மகாபாரத மாந்தர்கள்

நீதான் அவறனத் தூண்டி இருக்கிைாய். இப்ரபாது திருப்திதானா?\" என்ைாள்.அப்ரபாரத மாத்ரி இைந்துரபானாள்.உலகம், இவறளத்தான் பழி நசால்லும். தமக்கும் தம் பிள்றளகளுக்கும் ஏற்பட இருக்கும்பழிறய நிறனத்து, தற்நகாறல ஒன்ரை தீர்வு என்று முடிநவடுத்தாள். தினம் தினம்சாவறதவிடவும் ஒருமுறை நசத்து விடுவது ரமல் என்று முடிவு நசய்தாள். குழந்றதகறளக் கட்டிஅறணத்து ஆசிர்வாதம் நசய்தாள். இனி உங்கள் தாய் குந்திதான் என்று நசான்னாள்.நீ ேல்ல தாய். எனக்குத் நதரியும். உன் பிள்றளகறள என் பிள்றளகளாக ோன் கருதமாட்ரடன்.ஆனால் நீ ரமன்றமயானவள். என் பிள்றளகறள நீ காப்பாற்றுவாய், ஒரு தாறயப் ரபால...\"என்று குந்தியிடம் பதின்மூன்று வயதுள்ள ேகுல சகரதவர்கறள ஒப்பறடத்தாள்.பாண்டுவின் சிறதயில் ஏறிப்படுத்துத் தன் வாழ்க்றகறய முடித்துக்நகாண்டாள்.மரணத்தில் மாத்ரி நிம்மதிறய அறடந்திருப்பாள்.(அடுத்து பரசுரோமர்...) வரௌத்ரம் பயின்ற ரிஷிவியாசர் எத்தறன மனிதர்கறளத் தம் பறடப்பில் நகாண்டு வந்திருக்கிைார்! நபண்கள், ஆண்கள்,திருேங்றககள், பைறவகள், மிருகங்கள், அசுரர்கள், வனவாசிகள் என்று விரிகிைது அவரதுபாத்திரப் பட்டியல். தம் ரபான்ை மகரிஷிகள் பற்றியும் நிறைய ரபசுகிைார். யாறரப் பற்றிச்நசான்னாலும் அவர்களின் பலங்கறள, உயர்வுகறள எடுத்துறரப்பதில் மகிழ்ச்சி நகாள்கிைார்.பலவீனங்கள் எனில், மனத்தில் சினரமா நவறுப்ரபா இல்லாமல், அன்பார்ந்த ஆசிரியர்மாணவரின் தவறுகறளச் சுட்டும் ேல்ல ரோக்கத்ரதாரட பதிவுநசய்கிைார். அவர் பிள்றளகளானதிருதராஷ்டிரன், பாண்டுவுக்கும் இரத அளவுரகாறலரய றவக்கிைார். அஸ்வத்தாமனுக்கும்இரத நேறியுடன் தான் இயங்குகிைார். தம் மகனும், சூதனுமான விதுரறன, திருமணமும் ஆகாதஇறளஞறன, ஒரு ஞானிநயன ரமல் அடுக்கில் றவக்கும் அளவுக்குப் ரபருள்ளம்வாய்த்திருக்கிைது, வியாசர் ஆகியமகாகவிக்கு.பரசுராமர் பற்றி ோம் ஆராயஇருக்கிரைாம். பரசுராமர் என்கிைரவதியரும், அஸ்திரக் கறலயில்மகாப் பண்டிதருமான அவர்,வியாசரின் கறதயில் மிகச் சிலஇடங்களில் ரதான்றினாலும், மிகமுக்கியமான கர்மங்கறளச்நசய்பவராக இருக்கிைார். (தம்கறதயில்கூட வியாசரர மிகச் சிலஇடங்களில்தான் வருகிைார்.)பரசுராமர் எனப்படும், ராமர்,இராமாயணக் காலத்துக்கும் முந்தியரிஷி ஆவார். பிருகு ரிஷி வம்சத்தில்பிைந்த ெமதக்னி முனிவரின்

பிள்றளகளில் இறளயவர், ராமர். தாய் இரரணுறக. இயல்பில் மிகுந்த சாந்த குணம்நகாண்டவராகரவ இருந்தார். தாய், தந்றதக்குச் சமர்ப்பண உணர்ரவாடு நதாண்டு நசய்வதில்இன்பம் கண்டார் அவர். நவள்ளம் இல்லாத காலத்துக் கங்றகப் பிரவாகம் ரபான்ை அறமதியில்,தம்றம இருத்திக்நகாண்டு, தந்றத ெமதக்னி முனிவரிடம் ரவதக் கல்விறயயும், அஸ்திரவித்றதறயயும் கற்ைார்.உலகம் அகம் மட்டுமல்லரவ. புை உலகம் என்ை ஒன்றும் மனிதர்களின் நசயல்பாடுகறளஇயக்கவும் நசய்கிைது. அப்படித்தான், பிரம்மசாரியும், தவத்திலும் நித்திய நியமங்களிலும்தம்றமக் கறரத்துக்நகாண்டு இருந்த பரசுராமர் வாழ்ந்த பர்ணசாறலயின் கதறவத் தட்டியது.ராமரின் இளறமப்பருவம் பற்றி வியாசர் ரபசவில்றல. அது, அவர் கறதக்குத்ரதறவப்படவில்றல. அவறரப் புரிந்துநகாள்ள, அவர் பற்றிய ரமலும் சில குறிப்புகறளத்நதரிந்து நகாள்ரவாம். ஒரு அழகிய மாறலப்நபாழுதில், ஏகய ரதசத்து அரசன், மாநபரும்வீரனாக விளங்கியவன், இராவணறனப் ரபாரில் நவற்றி நபற்று அவறனச் சிறையில் அறடத்துறவத்தவனும் ஆன கார்த்தவீரியன், ெமதக்னி ஆஸ்ரமத்துக்குள் நுறழந்தான். ஒரு அதிதியாகஅவறன வரரவற்ை முனிவர் அவனுக்கும், அவன் உடன் வந்த ஆயிரக்கணக்கான பறடவீரர்களுக்கும் நபரிய விருந்துபசாரம் நசய்தார். முனிவருக்கு இது எப்படிச் சாத்தியப்பட்டது?அவரிடம் காமரதனு இருந்தது. வியந்துரபான கார்த்தவீரியன், இரவில் யாரும் அறியாதரபாது,காமரதனுறவ அபகரித்துச் நசன்ைான். அறிந்த பரசுராமர் கடும் சீற்ைம் அறடந்தார். பரசுராமரின்பிரச்றன நதாடங்கியது.ேல்ல தன்றமகளால் தம்றம ேல்லவராகத் தகவறமத்துக் நகாண்டவர்கள், உலகத்றத சலறவநசய்த நவள்றள ரவட்டியாகரவ பார்ப்பார்கள். அவர்கள் கடக்கும் மனிதர்களிடம் சிறு பிறழ,தவறு, குறை, நபாய்றம ஆகியவற்றைக் காண ரேர்றகயில் சீற்ைம் அறடந்துவிடுவார்கள்.நரௌத்ரத்றதப் பலர் கட்டுப்படுத்திக் நகாள்கிைார்கள். சிலரால் அது முடியாமல் ரபாகிைது.பரசுராமருக்கும் அது முடியாமல் ரபாகிைது. கார்த்தவீரியறனத் ரதடிச்நசன்ை பரசுராமர்,அவனுடன் ரபார் நசய்ய ரேர்ந்தது. ரபாரில் கார்த்தவீரியன் மாண்டான். அதாவது, ரவதியன்ஆயுதம் ஏந்த ஏற்பட்டது. வாழ்ோள் முழுக்க இது நதாடர்ந்தது. விறனகள், குட்டிப் ரபாடத்நதாடங்கின. தந்றத ெமதக்னி, தம் பிள்றள கார்த்தவீரியறனக் நகான்ைறத ஆதரிக்கவில்றல.பிராமணன், நகாறல அளவுக்கு எப்படிப் ரபாகலாம். சத்வகுணம் அல்லவா, தரபாதனர்களுக்குஆறடயும் உடம்பும்.சினத்றதக் கட்டுப்படுத்துபவன் அல்லவா உண்றமயான வீரன்?\" என்ை தந்றத, ஓராண்டு காலம்ரசத்ராடனம் நசய்துவரக் கட்டறள இட்டார். இந்த ஓராண்டு உன் ஆத்மாறவ அறமதியிலும்சாந்தத்திலும் நிரப்புமாக\" என்ைார் அவர்.பரசுராமர், தந்றதறய ஏற்றுக்நகாண்டார். அதிலுள்ள நியாயத்றத உணர்ந்தார்.இமயபர்வதத்துக்குப் புைப்பட்டார். ஆனால், விறனகள், ஒன்ரைாடு ஒன்று முடிச்சுரபாட்டுக்நகாண்டல்லவா வரும். நகாறலயுண்ட கார்த்தவீரியன் மக்கள், முனிவர் ெமதக்னியின்குடிலுக்குள் புகுந்து, அவறரக் நகாறல நசய்தார்கள். தம் கணவர் தம் முன்னால் நகாறலநசய்யப்படுவறதக் கண்ட இரரணுகா ரதவி, நகாறலகாரர்கறளத் தடுத்தார். அவர்கள் அவள்உடலில் இருபத்நதாரு அம்புகறளச் நசலுத்தி அவறளயும் குற்றுயிராக்கிச் நசன்ைனர். மகன்திரும்பிவரும்வறர உயிறரத் தக்கறவத்துக் நகாண்டிருந்த இரரணுறக, அவன் மடியில்தறலறவத்து உயிறர விட்டாள்.இந்த முறை ரகாபம் பரசுராமறர நவன்ைது. பாபம் கண்ணிறமக்கும் காலத்துக்குள் நூறுகுட்டிகள் ரபாடுரம! சிவறனக் குறித்துக் கடுந்தவம் நசய்து பரசு (ஒரு வறகக் ரகாடரி)

ஆயுதத்றதப் நபற்ைார். அன்று முதல் ராமர் பரசுராமர் ஆனார். தம் தாயின் உடம்பில் இருந்த 21அம்புகறளக் கண்டு, கார்த்தவீரியன் சூரியக் குலத்றதச் ரசர்ந்தவன். ஆறகயால், 21 சூரியகுலத்றதச் ரசர்ந்த சத்திரிய அரசர்கறளக் நகான்ைார். பரம்பறர பரம்பறரயாக இந்தக் நகாறலவன்மம் நீண்டது. அவரது ஐந்து ஐந்து பத்து விரல்கரளாடு ஆயுதங்களும் விரல்களாக வளர்ந்தன.வன்மத்றதத் தின்று நகாறலகறள அருந்தினார். நகான்ை அரசர்களின் ரத்தத்றத, ஐந்துமடுக்களில் ரசர்த்து றவத்தார். அந்தப் பகுதிக்குச் சமந்த பஞ்சகம் என்று ரபர் ஏற்படலாயிற்று.அதன் அருரகதான் நகௌரவர்களும் பாண்டவர்களும் ரமலும் மனிதர்கள் ரத்தத்றதச் சிந்தினர்.இவர்கள் காலத்தில் அப்பகுதிக்கு குருரசத்திரம் என்று ரபர்.ராமன் சீறதறய மணம் முடித்து அரயாத்திக்குத் திரும்பும்ரபாது சத்திரியன் ராமன் என்று அவறரஎதிர்த்தார் பரசுராமர். தம் தவ வலிறமறய அம்பில் ஆவாகனம் நசய்து நசலுத்தினார். ராமன்,அந்த அம்பின் சக்திறயச் நசரித்துக்நகாண்டார். வாழ்வின் முதல் முறையாகத் ரதால்வியின்கசப்றப ருசித்து, தவத்றதயும் இழந்து திரும்பி, மீண்டும் தவத்தில் அமர்ந்தார். தம் தவச் சக்திறயமீட்டுக் நகாண்டார் சீக்கிரமாக. கற்ை நேஞ்சகம் கறல மைக்குரமா?துரராணர், கிருபரின் சரகாதரி கிருபிறயத் திருமணம் நசய்துநகாண்டு மகன் அசுவத்தாமன்பிைந்த பிைகும் தம் வித்றதறயக் நகாண்டு பிறழக்க முடியாமல்தான் இருந்தார். அவரது வீட்டுஅடுப்புச் சூட்டில் பூறன குளிருக்கு ஒதுங்கிக் குளிர் காய்ந்தது கண்டு வருந்திய ஆசாரியர்துரராணர் காதில் அந்த மகிழ்ச்சிச் நசய்தி வீழ்ந்தது. பரசுராமர், தம் உறடறமகறளத் தானம்நசய்து நகாண்டிருக்கிைார் என்பரத அந்தச் நசய்தி. உடரன ரமற்கடல் பிரரதசத்தில் பரசுராமர்இருந்த இடம் ரோக்கிச் நசன்ைார். நவகு தூரத்திலிருந்து வந்திருக்கும் அந்தப் பிராமணஇறளஞறனக் கண்டு பரசுராமர், என்னிடம் இருந்து என்ன எதிர்பார்க்கிைாய், இறளஞரன?\"என்ைார். சுவாமி... ோன் பாரத்துவாெர் மகன் துரராணன். ஏரதா நகாஞ்சம் தனுர் சாஸ்திரம்கற்றிருக்கிரைன். வாழ்க்றக என்றனக் கிழித்துப் ரபாட்டுவிட்டது. என் குழந்றத அருந்த பால்வாங்கித் தரக்கூட கதியற்றுப் ரபாரனன். தாங்கள் தங்கள் நபான், நபாருள் குறலகறளத் தானம்நசய்வதாக அறிந்து குருரதசத்திலிருந்து வந்திருக்கிரைன். பிராமண தானம் நசய்யுங்கள். எனக்குத்திரவியம் ரவண்டும்,\" என்ைபடிப் பணிந்து துரராணறரக் கண்டு மனம் கசிந்தார் பரசுராமர்.பரசுராமர் என்ை இந்த மாண்புமிகு மனிதரிடம், தன்னிடம் வந்து எவர் எது ரகட்டாலும்நகாடுக்கும், எவர் எது ரவண்டினாலும் விருப்பம் நிறைரவற்றும் அற்புத மரனாபாவம்இருந்தது. அந்த வறகயில் அவர் உண்றமயான ரிஷியாக இருந்தார். ரிஷி என்பவன் மற்ைவர்க்காகவாழ்பவன்.குழந்தாய், இந்தப் பூமிறய, சத்திரியறர நவன்று அறடந்ரதன். அறதக் காசிபருக்குத் தானம்நசய்துவிட்ரடன். நபான், நபாருள் அறனத்றதயும் யாசகர்க்கு அளித்துவிட்ரடன். இப்ரபாதுஎன்னிடம் எஞ்சி இருப்பது இந்த உடம்பும், என் அஸ்திரங்களும். இதில் எது ரவண்டுரமா ரகள்.இந்த உடம்றப, யாரரனும் நகாள்ள விரும்பினால், நீ விறல கூறிப் நபற்றுக்நகாள்ளலாம்.அல்லது என் அஸ்திரங்கள்... எது ரவண்டும்?\"நகாறட என்பது இதுதான்.துரராணர் விண்ணப்பம் நசய்தார்.சுவாமி, தங்களிடம் இருக்கும் நதய்வ அஸ்திரங்கறள, எல்லாவற்றையும், பிரரயாகம் (விடுவது),சம்காரம் (திரும்பி எடுத்துக்நகாள்வது), ரகசியம் (ஸ்வரூப ஞானம்) ஆகியவற்ரைாடுஅருளுங்கள்.\"பரசுராமரிடம் இருந்து அழியாத நசல்வம் நபற்றுத் திரும்பினார் துரராணர்.

ரிஷி பரசுராமரின் அருள் உள்ளம் நவளிப்படுவது அம்றபயின் காரணமாகப் பீஷ்மரிடம் நியாயம்ரகட்கப் புைப்பட்ட சம்பவம்தான். யாரரா ஒரு காசி ராஜ்யச் சிறுமி. பீஷ்மன் பற்றிக்குறைநசால்கிைாள் என்நைல்லாம் அந்தப் நபரியவர் கருதவில்றல.சுவாமி, எனக்கும் சால்வராெனுக்கும் மனப் பிறணப்பு இருப்பது உலரக அறியும். அறிந்தும்,என்றனப் பலாத்காரமாகக் கவர்ந்து வந்தார் பீஷ்மர். இப்ரபாது என்றனச் சால்வன்புைக்கணித்தான். பீஷ்மர் என்றன இழிவுநசய்து பழி நசால்கிைார். நபண் இழிவு, வீரர்களுக்குஆபரணமா, ஆயுதமா?\"உடனடியாகச் சினம் நபாங்கியது, அந்த ேல்லவர்க்கு. அது எப்படி ஒரு மகாவீரன், அதுவும் என்சிஷ்யன், ஒரு பாவப்பட்ட நபண்றண ஏளனம் நசய்யலாம்.\" முழுறமயான ேல்லவர்க்குஏற்படும் பிரச்றன. உலகம், ேன் றமக்கு எதிரான மாசுகளால் அடர்ந் திருப்பறத அறிந்துநகாள்ளஅவர்களால் முடிவதில்றல. ஒப்புக்நகாள்ளவும் முடிவதில்றல.குருறவக் கண்டதும் பீஷ்மர், தறல தறரபடும்படி வணங்கி வரரவற்று, உத்தரவிடுங்கள்\"என்ைார் பீஷ்மர்.அம்றபறய மணந்து நகாள்...\"தங்கறளப் ரபான்ை அருளாளர் ஆசியினால் அல்லரவா ோன் பீஷ்மன் என்று ஆரனன். என்சத்தியத்றத ோன் மீறுவது எப்படி? அது தங்களுக்ரகத் தறலகுனிறவத் தருரம...!\"விவாதம் ேடந்தது. விவாதங்கள் எப்ரபாதும் சத்தியத்றதத் ரதடிப் பயணிப்பது இல்றலரய! அதுபல சமயங்களில் அகங்காரத்றத முன்றவத்ரத இருக்கும்.குருவுக்கும் சிஷ்யனுக்கும் ரபார் மூண்டது. பரசுராமரின் பக்கம் பலம் சரிந்தது. குரு ரதாற்கக்கூடாது என்று சிஷ்யர், ரதால்விறய ஒப்புக்நகாண்டார். அதற்குள், பரசுராமரின் சீற்ைம்குறைந்துவிட்டது. பரசுராமருக்கு முதலில் கர்வபங்கத்றத ஏற்படுத்தியது ொனகிராமன்.இரண்டாவது பீஷ்மன்.பாரதத்தில் கர்ணன் நதாடர்பாக மீண்டும் பிரரவசிக்கிைார் பரசுராமர். துரராணர்அர்ச்சுனனிடத்தில் கூடுதல் பரிவு காட்டுகிைார் என்று எண்ணிய கர்ணன், தம் குருவாகப்பரசுராமறரத் ரதர்வு நசய்கிைான். சத்திரிய விரராதியாகிய பரசுராமரிடம், தான் பிராமணன் என்றுநபாய் உறரத்துச் சிஷ்யனாகச் ரசர்கிைான் கர்ணன். இந்திரன் தம் மகன் அர்ச்சுனறனக் காக்கும்நபாருட்டு வண்டு உருவம் நகாண்டு கர்ணன் துறடறயத் துறளத்து, அவன் பிராமணன் இல்றலஎன்பறத நவளிப்படுத்திவிடுகிைான்.நபாய்றயச் சகிக்க முடியாத அந்த ேல்லவர் மீண்டும் கர்ணறனச் சபிக்கிைார்.பரசுராமரின் வாழ்க்றகறயப் புராணங்கரள அதிகம் ரபசுகின்ைன. வியாசர், தம் கறதக்குத்ரதறவப்படும் இடத்தில் மட்டும் பரசுராமறரக் நகாண்டு வருகிைார். பிருகு வம்ச வரலாற்றைவிரிவாக எழுதும் எண்ணம் வியாசருக்கு இல்றல. பாரதத்தில் இப்ரபாது இடம்நபற்றிருக்கும்பிருகு வம்சக் கறதகள் பின்னாளில் இறணக்கப்பட்டிருக்கும் என்ரை பாரத அறிஞர்கள் முடிவுநசய்தறத இராவதி கர்ரவ சிைப்பாக நவளிப்படுத்தி இருக்கிைார். வியாசரின், ேமக்குக்கிறடத்திருக்கும் பிரதி, வியாசரின் மாணவர் றவசம்பாயனர் ெனரமெயனுக்குச் நசான்ன கறதப்பிரதியாகும். இதில் பிருகு வம்சக் கறத பிருகுவின் சிஷ்யர் ஒருவரால் இறணக்கப்பட்டிருக்கிைது.

உலகத்றத நெயித்துக் காச்யபரிடம் தானம் தந்தார் பரசுராமர். உலகத்றத ஆள்பவராகியசத்திரியாகனுக்குக் காச்யபர் அந்தத் ரதசங்கறளத் தானம் நசய்தார். சத்திரியர்கள், பரசுராமருக்குப்பயந்து, அரசராவறத மறுத்தார்கள். காச்யபர் ஒரு யுக்தி நசய்தார். பரசுராமரிடம் நசான்னார்.பகவாரன! தானம் நசய்துவிட்ட பிைகு, அந்தப் பூமியில் தாங்கள் பிரரவசிப்பது தர்ம விரராதம்அல்லவா? ஆகரவ, தாங்கள் தானம் நசய்த பூமியில் தாங்கள் பிரரவசிக்கக் கூடாத வரத்றதஎனக்கு அருளுங்கள்!\"பரசுராமர் அப்படிரய நசய்தார். பரசுராமர் இப்ரபாது பூமியற்ைவர் ஆனார்.தம் பரறச வீசி எறிந்தார். (அது விழுந்த இடம் இன்றைய ரகரளம் என்று ேம் மறலயாளேண்பர்கள் கூறுகிைார்கள். ரகரளாவுக்குப் பரசுராம ரக்ேத்திரம் என்றும் நபயர்.)வருணன், அவர் வாழ, சூர்ப்பாகாரம் எனும் ஒரு பிரரதசத்றத உருவாக்கித் தந்தார். கடலுக்குள்இது இருப்பதாக ஐதீகம்.பரசுராமர், மரணம் அற்ை சிரஞ்சீவிகளில் ஒருவரானார். சப்த ரிஷிகளில் ஒருவராகும்ரபறுநபற்ைார். மரகந்திரபர்வதத்தில் அவர் வாழ்கிைார்.வாழும்ரபாரத பூமிறயத் துைந்தவர்களுக்கு வானம் றகநயட்டும் தூரம் அல்லவா?(அடுத்து சத் போமோ...) சத் ோ என்கிற கிருஷ்ண சிடனகிதிதிக் விெயம் நசய்த கிருஷ்ணன் திரும்பிக் நகாண்டிருந்தார்.துவாரறகயின், கிருஷ்ண, பலராம மாளிறகறய ரோக்கி கிருஷ்ணரின் ரதம் பல ோட்களுக்குப்பிைகு திரும்புகிைது என்ைால் நிச்சயம் அதில் அவரது புதிய மறனவி யாராவது இருக்கக்கூடும்என்பது துவாரகாவாசிகளுக்குத் நதரியும் என்கிை அளவுக்கு கிருஷ்ணன் பிரபலமாகி இருந்தார்.மக்களில் பலர் புதிய மருமகளுக்கு முகமன் கூறினார்கள். சிலர், ‘அது சரி... இவன் அப்பன்கணக்குப் பதினாரலா, பதினாரைா! அதுக்கு ஈடுநசய்ய ரவண்டாரமா பிள்றள’ என்று எள்ளல் நதானிக்கப் ரபசவும் நசய்தார்கள். இந்த முறை சத்யபாமா ரதத்தில் இருந்தாள். நதருவில் கூடிய ஆண்களும் நபண்களும் அந்தப் புதிய கிருஷ்ண பாரிறய ஆச்சர்யம் ரதான்ை பார்த்தபடி இருந்தார்கள். அப்ரபாதுதான் விலகிய ரமகத்திலிருந்து நவளிப்பட்ட பூர்ண நிலாறவ அங்கு அவர்கள் கண்டார்கள் என்கிைார் சுகரதவர். ரதர், ஒரு நதப்பக்குளம். அதில் எப்படி ஒரு தாமறரத்

தடாகம்? அதிலும் எப்படி ஒரு நீலத்தாமறரயும் நசந்தாமறரயும் பயணம் ரபாகின்ைன என்கிைார்கவி.என்ன பண்ண? கிருஷ்ணனுக்கு அப்படி அறமந்திருக்கிைது. இந்தப் நபண்கள், எப்படிரயாகிருஷ்ணனால் கவரப்பட்டு, அவறரத்தான் திருமணம் நசய்து நகாள்வது என்று பிரதிக்றஞநசய்து நகாண்டல்லவா தவம் நசய்கிைார்கள். தவம், எறதக் குறித்து என்ைாலும், வரம்கிறடக்கத்தாரன நசய்யும்.சத்யபாமா, அவளது ஆறு வயதில் கிருஷ்ணறனப் பார்த்தாள். அதிலும், கம்சறனக் நகால்லஎன்று கிருஷ்ணன் வந்தரபாது. கம்சரனாடு கிருஷ்ணன் ரபார் நசய்து நகாண்டிருந்தரபாது அவள்பார்க்க ரேர்ந்தது. நபண்கள் பலரும் அஞ்சி ஓடியரபாது அந்தக் குழந்றத இரண்டு நபரும்பலசாலிகள் மல்யுத்தம் நசய்தறத றவத்தகண் வாங்காது பார்த்துக் நகாண்டு நின்ைாள். கம்சன்வீழ்ந்தரபாது அவள் மகிழ்ந்தாள். காலம் அவறள வளர்த்துக் நகாண்டிருந்தது. அவள் வளர வளரகிருஷ்ணன் ரமல் இருந்த பிரரறமயும் வளர்ந்து நகாண்டிருந்தது. அவன், ருக்மணிறய மணந்துநகாண்டு ஊர் திரும்பியறத அவள் அறிந்தாள். அப்புைம் இன்னும் ஒருத்தி. இதனால் எல்லாம்அவள் மனம் தளர்ந்துவிடவில்றல. அவள் கவறல எல்லாம் அவள் தந்றத சத்ராஜித்ஒருத்தன்தான்.சத்ராஜித் யாதவர்களின் முக்கியஸ்தன். யாதவர்கள் மூன்று நபரிய குலங்களாகப்பிரிந்திருந்தார்கள். அதற்குள் முப்பது குழுக்கள். கிருஷ்ணரின் தாத்தா உக்ரரசனர், அவர்களின்மன்னர். என்ைாலும் சத்ராஜித், உக்ரரசனறரரயா, பலராமறரரயா, கிருஷ்ணறனரயா,கிருஷ்ணனின் தந்றத வசுரதவறரரயா நகௌரவிக்கத் தயாராக இல்றல. கம்சன் ரமல் ேட்பும்மரியாறதயும் நகாண்டிருந்த சத்ராஜித், தம் ேண்பன் கிருஷ்ணனால் நகால்லப்பட்டறத மைக்கத்தயாராக இல்றல. அறனத்துக்கும் ரமலாக அவன் சூரிய ரதவனால், ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவன்.சூரிய ரதவரின் பக்தனாகத் திகழ்ந்தான் சத்ராஜித். அவனது பக்திறய நமச்சிய சூரியக் கடவுள்அவனுக்கு சியமந்தக மணி என்கிை அற்புதச் சக்தி வாய்ந்த றவரமணிறயப் பரிசாகத் தந்தார்.அவன் றவரங்கள் பதித்த பதக்கநமான்றில் அந்த மணிறயப் பதித்துக் கழுத்தில்ரபாட்டுக்நகாண்டு திரிந்தான். அந்த மணி இன்நனாரு சூரியன்ரபால ஒளிறயச் சிந்தியது.அரதாடு, அந்த மணி ஒரு ோறளக்குப் பல ‘பாரம்’ (ஒரு நபரிய அளவு, ரவதகால அளவு இது)தங்கத்றத தந்தது. இதனால் அவனது நசல்வச் நசருக்கு மிகவும் கூடியது. யது வம்சம்தன்றனவிடவும் தாழ்ந்தது என்று அவன் நிறனத்தான். அந்த மணியின் காரணமாககிருஷ்ணனுக்கும் சத்ராஜித்துக்கும் பறக கூடியது.‘மண்ணின் ரமல் நிறலக்கும், வரும், ரதான்றும் எந்தப் நபாருளும் அரசுக்குச் நசாந்தம்’ என்கிைதுவாரகா ரதசத்து விதியின்படி அந்தச் சியமந்தக மணி அரசுக்குச் நசாந்தம் என்ை நியாயப்படிகிருஷ்ணர் அந்த மணிறயத் ரதசத்துப் நபாக்கிேத்துக்குத் தரும்படிக் ரகட்டார். சத்ராஜித் தம்மார்பில் நதாங்கும் மணிறயக் நகட்டியாகப் பிடித்துக் நகாண்டு கிருஷ்ணறன அவமானம்நசய்து அனுப்பிவிட்டான்.சத்ராஜித்தின் இறளய சரகாதரன் பிரரசனன், அண்ணனின் அந்த மணிமாறலறய அணிந்துநகாண்டு மக்கள் பார்க்க வலம்வந்தான். அற்பர்களுக்கு ஏற்படும் அற்ப சந்ரதாேம் என்பதுஇதுதான் ரபாலும். அறத அணிந்தபடி காட்டுக்கு ரவட்றடயாடச் நசன்ைான். ஒரு சிங்கம்தகதகக்கும் அந்தப் நபாருறளக் கண்டு பிரரசனறனக் நகான்ைது. அந்த மணிமாறலறய எடுத்துக்நகாண்டு தம் குறகக்குள் நசன்ைது. சத்ராஜித், தம் தம்பிறயக் கடத்தி மணி மாறலறயகிருஷ்ணன் அபகரித்தான் என்ை வதந்திறயக் கிளப்பிவிட்டான். வதந்தி என்பது உண்றமறயவிடவும் வலிவானது. மனிதர்கள் விரும்புவறத விரும்பும் விதமாக வடிவறமப்பது.

