[นิยายแปล] Magi Craft Meister

เลม่ ท่ี 2 : ตอนที่ 4 - ผชู้ ว่ ยเหลอื [เธอกําลงั พยายามจะทําอะไรน่ะ?] เรยโ์ กะควา้ ไมเ้ ทา้ ของเดก็ สาวผมแดงเอาไวโ้ ดยไมไ่ ดต้ งั้ ใจจากการทําอยา่ งนัน้ ไดม้ ปี ระกาย ไฟฟ้าเลก็ ๆกก็ ระเดน็ ออกมา [เอะ๊ ?] [นมี่ นั ของเลน่ อนั ตรายน]่ี เรยโ์ กะหกั ไมเ้ ทา้ เป็ นสองทอ่ นตอนทช่ี งิ มา [อะ-อะ-อะ….] เวลานัน้ ผชู ้ ายคนหนงึ่ จากแผงลอยถดั ไปก็ [โอย้ , ไปทะเลาะกนั ทอ่ี นื่ , พวกนายกาํ ลงั เกะกะการทํามาหากนิ คนอน่ื อยนู่ ะ] จากการโวยวายนัน้ , ทําใหก้ ารเปิดปากทะเลาะกนั ของทัง้ สองคนหยดุ ชะงักลงและจนิ นัน้ [อา่ , ขอโทษเกยี่ วกบั เรอ่ื งนัน้ ดว้ ยครบั , เรยโ์ กะหยดุ ไดแ้ ลว้ , แลว้ ก็คณุ มากบั ผมสกั ครสู่ ]ิ เขาพดู อยา่ งนัน้ แลว้ กค็ วา้ แขนของเดก็ สาวผมแดง, นําเธอไปยงั รม่ ไมต้ น้ หนง่ึ ไมห่ า่ งจากแผง ลอยสกั เทา่ ไรนัก, และ

[ผมตอ้ งขอโทษแทนเรยโ์ กะสาํ หรับเหตกุ ารณ์ทเี่ กดิ ขน้ึ เพราะคนของผมดว้ ย] เขาเรมิ่ ตน้ ดว้ ยการขอโทษเดก็ สาว โดยทเ่ี รยโ์ กะยนื สงบนง่ิ อยดู่ า้ นหลงั ของเขา [นะ-นะ-นาย, พวกนายเป็ นใครกนั ? จับ [ไมเ้ ทา้ อมั พาต] ดว้ ยมอื เปลา่ แลว้ ก็หกั มนั เป็ นสอง ทอ่ น… โอ ้ ใชแ่ ลว้ ! [ไมเ้ ทา้ อมั พาต]ของฉัน! นายจะทํายงั ไงกบั เรอ่ื งน!้ี ของนมี้ นั แพงซะดว้ ย ส!ิ ] [สาํ หรับตอนนเ้ี ธอควรใจเย็นๆกอ่ นนะ] มนั จะมคี วามยงุ่ ยากอนื่ ๆอกี ถา้ เขาปลอ่ ยใหอ้ ยตู่ ามลําพงั , ดงั นัน้ จนิ พยายามทําใหเ้ ธอสงบลง [ฮา่ ….ฮา่ าาา….] เดก็ สาวกําลงั สบู ลมหายใจเขา้ ออก [อยา่ งไรก็ตามฉันจะขอแนะนําตวั พวกเราละ่ นะ, ฉันจนิ สว่ นนเ่ี รยโ์ กะ, เธอละ่ ?] [ฉะ-ฉันเบยี น่า] [ยนิ ดที ไ่ี ดร้ จู ้ ักเบยี น่า] จนิ พดู อยา่ งนัน้ ขณะรบั เอาไมเ้ ทา้ นัน้ มาจากมอื ของเรยโ์ กะ [ฟๆุ , มกี ระแสไฟฟ้าเล็กนอ้ ยจาก (หนิ เวทยม์ นต)์ แลน่ ผา่ นตรงทจี่ ับดว้ ยแฮะ]

[เอ!๋ ?] [นั่นน่าจะเป็ นการสง่ ผา่ นกระแสไฟฟ้าจากไมเ้ ทา้ และไฟฟ้ากจ็ ะชอ๊ คเมอื่ ถกู มนั สมั ผัส] [เอะ๊ ? เอะ๊ ?] [สว่ น วสั ดทุ น่ี ํามาทําไมเ้ ทา้ นกี้ ค็ อื ตน้ แอช, หะ? แน่นอนวา่ ตน้ ไมช้ นดิ นเ้ี ป็ นตวั นํากระแสเวทยไ์ ด ้ ดี อยา่ งไรกต็ ามหลงั จากตน้ ไมท้ งั้ หมดดงั นัน้ ประสทิ ธภิ าพมนั พอใชไ้ ดล้ ะ่ นะ] [เอะ๊ ? เอะ๊ ? เอะ๊ ?] [สว่ นของ (วรจรเวทยม์ นต)์ .... อหุ วา, เขยี นไดเ้ ละเทะมาก, กวา่ ครง่ึ ของพลงั งานเวทยม์ นตเ์ สยี ไปโดยเปลา่ ประโยชนเ์ ลย] [Ehhhhhhhhhhhhh!?] เบยี น่าไมส่ ามารถซอ่ นความประหลาดใจจากจนิ ผทู ้ ส่ี ามารถวเิ คราะหเ์ บอ้ื งหลงั หลกั การทํางาน ของ [ไมเ้ ทา้ อมั พาต] ของเธอไดอ้ ยา่ งงา่ ยดาย [นะ-นาย, จนิ พดู อะไรของนายน่ะ… นายเป็ นใครกนั แน่?] [ฉันก…็ …(Magic Craftman) ยงั ไงละ่ ] จนิ สง่ ไมเ้ ทา้ ทหี่ กั ครงึ่ กลบั ไปใหเ้ บยี น่าขณะทพ่ี ดู อยา่ งนัน้ , คําวา่ (Magic Craftsman) ฟังดู คนุ ้ เคยและดดู กี วา่

[นายกด็ ว้ ยเหรอ?] [ดว้ ย….น่ันคงจะหมายถงึ เบยี น่าเองก็เป็ น (Magic Craftsman) เหมอื นกนั สนิ ะ? ] [ใชแ่ ลว้ ละ่ , แมว้ า่ จะดไู มค่ อ่ ยเหมอื นแตฉ่ ันกไ็ ดร้ บั การฝึกสอนภายใต ้ [ทา่ นอาจารยก์ ราเดยี แฮมป์ ตนั ] เป็ นเวลา 2 ปีเลยนะ!] เบยี น่ายดื หนา้ อกขนาดไมใ่ หญข่ องเธอออกมา, แตท่ วา่ [ใครละ่ นั่น?] น่ันคอื ปฏกิ รยิ าตอบกลบั ของจนิ [“ใครละ่ นั่น?” …. นนี่ ายไมร่ จู ้ กั งนั้ เหรอ?] [อา่ , ก็ผมไมร่ จู ้ ักน?่ี ] [[ทา่ นอาจารยก์ ราเดยี แฮมป์ ตนั ] เป็ น (Magic Craftsman) ทม่ี ชี อ่ื เสยี งยงั ไงละ่ !] [แลว้ น่ันมนั เป็ นยังไงละ่ ] เบยี น่าทก่ี ําลงั เครอ่ื งรอ้ นขนึ้ และในทางตรงขา้ มจนิ กลบั ดสู งบนง่ิ [เอาเถอะยงั ไงกต็ าม, ผมคงตอ้ งขอโทษทไ่ี ปวจิ ารณ์สนิ คา้ กบั ทยี่ ดึ ไมเ้ ทา้ ของคณุ มา]

จนิ ขอโทษเธออกี ครงั้ , เพราะวา่ คําของโทษของจนิ นั่นซอ่ื ตรงจรงิ ใจเบยี น่ากเ็ ลย [ฉันเองกไ็ มด่ เี หมอื นกนั ทพี่ ยายามจะใชม้ นั ต]ี เธอโคง้ ขอโทษ, แตแ่ ลว้ ก็สงั เกตเหน็ ถงึ บางอยา่ ง [โอะ๊ -โอ ้ ใชแ่ ลว้ ! นาย, นายบอกวา่ งานของฉันมนั กระจอกใชไ่ หม!?] [อา่ , น่ันเป็ นเหตวุ า่ ทําไมผมถงึ ไดข้ อโทษยงั ไงละ่ ] [ฉันไมไ่ ดโ้ กรธ… ไมส่ ,ิ ฉันโกรธเลก็ นอ้ ยแต]่ เบยี น่ายงั คงลงั เล, ควิ้ บนใบหนา้ ของเธอขมวดเขา้ หากนั และขณะเดยี วกนั ดวงตาสแี ดงของเธอ เลอื่ นลง, ราวกบั คดิ ไมต่ กในทสี่ ดุ เธอกด็ เู หมอื นจะตงั้ ตวั ได ้ [นายบอกวา่ มนั แยม่ าก, นั่นหมายความวา่ ถา้ เป็ นนาย, นายจะสามารถทําใหม้ นั ดกี วา่ นไี้ ดใ้ ช่ ไหม? ไดโ้ ปรดใหฉ้ ันยมื ความชว่ ยเหลอื ของนายดว้ ย!] [เอะ๊ ?] จนิ ผงะเพราะเขาไมไ่ ดห้ วงั วา่ การสนทนาจะไปในทศิ ทางน้ี [ได ้ โปรด! ฉันจําเป็ นตอ้ งใชเ้ งนิ ! นอกจากนฉี้ ันจําเป็ นตอ้ งขายสง่ิ ทฉี่ ันสรา้ งขน้ึ ! แตฉ่ ันยงั ขาย มนั ไมไ่ ดส้ กั ชนิ้ ! ไดโ้ ปรด! ใหฉ้ ันยมื ความชว่ ยเหลอื จากนายดว้ ยเถอะนะ!] [ดะ-เดย๋ี วกอ่ นส]ิ

เขาพยายามทําใหเ้ บยี น่าสงบสตอิ ารมณอ์ กี ครงั้ [รายละเอยี ดของมนั กค็ อื เรมิ่ เลย, เบยี น่าตอ้ งการเงนิ ใชไ่ หม?] [ชะ-ใช!่ ] [ทําไมเธอถงึ ตอ้ งการมนั ละ่ ?] [ฉันจําเป็ นตอ้ งอธบิ ายมนั ดว้ ยเหรอ?] ดว้ ยสงิ่ ยดึ เหนยี่ วและการเปลย่ี นแปลงทา่ ทอี ยา่ งกระทันหนั ของเธอ กอ่ นเบยี น่าจะไดเ้ หลอื บ มองขนึ้ ไปและพนิ จิ ดู [นัน้ ก็ได,้ .....ถงึ แมว้ า่ ผมจะไมร่ วู ้ า่ ทําไมเธอจะยมื มอื ผมไปทําไม, คาดวา่ ผมคงไมไ่ ด ้ ผลประโยชนอ์ ะไรสนิ ะ?] [อๆู ๆ...ฉันยอมรบั , ฉันจะทนตอ่ ความอปั ยศและจะพดู … เพอ่ื ทจี่ ะรักษานอ้ งชายและนอ้ งสาว ของฉันทกี่ ําลงั ป่ วยอย]ู่ [มนั เป็ นโรคงัน้ หรอื หมอกบั ยารกั ษาโรคทตี่ อ้ งใชล้ ะ่ , แลว้ ...ครอบครัวของเธอ?] เมอื่ ไดย้ นิ ดงั นัน้ สหี นา้ ของเบยี น่าดเู ศรา้ ลงและพดู กบั จนิ ดว้ ยน้ําเสยี งเศรา้ สรอ้ ยวา่ [พวกเขาลม้ ป่ วยลงเมอ่ื ตอนทฉ่ี ันไปเรยี นกบั ทา่ นอาจารยก์ ราเดยี แฮมป์ ตนั , พวกเขาทงั้ คเู่ ลย] [งัน้ หรอื ...ขอโทษ, ผมเสยี ใจดว้ ยนะครบั ทไี่ ดย้ นิ แบบนัน้ ]

