ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน เล่ม 12

ตนมีลูกสาวเพียงคนเดียว ถึงแม้ไม่ใช่ผู้ชาย แต่เขาก็หวงั ว่า ลกู สาวจะมีหลานของกับตน สืบสายเลือดของตนต่อไป ถ้าลูกสาวทำแท้งลูกของคนดำนี้ งั้นในอนาคตเธอก็จะมีลูก ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว สายเลือดของตนกจ็ ะขาดลง ดงั นั้นเขาจึงรีบหาคนมากินของเหลือ แล้วต้องหาคนกินของ เหลือที่ยอมให้ลกู สาวคลอดเดก็ คนนี้ออกมาด้วย เมือ่ ได้ยินตระกูลซนุ บอกว่าจะให้ซุนหงเหว่ยลูกชายแต่งงาน กบั ลูกสาวของตนวันนี้ เขาจึงดีใจอย่างสดุ ๆ ดังนั้นจึงรีบพาภรรยาและลกู มาอย่างเรว็ แม้แต่ชุดแต่งงาน กย็ งั ไม่ทันเตรียมให้ลูกสาว แต่เขารู้ว่าตอนนี้เป็นเรื่องเร่งด่วน ดังนั้นจึงจัดการไปเท่าที่ ทำได้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตัดสินใจ วนั นี้ให้ลกู สาวแต่งงานกับซนุ หง เหว่ยก่อน จากน้ันตนค่อยจ่ายเงินสักหน่อยจดั งานเลี้ยงกลบั บ้าน คารวะพ่อแม่ฝ่ายหญิงให้ลูกสาวอย่างยิง่ ใหญ่

ที่เซว์ซิงหลงรีบร้อนขนาดนี้ ประเด็นคือเขาไม่ได้พูดความ จริงกบั พีล่ ู่ พีล่ ู่ไม่รู้ ว่าลูกสาวของเขาจะมีลูกไม่ได้อีกแล้ว เธอยงั คิดว่า เซว์จิ้งจิ้งอาลัยอาวรณ์ความรู้สึกที่มีต่อแฟนคน ดำ ดังน้ันจึงอยากเกิดเด็กคนนี้ออกมา อนาคตก็ยงั คงมีลกู ให้กับ ซุนหงเหว่ยได้อีก แต่ความจริงแล้ว เซว์ซิงหลงมาเพือ่ หลอกลวง เขากลวั ว่าหลังจากทีท่ ้อโตแล้ว จะไม่มีใครกล้ารบั จริงๆ ดงั น้ันจึงได้แต่งเรื่องโกหกขึ้นมา อยากจะหาคนรับช่วงต่อ รีบให้ ลูกสาวแต่งออกไป แล้วคลอดลกู ออกมา แต่เขาก็เป็นคนที่รักเกียรติและศักดิ์ศรีของตัวเอง แล้วไม่ อยากให้ลูกสาวแต่งงานกบั ชายทั่วไปด้วย ดงั น้ันเมือ่ ได้ยินพีล่ ู่พูด ซุนหงเหว่ยแลดมู ีหวงั จึงได้ตั้งมัน่ กบั ว่าที่ลกู เขยคนนี้แล้วทนั ที! เซว์ซิงหลงพาภรรยาและลูกสาวเดินมา ซุนเต๋อวั่งและสวีลี่ ฉินก็รีบเข้าไปต้อนรับ เซว์ซิงหลงในขณะนี้ตื่นเต้นมากจริงๆ ด้วยเหตุนี้เองเมื่อเห็น ซนุ เต๋อว่งั จึงยิ้มพลางกล่าว “ไอ้หยาเฒ่าแก่ซนุ เรารู้จักกันมานาน

ขนาดนี้ ไม่คาดคิดว่าตอนนี้ผมต้องเปลีย่ นสรรพนาม ไปเรียกคณุ ว่าดองแล้ว!” ซุนเต๋อวั่งก็กล่าวอย่างมีความสุขมาก “การเป็นดองกับ ประธานเซว์ เป็นความปลื้มปิติอย่างยิ่งของซุนเต๋อว่ังอย่างผม ครับ! ” สวีลี่ฉินก็กล่าวเสริมอยู่ข้างๆ “ใช่ใช่ใช่ ประธานเซว์ ท่านนี้คือ ลูกของคุณสินะ สวยมากจริงๆ!” เซว์ซิงหลงชี้ไปที่เซว์จิ้งจิ้ง ยิ้มพลางกล่าว “แนะนำให้คุณ รู้จกั นีค่ ือลกู สาวของผมจิ้งจิ้ง อยู่ทีอ่ เมริกาหลายปี เพิ่งจะกลับ มาได้ไม่นาน” “ไอ้หยา!” สวีลี่ฉินกล่าวอย่างดีใจที่สุด “เมื่อเห็นจิ้งจิ้งก็รู้ แล้วว่าเป็นกุลสตรีที่มาจากตระกูลช้ันสูง แล้วอยู่ทีอ่ เมริกาหลาย ปี จะต้องเป็นนกั เรียนเกียรตินิยมแน่นอน!” ประธานเซว์ยิ้มพลางกล่าว “ไม่ถึงขั้นเกียรตินิยม แต่ภาษา อังกฤษดีกว่าคนท่วั ไปเลก็ น้อย” สวีลี่ฉินดีใจเป็นอย่างมาก

ขณะนี้ ประธานเซว์มองไปรอบๆ ถามอย่างประหลาดใจ “ทำไมไม่เหน็ ว่าที่ลูกเขยของผมละ?” ซุนหงเหว่ยในตอนนี้ กำลังถูกคนของตระกูลซุนห้องล้อมไว้ ให้ตายยังไงกไ็ ม่ให้เขาไป สวีลี่ฉินได้ยินดงั นี้ รีบกล่าว “ประธานเซว์รอสกั ครู่นะคะ ฉัน จะไปตามหงเหว่ยมาเจอคณุ ค่ะ!”

บทที่ 1179 สวีลี่ฉินพดู พลาง มาถึงกลุ่มคนอย่างเร็ว แล้วพดู กบั ซนุ หง เหว่ยว่า “เรว็ ๆ รีบไปหาว่าทีพ่ ่อตาของแกกับฉนั ฉนั จะบอกแกนะ ถ้าแกทำลายเรื่องนี้ ฉนั กบั พ่อของแกจะไม่ปล่อยแกไว้แน่!” ซนุ หงเหว่ยกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด “ผมจะตดั ความสัมพนั ธ์ กบั พ่อแม่แล้ว จะมีว่าทีพ่ ่อตาอะไรได้ไง!” จางเสี่ยวม่านแปลกใจ มองไปทีซ่ นุ หงเหว่ยถาม “หงเหว่ย นี่ มันอะไรกัน？” ซุนหงเหว่ยกำลังโมโห ด้วยเหตุนี้เองจึงได้พูดต่อหน้า สาธารณชนว่า “พ่อแม่ของผมคล่ังไคล้ในเงินตรา จะให้ผมไปรับ ของเหลือของลูกสาวเจ้าของกิจการคนหนึง่ ว่ากันว่าเธอท้องลูก ของคนดำ ต้องคลอดลูกออกมาให้ได้ พ่อแม่ผมอยากให้ผม แต่งงานกบั เธอ!” เมือ่ พูดออกมา ไม่ใช่แค่จางเสีย่ วม่าน เซียวชูหรัน เย่เฉินทั้ง สามคนที่ช็อก แม้แต่คนของตระกูลซุนคนอื่นกช็ อ็ กไปตามๆกนั !

เย่เฉินเพิ่งจะเข้าใจ ที่แท้สองสามีภรรยามีความคิดจะให้รับ ของเหลือแบบนี้นี่เอง ซุนหงเหว่ยเป็นลูกแท้ๆของพวกเขาหรือ เปล่า? คิดไม่ถึงว่าพวกเขาตดั สินใจแบบนี้จริงๆ ตอนนี้สวีลี่ฉินกล่าวอย่างร้อนรนจนรอไม่ไหว “หงเหว่ย ฉัน จะบอกแก ตอนนี้ห้ามทำอะไรบ้าๆเด็ดขาด สินเดิมฝ่าย หญิง50ล้านเลยนะ!” คนของตระกูลซนุ ตกใจทนั ใด! สินเดิมฝ่ายหญิง50ล้าน?! แม่ง มีเรื่องดีแบบนี้ด้วยเหรอเนีย่ ? พี่ชายของซุนหงเหว่ยซนุ หงปินรีบถาม “อารอง ในเมื่อหงเหว่ ยไม่ยินยอม งั้นคุณอากใ็ ห้ผมทำสิ? อย่าว่าแต่ต้ังท้องลูกคนดำ อเมริกาเลย ต่อให้ต้ังท้องเอเลี่ยนจากต่างดาว ให้50ล้านผมก็ไม่มี ปญั หา!” พดู จบ เธอมองไปที่ซนุ หงเหว่ยอีกครั้ง ด่าด้วยความไม่เอา ไหนของอีกฝ่ายว่า “เหน็ หรือยงั ? ใครได้ยินเรือ่ งนี้ก็มีแต่วิง่ เข้าหา มีแต่จะคว้าไว้? มีแต่แก ที่หลบไกลๆ ฉนั กบั พ่อแกฉลาดหลกั แหลมมาท้ังชีวิต แต่ทำไมถึงได้มีแกที่โง่ขนาดนี้นะ!”

