[นิยายแปล] Magi Craft Meister

ขณะ ทพ่ี มึ พําไปนัน้ , เขากพ็ ยายามจัดเรยี งชนิ้ สว่ นรา่ งของโกเลม… จนิ ยอมแพ,้ เพราะวา่ มนั หนักมาก และหนั มาเกบ็ รวบรวมชน้ิ สว่ นแทน. ขณะนัน้ ผชู ้ ายหลายคนใหค้ วามสนใจในสงิ่ ทจี นิ กําลงั ทํา. [แม ้ วา่ สง่ิ นี้ [Magic Crystal] จะมขี นาดคอ่ นขา้ งใหญ่ มนั สามารถใชส้ าํ หรับแกนกลาง และ ผม สามารถใชส้ งิ่ นเี้ ป็ น [Mana Drive] (เครอื่ งยนตม์ านา)] [ดเู หมอื นวา่ เขากําลงั ทําอะไรบางอยา่ งทซ่ี บั ซอ้ นนะ, โฮย่ จนิ มนั ใชเ้ วลาเทา่ ไหร?่ เราตอ้ งรบี เดนิ ทางกนั ตอ่ นะ] จนิ ดเู หมอื นกําลงั มคี วามสขุ อยคู่ นเดยี ว, ร๊อคเรยี กเขา [นดิ หน่อยนะ] ขณะทพ่ี ดู มอื ของจนิ กเ็ คลอื่ นไหวไมห่ ยดุ [ฉันน่าจะตอ่ แขนกบั ตรงน้ี [Fusion]!] ในทสี่ ดุ โกเลมก็คนื สสู่ ภาพเดมิ [โกเลม! [ทาสผซู ้ อ่ื สตั ย]์ ! จงตน่ื ขนึ้ ] โกเลมลกุ ขน้ึ ตอบสนองตอ่ เสยี ง [อ-ู โอออออ!?] รอ๊ คกา้ วถอยหลงั ดว้ ยความตกใจ ลเิ ธยี กระชบั ดาบงอของเธอ เมอ่ื เหน็ แบบนั่นจนิ ยมิ้ [ไมเ่ ป็ นไรหรอก เพราะวา่ เจา้ ตวั นม้ี นั จะฟังแตค่ ําสงั่ ผม] โกมเลม่ นัน้ จะฟังคําสง่ั ผทู ้ บี่ รรจพุ ลงั เวทยล์ งในแกนกลาง [แตจ่ นิ ….] ถงึ จะพดู อยา่ งนั่นแตค่ นอนื่ กย็ ังกงั วลอยู่ [ผมบอกวา่ มนั ปลอดภยั ดนู ะ] ดว้ ยคาํ พดู นัน้ , จนิ สรา้ งความประทบั ใจโดยใหโ้ กเลมเดนิ กลบั หลงั , บาชบิ าชิ [มนั ปลอดภัยจรงิ ๆ...] [คณุ ไมต่ อ้ งกงั วลหรอก เจา้ โกเลมตวั นชี้ อ่ื กอน] มนั เป็ นชอ่ื ทไี่ รเ้ ซนตอ์ ยา่ งทสี่ ดุ แตจ่ นิ กไ็ มไ่ ดส้ นใจมนั แมแ้ ตน่ อ้ ย [กอน, ไปลากรถพว่ งจักรยาน]

เมอื่ ไดร้ บั คาํ สงั่ เจา้ โกเลมกพ็ ยักหนา้ แลว้ เดนิ ตรงไปทรี่ ถจกั รยานพวงและลากมนั [มาเถอะ ไปกนั ] เมอื่ จนิ พดู จบ, จนิ กอ็ อกเดนิ นําไปดา้ นหนา้ ในขณะทเ่ี หลา่ ผชู ้ ายทย่ี งั คงยนื ตกใจอยู่ ลเิ ธยี กร็ บี ข่ี มา้ ตดิ ตามจนิ ไป สองชว่ั โมงผา่ นไปพวกเขาก็มาถงึ หมบู่ า้ นโทกะ พวกเขามาถงึ กอ่ นทพี่ ระอาทติ ยจ์ ะตกดนิ [โอ-โอวาาาาาาาาา?] [อะไร, นั่นมนั อะไร?] แน่นอน, เมอ่ื พวกเขาเห็นโกเลมกอน, พวกชาวบา้ นตา่ งหวาดกลวั เพราะวา่ มนั มดื สลวั มนั ก็ หวาดระแวง [อ,ุ๊ ชาวบา้ นเรมิ่ เตรยี มพรอ้ มโจมตแี ลว้ !] ทหารของหมบู่ า้ นโทกะปรากฏตวั ขนึ้ พรอ้ มกบั ดาบในมอื พวกเขา, คนเดยี วทจ่ี ะหยดุ พวกเขาได ้ คอื ลเิ ธยี [รอกอ่ น, โกเลมตวั นเี้ ป็ นพวกเรา] ดว้ ยฐานนะของอศั วนิ ฝึกหดั , มนั มยี ศสงู กวา่ ทหารธรรมดา, พวกทหารหยดุ ลงดว้ ยอาการ ประหลาดใจ [อา่ , ฮาๆ… อยา่ งนัน้ หรอื ? … ผมเขา้ ใจละ่ ] พวกเขาเชอื่ อยา่ งงา่ ยดาย กเ็ พราะวา่ กอน ไมไ่ ดท้ ําอะไรรนุ แรง, เหลา่ ชาวบา้ นก็มารวมตวั กนั ดว้ ยความเคยชนิ . เพอื่ ยลโฉมมนั [ไดโ้ ปรดขนขา้ วสาลมี าไวท้ น่ี ]่ี พวกเขาขนขา้ วสาลไี ปเกบ็ ไวท้ โี่ กดงั ของหมบู่ า้ นโทกะ และแน่นอนมนั เป็ นหนา้ ทขี่ องกอน [โอๆ้ ๆๆ, นมี่ นั สดุ ยอด] โกเลมน่ันมพี ลงั ถงึ สามเทา่ เมอื่ เทยี บกบั มนุษย,์ จนิ และคนอนื่ ๆกบั คนอนื่ ๆรวมกนั ขนขา้ วสาลเี ขา้ โกดงั เทยี บเทา่ กบั หนง่ึ เทา่ ของมนุษย์ [ทํางานไดด้ มี ากกอน, เอาละ่ ตอนนน้ี ายกฟ็ ้ืนฟพู ลงั เวทยต์ วั เองซะ ถา้ มใี ครจะมาขโมยขา้ วสาล,ี ก็โยนมนั ออกไปนะ] เมอ่ื ไดร้ บั คาํ สง่ั ของจนิ , กอนกย็ นื อยดู่ า้ นหนา้ โกดงั และหยดุ เคลอื่ นไหว [ดว้ ยเเจา้ นคี่ นื นเ้ี ราไมจ่ ําเป็ นตอ้ งเฝ้ายาม]

จนิ หวั เราะขณะพดู อยา่ งนัน้ , ผคู ้ นของหมบู่ า้ นโทกะจอ้ งมองเขาดว้ ยสหี นา้ บอกไมถ่ กู [ผชู ้ ายคนนัน้ มนั อะไรกนั ?] [ดเู หมอื นเขาจะมาจากหมบู่ า้ นไคน่าใชร่ เึ ปลา่ ?] พวกเขาซบุ ซบิ กนั กระหมึ่ เกยี่ วกบั ฝีมอื ของผชู ้ ายทม่ี าจากหมบู่ า้ นไคน่า [วา้ ว, จนิ นเ่ี ป็ นผชู ้ ายทยี่ อดเยยี่ มจรงิ ๆเลยนะ!] [เจา้ โกเลมน่ันมนั เชอื่ ฟังทคี่ ณุ พดู เทา่ นัน้ ใชไ่ หม?] [นด่ี เู หมอื นวา่ มนั น่าจะมปี ระโยชนน์ ะถา้ พามนั กลบั ไปทห่ี มบู่ า้ น] นอกจากน้ี ทหารยงั พดู กบั ลเิ ธยี , [อา-โน, ทา่ นผเู ้ กบ็ ภาษี, เกย่ี วกบั เจา้ โกเลมตวั นัน้ ...] [ชายหนุ่มคนนัน้ เป็ นใครงัน้ หรอื ครับ?] มปี ฏกิ รยิ าตอบสนองแปลกๆถงึ สามอยา่ งถกู แสดงออกมา วนั นัน้ ลเิ ธยี ตดั สนิ ใจทจ่ี ะพกั อยใู่ นสถานทร่ี าชการของอาณาจกั ร, สว่ นจนิ และคนอนื่ ๆพักที่ โรงแรมของหมบู่ า้ นโทกะ หลงั จากอาหารคํา่ , ขณะทจ่ี นิ กําลงั เดนิ และมองสาํ รวจรอบๆหมบู่ า้ นโทกะ เขาสงั เกตเหน็ ลเิ ธยี และเรยี กเธอ [ลเิ ธยี ซงั ] [อะ๊ จนิ ซงั ] [คณุ ยงั ใสช่ ดุ นัน้ อยอู่ กี ?] ลเิ ธยี ยงั คงใสเ่ กราะกบั ดาบทอี่ ยใู่ นมอื ของเธอ [ออื , เพราะวา่ ฉันยงั ปฏบิ ตั หิ นา้ ทอี่ ย]ู่ [ผมเขา้ ใจ, มนั เป็ นเรอื่ งทลี่ ําบาก วา่ แต,่ คณุ มาทําอะไรทนี่ ล่ี ะ่ ?] จนิ ถามขน้ึ ขณะเดยี วกนั ก็มองไปยังดาบทเ่ี ธอถอื อยู่ [ดาบของฉันมนั งอฉันเลยไปหาชา่ งตดี าบน่ะ, แตเ่ ขาบอกวา่ มนั ซอ่ มไมไ่ ดแ้ ลว้ ] [จรงิ เหรอ? ขอผมดมู นั ไดไ้ หม?] ลเิ ธยี สง่ ดาบงอใหก้ บั จนิ แตโ่ ดยด,ี จนิ จับจอ้ งไปทด่ี าบ

[[วเิ คราะห]์ ... อา่ , นมี่ นั แย,่ เพราะมนั เป็ นเหล็กธรรมดา ไมใ่ ชเ่ หลก็ กลา้ ] [เอ?๋ แตต่ อนทฉ่ี ันซอ้ื มนั มาจากรา้ นขายอาวธุ นัน้ บอกวา่ มนั เป็ นดาบทด่ี พี อสมควรนนี่ า] [ไมค่ ณุ ถกู หลอกแลว้ ในฐานะผหู ้ ญงิ คนหนงึ่ คณุ อาจจะไมร่ เู ้ กยี่ วกบั คณุ ภาพ และคดิ วา่ ดาบทถ่ี กู ประดบั ตกแตง่ นัน้ เป็ นของดี และซอ้ื มนั ] [เป็ นอยา่ งทคี่ ดิ …..] ลเิ ธยี คอตกและหลบุ หวั ของเธอ จนิ ทถี่ อื ดาบอยเู่ หน็ อาหารนัน้ ของเธอ [มนั ก็ชว่ ยไมไ่ ดล้ ะ่ นะ 《Forming》!《Carburising》! 《Heat Treat》! 《Hardening》!] ดาบทโี่ คง้ งอถกู ซอ่ มใหก้ ลบั มาตรง ดว้ ยคารบ์ ไู รซงิ่ เหลก็ กลา้ และทําใหม้ นั แขง็ ขนึ้ [นคี่ งจะไมเ่ ป็ นไรแลว้ ?] [เอะ๊ เอะ๊ เอ?๋ ] เมอ่ื จนิ ทําเสร็จ, ลเิ ธยี ยังไมส่ ามารถทําความเขา้ ใจไดท้ นั [ผมซอ่ มดาบของคณุ ผมไมค่ ดิ วา่ มนั จะพงั ลงงา่ ยๆในตอนน,ี้ ดงั นัน้ ไดโ้ ปรดดแู ลมนั ] [อา่ ขอบคณุ มาก… แลว้ [Magic Craftman] ทําแบบนไ้ี ดด้ ว้ ยสนิ ะ...] ลเิ ธยี รับดาบมาอยา่ งสขุ ใจ [จนิ ซงั , สงิ่ ทฉี่ ันสามารถทําอะไรเพอื่ ขอบคณุ ?] แตจ่ นิ [ผมไมไ่ ดท้ ําเพอื่ ตอ้ งการสงิ่ ตอบแทน] [ฉัน ไมส่ ามารยอมรบั นั่นได ้ ฉันรแู ้ คว่ า่ ฉันตอ้ งตอบแทนในงานทค่ี ณุ ทํา หากคณุ ตอ้ งการเป็ น [Magic Craftman] กบั ทางอาณาจกั ร? ฉันจะแนะนําให]้ แตท่ วา่ จนิ [ผมคงตอ้ งขอปฏเิ สธ] [ทําไมละ่ ?] การตอบสนองในทันทขี องจนิ , ทําใหล้ เิ ธยี ดมู นึ งงสงสยั [ผมไมต่ อ้ งการทจ่ี ะทํางานใตค้ นอนื่ , ผมตอ้ งการทจี่ ะอยอู่ ยา่ งอสิ ระ, และผมกย็ งั ตอ้ งการกลบั บา้ น] ในกรณนี ,ี้ [บา้ น] นัน้ หมายถงึ สถานวี จิ ัย

[ถา้ อยา่ งนัน้ … ก็น่าเสยี ดาย] [ผมไมเ่ ป็ นไรหรอก, แลว้ , สําหรบั คณุ จะไมร่ ายงานเกยี่ วกบั ผมหรอื ?] [เอะ๊ ? คณุ หมายถงึ อะไร?] [คณุ คงจะตอ้ งรายงานเกยี่ วกบั โกเลมทเี่ ขา้ มาโจมตเี ราใชม่ ยั้ ?] [ออื , เพราะวา่ นั่นเป็ นงานของฉัน] [เวลานัน้ , ผมอยากใหค้ ณุ ไมบ่ อกเรอ่ื งของผม, และนัน้ มนั ทําใหล้ เิ ธยี ผละออก] [แต,่ น่ันมนั ] จนิ กไ็ ดก้ ม้ หวั ของเขาลง [ขอรอ้ งละ่ , ตอนนผี้ มอยากจะอาศยั อยเู่ งยี บๆในหมบู่ า้ นไคน่า] ลเิ ธยี ยอมแพห้ ลงั จากเหน็ จนิ ทําแบบนัน้ [ฉันเขา้ ใจละ่ , อยา่ งไรก็ตาม, ถา้ คณุ บงั เอญิ มาทเ่ี มอื งหลวงละก,็ ไดโ้ ปรดมาเยยี่ มบา้ นของ ครอบครวั ฉันดว้ ยละ่ ] -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนท่ี 15 - โกเลมเกน ขณะกลบั จากหมบู่ า้ นโทกะ, โกเลมกอนกล็ ากรถพวงจกั รยานทกุ คนจงึ เดนิ กนั อยา่ งสบาย [จ๊สี สส, กอนนมี่ นั เยยี่ มอยา่ งทคี่ ดิ เลย คณุ มนั่ ใจไดเ้ ลยวา่ ฉันประหลาดใจน่ะจนิ ] ทกุ คนรวมถงึ รอ๊ คตา่ งคดิ อยา่ งเดยี วกนั ออก นอกเรอ่ื งกนั ซกั เล็กนอ้ ย, ระหวา่ งทางกลบั , จนิ กบั คนอน่ื ๆ ใหโ้ กเลมขนึ้ ไปบนรถพว่ ง จักรยาน มนั ก็พงั ลงทนั ท,ี ซงึ่ นัน้ ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งพดู ถงึ วนั นจ้ี ิ นพากอนไปทภี่ เู ขาแหง่ ความตาย และมองไปรอบๆภเู ขา เขามาทน่ี เี่ พอ่ื ทจี่ ะมาหา [Magic Crystal] แมว้ า่ มนั จะมขี นาดเลก็ กต็ าม แน่นอน, มนั เป็ นวตั ถดุ บิ สาํ คญั สาํ หรับซอ่ มเจา้ โกเลม [รอบๆนนี้ ่าจะมนี ะ] [พจี่ นิ , ทหี่ ลงั ภเู ขาน่าจะมอี ญั มณสี วยๆอย]ู่ ฮนั น่าพดู ขน้ึ ขณะทอ่ี ยบู่ นไหลก่ อน ในตอนแรกนัน้ ฮนั น่ากลวั โกเลม, แตห่ ลงั จากทเี่ ธอเหน็ กอนเชอ่ื ฟังคําพดู จนิ เธอก็คนุ ้ เคยกบั มนั มากขน้ึ , และตอนนเ้ี ธอขอี่ ยบู่ นไหลข่ องมนั ขณะทม่ี นั เคลอ่ื นที่ [อยา่ งนัน้ หรอื ?, งัน้ ไปดกู นั ] ตามทฮ่ี นั น่าพดู , เขาเดนิ ลกึ เขา้ ไปทด่ี า้ นหลงั ของภเู ขาแหง่ ความตาย, แน่นอนวา่ มนั ไมม่ กี า๊ ซ ผดุ ขน้ึ มาในสถานทนี่ ี้ หลงั จากลงไปในหบุ เขา, หนิ สกี ม็ มี ากขนึ้ , คณุ ภาพของหนิ รอบๆประมาณแกรนติ , สถานทน่ี ม้ี ี แรม่ ากมายหลายชนดิ , แตเ่ พราะมนั อนั ตราย, เขาเลยไมไ่ ดล้ งไปไกลกวา่ นี้ [เอาละ่ , มาลองดรู อบๆนก้ี นั , [Grand Search]! ] เมอ่ื ใช ้ เวทยค์ น้ หาดรู อบๆ, เขาก็โชคดไี ดเ้ จอ [Magic Crystals] กอ้ นเลก็ ๆจํานวนหนงึ่ [กอน, มาขดุ ตรงนหี้ น่อย] ฮนั น่าลงจากบา่ , แลว้ ก็ก็เรม่ิ ขดุ พนื้ , เสยี งของขดุ ดงั ซกุ ะกะกะ หลมุ ขนาดเสน้ ผา่ ศนู ยก์ ลาง 5 เมตรกถ็ กู สรา้ งขนึ้ ในไมก่ นี่ าที [วา้ ว, สดุ ยอดด] ฮนั น่าทจี่ อ้ งอยา่ งอศั จรรยใ์ จ, กส็ งั เกตเุ หน็ บางสง่ิ ทส่ี อ่ งแสง [พช่ี าย, มบี างอยา่ งสอ่ งแสง]

