หนังสือรวมกลอนลำทางสั้น (พ.ศ.2512-2557)

344 กลอน บอกบา้ นตัวพวงเพชร ทานอง ลาทางสั้น ประพันธโ์ ดยแม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้ึน) โอ฽ละนอ... ขอรายงานบอกให฾ ท่ีอยู฽ใหมป฽ จั จบุ นั แตก฽ อ฽ นนัน้ อยู฽บา฾ นหนองมนั ปลา อย฽ตู ฽อมาไปเรยี นลํา พักอยูน฽ ําคณุ แม฽ราตรศี รวี ิไล พอเตบิ ใหญ฽สมควร จบขบวนการเรยี น ไดพ฾ รากศึกษาเอาซิขอเวา฾ เปน็ กลอนต฽อรอฟงั เดอ฾ .. โอล฽ ะนอ...นวลเอย... (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแมน฽ วา฽ เด฾อนาย พวงเพชรบอกเว฾าบ฾านเกิดเมอื งนอน บา฾ นบิดรมารดายา฽ ยายกกเคา฾ ภูมลิ าํ เนาเดมิ นัน้ สารคามเขตที่ ปจั จบุ ันนยี้ ฾ายหนบี า฾ นยา฽ นหลงั (บทที่ 2) มาอยย฽ู ัง้ ณ ท่บี ฾านเลขที่แปดทับหกสิบสาม ซอ่ื วา฽ ซอยเทพผาสุกสวยงามหรือวา฽ ซอยช฽างกลแต฽หลงั คราวกี้ เขตตาํ บลในเมืองและอําเภอเมืองนจ้ี งั หวดั ขอนแก฽น ขอแฟนๆจงไดไ฾ ปเยี่ยมแวย฽ าม (บทท่ี 3) บห฽ วงหา฾ มอยากผกู มิตรจิตใจ ไผอยากไปเป็นแฟนกะแมน฽ ยนิ ดดี ว฾ ย หรอื ไผเห็นวา฽ สวยพอไปวัดวาได฾เต็มใจอยากเป็นค฽ู มาเป็นแฟนและซหู฾ รอื เปน็ เพอ่ื นคู฽ใจ (บทที่ 4) ขอบอกใหว฾ ฽าพวงเพชรยินดี คนั บต฽ วี๊ า฽ เป็นสาวมือสองหรือว฽านางเปน็ ฮ฾าง เชญิ ไว฾วางใจได฾คันผ฾ูไดสเ นใจสไิ ปเลยี้ งลูกซ฽อย ไปเป็นพอ฽ บกั น฾อยพอไดต฾ อ฾ ยแมม฽ นั (บทท่ี 5) สว฽ นว฽าสํานักงานนั้นบ฽แปรเปลี่ยนไปไส ประจําสํานักงานแมร฽ าตรศี รวี ไิ ลดัง่ เดมิ ดาเคา฾ 344 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

345 เชญิ เด฾อท฽านเชิญไปหาไปเวา฾ เอามาลาํ ร฾องซ฽อย หรอื วา฽ ไผสนใจอยากเป็นพ฽อบักนอ฾ ยกะเตรียมพรอ฾ มรับรอง (กลอนลง) ไผซจิ องหัวใจขอให฾ฟูาวติดต฽ออยา฽ รอชา฾ ... หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 345 ศูนย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

346 กลอน บอกบ้านรายงานตัว บุรนิ ทร์ พลเขต ทานอง ลาทางสั้น ประพันธโ์ ดยแม่ครู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึน้ ) โอล฽ ะนอ... ขอกราบเรยี นพีน่ อ฾ งผม฾ู ีเกยี รติทังหลาย ผมขอลําบรรยายเป็นกลอนซ฾อนต฽อ หมอลาํ บุรินทรแนเี้ ป็นลกู คุณพอ฽ ชอื่ วา฽ โยธนิ แม฽ธนภรณนแ ามสกลุ พลเขต ด฾วยว฽ามีสาเหตเุ ป็นครอบครัวศิลปนิ ผมบุรนิ ทรจแ ง่ั ได฾ไปศกึ ษาฝุายวิชาหมอลํา นาํ แมค฽ รรู าตรีศรวี ไิ ล หากแฟนแฟนพอใจ โปรดจงไดเ฾ ชียรซแ อ฽ ย...แหนเ฽ ดอท฽าน... โอล฽ ะนอ...นวลนวลเอย... (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) ฟังเดอ฾ ทา฽ นคณาจารยแน฾อยใหญ฽ ซิรายงานบอกใหน฾ ําช้ันชอื่ ผม (บทท่ี 2) ขอกราบก฾มนบนอบวันทา ขอขมาเป็นกลอนกอ฽ นซลิ าํ วนั น้ี ผมนี่มนี ามชัน้ นายบุรนิ ทรแพลเขต ดว฾ ยสาเหตชุ ่อื นมี้ หี มอ฽ งทม่ี า (บทท่ี 3) ได฾ย฾อนว฽าพระครูให฾บุญใหญห฽ ลายเหลือ เจ฾าอาวาสวดั เหนือรอ฾ ยเอ็ดคนต้งั ส฽วนว฽าฉายานน้ั นามผมชื่อน฾องใหม฽ บ฾านบ฽ไกลบ฽ใกลข฾ อลาํ ใหส฾ ฟู฽ งั (บทท่ี 4) บา฾ นกาํ เนิดกอ฽ ตัง้ ยงั้ อยู฽อาํ เภอเมือง มีชื่อเสียงสวยงามบึงพลาญชัยน้ัน ถดั มัน่ สําคัญคือพระใหญ฽ เมอื งเกินร฾อยบอกใหร฾ อ฾ ยเอ็ดตง้ั ตระหงา฽ นงาม 346 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

347 (บทท่ี 5) บ฽เคยข฾ามในเรอื่ งการศกึ ษา ผมจบ ม.6 มาจาก รว. นี้ ตอ฽ จากหนีไ่ ดห฾ นไี ปเรยี นต฽อ มมส.เขตนพี้ าช้ีช฽องทาง (บทท่ี 6) ดรุ ยิ างคศลิ ป฼นน้ั ดนตรฝี ุายตะวนั ตก ผมบรุ นิ ทรแหยิบยกเรียนดนตรเี อกกตี ารแ ศกึ ษาดดู แี ล฾วแนวทางคดิ อ฽าน อาจารยแสอนทกุ ด฾านสานสรา฾ งศาสตรแศิลป฼ (บทท่ี 7) ยงั บส฽ ื้นสุดส฽วนหวั ใจ ผมจงึ ไปเรียนลําตืม่ เตมิ ความรู฾ ครูราตรศี รีวไิ ลสอนให฾ผมเตม็ ไจสานตอ฽ มรดกฮากเหงา฾ มูลเคา฾ เก฽าหลงั (บทที่ 8) ปลูกฝงั ใจลกึ ซง้ึ ถึงแกน฽ การลํา เรยี นประพันธแกลอนนาํ เพิม่ เสริมเติมต้งั ด฾วยใจหวงั อยากเฮียนฮ฾เู ป็นแนวทางเลอื กใหม฽ ประทับใจปราบปล้ืมของเคา฾ เกา฽ เดิม (บทที่ 9) ความร฾ูเพม่ิ เติมซ฽อยเสยี งสี ศิษยทแ นุ ครสู อนดีศาสตรแศิลป฼ลําร฾อง ผมไดล฾ องเรยี นรเู฾ ห็นประจักรหลักเด฽น บ฽แมน฽ เวา฾ เลน฽ ๆเหน็ ฮ฾อู หี ลี (บทท่ี 10) ปจั จบุ นั เดยี วน้ีอยรู฽ ะหว฽างศกึ ษา สายสามัญและสายอาชีพนาํ พรา่ํ เพียรเรยี นไว฾ สาวคนใดสนอ฾ายครบเปน็ เพอ่ื นรอไปเหน็ ใจอ฾ายนําแหน฽ ขอทดแทนพระคุณของพ฽อแม฽ ดว฾ ยการเรียนฮํา่ ฮูเ฾ อาความรูค฾ รบขบวน... หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น 347 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

348 กลอน บอกบา้ นรายงานตัว มนชยั เพชรน้าพอง ทานอง ลาทางส้ัน ประพนั ธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขน้ึ ) โอ฽..ละนอ... ตัวผมมนี ามว฽ามนชยั เพชรนาํ้ พอง หนม฽ุ เสียงทองนอ฾ งหลา฾ หม฽ู เรียนลํามาครบคน฽ู ําแม฽ครรู าตรี ลาํ หลายปีพอสมควร ครบขบวนบทตอน ทั้งลําซิง่ ลํากลอนมนชยั นอ฾ ยบย฽ า฾ นอย฽อนการลาํ รอ฾ ง โอ.฽ ..ละนอ...นวลเอย... (บทท่ี 1) ละแมน฽ วา฽ เดอ฾ นาง... สวสั ดีทกุ ท฽านพอ฽ แม฽ทง้ั หลาย ท้ังคณุ ตาคณุ ยายผ฾ูมาฟังลํารอ฾ ง มนชัยเพชรนํ้าพองนีเ้ ป็นหมอลาํ น฾องใหม฽ พระเอกหนุม฽ เสียงใสขอแฮงใจทุกทา฽ นประสานให฾ซ฽อยนาํ (บทที่ 2) ผมละสขิ อบอกย้ํานาํ บอ฽ นเฮอื นซาน แตเ฽ ยาววแ ยั โดนนานจนได฾มาลํารอ฾ ง หินกองเดอ฾ บ฽อนบ฾านนา้ํ พองอําเภออย฽ู เมอื งสวยหรูขอนแกน฽ นน้ั จงั หวดั หม฽องปอุ งเซา (บทที่ 3) บดั นหี้ นั มาเว฾าทางเรอ่ื งการศกึ ษา จบมอหกเรยี นมาสายสามัญน้ัน ผมเลยหันมาสก฾ู ารเรียนลําต฽อ พ฽อบร฽ วยพอซิส฽งต฽อไดไ฾ ปถึงมอ฽ งบ฽อนหวงั (บทท่ี 4) หนั ชีวิตตอ฽ ต้ังทางอาชพี หมอลํา ทั้งศึกษาไปนาํ ออกลํางานพร฾อม กระผมไปยอนอ฾ มขอเป็นศษิ ยใแ หม฽ แมร฽ าตรีศรีวไิ ลเปน็ ครูเพาะบ฽มใหใ฾ นเรอ่ื งศาสตรศแ ิลป฼ (บทที่ 5) ยงั บ฽สิ้นดน้ิ ต฽อตามตดิ อปุ สรรคชวี ติ เป็นเร่อื งธรรมดาแท฾ ครูดแู ลว฽อยใหไ฾ ด฾ศกึ ษาหาอ฽าน 348 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

349 ผา฽ นวิกฤษแทุกฮอ฾ นมาไดเ฾ พิ่งเยน็ (บทที่ 6) เวน฾ บไ฽ ดค฾ รผู ู฾ซ฽อยทส่ี อง พี่มงคลเพชรนํ้าพองแนะนําความฮู฾ ผมมนชัยใจส฾ูบุกดนั ฟันฝาุ เรยี นลํามาแต฽ตนั จนไดอ฾ อกงาน (บทท่ี 7) บญุ คุณทา฽ นอาจารยแแม฽ราตรี และทนุ ครสู อนดจี าก สสค.นน้ั ซ฽อยสานฝนั ผมไห฾ไปถึงฮอดฝัง่ แมน฽ บ฽ดงั ทะลุฟูากะพอปรึ้มตืม่ ใจ (บทท่ี 8) แถมต่มื ไว฾เรียนแตง฽ กลอนลํา กลมสง฽ เสริมวฒั นธรรมเพ่นิ ซ฽อยทนุ หนนุ ยู฾ ครรู าตรีสอนเพ่มิ เตมิ ทักษะการเรยี นเขยี นกลอนซอ฾ นต่ืม แสนสุขใจปลาบปล้ึมจากการได฾เล฽าเรียน (บทที่ 9) จบครบเผย่ี นเรยี นลําและเขยี นกลอน ตอนนี้ผมมนชยั ฮู฾ฮ฽อมทางเดนิ ได฾ นาํ ความรูม฾ าใชห฾ าทนุ หนุนต฽อ ส฽วนวา฽ พอ฽ เอาใจใส฽ลกู เตา฾ หนักเบาสเ฾ู รื่องงาน (บทที่ 10) แมผ฽ มพลอยพากจากบา฾ นเสยี ชีวิตตายปา ผมได฾มาสืบสานดา฾ นการลําร฾อง ฝากมนชยั เพชรนํ้าพองเอาไว฾ในออ฾ มใจนาํ ทา฽ น ฮ฽ามงี านเทอื่ หน฾า ให฾ผมไดต฾ ฽อสาน... ขอใหบ฾ ุญสมภารนาํ ยู฾ซูส฽งศรทั ธาท฽าน... หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 349 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

