แนวข้อสอบ สค21001 60 ข้อ

สอนเสริม/ติวข้อสอบ ภาคเรยี นที่ 2/2563 กศน.อาเภอเมืองสุโขทยั สาระการพฒั นาสังคม รายวชิ า สค21001 สงั คมศกึ ษา ระดับมัธยมศึกษาตอนตน้

นาเสนอโดย นายอุดมศักดิ์ ชยู มิ้ นางสาวอภชิ า รอมทรพั ย์ ครู กศน.ตาบลบ้านหลมุ ครูผู้สอนคนพกิ าร

ผลการเรยี นรูท้ ค่ี าดหวงั 1. อธิบายข้อมูลเกยี่ วกบั ภูมศิ าสตร์ ประวตั ศิ าสตร์ เศรษฐศาสตร์ การเมอื ง การปกครองทเ่ี กี่ยวขอ้ งกบั ประเทศในทวีปเอเชีย 2. นาเสนอผลการเปรยี บเทียบสภาพภูมิศาสตร์ ประวตั ิศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การเมืองการปกครอง ของประเทศในทวีปเอเชยี 3. ตระหนัก และวเิ คราะห์ถึงการเปลีย่ นแปลง ท่ีเกดิ ขน้ึ กับประเทศใน ทวปี เอเชีย ท่มี ีผลกระทบตอ่ ประเทศไทย

ขอบข่ายเนอ้ื หา บทท่ี 1 ภมู ศิ าสตรก์ ายภาพทวปี เอเชยี เรอ่ื งท่ี 1 ลกั ษณะทางภูมศิ าสตร์กายภาพ ของประเทศในทวีปเอเชีย เรอ่ื งที่ 2 การเปล่ยี นแปลงสภาพภูมศิ าสตรก์ ายภาพ เรอ่ื งที่ 3 วธิ ใี ชเ้ ครอื่ งมอื ทางภูมศิ าสตร์ เรอ่ื งท่ี 4 สภาพภมู ศิ าสตรก์ ายภาพของ ไทย ทส่ี ง่ ผลตอ่ ทรพั ยากร ตา่ งๆ เร่ืองที่ 5 ความสาคัญของการดารงชวี ติ ใหส้ อดคล้องกับทรัพยากรในประเทศ บทท่ี 2 ประวัตศิ าสตรท์ วปี เอเชยี เรื่องที่ 1 ประวัติศาสตร์สงั เขปของประเทศในทวีปเอเชยี เรื่องท่ี 2 เหตกุ ารณส์ าคัญทางประวตั ศิ าสตร์ ทเ่ี กดิ ข้ึนในประเทศไทย และประเทศใน ทวปี เอเชีย

บทที่ 3 เศรษฐศาสตร์ เรอ่ื งที่ 1 ความหมายความสาคญั ของเศรษฐศาสตรม์ หภาคและจลุ ภาค เรื่องท่ี 2 ระบบเศรษฐกิจในประเทศไทย เรอื่ งที่ 3 คุณธรรมในการผลิต และการบรโิ ภค เรื่องที่ 4 กฎหมาย และขอ้ มลู การคุ้มครองผู้บริโภค เรอื่ งท่ี 5 ระบบเศรษฐกจิ ของประเทศต่างๆ ในเอเชยี บทที่ 4 การเมอื งการปกครอง เรือ่ งที่ 1 การเมอื งการปกครองที่ใช้อยใู่ นปจั จบุ ันของประเทศไทย เรือ่ งที่ 2 รูปแบบการเมืองการปกครองระบอบประชาธิปไตย และระบบอ่นื ๆ

บทท่ี 1 ภมู ิศาสตรก์ ายภาพทวปี เอเชยี

เร่อื งท่ี 1 ลักษณะทางภมู ิศาสตร์กายภาพ ของประเทศในทวีปเอเชีย 1.1 ทต่ี ัง้ และอาณาเขต ทวปี เอเชยี เป็นทวปี ท่ีมขี นาดใหญท่ ่สี ดุ ในโลก มีพน้ื ท่ปี ระมาณ 44,648,953 ล้านตารางกิโลเมตร มดี ินแดนที่ต่อเนื่องกับทวีปยุโรปและทวปี แอฟริกา แผ่นดนิ ของทวีปยโุ รปกับทวปี เอเชีย ทตี่ อ่ เน่อื งกันเรยี กรวมวา่ ยเู รเชีย โดยมอี าณาเขตติดตอ่ กบั ดนิ แดนต่างๆ ดังต่อไปนี้ ทิศเหนอื จรดมหาสมุทรอารก์ ติก มแี หลมเชลยสู กนิ ของสหพันธรัฐรสั เซยี เปน็ แผน่ ดินอยู่ เหนอื สดุ ท่ีละตจิ ดู 77 องศาเหนอื ทศิ ใต้ จรดมหาสมุทรอนิ เดยี มีเกาะโรติ (Roti) ของติมอร-์ เลสเต เปน็ ดินแดนอยใู่ ต้ทีส่ ุด ท่ลี ะติจูด 11 องศาใต้ ทศิ ตะวนั ออก จรดมหาสมุทรแปซิฟิก มีแหลมเดชเนฟ ของสหพนั ธรฐั รสั เซยี เปน็ แผ่นดนิ อยู่ ตะวันออกทสี่ ุด ท่ีลองจจิ ูด 170 องศาตะวันตก ทิศตะวนั ตก จรดทะเลเมดเิ ตอรเ์ รเนียนและทะเลดา กบั มที ิวเขาอูราลก้ันดนิ แดนกับทวีป ยโุ รป และมที ะเลแดงกบั คาบสมทุ รไซไน (Sinai) ก้ันดนิ แดนกับทวปี แอฟริกามแี หลมบาบาของ ตุรกเี ป็นแผ่นดินอยตู่ ะวันตกสดุ ทล่ี องจจิ ดู 26 องศาตะวันออก

1.2 ลกั ษณะภมู ิประเทศ ทวีปเอเชยี มลี กั ษณะภูมิประเทศแตกตา่ งกันหลายชนิดในส่วนที่ เป็นภาคพ้ืนทวปี แบ่งออกเป็นเขตตา่ งๆ ได้ 5 เขต คอื 1) เขตทรี่ าบตา่ ตอนเหนอื เขตท่รี าบต่าตอนเหนือ ได้แก่ ดนิ แดนทีอ่ ย่ทู างตอนเหนอื ของทวีป เอเชีย ในเขตไซบเี รยี สว่ นใหญอ่ ยู่ในเขตโครงสรา้ งแบบหินเกา่ ที่เรียกวา่ แองการาชลี ด์ มีลักษณะภูมิ ประเทศเปน็ ทร่ี าบขนาดใหญ่ มแี ม่น้าออ๊ บ แมน่ า้ เยนเิ ซ และแมน่ า้ ลีนา่ ไหลผา่ น บรเิ วณนี้มีอาณาเขต กว้างขวางมาก แตไ่ มค่ อ่ ยมีผคู้ นอาศยั อยู่ ถึงแมว้ า่ จะเป็นทีร่ าบ เพราะเนื่องจากมีภมู ิอากาศหนาวเยน็ มาก และทาการเพาะปลกู ไม่ได้ 2) เขตท่ีราบลุ่มแม่น้า เขตทร่ี าบล่มุ แม่นา้ ได้แก่ ดนิ แดนแถบลมุ่ แมน่ า้ ต่างๆซงึ่ มีลกั ษณะภมู ิ ประเทศเป็นทรี่ าบ และมักมดี นิ อดุ มสมบรู ณ์เหมาะแกก่ ารเพาะปลูกส่วนใหญอ่ ยู่ทางเอเชียตะวนั ออก เอเชียใต้และเอเชียตะวนั ออกเฉียงใต้ได้แก่ ท่รี าบล่มุ ฮวงโห ทร่ี าบลมุ่ แม่น้าแยงซเี กียงในประเทศจนี ท่รี าบล่มุ แมน่ ้าสินธุ ท่ีราบล่มุ แมน่ ้าคงคา และท่รี าบลุม่ แมน่ ้าพรหมบตุ รในประเทศปากีสถาน อินเดีย และบังกลาเทศ ท่รี าบลุม่ แม่น้าไทกริส ท่รี าบลมุ่ แม่นา้ ยเู ฟรทีส ในประเทศอริ กั ทร่ี าบลุม่ แม่นา้ โขง ตอนล่าง ในประเทศกัมพชู าและเวียดนาม ทรี่ าบลุ่มแม่น้าแดง ในประเทศเวียดนาม ทีร่ าบลมุ่ แม่นา้ เจ้าพระยา ในประเทศไทย ทีร่ าบล่มุ แมน่ ้าสาละวินตอนลา่ ง ที่ราบล่มุ แมน่ า้ อริ ะวดี ในประเทศ สาธารณรัฐแหง่ สหภาพพมา่

3) เขตเทอื กเขาสูง เป็นเขตเทอื กเขาหินใหม่ตอนกลาง ไดแ้ ก่ เทอื กเขาหมิ าลัย เทอื กเขาอาระกนั โยมา มีบางส่วนที่จมหายไปในทะเล และบางส่วนโผลข่ ึ้นมาเปน็ เกาะในมหาสมุทรอนิ เดียและ มหาสมุทรแปซฟิ ิก ถดั จากเทือกเขาหิมาลยั ข้ึนไปทางเหนอื มเี ทือกเขาทแี่ ยกไปทางตะวนั ออก ไดแ้ ก่ เทอื กเขาคุนลนุ เทอื กเขาอลั ตินตกั เทอื กเขานานซาน 4) เขตทร่ี าบสูงตอนกลางทวีป ไดแ้ ก่ ทีร่ าบสงู ทเิ บต ทรี่ าบสงู ยนู นาน ทางใต้ของประเทศจนี และที่ราบสงู ทมี่ ลี กั ษณะเหมือนแอ่ง ช่อื ตากลามากนั ซงึ่ อยู่ระหวา่ งเทือกเขาเทียนซานกบั เทือกเขาคนุ ลุนแต่อยู่สงู กว่าระดบั นา้ ทะเลมาก และมีอากาศแหง้ แล้งเปน็ เขตทะเลทราย 5) เขตทรี่ าบสูงตอนใต้และตะวันตกเฉียงใต้ ได้แก่ ทีร่ าบสงู ขนาดใหญ่ ทางตอนใตข้ องทวีป เอเชีย ซึ่งมีความสงู ไม่มากเทา่ กับท่รี าบสงู ทางตอนกลางของทวปี ที่ราบสงู ดงั กล่าว ได้แก่ ท่ีราบสูง เดคคาน ในประเทศอินเดยี ทีร่ าบสูงอหิ ร่าน ในประเทศอหิ รา่ นและอัฟกานิสถาน ท่ีราบสูงอนาโตเลีย ในประเทศตรุ กแี ละทรี่ าบสูงอาหรับ ในประเทศซาอุดีอาระเบยี