பலராமர்கூட கிருஷ்ணன் தன்னிடம் ஒளித்தான் என்று தவைாகப் புரிந்து நகாண்டு கிருஷ்ணறனப்பாராமுகம் நகாண்டார்.நிறலறம விபரீதமாகிவிட கிருஷ்ணன் தாரம சியமந்தகமணிறயத் ரதடிப் புைப்பட்டார்.பிரரசனன் சிங்கத்தால் நகால்லப்பட்டறதக் கண்டார். அங்குள்ள ரதவர்கள் மூலம்சியமந்தகமணிொம்பவான் வசம் இருப்பறத அறிந்தார். சிங்கத்றதக் நகான்று ொம்பவான்அம்மணிறய எடுத்துச் நசன்று தம் குழந்றதகளுக்குத் தந்திருக்கிைார். கிருஷ்ணர் ொம்பவாறனத்ரதடிச் நசன்ைார். ராமரின் பக்தரான ொம்பவான் கிருஷ்ணறர அறிந்து சியமந்தகமணிறயயும்அத்துடன் தம் மகள் ொம்பவதி என்கிை ரராகிணிறயயும் மணத்தில் தந்தார். கிருஷ்ணன்அம்மணிறயக் நகாண்டு நசன்று சத்ராஜித்திடம் நகாடுத்தரபாது அவன் நவட்கமுற்ைான். தம்தவறுக்கு வருந்தினான். தம் ேல்நலண்ணத்தின் அறடயாளமாகத் தம் மகள் சத்யபாமாறவயும்மணம் நசய்வித்தான்.இப்படியாக ஒரு மணிறயத் ரதடப்ரபாய் கிருஷ்ணன் இரு மணிகறள அறடந்தார். சத்ராஜித் தம்அன்பின் அறடயாளமாகவும் மகளின் ஸ்ரீதனமாகவும் அந்தச் சியமந்தகமணிறயக்கிருஷ்ணனுக்ரக அளித்தான். கிருஷ்ணன் அந்த ஸ்ரீதனத்றத மறுத்து, ஒரு முன் உதாரணத்றதஏற்படுத்தினார்.சத்யபாமா ஓர் அர்த்தத்தில் இராமர் காலத்துக் றகரகயி ரபான்ைவள். வீரம் நசறிந்த நபண்மணி.சகல ஆயுதப் பயிற்சியும் நபற்ைவள். அரதாடு, மிகுந்த லாகவமாகக் குதிறரகள் பூட்டிய ரதறரச்நசலுத்தத் நதரிந்தவள். கிருஷ்ணன் தம் மறனவிகள் அறனவருக்கும் சம அன்றபயும்,ரபாஷிப்றபயும் தந்து நபற்ைார். குறிப்பாக அவருறடய முதல் மறனவி ருக்மணி ரமல் றவத்தஅன்புக்குச் சற்றும் குறைந்ததில்றல, சத்யபாமாவுடன் அவரது ரேசம். கிருஷ்ணருறடய சமூகச்நசயல்பாடுகளில் சத்யபாமா பங்குநகாண்டது முக்கியம். மற்ை மறனவிகள் அந்தப் புரத்தில்இருந்தரபாது சத்யபாமா கிருஷ்ணருடன் பல யுத்தகளம் கண்டாள். நபௌமாசுரன் என்ைறழக்கப்பட்ட ேரகாசுரன் வதத்தின்ரபாதும் சத்யபாமா கிருஷ்ணனுடன் இருந்தாள். ேரகாசுரன்,உலகத்தின் 16,000 அரச குமாரிகறளக் கடத்திப் ரபாய் றவத்திருந்தான். அவர்கறள மீட்கரவஅவன் ரமல் யுத்தம் நதாடுத்தார்.பாண்டவர்கள் தமக்குள்ள விதிகளின்படி பன்னிரண்டு ஆண்டுகள் வனவாசத்றதப் பூர்த்தி நசய்துஅஞ்ஞாதவாசத்துக்கு எங்கு நசல்லலாம் என்று ரயாசித்துக் நகாண்டிருந்த ஒரு இக்கட்டானரவறளயில் கிருஷ்ணன் சத்யபாமாவுடன் வனத்துக்கு வந்து ரசர்கிைார். கிருஷ்ணர், உண்றமயில்அறழக்கப்படவில்றலதான். அது அவசியமும் இல்றலரய! அன்புக்கு ஏது அறடக்கும் தாழ்?கிருஷ்ணறனக் கண்டதும் ரபராச்சரியமும் நபருமகிழ்ச்சியும் அறடகிைார்கள் பாண்டவர்கள்.கிருஷ்ணா, இன்று எங்கள் வனவாசம் முடிந்து, அஞ்ஞாதவாசம் நதாடங்க இருக்கிைது என்பதால்எங்கு ரபாய் ஒளிந்து வாழ்வது என்பது பற்றிப் ரபசிக் நகாண்டிருந்ரதாம். இந்த ரேரத்தில்கிருஷ்ணன் ேம்முடன் இருந்தால் எவ்வளவு ேன்ைாக இருக்கும் என்று நிறனத்துக்நகாண்டிருந்ரதாம். நேருப்றபப் நபாட்டலம் கட்ட முடியுமா? ோன் மறைந்து நகாள்ளலாம்.பீமறன, அர்ச்சுனறன, திநரௌபதிறய எப்படி ஒளிப்ரபன். சூரியறர எந்தப் ரபார்றவயால்மறைப்பது? எங்கறள ஒரு ஆண்டுக்குள் துரிரயாதனன் கண்டுபிடித்தால் மீண்டும் பன்னிரண்டுஆண்டுகள் வனசஞ்சாரம் நசய்ய ரவண்டுரம\" என்ைார் தருமர்.சத்யபாமா சிரித்தபடிச் நசான்னாள்:ரகாவிந்தர், மைந்தால் அல்லவா நிறனப்பார். எப்ரபாதும் உங்கள் ஐவறரயும், தம் றகவிரல்கள்ரபாலல்லவா பார்த்துக் நகாண்டிருக்கிைார். விரல்கறளப் பார்க்கும் கண்கள் ரபால

திநரௌபதிறயயும், கண்கறள ஊக்கும் உயிர்ரபால ராெமாதா குந்திறயயும் நிறனக்காத ரேரம்,ோள், கணம் ஏது?\"எந்தத் ரதசம் ஒளிந்து வாழ ேல்லது என்பது குறித்து அவர்கள் ரபசத் நதாடங்கினார்கள்.திநரௌபதி கண் அறசப்பில், சத்யபாமாறவ அறழத்துத் தம் குடி இருப்புக்கு இட்டுச் நசன்ைாள்.சத்யபாறம, திநரௌபதிறயக் காலில் விழுந்து வணங்கினாள். ‘சகல மங்களங்களுடன்வாழ்வாயாக’ என்று வாழ்த்தினாள் திநரௌபதி. தாம் நதாடுத்து றவத்திருந்த காட்டு மல்லிறகப்பூக்கறளச் சத்யபாமாவுக்குச் சூட்டித் தம் பக்கத்தில் அமர்த்திக் நகாண்டாள்.சத்யா, உன் சக இல்லத்திகள் ருக்மணி, ொம்பவதி, இன்னும் எத்தறன ரபர் ஞாபகத்தில் இல்றல.எப்படி இருக்கிைார்கள்? மற்ைவர்கள் உன் ரமல் அன்பு நசலுத்துகிைார்களா? உன்றன ஏற்றுக்நகாண்டார்களா?\"சத்யா சிரித்தாள்.உங்களுக்கு அர்ச்சுனன் என்ைால், அங்ரக ரகாவிந்தர். ஆனால், கிருஷ்ணர் எங்கள் அறனவறரயும்சமமாகப் ரபணுவதால் எங்களுக்குள் பிரச்றன இல்றல.\"இப்ரபாது திநரௌபதி சிரித்துக் நகாண்டாள்.நபண்கறள நவல்வது, ஆண் வீரத்துக்கு அழகு என்று ேம் வீரர்கள் நிறனக்கிைார்கள். அதுரபாகட்டும்.\"காட்டுக் கனிகறள சத்யாவுக்கு உண்ணக் நகாடுத்தாள் திநரௌபதி.அம்மா, உங்களிடம் ஒன்று ரகட்க ரவண்டும் என்று நிறனத்திருந்ரதன். தாங்கள் என்றனத்தவைாக நிறனத்துக் நகாள்ளக்கூடாது. தவறு என்ைால் என்றன மன்னிக்க ரவண்டும்.\"ரதவர்களுக்கு நிகரான ஐந்து கணவர்கறள எந்த ேறடயில் நீ ஆள்கிைாய்? பாண்டவர்கள் உனக்குவசப்பட்டிருக்கிைார்கள். உன் ரமல் அவர்களுக்கு ரகாபரமா, நபாைாறமரயா எப்படி வராமல்இருக்கிைது? அவர்கள் ஒருவர், மற்ைவர்ரமல் எப்படிப் நபாைாறமப்படாமல் இருக்கிைார்கள்?உன் விரதமா, தவமா, மந்திரமா, மருந்தா, உன் இளறமயா, றம முதலான மருந்துகளா? அந்தரகசியத்றத எனக்குச் நசால்.\"மனித குலத்தின் வரலாற்றுக்கு முந்றதய சந்ரதகம்தான். இந்த வறகச் சந்ரதகம், ோரதருக்கும்ஏற்பட்டது.திநரௌபதி அழகாகப் பதில் நசான்னாள்: றமயா, மந்திரமா... இப்படியான சந்ரதகம், கிருஷ்ணமறனவிக்கு எப்படி வரலாம். மறனவி மருந்து றவக்கிைாள் என்று கணவன் அறிந்தால், குடிஇருக்கும் வீட்டில் கருோகம் புகுந்தாற்ரபால அஞ்சி ஓடிவிடுவான். ோன் எப்படி ேடந்துநகாள்கிரைன் என்பறதக் ரகள். அகங்காரம், காமக் குரராதங்கறள விட்டு, எப்ரபாதும்பரிசுத்றதயாக இருக்கிரைன். (தனி) அபிமானத்றத விட்டு அவர்களுக்குப் பணிவிறடநசய்கிரைன். நகட்ட நசால், நகட்ட இடத்தில் நிற்பது, நகட்டவற்றைப் பார்ப்பது, முதலானநகட்டவர்கறள ஒழித்துவிட்ரடன். எந்த அழகனும் என்னால் நிறனக்கப்பட மாட்டான். வரும்கணவறர எந்தச் சமயத்திலும் இரரவா, பகரலா உபசரிக்கத் தயாராக இருக்கிரைன். ோன்யாறரயும் பரிகாசம் நசய்வதில்றல. நபாது இடங்களில் நிற்பதில்றல. கணவர் ரதசாந்திரம்ரபானால் ோன் அலங்காரம் இல்லாமல் இருக்கிரைன். என் மாமியார் நசய்த அறனத்துக்

காரியத்றதயும் ோன் நதாடர்கிரைன். இரவு, பகல் பாராமல் என் கணவர்கறளப் பராமரிக்கும்எனக்குப் பகலும் இல்றல. இரவும் இல்றல. பதிவிரறதகள், சுகத்தால் சுகம் அறடவதில்றல.கஷ்டத்தால் சுகம் அறடவார்கள். நீ அன்பினால், மிச்சம் றவக்காத அன்பினால், உன்கிருஷ்ணறன வசப்படுத்து. அன்பினால் அல்லாது எந்த வறகயிலும் கணவறன வசப்படுத்தல்ஆகாது.\"சத்யபாமாவின் நதாடர்பாக, கிருஷ்ணார்ெுன ேட்பு மிகவும் சிைப்பாகநவளிப்படுத்தப்படுகிைது.குருரசத்திர யுத்தத்துக்கான ஏற்பாடுகள் மிகவும் தீவிரமாகச் நசய்யப்பட்டுக் நகாண்டிருந்தசமயம். திருதராஷ்டிரன் தம் அறமச்சனும் மகாத்மாவுமான சஞ்சயறனத் தூதாக அனுப்புகிைான்.அவன் ரோக்கம், பாண்டவர்களின் சினத்றதத் தவிர்ப்பது, பாண்டவர்களுக்கு நியாயம் நசய்வதுஅல்ல. சஞ்சயன், தருமரிடம் ரபசுகிைான். பின்னர், கிருஷ்ணரிடம் ரபச விரும்புகிைான்.கிருஷ்ணன், அர்ச்சுனன் மற்றும் அவர்களது மறனவிமார்களுடன் யாருக்கும் அனுமதி இல்லாத,அந்தரங்க மாளிறகயில் இருக்கிைார்கள். அந்த இடத்துக்கு அபிமன்யுகூட, பிரத்யும்னன் கூடச்நசல்ல அனுமதி இல்றல. அங்கு, சஞ்சயன் அனுமதிக்கப்படுகிைான். ரபசிவிட்டுத் திரும்பியசஞ்சயன், தான் கண்டறத திருதராஷ்டிரனிடம் நசால்கிைான். வியந்து பரவசப்பட்டுச்நசால்கிைான்: படுக்றகயில் கிருஷ்ணர் சத்யபாறமயின் மடியில் தறலறவத்துப் படுத்துக்கிடக்கிைார். ரகசவருறடய பாதங்கள், அர்ச்சுனன் மடியில் கிடக்கின்ைன. அர்ச்சுனனுறடயஇரண்டு பாதங்களும் திநரௌபதியின் மடியில் கிடக்கின்ைன...\"இது கும்பரகாணப் பதிப்பில் உள்ள, ‘இது அதிக பாடம்’ என்ை தறலப்பில் இருக்கிை விேயம்.(உத்திரயாக பர்வம், பீஷ்ம பர்வம் பக்கம் 193.) ஆனால், வடபகுதி மற்றும் மராட்டிய பாரதப்பிரதிகள் ரவறு மாதிரிச் நசால்கின்ைன ரபாலும். மராத்தி நமாழியில் அறிஞர் இராவதி கர்ரவஎழுதிய புகழ்நபற்ை, அகாதமி பரிசும் நபற்ை ‘யுகத்தின் முடிவில்’ என்ை நூலில், (தமிழாக்கம்:இராக. விரவகானந்த ரகாபால்) பின்வருமாறு இருக்கிைது. (பக்கம் 189)உத்திரயாகப் பருவத்தில் ரபாருக்கு முன்பு அர்ச்சுனனின் கூடாரத்தில், கிருஷ்ணனும்அர்ச்சுனனும், அர்ச்சுனனின் கால் சத்தியபாமாவின் மடியிலும், கிருஷ்ணனின் கால் திநரௌபதிமடியிலும் இருந்ததாக சஞ்சயனின் நசாற்கள் மூலம் அறிய முடிகிைது. கிருஷ்ணனும்அர்ச்சுனனும் ரதாரளாடு ரதாள் நேருங்கிய உயிர் ேண்பர்களாக இருந்தனர்.\"ரவற்றுறம அற்ை, ேட்பு முதிர்ந்த, பால் ரபதம் அற்ை ஒரு நபரும் ரபர் இனிறம என்றுநசால்லத்தக்க, சிரனகம் அந்த ோல்வருக்கும் ஊடாக இருந்துள்ளது என்பது முக்கியம். அதில்சிைந்த இடத்றத சத்யபாமா வகிக்கிைாள்.(அடுத்து விரோ ன்...)

அக க்கல மகிகமக அறிவித்த விரோ ன்!பனிநரண்டு ஆண்டுகள், பனிநரண்டு நவவ்ரவறு வனங்களில் சஞ்சரித்துக்நகாண்டு காய் கனிகிழங்கு வறககறளப் புசித்துக்நகாண்டு வாழ்ந்த பாண்டவர்களுக்குப் பதிமூன்ைாவது ஆண்டுமிகப்நபரிய நேருக்கடிகறளக் நகாண்டு வரும் என்று அவர்கள் அஞ்சினார்கள். இந்த ஓராண்டும்,நகௌரவர்கள் கண்களில் படாமல் அவர்கள் வாழ ரவண்டும். அவர்கள் பாண்டவர்கள் என்றுஅறடயாளம் காணப்பட்டால், மீண்டும் பனிநரண்டு ஆண்டுகள் காட்டில் வனவாசம் நசய்யரவண்டும். ஐந்து சரகாதரர்களும் நவவ்ரவறு ரதசங்களில் சஞ்சாரம் நசய்து பிறழக்கலாம்.ஆனால், யாரும் யாறரயும் பிரிய மனம் ஒப்பவில்றல அவர்களுக்கு. கறடசியில் தருமன்தான்தீர்வு நசய்தார். மத்ஸ்ய அரசன் விராடனின் ரதசத்தில் கரந்து வாழலாம் என்று முடிவாயிற்று.தருமன், ‘கங்கன் என்ை நபயரில் வாழப் ரபாகிரைன். விராடன், தர்மத்தில் நசல்லும் மனமும், அண்டிரயாறர ஆதரிக்கும் பண்பும் நகாண்டவன். அவனிடம், ரொதிேம், பட்சி சகுனம், ரவத சாஸ்திர நீதிகள் உறரத்தும், மன்னர்களின் விறளயாட்டான சூதாட்டத்றத விராடனுடன் ஆடி அவறனக் களிப்பித்தும் வாழப் ரபாகிரைன்’ என்ைார். ‘கங்கனாகிய ோன் தருமரின் அரண்மறனப் பணியில் இருந்ரதன். தருமர், ோடிழந்து வனம் நசன்ைதால் உன்னிடம் வந்ரதன் என்று நசால்லி ரவறலயில் ரசர்ரவன்’ என்ைார். பீமறனப் பார்த்து, ‘காற்றின் புதல்வறன ோன் எவ்வாறு ஒளிப்ரபன்’ என்று ரகட்டார்.பீமன், ‘வல்லன் என்ை நபயர் நகாண்டசறமயல்காரனாக விராடன் அரண்மறனயில்ரசர்ரவன். நீ யார் என்று மன்னன் ரகட்டால்,தருமராசன் அரண்மறனயில் மறடப்பள்ளித்தறலவனாயிருந்ரதன் என்ரபன்’ என்ைான்.‘அரேகவிதமான ரசங்கறளயும், பருப்புவறககறளயும் ோன் ேன்கு சறமக்கத் நதரிந்தவன்.தருமர், அவறனக் கவறலரயாடு பார்த்தார்.அஞ்ஞாதவாசம் நவளிப்பட்டு விடும் என்ைால் அதுபீமன் என்கிை ரகாபக்காரனால் தான் ஆகும் என்று அவர் நிறனத்துக்நகாண்டார்.இந்திரறன நவன்ைவனும், ஏழுலகங்களிலும் நிகரற்ை வில்லாளியுமான அர்ச்சுனறனப் பார்த்தார்.அவர் உள்ளம், குற்ைவுணர்வில் கசிந்தது. தன்னால் அல்லரவா, இந்த மாநபரும் வீரர்களுக்கு,சக்ரவர்த்தி புத்ரர்களுக்கு இச்ரசாதறன என்று நிறனத்துக் நகாண்டார். அவன் நசான்னான்.‘இந்திரரலாகத்தில் ஒருமுறை ரதவ ேடிறக ஊர்வசி என்றன விரும்பி அணுகினாள். நீ, என்அன்றன ரபான்ைவள். ரதரவந்திரன் என் தந்றத அல்லரவா? என்று அவறள மறுத்ரதன். அந்தப்நபண், என்றன ேபும்சகன் ஆகும்படிச் சபித்தாள். அந்த ேபும்சகத் தன்றம ோன் விரும்பும்ரபாது,ஓராண்டு காலம் இருந்து நீங்கும். ோன் பிருகன்னறள என்ை நபயரில் அந்தப்புரப் நபண்களுக்குேடனமும் பாட்டும் கற்றுத் தருரவன்.’ேகுலன், ‘தான் தாமக்ரந்தி என்ை நபயரில் குதிறர லாயத்தில் தறலவனாரவன்,’ என்ைான்.

சகரதவன், ‘தான் விராடனின் பசு மந்றதறயப் பராமரிப்ரபன்’ என்ைான். என் நபயர்தந்த்ரீபாலன்.துருபதன் மகள் திநரௌபதி ‘தான் றசரந்த்ரி என்ை நபயருடன், விராடன் அரண்மறனப்நபண்களுக்கு வண்ண அலங்காரமும் வாசறனத் திரவியம் தயாரிப்பாளியாகவும் இருப்ரபன்.திநரௌபதியின் ரசடியாக இருந்ரதன் என்ரபன்’ என்ைாள். அறனவரும், இப்படிச் நசால்லிரய,அவரவர் விரும்பிய பணிகளில் விராடனிடம் ரசர்ந்தார்கள்.பாண்டவர் ஐவரும் மற்றும் திநரௌபதியும் எறவகளில் அதிக ோட்டம் நகாண்டவர்களாகஇருந்தார்கரளா அந்த விருப்பங்கறள அழகாக எடுத்துச் நசால்லிவிடுகிைார் வியாசர். தருமரின்சூதாட்ட விருப்பம் விராடனிடம் நிறைரவறுகிைது. உணவில் நபரும் ஈடுபாடு நகாண்டவனும்,வறக வறகயான உணவுத் தயாரிப்பில் இச்றச நகாண்டவனுமான பீமனுக்கு உகந்தமறடப்பள்ளி உத்திரயாகம் கிறடத்தது மட்டும் இன்றி விராடனிடம் தம் திைறமறயக் காட்டிப்பரிசில் நபை வரும் மல்லர்களிடம் மல்யுத்தம் நசய்யும் வாய்ப்பும் கிறடத்துவிடுகிைது. ஆகரவபீமனின் ரதறவ இப்படியாக நிறைரவறி விடுகிைது.அர்ச்சுனன் என்கிை மாநபரும் வீரன், தமக்குள் ரபாற்றி வளர்ந்த நபண்றமறயத் தம் ேபும்சகத்தன்றமயில் நிறைவு காண்கிைான். அந்தப்புரப் நபண்கரளாடு அவனது இருப்பு அவன்ஆறசறயப் பூர்த்தி நசய்துவிடுகிைது. தவிரவும் கறலகரளாடும் இறச ோட்டியத்ரதாடும்அவனது ஈடுபாட்டுக்கு ஒரு வடிகால் கிறடத்து விடுகிைது. நிகரற்ை ஆண் தன்றமயன் என்றுஉலகம் ஏற்றுக்நகாண்டிருக்கிை ஒரு ஆணின் ஒரு பாதி நபண் என்கிை உடற்கூற்றுண்றம மிகநுட்பமாகப் பதிவு நசய்யப்படுகிைது. இன்னுநமாரு முக்கிய நசய்தி, அர்ச்சுனன் உடம்பால்நபண்தாரன தவிர அவன் மனத்துக்குள் ஆண் தன்றமரய பரவி இருந்தது.இன்னுநமாரு தகவல், நபாதுவாகப் நபண் ஈடுபாட்டாளர்கள் என்று கிருஷ்ணறனயும்,அர்ச்சுனறனயும் நசால்வது வழக்கம். இதில் கிருஷ்ணன் ரயாகி. அவன் ரமாகி அல்லன். அவன்ரமாதிக்கப்படுபவன். அர்ச்சுனன் விேயம் அதுவல்ல. நசல்லும் பயணம்ரதாறும் ஒருதுறணறயத் ரதடிக்நகாள்வது அவனது இயல்புதான் எனினும், அந்தப்புரத்துக்குள்ரளரயபுழங்கும் வாய்ப்றப அவன் பயன்படுத்திக் நகாள்ளவில்றல என்பறதயும் உடன் ரசர்ந்து எண்ணரவண்டும். அரண்மறனயில் விராடன் நசல்ல மகள் உத்தறரக்கு அவன் ஆசிரிறயயாகஅறமந்தரபாதும், விராடரன தம் மகறள அவனுக்குத் தர நிச்சயித்த ரபாதும், தாம் ஆசிரியன்என்பதால் உத்தறர தம் சிஷ்றய மாணவி என்பவள் மகரள ஆவாள் என்று மறுத்து தம் மகன்அபிமன்யுவுக்கு உத்தறரறய மணம் நசய்து றவத்தவன் அர்ச்சுனன்.வியாசரின் பாத்திரங்கள், நபாது அம்சங்களில், நபாது குணம் நகாண்டறவ. அரதசமயம்அவர்கள் தனி மனிதர்கள் என்பதால், தனி குணாம்சங்கள் நகாண்டவர்களும்கூட. அதாவதுஅவர்கள் இரண்டு பக்கம் நகாண்டவர்கள் அல்லர். பல பரிமாணங்கள் உள்ளவர்கள்.ேகுலனும் சகரதவனும், இந்திரப் பிரஸ்தத்துக்கு தருமன் அரசனாக இருந்தரபாது என்ன என்னபணிகள் ஒப்பறடக்கப்பட்டரதா, அந்தப் பணிகளில் ரதர்ச்சி நபற்று குதிறரகள் மற்றும்பசுக்கறளப் பராமரிக்கும் பணிகறள ரமற்நகாண்டார்கள்.திநரௌபதியின் நிறல ரவறுவறகயானது. அவள் கறல உணர்வு கூடுதலாகக் நகாண்டவள்.வண்ணப் நபாடித் தயாரிப்பு, மணப் நபாருள்கள் உருவாக்கல், சந்தனம் முதலான வாசறனப்நபாருட்கறளக் நகாண்டு றதலம் வடித்தல் முதலான நுண் கறலகறளத் தன் பிைந்தகத்திரலரயகற்றுத் ரதர்ந்தவள். இந்தக் கறல உணர்ரவ, அவறள அர்ச்சுனன்பால் கூடுதல் அன்பு நகாள்ளச்நசய்திருக்க ரவண்டும். அந்த அரசி, பனிநரண்டு ஆண்டுகளில் காடுகளில் சஞ்சரித்தரபாது,இந்தக் கறலகளில் ஈடுபட வாய்க்கவில்றல. அரண்மறனச் ரசவகம் அதுவும் மகாராணியிடம்ரசவகம் என்ைதும், தம் கறல உணர்றவ விஸ்தரித்துக் நகாண்டாள்.

ஆக, ஆறு ரபரும் ஏரதா ஒரு வறகயில் விராட ரதசத்தில் நிம்மதி அறடந்தார்கள். ோட்கள்நசல்லச் நசல்ல, அறுவர் மனத்திலும் ரலசான ேம்பிக்றகயும் நிம்மதியும் ரதான்ைத் நதாடங்கிஇருந்தன. பத்து மாதங்கள் பூர்த்தி ஆகி இருந்தன. றகநயட்டும் தூரத்தில் இழந்த இந்திரபிரஸ்தோடு நதரியத் நதாடங்கியது. அதிகாரத்தின், ஆட்சியின் றவகறை, விடியத் நதாடங்கி இருந்தது.விராடன், நபரிய வீரன் என்று நசால்வதற்கு இல்றல. தருமன், அவறர ேல்லவன் என்றுஅறிந்திருந்தார். ரதசம் நசழிப்பறடந்திருந்தது. வளம் நகாழிக்கும் வயல்களும்,நபாற்சுரங்கங்களும் ோட்டில் இருந்தன. பாண்டவர்கள் பதவியில் இருந்தரபாது அவர்கறளப்பற்றி ேல்நலண்ணம் நகாண்டவனாக அவன் இருந்தறத தருமன் அறிந்திருந்தார். அவனுக்கும்அவன் மறனவி சுரதஷ்றணக்கும் ஒரு சந்ரதகம் இருந்துநகாண்ரட இருந்தது. அந்தப் பணியாளர்ஆறு ரபரும், ரவறலக்காரர்கள் இல்றல என்பறதத் நதாடக்கம் முதரல அவர்கள்அறிந்திருந்தார்கள். அவர்களின் சுபாவம், ரபச்சு, பழகுமுறை, தங்கறள ஒரு வரம்புக்குள்நிறுத்திக்நகாண்டது, அரண்மறனக் காரர்கள் தின்று முடித்த மிச்ச உணறவத் தின்னாமல்இருப்பது, தங்கறளயும் தங்கள் வசிப்பிடத்றதயும் தூய்றமயாக றவத்திருத்தல், ரதறவயானநசாற்கறள ரதறவயான ரேரத்தில், அதுவும் ரபசச் நசான்னால் மட்டுரம ரபசுதல் ஆகியஒழுக்கங்கள் அவர்கள் ரவறு மாதிரியானவர்கள் என்று நிறனக்க றவத்தன.திநரௌபதிறய முதன்முறை பார்த்த சுரதஷ்றண, திடுக்கிட்டுப் ரபாய், உன்றனச் றசரந்தரியாக(பணிப்நபண்ணாக) றவக்க முடியாது என்ைாள். காரணமும் அவரள நசான்னாள்:கல்யாணி... ோன் உன்றனப் ரபாஷிக்க மாட்ரடன். எனக்கு உன்னிடம் அன்பு ரதான்றுகிைது.ஆயினும் என் கணவர் (விராடன்) உன்றனப் பார்த்தால், உன்னிடத்தில் நகட்ட எண்ணம்நகாள்வார். ஆதலால், நீ இந்த அரண்மறனயில் வசிப்பதற்குத் தகாதவள்...\"(தன் கணவன் பற்றிஇவ்வளவு துல்லியமாக எறட ரபாட்டிருக்கும் மறனவியும் அறத நவளிப்படுத்தியவளும்,இதிகாச வரலாற்றில் சுரதஷ்றணரய ரபாலும்.)விராட ரதசத்தில் பத்து மாதங்கள், அஞ்ஞாத வாசத்றதப் பூர்த்தி நசய்தார்கள் பாண்டவர்கள்.‘கர்ப்பத்தில் இருக்கிை குழந்றதறய யாரும் காணாத மாதிரி’ என்று அழகாக உவறம நசால்கிைார்வியாசகவி. பிரச்றன, கீசகனின் உருவில் வந்தது.கீசகன் ஓர் அரசன். அசுரர்கள் என்பவர்கள், அடுத்தவர்கறளப் பறகத்து, துன்பம் தந்து,அகாரணமாகக் ரகாபம் நகாண்டு ோசங்கறள ஏற்படுத் துபவர்கள்.அரசி சுரதஷ்றணயின் சரகாதரன். அரதாடு, விராட ரதசத்து பறடகளுக்குத் தளபதியாகவும்இருந்தான். அரசன் விராடறன மதியாமல், தம் பலத்திலும், பறட பலத்திலும் நசருக்குற்றுத்திரிந்தவன். விராடன், அவனுக்கு அஞ்சி அவன் நசய்யும் அநீதிகளுக்குக் கண் நகாடுக்காமலும்நசவி நகாடுக்காமலும் வாழ்ந்தவன். இந்தச் சூழலில், திநரௌபதிறயச் சரகாதரியின்அந்தப்புரத்தில் பார்த்தவன், அவன் ரமல் காமம் கரும்புனலாகி, உன்மத்தம் நகாண்டுதிநரௌபதியிடம் ஆறச வார்த்றதகள் ரபசுகிைான். அவறனத் துச்சம் நசய்கிைாள் திநரௌபதி. ஒருகட்டத்தில், சினத்தின் மீரதறிய கீசகன், சறப ேடுரவ, அரசன் முன் அடித்தும், காலால் உறதத்தும்அவமானம் நசய்கிைான். ஐந்து கணவர்களுக்கும் முன்பும் அது ேடக்கிைது. பீமன் மட்டுரமநகாதித்துக் கீசகறனக் நகால்ல எழுகிைான். தருமர் அவறனத் தடுத்து விடுகிைார். அஞ் ஞாதவாசகாலம் இன்னும் ஒரு மாதம் மீதம் இருக்கிைது.தருமனின் மனம் எதுரவா, அறதரய அர்ச்சுனன், ேகுலன், சகரதவன் ஆகிய இறளய சரகாதரர்கள்அநுசரிப்பவர்கள். பீமன் தருமறன முழுதாக ஏற்றுக் நகாள்ளாதவன். அவனுக்நகன்று தனியாகநியாயங்கள் இருந்தன. துரிரயாதனன் சறபயில் திநரௌபதி அவமானப்படுத்தப்பட்டரபாது

பீமரன, ‘தம்பி, எரிதழல் நகாண்டு வா, அண்ணன் றகறய எரித்திடுரவாம்’ என்ைவன்.அப்ரபாது தடுத்தவன் அர்ச்சுனன்.இரண்டாம் முறை பாஞ்சாலத்தின் இளவரசி, இந்திரப்பிரஸ்தத்தின் பட்டத்தரசி, ஐந்துமாவீரர்களின் மறனவி, ஒரு அசுரனால் காலால் உறதக்கப்பட்ட ரபாது, பீமன் மட்டுரமதுடித்நதழுந்தான். திநரௌபதி, அறனத்றதயும் பார்த்துக்நகாண்டுதான் இருந்தாள். அதனால்தான்அவள் ஒருமுறை நசால்ல ரேர்ந்தது.இரண்டாவது, முதலாவதாக இருந்திருக்கக் கூடாதா...\" அன்று இரரவ பீமரன, அறதநமய்ப்பித்தான். கீசகனின் அரண்மறனக்குத் திநரௌபதி, பீமனின் ஏற்பாட்டில் நசல்கிைாள்.கீசகன், அவள் முன்னால் பீமனால் நகால்லப்படுகிைான். அரதாடு, அவனது சரகாதரர்கறளயும்நகான்ைான்.விராட ரதசமாகிய மத்ஸ்ய ரதசம் பற்றிய ஒரு குறிப்றப இங்கு அறிவது ேல்லது. பராசரர் மற்றும்சாந்தனு மகாராொவின் மறனவியாகிய சத்தியவதிக்கும் மத்ஸிய ரதசத்துக்கும் ஒரு நதாடர்றப,இந்ரதானிசிய ரதசத்து மகாபாரதப் பிரதிகள் கற்பிப்பதாக வரலாற்று ஆசிரியர்கள்நசால்கிைார்கள். சில வரிகளில் அக்கறத.உபரிசரன் என்ை அரசன் காட்டுக்கு ரவட்றடயாடச் நசன்று, கறளத்து ஒரு மரத்தடியில்அமர்ந்தான். அப்ரபாது அவனுக்கு மறனவி நிறனவு ஏற்பட ஸ்கலிதம் நவளிப்பட்டது. அந்தஸ்கலிதத்றத ஒரு இறலயில் சுருட்டி, அங்கு நதன்பட்ட ஒரு பச்றசக் கிளிறய அறழத்து அறதத்தன் மறனவியிடம் ரசர்ப்பிக்கக் ரகட்டுக்நகாண்டான். கிளி அந்த இறலறயக் கவ்விக் நகாண்டுபைக்றகயில், பருந்நதான்று அவ்விறலறய, உணவுப் நபாருள் என்று நிறனத்து அக்கிளிறயத்தாக்கியது. இறல ேழுவிக் கடலில் விழுந்தது. அறத கடல் மீன் விழுங்கியது. சில ோட்களுக்குப்பிைகு, மீனவன் வறலயில் சிக்கிய அந்த மீனின் வயிற்றில் இரண்டு குழந்றதகள் இருக்கக்கண்டான். அறத மன்னன் உபரிசரனிடம் நகாண்டு ரபாய்க் நகாடுத்தான். அது அவனது விந்தில்பிைந்த குழந்றதகள். அந்த இரண்டு குழந்றதகளில் ஒரு குழந்றத ஆண். அந்தக் குழந்றதறயஅரசன் எடுத்துக் நகாண்டான். மற்ைது நபண் குழந்றத. அந்தக் குழந்றத, மீனவர் தறலவரிடம்வளர்ந்தது. அவரள சத்தியவதி. முதலில் பராசரர் மூலம் வியாசறரப் நபற்ைவள். அதன்பிைகுசாந்தனு மன்னறன மணந்தாள். அவள் குழந்றதகளில் இரண்டாமவன் விசித்திரவிரியன். அவன்மரபு பாண்டு. பாண்டுவின் மரபினர் பாண்டவர்கள். அந்த இன்நனாரு ஆண் குழந்றத,உபரிசரனால் வளர்க்கப்பட்டு, அவனால் உருவாக்கப்பட்டரத மிரஸ்ய ரதசமாயிற்று. மதிஸ்யம் -மச்சம் - மீன். அந்த மத்ஸய மன்னன் மரபிரலரய விராடன் வருகிைான். விராட ரதசம், மத்ஸ்யரதசமாயிற்று. இது ஒரு கருதுரகாள்.துரிரயாதனன் அஞ்ஞாதவாசத்திரலரய பாண்டவர்கறளக் கண்டுபிடிக்க முயன்ைான். கீசகன்நகாறல, நிச்சயம் பீமனால் என்று அவன் உணர்ந்தான். அக்கால ரபார்முறைப்படி, விராடரதசத்துப் பசுமந்றதகறளக் கவர்ந்து ரபாறரத் நதாடர பறடநயடுத்து வந்தான். ேபும்சகனாகஇருந்த அர்ச்சுனன் நவளிப்பட்டு விராட ரதசத்றதக் காப்பாற்றினான் என்பது எல்ரலாரும்அறிந்த கறத. அர்ச்சுனன் நவளிப்பட்ட அந்தக்கணம் சரியாக அஞ்ஞாதவாசம் முடிந்த சமயம்.பீஷ்மர் அறத உறுதிப்படுத்தினார். தம் மாணவி உத்தறரறய அபிமன்யுவுக்கு மண முடித்து,ேன்றிக்கடன் தீர்த்தான் அர்ச்சுனன்.ஓராண்டு காலம் உண்ண உணவும், சம்பளமும், இருக்க இடமும் தந்து காப்பாற்றிய விராடனுக்குஇப்படியான ேன்றிறயச் நசலுத்தினார்கள் பாண்டவர்கள். பாஞ்சாலிறய மணம் நகாண்டதன்காரணமாகப் பாஞ்சாலனின் பறட பலமும், விராடன் மகறள மணமுடித்தால் விராடன்பறடயும் மூலதனமாகக் நகாண்ரட பாண்டவர்கள் தம் ோட்டுரிறமறயக் ரகாரினார்கள்.