350 กลอน บอกบ้านรายงานตวั หมอลาเกยี รตณิ รงค์ ทานอง ลาทางสั้น ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึ้น) โอล฾ ะนอ... ตัวกระผมนล้ี ะครับช่ือหมอลาํ เกยี รติณรงคแ นามสกลุ รอดทรง พอ฽ แมป฽ นั ให฾ ผมเปน็ หมอลาํ ใหญ฽ตง้ั แตส฽ ฽วนนํ้าหนัก คนั ฮา฽ อยากฮ฾จู ักวา฽ บา฾ นผมอยู฽ใส ใกลบ฾ ฽ไกลพอไปมา ชอ่ื ว฽าบา฾ นเลา฽ อําเภอหนองเรือ จังหวัดงามลน฾ เหลือนน้ั ละคือขอนแก฽น โปรดจงจาํ ใหแ฾ ม฽นหมอลาํ ใหญ฽ใจดี ศิษยแทนุ ครูสอนดี เรยี นรอบรู฾คซ฽ู ท฽ู ฽าการลาํ ร฾อง... โอย฾ ละนอ... นอคนเอย... (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแม฽นวา฽ นอนาง... สวัสดีเด฾อปูาปยู ฽ายายตา ลูกหลานขอวันทากราบกรวอนเวา฾ เสียงคนลือซา฽ เว฾าวา฽ ผมเปน็ หมอลําใหญ฽ ชื่อ บา฽ วเพชรพลู ชยั ใหญก฽ ะใหญแ฽ ตเ฽ หลา฾ ทางข฾าวบ฽ค฽อยมี (บทที่ 2) ใหญจ฽ ั่งซี้แต฽ เกา฽ กอ฽ นตาํ อฐิ ใหญท฽ งั แนวความคดิ สว฽ นโตกะพอได฾ ไทยบ฾านผมเขาท฾วงว฽าซลิ าํ เปน็ บ฽ มาโตใหญ฽กะดอ฾ ซลิ าํ ไดจ฾ ่งั ใด (บทท่ี 3) ผมบอกให฾วา฽ บ฽แมน฽ อปุ สรรค อยูท฽ ใ่ี จคนมกั เร่อื งการลาํ รอ฾ ง ผมเลยลองความรภู฾ ูมิปัญญาหาอ฽าน เรียนศาสตรศแ ิลป฼พน้ื บา฾ นจนไดอ฾ อกงาน (บทท่ี 4) อาจารยสแ อนแรกเร่ิมคอื คุณแมจ฽ ูมทอง ผมไปลองศึกษากะวา฽ ดสี มเว฾า เอาวิชาความฮูม฾ าลํานําหม฽ู ตอนนที้ าํ งานอยู฽มเี งินเดอื นซ฽อยให฾กะพอได฾อยูก฽ นิ 350 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

351 (บทท่ี 5) 351 ยังบส฽ ้นิ สุดส฽วนขบวนการ อยากสืบสานฝุายศิลป฼ให฾โด฽งดังดไี ด฾ สมคั รไปเฮียนเพมิ่ เตมิ ความรูต฾ ่มื เป็นควรปลาบปล้มื บ฽ลืมได฾ส฽วนใจ (บทที่ 6) สสค. เพนิ่ ใหอ฾ าจารยแแ มร฽ าตรี คอื ทนุ ครสู อนดมี าให฾สอนลําฟอู น ตอนนั้นผมเลยไดโ฾ อกาสดีช้ีชอ฽ ง นาทีทองซ฽อยใหผ฾ มได฾สตู รเรยี น (บทท่ี 7) จบครบเผย่ี นหลักสูตรเรยี นลํา กรมส฽งเสรมิ วัฒนธรรมกะตื่มทนุ หนนุ เพิ่ม ให฾เสรมิ ทกั ษะด฾านประพันธกแ ลอนสอนแต฽ง ผมศกึ ษาแจบแจ฾งทังลําฟูอนแต฽งกลอน (บทที่ 8) ตอนนี้ยังบ฽สน้ิ หยุดอย฽อนการเรียน ท้ังเฮียนนําลาํ ไปเพิ่มพูนความฮู฾ ยากปานใดกะซสิ ู฽บดูเ ันฟันฝุา ให฾ไดม฾ าซง่ึ เหง฾ากกเคา฾ วัฒนธรรม (บทที่ 9) ของคูณค้าํ มูลเกา฽ โบฮาณ มรดกอสี าน ปยุู า฽ เฮาปันไว฾ ขอแฮงใจนําทา฽ นประสานใจซูซ฽อย อย฽าปล฽อยปะลูกเตา฾ เอาไว฾ถ฾าซ฽อยงาน (บทที่ 10) ซ฽อยทางดา฾ นอนรุ กั ษแศิลป฼อีสาน ฮ฽ามงี านการแสดงให฾ซอ฽ ยลํากะยังได฾ ขอบคณุ ไปยังทา฽ นทางหนว฽ ยงานที่หลิงลาํ่ กระทรวงวัฒนธรรมเปน็ หัวใจซอ฽ ยให฾หมอลําได฾เพิ่งพา (บทท่ี 11) ผน฾ู าํ หน฾าเจาะปุองถางทาง อยา฽ ปล฽อยวางลกู หลานดา฾ นส฽งเสริมความฮ฾ู ครูผเู฾ สียสละให฾จิตอาสายงิ่ ใหญ฽ คอื แมค฽ รรู าตรศี รีวิไล ลกู หลานขอยกไว฾อวยพรให฾อย฽ดู ี (กลอนลง)ขอตอบแทนความดีดว฾ ยการสืบสานตอ฽ หมอลําไว฾... หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

352 กลอน บอกบา้ นรายงานตวั หมอลาเด่ยี วชัย ทานอง ลาทางส้นั ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้ึน) โอ฾ละนอ... ตัวกระผมนี้ละครับชอ่ื บญุ หลาย ฦาแรง นามฉายาแสดงหมอลําเด่ยี วชัย ใจเกินรอ฾ ย ใจฟกั ใฝมุ าแตน฽ อ฾ ยในเสยี งลําเสยี งแคน เวา฾ ชูเ฾ รอ่ื งแฟนสาวบม฽ มี าสน หนุ฽มหมอลาํ คนจนจง่ั เรียนนาํ ลําไป แม฽ครรู าตรีศรวี ิไลซอ฽ ยบ฽ใตกตํา่ การลํารอ฾ ง... โอ฾ยละนอ... นอคนเอย... (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแม฽นวา฽ นอนาง ขอวนั ทาขมาไหว฾ แฟนหญิงชายทกุ ทกุ ท฽าน ญาตวิ งศวแ านทัว่ หล฾าลกู หลานนอ฾ ยหนมุ฽ สาว (บทที่ 2) เสียงลาํ แคนดังจา฾ ว จากนอ฾ งใหมม฽ าแฮง นามบุญหลายฦาแรง มกั แตง฽ กลอนและลาํ รอ฾ ง สว฽ นว฽าเคหังหอ฾ งบ฾านหนองโนเดอแม฽ ตาํ บลหนองแกบอกให฾ในทอ฾ งถน่ิ อสี าน (บทท่ี 3) อําเภอชนบทนน้ั โอทอ฿ บใหญ฽ไหมงาม ขอนแกน฽ นามจงั หวดั เมอื งผ฾าไหมลอื เรือ่ ง จบโรงเรียน ม.ปลายน้ัน แวงใหญว฽ ิทยาคมสมซ฽า ไปหาลาํ จนวา฽ เกอื บซเิ หมิดซบ฽ู า฾ นทางใกลแ฾ ละไกล (บทท่ี 4) สะสมความฮ฾ไู ว฾ทางฝาุ ยวชิ าการ ดา฾ นดนตรอี สี านเล฽นโปงลางพรอ฾ ม ไปหาลาํ ท้ังรอ฾ ง แขง฽ ขนั นนั้ กะผอ฽ ง แมน฽ หมอ฽ งไกลและใกล฾ ใจนั้นบ฽หวน่ั ไหว (บทที่ 5) พอสอบเข฾าศกึ ษาป.ตรีได฾ เรียนตอ฽ มมส. จบจาก ม.มหาสารคาม ตกั สิลาลอื ล้าํ ฮ่ําเฮียนจบมาไดส฾ าขาประวตั ศิ าสตรแ 352 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

353 เรยี นบข฽ าดควบไว฾สาขาร฾องแอว฽ ลาํ 353 (บทท่ี 6) เรยี นตซื่ ้ํานาํ คุณแม฽ราตรี ทงั ไดเ฾ ปน็ ศิษยแครสู อนดี จาก สสค.นั้น ผมเรยี นจบครบขนั้ ตามฝันฟักไฝุ กรมส฽งเสริมวฒั นธรรมกะใด฾ให฾ทนุ เพมิ่ ต่ืมกัน (บทท่ี 7) อดุ หนุนขั้นประพนั ธืแต฽งกลอนลํา ผมไดไ฾ ปเฮยี นนําจือ่ จาํ มาใช฾ แม฽ครเู สียสละใหเ฾ วลาอนั มีคา฽ สอนศิษยแมามากล฾นดไี ด฾นบั บไ฽ หว (บทที่ 8) ผมกะผู฾หนึง่ ไดศ฾ ษิ ยเแ อกกน฾ กฏุ ิ ทังเปาุ แคนให฾แมค฽ รรู าตรีผ฽องได฾เรยี นลําพรอ฾ ม ฮอดเวลาสอนซอ฾ มเสยี งลําแคนเค฾าครน่ื ลูกศษิ ยแแตกวืน้ วื้นมาเตา฾ หล่ังโฮม (บทท่ี 9) สมความหวงั วาดไว฾ผมได฾ไตเ฽ ถิงฝนั เป็นตางดึ อัศจรรยแศาสตรศแ ิลปอ฼ ีสานน้ี โครงการดเี หลอื ล้ําทุนทางวฒั นธรรมมองได฾โดดเดน฽ เพ่ินเหน็ คุณค฽าลา้ํ สําคัญแทอ฾ ่หี ลี (บทที่ 10) เจ฾าของทนุ สว฽ นน้ไี ดม฾ องอา฽ นการไกล ให฾แมค฽ รรู าตรศี รีวิไล มาเฮ็ดทนุ หนุนย฾ู เอามาซซู อ฽ ยค้ําสอนลกู ศษิ ยหแ มอลําและเขียนกลอนสอนสงั่ ปลูกฝงั จติ รสํานกึ ให฾ลูกหลานไดต฾ อ฽ สาน (บทท่ี 11) ตอนนผ้ี มจากบา฾ นทาํ งานอยท฽ู างไกล จากฮั้วไฮ฽นาสวนมวลมิตรฝงู สหายพรอ฾ ม หวั ใจตรอมตรมซ้าํ คึดฮอดเสยี งแคนลําพออยากฟอู นใหม฾ นั ซว฽ ง ยอ฾ ฮักหวงฮากเหงา฾ ของเคา฾ เกา฽ นาน (บทท่ี 12) จติ วญิ ญาณสวมไว฾ ยิ่งใหญค฽ นอสี าน ขอแต฽งกลอนวอนวานตอ฽ เติมเสรมิ ไว฾ ขอเปน็ แฮงใจให฾สืบทอดมรดกไทยอีสานเคา฾ เกา฽ แก฽ นาํ ฮอยพ฽อก฽อสานตามฮอยแม฽ ซขิ อแลหลํ่าไว฾มูลเคา฾ เกา฽ ครู หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