ซุนหงเหว่ยดูแคลน “ผมว่าเรือ่ งนี้ ในเมือ่ พีช่ ายสนใจกใ็ ห้พี่ ชายไปสิ ผมไม่เอาแน่นอน!” สวีลี่ฉินโมโหจนระเบิด แล้วพูดกับจางเสีย่ วม่านว่า “ไอ้แซ่ จาง เพียงแค่แกเลิกกับลกู ชายฉัน ฉันจะให้แกห้าล้าน!” จางเสี่ยวม่านส่ายหน้าอย่างไม่รีรอ “คุณป้า ฉันกับหงเหว่ย เรารกั กันจริงๆนะ ต่อให้คุณจะเอาเงินห้าล้าน ร้อยล้านให้ฉนั ฉัน ก็ไม่มีทางเลิกกบั เขา!” ซนุ หงปินรีบเข้ามาพูด “อารอง หงเหว่ยเค้าไม่ยอม เรื่องดีๆ แบบนี้เราจะพลาดไปง่ายๆไม่ได้หรอกม้ัง? อาแนะนำเธอให้ผมยัง ไงเงินก็ไม่รั่วไหลออกไปไหน มากสดุ เดี๋ยวผมเอากลบั ให้คณุ อาไป ห้าล้านก็ได้แล้ว แบบนี้ได้ใช่ม้ัย?” “ไสหัวไป!” โดยส่วนตัวสวีลี่ฉินดูถูกซุนหงปินเปน็ ทุนเดิมอยู่ แล้ว ครอบครวั ของเขาห่างจากครอบครัวตัวเองเยอะ ดังน้ันตอนนี้ เหน็ ซนุ หงปินหน้าด้าน เธอก็ยิง่ เกรี้ยวกราดจน ฉุดไม่อยู่ เขามองว่า ต่อให้ลูกชายไม่ได้โอกาสนี้ ตนกไ็ ม่มีทางแนะนำ ให้กับซนุ หงปินเป็นอันขาด

ตนจะปล่อยให้โอกาสเขาขี่คอตนได้ไงกัน? ซุนหงปินก็ไม่คาดคิด ว่าสวีลี่ฉินจะพูดไม่เกรงใจกันขนาดนี้ กล่าวด้วยท่าทีไม่พอใจว่า “อารอง อาหมายความว่าไง? เราเปน็ ครอบครวั เดียวกนั นะ” “ไสหัวไป! ใครแม่งเป็นครอบครัวเดียวกบั แก!” เดิมสวีลี่ฉินก็โมโหเป็นไฟอยู่แล้ว แล้วยังเห็นเขาพูดมากกับ ตน จึงยิง่ โกรธเคืองเข้าไปใหญ่ ซุนหงปินก็เกรี้ยวกราดแล้วเช่นกัน ทำไมถึงได้ด่าตน ต่อหน้า คนมากมายขนาดนี้? ตนวุ่นวายเธอหรือย่ัวโมโหเธอ? เมือ่ นึกถึงจดุ นี้ เขาจึงได้พูดเสียงดัง “อารอง อาเกินไปแล้ว นะ!” ขณะนี้ เซว์ซิงหลงได้ยินข้างนอกกำลังทะเลาะวิวาทกนั จึงได้ เดินมา ถึงตรงหน้าแล้วถาม “เกิดอะไรขึ้น?” สวีลี่ฉินรีบกล่าว “ประธานเซว์ ขอโทษจริงๆนะคะ ลกู แค่ เรือ่ งมากกับฉนั แต่คุณวางใจได้ ฉันจะคยุ กับเขาให้สำเรจ็ !”

บทที่ 1180 เพิ่งพดู จบ ซนุ หงเหว่ยได้พดู ขึ้นมาเองว่า “ลุงเซว์ ขอโทษ จริงๆครบั ผมมีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว แล้วผมก็ต้องแต่งงานกับเธอ ให้ได้ ดังนั้นจึงไม่สามารถแต่งงานกบั ลูกสาวของคุณได้แล้ว” “อะไรกัน?” เซว์ซิงหลงขมวดคิ้ว มองไปทีส่ วีลีฉ่ ิน “ผมพา ลูกสาวผมมา แล้วคุณเล่นแบบนี้? ล้อผมเล่น? หรืออยากเพิ่ม ราคา?” “ไม่ใช่ไม่ใช่!” สวีลี่ฉินรีบโบกมือ กล่าวอย่างถ่อมตัวและ นอบน้อมอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ว่า “ประธานเซว์ ฉันจะกล้าหลอก คุณได้ไงกัน เด็กคนนี้ มีปัญหานิดหน่อย ฉันกำลงั ส่งั สอนเขาค่ะ!” ซุนหงเหว่ยแย่งพูด “ไม่ต้องสอน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!” สวีลี่ฉินพดู อย่างกระโชกกระชาก “แกกล้าเหรอ! ถ้าวันนี้แก กล้าออกไป ฉนั จะตัดขาแกทิ้งซะ!” เย่เฉินทีเ่ งียบอยู่นาน ขณะนี้อดทนกบั สวีลี่ฉินไม่ไหวอีกต่อไป แล้ว กล่าวอย่างดแู คลนว่า “ไอ้แก่สารเลว ถ้ายงั ไม่รู้จกั ผิดชอบชั่ว ดีอีก อย่าหาว่าฉนั ไม่เกรงใจนะ!”

สวีลี่ฉินชี้ไปที่เย่เฉินทันที แล้วพูดกับเซว์ซิงหลง “ประธาน เซว์ ไอ้นี่แหละที่มันสะกดจิตลกู ชายฉันตลอด ไม่งั้น ลูกชายฉนั ตกลงไปนานแล้ว คณุ อย่าเพิ่งใจร้อน ให้เวลาฉนั อีกนิด!” ตอนนี้จิตใจของเซว์ซิงหลงร้อนรนจนเป็นบ้าไปนานแล้ว เขา อยากที่จะให้ลูกสาวของตนกับซุนหงเหว่ยเดินพรมแดง ในวินาที ต่อจากนี้ไป แล้วจัดงานแต่งเลยเสียด้วยซ้ำ ดงั น้ันตอนนี้ เขาไม่รู้เลยว่าสวีลี่ฉินตั้งใจโยนความผิดให้กับเย่ เฉิน จึงได้ชกั ตาไปที่เย่เฉินแล้วกล่าว “เดก็ น้อย ถ้าวนั นี้แกถ่วง การแต่งงานของลูกสาวฉนั เชื่อมั้ยว่าฉันหาคนฆ่าแกตายได้นะ!” เย่เฉินมองเขาหวั จรดเท้า กล่าวอย่างดูแคลน “ลกู สาวคุณ ร้อนรนขนาดไหนกนั ? ทำไมคุณถึงร้อนรนทีจ่ ะจัดการปัญหานี้ได้ ขนาดนี้?” เซว์ซิงหลงกดั ฟนั “เดก็ น้อย พดู อะไรระวังปากหน่อยนะ! ถ้า ยัว่ โมโหฉัน ระวงั จะรับผิดชอบไม่ไหวนะ!” ขณะนี้ซนุ เต๋อว่งั กว็ ิ่งมา เห็นเย่เฉินทะเลาะกับเซว์ซิงหลง ก็ รีบกล่าวอย่างเคร่งเครียดทันใดว่า “คุณครับ อย่าทะเลาะกบั คนที่ ตำ่ กว่าเลยครบั จะได้ไม่โมโหจนเสียสขุ ภาพ”

พูดจบ เขาพูดกบั เย่เฉินว่า “เดก็ น้อย เราทั้งสองไม่เคยเจอ กันมาก่อน ไม่มีความแค้นต่อกัน แต่คุณก็อย่ามาหาเรื่อง ครอบครัวของเรา วันนี้ลูกชายผมกับลูกสาวของประธานเซว์ แต่งงานกนั ขอคุณกรุณาอย่าพังงานเลย” “ใช่!” สวีลีฉ่ ินก็รีบพูดเสริม “เรือ่ งของครอบครัวเรา แกเป็น คนนอกเกี่ยวอะไรด้วย? รีบไสหัวไปให้เร็วจะดีกว่า อย่าหน่วง เหนีย่ วฉนั แต่งลกู สะใภ้!” พดู จบ สวีลี่ฉินมองจางเสีย่ วม่านด้วยความรังเกียจ กล่าว อย่างดูแคลน “แล้วก็แกไอ้คนไร้ยางอาย ยังไม่ทันแต่งงานกท็ ้อง ลูกของลูกชายฉันแล้ว ชั้นต่ำ! ครอบครัวเราไม่ต้อนรับผู้หญิง อย่างแก รีบไสหวั ไปซะ!” เมือ่ เซว์ซิงหลงได้ยินคำพดู นี้ สีหน้าดแู ย่ลงเปน็ อย่างมาก เพราะ ลกู สาวของตนกไ็ ม่ทันได้แต่งงานกท็ ้องลกู ของคนดำ แล้ว ดงั น้ันคำพูดของสวีลีฉ่ ิน เมือ่ เขาได้ยินจึงหดหู่มาก ซนุ เต๋อวงั่ เห็นเซว์ซิงหลงสีหน้าไม่ดีเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ จึงได้รีบตะคอกใส่สวีลี่ฉิน “นังบ้า พดู ม่ัวอะไร?” พลางพดู กส็ ่งสายตาให้สวีลี่ฉินพลาง

สวีลีฉ่ ินเข้าใจทนั ที พบว่าเมื่อกี้ที่ตนด่าจางเสีย่ วม่านน้ัน ได้ ด่าลกู สาวของประธานเซว์ไปแล้วด้วย ด้วยเหตุนี้เธอจึงรีบกล่าวอย่างนอบน้อม “ประธานเซว์อย่า โกรธนะ ฉนั ว่าไอ้หญิงเลวคนนี้ ลกู สาวของคุณสงู ส่งขนาดน้ัน ยงั ไปเรียนทีอ่ เมริกามาอีกด้วย หญิงช้ันต่ำแบบนี้จะเทียบได้อย่างไร กัน!” เมื่อจางเสี่ยวม่านได้ยินคำพูดนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่าง เสียใจไม่หยดุ สวีลีฉ่ ินเหน็ เธอร้องไห้ จึงกล่าวอย่างเดียดฉนั ท์ทีส่ ดุ ว่า “ร้อง ทำไม? ฉนั มองแกผิดเหรอ? ไอ้คนหน้าด้าน ช้ันตำ่ ทั้งครอบครวั แล้วยงั คิดจะแต่งเข้าบ้านฉันอีก? ตกั น้ำใส่กะโหลก ชะโงกดเู งาตัว เองบ้างนะ คนช้ันตำ่ อย่างแก จะคู่ควรกับครอบครวั เราได้อย่างไร กนั ?” ขณะนี้เย่เฉินโกรธขึ้นมา จ้องไปที่สวีลี่ฉิน กล่าวอย่างดูแคลน “ไอ้แก่เลว ไม่ใช่ว่าแกอยากให้ลูกสาวของประธานเซว์ แต่งเข้า ครอบครัวแก แล้วเอาเงิน50ล้านค่าสินเดิมฝ่ายหญิงหรอกเห รอ?”

