[นิยายแปล] Magi Craft Meister

เลม่ ท่ี 1 : ตอนท่ี 5 - ขอ้ ตกลง เชา้ วนั ตอ่ มา. [จนิ อยไู่ หม?] หลงั จากมอ้ื เชา้ , ผใู ้ หญบ่ า้ นมาหาถงึ บา้ นมารธ์ า. [ครับ?] [โอ,้ จนิ คณุ พอจะมเี วลาไหม?] [ครับ, มอี ะไรเหรอครบั ?] ผใู ้ หญบ่ า้ นยม้ิ . [ฮาฮา, ไมม่ อี ะไรหรอก, เผอญิ โรแลนดท์ เี่ ป็ นพอ่ คา้ เร่ เขาอยากจะคยุ อะไรกบั คณุ หน่อยน่ะ] [โฮะ, น่ันมนั . คงจะเป็ นเรอ่ื งดกี บั ผม] [เขา้ ใจละ่ , งัน้ จะเป็ นไรไหมถา้ เราจะไปกนั เลย?] ดงั นัน้ จนิ จงึ ไปทบี่ า้ นของผใู ้ หญบ่ า้ น. [ยนิ ดที ไี่ ดพ้ บ, ผมพอ่ คา้ เรโ่ รแลนดค์ รบั . ขอบคณุ ทยี่ อมมาพบกบั ผม.] [ผมเป็ นลกู ชอื่ อรี คิ ครบั , เป็ นเกยี รตอิ ยา่ งยง่ิ ทไ่ี ดพ้ บคณุ ] โรแลนดแ์ ละอรี คิ ทกี่ าํ ลงั รออยทู่ บี่ า้ นของผใู ้ หญบ่ า้ นใหก้ ารตอ้ นรับอยา่ งสภุ าพเมอื่ เขามาถงึ . พวกเขาสมกบั เป็ นพอ่ คา้ ตวั จรงิ . [ครบั , ยนิ ดที ไ่ี ดพ้ บเชน่ กนั . เรยี กผมวา่ นโิ ดว์ จนิ ] ผชู ้ ายสามคนนั่งลอ้ มรอบโตะ๊ . นอกจากหวั หนา้ หมบู่ า้ น. ยงั มเี ดก็ สาวอกี คนทเี่ ดนิ เขา้ มาเสรฟิ น้ํา ชา. [เธอออกไปกอ่ น] [โอ,้ ขอบคณุ นะ บารบ์ ารา่ ] ในมมุ หนงึ่ ของความคดิ จนิ วา่ นั่นคงเป็ นหลานสาวของผใู ้ หญบ่ า้ น, แตเ่ ขากเ็ ปลย่ี นความสนใจไป ยังคนอนื่ ทนั ท.ี [แลว้ , คณุ ตอ้ งการจะพดู กบั ผมเรอื่ งอะไรงนั้ หรอื ครบั ?] จนิ เรม่ิ ตน้ บทสนทนา. แลว้ โรแลนดก์ ต็ อบเขาวา่ .

[มนั กไ็ มม่ อี ะไรมาก… คอื ผมอยากทราบวา่ ตลอดสองเดอื นทผ่ี มไมไ่ ดม้ าทนี่ ม้ี นั เกดิ อะไรขน้ึ ] [อา่ า, คณุ คงหมายถงึ บอ่ น้ําพรุ อ้ น] [ใช.่ ยงั มเี ครอ่ื งสบู น้ํา, อปุ กรณ์สาํ หรบั สง่ น้ํา. คณุ เป็ นคนสรา้ งทงั้ หมดจรงิ หรอื ? [ใชแ่ ลว้ , มนั มปี ัญหาอยา่ งนัน้ หรอื ครับ?] เขาถามจนิ ดว้ ยสหี นา้ จรงิ จัง. [เออ่ ไม,่ อมื ม, จนิ ซงั คอื วา่ ? คณุ ยงั คอ่ นขา้ งจะยงั หนุ่ม. แลว้ คณุ ไปเรยี น ((Magic Craftsman)) มาจากไหน?] 「《Magic Craftsman》?」 มนั เป็ นครัง้ แรกทเ่ี ขาไดย้ นิ ชอ่ื น.ี้ เขารจู ้ กั เพยี ง ((Magi Craft Meister)) ทไ่ี ดร้ บั สบื ทอดมา, ดงั นัน้ เขาจงึ ไมเ่ คยไดย้ นิ ชอ่ื ((Magic Craftsman)). [โอ?้ คณุ ไมเ่ คยไดย้ นิ ชอื่ นห้ี รอื ? ไมน่ ่าเชอ่ื . ((Magic Craftsman)) เป็ นคาํ ทใ่ี ชเ้ รยี กพวกคนที่ สามารถสรา้ งอปุ กรณเ์ วทยม์ นตน์ ่ะ.] [ผมเขา้ ใจละ่ ...] ทา่ ทางไมส่ นใจของเขา, ทําใหโ้ รแลนดร์ บี เปลยี่ นหวั ขอ้ สนทนา. [มนั ทําใหผ้ มคดิ วา่ คณุ มาจากทไี่ หน?] จนิ ใชโ้ อกาศนยี้ นื ยนั สง่ิ ทเี่ ขาคดิ [อมื ม, เออ่ ..คอื … ผมเจอ ((Warp Gate)) โดยบงั เอญิ น่ะ, ผลกค็ อื มนั ทําใหผ้ มถกู เคลอื่ นยา้ ย มาทนี่ .่ี และเป็ นเพราะผมถกู สง่ มาทน่ี ี่ มนั ก็เลยทําใหผ้ มไมร่ วู ้ า่ บา้ นเกดิ ของผมอยทู่ ไ่ี หน.] [((Warp Gate))? เหมอื นผมจะเคยไดย้ นิ เกย่ี วกบั มนั มากอ่ น… อรี คิ , เธอรจู ้ กั มนั รเึ ปลา่ ?] [ถา้ ผมจําไมผ่ ดิ , ผมคดิ วา่ นัน้ น่าจะเป็ นชอื่ ของ ((Artifact)) นะ, จากทผ่ี มเคยเรยี นมา. มนั จะ ชว่ ยในการเคลอ่ื นยา้ ยไปมาระหวา่ งจดุ สองจดุ .] น่ันเป็ นครงั้ แรกทเี่ ขาเปิดปากพดู ตงั้ แตท่ เ่ี ขากลา่ วตอ้ นรบั . [เด็กคนนเ้ี คยเรยี นท่ี โรงเรยี นเวทยม์ นตเ์ ซซลิ โิ อ ้ จนกระทงั่ ปีทผี่ า่ นมา เพราะฉะนัน้ เขากพ็ อจะมี ความรเู ้ กย่ี วกบั เวทยน์ ดิ ๆหน่อยๆ.] คนพอ่ , โรแลนดด์ เู หมอื นจะภมู ใิ จเกยี่ วกบั มนั . [แลว้ , กอ่ นทผ่ี มจะรวู ้ า่ ((Artifact)) มนั ทํางานผดิ พลาด, ผมกห็ มดสตอิ ยใู่ กลๆ้ หมบู่ า้ น. จากนัน้ ผมกเ็ ป็ นหนบ้ี ญุ คณุ มารธ์ าซงั ทเี่ ป็ นคนเกบ็ ผมมาดแู ลทห่ี มบู่ า้ นน.ี้ ]

เขาพดู ความจรงิ สว่ นหนงึ่ โกหกสว่ นหนงึ่ . ดงั นัน้ อริ คิ เรมิ่ พดู , [ชา่ ง โชครา้ ยเสยี จรงิ . มนั ยงั มสี ง่ิ ทเี่ ราไมร่ เู ้ กย่ี วกบั ((Artifacts)) อกี มาก ดงั้ นัน้ มนั ก็มคี วาม เป็ นไปไดท้ จ่ี ะเกดิ เรอ่ื งแบบนข้ี นึ้ ] แลว้ โรแลนดก์ พ็ ดู ขนึ้ [ถา้ คณุ พดู อยา่ งนัน้ คณุ กไ็ มร่ สู ้ วิ า่ บา้ นเกดิ ของคณุ อยทู่ ไี่ หน?] [ถกู ตอ้ ง, บางทคี ณุ คงไมร่ จู ้ กั ประเทศญป่ี ่ นุ ?] [ญปี่ ่ นุ ? ผมมนั่ ใจเลยวา่ ไมเ่ คยไดย้ นิ ชอื่ สถานทนี่ ัน้ มากอ่ น. หรอื วา่ นัน้ คอื ทขี่ องคณุ …] [ใช,่ มนั คอื บา้ นเกดิ ผม] โรแลนดเ์ รมิ่ ครนุ่ คดิ . ในขณะเดยี วกนั , อรี คิ อยากฟังมากกวา่ น.ี้ [ผมเดาวา่ เวทยม์ นต์ ทจ่ี นิ ซงั ใชใ้ นการสรา้ งอปุ กรณน์ ัน้ มาจากเมอื งของจนิ ซงั , ใชไ่ หม?] [ใชแ่ ลว้ ครบั ] เมอ่ื จนิ พยกั หนา้ , อรี คิ ผดุ ลกุ ขน้ึ , [ยอดเยยี่ ม! ไดโ้ ปรดสอนวธิ กี ารทงั้ หมดในการสรา้ งเครอื่ งสบู น้ําใหผ้ มท!ี ] นั่นทําให,้ โรแลนดห์ นั ไปปราม. [เฮ ้ เฮ,้ อยา่ พงึ่ รบี รอ้ น, จนิ ซงั , ผมจะจา่ ยใหส้ ําหรบั ขอ้ มลู , ไดโ้ ปรดชว่ ยสอนผมเกย่ี วกบั การ สรา้ งเครอ่ื งสบู นํ้าท]ี จนิ คดิ ถงึ สง่ิ ทเ่ี ขาจะทํา. มนั ไมม่ ปี ัญหาหรอกทจี่ ะสอนเขา, แตถ่ า้ เป็ นไปไดเ้ ขาอยากใหห้ มบู่ า้ น นส้ี ามารถทํากําไรได.้ [มาลองดกู นั … คณุ จะจา่ ยใหผ้ มเทา่ ไหรส่ าํ หรบั ขอ้ มลู ? โอ,้ ผมไมร่ เู ้ กย่ี วกบั คา่ เงนิ ของทนี่ ี่ ดงั นัน้ ไดโ้ ปรดสอนผมทนี ะ.] [ได ้ เลย. เกยี่ วกบั เรอ่ื งนัน้ . มนั น่าจะประมาณ 100,000 ทอร์ สําหรับขอ้ มลู ? นเ่ี ป็ นสกลุ เงนิ ทใี่ ช ้ ภายในอาณาจกั รน.้ี 1 เหรยี ญทองแดงคอื 1 ทอร,์ 1 เหรยี ญเงนิ คอื 100 ทอร,์ และ 1 เหรยี ญ ทองคอื 10000 ทอร.์ คณุ สามารถแลกขา้ วสาลี 10 กโิ ล กบั เงนิ 300 ทอร,์ น่ันจะเทา่ กบั 3 เห รยี ญเ์ งนิ ] จนิ เรมิ่ คํานวน. แมม้ นั อาจจะแปลผนั ถา้ ขน้ึ อยกู่ บั ขา้ วสาล,ี 1 ทอร์ นอ่ี าจะเทา่ กบั 10 เยน. ถา้ อยา่ งนัน้ สาํ หรบั ขอ้ มลู น้ี จะเทยี บเทา่ กบั 1 ลา้ นเยน. [ผมมหี นงึ่ คําถามจะถามกอ่ นทผ่ี มจะสอน. ในประเทศผมมสี งิ่ ทเ่ี รยี กวา่ [สทิ ธบิ ตั ร], คณุ เคยได ้ ยนิ มากอ่ นรเึ ปลา่ ?]

[สทิ ธบิ ตั ร? นั่นคอื อะไร?] จากปฏกิ รยิ าตอบสนอง, เดาไดว้ า่ มนั ไมม่ .ี [สทิ ธิ บตั รก็คอื สง่ิ แรกทใ่ี ชป้ กป้องสทิ ธขิ องบคุ คล. สทิ ธบิ ตั รทถ่ี กู ตอ้ งจะมรี ะยะเวลาทแี่ น่นอน และใครกต็ ามทใี่ ชส้ ทิ ธบิ ตั รจะตอ้ งจา่ ย คา่ ลขิ สทิ ธ,์ิ นัน้ คอื ระบบของมนั ] เมอ่ื ไดย้ นิ , โรแลนดก์ เ็ รม่ิ คดิ . [เขา้ ใจละ่ , นัน้ เป็ นระบบทดี่ จี รงิ ๆ. มนั ถกู ออกแบบมาเพอื่ ปกป้องผลประโยชนข์ องคนทค่ี ดิ คน้ สงิ่ ใหมๆ่ . ในขณะเดยี วกนั มนั กส็ ามารถใชไ้ ดอ้ ยา่ งกวา้ งขวาง. เพราะการคดิ คน้ สงิ่ ใหมๆ่ ไมไ่ ด ้ เกดิ ขน้ึ บอ่ ยๆ] อยา่ งทค่ี ดิ พวกพอ่ คา้ ,สามารถเขา้ ใจไดอ้ ยา่ งรวดเรว็ . แต,่ [น่าเสยี ดายทไ่ี มม่ รี ะบบดงั กลา่ ว] [นั่นมนั ... น่าเศรา้ จรงิ ๆ] [แตว่ า่ ...] แมว้ า่ โรแลนดจ์ ะมใี บหนา้ ทผ่ี ดิ หวงั , [ฮมื ม, ถา้ จะขายขอ้ มลู โดยมเี งอื่ นไขละ่ . เพยี งเงอื่ นไขเดยี ว] [นะ- นั่นคอื !?] โรแลนดก์ ระตอื รอื รน้ ขนึ้ มาทันทที จ่ี ะไดร้ ับขอ้ มลู สาํ หรบั การขายเครอ่ื งสบู นํ้า. [ผมตอ้ งการใหล้ งชอ่ื ของคณุ ลงในเครอื่ งสบู น้ําและสง่ิ อน่ื ๆ. ถา้ จําเป็ นกรณุ าทําใหม้ นั ยากทจี่ ะ ทําเลยี นแบบ.] [ความจรงิ , ทําใหแ้ ตกตา่ งจากสนิ คา้ ทคี่ ลา้ ยกนั ไดย้ ง่ิ ด]ี โรแลนดเ์ ขา้ ใจอยา่ งรวดเร็ว. [เขา้ ใจละ่ . ในไมช่ า้ กเ็ ร็วของเลยี นแบบจะตอ้ งออกมาในตลาด, ดงั นัน้ มนั จะตอ้ งเป็ นสนิ คา้ ท่ี ผคู ้ นเขา้ ใจวา่ ของแทต้ อ้ งมาจากโรแลนดเ์ ทา่ นัน้ ] [ฮฮ่ี ฮ่ี ,ี่ แตถ่ า้ เป็ นของแทจ้ รงิ ๆ มนั ตอ้ งมาจากคณุ จนิ ซงั ] [ถา้ จะพดู อยา่ งนัน้ , คนอน่ื คงจะรวู ้ า่ ของแทม้ าจากประเทศของผม] เมอ่ื ตกลงกนั ได,้ สญั ญาก็ถกู รา่ งขน้ึ . ภายใตก้ ารดแู ลของอรี คิ . จนิ กส็ รา้ งเครอื่ งสบู นํ้าขน้ึ มาใหด้ ู ทนั ท,ี แลว้ กส็ ง่ มนั ไปเป็ นตวั อยา่ ง. ตอนบา่ ยนัน้ , จนิ สาธติ โดยการใชบ้ รอนซท์ เี่ หลอื นดิ หน่อย.

ในชว่ งบา่ ย, จนิ กเ็ รม่ิ ทํางาน, [วะ- วธิ กี ารนั่นมนั อะไรกนั ?!!] อรี คิ ตะโกนออกมา. -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนที่ 6 - ฤดแู หง่ การเก็บเกยี่ วขา้ วสาลี [แลว้ , พวกเราจะกลบั มาอกี ครงั้ ในสองเดอื นขา้ งหนา้ ] [ดแู ลตวั เองดว้ ย] [อรี คิ คณุ จะตอ้ งกลบั มานะคะ?] [ครับ, ผมจะหาของฝากกลบั มาใหค้ ณุ ] สองวันผา่ นไป, ถงึ เวลาทโ่ี รแลนดแ์ ละอรี กิ ตอ้ งออกจากหมบู่ า้ นไคน่า. อรี คิ กบั บารบ์ ารา่ น่ันเศรา้ ใจทจ่ี ะตอ้ งจากกนั . ตอนนัน้ จนิ เรม่ิ คดิ ขน้ึ ขณะทเ่ี หมอ่ มองรถมา้ ทกี่ ําลงั เคลอื่ นออกไป. (ใช ้ เวลา 2 วนั ในการเดนิ ทางจากหมบู่ า้ นดว้ ยรถมา้ , อกี 2 วนั กจ็ ะถงึ เมอื ง, และอกี 3 วนั ก็จะ ถงึ เมอื งหลวงของอาณาจกั รไคลน.์ ความเร็วจากการเดนิ ทางดว้ ยรถมา้ น่าจะประมาณ 4 กโิ ลเมตร ถงึ 6 กโิ ลเมตร ตอ่ ชว่ั โมง. หากสมมตุ วิ า่ เดนิ ทาง 8 ชวั่ โมงตอ่ วัน เมอื งหลวงกน็ ่าจะ อยหู่ า่ งประมาณ 200 ถงึ 300 กโิ ลเมตร, มนั คอ่ นขา้ งจะไกลทเี ดยี ว. แตถ่ า้ ฉันจะไปเมอื งหลวง, กค็ งตอ้ งหาแผนทท่ี วปี น.ี้ ดว้ ยวธิ นี ฉี้ ันอาจจะหาตําแหน่งทต่ี งั้ ของสถานวี จิ ยั ได.้ ) ในขณะทเ่ี ขากําลงั คดิ บางอยา่ ง, เขากถ็ กู จบั ทขี่ อ้ มอื . เขาหนั ไปเหน็ ฮนั น่า. [มอี ะไรหรอื ฮนั น่า?] เมอ่ื เรว็ ๆ นเี้ ขาพงึ่ เลกิ ใชค้ ําสภุ าพ. [พจี่ นิ … จะออกจากหมบู่ า้ นเหรอ?] นํ้าตาคอ่ ยๆไหลจากตาของเธอ. เดก็ หญงิ คนนมี้ คี วามรสู ้ กึ ทเี่ ฉยี บคม, จนิ แอบชน่ื ชมเธอใน ขณะเดยี วกนั ก็ตอบไปวา่ , [ฮมื ม, อยา่ นอ้ ยทส่ี ดุ ฉันกค็ งไมไ่ ปกอ่ นสนิ้ ปีนแี้ น่ๆละ่ ] เมอื่ ฮนั น่าไดย้ นิ แบบนัน้ , [น… หนูจะเป็ นเจา้ สาวใหพ้ ช่ี าย เพราะฉะนัน้ อยา่ ไปเลยนะ!] จนิ เลยบอกวา่ , [อา่ าา… ขอบคณุ นะ. แตเ่ อาไวร้ อใหฮ้ นั น่าโตกวา่ นกี้ อ่ น, ถา้ เธอยงั ไมเ่ ปลย่ี นความตงั้ ใจ, เมอ่ื ถงึ เวลานัน้ ฉันคอ่ ยตกลง] จรงิ ๆแลว้ นไ่ี มใ่ ชค่ รงั้ แรกทเ่ี ขาตอบคําถามแบบน.้ี (ปล.โดนมาเยอะ)

