ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน เล่ม 12

เต๋อวงั่ คนนี้อายเุ กือบ 60 ปีแล้ว แก่แล้วไม่ว่า ยังรปู ร่างหน้าตาน่า เกลียด แต่ไม่คิดว่าจะน่าเกลียดขนาดนี้ มีอะไรดีกับอะไรกัน? แม้ว่าในใจจะไม่พอใจชายแก่คนนี้เป็นอย่างมาก แต่หญิงสาว ก็ไม่กล้าแสดงความรู้สึกออกมา ทำได้เพียงทำเรื่องจดทะเบียน สมรสให้เขากับเซว์จิ้งจิ้งด้วยความคับข้องใจ ก่อนที่จะจดทะเบียนสมรส อันดับแรกต้องถ่ายรูปแต่งงาน ก่อนถึงจะทำเรื่องจดทะเบียนสมรสได้ ดังน้ันท้ังสองคนดูแล้วเหมือนพ่อกับลูกสาวกันมิปาน ทำ เพียงยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กนั หน้าม่านสีแดง และถ่ายภาพแต่งงาน ออกมาใบหนึง่ สีหน้าของเซว์จิ้งจิ้งดูแย่มาก แม้ว่าในใจจะมีความไม่พอใจ เป็นล้าน แต่ในเวลานี้ก็ไม่กล้าแสดงออกมา ซุนเต๋อวั่งอยู่ในอารมณ์ที่ซับซ้อน สิ่งที่น่าห่อเหี่ยวที่สุดใน สายตา คือควรทำอย่างไรกบั เดก็ ในท้องของเซว์จิ้งจิ้ง? หรือว่า รอหลังจากกลับบ้าน กช็ กั ชวนให้เธอเอาเดก็ ออก?

ในขณะนี้ เซว์ซิงหลงพดู กับซุนเต๋อวงั่ อย่างอดั อ้ัน : “เฒ่าแก่ ซนุ เรื่องวนั นี้ ผมจะไม่พดู อะไรแล้ว แต่หลังจากนี้คณุ ต้องดแู ล ลูกสาวของผมให้ดีที่สุด ไม่อย่างน้ันอย่าหาว่าผมไม่เกรงใจ!” ซนุ เต๋อว่ังรีบพดู : “ประธานเซว์วางใจ ผมจะพยายามอย่าง เต็มที…่ …” เซว์ซิงหลงพูดอีกคร้ัง : “นอกจากนี้ เดก็ ในท้องของลกู สาว ผม ไม่ว่ายงั ไงก็อย่าเอาออก ไม่อย่างนั้นผมจะไม่ให้อภัยคณุ เดด็ ขาด! ได้ยินไหม?” ซุนเต๋อวงั่ หดหู่ในใจ ไม่ใช่ว่าเป็นคนชนผิวดำหรือ? ทำไมถึงไม่ให้เอาออก? คนชนผิวดำอย่างนี้ ปล่อยไว้นอกจากจะทำให้ตนเองอัปยศ ยงั ทำอะไรได้อีก? แต่เขากลับไม่กลับขัดขืนเซว์ซิงหลง อย่างไรก็ตาม ธุรกิจ ทั้งหมดของเขาต้องอาศัยการดูแลจากเซว์ซิงหลง ถ้าไปท้าทาย เขาเข้าจริงๆ อย่างน้ันคาดว่ารายได้ของตระกลู ซุนทั้งหมดต้องได้ รบั ผลกระทบมหาศาลแน่

ดังน้ันเขาทำได้เพียงพยักหน้าตกลง และเปิดปากพูด : “ประธานเซว์วางใจ เด็กในท้องของเซว์จิ้งจิ้งผมจะไม่ให้เธอเอา ออก” เซว์ซิงหลงจึงวางใจลง แล้วพูด : “รอหลงั จากเดก็ คลอด ออกมา ถ้าพวกคุณไม่ต้องการ ก็เอามาให้ผมได้ พวกเราคู่สามี ภรรยาจะเลี้ยงเอง”

บทที่ 1200 “อย่างน้ันก็ดีมากครับ!” พอซุนเต๋อว่ังได้ฟังประโยคนี้ ใน ทีส่ ดุ กถ็ อนหายใจด้วยความโล่งอก ในเวลานี้ พนักงานทักทายพวกเขาสองคน และเดินไปที่ เคาน์เตอร์ทำเรือ่ งจดทะเบียนสมรส เซว์จิ้งจิ้งปีนี้อายุได้ 26 ปี ซนุ เต๋อว่ังปีนี้อายุ 52 ปี ท้ังสอง ห่างกนั เกือบหนึ่งเท่าตวั หญิงสาวที่รับผิดชอบทำเรื่องให้พวกเขา เอาใบทะเบียนให้ พวกเขาไปด้วย กัดฟนั คับแค้นไปด้วย หลังจากจัดการใบทะเบียนแล้ว ท่านหงห้าก็ยิ้มเล็กๆ เปิด ปากพดู : “เอาล่ะ ในเมือ่ คู่ใหม่ทั้งสองคู่จดั การเรือ่ งจดทะเบียน สมรสกันเรียบร้อยแล้ว พวกเรากร็ ีบกลับโรงแรมกันเถอะ อาจาร ย์เย่ยังรอดืม่ เหล้ามงคลของพวกคุณอยู่นะ” ดังนั้นท้ังสี่คนจึงทำได้เพียงกลับฮิลตันไปกับท่านหงห้าอีก คร้ัง