1.3 สภาพภมู ิอากาศ สภาพภูมศิ าสตรแ์ ละพชื พรรณธรรมชาติในทวปี เอเชีย แบง่ ไดด้ งั นี้ 1) ภูมิอากาศแบบปา่ ดบิ ชื้น เขตภมู อิ ากาศแบบป่าดิบชนื้ อยู่ระหว่างละตจิ ดู ท่ี 10 องศาเหนอื ถึง 10 องศาใต้ ไดแ้ ก่ ภาคใต้ของประเทศไทย มาเลเซยี อนิ โดนีเซีย และฟลิ ิปปนิ ส์ มฝี นตกตลอดปีพืช พรรณธรรมชาติเป็นปา่ ดงดิบ ซง่ึ ไมม่ ีฤดทู ี่ผลัดใบและมตี น้ ไมห้ นาแนน่ สว่ นบรเิ วณปากแมน่ า้ และ ชายฝ่งั ทะเลมีพชื พรรณธรรมชาติเป็นป่าชายเลน 2) ภูมอิ ากาศแบบมรสุมเขตร้อน หรือร้อนชนื้ แถบมรสมุ เปน็ ดินแดนที่อยเู่ หนอื ละตจิ ูด 10 องศา เหนอื ขนึ้ ไป มีฤดแู ล้งและฤดฝู นสลับกันประมาณปีละเดือน ได้แก่บริเวณคาบสมุทรอนิ เดีย และคาบสมทุ ร อนิ โดจนี พืชพรรณธรรมชาติเป็นป่ามรสุม หรือปา่ ไม้ผลัดใบในเขตร้อน พันธุ์ไมส้ ่วนใหญ่เป็นไมใ้ บกว้างและ เปน็ ไม้เนื้อแขง็ ทมี่ ีคา่ ในทางเศรษฐกิจ หรือปา่ เบญจพรรณ เชน่ ไมส้ ัก ไมจ้ ันทน์ ไม้ประดู่ เปน็ ต้น 3) ภูมิอากาศแบบทงุ่ หญา้ เมอื งร้อน มีลักษณะอากาศคล้ายเขตมรสุม มฤี ดแู ล้ง กับฤดฝู น อุณหภมู ิกลางคนื เยน็ กวา่ กลางวนั ได้แก่ บรเิ วณตอนกลางของอนิ เดยี สาธารณรฐั แหง่ สหภาพพม่าและ คาบสมทุ รอินโดจนี 4) ภมู ิอากาศแบบมรสุมเขตอบอ่นุ อยู่ในเขตอบอนุ่ แตไ่ ดร้ บั อทิ ธพิ ลของลมมรสุมมีฝนตกในฤดู ร้อน ฤดูหนาวคอ่ นขา้ งหนาว ไดแ้ ก่ บริเวณภาคตะวนั ตกของจีน ภาคใตข้ องญีป่ นุ่ คาบสมุทรเกาหลี ฮ่องกง ตอนเหนอื ของอินเดยี ในสาธารณรฐั ประชาชนลาวและตอนเหนอื ของเวยี ดนาม

5) ภมู ิอากาศแบบอบอุน่ ภาคพืน้ ทวปี ได้แก่ ทางเหนอื และตะวนั ออกเฉียงเหนือของประเทศ สาธารณรัฐประชาชนจนี เกาหลเี หนือ ภาคเหนือของญีป่ ุ่น และตะวนั ออกเฉียงใตข้ องไซบีเรีย มฤี ดู รอ้ นท่อี ากาศร้อน กลางวันยาวกวา่ กลางคืน นาน 5 - 6 เดือน 6) ภูมิอากาศแบบทงุ่ หญ้าก่งึ ทะเลทรายแถบอบอนุ่ มอี ุณหภมู สิ ูงมากในฤดูรอ้ นและอณุ หภมู ติ ่ามาก ในฤดหู นาว มีฝนตกบ้างในฤดูใบไม้ผลแิ ละฤดรู อ้ น ไดแ้ ก่ ภาคตะวันตกของคาบสมุทรอาหรบั ตอนกลาง ของประเทศตุรกี ตอนเหนือของภาคกลางของอหิ รา่ นในมองโกเลยี ทางตะวันตกเฉียงเหนอื ของจนี 7) ภมู ิอากาศแบบทะเลทราย มคี วามแตกตา่ งระหวา่ งอณุ หภมู ิกลางวนั กับกลางคืนและฤดรู ้อนกบั ฤดู หนาวมาก ได้แก่ ดนิ แดนทอ่ี ยภู่ ายในทวปี ทีม่ ีเทือกเขาปดิ ลอ้ มทาใหอ้ ทิ ธพิ ลจากมหาสมทุ รเข้าไปไม่ถึง ปรมิ าณฝนตกน้อยกวา่ ปีละ 250 มม. (10 นวิ้ ) ไดแ้ ก่ บริเวณคาบสมุทรอาหรบั ทะเลทรายโกบี ทะเล ทรายธาร์ และทรี่ าบสงู ทิเบต ท่รี าบสูงอหิ รา่ น บริเวณที่มีนา้ และต้นไมข้ ึน้ เรียกวา่ โอเอซิส (Oasis) 8) ภูมอิ ากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน อากาศในฤดรู อ้ น รอ้ นและแหง้ แลง้ ในเลบานอน ซเี รีย อสิ ราเอล และตอนเหนอื ของอริ กั 9) ภมู ิอากาศแบบไทกา (ก่งึ ขัว้ โลก) มีฤดหู นาวยาวนานและหนาวจดั ฤดู ร้อนสัน้ มีนา้ คา้ งแข็งได้ทกุ เวลา และฝนตกในรูปของหมิ ะ ไดแ้ ก่ ดินแดนทาง ภาคเหนอื ของทวีปบรเิ วณไซบเี รีย

10) ภมู ิอากาศแบบทนุ ดรา (ขั้วโลก) เขตนมี้ ฤี ดูหนาวยาวนานมาก อากาศหนาวจดั มี หิมะปกคลมุ ตลอดปี ไมม่ ีฤดูร้อน พืชพรรณธรรมชาติเป็นพวกตะไคร่น้า และมอสส์ 11) ภมู อิ ากาศแบบทส่ี งู ในเขตท่ีสูงอณุ หภมู จิ ะลดลงตามระดับความสูงในอตั ราความสูงเฉลี่ย ประมาณ 1 องศาเซลเซยี สตอ่ ความสูง 10 เมตร จึงปรากฏวา่ ยอดเขาสูงบางแหง่ แมจ้ ะอยู่ในเขตร้อน ก็ มหี มิ ะปกคลุมท้งั ปี หรือเกอื บตลอดปี ไดแ้ ก่ ที่ราบสงู ทิเบตเทอื กเขาหมิ าลัย เทือกเขาคนุ ลุน และ เทอื กเขาเทยี นชาน ซ่ึงมคี วามสงู ประมาณ 5,000 - 8,000 เมตร จากระดบั น้าทะเล มหี ิมะปกคลมุ และ มีอากาศหนาวเยน็ แบบข้วั โลก พชื พรรณธรรมชาติเป็นพวกคะไครน่ า้ และมอสส์

การแบง่ ภมู ิภาค ทวีปเอเชยี นอกจากจะเป็นอนุภูมภิ าคของทวีปยูเรเชยี ยงั อาจแบง่ ออกเปน็ ส่วนยอ่ ยดังน้ี เอเชียเหนือ หมายถงึ รัสเซีย เรียกอกี อย่างว่าไซบเี รยี บางครง้ั รวมถงึ ประเทศทางตอนเหนอื ของ เอเชียดว้ ย เชน่ คาซคั สถาน เอเชยี กลาง ประเทศในเอเชยี กลาง ไดแ้ ก่ - สาธารณรฐั ในเอเชยี กลาง 5 ประเทศ คอื คาซัคสถาน อซุ เบกิสถาน ทาจิกสิ ถาน เติรก์ เมนิสถาน และคีรก์ ซี สถาน - ประเทศแถบตะวนั ตกของทะเลสาบแคสเปียน 3 ประเทศ คอื จอร์เจยี อาร์เมเนีย และอาเซอรไ์ บจานบางส่วน เอเชยี ตะวนั ออก ประเทศในเอเชียตะวนั ออก ได้แก่ - เกาะไตห้ วนั และญป่ี ุ่น ในมหาสมุทรแปซฟิ กิ - เกาหลเี หนือและเกาหลใี ต้บนคาบสมทุ รเกาหลี - สาธารณรฐั ประชาชนจีนและมองโกเลยี

เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดินแดนในเอเชียตะวันออกเฉยี งใต้ คือ ประเทศบนคาบสมุทรมลายู คาบสมทุ รอนิ โดจนี เกาะต่างๆ ในมหาสมุทรอินเดียและมหาสมุทรแปซิฟกิ เอเชยี ตะวันออกเฉยี งใต้ ประกอบด้วย - ประเทศตา่ งๆ ในแผ่นดนิ ใหญ่ ไดแ้ ก่ สาธารณรฐั แหง่ สหภาพพม่า ไทยสาธารณรัฐ ประชาธิปไตยประชาชนลาว กมั พูชา และเวยี ดนาม - ประเทศตา่ งๆ ในทะเล ได้แก่ มาเลเซยี ฟิลิปปนิ ส์ สงิ คโปร์ อินโดนีเซีย บรไู นและตมิ อร์ ตะวนั ออก (ตมิ อร์ - เลสเต) ประเทศอนิ โดนเี ซียแยกได้เป็น 2 สว่ น โดยมีทะเลจีนใตค้ น่ั กลาง ท้ังสองสว่ น มีทั้งพ้นื ทีท่ ี่เปน็ แผ่นดินใหญแ่ ละเกาะ เอเชยี ใต้ เอเชยี ใต้อาจเรยี กอกี อย่างวา่ อนทุ วปี อินเดีย ประกอบดว้ ย - บนเทอื กเขาหิมาลัย ไดแ้ ก่ อนิ เดยี ปากีสถาน เนปาล ภฏู าน และบังกลาเทศ - ในมหาสมุทรอนิ เดีย ได้แก่ ศรลี ังกาและมลั ดฟี ส์

เอเชียตะวันตกเฉียงใต้ (หรือเอเชียตะวันตก) ประเทศตะวันตกโดยเฉพาะในสหรฐั อเมรกิ ามัก เรียก อนภุ ูมิภาคนว้ี า่ ตะวนั ออกกลาง บางครงั้ “ตะวันออกกลาง” อาจหมายรวมถึงประเทศใน แอฟริกาเหนอื เอเชยี ตะวันตกเฉยี งใตแ้ บ่งยอ่ ยไดเ้ ป็น - อะนาโตเลยี (Anatolia) ซึ่งก็คอื เอเชียไมเนอร์ (Asia Minor) เปน็ พน้ื ทส่ี ่วนทเ่ี ปน็ เอเชีย ของตุรกี - ประเทศตรุ กี 97 % ของตรุ กี - ที่เป็นเกาะ คอื ไซปรสั ในทะเลเมดเิ ตอรเ์ รเนียน - กลุม่ เลแวนตห์ รือตะวันออกใกล้ ไดแ้ ก่ ซเี รีย อิสราเอล จอรแ์ ดน เลบานอนและอริ กั - ในคาบสมุทรอาหรบั ได้แก่ ซาอุดิอาระเบยี สหรัฐอาหรับเอมเิ รตส์ บาหเ์ รน กาตาร์ โอมาน เยเมน และอาจรวมถึงคูเวต - ท่รี าบสูงอิหร่าน ได้แก่ อหิ ร่านและพนื้ ท่บี างส่วนของประเทศอน่ื ๆ - อฟั กานิสถาน

เรอื่ งที่ 2 การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมศิ าสตรก์ ายภาพ การเปล่ียนแปลงสภาพภมู ศิ าสตร์กายภาพ หมายถงึ ลักษณะการเปลี่ยนแปลงของส่ิงแวดลอ้ มทาง กายภาพที่อยูร่ อบตวั มนษุ ย์ ทั้งสว่ นที่เปน็ ธรณีภาค อุทกภาค บรรยากาศภาคและชีวภาค ตลอดจน ความสัมพันธ์ทางพน้ื ท่ขี องส่งิ แวดลอ้ มทางกายภาพตา่ ง ๆ 2.1 การเกิดแผน่ ดนิ ไหว แผน่ ดินไหวเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาตทิ ่ีเกิดจากการเคลือ่ นท่ีของแผน่ เปลือกโลก 1) สาหตกุ ารเกดิ แผ่นดนิ ไหว - แผน่ ดนิ ไหวจากธรรมชาติ - แผ่นดนิ ไหวจากการกระทาของมนุษย์

2) การวัดระดบั ความรนุ แรงของแผ่นดนิ ไหว 1 - 2.9 เล็กน้อย ผู้คนเร่ิมรสู้ กึ ถึงการมาของคลืน่ มีอาการวิงเวียนเพยี งเลก็ นอ้ ยในบางคน 3 - 3.9 เล็กนอ้ ย ผคู้ นทอ่ี ยใู่ นอาคารรสู้ ึกเหมอื นมีอะไรมาเขยา่ อาคารใหส้ ัน่ สะเทอื น 4 - 4.9 ปานกลาง ผ้ทู ่ีอาศยั อย่ทู ้งั ภายในอาคารและนอกอาคาร รู้สึกถงึ การส่ันสะเทือน วตั ถุห้อยแขวนแกวง่ ไกว 5 - 5.9 รนุ แรงเปน็ บรเิ วณกวา้ ง เครอ่ื งเรือน และวัตถมุ ีการเคล่อื นท่ี 6 - 6.9 รนุ แรกมาก อาคารเรม่ิ เสยี หาย พงั ทลาย 7.0 ขน้ึ ไป เกดิ การสน่ั สะเทอื นอยา่ งมากมาย สง่ ผลทาใหอ้ าคารและส่ิงกอ่ สร้างตา่ งๆ เสยี หายอย่างรนุ แรง แผน่ ดนิ แยก วัตถุบนพื้นถูกเหวย่ี งกระเดน็ 2.2 การเกดิ พายุ ประเภทของพายุ พายุแบ่งเป็นประเภทใหญๆ่ ได้ 3 ประเภท คือ 1) พายุฝนฟ้าคะนอง มีลกั ษณะเป็นลมพัดย้อนไปมา หรือพัดเคลอ่ื นตวั ไปในทศิ ทาง เดยี วกัน 2) พายหุ มุนเขตรอ้ นตา่ งๆ เชน่ เฮอรร์ เิ คน ไตฝ้ นุ่ ไซโคลน โซนรอ้ น และดีเปรสชั่น 3) พายทุ อร์นาโด (tornado) มีขนาดเนือ้ ที่เล็กหรอื เส้นผา่ ศูนยก์ ลางน้อย แต่หมนุ ด้วย ความเร็วสูง

ความเรว็ ของพายุ สามารถแบง่ ออกเปน็ 5 ระดับ ไดแ้ ก่ 1) ระดบั ที่ 1 มีความเร็วลม 119 - 153 กิโลเมตรต่อช่ัวโมง ทาลายลา้ งเล็กนอ้ ย ไม่สง่ ผลต่อส่งิ ปลูกสร้าง มีนา้ ทว่ มขงั ตามชายฝง่ั 2) ระดับท่ี 2 มคี วามเร็วลม 154 - 177 กิโลเมตรต่อช่วั โมง ทาลายลา้ งเล็กนอ้ ย ทาใหห้ ลงั คา ประตู หนา้ ตา่ งบา้ นเรอื นเสยี หายบา้ ง ทาให้เกดิ น้าทว่ มขัง 3) ระดบั ที่ 3 มีความเรว็ ลม 178 - 209 กโิ ลเมตรตอ่ ชั่วโมง ทาลายลา้ งปานกลาง ทาลาย โครงสรา้ งทอ่ี ยูอ่ าศัยขนาดเลก็ น้าทว่ มขังถงึ พนื้ บา้ นชั้นลา่ ง 4) ระดับท่ี 4 มคี วามเรว็ ลม 210 - 249 กโิ ลเมตรตอ่ ชั่วโมง ทาลายลา้ งสงู หลังคาบ้านเรอื นบาง แห่งถกู ทาลาย น้าทว่ มเขา้ มาถงึ พื้นบา้ น 5) ระดบั ท่ี 5 มคี วามเรว็ ลมมากกว่า 250 กิโลเมตรตอ่ ชว่ั โมง จะทาลายล้างสงู มาก หลงั คา บา้ นเรือน ตึกและอาคารตา่ ง ๆ ถกู ทาลาย พงั ทลาย น้าทว่ มขงั ปริมาณมากถงึ ขน้ั ทาลายทรพั ยส์ ินใน บา้ น อาจต้องประกาศอพยพประชาชน

2.3 การเกิดคลืน่ สึนามิ สนึ ามิ สว่ นใหญเ่ กิดจากการเคล่อื นตัวของเปลอื กโลกใตท้ ะเลอยา่ งฉับพลัน อาจจะเป็นการ เกิดแผ่นดินถล่มยบุ ตวั ลง หรือเปลอื กโลกถกู ดันขนึ้ หรือยบุ ตวั ลง ทาใหม้ ีน้าทะเลปริมาตรมหาศาล ถกู ดนั ขึน้ หรือทรุดตวั ลงอย่างฉับพลนั พลงั งานจานวนมหาศาลกถ็ า่ ยเทไปใหเ้ กดิ การเคล่อื นตัวของ น้าทะเลเป็นคลืน่ สนึ ามิทีเ่ หนอื ทะเลลกึ ผลกระทบต่อประชากรท่เี กิดจากคล่ืนสึนามิ จากกรณีการเกดิ คลน่ื สึนามิ ในวนั ท่ี 26 ธนั วาคม 2547 เวลา 0:58:50 น. (UT)หรอื เวลา 7:58:50 น. ตามเวลาในประเทศไทย ไดเ้ กดิ แผ่นดนิ ไหวขนาด 8.9 ตามมาตรารกิ เตอร์ ทนี่ อกชายฝ่ังตะวันตกทางตอน เหนือของเกาะสุมาตรา ประเทศอนิ โดนเี ซยี จุดศูนยก์ ลางอยู่ลกึ 10 กม. หา่ งจากเมืองบันดาเอเช่ ประมาณ 250 กม. และห่างจากกรงุ เทพฯ 1,260 กม. แผ่นดนิ ไหวน้เี ปน็ แผน่ ดินไหวที่ใหญ่เปน็ อนั ดับท่ี 5 นบั ต้งั แต่ ปีค.ศ. 1900 และใหญท่ ี่สดุ นับตง้ั แต่แผ่นดินไหวอลาสกาในปี ค.ศ. 1964 เหตุการณด์ ังกล่าวทาให้เกดิ การสนั่ สะเทอื นรบั รไู้ ดใ้ นประเทศมาเลเซีย สิงคโปร์ และไทย แรงคล่ืนสงู ประมาณ6 เมตร ไดถ้ าโถมตาม แนวชายฝัง่ สร้างความเสยี หายในวงกวา้ ง ทาให้เกดิ ผูเ้ สียชีวติ และบาดเจบ็ เป็นจานวนมาก ในประเทศ อินเดยี ศรลี งั กา มาเลเซยี และจงั หวดั ท่องเทย่ี วทางใต้ของประเทศไทย มีผเู้ สียชวี ติ นบั ร้อยและมีผูบ้ าดเจบ็ เป็นจานวนมากในจงั หวดั ภูเก็ต พงั งา ตรังและกระบี่

