மகாபாரத மாந்தர்கள்

ரவட்றடயின் இரத்தம், விலங்குவறத இரண்டும் அபூர்வ மணிக்கு உவக்காது என்பறத அவன்மைந்தான். நசன்ைவன் மீளவில்றல.சத்ரஜித் ஒரு கறதறய உருவாக்கி உலவவிட்டான். ‘சியமந்தக மணிறயக் கிருஷ்ணன் ரகட்டார்.ோன் மறுத்ரதன். அதனால் என் தம்பிறயக் நகான்று அம்மணிறய எடுத்துக் நகாண்டார்.’ இறததுவாரறக வாசிகள் ேம்பவும், ரபசவும் தறலப்பட்டார்கள். அறத விடவும் ரமாசமாக, ருக்மிணிகிருஷ்ணனிடம் ரகட்டாள். ‘உங்களுக்கு எத்தறன மணி ரவண்டுமானாலும் ோன் தரமாட்ரடனா,எதற்கு உங்களுக்குச் சியமந்தக மணி’ என்ைதும்தான் கிருஷ்ணன், மணிறயத் ரதடுவது தம்நபாறுப்பு என்பறத உணர்ந்தார்.சுமார் ோற்பதாண்டுக் காலம், நமாத்தம் பதிரனழு முறை ெராசந்தன் பறடநயடுப்பில் இருந்துதங்கறளக் காப்பாற்றிய, கடலுக்கு மத்தியில் பாதுகாப்பான துவாரறகறய உருவாக்கித் தந்துவாழறவக்கும் தறலவறனக் கூட மக்கள் சுலபமாகச் சந்ரதகிக்கிைார்கரள என்று நிறனத்தார்கிருஷ்ணன். அழுக்குகள் அண்டாது நேருப்பு வறளயத்துக்குள் நின்று, தராசுத் தட்டிரலரயஉைங்கி எழுந்து, கறை படியாக் கரங்கறள விரித்துக் காட்டினாலும் மக்கள் மன்னர்கறளரவறுவிதமாகரவ காண ஆறசப்படுகிைார்கள் என்று நிறனத்துக் நகாண்டு, இரண்டு ேம்பகமானசாட்சிகறள அறழத்துக் நகாண்டு புைப்பட்டார் கிருஷ்ணன். நதாடர்ந்த ரதடலில், மணிறயஅணிந்து நகாண்டு நசன்ைவறனச் சிங்கம் அடித்துக் நகான்ைது என்பறதயும், மணிறய உணவுப்நபாருள் என்று எடுத்துச் நசன்ை சிங்கத்றத, ஒரு கரடி நகான்று மணிறயக் றகப்பற்றியதுஎன்பறதயும் அறிந்த கிருஷ்ணன் கரடிக் குறகயில் ொம்பவான் இருந்தறதக் கண்டு, மணிறயயும்நபற்று, ொம்பவான் மகள் ொம்பவதிறயயும் மணந்து திரும்பினார். உக்ரரசனரின் அரசறவயில்சத்ராஜித்றத அறழத்து உலகம் காண மணிறய அவனிடம் தந்தார் கிருஷ்ணன். அவமானத்ரதாடுமணிறய எடுத்துச் நசன்ைான் சத்ராஜித்.ஆனால் சூரியமணி, இனிரமல்தான் தம் பணிறய ஆற்ைரவ நதாடங்க இருந்தது.கிருஷ்ணனுக்கு அபவாதம் நசய்தது. சத்ராஜித்துக்கு மன அவஸ்றதறயத் தந்தது. அவன் தம் மகள்சத்யபாமாறவக் கிருஷ்ணனுக்குத் தந்து மணிறயயும் மணவரிறசயாகத் தந்து, தம் மனறசக்காப்பாற்ை முயற்சி நசய்தான். கிருஷ்ணன் சத்யபாமாறவத் திருமணம் நசய்து நகாண்டார்.ஆனால் மணிறய மறுத்துவிட்டார்.பாண்டவர்கள், அரக்கு மாளிறகயில் இைந்துவிட்டார்கள் என்று வந்த தகவல் பற்றி அறியபலராமனும் கிருஷ்ணனும் அத்தினாபுரம் நசன்றிருந்தார்கள். இறத அறிந்த கிருதவர்மன் மற்றும்கிருஷ்ணனின் சித்தப்பாவான அக்ரூரரும், தம் உைவினனான சததன்வானிடம் நசன்ைார்கள்.சததன்வா, சத்யபாமாறவத் திருமணம் நசய்ய விரும்பிக் காத்திருந்தான்.கிருதவர்மனுக்கு என்ன வந்தது? ரவறு என்ன? நபாைாறமயும், அதன் காரணமாக வந்தபதற்ைமும். கிருஷ்ணன், வளர்பிறை ரபால வளர்ந்து நபருகுவறத, அவன் தம் துயரமாகஉணர்ந்தான். கிருஷ்ணன் மாமனாருக்குத் தரும் துன்பம், கிருஷ்ணனுக்கும் தாரன?கிருதவர்மன், சததன்வாவிடம் நசான்னான். அக்குரர் ஆதரவுடன்.‘இதுரவ தக்க ரேரம். நீ சத்யபாமாறவ விரும்பியது, அவள் அப்பனிடம் இருக்கும்மணிக்குத்தாரன. நபண்தான் கிறடக்கவில்றல. மணிறயயாவது சத்ராஜித்திடம் இருந்துறகப்பற்றி விரடன். கிருஷ்ணன் ஊரில் இல்லாத ரேரம். இதுரவ சரியான ரேரம்!’சததன்வா, அன்று இரரவ, சத்ராஜித் உைங்கும் ரேரம் பார்த்து அவறனக் நகான்று மணிறயஎடுத்துக் நகாண்டு திரும்பினான். திரும்பியவன், அக்ரூரறரக் கண்டு விேயத்றதச் நசான்னான்.