จนิ กม้ หวั ของเขาลงเพอื่ ทจ่ี ะขอโทษ, เบยี น่ากม็ นี ้ําเสยี งสดใสขน้ึ [มนั ไมเ่ ป็ นอะไรหรอก, เพราะวา่ มนั ไมจ่ ําเป็ นแลว้ ทจ่ี ะตอ้ งเรยี นรกู ้ ารสรา้ งจากอาจารย,์ ในตอนนี้ พวกเรามหี นแ้ี ละเรากไ็ มม่ เี งนิ ] เขาไมไ่ ดค้ าดวา่ เบยี น่าผปู ้ ากแขง็ จะบอกสถาณการณข์ องเธอกบั เขา, จนิ เป็ นพวกทใ่ี จออ่ นกบั เรอ่ื งพวกนเ้ี สยี ดว้ ย [ผมเขา้ ใจละ่ , ผมไมร่ วู ้ า่ ผมจะทําอะไรไดบ้ า้ ง, แตส่ ําหรับการขอโทษเรอื่ งไมเ้ ทา้ , ผมจะชว่ ย คณุ ก็แลว้ กนั ] [จรงิ เหรอ ขอบคณุ นะจนิ ] เบยี น่ากระโดดขน้ึ มาอยา่ งรา่ เรงิ ดใี จ [ถา้ งนั้ … อะไรทเ่ี ราควรทําละ่ ?] [ใช.่ ..เวลานเี้ ธอก็ปิดรา้ นซะ, จากนัน้ ก็พาฉันไปทห่ี อ้ งทํางานของเบยี น่าตกลงไหม?] [อะ,เออ่ ...มะ..มนั รกนดิ หน่อยนะ] เพยี งแคไ่ ดพ้ บกบั เด็กสาวผมู ้ ผี มสแี ดง และเพราะเหตนุ ัน้ จนิ กจ็ บลงตรงทเี่ ขาตอ้ งชว่ ยเหลอื เบยี น่า….(เอวงั ) -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 2 : ตอนที่ 5 - ปรบั ปรงุ อพั เกรด [ทนี่ ลี่ ะ่ หอ้ งทํางานของฉัน มนั คอ่ นขา้ งเลก็ หน่อยนะ] เบยี น่าไดน้ ําจนิ มาทห่ี อ้ งทํางานของเธอ ทที่ ํางานของเบยี น่านัน้ มนั อยใู่ นเขตชานเมอื งและไกล จากบลแู ลนดค์ อ่ นขา้ งมาก [ภาย ในเมอื งน่ะเหรอ? จะมกี ็แตพ่ วกคนรวยกบั ชนชนั้ สงู เทา่ นัน้ แหละถงึ อยทู่ นี่ ัน้ พวกประชาชน ธรรมดาสว่ นใหญแ่ ลว้ จะออกมาอยแู่ ถบดา้ นนอกของป้อมปราการกนั น่ะ] พอไดย้ นิ อยา่ งนัน้ จนิ รสู ้ กึ ถงึ การโกงกนิ อยา่ งไรกต็ ามมนั ก็ไมไ่ ชเ่ รอ่ื งของเขาดงั นัน้ เขาจงึ หยดุ คดิ เกยี่ วกบั มนั หอ้ ง ทํางานของเบยี น่ามขี นาดเทา่ กบั 10 เสอื่ ทาทามิ มนั กเ็ ป็ นธรรมดาของหอ้ งทํางานสว่ นตวั อยา่ งไรก็ตามมอี ปุ กรณก์ บั เครอื่ งไม ้ เครอื่ งมอื ไมม่ ากนัก… [ออกไปจากทนี่ ก้ี นั เถอะ แลว้ นอ้ งชายกบั นอ้ งสาวเธออยทู่ ไี่ หนหรอื ?] จนิ เป็ นหว่ งเกยี่ วกบั อาการป่ วยของพน่ี อ้ งของเธอ [พวกเขาอยใู่ นบา้ นดา้ นหลงั ทน่ี นี้ ่ะ นายไมต่ อ้ งกงั วลเกย่ี วกบั พวกเขาหรอก] [ผมคงทําอยา่ งนัน้ ไมไ่ ดห้ รอก อยา่ งนอ้ ยเธอควรจะใหผ้ มดอู าการของพวกเขาสกั หน่อยนะ?] จนิ ยนื ยนั อยา่ งหนักแน่น [นาย นายรเู ้ กยี่ วกบั อาการป่ วยดว้ ยเหรอ?] [ก็พอจะรบู ้ า้ ง] [ดงั นัน้ ตอนนฉ้ี ันจะใหน้ ายดใู หแ้ น่ใจ] ดงั นัน้ พวกเขาจงึ มงุ่ หนา้ ไปยงั บา้ นทอ่ี ยดู่ า้ นหลงั หอ้ งทํางาน แตท่ วา่ มนั ดใู กลเ้ คยี งกบั คาํ วา่ กระทอ่ มมากกวา่ จะเรยี กวา่ บา้ น [มนั เป็ นเพราะฉันใชเ้ งนิ ไปกบั หอ้ งทํางานน่ะ] เบยี น่ารสู ้ กึ ลําบากใจเลก็ นอ้ ย [นานะ ราลโด ้ พวกเธอรสู ้ กึ ยังไงบา้ ง?] เมอ่ื เขา้ มาในบา้ นเบยี น่ารอ้ งเรยี กเดก็ สองคนทน่ี อนอยตู่ ดิ กบั ประตหู อ้ ง [พค่ี ะวนั นก้ี ลบั เร็วจงั ] นานะนอ้ งสาวตวั เลก็ อายปุ ระมาณ 12 ปีและมสี ผี มเหมอื นกบั เบยี น่า

[อมื ผมไมเ่ ป็ นไร มนั ก็เหมอื นเดมิ แหละ] คนทตี่ อบกค็ อื นอ้ งชายคนเลก็ ทชี่ อื่ ราลโดอ้ ายุ 12 ปี มผี มสนี ้ําตาลออ่ นทงั้ สองคนแลดผู อมแหง้ [คนนัน้ ใครเหรอคะ?] นานะถามขน้ึ เมอื่ สงั เกตเุ หน็ จนิ อยดู่ า้ นหลงั ของเบยี น่า จนิ จงึ แนะนําตวั เอง [ฉันชอ่ื จนิ นะ เป็ นคนรจู ้ กั ของเบยี น่าน่ะ แลว้ ฉันก็จะมาชว่ ยทหี่ อ้ งทํางานดว้ ย] เมอื่ พดู อยา่ งนัน้ ราลโด ้ [จรงิ เหรอ? อาจารยข์ องพส่ี าวเป็ น (Magic Craftsman) ทมี่ ชี อื่ เสยี ง นัน้ เป็ นเหตผุ ลทพี่ ส่ี าวผม เป็ น (Magic Craftsman) ทยี่ อดเยยี่ มยังไงละ่ !] เขาพดู มนั ดว้ ยความภาคภมู ใิ จ [อา่ .. ใชแ่ ลว้ ฉันเองกย็ ังตอ้ งเรยี นรสู ้ งิ่ ตา่ งๆอกี มากมายดว้ ยเหมอื นกนั ] เมอ่ื จนิ พดู อยา่ งนัน้ ใบหนา้ ของเรยโ์ กะทอี่ ยดู่ า้ นนอกหอ้ งกแ็ ขง็ คา้ ง… ＊＊＊ จนิ ออกจากบา้ นกลบั ไปทห่ี อ้ งทํางาน [แลว้ ? นายรอู ้ ะไรเกยี่ วกบั อาการป่ วยของพวกเขาบา้ งละ่ ?] จากลกั ษณะทด่ี อู อ่ นเพลยี กบั มเี ลอื ดซมึ ทเี่ หงอื ก จนิ คดิ วา่ มนั น่าจะเป็ นเลอื ดออกตามไรฟัน แต่ เขายังไมค่ อ่ ยมน่ั ใจเทา่ ไหรน่ ัก [อมื ...ผมกําลงั คดิ ถงึ บางอยา่ งแตผ่ มกไ็ มค่ อ่ ยแน่ใจสกั เทา่ ไหรอ่ ะนะ] เขาหยดุ ทจี่ ะตอบคาํ ถามนัน้ [ฉันเขา้ ใจ ไมเ่ ป็ นไรหรอก ฉันเองก็ไมไ่ ดห้ วงั อะไรไวอ้ ยแู่ ลว้ ] เบยี น่าพดู จากนัน้ เธอก็ไปเตรยี มซปุ สําหรบั อาหารมอ้ื กลางวนั ใหก้ บั นอ้ งๆของเธอ จนิ จงึ ฉวยโอกาศออกคําสง่ั กบั เรยโ์ กะ [เรยโ์ กะรบี กลบั ไปคน้ หาหนิ เวทยม์ นตท์ สี่ ถานวี จิ ยั จากนัน้ ฉันตอ้ งการใหเ้ ธอนําลกู พชี มาเป็ น จํานวนมาก] [แตว่ า่ ทา่ นพอ่ จะอยทู่ นี่ ต่ี ามลําพงั ] เรยโ์ กะแสดงออกถงึ ความเป็ นหว่ ง [มนั โอเค ฉันไมค่ ดิ วา่ ทนี่ จ้ี ะมอี นั ตรายอะไรหรอกนะ ดงั นัน้ รบี ไปและรบี กลบั มาละ่ ]

[รับทราบคะ ฉันจะรบี ไปเดย๋ี วนี้ กรณุ าอยา่ ทําอะไรกต็ ามทเี่ ป็ นอนั ตรายนะคะ] พอพดู จบเรยโ์ กะก็หายตวั ไปดจุ สายลมตอนนัน้ เองเบยี น่ากก็ ลบั มา [อา้ วนายอยคู่ นเดยี วเหรอ? เรยโ์ กะไปไหนละ่ ?] [อา่ , ผมใหเ้ รยโ์ กะไปทําธรุ ะใหน้ ดิ หน่อยน่ะเดย๋ี วเธอกก็ ลบั มาแลว้ ดงั นัน้ เรามาเรม่ิ กนั เถอะ] [ฟๆุ ๆ? ถา้ งัน้ กไ็ ดเ้ ราไปนัง้ ทต่ี รงนัน้ กนั ] ทงั้ สองน่ังลงบนเกา้ อขี้ า้ งๆกบั โตะ๊ ทํางานไม ้ [แลว้ ..เราควรจะทําอะไรกนั ดลี ะ่ ? ผมอยากใหเ้ ธอเลอื กออกมานะ] เมอ่ื จนิ พดู อยา่ งนัน้ [ใชแ่ ลว้ นายลองดนู ท่ี สี ?ิ ] เบยี น่านําเอาตะเกยี งขนึ้ มาวางไวบ้ นโตะ๊ มนั เป็ นของทว่ั ไปทท่ี กุ บา้ นใชก้ นั [ตะเกยี งเวทยม์ นตง์ ัน้ หรอื ?] [น่ี มนั เป็ นสง่ิ แรกทฉี่ ันไดเ้ รยี นวธิ สี รา้ งมาจากอาจารยข์ องฉัน พวกนเี้ ป็ นพนื้ ฐานเลยใชร่ เึ ปลา่ ? นัน้ เป็ นเหตผุ ลวา่ ทําไมฉันถงึ ตอ้ งการใหน้ ายลองดมู นั ยงั ไงละ่ ] [ผมเขา้ ใจแลว้ ] จิ นมองดมู นั ในมอื ของเขา พลงั เวทยข์ องหนิ เวทยม์ นตก์ บั วงจรเวทยม์ นตท์ อ่ี ยบู่ นจานนัน้ เป็ นตวั แปลงทําให ้ เกดิ แสงไฟ คณุ สมบตั ขิ องเมจสิ โตนนไี้ มเ่ หมาะทจ่ี ะใชเ้ ป็ นพนื้ ฐาน [อมื ...การขนึ้ รปู โครงสรา้ งนที่ ําไดอ้ ยา่ งชาํ นานเลยนะ แตท่ วา่ วงจรเวทยม์ นตท์ เ่ี ละเทะทําให ้ ประสทิ ธภิ าพการทํางานแยล่ ง] [กอ่ นหนา้ นน้ี ายกบ็ อกวา่ วงจรเวทยม์ นตเ์ ละเทะเหมอื นกนั นนี่ ะ ถา้ งนั้ ลองทําเป็ นตวั อยา่ งใหฉ้ ันดู หน่อยส]ิ จนิ คดิ วา่ ถา้ เขาแสดงความสามารถของเขาทน่ี เี้ ธอจะไดย้ อมฟังเขาในภายหลงั [เธอมจี านทใี่ ชส้ าํ หรับเขยี นวงจรเวทยม์ นตร์ เึ ปลา่ ?... อะ น่ันไมเ่ ป็ นไร] เมอ่ื ไดแ้ ตะไปทห่ี นิ เวทยม์ นต์ เวทยม์ นตท์ อ่ี า้ งถงึ บนจานเป็ นตวั เรง่ ปฏกิ รยิ าดงั นัน้ จนิ ไดแ้ สดง วธิ กี ารสลกั วงจรเวทยข์ องเขาลงไป [Magic Absorption(เวทยด์ ดู ซบั ), Magic Collection(เวทยเ์ ก็บกกั ), Magic Stabilisation( เวทยค์ งสภาพ), Magic Conversion(เวทยแ์ ปรสภาพ), Magic trigger(เวทยก์ ระตนุ ้ )]

