หนังสือรวมกลอนลำทางยาว (พ.ศ. 2513-2560)

244 กลอน ประวัติการอาพาธของหลวงปูโุ ส ตอนที่ 5 ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธ์โดย แม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้ึน) โอยํ ละนอ...ออนซรเอย.. ออนซรดิน ออนซรหญ๎า ออนซรปลาถกึ ดางโตํง ออนซรฮอยพระพทุ ธองค๑หลวงปโุู สเพ่ินยดึ ไว๎ ใหเ๎ ฮาได๎ สืบตอํ นาํ ..หวงั ในธรรม..ละน๎า.. (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) อนั น้ลี ะทาํ นผฟ๎ู ๓งเอย ซิขอเผยเปน๕ บน้ั ไดฟ๎ ๓งกนั ครบขูํ ตอนหลวงปูุ อาพาธเจ็บปวุ ยไข๎มาพร๎อมโรคชรา (บทท่ี 2) หลายพรรษาลว๎ งล้ํา แตบํ วชพร่ําเพียรกุศล ฮอดวนั ที่ 28 เมษายน ปี พ.ศ. 50 นน้ั อาการผันแปลในราํ ง ฉันอาหารบอํ รํอย ถํายกระปิดกระปรอย เทิงผอํ งไอกะตืม่ พรอ๎ ม หนั ใจฮํอมหอบลง (บทท่ี 3) หลวงปุูปลงตกได๎ วําซบิ ํไปหาหมอ แตลํ กู ศิษยพ๑ ากนั ขอกราบกรวอนเวา๎ นิมนตห๑ ลวงปุูเจา๎ ไปป๓วนาํ หมอแพทย๑ใหญํ โรงพยาบาลศรนี ครนิ ทร๑ บอกให๎หมอซิไดร๎ ักษา (บทที่ 4) ลกู หลานวาํ ดีแลว๎ กะเลยบํขดั ใจ หมอไดว๎ ินิจฉยั แจกแจงให๎เห็นฮู๎ ดูจากอาการนนั้ หลอดลมอกั เสบเฉยี บพลัน น้นั เฮ็ดใหห๎ อบเซํา บวกเขา๎ กบั ไขมันในเลือด และความดนั โลหิตสูงอีกพรอ๎ มโฮมต๎อมใสํกัน (บทท่ี 5) สวํ นโรคหวั ใจนน้ั กระโหมหนํ่านาํ มา คณุ หมอนิมนต๑ให๎รกั ษา อยูทํ โ่ี รงพยาบาลถวายยาแกอํ งคท๑ ําน เมื่ออาการทุเลาขึ้น ใหเ๎ มือฟ๗นื ฟูอยํวู ัดตํอ หมอใหย๎ าฉนั รกั ษาตํอเน่ือง จนเถิงมือ้ นัดหมาย (บทท่ี 6) กลายมาฮอดวันท่ี 10 พฤษภา ปี 52 วําไว๎ การอาพาธบํบางเบา ซวํ งเซาบางเวลา กําเริบมาเป๕นบางคร้งั หลงั จากเทื่อแรกได๎สองปพี ๎นผําน 244 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

245 ฉนั อาหารบํคํอยได๎ รํางกายน้นั เลยอํอนแอ (บทที่ 7) นาํ เป๕นหํวงคกั แท๎ อาการกาํ เรบิ ทวหี นกั โรคเกําเซาบํทนั คัก โรคใหมมํ าแทรกแซงซอ๎ น ลูกหลานวอนวานไหว๎ กราบนมิ นต๑หลวงปุู เข๎าไปรักษาอยูํ โรงพยาบาลศรอี กี น๎อ ใหห๎ มอเฝูาเบง่ิ แงง (บทท่ี 8) หมอตรวจฮ๎ทู ราบแจ๎ง วําโรคเกาํ ยังคงเดมิ โรคใหมํมมี าเติมต๎ุมโฮมแกอํ งค๑ทําน อาการคอื วณั โรค และไทรอยดใ๑ นเลือดตํา่ ลาํ ใส๎หยดุ ทํางานบางสวํ นพร๎อม ตํอมลูกหมากกะใหญนํ ํา (บทท่ี 9) กระดูกสันหลงั ทบั เสน๎ ประสาทอีกซํ้า ปวดหลังอยํางรนุ แรง แสดงอาการ หายใจเมอ่ื ยหอบนํา อํอนเพลยี พร๎อม จากโรคภัยรมุ ล๎อมในรํางกายของทําน อาการหนกั หนวํ งขื้น จนถงึ ขัน้ ชอ๏ คไป (บทที่ 10) แพทยป๑ ๓๗มหัวใจใว๎ ทง้ั ใช๎เคร่อื งซํอยหันใจ และย๎อนผลบุญอยภูํ ายใน หลวงปเูุ ฮาทาํ ไว๎ เฮด็ ให๎เซาไวขึ้น หรือทเุ ลาโดยงาํ ย ให๎อาหารซอํ ยรํางกาย เข๎าทางหลอดเลือดพรอ๎ มแพทยซ๑ อมเฝูาบหํ ํางไกล (กลอนลง) ละน๎า หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 245 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

246 กลอน ประวตั ิการอาพาธของหลวงปูุโส ตอนที่ 6 ทานอง ลาทางยาว ประพันธโ์ ดย แมค่ รู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (บทท่ี 1) อาการทเุ ลาขึน้ ได๎หลวงปุขู อกลับวัด หมอบํขดั ศรทั ธา จัดยารกั ษาไปฉันบา๎ น อาการทุเลาลงบา๎ งครง้ั ที 3 กําเรบิ ใหมํ เม่ือเดือนกุมภาพันธ๑ปี 53 นั้นได๎กลบั ไปเข๎ารบั รักษา (บทท่ี 2) ครั้งท่ี 4 นน้ั กะเดือนธนั วา แตํวาํ ครั้งที 5 เดอื นเมษาปี 54นัน้ นา๎ อาการเกาํ กลบั มา ต๎องเข๎ารบั รกั ษาที่โรงบาลหมํองเกําเคยไปน้นั หมอรกั ษาตามขั้น ทนั อาการโรคหลวงปุู เปน๕ วัตรจักรวนอยูํ แตปํ ี 50 ฮอด 54 นน้ั แตํเทยี วเขา๎ รับรกั ษา (บทที่ 3) ถวายยาโดยหมอแพทย๑ ท่กี ๎าวหนา๎ รู๎ระเอียดในอาการ ประมานความดงี าม ของแพทยห๑ มอบมํ ีได๎ เพ่ินใสํใจเฝาู ไข๎ หลวงปเุู ฮาอยาํ งเต็มท่ี คณุ ความดีที่คุณหมอซํอยหลวงปุูเทื่อนี้ เกินเป๕นที่ประทบั ใจ (บทที่ 4) ขอจําจารกึ ไว๎ ใจเครอื ญาตวิ งคว๑ าน ทั้งลูกหลานรวมลูกศิษย๑ลกู หา ต๎ุมหํมุ มาโฮมเต๎า ฮอ๎ ยใจโฮมกันเขา๎ อธิบฐานตุ๎มฮํวม รวมพลังกายและใจซอํ ยให๎ หลวงปุไู ด๎ซวํ งเซา (บทที่ 5) เป๕นกาํ ลงั ใจให๎แกหํ ลวงปูุเจ๎าสุดเลิศคํามหาศาล คอื อภนิ หิ าร ซอํ ยนํากะปานน้ี เปน๕ ฤกษ๑งามยามดี มอ้ื กลบั มาจากโรงพยาบาลนัน้ อศั จรรย๑คนลน๎ อง่ั เทิงผํองยืนผํองน่ังมาคอยฮับปเุู จ๎า โฮมเต๎าเตม็ วัดวา (บทท่ี 6) พระเณรทกุ ถ๎วนหน๎า ญาติโยมกะหลง่ั มาโฮม ตํางชื่นชมยินดี นมสั การแซซํอง เสยี งระฆงั ดังก๎องปนเสียงกลองฆ๎องกะหลน่ั ดงั สน่นั ป๓๖นพ้นื โฮมเฮา๎ ฮับปเูุ ฮา (บทท่ี 7) น้ําตาไหลคอเบ๎า ทกุ คนเหลําปร่ืมปติ ิ แสดงความยนิ ดี หน๎าซืน่ บานสาํ ราญล๎น 246 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

247 สคํู นพากนั เว๎า วําฮํมโพธธิ์ รรมโพธ์แิ กว๎ เฮา ได๎กลับโค๎งคนื ถ่ิน ผืนแผํนดินวดั ปุาคําแคน ได๎รํมรื่นคนื เข๎าสภาพเดิม (บทที่ 8) เติมความสขุ ให๎ชาวบ๎าน คักกวําได๎เนทอง รถเขน็ ดําเคยเศร๎าหมอง หลวงปปูุ ๋าวางไว๎ ไดก๎ ลายเปน๕ ราชรถอนั เรืองรองบหํ มองเศร๎า มหี ลวงปูุเฮาคนื มานั่ง หลงั จากไปอยูํยงั้ โรงพยาบาลนน้ั ตั้งวาํ ดน (บทที่ 9) นบั วําบุญกุศลสรา๎ ง อนั หลวงปสุู ะสม เทวดากะช่นื ชม ภูตผีกะยอยอ๎ ง จนตะผองเดียวน้ี หลวงปุูมีกาํ ลงั ใจหลายลน๎ เหลือซกิ ลําว ชาวญาตโิ ยมทุกถว๎ นหนา๎ มาเต๎าอง่ั โฮม (บทที่ 10) นมัสการกราบกม๎ หลวงปุเู ป๕นประจาํ อยวํู ดั คาํ แคนเหนือ ถิ่นเดิมดาเคา๎ หลวงปเุู อาตนต้งั ในศิลธรรมบํได๎หลาํ ย พวกญาตโิ ยมและศษิ ยานุศษิ ยเ๑ ขา๎ กราบไหว๎ ดแู ลทาํ นอยบํู เํ ซา (บทท่ี 11) การอาพาธหลวงปูุเจา๎ กะผันผอํ นลงหลาย อายุได๎ 96 ปปี ลายระหวาํ งพ.ศ.น้ี มีกําลงั ใจดีพร๎อม คุณหมอกะซอมส่ิงซํอย มีผู๎คอยเสริมสํงให๎ กําลังใจนนั้ ตํอบญุ (บทที่ 12) พระเดชพระคณุ พระธรรมดลิ ก วัดปุาแสงอรุณนนั้ คอยซซู อํ ยแฮงใจ รมํ โพธิ์ทองของภเู มง็ เฮาสดใสฮงํุ กระจายใสแจง๎ ยอ๎ นดวงแกว๎ ราคาแพง ดวงนี้ มคี วามเมตตาปราณตี ํอลกู หลานอันย่งิ ใหญํ ขออํานาจคุณพระศรรี ตั นตรยั จํงปกคุมหอํ หมุํ ใหบ๎ ุญนํากุม๎ หลวงปูุโส.. (กลอนลง) หรอื พระกัสสปมหาเถระเฮาเด๎อ..ละน๎า.. หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 247 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

248 กลอน อรมั บท ประวัติหลวงปโูุ ส ตอนที่ 1 ทานอง ลาทางยาว ประพันธ์โดย แม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนขนึ้ ) โอํยละนอ... หํมเอยหมํ โพธท์ิ องของชาวบา๎ น ตน๎ สวยงามเบกิ บาน ตงั้ แตํนอ๎ ยจนสงู ใหญํ ยอ๎ นธรรมมะบมํ ไว๎ เปน๕ ปุย๋ ใด๎ใสฮํ มํ โพธิ..คือหมํ โพธภิ ูเมง็ ..ละนา๎ (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) อนั นล้ี ะทํานผูฟ๎ ง๓ เอย๎ ขอกราบนมัสการวนั ทาไหว๎ เลําประวัตหิ ลวงปุู ขอนมิ นตใ๑ ห๎ฮ๎ู ลูกหลานเจา๎ เวา๎ ฮอดหา (บทที่ 2) หลวงพํอพระมหาโสหรอื วาํ ฉายาน้นั องคท๑ าํ นกสั โป องคห๑ ลวงปุมู หาโส ผ๎ูหวาํ นโปรยโฮยกล๎า อุปมาคอื ตน๎ โพธไิ ทร งามคลอํ ง ขอสังเขปประวตั ใิ หพ๎ ่นี อ๎ ง พอเห็นห๎องปอุ งไป (บทที่ 3) เริ่มแรกได๎มาสรา๎ ง วัดปุาเน้อื นาบุญ วัด “คีรีวันอรญั ญเขตต๑” หรือวัดนาดูนคาํ แคน อยํเู ขตแดนดงด๎าว ชาวบ๎านคําแคนเหนอื นนั้ ไดพ๎ ากนั ฮวํ มสร๎างซอํ ย ผูล๎ ะเลก็ ละน๎อยศรัทธาฮํอยฮวํ มกนั (บทที่ 4) เพนิ่ ทนสอ๎ู ยํูหมอํ งหั่น จนข๎ามลวํ งหลายปี ป๔ญหามหี ลายอนั บอํ าจสรรมาเว๎า ชาวบา๎ นเลยนมิ นต๑หลวงปเุู จ๎า หนมี าสร๎างวัดใหมํ ชื่อวัดคาํ แคนเหนอื อยใํู นบา๎ นคําแคนเหนือบอกไว๎ บํอนใสแจ๎งสวาํ งตา (บทที่ 5) แตํปสี องพนั หา๎ รอ๎ ยสามนนั้ นา๎ ได๎ยา๎ ยจากปุาดงดอย ชาวบา๎ นคอยอุปถมั ภ๑ พระผู๎นาํ ใจเกนิ รอ๎ ย จากอาจารย๑ผู๎น๎อย จนมาเป๕นหลวงพํอ บ๎านเกิดกํออยํอู บุ ลพ๎นุ ละน๎า หนีมาสร๎างอยวุํ ดั เฮา (บทท่ี 6) จนอายุแกเํ ฒาํ ฮอดหลวงปุบู ํยอมถอย คอยอบรมสง่ั สอนลูกหลานบํเคยคร๎าน 248 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

249 ได๎กํอตัง้ หมูํบา๎ น บวรเพ่ือสอนส่ัง ตั้งตน๎ จากหมํูบา๎ น วัดโรงเรยี นใหย๎ ึดม่นั หลกั ธรรมนน้ั ไว๎แกนํ ใจ (บทที่ 7) หลวงปูสุ อนสั่งให๎ เรม่ิ ก.ไกํ ก.กา จนถึงวิปส๓ สนากรรมฐาน ทํานเฮด็ ใจสงบนง่ิ ลูกหลวนหญิงชาย พร๎อม หลั่งไหลมาสบื สานตอํ การดําเนินเกิดกอํ สรา๎ งชวี ิตก๎าวได๎ ดีขนึ้ ขํสู ํูคน (บทท่ี 8) จากเร่ิมตน๎ จนกระทั่งถงึ ปลาย มลี กู ศษิ ย๑ศรัทธาหลาย บขํ าดสายมาเฮียนฮ๎ู หลวงปุูสร๎างสมไว๎ คณุ ความดีนบั บํขูํ สอนลูกหลานให๎ส๎ู เอาศิลธรรมย๎ูสงํ นํา (บทท่ี 9) หลวงปุเู ปน๕ ผู๎คํา้ เอาธรรมมะเปน๕ เสาหลัก สอนลูกหลานใหฮ๎ ๎ูจัก สง่ิ ดหี รือรา๎ ย ใหฮ๎ ูว๎ ําธรรมทงั หลาย มใี จเป๕นหัวหนา๎ พาทาํ พากํอ หลวงปุสู อู๎ ยํางบํเคยยํอท๎อ สืบสานสร๎างศาสนา (บทท่ี 10) สอนลกู หลานให๎ก๎าวหน๎า เอาธรรมมะนาํ ทาง วางวิถชี วี ติ ด๎วยหลักธรรมนาํ ช้ี ให๎ทําดี และละชวั่ ลงไว๎ จติ ผอํ งใสอันลาํ้ คํา หวังใจวาํ ลูกเตา๎ หลานหลํอนหนุํ เหลน (บทท่ี 11) คงเอาเปน๕ โตอยาํ งไว๎ หลวงปุพู ระมหาโส หรอื องคท๑ าํ นกัสโป ผ๎ูปลูกฝง๓ ศรทั ธาไว๎ อาศยั หลกั หลวงปูุเจ๎า ถอื เอาเปน๕ แบบอยาํ ง เดนิ ตามทางผ๎ูใหญหํ มาบํกัดดอกลกู เต๎า ฟง๓ ความผู๎เฒําเพิน่ สอน (บทท่ี 12) ขอจบกลอนฮอนไว๎ คอยฟง๓ ใหมตํ อนสอง ประวัติของหลวงปูุพระมหาโส สติ อํ กลอนฮอนบ้ัน ขอวนั ทากราบไหว๎ ขยายความดีของหลวงปุู สํลู กู หลานรนํุ ตํอรนํุ ใหบ๎ ุญย๎ูขูํสํูคน (กลอนลง) ขอกศุ ลให๎นําซู..ละน๎า.. หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 249 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

