ ിരിെക്ക aല്പം ദൂെര നി ് ത ിന്െറ ശബ്ദം േക . െഫബയ്ൂസ് പരുങ്ങേലാെട നി ി ് പറ : “ആ ജി ിെ ് eെ ക ാല് പ്ര മാണ്.‫ڈ‬ “ഓേഹാ...aവള് മദാലസയാണ്... വനയ്സൗ രയ്മാണ്.. മാങ്ങാെ ാലിയാണ് eെ ാം പറ ി ്..?”

“െതരുവില് വച്ച ് aവള് േപ്രമം കാണിച്ചാല് കുഴ മാകും. eന്െറ ക യ്ാണം uറച്ചിരിക്കുകയാെണ റിയിേ . പേക്ഷ oരു കാരയ്ം പറയാം. ഈ രാത്രി aവെളന്െറ കൂെടയായിരിക്കും uറങ്ങു ത്!” “aവള് വരുേമാ?” “പി ി ാെത.” െഫബയ്ൂസിന്െറ വര് മാനം േക ് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് aരിശം കടിച്ച മര് ി. aയാള് oരു തൂണിന്െറ മറവില് നി െകാ ് e ാം ശ്ര ിക്കുകയായിരു . ഗ്രീന്േഷവ്റില് നി ് െഫബയ്ൂസ് e വാക്ക് േക തില് ിെ ഡീക്കന് uറക്കമു ായിരു ി . iേ ാള് e ാം വയ്ക്തമായി. െഫബയ്ൂസും െഷഹാന് െഫ്രേ ായും വീ കടയിേലക്ക് കയറി. കുേറക്കഴി ് ആടിക്കുഴ ് iരുവരും iറങ്ങിവ . aതുവെര ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് iരു ിന്െറ മറവില് കാ നി . പണ ിന്െറ േപരില് െഫബയ്ൂസും െഷഹാന് െഫ്രേ ായും ത ില് ശ യു ായി. െഫബയ്ൂസ് െഷഹാെന ത ി വീ ി. െഷഹാന് െഫ്രേ ാ െബധം െക ് േറാഡില് വീണു. െഫബയ്ൂസ് െതരുവിലൂെട നട നീങ്ങി. iരുള് പ ി ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് െഫബയ്ൂസിെന പി ടര് . തെ ആേരാ പി ടരു െ ് േതാ ിച്ചേ ാള് െഫബയ്ൂസ് െപാടു െന നി .

aരികിെല മതിലിന് മുകളില് oരു നിഴല് ക . െചകു ാന്െറ രൂപം േപാെല o ്. oരു വികാരിയച്ചന്െറ േപ്രതം പാരീസ് െതരുവുകളില് aല നട ക്കു ് eെ ാരു വാര് ഈയിെടയായി പ്രചരിക്കു ്. െഫബയ്ൂസിന് ഭയമായി. aയാള് ധൃതി പിടിച്ച ് േവഗം നട . aല്പദൂരം െച േ ാള് വഴി തട െകാ ് ആ രൂപം നില്ക്കു ത് ക . െഫബയ്ൂസ് േപടി െകാ ് വിറച്ചു. ആ രൂപം േചാദിച്ചു: “കയ്ാപ് ന് െഫബയ്ൂസ് aേ ?” “aെത.” “നിങ്ങള് ഈ രാത്രി oരു ീെയ കാണാെമ ് പറ ിരു aേ ?” “aെത. ലാ e റാല് ദാെയ aത് നിങ്ങള്െക്കങ്ങെന മനസിലായി.” െഫബയ്ൂസ് a തേ ാെടയും വിറയേലാെടയും േചാദിച്ചു. “aെതാെക്ക eനിക്ക് മനസിലാകും. നിങ്ങള് േപാകു ിേ ?” “eന്െറ ൈകയില് പണമി .” “iത് പണം.”

േപ്രതരൂപി െഫബയ്ൂസിന്െറ ൈകയില് oരു സവ്ര്ണനാണയം വച്ചു െകാടു . e ി ് തുടര് : “നിങ്ങള്ക്ക് njാന് ഈ പണം തരുേ ാള് നിങ്ങള് eെ േബാധയ്െ ടു േ നിങ്ങള് aവെള ക െവ ്. njാന് നിങ്ങളുെട കൂെട വരാം. നിങ്ങള് aവേളാെടാ ിച്ച ് ശയിക്കു ത് eനിക്ക് കാണണം.” േപ്രതരൂപം പറ വവ് െഫബയ്ൂസിന് സ തിേക്ക ി വ . കറു വ ം ധരിച്ച ആ േപ്രതരൂപേ യും െകാ ് െഫബയ്ൂസ് െസന്റ് മിേഷല് പാല ിനടു oരു െകാച്ചുവീ ിെല ി. െഫബയ്ൂസ് പറ : “നിങ്ങള് ഈ വീ ില് iരിക്കണം. െപ ിഷാ ലില് ലാ e റാല് ദാ കാ നില്ക്കു ാകും. njാന് aവെള കൂ ിെക്കാ ് വരാം.” െഫബയ്ൂസ് വീടിന്െറ വാതിലില് മു ിയേ ാള് oരു വൃ വ കതകു തുറ . aവര്ക്ക് െഫബയ്ൂസ് സവ്ര്ണനാണയം െകാടു . േപ്രതരൂപി മുഖം മറച്ചു. സവ്ര്ണനാണയം േമശവലി ില് നിേക്ഷപിച്ചി ് വൃ iരുവേരയും േകാണി ടിക്ക് മുകളിലു oരു iരു മുറി കാണിച്ചുെകാടു . ആ സമയം െകാ ് വൃ യുെട aടു ായിരു oരു പയയ്ന് േമശയിെല

സവ്ര്ണനാണയം ൈകക്കലാക്കി തല് ാന ് oരു കരിയില വച്ചു. േപ്രതരൂപിെയ iരു മുറിയില് iരു ിയി ് െഫബയ്ൂസ് പുറേ ക്ക് േപായി. കുറച്ചുസമയം കഴി േ ാള് െഫബയ്ൂസ് ലാ e റാല് ദാെയയും കൂ ിെക്കാ ് മുറിയിേലക്ക് വ . e വിളക്കിന്െറ െവളിച്ച ില് ലാ e റാല് ദായുെട സൗ രയ്ം ക ് െപ ിയുെട പി ില് മറ ിരിക്കുകയായിരു േപ്രതരൂപിയായ ആര്ച്ച ് ഡീക്കന്െറ ഹൃദയം പടപടാ മിടിക്കാന് തുടങ്ങി. െപാടു െന aയാള് േബാധം െക ് വീണു. േബാധം വരുേ ാള് െഫബയ്ൂസും ലാ e റാല് ദായും നില ് വിരിച്ച പുല് ായയില് െതാ രു ിയിരിക്കു ത് ക . o ം aവളുെട ആ ിന്കു ിയുമു ്. െഫബയ്ൂസ് aവെള െക ി ിടിക്കാന് ശ്രമിച്ചേ ാള് aവള് ൈക െമെ പിടിച്ചു മാ ി. “aങ്ങ് eെ e െചയയ്ാന് േപാകു ?” “njാന് നിെ േ ഹിക്കാന് േപാകു .” “eെ വിവാഹം കഴിക്കുേമാ?” “e ിന്..? വിവാഹം oരു ചടങ്ങ് മാത്രമാണ്. േ ഹമാണ് e ാം.” “eനിക്ക് aങ്ങയുെട േ ഹം മാത്രം മതി.” ലാ e റാല് ദാ െപാടു െന െഫബയ്ൂസിെന പുണര് .

aവള് േവഗം തനിക്ക് കീഴടങ്ങിയത് ക ് െഫബയ്ൂസ് aര . aേ ാള് aവള് െഫബയ്ൂസിന്െറ പി ില് ആ മുഖം ക. ആര്ച്ച ് ഡീക്കന്െറ മുഖം. o ം മൂര്ച്ചേയറിയ oരു കഠാരിയും! നിമിഷങ്ങള്ക്കകം കഠാര െഫബയ്ൂസിന്െറ മുതുകില് തറച്ച ് ഹൃദയം പിളര് . aതൂരിെയടു േ ാള് ചുടുേചാര ചീ ിെയാഴുകി. െഫബയ്ൂസ് മറി വീണു. ലാ e റാല് ദാ o നിലവിളിക്കാന് േപാലും കഴിയാെത േബാധരഹിതയായി. േബാധം വീഴുേ ാള് aവെള പടയാളികള് വള നില്ക്കുകയായിരു . “ജി ി മ വാദിനി കയ്ാപ് ന് െഫബയ്ൂസിെന കു ിെകാലെ ടു ി !” ആേരാ പറയു ത് േക ് aവള് െnj ിേ ായി.