[เอาละ่ , กอน, หยดุ สกั คร…ู่ ฮมื ม? … อา่ , นมี่ นั ไมใ่ ช่ มสั โคไวทน์ ?ิ ] มคี รสิ ตนั มสั โคไวทข์ นาดใหญ,่ มนั ใหญก่ วา่ หนงึ่ เมตร [อมื มนั จะตอ้ งมบี างอยา่ งอยแู่ น่นอน… อา่ า, ฉันร!ู ้ ... กอน, ขดุ ตรงจดุ อนื่ ด]ู กอนเรมิ่ ขดุ เอาแรแ่ รม่ สั โคไวทอ์ อกมาทนั ท,ี มนั เป็ นผลกึ โปรง่ ใสและงดงามมาก [ดนี ะน,่ี ทมี่ นั กลายเป็ นฤดหู นาว] จนิ พมึ พําเมอื่ เขามองมสั โคไวท,์ ฮนั น่า [พชี่ าย, สง่ิ นม้ี ปี ระโยชนร์ เึ ปลา่ ?] [อา่ , มนั มปี ระโยชนแ์ น่นนอน.. เอาละ่ , นค่ี อื ทงั้ หมดของมนั , กอน,ลองขดุ หาเพมิ่ ด]ู หลงั จากขดุ แรม่ สั โคไวทอ์ อกมา, กอนก็เรมิ่ ขดุ หลมุ ใหม,่ ขดุ ลงไปอกี 50 เซนตเิ มตร, กม็ คี ริ สตนั สเี หลอื งอยรู่ วมกบั หนิ [โอ?้ ใชเ่ ลย! เมจกิ ครสิ ตลั ธาตดุ นิ !] [พช่ี าย มนั สวยจงั ] ฮนั น่าพดู เมอื่ เธอเหน็ เมจคิ รสิ ตลั , ความโปรงใสของเมจกิ ครสิ ตนั อยใู่ ยนระดบั ทส่ี งู พอๆกบั อญั มณ,ี นเี่ ป็ นตวั บง่ บอกถงึ คณุ ภาพ หลงั จากขดุ เอาเมจกิ ครสิ ตลั 5 เมด็ ออกมา, จนิ กบ็ อกใหก้ อนหยดุ และเตรยี มตวั กลบั [ฮนั น่า, เราจะเดนิ กลบั กนั ไมเ่ ป็ นไรนะ?] [อมื ! หนูไมเ่ ป็ นไร!] ถงึ แมว้ า่ เขาจะกลบั มาพรอ้ มกบั เมจกิ ครสิ ตลั ในกระเป๋ า, เจา้ มสั โคไวทม์ ขี นาดใหญเ่ กนิ ไป, มนั จงึ เป็ นหนา้ ทกี่ อน, ดงั นัน้ จงึ ไมม่ ที สี่ ําหรบั ใหฮ้ นั น่าขบ่ี นตวั มนั 「……………」 「พชี่ าย, เร็วเขา้ ๆ~!」 [...ฮาา...ฟๆู ] แตห่ ลงั จากทงั้ หมด, สงิ่ ทจ่ี นิ ขาดคอื ความแข็งแรงทางกายภาพทฮี่ นั น่ามี ＊＊＊ [อะไรละ่ น่ัน? เธอจะทําอะไรประหลาดๆอกี ละ่ ] กลบั มาทบี่ า้ นพรอ้ มกบั มสั โคไวท,์ มารธ์ ากพ็ ดู ออกมาทนั ทเี กยี่ วกบั มนั

[สง่ิ นคี้ อื “มสั โคไวท”์ ครบั ] ชอื่ ของมนั มาจาก “มสั โควกี่ ลาส” เขาจําไดว้ า่ มนั มเี ขยี นไวใ้ นหนังสอื เกยี่ วกบั แรธ่ าตุ ทเี่ ขาอา่ น มนั ถกู นํามาใชแ้ ทนแกว้ ทแ่ี ตกยาก, แตค่ วามใสข่ องมนั ตํา่ กวา่ แกว้ [เอามนั ใสเ่ ขา้ ไปในกรอบของหนา้ ตา่ งแบบน้ี ดนู ะ!] เอามสั โคไวทใ์ สล่ งเขา้ ไปในกรอบหนา้ ตา่ งทท่ี ําจากไม ้ จากนัน้ กต็ ดิ ตงั้ หนา้ ตา่ ง [เป็ นยงั ไงบา้ ง?] สําหรับตอนนี้ เขาตดั สนิ ใจตดิ ตงั้ ไวส้ ทหี่ นา้ ตา่ งหอ้ งครงั้ ขณะไดย้ นิ เสยี งประทับใจของมารธ์ า สําหรบั มนั [ฮฮิ ,ิ ฉันสามารถมองออกไปขา้ งนอกไดโ้ ดยทล่ี มไมพ่ ดั เขา้ มา, นมี่ นั สวยดนี ะ! มนั มปี ระโยชน์ จรงิ ๆเมอ่ื ฤดหู นาวมาถงึ ! ] เมอื่ พดู อยา่ งนัน้ , วันรงุ่ ขน้ึ จนิ กต็ ดิ ตงั้ มสั โคไนทไ์ วก้ บั หนา้ ตา่ งทกุ บานในบา้ น, แน่นอนวา่ พวกมนั ยงั สามารถเปิดและปิดได ้ [มนั ดสู วา่ งและยงั เกบ็ กกั ความรอ้ นไมใ่ หไ้ ปไหน, มนั ชว่ ยใหป้ ระหยัดฟืนไปไดม้ ากเลย, ขอบคณุ นะจนิ ] [ดว้ ยความยนิ ด]ี [มนั อนุ่ นนนน~] เมอื่ แสงแดดสอ่ งเขา้ มาหอ้ งก็อนุ่ ขนึ้ , ดว้ ยความรสู ้ กึ อนุ่ สบายนัน้ , ฮนั น่าจงึ นอนหลบั อยบู่ นเตยี ง ของเธอ [ถดั มา….กเ็ ป็ นสงิ่ น]้ี มสั โคไวทเ์ กอื บทงั้ หมดถกู นําไปทําหนา้ ตา่ งใหห้ มบู่ า้ น, มสั โคไวทเ์ กอื บทงั้ หมดหายไป, จนิ จงึ ตดั สนิ ใจกลบั มาทจ่ี ดุ มงุ่ หมายเดมิ คอื โกเลม [เอาละ่ ฉันมี เมจกิ ครสิ ตนั สเี หลอื ง 3 อนั ฉันจะใชม้ นั ] อนั นงึ สําหรบั [Ether Converter], อกี อนั สาํ หรับ [Mana Drive], และอกี อนั [Control Core] จากนัน้ เขาเขยี นโปรแกรมเรยี ใชค้ ําสงั่ ดว้ ย [Magic Language] เฉพาะสาํ หรบั พวกเขา จากจดุ นม้ี นั เรมิ่ หา่ งไกล จากคําวา่ ธรรมดา, สเปกซข์ องมนั สงู เกนิ กวา่ ของโกเลมไปแลว้ , มนั ไป คลา้ ยกบั “ออโตม้ าตา้ ” ทเ่ี ขาไดซ้ อ่ มมากอ่ น, และจนิ กไ็ มไ่ ดใ้ สใ่ จและรอบคอบกวา่ น้ี [เอาละ่ , เสร็จสน้ิ , ฉันจะตอ้ งไมล่ มื ตงั้ ขอ้ จํากดั สตปิ ัญญาใหก้ บั [Control Core] เอาละ่ ตอนนี้ กอน มาทนี่ หี่ น่อย]

เพราะ วา่ แตเ่ ดมิ กอนไมไ่ ดใ้ ช ้ [Ether Converter] เขาใชค้ รสิ ตลั เวทย์ หนง่ึ อนั จากสองอนั ท่ี เหลอื กบั มนั , สดุ ทา้ ยเขายงั ใชอ้ กี อนั สําหรับ [Control Core], เขาเอา [Control Core] ของเดมิ ออกเนอื่ งจากมนั มคี ณุ ภาพไมด่ ี และคดิ ทจี่ ะใชม้ นั สาํ หรบั ทําอยา่ งอน่ื , ดว้ ยการจนู อพั ของเขา ทําใหโ้ กเลมทงั้ สองตวั มคี วามสามารถเหมอื นกนั , โกเลมทงั้ สองมรี า่ งกายทดี่ ดุ นั [ตอนน้ี ฉันจะเรมิ การโอนถา่ ยขอ้ มลู !... เวลานฉ้ี ันจะไมโ่ อนถา่ ยบางสว่ น] [พช่ี ายยยย, กําลงั ทําอะไรอยเู่ หรอออ?] ฮนั น่าทพี่ งึ่ ตนื่ ไดเ้ ขา้ มา [ฮมื ม? มกี อนสองตวั ?] เธอพดู ขน้ึ ขระเหน็ โกเลมยนื อยขู่ า้ งกนั [ฮนั น่า, นค่ี อื กอน, สว่ นอกี ตวั ไมใ่ ชก่ อน] [ฟอู อู อู ?ู ] ดงั นัน้ จนิ ตดั สนิ ใจทจ่ี ะเปลย่ี นสดี า้ นนอกของโกเลม, ตกุ๊ ตาตวั ทส่ี องสวมเกราะเบาสําหรบั การ ตอ่ สงู , สําหรบั กอนนัน้ เป็ นสฟี ้า, อยใู่ นรปู ลกั ษณข์ องบรอนซไ์ นท์ (เป็ นเกราะเหลก็ ), ทมี่ สี เี งนิ [วา้ ว, สวย] [ฮนั น่า, สนี ํ้าเงนิ นคี่ อื กอน, กอน, เรมิ ทํางานได]้ กอนลกุ ขน้ึ พดู ตามคําสง่ั ของจนิ [ครับ, มาสเตอร]์ [วา้ ก, กอนพดู ได!้ ] ฮนั น่าประหลาดใจ แต,่ [กอน, เด็กคนนค้ี อื ฮนั น่า, เชอ่ื ฟังคาํ สงั่ เดก็ คนนรี้ องจากฉัน] [รบั ทราบ] [เอาละ่ … ฮนั น่า, ตอนนก้ี อนจะฟังสง่ิ ทเ่ี ธอพดู แลว้ ละ่ ] [จรงิ เหรอ? นั่นสดุ ยอดไปเลย!] ขณะทฮี่ นั น่ากําลงั ดใี จ, จนิ กเ็ ปิดการทํางานของอกี ตวั หนงึ่ [ชอื่ ของนายคอื เกน…. นายคอื เกน] [ครับ, มาสเตอร]์

กอนกบั เกน, ดงั นัน้ กอนเกน, ดเู หมอื นวา่ เขาจะตงั้ ใจจะใหม้ นั เป็ น กอนเกน, ไมม่ ใี ครสกั คนคอย ตบมขุ ใหก้ บั เซนสก์ ารตงั้ ชอื่ ของจนิ [ฮนั น่า, นคี่ อื เกน, เกน, เดก็ คนนค้ี อื ฮนั น่า, จงเชอ่ื ฟังเด็กคนนรี้ องจากฉัน] [รับทราบ] สาํ หรบั ภายในหมบู่ า้ นไคน่าในวนั นน้ี ัน้ , [Guardians] สองตนกไ้ ดถ้ อื กําเนดิ ขน้ึ และดว้ ยความชว่ ยเหลอื จากทงั้ สอง, จนิ กไ้ ดท้ ําการตดิ ตงั้ หนา้ ตา่ งจากมสั โคไวทส์ ําหรบั บา้ นใน หมบู่ า้ นเป็ นเวลาสามวนั . -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนท่ี 16 - ออกไปเก็บรวบรวม [ผมไปกอ่ นนะ] [ดแู ลตวั เองดว้ ย] [พช่ี าย...] จิ นตดั สนิ ใจทจี่ ะไปเกบ็ รวบรวมเมจกิ ครสิ ตลั ทภี่ เู ขาหา่ งจากหมบู่ า้ นไคน่า, เนอ่ื งจากมนั อนั ตราย, ฮนั น่าจงึ ถกู ทงิ้ ใหอ้ ยเู่ ฝ้าบา้ น, และเขาเดนิ ทางไปกบั รอ๊ ค [พอ่ ครบั , ไวเ้ จอกนั ] [ทรี่ ัก, อยา่ ใหจ้ นิ ไดร้ บั บาดเจบ็ ละ่ !] [อะไรนะ แลว้ ถา้ ฉันบาดเจบ็ ละ่ ...] ร๊อค เป็ นพอ่ ของมารโิ อท้ เ่ี ป็ นเดก็ วา่ ยน้ําเกง่ , แตเ่ พราะวา่ มนั อยนู่ อกฤดกู าล, เขาเลยถามวา่ ตอ้ งการคนนําทางไหม, จนิ เลยทง้ิ กอนไวท้ หี่ มบู่ า้ น, และนําเกนออกไปเกบ็ รวบรวม, สว่ นร๊อคก็ มาพรอ้ มกบั ธนูกบั ลกู ศรของเขา [ มนั ไมน่ ่าเชอ่ื เลยนะจนิ วา่ นายจะเป็ น [Magic Craftman]] รอ๊ คกบ็ น่ พมึ พํา, เมอ่ื เห็นถงึ จํานวนกระเป๋ าทเี่ กนถอื มา

[เมอื่ กอ่ นน่ะนะ, ฉันเองกอ็ ยากทจี่ ะเป็ นอศั วนิ ฉันกเ็ ลยเดนิ ทางไปทเี่ มอื งหลวง, และภายใน 2 ปีนัน้ ฉันกไ็ ดต้ นื่ ขน้ึ จากความฝันนัน้ และเดนิ ทางกลบั มาทห่ี มบู่ า้ น ] [แลว้ ?] [อา่ , นั่นเป็ นเหตผุ ลทวี่ า่ ทําไมฉันถงึ รจู ้ กั ชวี ติ ในเมอื งหลวงมากกวา่ , แตท่ วา่ ฉันไมเ่ คยเห็น เครอื่ งมอื เวทยไ์ หนเหมอื นทจี่ นิ สรา้ งขนึ้ เลย, และก็ไมม่ โี กเลมตวั ไหนพดู ไดแ้ บบกอนกบั เกน] [อา ฮะๆๆ] [แลว้ กน็ ะ, นายอาจจะออกจากหมบู่ า้ นนไ้ี ปในสกั วนั หนงึ่ , น่ันอาจจะเป็ นสง่ิ ทนี่ ายตอ้ งการ, แต่ วา่ ฉันจะมคี วามสขุ มากถา้ นายโผลห่ นา้ มาทหี่ มบู่ า้ นบา้ งเป็ นครงั้ คราว] ผดิ ปรกต,ิ รอ๊ คพดู อยา่ งจรงิ จงั , และจนิ ก็สงั เกตเห็นถงึ ความผดิ ปรกตบิ นใบหนา้ ของเขาราวกบั วา่ เขาจะตอ้ งการพดู อะไรบางอยา่ ง [ทําไม…. ทําไมนายทําหนา้ แบบนัน้ ?] [เอะ๊ , ไม่ น่ันคอื , ผมแคแ่ ปลกใจทรี่ อ๊ คซงั เป็ นหว่ งคนอน่ื ] เมอ่ื พดู แบบนัน้ , ตาของรอ๊ คดเู หมอื นวา่ กําลงั หวั เราะอยู่ [คนในหมบู่ า้ นไคน่าทงั้ หมดเป็ นคนด,ี แน่นอนวา่ , ร๊อคซงั กด็ ว้ ย] [อยา่ งไรกต็ ามเสยี งนายดฝู ืนๆอยนู่ ะ แตก่ เ็ อาเถอะ... , เราจะลงไปทห่ี บุ เขากนั เลยไหม?]

หบุ เขาดา้ นหนา้ นัน้ สามารถมองเหน็ ไดจ้ ากภเู ขา, มนั เป็ นหบุ เขาทเ่ี ขาเคยมากบั ฮนั น่าในวนั อน่ื [อมื , ครัง้ สดุ ทา้ ยทม่ี าผมไมไ่ ดเ้ ขา้ ไปลกึ มาก, ครัง้ นผี้ มอยากเขา้ ไปใหล้ กึ กวา่ เดมิ ] เขาไดว้ างแผนไวแ้ ลว้ สําหรับคนื น,ี้ ดงั นัน้ เขาจงึ เตรยี มทพ่ี กั โดยใหเ้ กนแบกมนั มา [โอเค, งัน้ ลงไปกนั ] มนุษย์ 2 คนกบั 1 โกเลมคอ่ ยๆลงลกึ ไปในหบุ เขา, พวกเขาจะใชเ้ สน้ ทางออ้ มหากเจอน้ําตก, แตถ่ า้ หากเป็ นพมุ่ ไม ้ เกนก็จะจดั การกบั มนั และหลงั จากผา่ นพวกมนั มาอยา่ งมากมายในตลอดวนั , พวกเขากม็ าถงึ พน้ื ทเี่ ปิด [เราจะตงั้ แคมป์ กนั ทนี่ ]้ี รอ๊ คตดั สนิ ใจในทนั ที ขณะทเ่ี ขาพดู เขากล็ งมอื ตงั้ แคมป์ [สงิ่ แรกทเ่ี ราตอ้ งการคอื หนิ เรยี บๆ, เกนมาชว่ ยฉันหน่อย] [YES] ดว้ ย ความชว่ ยเหลอื ของเกน, พนื้ กก็ ลายเป็ นแบนเรยี บ, พวกเขาจดั การตงั้ เสาขนึ้ , และยดึ มนั ดว้ ยเชอื กเพอื่ ไมใ่ หม้ นั ลม้ , นอกจากนเี้ ขายงั วางคานเป็ นแนวนอนไวด้ า้ นบน, และคลมุ มนั ดว้ ย ผา้ ขนาดใหญ่

เขาจดั การวางผา้ บางๆไวบ้ นพนื้ , และนําขนสตั วไ์ วด้ า้ นบนเพอ่ื เป็ นเตยี งก็เป็ นอนั เสร็จ [สงิ่ ของตา่ งๆทเ่ี กนนํามานัน้ ไดช้ ว่ ยพวกเราไวจ้ รงิ ๆ] ทงั้ สองคนไมไ่ ดอ้ อกแบบอะไรมากมายสําหรบั ทพ่ี กั แรมของพวกเขา [เอาละ่ , ตอนนฉี้ ันจะเตรยี มอาหารเย็นไว,้ จนิ , นายไปหาสง่ิ ทนี่ ายกําลงั ตามหาเถอะ] [แน่นอนอยแู่ ลว้ ] ในระหวา่ งทจ่ี นิ ออกไปและเรมิ่ คน้ หาชนั้ แร,่ รอ๊ คกเ็ รม่ิ เตรยี มทําอาหารคํา่ 「《Grand Search》!」 เขากพ็ บปฏกิ รยิ าขนาดใหญ,่ ในขณะทเ่ี ขาใชเ้ วทย์ 《Grand Search》 เพอ่ื สาํ รวจไปรอบๆ พน้ื ท่ี [เจอแลว้ !] จนิ ตะโกนออกมาโดยไมไ่ ดต้ งั้ ใจ, และรอ๊ คกอ็ อกมาดู [โอ,้ ใหฉ้ ันดหู น่อยสิ วา่ นายเจออะไร] [ไดส้ ,ิ เกน, มาขดุ ตรงน]้ี

[รับทราบ] จนิ สง่ั ใหเ้ กนขดุ ทพ่ี น้ื , เกนจงึ ไดส้ าํ แดงพลงั ในการขดุ หลมุ [โอๆ้ ๆๆๆ, นม่ี นั น่าทง่ึ มาก] หลมุ ลกึ ปรากฏขน้ึ ตรงหนา้ , และเกนกห็ ยดุ หลงั จากขดุ ไปได ้ 3 เมตร, หนิ สดี ําขนาดใหญก่ ็ ปรากฏออกมา [หนิ นั่นมนั อะไร, มนั ดไู มค่ อ่ ยดเี ลยนะ วา่ ไหม?] [มนั คอื แรเ่ หล็ก] เพราะวา่ เหลก็ และทองแดงในหมบู่ า้ นกาํ ลงั ขาดแคลน, นจ่ี งึ เป็ นสง่ิ จําเป็ น [เกน, เรม่ิ ลงมอื ขดุ เหมอื งตอ่ ได]้ 「Hai」 เมอื่ ครัง้ สดุ ทา้ ยทเี่ ขาเจอกบั กอน, กอ่ นหนา้ ทจ่ี ะปรบั แตง่ มนั ใหด้ ขี นึ้ , โกเลมนัน้ ไมส่ ามารถสรา้ ง ความแตกตา่ งในตวั ของมนั เองแกร่ ๊อค, แตค่ รัง้ นผี้ ดิ กนั , ดว้ ยลมิ ติ ความรทู ้ จ่ี นิ มอบใหก้ บั พวกมนั , เกยี่ วกบั วตั ถดุ บิ ทจ่ี นิ ตอ้ งการ, จนิ ไดท้ ําใหพ้ วกมนั สามารถหาไดด้ ว้ ยตวั ของมนั เอง ภเู ขาแรเ่ หล็กซอ้ นกนั ขนึ้ เป็ นชนั้ ๆ, และบางครัง้ แรก่ ็จะมแี รช่ าโครปิไรซป์ ะปนออกมา [นั่นทองงัน้ หรอื !?]

