วลิ เลียม เชกสเปียร์ (William Shakespeare)
สารบญั วิลเลียม เชกสเปียร์............. .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. .. . . . 1 วิลล์............................... ..... ..... ..... ...... ..... ..... ..... ...... ..... ..... ..... ...... ..... ..... .. . . . 6 กา ร แต่งงา น และบุตร .. . .. ............ .. .. . .. . .. .. . .. . .. .. . .. .. . .. . .. .. . .. . .. .. . .. . .. .. . .. . .. .. . .. . .. . . 2 6 พบกัน อีกครั้ง.................... .... .... .. . .... .... .... .... ... .... .... .... .... .... ... .... .... .... .... ... . . 3 1 อีกา พุ่งพร วด...................... ..... .... .... .... .... .... ..... .... .... .... .... .... ..... .... .... .... .... . . 4 6 ภัยพิบัติและผู้อุปถัมภ์... .. .. ..... .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. . 6 0 คนของลอร์ดแชมเบอร์เลน...... ... .. ... .. .. ... .. ... .. .. ... .. .. ... .. ... .. .. ... .. ... .. .. ... .. .. ... .. . 6 6 โกลบ.............................................. ........ ..... ....... ........ ....... ........ ....... ........ .. . 7 6 กลบั บ้านอกี ครง้ั ................................................................................................................................................96
วิลเลียม เชกสเปียร์ คอื ใคร วิลเลยี ม เชกสเปยี ร์ คุณอาจจะรจู้ ักช่อื ของเขาแม้ว่าคุณยงั ไมเ่ คยอ่านผลงานของเขา เขามชี วี ติ อยู่เม่ือ 450 ปีทแ่ี ล้ว เขาเขยี นบทละครอยา่ งน้อย 35 บท และบทกวีมากกว่า 150 บท หลายๆ คนคดิ วา่ เชกสเปียร์ เป็นนกั เขียนบทละครทยี่ ง่ิ ใหญท่ สี่ ดุ เทา่ ท่เี คยมีมา
ทุกๆส่ิงทีเ่ ชกสเปยี รเ์ ขยี นจะถูกแปลเปน็ หลายสิบภาษา จากภาษาสเปนเป็นภาษาญปี่ นุ่ ภาษาสวาฮลิ ี เป็นต้น ทุกๆ คนบนโลกยังคงดูการแสดงท่ีมาจากบทละครของเขา ภาพยนตร์และละครเวทีในปัจจุบนั มี พ้ืนฐานมาจากหลายๆ ผลงานของเขา เช่น โรมิโอและจูเลยี ต (Romeo and Juliet) แมคเบธ (Macbeth) แฮมเลต (Hamlet) หลายรอ้ ยคาและวลที ่เี ราใชใ้ นทกุ ๆ วันนี้ ถูกคดิ ค้นขึ้นโดยเขา เชน่ คาว่า เลือดเยน็ (cold- blooded) ชอบทะเลาะววิ าท (quarrelsome) และจดหมายรกั (love letter) ภาษาของเขา ความคดิ ของเขา และเรอ่ื งราวของเขาอย่รู อบๆ ตัวเรา
แมว้ า่ วลิ เลียม เชกสปยี ร์จะโด่งดงั มากแค่ไหน เราก็ไม่รู้อะไรเก่ยี วกบั เขามากนัก ชวี ติ สว่ นตวั ของเขา สว่ นใหญย่ งั คงเปน็ ปริศนา ย้อนกลับไปเม่ือปี พ.ศ. 2043 (ค.ศ. 1500) เร่อื งของเขาถูกเก็บบนั ทึกไวไ้ มม่ า กนัก สาหรบั คนทว่ั ไป เรารู้วา่ เชกสเปียรเ์ ริ่มต้นชีวิตของเขาในฐานะลูกชายของช่างทาถุงมือในเมืองเล็กๆ ของส แตรตฟอร์ดอัพพอนเอวอน (Stratford-upon Avon) และจบลงด้วยการเปน็ นักเขยี นบทละครที่ร่ารวยและมี ชอื่ เสียง แต่เกิดอะไรขนึ้ ระหว่างนั้น เรารวู้ า่ เขาแตง่ งานและมลี ูก เรารู้ว่าเขาไม่ไดอ้ ยู่กับครอบครัวเป็นเวลา หลายปี ในทางกลบั กัน เขาไปลอนดอนทที่ ่เี ขาไดก้ ลายเปน็ นักแสดง นักเขียนบทละคร และผกู้ ากับละคร เขา สร้างและซื้อโรงละคร เขาเขยี นบทละครและแสดงละครสาหรับราชนิ ีแหง่ อังกฤษ เขาเป็นเพ่ือนกับขุนนางที่มี อานาจ แต่สง่ิ ทเ่ี ก่ียวกบั เชกสเปียรใ์ นแตล่ ะวันล่ะ เขาเป็นคนแบบไหน และเขาเป็นพอ่ แบบไหน อะไรทที่ าให้ เขาเร่มิ เขียนบทละคร
คาและ... หลายรอ้ ยคาและวลีทถี่ กู คดิ คน้ ขึ้นโดยวลิ เลียม เชกสเปียร์ ทย่ี ังคงใช้ในปัจจุบัน และนี่คือส่วนหน่งึ เทา่ นั้น amazement แปลว่า ความประหลาดใจ birthplace แปลว่า บ้านเกิด/ภมู ลิ าเนา cold-blooded แปลวา่ เลือดเย็น dawn แปลว่า รุ่งอรุณ eyeball แปลว่า ดวงตา fashionable แปลวา่ ทนั สมยั generous แปลวา่ ใจกวา้ ง ill-tempered แปลว่า มีอารมณ์รา้ ย jaded แปลวา่ น่าเบื่อ love letter แปลว่า จดหมายรัก majestic แปลว่า คู่บารมี outgrow แปลวา่ เจริญเร็วกวา่ puppy dog แปลว่า ลูกสุนขั quarrelsome แปลว่า ชอบทะเลาะววิ าท rascally แปลวา่ เสเพล schoolboy แปลวา่ เดก็ นักเรียน tranquil แปลวา่ เงียบสงบ/ราบรน่ื useful แปลวา่ มปี ระโยชน์ vulnerable แปลว่า อ่อนแอ well-behaved แปลว่า สุภาพ yelping แปลวา่ การร้องเอง๋ zany แปลว่า ตัวตลก