அக்ரூரர், திருடத்தாரன நசான்ரனன். நகால்லச் நசால்லவில்றலரய என்று தம்றம விடுவித்துக்நகாண்டார். பயந்து ரபான சததன்வா, கிருதவர்மனிடம் நசன்ைான். ‘மாமனார் நகாறலக்குப்பழிவாங்காமல் விடமாட்டான் கிருஷ்ணன். என்றன விடு. ோன் உனக்கு உதவ மாட்ரடன்’ என்றுவிலகிக் நகாண்டான் கிருதவர்மன். அற்ப சிரனகம் என்ைால் என்ன என்பறத அறிந்துநகாண்டான் சததன்வா.தந்றத மறைவு நதரிந்தவுடன், சத்யபாமா, ஒரு ரதர்ந்த ரதர்ப்பாகன் உதவியுடன் அத்தினாபுரம்ரபாய்ச் ரசர்ந்து, கிருஷ்ணன் காலில் வீழ்ந்து அழுதாள்.‘சததன்வாறவக் நகான்ை பிைரக, கிருஷ்ணன், சத்ராஜித் இறுதிச்சடங்றகச் நசய்வான்’ என்றுஅறை கூவல் விட்டார், பலராமன். சததன்வா, விதர்ப்ப ரதசம் ரோக்கிக் குதிறரயில் ரபாகிைான்என்று அறிந்து கிருஷ்ண பலராமர் அவறனத் துரத்திச் நசன்ைார்கள். நவகு தூரம் நசன்ை பிைகுசததன்வாவின் குதிறர நசத்து விழுந்தது. அவன் ஓடத் நதாடங்கினான். காட்டுக்குள் ரதர் ரபாகமுடியாது. அண்ணா, தாங்கள் ரதரில் இருங்கள். தாங்கள் ஓட ரவண்டாம். ோன் ஓடி அவறனப்பிடிக்கிரைன்\" என்ை கிருஷ்ணன், அப்படிரய ஓடி, சததன்மாறவக் நகான்று, ரசாதறனரபாடும்ரபாது நதரிந்தது.மணி அவனிடம் இல்றல.கிருஷ்ணன் திரும்பி, பலராமனிடம், ‘மணி கிறடக்கவில்றல’ என்ைார்.பலராமர், தம்பிறயத் தம் ஆத்மாவுக்குள் றவத்து அறடகாத்தவர், தம்பி நசய்தது எல்லாம் சரிஎன்பவர், அவன் தப்ரப நசய்தாலும் ோன் அவன் பக்கம்தான் என்ைவர், தம்பிரமல், உதிர்ந்த முடிவிழுந்தாலும், தன் ரமல் மறல புரண்டதாக எண்ணுபவர், சந்ரதகப்பட்டார். கிருஷ்ணன்திருடன்தாரன?நீ புைப்படு... ோன் மிதிறல மன்னறனப் பார்க்க ரவண்டும்\" என்ைபடி கிருஷ்ணன் முகத்றதப்பாராமல் நசன்றுவிட்டார்.சியமந்தக மணியில் இருந்து சூரியன் சிரித்துக் நகாண்டான். நசல்வம் என்னநவல்லாம்நசய்கிைது... அல்லது நசய்யாது?சில வருேங்களுக்குப் பிைகு, அக்ரூரர் புகழ் பரவத் நதாடங்கியது. அவர் கால் றவத்த இடம்மறழ. ரோய் நோடி இல்றல. கிருஷ்ணன் புரிந்து நகாண்டார். அக்ரூரறர மரியாறதயுடன்துவாரறகக்கு வரவறழத்தார். கிருஷ்ணனிடம் அவர் நசான்னார்.‘சததன்வா ஓடிப்ரபாகும்ரபாது, மணிறய என்னிடம் நகாடுத்துவிட்டுப் ரபானான். இரதாமணி.’கிருஷ்ணன் மறுத்துவிட்டார்.‘அது உங்களிடரம இருக்கட்டும். மணி, இதுவறர மூன்று மனிதர்கறளயும் ஒரு சிங்கத்றதயும்நகான்று இருக்கிைது. என் அண்ணன் சந்ரதகம் தீர்ந்தால் ரபாதும். ோன் ரவண்டுவது அதுமட்டும்தான்’ - பலராமர் வாழ்வில் முதல் முறையாக அழுதார்.யது குலத்தவர்களான யாதவர்கள், பல வம்சங்களாகப் பிரிந்து கிடந்தார்கள். தாோர்ஹவம்சம்,ரபாெர், வ்ருஷ்ணி, அந்தகர், சாத்வதர், சூரரசனர், குக்குரர், நகௌந்தர் முதலாகப் பல வம்சங்கள்.சின்னச் சின்ன அரசர்களாக அவர்கள் இருந்தார்கள். வீரத்தின் நபயரால், நசல்வத்தின் நபயரால்,

மானம் என்பதன் நபயரால், எந்தச் சின்ன ரவறுபாட்டுக்கும் தமக்குள் பறகத்துக் கிடந்தார்கள்.பறக, குடும்பப் பறக, வம்சப் பறக, பல தறலமுறைப் பறக என்று அவர்கள் பிரிந்துகிடந்தார்கள். அவர்கறள ஒற்றுறமப்படுத்த கிருஷ்ணன் எடுத்த அறனத்து முயற்சிகளும்ரதாற்ைன.குருரசத்திர யுத்தம் நதாடங்கும்ரபாது, துரிரயாதனன், கிருஷ்ணனிடம் உதவி ரகட்டு வந்தான்.‘ோன் அல்லது என் பறட எது ரவண்டும் உனக்கு’ என்ைார் கிருஷ்ணன். ‘உங்கள் பறடறயக்நகாடுங்கள்’ என்று ரகட்டான் துரிரயாதனன். யாதவப் பறடப் பிரிவின் ரசனாதிபதி என்ைமுறையில் கிருதவர்மன், துரிரயாதனன் பக்கம் ரபார் நசய்தான்.கிருஷ்ணன் அர்ச்சுனனிடம், நீ ஆயுதம் ஏந்தாத என்றனப் நபற்ைதால் என்ன நபற்ைாய்\" என்ைார்.