ร๊อครสู ้ กึ ตน่ื เตน้ กบั มนั , แตเ่ มอ่ื จนิ อธบิ ายใหฟ้ ังเขาก็ผดิ หวังทนั ที เมอ่ื ทํางานกนั จนคาํ่ , เขาก็ไดแ้ รจ่ ากเหมอื งมาเป็ นจํานวนมาก, แรธ่ าตถุ กู ซอ้ นขน้ึ จนเห็นไดช้ ดั , เขาวางแผนไวว้ า่ จะกลบั มาทนี่ พ้ี รอ้ มกบั กอนและเกนอกี ครงั้ ในอนาคต [แลว้ , นายยงั หาของทตี่ อ้ งการไมเ่ จออกี งนั้ หรอื ?] รอ๊ คถามขณะกนิ มอื้ คํา่ [ออื , ผมวา่ จะออกไปทําตอ่ ในวนั พรงุ่ น]ี้ เมอื่ ไมม่ อี ะไรใหท้ ําหลงั อาหารคํา่ , คํา่ คนื ในหบุ เขากผ็ า่ นไปอยา่ งรวดเร็ว, เขากไ็ ดใ้ หเ้ กนยนื คมุ ้ กนั ดา้ นนอกและกไ็ ปนอน, ดว้ ยเนอ่ื งดว้ ยความเหน็ดเหนอ่ื ยจากการเดนิ ทาง, พวกเขาสองคน จงึ ผลอ๊ ยหลบั ไป เชา้ วนั ตอ่ มาหลงั มอื้ เชา้ จนิ กใ็ ช ้ 《Grand Search》 อกี ครงั้ ในการคน้ หาสายแรข่ องเมจกิ ครสิ ตลั หา่ งออกไปจากทพ่ี กั , ก็มกี ารปฏกิ รยิ าตอบสนองกลบั มา [เอาละ่ , เกน, ขดุ ลงไปตรงน]ี้ [ยนื ยัน]

เชน่ เดยี วกบั เมอื่ วาน, เกนเรมิ่ ขดุ ลงไปทพี่ น้ื , สงิ่ แรกทป่ี รากฏคอื สเี หลอื งของเมจกิ ครสิ ตลั ธาตุ ดนิ , มนั เป็ นสง่ิ ทจี่ นิ ตอ้ งการ [เอาละ่ , ขดุ ตอ่ ไปเรอื่ ยๆเลย] 「Yes」 หลงั จากนัน้ , เมจกิ ครสิ ตลั สเี หลอื งอกี 2 กอ้ นกถ็ กู ขดุ ออกมา, และดเู หมอื นวา่ จะไมม่ เี พม่ิ อกี นอกจากหนิ , แตท่ นั ใดนัน้ รา่ งของเกนสง่ เสยี งประหลาด แลว้ ก็หยดุ เคลอ่ื นไหว [มาสเตอร,์ แขนของกระผมเสยี หาย] เกนโชวแ์ ขนของมนั ทเ่ี สยี หายขณะขนึ้ จากหลมุ [อะไรกนั !? ฉันใช ้ 《Hardening》 สาํ หรับมอื ของนายเลยนะ การทจี่ ะทําลายมนั ได…้ . มนั จะตอ้ งเป็ นอดามนั ไทท!์ ? ] อดามนั ไททเ์ ป็ นแรท่ แ่ี ขง็ แกรง่ ทสี่ ดุ ในโลก, จนิ จงึ ลงไปในหลมุ และเรมิ่ ตรวจสอบหนิ แตล่ ะกอ้ น [มนั อยใู่ นจดุ ทไี่ มล่ กึ มาก แตม่ นั จะตอ้ งเป็ นอดามนั ไททอ์ ยา่ งแน่นอน] หลงั จากพมึ พําเสร็จ, เขาก็เอาขวดออกมาจากเอวของเขา 「《Water Jet》!」 และกต็ ดั เขา้ ไปทส่ี ายแรข่ องอดามนั ไทท์

และดว้ ยน่ันแรก่ ถ็ กู ตดั ไปอยา่ งฉวิ เฉยี ด [แหม, ฉันโชคดนี ะนท่ี ไ่ี ดเ้ จอมนั ในจดุ ทไ่ี มล่ กึ มาก, อกี ทงั้ ยงั ไดโ้ บนัสอกี ] โบนัส ทว่ี า่ ก็คอื เขาเจอแรม่ ธิ รลิ เงนิ , มธิ รลิ เงนิ หรอื ทเี่ รยี กกนั ท่ัวไปวา่ , มธิ รลิ แรท่ เี่ ป็ นตวั นําของ พลงั เวทยไ์ ดด้ ที สี่ ดุ , แตท่ วา่ ตวั ตนจรงิ ๆ ของมนั คอื ไอโซโธปของเงนิ 47 โปรตรอน, 60 นวิ ตรอน หรอื อกี นัยหนง่ึ คอื 62. ปกตแิ ลว้ จะเป็ นเงนิ , แตส่ ําหรบั มธิ รลิ , นวิ ตรอนจะถกู แทนท่ี ดว้ ยสสารของพลงั เวทยแ์ ทน] เมอ่ื เขาไดว้ ัสดทุ ตี่ อ้ งการเพยี งพอแลว้ , เขากเ็ ตรยี มตวั ทจ่ี ะกลบั บา้ น, ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งบอก, เขา ไดซ้ อ่ มแซมแขนของเกนดว้ ยเวทยม์ นต์ [นายดขี น้ึ รยึ ัง?] [ครับ, ขอบคณุ ทา่ น กระผมรสู ้ กึ ไดว้ า่ บางสงิ่ ดขี น้ึ ] [เอาละ่ , วนั นพ้ี อแคน่ ,ี้ กลบั บา้ นกนั เถอะ] ขณะนัน้ , ดวงตาของรอ๊ คกเ็ ปลง่ ประกายขนึ้ [รอ๊ คซงั ?] [ช-ิ ชๆ้ี ๆ, เงยี บกอ่ น]

จนิ หยดุ , ร๊อคนา้ วลกู ศรกบั ธนูของเขา, และยงิ มนั เขา้ ไปในหบุ เขา, ป๊ ิ, และกม็ เี สยี งกรดี รอ้ งดงั ขนึ้ [เอาละ่ ฉันทําได!้ กวางภเู ขา!] ร๊อควงิ่ เขา้ ไปในหบุ เขาและหลงั จากนัน้ เขาก็กลบั มาโดยลากกวางขนาดใหญม่ าดว้ ย [ดนู สี่ !ิ ไมอ่ ยากจะเชอื่ เลยวา่ กอ่ นกลบั พวกเราไดเ้ นอื้ มา ฉันจะทําเนอื้ แหง้ ละ่ ] กวางภเู ขาเป็ นแหลง่ โปรตนี ทม่ี คี ณุ คา่ , พวกเขาตดั สนิ ใจทจ่ี ะเกบ็ สว่ นใหญไ่ วท้ ก่ี ระเป๋ าเดนิ ทาง และตดั สนิ ใจทจี่ ะกลบั มาอกี ครัง้ จงึ ทงิ้ อปุ กรณ์ตงั้ แคมป์ และแรบ่ างสว่ นไวท้ ภ่ี เู ขา [อยา่ งไรก็ตาม, ฉันไมค่ อ่ ยชอบสถานทนี่ ใี้ นชว่ งฤดนู เ้ี อาเสยี เลย] รอ๊ คพดู ขณะทมี่ องดกู วางภเู ขาทอี่ ยบู่ นไหลเ่ กน [เอะ๊ ? ทําไมหรอื ครับ?] [อา่ , ปกตแิ ลว้ การทจี่ ะจบั อะไรทภ่ี เู ขาทางดา้ นเหนอื จะตอ้ งใชโ้ ชคพอสมควรน่ะ] เหน็ ไดช้ ดั เลยวา่ คณุ จะตอ้ งเตรยี มความพรอ้ มในการทจ่ี ะอยบู่ นภเู ขาเพอ่ื ทจ่ี ะจับ อะไรกต็ าม, ดงั นัน้ จนิ กงั วล, แตเ่ มอ่ื เขาเรม่ิ คดิ เกย่ี วกบั วา่ จะทําอยา่ งไรกบั พวกแรท่ เ่ี ขาหามาได ้ เขากพ็ บวา่ ความกงั วลของเขานัน้ หายไปเสยี แลว้ -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนท่ี 17 - เจา้ มา้ โกเลม จากการทอี่ อกไปเก็บรวบรวมมาเวลาน,้ี จนิ ไดเ้ จอกบั เมจกิ ครสิ ตลั ธาตดุ นิ , แลว้ ก็ ชนิ้ เลก็ ๆอกี 15 ชนิ้ เป็ นจํานวนมาก นอก จากนยี้ งั มมี ธิ รลิ เงนิ และ อดามนั ไททอ์ กี ดว้ ย, แตม่ นั เป็ นไปไมไ่ ดท้ เ่ี ขาจะนํา เมจกิ ครสิ ตลั กบั ทงั้ หมดกลบั มา ดงั นัน้ หลงั จากจนิ กบั ร๊อคกลบั มาทห่ี มบู่ า้ น ไมเ่ พยี งเกน แตก่ อนก็ ดว้ ย เขาพาพวกมนั ไปเก็บแรท่ ถี่ กู ขดุ ออกมา ใน วันตอ่ มา โกเลมทงั้ สองทย่ี งั ไมเ่ หนอื่ ยนัน้ กไ็ ดซ้ อ้ นแรข่ นึ้ เป็ นชนั้ ๆตรงสนาม เมอ่ื จนิ มองดู จํานวนของพวกมนั ทอี่ ยตู่ รงหนา้ เขา เขากห็ วั เราะออกมา [พช่ี าย หวั เราะอะไรเหรอ?] เมอ่ื ฮนั น่าถามอยา่ งนัน้ จนิ กพ็ ยายามซอ่ นรอยยม้ิ อยา่ งความยากลําบาก [ไมม่ อี ะไร] [งนั้ เหรอ?... รอ๊ คซงั ใหห้ นูมาเรยี กน่ะ] [ร๊อคซงั ?] เมอ่ื เขาออกมาทล่ี านบา้ นเขาสงสยั วา่ มนั คอื อะไร, เขาเหน็ รอ๊ คซงั ยนื ถอื บางสงิ่ อยใู่ นมอื ของเขา [โย,่ จนิ นเี่ ป็ นเนอ้ื ทไ่ี ดม้ าจากกวางภเู ขา, ถงึ มนั จะเลก็ นอ้ ยแตฉ่ ันกอ็ ยากแบง่ ใหก้ บั นายนะพวก] เขา ถอื เนอื้ ทไี่ ดม้ าจากกวางภเู ขาระหวา่ งทางกลบั จากเกบ็ รวบรวม แตว่ า่ การปลอ่ ยเนอื้ ดบิ ทง้ิ ไว ้ จะเสยี ได ้ เนอ้ื น่ันเป็ นแหลง่ ของโปรตนี ดงั นัน้ จงึ ทําเป็ นเนอื้ ตากแหง้ เพอ่ื เกบ็ รกั ษาไว ้ [อา่ , ขอบคณุ สาํ หรบั การแบง่ ปันสง่ิ น8้ี iy[] เมอื่ จนิ ตอบรับมนั , ร็อคก็เรม่ิ ตน้ [ฉันมเี รอ่ื งขอรอ้ งนายหน่อยวนั น]้ี [อะไรหรอื ครบั ?] [ครัง้ นฉ้ี ันกบั คนอน่ื ๆคดิ วา่ จะไปลา่ กวางภเู ขากนั น่ะ แตฉ่ ันขอยมื กอนหรอื เกนมาเพอ่ื แบก สมั ภาระของพวกเราไดไ้ หม?] มนั จะเป็ นการงา่ ยทจ่ี ะเขา้ ไปในภเู ขาถา้ หามโี กเลมไวแ้ บกสมั ภาระ, ดงั นัน้ จนิ [แน่นอน โปรดนําเกนตามไปไดเ้ ลย] [โอ, ถา้ งนั้ , ฉันจะมาในเชา้ วนั พรงุ่ นน้ี ะ]

ร๊อคพดู และกลบั บา้ น, จนิ มองไปทกี่ อนกบั เกน [อมื ม, ถา้ งัน้ , ฉันคงจะตอ้ งรบี เพม่ิ ความแขง็ แกรง่ ใหก้ บั พวกนายแลว้ ละ่ ] [พชี่ ายจะทําอะไรเหรอคะ?] ฮนั น่าทอ่ี ยใู่ กลๆ้ ไดย้ นิ จนิ บน่ จงึ ถามเขา [ฮมื ม? ฉันจะทําใหก้ อนกบั เกน แขง็ แรงขนึ้ นดิ หน่อยน่ะ] [พวกเขาแขง็ แรงขน้ึ ไดเ้ หรอ? แลว้ หนูจะแขง็ แรงขนึ้ ไดม้ ง่ั รเึ ปลา่ ?] [ฮาฮา, นั่นเป็ นไปไมไ่ ดห้ รอกนะ, ไมใ่ ชว่ า่ เดก็ ผหู ้ ญงิ ควรจะสงา่ งามหรอกหรอื ?] จนิ พดู ปฏเิ สธอยา่ งเฉยเมย ทวา่ เมอื่ ฮนั น่าไดย้ นิ อยา่ งนัน้ [มนั คอื อะไรเหรอ? หรอื วา่ พจ่ี นิ ชอบผหู ้ ญงิ ทส่ี ง่างาม….] เธอพดู พมึ พํา, แตม่ นั กไ็ มไ่ ดเ้ ขา้ หขู องจนิ แลว้ เมอ่ื เขาตงั้ ใจทํางานของเขา [สาํ หรบั ตอนน,้ี ฉันจะเปลย่ี นมอื เกา่ กบั เกราะหนา้ อกดว้ ยอดามนั ไทท]์ ครงั้ สดุ ทา้ ย, ขณะทข่ี ดุ แรอ่ ย,ู่ มอื ของเกนกพ็ ังลงจากการขดุ แรอ่ ดามนั ไทท์ และเกราะหนา้ อก กเ็ อาไวส้ าํ หรบั ป้องกนั [Mana Drive], [Ether Converter], และ [Control Core] ทสี่ รา้ งจาก เมจกิ ครสิ ตลั ทวี่ างอยภู่ ายในหนา้ อก เขาตดั สนิ ใจทําทัง้ สองอนั จากอดามนั ไทท์ 「《Smelting》!」 เขา ใชเ้ วทยม์ นตใ์ นการถลงุ แรเ่ ป็ นโลหะ ในบรรดาสง่ิ เจอื ปนมี ดบี กุ , โครเมยี่ ม, นกิ เกลิ้ , และ โลหะอน่ื ๆผสมอยู่ ซงึ่ เขาไดเ้ กบ็ รวบรวมและจะหลอมในภายหลงั แม ้ วา่ กระบวนการทจี่ นิ ทําอยคู่ นเดยี ว, เขาไมไ่ ดร้ เู ้ ลยวา่ มนั หา่ งไกลจากวธิ กี ารพนื้ ฐานทวั่ ไป, ดี ทไ่ี มม่ ใี ครในหมบู่ า้ นไคน่ามองในจดุ นอ้ี อก เพราะฉะนัน้ ความสงบสขุ ยงั คงดําเนนิ ตอ่ ไป [เอาละ่ , ทนี ปี้ ระสทิ ธภิ าพของรา่ งกายทัง้ สองกเ็ พม่ิ ขน้ึ ละ่ ] และเขากย็ งั ไมร่ ตู ้ วั วา่ กอนกบั เกนนัน้ หลดุ กรอบจากโกเลมไปทลี ะนดิ ทลี ะนดิ ＊＊＊ [ถา้ อยา่ งนัน้ , รอ๊ คซงั เจฟซงั เอยี นซงั ดแู ลตวั เองดว้ ย] [โอว้ ,์ เราไปละ่ ] [ทร่ี กั , ระวังตวั ดว้ ยนะ] [เกน, ฉันฝากร๊อคซงั กบั คนอน่ื ๆไวก้ บั นายนะ]

[รบั ทราบ, นายทา่ น] เชา้ วนั รงุ่ ขนึ้ , รอ๊ คกบั คนอนื่ อกี สองคนก็พากนั ออกไปลา่ กวางภเู ขา, เดก็ บางสว่ นวง่ิ ไปพรอ้ มกนั อยา่ งสนุกสนาน, แน่นอนวา่ มารโิ อก้ บั ฮนั น่ากด็ ว้ ย และหลงั จากทจ่ี นิ พดู , เขาก็จะเรม่ิ การทํางานสรา้ งสงิ่ ใหมๆ่ ของเขาตอ่ น่ันกค็ อื เจา้ มา้ โกเลม โก เลมทัว่ ไปจะมรี ปู แบบมนุษย,์ เหตผุ ลทพี่ วกเขาสามารถควบคมุ การเคลอ่ื นไหวไดน้ ัน้ เพราะวา่ ทเ่ี กบ็ ไวใ้ น [Conttrol Core] นัน้ เป็ นขอ้ มลู การเคลอื่ นไหวของมนุษย,์ หรอื พดู อกี อยา่ ง ก็คอื มนั เป็ นเพราะวา่ คนสรา้ งนัน้ เขา้ ใจเฉพาะการเคลอื่ นไหวของมนุษยเ์ ทา่ นัน้ อยา่ ง ไรก็ตาม, นั่นไมส่ ามารถใชไ้ ดก้ บั จนิ ผซู ้ ง่ึ เป็ น [Magic Craft Meister] เขา้ มขี อ้ มลู การ เคลอ่ื นทแ่ี บบสขี่ าทไี่ ดร้ บั สบื ทอดมาจากรนุ่ ทแ่ี ลว้ เป็ นผู ้ ทอี่ ยเู่ บอื้ งหลงั ในสว่ นน,ี้ สงครามไม่ เป็ นทพ่ี งึ ประสงคอ์ ยา่ งทคี่ ดิ (?) กลบั มาเขา้ เรอ่ื ง, จนิ เรม่ิ ตน้ สรา้ ง”มา้ ”, ตอนแรกเรม่ิ เขาคดิ วา่ ควรจะสรา้ งการขนสง่ สําหรับฮนั น่า โดยเฉพาะ โครงสรา้ งของโกเลมน่ันง่าย ซงึ่ มนั แตกตา่ งจาก (ออโตม้ าตา้ ), (แตก่ ข็ น้ึ อยกู่ บั มาตรฐานของ จนิ เทา่ นัน้ ) [ดลี ะ่ มนั ควรจะมคี วามสามารถทดี่ สี าํ หรับผใู ้ หญ]่ สาํ หรับ ดา้ นนอกเป็ นสบี รอนซช์ บุ ดว้ ยแขง็ ดว้ ยเวทยม์ นต,์ กอ่ นทผี่ คู ้ นจะเขา้ ใจวา่ มนั เป็ นของ ปลอม, สําหรับตอนนัน้ เขาคดิ วา่ มนั คงจะดถี า้ มนั ถกู จดั อยใู่ นหมวดปกติ มนั ไมใ่ ชม่ า้ จรงิ ๆ ดงั นัน้ เพอื่ ใหค้ วามทนทานมนั เพมิ่ ขน้ึ จงึ ใชอ้ ดามนั ไททส์ ําหรบั โครงสรา้ ง [ฉันควรนกึ ถงึ ความเรว็ มากกวา่ พลงั กบั ความทนทาน] ดงั นัน้ เขาจงึ ใชเ้ มจกิ ครสิ ตลั สองอนั เพอ่ื ทําเป็ น [Mana Drive] และ [Ether Converter] มนั ก็ กลายเป็ นคลาสมอนสเตอร์ [ควรจะปรบั แตง่ สกั หน่อยสําหรบั [Control Core]] เพราะวา่ ไมต่ อ้ งการพฤตกิ รรมทซี่ บั ซอ้ น, จงึ ใชเ้ มจกิ ครสิ ตลั ขนาดเล็ก [โอเค, เรมิ สรา้ ง [Control System]... อมื , ฉันเคยใชม้ นั มากอ่ น] จิ นจําลองการเคลอื่ นไหวของมา้ ในหวั สมองเขา, แลว้ แปลงมนั เป็ นวธิ กี ารความคมุ การ เคลอื่ นไหว ชดุ กระบวนการนที้ สี่ ามารถทําไดเ้ ป็ นเพราะเขาคอื [Magi Craft Meister], ตามปกตแิ ลว้ มนั คงเป็ นไปไมไ่ ดส้ ําหรบั [Magic Craftman] , และจนิ ก็ไมร่ เู ้ กย่ี วกบั เรอื่ งนัน้

