เรือ่ ง สามก๊ก ตอนกวนอูไปรับราชการกับโจโฉ น.ส.กรวลี จัดทำโดย เลขท่ี ๑ น.ส.จิดาภา เลขที่ ๔ น.ส.ชนกานต์ แซอ่ นุ่ เลขท่ี ๕ น.ส.ชนัญชดิ า เนียมทอง เลขท่ี ๖ น.ส.ชนสิ รา หนนู ุรตั น์ เลขที่ ๗ น.ส.ชตุ มิ นต์ นุชมา เลขที่ ๘ น.ส.ณัฐสณิ ี ทนั ใจ เลขท่ี ๑๕ น.ส.ธมี าพร แพทยสทิ ธิรัตน์ เลขท่ี ๑๗ น.ส.ปนดั ดา ลาภเสนา เลขที่ ๒๓ น.ส.ปิยธดิ า พุ่มพันธม์ ว่ ง เลขที่ ๒๔ น.ส.ปิยาภรณ์ ไชยวงค์ เลขท่ี ๒๕ น.ส.พรมิ ลดา กัญญารัตน์ เลขท่ี ๒๗ น.ส.พิชามญช์ุ ขนุ สังวาลย์ เลขที่ ๒๘ น.ส.ภัคธีมา ทองเจมิ เลขที่ ๓๐ น.ส.ศรญั ญา ปาละวงษ์ เลขท่ี ๓๕ โชติช่วง กองบญุ มา ชั้นมธั ยมศึกษาปีท่ี ๖/๘ นำเสนอ ครูชมยั พร แก้วปานกัน วารสารเลม่ นีเ้ ปน็ ส่วนหน่ึงของรายวิชาภาษาไทย โรงเรียนสงวนหญิง ภาคเรียนที่ ๑ ปกี ารศึกษา ๒๕๖๔
๒๘ เรื่องย่อสามกก๊ : ตอนท่ี ๑๙ อว้ นสดุ ตาย ครั้นเลา่ ปี่รบั คำตังสนิ แล้วจงึ แสรง้ ถ่อมตัวปลูกผักอยแู่ ต่ในบ้าน โจโฉสงสัยจึงเชิญเลา่ ป่กี นิ โต๊ะ เสพสุราท่สี วน แลว้ ปรึกษาการราชการอยู่ โจโฉแสรง้ ถามหาผู้คดิ การใหญ่ เก่งกล้าในแผน่ ดินดงั มงั กรสำแดงเดชหวังจบั พริ ธุ เล่าปี่ เล่าปี่บา่ ยเบ่ยี งไปตอบ เจา้ เมอื งอน่ื โจโฉจงึ วา่ อนั ผู้มสี ตปิ ัญญารอิ ่านคิดการใหญเ่ หน็ จะมีแต่เรากบั ทา่ นเทา่ น้ัน เล่าปีค่ รนั้ พอไดย้ นิ จงึ สะดงุ้ ตกใจเปน็ การใหญ่ ตะเกียบท่ีถืออยหู่ ลุดจากมือ ขณะน้นั เกิดพายุหนกั ได้ยินเสยี งฟ้ารอ้ ง เลา่ ปี่จงึ แสรง้ ทำเปน็ วา่ ตกใจฟา้ ร้องแล้วเอามือปิดหูไว้ ตะเกียบหลดุ ออกจากมือ โจโฉเหน็ ดงั นน้ กส็ ิน้ สงสัย นกึ ว่าเล่าปข่ี ขี้ ลาดนกั ตอ่ มาโจ โฉจึงไมไ่ ดค้ ดิ แคลงระแวงเล่าปี่ อย่มู าเลา่ ปไ่ี ด้ยินข่าววา่ กองซนุ จา้ นแพ้อว้ นเส้ียวเสยี แลว้ ตวั น้นั ฆ่าบุตรภรรยาเสียสิ้น แลว้ เชือดคอตายเล่าป่นี กึ สงสารยง่ิ นักทงั้ ยงั นึกถึงจูล่งดว้ ย ตอ่ มาไดข้ ่าววา่ อ้วนสุดหวังไปรวมกบั อ้วนเสี้ยว ณ เมือง กจิ วิ๋ เล่าปจ่ี งึ อาสาออก สกดั ตี ทั้งคิดหนเี งื้อมมอื โจโฉ โจโฉจงึ ยกให้ทหารไปห้าหมื่นไปสกดั ทพั