மகாபாரதத்தில் விராட பருவம் முக்கியமானது என்பது ஒரு நகாள்றக. அறடக்கலத்தின் மகிறமதிருமணத்தில் முடிந்த மங்களம் என்பறவ அதன் காரணங்கள். நசய்த ேன்றமகள் ஒருரபாதும்வீண் ரபாகாது என்பரத இதன் தத்துவம்.(அடுத்தவர் கிருபர்) ஆசோரி ர் கிருபர்சந்தனு மன்னன் ரவட்றடயாடச் நசன்ை இடத்தில் அவன் வீரரில் ஒருவன் ஒரு நசய்திறயக்நகாண்டு வந்தான். ோணற்காட்டில், இரு குழந்றதகள் ஆணும் நபண்ணுமாகக்காணப்படுவறதயும் நபற்ரைார் விவரம் நதரியவில்றல என்றும் நசான்னான். ோணல் தண்டுகளுக்கிறடயில் படுத்துக்கிடக்கும் ஆணும் நபண்ணுமான அக்குழந்றதகள் சந்தனு மன்னன் மனத்தில் கிருறபறய ஏற்படுத்தின. ‘என் நபண், என் பிள்றள’ என்று நசால்லி அக்குழந்றதகறளத் தம் அரண்மறனக்கு எடுத்துச் நசன்று உரிய சம்ஸ்காரங்கள் நசய்து வளர்த்து வந்தான். மன்னன் கிருறப காரணமாக வளர்க்கப்பட்ட அக்குழந்றதகளில் ஆண் குழந்றத கிருபர் என்றும் நபண் கிருறப என்றும் அறழக்கப்படலாயினர். மற்ைவர் கிருறப சார்ந்ரத வாழ்வது என்று விதிக்கப்பட்ட அந்த மனிதர், நவகு விறரவிரலரய தம்றம நிறலப்படுத்திக் நகாண்டார். தநுர்ரவதத்தில் ஒரு நபரும் ஆசாரியராகத் தம்றம ஸ்திரப்படுத்திக் நகாண்ட கிருபர், ஒரு மகாத்மாவாக, தர்ம ஸ்தாபகராக, நகௌரவ - பாண்டவ வம்சத்தின் ஞானாசிரியராகவும் தம்றம ரமம்படுத்திக் நகாண்டார். மனிதகுலத்தின் மிக அரிதான முன் உதாரணங்களான தர்மாத்மாக்கள் பலறர வியாசர் ேமக்கு அறிமுகப்படுத்தி இருக்கிைார். அவர்களில் ஒருவரான கிருபர், பல வறககளில் வித்தியாசமானவர். அஸ்தினாபுர அரசறவயில் பீஷ்மர், துரராணர், விதுரருக்கு அடுத்தபடியான அறமச்சரின் இருக்றகயில் இருந்த அவர், ஒருரபாதும் தற்நபருறமரபசாதவர். எதிரர அமர்ந்திருந்த கர்ணன், தற்நபருறமறயத் தவிர ரவறு எறதயுரமரபசாதவனாக இருந்தரபாது, தம் ரபரறமதிறய தம் தகுதிக்கான பதிலாக முன் நிறுத்தியவர்கிருபர். தம் வரம்றப, ரவறு யாறரயும் விட அதிகமாக அறிந்தவர் அவர். தமக்கு அளிக்கப்பட்டபணிறயப் பிசிறில்லாமல் நசய்து முடித்து அடுத்த பணிக்குக் காத்திருக்கும் அறமதியின் உருவம்அவர். தம் முழு வாழ்க்றகறயயும் தரும ரசாதறனயாக முன்நிறுத்திய அவறர மிகுந்தமரியாறதயுடன் கவனம் நசய்தவர்களில் இருவர் முக்கியமானவர்கள். ஒருவர் வியாசர். மற்ைவர்கிருஷ்ணன்.கிருபரின் தந்றத, நகௌதம மகரிஷியின் மகன் சரத்வான். இவர் பிைக்கும்ரபாரத பாணங்களுடன்பிைந்தவர் என்கிைார் வியாசர். சரத்வானுக்கு ரவதாத்தியனத்தில் ஈடுபாடு குறைந்துதநுர்ரவதத்தில் பற்று மிகுந்தது. தவம் நசய்து அஸ்திர ஞானத்தின் கறர கடந்தார். சரத்வானின்ரபராற்ைல், இந்திரறனத் துன்பம் நசய்தது. எப்ரபாதும் ரிஷிகளின் மன உறுதிறயப்பரிரசாதிப்பதில் இன்பம் கண்ட இந்திரன், ொலவதி என்கிை ரதவகன்னிறகறயச் சரத்வானின்

தவத்துக்கு இறடயூறு நசய்ய அனுப்பினான். ொலவதியின் ரபரழகு, சரத்வானின்புலக்கட்டுப்பாட்றடக் நகடுத்தது... விறளவாக ோணற்காட்டில் இரு குழந்றதகளாகசரத்வானின் சக்தி ரதாற்ைம் கண்டது.கிருபருக்குக் குருவாக அவர் தந்றத சரத்வாரன அறமந்தார். கிருபரும் தநுர் வித்றதறயரயதந்றதறயப் ரபால விரும்பினார். சரத்வான் அவருக்கு ோன்கு வறகயான தநுர் ரவதத்றதயும்,அதன் நுட்பத்றதயும் பூரணமாகக் கற்பித்தார். மிக விறரவில் கிருபர், ஒரு ஆசாரியராகத் தம்றமநமய்ப்பித்துக் நகாண்டார். இதன் வளர்ச்சியாகக் கிருபரின் வளர்ச்சிறயத் தினம் தினம்கண்டுநகாண்ரட இருந்த பீஷ்மர், தம் நபயரர்களான பாண்டவ மற்றும் நகௌரவச் சிறுவர்கறளக்கிருபரின் சிஷ்யர்களாக்கி அவறரக் நகௌரவித்தார். குருரதச இராெகுமாரர்களுக்கு ஆசான்என்கிை அந்தஸ்றத, ோணல் தண்டில் கிடந்த அந்த ஆண் குழந்றத நபற்ைது. அந்தப் நபண்குழந்றத கிருபி, துரராணறர மணந்தாள்.ஆசாரியர் என்கிை அரண்மறனக் நகௌரவம், சம்பளம், சம்பாவறன, எல்லாம் தம்றமத் நதாட்டுவிடாமல் மிக விழிப்பாக றவத்துக் நகாண்டார் கிருபர். சாஸ்வதம் எது என்பறத அவர் அறிந்துநகாண்டார் என்பதால், அ-சாஸ்வதங்கள் நபாருட்டல்ல என்பறதயும் அவர் நதரிந்துநகாண்டிருந்தார். கிருபறர ரமலும் கூர்றமப்படுத்தும் நிகழ்ச்சி ஒன்று ேடந்தது.பாண்டவக் நகௌரவச் சிறுவர்களுக்கு இன்னும் ரமலான ஆயுதப் பயிற்சி அளிக்க ரவண்டும்என்று பீஷ்மர் தீர்மானிக்கிைார். அதற்காகத் துரராணறரத் ரதர்ந்நதடுக்கிைார். இறதக்கிருபருக்குத் நதரிவிக்கிைார் பீஷ்மர். தம் சரகாதரியின் கணவர் துரராணர், இப்ரபாது தம்ஆசிரியப் பணிக்குக் குறுக்காக வருகிைார். அரதாடு, துரராணர் இன்னும் ரமலான ஆசான் என்றுஅவருக்குச் நசால்லப்படுகிைது. உண்றமதான் அது என்ைாலும், எந்த மனிதறனயும்அறசத்துவிடக் கூடிய சங்கடம் அது. இதுரபான்று வருவதுதான் தர்மசங்கடம் என்பது.தர்மவான்களுக்கு வரும் சங்கடம் அது.துரராணர் என்கிை நபரிய மனிதர், பீஷ்மரிடம் ரகட்டுக் நகாள்கிைார்.ோன் நபாறுப்ரபற்ைால், இவருக்கு அளிக்கப்படும் சம்பளம், சம்பாவறன, மரியாறத குறைந்துவிடக் கூடாது.\"கிருபரின் நகௌரவத்துக்கு ஒரு எள்முறன அளவும் பங்கம் வராது. ோன் அதுக்குப்நபாறுப்ரபற்கிரைன்.\"இது எதுவும் கிருபருக்குத் நதரியாது. தம் மாணவர்கள், மறுோள் நதாட்டுத் துரராணரின்மாணவர்கள் ஆகிைார்கள் என்ைதும், நகாஞ்சமும் மன ரவறுபாடு இன்றி தம் நபாறுப்புகறளமாற்றித் தருகிைார் கிருபர்.குருரசத்திர யுத்தம் முடிந்த மாறல. இரவு வந்து நகாண்டிருக்கிைது. அந்த இரவு, உலகம்அதுவறர காணாத படுகளம் ஒன்று ேடக்க இருந்தது. இரவுக் காற்று ரத்தத்தில் ஊறியதாகப்பலத்துக் நகாண்டிருந்தது. துரிரயாதனன் தம் கறடசி சில மணி ரேர வாழ்க்றகறய வாழ்ந்துநகாண்டிருக்கிைான். அப்ரபாது துரிரயாதனறன அவன் பக்கம் நின்று ரபாரிட்ட மூன்று ரபர்சந்திக்கிைார்கள். மிஞ்சிய, உயிர் பிறழத்த மூன்று அதிரதர்கள். ஒருவன் அசுவத்தாமன், ஒருவன்க்ருதவர்மா, மற்ைவர் கிருபர்.இடுப்புக்கும் கீழாக உடல் சிறதக்கப்பட்டு விரக்தியிலும் ரவதறனயிலும் புலம்பிக்நகாண்டிருந்த துரிரயாதனறனக் கண்டு அசுவத்தாமன் துடித்துப் ரபாகிைான். தந்றத அைமற்ைவறகயில் நகால்லப்பட்ட சினம் கூட இப்ரபாது மைந்து ரபாயிருந்தது. தம் அரசனின் இந்த

இழிநிறலறம அவறனச் சினத்தின் உச்சிக்குக் நகாண்டு ரபாகிைது. உண்றமயில் துரிரயாதனன்,ரபார், குருரதசம், பழிக்குப்பழி முதலான உணர்ச்சிகளுக்கு அப்பால் நசன்றுவிட்டிருந்தான்.அவன் மனம் சூன்யத்தில் நிறலத்திருந்தது. மரண கணங்கள் அவன் காலடியில் அமர்ந்திருந்தது.அப்ரபாது வந்த அசுவத்தாமன், மறுோள் அந்திக்குள் பாஞ்சாலர்க்கும் பாண்டவர்களுக்கும்ரபரழிறவ ஏற்படுத்துகிரைன். அதற்கு அனுமதி தரக் ரகாருகிைான் துரிரயாதனனிடம்.பறகப்நபாறி மீண்டும் துரிரயாதனன் மனத்தில் விழுகிைது. கர்ணன் இருந்தவறர கர்ணன் நசய்தஅரத பணிறய அவறனத் நதாடர்ந்து நசய்தவன் அசுவத்தாமனாக இருக்கிைான். துரிரயாதனன்மனத்தில் ேம்பிக்றக எழுகிைது. அவன் கிருபரிடம், ஆசாரியரர... தாங்கள் விறரவில் நீர் நிரம்பியகலசத்றதக் நகாண்டு வாருங்கள்\" என்ைான். கிருபர் அப்படிரய நசய்தார்.பிராமணரர... உமக்கு ேன்றம உண்டாகட்டும். தாங்கள் எனக்கு விருப்பமானறதச் நசய்யவிரும்பினால், என் கட்டறளப்படி துரராண புத்திரறன ரசனாதிபதி பதவியில் அபிரேகம்நசய்யுங்கள். பிராமணர்கள், மன்னன் கட்டறள இட்டால் சத்திரிய தர்மப்படிப் ரபாரிடரவண்டும் என்பது தர்மம்\" என்ைான்.எழுத்து பிசகாமல், துரிரயாதனன் கட்டறளறய ஆசாரியர் நிறைரவற்றினார். குருரதசரசனாதிபதியாக அசுவத்தாமறன அபிரேகம் நசய்து றவத்தார் கிருபர். குருரதச றசன்யத்தில்மிஞ்சி இருந்தவர்கள் மூன்ரை ரபர்கள். அந்த மூன்று ரபர்களில் மூத்தவர் கிருபர்.துரிரயாதனனுக்கும் ஆசாரியர். அரதாடு, தங்றக மகன் அசுவத்தாமறனத் தம் புதல்வனாகக் கருதிவளர்த்தவர். தாம் வளர்த்த சிறுவனுக்கு ரசனாதிபதியாக அபிரேகம் நசய்து றவப்பவராகமட்டுரம துரிரயாதனனால் அப்ரபாது பார்க்கப்பட்டார் என்பது முக்கியம். ஆனால்துரிரயாதனன் ரமரலாட்டமாகச் சிந்திப்பவன் அல்லன். ரவறு காரணம் இருந்தது. பறட என்பதுலட்சக்கணக்கில் இருந்து சிறுத்துச் சிறுத்து மூன்ரை ரபர்களாகச் சுருங்கிய இந்தச் சின்னஞ்சிறுகுழுறவக் நகாண்டு பாண்டவர்கறள எப்படி நவல்லப் ரபாகிைான் அசுவத்தாமன்? அவனுக்குஒன்று புரிந்தது. நிச்சயம் அசுவத்தாமன் தர்மயுத்தம் நசய்யப் ரபாவதில்றல. அந்த வறகயுத்தத்துக்குக் கிருபர் பயன்படமாட்டார். இந்த நிறலயில் துரிரயாதனன், அசுவத்தாமறனத்ரதர்ந்நதடுத்தது அவன் நியாயமாக இருக்கலாம்.அப்படித்தான் நிகழ்ந்தது.இரவு வளர்ந்து நகாண்டிருந்தது. மூவரணி அறலந்து கறளத்து விட்டிருந்தது. பாண்டவர்களின்நவற்றி கர்ெறன ரகட்காத தூரமாக ஒரு காட்டுக்குள் நுறழந்து, அங்கிருந்து ஒரு ஆலமரத்தின் கீழ்தங்கினர். உடம்பு முழுக்கக் காயம்பட்ட கிருபரும், க்ருதவர்மாவும் உடரன உைங்கிவிட்டனர்.அசுவத் தாமன் உைக்கம் வராமல், தமக்குள் ரமலும் ரமலும் பறகயாலும் சினத்தாலும்ஆத்மாறவ நிரப்பிக் நகாண்டிருந்தான். அப்ரபாது அவன் முன் ஒரு காட்சி ேடந்தது.ஆயிரக்கணக்கான காகங்கள் வசிக்கும் அந்த ஆலமரக் கிறளயில் ஒரு நபரிய ஆந்றத வந்துஅமர்ந்தது. சத்தமில்லாமல் உைங்கிக் நகாண்டிருந்த காகங்கறளப் பாய்ந்து அடித்துக் நகான்ைது.சற்று ரேரத்தில் ஆலமரத்தின் அடிப்பகுதி காகங்களின் உடல்களால் நிறைந்தது.அசுவத்தாமன் ஒரு முடிவுக்கு வந்தான். ஆந்றத அவனுக்குக் கற்றுக் நகாடுத்தது என்பது இல்றல.இரவு ரேரம். வீரர்கள் ஆயுதம் இன்றி, கவசம் இன்றி உைங்கும்ரபாது அவர்கறள எளிதாகக்நகால்லலாம் என்று திட்டமிட்டுக் நகாண்டிருந்த அசுவத்தாமனுக்கு ஆந்றத ஒரு ரபார்வடிவத்றதத் தந்தது.உடன் அவன் தம் மாமறன, கிருதவர்மாறவ எழுப்பினான். தம் திட்டத்றதச் நசான்னான்.இரவில், வீரர்கள் உைங்கும்ரபாதா ரபார் நசய்வது. அது தர்மம் இல்றல\" என்ைார் கிருபர்.

துரிரயாதனன் வீழ்த்தப்பட்டதும், தந்றத துரராணர் நகால்லப்பட்டதும், கர்ணன் நகால்லப்பட்டதும் எந்த தர்மம்? அந்த தர்மத்றதரய ோனும் நசய்யப் ரபாகிரைன்\" என்ைான்அசுவத்தாமன்.விடிந்ததும், ரபார் அறிவிப்பு நசய்து நசல்லலாம்\" என்கிைார் கிருபர்.இல்றல... ோன் முடிவு நசய்துவிட்ரடன். இன்று இரவு, விடிவதற்குள் பாண்டவரும்,பாஞ்சாலர்களும் நகால்லப்பட ரவண்டும்.\"அசுவத்தாமன் இப்ரபாது ரசனாதிபதி. அவன் அனுமதி ரகட்பது இல்றல. ஏைக்குறைய அதுஉத்தரவு. கிருபர் என்கிை, தறலவன் ஆறணக்குட்பட்ட விசுவாசி, அசுவத்தாமறனப் பின்நதாடரரவண்டி இருந்தது.இரவு விடிவதற்குள் சகல நகாறல பாதகமும் ேடந்து முடிந்தன. பாஞ்சாலர்கள்திருஷ்டத்யும்னன், சிகண்டி, திநரௌபதியின் பிள்றளகள் என்று நதாடங்கி, உத்தறரயின்கருவறைக்குள் இருந்த அபிமன்யுவின் குழந்றத வறரயில் சகலறரயும் நகான்ைான்அசுவத்தாமன். இந்த ‘ேல்ல’ ரசதிறயக் ரகட்ரட துரிரயாதனன் உயிறர விடுகிைான்.இைந்த குழந்றதக்கு உயிர் நகாடுத்த கிருஷ்ணன், அந்தக் குழந்றதக்குப் பரிட்சித்து என்று நபயர்இடுகிைார். பாண்டவர் மரபில் மிச்சம் இருந்த அந்தக் குழந்றதரய அத்தினாபுரத்தின் அரசனாகப்பிரகடனம் நசய்யப்படுகிைான்.கிருஷ்ணன் கிருபறரப் பார்த்துச் நசால்கிைார்.ஆசாரியரர... என் சார்பாகவும் பாண்டவர் சார்பாகவும் ஒரு விண்ணப்பம்!\"நசால் கிருஷ்ணா.\"பாண்டவர்க்கு ஆசாரியராக இருந்தது ரபால, இக்குழந்றத பரிட்சித்துக்கும் ஆசாரியராகவும்,அறமச்சராகவும் இருந்து குருரதசத்றதக் காப்பாற்றுவீராக...\"கிருபர் புதிய பணிறய மனம் உவந்து ஏற்றுக் நகாண்டார். தம் மிச்சமிருக்கும் வாழ்வுோறள,இளவரசன் பரிட்சித்தின் ரசறவயில் கறரத்துக் நகாள்கிைார். தர்மம் எது என்பறத, தம் வாழ்வால்வாழ்ந்து காட்டினார் கிருபர். அவர் தர்மம் பற்றி உபரதசித்தது இல்றல. தர்மஸ்தாபனம் என்பது,தர்மவான்களின் சுபாவத்றதப் நபாறுத்ததாகரவ எப்ரபாதும் இருக்கிைது.(அடுத்து பலரோமர்)

தர்ம தூதர் பலரோமர்வசுரதவரின் மறனவி ரராகிணியின் றமந்தர் பலராமர். வசுரதவரின் இன்நனாரு மறனவிரதவகியின் குழந்றத கிருஷ்ணன். ஆக, பலராமர் என்றும் பலபத்ர ரதவர் என்றும், பலரதவர்என்றும், சங்கர்ேணர் என்றும் பல நபயர்களால் விளங்கிய அண்ணனுக்கும் கிருஷ்ணனுக்கும்நிலவிய சரகாதரத்துவம் மிகவும் வித்தியாசமானதாக இருக்கிைது. கிருஷ்ணன், தம் அண்ணனின்ரமல் றவத்த பாசம், ரதவதா விசுவாசம் என்கிைார் வியாசர். பலராமரின் வாக்றகத் தம்தந்றதயின் வாக்காகரவ கருதிக் நகாள்பவர் கிருஷ்ணன். தம் சரகாதரன் கிருஷ்ணனின்நகௌரவத்துக்கு ஒரு ஊசிமுறன அளவு பங்கம் வரும் என்ைால்கூட அறதத் தம் உயிர் நகாடுத்தும்நிறுத்துபவர் பலராமர்.ஆனால், அவர்களின் சரகாதரத்துவத்தின் ரகசியம் (ரகசியம் என்ைால் உண்றம என்று நபாருள்)ரவறு வறகப்பட்டது. பலராமர், எதிலும் ஓரம்சாராத ேடுநிறலப் ரபாக்றகக் கறடப்பிடிப்பவர்.அதீத பாசம், அதீத சிரனகம், அதீதபற்றுதல் என்பநதல்லாம்பலராமர் அறியாதறவ.மகாவீரரும், மகா ஞானியுமானஅவருக்கு, நீதியும் தருமமுரமமுக்கியமானறவ. மனித உைவுகள்அவருக்குப் நபாருட்ரட இல்றல.ஆனால் கிருஷ்ணனின்வாழ்க்றகத் தரிசனம் ரவறுவறகப்பட்டது. அவர், அன்புநசலுத்துரவாறரத் தம் ஐந்துவிரல்களுக்குள் றவத்துக்காப்பாற்றுபவர். அர்ச்சுனத்ரதாழன் என்று தம்றம எப்ரபாது பிரகடனப்படுத்திக்நகாண்டாரரா, அந்தக் கணம்முதல், அவன் சரிகறள மட்டும்ஆராதித்து, உதவி, அவன்தவறுகறள அலட்சியம் நசய்தவர். இன்னும் நசான்னால், பாண்டவர்களின் குருரசத்திரயுத்தத்தின் நவற்றிக்குப் பின்னால் இருக்கும் சகல அைப்பிைழ்றவயும், நபரும்பான்றம தர்மவிரராதங்கறளயும் தாரம முன்னின்று நசய்தவர். நசய்யக் கூடியவர்.கிருஷ்ணனின் இந்த மரனாபாவத்துக்கு ஆன காரணம் எளிது. அவர்கள் ‘ேம்மவர்கள்’.அவர்களின் தவறுகள் மன்னிக்கப்பட ரவண்டியறவ. கிருஷ்ணன், ேம்பிய ‘ரபரைம்’ஒன்றுக்காகச் சிற்ைைங்கள் மீைப்படலாம். எவ்வறகயாலும் அதர்மம் அழிய ரவண்டும்.மகாபாரதம், இந்த இரு சரகாதரர்களின் நகாள்றகப் பிணக்றக எந்த வறகயிலும்மறைக்கவில்றல. தமக்குச் சரிநயன்று பட்ட ஒன்றைக் கிருஷ்ணன் உள்ளிட்ட யாதவர்கள் யாரும்விரும்பவில்றல என்ைாலும், அறத அமல்படுத்த பலராமர் தயங்கியதில்றல. குடும்பம், யாதவோட்டு அரசியல், அத்தினாபுரத்து அரசியல் என்று எந்தப் பிரச்றனயிலும் பலராமரும்கிருஷ்ணனும் ரவறு ரவறு பாறதயிரலரய பயணப்பட்டார்கள். என்ைாலும், ஒரு கூறரயின்கீரழரய அவர்கள் இனிறமயாக உறரயாடிக் நகாண்டு வாழவும் நசய்தார்கள்.

பலராமர், மிதிறலயில் இரண்டாண்டு காலம் தங்க ரேர்ந்தது. (கிருஷ்ணரனாடு ஏற்பட்டவருத்தம் காரணம். இறதப் பின்பு பரிசீலிப்ரபாம்.) தனிறமயில் இருந்தார் பலராமர். ஏறரயும்கலப்றபறயயும் ஆயுதமாகக் நகாண்ட பலராமர், கதா யுத்தத்தில் நிகரற்ை வீரர் என்ை புகழ் பரவிஇருந்தது. இந்தச் சந்தர்ப்பத்றதப் பயன்படுத்திக் நகாண்டான் துரிரயாதனன். பலராமறரஅணுகித் தம்றம அவர் சிஷ்யனாக அறமத்துக் நகாண்டான். அவன் காட்டிய பணிவு, கற்ைலில்அவனுக்கு இருந்த ஆர்வம், ஓய்வு அறியாத உறழப்பு எல்லாம் பலராமறரக் கவர்ந்து விட்டது.துவாரறக திரும்பிய பலராமர், தம் சரகாதரி சுபத்ராறவத் துரிரயாதனனுக்குத் தருவது என்றுமுடிவு நசய்தார். சிஷ்யன்பால் இருந்த அன்பு இந்த முடிறவ ரோக்கி அவறரத் தள்ளியது. ஆனால்கிருஷ்ணனுக்ரகா தம் சரகாதரியும் அர்ச்சுனனும் ரேசத்தில் இருப்பது நதரியும். சுபத்றரக்கு,மண்ணில் அர்ச்சுனன் ஒருவரன தகுதியானவன் என்று நசால்லிப் பார்க்கிைார் கிருஷ்ணன். ‘ேம்தங்றக, துரிரயாதனப் ரபரரசன் மறனவியாக, அத்தினாபுரப் ரபரரசியாக இருப்பது எப்படி? ஒருகிராமத்றத விடவும் சிறிய இந்திரப்பிரஸ்தத்தில் சுபத்ரா வாழ ோன் அனுமதிக்க முடியாது’என்ைார் பலராமர்.கிருஷ்ணன், பலராமறர எதன் நபாருட்டும் மறுப்பதில்றல. ஆனால், தாம் நசய்ய நிறனப்பறதச்நசய்து நகாண்ரட ரபாவார். ஒரு கட்டத்தில், தம்பி, தமக்கு எதிராக இருக்கிைான் என்றுநதரியவரும் ரபாது பலராமர், தம்பிறய ஏற்றுக் நகாள்பவராக மாறி விடுவார். இதுரவபலராமரின் இறுதி மரனாபாவம். ஒரு பக்கம், கிருஷ்ணன், தந்றத, தாய், தன் மறனவிகள்எல்ரலாறரயும், சுபத்ராறவ அர்ச்சுனனுக்குத் தரச் சம்மத அங்கீகரிப்றப உருவாக்கினார். ஒருகட்டத்தில் சுபத்ராறவ அர்ச்சுனன் கடத்திக் நகாண்டு ரபாகவும் அனுமதித்தார். கடத்தலுக்குஉதவத் ரதறரயும் குதிறரகறளயும் நகாடுத்த அண்ணன் அவர். அதுமட்டுமல்ல, பலராமறரக்குறித்து பயந்த அர்ச்சுனனிடம் கிருஷ்ணன் நசான்னார்: அர்ச்சுனா, நீ நசய்வது புதிதா என்ன? என்மறனவிகளில் பலறரயும் அவர்கள் சம்மதத்துடன் கடத்திக் நகாண்டு வந்தவன்தான். இப்ரபாதுஉன் முறை!\" என்ைபடிச் சிரித்தார் கிருஷ்ணன்.பலராமர் அதிர்ந்தார். தங்றகறய ஒருவன் கடத்துவதா? தம் ஏராயுதத்றதயும் கலப்றபறயயும்ஏந்தி யுத்தத்துக்குத் தயாரானார். கிருஷ்ணன், அண்ணன் காலில் விழுந்தார். ேம் தங்றகஅர்ச்சுனறனத் ரதர்ந்து விட்டாரள, என்ன பண்ண?\" என்ைார். இதற்குள், சாத்யகி, ஒருஉண்றமறயச் நசான்னார்: அர்ச்சுனன், தம்றமத் துரத்தும் யாதவர்களுடன் ரபார் நசய்துநகாண்டிருந்தரபாது, ேம் சுபத்ரா ரதவிதான் ரதறர ஓட்டிக் நகாண்டு நசன்ைாள்.\"பலராமர், தம் ஆயுதத்றத ேழுவவிட்டார்.சுபத்ராவா ரதறர ஓட்டினாள்? சரி. அவர்கள் இரண்டு ரபறரயும் அறழத்து வாருங்கள். ோரனதிருமணம் நசய்து றவக்கிரைன்.\"பலராமர் இப்படியானவர். அவறரத் துல்லியமாக அறிந்துநகாள்ள இன்னுநமாரு நிகழ்ச்சி.பன்னிநரண்டு ஆண்டுகள் காடுகளிலும், பதிமூன்ைாவது ஆண்டு அஞ்ஞாத வாசத்திலும் நவற்றிகரமாக முடித்த பாண்டவர்கள், தமக்குரிய ோட்றடப் நபறும் விேயமாக விராடன்அரண்மறனயில் தம் ேம்பிக்றகக்குகந்த நபரிரயார்களுடன் அமர்ந்து விவாதிக்கிைார்கள்.அபிமன்யு திருமணம் முடிந்த மறுோள் காறல. விராடன், துருபதன் முன்னிறல. தந்றதவசுரதவருடன் பலராமரும் கிருஷ்ணரும் அமர்கிைார்கள். சாத்யகி மற்றும் தருமன் முதலானபாண்டவர்கள் அறனவரும் அமர்கிைார்கள். கிருஷ்ணன் உறரயாடறலத் நதாடங்கி றவக்கிைார்!துரிரயாதனன் முதலானவர்களால் பாண்டவர்கள் பதிமூன்று ஆண்டுகள் பட்ட கஷ்டங்கள்அரசர்களாகிய நீங்கள் அறிவீர்கள். தரும வழியில் அல்லாமல் இந்த உலகரம நபறும் வாய்ப்புக்