[จากนัน้ มนั เป็ นเรอื่ งงา่ ยถา้ ฉันตดิ ตงั้ อานมา้ ตรงน…้ี .. และมนั กเ็ สรจ็ สมบรู ณ!์ ] ดว้ ย มา้ อกี ตวั ทเ่ี สร็จสมบรู ณ์ มนั มโี ครงสรา้ งเดยี วกนั , เขาสรา้ งมา้ โกเลมตวั อน่ื สาํ หรบั เขาเอง, ขนาดใหญก่ วา่ เลก็ นอ้ ย แตก่ ็ยงั เลก็ กวา่ มา้ ธรรมดา, เพราะวา่ มนั คงเป็ นการยากทจ่ี ะเปิดและปิด มนั หากมนั ใหญม่ าก [พชี่ าย, กําลงั สรา้ งอะไรอยเู่ หรอ… มา้ ?] เมอ่ื ตวั ทสี่ องเสร็จ ฮนั น่ากเ็ ขา้ มา [โย่ ฮนั น่า, เธอมาไดถ้ กู จังหวะพอด,ี มา้ ตวั เลก็ นฉ่ี ันสรา้ งมาเพอื่ เธอโดยเฉพาะ] เมอ่ื ไดย้ นิ แบบนัน้ , ดวงตาสนี ํ้าตาลแดงของฮนั น่าก็เบงิ่ กวา้ งขน้ึ [เอ?๋ มา้ ของหนู?] เพราะวา่ มเี พยี งแคห่ มบู่ า้ นเทา่ นัน้ ทมี่ มี า้ ในหมบู่ า้ นไคน่า, มนั จงึ เป็ นเรอ่ื งธรรมชาตทิ จี่ ะถาม, จิ นยมิ บางๆ [อา่ , ใชแ่ ลว้ รอสกั ครนู่ ะ] พอพดู อยา◌ง่ นัน้ เขากห็ นั ไปทางมา้ โกเลม [เรมิ่ ทํางานได]้ โกโลมทงั้ สองตวั คอ่ ยๆลกุ ขน้ึ , และจนิ กเ็ ดนิ ไปทางมา้ ของเขา [มาดกู นั ,,, ฉันจะตงั้ ชอื่ นายวา่ , [โคมะ], ชอ่ื ของนายคอื [โคมะ]] โคมะ, เขาไมไ่ ดห้ มายถงึ มา้ ? ไมม่ อี ะไรจะพ,ู และเขาหนั มาทางฮนั น่า [ฮนั น่ามาขา้ งหนา้ และตงั้ ชอื่ มา้ ตว้ นสี้ ]ิ [ไดค้ ะ? อมื , [มนิ ต]์ เป็ นไง!] นค่ี สื มนุ ไพรในโลกน,้ี คงเป็ นสขี องมนั เป็ นสที องแดงตรงกนั , แตอ่ ยา่ งนอ้ ยก็ยงั ดกี วา่ เซนสก์ าร ตงั้ ชอื่ ของจนิ [โอเค, ชอื่ ของนายคอื [มนิ ต]์ เจา้ นายของนายคอื เดก็ คนน]้ี มนิ ตม์ องดฮู นํ น่าและโคง้ คํานับให,้ มนั ดเู หมอื นวา่ จะเขา้ ใจ [เอาละ่ , ฮนั น่ามาลองขมี่ นั กนั ] [เอะ๊ ? หนูไมเ่ คยขมี่ า้ มากอ่ น?] [ไมเ่ ป็ นไร, เพราะวา่ เจา้ สง่ิ นง้ี า่ ยกวา่ มา้ ปกต]ิ

ขณะทพ่ี ดู อยา่ งนัน้ , จนิ วางฮนั น่าบนมนิ ต,์ มนั เป็ นมา้ ของฮนั น่าคนเดยี วดงั นัน้ มเี พยี งฮนั น่าคน เดยี วเทา่ นัน้ ทจี่ ะใชม้ นั ได ้ [โอ ้ เย,้ เธอวางเทา้ ไวต้ รงโกลนนัน้ , อมื , ตอนนกี้ จ็ บั นไี้ ว]้ [เอะ๊ ? นคี่ อื อะไรคะ?] มี บางอยา่ งยนื่ ออกมาจากตน้ คอของมา้ โกเลม, ไมว่ า่ จะดยู งั ไงมนั ก็คอื ทจ่ี บั จกั รยาน, ใชแ่ ลว้ จนิ ใชม้ นั ในการควบคมุ การเคลอ่ื นไหวระหวา่ งขม่ี า้ โกเลม กบั ฮนั น่าทกี่ ระวนกระวายขณะน่ังอยบู่ นมนต,์ จนิ ก็เรม่ิ สอนพนื้ ฐานใหก้ บั เธอ [ทาง ดา้ นขวามอื ของเธอคอื คนั เรง่ , ถา้ เธอตอ้ งการใหม้ นั เคลอื่ นไหวก็แคบ่ ดิ มนั , ถา้ หาก ตอ้ งการหยดุ เธอก็แคบ่ ดิ มนั กลบั และจบั คนโยกเพอ่ื ทจ่ี ะหยดุ , และถา้ เธอตอ้ งการจะเลย้ี ว, เธอ ก็แคห่ มนุ พวงมาลยั มา้ กจ็ ะหมนุ ไปในทเ่ี ธอตอ้ งการจะเลย้ี ว] หลงั จากสอนเสร็จ, เขาก็เขนึ้ ขเ่ี จา้ โคมะของเขา [ถา้ งนั้ ไปลองเดนิ กนั , มนั ไมเ่ ป็ นอะไรหรอก, ฉันจะไปดว้ ยกนั กบั เธอ] เมอ่ื ตอนเรม่ิ , เพอ่ื ไมใ่ หม้ า้ วงิ่ เตลดิ , เขาไดล้ ง [Limiter] เอาไว,้ ดงั นัน้ มนิ จะไมว่ งิ่ อยา่ รนุ แรง [อู ออื อ] ฮนั น่าคอ่ ยบดิ คนั เรเ่ บาๆ, มนิ ตก์ ็คอ่ ยเดนิ อยา่ งชา้ ๆ [วา้ วว, มนั เคลอ่ื นทแี่ ลว้ !] ปะกะปะกะ, เมอ่ื มนิ เดนื มนั เป็ นการเคลอื่ นไหวทปี่ ระหลาด, จนิ กต็ ามมาพรอ้ มกบั โคมะ [ด,ี ดี ลองบดิ คนั เรง่ เพม่ิ อกี หน่อยส]ิ [ออ้ื !]. จากนัน้ การเดนิ ของมนิ ตก์ เ็ ร็วขน้ึ กลายเป็ นการวง่ิ เหยาะๆ, นเี่ ป็ นความเร็วสงู สดุ ทไ่ี ดต้ งั้ คา่ ไวใ้ น ปัจจบุ นั [วา้ ว, นมี่ นั สนุกจังเลย!] มกี ารปรบั เกย่ี วกบั อานและโกรนของฮนั น่า, เมอ่ื ฮนั น่าควบคมุ มนิ ตไ์ ดอ้ ยางปลอดภยั จนิ กส็ บาย ใจ. -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนท่ี 18 - สญั ญาณแหง่ ลางรา้ ย สองวนั ผา่ นไป เมอื่ ฮนั น่าคนุ ้ เคยกบั มนิ ตเ์ ป็ นทเ่ี รยี บรอ้ ยแลว้ และตอนนก้ี ไ็ ดป้ ลดขดี จํากดั ในการ วงิ่ ออก จิ นพดู วา่ เพราะมนั เป็ นการยากทจ่ี ะสรา้ งโกเลมใหบ้ า้ นแตล่ ะหลงั เขาจงึ สรา้ งมา้ โกเลมขนึ้ มา 5 ตวั สําหรับในชมุ ชน, ในเวลานัน้ มนั เป็ นเพราะมวี ัตถดุ บิ ไมเ่ พยี งพอ แตต่ อ้ งขอบคณุ ความวเิ ศษ ของเจา้ มา้ โกเลมโคมะของจนิ , เขาทํามนั ทงั้ หมดเสร็จในวนั จําเป็ นตอ้ งพดู [จนิ เจา้ มา้ นม่ี นั เยยี่ มไปเลย] [มนั ดตี รงทเ่ี ราไมต่ อ้ งใหอ้ าหารกบั พวกมนั ] [วา้ ว, ยง่ิ ไปกวา่ นัน้ ความแขง็ แกรง่ ของพวกมนั ทัง้ 5 ตวั ยงั มปี ระสทิ ธภิ าพมากกวา่ พวกมา้ ธรรมดาเสยี อกี ] ใน กรณีน,้ี ดเู หมอื นวา่ มา้ โกเลมจะไดร้ ับเสยี งตอบรบั ทดี่ ,ี โดยการตงั้ ชอ่ื ของพวกมนั เป็ น “อนิ ซ”์ “ซไวท”์ “ไดร”์ “ควอทร”ี “ซนิ ท”์ . 1,2,3 เป็ นภาษาเยอรมนั และ 4, 5 เป็ นภาษา ฝรงั่ เศษ เซนสก์ ารตงั้ ชอ่ื ของจนิ ดเู หมอื นจะเจาะจงไปที่ 3 ตวั อกั ษร… ขอไมพ่ ดู เกยี่ วกบั เรอื่ งนแี้ ลว้ กนั ＊＊＊ ร๊อคและคนอนื่ กลบั มา, พวกเขาทําใหน้ กึ ถงึ เกมสปั ดาหแ์ หง่ การลา่ สตั วอ์ ยา่ งแทจ้ รงิ , แน่นอน เกนเป็ นคนแบกของ [กลบั มาแลว้ จา้ ทร่ี กั ] [กลบั มาแลว้ เหรอครบั พอ่ ] [ยนิ ดตี อ้ นรับกลบั หนุ่มๆ, ลา่ อะไรไดม้ าบา้ งละ่ ?] [โอว้ , มารโิ อพ้ อ่ กลบั มาแลว้ , นายดสู งู ขน้ึ นดิ หน่อยรเึ ปลา่ ?] [คณุ บา้ รเึ ปลา่ ทล่ี ะ่ , เขาคงจะไมเ่ ปลย่ี นไปในหนง่ึ สปั ดาหห์ รอก] เป็ น ครัง้ แรกในสปั ดาหท์ ค่ี รอบครวั มคี วามสขุ เมอ่ื พวกเขากลบั มา, และพวกเขากถ็ อดอปุ กรณ์ เดนิ ทางออกและเดนิ ทางไปบอ่ นํ้ารอ้ นเพอ่ื ทําความสะอาดและ สงิ่ สกปรกทนั ที คนื นัน้ มกี ารจัดงานเลยี้ งเนอ้ื ขนาดใหญ,่ ผคู ้ นไดม้ ารวมตวั กนั ทบ่ี า้ นของรอ๊ ค เขาไดเ้ ลา่ เรอ่ื งราว ของเขา, แน่นอน จนิ กไ็ ดร้ บั เชญิ

[จ๊ซิ ซ, เราแน่ใจวา่ จะจับไดจ้ ํานวนมาก, หลงั จากลงไปในหบุ เขาและรอคอย, ฝงู กวางภเู ขากม็ า , มนั เป็ นเรอ่ื งงา่ ยมากทจี่ ะยงิ พวกมนั , สว่ นทย่ี ากคอื การถลกหนังกบั จัดการกบั ชน้ิ สว่ น] [ไมม่ สี ตั วร์ า้ ยออกมาหรอื ?] [อา่ , มคี รงั้ หนงึ่ ทหี่ มปี ่ าออกมา, แตพ่ อมนั กนิ ปลาเสร็จมนั ก็จากไป] แมว้ า่ เนอื้ สตั วโ์ รยเกลอื เลก็ นอ้ ยเป็ นเรอื่ งงา่ ย, แตเ่ มอ่ื ผา่ นไปหนง่ึ สปั ดาหม์ นั จะยอดเยยี่ มมาก [ถา้ มเี นอ้ื แหง้ มากพอ, มนั จะเพยี งพอตอ่ ไปจนจบฤดหู นาว] [ไมน่ ํามารมควนั ดวั ยจะดหี รอื ?] เมอื่ จนิ ออกความเห็นอยา่ งน่ัน [รมควนั ? นั่นคอื อะไร?] เขาถามกลบั มา [การรมควัญคอื เมอื่ คณุ นําเศษไมม้ าเผา, และใชค้ วนั นัน้ ทําใหเ้ นอ้ื แหง้ ] [โฮว่ , นั่นมนั เป็ นวธิ กี ารจากบา้ นเกดิ ของจนิ งนั้ หรอื ?] [ตามทค่ี ณุ วา่ อยา่ งนัน้ ] [มนั ไมเ่ ป้นไร? เรามเี นอื้ อยมู่ ากมาย, ดงั นัน้ เราจะมาลองวธิ กี ารรมควันนัน้ กนั ] ดงั นัน้ พวกเขากล็ องทําในวนั ถดั ไปทนั ท,ี ใชไ้ มค้ เุ อรทิ ต่ี ดั ออกมาจากป่ า, เขาไดย้ นิ มาวา่ เมอื่ ถงึ ฤดใู บไมผ้ ลติ น้ ไมน้ จี้ ะออกดอกเป้นสขี าวทงั้ ตน้ , [นเ่ี ป็ นตน้ ซากรุ ะเลยแฮะ?] จนิ คดิ และตดั สนิ ใจ วา่ จะใชต้ น้ ไมน้ ใ้ี นการทดลอง ผลลพั ธป์ รากฏวา่ มนั ออกมาดี เดมิ ทวี่ ธิ กี ารรมควัญมนั กไ้ มไ่ ดย้ าก, เพราะวา่ แนวคดิ กค็ อื การนําไมม้ าเผาไหมใ้ หเ้ กดิ ควนั มากกวา่ เปลวไฟ, แลว้ ใชค้ วามรอ้ นทําใหเ้ นอ้ื แหง้ มกี ารคลกุ เนอื้ รมควนั ดว้ ยเกลอื , ทพี่ วกเขากนิ ตรงนัน้ [นม่ี นั อรอ่ ย, มนั ทําใหฉ้ ันอยากทจี่ ะดมื่ เหลา้ ขน้ึ มาเลย] [นายดมื่ ไปมากในเมอ่ื วานน้ี ดงั นัน้ วนั นหี้ า้ มดมื่ !] ดงั นัน้ การโตแยง้ ไปมาจงึ เรม่ิ ขนึ้ และสว่ นมากจะเกย่ี วกบั เนอื้ รมควนั

ในฝงู ชน, รอ๊ คเป็ นเพยี งคนเดยี วทดี่ หู มน่ หมอง, หลงั จากสงั เกตเุ หน็ มนั , จนิ จงึ เขา้ ไปหารอ๊ ค และเรยี กเขา [รอ๊ คซงั , คณุ มปี ัญหาอะไรหรอื เปลา่ ?] [จนิ ฮะ๊ ? ฉันมคี วามรสู ้ กึ ไมด่ เี กย่ี วกบั จํานวนกวางภเู ขาทพี่ วกเราจบั ได,้ ฉันกาํ ลงั คดิ เกย่ี วกบั ที่ นัน้ ] [แลว้ , คณุ คดิ ถงึ สง่ิ ใด?] [อา่ , ฉันคดิ หลายเรอื่ ง] ฉะนัน้ จนิ จงึ ใหค้ าํ แนะนําบางอยา่ งแกเ่ ขา [ในชว่ งเวลาน,้ี ถา้ คณุ เลา่ มนั ใหค้ นอน่ื ๆฟัง, พวกเราจะไดอ้ อกความเห็นสาํ หรบั จัดการกบั มนั ] [ฉันเขา้ ใจแลว้ , คณุ จะฟังฉันไดไ้ หม?] [อะไรอยา่ งนัน้ หรอื ?] เอยี นทไ่ี ปรว่ มลา่ ทภ่ี เู ขาเขา้ มา, รอ๊ คกเ็ รม่ิ พดู กบั ทัง้ สอง [ฉันกาํ ลงั คดิ เกยี่ วกบั สาเหตทุ ่ี ทําไมเจา้ พวกนัน้ ถงึ ยา้ ยถน่ิ ฐาน, อนั ดบั แรกเลยคอื ปัญหาเรอ่ื ง อาหาร] [น่ันกจ็ รงิ นะ, ถา้ ไมม่ อี ะไรกนิ พวกมนั ก็ตอ้ งอพยพเพอื่ คน้ หา] เอยี นพยักหนา้ [ขอ้ สอง, พวกมนั อาจจะเผชญิ กบั การตามลา่ จากศตั ร,ู น่ันน่าจะเป็ นฝงู หมาป่ าหนิ ] [แน่นอน, ทพ่ี วกมนั หนจี ากศตั รตู ามธรรมชาตขิ องพวกมนั ] จนิ เห็นดว้ ยกบั เหตผุ ลนัน้ [ขอ้ สาม, สําหรับฝงู กวางภเู ขา, ในกรณที ฝ่ี งู ใหญโ่ ตเกนิ ไป, กวางหนุ่มจะแยกฝงู ออกมาใช ้ ชวี ติ ] [อยา่ งไรก็ตาม, จากทงั้ หมดในเกมน,ี้ มนั ไมม่ กี วางหนุ่ม] เอยี นเสนอความเหน็ เกยี่ วกบั ความคดิ น้ี [อา่ , นั่นกใ็ ช,่ ทอี่ าจจะเกดิ ขนึ้ โดยบงั เอญ, อยา่ งไรก็ตามทมี่ แี นวโนม้ มากทส่ี ดุ น่าจะเป็ นถกู ไล่ ลา่ จากศตั ร]ู [แลว้ ความเป็ นไปไดท้ อ่ี าหารนอ้ ยลงละ่ ?]