கிருஷ்ணா... உன் ஆத்மாறவப் நபற்ரைன். உன்றனப் நபற்ை பிைகு, ரவறு நபை என்னஇருக்கிைது உலகில்? உன்றன விலக்கிய பிைகு ரவறு என்ன மிஞ்சி இருக்கிைது நசால்.\"பதிநனட்டு ோள் ேடந்த ரபாரில், முதல் ோரள, சாத்யகிறயத் ரதடி வந்து ரபார் நசய்தான்கிருதவர்மன். குலப்பறக, அங்ரகரயும் நசயல்பட்டது. கிருஷ்ணனின் மகன் சாம்பன்,முனிவர்களின் சாபத்றதப் நபற்று குலோசத்துக்குக் காரணமாக இருந்தான்.சிறுவன் அபிமன்யு, சக்கர வியூகத்தில் சிக்கிக் நகாண்டரபாது, அவறனக் நகான்ை முக்கியசக்தியாக இருந்தவன் கிருதவர்மன். அபிமன்யுவின் ரதர்க் குதிறரறயக் நகான்ைவன் அவன்.அதனால் அவன் தறரயில் நின்று ரபார் நசய்ய ரவண்டிய நிறல ஏற்பட்டது. யுத்தத்தின் கறடசிோள், அழிவு, மூன்று ரபர்களின் றககளால் நிகழ்ந்தது. அசுவத்தாமன், கிருபர், கிருதவர்மன்ஆகிய அந்த மூன்று ரபரர, மாநபரும் நகாறலகறளச் நசய்து என்றும் நீங்காத இழிறவப்நபற்ைார்கள்.யுத்தம், மனிதர்கறள மட்டும் நகால்லுவதில்றல. மனித ஆத்மாறவ அது நகான்றுவிடுகிைது.மனத்தின் ஈரம் சுத்தமாக வற்றிப் ரபாகச் நசய்துவிடுகிைது, யுத்தம். யுத்தம் முடிந்த பிைகும் கூட,மனிதர் மனத்தில், யுத்தத்தில் சம்பந்தப்பட்டவர் மற்றும் பார்றவயாளர் - மனத்தில் நிகழ்ந்துநகாண்ரட இருக்கிைது. யுத்தம், பல தறலமுறைகளுக்கும் பிைகு கூட அதன் அழிவுகறளச் நசய்துநகாண்டிருக்கிைது. கிருதவர்மரன அதற்குச் சிைந்த உதாரணம்.பாண்டவர்களின் பிள்றளகள் ஐவர் உைங்கிய கூடாரத்துக்குத் தீ றவத்து அவர்கறளக் நகால்லத்துறண ரபானவன் கிருதவர்மன். எல்லாம் முடிந்த பிைகு, அசுவத்தாமன், புல்லால் ஆன ஆறடஅணிந்து, ஆற்ைங்கறரயில் ேடக்கத் நதாடங்கினான். கிருபர், பாதுகாப்பான இடம் ரதடி உைங்கத்நதாடங்கினார். கிருதவர்மன், துரிரயாதனன் இைந்த நசய்திறயத் திருதராஷ்டிரனிடம்அறிவித்துவிட்டு, துவாரறக திரும்பினான். திரும்பியவன், தம் பறழய ரசனாதிபதி பதவிறயத்நதாடர்ந்தான்.யுத்தம் முடிந்து பல ோட்கள் நசன்ைன.துவாரறகறயக் கடல் மூழ்கடிக்கப் ரபாவறதக் கிருஷ்ணர் அறிந்தார். சிறுவர்கள், நபண்கள்,வரயாதிகர்கள் கங்ரகாத்தார ரசத்திரத்துக்கு அனுப்பப்பட்டார்கள். ஆண்கள், பலராமர்,கிருஷ்ணன் தறலறமயில் சரஸ்வதி ேதிக்கறரயில் இருக்கும் பிரபாச தீர்த்தம் நசன்ைார்கள்.அளவற்ை, அத்துமீைல்கள் நிகழலாயின. மது, தாராளமாக வழங்கப்பட்டது.யுத்தம், யாதவ வீரர்கள் மனத்தில் நதாடர்ந்தது. நகௌரவர் பக்கம், உயிரராடு மிஞ்சி இருந்தகிருதவர்மனும், பாண்டவர் பக்கம் ரபாரிட்ட சாத்யகியும் தங்கள் இதயத்துப் ரபாறர இங்ரகயும்

நதாடர்ந்தார்கள். தம் நசாந்த மக்களால் அந்த இரு வீரர்களும் நகால்லப்படுகிைார்கள்.நகால்லப்பட்ட வர்களில் கிருஷ்ணன் பிள்றளகளும் அடக்கம். பிரபாச தீர்த்தம் நசன்ை அத்தறனரபரும் ராம, கிருஷ்ணன் தவிர நகால்லப்படுகிைார்கள்.வாழ்ோளில் நபரும் நபாழுது கிருஷ்ணனுக்கு விரராதமாகரவ வாழ்ந்தான் கிருதவர்மன்.ஆனால் கிருஷ்ணன் அவறனப் பறகக்கவில்றல. பறக, எப்ரபாதும் அறத மனத்தில் றவத்துப்ரபாஷிப் பவறரரய நகால்கிைது என்பதுக்குக் கிருதவர்மரன ேல்ல உதாரணம் மற்றும் அதீதப்பண ஆறச நகாண்டவர்களுக்குப் பணரம எமனாகிைது என்பதுக்கும் அவன் வாழ்க்றகப்பாடமாகிைது.(அடுத்து ஜரோசந்தன்) தர்மம் அறிந்த ஜரோசந்தன்ெராசந்தன், ஒரு அசுரன். கிருஷ்ணனுக்கு வாழ்ோள் பறகவன். கிருஷ்ணன் வழிகாட்டுதலில்பீமனால் நகால்லப்பட்டவன் என்பதற்கும் ரமலாகப் பலரும் அறியவில்றல. ெராசந்தன்,ேமக்குக் கற்றுக் நகாடுக்க ரமலான பல தர்மங்கறள றவத்திருந்தான் என்பது வியப்பளிக்கிைது.