ครงั้ แรกของจนิ กค็ อื ตอนทเี่ ขาอยมู่ ธั ยมตน้ ปี 3. เขาถกู บอกโดยเด็กผหู ้ ญงิ คนหนง่ึ ทเ่ี พง่ิ เขา้ มา อยใู่ นสถานเลย้ี งเด็กกําพรา้ . ตอนนัน้ เธอมอี ายุ 6 ขวบ. แตพ่ อเธออายุ 9 ขวบ, เธอก็ไปบอกเดก็ ผชู ้ ายอกี คนหนงึ่ ในสถานเลย้ี งเด็กกําพรา้ วา่ เธอจะเป็ น เจา้ สาวของเขาในอนาคต ครงั้ ตอ่ มาตอนทจ่ี นิ เรยี นอยมู่ ธั ยมปลายปี 1 ระหวา่ งทํางานพเิ ศษ. เดก็ ผหู ้ ญงิ ทอี่ ายอุ อ่ นกวา่ เขา 4 ปี และเป็ นรนุ่ นอ้ ง มาสารภาพรักกบั เขา แตท่ วา่ เขาตอ้ งทํางานพเิ ศษในชว่ งกลางวนั . ดงั นัน้ เขาจงึ ไมไ่ ดเ้ ขา้ รว่ มกจิ กรรม ของโรงเรยี นในเวลากลางคนื และกอ่ นทจ่ี นิ จะรตู ้ วั , เธอคน นัน้ ก็ไปคบกบั ผชู ้ ายคนอนื่ เสยี แลว้ . จาก ประสบการณ์คําสารภาพทงั้ สองครงั้ ทผ่ี า่ นมา, เขาไดร้ วู ้ า่ วา่ มนั เป็ นเพยี งคําพดู ไมจ่ รงิ จงั . ดงั นัน้ จนิ จงึ ไมอ่ าจเชอื่ ในคําพดู ทมี่ าจากเดก็ หญงิ ตวั เล็กๆไดอ้ กี . เอา ละตอนนเี้ รากลบั มาทเ่ี นอื้ เรอื่ งหลกั กอ่ น… ในขณะทจ่ี นิ กาํ ลงั ระลกึ อดตี สมยั ทเ่ี ขายงั อาศยั อยใู่ นสถานเลยี้ งเด็กกําพรา้ ท่ี เขาเตบิ โตขน้ึ . จนิ ตดั สนิ ใจวา่ เขาจะตอบแทนมารธ์ าและหมบู่ า้ นน้ี ทเี่ กบ็ เขา้ มาโดยอยทู่ นี่ ้ี เป็ นระยะเวลา 1 ปี. ตอนนมี้ นั เป็ นชว่ ง ใกลห้ มดฤดรู อ้ น, ทงุ่ ขา้ วสาลขี องหมบู่ า้ นกําลงั ออกรวงเตม็ ทงุ่ . การเกบ็ เกย่ี ว ขา้ วสาลขี องของหมบู่ า้ นคอื การรว่ มแรงรว่ มใจกนั เกยี่ วขา้ วสาลี ตลอดวนั . จนิ เองก็ออกไปชว่ ย ดว้ ย, แตท่ วา่ เขากลบั ปวดหลงั และถอนตวั ออกมากอ่ น. [บา้ เอย๊ , รา่ งกายของฉันมนั ออ่ นแอ...] นี่ เป็ นเพราะวา่ รา่ งกายของจนิ นัน้ ถกู สรา้ งขน้ึ ดว้ ยพลงั เวทย.์ ดงั นัน้ แมว้ า่ เขาจะฝึกฝนรา่ งกาย ยงั ไงกไ็ รป้ ระโยชน,์ มนั จะไมม่ ที างสรา้ งกลา้ มเนอื้ ขนึ้ มาได,้ ในทางกลบั กนั ถา้ เขาเสรมิ พลงั ให ้ ตวั ของเขาดว้ ยพลงั เวทยล์ ะก็ เขาคงจะแขง็ แกรง่ ขน้ึ อยา่ งคาดไมถ่ งึ เลย, แตก่ วา่ ทจ่ี นิ จะรถู ้ งึ เรอื่ งนัน้ ก็คงอกี นานทเี ดยี ว. [มนั จะตอ้ งมสี ง่ิ ทฉี่ ันจะชว่ ยไดส้ .ิ ..] รถเข็นลอ้ เดยี วทจี่ นิ สรา้ งขนึ้ มปี ระโยชนม์ ากในการขนสง่ ขา้ วสาล,ี แตจ่ นิ คดิ วา่ มนั จะตอ้ งมอี ยา่ ง อนื่ อกี ทเ่ี ขาสามารถชว่ ยได.้ [พอลองคดิ ด,ู มนั มหี ลายครงั้ ตอนทฉี่ ันอยทู่ ส่ี ถานเลยี้ งเดก็ กาํ พรา้ ใชข้ า้ วสาล.ี . ในตอนนัน้ สี ของมนั ?] เขาพยายามขดุ ความทรงจําของเขาออกมา [ใชแ่ ลว้ ! มนั คอื ตะแกรงรอ่ น!] แป้ง ทใี่ ชก้ นิ ในหมบู่ า้ นนเี้ ป็ นแป้งจากขา้ วสาล,ี แตแ่ ป้งทงั้ หมดยงั ไมไ่ ดถ้ กู ส.ี มนั ไมเ่ หมอื นแป้ง ทเี่ ป็ นแป้งสขี าวบรสิ ทุ ธ.์ แตเ่ ป็ นแป้งผสมกบั รําขา้ ว.

[ฉันตอ้ งเรมิ่ สรา้ งตะแกรงรอ่ นทันท.ี ] จิ นขอตวั จากมารธ์ าและกลบั บา้ นไปสรา้ งตระแกรงรอ่ นอยา่ งรวดเร็ว. เขาสรา้ งสว่ นโครงขน้ึ มา กอ่ น, จากนัน้ กน็ ําตาขา่ ยมารวมเขา้ ดว้ ยกนั . ตาขา่ ยทถ่ี กู ตดิ ตงั้ ไวม้ สี องแบบ, เป็ นแบบละเอยี ด กบั แบบหยาบ. [เมอ่ื สงิ่ นเ้ี สร็จ! เวลาจะใชม้ นั คงจะตอ้ งเมอ่ื ยมอื นแน่นอน.] ดงั นัน้ , เขาจงึ แขวนตระแกรงใหส้ งู จากพน้ื , สรา้ งทจ่ี ับไวต่้ รงโครง. ดงั นน้ มนั ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งใช ้ มอื . เมอ่ื กอ่ นเขาเคยเหน็ ทอ่ ระบายนํ้าแขวนอยบู่ นเพดานในหอ้ งเอกสาร. [นม่ี นั ดดู ที เี ดยี ว] ดว้ ย โครงของตระแกรงทแี่ ขวนอยเู่ มอ่ื มนั ถกู เขยา่ ดว้ ยมอื , ผงแป้งจะรว่ งลงมารวมกนั อยทู่ อ่ี า่ ง ดา้ นลา่ ง. แลว้ สว่ นทเ่ี หลอื อยดู่ า้ นบนกจ็ ะเป็ นรําขา้ ว. [เอาละ่ . เสร็จแลว้ !] ตอนนกี้ แ็ คร่ อเวลา, ใหม้ ารธ์ ากบั ฮนั น่าขนขา้ วสาลกี ลบั มา และเหน็ ตระแกรงรอ่ น. [นม่ี นั อะไร! เธอสรา้ งของแปลกๆอกี แลว้ .] [พชี่ าย, นคี่ อื อะไร?] พวกเขาประหลาดใจ. จนิ เรมิ่ อธบิ าย. [FU-NNN (เสยี งรอ้ ง?), สงิ่ นใี่ ชส้ าํ หรับแยกประเภทแป้ง?] [ถกู ตอ้ งครบั . มนั สามารถทําใหค้ ณุ ภาพของแป้งใหด้ ขี นึ้ ได,้ โรแลนดซ์ งั คงจะประเมนิ คา่ มนั ไว ้ สงู อยา่ งแน่นอน.] [แลว้ มนั จะอรอ่ ยขนึ้ เหรอ?] [ใชค่ รับ. สว่ นหนง่ึ ใชส้ ําหรับกนิ , แบง่ สว่ นหนง่ึ สาํ หรับขาย, มนั มหี ลายวธิ ใี หล้ อง.] อยา่ ง รวดเร็ว, เขาเอาขา้ วสาลที เ่ี กบ็ เกย่ี วในปีกอ่ นมารอ่ น, ผลกค็ อื แป้งสาลถี กู ใสใ่ นตระแกรง รอ่ น. (เพราะวา่ ขา้ วสาลที พ่ี งึ่ เกบ็ มานัน้ เปียกชนื้ , มนั จงึ ไมส่ ามารถนํามาสไี ด)้ [ฟฟุ ,ุ ทตี่ อ้ งทําก็คอื , จับมนั , แลว้ เขยา่ ] [ฟังดนู ่าสนุกจงั ! หนูกอ็ ยากทําดว้ ย!] เมอ่ื เหน็ แบบนัน้ , ฮนั น่าไดเ้ ออื้ มมอื ของเธอไปทตี่ ระแกรงรอ่ น, ฮนั น่าก็เรมิ่ รอ่ น, มารธ์ าเอาขา้ ว สาลใี ส,่ และจนิ กค็ อยดผู งแป้งทรี่ ว่ งลงมา. [วา้ ววว, มนั ดสู วยจัง!]

แป้งขา้ วสาลสี นี ้ําตาลไดก้ ลายเป็ นแป้งสขี าว. ดว้ ยจํานวนขนาดน,้ี จนิ พงึ พอใจ [มนั ออกมาดจี รงิ ๆ. เอาละ่ วนั นฉี้ ํนจะใชม้ นั อบขนมปัง.] คนื นัน้ . [คณุ ยาย, นมี่ นั อรอ่ ยจงั !] ฮนั น่าเบกิ บานใจ [มนั อรอ่ ยจรงิ ...] หลงั จากนัน้ ทกุ คนกอ็ อกความเห็นวา่ ขนมปังสขี าวนัน้ อรอ่ ย. เขา ถกู เลยี้ งดไู มจ่ จู ้ จ้ี กุ จกิ เกย่ี วกบั สง่ิ ทเ่ี ขาชอบและไมช่ อบและเขากโ็ อเคกบั การรับประทาน อาหารแยๆ่ , แตข่ นมปังนมี้ คี วามแตกตา่ งอยา่ งสนิ้ เชงิ ในดา้ นรสชาตทิ เ่ี ขาเพงิ่ ไดก้ นิ ในตอน นี้ [ผมตอ้ งการจะบอกเรอ่ื งนกี้ บั ทกุ คน] วนั รงุ่ ขนึ้ เหลา่ ชาวบา้ นตา่ งยนิ ดที ไี่ ดท้ ราบถงึ วธิ กี ารรอ่ นแป้งใหอ้ รอ่ ย, และเป็ นอกี ครัง้ หนง่ึ , ที่ จนิ จะตอ้ งสรา้ งตระแกรงรอ่ นสําหรบั บา้ นทกุ หลงั . [มนั คงจะเยย่ี มมาก ถา้ เราทําใหแ้ ป้งนเี้ ป็ นสนิ คา้ พเิ ศษประจําหมบู่ า้ นไคน่า] หลงั จากแจกตระแกรงรอ่ นออกไปหมด, ผใู ้ หญบ่ า้ นกเ็ สนอความเหน็ ออกมา, และเขากเ็ หน็ ดว้ ย กบั ผใู ้ หญบ่ า้ น. [ผมเหน็ ดว้ ย. ดว้ ยสงิ่ นเี้ ราคงจะไดก้ ําไรจากภายนอกเขา้ มา.] จนิ ยนิ ดกี บั เรอื่ งน.ี้ และแลว้ โรแลนดก์ ก็ ลบั มาอกี ครงั้ ในเดอื นกมุ ภาพนั ธ์ และเขากต็ กใจเมอ่ื เหน็ แป้ง. [นี่ มนั แป้งสขี าว, ขนาดในเมอื งหลวงมนั ยงั มนี อ้ ยมาก! พวกเหลา่ ขนุ นางถา้ ตอ้ งการจะกนิ แป้งสี ขาวพวกนย้ี ังตอ้ งใหค้ นรับใชพ้ วกเขาสี มนั ออกมาดว้ ยมอื . ดงั นัน้ นไี่ มใ่ ชส่ งิ่ ทสี ามญั ชนจะ สามารถหามากนิ ได.้ แตใ่ นทใ่ี กลๆ้ แบบน.้ี กลบั มมี นั เป็ นตนั ๆ!] ถงึ แมว้ า่ มนั จะยงั ไมข่ าวบรสิ ทุ ธ,์ิ แตม่ นั ก็มสี ที ใี่ กลเ้ คยี งสขี าว, สว่ นราคาก็สมเหตสุ มผล. พอ่ คา้ ลงิ โลดกบั ความโชคดขี องตวั เอง. และถงึ แมเ้ ขาจะไมท่ นั ไดเ้ ตรยี มเงนิ มาในคราวน,ี้ เขาไดใ้ หส้ ญั ญาวา่ เขาจะนําสนิ คา้ ราคาสงู มา ใหใ้ นครัง้ ตอ่ ไป. [จนิ ซงั นยี่ งั คงสรา้ งความประหลาดใจใหผ้ มไดเ้ สมอ] โรแลนดพ์ มึ พําขณะกนิ ขนมปังสขี าว.

[ผมละ่ อยากจะเหน็ บา้ นเกดิ ของจนิ ซงั จรงิ ๆ. เมอ่ื คณุ ไปเมอื งหลวงและตอ้ งการความชว่ ยเหลอื , ผมจะชว่ ยดว้ ยความยนิ ดเี ลยละ่ .] [ถา้ เวลานัน้ มาถงึ , ขอรบกวนดว้ ยนะครบั ] แมว้ า่ บา้ นเกดิ เขาคอื ญปี่ ่ นุ , เขากไ็ มส่ ามารถกลบั ไปได,้ ดงั นัน้ สําหรบั ตอนนเ้ี ขาคงตอ้ งยอมรบั อยา่ งละมมุ ละมอ่ ม. -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนท่ี 7 - เตา เมอ่ื เร็วๆนี้ จนิ ไดค้ ดิ บางอยา่ งเกย่ี วกบั เตาทใี่ ชใ้ นหมบู่ า้ นไคน่า… ในโลกใบน,ี้ การใชฟ้ ืน ทําอาหารเป็ นเรอ่ื งปกต.ิ อยา่ งไรกต็ ามหากคณุ ตอ้ งการฟืน, กต็ อ้ งตดั ตน้ ไม,้ รดิ กง่ิ กา้ นมนั , ตดั ใหส้ นั้ , ทําใหม้ นั แหง้ , และหลงั จากนัน้ คณุ จงึ สามารถใชไ้ มไ้ ด.้ การ ตดั ตน้ ไมล้ งมา และขนยา้ ยมนั เป็ นงานทห่ี นัก, กวา่ มนั จะแหง้ กใ็ ชเ้ วลาครงึ่ ปี. ตน้ ไมท้ เี่ ปียก อยเู่ ป็ นเรอื่ งยากทจ่ี ะเผาไหม ้ และมนั จะสรา้ งควนั ออกมาเป็ นจํานวนมาก. และแนวคดิ ในการใช ้ ถา่ นนัน้ ไมไ่ ดม้ อี ยใู่ นโลกน,้ี ประชาชนธรรมดายงั คงใชไ้ มฟ้ ืนในการสรา้ งความรอ้ น. [ฉันคดิ วา่ ((Magic Crystal))… ไมส่ ,ิ ฉันตอ้ งการ ((Magic Stone))] พวกมนั มอี ยเู่ ป็ นจํานวนมากใตส้ ถานวี จิ ัย จนิ รสู ้ กึ แยม่ าก. คงจะดกี มากถา้ มขี องเกบ็ ไวใ้ นสถานี วจิ ัยหลายๆท.ี่ (มนั ชว่ ยอะไรไมไ่ ด,้ สาํ หรบั ตอนน.้ี ฮมื ม, จากสมมตฐิ านของฉัน, ตวั ตนของพลงั เวทยน์ ่าจะ เป็ นอานุภาคทส่ี รา้ งขน้ึ จากนวิ ตรอนและโปรตรอนทเี่ ป็ น นวิ เครยี ส. มนั น่าจะมสี ภาพคลา้ ยกบั ((Radioisotope))) ถา้ องคป์ ระกอบของมนั คลา้ ยกนั สถานะของพลงั เวทยจ์ ะตอ้ งการนวิ เครยี สสําหรบั ใชพ้ ลงั เวทย์ , ซงึ่ เป็ นสมมตฐิ านทจ่ี นิ สรา้ งขน้ึ . เป็ นขอ้ สรปุ ขององคค์ วามรขู ้ องเวทยแ์ หง่ 《Magi Craft Meister》 รวมกบั ความรรู ้ ะดบั มธั ยมปลาย. ซงึ่ มนั ไมเ่ คยเกนิ ขน้ึ บนโลกใบนมี้ ากอ่ น. (ถา้ จะพดู อยา่ งนัน้ , มนั มคี วามเขม้ ขน้ ระดบั ยเู รเนย่ี ม, แตไ่ มม่ อี ปุ กรณส์ ําหรบั บรรจมุ นั ) ถา้ อยทู่ ส่ี ถานวี จิ ยั , จนิ จะสรา้ งอปุ กรณเ์ วทยท์ ใ่ี ชบ้ รรจอุ งคป์ ระกอบเวทยท์ มี่ คี วามเขม้ ขน้ สงู ขน้ึ มา, แตท่ น่ี ค่ี อื หมบู่ า้ นไคน่าฉะนัน้ มนั จงึ ชว่ ยไมไ่ ด.้ [พช่ี าย, ไปเลน่ กนั เถอะ?] จนิ ถกู ชวนโดยฮนั น่า [อา่ , เอาส.ิ เราจะไปทไ่ี หนกนั ดลี ะ่ ?] [อากาศมนั รอ้ น, เพราะงัน้ ไปวา่ ยนํ้ากนั !] ทาง ใตข้ องหมบู่ า้ นมแี มน่ ํ้าทชี่ อื่ วา่ เอรเู ม,่ มนั เป็ นแมน่ ้ําสายใหญท่ คี่ าดวา่ จะทอดยาวไปจนถงึ เมอื งหลวง, อยา่ งไรกต็ ามมนั มนี ้ําตกหลายแหง่ ระหวา่ งทาง, ดงั นัน้ มนั จงึ ไมถ่ กู ใชส้ าํ หรบั การ ขนสง่ ทางนํ้า, น่ันคอื สงิ่ ทเี่ ขาไดย้ นิ มาจากโรแลนด.์ [ก็ได,้ ไปกนั ]

แลว้ ทงั้ สองกเ็ ปลย่ี นเป็ นชดุ วา่ ยนํ้าและมงุ่ หนา้ ไปทแี่ มน่ ้ํา.ชดุ วา่ ยน้ําของทน่ี ไี้ มไ่ ดต้ า่ งจากชดุ ชนั้ ในสกั เทา่ ไหร.่ อนงึ่ , ฮนั น่าไมม่ ปี ัญหากบั การทใ่ี สช่ ดุ ชนั้ ในตวั เดยี ว และจนิ กไ็ มไ่ ดก้ งั วลเกย่ี วกบั เรอ่ื งนัน้ . ที่ แมน่ ้ําเดก็ ๆหลายคนมาวา่ ยน้ําเหมอื นกนั , ในหมพู่ วกเขามบี ารบ์ ารา่ หลานสาวของผใู ้ หญบ่ า้ น รวมอยดู่ ว้ ย. เป็ นอยา่ งทคี่ าด, บารบ์ ารา่ ไดใ้ ชผ้ า้ พนั หนา้ อกของเธอเอาไว.้ [อะ๊ ! พจี่ นิ ! ฮนั น่าดว้ ย!] เคริ ท์ ตะโกนขน้ึ เมอ่ื เหน็ เขาทงั้ สอง. มารโิ อก้ บั เจสซก่ี โ็ บกมอื ใหเ้ ชน่ กนั . [มนั ไมด่ ที จ่ี ๆู่ กล็ งในแมน่ ้ําเลย. เธอควรจะตอ้ งราดน้ําใสต่ วั เองกอ่ นแลว้ คอ่ ยๆลงไปนะ.] [โอเค] เขา เตอื นฮนั น่าและจนิ คอ่ ยๆลงไปในแมน่ ้ํา. จดุ ทวี่ า่ ยนํ้านัน้ คอ่ นขา้ งกวา้ ง. มนั ไมไ่ ดล้ กึ สกั เทา่ ไหร,่ ขนาดของมนั กวา้ ง 20 เมตร และลกึ 3 เมตร. [กร๊ดี ดด, มนั รสู ้ กึ ดจี งั ] [ใช…่ มนั ดจี รงิ ๆ] ขณะทจี่ นิ ลอยตวั อยา่ งสบายใจบนน้ํา, จๆู่ ก็มนี ํ้าสาดใสห่ นา้ ของเขา [พรวด!] [ออิ ,ิ พจี่ นิ . อยา่ มวั แตข่ เ้ี กยี จ มาเลน่ กนั ดกี วา่ !] แลว้ เจา้ เคริ ท์ จอมซนก็ฉีดนํ้ามาอกี . [นายแน่ใจนะวา่ จะเอาแบบน]ี้ [แน่จรงิ ก็จบั ผมใหไ้ ดด้ ]ิ [โอ,้ เลน่ วง่ิ ไลจ่ บั เหรอ? เลน่ ดว้ ยคนส!ิ ] [ฉันดว้ ย! ฉันดว้ ย!] กอ่ นทเ่ี ขาจะสงั เกตเุ หน็ , เด็กๆก็มารวมตวั กนั เลน่ ไลจ่ ับในนํ้า. บารบ์ ารา่ มองฉากนัน้ ดว้ ยรอยยม้ิ จากบนฝั่ง. [จับฮนั น่าจงั ไดแ้ ลว้ !] [หนไี มร่ อดหรอกเจสซ!ี่ ] [เหลอื เพยี งคนเดยี วกค็ อื … เคริ ท์ ?]