จนิ ถามร๊อคทพ่ี ยกั หนา้ [อา่ ,, จากความรสู ้ กึ ในสง่ิ ทเี่ ราเหน็ , บนภเู ขาทกี่ วางหมิ ะอาศยั อยยู่ งั ไมม่ หี มิ ะปรากฏขนึ้ เลยนะ , และก็ยงั เขยี วขจไี มต่ า่ งจากปรกต,ิ ดงั นัน้ ฉันไมค่ ดิ วา่ มนั จะเป็ นปัญหาเรอื่ งอาหาร] [ซงึ่ ก็จะหมายถงึ ...] มนั กจ็ ะหมายถงึ มสี ตั วบ์ างอยา่ งกําลงั ไลล่ า่ พวกมนั รอ๊ คโนม้ ตว้ ไปดา้ นหนา้ [เรา จะจดั การกบั กวางภเู ขาอยา่ งใน, แตร่ ๊อคหมาป่ าหนิ มนั เป็ นตวั ยงุ่ ยาก, พวกมนั ออกหากนิ เวลากลางคนื และโจมตรี ว่ มกนั เป็ นฝงู ก็จดั การไดย้ าก] [เคยมหี มาป่ าหนิ โจมตหี มบู่ า้ นมากอ่ นรเึ ปลา่ ?] จนิ ลองถามด,ู และรอ๊ คกส็ า่ ยหวั ของเขา [ไม,่ ฉันไมเ่ คยไดว้ า่ มนั เคยเกดิ ขนึ้ , อยา่ งไรกต็ าม, มนั เคยเกดิ ขน้ึ ครงั้ หนงึ่ ในชว่ งของป่ ฉู ัน] [งนั้ หรอื ...] จนิ พบั แขนของเขาขณะครนุ่ คดิ , รอี ค [เพราะเหตนุ ,้ี ฉันไมส่ ามารถตดั สนิ ใจวา่ จะทําอะไร, ฉันคดิ วา่ ควรจะพดู กบั ทกุ คนเกย่ี วกบั บางอยา่ งทกี่ ําลงั จะมา] [ลกู พ,ี่ พวกเราจะไมส่ ง่ คนไปสอดแนมหรอื ?] เอยี นพดู [สอดแน่มงนั้ เหรอ ฮะ๊ ? นั่นกใ็ ช,่ เวลานเี้ ราคงจะตอ้ งไปกนั ไกลและกลบั มา, เอยี น, นานทปี ีหน นายกพ็ ดู อะไรดดี เี ป็ นเหมอื นกนั น]ี่ [ชทิ , นั่นฟังดเู หมอื นไมใ่ ชค่ ําชมเลยนะ] [ดงั นัน้ , พวกเราควรบอกผใู ้ หญบ่ า้ นเกย่ี วกบั เรอ่ื งน]้ี จนิ พดู และรอ๊ คผงกหวั [ดเี อาอยา่ งนัน้ ละ่ ] คนื นัน้ , ทกุ คนมารวมตวั กนั อยทู่ บี่ า้ นของผใู ้ หญบ่ า้ น, พวกเขาตดั สนิ ใจทจี่ ะสง่ คนจากหมบู่ า้ น ไปเพอ่ื สอดแนม, เตรยี มมาตรการตอบโต ้ สําหรบั สงิ่ ทเี่ ป็ นอนั ตรายตามทจ่ี ดิ ไดเ้ สนอความ คดิ เหน็ แน่นอนแผนทว่ี า่ รวมถงึ เจา้ มา้ โกเลมทจ่ี นิ สรา้ งขนึ้

มนั เป็ นการตดั สนิ ใจของรอ๊ คกบั เอยี นทจ่ี ะใชเ้ จา้ มา้ โกเลมในการสอดแนม, ในการออกไปสอง วนั , เวลานัน้ ทงั้ สองคนจะใชเ้ จา้ มา้ โกเลมในการหลบหนี และในวนั ตอ่ มา, ทัง้ สองคนก็ไดร้ บั การฝึกฝน [โอ-๊ โอว้ า้ กก!] เมอ่ื ใชค้ นั เรง่ มากเกนิ ไป, เจา้ มา้ โกเลมกด็ ดี พวกเขาออกจากดา้ นทา้ ย [เจย้ี กกก] เขาถกู โยนไปดา้ นหนังหลงั จากหยดุ วงิ่ จากการควบอยา่ งกระทนั หนั แตถ่ งึ แมว้ า่ พวกเขาจะเต็มไปดว้ ยบาดแผล, พวกเขาทงั้ สองสามารถควบคมุ การหลบหลกี ดว้ ย เจา้ มา้ โกเลมไดใ้ นวนั น้ี [ถา้ งนั้ , ผมไปละ่ ] [อยา่ ประมาทเป็ นอนั ขาดนะทร่ี กั ] [พอ่ ครบั ระวงั ตวั ดว้ ย] บรรยากาศตงึ เครยี ดขนึ้ จากการมาลา่ ทภี่ เู ขาในครงั้ กอ่ น, นักสอดแนมสองคนขมี่ า้ โกเลม “อนิ ซ”์ กบั “ซไวท”์ และมงุ่ หนา้ ออกไปยงั ภเู ขา -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนท่ี 19 - พฒั นาอาวธุ ทางหมบู่ า้ นไดส้ ง่ คนออกไปสอดแนม, และปรกึ ษากนั วา่ มอี ะไรทสี่ ามารถทําไดบ้ า้ ง, เขาได ้ ตดั สนิ ใจทจ่ี ะสรา้ งร่ัวสาํ หรบั พนื้ ท่ี สาํ หรบั พชื มนั จะไดร้ บั การป้องกนั จากสตั วท์ เี่ ป็ นอนั ตราย, ดงั นัน้ มนั จงึ ไมใ่ ชเ่ ป้าหมาย ตดั ตน้ ไม,้ ผลติ ไมแ้ ปรรปู , เขาปิดขอบกนั้ พนื้ ทโ่ี ดยรอบ, การทํางานเป็ นไปอยา่ งรวดเร็วดว้ ย การชว่ ยเหลอื ของชาวบา้ น นอกเหนอื จากนย้ี ังมี กอน กบั เกน, เชน่ เดยี วกบั เจา้ มา้ โกเลม เดร, ควอทร,ี และ ซนิ ค,์ ถา้ พวกเขาเหน็ ทงั้ หมดมนั ไมใ่ ชค่ วามเร็วทธี่ รรมดาเลย 3 วันหลงั การจากไปของเหลา่ นายพราน [ฮาา, ฉันวา่ มนั เรมิ่ จะเป็ นรปู เป็ นรา่ งแลว้ ] จิ นไดอ้ อกไปชว่ ยในงานตดั ตน้ ไมโ้ ดยการแปรรปู ไม ้ (ดว้ ยวศิ วกรรมเวทยม์ นต)์ , แตจ่ ํานวนไม ้ แปรรปู ทท่ี ําเสร็จเป็ นสงิ่ จําเป็ น, และตอนนเ้ี ขากม็ เี วลาสาํ หรับตวั เอง [ในกรณนี …ี้ . ทฉี่ ันตอ้ งการคอื อาวธุ ] จิ นคดิ วา่ , ในตอนนข้ี าดแคลนวตั ถดุ บิ , ดงั นัน้ การจะสรา้ งอาวธุ พเิ ศษนัน้ เป็ นไปไมไ่ ด,้ ทดี่ ที สี่ ดุ ในตอนนคี้ อื อาวธุ มคี มทสี่ รา้ งจากอดามนั ไทท์ [เอาละ่ , ฉันไมต่ อ้ งการทจี่ ะใหม้ นั เสยี เปลา่ , ควรจะสรา้ งขวานและมดี พรา้ …?] เขา ตดั สนิ ใจสรา้ งอปุ กรณ์มคี ม ทใี่ ชส้ าํ หรับชวี ติ ประจําวนั , ถงึ แมว้ า่ มนั จะมเี หลอื ไมม่ ากเพราวา่ มนั ถกู นําไปสรา้ งเจา้ มา้ โกเลม, เหลก็ ใชส้ าํ หรบั รา่ งกาย และอดามนั ไททส์ าํ หรบั ชนั้ นอก, ดงั นัน้ เขาสรา้ งไดไ้ มม่ ากนัก, แตเ่ ขายงั พอทจี่ ะสรา้ งขวาน 10 อนั และ มดี พรา้ 20 ดา้ มได ้ [ทัง้ หมดนัน้ เสร็จและ ทเ่ี หลอื คอื อาวธุ สาํ หรบั ตวั เอง, หะ๊ ?] จิ นไมม่ คี วามแขง็ แรงทางกายภาพและความสามารถทางดา้ นกฬี ากต็ าํ่ , หากเทยี บกบั คนใน หมบู่ า้ นเขาคงออ่ นสดุ ๆ, ดงั นัน้ ก็เมนิ การตอ่ สรู ้ ะยะประชดิ ไป, แมอ้ ยา่ งนัน้ เขากย็ งั ไมม่ ที ักษะการ ใชธ้ นู [หลงั จากทงั้ หมดนัน้ 《・・》] ดงั นั่นจนิ บน่ พมึ พําและกเ็ รมิ่ สรา้ งปืนฉดี น้ํา, มนั เป็ นรปู แบบปืนพกทแ่ี นบถงั นํ้าขนาดใหญม่ าดว้ ย [พชี่ าย, กําลงั สรา้ งอะไรอยเู่ หรอ?] วันแลว้ วนั เลา่ , ฮนั น่ามาหาทหี่ อ้ งทํางานของจนิ (แมว้ า่ จรงิ ๆแลว้ มนั จะเป็ นหอ้ งทํางานของป่ ฮู นั น่า)

[ไง, ฮนั น่า, ฉันกําลงั สรา้ งปืนฉดี นํ้าอยนู่ ่ะ] [ปื นฉีดน้ํา?] เรมิ ดว้ ย, ในโลกนไ้ี มม่ สี งิ่ ทเี่ รยี กวา่ [ปืน], ดงั นัน้ เมอื่ พดู ถงึ [ปืนฉดี น้ํา] เธอจงึ ไมร่ จู ้ ัก [เอาละ่ , ดนู ะ] เนอื่ งจากมนั มรี ปู แบบทไี่ มซ่ บั ซอ้ นมากนัก, ในทนั ทเี ขากท็ ําเสร็จขน้ึ มาอนั หนงึ่ , มนั เป็ นรปู แบบ ทมี่ ถี งั น้ําตดิ อยู่ 「…?」 สาํ หรับฮนั น่า ไมว่ า่ ใครกไ็ มเ่ ขา้ ใจมนั , [ทนี ี้ เธอใสน่ ้ําเขา้ ไป, แลว้ เธอกถ็ อื มนั ไวแ้ บบน,ี้ จากนัน้ ก็เหนย่ี วไก...] ชว้ิ ววววว~ น้ําก็พงุ่ ออกไป [วา้ ว!! มนั น่าสนุกจงั !] สาํ หรบั บางคนเป็ นขอ้ ยยกเวน้ ของจนิ มนั เป็ นแคข่ องเลน่ , ดงั นัน้ เขาตดั สนิ ใจใหป้ ืนฉีดนํ้ากบั ฮนั น่า [คดิ วา่ ถา้ นนี่ ่าจะใชเ้ ลน่ ในชว่ งฤดรู อ้ นจรงิ ๆ] [แต,่ ขอบคณุ ! มนั สนุกจรงิ ๆ!] ฮนั น่าด๊ดี า๊ ทไ่ี ดป้ ืนฉดี น้ําและกอ็ อกไปเลน่ กบั มนั [... ดว้ ย สง่ิ นี้ สงสยั วา่ ฉันคงตอ้ งสรา้ งใหก้ บั เดก็ คนอนื่ ๆดว้ ย] จิ นคดิ วา่ , ถา้ เขาสรา้ งปืนฉดี นํ้าชนดิ เดยี วกนั 10 กระบอก, กบั สงิ่ ของระดบั น,ี้ หลงั จากสรา้ งมนั ครัง้ หนงึ่ เขากจ็ ะสรา้ งมาตรผลติ มนั ขนึ้ เป็ นจํานวนมากได ้ อนงึ่ , เพราะวา่ ไมม่ พี ลาสตกิ , พวกมนั ทัห้ มดจงึ ถกู สรา้ งดว้ ย [มสั โคไวท]์ ดงั นัน้ มนั จงึ โปรง่ แสง และยากทจี่ ะถกู ทําลาย หลงั จากนัน้ , สําหรบั อาวธุ ของเขา, เขาไดเ้ พมิ่ ความจขุ องถงั เกบ็ น้ํา, และลกู สบู 2 อนั เพอื่ เพม่ิ ความแมน่ ยํา, จากนัน้ เขาก็สรา้ งมนั เป็ นสองชนดิ โดยสว่ นเก็บนํ้าของปืนโดยไมต่ อ้ งมถี งั เก็บ นํ้า กย็ งั สามารถยงิ น้ําได ้ ถา้ ใชส้ ง่ิ นคี้ วบคไู่ ปกบั เวทย์ [Water Jet] ทเี่ ป็ นวศิ วกรรมของจนิ , มนั จะเป็ นอาวธุ ทนี่ ่ากลวั มาก [แตฉ่ ันกย็ งั ไมส่ ามารถปกป้องทงั้ หมบู่ า้ น] ความรสู ้ กึ สงบเป็ นสง่ิ ตอ้ งหา้ ม, คอื สงิ่ ทจี่ นิ เตอื นตวั เอง

หลงั จากนัน้ , เครทิ ์ กบั มารโิ อ ้ มาเจอฮนั น่ากําลงั เลน่ กบั ปืนฉดี นํ้า, ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งบอก พวกเขา กไ็ ดร้ บั ปืนฉดี นํ้ากนั ไปทกุ คน ＊＊＊ สองวนั ผา่ นไปอยา่ งเงยี บสงบ, และวันทสี่ ามพวกทไ่ี ปสอดแนมกก็ ลบั มา [โอ!้ รอ๊ ค เอยี น พวกนายปลอดภยั !] [อา่ , ตอ้ งขอบคณุ เขา้ มา้ น]่ี หลงั จากทท่ี ัง้ สองคนพักเลก็ นอ้ ย, พวกเขากม็ ารายงานผลการสอดแนมทบ่ี า้ นของผใู ้ หญบ่ า้ น [ตอนแรกก็ไมม่ ปี ัญหาอะไร...] จดุ ทกี่ วางภเู ขาอยไู่ มม่ ปี ัญหา [จากนัน้ เราเดนิ ทางไปไกลขน้ึ หลงั จากวัน, แตก่ ไ็ มม่ อี ะไรเปลย่ี น, จากนัน้ เราจงึ เดนิ ทางออ้ มไป ทางตะวนั ตกเลก็ นอ้ ย] พวกเขาตรงขนึ้ ไปทางเหนอื จากนัน้ กเ็ ปลย่ี นเสน้ ทางไปทางซา้ ย 90 องศา [รอบๆกไ็ มม่ อี ะไรเปลย่ี นแปลง, พวกเรารสู ้ กึ โลง่ ใจ, และอกี ครัง้ หนงึ่ พวกเรามงุ่ หนา้ ขนึ้ เหนอื , และนั่น...] [อะไร?] [...... เราสะดดุ เขา้ กบั สถานทท่ี มี่ กี ระดกู ของกวางภเู ขากลง้ิ อยโู่ ดยรอบ] [อะไรนะ!?] [ความ รสู ้ กึ ตอนนัน้ มนั อนั ตราย, เราขม่ี า้ ของเราแลว้ ตอนนัน้ , หมไี มต้ วั ใหญก่ ป็ รากฏขนึ้ , เรา มองทมี่ นั , มนั กําลงั ลากกวางภเู ขาทแี่ น่นงิ่ ในขณะทเี่ ลอื ดยงั ไหลอ่ ย]ู่ [หมไี ม!้ ?] [อา่ , พอไดฟ้ ังแบบนัน้ กไ็ มแ่ ปลกใจเลย] [...? อะไร?] [มหี มไี มต้ วั ใหญ่ 10 ปรากฏขน้ึ ตรงนัน้ ] [ไมม่ ที าง?!] ใคร บางคนรอ้ งขนึ้ ? เสยี งรอ้ งนัน้ รวมความรสู ้ กึ ของทกุ คนทอี่ ยทู่ น่ี ัน้ , หมไ้ี มน้ ัน้ เป็ นสตั วท์ ่ี อนั ตรายมาก, การจะลา่ หมไี มน้ ัน้ จะตอ้ งใชน้ ักลา่ ทม่ี ที กั ษะประมาณสามถงึ สคี่ น, และทบี่ อกวา่ มี ถงึ สบิ

[ทําไมในสถานทแี่ บบน…้ี .] ธรรมดา แลว้ กวางภเู ขากลมุ่ ใหญจ่ ะไมม่ าทางใต,้ ดงั นัน้ ทําไมกวางภเู ขาถงึ ลงใตม้ า? กวาง ภเู ขากบั หมไี มอ้ าศยั คอ่ นขา้ งหา่ งกนั ในภเู ขา, ขณะทห่ี มบู่ า้ นไคน่าอยทู่ างดา้ นหลงั ภเู ขา, และมี หบุ เขาสว่ นใหญก่ ไ็ มไ่ ดอ้ ดุ มสมบรู ณอ์ ยรู่ ะหวา่ งกนั , ดงั นัน้ จงึ ไมม่ สี ตั วม์ าเป็ นภยั คกุ คามหมบู่ า้ น ไคน่า แตต่ อนนพ้ี วกกวางภเู ขาไดข้ า้ มไปยงั ฝั่งของหบุ เขา, มนั เป็ นไปไดว้ า่ พวกหมไี มน้ ัน้ จะตดิ ตามมา นัน้ คอื ขอ้ สรปุ สาํ หรบั วนั น,ี้ ดงั นัน้ จนิ [ในกรณนี ,้ี ผมไดส้ รา้ งขวานและมดี พรา้ ทแี่ ข็งแกรง่ , ไดโ้ ปรดมารบั ไปในภายหลงั ดว้ ย] พอพดู อยา่ งนัน้ , ผใู ้ หญบ่ า้ น [อา่ ฉันเขา้ ใจ, คณุ อยทู่ นี่ ช่ี ว่ ยไดจ้ รงิ ๆ, ถา้ อยา่ งนัน้ เจฟ ทอม ไปเอามนั พรอ้ มกบั จนิ , สําหรับ ตอนนฉี้ ันจะดแู ลมนั ใหเ้ อง] [เขา้ ใจแลว้ ครับ] ดงั นัน้ ดว้ ยเจฟกบั ทอม ,จนิ ไดก้ ลบั ไปทบี่ า้ นของมารธ์ า, และซอ้ นขน้ึ ในหอ้ งปฏบิ ตั กิ าร, เจฟเป็ น คนขนขวาน ในขณะทที่ อมขนมดี พรา้ จนิ รายงานมารธ์ าเกยี่ วกบั เนอื้ หาในทปี่ ระชมุ [ฉันเขา้ ใจละ่ , ดงั นัน้ ทกี่ วางภเู ขาและหมไี มอ้ าจจะมายงั สถานทน่ี ,ี้ ฉันคงจะตอ้ งบอกใหฮ้ นั น่า ระวังตวั แลว้ ละ่ ] [น่ันกใ็ ช,่ สําหรบั เวลานภ้ี เู ขาทางดา้ นเหนอื อนั ตราย ดงั นัน้ ไมส่ มควรไปทนี่ ัน้ ] เขาเตอื นฮนั น่า [อมื , แตท่ แ่ี มน่ ้ําคงจะไมเ่ ป็ นไร?] สาํ หรับ แมน่ ้ําเอรเุ มท่ อ่ี ยทู่ างใตอ้ นั ตรายนอ้ ยกวา่ , เด็กจะทําตวั ไรเ้ หตผุ ลหากหา้ มไปเสยี ทกุ อยา่ ง, จนิ รเู ้ รอ่ื งพวกนมี้ าจากสถานเลย้ี งเดก็ กําพรา้ เมอ่ื พดู วา่ แมน่ ํ้าไมเ่ ป็ นไร, ฮนั น่าทตี่ อ้ งการเลน่ ในแมน่ ํ้ากบั ปืนฉีดน้ําของเธอ หลงั จากนัน้ , กต็ ดั สนิ ใจทจ่ี ะตรวจสอบภเู ขาทศิ เหนอื ในทกุ วนั , แตส่ องวันสามวนั , มนั ไมม่ อี ะไร ผดิ ปกตเิ กดิ ขนึ้ เมอ่ื พวกชาวบา้ นเรมิ่ คดิ ขน้ึ มาวา่ พวกเขาคงคดิ มากเกนิ ไป, มนั กเ็ กดิ ขน้ึ หลงั จากอาหารเชา้ , เจฟทกี่ ําลงั ทําหนา้ ทจี่ บั ตาดพู บฝ่ นุ ระออกมาจากภเู ขาทางเหนอื , เมอ่ื มอง อยา่ งละเอยี ด, มฝี งู กวางภเู ขาขนาดใหญก่ าํ ลงั ลงมาจากภเู ขา