วลี “All the world’s a stage, and all the men and women merely players…” แปลว่า โลกทั้งใบคอื เวที และมนุษยท์ กุ คนเป็นแคต่ ัวละคร แอสยูไลคอ์ ิท (As you like it) “Knock, knock, knock! Who’s there ?” แปลวา่ มีใครอยู่ไหม แมคเบธ (Macbelt) “Neither a borrower, nor a lender be…” แปลวา่ ไมว่ า่ จะเป็นผู้ยมื หรอื ผ้ใู ห้ยมื แฮมเลต (Hamlet) “… Parting is such sweet sorrow…” แปลวา่ การพรากจากกนั เป็นเร่ืองทแ่ี สนหวาน โรมิโอและจเู ลยี ต (Romeo and Juliet)
“Neither rime nor reason…” แปลว่า ไมว่ า่ จะด้วยเหตุผลใดก็ตามละครตลก ยอดนยิ ม บรอดเวย์ (The comedy of errors) “To thine own self be true..” แปลวา่ เพอื่ ตวั เจา้ เองเป็นความจริง แฮมเลต (Hamlet) “Too much of a good thig..” แปลว่า เปน็ ส่งิ ทด่ี ีมากเกินไปตามท่คี ุณต้องการ (As you like it) “Wild-goose chase” แปลวา่ ไมม่ ปี ระโยชนใ์ นการตามลา่ โรมโิ อและจเู ลยี ต (Romeo and Juliet)
ตอนที่ 1 วลิ ล์ เดก็ ชายวิลล์ถกู ทาพิธลี า้ งบาปท่โี บสถ์ฮอลที รนิ ติ ีในสแตรตฟอรด์ (Stratford’s Holy Trinity Church) ในปี พ.ศ. 2107 (ค.ศ. 1564) วนั เกดิ ทแ่ี ทจ้ รงิ ของเขาน้นั ไม่มีใครรู้ แต่มีการเฉลมิ ฉลองในวันท่ี 23 เมษายน ใน ประเทศอังกฤษวันนน้ั เปน็ วนั หยุดท่ีเต็มไปดว้ ยการแสดงและงานเลย้ี ง มนั เปน็ วันทีด่ ที ่จี ะให้เกยี รตินกั เขียนบ ท ละครท่ยี งิ่ ใหญ่ทสี่ ุดขององั กฤษ ครอบครัวเชกสเปียร์อาศัยอยใู่ นสแตรตฟอรด์ อัพพอนเอวอน (Stratford-upon Avon) ประเทศ องั กฤษประมาณ 100 ไมล์ ทางตะวนั ตกเฉยี งเหนือของลอนดอน ซึ่งมีคนอาศัยอยไู่ ม่เกิน 25,000 คน
เม่ือวลิ ลอ์ ายุไดไ้ มก่ ี่เดือนก็เกดิ โรครา้ ยทีน่ ่ากลวั และไดก้ วาดล้างคนในประเทศ เรยี กวา่ ความตายสดี า (Black death) หรอื กาฬโรค กวา่ 200 คนในสแตรตฟอร์ด (Stratford)ตอ้ งเสียชีวติ ลง คนแก่และคนหน่มุ สาว ถกู คร่าชวี ิต แต่โชคดที ่จี อรน์ (John) และแมร่ี (Marry) เชกสเปียร์รอดชวี ติ และไดใ้ ห้กาเนดิ บุตรชายคนโต
พอ่ ของวิลล์เปน็ ชา่ งทาถงุ มือ เขม็ ขัด กระเปา๋ และผา้ กนั เป้ือน ส่วนแม่ของเขามาจากครอบครัวท่ีเป็น เจ้าของ พื้น ที่ การเกษตร เธอสืบทอดอาชีพนี้จากบรร พบุรุษว่า 500 ปี เชกสเปียร์กลายมาเป็นคนชนชั้นกลางของปร ะเทศอั งกฤษ พวกเขาไม่ได้รวยหรือเป็นขุนนางแต่อย่างใด แตเ่ ขามคี วามเป็นอยู่ ท่ีดี ในปี พ.ศ.2103 (ค.ศ. 1560) ครอบครัวในอังกฤษอย่าง เชกสเปียร์ถึงแม้จ ะมีอาหาร มา กพอที่จ ะดา เนินชีวิต อยู่ ได้ มที ่ีอยอู่ าศยั ทีด่ ี และมกี ารงานทีม่ น่ั คง มนั ก็ไม่เพียงพอตอ่ พวกเขา
ในตอนทเี่ ขาเกิดน้ัน ราชนิ ีอลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) เป็นราชนิ ีมาแลว้ 6 ปี เธออายไุ ด้ 31 ปี เธอ เป็นคนที่ไมส่ นใจในเร่อื งของสงคราม ประเทศองั กฤษยังคงเจรญิ เตบิ โตขึ้นเรือ่ ยๆ และมคี วามเจรญิ รุง่ เรืองมาก ข้นึ มนั คอื ช่วงเวลาของการคน้ พบและริเร่ิมความคดิ ใหม่ๆ ในปี พ.ศ. 2062 (ค.ศ. 1519) เฟอรด์ ินานด์ แมกเจลแลน (Ferdinand Magellan) เป็นนักสารวจชาวโปรตุเกส ได้ออกเดนิ ทางไปตามเส้นทางใน คร้ังนี้ ใช้เวลาท้ังหมด 3 ปี อยา่ งท่ีไม่เคยเกดิ ขน้ึ มากอ่ น
ในปี พ.ศ. 2057 (ค.ศ. 1514) นิโคเลา ส์ โคเปอร์นคิ สั (Nicolaus Copernicus) นกั ดาราศาสตร์ ชาวโปแลนด์เป็นคนแรกที่ค้นพบว่าดวงอาทติ ย์เป็น ศนู ยก์ ลางของจักรวาล กอ่ นหน้าน้นั ผคู้ นตา่ งเชอื่ กันว่า โลกเป็นศูนย์กลางของดวงอาทิตย์ และดาวเคราะห์ ดวงอืน่ ๆ โคจรรอบมนั ผ้เู ชี่ยวชาญทวั่ ยุโรป โดยเฉพาะในอิตาลีมีการ สร้างผลงานภาพวาดที่สวยที่สุดและผลงานแกะสลัก ท่ีโลกเคยรู้จัก แท่นพิมพ์ถูกคิดค้นในปี พ.ศ. 1943 (ค.ศ. 1400) ทาให้มหี นงั สือเพ่ิมขึน้ อยา่ งมากมาย