ഏഴ് പാരീസിന്െറ േചരിപ്രേദശം ദുഃഖ ിലാ . േചരിയിെല െത ികളും കവര്ച്ചക്കാരും ലാ e റാല് ദാെയ തിരക്കാ iടമി . പിയര് ഗ്രീന്േഷവ്ര് aവെളേ ടി പാരീസിെല െതരുവുകള് േതാറും aല . aയാള് േകാടതിയുെട മു ില് വലിെയാരു ആള്ക്കൂ ം ക. aവിെട കൂടി നി ിരു വരില് oരുവേനാട് ഗ്രീന്േഷവ്ര് വിവരം തിരക്കി. aയാള് പറ : “oരു കയ്ാപ് െന oരു ജി ി മ വാദിനി കു ിെകാലെ ടു ി. aതിന്െറ വിചാരണയാണ് നട െകാ ിരിക്കു ത്. eന്െറ േജയ് ന് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് ഈ േകസില് iടെപ ി ്.” aത് െഷഹാന് െഫ്രേ ായായിരു . aയാള്ക്ക് ഗ്രീന്േഷവ്റിെന പരിചയമി . ഗ്രീന്േഷവ്ര് പരിചയെ ടു ാനും േപായി . aയാള് തിക്കിതിരക്കി േകാടതിക്കകേ ക്ക് െച ് സ ര്ശക ഗയ്ാലറി ് മു ില് iടം പിടിച്ചു. aവിെട സാക്ഷിവി ാരം നടക്കുകയാണ്

പ്രധാനസാക്ഷിയായ വൃ പറ : “eന്െറ േപര് ഫാലൂര് േദല് e ാണ്. െസന്റ് മിേഷല് പാല ിനടു ് പുഴക്കരയിലാണ് eന്െറ വീട്. െകാല നട a രാത്രിയില് െകാല െചയയ്െ കയ്ാപ് നും കറു വ ം ധരിച്ച a ാതനും കൂടി eന്െറ വീ ില് വ . കയ്ാപ് ന് eനിെക്കാരു സവ്ര്ണനാണയം ത േ ാള് njാന് aവര്ക്ക് eന്െറ വീ ിെല മുകളിെല മുറി െകാടു . നാണയം njാന് eന്െറ േമശയുെട വലി ില് ഭദ്രമായി വച്ചു. കയ്യാപ് ന് പുറ േപായി സു രിയായ oരു െപ ിേനയും െകാ ് വ . o ം oരു ആ ിന്കു ിയുമു ായിരു . oരു കൂേടാത്രക്കാരിയാെണ ് aവെള ക ാലറിയാം. eനിെക്കാരു സവ്ര്ണനാണയം കി ിയതുെകാ ് njാന് മറുെ ാ ം പറ ി . പാതിരാത്രിയായേ ാള് oരു നിലവിളി േക . njാന് െnj ിെയഴുേ േ ാള് മേ മുറിയുെട ജനാല വഴി oരു കറു രൂപം നദിയിേലക്ക് ചാടു ത് ക . aത് aല നടക്കു വികാരിയച്ചന്െറ േപ്രതമാകാനാണ് സാധയ്ത. njാന് മുറിയില് െച ് േനാക്കിയേ ാള് െപ ് േബാധം െക ് കിടക്കു . കയ്ാപ് ന് മരിച്ചു കിടക്കു . േമശയില് സൂക്ഷിച്ച സവ്ര്ണനാണയം കരിയിലയായി മാറിയിരിക്കു .” “ആ കരിയില െകാ വ ി േ ാ?” മജിേ ് േചാദിച്ചു “u ്.” വൃ കരിയിലെയടു ് ഗുമ ന് ൈകമാറി.

aേ ാള് പ്രതിക്കൂ ില് നി െകാ ് ലാ e റാല് ദാ aലറി വിളിച്ചു: “eവിെട eന്െറ െഫബയ്ൂസ് ...ആെരങ്കിലും പറയൂ..” aതുേക ് oരു aഭിഭാഷകന് പരുഷമായി പറ : “നീ aേ ഹെ െകാ കള ിേ ...eെ ാരു ദു യാണ് നീ..?” തുടര് ് ലാ e റാല് ദായുെട ആ ിന്കു ിെയ വി രിച്ചു. aഭിഭാഷകന് ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂ ജി ിെ ിന്െറ ത ് eടു ് ആ ിന്കു ിെയ കാണിച്ചി ് േചാദിച്ചു: “iേ ാള് മണിെയത്രയായി?” ആ ിന്കു ി ത ില് ഏഴുപ്രാവശയ്ം െകാ ി. uടന്തെ കവലയിെല മണി ഏഴടിച്ചു. aേ ാള് ആളുകെള ാവരും െnj ിേ ായി. ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂ ആ ിന്കു ിയുെട കഴു ിെല സ ിയഴിച്ച ് aതിെല aക്ഷരങ്ങള് താെഴ വിതറി. ആ ിന്കു ി തന്െറ െകാ ് െകാ ് aക്ഷരങ്ങള് നിര ി െഫബയ്ൂസ് e ് eഴുതി. aേതാെട ജി ിെ ് കൂേടാത്രക്കാരിയാെണ ് േകാടതിക്ക് േബാധയ്െ . മജിേ ് േചാദിച്ചു: “നീ ഈ ആ ിന്കു ിയുെട സഹായേ ാെട കയ്ാപ് ന് െഫബയ്ൂസിെന കൂേടാത്രം െച െച െകാ തേ ?”

ലാ e റാല് ദാ െപാ ിക്കര െകാ ് പറ : “njാെനാ ം െച ി . oരു പുേരാഹിതനാണ് aത് െച ത്.” “വികാരിയച്ചന്െറ േപ്രതം.. aങ്ങെന വരെ . നീ വികാരിയച്ചന്െറ േപ്രതെ ആവാഹിച്ച ് കൂേടാത്രം െച ാണ് െഫബയ്ൂസിെന െകാ ത്.” “പേക്ഷ iവള് aത് സ തിക്കണെമങ്കില് മര് നക്കൂ ില് കയേ ി വരും.” ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂ പറ . മജിേ ് aതിന് aനുവാദം െകാടു . ഷാേക്ക ഷാര്േമാളൂവും ഭട ാരും aവെള മര് നക്കൂ ില് കയ ി. aവളുെട iരുപാദങ്ങളും iരു ക കള് ഘടി ിച്ച പ്രേതയ്കതരം െചരു ില് വച്ച ് aമര് ി. േവദന െകാ ് പുള aവള് e ാ കു ങ്ങളും സ തിച്ചു. േകാടതി ഗുമ ന് aവളുെട കു സ തെമാഴി േരഖെ ടു ി. മര് നമുറിയില് നി ് aവെള തിരിെക പ്രതിക്കൂ ില് െകാ വ . aവര്ക്ക് iരുകാലുകളും നില ് കു ാന് കഴിയുമായിരു ി . മജിേ ് വിധി പ്ര ാവിച്ചു:

“േനാത്രദാം പ ിയില് വച്ച ് നീ െമഴുകുതിരി ക ിച്ച ് പ ാ ാപം െച തിന് േശഷം നിെ പല്ാസ് ദ േഗ്രവിേലക്ക് െകാ േപാകും. aവിെട കവലയിെല തൂക്കുമര ില് വച്ച ് നിെ കഴുവിേല ം. നിന്െറ ആ ിന്കു ിക്കും മരണശിക്ഷ നല്കും!” വിധി േക ് പ്രതിക്കൂ ില് തളര് വീണ ലാ ് e റാല് ദാെയ പടയാളികള് തൂക്കിെയടു പുറേ ക്ക് െകാ േപായി. േകാടതിയുെട നിലവറ ജയിലിലാണ് aവള് aടക്കെ ത്. ഈര് മു ഭി ികളും തറയും. aല്പം േപാലും െവളിച്ചമി . െചറിയ കിളിവാതില് തുറ ് പടയാളി oരു െറാ ി വലിെച്ചറി െകാടുക്കും. ര ് ദിവസം കഴി േ ാേഴക്കും iരു ് aവള്െക്കാരു ശീലമായി മാറി. iടക്കിെട കിളിവാതില് തുറക്കുേ ാഴു ാകു െവളിച്ച ിന്െറ കീറാണ് aവെള aേലാസരെ ടു ിയത്. a രാത്രി oരു റാ ലും ഏ ി കറു കു ായം ധരിച്ച ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് aവെള കാണാെന ി. വാതില് aക നി ് ബ ിച്ച ് aയാള് aടക്കി ിടിച്ച സവ്ര ില് േചാദിച്ചു: “നീ മരിക്കാെനാരുങ്ങിക്കഴിേ ാ?”