[โฮย่ ๆๆๆๆๆ! กวางภเู ขากาํ ลงั ลงมาจากภเู ขา!] เขารบี แจง้ ไปทหี่ มบู่ า้ น, ผใู ้ หญบ่ า้ นกบั รอ๊ ค เชน่ เดยี วกบั จนิ ออกมาดมู นั [นมี่ นั … การเคลอ่ื นไหวของพวกมนั ดเู หมอื นกบั วา่ พวกมนั กาํ ลงั ถกู บางสง่ิ ไลล่ า่ อย]ู่ รอ๊ คพดู ขณะลบู คางของเขา [ถา้ มนั เป็ นหมไี ม,้ พวกมนั น่าจะปรากฏขนึ้ มานดิ หน่อย] ผใู ้ หญบ่ า้ นก็เหน็ ดว้ ย [ถา้ เป็ นกรณแี รก, เรมิ่ เลยเราตอ้ งนําพวกกวางภเู ขาไปในทศิ ทางอนื่ , เพอื่ ไมใ่ หพ้ วกมนั เขา้ ไป ในหมบู่ า้ น] ทกุ คนเหน็ ดว้ ยกบั ขอ้ เสนอของจนิ , ดงั นัน้ จนิ , ร๊อค, เจฟ และ รคิ ขม่ี า้ โกเลมและตดั สนิ ใจทจี่ ะ นํากวางภเู ขาไปทางป่ าไมท้ างตะวนั ตก [พวกเราไป!] ดว้ ยรอ๊ คเป็ นคนนํา, และหลงั จากนัน้ ก็เป็ น เจฟ แลว้ กร็ คิ , จนิ เป็ นกองหลงั [ระวังตวั ดว้ ย] ดว้ ยเสยี งแหง่ ความกงั วลทางดา้ นหลงั พวกเขา, เจา้ มา้ โกเลมทงั้ สตี วั กว็ ง่ิ อยา่ งรวดเร็วเลก็ ลง และเล็กลง [มนั จะตอ้ งไมเ่ ป็ นอะไร, คนอน่ื ๆในกลมุ่ เวลานมี้ กี วางภเู ขา, ตอนนก้ี ลบั ไปรอทบี่ า้ นของคณุ กอ่ น เถอะ] ผใู ้ หญบ่ า้ นพยายามบรรเทาความกงั วลของผหู ้ ญงิ [พช่ี าย...] ฮนั น่าจอ้ งมองไปยงั ทางทจี่ นิ กบั คนอน่ื ๆ จางหายไปจนจบ -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนที่ 20 - การไลต่ อ้ น [โอเค, ประมาณนนี้ ่าจะด]ี รอ๊ คเป็ นผนู ้ ําการเดนิ ทาง, เมอ่ื เหน็ ภมู ปิ ระเทศเขาไดต้ ดั สนิ ใจ [ถา้ เป็ นทน่ี ,่ี พวกเราน่าจะเบย่ี งเบนความสนใจของพวกกวางภเู ขาไดน้ ะ] มนั เป็ นไปไมไ่ ดเ้ ลยในการทจ่ี ะเบนเสน้ ทางในทางลาดชนั , ดงั นัน้ พวกเขาจะตอ้ งมกี ารเลย้ี ว โคง้ อยา่ งชา้ ๆ, และภมู ปิ ระเทศทเ่ี หมาะสมก็อยตู่ รงหนา้ พวกเขา มนั เกยี่ วกบั ทางลาดสองเมตร, แมว้ า่ คณุ จะบอกวา่ มนั เป็ นหนา้ ผาทไ่ี มไ่ ดส้ งู มากแตม่ นั กไ็ ม่ สามารถเรยี กไดว้ า่ ลาดชนั ถา้ นําทางมาทนี่ จ้ี ะตอ้ งดอี ยา่ งแน่นอน, พวกเขาเปลย่ี นไปทางตะวนั ตก, หลงั จากนัน้ กว็ ง่ิ เรยี ง กนั เป็ นแนวราบ [ฟังนะ, พวกเราสคี่ นจะตอ้ งรกั ษาระยะหา่ งเอาไว,้ เราจะตอ้ งประสบความสําเร็จในการนําทาง พวกกวางภเู ขา, ดว้ ยจติ แหง่ นักสไู ้ ปกนั ] [โอว้ วว!] จนิ และคนอน่ื มงุ่ หนา้ ไปยงั หมอกทเี่ กดิ จากฝ่ นุ ละอองดว้ ยมา้ โกเลม, ระยะทางของเขาก็ได ้ ลดลงอยา่ งรวดเร็ว [โอ เค, หนั ไปรอบๆ! จากนัน้ เราจะวง่ิ ชา้ ๆเมอื่ พวกมนั มา, เราจะตอ้ งตามความเร็วของพวกกวาง ใหท้ นั , และจากนัน้ เราจะคอ่ ยๆพลกั ดนั พวกมนั ไปทางทศิ ตะวนั ตก] เป็ นเพราะวา่ เขาอยา่ งเป็ นอศั วนิ , การสงั่ การของรอ๊ คจงึ เป็ นไปไดอ้ ยา่ งแมน่ ยํา เมอื่ กวางภเู ขามา, คนทัง้ สบ่ี งั คบั มา้ โกเลมตามความเร็วของฝงู ไดอ้ ยา่ งราบรนื่ [เอาละ่ ,เรม่ิ พลกั ดนั เลย!] ที่ พวกเขาประสานงานกนั ไดเ้ ป็ นเพราะวา่ เจา้ มา้ โกเลมสามารถความเร็วไดด้ ว้ ยตวั เรง่ , ถา้ เป็ น มา้ จรงิ ละ่ ก,็ การประสานงานนจี้ ะดหู า่ งไกล และตอ้ งการฝึกอยา่ งหนัก [เป็ นไปตามทรี่ ๊อคซงั คาดไวเ้ ลย] จิ นควบขบั เจา้ โคมะเขา้ มาตอ่ ทา้ ยแถวประทบั ใจ, แมว้ า่ ทกุ คนจะไมไ่ ดส้ นดิ กบั เขาในงานฝี มอื , ดงั นัน้ งานกลยทุ ธม์ แี นวโนม้ เป็ นไปไมไ่ ดส้ าํ หรบั จนิ [เราจะผลงั ดนั มนั ไปทางขวานอี่ กี เลก็ นอ้ ย!]

ตามคําแนะนําของรอ๊ ค, พวกเขาแปรขบวนมา้ โกเลมไปทางดา้ นขวา, ฝงู กวางภเู ขาก็แปรขบวน ตามมาทางดา้ นขวาเชน่ กนั [ทําตอ่ ไป และ เราใกลจ้ ะถงึ สถานทก่ี อ่ นหนา้ แลว้ ] กลมุ่ เรม่ิ ขยบั ไปดา้ นหนา้ ตรงทางลาด 45 องศา, กวางทน่ี ําอยไู่ มช่ อบทางลาดและเรม่ิ เบย่ี งไป ทางดา้ นขวา [น่ันละ่ ! ถา้ เป็ นอยา่ งนต้ี อ่ ไปพวกมนั จะเรมิ่ เบย่ี งเสน้ ทาง] นําฝงู วง่ิ ขนานไปกบั ทางลาด, ชกั นําพวกมนั ออกจากหมบู่ า้ น, ใหไ้ กลจากหมบู่ า้ นมากพอ [เอาละ่ , มนั ดแี ลว้ , กลบั กนั เถอะ!] ดงั นัน้ เพอื่ ไมเ่ ป็ นการกระตนุ ้ พวกกวางภเู ขามากจนเกนิ ไป, ทงั้ สค่ี นจงึ ใชเ้ สน้ ทางออ้ มขนาน ใหญเ่ พอื่ ไปหมบู่ า้ นไคน่า, พวกเขาไมไ่ ดก้ งั วลอกี แลว้ วา่ ฝงู กวางภเู ขาจะมงุ่ ตรงไปทห่ี มบู่ า้ น [เป็ นไปตามทร่ี อ๊ คซงั คาดไวเ้ ลยนะครบั ] เมอ่ื จนิ พดู กบั รอ๊ คขณะอยใู่ นเสน้ ทาง [สมกบั เป็ นลกู พ!ี่ ใครจะไปคดิ ละ่ วา่ มนั จะไปไดด้ ขี นาดน!ี้ ] [แน่นอน] สมาชกิ คนอนื่ ๆกพ็ รอ้ มใจกนั ยกยอ่ งรอ๊ ค [หยดุ พอไดแ้ ลว้ กบั คํายกยอ, ทส่ี ําคญั , เราตอ้ งตดั สนิ ใจเกยี่ วกบั สตั วท์ อ่ี นั ตรายตวั อน่ื ๆทจี่ ะเขา้ มาในหมบู่ า้ น, รกี ลบั เร็วเขา้ !] ดเู หมอื นจะไมอ่ าย, ร๊อคเรง่ มา้ โกเลมเขา้ สหู่ มบู่ า้ น, จนิ กบั คนอนื่ ๆก็ตดิ ตามหา่ งอยทู่ างดา้ นหลงั นดิ หน่อย ＊＊＊ ในทา้ ยทส่ี ดุ ก็ไมม่ เี หตกุ ารณผ์ ดิ ปกตเิ กดิ ขน้ึ , อกี ครงั้ ทกี่ ารเฝ้าระวังถกู วางไว ้ จากกลางวนั ถงึ กลางคนื เนอื่ ง จากการนําทางในชว่ งกลางวนั นั่นเหนอื่ ยเกนิ ไป, จนิ จงึ หลบั อยา่ งรวดเร็ว, อยา่ งไรกต็ าม พอตกกลางคนื กม็ เี สยี งดงั สนันปลกุ เขาใหต้ น่ื ขนึ้ [อะ-อะไร!?] ดว้ ย ความอยากรอู ้ ยากเหน็ จงึ ออกไปดา้ นนอก, คนอน่ื ๆเหน็ ทางดา้ นเหนอื ของภเู ขามแี สงสแี ดง , แสงสวา่ งวาบขนึ้ และหายไปอยา่ งรวดเร็ว, จนิ คดิ ถงึ บางอยา่ งเกยี่ วกบั มนั และเขากห็ ลง่ั เหงอื่ เย็นเหยยี บทกี่ ลางหลงั ของ เขา

[ฉันสงสยั จังวา่ นั่นคอื อะไร?] [อะไรทท่ี ําใหเ้ กนิ แสงน่ันในโลกน?้ี ] [มนั คงไมท่ ําใหภ้ เู ขาถลม่ ลงมานะ?] เสยี งดงั กกึ กอ้ งไดป้ ลกุ ทกุ คนใหต้ น่ื ขน้ึ , และเมอ่ื เห็นแสงสแี ดง, พวกเขาก็เรมิ่ บน่ พมึ พํา [เวทย…์ ระเบดิ ...] แม ้ วา่ บางคนทไี่ มส่ ามารถใชเ้ วทยม์ นตจ์ ะรสู ้ กึ ได ้ แตจ่ นิ รสู ้ กึ ไดอ้ ยา่ งชดั เจนเลยวา่ มนั เป็ นบาง คนหรอื บางสงิ่ บางอยา่ งทม่ี พี ลงั เวทยส์ งู นํามาลง หรอื บางทแี กนหลกั ถกู ทําลาย [Core] คอื บางสงิ่ ทป่ี ีศาจไดค้ รอบครองเอาไว,้ มนั เป็ นรากฐานของเวทยม์ นตพ์ วกมนั , เพราะวา่ มนั สามารถควบคมุ เวทยท์ งั้ หมดของพวกมนั , เมอื่ เวทยม์ นตถ์ กู ทําลาย มนั ก็จะเกดิ การป่ันป่ วน, มนั จะเกดิ การระเบดิ ขน้ึ [อยา่ งไรก็ตามถา้ มนั อยใู่ นระดบั นัน้ , น่ากลวั วา่ มนั จะเป็ นของปีศาจ] จาก ทจ่ี นิ ไดต้ ดั สนิ เอาไว,้ แมว้ า่ มนั จะไมใ่ ชม่ งั กร, มนั ก็น่าจะเป็ นสงิ่ ทมี่ พี ลงั เวทยใ์ กลเ้ คยี งกบั ปีศาจ, ฝ่ ายตรงขา้ มทจี่ ะจัดการปีศาจก็เชน่ กนั …. จนิ ในปัจจบุ นั ไมม่ โี อกาศทจี่ ะยนื ยนั [บางสง่ิ ทว่ี า่ นี่ ฉันจะทําอะไรดว้ ย [Water Jet]...?] ถงึ แม ้ [Water Jet] จะรนุ แรง, แตม่ เี พยี งจนิ ทสี่ ามารถใชม้ นั , ยกตวั อยา่ งเลน่ ถา้ มศี ตั รหู ลายคน , มนั เป็ นไปไมไ่ ดเ้ ลยสาํ หรับเขาทจี่ ะปกป้องไดท้ งั้ หมบู่ า้ น [นมี่ นั แยจ่ รงิ ๆ… ฮะ๊ ] แตก่ ็ไมม่ ที างเลอื กทจ่ี ะหนสี าํ หรบั จนิ , เขาไมต่ อ้ งการทจี่ ะทงิ้ บา้ นทเ่ี หมอื นกบั บา้ นหลงั ทสี่ อง และหนไี ป [ถา้ เป็ นหลมุ หลบภยั ละ่ … ฮะ๊ ?] ขอ้ สรปุ ของจนิ คอื หลมุ หลบภยั , สาํ หรับภาวะฉุกเฉนิ , พวกคนในหมบู่ า้ นอาจจะลภ้ี ยั ในหลมุ หลบ ภยั ทเี่ ขาสรา้ ง [ฉันตอ้ งเรม่ิ ในทันท]ี จิ นเรม่ิ สรา้ งหลมุ หลบภัยโดยทไี่ มไ่ ดบ้ อกกบั ทกุ คนเป็ นเพราะวา่ เขาไมต่ อ้ งการท่ี จะใหพ้ วกเขา กงั วล, สถานทตี่ งั้ เป็ นหนา้ หนิ ดา้ นนอกของหมบู่ า้ น, เขาเรยี กโกเลมกอนกบั เกนมาและออก คําสงั่ กบั พวกมนั [กอน, เกน, ขดุ หลมุ ขนาดใหญท่ น่ี ่ี พอทจ่ี ะใหท้ กุ คนในหมบู่ า้ นเขา้ ไป] [รับทราบ]

ทงั้ สองเรม่ิ ขดุ ในทันท,ี มอื ทส่ี รา้ งจากอดามนั ไททข์ ดุ ลงไปทหี่ นิ กอ้ นใหญไ่ ดอ้ ยา่ งงา่ ยดาย [นั่นแหละ, ขดุ ใหล้ กึ มากกวา่ น]ี้ เขาตอ้ งการหลมุ ลกึ อยา่ งนอ้ ยสบิ เมตร ดว้ ย หนิ ทมี่ กี องอยรู่ อบๆ และการขดุ ทม่ี ปี ระสทิ ธภิ าพ หนิ ทถี่ กู ขดุ ออกมาถกู บบี อดั ใหแ้ ข็งเพอื่ ใชใ้ นการสรา้ งและตกแตง่ ภายในหลมุ , แมว้ า่ จะมหี นิ บา้ งสว่ นทถี่ กู ขดุ ออกมาเป็ นมมุ แตม่ นั ก็ ยังคงงา่ ยตอ่ การใช ้ [เอาละ่ , ตรงนัน้ คอ่ ยๆขดุ พนื้ ทอ่ี ยอู่ าศยั , ความสงู ควรจะประมาณสามเมตร] ใน ขณะทเ่ี สรมิ ความแขง็ แกรง่ ของกําแพง, จนิ กย็ งั คงออกคําสง่ั ตอ่ ไป, ดว้ ยการทํางานหนัก, กบั การใชง้ านทร่ี นุ แรง, โกเลมไดร้ บั ความเสยี หาย, และเพอื่ ไมใ่ หก้ ารทํางานชา้ ลง, จนิ จงึ ซอ่ ม พวกมนั ในทนั ที เมอ่ื รงุ่ อรณุ มาถงึ , จนิ ตดั สนิ ใจกลบั ไปทบ่ี า้ นมารธ์ าสกั ครงั้ , โดวยปลอ่ ยกอนกนั เกนทํางานตอ่ ไป [อรณุ สวัสด]ิ์ [อรณุ สวสั ดคิ์ ะ, พช่ี า..?] เมอ่ื เหน็ จนิ , ตาของฮนั น่าเบง่ิ กวา้ งขนึ้ [เกดิ อะไรขน้ึ กบั พช่ี าย? หนา้ ตาของพช่ี ายดไู มค่ อ่ ยดเี ลย] เขา ไดร้ ับการบอกและจนิ กด็ ใู บหนา้ ของเขาทส่ี ะทอ้ นในนํ้า, ดวงตาทแ่ี ดงประดจุ เลอื ดและขอบ ตาของเขาทดี่ าํ คลํ้า, แน่นอนเลยวา่ ฮนั น่าตอ้ งประหลาดใจ [อะ-อา่ , ฉันไมค่ อ่ ยไดน้ อนเมอ่ื คนื น่ะ...] จากนัน้ มารธ์ าก็เหมอื นกบั ฮนั น่า, เธอประหลาดใจเมอ่ื เหน็ ใบหนา้ ของจนิ [จนิ ! เกดิ อะไรขน้ึ !? หากเกดิ อะไรขน้ึ กบั เธอตอนน,้ี หมบู่ า้ นนจี้ ะทํายังไง?] [เอ…๋ ?] เสยี งตะโกนดว้ ยความโมโห, จนิ มองไปทม่ี ารธ์ าดว้ ยความประหลาดใจ [เธอ, เธอดไู มเ่ ขา้ ใจเอง? การสอดแนม, ร่ัว, และการป้องกนั กวางภเู ขาเมอื่ วานน,้ี มนั เป็ น เพราะวา่ คณุ อยทู่ น่ี ่ี ทกุ คนถงึ ไดร้ สู ้ กึ สบายใจ] [คณุ หมายถงึ … ผม?] [อา่ นั่นก็ใช,่ เธอเป็ นสมาชกิ คนวเิ ศษของหมบู่ า้ นน,ี้ มนั ดเู หมอื นวา่ เธอกําลงั ทําบางสงิ่ ดว้ ย ตวั เองอยู่ ใชไ่ หมละ่ ? ในหมบู่ า้ นนน้ี ะ, เราทกุ คนแบง่ ปันความยากลําบากและความสขุ รว่ มกนั ]

มารธ์ าทพ่ี ดู อยา่ งนัน้ , ขอบตาของจนิ ก็รอ้ นขนึ้ อยา่ งไมต่ งั้ ใจ [ขอบคณุ มากเลยครับ… ผม...] มารธ์ าผลกั ไหลข่ องจนิ [เธอดเู หมอื นจะยงั ไมไ่ ดน้ อน, รบี ขน้ึ ไปและนอนซะ, เธอจะรสู ้ กึ ดถี า้ ถา้ ไดน้ อนสกั หน่อย] ดว้ คําพดู นัน้ , อกี ครัง้ หนงึ่ จนิ [ขอบคณุ มากๆ] เขาพดู ขอบคณุ , และลงไปนอนทเี่ ตยี งของเขา [พช่ี าย...] มารธ์ ากบั ฮนั น่าอดทจ่ี ะเป็ นหว่ งไมไ่ ด ้ [ชๆี่ , ใหเ้ ขาไดน้ อนหลบั บา้ งในตอนน,ี้ เมอ่ื เขาตน่ื ขนึ้ มาเราคอ่ ยทําโจก๊ อนุ่ ๆใหเ้ ขาทาน] เมอ่ื พดู อยา่ งนัน้ มารธ์ ากพ็ าฮนั น่าออกไปจากหอ้ ง 5 ชว่ั โมงผา่ นไป, จนิ ทนี่ อนอยา่ งเตม็ ท,ี่ เขากนิ อาหารเชา้ และกลางวนั ในเวลาเดยี วกนั , แลว้ รบี กลบั ไปทห่ี ลมุ หลบภยั , ครง่ึ หนงึ่ ของเรอ่ื งนเี้ ป็ นความลําบากใจทจี่ ะซอ่ นตวั ตนของเขา [อกี นดิ เดยี วกจ็ ะเสร็จแลว้ ...] การ ดําเนนิ งานของกอนกบั เกนคอ่ ยขา้ งแยเ่ มอ่ื จนิ ไมอ่ ย,ู่ จนิ จัดการซอ่ มพวกมนั ในทนั ท,ี เมอ่ื ตรวจสอบภายใน, อกี ประมาณ 8% แผนการกน็ ่าจะเสร็จ [เอาละ่ , ถา้ อยใู่ รอตั ราน้ี ฉันน่าจะสรา้ งเสร็จทันเวลา] อยา่ งไรกต็ าม ดเู หมอื นวา่ การทํางานหนักในเวลานจ้ี ะไรป้ ระโยชน์ [จนิ ! นายอยทู่ นี่ เ่ี องเหรอ! มปี ัญหาแลว้ !] รอ๊ คหอบหายใจรวั แรง [รอ๊ คซงั ? มอี ะไรงัน้ เหรอ?] [นะ...นั่น, จากภเู ขาดา้ นเหนอื ...] [จากภเู ขาทางดา้ นเหนอื ?] [...มบี างสงิ่ ทไ่ี มน่ ่าเชอื่ กําลงั มา...] [เอ?๊ ไมม่ ที าง?]