[ระ-รอแป๊ ปนงึ สิ อะไรคอื [Magic Absorption](เวทยด์ ดู ซบั ) กบั [ Magic Stabilisation](เวทย์ คงสภาพ) ฉันไมเ่ คยเรยี นสง่ิ เหลา่ นัน้ มากอ่ นเลย?] ขณะนัน้ จนิ ไดแ้ สดงจานทแี่ กะสลกั วงจรเวทยเ์ สร็จแลว้ แกเ่ บยี น่า [เพราะวา่ พลงั เวทยท์ ไี่ ดจ้ ากหนิ เวทยม์ นตน์ ัน้ ไมบ่ รสิ ทุ ธค์ิ วามเสถยี รของมนั จงึ มไี มม่ าก ดงั นัน้ ถา้ เธอแปลงมนั ทนั ทหี ลงั จากการดดู ซบั พลงั เวทยแ์ สงทไ่ี ดก้ จ็ ะสนั่ ไหว] จากทจ่ี นิ อธบิ ายเบยี น่าจําไดว้ า่ เขาเคยพดู แบบนัน้ [อา่ นั่นกจ็ รงิ ทแี่ สงของมนั สนั่ ไหว ถา้ งัน้ นัน้ กค็ อื สาเหตขุ องมนั งนั้ เหรอ?] [ใชแ่ ลว้ , ลองสลบั กบั จานใบนแี้ ละเปิดใชง้ านมนั ดสู ]ิ ดงั นัน้ เบยี น่าจงึ ตดิ ตงั้ จานทจี่ นิ แกะสลกั และเปิดการใชง้ านตะเกยี ง 「《On》!」 หลงั จากทม่ี นั เบยี น่าสง่ั ตะเกยี งสวา่ งโพลง่ ขนึ้ 「《Off》!」 เธอปิดตะเกยี งลงแลว้ มองหนา้ ของจนิ [มนั ไมก่ ระพรบิ และแน่นอนมนั สวา่ งมาก ปากของนายไมไ่ ดด้ แี ตพ่ ดู จรงิ ๆ] จนิ ยม้ิ อยา่ งขมขน่ื ขน้ี เลก็ นอ้ ย [ถา้ เธอตอ้ งการนําสงิ่ นไี้ ปขายทตี่ ลาด เพยี งแคน่ มี้ นั คงไมเ่ พยี งพอ มนั จะตอ้ งมสี งิ่ หนง่ึ ถา้ มนั จะ ทําใหช้ อ่ื ของ Magic Craftsman โดง่ ดงั ขน้ึ มา อยา่ งไรกต็ ามเธอยังเป็ นมอื ใหมย่ ังคงไมไ่ ด ้ กําไรสกั เทา่ ไหร]่ [นั่นสนิ ะ….] ดเู หมอื นวา่ เธอจะตงั้ ใจฟังคําแนะนําของจนิ [ของ อนื่ ๆทน่ี ักประดษิ ฐม์ าจากความคดิ ดงั นัน้ ลกู คา้ จงึ มกั กลบั มาซอื้ จาก (Magic Craftsman) ทม่ี ชี อ่ื เสยี ง แตม่ นั ไมใ่ ชเ่ พยี งแคน่ ัน้ เรมิ่ เลยเราตอ้ งหาแนวคดิ ในการทํางานเกย่ี วกบั อะไรกต็ าท่ี ลกู คา้ ตอ้ งการ] [แน่นอน… จนิ นายนสี่ ดุ ยอดจรงิ ๆ] แม ้ วา่ มนั จะไมใ่ ชร่ ะดบั ชนั้ ของความรทู ้ างธรุ กจิ แตม่ นั กเ็ ป็ นบางสงิ่ ทใ่ี หมก่ บั เบยี น่า เธอเรม่ิ ครนุ่ คดิ อยา่ งจรงิ จงั จากนัน้ เธอจงึ เอาอปุ กรณเ์ วทยม์ นตอ์ กี ชนิ้ ขนึ้ มาใหจ้ นิ ไดด้ ู [สําหรบั อนั นี้ มนั เรยี กวา่ อปุ กรณส์ รา้ งเครอ่ื งป้องกนั ]

จนิ ไดท้ ําการตรวจสอบมนั ในมอื ของเขา จากนัน้ เขากห็ ยดุ มอื ลงกอ่ นจะขมวดคว้ิ [...] [มนั คอื อะไร?] [สง่ิ นมี้ นั เอาไวใ้ ชส้ ําหรบั ทําอะไร?] [มนั ใชว้ างเพอื่ ป้องกนั ไง] [นัน้ ผมรแู ้ ลว้ แตส่ ง่ิ ทอ่ี ยากรกู ้ ค็ อื นมี่ นั ใชส้ าํ หรบั ป้องกนั อะไรละ่ ?] [เอะ๊ ?] เบยี น่าไมส่ ามารถตอบคําถามของจนิ ได ้ [ฮาา…เธอสรา้ งมนั ขนึ้ มาโดยทยี่ ังไมไ่ ดค้ ดิ เกยี่ วกบั มนั จากทม่ี องดู ยงั ไมไ่ ดท้ ดสอบเลยใช่ ไหม?] [อะ-เออ่ ...เพราะวา่ น่ันเป็ นผลติ ภณั ฑใ์ หมข่ องฉันอะ] เบยี น่าตอบ จากนัน้ จนิ กเ็ อาจานของอปุ กรณเ์ วทยม์ นตส์ าํ หรับสรา้ งเครอ่ื งป้องกนั ออกมาถอื ไว ้ [เกย่ี วกบั วงจรอนั น้ี นมี่ นั สามารถสรา้ งกําแพงป้องกนั หลายๆอยา่ งใชไ่ หมละ่ ?] [เออ่ ..นัน้ ละ่ จากการกระแทก น้ํา ไฟ สายฟ้า แลว้ ก็ลม] จนิ [จาก ทฟี่ ัง กําแพงทปี่ ้องกนั ไดแ้ ทบทกุ อยา่ งนัน้ มนั กส็ ดุ ยอดนะ แตอ่ ยา่ งไรกต็ ามเมอ่ื ใชห้ นิ เวทยม์ นตม์ นั ก็ไมส่ ามารถสรา้ งกําแพงทใ่ี หญไ่ ดถ้ กู ตอ้ งไหม?] [น่ันแหละใชเ่ ลย ฉันคดิ วา่ มนั ควรมขี นาดพอทจี่ ะใสใ่ นกระเป๋ า] [นอกจากนัน้ ยังมปี ัญหาอกี อยา่ ง คนทอี่ ยดู่ า้ นใน จะไมส่ ามารถออกมาจากมนั ไดถ้ า้ หากพลงั ของหนิ เวทยม์ นตย์ งั ไมห่ มด] [เอ!๋ !!? โอ ้ จรงิ ดว้ ย ฉันไมไ่ ดส้ งั เกตตุ รงจดุ นัน้ เลย...] จนิ ยงั ชใี้ หเ้ หน็ ในจดุ สาํ คญั อยา่ งตอ่ เนอ่ื ง -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 2 : ตอนท่ี 6 - ไรก้ ารตอบสนอง มนั ก็แค.่ .. [เธอรรู ้ เึ ปลา่ ? วา่ เนยี้ มนั เรยี กวา่ สนิ คา้ บกพรอ่ ง] [ละ-แลว้ จะใหฉ้ ันทํายงั ไงละ่ ?] [ในกรณีแบบนเ้ี ธอควรจะกําหนดเวลาการดาํ เนนิ การของเครอ่ื งป้องกนั ไวล้ ว่ งหนา้ หรอื อยา่ ง นอ้ ยก็ลดความแขง็ แกรง่ กบั อากาศของมนั ลงอกี สกั หน่อย] เบยี น่างงงวงหลงั จากฟังคาํ อธบิ าย [ฉันเขา้ ใจเกยี่ วกบั การกําหนดเวลาลว่ งหนา้ นะ แตม่ นั เกยี่ วอะไรกบั ความแขง็ แกรง่ กบั อากาศ ละ่ ?] [เธอ รหู ้ ลกั การปลอ่ ยเสยี งรเึ ปลา่ ? เสยี งของเธอน่ะเกดิ จากการสน่ั สะเทอื นของอากาศ ดงั นัน้ ถา้ อากาศหนาแน่นเสยี งของเธอกจ็ ะไมส่ ามารถผา่ นเขา้ ไปได]้ เบยี น่ายงั คงงงงวยกบั คําอธบิ ายเหมอื นเดมิ [เสยี งของนายกบั การสนั่ สะเทอื นของอากาศ? มนั คอื อะไรเหรอ?] จนิ ถอนหายใจเขารสู ้ กึ แปลกๆทต่ี อ้ งมาสอนวทิ ยาศาสตรข์ นั้ พน้ื ฐาน [เอา ละ่ ไมเ่ ป็ นไรเราจะออกไปจากทนี่ กี้ นั อยา่ งสดุ ทา้ ยดว้ ยการป้องกนั ทแี่ ข็งแกรง่ ของเจา้ สง่ิ น้ี ผมเชอื่ วา่ พลงั งานเวทยข์ องหนิ เวทยม์ นตจ์ ะหมดลงภายในหนง่ึ นาที นเี่ ป็ นสาเหตทุ เ่ี ครอ่ื ง ป้องกนั มรี ะยะเวลาใชง้ านทส่ี นั้ ใชไ่ หม?] [อา่ า] [เฮ ้ ไมเ่ พยี งแคป่ ระสทิ ธภิ าพแตก่ ารใชง้ านกไ็ มด่ ถี า้ เธอไมค่ ดิ เกย่ี วกบั ความสมดลุ ของสงิ่ เหลา่ น้ี เลยหรอื ] [สมดลุ ?] [อา่ กค็ อื การทําอยา่ งพอเหมาะและไมไ่ ดเ้ นน้ ไปในทางใดทางหนง่ึ นัน้ คอื สง่ิ ทผี่ มหมายถงึ ยังไง ละ่ ] [อู ฉันเขา้ ใจแลว้ ...] แมว้ า่ มนั จะเป็ นเพยี งแคส่ องครัง้ เบยี น่าดเู หมอื นจะเรมิ่ ตระหนักถงึ ขอ้ บกพรอ่ งในงานของตนเธอ เองและเรมิ่ กอดอกพจิ ารณาอยา่ งจรงิ จงั แลว้ เรยโ์ กะกก็ ลบั มา [ทา่ นพอ่ ฉันกลบั มาแลว้ ]