கிறடத்தாலும் தருமர் அறதப் நபை மாட்டார் என்பறதயும் நீங்கள் அறிவீர்கள். ஆகரவ,துரிரயாதனனுக்கும் தருமருக்கும் எது ேன்றம தருரமா அந்த வழிறயத் தீர்மானியுங்கள்.பாண்டவர்களாகிய தருமவான்கள் நிறனத்தால், நகௌரவர்கறளக் நகால்வது என்பது ஒரு நபரியவிேயம் இல்றல. எறதயும் தருமத்தின் வழியாக நீங்கள் தீர்மானியுங்கள். பாண்டவர்களுக்குஅவர்கள் தந்த சிரமங்கள், துன்பங்கள் ஆகியவற்றை கருத்தில் நகாண்டு ஆரலாசறனநசய்யுங்கள்!\"கிருஷ்ணனின் இந்தப் ரபச்சு, ஆரலாசறன எத்திக்கில் ரபாக ரவண்டும் என்பறதக் ரகாடிக்காட்டுகிைது. தாம் யார் பக்கம் இருக்கிரைன் என்பறதயும் நசால்லி விடுகிைது. அச்சறபயில் கூடிஇருக்கிை துருபத, விராட மற்றும் யாதவர்கள் அறனவருரம, பாண்டவர் பக்கம் தம்நிறலப்பாட்றட உறுதி நசய்து அமர்ந்தவர்கள். இந்தச் சூழறல அறியாதவர் அல்லர் பலராமர்.சூழலின் சூடு, குளிர்ச்சி முதலான தட்ப நவப்பங்களால், தர்மம் பாதிக்கப்படக் கூடாது என்ைநிறலப்பாட்றட எடுத்தார் பலராமர். தம் தங்றகறய மணந்த அர்ச்சுனன் முன், தம் தம்பிபாண்டவர் பக்கரம நிற்கிைார் என்பறத அறிந்த பின்னும் பலராமர், தம் கருத்துகறளக் கூைத்நதாடங்குகிைார்.கிருஷ்ணனின் ரபச்சு தர்மம், அர்த்தம் இரண்டும் கூடியது. துரிரயாதனனுக்கும் யுதிஷ்டிரருக்கும்இருவருக்குரம ேன்றம தரக் கூடியது. குந்திபுத்திரர்கள், தமக்குரிய பாதி ரதசத்றத அறடயவிரும்புகிைார்கள். துரிரயாதனன் அறதக் நகாடுத்துவிட்டால் அவனும் ேம்ரமாடுமகிழ்ச்சிரயாடிருக்கலாம். அவனும் அறமதி அறடயலாம். பாண்டவர்களும் அறமதிஅறடவார்கள். ஆகரவ, பாண்டவர்கள் ரகாரிக்றகயான பாதி ராஜ்யத்றதக் நகாடுக்கும்படி ஒருதூதுவறன அனுப்பிக் ரகட்கச் நசால்லலாம். இதுரவ முறை,\" என்ை பலராமர், ரமலும்நசால்லலானார்:யுதிஷ்டிரர், சூதாட்டம் அறியாதவர். ஆனால், அதில் வல்லவனான சகுனியுடன் ஆட எப்படிச்சம்மதிக்கலாம்? சூதாட்டத்தில் காய்கள் அறனத்தும் தமக்கு விரராதமாக விழுந்தரபாதும்,யுதிஷ்டிரர் ஏன் நவறிரயாடு நதாடர்ந்து ஆடினார்? தவறு சகுனியுறடயது அல்ல. யுதிஷ்டிரரரதவறு நசய்தவர். சம்மதப்பட்டு ஆடித்தாரன தம் ோட்றட இழந்தார். சகுனி மாயச்சூது ஆடுபவன்என்பறத உலகரம அறியும். இருந்தும், துரிரயாதனன், கர்ணன் ஆகிரயாறர விட்டுவிட்டு ஏன்சகுனிறய அவர் ரதர்வு நசய்தார். ஆகரவ, பாதிராஜ்யத்றதப் நபை மிகவும் சமாதானமாகவும்,மிகவும் மரியாறதயுடன் கூடிய நசாற்கறளக் நகாண்ரட துரிரயாதனனுடன் ரபச ரவண்டும்.\"இத்துடன் நிறுத்தவில்றல பலராமர். துரிரயாதனன் என் அன்புக்குரிய சிஷ்யன் என்று ரவறுநசான்னார்.அந்தச் சூழலில் பலராமரின் எதிரில் நின்று ரபசாதவனான சாத்யகி மிகக் கடுறமயாகப் பலராமர்ரபச்றச விமர்சனம் நசய்கிைான். அறதயும் நபாறுறமயாகக் ரகட்டுக் நகாள்கிைார் பலராமர்.சறபயில் அவரவர் கருத்றத அவரவரும் ரபச உரிறம இருக்கிைதல்லவா? கிருஷ்ணன், சகரதவன்முதலான பலரும் பலராமறரக் கடுறமயாக எதிர்க்கிைார்கள்.உண்றம என்னநவன்ைால், பலராமருக்குத் துரிரயாதனன் ரமல் உள்ள அன்புக்கும் பாண்டவர்கள்ரமல் உள்ள அன்புக்கும் ரபதம் இல்றல. ஆனால், தருமம் இருவருக்கும் அப்பாற்பட்டதுஎன்பது அவர் கட்சியாக இருக்கிைது. ‘தம்பிகறளயும் மறனவிறயயும் றவத்துச் சூதாடுகிை ஒருமனிதறர, ஏன் யாரும் விமர்சிக்க மறுக்கிறீர்கள்?’ என்பரத பலராமரின் வாதம். ஆனால்,தருமருக்கு ஆதரவான அந்தச் சூழலில் அப்படிப் ரபசலாமா என்பரத கறடசியாக விவாதம் வந்துநிற்கும் இடம். பலராமர், ‘தர்மத்றத எந்தச் சூழலும் தடுக்க முடியாது’ என்றும், ‘சூழலுக்கும்மனிதர்க்கும் ஏற்ப தர்மம் தம் நிைத்றத மாற்றிக் நகாள்ளக் கூடாது’ என்றும் கருதுகிைார்.

இந்தப் பலராமர்தான் அபிமன்யு நகால்லப்பட்டறமக்காக மிகப்நபரும் துன்பத்றத அறடந்தார்.அவர் பார்றவயில் வளர்ந்தவன் அபிமன்யு. அவர் துன்பத்றத வியாசர் வந்து ரபாக்க ரவண்டிஇருந்தது.கிருஷ்ணன், முற்றும் முழுக்கவும் பாண்டவர் நிறலப்பாட்றட எடுத்தது, பலராமருக்குஉடன்பாடு இல்றல. என்ைாலும் நகௌரவர் பக்கம் யுத்தம் நசய்யவும், அது கிருஷ்ணனுக்குஎதிராக அறமயும் என்பதால், அவர் யுத்த காலத்துக்கு முன்ரபரய தீர்த்த யாத்திறர புைப்பட்டுச்நசன்ைார். வழியில் துரிரயாதனனுக்கும் பீமனுக்கும் கதா யுத்தம் நிகழ இருப்பறத ோரதர் மூலம்அறிகிைார். யுத்தம் பார்க்க பலராமர் வந்து அமர்ந்தார். துரிரயாதனன் மற்றும் பீமனும் இருவருரமஅவர் சிஷ்யர்கள்.யுத்தம் நதாடங்கியது. ரேரம் நசல்லச் நசல்ல பீமன் ரசார்ந்து நகாண்டு வந்தான். அவன்ரதால்வி, அவன் அருகில் வந்து நகாண்டிருந்தது. நகௌரவர்- பாண்டவர் யுத்தரம, இந்தத்துரிரயாதன- பீம யுத்தத்தால் தீர்மானிக்கப்பட இருந்தது. கிருஷ்ணன், பீமன் பார்க்கத்துரிரயாதனன் நதாறடறயப் பிளந்து அவறனக் நகால்லக் குறிப்புக் காட்டினார். பீமன்துரிரயாதனன் நதாறடகளில் அடித்து அவறன வீழ்த்தினான்.நபாங்கி எழுந்தார் ஆசான் பலராமர். தம் முன்னாரலரய நிகழ்ந்த அந்த தர்மமீைறல அவரால்சகித்துக் நகாள்ள முடியவில்றல. பீமனிடம் சீறினார். பீமா... இது என்ன இழிவு? தர்மயுத்தம்நசய்ய அல்லவா நீ கற்றுக் நகாடுக்கப்பட்டாய். எதிரியின் இடுப்புக்குக் கீழாகக் கறதறய நீஎப்படி நசலுத்தலாம்?\" என்ைவர், தறரயில் துடித்துப் புரளும் துரிரயாதனறனக் காண்கிைார்.அவர் சீற்ைம் மீறுகிைது. பீமறனக் நகான்று விட முடிவு நசய்கிைார். வழக்கம் ரபாலக் கிருஷ்ணன்தறலயிட்டு, பாஞ்சாலிக்கு அவமானம் ரேர்ந்தரபாது பீமன் நசய்த சபதம் அது என்றுநசால்லியும் பலராமர் மனம் சமாதானம் அறடயவில்றல.மனம் கசந்து, வந்துவிட்ட கலியுகத்றதச் சபித்தபடி அரங்றகவிட்டு நவளிரயறுகிைார் அவர்.துவாரறகயின் பறழய நபயர் குசஸ்தறல என்பது. கடலின் ேடுவில் அந்த ேகரத்றத உருவாக்கியமன்னர் ரரவதர். அவருக்கு நூறு புதல்வர்கள். மூத்தவர் ககுத்மி. அவர் புத்திரப் ரபற்றுக்காகயாகம் நசய்றகயில் யாக குண்டத்தில் ஒரு நபண் குழந்றத ரதான்றியது. அக்குழந்றதக்கு ரரவதிஎன்று நபயரிட்டார் தந்றத. குழந்றத வளர்ந்தாள். யுவதியாகியரபாது, அவளுக்ரகற்ை கணவன்யாராக இருக்கும் என்று பிரம்மாவிடரம நசன்று ரகட்டார் ககுத்மி. கிருஷ்ணனுக்கு முன் பிைந்தபலராமரன உன் மகளின் கணவன் என்ைார் பிரம்மா.பலராமரின் மறனவியாக ரரவதிரய அறமந்தார்.யாதவர்கள், மது உண்ணும் வழக்கத்றதக் நகாண்டவர்களாக இருந்துள்ளார்கள். யாதவ குலம்அழிந்தரத அவர்கள் அளவற்ை குடிரமாகத்தால் என்ைால் மிறக அல்ல. ஒரு முறைவிசுவாமித்திரர் முதலான ரிஷிகள், துவாரறக வந்தரபாது அவர்கள் நபருறம அறியாத யாதவர்சிலர், கர்ப்பிணி ரவடம் பூண்ட ஒரு ஆறண அவர்கள்முன் நிறுத்தி, ‘அந்தக் கர்ப்பிணிக்கு என்னகுழந்றத பிைக்கும்?’ என்ைார்கள். ரிஷிகள், ‘இரும்புலக்றக பிைக்கும். அதனால் யாதவகுலம்அழியும்’ என்று சாபமிட்டார்கள். அது ேடந்தது. என்ைாலும் அரசர் என்ை முறையில் பலராமர், தம்மக்கள் மது அருந்தக் கூடாது என்று சட்டம் நகாண்டு வந்தார். அந்த உத்தரவு இப்படி இருந்தது.இன்று முதல் இந்த ேகரில் விகுஷ்ணி குலத்தினரும், அந்தக குலத்தினரும், ேகரவாசிகளுமானஅறனவரும், கள் முதலான ரபாறத வஸ்துக்கறள பானம் நசய்யக் கூடாது. நசய்ததாக

எங்களுக்குத் நதரிந்தால், அவன் தாம் நசய்ததற்காகத் தம் உைவினர்களுடன் உயிரராடு சூலத்தில்ஏை ரவண்டும்!\"இந்த உத்தரவில் றகநயழுத்து இட்டவர்கள் பலராமர், கிருஷ்ணர் மற்றும் பப்ரு ஆகிரயார்.அரனகமாக எழுதப்பட்ட வரலாற்றில், மதுவிலக்கு என்பறத முதன் முதலில்அமல்படுத்தியவர்கள் பலராமரும் கிருஷ்ணருமாகரவ இருக்க ரவண்டும்!பலராமர், ரயாகத்தில் அமர்ந்து தம் வாழ்க்றகறய முடித்துக் நகாண்டார். தம் தம்பி நசய்தபலவற்றையும் அங்கீகாரம் நசய்யாத அண்ணன் பலராமன். ஆனால், தம் தம்பியின் ரமல் ஒருதூசும், பழுதும் அண்டிவிடாமல் பாதுகாத்தவரும் பலராமர்தான். அன்பு ஒன்றை மட்டுரம தம்இலக்காகக் நகாண்டவர் அவர். அன்பு எறதத்தான் மன்னிக்காது?(அடுத்து சகுந்தகல) சகுந்தகல என்கிற ஞோனிபுரூ வம்ச மன்னன் துஷ்யந்தன் அவன் மறனவி சகுந்தறல கறத, நதன்னிந்திய மகாபாரதப்பிரதியில் நவகு காலத்துக்கு முன்னரமரய இறணக்கப்பட்டுவிட்டதாக ஆராய்ச்சியாளர்கள்நசால்கிைார்கள். அறிஞர் இராவதி கர்ரவ இப்படியான அபிப்ராயம் நகாண்டவர். வியாசரின்சிஷ்ய மரபில் வந்த, குரு வம்சம் சார்ந்த ரிஷி ஒருவர் இந்தப் பணிறயச் நசய்திருக்கக்கூடும் என்றுஒரு கருத்து பரவலாக இருக்கிைது. நகௌரவர், பாண்டவர் மற்றும் கிருஷ்ணன் பற்றிய கறதமகாபாரதம் என்ைால், இதில் துஷ்யந்தன் கறத இருப்பின் நியாயம் சந்ரதகத்துக்குரியதுதான்.விேய ரீதியாகக் கறதத் நதாடர்பு இல்றலநயன்ைாலும், உணர்வுரீதியான நதாடர்பு இருக்கரவநசய்கிைது. இல்றலநயன்ைால், அறிஞர் மரபு அக்கறதறய அங்கீகரித்து இருக்க முடியாது.காளிதாசன் ரபான்ை மகாகவி, சகுந்தறலறய முன் றவத்து சாகுந்தலம் (அபிஞான சாகுந்தலம்)என்கிை ோடகத்றதப் பறடத்திருக்க முடியாது. ராஜ்ஜியத்றதத் நதாறலத்துவிட்டு வனத்தில்இருந்த பாண்டவர்களுக்கு ேளசரிதம் எத்தறன மனவலிறமறயக் நகாடுத்திருக்கும்? ேளசரிதம்மகாபாரதத்துக்குத் ரதறவ இல்றல என்று நசால்ல முடியுமா?தர்மத்தின் இத்தறனவண்ணங்கள், ரபாக்குகள்,பிரரயாகங்கள், மனிதர்களின்வறககள் ஆகியறவகறளச்நசால்ல, இத்தறனக் கறதகள்,அைம் உறரக்க வந்த அந்த முன்ரனார்களுக்குத் ரதறவப்பட்டிருக்கிைது.தர்மங்கறள நிறலநிறுத்தஇத்தறனப் பாடுகறள அவர்கள்படரவண்டி இருந்தது.யயாதியின் மகன் புகழ்நபற்ைபுரூ. அவன் வம்சத்தில் வந்தவன்இலிலன். அவன் மறனவி ரதந்தரி.இவர்களுக்கு துஷ்யந்தன்

பிைந்தான். மிகப் பிரசித்தி நபற்ை மன்னனாக இவன் இருந்தறமக்கு நிறையத் தகவல்கள்கிறடக்கின்ைன. ோலு சமுத்திரங்கள் சூழ்ந்த இந்த உலகத்றத ரவறு யாரராடும் பகிர்ந்துநகாள்ளாமல் தாரன ஆண்டான் என்கிைார் வியாசர். அரதாடு, வியாசர் நசால்லும் சில தகவல்கள்சிந்திக்கத்தக்கறவ. அந்த அரசன் ஆளும் ரபாது, உழுவறதயும் சுரங்கம் எடுப்பறதயும்நசய்பவனும் பாவம் நசய்பவனும் யாரும் இருக்கவில்றல\" என்கிைார் வியாசர்.உழுவது ஒரு நதாழிலாக, உணவுப் பணியாக இன்னும் ஆகாத ஒரு காலம் துஷ்யந்தனுறடயதுஎன்று ரதான்றுகிைது. அரதாடு மண்மாதாறவப் பிளக்கும் சுரங்கத் நதாழிலும்தறடநசய்யப்பட்டிருக்கிைது. இறவ இரண்றடயுரம பாவம் என்று அன்றைய மக்கள் கருதிஇருக்கிைார்கள். துஷ்யந்தன் காலத்துக்கும் நவகு முந்றதய காலத்தில் விவசாயம் பாவமானநசயலாக இருந்தறமயின் நதாடர் நிறனவாக இது இருக்கலாம். துஷ்யந்தன் தம் காலத்துசத்திரியர்களின் நபாழுது ரபாக்கு மற்றும் விறளயாட்டுகளில் ஒன்ைாக ரவட்றடயாடச்நசல்கிைான். ரவட்றடயாடுவதற்குத் திடுநமன மன்னர்கள் புைப்பட்டுப் ரபாவதில்றல.அதற்கான சடங்குகள், சம்பிரதாயங்கள் இருந்தன.எல்லாவற்றுக்கும் முன்பாக மக்கள் திரண்டு வந்து மன்னனிடம் ‘காட்டு விலங்குகள் பல்கிப்நபருகி, மனித வாழ்க்றகக்குத் துன்பம் தருகின்ைன’ என்று விண்ணப்பம் நசய்வார்கள். மக்கள்ரகாரிக்றகக்கு உட்பட்டு மன்னர்கள் ரவட்றடயாடப் புைப்படுவார்கள். துஷ்யந்தன் அப்படிப்புைப்படுகிைான். நிறைய விலங்குகறள அவனும் அவன் பறடகளும் நகான்று புறதக்கிைார்கள்.காட்டுக்குள் நவகு தூரம் நசல்கிைான் துஷ்யந்தன். மான் ஒன்று எதிர்ப்பட, அறதத் துரத்திக்நகாண்டு நசல்கிைான் அவன். அந்த ஓட்டம் ஒரு வனத்துக்கு அவறனக் நகாண்டு ரசர்க்கிைது.அந்த வனத்தில் பூவாமலும் காய்க்காமலும் ஒரு மரமும் இல்றல. முள்ளுள்ள ஒரு மரமும்இல்றல. வண்டு நிரம்பாத மரமுமில்றல. பட்சிகள் ஆரவாரிக்கப் நபற்ைதும் புஷ்பங்களினால்மிக்க அலங்கார முள்ளதும் எல்லாக் காலங்களிலும் புஷ்பமுள்ள றவயும் சுகமான நிழல்உள்ளறவயுமான மரங்களினால் மறைக்கப்பட்டதும் மனத்றதக் கவர்வதுமாக இருந்தது அந்தவனம்.கண்ணுவ முனிவரும் அவரால் வளர்க்கப்படும் சகுந்தறலயும் வாழும் வனம் எத்தன்றமயதுஎன்று நசால்லி, ேம்றமத் தயார் நசய்கிைார் வியாசர். வனத்றதக் கண்டுகளித்தவாறு மாலினிேதிக்கறரக்கு வந்து ரசர்ந்தான் துஷ்யந்தன். ரிக்ரவதிகள் அங்கு அந்ேதிக் கறரறய அடுத்து யாகம்ேடத்திக் நகாண்டிருந்தார்கள். ரிக்ரவத மந்திரங்கறள அவன் ரகட்கிைான். அந்த இடத்தில்நகாடிய விலங்குகள் தங்கள் சுபாவத்றத விட்டு அறமதியாக உலவின. துஷ்யந்தன் கண்ணுவமுனிவரின் ஆஸ்ரமத்றதக் காண்கிைான். தம் பறடகறள விலகி றவத்துவிட்டு, தன்னந்தனியாகஆஸ்ரமத்றத அணுகுகிைான் துஷ்யந்தன்.ஆஸ்ரமத்துக்கு நவளிரய யாரும் இல்றல. எனரவ ‘யார் இங்ரக’ என்று கூவுகிைான். சகுந்தறலநவளிரய வருகிைாள். லட்சுமிரய உருவம் நகாண்டு வந்தவள் ரபாலவும், ரிஷிரவேம் தரித்தஒரு நபண், பர்ணசாறலயிலிருந்து நவளிப்படுகிைாள். ‘கருத்த கண்களுறடயவள்’ என்றுவர்ணிக்கிைது பாரதம். அவறன ரோக்கி, ‘உமக்கு ேல்வரவு’ என்கிைாள் சகுந்தறல. அவனுக்குஆசனம் அளித்து, மரியாறத நசய்து, அர்ச்சிய பாத்திரங்களால் பூஜித்து, ராொவின் ேலத்றதவிசாரித்து அதிதி சம்ஸ்காரம் நசய்கிைாள் அவள். துஷ்யந்தன் தம்றம அறிமுகம் நசய்து நகாண்டுகண்ணுவ மகரிஷிறய வணங்குவதற்கு ோன் வந்திருக்கிரைன் என்று நசால்லி ரிஷி எங்குள்ளார்என்கிைான். ‘பகலில் என் பிதா உணவுக்குப் பழம் நகாண்டு வரப் ரபாயிருக்கிைார்’ என்ைவள்,‘சற்று ரேரம் இரும். வந்துவிடுவார்’ என்று பதில் உறரக்கிைாள் சகுந்தறல.இதற்குள் துஷ்யந்தன், சகுந்தறல ரமல் காதல் வசப்பட்டுவிட்டான். அறதயும் ரேராகரவநசால்லவும் நசய்கிைான். ‘அழகிரய... நீ யார்? எங்கிருந்து வந்தாய்? என் மனம் உன் வசப்பட்டு

விட்டது. ோன் அடக்கமுள்ளவன். புரூ வம்சத்தில் பிைந்தவன். எனக்கு சத்திரியப் நபண்றணத்தவிர ரவறு குலப் நபண்களிடம் மனம் பாவாது. ஆகரவ, நீ யார் என்பறதச் நசால். உன்றன ோன்விரும்புகிரைன். நீயும் என்றன விரும்புவாயாக. என்றனத் திருமணம் நசய்து நகாண்டு என்ராஜ்யத்துக்கு மகாராணியாக நீ ஆவாயாக...’ என்கிைான் துஷ்யந்தன்.சகுந்தறல, ‘எனக்கு என் விேயத்தில் சுதந்திரம் இல்றல. கண்ணுவர் எனக்குப் பிதாவும்எெமானரும் ஆவார். அவரிடம் என் திருமணம் பற்றி நீரர ரபசும்’ என்று விறட நசால்கிைாள்.துஷ்யந்தன் தனக்கிருந்த சந்ரதகத்றத இப்ரபாது ரகட்கிைான்.‘கண்ணுவ ரிஷி ஒழுக்கத்றத உயிரினும் ரமலாகக் கருதுபவர். அவர் எப்படி உன் தந்றதயாவார்’என்ை துஷ்யந்தனுக்கு, பிரம்மசாரி ரிஷி எப்படி ஒரு நபண்ணுக்குத் தந்றதயாக முடியும் என்று தம்மனத்றத அரிக்கும் விேயத்றதக் ரகட்டுவிடுகிைான். உலகம் ரதான்றிய காலம் நதாட்டுஆண்களின் சந்ரதகம் இறத ஒட்டித்தாரன இருந்து வந்திருக்கிைது?சகுந்தறல என்கிை ஞானி, மிகத் நதளிவாக உறரக்கிைாள்.‘முற்காலத்தில் விசுவாமித்ரர் கடும் தவம் இயற்றி, இந்திரறன ேடுங்கச் நசய்தார். பிைர் நபரும்தவம் நசய்து, தம் இந்திர பதவிறயப் பற்றி விடுவார்கரளா என்று நிரந்தரமான பயத்றத றவத்துக்நகாண்டு வாழ்ந்த இந்திரன், ரமனறகயிடம் விசுவாமித்ரரின் தவத்றதக் நகடுக்கச் நசான்னான்.ரமனறக, பயந்தாலும் ரதவராெனுக்குக் கட்டுப்பட்டாள். இரண்டு ரகாரிக்றககள் ரவண்டினாள்.‘ஒன்று விசுவாமித்ரர் தன்றன எரிக்காமல் இருக்க ரவண்டும். இரண்டு, ோன் அவர் முன்இருக்றகயில் வாயு என் ரமலாறடறயக் கறலத்துவிட ரவண்டும். மன்மதன், அவருக்குக் காமஉணர்றவ ஊட்ட ரவண்டும்’.இந்திர சம்மதத்துடன், ரமனறக விசுவாமித்ரறர அவருறடய பர்ணசாறலயில் கண்டாள். மிகச்சுலபமாக அவள் எண்ணம் பலித்தது. ோன் பிைந்ரதன். சகுந்தறல என்கிை பட்சிகளின் சிைகால்ோன் காப்பாற்ைப்பட்டதால் ோன் சகுந்தறல எனப்பட்ரடன். கண்ணுவ முனிவர் என்றனக்கண்டு, அன்பால் என்றனக் நகாண்டுவந்து வளர்ந்தார். என் தாய் விண்ணுலகம் நசன்ைாள்.தந்றத இழந்த தவத்றதப் பூர்த்தி நசய்யப்ரபாய் விட்டார். ோன் இங்ரக இப்படி...’ என்கிைாள்சகுந்தறல.துஷ்யந்தன், தன் காதறல நவளிப்படுத்துகிைான்.‘விசுவாமித்திரர், பிைப்பால் சத்திரியர். எனரவ, நீ என்றன மணத்தல் தகும். என் ராஜ்யம் உனது.என் ஐச்வரியம் உனது. இப்ரபாரத உன்றனக் காந்தர்வம் மணமுறையால் மணப்ரபன்’ என்றுகட்டாயப் படுத்துகிைான் துஷ்யந்தன்.காந்தர்வம் அல்லது யாரழார் கூட்டம் எனப்பட்ட மணமுறை, சடங்குகள் ஏற்படும் முன்புஉருவான திருமண முறை. ஒரு யுவனும் யுவதியும் தனிறமயில் சந்தித்து, மனம் விரும்பி கூடும்மணத்துக்குக் காந்தர்வம் என்று நபயரிட்டு அங்கீகரித்து இருந்தார்கள் ஒரு காலத்து மக்கள். இதில்நபாய்யும் வழுவும் புகுந்த பிைகு, நபரிரயார்கள் சடங்குகள் ஏற்படுத்தி, திருமணங்கறளமுறைப்படுத்தினார்கள்.சகுந்தறல ஆன மட்டும் தடுத்தாள். ‘கண்ணுவ மகரிஷி வந்து, அவர் அனுமதி நபற்று என்றனத்திருமணம் நசய்’ என்று பலபடியாகக் ரகட்டுக் நகாள்கிைாள்.

கறடசியில் மனமும் உடம்பும் நவன்ைது. துஷ்யந்தனிடம் ஒரர ஒரு ரகாரிக்றகறய மட்டும்றவக்கிைாள் சகுந்தறல. ‘உமக்குப் பிைகு எனக்குப் பிைக்கும் மகரன உம் ோட்றட ஆளரவண்டும்’ என்கிைாள். காமத்தால், துஷ்யந்தன் மனம் மட்டுமல்ல, அவன் காதுகளும்அறடக்கப்பட்டிருந்தன. ஆனாலும் உடன்பட்டான்.ோட்கள் ேகர்ந்தன. துஷ்யந்தன் தம் அரச காரியங்களில் மூழ்கிச் சகுந்தறலறய மைந்ரத ரபானான்.அவர்களின் காதல், பரதனின் பிைப்புடன் முடிகிைது. பிைந்த குழந்றதறய மடியில் றவத்துக்நகாண்டு கடந்த காலத்றத நிறனத்துக் நகாண்டு அறச ரபாட்டாள் சகுந்தறல. மகாபாரதத்துப்நபண்கள் அறனவரும், பட்ட துன்பத்துக்குச் சகுந்தறலரய முன்னுறரயாக இருக்கிைாள். தந்றதவிசுவாமித்ரர், தமக்குப் பிைந்த குழந்றத என்னவாயிற்று என்று கவறலப் பட்டதாக சுவரடஇல்றல. தாய் ரமனறகக்கும், இந்திரரலாகத்துப் பணிகளுக்கிறடரய குழந்றதறய நிறனக்கரேரம் இல்றல. வளர்ப்புத் தந்றத கண்ணுவர், சகுந்தறலயின் துக்கம் காணச் சகியாது, அவறளக்குழந்றதரயாடு துஷ்யந்தனிடம் அனுப்பி றவக்கிைார்.துஷ்யந்தன் முன் நின்று, சகுந்தறல, நவட்கமும் ரலசான அவமானமும் ரசர, ‘இவன் உம்குழந்றத’ என்கிைாள் பரதறனச் சுட்டிக்காட்டி. மன்னர் துஷ்யந்தன், ‘நீ யார், உன்றன ோன்அறிரயன்’ என்கிைான். உன்றன ோன் கண்டரத இல்றல. எனக்கு எப்படி மகன் உருவானான்என்கிைான். தம் சறபயில் அரசர்கள், அறமச்சர்கள், தம் முதல் மறனவி முன்னிறலயில்,சகுந்தறலறய மூன்று முறை ‘விபச்சாரி’ என்று ரபசுகிைான். ‘பணம் ரவண்டுமளவும் வாங்கிக்நகாள். அதுக்காகக் காதல் நபாய் நசால்லாரத, இழிவானவரள’ என்கிைான். ஒரு நபண்ணுக்குஇறதக் காட்டிலும் ரவறு அவமானம் இல்றல. ஆனால், இதுரபான்ை பல நிகழ்ச்சிகள்,மகாபாரதத்தில் நதாடர்ந்து நிகழ்ந்து நகாண்ரட இருக்கிைது. இந்த வறக அவமானத்றதக்கணவர்கள் - அதிசூரக் கணவர்கள் - முன்பாகப் பாஞ்சாலி அறடந்தாள். பாஞ்சாலிக்கு ரேர்ந்தது,குருரதச வரலாற்றில், சந்திர குல வரலாற்றில், முதல் முறை அல்ல என்பறதப் பாரதம்சகுந்தறலக் கறத மூலம் காட்டுகிைரதா என்று ரதான்றுகிைது.விசுவாமித்ரன் மகள், தம் ரமல் பூசப்பட்ட விபச்சாரி என்ை பட்டத்ரதாடு, குழந்றதறயஅறழத்துக் நகாண்டு நவளிரயறுகிைாள். அரண்மறன வாயிலுக்கு வந்து விடுகிைாள்.இறைவரன அவள் உதவிக்கு வருகிைார். அசரீரி ஒலிக்கிைது. ‘துேயந்தரன, சகுந்தறலகற்புக்கரசி. பரதன் உன் மகன்’ என்கிை அசரீரியால், துஷ்யந்தன் சகுந்தறலறய ஏற்கிைான்.குழந்றதக்கு இளவரசுப் பட்டம் சூட்டுகிைான். பரதன், ோடாண்டு ரதசத்துக்ரக பரதரதசம் என்றுநபயறர ஏற்படுத்துகிைான்.மகாபாரதம், சகுந்தறலறய றமயம் இட்ரட கறதறய ேகர்த்துகிைது மட்டும் அல்ல. மிகுந்தமனவலிரயாடு, கறதறயச் நசால்கிைது. ஆனால் காளிதாச மகாகவிக்குக் கறதறய ேவரசமும்நகாண்ட ோடகமாக ஆக்க ரவண்டும். அதற்காகக் கறதயில் பல இடங்களில் பல வண்ணங்கறளஉருவாக்குகிைார். துஷ்யந்தனுக்குச் சகுந்தறலயின் பால் ஏற்படும் காதல், அரத சமயத்தில்சகுந்தறலக்கும் ஏற்படுகிைது என்கிைான் காளிதாசன். காளிதாசன், சிருங்காரத்தின் தறலவன்துஷ்யந்தன், கண்ணுவ முனிவரின் ஆசிரமத்துக்குள் பிரரவசிக்கிைான் என்று நசால்வதற்கு முன்,ஒரு வண்றட ேமக்கு அறிமுகப்படுத்துகிைான். அந்தத் ரதன்வண்டு, பூக்கள் பலறதயும் ரதாட்டம்இட்டுக் நகாண்ரட வந்தது, கறடசியில் ஒரு சிைந்த புஷ்பத்தில் அமர்ந்து ஆறச தீரத் ரதன்குடிக்கிைது என்று ஒரு உருவகம் நசய்கிைான். பின்னர், துஷ்யந்தன் சகுந்தறல காதல்ேறடநபறுகிைது. துஷ்யந்தன் பற்றிய நிறனவில் ஆழ்ந்த சகுந்தறல, அதிதியாக வந்து நிற்கும்ரகாபத் துக்குப் நபயர் நபற்ை துர்வாசறர வரரவற்கவில்றல. அதன் காரணமாகச் சினம் நகாண்டதுர்வாசர், ‘நீ யாறர மனத்தில் எண்ணி, என்றன வரரவற்க வில்றலரயா, அந்த மனிதன் உன்றனமைந்துரபாய் உன்றனப் புைக்கணிக்கட்டும்’ என்கிை சாபப் புறனவு காளிதாசனின் றகவண்ணம்.