ก่อนหน้าน้ัน หนังสือต้องเขียนด้วยมือ ผู้คน เรียนรู้ในการอ่านและเขียนมากยิ่งข้ึน น้ีคือโลกที่ วลิ เลยี ม เชกสเปียรเ์ กิด สแตรตฟอร์ด (Stratford) เป็นเมืองที่คึกคัก แหง่ หนึ่ง ตง้ั อยบู่ นฝ่งั แมน่ า้ เอเวนิ (Avon River) ฝงู ชน ต่า งมา ตลา ดนัด บ้า งก็ผ่า นเมืองระหว่า งทางไป ลอนดอน ผู้คนสามารถซ้ืออะไรได้บา้ ง
เกือบทุกอย่าง ตั้งแต่หมูและแกะ ไปจนถึงริบบ้ินสวยๆ เส้ือขนสัตว์ และถุงมือหนังแบบนุ่ม งานของสภาเมือง คอื การรกั ษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย จอรน์ เชกสเปยี ร์ (John Sheakspeare) เป็นสมาชิกของสภาเมืองมาหลายปี เม่อื วลิ ล์อายไุ ด้ 4 ขวบ พอ่ ของเขาทาหนา้ ท่ีเปน็ นายอาเภอช้ันสงู ในปีน้ัน เหมอื นการเป็นนายกเทศมนตรี ตาแหนง่ นเ้ี ป็นเกียรตอิ ย่างยงิ่ ขณะท่ยี ังเปน็ เด็ก วลิ ล์เรียนร้ไู ดด้ ีจากการเล่น บทกวี และนทิ านพ้ืนบ้าน พวกเขาเขยี นและแสดง โดยคนธรรมดาบนถนนสแตรตฟอร์ด (Stratford) เปน็ เร่ืองราวเกีย่ วกบั ความรักและเหตุการณ์ทย่ี อดเย่ียมใน ประวัตศิ าสตร์ ใกล้ๆ กันมีสถานที่เรียกว่า โคเวนทรี (Coventry) มีช่ือเสียงในละครเก่ียวกับเร่ืองในพระคัมภรี ์ เรอ่ื ง จากคมั ภีรไ์ บเบลิ เวทีถกู จดั ข้ึนบนเกวยี น ความแตกต่างของแต่ละฉากในละครเกี่ยวกับเรอื่ งในพระคัมภีร์ จะเกดิ ขึ้นในแต่ละเกวียน ขณะท่เี กวียนกลิ้งผา่ นเมอื ง ผคู้ นมาทโ่ี คเวนทรี (Coventry) จากท่วั ทุกมมุ โลกเพื่อมา ชมการละเลน่ นอ้ ยคร้ังทีว่ ิลลเ์ ดนิ ทางไปทน่ี น่ั เพอื่ ชมการละเลน่
บางครง้ั นกั แสดงมอื อาชพี มาเยอื น เมืองสแตรตฟอรด์ (Stratford) เมอ่ื วิลลอ์ ายุ 4 ขวบ กลมุ่ ทเี่ รียกว่า คนของราชินี เขา้ เย่ยี มชม ชาวสแตรตฟอรด์ แออัดกันเข้าไปในศาลากลาง พวกเขาชมคณะแสดงละครหน้า คณะเทศมนตรี พ่อของวิลล์ชอบนักแสดง ในฐานะท่ีเป็นนายอาเภอชั้นสูง เขาอนุญาตให้พวกเขาแสดงในเมือง เขาจ่ายให้ 9 ชิลลงิ ประมาณ 50 ดอลลาร์ (ประมาณ 1,539 บาท)
จากการคลังของสแตรตฟอร์ด (Stratford) เพือ่ การแสดง นั่นกเ็ ปน็ เงินจานวนมากแล้ว หลังจาก นน้ั กลมุ่ นกั แสดงมากันบ่อยขนึ้ วลิ ลด์ ูพวกเขาสรา้ งเวที ท่ีจัตรุ สั กลางเมืองและแขวนสลักเกลียวผ้าหนาสาหรับ ฉากหลัง พวกเขาดึงชุดแฟนตาซีจากตัวของพวกเขา และในไม่ชา้ การแสดงเร่มิ ขึน้ เดก็ ชายวิลล์จะต้องได้รับ ความเคลิบเคล้ิม มีท้ังการต่อสู้ด้วยดาบ การต่อสู้ ฉากรัก น้าตา และการหัวเราะ เป็นความทรงจาอัน แสนบรสิ ุทธิ์ คร้งั หนงึ่ ราชินอี ลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) เยี่ยมชมปราสาทใกล้เคียง วิลล์อายุ 11 ขวบ ที่นั่น นักแสดงต่างแตง่ ตัวเหมือนอศั วินและเจา้ หญิง บ้างกแ็ ต่งตวั เหมือนนางเงือก และสัตวใ์ นจินตนาการ พวกเขา ทอ่ งไปในสวนปราสาท หรือลอยอยใู่ นเรือในสระนา้ คนอ่นื ยังคงแสดงละครอยู่บนเวที เสยี งเพลงลอยอยู่ใน อากาศของฤดรู ้อนท่อี บอนุ่ และพลลุ ะลานตาบนทอ้ งฟา้ ยามค่าคนื เทศกาลเฉลิมฉลองดาเนนิ ไปเปน็ สปั ดาห์
ราชนิ อี ลซิ าเบธ พ.ศ. 2076-พ.ศ. 2164 (Good Queen Bess ค.ศ. 1533-ค.ศ. 1603)
ราชินอี ลิซาเบธ (Queen Elizabeth) เปน็ คนดี แน่นอน ในความเป็นจรงิ หลายคนถือวา่ เธอเปน็ หน่ึง ในผ้ปู กครองท่ยี งิ่ ใหญ่ที่สุดของอังกฤษ เธอเกดิ ในยคุ ของพระเจา้ เฮนรีท่ี 8 (Henry VIII) กับสมเดจ็ พระราชินี แอนน์ โบลนี (Anne Boleyn) ราชินีอลิซาเบธ (Queen Elizabeth) อายุได้เพียง 2 ขวบมารดาของเธอถูกตัด ศีรษะเพราะทรยศต่อราชา ราชนิ อี ลิซาเบธ (Queen Elizabeth) ไดร้ ับการเลี้ยงดูจากคนรับใช้ ไกลจากบิดาของเธอ และยังเป็น นกั เรยี นทน่ี า่ อศั จรรย์ เธอเรยี นปรชั ญา ศาสนา และประวตั ิศาสตร์ เธอสามารถอ่านและเขียนได้ 6 ภาษา ราชินอี ลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) ขนึ้ ครองบัลลงั ก์ ในปี พ.ศ. 2101 (ค.ศ. 1558) เมอ่ื อายุ 25 ปี เธอไม่เคยแต่งงาน อาจจะเป็นไปได้ว่า เธอจะไมใ่ ห้อานาจกบั สามี เธอมคี วามสนใจในการทาสงครามเพียง เล็กน้อยและเธอมีความรักที่แทจ้ รงิ ต่อประชาชนของเธอ กฎชนั้ สงบสขุ ของเธอเปน็ จุดเร่ิมต้นของยุคแห่งการ สารวจและการค้นพบของวิทยาศาสตร์ เช่นกันนั้นเป็นการเบ่งบานของวรรณคดี ละคร และวิจิตรศิลป์ ราชินอี ลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) ปกครองมา 44 ปี