250 กลอน สรุปงานวัฒนธรรม ปี 54 ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธโ์ ดย แมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนข้นึ ) โอํย...ละนอ... บุญเอยบุญกุศลคํา้ จัง่ มีวัฒนธรรมยซ๎ู ูซสู ํง ไปตามจุดประสงค๑ความม๎ุงหวงั วาดไว๎ ให๎เฮาไดเ๎ ฮ็ดส่ิงดี..บญุ ผลาไทยมี..ละนา๎ อันนลี้ ะทํานผ๎ฟู ง๓ เอย (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ขอเฉลยเป๕นข๎อรอฟง๓ เดอทําน สรปุ งานแตํเฮด็ ไว๎ไขเปน๕ ขอ๎ ตํอกัน (บทที่ 2) สํานกั งานวัฒนธรรมขอนแกนํ น้ันได๎เรงํ รัดจดั การ งานปลาย ปี พศ. 2554 มีตามนี้ เมอื่ วันท่ี 30 พฤศจกิ า ถึง12 ธนั วาคมน้นั จัดโครงการคร้งั ยิง่ ใหญํ ณ วดั ธาตุพระอารามหลวงขอนแกนํ ไดจ๎ ดั พธิ อี ุปสมบทหมขํู น้ึ คนไหลวน้ื หลง่ั โฮม (บทท่ี 3) ซํากันแตกต๎มๆบ 89 รูปบวชรวมกนั รวม 13 วนั ในการฝกึ อบรมทางพระพุทธศาสนา จําแนกมาตามน้ี ฝาุ ยมหานกิ าย บําเพญ็ ธรรมอยํู ณ ท่ี วดั ธาตุ พระอารามหลวงกว๎างใหญํ สํวนวดั ศรจี นั ทรพ๑ ระอารามหลวงนั้นให๎ ธรรมยตุ ย้ังอยเํู นา (บทท่ี 4) มอี งค๑กรตาํ งๆบ ท่เี ขา๎ มาฮวํ มโครงการ หลายกวาํ ร๎อยหนํวยงาน เขา๎ ฮวํ มกจิ กรรมนี้ มผี ๎ูบวชจากพนื้ ท่ี 26 อําเภอ และท่วั ไปอีก 16 ทาํ น วัตถปุ ระสงคข๑ องโครงการ เพือ่ เฉลิมพระเกยี รตถิ วายไทพ๎ อํ หลวง (บทที่ 5) ให๎แพรกํ ระจายเป๕นวงกวา๎ ง เทิดพระเกียรติคุณความดี และเน่อื งในโอกาสทีท่ รงมี พระชนมายุ 84 พรรษา ครบ 7 รอบมา พอดไี ด๎ ขอถวายความจงรกั ภักดใี ห๎ เนื่องในโอกาส มหามงคล เฉลิมพระชนมพรรษา ดว๎ ยเกล๎าด๎วยกระหมํอม ชาวขอนแกํนเพียบพรอ๎ ม ถวายพระพรนอ๎ ม ย่นื ถวาย (บทท่ี 6) วัตถปุ ระสงค๑ข๎อ 2 เพือ่ ได๎สํงเสริมให๎ พทุ ธศาสนิกชน 250 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

251 ไดบ๎ ําเพญ็ กศุ ล โดยการศึกษาและปฏบิ ัติธรรมคําสอน แหํงองค๑พทุ โธเจา๎ ขอ๎ ที่ 3 ไดต๎ ม๎ุ โฮมกนั เข๎า สบื สานเอาของเกาํ แกํ ฮากเหงําของพํอแมํ คอื วัฒนธรรมประเพณอี ันดีงามควรคาํ ล้าํ นําไปใช๎ตอํ สาน (บทที่ 7) โครงการที 2 นี้ กะถอื เปน๕ สง่ิ เหมาะสม จากวันท่ี 1 ฮอด 11 ธนั วาคม ณ วดั ธาตุ พระอารามหลวง น้ี จัดใหม๎ โี ครงการสมโภชพระธาตเุ จดยี ท๑ วั่ แหลํงหลา๎ และปฏบิ ัตธิ รรมคร้ัง ย่งิ ใหญํ วตั ถปุ ระสงค๑ขอ๎ 1 เพ่อื เฉลิมพระเกียรติใหเ๎ หนือหัวไท๎ ได๎อยูเํ ยน็ (บทที่ 8) ขอ๎ ที 2 เพื่อบใํ ห๎ละเว๎น ในการเทิดทูลชาติ ศาสนา พระมหากษตั ริย๑ ขอ๎ ที 3 นั้นจัด กจิ กรรมให๎พระสกนกิ รทุกภาคสํวน มาโฮมเต๎า ทอี่ ยใํู ตพ๎ ระบรมโพธสิ มภารของสมเด็จพระบาทเจ๎า องคเ๑ หนือหวั สมเด็จพํอ ใหเ๎ ฮาตง้ั ใจตอํ ยาํ งนาํ ฮอยพระบาทเจา๎ คอยเฝูาเฮ็ดส่งิ ดี (บทที่ 9) ให๎เกดิ มคี วามสงบทกุ ถว๎ นหนา๎ พาไทยอยํูอยํางสขุ ี ข๎อที 4 เพอื่ ชนในชาติ ได๎เกดิ มี ความฮกั และสามัคคี ฮกั แพงกันแบบฉนั เพื่อน พรากเพยี รหลักธรรมมั่น โดยมสี ถาบนั พระมหากษตั ริย๑เปน๕ ศนู ย๑รวมจติ ใจเช่ือมโยงไทยใหฮ๎ ักฮอํ ขอ๎ ที 5 เพอ่ื เป๕นกจิ กรรมสํงเสริม คุณธรรม จรยิ ธรรม ใหช๎ นในชาติทุกทัว่ หนา๎ มาแซซํ รอ๎ งชมื่ ชม (บทท่ี 10) ถวายพระพรกราบก๎มชมชน่ื พระบารมี ตามมติคณะรัฐมนตรี และด๎วยความจงรักภักดี ออกจากใจจริงพร๎อม สํคุ นยนิ ดนี อ๎ มสดดุ พี ระองค๑ทาํ น กลํมุ เปูาหมายนั้นคอื ทกุ ๆบดา๎ น มาโฮมตม๎ุ ทกุ หนํวยงาน (บทที่ 11) ข๎าราชการ และเอกชน ทกุ องค๑กรบลํ ะเว๎น เขา๎ ฮวํ มกิจกรรม สํานกั งานวฒั นธรรมจังหวัด เป๕นเจา๎ ของโครงการผาํ นมาด๎วยดีได๎ และจากความจรงิ ใจของชาวขอนแกํนทุกถว๎ นหน๎าสามัคคีดีเดํน ผลสรปุ ออกมาเปน๕ งานวัฒนธรรมอนั ควรคาํ ย่งิ ลาํ้ นาํ ไทยให๎ฮํุงเจริญ ขอสรรเสรญิ ความดงี าม.. (กลอนลง) ละนา๎ ... หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว 251 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

252 กลอน โครงการ ทูตวฒั นธรรมนานาชาติ ร่วมอนรุ ักษส์ บื สานประเพณี สงกรานต์งามอย่างไทย ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธโ์ ดย แมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนขนึ้ ) โอยํ ละนอ... ฟ๓งเอยฟง๓ เสียงแคนดงั จน๎ ปนเสียงลาํ ทางลายลอํ ง พ่นี ๎องมาลาํ ร๎องเลําสฟํู ๓ง หวงั ความงาม...ละนา๎ ... (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) หันมาฟง๓ ทางน้หี มอลํามีเรื่องดีมาลาํ ร๎องบอกทําน คือโครงการผลติ สือ่ พ้นื บ๎านเพอื่ เผยแพรใํ หท๎ ว่ั ถงึ (บทท่ี 2) และไห๎ฮ๎ทู ราบซ้ึงในรปู แบบกจิ กรรม ประชาสัมพันธ๑ไปนํา ผลการดําเนินงานดว๎ ยเสียงลําอสี านแท๎ บํไดแ๎ วหนีเวน๎ วัฒนธรรมอนั ล้าํ คํา ข๎อที 1 โครงการทตู วัฒนธรรมนานาชาตนิ ้ันนา๎ งามแทอ๎ ยาํ งไทย (บทท่ี 3) เมืองขอนแกํนเฮ็ดได๎ เป๕นงานใหญปํ ระจาํ ปี รวํ มอนรุ กั ษส๑ บื สาน งานสงกรานต๑ประเพณี ปีใหมํไทยได๎เรงิ รา๎ แตํ วนั ที่ 13 ฮอด 15 เมษายนพ๎นผาํ น ระหวาํ งงานเทศการเป๕นเวลาเออ้ื เฟอ๗ื เก้ือหนนุ ไห๎ตํอกนั (บทท่ี 4) ความผกู พนั ปน๓ ฮักแพงแบํงใหค๎ รอบครัวและชมุ ชน ตลอดจนฮอดสงั คมบมํ ให๎คนดไี ด๎ สร๎างนสิ ัยให๎เฮยี นฮทู๎ างศาสนาอนั ล้ําคาํ แสดงความกตญั ๒ู กตเวทิตา ตํอผู๎ยังอยูํพร๎อมเทิงผลู๎ ํวงลบั ไป (บทท่ี 5) โดยการไดก๎ ราบไหว๎ และตกั บาตรทําบญุ การทาํ นุบํารุง พทุ ธศาสนา ปฏบิ ัตธิ รรม สรงน้ําพระนาํ เปน๕ ต๎น คนขอนแกนํ มแี นวโนน๎ ไปทางดีช้ชี ํอง โตอยํางเฮด็ บํถึกตอ๎ ง เชนํ การปะแปูง และการเลํนสาดนา้ํ รนุ แรงนั้นให๎ เปลี่ยนแปลง (บทที่ 6) การแตํงกายบํเหมาะสมเรียบร๎อยโครงการคํอยประสานงาน เชนํ โครงการ “ถนนขา๎ วเหนยี วสนุกไดไ๎ ร๎แอลกอฮอร๑” เฮ็ดตํอกนั มาดนแล๎ว 252 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

253 เป๕นแนวทาง ใหป๎ ลอดเหล๎า และปลอดภัย จากหลายอยําง การใชส๎ ่ือตํางๆบ รณรงคซ๑ ํอยให๎ สํูคนได๎ฮํวมประสาน (บทท่ี 7) ทงั ใช๎ส่อื พื้นบา๎ นมาลําซํอยรณรงค๑ เปน๕ ไปตามจดุ ประสงค๑วฒั นธรรมไทยแท๎ ไดเ๎ ผยแพรทํ างดา๎ นการแตงํ กายและมารยาท ใหน๎ านาชาติได๎ยอ๎ งการเสริมสรา๎ งสิ่งดี (บทท่ี 8) เอกลักษณ๑แบบไทยๆบ ทกุ อยํางนีค้ ือสร๎างคาํ นิยมไทย และสร๎างฮวํ มกนั ไปกับเครอื ขาํ ย ทูตวัฒนธรรมเข๎าสสูํ ากลได๎ ระยะดาํ เนนิ งานจัดไว๎ ในปีห๎าส่ี วนั ที่ 5 เมษาจัดอบรมอยโูํ รงแรมเจรญิ ธานี ณ ที่น่ใี ห๎ความฮ๎ูทว่ั ถงึ (บทที่ 9) ทูตวฒั นธรรมนานาชาติซาบซ้ึง แถลงขาํ วโครงการ วันที่ 6 ถงึ 12 ฮ๎ขู ําวท่วั เทศบาล ยอ๎ นส่ือสานซํอยเมอื งบา๎ น วนั ที่ 13 จัดงานลานวฒั นธรรม อยศูํ นู ยก๑ ารคา๎ เซ็นทรลั พาซํา สาขาขอนแกนํ คนทว่ั แดนล่งั เขา๎ มา โฮมเตา๎ เบงิ่ กัน (บทที่ 10) ผลทไ่ี ด๎รับน้ันคอื เอกลักษณ๑ ด๎านวัฒนธรรม งามแบบไทยเฮานาํ รวมทังมารยาทและการแตํงกาย เข๎าสูสํ ากลได๎ และเป๕นการประชาสัมพันธใ๑ หค๎ นสนใจเมืองขอนแกนํ เป๕นดนิ แดนเมืองทอํ งเทยี่ ว มาเหน็ แล๎วบอํ ยากกลาย (กลอนลง) เมืองหลากหลายวัฒนธรรมงาม ...ละน๎า... หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 253 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

254 กลอน โครงการ“ฝกึ อบรมเชงิ วชิ าการ“หลกั สตู รการเขยี นขอ้ มูล ทางวฒั นธรรม” ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธ์โดย แมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนข้นึ ) โอํยละนอ... คุณเอยคณุ คําลาํ้ ขอ๎ มลู ทางวฒั นธรรมเปน๕ ของคาํ้ ควรคาํ เฮาควรเกบ็ รกั ษาให๎ลูกหลานได๎ฮ้ําฮู๎ และสานสรา๎ งสืบตอํ ไป..เปน๕ มรดกอีสานไทย..ละนา๎ (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) ฐานขอ๎ มลู ดวามฮ๎ถู อื เป๕นสง่ิ สาํ คญั รฐั บาลจ่งั จดั สรรงบประมาณให๎เก็บไว๎ ให๎จัดโครงการข้ืนจดั อบรมดา๎ นตาํ งๆบ อบรมเชงิ วิชาการด๎านหลกั สูตรการเขียนฐานข๎อมูลเทอื่ น้มี คี วามฮต๎ู มื่ หลาย (บทท่ี 2) วัฒนธรรมทว่ั เขตคาํ ยภาคตะวนั ออกฉยี งเหนือ ได๎ความร๎ูเหลอื เฟือจากโครงการน้ี มขี อ๎ มูลเลิศลํ้าวัฒนธรรมอนั ยงิ่ ใหญํ เป๕นป๓จจยั สําคญั ทุกภาคสํวนรบั ไดน๎ ําไปใช๎ตํอกนั (บทที่ 3) ข้นั พนื้ ฐานหนักแนนํ นาํ ไปสูกํ ระบวนการ เปน๕ มรดกให๎ลูกหลานดา๎ นภมู ิปญ๓ ญาชาวบา๎ น ลว๎ นเป๕นรวมแมนํ กระบวนการนําไปใช๎สืบสานไปประยกุ ตต๑ อํ สุดภาคภูมิใจกะด๎อไดเ๎ ผยแพรํสงิ่ ท่งี าม (บทท่ี 4) ทางกระทรวงวฒั นธรรมบมํ องขา๎ มมอบใหข๎ อแกํนเป๕นแกนกลาง ทางภาคอสี านใหม๎ าโฮมฮวํ มอบรมหมํองเดียวนี้ มวี ตั ถปุ ระสงค๑ไว๎สองประเดน็ ขอ๎ ใหญํ เพอื่ เรยี นร๎ูวธิ ีการให๎ไดและเก็บไวฮาํ่ เฮียน (บทที่ 5) หวังให๎ฮ๎ูครบเผ่ียนดา๎ นวฒั นธรรมไทย ได๎ความฮจู๎ ากทางวทิ กรผ๎เู ชีย่ วชาญงานนี้ และหวงั ใหม๎ คี วามฮูด๎ ๎านทกั ษะและปฏิบตั ิตม่ื จงั แม่นแสนปราบปรึ้มโครงการนี้ประโยชน์ (บทท่ี 6) ฝาุ ยผ๎ูใหค๎ วามรก๎ู ะลว๎ นแตเํ จนจัด 254 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