ராட்சசியாகிய ெறர, மனிதர்கறள ரேசிக்கிைவளாக இருந்தாள். ெறர மற்றும் அவள்குழந்றதகறள ஓவியமாகவும் சிற்பமாகவும் வீட்டுக்கு முன் றவத்து வழிபட்டு வந்தால், இதரதுர்நதய்வங்கள் துன்பம் தராது என்கிை ேம்பிக்றக அக்காலத்தில் இருந்து வந்தது. அதற்ரகற்ப,மகத மன்னன் பிருகத்ரதன், ெறரறயப் பூசித்து வந்தான். அவன் காலத்தில் அவன் மாநபரும்வீரனாகவும், மூன்று லட்சம் அக்நசௌனி பறடபலம் நகாண்டவனாக இருந்தான். இருந்தும்தமக்குப் பிைகு ஆட்சிக்கு வர குழந்றத இல்றல என்ை கவறல அவனுக்கு ஏற்பட்டது. காசிஇளவரசிகளாகிய இருவறர அவன் மணந்திருந்தான். அவர்களுடன் வனம் நசன்று தவம்நசய்யப் புைப்பட்டான். காட்டில், நகௌதம ரிஷியின் மகனும் ரிஷியுமான சந்தநகௌசிகறரச்சந்தித்துத் தம் துக்கத்றதச் நசால்கிைான். ரிஷி அப்ரபாது ஒரு மாமரத்தின் கீழ் அமர்ந்திருந்தார்.அவர் மடியில் ஒரு மாம்பழம் வீழ்ந்தது. அறத அவர் மந்திரித்து, ‘இறத இளவரசி உண்ணட்டும்’ என்று தந்தார். ோடு திரும்பிய அரசன், அந்த மாங்கனிறய இரண்டாக நவட்டி இரு மறனவியர்க்கும் தந்தான். இரு ராணிகளும் கர்ப்பம் தரித்துக் குழந்றத ஈன்ைனர். குழந்றத இரு பாதியாக, ஒரு பாதி ஒருத்திக்கும், மறுபாதி இன்நனாருத்திக்கும் பிைந்தது. பயந்து ரபான அரசிகள் அக்குழந்றதறயக் குப்றபயில் எறிந்தார்கள். தம் பக்தனாகிய அரசன் பிருகத்ரதனுக்கு உதவ எண்ணம் நகாண்டிருந்த ெறர, ஓடிவந்து குழந்றதயின் பகுதிகறள ஒன்றுரசர்த்து, குழந்றத முழு குழந்றதயாகி அழுதது. மகத மன்னன்

மகிழ்ந்து, அரக்கிப் நபயராரலரய ெராசந்தன் என்று நபயரிட்டான். தந்றதக்குப் பிைகு ெராசந்தன்மகத மன்னனானான்.இன்றைய பீகாறர உள்ளடக்கிய ரதசம், அக்கால மகதம் என்கிைார் ெகதீச ஐயர். சித்ரகூடமறலயும், பல்குனி ேதியும் முக்கியமானறவ. புராணங்களில் இடம்நபறும் உருபிலவம் எனும்ஸ்தலம், இன்றைய புத்த கயா என்றும், கிரிவ்ரெம் என்பது ராஜ்கிர் என்றும் அந்த அறிஞர்கூறுகிைார்.நபரும் பலசாலியும் அசுர புத்தியும் நகாண்டவனான ெராசந்தன், ஒரு சமயம் திக்விெயம்புைப்பட்டான். அவன் பறடகளுள் குவாலயாபீடம் என்ை நபயரில் அறுநூறு யாறனபலம்நகாண்ட ராட்சஸ யாறன ஒன்று இருந்தது. யமுறன ேதி ஓரம் அவன் வீடு அறமத்து ஓய்வுஎடுத்தான். அப்ரபாது அக்குவாலயா பீட யாறன கட்றட அவிழ்த்துக் நகாண்டு நதருவில்ஓடியது. மதுரா ேகரவாசிகள் அஞ்சி விலகினார்கள். மக்களின் அபயக் குரறலக் ரகட்ட கம்சன்நதருவுக்கு வந்து, யாறனயின் துதிக்றகறயப் பற்றி ஒரு பசுங்கன்றை இழுத்துச் நசல்வது ரபாலச்நசன்று ெராசந்தன் முன் நின்று, யாறனறய ஒழுங்காகக் கட்டுக்குள் றவயுங்கள். மறுமுறைநதருவுக்கு வந்தால் அறத மீண்டும் நீர் பார்க்க முடியாது, உயிருடன்\" என்று விட்டுத்திரும்பினான்.ெராசந்தன் வியந்து ரபானான். உண்றமயில் தம் மகள்கள் அஸ்தி, பிராப்தி ஆகிரயார்க்குமணமகன் ரதடிரய புைப்பட்டிருந்தான் ெராசந்தன். மறுோரள, உக்ரரசனரிடம் தம் ரவதியர்மூலம் ரதங்காய் நகாடுத்து அனுப்பினான். திருமணச் ரசதி நசால்லப் ரபாகும்ரபாதுரதங்காரயாடு நசல்வது அக்கால (இக்கால) மரபு. தந்றத உக்ரரசனர் சம்மதிக்கத் திருமணம்ேடந்தது.கிருஷ்ணன் என்கிை, ரதவகியின் எட்டாவது மகனால்தான் தமக்கு மரணம் என்பறத அவன்அறிவான். கிருஷ்ணனுக்கு முன் பிைந்த ஆறு குழந்றதகறள மரண பயத்தாரலரய நகான்ைான்.ஏழாம் புதல்வர் பலராமர் தப்பித்தார். எட்டாவது கிருஷ்ணர், கம்சன் பார்றவயிலிருந்துமறைந்ரத வளர்க்கப்பட்டார். அவறரயும் நகால்ல வஞ்சகமாக ஆயுத பூறெ ேடத்திகிருஷ்ணறன வரவறழத்தான் கம்சன். நதாடர்ந்த நிகழ்ச்சிகளில், கம்சன் கிருஷ்ணனால்நகால்லப்பட்டான். கம்சனின் மறனவிகள் அஸ்தியும் பிராப்தியும் தந்றத ெராசந்தனிடம்கண்ணீரராடு நசன்று முறையிட்டார்கள்.