[อา๊ ! นัน้ ! เขาอยใู่ ตน้ ํ้า!] [เอาละ่ ] เคริ ท์ ดาํ ลกึ ลงเพอื่ ทจ่ี ะหลบหน,ี จนิ และมารโิ อท้ ไ่ี ลต่ ามเขามา. เคริ ์ ททถี่ กู จบั อยดู่ า้ นลา่ ง โดยมารโิ อทม่ี ที กั ษะในการวา่ ยน้ํา, ในขณะคริ ท์ กําลงั สาํ ลกั นํ้า ทราย ทดี่ า้ นลา่ งกม็ ว้ นขน้ึ . เมอื่ จนิ เหน็ ดงั นัน้ ความคดิ หนงึ่ ก็แวบเขา้ มาในหวั ของเขา. [อา๊ า, น่ันมนั สนุกจรงิ ~] เหลา่ เดก็ ๆหลงั จากเลน่ เสร็จแลว้ กข็ น้ึ จากนํ้า. เพราะวา่ มนั ใกลเ้ วลาอาหารกลางวันแลว้ ทัง้ หมด เลยกลบั บา้ น. [พวกนาย, รบี ไปอาบน้ําทบี่ อ่ น้ํารอ้ นกอ่ น แลว้ คอ่ ยกลบั บา้ นส]ิ [ครา้ บบบบ] เพราะ เป็ นหว่ งวา่ จะไมส่ บายถา้ ความเย็นตกคา้ งในรา่ งกาย, จนิ จงึ ออกมาเรยี กพวกเด็ก. แต่ ทวา่ เดก็ ๆทห่ี มบู่ า้ นนไี้ มไ่ ดร้ า่ งกายออ่ นแออยา่ งทคี่ ดิ . [ฟ่ ๆู ๆ...] ขณะทจี่ นิ อาบนํ้ารอ้ นเขากท็ บทวนถงึ ไอเ้ ดยี ทผี่ า่ นมา. (อะตอม มนี ้ําหนักมากวา่ นวิ ตรอน, ดงั นัน้ สว่ นเกนิ ของอะตอมน่าจะหนักไปทางพลงั เวทยด์ ว้ ย. ถา้ เป็ นกรณแี บบนถ้ี า้ เรากรองมนั ออกมาแบบฝ่ นุ สที องใตน้ ้ําละ่ ) [พช่ี าย, จะออกไปหรอื ยงั ?] เมอื่ ไดย้ นิ ฮนั น่าเรยี ก, จนิ ก็ตน่ื จากความคดิ เขา. เพราะวา่ เขาน่ังคดิ นานเกนิ ไปในบอ่ นํ้ารอ้ น ,เมอ่ื เขากลบั ไปถงึ บา้ นมารธ์ าเขาก็ เตม็ ไปดว้ ยเหงอ่ื . ฮนั น่ากลบั มสี หี นา้ สดชนื่ . [เกดิ อะไรขน้ึ ? หนา้ เธอดรู อ้ นผดิ ปกตนิ ะหลงั จากทไ่ี ปวา่ ยน้ํา] มารธ์ าพดู กบั เขา. [คอื … ผมกําลงั คดิ อะไรนดิ หน่อยน่ะ?] จดิ พดู ดว้ ยสหี นา้ ผดิ ปกต,ิ กบั รอยยมิ้ ฝื นๆ.. ในชว่ งกลางวนั , จนิ กลบั มาทแ่ี มน่ ํ้าเอรเุ มอ่ กี ครัง้ . สําหรับฮนั น่า. เธอนอนหลบั ไปแลว้ . [ตอนน…้ี ก็มาเรมิ่ ปฏบิ ตั กิ ารกนั เลย] เขาเรม่ิ บน่ พมึ พํา, ขณะทเี่ ขาเอาชามใบใหญล่ งไปในน้ํา.

ขนั้ แรกเขาตกั ทรายขนึ้ มาดว้ ยชาม, และเหวย่ี งมนั ออกไปในนํ้า. เมอื่ ทําแบบนัน้ , ทรายที่ น้ําหนักเบาก็จะลอยอยสู่ ว่ นทรายทห่ี นักกจ็ ะจมลงไปอยตู่ รงทน่ี ัน้ . เทคนกิ การเก็บฝ่ นุ ละอองทองนเี้ รยี กวา่ (Panning). แน่นอนวา่ จนิ ไมเ่ คยมปี ระสบการณ์ทางดา้ น น,้ี แตเ่ ขาเคยเหน็ มนั ในโทรทศั น.์ หลงั จากทําหลายๆครงั้ , ก็มเี ศษทรายสแี ดงอยใู่ นชาม. เขาตรวจสอบวา่ ไมม่ นี ํ้า. แน่นอนวา่ ตอ้ ง ใชเ้ วทยม์ นต.์ [((วเิ คราะห)์ )... เยส, นม่ี นั คณุ สมบตั ไิ ฟ ((Magic Stone)). ฉันคดิ วา่ มนั น่าจะมรี ะดบั ทส่ี งู อยู่ นะ] เขายงั ทําตอ่ อกี หลายครัง้ , แตท่ ัง้ หมดนัน้ เขาพบวา่ มนั มสี แี ดงของ ((Magic Stone)) [ฮมื ม, บางทนี อ่ี าจจะเกย่ี วกบั บอ่ น้ําพรุ อ้ นก็ได,้ แตก่ ด็ นี ม่ี นั เป็ นโชคทค่ี าดไมถ่ งึ .] การสรา้ งเตาจําเป็ นตอ้ งใช ้ คณุ สมบตั ไิ ฟจาก ((Magic Stone)), ดงั นัน้ นมี่ นั น่าจะสะดวกมาก. สําหรบั วนั นัน้ , จนิ ใชเ้ วลาอยา่ งยาวนานในการเกบ็ รวบรวม ((Magic Stone)) จนกระทง่ั มดื คํา่ ฮนั น่าก็มาตามเขา. วนั ตอ่ มา, จนิ ไดป้ ลกี ตวั ออกไปทห่ี อ้ งปฏบิ ตั กิ าร. คราวนเ้ี ขาใชเ้ หล็กเป็ นวัสดพุ นื้ ฐาน เพราะ การควบคมุ ไฟเป็ นสงิ่ อนั ตราย, ดงั นัน้ แมว้ า่ เขาจะรสู ้ กึ ไมด่ ี เขากไ็ ดใ้ หฮ้ นั น่าออกไปเลน่ คน เดยี ว. [เอาละ่ , รปู แบบพน้ื ฐานกต็ อ้ งเป็ น 《・・》 ] (คงรนู ้ ะวา่ คอื อะไร) นกึ ถงึ รปู แบบทว่ั ไปของรปู แบบทัว่ ไปของเตารปู เทป, จนิ เปลยี่ นแทง่ เหลก็ เป็ นแผน่ . เป็ นอกี ครงั้ ทเ่ี ขาคดิ วา่ เวทยม์ นตเ์ ป็ นสงิ่ ทสี่ ะดวกสบาย. การทสี่ ามารถทําไดอ้ ยา่ งแมน่ ยําขนาดนเี้ ป็ น เพราะเขาคอื 《Magi Craft Meister》, แตเ่ ขาไมไ่ ดต้ ระหนักถงึ สงิ่ นัน้ . เวลา นเ้ี ขางอแผน่ เหลก็ ใหเ้ ป็ นรปู แบบของเตา. สว่ นของตวั จดุ ไฟใช ้ ((Magic Stone)) สําหรบั การปรบั ความรอ้ น, และสําหรบั ขนั้ ตอนการสง่ ความรอ้ นกเ็ ป็ น ((Magic Stone)). แมว้ า่ ตน้ แบบจะเป็ นเตาแบบรปู เทป, เขากห็ วังวา่ สดุ ทา้ ยมนั จะเป็ นรปู แบบใชแ้ กซ๊ . [เอาละ่ เสร็จแลว้ !] สงิ่ แรกทเ่ี ขาสงั เกตเุ หน็ คอื การปรบั ความรอ้ น. ดว้ ยพลงั เวทยจ์ าก ((Magic Stone)) เขาสามารถ ปรบั มนั ไดโ้ ดยลกู บดิ ทเ่ี ขาตดิ ตงั้ เขา้ ไป. [ฉันควรจะทดลองมนั ในทนั ท]ี จนิ นําเตาทเ่ี สร็จแลว้ , ไปหามารธ์ า. ในเวลานัน้ , มารธ์ ากําลงั เรมิ่ ทําอาหารกลางวนั พอด.ี เธอได ้ หยบิ ฟืนมาเพอื่ สาํ หรับทําของตม้ .

[อมื , มารธ์ าซงั คณุ พอจะมเี วลาหรอื เปลา่ ?] เขาถามมารธ์ า ขณะทหี่ ยดุ ฟืนทเี่ ธอถอื อยใู่ นมอื . [อะไรละ่ น่ัน? คณุ ไดน้ ําสง่ิ ทน่ี ่าสนใจมาอกี แลว้ หรอื ?] [ใชค่ รบั … นคี่ อื เตา, มนั สามารถใชต้ ม้ หรอื ทําอาหารตา่ งๆไดโดยไมต่ อ้ งใชฟ้ ืน] [โอ,้ มนั ใช่ [เครอ่ื งมอื เวทยม์ นต]์ ใชห่ รอื เปลา่ ?] [ใชค่ รับ. เรามาลองใชม้ นั กนั เลยไหม?] [ฉันซงึ้ ใจทเ่ี ธอยอมใหฉ้ ํนไดใ้ ชม้ นั . แลว้ วธิ ที จี่ ะใชม้ นั ละ่ ?] เขาวางเตาลงบนโตะ๊ ภายในครวั , และนําหมอ้ ทเี่ ตม็ ไปดว้ ยนํ้าวางลงบนขาตงั้ สามขา [มนั เป็ นเรอื่ งง่ายทจี่ ะใช.้ กอ่ นอนื่ ,คณุ จะตอ้ งยกคนั ยกน.ี้ จากนัน้ กห็ มนุ ลกู บดิ เมอื่ เครอื่ งทํา ความรอ้ นเรม่ิ ทํางาน ความรอ้ นก็จะเรมิ่ ตม้ น้ํา. คณุ สามารถปรบั ความรอ้ นไดโ้ ดยปรบั ตรงลกู บดิ .] มารธ์ าเบงิ่ ตาของเธอกวา้ ง, [อปุ กรณเ์ วทยม์ นตน์ ่ี เธอเรยี กมนั วา่ “เตา” ใชไ่ หม? ... ความสามารถในการสรา้ งความรอ้ น! จนิ ! นมี่ นั ชา่ งมหศั จรรยจ์ รงิ ๆ!] เธอมคี วามสขุ มาก, และจนิ ก็มคี วามสขุ . มนั เป็ นการยากทจ่ี ะปรับความรอ้ นดว้ ยฟืน. จํานวนและชนดิ ของฟืนก็สามารถเปลย่ี นมนั ได,้ ดงั นัน้ มารธ์ าทสี่ ามารถทําอาหารไดอ้ รอ่ ยไดน้ ัน้ เป็ นเรอื่ งทส่ี ดุ ยอดมาก, แตจ่ นิ มคี วามสามารถใน การทําอาหารอยใู่ นระดบั เรม่ิ ตน้ ไมเ่ ขา้ ใจถงึ วธิ กี ารนัน้ หรอก. แตส่ ําหรับมารธ์ า, เครอื่ งมอื เวทยน์ ,ี้ เตานค้ี อื การปฏวิ ตั .ิ หลงั จากวันทที่ ดสอบตวั ตน้ แบบ, แลว้ ไมม่ ปี ัญหา, เขาก็ไดส้ รา้ งเตาแจกจา่ ยไปทงั้ หมบู่ า้ น. จนิ ยังสอนวธิ เี กบ็ รวบรวม magic stones สําหรบั ทดแทนอนั เกา่ และทกุ คนในหมบู่ า้ นก็ขอบคณุ จนิ สาํ หรบั มนั . -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนที่ 8 - ยางธรรมชาติ [ฉันคดิ วา่ ตเู ้ ย็นมนั คงเป็ นไปไมไ่ ด…้ ] จิ นยอมแพก้ บั มนั . จนิ ตอ้ งการเกบ็ รกั ษาอาหารหลายอยา่ งมนั จําเป็ นตอ้ งมตี เู ้ ย็น, แตไ่ มม่ ี วตั ถดุ บิ เพยี งพอ. ถา้ คงจะดถี า้ มี ((Magic Stone)) ธาตนุ ้ํา. [ฉันสามารถหา ((Magic Stone)) ธาตไุ ฟไดเ้ พราะวา่ มนั มภี เู ขาไฟ. แตก่ ลบั กนั มนั เป็ นไปไมไ่ ด ้ ทจี่ ะหา ((Magic Stone)) ธาตนุ ้ํา] ตอนทเ่ี รมิ่ ตน้ , มนั มี ((Magic Stone)) ธาตนุ ํ้าจากธรรมชาตมิ อี ยนู่ อ้ ยมาก. [ฉันอาจจะสรา้ งมนั ไดถ้ า้ หากไปทเี่ มอื งหลวง…] ดงั นัน้ ตอนนเ้ี ขายอมแพก้ บั การสรา้ งตเู ้ ยน็ และหนั มาทํางานเกย่ี วกบั การขนสง่ กอ่ น. จิ นตดั สนิ ใจวา่ จะขายวธิ กี ารผลติ เตาใหก้ บั โรแลนด.์ วธิ กี ารทํานัน้ , ตอ้ งเก็บ ((Magic Stones)) ธาตไุ ฟจากแมน่ ํ้าเอรเุ ม่ นจ่ี ะเป็ นของพเิ ศษของหมบู่ า้ นน,ี้ และเขาคดิ วา่ มนั จะเป็ นแหลง่ ทมี่ า ของรายไดใ้ หก้ บั หมบู่ า้ นน.ี้ ปัญหา อกี ประการหนงึ่ กค็ อื การขนสง่ เพอื่ ทจี่ ะไดร้ บั การสนับสนุนจากโรแลนดด์ ว้ ยรถมา้ ของ เขา. มนั มคี า่ ใชจ้ า่ ยทส่ี งู มาก, แลว้ ถา้ เขาซอ้ื ((Magic Stone)) ธาตไุ ฟมนั ก็ออกจะเอาเปรยี บ เกนิ ไป, ดว้ ยขอ้ สรปุ นก้ี ารปรบั ปรงุ การขนสง่ จงึ เป็ นสงิ่ จําเป็ น. (เมอื งหลวงตา่ งจากสถานทนี่ มี้ ากเกนิ ไป) จาก เรอ่ื งทเี่ ขาเคยไดย้ นิ มา, เขาเดาวา่ ความสงู ของหมบู่ า้ นไคน่าอยทู่ ่ี 1000 เมตร. เพราะวา่ อยา่ งนัน้ , หมบู่ า้ นทางตอนใตจ้ งึ เงยี บสงบในชว่ งฤดรู อ้ น. (การกลบั มาเป็ นเรอื่ งทง่ี า่ ย แตก่ ารจะออกไปกลบั เป็ นเรอ่ื งทยี่ าก) สนิ คา้ ทเี่ พม่ิ ขนึ้ ขณะทเ่ี ดนิ ทางลงใตม้ า, การเดนิ ทางจงึ เป็ นการยาก และเพราะเหตนุ ัน้ , พวกเขา จงึ มาทน่ี ที้ กุ ๆสองเดอื น. [อา๊ าา… ฉันอยากพฒั นาเครอ่ื งยนตห์ รอื เครอ่ื งจกั ร...] มนั คงจะทําไดท้ สี ถานวี จิ ยั . แตม่ นั คงเป็ นไปไมไ่ ดท้ นี่ .ี้ เพราะอยา่ งนัน้ , [ฉันคงตอ้ งปรบั ปรงุ รถมา้ . ฮะ๊ ?] เมอื่ ไดข้ อ้ สรปุ , จนิ กเ็ รม่ิ คน้ ควา้ สาํ หรับการปรบั ปรงุ . [เพอื่ ใหม้ า้ ลากไดส้ บายขนึ้ , จงึ ตอ้ งใหค้ วามสาํ คญั กบั อปุ กรณส์ ําหรับลาก.] นั่นคอื ขอบเขตทเี่ ขาคดิ ไดใ้ นตอนน.้ี

[ฉันตอ้ งการยางสาํ หรบั ลอ้ รถ. สาํ หรบั น่ันฉันตอ้ งไปหาตน้ ไมท้ ใี่ หย้ างจากธรรมชาต.ิ ] เมอ่ื ตอนทเี่ ขาทํางานพเิ ศษทร่ี า้ นกลอ้ งถา่ ยรปู , เขาเคยไดย้ นิ เกย่ี วกบั เรซนิ . ตากลอ้ งเยอรมนั ที่ มชี อื่ เสยี งคนหนงึ่ ไดโ้ ชวก์ ลอ้ งของเขาวา่ ไมไ่ ดใ้ ชย้ างจาก ตน้ ยาง. แตเ่ ขาใชย้ างทเี่ ป็ นเรซนิ่ แทน. เปลอื กของตน้ ไมข้ องจนิ ยงั สมารถเปลยี่ นมาเป็ นชาเพอื่ สขุ ภาพได.้ [หมบู่ า้ นนกี้ ด็ มื่ ชา… ตน้ ไมน้ ัน้ จะตอ้ งมนี ้ําสขี าวไหลออกมา.] เขาตดั สนิ ใจตรวจสอบ. จากนัน้ , กไ็ ปถามรายละเอยี ดจากฮนั นา. [ฮนั น่า, ไปเกบ็ ชากนั ] จนิ เรยี กเธอออกมา [โอเค!] เธอตอบกลบั มาทนั ที ดงั นัน้ พวกเขาเดนิ ไปเอาตระกรา้ ขนาดเล็ก. [นคี่ อื , ตน้ ไมต้ น้ นลี้ ะ~] หมบู่ า้ นนเ้ี รยี กตน้ ไมน้ ว้ี า่ , ตน้ ชา [เอาละ, งัน้ เรามาเลอื กเกบ็ ใบทย่ี ังสดๆอยแู่ ลว้ กนั ] [คะ!] มตี น้ ไมน้ ข้ี น้ึ อยมู่ ากมายในป่ า. เมอ่ื เขาเกบ็ ใบไมข้ น้ึ มามนั จะทงิ้ ลนิ นิ เหนยี่ วๆไวเ้ บอ้ื งหลงั . นคี่ อื วัตถดุ บิ ทจ่ี ะกลายเป็ นยาง. จนิ พยายามจดจําลกั ษณะของตน้ ไมเ้ อาไว,้ เพอื่ ทหี่ ลงั จากเกบ็ ใบชาเสร็จ, เขาจะไดก้ ลบั มาใน ป่ าอกี ครงั้ คนเดยี ว. [ฉันไมต่ อ้ งการมากเกนิ ไปหรอก] เพอื่ ไมเ่ ป็ นการทําลายธรรมชาตเิ กนิ ไป, เขาตดั วงรอบตน้ ไม,้ ผกู ชามตดิ ไว ้ และเจาะรเู พอ่ื ให ้ ยางไหลออกมา. [เอาละ่ ไวก้ ลบั มาดปู รมิ าณทรี่ วบรวมไดใ้ นวนั พรงุ่ นด้ี กี วา่ .] เขาพยายามเลยี นแบบวธิ เี กบ็ ยางจากตน้ ยางทเี่ ขาเคยเหน็ ใน TV. ในขณะทเี่ ขาเกบ็ รวบรวมยาง, เขาก็กลบั ไปพฒั นา แบรร์ ง่ิ

[พช่ี าย, ครงั้ นจี้ ะทําอะไรเหรอ?] ฮนั น่ามคี วามสขุ เมอ่ื ไดม้ องดจู นิ สรา้ งสงิ่ ตา่ งๆดว้ ยเวทยม์ นต.์ [ดนู ดี่ ดี นี ะ… ((Forming))] [Wow! มนั ดนู ่าทงึ่ จงั เลย!] กอ้ นเหลก็ ไดเ้ ปลยี่ นรปู เป็ นลกู บอล. มนั มขี นาด 10 สว่ นไมครอน มเี พยี ง 《Magi Craft Meister》 เทา่ นัน้ ทส่ี ามารถทําสง่ิ นไ้ี ดอ้ ยา่ งแมน่ ยํา. [Carburising] ( ขอ้ มลู อา่ นไดท้ ่ี : http://www.uiengineering.com/Html/TH/Carburizing.html) เวทยต์ น้ ฉบบั ของจนิ Carbonise Iron” . มผี ลทําให,้ เหลก็ ธรรมดามคี วามทนทานเพมิ่ มากขน้ึ .