354 (กลอนลง) ให฾เลิศหลูอลงั การอีสานซไิ ดเ฾ ฮอื งฮงุ฽ นอลงปูา... กลอน บอกบ้านรายงานตวั นพกร ทานอง ลาทางส้ัน ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขนึ้ ) โอ฽ละนอ... ขอเอยขอฝากหนุ฽มหน฾าเก฽าลูกเต฾าเหล฽าชาวอีสาน กระผมชอ่ี อภสิ าน เมฆแสนขอนแกน฽ บา฾ นกดิ ก฽อ ขอฝากพีน่ อ฾ งให฾สานตอ฽ มูลมังเกา฽ ประเพณี เป็นของดีปยุู า฽ เฮาเพ่ินนาํ เอามาขับกล฽อมลํางนั จนมาฮอดปัจจบุ ันบไ฽ ดป฾ ลอ฽ ยวางป฻า หมอลํานพกรขอนาํ มาฝากให฾ท฽านสานซ฽อยคอยนาํ ย฾.ู .. โอ฽ละนอ...นวลนวลเอย.. (บทท่ี 1) ละแมว฽ ฽านอนาย ชวี ิตผมผ฽านเข฾ามาสว฽ู งการ เปน็ หมอลําบ฽ทันนานระหว฽าง.....ปนี ี้ พอ฾ สงิ่ ดีหึอฮา฾ ยอปุ สรรคหลายแหง฽ แต฽บเ฽ คยย฾อทอ฾ ขอสูต่ อ่ สาน (บทที่ 2) พวกพ่นี ฾องทางบา฾ น กะคอยซ฽อยความหวัง ยงั เฝูารอ เส฾นทางฝั่งฝนั เอาไว฾ กา฾ วต฽อไปให฾เถิงหมอ฽ งพีน่ อ฾ งครองคอยอยู฽ ช฽อยแฮงใจซกุ ย฾ูซูให฾ทั่วแดน (เพลง) - ทว่ั แค฾วนเขตแดนเมอื งไทย ถงึ ใกล฾หรือไกลกต็ ฾องไปหาลาํ แฟนแฟนเกอ้ื หนุนบุญนาํ หวงแหนซ่ึงวฒั นธรรม ผมขอน฾อมนําสู฾ดว฾ ยความเต็มใจ -สานฝันช฽วยกันเถดิ หนา ชาวอีสานเรามาลุน฾ ใหถ฾ งึ เส฾นชยั แฟนหน฽ุมสาวเรารว฽ มเปน็ แรงใจ ปูยา฽ ตายายก็อู฾มชูดไู ป 354 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

355 รว฽ มกนั ปนั ใจใหล฾ ุกหลานไทยก฾าวเดนิ -ก฾าวเดินอย฽างหนา฾ ตาสดใส ลาํ ประยกุ ตแตามสมยั หรือลาํ กลอนลําเพลนิ ถา฾ ลกู หลานพลาดพล้ังลว฽ งเกนิ อยา฽ ปลอ฽ ยปะละเลยนะขอเชิญ ตชิ มเพ่อื กอ฽ และยอเยินสว฽ นทเี่ กนิ และพอดี (บทที่ 3) (ลา) เสียงลําน้ี นพกร คนเก฽า เคยเฮด็ ให฾หม฽เู จ฾าแฟนไดเ฾ ชอ่ื ใจ (บทท่ี 4) นบนอบไวก฾ ฾มกราบขอขมา ขอเจ฾าภาพศรทั ธาเบงิ่ แงงแพงไว฾ ขอสง฽ เสยี งมาให฾ตามลมพดั ผา฽ น ฝากคําหวานออดอ฾อนขอพรให฾สง฽ เสริม (บทที่ 5) จากแรกเริม่ จนกระทั่งปัจจุบัน ยากปานใดซิบกุ ดนั ฮอดฝง่ั ฝนั จนได฾ ครูประดิษฐแฆ฾องสามจูมสอนให฾บทกลอนวาทท฽า ผมศึกษาแรกเรมิ่ เสรมิ สรา฾ งฝุายศลิ ป฼ (บทท่ี 6) ยงั บส฽ น้ิ สุดส฽วนขบวนการ ไปต฽อสานใหส฾ ูงสุดศาสตรแศิลป฼ความฮู฾ ครรู าตรีศรวี ิไลสอนเพิม่ เตมิ ทกั ษะช้ีชอ฽ ง ไดส฾ ุดครองค฾องนอ฾ งการร฾องแอ฽วลํา (บทท่ี 7) เฮียนตืม่ ซา้ํ ทกั ษะฝุายประพันธแกลอน ผมออนซอนสุดใจบ฽หว่ันไหวใจท฾อ สสค.กะหมอ฽ งลมื บไ฽ ดใ฾ ห฾แฮงใจเตม็ ท่ี ศษิ ยทแ นุ ครูสอนดแี ม฽ราตรีรับไวเ฾ อามาให฾ฮาํ้ ฮยี น (บทที่ 8) จบครบเผ่ียนหลักสูตรการลํา กรมสง฽ เสรมิ วัฒนธรรมกะตอ฽ เติมเสรมิ ไว฾ ใหท฾ ุนมาสอนเพิ่มเตมิ ทักษะประพนั ธกแ ลอนสอนไดโ฾ ดดเดน฽ เห็นประจักรแจ฽มแจ฾งแสดงไว฾ซู฽อัน หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น 355 ศูนย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

356 (บทที่ 9) นพกรฆอ฾ งสามจมู น้นี ้นั ลกู ขอนแก฽นแดนหมอลาํ ขอแฟนแฟนอปุ ถัมภเแ ก้ือกูลหนนุ เออ้ื หวงั แฟนเกือ้ ซไู ปใหม฾ ฾มฝ่งั ใหศ฾ ิลปะหมอลําเฮาอยย฽ู ง้ั ฝังแนน฽ แกน฽ สาร (กลอนลง) ฝากลูกหลานนพกรไว฾ออ฾ มใจของทา฽ นซู฽คนเดอ฾ ... 356 หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

357 กลอน บอกบา้ นรายงานตัวบงั อรเพชรหนองบวั 357 ทานอง ลาทางสั้น ประพนั ธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึ้น) โอล฾ ะน฾อ สวัสดพี นี่ อ฾ งผม฾ู ีเกยี รตทิ ังหลายขอบรรยายเปน็ กลอน หมอลาํ บงั อรเพชรหนองบัวส฽วนลกู ผวั บ฽ทันมี มักอ่ีหลีน้นั แม฽นเสียงแคนเสียงลาํ ไปเรียนนาํ แม฽ราตรศี รวี ิไล ฝากแฟนแฟนผส฾ู นใจโปรดจ฽งไดซ฾ ส฽งจรรโลงไว฾ โอ฾ละน฾อ...นวนนวนเอย... (เนอ้ื ในกลอน) (บทที่ 1) ละแมว฽ า฽ เดอ฾ นาย ฟังเดอทา฽ นคณาจารนแ ฾อยใหญ฽ ขอรายงานขอบอกไวส฾ ถานที่อยเ฽ู นา (บทที่ 2) ฮา฽ หม฽เู จ฾าอยากไปแวะแวหา นามฉายาบงั อรเพชรหนองบัวนี้ อหี ลีนามสกุลนั้นบงั อรรดุ ชาติ ขอประกาศให฾ฮเ฾ู มืองบ฾านถ่ินฐาน (บทท่ี 3) บา฾ นเกดิ นัน้ โนนสว฽างทางดี กุดดนิ กี่ตําบล อําเภอนากลางจงั หวดั หนองบัวนน้ั ภูเขางามนามชนั้ หนองบวั ลําภดู ินดาํ น้ําซ฽มุ ขา฾ วนางามจุ฾มกุม฾ และผกั ฮ้วั ไฮ฽สวน (บทที่ 4) อดุ มล฾วนมวลหมู฽ปปู ลา แต฽บังอรหนมี าจากคาเมบา฾ น ตง้ั แตด฽ นนานลํ้ามาเรยี นลาํ นําหมู฽ อยู฽ขอนแก฽นฝุายกํา้ ลําร฾องแตน฽ าน (บทท่ี 5) ออกจากบ฾านแตอ฽ ายุสิบสามปี มาเรยี นลาํ อยู฽นําแม฽ราตรีเกือบย่ีสบิ ปไี ด฾ ครูบาหญงิ สอนใหล฾ ลี าวาดท฽า เรียนจบมาทงั้ ลาํ กลอนและซง่ิ องิ ไว฾สิง่ งาม หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

358 (บทท่ี 6) บ฽เคยข฾ามฮีตเกา฽ ครองคลํา ด฾านวัฒนธรรมศาสตรศแ ิลปเ฼ ตรียมพร฾อม บห฽ วังยอมคนไดจ฾ ติ ใจจดจอ฽ พ฽อกบั แม฽กะพรอ฾ มให฾สานไว฾ฝุายศิลป฼ (บทท่ี 7) จบครบส้นิ หลักสูตรครูสอน เรยี นแตง฽ กลอนเทิงลําเพอ่ื เสรมิ ความฮ฾ู ใจหาญส฾ูบกุ ดนั ฟนั ฝาุ ประกวดได฾แชมปม฼ าจนว฽านับบถ฽ ฾วนประมวลไว฾ไล฽เรยี ง (บทที่ 8) สว฽ นว฽าเร่อื งผเ฾ู คียงค฽ูกายา วาสนาบังอรหากบ฽รวยแฟนชู฾ อยู฽โดดเดยี่ วมาดนนานล้าํ หาลําเลย้ี งพอ฽ แม฽ บ฽าวบ฽แลหลํ่าส่งิ หัวใจว฽างหา฽ งหาย (บทที่ 9) คันหากมบี ฽าวพอ฽ หา฾ งพอ฽ มา฽ ยคดิ ใสใ฽ จถวิล บต฽ ิว฽านางเตน฾ กินลํากนิ กะส฽วนยินดีดว฾ ย คนบส฽ วยพอไปวัดวาได฾คันผ฾ูใดสนใจรับรองไดบ฾ ฽วา฽ ขออาสารบั ใช฾เปน็ เพื่อนค฽ูใจ (บทที่ 10) คนั บ฽ไดเ฾ ปน็ คูเ฽ คยี งหมอน สาวบงั อรกะซขิ อหาลําอยไ฽ู ปตามพ้นื บ฽ใหฝ฾ ืนใจได฾แนวใดจเ ักอยา฽ ง คาดซิเป็นคู฽สร฾างคงซิได฾ฮ฽วมกัน (บทที่ 11) เดียวน้นี ั้นบไ฽ หวหวน่ั ทางใจ ซิคอ฽ ยหากนิ ไปฝาุ ยลาํ ขับร฾อง ตอบสนองบญุ ท฽านศรทั ธาเจ฾าภาพ บงั อรลาํ ขอกราบขอบพระคณุ ทุกท฽านขอวาลให฾ซ฽อยเชียรแ (บทที่ 12) โปรดเออ้ื เฟือ้ ชูซ฽อยอปุ ถัมภแ จา฾ งบังอรไปลาํ เสพงนั บญุ ท฽าน อย฽าลมื หลานบงั อรลาํ จาํ ไวด฾ ฾วยความภาคภูมิใจขอรับใชค฾ ุณท฽าน สาํ นกั งานแมร฽ าตรศี รวี ิไล เมอื งขอนแก฽นบอกไวไ฾ ปพนุ฾ ท฽านแวย฽ าม (กลอนลง)ไปถามถงึ บังอรยินดตี ฾อนรับทา฽ นซู฽คนเด฾อ... 358 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