ெராசந்தன், மதுராவின் ரமல் பறடநயடுத்தான். கிருஷ்ணறரக் நகால்வது என்பது அவன்ரோக்கம். மிகக் கடுறமயாக ேடந்த ரபாரில், ஒருகட்டத்தில் ெராசந்தனின் தறலமுடிறயப் பற்றிஅவறனக் நகால்லப் ரபானார் பலராமர். வாள் அவன் கழுத்றத நேருங்கும்ரபாது, அசரீரிஅவறரத் தடுத்தது. வீரரர, ெராசந்தறனக் நகால்ல ரவண்டாம். அவன் முடிவு, ரவறு ஒருவரால்ஏற்பட இருக்கிைது. நீர் அறதச் நசய்ய ரவண்டாம்\" என்ை அசரீரியின் குரலுக்கு, ராம-கிருஷ்ணர்இருவருரம மரியாறத நசய்தார்கள்.ராம-கிருஷ்ணரின் கருறணயில் வாழ விரும்பவில்றல ெராசந்தன். ஆண்டுரதாறும்மறழக்காலம் முடிந்ததும் அவன் பறடநயடுப்பு நிகழும். வழக்கம் ரபால அவன்மன்னிக்கப்படுவான். அவனது பறட வீரர்கள், யாறனகள், குதிறரகள் முதலியனநகால்லப்படும். அவனுடன் வந்த ேட்பு அரசர்கள் பலரும் நகால்லப்படுவார்கள். என்ைாலும்நதாடர்ந்து வந்து நகாண்டிருந்தான் அவன். இவ்வாறு பதிநனட்டு முறைகள் அவன் ரபார்நதாடுத்தான். ெராசந்தன் பறடநயடுப்பு நிகழ்ந்தரபாது, கிருஷ்ணன் பறடக்கலங்கறளப்ரபார்க்களத்தில் ரபாட்டுவிட்டு ஓடிப் ரபானார். அதனால் கிருஷ்ணனுக்கு ரணரசாரன் என்ை

அவப்நபயர் ஏற்பட்டது. ரணரசாரன் என்ைால் ரபாரில் ஆயுதங்கறளப் ரபாட்டுவிட்டு ஓடிப்ரபாகிைவன் என்று நபாருள்.ெராசந்தன், ராம-கிருஷ்ணன் ரபாரில், பதிநனட்டு முறைகளிலும் ெராசந்தன் நவன்ைான் என்றுசில பாகவதர்களும் பக்தர்களும் கூறுகிைார்கள். இல்றல, ராம-கிருஷ்ணர்கரள ரதாற்ைார்கள்என்று ரவறு பாடல்களும் அறிஞர்களும் கூறுகிைார்கள். கறதச் சம்பவங்கள், சூழ்நிறலகறளக்கவனிக்கும் ரபாது, ராம-கிருஷ்ணர்கள் ரதாற்ைார்கள் என்பதற்கும், அல்லது ரபாறரத்தவிர்த்தார்கள் என்பதற்கும் கூடுதலாக ஆதாரங்கள் கிறடக்கின்ைன.ெராசந்தனுக்கு நிகரான பலம், ராம-கிருஷ்ணருக்கு இல்றல என்றும் நசால்ல முடியாது.முதல்முறை, பலராமர் அவறனக் நகால்ல இருந்தறத அசரீரி காப்பாற்றியது. அடுத்தடுத்துநிகழ்ந்த ரபார்கறளத் தவிர்த்தும் ேழுவியும் ெராசந்தனின் வாழ்ோறளத்தள்ளிப்ரபாட்டறமக்கும் ரவறு காரணங்கள் இருக்க ரவண்டும்.தருமர், ராெசூய யாகம் நசய்ய விரும்புகிைார். நசார்க்கத்தில் இருக்கும் பாண்டு மன்னரர, தம்மூத்த மகன் ராெசூயம் நசய்வறத விரும்புகிைார் என்று ோரதர் மூலம் நசய்தி நசால்லிஅனுப்புகிைார். தருமர், உள் மனத்தில் அறத விரும்புகிைார். என்ைாலும் கிருஷ்ணறனக் கலந்துரயாசிக்கிைார். கிருஷ்ணன், தருமரின் ரயாசறனறய அல்லது ஆறசறய அங்கீகரிக்கிைார்.என்ைாலும், ஒரு தறட இருக்கிைது என்கிைார் கிருஷ்ணன்.ராெசூயம் என்பது, உலக மன்னர்கள், அடக்கத்தாரலா, அச்சத்தாரலா, அன்பினாரலா, அந்தயாகத்றத ேடத்த இருக்கிை ராெறன அங்கீகாரம் நசய்வது என்பதாம். நபரும்பாலான மன்னர்கள்,யாகம் நசய்யும் மன்னறன அங்கீகரிக்கரவ நசய்வார்கள். அந்த யாகத்துக்கு வந்திருந்துநகௌரவிக்கவும் நசய்வார்கள். அதிலும் பாண்டவ முதல்வனும் தர்மாத்மாவான தருமன்யாகத்றதத் தடுக்க யாருக்கு மனம் வரும்.ஒருவன் மட்டும் உன்றன அங்கீகரிக்க மாட்டான். உலகிரலரய தான் ஒருவன் மட்டுரம மன்னன்,மற்ைவர்கள் அற்பர்கள் என்பவன் அவன்\" என்ைார் கிருஷ்ணன்.யாரவன்\" என்ைான் பீமன்.ெராசந்தன்\" என்ைான் கிருஷ்ணன்.அவறன ோன் நகால்ரவன்\" என்ைான் பீமன்.அவன் உன் பிைவிப்பறகவனாயிற்ரை\" என்ைார் தருமர்.அவன் என் எதிரிதான். அவன் நகால்லப்பட ரவண்டியது, என் பறகயால் அல்ல. உலகமன்னர்கள் நதாண்ணூற்று எட்டு ரபறரச் சிறைப்பிடித்து றவத்திருக்கிைான். சிவபக்தனாகியஅவன், தம் கடவுளான சிவனுக்கு அந்த 98 ரபறரயும் பலி நகாடுக்க உத்ரதசித்து இருக்கிைான்.அறதத் தடுக்கரவ அவறனக் நகான்று மன்னர்கறள விடுவிக்க எண்ணுகிரைன்!\"கிருஷ்ணன் எல்லாவற்றையும் நதளிவுபடுத்தி விட்டார்.ெராசந்தன் அழிவுக்கு ஒரு சமூக தர்மத்றதக் கண்டுபிடித்துவிட்டார் கிருஷ்ணன்.கிருஷ்ணன், பீமன், அர்ச்சுனன் மூவரும் மகத ரதசத்துக்குப் புைப்பட்டார்கள். ‘பாரத வர்ேத்துமன்னர்களிரலரய பலமும் ஆற்ைலும் நகாண்ட ெராசந்தன் பாண்டவர்களால் ஒழிக்கப்படுகிைான்