เชน่ เดยี วกบั วงแหวนรอบนอก, วงแหวนภายใน, ลกู บอลทอี่ ยใู่ นโครงวงแหวน, และเมอื่ ประกอบมนั เขา้ ดว้ ยกนั ก็เป็ นอเั สร็จ. จากนัน้ กใ็ ช ้ ((Hardening)), เพอ่ื รบั ประกนั ความทนทาน (คาดวา่ สง่ิ ทจี่ นิ สรา้ งขนึ้ คอื สง่ิ น้ี http://www.thaitechno.net/CDA/File/CompanyProduct/Picture/PPC022116.jpg) [นั่นคอื อะไรเหรอ?] เมอ่ื เสร็จ, ฮนั น่าไมร่ วู ้ า่ มนั คอื อะไร, เลยเบอ่ื , เธอจงึ ออกไปชว่ ยเตรยี มอาหารคํา่ . จิ นยมิ้ ออกมาขณะตรวจสอบความทนทานของเพลากบั ลกู ปืนเพอื่ เตรยี มไวส้ าํ หรบั ใชก้ บั ลอ้ . หลงั จากนัน้ ,เขาไดใ้ ชเ้ วลาทงั้ วนั ในการนําแบรร์ งิ่ มาปรบั ปรงุ รถพว่ งจกั รยาน ของฮนั น่าทใ่ี ช ้ สาํ หรับขนนํ้า. เชา้ วนั ตอ่ มา, ฮนั น่ากลบั มาจากการตกั น้ํา, [พช่ี าย, ไดท้ ําอะไรกบั รถพว่ งจกั รยานของหนูรเึ ปลา่ ?] [มนั เป็ นของทที่ ําเมอ่ื วานน,้ี ฉันไดต้ ดิ ลงไปทมี่ นั .] จนิ พดู ออกไป, [พชี่ าย มนั เคลอ่ื นทไ่ี ดส้ ะดวกขนึ้ ละ่ หนูนกึ วา่ ตวั เองแขง็ แรงขน้ึ ซะอกี ?] เธอพดู ดว้ ยความผดิ หวงั แตข่ ณะนัน้ จนิ กลบั มคี วามสขุ . [ตอ่ ไปก,็ ยางธรรมชาต.ิ ..] หลงั จากมอื้ เชา้ , จนิ กเ็ ขา้ ป่ าไปดปู รมิ าณยางทเ่ี กบ็ รวมรวมมาได.้ [โอ,้ เกบ็ มาไดเ้ ยอะพอสมควรเลย!] ในชามทจี่ นิ ผกู ไวม้ อี ยเู่ กอื บเตม็ , ดงั นัน้ เขาจงึ เทมนั ลงในถงั ทเ่ี ตรยี มไว,้ และเรม่ิ ตน้ เกบ็ ยางอกี ครงั้ . [ตอ่ ไปก็เป็ นการคงรปู ยาง, ฮะ๊ ?] (อา่ นขอ้ มลู ไดท้ ี่ : http://www2.technicchan.ac.th/~polymer/index.php?option=com_content&task=vie w&id=41&Itemid=59) ยาง ธรรมชาตมิ นั มคี วามนุ่ม, ดงั นัน้ จงึ ตอ้ งใหค้ วามรอ้ นเพอื่ ละลายมนั , จากนัน้ กน็ ําเอากํามะถนั สว่ นหนงึ่ ผสมกบั มนั เพอื่ ใหเ้ กดิ การควบแน่น. เขาเรยี กมนั วา่ Vulcanising. [ฉันเคยไดย้ นิ มาแบบนัน้ แตฉ่ ันไมเ่ คยทํามากอ่ น]

เขาใชเ้ วลาวา่ งของเขาในการขดุ กํามะถนั มาจาก [ภเู ขาแหง่ ความตาย] ซงึ่ มนั มอี ยเู่ ป็ นจํานวน มากมาย. [ฉันวา่ คงจะตอ้ งลองผดิ ลองถกู ] เรม่ิ แรกเขาผสมกํามะถนั 5% ผลคอื มนั นุ่มเกนิ ไป. ตอ่ มาเขา้ เพม่ิ อกี 10% มนั กย็ งั นุ่มอยู่ 15% ละ่ เรมิ่ ดขี นึ้ . 20% หนาขนึ้ มาอกี หน่อย 30% มนั ก็ไมเ่ หลอื ยางแลว้ . จนิ ประเมนิ วา่ นค่ี อื สง่ิ ที่ เรยี กวา่ ยางผสมกํามะถนั . [ตอนน,้ี ฉันควรจะเรมิ่ ทํายางตน้ แบบมยั้ ?] ปกตแิ ลว้ . ตามทฤษฏยี างทผ่ี า่ นกระบวนการ Vulcanised จะแข็งจนไมส่ ามารถทจ่ี ะใชง้ านได,้ แตน่ ใี้ ชไ้ มไ่ ดส้ าํ หรบั จนิ . [เอาละ่ , ((Forming))!] เขา สรา้ งยางตน้ แบบเป็ นลกู บอล, แน่นอนขา้ งในมนั กลวง. อนั หนงึ่ ใหญเ่ ทา่ กบั ลกู ดอจช์ บอล, และอกี อนั เลก็ เทา่ กบั ลกู เบสบอล. ในขณะเดยี วกนั เขายงั สรา้ งหว่ งยางวา่ ยน้ําขน้ึ มาอกี หลาย อนั . [พวกเดก็ ๆคงจะดใี จนะ ถา้ ฉันใหม้ นั แกพ่ วกเขา] ดงั นัน้ เขาออกตามหาฮนั น่า, เมอื่ เร็วๆนอี้ าการขอี้ ายของเธอหายไป และเธอกเ็ รมิ่ เลน่ กบั เดก็ ๆ ในหมบู่ า้ น. จนิ เดนิ ไปทลี่ าน, แตก่ ไ็ มเ่ จอใคร เพราะอากาศรอ้ น. [อะ๊ ฉันวา่ คงจะอยทู่ แี่ มน่ ํ้า] เมอื่ เขาไปทแี่ มน่ ํ้าเอรเุ ม,่ เหลา่ เด็กๆกําลงั วา่ ยนํ้าอยใู่ นแมน่ ้ําตามคาด. ฮนั น่าเองกอ็ ยดู่ ว้ ย. ฮนั น่าทม่ี สี ายตาแหลมคมหนั มาเหน็ จนิ , จงึ เดนิ ออกมาหาเขา. [พช่ี าย, พวกนัน้ คอื อะไรเหรอ?] เธอถามขน้ึ เมอื่ เหน็ หว่ งยางกบั ลกู บอล. [นค่ี อื ลกู บอล, อกี อนั กค็ อื หว่ งยาง] [เขาสรา้ งอะไรเหรอ?] [นคี่ อื อะไร?] [พจ่ี นิ , สรา้ งบางอยา่ งอกี แลว้ ?] [จนิ ซงั , สงิ่ นัน้ มนั คอื อะไรงัน้ เหรอ?] ไมเ่ พยี งแตเ่ ด็กๆ, แมแ้ ตบ่ ารบ์ ารา่ ก็ยงั ถกู สงั่ ใหเ้ กบ็ รวบรวม ((Magic Stone)) ธาตไิ ฟให ้ มากกวา่ คนอน่ื .

[นเี่ รยี กวา่ ลกู บอล, ใชส้ าํ หรับโยนและรบั เป็ นการเลน่ โดยใชม้ นั .] ครงั้ แรกเขาโยนดอจท์ บอลใหก้ บั เคริ ท์ . แมเ้ จา้ เคริ ท์ จอมซนตกใจแตเ่ ขากร็ บั มนั ได.้ [รับไดด้ .ี คราวนล้ี องโยนใหค้ นอน่ื อกี ส.ิ ] [ไดเ้ ลย, มารโิ อ,้ นายรับนะ?] [เฮย้ ? เดย๋ี วส…ิ อะไรกนั ? นม่ี นั เบามากเลย.] ทมี่ นั เบาเป็ นเพราะขา้ งในมนั กลวง. พวกเดก็ ผชู ้ ายเรมิ่ โยนบอลเลน่ กนั ในทนั ท,ี แลว้ เขาก็สง่ บอลผา่ นไปใหพ้ วกเดก็ ผหู ้ ญงิ ทเี่ หลอื . [สว่ นนคี่ อื แฮนดบ์ อล. นายแคผ่ ลกั มนั เบาๆ, ทําแบบนคี้ อื วธิ เี ลน่ กบั มนั ] จนิ คน้ หาพน้ื ทเี่ รยี บ,เพอื่ แสดงวธิ กี ารเลน่ แฮนดบ์ อลใหด้ .ู [อา๊ าา! ฉันเลน่ ดว้ ย! ฉันเลน่ ดว้ ย!] ยัย เด็กทอมบอยเจสซก่ี ระโดดเขา้ มาในทนั ท,ี และถงึ แมจ้ ะมคี วามผดิ พลาดเกยี่ วกบั การใสแ่ รง ทําใหม้ นั ลอยขน้ี ไป. แตม่ นั ก็ถกู แกไ้ ขอยา่ งรวดเร็ว. อยา่ งสดุ ทา้ ย กค็ อื เบสบอล… มนั ไมไ่ ดร้ บั ความนยิ มและไดถ้ กู ทง้ิ เอาไว.้ มนั ถงึ เวลาแลว้ สาํ หรบั การเปิดตวั หว่ งยางทอี่ ยใู่ นวงแขนทงั้ สองขา้ งของเขา. [นเี่ รยี กวา่ วงแหวนวา่ ยน้ํา, ถา้ หากสอดตวั เขา้ ไปอยตู่ รงกลางและยดึ มนั ไวด้ ว้ ยแขนของพวก นาย. นายกจ็ ะสามารถลอยอยใู่ นน้ําได.้ ] เดก็ ๆทเ่ี ลน่ อยบู่ รเิ วณทตี่ นื้ และวา่ ยนํ้าไมเ่ ป็ น, จมิ กบั แพทตไ้ี ดม้ นั ไป, พวกเขาก็ลงไปในน้ํา [Wow~! ฉันลอยได!้ ] พวกเขารสู ้ กึ ตน่ื เตน้ มาก. เมอ่ื บารบ์ ารา่ ไดเ้ หน็ แบบนัน้ เธอกร็ สู ้ กึ อจิ ฉาตารอ้ นขน้ึ มา. ซง่ึ เขากจ็ ําไดเ้ ป็ นอยา่ งดเี ลยวา่ ตลอดเวลาทผ่ี า่ นมา, เธอเป็ นเดก็ โตคนเดยี วทอ่ี ยบู่ รเิ วณนํ้าตน้ื . [บารบ์ ารา่ ซงั …. หรอื วา่ …. คณุ วา่ ยนํ้าไมเ่ ป็ น?] เมอ่ื เธอไดย้ นิ ใบหนา้ ของเธอกก็ ลายเป็ นสแี ดงสดใสขน้ึ , จนิ คดิ วา่ หลงั จากนเี้ ขาคงตอ้ งสรา้ ง เพม่ิ อกี หนงึ่ อนั แลว้ ... -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนที่ 9 - ฮนั นา่ ผแู้ ข็งแรง? ทา่ มกลางฤดรู อ้ นของเดอื นกนั ยายน, โรแลนดก์ ็มาถงึ . เมอ่ื โรแลนดก์ บั อรี คิ เหน็ เตา, [... ผมไมร่ จู ้ ะตกใจอะไรอกี แลว้ ] [ผมเชอื่ วา่ จนิ ซงั จะตอ้ งเป็ นหวั หนา้ ชา่ งเวทยม์ นตแ์ น่ๆ ถา้ ไปทเี่ มอื งหลวง] เขา พมึ พําบางอยา่ งออกมาจากปากเขา, จนิ ไดใ้ หเ้ ขาทําขอ้ ตกลงสาํ หรับวธิ กี ารสรา้ งเตา เชน่ เดยี วกบั Magic Stones. นจี่ ะเป็ นเพยี งวธิ เี ดยี วทห่ี มบู่ า้ นไคน่าจะไดร้ ับเงนิ จากภายนอกเขา้ มานอกจาก แป้ง. [นค่ี อื ทงั่ หมดใชห่ รอื ไม?่ ] นอกจากน,้ี จนิ ยังมเี รอื่ งทจ่ี ะพดู อกี , จอ้ งไปทตี่ าทด่ี อู อ่ นเพลยี ของเขา [ไม,่ รถมา้ ของคณุ หรอื บางทเี กวยี นของคณุ , ขอผมดมู นั ไดไ้ หม?] พอพดู อยา่ งนัน้ โรแลนดด์ สู งสยั [รถมา้ ของผม? มนั เป็ นอะไรงัน้ เหรอ?] แน่นอนทเี่ ขาจะถามเกยี่ วกบั มนั . [ผมคดิ วธิ ที จี่ ะทําใหร้ ถมา้ ของคณุ วง่ิ เร็วขน้ึ น่ะ.] และเมอ่ื จนิ บอกสง่ิ ทเ่ี ขาคดิ , [ถา้ เกดิ ลดของทบี่ รรทกุ ไปมนั ก็จะเดนิ ทางไดเ้ ร็วขน้ึ ก็จรงิ , แตถ่ า้ ขนสง่ สนิ คา้ นอ้ ยลงละ่ ก,็ ผมก็ ไมไ่ ดก้ ําไรกนั พอด.ี ] โรแลนดพ์ ดู , แตน่ ่ันไมใ่ ชส่ งิ่ ทจ่ี นิ จะทํา [ไม,่ ไม,่ ไมไ่ ดห้ มายความวา่ อยา่ งนัน้ , ผมแคจ่ ะปรบั ปรงุ ใหม้ นั เคลอ่ื นทไ่ี ดเ้ ร็วขนึ้ เฉยๆ.] หลงั จากอธบิ าย. ทงั้ สองคนรสู ้ กึ สงั หรณใ์ จบางอยา่ งและตอ้ งการหารอื กบั จนิ ดงั้ นัน้ ทัง้ สองคน จงึ ไปทบี่ า้ นของมารธ์ า. [เอะ๊ ? พชี่ าย กบั คณุ ลงุ รา้ นขายของ,นน่ี า?] มารธ์ าไมอ่ ยบู่ า้ น และเหลอื ฮนั น่าเพยี งคนเดยี วทค่ี อยเฝ้าบา้ น, จนิ คดิ วา่ มนั เป็ นชว่ งเวลาทดี่ ี จรงิ ๆ. [ใช,่ ฉันอยากใหเ้ ธอเอารถพว่ งจกั รยานออกมาดหู น่อยน่ะ] เขาบอกฮนั น่า

[รถพว่ งจกั รยานของหนูเหรอ? ไดส้ .ิ จะไปเอามาเดย๋ี วนล้ี ะ่ !] พอ พดู จบ, ฮนั น่าก็ไปทโ่ี รงเก็บและกลบั มาพรอ้ มกบั รถพว่ งจักรยานทนั ท.ี เพยี งแคด่ งึ ดว้ ยมอื ขา้ งเดยี วมนั กเ็ คลอ่ื นออกมา. เมอื่ โรแลนดก์ บั อรี คิ ไดเ้ ห็นพวกเขาก็ตกใจ. [น...น่ี ภาพนช้ี า่ งน่ามหศั จรรย.์ ..] [ใช…่ เด็กผหู ้ ญงิ ตวั นอ้ ยชา่ งแขง็ แรง] ใบหนา้ ของทงั้ สองแขง็ คา้ ง ในขณะทจี่ นิ หวั เราะ, [ตอนน.้ี พวกคณุ ทงั้ คลู่ องจบั และลากมนั ดสู ]ิ เขาสง่ รถพว่ งจกั รยานของฮนั น่าให.้ [ฮะ๊ ….? นม่ี นั อะไรกนั , นม่ี นั เบามาก!?] ความ แตกตา่ งถกู สงั เกตเุ ห็นไดใ้ นทนั ท.ี เขาอธบิ ายเกยี่ วกบั ความสามารถแบรรงิ่ . นอกจากน้ี เขายงั ยกรถขน้ึ และหมนุ ลอ้ , เพอื่ แสดงใหเ้ ห็นวา่ มนั ยงั หมนุ อยเู่ ป็ นเวลานาน, [ผมเขา้ ใจละ่ .. ผมเขา้ ใจในสงิ่ ทจ่ี นิ ซงั จะบอกแลว้ . คณุ ตอ้ งการใหร้ ถมา้ ของเราตดิ ตงั้ สงิ่ นงี้ ัน้ หรอื ?] [ใช.่ ไดร้ เึ ปลา่ ครบั ?] [ตอ้ งบอกวา่ ไดโ้ ปรดเลยดว้ ยซาํ้ ] ดงั นัน้ เขายา้ ยสนิ คา้ ลงจากรถมา้ ในทนั ที สาํ หรับการเปลยี่ นลอ้ , เพลา, และแบรร์ งิ่ นอกจากนี้ เขายังตดิ ตงั้ ยางเพม่ิ เขา้ ไปอกี . [อมื ม, จนิ ซงั , นั่นอะไรคณุ ตดิ ตงั้ อะไรทลี่ อ้ ?] [โฮะ, นคี่ อื ยางรถ] [ยางรถ?] [ดลี ะ, มาลองทดสอบกนั ] ดงั นัน้ โรแลนดก์ บั อรี คิ ไดข้ น้ึ ไปบนรถมา้ และจนิ เป็ นคนลากมนั ใหพ้ วกเขาด.ู ผลกระทบจากแบร์ รง่ิ เป็ นทนี่ ่าพอใจ, จนิ ดงึ มนั ไดอ้ ยา่ งสบายโดยทไ่ี มจ่ ําเป็ นตอ้ งใชแ้ รงมาก. เป็ นอกี ครงั้ ทเ่ี ขา ประหลาดใจสาํ หรบั การปรบั ปรงุ เกย่ี วกบั ยางทท่ี ําใหก้ ารขบั เคลอ่ื นงา่ ยขน้ึ . [พช่ี าย, ใหห้ นูทํามง่ั ] เธอพดู , มนั ดนู ่าสนุกสาํ หรบั เธอ, ดงั นัน้ จนิ จงึ สลบั ใหฮ้ นั น่า [ฉัน...แขง็ แรง!!!]