สวีลีฉ่ ินทุ่มสุดตัว พูดอย่างกระโชกกระชากว่า “ใช่ ฉนั คิด แบบนี้ แล้วไง? เกี่ยวข้องเชีย่ ไรกบั แก? ยงั ไม่รีบไสหวั ไปไกลๆ พร้อมกบั ไอ้ช้ันต่ำนี่อีก!” เย่เฉินดแู คลน กล่าว “ในเมือ่ เป็นแบบนี้ ง้ันวนั นี้ฉนั จะทำให้ คณุ สมใจอยาก” สวีลีฉ่ ินดูแคลนกล่าว “ถือว่ามึงแม่งรู้ดี!” เย่เฉินหัวเราะเยาะเย้ย “อย่าเพิ่งดีใจไป ฉันหมายถึงว่า วนั นี้ ซุนเต๋อวัง่ ผัวของแกต้องแต่งงานกับลกู สาวของประธานเซว์ ไม่ง้ัน ครอบครัวของพวกแกท้ังสองต้องพัง!”

บทที่ 1181 ให้ซุนเต๋อวั่งซึง่ มีอายุห้าสิบกว่าและมีครอบครัวแล้ว แต่งงาน กับลกู สาวของประธานเซว์เนี่ยนะ? เมื่อได้ยินเย่เฉินกล่าวเช่นนี้ แล้วทุกคนในที่เกิดเหตกุ ็โกรธจัด ในทนั ที เซว์ซิงหลงดุอย่างโกรธเคืองว่า: “แกอยากตายหรือไง? ฉัน จะให้ลูกสาวแต่งงานกบั ซนุ หงเหว่ยไม่ใช่พ่อของซุนหงเหว่ย” เย่เฉินยิ้มและพูดว่า: “คณุ นีไ่ ม่มีวิสัยทศั น์เลยจริงๆ ซุนหงเหว่ ยไม่ต้องการแต่งงานกับลูกสาวของคุณ? ซุนหงเหว่ยไม่เต็มใจที่ จะแต่งงาน แต่พ่อแม่ของเขาต้องการให้ลูกสาวของคุณมาเป็น สมาชิกในครอบครัว ดังน้ันทางออกทีด่ ีที่สุด คือการปล่อยให้พ่อ ของเขา แต่งงานกับลูกสาวของคุณ มนั จะได้ดีอกดีใจกันทกุ คน แบบนี้ไม่ดีเหรอ?” “ไอ้สารเลว แกกำลงั พูดเรื่องอะไรอยู่เนี่ย!” สวีลี่ฉินพดู อย่าง โมโห: “ให้สามีของฉันแต่งงานกับลูกสาวของประธานเซว์ แล้วฉนั ล่ะ ฉนั ควรทำอย่างไร?”

เย่เฉินพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “คุณเหรอ? คุณต้องการให้ ลกู สาวของท่านประธานเซว์มาเป็นสมาชิกในครอบครัวของคุณ นี่ คือสิ่งที่คุณต้องการไม่ใช่หรือ? คุณควรขอบคุณผมนะ ที่ให้ ทางออกที่ดีแก่คณุ ” ด้วยเหตุนี้ เย่เฉินจึงมองไปที่ซุนเต๋อวั่งอีกคร้ังและพูดด้วย รอยยิ้มว่า: “ซนุ เต๋อว่งั นายเฝ้ามองหญิงชราผู้ชว่ั ร้ายคนนี้ทุกวัน มาเปน็ เวลาหลายปีแล้ว ฉันเดาว่านายกค็ งเบื่อหน่ายแล้ว พอดี เลยคราวนี้ฉันจะตัดสินใจแทนนายเอง ฉันจะมอบภรรยาสาวคน ใหม่ให้กับนาย ไม่เพียงแต่ได้สินสอด50ล้านจากฝ่ายหญิงเท่าน้ัน แต่เธอยงั พาลกู ชายมาให้คุณอีกด้วย อะไรจะดีขนาดนั้น?” “ไร้สาระ!” สวีลี่ฉินรู้สึกละอายใจจนโกรธจัด เธอชี้ไปที่เย่ เฉินและตะโกนว่า: “ฉันว่าไอ้สาระเลวนี้มาที่นี่เพื่อหาเรื่องชัดๆ เชื่อหรือไม่ ฉันสามารถหาหาคนมาซ้อมนายจนไม่สามารถลกุ ขึ้น ยืนได้!” หลังจากน้ันสวีลี่ฉินก็มองไปที่เซว์ซิงหลงและพูดอย่าง กระตือรือร้นว่า: “ท่านประธานเซว์คะ ไอ้สารเลวนี้จบั คู่ให้คนอืน่ ไปเรื่อย สามีของฉันแก่แล้วและไม่สำคัญว่าเขาจะเสียหน้าหรือ แต่ลกู สาวของคุณยงั ไม่ได้แต่งงาน และยังเปน็ สาวบริสทุ ธิ์อยู่ ที่ เขาพดู อย่างนั้น มนั คือการดถู กู คุณชัดๆ!”

เซว์ซิงหลงก็โกรธมากเช่นกนั เขากดั ฟันและดุด่าเสียงดังว่า: “ไอ้หนุ่ม นายกล้ามาก นายกล้ามายวั่ ยวนฉันแบบนี้ แล้วนายรู้ ไหมว่าฉนั เป็นใคร?” เย่เฉินเยาะเย้ยว่า: “ฉนั ไม่สนว่าคณุ เปน็ ใคร ฉันรู้แค่ว่าจากนี้ ไปคุณจะเปน็ พ่อตาของซุนเต๋อว่งั !” “นาย…” เซว์ซิงหลงตวั สัน่ ด้วยความโกรธ เขาใส่ใจชื่อเสียงของลกู สาวเป็นอย่างมาก ดังน้ันเขาถึงยอม ทำทุกวิถีทางเพื่อหาผู้ชายที่ยอมรับทุกอย่างในตัวเธอได้มา แต่งงานกบั เธอ โดยไม่คาดคิดว่า เย่เฉินจะมาวิพากษ์วิจารณ์ให้เสียหายแบบ นี้ แถมยังบอกให้ลูกสาวของเขาแต่งงานกับซุนเต๋อวั่งที่มีอายุแก่ เท่าเขาอีกด้วย ทำแบบนี้เท่ากบั เป็นการหักหน้าตวั เองชดั ๆไม่ใช่เห รอ? ในที่สุดเขากพ็ ดู อย่างโกรธเคืองว่า: “ไอ้หนุ่มนายรีบคุกเข่าลง และขอโทษฉันเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นน้ันฉนั จะทำให้นายเสียใจที่มาอยู่บน โลกนี้!”

“โอ้โห ประธานเซว์กล้าพูดคำใหญ่โตเช่นนี้เลยเหรอครับ?” เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “โอเค ผมกอ็ ยากรู้เหมือนกันว่าคุณเก่ง แค่ไหน หากคุณไม่มีความสามารถพอทีจ่ ะทำให้ผมเสียใจ โทษที นะ ผมจะเป็นคนทีท่ ำให้คณุ เสียใจเอง” สวีลีฉ่ ินเดือดดาลในทนั ที เธอชี้ไปที่เย่เฉินและพูดอย่างโกรธ เคืองว่า: “นีน่ ายกล้าพดู จาไร้มารยาทกบั ประธานเซว์เหรอ เชื่อ หรือไม่ ฉันสามารถหาคนมาตีคณุ ให้เจ็บปานตายได้ในตอนนี้!” เย่เฉินกวาดสายตาไปรอบๆ และสังเกตเห็นว่ากลุ่มคนที่ยืน อยู่รอบข้างน้ันมีแต่คนรุ่นหลงั ของตระกูลซุนเท่าน้ัน ซึ่งพวกเขาก็ เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้น และมันจะเป็นความคิดที่โง่เขลาที่สุด หากพวกเขาคิดจะทำร้ายตัวเอง ตรงกันข้าม หากเขาต้องต่อสู้กบั คนเหล่านี้จริงๆ เขาก็ยงั ต้อง ควบคุมความแขง็ แกร่งของตัวเองตลอดเวลา ไม่เช่นนั้น เขาอาจ จะฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาก็ได้ พอถึงตอนน้ันจริงๆเขาจะต้อง ปวดหัวเพราะเรือ่ งนี้อย่างแน่นอน ท้ายทีส่ ดุ มันกเ็ ป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเท่าน้ัน ไม่จำเปน็ ต้องถึง ขั้นฆ่าคนหรอก

ดงั น้ันเขาจึงยิ้มและพูดว่า: “ยยั แก่เอ๊ย คุณนี่ช่างเปน็ ผู้หญิงที่ โง่เขลาจริงๆเลย ถึงขั้นนี้แล้วคุณยังจะปกป้องประธานเซว์อีกเห รอ? คณุ รู้ไหม สามีของคณุ กำลังจะเป็นลูกเขยของเขาในไม่ช้านี้ แล้ว และถึงตอนนั้นคุณก็จะถูกขบั ไล่ออกจากตระกูลซุน ดังนั้นใน แง่ที่เคร่งครัดประธานเซว์เป็นพ่อของคู่แข่งของคุณนะ คุณควร เกลียดเขามากกว่า”

บทที่ 1182 “นาย…นาย… นาย…” สวีลีฉ่ ินโกรธจนหายใจไม่ทวั่ ท้อง และ ตะโกนบอกซนุ หงปินว่า: “หงปิน ช่วยป้าฆ่าไอ้สารเลวนี้ด้วย!” ซุนหงปินก้าวถอยหลังทันทีและโบกมือด้วยความรังเกียจ: “ป้าครับ เมื่อกี้นี้คุณเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอว่าผมไม่ใช่คนใน ครอบครัวเดียวกับคุณแถมยังขับไล่ผมให้ใส่หัวไปจากที่นี่อีกด้วย แล้วทำไมตอนนี้คณุ ถึงมาขอให้ผมช่วยล่ะ อารมณ์คณุ นีข่ ึ้นๆลงๆ จริงๆเลยนะ!” สวีลี่ฉินรีบพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “หงปิน อย่าโกรธป้าเลย คำ พูดที่ป้าพูดกับนายเมื่อกี้ป้าก็แค่พูดด้วยอารมณ์เท่านั้น นายไม่ อยากจะให้ตระกลู ซนุ ของเราดีขึ้นเรือ่ ยๆเหรอ? “ขอโทษด้วยนะ” ซุนหงปินพูดในทันที: “ครอบครวั คุณคือ ครอบครัวคุณ ส่วนครอบครัวของผมก็คือครอบครัวของผมเอง เราไม่ใช่ครอบครวั เดี๋ยวกัน ดงั น้ันถ้าคณุ อยากจะทบุ ตีใครคณุ ก็ไป ตีเองสิ คณุ มาส่ังให้ผมทำแทนทำไม?”