มนั เป็ นสตั วป์ ระหลาดทม่ี หศั จรรย?์ หรอื มนั จะเป็ นสตั วป์ ีศาจตวั ใหญ?่ [เอาเป็ นวา่ , นายไปดดู ว้ ยตาตวั เองแลว้ กนั ...] ดงั นัน้ เขาหยดุ จากการสรา้ งหลมุ หลบภยั , ชวั่ ขณะเดยี วพรอ้ มกบั กอนกบั เกน จนิ กม็ าถงึ บรเิ วณ ร่วั ทางดา้ นเหนอื ของหมบู่ า้ น [โอจ้ นิ นั่นนายเห็นอะไร?] ในทศิ ทางทที่ อมไดช้ ไ้ี ป… [...เอะ๊ ?] เดก็ ผหู ้ ญงิ ในชดุ วนั พชี สนี ํ้าเงนิ กบั ผา้ กนั เป้ือนสขี าว, ผมสดี ําราวกบั ผา้ ไหมของเธอโบกสะบดั [นั่น...] เด็กหญงิ พบวา่ จนิ อยใู่ นระยะไกล, ดงั นัน้ รา่ งก็พรา่ เลอื นในชว่ั พรบิ ตา และ, [ทา่ นพอ่ !] ชว่ั เวลาตอ่ มาจนิ กถ็ กู กอด และแลว้ [พอ่ !?] เสยี งของทกุ คนจางหายไปบนทอ้ งฟ้า -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนที่ 21 - ออโตม้ าตา้ พเนจร หลงั จากทจ่ี นิ ถกู สง่ ออกไปโดยวารป์ เกท และหายสาบสญู ไปทไี่ หนสกั แหง่ , ออโตม้ าตา้ เองก็ ใชว้ ารป์ เกตตวั เดยี วกนั เพอื่ ตามหาจนิ , เนอ่ื งจากมนั ยงั ชาํ รดุ อยู่ ออโตม้ าตา้ ถกู สง่ ไปอยเู่ หนอื ทะเล ออ โตม้ าตา้ จมลงและเปียก, ถงึ แมว้ า่ เธอจะมรี า่ งกายและน้ําหนักทเ่ี หมอื นกบั มนุษย,์ เธอ สมควรทจี่ ะวา่ ยนํ้าไดอ้ ยา่ งสบาย, อยา่ งไรกต็ ามวสั ดขุ องวารป์ เกตทใ่ี ชก้ ลบั มนี ้ําหนักมาเกนิ ไป นํ้าหนักของมนั มปี ระมาณ 20 กโิ ล และออโตม้ าตา้ เดนิ ลากมนั อยใู่ ตน้ ํ้าเป้นระยะทาง 30 กโิ ล อยา่ ง ไรกต็ ามเธอไมไ่ ดเ้ ป็ นแคอ่ อโตม้ าตา้ ธรรมดา, จนิ ไดส้ รา้ งเธอขนึ้ มาโดยไมย่ บั ยงั้ ชงั่ ใจ, ดงั นัน้ เธอคอื ซปุ เปอรอ์ อโตม้ าตา้ , ความแขง็ แกรง่ ทางกายภาพของเธอมากกวา่ มนุษยถ์ งึ 10 เทา่ และความแขง็ แกรง่ ของเธอดเู หมอื นจะไมม่ ที สี่ นิ้ สดุ , ถา้ เธอขยับแขนเลก็ บางของเธอ เธอ ก็จะออกมาจากทะเลไดอ้ ยา่ งง่ายดาย [สถานทแี่ หง่ นค้ี อื ...] เมอื่ มองไปในระยะไกลจะเห็นเกาะอยตู่ รงขอบฟ้า, ออโตม้ าตา้ ก็เรม่ิ ตน้ วา่ ยน้ําดว้ ยความเร็ว 60 น๊อท(111+km/h) สําหรับตอนนชี้ ดุ ทเี่ ธอใสแ่ ละสมั ภาระทเี่ ธอแบกอยหู่ นักถงึ 20 กโิ ล, ไมม่ ี ทางทสี่ ตั วน์ ํ้าตวั ไหนจะเร็วไปกวา่ เธอแลว้ ในหนงึ่ ชว่ั โมงออโตม้ าตา้ ก็มาถงึ เกาะ, แมว้ า่ มนั จะเป็ นเกาะ แตม่ นั ก็คอ่ นขา้ งใหญ่ [นม่ี นั ….คอื เกาะ สถานวี จิ ยั อยทู่ ไี่ หนกนั ? ไม,่ มนั ไมน่ ่าจะใช.่ ..] ถา้ เธอรวู ้ า่ แผนดนิ นค้ี อื ทไ่ี หน, เธอกจ็ ะรเู ้ กาะทเี่ ป็ นทตี่ งั้ สถานวี จิ ยั , มนั คอ่ นขา้ งน่าแปลกใจ, เพราะวา่ เกาะทเี่ ธอรจู ้ กั มนั เป็ นเกาะทเี่ ลก็ มาก จากความทรงจําของเธอเป็ นเกาะภเู ขาไฟ, ทมี่ ภี เู ขาไฟปลอ่ ยควนั ออกมาเสมอตงั้ ตระหงา่ นอยู่ กลางเกาะ นัน้ คอื ไมม่ คี วนั , มนั อยสู่ งู ขนึ้ ไปถงึ 1000 เมตร, เหนอื ระดบั นํ้าทะเล 3000 เมตร, เธอเหน็ หมิ ะ มากมายอยบู่ นยอดเขาน่ัน [มนั อาจจะเกดิ ขน้ึ หลงั จาก 1000 ปี] เธอ พดู พมึ พําดว้ ยเสยี งไรอ้ ารมณแ์ ละมงุ่ หนา้ ไปทางสถานวี จิ ัย, เธอเดนิ ผา่ นป่ าเปิดและทงุ่ หญา้ บนเกาะไดอ้ ยา่ งงา่ ยๆ, เพราะวา่ มนั ไมร่ อ้ นและไมใ่ ชป่ ่ าทบึ [ดเู หมอื นวา่ จะไมม่ สี ตั วต์ วั ใหญ]่

เธอ ไดเ้ หน็ แมลง, นก, และสตั วเ์ ลยี้ งลกู ดว้ ยนมตวั เลก็ ๆ และยงั มสี ตั วเ์ ลอื้ ยคลานเชน่ เดยี วกบั พวกครงึ่ บกครงึ่ น้ํา ชวี วทิ ยาไมไ่ ดต้ า่ งจากเกาะเดมิ สกั เทา่ ไหร่ สถานวี จิ ยั ถกู ตงั้ อยบู่ รเิ วณทรี่ าบของเกาะ, มนั เป็ นความลบั , จากเวลาทผ่ี า่ นมา, ออโตม้ าตา้ ประมาณขนาดของเกาะในปัจจบุ นั [มนั เพมิ่ ขนึ้ มากวา่ 100 เทา่ … อมื , ฉันไมค่ ดิ วา่ มนั จะลําบาก] แตเ่ ดมิ พนื้ ทรี่ อบๆของ มยิ าเคจมิ ะ แหง่ ชจิ โิ ตะ อสิ ,ุ แตต่ อนนม้ี นั เป็ นพน้ื ทข่ี องชโิ กก,ุ นัน้ มี ขนาดถงึ 300 เทา่ อยา่ ง ไรก็ตาม,ออโตม้ าตา้ ชนั้ สงู ไมไ่ ดด้ แู ลเกย่ี วกบั เรอ่ื งน,ี้ จากนัน้ เธอก็มาถงึ หนา้ ตรงสถานี วจิ ัย, แมว้ า่ มนั จะถกู ปกคลมุ ดว้ ยไมเ้ ลอ้ื ยทมี่ อี ยเู่ ดมิ , ออโตม้ าตา้ กจ็ ัดการมนั ในทนั ท,ี ดว้ ยความ แขง็ แกรง่ ของเธอ, พวกไมเ้ ลอื ยและวชั พชื บนถนนถกู กวาดออก และออโตม้ าตา้ กเ็ ปิดประตแู ละ เขา้ ไปดา้ นในอยา่ งรวดเร็ว [เอาละ่ , ลองอกี ครงั้ ] อยา่ งไมเ่ หน็ดเหนอ่ื ย, เธอลองใชว้ ารป์ เกทอกี ครงั้ หนงึ่ , แลว้ มนั กท็ ํางานผดิ พลาดอกี ครงั้ ณ เวลาน,ี้ ออโตม้ าตา้ มาโผลใ่ นทะเลทราย [มนั คอื ทะเลทราย, ตอนนตี้ อ้ งหาทท่ี ม่ี ผี คู ้ นอย…ู่ นั่นถนน!] เธอ เคลอื่ นไหวตอ่ ไปดว้ ยพลงั เวทยอ์ นั นอ้ ยนดิ , อยา่ งไมเ่ หน็ดเหนอ่ื ย, เธอไดเ้ ผชญิ กบั ตอนกลางวนั ทร่ี อ้ นระอแุ ละกลางคนื ทเี่ หน็บหนาว, สดุ ทา้ ยกม็ าถงึ เมอื งในวนั ทส่ี ี่ [... ดเู หมอื นทา่ นพอ่ จะไมอ่ ยทู่ นี่ ]ี่ ไมม่ กี ระแสเวทยข์ องจนิ ทใ่ี ชส้ รา้ งเธอ, เธอจงึ มนั่ ใจไดว้ า่ จนิ ไมไ่ ดอ้ ยทู่ น่ี แ่ี น่นอน [น่าจะมวี ารป์ เกทสําหรับกลบั ไปสถานวี จิ ยั ตดิ ตงั้ อยแู่ ถวน]้ี ภาย ในถ้ําหนง่ึ ของครง่ึ ทางขนึ้ ภเู ขาหนิ ทอี่ ยใู่ กลก้ ลบั เมอื ง, มวี ารป์ เกตอยทู่ นี่ ่ัน, นอกจากนยี้ งั มี กอ้ นหนิ ปิดอยทู่ างดา้ นหนา้ เพอ่ื ป้องกนั ไมใ่ หค้ นเขา้ ไป โดยฟังคช์ นั่ ทโี่ ดดเดน่ ของพลงั เวทย,์ คนอนื่ ๆไมส่ ามารถใชม้ นั ไดน้ อกจากจนิ รวมถงึ ออโต ้ มาตา้ ดว้ ย [เอาละ่ … เคลอ่ื นยา้ ย] ดงั นัน้ ออโตม้ าตา้ ก็ไดก้ ลบั ไปยงั สถานวี จิ ยั การเคลอื่ นยา้ ยครงั้ ทส่ี าม

คราว นมี้ าถงึ กลางของดนิ แดนตะวันตก, ดว้ ยเพยี งเวลาเจ็ดวนั ก็ถงึ ถนิ่ ฐานของมนุษย,์ จากนัน้ ก็ กลบั ไปทสี่ ถานวี จิ ยั ดว้ ยวารป์ เกททต่ี ดิ ตงั้ อยใู่ กลๆ้ ครัง้ ทส่ี ม่ี าถงึ ดนิ แดนแหง่ ปีศาจ, ปีศาจสว่ นมากไมส่ นใจออโตม้ าตา้ , มเี พยี งบางตวั ทเี่ ขา้ มา โจมตแี ละถกู ตอบโตก้ ลบั ไป ใน หมพู่ วกมนั มสี ายพนั ธหุ์ นง่ึ เรยี กวา่ (Sham Dragon), พวกมนั มปี ีกซอ่ น, เขย้ี วและกระดกู ที่ ดเู หมอื นจะเป็ นวัตถดุ บิ คณุ ภาพด,ี พวกมนั ไดถ้ กู เกบ็ รวบรวมโดยเธอและกไ็ ปยงั ทวี่ ารป์ เกท ตดิ ตงั้ เพอื่ กลบั ไปยัง สถานวี จิ ยั , หลงั จากกลบั มา, วัตถดุ บิ ถกู จดั เรยี งไวเ้ พอ่ื ทจ่ี ะสามารถ นําไปใชใ้ นเวลาใดกต็ าม แตต่ ามนัน้ , ออโตม้ าตา้ ไมค่ ดิ วา่ จนิ นัน้ ตายไปแลว้ , ก็เรมิ่ ออกตามหาเขาอกี ครัง้ และอกี ครัง้ และตอนนไี้ มร่ วู ้ า่ กค่ี รงั้ ตอ่ กค่ี รงั้ แลว้ ทเี่ ธอไดเ้ คลอื่ นยา้ ย คราว นเี้ ป็ นสถานทท่ี ม่ี แี ตห่ มิ ะ, ดว้ ยน้ําหนักของออโตม้ าตา้ ทําใหเ้ ธอถกู ฝังลงไปในหมิ ะ, หมิ ะ แหง้ และผงหมิ ะมนั ไมม่ แี รงตา้ น, และน่ันทําใหเ้ ธอไมส่ ามารถออกไปไดไ้ มว่ า่ เธอจะขยบั แขน หรอื ขาของเธอ [มนั ชว่ ยไมไ่ ด,้ (Heat)!] รา่ ง กายของออโตม้ าตา้ รอ้ นขนึ้ , ในขณะทเ่ี ธอละลายหมิ ะ จะตอ้ งควบคมุ ใหม้ นั อยใู่ นความรอ้ น ทเี่ หมาะสมทจ่ี ะไมส่ ง่ ผลกระทบตอ่ สมั ภาระ ทเี่ ธอนํามา, แมว้ า่ มนั จะตอ้ งใชเ้ วลาเป็ นเพราะวา่ ชน้ิ สว่ นของวารป์ เกทนัน้ ออ่ นไหวตอ่ ความ รอ้ น, ในทส่ี ดุ เธอกป็ ระสบความสําเร็จในการออกจาก หมิ ะในตลอดวนั [แลว้ ...ทน่ี ค่ี อื ทไ่ี หนกนั ?] เธอปีนขน้ึ ไปบนยอดสดุ ของหนิ และมองไปรอบๆ, มนั ดรู าวกบั ภเู ขาใหญ่ [ถา้ ฉันลงไปดา้ นลา่ งหมิ ะน่าจะนอ้ ยลง, แตว่ า่ ฉันควรจะไปทางไหนด.ี ..] บางทอี าจจะเป็ นเพราะวา่ เธอไมส่ ามารถสมั ผัสถงึ พลงั เวทยข์ องมนุษย์ [เวลานฉ้ี ันควรจะเสรมิ ฟังคช์ นั่ ใหก้ บั พน้ื ทน่ี ]ี้ ฟังค์ ชนั่ สาํ หรับคน้ หาจนิ จะตอ้ งถกู เสรมิ ขน้ึ , แตม่ นั ไมส่ ามารถทําไดถ้ า้ ไมม่ จี นิ , ดงั น่ันกอ่ นอนื่ เธอตอ้ งตามหาจนิ , และนัน้ จงึ เป็ นสถานะการณท์ วี่ นลปู [ไปทางใตน้ ่าจะปลอดภัย] น่ี คอื ฤดหู นาว, ดงั นั่นเธอจงึ ตดั สนิ ใจวา่ มนั จะดกี วา่ ทจ่ี ะลงใตม้ ากกวา่ ขน้ึ ไปทางเหนอื , และลดั เลาะลงไปตามสนั ภเู ขาทมี่ หี มิ ะเบาบาง, บางครงั้ กจ็ ะมลี มพดั มาเงยี บๆ, และตอ้ งใชเ้ วลาสําหรับ (Heat) ในการลบลา้ ง, ดงั นัน้ ในเวลา 3 วนั กม็ าถงึ บรเิ วณทมี่ หี มิ ะอยนู่ อ้ ย

ตอนน,้ี ดา้ นหนา้ ของสายตาเธอคอื 3000 เมตรระดบั ภเู ขา, เมอ่ื มองกลบั ไปดา้ นหลงั , ภเู ขา ดา้ นลา่ ง, เป็ นธารนํ้าแขง็ 6000 เมตร [นอกจากนอี้ าจจะใชเ้ วลามากขนึ้ ในการตงั้ คา่ สถานทน่ี แ้ี กว่ ารป์ เกตนดิ หน่อย] ออโตม้ าตา้ มงุ่ หนา้ ไปท่ี 3000 เมตรระดบั ภเู ขา, ถงึ แมว้ า่ มนั ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งขา้ มจดุ สงู สดุ , อยา่ งไรก็ตามเธอไดไ้ ปตรงสนั เขาระหวา่ งภเู ขา ยงั คงอยบู่ รเิ วณใกลเ้ คยี งสนั เขาทหี่ มิ ะตกถงึ 1 เมตร, เพยี ง 2 วนั กม็ าถงึ ภเู ขาลกู ที่ 2 [หลงั จากนไี้ มน่ ่าจะมปี ัญหา] สนิ้ สดุ ทส่ี นั เขา 3000 เมตร , ทงั้ หมดทคี่ งเหลอื อยเู่ ป็ นภเู ขาหนิ ตํา่ กวา่ 2000 เมตร, ออโตม้ าตา้ ตดั สนิ ใจทจี่ ะตงั้ วารป์ เกตไวบ้ นยอด เมอื่ ไมม่ หี มิ ะ, เธอกป็ ีนขนึ้ ไปถงึ หลงั จากผา่ นไปครง่ึ วนั จากกลางวนั จนกระทงั่ มดื ก็มาถงึ ยอดเขาแลว้ , แตม่ นั ไมเ่ ป็ นปัญหาสําหรบั เธอทม่ี องเหน็ ในทม่ี ดื เมอ่ื ปีนจนถงึ ยอดสดุ เป็ นพน้ื ทเี่ ปิดกวา้ ง, และดเู หมอื นวา่ จะมถี ้ําทดี่ เู หมาะทจี่ ะตดิ ตงั้ วารป์ เกท [สถานทนี่ ัน้ ดดู ใี ชไ้ ด]้ ออโตม้ าตา้ เดนิ เขา้ หามนั , จากนัน้ เธอกระโดดกลบั หลงั และรว่ งลง, เธอยนื มองสถานทบ่ี าง แหง่ ทมี่ ขี นาดใหญแ่ ละมคี วันพวยพงุ่ ออกมา [……《Hekatonkheires》 มนั คอื อะไร?] มนั เป็ นยกั ษ์ใหญส่ งู 20 เมตรและ 100 แขน, ปีนขนึ้ มาจากฝ่ังตรงขา้ มเธอ, และมนั กโ็ ยนกอ้ น หนิ ใสเ่ ธอทนั ที [มนั เป็ นปีศาจประเภททมี่ พี ลงั เวทยเ์ กบ็ อยภู่ ายใน? น่ันจะตอ้ งมเี หตผุ ลทวี่ า่ ทําไมฉันถงึ สมั ผสั มนั ไมไ่ ด]้ สถานการณ์ ตอนนอี้ อโตม้ าตา้ วเิ คราะหฝ์ ่ ายตรงขา้ มอยา่ งใจเยน็ , ปีศาจขนาดยกั ษ์, ปรมิ าณ พลงั เวทยท์ มี่ นั ยงั ไมไ่ ดใ้ ชอ้ อกมา, แทนทก่ี ารใชร้ า่ งกายอนั ใหญโ่ ตของมนั และพลงั เวทยท์ ม่ี นั ใชใ้ นการบรโิ ภค และพลงั เวทยท์ รี่ ว่ั ไหลออกมานัน้ นอ้ ยมาก, ดงั นัน้ เธอจงึ ไมส่ ามารถระบตุ วั ตนมนั ไดใ้ นเวลาน้ี [ถา้ ไมเ่ ป็ นเพราะสมั ภาระดา้ นหลงั ของฉัน, ฉันอาจจะเผชญิ หนา้ กบั มนั … มนั ชว่ ยไมไ่ ดล้ ะ่ นะ] ออโตม้ าตา้ เธอบน่ ออกมา, และไดเ้ พมิ่ พลงั [Ether Converter] เพม่ิ ขนึ้ จาก 5 เปอเซนต์ เป็ น 20 เปอเซนต์