เรอื่ งท่ี 3 วธิ ีใชเ้ ครือ่ งมือทางภูมศิ าสตร์ เคร่อื งมอื ทางภมู ิศาสตร์ หมายถงึ สิ่งท่ีมนุษย์สรา้ งขึน้ มาเพือ่ ตรวจสอบและบันทึกข้อมลู ทางด้าน ภูมศิ าสตร์ เครือ่ งมือภูมศิ าสตรท์ ี่สาคัญ ได้แก่ แผนที่ ลกู โลก เขม็ ทิศ รูปถ่ายทางอากาศ และภาพถา่ ย จากดาวเทยี ม และเคร่อื งมอื เทคโนโลยเี พื่อการศกึ ษาภูมศิ าสตร์ ฯลฯ 3.1 แผนที่ ประโยชนข์ องแผนท่ี แผนทีม่ ีประโยชนต์ ่องานหลายๆ ดา้ น คอื 1. ดา้ นการเมืองการปกครอง 2. ด้านการทหาร 3. ดา้ นเศรษฐกิจและสงั คม 4. ด้านสังคม 5. ด้านการเรยี นการสอน 6. ดา้ นสง่ เสริมการท่องเทย่ี ว

สที ่ีใชใ้ นการเขียนแผนทแ่ี สดงลกั ษณะภูมิประเทศ สดี า หมายถงึ สง่ิ สาคญั ทางวัฒนธรรมทม่ี นุษยส์ ร้างขน้ึ เชน่ อาคาร วดั สถานท่ีราชการ สีนา้ ตาล หมายถึง ลักษณะภูมปิ ระเทศท่ีมีความสงู สีนา้ เงิน หมายถึง ลกั ษณะภูมิประเทศทเี่ ปน็ นา้ เชน่ ทะเล แมน่ า้ หนองบงึ สแี ดง หมายถึง ถนนสายหลัก พื้นทย่ี ่านชมุ ชนหนาแน่น และลกั ษณะภูมปิ ระเทศสาคญั สีเขียว พชื พนั ธ์ไุ ม้ต่าง ๆ เชน่ ป่า สวน ไร่

เร่อื งท่ี 4 สภาพภมู ศิ าสตรก์ ายภาพของไทยทีส่ ง่ ผลตอ่ ทรัพยากรตา่ งๆ และสิ่งแวดลอ้ ม การแบ่งภาคภมู ศิ าสตร์ จึงทาใหป้ ระเทศไทยมีสภาพภมู ศิ าสตร์ทีแ่ บ่งเปน็ 6 เขต คือ 1. เขตภูเขาและหุบเขาทางภาคเหนือ 2. เขตเทอื กเขาทางภาคตะวนั ตก 3. เขตทีร่ าบของภาคกลาง 4. เขตภเู ขาและทรี่ าบบรเิ วณชายฝง่ั ทะเลตะวันออก 5. เขตทร่ี าบสูงภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 6. เขตคาบสมุทรภาคใต้

องคป์ ระกอบของสงิ่ แวดล้อมทางกายภาพของไทย ทส่ี าคญั มี 3 องคป์ ระกอบ 1) ลักษณะภูมิประเทศ ลักษณะของเปลอื กโลกทเ่ี ห็นเป็นรูปแบบตา่ งๆแบ่งเป็น 2 ประเภท คือ ลักษณะภมู ิประเทศหลกั ไม่เปล่ียนรปู งา่ ย ไดแ้ ก่ที่ราบ ทรี่ าบสงู ภเู ขา และเนินเขา ลกั ษณะภมู ิประเทศรองเปลีย่ นแปลงรปู ได้ง่าย ได้แก่ หบุ เขา หว้ ย เกาะ อา่ ว แม่น้า สนั ดอนทราย แหลม ทะเลสาบ 2) ลกั ษณะภูมิอากาศ หมายถงึ ค่าเฉล่ียของลมฟา้ อากาศทเี่ กดิ ขนึ้ เป็นประจาในบรเิ วณใดบรเิ วณหนง่ึ ในช่วงระยะเวลาหนงึ่ ซ่ึงมีปจั จัยควบคมุ อากาศ เชน่ ตาแหนง่ ละติจูด 3) ทรพั ยากรธรรมชาติ ทรพั ยากรธรรมชาติ หมายถึง สิ่งทเี่ กิดข้นึ เองตามธรรมชาตแิ ละมนษุ ยส์ ามารถ นาไปใช้ประโยชนใ์ นการดารงชีวติ ได้ แบ่งออกเปน็ 4 ประเภทคอื ทรพั ยากรดนิ ทรัพยากรน้า ทรัพยากร ป่าไม้ และทรพั ยากรแรธ่ าตุ ทรัพยากรธรรมชาตแิ บง่ เปน็ 3 ประเภท คอื - ทรัพยากรทใ่ี ช้แลว้ หมดไปไมส่ ามารถเกดิ มาทดแทนใหมไ่ ด้ เชน่ นา้ มัน แร่ธาตุ - ทรัพยากรท่ีใชแ้ ลว้ สามารถสร้างทดแทนได้ เชน่ ป่าไม้ สัตวบ์ ก สตั วน์ า้ - ทรัพยากรที่ใชแ้ ลว้ ไมห่ มดไป เชน่ นา้ อากาศ เป็นตน้

เรือ่ งท่ี 5 ความสาคญั ของการดารงชีวติ ใหส้ อดคลอ้ งกบั ทรพั ยากรในประเทศ 5.1 ความสาคัญของการดารงชวี ิตใหส้ อดคลอ้ งกับทรพั ยากรของประเทศไทย ภาคเหนือ ในภาคเหนอื มที รัพยากรธรรมชาตทิ ่อี ดุ มสมบรู ณ์ จากการท่ีลกั ษณะภมู ิประเทศของ ภาคเหนอื ส่วนใหญ่เป็นทวิ เขา และมีทร่ี าบหบุ เขาสลับกัน แตพ่ น้ื ทีร่ าบมจี ากดั ทาให้ประชากรต้งั ถิน่ ฐาน อย่างหนาแน่นตามทรี่ าบล่มุ แมน่ ้า การประกอบอาชพี ของประชากรในภาคเหนือ ประชากรในภาคเหนือจะมอี าชีพทานา ซ่ึง ปลูกทง้ั ขา้ วเจ้าและข้าวเหนยี ว ในพืน้ ทรี่ าบลุ่มแมน่ ้า เน่อื งจากมีดนิ อุดมสมบรู ณแ์ ละมีการ ชลประทานทด่ี ี จึงสามารถทานาได้ปลี ะ 2 ครง้ั นอกจากน้ี ยงั ประกอบอาชีพทาไร่ (ข้าวโพด ถว่ั เหลือง ถ่ัวลสิ ง หอม กระเทียม ออ้ ย) การทาสวนผลไม้ (ลน้ิ จี่ ลาไย) อุตสาหกรรม (โรงบ่มใบยาสบู การผลิตอาหารสาเรจ็ รูปและอาหารกระป๋อง) อุตสาหกรรมพน้ื เมอื ง (เคร่อื งเขิน เคร่อื งเงิน การแกะสลกั ไมส้ ัก การทาร่มกระดาษ) อตุ สาหกรรมการท่องเท่ียว เนอื่ งจากภาคเหนอื โดย เฉพาะจงั หวัดเชยี งใหม่ มที ัศนยี ภาพทส่ี วยงาม มโี บราณสถานมากมายและมีวัฒนธรรมท่ี เก่าแก่ท่งี ดงาม

ภาคตะวนั ตก เน่อื งจากทิวเขาในภาคตะวันตกเป็นทวิ เขาท่ีทอดยาวมาจากภาคเหนือดงั นน้ั ลักษณะภูมิประเทศจงึ คลา้ ยกบั ภาคเหนือ คอื เป็นทวิ เขาสูงสลับกับหบุ เขาแคบ ซึ่งเกิดจากการเซาะ ของแม่นา้ ลาธารอย่างรวดเรว็ ทวิ เขาส่วนใหญ่เป็นหนิ ค่อนข้างเกา่ สว่ นใหญ่เปน็ หินปนู พบมากที่ จังหวัดกาญจนบุรี ราชบุรี และเพชรบรุ ี ภเู ขาหนิ ปูนเหล่านจี้ ะมียอดเขาหยักแหลมตะปุ่มตะป่า นอกจากนยี้ ังมหี ินดนิ ดาน หนิ แกรนติ และหินทราย และมที ่ีราบในภาคตะวันตก ได้แก่ ทรี่ าบลุ่มแม่นา้ แควใหญ่ ทร่ี าบล่มุ แม่น้าแควน้อย ท่ีราบลุ่มแม่น้าแมก่ ลอง การประกอบอาชีพของประชากร ภาคตะวันตกมีลักษณะภมู ิประเทศเป็นภเู ขาคลา้ ยกับ ภาคเหนือ และมีพ้นื ท่รี าบคลา้ ยกบั ภาคกลาง ประชากรสว่ นใหญ่จึงอาศัยในพ้ืนท่รี าบและมอี าชพี เกษตรกรรม อาชีพที่สาคญั คือการทาไร่อ้อย (โดยเฉพาะทจ่ี ังหวัดกาญจนบรุ ีและราชบุรี) ปลกู สบั ปะรด ขา้ วโพด มนั สาปะหลงั ฝา้ ย องุ่น การทานาตามทร่ี าบลมุ่ แม่นา้ การเลยี้ งโคนม การทาโอง่ เคลือบดนิ เผา ทานาเกลือ อาชพี การประมง การทาเครื่องจกั สานนอกจากนี้ยังมีการทาเหมอื งแร่ ดบี กุ ทงั สเตน ตะกั่ว สังกะสี เหลก็ รตั นชาติ และหินนา้ มัน