[อา่ ทํางานไดด้ มี าก] [ทา่ นพอ่ !? เดย๋ี วนะ เมอื่ กเ้ี ธอเรยี กนายวา่ พอ่ งัน้ เหรอ?] เมอ่ื ไดย้ นิ คําเรยี กจนิ วา่ [ทา่ นพอ่ ] เบยี น่ากถ็ งึ กบั ชอ๊ ค [อา่ ว ผมยงั ไมไ่ ดบ้ อกเธอหรอกเหรอ? มนั เป็ นเพราะเรยโ์ กะของฉันน่ะ…. เออ่ อมื เป็ นออโต ้ มาตา้ ทฉี่ ันสรา้ งขนึ้ ] 「《AU-AU-AUTOMATA》!?」 จนิ นั่นไมไ่ ดส้ งั เกตเุ ลยวา่ เบยี น่านัน้ เบง่ิ ตากวา้ งคา้ งแขง็ มองไปทางเรยโ์ กะ [แลว้ กน็ ่ี หนิ เวทยม์ นตค์ ะ] [เนอ่ื งจากสถานทท่ี งิ้ พวกมนั อยลู่ กึ ลงไปใตด้ นิ ฉันไดร้ วบรวมพวกมนั กลบั มาไดเ้ พยี งเทา่ นคี้ ะ] พอพดู อยา่ งนัน้ หนิ เวทยม์ นตจ์ ํานวน 10 กวา่ กอ้ นก็ถกู สง่ ตอ่ ไปยังมอื ของจนิ [โอ ้ ทําไดด้ มี าก ถา้ มนั มมี ากขนาดน้ี มนั กค็ งไมเ่ ป็ นไรมงั้ วา่ แตไ่ ดเ้ อาลกู พชี มารเึ ปลา่ ละ่ ?] [คะ ฉันเอาพวกมนั ใสต่ ระกรา้ ไวอ้ ยดู่ า้ นนอก] เมอ่ื เขามองออกไปจากหอ้ งทํางานของเบยี น่า มลี กู พชี 20 ลกู ใสอ่ ยใู่ นตระกรา้ ขนาดใหญ่ [เยยี่ ม ทํางานไดด้ มี าก] และจนิ กม็ องไปทเ่ี บยี น่าทยี่ งั คงแข็งคา้ งเป็ นนํ้าแขง็ [นๆ่ี ๆๆ เบยี น่า] เธอยงั คงแขง็ คา้ ง [ไมม่ อี าการตอบสนองเหมอื นกบั ซากศพเลยแฮะ] [แตท่ า่ นพอ่ คะ เธอยงั มชี วี ติ อยนู่ ะ] เรยโ์ กะเขา้ มาตบมขุ อยา่ งเลอื ดเยน็ [ฉันรนู ้ ่าฉันกแ็ คอ่ ยากจะลองพดู ดสู กั ครัง้ ] พอพดู จบจนิ กล็ องตที แี่ กม้ ของเบยี น่าเบาๆ [อา่ อะ-อะไร มนั เจ็บนะ!] มนั ดเู หมอื นวา่ เธอรบี ตู ตวั เองแลว้

[ผมไมไ่ ดอ้ ยากจะทําหรอกนะ แตเ่ พราะกอ่ นหนา้ นัน้ ผมเรยี กเธอ แตเ่ ธอก็ไมต่ อบกลบั มายงั ไง ละ่ ] จนิ พดู กบั เบยี น่าดว้ ยทา่ ทลี นลาน [ฮาฮา… นัน้ กใ็ ช่ เพราะนายพดู วา่ 《A-AUTOMATA》!? ไมใ่ ชเ่ หรอ น่ันมนั อยรู่ ะดบั เดยี วกบั 《 ARTIFACT》! เลยนะ นายไดม้ นั มาจากทไี่ หน?] เมอื่ ไดย้ นิ อยา่ งนัน้ อา่ า เขารสู ้ กึ วา่ นกี่ ็เป็ นสง่ิ ทน่ี ่ารําคาญอกี อยา่ งหนง่ึ เขาจงึ ตดั สนิ ใจทจ่ี ะ โกหก [อมื ม ฉันเจอมนั ทซ่ี ากปรกั หกั พงั ทางตอนเหนอื ของทนี่ ี่ มนั เสยี หายอยแู่ ละฉันกไ็ ดซ้ อ่ มแซมมนั จากนัน้ มนั กซ็ อื่ สตั ยก์ บั ฉันละ่ นะ] เรยโ์ กะขมวดควิ้ เล็กนอ้ ยกบั คําตอบนัน้ แตจ่ นิ กไ็ มไ่ ดส้ งั เกตุ [ฮ-ี่ ฮี่ ฮ่ี นายนโ่ี ชคดมี ากเลยนะ ฉันเขา้ ใจละ่ วา่ ทําไมกอ่ นหนา้ นัน้ มนั ถงึ เอาไมเ้ ทา้ ของฉันไปได ้ ฉันเขา้ ใจสาเหตทุ มี่ นั ไมโ่ ดน《Artifact》แลว้ ] (n/ : เอมิ่ ….) ใน ตอนแรกเขาบอกวา่ [สรา้ ง] แตเ่ วลานเ้ี ขาบอกวา่ [ซอ่ ม] แตท่ วา่ เบยี น่าตกใจกบั 《 Automata》 เรยโ์ กะมากเกนิ ไป และเพราะแบบนัน้ เธอจงึ ดเู หมอื นจะเชอ่ื ในเรอื่ งนัน้ [เออ่ ฉันบอกเรยโ์ กะใหห้ ยบิ ผลไมบ้ างอยา่ งมา เธอตอ้ งการจะกนิ พวกมนั ไหม?] เขาพดู อยา่ งนัน้ ขณะชไ้ี ปทต่ี ระกรา้ ทอี่ ยดู่ า้ นนอก เมอื่ เบยี น่าเห็นดวงตาของเธอกเ็ บง่ิ กวา้ งขน้ึ อกี ครงั้ [วะ-วะ-วา้ ก นัน้ มนั พราชกา้ !] [พราชกา้ ?] จนิ ถามอกี ครงั้ เมอ่ื ไดย้ นิ ชอ่ื ทไี่ มค่ นุ ้ เคย [นาย เป็ นคนเอามาแตน่ ายไมร่ ชู ้ อ่ื ของมนั งนั้ เหรอ? มนั ถกู เรยี กวา่ เป็ นผลไมแ้ หง่ ราชวงศ์ มนั เป็ น สนิ คา้ ทต่ี อ้ งนําเขา้ มาจากเกาะทางตะวันออกเลยนะ? แน่นอนมนั อรอ่ ยมากและกม็ คี ณุ คา่ ทาง สารอาหารอยมู่ ากมาย ขนาดพวกชนชนั้ สงู ยงั ไมส่ ามารถทจี่ ะกนิ มนั ไดเ้ ลยนะ] จนิ คดิ วา่ เขาไดท้ ํามนั ลงไปอกี ครงั้ แตม่ นั กส็ ายไปเสยี แลว้ [เออ่ อ...อมื … ผมไดน้ ํามนั มาจากทที่ เี่ จอเรยโ์ กะน่ะ และมนั มจี ํานวนมาก ดงั นัน้ ไปกนิ กนั เถอะ] [จรงิ เหรอ!? นายรรู ้ เึ ปลา่ ? วา่ นายสามารถฆา่ แผงลอยอนื่ ไดเ้ ลยนะ] อา่ จนิ คดิ วา่ น่ันยังไงละ่ แสดงมากเกนิ ไป เขารสู ้ กึ ถงึ ปัญหาอนื่ ๆทกี่ ําลงั จะเกดิ ขน้ึ ดงั นัน้

[ผมไมม่ คี วามคดิ ทจี่ ะขายหรอก ไดโ้ ปรดเอาพวกมนั ไปใหพ้ นี่ อ้ งของเธอกนิ เถอะ] เขาบอกและนั่นทําใหเ้ บยี น่าดใี จเป็ นอยา่ งมาก [มนั จะไมเ่ ป็ นไรจรงิ ๆหรอื ? ทฉี่ ันจะเอาไปใหเ้ ขาทงั้ สองคน!] หลงั จากพดู จบ เธอกน็ ําพราซกา้ สําหรับทงั้ สองคนจากตระกรา้ และตรงไปทบ่ี า้ น สว่ นพราซกา้ ทเ่ี หลอื ดา้ นนอกจนิ รสู ้ กึ ไมค่ อ่ ยดี ดงั นัน้ จนิ จงึ หยบิ ตระกรา้ แลว้ ตามเบยี น่าไป เบยี น่าพถิ พี ถิ นั ในการปลอกเปลอื กและหนั มนั ออกอยา่ งระมดั ระวงั จัดวางบนจานอยา่ งเรยี บรอ้ ย ไมน่ านนักก็นําไปใหก้ บั พน่ี อ้ งของเธอ [น่ี พวกเราไดร้ ับผลไมแ้ สนอรอ่ ยมาละ่ ลองกนิ ดสู ]ิ [อมื !] นานะกบั ราลโดร้ สู ้ กึ ดใี จทันทที ไี่ ดก้ นิ พราซกา้ [นมี่ นั อรอ่ ยมากเลย!] [ใชแ่ ลว้ ละ่ เอาเลย กนิ พวกมนั ทงั้ หมดไดเ้ ลยนะ] เบยี น่ายมิ้ ขณะมองดนู านะกบั ราลโดก้ นิ เมอ่ื เบยี น่ากลบั ไปทหี่ อ้ งครวั กพ็ บกบั จานทวี่ า่ งเปลา่ จนิ อยทู่ น่ี ัน้ และกนิ พราซกา้ ทงั้ 6 ลกู กระจดั กระจายเตม็ ไปหมด เบยี น่าคดิ วา่ นั่นเป็ นจํานวนทม่ี ากกวา่ จะกนิ คนเดยี ว [น่ันเป็ นสว่ นของเธอน่ะ ผมปลอกเปลอื กไวแ้ ลว้ ] เมอ่ื มองดกู ็มพี ราซกา้ อกี สามลกู ทป่ี ลอกเปลอื กเสร็จแลว้ อยบู่ นจาน ดเู หมอื นวา่ จนิ จะกนิ ไป เพยี ง 3 ลกู เทา่ นัน้ [สําหรบั ฉันดว้ ยงนั้ หรอื ?] เบยี น่าถามอยา่ งเกรงใจ [ใชแ่ ลว้ ไมเ่ ป็ นไรหรอก เธอควรจะกนิ พวกมนั กอ่ นทจี่ ะเสยี นะ] พอฟังอยา่ งนัน้ ในทา้ ยทส่ี ดุ เบยี น่าก็เออื้ มมอื ของเธอออกไปหยบิ พราซกา้ แลว้ คอ่ ยๆเคลอ่ื นสว่ น หนง่ึ ของมนั ไปทปี่ ากของเธอ [อรอ่ ย…!] เมอื่ กอ่ นหนา้ นี้ ตอนทเ่ี ธอยังคงเรยี นอยภู่ ายใต ้ ((Magic Craftsman)) เธอเคยกนิ ชน้ิ เลก็ ๆชน้ิ หนง่ึ ทส่ี ถานศกึ ษาของกราเดยี แฮมป์ ตนั แตร่ สชาตใิ นเวลานมี้ นั ยอดเยยี่ มกวา่ มาก