காளிதாசனுக்கு சகுந்தறலக்கு ரேர்ந்த அவமானம், அவறனயும் புண்படுத்தி இருக்க ரவண்டும்.கவிகள், ஆயிரம் மனிதர்களின் இன்பத்றதயும், பல்லாயிரம் மனிதர்களின் துன்பத்றதயும் தம்மனத்தில் ரதக்கி அனுபவிப்பவர்கள் சகுந்தறலக்கு ஒருகாட்சி அறமக்கிைார்.துஷ்யந்தன் சகுந்தறலயின் காலில் விழுகிைான். இவ்வாறு ரபசுகிைான்: ‘சுந்தரி! ோன் உன்றனப்புைக்கணித்ததனால், உனக்கு உண்டான நபருந்துன்பத்துக்காக மிகவும் வருந்துகிரைன். அந்தநிறனவுகறள உன் நேஞ்சில் இருந்து நீக்கிவிடு. ோன், எனக்ரக இன்னநதன்று அறியப்படாதகாரணத்தினால், மயக்க நிறலயில், இருளில், அந்தகாரத்தில் இருந்தது ரபால இருந்ரதன்.இருட்டில் இருந்தவன், ஒளி நகாண்ட நபாருள்கறள இழந்தவன் ஆகிைான். குருடன் தம்தறலயில் சூட்டப்பட்ட மலர் மாறலறயக் கூட, பாம்பு என்று பயந்து, மலர்கறள எடுத்துத் தூர,வீசி எறிவது ரபால ோன் இருந்ரதன்’ என்று நசால்லி மன்னிக்க ரவண்டுகிைான். இவ்வாைாகக்காளிதாசனின் கருறண மனம் நவளிப்படுகிைது.சகுந்தறல ோடகம் ஒரு ோடகமாக மிளிர்வதில் நவற்றி நபற்ை பறடப்பு என்பதில் ஐயம்இல்றல. காளிதாசன் தீட்டிய அந்த ஓவியத்தின் வர்ணொலத்தில் பார்றவயாளன் கண்கள்கட்டுப்பட்டு நிற்கின்ைன என்பதிலும் ஐயம் இல்றல. என்ைாலும் சகுந்தறல என்ை மனுஷியின்,துயரமும், மாசற்ை நவகுளித்தனமும், புைக்கணிப்பின் கனி தந்த அவமானமும், மகாபாரதம்தருகிை அளவுக்குக் காளிதாசன் பறடப்பு தரவில்றல. மிக எளிய, சுருக்கமான பதிவுகளால் அந்தப்நபண்ரணாடு ஒன்ை றவத்து விடுகிைது மகாபாரதம்.(அடுத்து அபிமன்யு) வீரத்தின் திருவுரு அபிமன்யுயுத்தம், எதன் காரணமாகத் நதாடங்கப்பட்டாலும், அது முதலில் அழிப்பது அைங்கறளத்தான்.சகல அைவிழுமியங்கறளயும் சகல தருமங்கறளயும் யுத்தம் அழித்துவிடுகிைது. உண்றமயில்,யுத்தத்தில் ரதாற்ைவர்கள் மட்டுமல்ல, நவன்ைவர்களும் தங்கள் ஆத்மாறவத்ரதாற்றுவிடுகிைார்கள். அநீதியாளர்கள் என்று கருதப்படும் நகௌரவர்கள் மட்டும் அல்ல,நீதியாளர்கள் என்று கருதப்படும் பாண்டவர்களும் கூட, அைம், நீதி, தர்மம் ஆகியவற்றையுத்தத்தின் ரபாது அழிக்கரவ நசய்தார்கள். தாங்கள் நவற்றி நபற்று மகுடம் சூட, தங்கள்குழந்றதகறள, தங்கள் வாரிசுகறளக் கூடப் பலிநகாடுத்த மகாவீரர்கறள யுத்த காலத்தில் ோம்சந்திக்கிரைாம் என்பது அவர்களுக்கு ரேர்ந்த மகா அவலம்.ரபார் நவற்றி ஒன்றைரயகருதி, அர்ச்சுனன் உலூபியின்மகன் அரவான் பலி இடப்படுகிைான்.அர்ச்சுனறன சக்தி ஆயுதத்தில்இருந்து காப்பாற்ை பீமனின்மகன் வீரன் கரடாத்கென்பலியிடப்படுகிைான். இதுகிருஷ்ணனின் லீறல.துரிரயாதனன், தம் தம்பிகள்அறனவறரயும் இழந்து,தமக்குப்பின் குருரதசத்றதஆள்வான் என்று அவன்

ேம்பிய மகன் இலக்குமனறனப் பலிநகாடுத்தான். ரபாருக்குத் துடித்த துரிரயாதனன், குலோசம்ஏற்படக் காரணம் ஆனான். பாண்டவர்கரளா, தங்கள் வாரிசுகள் அறனவறரயும், கருவில் இருந்தகுழந்றத வறர இழந்தார்கள். பிள்றளகறளப் பலிநகாடுத்த தந்றதமார்கள், ஒரு ோழிறகஅழுதார்கள். பிைகு, அடுத்தவறனக் நகால்லப் புைப்பட்டார்கள். ஆனால், அந்தக்குழந்றதகறளப் நபற்ை தாய்மார்களின் புத்திரரசாகத்றத நிறனப்பதற்கு யார் இருந்தார்கள்?இைந்தவர்களின் மறனவிமார்களின் கண்ணீறர யார்தான் துறடக்க முடியும்?பலி நகாடுக்கப்பட்ட சிறுவர்களில், மாவீரன் அபிமன்யுவும் ஒருவன். அவன்நகால்லப்படும்ரபாது வயது 16. அவன் மறனவி உத்தறர, ஒரு குழந்றதறயத் தம் வயிற்றுக்குள்சுமந்து நகாண்டிருந்தாள்.விராட ரதசத்தில், தம் அஞ்ஞாத வாசத்றதப் பாண்டவர்கள் நவற்றிகரமாக முடித்திருந்தார்கள்.முடித்த மறுோள், விராடரதசத்தின் ரமல் பறடநயடுத்து வந்த துரிரயாதனன், அத்ரதசத்துப் பசுமந்றதகறள முதலில் கவர்ந்தான். துரிரயாதனன் தனியாக வரவில்றல. துரராணர், கர்ணன்முதலாரனார் உடன் வந்திருந்தார்கள். அந்தப் பறடகறளத் தனியாக எதிர்த்து நின்று நவன்றுபுைமுதுகிட்டு ஓடச் நசய்தான் விராடன். அதன் பிைரக, தம்மிடம் நிமித்தம் கூறுபவராகஇருந்தவர் தருமர் என்பறதயும், சறமயல் பணி நசய்தவன் பீமன் என்பறதயும், அந்தப்புரத்தில்திருேங்றகயாக இருந்து தம் மகள் உத்தறரக்கு இறச, ேடன ஆசிரிறயயாக இருந்தவன்அர்ச்சுனன் என்பறதயும், பசு மந்றத காத்தவன் ேகுலன், குதிறரகறளப் ரபாஷித்து வளர்த்தவன்சகரதவன் என்பறதயும் விராடன் அறிந்து, பயந்து ரபானான். இந்திரப் பிரஸ்தத்தின்மாமன்னர்களுக்குத் தாம் இறழத்த அபசாரம் அவறனச் சுட்டது. தம் ரதசத்றதரய தருமருக்குஅளித்தான். அரதாடு, தம் மகள் உத்தறரறய அர்ச்சுனனுக்கு மணம் நசய்து நகாள்ள அளித்தான்.அர்ச்சுனன், உத்தறரறய மறனவியாக ஏற்க மறுத்துவிட்டான். விெயனின் மகத்துவம்நவளிப்பட்ட அழகிய இடங்களில் இது முக்கியமானது. அர்ச்சுனனும், கிருஷ்ணனும் நிறையமறனவிமார்கறளக் நகாண்டவர்கள் என்ைாலும், மனத்தில் காமம் அற்ைவர்கள். பல்ரவறுசந்தர்ப்பங்களில் அர்ச்சுனன் ஞானம் நபாலிகிை மகாத்மாவாகரவ நதன்படுகிைான். விராடறனப்பார்த்து அர்ச்சுனன் நசான்னான்: அரரச, தங்கள் அன்பு மிகப்நபரியது. உத்தறரறய ோன்ஏற்கிரைன். மறனவியாக அல்ல. அந்தப்புரத்தில், ரதாழியாக உத்தறரயுடன் ஓராண்டு காலம்ோன் வாசம் நசய்த காலத்தில் அவறள ோன் மகளாகரவ நகாண்ரடன். அவளும் ஆசானாகியஎன்றனத் தந்றதயாகவும் தாயாகவும் பாவித்து அன்பு நசய்தாள். ஆசான்கள் எப்ரபாதும்தந்றதகரள ஆவார்கள்.சிஷ்யர்கள் மகன்களாகவும் மகள்களாகவும் நகாள்ளப்பட ரவண்டியவர்கள். ரவறு வறகயாகஉணர்வது அதர்மம். அரதாடு பாவமும் கூட. ஆனால், உத்தறரறய என் மருமகளாக ஏற்கிரைன்.மன்னரர! வசுரதவருறடய சரகாதரியான சுபத்ராவின் புத்ரனும், ரதவகுமாரன் ரபான்ைவனும்,கிருஷ்ணரால் ரேசிக்கப்பட்டவனும், பலசாலியும், அஸ்திரங்களில் மிகுந்தரதர்ச்சிறயயுறடயவனும் எனக்குப் புத்ரனுமான அபிமன்யு உமக்குத் தகுந்த மருமகனாவான்.உத்தறரக்குச் சிைந்த கணவனுமாவான்.\" தந்றத மகறனப் பற்றி என்ன அருறமயாகப்ரபசுகிைான்!விராடன் நசான்னான்: அர்ச்சுனனுக்குச் சம்பந்தியான எனக்கு எல்லா விருப்பங்களும்நிறைரவறிவிட்டன...!\"பகவான் வியாசர், அபிமன்யு - உத்தறர திருமணத்றத கருணாரசம் நசாட்டச் நசாட்டஎழுதுகிைார். படித்து நேகிழ்ந்து அனுபவிக்க ரவண்டிய பகுதிகள் அறவ. அர்ச்சுனன் உத்தறரறயமருமகளாக ஏற்றுக் நகாண்டறமறய இப்படி எழுதுகிைார்:

அவறள மருமகளாக ஏற்றுக்நகாண்டு தம்முறடய விரதத்றத நவளிப்படுத்தி, உலகத்தாருக்குத்தம்முறடய சீலத்றதயும் சுத்திறயயும் ேல்நலாழுக்கத்றதயும் நதரிவித்து உலகத்தில் தம்நபருறமறய விளங்கச் நசய்து கிருதார்த்தனும், சுத்தனும் மனக்கவறல அற்ைசந்ரதாேமுள்ளவனும் ஆனான்!’பாண்டவர்கள், விராடரதசத்து அழகிய பட்டிணமான உபப்லாவ்யம் வந்து திருமண ஏற்பாடுகள்நசய்யத் நதாடங்கினார்கள். மாப்பிள்றளயும் அவன் தாயார் சுபத்ராவும் துவாரறகயில் கிருஷ்ணஆதரவில் இருந்தார்கள். அவர்களுக்குச் நசய்தி அனுப்பப்பட்டது. கிருஷ்ண, பலராமருக்குப்பணிவுடன் அறழப்பு அனுப்பப்பட்டது. பலராமறர முன்னிட்டு, தாம் மிகவும் ரேசித்தமருமகன் அபிமன்யு மற்றும் சரகாதரி சுபத்ராவுடன் புைப்பட்டார். யாதவ வீரர்கள் அவர்கறளத்நதாடர்ந்தார்கள். தருமறர முன் நகாண்டு பாண்டவர்கள் கிருஷ்ண, ராமறர வரரவற்றுப்பூஜித்தார்கள். பாஞ்சாலத்திலிருந்து சிகண்டியும் திருஷ்டத்யும்னனும் வந்து ரசர்ந்தார்கள்.காசிராென் தம் பறடகரளாடு வந்து ரசர்ந்தான். கிருஷ்ணன், மருமகன் அபிமன்யுவுக்குஅன்பளிப்பாகப் பற்பல வஸ்திரங்கள், ேவரத்தினங்கறளப் பரிசாக அளித்தார்.திருமணச் சடங்குகள் நதாடங்கின.விராடன், நீர் நிறைந்த நபாற்குண்டிறகறய எடுத்து, கரு நேய்தல் ரபான்ை கண்கறள உறடயஉத்தறரறய அர்ச்சுனன் றககளில் மருமகளாக அளித்துத் தாறரவார்த்தான். அபிமன்யுஉத்தறரறயப் பாணிக் கிரகணம் நசய்து நகாண்டான். தருமர் அவறள மருமகளாகஅங்கீகரித்தார். துருபதன், விராடன், சிகண்டி, யுயுதானன், றசட்யன், திருஷ்டத்யும்னன், சாத்யகிஎன்ை ஏழு மகாவீரர்களும் விவாகத்றத ேடத்தினார்கள். விராடன் தம் மகள் றகறய எடுத்துஅபிமன்யு றககளில் அளித்தான். கிருஷ்ணன் முன்னிறலயில் அர்ச்சுனன் திருமணத்றத முடித்துறவத்தான்.அன்று மாறலரய, பாண்டவர்கள், பாஞ்சாலர்கள், மத்ஸ்ய ரதசத்தார், பலராமர், கிருஷ்ணன்ஆகிரயார், அமர்ந்து, யுத்தம் பற்றிப் ரபசத் நதாடங்கினார்கள். சமாதானப் ரபச்சு. பாதி ரதசம்.சாத்தியப்படவில்றல என்ைால் யுத்தம். உறரயாடலில் மிக உற்சாகமாகக் கலந்து நகாண்டான்அபிமன்யு.அபிமன்யுவுக்கு முன்நென்மக் கறத ஒன்று நசால்லப்படுகிைது. ரதவர்கள், பூமிபாரம் தீர்க்கப்பூவுலகில் மகாவிஷ்ணுரவாடு பிைப்நபடுக்க இருக்கிைார்கள். அப்ரபாது ரதவர்கள் சந்திரரனாடுகலந்து ரபசி அவன் மகன் வர்கசறனப் பூமிக்குத் தங்களுடன் அனுப்பக் ரகட்கிைார்கள். மகனிடம்நபரும் பாசம் நகாண்ட சந்திரன் மனம் இறசயவில்றல. ரதவர்கள் வற்புறுத்துகிைார்கள். இதுோராயணனின் பணி என்பறத நிறனவுபடுத்துகிைார்கள். ரவறு வழியில்லாமல், ஒப்புக்நகாள்கிைான் சந்திரன். ஆனால், ‘பதினாறு ஆண்டுகள் மட்டுரம தம் மகன், மண்ணில்பிைப்நபடுத்து வாழ்வான். அப்புைம் அவன் என்னிடம் வந்து விடுவான்’ என்கிைான். ரதவர்கள்ஒப்புக் நகாள்கிைார்கள். அதன்படி அர்ச்சுனன் மகனாக, சுபத்ராவின் புத்ரனாகப்பிைப்நபடுக்கிைான் சந்திரன் மகன். அபிமன்யுவாகப் பிைந்த அவரன, பதினாைாம் ஆண்டில்சக்ரவியூகத்தில் சிக்கி, நகால்லப்பட்டு தந்றத சந்திரனிடம் வந்து ரசர்கிைான். இக்கறதயின்அர்த்தம், அபிமன்யு, சந்திரனின் அம்சம் என்பதும் சந்திரனின் அழகும் குளிர்றமயும்நகாண்டவன் என்பதுமாகும். அபி என்ைால் பயம் அற்ைவன். மன்யு என்ைால் ஆண்களில்ரமம்பட்டவன்.நதாடக்கத்தில், அர்ச்சுனனிடம் ஆயுதப் பயிற்சி நபற்றுக்நகாண்ட அபிமன்யு, பின் பாண்டவர்கள்வனவாச காலத்தில் தம் மாமன் கிருஷ்ணனிடம் தாய் சுபத்ராவுடன் வந்து ரசர்கிைான்.கிருஷ்ணனின் ரமற்பார்றவயில் வளர்க்கப்பட்ட அபிமன்யு. கிருஷ்ணனின் மகன்

பிரத்யும்னனிடம் நதாடர்ந்து பயிற்சி நபற்ைான். மிகக் கடுறமயான பயிற்சிரய அவனுக்குஅளிக்கப்பட்டதாகக் கிருஷ்ணரன பாண்டவர்களிடம் நசால்கிைார். மிகக் குறுகிய காலரமஅபிமன்யு பயிற்சி நபற்ைாலும் மிகச் சிைப்பாக வித்றதயில் ரதர்ந்தான்.துவாரறகயின் மக்களுக்கு, பிரத்யும்னனும் அபிமன்யுவும் பூமிக்கு வந்த இரண்டு சந்திரன்கள்என்று அபிப்ராயமாயிற்று. குடிமக்களிடம் விேயம், அரச காரியஸ்தர்களிடம் மரியாறத,நபண்களிடம் வணக்கம் என்று அபிமன்யு தம்றம ரேர்பட றவத்துக் நகாண்டிருந்தான். அதனால்ரேசிக்கப்பட்டான்.யுத்தம் நதாடங்கியது. முதல் ோரள அர்ச்சுனன் உடன், அர்ச்சுனனின் ேகல் ரபாலும் ஒரு ரதரில்ஆயுதங்களுடன் வந்து நின்ைான் அபிமன்யு. முதல் ோளில், ரகாசல மன்னன் பிருகத்பாலனுடன்ரபாரிட்டான். அர்ச்சுனன் பீஷ்மரிடம் ரபார் நசய்தரபாது, அவனுக்குத் துறணயாக வந்து நின்ைஅபிமன்யு பீஷ்மரின் நகாடி மரத்றத உறடத்துப் பாட்டனாறர வியக்கச் நசய்தான். இரண்டாம்ோள் ரபாரில், துரிரயாதனன் மகன் இலக்குமனறன இலக்காகக் நகாண்டு அவனுடன் ரபாறரத்நதாடங்கினான். நதாடர்ந்து சில ோட்களில் இலக்குமனறன அவன் நகான்ைான்.அர்ச்சுனரன வந்திருக்கிைான் எனும்படியாகப் பராக்ரமத்ரதாடு ரபார் நசய்த அபிமன்யு, மகதமற்றும் ரபாெ மன்னர்கறளக் நகான்ைான். துச்சாதனறன அடித்துத் ரதரில் மயக்கமறடயச்நசய்தான். ஒரு கட்டத்தில் கர்ணன், அபிமன்யு எதிர்ப்படும் பாறதறயத் தவிர்த்தான்.அசுவத்தாமன் எனும் ஆசாரியர் துரராணரின் மகன், சகல அஸ்திரங்களும் றகவரப்நபற்ைவில்லாளி. வில்றலத் தாழ்த்திப் பிடித்து, அபிமன்யு ரபார் நசய்யும் ஆற்ைறல ரவடிக்றகப்பார்த்துக்நகாண்டு நின்ைான்.துரிரயாதனன், உண்றமயில் பயந்து ரபானான். பாண்டவர் பக்கம் நவற்றி ரதவறதேகர்ந்துவிடுவாள் என்பறதத் துல்லியமாக அறிந்தான். துரராணரிடம், சுடுநசாற்களால் அவறரக்காயப்படுத்தினான். தாங்கள் எங்கள் பக்கம் அன்றப இழந்துவிட்டீர்கள். ரேற்று தங்கள் நவகுஅருகில் வந்த தருமறர உயிரராடு பிடித்து என்னிடம் தாங்கள் அளித்திருக்க ரவண்டும். தங்கள்ரபார், என்றன மகிழ்ச்சியறடய றவக்க வில்றல\" என்ைான். ஆசாரியர், மனம் தவித்தது. அவர்நசான்னார்:அர்ச்சுனனும் கிருஷ்ணனும் அருகில் இருக்றகயில் ோன் பாண்டவறர ஏதும் நசய்ய முடியாது.அர்ச்சுனன் அறியாத ரபார் முறைகள் எதுவும் இல்றல. நீ, ோறள அர்ச்சுனறன நவகு தூரம்அறழத்துக் நகாண்டு ரபாய்விடு. அவன் தறலமறைவில், பாண்டவர்களின் மிகப்நபரும் வீரறனோறள ோன் நகால்ரவன்\" என்ைார்.துரராணர் சக்ரவியூகம் அறமத்தார். துரிரயாதனனும் கர்ணனும் ேடுரவ நின்ைார்கள்.பாண்டவர்கறள வியூகத்தின் தறலவாசலில் நின்று துரராணர் பாண்டவப் பறடகறள ோசம்நசய்தார். சக்ர வியூகத்றத உறடத்து உள்ரள ரபாகும் கறல, அர்ச்சுனனுக்கும், அபிமன்யுவுக்கும்மட்டுரம நதரியும். தருமர், பாண்டவர் சார்பாக அபிமன்யுவிடம், வியூகத்றத உறடக்கக்ரகட்டார். உங்கள் கட்டறளறய ஏற்கிரைன் நபரியப்பா. எனக்கு அந்த வியூகத்றத உறடக்கமுடியுரம தவிர, நவளிரய வரும் வழி நதரியாது. அறத என் தந்றத கற்றுக் நகாடுக்கவில்றல.எனக்கு ஆபத்து ரேருமானால், நவளிரய வர நீங்கள் உதவ ரவண்டும்\" என்ைான். தருமர்உடன்பட்டார். ோனும் பீமனும், சிகண்டியும், சாத்யகியும் உன்றனத் நதாடர்ந்து வந்து உன்றனக்காப்பாற்றுரவாம்\" என்ைார். பீமன், அபிமன்யு, ோன் உன்னுடன் இருப்ரபன்\" என்ைான்.

அபிமன்யு, வியூகத்றத உறடத்துக் நகாண்டு உள்ரள புகுந்தான். நகௌரவ ரசறன மடமடநவன்றுசாய்ந்தது. கர்ணன், துச்சாதனன் எல்ரலாரும் அஸ்திரம் எய்யும் ஆற்ைல் அற்றுப் ரபானார்கள்.துரராணர், மறலரபால வியூகத்தின் வாசலில் நின்று யாறரயும் உள்ரள வர அனுமதிக்கவில்றல.துரிரயாதனன் தங்றகறய மணந்த ெயத்ரதன், தருமர், பீமன் முதலான யாறரயும் வியூகத்தின்உள்ரள நுறழயவிடாமல் பாராட்டத்தக்க யுத்தம் நசய்தான். வியூகத்தில் சிக்கிக்நகாண்டஅபிமன்யுவின் வில்றல, துரராணர் நசால்லியபடி, அபிமன்யுவுக்குப் பின்னால் நின்றுரகாறழத்தனமாக அறுத்தான். துரராணர், அவன் ரதரின் குதிறரகறளக் நகான்ைார். கிருபர்,அவன் ரதரராட்டிகள் இரண்டு ரபறரயும் நகான்ைார். மற்ைவர்கள் அபிமன்யுவின் உடம்றபஅம்புகளால் துறளத்தார்கள். கர்ணன், அபிமன்யுவின் கவசத்றத அறுத்தான். அவன் கத்திறயத்துரராணர் நவட்டி வீழ்த்தினார். அறனத்றதயும் இழந்த அபிமன்யு, ரதர்ச் சக்கரத்றத எடுத்துப்ரபாரிட்டான். அவன் றக நவட்டப்பட்டு விழுந்தது. ஒற்றைக் றகயுடன் ரபாரிட்டான்.துச்சாதனன் மகன், கதாயுதத்தால் அபிமன்யுவின் தறலயில் அடித்து வீழ்த்தினான்.அபிமன்யு இைந்து விழுந்தான்.தம்றம நவகுதூரம் அறழத்துச் நசன்று யுத்தம் நசய்த நகௌரவ மகா ரதர்கறள நவன்று திரும்பியஅர்ச்சுனன், என் மனம் ஏரனா கலங்குகிைது, கிருஷ்ணா. தருமருக்கு ஏரதனும் ஆபத்துரேர்ந்திருக்குரமா..\" என்ைான். கிருஷ்ணன், தருமறர யாரும் நகால்ல முடியாது\" என்று மட்டும்நசான்னார்.நகால்லப்பட்டது அபிமன்யுதான் என்ைறிந்த அர்ச்சுனன், மயங்கி விழுந்தான். தருமரும் பீமனும்இருந்துமா என் மகன் இைந்தான்\" என்று அலறினான். உலகம் ரபாற்றும் வீரபுத்ரறனஇழந்ரதரன\" என்று கதறித் துடித்தான். அவன் அன்றன சுபத்ராவுக்கும், மறனவி, கர்ப்பவதிஉத்தறரக்கும் என்ன பதில் நசால்ரவன்? அவர்கள் முகத்தில் ோன் எப்படி விழிப்ரபன்?\" என்றுஅழுதான்.கிருஷ்ணன் ஆறுதல் நசான்னார்.அர்ச்சுனா! மனத்றதத் ரதற்றிக்நகாள். சத்திரியனின் மரணம், அவன் ஆயுதம் ஏந்தும்ரபாரததீர்மானிக்கப்பட்டுவிட்டது. ஆயுதம் தாங்கி, ஆயுதத்தால்தான் மடிவான். அபிமன்யு நசார்க்கம்புகுந்தான். இனி, வாழ்ந்து நகாண்டிருக்கும் வீரர்கறள வழிேடத்து. ோம் மரணத்ரதாடு ஒப்பந்தம்நசய்து நகாண்டுதாரன பூமிக்கு வந்திருக்கிரைாம்... எழு...\"அசுவத்தாமன் என்கிை மூர்க்கனால் அவன் எய்த பிரும்மாஸ்திரத்தால் உத்தறரயின் கர்ப்பக்குழந்றத நசத்ரத பிைந்தது. கிருஷ்ணன் அக்குழந்றதக்கு உயிர் நகாடுத்து, பரிட்சித் என்று நபயர்நகாடுத்தார்.16 ஆண்டுகள் மட்டுரம வாழ்ந்த அபிமன்யு, தம் தந்றதயுடன் நவகு சில ஆண்டுகரளவாழ்ந்தான். அவன் மகன் பிைக்கும் முன்ரன தந்றதறய இழந்தான். தாய் சுபத்ரா, ஒரு ரிஷிரபால,வாழ்ோள் முழுக்க ரபசாவிரதம் ரமற்நகாண்டு, பிள்றளறய நிறனத்ரத வாழ்றவக் கடத்தினாள்.மறனவி உத்தறர றகக் குழந்றதரயாடு றவதவ்யம் பூண்டு அழுறகரயாடு வாழ்க்றகறயச்நசலவிட்டாள்.யுத்தம், ரகாபத்தில் நதாடங்குகிைது. துக்கத்தில் முடிகிைது. யுத்தம் நவன்ைவர்கறளத்ரதாற்ைவர்களாக்குகிைது. முடிவில் சூன்யத்றதரய மிஞ்ச றவக்கிைது.(அடுத்து ஜ த்ரதன்)

ஜ த்ரதன் வதய்வங்கள் அருளும் சுதந்திரம்ெயத்ரதன், சிந்து ரதசத்து அரசன். இன்றைய சிந்துரவ, அன்றைய சிந்து என்கிைார் பி.வி.ெகதீசஐயர் (1918). இமயத்தில் ரதான்றி ரதசத்தின் குறுக்ரக பாயும் சிந்து ேதிரயாடு, ஐராவதி ேதியும்விபாசா ேதியும் ரசர்ந்து சிந்து ரதசத்றத வளம் நசய்தன களிமண் பூமி. அரதாடு, நீலகிரி என்ைமறலக் காட்டுப் பிரரதசத்தில் நகாடிய விே ெந்துக்கள் வாழ்கின்ைன. ெயத்ரதனும் வாழ்ந்தான்.பலசாலி என்றும் சிவபக்தன் என்றும் அவறனக் கூறுகிைார் வியாசர் நபருமான்.துரிரயாதனனின் தங்றக துச்சறலறயத் திருமணம் நசய்துநகாண்டு, துரிரயாதனனின்அணுக்கத்தில் இருந்து நகாண்டு, துரிரயாதனன் ரபாலரவ வாழ்ந்தான். தந்றத விருத்தட்சத்ரன்.ஞானவனான தந்றத மகனின் தரும மீைல்கறளச் சகிக்க முடியாது, ஒரு கட்டத்தில் ரதச ஆட்சிறய மகன் ெயத்ரதனிடம் ஒப் பறடத்துவிட்டு, தவம் இயற்ைக் கானகம் நசன்ைான். என்ைாலும் பிள்றளப்பாசம்; மகறனச் சுற்றிரய மனம் பற்றியது. விட்டவனுக்குத் தாரன வீடு. துைந்தவனுக்குத்தாரன ஞானம். துரிரயாதனன், பாண்டவர்கறளப் பறகத்து, ஒரு யுத்தத்துக்கு அடிரகாலுகிைான் என்பறத அந்த முன்னாள் அரசன் உணர்ந்தான். யுத்த நவள்ளம் துரிரயாதனறன மட்டுமல்ல, தம் மகறனயும் ரசர்த்ரத அடித்துப் ரபாகும் என்பறத யூகித்தான். நதய்வங்கறளப் பிரார்த்தித்து, என் மகன் ெயத்ரதனின் தறலறய எவன் விழச் நசய்கிைாரனா அவன் தறல நூறு துண்டாக நவடித்துச் சிதைரவண்டும்\" என்கிை வரத்றதப் நபற்ைான். பிைகு, மகறனக் காப்பாற்றிவிட்ட நிம்மதிரயாடு தவம் நசய்யத் நதாடங்கினான். விருத்தட்சத்ரன், ரகட்ட வரத்றதத் தந்த நதய்வம்,ேறகத்த ேறகயின் சப்தத்றதக் ரகட்கும் காது அவனுக்கு இல்றல.பாண்டவர்களின் பறகவனாகரவ தம்றம வளர்த்துக் நகாண்டிருந்தான் ெயத்ரதன். இதுகாரணமற்ை பறக. பாண்டவர்களின் ரமல் பறக நகாண்ட பலரும், குருரசத்திர யுத்தத்தில்துரிரயாதனன் பக்கம் நின்ைனர். ெயத்ரதன், கர்ணன், சகுனி, அசுவத்தாமன், ரபாென், பூரிசிரவஸ்,சிசுபாலன், ெராசந்தன், சாலவன், சல்லியன் முதலான பாண்டவப் பறகயாளர்களாகி பலரும்பாஞ்சாலியின் சுயம்வரத்துக்கு வந்தவர்கள். ரபாட்டியில் கலந்து நகாண்டார்கள் பலரும்அவமானகரமாகத் ரதாற்ை மன்னர்கள், ரபாட்டியில் நவன்ை அர்ச்சுனன் ரமல் பறகநகாண்டார்கள். பலர், அங்ரகரய அர்ச்சுனன் ரமல் ரபார் நசய்ய வந்தார்கள். நசய்தார்கள்.பீமனும் மற்ை சரகாதரர்களும் அவர்கறள விரட்டியடித்தார்கள். பறகக்குப் பத்து காரணங்கள்உள்ளன என்ைாலும், சுயம்வரம் முக்கிய ரதாற்றுவாயாக அறமந்தது.பாஞ்சாலியின் சுயம்வரத்தில் ரதாற்றுத் தறல குனிந்தவன் ெயத்ரதன். அவமானம் நகாண்டுநசன்ைவன், மீண்டும் பாண்டவர்கள் வனவாச ரேரத்தில் நவளிப்படுகிைான்.