ภาคกลาง ภมู ิประเทศในภาคกลางเป็นทร่ี าบลมุ่ แมน่ า้ เพราะแมน่ ้าหลายสายไหลผ่านทาให้ เกิดการทบั ถมของตะกอนและมภี เู ขาชายขอบ พ้นื ที่แบง่ ไดเ้ ปน็ 2 เขตยอ่ ย คือภาคกลางตอนบน เป็นท่รี าบลมุ่ แมน่ า้ และท่รี าบลกู ฟูก และมเี นินเขาเตย้ี ๆ สลับเปน็ บางตอน และเขตภาคกลาง ตอนล่าง คอื บรเิ วณจงั หวดั นครสวรรคล์ งมาถึงอ่าวไทย มีลกั ษณะเป็นที่ราบล่มุ น้าท่วมถึงและเปน็ ลานตะพักนา้ การประกอบอาชพี ของประชากร ภาคกลางอุดมสมบรู ณ์ ทง้ั ทรัพยากรดินและนา้ นบั เปน็ แหล่งอู่ข้าวอูน่ ้าของประเทศในภาคกลางตอนบนประกอบอาชีพทานาข้าวและทาไร่ (ข้าวโพด ออ้ ย มันสาปะหลงั ) รองลงมาคือ อตุ สาหกรรม ภาคกลางตอนล่างจะมีอาชพี ปลูกข้าวในบรเิ วณ ราบลมุ่ แม่น้า เน่ืองจากทีด่ นิ เป็นดนิ เหนียวมีนา้ แชข่ งั และมรี ะบบการชลประทานดี จึงสามารถ ทานาได้ปลี ะ 2 ครัง้ นบั เป็นแหล่งปลกู ขา้ วทใ่ี หญ่ท่สี ดุ ในประเทศและมีการทานาเกลือ นากุ้ง ใน แถบจังหวดั ชายทะเล

ภาคตะวันออก ภาคตะวันออกเปน็ ภาคทเ่ี ลก็ ท่สี ดุ ตอนเหนอื ของภาคมภี มู ปิ ระเทศเปน็ ทีร่ าบ ลมุ่ เกิดจากการเคล่อื นไหวและการบบี อดั ตวั ของเปลือกโลก ทาใหต้ อนกลางของภาคโก่งตวั เป็นทวิ เขา ไปจนถงึ ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้ ขณะเดียวกันตอนเหนือของภาคเกดิ การทรุดตัวเป็นแอง่ กลายเป็นทีร่ าบล่มุ แมน่ า้ และเกดิ การทบั ถมของโคลนและตะกอน ตอนกลางของภาคเปน็ ทิวเขา ภูมิประเทศส่วนใหญเ่ ป็นหุบเขาแคบ ๆ มที ่ีราบตามหบุ เขา เรียกวา่ ทร่ี าบดินตะกอนเชิงเขาตอนใต้ ของภาคเปน็ ทรี่ าบชายฝ่งั ทะเลภาคตะวันออก การประกอบอาชพี ของประชากร มีอาชีพทส่ี าคัญ คอื 1. การเพาะปลูก มีการทานา ทาสวนผลไม้ ท้ังเงาะ ทุเรยี น มงั คดุ ระกา สละสวนยางพารา ทาไร่ออ้ ย และมันสาปะหลัง 2. การเลยี้ งสตั ว์ เป็นแหลง่ เลย้ี งเปด็ และไก่ โดยเฉพาะท่ีจังหวดั ชลบรุ ี และฉะเชิงเทรา 3. การทาเหมอื งแร่ ภาคตะวนั ออกเปน็ แหล่งทมี่ ีแร่รัตนชาติมากท่สี ุด เชน่ ทบั ทิม ไพลนิ บศุ ราคมั สง่ ผลให้ประชากรประกอบอาชพี เจียรนยั พลอยด้วย โดยเฉพาะจงั หวัดจันทบรุ ีและตราด 4. อุตสาหกรรมในครัวเรอื น เชน่ การผลติ เสี่อจนั ทบุรี เครอื่ งจักสาน 5. การท่องเที่ยว เนอ่ื งจากมที ัศนียภาพทีส่ วยงามจากชายทะเลและเกาะตา่ งๆ อตุ สาหกรรม การทอ่ งเทย่ี วจงึ สรา้ งรายได้ให้กบั ภมู ิภาคนเ้ี ป็นอย่างมาก

ภาคตะวันออกเฉยี งเหนือ ลักษณะภูมิประเทศส่วนใหญ่ เป็นท่รี าบสงู แอ่งกะทะและยังมที ร่ี าบลุม่ แมน่ ้าชแี ละแม่นา้ มูลที่เรียกวา่ แอง่ โคราช ซ่ึงเป็นท่ีราบล่มุ ขนาดใหญ่ท่ีสดุ ของภาคตะวันออกเฉยี งเหนอื เพราะมีแมน่ า้ มลู และแมน่ ้าชไี หลผ่าน จึงมกั จะมนี ้าทว่ มเม่ือฤดูน้าหลาก การประกอบอาชพี ของประชากร ประชากรประกอบอาชีพทส่ี าคัญ คือ - การเพาะปลกู เชน่ การปลกู ขา้ ว การทาไร่ (ข้าวโพด มนั สาปะหลัง ออ้ ยปอ ยาสูบ) - การเลี้ยงสัตว์ เชน่ โค กระบือ และการประมงตามเขอื่ นและอา่ งเกบ็ น้า - อุตสาหกรรม ส่วนใหญเ่ ป็นการแปรสภาพผลผลิตทางการเกษตร เชน่ โรงสีข้าว โรงงานมนั สาปะหลังอดั เม็ด โรงงานทาโซดาไฟ (จากแรห่ ินเกลือ และโปแตซ)

ภาคใต้ ลักษณะภมู ิประเทศของภาคใต้เป็นคาบสมุทร มที วิ เขาสงู ทอดยาวจากเหนือจรดใต้ มี ทะเลขนาบทง้ั 2 ดา้ น ทวิ เขาทสี่ าคัญ คอื ทวิ เขาภเู กต็ ทวิ เขานครศรีธรรมราช และทวิ เขาสนั กาลา คีรี และมีแม่นา้ ตาปี ซึ่งเป็นแม่น้าทีย่ าวและมขี นาดใหญ่ท่สี ดุ ของภาคใต้ ทีเ่ หลอื จะเปน็ แมน่ า้ สาย เลก็ ๆ และสั้น เช่น แมน่ า้ ปตั ตานี แมน่ า้ สายบุรี และแมน่ า้ โก-ลก และมชี ายฝ่งั ทะเลท้ังทางด้านอา่ ว ไทย ซ่งึ มีลักษณะเปน็ ชายฝั่งแบบยกตัว เป็นทีร่ าบชายฝ่ังทเี่ กิดจากคลนื่ พัดพาทรายมาทับถม จนกระทง่ั กลายเปน็ หาดทรายที่สวยงาม และชายฝง่ั ทะเลด้านทะเลอันดามนั ที่มีลกั ษณะเว้าแหว่ง เพราะเป็นฝัง่ ทะเลท่ีจมน้าและมีป่าชายเลนขน้ึ อยา่ งหนาแน่น การประกอบอาชพี ของประชากร อาชีพทสี่ าคัญ คือ - การทาสวน เช่น ยางพารา ปาลม์ น้ามนั และสวนผลไม้ - การประมง ทากนั ทกุ จังหวดั ทีม่ ชี ายฝ่ังทะเล - การทาเหมอื งแรด่ บี ุก - การท่องเทยี่ ว ภาคใต้มีภมู ปิ ระเทศทีส่ วยงาม ทาให้มแี หลง่ ท่องเท่ียวตาม ธรรมชาตมิ ากมายหลายแหง่ เชน่ ทวิ ทัศนช์ ายฝ่ังทะเล เกาะแกง่ ตา่ งๆ สามารถทารายไดจ้ ากการท่องเทย่ี วมากกว่าภาคอืน่ ๆ

5.2 ความสาคญั ของการดารงชวี ติ ใหส้ อดคล้องกบั ทรพั ยากรของประเทศในเอเชีย ลกั ษณะประชากรของทวีปเอเชีย เอเชยี เป็นทวีปท่ีใหญ่และมปี ระชากรมากเป็นอนั ดบั 1 ของโลก ถือเปน็ ทวปี แหล่งอารยธรรม เพราะเป็นดินแดนที่ความเจริญเกิดขน้ึ ก่อนทวีปอ่ืน ๆ ประชากรรู้จกั และตั้ง ถ่นิ ฐานกันมาก่อน สว่ นใหญอ่ าศัยอยู่หนาแน่นบรเิ วณชายฝงั่ ทะเลและทรี่ าบลุ่มแม่นา้ ตา่ ง ๆ เช่น ลุ่มแม่น้า เจา้ พระยา ล่มุ แม่นา้ แยงซีเกียง ลมุ่ แม่น้าแดงและลมุ่ แม่น้าคงคาสว่ นบริเวณท่มี ีประชากรเบาบางจะเป็น บรเิ วณทแ่ี ห้งแล้งกนั ดารหนาวเย็นและในบริเวณทเ่ี ป็นภูเขาซับซอ้ น ซ่งึ ส่วนใหญจ่ ะเป็นบรเิ วณกลางทวีป ประชากรในเอเชยี ประกอบด้วยหลายเชอื้ ชาติ ดังนี้ 1) กลมุ่ มองโกลอยด มีจานวน 3 ใน 4 ของประชากรท้ังหมดของทวปี มีลักษณะเดน่ คือ ผิวเหลอื ง ผม ดาเหยียดตรง นัยน์ตารี จมกู แบน อาศยั อยใู่ นประเทศ จนี ญป่ี ่นุ เกาหลี และไทย 2) กลมุ่ คอเคซอยด์ เปน็ พวกผิวขาว หนา้ ตารูปร่างสงู ใหญ่เหมอื นชาวยโุ รป ตา ผมสีดา ส่วนใหญอ่ าศัย อยู่ในเอเชยี ตะวันตกเฉยี งใตแ้ ละภาคเหนอื ของอนิ เดยี ได้แก่ ชาวอาหรับ ปากสี ถาน อินเดีย เนปาล 3) กลุ่มนกิ รอยด์ เปน็ พวกผิวดา ได้แก่ ชาวพนื้ เมอื งภาคใต้ของอนิ เดีย พวกเงาะซาไก มรี ูปร่างเลก็ ผม หยกิ นอกจากนย้ี งั อยู่ในศรลี งั กาและหมเู่ กาะในเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้ 4) กลุ่มโพลิเนเซียน เปน็ พวกผิวสคี ลา้ อาศัยอย่ตู ามหม่เู กาะแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไดแ้ ก่ ชน พ้ืนเมอื งในหมู่เกาะของประเทศอนิ โดนีเซีย