๒๙ เล่าปีอ่ อกรบด้วยอว้ นสดุ ณ เมืองชจี ิ๋ว กองทพั เล่าป่ีไลฆ่ ่าทหารอ้วนสุดแตกกระจายไป อว้ นสุดจงึ หนไี ปทาง เมอื งฉิวฉุน ระหว่างทางถกู โจรชิงตเี อาทรัพยแ์ ลเสบียงไปเป็นอนั มาก อ้วนสดุ นึกเสียใจย่ิงนัก หนไี ปขอทานอาหาร ชาวบ้านกิน ชาวบา้ นมใี จเจบ็ แคน้ เอาขา้ วทง้ั เปลอื กหงุ ใหก้ ิน อว้ นสุดกนิ ไม่ได้ถามหานำ้ ผึ้งละลายกนิ ชาวบา้ นโกรธ ตวาดว่าที่กันดารแห่งนี้ มแี ตโ่ ลหติ คน อว้ นสุดนกึ น้อยใจ อาเจียนโลหิตออกแล้วขาดใจตายบนเตยี ง ฝ่ายเล่าปี่รูว้ ่า อว้ นสดุ ตายแล้ว จงึ แจง้ ไปยงั โจโฉวา่ ขอไปรกั ษาเมืองชีจิว๋ แล้วเตยี วหุยไดฆ้ ่ากเี หมาซ่ึงโจโฉสั่งมากำกบั เสยี เลา่ ป่คี ดิ เกรงกลวั โจโฉมาตียิ่งนัก เรอ่ื งยอ่ สามก๊ก : ตอนท่ี ๒o เริ่มยุทธการกัวตอ๋ เล่าปจ่ี ึงเชอ้ื เชิญอ้วนเส้ยี วมาชว่ ยตโี จโฉ อ้วนเส้ยี วจงึ ตดั สนิ ใจยกตี แล้วอ้วนเสี้ยวสง่ จดหมาย ไปทว่ั ทกุ เมอื ง ห้ามเข้าดว้ ยโจโฉ โจโฉรดู้ ังนน้ั สงั่ ให้เล่าต้าย อองต๋งไปสกดั ทพั เล่าปีโ่ ดยให้ธงสำคัญไปเสมอื นวา่ โจโฉยกมาเองอีก สว่ นหน่งึ ใหโ้ จหยินสกัดท่ีกัวตอ๋ อนง่ึ ทพั อว้ นเส้ยี วยังรรี ออยูย่ ังมิออกรบพุง่ ยดื เย้อื อยู่ ฝ่ายเลา่ ปี่จับตัวเล่าต้าย อองต๋งได้ รู้ว่าโจโฉไมไ่ ดน้ ำทพั ใหญ่มาเอง จึงปลอ่ ยเลา่ ตา้ ย อองต๋งเสีย โจโฉโกรธคดิ ตี เลา่ ปี่ ขงหยงท่ปี รึกษาจงึ บอกว่าควรเกล้ยี กล่อมเล่าเปยี ว เตยี วส้วิ เสยี กอ่ นจงึ ไม่พะวงหนา้ พะวงหลงั โจโฉเหน็ ชอบ ด้วย โจโฉจึงสง่ เลา่ หัวไปเกล้ยี กลอ่ มเตยี วสิว้ เตยี วสว้ิ กบั กาเซยี่ งทปี่ รกึ ษาตกลงเข้าดว้ ยโจโฉ โจโฉจงึ แต่งตัง้ เตยี วสว้ิ เปน็ นายทหารผใู้ หญ่ กาเซีย่ งเป็นทีป่ รกึ ษา