359 กลอน บอกบ้านรายงานตวั หมอลาสายธาร 359 ทานอง ลาทางส้นั ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึ้น) โอละนอ.. ตัวผมนีล้ ะชื่อว฽าหมอลําสายธาร หนุม฽ หมอลาํ หา฽ วหาญนามสกุลโชติชัย ความเปน็ มาเป็นไปขอบอกใหเ฾ ป็นเสียงลํา ผมฮักวฒั นธรรมพนื้ บ฾านภาคอีสาน เรยี นลําบ฽ทนั นานไปหกเดือนกว฽าๆ การลาํ ดลี ําชวั่ แล฾วแต฽ผู฾ฟงั เป็น คนั เพน่ิ เหน็ ดีนาํ ผมหมอลาํ สายธารชขิ อสานต฽อไป ศิษยแแม฽ครูราตรีศรวี ไิ ลขอฝากไวน฾ ําคณุ ท฽านซอ฽ ยสานเพิม่ …. โอละนอ…นวลเอย (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแม฽นวา฽ เด฾อนาย.. ขอบอกข฽าวพน่ี ฾องท฾องถิน่ ดินไทย ชื่อ สายธารโชตชิ ัย เลอ่ื นไหลลํารอ฾ ง สว฽ นว฽าเคหังห฾องเฮอื นซานบ฾านอย฽ู สขิ อบอกให฾ฮเ฾ู มอื งบ฾านถน่ิ ฐาน (บทที่ 2) บอกบอ฽ นบ฾านถน่ิ กาํ เนิดสายธาร ชื่อวา฽ บา฾ นหนองจิกตําบลหนองซอนนัน้ กลายไปห่นั เชิญยามเยี่ยมแว฽ แวไปกนิ ขา฾ วนํา้ สาแลว฾ จ่งั ค฽อยเมือ (บทที่ 3) ผมขอเอือ้ ต฾อนรบั แต็มใจ เชิญไปชมของดี หนองจิกมีหลายล฾น ตาํ บลหนองซอนน้มี ีของดีลือซา฽ เศษรฐกิจขายคา฾ เป็ดนอ฾ ยร้ํารวย (บทที่ 4) องคแพรกะใหญอ฽ กี ด฾วยอําเภอซ฽าเชยี งยนื เขตภาคพ้ืนจังหวดั มหาสารคามนี้ ปรญิ ญาตีนนั้ การศึกษาหน฾าที่ เทคโนโลยีสารสนเทศนปี้ ีสามได฾ผ฽านมา หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

360 (บทท่ี 5) สถาบนั มอราชภฎั นี้เขตถน่ิ สารคาม เมอื งคนงามชื่อตักสิลาการศกึ ษาโฮมท฾อน ผมออนซอนทางด฾านการลํานาํ หมู฽ ยอ฾ นวา฽ ครูเพ่นิ ใด฾ทุนใหส฾ ง฽ เสรมิ (บทที่ 6) ผมได฾เพ่ิมทักษะฝาุ ยเรียนลํา เรยี นแต฽งกลอนไปนาํ เพ่อื เสริมความร฾ู ได฾ศึกษาเฮียนฮว฾ู รรณกรรมท฾องถ่ิน ศลิ ปนิ พนื้ บา฾ นดา฾ นการร฾องแอ฽วลํา (บทท่ี 7) ได฾ทกุ ก้ําลาํ เลอื่ นเลือ่ นไหล ครรู าตรศี รีวิไลผส฾ู ฽งเสรมิ สอนช้ี ผมสายธารคนน้ซี ขิ อสานสืบต฽อ พอ฽ กบั แมพ฽ ร฾อมยอมใหเ฾ ล฽าเรียน (บทที่ 8) ขอพากเพียรเรียนรูท฾ งั สายฝุายสามัญ ฝาุ ยหมอลํากะคือกันซิตอ฽ สานฝันไว฾ คนั สาวไดสนอา฾ ยชายหมอลาํ กะบ฽ว฽า รอก฽อนเด฾อนอ฾ งหลา฽ ลํารวยแล฾วจั่งแตง฽ ดอง (กลอนลง) ไฝชิจองหัวใจให฾อดไวส฾ าก฽อนเด฾อนางนอ฾ ง… 360 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

361 กลอน บอกบา้ นรายงานนาตัวจกั รกฤช เพชรขามแก่น 361 ทานอง ลาทางส้นั ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขน้ึ ) โอละนอ... ตวั ผมมนี ามว฽าหมอลําจักรกฤช รกั ษาจันทรแ นามฉายาน้นั เพชรขามแกน฽ การลําหา฽ วลําแล฽นบ฽เคยหว่ันเคยไหว ครูราตรีศรวี ไิ ลเปน็ ครูศิษยแสอนมา ทั้งบทกลอนลลี าและวาดทา฽ วาที ศษิ ยแแ มค฽ รรู าตรีว฽าแมน฽ เรียนมาพอ ภูมใิ จทไ่ี ด฾สานตอ฽ การลาํ ฟูอน โอละนอ...นวลนวล เอย... (บทท่ี 1) (เนอ้ื ในกลอน) ละแมน฽ ว฽านอนาย ฟังเด฾อทา฽ นคณาจารยนแ อ฾ ยใหญ฽ สริ ายงานบอกใหพ฾ อฮ฾ูสู฽อนั (บทท่ี 2) ตวั ผมนัน้ มีนามวา฽ จกั รกฤช ฝากแฟนแฟนมวลมติ รจ่ือจาํ นามชัน้ รกั ษาจนั ทรสแ กุลข฾าฉายาเพชรขามแก฽น เกดิ อยูแ฽ ดนด฽านดา฾ วนามบ฾านซ่อื ขนวน (บทที่ 3) ส฽วนตําบลกดุ กวา฾ ง หนองเรอื แมน฽ อาํ เภอ จังหวัดขอนแก฽นเดอ฾ บา฾ นเซาเนาย้ัง ตอนหลงั ๆ มาน้ัน ไดผ฾ นั แปรพลัดถิน่ ไปทาํ มาหากนิ อย฽ูในกรงุ เทพกวา฾ งทางกํา้ แกว฽ ไกล (บทท่ี 4) การศกึ ษาน้นั ได฾เรียนครบจบขบวน อยู฽โรงเรยี นบา฾ นขนวน มธั ยมตอนต฾น ต฽อมาโอนไปเขา฾ มอปลายย฾ายท่ี จบมอปลายบดั น้ตี ามทใ่ี ฝุฝนั (บทท่ี 5) หนองเรอื วิทยานัน้ จบหลกั สตู รมอหก ชีวิตผกผันแปรใหห฾ า฽ งไกลไลบา฾ น หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

362 หาประสบการณเแ พมิ่ เตมิ ความฮใ฾ู หม฽ มหาวยิ าลยั บรู พาฝุายพน฾ุ หนนุ สรา฾ งฝาุ ยศิลป฼ (บทที่ 6) คณะศลิ ปกรรมศาสตรแนั้นดนตรแี ละการแสดง สาขานีม้ าแฮงเปดิ การเฮียนฮู฾ เอกนมี้ อบสู รา฾ งสรรคแมาก฽อนหมู฽ ผมไปเรยี นอย฽หู ่นั สานสร฾างต฽อสาน (บทท่ี 7) ผา฽ นมาสามปีได฾แตเ฽ รียนเล฽าศกึ ษา ได฾พากเพียรเฮยี นมาใฝหุ าความฮู฾ ครูดนตรสี อนให฾ ดว฾ ยความภาคภูมิใจผมไดส฾ ืบตอ฽ เปน็ บุญหลายกะด฾อได฾เฮียนพ฾อสงิ่ ดี (บทท่ี 8) ระหว฽างปีสามน้ีเปน็ หนา฾ ทฝ่ี กึ งาน ตามรปู การเหมาะสมบม฽ ในใจไว฾ ความต้งั ใจหมายม่นั ผมใฝุฝนั มาโดนต้ังแตน฽ ฾อยจนใหญ฽ ทังพ฽อแมก฽ ะไดเ฾ หน็ พร฾อมพรํ่านาํ (บทท่ี 9) คือการเรยี นลํารอ฾ งนําคุณแมร฽ าตรี นกั กวีเขียนกลอนและเปดิ สอนลําพรอ฾ ม จากการยินยอมใหเ฾ ตม็ ใจทุกฝุาย คณะครทู ง้ั หลายในคณะกะพรอ฾ มเหน็ ดว฾ ยสูค฽ น (บทที่ 10) จดุ เริ่มต฾นมองอ฽านกาลไกล ศนู ยแการเรยี นภูมิปัญญาไทยบ฽อนหมายใจตง้ั หวงั สบื สานความฮูน฾ ําแมค฽ รูราตรีศรีวไิ ลขอนแก฽น ตรงตามแผนวาดไวผ฾ มได฾ด่ังใจ (บทที่ 11) ตามขนั้ ตอนเรยี นได฾หลักสตู รครสู อน ดา฾ นลํากลอนและลาํ กลอนประยกุ ตแหอื ว฽าหมอลําซงิ่ ครูบาหญิงสอนให฾เชงิ ทรงวาดท฽า สมกับวา฽ มหาบัณฑิตนักสคู฾ วามรู฾รอบตน (บทท่ี 12) ครูราตรซี อกคน฾ เรียนฝุายดนตรี ศึกษาจบครบดีเอกหมอลาํ นัน้ จบจากสถาบนั วทิ ยาลยั ดุริยางคศิลป฼น้ี มมส.นามซอ่ื 362 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

363 เปน็ ผูถ฾ อื ยดึ ม่นั ใจตง้ั ตอ฽ เรียน (บทท่ี 13) จบครบเผี่ยนในหลกั สูตรสาขา นําองคแความรม฾ู าแผ฽กระจายขยายเพ่ิม เดียวนี้เสริมความฮูเ฾ รยี นปริญญาเอกตอ฽ เอกดนตรีวทิ ยานั้นน฾อบเ฽ คยทอ฾ ตอ฽ สาน (บทที่ 14) สว฽ นทางด฾านเรยี นเลา฽ ษา ผมจกั รกฤชกะจบมาจากม.บูได฾ หาทางไปเฮียนฮู฾ ป.โทอีกตม่ื แต฽กะซิบ฽ลืมศลิ ปะพ้ืนบา฾ นขอสานสรา฾ งตอ฽ ไป ขอแฮงใจแฮงศรทั ธาวอนอา฾ ยนอ฾ งซูซอ฽ ยจักรกฤชน฾อย... หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 363 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