ขณะทพี่ ดู คํานัน้ , ทัง้ สองคนทข่ี อี่ ยบู่ นรถมา้ กถ็ กู ลากไปรอบๆเสยี แลว้ 「อา๊ , ฮาฮาฮาฮาฮาฮา…」 สองคน, โรแลนดก์ บั อรี คิ รบั รถู ้ งึ ประสทิ ธภิ าพของแบรร์ ง่ิ อยา่ งสมบรู ณ์. ดว้ ยประสทิ ธภิ าพทเี่ พมิ่ ขน้ึ ในการขบั เคลอื่ นจากการตดิ ตงั้ แบรร์ งิ่ กบั ยางรถ นั่นทําใหพ้ วกเขา เขา้ ใจ. [พระเจา้ , จนิ ซงั การปรับแตง่ ของคณุ มน่ั ชา่ งมหศั จรรย.์ คณุ ไมต่ อ้ งการเงนิ สาํ หรบั สง่ิ นจ้ี รงิ ๆ หรอื ?] [ครบั , แตเ่ พอ่ื เป็ นการแลกเปลย่ี น, ผมอยากใหค้ ณุ เพมิ่ ความถใี่ นการเขา้ มาทหี่ มบู่ า้ นน]ี้ เมอ่ื ไดย้ นิ , โรแลนดก์ ็เผยสหี นา้ ของพอ่ คา้ ทนั ท,ี [ผมเขา้ ใจละ่ , ถา้ งัน้ นค่ี อื การลงทนุ ลว่ งหนา้ สนิ ะครบั ] เขาเขา้ ใจเจตนาของจนิ [ครบั , ตามนัน้ ...] [ถา้ การดาํ เนนิ การเกยี่ วกบั เตาและหนิ เวทยม์ นตข์ ายไดด้ ว้ ยด,ี ผมคงไมส่ ามารถมาเดอื นละครงั้ , แตผ่ มจะพยายามมาสองครงั้ ในทกุ ๆสามเดอื นแลว้ กนั ] ดงั นัน้ หลงั จากบรรลขุ อ้ ตกลงจนิ กเ็ บาใจ. คราวนจี้ ากโรแลนด์ [เออ่ คอื จนิ ซงั . สงิ่ ทเี่ ดก็ ๆกําลงั เลน่ อยรู่ อบๆ, มนั คอื อะไรงัน้ เหรอ...?] จนิ มองไปตามทเ่ี ขาช.ี้ แลว้ กเ็ หน็ เดก็ ๆกําลงั ปาดอจช์ บอลอย.ู่ [ออ๋ , ใชแ้ ลว้ . มนั เรยี กวา่ ลกู บอล, มนั สรา้ งมาจากวัสดเุ ดยี วกบั ยางรถน่ะ] [ฮมื ม, คณุ จะขายน่ันรเึ ปลา่ ?] [โอ,้ ใช,่ ผมไมค่ ดิ ] เพราะวา่ ตน้ ชาในป่ า, ทเี่ ขารจู ้ กั กําลงั มองหาเพอื่ เกบ็ รวบรวมเรซน่ิ มไี มม่ าก. นั่น เป็ นเหตผุ ลวา่ ทําไมมนั ไมถ่ กู ขาย. กรรมวธิ ใี นการสรา้ งมนั ขนึ้ มาเป็ นเรอื่ งยากในเวลาน.ี้ ดงั นัน้ สาํ หรับลกุ บอลทเี่ สร็จแลว้ . เขาไดล้ กู บอลยางขน้ึ มาเพยี ง 50 ลกู สําหรบั ลกู เบสบอล, แฮนดบ์ อล, และ ดอจช์ บอล. เมอ่ื เสร็จากการตอ่ รอง, อรี คิ เรมิ่ กระสบั กระสา่ ยขนึ้ มา. จนิ พอจะคาดเดาสาเหตนุ ัน้ ได,้ [ไปทแี่ มน่ ้ําเอรเุ มด่ ว้ ยกนั สมิ นั น่าจะทําใหส้ ดชน่ื ขนึ้ ]

เขาชวนอรี คิ . ทไ่ี มส่ ามารถปกปิดทา่ ทางของตวั เอง, อรี คิ กบั จนิ จงึ มงุ่ หนา้ ไปทแี่ มน่ ้ํา และเมอ่ื มาถงึ สหี นา้ เขากด็ เู บกิ บานใจ น่ันเป็ นเพราะในแมน่ ํ้าเอรเุ ม,่ มบี ารบ์ ารา่ ในชดุ วา่ ยน้ํากาํ ลงั ลอยอยดู่ ว้ ยวงแหวนวา่ ยน้ํา. [จนิ ซงั , สงิ่ ทเี่ ธอใชอ้ ยคู่ อื อะไรครบั ?] [โฮะ, น่ันเรยี กวา่ วงแหวนวา่ ยนํ้า, มนั สามารถชว่ ยใหค้ นทไ่ี มส่ ามารถวา่ ยนํ้าไดล้ อยตวั ] ไม่ รวู ้ า่ เธอจะไดย้ นิ บทสนทนาของพวกเขาหรอื ไม,่ บารบ์ ารา่ เหน็ อรี คิ และเธอก็โบกมอื ของเธอ, อรี คิ ทําหนา้ ประมาณวา่ อยากจะกระโจนลงนํ้าทนั ท,ี แตเ่ ขาไมม่ ชี ดุ วา่ ยนํ้า. ดงั นัน้ จนิ , [อรี คิ , ถา้ คณุ อยากวา่ ยนํ้า, ตรงนัน้ มเี พงิ อย,ู่ ถา้ คณุ ตอ้ งการเปลย่ี นเสอื้ ผา้ ละก?็ ] เขาพดู อยา่ งนัน้ , จนิ ไดแ้ อบเอาชดุ วา่ ยนํ้าใหมๆ่ มาจัดเตรยี มไว,้ เพราะเขาคดิ แลว้ วา่ มนั จะตอ้ ง เป็ นแบบน.ี้ [ขอบคณุ มากๆเลยครบั !] ดงั นัน้ อรี คิ ควา้ มนั และรบี เขา้ ไปเปลย่ี นชดุ ในเพงิ . อี รคิ กบั บารบ์ ารา่ วา่ ยน้ํากนั ตลอดเวลาทเี่ หลอื ของวนั . อรี คิ ไมไ่ ดช้ ว่ ยจดั สนิ คา้ และบารบ์ ารา่ ก็ ไมไ่ ดส้ นใจงานบา้ นของเธอ และพวกเขาเอาแตเ่ ลน่ , ดงั นัน้ พวกเขาทงั้ คเู่ ลยโดนดดุ ว้ ยกนั . สดุ ทา้ ยแลว้ ฤดรู อ้ นก็ไดจ้ บลง. -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนที่ 10 - การมาของพนกั งานจดั เก็บภาษี ขณะนเี้ ป็ นเดอื นตลุ าคม, และขา้ วสาลที ห่ี วา่ นไวเ้ มอื่ ฤดใู บไมร้ ว่ งกเ็ รมิ่ แตกหน่อ. [มนั ไดเ้ วลาทพ่ี วกเขาจะมาแลว้ สนิ ะ.] มารธ์ าพมึ พํา. ขณะเดยี วกนั จนิ กไ็ ดย้ นิ พอด.ี [มา? อะไรมาครบั ?] [พนักงานจัดเก็บภาษี] [พนักงานจดั เก็บภาษี?] อา่ , ในโลกนก้ี ม็ ภี าษีดว้ ย, จนิ คดิ . จากทฟ่ี ังเกย่ี วกบั พนักงานจัดเกบ็ ภาษี, เขาจนิ ตนาการวา่ คง เป็ นชายอว้ นพงุ พลยุ ้ วยั กลางคนทมี่ หี วั มนั เยมิ้ . ไมอ่ ยา่ งนัน้ คงเป็ นพวกทหี่ มกมนุ่ อยกู่ บั เงนิ . มี อยคู่ รงั้ หนงึ่ , ตอนทจี่ นิ อยสู่ ถานเลย้ี งเดก็ กําพรา้ มคี นจากสํานักงานจดั เกบ็ ภาษีมา. พวกมนั บอกวา่ พวกเขาหลบเลย่ี งภาษี, หลงั จากตรวจสอบหลกั ฐานพวกเขากร็ บี กลบั ทนั ท.ี [แลว้ ตอ้ งจา่ ยเทา่ ไหรค่ รบั ?] ขณะทม่ี ารธ์ าฟังเธอกเ็ อยี งหวั ของเธอ, [อมื , ฉันคดิ วา่ ขา้ วสาลขี องปีทแี่ ลว้ น่าจะพอ...] จาก เรอื่ งของมาธาร,์ จนิ เขา้ ใจวา่ มนั มอี ยปู่ ระมาณ 5 ตนั . การบรโิ ภคในหมบู่ า้ นนป้ี ระมาณ 15 ตนั ตอ่ ปี, นัน้ หมายความวา่ 2 :1 ถงึ 3 : 1 ,ถกู จา่ ยเป็ นคา่ ภาษีซงึ่ นัน้ นอ้ ยมาก [พวกเขาตรวจสอบภาษียังไง?] เมอ่ื ไดย้ นิ ดงั นัน้ , [อา่ , ดเู หมอื นเขาจะนับจากจํานวนครัวเรอื นน่ะ] ท่ี เป็ นแบบนเ้ี พราะวา่ มนั จะเสยี เวลามากเกนิ ไปหากตรวจเก็บภาษีสนิ คา้ จากการ เกษตร. วธิ กี าร ดําเนนิ การโดยสาํ รวจสํามโนประชากรถกู ใชข้ น้ึ ในสมยั เอโดะ, ซงึ่ กค็ อื ระบบไทเมนทว่ี า่ นัน้ ได ้ จดั ขนึ้ หลงั จาก สมยั เคยี วโฮ. มนั จะเป็ นเรอ่ื งยากสาํ หรบั ประเทศทม่ี กี ารเปลย่ี นแปลงการ จดั เกบ็ ภาษีจากการ ตรวจสอบและการคํานวนพชื ผลทเ่ี กบ็ เกยี่ วได.้ อยา่ งไรก็ตาม, ถา้ พวกเขาไมส่ ามารถจา่ ยไดเ้ นอื่ งจากการเกบ็ เกย่ี วทไี่ มด่ ,ี เมอ่ื ถงึ เวลานัน้ , พวก เขาตอ้ งการทจ่ี ะลดภาษี. [พวกเขาจะมาตรวจสอบสงิ่ ทสี่ ามารถชาํ ระไดแ้ ละไมไ่ ด ้ เพอื่ ตดั สนิ ใจเกยี่ วกบั ภาษีสาํ หรับปี ถดั ไป.]

[ผมเขา้ ใจละ่ , แลว้ ใครจะเป็ นคนลําเลยี งพวกมนั ไปละ่ ?] [มนั เป็ นหนา้ ทข่ี องพนักงานจัดเกบ็ ภาษี ทจี่ ะมาเอามนั จากหมบู่ า้ น. หรอื มากกวา่ นัน้ กเ็ ป็ นทหาร ของทางการทม่ี าขนมนั ไป.] อนั ทจ่ี รงิ , พวกเขาจะไมเ่ ขา้ มาในพนื้ ทห่ี า่ งไกลขนาดนเ้ี พอ่ื เกบ็ ภาษี. [ผมเขา้ ใจครับ.] ตอนน,้ี จนิ ตดั สนิ ใจถามคําถามบางอยา่ งทเี่ ขาตอ้ งการจะร.ู ้ [ผมคดิ เกยี่ วกบั มนั วา่ การเดนิ ทางระหวา่ ง 2 หรอื 3 วัน มนั จะไมอ่ นั ตรายหรอื ? เมอ่ื คดิ ถงึ สตั วป์ ่ า และพวกโจร.] [โจร ฮะ๊ ? ตลอดชวี ติ ฉันไมเ่ คยไดย้ นิ เกย่ี วกบั พวกนัน้ เลยนะ. เธอคดิ วา่ จะสามารถหากําไรจาก หมบู่ า้ นหา่ งไกลอยา่ งสถานทน่ี ไี้ ดห้ รอื ?] [ผมก็แคค่ าดเดาเอา...] [และ สาํ หรบั พวกสตั ว,์ มนั จะดมี ากถา้ พวกมนั ไมป่ รากฏตวั ออกมา. จะมกี เ็ พยี งแตห่ มาป่ าตวั เล็กๆทอ่ี ยรู่ อบๆ เป็ นกลมุ่ , มนั จะไมเ่ ป็ นอนั ตรายหากเรม่ิ โจมต.ี นอกจากนที้ กุ คนยังมรี ะฆงั สําหรบั ป้องกนั สตั วป์ ่ า.] [สงิ่ นัน้ มนั คอื อะไร. ฮะ๊ ?] หลงั จากนฉี้ ันน่าจะตรวจสอบถา้ มนั เป็ นอปุ กรณเ์ วทยม์ นต,์ จนิ คดิ . ในกรณีน,้ี เขาตอ้ งการจะรวู ้ า่ ถา้ มนั เป็ นระฆงั [Demon Warding] , ไมใ่ ช่ [Beast Warding] . คณุ อาจจะพดู วา่ นัน้ เป็ นระฆงั [Beast Warding] เป็ นรนุ่ กอ่ นหนา้ ทจ่ี ะมาเป็ นของระฆงั [Demon Warding] กต็ าม. มนั เป็ นสองวันหลงั จากทคี่ ยุ . [อา่ , ในทส่ี ดุ ฉันก็มาถงึ .] นักเดนิ ทางคนหนง่ึ ไดม้ าถงึ หมบู่ า้ นไคน่า. ดเู หมอื นวา่ เธอจะเป็ นผหู ้ ญงิ เธอ สวมใสช่ ดุ เกราะและแขวนดาบสนั้ ไวท้ ขี่ า้ งเอว, การทเ่ี ธอน่ังอยบู่ นหลงั มา้ นัน้ ไดบ้ ง่ บอกถงึ สถานะของเธอ. ใชแ่ ลว้ , เธอก็คอื เจา้ หนา้ ทร่ี บั ผดิ ชอบในการจดั เก็บภาษีสําหรบั หมบู่ า้ นไคน่า. โปคุ โปค(ุ เสยี งเทา้ มา้ ) มา้ เดนิ , ขณะเดยี วกนั เธอกถ็ ามชาวบา้ น. [อมื ม, ฉันมบี างอยา่ งอยากจะถาม… ทนี่ คี่ อื หมบู่ า้ นไคน่าใชไ่ หม?] [ใชแ่ ลว้ , แตม่ นั ...]

คนทตี่ อบเป็ นจนิ . มนั เป็ นทางผา่ นของเขาระหวา่ งกลบั จากการเกบ็ เกย่ี วยางธรรมชาต.ิ [อา่ , น่ันดจี รงิ ๆ. ฉันกาํ ลงั คดิ วา่ ฉันอาจจะมาผดิ หมบู่ า้ นเสยี อกี .] [อมื ม,ขอโทษนะ, แตค่ ณุ เป็ นใครงัน้ เหรอ? ผมชอ่ื จนิ เป็ นคนในหมบู่ า้ นน่ะ.] หลงั จากทจ่ี นิ ถามหญงิ สาวบนหลงั มา้ ถงึ กบั นํ้าตาซมึ ดว้ ยความซาบซง้ึ ใจ [อา่ , ได ้ ไดโ้ ปรด ขออภยั ดวย้ . ฉันชอื่ ลเิ ธยี , ฉันถกู เลอื กใหเ้ ป็ นคนรับผดิ ชอบในการเกบ็ ภาษีท่ี หมบู่ า้ นไคน่าในปีน]้ี ใน ความคดิ จนิ , เขามปี ระสบการแ์ ยๆ่ เกย่ี วกบั เรอ่ื งนัน้ สําหรบั พนักงานจดั เก็บภาษีตรงหนา้ เขา นัน้ ถงึ กบั ทําลายภาพลกั ษณท์ จี่ นิ ตนาการ ไวอ้ ยา่ งลม่ สลาย, ในความคดิ เขา [อา่ , ยนิ ดที ไ่ี ดร้ จู ้ ักครบั . คณุ พดู วา่ ปีนใ้ี ชไ่ หม? คณุ คงไมค่ นุ ้ เคยกบั พน้ื ทแ่ี ถบนส้ี นิ ะ. งนั้ ผมจะพา คณุ ไปทบ่ี า้ นของหวั หนา้ หมบู่ า้ นใหเ้ อาไหม?] [น่ัน นั่นชว่ ยไดม้ ากเลย. ไดโ้ ปรดเถอะ!] ดว้ ยพลงั ทงั้ หมดของเธอเธอสอบถามจนิ มากมาย. เขาขาํ เลก็ นอ้ ยขณะเดนิ นําเธอไปทบี่ า้ นของ ผใู ้ หญบ่ า้ น [อมื มมม. เกย่ี วกบั ขา้ วสาลที เี่ กบ็ เกยี่ วไดใ้ นปีนงี้ ัน้ เหรอ?] [สําหรบั เรอื่ งนัน้ คณุ คงตอ้ งถามกบั ผใู ้ หญบ่ า้ นเองแลว้ ละ คณุ น่าจะไดร้ ายละเอยี ดมากกวา่ น.้ี ] [น่ันสนิ ะ… จรงิ ดว้ ย] อกี ครงั้ หนง่ึ , ทจี่ นิ ไดส้ าํ รวจผหู ้ ญงิ บนหลงั มา้ . เธอมรี ปู รา่ งทเ่ี ล็กกบั ใบหนา้ ทอี่ อ่ นวัย. ผมของ เธอเป็ นสนี ้ําตาลออ่ น. เชน่ เดยี วกบั สขี องดวงตา. ไมว่ า่ จะมองยงั ไงเธอก็ยงั เตบิ โตไมเ่ ตม็ ท.่ี [อมื ม, ลเิ ธยี ซงั , ขอโทษนะ แตค่ ณุ อายเุ ทา่ ไหรห่ รอื ?] [เอ?๊ อมื ม, ฉันอายุ 15 ปี! มนั น่าตลกเหรอ?] จนิ ยม้ิ ขนึ้ มา. [อะไรตลก? ผมไมร่ วู ้ า่ คณุ พดู อะไร, มนั กแ็ คม่ สี งิ่ แปลกๆในสายตาผม.] [อา่ , ฮาฮา! คงเป็ นเพราะนมี่ นั เป็ นงานแรกของฉันทร่ี ับใชอ้ าณาจักร] [โอ,้ งานแรกของคณุ ทร่ี บั ใชอ้ าณาจกั ร. คณุ จะตอ้ งกงั วลน่าดเู ลย. แมว้ า่ คณุ จะพยายามอยา่ ง หนักแตค่ ณุ กค็ วรจะผอ่ นคลางลงบา้ ง] [ชะ-ใชแ้ ลว้ , ขอบคณุ ม๊กั ...] เธอพดู ตดิ อา่ ง.