காம்யக வனத்தில், பாண்டவர்கள் ஆஸ்ரமம் அறமத்து வாழ்ந்து வரும் காலத்தில் ஒரு சமயம்,சரகாதரர்கள் ஐந்து ரபரும் ரவட்றடக்குப் புைப்பட்டார்கள். தனியாக இருந்த திநரௌபதிக்குபுரரா கிதர் நகௌம்யர் காவலுக்கு இருந்தார். அப்ரபாது தம் பறடப் பரிவாரங்களுடன் ெயத்ரதன்,காம்யக வனத்துக்குள் பிரரவசித்துத் திநரௌபதிறய ஆஸ்ரமத்து வாயிலில் கண்டான். ெயத்ரதன்,சால்வ ரதசத்றத ரோக்கித் திருமணம் நசய்து நகாள்ளும் ரோக்கத்துடன் நசன்றுநகாண்டிருந்தான். திநரௌபதிறயப் பார்த்ததும் மணப்நபண் இங்ரகரய கிறடத்துவிட்டாள்என்று நிறனத்துக் நகாண்டான். கடப்ப மரக்கிறளறயப் பிடித்தபடி, வனச் சூழ்நிறலயில்,நவள்றளப் பட்டு ஒன்றை உடுத்திக் நகாண்டிருந்த திநரௌபறதறய அவள் யாரரா ஒரு அழகிஎன்று மட்டுரம நிறனத்தான். ஆஸ்ரமத்துக்குள் பிரரவசித்த ெயத்ரதறன யாரரா அதிதி என்றுநகௌரவமாக - தம் சுபாவப்படி - நிறனத்த திநரௌபதி, அவறனக் கனி கிழங்கு வறககளால்உபசரிக்கத் நதாடங்கினாள். தான் பாண்டவப் பத்னி என்றும் நசான்னாள்.(இந்த இடத்தில் வியாச அழகு ஒன்றைக் கண்டு நசல்ரவாம். புதிதாக, விருந்தினன் ஒருவன், தம்ஆஸ்ரமத்றத ரோக்கி வருவது கண்டு, திநரௌபதி, தம் நவண்பட்டு ஆறடறய ேன்கு இழுத்துப்ரபார்த்திக் நகாண்டு, மனமகிழ்ச்சியுடன் விருந்றத வரரவற்ைாள்...) பாண்டவர் பத்னி என்று திநரௌபதி நசான்னதும், ‘வா... என் ரதரில் ஏறு. சுகத்றத அறட. நசல்வத்றத இழந்தவர்களும், ராஜ்யத்றத இழந்தவர்களும், தரித்திரர்களும், புத்தியற்ைவர்களும் காட்டில் வசிப்பவர்களுமான பாண்டவர்கறளயா நீ பின்பற்றுவது. கற்ைறிந்த ஸ்திரிகள் நசல்வத்றத இழந்தவறனக் கணவனாகக் கருதுவதில்றல. நசல்வம் உள்ளவரளாடு ரசர ரவண்டும். நசல்வத்துக்கு அழிவு வரும் ரபாது, அவனிடம் வசிக்கக் கூடாது... எனக்கு நீ மறனவியாகிவிடு.சுகத்றத அனுபவி. நீ என்னுடன் கூடி, சிந்து நசௌவீர ரதசங்களில் ஆட்சி நசய்’ என்கிைான்.திநரௌபதி அவறனப் பார்த்து, ‘நவட்கமற்ைவரன’ என்ைாள். தர்மம் உணர்த்தினாள். அவன்அவள் ரசறலறயப் பற்றி இழுத்தான். நபரிய கலவரத்துக்குப் பிைகு, வலுக் கட்டாயமாகஅவறளத் ரதரிரலற்றிக் நகாண்டு ஓடினான் ெயத்ரதன். விபரீதத்றத அறிந்த பாண்டவர்கள்,ெயத்ரதன் நசன்ை பாறதயில் பின் நசன்று அவறனப் பிடித்தார்கள். ெயத்ரதன் பறடஅழிக்கப்பட்டது. நபரும் ரபாருக்குப் பிைகு, ெயத் ரதறனக் நகான்றுவிடுவது என்று பீமனும்அர்ச்சுனனும் முடிவு நசய்தார்கள். கூடாது என்ைார் தருமர். ‘துரிரயாதனன் சரகாதரி, ேம் சரகாதரி.அவள் கணவர் நகால்லப்படக் கூடாது’ என்ைார். திநரௌபதி, நபரும் ரகாபத்துடன், அவர்அப்படித்தான் ரபசுவார். அவறனக் நகால்லுங்கள் என்ைாள். அவள் நசாற்கள் என்று அம்பலம்ஏறியது? ஆனால் பீமன், தம் அர்த்த சந்திர பானத்தால், ெயத்ரதன் தறலயில் ஐந்து குடுமிகள்றவத்து அவறன அவமானம் நசய்தான். ‘பாண்டவர்களுக்கு ோன் அடிறம’ என்று நசால்லச்நசால்லித் துரத்தினார்கள் ெயத்ரதறன.அவமானம், நவட்கத்துடன் ெயத்ரதன் கங்காத்வாரம் ரபாய்ச் ரசர்ந்தான். மகாரதவறரச்சரணறடந்து நபருந்தவம் புரிந்தான். தவத்தில் மகிழ்ந்த சிவன், நீ என்ன விரும்புகிைாய் என்ைார்.‘பாண்டவர்கள் ஐவறரயும் ோன் யுத்தத்தில் நவல்ல ரவண்டும்’ என்ைான் ெயத்ரதன். ‘அது

முடியாது. அர்ச்சுனறன நீ நவல்ல முடியாது. ோன் அவனுக்குப் பாசுபத அஸ்திரம் தந்துள்ரளன்.மற்ை பாண்டவறர, ஒரு முறை நீ நவல்லலாம்’ என்று விட்டார் சிவன்.வருத்தமுடன் திரும்பினான் ெயத்ரதன். நவல்லலாம் என்றுதான் சிவன் நசான்னார். நகால்லலாம்எனவில்றல. தவம் அர்த்தம் இழந்தறத எண்ணி மீண்டான் அவன். சிவன், தமக்குள் சிரித்துக்நகாண்டார்.இப்ரபாதும் நதய்வத்தின் ேறகப்றப அவன் ரகட்கவில்றல.அழிறவத் தவம் இருந்து அறழப்பது ரபால, பாரத வர்ேத்து மன்னர்கள் குருரசத்திர யுத்தத்துக்குமுறனந்தார்கள். ஐம்பத்தாறு ரதசத்து மன்னர்களும், இருநபரும் அணிகளில், சிலர் துரிரயாதனன்பக்கமும், சிலர் பாண்டவர் பக்கமுமாகச் ரசர்ந்தார்கள். பறட எண்ணிக்றக, ஒரு பலம் என்றுநகாண்டால், நகௌரவர் பக்கம், நபரும்பறட திரண்டது. பாண்டவர்கள், கிருஷ்ணரன தங்கள்பலம் என்று சரியாகரவ தீர்மானித்தார்கள். யுத்தத்தின் முதல் ோரள, வீரர்கள் உக்ரமாகப்ரபாரிட்டார்கள். நகௌரவர் பறட, தமக்குப் பீஷ்மர் ரசனாதிபதியாகக் நகாண்டு யுத்தம்நிகழ்த்தியது. பதிமூன்று, பதினான்காம் ோள் யுத்தம் மிகப் நபரிய திருப்புமுறனயாக இருந்தது.அபிமன்யு மரணமும் அறதத் நதாடர்ந்து ெயத்ரதனும் நகால்லப்படும் நிகழ்ச்சியும்ேடந்ரதறியது.துரிரயாதனன், புதிய முடிவுக்கு வந்திருந்தான். யுத்தத்தில் தம் பக்கத்து அழிறவயும்,பாண்டவர்களின் ரபராற்ைலும் அவனுக்குப் புதிய ரயாசறனகறளத் தந்திருந்தன. அவன்துரராணரிடம், தருமறர உயிருடன் பிடித்துக் நகாடுங்கள் என்று ரகட்டான். மீண்டும் அவறரப்பகறட ஆட அறழத்து, மீண்டும் அவறரத் ரதாற்கச் நசய்து மீண்டும் வனவாசத்துக்குஅனுப்பிவிடலாம் என்பது அவன் எண்ணம். அது மிகவும் சிரமம் என்ைார் துரராணர். அர்ச்சுனன்,தருமரின் அருகிரலரய இருக்கிைான். அவன் கவனத்றதத் திருப்பினால் ஒழிய, என்னால்,தருமறரப் பிடிக்க முடியாது என்ைார் துரராணர். துரிரயாதனன் அது பற்றி ரயாசிக்கத்நதாடங்கினான்.கிருஷ்ணனுக்கு ரவறு சிந்தறனகள். அர்ச்சுனன், தாத்தா என்ை காரணத்தால், பீஷ்மறரயும், ஆசான்என்ை காரணத்தால் துரராணறரயும் நகால்லத் தயங்குவது யுத்தத்றத இழுத்தடிப்பதாக இருக்கும்,முடிவுக்கு வருவதும் சாத்தியம் இல்றல என்று அவர் நிறனத்தார். அர்ச்சுனன், பீமன்இருவருக்கும், தனிப்பட்ட ரகாபத்றதயும் வஞ்சத்றதயும் ஏற்படுத்தி, அறவ மூலம் அந்தஇரண்டு ரபர் உயிர்கறளயும் மாய்க்க ரவண்டும் என்று திட்டமிட்டார் அவர். சாத்யகியும்பூரிசிரவசும் தங்கள் குலப்பறகறயக் குருரசத்திரத்துக்குள் தீர்த்துக் நகாண்டார்கள். அதுரபால,அர்ச்சுனனுக்கும் தனிப்பட்ட ரகாபத்றத உருவாக்க ரவண்டும்.நபரிய அைம் தறழக்கச் சின்னச் சின்ன தர்ம வழுக்கள் தவிர்க்க முடியாதறவ. ஏநனனில்கலியுகம் பிைக்க இருக்கிைது. பிைந்தும் விட்டது.கிருஷ்ணன், அர்ச்சுனறனப் ரபாருக்கு அறழத்துக் நகாண்ரட இருக்கும் சம்சப்தகர்கறளரோக்கித் தம் ரதத்றதத் திருப்பினார். சம்சப்தகர்கள் என்பவர்கள், மகா ரதிகர்களானபதினாலாயிரம் ரபர்கள். அவர்கரளாடு நவகு தூரம் நசன்று அர்ச்சுனன் ரபார் நசய்யும்படியாயிற்று. அதாவது, துரராணர் பத்மவியூகம் அல்லது சக்கரவியூகம் அறமத்த இடத்திலிருந்துநவகுதூரம். சக்கரவியூகம் என்பது, உள்ரள புக இடம் இல்லாதபடி மூடப்பட்ட பகுதி. அதற்குள்இருந்து யுத்தம் நசய்வது. உள்ளிருப்பவர்கள் சுலபமாகவும் பாதுகாப்பாகவும் இருந்துநகாள்வார்கள். நவளிரய இருப்பவர்கள், சக்கரத்றத உறடத்துக் நகாண்டு உள்புகுந்ரத ரபார்நசய்ய ரவண்டும்.

பாண்டவர் பக்கத்தில் சக்கரவியூகத்றத உறடக்கும் வித்றத நதரிந்தவர்கள் ஒருவன் அர்ச்சுனனும்,மற்ைவன் அபிமன்யுவும். அர்ச்சுனன், பதினாயிரம் வீரர்களுடன் யுத்தத்தில் இருந்தான். தருமர்,அபிமன்யுவிடம், சக்கரத்றத உறடத்துக் நகாண்டு உள்ரள புகு என்று ரவண்டுரகாள் விடுத்தார்.அபிமன்யு அறத ஏற்றுக் நகாண்டு புைப்பட்டான். அதற்கு முன், தமக்கு சக்கரவியூகத்றதஉறடக்க முடியுரம அன்றி, பிைகு மூடப்பட்ட சக்கரத்றதப் பிளக்க முடியாது என்ைான். தானும்பீமனும் அறதச் நசய்து உன்றனக் காப்பாற்றுரவாம் என்ைார் தருமர். அபிமன்யு, சக்கரத்றதஉறடத்துக் நகாண்டு யுத்த பூமிக்குள் பிரரவசித்தான். துரராணர், சக்கரத்தின் அறனத்துவழிகறளயும் மூடிவிட்டார். சிக்கிக் நகாண்டான் அபிமன்யு. என்ைாலும் துரிரயாதனன், கர்ணன்,துச்சாதனன், அசுவத்தாமா முதலான பல வீரர்கறளயும் புைமுதுகிட்டு ஓடும்படிச் நசய்தான்அவன். துரராணர், தம்றம மைந்து இப்படிச் நசான்னார். ‘வீரத்தில் அர்ச்சுனனுக்கும்அபிமன்யுவுக்கும் வித்தியாசம் இல்றல. இவன் மகத்தானவன்’ என்ைவர், நதாடர்ந்து ‘இவறனக்நகால்வரத சரி’ என்றும் நசான்னார்.கர்ணன், அபிமன்யுவின் பின்னால் இருந்து நகாண்டு, வில்றலத் துண்டு நசய்தான். ஆறு மகாரதர்கள் ஒன்று கூடி, அவறனச் சுற்றி வறளத்தார்கள். வில்றல இழந்து, ரதறர இழந்து, தறரயில்இருந்த அவன் நகால்லப்படுகிைான்.ெயத்ரதன், சக்கரவியூகத்தின் வாயிலில் நின்று, தர்மருடனும் பீமனுடனும் ரபார் நசய்துஅவர்கறள சக்கரத்றத உறடக்கவிடாமல் நசய்தான். சிவனிடம் அவன் நபற்ை வரத்றத இந்தச்சந்தர்ப்பத்தில் அவன் பயன்படுத்தினான். பராக்கிரமத்துடன் அவன் நசய்த ரபாறர எல்ரலாருரமபாராட்டினார்கள். தருமரும், பீமனும் துடித்தார்கள். அபிமன்யுவின் மரண ஓலம் அவர்களுக்குக்ரகட்டது. ஆனால், ெயத்ரதன், அவர்கறள அனுமதிக்கவில்றல.அர்ச்சுனன், ‘மறுோள் அஸ்தமனம் ஆவதற்குள் ெயத்ரதறனக் நகால்ரவன். இல்றலநயன்ைால்,ோன் தீயில் பாய்ந்து தற்நகாறல நசய்து நகாள்ரவன்’ என்று சபதம் இட்டான். துரராணர்மகிழ்ந்தார். ெயத்ரதறன மாறல வறர காப்பாற்றி விட்டால், அர்ச்சுனன் இைந்துவிடுவான்என்பது அவர் மகிழ்ச்சிக்குக் காரணம். அர்ச்சுனனுக்கு, ெயத்ரதறனக் நகான்ரை தீர ரவண்டியநசாந்தக் ரகாபம் முன் நின்ைது.துரராணர், யாரும் உறடக்காத பாதுகாப்றப ெயத்ரதனுக்குத் தந்தார். அர்ச்சுனறனப் பல வீரர்கள்மாறிமாறி வந்து ரபார் நசய்கிை பாவறனயில் பல இடங்களுக்கு இழுத்துச் நசன்ைார்கள். மாறலவறர, அவன் ெயத்ரதறனச் சந்திக்கரவ முடியவில்றல. சூரியன் மறைந்து, மாறலயும் வந்தது.அர்ச்சுனன், தீ வளர்க்க உத்தரவிட்டான்.நகௌரவர் தரப்பில், மகிழ்ச்சி ஆரவாரம் எழுந்தது. கிருஷ்ணன் அவனிடம் நசான்னார்.‘அர்ச்சுனா... சூரியன் மறையவில்றல. ோன் மறைத்து றவத்திருக்கிரைன். நகௌரவர் கூட்டத்தில்ெயத்ரதன் சிரிக்கும் ஓறசறயக் கவனமாகக் ரகட்டு அம்நபய்திக் நகான்றுவிடு அவறன.ஆனால், அவன் தறல, தூரத்தில் தவம் நசய்து நகாண்டிருக்கும் ெயத்ரதன் தந்றதயின் மடியில்ரபாய் விழுமாறு உன் அஸ்திரத்றத எய்து விடு’ என்ைார்.அது அப்படிரய நிகழ்ந்தது. ெயத்ரதன் சிரிக்கும் சப்தத்றதக் நகாண்ரட, அத்திக்கில் அம்நபய்துஅவறனக் நகான்ைான் அர்ச்சுனன்.தம் மடியில் வந்து விழுந்த தறலறயக் கண்டு பதறியவாறு, ெயத்ரதன் தந்றத, எழுந்து நின்று,தறலறயத் தறரயில் விழும்படிச் நசய்தார். என் மகன் தறலறய யார் தறரயில் விழும்படிச்

நசய்கிைார்கரளா அவர் தறல நவடித்துச் சிதைட்டும்\" என்று அவர் நபற்ை வரம் இப்படியாகச்நசயல்பட்டது. தந்றத தறல சிதறியது.நதய்வங்கள் மீண்டும் சிரித்துக் நகாண்டார்கள்.ஏன் நதய்வங்கள், அசுரர்களுக்கும் தர்மம் மீறிய மனிதர்களுக்கும், தர்மம் மீறிய ரகாரிக்றகக்கும்நசவி சாய்த்து வரம் அருள்கிைார்கள் என்பது ஒரு சமயம் என்றன உறுத்திய ரகள்வியாகஇருந்தது. பிைரக, புரிந்தது. நதய்வங்கள், ரகாரிக்றகயின் தன்றமறயக் கவனிப்பதில்றல.மாைாக, ரகாரிக்றகயாளர்கள், தவம் நசய்தவர்களின் தவத்தின் உண்றமத் தன்றமறய, அதன்அடர்த்திறய, அதன் உக்ரத்றத மட்டுரம கணக்கில் எடுத்துக் நகாள்கிைார்கள். வரத்றதச்நசயல்படுத்தியவர்கள், நபறுகிை பாவ புண்ணியங்களுக்கு, தவம் நசய்தவர்கரளநபாறுப்பாளிகளாகிைார்கள். அந்தச் சுதந்திரத்றதத் நதய்வங்கள் அருள்கின்ைன. வரம்முறையாகச் நசயல்பட்டு மறழயாக இருந்தால் உயிர்கள் நசழிக்கும். தீயாக இருந்தால் உயிர்கள்கருகும். இதுரவ நதய்வங்களின் நியதி.‘ேன்னூல்’ தந்த பவணந்தி முனிவரின் இலக்கணத்தில் ஒரு சூத்திரம். ‘மக்கள், ேரகர், ரதவர்உயர்திறண’ என்பது அச்சூத்திரத்தின் முதல் பகுதி. உயர்திறண எது என்று நசால்ல வந்தமுனிவர், ஏன் மக்கறள முதலில் றவத்தார்? ரதவறர அல்லவா முதலில் நகாள்ள ரவண்டும். ஏன்என்ைால், மக்களுக்குத்தான் பாவம், புண்ணியம் நசய்கிை சுதந்திரம் இருக்கிைது. ேரகர், பாவம்நசய்து ேரகத்திலும், ரதவர் புண்ணியம் நசய்து நதய்வ ரலாகத்திலும் ரசர்ந்தவர்கள் ஆயிற்ரை!அவர்களுக்கு இனி ஏது சுதந்திரம்?பவணந்திறயப் படித்த பிைகுதான், வியாசறரப் புரிந்து நகாள்ள முடிந்தது. வியாசறரப் புரிந்துநகாண்ட பிைகுதான், நதய்வநியதிகறளப் புரிந்து நகாள்ள முடிந்தது.(அடுத்து சோத் கி)

சோத் கி சமர்ப்பண வீரன்!அர்ச்சுனறன முன்னிட்டு, பாண்டவர்களின் ேன்றமக்காகக் கிருஷ்ணன் எவ்வாறு தம்றமச்சமர்ப்பணம் நசய்து நகாண்டாரரா, அதில் எள்ளளவும் குறையாது தம்றமக் கிருஷ்ணருக்குச்சமர்ப்பணம் நசய்து நகாண்டவன் சாத்யகி. கிருஷ்ணன் உடன் அர்ச்சுனன் எல்லாச் சமயத்திலும்இல்றல. வனவாச காலமும், தீர்த்த யாத்திறர காலமும் அவன் அவருடன் இல்றல. ஆனால்சாத்யகிரயா, கிருஷ்ணன் இருந்த ஆயர்பாடியிலும், பின்னர் மதுராவிலும், அஸ்தினாபுரத்திலும்,யுத்த பூமியிலும் அவரின் உயிருள்ள நிழலாக இருந்து, அவர் நிறனத்தறத எல்லாம், நிறனத்துமுடிக்கு முன்ரன நசய்து முடித்தவன். யுத்த பூமியில், சாத்யகி நசய்த அருஞ்நசயறல, அற்புதமான ரபார் ஆற்ைறலக் கிருஷ்ணன் அர்ச்சுனனுக்குச் நசால்கிைார். காறல நதாடங்கி மதியம் வறரக்கும் சாத்யகி நசய்த பயங்கர யுத்தத்றத வில்றலக் கீரழ றவத்துவிட்டு அர்ச்சுனன் கவனிக்கிைான். கிருஷ்ணன், குதிறர வார்கறள விட்டுவிட்டு ரவடிக்றக பார்க்கிைார். இது என்றைக்கு ேடந்தது என்பது முக்கியம். அன்று மாறல ஆவதற்குள் அர்ச்சுனன், நெயத்ரதறனக் நகால்ல ரவண்டும். இல்றலநயனில் பிரதிக்றஞயின்படி சாக ரவண்டும். அந்தப் நபரிய கடறமகூட அர்ச்சுனனுக்கும் கிருஷ்ணனுக்கும் மைந்துவிட்டது. மைக்கச் நசய்தது, சாத்யகியின் சாகசம். அர்ச்சுனா! இரதா சாத்யகி உன்றன ரோக்கி வந்து நகாண்டிருக்கிைான். இவன் உனக்குச் சிஷ்யனும், ேண்பனுமாய் இருக்கிைான். சத்திய வீரனும், புருே சிரரஷ்டனுமான இந்த சாத்யகி, எல்லா யுத்த வீரர்கறளயும் துரும்பாக எண்ணி நெயித்துவிட்டான்.உனக்குப் பிராணறனக் காட்டிலும் அதிகப் பிரியனான இந்த சாத்யகி, துரராணறரயும்,கிருதவர்மாறவயும் பாணங்களால் பீடித்தான். இவனுக்குச் சமமான ரபார்வீரன் ஒருவன்கூடக்நகௌரவ ரசறனயில் கிறடயாது..!\"இது கிருஷ்ணனின் புகழ் நமாழி.கிருஷ்ணன் பிைந்த குலத்தில், விருஷ்ணி குலத்தில் பிைந்தவன் சாத்யகி. அவன் வம்சாவளிஇப்படிச் நசல்கிைது: ‘பிரம்மன், அத்ரி, சந்திரன், புதன், புரூரவஸ் ஆயுஸ் ேகுேன், யயாதி, யதுஎன்று வளர்ந்து, யயாதியின் மகன் யதுவின் நபயரால் யது அல்லது யாதவ வம்சம் நபருகிற்று.வம்ச பரம்பறரயில் மிகப்நபரும் ஆற்ைல் உள்ள ஒருவன் நபயரால் வம்சம் அறியப்படும்முறைறய ரிஷிகள் உருவாக்கி இருந்தார்கள். இராவணறனப் புைம் கண்ட கார்த்த வீரியார்ச்சுனன்,மது என்று வளர்ந்த மரபில் விருஷ்ணி வருகிைான். அவன் நபயராரலரய, விருஷ்ணிகுலத்தவராகக் கிருஷ்ணனும் அவர் உயிர் நிழல் என்று அறியப்படும் சூரவம்ச ரசனாதிபதி

சாத்யகியும் அறியப்படுகிைார்கள். விருஷ்ணி மரபில் மாநபரும் வீரன் என்று அறியப்படும் சினிவருகிைார். சினியின் மகன் சத்யகன். சத்யகன் மகன் சாத்யகி. இவன் மற்நைாரு நபயர் யுயுதானன்.சினி, ஒரு நபரும் காரியம் நசய்தார். ரதவாபர், (ரதவகர்) தம் மகள் ரதவகிக்கு சுயம்வரம்ேடத்தினார். சுயம்வரத்துக்கு வந்திருந்த அத்தறன மன்னர்கள் முன், ரதவகிறயப் பற்றித் தம்ரதத்தில் ஏற்றிக் நகாண்டு புைப்பட்டார் சினி. வந்திருந்த மன்னர்கள் அவருடன் ரபார் நசய்யஎழுந்தரபாது, அத்தறன மன்னர்கறளயும் தன்னந்தனியாக நின்று நவன்ைார் சினி. அந்தப்ரபாரில், மிகப்நபரிய பலவான் ரசாம தத்தறனச் சந்திக்க ரவண்டியிருந்தது சினிக்கு.குரு வம்சத்றதச் ரசர்ந்த மன்னன் ரசாமதத்தன். அவன், தம் பிள்றளகளுடன் ரதவகிசுயம்வரத்துக்கு வந்திருந்தான். தம் கண் முன்னால், ரதவகி அபகரிக்கப்பட்டது தம் நசாந்தஅவமானமாக எடுத்துக் நகாண்டான் அவன். சினிரயாடு ரகாரமான யுத்தத்றதச் நசய்தான்.இறுதியில், ரசாமதத்தறனத் தறரயில் தள்ளி, உருட்டிக் கத்திறயக் றகயில் எடுத்துக் நகாண்டுநகால்லப்ரபான சினி, காலால் அவறன உறதத்து, ‘உன்றன மன்னித்ரதன், ஓடிப்ரபாய்’ என்றுவிட்டுத் ரதவகியுடன் புைப்பட்டான். ரேராக சூரரசன மன்னரிடம் வந்து, ரதவகிறயஒப்பறடத்து, வசுரதவருக்கு மணம் நசய்வித்தான். வசுரதவர் - ரதவகிக்குக் கிருஷ்ணன்பிைந்தார்.ஆக, சாத்யகிக்கு மூன்று தறலமுறைக்கு முன்னரர, அவன் பாட்டன் சினி நதாடங்கிரய கிருஷ்ணவம்சப் பணியில் சாத்யகியின் குடும்பம் இருந்துள்ளது.பரதவர்ேத்து மன்னர்கள் அறனவர் முன்னிலும், தாம் மண்ணில் உருட்டப்பட்டு, காலால்உறதபட்டது காரணமாகத் தறலகுனிவு நகாண்ட ரசாமதத்தன், சிவநபருமாறனக் குறித்துத்தவம் நசய்து, அவறர ரேரில் கண்டான். ‘என்றன அவமானம் நசய்த பரம்பறரறய என் மகன்பிரதி அவமானம் நசய்ய ரவண்டும்’ என்று வரம் நபற்ைான். இந்த வரபலம், குருரசத்திரயுத்தத்தில் நிறைரவறியது.யாதவர்கள் தங்கள் ரதசமாக மதுறரறய அறடயு முன்பாக, இராம அவதாரத்தில் அவர் ேடந்ததண்ட காரண்யம், சித்திரகூடத்றத உள்ளடக்கிய மாகிஷ் மதியில் வாழ்ந்தார்கள். அக்காலத்தில்யமுறனப் பிரரதசம், அதன் வனங்கள், மது என்கிை அரக்கன் வசிப்பிடமாக இருந்தது. இராமரின்தம்பி, சத்ருக்கனன், திக்விெயத்தின்ரபாது, மது அரக்கறனக் நகாண்டு, தம் தறலேகறரஸ்தாபித்தார். மதுவனம், அவரால் மதுராபுரி ஆயிற்று. சத்ருக்கனின் இரண்டு தறலமுறைவாரிசுகள் மதுறரயில் வசித்தார்கள். அதன் பிைரக, யாதவர்கள், மதுறரக்குள் பிரரவசித்தார்கள்.கிருஷ்ணனும் அங்ரக பிைந்தார்.இராமனின் இடம் கிருஷ்ணருக்குத்தாரன!பல்ரவறு குலங்களாகவும் வம்சமாகவும், பிரிந்து கிடந்த யாதவர்கள், சின்னச் சின்னபிரரதசங்களில் ஆட்சி நசலுத்திக் நகாண்டு அரசர்கள் என்றும் தங்கறள அறழத்துக்நகாண்டார்கள். மதுறரறயத் தறலறம இடமாகக் நகாண்டு அதன் முதல் மன்னர், சூரரசனர் தம்தர்ம அரறச அங்ரக நிறுவினார். அந்தச் சூரரசனருக்குச் ரசனாதிபதியாகவும், அைம் உறரக்கும்அறமச்சர் ஆகவும் இருந்தவன் சாத்யகி. தந்றத சூரரசனருக்கு முன் ஏவலாளர் ரபாலத் தம்றமநிறுத்திக் நகாண்ட கிருஷ்ணன், பலராமரராடு தம்றமயும் இறணத்துக் நகாண்டு, கிருஷ்ணனின்இன்நனாரு உருவமாக வாழ்க்றகறய அறமத்துக் நகாண்டவன் சாத்யகி. சூரரசனருக்குப் பிைகு,அரசுப் நபாறுப்றப ஏற்றுக்நகாண்ட உக்ரரசனரிடமும் அவர்கள் அவ்வாரை வாழ்ந்தார்கள்.உக்ரரசனரின் மகன் கம்சறனக் நகான்ைவர் கிருஷ்ணன். இந்தக் நகாறலறய, ஒரு அரசு நீதியாகஎடுத்துக் நகாண்டார் உக்ரரசனர்.