255 คัดเอาแตผํ ๎ูเชย่ี วชาญเฉพาะงานมาสอนชี้ กลุมํ เปูาหมายเฮามยี ส่ี ิบจังหวัด 322 อาํ เภอ และ 322 คน หรอื อาํ เภอละ 1 ทาํ น ภาคอสี านเขตพื้นท่มี าโฮมตม๎ุ ฮํวมกนั (บทท่ี 7) วันท่ี 11 ฮอด 12 กันยายนนั้นเปน๕ ระหวาํ งดาํ เนนิ การ จัดงานอยโํู รงแรมขอนแกํนโฮเตลฮํวมอบรมงานนี้ ไดผ๎ ลดโี ดยได๎ความรับฮ๎ู อยํางมปี สิทภฺ าพ สามารถเก็บขอ๎ มลู ได๎ถูกตอ๎ งฮจู๎ กั หมํองปุองทาง (บทที่ 8) การจัดศนู ยข๑ ๎อมลู กลางทางภาพรวมและยอํ ยมคี ณุ ภาพถกู ตามหลกั ทกุ องค๑กรทไี่ ด๎รับบรกิ ารงานน้ี จะตอ๎ งมีประโยชไ๑ ด๎นาํ ไปใช๎ถึกท่ี ขอสรปุ บทกลอนฮอนลงไวท๎ ํอนี้ทีหนา๎ จ่ังขอํ ยฟง๓ .. (กลอนลง) ฝากความหวังอนั ดีงาม...ละน๎า หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 255 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

256 กลอน เชญิ ชวนการมสี ่วนรว่ มประชาธิปไตยในสงั คมไทย ทานอง ลาทางยาว ประพันธโ์ ดย แม่ครู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนข้นึ ) โอยํ ..ละนอ.. หันเอยหันมาฟ๓งทางน้ี หมอลํามเี รอ่ื งดมี าลาํ รอ๎ งบอกขําว เปน๕ เร่ืองราวของโครงการสร๎างสานวตั กรรม นาํ สงั คมไทยใหก๎ ๎าวหนา๎ ฟูเฟื๖องยง่ิ กวาํ เดิม... ซอํ ยสรา๎ งเสริมความเป๕นธรรม..ละน๎า (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) น้ีละทํานผฟู๎ ง๓ เอย ม้ือนเ้ี ปน๕ วันเตา๎ เฮาโฮมกนั ครงั้ ยง่ิ ใหญํ โครงการสะพาน เสรมิ สร๎างประชาธิปไตย ใหส๎ งั คมไทยกา๎ วหน๎า หาแนวเพ่มิ ต่ืมเตม็ (บทท่ี 2) เปูาหมายหลกั ท่ีขน๎ เข๎ม ด๎านเสริมสํงประสานงาน คอื โครงการสร๎างสาน พัฒนาเมืองบา๎ น คนอสี านฮามารํวม สานภาคเี ป๕นเครอื ขําย ขยายวงเกีย่ วกว๎าง ประสานเขา๎ ใสํกนั (บทท่ี 3) นาํ องค๑กรประชาสังคมนนั้ และองค๑กรรฐั เขา๎ มาโฮม ผสมกันกับองคก๑ รอิสระ เกิดพลังจริงแจ๎ง พากันแพงเพียรไว๎ ระบอบประชาธิปไตย เฮาซไิ ด๎บานเบํง มาซอํ ยเสง็ ซํอยสร๎าง ให๎เมืองบ๎านอยเูํ ย็น (บทที่ 4) เนน๎ องคก๑ รที่เข๎ารํวม ให๎เหน็ เหตุความจําเป๕น เชนํ สาํ นกั งาน กกต. ปปช. สตง. และธรรมภบิ าลจังหวัด คดั มาโฮมเต๎า คณะกรรมการสิทธิ มนษุ ยชน กะรวมเข๎า กบั สถาบนั วิชาการในภูมิภาค จากน้ันขับเคลอ่ื นยา๎ ย ขยายกา๎ วสงํ ผล (บทท่ี 5) จดุ เรมิ่ ตน๎ รวมในถ่ินดินอีสาน สรา๎ งความเข๎าใจในโครงการสะพาน เสริมสร๎างประชาธิปไตยเอาไว๎ สังคมไทยตอ๎ งกา๎ วหน๎า คันเฮาพากนั เสรมิ สํง ความเทยี่ งตรงยึดหม้นั หันจ๎าวฮวํ มแฮง (บทที่ 6) เพ่อื ใหข๎ าวสะอาดแจง๎ ดว๎ ยระบอบประชาธิปไตย 256 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

257 การมสี ํวนรํวม ของคนไทย ๆบ ซํอยสร๎างความเขม๎ แข็งได๎ ไทยเจรญิ กา๎ วหนา๎ แสวงหา แนวทางใหมํ สร๎างนวตั กรรมขึน้ ใหไ๎ ด.๎ .. เอาสตปิ ญ๓ ญาใซ๎ซอํ ยกัน (กลอนลง) ฮวํ มสร๎างสรรคแ๑ หลมทองไทย...ละนา๎ หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว 257 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

258 กลอน โครงการมหกรรมวฒั นธรรม “เฉลิมพระเกยรี ติสมเดจ็ พระนางเจ้า สริ กิ ิจ พระบรมราชินีนาถ” ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธ์โดย แม่ครู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนขน้ึ ) โอยํ ละนอ... ขอเอยขอสดุดนี อ๎ มจอมสมเด็จพระบรมราชินีนาถ เนอ่ื งในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ฮอดสบิ สองสิงหา ขอพระองคร๑ าชนิ ีนาถไทจ๎ ํงยืนมนั่ อยูกํ ระเสริม.. เติมความงาม..ละนา๎ (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) โครงการงานมหกรรมวัฒนธรรมเท่ือน้เี ปน๕ ที่ภาคภูมใิ จ ปวงประชาชาวไทยไดช๎ ่ืมชมแซซํ รอ๎ ง ผองปวงชนชาวเชือ้ ทางจงั หวัดขอนแกํน ผองชาวไทยทว่ั แคว๎น ได๎แซซํ รอ๎ งเผง่ิ บญุ (บทท่ี 2) สาํ นึกในพระมหากรณุ าธิคณุ ท่อี ุปถมั ภซ๑ ํอยย๎ู และทํานบุ ํารุง ชํอยพยุงด๎านศิลปวฒั นธรรม ใหอ๎ ยํูยงคงไว๎ หลายทศวรรมาได๎ รบั น้ําพระทยั สมเด็จแมํ เพ่ือเผยแพรํ และเทิดทูลพระเกียรติให๎ ถวายไท๎พระแมํหลวง (บทที่ 3) ด๎านศิลปวฒั นธรรมแพรกํ วา๎ ง เป๕นจุดเดํนเห็นประจกั ร ความประณตี สวยงามคกั ชาวโลกลือถือยอ๎ ง ไทยทงั ผอง ขอเฉลิมพระเกียรตใิ ห๎ โดยโครงการอันยิ่งใหญํ กระทรวงวฒั นธรรม รวํ มกับวัฒนธรรมขอนแกํนได๎ จัดขนึ้ ยื่นถวาย (บทท่ี 4) ทกุ เขตคําย ไดพ๎ ร๎อมฮบตบมือ ถือเอาวัน ที่ 12 สงิ หา เปน๕ ม้อื สาํ คัญยงิ่ จากหลักองิ หลายด๎าน หรือหลกั ฐานโดดเดนํ องคพ๑ ระราชินีเป๕น ด่ังโพธิไทรใหญํกวา๎ ง ปวงชนได๎เผ่ิงเยน็ (บทที่ 5) เป๕นความมํงุ มาดไว๎ ข๎อใหญํวัตถปุ ระสงค๑ เพอื่ เฉลมิ พระเกยีรตอิ งค๑ สมเดจ็ ราชนิ ีเจ๎า ทรงบรรเทาทกุ ข๑ให๎ มรดกวัฒนธรรมไทย บเํ คยไดต๎ กตาํ่ สบื ทอดงานศิลปวัฒนธรรม ทรงงานอยตํู อํ เนอ่ื งคงไว๎มาตรฐาน (บทที่ 6) 258 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

259 เพอ่ื เสนอทางดา๎ น หลากหลายแบบวฒั นธรรม จากระดับท๎องถ่นิ ใหข๎ ึ้นสํูสงู สดุ ให๎โลกลือถอื ย๎อง สํงเสริมภาพลักษณ๑ของไทยพร๎อม ด๎านวัฒนธรรมอนั ล้าํ เลศิ และเป๕นสงิ่ กอํ ให๎เกดิ มติ รภาพกับเพอื่ นบา๎ น เป๕นการสรา๎ งส่ือประสาน (บทท่ี 7) สนับสนนุ ทางด๎าน ศักยภาพเศรษฐกิจ การผลติ เชิงสร๎างสรรค๑ ขํสู อํู นั ให๎ดีพรอ๎ ม วัตถปุ ระสงค๑เพือ่ นําน๎อม องค๑ราชินสี มเดจ็ แมํ ดาํ เนินการต้งั แตํ วนั ที่16 สงิ หาคม 54 น้ัน จัดสรรให๎ฝุายแสดง (บทท่ี 8) เชญิ นักแสดงพน้ื บา๎ น จากประเทศเกาหลี มมี าพร๎อมทงั จอรแ๑ ดน มาเลเซีย มาฮวํ มแสดงงานน้ี สถานท่ี ศูนย๑การค๎า เชน็ ทัรลพาชาํ อยํูสาขาขอนแกนํ คนทว่ั แดนหล่ังเข๎า มาโฮมเตา๎ เบงิ่ แงง (บทท่ี 9) การแสดงจดั ให๎ สองรอบเหมาะสม และวันที่ 17 สงิ หาคม จัดงานกิจกรรมแลกเปล่ียนกันเรียนรู๎ อยูทํ ่ีโรงเรยี นกลั ปย์ านวัตร ขอนแกํนนน้ั เฮียนฮ๎ูกันแลกเปลี่ยน ผลการเรยี นเทอ่ื น้ี ได๎สมมงํุ ด่ังหมาย (บทที่ 10) มหี ลากหลายท่ไี ด๎ ผลรับอยํางภมู ิใจ ประชาชนชาวไทยคนท่ัวไป ทงั นักเรียนนกั ศึกษา ไดร๎ ับองค๑ความรู๎ พร๎อมทงั ได๎ฮบั ฮ๎ู พระราชกรณีกิจขององคสมเด็จแมํ และสาํ นึกในพระมหากรณุ าธิคุณ ทค่ี ้าํ จุนวัฒนธรรมของชาตไิ ว๎ เปน๕ มรดกให๎ลูกหลาน (บทท่ี 11) มหาศาลยิ่งลา้ํ ผลได๎รับทางวฒั นธรรม การเข๎ารํวมกจิ กรรม แลกเปลยี่ นการเฮยี นฮ๎ู ควรเชดิ ชู ผู๎เพน่ิ เมตราให๎ โปรดปรานด๎วยน้ําพระทัย อันเปย๖ี มล๎นลํ้าคาํ สถาบนั พระมหากษตั ริย๑ ผู๎นาํ พา ประเทศก๎าวไปหน๎าสงํางาม (บทที่ 12) โครงการมหกรรมเฉลิมพระเกียรติ สมเดจ็ ราชนิ เี ทอื่ น้ี เปน๕ ทภ่ี าคภูมใิ จ ผองปวงชนชาวไทย ฮวํ มฮ๎อยดางใจถวายน๎อม พรอ๎ มสดดุ ีใหด๎ ๎วยความพงึ พอใจ ของวัฒนธรรมเมืองขอนแกํน ขอขอบเดอพีน่ อ๎ งท่งั แดน ทีฮ่ ํวมอกฮวํ มใจ ซํอยงานสําเรจ็ ลลุ วํ งไดข๎ อให๎ จงํ เจรญิ .. (กลอนลง) ขอสรรเสิญความดงี าม..ละนา๎ ... หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 259 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

260 กลอน ปฐมนเิ ทศธรรม ทานอง ลาทางยาว ประพันธ์โดย แม่ครู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนขึน้ ) โอํย..ฟาู เอยฟาู ฮ๎องตึง้ ดงึ จติ ใจใหฮ๎ อน...ฮ่าํ ฟง๓ ปฐมนเิ ทศธรรม บํอนซินําญาติพ่ีน๎อง ไปเหน็ หมํองปุองสวรรค๑ ขอเชิญหันมาฟ๓ง..ละนา๎ อันน้ลี ะพํอแมเํ อย... (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) มาบัดนี้ซิขอบอกใหฮ๎ ู๎ ในการรบั ธรรมมะ ยคุ พระศรีอริยะ เพ่ินโปรดคนภายใต๎ สพั พนั ยสู อนให๎ เห็นจิตญาณอันประเสริฐ จติ กาํ เนิดแตํเคา๎ คนเฮานั้นผดั เหลาํ ลมื (บทท่ี 2) มือ้ นแ้ี สนปลาบปลื้ม ไดเ๎ ขา๎ ส๎ูภมู ิสถาน มีพระวสิ ทุ ธิอาจารย๑ ผู๎ชีห้ นทางใว๎ และนักธรรมอาวโุ สน้ันกะให๎ ความฮู๎เสริมเตมิ ตอํ ใหเ๎ ขา๎ ใจเด๎อ..คณุ แมํคุณพอํ อันจติ ญาณแตเํ ค๎าเฮามีไวค๎ ํูซูคํ น (บทท่ี 3) ในตัวตนของเฮาน้ี ล๎วนมชี วี ิตจิตญาณ องคธ๑ รรมชาติ ในสังขาร ขสูํ ํูคนมีแลว๎ อนตุ รธรรมนีแ้ หลวํ เปน๕ ของดีอนั ยง่ิ ใหญํ องค๑พระศรีอริยะเมตรัย ซมิ าคัดเลือกเฟนู คนดีไว๎ใสหํ ํมโพธิ์ (บทท่ี 4) องค๑พุทโธเพ่นิ สอนใว๎ ใหฮ๎ ฮ๎ู ํอมปลงสังขาร ความหมายการไหวพ๎ ระ มคี ําคณุ หนุนคํา้ อนั วาํ คําถวายขา๎ ว พํอแมํเฮาพาวาํ เปน๕ บญุ อันล้ําคํา ปราถนาให๎พบพอ๎ เห็นหนา๎ หนํอพระศรยี ๑ (บทท่ี 5) สัจธรรมสอนชี้ ฮ๎ูเกิดแกํเจ็บตาย มวลสตั วส๑ าทงั หลาย กะด่งั เดียวกันแท๎ ใหแ๎ ยกแยะออกไว๎ กายสงั ขารของคน ตอ๎ งมมี ื้อขูโหลํน แตวํ าํ จติ ของคน เป๕นอมตะเท่ยี งแท๎ บแํ ปรปน๗ิ เปลีย่ นไป (บทที่ 6) โลกไดส๎ มมุตใิ ห๎ เฮามาเกดิ เปน๕ คน อยําซมิ ัวสับสนเร่ืองจิตญาณน้ัน 260 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