จนิ จําไดว้ า่ มเี ดก็ จากสถานเลยี้ งเด็กกําพรา้ คนหนง่ึ ทก่ี ําลงั สอบเขา้ มธั ยมปลายนัน้ กม็ อี าการ ทํานองเดยี วกนั น.ี้ [บะ-บา้ นของฉันเป็ นขนุ นางใหม,่ ฉันไมเ่ คยคดิ เกยี่ วกบั สงิ่ นเี้ ลย] [ขนุ นางใหมอ่ ยา่ งนั่นหรอื ?] จนิ ไมไ่ ดต้ งั้ จะจะทวนคํา เขาแคท่ วนคาํ อกี ครงั้ เพอื่ ทจ่ี ะไดจ้ ดจํามนั [คณุ ก็รใู ้ ชไ่ หม? สาํ หรับอนาคต, กษัตรยิ จ์ ะกําจัดขนุ นางแยๆ่ , และแตง่ ตงั้ ขา้ รบั ใช ้ หรอื ทหารท่ี มคี วามดคี วามชอบ เขา้ มาในตําแหน่งทว่ี า่ งลงเชน่ [บารอนเนส] กบั [รทิ เทอร]์ ] [มนั เป็ นครงั้ แรกนะทผ่ี มไดย้ นิ เรอื่ งน]้ี [ผมเดาวา่ นั่นคงเป็ นเรอ่ื งทแี่ พรก่ ระจายอยภู่ ายในปราสาท.] มนั เป็ นเรอ่ื งของใครกไ็ มร่ แู ้ หละ เรอื่ งเหลวไหลทพ่ี ดู ๆกนั เขาคดิ วา่ , ถงึ แมม้ นั จะเป็ นเพยี งแค่ ขา่ วลอื เขากจ็ ะทําเพยี งแคฟ่ ังและเงยี บไว,้ ตอ้ งขอบคณุ สง่ิ นั่น, ความเครยี ดของลเิ ธยี กไ็ ด ้ หายไปจากการพดู ของเธอ. [ทา่ น พอ่ ของฉัน, เขาทําผลงานการหยดุ ความขดั แยง้ ทางชายแดนภาคใต ้ กเ็ ลยไดร้ บั การ แตง่ ตงั้ ใหเ้ ป็ น [รทิ เทอร]์ . ลกู ของเขาซงึ่ นัน้ ก็คอื ฉัน,เลยถกู ยกยอ่ งใหเ้ ป็ น [รทิ เทอร]์ เหมอื นกนั และเพราะเหตนุ ัน้ ฉันจงึ ไดร้ บั งานนมี้ า.] [ฮาา… ดทู า่ ทางคณุ จะตอ้ งมปี ัญหามากมายแน่] การทมี่ อี ํานานมากปัญหากม็ ากตาม. จนิ ยอมรับเกย่ี วกบั ขอ้ นอี้ กี ครงั้ . [อา่ , นคี่ อื บา้ นของหวั หนา้ หมบู่ า้ น] จากการพดู คยุ เลก็ ๆขณะเดนิ ในหมบู่ า้ น, พวกเขาก็มาถงึ บา้ นของหวั หนา้ หมบู่ า้ นแลว้ . [ขอบคณุ สําหรับความชว่ ยเหลอื นะ, จนิ ซงั ] [ทผี่ มทํามนั ไมไ่ ดม้ ากมายอะไรเลย.] เขาบอกเธอ, และแบกถงั ยางเดนิ กลบั บา้ นมารธ์ า. [ผมกลบั มาแลว้ ] [ยนิ ดตี อ้ นรบั กลบั , พช่ี ายยย. เก็บยางมาไดเ้ ทา่ ไหรเ่ หรอ?] ฮนั น่ามาตอ้ นรับเขากลบั บา้ น, จนิ คดิ ไปขา้ งหนา้ วา่ จะสรา้ งบางสง่ิ ทห่ี ลากหลายดว้ ยยาง, เขา กะวา่ จะทํายางใสเ่ ขา้ ไปในกางเกงเพอ่ื ทจี่ ะไดส้ วมใสไ่ ดส้ บายขนึ้ . [โอยะ (คําอทุ าน), กลบั มาแลว้ เหรอจนิ ]

มารธ์ าออกมาตอ้ นรบั จนิ . [ผมเจอพนักงานจดั เกบ็ ภาษีดว้ ยละ่ และพาเขาไปทบี่ า้ นผใู ้ หญบ่ า้ นมา.] เขาพดู อยา่ งนัน้ , มารธ์ ากเ็ อยี งหวั ของเธออยา่ งงงงวย, 「เอะ๊ ? คนๆนัน้ รเู ้ กยี่ วกบั หมบู่ า้ นน」้ี เธอพดู , จนิ คดิ วา่ เธอจะพดู แบบนัน้ แตจ่ นิ [นเ่ี ป็ นคนใหมส่ าํ หรับปีน.้ี คนนเ้ี ป็ นเดก็ ผหู ้ ญงิ อายุ 15 ปีครบั . เธอบอกกบั ผมวา◌เ่ ป็ นขนุ นาง ใหม]่ 「Oya, I see now. I guess it isn’t impossible then」 [โอยะ (คําอทุ าน), ฉันเขา้ ใจแลว้ . ฉันคาดเดาวา่ มนั คงจะเป็ นไปไมไ่ ดแ้ ตก่ น็ ะ] tsun~ มใี ครบางคนดงึ ทช่ี ายเสอ้ื เขาเมอื่ มองไปกเ็ ป็ นฮนั น่าทที่ ําแกม้ ป่ องอย.ู่ [คนนัน้ สวยรเึ ปลา่ ?] [เอ?๊ ] [ถา้ จะใหแ้ นะนําละ่ ก.็ คงตอ้ งบอกวา่ เธอสวยละ่ มงั้ ?] เมอื่ จนิ ตอบออกไป แต,่ [นะนั่นไม.่ แน่นอนวา่ เธอน่ารักแต…่ .!!] ฮนั น่าหยกิ เขา. [ถา้ มคี นกําลงั ลาํ บากคณุ คงไมส่ ามารถนง่ิ เฉยไดใ้ ชไ่ หม? มนั เป็ นแบบนัน้ แหละ.] [ใชแ่ ลว้ ละ่ , ถา้ ฮนั น่ากําลงั ลําบากฉันกจ็ ะยน่ื มอื ไปชว่ ยเธอดว้ ยเหมอื นกนั ] มารธ์ าเขา้ มาชว่ ยเขาเกลย้ี กลอ่ มเธอไดถ้ กู เวลาจรงิ ๆ. [เราสองคน ผมกบั มารธ์ ากจ็ ะอยทู่ นี่ ถี้ า้ เธอตอ้ งการความชว่ ยเหลอื นะ.] ดว้ ยเหตนุ ัน้ , ฮนั น่ากค็ อ่ ยเชอื่ ใจและปลอ่ ยเขาออกจากมอื ของเธอ. -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนท่ี 11 - ลเิ ธยี เฟาวไ์ ฮท์ ลเิ ธยี เฟาวไ์ ฮท์ เป็ นบตุ รคนโตแหง่ บา้ นเฟาวไ์ ฮท.์ บดิ าของเธอ, นโิ คลสั เฟาวไ์ ฮท์ ไดท้ ํางาน เป็ นทหารใหก้ บั อาณาจักรไคลทม์ าเป็ นเวลาหลายปี. และเมอ่ื ไมก่ ป่ี ีทผี่ า่ นมา, อาณาจกั รไคลท์ ไดเ้ กดิ ความขดั แยง่ ทชี่ ายแดนกบั อาณาจกั รเซรโุ รอามาหลายปี. เขาแกไ้ ขขอ้ พพิ าทไดโ้ ดยไม่ มกี ารสญู เสยี และไดร้ บั การสรรเสรญิ , โดยการแตง่ ตงั้ เขาใหเ้ ป็ น [รทิ เทอร]์ . เดมิ ที ตําแหน่ง [รทิ เทอร]์ นัน้ จะถกู มอบใหค้ นรนุ่ เดยี วเทา่ นัน้ , แตส่ ําหรับอาณาจักรไคลทท์ ม่ี ี จํานวนขนุ นางไมเ่ พยี งพอ, จงึ ไดม้ กี ารตดั สนิ เป็ นกรณพี เิ ศษทจ่ี ะสง่ มอบยศศกั ดนิ์ ใี้ หแ้ กบ่ ตุ รดว้ ย เชน่ กนั . [ฮา๊ าาาา, การเป็ นขนุ นางนม่ี นั เหนอ่ื ยจรงิ จร๊งิ ...] ลเิ ธยี ไดถ้ อนหายใจออกมาจากปากของเธอ, จากการรบั รขู ้ องสามญั ชนระดบั รากหญา้ เหลา่ ขนุ นางจะไดร้ ับการศกึ ษาเมอื่ พน้ อายุ 10 ปี และตอนนัน้ เองผใู ้ หญบ่ า้ นก็เปิดประตอู อกมา [แหม่ แหม.่ มาทําอะไรอยตู่ รงน?้ี คณุ ใชเ่ จา้ หนา้ ทจี่ ัดเก็บภาษีคนใหมใ่ ชไ่ หม? ผมคอื ผใู ้ หญบ่ า้ นชอ่ื วา่ กเิ บค.ุ ผมหวงั วา่ เราจะรว่ มงานกนั ไดด้ ว้ ยด.ี ] หลงั จากการทกั ทาย. ลเิ ธยี ไดล้ งจากมา้ ของเธอและตอบกลบั ไปวา่ . [ฉันชอ่ื ลเิ ธยี เฟาวไ์ ฮท,์ เป็ นคนรบั ผดิ ชอบพน้ื ทเ่ี ขตหมบู่ า้ นไคน่าในปีน.ี้ ฉันกห็ วังวา่ จะสามารถ รว่ มงานกบั คณุ ไดด้ ว้ ยดเี ชน่ กนั .] [เชญิ เขา้ มาขา้ งในกอ่ นส,ิ ไดโ้ ปรดทําเหมอื นอยทู่ บ่ี า้ นไดเ้ ลยนะ] ผใู ้ หญบ่ า้ นไดบ้ อก. ลเิ ธยี จงึ ผกู มา้ ของเธอไวท้ ค่ี อก, และเธอก็เขา้ ไปในบา้ นของผใู ้ หญบ่ า้ น. เธอ ถกู เชญิ ใหน้ ่ังลงทโ่ี ตะ๊ , บารบ์ ารา่ หลานสาวของเขาไดเ้ ขา้ มาเสรฟิ ชา. ดว้ ยความทลี่ เิ ธยี กระหายน้ํามาก เธอไดด้ ม่ื มนั ลงไปหมดในคราวเดยี ว. บารบ์ ารา่ จงึ เตมิ ถว้ ยทส่ี องให.้ เวลานี้ ลเิ ธยี ทําเพยี งแคจ่ บิ เรอื่ ยๆเทา่ นัน้ . ในทส่ี ดุ กไ็ ดพ้ กั , [อะ เออ่ ผใู ้ หญบ่ า้ น, เกย่ี วกบั การเกบ็ เกย่ี วธญั พชื ในปีนน้ี ่ะ?] เธอเรมิ่ งานของเธอทนั ท.ี ในขณะทผี่ ใู ้ หญบ่ า้ นคดิ วา่ เธอคนนเี้ ป็ นคนจรงิ จงั . [น่ันน่ะหรอื … โดยเฉลยี่ แลว้ ผมคดิ วา่ ?] [คณุ สามารถจา่ ยภาษีเมอื่ ปีกอ่ นไดด้ ว้ ย, ใชไ่ หม?]

[ใช,่ ผมคดิ วา่ อยา่ งนัน้ ] มนั เป็ นเรอ่ื งเกยี่ วกบั การชาํ ระภาษีจนถงึ ปีน.ี้ [ถา้ งนั้ , ฉันขอดสู ภาพของหมบู่ า้ นในตอนนไ้ี ดไ้ หม?] [เอะ๊ ? ตอนนเี้ ลยเหรอ?] เมอื่ ไดย้ นิ ดงั นัน้ , ลเิ ธยี กข็ มวดควิ้ ของเธอ, [มะ...มะ..มอี ะไรไมส่ ะดวกอยา่ งนัน้ หรอื ?] ถงึ เธอจะพยายามแสดงถงึ อํานาจของเธอกต็ าม, แตห่ ลงั จากการพดู ตดิ อา่ งของเธอ, มนั ชา่ งดู ไรค้ า่ , [ไม,่ ผมคดิ วา่ ทา่ นเฟาวไ์ ฮทอ์ าจจะเหนอื่ ย. จนถงึ ตอนน,้ี ทา่ นพงึ่ เดนิ ทางมาถงึ กค็ งทําอะไร ไมไ่ ดม้ าก, ทา่ นน่าจะทําการตรวจสอบในวนั ถดั ไปจะดกี วา่ .] [งนั้ หรอื ? แตถ่ งึ อยา่ งไร ฉันก็คอื ฉัน. ไดโ้ ปรดนําฉันไปดรู อบๆดว้ ย] [ผมเขา้ ใจแลว้ ] ดงั นัน้ ผใู ้ หญบ่ า้ นจงึ พาเธอไปทที่ งุ่ นารอบๆหมบู่ า้ น. [นค่ี อื เขตปลกู ขา้ วสาล,ี พวกเราพง่ึ จะหวา่ นเมล็ดในชว่ งฤดใู บไมร้ ว่ ง] [ดเู หมอื นจะไปไดด้ ว้ ยดนี ะ] และพชื ชนดิ อนื่ ๆ [พชื ผักเองกไ็ ดร้ บั การเกบ็ เกยี่ วแลว้ เชน่ กนั ] สดุ ทา้ ยคอื หอ้ งเกบ็ ของ. [ฟ-ู ฟฟุ ,ุ นมี่ นั ขา้ วสาลจี ํานวนมหาศาล, ถงึ ขนาดทว่ี า่ คณุ ชาํ ระคา่ ภาษีแลว้ คณุ กย็ งั สามารถอยู่ ไดอ้ ยา่ งสบายตลอดฤดหู นาวเลยนะ] [เอะ๊ , ผมคดิ วา่ คงจะเป็ นอยา่ งนัน้ ] [ถา้ เชน่ นัน้ ฉันกโ็ ลง่ ใจ. สามารถสง่ ไปในวนั พรงุ่ นเ้ี ลยหรอื ไม?่ ] [พะ พรงุ่ นง้ี ัน้ หรอื ? น่ันไมม่ ปี ัญหา, แตท่ า่ นเฟาวไ์ ฮท,์ คณุ ไมเ่ หนอ่ื ยบา้ งงนั้ ร?ึ ] ผใู ้ หญบ่ า้ นไดส้ งั เกตเุ ห็นวา่ ลเิ ธยี นั่นเหนอ่ื ยมาก, แต่ [ฉันไมเ่ ป็ นไร, เพราะวา่ นค่ี อื หนา้ ทขี่ องฉัน] เธอพยายามฝืนยมิ้ , ตอนนัน้ เองลกู บอลกก็ ลง้ิ มาทเ่ี ทา้ ของเธอ.

[อารา่ ? นค่ี อื ?] ลเิ ธยี หยบิ ลกู บอลขนึ้ มา, [อา๊ า! พส่ี าว,ขอบคณุ ครา้ บ! น่ันลกู บอลของผม] เจา้ เครทิ ว์ งิ่ มาพดู กบั เธอ [โอเค, นขี่ องเธอ] ถงึ เธอพดู อยา่ งนัน้ ขณะสง่ บอลในมอื ใหไ้ ป, แตส่ ายตาของเธอไมไ่ ดม้ องไปทเี่ ครทิ เ์ ลย, แต่ กลบั จอ้ งไปทลี่ กู บอล. [ทา่ นเฟาวไ์ ฮท?์ ] ลเิ ธยี ไดส้ งสยั วา่ มนั คอื อะไรเธอจงึ ถามผใู ้ หญบ่ า้ น, [... ผใู ้ หญบ๋ า้ น, เด็กๆทอี่ ยรู่ อบๆนี้ กําลงั เลน่ กบั อะไรอยอู่ ยา่ งนัน้ หรอื ?] [อา่ , นั่นคอื ลกู บอล] [ลกู บอล?] [อมื , มนั เป็ นของทจี่ นิ ทําขนึ้ น่ะ] [จนิ หรอื วา่ … คนกอ่ นหนา้ นั่น?] [กเ็ ป็ นคนทพี่ าทา่ นเฟาวไ์ ฮทม์ าทน่ี ไี่ ง] [คนคนนัน้ สรา้ งลกู บอลน?้ี ] [ใช,่ แตเ่ ดมิ เขากไ็ มไ่ ดม้ าจากหมบู่ า้ นนห้ี รอกนะ, เขาหลงทางมาทน่ี เี้ มอื่ ชว่ งฤดใู บไมผ้ ลนิ ่ะ. ดู เหมอื นวา่ เขาจะเป็ น [Magic Craftman] จากประเทศหา่ งไกล และเขาก็ชว่ ยเหลอื หมบู่ า้ นใน ดา้ นตา่ งๆละ่ นะ] [เขาเนยี้ นะ? [Magic Craftman]] [ใช]่ [น่ันมนั …?] ลเิ ธยี เรม่ิ สนใจในตวั ของจนิ ขน้ึ มาเลก็ นอ้ ย. [พอ่ คา้ โรแลนดน์ ่าจะกําลงั จัดสนิ คา้ อยนู่ ะ แต.่ ..] [โร แลดง์ นั้ หรอื ? ฉันคดิ วา่ เคยไดย้ นิ ชอื่ ของเขา. เมอ่ื เรว็ ๆนฉี้ ันไดย้ นิ วา่ มกี ารพดู คยุ เกยี่ วกบั การคา้ ขนาดใหญก่ บั บรษิ ัที่ ชอ่ื วา่ รากลนั ฟรมิ ป์ .]

[มนั อาจจะเป็ นคนเดยี วกนั ] [งนั้ เหรอ? ถา้ งัน้ ฉันจะตรวจสอบใหห้ ลงั จากไปทเี่ มอื งหลวง] หลงั จากตดั สนิ ใจไดแ้ ลว้ , ทงั้ สองก็ออกจากพน้ื ทแี่ ละกลบั ไปทหี่ มบู่ า้ น [ผใู ้ หญบ่ า้ น, น่ันมนั เครอื่ งสบู น้ําใชไ่ หม?] ระหวา่ งทาง, ลเิ ธยี สงั เกตเุ หน็ เครอื่ งสบู น้ําบนบอ่ น้ํา [เอะ๊ , ใชแ่ ลว้ , นั่นกเ็ ป็ นสง่ิ ทจ่ี นิ สรา้ งขน้ึ เหมอื นกนั ] 「!!」 ลิ เธยี ประหลาดใจอกี ครงั้ . ตอนนไี้ มเ่ พยี งแตท่ เ่ี มอื งหลวง, แตใ่ นหมบู่ า้ นชนบทรอบๆแถบน,ี้ ก็ ยงั มเี ครอื่ งสบู นํ้าใช.้ หรอื วา่ นจ้ี ะเป็ นเบอื้ งหลงั การเจรญิ เตบิ โตอยา่ งรวดเร็วของบรษิ ัทรากลนั ฟรมิ ป์ , นอกเสยี จากวา่ มนั มาจากทนี่ ,่ี และยงิ่ ไปวา่ นัน้ ยงั เป็ นการบง่ บอกวา่ จนิ นัน้ เป็ น [Magic Craftman] จากตา่ งประเทศทเ่ี ป็ นคนสรา้ งมนั . ทําใหเ้ ธอยง่ิ สนใจในตวั ของจนิ มากขนึ้ และมาก ขนึ้ . [ถา้ งนั้ , ไดโ้ ปรดพกั ผอ่ นสาํ หรบั การทํางานในวนั น]้ี พอพดู อยา่ งนัน้ , ผใู ้ หญบ่ า้ นก็ไดพ้ าลเิ ธยี ไปทบี่ อ่ นํ้าพรุ อ้ น, บารบ์ ารา่ หลานสาวของเขากม็ ารออ ยกู่ อ่ นแลว้ . [ผใู ้ หญบ่ า้ น, สถานทน่ี คี้ อื ?] [มนั คอื บอ่ นํ้ารอ้ น] [บอ่ น้ํารอ้ น?] [เอา้ , บารบ์ ารา่ ฉันฝากสว่ นทเี่ หลอื ใหเ้ ธอดว้ ยนะ] [คะ, คณุ ลงุ ] ผใู ้ หญบ่ า้ นไดส้ ง่ ตอ่ เธอใหก้ บั บารบ์ ารา่ และกลบั บา้ นของเขา. [ดงั นัน้ ตอนน,ี้ ทา่ นเฟาวไ์ ฮท,์ ไดโ้ ปรดเขา้ ไปคะ] เธอไดถ้ กู เชญิ ใหเ้ ขา้ ไปในหอ้ งเปลย่ี นเสอื้ ผา้ , และถกู กระตนุ ้ ใหถ้ อดเสอ้ื ผา้ ของเธอออก, [ทะ-ทําไม เธอจะตอ้ งถอดเสอื้ ผา้ ดว้ ยละ!?] ลเิ ธยี มองอยา่ งไมเ่ ขา้ ใจ น่ันมนั เป็ นปฏกิ รยิ าพน้ื ฐานตามธรรมชาต.ิ บารบ์ ารา่ หวั เราะ

[ฉัน ตอ้ งขอโทษดว้ ยทไี่ มไ่ ดอ้ ธบิ ายอยา่ งชดั เจน. นเี่ รยี กวา่ บอ่ น้ํารอ้ น, มนั เป็ นสถานทท่ี มี่ นี ้ําอนุ่ ไหลมารวมกนั . และเพราะวา่ อยา่ งนัน้ , ทกุ คนในหมบู่ า้ นจงึ มาแชน่ ้ํารอ้ น, เพอ่ื ฟ้ืนฟคู วามเหนอื่ ย ลา้ .] [แลว้ มนั แตกตา่ งจากหอ้ งอาบนํ้าปกตยิ งั ไง?] [เอ, นใ่ี ชน้ ้ํารอ้ นจากใตด้ นิ . ตามทจี่ นิ บอกนะ, เขาไดร้ วบรวมความรอ้ นมาจากใตห้ บุ เขาแหง่ ความตาย, มารวมกบั ทางน้ําใตด้ นิ เพอ่ื ทจี่ ะทําใหม้ นั รอ้ นขน้ึ , เขาบอกฉันแบบนัน้ นะ, แตบ่ อก ตามตรง ฉันเองกไ็ มเ่ ขาใจมนั หรอก.] [นจ่ี นิ ซงั ก็ทําอกี แลว้ เหรอ?] [เขาเป็ นผมู ้ พี ระคณุ ของหมบู่ า้ นนเี้ ลยละ่ ] หลงั จากพดู คยุ , พวกเธอก็ลงไปแชใ่ นน้ํารอ้ น. [อา่ าา, นมี่ นั รสู ้ กึ ดจี รงิ ๆ]

สดุ ทา้ ยความเครยี ดกม็ ลายหายไป, ลเิ ธยี กบั บารบ์ ารา่ ก็ไดน้ อนเหยยี ดรา่ งในบอ่ น้ําพรุ อ้ น. [ใชม่ ะละ่ ?]