๓๐ เร่อื งย่อสามก๊ก : ตอนที่ ๒๑ เปิดโปงแผนลอบฆา่ ฝา่ ยเลา่ เปียว โจโฉแตง่ ตั้งยีเอง๋ ไปเกล้ียกลอ่ ม ด้วยยีเอ๋งมีนสิ ัยหยาบชา้ เล่าเปียวจงึ มิเขา้ ดว้ ยโจโฉ ทง้ั สง่ ยีเอ๋งไปให้ หองจอฆา่ อยูม่ าเกยี ดเปง๋ หมอหลวงเขา้ รว่ มดว้ ยตงั สินคดิ อ่านลา้ งโจโฉ ออกอุบายเขา้ รกั ษาโรคปวดหวั ของ โจโฉแลใส่ยา พษิ ลงไปในยา โจโฉรู้ทนั แลรู้ตวั ผู้สมคบคิด จงึ จบั ตวั เกียดเปง๋ ไปทรมาณจนตายและจบั ตัวตงั สิน จูฮก จูลนั ตนั อบิ โงหว้ น เสยี พรอ้ มบตุ รภรรยาไปฆ่าเสียส้ินนอกกำแพงเมือง รวมทง้ั นางตังกยุ หยุ ผ้นู ้องตงั สนิ ซง่ึ เปน็ มเหสพี ระเจ้า เหีย้ นเตด้ ว้ ย แล้วสงั่ โจหองให้กำกับตรวจตราพระราชวงั หา้ มมใิ ห้เชอื้ พระวงศ์เข้าไปได้
๓๑ เร่ืองยอ่ สามก๊ก : ตอนท่ี ๒๒ โจโฉเกล้ียกลอ่ มกวนอู โจโฉระดมพลเตรยี มล้างเล่าปี่ ฝา่ ยเตียนหอ้ งแนะนำอ้วนเส้ียวใหต้ ฮี ูโต๋เวลานี้ด้วยเมอื งยังวา่ งอยู่ แต่อ้วนเสยี้ วมิ เชอื่ มวั แตก่ ังวลบตุ รทีย่ งั ป่วยอยู่ มิมีใจออกรบพ่งุ จึงต้งั ม่ันอยู่ในเมอื ง ฝา่ ยเล่าป่ี เตยี วหุยคดิ อุบายแอบปลน้ คา่ ยโจโฉ แต่ทำการมิสำเร็จถูกโจโฉตแี ตกพ่ายกระจดั กระจายไป เล่าปห่ี นี ไปตัวคนเดียวเขา้ พึง่ อ้วนเส้ียว โจโฉจับตัวกวนอทู อ่ี ยู่รกั ษาครอบครวั เลา่ ป่ที เี่ มอื งแห้ฝือได้ เขา้ เกลยี้ กลอ่ ม กวนอู ยอมปลงใจอยู่ดว้ ยโจโฉโดยมีข้อแมส้ ามประการ ประการหน่ึงจะอยูร่ ับใชพ้ ระเจ้าเหีย้ นเต้มใิ ช่โจโฉ อกี ประการหนงึ่ ขออยรู่ ับใชพ้ สี่ ะใภท้ ้ังสองเองหา้ มมิใหใ้ ครกล้ำกลาย ประการสุดท้ายหากร้วู ่าเล่าปีอ่ ยู่ที่ไหนจะรบี ไปหาอยา่ งไมร่ รี อ โจโฉตกลงยนิ ยอมรับกวนอู ตง้ั แตก่ วนอมู าอยู่โจโฉเอาใจทุกวันมิไดข้ าด สามวนั แต่งโต๊ะเลี้ยงทหี นึ่ง แตก่ วนอูยังมีใจอยู่กับเลา่ ปี่ โจโฉจึงนกึ เสยี ใจยิง่ วนั หนง่ึ โจโฉยกมา้ เซ็กเธาว์ใหก้ วนอู กวนอปู ลาบปลืม้ ใจยิ่งนักว่าจะได้กลับไปหาเล่าปีไ่ ด้เรว็ ขนึ้ โจโฉจึงมี ความวติ กย่ิงนัก ฝ่ังหนึ่งชม่ื ชมกวนอวู ่ามีความกตญั ญูหาผใู้ ดเสมอมิได้