261 ธาตุดับขันธ๑ลงแลว๎ จิตญาณยงั ไปตอํ ตามบุญกรรมทกี่ อํ ใว๎ แตํคราวครง้ั ทีบ่ ตํ าย (บทที่ 7) เชนํ ววั ควายที่เฮาฆาํ หรือเปด๕ ไกหํ มหู มา บไํ ด๎ครรณาถึง เร่ืองบาปกรรมซินาํ ใช๎ บัดตายไปลงหม๎อ อเวจไี ฟเผาจ่ี อยํูบัญชีหนงั หมา พญายมเขยี นใสไํ วจ๎ ่งั ไปพอ๎ ชอ่ื เจ๎าของ (บทท่ี 8) ฮวู๎ ํากรรมเกี่ยวขอ๎ ง ในสิ่งท่ีตนทาํ ไดฮ๎ าํ่ ฮอนหวนคิด วาํ บาปกรรมซนิ าํ ต๎อง กรรมสนองนาํ ให๎ จิตญาณไดร๎ บั โทษ ทรหดโหดฮ๎าย จิตตายแลว๎ กะเหลาํ คืน (บทที่ 9) จิตญาณกลับตําวฟ๗ืน คนื มารับผลกรรม แตเํ ปน๕ คนบํหล่ํานํา บาปกรรมบํหวลพอ๎ รอใช๎กรรมเสร็จสิ้น แลว๎ ถวิลหารํางใหมํ ใช๎ชาตไิ ป เกิดรํางนัน้ รํางน้ี จนเบิดหน่แี หํงกรรม (บทที่ 10) เป๕นบญุ หลายเลิศล้ํา จ่ังมาเกดิ เปน๕ คน สร๎างกศุ ลผลทาน มากมายหลายล๎น เปน๕ ผลบุญนําให๎ ไปประตนู ิพาน พระศรีอารยโ๑ ปรดสามโลก โชคอาํ นวยซํอยคาํ้ นาํ ยู๎ให๎ตม่ื กนั (บทท่ี 11) สวํ นพระอาจารยน๑ นั้ ยกโทษซํอย เจ็ดสิบเปอเซน็ เฮาบาํ เพญ็ แคํสามสบิ กะซํอยซใู ห๎หลดุ พ๎น บแํ มํนไดต๎ ัง้ แตํตน รวมบรรพบุรษุ ท้ังเจด็ ชัน้ ลกู หลานเหลน็ กะรวมอยูํ ถงึ เวลาควรฮับฮ๎ู วําเมอื งบ๎านเกิดวุํนวาย (บทที่ 12) คาํ ทํานายวําไว๎ เอาใจใสแํ หนเํ ดอ๎ คน บา๎ นเมืองเกดิ จราจน ทุกทนแสนชน้ั เว๎าเรื่องภัยพิบัตินัน้ มหี ลายอันพนั อยาํ ง ภเู ขาไฟระเบดิ มา๎ ง ทางเมอื งบา๎ นโถลมํ ทลาย (บทท่ี 13) คนตายด๎วยนํ้าถว๎ ม และไฟใหญมํ ะไลกันณ๑ โลกผนั แปรไปหลาย ขําวกระจายใหเ๎ ฮาฮู๎ อยาํ ซมิ ัวบหุ มํน วนเวยี นนาํ ความโลภ องคพ๑ ระศรียซ๑ ิโปรดให๎ เอาเขิงไวถ๎ า๎ ฮํอนคน หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 261 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

262 (บทที่ 14) ผ๎ูทําดีจงั่ ซิพน๎ บหํ ลดุ หลํนตาเขิง เถงิ เวลาซทิ อ๎ นคน ไปซน๎ ฮมํ โพธส์ิ ามต๎น ฮอดแล๎วเดอํ เด๎อคน ยคุ สดุ ท๎ายปลายกลัปแล๎ว แนวใด๐ดใี หย๎ ึดเหน่ียว เทียวทางถึกปอุ งเส๎น ซิเหน็ หน๎าหนํอพระศรอี ริยะ (บทที่ 15) คนทําดีซไิ ด๎พบดวงแกว๎ ซิได๎แคล๎วบวํ งมาร ข๎ามวตั สงสารโลกคนภายพ้ืน ซิไดเ๎ ห็นหลทางขน้ึ สวรรค๑ทองเทียวไตํ ขอปฐมนิเทศไว๎ ใหเ๎ ข๎าใจเพยี งยํอยอํ พอไดฮ๎ ูฮ๎ อํ มนิพาน (กลอนลง) เดอ๎ คนเอ๎ย...ละน๎า... 262 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

263 กลอน รว่ มใจฟนื้ ฟกู ู้วกิ ฤตภัยน้าท่วม ทานอง ลาทางยาว ประพันธ์โดย แมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนขน้ึ ) โอยํ ละนอ... นํา้ เอยนาํ้ ทวํ มบา๎ น เปน๕ ปรากฏการคร้งั ยง่ิ ใหญํ ยงั บํทํอนํา้ ใจของชาวไทยพีน่ อ๎ ง ประครองต๎ุม..หมํุ ฮกั กัน... ฮวํ มสร๎างสรรค๑ความดงี าม..ละนา๎ (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) มาบดั น้ี ขอฝากเสียงสาํ เนียงรอ๎ ง ลาํ ลอํ งตามลมมา สายน้ําฝนปนน้าํ ตา หลงั่ ไหลรินยอ๎ ย คอยฟง๓ เสียงประกาศก๎อง มวลนาํ้ หลากใหลนอง.. มหาศาลยิง่ ใหญํ ขอเป๕นกําลงั ใจใหผ๎ ู๎ประสบภยั น้าํ ทํวม รวมทางใกลแ๎ ละไกล (บทที่ 2) อุทกภยั เทอ่ื น้ี ปีห๎าส่ีทวีคณู นาํ้ เพม่ิ พนู ทวั่ เถงิ ภาคอีสาน กลาง เหนอื ใต๎ ในเขตกรุงเทพกว๎าง ลวงไกลหลายพน้ื ที่ ตํางจงั หวัดนั้นกะมี เขตพืน้ ที่น้ําทวํ มรวมไว๎ก็หากหลาย (บทที่ 3) ส่งิ บํคาดคิดไว๎ เหตุการณ๑ใหญํ วกิ ฤตหนัก นาํ้ มาไวไหลทะลกั ทํวมขังดินพัง..ยว๎ ย อวํ ยหน๎าขึน้ เทงิ ฟาู เหน็ แตํกอ๎ นขีฝ่ ุาคมึ้ หนามาฝนตกหนาํ่ เหลยี วนําดินซํา้ ผัดเห็นแตํนา้ํ หวั ใจหักเคล้ิมคลา๎ ม กลัวย๎านหวาดผวา (บทที่ 4) จิตฮวํ นฮนวนบา๎ ใจหว๎าวํุน วงั เว ลางหมํองเสาเฮอื น เซ.. ดนิ ถลมํ ลงทับ คนล๎มตายกะปานน้ัน ตาํ งพากนั อพยพหนนี ้าํ ชลุ มนุ อลหมาํ น นาํ สงสารผทู๎ ห่ี นบี ํโม๎ม...โจมนํ้าคลนื่ ซดั ไป (บทท่ี 5) เสยี หายทรพั ย๑สนิ แลว๎ ยงั เสียตื่มชวี ิต ยอ๎ นวกิ ฤตอุทกภัย บแํ มํนไผผู๎ทาํ ร๎าย พนี่ อ๎ งเอย.. บํมีหยังต๎านทานได๎ ภัยพบิ ัตธิ รรมชาติ จํงต้ังรับอยาํ ไดข๎ าด โดยตง้ั สติเทีย่ งไว๎ใจเจา๎ อยําหวนั่ ไหว หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว 263 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

264 (บทท่ี 6) ภยั วบิ ัตเิ กิดข้นื ได๎ แตํใจคนบํเกดิ วิบตั ิ ยามยากจนนล้ี ะคือเครือ่ งวดั วําฮักกันอีหลบี อ๎ ขอเปน๕ กําลงั ใจ สานสายใยฮักมนั่ ดูแลกนั ยามตกทกุ ขไ๑ ดย๎ าก ยามลําบากใหเ๎ จ๎าฮักหอํ ห๎มุ ซุมเช้อื ซํอยประคอง (บทท่ี 7) เขา๎ ใจอยูํดอกพ่นี ๎อง วาํ ลําบากการทาํ ใจ กบั วิกฤตอทุ กภยั อนั ใหญํหลวงคราวน้ี ปญ๓ หาทุกอยาํ งมี หลทางออกจนได๎ ตอ๎ งใชเ๎ วลาเป๕นโตซํอย เยยี วยาคอย ดว๎ ยสมาธิม่นั จิตนนั้ อยําสนั่ คลอน (บทท่ี 8) ตอ๎ งมีม้ือหมดทุกข๑ฮอ๎ น คันชีวติ เฮายงั สงิ่ เพพงั สูญหาย ยอ๎ นวาํ ภยั มนั ทาํ รา๎ ย คนบํตายคงหาได๎ ต้ังหลัก และตั้งใจ พร๎อมกับต้งั ..ต๎นใหมํ ขอ๎ สําคัญคอื คนไทยตอ๎ งฮวํ มใจ ฝุาวิกฤตน้าํ ทํวม ไปพรอ๎ มพรํา่ กนั (บทที่ 9) การแสดงน้ําใจอนั บรสิ ทุ ธเิ ทอ่ื นีน้ ั้น เปน๕ บทพสิ ตู รเชงิ ประจักษ๑ ออกจากใจจริงคัก บเํ ลือกสบี ํปน๓ ช้ัน จากตน๎ ถึงป๓จจบุ ัน แตํเกิดภยั น้ําทํวม ไทยรวมใจครงั้ ย่ิง...ใหญํ บรจิ าค เงนิ ทองทังขา๎ วของเคร่อื งใช๎ ป๓นใจให๎ฮักแพง (บทท่ี 10) การแสดง ความสามัคคีเทอ่ื น้นี ั้น เปรียบไดด๎ ัง่ เมด็ หินทราย เมด็ กระจายน๎อย..นิด เฮ็ดให๎โฮมกนั ได๎ รวมลงถุงเอามาใช๎ ป๓๗นคูคนั กัน้ นา้ํ ..แกํง แสดงถงึ ความฮกั ใครํ ฮอ๎ ยใจไห๎เปน๕ หน่ึงเดยี ว (บทที่ 11) พี่นอ๎ งเอย.. แมํนวําน้าํ ซิลดแลว๎ ปญ๓ หาหลายอยํางยงั ตามมา เปน๕ ธรรมดาของผ๎ูทเี่ สียหาย ยากซิทาํ ใจได๎ ขอ๎ สาํ คัญ มีนาํ้ ใจคอื ไทยแท๎ เปน๕ มา-แตํพํอแมํ หล่าํ แลสขุ ทุกข๑ ได๎ ใจงามเย่ืองอยํางไทย (บทที่ 12) น้ําใจบํเหอื ดแหง๎ ทุกภาคสวํ น มวลบคุ คล ทงั ภาครัฐ และเอกชน ฮกั หวํ งใยด๎วยใจแท๎ คนไทยแพ๎.. ตั้งแตํภยั สายน้าํ สวํ นสายธารนาํ้ ใจยังไหลล๎นรนิ ..หลั่ง แมํนเพพัง กะตง้ั แตํหมํองนํา้ ทวํ มใจนัน้ บพํ ํายพัง 264 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

265 (บทที่ 13) ยงั อยํหู ลายหมนื่ ก๎าว..ชวี ิตตอ๎ งยํางทางไกล เดอพ่ีน๎อง.. ก๎าว..ตอํ ไปยังเหลอื หลาย สิ่งนอกกายคงหาพอ๎ ขอพ่นี ๎องไทยเฮา ซอํ ยฟืน๗ ฟจู ิตใจไว๎ ภยั ทุกอันตอ๎ งพน๎ ..ผําน และขอผลาอณิสง..จงํ มีแกํผ๎ใู จบุญทุกทกุ ทําน... ธารนาํ้ ใจที่ทํานสร๎าง ใหน๎ าํ ทางพอ๎ ..แตสํ ิ่งดี.. (กลอนลง) ใหบ๎ ุญผลาไทยมี...ละนา๎ หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 265 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

266 กลอน การจดั กจิ กรรม “ ลานคนเรียนสวู่ ัฒนธรรมสรา้ งสรรค์” ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธโ์ ดย แม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนข้ึน) โอยํ ละนอ... ลานเอ๐ยลานเพนิ่ วาํ ลานใสกํ มุ๎ ขา๎ ว ของอสี านบา๎ นเฮาน้นั หากมีหลายอยํู แตวํ าํ ลานคนเรียนสูํ วัฒนธรรมสรา๎ งสรรค๑ นําอศั จรรย๑เลิศล้ําอยทูํ างก้ําเมอื งแกํนขอน ออนซอนเด๎...ละน๎า... (เนอ้ื ในกลอน) (บทที่ 1) ตามท่รี ัฐบาลให๎ ความสาํ คัญหลายอยาํ ง ด๎านเศรษฐกิจตาํ งๆบ ประกาศพันธสัญญาท้งั ส่ีด๎าน เพื่อการมุงํ เขา๎ ทห่ี มาย (บทที่ 2) ประเทศไทยเฮาได๎ เพ่มิ มูลคาํ ทางเศรษฐกิจ ตดิ อันดับเปน๕ ศนู ยก๑ ลาง ทางอตุ สาหกรรม เพน่ิ หล่ํานาํ หลายดา๎ น ในภูมภิ าคอาเซีย่ น ใหค๎ วามสาํ คญั หลายอยาํ ง การสร๎างรากฐานให๎มน่ั สําคัญย่งิ กวาํ ส่งิ ใด๐ (บทท่ี 3) ด๎านการศึกษาไทยกะได๎ โดดเดนํ เหน็ ประจักษ๑ องค๑ความรศู๎ ลิ ปวฒั นธรรมเดํนชัด รวมทงั้ คาํ นิยม ท่ีสั่งสมมาหลายรนํุ เพนิ่ มองเหน็ คุณคาํ จ่งั พัฒนาตอํ ยอด เพอื่ ตกทอดให๎ลกู เต๎า หลานหลํอนฮอดเหลน (บทที่ 4) และใหเ๎ ป๕นทต่ี ิดตาต๎องใจ ของตลาดได๎ จง่ั ฝ๓กใฝุแสวงหา มาซอํ ยกันพฒั นา ตํอลมหายใจไว๎ นําภมู ิป๓ญญามาใช๎ อยํานอนหลบั ทบั อยูํ ผู๎ผลิต ผตู๎ ๎นคิด นักประดษิ ฐผ๑ ู๎เกีย่ วข๎อง มาโฮมต๎อมขูสํ ํูคน (บทที่ 5) เพ่อื ตอบสนอง นโยบายรัฐบาลคิดคน๎ ให๎เฮาฮํวมโครงการ ด๎วยสาํ นกั งาน วฒั นธรรมขอนแกํนเปน๕ แกนคํา้ จั่งดาํ เนนิ งานรวํ ม บรู ณาการณเ๑ ครือขาํ ย วัฒนธรรมทุกเขตคาํ ย ขยายรํวมฮํวมใจ (บทที่ 6) จัดโครงการสรา๎ งสรรค๑ วัฒนธรรมให๎ ขูํสูํอยาํ งรวมมา เกิดจากภูมปิ ญ๓ ญา ทอ๎ งถน่ิ เฮาเอามาใช๎ กจิ กรรมสําคญั ได๎ 4 ประการให๎สานตํอ ดําเนินการ ณ โรงแรมขวญั มอ มข. ขอนแกํนนน้ั ประชุมรํวมฮวํ มกัน 266 หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