บางคนทม่ี าจากสแตรตฟอร์ด (Stratford) ได้รบั เชญิ ให้มาดกู ารแสดงที่ปราสาท ในฐานะสมาชิกของ คณะเทศมนตรี จอร์น เชกสเปยี ร์ (John Shakespeare) นา่ จะเป็นหนึง่ ในพวกเขา บางคร้งั เขาพาเดก็ ชายวิลล์ ไปกับเขาดว้ ย วนั หน่งึ วิลล์อยากจะเขยี นบทละครสาหรบั พระราชินีเอง แต่วนั นนั้ มันช่างยาวไกลเหลอื เกิน เปน็ ไปไดว้ ่า วลิ ล์เรม่ิ เขา้ โรงเรยี น ในขณะท่เี ขาอายุ 5 ขวบ โรงเรียนใหม่ของราชาอยู่ชนั้ บนสุดของ ศาลากลางสแตรตฟอรด์ (Stratford) วันเรยี นชา่ งยาวนาน วิลล์ลกุ จากที่นอนก่อนพระอาทิตยข์ ึ้น รับประทาน ม้ือเช้า ทางานบา้ นของเขาเสรจ็ เรยี บร้อย และเดินไปโรงเรยี น
เขาอยทู่ ี่โต๊ะเรียนช่วง 6 โมงเช้าในช่วงฤดูรอ้ นและ 7 โมงเช้า ในช่วงฤดูหนาว โรงเรียนเลิก 6 โมงเย็น ชั้นเรียนจัดขึ้น หกวันต่อหนึ่งสัปดาห์ ตลอดทั้งปี วันหยุดของวิลล์มีแค่วนั อาทิตย์ วันตลาดนัด และวันหยดุ เท่านั้น ในสแตรตฟอรด์ (Stratford) เช่นเดียวกับประเทศอังกฤษ ในโรงเรียนมแี ค่ เดก็ ผชู้ ายเทา่ นนั้
วลิ ลเ์ รียนรูก้ ารอา่ นจากหนงั สือเรยี นเบ้ืองตน้ กระดานดว้ ยตัวอักษร ของอกั ขระ และบทสวดมนตข์ องลอร์ด เขาเรยี นรบู้ ทสวดมนตอ์ ื่นๆ อีกมากมายหนง่ึ ปีหรอื สองปีต่อมา วลิ ลเ์ รมิ่ อ่านนิทานอีสป และคมั ภรี ์ ไบเบิล เขายังอา่ นบทละครตลกทเี่ ขยี นเมื่อหนงึ่ พันปีที่แล้ว พวกเขาเป็น นกั เขยี นบทละครชื่อว่า พลาวทัส (Plautus) อาศยั อยใู่ นสมยั กรุงโรม โบราณการเรยี นละตนิ เปน็ ส่ิงท่ีสาคญั มาก วิลลเ์ ร่ิมเรียนเม่อื เขา อายุได้ 7 ขวบ การใหบ้ ริการของโบสถ์ถกู จดั ขึน้ ในละตนิ กฎหมายเขยี นเป็นภาษาละตนิ ขณะทว่ี ิลล์โตข้นึ เขาและ เด็กผชู้ ายคนอ่ืนๆ ไมไ่ ด้รบั อนุญาตให้พูดภาษาองั กฤษ พูดแค่ภาษาละตนิ เท่านน้ั พวกเขาจะถกู ลงโทษหากพดู ภาษาอังกฤษ วิลลเ์ รียนหลกั ไวยากรณข์ องภาษาละตนิ เขาร้คู าพูดท่ีมีชอื่ เสียงในละตนิ ด้วยหัวใจ เขาสามารถ เขียนภาษาละตนิ ได้
วลิ ลแ์ สดงละครและโต้วาทีกับเด็กผชู้ ายคนอ่นื ๆ อกี ดว้ ย เขากลายเปน็ คนเก่ง เขาอาจจะชอบเมื่ออยู่ ต่อหน้าฝงู ชน ในละครของเชกสเปยี ร์ มีหลายบรรทดั ทเี่ กยี่ วกับโรงเรยี น ส่วนใหญ่ทาให้โรงเรียนดเู หมอื นงานประจา ท่ีนา่ เบอ่ื หน่งึ ในบทละคร ตามทค่ี ุณต้องการ (As you like it) เขากลา่ วถึง ความงอแงของเด็กผู้ชาย (whining school-boy) ใครคือคนท่กี าลังคลานเหมอื นหอยทาก ไปโรงเรยี นอย่างซังกะตาย น้ันหมายความว่า วิลล์ไม่ ชอบโรงเรียน ไม่มใี ครรู้เลย เราไม่สามารถแน่ใจ ว่าตัวละครของวิลเลียม เชกสเปยี ร์กาลังพูดถึงคนที่ช่ือ วิ ลเลยี ม เชกสเปยี รไ์ หม เรารู้ว่า วลิ ลไ์ ด้เรยี นรูม้ ากมายจากการทเ่ี ขาใชบ้ ทละครของเขาในภายหลงั เรื่องราวในคัมภีรไ์ บเบิล ของคาอิน (Cain) และอาเบล (Abel) ถกู กลา่ วถงึ 25 ครั้งในงานของเขา
เขายืมเรื่องราวตลกจากละครดงั ทเี่ ขาชอบและมเี รื่องราวท่ีเศรา้ เหมือนกัน ในเรือ่ งโรมโิ อและจูเลียต (Romeo and Juiet) มี วัยรนุ่ 2 คนตกหลุมรักแต่ครอบครัวของเขาเป็นศัตรูกันโรมโิ อและจเู ลียต (Romeo and Juiet) ไดแ้ ตง่ งานแบบลบั ๆ แตห่ ลังจากเรื่องนจี้ บ ท้ัง 2 กไ็ ดเ้ สยี ชวี ิต โครงเรือ่ งเร่ืองนี้มาจาก เวอร์จิล (Virgil) เวอร์จิล (Virgil) เป็นนักกวีชาวโรมเม่ือหนึ่งพันหกร้อยปีก่อน วิลเลียม เชกสเปียร์เกิด นี่คือส่ิงที่ นกั เขียนมกั จะทา เชกสเปยี รไ์ ดแ้ สดงบทบาททีย่ งิ่ ใหญ่ด้วยบทบาท การคิดสรา้ งสรรค์ การใชภ้ าษาทส่ี ละสลวย สวยงาม
วิลล์เคยไปเรยี นโรงเรียนมธั ยมสายวชิ าการและมันก็เปน็ เหตุผลให้คนบางคนไมเ่ ชื่อบทละคร ที่เขา เขียนนักวชิ าการส่วนมากเหน็ ว่า วิลเลยี ม เชกสเปียร์ ในเชงิ ประหม่าว่าเขาพยายามขยับฐานะของตัวให้ข้ึน สู ง กว่าท่คี วรจะเปน็ และพยายามตีเสมอนักเขยี นผู้ไดร้ ับการศกึ ษาอย่างดจี ากมหาวทิ ยาลยั เช่น ครสิ โตเฟอร์ มาร์ โลว์ (Christopher Marlowe) และยังมคี นอน่ื ยังชี้ให้เหน็ วา่ สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธท่ี 1 แห่งอังกฤษ (Queen Elizabeth I) หรอื ขุนนางชั้นสงู เอิรล์ (Earl) แห่งออ็ กซฟอร์ดอาจจะเขียนบทละครด้วย แต่โรงเรยี น มัธยมสายวชิ าการมันสาคญั มากในสถานศกึ ษาในตอนนนั้ เวลาน้ันวลิ ลไ์ ดเ้ รียนจบ โรงเรยี นมธั ยมสายวชิ าการ เขาได้เรยี นหลากหลายวิชาในมหาลัย เช่น จิตวทิ ยา ประวัตศิ าสตร์ และวรรณกรรม เม่ือวลิ ล์อายุ 13 ปี ครอบครวั ของเขาตกอยู่ในความยากลาบาก การคา้ ขนสตั ว์มีอทิ ธพิ ลมากใประเทศ องั กฤษเป็นอุตสาหกรรมท่ียงิ่ ใหญ่ท่ีสุด ในปี พ.ศ. 2113 (ค.ศ. 1570) กไ็ ดล้ ่มสลาย จนทาให้การค้าขนสัตว์ ไดร้ บั ความเดือดร้อน