๓๒ เรื่องย่อสามก๊ก : ตอนที่ ๒๓ กวนอฆู า่ งันเหลยี ง บุนทิว อย่มู าอว้ นเส้ียวเชอ่ื คำยยุ งของเลา่ ปี่ทไ่ี ปอยู่ด้วยให้ออกตโี จโฉ อว้ นเสยี้ วจงึ ส่ังงันเหลยี งทหารเอกยกทัพออกตี เป็นทัพหนา้ กอ่ นเข้าทางด่านแปะแบ๊ กวนออู าสาออกตี เอางา้ วฟนั งันเหลยี งคอขาดตาย อว้ นเส้ียวจงึ สง่ บุนทิวออก รบอกี กวนอูกฆ็ า่ บุนทิวตายเสียอีกคน อว้ นเสยี้ วรู้ดังน้นั กโ็ กรธกส็ ่ังฆา่ เลา่ ปี่ทใี่ ห้กวนอูมาฆา่ ทหารเอกเสียถึงสองคน เล่าปจ่ี ึงกลา่ วอ้างว่ามริ ู้เรื่องแลจะยกกวนอูให้อว้ นเสี้ยวไดท้ ำการสบื ไป อว้ นเสย้ี วจึงตกลงยนิ ยอม อยู่มากวนอไู ดข้ ่าววา่ เล่าป่ไี ปอยดู่ ้วยอ้วนเสี้ยว กค็ ิดทำการออกจากโจโฉไปหาเลา่ ปี่ แตย่ ังรัง้ รอไว้อย่ดู ้วยยังมิได้ รำ่ ลาโจโฉ
๓๓ เรื่องย่อสามกก๊ : ตอนท่ี ๒๔ กวนอหู ักด่านรายทาง ฝา่ ยโจโฉคิดทำการหน่วงเหนย่ี วกวนอูไว้มยิ อมให้กวนอูรำ่ ลาแต่มสิ ำเรจ็ นกึ เสยี ใจย่งิ นกั ดว้ ยเลี้ยงดูไว้มิได้ ท่ี ปรึกษาแลนายทหารแนะนำโจโฉใหก้ ำจดั เสยี มิเชน่ นั้นจะเป็นเส้ยี นหนามตอ่ ไปภายภาคหนา้ โจโฉจึงว่ากวนอูมใี จ กตญั ญูตอ่ เลา่ ป่แี ลใหส้ ัตยส์ ญั ญาไว้ ครนั้ จะใหจ้ บั ตัวมาก็เสยี วาจาไปจงึ ออกมาสง่ กวนอูถงึ กลางทาง แลสรรเสรญิ กวนอูย่งิ นกั ท้งั มอบเสื้อผ้าให้แก่กวนอู ครนั้ กวนอูออกมาถงึ ด่านกลางทางเจอนายด่านสกัดไวไ้ ม่ใหผ้ า่ น เรยี กหา ใบเบิกทาง กวนอูวา่ ไมม่ จี ึงเข้ารบพุง่ ด้วยฆ่านายด่านเสยี หลายคนหกั เสยี หา้ ดา่ นหนอี อกมาได้ พบแฮหัวตุน้ เข้าสกดั ทัพอยู่จึงได้รบพุง่ กนั เป็นสามารถ พอดีเตียวเลีย้ วนำใบเบิกทางแลคำส่ังโจโฉมาหา้ มไว้ แฮหวั ตนุ้ จงึ หยดุ รบกบั กวนอู แลว้ เตยี วเล้ยี ว แฮหัวตุ้น จงึ ปล่อยกวนอเู ดินทางไปหาเลา่ ปตี่ อ่ ไป
๓๔ เร่อื งย่อสามก๊ก : ตอนท่ี ๒๕ สามพนี่ ้องพบพาน ฝ่ายกวนอกู ับพี่สะใภ้เดินทางมาได้จวิ ฉองมาเปน็ พวก พบเตยี วหุยทเี่ ขาบองเอ๋ยี งสันจงึ เข้าไปหา เตยี วหยุ เข้าหา้ มไว้ ดว้ ยเขา้ ใจผดิ ว่ากวนอูเป็นพวกโจโฉแลว้ เข้ารบกันเป็นสามารถ พอดีทหารโจโฉทค่ี ิดแค้นไล่ตามมา กวนอจู ึงวกกลบั ไปตดั ศีรษะมาใหเ้ ตียวหุยดวู ่ามใิ ช่เปน็ พวกเดยี วกบั โจโฉ เตียวหุยจึงโผเข้าคำนบั กวนอวู า่ ตัวน้ันใจเบาผิดนัก แลพี่ น้องทั้งสองจึงร้องไห้รักกัน อยู่มากวนอเู ดินทางรงั้ รอใหซ้ นุ เขยี นไปแจ้งเล่าปี่ใหห้ นอี อกมาจากอ้วนเสย้ี ว แลพักทีก่ ระท่อมแห่งหนึง่ นายบ้านยกกวนเปง๋ บตุ รชายตนให้เป็นบุตรบญุ ธรรมกวนอู ฝา่ ยเล่าปีแ่ สร้งออกอุบายแก่อว้ นเสย้ วว่าจะไปเกลีย้ กลอ่ มเล่าเปยี ว ณ เมืองเกงจ๋ิว อว้ นเสยี้ วไมร่ ู้กลอุบายเหน็ ชอบดว้ ย ฝา่ ยเล่าป่หี นีออกมาพบกวนอูดีใจยิง่ พบจูลง่ เทย่ี วเป็นโจรอยใู่ นปา่ เลา่ ป่ีจึงวา่ ครน้ั จลู ่งอยู่กบั กองซนุ จา้ น ยังหา บญุ ไม่จงึ มไิ ดม้ าอยู่รว่ มคดิ กนั บดั นม้ี บี ุญวาสนายง่ิ จูล่งจงึ ว่าตัง้ แตม่ าทุกเมอื งยังมิหาคนโอบอ้อมอารีเท่าเล่าปี่ จึง ขออยูร่ ับใชด้ ้วยเล่าปี่ เลา่ ปม่ี ีความยินดยี ิง่ ทง้ั สามพีน่ ้องจึงไดม้ าพบพานพรอ้ มหน้ากนั อกี คร้งั แลไปตง้ั ซอ่ งสุมคน ณ เมืองยีหลำ ฝา่ ยอ้วนเสยี้ วร้เู ขา้ กโ็ กรธ จะยกไปตเี ลา่ ป่ี ท่ปี รึกษาจึงวา่ เหน็ ว่าเล่าป่ที หารนอ้ ยจะยกไปทำการเม่ือไรกไ็ ด้ บดั นีว้ ิตกอยู่แตโ่ จโฉใหร้ ีบกำจดั เสีย อ้วนเสี้ยวเหน็ ชอบด้วย
๓๕ เรือ่ งย่อสามกก๊ : ตอนท่ี ๒๖ ซุนกวนข้ึนครองฝ่งั กังตงั๋ ฝ่ายซุนเซก็ ต้ังแต่เปน็ ใหญ่ ณ ฝงั่ กังต๋ัง ทำการหยาบช้าฆา่ เคา้ ก๋องเมืองง่อกุ๋นเสีย ทหารเคา้ ก๋องคดิ แค้นจึงลอบฆา่ ซุน เซ็กได้รับบาดเจบ็ เป็นหลายแห่ง หมอฮวั โต๋เขา้ ทำการรกั ษาจนหาย แลด้วยบาดแผลมีพษิ จึงหา้ มซุนเซก็ อารมณ์รอ้ น เสยี ร้อยวัน ดว้ ยซุนเซ็กเปน็ คนดว่ นใจเรว็ เห็นอิเกยี ดทีไ่ ด้อ้างตนวา่ เปน็ ผู้วเิ ศษรักษาคนอยู่ ณ แดนกงั ต๋ัง ผู้คนนบั ถอื เปน็ อันมากนกึ อจิ ฉาจงึ จับมาฆา่ เสีย ตอ่ มาซนุ เซก็ จึงได้เห็นแต่ภาพหลอนอิเกียดมาหลอกหลอน ไม่เว้นแตล่ ะวันจน คลุ้มคลงั่ ด้วยพษิ กำเรบิ รา่ งกายทรุดโทรม เห็นวา่ ตัวจะมริ อดจึงเรยี กซนุ กวนผูน้ อ้ งยกตำแหนง่ บ้านเมืองใหท้ ำนุบำรุง ตอ่ ไป อนั การขา้ งในใหป้ รกึ ษาเตยี วเจยี ว การสงครามใหป้ รึกษาจิวยี่ ส่ังเสรจ็ แล้วก็ส้นิ ใจ ซนุ กวนจงึ ออกว่าราชการ แทนซุนเซก็ แตน่ น้ั มา ต้ังแต่ซุนกวนครองตำแหนง่ แทนซนุ เซ็กกเ็ ชอ้ื เชิญเกล้ียกลอ่ ม โลซก จูกดั กิน๋ แลผมู้ ีสตปิ ัญญาเป็นอันมาก มา ช่วยวา่ ราชการ แลส่งหนงั สอื เข้าด้วยโจโฉ โจโฉจึงแต่งตงั้ ซุนกวนเปน็ เจ้าเมอื งกังตง๋ั แต่นน้ั มา บรรดาราษฎรทัง้ ปวง แลเมอื งขึน้ ก็มใี จยนิ ดีต่อซุนกวนเป็นอนั มาก