267 (บทที่ 7) แตํวนั ท่ี 14 ฮอด 16 กมุ ภา ปี 54 นั้น ประชุมใหญเํ ชิงปฏบิ ตั กิ ารณ๑ สรรสรา๎ งพฒั นา หลักสตู รท๎องถ่ินตน เพือ่ สูํคนมาเหน็ ฮ๎ู ดตู ามขอ๎ 1 นน้ั กจิ กรรมอนั ยง่ิ ใหญํ ประสานความเขา๎ ใจ กับหนวํ ยงานผ๎ทู รงคณุ วุฒิ จุดประกายต่มื ให๎ ความฮู๎สปํู ระการ (บทท่ี 8) สถานศึกษา ที่มีศูนย๑วฒั นธรรมน้ัน เข๎าฮํวมสมั มนา ข๎อตอํ มากจิ กรรม สนับสนุนสงํ เสริมคณุ คํา และหนวํ ยงานวัฒนธรรมน้ันนา๎ ในสถานศกึ ษาเขตพืน้ ที่ ขอ๎ 3 มี การนาํ เสนอผลงานโดดเดํนให๎ เหน็ ฮ๎ูสคํู น (บทที่ 9) ข๎อท่ี 4 สรุปผลงานให๎ เผยแพรํประชาสมั พันธ๑ ประกอบด๎วยกจิ กรรม 4 ประการแยกเป๕นดา๎ น 1 ประชุมเชิงปฏิบตั กิ ารณ๑ การสร๎างหลกั สตู รไวพ๎ ฒั นาทอ๎ งถนิ่ ขอ๎ ท่ี 2 เพอ่ื บใํ หส๎ ูญละสนิ้ องค๑ความฮูว๎ ฒั นธรรม (บทที่ 10) ข๎อท่ี 3 จดั กจิ กรรม ลานคนเรยี นรู๎เขา๎ สูวํ ัฒนธรรม ขอ๎ 4 จัดทาํ หนังสือนํา เพ่อื ประชาสมั พนั ธ๑ เชงิ วัฒนธรรม ขอนแกํนเฮาให๎คนฮู๎ วัตถปุ ระสงค๑งานน้ี จดั เพือ่ มีเวทแี สดง ให๎แกปํ ราชญ๑ท๎องถน่ิ และศลิ ปนิ พืน้ บ๎าน ได๎สานรวํ มฮํวมแสดง (บทท่ี 11) ไดบ๎ รรลทุ ีแ่ ม๎ง เผยแพรํภูมิปญ๓ ญา ผลงานท่ีตามมา ขอนแกํนเฮาตอ๎ งฟเู ฟื๗อง รวมทังเรื่องพฒั นาสนบั สนนุ ให๎ ศนู ย๑วัฒนธรรมทงั นอ๎ ยใหญํ ในสถานศกึ ษา และศิลปนิ พืน้ บา๎ น ประสานใหบ๎ ํเส่ือมสูญ... (กลอนลง) เป๕นหยงั่ บญุ ซมุ เฮานอ..ละน๎า.. หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 267 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

268 กลอน สง่ กาลงั ใจให้ผูป้ ระสบภัยน้าทว่ ม ทานอง ลาทางยาว ประพันธโ์ ดย แม่ครู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนขนึ้ ) โอยํ ละนอ... ฝนเอยฝนตกโหง๎ รินลงเป๕นนํ้าแกงํ สวํ นน้ําใจคนไทย นีบ้ เํ คยเหือดแหง๎ ฝนหรอื แล๎งกะชอํ ยกนั ... ฮวํ มสร๎างสรรคค๑ วามงาม..ละน๎า (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) ขอฝากเสยี งลําร๎อง มาตามลม ลอยลํอง สงํ ใจมาซํอยพ่ีนอ๎ ง อยูํทางใกลแ๎ ละไกล (บทที่ 2) อุทกภัยนํา้ ทํวม ลน๎ หลากเหลือหลาย ภาคไต๎ เหนอื กลาง อีสาน ทวํ มทัว่ ถงึ ปีนี้ วทิ ยุ ทวี ี หนงั สือพมิ พก๑ ะปานนน้ั คนื วันประกาศขาํ ว บํพอคราวน้ําอ่งั ขึ้น ไหลว้นื ชว่ั พริบตา (บทท่ี 3) สํวนวําฝนจากฟูา กะตกหน่ําทวีหนกั นาํ้ มาไวไหลทะลัก ถ๎วมขังดนิ พงั ย๎วย อํวยหน๎าข้ึนเทงิ ฟาู เหน็ แตํก๎อนขฝ้ี ูา คมึ้ หนามาฝนกระหน่าํ เหลยี วลงดินซ้าํ ผัดเห็นตั้งแตํนา้ํ ใจหักครา๎ มหวาดผวา (บทที่ 4) เหลยี วเหน็ น้าํ จอดฟาู ฟูาจอดนาํ้ ใจเวิ่นวั่งวงั เว เสาเฮือนเซ ดนิ ถลํมลงทับ คนล๎มตายกะปานนัน้ ตํางพากันหนีนํ้า ชลุ มุน อลหมาํ น นาํ สงสารผท๎ู ห่ี นบี ํม๎ม โจมน้าํ พัดหาย (บทที่ 5) เสยี หายทรพั ย๑สนิ แลว๎ ยงั เสยี ตืม่ ชีวิต ย๎อนวกิ ฤตอุทกภยั หรือภยั วบิ ตั ิคราวน้ี พีน่ อ๎ งเอย..บมํ แี นวตา๎ นทานได๎ ดอกช่อื วาํ ภยั ธรรมชาติ ขอพ่นี อ๎ งอยําได๎ขาด ตัง้ สตใิ หม๎ ั่น จิตใจนน้ั อยาํ หวน่ั ไหว (บทที่ 6) นาํ้ ทํวมบ๎านทํวมทรพั ย๑สินเฮาได๎ แตํใจยังอยูํคงเดิม ใหส๎ รา๎ งเสรมิ กําลังใจ ซํอยตนเองไว๎ 268 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

269 สานสายใยฮกั มน่ั ซอํ ยเอ้ือเฟ๗ือเกื้อหนุนกนั ยามเวลาทกุ ขย๑ าก ยามวกิ ฤตลําบาก ขอให๎ฮักหํอห๎มุ ซมุ เชอื้ อยาํ ปลํอยวาง (บทที่ 7) ปญ๓ หาทกุ อยาํ งเกดิ ขึน้ ได๎ โดยเฮาบฮํ ๎ูทางมา แตํทุกอยาํ งของปญ๓ หา ทางออกมีแก๎ไขได๎ อาจซไิ วหรือช๎า ต๎องใชเ๎ วลาจักหนํอย ซอํ ยเยียวยา ดว๎ ยสมาธิม่ัน ใจนน้ั อยําส่ันคลอน (บทที่ 8) ต๎องมีม้อื หมดทกุ ข๑ฮอ๎ น คนั ชวี ติ เฮายงั สง่ิ ของพังเพไป ย๎อนวาํ ภัยมนั ทํารา๎ ย คนบํตายคงหาได๎ ตั้งหลกั และตงั้ ใจ พร๎อมกบั ตงั้ ..ตน๎ ใหมํ ข๎อสาํ คญั คอื นํ้าใจ ของคนไทยบเํ หอื ดแหง๎ แสดงรํวมฮํวมฮักแพง (บทท่ี 9) การแสดงน้ําใจ อนั บรสิ ุทธิซ์ าบซึง้ ถงึ ทเี่ ห็นประจักษ๑ ซํอยดว๎ ยใจจริงคกั บํเลอื กสหี รอื ชนั้ แตํเรมิ่ ตน๎ จนถงึ ปจ๓ จบุ นั แตเํ กดิ ภัยน้ําทํวม ไทยรวมใจครงั้ ยงิ่ ใหญํ ฮวํ มกนั บรจิ าค ทังเงนิ ทอง และขา๎ วของเครอ่ื งใช๎ ป๓นใจให๎แบํงกัน (บทท่ี 10) ผบู๎ ๎านอยูลํ กึ น้ัน ติดอยแูํ กํงหรอื กลางเกาะ เพน่ิ เตรียมเทิงเฮือ..เทงิ ฮอ ๆบ.. เข๎าซอํ ยเหลือจนได๎ มีน้าํ ใจคอื ไทยแท๎ เป๕นมาแตํพอํ แมํ ล่าํ แลสขุ ทุกข๑ ได๎ ใจงามแทอ๎ ยํางไทย (บทท่ี 11) รวมน้ําใจถ๎วนหน๎า ทางภาครัฐ และเอกชน ทกุ ภาคสํวน ทกุ คน หํวงใยด๎วยใจแท๎ คนไทยแพ๎ต้ังแตภํ ัยสายนาํ้ แตํสายทานน้ําใจทํมุ เทให๎ไหลหลัง่ มํุนเพพงั กะแตํหม๎องนาํ้ ทวํ ม แตํใจนัน้ บํพํายพัง (บทท่ี 12) ความหวังยังบสํ ้นิ ชีวติ ใหมํยงั ยาวไกล ก๎าวตอํ ไปยังเหลือหลาย สิง่ นอกกายคงหาพอ๎ หมอลําขอเปน๕ กาํ ลังใจให๎ ผ๎ูประสบอุทกภัยขอจํงไดพ๎ น๎ ผาํ น และขอผลาอณิสง จงํ มีแกทํ กุ ทําน สายทานน้าํ ใจทท่ี ํานสรา๎ ง นาํ ทางให๎พอ๎ แตสํ ิ่งด.ี . บุญผลาไทยม.ี .. (กลอนลง) ละนา๎ หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 269 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

270 กลอน ใหฮ้ จู้ ักบุญคณุ คน ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธโ์ ดย แม่ครู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนข้ึน) โอํย..ละนอ คณุ เอย คุณบิดามารดาน้ี มีความหมายอนั ยิง่ ใหญํ คุณครูบาอาจารย๑ นนั้ กะอยาํ ลมื ไล ควรบชู าขาบกม๎ ประนมไหว๎ ไว๎ทค่ี วร ..หวนคาํ นงึ ..ละนา๎ น้ีละทํานผู๎ฟง๓ เอย (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) เกิดเป๕นคนในชาตินี้ ให๎ฮู๎ท่ีทางเดนิ อยาํ มัวเพลนิ นาํ วัตถุ สํวนใจแข็งกระดา๎ ง คดึ เห็นทางเมอื หนา๎ กรรมมานําจอํ ง เปน๕ กงจกั รวนล๎องค๎อง สนองเกยี้ วเก่ียวพนั (บทท่ี 2) ความกตัญ๒นู ัน้ เป๕นเรือ่ งใหญทํ ่ีควารคิด อยาํ หลงผิดลมื คุณ ผเู๎ ฮด็ บญุ ซํอยเฮาไว๎ เปรยี บเทยี บอุปมาให๎ คือบญุ คุณพํอแมํ ให๎ดแู ลหลํ่าเลีย้ ง อยําปะถมิ่ หาํ งไกล (บทท่ี 3) ลกู เปน๕ ตัวตนได๎ ยอ๎ นพอํ แมํ เพยี รถนอม ยอมทกุ ข๑ทนทรมาน ทกุ รปู การดฮี ๎าย อุปมยั คือชัน้ อรหนั ต๑ของลกู ทกุ คนควรฮุงํ ฮู๎ บชู าไว๎ท่ีสงู (บทท่ี 4) พอํ แมํหมายมาดมง๎ุ สอนสง่ั ทางดี ให๎มีการครองตน เข๎าสูสํ งั คมพร๎อม คอยฮกั หอม สง่ั สอนให๎ วชิ าการอาชีพ ฮีบจดั หาผฮู๎ ู๎ มาซูยซ๎ู อํ ยสอน (บทที่ 5) แมผํ ๎หู ย่ําข๎าวมก พอํ ผจู๎ กข๎าวปอู นใหฮ๎ อนฮํ่าหวลหา คณุ ครูบาอาจารย๑ กะเลกิ สุดประมาณได๎ เปรียบคือแสงเทยี นใต๎ ใหห๎ นทางแจ๎งสวําง เสมอื นเฮอื รับจ๎าง ให๎ศษิ ย๑ข๎ามฝง๖๓ ไป (บทท่ี 6) มม๎ ฝ๖๓งแลว๎ อยาํ ได๎ ถีบสงํ หัวเฮอื ซิเสียใจภายลนุ บดั ฮําเฮือโจมนา้ํ 270 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

271 ยามอยากคนื เมอื บา๎ น บมํ ีเฮอื ซขิ ้ึนขี่ ใครคํ รวญดีถึกต๎อง อยาํ มองข๎ามสงิ่ งาม (บทที่ 7) นกั การเมอื งการบ๎าน กะคอื ด่ังเดยี วกนั อยําหนุ หันตดั สนิ ใจ ให๎ใครคํ รวญหวนฮ๎ู อยฝํู าุ ยใดกะให๎ส๎ู ชอํ ยสร๎างสรรคฟ๑ ๓นฝุา บแํ มนํ วํา แลนํ ไปอยํูพรรคนัน้ หนั มาอยูพํ รรคน้ี หาดีให๎ใสํเจา๎ ของ (บทท่ี 8) ทงั โจมตีกพรอ๎ ม ใหพ๎ รรคเกาํ เสียหาย สิ้นความอาย ลมื หลง ผูม๎ ีพระคุณเค๎า เนรคุณ อํขู า๎ วนาํ้ หมํองเคยกินเคยอยํู แถมยงั เว๎าลบหลูํ ลมื ครูเคา๎ เกาํ กาล (บทท่ี 9) เพ่นิ วํากนิ บนบา๎ น แตํข่ีใสํเทงิ หลังคา คํานีอ้ ุปมา ดงั่ ผ๎ูเนรคุณน้ี แมํนมเี กียรติศักด์ศิ รี กะมแี นวจอํ งไว๎ ดงึ ไปทางตกตํ่า บาปกรรมเหน็ ในชาตนิ ้ี เทงิ ซพิ ๎อชาติซิมา (บทท่ี 10) อนั คาํ วาํ กตญั ๒นู ี้น๎า นาํ มาแตคํ วามสขุ อนั ตรายภยั ทกุ ข๑ ซหิ ํางหายบํมาไกล๎ คุณธรรมนําให๎ ผองภัยไกลหาํ ง มแี ตทํ างฮํุงแจ๎ง แลงเซา๎ อยูํเยน็ (บทท่ี 11) เหน็ มาหลายคนแท๎ ท่ีตั้งตอํ กตัญ๒ู ตํอคุณครูอาจารย๑ และบดิ ามารดานน้ั คนเขาสรรเสรญิ แท๎ เทวดากะซูซํอย งานใหญํ ๆบ นอ๎ ย ๆบ สําเร็จไดด๎ ่งั ประสงค๑ (บทท่ี 12) อยําได๎หลงลืมถิ่ม คุณหมอํ งยาํ งทางเคยเทยี ว ข๎าวเมด็ เดียว น้ําหน่งึ หยดกะซอํ ยประทังชีวไี ด๎ ให๎ถือตามครองเค๎า โบราณฮีตเกํา อยาํ ซลุ ะโคตรเหงาํ หนไี ปยอ๎ งผอู๎ ืน่ ดี (บทท่ี 13) โดยเฉพาะผู๎ท่ีมพี ระคณุ ล๎น สร๎างเฮาเกดิ สูํทางดี ผเ๎ู พ่นิ มคี วามงาม ซํอยสงั คมใว๎ หนวํ ยงานใดท๐ กี่ อํ ตงั้ คุณความดีตอํ ชาติ อยาํ ประมาทลบหลูํ บูชาไว๎ระหวาํ งใจ หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว 271 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

272 (บทที่ 14) ตัง้ ดวงจติ ให๎สดใส ตงั้ ดวงใจให๎ยึดหมั่น ถอื คณุ ธรรมส่ิงยึดเหนย่ี ว เทียวทางดถี กึ ปุอง ความดนี าํ จอํ งนา๎ ว ตดิ ตัวเจ๎าบํเส่อื มสูญ บุญซิยู๎แมํนชํอยซู ให๎ฮ๎ูจกั บุญคณุ คน. (กลอนลง) ละนา๎ 272 หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