นอกเหนอื จากการเกิดวิกฤตท่ีน่ากลวั พ่อของวิลลก์ ็ได้กู้เงิน แตเ่ วลาท่เี ขารสู้ กึ แย่มีผู้คนท่ีเคยยืมเงิน ของเขาแต่ไมม่ ใี ครจ่ายหนี้ให้เขาเลย จอรน์ (John) ยงั เป็นเจา้ ของขายขนสตั ว์ โดยไมไ่ ดร้ บั อนุญาตทีเ่ หมาะสม แตจ่ อรน์ (John) ไม่ได้รับการค้มุ ทุนจากธรุ กจิ ขายขนสตั ว์ของเขา จงึ ทาให้ธรุ กิจแยล่ ง พ่อของวิลล์ไปกู้เงินและ หยุดท่ีโบสถ์ เพราะวา่ เขารสู้ กึ ผิดท่เี ขาเป็นหน้ีเขาเลยหยุดที่จะไมไ่ ปประชุมสภาเมือง เขาขายที่ดนิ ของภรรยา ของเขาเพื่อที่จะจ่ายหน้ี พอ่ ของวลิ ลไ์ ด้ไปในเมืองสแตรตฟอร์ด (Stratford) เขาผา่ นชว่ งเวลาลาบากอย่าง รวดเรว็
คนในครอบครัวของวิลเลียม เชกสเปียร์ มีสมาชิกท้ังหมด 6 คน วิลล์เป็นพ่ีชายตนโตและเป็นที่ คาดหวังของครอบครัวเขาไม่รู้วา่ หลังจากลาออกจากโรงเรยี นเขาจะทางานอะไร และเป็นไปไมไ่ ดท้ ี่เขาจ ะเข้า มาหาลัยเพราะเงินมนั หายากในชว่ งน้นั บางประวัติศาสตร์ก็เชือ่ วา่ วลิ ลไ์ ด้ไปเปน็ ครผู ู้ชว่ ย คนอ่นื ๆ คิดวา่ เขานา่ จะไปเปน็ เสมยี น นักกฎหมาย หรอื วลิ ล์อาจจะเปน็ เดก็ ฝกึ งานของพ่อเขาในการทาธุรกิจขายหนังสตั ว์ เขาเร่ิมด้วยการทางานทงี่ า่ ยที่สุด เชน่ วง่ิ ออกงานเลก็ ๆ นอ้ ยๆ นอกบา้ น เป็นตน้ การฝกึ งานใชเ้ วลาหลายปี จึงทาใหเ้ ขาเป็นที่รู้จักจนกระท่งั วิลล์อายุ 18 ปใี นเวลาน้ัน วลิ เลียม เชกสเปยี ร์ก็ได้แตง่ งานกับ แอนน์ แอททาเวย์ (Anne Hathaway)
ตอนท่ี 2 การแต่งงานและบตุ ร แอนน์ แฮททาเวย์ (Anne Hathaway) เป็นคนเมืองชอตเตอรี (Shottery) ไม่ไกลจากเมื อง สแตรตฟอรด์ (Stratford) แอนน์ (Anne) เปน็ 1 ใน 7 คน ในครอบครวั ของเขา ครอบครัวของเขา อา ศัย ในกระท่อมขนาดใหญ่ ข้างๆ สวนแอปเปิล ไม่มีใครร้วู ่าเขากับวลิ ล์พบกันอย่างไร พวกเขาได้แต่งงานกนั ใน วันท่ี 28 พฤศจกิ ายน พ.ศ. 2125 (ค.ศ. 1582) แอนน์ (Anne) มอี ายุ 26 ปี
วิลลม์ ีอายเุ พยี ง 18 ปเี ขาไมส่ ามารถทจ่ี ะเซ็นใบทะเบยี นสมรส ไดด้ ว้ ยตัวเอง พอ่ ของเขาก็เลยต้องเซน็ อนุญาตให้เขา เพราะอะไรที่ วลิ ล์ถงึ อยากแต่งงานกับผู้หญิงอายุมากกว่าเขา เพราะเขามีควา มรัก เป็น คา ถา มที่ไม่มีคา ตอบแน่น อน อีกหนึ่งเหตุผลท่ีแต่งงา น แอนน์ (Anne) อาจจะอยากมลี กู ของตนเอง
คบู่ ่าวสาวได้ย้ายไปที่บา้ นของจอห์นและเมรี่ เชกสเปียร์ (John and Mary Shakespeare) บ้านแม่ ของวลิ ล์ทถ่ี นนเฮนลี (Henly) และ6 เดอื นต่อมา เขากไ็ ด้กาเนดิ ลูกสาว ที่ชื่อว่าซซู านนา (Susanna) และตอ่ มา มีบุตรชายและบตุ รสาวฝาแฝด คือแฮมเนต (Hamnet) และจูดธิ (Judith) จึงถอื กาเนดิ ขน้ึ 2 ปีหลงั จากน้ัน ครอบครวั ของเชกสเปียรก์ ย็ ังดนิ้ รนต่อไป มนั เปน็ ชว่ งเวลาทีม่ คี วามอดอยากและการเกบ็ เกีย่ วไม่ค่อยดี ผู้คนจึงเดือดร้อนกันทั่วประเทศ ชาวองั กฤษไดบ้ อกว่าตอนน้ี 11 เดือนแล้วที่ไม่มอี าหารกินภายในครัวเรือน ไม่นานหลังจากทฝี่ าแฝดเกิด วิลเลียม เชกสเปียร์ ได้ย้ายออกจากเมืองสแตรตฟอร์ด (Stratford) ภรรยาของเขาและลูกของเขา อีกหนึ่งเร่ืองราววิลเลียมได้ออกจากเมืองเพ่ือออกไปล่ากระต่ายใกลบ้ า้ น มันเปน็ เร่ืองยากทจ่ี ะเชอื่ เพราะว่าแถวนนั้ มีอาหารน้อยมาก
อีกเรื่องหนึ่งก็บอกว่าวิลล์อาจจะเข้าร่วมแสดงกับนักแสดงละคร สัตว์ที่มาจากสแตร ดฟ อร์ด (Stratford) มนี ักแสดงคนหน่ึงถูกฆ่าตายในขณะท่ตี ่อสู้ ดังนัน้ การควบคมุ การคา้ กจ็ ะล่าช้าขนึ้ มันจะเกิดข้ึนท่ีน่ี มันไม่ใช่เรื่องยากท่ีจะเชือ่ เรารวู้ า่ เบ้ืองหลังของการทางานของ วิลล์ อาจจะทางานรว่ มกบั นกั แสดงหลายคนใน คณะละครสัตว์น้ี บางทอี าจเป็นโอกาสทีด่ ีทสี่ ดุ ในการหารายได้ให้กับครอบครัวของเขา
