ตำรับยอดเลขา จากคัมภีร์ _จรรยาบ่าว_ วิธีฝึกผู้นำในยุค ร.ศ.๑๓๑

การเคารพตอ่ ผมู้ วี าสนา บรรดาสกั ดิ ตำรับยฮดเลขา .jjgatgsMr ;:. การเคารพตอ่ ผมู้ ,ีวาสนาบรรดาศกั ด www.kalyanamitra.org

กิรยิ ามารยาทในการตดิ ต่องานเป็นเร่อื งสำคญั งานใหญพ่ งั เพราะไมร่ ะมดั ระวงั เรอ่ื งนม้ี ามากแลว้ เปรยี บเหมอื นกา้ งปลาชน้ิ เลก็ ๆ ที่ดูเหมอื นไม่อนั ตราย แตถ่ า้ ไมร่ ะวงั กต็ ดิ คอตายไดเ้ หมอื นกนั การเคารพตอ่ ผมู้ 'ีวาสนาบรรดาสกั ด้ื cTo ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๑๕. การเคารพตอ่ ผมู้ วี าสนาบรรดาศกั ด ไปหาทา่ นผมู้ วากนาบรรคากกั ค่ํ ณ ทึ่ใค ๆ กค่ึ ๋ั ตอ้ ง i มกริ ยิ าอนั สภุ าพ ถา้ ท่านน่ังอยู่กบั พนฤๅทอ่ํ นั ตา เราตอ้ ง กวรใชก้ ริ ยิ าธรรมเนยมไทย ๆ กือหมอบและคลานและน่งั พับเพยบกราบไหว!หเ้ ปน็ สภุ าพ ถ้าแมท้ ่านนัง่ อยบู่ นเถา้ อ ฤๅมา้ เตยงอยา่ งไรทล่ึ งู เรากก่็ วรใชก้ ริ ยิ ายนื และกำนบั ตาม กวรทพ่ึ งึ ระกระทำ ถ้าท่านบอกให้น่ัง ณ ทใ่ึ คเรารง้ื นัง่ แม้ ทา่ นไม่บอกใหน้ ่งั เรากไ่็ มก่ วร'จะนง่ั กอ่ นบอกอนญุ าต และ คาระวะอยา่ งยนนน้ั ถ้าระใหง้ ามก่ก็ วรระน้อมไปช้างหนา้ หน่อย ๆ ฤๅเพึยงตัวตรง ก่ึยงั คกวา่ แอน่ หน้าเชน่ ธรรมเนยมทหาร เพราะทหารเขาตอ้ งการขงึ ขงั อยา่ งแขง่็ แรง จึงใช้อกแอน่ ขงผาย ถืงนายเรากก่ึ วรใช้กิรยิ าเชน่ น้ั เหมอึ นกนั เวน้ แตท่ า่ นอยกู่ บั นา้ นกวรทใชห้ มอบกลานและ นั่ง คกว่าการวะอย่างยึน ถา้ เราถอื จคหมายมาเราต้องรวู้ า่ V ระกอยรบั ตอบฤๅไมน่ น้ั ตว้ ย จ)แ& ตำรบั ยอดเลขา aa การเคารพตอ่ ผมู้ วี าสนาบรรดาสกั ด www.kalyanamitra.org

เรอ่ื งกริ ยิ ามารยาทในการเขา้ หาผใู้ หญน่ เ้ี ปน็ เรอ่ื งสำคญั เพราะอาจ ทำให้งานลม้ เหลวหรอื ประสบความสำเร็จได้ อยา่ งเดก็ วดั ของหลวงพอ่ นี่แหละมฝื ึมอื ในเรื่องน!ี้ ม่เหมอื นกนั ใชค้ นหนง่ึ ไปตดิ ตอ่ ปรากฏวา่ ไฝ คอ่ ยไดเ้ รือ่ งกลับมาถา้ ไม่ถูกปฏิเสธก็ร้สู ึกไม่ค่อยราบรื่นไดง้ านมาแบบ เสยี ไมไ่ ด้ ในขณะทใ่ี ชอ้ กี คนหนง่ึ ไปกง็ านคลา้ ย ๆ กันน่ีแหละ คนน้ี กลบั ราบรน่ื ขากลบั เขายงั บอกอกี วา่ ยนิ ดมี าก และจะใหก้ ารสนบั สนนุ ตอ่ ไปภายหนา้ สืบสาวราวเรือ่ งดูกพ๊ั บ ออ๋ เพราะเดก็ สองคนนม้ี กื ริ ยิ า มารยาทตา่ งกนั เมอ่ื ไปตดิ ตอ่ งานกบั คนอน่ื จงึ ไดผ้ ลออกมาไมเ่ หมอื นกนั เรื่องธรรมเนียมและมารยาทเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ อย่าคิดว่าไม่ สำคญั ใครมลื กู นอ้ งแลว้ ไมฝ่ กึ ใหด้ ี งานการเสยี หายหมด อยา่ นกึ นะวา่ ไมก้ ลดั หรอื กา้ งปลาชน้ิ เลก็ ๆ จะไมส่ ำคญั ถ้าไม่ระวงั ให้ดี ก็ตดิ คอตาย ได้ อยา่ ทำเปน็ เลน่ !ป โบราณทา่ นจงึ สอนวธิ นี ง่ั เมอ่ื เขา้ หาผใู้ หญไ่ วด้ งั น้ี ๑. อยา่ นง่ั ไกลเกนิ ไป จนตอ้ งตะโกนพดู กนั หรอื ใกลเ้ กนิ ไป จนกลน่ิ ตวั กลน่ิ ปากโชยไปรบกวนทา่ น ๒. ตอ้ งอยู่ในแนวสายตาท่าน ไมใ่ ชอ่ ยขู่ นานกบั ตวั ทา่ น หรอื คลอ้ ยไปหลงั จนท่านต้องตะแคงหน้าพูดด้วย คนเรามี แนวสายตาจำกดั พน้ จากแนว ๔๕ องศาไป ก็มองหนา้ กัน ไม'ถนัดแล้ว ขืนใหท้ า่ นตะแคงตัวพูดด้วยจนเอวยอก รบั รองไม่ได้งาน แถมถกู ดา่ สง่ มาอกี ๓. อยา่ นง่ั ประจนั หนา้ คืออยา่ ไปนัง่ ตรงหน้าท่าน จะเหมือน กับไปน่งั จอ้ ง เสยี มารยาทไมด่ ี ใหน้ ง่ั เยอ้ื งไปทางซา้ ยหรอื ขวาหนอ่ ยจงึ จะดี ^fir*- < . การเคารพตอผมู้ 'ีวาสนาบรรดาศกั ด้ื CSCS ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๔. ใหน้ ง่ั เยอ้ื งไปทางปลายลม อยา่ ไปอยทู่ างตน้ ลม เพราะถา้ เราเปน็ คนขยนั ทำงานละก็ เหงอ่ื ทว่ มตวั ทง้ั วนั ตัวเราเอง อาจจะคนุ้ กลน่ิ ตวั เองจนไม'รสู้ กี รำคาญ แตผ่ ใู้ หญท่ า่ นอาจ รูส้ ึกได้ ยงิ่ ไปนั่งตน้ ลมดว้ ยแล้ว บางทที า่ นทนกลน่ิ สาบเรา ไมไ่ ด้ เลยไม'อยากพูดด้วย ตดั บทวา่ มีธุระ ลุกหนีไปเสีย งานกจ็ ะไมไ่ ด้ ท้งั ๔ ข้อน้จี ำให้ขึน้ ใจ เมอ่ื เลอื กทน่ี ง่ั ไดถ้ กู ตอ้ งแลว้ ครา'วนก้ี ็ ตอ้ งระวงั เร่อื งท่านัง่ ใหด้ ี หลายคนยงั ไมเ่ ขา้ ใจ เวลาไปคยุ กบั พระชอบนง่ั ขดั สมาธิ เขาไมท่ ำกนั นะ เพราะทา่ นง่ั สมาธนิ น้ั เขาเรยี กวา่ สมาธบิ ลั ลงั ก์ เปน็ ทา่ นง่ั ของผใู้ หญ่ เชน่ กษตั รยิ เ์ วลาปกครองประเทศ ท่านใช้ท่านัง่ สมาธบิ ลั ลงั ก์ หรือผู้'พิพากษาว่าคดีความก็ขึ้นบัลลังก์ แตเ่ ราไปหา ผู้ใหญ่ ไมค่ วรนง่ั ขดั สมาธิ ใหน้ ง่ั พบั เพยี บแทน ท่านงั่ พับเพยี บตอ่ หน้า ผใู้ หญก่ ็อย่ายืดจัด เดย๋ี วทา่ นจะหมน่ั ไส้ เพราะมนั เกนิ ไป ส่วนท่ายืนทา่ เดิน ก็สำคัญเหมอื นกนั จะเดินตึง ๆ พรบ่ึ พรบ่ั เชา้ ไปแบบทหาร หรอื เชา้ ไปหาผใู้ หญแ่ ลว้ ยนื อกแอน่ น่นั ไม่ควร ถึงฝกึ ทหารกเ็ ถอะ เลก็ ๆ น้อย ๆ เหลา่ นข้ี อใหร้ ะวงั กนั ใหม้ าก อยา่ มองขา้ ม ไป เพราะบางทเี รอ่ื งบางเรอ่ื งทา่ นเตม็ ใจจะชว่ ยอยแู่ ลว้ แตม่ าดของเรา มนั นา่ หมัน่ ไส้ เลยไม'ชว่ ย ปล่อยทิ้งเสีย เลยยุ่งใหญ่ อยา่ งเราจะสอน หนงั สอื ใหน้ อ้ ง แตน่ อ้ งมนั ยนื หา้ วเอว เลยไมอ่ ยากสอน เพราะทา่ มนั ไม่ น่าสอน มนั นา่ เคาะหวั เสียด้วยซํ้า เพราะฉะนน้ั ไปฝึกมารยาทการยืน เดิน น่ัง นอน ใหด้ ี ไมอ่ ยา่ งนน้ั จะหมดเสนห่ แ์ ลว้ เสนยี ดจะเขา้ มาแทน ตำรับยอดเลขา GGfC ทารเ,คารพตอ่ ผมู้ วี าสนาบรรดาสกั ด้ื www.kalyanamitra.org

สำหรับข้อยอ่ ยสดุ ท้ายในขอ้ ท่ี ๑๕ คือ ถ้าเราเป็นผู้ถอื จดหมายไป ตดิ ต่อผใู้ หญ่ ตอ้ งรวู้ ่าจะตอ้ งคอยรบั ตอบดว้ ยหรอื ไม1 เมอ่ื รบั งานจาก นายมา อาจถามทา่ นเลยวา่ จะใหร้ อคำตอบจากทางนน้ั เลยไหม เราจะ ไดร้ อรบั คำตอบมาเลยไมต่ อ้ งเสยี เวลาเทยี วไปเทยี วมาอกี การเคารพตอ่ ผม้ วี าสนาบรรดาสกั ด0ิ CO ตำรบั ยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๑๖ จงเลอื กโอกาสเขา้ หาผทู้ น่ี ายใขไ้ ป ด้วยจ(ก•ร: จิ ธระ จร^^ ตำรบั ยอดเลขา ร 0(G)พ!'* จงเลอี กโอกาสเขา้ หาผทู้ น่ี ายใช!,ปดว้ ยกจิ ธรุ ะ www.kalyanamitra.org

การตดิ ตอ่ ธรุ ะการงานนน้ั ถ้าไปติดต่อผดิ จงั หวะเวลา กอ็ าจกลายเปน็ ทำเสียเรอื่ ง โบราณจงึ เตอื นวา่ ไมไ่ ดเ้ รอ่ื งไมเ่ ปน็ ไร แตอ่ ยา่ ทำเสยี เรอ่ื ง เพราะถา้ ทำเสยี เรอ่ื งจนถกู ปฏเิ สธกลบั มาครง้ั หนง่ึ โอกาฬ่จะทำงานสำเรจ็ กก็ ลายเปน็ เร่ืองยาก จงเลอื กโอกาสเขา้ หาผทู้ น่ึ ายใช!ปดว้ ยกจิ ธรุ ะ โร/'่•'•Gฯเรt•เ่t^s!?iร*, ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

จงเลอื กโอกาสเขา้ หาผทู้ น่ี ายใชไ้ ปดว้ ยกจิ ธรุ J ' MB เราไปหาทา่ นคว้ ยธรุ ะอนั ใคของนายเรากค่็ หรอื ระ เช้าหานายเราก็่คึ่ กวรระมกิริยาอย่างนกอ ถา้ ท่านพคู อยู่ 'J กบั ไกรหรอทำการอะไรอย่กู ามื้อ เราตอ้ งกวรยบั ยง้ั รอพอ ใหท้ า่ นพคู หรอ้ื ทำเฟร้ ร่็ ธรุ ะขาคฅอนเแยกอ่ น เรา:จงึ กวรรา เรยนฟ้นาเลนอกิรการของเรารึงระกวร อย่าทลํ่งขวาง กลางปล้องลวนกวันเช้าไปเวลานั้นรึงระค เวน้ ไวแ้ ตก่ าร ดว่ นสำกัญรรงิ ๆ ซึ่งระขา้ เวลามไิ ต้ ถ้าเช่นนัน้ ก่ึเปน็ การ จำเปน็ อยู่กรากใส่ก่ก็ วร และอกนัยหนงเราระเข้าราเรืยน อะไรตอ่ นาย ระเปน็ เรองสว่ นตวั ชอกวามเมคฅา ฤๅธรุ ะอนั ใคกค ถ้าแม้ทา่ นยังข่นุ หมองฤๅมโทฟะิ อะไรอยู่ กกวร ยบั ย้งั เหมึอนกัน รงหาช่องโอกาศทํ่เวลาท่านลบายและ ปกติ การทึ่เรามื้กวามประลงกในท่าน รงึ ระสา่ เร็ร่ ลม ประลงกของเรา ถา้ เราไม่มกวามฉลาค หาโอกาลทํ่กวร การทก่ํ คิ ไวห้ วงั สา์ เรร่็ กอ่็ ารระละลายกลายเปน็ ผคิ เสยื ทไป ไต้ ฤๅอกนยั หนง่ึ วา่ กนชน้ั สงู กวา่ เรากค่็ ฤๅขน้ั เฟม้ อกบั เรา ก่ค็ ่ึ เชา้ พคู กจิ รการอนั ใคทฅฅิ ตอ่ พวั พนั กนั อยฟู่ อ้ งกนแลว้ เราไมฟ่ ม้ กวรระฟอ้ คพคู อะไรขวางลมเชา้ ไปใหเ้ ขากา้ งเปน็ อนั ไม่กวร เสิยกิริยาไป เว้นไว้แต่เป็นการต่วน และขอ้ สำกญั อันทกวรชา้ ไมไต้ •ไพ .: ตำรับยอดเลขา 0CO จงเลอื กโอกาสเขา้ หาผทู้ น่ี ายใช!ปดว้ ยกจิ ธรุ ะ www.kalyanamitra.org

นี้เป็นเรอ่ื งมารยาทธรรมดา ๆ นเี่ องวา่ ถ้าหากผ้บู ังคบั บญั ชาใช้ ใหเ้ ราไปตดิ ตอ่ กบั ใครกต็ าม ถ้าเขากำลังติดประชุม หรือพูดคุยปรึกษา งานอะไรกนั อยู่ กแ็ นน่ อนว่า เราตอ้ งรอจงั หวะไฝใชพ่ รวดพราดเขา้ ไป อย่าว่าแต่คนอื่นเลย แม้เป็นผู้บังคับบัญชาของเราเองก็เช่นกัน ถา้ หากวา่ ทา่ นกำลงั ทำอะไรอยู่ อยา่ เขา้ ไปทนั ทเี ดย๋ี วจะสะดดุ เพราะบางที ท่านกำลังคิดงานอะไรของท่านค้างอยู่ เรากค็ วรจะเขา้ ไปเงยี บ ๆ อาจนง่ั รอก่อน หากทา่ นเงยหนา้ ขน้ึ มากจ็ ะพดู กบั เราเอง ถา้ ทา่ นไม,พดู ดว้ ยก็ แสดงวา่ ทา่ นอาจจะกำลงั คดิ อะไรคา้ งอยู่ กใ็ ห้น่ังรอไปก่อน เวน้ แตเ่ ปน็ เรอ่ื งดว่ นคอขาดบาดตายจรงิ ๆ กเ็ ปน็ อีกเร่ืองหน่ึง สำหรบั กรณเี ช่นนเ้ี กิดข้นึ กับหลวงพ่อบอ่ ย ๆ บางทีกำลังเขียน หนงั สอื ความคดิ ไหลกำลงั หวั แลน่ ดี ถา้ ใครมาขัดจังหวะทำใหต้ อ้ งหัน มาพูดคุยด้วย พอกลบั ไปเขยี นใหม่ อา้ ว ! ไมป่ ะตดิ ปะตอ่ กนั เสยี แลว้ เพราะฉะนน้ั ถา้ ไมใ่ ชแ่ ขกแปลกหนา้ ล่ะก็ หลวงพ่อเห็นแล้วอาจยัง ไมพ่ ดู ดว้ ยทนั ที ขอเขยี นตอ่ ลกั อกี ๕ - ๑0 นาที บางทเี กรงวา่ เขาจะรอ นาน กเ็ หลียวกลับไปบอกให้เขารอสักครู่ แตบ่ างทกี ถ็ งึ ครง่ึ ชว่ั โมงแนะ่ เพราะงานทท่ี ำนน้ั ถ้าขาดตอนแล้วจะปะตดิ ปะต่อไมไ่ ด้ บางคนเขามี ธุระรอไมไ่ หวอาจขอกลบั ไปกอ่ น บอกวนั หนา้ จะมาหาใหมก่ ม็ ี แตถ่ า้ งานของเขาดว่ นจรงิ ๆ ตอ้ งขอพบให้ไดก้ จ็ ำเปน็ ตอ้ งหยุดใหเ้ ขา อกี ประเด็นหน่ึงคือ ถ้าเราจะขอรอ้ ง หรอื ขอความชว่ ยเหลอื จากผู้ บงั คับบญั ชาไม่วา่ จะเป็นเร่ืองอะไรก็ตาม ใหด้ อู ารมณข์ องทา่ นกอ่ น ว่า พอจะรบั อะไรไดห้ รอื ไม่ ถา้ ทา่ นไม,อยใ่ นอารมณท์ ี่จะรับฟงั อะไร เชน่ จงเลอื กโอกาสเขา้ หาผทู้ น่ี ายใช!ปดว้ ยกจิ ธรุ ะ (Xcsr ตำรับยอดเลขา www.kalะy; - *aร เ ฿nr » -amitra.org

อารมณข์ นุ่ ๆ มาจากบา้ น เราเขา้ ไปขอโนน่ ขอน่ี ขอโบนสั เอย ขอยืมรถ ไปใชเ้ อย ขอใหท้ า่ นฝากลกู เชา้ โรงเรยี นเอย เทย่ี วไปยงุ่ กบั ทา่ น เดี๋ยวก็ โดนตะเพดิ แตถ่ า้ ทา่ นอารมณด์ ี ๆ เรอ่ื งเหลา่ น!้ี มใ่ ชเ่ รอ่ื งยากอะไรเลย เวลาไปตดิ ตอ่ ผใู้ หญ่ โบราณสอนไวว้ า่ ไมไ่ ดเ้ รอ่ื งไมเ่ ปน็ ไร แต่ อย่าให้เสืยเรื่อง คอื เม่ือเหน็ ว่าท่านกำลังอารมณ์!ม่ดี เชา้ ไปแลว้ จะเสยี เรอ่ื งอยา่ ทำ ! เพราะถา้ เสยี เรอ่ื งแลว้ หรอื ทา่ นปฏเิ สธไปแลว้ ครง้ั หนง่ึ จะ เขา้ ไปหาอกี กย็ ากแลว้ บางทไี ม1รลู้ ว่ งหนา้ เขา้ ไปหาแลว้ จงึ รู้สึกวา่ หน้าทา่ นไม1คอ่ ยดี อยา่ งนพ้ี ดู เฉไฉไปอกี เรอ่ื งหนง่ึ จะยงั เขา้ ทา่ กวา่ เชน่ เขา้ ไปจะขอใหท้ า่ น ช่วยเหลอื งานอะไรสกั อย่างหนึ่ง พอเหน็ สหี นา้ ทา่ นไม1สดู้ แี ทนทจ่ี ะขอ ความช่วยเหลือท่าน กก็ ลบั ถามท่านว่ามีอะไรจะให้รบั ไข้ไหม ออกไป เสยี อยา่ งนย้ี งั พอรอดตวั พอทา่ นอารมณด์ แี ลว้ ค่อยมารบกวนกนั ใหม่ ประเดน็ สดุ ทา้ ย อยา่ วา่ แตผ่ บู้ งั คบั บญั ชาเรา หรอื บคุ คลทเ่ี ราไป ตดิ ตอ่ ซึ่งเป็นคนระดบั เดียวกับผู้บงั คับบัญชาเราเลย แมแ้ ตเ่ พอ่ื นเรา คนเสมอเรา ถ้าเขากำลังพูดคุยกันอยู่ กอ็ ยา่ เท่ยี วสอดปากสอดคำเข้าไป มนั ไม่งาม รอใหเ้ ขาพดู กนั เสรจ็ กอ่ น แลว้ เราคอ่ ยวา่ เรอ่ื งของเรา อยา่ งน้ี จึงจะเข้าทา่ ตำรบั ยอดเลขา GCfir จงเลอื กโอกาสเขา้ หาผทู้ น่ี ายใซ!ปดว้ ยกจิ ธรุ ะ www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

๑๗ วา่ ด้วยการปลกุ นาย ตามทมุ่ โมงทส่ี ง่ั ไว้ *'7ร> ร C^wsMft* ^•รั^ wตwำรwยั ยอ.ดkเลaขาlyanQCOaf mวา่ ดi้วtยrกaาร.ปoลกุ rนgายตามทุม่ โมงทส่ี งั ไว้

~ p i l r ('• * คนทจ่ี ะทำงานไมผ่ ดิ พลาด คอื คนท่รี ูจ้ ักวางแผนลว่ งหน้า และทำงานตรงตอ่ เวลาอยเู่ สมอ ทำใหม้ คี วามเตรยี มพรอ้ มอยู่ตลอดเวลา เพราะ {ลว่ งหนา้ วา่ วนั ไVเน ทไ็ หนเวลาใด จะตอ้ งทำอะไร จะตอ้ งเตรยี มอะไรไปบา้ ง และตอ้ งไปถงึ ทห่ี มายกโ่ี มงกย่ี าม วา่ ด้วยการปลกุ นายตามท่มุ โมงทส่ี ่ังไว้ (?cC3 ตำรบั ยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๑๗. ว่าด้วยการปลุกนายตามทุม่ โมงที่สั่งไว้ *จ <•ร--?*'5^เ^1 -J ' <£\"S3sJ!|jj|Jlf นายทา่ นระมราชการฤๅธรุ ะอนั สำกญั ไป แคก่ กฤๅแต่ .1' เ๚ๆฑฅ่ึ ่ึ เมอ่ํ ทา่ นลงไว!้ ห'ปลกุ เวลานน้ั เรากต่ี อ้ งผกู ใจจดรำ I กอยปลกุ ทา่ นตามกงั อยา่ เหลวไหล ถ้ามึ่เวลาน้อยอยูท่ ระ \" ถึงกำหนคเราก่ีไม่กวรระนอน หาหนงั สอื มาฅเสยื ใ่ หเ้ พลนิ อย่างหนง ฤๅเราชอบเล่นอะไรทำอะไรกี่ทำไปตามกวาม I ประลงก์ อยา่ ใหห้ ลบั ลงไปไตร้ ะเสยิ การ ฤๅว่าเวลายังม j มากพอจะนอนไต้บางจึงกวรนอน แค่ถึงกระนั้นกี่อย่า ปลอ่ ยใรใหเ้ ผลอ กวรทร่ํ ะไปลง่ั กบั กนแก่ ๆ ท๋เึ ,ขาเกยตนํ่ คึก ฅ่นํ เชา้ ไวต้ ว้ ย เพอ่ํ ใชเ้ ขาปลกุ เราอกทจํ งึ ระค ถ้าคนแก่ I นนั้ เขามนาพกา ฤๅรทู้ มุ่ โมงกกู ฅอ้ ง กึ่พอวางใจไค้ ถา้ แก เลอ่ํ นหลง ฤๅไมแ่ นน่ อนในเวลาทมุ่ โมงแลว้ ตอ้ งใหแ้ กปลกุ เราเนน่ิ ๆ ไวจ้ ะไค!้ มพ่ ถาด แฅเ่ ราตอ้ งปลกุ ทา่ นตามกำลง่ั และเวลาvi ยังมกอ่ นปลุกทา่ นน้ัน เราต้องตระเฅรยมสิงท ท่านจะตอ้ งใช้ มชงนํ้าชากาแฟ เปน็ ตน้ ใหพ้ รอ้ มไว้ ฤๅ พาหนะรณรออะไรทระใชน้ น้ั กใ่็ หพ้ รอ้ มต้วย ฤาอะไร ๆ อกตว้ บบา้ ง กีใ่ ห้เรยใIถามไวเ้ กยต้วย แลว้ กร่ี ดั เตรยมโท พรอ้ มตามลง่ั เมอ่ํ กระทํ นชน่ น!้ั คถ้ ะคนึ กั แล •jjdgr'ร. ตำรบั ยอดเลขา รพGC'รGC^^'วา่ ดว้ ยการปลกุ นายตามทมุ่ โมงทส่ี ง่ั ไว้ www.kalyanamitra.org

จะเห็นว่าผู้ที่เขียนหนังสือเล่มนี่ เป็นคนรอบคอบมากเลย คง ทำงานมามาก จงึ ไดเ้ ก็บรายละเอยี ดไดถ้ งึ ขนาดนํ่ เราเคยสอนลกู นอ้ ง ไดอ้ ยา่ งนก้ี นั ไหม ถ้าเคยสอนไว้ก็จะมคี นไวใ้ ช้สอยได้ดังใจ แตถ่ า้ ไม่ เคยอบรมลกู นอ้ งไวเ้ ลย ถงึ คราวจะไปโนน่ ไปนี่ ก็ไมไ่ ด้ดังใจสกั ที เมอ่ื ก่อน,หลวงพอ่ กต็ อบไม่ถูกว่าทำไม แตพ่ อมาเจอหนงั สอื จรรยาบา่ วเลม่ น้ี จงึ เข้าใจวา่ ที่เจ้าคนโน้นคนนี้ทำอะไรให้เราไม่ไดอ้ ยา่ งใจ เพราะมนั ไมไ่ ด้ ทำอยา่ งที่ควรจะเปน็ นนั เอง เวลาจะไปไหนดกึ ๆ ด ื ่ น ๆ หรือว่ามีงานด่วน สิ่งทผ่ี ู้ใหญ่ ต้องการมาก นอกจากจะชว่ ยปลกุ ทา่ นตามเวลาแลว้ กค็ อื ตอ้ งการความ พรอ้ มของเรา ซ่ึงเปน็ ผูต้ ดิ ตามนั่นเอง สมมตุ วิ า่ จะตอ้ งออกเดนิ ทางตอนตสี อง สำหรบั หลวงพอ่ กวา่ จะ ทำงานประจำวนั เสรจ็ กด็ กึ ปกติจะสรงนี้าเวลาเที่ยงคืน ต่อจากนน้ั ก็ สวดมนตท์ ำวตั ร เสรจ็ เอากร็ าวเทย่ี งคนื สส่ี บิ หา้ หรอื ตหี นง่ึ แลว้ ถา้ จะ นอนกค็ ง มเี วลาหลบเพยี งช่ัวโมงเดียว ปวยการหลบั เพราะเวลานอ้ ย เหลือเกิน ก็อาจหยบิ หนังสอื มาน่ังอา่ นหรือขดี เขียนรอเวลาไป แต่ จรงิ ๆ แลว้ การไลห้ ลบั สกั ชว่ั โมงสองชว่ั โมงอาจจำเปน็ เพราะเมอ่ื ไป ถึงทแ่ี ลว้ ต้องลงมือทำงานเลย ถา้ ผตู้ ิดตามกไ็ ปนอนด้วยแล้ว ตง้ั 'นาฟกิ า ไวก้ ระชน้ั กระชดิ เกนิ ไป พอถงึ เวลาจวนตสี องตน่ึ เนมาดว้ ยอาการงวั เงยี ทั้งคู่ เดย๋ี วกห็ ลงลมื อะไรกนั บา้ ง เสยี งานจนได้ ผูต้ ดิ ตามหรอื ลูกนอ้ งท่ดี ีต้องกระปรี้กระเปราอยู่ตลอดเวลา คอย ตระเตรียมทุกอย่างไว้ให้พร้อม เช่นว่าอาจจะตื่นขึ้นมาก่อนสัก ๒๐ นาท็ พออีก ๑๕ นาที จะถงึ เวลาเดนิ ทาง เจา้ นายตน่ื ขน้ึ มากใ็ หท้ า่ น วา่ ดว้ ยการปลกุ นายตามทุม่ โมงที่สังไว้ ตำบยอดเลขา www.kalyanamitra.org

รองทอ้ ง ด้วยปาท่องโก๋ โอวลั ตนิ หรอื กาแฟ พาหนะทใ่ี ชใ่ นการเดนิ ทาง ควรเชค็ ใหพ้ รอ้ มอยเู่ สมอ อยา่ งนจ้ี งึ จะดี บางครง้ั หลวงพอ่ โชคดไี ดเ้ ดก็ เกง่ ๆ อยา่ งนม้ี าชว่ ยงาน เมอ่ึ จะเดนิ ทางไปทหี นง่ึ เพอ่ื ทำงานเรอ่ื งนน้ั ๆ ความทใ่ี จจดจอ่ อยกู่ บั งานจงึ เตรยี มเฉพาะเรอ่ื งงานเทา่ นน้ั ไม่ค่อยห่วง เรอ่ื งสว่ นตวั ทำให้หลงลมื ไม่ได้เอายาไปกินตามเวลาทีห่ มอสั่ง เดก็ เขา จะเตรยี มเอาไปใหเ้ สรจ็ ไมบ่ กพรอ่ งกส็ บายไป บางครง้ั เดนิ ทางไปทำงานทแ่ี หง่ หนง่ึ โดยทน่ี น่ั อยไู่ มไ่ กลจากอกี แหง่ หนง่ึ ซ่งึ สามารถแวะทำธรุ ะไดอ้ ีกอยา่ ง แตท่ แี รกไม,ไดค้ ดิ ไม'ได้ เตรยี มการมา ก็เลยทำไมไ่ ด้ เสยี เทย่ี วไปเปลา่ ๆ แตบ่ างครง้ั ไดเ้ ดก็ ทร่ี ู้ ใจมาคอยดูแลว่า หลวงพอ่ จะไปทำงานอะไร เขารรู้ ะยะทาง รู้ระยะเวลา และรคู้ วามจำเปน็ มากนอ้ ยทง้ั หมด แลว้ กเ็ ตรยี มงานตา่ ง ๆ ไปใหเ้ สรจ็ สรรพ เผอ่ื แวะหรอเลยไปทำงานอน่ื ไดด้ ว้ ย ทงั้ หยกู ยา เครอื งอดั เทป วิดีโอ สไลด์ ฯลฯ บางทหี ลวงพอ่ เหน็ หอบพะรงุ พะรงั กเ็ อด็ เอาเสยี อกี วา่ จะเอาไปทำไมมากมาย เขากบ็ อกวา่ เผอ่ื หลวงพอ่ ทำธรุ ะตรงนเ้ี สรจ็ อาจ เลยแวะไปตรงนน้ั ได้ เลยเตรียมมาให้ ถึงไม่ได็ใชง้ านกไ็ ม1เปน็ ไร ไม่ หนกั หนาอะไร ผมหิ้วติดมือมาด้วยเผื่อจะได้ไม,เสียเที่ยว อย่างนี้ก็ดี เหมอื นกนั ทำให้เราคล่องตัวทำงานไดม้ ากไมต่ ดิ ขัด ไอช้ นดิ ทส่ี ง่ั หนง่ึ ได้ แคจ่ ดุ หา้ จดุ เจด็ ละกแ็ ย่หนอ่ ยก็ไดแ้ ต่ทนใช้งานกันไปอย่างน้นั เอง การทบ่ี คุ คลจะไดบ้ รวิ ารอยา่ งนไ้ี ม1ใชเ่ รอ่ื งงา่ ยนกั แมพ้ ระสมั มา สัมพุทธเจา้ ก็ทรงเคยเจอปญั หามาแลว้ ๑ สมยั ทพ่ี ระองคท์ รงประกาศ พระศาสนาไปไดส้ กั ๑๕ - ๒๐ ปี คราวหนง่ึ เดนิ ทางไปกบั พระภกิ ษผฺ ้ * เมฆยิ สตู ร, ช.ุ อ.ุ ๔๔/๘๕ - ๘๙/๓๗๗ - ๓๘๑ (มมร.) --. ตำรบั ยอดเลขา ๑ ๐ ๑ ว่าด้วยการปลุกนายตามทุม่ โมงท่สี ่ังไว้ 'J . www.kalyanamitra.org

ตดิ ตามรบั ใชร้ ูปหนงึ่ ผ่านปามะมว่ งร่มร่ืนน่าแวะพกั ผอ่ นแตพ่ ระองคม์ ี กจิ จะตอ้ งเดนิ ทางไปต่อ จงึ หยดุ พกั ไม่ได้ พระภกิ ษรุ ปู ทต่ี ดิ ตามมาดว้ ย กราบทลู วา่ \"พระพทุ ธเจา้ ชา้ ปามะมว่ งนร้ี ม่ รน่ื ดี ข้าพระพทุ ธเจ้าขอพัก อยทู่ น่ี แ่ึ หละ เพอ่ื เจรญิ ภาวนา\" พระพทุ ธองคท์ รงคา้ นวา่ \"อย่าเลย ไปกบั เรากอ่ นเถดิ เราจะไป เทศนท์ ห่ี มบู่ า้ นชา้ งหนา้ \" พระภกิ ษฑุ ลู วา่ \"ชา้ พระพทุ ธเจา้ ไมไ่ ปดว้ ยหรอกพระเจา้ ชา้ จะหา ปารม่ รน่ื อยา่ งน!้ี ดท้ ไ่ี หนอกี ขา้ พระพุทธเจ้าขอนั่งสมาธทิ ำภาวนาอยู่ท่นี ี่ แหละ\" แมพ้ ระพทุ ธองคจ์ ะเอย่ ชวนอกี หลายครง้ั กไ็ มย่ อม กลบั วางบาตร ของพระองคล์ งกลางถนน แลว้ กเ็ ขา้ ปามะมว่ งไป พระพทุ ธองคจ์ งึ ตอ้ ง ทรงถอื บาตรไปเอง ตอนนน้ั พระองคท์ รงพระชนมายปุ ระมาณ ๕๐ - ๕๕ พรรษา เมื่อจะไปเทศน์ที่ไหนก็มีภารกิจหลายอย่าง เชน่ ต้อง ประกาศใหช้ าวบา้ นชาวเมอื งรวู้ า่ จะมกี ารเทศนท์ ไ่ี หน เมอ่ื ,ใด เรอ่ื งอะไร ต้องนำของใชอ้ นั มีบาตร เปน็ ตน้ ไปดว้ ย และยงั ตอ้ งไปจดั อาสนะเอง ซ่งึ นับวา่ เป็นภาระยงุ่ ยากเกินไป สำหรับผสู้ ูงอายเุ ชน่ พระองค์ เจอเขา้ อยา่ งนบ้ี อ่ ยเขา้ ในทส่ี ดุ พระองคจ์ งึ ทรงเลอื กพระอานนทม์ าเปน็ อปุ ฏั ฐาก คอยรบั ใชป้ ระจำ และเปน็ เลขานกุ ารสว่ นพระองคด์ ว้ ย ถา้ เป็นในวงการ ทหารกบ็ อกวา่ เปน็ ตำแหนง่ ท.ส, (ทหารคนสนทิ ) นัน่ เอง เมอ่ื พระอานนท'เดเ้ ปน็ พระอปุ ฏั ฐากประจำกป็ ฏบิ ตั ภิ ารกจิ ที่ทรง มอบหมายได้อย่างยอดเยี่ยม จนพระสมั มาสม้ พทุ ธเจา้ ทรงสรรเสรญิ วา่ วา่ ดว้ ยการปลกุ นายตามทุ่มโมงทส่ี ่งั ไว้ ๑๐!ร ตำรับยอดเลขา 'ะ-* www.kalyanamitra.org

จะหาพทุ ธอปุ ฏั ฐากทม่ี คี วามสามารถเกนิ กวา่ พระอานนทน์ น้ั ไม1ไดแ้ ลว้ งานประกาศพระศาสนาของพระองค์ จงึ รุดหนา้ รวดเรว็ ยง่ิ ข้ึน พระสมั มาสม้ พทุ ธเจา้ กวา่ จะไดพ้ ระอานนทม์ าเปน็ เลขาฯ หรอื เปน็ อปุ ัฏฐากส่วนพระองค์ กท็ รงเจอเลขาฯ ประเภทไม,เป็นโล้เป็นพาย ทำไห้พระองคต์ ้องทรงลำบากลำบนเสียหลายครั้ง๑ เชน่ คราวหนง่ึ พระภกิ ษรุ ปู หนง่ึ ขณะรว่ มทางไปกบั พระองคด์ ี ๆ พอไปไดค้ รง่ึ ทางกลบั ขอแยกไปทางอน่ื เสยี น่ี ปลอ่ ยใหท้ รงถอื บาตรไป เอง พระองคท์ รงหา้ มถงึ ๓ ครง้ั ก็ไม่เช่อื ขนื แยกทางไปจนได้ แลว้ ก็ ไปโดนโจรทุบหัวเอา ว่งิ เลือดโชกมาทีเดยี ว รอ้ งว่า \"พุทธเจ้าข้า รอด้วย ๆ [จรมนั ทบุ หวั ขา้ พระองค์ เจบ็ เหลอื เกนิ \" พระพทุ ธองคต์ รสั วา่ \"เราบอกแลว้ ไงวา่ อยา่ ไป\" พระ,ภิกษุนั้นกลับตอบว่า \"แล้วทำไมพระองค็ไม1บอกข้า พระพทุ ธเจา้ กอ่ นวา่ ไปแลว้ จะโดนตหี วั แบบน\"้ี ตรสั ตอบวา่ \"กถ็ า้ บอกเธออยา่ งนน้ั เธอกจ็ ะคดิ วา่ เราหลอกลวง ขู่เธอ เพอ่ื วา่ เธอจะไดไ้ ปกบั เรา เราออกปากห้ามเธอหลายครั้ง ก็ไม, ยอมเชอ่ื จงึ ต้องปลอ่ ยใหเ้ ปน็ อยา่ งน้ี\" พระสมั มาสม้ พทุ ธเจา้ ทรงมบี ารมมี ากขนาดน้ี กวา่ จะไดอ้ ปุ ฏั ฐาก หรอื เลขาฯ สว่ นพระองคท์ ีร่ ูใจมารบั ใช้ยังยาก เพราะฉะนน้ั ใหต้ ง้ั ใจ ศึกษาและปรบั ปรุงตัวให้ดี เผอ่ื จะไดเ้ ปน็ เลขาฯ พระพทุ ธเจา้ พระองค์ หนา้ บญุ ไมเ่ บานะ ได้บุญมากทีเดียว 8 มหาปทานสตู ร, ท.ี ม.อ. ๑๓/® - ๕๖/๘๔ .(มม'ร.) ตำรบั ยอดเลขา fflOO วา่ ดว้ ยการปลกุ นายตามทุ่มโมงทส่ี งั ไว้ www.kalyanamitra.org

ยงั มีแง่คิดเกี่ยวกบั การเลอื กอุปัฏฐากของพระสัมมาสม้ พุทธเจา้ ซ่งึ น่าสนใจสำหรับผูท้ ีเ่ ป็นนายที่ต้องการผูร้ บั ใช1เกล้ชดิ รใู จสักคน จะได้ ศกึ ษาไว้เป็นตวั อยา่ ง ตอนที่พระสัมมาส้มพุทธเจ้าตรัสว่าต้องการ อุปฏั ฐาก คราวนั้นก็มีพระเถระผู้ใหญ่หลายท่านอาสา องค์แรกคือ พระสารบี ตุ ร® แตพ่ ระสมั มาสม้ พทุ ธเจา้ ไมท่ รงรบั ตรสั วา่ \"อย่าเลย สารบี ตุ ร เธอมคี วามรคู้ วามสามารถมาก เธอไปทางทศิ ใหน ประชาชนกจ็ ะดอี กดใี จ เหมอื นอยา่ งไดเ้ หน็ เราไปเอง เพราะฉะนน้ั ถ้าเธอไปกบั เราเสยี แล้ว ประชาชนทเ่ี ขารอเธอหรอื รอเราทางทศิ อน่ื ๆ ก็ จะตง้ั ตาคอย ทำใหเ้ สียประโยชนข์ องงานพระศาสนา\" จาก'พระดำ';เสน้ี ทำให้เราได้ฌ็นนํ้าพระทัยของพระสัมมาส้มพทุ ธ- เจา้ วา่ ทัง้ ๆ ที่พระสาวกมอี ดีทีส่ ุด ทรงปญั ญาเปน็ เลศิ อาสาขอเปน็ เลขาฯ ส่วนพระองค์ แตพ่ ระองคก์ ลบั ไมย่ อมรบั ดว้ ยเกรงวา่ ประชาชน ทัง้ หลายจะเสียประโยชน!์ ป ส่วนพระองค์เองจะเหน่อื ยยากอย่างไร ก็ ไม1เปน็ ไร ครน้ั เมอ่ื ไม1รบั พระสารบื ตุ รแลว้ พระโมคคลั ลานะ ซึ่งเปน็ พระอคั รสาวกเบอ้ื งซา้ ย จึงอาสาขอเปน็ อุปฏั ฐากเอง แตพ่ ระองคก์ ท็ รง ห้ามเอาไว้อกี เหตุผลเดียวกันนั้น พระอรหนั ตผ์ ใู้ หญท่ ง้ั หลายพากนั อาสา เหตกุ ารณก์ เ็ ปน็ เชน่ เดยี วกนั จนกระทง่ั เหลอื พระอานนทเ์ พยี งรปู เดียว ท่านนังเฉยอยู่ไม1ไดอ้ าสาแต่ประการใด เหตทุ ท่ี า่ นไมข่ นั อาสา เพราะมเี หตผุ ลอยใู่ นใจของทา่ น ๓ ประการ คือ ประการแรกทา่ นคิดว่าท่านเองกย็ ังไม่ได้เป็นพระอรหันต์ ยังไม่ หมดกเิ ลส เปน็ แคพ่ ระโสดาบนั 8 มหาปทานสตู ร, ที.ม.อ. ๑๓/๑ - ๕๖/๘๕ (มมร.) วา่ ด้วยการปลกุ นายตามทุ่มโมงทสี่ ังไว้ ตำรบั ยอดเลขา www.kalyanamitra.org

ประการที,สอง ท่านมีอาวุโสน้อย ขนาดพระผู้ใหญ่ทั้งหลาย พระสมั มาสม้ พทุ ธเจา้ ยงั ไมท่ รงรบั ไวเ้ ปน็ อปุ ฏั ฐาก ถงึ อาสาไป พระองค์ อาจไมท่ รงรบั กไ็ ด้ ประการที,สาม ถา้ พระพุทธองคท์ รงตอ้ งการจะให้ท่านเป็น อุปฏั ฐาก ก็คงมรี บั สัง่ เอง แต่ในที,สุดพระสัมมาส้มพุทธเจ้า กท็ รง เจาะจงชม้ี าทพ่ี ระอานนท์ ทรงบอกใหม้ าเปน็ อปุ ฏั ฐาก แสดงว่าการจะเลือกเอาผู้ใดมาเป็นอุปัฏฐากหรือเป็นเลขานุการ ส่วนตัวนี้ ไมจ่ ำเปน็ ตอ้ งเปน็ บคุ คลทท่ี รงคณุ ธรรมอนั เลศิ ไปเสยี ทง้ั หมด แตข่ อเพยี งเปน็ ผทู้ ร่ี ใู จนายดี และทส่ี ำคญั คอื เลขาฯ หรอื คนรบั ใชใ้ กล้ ชิดน้ัน จะตอ้ งไมม่ ขี อ้ บกพรอ่ ง และสามารถปอ้ งกนั ไม'ใหเ้ กดิ ขอ้ ครหา ต่าง ๆ แก'เจา้ นายได้ อยา่ งเชน่ พระอานนทน์ น้ั ขนาดพระพทุ ธองคช์ ต้ี วั เรยี กใหม้ าเปน็ อปุ ฏั ฐาก ท่านยังไมร่ ับทันที ขอตง้ั เงอ่ื นไขกอ่ น ไมใ่ ชท่ า่ มากนะ แตเ่ งอ่ื นไขทข่ี อไวน้ น้ั เพอ่ื ปอ้ งกนั คำครหาวา่ รบั เป็นอุปฏั ฐาก เพราะเห็นแก'ความสะดวกสบาย และเพื่อป้องกันไม1ให้ใครตำหนิ พระพทุ ธเจา้ ไดว้ า่ ลำเอยี งเพราะรกั เพราะเปน็ คนโปรด ทา่ นขอไวห้ ลาย ข้อ เชน่ ไมใ่ หป้ ระทานของดี ๆ เสมอของพระพทุ ธเจา้ ไมใ่ หพ้ กั ในท่ี เดียวกัน มหี ลายขอ้ ลว้ นแตไ่ ม,ใชเ่ พือ่ ประโยชน์ของท่าน แต่เพื่อ ประโยชนข์ องพระพทุ ธองค์ และของพระศาสนาทง้ั นน้ั ๑ มีโอกาสหลวงพอ่ จะเอาเรอื่ งพระอานนทท์ ำหน้าทเ่ี ลขาฯ มาเลา่ ให้ ฟงั จะได้รวู้ ่าเลขาฯดีๆน้นั เขาคดิ กนั ยังไงตอนน้ีศึกษาจากทที่ า่ นผู้ เขยี นหนงั สอื \"จรรยาบา่ ว\" ใหไว!้ ปกอ่ นกแ็ ลว้ กนั นะ ๑ อานนทเถรคาถา, ช.ุ เถร.อ. ๕๓/๓๙๗/๓๑® (มมร.) ตำรับยอดเลขา ๑ ๐ ๕ วา่ ดว้ ยการปลุกนายตามทุ่มโมงท่สี งั ไว้ www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

(ริ) d\\9 การเฝาื บา้ นเมอ่ื เวลานายไมอ่ ยู่ \"ร ตำรบั ยอดเลขา ®ort การเฝาื บา้ นเมอ่ื เวลานายไมอ่ ยู่ www.kalyanamitra.org

อยา่ ประพฤตติ น ดงั คำโบราณวา่ 'แมวไฝอยู่ หนรู า่ เรงิ ' พงึ ระแวงภยั ที่น่าระแวง พงึ ระวังภัยทคี่ วรระวงั ท้งั ภยั คนรา้ ย ภยั ธรรมชาติ ภัยตอ่ 'ทรัพย์สินฝน็ ทอง ภยั ตอ่ อาคารสถานท่ี ภยั ตอ่ เกยี รตยิ ศช่ือเสยี ง ภยั จากอบุ ตั ิเหตตุ า่ ง ๆ และภยั จากความประมาทของคนในบา้ นเรอื น การเฝา็ บา้ นเมอ่ื เวลานายไมอ่ ยู่ QOCs ตำรบั ยอดเสซิ า www.kalyanamitra.org

๑๘. การเฝาื บา้ นเมอ่ื เวลานายไมอ่ ย่ • = = 5 = , , ^ = = 1 = £ 4$ - * •1แ นายทา่ นไมอ่ ยู่ ระ'โปราชการกค่็ ฤๅการงานสว่ นควั ของทา่ นก?่ี ใ อันซึ่งแรมกืนแรมวันนัน้ ถา้ ไนราชการเราก่็ ต้องรกั ษาหนา้ ทข่ี องเราโคยถถว้ น แล๓วฅขันเข้าให้มาก ถ้าเป็นการบา้ นก่ีฅ'้ องระวังดแู ลหนา้ ที่ของเรา และกำSf-ง ของทา่ นไวโคยมน่ั กงอยา่ เผอเรอ กลางกากลางกืนกี่อย่า เที่ยวเตร่พลอยเฮtfาไปกับเขา อย่าให้เป็นเช่นเขากล่าวว่า \"แมวไมอ่ ยู่ หนกู นอง\"น้ันเลยเปน็ อนั ขาค ตอ้ งระ;วงั รักษา บา้ นช่องของท่านโคยค แมร้ ะหวา่ งทา่ น'โมอ่ ยนู่ ญา?๒รือมิฅร์อันใคที่ระมา พักอาก'รัยอยูค่ ้วย เราต้องพิจารณากิริยาอาการให้ค ถ้า รำเป็นห'รอกวรร้งื รับรับแลว้ ก่ีตอ้ งร่ําเรยนนายผหู้ ญิง ฤๅนู้ สำเรร่็ เค็ค่ ขาค'ในบา้ นเรอื นเสิยก่อน อนุญาตแล้วรึงรับ อยา่ ใหม้ ามเหตขุ นในระหวา่ งทา่ นไมอ่ ยนู่ น้ั รา้ ยการมาก ฤๅผกู้ นแปลกปลอมไปมาในบา้ นทา่ น ซึง่ ไม๓่ ยวกับ เราก็่ค เรากี่ต้องตรวรตราคูแลสิ'งเกตสิ'งกาคูค้วย เหน่ึ ท่าทางไมช่ อบกล ฤๅไม,ลมกวรค้วยอย่างใค เรากี่กวร k ราเรยื นทา่ นผหู้ ญงิ ฤๅทา่ นผลู้ ำเรรการบา้ นใหท้ ราบเรอ่ํ งโคย เรว่ึ ในเหตรุ า้ ยฤๅไมล่ มกวรนน้ั ๆ รื้งระนับว่าเรามกวาม f กตัญญ ซ่ึอตรง และฟา้ มารถในตำแหนง่ หนา้ ทบ่ี า่ วอนั ค ตำรบั ยอดเลขา OOK.ร, การเฝา็ บา้ นผอ่ื เวลานายไมอ่ ยู่ www.kalyanamitra.org

สรปุ เนอ้ื หาตอนนค้ี อื \"ให้ระแวงในสืงที่ควรระแวง แลว้ ระวงั ปอ้ งกนั ภัยท่นี า่ ระแวงนนั้ ก่อน มนั จะมาถงึ \" เรอ่ื งการระวงั ดแู ลรกั ษาบา้ นเรอื นใหด้ ี ระหวา่ งทน่ี ายไมอ่ ยนู่ ้ื เปน็ เรอ่ื ง'ของความมนี า้ํ 6ใจ เปน็ สามญั สำนกึ ทเ่ี ราพงึ ทำเอง โดยไมต่ อ้ งใหม้ ี ใครมาสง่ั บางคนปล่อยปละละเลย ไมด่ แู ลบา้ นชอ่ งหรอื ทท่ี ำงานใหด้ ี เมอ่ื นายไมอ่ ยู่ เพราะถอื วา่ นายไมส่ ง่ั พอถกู ผใู หญต่ ำหนกิ โ็ กรธ คนไมม่ ี นาใจ และเปน็ คนประมาท อยา่ งนเ้ี อาดตี อ่ ไปไดย้ าก สำหรบั หลวงพอ่ เอง เมอ่ื อา่ นมาถงึ ตรงนแ้ี ลว้ กร็ ู้สกึ ดีใจวา่ แมต้ วั เองจะไมเ่ คยอา่ นหนงั สอื เลม่ นม้ี ากอ่ น แตใ่ นอดตี กเ็ คยปฏบิ ตั เิ ชน่ วา่ น้ี มาแล้วโดยตลอด ทีวัดน้ถี า้ หากหลวงพ่อธัมมชโยซงึ่ เปน็ เจ้าอาวาสอยู่ หลวงพอ่ จะเบาใจ เพราะทา่ นเจา้ อาวาสกร็ บั ผดิ ชอบดแู ลอยแู่ ลว้ สว่ น เรามหี นา้ ทอ่ี ะไรทต่ี อ้ งรบั ผดิ ชอบกท็ ำไป หนา้ ทอ่ี น่ื ๆ นั้นหลวงพ่รี ปู อ่ืน อบุ าสก อบุ าสกิ า แตล่ ะคนทไ่ี ดร้ บั หนา้ ทม่ี าแตล่ ะแผนกกด็ แู ลอยแู่ ลว้ ทกุ คนขึ้นตรงต่อหลวงพอ่ ธมั มชโย หลวงพอ่ อยแู่ บบสบายใจ ไมคอย กังวลอะไร เวน้ ไวเ้ สยี แตว่ า่ วนั ไหนหลวงพอ่ ธมั มชโยไมอ่ ยู่ ออกไปธรุ ะ นอกวดั ไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน อาจพาหมคู่ ณะไปปฏบิ ตั ิ ธรรมตามธรรมอุทยานต่าง ๆ จะเป็นกี่วันก็ตาม ถ้าไม'จนใจจรงิ ๆ หลวงพอ่ จะไมอ่ อกจากวดั เดด็ ขาด เพราะเผอ่ื วา่ ใครมธี รุ ะมาหาทา่ นไม่ เจอก็ยังพบหลวงพ่อแทน หรอื แมภ้ าระบางอยา่ งจะรบั ไม'ไดท้ ง้ั หมด กต็ ามที แตร่ บั รไู้ วบ้ า้ งกย็ งั ดี และถา้ เปน็ เรอ่ื งจำเปน็ เรง่ ดว่ น จะไดห้ า ทางโทรศพั ทต์ ดิ ตอ่ กบั ทา่ น ะ. . การฟา้ บา้ นเมอ่ื เวลานายไฟอยู่ ๑ ๑ ๐ ตำรับยอดเลขา ' ร '.Ka^r* www.kalyanamitra.org

ในเวลากลางคืนก1อนนอน จะดึกดื่นค่อนคืนอย่างไรก็ตาม หลวงพ่อจะตรวจวัดเสียก่อนสักรอบสองรอบ ไปดูพระที่อยู่ธุดงค์ ดบู ้านพักคนงาน เรือนอุบาสก อบุ าสิกา ฯลฯ ว่าอยู่กนั อย่างไร ปิดประตู หนา้ ตา่ ง ปิดไฟ ปดิ นํ้า เรยี บรอ้ ยไหม ถ้าเหน็ เรยี บรอ้ ยไม่มี อะไรผดิ ปกตจิ งึ กลบั กฏุ จิ ำวดั ได้ ถา้ ไม่อยา่ งนนั้ จะรู้สึกว่าเราขาดตก บกพรอ่ งในหนา้ ทไ่ี ป หากมใี ครมาขอพกั คา้ งคนื ทว่ี ดั ถา้ ไม,รู้จกั มกั คนุ้ เลย ก็จำเป็นตอ้ งส่งไปปักกลดอยตู่ ามที่เขาปักกลดกัน ไมใ่ หเ้ ขา้ ไปพกั ค้างภายในเรอื นพักของอบุ าสก หรืออุบาสิกา เพราะเหตวุ า่ เราไม1รู้ หัวนอนปลายเท้าของเขา แมเ้ ขาจะอา้ งวา่ เปน็ ญาติ เปน็ เพอ่ื นสนทิ หรอื เปน็ ผมู้ พี 'ระคณุ อะไรกบั 1ใครมาก1อนกต็ าม ถา้ ไม่เคยทราบเร่อื งนี้เลย และหลวงพอ่ ธมั มชโยกไ็ มเ่ คยปรารภใหฟ้ งั ก็ต้องถอื ว่าคือประชาชนคน หนง่ึ ทม่ี าวดั เทา่ นน้ั แตถ่ า้ คนุ้ เคยในฐานะเปน็ ญาตขิ องทา่ น กจ็ ะจัดการ ต้อนรับในฐานะเป็นญาติ จะเป็นญาติผู้ใหญ่ขนาดไหนก็ปรับให้พอ เหมาะพอสมไป พวกเราเปน็ ฆราวาส ไปอยบู่ า้ นใคร สงั กดั หนว่ ยงานไหนก็ตาม ถา้ ผู้บงั คบั บญั ชาไมอ่ ยแู่ ลว้ ทำอยา่ งน้ีจะไมพ่ ลาด ผเู้ ขียนหนงั สอื จรรยา บา่ วนี้ ถงึ กับยาํ้ เอาไวเ้ ลยว่า ถ้าจำเป็นหรอื ควร จงึ รบั แลว้ ตอ้ งรา่ํ เรยี น นายผหู้ ญงิ หรอื ภรรยาของทา่ นใหร้ บั รเู้ อาไวอ้ กี ทอดหนง่ึ ดว้ ย เมอ่ื ทา่ น รบั รู้ไว้แล้ว เผอ่ื วา่ มอี ะไรนา่ ระแวงสงสยั ใหเ้ ราไปหาขอ้ มลู มาอกี เราจะ ไดไปจดั การ แตท่ ง้ั นท้ี ง้ั นน้ั กต็ อ้ งคอยจบั ตาดูไว้ ถา้ มีเหตุการณ์อะไร แทรกแซงเขา้ มา แมไ้ มม่ ใี ครอยเู่ ลย เรากย็ งั รบั มอื ไดพ้ อสมควร เรอ่ื งท่ี จะเสียหายมากก็จะเป็นเสียหายน้อย หรือไม่เสียหายเลย อย่างนี้เรียก ว่า รู้ใจเจ้านายและไวใ้ จได้ ตำรบั ยอดเลขา ๑ ๑ ๑ การฟา้ บา้ นฒอ่ื เวลานายไมอ่ ยู่ www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

เมอ่ื เวลาไปไหนกบั นาย อยา่ พลดั กบั นาย ตำรบั ยอดเลขา fflOCT ฒอ่ึ เวลาไปไหนกับนายอย่าพลดั กบั นาย www.kalyanamitra.org

การพลดั กบั นายในระหวา่ งการทำงาน มเิ พียงแต่กระทบกระเทอื น ตอ่ ความเสียหายในงานเทา่ น้ัน ยงั กระทบกระเทอื นถงึ ช่อื เสยี ง'ของ1หน่วยงาน และความไวว้ างใจในการทำงานอกี ดว้ ย ความรจู้ กั สงั เกตบคุ ลกิ ของนาย สถาน'ทท่ี 1่ีไป จำนวนสมาชิกทไ่ี ป การเกบ็ รกั ษาสง่ิ ของสำคญั ทต่ี อ้ งใช้ ต้องอาศัยความหูไวตาไว และจติ ใจทห่ี นกั แนน่ เพอ่ื ความ'ราบ'รน่ื !1น1การทำงานของสว่ นรวม อยา่ พลดั กบั นาย '5 . ตำรบั ยอดเลขา ฒือ่ เวลาไปไหนกบั นาย ^๑เ©^ sr : * * www.kalyanamitra.org

เมอ่ื เวลาไปไหนกบั นาย อยา่ พลดั กบั นาย -•* ติดหน้าฅามหลังนายไปราชการและไปทํ่ประชุมใด ๆ Ca d>ชงเปน็ ทป่ํ ระชมุ ชนกนพลกพลา่ นนน้ั ถา้ บ่าวไม่เออเแอ กแคลวิ้ ย'อมจIพลดั กนั หถงกนั กบั นาย ทาใหไดค้ วามลํ ไบาก ต้องกน้ หากา11ล จiต้องการอะไรทบ,าวถึอไปก็่ไมไค' จะกลบั ฤๅจะไปไหนตอ่ ไปกย่ี อ่ มขดขอ้ ง ทา'ไหเ้ €๒การ เสยี ประโย\"ชนใปกม่ี เ๋ัปน็ ทใมล่ ม่ ควร เพราะจะนน้ั บา่ วกวร'ต้อง ระวงนาย อย'•า เพถใ\\ข้าย เทม'ธขว•ไปล'อยถฅจิ นเผลอ ไห' ด้ังใจระวังอย่าให้พลดั กบั นไยไปไค และฌอ่ํ นายเขา้ ไปในvi ใด เรากอยอยใู้ นทใ่ิ ค กต็่ อ้ งกอยลาั รวจฅรวจฅราและดผู คู้ น เขา้ ออกแห,่ ]ทนน้ั ว่านายจะออกมาหรอยงั อย่าเขอเรอเซ่อ เชอะใหแ้ กลว้ กลาคกบั นายไปไค้ ถาทนน้ั เปน็ ทก่ิ นพลกุ พลา่ นลบั ลน เราก'ไรระกงั เกฅ ฅอนเบองบนอนทจ่ิ ะเทนใดง้ ,าย กอนายเรามัวเง าขาวดำ แล ะชว คทรงลงู่ ฅา อ ย' างไร เรากต่ี ้อง เพง่ ห ม•ไ ยคอู ย่างนใ้.ัJ. เรอ่ํ ยไป ถาท่านใล่ห31วกๆ ท!.ล'นน้ั อย,างไร กดี่ อู ย'ๆงน้ัน เรํ่อยไป กี่ก งจะ:กงั เกpIพบไดง้ 'าย เมอ แล ะ:ประ. เมนิ พบ เกรองหมายฅามลงั เก?!ไตแ้ ลว้ จงึ ลฅแลลงมาลงั เกคดูหนา เอาเปน็ แนอ่ กชนหนง ท็ก่ งจะพบไดง้ า่ ยดกวา่ ดอู ยา่ งฅะลยุ ซนไมม่ -หลกั ; ' : .•'•'•.'•.. r ตำรับยอดเลขา QQdr เมอ่ึ เวลาไปไหนกบั นาย อยา่ พลดั กบั นาย •ฐ;.*£§«^ www.kalyanamitra.org

เรอ่ื งนฟ้ี น็ เรอ่ึ งธรรมดาทว่ี า่ ทลาไปไหนหม่ี ผี คู้ นมาก ๆ กอาจเก๊ล การพลดั หลงกนั ได้ บางทเี รากเ็ คยพลดั กบั พอ่ แมก่ บั เพอ่ื นฝงู พอเดิน เบยี ดเสยี ดกนั เขา้ เหลยี วกลบั มาอกี ที เอา้ ! หายไปตรงไหนกไ็ มร่ แู้ ลว้ ถ้าเปน็ เรอ่ื งเทย่ี วเตรไ่ ม่ไดไ้ ปเรอื่ งงานสำคัญกแ็ ลว้ ไป แต่ถ้าเป็นการ ตดิ ตามไปในหนา้ ที่การงานหรือราชการแล้ว เรืองนื้จะกลายเป็นเรื่อง สำคญั ฃนมา เพราะถา้ เราไมเ่ ปน็ คนรอบคอบแลว้ ก็อาจพลัดหลงกบั นายได้ตอ้ งยงุ ยากคน้ หากนั 6เหโกลาหลการงานกอ็ าจเสยี หายได้ หลวงพอ่ มปี ระสบการณเ,นเรอ่ื งนม้ี าแลว้ ตั้งแต่สมยั ยังเป็นนิสติ คราวนน้ั ไปกบั เพอ่ื น ๆ หลายคนติดตามอาจารยไ์ ปประชุมคนหนง่ึ ถอื กลอ้ ง เราถอื ฟลิ ม์ สว่ นอกี คนหอบเอกสารไปก็พากนั เดินตามอาจารย์ ไปเขา้ ลฟิ ท์ โดยลมื ถามไปวา่ จะไปชน้ั ไหน เผอญิ คนมาก พออาจารย์ เขา้ ไปในลฟิ ทป์ ระตกู ป็ ดิ พวกเราอยขู่ า้ งลา่ ง เอาละซ.ิ ..ไมร่ วู า่ อาจารยข์ น้ึ ไปชน้ั ไหนก็เดาสมุ่ ข้ึนลิฟท์ไปอยา่ งนน้ั เลยพลดั กนั วนุ่ วาย กวา่ จะเจอ กนั ก็ใช้เวลาอกี เป็นชั่วโมง ผลสดุ ทา้ ยเรอ่ื งทอ่ี าจารยจ์ ะนำไปรายงานก็ รายงานไมไ่ ด้ เพราะเอกสารตดิ อยทู่ เ่ีพอึ นคนหนง่ึ พอเจอคนถอื เอกสาร ^เฒ^^น, ฒ่อึ เวลาไปไหนกบั นาย อยา่ พลดั กบั นาย fflfflt) ตำรบั ยอดเลขา www.kal'y> a.rcinfjtfa* mitra.org

น้ันแลว้ จะไปธรุ ะเรอ่ื งอนึ ตอ่ จำเป็นตอ้ งใช้กล้อง กลอ้ งกไ็ ปตดิ ทเ่ี พอ่ื น อีกคนหนึ่ง ซึ่งพลดั หลงกนั ไปคนละทาง วนั นน้ั อาจารยห์ วั เสยี ท้ังวัน เพราะไมไ่ ดง้ านอะไรเลย อยา่ งนน้ี บั เปน็ อทุ าหรณท์ ด่ี วี า่ อยา่ ถอื วา่ เรอ่ื งน้ี เปน็ เรอ่ื งเลก็ นอ้ ย ทำใหข้ าดความสงั เกตลังกา เพราะอาจเกิดเรื่องเสีย หายขน้ึ ได้ หลวงพอ่ ไดท้ ำมาจนเปน็ นสิ ยั โดยไมต่ อ้ งมใี ครสอนวา่ จะไปไหน ก็ตาม กอ่ นข้นึ รถลงเรือจะมองปราด จำเอาไวว้ ่า ใครแตง่ ตวั ชดุ อะไร มี ไปกนั กค่ี น นี่ต้องนบั ให้แน่นอนเลย ดงั นน้ั เวลาจะไปไหนกบั หมคู่ ณะ ส่วนมากจะได้รบั ความไว้วางใจจากผใู้ หญ่ใหเ้ ป็นหวั หนา้ ทมี ดแู ลไปทุก ครง้ั หรอื บางทมี ผี ใู้ หญก่ วา่ ไปดว้ ย เรามอี าวโุ สไมพ่ อ ผ้ใู หญ่มักจะมอบ หมายใหเ้ กบ็ ขา้ วของทส่ี ำคญั ๆ เอาไว้ ตลอดทางหลวงพ่อจะมีใจจดจ่อกับหัวหน้าทีม ทำ'ใหไ้ ม่'วา่ 'จะม อะไรเกดิ ขน้ึ เมอ่ื ผใู้ หญเ่ หลยี วหลงั กลบั มา เพอ่ื ตอ้ งการไหวว้ านใครลกั คนละก็ มกั จะเห็นหลวงพอ่ เป็นคนแรกทกุ ทีไป ก็เลยได้รับความไว้ วางใจอยา่ งนต้ี ลอดมา แตบ่ างทเี รอ่ื งนก้ี ท็ ำใหร้ สู้ กื อดึ อดั เหมอื นกนั ถา้ เพ่อื นร่วมงานไม่ เขา้ ใจ จะมองเราในลกั ษณะทว่ี า่ เปน็ ตวั ประจบประแจงเอาหนา้ กบั เจา้ นาย เรอ่ื งนต้ี อ้ งทำหหู นกั ๆ และทำใจใหห้ นกั แนน่ เขา้ ไว้ เพราะโดนแน่ แตว่ า่ เราตอ้ งถามตวั เราวา่ ทำไปดว้ ยเหตผุ ลอะไร นไ่ี มใ่ ช่เปน็ การประจบ ประแจง แตเ่ ปน็ ลกั ษณะของการเอาการเอางาน เพรา ใครจะ ตำหนิอย่างไรกอ็ ย่าเอามาเปน็ อารมณ์ ตำรบั ยอดเลขา ๑ ๑ r t เมอ่ื เวลาไปไหนกบั นาย อยาพลดั กบั นาย www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

จงเปน็ ผมู้ คี วามอดทน และเสง์ ย่ี มเจยี มตวั ® MSS * ตำรบั ยอดเลขา ๑ ๑ ร. จงเปน็ ผมู้ คี วามอดทนและเสงย่ี มเจยี มตวั www.kalyanamitra.org

จงเปน็ ผมู้ คี วามอดทนและเสงย่ี มเจยี มตวั ๑ไร๐ ตำรับยอดเลขา •' -* ร^' www.kalyanamitra.org

๒๐. จงเปน็ ผมู้ ดี วามอดทนและเสง์ ยมเจยี มตวั ใด'เขน่ กนั คอื ทนักเอาเบา'ส'ิ อยา่ คดี ว'าเ'ร-ยวแรงทท่ํ ำนน้ั จะ หมดเปลื้องใปเปล่า อนั ใมม่ ประโยชนน้นั เลย เมํ่อเรา ปรากนาอันคแล้วก็่ยอมมปรร:โยชณเท้จริงไม่ฅ้องลงกัย กวามอดทนหนf เอ ไเบาเพาก เพยรพยาย ใมหากว ไมค เชน่ นน้ั นายคนใดเลยทิ่จะไม่เมตคากรุณาเล่า เปน็ อนั ไมมเสยิ ละ่ ทานก็่ฅ้องมความเมฅฅ ารกั ใครใวเ้ นอ้ั เชอ้ื ใจแหง่ ความค และความล']มารถของเรา เรากี่กงจะไครับยลอันดเป็น ลำคับเปน็ แน่ และเราอย่าถึอกัวเกินไป ให้เจ'กเคึ่ก รูจกั 'รใู หญ่ อยา่ หมนประมาทฅอ่ ทา่ นนสู้ งู อาย ระวงั กวามหยง่ํ i เยอ่ เฟอ้ ฟง้ ไวม้ าก ๆ จึงจะค J ในเรื่องของความอดทนเพียรพยายามหาความดีนี้ หม่อมเจ้า หญิงพูนพิศมัย ดศิ กุล๑ ทา่ นบนั ทึกถงึ สมเด็จกรมพระยาดำรงราชา- นภุ าพ ขณะทรงดำรงตำแหนง่ รฐั มนตรกี ระทรวงมหาดไทยไวว้ า่ เมอ่ื มี ใครมาประจบสอพลอ ทา่ นจะตรัสตรง ๆ ว่า 8 หมอ่ มเจา้ หญงิ พนู พศิ มยั ดิศกุล ทรงเปน็ ธดิ าในสมเดจ็ กรมพระยาดำรงราชานภุ าพ และ หมอ่ มเฉอ่ื ย ดศิ กุล (ยมาภยั ) ผลงานสำคญั ยง่ิ อยา่ งหนง่ึ คือ ทรงรว่ มกอ่ ตง้ั องคก์ ารพทุ ธ ศาสนกิ สมั พนั ธแ์ หง่ โลก (พ.ส.ล.) และทรงดำรงตำแหนง่ ประธานองคก์ ารตง้ั แตป่ ี พ.ศ. ๒๕๐๗ - ๒๕๒๗ < ตำรับยอดเลขา ๑ไร)๑ จงเปน็ ผมู้ คี วามอดทนและเสงย่ี มเจยี มตวั www.kalyanamitra.org

\"คณุ ไมต่ อ้ งมาประจบฉนั หรอก ถ้าอยากจะประจบฉนั ละก็ ใหไป ประจบงานดกี วา่ เทเราะมาประจบฉนั นน้ั ไมเ่ กดิ ประโยชน์ มีแตจ่ ะทำให้ คุณเสียสกั ดศรี ท้ังงานก็ไม,ได้อก แต่ถ้าคุณประจบงาน ทุม่ เทในการ ทำงาน ฉนั ตาไมบ่ อด ฉนั เห็นแล้วจะเอาอะไร ฉันจะปนู บำเห'แจให้ เพราะวา่ มนั ไดง้ าน\" สมัยนั้นเป็นสมัยที'ท่านปกครองบ้านเมืองด้วยความซื่อสัตย์ ประชาชนจงึ ไดร้ บั ความยตุ ธิ รรม สมยั นถ้ี า้ บงั เอญิ เราตกไปอยใู่ นหม,ู คนพาล ถึงตง้ั ใจทำงาน เอางานมาประจบเจ้านาย แต่กลับถูกเพื่อน ค่อนขอด กอ็ ย่าไปทอ้ ถอยหมดกำลงั ใจ ขอใหต้ ง้ั ใจทำความตตี อ่ ไป คิด เสยี วา่ เปน็ เรอ่ื งธรรมดาของคนทม่ี จี ติ ใจเปน็ พาล ชอบแตป่ ระจบแตไ่ ม่ เอางาน อดตี อธบิ ดกี รมศาสนา พันเอก ปนี มทุ ุกนั ต์ เคยกลา่ วไวว้ า่ \"เกดิ เปน็ คนแลว้ ตอ้ งรธู้ รรมชาติของคนวา่ ปกตคิ นเราเหงอ่ื ตอ้ ง ออก ถ้าใครเหงอ่ื ไมอ่ อก คือ คนขเ้ี กยี จ ไมย่ อมทำงาน เปน็ คนดดู าย จะ ทำอะไรก็กลวั เหนอื่ ยไปเสยี หมด คนประเภทนเ้ี หงอ่ื จะตกใน เมอ่ื เหงอ่ื ตกในมากเขา้ กจ็ ะทะลกั ออกมา แตไ่ มไ่ ดท้ ะลกั ออกมาเปน็ เหงอ่ื จะออก มาเปน็ 'แาตาคือจะไม่ประสบความสำเรจ็ ใดๆ เลยในชวี ติ \" ดังนัน้ หากทำงานอะไรแลว้ รสู้ ืกวา่ จะตอ้ งทุม่ เททั้งแรงกายและ แรงใจอย่างเต็มที่ นับวา่ ถูกตอ้ งแลว้ ใครจะอยู่เฉยไม่ทำงานก็ช่างเขา เพราะธรรมชาติของคนเราเหงื่อต้องออก ต้องอดทนต่อความลำบาก ตรากตรำ มิฉะน้ัน เหงอ่ื จะตกใน กลายเปน็ นา้ํ ตาไป จงเปน็ ผมู้ คี 'วามอด,ทนและเสง่ ย๋ึ มเจยี มตวั ๑ไร)ไร ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

นอกจากความอดทนแล้ว จะต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตนอีก ดว้ ย ทง้ั กับเจ้านายและกบั เพ่อื นร่วมงาน โดยเฉพาะผู้ร่วมงานที่เป็น ผู้ใหญ่แตม่ ตี ำแหน่งใกล้เคยี งกับเรา อย่าถือตัวเกินไป ตอ้ งให้ความ เกรงใจ ให้ความเคารพอ่อนน้อมถ่อมตนแก1ท่าน เพราะท่านอาจจะ ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ที่ดใี หแ้ ก,เรา อนั จะเป็นแนวทางไปสู่ ความสำเรจ็ ในหนา้ ทก่ี ารงานใหย้ ง่ิ ขน้ึ ไป จะ% ตำรบั ยอดเลขา G)1S30 จงเปน็ ผมู้ คี วามอดทนและเสง่ ย่ึ มเจยี มตวั www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

จงรกั ษาประโยชน์ และเกยี รตยิ ศของนาย H p 'Xmdtlf*- ตำรบั ยอดเลขา ๑ ® ๕ จงรกั ษาประโยนแ์ ละเกยี รตยิ ศของนาย www.kalyanamitra.org

rQ สงิ่ ใดจะเป็นความเสื่อมเสยี มาถงึ เกียรติยศของนาย อยา่ นง่ิ ดดู ายโดยไมเ่ หลยี วแล รีบแจง้ เตือน หรอื หาทางปอ้ งกนั แกไ้ ข สิง่ ใดจะเปน็ ความเส่อื มเสียมาถงึ พระพุทธศาสนา ต้องชว่ ยกันปกป้องดแู ลรกั ษาท้งั ศาสนธรรม ศาสนบคุ คล ศาสนวตั ถุ ศาสนสถาน ศาสนพธิ ี ใหม้ คี วามสะอาด ความสงบ ความบรสิ ทุ ธ ความศกั ดสทิ ธ และความถกู ตอ้ งดงี าม ^พ- จงรกั ษาประโยนและเกยี รตยิ ศของนาย ©1st) ตำรมั ยอดเลชา www.kalyanamitra.org

๒๑. จงรักษาประโยชนและเกียรติยศของนาย ^ H b I, gfcfc TTTTJ^TISSSSSSSS- >: m.เ^แ เป็นบ่า'ไท่าน อยู่ในบ้านท่าน เราค้องรักษาผล 111 ปกรระะทโำยไชคน้ แเชลน่ ะเบกุตยรรตแลิยศะภขอรรงยทา่าขนอโงคทยา่ คนึ่ ?ไซค่ึงเเรราาตฟอ้ า้ งมนาครถวาจมะ สิ'มมาคารวะและนบั ถอซึ่อตรงตอ่ อยา่ ฟอ้ พลอพลอมแพลม แกมไปคว้ ยความหมน่ิ ประมาท และควรสงิ เกฅสงิ กาสงิ ซง่ึ ระมามัวหมองจากทางอน ๆ นน้ั ควั ย อนั ท่เี ราระมกวาม ฟา้ มารถป้องกันไค้ ถา้ รู้แล้วโคยความฟา้ มารถเราจะทำไคก้ ็่ ทำ ถ้าเหลอื บ่ากว่าแรงฑฅึ่ ้องรบนำความราเรยนให้ท่าน ทราบ ร,• ขอ้ น้ี สอนใหเ้ ราเปน็ คนไม1นง่ิ ดดู าย เรยี กวา่ ชว่ ยเปน็ หเู ปน็ ตาให้ สิง่ ใดที่จะทำความเสยี หายให้กบั ทรพั ย์สินและช่อื เสียงของท่าน ตอ้ ง ชว่ ยปอ้ งกัน แมก้ ระทง่ั การทเ่ี รามาวดั นอกจากมาทำบุญทำทานและ ฟังธรรมแลว้ ขอใหช้ ว่ ยกนั สอดสอ่ งดแู ลปกปอ้ งพระพทุ ธศาสนา เพราะ เราเปน็ สว่ นหนง่ึ ของพระพทุ ธศาสนาเชน่ กนั T0฿- X ตำรบั ยอดเลขา ๑ไฅOf จงรกั ษาประโยนและเกยี รตยิ ศของนาย 0*'•- www.kalyanamitra.org

พระพทุ ธศาสนามอี งคป์ ระกอบ คือ ๑. ศาสนธรรม คอื หลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมา สม้ พุทธเจ้า ๒. ศาสนบุคคล คือ บคุ คลในศาสนา ไดแ้ ก1 พระสงฆ์ สามเณร อุบาสก อุบาสกิ า เจา้ หนา้ ทว่ี ดั และสาธชุ น ฅ. ศาสนสมบตั ิ คือ สมบตั ทิ เ่ี ปน็ วตั ถุ ตงั้ แตพ่ ระพทุ ธรูป โตะ๊ เกา้ อ้ี เสอ่ื รวมไปถงึ เครอ่ื งใชท้ กุ อยา่ งทเ่ี ปน็ ของวดั ๔. ศาสนสถาน ไดแ้ ก่ โบสถ์ วิหาร ศาลา ฯลฯ ๔. ศาสนพธิ ี ไดแ้ ก่ พธิ กี รรมตา่ ง ๆ เราเป็นพุทธศาสนิกชน มหี น้าทช่ี ่วยกันปอ้ งกันดแู ลไม,ให้เกดิ ความเสยี หายแกพ่ ระพทุ ธศาสนาได้ ดังนี้ ศาสนธรรม - หากมใี ครทเ่ี ขา้ ใจธรรมะผดิ หรอื ปฏบิ ตั ผิ ดิ พลาด ไปอยา่ งใด เรามหี นา้ ทช่ี แ้ี จงใหถ้ กู ตอ้ ง มิฉะน้ัน พระธรรมคำสง่ั สอน ของพระพทุ ธองคจ์ ะถกู บดิ เบอื นไป ศาสนบุคคล - การที่เรามาวัด พบเห็นใครมีความประพฤติ บกพรอ่ ง กิรยิ ามารยาทไม่คอ่ ยจะดี ขอใหช้ ว่ ยกนั ตกั เตอื น โดยเฉพาะ ถา้ เปน็ เจา้ หน้าทขี่ องวัด แม้แต่พระภิกษุ สามเณร ถา้ จะเกรงใจไม่กลา้ เตอื นโดยตรง ขอใหจ้ ดชอ่ื มาบอกหลวงพอ่ ดว้ ย จะไดช้ ว่ ยกนั แกไ้ ขไม่ ใหเ้ ปน็ ทค่ี รหาได้ ศาสนวตั ถุ - ของใชท้ กุ ชน้ิ ในวดั เปน็ สมบตั ขิ องพระพทุ ธศาสนา จงรกั ษาประโยนและเกwยี รตwยิ ศขwองน.าkย aly(ริ)'a©fGn~) aตmำรบั iยtอrดaเล.ขoา rg

ไดม้ าจากศรทั ธาของสาธชุ นทเ่ี ขาทำบญุ เงนิ ทกุ บาททกุ สตางคเ์ ขาจบขน้ึ เหนอหวอธษจา้ นถวายพระ vW^พ)1'4) ขอไหใชอ้ ยา่ งระมดั ระวงั ใชเ้ สรจ็ แล้ว ช่วยกนั เก็บรักษาโดยเฉพาะพวกโตะ๊ เก้าอี้ ถา้ ทิ้งตากแดด ตากฝน อกี ไม,นานกช็ ำรดุ แมก้ ระทง่ั เสอ่ื กเ็ ชน่ กนั ถกู ฝนแลว้ พอง เปอี ยรงุ่ รง่ิ นำมาใชอ้ กี ไมไ่ ด้ ใครเขามาเหน็ เขา้ กห็ มดศรทั ธา ขนาดสมบตั ิ เทา่ น้ี เราชาวพทุ ธยงั รกั ษาไวไมไ่ ด้ นบั ประสาอะไรกับสมบัติอน่ื ดังนัน้ ขอใหพ้ วกเราชว่ ยกนั ดแู ลสมบตั ขิ องศาสนาใหใชง้ านไปไดน้ าน ๆ ศาสนสลาน - เรามาวดั ตอ้ งชว่ ยกนั ดแู ลความสะอาด เพอ่ื ความ เจริญตาเจริญใจ ทง้ิ ขยะในท่ีทจ่ี ัดไวให้ ไมท่ ำความสกปรกใหก้ บั โบสถ์ วหิ าร ศาลา จึงไดช้ ื่อว่ารักษาศาสนสถาน ศาสนพธิ ี - เมอ่ื มพี ธิ ใี นวนั สำคญั ทางพทุ ธศาสนา ขอใหเ้ ขา้ รว่ ม พิธีดว้ ยความเคารพ ไมส่ ง่ เสยี งรบกวนผอู้ น่ื แตง่ กายใหส้ ภุ าพ รวมทง้ั ไมค่ วรใชเ้ ครอ่ื งหอม เพราะกลน่ิ อาจไปรบกวนบคุ คลใกลเ้ คยี งได้ เราวา่ หอม แตค่ นอน่ื บางคนไมช่ อบกลน่ิ นน้ั ถึงขนาดวิงเวยี นคลืน่ ไสIั ปกม็ ี ถ้าใครทำไดด้ งั นี้ นบั วา่ เป็นการสบื ทอดอายุพระพทุ ธศาสนาให้ เจรญิ รงุ่ เรอื งไปอกี นานเทา่ นาน และจะเปน็ นสิ ยั ตดิ ตวั ไปทกุ ภพทกุ ชาติ ชอ่ื เสียงเกียรติยศ และทรพั ยส์ มบตั ขิ องเรากจ็ ะมคี นคอยปกปอ้ งรกั ษา ไวให้ เพราะผลบญุ ทเ่ี ราไดป้ กปอ้ งรกั ษาทรพั ยส์ มบตั ิ และชอ่ื เสยี งของ พระพทุ ธศาสนาและของผอู้ น่ื มากอ่ นนน่ั เอง ตำรับยอดเลขา ©!£>« จงรกั ษาประโยนแ์ ละเกยี รตยิ ศของนาย www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

อยา่ เปน็ ผลู้ ำเอยี ง ในบตุ รภรรยาของนาย \\ ร '- ^/cisLSafiJlPii5P*' ตำ!!เยอดเลขา ๑ ๐ ๑ อยา่ เปน็ ผลู้ ำเอยี งในบตุ รภรรยาของนาย www.kalyanamitra.org

การเขา้ ไปรบั รเู้รอ่ื งในครอบครวั ของนาย รับรไู้ ว้ แตอ่ ยา่ รบั มาเปน็ เรอ่ื งปวดหวั อยา่ เขา้ ไปสมทบฝา่ ยใดฝา่ ยหนง่ึ เปน็ อนั ขาด วางตวั เปน็ กลางไมล่ ำเอยี งเขา้ ขา้ งฝา่ ยใดฝา่ ยหนง่ึ ประพฤตติ นดงั พระพทุ ธองคท์ รงสอนวา่ ไมว่ า่ รา้ ย ไมท่ ำรา้ ย สำรวมศลี และมารยาทให้ดี เปน็ การฝกึ อเุ บกขาธรรม *7> อยา่ เปน็ ผลู้ าเอยี งในบตุ รภรรยาของนาย ๑0ไ£> ตำรบั ยอดเลขา \"rs: ฬ ^ www.kalyanamitra.org

อยา่ เปน็ ผลู้ ำเอยี งในบตุ รภรรยาของนาย ^. _ ssSK\"\" \"ร^^^^^ -Jfe ใเ พิร^KB^WS3WW8S88SSรพรฒรรพรพพe I lit^ ๆft\" ^'jjg ภรรยาใหญข่ องทา่ นกค่็ ภรรยานอ้ ยของทา่ นกค่็ ่ึ เรา ไม,กวรถือ แโไง แt]ง เดอกทร่ํ กั มกั ทช่ึ งั นับถอท'รงน้ใั 4 คูกกู ทางนใ้็ หแ้ ปลกปล•ท'!เหสอื เกนิ ไป เปน็ อนั ไมค่ วร กึงแมว้ า่ ท่ ไนระไมป่ รองดอ ๓นกึ่ค ก๋็โมใชธ่ รุ ะของเรา ทระหนั เหเปรปรวนไปควย เชน่ ประรบทางโนน้ หากวาม ใสท่ างน อยา่ ใหม้ แกฅ่ วั เรไเลยเปน็ อนั ขาค เมอร::มเกยวขอ้ งเขา้ ม ไเฉพาะควั เราบา้ ง ก็ร่ งฅคิ ผนั ผอ่ ใฒลณึ่ ล่ยิ งไปเสยี ใหพ้ ้นผฅิ ไค้เปน็ ค และเมอ่ํ มทื างอนั ใคค๋ั ท่จํ ะกลบเกล่ํอนใหล้ ะลายหายไปกับ้ซง่ ไค' กย่็ ๋ัง'จะเปน็ การค ทลดุ อย่า'ให้เหมึอนคังกำทเขากล่อมเค็่กว่า \"ฅฒยหลวง ค้วยทอ่ นออ้ ย ฅเมย่ นอ้ ยดว้ ยทอ่ นรนั ทน\" น้นั เลย ถื้งวา่ บตุ รของทา่ นก็เ่ หมือนกนั ระเกคิ 'รากอทรทา่ น กนใฅกี่ค เราไม่กวรระไปขดคนว่าสูงท่าค'ไว่'ไรกว,าชัง ศฅ แค่ เปน็ บฅุ รฃองทา่ น แลว้ เราตอ้ งรกั ใกรน่ บทอทง่ั ห j Iค ทิดเสีย'ว่าเปใ็ Jนายท้ังนั้น อยา่ ถอึ วา่ คนนน้ั พอ่ รกั คนITพอ่ ไม' รกั อยา่ งนไ้ั มค่ วร แทจ้ -รงบฅุ รแ์ 1เลว กี่ยอ่ มเลใ]หา'รักใคร่ทัง่ นน้ั แด่หากว่าระเชิดชูเขยชมมากไม่ไค้ฬมอกัน ท่านก่ี กง'ระมกวา11คบั ใรอะไรลกั อยา่ งหนง่ํ ซ่งึ จะเกิดรากกวาม ตำยอดเลขา อยา่ เปน็ ผลู้ ำเอยี งในบตุ รภรรยาของนาย www.kalyanamitra.org

รำกาญขนกระทำไปมิไค้ เมอ่ํ เราส'ิ-งเกฅคู ๆ ไปแตว้ ก็ก่ งระ ทราบไค้ แตเ่ มอ่ํ เรานบั ถอรกั ใกรท่ ว่ั ไปเชน่ นน้ั แตว้ นายเรา ท่านศงเห็น่ กวามค กวามหส'ิกถานมน่ั กงของเราเหมอนกนั £ สว่ นนายผู้หญงิ ทา่ นระไม่เห่นึ บางก่็ชา่ งเถอะ เมอ่ํ พอทนไค้ 1!, กท็่ นเอา เราจะผนั แปรไปอยา่ งอนกเมก่ วร '<ะ:& ' เมอ่ื เราเปน็ ลกู นอ้ งใกลช้ ดิ กบั เจา้ นาย ย่อมเปน็ ธรรมดาทีจ่ ะตอ้ งมี ส่วนรับรู้เกี่ยวกบั เร่ืองครอบครวั ของทา่ น ทา่ นผ้เู ขยี นเร่อื งนน้ี ับว่าเป็นผู้ มปี ระสบการณ์มาก ในกรณีที่เจ้านายเรามีทั้งภรรยาหลวงและภรรยา น้อย กย็ ่อมเป็นธรรมดาท่เี ขาจะไมล่ งรอยกัน ย่ิงลกู ของแต่ละฝ่ายแลว้ ยงิ่ หนักข้นึ ไปอีก หรือแม้แต่เจ้านายเราจะมีภรรยาคนเดียว แต่ลำเอียง รักลกู ไม,เทา่ กัน เราเป็นลูกน้องก็ต้องวางตัวเป็นกลาง เป็นการฝึก อุเบกขาธรรม พวกเขาทะเลาะววิ าทกนั หรอื ถงึ ขน้ั ลงมอื ทำรา้ ยกนั เรา อย่าเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย ยกเว้นเราสามารถช่วยคลี่คลายเหตุการณ์!ด้ แตอ่ ยา่ ไปสมทบฝา่ ยใดฝา่ ยหนง่ึ เปน็ อนั ขาด เลี่ยงได้เลี่ยงเสียดีกว่า ให้ รับรู!ว้ แตอ่ ยา่ รบั เขา้ มาใหเ้ ปน็ เรอ่ื งปวดหวั ทำตวั ดังเชน่ ท่ีพระพทุ ธองค์ ตรสั ไวว้ า่ \"อนปู วาโท อนปู ฆาโต ปาฏโมกเข จะ สงั วโร ห้ามว่าร้าย หา้ มทำร้าย จงสำรวมสลี และมารยาทของเราใหด้ \"ี ๑ ปัญหาของพระอานนทเถระ,ชุ.ธ.อ.๔๒/๒๔/๓๓๒ (มมร.) อยา่ เปน็ ผลู้ ำเอยี งในบตุ รภรรยาของนาย ๑CวGT ตำรับยอดเลขา •ร www.kalyanamitra.org