273 กลอน สรุปงานสานักงานวัฒนธรรมขอนแกน่ ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธโ์ ดย แมค่ รู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2554 (กลอนข้นึ ) โอํย..ละนอ... เมืองเอย..เมอื งไทยมบี ุญค้ํา ยอ๎ นมีวฒั นธรรมคอย หนนุ ยซู๎ ซู อํ ย คอยสงํ เสรมิ เดอ๎ พอํ แมํพีน่ อ๎ ง ประครองไว๎ใหอ๎ ยํเู ย็น สไิ ดเ๎ หน็ ความงาม...ละนา๎ (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) อันนีล้ ะทาํ นผู๎ฟ๓งเอย สํานักงานวฒั นธรรมขอนแกนํ น้ี เป๕นทีโ่ ฮมของดี มีมรดกมูลมัง องั่ ออ ซอซ๎อง อยากใหญ๎ าติพ่นี ๎อง ซอํ ยกันตรองคดิ อําน เลยใช๎สื่อพืน้ บา๎ น มาลาํ รอ๎ ง ลอํ งสูํฟ๓ง (บทท่ี 2) ดัง่ โครงการผํานมาแลว๎ ในรอบหกเดอื น ความพากเพยี รของคณะทํางาน ได๎ฮวํ มสานสรรไว๎ เสนอไปเป๕นขอ๎ ผลงานด๎านตาํ ง ๆบ มีหลกั การ และเหตุผลกลําวอ๎าง วางไวต๎ าํ งกัน (บทที่ 3) โครงการหนึง่ แมํนทางด๎าน เผยแพรวํ ฒั นธรรม ดาํ เนนิ การประชุมสมั มนา ในสถานศกึ ษานนั้ เชิงปฏบิ ัติการศนู ยเ๑ ฝูาระวังทางด๎าน วฒั นธรรมเรอื่ งตําง ๆบ โดยสรา๎ งความฮแู๎ กํเยาวชน ให๎ฮ๎ูจกั ลบหลกี เลย่ี ง..ภัยร๎ายขํูสํูแนว (บทท่ี 4) ทีโ่ รงแรมแกํนอนิ นผ๑ ํานมาแล๎ว เม่ือวันที่ ๒๘ เดือนมีนา เจ๎าหนา๎ ท่ีผูเ๎ กย่ี วขอ๎ ง ฮํวมอบรมสมั มา นับจํานวนเปน๕ รอ๎ ย และซํอยสํง เสริมให๎ เยาวชนชาวขอนแกนํ แมนํ โครงการเสริมสร๎างศกั ยภาพ เกมสีขาวบอกให๎ทกุ คนไดฮ๎ ํวมมือ (บทท่ี 5) โฮมใจกนั ลกุ วอื้ มารับผิดชอบตํอสังคม ให๎เหมาะสมในเชิงบูรณาการ ซํอยประสานกนั ไว๎ และไห๎ผปู๎ ระกอบกจิ มสี วํ นรํวม พัฒนารูปแบบใหมํ เฮด็ ถูกตอ๎ ง ตามเง่ือนไข และตามกฎหมายวาํ ไว๎ สํงเสรมิ ใหถ๎ ึกชํองทาง หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 273 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

274 (บทท่ี 6) สรา๎ งเปน๕ แหลงํ เรียนรู๎ ตามอัธยาศัยของเด็กน๎อย และกลมํุ เยาวชน พฒั นาให๎ฮูท๎ ันเกมทันคน และทนั สถานการณ๑เมืองบา๎ น โดยการจดั สมั มนาแลว๎ ส่รี ุนํ มีสามรอ๎ ย สามสิบคนประชมุ ฮวํ ม ผู๎ประกอบกิจร๎านเกมเขา๎ รวํ ม รวมกันแกถ๎ กึ วธิ ิ (บทที่ 7) งานทสี อง ด๎านเสริมสรา๎ ง ศิลปะการแสดงน้ี กะเรงํ รดั ประสานงาน จดั โครงการสืบสานนาฏศิลป์ไทย ชุดรําวงมาตรฐานฝกึ ทํา รําวงชาวบ๎าน โดยการ ฝกึ อบรมแลว๎ จํานวนสองรุนํ มีวตั ถปุ ระสงคเ๑ พ่ือเสรมิ สํง ให๎ดํารงสืบไว๎ คงคุณคําวัฒนธรรม (บทที่ 8) จดั ฝกึ อบรมรนํุ หนง่ึ นั้น ระหวาํ ง วนั ท่ี 21 ถงึ 22 เดือนมีนา รํุนที่สองถดั มา ระหวํางวนั ท่ี 23 ถึง 25 เดือนเดยี วกนั ปสี องพันห๎ารอ๎ ยห๎า สบิ สี่ เด๎องานน้ี สถานที่ ณ หอประชุมเจ็ดสิบสองปี ดอ๏ กเดอร๑ประภา ภักดโ์ิ พธ์ินนั้ เดอทาํ น รวํ มกบั สาํ นักงานเขตพน้ื ที่ การศกึ ษา ประถมศึกษาเขต 1 เมอื งขอนแกํนน้ี ทาํ หนา๎ ท่ีซํอยประสาน (บทท่ี 9) มีครแู ละบคุ ลากรทางการ ศึกษาเข๎ารํวมโครงการฮวํ มอบรม ซํอยระดมความคดิ รวม 84 คนมาโฮมต๎ุม ประชุมกนั เพ่ือสงํ เสริมพน้ื ฟูไว๎ มาตรฐานราํ วงไทย เฮาซไิ ดค๎ งอยํู จากรุํนปุู ยาํ เฒํา ถงึ เทาํ ฮอดลูกหลาน (บทท่ี 10) ขอ๎ ทสี าม ด๎านสงํ เสรมิ กาํ ลงั ใจให๎ เครอื ขาํ ยวฒั นธรรม จัดประชุมสัมมนา ให๎ซํอยกนั ขบั เคลอื่ น แรกเปลย่ี นกนั เรยี นรู๎ ระดมสมองปอู งเข๎าใสํ จาํ นวน หน่ึงรอ๎ ยสามสบิ คนนบั ได๎ ประชมุ รวํ มฮํวมใจ (บทท่ี 11) และยกยํองเชิดชใู ห๎ มอบเกยี รติบัตรนํา แกํคณะกรรมการบรหิ ารสภาวัฒนธรรม เป๕นกําลงั ใจให๎ ผู๎มีผลงานดเี ดํนดา๎ นวฒั นธรรมน้นั กะได๎ รบั รางวลั หลายทาํ น ดําเนินการ เมื่อวันที่ 21 กุมภาพนั ธ๑ ปี 54 ณ ที่ โรงแรมเจริญธานนี ้นั ผํานมา (บทท่ี 12) งานดา๎ นศาสนา น้ันข๎อทีสี่มีมา ด๎านการนํามติ ิทางศาสนา สร๎างสมานฉันท๑ไว๎ เคารพในศกั ดศ์ิ รีชั้น บํป๓นสบี ํ แบํงฝาุ ย อธบิ ายให๎ฮู๎ เอาความรแู๎ รกเปลย่ี นกนั 274 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

275 (บทท่ี 13) แตลํ ะศาสนานั้น ลว๎ นป๗น๓ แตํงคณุ ความดี ตํอวิถชี ีวติ มนุษยเ๑ ฮาท้งั คาํ ย ความหลากหลาย ของเชอื้ ชาติ ศาสนา ทังภาษาและวัฒนธรรมนั้น ให๎ ความสําคัญเสมอภาค ให๎เบิ่งจากใจเขา ใสใํ จเฮาใหฮ๎ ูแ๎ จง๎ อยาํ มัวแยงํ แขํงขนั (บทท่ี 14) คุณธรรม จรยิ ธรรมนั้น เป๕นสญั ลักษณ๑แหํงความดี งานดา๎ นการนาํ มิติ ทางศาสนาเพ่อื สํงเสริม สรรสรา๎ ง เป๕นแนวทาง บใํ หเ๎ กิดขดั แยํงใหแ๎ สดง ความฮกั ฮอํ และกอํ ให๎เกิดสํานกึ ดี ตอํ เพอ่ื นพร๎อง อยาํ มัวยอ๎ งฝาุ ยใด๐ (บทท่ี 15) เม่ือวนั ท่ี 31 มนี าคมปี 54 น้ันได๎ ประชุมอยํู โรงแรมพลูแมน ชาวขอนแกนํ ได๎เขา๎ สมั มนา สามรอ๎ ยคนประชมุ รวํ ม โดยรวมองคค๑ วามรู๎ ศาสนิกสัมพันธ๑ ชาวจังหวัดขอนแกนํ รบั ความเขา๎ ใจอยํางแนบแนํน ทุกชนช้นั และศาสนา (บทท่ี 16) โดยมผี ู๎นาํ สามศาสนาที่เกงํ กล๎า มาฮวํ มเสวนา คอื 1 ศาสนาพทุ ธ 2 ศาสนาคริสต๑ 3 อสิ ลาม รวํ มเปิดนทิ รรศการ องค๑ ความรู๎ ดูจากการทํางานแลว๎ เป๕นแนวทางสร๎างสรรคใ๑ หมํ สี่โครงการบอกให๎ คอื จุดเน๎นให๎เดํนงาม (บทท่ี 17) สํานกั งาน วัฒนธรรมขอนแกํนบํมองขา๎ ม ทาํ งานอยํางตามตดิ วฒั นธรรมคอื วถิ ีชีวติ มนุษยค๑ นเฮาแท๎ อยําแซแลหนีเว๎น ให๎ถอื เป๕นของดี โครงการซ้ีแตจํ ดุ เดนํ ...... ใหม๎ องเห็นคณุ คําลํ้า ดา๎ นวัฒนธรรมน้ีคือส่ิงซอํ ยสร๎าง (บทลง) พาเมอื งบ๎าน .... ให๎ฮํุงเฮือง..ให๎ใสเมือง ๆบ...ละนา๎ หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 275 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

276 กลอน วนั วสิ าขบูชา ตอนที่ 1 ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธ์โดย แมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึ้น) โอยํ ละนอ... ออนซอนเอยออนซอนดินออนซอนหญา๎ ออนซอนปลาถกึ ดางโตํง ออนซอนคาํ สั่งสอนของพระพทุ ธองค๑ ใสฮองๆบ ด่ังแก๎ว แววกล๎าหนวํ ยคาํ ควร ให๎หวลคํานึง...ละน๎า.. (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) อันน้ีละทํานผ๎ูฟง๓ เอย ขอเฉลยหวั ขอ๎ ความหมาย ของคําวํา วันวสิ าขบูชา หมายถึงการบชู าในวันเพ็ญ เดอื น 6 ยกขนึ้ ไว๎ตามไดอ๎ าํ นมา (บทท่ี 2) วิสาขบูชานี้ หลักฐานกลาํ วจามา แปลวาํ \"การบชู าในวันเพ็ญเดือนวิสาขะ” เฮ็ดตอํ มาสานไว๎ ถ๎าปีใด๐ มีเดือน8 สองหนกะเลือ่ น ไปวนั เพ็ญเดอื น 7 ตํอ ความสําคญั วนั วสิ าขบูชา นนั้ น๎อ พอซฮิ ๎ทู ัว่ กนั (บทที่ 3) เป๕นวันสําคัญยง่ิ ทางพระพุทธศาสนา ตรงเวลา 3 คราว ส่งิ นาํ อัศจรรยแ๑ ท๎ นับตง่ั แตํวนั ประสตู ิ รวมทงั ตรสั รู๎ ปรนิ พิ พาน พรอ๎ มพรา่ํ ตรงวันเพญ็ 15 ค่าํ และเดือน 6 นั้นนา๎ มาจดหมอํ งคลอํ งกนั (บทท่ี 4) หวํางปี จอ กอํ นพทุ ธศกั ราชนั้น บอกวํา 80 ปี เจ๎าชายสิทธัตถะ ประสูติในปนี ้นั ลมุ พินวี นั กว๎าง อุทยานกลางปาุ ตอํ มาตรสั รู๎ริม น้าํ เนรัญชรา (บทที่ 5) เขตตาํ บลอุรุเวลา เสนานิคมนัน้ แตํเช๎ามดื วันพุธ บําเพญ็ ธรรมสูงสุด ต่งั แตํปีระกาน้ัน พทุ ธกจิ ถงึ ขนั่ ดําเนนิ การตอํ ไตํ หลังจากออกผนวชได๎ 6 ปแี ลว๎ ผํานไป (บทที่ 6) กํอนพุทธศักราช 45 ปไี ด๎ ตํอใตตํ ามมา 276 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

277 ชือ่ พุทธคยา หมอํ งพระองค๑ตรัสรู๎ ดาํ เนินการขันสํู พุทธกจิ มาตลอด จนวําฮอดบอํ นทา๎ ย 45 ขวบปี (บทท7่ี ) ในระหวํางตอนนี้ ทรงโปรดเวไนยสัตว๑ ผะจลมารสารพดั กะผํานมาดว๎ ยดไี ด๎ ตกมาในวันองั คาร เดอื น 6 ขน้ึ วันเพ็ญ 15 ค่ํา ปมี ะเสง็ อกี ซํา้ กรรมจ๎อหมอํ มา (กลอนลง) ละนา๎ หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 277 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

278 กลอน วนั วสิ าขบูชา ตอนที่ 2 ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธ์โดย แม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (บทท่ี 1) เวลามาฮอดแล๎ว ต๎องลาโลกสงสาร เสดจ็ ดับขนั ธปรินพิ าน จากไปแตวํ ันนั้น ป๓จจุบันนีอ้ ยูสํ ถานที่ ประเทศอนิ เดยี เมืองใหญํ เมืองกุสินคระบอกไห๎ พระองคท๑ าํ นปรินพิ าน (บทที่ 2) เหตกุ ารณก๑ ลําวมานี้ คือมสี ง่ิ บันดาน แมํนวาํ ฤดูกาล ซิผํานหลายปไี ด๎ ยังบรรจบครบไห๎ ตรงกับในเดอื น 6 วนั เพ็ญ 15 คา่ํ ชาวพุทธท่ัวทกุ กลํ้า บูชาไหวน๎ ๎อมนาํ (บทท่ี 3) คือเป๕นวัน พระกรณุ าธิคุณ พระปญ๓ ญาธิคณุ และพระบริสทุ ธิคุณอกี ซํ้า มอื้ ยง่ิ ใหญสํ าํ คญั ควรตุ๎มโฮมฮํวมกนั แตงํ บุญหนนุ คาํ้ เดินนําฮอยองคส๑ มั มาสมั พุทธเจ๎า เอาพทุ ธังธรรมมังสงั โค เปน๕ ท่เี ผ่ิง แมนํ วําซินานเหงิ หลายพันปีผํานแล๎ว ยงั แววเหล่ือมฮํงุ ใส (บทท่ี 4) ผูเ๎ ป๕นดวงประทปี ใต๎ ให๎แสงสํองทวั่ โลกา ประวตั ิความเปน๕ มา วสิ าขบูชานี้ เมือปพี .ศ. 420 นั้น กษัตรยิ ๑กรุงลงั กา ซื่อพระเจา๎ ภาติกรุ าช เฮด็ ประจาํ บไํ ด๎ขาด งานพธิ ีวิสาขะ สํวนหนี้ จดั ข้ึนขูํสํูปี (บทท่ี 5) บญู วสิ าขบูชานี้ จดั ยง่ิ ใหญํมโหราฬ จนฮอดช่วั ลกู หลาน กระทงั้ ปจ๓ จบุ ันนี้ ตอนนนั้ มีความสัมพนั ธ๑ ทางด๎านศาสนาอันลา้ํ คํา พระสงฆช๑ าวลังกา นํามาเผยแพรใํ ห๎ไทยได๎ฮับเอา (บทท่ี 6) นําพิธีวสิ าขาบชู าเข๎า มาสํเู มอื งไทย แตํสมัยกรุงสุโขทยั มาสมยั อยธุ ยา สบื ตอํ มาฮอดเดียวหน้ี เปน๕ การจัดพิธี อทุ ศิ บูชาให๎ แกพํ ระรัตนตรัย ดวงแก๎วอันไสแหงํว สงิ่ สําคัญเลิสแล๎ว คอื วันแคลว๎ บํวงมาร (บทท่ี 7) หลายประการที่เฮ็ดได๎ เร่ิมจากกตญั ๒ู พํอแมคํ รูอาจารย๑ อยาํ สลิ มื พระคณุ ทําน 278 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