นัน้ คอื ตามธรรมดาแลว้ การเกบ็ เกย่ี วจะทํากต็ อ่ เมอ่ื มนั ยงั ไมส่ กุ จากนัน้ กห็ มนุ เวยี นจําหน่ายไป ทวั่ ประเทศเมอื่ พวกมนั สกุ งอมแลว้ ในทางกลบั กนั เนอื่ งจากจนิ ไดเ้ กบ็ เกยี่ วพวกมนั ขณะทส่ี กุ งอมอยบู่ นตน้ พวกมนั กเ็ ลยยังคงสด ใหมอ่ ยู่ [ฉันไมเ่ คยคดิ เลยวา่ มนั จะอรอ่ ยขนาดน!ี้ ] แลว้ พราซกา้ บนจานของเธอก็หายไปอยา่ งรวดเร็ว [ฉันจะทง้ิ สว่ นทเ่ี หลอื ไวใ้ หเ้ บยี นน่ากบั พนี่ อ้ งของเธอนะ เธอควรจะรบี กนิ พวกมนั กอ่ นทพ่ี วกมนั จะเสยี ] ยงั คงมอี กี ประมาณ 10 ลกู อยใู่ นตระกรา้ [... น่ันจะไมเ่ ป็ นไรเหรอ?] [อยา่ งทฉี่ ันบอก มนั ไมเ่ ป็ นไรถา้ ฉันบอกวา่ ไมเ่ ป็ นไร] เหมอื นกบั ครงั้ แรกทจ่ี นิ เคยพดู เมอื่ ตอนเบยี น่าไดร้ ับพราซกา้ [ขอบคณุ นะ... จนิ ] เธอบอกขอบคณุ -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 2 : ตอนที่ 7 - ไดเ้ วลาสรา้ งตเู้ ย็นแลว้ [แลว้ ในตอนนมี้ อี ะไรทเี่ ราจะเอามาขายไดบ้ า้ ง?] [ถา้ ดจู ากทนี่ ายพดู เราคงจะตอ้ งคดิ สง่ิ ของในดา้ นตา่ งๆ ทคี่ นทวั่ ไปตอ้ งการกนั น่ะ ] ดเู หมอื นวา่ จะมเี พยี งเล็กนอ้ ยทเี่ บยี น่าเขา้ ใจ [แลว้ มนั มอี ะไรบา้ งละ่ ?] จากนัน้ จนิ ก็นกึ ขนึ้ ไดว้ า่ มสี ง่ิ หนงึ่ ทเี่ ขาเคยคดิ ไวเ้ มอ่ื นานมาแลว้ แตไ่ มส่ ามารถทําไดข้ นึ้ มา [น่ี เบยี น่า พน้ื ทแ่ี ถบนอ้ี ยใู่ นเขตรอ้ นใชไ้ หม?] [ใชแ่ ลว้ มนั ทําไมเหรอ?] [นอกจากนัน้ ทน่ี ห่ี มิ ะกไ็ มต่ กดว้ ยสนิ ะ] [ใช่ ฉันไมเ่ คยเหน็ หมิ ะจรงิ ๆมากอ่ น ทเ่ี คยเหน็ กม็ แี คส่ ขี าวๆทอี่ ยบู่ นภเู ขาเทา่ นัน้ มนั ทําไม หรอื ?] ดงั นัน้ จนิ ลองถามเบยี น่าดู [เออ่ เกยี่ วกบั ผลพราซกา้ กอ่ นหนา้ น่ัน เธอคดิ วา่ พวกมนั จะเสยี เมอ่ื ไหร?่ ]

[เอ?๋ ถา้ ลองคดิ ดู ฉันคดิ วา่ ประมาณสองวนั หลงั จากทพี่ วกมนั สกุ ละ่ มงั้ ] เบยี น่าตอบคําถามจนิ [ไมม่ วี ธิ เี กบ็ รกั ษามนั ไวเ้ หรอ?] เมอ่ื ถกู ถามอกี ครัง้ เบยี น่าก็คดิ เลก็ นอ้ ย จากนัน้ ใบหนา้ ของเธอกส็ วา่ งวาบขน้ึ [ฉันนกึ ออกแลว้ ! อปุ กรณเ์ วทยม์ นตท์ ใี่ ชส้ าํ หรบั ถนอมอาหารยงั ไงละ่ !] [ถกู ตอ้ ง] จนิ ยม้ิ ขน้ึ [ถงึ จะใชก่ เ็ ถอะ…. แตฉ่ ันไมเ่ คยไดย้ นิ อปุ กรณเ์ วทยม์ นตแ์ บบน่ันมากอ่ นเลย] เบยี น่าตอบกลบั มา [ถา้ อยา่ งนัน้ เราจะมาเรม่ิ ตน้ ดว้ ย วธิ กี ารถนอมอาหารนัน้ ทําอยา่ งไร?] [งนั้ … ถา้ นายตอ้ งการเกบ็ อาหารไวน้ านๆกค็ วรจะทําใหม้ นั แหง้ หรอื ไมน่ ายก็ตอ้ งดองมนั ดว้ ย เกลอื ] จนิ

[ในพน้ื ทม่ี หี มิ ะตก สง่ิ ตา่ งๆเชน่ ผกั จะถกู ปกคลมุ ไปดว้ ยหมิ ะทต่ี กลงมาน]ี่ จนิ พยายามบอกใบเ้ บยี น่า [นั่น ก็ถกู แตย่ งั มเี รอื่ งของการทําความเยน็ มนั ไมย่ ากกวา่ งัน้ หรอื ? มนั จะตอ้ งใชพ้ ลงั เวทยอ์ ยา่ ง ตอ่ เนอ่ื งในการสรา้ งความเย็นจากเวทยม์ นตส์ ายน้ํา แขง็ นะมนั ไมใ่ ชป่ รมิ าณนอ้ ยๆเลย] เบยี น่าโตแ้ ยง้ ทวา่ จนิ กลบั หวั เราะ [นัน้ เป็ นเหตผุ ลวา่ ทําไม การมมุ านะสรา้ งอปุ กรณเ์ วทยม์ นตท์ ท่ี า้ ทายนัน้ ถงึ ไดเ้ ป็ น ((Magi Craft mei))...((Magic Craftsman))] จนิ เกอื บจะพดู วา่ ((Magi Craft Meister)) แตเ่ บยี น่าไมไ่ ดส้ งั เกตถุ งึ สงิ่ นัน้ [นั่นสิ จรงิ ดว้ ย ฉันจะลองสรา้ งมนั ด!ู ] เบยี น่าไดย้ ดึ เหนยี่ วตวั เองไว ้ [อา่ … ผมวา่ เธอคงไมม่ หี นิ เวทยม์ นตเ์ กบ็ ไวเ้ ลยสนิ ะ แลว้ กค็ งไมม่ เี งนิ พอทจ่ี ะซอ้ื พวกมนั ดว้ ย] หวั ของเธอตกลงและก็เรม่ิ บน่ งมึ งํา เมอ่ื จนิ เห็นเบยี น่าเป็ นอยา่ งนัน้ เขาก็ [เธอจะเอาสงิ่ นไ้ี ปใชก้ ็ไดน้ ะ] เรยโ์ กะไดน้ ําหนิ เวทยม์ นตส์ องกอ้ นขนึ้ มาวางบนโตะ๊ ทํางานของเธอ กอ้ นหนงึ่ เป็ นธาตไุ ฟ สว่ น อกี อนั หนงึ่ เป็ นธาตดุ นิ

[เอ?๋ ไม่ ไม่ ฉันรบั มนั ไวไ้ มไ่ ดห้ รอก มนั มคี า่ มากเกนิ ไป] เบยี น่าปฏเิ สธทจี่ ะรบั มนั แตท่ วา่ จนิ [เอาน่า ถา้ เธอทําอปุ กรณเ์ วทยม์ นตช์ นดิ ใหมแ่ ละขายมนั ไดค้ อ่ ยเอากลบั มาคนื ผม ดไี หม?] [อๆู ๆ… หนขี้ องฉันเพม่ิ ขนึ้ อกี แลว้ … ถา้ ยงั เป็ นแบบนี้ ฉันคงไมม่ ที างถอยแลว้ สิ ฉันจะใชม้ นั อยา่ งซาบซง้ึ เลยละ่ ] [เอาละ่ จติ วญิ ญาณแบบนัน้ แหละ มาคดิ หาวธิ สี รา้ งมนั ขน้ึ มากนั เถอะ] สํา หรบั จนิ ทมี่ คี วามรเู ้ กย่ี วกบั สง่ิ ทเี่ รยี กวา่ ตเู ้ ย็นอยเู่ กนิ ครง่ึ ไปกอ่ น แลว้ นัน้ เป็ นเรอื่ งง่ายมาก อยา่ งไรก็ตามมนั กลบั เป็ นเรอื่ งยากสําหรบั เบยี น่า [ฮมื ม, รปู รา่ งมนั ควรจะเป็ นกลอ่ ง และมฝี าเปิดปิดรวมถงึ สามารถใสผ่ ักขา้ งในได ้ อกี อยา่ งก็คอื มนั ควรเกบ็ ความเย็นไวภ้ ายในไดด้ ว้ ย] [ในสว่ นของโครงสรา้ งพน้ื ฐานของมนั กค็ วรเป็ นแบบนัน้ ] [สองปัจจยั หลกั ก็คอื กลอ่ งกบั เวทยท์ ําความเย็น] [ผมเชอ่ื วา่ มนั จะดกี วา่ นะถา้ บางทกี ลอ่ งจะไมส่ มควรกระจายความรอ้ นออกไปภายนอก] จนิ พดู อยา่ งนัน้

[ทําไม… อา่ า ฉันรลู ้ ะ่ เราตอ้ งการทจ่ี ะใหข้ องทอี่ ยภู่ ายในเย็นนเ่ี อง] เบยี น่าแสดงใหเ้ ห็นดา้ นทเ่ี ฉลย่ี วฉลาดของเธอ [นั่นแหละทมี่ นั ควรเป็ น อยา่ งนัน้ ถา้ หากเราจะสรา้ งมนั ผนังของกลอ่ งกค็ วรจะหนาและก็ตอ้ งกนั ไฟไดด้ ว้ ย] [กนั ไฟ?] [อา่ ถา้ เกดิ มนั กนั ไฟได ้ ถา้ งัน้ ก็แสดงวา่ มนั จะตอ้ งเกบ็ กกั ความเยน็ ไดด้ ว้ ยใชไ่ หมละ่ ?] ในระยะสนั้ ๆ ความรอ้ นจะถกู สกดั กนั้ ไว ้ จนิ ชใ้ี หเ้ ห็น [โอใ้ ช…่ ฉันไมไ่ ดส้ งั เกตเรอื่ งนัน้ เลย] เบยี น่าบน่ พมึ พําขณะมองจนิ [นาย นายนส่ี ดุ ยอดไปเลยนะ?] เรยโ์ กะตอบกลบั ทนั ควัน [ทา่ นพอ่ เกง่ ทส่ี ดุ ในโลกละ่ ] [จา้ จา้ ใชแ่ ลว้ ทา่ นพอ่ ของเธอเกง่ ทส่ี ดุ ในโลก… แลว้ ปัญหานัน้ ละ่ ทเี่ กย่ี วกบั เวทยม์ นตท์ ํา ความเย็น]

ในขณะทเี่ บยี น่าพดู ออกมาอยา่ งนัน้ เรยโ์ กะขมวดควิ้ จนิ กร็ บี กา้ วเทา้ ของเขาเขา้ มา [ระบบทําความเย็นไมใ่ ชเ่ รอื่ งงา่ ย? ถา้ ไมม่ เี วทยม์ นตใ์ นการผลติ น้ําแข็งนะ?] [ขนั้ แรกเราจะลองทําใหน้ ํ้าแขง็ เป็ นระยะเวลาสนั้ ๆดู นั่นเป็ นจดุ ประสงคข์ องมนั ] เวทยม์ นตส์ ายน้ําแขง็ คอื สง่ิ ทท่ี ําใหน้ ้ํากบั สงิ่ ตา่ งๆถกู แชแ่ ขง็ [มนั จะดหี รอื ไม?่ ถา้ น้ําแขง็ ถกู สรา้ งขน้ึ ภายในกลอ่ งทนั ทเี มอื่ มนั ละลาย แลว้ ก็จะถกู ทําใหก้ ลบั เป็ นน้ําแข็งอกี ครงั้ หนงึ่ และถกู นํากลบั มาใชใ้ หม]่ [อา่ เขา้ ใจละ่ ! ถา้ ทําอยา่ งนัน้ มนั ก็ไมม่ คี วามจําเป็ นทจ่ี ะตอ้ งใชพ้ ลงั งานอยา่ งตอ่ เนอ่ื ง!] เบยี น่าคอ่ ยเขา้ ใจการออกแบบทลี ะเลก็ ทลี ะนอ้ ยไปดว้ ยกนั [อา่ น่ันแหละเหตผุ ลทวี่ า่ ทําไม...] เมอื่ จนิ พยายามจะพดู เกยี่ วกบั ((ลําดบั ของเวทยม์ นต)์ ) [เดย๋ี ว นะ ทผ่ี มพดู วา่ ...การผลติ นํ้าแขง็ ตรวจสอบน้ําแขง็ แลว้ ผลติ นํ้าแข็งซาํ้ ไปซา้ํ มา เป็ น เพยี งเนอื้ หาหนง่ึ ทจ่ี ะใชส้ าํ หรบั การตรวจสอบจนกวา่ นํ้าแขง็ จะถกู ใชจ้ นหมด] จนิ คดิ เพมิ่ เตมิ เขา้ ไปเล็กนอ้ ย