என்ைால் அதன்பின் எந்த மன்னன் தருமரின் யாகத்றத மறிப்பான்?’ இது அர்ச்சுனன் எண்ணமாகஇருந்தது. ெராசந்தன் ரபான்ை மகா பலசாலிறயக் நகால்வதனால் தமக்குக் கிறடக்க இருக்கும்புகறழ எண்ணிப் பரவசம் அறடந்தான் பீமன். மன்னர்கறளச் சிறைப்பிடித்து ேரபலி நகாடுக்கிைஅரக்கன் நகால்லப்படுகிைான் என்பதும், குலப்பறகத் தீர்வது என்பதும், தருமருக்குத்தறடநீங்கும் என்பதும் கிருஷ்ணரின் எண்ணமாக இருந்தது.மகத ராஜ்யம் வந்து ரசர்ந்த மூவரும், ெராசந்தன் அரண்மறனக்குச் நசன்ைார்கள். ரபாகும் முன்பு,தங்கறளப் பிராமணர்களாக ரவடம் புறனந்து நகாண்டார்கள். பிராமணர்கறளக் கண்டதும்அரண்மறன வாயில் காப்ரபார் அவர்கறள அரண்மறனக்குள் புக அனுமதித்தார்கள். தம்இருப்பிடத்துக்கு நவளிரய கூடி இருந்த அந்தணர்களுக்குத் தானம் வழங்கிக் நகாண்டிருந்தான்ெராசந்தன். இந்த மூன்று புது பிராமணர்கள் வந்தறத அவன் கவனித்தான். தம் பணிறயத்நதாடர்ந்து நகாண்டிருந்தான்.ெராசந்தறனக் கவிகள் பாராட்டி இருக்கிைார்கள். ரவதக் கல்வி நிரம்பப் நபற்ைவன் என்றும்,ரவதம் வழுவாதவன் என்றும், அந்தணர்கறளப் பற்றி வாழ்பவன் என்றும் அவன்குறிப்பிடப்படுகிைான். அரதாடு யார் எது ரகட்டாலும் நகாடுப்பவன், தானவீரன் என்றும்புகழ்நபற்ைவன். வந்த அதிதிகறள வரரவற்ைான். அவன் நசான்னான்:என் அரண்மறன வாயில் கதவுகள் எப்ரபாதும் அந்தணர்களுக்குத் திைந்ரத இருக்கின்ைன.என்ைாலும் நீங்கள் மூன்று ரபரும் மதில் ஏறிக் குதித்து வந்திருக்கிறீர்கள். ஏன்?\"ேண்பர்கள், உைவுகள், நபரிரயார்கள் திைந்த கதவுகள் வழி வரலாம். ோங்கள் அந்த முறையில்வரவில்றல\" என்ைார் கிருஷ்ணன்.ேல்லது. நீங்கள் விரும்பியது என்ன? எது ரகட்டாலும் ோன் தரத் தயாராக இருக்கிரைன். இது என்விரதம்.\"கிருஷ்ணன் மட்டுரம ரபசினார்:இவர்கள் ரபசா ரோன்பு ரமற்நகாண்டிருக்கிைார்கள். இன்று இரவு, நீங்கள் தனியாகவருவதானால், அவர்கள் விரதமும் முடியும். அவர்கள் தங்கள் ரதறவறய உம்மிடம்நசால்வார்கள். மற்ைவர் முன் நசால்ல முடியாத விேயம்!\"ெராசந்தன் சிரித்தான். அதற்குள் அவன் அவர்கறள ஓரளவு புரிந்துநகாண்டான். அவர்கள்பிராமணர்கள் இல்றல. றகவிரல்கள், வில்லின் ோண் ஏற்றிக் காய்ந்திருந்தது. ரதாள், அம்பைாத்தூணி அழுத்தித் தடயம் ஏற்றி இருந்தது. நின்ைமுறை, ரபசும்முறை எல்லாம்சத்திரியர்களுறடயதாக இருந்தன.நீங்கள் யாராக இருந்தாலும், பிராமண ரவேத்தில் வந்திருக்கிறீர்கள். அதனால் உங்களுக்குக்கட்டுப்படுகிரைன். இரவு ேடுநிசியில் ோன் வருகிரைன்.\"இறடயில், அதிதிகள் உண்பதற்குத் ரதனும், பழங்களும், உணவு வறகயும் தரப்பட்டன.அவற்றை அதிதிகள் உண்ணவில்றல.வந்த ெராசந்தன், ஏன் உணறவ நீங்கள் ஏற்கவில்றல?\" என்ைான்.பறகவர் வீட்டில் ோங்கள் உண்பதில்றல.\"