279 ประการสอง ให๎ยึดถอื เอาไว๎ ในใจถว๎ นถ่ี คืออริยสจั 4ได๎แกํ ทุกข๑ สมุทยั นโิ รจ มรรค 4 ขอ๎ ขอให๎ยึดถอื (บทท่ี 8) ความประมาทแตํละม้อื หรอื แตํละวนิ าที คือวิถแี หงํ ความตาย ซิไลํมาจวนไกล๎ ให๎ตงั้ สตเิ อาไว๎ ในการเดิน ยนื นัง่ นอน คอื อริยบทส่ี มสี มาธมิ ัน่ ขนั ตีตงั้ อยูํซูํยาม (บทท่ี 9) ตามทล่ี ํามาหนี่ ไดเ๎ พยี งหนง่ึ ในแสน คันสิเวา๎ แปนๆบ เรอื่ งพทุ ธประวัติ คัดมาให๎จบสน้ิ รวมผืนดินกบั ฟาู มหาสมุทรกว๎างใหญํ กะยงั เปรยี บเทียบบไํ ด๎ บญุ คุณทาํ นพทุ ธองค๑ (บทที่ 10) สขิ อปรงลงไว๎ ในสวํ นกติกา ตามคณะกรรมการกําหนดมา วําเวลาเหมาะสมได๎ ฝากความหวงั เอาไว๎ ใหช๎ าวพุทธสนใจ ไปศึกษาหาทอํ ง วันวิสาขบูชา ขอเชิญชวนพี่น๎อง (กลอนลง) ไปทาํ สรา๎ งสวํ นกุศล..เดอ๎ คนเอย… หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 279 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

280 กลอน รักกนั ด้วยใจชาติไทยม่นั คง ตอนที่ 1 ทานอง ลาทางยาว ประพันธ์โดย แม่ครู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 ใชก้ ับกลอนชาย (กลอนขึ้น) ออนซอนเอย๎ ออนซอนดนิ ออนซอนหญา๎ ออนซอนบุญวาสนาไดม๎ าต๎มุ โฮมฮกั แกํน ได๎เกิดฮํวมในแหลมทองไทยแลนด๑ แดนอขูํ ๎าวอนูํ ้าํ สยามเมอื งย้มิ อม่ิ กระใจ ฮักแพงกนั เด๎อคนไทย...ละน๎า (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ละวําโอนอ พ่ีน๎องเผาํ ชาวไทยเอ๐ย ขวานทองไทยเฮาน้ีมีดวงเดยี วบเํ ปบู าํ น ครบท้ังหงอนและดา๎ มงามพร๎อมคํูสูอํ ัน (บทที่ 2) ขวานทองของไทยนน้ั สวยสงํามีราศี ไทยเฮามบี ญุ หลายได๎ครอบครองขวานทองน้ี ยอ๎ นความสามัคคีหมน่ั บํมีป๓นแบงํ สํวน ขวานทองเฮาจงั่ อยํูไดม๎ าจนเทําซํูวนั (บทที่ 3) ยอ๎ นวําใจไทยมัน่ ฮํวมฮกั สามคั คี จั่งฆําตศี กึ ศรัทตรูสู๎ภัยมาได๎ รวมพลงั กนั ไวใ๎ นขวานไทยใจเต็มเป๖ียม ไผบเํ อือ้ มอาจสู๎เพราะเขาฮูแ๎ กํใจ (บทที่ 4) ไทยยง้ั ยนื มาได๎ ยอ๎ นความฮกั สามคั คี มสี ถาบนั ชาติศาสนา พระมหากษตั รยิ เ๑ ปน๕ ศนู ย๑รวมใจไว๎ เกดิ เป๕นไทยใจเต็มร๎อยบํถอยหลังให๎คนซาํ ตอ๎ งมีใจเกํงกลา๎ อาสาสํูเพือ่ ไทย (บทที่ 5) พลังใจอันใหญยํ ง่ิ คือความฮักสมคั สมาน คือคําคมโบราณ เพิ่นไดเ๎ ขียนเตอื นไว๎ ไปผ๎ูเดียวหวั หาย ไปสองคนซเิ พื่อนตายได๎ ควรสนใจคาํ บอกเหลาํ ผู๎เฒาํ สอนสง่ั ไวเ๎ ฮาควรไดฮ๎ าํ่ ฮอน (บทท่ี 6) อยําให๎อารมณฮ๑ อ๎ น ยอ๎ นกเิ ลศเผาผลาญ 280 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

281 ซเิ ฮ็ดการงานใดใหส๎ งั่ ใจกอํ นเด๎อเจา๎ อยําถือเอาความเกงํ กล๎า ยามโมโหโทสะมาใช๎ตัดสินหมํู คิดให๎จบครบคํู ดูให๎มันถถ่ี ว๎ นควรแล๎วจง่ั คอํ ยทํา (บทที่ 7) คดิ ใสใํ จเขานํา ถกื ใจโตอกี พรอ๎ ม ออมชอมผอํ นหนักเบา ความผู๎เฒําเพน่ิ วําถืกใจผี ดีใจคน ซผิ อํ นปรนโมโหฮา๎ ย ความโลภหลายความอายหนอํ ย ซิพลอยให๎ตนตกต่ํา ศลี ธรรมบยํ ึดม่นั ศรัทธานัน้ ซิบํม.ี .. (กลอนลง) สามคั คี สามะคานัง ตาโปสขุ ขังซคูํ นเดอ๎ ...ละนา๎ หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 281 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

282 กลอน รักกันดว้ ยใจชาตไิ ทยมั่นคง ตอนท่ี 2 ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธ์โดย แมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 ใชก้ บั กลอนหญงิ (บทที่ 1) คําพระสอนส่งั ไว๎ วาํ ความโลภโกรธหลง โทสะพาคนโกง โกรธโมโหฮา๎ ย อยากมีหลายกะเลยหลงลมื ซํา้ กรรมเวรบเํ ออ้ื อาํ ว ผู๎มือยาวแหํงฟูาว สาวเข๎าใสแํ ตโํ ต (บทที่ 2) ทรพั ยส๑ นิ กองโจโ๎ ก บํมีแบํงปน๓ ไผ ความโลภพาเปน๕ ไป ลมํุ หลงงงบาํ ฮอดเวลาเจ็บปวุ ยไข๎ ไกลม๎ ือ้ ไปจงั่ คิดฮํ่า แมํนวํามีเงนิ คํา กะซอื้ ชวี ติ บไํ ด๎ถึงคราวแลว๎ กะแมํนไป (บทท่ี 3) เอาไปนํากะบํได๎ จกั อยาํ งจกั อนั ส่งิ สาํ คัญคอื ความดี ทีซ่ เิ อาไปนําได๎ ควรสรา๎ งความดไี ว๎ แนวซไิ ปเปน๕ หมํู แมํนซิไปหอึ อยกํู ะมหี มํูพวกเฝาู นาํ หมํุ เบ่ิงแยง (บทที่ 4) บํงบอกเห็นชัดแจ๎ง คือความฮกั สมานฉนั ท๑ เป๕นภมู คิ ๎มุ กันท่ดี ี ชนะผองภัยฮ๎าย เฮ็ดเอาเองกะจั่งได๎ บมํ ีชอื้ ขายตามตลาด ผูใ๎ ดขาดสิ่งนี้ บารมีนัน้ ซหิ ํางหาย (บทที่ 5) ฮกั ด๎วยความจรงิ ใจน้ี เป๕นส่งิ หยดึ ยาวไกล คันฮักบจํ ริงใจแอบแฝงเสแซร๎ง ตอ๎ งสาํ แดงอาการขืน้ บํวนั ใด๐กะมื้อหน่งึ บคํ อื ฮกั ลึกซึ้ง ฝ๓งแนํนจากแกนํ ใจ (บทท่ี 6) พี้น๎องเอ๐ย...เพ่นิ วาํ ฮกั กนั ไว๎น้ีดกี วาํ ซงั กัน ไผราํ้ รวยกะจดั สรร แบงํ ปน๓ กนั ใช๎ มศี ึกเหนอื เสือใต๎ ไทยรวมใจกนั ซอํ ย คอยแบงํ ป๓น สขุ ทกุ ขใ๑ หไ๎ ปถึงเทําทว่ั กนั (บทที่ 7) บแํ บงํ ชนแบํงช้ันวรรรณศักดศ์ิ รี แมนํ ยากดมี ีจนกะฮกั แพงกนั ได๎ 282 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

283 เกดิ เปน๕ ไทยในผืนแผํนดนิ ไทยควรฮักกันเอาไว๎ เพราะบํแมํนอน่ื ไกลคือซมุ เชือ้ พงษ๑เผาํ แตปํ ูตุ ายําเฒาํ เฮาคือเซือ้ พนี่ อ๎ งกนั (บทที่ 8) สวํ นสีสันเส้อื ผ๎ากะมีคาํ คือกัน แตอํ ยําให๎ความสาํ คัญ เหนอื กวาํ ใจคนไปได๎ ยกระดบั จติ ใจให๎ เหนือสิ่งใดไว๎ ซูํอยาํ ง เพอื่ ไดเ๎ ปน๕ แนวทางลูกหลานไทย ภายภาคหนา๎ ซิเอาเยี่ยงอยํางนํา (บทท่ี 9) คณุ ธรรม จริยธรรม บวกกับศลี ธรรมพร๎อม ยอมอทุ ิศตนเพือ่ แพรํ เพอื่ ตนเองนําแหนํ และเพ่ือความสงบสขุ ของประเทศชาติพรอ๎ ม นําน๎อมแตํสิง่ ดี (บทที่ 10) สามัคคีฮักแพงให๎กลมเกลียวเหนียวแนํน คอื เหนียวป๓๗นใหมํ อยาํ ใหค๎ อื ป๓น๗ ข๎าวเหนยี วถกื นํ้า เอามาป๗น๓ กะเยอ่ื ยลง... (บทลง) หนอ คนไทย...ละน๎า หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว 283 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

284 284 หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

285 กลอน ฝากชอื่ เสียงสาเนียงลารุง่ เรอื งเครอื ชยั ทานอง ลาทางยาว ประพันธโ์ ดย แมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขนึ้ ) โอยํ ละนอ... ขอเอยขอฝากเสียงสําเนียงรอ๎ งของหมอลํานอ๎ งใหมํ นามเดมิ ชื่อสมใจนามหมอลําชอื่ รํงุ เรืองเครอื ชัย ศลิ ปินพืน้ บ๎านขอวอนทาํ นซํอยเบิ่งแงง..เดอ๎ แฟนแฟน..ละนา๎ ... (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) นีล้ ะทํานผฟู๎ ๓งเอย... ขอเฉลยบอกใหค๎ วามในใจมาเวา๎ ตอํ รุํงเรอื งขอกราบก๎มประนมไหวข๎ สํู คูํ น (บทท่ี 2) ความเป็นมาเบอ้ื งต๎นจนฮอดป๓จจุบัน เข๎าวงการหมอลําแตํเยาว๑ยังน๎อย พํอแมํคอยเติมใหก๎ ําลงั ใจบํหยดุ อยอํ น อา๎ ยกระสอนตืม่ ใหผ๎ มไดต๎ อํ สาน (บทท่ี 3) รงุํ โรจน๑เครอื ชัยนนั้ ละทํานพ่ชี ายใหญผํ ใ๎ู จดี สอนให๎ผมไดม๎ ีสงิ่ ดดี ีเขา๎ มาเพิ่ม ซํอยเพม่ิ เติมความฮูถ๎ อื เปน็ ครูอีกคนหน่ึง ความฮกั สุดลึกซง้ึ ถงึ แท๎แกนํ ใจ (บทที่ 4) ผป๎ู ระสิทธปิ ระสาทให๎ในทกุ เร่อื งการลํา ไดแ๎ นะนําหนทางศาสตรแ๑ ละศิลปส์ อนไว๎ ผมใสํใจเฮยี นฮตู๎ ามคุณครบู อกเหลาํ คอื แมํครรู าตรีศรวี ไิ ลนล้ี ะเจ๎าครเู ค๎าผู๎สอน (บทท่ี 5) ทังลํากลอนลาํ ซ่งิ ทกุ สิ่งไดศ๎ ึกษา วิชาชีพหมอลําไดย๎ ดึ มาซุวันนี้ ซดิ ไี ดข๎ ้ีนอยูกํ บั ผ๎ฟู ๓ง ซิดงั ได๎ตอ๎ งอยูกํ ับพน่ี อ๎ งคอยประครองเชียรซ๑ ํอย ขอแฮงใจฮกั หนํอยหนอํ ยแตํขอใหย๎ ้ังอยนูํ าน (บทท่ี 6) เสียงบํหวานหนํุ บํให๎ แตํลว๎ นแตคํ วามจริงใจ การทางลําพอไปวดั ไปวาแตํวาํ ใจนั้นเกินรอ๎ ย สวํ นหัวใจแขวนหอ๎ ยอยํูกับศลิ ปนิ พ้นื บ๎านคกั แหนํ หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว 285 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

286 และฮักผใ๎ู ดกะฮักแทบ๎ ํแวเวิง้ เขิ่งทาง (บทท่ี 7) ผมซิขอเสรมิ สร๎างให๎ยืนอยํูยาวนาน สบื สานสายศิลปินใหอ๎ ยูํยงคงไว๎ ขอแฟนแฟนจงํ ไดป๎ ระสานใจก๎าวตํอไตํ ฝากรงํุ เรืองเครือชัยไว๎ออ๎ มใจพ่ีนอ๎ ง ประครองใหไ๎ ดโ๎ ดงํ ดัง เดอแฟนฟ๓ง (กลอนลง) ละนา๎ ... 286 หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

287 กลอน ประวัติลาแคน 287 ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธโ์ ดย แมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้นึ ) โอํยละนอ... ฟูาเอย๐ ฟูาฮอ๎ งเติ้งอยาํ มวั หลงระเลิงเหํอแตํนาํ ของใหมํ ให๎หวลคืนไปเบ่งิ ฮากเหงา๎ บอํ นกกเค๎าปุยู าํ เฮา แนเํ ด๎อคน..ละนา๎ ... (เนอ้ื ในกลอน) (บทที่ 1) หันมาฟ๓งทางนี้ ประวัตมิ บี อกกลําว สงั เขปพอครําวๆสิขอเว๎าเร่อื งแคน (บทที่ 2) อันนแี้ มนํ ภาคพ้ืนเฒําเกําเลาํ กนั มา ประวตั ิความเป็นมาของหมอลาํ หมอแคนเกิดจากแดนใดนั้น กลําวบํอนบนั้ นายพรานไหไปเดนิ ปาุ หาคั่วสัตว๑คั่วเน้ือเสือช๎างระหวํางดง (บทที่ 3) ไปฮอดซ๎งปาุ ไผํ ไพรพณา ได๎ยินเสยี งนกกาบํางชะนมี นั ฮ๎อง ออนซอนหลายนน้ั แมํนเสียงลมต๎องพดั สีกนั ในกอไผํ นายพรานเลยคดิ ไดจ๎ ากเสียงไม๎เสยี ดสี (บทท่ี 4) สุนทรยี ๑เลยเกดิ ขึน้ เป็นความมวํ นซวนฟง๓ หวงั ในใจนายพรานต๎องเฮ็ดนําเสยี งไว๎ เลยลองตัดเอาไม๎ลําซางมาสอดใสํ เจาะฮูไม๎แลว๎ ยดั เขา๎ เอน้ิ วาํ เตา๎ กบั กูแํ คน (บทที่ 5) แฟนหอื เมยี นายพรานนน้ั ซือ่ วําคํานาง ทางนายพรานประกอบเอาเตา๎ แคนลําซางพรอ๎ ม เอาขี้สูดมายัดอ๎อมหลอมเลาเผากํู เลยซฮี แู ลว๎ เปุาเลํน เปน็ คอื เสียงไม๎ไผเํ สียดกนั (บทที่ 6) สวํ นวําแนวมดั นนั้ ยงั บทํ นั มี เราคึดได๎คึดดเี หลียวเหน็ เครือยานางวาํ คลา๎ ยคอื ซื่อเมยี เจา๎ เลยนําเอาเครอื นนั้ มาเปน็ แนวมดั ใสํ มดั ทางหัวและทา๎ ยนายพรานเลยเอน้ิ วําแคน หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศูนย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

288 (บทท่ี 7) เสยี งแลํนแตรแ๏ ลํนแต๎นนายพรานเปาุ ใหเ๎ มียฟง๓ แมคํ าํ นางเปน็ คนลําใสํแคนเทิ่งฟูอน สรปุ กลอนฮอนไวซ๎ ่ือวํานายพรานไหเฮ็ดแคนขึน้ กอํ นหมํู เทงิ เป็นผู๎เปาุ พร๎อมผลิตข้ึนเอ้ินวาํ แคน (บทที่ 8) ลายแคนดังแลํนแตน๎ น่กี ะแมนํ ของนายพราน จาํ มาจากเสียงประสานไมไ๎ ผสํ กี นั นัน้ หนั มากลําวบอํ นบนั้ แมคํ ํานางลํากอํ นหมํู ผผู๎ วั เป็นผ๎ูเรม่ิ ตน๎ เปาุ แคนนั้นใสกํ ลอน (บทที่ 9) เมยี นายพรานเป็นผูฟ๎ อู นขับกลํอมลาํ นาํ คนจ่งั จาํ มาเฮ็ดฮอดสวํู ันเดีย๋ วน้ี มีตาํ ราเขยี นจารณ๑ไวแ๎ ตํสมยั อดีตเกาํ เร่มิ มาแตํกกเหงาํ ฮอดหลานหลอํ นหุนํ เหลน (บทท่ี 10) เปน็ จง่ั ซล้ี ะพนี่ อ๎ งประวตั เิ รอ่ื งเปน็ มา เขียนเปน็ กลอนจากตาํ ราเพิ่นเลํามาตามน้ี คนั หากมขี อ๎ บกพรํองบทกลอนบคํ รบคูํ ขอนักปราชญผ๑ รู๎ ๎ฟู ง๓ แลว๎ โปรดอภัย (บทที่ 11) ขอจบกลอนฮอนไวบ๎ ํอนใด๐ผดิ ขอนาํ ไปแกไ๎ ขเพ่ิมเติมใสํ โยธิกาศรีวิไลเปน็ นกั เขียนน๎องใหมํขอแฮงใจจากพี่น๎อง ซํอยยอย๎องฝุายแตํงกลอน...ออนซอนนํา... (กลอนลง) ละนา๎ ... 288 หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

289 กลอน ฝากสื่อพนื้ บา้ นผา่ นเสียงลา 289 ทานอง ลาทางยาว ประพันธ์โดย แมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขน้ึ ) โอํยละนอ.... ขอเอยขอฝากเสียงสําเนียงรอ๎ งเป็นทํานองอ๎อนแอวํ สาวพวงเพชรมาฮอดแล๎ว ขอลําร๎องลํองสํูฟง๓ .. หนอแฟนเอ๎ย..ละนา๎ ... (เนอ้ื ในกลอน) (บทที่ 1) มาแล๎วเดอเด๎อคา๎ หมอลําซําเมอื งสารคาม คนบสํ วยบงํ ามแตนํ ํ้าใจจรงิ แท๎ การทางลําบยํ อมแพ๎เพราะฝ๓งใจไวเ๎ ปน็ หน่ึง ความผกู พันธล๑ ึกซ้งึ ถงึ กกเหงา๎ เวา๎ เร่ืองลํา (บทท่ี 2) เอกลักษณ๑ลึกลา้ํ ลําแอวํ แนวอสี าน ถอื เป็นจติ วิญญาณ ของคนอีสานเฮาได๎ พวงเพชรสานฝ๓นไวไ๎ ด๎สามสบิ ปีเศษ สาเหตุปลกู ฝ๓งเล๊กิ ใวใ๎ จเกินรอ๎ ยฝุายแสดง (บทที่ 3) ครสู อนใหฮ๎ ู๎แจง๎ ช้ีชอํ งทางเดิน บํมีแนวเคอะเขนิ เรอ่ื งด๎านการแสดงน้ัน ผูส๎ านฝ๓นปน๓ ใหก๎ ําลงั ใจมาตลอด แตํต๎นฮอดม้ือนม้ี ใี จสูอํ ยบูํ ํเซา (บทท่ี 4) ขออนญุ าตกลาํ วเวา๎ เชิดชูเกยี รติศักดศิ์ รี แมํครูราตรศี รีวไิ ลผ๎ูแบงํ สรรค๑ป๓นไว๎ สบื สานสร๎างสรรคแ๑ บํงป๓นภมู ิป๓ญญาใหศ๎ ลิ ปินท๎องถิ่น ไดท๎ ํามาหากนิ ยึดเปน็ อาชีพได๎ไปหนา๎ ตอํ สาน (บทท่ี 5) ลูกหลานขอยกไวบ๎ ํได๎ละลืมคุณ เป็นหยั่งบุญพวงเพชรไดส๎ ืบครองของเค๎า สืบฮอยตาวาฮอยเฒําศิลปะอีสานเฮามูลมงั เคา๎ ของพํอแมํ ซขิ อแลหล่าํ ไว๎ บทํ ําให๎เสอื่ มสูญ (บทที่ 6) และขอขอบคุณทกุ ทกุ ทํานเจ๎าภาพศรทั ธา อุปถมั ภค๑ าํ้ ชูมาต้ังแตํเปน็ หมอลําน๎อย หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

290 เป็นผลพลอยดังไดย๎ ๎อนแฮงใจแฮงศรัทธาทุกถว๎ นหนา๎ ทาํ นชซู ํอย แตเํ ยาว๑วัยหนํุนน๎อยคอยเติมใหส๎ ํวนนาํ้ ใจ (บทท่ี 7) เรมิ่ เรียนลาํ มาได๎แตอํ ายุสบิ สองปี แมํครรู าตรผี ู๎อบรมบํมสอนความฮู๎ ด๐ูหมน่ั เพียรเรยี นไดอ๎ อกแสดงแตเํ ยาว๑วยั อายไุ ดส๎ บิ สามขวบ จวบจนฮอดมอื้ น้ีบมํ ีได๎ละเลย (บทท่ี 8) บเํ คยหยดุ อยูํนงิ่ เติมตื่มความฝ๓น คอยสร๎างสรรค๑ตํอเตมิ เพม่ิ เสริมความร๎ู เตมิ ทกั ษะอดทนส๎ูคอยปรกึ ษาคุณครหู าความฮู๎บหํ ยุดอยอํ น ลาํ ประยกุ ตแ๑ ละลํากลอนพวงเพชรจบครบเผย่ี นเรียนร๎ูขูซํ ุแนว (บทท่ี 9) เคยไดแ๎ ชมปม์ าแลว๎ ผํานการประกวดหลายสมยั ภาคภมู ิใจในชวี ติ สวํ นทต่ี นทาํ ได๎ ส่งิ ภมู ใิ จเหลอื ลน๎ ท่ีเกดิ เป็นคนไทยไดร๎ กั ษาไว๎ภาษาถ่ิน โดยเฉพาะศิลปนิ พน้ื บา๎ นกกเค๎าเหง๎าอสี าน (บทที่ 10) ภูมปิ ญ๓ ญาชาวบ๎าน สบื สานตํอดว๎ ยพอใจ ขอฝากไปวอนวานหุํนลกู หลานให๎ฟง๓ ไว๎ เจ๎าอยําไลลืมถม้ิ ของดดี ีอีสานเฮาทมี่ ีไวต๎ ง้ั แตเํ กํา อยําได๎ละกกฮากเหง๎า หนไี ปยอ๎ งอยาํ งอ่ืนดี (บทท่ี 11) งวกเหลยี วหลงั หันไปมาฟ๓งลาํ อยํูแกกํา้ ฝาุ ยพ้ี จากแมคํ รรู าตรีฝากมาเอนิ้ ใหโ๎ ค๎งออํ ย หวนคืนมาข้นึ ขม่ี า๎ กา๎ นกลว๎ ยแนวซสิ วํ ยแมนํ บํม.ี . อยาํ ซลุ ืมของดีพ้นื อสี านเฮาเด๎อ.. (กลอนลง) ละน๎า... 290 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

291 กลอน สามัคคีสามคั คานงั ตาโปสุขังสิ่งดเี ลศิ ทานอง ลาทางยาว ประพนั ธ์โดย แมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขึน้ ) ฟาู เอ๎ยฟูาฮ๎องข๎วมอยาํ ลืมความหมอลําส่ัง สามคั คสี ามัคคานงั ตาโปสุขงั คอื สิ่งประเสรฐิ เลิศล้าํ หมอลําเว๎าใหฮ๎ ํ้าฮอน ให๎ฮํอนฮาํ ใสใํ จจําเอาเดอ๎ คน...ละน๎า (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) น้ลี ะพอํ แมํผฟ๎ู ๓งเอย๎ ... ขอเฉลยหวั ข๎อ ลําติดตํอกนั ไป เรอ่ื งประวตั ิศาสตรไ๑ ทย สมัยยคุ ลงิ กอลีล๎า เพ่นิ บมํ ีเสอ้ื ผ๎า ป๋าเปลอื ยโตฮอดบนํ ุงํ ยงั พยุงชวี ติ ได๎ ฮอดหลายช้ันเซํนคน (บทที่ 2) บํแบํงสีแบงํ ชนช้ัน สรรหาแตคํ วามดงี าม ตามวิถีชวี ิตคนโบราณ บรรพชนใจบุญแท๎ บมํ ใี จยาดแหยํ ซิงเอาของผู๎อน่ื ช่นื ชมกันแบบอ๎ายน๎อง ปองดรองสร๎างแตํสิ่งดี (บทที 3) พ่ีน๎องเอย๎ ... เหตุทก่ี ลําวมาน้ี อยากใหล๎ ําลกึ ถึงภมู ิหลงั เป็นยอ๎ นหยังน๎อซมุ เฮาๆ... จงั่ เหลําลืมครองเค๎า เอาใจเขามาใสํใจเฮาไว๎ ลดทิฐลิ งไปใหเ๎ หลือไวค๎ นละหนํอย แลว๎ ถอยหลังคนละกา๎ ว จ่ังหนั หลังฟูาวจ๎าวยาํ งหนี (บทที 4) สามคั คฮี ักมน่ั เวา๎ กันคลอํ งประคองใจ คันไทยเฮาบฮํ กั ไทย เฮาซิฮ๎องเพลงชาตไิ ทยให๎ผใู๎ ดฟ๓งน๎อ อยําหลงคาํ ยอปอปน้๓ จนลืมไทยเดยี วกัน เชอ้ื ชาติชนั้ น๎องพี่ ตรึกตรองให๎ดดี ี กินแล๎วหย่ําถ่ีถี่ คิดดีดีหยา่ํ ถี่ถ่ี คนั บํคดิ ดี้ด้ซี ิเป็นหน้ีผูเ๎ พ่นิ มี (บทท่ี 5) สามัคคสี ามัคคานังน้ี ส่ิงดเี ลิศเหลอื หลาย คอื เส๎นฝูายผูกเชือ้ สาย เผําพนั ธ๑ไุ ทยไว๎ เปรียบใสโํ บราณเวา๎ วาํ ซมุ พงพันธเ๑ ชือ่ สกั กุนายังมีเผํา ยามหลงกนั มนั ยงั ฮอ๎ งเฮียกเอ้นิ หาพงษเ๑ ชอ้ื เผําเจา๎ ของ (บทที่ 6) อกี ความหนง่ึ เดอ๎ พีน่ ๎อง เพนิ่ วําเช้อื ชาตแิ ฮ๎งอยาํ เหมน็ สาบกยุ กนั หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว 291 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

292 เกดิ มาเป็นคนไทย ให๎ฮักแพงกนั ไว๎ ไผเฮ็ดดีใหน๎ าํ ยอ๎ ง สองซูยูใ๎ สํ ไผบํดีใหค๎ อํ ยแกะคํอยไง๎ ไขแก๎ซํอยกัน (บทท่ี 7) ฮักด๎วยใจแกนํ หมนั่ เสมือนปลาฮักนา้ํ น้ํากะฮกั ฝูงปลา เปรยี บคือยารักษาใจ หาซื้อใสบํมีได๎ ทางภาคเหนือภาคกลางภาคอสี านภาคใต๎ เปน็ เลอื ดเน้ือเช้อื ไขไทยคือกันฮักหม่นั แกํน ขวานทองของไทยแลนด๑ คอื สมบตั ิคําลน๎ คนไทยตอ๎ งฮวํ มฮักษา (บทที่ 8) เพอื่ อนาคตลกู หลานภายภาคหนา๎ ได๎สืบตอํ ทอสาน บนพนื้ ฐานคณุ ธรรมจริยธรรม บวกกบั ศีลธรรม สินําพาชีวติ สูํทศิ ทางดไี ด๎ ถักทอสายใยไว๎ ฮกั กนั แบบบริสุทธิ์สดใส คือขา๎ วเหนยี วป๓้นแนนํ แกนํ คันขา๎ วเหนยี วถกึ น้าํ ปน้๓ ทํอใดกะบแํ นนํ เปรียบคือความโกรธแคน๎ มนั ขังแนํนเยื่อยใสํใจ (บทลง) ให๎ฮักแพงกนั เด๎อไทย…ละนา๎ 292 หนังสือรวมกลอนลำทำงยำว ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร

293 กลอน คุณภาพ น้ามงั คดุ ทานอง ลาทางยาว ประพันธ์โดย แมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้ึน) โอยํ ละนอ...ฝนเอยฝนตกโหงํ ไหลรนิ ลงน้าํ ลน๎ หล่ี นาํ้ กนิ แลว๎ แข็งแฮงดี นั้นแมํน้าํ มังคุด ตราแซนไทเดอ๎ พน่ี อ๎ ง ยายสาซฮิ อ๎ งลอํ งซํฟู ๓ง เด๎อแฟนเอ๎ย...ละน๎า... (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ขอใหเ๎ จ๎าพี่น๎องตงั้ ใจตํอฟง๓ เอา ชีวิตเปน็ ของเฮาตอ๎ งถนอมทอมไว๎ อยาํ ใหโ๎ รคาไข๎มาอาศัยซ๎นอยํู เฮามาฮจ๎ู กั หน๎าท่ี และสรรพคุณของน้ํามงั คดุ น้ี วําดแี ท๎ส่ําใด๐ (บทที่ 2) สารสกัดทผี่ สมใน น้าํ มังคุด แซนไทยนี้ ดีคักแหนํอีห่ ลเี ดอ ตามเคยเจอเคยเหน็ ผูเ๎ พ่นิ กินมาแล๎ว เปน็ แนวทางตา๎ นโรครา๎ ย ในราํ งกายได๎หลายอยําง ตา๎ นโรครา๎ ยตาํ งๆ เชนํ วาํ เช้ือแบคทีเรยี ลดอาการปวด นําข๎อตอํ หมนํู ี้ ตา๎ นเช้ือที่ เฮด็ ให๎ อาการท๎องรวํ งกะแมนํ นาํ (บทที่ 3) ตา๎ นเชอ้ื ทกี่ ํอเกิดสิวได๎อกี ซํ้า และตา๎ นเชื้อราเกดิ ตามผิวหนัง ทง้ั กลากเกล้อื นผดผนื่ คัน บํเกิดมมี าไกล๎ ตา๎ นการอกั เสบได๎ ลดอาการอกั เสพใน แผลเบาหวานนกี้ ะเกํง ลดอาการกดหรือเกรงประสาทพรอ๎ ม ความเครยี ดสิซํวงเซา (บทท่ี 4) สมานผิวหน๎าบใํ ห๎หมองหมนํ เศรา๎ ซํอยกระชับฮูขุมขน บนใบหน๎าซิสวยงาม ผํองใสเรงิ ร๎า รักษาสิวอักเสบ สิวหลุม สิวหนองได๎ ให๎หน๎าใสงามออํ งตํอง ต๎านออกซิเดชน่ั ของไขมนั และลดไขมนั อุดตันในเสน๎ เลือดพรอ๎ ม ซอมดไู ด๎ คักใจ (บทที่ 5) ลดอาการภูมแิ พ๎ได๎ เพิม่ ภมู ิคมุ๎ กันโรคหลายอนั จดั สรรหาแตํแนวดี มาต๎มุ โฮมไวใ๎ นนี้ เป็นที่อศั จรรย๑เหลือล๎น รวมในสาร แซนโทน นี้มากดว๎ ยคณุ คาํ สรรพคณุ ทาง เภสัชวิทยา นบั วําเปน็ ประโยชน๑ยิง่ ตอํ สขุ ภาพชีวิตคน หนงั สือรวมกลอนลำทำงยำว 293 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรวี ิไล บงสิทธิพร