“നിങ്ങളേ eന്െറ െഫബയ്ൂസിെന െകാ ത്. eേ യും െകാ െകാ .” “നിെ njാന് െകാ ി . കാരണം നിേ ാട് eനിക്ക് േ ഹമാണ്. നിെ കാണു തിന് മു ് njാന് സമാധാനേ ാെട ജീവിച്ചു. iേ ാള് നിന്െറ സൗ രയ്ം കാരണം eന്െറ സമാധാനം ന മായി. പേക്ഷ നീയാെണങ്കില് oരു പ ാളക്കാരന്െറ സൗ രയ്ം ക ് ഭ്രമിച്ചുേപായി.” “eന്െറ െഫബയ്ൂെസവിെട?” “eന്െറ കഠാര aവന്െറ ഹൃദയം പിളര് . aവന് മരിച്ചുേപായി. നീ aവന്െറ കാരയ്ം iനി മി രുത്.” ലാ e രാല് ദാ ക്രു യായി eഴുേ ് aലറി: “ദു ാ ..െകാലപാതകി..eനിക്ക് നിങ്ങെള െവറു ാണ്..പകയാണ്..” aവള് aയാെള ത ി വീ ി. നില ് വീണ ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് റാെ ലുെമടു ് പടിയിറങ്ങി. േപാകാന് േനരം aയാള് പകേയാെട പറ : “കയ്ാപ് ന് െഫബയ്ൂസ് മരിച്ചുേപായി...aവന് ച തുല ..” ലാ e റാല് ദാ തല തറിയിലിടിച്ച ് കര . aവളുെട േബാധം േപായി.

0000 00000 00000 േറാളാങ് ടവറിെല സനയ്ാസിനി സി ര് ഗുദുള് പുറ ് നടക്കു േകാലാഹലങ്ങെളാ ം aറി ി . aവര് കാണാതായ തന്െറ മകള് ധരിച്ചിരു o െച്ചരു ം താേലാലിച്ച ് iരിക്കുകയായിരു . aവര് ആ െചരു ് e ം eടുേ ാമനിച്ച ് തന്െറ പി ൈപതലിന്െറ ഓര്മകളില് മുഴുകി മണിക്കൂറുകേളാളം iരിക്കാറു ്. പുറ ് പല്ാസ് ദ് േഗ്രവിെല കവലയില് കു വാളികെള ശിക്ഷിക്കു കഴുമരം oരുക്കു േജാലിയിലായിരു പ ാളക്കാര്. “ഈജി കാരിെയ i ാണ് തൂക്കിെക്കാലല്ു ത്..!” ആേരാ uറെക്ക പറയു ത് ജാലക ിലൂെട േക സി ര് ഗുദൂള് െnj ി ിടെ ഴുേ . aവര് ജാലക ിലൂെട e ിേനാക്കി. കഴുമരം തയയ്ാറാകു ്. aതുവഴി വ ആര്ച്ച ് ഡീക്കേനാട് aവര് ആകാംക്ഷേയാെട തിരക്കി: “aേച്ചാ, oരു ഈജി കാരിെയ i ് ത് തൂക്കിെക്കാ ാന് േപാകു െവ ് ആേരാ പറയു േക . ശരിയാേണാ? ദുര്മ വാദികളായ ആ ഈജിപ്ഷയ്ന് ജി ികളാണ് eന്െറ കു ിെന ത ിെക്കാ ് േപായത്. eന്െറ കു ്

iേ ാള് u ായിരുെ ങ്കില് ത െകാ ി നടക്കു ആ ജി ിെ ിന്െറയത്ര പ്രായമു ാകുമായിരു .” “സി റിന് സേ ാഷിക്കാം. ആ ജി ിെ ിെനയാണ് തൂക്കിേല ാന് േപാകു ത്.” ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് പറ . സി ര് ഗുദൂള് ഭ്രാ ിെയേപാെല ചിരിച്ചു.

e് e ാവരും വിചാരിച്ചിരു ത് കയ്ാപ് ന് െഫബയ്ൂസ് മരിെച്ച ായിരു . പേക്ഷ aേ ഹം മരിച്ചിരു ി . മാരകമായി മുറിേവ ിരു െഫബയ്ൂസിെന പ ാളക്കാര് നഗര ിെല പ്രധാന ഭിഷഗവ്രന്െറ aടുെ ിച്ചു. സുഖമായതിനുേശഷം െഫബയ്ൂസ് ആശുപത്രിയില് നി ് മുങ്ങി. േകാടതിയിലും ഹാജരായി . ൈസനികകയ്ാ ിേലക്കാണ് േനേര േപായത്. aവിെട ര ് മാസം കഴിച്ചുകൂ ിയി ് തിരിെക തന്െറ വധുവിന്െറ വീ ിെല ിയിരിക്കുകയാണ് െ ഫ ബ യ്ൂ സ് . പ്രതിശ്രുത വധു മിസ്. ഫ്േളര്ദ്ലി േചാദിച്ചു: “aങ്ങ് iത്രയും നാള് eവിെടയായിരു ?” “ൈസനിക കയ്ാ ില് പ്രേതയ്ക പരിശീലന ിലായിരു .” െഫബയ്ൂസ് oഴുക്കന് മ ില് പറ ് തടിത ി. aവര് iരുവരും മ ാവിേലക്ക് വ . aവിെട നി ാല് േനാത്രദാം പ ി കാണാം. ആ സമയ ് കൂ ന് പ ിമണി പ പ്രാവശയ്ം മുഴങ്ങി

ജനങ്ങളുെട ആരവം േക . ലാ e റാല് ദാെയ ൈക ര ം വരി െക ി വ ിയില് കയ ി പ ാളക്കാരുെട aക ടിേയാെട േനാത്രദാം പ ിയുെട മു ില് െകാ വ ിറക്കി. “േദ ആ വൃ ിെക ജി ിെ ിെന പ്രായ ി ം െചയയ്ിക്കാന് െകാ വരു .” മിസ്. ഫ്േളര്ദല്ി പരിഹാസേ ാെട പറ . “ഏത് ജി ിെ ്..?” കയ്ാപ് ന് o മറിയാ തുേപാെല േചാദിച്ചു. ആ സമയം വികാരിയച്ചന്മാര് പ ിയുെട aള് ാരയില് നി െകാ ് ദുഃഖഗാനം ആലപിച്ചു. ലാ e റാല് ദാ ‘െഫബയ്ൂസ് ....െഫബയ്ൂസ്’ e ് മ ിച്ചുെകാ ിരു . ആര്ച്ചഡീക്കന് ഭാരമു oരു െമഴുകുതിരി ക ിച്ചുപിടിച്ചുെകാ ് സഹൈവദിക ാരുെട aക ടിേയാെട aവള്ക്കടുേ ക്ക് വ . ലാ e റാല് ദാ ആര്ച്ചിഡീക്കെന ക ് വിറച്ചുെകാ ് േചാദിച്ചു: “നിങ്ങേളാ?” ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് ക ിച്ച െമഴുകുതിരി aവളുെട ൈകയില് െകാടു . ൈവദിക േകാടതി ഗുമ ന് പ്രായ ി ം വായിച്ചു േകള് ിച്ചു. aവെളെക്കാ ് ‘ആമീന്’ e ് പറയി ിച്ചു.

ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് മ വര് േകള്േക്ക aവേളാട് േചാദിച്ചു: “നിന്െറ െത കള് ൈദവേ ാട് ഏ പറ ് നീ മാ േചാദിേച്ചാ?” e ി ് ശബ്ദം താ ി aവള്ക്ക് േകള്ക്കാന് മാത്രം പറ : “നീ eെ േ ഹിക്ക്. നിെ iേ ാള് njാന് രക്ഷിക്കാം.” “i .. നിങ്ങെള eനിക്ക് െവറു ാണ്. njാന് e ാക്കാരയ്ങ്ങളും വിളിച്ചുപറയും.” aവള് ക്രു യായി പറ . aേ ാള് ഡീക്കന് രഹസയ്മായി പറ : “നീ e പറ ാലും ആളുകള് വിശവ്സിക്കി . േലാക ിന്െറ ക ില് നീ e െചയയ്ാനും മടിക്കാ ദുര്മ വാദിനിയാണ്. നീ eെ േ ഹിച്ചാല് നിെ eനിക്കിേ ാള് രക്ഷിക്കാന് സാധിക്കും.” “eന്െറ െഫബയ്ൂസ് eവിെട?” “aവന് തുല േപായി.” aതു പറ ് തലയുയര് ിയ ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് യാദൃ ികമായി eതിര്വശെ െക ിട ിന്െറ മ ാവില് oരു യുവതിേയാെടാ ് കയ്പ് ന് െഫബയ്ൂസ് നില്ക്കു ത് ക ് െnj ിേ ായി. “aെത...aത് aവന് തെ ..നീ ച ിേ ..?” കഠിനമായ േകാപേ ാെട ലാ e റാല് ദാെയ aയാള് ശപിച്ചു:

“നീ മരിക്കു താണ് ന ത്.” e ി ് e ാവരും േകള്േക്ക uറെക്ക പ്രാര് ന െചാ ി. “പാപിയായ നിന്െറ ആ ാവ് നിെ വി േപാകെ ..ൈദവം നിേ ാട് കരുണ കാണിക്കെ .” ജനസ യം ഏ വിളിച്ചു. “ൈദവം കരുണ കാണിക്കെ .” ആര്ച്ച ് ഡീക്കനും പ്രാര് നാ സംഘവും തിരിെക പ ിയിേലക്ക് കയറി. ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് aേ ാള് െ പിന്വാതില്വഴി oരു കുതിരവ ിയില് കയറി eേങ്ങാേ ാ പാ േപായി. ഷാേക്ക ഷാര്േമാളുവും ആരാച്ചാരും പ ാളക്കാരും േചര് ് ലാ e റാല് ദാെയ വ ിയില് കയ ി. aേ ാഴാണ് aവള് മ ാവില് നില്ക്കു െഫബയ്ൂസിെന ക ത്. aവള് aലറി വിളിച്ചു: “ െ ഫ ബ യ്ൂ സ ് . . . . െ ഫ ബ യ്ൂ സ ് . . . ? ” പേക്ഷ െഫബയ്ൂസിന്െറ മുഖം ചുളിയു തും aേ ഹ ിന്െറ aടു നില്ക്കു യുവതി േകാപേ ാെട േനാക്കു തുമാണ് ലാ e റാല് ദാ ക ത്. “െഫബയ്ൂസ്..നിങ്ങളും eെ വിശവ്സിക്കു ി ...aേ ..?” aവള് വ ിയില് േബാധം െക വീണു.

ഷാേക്ക ഷര്േമാളു aലറി: “വ ി കഴുമരം നില്ക്കു ലേ ക്ക് േപാകെ .” ഈ കാഴ്ചകെള ാം ക ് േരാഷേ ാെട പ ിയുെട തൂണിന് പി ില് മറ നില്ക്കുകയായിരു കവ്സിേമാേദാ. െnjാടിയിടയില് aവന് മുേ ാ ് കുതിച്ച ് ആരാച്ചാേരയും സില്ബ ികേളയും ത ിമാ ി ഷാേക്ക ഷാര്േമാളുവിെന ചവി ിവീ ിെക്കാ ് ലാ e റാല് ദാെയ േകാരിെയടു ് പ ിക്കക ് കട . േപാകു േപാക്കില് aവന് aലറി : ‘aഭയ ാനം...aഭയ ാനം..!!’ aേതാെട ാെട ആയിരക്കണക്കിനാളുകള് കരേഘാഷേ ആവര് ിച്ചു. ‘aഭയ ാനം...aഭയ ാനം..’ ഷാേക്ക ഷാര്േമാളുവിനും സില്ബ ികള്ക്കും ആരാച്ചാര്ക്കും നിസഹായനായി േനാക്കി നില്ക്കാേന കഴി . കാരണം പ ിക്കു ില് കട ് ആേരയും aറ ് െചയയ്ാന് കഴിയി . ലാ e റാല് ദാക്ക് a യ്പ്രായ ി ം നല്കിയതിന് േശഷം ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് േനേര േപായത് െതറീല് നദിക്കരയിേലക്കായിരു . നദിക്ക് aക്കെരയു വിജനമായ ല ് െച ിരു ഡീക്കന് തന്െറ പ്രണയഭാജനമായ ലാ

e റാല് ദാ മരണക്കുരുക്കില് കിട ് പിടയു ത് മനസില് ക ് ച ലെ . രാത്രി വളെര iരു ിയതിന് േശഷമാണ് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് േനാത്രദാം പ ിയില് മടങ്ങിെയ ിയത്. വിജനമായ പ ിയുെട iടനാഴിയുെട aേങ്ങയ ് aേ ഹം ലാ e റാല് ദാേയയും aവളുെട ആ ിന്കു ിേയയും ക ് േപ്രതം േപ്രതം e ് നിലവിളിച്ചുെകാ ് സവ് ം മുറിയില് ഓടിക്കയറി കതകടച്ചു. aക്കാല ് കഴുമരങ്ങള്ക്ക് സമീപമു പ ികള് aഭയേക ങ്ങളായും പ്രവര് ിച്ചിരു . കു വാളികളായി പ്രഖയ്ാപിക്കെ വര് പ ിക്കക ് aഭയം പ്രാപിച്ചാല് പ ിയില് കട ് aയാെള aറ ് െചയയ്ാന് സര്ക്കാരിന് aധികാരമു ായിരു ി . കു വാളികള്ക്ക് eത്ര നാള് േവണെമങ്കിലും പ ിയില് കഴിയാം. aങ്ങെന aഭയം േതടി വരു വര്ക്കായി േനാത്രദാം പ ിയിെല oരു മുറി oഴിച്ചി ിരു . കവ്സിേമാേദാ ലാ e റാല് ദാെയ പാര് ിച്ചത് aവിെടയായിരു . aര് നഗ്നയായിരു aവള്ക്ക് കവ്സിേമാേദാ ആളുകള് പ ിയില് നടക്കു വക്കു വ ങ്ങള് െകാ വ െകാടു . aവര് aത് ധരിച്ചു. aല്പം കഴി േ ാള് കവ്സിേമാേദാ oരു പാത്ര ില് ആഹാരവും oരു പുല് ായയും െകാ വ െകാടു . “നിങ്ങള് iത് കഴിച്ച ് കിട റങ്ങിേക്കാളൂ.” ലാ e റാല് ദാ ന ി പറയാന് േവ ി aവെന േനാക്കിെയങ്കിലും aവന്െറ രൂപം ക ് ഭയ ിരു േതയു .

aത് മനസിലാക്കി കവ്സിേമാേദാ പറ : “eന്െറ ൈവരൂപയ്ം ക ് നിങ്ങള്ക്ക് േപടി േതാ െ ങ്കില് eെ േനാക്കരുത്. പേക്ഷ oരു കാരണവശാലും നിങ്ങള് പ ിവള ് വി ് പുറേ ക്ക് േപാകരുത്. േപായാല് നിങ്ങെള aവര് തൂക്കിേല ം. aങ്ങെന സംഭവിച്ചാല് njാന് തീര്ച്ചയായും മരിക്കും.” കവ്സിേമാേദാ aതു പറ ി ് പുറേ ക്ക് േപായി. ലാ e റാല് ദായുെട മനസില് aവേനാടു ായിരു െവറു ് നിേശഷം നീങ്ങി. aേ ാള് aവളുെട ആ ിന്കു ി eവിെടനിേ ാ തു ിച്ചാടി വ . aവള് aതിെന ഓമനിച്ചു. പിേ ് uറക്കമുണര് േ ാള് കവ്സിേമാേദാ ജാലക ടിയില് iരിക്കു ത് ക ് aവള് ഭയ ് െnj ിയേ ാള് കവ്സിേമാേദാ വ ാതായി. aവന് eഴുേ ് പുറേ ക്ക് േപായി ചുമരിന് മറ നി ി ് പറ : “eെ േപടിക്ക . njാന് നിങ്ങളുെട സുഹൃ ാണ്. eന്െറ രൂപം നിങ്ങെള ഭയെ ടു െ ങ്കില് നിങ്ങള് ക ടച്ചിരിക്കുേ ാള് മാത്രേമ njാന് വരൂ.” ലാ e റാല് ദാക്ക് സങ്കടം വ . aവള് ഓടി പുറ ് വ ് കവ്സിേമാേദായുെട കരം ഗ്രഹിച്ചു. aവന് aവളുെട സ്പര്ശം െകാ ് സവ്ര്ഗ്ഗ ിെല തുേപാെല നി .

aവന് പറ : “eനിക്ക് െചവി േകള്ക്കാന് കഴിയി . പേക്ഷ ചു നങ്ങു ത് ക ാേലാ മുഖെ ഭാവവയ്തയ്ാസം ക ാേലാ കാരയ്ം മനസിലാകും.” ലാ e റാല് ദാ aവേനാട് വാല്സലയ്േ ാെട േചാദിച്ചു: “e ിനാണ് eെ രക്ഷെ ടു ിയത്?” “oരു ദിവസം ഭയങ്കരനായ oരാള് നിങ്ങെള പിടിച്ചുെകാ ് േപായിേ . ആ ഭയങ്കരെന േകാടതി ശിക്ഷിച്ചേ ാള് നിങ്ങള് aവന് ദാഹജലം െകാടു . ആ ഭയങ്കരന് njാനാണ്. നിങ്ങളുെട ആ കരുണക്ക് പകരം eന്െറ ജീവന് നല്കിയാലും മതിയാവി .” കവ്സിേമാേദാ aതു പറ ി ് oരു വിസില് aവള്ക്ക് െകാടു : “eെ ങ്കിലും ആവശയ്ം വ ാല് ഈ വിസില് ഊതിയാല് മതി. iതിന്െറ ശബ്ദം eനിക്ക് േ ക ള് ക്ക ാ ം . ”