[มาลองดกู นั กอ่ นอนื่ มนั จะดกี วา่ ถา้ ลองใชเ้ ศษนํ้าแข็งกอ้ นเล็กๆ แลว้ คอ่ ยๆปรับแตง่ สว่ นอนื่ ๆ ตอ่ ] [ใช่ ใช่ ฉันรสู ้ กึ วา่ ฉันน่าจะทํามนั ไดน้ ะ] ดงั นัน้ พวกเขาตดั สนิ ใจทจ่ี ะสรา้ งกลอ่ งแรกขน้ึ มากอ่ น โดยใชไ้ มเ้ ป็ นฐานของมนั และในสว่ น ของจดุ สาํ คญั กใ็ ชแ้ รบ่ รอนซเ์ สรมิ เขา้ ไป มนั ถกู สรา้ งมาในรปู แบบตเู ้ ย็นแนวตงั้ ทม่ี หี อ้ งแชแ่ ข็ง อยดู่ า้ นบน [ถา้ งนั้ สว่ นของสรา้ งนํ้าแข็งจะอยตู่ รงน]ี้ [ใชแ่ ลว้ เพราะวา่ โดยพน้ื ฐานแลว้ ความเย็นจะตกลงสทู่ ต่ี ํา่ ] [ฉันละ่ อจิ ฉาความรนู ้ ัน้ ของนายจรงิ ๆเลยจนิ ] และสําหรบั ระบบระบายความรอ้ น เขากเ็ ขยี นวงจรเวทยม์ นตส์ าํ หรับดําเนนิ การลงในจานขอ้ มลู [แบบนี้ อยา่ งน้ี แลว้ กไ็ ปอยา่ งน,ี้ อมื มม] สมองของเบยี น่าเรมิ่ ถกู เผาไหมท้ ลี ะนดิ ทลี ะนดิ ขณะทก่ี ําลงั เขยี น แน่นอนวา่ เวทยม์ นตท์ ใ่ี ช ้ เขยี นกค็ อื [Writing] [ประมาณนจ้ี ะดกี วา่ นะเชอื่ ผม] การ ปรบั ปรงุ แกไ้ ขสามารถทําไดก้ อ่ นปิดงานโดยการเรยี กใช ้ [etching] (แกะสลกั ) จนิ คอย ควบคมุ ดแู ลเบยี น่าในขณะทเี่ ธอคอ่ ยๆสรา้ งวงจรเวทยม์ นตใ์ หเ้ หมาะสม

[เอาละ่ เสร็จแลว้ นายคดิ วา่ ยงั ไงบา้ งละ่ จนิ ?] จนิ พลกิ ไปมาเพอ่ื ตรวจสอบวงจรเวทย์ [อมื ผมคดิ วา่ มนั คงไมน่ ่าจะมปี ัญหา ถา้ อยา่ งนัน้ เราควรจะหาหอ้ งวา่ งๆ ไวส้ าํ หรบั วางกลอ่ งไว ้ นะ] ในทส่ี ดุ จานขอ้ มลู กเ็ สร็จสมบรู ณ์ และพลงั งานทใ่ี ชก้ ็มาจากหนิ เวทยม์ นต์ [เสร็จสกั ท!ี ] [เอาละ่ ทําไดด้ มี ากเอามนั ออกไปทดสอบกนั เถอะ ผมวา่ เราควรจะใสพ่ ราซกา้ ไวข้ า้ งในกอ่ น เป็ นอนั แรก] [ตกลง] ดงั นัน้ ผลพราซกา้ ทเ่ี หลอื ทงั้ 12 ลกู ก็ถกู ใสเ่ ขา้ ไปขา้ งใน 「《Cooling》」 มนั เรม่ิ ทํางานในทันที หลงั จากทรี่ อสกั พกั พวกเขาก็เปิดประตอู อกดกู พ็ บวา่ นํ้าแขง็ ถกู สรา้ ง ขนึ้ อยดู่ า้ นบนของกลอ่ ง มนั ดเู หมอื นวา่ จะเป็ นไปไดด้ ว้ ยดี [เอาละ่ ถา้ งนั้ ผมไปกอ่ นนะ มนั ใกลจ้ ะมดื แลว้ ดว้ ยส]ิ

[งนั้ เหรอ? วันนข้ี อบคณุ มากนะจนิ พรงุ่ นนี้ ายจะกลบั มาอกี รเึ ปลา่ ?] [อา่ แน่นอนสิ แลว้ เจอกนั ] หลงั จากพดู อยา่ งนัน้ จนิ กบั เรยโ์ กะทัง้ คกู่ ไ็ ปจากหอ้ งทํางานของเบยี น่า [... อา่ ] หลงั จนิ จากไปเล็กนอ้ ย [พอมาคดิ ดู น่าสงสยั จงั วา่ จนิ อาศยั อยทู่ ไ่ี หนกนั นะ?] ทวา่ ไมม่ ใี ครทจี่ ะสามารถตอบคําถามทเี่ บยี น่าสงสยั ได ้ -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 2 : ตอนที่ 8 - ขา้ วโพดคว่ั แสนอรอ่ ย เชา้ วนั ตอ่ มา จนิ ไดถ้ อื ตระกรา้ สม้ มาทหี่ อ้ งทํางานของเบยี น่าคนเดยี ว ขณะเดยี วกนั เรยโ์ กะก็อยู่ สอนงานใหแ้ กเ่ มดโกเลมกลมุ่ ใหมท่ เี่ กาะโฮวไ์ ร [อรณุ สวัสด]ิ์ [อา่ อรณุ สวัสดจ์ิ นิ ] [วนั นผ้ี มเอานม่ี าใหน้ ่ะ] เขาไดเ้ อาสม้ ทอี่ ยใู่ นตระกรา้ ออกมาใหเ้ บยี น่าดู [นม่ี นั ซทิ ราน] [ผมไมร่ วู ้ า่ มนั เรยี กวา่ อะไร ผมแคเ่ อามนั มาเพราะวา่ มนั หวานหอมและอรอ่ ย] [นม่ี นั ไมไ่ ดเ้ ตบิ โตในทน่ี น้ี น่ี า? จนิ นาย ไปเอามนั มาจากทไี่ หนกนั ?] มนั เป็ นคาํ ถามตามธรรมชาติ [อา่ า งัน้ เหรอ เอาไวม้ โี อกาศผมคอ่ ยบอกเธอแลว้ กนั นะ เรอ่ื งมนั ยาวนดิ หน่อยน่ะ? ผมจะบอกที หลงั แลว้ กนั แตต่ อนนอ้ี ยา่ พง่ึ สนใจเลย] เมอื่ จนิ พดู แบบนัน้ เบยี น่าดไู มส่ บอารมณ์นัก [มๆู ๆๆ… มนั ก็ชว่ ยไมไ่ ด ้ เพราะวา่ ฉันถามและขอและรับความชว่ ยเหลอื จากนายน]ี่ ขณะทเี่ ธอพดู อยา่ งนัน้ ก็รับเอาตระกรา้ ใสซ่ ทิ รานมา [แลว้ สภาพตเู ้ ย็นมนั เป็ นยงั ไงบา้ ง?] [ตเู ้ ยน็ ?] [อะ-อา่ กเ็ จา้ อปุ กรณเ์ วทยม์ นตท์ เ่ี ราทํากนั เมอื่ วานไง] [ออ๋ [ตเู ้ ย็น]ฮะ๊ ? ชอ่ื น่ันฟังดดู เี ลยน]่ี เป็ นเรอ่ื งธรรมดาเพราะวา่ ชอื่ ของมนั ไมไ่ ดถ้ กู ตงั้ โดยจนิ [เออ่ เกยี่ วกบั ตเู ้ ย็นฉันเจอขอ้ บกพรอ่ งของมนั อยา่ งนงึ ละ่ ] [มนั คอื อะไร] เบยี น่าไดน้ ําเขาไปยงั หอ้ งครวั ทม่ี ตี เู ้ ย็นตดิ ตงั้ อยู่ [ดนู ส่ี ]ิ

[อา่ ผมเหน็ ละ่ ] บนพน้ื มนี ํ้าทว่ มอยู่ นํ้าแข็งทใ่ี ชส้ ําหรบั ทําความเย็นมนั ละลายและหยดลงบนพนื้ [ใชแ่ ลว้ เราควรทําไงดลี ะ่ ] [นํ้าทเ่ี กดิ จากน้ําแขง็ ละลายไมส่ มควรทจี่ ะไหลลงบนพน้ื แตท่ วา่ การรกั ษาความเย็นไวเ้ ป็ นเรอ่ื ง ยาก] จาก ผลลพั ธท์ ที่ งั้ สองคนชว่ ยกนั คดิ พวกเขาตดั สนิ ใจจะใสน่ ้ําแขง็ ไวใ้ นภาชนะโลหะ เพอ่ื ทวี่ า่ น้ําแขง็ นัน้ เมอื่ ละลายแลว้ จะกลบั ไปแข็งอกี ครัง้ หนง่ึ [ใชท้ องแดงน่าจะเหมาะ] [ทําไมอะ? ตอนนเี้ หลก็ ราคาถกู กวา่ ไมใ่ ชเ่ หรอ?] [เหลก็ มนั เป็ นสนมิ งา่ ย แถมความทนทานของมนั ก็เป็ นปัญหา นอกจากนที้ ใ่ี ชท้ องแดงก็ เพราะวา่ มนั กระจายความเย็นไดด้ กี วา่ เหลก็ ] [อยา่ งนัน้ นเี่ อง? ถงึ อยา่ งนัน้ ก็เถอะดเู หมอื นวา่ จนิ จะมคี วามรใู ้ นสงิ่ ตา่ งๆมากมาย] [ดงั นัน้ ตอนน้ี ผมคดิ วา่ เราควรจะปรบั ปรงุ มนั ทนั ท]ี ทงั้ สองคนเรม่ิ ปรับปรงุ รายละเอยี ดเลก็ ๆนอ้ ยๆในทนั ที เมอื่ ปัญหาความเยน็ ภายในตเู ้ ย็นรว่ั ไหลหมดไป ในทส่ี ดุ ตเู ้ ยน็ ก็เสร็จสมบรู ณ์ [มนั เสร็จแลว้ ] [ออื สาํ หรบั ตอนนเ้ี ราควรจะสรา้ งมนั ขนึ้ มากอ่ นสามเครอ่ื งรไึ ม?่ ] เบยี น่าใชเ้ ครอ่ื งตน้ แบบในขณะทม่ี องหาจดุ ผดิ พลาง สาํ หรบั การวางแผนทดสําเพอื่ ทจี่ ะ ตดั สนิ ใจนําไปขายทต่ี ลาด [ผมวา่ เราควรจะตอ้ งปรบั ปรงุ รปู ลกั ษณภ์ ายนอกถา้ หากจะขายมนั ] เมอื่ พดู จบ จนิ กท็ าไมเ้ ป็ นสขี าว มนั เป็ นสง่ิ ทเี่ รยี กวา่ [เครอ่ื งใชไ้ ฟฟ้าขนาดใหญใ่ นครัวเรอื น] [โอๆ้ ๆๆ นม่ี นั รสู ้ กึ ดจี งั ] เพราะ วา่ พวกเขามตี น้ แบบ ดงั นัน้ พวกเขาจงึ ทําทงั้ 3 เครอ่ื งเสร็จในตอนเทยี่ ง แตพ่ วกเขายงั ไมไ่ ดใ้ สห่ นิ เวทยม์ นตด์ า้ นมนั มนั จงึ ยงั ไมท่ ํางาน [เสร็จละ่ ] [อา ทํางานไดด้ มี าก]