ெராசந்தன் சிரித்தான்.நீங்கள் யார்?\"கிருஷ்ணன் நசான்னார்:ோன் கிருஷ்ணன். இவன் அர்ச்சுனன். அவர் பீமன். குந்தி புத்ரர்கள். தருமரின் சரகாதரர்கள்.ோங்கள் உம்முடன் யுத்தம் நசய்ய வந்திருக்கிரைாம். நீங்கள் விரும்பும் ஒருவரிடம் யுத்தம்நசய்யலாம்.\"சினமும் ேறகயும் ெராசந்தனிடம் ரதான்றின.ேல்லது. உங்கள் ரகாரிக்றகறய ஏற்கிரைன். கிருஷ்ணா... நீ என்னிடம் பதிநனட்டு முறை ரதாற்றுஓடியவன். அரதாடு சிறுவன். நீ எனக்குச் சரிசமானம் இல்றல. அர்ச்சுனன், வீரன். ஆனால்என்றன விடவும் சிறியவன். அவனும் சரி இல்றல. பீமன், நபரிய கதாவீரன். எனக்குச் சமமானபலம் உள்ளவன். அவனிடம் ோன் யுத்தம் நசய்கிரைன்.\"ெராசந்தன், அடுத்து நசய்த காரியம் சிைந்தறவ. தம் மகன் சகரதவறன அறழத்துச் நசான்னான்:மகரன... ோன் பீமனுடன் யுத்தம் நசய்யப் ரபாகிரைன். ஊருக்கு நவளிரய அதற்கான இடம்ஏற்பாடு நசய். யுத்தம் எவ்வளவு ோழிறக நீண்டாலும், எத்தறன ோட்கள் நீண்டாலும், மகதராஜ்யத்தில் எங்கும் எனக்ரகா, அவர்களுக்ரகா எந்தப் பிரச்றனயும் தரக்கூடாது. எனக்கு என்னஉணவு தருகிறீர்கரளா, அந்தத் தரத்தில் அவர்களுக்கும் உணவு தரப்படரவண்டும். படுக்றகவசதிகள் எனக்கு எப்படிரயா அப்படிரய ேம் அதிதிகளுக்குத் தரப்பட ரவண்டும். எந்தக்குறையும் அவர்களுக்கு இருக்கக்கூடாது.\"இளவரசன் அப்படிரய நசய்தான்.காறல நதாடங்கி இரவு வறர ெராசந்தனும் பீமனும் யுத்தம் நசய்தார்கள். இரவு ஒன்ைாக அமர்ந்துசிரனகத்ரதாடு உணவு உண்டார்கள். உைங்கினார்கள். மறுோள் யுத்தம் நதாடர்ந்தது.இப்படி இருபத்நதட்டு ோட்கள் அவர்கள் யுத்தம் நசய்தார்கள். கறடசியில் கிருஷ்ணன்ரயாசறனப்படி ெராசந்தன் உடறலக் கிழித்து, மாற்றிப் ரபாட்டான் பீமன்.கிருஷ்ணன், சிறையிலிருந்த அரசர்கறள விடுதறல நசய்தான். ராெசூய யாகத்துக்கு அவர்களுக்குஅறழப்பு விடுத்தான் பீமன். ெராசந்தன் மகனுக்குக் கிருஷ்ணரன முடிசூட்டினார்.தருமர், தம் யாகத்றத நவற்றிகரமாக முடித்தார்.(அடுத்து ோதி)

கோமக் கடும்புனலோடி ோதி!ஐம்பத்தாறு ரதசங்கள் என்று பாரத ரதசத்தின் உள் ரதசங்கறளக் குறிப்பது மரபு. சூரிய குலமும்சந்திர குலமும் இவற்றை ஆண்டிருக்கின்ைன. இவ்விரு குலத்துப் ரபரரசர்களில்முக்கியமானவர்களாக இேவாகு, சகரன், பகீ ரதன், ராமன், ேளன், ேகுேன், விக்கிர மாதித்யன்முதலியவர்கறளக் குறிப்பிடுகிைார்கள் ஆய்வாளர்கள். இந்த வரிறசயில் வருபவன் யயாதி. சக்ரவர்த்தி ேகுேனுக்குப் பிரியம்வறத மூலம் பிைந்தவன்.யயாதி, ேளன், சத்தியவான் சாவித்ரி முதலாகச் சுமார் நூற்றுக்கும் ரமலாகச் சிறிய, நபரிய கறதகள்பாரதத்தில் உள்ளன. இறவ கிறளக் கறதகள் என்று நபாதுவாக வழங்கப்பட்டாலும், இறவபாரதத்துக்கு அவசியமான, ரதறவப்படும் கறதகரள ஆகும். வியாசர் நவறும் கறத நசால்லி அல்லர். மாைாகத் தருமம் நசான்னவர். நவறும் நகௌரவர், பாண்டவர்கள் கறதறயச் நசால்வது அவர் ரோக்கம் அன்று. தனிமனித தர்மம், அதாவது ஸ்வதர்மம், சமூக தர்மம், நிரந்தரமான சாஸ்வத தர்மம் ஆகியவற்றைச் நசால்லரவ, கறத என்கிை கறல உருவத்றத எடுத்தவர். இரு தர்மங்கள் முன் நிற்றகயில், எறத எடுத்துக் நகாள்வது என்பதுக்காகவும், எது அச்சமயத்துக்குகந்த ரமலான தர்மம் என்பதுக்காகவும், முந்றதரயார் எச்சமயத்தில் எவ்வறகத் தர்மத்றதக் றகக்நகாண்டு முன் உதாரணம் நசய்தார்கள் என்பதுக்காகவுரம அவர் நூறு கறதகறளச் நசால்ல ரேர்ந்தது. யயாதியின் வழித்ரதான்ைல்கரள நகௌரவர்களும் பாண்டவர்களும். மட்டுமல்ல, கிருஷ்ணர், பலராமன் உள்ளிட்ட யாதவ வம்சமும். ஆகரவ அவன் இருநபரும் குலத்து மூலவன். பீஷ்மன் முதல் பாண்டவர் வறர பல்ரவறு மகாபாரதப் பாத்திரங்களும் யயாதியின் வாழ்க்றக அனுபவத்திலிருந்ரத தம்வாழ்க்றகறய வகுத்துக் நகாண்டார்கள். அந்த வறகயில், யயாதியின் கறத, கற்க ரவண்டியகறத.