๓๖ เรื่องย่อสามกก๊ : ตอนท่ี ๒๗ ศึกประวัติศาสตร์ ฝ่ายอว้ นเส้ียวกะเกณทท์ หารในเมอื งกิจิ๋ว อวิ จว๋ิ เซียงจิว๋ เปง๊ จ๋ิว ไดเ้ จด็ สบิ หมน่ื ยกทพั ไปตฮี โู ต๋ แฮหวั ต้นุ ซ่ึงรักษาอยู่ ตำบลกวั ตอ๋ แจ้งไปยงั โจโฉ โจโฉจงึ เกณทท์ หารเจด็ หม่นื ห้าพนั ไปบรรจบกบั แฮหวั ตนุ้ ตง้ั คอยทัพอย่ตู ำบลแมน่ ำ้ ฮองโห อ้วนเสี้ยวตัง้ ประชดิ ค่ายโจโฉเผชญิ หนา้ กบั อว้ นเสยี้ วตอ่ สอู้ อกรบกนั อย่างยืดเยอ้ื ทหารโจโฉน้อยกวา่ เก้าสว่ นสบิ ส่วน ต้งั สกดั ทัพต้านอ้วนเสยี้ วอยู่ โจโฉนับวันจะตกทนี่ ง่ั ลำบากเสบยี งอาหารไมพ่ อ จึงคิดจะยกกลับฮโู ต๋ ซนุ ฮกซง่ึ รกั ษาเมอื งฮโู ต๋จึงส่งจดหมายตอบไปวา่ ฝา่ ยอ้วนเสยี้ วขาดแม่ทัพสองคน แลถงึ จะมที หารมากแต่ขาดความชำนาญ ใหร้ ีบรดุ เอาชัยเสยี โจโฉเหน็ ด้วย ตอ่ มาไดข้ า่ วว่าอว้ นเสย้ี วกำลังลำเลยี งเสบียงมายงั ณ กัวต๋อจงึ สง่ คนไปตีเผา เสบียงเสีย กองทัพอ้วนเสี้ยวจึงขาดแคลนเสบยี งลงจงึ เรียกเสบยี งจากตำบลอัวเจ๋า แลที่เกบ็ เสบยี งของอ้วนเสี้ยว ณ ตำบลกวั เจา๋ น้ี มอี เิ ขงดแู ลอยู่ แลอิเขงน้ันเสพสุราทุกวันมิไดข้ าดไม่สนใจการดแู ลเสบยี ง อยมู่ าเขาฮวิ ท่ปี รึกษาอ้วน เสี้ยวนอ้ ยใจหนีออกไปสวามิภกั ดติ์ อ่ โจโฉ เขาฮวิ กับโจโฉนี้เป็นเพ่ือนกันมาก่อน โจโฉจึงออกรับขบั สอู้ ยา่ งดี เขาฮิว เสนอแผนการปล้นเผาเสบียง ณ ตำบลกัวเจา๋ ตดั กำลังเสบยี งอว้ นเส้ียวเสีย โจโฉจึงแต่งทหารปลอมเป็นทหารอว้ น เสี้ยวลอบตีอัวเจ๋าแล้วเข้าโจมตีจุดไฟเผาทันที เผาย้งุ ฉางเสบียงได้หมด อ้วนเสยี้ วรูด้ ังนนั้ จึงตกใจสง่ั เตียวคบั โกลำ ออกลอบตีคา่ ยโจโฉแทน โจหอง แฮหัวตนุ้ แฮหัวเอีย๋ น โจหยนิ ลิเตียนออกรบเปน็ สามารถ เตียวคับ โกลำส้ไู ม่ได้ ถอยร่นลงมา
Search