ลกั ษณะการตัง้ ถิน่ ฐาน ประชากรสว่ นใหญ่ อาศยั อย่หู นาแน่นบรเิ วณชายฝั่งทะเลและทีร่ าบลมุ่ แมน่ า้ ต่าง ๆ เช่น ลุ่มแมน่ ้า เจา้ พระยา ลมุ่ แม่นา้ แยงซีเกียง ลุ่มแมน่ ้าแดงและลุม่ แมน่ า้ คงคา และในเกาะบางเกาะทีม่ ดี ินอดุ มสมบรู ณ์ เช่น เกาะของประเทศฟิลิปปนิ ส์ อินโดนีเซีย และญปี่ ุ่น ส่วนบรเิ วณท่มี ีประชากรเบาบาง จะเป็นบรเิ วณท่ี แห้งแล้งกันดาร หนาวเย็นและในบรเิ วณทเ่ี ปน็ ภูเขาซบั ซ้อน ซ่ึงสว่ นใหญ่จะเป็นบรเิ วณกลางทวีป มีเพยี ง สว่ นน้อยทอ่ี าศัยอยูใ่ นเมือง เมอื งที่มีประชากรอาศัยเป็นจานวนมาก ได้แก่ โตเกยี ว บอมเบย์ กลั กัตตา โซล มะนิลา เซียงไฮ้ โยะโกะฮะมะ เตหะราน กรุงเทพมหานคร เปน็ ตน้ ลกั ษณะทางเศรษฐกจิ ประชากรของทวีปเอเชียประกอบอาชพี ทตี่ า่ งกัน ขึ้นอยูก่ บั สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ไดแ้ ก่ ภูมิอากาศ ภมู ปิ ระเทศ ทรัพยากรธรรมชาตแิ ละสภาพแวดลอ้ มทางวฒั นธรรม ไดแ้ ก่ ความเจริญใน ดา้ นวิชาการ เทคโนโลยี การปกครองและขนบธรรมเนียมประเพณี แบ่งได้ 3 กลุม่ ใหญ่ๆ คือ เกษตรกรรม อุตสาหกรรม และพาณิชยกรรม

บทที่ 2 ประวตั ศิ าสตรท์ วปี เอเชยี

เร่อื งท่ี 1 ประวตั ศิ าสตรส์ งั เขปของประเทศในทวปี เอเชยี

1.1 ประวตั ศิ าสตรส์ ังเขปของประเทศสาธารณรฐั ประชาชนจนี ประเทศจนี หรือสาธารณรฐั ประชาชนจนี เป็นประเทศทีม่ ีความเจริญรุ่งเรือง และมีอารยธรรม ยาวนานที่สุดประเทศหน่ึงของโลก โดยหลกั ฐานทางประวัติศาสตรท์ ่สี ามารถคน้ ควา้ ทม่ี ีการบันทกึ เปน็ ลายลักษณ์อกั ษรและมีหลักฐานทางประวัตศิ าสตร์ ศิลปวัฒนธรรมทหี่ ลากหลายสวยงาม ตัง้ แต่ชว่ ง 2,500 - 2,000 ปี กอ่ นครสิ ต์ศกั ราช เรม่ิ จากสมัยราชวงศต์ ่าง ๆ มาจนถงึ จนี ยคุ ใหมค่ ือ ยคุ ปจั จุบนั ปี ค.ศ. 2009 รวมมีอายยุ าวนานถึง 4,000 - 5,000 ปี ประเทศจีน เปน็ ประเทศทใ่ี หญท่ ีส่ ุดในภูมภิ าคเอเชยี ตะวันออก มีประชากรมากทีส่ ดุ ในโลก มี พน้ื ทก่ี ว้างใหญม่ ีขนาดเปน็ อนั ดับ 3 ของโลก เป็นรองเพียงรสั เซียและแคนาดา เป็นประเทศท่ี คดิ ค้นเข็มทิศ การผลิตกระดาษ ดนิ ปืน ระบบการพมิ พ์ ระบบชลประทาน การกอ่ สร้างกาแพงเมอื ง จีน และการขดุ คลองขุน ประเทศจีนจงึ เปน็ สัญลักษณข์ องความม่งั คั่งทางศลิ ปะ วฒั นธรรมที่ชาว จีนไดผ้ า่ นประวตั ิศาสตร์รูปแบบสังคมแบบตา่ งๆ ทงั้ สังคมแบบยุคมนุษยห์ นิ สังคมทาส สังคมศักดิ นา สงั คมกง่ึ ศักดนิ า สังคมกงึ่ เมืองขน้ึ จนเข้าส่สู งั คมนยิ มในปัจจบุ ัน

1.2 ประวัติศาสตรส์ งั เขปของประเทศอนิ เดีย ประเทศอนิ เดยี หรอื มีชอ่ื เรียกอย่างเป็นทางการว่า สาธารณรัฐอนิ เดีย ต้งั อยู่ในทวปี เอเชยี ใต้ เป็นพนื้ ทีส่ ่วนใหญข่ องอนทุ วปี อนิ เดีย มีประชากรมากเป็นอนั ดบั ทส่ี องของโลก และเป็นประเทศ ประชาธปิ ไตยที่มปี ระชากรมากที่สดุ ในโลก มีภาษาพดู ประมาณแปดร้อยภาษา ในดา้ นเศรษฐกิจ อินเดียมีอานาจการซอื้ มากเปน็ อนั ดบั ทส่ี ่ขี องโลก โดยมอี าณาเขตดังน้ี ทิศเหนือติดกบั สาธารณรฐั ประชาชนจีน เนปาล และภูฏาน ทิศตะวันตกเฉยี งเหนือตดิ ปากีสถาน ทิศตะวนั ออกเฉียงเหนือติดสาธารณรัฐแห่งสหภาพพม่า ทิศตะวนั ออกเฉียงใต้และตะวันตกเฉยี งใต้จรดมหาสมทุ รอินเดีย ทศิ ตะวันออกตดิ บังกลาเทศ อินเดยี มพี นื้ ท่ี 3,287,590 ตารางกิโลเมตร ซง่ึ ใหญก่ ว่าไทยประมาณ 6 เทา่

1.3 ประวตั ศิ าสตร์สงั เขปของสาธารณรฐั ประชาธปิ ไตยประชาชนลาว ลาวหรือสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เปน็ ประเทศหน่งึ ทส่ี บื เชอื้ สายบรรพบุรุษเดยี วกับ ชาวไทย แต่ลาวประกอบด้วยชนกลุ่มนอ้ ยมากมายหลายเผา่ ลาวแท้ๆ มีเพยี ง 50 เปอร์เซน็ ตเ์ ท่าน้นั ซึ่ง สว่ นใหญ่อาศัยอยรู่ มิ นา้ โขงบนท่รี าบ สว่ นชาวเขานยิ มอยู่บนเทือกเขา พ.ศ. 2498 ลาวไดร้ บั การยอมรบั ให้เขา้ เปน็ สมาชกิ ขององคก์ ารสหประชาชาติ พ.ศ. 2500 เจ้าสุวรรณภมู า ขึน้ ดารงตาแหน่งนายกรฐั มนตรีเป็นผูน้ ารัฐบาลผสมในนครเวียงจันทน์ พ.ศ. 2506 รัฐบาลคอมมิวนสิ ต์เวียดนามหันมาใช้เสน้ ทางโฮจมิ ินหใ์ นภาคตะวนั ออกของลาว เป็น เส้นทางหลกั ในการส่งกาลังพลไปปราบปรามพวกตอ่ ตา้ นคอมมิวนสิ ตใ์ นเวียดนามใต้ กองกาลังอเมรกิ ัน เริ่มเขา้ มาปฏิบตั กิ ารลับในลาว พ.ศ. 2516 สหรฐั อเมริกาถอนตวั ออกจากสงครามเวียดนาม “การทาสงครามหลงั ฉาก” ในประเทศลาวจงึ ต้องเลกิ ราไปดว้ ย พ.ศ. 2518 หลงั จากรฐั บาลคอมมวิ นิสต์มีชยั เหนือเวยี ดนามทั้งประเทศได้ไม่นานโดยยดึ กรุง พนมเปญเปน็ แหง่ แรก ตอ่ มาได้ไซ่งอ่ น ขบวนการประเทศลาวยดึ อานาจไดท้ ั้งหมดในเดือนธันวาคม เจา้ มหาชีวติ ศรสี วา่ งวฒั นาถกู ปลดออกจากราชบัลลงั ก์ ตามมาดว้ ยการสถาปนาประเทศใหม่ชือ่ ว่า “สาธารณรฐั ประชาธิปไตยประชาชนลาว” หรอื สปป.ลาว เม่อื วนั ท่ี 2 ธันวาคม พ.ศ. 2518