ในขณะที่พูดกับเธอน้ัน ซนุ หงปินยังพูดกับสมาชิกของตระกูล ซุนคนอื่นๆ อีกว่า: “พวกเราทุกคนไม่จำเปน็ ต้องก้าวก่ายเรือ่ งนี้ มันไม่ใช่ธุระของเรา เธอไม่ใช่คนในครอบครัวของเรา ดงั น้ันเรา ต้องไม่โดนคนอื่นหลอกใช้ให้เป็นเครือ่ งมือของคนอืน่ ” ทุกคนพยกั หน้าเหน็ ด้วยกับสิง่ ทีเ่ ขาพดู จากนั้นก็พากนั ถอย หลงั หลายก้าว และไม่มีเจตนาทีจ่ ะช่วยเธอกำจดั เย่เฉินเลยแม้แต่ นิดเดียว สวีลี่ฉินโกรธจนตวั สั่นไปหมด เธอไม่คาดคิดเลยว่าซนุ หงปิน คนนี้จะไม่รู้จักกับการเคารพผู้ใหญ่และรักเด็กๆเลยสักนิด อย่างไรก็ตามเธอยังคงเป็นป้าของเขาอยู่ เขาพูดคยุ กบั ตัวเองแบบ นี้ได้อย่างไร อย่างไรก็ตามสวีลี่ฉินก็เข้าใจเช่นกันว่านี่ไม่ใช่เวลามาถือสา กบั ไอ้เด็กเปรตอย่างซุนหงปิน ดังน้ันเธอจึงรีบพูดกับเซว์ซิงหลงว่า: “ท่านประธานเซว์ค่ะ ไอ้สารเลวนี้ดถู ูกคุณ ดูถกู ลูกสาวของคุณ คุณอย่าปล่อยมนั ไว้นะ โทรเรียกคนมาจัดการเขาเลย! มิฉะนั้น เรื่องแบบนี้จะถูกแพร่ กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว และชื่อเสียงของคุณกับลูกสาวจะ ต้องเสียหายป่นปี้ไปหมดแน่ๆเลย!”

เซว์ซิงหลงเองก็โกรธเคืองมาก และหลังจากที่ถูกสวีลี่ฉิน ปลกุ ระดมแล้ว เขาก็รู้สึกโกรธมากกว่าเดิม ดังนั้นเขาจึงชี้ไปที่เย่เฉินและพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ไอ้ สารเลว คอยดูนะฉันจะโทรเรียกคนมาอัดนายให้เละไปเลย!” พูดเสร็จก็หยิบมือถือออกมาหาเบอร์โทรศัพท์แล้วกดโทร ออก แถมยังเปิดลำโพงโดยเจตนาอีกด้วย ในขณะที่กำลังรออีก ฝ่ายรับสายนั้น เขากเ็ ยาะเย้ยและพดู กับเย่เฉินว่า: “นายรู้ไหมว่า ฉนั กำลงั โทรหาใครอยู่? ฉนั กำลังโทรหาหม่าจงเหลียง เฮียเหลียง จือ่ ซึ่งเปน็ ลกู น้องของท่านหงห้าและยังเป็นหนึง่ ในโฟร์ผู้ยิง่ ใหญ่เท นโนอีกด้วย แกเตรียมตัวตายได้เลย!” เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “โอเค ฉันจะรออยู่ที่นีแ่ หละ แต่ คุณควรเรียกคนมาเยอะหน่อยนะ เพราะวนั นี้เป็นวนั แต่งงานของ ลูกสาวของคุณกบั ซุนเต๋อวั่ง ดังนั้นการที่มีญาติพี่น้องมากมาร่วม งานในวันมงคลแบบนี้ มันจะได้เพิม่ ความสนุกสนานให้กบั งานไง!” “นายมันหาเรื่องตายชัดๆ!” เซว์ซิงหลงตัวส่ันไปท้ังตัวด้วย ความโกรธจัด และในเวลานี้สายโทรศัพท์ก็เชื่อมต่อสำเร็จพอดี

ดงั น้ันเขาจึงตะโกนทนั ที: “พีเ่ สีย่ วหม่า คณุ รีบมาทีโ่ รงแรมฮิลตนั ด่วนเลย ฉนั ต้องการจะฆ่าไอ้สาระเลวคนหนึ่งน่ะ!” ซุปเปอร์มาร์เก็ตของเซว์ซิงหลงต้ังอยู่ในเขตชานเมืองและ มณฑลโดยรอบ ในสถานที่แบบนั้น มกั จะมีพวกอนั ธพาลมาเยีย่ ม อยู่เสมอ พวกเขาเข้ามากรรโชกและปล้นสะดมร้านค้า หากคณุ ต้องการทำธุรกิจอย่างปลอดภยั คณุ ก็ต้องมีความสัมพนั ธ์กับโลก ใต้ดินบ้าง ดงั นั้นเขาจึงพึ่งพาหม่าจงเหลียงมาโดยตลอด อย่างไรก็ตามหม่าจงเหลียงเป็นถึงลูกน้องหนึ่งในโฟร์ผู้ยิ่ง ใหญ่เทนโนของท่านหงห้า และเขาสามารถอยู่ในอันดับที่สีใ่ นโลก ใต้ดินแห่งเมืองจินหลิงได้แสดงว่าเขาจะต้องแขง็ แกร่งมาก นอกจากนี้แล้วชือ่ เสียงของเขากโ็ ด่งดังมากเช่นกัน ต้ังแต่เซว์ ซิงหลงเข้าหาเขามา ธุรกิจในซูเปอร์มาร์เก็ตของเขาก็ไม่เคยถูก พวกอนั ธพาลคกุ คามอีกเลย เขาและหม่าจงเหลียงร่วมมือกันมายาวนานแล้ว ท้ังคู่ก็มี ความสมั พันธ์ทีด่ ีมาโดยตลอด เมื่อไม่นานมานี้ เขาเพิง่ ประกาศไป ว่าตัวเองและหม่าจงเหลียงจะสาบานต่อหน้าฟ้าดินว่าท้ังคู่นั้นจะ เป็นพีน่ ้องกนั ตลอดไป แถมยงั มอบอัง่ เปาใบใหญ่มูลค่า 1.88 ล้าน

หยวนให้อีกฝ่ายด้วย เพือ่ ประโยชน์ของเงินหม่าจงเหลียงเลยตอบ ตกลงเขาไป เซว์ซิงหลงคิดว่า หลงั จากที่ทุกคนรู้ว่าเขาและหม่าจงเหลียง เป็นพี่น้องร่วมสาบานกันแล้ว ธุรกิจที่อยู่ในเขตชานเมืองของเขา จะราบรื่นขึ้นอย่างแน่นอน ดงั นั้นเขาจึงเตรียมหาวันมงคลเพื่อทำ พิธีสาบานโดยการเผากระดาษสีเหลืองและดืม่ เลือดไก่ วันนี้เขาได้มาพบปะกับเย่เฉินที่อวดเก่งพอดี ไอ้หมอนี้ยัง บงั อาจเอาเรื่องแต่งงานของลกู สาวเขามาล้อเล่นอีกด้วย เขาเลย วางแผนที่จะให้หม่าจงเหลียงมาช่วยเขาสังหารหมอนี่ก่อน จาก นั้นทั้งสองกจ็ ะไปทานมื้อเทีย่ งที่โรงแรมใหญ่แห่งหนึ่ง และจดั พิธี สาบานให้เสรจ็ สิ้นในเวลาเดียวกัน!

บทที่ 1183 หม่าจงเหลียงถือว่าเซว์ซิงหลงเป็นตัวเรียกเงินของเขามาโดย ตลอด ค่าคุ้มครองรายปีที่จ่ายโดยเขาเพียงคนเดียวนั้นก็มากถึง เจ็ดแปดล้านแล้ว หกั ลบส่วนที่ต้องมอบให้ท่านหงห้าแล้ว หม่าจง เหลียงยงั มีเงินเกบ็ เข้ากระเป๋าตัวเองต้ังสองถึงสามล้าน ดงั น้ัน ทนั ทีทีไ่ ด้ยินว่าเซว์ซิงหลงจะฆ่าใครสกั คน เขาก็ตอบ ตกลงโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว: “ได้ครบั รอสักครู่นะครบั ผมจะพาคนไปที่น่ันเดี๋ยวนี้เลยครับ!” หลงั จากทีเ่ ซว์ซิงหลงกล่าวขอบคณุ เขาอย่างซาบซึ้งแล้ว เขา ก็วางสายและมองเย่เฉินอย่างเย้ยหยัน: “ไอ้หนู อย่ามาโทษฉันที่ ไม่ให้โอกาสนายมีชีวิตรอดก็แล้วกัน ฉันบอกให้นายคุกเข่าลง ตั้งแต่แรกแล้ว แต่นายไม่ยอมหวงแหนโอกาสไว้เอง และถึงแม้ว่า นายจะคุกเข่าลงตอนนี้ มันกส็ ายเกินไปแล้ว” เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้มว่า: “เมื่อกี้คุณโทรหาใครเหรอ? พี่ เสี่ยวหม่าคือใครอ่ะ? เขาคือโจวเหวินฟะจากภาพยนตร์เรื่อง “โหด เลว ดี” หรือเปล่า?