แตค่ นอ่นื ๆ ก็ยังคดิ ว่าวิลลอ์ าจออกจากเมอื งด้วยเหตผุ ลท่แี ตกตา่ งกัน ญาตขิ องเขาจงึ ถูกกลา่ วหาว่า มกี ารวางแผนตอ่ ตา้ นราชินี เขาเลยปกปดิ การนับถอื นิกายคาทอลกิ ในประเทศอังกฤษ ในตอนน้ันเปน็ ช่วงเวลา ท่ีเปน็ อันตรายสาหรบั นิกายคาทอลิก ราชนิ ที เี่ ป็นประมขุ ของครสิ ตจักรแหง่ องั กฤษ นิกายคาทอลิกจงึ เปน็ นกิ าย ทีน่ า่ สงสยั ญาตขิ องวิลล์จึงถูกส่งไปยงั คกุ ทีล่ อนดอนและถูกประหารชีวิต วิลล์อาจมีความลับกบั นิกายคาทอลิก หลงั จากท่ีเกดิ เหตกุ บั ญาตเิ ขา ทาใหเ้ ขารสู้ กึ หวาดระแวงกบั ชวี ติ เขาอาจจะตอ้ งไปซ่อนตัว ไม่มีใครรไู้ ดว้ า่ เร่ืองราวเหลา่ น้ีเปน็ จริงหรือไม่ เพราะพวกเขาแค่เดาเหตกุ ารณ์ 7 ปีผ่านไปที่วิลลไ์ ม่ได้ แสดงตัวออกมาเลย เขาหายไปหลายปีระหวา่ งปี พ.ศ. 2128 (ค.ศ. 1585) และพ.ศ. 2045 (ค.ศ. 1592)
ตอนที่ 3 พบกนั อีกคร้ัง ทนั ใดนนั้ วลิ ลป์ รากฏขึน้ อีกครั้งในพ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) นกั ข่าวได้บนั ทึกขา่ วว่าตอนนีเ้ ขาถูกศาล ตัดสนิ ทลี่ อนดอน มากกว่าสองแสนคนอาศัยอยู่ในลอนดอนในพ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) ลอนดอนเปน็ หน่ึงในเมืองที่ ย่ิงใหญ่ทส่ี ุดในยโุ รปซึ่งมีผู้คนเดินทางมาลอนดอนสว่ นใหญม่ าจากชนบท และมาจากทว่ั โลก ประเทศลอนดอน ยังเป็นศูนย์กลางการค้าและการปกครองในอังกฤษ ตอนนั้นวิลล์อายุ 28 ปี จากเมืองเล็กๆ ในสแตรตฟอร์ด (Stratford) มาสู่เมืองลอนดอน ถึงกบั ต้อง ตกใจ บา้ นอฐิ ขนาดใหญ่และบา้ นหนิ อ่อนเรยี งรายไปตามฝั่งแมน่ า้ เทมส์ (Thames River) เขายา้ ยกลบั ไปทาง เหนือของแม่น้าไปอยู่ในแถบชุมชน พวกเขาขาดแสงแดดและอากาศที่บรสิ ุทธ์ิ ใช้โถปัสสาวะในการเปน็ ห้องน้า และล้างจานตรงหน้าต่าง พวกเขาก่อกาเนิดส่ิงโสโครกที่สกปรกและทาให้ผคู้ นป่วย จะมีหนูวง่ิ เพน่ พ่าน จนทาให้เป็นพาหะนาโรค เมอื งลอนดอนจงึ เป็นท่ตี ้ังของเศรษฐีทร่ี า่ รวยทส่ี ุดและเปน็ เมืองท่ีมีคนจน ท่ีสุด
ในสภาพอากาศท่ีดีราชนิ ีอลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) แล่นเรือลงแม่นา้ เทมส์ (Thames River) เรอื ท่ีสง่างามของเธอทาด้วยทองคา บ่าวไพรช่ อบท่ีจะรวมตวั กนั บนฝั่งแมน่ ้าเพ่อื ที่จะเหลือบมองราชนิ ี ผมของ เธอสีแดงราวกบั เปลวไฟ ผิวของเธอขาวเหมอื นชอลก์
และชดุ ของเขาทาจากผ้าไหมและผา้ ปกั ดอกทม่ี คี ุณภาพสูง เสียงเป่าขลยุ่ กลองและเสยี งแตรปะปนไป กบั เสียงหวั เราะและแสงประกายระยิบระยบั ของอัญมณี ในขณะทเ่ี ธอและสมาชกิ ในศาลของเธอแลน่ เรือผ่าน ขา้ มแม่น้าสายเดียวกันน่นั คอื สะพานลอนดอน
ซึง่ เป็นสะพานในสถานรับเล้ียงเด็กที่มีช่ือเสยี ง สะพานลอนดอนเต็มไปด้วยรา้ นคา้ และบ้านแคบๆ ประตูท่ีปลายทั้งสองด้านมักถูกตกแต่งด้วยสิ่งท่ีน่าสยดสยอง หัวของคนที่ทรยศเน่าเป่ือยติดอยู่บนเสา “ระมัดระวัง” หวั น่าเกลยี ดเหลา่ นด้ี ูเหมือนจะพูดสกู้ บั ราชินี และเธอจะต้องชดใช้ เหนือสะพานเรือแลน่ ไปตามแม่น้า พอ่ คา้ จากท่วั ทุกมุมโลกต่างเข้ามาทาการคา้ ทีเ่ มอื งลอนด อน เพ่อื ซ้ือและขายสนิ คา้ ทองคาจากประเทศอเมริกา งานวาดภาพพ้นื หลงั ด้วยมือจากประเทศจีน ทุกอยา่ งมขี ายใน เมอื งลอนดอน ในฐานะทวี่ ิลลเ์ ป็นคนหนึ่งทรี่ ว่ มรับประทานอาหารค่าในโรงแรมท่ีมีผู้คนหนาแนน่ เขาไดอ้ ยู่รว่ มกับคน ที่มาจากต่างถนิ่ ซ่งึ มีความคิดแตกตา่ งกัน การบรรยายถือเปน็ งานอดิเรกที่ได้รบั ความนิยมอยา่ งมากในเมือง ลอนดอน
วลิ ลไ์ ด้ฟงั นักสารวจและนักวิทยาศาสตร์อธิบายถงึ การเดนิ ทางและการค้นพบของพวกเขา ในขณะท่ี เขาชนแกว้ เบียร์กบั ทหารในร้านเหลา้ ทีม่ เี สยี งดัง เขากส็ นุกไปกับเรอื่ งราวชัยชนะครั้งล่าสุดขององั กฤษที่มตี ่อ สเปน บางคนสงสยั วา่ วลิ ล์ ซึง่ เป็นบุตรชายของผผู้ ลิตถุงมอื ของสแตรตฟอรด์ (Stratford) จะรูอ้ ะไรมากมาย เก่ยี วกับโลกใบนี้ ในเวลาท่วี ลิ เลียมเข้ามาทเ่ี มอื งลอนดอน สิ่งท่ีชาวลอนดอนยึดถอื ความบันเทิงทาใหเ้ รารู้สกึ ประหลาดใจมาก โดยเฉพาะกีฬาการต่อสทู้ ี่มเี ลือด ของหมี (Bearbaiting) คอ่ นขา้ งเปน็ ท่นี ิยมมากของเมืองลอนดอนในมุมมองของเชกสเปียร์ เป็นกฬี า “ เลือด” ทห่ี มีและสนุ ัขตอ่ สูก้ นั เพื่อความตาย ในที่สาธารณะซงึ่ ดึงดดู ผ้คู นไดจ้ านวนมาก ผ้คู นตะโกนและให้กาลงั ใจ