1.4 ประวัติศาสตร์สงั เขปของประเทศพมา่ หรอื สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมยี นมาร์ ประวตั ศิ าสตรข์ องพม่าน้ันยาวนาน มปี ระชาชนหลายเผา่ พันธุ์ เคยอาศัยอยใู่ นดินแดนแหง่ นี้ เผ่า พันธุ์เก่าแกท่สี ดุ ที่ปรากฏได้ แกม่ อญ ตอ่ มาราวศตวรรษท่ี 13 ชาวพมา่ ได้อพยพลงมาจากบริเวณ พรมแดนระหวา่ งจีนและทเิ บต เข้าสทู่ ี่ราบลมุ่ แมน่ า้ อริ ะวดี และกลายเปน็ ชนเผ่าสว่ นใหญ่ทีป่ กครอง ประเทศในเวลาตอ่ มา พมา่ ตกเปน็ อาณานคิ มของอังกฤษในปี พ.ศ. 2429 และระยะก่อนการเกิดสงครามโลกคร้ังท่ี 2 เลก็ นอ้ ย ญ่ปี ุ่นได้เขา้ มามีบทบาทในเอเชียตะวนั ออกเฉยี งใต้ ตะขน่ิ เปน็ กลมุ่ นักศึกษาหนุม่ ที่หัว รนุ แรงมี อองซาน นกั ชาตนิ ยิ ม และเปน็ ผนู้ าของนักศกึ ษาในมหาวิทยาลัยย่างก้งุ พวกเขาคิดว่า ญี่ปนุ่ จะสนบั สนุนการประกาศอสิ รภาพของพมา่ จากอังกฤษ แตเ่ มอ่ื ญ่ีปนุ่ ยึดครองพม่าได้แล้ว กลับพยายามหน่วงเหนีย่ วมิให้พมา่ ประกาศเอกราช ปจั จบุ ันประเทศพม่าปกครองในคณะรัฐบาลทหารทม่ี าจากการเลอื กตงั้ และยงั มปี ัญหา การสรู้ บกันในชนเผ่านอ้ ยอยตู่ ลอดเวลา

บทที่ 3 เศรษฐศาสตร์

เร่อื งที่ 1 ความหมาย ความสาคัญของเศรษฐศาสตรม์ หภาคและจลุ ภาค ความหมาย เศรษฐศาสตร์ เปน็ วิชาว่าดว้ ยการผลิต การจาหน่าย จา่ ยแจก และการบริโภค ใช้ สอยสง่ิ ตา่ งๆ ของชมุ ชนมี 2 สาขา คอื เศรษฐศาสตรจ์ ุลภาค ได้แก่ เศรษฐศาสตร์ภาคท่ีศึกษาปัญหา เศรษฐกจิ สว่ นเอกชน หรือปญั หาการหาตลาด เป็นต้น และเศรษฐศาสตร์มหภาค ได้แก่ เศรษฐศาสตร์ ภาคท่ศี ึกษาปัญหา เศรษฐกิจของประเทศโดยสว่ นรวม เชน่ ปญั หาเรื่องรายได้ของประชาชาติ การออม ทรพั ยข์ องประชากร ปญั หาการลงทนุ ความสาคัญของเศรษฐศาสตร์ เศรษฐศาสตรส์ ามารถจาแนกได้เป็น 3 ลักษณะดังน้ี 1. ผูบ้ ริโภค 2. ผู้ผลติ 3. เศรษฐศาสตร์ ชว่ ยให้รัฐบาลเขา้ ใจพฤตกิ รรมการบรโิ ภคของประชาชน ผูผ้ ลติ ปจั จยั ในการกาหนดสินคา้ ตา่ งๆ ความสัมพันธร์ ะหว่างตลาดตา่ งๆ ในระบบเศรษฐกิจ การ กาหนดนโยบายและมาตรการเพ่ือมาใช้แก้ปญั หาและพฒั นาเศรษฐกิจ

ขอบขา่ ยของเศรษฐศาสตร์ แบ่งเป็น 2 ดา้ นใหญๆ่ คือ 1. เศรษฐศาสตรม์ หภาค เปน็ การศกึ ษาถึงหนว่ ยเศรษฐกจิ เปน็ ส่วนรวม เช่น การผลิต รายได้ การบริโภค การออม การลงทุน การจา้ งงาน การภาษอี ากร การธนาคาร รายได้ ประชาชาติ การค้าระหว่างประเทศ เป็นต้น 2. เศรษฐศาสตร์จลุ ภาค (Micro Economics) หมายถึง การศกึ ษาพฤตกิ รรมของหนว่ ย เศรษฐกจิ สว่ นย่อย ซง่ึ เปน็ สว่ นประกอบของระบบเศรษฐกิจส่วนรวม เช่น ศึกษาพฤติกรรมของ ผู้บริโภคแตล่ ะราย หรอื กล่มุ ของผู้บรโิ ภคสนิ ค้าแตล่ ะชนดิ พฤติกรรมของผผู้ ลิตแตล่ ะราย กลุ่ม ผผู้ ลิตสนิ ค้า แตล่ ่ะชนิด การกาหนดปรมิ าณซอื้ ของผ้บู ริโภค การกาหนดปรมิ าณการผลติ ของ ผผู้ ลติ การกาหนดราคาปจั จัยการผลติ ตลอดจนการทางานของกลไกราคา

เร่อื งที่ 2 ระบบเศรษฐกจิ ในประเทศไทย ระบบเศรษฐกจิ คือ กลมุ่ หรือหนว่ ยธุรกจิ ท่ีรวมตัวกันดาเนนิ กจิ กรรมทางเศรษฐกิจโดยอยู่ภายใต้ รูปแบบของการปกครอง จารีตประเพณี สังคม และวฒั นธรรมของแตล่ ะประเทศเพื่อกาหนดวา่ จะผลติ อะไร ปริมาณมากนอ้ ยเทา่ ใด และใชว้ ธิ ีการผลติ อย่างไร เพอ่ื ตอบสนองความต้องการของหนว่ ย ครัวเรือน หรอื กลุ่มผบู้ ริโภคหรือประชาชนนน่ั เอง ระบบเศรษฐกจิ อยู่ 3 แบบ คอื ระบบเศรษฐกิจแบบเสรีนยิ ม ระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม และระบบเศรษฐกิจแบบผสม ระบบเศรษฐกจิ ของประเทศไทย ระบบเศรษฐกจิ ของประเทศไทยในยุคปัจจุบนั มแี นวโนม้ จะเขา้ สู่ระบบเศรษฐกิจแบบผสมมากขนึ้ จะเห็นไดจ้ ากการท่ีรฐั บาลได้ใหโ้ อกาสประชาชนมเี สรภี าพทากจิ กรรมทางธรุ กิจไดม้ ากขึ้น โดยอาศัย กลไกราคาเป็นเครอื่ งมอื ในการตัดสินใจแต่กิจกรรมทางธุรกิจในบางลกั ษณะกย็ ังมคี วามจาเป็นตอ้ งใช้ วิธีการควบคมุ หรือดาเนนิ การโดยรฐั เชน่ กจิ การไฟฟา้ ประปา โทรศพั ท์ ถนน เป็นตน้

แนวทางพฒั นาเศรษฐกิจของไทย การพฒั นาอาชีพและรายได้ การประกอบอาชพี ของคนไทยมคี วามหลากหลาย มที ง้ั ข้าราชการพลเรอื น ขา้ ราชการตารวจ ทหาร ลูกจา้ งของทางราชการ พนักงานรฐั วิสาหกจิ พ่อคา้ แมค่ ้า ฯลฯ อาชีพต่างๆ เหล่านี้ถ้าจะจัดเป็นกลุ่มอาชพี จะได้ 3 กลุม่ อาชีพ ได้แก่ อาชพี เกษตรกรรม อาชพี อตุ สาหกรรม และอาชพี บรกิ าร การพฒั นาตลาดแรงงาน ในปี พ.ศ. 2540 ปญั หาแรงงานในประเทศไทยเรมิ่ รุนแรงมากข้ึน โรงงานต่างๆ หยดุ กจิ การ มี การเลิกจา้ งงานมากขึน้ ทาให้เกิดปัญหาการว่างงานทง้ั ในลักษณะทเี่ ปน็ การวา่ งงาน โดยเปิดเผย การวา่ งงานของผมู้ ีความรูแ้ ต่ทางานตา่ กวา่ ระดับรายได้และความสามารถ ตลอดจนปญั หาแรงงาน เดก็ รัฐบาลจึงได้เร่งหาแนวทางและมาตรการตา่ งๆ ทจี่ ะลดความรุนแรงดา้ นปัญหาใหน้ อ้ ยลง ตลอดจนกาหนดนโยบายทจ่ี ะพัฒนาเศรษฐกจิ เพอ่ื ใหม้ ีงานทามากขึ้นด้วยวธิ ีการตา่ ง ๆ เชน่ 1. การพัฒนาการเกษตรในรปู การเกษตรครบวงจร 2. การสร้างงานเกษตรในฤดูแลง้ 3. การสรา้ งงานโดยการสนับสนนุ อตุ สาหกรรมชนบท 4. การสร้างงานโดยการพฒั นาอาชพี นอกการเกษตร 5. การเตรยี มตัวเข้าสตู่ ลาดแรงงาน

เรื่องท่ี 3 คณุ ธรรมในการผลติ และการบริโภค การบริโภค หมายถึง การแลกเปลย่ี นสินค้า และการบริการโดยใชเ้ งนิ เปน็ สือ่ กลาง เพอื่ ตอบสนองความ ตอ้ งการบริโภคของบคุ คล เช่นการใช้เงินซอ้ื อาหาร การใช้เงินซื้อทอี่ ยู่อาศยั การใชเ้ งินซื้อเครื่องนุง่ ห่มการใช้ เงนิ ซื้อยารักษาโรค การใชเ้ งินซื้อความสะดวกสบายเพ่อื การพักผ่อนหย่อนใจ เปน็ ต้น การผลิต หมายถงึ การสร้างสนิ คา้ และบริการเพ่อื ตอบสนองการบรโิ ภคของบุคคล คุณธรรม เป็นคุณงามความดที ่จี ะตอ้ งเสริมสรา้ งใหเ้ กิดทงั้ ในผู้ผลิตและผู้บริโภค