o ത് േനാത്രദാം പ ിയിെല മുറിയില് ദിനരാത്രങ്ങള് ത ിനീക്കെവ ലാ e റാല് ദാ െഫബയ്ൂസിെന ഓര് ് െനടുവീര് ി . സാഹചരയ്വശാല് സുഹൃ ായി മാറിയ കവ്സിേമാേദാെയ oരു കാരണവശാലും uള്െക്കാ ാന് aവര്ക്ക് കഴി ി . െകാലക്കയറില് നി ് രക്ഷിച്ച ് aഭയം ത ത് aയാളായതിനാലും പുറംേലാകവുമായു ഏകക ിയായതിനാലും കവ്സിേമാേദാേയാട് aവള് േനരി ് െവറു ് പ്രകടി ിച്ചി e മാത്രം. പേക്ഷ കവ്സിേമാേദാ തെ പ്രണയിക്കു e ചി ലാ e റാല് ദായില് വ ാ aസവ് തയു ാക്കി. oരു ദിവസം aവള് പ ിേമടയുെട മ ാവില് നി െകാ ് േനാക്കിയേ ാള് താെഴ നിര ിലൂെട െഫബയ്ൂസ് േപാകു ത് ക . ‘െഫബയ്ൂസ്....eന്െറ െഫബയ്ൂസ്...?’ aവള് uറെക്ക വിളിച്ചു. െതാ പി ില് കവ്സിേമാേദാ നില്ക്കു ായിരു . aവള് െഫബയ്ൂസിെന േനാക്കി ആേവശഭരിതയാകു ത് ക ് കവ്സിേമാേദാ aപ ാരബാധിതെന േപാെല തലയി ടിച്ചു. aവന്െറ പ്രകടനങ്ങെള വകവക്കാെത ലാ e റാല് ദാ വീ ം ഹൃദയേവദനേയാെട െഫബയ്ൂസിെന വിളിച്ചു.

െഫബയ്ൂസ് പേക്ഷ aെതാ ം േക ി . കവ്സിേമാേദാ aവേളാട് േചാദിച്ചു: “njാന് aേ ഹെ വിളിച്ചുെകാ വരെ ..?” “േവഗം േപായി വിളിച്ചുെകാ വാ.” aവളുെട ആവശയ്ം േക പാെട aവന് ഓടി െഫബയ്ൂസിനരികിെല ി. പേക്ഷ aവിെട െഫബയ്ൂസിന്െറ ്. വിവാഹാേഘാഷങ്ങളാണ് നടക്കു ത് e ് ക കവ്സിേമാേദാ ംഭിച്ചുനി . ആ വിവരം aറി ാല് aവള് തകര് േപാകും e ് മനസിലാക്കിയ കവ്സിേമാേദാ െഫബയ്ൂസിേനാട് പറ : “കയ്ാപ് ന് നിങ്ങള് eന്െറ കൂെട വരണം. നിങ്ങെള േപ്രമിക്കു യുവതിക്ക് നിങ്ങേളാട് സംസാരിക്കാനു ്.” െഫബയ്ൂസ് പുച്ഛേ ാെട ചിരിച്ചുെകാ ് േചാദിച്ചു: “aവള് നിെ േ ാെലയാേണാ iരിക്കു ത്?” “a ..കയ്ാപ് ന്....aവള് oരു ജി ിനര് കിയാണ്.” aതുേക േതാെട ഭയ േപായ െഫബയ്ൂസ് ചു ം േനാക്കി. aവന് പറ ത് ആരും േക ിെ ് uറ വരു ിയി ് aവന്െറ െന ില് ആെ ാരു െതാഴി െകാടു . കവ്സിേമാേദാ താെഴ വീണു. aപമാനിതനായ കവ്സിേമാേദാ നില ് നി ് പിടെ ഴുേ ് പ ിേമടയിെല ി.

aവേനയും കാ ് uത്ക്ക േയാെട iരിക്കുകയായിരു ലാ e റാല് ദാ ആകാംക്ഷേയാെട േചാദിച്ചു: “eവിെട aേ ഹം?” “aേ ഹം വ ി .” “െപാേ ാളൂ നാശേമ eന്െറ മു ില് നി ്..” ലാ e റാല് ദാ േകാപേ ാെട aലറി. കവ്സിേമാേദാ േവദനേയാെട േപായി. aവള് eത്ര ക്രൂരമായി െപരുമാറിയാലും aവെള േവദനി ിക്കിെ ് കവ്സിേമാേദാ നി യിച്ചു. a മുതല് aവള് uറങ്ങുേ ാള് മാത്രം aവന് ഭക്ഷണം െകാ വ വച്ചി ് േപായി. ലാ e റാല് ദാ ദിവസങ്ങളായി aവ െന കാണാറുമി . ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് aസവ് നും പരിഭ്രാ നുമായിരു . തന്െറ വളര് പുത്രനായ കവ്സിേമാേദാ ലാ e റാല് ദാെയ കഴുമര ില് നി ് രക്ഷിച്ച ് പ ിേമടയില് സംരക്ഷിക്കു ത് aേ ഹ ിന് i െ ി. ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് േമടയുെട കിളിവാതിലിലൂെട ലാ e റാല് ദാെയ രഹസയ്മായി നിരീക്ഷിക്കാറു ്. aവളുെട ദീ മായ സൗ രയ്ം aയാെള വീര് മു ിച്ചു.

oരു ദിവസം രാത്രി കാമം െകാ ് മനസ് aസവ് മായേ ാള് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് റാ ലും ക ിച്ച ് ലാ e റാല് ദായുെട മുറിയിെല ി. െഫബയ്ൂസിെന ഓര് കിടക്കുകയായിരു aവള് uറങ്ങിയി ായിരു ി . റാ ലിന്െറ െവളിച്ച ില് aവള് ആര്ച്ച ് ഡീക്കെന തിരിച്ചറി . “നിങ്ങേളാ..?” aവള് െവറുേ ാെട േചാദിച്ചു. ഡീക്കന് uടന് തെ റാ ല് െകടു ിയി ് aവെള കട പിടിച്ച ് പുണര് ് ചുംബിക്കാന് തുടങ്ങി. aവള് സകലശക്തിയും സംഭരിച്ച ് eതിര് . ൈകയില് വിസില് തട േ ാള് aവള് aെതടു ് ഊതി. നിമിഷങ്ങള്ക്കു ില് ആര്ച്ച ് ഡീക്കെന ര ് ബലി മായ കരങ്ങള് പിടികൂടി പുറേ ക്ക് വലിച്ചു. aത് കവ്സിേമാേദായാെണ ് ഡീക്കന് മനസിലായി. കവ്സിേമാേദാ ഡീക്കെന പുറേ ക്ക് വലിച്ചി ് aയാളുെട െന ് കാല്മു ് aമര് ാന് ഭാവിക്കേവ നിലാെവളിച്ച ിന്െറ oരു കീറ് ഡീക്കന്െറ മുഖ ് പതി . ഡീക്കെന തിരിച്ചറി കവ്സിേമാേദാ eഴുേ ് വിനീതനായ വണങ്ങി നി ി ് തന്െറ aരയിെല കഠാര ഡീക്കന് െകാടു . e ി ് പറ :

“യജമാനേന, ആദയ്ം eെ െകാലല്ൂ... e ി ് aങ്ങയുെട ആഗ്രഹം നിറേവ ിേക്കാളൂ.” േകാപവും aപമാനവും െകാ ് വിറച്ച ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് കഠാര വാങ്ങാന് ൈക നീ േവ ലാ e റാല് ദാ ആ കഠാര ത ി റിച്ചി ് uച്ച ില് ആേക്രാശിച്ചു: “െകാലപാതകിയായ പുേരാഹിതാ, ത്.. നിങ്ങള് e റി ി ാണ് iങ്ങെന െപരുമാറു eന്െറ െഫബയ്ൂസ് മരിച്ചി ി ...നിങ്ങള്ക്ക് നാണമിേ ..?” ഡീക്കന് കവ്സിേമാേദായുെട െന ില് ആെ ാരു െതാഴി െകാടു ി ് േകാപേ ാെട നട േപായി. പിേ ് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് ഈഫര്െലക്കിെല പ ിയുെട പി ില് വച്ച ് പിയര് ഗ്രീന്ഷവ്ാറിെന ക . “പിയര് ഗ്രീന്ഷവ്ാര്, നിെ ക ി ് o ിരിക്കാലമായേ ാ.” “aേച്ചാ, മഹാകാവയ്ങ്ങളും നാടകങ്ങളുെമാെക്ക iേ ാഴും i ം േപാെല njാെനഴുതു ്. പേക്ഷ പ ിണി കൂടാെത ജീവിക്കു ത് പലല്ുെകാ ് കേസര െപാക്കു aഭയ്ാസം കാണിച്ചി ാണ്.” “നിന്െറ ഭാരയ്യായ ആ ജി ിെ ് േനാത്രദാമിെല oരു aഭയേക ിലുെ ് oരു സുഹൃ ് പറ . പേക്ഷ മൂ ദിവസ ിനു ില് aവെള പിടികൂടി തൂക്കിെക്കാ ാന് പാര്ലെമന്റ് പ്രേതയ്കനിയമം പാസാക്കിയേത്ര.”