เจา้ หนา้ ทจี่ ดั เก็บภาษีกําลงั อาบน้ําอยใู่ นตอนน,้ี มนั ดเู งยี บสงบมากเพราะวา่ พวกชาวบา้ นถกู กนั ออกไปยกเวน้ บารบ์ ารา่ . ทัง้ สองคนนอนเหยยี ดรา่ งอยใู่ นบอ่ นํ้ารอ้ น, และพาดหวั ของพวกเธอไว ้ บนขอบบอ่ . สําหรบั ชว่ั ขณะหนงึ่ เธอกค็ รางออกเหมอื นลงุ แกๆ่ คนหนง่ึ . 「…」 [ทา่ นเฟาวไ์ ฮท?์ ] ลิ เธยี จอ้ งอยา่ งอจิ ฉาไปทสี่ ว่ นทนี่ ูนๆสองอนั ทอี่ ยบู่ นตวั ของบารบ์ ารา่ , จากนัน้ กด็ งึ ตวั เธอเขา้ มา หาเพราะวา่ เธอมบี างอยา่ งทคี่ า้ งคาอยขู่ องในใจของ เธอ. [นี่ จนิ ซงั มาจากทไี่ หนในโลกนเ้ี หรอ?] เธอพยายามทจ่ี ะถาม, [ซา่ า…(เสยี ง นํ้า) เขาไดบ้ อกฉันมาวา่ เขาถกู ดงึ มาโดย [Artifact] ทท่ี ํางานผดิ พลาดและถกู โยนมาทน่ี นี้ ่ะ. ถา้ จําไมผ่ ดิ , เขาจะบอกวา่ ประเทศบา้ นเกดิ ของเขาเรยี กวา่ ญป่ี ่ นุ , เธอพอจะรจู ้ กั มนั ไหม?] [ญปี่ ่ นุ เหรอ, ไม,่ ไมเ่ คยไดย้ นิ นะ, ถงึ แมว้ า่ ฉันจะไมค่ อ่ ยรเู ้ กย่ี วกบั ภมู ภิ าคแถวนก้ี ต็ ามเถอะ.] ลิ เธยี ไดบ้ อกกบั บารบ์ ารา่ วา่ เธอเป็ นขนุ นางใหม่ และงานแรกของเธอกค็ อื การเป็ นพนักงาน จดั เกบ็ ภาษี. อายขุ องบารบ์ ารา่ คอื 16 ปี และของเธอ 15 ปี, ซง่ึ อายขุ องทงั้ คหู่ า่ งกนั เพยี งแค่ 1 ปีเทา่ นัน้ , และนั่นทําใหท้ งั้ คเู่ ป็ นเพอ่ื นทดี่ ตี อ่ กนั โดยผา่ นทางการเปลอื ยกาย… -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนที่ 12 - การขนสง่ เชา้ วนั รงุ่ ขนึ้ , ผคู ้ นในหมบู่ า้ นไดม้ ารวมตวั กนั อยทู่ หี่ นา้ บา้ นของผใู ้ หญบ่ า้ น. นเี่ ป็ นการขนสง่ ขา้ ว สาลสี าํ หรบั ภาษีของหมบู่ า้ น. [เอาละ่ , ฉันฝากนายดว้ ยนะ] เมอ่ื ผใู ้ หญบ่ า้ นพดู เชน่ น่ัน. ผชู ้ ายคนหนง่ึ กเ็ รมิ่ มดั พวกมนั เขา้ ดว้ ยกนั . [อ,ู ใหฉ้ ันไป! มนั เป็ นเรอ่ื งทงี่ า่ ยมากเพราะวา่ พวกเราจะไปแคค่ รงั้ เดยี ว] พวก เขามแี ผนทจ่ี ะใชร้ ถพว่ งจกั รยานของจนิ เพอ่ื ทจ่ี ะไดท้ ําการขนจบเพยี งรอบเดยี ว. เนอ่ื งจาก เมอื่ กอ่ นมกี ารขนสง่ โดยใชค้ นและมา้ มาตลอดจนกระทงั่ ถงึ ตอนน,้ี พวกเขาจงึ จําเป็ นจะตอ้ ง เดนิ ทางไปกลบั หมบู่ า้ นไคน่าหลายรอบ รวมถงึ หมบู่ า้ นอนื่ ๆกเ็ ชน่ กนั , และนั่นมนั เป็ นงานที่ ยากลําบาก. เวลา นี้ รถพว่ งจกั รยาน 12 คนั ถกู ใชส้ าํ หรบั การขนสง่ ขา้ วสาลจี ํานวน 5 ตนั ในรอบเดยี ว. นอกจากนเี้ นอื่ งจากมที างลาดจากหมบู่ า้ นไคน่า, การขนสง่ มนั กจ็ ะสะดวกมากขน้ึ , และขากลบั ก็ คงไมล่ ําบากเพราะมนั วา่ งเปลา่ . [คณุ เอาอาหารกบั น้ําไปรยึ งั ?] [อวู๊ !] [ไมไ่ ดล้ มื อะไรไวน้ ะ?] [ทร่ี กั , ระวังตวั ดว้ ย] [คณุ พอ่ , ดแู ลตวั เองดว้ ยนะ] [โอ!้ ] เหลา่ ภรรยาและเดก็ ๆ ตา่ งโบกมอื , เมอ่ื เหน็ พวกเขาคอ่ ยๆเคลอ่ื นจากไป. [โย๊ส… ทา่ นผเู ้ กบ็ ภาษี, ออกเดนิ ทางกนั เถอะ] รอ๊ คพดู กบั ลเิ ธยี , ดงั นัน้ ลเิ ธยี จงึ , [พวกเราออกตวั ได]้ เหลา่ พรรคพวกกเ็ รม่ิ ดงึ รถพว่ งจักรยานทนั ท,ี โกโรโกโร. [พจี่ นิ , ดแู ลตวั เองดว้ ย] จนิ ไดเ้ ขา้ รว่ มกลมุ่ . เขาตอ้ งการใชโ้ อกาศนอ้ี อกไปดนู อกหมบู่ า้ นไคน่า.

ลิ เธยี ควบมา้ นําอยดู่ า้ นหนา้ . บางครงั้ กจ็ ะหนั กลบั มาเพอ่ื ตรวจสอบวา่ พวกเขาทต่ี ามเธอ. ดา้ นหลงั ของลเิ ธอคอื ร๊อค, และหลงั จากนัน้ กค็ อื จนิ . เป็ นเพราะถนนแคบพวกเขาจงึ ตอ้ งเดนิ เรยี งกนั . หลงั จากขา้ มแมน่ ้ําเอรเุ ม่ และผา่ นภเู ขาเลก็ ๆ, สว่ นทเี่ หลอื ของการเดนิ ทางเป็ นเพยี งแคเ่ นนิ เตยี้ ๆเทา่ นัน้ . [เนนิ แบบนนี้ ่าสบายขน้ึ ~] มนั คอื ความตงั้ ใจของจนิ ทเ่ี ขาตดิ ตงั้ ลกู ปืนลอ้ รถใหก้ บั รถพว่ งจักรยานทกุ คนั , แน่นอนวา่ เขา เหนอื่ ย สาํ หรบั ลเิ ธยี … เธอนัน้ ตอ้ งการทจี่ ะเขา้ ไปคยุ กบั จนิ ระหวา่ งการขนสง่ , ทวา่ เธอเก็บอาการไว ้ 3 ชวั่ โมงผา่ นไป หลงั จากเดนิ ทางไปขา้ งหนา้ , พวกเขาก็หยดุ พกั ทสี่ ถานทใ่ี กลๆ้ กบั แหลง่ น้ํา. [อา่ , ฉันเหนอื่ ยจงั ] [ฮาฮาฮา, คณุ นอ่ี อ่ นแอจรงิ ๆนะ จนิ ] [ผมไมเ่ หมอื นร๊อคซงั กบั คนอน่ื ๆน]่ี ร๊อค นัน้ สงู มากกวา่ 180 เซน, น้ําหนักของเขากต็ งั้ 80 กโิ ล. สว่ นความสงู ของจนิ แค่ 160 เซน, และนํ้าหนัก็ 52 กโิ ล. เหน็ ไดช้ ดั วา่ รา่ งกายของพวกเขาตา่ งกนั . [ใช่ ฉันกค็ ดิ วา่ อยา่ งนัน้ , แตจ่ นิ , คณุ น่ะสามารถทําในสง่ิ ทพ่ี วกเราไมส่ ามารถทําได.้ ฉันและคน อน่ื ๆ ตา่ งกอ็ จิ ฉาคณุ .] [... คณุ มเี วลาสกั ครไู่ หม?] ลเิ ธยี เขา้ มาระหวา่ งทจ่ี นิ กบั คนอน่ื ๆกําลงั คยุ กนั . [มอี ะไรอยา่ งนัน้ หรอื ครับ ทา่ นผจู ้ ดั เกบ็ ภาษี?] ร๊อคถาม, [ย... อยา่ เลยคะ่ ... อยา่ งนอ้ ยชว่ งเวลาพกั ก็ชว่ ยลมื เรอื่ งงานไปเถอะคะ่ ] ลเิ ธยี พดู ,จากนัน้ เธอกพ็ ดู ตอ่ , [จนิ ซงั , เออ่ … คอื ? ฉันไดย้ นิ มาวา่ คณุ มาจากทที่ ไ่ี กลมาก, เป็ นความจรงิ หรอื ?] [อมื , จรงิ ครบั ] [แลว้ กน็ ่ัน เออ่ … รถพว่ งจกั รยาน นค้ี ณุ กเ็ ป็ นคนสรา้ งขน้ึ ถกู ตอ้ งไหม?] [น่ันกใ็ ช]่

[ทา่ น ผเู ้ กบ็ ภาษี, จนิ เนยี้ สดุ ยอดมาก! เขาสรา้ งสงิ่ ของขนึ้ มาอนั แลว้ อนั เลา่ น่ันทําใหพ้ วกเรา สะดวกสบายมาก. เจา้ บา้ นท้ี ําใหผ้ มมคี วามสขุ จรงิ ๆ] เมอ่ื รอ๊ คพดู แบบนัน้ , คนอนื่ ๆทน่ี ่ังพักอยรู่ อบๆก็เหน็ ดว้ ยกนั หมด, [ใชแ่ ลว้ ! หลงั จากทเ่ี มยี ฉันแชบ่ อ่ นํ้ารอ้ นนะ, เสน้ ผมผวิ พรรณเมยี ฉันดเู นยี นนุ่มขน้ึ ละ่ ] [เมยี นาย, เฉพาะแคผ่ วิ ของเธอนะ ผวิ ของเธอมนั ดสู วยละ่ ] [หะ๊ ? นายหมายความวา่ อะไรน่ัน? แน่จรงิ กพ็ ดู อกี รอบส!ิ ] ผชู ้ ายแตล่ ะคนชา่ งมชี วี ติ ชวี า. แตล่ เิ ธยี นัน้ สนใจเพยี งแตจ่ นิ , [อๆู ๆ… จนิ ซงั เป็ น [Magic Craftsman] ใชไ่ หม?] [อมื , บางทกี ็มคี นเรยี กแบบน่ัน] [อา-อะโน, แลว้ หลงั จากนคี้ ณุ จะอาศยั อยทู่ ห่ี มบู่ า้ นไคน่าตลอดเลยรเึ ปลา่ ?] 「…」 สําหรับคําถามนัน้ , จนิ ไมส่ ามารถใหค้ ําตอบได.้ แต,่ [สําหรับผชู ้ ายทมี่ คี วามสามารถ, เขาคงไมอ่ ยใู่ นหมบู่ า้ นนไี้ ปไดต้ ลอดหรอก?] รอ๊ คพดู . [นอกจากน,ี้ ฉันแน่ใจวา่ จนิ คงอยากทจ่ี ะกลบั ไปบา้ นเกดิ เขาละ่ นะ] และเมอื่ ลเิ ธยี ไดย้ นิ ดงั นัน้ , [อะ-อะโน, จนิ ซงั บา้ นเกดิ ของคณุ นใี่ ชป่ ระเทศญปี่ ่ นุ ถกู ตอ้ งไหม?] [คณุ ร…ู ้ อา่ า, คณุ คงจะไดย้ นิ มาจากบารบ์ ารา่ สนิ ะ] [ฉันไดย้ นิ มนั จากบารบ์ ารา่ ทบ่ี อ่ นํ้ารอ้ นน่ะ. บอ่ น้ํารอ้ นนั่นมนั ยอดเยย่ี มจรงิ ๆ! ผวิ ของฉันตอนน้ี เนยี นนุ่มขน้ึ กเ็ พราะมนั !] [ฮาฮา, นั่นดแี ลว้ … วา่ แต,่ ทา่ นผเู ้ กบ็ ภาษี, คณุ เคยไดย้ นิ เกยี่ วกบั ญป่ี ่ นุ บา้ งรเึ ปลา่ ?] [... ลเิ ธยี ] [เอะ๊ ?] [ไม่ ไม่ ฉันบอกใหค้ ณุ เรยี กชอื่ ของฉันเมอ่ื วาน? ฉันชอื่ ลเิ ธยี ] [แต,่ ตอนนค้ี ณุ กําลงั ปฏบิ ตั หิ นา้ ทอี่ ย.ู่ ..]

[นั่นไมส่ าํ คญั ! ทกุ คนกด็ ว้ ย, หา้ มเรยี กฉันวา่ คนเกบ็ ภาษี, โปรดเรยี กฉันวา่ ลเิ ธยี !] เพราะเธอตอ้ งการอยา่ งนัน้ , ทกุ คนจงึ ตดั สนิ ใจเรยี กเธอวา่ ลเิ ธยี ซงั . [แลว้ ลเิ ธยี ซงั , คณุ พอจะรเู ้ รอ่ื งญปี่ ่ นุ รเึ ปลา่ ?] [ไม,่ ขอโทษดว้ ยแตฉ่ ันไมร่ เู ้ กย่ี วกบั มนั เลย] [นั่นก…็ .] เพราะ วา่ มนั มาจากโลกอนื่ , มนั กค็ งจะแปลกถา้ มคี นรจู ้ กั มนั , ดงั นัน้ จนิ ไมผ่ ดิ หวงั เทา่ ไหร.่ แต่ ลเิ ธยี กาํ ลงั คดิ จนิ เหน็ วา่ เธอถกู กดดนั ใหอ้ อกความคดิ เหน็ กลายๆ. [อะ โน~, จนิ ซงั ถงึ แมว้ า่ ฉันจะไมร่ จู ้ ักมนั , แตไ่ มแ่ น่วา่ ทเ่ี มอื งหลวงอาจจะมคี นเคยไป! เมอื่ ฉัน กลบั ไป, ฉันจะขอใหค้ นรจู ้ ักชว่ ยตรวจสอบให,้ ดงั นัน้ อยา่ พงึ่ หมดหวัง.] เธอยนื ยนั อยา่ งหนักแน่นขณะพดู กบั จนิ , [อา่ , ขอบคณุ มากๆเลยครบั ] เขาตอบกลบั ไป. แลว้ ทงั้ กลมุ่ ก็ออกเดนิ ทางอกี ครัง้ . ขา้ ม ผา่ นภเู ขาเลก็ ๆ, กเ็ ป็ นทางลาดยาวลงมา, ขณะทวี่ นั นเ้ี รมิ่ มดื ลงพวกเขากม็ าถงึ คา่ ยพักแรม. มนั เป็ นกระทอ่ มทพี่ กั แบบง่ายๆ สาํ หรับใหค้ นเดนิ ทางหรอื คนจากหมบู่ า้ นไคน่าไดใ้ ชม้ นั . [ยาเระ ยาเระ, เราควรจะทํามนั ใหเ้ สร็จกอ่ นทจ่ี ะมดื นะ] รอ๊ คถอนหายใจดว้ ยความโลง่ อก. มนั จะอนั ตรายมากถา้ มนั มดื . วนั ในชว่ งฤดใู บไมร้ ว่ งชา่ งสน่ั จรงิ ๆ, มนั คงจะดถี า้ เราออกเดนิ ทางแตเ่ ชา้ . อาหาร คํา่ ถกู จดั ทําอยา่ งเรง่ รบี . พวกเขาหยบิ เตา และหมอ้ รวมถงึ ขา้ วสาลี จากรถพว่ งจกั รยาน. โจก๊ ตม้ เนอื้ ตากแหง้ กไ็ ดถ้ กู ทําขนึ้ . และพวกเขาแจกจา่ ยมนั อยา่ งรวดเร็ว. ลเิ ธยี มองไปทเ่ี ตา. [ไมจ่ รงิ น่า, เตานม่ี นั ...] [อา่ , จนิ กําลงั สรา้ งปัญหาขน้ึ ] เมอ่ื ไดย้ นิ , [ฮาาา, ไมว่ า่ อะไรจะออกมา, ฉันก็คงไมแ่ ปลกใจอกี แลว้ ] เธอพน่ ลมหายใจออกมา.