ในขณะท่ีคนกาลังแขวนบ่วงเพชฌฆาตรอบคอศัตรู ของราชินีอลิซาเบธชินีแห่งอังกฤษ ( Queen Elizabeth) แตก่ ย็ ังไม่มีอะไรไดร้ ับความนยิ มเทา่ กบั โรงภาพยนตร์ กอ่ นจะถงึ วนั ทีว่ ลิ ล์จะฉายการแสดงละครในศาลากลางของโรงแรม เพราะไม่มีโรงภาพยนตร์ แตใ่ นปี พ.ศ. 2119 (ค.ศ. 1576) เจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) ได้คดิ ทาส่งิ ใหม่ทแี่ ตกตา่ ง เขาเป็นนกั แสดงท่ี ไดร้ บั การฝกึ ฝนให้เปน็ ชา่ งไม้ เขาไดส้ ร้างโรงละครแห่งแรกเรยี กวา่ โรงละคร อยูท่ างเหนอื ของเมืองลอน ดอน โลกแห่งโรงละคร มาจาก Theatron (โรงละคร) ซึ่งหมายถึงสถานท่ีในภาษาละติน
โรงละครไมข้ อง เจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) เปน็ เวทีวงกลม หลงั คาเปิด เป็นเวทขี นาดใหญ่ ตั้งอยู่ตรงกลางของสนาม ลอ้ มรอบไปด้วยท่นี ่ังชน้ั บนชมละครท้งั สามด้าน ซงึ่ ทนี่ ่งั มหี ลังคาท่ที าจากฟางผกู ติดกนั อย่างหนาแนน่ ตัว๋ ท่ดี ที ่ีสดุ ในบา้ นมรี าคา 6 เพนนี (ประมาณ 2.24 บาท) เป็นทนี่ ัง่ ทีม่ ีเบาะรองนั่ง แต่เวทีอยูไ่ กล วลิ ล์ ไมใ่ ชค่ นร่ารวย เขาใช้จา่ ยเงนิ ประมาณ 1 เพนนี (ประมาณ 0.37 บาท)เทา่ นัน้ สาหรบั หนึง่ ในต๋ัวที่ถูกท่ีสุด เขาได้รับอนญุ าตให้ยนื กับคนท่ีมีฐานะอยู่ในระดบั เดียวกับเขา หรอื ผู้ทถี่ อื ตัว๋ ราคาถูก ท่ีอยู่ใกล้ใกล้กบั เวที ท่ี ตรงนัน้ มกั ชอบเล่นอะไรสนุก
มีของว่างเช่น ถัว่ เฮเซลนัท ส้มและเครือ่ งด่มื ท่ีเรยี กวา่ เหลา้ น้าผ้ึง พวกเขาจะขว้างปาอาหารอย่างรวดเร็ว เช่น ผลไม้เน่าใหก้ ับนักแสดงท่ี แสดงไมด่ ี วลิ ล์ร้วู า่ มันเปน็ วันที่มกี ารแสดงละครเมื่อมีการยกธงข้ึนน อก โรงละคร จากนั้นเขาและชาวลอนดอนส่วนใหญ่ก็ว่ิงเข้ามา ท่านนายกเทศมนตรีกรุงลอนดอนไม่สนบั สนุนโรงละคร โรง ภาพยนตร์ดงึ ดูดผคู้ นจานวนมากและมีเสียงดงั มีการดืม่ เบยี รม์ ากเกินไป และแพร่กระจายโรค เช่น โรคระบาด
โรงละครท่ีแออัดเป็นสถานที่ที่อาจมีมจิ ฉาชีพแฝง ตัวอยู่ ทา่ นนายกเทศมนตรวี างข้อจากัดมากมายในการ เปิด แสดงละคร มีกฎสาหรับเวลาและสถานท่ีทีพ่ วกเขาสามารถ ปฏบิ ตั ิได้ ไมน่ ่าแปลกใจท่โี รงละครที่ยิ่งใหญ่ทกุ แห่งสร้า งขึ้น เกินขอบเขตของกรุงลอนดอน กฎของนายกเทศมนตรีไม่ สาคญั เขาไม่มีอานาจ โรงละครของเจมส์ เบอร์เบจ (James Burbage) ประสบความสาเร็จอยา่ งมาก ดังนั้นจงึ มโี รงละครอีกแห่ง หน่ึงจึงสร้างขึน้ มาใกล้ๆ เรียกวา่ ม่าน หลายปีต่อมาโรส ( Rose) ก็ถูกสร้างขึ้นทางตอนใต้ของแม่นา้ เทมส์ (Thames) จากนั้นก็มโี รงละครขนาดใหญ่ ท่ีใชช้ ่ือวา่ หงสส์ ร้างขึ้นใกล้กับโรส (Rose) ความสาเรจ็ ของโรงภาพยนตรใ์ หม่ส่วนใหญ่เกิดจากราชินีอลซิ าเบธ (Queen Elizabeth) เธอรกั ใน การเลน่ ละคร เธอมักจะเชิญนักแสดงมาแสดงที่ศาล ความรักในโรงละครของราชนิ ีกลายเป็นงานอดิเร กของ ราชนิ ที ี่น่านบั ถือสาหรบั คนลอนดอน
กลุ่มนักเขียนบทละครมหาวิทยาลยั ในแอฟริกา (University Wits) ล้วนแต่เป็นผู้คลั่งไคล้ในเมอื ง ลอนดอน พวกเขาเขียนบทละครทปี่ ระกอบไปดว้ ยฉากแบบกรกี และโรมันโบราณ มกี ารวางโครงเรอื่ งทซ่ี บั ซ้อน บิดเบย้ี วหายไปเสมอ และบทละครถกู เขียนในรูปแบบใหมข่ องบทกวี ซ่ึงเรยี กวา่ โคลงที่ไม่มีการสัมผัสคา (กลอนเปล่า) กลอนเปลา่ ไมไ่ ดค้ ลอ้ งจองกนั แตม่ จี ังหวะ เม่อื คุณตบมอื ตหี รือตีกลอง กลอนเปลา่ สว่ นใหญ่จะมีชื่อท่ี งดงาม : ฉันท์บรรทัดละ 5 จังหวะ จังหวะละ 2 พยางค์ (Iambic pentameter) หากคุณตบมือให้เข้ากับ จังหวะน้ีทกุ จงั หวะก็จะดัง อยา่ งน้ี