“ഏത് െചകു ാന്മാര്ക്കാണ് eന്െറ ഭാരയ്െയ തൂക്കിെക്കാ ാന് iത്ര u ാഹം. eന്െറ ജീവന് ജി ികളില് നി ് രക്ഷിച്ചത് aവളാണ്.” പിയര് ഗ്രീന്ഷവ്ാര് േരാഷാകുലനായി. ഡീക്കന് കൗശലപൂര്വം പറ : “നിനക്കവെള സഹായിക്കാനു കടമയു ്. നീയവെള രക്ഷെ ടു ണം.” “eങ്ങെന?” “േനാത്രദാം പ ിക്ക് സദാ കാവലു ്. പ ാളക്കാര് േറാ ചു ്. നിെ njാന് പ ിക്കക ് കട ാം. aവളും നീയും പരസ്പരം േവഷം മാറണം. aവള് നിന്െറ േവഷ ില് പ ിക്ക് പുറ ് കട ് രക്ഷെ ടെ . നീ aവളുെട േവഷ ില് പ ിക്കക ് കഴിയണം. ചിലേ ാള് നീ തൂക്കിേല െ േ ക്കാം.” “ചു ാ തൂക്കിേല െ ടാന് eനിക്ക് ന പ്രാെ ാ മി .” “aവള് നിെ സഹായിച്ചതേ ?” “aെതാെക്ക ശരിതെ . േവണെമങ്കില് േവെറാരു കാരയ്ം െചയയ്ാം. aവള് ജി ികളുെട ക ിലു ിയാണ്. aവെള വീ ം aറ ് െച ് തൂക്കിെക്കാലല്ുെമ റി ാല് ജി ികള് കൂ േ ാെട iളകും. േനാത്രദാമില് oരാക്രമണം നട ി aവ െള രക്ഷിക്കാന് പ ം. e പറയു .” “e ാല് നാെള െ aതു നടക്കെ .” ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് പറ

പിയര് ഗ്രീന്ഷവ്ാര് u ാഹേ ാെട ജി ികളുെട കൂടാര ിേലക്ക് േപായി. 00000 00000 000000 പിേ ് രാത്രിയില് ജി ികളുെട െതരുവില് പിടിച്ചുപറിക്കാരും സാമൂഹയ്വിരു രും േപാക്ക ടിക്കാരും o കൂടി. aവരുെട ‘ചക്രവര് ി’ േകല്ാ ിന് ത്രൂയല് ഫൂവിന്െറ േനതൃതവ് ില് യു സ ാഹങ്ങള് തുടങ്ങി. വലിയ വീ ക്കക ് സംഭരിച്ചുവച്ചിരു ആയുധങ്ങള് പുറെ ടു ് തുടച്ചു മിനുക്കാന് തുടങ്ങി. േകാടാലി, വാള്, മഴു, വാരിക്കു ം, a ം വിലല്ും തുടങ്ങി oരു ലഹളക്കാവശയ്മായ e ാ ആയുധങ്ങളും കരുതിയിരു . േകല്ാ ിന് ത്രൂയല് ഫൂ തന്െറ ൈസനയ്െ aഭിസംേബാധന െച ് സംസാരിച്ചു: “ന െടെയ ാം പ്രിയങ്കരിയായ േസാദരി ലാ e റാല് ദാെയ e വില െകാടു ം കാപാലികരുെട ൈകയില് നി ് രക്ഷിക്കണം. സര്ക്കാരുേദയ്ാഗ േരയും ൈവദികേരയും െകാെ ാടുക്കണം.” aേ ാള് ‘ഈജി ിെല ഡയ്ൂക്ക്’ വിളിച്ചു പറ : “നമുക്ക് േവഗം പുറെ ടണം.”

“ലൂയി ചക്രവര് ി” e ാവര്ക്കും മു റിയി ് െകാടു . “േനാത്രദാമില് e തുവെര ആരും തീ ് ങ്ങള് ക ിക്കരുത്. തിരിച്ചടിക്കാന് aവര്ക്ക് സമയം െകാടുക്കരുത്.” aതുേക യുടന് ീകളും പുരുഷ‫◌ډ‬ാരും aടങ്ങിയ ആ വലിയ സംഘം സായുധരായി േനാത്രദാം പ ിയിേലക്ക് നീങ്ങി. ആ രാത്രി e െകാേ ാ കവ്സിേമാേദാക്ക് uറക്കം വ ി . aവന് പ ിയുെട േഗാപുര ില് കയറി പാരീസ് നഗരെ വീക്ഷിച്ചുെകാ ിരു . aേ ാള് നദീ തീര കൂടി oരു വലിയ സംഘം ആളുകള് iരു ിന്െറ മറവു പ ി േനാത്രദാം പ ിെയ സമീപിക്കു ത് ക . ആ പാതിരാത്രിയില് aവരുെട വരവ് ജി ിെ ിെന aപഹരിക്കാനാണ് e ് േബാധയ്െ കവ്സിേമാേദാ aവെള രക്ഷിക്കാന് e ാണു േവ െത ് ചി ിച്ച ് പരിഭ്രാ നായി. aവെള വിളിച്ചുണര് ി കാരയ്ം പറ ാേലാ e ാേലാചിെച്ചങ്കിലും aത് േവെ ് വച്ച ് aവന് aക്രമികെള േനരിടാനുറച്ച ് കാ നി . രാത്രിയുെട മറവില് േനാത്രദാം പ ിയുെട താെഴ കൂ ം കൂടിയ aക്രമിസംഘം oേര സമയം തീ ങ്ങള് െകാളു ത് കവ്സിേമാേദാ േഗാപുരമുകളില് നി ് ക . ക തീ ് മുയര് ി േകല്ാ ിന് ത്രൂയല് ഫൂ uറെക്ക aലറി: “പാരീസിെല ബിഷ ് കൂടി േകള്ക്കണം. െചയയ്ാ കു ിന് ശിക്ഷിക്കെ njങ്ങളുെട സേഹാദരിെയ

വി തരണം. iെ ങ്കില് njങ്ങള് പ ി ആക്രമിച്ച ് aവെള േമാചി ിക്കും. പ ി െകാ യടിച്ച ് njങ്ങളുെട െകാടി നാ ം.” ഈജി ിെല ഡയ്ൂക്ക് u രവി “ആക്രമിക്കൂ.” ജനക്കൂ ം പ ിമു േ ക്ക് iര ിക്കയറി. aവര് പ ിയുെട പ്രധാനെ വലിയ വാതില് ത ിെ ാളിക്കാനു ശ്രമം തുടങ്ങി. പേക്ഷ വാതില് o ിളകിയതുേപാലുമി . ‘ലൂയി ചക്രവര് ി’ oച്ചെയടു : “സുഹൃ ക്കേള, നിരാശരാകരുത്. e ാവരും കൂടി വാതില് തകര്ക്കാനു ശ്രമം തുടര്.” aതിനിടയില് മുകളില് നി ് oരു വലിയ മര ടി ജനക്കൂ ിനിടയില് വ ് പതിച്ചു. നാല േപര് aതിനിടയില് െപ ് മരിച്ചു. കവ്സിേമാേദാ eറി തായിരു aത്. aവന് പ ിേമടയിെല മരാമ ് പണികള് നടക്കു ല നി ് കുേറ കലല്ും ക കളും i ികയും ക ാടിച്ചിലല്ുകളും െപറുക്കിെക്കാ വ ് താേഴക്ക് വ ര് ഷ ി ച്ചു . ഏറു െകാ ആള്ക്കൂ ം ചി ിച്ചിതറി പാ . ജനക്കൂ ം വാതില് െപാളിച്ചാല് aപകടമാകുെമ ് ഭയ ് കവ്സിേമാേദാ േമല്ക്കൂരയില് നി ് പുറേ ക്ക് ത ി നില്ക്കു ര ് വലിയ ഓവുകളില് േലാഹക്കഷണങ്ങളും ച ം ചവറും മ ം കൂ ിയി ് ക ിച്ച ് താേഴക്ക് ഊര് ിവി .