அர்ச்சுனன், கபட சந்நியாசியாகத் துவாரறகக்குள் பிரரவசித்தரபாது, அவறன உடனடியாகக்கண்டு நகாண்டவர்கள் இருவர். ஒருவர் கிருஷ்ணர். மற்ைவன் சாத்யகி. மட்டுமல்லாமல்,அர்ச்சுனனின் ரோக்கத்றதயும் சரியாக உணர்ந்து நகாண்டவன் சாத்யகி. அர்ச்சுனன், தங்றகசுபத்ரா ஆகிரயார் காதறல ஆதரித்தார் கிருஷ்ணன். தம் ஆசான் அர்ச்சுனன் காதறல சிஷ்யன்சாத்யகி, மனசுக்குள் சிரித்தபடி கவனித்தபடியும் அதற்கான சந்தர்ப்பச் சூழலில் உருவாக்கியும்தந்தான் சாத்யகி. ஒரு கட்டத்தில், கிருஷ்ணன், அந்தக் காதலர்கள் உடன் ரபாக்குக்கும் உதவினார்.ரதரும், ஆயுதமும் அர்ச்சுனனுக்குக் நகாடுக்க நிறனத்தார் கிருஷ்ணன். ரதறரயும், ரதர்ந்நதடுத்தகுதிறரகறளயும், மந்திரசக்தி மிக்க ஆயுதங்கறளத் தந்து, கிருஷ்ணன் திட்டம் நிறைரவற்றினார்சாத்யகி. அர்ச்சுனன் சுபத்றரறயத் தம் ரதரில் ஏற்றிக்நகாண்டு புைப்படுறகயில், கிருஷ்ணனின்திட்டம் நதரியாத யாதவ வீரர்கள் தாக்குதல் நசய்து, தம்பதியறரத் தடுக்க முறனறகயில், நபாய்யுத்தம் நசய்வது ரபால ேடித்தான் சாத்யகி. என்றுரம குறி தவைாத வில்வீரன், அர்ச்சுன சிஷ்யன்,தம் அம்புகறள வானத்தின் ரமல் விட்டு விறளயாட்டுக் காட்டிக் நகாண்டிருந்தான். விேயம்அறிய வந்த பலராமர், அர்ச்சுனன் ரமல் யுத்த ஏற்பாடுகளில் முறனந்தரபாது, சாத்யகியின் ஒருநசால்ரல தடுத்து நிறுத்தியது.நபரியவர் சற்று நிதானிக்க ரவண்டும். அர்ச்சுனன் ரமல் ோங்கள் ரபார் நசய்தரபாது அவருறடயரதறர ஓட்டிக்நகாண்டு நசன்ைவள் ேம் தங்றக சுபத்ராரவதான். அவள், அர்ச்சுனறனத்தம்பர்த்தாவாக ஏற்றுக் நகாண்டபின் ோம் என்ன நசய்யக்கூடும். தவிரவும், அர்ச்சுனர், ேம்தகுதிக்குச் சற்றும் குறைந்தவர் அல்லரவ! தம் தந்றதயின் தங்றக குந்திரதவியாரின் பிள்றளஅல்லரவா அர்ச்சுனர். வில் ஏந்தியவர்களில் அவறர நிகர்த்த வீரன் மூவுலகில் இருக்கிைார்களா?நபரியவர் அறமதி அறடய ரவண்டும்!\"பலராமரின் ஏர் தாழ்ந்தது.என்ன... சுபத்ரா ரதறரச் நசலுத்தினாளா?\" என்ைவர், கிருஷ்ணறனப் பார்த்து, கிருஷ்ணா...இதற்கு உன் ஆசிர்வாதம் உண்டா\" என்ைார்.கிருஷ்ணன் தறலகுனிந்து, அண்ணா... மன்னியுங்கள். குழந்றதகறளத் தாங்கள் ஆசிர்வதிக்கரவண்டும்\" என்ைதும், பலராமர் குளிர்ந்து ரபானார். குணநமனும் குன்ரைறி நின்ை நபரியவர்கள்ரகாபம் பனி ரபாலக் கறரவது அல்லவா! கறரந்தது. மகிழ்ச்சியில் சிரித்துக் நகாண்டார்.அப்படியா...? சுபத்ரா, சரியான மணமகறனத் தான் நதரிவு நசய்திருக்கிைாள். ேம் தங்றகஅல்லவா, கிருஷ்ணா? சாத்யகி, நீரய உடரன நசன்று, குழந்றதகறள அறழத்து வா.அவர்களுக்கு ோரன திருமணம் நசய்து றவக்கிரைன்\" என்ைார் பலராமர்.சூரரசனர், பலராமர், கிருஷ்ணன் சார்பாக, சுபத்ராவுக்குப் பல ஒட்டகப் நபாதியில் சீர்வரிறசஎடுத்துச் நசன்ைான் சாத்யகி.கிருஷ்ணன் பங்குநகாண்ட யுத்தம் அறனத்திலும் பங்கு நகாண்டவன் சாத்யகி. பாணாசுரயுத்தத்தில் இருந்து அறனத்திலும் கிருஷ்ணனின் உடல் கவசமாகவும், மன ஊக்கியாகவும்இருந்தான் சாத்யகி. குருரசத்திர யுத்தம் நிகழ்ந்ரத தீர ரவண்டும் என்ை கருத்து சாத்யகிக்குஇருந்தது. பீமனும் சாத்யகியும் நிகர்த்த கருத்துறடயவர்களாக இருந்தார்கள். விராடஅரண்மறனயில், ஆரலாசறன ேடந்தரபாது பலராமர், சற்று ரயாசியுங்கள்... தருமர் இஷ்டப்ட்டுத்தாரன சூதாட்டக் காறய உருட்டினார்\" என்ை ரபாது, அவறரக் கடுறமயாக எதிர்த்துப்ரபசியவன் அவன். கிருஷ்ணர், ஒரு கட்டத்தில் நகௌரவரிடம் தூது ரபாகப் புைப்பட்டரபாது,அவறரத் தனியாகச் சந்தித்து ரபாருக்கு அறழப்பு நகாடுத்துவிட்டு வாருங்கள். சகலதர்மங்கறளயும் விட்டவர்கள் நகௌரவர்கள். தனிமனித தர்மம், சமூக தர்மம், சத்திரிய தர்மம்,

சாஸ்வத தர்மம் என்று எறதயும் உதாசீனப்படுத்திய அவர்கறள ஆயுதம் மூலம் மட்டும்தான்அறிவுறுத்த ரவண்டும்...\" என்ைான் சாத்யகி. அதுதான் ேடக்கப் ரபாகிைது என்பறதக்கிருஷ்ணனும் அறிவார்.யுத்த களத்தில் விதி, சாத்யகிறயயும் பூரிச்ரவறஸயும் சந்திக்க றவத்தது. மூன்றுதறலமுறைகளுக்கு முன்னர், குருகுலத்றதச் ரசர்ந்த ரசாமதத்தறனச் சாத்யகியின் பாட்டன் சினி,காலால் உறதத்து அவமானம் நசய்தறதயும், அதனால் ரசாமதத்தன் சிவறனப் பிரார்த்தித்துத் தம்மகன், சினியின் பரம்பறரறய நவல்ல ரவண்டும் என்ை வரம் நபற்ைறதயும் நிறனவில் நகாள்ளரவண்டும். அந்தச் ரசாமதத்தனின் இரண்டாவது மகனும், சில வரத்றத ஸ்தாபனம் நசய்யப்பிைந்தவனான பூரிச்ரவஸ் நகௌரவர் பக்கம், சாத்யகிறய ரேருக்கு ரேராகச் சந்தித்தான்.சாத்யகி... பழிறயத் தீர்த்துக் நகாள்ள வந்திருக்கிரைன். தயாராக இருக்கிைாயா? என் தந்றதரசாமதத்தனுக்கு ரேர்ந்த அவமானம், இன்ரைாடு முடியப் ரபாகிைது. என் தந்றத பட்டஅவமானத்றத நீ நபை ரவண்டும். சரியா?\"சாத்யகி சிரித்தான்.வீரர்கள் சும்மா ரபசிக் நகாண்டிருப்பதில்றல. ஆயுதம் ரபசட்டும், நபரியவரர\" மூத்தவனும்,நபரிய வீரனும் ஆன பூரிச்ரவசுக்கும் சாத்யகிக்கும் யுத்தம் நதாடங்கியது. குருரசத்திர யுத்தத்தில்மிகப்நபரிய ரகாரயுத்தம் என்று நசால்லத்தக்க ரபார்கள் நமாத்தம் இருபது என்கிைார்கள்ஆராய்ச்சியாளர்கள். அதில் ஒன்று பூரிச்ரவஸ், சாத்யகியின் ரபார். சாத்யகி, அன்றைய பதினாலாம்ரபார் நதாடங்கிய காறல நதாடங்கி, சூரியன் உச்சிக்கு வரும் வறரக்கும் பல நூறு ரபர்கறளநவன்று, ரலசாகக் கறளத்துப் ரபான உடம்ரபாடுதான் பூரிச்ரவறசக் காண ரேர்ந்தது.அரதாடு, பூரிச்ரவஸ் சாத்யகிக்கு அறழப்பும் விடுத்து விட்டான். யுத்த அறழப்றப ஏற்கமறுப்பவன், சத்திரியன் அல்லரவ!பூரிச்ரவஸ் சாத்யகி யுத்தம் நதாடங்கியது.(பாரதத்றத மூன்று பகுதியாகப் பிரித்துக் நகாண்டால், ஒன்று நகௌரவ, பாண்டவர் வாழ்க்றக.இரண்டாவது யுத்தம். மூன்ைாவது ஞான ரபாதறனகள். இதில் யுத்தம் பற்றி, அது வில், கத்தி,கறத, ஆயுதம் அற்ை உடல் ரபார் என்று எந்த வறககறளயும் பற்றி வியாசர் நசால்லும் ரபார்வர்ணறன, நுணுக்கங்கள் வியப்பூட்டுவன. ரிஷிக்கு வாய்த்த அபார ரபார் ஞானம், ஈடற்ைது.வியாசர் சர்வஞானஸ்தர் என்பறத எவர்தான் மறுக்க முடியும்?)இப்ரபாது பூரிச்ரவஸ் கத்திறய எடுத்துக் நகாண்டான். வில்லில் அர்ச்சுனன் ரபால், வாளில்பூரிச்ரவஸ். யுத்தம் பல மணி ரேரம் நசன்ைது. ஒருகட்டத்தில் சாத்யகி, ஆயுதம் இழந்து நின்ைான்.பூரிச்ரவஸ் றகயால் அடிபட்டுப் பூமியில் விழுந்து கிடந்தான் சாத்யகி. அவறன மீண்டும்மீண்டும் தூக்கித் தறரயில் அடித்தான் பூரிச்ரவஸ். அவறனத் தறரயில் இழுத்துப்ரபார்க்களத்றதச் சுற்றி வந்தான். தம் காலால் சாத்யகிறய உறதத்துத் தம் பிைவி ரோக்கத்றதநிறைரவற்றினான். பிைகு, தம் கத்தியால், சாத்யகிறயக் நகால்ல நிறனத்து வாறள எடுத்தான்.கிருஷ்ணன் இறதக் கவனித்தார். அர்ச்சுனன் கவனத்றத ஈர்த்தார்.அர்ச்சுனா... சாத்யகி உன் நபாருட்டு இந்த யுத்தத்துக்கு வந்தவன். உன் சிஷ்யன். என் ஆத்மா.அவறனக் காப்பாற்றுவது உன் கடறம\" என்ைார்.

அர்ச்சுனன், ஓங்கி நின்ை கத்திரயாடு ரசர்ந்த பூரிச்ரவசின் வலது றகறய, தம் அம்பால் நவட்டிவீழ்த்தினான். துண்டுபட்ட றகறய, அர்ச்சுனன் முன் இடது றகயால் எடுத்துப் ரபாட்டபூரிச்ரவஸ், அர்ச்சுனா... நீ நபரிய வீரன். தனுர் சாஸ்திரம் அறிந்தவன் ஆயிற்ரை... ோன் மற்நைாருவீரனுடன் சண்றட நசய்கிைரபாது, ரபார் தர்மம் மீறிச் நசயல்பட்டு என்றனத் தாக்கலாமா\"என்ைான். அர்ச்சுனன் பதிலாக, இந்தப் ரபார் தர்மம், அபிமன்யுவுக்குப் நபாருந்தாதா,நபரியவரர. நீங்கள் அதிரதர்கள் ஆறு ரபர், அவனுக்கு முன்னும் பின்னும் இருந்தல்லவா ரபார்நசய்தீர்கள். அப்ரபாது உங்கள் தர்மம் எங்கு ரபாயிற்று?\" என்ைான். அவர்கள் ரபசிக்நகாண்டிருக்கும்ரபாரத, சாத்யகி, பூரிச்ரவறஸத் தம் வாளால் நவட்டிக் நகான்ைான்.அடுத்து, பாண்டவர் பக்கம் இருந்ரத, சாத்யகி நசய்தது தவறு என்ை கருத்து எழுந்தது.திருஷ்டத்யும்னன், சாத்யகிறய இகழ்ந்தான்.ரபாரர ஒரு அைமீைல்தான். அதற்குள் எது அைம், அைமீைல், அைப்பிைழ்வு? உங்களுக்குள்இருக்கும் உள்முரறணக் கறளந்து அடுத்த கடறமக்குள் நசல்லுங்கள்\" என்ைார் கிருஷ்ணன்.மது ரபாறத மற்றும் விசுவாமித்ரன் சாபம் காரணமாக, யாதவ வம்சரம அழிந்தது. சாத்யகியும்இைந்தான்.ரதாழறம என்பது, ரகள்விக்குட்படுத்தாத அன்பும் புரிதலும் மட்டுரம என்பறதச் சாத்யகி தம்வாழ்வால் உணர்த்தினான். கிருஷ்ணறன ஊசியாகவும், தம்றம நூலாகவும் அறமத்துக்நகாண்டவன், யாதவச் சாத்யகி. சமர்ப்பணம் என்கிை நசால்லுக்கு ஒரு உயிர் உதாரணமாகவாழ்ந்து அறமதி அறடந்தவன் சாத்யகி.(அடுத்து பப்ருவோகனன்)

பப்ருவோகனன் தந்கதக க் வகோன்ற மகன்!ோரதரர அந்த ஏற்பாட்றடச் நசய்திருந்தார். திநரௌபதி, பாண்டவர் ஒவ்நவாருவருடனும்ஓராண்டு காலம் இருப்பது. திநரௌபதியும் அச்சமயம் அவரளாடு கணவனாக இருக்கும்பாண்டவனும் தனித்திருக்கும் அந்தக் கிருகத்தில் மற்ைவன் பிரரவசிக்கக் கூடாது.பிரரவசிக்கிைவன், ஓராண்டு வனவாசம் நசய்து திரும்ப ரவண்டும்.அர்ச்சுனனுக்கு இது விேயமாகச் சங்கடம் ஏற்பட்டது. தர்மசங்கடம். தரும சிந்தறனயாளர்க்ரகஏற்படும் தர்மசங்கடம். ஒரு முதிய பிராமணன், அர்ச்சுனனிடம் வந்து, ராென்... என் பசுறவத்திருடர்கள் கவர்ந்து நசல்கிைார்கள். என் பசுறவ மீட்டுக் நகாடும்\" என்ைான். அர்ச்சுனன் உடன் புைப்பட்டான். ஆனால் அவன் காண்டீபமும் மற்றும் உள்ள ஆயுதங்களும் வீட்டுக்குள் இருந்தன. வீட்டுக்குள் தருமர், திநரௌபதியுடன் ஏகாந்தமாக இருந்தார். ஒரு பக்கம் அரசக் கடறம. மறுபக்கம், ோரதர் வகுத்த நியதி. ஓராண்டு வனவாசத்றத ஏற்பது என்ை முடிவுடன், அர்ச்சுனன், வீட்டுக்குள் புகுந்து, ஆயுதம் எடுத்துக் நகாண்டு ரபாய்த் திருடர்களிடம் இருந்து பசுறவ மீட்டுப் பிராமணனிடம் தந்து வனவாசம் நசய்யத் தருமரிடம் உத்தரவு நபை வந்து நின்ைான். நீ நசய்தது, ேம் சத்திரியக் கடறம, நீ நசய்யாமல் இருந்தால்தான் தவறு. ஆகரவ, நீ வனவாசம் நசல்லத் ரதறவ இல்றல\" என்ைார் தருமர். அர்ச்சுனன் நசான்னான்: அண்ணா... சட்டம், நீதி, நியமம் இவற்றை ோரம மீறுதல் நியாயம் அன்று. தருமர், பட்சபாதம் நகாண்டார் என்ை அவப்நபயர் தங்களுக்கு ஏற்பட ோன் சம்மதிக்க மாட்ரடன்\" என்ைபடி, வனவாசம் புைப்பட்டான் தருமாத்மாவான அர்ச்சுனன்.அது பிராமண அறழப்பு மட்டுமல்ல... அர்ச்சுனன் வாழ்க்றகறய அடர்த்தி நசய்ய இருக்கும்காலத்தின் அறழப்பு.கங்ரகாத்பத்தி வந்தறடந்த அர்ச்சுனன், கங்றகயில் ஸ்ோனம் நசய்ய இைங்கினான். நசய்துகறரரயறுறகயில் அவன் நீருக்குள் இழுக்கப்படுவறத உணர்ந்தான். அவன் ரமல் காமமுற்ைோககன்னிறக உலூபிரய அவறன நீருக்குள் இழுத்தவள். ோக ரலாகம் நசன்ை அர்ச்சுனனிடம்உலூபி தம் பிைப்பு வரலாற்றைச் நசால்கிைாள்.ஐராவத ோககுலத்றதச் ரசர்ந்த நகௌரவ்யனுறடய புத்ரி ோன். உன் ரமல் ோன் காதல்நகாண்டுவிட்ரடன். எனக்கு நீ ஆத்மதானம் நசய்ய ரவண்டும்\" ஆத்மதானம் என்கிை அழகியநசால்றலக் கவனம் நசய்கிைார் வியாசர். கணவன் தம் மறனவிக்குத் தரும் உன்னதப்பரிவர்த்தறன அது. வனவாசத்தின்ரபாது, ோன் பிரம்மசாரியாக இருக்க ரவண்டும் என்பதுவிதியாயிற்று. என்றனச் சத்தியம் மீைச் நசய்யலாமா\" என்கிைான் அர்ச்சுனன். ஆனால்

அர்ச்சுனனுக்குக் காமம், கண்களிலும், விருப்பம் மூச்சுக் காற்றிலும் கமழ்ந்தறத உலூபி புரிந்துநகாள்ளாமலா இருப்பாள். மிக அழகாகப் பதில் உருவாக்குகிைாள் உலூபி. ‘அர்ச்சுனா... நீஎன்றன மறுக்கிைாய் என்று றவத்துக் நகாள். மறுக்க மாட்டாய் என்று நதரியும். சும்மாரபச்சுக்குச் நசால்கிரைன். மறுத்தால், ோன் நசத்துப் ரபாரவன். அதனால் உனக்குக்நகாறலப்பழி ரேரும். பிரம்மசாரி பிரதிக்றஞறய மீறி அதனால் ரேரும் பாவத்றத விடவும்,நபரிய பாவமல்லவா என்றன நீ நகால்வது. ஆகரவ சின்னறத மீறி, நபரியறத அறடரயன்.\"அர்ச்சுனன் அறடந்தான். மாநபரும் வீரனும் மகத்தான தியாகியுமான, எதிர்காலத்தில் களப்பலிஆகப்ரபாகும் அரவான்(இராவான்), அர்ச்சுனன் நபற்ை ரபறுகளில் ஒருவன்.ஓரிரவு மட்டும் உலூபிரயாடு தங்கி இருந்த அர்ச்சுனன் புைப்படுகிைான். அவன், முதலில் மூழ்கியஅரத இடத்துக்குக் நகாண்டு ரசர்த்த உலூபி, ‘எந்த ெலத்திலும், எந்த ெலத்தில் வாழும்ஜீவராசிகளாலும்’ அவனுக்கு இடர்வராத வரம் தந்து விறட நகாடுத்து அனுப்புகிைாள்.அர்ச்சுனன் பயணம் நதாடர்கிைது. அவன் நசல்லும் இடங்கள்ரதாறும் முல்றலக் காடுகள் கண்விழிக்கின்ைன. ரதன்கூடுகள் உறடந்து பாறதகள் ரதன் ரசைாகிக் கிடக்கின்ைன. இமயச் சாரலில்இருந்த பல ரேத்ரங்களுக்குச் நசல்கிைான். பல்ரவறு ேதிகளில் நீராடுகிைான். கலிங்க ரதசம்கடந்து, ரகாதாவரியில் படிந்து, கடற்கறரயின் ஓரமாக ேடந்து மணலூர்புரம் என்றும் மணலூர்என்றும் வழங்கும் பட்டணம் ரபாய்ச் ரசர்கிைான். அது, சித்திரவாகனன் என்பவனால்ஆளப்பட்டது. அப்ரபாது, அரசன் மகள் சித்ராங்கறத என்கிை நபண்றண அவன் காண்கிைான்.அவள் தன்னிச்றசப்படி நதருக்களில் சஞ்சரித்துக் நகாண்டு இயல்பாகத் திரிந்தாள். அவறளக்கண்டு ரமாகம் நகாண்டான் அர்ச்சுனன். அரசனிடம் நசன்று, தாம் குந்திபுத்ரன் எனவும்,அர்ச்சுனபாண்டவன் எனவும் அறிமுகம் நசய்து நகாண்டு, சித்ராங்கறதறய எனக்குத்திருமணத்தில் நகாடு என்ைான். பாண்டவர் வம்சத்துக்குப் நபண் தர இறசந்த சித்ராங்கதன், தம்குலமரறபச் நசான்னான். என் முன்ரனானான பிரபஞ்சன் என்னும் அரசன், குழந்றத வரம்ரவண்டி சிவனிடம் தவம் ரேர்ந்தான். சிவன் ‘உன் குலத்தில் வரும் அரசர்கள் ஒரு பிள்றளறயமட்டுரம அறடவார்கள்’ என்று வரம் தந்தார். அந்தப்படி, பிரபஞ்சன் முதலாக என் தந்றத வறரஒரு மகன் பிைந்து ோடாண்டான். எனக்ரகா, சித்ராங்கறத என்ை நபண் மட்டும் பிைந்தாள்.அவறள ஆணாகப் பாவித்து, வளர்த்ரதன். உனக்கு என் மகறளத் தருகிரைன். உங்களுக்குப்பிைக்கும், ஆண் குழந்றதறயப் புத்ரிகா தர்மம் என்கிை விதிப்படி என்னுடரனரய இருந்து என்சந்ததிறய விருத்தி பண்ணுகிைவனாக இருக்க ரவண்டும். சம்மதம் என்ைால், சித்ராங்கறதறய மணந்து நகாள்\" என்கிைான். (எந்தப் நபண்ணுக்குப் பிைக்கும் புத்திரறன அவள் தந்றத தமக்குப் புத்திரனாக எடுத்துக் நகாள்கிைது என்கிை உடன்படிக்றகரயாடு கன்னிகாதானம் நசய்கிைாரளா, அவளுக்குப் ‘புத்திரிறக’ என்றும் அவளுக்குப் பிைக்கும் பிள்றளக்குப் ‘புத்திரிகாபுத்திரன்’ என்றும் நபயர் வரும்.) அர்ச்சுனன் இறசந்து, சித்ராங்கறதறய மணந்து நகாண்டு, அங்ரகரய மூன்று மாதம் தங்கினான். அவர்களுக்குப் பப்ருவாகனன் பிைக்கிைான். குழந்றதறய மாமனாருக்குப்

புத்திரிகாபுத்ரனாகக் நகாடுத்துவிட்டுத் தம் பயணத்றதத் நதாடர்ந்தான்.பாரதத்தில், குழந்றத வளர்ப்பு தாய்களுக்கான நபாறுப்பாக இருக்கிைது. திநரௌபதிக்குப் பிைந்த,ஐந்து பாண்டவர்களின் ஐந்து குழந்றதகறள திநரௌபதி வளர்த்தாள். எனினும் குழந்றத வளர்ந்தவிேயங்கள் அறியக் கூடவில்றல. அபிமன்யு தாய்மாமன் கிருஷ்ணன் வீட்டில் வளர்ந்தான்.பீமபுத்ரன் கரடாத்கென் தாய் உலூபியாலும், அர்ச்சுனபுத்ரர்கள் அரவான் உலூபியாலும்,பப்ருவாகனன் தாய்வீட்டிலுரம வளர்க்கப்படுகிைார்கள். என்ைாலும் குருரசத்திர யுத்தம்அறிவிக்கப்பட்டதும், பிள்றளகள் அறழக்கப்படாமலும், சிலரபாது அறழக்கப்பட்டும் வந்துஉயிறரத் தருகிைார்கள்.பப்ருவாகனன், மீண்டும் அரங்கத்துக்கு வருவது, தருமரின் அசுவரமத யாகத்தின்ரபாது. தருமறரஅசுவரமத யாகம் நசய்யும்படி வியாசரும் கிருஷ்ணனும் ஊக்குகிைார்கள். தருமர், யாகக்குதிறரறய ேடக்கவிட்டு அதன் பின் ஆயுதங்களுடனும் பறடகரளாடும் புைப்பட்டான்.அசுவரமதயாகக் குதிறர, எந்த எந்தப் பிரரதசத்துக்குள் நுறழகிைரதா, அந்தப் பிரரதசத்துமன்னர்கள் ஒன்று பாண்டவர்களின் ரமலாண்றமறய ஏற்க ரவண்டும். ஏற்ைால், தகுந்ததட்சறண அளித்து விறடதர ரவண்டும். பாண்டவர்களின் அதிகாரத்றத ஏற்காத மன்னர்கள்யுத்தம் நசய்வார்கள். ேட்பு காரணமாக, குதிறரறய வரரவற்று, தட்சறண அளித்து, விறடதருபவர்களும் உண்டு. இலங்றகக்குச் நசன்ை யாகக் குதிறரறய விபீேணன் வரரவற்று,நபாருளீந்தது பதிவு நசய்யப்பட்டிருக்கிைது.மணலூரப்புரத்துக்கு வந்து ரசர்ந்தது யாகக் குதிறர. தந்றத அர்ச்சுனன் வந்திருப்பது கண்டு, மகன்பப்ருவாகனன் வரரவற்க வந்தான். அப்பா... என் ராஜ்யத்துக்கு எழுந்தருளுங்கள். என் ராஜ்யம்,தங்கள் வருறகறயக் நகாண்டாடக் காத்துக் நகாண்டிருக்கிைது\" என்ைான். அர்ச்சுனனுக்ரகா, தம்மகன் ரபார் ஆற்ைறல உலகுக்கு அறிவிக்கும் சந்தர்ப்பமாகச் சூழறல மாற்ை ஆறச வந்தது.அன்றப மறைத்துக் நகாண்டு, அவர் ரபசினார்.மணலூர் ரவந்தரன... ோன் உன் தந்றதயாக இங்கு வரவில்றல. மகாராொ தருமரின்ரசனாதிபதியாக வந்திருக்கிரைன். என்றன வரரவற்பது உன் வீரத்துக்கு அழகன்று. வீரனாகஇருந்தால் என்னுடன் ரபாரிடு.\"பப்ருவாகனனுக்குச் சங்கடம். தந்றதயுடன் எப்படிப் ரபாரிடுவது. அரதாடு தம் வீரம் குறித்தும்தந்றத ரபசியறதயும் அவன் ரசிக்கவில்றல. சரியாக அந்த ரேரம், பூமிறயப் பிளந்து நகாண்டுஉலூபி ரதான்றினாள். ‘பப்ரு’ ோன் உன் நபரியம்மா என்பறத நீ அறிவாய். அர்ச்சுனன்உன்னுடன் ரபாரிட விரும்புகிைார். சத்திரிய தர்மத்றத மதி. ரபாருக்கு அறழப்பு வந்தால் அறதஏற்பரத சத்திரிய நியதி. அறத நீ மீறினால் உன் தந்றதரய அறத விரும்பமாட்டார். ரபாரிடு\"என்று ஊக்கினாள் உலூபி.ரபார் ேடந்தது.நதாடக்கத்தில் ஒரு விறளயாட்டுப் ரபாலரவ, தம் மகன் அம்புகறள எதிர்நகாண்டான்அர்ச்சுனன். பப்ருவும் மிதமாகரவ தம் ரபாறரச் நசய்தான். ரபாகப் ரபாகப் ரபார் வன்றமநகாண்டது. தந்றத மகன் என்பது மாறி, அன்பும் பாசமுரம அவர்கறள இறணத்தாலும் மனிதமனம், அது மறைத்து றவத்திருக்கும் ரகசியக் கிடங்கிலிருந்து குரராதத்றத நவளிப்படுத்தரவநசய்தது. அவர்கள் தனிமனித. விரராதிகளும் ஆனார்கள். அவர்கள் யுத்தத்தில் அனல் மூண்டது.பப்ருவாகனன் உடம்பில், கவசம் அற்ை இடங்களில் எல்லாம், குருதி வழிந்தது. அம்புபட்டஇடங்கள் காந்தியது. பப்ருவும் மூர்க்கம் நகாண்டான். பறகவர் ரமல், அவர்கள் அழியரவண்டும் என்று றவத்திருக்கும் பாணங்கறள அர்ச்சுனன் ரமல் ஏவத் நதாடங்கினான்.

தன் மகன் பப்ருவின் யுத்த ரதர்ச்சிறயக் கண்டு வியந்து நகாண்டிருந்த அர்ச்சுனன் திடுக்கிட்டான்.யுத்தம் நசல்லக் கூடாத திக்கில் பிரரவசித்தது கண்டு, நதாடரவும் முடியாமல், பின்வாங்கவும்கூடாமல் திறகத்து நின்ை ரவறளயில் பப்ருவின் சக்திமிக்க பானம் ஒன்று அவன் மார்றபஊடுருவியது. அர்ச்சுனன் நசத்து வீழ்ந்தான்.ேடந்த விபரீதத்றத உணர்ந்த பப்ரு அழுது அலறி தாங்கமுடியாத துக்கத்தால் மயங்கி விழுந்தான்.பப்ருவின் தாய் சித்திராங்கறத ரபார்க்களத்துக்கு வந்து கணவனும் மகனும் மண்ணில் சரிந்ததுகண்டு துக்கித்துப் புலம்பத் நதாடங்கினாள். பிரக்றஞ நதளிந்த பப்ரு, தந்றதறயக் நகான்ை குற்ைமரனாபாவத்தால் உந்தப்பட்டு உண்ணாவிரதம் இருந்து உயிறர மாய்த்துக் நகாள்ளமுறனந்தான். சித்ராங்கறதயும் உலூபிறயக் கடிந்து ரபசினாள்.எல்லாவற்றையும் கண்டு ேறகத்துக் நகாண்ரட நின்ை உலூபி, பப்ருவாகனறனப் பார்த்து,றமந்தரன... இந்த சஞ்சீவன மணிறய உன் தந்றத மார்பில் றவ. அவர் இைக்கவில்றல. அவர்இைக்கமாட்டார்\" என்ைாள். பப்ரு, அந்த மணிறய அர்ச்சுனன் மார்பில் றவத்தான். உைங்கிஎழுபவன் ரபால அர்ச்சுனன் எழுந்து நின்ைான். தம் மறனவிகறளப் ரபார்க்களத்தில் கண்டஅர்ச்சுனன், ‘இவர்கள் ஏன் இங்கு வந்தார்கள்’ என்கிைான். உலூபி, ரபசலானாள்.அர்ச்சுனரர... உம் மகன் வீரத்றத நீர் காண ரவண்டி விரும்பினீர்கள். ஆகரவ பப்ருறவ ோன்தூண்டிரனன். உம்ரமல் ஒரு சாபம் இருந்தது. பீஷ்மறர நீர் சிகண்டிறய முன்னிறுத்திபின்னிருந்து ஆயுதம் இல்லாத அவறரக் நகான்றீர். அந்த யுத்தத்றத வானத்திலிருந்து பார்த்த,பீஷ்மரின் தாய் கங்றக, முறையற்ை யுத்தம் நசய்த நீர் உம் மகனால் நகால்லப்பட ரவண்டும்என்றும், இைந்தபின் ேரகம் ரபாகவும் சாபமிட்டாள். இறத அறிய ரேர்ந்த ோன், என் தந்றதயிடம்கங்றகறயச் சந்தித்து சாபவிரமாசனம் ரகட்கச் நசான்ரனன். மனம் இைங்கிய தாய் கங்றக,‘அர்ச்சுனன் மகனால் அடிக்கப்பட்டு சரிந்ததும் சாபம் விரமாசனம் நபறும்’ என்ைாள். அதன்படிநீர் ேரகம் ரபாவறதத் தவிர்த்ரதன். அத்ரதாடு எங்கள் ோககன்னிறகயரிடம் இருந்த சஞ்சீவனமணியால் உம் மரணவாறதறயப் ரபாக்கிரனன்\" என்ைாள்.மறனவியால் உயிர் நபற்ை அர்ச்சுனன், மகிழ்ந்தான். பப்ருவாகனனாகிய தம் வீரமகறனஅறணத்து வாழ்த்தினான். வரும் சித்ரா பவுர்ணமி அன்று ேடக்க இருக்கும் அசுவரமதயாகத்துக்கு வருறக தர பப்ருவுக்கும், தம் இரு மறனவியருக்கும் அறழப்பு விடுத்தான்.புைப்பட்டான்.பப்ருவாகனன், தந்றதயிடம் தம் பட்டணத்தில் ஒருோளாவது தங்கிப் ரபாக ரவண்டினான்.இல்றல மகரன, அசுவரமத யாகக் குதிறரரயாடு நசல்கிைவன், ஊருக்குள் பிரரவசிக்கக் கூடாது.யாக காலத்தில் சந்திப்ரபாம். அவசியம், தாய்கரளாடு வருறக புரி. என் வீர மகறனப்நபருறமரயாடு உலகுக்கு அறிமுகம் நசய்யும் மகிழ்ச்சிறய எனக்குக் நகாடு.\"அர்ச்சுனனின் பயணம் நதாடர்ந்தது. நவகு நீண்ட காலத்துக்குப் பிைகு பார்க்க ரேர்ந்ததந்றதறயப் பிரறமரயாடு பார்த்தபடி நின்ைான் பப்ருவாகனன்.தவறுகளுக்காக, அத்தவறுகறளச் நசய்தவர்கள் நபற்ை தண்டறனகளும் வியாசரால்அவ்வப்ரபாது நசால்லப்பட்டுக் நகாண்ரட இருக்கிைது. இது முக்கிய நசய்தி. பீஷ்மர்நகால்லப்பட்ட முறை தவறு என்பதில் இருரவறு கருத்து இருக்க முடியாது. ஆயுதம் தரிக்காதரபாது, பீஷ்மறரச் சிகண்டியும் அவன் பின் அர்ச்சுனனும் பாணம் எய்து நகான்ைார்கள். அர்ச்சுனன்நசய்த தவறு இது. அத்தவறும் கங்றக மூலம் சாபமாக மாறித் தண்டிக்கப்பட்டுவிடுகிைது.அர்ச்சுனன் என்கிை சாய்க்கப்பட முடியாத வீரனும், அவன் மகனால் சாய்க்கப்படுகிைான் என்பதுதர்மத்தின் நசய்தியாகச் நசால்லப்படுகிைது வியாசரால்.

பாண்டவர்களின் தவறுகளுக்குப் பின்னால் இருந்த, அச்சமயங்களில் ஆதரித்த, கிருஷ்ணனுக்கும்தண்டறன அளிக்கப்படுகிைது. காந்தாரியின் சாபத்றத மனமுவந்து ஏற்றுக் நகாள்கிைார்கிருஷ்ணன். தம் மகன் சாம்பனுக்கு விசுவாமித்ரன், ோரதர் முதலான ரிஷிகளால், அளிக்கப்பட்டசாபத்றதயும் மனம் உவந்து ஏற்கிைார். இந்த ரிஷிகள், பின்னால் கிருஷ்ணனிடம் இதுபற்றிச்நசான்னரபாது, சாபவிரமாசனம் ரகட்கவில்றல, கிருஷ்ணன். அது அவ்வாரை ேடக்கட்டும்\"என்ைார் அவர்.சாபங்கள் நிறைரவை, அவற்றுக்கான சூழறலயும் உருவாக்குகிைார் கிருஷ்ணன்.அச்சாபங்களுக்குத் தம்றம மனநிறைரவாடு ஒப்புக் நகாடுக்கிைார் அவர்.தாரம சாபங்கறள ஏற்பதன் மூலம், ஒரு முன்மாதிரியாகவும் ஆகிைார் கிருஷ்ணன்.எப்ரபர்ப்பட்ட ஆத்மா, அவர்?(அடுத்து பிரத்யும்னன்) பிரத்யும்னன்கோணோமல் டபோன கிருஷ்ண மகன்!கிருஷ்ணனின் எட்டு மறனவியரில் முதலாவதாகச் நசால்லப்படுபவர் ருக்மிணி.கிருஷ்ணனுக்கும் ருக்மிணிக்கும் பிைந்த முதல் மகன் பிரத்யும்னன்.விதர்ப ோட்டு அரசன் பீஷ்மகன், நீதிமான். அவன் ஐந்து மகன்களும் ஒரு மகளும் நபற்ைான்.மகன்களில் மூத்தவன் ருக்மி. மகள் ருக்மிணி. ரபரழகி என்றும் ‘ருசிரானா’ என்றும்புகழப்பட்டவள். (ருசிரானா - தாமறர ரபால முகமலர்ச்சி நகாண்டவள்.) அரண்மறனக்கு வந்துரபாகும் ரிஷிகள், சாதுக்கள் மூலம் கிருஷ்ணறனப் பற்றி அறிந்தாள். அவர்கள் நசான்ன கிருஷ்ணமகிறம ரகட்டு ருக்மிணி கிருஷ்ணன் ரமல் ரேயம் நகாண்டாள். அந்தச் சாதுக்கள், ரிஷிகள்கிருஷ்ணறனச் சந்தித்து ருக்மிணியின் பிரரறமறயச் நசால்லி அவர் மனதிலும் ேட்றபவளர்த்தார்கள். ஒருவறர ஒருவர் சந்திக்காமரலரய மனதளவில் தம்பதிகள் ஆயினர்.ருக்மிணியின் கிருஷ்ணரேயம் அறிந்த தந்றத, தாய், சுற்ைம், அவறளக் கிருஷ்ணனுக்ரக மணம்நசய்தளிப்பது என்று முடிவு நசய்திருந்தார்கள். ஆனால் அசுரத் தன்றம நகாண்ட ருக்மிரயா,சிசுபாலனுக்குத் தங்றகறய மணம் நசய்விக்க ஏற்பாடுகள் நசய்தான். மணரமறடயில், ருக்மிணியின் ரவண்டுரகாளுக்குச் சம்மதித்த கிருஷ்ணன் அவறளக் கடத்திக்நகாண்டு நசன்று மணம் நசய்து நகாண்டார். கிருஷ்ணன், ருக்மிணிக்காக விசுவகர்மாவால் மாளிறக எழுப்பினார். ‘அதன் ஸ்தூபியில் நபான் ரவயப் நபற்று, மரகந்திர பர்வதம் ரபால அம்மாளிறக ஜ்வலித்தது’ என்கிைார் ேம் மகாகவி. கிருஷ்ண அன்பின்

புைவடிவம் அது என்பரத நபான்-ஒளி- என்பவற்றின் அர்த்தம்.ருக்மிணி தமக்குக் குழந்றத ரவண்டும் என விரும்பினாள். கிருஷ்ணன் அவள் ஆறசறய ஏற்றுக்நகாண்டார். சிவனால் எரிக்கப்பட்ட மன்மதன், ருக்மிணியின் மகனாக, பிரத்யும்னன் என்ைநபயரில் பிைப்பான் என்று சிவனால் அறிந்தார் கிருஷ்ணன். அவ்வாரை, பிரத்யும்னன் பிைந்தான்.பிரத்யும்னன் பிைப்புக்கு முன்னரம, அவனுக்குப் பறகவர்கள் இருந்தார்கள். முன்னர் ேடந்தரதவாசுர யுத்தத்தின்ரபாது, அசுரர் தறலவனாகத் ரதவர்கறள எதிர்த்த சம்பரன், கிருஷ்ணனின்மகனால் நகால்லப்படுவான் என்ை ஒரு சாபம் இருந்தது. இறதச் சம்பரன் அறிவான். குழந்றதப்பிைப்றப எதிர்பார்த்துக் நகாண்டிருந்தான். கிருஷ்ணன் பிைப்பில் நிகழ்ந்தது ரபால, அவர்கம்சறன எதிர் நகாண்டது ரபால, பிரத்யும்னன் சம்பரறன எதிர் நகாண்டான். சம்பரன்,ருக்மிணியின் மாளிறகறயரய சுற்றி யார் கண்களிலும் விழாதபடி அறலந்து நகாண்டிருந்தான்.சிவனால் எரிக்கப்பட்ட மன்மதனின் மறனவி ரதி, மகாரதவிறயக் குறித்துத் தவம் நசய்தாள்.மகாரதவி ரதான்றி, உன் கணவன் பிரத்யும்னனாக மறு அவதாரம் எடுத்திருக்கிைான். உன்பிைப்றப ஒழித்து, பிரத்யும்னன் பிைப்பின் ரோக்கத்துக்கு ஏற்ப உன் வாழ்க்றகறய அறமத்துக்நகாண்டு, உன் கணவறனயும் அறடவாயாக\" என்று வரம் அருள்கிைார். ரதி, தம் பிைப்றபஒழித்துக் நகாண்டு, மாயாவதி என்ை நபயருடன், அசுரன் சம்பரனின் சறமயல்காரியாகத் தன்றனஅறமத்துக் நகாள்கிைாள். (மாயாவதி, சம்பரனின் மறனவியாக வாழ்ந்தாள் என்பதும் ஒருபாடம். அறதவிடவும், சறமயல் பணியில் இருந்தாள் என்பரத நபாருந்துகிைது.)தமக்கு எதிரியாகத் தம்றமக் நகால்ல என்ரை பிைந்திருக்கிை பிரத்யும்னனுக்காக அறலந்துநகாண்டிருந்த சம்பரன், கிருஷ்ணன் இல்லாத, ருக்மிணியும் இல்லாத ஒரு நபாழுதில்,பிரத்யும்னன் பிைந்த பத்தாம் ோள், அக்குழந்றதறயத் தூக்கிக் நகாண்டு வந்தான். சம்பரன்,அக்குழந்றதறயக் கடலில் எறிந்தான். அந்தக் கடலில் இருந்த நபரிய மீன் ஒன்று குழந்றதறயவிழுங்கியது. அந்த மீறன மீனவர்கள் வறலக்குள் அகப்படுத்திக் நகாண்டார்கள். நபரிய மற்றும்விரசேமான நபாருள், அரறசச் சார்ந்தது என்ை விதியின் காரணமாக அந்தப் நபரிய மீறனஅரசன், சம்பரனிடரம வந்து தந்தார்கள். சம்பரன், தம் சறமயல்காரனிடம் அம்மீறனக்நகாடுத்துச் சறமக்கச் நசான்னான்.சறமயல்காரனும், சறமயல் நபண்ணாகிய மாயாவதியும் அந்த மீறன அறுக்கும்ரபாது, அதன்வயிற்றில் குழந்றத இருக்கக் கண்டார்கள். அக்குழந்றதறய மாயாவதி ரகசியமாக வளர்த்துவந்தாள். ோரதர் மாயாவதிறயச் சந்தித்து, ‘அக்குழந்றத பிரத்யும்னன் என்கிை முற்பிைவிமன்மதன் என்பதும், சம்பரன் அவனால் நகால்லப்பட இருக்கிைான் என்பதும், சம்பரன்மாயயுத்தம் நசய்வான்; ஆகரவ அந்த வித்றதறய பிரத்யும்னன் கற்றுக்நகாள்ள ஏற்பாடுகள்நசய்’ என்பதுமான ரகசியங்கறளச் நசால்லிச் நசன்ைார். ‘மிக அழகன்’ என்று பிரத்யும்னறனச்நசால்கிைார் மகாகவி. அவன் மன்மதன் மறுபிைப்பு. மன்மதன், நபண் ஆண் ரேயத்துக்கானநதய்வன். ரேயம் அழகாகத்தாரன இருக்க முடியும். அரதாடு, கிருஷ்ணனின் ருக்மிணியின்குழந்றத ரவறு எப்படி இருக்கும்!குழந்றத காணாமல் ரபானது, துவாரறகயில் நபருத்த ரசாகத்றத உற்பத்தி நசய்தது. ருக்மிணி,மயங்கி விழுந்தவள், மயக்கம் ரதைப் பதினாறு ஆண்டுகள் பிடித்தன\" என்கிைார் ஒருஉறரயாசிரியர். கிருஷ்ணன் அரண்மறனக்குள் களவா! இது எப்படிச் சாத்தியம் என்கிைார்கள்புராணப் பிரசங்கிகள். அவர்கரள பதிலும் நசால்கிைார்கள்! கள்வர்களிரலரய நபரிய கள்வன்அவரன அல்லவா? அவன் ஒளித்து றவத்துக் நகாண்டு விறளயாட்டுக் காட்டுகிைான்.பதினாறு ஆண்டுகள் பிரத்யும்னறனப் நபரும் வீரனாக வளர்த்து எடுத்தன. பிரத்யும்னன், சராசரிக்குழந்றதகள் ரபால வளரவில்றல என்றும் மிக விறரவான வளர்ச்சி நபற்ைான் என்றும் கவிகள்

நசால்கிைார்கள். ஒரு சரியான பருவத்தில், பிரத்யும்னனுக்கு அவன் பிைப்பின் ரோக்கத்றதநவளிப்படுத்துகிைாள் மாயாவதி. தான் ரதி என்றும், அவன் மன்மதன் என்றும், அவனால்நகால்லப்பட சம்பரன் காத்திருக்கிைான் என்ை விவரத்றதச் நசால்கிைாள். மாய யுத்தத்துக்குஅவறனத் தயார் நசய்கிைாள். மாயத்துக்கு எதிரான மகாமாய வித்றதறய ரதியாகிய மாயாவதி,பிரத்யும்னனுக்குச் நசால்கிைாள்.பிரத்யும்னன், சம்பரனுடன் யுத்தம் நசய்யப் புைப்படுகிைான். சம்பராசுரனின் ரகாட்றடக்கு ரமல்பைந்த சிங்கக் நகாடிறய நவட்டி வீழ்த்துகிைான். அசுரனும் ரபாருக்கு வருகிைான். ராட்சசர்கள்,ோகர்கள், பிசாசுகள், கந்தவர்கள் முதலானவர்களிடம் தான் கற்ை மாய அஸ்திரப்பிரரயாகங்கறளச் நசய்கிைான் அசுரன். காற்று, தீ, நவள்ளம் என்று பலப் பலப் நபாய் உருக்கறளஉருவாக்கிப் பிரத்யும்னன் முன் அனுப்புகிைான். அவற்றை எதிர்நகாண்டு வீழ்த்துகிைான்.அதன்பின், விலங்குகள், சிங்கம், புலி முதலானறவ அவன் முன் வருகின்ைன. அவற்றைச்நசயல்பட முடியாத பிரதிறமகளாக மாற்றுகிைான் பிரத்யும்னன். ஒரு கட்டத்தில் ரதால்வியில்தளர்ச்சியுற்ை சம்பராசுரனின் தறலறய நவட்டி வீழ்த்துகிைான் பிரத்யும்னன்.பதினாறு ஆண்டுகளுக்குப் பிைகு, ஒரு ோள் குழந்றதயாகத் தம் பிள்றளறயக் காணத் துடித்த தாய்ருக்மிணிக்கு முன் பிரத்யும்னன் தம் மறனவி மாயாவதியுடன் வந்து நின்ைான். அக்காட்சி மிகஅழகான வர்ணறனகள் நகாண்டு மிளிர்கிைது. ருக்மிணியின் உடம்பிலும், புை உலகத்திலும்ேன்னிமித்தங்கள் ரதான்றுகின்ைன. தம்முன் வந்து நிற்கும் இறளஞன், கிருஷ்ணனின் சாயலிலும்,நதய்வரூபத்திலும் நபரும் அழகனாக விளங்குகின்ைாறனக் கண்ட ருக்மிணியின் ஸ்தனங்களில்பால் சுரந்தது. அவனிடம் இருந்து பிள்றள என்கிை பிரகாசம் அவறள வந்து எட்டியது. குழந்றதகாணாமல் ரபான காலம் நதாட்டு, இரண்டு, ோன்கு, எட்டு, பத்து என்று வயதுறடயகுழந்றதகறளப் பார்க்கும்ரபாநதல்லாம் என் பிள்றளயும் இந்த வயதில் இப்படித்தான்இருப்பான் என்று தமக்குத்தாரம நசால்லிக் நகாண்டு, அழுதும் வாழ்ந்துவந்த ருக்மிணி, ‘இவன்என் மகன்தான்’ என்று நிச்சயம் நகாண்டாள்.ோரதர் ரதான்றி இவன் பிரத்யும்னன் என்று நசால்ல ரவண்டிய அவசியம் ஏற்படவில்றல.அதற்குமுன், அவறனக் கண்டறடந்து விட்டாள் ருக்மிணி. மறனவியின் அங்க அறசறவயும்,அவன் பாவறனகறளயும், இறுதியாக வந்து ரசர்ந்த தீர்மானத்றதயும் நதாடர்ந்து அவதானித்துக்நகாண்டிருந்தார் கிருஷ்ணன். ஆயிரம் பசுக்கள் நகாண்ட மந்றதயில், கன்றுகள் உள்ளமந்றதயில், தம் கன்றைப் பசு அறடயாளம் கண்டுவிடும் என்ைார் கிருஷ்ணன். ருக்மிணி தம்பிள்றளறயத் தழுவிக் நகாண்டு கண்ணீர் உகுத்தாள். இன்பத்தில் சாய்வதும், துன்பதில்உறைவதும் அற்ை நிதர்சனப் பிரக்றஞயாளனான கிருஷ்ணன், தம் குழந்றதயிடம் நசான்ன முதல்வாசகம் இப்படி அறமந்தது (தஞ்சாவூர் அரண்மறனயில் நிகழ்ந்த ஒரு மராட்டிய ோடகத்தின்காட்சி இது):வா மகரன. வா என் மருமகள் மாயா. அசுரறன நவன்று நவற்றி வீரனாகத் திரும்புகிைாய்.உன்றன அறடந்த ோளினும், இன்ரை ோன் மகிழ்ச்சியறடகிரைன். ெனனத்தின் ரோக்கத்றத,அறத அறடந்தவர்கள் ஆராய்ந்து நகாண்ரட இருக்க ரவண்டும் என்பது பிரும்மவிதி. நீகுழந்றதப் பருவத்திரல அறத அறிந்து, நசயலாற்றியும் வந்திருக்கிைாய். இதுதான் நீ எனக்குச்நசய்த ேன்றி.\"பிரத்யும்னன் என்ை நசால்லுக்குப் ‘பிரளய காலத்து அழியாத ஒளி’ என்பது ரபான்ை விளக்கம்நசால்கிைார்கள், நபௌராணிகர்கள். தந்றத கிருஷ்ணனிடம் வந்து அறடந்த பிைகு, அவரிடம்ரபார்ப் பயிற்சியும் தத்துவப் பயிற்சியும் நபற்ைான் அவன். தந்றதயின் ஆத்மாவாக இருந்தசாத்யகியிடம் தந்றதயின் பாசத்றதயும் ரபார்ப்பயிற்சிறயயும் உணர்ந்தான். அடிக்கடி சந்திக்கரேர்ந்த அர்ச்சுனனிடம் யுத்தக் கறல பற்றியும் வினவி அறிந்து நகாண்டிருந்தான் அவன். கிருஷ்ண

காரியங்களிலும் தம்றம அர்ப்பணித்துக் நகாண்டும், துவாரறக அரசில் தம்றமப் நபாருத்திக்நகாண்டும் வாழ்ந்தான்.ருக்மிணியின் அண்ணன் ருக்மி, முன்னர் கிருஷ்ணறனப் பறகத்து, தம் சரகாதரிறயக்கிருஷ்ணனுக்குத் தர மறுத்து சிசுபாலனுக்கு மணம் நசய்விக்க இருந்தவறனப் ரபார் நசய்துஅவமானம் நசய்திருந்தார் கிருஷ்ணன். இறத அறிவான் பிரத்யும்னன். இப்ரபாதுபிரத்யும்னனுக்கு ஒரு சந்தர்ப்பம் வாய்த்தது. ருக்மியின் மகள் ருக்மாவதி. அவளுக்கு ருக்மிசுயம்வரம் நிச்சயித்தான். பல ரதசத்து அரசரும் கூடி இருந்த சுயம்வரத்துக்கு, பிரத்யும்னன்நசன்ைான். தங்றகயின் ரமல் அதீத பாசம் உள்ள, தங்றகயின் கணவறர மட்டும் பறகத்த ருக்மி,தம் மருமகறன வரரவற்ைான். ருக்மாவதி, அத்தறன ரதசத்து அரசர் முன்பாக, பிரத்யும்னனுக்குமாறலயிட்டாள். ஏமாந்த அரசர்கள் யுத்தம் நசய்தார்கள். யுத்தத்தில் அறனவறரயும் வீழ்த்தியபிரத்யும்னன், தம் மாமன் மகறள, ருக்மிரய முன் நின்று திருமணம் நசய்விக்க, மணந்து நகாண்டுதுவாரறக திரும்பினான். துவாரறகயின் வாயிலில் கிருஷ்ணன் அவர்கறள வரரவற்க நின்ைார்.(ருக்மிணிக்குப் பத்து மகன்கள். ஒரு மகள். அந்தப் நபண்றணக் கிருதவர்மன் மகன் பலிஎன்பவன் மணந்து நகாண்டான்.)வஜ்ரோபன் என்ை அசுரன் மகள் பிரபாவதிறய அடுத்து மணந்து நகாண்டான் பிரத்யும்னன்.கிருஷ்ணனின் மாறலக் காலம் ரசாகம் நிறைந்ததாக இருக்கிைது. கிருஷ்ணன் ரபான்ை மகத்தானமனிதனுக்கு இது எப்படி நிகழ்ந்தது என்பது எப்ரபாதும் விந்றதயாகரவ இருக்கிைது. இரண்டுசாபங்கறளக் கிருஷ்ணன் நபற்ைார். ஒன்று காந்தாரியின் சாபம். காந்தாரிறய மறுத்து, அவள்சாபத்திலிருந்து அவர் விடுதறல நபற்றிருக்க முடியும். அப்படி ஒரு ரிஷி, அவறரச் சபித்தரபாது,தம் பக்கத்து நியாயங்கறளச் நசான்னவர்தான் கிருஷ்ணன். காந்தாரி என்ை நபண்மணி, தம் தூதுபிள்றளகறளயும் ரபார்க்களத்தில் இழந்தவள், சாபமிடும் ரபாது அறத ஏற்றுக் நகாண்டதுகிருஷ்ணனின் மரியாறதறயப் நபருக்கரவ நசய்கிைது. நபரிய அைம், நபரிய தர்மம் நவல்லசிறிய தர்மங்கள் பலியாக்கப்பட்டன.யுத்த களத்தில் பாண்டவர் பக்கம் இருந்து, தாம் நசான்ன நபாய்கள், தாம் நசய்த தவறுகள் ஆகியவற்றுக்குத் தம்றமத் தண்டிக்க யாரும் இல்லாததால், காந்தாரி சாபத்றதக் கிருஷ்ணன் ஏற்ைார்என்பதுதான் தத்துவம். இரண்டாவது, தம் மகன் சாம்பன் காரணமாக அவர் நபற்ை சாபம்.பிரத்யும்னனின் சிற்ைன்றன, கிருஷ்ணன் மறனவி ொம்பவதியின் மகன் சாம்பன். துவாரறகக்குவருறக புரிந்த விசுவாமித்ரர், கண்வர், மற்றும் ோரதர் முன்பாக வந்து, விறளயாட்டுத் தனமாகப்நபண் ரவடம் தரித்து ‘எனக்கு என்ன குழந்றத பிைக்கும்?’ என்று ரகட்டாள். அவர்கள்,அவமானம் நசய்யப்பட்டவர்களாக, ‘உனக்கு இரும்புலக்றக பிைக்கும்’ என்ைார்கள். பிைந்தது.அதனால் குல ோசம் ஏற்படும் என்ைார்கள்.ஏற்பட்டது.சாபம் இட்ட ரிஷிகள், கிருஷ்ணனிடம் சாப விரமாசனம் நசால்ல வந்தார்கள். கிருஷ்ணன் அறதமறுத்துவிட்டார். கட்டுப்பாடற்ை, ஒழுக்கம் இல்லாத, ரபாறதயில் தம்றம மைக்கும் ஒரு இனம்அழிவது சரி\" என்ைார். ‘அந்தச் சாகப்ரபாகும் இன மனிதர்களுக்குள் தம் மகரன இருந்தாலும்அவனும் சாகட்டும்’ என்று பதில் நசான்னார் கிருஷ்ணன்.அப்படித்தான் நிகழ்ந்தது.ரபாறதயின் கிரக்கத்தில், சாத்யகி கிருதவர்மறனக் ரகலி நசய்தான். பலராமர், கிருஷ்ணன்தடுத்தும் கிருதவர்மறன ரோக்கி ஓடி, உைக்கத்தில் இருந்த உபபாண்டவர்கறளக் நகான்ைரகாறழ நீ?\" என்று நசால்லி அவறனக் கத்தியால் நவட்டிக் நகான்ைான், சாத்யகி. சாத்யகிறயக்

நகால்ல, ரபாறதயில் இருந்த ஒரு கூட்டம் ஓடிவந்தது. அந்தக் குழப்பத்தில் பிரத்யும்னனும்,கூட்டத்தால் நகால்லப் படுகிைான்.கிருஷ்ணன், கண் பார்றவயில் அறனத்தும் நிகழ்ந்தன.ருக்மிணி, மகன் பிரத்யும்னன் இருவரின் அழகு, மீண்டும் மீண்டும் வர்ணிக்கப்படுகிைது. ஏன்?எந்த அழகு, இது? எது அழகு? மனத்தின் அழகு.கிருஷ்ணன் என்ை அழகுப் நபாருறள மனத்தில் நகாண்டவள் ருக்மிணி. ஆகரவ அவள்அழகியாகிைாள். தாய் ருக்மிணிறயயும் தந்றத அழகறனயும் மனத்தில் நகாள்கிைான்பிரத்யும்னன். ஆகரவ அவன் அழகன். மன்மதன், காதல் அல்லது ரேயத்றத மனத்தில்நகாண்டவன். ஆகரவ அவன் அழகன்.ஆண்டாள், ‘ஏரார்ந்த கண்ணி யரசாறத இளம் சிங்கம்’ என்கிைாள். ஏர் என்ைால் அழகு. ஆர்தல்என்ைால் வளர்தல். யரசாறதக்கு அழகு வளர்ந்து நகாண்ரட இருக்கிைது என்பது இதன் நபாருள்.எப்படி? ‘கண்ணனாகிய அழகு வளர வளர, அறதக் கண்டுநகாண்ரட இருந்த யரசாறதயின்கண்கள் அழகு மிக்கன’ என்கிைாள் ஆண்டாள்.மனம் அழகுறடயதாக இருத்தரல அழகு என்பதன் நபாருள்.(அடுத்து கிருதவர்மன்)

கிருதவர்மன் பகக ோல் அழிந்த ோதவத் தளபதிகிருஷ்ணன், ஒரு வறகயில் கிருதவர்மனின் நபயரன். யாதவ குலப் நபருமக்களில் ஒருவரானகிருதிகர்க்கு ோன்கு பிள்றளகள், ரதவபாகர், கததன்வன், கிருதவர்மன், சூரன் ஆகிரயாரரஅவர்கள். சூரன் என்கிை சூரரசனர் மறனவி மாரிறச மூலம் பத்துப் பிள்றளகறள அறடந்தார்.அவர்களில் ஒருவர் வசுரதவர். இந்த வசுரதவரின் மகனாகக் கிருஷ்ணன் பிைக்கிைார். ஆக,கிருஷ்ணனின் பிதாமகரின் தம்பியாவார் கிருதவர்மன்.கிருதவர்மன், கிருஷ்ணர் ரமல் அளவிலாத வாஞ்றசயும் அன்பும் நகாண்டவராகத்தான்இருந்தார். என்ைாலும், மனித மனக்குறகக்குள் மறைந்திருந்து, சமயம் பார்த்து நவளிப்படும் நபாைாறம, ஆணவம், சிறுறம ரபான்ை குணங்களின் நகாள்கலமாக இருந்தான் கிருதவர்மன். கறடசியில் வந்து ரசர்ந்த குருரசத்திர யுத்தம், இருவறரயும் முற்ைாகப் பிரித்தது. கிருஷ்ணனுக்கும் கிருதவர்மனுக்கும் இருந்த உைவின் நேருக்கம், நபரிது. கிருஷ்ணறன மிக அதிகமாகச் நசாந்தம் நகாண்டாடிய மறனவி ருக்மிணிக்குப் பத்துப் பிள்றளகள். ஒரு நபண். நபண் சாருமதிறயக் கிருதவர்மனின் மகன் பலி திருமணம் நசய்து நகாண்டான். என்ைாலும் கிருதவர்மன் மனத்தில் கிருஷ்ணப் பறகஞனாகரவ இருந்தான். பாரதம், கிருதவர்மாறவப் நபரிய வீரனாகரவ நசால்கிைது. வில் பயிற்சியில் மிகுந்த திைறமசாலி என்று அக்கால வீரர்களால் அவன் புகழப்பட்டான். மன்னர் உக்ரரசனரின் பறடகளுக்குச் ரசனாதிபதியாகவும் அவன் இருந்தான். கிருஷ்ணன், வாழ்ோளில் மிகுந்த அவமானத்துக்குள்ளான அவலத்துக்கு அவன் முக்கிய காரணனாக இருந்தான். நசல்வத்தின் மீதான நபருவிருப்பம் மனிதர்கறள ேரகத்தின் கதறவத் தட்டரவ வழிேடத்தும் என்பதுக்கு கிருதவர்மன் ஒரு ேல்ல உதாரணம்.துவாரறகயில், சத்ராஜித், மிகப்நபரிய சூரிய உபாசகன். அவன் ஆராதறனயும் திடபக்தியும்சூரியறனரய அவன் ேண்பனாக்கியது. அவன் அன்பில் கட்டுப்பட்ட சூரியபகவான், அவனுக்குசியமந்தக மணி என்ை நதய்வச் சக்தி நகாண்ட மணிறயப் பரிசளித்தார். அந்த மணி,பூஜிக்கப்படும் இடத்தில் இயற்றகக் குறை, பிணி ரபான்ைறவ அண்டாது. அரதாடு அந்த மணி,ோள்ரதாறும் எட்டு மணலகு நபான் தரும். இதனால், சத்ராஜித், துவார றகயில் ரபசும்நபாருளாளார். தம் மாளிறகயின் வாயிலில் நபரும் யாசகர் கூட்டத்றதக் கூட்டி அவர்களுக்குப்நபான் பிச்றச அளித்துத் தம் படாரடா பத்றதக் காட்டிக் நகாண்டான். இது தர்மம் அல்ல, மற்றும்சூரிய ரதவனுக்குச் நசய்யும் அபசாரம். மட்டும் அல்லாமல், நபைற்கரிய நவகுமதி, பூமிக்குக்கீழும் ரமலும் ஒருவருக்குக் கிறடத்தால் அது அரசுக்கு என்கிை துவாரறக அரசின் சட்டமும்இருந்தது. அரசரின் பிரதிநிதியான கிருஷ்ணன், சத்ராஜித்றதக் கண்டு, மணிறயப் நபாக்கிேத்தில்ரசர்க்கச் நசான்னார். சத்ரஜித் மறுத்துவிட்டார். ‘சரி. விறளறவ நீரர அனுபவிப்பீராக’ என்றுவிட்டுக் கிருஷ்ணன் திரும்பினார். சூரிய பூறசறய மைந்து, மணிறயப் நபான் கைக்கும் நசல்வப்பசுவாக மட்டுமாக சத்ராஜித் எண்ணினான். அவன் தம்பி பிரரசனன், ரவட்றடக்குப்ரபாகிைவன், அம்மணிறய அலங்காரமாகக் கழுத்தில் கட்டிக் நகாண்டு புைப்பட்டிருக்கிைான்.