364 กลอน รายงานโต โยธิกา ทานอง ลาทางสั้น ประพันธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขนึ้ ) โอ฽...ละนอ..... ตวั ฉันน้ีละ฽ ค฾าซอ่ื วา฽ โยธิกานามฉายาศรวี ิไล อยูบ฽ ไ฽ กลบ฾ ไ฽ กลใกล฾ มหาวทิ ยาลยั มหาสารคาม คนบ฽โก฾บ฽งามพอไปวัดไปวา การศึกษาจบปริญญาตรีคณะศลิ ปกรรมศาสตรแ ได฾มกั ใจมักขนาดวชิ าเอกหมอแคน หากแฟนๆสงสารโปรดโปรยหวา฽ นกาํ ลังใจ ลูกสาวหลา฾ แม฽ราตรีศรีวไิ ล ขอฝากไวใ฾ ห฾เชยี รแซอ฽ ย...คอยซูค้าํ ... โอ.฽ ..ละนอ...นวลเอย... (บทท่ี 1) (ลาสุดสะแนน) ละแม฽นว฽า... ขอกราบเรยี นพ่นี ฾องท่ีรอรับฟงั เสียง ฟงั สาํ เนียงเสียงแคนตต่ี อยแล฽นแตน฾ เสยี งแคนขน้ึ เสียงลาํ จ้ํายา฽ ว ขอบอกขา฽ วพนี่ อ฾ งผ฾รู อจอ฾ งเบ่ิงแงง (บทท่ี 2) นามชัดแจ฾งชอื่ วา฽ โยธิกา ส฽วนฉายาศรวี ิไลแมป฽ ันเอาไว฾ สว฽ นบิดาบอกให฾ผ฾มู ใี จโอนออ฽ น วิชิตบงสิทธิพรเป็นพอ฽ บงั เกิดเกล฾าคอยเฝูาซ฽อยสอน (บทที่ 3) ผ฾ูซอ฽ ยปูอนสอนฝุายวชิ าการ ขา฾ ราชการสาธารณสุขบาํ นาญผ฽านงานเรียนรู฾ ฮว฽ มกนั บอุ ุปสรรคหลายดา฾ นแก฾ปญั หาฟันฝาุ สร฾างศษิ ยมแ ามากหน฾าลือกอ฾ งทวั่ ไทย (บทที่ 4) ช่อื มหาสารคามนามบอกใหบ฾ ฾านเกิดโยธกิ า เมืองตกั ศิลาศนู ยรแ วมการศึกษาพัฒนาหลายด฾าน พ฽อแมพ฽ ายา฾ ยบ฾านตง้ั หลกั ฐานอย฽ูขอนแก฽น เมืองหมอแคนชอ่ื กอ฾ งหมอลําร฾องช่อื ดัง 364 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

365 (บทท่ี 5) 365 ตั้งแตต฽ น฾ จนกระท้ังปัจจุบนั ไดส฾ ร฾างสรรคสแ ระสมและตอ฽ สานฝนั ไว฾ แม฽ราตรีศรีวไิ ลปนั ให฾มลู มังมั่นแกน฽ แดนอีสานฮบั ฮู฾ผย฾ู อยูฝ฾ าุ ยศลิ ป฼ (บทท่ี 6) บใ฽ ห฾ส้ินสญู เส่อื มเสียไป โยธิกาศรีวิไลผซ฾ู อ฽ ยเสรมิ พูนเพิ่ม ต฽อยอดเตมิ เต็มไว฾มรดกมลู แม฽ ซขิ อแลหล่ําส่ิงอิงไว฾วฒั นธรรม (บทที่ 7) ทงั แคนลาํ และฟูอนซูสง฽ อนรุ ักษแ สิ่งคักใจคอื แคนต่ีแตนแลนต฾อย เปุาเปน็ แต฽ยังน฾อยอายสุ ิบสองขวบ จวบจนฮอดม้อื นบี้ ฽มีฮ฾ซู ว฽ งเซา (บทท่ี 8) เปาุ ประกวดได฾แชมปช฼ นะเลิศหลายสมัย สอนลกู ศิษยแฝรัง่ และคนไทยผ฽านมาพอแล฾ว หาแนวทางเสรมิ สรา฾ งเป็นชา฽ งแคนอกี ต฽อ พ฽อครคู อยโนนดินหอมบอกใหส฾ อนไดค฾ กั ใจ (บทที่ 9) หลักสตู รตัดแคนได฾เรียนครบจบดี เปน็ ลูกศษิ ยกแ น฾ กุฏิอพี่ อ฽ ครูคอยเด฾อ นําเสนอพอสังเขปคร฽าวๆสาวหมอแคนคนเก฽า เคยแต฽เปุาแคนโจน฾ คนย฾องม฽วนดี (บทท่ี 10) ในมื้อนข้ี อเปลี่ยนปรับแปลง อยากสานศลิ ป฼แสดงฝุายหมอลําไว฾ แมร฽ าตรศี รีวิไลสรรคสแ ร฾างปูทางไว฾ใหไ฾ ต฽ ซิขอสานสืบไว฾คองเคา฾ แม฽สอน... (เพลง) ออนซอนเสยี งลําแม฽ร฾อง อยากลองมารอ฾ งลําทําเพลง ยากแคน฾ ก็จะทาํ ให฾เห็น เพราะวา฽ อยากเป็นศิลปินหมอลํา สําเนยี งเสยี งลําทาํ นอง หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

366 ยังมีบกพรอ฽ งเพี้ยนเปน็ บางเวลา ใจรักแม฽กม็ ักด฾วยหนา จึงขอขึน้ มาลําอย฽ูบนเวที (บทที่ 11) (ลาํ สุดสะแนน) มาวันน้ีภูมิใจคักแน฽ ตามฮอยแมส฽ บื ไวไ฾ ปหน฾าบ฽ลืม (บทท่ี 12) แสนปราบปลื้มดดู ดื่มหวั ใจ ได฾สืบสานวัฒนธรรมไทยฝุายลาํ แคนไว฾ ขอวอนใหค฾ ณุ ผฟู฾ ังเสรมิ สง฽ ให฾ดํารงสบื ไวเ฾ คยี งข฾างคไู฽ ทย (บทท่ี 13) โยธิกาสิคอ฽ ยแกะคอ฽ ยไง฾ซูซ฽อยภูมปิ ญั ญา สืบฮอยตาวาฮอยปุูของเฮาฮากเหงา฾ เดมิ เสรมิ ไว฾ ขอแรงใจนําท฽านประสานใจซอ฽ ยแน฽ ลกู สาวแม฽ผน฾ู ส้ี ิคงไวฝ฾ าุ ยศิลป฼ (กลอนลง) ใหศ฾ ลิ ปินหมอลาํ ฟูเฟอ่ื งเฮืองฮ฽ุง..หนอลงุ ปูา... 366 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

367 กลอน บอกบ้านรายงานตัว ไกแ่ กว้ เพชรหนองบัว 367 ทานอง ลาทางสัน้ ประพนั ธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึน้ ) โอ฽ละนอ... สวัสดีพน่ี อ฾ งผู฾รอรบั ฟังเสยี ง ฟังสาํ เนยี งหมอลําไก฽แก฾วเพชรหนองบัว ยังบ฽ทนั ตัวปานใดเดอกทางลําทงั เรยี นนําลาํ ไป คันแมน฽ ไก฽ตกี ะใหมเ฽ ริ่มเข฾าสูส฽ งั เวียน กะผมซิขอพรากเพยี รเรยี นด฾วยความเตม็ ใจ สบื สานไวศ฾ ิลปอ฼ สี านของพ้นื บ฾านใหค฾ งอยค฽ู ไ฽ู ทยไว฾... โอ฽ละนอ...นวลนวลเอย... (บทท่ี 1) ละแม฽นว฽าเดอ฾ นาย... ฟังเดอเจ฾าคุณพ฽อศรัทธา กระผมขอขมากราบกลอนวอนทา฽ น ลํารายงานโตให฾คนฟงั ฮู฾ขา฽ ว บอกเร่ืองราวแต฽ต฾นจนเท฽าซ฽วู ัน (บทท่ี 2) ตัวผมนน้ั นามวา฽ ศรีจนั ทรแ สว฽ นสําคัญชอ่ื สกุล นามบุตรดีน้ี มฉี ายาวา฽ ไก฽แกว฾ เพชรหนองบัวเดอท฽าน บ฾านโคกสูงตําบล ดงเมืองแอมบอกให฾ อําเภอไกย฽ ฽างแซ฿บดี (บทที่ 3) เขาสวนกวางเขตที่จังหวดั ขอนแกน฽ งามแสน เมอื งดอกคูณเสียงแคนแดนผา฾ ไหมงามยอ฽ ง ผมเป็นลูกสุดท฾องคนปลายหล฾าหมู฽ อยู฽กบั ยายแต฽นอ฾ ย เปน็ เด็กดว฾ ยพัฒนา (บทที่ 4) ผมเตบิ ได฾ใหญ฽กลา฾ ยอ฾ นหลวงปูดุ ูแล พอ฽ แม฽ผมหนปี า฻ ต้งั แตเ฽ ยาวัยน฾อย บญุ เก฽านาํ แขวนห฾อยได฾เรียนลาํ นาํ หมู฽ ย฾อนมคี รผู ใ฾ู จดีเพิ่นให฾ผมได฾ต฽อฝนั (บทท่ี 5) ใจผมนน้ั มักมาแต฽ดนนาน ยากสบื สานการแสดงดา฾ นหมอลําไว฾ หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

368 โอกาสดเี ลยไดส฾ มใจคกั แน฽ เป็นหยง่ั บุญคกั แทส฾ ําเร็จได฾ด่งั ใจ (บทท่ี 6) เรียนทางลาํ เทงิ ไดเ฾ รียนฝาุ ยประพันธกแ ลอน สดุ สะอรออนซอนโอกาสทองสนองแท฾ มีผ฾แู ลหลงิ เยี่ยมยามยากจนมคี นซ฽อย ผมเซาด฾อยโอกาสแล฾วย฾อนเห็นแกว฾ หน฽วยใส (บทที่ 7) เป็นหมอลําดีไดย฾ อ฾ นทนุ ใหญ฽ครสู อนดี แม฽ครูราตรตี อ฽ สานจาก สสค. นั้น แบ฽งปนั ทุนมาสอนให฾การลําลาํ้ ค฽า เกิดปัญญาเลศิ ลา้ํ สอนลําไว฾ท่ัวอสี าน (บทที่ 8) เฮียนแต฽งกลอนแม฽นด฾านหนว฽ ยงานใหญ฽หนุนนํา กรมส฽งเสริมวัฒนธรรมนา้ํ ใจใสกล฾า ให฾ทุนมาหนนุ เออ้ื ประพนั ธกแ ลอนสอนแต฽ง แฮงศรัทธาเลศิ ลํ้าคูณค้ําคา฽ ควร (บทที่ 9) คณุ สมบัติครบถ฾วนผไู฾ ด฾รับกองทุน เอามาหนุนศลิ ปินศาสตรแศลิ ปอ฼ ีสานไว฾ ผมพอใจสานสร฾างหลทางชวี ติ ใหม฽ ขอขอบคุณผ฾ใู หญท฽ ่ีใจดีซ฽อยไวใ฾ หเ฾ ถิงหมอ฽ งฝัง่ ฝัน (บทท่ี 10) ดง่ั สวรรคปแ ระทานใหเ฾ ตมิ ใสแ฽ สงสี เป็นศษิ ยแทนุ ครูสอนดีด่ังใจหมายไว฾ ครูราตรีศรีวิไลสอนใหข฾ อบคุณดว฾ ยใจท่ีผมไดห฾ ม฽องเพ่งิ ขอเฮ็ดสดุ ขุดเถิงสนองคุณท่ีให฾ผมได฾เล฽าเรียน (บทที่ 11) ทัง้ พวกเพื่อนและรนุ฽ พกี่ ะดหี ลาย สายศษิ ยแครูสอนดีลว฾ นมเี มตราลน฾ บุญกุศลเสริมให฾ไก฽แกว฾ เดนิ ตามฮอยศิษยแร฽นุ ผู฾พ่ี แม฽นบด฽ งั บด฽ ีกะภมู ใิ จทไี่ ดล฾ าํ ร฾องกล฽อมแฟน (บทที่ 12) ขอให฾ใจฮักแนน฽ ฮกั หน฽อยหนอ฽ ยแต฽นานนาน ฝากลูกหลานไกแ฽ ก฾วเพชรหนองบัวใสอ฽ อ฾ มใจเอาไว฾ คันสาวใดซมิ อบหัวใจให฾อดใจไวก฾ ฽อน 368 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

369 อา฾ ยลําดังแลว฾ ซยิ ฾อนมาขอนอ฾ งแต฽งดอง (บทท่ี 13) คันอ฾ายน฾องซไิ ปแวแ฽ วเยอื น ถามหาเฮือนแมค฽ รรู าตรศี รวี ิไลเดอ฾ ท฽าน หอื วา฽ ศนู ยกแ ารเรยี นภูมิปัญญาไทยนนั้ อยู฽จงั หวัดขอนแกน฽ ขอแฟนแฟนซ฽อยใหก฾ ระผมไดต฾ อ฽ สาน (กลอนลง) ขอสานฝันสานใจให฾พน่ี อ฾ งซูซ฽อยคอยหนุนย฾.ู .. หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 369 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