ในเวลาเดยี วกนั เธอกเ็ รมิ่ การทํางานของ [Mana Drive], กลน่ั พลงั เวทยข์ องเธอออกมาทันท,ี และนั่น 「《Mana Explosion》!」 เธอเขวย้ี งเวทยม์ นตโ์ จมตที แี่ ขง็ แกรง่ ทส่ี ดุ ของเธอ, ถกู ปลอ่ ยออกมา 20 เปอเซนต์ มนั พงุ่ เขา้ ชนและกลนื รา่ งเจา้ 《Hekatonkheires》 ตวั หลกั [Core], กอ่ ใหเ้ กดิ การระเบดิ ขนาดใหญแ่ ละรา่ งกายเจา้ ยักษ์กด็ บั ในทนั ที ขอ้ ดขี องเวทยน์ ก้ี ็คอื ศกั ยภาพของมนั เพยี งทําใหผ้ า่ ยตรงขา้ มสน้ิ ซากโดยทไ่ี มม่ ผี ล กระทบตอ่ พนื้ ทที่ อ่ี ยบู่ รเิ วณใกลเ้ คยี งจดุ สงู สดุ , ถํ้ายังคงไมเ่ ป็ นอะไร [... การกาํ จดั เสร็จสน้ิ , ถงึ แมว้ า่ ฉันจะคดิ วา่ มนั สญู เปลา่ นดิ หน่อย, มนั กช็ ว่ ยไมไ่ ดล้ ะนะ, นอกจากนัน้ ] เธอรสู ้ กึ เสยี ดายเลก็ นอ้ ยทม่ี นั สน้ิ ซากโดยสน้ิ เชงิ เพราะวา่ อาจะมวี ัสดทุ มี่ ปี ระโยชนท์ งิ้ ไว,้ แตม่ ี บางสง่ิ สาํ คญั สําหรบั เธอ [... พลงั เวทยน์ ,้ี มนั เป็ นของทา่ นพอ่ อยา่ งไมต่ อ้ งสงสยั ] สดุ ทา้ ยแลว้ จากการมาทนี่ ,ี้ เธอกส็ มั ผัสไดถ้ งึ พลงั เวทยข์ องจนิ [ฉันจะตอ้ งรบี ตดิ ตงั้ วารป์ เกตโดยเร็ว] ภายในถํา้ 《Hekatonkheires》 เธอสะกดขม่ อารมณ์ แลว้ ตดิ ตงั้ วารป์ เกต ในสภาพแวดลอ้ มทเ่ี ตม็ ไปดว้ ยเหยอ่ื ของ 《Hekatonkheires》 กระดกู ของหมไี มท้ ก่ี ระจัด กระจายนัน้ ถกู โยนลงไปทางดา้ นลา่ งของหบุ เขา ดว้ ยการสรา้ งวารป์ เกตอยา่ งระมดั ระวงั , เธอไดท้ ําการยนื ยนั การทํางาน, เมอื่ เสร็จสน้ิ , เธอไดใ้ ช ้ มนั กลบั ไปทส่ี ถานวี จิ ยั ครงั้ หนง่ึ ดงั นัน้ ทนั ทที ก่ี ลบั มาอกี ครงั้ เพอ่ื ไดร้ บั ความรสู ้ กึ ถงึ มนั , ทัง้ หมดสาํ หรับการใชป้ ระโยชนข์ องจนิ , เผอื่ ในกรณที มี่ อี ะไรผดิ พลาดเมอื่ จนิ ใชม้ นั กลบั ไปทส่ี ถานวี จิ ยั , ออโตม้ าตา้ จะทําลายมนั ดว้ ย ตวั เอง เมอ่ื รงุ่ เชา้ มาถงึ ทกุ อยา่ งกเ็ สร็จสมบรู ณ,์ ออโตม้ าตา้ รบี ลงมาจากภเู ขา, ขา้ มผา่ นภเู ขาลกู แลว้ ลกู เลา่ ขณะ ทกี่ ําลงั ขา้ มภเู ขาเตยี้ ๆลกู หนง่ึ , หมบู่ า้ นเลก็ ๆก็เขา้ มาในสายตา, ทย่ี นื อยใู่ กลร้ ว่ั ดา้ นนอก ของเมอื งเป็ นคนทอี่ อโตม้ าตา้ อยากเจอมาตลอด, เธอมนั่ ใจเตม็ 100 เปอเซนตว์ า่ รา่ งนัน้ คอื จนิ ดว้ ยความเร็วเกอื บถงึ ความเร็วเหนอื เสยี ง, และเธอเคลอ่ื นยา้ ยไปในระยะทางกวา่ 100 เมตร ภายในพรบิ ตา, หลงั จากนัน้ ออโตม้ าตา้ ก็

[ทา่ นพอ่ !] จากการคน้ หามาทงั้ หมด 6 เดอื น, เธอกไ็ ดพ้ บกบั ผใู ้ หก้ ําเนดิ ทยี่ นื นง่ิ ดว้ ยสหี นา้ ประหลาดใจ ⚑ -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนท่ี 22 - พอ่ กบั ลูกสาว? [... เจา้ คงผา่ นอะไรมามากมาย] จนิ กอดตอบออโตม้ าตา้ และกล็ บู หวั ของเธอเบาๆ [อา่ , ดเู หมอื นนายจะอยใู่ นชว่ งเวลาสว่ นตวั บางอยา่ ง แตค่ งจะดถี า้ นายจะอธบิ ายใหพ้ วกเราไดร้ ู ้ เรอ่ื งดว้ ย?] ดว้ ยอาการเคอื งนดิ ๆ, รอ๊ คไดส้ ง่ เสยี งเรยี กออกมา, ซง่ึ นัน้ กไ็ ดแ้ ยกออโตม้ าตา้ กบั จนิ ออกจากกนั [ตอ้ งขออภัย, เป็ นเพราะฉันไดต้ ดิ ตามคน้ หาทา่ นพอ่ ทหี่ ายสาบสญู มาเป็ นเวลานาน] อนงึ่ ในชวั่ จงั ะหวะคําพดู เหลา่ นัน้ จนิ ไดเ้ ขา้ มาตดั บท [ไม,่ ไมใ่ ชท่ น่ี ,้ี ฮมื มม, เอาเป็ นวา่ เราไปคยุ กนั ทบ่ี า้ นของผใู ้ หญบ่ า้ น นัน้ จะดกี วา่ ไหม รอ๊ คซงั ?] [อะ อา่ , กไ็ ด…้ แลว้ , เกย่ี วกบั เรอื่ งอนั ตรายในภเู ขาละ่ ?] [ถา้ หมายถงึ จากภเู ขาทฉ่ี ันมาละ่ ก,็ ไมม่ อี นั ตรายแลว้ ละ่ , ถงึ แมว้ า่ เจา้ 《Hekatonkheires》จะ ออกมาขวางทาง แตฉ่ ันก็กําจัดมนั ไปแลว้ ] [อา่ , งัน้ เหรอ, น่ันดะ ด…ี 《Hekatonkheires》!!??] ร็อค นัน้ รจู ้ กั 《Hekatonkheires》 วา่ มนั คอื สตั วป์ ระหลาดทจ่ี ะตอ้ งใชค้ นจํานวนมากในการ พชิ ติ มนั , นอกเหนอื จากนัน้ รอ๊ คทเ่ี ป็ นประชากรทอ่ี าศยั ในหมบู่ า้ นไมรวู ้ า่ ควรจะดใี จหรอื เปลา่ ที่ อยๆู่ อนั ตรายกห็ ายไป [ไม่ จนิ แต่ สาวนอ้ ยนัน้ (?) ไมน่ ่าเชอ่ื ….] รอ๊ คบน่ พมึ พํา ขณะคดิ ตาม เขากเ็ ซไปทางดา้ นหลงั เลก็ นอ้ ย, จนิ เหลอื บมองไปทอ่ี อโตม้ าตา้ นดิ หน่อย [เธอ… ใช่ ฉันยังไมไ่ ดต้ งั้ ชอ่ื ใหเ้ ธอเลยน]่ี [คะ, ทา่ นพอ่ ] [เฮ,้ พอ่ ทวี่ า่ น่ัน….] [เพราะวา่ คนทสี่ รา้ งฉันขนึ้ มาเป็ นเพศชาย, ดงั นัน้ มนั ก็สมควรแลว้ ทจี่ ะเรยี กเขาทงั้ หลายวา่ พอ่ ] [อา่ , มนั เป็ นอยา่ งงัน้ นเ่ี อง] จนิ แน่ใจแลว้ วา่ เขาเขา้ ใจความหมายทว่ี า่ นัน้

[งนั้ ทา่ นรนุ่ กอ่ นกค็ งจะเป็ นแมส่ นิ ะ] [คะ, อาเดรยี น่า บาลบอรา่ เซลซ่ี คอื ทา่ นแมข่ องฉัน] จนิ รสู ้ กึ ไดว้ า่ ออโตม้ าตา้ นัน้ เหมอื นกบั มนุษยม์ าก, จนิ ไมแ่ น่ใจวา่ อาจจะเป็ นเพราะการถา่ ยโอน ความรขู ้ องจนิ ก็ได ้ [ถา้ อยา่ งนัน้ , มนั กค็ วรจะเป็ นชอื่ ...] หลงั จากทจี่ นิ ใชเ้ วลาคดิ เล็กนอ้ ย [โอเค, หลงั จากนต้ี อ่ ไปชอ่ื ของเธอก็คอื เรยโ์ กะ] สําหรับจนิ มนั เป็ นชอ่ื ทดี่ ี นี่ เป็ นเพราะเขาไดย้ นิ มาจากผอู ้ าํ นวยการสถานเลย้ี งเดก็ กําพรา้ วา่ ชอื่ ของเขาไดม้ า จาก [Jingireichishin] และเขาก็ชอบทจ่ี ะเลอื กหนงึ่ ตวั ละครจากตวั ละครเด็กผหู ้ ญงิ ทงั้ หา้ คน, มนั ก็ ไมอ่ ะไรหรอกนะ แตน่ ั่น [คะ, ขอบคณุ มากเลย, สําหรบั ชอ่ื ของฉันคอื เรยโ์ กะ] ขณะทพี่ ดู คยุ กนั , พวกเขาก็มาถงึ บา้ นของผใู ้ หญบ่ า้ น, จนิ ไดก้ ําชบั กบั เรยโ์ กะไวอ้ ยา่ งหนงึ่ [ฟังนะเรยโ์ กะ, ทกุ อยา่ งเกยี่ วกบั วารป์ เกทเป็ นความลบั นะ] เขาหนั มองไปรอบๆและกระซบิ คําสงั่ นัน้ กบั เธอโดยทค่ี นอนื่ ๆไมไ่ ดย้ นิ เวลานัน้ , ผใู ้ หญบ่ า้ นกเิ บกคกุ อ็ อกมา จากนัน้ กท็ ําบางอยา่ งกบั โตะ๊ [พวกเจา้ มาทําอะไรทนี่ งี้ นั้ เรอะ?] ร๊อคทอี่ ยทู่ างดา้ นหลงั เดนิ ออกมาทด่ี า้ นหนา้ และบอกวา่ เขาตอ้ งการจะฟังเรอื่ งราวทงั้ หมดจาก เรยโ์ กะ [เขา้ ใจละ่ , ถา้ หากนายบอกวา่ ไมม่ อี นั ตรายละก็นะ, เขา้ มาขา้ งในกอ่ นส]ิ [ขอบคณุ มากครบั ] ดงั นัน้ จนิ , เรยโ์ กะ , ผใู ้ หญบ่ า้ น, รอ๊ ค, ทอม, และผชู ้ ายคนอนื่ ๆ, นอกจากนย้ี งั มผี คู ้ นใน หมบู่ า้ นคนอนื่ ๆ ทวี่ า่ งงานเขา้ มาอยา่ งตอ่ เนอื่ ง, ตอ้ งขอบคณุ ทห่ี อ้ งน่ังเลน่ ของผใู ้ หญบ่ า้ นนัน้ กวา้ งขวาง, ทวา่ ตอนนม้ี นั กลบั เตม็ ไปดว้ ยผคู ้ น [ถา้ อยา่ งนัน้ ก็มาลองฟังเรอ่ื งราวของเธอกนั ] ผใู ้ หญบ่ า้ นเปิดประเดน็ [ถา้ อยา่ งนัน้ ผมขอพดู กอ่ น]

คนแรกทเี่ รม่ิ พดู ก็คอื จนิ [เดก็ ทชี่ อื่ เรยโ์ กะนัน้ เป็ นออโตม้ าตา้ ทท่ี า่ นรนุ่ กอ่ นของผมเป็ นคนสรา้ งขนึ้ , ซง่ึ ตอ่ มาผมกไ็ ดท้ ํา การซอ่ มแซมเธอ, และดเู หมอื นวา่ เธอจะเรม่ิ ออกตามหาผมหลงั จากการทํางานของวารป์ เกทท่ี ผดิ พลาด และสง่ ผมมาทน่ี ]ี่ [คะ, เป็ นเพราะจดุ หมายปลายทางของทา่ นพอ่ หายไป ฉันก็เลย...] หลงั จากการตอบรบั ของจนิ ออโตม้ าตา้ กอ็ ธบิ ายสนั้ ๆวา่ เกดิ อะไรขน้ึ จนมาถงึ ตอนน,ี้ แน่นอนวา่ ตอ้ งตดั รายละเอยี ดเกยี่ วกบั วารป์ เกทออกไป, อยา่ งไรก็ตามมนั กย็ งั ดงึ ดดู ความสนใจของผฟู ้ ัง [... เกดิ อะไรขน้ึ ] หลงั จบจากการเลา่ เรอื่ งอนั ยาวนานของเรยโ์ กะ, ชวั่ ขณะนัน้ ไมม่ ใี ครพดู ออกมาสกั คน, ทกุ คน ชน่ื ชมในความซอื่ สตั ยข์ องเรยโ์ กะ, เห็นอกเห็นใจในความยากลําบากของเธอ และยงั ประหลาด ใจในความแขง็ แกรง่ ของเธออกี ดว้ ย [ฉันเขา้ ใจละ่ , เพราะวา่ มนั เป็ นความผดิ ของ 《Hekatonkheires》 พวกกวางภเู ขาถงึ ไดอ้ อก จากทอ่ี ยขู่ องมนั มาทน่ี ]ี้ เมอ่ื จนิ พดู แบบนัน้ คนรอบขา้ งกฮ็ อื กนั เขา้ มา [ละ-แลว้ จากนไี้ ปจะไมม่ อี นั ตรายแลว้ หรอื ?] [คะ, เพราะวา่ หมไี มท้ งั้ หมดถกู กนิ โดย 《Hekatonkheires》ไปหมดแลว้ ] [อา่ , นั่นกด็ เี ลย ในเมอื่ มนั จบแลว้ พวกเรากจ็ ะไดป้ ระโยชนอ์ ยา่ งมากจากเนอ้ื กวางภเู ขาทพ่ี วก เราจับได]้ [เรยโ์ กะน?ี่ เธอดไู มต่ า่ งจากมนุษยเ์ ลยนะ แตก่ ารทรี่ ปู รา่ งอยา่ งเธอสามารถจัดการเจา้ 《 Hekatonkheires》ไดน้ นี่ ่ามหศั จรรยม์ าก] [มาถงึ ทน่ี เี่ พอ่ื ตามหาจนิ ผทู ้ สี่ รา้ งเธอขนึ้ มา, มนั ทําใหฉ้ ันนํ้าตาจะไหล] ดว้ ยมตทิ เ่ี ป็ นเอกฉันต,์ ตอนนกี้ บั คาํ สงั่ [เอาละ่ ทกุ คน, ตอนนก้ี แ็ ยกยา้ ยกนั ไปกอ่ น, มนั จะดมี ากถา้ พวกคณุ กลบั ไปทบ่ี า้ นใหค้ รอบครวั ของคณุ สบายใจ] ผใู ้ หญบ่ า้ นกลา่ วปิดทา้ ย และทกุ คนก็แยกยา้ ยกนั ไป, จนิ และแน่นอนพรอ้ มกบั เรยโ์ กะเองก็ กลบั ไปทบ่ี า้ นของมารธ์ า [ผมกลบั มาแลว้ ครบั ] [ยนิ ดตี อ้ นรบั กลบั จนิ … อะไร, เดก็ คนนเ้ี ป็ นใครหรอื จ๊ะ?]

[กลบั มาแลว้ เหรอคะ...พช่ี าย!?] มารธ์ ากบั ฮนั น่าประหลาดใจเมอ่ื เหน็ เรยโ์ กะ, ทอ่ี ยคู่ กู่ บั จนิ [ใหผ้ มแนะนํานะ, นคี่ อื ออโตม้ าตา้ ของผมชอื่ วา่ เรยโ์ กะ, เธอออกมาตามหาผมตอนทผ่ี มหายตวั ไปน่ะ] ดงั นัน้ เขาจงึ แนะนํา [ยนิ ดที ไ่ี ดพ้ บคะ, ฉันคอื ออโตม้ าตา้ เรยโ์ กะ, ทา่ นพอ่ เป็ นหนบ้ี ญุ คณุ คณุ , ไดโ้ ปรดรบั การ ขอบคณุ จากฉัน] [พอ่ !!!?] เป็ น ไปตามคาดทที่ งั้ สองจะตกใจในตอนแรก, แตห่ ลงั จากทไี่ ดย้ นิ เกยี่ วกบั การตามหาจนิ ข องเรยโ์ กะ, มารธ์ าก็ชน่ื ชมเธอ, ในทางกลบั กนั ฮนั น่ามองเรยโ์ กะอยา่ งไมค่ อ่ ยพอใจเทา่ ไหร่ เวลานัน้ ทอ้ งของจนิ กส็ ง่ เสยี งรอ้ งออกมา [เอาละ่ มนั ก็เป็ นเวลาบา่ ยแลว้ ดงั นัน้ รบี ไปทานอาหารกลางวันกนั เถอะ, เรยโ์ กะจังมอี าหารท่ี เธอไมช่ อบบา้ งรเึ ปลา่ จ๊ะ?] มารธ์ าถามขณะทมี่ งุ่ หนา้ ไปยงั หอ้ งครวั [ไมค่ ะ ฉันเป็ นออโตม้ าตา้ ดงั นัน้ ฉันจงึ ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งกนิ ] เรยโ์ กะตอบกลบั ไป, มารธ์ ากท็ ําหนา้ ประหลาดใจอกี ครงั้ [เขา้ ใจแลว้ จ๊ะ, อยา่ งนัน้ ฉันจะเตรยี มไว ้ 3 ทกี่ แ็ ลว้ กนั ] เธอบอกแลว้ กม็ งุ่ หนา้ ไปทหี่ อ้ งครวั , จนิ เรยโ์ กะ และฮนั น่ายงั คงอยตู่ รงนัน้ , ฮนั น่าถามจนิ วา่ [พชี่ าย...จะไปจากทนี่ เี่ หรอคะ…?] [เอะ๊ ?] [เพราะวา่ เรยโ์ กะซงั มาพากลบั บา้ นใชเ่ ปลา่ คะ?] ฮนั น่าพดู ขณะทขี่ อบตาของเธอซมึ ไปดว้ ยน้ําตา, สว่ นจนิ นัน้ [ไม,่ อยา่ งนอ้ ยทสี่ ดุ , ฉันจะอยทู่ นี่ จ่ี นถงึ ฤดใู บไมผ้ ล]ิ [จรงิ เหรอ?] [นอกจากน,้ี ใชว่ า่ ฉันจะไมม่ าทนี่ อ่ี กี ซกั หน่อย, ฉันจะกลบั มาเยยี่ มเป็ นครงั้ คราว] [จรงิ นะ? ไมห่ ลอกนะ?]