หลงั จากกนิ เสร็จ, ผา้ หม่ ก็ถกู นําออกมาเพอื่ ทําเป็ นเตยี ง. แลว้ พวกเขาตกลงกนั เกยี่ วกบั ลําดบั การเฝ้าระวงั ในตอนกลางคนื . [เราตอ้ งการ 2 คนทจ่ี ะอยเู่ ฝ้าในรอบแรก...] [ฉันอยเู่ อง] ลเิ ธยี พดู ขน้ึ . [เอ?๋ แต.่ .. ลเิ ธยี ซงั พวกเราตอ้ งการใหค้ ณุ ...] รอ๊ คพยายามจะพดู แตล่ เิ ธยี สายหวั ของเธอ, [ไม,่ ฉันขมี่ า้ ของฉันมาตลอดทางในขณะทที่ กุ คนตอ้ งลากดงึ รถขนของ, นม่ี นั มากเกนิ ไป] [อยา่ งนัน้ หรอื ? ฮมื ม, มาดกู นั … แลว้ แตค่ ณุ ละ่ กนั , จนิ ?] 「OK」 「OK?」 [อา๊ , ไมส่ ,ิ เขา้ ใจแลว้ ] [ฮมื ม, ฉันจะเรม่ิ ทคี่ ณุ . หลงั จาก 2 ชวั่ โมงกจ็ ะเป็ น โจนาส กบั ลนิ ัส, หลงั จากนัน้ ก็ บลิ กบั เจฟ ถดั ไปเป็ น เดฟ กบั โอวารท์ , รคิ กบั ทอม และสดุ ทา้ ย ฉัน กบั เอยี น, ตกลงไหม?] [เขา้ ใจแลว้ ! เฮย้ , พวกเรารบี เขา้ นอนไดแ้ ลว้ ] หลงั จากพดู อยา่ งนัน้ , จนิ กบั ลเิ ธยี ก็ถกู ทง้ิ เอาไว,้ และทกุ คนก็นอนหลบั อยใู่ นผา้ หม่ ของพวก เขา. จนิ กบั ลเิ ธยี มว้ นผา้ หม่ คลมุ เขา้ กบั รา่ งกายขณะน่ังอยบู่ นทน่ี ่ังตรงระเบยี ง กระทอ่ ม. ทอ้ งฟ้าในตอนนกี้ ลายเป็ นสดี ําแลว้ , และดวงจันทรก์ พ็ งึ่ ขน้ึ มาจากทอ้ งฟ้าทางทศิ ตะวนั ออก. ดวงจนั ทรข์ องโลกนเ้ี ลก็ กวา่ ของโลกเสยี อกี . ดงั นัน้ เขาไมไ่ ดค้ าดหวังความสวา่ งของแสงจนั ทร.์ เนอื่ งจากเพราะวา่ จะตอ้ งคาํ นวนเวลาจากการเคลอื่ นไหวของดวงจนั ทร,์ รปู รา่ งของมนั บน ทอ้ งฟ้าจงึ เป็ นสง่ิ สาํ คญั . จนิ กบั ลเิ ธยี นั่งอยใู่ นความเงยี บสกั พกั , แลว้ ลเิ ธยี กเ็ รมิ่ พดู ชา้ ๆ. [คณุ คงจะเคยไดย้ นิ เรอ่ื งเกย่ี วกบั บา้ นของฉันทเี่ ป็ นขนุ นางใหม.่ ] [เ-เอะ๊ ]

[นั่น เป็ นสาเหตวุ า่ ทําไมทฉี่ ันซงึ่ เป็ นสามญั ชนคนธรรมดามาจนถงึ อายุ 10 ปี. แตพ่ อพอ่ ของฉัน ถกู แตง่ ตงั้ ใหเ้ ป็ น [รทิ เทอร]์ นั่นทําใหช้ วี ติ ของฉันเปลย่ี นไปอยา่ งกระทนั หนั . บอกตามตรง. ฉัน เองยังไมอ่ ยากจะเชอื่ มนั เลย] 「…」 จนิ ฟังอยอู่ ยา่ งเงยี บๆ. [แต,่ นายกเทศมนตรคี นปัจจบุ นั เป็ นคนทยี่ อดเยยี่ มมาก, เขาตรากฏเพอ่ื ผลประโยชนข์ อง ประชาชน, อา่ คณุ คงจะรอู ้ ยแู่ ลว้ , ฉันคดิ วา่ มนั จะเป็ นไปไดไ้ หมสาํ หรบั คนธรรมดาทกี่ ลายเป็ น [รทิ เทอร]์ ทจี่ ะทําเพอ่ื ผลประโยชนข์ องประชาชน.] ลเิ ธยี พดู อยา่ งตอ่ เนอื่ ง. [แต,่ อะไรคอื ประโยชนข์ องประชาชน? ถา้ มนั เป็ นประโยชนก์ บั ผคู ้ นแลว้ จนิ ซงั สดุ ยอดกวา่ มาก. เครอ่ื งสบู นํ้า, บอ่ น้ํารอ้ น, รถพว่ งจกั รยาน, และกเ็ ตา. การทํางานอยา่ งนสี้ ิ ฉันเชอื่ วา่ นัน้ คอื การ ทําประโยชนใ์ หก้ บั ผคู ้ น.] 「…」 [จนิ ซงั , ฉัน… ฉันเป็ นแบบนตี้ อ่ ไปจะดแี ลว้ รเึ ปลา่ …?] -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนท่ี 13 - การจโู่ จม ลเิ ธยี ไดถ้ ามคําถามของเธอออกมาอยา่ งกระทันหนั , แน่นอนวา่ จนิ พดู ไมอ่ อก. แตเ่ ขาจําไดถ้ งึ คําพดู ของผอู ้ ํานวนการสถานเลย้ี งเดก็ กําพรา้ ทเ่ี คยพดู ไว.้ [มนุษยน์ ่ะเป็ นสงิ่ มชี วี ติ ทไี่ มส่ ามาถอยไู่ ดด้ ว้ ยตวั คนเดยี ว. ดงั นัน้ ทกุ คนจงึ พง่ึ พาคนอนื่ อยเู่ สมอ.] [เอะ, น่ันก็จรงิ ….] ลเิ ธยี ผงกหวั เบาๆใหก้ บั คําพดู นัน้ . [คนเราน่ะมสี งิ่ ทเี่ หมาะและไมเ่ หมาะกบั ตวั เอง. ดงั นัน้ คณุ เองก็คงมสี งิ่ ทส่ี ามารถทําไดแ้ ละทํา ไมไ่ ดเ้ ชน่ เดยี วกนั .] [ฉันร.ู ้ ..] [แลว้ , มนั จะไมด่ กี วา่ เหรอถา้ คณุ ทําในสง่ิ ทค่ี ณุ ทําได?้ ] เมอื่ จนิ พดู แบบนั่้น, ลเิ ธยี กก็ ม้ หวั ของเธอลง. [... สงิ่ ทฉ่ี ันทําได.้ .] เธอพมึ พํา. [ผมไมใ่ ชข่ นุ นาง, และผมกไ็ มม่ คี วามสนใจเรอ่ื งการเมอื ง. แต,่ ลเิ ธยี ซงั ไมเ่ หมอื นกนั ?] 「เอะ๊ ?」 [คนทอ่ี ยเู่ หนอื คนอนื่ และไมส่ นใจในสงิ่ ทผ่ี ดิ , ผมคดิ วา่ คนอยา่ งนัน้ ไมเ่ ป็ นทตี่ อ้ งการนะ] ลเิ ธยี เงยี บลงจากนั่นและดเู หมอื นจะคดิ เกย่ี วกบั ทพี่ ดู . จนิ บอกวา่ ไมเ่ ป็ นไรและจอ้ งมองดาวและ ดวงจนั ทรต์ อ่ . หลงั จากผา่ นไป 2 ชวั่ โมง จากการตรวจสอบดวงจนั ทร,์ ทงั้ สองคนกเ็ ขา้ ไปในบา้ นพกั เพอ่ื เปลย่ี นเวร. ผชู ้ ายอยใู่ นหอ้ งขนาดใหญ่ ขณะเดยี วกนั ลเิ ธยี ก็แยกไปอกี หอ้ ง. ในหอ้ งใหญ,่ จนิ ปลกุ โจนัสและไลนัสทกี่ าํ ลงั นอนโกรนเสยี งดงั ใหต้ นื่ ขน้ึ มา [ฮมื ? ...อาา, มนั ไดเ้ วลาเปลยี่ นแลว้ เหรอ?] [ใช,่ ลกุ ไดแ้ ลว้ ] [ฮอื … เขา้ ใจแลว้ น่า] พอสลบั กนั , จนิ กล็ ม้ ตวั ลงนอน. แลว้ เขากห็ ลบั ลงอยา่ งรวดเร็วเนอื่ งจากความเหนอื่ ยลา้ .

ในทางกลบั กนั , ลเิ ธยี ไมส่ ามารถหลบั ลงได.้ เธอยงั คงคดิ เกย่ี วกบั สง่ิ ทจี่ นิ พดู . [บางสงิ่ ทฉ่ี ันสามารถทําไดง้ นั้ เหรอ... ฮมื ม? ฉันจะตอ้ งคน้ หาบางสง่ิ นั่น, และสําหรบั ตอนนก้ี ็คง เป็ นงานปัจจบุ นั ของฉันตอนน…ี้ .] ＊＊＊ เชา้ วนั ตอ่ มามเี มฆมาก. หลงั จากพวกเขาเสร็จจากอาหารเชา้ พวกเขากอ็ อกเดนิ ทางทนั ท.ี ออก จากป่ ามา, ขา้ มสะพานผา่ นหว้ ยเลก็ ๆ และกม็ าถงึ ทงุ่ หญา้ . [ดว้ ยความเร็วนพ้ี วกเราน่าจะไปถงึ หมบู่ า่ นกอ่ นทม่ี นั จะมดื ไดน้ ะ.] [น่ันดเี ลย] เนอ่ื ง จากรถพว่ งจักรยานทถ่ี กู ปรับปรงุ แลว้ , โกโตโกโต (ใครรมู ้ นั คอื อะไรบอกท)ี . ตามตาราง, หลงั จากเสร็จจากอาหารกลางวนั แลว้ เดนิ ทางไปทางซา้ ยอกี 15 กโิ ลเมตร. ประมาณ 4 ชวั่ โมง. ก็น่าจะเจอกบั ดงหนิ . [หลงั จากออกจากดงหนิ กน็ ่าจะเหน็ หมบู่ า้ นนะ] พอพดู อยา่ งนัน้ , รอ๊ คกก็ ระตนุ ้ ทงั้ กลมุ่ ทนั ที [เหลอื กอกี นดิ เดยี วแลว้ , อดทนไวพ้ วก] ขณะนัน้ . [อวุ า๊ กกกก!] เอยี นทอี่ ยทู่ างดา้ นหลงั กร็ อ้ งขน้ึ . [เกดิ อะไรขนึ้ !?] [อ-ุ๊ อวุ า้ กก, นมี่ นั อะไรกนั !] พอหนั ไปรอบๆ, บางสงิ่ แปลกๆ เขา้ มาหาพวกเขาจากทางดา้ นหลงั . [นั่นมนั … โกเลม?] ลเิ ธยี พมึ พําออกมา. [โกเลม? มนั คอื อะไร?] มนั สงู 2 เมตร และรา่ งกายทงั้ หมดของมนั สรา้ งขนึ้ จากเหลก็ ในรปู แบบมนุษย.์ มนั ดแู ขง็ แกรง่ จรงิ ๆ. [ว๊ากกก, มอี กี ตวั ทางน!ี้ ]

มนั คอื เสยี งร๊อค. โกเลมอกี ตวั ทเ่ี หมอื นกนั กําลงั ตรงเขา้ มาจากทางดา้ นหนา้ . [เป้าหมายมนั คอื ขา้ วสาล?ี บา้ เอย๊ , นม่ี นั ไมม่ เี หตผุ ลเอาซะเลย!] ขา้ วสาลเี ป็ นสง่ิ สําคญั , แตพ่ วกเราไมม่ ที างทจี่ ะตอ่ กรกบั โกเลมในชดุ เกราะพวกนไี้ ดแ้ น่, และร๊อครอ้ งออกมาอยา่ งสน้ิ หวงั . [ฉันไมย่ อม!] [ลเิ ธยี . มนั เป็ นไปไมไ่ ดห้ รอก!] ลเิ ธยี มเี พยี งดาบและเธอก็ดงึ ดาบสนั้ ของเธออกมา, เธอลงจากมา้ แลว้ วง่ิ ไปขา้ งหนา้ , เป้าหมาย ของเธอกค็ อื โกเลม. [ไมเ่ ป็ นไร, ฉันไดเ้ รยี นรวู ้ ธิ กี ารใชด้ าบมาบา้ ง, ถงึ แมม้ นั จะดไู มเ่ หมอื นก็ตาม! ทาาา!] ลเิ ธยี ยอ่ ตวั ลงและฟันไปทโี่ กเลม, เป้าหมายคอื ขา. แตท่ วา่ , [ไมน่ ะ...] แทนทดี่ าบสนั้ นัน้ จะตดั ขา, มนั กลบั งอแทน. [น่ันเป็ นเหตผุ ลทผี่ มบอกวา่ ทําไมไ่ ด!้ ถอยมา!] จนิ ตะโกนแลว้ วงิ่ ไปหาเธอ แต,่ [ฉันไมต่ อ้ งการ! ทกุ คนกําลงั มองฉันทเี่ ป็ น [รทิ เทอร]์ ! ดงั นัน้ ในฐานะ[รทิ เทอร]์ ฉันจะตอ้ ง ปกป้องทกุ คน!] [ระวัง!] [เอะ๊ ?] เป้าหมายของโกเลมคอื ลเิ ธยี , แลว้ มนั กเ็ หวยี่ วแขนลงมา. จนิ เป็ น [Magi Craft Meister]. ในความเป็ นจรงิ แลว้ [Magi Craft Meister] ไมส่ ามารถใชเ้ วทย์ มนตส์ าํ หรบั โจมต.ี สําหรบั เวทยม์ นตฟ์ ืนฟ,ู ขอบเขตทเ่ี ขารักษาไดค้ อื แผลถกู บาดและรอยถลอกเทา่ นัน้ . เพราะวา่ ความถนัดของเขานัน้ เนน้ ไปทส่ี ายการผลติ . นอกจากนข้ี องแถมคอื เขาไมส่ ามารถสรา้ ง ผลกระทบถา้ หากไมส่ มั ผสั มนั . แต่ ก็ไมไ่ ดห้ มายความวา่ [ไมส่ ามารถใชเ้ วทยโ์ จมต]ี = [ไมส่ ามารถโจมตไี ด]้ . เหมอื นกบั เลอ่ื ย สาํ หรับตดั ตน้ ไม ้ แตก่ ไ็ มไ่ ดห้ มายความวา่ มนั ใชต้ ดั เพยี งตน้ ไมเ้ ทา่ นัน้ . เอาละ่ , ขอใหเ้ ป็ นอยา่ งทค่ี ดิ . จนิ เอากระเป๋ าใสน่ ํ้าออกจากเอว,

[บา้ เอย๊ ! ตอนนล้ี ะ่ ! [Water Jet]!] [กร๊ดี ดด!] ตบุ๊ , มนั กาํ ลงั กระแทกเขา้ กบั หวั ลเิ ธยี . เธอคดิ วา่ คงจะไมร่ อดจากชะตากรรมนข้ี องเธอแลว้ ละ่ .

แต,่ เสยี งของรา่ งและแขนของโกเลมรว่ งลงกอ่ นจะถงึ ตวั เธอ, [โอว้ ว…์ ?] เธอลมื ตาขน้ึ ดว้ ยความตน่ื ตระหนก, มบี างสว่ นบนรา่ งของโกเลมหลดุ ไป. แขนขวาของมนั ถกู ตดั ไปจนถงึ ขอศอก. แขนขวาทน่ี อนอยตู่ รงหนา้ เขา, และเขารผู ้ ลลพั ธว์ า่ จะเกดิ อะไรขน้ึ หากมนั ปะทะเขา้ กบั เธอ. [ยงั เหลอื อกี หนงึ่ !] จากทจ่ี ําไดร้ สู ้ กึ จะมโี กเลมอกี ตวั จโู่ จมทางดา้ นหลงั , เขาตอ้ งไปจัดการมนั . และน่ัน, จนิ ใช ้ [Water jet] จดั การตดั โกเลมอกี ตวั . [ไมน่ ่าาา….] เวทย์ มนตท์ เี่ ธอไมเ่ คยเหน็ มากอ่ น. มนั เป็ นเวทยม์ นตท์ ใ่ี ชน้ ้ํา, แมว้ า่ มนั ไมไ่ ดม้ าจากเวทยม์ นต์ นํ้าสายโจมต,ี เวทยม์ นตน์ ้ําสายโจมตี [Water Stream] จะเรยี กสายนํ้ากวาดไป และ [Water Ball] ก็ใชเ้ รยี กนํ้าขน้ึ มาเพอ่ื โยนใส.่ ดงั นั่นพวกเขาไมส่ ามารถใชไ้ ดห้ ากไมอ่ ยใู่ กลแ้ หลง่ นํ้า. [ลเิ ธยี ซงั , คณุ ไมเ่ ป็ นอะไรนะ?] หลงั จากยนื ยนั แลว้ วา่ ไมม่ โี กเล็มตวั อนื่ อกี , จนิ กว็ งิ่ เขา้ ไปหาเธอ. [ชะ-ใช.่ ฉันถกู กระแทกทห่ี วั ของฉันนดิ หน่อยน่ะ] เขาลบู เบาๆทห่ี วั ของเธอทแ่ี ขนโกเลมตกใส.่ [อา่ , ขอโทษนะ… ทผี่ มชา้ ไป.] [จนิ ซงั , เวทยม์ นตน์ ่ันคอื เวทยอ์ ะไรงนั้ เหรอ?] [ฮมื ? คณุ หมายถงึ [Water Jet]? มนั กแ็ ค่ [Craft Magic] ทคี่ ลา้ ยการวเิ คราะหห์ นิ และเหล็กน่ัน แหละ, มนั มอี ะไรหรอื ?] [เอ?๋ มนั มพี ลงั โจมตนี ่ากลวั ขนาดนเ้ี ลยเหรอ?] ลเิ ธยี เหลอื บมองไปยงั ดา้ นหลงั , อยา่ งประหลาดใจ [เอาไวค้ อ่ ยพดู ถงึ เรอ่ื งนก้ี นั ทหี ลงั เถอะ. ลเิ ธยี ซงั คณุ พอจะใชเ้ วทยร์ ักษาไดห้ รอื เปลา่ ?] เอยี นทอ่ี ยดู่ า้ นหลงั ถกู ฟาดโดยโกเลม็ , จนแขนของเขาหกั . [อา่ , ฉันใชไ้ ด…้ [แสงแหง่ การรกั ษาไดโ้ ปรดรกั ษาคนผนู ้ ,ี้ [Cure]!]

ลิ เธยี รบี วงิ่ ไปทเี่ อยี น เธอแบมอื ของเธอไปทแี่ ขนของเขาและเรม่ิ ใชเ้ วทยม์ นต.์ จากนั่นแสงก็ สวา่ งไปทว่ั บรเิ วณ, แลว้ อาการบวมทแ่ี ขนกห็ ายไปอยา่ งรวดเร็ว. [โอๆ้ ๆๆ! สดุ ยอดดดด!] เหลา่ หนุ่มๆประทบั ใจทไี่ ดเ้ หน็ . [ขอบคณุ มากครบั , ทา่ นลเิ ธยี ] เอยี น, กบั ร๊อคของคณุ เธอ [ไมเ่ ป็ นไรหรอก, เพราะวา่ เป็ นหนา้ ทข่ี องฉันอยแู่ ลว้ ] หลงั จากทพี่ ดู , ลเิ ธยี กย็ มิ้ เลก็ นอ้ ย, และเธอกร็ ักษาหวั ทถ่ี กู กระแทกของเธอหลงั จากนั่น. -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 1 : ตอนท่ี 14 - โกเลมกอน [นม่ี นั โกเลม...] [ทําไมถงึ มโี กเลมอยทู่ น่ี ไ่ี ด?้ ] จนิ ต รวจสอบโกเลมทเ่ี ขาจดั การดว้ ยตวั เอง เมอื่ ความรสู ้ กึ คกุ คามจากโกเลมหายไป พวกผชู ้ าย จากหมบู่ า้ นกท็ รดุ ตวั นั่งพกั ลงบนพนื้ สว่ นลเิ ธยี กบั จนิ กต็ รวจสอบรอบๆวา่ ยงั มโี กเลมอยใู่ กลๆ้ หรอื ไม.่ [ฉันคดิ วา่ อาจจะมบี างคนสง่ พวกมนั มาทน่ี ]ี่ ลเิ ธยี คาดเดา [แลว้ เหตผุ ลคอื อะไรละ่ ?] [อาา… เรอ่ื งนั่น...] เดมิ ทโี กเลมสามารถทําตามไดแ้ ตค่ ําสง่ั งา่ ยๆ คนควบคมุ จงึ ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งอยใู่ กลๆ้ , เพราะเหตุ นัน้ มนั จงึ เป็ นการยากทจี่ ะตามหาตวั คนรา้ ย [ดเู หมอื นวา่ การจะหาตวั คนรา้ ยคงเป็ นไปไมไ่ ดน้ ะ.] [มนั อะไรละ่ ?] [ถา้ พวกมนั ยงั ใชง้ านได,้ ผมวา่ จะใชม้ นั ] ขณะน,ี้ จนิ กําลงั ตรวจสอบสภาพของโกเลม [แมว้ า่ , สงิ่ นจี้ ะถกู สรา้ งขนึ้ มาอยา่ งลวกๆ] เขาตดั มนั เป็ นสองทอ่ นไดใ้ นครงั้ เดยี ว. และเมอื่ ลเิ ธยี ไดย้ นิ ดงั นัน้ , [เอ?๋ เอๆ๋ ๆๆๆๆ? โกเลมตวั นส้ี ามารถพฒั นามนั ไดด้ ว้ ยเหรอ?] [ถา้ คณุ พดู แบบนัน้ , สว่ นของรา่ งกายเป็ นหนิ และชดุ เกราะเป็ นเหลก็ มนั ใช ้ [Magic Cystal] ขนาดเลก็ เป็ นแกนกลาง, และเพราะวา่ มนั ไมม่ ี [Ether Converter] (เครอื่ งแปลงสภาพอเี ธอร)์ มนั จงึ ตอ้ งใช ้ [Mana Tank] (ถงั กกั เกบ็ มาน่า)แทน โกเลมตวั นไี้ มน่ ่าเชอ่ื เลย] [เอๆ๋ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!?] ลิ เธยี น่ันเป็ นกงึ่ ขนุ นางเธอจงึ ไดเ้ ขา้ เรยี นในโรงเรยี นทด่ี ,ี ดงั นัน้ เธอจงึ ไดร้ ับความรมู ้ ากๆมายใน โลกน,ี้ แตท่ กุ สงิ่ ทจ่ี นิ พดู ออกมานัน้ มนั หา่ งไกลจากทเ่ี ธอรมู ้ า. [ผมสงสยั วา่ ถา้ ชน้ิ สว่ นมนั ยังอยใู่ นสภาพทพ่ี อใชไ้ ดล้ ะก็ ผมวา่ จะลองประกอบมนั ด]ู