[ตอนนกี้ ็เทย่ี งแลว้ ฉันไมค่ อ่ ยมขี องมากนัก แตน่ ายจะมากนิ ดว้ ยกนั มยั้ ละ่ ?] [ถา้ เธอไมว่ า่ อะไรละ่ กน็ ะ] ดงั นัน้ เบยี น่าเดนิ ไปทห่ี อ้ งครวั เธอดเู หมอื นจะทําอาหารบางอยา่ ง เพยี งไมน่ านซปุ ผกั กเ็ สร็จ [นานะ ราลโดไ้ ดเ้ วลากนิ ขา้ วแลว้ รบี มากนิ กอ่ นเร็วเขา้ ] แตท่ วา่ จนิ กลา่ ววา่ [ไม่ เป็ นผมจะไมท่ ําอยา่ งนัน้ ผมจะปลอกเปลอื กผลซทิ รานกอ่ น] จนิ พดู อยา่ งนัน้ ขณะหยบิ ผลซทิ ราน สองลกู ไปดว้ ยกนั กบั เบยี น่า เขายา้ ยไปยังหอ้ งของเด็กสอง พน่ี อ้ ง [อะ๊ พชี่ ายจนิ ] จนิ ทอ่ี ยดู่ า้ นหลงั เบยี น่าไดย้ นิ เสยี งของราลโดท้ กั ทายเขา [โย่ วนั นฉี ันจะปลอกเปลอื กซทิ รานใหเ้ ธอ] จนิ กลา่ วขณะปลอกเปลอื กซทิ ราน เขาปลอกมนั ออกดว้ ยมอื ของเขาเหมอื นกบั สม้ อยา่ งง่ายดาย [มนั หวานอรอ่ ยมากเลย!] นานะรสู ้ กึ ดใี จ เบยี น่ายมิ้ กวา้ งมองเดก็ ทงั้ สองขณะทกี่ ําลงั กนิ อยา่ งมคี วามสขุ ทัง้ สองคนกลบั มากนิ อาหารทหี่ อ้ งครัว รสชาตขิ องซปุ ทท่ี ําจากผกั ไมไ่ ดเ้ ลวรา้ ยเทา่ ไหรน่ ัก แต่ ทวา่ [หมื ?] จนิ รสู ้ กึ วา่ เบยี น่ายากลาํ บากจรงิ ๆ… [ขอโทษดว้ ย ขา้ วโพดมนั กนิ ยากใชไ่ หม? เพราะวา่ มนั ถกู ทสี่ ดุ และไมว่ า่ ฉันจะตม้ มนั นาน เทา่ ไหรม่ นั กไ็ มน่ ุ่มสกั ท]ี จนิ มองไปยงั ขา้ วโพดและเรมิ่ เคยี้ วมนั ชา้ ๆ [ความรสู ้ กึ นม้ี นั เหมอื น….. เบยี น่าเธอมขี า้ วโพดอยอู่ กี รเึ ปลา่ ?] [เอะ๊ -เอะ๊ ฉันซอื้ มนั มาหนง่ึ ถงึ มนั น่าจะยังเหลอื อกี 8 กโิ ลละ่ มงั้ ] หลงั จากทจ่ี นิ ไดย้ นิ เขาก็รบี กนิ ซปู อยา่ งรวดเร็วจากนัน้ เธอก็พาเขาไปดขู า้ วโพดทเ่ี หลอื อยู่ จนิ ม องไปยงั สงิ่ ทก่ี ลงิ้ ไปมาในมอื ของเขา [ดว้ ยสงิ่ นี้ ฉันน่าจะทําอะไรไดบ้ า้ ง]

ทันทที พ่ี ดู อยา่ งนัน้ เขาไดน้ ําเบยี น่าไปยังหอ้ งทํางานหลงั จากเธอกนิ อาหารเสร็จ [เกดิ อะไรขน้ึ ?] เบยี น่ารสู ้ กึ สบั สน [ผมวา่ จะทําบางอยา่ งทห่ี าเงนิ ไดเ้ ร็วๆน่ะ] เขาเรมิ่ ใหค้ ําแนะนําเบยี น่าจากนัน้ พวกเขาก็เรมิ่ สรา้ งอปุ กรณ์เวทยม์ นตข์ นึ้ [ใช่ แลว้ ขนั้ แรกก็หมอ้ กน้ ตนื้ ขนาดกลางไมล่ กึ มากหนง่ึ ใบ ตอ่ มาก็ หมอ้ กน้ ลกึ ขนาดใหญห่ นงึ่ ใบ จากนัน้ ใหแ้ ขวนหมอ้ กน้ ตน้ื ไวต้ รงนี้ แลว้ กใ็ สห่ นิ เวทยม์ นตเ์ อาไวข้ า้ งใต]้ ขณะทพี่ ดู ไปเรอ่ื ยๆนัน้ จนิ ก็เขยี นวงจรเวทยม์ นตล์ งบนจานขอ้ มลู เมอ่ื เบยี น่าเหน็ ดงั นัน้ [เอ?๋ ถา้ ฉันตาไมฝ่ าด นั่นมนั วงจรชนดิ ไฟฟ้าใชไ่ หม? นายไมใ่ ชว่ งจรประเภทไฟกบั หมอ้ งัน้ เหรอ?] ยนิ ยม้ิ กวา้ งและหวั เราะออกมา [นั่น เป็ นลกั ษณะเฉพาะของเครอื่ งมอื ชน้ิ นี้ บอ่ ยครงั้ ทค่ี นเราไดเ้ หน็ สายฟ้าเป็ นตน้ กาํ เนดิ พลงั งานยงิ่ ไปกวา่ นัน้ การ เปลยี่ นแปลงของมนั มรี ะยะเวลาทสี่ นั้ มาก] [เพราะฉะนัน้ มนั เป็ นสงิ่ ทที่ ําได]้ จนิ กบั เบยี น่าชว่ ยกนั ประกอบอปุ กรณ์ นอกจากนัน้ เบยี น่า [ผมขอขา้ วโพด นํ้ามนั กบั เกลอื สกั นดิ สไิ ดห้ รอื เปลา่ ?] เอาน้ํามนั เกลอื กบั ขา้ วโพดใสล่ งไปในหมอ้ ทแี่ ขวนไว ้ [มนั น่าสนุกนะถา้ มนั ทํางาน] เขาบน่ เล็กนอ้ ยกอ่ นจะเรม่ิ การใชง้ านอปุ กรณ์ กลน่ิ หอมหวานลอยฟ้งุ ออกมาทนั ทหี ลงั จากนัน้ ก็มเี สยี ง [ป๊ อป] ดงั ออกมาพรอ้ มกบั ขา้ วโพดท่ี ปะทอุ อกมา เบยี น่ารสู ้ กึ ประหลาดใจ [มะมะมะ มนั คอื อะไร?] [เอาละ่ ! ดเู หมอื นวา่ มนั จะสาํ เร็จนะ] มี อกี หนง่ึ อนั และอกี อนั หนง่ึ หลงั จากนัน้ ขา้ วโพดตา่ งก็ปะทขุ น้ึ มาไมห่ ยดุ พวกขา้ วโพดทป่ี ะทุ ขนึ้ มาจะตกลงไปยงั หมอ้ ใหญท่ อ่ี ยดู่ า้ นลา่ ง ในเวลาไมน่ านขา้ วโพดทอี่ ยใู่ นหมอ้ ดา้ นบนกค็ อ่ ยๆ หมดลง และจนิ ก็หยดุ การทํางานเครอ่ื งมอื [เอาละ่ มาลองกนิ กนั เถอะ]

ในหมอ้ ใหญไ่ ดม้ ขี า้ วโพดคว่ั อยมู่ ากมาย จนิ จงึ หยบิ มากนิ หนง่ึ อนั [งํ่าๆ มนั ดที เี ดยี ว] เมอ่ื เบยี น่าเหน็ แบบนัน้ เธอจงึ ลองกนิ ขา้ วโพดคว่ั ของเธอเองดมู งั่ และปรากฏวา่ [อะ๊ อรอ่ ย] กลายเป็ นวา่ เธอไดฮ้ บุ เอาขา้ วโพดไปกนิ คนเดยี ว แลว้ ขา้ วโพดทอี่ ยภู่ ายในหอ้ มกห็ มดลงไป อยา่ งรวดเร็ว [ฟฟุ ุ นมี่ นั อรอ่ ยมากเลย มนั ทําใหน้ ายอยากทจ่ี ะกนิ มนั มากขน้ึ มากขนึ้ ] [ใชแ่ ลว้ มนั เรยี กวา่ ป๊ อปคอรน์ ถา้ นําเจา้ นไี้ ปขายทร่ี า้ นในวนั พรงุ่ นผี้ มเชอ่ื เลยวา่ จะตอ้ งไดก้ ําไร อยา่ งแน่นอน] [อา่ น่ันใชเ่ ลย! ฉันจะเอามนั ออกไปขายในวนั พรงุ่ นท้ี ันท!ี ] [แมว้ า่ ตอนนจี้ ะยงั ไมม่ คี นตอ้ งการซอ้ื ตเู ้ ยน็ แตป่ ๊ อปคอรน์ น่าจะทําใหเ้ ธอเป็ นทรี่ จู ้ กั มากขน้ึ ] [นายพดู ถกู ฉันดใี จมากเลยฉันน่าจะหาเงนิ ในชวี ติ ประจําวันไดใ้ นตอนนก้ี เ็ พราะนาย ขอบคณุ มากนะจนิ !] [มนั อะไรกนั … อา่ นนี่ ะ ถา้ ขา้ วโพดผวิ หยาบมนั จะออกมาไมด่ ี ดงั นัน้ ควรจะระวงั ดว้ ย] [จรงิ เหรอ? งัน้ กด็ เี ลย? ฉันคดิ วา่ มนั น่าจะอรอ่ ยขน้ึ ถา้ ฉันใชข้ า้ วโพดคณุ ภาพดกี วา่ น]้ี และ นัน้ จนิ กบั เบยี น่าตดั สนิ ใจทจี่ ะออกไปซอื้ ขา้ วโพด น้ํามนั และเกลอื ในทนั ที วัตถดุ บิ ทงั้ สอง นัน้ มรี าคาถกู เบยี น่าจงึ สามารถซอ้ื มาได ้ สว่ นจนิ เขากไ็ ดแ้ บกขา้ วโพดหนง่ึ ถงุ และกลบั ไปทบี่ า้ น -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 2 : ตอนที่ 9 - เกาะโฮวไ์ รอยใู่ นระหวา่ งพฒั นา เมอื่ กลบั มาทเี่ กาะโฮวไ์ ร จนิ กม็ กี องภเู ขารายงานรอคอยเขาอยู่ [มนั คอื ผลลพั ธจ์ ากการตรวจสอบทด่ี นิ รกรา้ งทางดา้ นตะวันตกของเกาะ มนั สามารถเกบ็ รวมรวม แกรนนติ หนิ โอยะ และวัตถดุ บิ อน่ื ๆเป็ นจํานวนมาก สาํ หรับสว่ นของแรว่ ตั ถดุ บิ มนั อดุ มไปดว้ ย แรเ่ หล็ก แตแ่ รช่ นดิ อน่ื ๆทรี่ วบรวมไวม้ ไี มม่ ากเทา่ ไหร]่ [เอาละ่ ไปเกบ็ รวบรวมแรเ่ หลก็ คณุ ภาพสงู ทเี่ หมอื งนัน้ มาเยอะๆ] [สว่ นทางตะวนั ตกทเ่ี ป็ นทงุ่ หญา้ ใหส้ รา้ งร่ัวเพอ่ื เตรยี มสาํ หรบั ทําฟารม์ ปศสุ ตั ว]์ [อา่ สงสยั ตอ้ งรบี ซอ้ื ววั เนอ้ื กบั แกะใหเ้ ร็วทส่ี ดุ แลว้ สนิ ะ] [ในสว่ นของทา่ เรอื สสึ มึ ทิ กี่ อ่ สรา้ งเสร็จ ไดท้ ําการทดลองตดิ ตงั้ แทงคใ์ สป่ ลาทงั้ สองถงั ไว ้ เรยี บรอ้ ยแลว้ ] [เรมิ่ ตรวจสอบคดั แยกชนดิ ของปลาไดเ้ ลย] [สวนผลไมบ้ นทร่ี าบสงู เองก็เสร็จเรยี บรอ้ ยแลว้ เหมอื นกนั ] [หลงั จากทฉี่ ันสรา้ งตเู ้ ย็นเสร็จ ใหไ้ ปเก็บเกย่ี วผลไมม้ าเกบ็ ไวข้ า้ งในดว้ ยนะ] [รายการสาํ รวจสําหรบั ป่ าทางดา้ นทศิ เหนอื เสร็จสมบรู ณ์แลว้ คะ] [หมื มตี น้ ยางอยดู่ ว้ ยงัน้ หรอื ฮะ๊ ? เยย่ี มเลย] บลา บลา บลา รายงานทเ่ี หลอื ทงั้ หมดยงั มตี อ่ จนกระทงั่ วนั ถดั ไป [แน่นอนวา่ ฉันเหนอ่ื ย...] การทํางานของเมดโกเลมรวดเรว็ กวา่ ทจี่ นิ ไดค้ าดการณเ์ อาไวม้ ากเลยทเี ดยี ว [มนั เป็ นวธิ เี ดยี วทจ่ี ะไดอ้ ยเู่ คยี งขา้ งทา่ นพอ่ ไมใ่ ชห่ รอื คะ?] เรยโ์ กะไดถ้ ามเขาหลงั เสร็จจากการรายงานทงั้ หมด [อา่ ตเู ้ ย็นตน้ แบบเองก็เสร็จละ่ แลว้ กย็ งั มขี า้ วโพดควั่ ] [ขา้ วโพดคว่ั ?] [มนั เป็ นอาหารทท่ี ําจากขา้ วโพดนไ่ี ง] จนิ หยบิ ถงุ ใสเ่ มลด็ ขา้ วโพดขน้ึ มาใหด้ ู แลว้ ก็หยบิ หนง่ึ ชน้ิ ในถงุ สง่ ไปใหโ้ ทพาส [ดฉิ ันจะนําเมลด็ พันธนุ์ ไี้ ปหวา่ นลงในทงุ่ เพาะปลกู ในทนั ทคี ะ]