ดา-ดัม, ดา-ดัม, ดา-ดมั , ดา-ดมั , ดา-ดัม, ดา-ดัม, (da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM) ให้ทา ตา มรูปแบบน้ีซ้า 5 ครัง้ ในแตล่ ะบรรทัดของกลอนเปล่า วิลเลียม เชกสเปียร์ ใชฉ้ นั ท์ บรรทดั ละ 5 จังหวะ จังหวะละ 2 พยางค์ เพ่อื ทาใหค้ าพดู ของเขา ล่ืน ไหลอย่างงดงามราวกับจังหวะของดนตรี คริสโตเฟอร์ มาร์โลว์ (Christopher Marlowe) เป็นสุดยอด นักเขียนบทละครทด่ี ีทีส่ ุดในเวลาน้ี เขาเกิดปีเดียวกนั กับวิลล์ และเขา มาจากภูมิหลังแบบเดียวกัน เขาเป็นแค่ลูกชายของช่างทารองเท้า แตม่ ารโ์ ลว์ (Marlowe) ได้มีโอกาสไปศึกษาที่มหาวทิ ยาลัยเคมบริดจ์ (Cambridge University) ไม่ตอ้ งสงสยั เลยว่าทาไม วิลลถ์ ึงไดย้ ืนอยใู่ นลานของโรงละครโรสหลายต่อหลายครั้ง เพ่ือชมละครของ มาร์โลว์ (Christopher Malowe) เขามีโอกาสได้เรียนรู้มากมายเกย่ี วกับบทกวีและบทละคร ต่อมา
วิลล์ ได้เขยี นบทละครหลายบทของเขาในบทกลอนเปลา่ จนเขาไดก้ ลายมาเปน็ ผู้เช่ียวชาญทางด้าน น้คี ริสโตเฟอร์ มารโ์ ลว์ (Christopher Marlowe) และวิลเลยี ม เชกสเปียร์ กลายเป็นคูแ่ ขง่ ท่สี าคัญในโลกแห่ง โรงละคร แตม่ าร์โลว์ (Marloew) เป็นคนใจรอ้ น เขาได้มเี รือ่ งทะเลาะและถูกฆา่ ตายในการต่อสู้ดว้ ยวาทศิลป์ ในปี พ.ศ. 2136 (ค.ศ. 1593) ดว้ ยวยั 19 ปี แนน่ อนวา่ วิลล์ไม่ได้แค่ตอ้ งการแค่ความสุขความสนุกและดูละครในเมอื งลอนดอนเท่าน้ัน แตเ่ ขา ต้องการหาเลีย้ งชีพ งานแรกของเขาในโรงละครมนี ้อยมากทีเ่ กี่ยวข้องกับการแสดงหรอื การเขยี นบทละคร ผู้ชมละครต้องการใครสักคนที่เฝา้ ดูแลมา้ ของพวกเขา เป็นเร่ืองราวทีไ่ ดร้ บั ความนิยม วิลลเ์ ป็นคนดูแล เรื่องน้ี ในความเป็นจรงิ เขาเก่งในเรอ่ื งงานมาก
ผา่ นไปไมน่ านเขาไดจ้ า้ งเด็กชายมาช่วยเขา ไมว่ ่าเร่ืองนีจ้ ะเป็นจรงิ หรอื ไม่ก็ตาม สาหรบั เดก็ ผ้ชู ายหลายรอ้ ยคนท่ีเคยทางานน้ีเป็นที่รจู้ ักกันในนามเด็กชายของเชกสเปียร์ วลิ ลอ์ าจจะใหข้ ายบัตรเขา้ ชมโรงละครด้วย หรอื เขาอาจเปน็ ผชู้ ่วยของผู้บอกบทนักแสดง ในระหวา่ งการซอ้ ม เมอ่ื ถงึ จดุ หนง่ึ วลิ ล์ไดเ้ ร่ิมแสดงเขามีพรสวรรค์มาก แตเ่ ขาตอ้ งเรม่ิ ต้นดว้ ยบทบาท เลก็ ๆชีวิตในโรงละครนั้นยาก มันเป็นอาชพี ที่ไม่ค่อยน่านบั ถือมากนัก ไมม่ ัน่ คงเป็น คณะ ขนาดเลก็ มีผเู้ ลน่ เพียง 8 ถงึ 12 คนในคณะ วลิ ลพ์ บว่าตัวเองมบี ทบาทแตกตา่ งกันในการ เล่นแตล่ ะครัง้ แม้แตบ่ ทบาทของผหู้ ญงิ กแ็ สดงโดยผ้ชู าย
แตล่ ะคณะมีจานวนบทละครทแ่ี ตกต่างกนั เพ่ือเรียนรู้ บทบาทในสว่ นของเขา วลิ ลศ์ กึ ษาจากม้วนกระดาษหรือหนังซึ่ง เปน็ สมุดบนั ทกึ สมัยกอ่ น มนั เป็นเวลาทว่ี ิลล์ได้เร่มิ เขยี น ในตอนแรกเขาอาจเพ่ิม บทละครของคนอ่ืน เขาอาจจะปรบั ปรงุ บทละครเก่าเพื่อให้ ดูเหมอื นใหม่ จะมอี ารมณข์ นั ทีซ่ ุกซนมาก เขาอาจแทรกเร่ือง ตลกเพื่อทาให้ผชู้ มหัวเราะ มีการเล่นบทที่แตกต่างกัน ออกไปใน ทุกบ่าย ขอ งทุ กๆ วนั มีการซ้อมบทละครใหม่ทุกเชา้ วลิ ล์ทางานอย่างหนัก ใน การเขยี นบทที่ตอ้ งทนั สมยั และหลากหลายในไมช่ ้าเขาก็มีชอ่ื เสยี ง
ตอนที่ 4 อกี าพ่งุ พรวด เม่อื ปี พ.ศ. 2135 (ค.ศ. 1592) วิลลเ์ ปน็ นกั เขียนบทละครท่รี อ้ นแรงท่ีสดุ ในลอนดอน วิลล์รกั ษาการ แสดงอยเู่ สมอ การเขยี นของเขาทาใหเ้ ขาโดง่ ดงั ในปนี นั้ เอง โรเบริ ต์ กรนี (Robert Greene) กลุ่มนักเขยี นของมหาวิทยาลยั เขยี นวา่ วิลล์จะเปน็ อีกาท่ี พงุ่ พรวด โดยทกี่ รนี (Green) หมายความว่า เชกสเปียร์เป็นเพอื่ นรว่ มทางคนท่ชี อบพูดมาก มันไมใ่ ชค่ าอธบิ าย ที่ดหี รือถกู ตอ้ ง แต่เป็นครัง้ แรกทม่ี กี ารบนั ทึกของวิลลต์ ง้ั แต่ พ.ศ. 2132 (ค.ศ. 1587) ไม่วา่ จะเกิดอะไรข้ึน วลิ เลียม เชกสปียร์ เปน็ ที่ร้จู กั มากข้ึนในตอนน้ี ไมม่ ีใครสามารถการันตีบทละครที่ แน่นอนของเขาได้ หลายๆ ครง้ั ถอื วา่ เปน็ บทละครของเขา แต่ในภายหลงั ถูกพบว่ามนั ถูกเขียนขึน้ มาโดยคนอื่น นกั วิชาการสว่ นใหญเ่ ชอื่ วา่ เขาเขยี น 38 ตวั ละคร
บุรษุ ทงั้ สองแห่งเวโรนา่ (The Two Gentlemen of Verona) เปน็ เรื่องแรกของเขา เร่อื งราวในอติ าลี เกย่ี วกับการผจญภัยของเพื่อนสองคนท่ีเดนิ ทางข้ามประเทศ บทละครเขยี นดีแต่เรยี บง่ายมากโดยเฉพาะเม่ือ เทียบกับชวี ิตเขา นั่นอาจจะเปน็ เรื่องทปี่ ฏบิ ตั กิ ันมากในชว่ งชวี ิตเขา นนั้ เป็นปัญหาเพราะผชู้ มไม่ชอบละคร เรื่อง นใี้ นโรงภาพยนตร์ ผู้ชมเปน็ ตัวชี้วดั ความสาเรจ็ สูงสุด สงิ่ ที่ผู้คนไม่ชอบ วลิ ลก์ ็ไดเ้ ปลีย่ นการแสดงอยา่ งรวดเร็ว
Search
