เล่มที่ ๙ [ปรับแก้แล้ว ๒๑ ก.พ.]-1ทับ1

201 พรอ้ มทง้ั สมณพราหมณ์/ สเทวมนุสสฺ ํ – พรอ้ มทง้ั เทวดาและมนุษย์/ สยํ – ดว้ ยพระองคเ์ อง/ อภญิ ญฺ า – ดว้ ยความรยู้ งิ่ / สจฺฉิกตวฺ า – ทรงรแู้ จง้ แลว้ / อปุ สมปฺ ชฺช – เขา้ ถงึ พรอ้ มแลว้ / ปเวเทต.ิ – ยอ่ มใหร้ ตู้ าม/ โส – พระองค/์ ธมมฺ ํ – ซงึ่ ธรรม/ เทเสติ – ยอ่ มแสดง/ อาทกิ ลฺยาณํ – อนั มคี วามงามในเบื้องตน้ / มชฺเฌกลยฺ าณํ – อนั มีความงามในทา่ มกลาง/ ปรโิ ยสานกลยฺ าณํ – อนั มคี วามงามในทสี่ ดุ / สาตถฺ ํ – พรอ้ มทง้ั อรรถ/ สพฺยญชฺ นํ – พรอ้ มทง้ั พยญั ชนะ/ เกวลปรปิ ณุ ฺณํ – อนั บรบิ รู ณ์ครบถว้ นแลว้ / ปรสิ ุทธฺ ํ – อนั บรสิ ทุ ธแิ์ ลว้ / พฺรหมฺ จรยิ ํ – ซงึ่ พรหมจรรย/์ ปกาเสต.ิ – ยอ่ มประกาศ/ สาธุ โข – เป็ นความดแี ล/ ปน – ก็/ ตถารูปานํ – ผเู้ ห็นปานนน้ั / อรหตํ – ซง่ึ พระอรหนั ตท์ ง้ั หลาย/ ทสฺสนํ – การไดพ้ บ/ โหตี”ต.ิ – ยอ่ มเป็ น\"ดงั น้ี/