คณุ ธรรมของผผู้ ลิตท่สี าคญั มีดังนี้ 1. ความขยัน เป็นความพยายามมมุ านะทจ่ี ะประกอบการในการผลิตและบรกิ ารใหป้ ระสบ ผลสาเร็จอยา่ งไมย่ อ่ ทอ้ ตอ่ ปัญหาและอปุ สรรค 2. ความซ่ือสัตย์ โดยเฉพาะซ่ือสัตยต์ อ่ ผู้บรโิ ภค เชน่ ไม่ค้ากาไรเกนิ ควร ไม่โฆษณาสนิ ค้าเกินความ เปน็ จรงิ ไม่ปลอมปนสนิ คา้ ไมผ่ ลติ สินค้าท่ีไม่ไดค้ ณุ ภาพ หรอื สนิ คา้ ทผี่ ิดกฎหมาย ฯลฯ 3. ความรับผิดชอบ ในการผลิตสินค้าและบรกิ ารเพ่อื สนองตอ่ ความต้องการของผูบ้ ริโภค และไม่ สง่ ผลกระทบตอ่ สังคมและสิง่ แวดล้อม รบั ผดิ ชอบตอ่ ความเสียหายอนั เกดิ จากการผลติ และบริการ 4. พฒั นาคณุ ภาพสินคา้ เนน้ ใหส้ ินคา้ และบรกิ ารเปน็ ท่ีพงึ พอใจของผบู้ รโิ ภค 5. ดูแลสังคม คือ แบ่งสว่ นกาไรท่ไี ดร้ บั คนื สูส่ ังคม เช่น ทากิจกรรมเพอ่ื สว่ นรวม เชน่ ส่ิงที่ เป็นสาธารณะประโยชน์ การใหค้ วามร้ทู ่ถี ูกตอ้ ง ช่วยเหลอื ผดู้ อ้ ยโอกาสในรปู แบบต่างๆ

คณุ ธรรมของผู้บรโิ ภค ในการเลอื กสินคา้ และบรกิ ารผูบ้ ริโภคควรคานงึ ถงึ ความ จาเปน็ หรือประโยชน์ต่อการดารงชวี ิต คณุ ธรรมที่สาคญั มดี งั นี้ 1. ใชต้ ามความจาเปน็ ในการบรโิ ภคสนิ ค้าหรอื บรกิ ารให้สอคคลอ้ งกบั วถิ กี ารดาเนินชวี ิตไม่กกั ตุนสนิ คา้ 2. พิจารณาประโยชนท์ ี่จะไดร้ ับจากการซ้ือสินคา้ และบรกิ าร 3. ประหยัด ซ่งึ ควรพจิ ารณาถึงคณุ ภาพราคาสินคา้ การบรกิ ารทมี่ คี ณุ ภาพ ยตุ ิธรรม เหมาะสม กับคา่ บรกิ าร 4. มีคา่ นยิ มในการบรโิ ภคสินค้าผลติ ภณั ฑไ์ ทย

เรือ่ งที่ 4 กฎหมายและข้อมูลการคุ้มครองผูบ้ ริโภค หน่วยงานที่คมุ้ ครองผบู้ ริโภค กองคุม้ ครองผบู้ ริโภคดา้ นโฆษณา 0-2629-7037-9 , 0-2629-7041-3 กองค้มุ ครองผบู้ ริโภคดา้ นลาก 0-2629-7048-50 , 0-2629-7052-5 กองค้มุ ครองผบู้ ริโภคดา้ นสญั ญา 0-2629-7061-3 , 0-2629-7065-8 กองเผยแพรแ่ ละประชาสัมพันธ์ 0-2629-8250-2 , 0-2629-8254-6 กองนติ กิ าร 0-2629-8259-60 , 0-2629-8262-4 สานักงานเลขานุการกรม 0-2629-8243 , 0-2629-8245-8

ข้อควรปฏบิ ัตสิ าหรับผบู้ ริโภคในการซอ้ื สินคา้ หรอื บริการ ข้อควรปฏิบตั ิหลงั จากซื้อสนิ คา้ หรอื บริการ ผู้บรโิ ภคมหี น้าท่ใี นการใชค้ วามระมัดระวังตาม สมควร ในการซ้ือสนิ คา้ หรือบรกิ ารไดแ้ กก่ ารใหค้ วามสาคญั กบั ฉลากของสนิ คา้ และการโฆษณาสินค้า หรือบรกิ าร ผู้บรโิ ภคตอ้ งตรวจดฉู ลากของสินค้าเพื่อเป็นข้อมูลในการเปรียบเทียบสินคา้ แต่ละย่ีหอ้ ก่อน ตัดสินใจเลอื กสินคา้ ฉลากของสนิ คา้ ทค่ี วบคมุ จะต้องระบุข้อความดงั ตอ่ ไปน้ี ชือ่ ประเภท ชอ่ื หรอื เครื่องหมายการคา้ ชื่อหรือเครอ่ื งหมายการคา้ สถานทตี่ ้ังของผ้ผู ลิตเพอื่ ขาย ต้องแสดงขนาด ตอ้ งแสดงวธิ ีใช ขอ้ แนะนาในการใชห้ รือหา้ มใช้ วนั เดอื น ปี ทีผ่ ลติ หรอื วนั เดอื น ปี ท่ีหมดอายุการใช้ ราคาโดยระบุหน่วยเปน็ บาท หรือจะระบเุ ปน็ เงนิ สกลุ อ่นื ก็ได้

เรือ่ งที่ 5 ระบบเศรษฐกจิ ของประเทศตา่ งๆ ในเอเชยี การรวมกล่มุ ทางเศรษฐกจิ ในภูมภิ าคตา่ งๆ หลกั การการรวมกลมุ่ ทางเศรษฐกิจ คือ เพ่ือสิทธปิ ระโยชนท์ างการคา้ ของชาติตนเอง เนื่องจากการแขง่ ขัน ทางการค้า ประเทศตา่ งๆจงึ มนี โยบายและมาตรการทใี่ ช้บดิ เบอื นทางการคา้ ซ่ึงทาใหก้ ารคา้ ระหวา่ ง ประเทศขาดความเป็นธรรมและขาดความเปน็ เสรี การเจรจาทางการค้านน้ั ม่งุ หวงั วา่ จะเป็นการ แลกเปลย่ี นหรือลดหย่อนสิทธพิ ิเศษทางการคา้ จดั ทาขอ้ ตกลงทางการค้า ความร่วมมอื และพัฒนารปู แบบ การค้าและเพื่อแก้ไขข้อพพิ าททางการคา้ ระหว่างประเทศ รูปแบบการเจรจาต่อรองทางการค้านัน้ สามารถ แบง่ ไดต้ ามระดับของการเจรจา คอื ทวภิ าคี (Bilateral) ซงึ่ เป็นความสัมพันธร์ ะหวา่ งประเทศต่อประเทศ การเจรจามากฝา่ ย (Plurilateral) อาทิเช่น การเจรจา 3 ฝ่าย หรอื การเจรจา 4 ฝ่าย การเจรจาหลายฝ่าย หรือพหภุ าคี (Multilateral) ซ่งึ เปน็ การเจรจาทมี่ ีประเทศเข้าร่วมและใชเ้ วลายาวนานกวา่ จะได้ข้อสรปุ การเจรจาตอ่ รองทางการค้าเหลา่ นีน้ าไปสูร่ ะดบั ความสมั พันธท์ างการค้าระหว่างประเทศในรปู แบบตา่ งๆ ปัจจบุ ันระดับความสมั พันธ์ในระดบั กล่มุ ประเทศในภูมิภาคใกลเ้ คียงกันและมีข้อตกลงตอ่ กนั (Regional Trade Arrangements) เป็นกลุ่มเศรษฐกจิ และเป็นเร่อื งสาคญั ต่อ การพัฒนาท่ีนาไปสกู่ ารคา้ เสรขี องโลก

รูปแบบของการรวมกลุ่มทางเศรษฐกจิ การรวมกลุ่มทางเศรษฐกจิ มีได้หลายรปู แบบและมวี ิวฒั นาการแตกต่างกันโดยแตล่ ะรปู แบบจะมี ความเข้มข้นของความสัมพันธ์ซ่งึ กันและกนั แตกตา่ งกนั ไป เช่น 1. ขอ้ ตกลงการให้สทิ ธิพิเศษทางศลุ กากร (Preferential Tariff Agreement) 2. สหภาพศุลกากรบางส่วน (Partial Customs Union) 3. เขตการคา้ เสรี (Free Trade Areas) 4. สหภาพศลุ กากร (Customs Union) 5. ตลาดร่วม (Common Market) 6. สหภาพทางเศรษฐกจิ (Economic Union) 7. สหภาพทางเศรษฐกจิ แบบสมบรู ณ์ (Total Economic Union)

ลักษณะประเภทสินคา้ ของประเทศไทย ประเทศไทย มีการผลิตสนิ คา้ ท่ีส่งออกขายท่วั โลก สินค้าเกษตรส่งออกสาคัญท่นี า รายได้เข้าประเทศสูงสุด 10 อันดับแรก ได้แก่ ยางพาราและผลติ ภณั ฑ์ ขา้ วและ ผลิตภัณฑ์ ปลาและผลิตภณั ฑ์ กุ้ง และผลติ ภัณฑ์ ไม้ และผลติ ภัณฑ์ มนั สาปะหลงั และผลติ ภัณฑ์ นา้ ตาลและผลติ ภัณฑ์ ผลไม้ และผลติ ภัณฑ์ กระดาษและผลิตภัณฑ 47,235 ล้านบาท และเนอื้ ไก่นอกจากนนั้ ยงั มสี ินค้าท่ีประเทศไทยทาการค้าระหวา่ ง ประเทศ เช่น ส่งิ ทอและวัสดสุ ่งิ ทอ การออกแบบผลิตภณั ฑอ์ ัญมณี และอตุ สาหกรรม การทอ่ งเท่ยี ว