“อย่าบ้าไปหน่อยเลย!” เซว์ซิงหลงกล่าวอย่างเย็นชา: “พี่ เสี่ยวหม่าก็คือหม่าจงเหลียงเขาเป็นลูกน้องหนึ่งในโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เท นโนของท่านหงห้า!” เมื่อซุนหงเหว่ยได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้ว เขาก็รีบพูดขึ้นอย่าง กระตือรือร้นว่า: “เย่เฉิน วันนี้ฉันต้องขอโทษจริงๆ! นายรีบพารับ ชูหรันออกไปจากนี่เถอะ หม่าจงเหลียงและเซว์ซิงหลงมีความ สัมพนั ธ์ทีด่ ีมากจริงๆ และเขาเปน็ พวกอนั ธพาลและมักจะปฏิบัติ ต่อผู้อื่นอย่างโหดเหี้ยม ฉนั ไม่ต้องการให้นายและชหู รันได้รับบาด เจ็บเพราะฉนั …” เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า: “หงเหว่ย นายไม่จำเปน็ ต้องขอโทษ ผมสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้หรอก แต่ผมรู้สึกเกรงใจนายเล็ก น้อย นายอย่าโทษผมที่หาแม่เลี้ยงให้กับนายเลยนะ” “เอ่อ…” ซนุ หงเหว่ยพดู ไม่ออก ซุนหงเหว่ยคิดเสมอว่าเย่เฉินก็แค่ล้อเล่นกับพวกเขาเท่านั้น เขาไม่ได้จริงจังกับมนั เลย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเย่เฉินจะจริงจงั กบั สิง่ ทีเ่ ขาพดู จริงๆ! นี…่ นี่มันหมายความว่าไงเนีย่ ?

ในเวลานี้เย่เฉินมองไปที่เซว์ซิงหลงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “คุณบอกว่ามีโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนแต่ทำไมคุณถึงเรียกมาแค่คน เดียวล่ะ มาแค่คนเดียวมันกห็ มดสนุกน่ะสิ! หรือมิฉะนั้น คุณเรียก อีกสามคนที่เหลือมาด้วยสิ! อย่างไรก็ตามวันนี้เป็นวันแต่งงาน ของลกู สาวคณุ เชียวนะ ยิ่งมีคนมาร่วมงานเยอะเท่าไหร่กย็ ิ่งดี” “แกไม่เหน็ โลงศพ ไม่หล่งั น้ำตาใช่ไหม!” เซว์ซิงหลงกดั ฟนั และดดุ ่าว่า: “ได้ ฉนั จะปล่อยให้นายคลงั่ ไคล้ไปก่อน และเดี๋ยว นายกจ็ ะได้รู้ว่าข้อแลกเปลี่ยนของความบ้าคล่งั นั้นคืออะไร!” เย่เฉินส่ายหัวและยิ้มอย่างช่วยไม่ได้: “ไอ้แก่และยัยแก่ผู้ช่ัว ร้ายเอ๊ย พวกคุณอายุเกือบ 60 ปีแล้ว ทำไมพวกคุณถึงยัง อารมณ์ร้อนนัก? พวกคณุ เห็นไหมว่าผมยงั เดก็ มาก แต่ผมไม่เคย อาละวาดเลย และผมก็พูดจาอย่างใจเยน็ เสมอ” เมื่อพูดถึงจุดนี้ เย่เฉินก็ถอนหายใจและพูดว่า: “ง้ันผมขอ เรียกคนมาเชียร์คุณมากกว่านี้ดีกว่า” เซว์ซิงหลงพดู ด้วยความเยาะเย้ยว่า: “ไอ้หนู นายกล้าขู่ฉันเห รอ ถ้านายแน่จริงกไ็ ปเรียกคนมาสิ เราท้ังสองฝ่ายจะได้แข่งขันกัน อย่างเหน็ เลือดเหน็ เนื้อจริง!”

เย่เฉินพยักหน้าเห็นด้วย เขาหยิบโทรศพั ท์มือถือออกมา และ ส่งข้อความ WeChat ไปให้หงห้า “นายรีบพาลูกน้องโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนของนายมาที่ฮิลตัน หน่อยสิ ยกเว้นหม่าจงเหลียงนะ ฉนั จะเชิญพวกนายดื่มไวน์งาน แต่งน่ะ” หงห้าตกใจมาก เขาตอบข้อความ WeChat ว่า: “อาจารย์เย่ คณุ …คณุ จะแต่งงานคร้ังทีส่ องเหรอครับ?” “เหลวไหลน่ะ” เย่เฉินตะคอกใส่เขาว่า : “ไม่ใช่งานแต่งของ ฉัน แต่เปน็ ของคนอืน่ นายรีบพาพวกเขามาทีน่ ี่ก็พอ” “โอเค ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ!” เย่เฉินกล่าวเพิ่มว่า: “พาพี่น้องมาให้กำลังใจเขาเยอะหน่อย นะ” “ได้เลยครับอาจารย์เย่!” ต่อมาเย่เฉินก็ส่ง WeChat ไปให้เฉินจื๋อข่าย โดยบอกให้เขา มาดูละครเป็นเพือ่ นเขาที่โรงแรมฮิลตันหน่อย

ต้ังแต่เฉินจื๋อข่ายกลับมาจากภเู ขาฉางไบน้ัน เขาก็ปฏิบตั ิต่อ เย่เฉินราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้า เมื่อได้ยินเสียงเรียกของคุณชาย เขาก็ตอบโดยไม่มีการลังเลใดๆว่า: “ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยครับ คุณชาย!” ไม่กี่นาทีต่อมา กม็ ีรถยนต์สีต่างๆ เจด็ แปดคนั ขับเข้ามาจอด ตรงหน้าประตฮู ิลตนั โดยมี Volkswagen Phaetonนำหน้า มีชายวัยกลางคนหน้ายักษ์ผู้หนึ่งก้าวลงมาจากรถยนต์ Volkswagen Phaetonคนั น้ัน เมือ่ เซว์ซิงหลงมองเห็นชายผู้นี้ เขาก็หนั ไปพดู กับเย่เฉินด้วย ความเยาะเย้ยว่า: “ไอ้หนู พี่หม่ามาแล้ว วนั นี้นายไม่รอดแน่” เย่เฉินไม่เคยเหน็ หม่าจงเหลียงมาก่อน แต่เมือ่ เขาเห็นรถเก๋ง Volkswagen Phaetonคันนี้ กม็ ีภาพในอดีตปรากฏขึ้นในหวั สมอง ของเขาในทันที สมัยน้ันเขาและชายหนุ่มเจี่ยงหมิงโตมากับสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้าด้วยกัน และเพื่อปิดบงั ความพ่ายแพ้จากการแข่งรถ คาด ว่าเขาน่าจะขับรถเบนซ์ของตัวเองไปชนใส่รถ Volkswagen Phaetonคนั หนึง่ และถ้าเขาเดาไม่ผิดคนคนก็คือหม่าจงเหลียง

มุมปากของเย่เฉินขยับขึ้นเล็กน้อย และคิดในใจว่าเรื่องนี้ กำลงั น่าสนกุ ขึ้นเรือ่ ยๆแล้ว

บทที่ 1184 ในเวลานี้ มีลูกน้องที่ดูดเดือดสามถึงสี่สิบคนวิ่งออกมาจาก รถเก๋งคนั อื่นๆอย่างกะทนั หัน หลงั จากน้ัน ภายใต้คำสงั่ ของหม่าจงเหลียง คนเหล่านี้วิง่ เข้า มาล้อมรอบฝูงชน เซว์ซิงหลงโบกมือให้เขาอย่างรวดเร็ว: “พีเ่ สี่ยวหม่า!” หม่าจงเหลียงพยกั หน้า ชำเลืองมองเขาและถามว่า: “ท่าน ประธานเซว์ครับ ใครหน้าไหนที่มันไม่กลัวตายกล้ามาล่วงเกินคุณ เหรอ?” เซว์ซิงหลงชี้ไปที่เย่เฉินและพูดอย่างโกรธเคืองว่า: “พี่เสี่ยว หม่าไอ้สาระเลวนี้ไม่เพียงแต่ดูถกู ฉนั เท่าน้ัน แต่ยงั ดถู ูกลกู สาวของ ฉนั อีกด้วย!” หม่าจงเหลียงเลิกคิ้วมองเย่เฉิน และตัวสั่นด้วยความตกใจ ทนั ที เชี่ย!