ക ച ചവറുകള് ജനക്കൂ ിന് േമല് തീമഴ േപാെല െപ . കുേറേപര് െപാ േല ് മരിച്ചു. പരുേക്ക വര് ഓടിേ ായി. “വാതില് െപാളിക്കാന് പ ി േ ാ.” േകല്ാ ിന് ത്രൂയല് ഫൂ നിരാശേയാെട പറ . aേ ാള് ഈജി ിെല ഡയ്ൂക്ക് മുകളിേലക്ക് ചൂ ി പറ : “ആ രാക്ഷസന് കവ്സിേമാേദായാണ് ന െള uപദ്രവിച്ചത്. aവന്െറ കഥ കഴിക്കണം.” ഈ സമയം ആര്ച്ച ഡീക്കന്െറ aനുജന് െഷഹാന് െഫ്രേ ാ ഓടി വ ് ത്രൂയല് ഫൂേയാട് പറ : “iവിെട eനിക്കറിയാം. ഗയ്ാലറിയുെട വശ ് oരു രഹസയ്വാതിലു ്. aത് പുറ നി ് തുറക്കാം. ഏണി വച്ച ് കയറണെമേ യു .” ജന ക്കൂ ം െഷഹാന് ജയ് വിളിച്ചു. െഷഹാന് u ാഹേ ാെട oരു ഏണിയുെട സഹായ ാല് ഗയ്ാലറിയുെട വാതില് വഴി കയറി. aവിെട പാെ ിയ കവ്സിേമാേദാ െഷഹാെന ചവി ി നില ി . പിടെ ഴുേ െഷഹാന് കവ്സിേമാേദാക്ക് േനേര aെ . aത് കവ്സിേമാേദായുെട േതാളില് തറച്ചു. കവ്സിേമാേദാ aത് ഊരിെയടു ി ് െഷഹാെന െപാക്കിെയടു ് ചുഴ ി മച്ചില് ആ ടിച്ചി ് വാതിലിവൂെട താെഴ ജനക്കൂ ിന് േനേര eറി .

നെ ് െപാ ി തലേച്ചാറ് ചിതറി െഷഹാന് പ ിമു ് വീണ് a യ്ശവ്ാസം വലിച്ചു. കലപൂ ജനക്കൂ ം oരു കയറിന്െറ സഹായേ ാെട പ ിേഗാപുര ിേലക്ക് പിടിച്ചു കയറാന് തുടങ്ങി. നഗര ിെല aപായമണികള് മുഴങ്ങി. കവ്സിേമാേദാ aസവ് നായി. iനി പ ാളം കൂടിെയ ിയാല് േജാറായി. ത്രൂയല് ഫൂ വിളിച്ചുേചാദിച്ചു: “eവിെട പിയര് ഗ്രീന്േഷവ്ര്?” “aയാള് iടക്ക് വച്ച ് മുങ്ങി.” ആേരാ വിളിച്ചു പറ . ലഹളക്കാരുെട iടയില് നി ് മുങ്ങിയ പിയര് ഗ്രീന്േഷവ്ര് വിജനമായ വഴിയിലൂെട aതിേവഗം നട . aേ ാള് കറു വ ം ധരിച്ച ആര്ച്ച ഡീക്കന് eവിെട നിേ ാ aയാള്ക്ക് മു ില് പ്രതയ്ക്ഷെ ി ് പറ : “േവഗം വരൂ.” പിയര് ഗ്രീന്േഷവ്ര് േചാദിച്ചു: “പ ിയിേലക്ക് eങ്ങന കടക്കും..?” “േഗാപുര ിന്െറ താേക്കാല് eന്െറ ൈകയിലു ്. രഹസയ്വാതിലിലൂെട നാം aക ് കടക്കും. e ി ് നദിക്കരയിെല ം. oരു കട വ ം njാന് ഏര് ാടു െച ി ്.”

iരുവരും േനാത്രദാം പ ി ലക്ഷയ്മാക്കി aതിേവഗം നട .

പതിെനാ ് പ ിയുെട വാതില് തകര് ് ജനക്കൂ ം aകേ ക്ക് iര ിക്കയറു ത് നിസഹായനായി േനാക്കി നില്ക്കാേന കവ്സിേമാേദാക്ക് കഴി . aേ ാേഴക്കും െഫബയ്ൂസിന്െറ േനതൃതവ് ില് പ ാളം e ി. ൈസനയ്വും ലഹളക്കാരും ത ില് ഏ മു ി. ൈസനയ് ിന് മു ില് പിടിച്ചുനില്ക്കാന് ലഹളക്കാര്ക്ക് കഴി ി . ലഹളക്കാര് തിരിേ ാടി. കവ്സിേമാേദാ ഓടി ലാ e റാല് ദായുെട മുറിയിെല ി. aവിടം ശൂനയ്മായിരു . aവന് നടുങ്ങിേ ായി. ഈ സമയം പിയര് ഗ്രീന്േഷവ്ര് ലാ e റാല് ദാെയ േതാളിേല ി പ ിയുെട രഹസയ്മാര്ഗ്ഗ ിലൂെട പുറ ് കടക്കുകയായിരു . o ം കറു വ ം ധരിച്ച ഡീക്കനും ആ ിന്കു ിയും u ായിരു . പിയര് ഗ്രീന്േഷവ്ര് രക്ഷെ ടു ാെന ിയതില് aവള് ആശവ്സിച്ചു. ആര്ച്ച ഡീക്കെന aവള്ക്ക് മനസിലായതുമി . aവര് േതാണിയില് കയറി aക്കെരെയ ി.

പിയര് ഗ്രീന്േഷവ്ര് തിരി േനാക്കുകേപാലും െചയയ്ാെത ആ ിന്കു ിേയയും െകാ ് aതിേവഗം നട ് eവിേടേയാ മറ . ലാ e റാല് ദാ പരിഭ്രാ യായി o മു കറു കു ായക്കാരെന േനാക്കി: “നിങ്ങള് ആരാണ്?” കറു കു ായക്കാരന് തന്െറ മുഖംമൂടി മാ ി aത് ആര്ച്ച ് ഡീക്കനായിരു െവ ് തിരിച്ചറി ലാ e റാല് ദാ നിലവിളിച്ചു. ഡീക്കന് aവെര കട പിടിച്ചു. aവള് കുതറിെയങ്കിലും പിടിവിടാനായി . ഡീക്കന് പറ : “നിെ കാ ിരിക്കു ത് കഴുരമാണ്. െഫബയ്ൂസിെന നീ മറേ ക്കൂ. aവന്െറ പ ാളം പിടികൂടിയാല് നിെ തൂക്കിേല കേയയു . നീ eെ േ ഹിക്കൂ. eെ മാത്രം േ ഹിക്കൂ..” “നിങ്ങള് ദു നും നീചനും െകാലപാതകിയുമാണ്. നിങ്ങെള njാന് െവറുക്കു .” “നീ eെ േ ഹിച്ചിെ ങ്കില് നിെ njാെനന്െറ aടിമയാക്കും. നിനക്കറിയാേമാ േനാത്രദാം പ ിയില് മ ാര്ക്കും aറിയി ാ oരു രഹസയ് aറയു ്. നിെ aതിലി ് njാന് പൂ ം. നീ aതില് കിട ് ച ് ചീ ഴുകും.” “നിങ്ങെള േ ഹിക്കു തിേനക്കാള് ന ത് aതാണ്.” േക്രാധേ ാെട aവള് പറ .

aേതാെട ക്രു നായ ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് aവെള വലിച്ചിഴച്ചുെകാ ് േറാളാങ് ടവറിെല ി. “സി ര് ഗുദൂള്..... സി ര് ഗുദൂള്.....?” ഡീക്കന് uറെക്ക വിളിച്ചു. സി ര് ഗുദൂള് ജാലക ിനരികിെല ി. “iതാ ആ ജി ിെ ്. iവെള പിടിച്ചുെകാ േണ..njാന് പ ാളെ വിളിക്കെ .” ജി ിെ ് e ് േക േതാെട രക്തം തിളച്ച സി ര് ഗുദൂള് aവെള ജാലക ിനക കൂടി ൈകയി ് മുറുെക പിടിച്ചു. “iവള് രക്ഷെ ടി . aങ്ങ് േവഗം േപായി പ ാളെ വിളിക്ക്. iവെള തൂക്കിേല ാെത eനിക്ക് മനസമാധാനമി .” ആര്ച്ച ഡീക്കന് േനാത്രദാം പ ിക്ക് േനേര ഓടിേ ായി. ലാ e റാല് ദാ സി ര് ഗുദൂളിേനാട് ദയനീയമായി േചാദിച്ചു “njാന് നിങ്ങേളാട് e െത ാണ് െച ത്?” സി ര് ഗുദൂള് പ്രതികാരേ ാെട പറ : “നിന്െറ ജി ിവര്ഗ്ഗമാണ് eന്െറ ജീവിതം തുലച്ചത്. eന്െറ പാവം കു ിെന oരു ജി ിെ ാണ് ത ിെക്കാ േപായത്. ജി ികള് വധിക്കെ േട വരാണ്.” ദൂെര പ ാളക്കാരുെട കുതിരക്കുള ടി ശബ്ദം േക .