370 กลอน บอกบ้านรายงานตวั เอม็ วัชชระ ทานอง ลาทางส้ัน ประพันธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้ึน) ตวั กระผมมนี ามว฽าวัชชระ แสนคํา นามฉายาหมอลําเอ้ินว฽าเอม็ วชั ชระ การทางลําบเ฽ คยละพากเพยี รพยายาม การลาํ โจทลําถามลาํ ซิ่งลํากลอน แม฽ครูราตรบี ม฽ สอนการลําฟอู นทกุ วาดท฽า เฮียนมาพรอ฾ ม... (บทท่ี 1) สวัสดเี ดอครับพนี่ ฾องทงั หลาย ทังคุณหญงิ คุณชายผ฾ทู ม่ี าวันนี้ ประวัติมีไขแจ฾งลาํ แสดงบอกวา฽ ฉายา เอ็ม วัชชระนั้นนา฾ นามใช฾ชือ่ ลาํ (บทที่ 2) วชั ชระ แสนคํานามช้ันพ฽อแม฽ปันมา พอ฽ ชอ่ื วา฽ ถาวร แมช฽ ื่อหนกู ายนั้น พ฽อแม฽ปันมลู ใหม฾ หาสารล้ําคา฽ คอื อาชีพพอ฽ ค฾าขายผกั หญา฾ อยูก฽ นิ (บทท่ี 3) แตก฽ ะยงั บส฽ ิน้ ฝกั ใฝุในตวั ขายพชื ผักสวนครวั กะวา฽ ดพี อไช฾ แต฽ในใจผมนนั้ ยังฝันฟกั ใฝุ อยากสบื สานต฽อไวใ฾ หถ฾ ึงหม฽องปอุ งฝนั (บทท่ี 4) ก฾าวตามขนั้ ฝันใฝุในศิลป฼ ศิลปนิ หมอลําพนื้ อีสานงามล้าํ เป็นมอลาํ มาไดส฾ ามปพี อมชี ่ือ เรียนไปนาํ ซูม฽ อ้ื ทงั งานจ฾างออกลํา (บทที่ 5) ไปศึกษาอยู฽ทางกา้ํ นําคุณย฽าราตรี เป็นลูกศิษยแทนุ ครูสอนดี จากสสค.นน้ั ผ฾ูแบ฽งปันภมู ิปญั ญามาให฾ คือแม฽ครรู าตรีศรวี ไิ ลผ฾ูจิตใจงามยง่ิ ครูบาหญิงผส฾ู รา฾ งสรรคไแ ว฾ฝุายศิลป฼ 370 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

371 (บทท่ี 6) บ฽เคยสนิ้ ความเมตราธรรม สอนลกู ศิษยแอยปู฽ ระจาํ และทางไปรษณียพแ รอ฾ ม บ฽ยอมเสยี สูญสิน้ วฒั นธรรมลาํ้ คา฾ สอนลูกศษิ ยแทั่วหลา฾ ทังไทยเทศหลัง่ โฮม (บทที่ 7) แตกตม฾ ต฾มคนไหลหล่งั มาเรยี น ผมพากเพยี รพยายามซิยา฽ งตามฮอยทา฽ น ใจเบิกบานสุดซึ้ง ไดเ฾ ฮ็ดสดุ ขดุ ถึงของเค฾ามูลเก฽า มรดกฮากเหง฽ากกเคา฾ ปตูุ า (บทที่ 8) ศึกษามาพอได฾ระดับหน่งึ ถงึ กลาง สขิ อถางหนทางฮอดฝั่งฝนั จนได฾ แม฽นว฽าห฽ุนบ฽ใหเ฾ สียงบ฽ใสกะตามซ฽าง ทางลํากลอนและซ่งิ ซิขอส฽ูบ฽ถอย (บทท่ี 9) ฝากหมอลําวชั ชระร฽นุ นอ฾ ยเชยี รซแ อ฽ ยแหน฽เดอแฟน ผมขอเปน็ ตวั แทนสืบทอดมรดกไว฾ ไผสนใจซไิ ปวานหอึ จา฾ งมาลาํ งานกะบว฽ ฽า ขอขอบคุณล฽วงนา฾ เดอลุงปูาย฽ายาย (บทท่ี 10) ส฽วนว฽าสาวไผสงสารมักอ฾ายกะขอบอกว฽ายินดี คันบต฽ วิ า฽ เตน฾ กนิ ลาํ กนิ กะแมน฽ ยินดีพร฾อม ยอมให฾ไปยามบา฾ น ท฽ากระเสรมิ น้ําพองเชิญอา฾ ยนอ฾ งไปเบิ่ง ไปเยี่ยมยามถามเถงิ บ฾านแม฽ครูราตรศี รีวิไลกะได฾ ผมขอเลย้ี งรับรอง.. (กลอนลง) ใผซมิ าจบั จองไปลําร฾องขบั กลอ฽ มยนิ ดีเดอ฾ ... หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 371 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

372 กลอน บอกบา้ นรายงานตัว ดนัย พลเยยี่ ม ทานอง ลาทางสั้น ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึน้ ) ตวั ผมน้ีละ฽ ครับช่อื หมอลําดนัย บา฾ นผมอยบู฽ ไ฽ กลเขตจงั หวัดร฾อยเอ็ด การลาํ เดด็ เถิงใจ แมค฽ รรู าตรศี รวี ไิ ล ผูใ฾ ห฾ความฮบู฾ ฽มสอน ทังบทกลอลและทา฽ ที ศษิ ยทแ ุนครสู อนดบี ฽มยี ฾านมีย฽อนการลาํ ร฾อง... (บทท่ี 1) ฟังเดอเจา฾ คุณพอ฽ ศรทั ไท ขอรายงานโตไปช่ือดนัยพลเย่ียม เตรยี มเป็นกลอนแตง฽ ไว฾ไขวจีช้บี อก อยู฽บา฾ นนอกดอกเจ฾าเฮอื นเยา฾ อ฽ูนอน (บทที่ 2) ภูมสิ ถสิ ิงขรชอ่ื บ฾านนามว฽านาทม ขื้นอาํ เภอโพนทองช่อื เสยี งดงั ก฾อง เชิญพน่ี ฾องไปยามถามข฽าว คนั สาวสาวฮกั อา฾ ยให฾ไปเย่ียมเบงิ่ เอา (บทที่ 3) ฟงั ซิเว฾าบอกช่ือจงั หวดั ร฾อยเอ็ดงามเดน฽ ชัดบงึ ผลาญชัยนน้ั พระใหญ฽งามสุดช้ันตระการตาโดเดน฽ เปน็ เมืองปยุู า฽ ต้งั โบราณเค฾าเก฽ากาล (บทที่ 4) หม฽องน้ีบ฾านกาํ เนดิ เมอื งนอน ตอนนห้ี นั เหไปสตู รเรียนความรู฾ อย฽มู หาวทิ ยาลยั น้ันสารคามนามใหญ฽ จบป.ตรีบอกไวแ฾ ล฾วผมไดเ฾ ฮด็ งาน (บทที่ 5) สาขาด฾านสัตวศาสตรแจบมา แตย฽ งั คาหัวใจอยากใฝุเรียนลาํ ร฾อง ฝึกสมองเรียนเพิ่มเติมความฮ฾ใู หม฽ ทํางานไปทงั เรียนลาํ สบื ไว฾กะเลยไดด฾ ัง่ หวัง (บทที่ 6) ผู฾เตมิ ตง้ั ชีวิตใหม฽ผมดนัย 372 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

373 แมร฽ าตรศี รีวไิ ลบม฽ สอนฝึกซอ฾ ม ผ฾ูอดออมสอนชี้ ได฾ทุนครสู อนดมี าสอนลกู หลานต฽อ สสค. เพิ่นให฾ทุนไวต฾ ฽อสาน (บทท่ี 7) บม฽ องขา฾ มซซู ฽อยศิลปอ฼ ีสาน ดว฾ ยจิตใจเบิกบานผ฽านการเฮียนฮู฾ ผมฝาุ ฟันขนั ส฾ูเรยี นกลอนฟอู นตื่ม จง่ั แมแ฽ สนปราบปรมึ้ นําของเคา฾ เกา฽ เดมิ (บทที่ 8) ไดม฾ ีอาชพี เพิ่ม เทิงได฾ซอ฽ ยอนรุ กั ษแ จ่ังแม฽นสมใจมกั ออกลํางานได฾ ด฾วยใจใสแรงกลา฾ คุณครบู าสอนสัง่ สุขสมหวงั วาดไว฾ในเร่ืองศาสตรศแ ิลป฼ (บทท่ี 9) ยังบ฽ส้นิ หลักสูตรการลํา กรมส฽งเสรมิ วัฒนธรรม กะซอ฽ ยทุนหนนุ เพ่มิ เสรมิ ทักษะทางด฾านการประพันธกแ ลอนสอนแตง฽ การแสดงกะไดท฾ งั พรอ฾ มแตง฽ กลอน (บทที่ 10) การขับนําลําฟูอนบ฽ยา฾ นอย฽อนวาทะ รวมเนื้อหาสาระปราดเปรยี วเดด็ เห้ยี ว มีกลอนเห้ียวนทิ านธรรมและเกยี้ วยอ฽ ย บทผญายาบสร฾อยเตม็ ต้ังอัง่ พุง (บทท่ี 11) ตอนน้มี ง฾ุ เสริมส฽งวัฒนธรรม ไผสนใจใหไ฾ ปลาํ บเ฽ ก่ยี งราคาจ฾าง ซไิ ปทางเมอื งขอนแก฽นกะไดห฾ ึอสไิ ปสารคามยามหมอลาํ ใหญ฽ สาํ นกั งานแมร฽ าตรศี รีวิไลบอกใหเ฾ ชิญทา฽ นแว฽ยาม (กลอนลง) ไปถามหาหมอดนยั พลเยีย่ มเดอ฾ ทา฽ นซคิ อยท฽าน... หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 373 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

374 กลอน บอกบ้านรายงานนาตัว วาทะศักด์ิ ทานอง ลาทางสั้น ประพันธโ์ ดยแม่ครู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึ้น) โอ฽ละนอ... ตวั กระผมมนี ามวาทะศกั ดสิ์ นทิ พจนแ ใจเกินรอ฾ ยบ฽ถอยลดมกั การร฾องการลาํ เรียนปรญิ ญาตรีนําและออกลาํ งานไป แมค฽ รูราตรีศรวี ิไลเพน่ิ สอนให฾เฮยี นฮํา่ การลํารอ฾ ง... โอ฽ละนอ...นอคุณเอย... (บทที่ 1) ละแม฽นวา฽ นอนาย ตวั ผมนี้ น้นั มนี ามวา฽ วาทะศักดิ์ นามสกุลกะคกั พอ฽ แมป฽ นั มาใช฾ วาทะศกั ดิ์สนทิ พจนบแ อกไหแ฾ ละฟงั ไปบอ฽ นอยู฽ บา฾ นดงเคง็ โปรดฮ฾ู เป็นหม฽องพกั เซา (บทท่ี 2) หนองหนิ นนั้ ละเจ฾านามช่ือตาํ บล ฮอดยามฝนตกรนิ ได฾เฮด็ นาตกกล฾า เมืองนําหนา฾ เศรษฐกิจหายหว฽ ง เมอื งสรวงเดอ฾ บอกให฾อาํ เภอนัน้ อย฽าลืม (บทที่ 3) สวยสดุ ปลม้ื บึงใหญผ฽ ลาญชัย เมอื งพระใหญ฽ รอ฾ ยเอด็ เขตจังหวัดนี้ เมืองคนดงี ามด฾วยรวยนํา้ ใจใสสอ฽ ง ตวั ผมไดจ฾ ากหอ฾ งเฮอื นเยา฾ เก฽ามา (บทท่ี 4) ศกึ ษาอยทู฽ างก้ําขอนแกน฽ แดนอีสาน สถาบนั การจัดการปญั ญา ภิวัฒนแเดอ฾ คณุ ท฽าน ผมสอบผ฽านทุนนกั ศกึ ษา ทวภิ าคีได฾ ไขทางเดินต฽อ พวกพอ฽ แม฽พ่ีนอ฾ งกะเหน็ พรอ฾ มพร่าํ กนั (บทที่ 5) ระดบั ช้นั เรียนอยู฽ ป.ตรี ปีทสี่ ามพอดีสูตรเฮียนเขียนเพมิ่ อยากต฽อเติมเสริมไวใ฾ นใจฮอนฮา่ํ เปน็ หมอลําโอร฽ ฾องเตมิ เพ่ิมศาสตรศแ ิลป฼ 374 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