เขาคืออาจารย์เย่! ท้ายที่สุดหม่าจงเหลียงยังคงเป็นลูกน้องหนึ่งในโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่ เทนโนของท่านหงห้า และเป็นหนึง่ ในคนดังที่ทรงพลงั ของท่านหง ห้าอีกด้วย เขาเคยเห็นใบหน้าของเย่เฉิน เมื่อตอนทีเ่ ย่เฉินจดั งาน เลี้ยงทีเ่ ทียนเซียงฝู่แล้ว แต่ในเวลานั้นท่านหงห้าอ่อนน้อมถ่อมตนต่อเย่เฉินอย่างมาก แถมยังแสดงกิริยาเกรงกลัวในเวลาที่พูดกบั เขาอีกด้วย ดังนั้นเขา จึงไม่แนะนำลูกน้องของตวั เองให้เขารู้จกั เป็นธรรมชาติ เขาไม่คาดคิดว่าเซว์ซิงหลงจะย่วั โมโหอาจารย์เย่ และรีบอธิ บายกบั เย่เฉินด้วยความตื่นตระหนกในทนั ที: “อาจารย์เย่… …” เย่เฉินขดั จังหวะเขาทันที: “คุณทักผิดคนแล้ว” “อะไรนะ?” หม่าจงเหลียงพูดอย่างเร่งรีบและเคารพว่า: “เป็นไปได้อย่างไร ข้าน้อยเคยเห็นท่านที่เทียนเซียงฝู่…” เย่เฉินเลิกคิ้ว: “ฉันบอกว่าคุณทักผิดคนแล้ว คุณหูหนวก หรือไง?” อวัยวะภายในของหม่าจงเหลียงสั่นสะเทือนด้วยเสียงคำราม ของเย่เฉิน เขารู้ว่าเย่เฉินไม่ต้องการให้ตัวเองพูดตัวตนของเขา

ออกมาอย่างแน่นอน ดังน้ันเขาจึงรีบปฏิบัติตามคำพูดของเขา ทันที แต่ในเวลานี้เซว์ซิงหลงดุด่าด้วยความโกรธ: “บัดซบ นาย พดู จาไร้มารยาทกบั พีเ่ สี่ยวหม่าแบบนี้ได้อย่างไร? นายอยากตาย ใช่ไหม? เชื่อหรือไม่พี่เสี่ยวหม่าสามารถเรียกคนมาสับนายเป็น ชิ้นๆได้ในทันที?” คำพูดของเซว์ซิงหลงเกือบทำให้หม่าจงเหลียงตกใจจน คุกเข่าลงบนพื้น เขาหันหน้ามาจ้องไปที่เซว์ซิงหลงด้วยความโกรธ และยกมือ ขึ้นฟาดลงบนใบหน้าของเขาอย่างหนัก: “บดั ซบ! ไอ้หมาแกเซว์ซิง หลงมึงอยากตายหรือไง เชือ่ หรือไม่ ฉนั สามารถฆ่ามึงตายได้ใน ตอนนี้” เซว์ซิงหลงตะลึงกับการตบนี้อย่างมาก ทำไมถึงกลายเปน็ แบบนี้ไปได้? ฉนั เรียกคณุ มาฆ่าไอ้หมอนี่ แต่คุณกลับมาตบฉันเนี่ยนะ?

เซว์ซิงหลงเอามือปิดหน้าของเขาไว้ และรู้สึกไม่พอใจอย่าง มาก เขามองไปทีห่ ม่าจงเหลียงและกล่าวว่า: “จงเหลียงคณุ เปน็ อะไรไป…คุณตบฉันทำไม?” หม่าจงเหลียงสั่นสะท้านไปท้ังตวั ตบคณุ ทำไมง้ันเหรอ? ฉันอยากจะฆ่าแกให้ตายด้วยซ้ำไป! ใครให้มึงไปยว่ั ยุอาจารย์เย่ล่ะ? มนั เป็นการสร้างปญั หาให้กู ชัดๆ? หลายคนที่เคยทำให้อาจารย์เย่ขุ่นเคือง มักจะถกู ท่านหงห้า ลากตัวไปเลี้ยงหมาทีค่ อกสุนัข แกอยากให้ฉนั ตายหรือไง? อย่างไรกต็ าม เขาไม่กล้าพูดสิ่งเหล่านี้ออกมาหรอก เพราะ อาจารย์เย่กำลังโกรธอยู่ และเขาไม่ต้องการให้ตัวเองเปิดเผยตัว ตนของเขาแน่เลย… เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็ทำได้เพียงระงับความโกรธและความ กลัวในใจไปก่อน และกล่าวว่า: “ที่ฉนั ตบแกก็เพราะว่าแกพูดจาไร้ มารยาทเกินไป และจำไว้ด้วยเวลาอยู่ข้างนอกจะพดู จะจาอะไรก็ ระวงั ปากหน่อย เข้าใจไหม?”

เซว์ซิงหลงรู้สึกน้อยใจแทบตาย และกล่าวว่า: “แต่คณุ เพิ่ง เรียกฉนั ว่าไอ้แก่ แถมยงั บอกว่าจะฆ่าฉันให้ตายอีกด้วย แล้วฉนั ควรพูดจาอย่างไรดี…”

บทที่ 1185 เมื่อหม่าจงเหลียงได้ยินเซว์ซิงหลงพูดเช่นนี้แล้ว เขาก็ตบเขา อีกครั้งด้วยความโกรธ และตะโกนว่า: “บดั ซบ! นี่แกกล้าต่อปาก ต่อคำกับฉนั เหรอ? ฉันบอกให้แกจำสิง่ ทีฉ่ ันพูดให้ดีไง!” เซว์ซิงหลงถูกตบเป็นครั้งที่สอง ตอนนี้เขารู้สึกหดหู่มาก ตั้งแต่โตเป็นผู้ใหญ่มาเขาเคยโดนตีซะทีไ่ หน? วันนี้เขากลับโดนม่าจงเหลียงตบหน้าสองคร้ังต่อหน้าผู้คน มากมายขนาดนี้ อย่างไรกต็ าม แม้ว่าเขาจะโกรธมาก แต่เขากไ็ ม่กล้าแสดง ความไม่พอใจใด ๆ ในขณะนี้ เขาทำได้เพียงพยักหน้าอย่างโกรธเคืองและพดู ว่า: “พีเ่ สี่ยว หม่าคุณพูดถูก ต่อไปนี้ฉันจะระวังการพูดจาของตัวเองให้ มากกว่านี้” ม่าจงเหลียงทำเสียงเย็นชาใส่เขาและเหลือบมองไปที่เย่เฉิน เขารู้สึกผิดเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้ ดงั นั้นเขาจึงถามเซว์ซิงหลงว่า: “เกิดอะไรขึ้นกนั แน่ เล่าให้ฉนั ฟังอย่างละเอียดเดี๋ยวนี้!”

เซว์ซิงหลงกล่าวทันทีด้วยใบหน้าที่น้อยใจและขุ่นเคือง: “พี่ เสี่ยวหม่าวันนี้ศักดิ์ศรีของฉันพังพินาศไปหมดแล้ว ไอ้เด็กเมื่อ วานซืนนี้โผล่มาจากไหนกไ็ ม่รู้ บังอาจมาอวดดีต่อหน้าฉนั แถมยงั พดู จาเหยียดหยามฉันด้วย คุณช่วยฉนั สั่งสอนมนั ด้วยนะ!” เซว์ซิงหลงเล่าเรื่องทกุ อย่างให้เขาฟงั อย่างละเอียดทันที ม่าจงเหลียงอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเมื่อฟังเขาพูดจบ ในอีกด้านหนึ่งเขาอึ้งกับความสำส่อนของลูกสาวของม่าจงเห ลียง ส่วนอีกด้านหนึ่งเขาก็รู้สึกอึ้งกับความไร้ยางอายของ ครอบครัวซุนเต๋อวั่งมาก และในทางกลับกัน เขาตกตะลึงกับ การกระทำของเย่เฉิน อาจารย์เย่อย่างมาก! หากเขาเป็นเย่เฉิน อย่างมากเขาก็แค่หาคนมาส่ังสอนสอง ครอบครัวนี้ให้เข็ดไปเลย จากนั้นก็ให้ซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยว ม่านแต่งงานกันอย่างราบรืน่ เท่านั้น แต่คนฉลาดอย่างอาจารย์เย่สามารถคิดที่จะให้ซุนเต๋อว่ัง แต่งงานกับลูกสาวของเซว์ซิงหลงได้! ช่างเปน็ เรือ่ งตลกทีร่ ้ายกาจจริงๆเลย!

ซุนเต๋อวั่งและสวีลี่ฉินต้องการจะให้ลูกชายของพวกเขาเป็น แพะรับบาปอย่างเตม็ อกเตม็ ใจ แต่ท้ังสองไม่คาดคิดมาก่อนว่า คนทีจ่ ะมาเป็นแพะรับบาปใน วันนี้กลับกลายเปน็ ซุนเต๋อวั่งซะงั้น และหม่าจงเหลียงเคยได้ยินเรื่องราวมากมายที่เกี่ยวกับเย่ เฉิน อาจารย์เย่มาก่อนหน้านี้แล้ว เรือ่ งอืน่ ยังไม่ต้องพูดถึง เขา เคยได้ยินมานานแล้วว่าอาจารย์เย่นั้นมีบุคลิกที่เฉียบขาดและแน่ว แน่กว่าใครๆ ดังน้ันเขาจึงมองไปที่เซว์ซิงหลงและซุนเต๋อวั่งด้วยสายตาที่ เหน็ อกเหน็ ใจพวกเขา และเขาก็รู้อยู่แก่ใจใจว่าไม่ว่าวิธีแก้ปญั หานี้ จะดูไร้สาระและน่าขันแค่ไหนก็ตาม แต่มันเป็นการตัดสินใจของ อาจารย์เย่ ดังนั้นเรือ่ งนี้จึงไม่มีทีว่ ่างสำหรับการเจรจาอีก ในขณะนี้เซว์ซิงหลงเห็นสีหน้าที่แปลกประหลาดของหม่าจง เหลียงพอดี เขาจึงร้องไห้และพูดว่า: “พี่เสีย่ วหม่าอย่างไรกต็ าม ฉันเซว์ซิงหลงเปน็ ผู้มีเกียรติของเมืองจินหลิงนะ แล้วคุณจะให้ฉนั ทนดไู อ้หมอนี้เหยียดหยามศักดิศ์ รีของฉนั กบั ลกู สาวได้อย่างไร? ” หม่าจงเหลียงเกาหัวอย่างทำอะไรไม่ถูก จากน้ันก็มองไปที่เย่ เฉินและพดู ว่า: “เซว์ซิงหลงฉันว่า มันเป็นเพราะความไม่รู้จักที่ต่ำ

ทีส่ ูงของพวกคณุ เอง! เรื่องนี้มันค่อนข้างซับซ้อนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว อีกอย่างครอบครัวของพวกคุณก็ต้องการแก้ไขปัญหาอย่างเร่ง ด่วนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ คุณหาทางแก้ไขไม่ได้ คุณเย่เลยให้ข้อคิด ดีๆ แก่คุณไง มันไม่ดีตรงไหนเหรอ? และตอนนี้ซนุ เต๋อว่งั อยู่ตรง หน้าคณุ แล้ว ลกู สาวของคุณก็อยู่ทีน่ ี่ด้วย อีกอย่างฮิลตนั จดั โต๊ะ อาหารไว้แล้ว และในเวลาและสถานทีท่ ี่เหมาะสมแบบนี้ คณุ ก็ให้ ลูกสาวของคุณแต่งงานกับซุนเต๋อว่ังและทุกอย่างก็จะได้จบลง โดยดีไม่ใช่เหรอ?” “อะไรนะ?!” ไม่ว่าจะเป็นเซว์ซิงหลง ซุนเต๋อว่ังหรือสวีลี่ฉินกต็ าม พวกเขา ต่างกไ็ ม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าหม่าจงเหลียงจะพดู เช่นนี้! ซนุ เต๋อวัง่ และสวีลีฉ่ ินแอบด่าหม่าจงเหลียงในใจว่า สรปุ ว่าไอ้ สาระเลวนี้มาช่วยเซว์ซิงหลงหรือมาช่วยเย่เฉินกันแน่? ทำไมเขาถึงไม่ช่วยเซว์ซิงหลงเลยแม้แต่คร้ังเดียว?