[อา่ จงนําไปปฏบิ ตั ใิ นทนั ท]ี โทพาสออกคําสง่ั โกลเลม็ ใตบ้ งั คบั บญั ชาของเธอ [สําหรบั ตอนนี้ เราไปสรา้ งตเู ้ ยน็ กนั เถอะ] [ฉันจะชว่ ยดว้ ย] จนิ กบั เรยโ์ กะมงุ่ หนา้ ไปยงั หอ้ งทํางานดว้ ยกนั [แทนทจี่ ะใชห้ นิ เวทยม์ นตค์ วรจะเปลยี่ นมาใชค้ รสิ ตลั เวทยม์ นตแ์ ทนน่าจะดกี วา่ นาาา] คริ สตลั เวทยท์ จ่ี นิ เลอื กใชเ้ ป็ นธาตนุ ้ํา จนิ ไดท้ ําการสลกั วงจรเวทยใ์ นทนั ที ดว้ ยครสิ ตลั เวทย์ มนตเ์ มอ่ื เทยี บกบั หนิ เวทยม์ นตแ์ ลว้ ระยะเวลาการใชง้ านจะยาว นานขน้ึ ในครงั้ ตอ่ ไป ดงั นัน้ เขา จงึ ใชว้ ธิ สี ลกั วงจรเวทยม์ นตแ์ ทน นัน้ คอื เหตผุ ลวา่ ทําไมแผน่ วงจรเวทยถ์ งึ ถกู นํามาใชก้ บั หนิ เวทยม์ นต์ [ทา่ นพอ่ กลอ่ งเสร็จแลว้ คะ] เรยโ์ กะไดท้ ําการสรา้ งสว่ นของลําตวั ตเู ้ ย็น [โอเค เมอ่ื ลาํ ตวั ตเู ้ ย็นเสร็จเรยี บรอ้ ยแลว้ ทเี่ ราตอ้ งการกค็ อื ฉนวนกนั ความรอ้ น ดว้ ยวธิ นี ม้ี นั กจ็ ะ เสร็จอยา่ งรวดเรว็ ] [เสร็จเรยี บรอ้ ยละ่ ] ผลติ ภณั ฑเ์ สร็จทเี่ สร็จเรยี บรอ้ ยแลว้ มคี วามสงู 1 เมตร ภายในกวา้ ง 70 เซนตเิ มตร แลว้ ก็ลกึ ประมาณ 60 เซนตเิ มตร [เอาละ่ เอาอาหารใสเ่ ขา้ ไปดา้ นในเลย มนั น่าจะอรอ่ ยขนึ้ เมอ่ื ไดก้ นิ ตอนทเี่ ย็นๆ] [เขา้ ใจแลว้ ดฉิ ันจะนําพวกมนั ใสเ่ ขา้ ไปในภายหลงั ] [เอาละ่ ตอ่ ไปกห็ าหอ้ งทไี่ มใ่ ชส้ าํ หรบั วางตเู ้ ย็น ไมด่ ิ ฉันน่าจะสรา้ งหอ้ งแชแ่ ข็งไปเลยน่าจะ ดกี วา่ ] เขาหมายถงึ การสรา้ งหอ้ งเก็บผลไม ้ ถว่ั ขา้ ว แลว้ ก็ ขา้ วโพด [ถา้ เป็ นกรณนี ัน้ ฉันวา่ น่าจะปรบั ปรงุ สว่ นในของชนั้ ทหี่ นงึ่ น่าจะดที สี่ ดุ นะ] แม ้ วา่ มนั จะเป็ นตเู ้ ยน็ ทใี่ หญม่ าก ดว้ ยการรว่ มมอื ของจนิ กบั เรยโ์ กะมนั ไมไ่ ดเ้ ป็ นปัญหามากนัก เพยี งเวลาไมน่ านผลไมก้ ถ็ กู นําไปเก็บไวย้ งั หอ้ งเก็บตเู ้ ย็นเรยี บรอ้ ยแลว้

ใน ขณะเดยี วกนั จนิ กไ็ ดส้ รา้ งหอ้ งแชแ่ ข็งขนึ้ เพราะวา่ การแชแ่ ข็งนัน้ เป็ นการเกบ็ รกั ษาอาหารได ้ อยา่ งยาวนาน ทส่ี าํ คญั มนั สรา้ งนํ้าแขง็ ไดด้ ว้ ย แลว้ ผลไมก้ บั ถว่ั ถกู เกบ็ ไวท้ นี่ ั่น ทกุ อยา่ งทัง้ หมดเสร็จสนิ้ ในตอนเย็น จนิ ไดม้ งุ่ หนา้ ไปยังหอ้ งทานอาหารทอี่ ยภู่ ายในของสถานี วจิ ัย อยา่ งไรกต็ าม [อะ๊ วนั นเ้ี ป็ นผลไมก้ บั ถวั่ บดงนั้ เหรอ….] เขาโอดครวญออกมา เมอื่ เรยโ์ กะไดย้ นิ [ทา่ นพอ่ ขนมปังกบั เนอื้ ตากแหง้ นัน้ มอี ยตู่ ดิ หน่อยคะ] [จรงิ เหรอ!?] จนิ ถามดว้ ยความตะขดิ ตะขวงใจ [คะ ในวนั อน่ื ๆทท่ี า่ นพอ่ อยใู่ นทท่ี ํางานของเบยี น่า ฉันทําเงนิ ไดจ้ ากการขายหนิ เวทยม์ นตท์ แี่ ผง รา้ นคา้ แมว้ า่ ฉันจะซอื้ มนั ได ้ แตฉ่ ันกไ็ มส่ ามารถใชม้ นั กบั บางสงิ่ ทไี่ มจ่ ําเป็ นใชไ่ หมคะ?] จนิ เห็นเรยโ์ กะดทู า่ ทางกระวนกระวายขณะทตี่ อบ [ไมเ่ ป็ นไร ดแี ลว้ ละ่ ทเ่ี รยโ์ กะสงั เกตเุ หน็ ฉันดใี จมาก] เมอ่ื พดู อยา่ งนัน้ เรยโ์ กะกย็ น่ื ขนมปังกบั เนอื้ ตากแหง้ สง่ ไปให ้ [ใช่ มนั ดมี าก] จนิ กนิ เนอ้ื ตากแหง้ กบั ขนมปังในมอื ทงั้ สองขา้ ง คอ่ ยๆลม้ิ รสชาติ เมอื่ เรยโ์ กะเหน็ เชน่ นัน้ เธอกย็ มิ้ ออกมา [ฉันกด็ ใี จเหมอื นกนั ] อยา่ งไรก็ตามขนมปังกบั เนอื้ ตากแหง้ มนั เพยี งพอสําหรบั หนงึ่ มอื้ เทา่ นัน้ [มนั จะดมี ากถา้ เธอสามารถรบั ประกนั อาหารในวนั พรงุ่ น]ี้ จนิ คดิ ขนึ้ มาในระหวา่ งทก่ี ําลงั กนิ และความคดิ หนง่ึ ก็ผดุ ขน้ึ มา [ใชแ่ ลว้ เรยโ์ กะ นอกจากนัน้ ฉันตอ้ งการสรา้ งบา้ นละ่ ] [บา้ นมนั คอื อะไรคะ?] [อา่ เรอ่ื งสถานวี จิ ยั นตี้ อ้ งเป็ นความลบั ใชไ่ หม ในกรณนี ถี้ า้ หากวา่ เราจําเป็ นตอ้ งพาใครบางคน มาเราจะพาเขามาทบ่ี า้ นดา้ นนอก เพอื่ เป็ นการป้องกนั ความลบั ขนั้ แรกยงั ไงละ่ ]

จากนัน้ เรยโ์ กะขมวดควิ้ เลก็ นอ้ ย [... นเ่ี กย่ี วกบั เบยี น่าซงั รเึ ปลา่ ?] [ไม่ ไม่ มนั ไมไ่ ดเ้ กยี่ วกบั เบยี น่าหรอก ฉันคดิ วา่ มนั คงจะดถี า้ บา้ นใกลก้ บั วารป์ เกท เผอ่ื ในกรณที ่ี เราไมร่ วู ้ า่ อนาคตเราจะประสบความสําเร็จรไึ ป แตเ่ ราจะไมม่ อี ปุ สรรคใ์ นการซอื้ หาเมลด็ พนั ธพุ์ ชื กบั ปศสุ ตั วย์ งั ไงละ่ ] [ออ๋ นั่นคอื จดุ ประสงคข์ องมนั ใชไ่ หมคะ ถา้ อยา่ งนัน้ ฉันจะเรยี กโซเรยี กบั ลนู ่าใหม้ าชว่ ยสรา้ งมนั ให]้ [บา้ น ทจี่ ะสรา้ งมนั ไมค่ วรทจี่ ะใหญม่ ากเกนิ ไปใชไ่ หม? มนั ไมส่ าํ คญั ถา้ มนั จะเลก็ ลองสรา้ งให ้ มนั ใหญก่ วา่ บา้ นของเบยี น่าประมาณสองเทา่ น่าจะไมเ่ ป็ นไร แลว้ กห็ อ้ งทํางานทไี่ วห้ ลอกตาคน ก็ควรจะเป็ นแบบเรยี บงา่ ย] [รับทราบคะ ไวเ้ ป็ นหนา้ ทข่ี องฉันเอง] ดว้ ยวธิ นี ี้ จนิ รสู ้ กึ โลง่ ใจทจ่ี ะอธบิ ายไดง้ า่ ยขนึ้ เมอ่ื ถกู เบยี น่าถามวา่ 『นายมาจากทไ่ี หน』 -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ท่ี 2 : ตอนท่ี 10 - ----------------------------------------------------------------------------- เลม่ ท่ี 2 : ตอนท่ี 11 - ----------------------------------------------------------------------------- เลม่ ที่ 2 : ตอนที่ 12 - -----------------------------------------------------------------------------