375 (บทท่ี 6) 375 บ฽สุดสิน้ ซอกเบ่งิ อนิ เตอรแเน็ต ลงทงั เฟสและยทู บุ สมัครเรยี นลําได฾ ทางเวป็ ไซตผแ มสนใจเข฾าเบ่ิง ประกาศเถงิ ฮอดหม฽องเรียนรอ฾ งแอ฽วลาํ (บทที่ 7) จง่ั แมน฽ บุญหนนุ ค้ําหมอลาํ ซื่อวาทศกั ด์ิ ได฾สมคั รเรยี นลาํ ดั่งใจหมายหมายมุง฾ ผผู฾ ดงุ ศิลปส฼ ร฾างหาทางใหก฾ า฾ วไต฽ คือแม฽ครรู าตรศี รวี ไิ ลชี้ใหผ฾ มฮ฾ทู ิศทาง (บทที่ 8) วางแปลนสอนทักษะใหห฾ ลกั สตู รเรยี นลํา การประพนั ธกแ ลอนนําระเอียดดมี ีไว฾ สสค. หนนุ ให฾ ทนุ ครสู อนดซี อ฽ ย ศษิ ยมแ าเรยี นบ฽หนอ฽ ย ทงั เด็กนอ฾ ยผูใ฾ ญ฽นํา (บทที่ 9) กรมส฽งเสรมิ วัฒนธรรมพรอ฾ มกะเห็นฮอ฽ มสําคญั ให฾ทุนมาสรา฾ งสรรคแ ฝุายประพันธกแ ลอนไว฾ วาทศักดเิ์ ลยไดโ฾ อกาสดีทีท฽า สมมักมาแต฽นอ฾ ยเลยพลอยได฾ชื่นชม (บทท่ี 10) ขอกราบกม฾ บญุ คุณแม฽ราตรี ศิษยทแ นุ ครสู อนดีซบิ ล฽ มื ความเว฾า ขอนาํ เอาความฮ฾ไู ปต฽อเติมเสรมิ ส฽ง ให฾ดํารงอย฽คู ้ําเคียงขา฾ งคไ฽ู ทย (บทท่ี 11) ส฽วนหวั ใจวาทศกั ดส์ิ ่ีหอ฾ งยังเปดิ ปุองรอแฟน บ฽หวงแหนสิทธคิ นั ผูส฾ าวสนอ฾าย แต฽ขอใหอ฾ ฾ายลําดังก฽อนเดออน฽ุ พอได฾ทุนซ้ือสร฾อยมาไว฾แต฽งดอง (บทท่ี 12) ส฽วนพ่นี อ฾ งแฟนผซู฾ อ฽ ยคอยเชียรแ โปรดเก้ือหนนุ จนุ เจือใหล฾ กู หลานสานไว฾ วาทะศกั ดสิ์ นิทพจนขแ อใหเ฾ ปน็ แฮงใจซูซ฽อย ขอใหฮ฾ กั นานนานแมน฽ ซเิ พียงนดิ หน฽อยกะพลอยไดอ฾ มิ่ ใจ ช฽อยสบื มรดกไทยใหฟ฾ ูเฟอ้ื งเฮีองฮุ฽งเด฾อลุงปูา... หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

376 กลอน บอกขา่ วบา้ นประวิตร เพชรลาซี ทานอง ลาทางสน้ั ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2556 (กลอนขนึ้ ) โอ฽ละนอ... ตัวกระน้ลี ะครบั ชือ่ ประวติ ร สีคามเม เพชรลาํ ซนี ามฉายา บ฾านกาํ เนิดเกิดอยเ฽ู มืองตกั ศิลา เป็นศนู ยแรวมการศึกษาชื่อมหาสารคาม ถามถึงเร่ืองครอบครัวอย฽ูขอ฾ นขา฾ งยากจน ผมจึงไดอ฾ ดทนดว฾ ยความมุมานะ พยายามบ฽ไลละฝาุ ยเรยี นรอ฾ งเรยี นลํา ไปศกึ ษาอยน฽ู าํ แม฽ครูราตรีศรวี ไิ ล ลาํ ไดแ฾ ชมปม฼ าหลายสมยั ประกวดได฾หลายเวที ยอ฾ นคณุ งามความดีทไี่ ด฾สรา฾ งสมมา รวมแฮงใจแฮงศรัทธาจากแฟนมาต฾ุมโฮมกนั สิ่งสําคญั คือแฮงใจ ประวติ รจง้ั ได฾สานตอ฽ หมอลําไว.฾ .. โอ฽นอ...นวลเอย... (เนอ้ื ในกลอน) (บทที่ 1) ละแม฽นวานอนาย ฟังเด฾อท฽านคณาจารยนแ ฾อยใหญ฽ ขอรายงานบอกใหใ฾ นเร่อื งส฽วนโต (บทท่ี 2) หน฽ุมคนโกป฾ ระวิตรเพชรลาํ ซี ชอ่ื สกุลอ่หี ลีประวิตรสคี ามเมนัน้ ซิขอลําดบั ข้นั ถิ่นถานบ฾านกาํ เนิด บา฾ นหมากมายหม฽องเกิด โกสมุ พิสัยบอกให฾อําเภอก้ําฝั่งชี (บทท่ี 3) จังหวดั นี้เปน็ ย฽านการศึกษา เมอื งครภู ูมิปญั ญามหาสารคามนามช้ัน จบ ปอหกอย฽ูหัน่ เลยหันไปเรียนต฽อ พอ฽ กับแม฽สง฽ ใหไ฾ ปเรียนร฾องแอ฽วลํา (บทท่ี 4) มาอยกู฽ ํา้ ขอนแก฽นสวยหรู สํานักงานแมค฽ รูราตรีศรวี ไิ ลน้นั 376 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

377 เรยี นลาํ จบตามข้นั สานฝันฮอดฝง่ั 377 ชือ่ เสยี งดังโดง฽ ได฾พอฮ฾สู แ฽ู ดน (บทท่ี 5) แฟนทว่ั แควน฾ เขตถน่ิ ดนิ ไทย ใต฾เหนือกลางอสี านผา฽ นมาหลายลน฾ ตั้งแตด฽ นนานล้ําประวิตรมาเรยี นลาํ แต฽อายุสบิ ส่ี ครบู าหญงิ ซอ฽ ยชส้ี อนให฾ศาสตรศแ ิลป฼ (บทท่ี 6) จบครบสน้ิ บ฽ไดบ฾ ่นิ จกั ตอน ทงั้ ลาํ กลอนลาํ ประยุกตแทุกอันเรยี นรู฾ สอนทักษะใหฮ฾ ฾ูประพนั ธแกลอนซ฾อนตื่ม กระผมซมึ ซบั ไวบ฾ ฽มีให฾เสอื่ มสูญ (บทท่ี 7) ด฾วยบญุ คณุ หนุนค้ํานําซ฽อยผมประวิตร ตดิ อันดับการลําอย฽ูประจาํ ครองแชมป฼ แถมไดเ฾ ป็นแนวหนา฾ ผูน฾ าํ พาพวกหมู฽ บญุ นาํ ซสู ฽งให฾ผมไดด฾ ัง่ ใจ (บทที่ 8) ประกวดหมอลาํ ได฾ชนะเลศิ หลายสมยั คร้ังยง่ิ ใหญใ฽ นชวี ิตประทบั ใจท่ที ําได฾ แมค฽ รูเขยี นกลอนให฾สุดหวั ใจของทา฽ น โครงการทอ฽ งเที่ยวทวั่ อสี าน ททท. เพิน่ ไดจ฾ ดั ให฾ประกวดกนั (บทที่ 9) รูปแบบการประกวดนัน้ เชญิ ท฽องเทยี่ วเบ่ิงของดี ศิลปะประเพณภี าคอีสานมหี ยงั บา฾ ง แนวทางการแสดงนน้ั มหี มอลาํ สองค฽ู ผมเป็นผ฾นู าํ ทมี ฝาุ ยนกั รอ฾ งประครองไว฾เรอื่ งลํา (บทท่ี 10) สว฽ นทางกํ้าหวั หนา฾ ฝาุ ยดนตรี หมอแคนหญิงผูม฾ ปี ระสบการณแหาญกล฾า ผู฾นําพาวงไห฾เปน็ ประวัติศาสตรไแ ทยชนะคร้งั ย่ิงใหญ฽ โยธกิ าศรวี ไิ ลผ฾ชู ้สี รรสร฾างซอ฽ ยกัน (บทท่ี 11) ได฾รางวัลเป็นเงินสดหนงึ่ ลา฾ นจากทางฝุาย ททท. เฮ็ดใหน฾ า้ํ ตาไหลคลอข฽ซู ค฽ู นั ตอนน้นั คอื โล฽รางวลั พระราชทานจากเจา฾ สมเด็จองคแพระเทพ หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

378 โดยสงั เขปคร฽าวคร฽าวประวตั ิเว฾าซูฟ฽ ัง (บทที่ 12) เดียวนผ้ี มพกั ยั้งทีอ่ ยูบ฽ ฾านสงแดง ขนึ้ ตําบลนาแพงอําเภอโคกโพธิ์ชยั เชญิ ทา฽ นไปยามได฾ หึซไิ ปยามเย่ยี มทางสาํ นกั งานใหญ฽ ศนู ยแการเรยี นแมร฽ าตรีศรวี ิไล เมอื งขอนแกน฽ กะไดเ฾ ชิญทา฽ นแวะไป ผมขออวยพรชัย ใหพ฾ ี่น฾องทกุ ท฽านเจรญิ เดอ฾ ... 378 หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

379 กลอน บอกบ้านรายงานตวั ประกฤติ เยาวพันธ์ุ 379 ทานอง ลาทางสน้ั ประพนั ธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2556 (บทที่ 1) ข฾าพเจ฾าช่ือวา฽ นายประกฤติ เปน็ อาจารยแสอนศษิ ยแ ดนตรหี ลายด฾าน การใช฾ภาษาเวา฾ เป็นแม฽พิมพยแ ่ิงใหญ฽ สอนลกู ศษิ ยผแ ฽านได฾ ดีแลว฾ ส฽คู น (บทที่ 2) ไผกะซา฽ จน฾ จน฾ ลกู ศิษยแแมร฽ าตรี ทั้งศิษยคแ รสู อน ดี นักประพันธลแ าํ รอ฾ ง ส฽วนสมองของข฾าพัฒนาหาอา฽ น นําดนตรีพนื้ บ฾าน มาสรรคแสรา฾ งต฽อสาน (บทที่ 3) ภมู ิปญั ญาชาวบ฾านสานต฽อมรดก ผมประกฤติหยิบยกเอาสง่ิ ดีมีไว฾ เพือ่ หวงั ให฾ ลกู หลานไทยสบื ตอ฽ มูลแม฽ พอ฽ ฝากไว฾เป็นของค้ํา คา฽ คณู (บทที่ 4) ขอยอ฾ นไปแตพ฽ น฾ุ ใหฮ฾ ูท฾ วั่ ถงึ กัน ผมประกฤติ เยาวพันธซุแ ิบอกคาเมบ฾าน การกาํ เนดิ เกดิ หมอ฽ งอาํ เภอร฽องคาํ เขตถ่นิ กาฬสนิ ธุทแ ่ตี ั้งจังหวดั หมอ฽ งเกดิ กาล (บทที่ 5) ส฽วนทางดา฾ นการเร่อื งศึกษา สาขาดนตรีสากลอนุปรญิ ญานนั้ สถาบันเฮยี นฮู฾วทิ ยาลยั ครสู ารคามนามว฽า ปริญญาตรี จนดนตรศี ึกษาวิทยาลัยครูอยู฽กาํ้ ทางพี้ทอ่ี ุดร (บทที่ 6) ย฾อนมาขอนแกน฽ พีเ้ รยี นต฽อป.โท จบสาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษานี้ ทม่ี หาวิทยาลัยนนั้ จงั หวดั ขอนแก฽น แผนชีวิตคิดไว฾อยากสานสรา฾ งศาสตรศแ ิลป฼ (บทท่ี 7) ผลงานดีเดน฽ ได฾เสรมิ เกยี รติศกั ดศิ์ รี รางวัลคนดศี รีน้ําพองเพิน่ ย฾องสองหาให฾ หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