บทที่ 1186 เขาตบหน้าเซว์ซิงหลงต้ังสองคร้ังไม่พอและยังจะให้ลูกสาว ของเซว์ซิงหลงแต่งงานกับซนุ เต๋อว่งั อีก … ซึ่งเหตกุ ารณ์หลังรุนแรงกว่าการตบหน้าซะอีก! เซว์ซิงหลงรู้สึกหดหู่จนแทบบ้า เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่น สะท้านว่า: “พีเ่ สีย่ วหม่าครบั … คุณจะไปเข้าข้างไอ้หมอนี้ไม่ได้นะ คณุ อย่าลืมสิว่าเราสองคนเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน! และลกู สาว ของฉันเปน็ หลานสาวของคณุ นะ คุณจะใจร้ายให้เธอแต่งงานกบั ไอ้แก่อย่างซนุ เต๋อวั่งเหรอ?” หม่าจงเหลียงกล่าวทันทีว่า: “เซว์ซิงหลงเรื่องของเราก็ส่วน เรื่องของเรา คุณไม่ควรพูดจาเหลวไหลแบบน้ันนะ คุณเปน็ แค่คน รู้จกั เท่าน้ัน ใครบอกว่าจะเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับคณุ เหรอ?” เซว์ซิงหลงรู้สึกตกตะลึงทันทีและรีบพูดว่า: “พีเ่ สีย่ วหม่าเรา รู้จักกนั มาหลายปีแล้ว เงินทุกบาททุกสตางค์ที่ควรให้คณุ ในทุกๆ ปีฉันไม่เคยโกงเลยสักครั้ง และฉันเพิ่งจะให้อ่ังเปาซองโตแก่คุณ ในไม่นานมานี้ แล้วทำไมคณุ ถึงพลิกหน้ามือเป็นหลงั มือแบบนี้ล่ะ”

หม่าจงเหลียงพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “เซว์ซิงหลงฉันไม่ ต้องการให้เราแตกคอกนั หรอก คุณรู้หรือเปล่า ทกุ อย่างทีฉ่ ันทำ ไปเพราะหวังดีกบั คุณนะ? ลกู สาวของคุณอายุยังน้อยอยู่แท้ๆ แต่ เธอผ่านผู้ชายมาไม่รู้กี่คนแล้ว?? อาย2ุ 0 ต้นๆ ก็ท้องกบั ฝร่งั แล้ว แถมยังเป็นฝรง่ั ผิวดำอีกด้วย ประเดน็ คือ คุณยงั ต้องการให้เธอ คลอดลูกคนนี้ออกมาอีก ใครจะไปรบั ได้ล่ะ?” หลงั จากพูดจบ เขากช็ ี้ไปที่ซนุ เต๋อวัง่ และพดู อย่างจริงจงั ว่า: “ดูซุนเต๋อวั่งสิ เขาอาจจะดแู ก่ไปหน่อย แต่ชายแก่มักเอาใจผู้หญิง เก่งเสมอ คณุ เหน็ เขาไหม ลูกชายแท้ๆ ของเขาโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว และเขาสำเร็จในเรื่องสืบทอดตระกูลแล้ว มีลูกเพิ่มอีกสักคนก็ ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเขาเลย เพราะฉะนั้นเขาจึงเป็นคนที่ เหมาะสมที่สุดแล้ว!” ซนุ เต๋อว่ังหน้าแดงเดือด! นี่มันหมายความว่ายังไงกัน? เขากำลังจะเป็นพ่อของคนผิว ดำงั้นเหรอ? สวีลีฉ่ ินรู้สึกหดหู่ใจมาก เธอพดู อย่างรำคาญว่า: “นี่ คุณ หมายความว่าไง? คุณเกลี้ยกล่อมสามีของฉันให้เขาหาเมียน้อย ต่อหน้าต่อตาฉัน คุณเป็นบ้าหรือเปล่า?”

หม่าจงเหลียงเหลือบมองเธอด้วยความรังเกียจและพูดอย่าง เย็นชาว่า: “เมียน้อยอะไรของคณุ ? คุณคิดว่าเปน็ สังคมศักดินา หรือไง? ประเทศของเราสามารถมีคู่สมรสได้เพียงคนเดียวเท่าน้ัน คุณไม่ทราบหรือไง ในเมื่อซุนเต๋อวั่งต้องการแต่งงานกับลูกสาว ของเซว์ซิงหลง งั้นเธอก็ต้องหย่ากบั เขาก่อนสิ!” “เหลวไหล!” สวีลี่ฉินรู้สึกกระวนกระวายในทันที เธอไม่ สนใจว่าอีกฝ่ายหนึ่งเปน็ พี่ใหญ่ของกลุ่มอิทธิพลมืด เธอดุด่าอย่าง โกรธเคืองว่า: “ฉนั ว่าคุณมาที่นี่เพื่อสร้างปญั หาให้เรา ไอ้สารเลว ไสหัวออกไปซะ! ทีน่ ี่ไม่ต้อนรบั คณุ !” “บัดซบ!” หม่าจงเหลียงยกเท้าขึ้นเตะเข้าที่ท้องของสวีลี่ฉิน เธอโดนเตะจนนอนลงกบั พื้น เขาดุด่าว่า: “หล่อนใหญ่มาจากไหน ถึงกล้ามาตะโกนใส่กู เชื่อหรือไม่ฉนั จะตดั ลิ้นของหล่อนทิ้งเดี๋ยวนี้ เลย? ” สวีลี่ฉินโดนเตะจนไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้เปน็ เวลานาน เธอ เอามือกุมที่หน้าท้องและนอนกลิ้งอยู่บนพื้น และยังร้องไห้ไม่หยุด ด้วย ซุนเต๋อว่ังรีบพูดกับเซว์ซิงหลงว่า: “ตายละ ประธานเซว์ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้? คุณเป็นคนเชิญเขามาที่นี่ไม่ใช่เหรอ?

คุณเรียกเขามาฆ่าเย่เฉินไม่ใช่หรือ? แล้วทำไมเขาถึงมาเตะภรรยา ของฉันล่ะ?” หม่าจงเหลียงยกมือขึ้นตบซนุ เต๋อวง่ั และด่าว่า: “ทำไมคุณ ถึงโง่ขนาดนี้? สิง่ ที่ฉันพดู ไปเมือ่ กี้ไม่มีความหมายเลยใช่ไหม คณุ ไม่ได้ยินการวางแผนของคณุ เย่เหรอ ตั้งแต่วนั นี้เป็นต้นไป ภรรยา ของคุณคือลูกสาวของเซว์ซิงหลง และเซว์ซิงหลงเป็นพ่อตาของ คณุ คณุ เข้าใจไหม?” “ฉัน……” ซนุ เต๋อวงั่ แสดงสีหน้าอึดอดั เซว์ซิงหลงก็หดหู่มากเช่นกัน เขาพูดกับหม่าจงเหลียงด้วย ความโกรธ: “พี่เสี่ยวหม่าถ้าคุณไม่เต็มใจที่จะช่วยฉันก็ไม่เป็นไร แต่อย่าเอาฉนั ไปล้อเล่นแบบนั้น คุณไม่ต้องมาช่วยฉนั แล้ว โปรด ออกไปจากทีน่ ี่เถอะ!” “โอ้โห?” หม่าจงเหลียงพูดอย่างเย็นชา: “แกไล่ฉันเหรอ? เซว์ซิงหลงแกบังอาจมาก แกกล้าพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงนี้เหรอ?” เซว์ซิงหลงพนมมือไหว้เขาไม่หยดุ และอ้อนวอนว่า: “พีห่ ม่า ฉันขอร้อง ปล่อยให้พวกเราแก้ไขปญั หานี้เองเถอะ เราไม่ต้องการ

ความช่วยเหลือจากคณุ แล้ว ฉนั คิดว่าคุณคงมีงานต้องทำอีกเยอะ ดังน้ันเราไม่อยากทำให้คุณต้องเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว ได้ โปรดไปเถอะ” หม่าจงเหลียงพดู ด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า: “ทำไม? แกบอก ให้ฉนั ไปฉันกต็ ้องไปง้ันเหรอ? แกคิดว่าแกเปน็ ลกู พี่ของฉนั เหรอ?” ในเวลานี้ มีคนตะโกนว่า: “ท่านหงห้ามาแล้ว”