ലാ e റാല് ദാ െക ി: “aതാ eെ പിടിക്കാന് പ ാളക്കാര് വരു . eെ രക്ഷിക്കൂ.” “നിനെക്കന്െറ കു ിെന തിരിച്ചുതരാന് കഴിയുേമാ ദുേ ?” “നിങ്ങളുെട കു ് ന െ തുേപാെല eനിെക്കന്െറ aച്ഛന മാേരയും ന െ താണ്. aതറിയാേമാ ന ി ങ്ങ ള് ക്ക ് ? ” “നിനെക്ക റിയാം ജി ിെ േ , njാന് eത്ര കാലമായി eന്െറ കു ിന്െറ െചരു ് സൂക്ഷിക്കു .” ഗുദൂള് ആ കു െചരു ് പുറെ ടു ് ഓമനിച്ചു. ആ െചരു ് ക ് ലാ e റാല് ദാ െnj ി: “ഈ െചരുേ ാ..!!!” aവള് െപെ ്തെ തന്െറ കഴു ിെല സ ി aഴിെച്ചടു ് aതില് നി ് oരു കു െചരു ് പുറെ ടു . aതുക നിമിഷം സി ര് ഗുദൂള് െnj േലാെട aലറിവിളിച്ചു: “eന്െറ േമാേള..!” ര ് െചരു കളും േചര് ് ലാ e റാല് ദാ ക ീേരാെട സി ര് ഗുദൂളിെന െക ി ിടിച്ചു. “eന്െറ aേ ..” aവര് aവെള ചുംബനങ്ങള് െകാ ് മൂടു.

aവെള ജാലക ിലൂെട aകേ ക്ക് വലിെച്ചടു ് aവര് പറ : “eന്െറ െപാ േമാേള, നിെ njാന് രക്ഷിക്കും.” aവര് aവെള ഗാഢമായി പുണര് . “ജി ികള് ന വരാണ്. പേക്ഷ aവെര njാന് െത ി രിച്ചു. നിേ യും njാന് ആളറിയാെത eത്രേയാ ശപിച്ചു.” “eന്െറ aേ ..!!” “നമുക്ക് eത്രയും േവഗം iവിെട നി ് േപാകണം േമാേള. െറയിം e ല ് നമുക്ക് കുറച്ച ് സവ് ്.” aേ ാേഴക്കും പുറ ് കാല്െപരുമാ ം േക ് സി ര് ഗുദൂള് മകേളാട് പറ : “ആേരാ വ ി ്. നീ iവിെട oളിച്ചിരിക്കണം.” ലാ e റാല് ദാ aറയിെലാരിട ് oളിച്ചിരു . ആര്ച്ച ഡീക്കനും െഫബയ്ൂസും മുറിയിേലക്ക് വ . “njാന് ആ ജി ിെ ിെന സി ര് ഗുദൂളിെന ഏല്പിച്ചി ാണ് വ ത്..” ആര്ച്ച ് ഡീക്കന്െറ ശബ്ദം േക േതാെട ലാ e റാല് ദാ വിറച്ചു. സി ര് ഗുദൂള് പറ : “aവള് eേങ്ങാേ ാ ഓടിേ ായി.” “പ ാളക്കാേര, േവഗം aവെള തിരയ്.”

െഫബയ്ൂസ് വീ ം പുറേ ക്ക് േപായി. aേ ാള് ലാ e റാല് ദാ ഓടി ജാലക ിനരികില് െച . കുതിര റ ് കയറാന് േപാകു െഫബയ്ൂസിേനാട് aവള് േപ്രമപൂര്വം വിളിച്ചുപറ : “െഫബയ്ൂസ്.....േനാക്കൂ...njാനിവിെട െ യു ്....” aതുേക ് a ര െഫബയ്ൂസ് പ ാളക്കാേരാട് u രവി . “പിടിക്കവെള.” പ ാളക്കാര് മുറിക്കകേ ക്ക് പാ കയറി ലാ e റാല് ദാെയ പിടികൂടി. സി ര് ഗുദൂള് തടയാന് ശ്രമിച്ചു. “e മ രമാണ് േമാേള നീ കാണിച്ചത്?” സി ര് ഗുദൂള് aവെള െക ി ിടിച്ചു. “eന്െറ േമാെള വിടൂ.” സി ര് ഗുദൂള് aലറിക്കര . പ ാളക്കാര് aവെര പിടിച്ചുവലിച്ച ് ത ിമാ ി. സി ര് ഗുദൂള് തറയില് തലയിടിച്ച ് വീണു. ആ വീഴ്ച മാരകമായിരു . തലേയാട് െപാ ി aവര് തല്ക്ഷണം മരിച്ചു. ടവറിനുമു ിെല കഴുമര ിേലക്ക് ആനയിക്കെ ലാ e റാല് ദാ തൂക്കിേല െ .

000000 000000 000000 കവ്സിേമാേദാ ആ സമയമത്രയും ലാ e റാല് ദാെയ പ ിയില് തിര െകാ ിരിക്കുകയായിരു . പ ാളക്കാര് aവെള തിരക്കു ത് aക്രമികളില് നി ് രക്ഷിക്കാനാെണ ് aവന് ധരിച്ചു. aവന് ലാ e റാല് ദാ കിട മുറിയില് െച ് aവള് കിട ല ് ഭ്രാ െനേ ാെല u വച്ചു. ഭി ിയില് തലത ി. aവെള കട ിെക്കാ േപായത് ആരായിരിക്കും e ് aവന് തല പുക ാേലാചിച്ചു. aേ ാഴാണ് ആര്ച്ച ് ഡീക്കന്െറ ചിത്രം aവന്െറ മനസിേലക്ക് വ ത്. രഹസയ്വാതിലിന്െറ താേക്കാല് ഡീക്കന്െറ ൈകവശമു ്. ഡീക്കന് aവളില് താ രയ്വുമു ്. aതുെകാ ് ഡീക്കന് തെ യാണ് പ്രതി e ് കവ്സിേമാേദാക്ക് മനസിലായി. കവ്സിേമാേദാ ഡീക്കെന തിരക്കിെച്ച േഗാപുരമുകളില് നി െകാ ് ഡീക്കന് oരു കാഴ്ച ആസവ്ദിക്കുകയായിരു . കവ്സിേമാേദാ പി ില് വ നി ത് ഡീക്കന് aറി ി . ഡീക്കന് e കാഴ്ചയാണ് കാണു ത് e ് aറിയാന് കവ്സിേമാേദാ ആ ദിക്കിേലക്ക് േനാക്കി.

ലാ e റാല് ദായുെട തും താഴെ പലക കഴു ില് ആരാച്ചാര് കുരുക്കിടു ് പിടച്ച ് മരിക്കു തും ത തും aവള്കുരുക്കില് കിട . കവ്സിേമാേദാ െnj േലാെട ക aവന് oരു രാക്ഷസെനേ ാെല uറെക്ക aലറി. ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് െnj ി ിരി േനാക്കി. ഡീക്കന് eെ ങ്കിലും െചയയ്ാന് കഴിയും മുേ കവ്സിേമാേദാ aയാെള ആ ത ി. ആര്ച്ച ് ഡീക്കന് േഗാപുരമുകളില് നി ് താേഴക്ക് പതിച്ച ് തറയില് വീണ് ഛി ഭി മായി. താെഴ ചിതറിക്കിടക്കു തന്െറ വളര് ച്ഛന്െറ മൃതേദഹം േനാക്കി കവ്സിേമാേദാ നിര്വികാരനായി പിറുപിറു : “njാന് eന്െറ ജീവിത ില് േ ഹിച്ചെതാെക്ക നശിച്ചു..” a ൈവകുേ രം മുതല് കവ്സിേമാേദാെയ കാണാതായി. aവെന സംഭവിച്ചുെവ ് ആര്ക്കും aറിയാന് കഴി ി . 000000 000000 000000 ര വര്ഷ ിനുേശഷം േനാത്രദാം പ ിയിെല ശവമിടു നിലവറയില് ‘oളിവിേയ ല് ദീനി’ന്െറ മൃതേദഹ ിനു േവ ി

തിരച്ചില് നട ിയേ ാള് aസാധാരണമായ നിലയിലു ര ് a ിപ രങ്ങള് തിരച്ചില്ക്കാരുെട ശ്ര യില്െ . o ് oരു ീയുേടതായിരു . aതിന്െറ കഴു ില് കലല്ുമാലകളും oരു oഴി സ ിയും െക ിയിരു . ര ാമേ ത് oരു പുരുഷന്െറ a ിപ രമായിരു . aതിന്െറ നെ ് വള തായിരു . ീയുെട a ിപ രെ aത് മുറുെക പുണര് ിരു . aതിന്െറ കഴു ് oടി ി ി ാ തുെകാ ് aവന് സവ്േമധയാ നിലവറയില് കിട ് മരിച്ചതായിരു . ആ a ിപ രങ്ങെള േവര്െപടു ാന് ശ്രമിച്ചേ ാള് aത് െപാടി േപായി. For more books Please visit www.nynabooks.com