ในเวลานี้ในห้องจัดงานเลี้ยงที่ฮิลตัน เต็มไปด้วยญาติพี่น้อง ตระกลู ซนุ และเพื่อนฝูงนงั่ อยู่ เย่เฉินพาภรรยาเซียวชหู รัน นั่งบนโต๊ะที่ใกล้เวทีทีส่ ุด เขานัง่ ลงโต๊ะเดียวกบั เธอ และยังมีเฉินจื๋อข่ายด้วย หลังจากหงห้าพาคู่ใหม่สองคู่กลับมา ก็วิ่งเข้ามารายงา นกับเย่เฉิน เย่เฉินได้ยินว่าพวกเขาจดทะเบียนสมรสกันหมดแล้ว พยัก หน้าอย่างพอใจ เปิดปากพดู : “ผมว่าน่าจะได้เวลาแล้ว รีบเริม่ งานวิวาห์กนั เถอะ!” หงห้ารีบพดู : “เซว์ซิงหลงไปหาชดุ แต่งงานให้ลกู สาวเขามา แล้ว งานแต่งจะเริ่มทีเ่ วลาสิบเอด็ โมงห้าสิบแปดนาที” เย่เฉินพยกั หน้าพอใจ พดู ยิ้มๆ : “วนั นี้คุ้มค่ากับตาเฒ่าซนุ เต๋อว่งั คนนั้นแล้ว จำกดั ผู้หญิงหน้าเหลืองคนนั้นไป ได้แต่งกับเดก็ สาว และยังซื้อตวั ใหญ่แถมตวั เล็กอีก รอผ่านไปอีกไม่กี่เดือน กจ็ ะ มีความสขุ ทีไ่ ด้เป็นพ่อแล้ว” “ใช่ครับ!” ท่านหงห้าพูดยิ้มๆ : “เป็นฝีมือของท่านอาจารย์เย่ ข้อตกลงนี้ช่างสมบรู ณ์แบบจริงๆ!”

เย่เฉินพดู ยิ้มๆ : “คนเราน่ะ ไม่ว่าคณุ จะมีความสามารถมาก แค่ไหน จงอย่าดูถกู คนอืน่ ไปทว่ั ถ้าซุนเต๋อวง่ั กับสวีลีฉ่ ินไม่ดูถกู ว่าทีล่ ูกสะใภ้ของพวกเขา ก็จะไม่สร้างปญั หามากมายในวันนี้ หวงั ว่าหลงั จากนี้ทั้งสองคนนี้จะสามารถได้บทเรียนระยะยาว” หงห้าพยกั หน้าพูด : “เป็นอย่างทีอ่ าจารย์เย่พูด” เซียวชูหรนั ที่อยู่ข้างๆ มองดวงตาทีส่ วยงามของเย่เฉินอย่าง หลงใหล แม้เธอจะรู้สึกว่าสิง่ ที่สามีตนเองเล่นวันนี้ จะเหนือความคาด หมายไปเสียหน่อย แม้จะพดู ได้ว่าเกินขอบเขตไปสกั นิด แต่เมือ่ ได้ยินสิง่ ที่สามีพูดเมือ่ ครู่ ก็รู้สึกว่าสิ่งที่สามีทำเป็นสิ่ง ทีช่ อบอกชอบใจจริงๆ คนปกติท่ัวไปอาจไม่คิดวิธีแก้ปัญหาดงั กล่าว นี่แสดงให้เหน็ ว่าสามีคนนี้ของตนเองค่อนข้างที่จะมีความสามารถและจิต วิญญาณทีค่ นธรรมดาทั่วไปไม่มี เมือ่ คิดถึงพีห่ ญิงใหญ่ซ่งหวน่ั ถิงตระกลู ซ่ง สายตาเวลาที่มอง สามีเย่เฉินทีร่ ้านเจ้าสาว ในใจเธอจู่ๆ รู้สึกว่าตอนนี้สามีแตกต่าง

จากเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก เขาเริ่มฉายแสงดึงดูดที่ร้ายแรงต่อ หญิงสาว ในใจเซียวชูหรันคิดฟุ้งซ่านอยู่หนึ่ง ในที่แห่งนี้จู่ๆ ก็มีเสียง เพลงแห่งความยินดีของงานวิวาห์ดังขึ้นมา มีพิธีกรชายคนหนึ่งเดินขึ้นไปบนเวที พูดด้วยอารมณ์ยิ้ม เจื่อนๆ : “ขอบคุณทุกท่านที่มาแสดงความยินดีในวนั นี้ วนั นี้เปน็ วนั พิเศษ เพราะมีคู่ใหม่สองคู่ วันนี้ภายใต้พยานพวกเราทกุ คน ณ โถงงานแต่งงานอนั ศกั ดิ์สิทธิข์ องพวกเรา พวกเราขอเชิญบ่าวสาว คู่แรกในวนั นี้ของพวกเรา เจ้าบ่าวซุนเต๋อวั่ง! เจ้าสาวเซว์จิ้งจิ้ง!” ญาติตระกูลซุนและเพื่อนๆ ทกุ คน ต่างพะอืดพะอมอยู่ด้าน ล่างกนั แม้พวกเขาจะรู้อยู่แล้วว่างานแต่งงานวนั นี้จะเกิดอะไรขึ้น แต่ เมื่อได้ยินพิธีกรเอ่ยชื่อพวกเขาออกมา ในใจยังรู้สึกแปลกๆ หงห้าเห็นว่าทุกคนในตระกูลซุนเป็นใบ้และที่แห่งนี้เงียบไป อดไม่ได้ทีจ่ ะยืนขึ้น และพูดกระโชก : “แม่งคิดอะไรกันอยู่ ยงั ไม่ รีบปรบมือให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวอีก?!”