บทที่ 1187 “เชี่ย!” ทันทีที่หม่าจงเหลียงได้ยินว่าท่านหงห้ามาถึงแล้ว เขารู้ใน ทนั ทีว่าลูกพี่ของเขานั้นมาเพื่อเย่เฉิน อาจารย์เย่อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงมองไปที่เซว์ซิงหลงด้วยความเห็นอกเห็นใจ พร้อมกับส่ายหัวและพดู ว่า: “เซว์ซิงหลงอย่าโทษหาว่าฉันไม่เตือน แกนะ เตรียมตวั ให้ลกู สาวของแกแต่งงานกบั ซนุ เต๋อว่งั ได้เลย!” หลังจากพดู เสร็จ เขากร็ ีบเดินไปหาท่านหงห้า ในเวลานี้ มีคนในฝูงชนกระซิบว่า: “ให้ตายสิ! ท่านหงห้ามา พร้อมกับลูกน้องอีกสามคนในโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนพวกเขาคือสี่ ทหารเสือของท่านห้าเลยนะ! ต้ังแต่ท่านห้ากลายเป็นราชาใต้ดิน ของเมืองจินหลิงมาโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนต่างก็มีเขตอิทธิพลเป็น ของตัวเอง และเป็นเวลานานแล้วทีพ่ วกเขาไม่ได้รวมตวั กนั เหมือน วนั นี้!” เมื่อทกุ คนได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้ว กอ็ ดทีจ่ ะรู้สึกตกใจไม่ได้

เซียวชหู รนั ถามเย่เฉินด้วยเสียงตำ่ : “เย่เฉิน เขาคือหงห้าที่ นายเรียกมาทีน่ ี่หรือเปล่า?” เย่เฉินพยักหน้าและยิ้ม: “ใช่แล้ว ฉันเป็นคนเรียกเขามาที่ นีเ่ อง วันนี้ฉนั เย่เฉินพดู คำไหนคำนั้น จะปล่อยให้ผู้คนในยุทธภพ หัวเราะเยาะว่าฉันเป็นคนทีไ่ ม่รกั ษาคำพดู ไม่ได้เด็ดขาด” เซียวชูหรันแสดงสีหน้าประหลาดใจและถามด้วยเสียงต่ำ: “นายจะให้พ่อของซุนหงเหว่ยแต่งงานกับลูกสาวของประธานเซว์ จริงๆเหรอ” เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า: “แน่นอน เธอไม่เห็นเหรอเมือ่ กี้นี้ฉัน ได้ขอโทษซนุ เหว่ยล่วงหน้าแล้ว” เย่เฉินได้กล่าวขอโทษซนุ หงเหว่ยล่วงหน้าแล้ว ขอโทษนะ วนั นี้ฉันจะหาแม่เลี้ยงให้นายสักคน ดังน้ันเขาจะต้องรักษาคำพูดให้ ได้ เซียวชูหรันรู้สึกตกใจมากเมื่อเธอได้ยินเช่นนี้ และอดไม่ได้ที่ จะพูดว่า: “เปน็ การล้อเล่นที่โหดเกินไปแล้วม้ัง?” “ล้อเล่นเหรอ” เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม: “ที่รัก ฉนั พูดเล่นซะ ทีไ่ หน? คนอย่างฉันพูดคำไหนคำน้ันเสมอ”

เซียวชหู รันอดไม่ได้ที่จะถามว่า: “สิง่ ที่นายกำลงั จะทำมนั สม เหตุสมผลตรงไหน? ฉันรู้สึกว่าทำแบบนี้มันไม่ค่อยเหมาะสมสัก เท่าไหร่ … “ เย่เฉินจับมือเธอและพูดเบา ๆ ว่า: “อย่ากงั วลเลย ถ้าสามี ของคุณบอกว่าเหมาะสม ก็ไม่มีใครกล้าพูดว่ามนั ไม่เหมาะสม!” ในเวลานี้ ท่านหงห้าได้ก้าวเข้าหาเย่เฉินแล้ว ขณะที่เดิน เขาก็ถามหม่าจงเหลียงด้วยเสียงต่ำ:“แกได้สร้าง ปัญหาให้กับฉันหรือเปล่า? แกได้ล่วงเกินอาจารย์เย่จนทำให้อา จารย์เย่ขุ่นเคืองหรือไม่?” “ลูกพี่ ผมยงั ไม่ได้ทำอะไรเลย!” หม่าจงเหลียงรีบอธิบาย: “มีผู้ชายคนหนึง่ ทีจ่ ่ายค่าเบี้ยประกนั ให้กับเราเปน็ ประจำ มาขอให้ ผมช่วยเขาฆ่าคน พอผมมาถึงที่นี่ก็พบว่าคนที่เขาต้องการจะฆ่า นั้นคืออาจารย์เย่ ดงั น้ันผมจึงไม่กล้าพดู จาก้าวร้าวกับอาจารย์เย่ เลยแม้แต่คำเดียว ในทางตรงกนั ข้าม ผมยงั ตบหน้าและสงั่ สอนไอ้ หมอน่ันอีกด้วย ผมไม่ได้ทำให้อาจารย์เย่ขุ่นเคืองอย่างแน่นอน!” ท่านหงห้าพยกั หน้าอย่างพึงพอใจ และรู้สึกโล่งใจมากขึ้น

หม่าจงเหลียงอยู่กับเขามาหลายปีแล้ว โดยรู้ว่าหม่าจงเหลี ยงไม่เคยโกหกตวั เอง เขาจึงพยกั หน้าและพดู ด้วยเสียงตำ่ : “พอ เราไปถึงตรงหน้าอาจารย์เย่ แกไม่ต้องพูดอะไรทั้งน้ัน เกรงว่าแก จะพดู อะไรผิดแล้วทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ ยิ่งพดู เยอะก็ยิ่งมีโอกาส ผิดพลาดเยอะรู้ไหม ? ?” หม่าจงเหลียงพดู ทนั ที: “ลูกพีไ่ ม่ต้องกังวล ผมจะอยู่เงียบๆ อย่างแน่นอน!” ในเวลานี้ท่านหงห้าได้พาโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนและกลุ่มลูก น้องของเขามาถึงตรงหน้าเย่เฉินแล้ว เมื่อเขามาถึงซุนเต๋อว่ังกับสวีลี่ฉินและเซว์ซิงหลงต่างก็รู้สึก หวาดกลวั มาก เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันนี้ตัวเองจะไปยั่วยวนให้จักรพรรดิ ใต้ดินแห่งเมืองจินหลิงมาถึงที่นีไ่ ด้! ไม่มีใครรู้ว่าเขามาทำไม? ถ้ามีอะไรทำให้เขาไม่พอใจและคิดจะเอาเรื่องพวกเราขึ้นมา ล่ะก็ ปญั หาจะยิง่ หนักเข้าไปใหญ่! ต่อมา สิ่งที่ทำให้ทุกคนอึ้งกว่าเดิมก็เกิดขึ้น!

ท่านหงห้าเดินไปหาฝงู ชนโดยไม่พูดอะไร เขาโค้งคำนับเย่เฉิน ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตัวทันทีและกล่าวด้วยความเคารพว่า: “อาจารย์เย่ครบั ! หงห้ามาช้าไปแล้ว อาจารย์เย่ลงโทษข้าน้อยเลย ครบั !” ทันทีที่เขาพูดคำนี้ออกมาโฟร์ผู้ยิ่งใหญ่เทนโนรวมถึงลูกน้อง หลายร้อยคนของเขาต่างก็พากันโค้งคำนับเก้าสิบองศาและพูด พร้อมกันว่า: “อาจารย์เย่ โปรดลงโทษด้วย!”

บทที่ 1188 ผู้คนสองร้อยคนตะโกนหกคำนี้พร้อมกัน ราวกับเป็นเสียง ฟ้าร้องดังสนน่ั ! ส่วนคนที่เหลือก็ตกใจจนตัวแข็งไปหมด ใบหน้าของสวีลีฉ่ ินซีดมาก ซนุ เต๋อวงั่ ขาอ่อนแอไปหมด ส่วน เซว์ซิงหลงก็คกุ เข่าลงบนพื้นโดยตรง เขารู้ว่าตวั เองไม่รอดแน่ เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่า ไอ้หนทู ี่ตัวเองต้องการจะฆ่าน้ัน จะ มีอิทธิพลขนาดนี้ แม้แต่ท่านหงห้ายงั ปฏิบตั ิต่อเขาด้วยความเคารพเลย! ในเวลานี้ ท่านหงห้าไม่มีออร่าของจกั รพรรดิใต้ดินแห่งเมือง จินหลิงเลยแม้แต่นิดเดียว เขาเปน็ แค่สนุ ัขตัวหนึ่งของชายหนุ่มคน นี้เท่านั้น! นี่ตวั เองไปกระตุ้นโดนเทพเจ้าองค์ไหนกนั แน่เนีย่ ?

ในเวลานี้เย่เฉินมองไปที่หงห้า เขายิ้มอย่างแผ่วเบาและพูด ว่า: “ไม่เปน็ ไร มนั ยงั ไม่สายเกินไป” หงห้าถามทนั ที: “อาจารย์เย่ ไม่ทราบว่า คุณเรียกหงห้ามาที่ นี่ มีอะไรจะให้หงห้ารับใช้เหรอครบั ” เย่เฉินชี้ไปที่เซว์ซิงหลงและพูดว่า: “คนคนนี้ต้องการจะจัด งานแต่งให้ลกู สาวของเขาในวันนี้ แต่คู่หมั้นของลกู สาวเขายังไม่ได้ หย่ากับภรรยาปัจจุบัน ดังน้ันฉันจะให้เวลานายครึ่งช่ัวโมงใน การพาคู่หมั้นของลูกสาวเขาและภรรยาคนปัจจุบันของคู่หมั้นของ ลกู สาวเขา ไปที่สำนักงานกิจการพลเรือนเพือ่ ดำเนินขั้นตอนการ หย่าร้างให้เสร็จสิ้น” หงห้ารู้สึกสับสนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็พยักหน้า อย่างจริงจงั และกล่าวว่า: “คุณวางใจได้เลยครบั อาจารย์เย่ หงห้า จะจดั การเรื่องนี้ให้เสรจ็ ภายในครึง่ ชว่ั โมงอย่างแน่นอน” หลังจากพูดคำดังกล่าวเสร็จ หงห้าก็ถามอย่างระมัดระวัง ว่า: “อาจารย์เย่ครบั คู่หมั้นของลูกสาวของบคุ คลนี้และภรรยาคน ปจั จบุ นั ของคู่หม้ันของลกู สาวคนนี้อยู่ที่ไหนครับ?”