380 รางวัลครดู ใี นดวงใจกะได฾สมใจครบค฽ู รางวัลครูผ฾ูผลิตสอื่ การเรียนการสอนยอดเย่ียมเตรยี มให฾ตอบแทน (บทที่ 8) ครแู กนนาํ กรมสามัญศกึ ษานั้นรางวลั ใหญ฽สวยหรู ไปสอบครูมาสเตอรแทเี ชอรแไดค฾ ะแนนอนั ดับตน฾ คนขอนแก฽นมอบใหผ฾ มเปน็ ครผู ฾ูนํา ในระดบั ประเทศ ดว฾ ยสาเหตุเพนิ่ วา฽ ผมเฮด็ ไดเ฾ ลยวางใหฝ฾ ุายงาน (บทที่ 9) นาํ เสนอทางดา฾ นผลงานใหญ฽ทําวจิ ัย ได฾เป็นนักวจิ ัยทางการด฾านศกึ ษาสอนช้ี ความเช่ียวชาญดา฾ นน้ีสอนดนตรีพืน้ เมืองโปงลาง พณิ แคน โหวด กลองยาวนีก้ ะคักโพด สอนขบั ร฾องเพลงลกู ท฽งุ หมอลาํ ซํ้าม฽วนนํา (บทท่ี 10) ดนตรีไทย ซออซ฾ู ้าํ ซอด฾วง ทังขลย฽ุ ของไทย ขล฽ุยจนี และขบั ร฾องเพลงไทย และไทยสากลน้ี สอนดนตรสี ากลแซกโซโฟน กีตารแ ทรมั เป็ตน้ีกะแมน฽ การขับร฾องเพลงสากลน้ีกะแนน฽ สอนไวซ฾ อ฽ู ัน (บทท่ี 11) การถ฽ายภาพขน้ั สงู ตดั ตอ฽ วดี โี อน้ันผลงานเพือ่ นาํ เสนอ กะเฮ็ดได฾เหมดิ เดอ นาํ เสนองานท฽าน ด฾านเป็นวิทยากรงานวิจยั เชงิ ปฏิบัตกิ ารนน้ั การวิจยั เชิงคุณภาพ บอกใหท฾ ราบช่ือไวเ฾ พ่อื เอิน้ ใชล฾ ูกหลาน (บทท่ี 12) ด฾านลูกเสือชาวบา฾ นกะเปน็ วิทยากร สอนลกู เสอื สามัญรุน฽ ใหญน฽ าํ ไปเถิงนอ฾ ย ถอยมาปจั จบันน้ีเรยี นปริญญาเอกต฽อ อยู฽ม.ขอนแกน฽ นต้ึ ามใจช้สี ั่งนาํ (บทท่ี 13) เอกวิจัยศิลปะและวฒั นธรรมน้ัน ผมดเมู ัน่ ศึกษา วทิ ยานิพนธแ เรื่องแคนในพิธกี รรมใสล฽ าํ ทรงนางเทยี มพร฾อม ผมอดออมเฮีนยฮู฾ไปศึกษานําแม฽ครรู าตรกี ะส฽วนหนง่ึ ไดฮ฾ จู฾ ักลกึ ซึ้งถึงฮากเหง฾าแกน฽ อีสาน (กลอนลง) จบหลกั การประพนั ธกแ ลอนยังสอนการลาํ ต่มื บล฽ ืมนา฾ ... 380 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

381 กลอน ยาตราโคเทยี มเกวียน ทานอง ลาทางสัน้ ประพันธโ์ ดยแม่ครู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2557 (กลอนข้ึน) โอ฽ย...ละนอ... อโรคะยาปรมาลาภา การบ฽มีโรคเป็นลาภอนั ประเสริฐ ความสขุ ซิบงั เกิดต฽อชวี ิตของคน ตนแลเป็นท่เี พ่งิ ของตน ยืนอยู฽บนพื้นฐานสัจธรรม อย฽าลมื คาํ คนโบราณ ต้ังแตก฽ ฽อนบ฽มีโรงพยาบาล ใช฾ภูมิปญั ญาพื้นบา฾ นทางด฾านยาสมุนไพร ไทยเฮ็ดเองไทยใชไ฾ ทยนิยมยาไทย ยุคสมยั โบราณกาล กะมคี วามสุขสําราญย฾อนยาพ้นื บา฾ นสมนุ ไพร พาใหไ฾ ทยสุขมี อี ายยุ ืนยาว ก฾าวมาฮอดสมยั ใหม฽ซูว฽ นั น้ี โอ฽ย...ละนอ...นอคนเอ฽ย...ปัวคนไข฾ด฾วย (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแม฽นว฽าเดอ฾ นาย ขอขยายบทซอ฾ นลาํ กลอนบอกเลา฽ เปน็ ของขวัญผ฾ูเฒ฽าซมุ เจา฾ เกดิ ดน (บทท่ี 2) อายคุ นหลายขึ้นต฽างเกา฽ บ฽คือหลัง นงั่ กะโอ฾ย ลุกกะโอยพอ฽ งปวดหัวมัวเกล฾า ปวดหัวเขา฽ และปวดตามข฾อ พร฾อม ทงั ความดันเบาหวานมารมุ ตมุ฾ โฮมตืม่ โรคข่ีลืมหรือว฽า อาวไซเมอรแ มือเท฾าเป็นหล฽อยชา (บทท่ี 3) หรอื เหน็บชาพาให฾มอื เทา฾ ฮอ฾ น นอนกะบ฽เต็มตา กระซับกระสา฽ ยไปมา หย่งั คืนจนแจ฾ง อาการสําแดงขน้ึ เปน็ ไปหลายอยา฽ ง ผู฾ลางคนเอน้ิ ว฽าโรคผู฾เฒ฽าตามเวา฾ วา฽ มา (บทที่ 4) โรคนนี้ า฾ ถอื วา฽ ทรมาน หรือเปน็ ท่รี าํ คาญ มากมายหลายลน฾ เป็นมาดนนานแล฾ว อาการบอกเล฽า ส฽วนมาก เป็นกับผเู฾ ฒ฽า ท่ีวัยเจ฾าขอ฽ นคน (บทที่ 5) คุณหมอเพิ่นคิดค฾นปรุงแต฽งผลิตยา โดยศกึ ษาสมุนภัย จากใจจริงแท฾ หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 381 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

382 ตัง้ แต฽โบราณพุ฾น มลู มงั ปยุู า฽ ช่อื วา฽ ยา โคเทียมเกวยี นน้ีนา฾ สมเวา฾ เลา฽ กัน (บทท่ี 6) หมอพงษแศักดิ์ แกว฾ เหล฽ายงุ นนี้ น้ั เจา฾ ของใหญ฽ใจดี ความรม฾ู ีเตม็ ตัว เปน็ เภสัชกรพรอ฾ ม ยอมทม฽ุ เทใจให฾ ใสใ฽ นยาสมนุ ไพรประสงคแซอ฽ ยพอ฽ แม฽ สืบทอดมาตงั้ แต฽ พอ฽ สมชาย แกว฾ เหล฽ายงุ พ฾ุนน฾า บดิ าเจ฾าผู฾ล฽วงไป (บทท่ี 7) สมุนไพรโตน้ี มีเครอ่ื งการันตี เครอ่ื งหมาย G ถูกตอ฾ งตามกฎหมาย ยาสามัญประจําบา฾ น โรงงานตงั้ อยู฽อาํ เภอบ฾านไผ฽ ช่ือสมศกั ดิ์เภสัชบอกให฾ ไผกะเวา฾ เล฽าลอื (บทที่ 8) ซ่ือโคเทียมเกวยี นน้ี ดีเด฽นเหน็ ประจกั ร บอกไดเ฾ ลยว฽าคัก แกโ฾ รคภัยหายสน้ิ ไผด่ืมกนิ ยานี้ สดุ ค฾มุ ค฽าของดี หาซอ้ื ได฾ขายคล฽อง บห฽ ลอกลวงพ่ีนอ฾ ง คอื คาํ ยอ฾ งอ่ีหลี (บทที่ 9) ตราโคเทียมเกวยี นน้ี มีอยู฽สองขนาน สูตรโบราณหลักหลกั หนงึ่ ยากระษัยเส฾น โรคที่เป็นดงั่ กล฽าวมาเบือ้ งตน฾ ดื่มเข฾าไปหายห฽วง ผัวดมื่ กนิ แลว฾ สว฽ ง เมียดมื่ กนิ แลว฾ ยม้ิ ปานปดิ ถิม่ โรคภยั (บทที่ 10) ขนานสองทใี่ ช฾ ได฾อยา฽ งเหน็ ผล ยาสตรี ศรมี งคลซ฽อยผู฾หญงิ จรงิ แท฾ แก฾มดลกู ทม่ี ปี ัญหา มาบ฽ปกติดว฾ ย ทงั ปวดทอ฾ งประจาํ เดอื น ฮ฾อนวบู ๆ วาบๆ อาการนอนบห฽ ลบั ทงั ปวดหลัง และหงุดหงิด ตกใจง฽าย เป็นหนาวๆฮ฾อนๆ โฮมท฾อนใสก฽ ัน (บทท่ี 11) รา฽ งกายภายในน้ันบไ฽ ดร฾ บั ความสขุ พาชีวอี มทุกขแ เวยี กงานบม฽ ไี ด฾ ยาสตรีศรมี งคลนี้ใช฾ ท้งั วยั มีประจําเดอื นและหมดประจําเดอื นวยั ทองนีก้ ะแม฽น ขบั เลอื ดลมแล฽นล้วิ ผวิ พรรณนัน้ ผอ฽ งใส (บทที่ 12) ใช฾แล฾วซิเฮด็ ให฾ สวยคํ่าสวยคนื อายุยืนยาวไกล สุขภาพซดิ ีทัง้ ภายนอกภายใน ผอ฽ งใสใจเจา฾ 382 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

383 เวยี กหนกั เบาบม฽ ยี ฾าน สู฾การงานเต็มท่ี เปกฺ เซา฾ แลงแห฽งดี ศรมี งคลซอ฽ ยไห฾เกินคลุม฾ ซุ฽มใจ (บทที่ 13) สมุนไพรโตนี้ ไว฾ใจทไี่ ทยทาํ สว฽ นราคากะถกึ นําย฽อมเยาพอใช฾ เฮ็ดด฾วยใจเปน็ สิ่งสําคญั ย่งิ จากใจจริงคุณหมอ เพน่ิ เปน็ ห฽วงสุขภาพ บอกใหท฾ ราบ เดอ฾ พ฽อแมพ฽ น่ี ฾องอยา฽ มองขา฾ มสง่ิ ดี (กลอนลง) ยาโคเทียมเกวียนเฮามี คุณภาพเป็นหนงึ่ ถงึ ใจแท.฾ .. หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น 383 ศูนย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร