ตำรับยอดเลขา จากคัมภีร์ _จรรยาบ่าว_ วิธีฝึกผู้นำในยุค ร.ศ.๑๓๑

ฝ. อยบู่ า้ นทา่ นอยา่ ดดู ายฯ น่ีท่านเขียนยอจากคำพังเพยประโยคเตม็ ๆ วา่ \"อยบู่ า้ นทา่ นอยา่ นง่ิ ดูดาย ปนั วัวปันควายให้ลูกทา่ นเล่น...\" ท่ีจรงิ วัว ควาย อะไรจะปนั ให้เล่นfitม,มีห'รอก เป็นแต่คำเปรียบเทียบ ตามเจตนาที่กล่าวก็มี ความหมายว่า ไม'ให้เกียจคร้าน และเพิกเฉยในกิจการบ้านเรือน ของนายนน่ั เอง ความโดยละเอยี ดทา่ นบรรยายไวว้ า่ เแพร I อกประ:การหนง่ึ เชน่ กำบุราณท่านวา่ \"อยบู่ า้ นหา่ น อย'าตูคาย ปีนวัวปนี กวาย'ใหถ้ ูกท•่ ไนเลน่ \" เข'ใ414เป1็ Jฅใ้ Jก่ี กๆรจะ;รฦกและกรรทำ ท่'ี จริงวัวกวายอะไร'จะ;ปีนให้เลน่ ก่็ หาไม'คอก เป็นแต่กำเปรยบเคยบ ความเจฅนาทิ่กล่าวก็่ หมายกวามว่าไมให้เกยรกร้าน และเพกิ เฉยในกจิ การบา้ น เรอใrของนายนน้ั เอง เพร าะฉะนนั เรากวรตอ้ งมกว•ไม เพยร หมไั 4คแู ลทำ กจี การงานของทำนวา่ จะลกปรกรกรานอยอู่ ย่างไร ศวรทำ I ต้องทำ และ:ถง่ํ ใคจะอนั ฅรายหว้ ย•ลน'นๆ ต้องระวังตอ้ งกิfI II11II! ต้องทํ ไ ฤๆวา่ เจา้ หนา้ ทเ่ิ 'ขาม ถา้ หากวา่ จะเสียถงกต่ึ ้องทํไ และบอ้ งกน ฤๆตกั เตอื นแกเ่ จา้ หนา้ ท่ิ อย่าเพิกเฉยเลยละ จะกคิ วา่ ไมใชห่ นา้ ทน่ี น้ั ไมก่ วร และลง่ ชองสนั ใคทแ่ี หลมกม I กฅขวางทางอยู่ ฤๅจะฅกหลน่ ทลคุ หกมาถกู ทไ่ น ลกู ทา่ น J ตำรับยอดเลขา อยบู่ า้ นทา่ นอยา่ ดดู ายฯ www.kalyanamitra.org

หลานทา่ น ฤๅใครๆ กฅ เราตอ้ งกดิ ป'้ องกนั และเกบ่ี แอบ 1หพ้ 1้ 4อนั คราย คว้ ยถูกหลานทา่ นเป็นเฅก่็ ปราศจาทลฅิ ระวงั ตวั จะถกู ตอ้ งเขา้ เปน็ อนั ตรายเชน่ นเ้ั ปน็ ตน้ เราตอ้ ง ระมคั ระวงั คูแลค้ๆยจงึ จะคึ่ อ1ไขอ้ หน4่ึ มชกชมุ น'ิโ1ทป่ี ราศจาก11ตหิ รอื หนกั ปาก กลา่ วกอึ กนหน่ํ 3ฤๅหล ไยกนกค่็ เดนิ ไปขา้ งหนา้ '1, เยืนอยู่ ใมร่ สู้ กื ร'ะวงั ฅนท่ี เดินใปข้างหลง ถอของที่หลุคล้มพลัด แพลงฅกหลน่ ไคง้ า่ ย ไมบ่ อกกล' ไวกนขไ้ งหนา้ ให!้ ?โว เ'ะา วัคเหวยงฤๅหนั เหมาถูกเช้าใหข้ องนัน้ อันฅรายเสย์ หายไป เขา่ Jน้ิ ก่็ เปน็ กวามผดิ คคไมร่ อบคอ LIอนั ไ1 iศมกๆร ๆ ต14จะ ขอกกล่าวกนข้างทน้า แล'ะ:กนทย่ี นื *นน้ั 1ห'ท'้สู กิ ตวั ๆ'า เรายก และถอื ของมา เขาจะไคท้ ถกึ หลบ และคนทๆ่ี VIเหว่ ย่ํ งทน้ เห มาถูกเข้านั้น ก่ีมกๆามผดี นา้ งเทมือใ4กนั ทมี่ ลตเิ นลอ แคน่ อยกๆ''ไผกู อของ เพราะทJ่ี ]•ไขา้ -.1ทลงั เขา ๆ ใม'เหน เพราะฉะนน้ั เราจะตอ้ งระวงั กๆามผคิ ฅงั น'ทง้ั ๒ อย่างอย่า \\* ๆเห1ิ 1๘1น•'1mร-. ท/เ ขจนนาง รเ^รรพ*-.,....•••<\".. อยบู่ า้ นทา่ นอยา่ ดดู ายฯ 0ว«ว ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

สำหรบั จรรยาขอ้ ที่ ๗ นี้ ท่านบอกไว้ชัด ไมใ่ หเ้ กยี จครา้ นและ เพกิ เฉยในกจิ การบา้ นเรอื นไม'วา่ จะไปอยบู่ า้ นใคร เราอยกู่ บั ใครกต็ าม ขอใหท้ ำเหมอื นกบั วา่ เปน็ เจา้ ของบา้ นไมใ่ ชเ่ พยี งผอู้ าศยั ถา้ อย่วู ดั เชา้ ขน้ึ มากค็ วรออกตรวจวดั หลวงพอ่ เองทำอยเู่ สมอ ดูแลวา่ ตรงไหนรกก็ช่วยกนั เกบ็ เสียให้เรยี บ'เอย ไมน่ ง่ิ ดดู าย เหน็ สง่ิ ท่ี จะเปน็ อนั ตรายตา่ ง ๆก็ให้ชว่ ยดูเป็นหเู ป็นตาให้ดว้ ยเชน่ เหน็ 'กง่ิ ,ไมJ ระสายไฟอยู่ ถ้าขืนปล่อยใหเ้ ปน็ อยา่ งนอี้ ีกหน่อยสายไฟจะถลอกถึง ลวดทองแดง ไฟจะชอ็ ตได้ หรอื เหน็ สง่ิ ทท่ี ำใหภ้ าพพจนข์ องวดั เสยี เชน่ มีหนมุ่ สาวมานัง่ จบี กันตามพุ่มไม้เตย้ี ๆ กค็ วรหาวธิ ขี อร้องเขาอย่าง นุ่มนวล ระเบยี บของวดั มเี ขยี นไว้ ขอใหเ้ขาชว่ ยกนั รกั ษา พดู ดี ๆ อยา่ ใใหเ้,ขา'โกรธ เขาอาย เรอ่ื งนสิ ยั รกั ความสะอาดและไมน่ ง่ิ ดดู ายน้ี เปน็ เรอ่ึ งทต่ี อ้ งฝกึ ฝน ใหเ้มขี น้ึ เมอ่ื ตอนทห่ี ลวงพอ่ เรยี นอยขู่ น้ั มธั ยมปลาย ชอบเรยี นวชิ าอยยู่ ง คงกระพนั รูดโซล่ ุยไฟมอี าจารย์ท่านหนึ่งมีช่อื ทางวิชาเหล่านี้ท่าน ทราบวา่ หลวงพอ่ ชอบจงึ เรยี กไปสอนคาถาให้ (ปจั จบุ นั หลวงพอ่ ทง้ิ วชิ า ไสยเวทยไ์ ปหมดแลว้ อยา่ งเดด็ ขาด ต้ังแตก่ ่อนบวช เพราะเปน็ เดรจั ฉาน วิชา ไมใ่ ชธ่ รรมะของพระสมั มาสม้ พทุ ธเจา้ ) อยา่ งไรกต็ ามสำหรับผู้จะเรียนวชิ าน้ี!ด้ ท่านมีข้อแมอ้ ยูว่ ่าไมว่ า่ จะเดนิ ทางไปไหนมาไหน ไมว่ า่ จะรบี เรง่ อยา่ งไรกต็ าม หากเจอหนาม กระเบอ้ื ง เศษแกว้ ฯลฯท่ีอาจบาดเท้าผคู้ นได้ก็ให้เราหยดุ เก็บเสยี ให้ หมดกอ่ นข้อน้เี พราะคนในสมยั ก่อนไมม่ รี องเทา้ ใส่กัน ยกเวน้ แตค่ นท่ี ตำรบั ยอดเลขา Iะวฅ? อยบู่ า้ นทา่ นอยา่ ดดู ายฯ www.kalyanamitra.org

มีฐานะดจี ริง ๆ จงึ จะใสร่ องเทา้ ประจำ คนเดนิ เทา้ เปลา่ กอ็ าจถกู เศษ หนาม กระเบอ้ื ง แกว้ ฯลฯ ตำเท้าเอาได้ ถ้ามคี วามฌตตา จรงิ ใจตอ่ ผู้ อ่ืน และสามารถทำไดอ้ ยา่ งน้ี คาถาบทนจ้ี งึ จะศกั ดส้ื ทิ ธ้ื หลวงพอ่ จงึ ตง้ั ใจรกั ษาสจั จะ ทำตามขอ้ แมน้ ั้น แลว้ กพ็ บวา่ สามารถนำวชิ าของพา่ นมาใชไ้ ดข้ ลงั ดี ต่อมา?1ตดิ เปน็ นิสัย เมอ่ื เหน็ อะไรทเี ปน็ อนั ตรายตอ่ มอื ตอ่ เทา้ คนทง้ั หลายแลว้ ตอ้ งเกบ็ ทง้ิ หมด แมจ้ นกระหงั ทกุ วนั น้ี ไมว่ า่ จะเดนิ ไปไหนกต็ าม ถา้ เห็นอะไร ตกหลน่ อยบู่ นถนน แมจ้ ะไมท่ ม่ิ มอื ทม่ิ เทา้ แคร่ กหรู กตากท็ นไมไ่ ดแ้ ลว้ ต้องหยดุ ลงไปเกบ็ ขอใหพ้ วกเราทำเถดิ เพราะจะเปน็ บญุ ตดิ ตวั ไป เปน็ บุญอย่างไร ยกตวั อยา่ ง ผมู้ ีบุญบารมีท้ังหลาย หรอื ในหลวงของเราน้ี เวลาพระองคจ์ ะเสดจ็ ไปไหน ไมว่ า่ จะเปน็ ทร่ี กกนั ดารเพย็ งใดกต็ าม จะ มคี นทำทางใหท้ า่ นไป บุญประ๓ทนเี้ กิดจากการท่พี ระองคท์ ่านจดั การ เกบ็ ทกุ อยา่ งทเ่ี ปน็ อปุ สรรคตอ่ มหาชนใหเ้ รยี บรอ้ ย และยงั ทรงเปน็ นกั ทำถนนใหค้ นเดิน พระองคท์ ำขา้ มภพขา้ มชาตมิ า ด้วยอำนาจบุญนัน้ ไม่ วา่ พระองค์จะเสด็จไปไหน เสน้ ทางจะกนั ดารหรอื คบั คง่ั เพยี งใด เขาจะ ทำเสน้ ทางให้พระองค์สะดวกสบายเสมอ สำหรับจรรยาขอ้ น้ีรวมไปถงึ ความมสี ติรอบคอบด้วย เพอ่ื ปอ้ งกนั การกระทบกระทง่ั กน้ ถ้ไใครเคยเดนิ ปาจะเข้าใจไดง้ า่ ยหลวงพอ่ เองก็ เคยทำผดิ พลาดไปโดยไมต่ ง้ั ใจ คือเราเดินตามกนั เข้าไปในปาหลายคน หลวงพอ่ เดนิ อยขู่ า้ งหนา้ ม็ก่ิงไมย้ าวเกะกะขวางทางอยู่ทเอามอื ดนิ ,ลไู่ ป ความทไ่ี ม,ทนั ดระยะ พอพน้ ตวั กง่ิ ไมก้ ด็ ดี กลบั ไปโดนคนขา้ งหลงั เขา้ อยบู่ า้ นทา่ นอยา่ ดดู ายฯ Vsร'ิ ตำรบั ยอดเลขา www.kalyanamitra.org

พอดี เขากเ็ จบ็ ตวั ไป ในปจั จบุ นั นก้ี ารสญั จรในลกั ษณะดงั กลา่ วแทบจะ หมดไปแลว้ แตก่ เ็ ปน็ อทุ าหรณ!์ ดส้ ำหรบั ชวี ติ ประจำวนั ทกุ วนั น้ี คอื ให้ ระมดั ระวงั ในการทำงานใด ๆ ในหนา้ ท1ี ของเรา ไม1ใหไ้ ปกระทบ กระเทอื นงานในอกี หนา้ ทห่ี นง่ึ ดว้ ย ความคาดไมถ่ งึ อาจจะเกดิ ความ เสยี หายได้จึงตอ้ งรอบคอบมสี ตใิ หม้ ากยกตวั อยา่ ง ในวดั พระธรรม- กายน้ี ในวนั เสารบ์ างวนั จะมกี ารอบรมประเภทตา่ ง ๆ ถา้ เป็นการอบรม เดก็ เลก็ จะใชส้ ถานทท่ี ศ่ี าลาจาตมุ หาราชกิ า และถา้ เปน็ เดก็ โต จะใช้ สภาธรรมกายซง่ึ กวา้ งขวางกวา่ แตถ่ า้ จำนวนไมม่ ากนกั จะไปอบรมกนั ท่ี บณั ฑติ ยสภา หากไมม่ กี ารนดั แนะกนั กอ่ นใหด้ ี คนงานทม่ี หี นา้ ทต่ี ดั หญา้ ในวนั เสารก์ ล็ งมอื ตดั กนั ทง้ั สนาม ผู้มาฟงั เทศน์ก็ตอ้ งฟงั เทศน์ ระคนกบั เสยี งเครอ่ื งรถตดั หญา้ แบบ,น!้ี มร่ เู้รอ่ื งแน่ เพราะฉะนน้ั ไมว่ า่ จะทำงานอยหู่ นว่ ยใดกต็ าม ขอใหน้ กึ ถงึ หวั อก ของผทู้ ท่ี ำงานอยดู่ ว้ ยวา่ อาจมกี ารกระทบกระทง่ั กนั ได้ ใหร้ ะมดั ระวงั เหด ตำรบั ยอดเลขา *๏0<'า3แ\\ร1* อยบู่ า้ นทา่ นอยา่ ดดู ายฯ www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

อย่าแนคนสะเพร่า ตำรับยฮดเลขา sr® ริ ,อยา่ เปน็ คนสะเพรา่ www.kalyanamitra.org

คนทต่ี ดิ นสิ ยั สะเพรา่ ตง้ั แตเ่ดก็ พอโตเปน็ ผใู้ หญจ่ ะเอาดไี มไ่ ด้ ะมคี วามรแู้ คไ่ หน ก็ทำงานโดยไมร่ อบคอบ ไมร่ ปู้ ระมาณ กลายเปน็ สาเหตใุ ห้ ตระกลพนิ าศ หรอื องคก์ รลม้ ละลาย อยา่ เปน็ คนสะเพรา่ ราร) ตำรบั ยอดเลขา โร ' ' www.kalyanamitra.org

๘. อย่าเป็นคนสะเพร่า v # 4>' z ลรรพสงิ ของอนั ใคของทา่ นกค่็ ทเึ่ ราระใชแ้ ละทำ เรา คอ้ งทำโคยกวามระมคั ระวงั อยา่ ใหข้ องเชา้ ของทา่ นเ€๒หาย ไปด้วยกวามมักง่ายและละเพร่า อันของทํ่ไม่กวรใชล้ ำหรับ กันเอามาใช้และเอามาทำ เชน่ มคเลก่็ กมบาง เอาไปฝานฟนิ เชอ้ื คหน่ั ของทแขง่ึ ทเหนยว ม่ึคนั้นกท่็ นไมไ่ ค้ คอ้ งบ่ินหรอ และหกั ยเู่ สยิ ของไป ฤๅว่าระตั้งรองของหนักช้อนทับกันก็่ค ไม'พินิร พิเกราะหวา่ ของท่ึรองรับน้ันระทนทานรับรองชองนั้นไค้ฤๅไม่ ฌอ่ํ ชอ้ นตง้ั วางทบั ลงไป ถ้าของรองรับบอบบางทนไมไ่ ค้ กี่ อนั ตรายทกั แตกแยกยบู่ ู้รานและล้มรน่ เลอนหธุคเปน็ อันตราย หรือสิงทํ่ใช้อยู่แต่ไม่ยับยั้งชั่งมือทำแต่พอควร เชน่ ไขกญุ แรใสล่ กู เชา้ ไประตรงรำปา ฤๅฅรงลกู ตรงแมก่ นั หรอ ไม่ๆพิรารณาคันผิคๆถูกๆใช้!คใม่กึ่มากน้อยของกึ่ฟ้ย ฤๅเช่นว่าไขโคมลานกึ่ค ไม่ไค้ทำแต่พอควร บิค กระชากพรวค ๆ มิไค้ยบั ยง้ั รน'จกั รและลานทนทาน'!เมอึ ไม่ ใครไ่ ค้ ของนั้นก็่ย่อมเส์ยเร็่วกว่าชาวบ้านทึ่เขาใช้๒ยปกติ มาก มืคังนเ้ั ปน็ ตน้ รงระวังอย่าให้มืแก่เรา ผ้เู ป็นบ่าวรกั นายนั้นเลย เราค้องพินิรพิเคราะหว่าชองสิงใดควรระใช้ อยา่ งไรไครงึ ใช้ และสงิ ทลำหรบั กนั ฤๅทร่ึ ะรบั รองทนทาน ตำรบั ยอดเลขา (AO อยา่ เปน็ คนสะเพรา่ www.kaly•ไ?a-n.®a*>m*' itra.org

กนั โครงใชร้ งทำ ฤๅเรน่ ของเงาแตะ1ของสา์ อาง เราตอ้ งขคั 1 อานเชค่็ ลา้ งคว้ ยของออ่ นและชองละเอยครงึ จะฟน้ การค V และเรยบรอ้ ย(เมเหตตุ มผลลมกวรแก'การทพ่ี งึ กระทำ ข้อนพี้ ระสมั มาสม้ พทุ ธเจ้าตรสั ไว้วา่ \"แมต้ ระกลู ที่มง่ั คัง่ เปน็ มหา เศรบฐีถ้าคนในบ้านหรือปาวไพรใ่ ช้ของไม่ร้จู กั ประมาณ ของทายไม่หา ของเสยี ไม่ซ่อม ตระกลู นนั้ ภม็ ีสี,,ทธ'ิ ล้มละลายได้\" ๑ การใชข้ องไมร่ จู้ กั ประมาณ หรอื ทเ่ีรยี กวา่ สะเพรา่ นน้ั คอื การนำ ของมาใชผ้ ดิ ประ๓ทบา้ ง ความไมร่ อบคอบทำใหเ้ สยี หายบา้ ง ยกตวั อยา่ งเชน่ ตะปคู วงถอนขน้ึ หรอื สกรู (Screw) ถอนขน้ึ แทนทจ่ี ะเอาไขควงมาไข กลบั เอามดี ปลายแหลมมาไขแทน ปลายมดี จงึ บดิ เบีย้ วเสียหาย เปน็ ตน้ หรอื วางฉากไมอ้ ดั สำหรบั จดั นทิ รรศการ เมอ่ื จดั เสรจ็ กว็ างไว้ กลางแจง้ ไมจ่ ดั เกบ็ ใหเ้ ขา้ ท่ี พอฝนตกลงมาซเู่ ดยี ว ไมอ้ ดั เปยี กพองเสยี หายหมดเลย ใชง้ านไดห้ นเดยี ว ไมว่ า่ อยทู่ ท่ี ำงานหรอื ทบ่ี า้ นก็ต้องฝกึ ดว้ ยกันทั้งน้ัน เผอ่ื มโี อกาส ไปเปน็ หวั หนา้ งานในภายหนา้ จะไดร้ อบคอบ ไม1คอ่ ยผดิ พลาด เปน็ แบบอยา่ งทด่ี ี คนทต่ี ดิ นสิ ยั สะเพรา่ ตง้ั แตเ่ ดก็ พอโตเปน็ ผใู้ หญจ่ ะเอาดี ไมไ่ ด้ถึงจะมคี วามรู้เพยี งใดก็ตามถ้าลงเป็นคนสะเพรา่ เสยี แลว้ ก็ไป ไมร่ อด ดังน้ัน ใครกต็ ามทม่ี ลี กู มีหลาน ใหใั ชท้ ำงานเสยี ตง้ั แตย่ งั เลก็ ทำผิดทำถูกอย่างไรก็บ่นวา่ สง่ั สอนกันไป พอโตขน้ึ จะไดท้ ำงานเปน็ 8 กุลสตู ร, อง.ฺ จตกุ กฺ . ๓๕/๒๕๘/๖๒๓ (มมร.) อยา่ เปน็ คนสะเพรา่ srsr ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๙ ต้องเอาใจใสต่ รวจตรา กิจการอยู่เสมอ +00r'< e, ตำรบั ยอดเลขา ร๕ ต้องเอาใจใสต่ รวจตรากิจการอยู่เสมอ www.kalyanamitra.org

การดแลสมบตั ขิ องผอ้ น่ื อยา่ งดี ะ;;'-.':.. ตอ้ งเอาใจใสต่ รวจตรากิจการอยู่เสมอ ราอ ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๑'. ตอ้ งเอาใจใสต่ รวจตรากจิ การอยูเ่ สมอ 1 f สรรพสงิ ชองอนั ใค ๆ กก็่ ซง่ึ ทา่.•น+ม\"อ•ปบ*ีหMมา®ยใหเ้ รา 1\"» รกั ษานัน้ เรา'จะตอ้ งเอา'ใจใสอ่ ยา่ งมาก กอึ ตอ้ งตรวจตรา ดูแลเฟมิ อ ๆ อยา่ ใหข้ องเหลา่ นน้ั ฅกเรยเสืยหายบุบฉลาย ทรคุ โทรมไปคว้ ยเหต,ุ โมม่ ก'วามระมกั ระวัง อันใช่เหตจุ ำเป็น ท่จี ะเสืย และใหค้ กิ รกั ของ ๆ ทา่ นเหมึอนของชองเรา เมอ่ํ ขูใคมาหยิบยมึ ไปต้องจกต้องจำไว้เปน็ หลกั กาน เมอนำมา ก็ต่ อ้ งตรวจตราให้รวู้ า่ ถว้ นหรึอขากเสิยหายชำรกุ ทรคโทรม อยา่ งไร เมอเห็่นชำรุกเสิยหายก็่ใหรบนำกวามราเรยนเสืย ใหท้ า่ นทราบทนั ท,วงท อย่าเพิกเฉยเลยละให้เป็นปากเป็น เสย์ ง ต้องไฅล่ วนมัวหมองแหง่ เราทำเผอเรอตอ่ ไปไต้จงจะค เมอ่ํ เหน่ึ นานเกนิ กวรยงั มไิ ตน้ ำสง่ ตอ้ งตักเตือนใหส้ ่ง เมอ่ํ เรากวรจะเตอื นตรง'ใปไคก้ 1ใหเ้ ตอนไป ถา้ ไม่กวรทเ่ี ราจะ เตอื นเองไต้ ก็่ราเรยนใหท้ า่ นเตือนกนั เมอ่ึ ทำ,ใตเ้ ชน่ นน้ั กี่นับวา่ เรามกวามกฅัญณและ $ สา์ มารถในหน้าที่ กวามเมตตาปรานแห่งนายกี่จะมแก'เรา I เปน็ อนั มาก <—i—3 \"พ^^พ 1. ตำรบั ยอดเลขา crey ตอ้ งเอาใจใสต่ รวจตรากจิ การอยูเ่ สมอ www.kaly'รa*n๕ajfm* itra.org

สำหรบั ข้อน้ีต้องเริม่ ทำความเขา้ ใจเสยี ตั้งแตต่ ้น เชน่ อยบู่ า้ นกใ็ ห้ มคี วามรสู้ กึ วา่ เป็นเจ้าของบา้ น เปน็ เจา้ ของสถานท่ี เปน็ เจา้ ของสำนกั งาน น้นั ๆ แมใ้ ชส้ อยของของทา่ นกท็ ำความรสู้ กึ เหมอื นกบั เปน็ ของของเรา คนบางคนเปน็ คนนา่ สงสาร ไมม่ ใี ครอยากจะใหห้ ยบิ ยมื อะไร แค่ ยืมหนงั สือตำรามาอา่ นซ่ึงไม1เห็นจะสกึ หรออะไร แตเ่ ขากไ็ ม,ให้ เพราะ พอยมื หนงั สอื ของเขามาแลว้ นำมาอา่ นแล้ววางท้ิงแบๆ ไว้ สนั หนงั สอื ก็หกั กระดาษกย็ บั ซาํ้ ดีไมด่ กี าวทท่ี าไว้หลุดอีกบางทวี างทง้ิ ไว้ ปลอ่ ย ใหเ้ ดก็ มาเลน่ ฉกี หนงั สอื เขาเสยี หาย วันหลังพอเอ่ยปากขอยืมใครเขา เขากพ็ ากนั เบอื นหนา้ หนีบา้ งก็อ้างวา่ ยังอ่านไม่จบทง้ั ท่อี ่านจบไปตง้ั นานแลว้ หรอื อา่ นไมจ่ บจรงิ ๆกต็ ามเถอะต่างกับบางคนท่ีรกั ษาของผู้ อืน่ เหมอื นกับเป็นของตัวเองเสมอ คนแบบน้ี แมย้ งั ไม'เอย่ ปากขอยมื หนงั สอื จากผใู้ ดเลย พอเขาไดห้ นงั สอื ดี ๆ มา เขากน็ กึ ถงึ กอ่ นแลว้ อยากใหไ้ ดอ้ า่ นหนงั สอื ดี ๆ เพราะคน ๆ นี้ นอกจากจะอา่ นดว้ ยความ ระมดั ระวงั ถนอมหนงั สอื ไม,ใหช้ า้ํ แลว้ เมอ่ื สง่ กลบั บางทยี งั ใสป่ กอยา่ ง เรียบร้อยคืนมาด้วย การดูแลของผู้อื่นอย่างดีนี้ ไมว่ า่ จะเปน็ ของ สาธารณะหรอื ของเพอ่ื นกต็ าม จะเปน็ บญุ ตดิ ตวั ไปวา่ สมบตั ขิ องเขาแม้ จะตกไปถงึ ไหนกต็ าม จะมที ง้ั มนษุ ย์ ท้ังเทวดามาชว่ ยกนั ปกปักรกั ษาไว้ สำหรับเรือ่ งน้ี หลวงพอ่ เองไดร้ บั บทเรยี นกบั ตวั เองมาแลว้ คอื ที่ วัดพระธรรมกายน้ีมสี ไลด์(Slide) ใหย้ มื เอาไปฉายใหแ้ กผ่ สู้ นใจ มที ้งั หนว่ ยงานในวดั และหนว่ ยงานกลั ยาณมติ รตา่ งจงั หวดั หรอื เวลามธี ดุ งค์ มีการอบรมตามที่ตา่ ง ๆ กใ็ หย้ มื ไป โดยใหท้ ง้ั สไลดท์ เ่ีปน็ แผน่ ใหท้ ง้ั เครื่องฉาย หรือบางทีก็ให้โอเวอร์เฮดโปรเจคเตอร์ (Overhead จ•• ต้องเอาใจใสต่ รวจตรากิจการอยูเ่ สมอ ffcr ตำ?บยอดเลขา ไร?่ -*^)เ^ www.kalyanamitra.org

Projector) ท่ีใชฉ้ ายกับแผน่ ใสไปด้วย เนอ่ื งจากเหน็ วา่ เปน็ การสง่ เสรมิ การเผยแผพ่ ระศาสนา จงึ ไม่เคยหวง ยินดีจดั ให้ทุกอยา่ ง แตผ่ นู้ ำไปใช้ บางรายไมถ่ นอมของเลย เมอ่ื นำของมาคนื บางทกี ระจกแตกหลอดขาด แลว้ กไ็ มแ่ จง้ ให้เราทราบ คนของเรากส็ ะเพรา่ ไมไ่ ดต้ รวจดกู อ่ น นำไป ใช้งานต่อ พอถึงเวลาฉายในงานนั้น ๆ คนเขาก็รอดูสไลด์ตามที่ ประกาศเอาไว้ ปรากฏวา่ เครอ่ื งเสยี ใชก้ ารไมไ่ ด้ เสยี งานเสยี การหมด หลวงพอ่ จงึ ตอ้ งใชว้ ธิ ใี หม่ โดยกำหนดลงไปเลยวา่ ชุดน้เี ปน็ ของ หลวงพอ่ ใช้ ไม,ใหย้ มื สว่ นทสี่ ำหรับมไี วใ้ ห้ยืม กม็ ีไวส้ ่วนหนึง่ และ ไม่ควรเป็นชนิดออโตฒติค ซ่ึงบอบบาง ตอ้ งใช้ชนิดที่ทนมือทนเท้า ไมเ่ สยี งา่ ย ๆ จึงจะดี แตข่ นาดมใี หย้ มื แลว้ ยังไม่ส่งคืนตามเวลาต้องให้ หลวงพอ่ มงี านเพม่ิ ขน้ึ อกี อยา่ งหนง่ึ คอื ต้องคอยทวงของคนื ฟงั มาถงึ ตรงน้แี ล้ว ใครทเ่ี คยทำผดิ พลาดมาในทำนองเดยี วกนั น้ี ก็ขอใหเ้ ลกิ เสยี นะ เมอ่ื ยมื ของของใคร นอกจากจะรจู้ กั ถนอมของแลว้ ต้องรบี นำกลับคืนยงิ่ ถา้ หากว่าของนนั้ เป็นของผู้บงั คบั บัญชา ของนาย ตอ้ งรู้จกั ถนอมใหด้ ี ของบางอยา่ งเปน็ ของสว่ นตวั ของทา่ นโดยเฉพาะ อยา่ เอาของของทา่ นไปใชเ้ ดด็ ขาด เพราะจะเปน็ การละลาบละลว้ ง และ ตตี ัวเสมอทา่ น ใครทเ่ี ปน็ คนทำหนา้ ทร่ี กั ษาของของเจา้ นาย ก็ต้องหมั่นทวงหม่ัน ตาม แตต่ อ้ งทำตามความเหมาะสม เชน่ ถา้ เป็นระดบั ผู้ใหญ่ยมื ไป เรา เปน็ เดก็ จะไปทวงกใ็ ชท่ ,ี ควรเรียนให้ท่านทราบ แลว้ ใหท้ า่ นไปทวง กันเอง จึงจะเหมาะ ตำรบั ยอดเลขา croc ตอ้ งเอาใจใส่ตรวจตรากจิ การอย่เู สมอ www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

๑๐ อยา่ เลนิ เลอ่ ในการรกั ษา และขบั รถยนต ตำรับยอดเลขา ffffl อยา่ เลนิ เลอ่ ในการรกั ษานสะ่ ขบั รถยนต์ www.kalyanamitra.org

การขบั รถนน้ั ถา้ พลาดเพยี งนิดเดียว ก็อาจบาดเจบ็ หรอื อาจถึงแก่ชวี ิตได้ คนทร่ี กั ชวี ติ ตวั เอง จึงตอ้ งไม1ขบั รถเรว็ หรอื ประมาทเลนิ เลอ่ และตอ้ งหมน่ั มฉิ ะน้นั เมอ่ื ถงึ ตอนซอ่ มจะกลายเปน็ เสยี นอ้ ยเสยี ยาก เสยี มากเสยี งา่ ย รวมทง้ั ยงั เอาชวี ติ ของผอ้ น่ื ไปเสย่ี งอนั ตรายดว้ ย อยา่ เลนิ เลอ่ ในการรกั ษาและขบั รถยนต์ ตำรบั ยอดเลขา •ร www.kalyanamitra.org

๑๐. อย่าเลินเล่อในการรักษาและขับรลยนต์ เราเปน็ กนขบั รถยนตแ์ ละรถมา้ กค่็ ่ึ เรากวรระปฏบิ ตั ิ MM การนน้ั ๆ อันเปน็ หนา้ ทเราทำค้'วยการพนิ ิรพิเกราะห!หค ปรากรากกวามละเพร่าและมักง่ายในเหตุการณ์ต่าง ๆ การรักษาก็่ให้ทำให้ฟ้อาคเรยบร้อยตามหน้าทํ่ฅดอคถื้ง สงิ ของท่ํระใช!นการนน้ั อย่าให้สุรุ่ยสุร่าย หมคเปลอ้ื งไป ดว้ ยเหตไุ มจ่ ำเป็นไครงึ ระค และลง่ ใคทเ่ํ ปน็ ของทำยากและ รากามากอันซง่ึ เรายังไม่เกยทำแก!ช กอ็่ ย่าเพ่อไปแก!ขทำ เข้าก่อน ชงไม่มกวามรู้ พถาคพลั้งของนั้นระเสียมากไป เมอเรฅนาค อยากระรู้อยากระทำไค้บ้าง ก่็รงราเรยน สืบฟว้ นกบั ผูรเู้ ขา เขา้ ใรคเสยี กอ่ นรง้ั ทำ และลง่ ใคทร่ํ สู กิ วา่ เสยี ฤๅขคั ขอ้ งมขนนน้ั ต้องราเรยนให้นายท่านทราบ เพอ่ํ ระไครบแก!ขเสยี อยา่ ละเลยไวร้ นเสยี มาก ฤๅเกคิ อนั ตราย รั้งระค และในการขบั รถกค่็ ตอ้ งพนิ ริ พเิ กราะหลทู่ างไปมา ใหค้ อย่าพลอเพลินปล่อยอารมณ!มไต้ระเกิคเหตุ เมอ้ื เกคิ ขนแลว้ กย่็ อ่ มเปน็ อนั แนท่ '่ํระตอ้ งเสยี อย่างน้อยทํ่สุคกี่ต้อง เสียเงินแลร!เสียเวลา'ใช้ ถ้าถูกอย่างสำกญั ร้ายแรงเขา้ รา่ งกายไมน่ ายกเึ่ รา ฤๅทั้งนายทั้งเรา แตกหักเถลิกเธก ปอกชอกชา้ํ จนถง้ื แกช่ วฅิ อนั ครายกใ๋ึ ค้ เพราะฉะนน้ั เรา กวรระระวงั อนั ตรายตา่ ง ๆ ใหม้ าก เหตกุ ารโนตา่ ง ๆ ท เขาเปน็ กนั มา.แลว้ เรากย่็ อ่ มรสู้ กี บา้ งไมใ่ ชฤ่ ๅ ว่ามนั มทาง XV -f a, ตำรับยอดเลขา to อยา่ เลนิ เลอ่ ในการรกั ษาและขบั รถยนต์ www.kaly•-a*n=#!aเร,*่ mitra.org

เสยี ทง้ั นน้ั ทาคและเลมอตวั บม่ ไิ ด้ เพราะเหตฉุ ะนน้ั เราอย่า แลอและระวงใหมา 1 ระขบั ถไปมากอ่ี ยา่ ใหเ้ รว่็ ปรศู เกนิ ไป น่ังกไ่ี ม่to; ไย และระแ'รง่ ขนั เอาไ!'รท'1ฯ/1กรทไ่ี หนเล'่ เมอ่ํ เรวน'ไกระยบั ยง1ใ J เหตกุ •ไรณอะไรทม่ี ขนบา้ งก!่ี !!สทั ใั J. ทว่ งท๋ั รงึ ไม่รำเป็นต้องเร่ึวนัก ; ; ^;. อกประการหนง่ึ รวนถง้ื ทเ่ิ ลยวกด่ี ท่มํ ถนใIและตรอก ทางผ่านกี่ด และทํ่ทางกับขันกึ่คึ ฤๅทิ่ประชุมชนกน พลุกพล่านกี่ค ผ่านทางกับรถรางรถไฟกค่็ ๋ั ตอ้ งเกนิ ชา้ ๆ และเปกิ แตรยาว ๆ มากกบั ยับยง้ั ตง้ั ใรระวงั ให้มาก ดูช้าย แถขวาให'รอบกอบ เพราะอ้ใ4ฅรายระมย่อมมต*าบถ กังกลา่ วนเ้ั ป็ 14ไ!ใI i>1ตุอันตรายที่เป็นกันมากี่ก้วยเผลอ อย่าง ธ.-> อวคฤทธ•้ิ อวกแรงอยา่ ง <?» อวดฤทธอ้ิ วคแรงนน้ั ไต้กับว่าช้าแมึอดกล่องแกล่วเชึ่ยวชาญ แขง่็ แรงพอทกุ อยา่ งในทางหนทไกช่ า้ ไ!นใรไต้เสtิ ITflนืใ้ ป ฤๅกเู หมอนกน ขับไม่เปน็ รถของเรากี่คและเร็่ว อยขู่ า้ งหลงั รบั ฝน่ ละออง ของไกรไมย่ อม ออกระเปน็ เชน่ น' รึงโกนกับโผงเช้าบ่อย ๆ แต่ว่าอันตรายลำกัญ ๆ มักระนายผชู้ ายไมใกรไคไปในรถ โกยมาก เพราะเทตฉุ ะนแ้ั ละพอ่ เอย๋ รงระวงั ระไวไหค้ อย่า เผลอ อยา่ ขบั ใหร้ นุ แรงแขง่ ขนั กนั ทำไมไมต่ อ้ งการ ถึงรถมา้ กี่เหมอนกนั ยับย้ังแต่พอกวรคกว่า อนั ตรายกร่ี ะใมม่ ึ่ ฤๅ น้อยลง เพราะอยใู นลามารถมนษยท์ ๆํ ไตก้ วรทา อยา่ เลนิ เลอ่ ในการรกั ษาและขบั รถยนต์ ๕(ร ตำรบั ยอดเลขา www.kalyanamitra.org

สำหรับข้อน้ี ผ้เู ขียนไดอ้ ธบิ ายไว้อย่างละเอยี ดลออแล้วคอื สอน คนขับรถว่าไม,ให้ประมาทเลินเส่อ หรืออยากดัง ขับรถเรว็ จนเกดิ อบุ ัติเหตุ ไม,วา่ จะเปน็ รถยนต์ หรือรถม้าที่ใช้ในสมัยก่อน เพราะถา้ พลาดเพียงนิดเดียวก็อาจบาดเจ็บ หรอื อาจถงึ แกช่ วี ติ ได้ และประการ สำคัญ อย่าทำตัวเป็นคนโง่แล้วขยัน คือไม,มคี วามรู้เร่อื งเคร่อื งยนต์ ดีพอ และไมศ่ กึ ษาใหด้ เี สยี กอ่ น พอเหน็ เครอ่ื งยนตเ์ สยี ก็พยายามซอ่ ม เสยี เอง ถอดไปถอดมาแลว้ ใสค่ นื ไมไ่ ดห้ มด กลายเปน็ ฝรง่ั (ฌป่ี นุ ) ทำ เกิน ใชก้ ารไมไ่ ด้ ตอนสมยั เรยี นอยชู่ น้ั มธั ยม หลวงพอ่ กเ็ คยเปน็ อยา่ งนเ้ี หมอื นกนั โยมพอ่ ซอ้ื รถจกั รยานใหข้ ไ่ี ปโรงเรยี น พอมันเสีย ไอ้เราก็เคยแต่ดู ๆ เขามา ไมไ่ ดศ้ กึ ษาอยา่ งจรงิ จงั แตค่ ดิ วา่ เรานา่ จะซอ่ มเองได้ ด้วยความรู้ เทา่ ไมถ่ งึ การณ์ เลยถอดออกเปน็ ชน้ิ ๆ เสรจ็ แลว้ ใสค่ นื ไมไ่ ด้ ตอ้ งไป ตามชา่ งมาประกอบให้ ทนี น้ี งั่ ดเู ขาดว้ ย พอดูแล้วคิดว่าเข้าใจดี คราว หนา้ ลองซอ่ มเองอกี กย็ งั เหลอื อกี ๒ - ๓ ชน้ิ นี่ถา้ เปน็ รถยนตก์ ค็ งเสยี หายมากกวา่ น้ี และในฐานะทเ่ี ราเปน็ คนขบั รถ กอ็ ยา่ สกั แต่วา่ ขับโดยไมเ่ อาใจใส่ สภาพรถเลย หลวงพอ่ จะสง่ั คนขบั รถเปน็ นกั เปน็ หนาวา่ ถ้าร้สู ึกว่ารถ ผดิ ปกติให้รีบตรวจเชค็ เสยี ถ้าเกินกำลงั ของเราก็ให้ส่งเข้าอู่เช็ค อยา่ ไป ดนั ทุรังใช้ ไมใ่ ชว่ า่ มเี สยี งดงั แกรก็ ๆ มาเปน็ อาทติ ยแ์ ลว้ กย็ งั ปลอ่ ยให้ ดังอยอู่ ยา่ งนั้น เดี๋ยวไปตายเอากลางทาง แล้วจะทำอย่างไร ดังน้นั อะไรกต็ าม ถา้ มพี ีทา่ ว่าจะเสียหายแลว้ อย่าฝืนใชไ้ ป ยอมเสียเงินเข้าอู่ ตรวจซ่อมเสียดีกว่า อย่าเข้าทำนองเสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย เลยนะ ตำรบั ยอดเลขา <ar<sr อยา่ เลนิ เลอ่ ในการรกั ษาและขบั รถยนต์ www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

jfeifer\"ะร*::--- I'-- • ๑๑* จ ฺ เ ร \" - . ของของนาย จงขอเสยี กอ่ น จงึ ลอื เอา ตำรบั ยอดเลขา ๕ต! ของของนาย จงขอเสยี กอ่ น จงึ ถอื เอา www.kalyanamitra.org

ของของนาย จงขอเสยี กอ่ น จงึ ถอื เอา &CS ตำรับยอดเลขา ' ร^0*- www.kalyanamitra.org

๑๑. ของของนาย จงขอเสียก่อน จงึ ลือเอา สงิ ของอ'นใ?!กกึ่ ่ขึ องนาย จะเป็นของทิ่มราก•1มาก t * ฤๅร่งที่ไม่เ(จะมรากาก็่ตาม เราไมก่ วรก?ิ แบยคบงั ยกั ยอก เซามาเปน็ ประโยชนข์ องเรา ชงตองคา้ ยองกสลื อทนิ นาทาน เมอเราพอใจอยากจะ:ไกกกวรราเรยนขอรอง 'เหเ้ ปน็ กจิ ถกั ษฒล่กุ าพอนั ด อันลง่ ท่กี วรทีเ่ ราจะขอไก' ฤๅการที่ท่าน จะใหไค้ เนออนญุ ๆฅใ'หแ้ ล'วเรา;จงรบั เอา นายก็่กงจะเท็่น \\ กวามคกวามซอตรงของเรา และเปน็ ทไ่ี วว้ างใจเราคว้ ย การที่เราจะไปอยู่กับเจ้านายคนใดท็ตาม แม้เขาจะเป็นญาติของ เราก็ตามที ไม่ควรถือวิสาสะหยิบฉวยสิ่งของของเขามาเป็นประโยชน์ ส่วนตน ไมว่ า่ สง่ิ ของนน้ั จะเปน็ ของสว่ นตวั หรอื เปน็ สว่ นรวม ราคาจะ มากจะนอ้ ย ก็อยา่ เอามาเป็นประมาณ เชน่ ดนิ สอ ปากกา ราคาเพียง ไมก่ ส่ี ตางค์ ก็อยา่ ไดไปหยิบฉวยมา เพราะสง่ิ ของใดกต็ ามทเ่ี จา้ ของเขา ไมไ่ ดใหถ้ อื เปน็ ผดิ ศลี ขอ้ ท่ี ๒ อทนิ นาทานทง้ั สน้ิ สำหรับเรอ่ื งการรกั ษาของของสว่ น,รวมนี้ ผใู้ หญส่ มยั ก่อนทา่ น เครง่ ครดั ในเรอ่ื งนม้ี าก หลวงพอ่ มพี ส่ี าวอยคู่ นหนง่ึ ไมใชพ่ ต่ี วั แตน่ บั ถอื เหมอื นพ่ี คณุ พอ่ ของทา่ นเป็นข้าราชการผใู้ หญอ่ ยู่ในกรมแผนท่ี เป็น หนง่ึ ในทมี งานทำแผนทป่ี ระเทศไทย โยมพี่สาวคนนี้เล่าให้ฟังว่า เมื่อ คุณพอ่ กลบั จากสำรวจทำแผนท่จี ะนำเอกสารภาพวาดต่าง ๆ กลบั มาทำ ต่อท่ีบ้าน และเป็นเพราะว่าเมื่อก่อนนี้ยังไม'มีภาพถ่ายทางอากาศ จงึ ร. ตำรับยอดเลขา (iQC ของของนาย จงขอเสยี กอ่ น จึงถือเอา www.kalyanไ®amitra.org

ตอ้ งใช้เอกสารมาก ลกู น้องของท่านสองคนท่ีช่วยกับหาบแผนทมี่ านีเ่ ดิน ขาสนั เลย และการรวบรวมเอกสารในสมยั นน้ั ไมส่ ะดวกสบายเหมอื นใน สมยั น้ีทเี่ ย็บกระดาษก็ยงั ไมม่ ีใช้มีแต่เข็มหมดุ เท่านนั้ ตอนนน้ั กร็ าว ๆ ๕๐ปที ่ีแลว้ ช่วงกอ่ นสงครามโลกครง้ั ท่ี๒ เลก็ นอ้ ย เขม็ หมดุ ซง่ึ คณุ ผูห้ ญิง ใเในการตดั เยบ็ เสอื ผา้ เปน็ ของหายากในทอ้ งตลาด มีใช้แต่ใน หนว่ ยราชการเทา่ นน้ั โยมพเ่ี ลา่ ใหฟ้ งั วา่ ทันทีที่คณุ พอ่ กลับมาจากสำรวจทำแผนท่ีตา่ ง จงั หวัด กใ็ ชท้ า่ นให้จัดเอกสารใหม่เอาเขม็ หมดุ ทก่ี ลดั กระดาษออก แลว้ นำมาเขา้ รปู เลม่ ในแฟม้ เมอ่ื แกะเสรจ็ เรยี บรอ้ ย ปรากฏวา่ ไดเ้ ขม็ หมดุ มาตง้ั กำมอื หนง่ึ ความทเ่ี ปน็ เดก็ ผหู้ ญงิ รกั การเยบ็ ปกั ถกั รอ้ ย ก็ เลยหยบิ เขม็ หมดุ ของคณุ พอ่ ไวห้ ยบิ มอื หนง่ึ เผอ่ื จะตดั เสอ้ื ผา้ จะไดม้ ี กลดั เพราะของพวกนเ้ีมอ่ื เบกิ เอามาใชแ้ ลว้ ไมต่ อ้ งคนื กไ็ ด้ เพราะเปน็ ของเลก็ นอ้ ย วันหนึ่งคุณพ่อมาเหน็ เข้า ว่ายังมเื ขม็ หมุดตกคา้ งอย่ทู โ่ี ยมพค่ี นน้ี อกหยบิ มอื หนง่ึ ทา่ นโกรธมากเอด็ เสยี งลน่ั บ้าน บอกวา่ นเ่ี ปน็ การ โกงแผน่ ดนิ เอาเขม็ หมดุ มาตง้ั หยบิ มอื หนง่ึ ก็เลยตอ้ งเอาไปคืน นึ่คือ รุน่ ปู ย่า ตา ยายของเราทา่ นมองสิ่งของใดๆทีไ่ มใ่ ชข่ องตวั เองโดย เฉพาะอยา่ งยงิ ของราชการวา่ เปน็ ของกลาง เปน็ สมบตั ขิ องแผน่ ดนิ ดังน้ัน เขม็ สกั เลม่ ด้ายสักคบื ทา่ นก็ไมย่ อมเอาของใคร พยายาม รักษาศลี อทนิ นาทานของท่านอย่างดี เพราะอยา่ งนแ้ี หละทา่ นถงึ ไดร้ กั ษา แผน่ ดนิ ไทยไวใ้ หเ้ ราอยไู่ ดจ้ นทกุ วนั น้ี ของของนาย จงขอเสยี กอ่ น จึงถือเอา XXD ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

แตใ่ นปจั จบุ นั นม้ี โนธรรมเรอ่ื งศลี ขอ้ ท่ี ๒ ของเราหยอ่ นยานไป มาก อย่าว่าแต่เข็มหมุดเลย ยิ่งกว่าน้นั หลายเทา่ ก็โกงกันให้ยุ,บยับ่ ไป หมดแลว้ เพราะฉะนน้ั ขา่ วคอรปั ชั่นจึงข้นึ หน้าหนงั สอื พิมพ์อยูท่ ุกวนั อยา่ งนค้ี วามมน่ั คงของชาตกิ ค็ งเสอ่ื มตามไปดว้ ย ถา้ เปน็ สง่ิ ของที่เราอยากได้จรงิ ๆ ไมว่ า่ จะเปน็ ของเลก็ นอ้ ยเพยี งใด ก็ให้เอ่ยปากขอใหเ้ ปน็ กิจลกั ษณะ ไมใ่ ชง่ บุ งบิ หยบิ เอามา ต่อไปในเบ้อื ง หนา้ ไมว่ า่ เราจะอยทู่ ใ่ี ดกต็ าม อยา่ ทำให!้ ครเขาระแวงสงสยั ไดว้ า่ เรามี นสิ ัยข้ขี โมย เอาหวั ใจตแี ผม่ นั ลงไปใหเ้ หน็ กนั ชดั ๆ ว่าคนอย่างเรา แมจ้ ะ เปน็ ผนู้ อ้ ย ยากจนแสนเขญ็ อยา่ งไร กไ็ มเ่ หน็ แกไ่ ด้ของใคร ไปถงึ ไหนก็ ยดื อกได้ เพราะไมม่ มี ลทนิ ใหก้ นิ แหนงแคลงใจ ไมม่ ใี ครสามารถตำหนิ เราได้ สำหรบั เร่อื งน้ี มีอทุ าหรณ์สำหรับคนทีเ่ ข้าวัด คือ เรอ่ื งราวของ พระเจ้าพิมพิสาร๑ ซ่งึ เป็นองค์อปุ ถัมภ์พระพทุ ธศาสนาทส่ี ำคญั ในสมัย พทุ ธกาล ในอดีตชาติ ทา่ นไดท้ ำนบุ ำรุงพระพุทธศาสนาของพระพุทธเจา้ พระองค์ก่อน ๆ มาอย่างดี สว่ นพระญาติของท่านแบง่ ออกเปน็ กล่มุ ใหญ่ ๆ ๒ กลุ่ม กลมุ่ หนง่ึ มาชว่ ยพระองคท์ ำนบุ ำรงุ พระพทุ ธศาสนา ตงั้ ใจทำบญุ สนุ ทาน เมอ่ื ละโลกไปแลว้ ท่ียังไม่หมดกิเลสก็ไปเปน็ เทวดา เสวยสขุ ในสวรรค์ อกี กลุม่ หนงึ่ เป็นคนประ๓ทเหน็ แก,ได้ ยกั ยอกเอา ทรัพย์ตั้งแต่ข้าวปลาอาหารที่จะถวายพระ รวมไปถงึ เครอ่ื งใชไมส้ อย 8 ติโรกุฑฑสตู ร, ชุ.ชุ. ๓๙/๘/๒๗๖ - ๒๗๗ (มมร.) ตำรบั ยอดเลขา จ ® ของของนาย จงขอเสยิ กอ่ น จึงถอื เอา www.kalyanamitra.org

อะไรตา่ ง ๆ นำกลบั ไปใช้เป็นของสว่ นตัว พวกพระญาติที่เห็นแก,ได้ เหลา่ น้ี ตอ้ งไปเกดิ เป็นเปรตเสียหลายกัป มาชาตนิ พ้ี ระเจา้ พมิ พสิ ารมา เปน็ องคอ์ ปุ ถมั ภพ์ ระพทุ ธศาสนาองคส์ ำคญั พระญาติของท่านที่เป็น เปรตดงั กลา่ วกม๊ั าขอสว่ นบญุ เลยทำใหเ้ กดิ ประเพณกี ารกรวดนา้ํ อทุ ศิ ส่วนกุศลใหแ้ ก่เปรต ตน้ เหตเุ พราะความทเ่ี ห็นแกเ่ ล็กแกน่ อยนีเอง คณุ ยายอาจารย์ (มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง) เล่าให้ หลวงพอ่ ฟงั วา่ ทว่ี ัดปากน้ําในสมัยทห่ี ลวงปวู ัดปากนํา้ ยงั มีชีวิตอยู่ มี มะมว่ งพนั ธดุ ลี กู โตหลายตน้ เดก็ วดั ชอบมาขอหลวงพอ่ เสมอ ๆ ทา่ นก็ ออกปากให้ แตว่ า่ ใหไ็ ปบอกพระใหค้ รบสร่ี ปู ไมใ่ ชบ่ อกหลวงพอ่ องค์ เดียว คอื ให้ครบองค์สงฆ์เสียกอ่ นแลว้ ค่อยมาเก็บ เพราะมะมว่ ง,นเ้ี ปน็ ของสงฆ์ ตอ้ งทำให้ถูกวนิ ยั พวกเราทม่ี าวดั กเ็ ชน่ กนั ถ้าเป็นของท่เี ขาจัดไวIหก้ ไ็ ม1ต้องไปขอ ใครเขา เพราะคณะสงฆ์จัดไว้แล้ว ให้เป็นข้าวปลาอาหารสำหรับ ญาตโิ ยมทม่ี าวดั แตข่ องทอ่ี ยตู่ ามตน้ อยา่ เพง่ิ ไปแตะตอ้ ง ให!้ ปบอกให้ ครบองคส์ งฆเ์ สยี กอ่ น ไมอ่ ยา่ งนน้ั จะไปเปน็ เปรตเหมอื นพระญาตขิ อง พระเจ้าพิมพิสาร เรอ่ื งนต้ี อ้ งระมดั ระวงั ใหด้ ี หากเขา้ วดั แลว้ ทำใหถ้ กู ต้องก็ไดบ้ ญุ มาก แตถ่ า้ ทำผดิ พลาดกก็ ลายเปน็ บาปไป ของของนาย จงขอเสยี กอ่ น จงึ ถือเอา ไอไร ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

จงระวงั แตง่ ตวั ใหส้ ภุ าพเรยี บรอ้ ย -- * จ0฿ร^< ตำรับยอตเลขา จงระวงั แตง่ ตวั ใหส้ ภุ าพเรยี บรอ้ ย www.kalyanamitra.org

การแตง่ ตวั ใหเ้ หมาะสมกบั กาลเทศะ ถอื เป็นการให้เกยี รติผรู้ ่วมงานและสถานที่ ไมเ่ พยี งแตเ่ ปน็ การรกั ษามารยาท ยงั เปน็ การรักษาความปลอดภยั ในชีวิต หนา้ ทก่ี ารงาน และทรพั ยส์ นิ ตลอดจนการแสดงออกถงึ ความเปน็ ผรู้ จู้ กั ควรไมค่ วรอกี ดว้ ย .jgt?- ร. จงระวงั แตง่ ตวั ใหส้ ภุ าพเรยี บรอ้ ย t)<r ฟา้ รับยอดเลขา •• www.kalyanamitra.org

จงระวงั แตง่ ตวั ใหส้ ภาพเรยี บรอ้ ย เราอยู่ในบ้านท่าน การอุปโภคบุ่งห่มกี่จงให้เป็น สภุ าพเรยบรอ้ ยจึงจะค เราเปน็ ไทยดว้ ยไมก่ วรบงุ่ โสรง่ เลย โสรง่ คปู ระหนงเชน่ นงขา้ ลอยชายหาควรไม' ทเี่ ขาเป็นแขก เขากวรบุ่งกี่เป็นประเพณของเขา เราควรบุ่งอย่างโจง กระเบนฅามประเพtutรยบรอ้ ย ฤๅกางเกงจนกึ้ใค้ ไม,นา่ ชงั อะไรเพราะอยกู่ บั บา้ น ลอยชายและหม่ ผา้ สองบา่ เปน็ อาการทห่ี มน่ํ ประมาท ทา่ นเจ้าของบา้ น ไมค่ วรกระทำ ถงึ หากว่าทา่ นไมเ่ หน็่ ยอู ่ึน เขาเหี่นกี่ไม,คเหมือนกันและพ่อเอ๋ย กนที่เขาเห็่นเขากี่ ฅเฅยนไกวา่ เราทำอาการหมน๋ั ประมาท เพราะเปน็ ทใ่ี นบา้ น ของท่านและเราเป็นบ่าวท่าน แต่โบราณมาย่อมจะ!ไอ เกยรฅยิ flอนั นม้ั าก เชน่ วงั เจ้าและบ้านชุนนางผูใหญ' ใคร เกินลอยชายห่มผ้าสองบ่าผ่านหน้าวังหน้าบ้าน ยอ่ มจะ ตอ้ งไม่แกล้วถูกเฅะ ไมใชฤ่ ๅ มาบคั นไมถ่ ง้ื เชน่ 'นน้ั เพยงแต่ ในวงั ในบา้ น ไม่ลอยชายกี่พอ #> -C # <ร) ตำรบ้ ยอดเลขา ไอ(รโ จงระวงั แตง่ ตวั ใหส้ ภุ าพเรยี บรอ้ ย www.kalyanamitra.org

การนงุ่ หม่ ใหเ้ รยี บรอ้ ยนเ้ี ปน็ ไปตามกาลเทศะ สมมุติว่ามีนายเป็น ฝรั่ง เราอยู่ในสำนักงานของเขา บ้านของเขา กแ็ ต่งตัวใหส้ มกับ ธรรมเนียม ซง่ึ แตกต่างจากของไทยเรา หรือจะมาอยู่วัดอย่างที, วดั พระธรรมกายนี่ ก็มีธรรมเนยี มว่า อยา่ งนอ้ ยเสอื ขอใหเ้ ปน็ สขี าว เสอ้ื ลายดอก ๆ ดวง ๆ นขี่ อเถอะ อยา่ ใสม่ า ส่วนกางเกงกเ็ ปน็ ไปตาม ความเหมาะสม เช่น บางครั้งทำงานที่ต้องคลุกดินคลุกทรายก็ใช้สี คลา ๆ จะได้ดูไม่เลอะเทอะมาก แตกอย่าให้ฉูดฉาดนัก ส่วนวัน ประกอบพธิ กี แ็ นน่ อน ใชช้ ดุ ขาวกนั เมอ่ื อยทู่ ใ่ี ดกใ็ หป้ ระพฤตคิ ลอ้ ยตาม น้ัน และที่สำคัญให้เรียบร้อยด้วย ทีว่ า่ แตง่ ตัวให้เรยี บร้อยน้ัน แต่ง อยา่ งไร ไมม่ ใี ครใหห้ ลกั หลวงพอ่ ใหห้ ลกั เอง ๑. สีสันอย่าให้ฉูดฉาดเกินไป เนอ้ื ผา้ กใ็ หพ้ อสมควร หญิงผ้า ซีทรูเนอ้ื บาง ๆ หรอื เจาะเปน็ รู ๆ อยา่ ใชเ้ ลยนะ ๒. แบบตดั เยบ็ อยา่ ใหล้ า้ํ ยคุ ลา้ํ สมยั เกนิ ไปนกั และอยา่ ใหล้ า้ สมัยจัด เพราะไมเ่ ขา้ ทา่ ทง้ั นน้ั อยา่ งตอนนถ้ี า้ ใครนงุ่ โจง กระเบนไปทำงาน ทา่ มันจะแย่ อนรุ กั ษ!ทยจนเกนิ ไปเดย๋ี ว จะยุ่ง พร้อมกันนั้นควรดูความเหมาะสมของงานนั้น ๆ ด้วย เชน่ ชุดใสไ่ ปงานศพกับชุดไปงานแตง่ งานน่ียงั ไง ๆ กค็ งไมเ่ หมือนกันนะ ถามวา่ มนั เดอื ดรอ้ นใครไหม ? ก็ไม่ เดือดร้อนใครหรอก แต่มันไม,เหมาะสม เห็นแล้วไม่ สบายใจ จงระวงั แตง่ ตวั ใหส้ ภุ าพเรยี บรอ้ ย ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๑๓ จงเปน็ ผรู้ จู้ กั ประหยดั การใชจ้ า่ ย 0* ตำรับยอดเลขา จงเปน็ ผรู้จู้ กั ประหยดั การใชจ้ า่ ย 'พ^เ&เ www.kalyanamitra.org

สมบตั ทิ กุ ชน้ิ ของคนเรานน้ั เกดิ ขน้ึ มาดว้ ยอำนาจของบญุ ถา้ เราใช้สุรุ่ยสุรา่ ยไมร่ ู้คุณค่า กเ็ ทา่ กบั เอาบญุ มาทง้ิ ๆ ขวา้ ง ๆ ลา้ งผลาญบญุ อย่างเปล่าประโยชน์ พอหมดบญุ ชวี ิตก็ถึงแกก่ าลวนิ าศสันตะโร ' it. จงเปน็ ผร้จูู้กั ประหยดั การใชจ้ า่ ย X)G ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

๑61. จงเปน็ ผรู้ จู้ กั ประหยดั การใช[ํ จา่ ย - -r - ' -is. เปน็ การจรชว่ั กVไวกค๋ั เราคอ้ งชว่ ยตรวจดรๆการไดก้ ารเสยี ด้วย ไม่กวรเสียกอย่าให้เสีย ถา้ ไมใช่หน้าทเ่ิ ร'ไกระทำกใ่ี ห้ ราเรยนใหท้ 'านท1าบฅามค'ไามจรงิ ปยี 'าส่งเฝร็ มิ เดิมฅอ่ ให้ มากมายออกไปจากเหฅการณอันจำเป็น จึงจะนับว'าเราม กวามกฅัญฌูต่อนาย^\\ ; : ;, และสว่ นตวั เรากเ่็ หมอื นกนั จงมความมัธยัฅจับจ่าย ใชส้ รอยแค'พอการ อยา่ ช'ุยใชใหเ้ กนิ การจากผลประโยชนท์ ่ํ เราพงไค้ กล่าวคือ ไคอ้ ยเู่ สอื ใJละ 1๓0 ฤๅ ๓ 0 บาท จะ ไปเอหมวกลๆนปานามาใบเคยวหมค ฤๅร่มลปริงเสียกัน เคยวสิน ฤๅอกนัยหนึ่งนุ่งม่วงเลมซ ฤๅข้าพนก็่ดึ่ฅ้องมสี ครบถกู วนอาทคิ ย'. รันท!. องการ, พุธ, พฤทฟั บ้ ก.่ึ ศกุ ร์. เลาร เชน่ ทา่ นทท๋ึ รพั ยบ์ รบิ รู ณณฅ่็ ม่ึ ท เพราะสคี า่ ง ๆ มัน ฅกง่าย เส'ีL]ฑย่ และณป่็ ลอื ง ไมเ่ หมอื นสนี าเงนิ ออ่ นแกแ่ ละ สมี ว่ งแก่ ใชท้ นและลภุ าพ เรยบรอย เขา้ ไหน เขา้ ไคคดว้ ย ฟ้ง เฟอ้ เกนิ นกั กแมคเปลอื งมาก จะเอาทใหนใขจ้ ่ายการจำเป็น อยา่ งอนซก๋ั ไดเ้ ลา่ ควรจะลงวนใชแ้ ตพ่ อควรกนั กบั ผลทฅ๋ึ น หาได้ ฤๅประหยัคยั้งไว้บ้างคงคาโบราณว่า \"หาเมํ่อด ไว้กินเมอไข้\" ด้ายไมจ่ ํๆ 111 แจะต้อง แขง่ ขนั กบั ท'าใJ ท่ํ ตำรับยอดเลขา ไอ(รร: จงเปน็ ผรู้จู้ กั ประหยดั การใชจ้ า่ ย www.kalyanamitra.org

บริบูรณ ผ่อนผนั ใช'้ ร่ายนฅ่การทกวร เพยงแต่ไม่ปฏิกูล เหลอื เกนิ เทา่ นน้ั เาไมน่ ฟานฆ!คจร;ต'ิ ฉนิ ไค้ เทา่ นน้ั กเ่ึ หน่ึ วา่ พอแลว้ ถา้ เรารใ4ฟ้งเฟ้อเป้'อเยอ้ กะฐน1!กif!นไประไม่ค กวร ลงบเศงยมฅน เขนเขาวา่ \"หวหว้ แตพ่ อเกลา้ กนิ เหล้าแต่ พอเมา\" ถ้าหาไม่จะ๓กกวามเสอื คร้อน แดะ'ชกั ใ]'าใทเ้รา ประพ'โเฅชิ ว่ั 1คค้ ว้ ยกวามประมาท เพราะธรรมกากนเมอ่ํ ทำ ช่ัวหลวมทวเข้าไปมาก เหลอื ทจ่ี ะแก!ขคว้ ยทางตรง ๆ ท่ี j ลจรฅิ แลว้ มันกค่ี อ้ งเลยแก1โปคา้ ยท างกคทท่ี จุ ?ฅ เถยผ'ู้ I เลยื กนไปคว้ ยกวามจำใจแลจวนตวั เขา้ j j ซกอยา่ งหนง อยา่ ใหเ้ !)นเชน่ แมค่ า้ ขายผกั ฤๅของ ตา่ ง ๆ คอน!'รอกระเคท ๆ ขายของยงั กา และฅน่ํ ไปชอ j ของและทำของขายฤๅเที่ยวเร่ขาย เหนค่็ เหนอ่ํ ยไมใชน่ อ้ ย พอกาดงกี่ไปกูยิ่เกฤๅดกร และประพฤติเล่นการพนัใJ ตา่ ง ๆ กลบั มากเ่ี ฅรยมทำของ ฤๅแตม่ คึ กค่ี '้ องไป'ขอของ ขาย-ของซก เวยนกระทำเชน่ นเ้ั ลมอ ไคก้ ำไรมากพ่ี อหมคไป กับยเกล fl1 และการเล่นต่าง ๆ เชน่ น เปน็ ทน่ี า่ 'อนาถใจ เตม่ึ ท เปลึองแรงเปลืองอายุใม่น้อย ยัง'จะ'ชาเลืยอะไรฅ่อ อะใรอก ในประเภทเชน่ น!้ั มน่ า่ ประพฤฅเิ ลย ออกลนกุ ลนาน บาง กเี่ พยงแก'่ ช่วั ครงช่วั คราวเถค -ร่ร.*' จงเรนผรู้จู้ กั ประหยดภารใชจ้ า่ ย ๗ ๐ ตำรับยอดเลขา www.kalyanamitra.org

พดู ง่าย ๆ ไปอยบู่ า้ นใคร ไปทำงานทไ่ี หน ใหช้ ว่ ยกนั ประหยดั ด้วย ไม่ควรจ่ายก็อย่าไปจ่าย ขอใหท้ ราบไวด้ ว้ ยวา่ สมบตั ทิ กุ ชน้ิ ของ คนเรานั้นเกิดขึ้นมาได้ด้วยอำนาจของบุญ เมึ่อบุญหมดสมบัติก็หาย ถา้ เราใชอ้ ย่างสุรุย่ สุรา่ ยไมร่ ู้คณุ ค่าก็เท่ากบั ดถู กู บญุ เอาบุญมาทิ้ง ๆ ขวา้ ง ๆ พอหมดบญุ กถ็ งึ แกว่ นิ าศสนั ตะโรพอดี ยกตัวอย่าง ในวดั พระธรรมกายน้ี เสอ่ื ทม่ี ไี วใชส้ อยมี ๓ ชนดิ ตั้งแตค่ ณุ ภาพดี ปานกลาง และค่อนข้างเลว เหตทุ ห่ี ลวงพอ่ ไม,ซอ้ื เฉพาะคณุ ภาพดี หรอื เฉพาะคณุ ภาพปานกลาง หรอื อยา่ งเลว อยา่ งใด อยา่ งหนง่ึ ไวใ้ ชท้ ง้ั หมด ก็เพราะเลือกไวใ้ ชต้ ามความจำเปน็ อย่างนี้ บนศาลาทไ่ี มโ่ ดนแดดโดนฝน อยา่ งทศ่ี าลาจาตมุ หาราชน้ี เอาเสอ่ื สีแดง ๆ มาใชได้ พวกนี้คุณภาพดี ประณตี แลว้ ราคากแ็ พงมากดว้ ย แตก่ ค็ มุ้ เพราะใชท้ นดี แตถ่ งึ จะทนทานอยา่ งไง ถ้าเอาลงไปปูท่พี ืน้ ข้าง ล่างซึง่ ดินมนั ชื้น มนั ฉาแลว้ ไม1ทันไรเดี่ยวก็ขึ้นรา เสียหายหมด เพราะฉะนน้ั เสอ่ื แดงนห้ี า้ มเอาไปปตู ามสนามหญา้ เดด็ ขาด บนศาลาอน่ื ทอ่ี าจโดนแดดโดนฝนบา้ ง กใ็ หเ้ อาเสอื่ ท่ีมีคุณภาพ ปานกลางไปปไู ว้ พอใชก้ ารได้ ถึงเสยี หายบ้าง ก็ไม่เปน็ ไร สว่ นกลางสนามหรือบนพื้นดนิ ทเ่ี สยี งตอ่ ความฉาํ่ แฉะนัน้ ใหเ้ อา เสอ่ื คณุ ภาพเลวไปใช้ ถ้าเกิดเสียหายข้ึนก็ไม่ต้องไปเสียดาย เพราะราคา ไมก่ ส่ี ตางคเ์ ปน็ เสอ่ื สน้ั ตำรับยอดเลขา ๗ ๑ จงเรนผรู้จู้ กั ประหยดั การใชจ้ า่ ย www.kalyanamitra.org

พวกเรามาวัดรู้อย่างนี้แล้ว ช่วยหลวงพ่อด้วย ใช้เสือให้ถูก ประเภท แลว้ กช็ ว่ ยกนั เกบ็ ช่วยกนั รกั ษา เราจะไดม้ ขี องดี ๆ เอาไวใั ช้ กนั ยิ่งเราใชถ้ นอมใหอ้ ายยุ นื ยาวไปไดเ้ ทา่ ไรเจา้ ภาพทเ่ี ขาบรจิ าคเงนิ ซอ้ื เสื่อมา กจ็ ะไดบ้ ุญมากขึน้ ตามส่วน เราเองก็ได้ชื่อว่าถนอมสมบัติ พระศาสนา อย่างนี้แม้เกิดกี่ชาติ ๆ กุศลนก้ี จ็ ะตามคุ้มครองเราว่า มี สมบตั อิ ะไร ก็จะมคี นคอยชว่ ยดูแลให้ นอกจากช่วยกันประหยัดแล้ว ทา่ นยังเขยี นต่อวา่ ให้มีความ มธั ยสั ถอ์ ย่าชุ่ย คำวา่ \"ซยุ \"น้ีใช้มาแตโ่ บราณแลว้ นะ'อย่าชุ่ยใชใ้ หเ้ กิน การจากผลประโยชนท์ เี่ ราพึงได้' คอื วิง่ ตามแฟชนั่ โดยไม,ดกู ำลงั ของตน เมอ่ื รนุ่ ปู ย่า ตา ทวดของเรานน้ั คนทเ่ี ขามฐี านะดี ๆ เขานงุ่ หม่ ดว้ ยสี ตามวัน วนั อาทิตยส์ แี ดง วนั จนั ทรส์ เี หลืองฯ เขามแี ฟชน่ั กนั ไม1เบา เหมอื นกนั แตเ่ ขาจะบา้ แฟชน่ั มันก็เปน็ เรอ่ื งของเขา เพราะอยใู่ นวสิ ยั ท่ี จะทำได้ เรายงั เปน็ ผนู้ อ้ ยอยู่ อยา่ เทย่ี วไปบา้ แฟชน่ั ตามเขา เพราะตวั เรา จะเดอื ดรอ้ น หลวงพอ่ เองเมอ่ื กอ่ นบวช มหี ลักในการใชเ้ สอ่ื ผ้าวา่ ตอ้ งเปน็ สีที่ เกา่ ชา้ และใชไ้ ดห้ ลายหน เมอ่ื สมยั เปน็ นสิ ติ เคยใชเ้ สอ้ื ขาวไปไดท้ กุ ท่ี ไมข่ ดั ตา เมอ่ื จบการศกึ ษาแลว้ จะใชเ้ สอ้ื สขี าวทกุ วนั กด็ ูกระไรอยู่ จะใช้ เสอ้ื สี บางทกี เ็ กา่ งา่ ยทง้ั ใหส้ นิ เปลอื ง และเนอ่ื งจากทำงานอยใู่ นวงธรุ กจิ จงึ เลอื กใช้สีขาวอมเทาหรือขาวอมฟ้า เสอ้ื ผา้ ประเภทนม้ี องดเู กา่ ชา้ และ ใช!ดห้ ลายงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กางเกงนน้ั หลวงพอ่ จะเลอื กใชอ้ อก เปน็ สเี ขม้ ๆ อาจมสี นี า้ํ เงนิ แกมสกั หนอ่ ยหนง่ึ นอกจากวา่ จะใช!้ ดท้ กุ จงเปน็ ผรู้ จ้ ก้ ประหยดั การใชจ้ า่ ย ฅทร ตำรบั ยอดเลขา ' Vf.^ijfr' www.kalyanamitra.org

งาน ไมว่ า่ จะเปน็ งานศพ งานแตง่ งาน แลว้ ยงั เกา่ ยาก ไช!ดน้ านอกี ดว้ ย และทส่ี ำคญั กค็ อื สามารถใชก้ ารไดท้ นั ที ทำใหพ้ ร้อมเสมอไม่ว่าจะไป ธุระท่ไี หน พอรขู้ า่ ววา่ มงี านอะไรจำเปน็ ตอ้ งไป กไ็ ปไดท้ นั ที โดยไมต่ อ้ ง ย้อนกลบั ไปเปลย่ี นเครอ่ื งแตง่ ตัวให้เสียเวลา การไม่เป็นทาสแฟชั่นก็ดี นอกจากจะประหยัดแล้ว ยงั ทำให้ คลอ่ งตวั ไมเ่ ปน็ ภาระอกี ดว้ ย เอ...แต่ภาษิตของท่าน \"หวหี วั แตพ่ อเกลา้ กนิ เหลา้ แตพ่ อเมา\" อยา่ งนไ้ี ม1เอานะ ชกั นำให้เราประพฤติช่วั ถ้า \"หวหี วั แตพ่ อเกลา้ กิน ขา้ วแตพ่ ออ่ิม\" หรอื \"หวผี มแตพ่ อเกลา้ หวีเผ้าแต่พองาม\" อย่างนี้ คอ่ ยคุยกันได้ แลว้ ทท่ี า่ นเตอื นเรอ่ื งการเทย่ี วเตรเ่ ลน่ การพนนั นัน่ ก็เข้า ทา่ ดีเหมือนกัน ส่ิงเหล่านี้เปน็ อบายมขุ มแี ต่ดงึ ชีวติ ใหต้ กฒํ่ ตำรับยอดเลขา รC•VO * จงเปน็ ผรู้จู้ กั ประหยดั การใชจ้ า่ ย www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org

๑๔•^gBP*!^ V-ร-* จงเปน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย ตำรบั ยอดเลขา r i^t^ จ'ง*เปน็ ผมู้ 'คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย www.kalyanamitra.org

ฟังคำสง่ั ให้ชดั เจน ทำตามคำสัง่ ใหถ้ กู ต้อง ลำดบั ความสำคัญใหเ้ ปน็ ระบบ รายงานผลใหต้ รงเวลา มีศลิ ปะ1น1การแจ้งเตอื น ระมดั ระวง้ ไมไ่ หใครเสยี หนา้ ปฏบิ ตั งิ านดว้ ยวาจาสภุ าพ ร้จู ักกาลเทศะ มมี ารยาทเรียบร้อย นค่ี อื ลักษณะของคนมไี ฬวพรบิ จ ตำรบั ยอดเลขา จงเปน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย ฅทอ '•ร^ร www.kalyanamitra.org

๑๔. จงเปน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย .- - * •' % ^f > นายทา่ นใชเ้ ราไปในธรุ ะ ฤๅราชการอนั ใก ๆ กค่ึ ๋ั ตอ้ ง เรยนถามกวามเช้าใจฟ้ยให้ถ่องแท้ ทไม,เชา้ ใจคตอ้ งเรยน „T ถามใหเ้ ชา้ ใจแน่ อย่าทำอวดฉลาก เปน็ อนั วา่ เชา้ ใจไปหมค ไมต่ อ้ งลอบสวนทวนคำ ให้แกล้วกวามเข้าใจผิคกวาม ประลงกเปไตจ้ ะเสย์ การ และจคจำกำส'ิ งไปใหถ้ ถว้ น และ ท่านบัญชาสิ'งอย่างไร แมจ้ ะกลากเกลอนผคิ ไป ถา้ เรารทู้ ่ี ถูก เราควรเรยนกดั ตา้ นเสยื ตว้ ย อย่าถือว่าใต้เท้ากรณา บัญชาไมข่ กิ อยา่ งนน้ั ไมช่ อบ ธรรมดามนษุ ยปถุ ชุ นจะรดู ไปหมด ไมพ่ ลง้ั เผลอบา้ ง นั้นไม่ม ถา้ คัดคา้ นเช่นนอยา่ กล่าวตอ่ หน้าแขก ฤๅในท่ี ประชมุ ชน จงํ๋ จะเป็นกริ ยิ าอันค ถ้าเฉภาะจำเป็นต่อหน้า บกุ กล ต้องใช้วาจากระซิบกระซาบสิ'กหน่อย ทา่ นผเู้ ปน็ นายทา่ นกเ่็ ปน็ ขคู้ ท่านคงไม่มทิษJในล่งท่ีเรากัดคา้ นทางท่ี ผดิ ให้เป็นถูกนัน้ เลย ทา่ นกงยนิ ด๋ัและถอื เอาท่ถี ูกตามเรา คักคา้ นและทกั ทว้ งน้ันเปน็ แน่ และการทจ่ี ะไปนน้ั ตอ้ งรู วา่ การนัน้ ดว่ นหรอื ไม่ค่วนนั้นค้วย กบั ลงวนกวามลับของ ท่านอย่าแพร่งพรายอันควรทีป่ กปกี แลว้ กรงไปตรงมาอยา่ แชเชอ้ื น ตำรับยอดเลขา จงฟน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย ไ www.kalyanamitra.org

V • I! เมํ่อไคักวๆมไค้กาTมาอย่างไร ต้อง'รบน0าค'ไาม รา่ั เรยนโดยเรึ่ว อย่าเพกเจยเลยละไว้ ใหท้ า่ นตอ้ งเรยกตอ้ ง ถามก่อนร ไร5 if นน เบนอ,ั ไ4ใมก่ วร แม'้ ถา้ เใ}นก ารค่วน ส์ากญั ถ้าหากว่าทา่ นอยใู่ นท ๆ เราเช้าไม่กง เราต้อง I ขวนรวายหาชอ่ งโอกาลอนั ใคอ'ั นหน4 fงจกหมายย่อ ๆ พอท่านเกวาม ฤๅกังกับ^คทํ่๙มกวรเช้าไปเรยน ๗เพยง I ใพูว่าเราไปกลับมาแล้วฑ็่ใต้และทท่านใช้เราไปหาท่านผูเค I ตว้ ยธรุ ะอันใคก่็ค เราใปถงแล'วต้อง'ใช้'กิริยาวา'จาโฅย เรยบร้อยอันลุภาพ อย่าหยาบกายถ้าวราว ด้วยผล'ของ การแหง่ 'สำเโจนน้ั ยอ่ มระสา์ เร็่รกับท่านผ?ู้ )ด้วยกวาม I สุภาพ ไมใช่!!าเร็่รต้วยกวามชู่เข็่ญและกรรโชก เมอเราไป ไตก้ ารงานของนาย?สา์ เรร่ี มาโคยคแลว้ เราโพก'วามชอบตอ่ I นาย และไต้กวามชมเชยต่อท่านช้างโน้นอกว่า บา่ วเขาค ม!ตอ่ึ (้ ธ้ 1ยคากวยรยและกริ ิยาเรยบรอ้ ย คทง้ั ลองฝา่ ย นายกใตห้ นา้ 1%. 1 เรอ่ื งทำความเขา้ ใจใหต้ รงกนั นเ้ี ปน็ เรอ่ื งทส่ี ำคญั มาก หลวงพอ่ เจอ ปัญหานี้บอ่ ย ๆ คอื ใชให!ปทำงานอย่างหนึ่ง เด็กไปทำอีกอย่างหนึ่ง บอกให!ปทำอยา่ งน้ี ๆ นะ ถามดว้ ยเขา้ ใจไหม เขา้ ใจ ตกเย็นมาดูงาน กลายเปน็ ไปทำอกี อยา่ งหนง่ึ ต้องเรยี กมาเอ็ดมาว่ากนั จงเปน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย &SCS ตำรับยอดเลขา ร^iff*\" www.kalyanamitra.org

ความจรงิ โบราณทา่ นมวี ธิ แี กใั นเรอ่ื งนค้ี อื ถา้ หากผดิ พลาดเขา้ ใจ ไมถ่ กู บอ่ ย ๆ เขา้ เมอ่ื สง่ั งานเสรจ็ ทา่ นจะย้อนถามตบทา้ ยไปวา่ ที่สัง่ ไปเขา้ ใจวา่ อยา่ งไรใหท้ วนคำสง่ั ถา้ บอกไม่ถกู ก็โดนเขกหัวตรงน้ันเอง แตก่ ารทำอยา่ งน้ี ทำได้กบั เด็ก ๆ เทา่ นน้ั แตก่ บั ผใู้ หญด่ ว้ ยกนั ทำไมไ่ ด้ เดย๋ี วจะเคอื งกนั เพราะฉะนน้ั เวลารบั คำสง่ั อะไรกใ็ หส้ อบสวนทวนความกนั !หด้ ี ให้มันใจเสียก่อน สมัยหลวงพ่อเป็นเด็กก็เคยพลาดมาแล้ว ทำให้ ระมดั ระวงั เรอ่ื งนม้ี าก เพราะเคยเจอเขา้ กบั ตวั เอง เมอ่ื ตอนเรยี นอย'ู่ชน้ั ประถม ตอนเชา้ คณุ ครวู านไหไปสง่ั กาแฟมาให้ เราเองเปน็ เดก็ กไ็ มร่ จู้ กั สงั เกตเรอื่ งเวล่ําเวลากันละ พอไปถงึ รา้ นกบ็ อกวา่ เอากาแฟมาแกว้ หนง่ึ เขาถามวา่ นา่ จะสง่ั อะไรเยน็ ๆ ก็บอกเอากาแฟเย็นกแ็ ล้วกัน พอถอื ไป ถงึ ห้องเรียน ครเู หน็ เขา้ กส็ า่ ยหนา้ เพราะยงั เชา้ อยอู่ ากาศเยน็ แตท่ า่ นก็ ตอ้ งทนดืม่ ไป เพราะซอ้ื มาใหแ้ ลว้ ความทเ่ี ปน็ เดก็ ทำอะไรผดิ พลาดเร่อื ย ๆ เพราะไมเ่ ขา้ ใจ และ สังเกตอะไรไมเ่ ปน็ อกี คราวหน่ึง ตอนเที่ยง ๆ คณุ ครูคนเดิมใชใ้ หไ้ ป ซ้ือกาแฟอกี เรากไ็ มไ่ ดส้ นใจไตถ่ ามกอ่ น รบี วง่ิ ไปท่ีร้านกาแฟ คดิ วา่ เมื่อ คราวที่แล้วเอากาแฟเย็นไปให้ดูท่าท่านไม่ถูกใจ คราวนี้เลยสั่งกาแฟ รอ้ น พอเอาไปใหท้ า่ น ๆ ถอนใจเฮือกเลย บ่นวา่ ร้อนจะตาย เอากาแฟ ร้อนมาให้ ผดิ อีกแลว้ ความผดิ พลาดแบบน้ี เดย๋ี วนห้ี ลวงพอ่ กเ็ จอเขา้ กบั ตวั เองบอ่ ย ๆ พอฉนั เชา้ เสรจ็ ออกจากหอฉนั ไปดแู ลรอบ ๆ วัด ที่โนน่ บ้าง ทีน่ ่บึ า้ ง กลบั มาถงึ ทท่ี ำงาน ถา้ เป็นเดก็ คนเกา่ เขากเ็ อาผารอ้ นมาให้ เพราะเหน็ วา่ ตำรับยอดเลขา ๗©: จงเปน็ ผมู้ ความไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย www.kalya*nf -avtimjjjlr'itra.org

ยงั เชา้ อยู่ แตถ่ า้ เปน็ เดก็ คนใหม่ เขากห็ วงั ดนี ะ เหน็ เดนิ ตระเวนมารอบ วัด คงจะรอ้ น ก็เอาผ้าเยน็ เจ๊ียบมาให้ ทำอยา่ งไรไดในเม่อื เขาเอามาให้ แลว้ ก็ตอ้ งใช้ แตพ่ อเชด็ ควบั เชา้ เทา่ นน้ั จามฟิต ๆ เลย หวดั เลน่ งาน เขา้ ใหแ้ ลว้ ก็ไดแ้ ต่นกึ ว่าเราทำไว้กบั ครบู าอาจารยอ์ ยา่ งไร กก็ ลบั มาได้ กบั เราอย่างนัน้ เพราะฉะนน้ั กข็ อฝากเอาไว้ว่า แคก่ าแฟยงั มรี อ้ น มเี ยน็ ผา้ กย็ งั มีรอ้ น มีเยน็ ถา้ เรารับคำสั่งอะไรมาละก็ ช่วยสังเกตสังกา และถามให้ มนั แน่ ๆ เสียก่อน อย่าอวดฉลาดว่าเข้าใจไปหมดไม่สอบสวนทวน ความ ยังมีอกี เรื่องหนง่ึ นอกจากทบทวนคำสง่ั ใหช้ ดั ๆ แลว้ เวลาผู้ บังคับบญั ชาสง่ั งานผดิ กค็ นเรายังไมห่ มดกิเลส ยงั ไมเ่ ป็นพระอรหนั ต์ ก็มสี ทิ ธจิ ะผดิ ไดท้ ้งั นน้ั แหละ ถา้ มน่ั ใจว่าทา่ นผดิ พลาดแนแ่ ล้ว ขืน ปล่อยไปท่านต้องเสียหายแน่ อย่างไรเสียก็ต้องเตือนกัน ไมใ่ ชเ่ หน็ วา่ ผดิ แลว้ กป็ ล่อยไปเลยตามเลย เราเปน็ ลกู นอ้ งทา่ นถา้ ทา่ นเสยี เรากจ็ ะ ตอ้ งพลอยเสียไปดว้ ย ถ้ากจิ การของทา่ นมีอันต้องล้มไป เราก็คงต้อง ลม้ ตาม จะยง่ิ ยงุ่ กนั ใหญ่ แตก่ ารจะเตอื นผใู้ หญน่ น้ั มขี อ้ แมอ้ ยวู่ า่ ถา้ พดู โพล่งเตือนท่านต่อหน้าชุมชนก็จะกลายเป็นการฉีกหน้า อาจจะกลาย เปน็ ทำคณุ บชู าโทษ อาจถกู สง่ั ยา้ ยภายใน ๒๔ชวั่ โมงได้การเตอื นทา่ น ไมใ่ หท้ า่ นเสยี หนา้ มอี ยหู่ ลายวธิ ี เชน่ • อาจกระซบิ กระซาบใหร้ กู้ นั เพยี งสองคน หรอื • อาจเขยี นหนงั สอื ลอบสง่ ใหท้ า่ นอา่ น ซ่งึ ท่านจะเขา้ ใจ ไดเ้ อง dtifesfr- it: จงเปน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย <ร๐ ตำรบ้ ยอดเลขา 'ร^5ฟ*้ ร^๊ ั www.kalyanamitra.org

หรอื ถา้ เปน็ เหตกุ ารณเ์ ฉพาะหนา้ งานกเ็ รง่ ดว่ นจะกระซบิ กระซาบ ก็ไม,ถนัด จะเขียนหนังสือส่งให้!อกาสก็ไม่อำนวย กอ็ าจใช้วิธีพดู ขัดจงั หวะแบบนมุ่ ๆ ไมใ่ ชข่ ดั คอนะ โดยเรยี นทา่ นวา่ \"เดี๋ยวครับท่าน เรื่องอย่างนี้เมื่อคราวที่แล้ว ท่านสั่งใหท้ ำแบบ นั้น ๆ คราวนี้มันมีอะไรผิดพลาดจากคราวที่แล้วหรือครับ จงึ ทำไม' เหมอื นคราวทแ่ี ลว้ \" เราพูดเพียงเท่านี้ ท่านก็จะฉุกคดิ ได้ทันที โดยไม่คิดว่าโดนฉีก หนา้ ท่านอาจคิดว่า \"เออ ! จรงิ นะ ทำตามอยา่ งคราวท่แี ลว้ ดีกว่า\" บางทแี มข้ องเดมิ ทา่ นไมเ่ คยทำมา เราเองทำเอาไวถ้ า้ ดี กอ็ ้างไปได้ เหมอื นกนั ไมเ่ สยี หาย สิ่งเหลา่ นี้ขอให้ระวงั ให้ดี โดยเฉพาะคนไทย เรอ่ื งเสยี หนา้ นน้ั กลวั กนั นกั ไมร่ วู้ า่ หนา้ มนั ใหญข่ นาดไหน เสยี เงนิ เสยี ทองไมว่ า่ อยา่ ใหต้ อ้ ง เสยี หนา้ เลย อยา่ วา่ แตค่ นอน่ื คนไกล แมส้ ามภี รรยากนั นแ่ี หละ ภรรยา จะไปเตือนสามีนี่เตือนยากนัก ถา้ ไม1ดูจงั หวะเดี๋ยวเกดิ เรื่อง ยอมรบั ไมไ่ ด้ ขน้ึ มาเสียแล้ว เพราะรสู้ กึ เสยี เหลย่ี มวา่ \"ถกู ขม่ \" เลยทำฮึดฮัด ส่งเดช ยงั มีอกี กรณี เรอ่ื งรบั คำสง่ั มาหลายงาน ก่อนทำตอ้ งเช็คดดู ้วยว่า งานไหนดว่ น ไมด่ ว่ นจดั ลำดบั กอ่ นหลงั ของงานให้ดี เพราะถา้ เราไปอยู่ กบั ผู้บงั คับบัญชาที่ขยัน ๆทำงานเกง่ ละก็ดูเหมือนว่างานทกุ อย่างท่สี ัง ตำรับยอดเลขา Ga จงเปน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย www.kalyanamitra.org

มาเปน็ งานดว่ นไปหมด แตว่ า่ เนอ่ื งจากเรามเี วลาจำกดั เพยี ง ๒๔ ชว่ั โมง เหา่ นน้ั เราทำทกุ อยา่ งไมเ่ สรจ็ แน่ อยา่ งนก้ี ต็ อ้ งหาวธิ เี ชค็ กบั ทา่ นวา่ งานท่ี เราทำคา้ งอยใู่ นมอื กบั งานทส่ี ง่ั ไหไปทำใหม่ อันไหนจะด่วนกวา่ กนั แลว้ จึงทำอนั นัน้ ให้เสร็จกอ่ นเป็นเร่ือง ๆไป อกี อย่างหนงึ่ ทีค่ วรทำคือ รายงานความคบื หนา้ เปน็ ระยะ ๆ การ รายงานความคบหนา้ น้ี พวกเราบางคนยงั ,ไมเ่ คยฝกึ กนั พอรบั งานกนั มาแลว้ กเ็ กบ็ เงยี บ เสรจ็ ไมเ่ สรจ็ ทำไดห้ รอื ไมไ่ ด้ ไมบ่ อกไมก่ ลา่ วกนั เลย ไมม่ ใี ครทราบวา่ ทำอะไรถงึ ไหนแลว้ ขอใหเ้ พาะนสิ ยั ใหมก่ นั เสยี นะ ว่า เมอ่ื รบั งานจากผใู้ หญแ่ ลว้ ภายในวนั สองวนั ตอ้ งรายงานใหท้ า่ นทราบวา่ คืบหนา้ ไปถึงไหนแล้วติดชดั อะไรบา้ งหรอื วา่ ทำเสรจ็ เรยี บรอ้ ยแลว้ ไม่ อย่างนั้นเจ้านายรอเงกเลย คิดว่าคงยังไมเ่ สรจ็ ถงึ ไม1เอามาให้ พอไป ถามเขา้ ท่ีไหนได้ ! เสรจ็ ตง้ั นานแลว้ แตเ่ กบ็ งำเอาไวเ้ ฉย ๆ นถี่ า้ ปลวก ขน้ึ เพราะเก็บเอาไว้นานเกินไป ก็จะต้องทำใหม่ เสียเวลาเปล่า ๆ เพราะฉะนน้ั เมอ่ื รบั งานอะไรไว้ เมื่อถึงเวลาต้องรายงานให้ผู้บังคับ บญั ชาทราบ อย่างนึ้ก็ต้องหาหนทางรายงานท่านให้ได้ ใช้วิธีตั้งแต่เขียน จดหมายรายงานหรอื แมก้ ระทง่ั โทรศพั ทก์ ไ็ ด้ อยา่ วา่ ใครเลย หลวงพอ่ เอง ก็ปฏิบตั ิอยา่ งน้ีกบั หลวงพอ่ ธัมมชโย เมื่อมีงานด่วนจะต้องเรียนท่าน .sgtf\" ร:, . จงเปน็ ผมู้ คี วามไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย ตำ?บยอดเลขา www.kalyanamitra.org

แตข่ ณะนน้ั ทา่ นกำลงั รบั แขกอยู่ จะเดนิ เขา้ ไปในวงสนทนากไ็ ม1งาม จะ เขียนจดหมายฝากเข้าไป ก็อาจทำให้แขกร้สู กึ ได้ว่ามีอะไรลึกลับหรือ เขาจะมองท่านไปในแง่ที่ไม่ดีได้ หลวงพ่อก็เลยใช้วิธีเดินเลยไปสัก หนอ่ ยแลว้ ยกหโู ทรศพั ทห์ าทา่ น ประเดี๋ยวเด็กก็วิ่งตึ้ก ๆ ๆ ไปกราบ เรยี นวา่ มโี ทรศพั ท์ ทา่ นกไ็ ดโ้ อกาสขอตัวแขกออกมารบั โทรศัพท์ พดู จา กน้ !ดโดยไมต่ อ้ งเสยี มารยาท การทำงานบางอยา่ ง นายอาจใชเ้ ราไปเปน็ ตวั แทนทา่ นในบางเรอ่ื ง กรณนี ข้ี อไหว้ างตวั 6เหด้ ี ใหส้ ภุ าพเรยี บ'เอยเหมาะกบั กาลเทศะ เพราะวา่ ถา้ มีอะไรเสยี หายก็ยอ่ มเสยี ไปถงึ นายด้วย ในทำนองเดยี วกนั ถา้ เขาชม นาย ก็จะได้รับคำชมด้วยว่าอบรมลูกนอ้ งมาดี แลว้ กเ็ ลยคดิ ไปวา่ นาย ของคนนท้ี ค็ งเปน็ คนดนี า่ จะทำธรุ กจิ การงานดว้ ยได้ ตำรับยอดเลขา a จงเปน็ ผมู้ ความไหวพรบิ ในการไปธรุ ะของนาย www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org