மூன்று உலகிலும் யார் ஆட்சி அதிகாரம் நசலுத்துவது என்பதில் ரதவர்களுக்கும் அசுரர்களுக்கும்யுத்தம் மூண்டது. ரதவர்களுக்குப் பிருகஸ்பதி புரராகிதர். அசுரர்களுக்குப் பிராமண ரிஷியானசுக்ரர் புரராகிதர். பிருகஸ்பதிக்குத் நதரியாத, இைந்தவர்கறள உயிர்ப்பிக்கும் சஞ்சீவினி வித்றதசுக்ரருக்குத் நதரியும். இதன் காரணமாக சுக்ரர் நபரும் புகழ்நபற்றிருந்தார். அசுர மன்னன்,விருேபர்வன் சுக்ரறரத் தம் குலகுருவாகக் நகாண்டு அவறரப் பாதுகாத்து வந்தான்.ஒரு ோள் சுக்ரர் மகள் ரதவயானியும், மன்னன் மகள் சர்மிஷ்றடயும், இன்னும் ரதாழிகள்பலரராடும் ேதியாடச் நசன்ைார்கள். ஆறடகறளக் கறரயில் றவத்துவிட்டு ேதியில் படிந்தார்கள்.அப்ரபாது நபரும் காற்று அடித்து ஆறடகறளப் பைக்கச் நசய்தது. குளித்துக் நகாண்டிருந்தநபண்கள் ஓடிவந்து, தங்கள் ஆறடகறள எடுத்து அணிந்தார்கள். மன்னன் மகள் சர்மிஷ்றட

அவசரத்தில் நதரியாமல் ரிஷி மகள் ரதவயானியின் ஆறடறய எடுத்து அணிந்து நின்ைாள்.ரகாபம் வந்துவிட்டது ரதவயானிக்கு.என் தந்றதயின் சிஷ்யனான அசுரன் மகரள, ேன்னடத்றத இல்லாதவரள, பிைர் ஆறடறயக்கட்டிக் நகாள்ளும் இழிவானவரள\" என்ைாள்.அசுரன் மகள் சர்மிஷ்றட பதிலுக்குச் நசால்கிைாள்: எப்ரபாதும், நின்ைாலும் அமர்ந்தாலும்படுக்றகயிலும் உன் தந்றத சுக்ரர், என் தந்றத மன்னறரத் துதிக்கிைார். என் தந்றதயிடம் யாசகம்வாங்கிப் பிறழக்கும் யாசகன் மகரள! யாசகிரய! ோன் தானம் நகாடுப்பவனின் மகள். நீ எனக்குச்சமமல்ல!\" என்ைாள்.இருவருரம, இச்சண்றட மற்றும் நசாற்களால் தங்கள் தகுதிறய நவளிப்படுத்திக்நகாண்டார்கள். ரகாபம் அடங்காத சர்மிஷ்றட, ரதவயானிறய ஒரு பாழ்கிணற்றில் தள்ளிவிட்டு,அவள் நசத்துப்ரபானாள் என்று நிறனத்து நிம்மதி அறடந்து அரண்மறனக்குத் திரும்பினாள்.காட்டுக்கு ரவட்றட ஆட வந்த இளவரசன் யயாதி, தாகத்தால் தவித்து நீர் ரதடி அக்கிணற்றுக்குவந்து ரசர்ந்தான். கிணற்றில் ஒரு நபண் இருப்பறதக் கண்டு ஆச்சர்யம் அறடந்தான். நீ யார்\"என்ைான். அசுரகுரு சுக்ராச்சாரியார் மகள் ரதவயானி,\" என்று தம்றமச் நசான்னாள்.தங்கள் வலதுறகறயத் தாரும். அறதப் பற்றி ோன் ரமரலறி வருகிரைன்\" என்ைாள். சக்தி, சாந்தி,கீர்த்தி உள்ளவன் என்று காணப்படுகிைாய் நீ. எனக்கு உதவுவதற்குத் தகுதி உள்ளவன் நீ\"என்கிைாள். ரமலும் உதவி ரகட்கும்ரபாதுகூட, ரதவயானி பயன்படுத்தும் நசாற்கள் இறவ.வியாசர், கிணற்றுக்குள் கிடக்கும் அவறள ‘அக்னிெுவாறல’ என்று வர்ணிக்கிைார். அணுகினால்சுடுபவள்.யயாதியின் றகறயப் பிடித்து ரமரலறி வந்தவள் அவறனப் பார்த்து, என் வலதுறகறயப் பிடித்துஉதவினாய். நீ என் கணவன். இப்ரபாரத என்றன அறழத்துக் நகாண்டு ரபாகலாம்\" என்ைாள்ரதவயானி.பயந்து ரபானான் யயாதி. நீ பிராமணப் நபண். ோன் சத்திரியன். ேகுேன் மகன் யயாதி. எல்லாஉலகமும் அறிந்த சுக்ராச்சாரியார் மகறள அவர் அறியாமல் ோன் மணப்பது பாவம்.\"சரிதான். என் தந்றத முன்னின்று ேம் திருமணத்றத ேடத்துவார். அறத ோன் நசய்ரவன்.இப்ரபாது நீ ரபாகலாம். நீதான் என் பதி.\"குளிக்கப் ரபானவள் திரும்பாறமக் கண்டு ரதடி வந்தார் சுக்ரர்.ோன் விருேபர்வாவின் ரதசத்துக்குள் நுறழய மாட்ரடன். சர்மிஷ்றட என்றனக் நகால்லத்துணிந்தாள். அதுகூட மன்னிக்கலாம். நீங்கள் அவள் தந்றதயிடம் இச்சகம் ரபசி யாசகம்வாங்குபவரா? அவள் நசால்லுகிைாள்.\"இச்நசாற்கள் அந்த அந்தணர்க்குச் சினத்றத மூட்டியது.சுக்ரர், மன்னன் விருேபர்வாவிடம், அப்படியா\" என்ைார். மன்னன் அவர் கால்களில் விழுந்தான்.இந்தத் ரதசம், என் நசல்வக் கருவூலம், என் மக்கள் எல்லாம் தங்கள் அடிறமகள்.\"

இறத என் மகளிடம் நசால். அவள் சம்மதித்தால் மட்டுரம ோன் உன் ோட்டுக்குள் புகுரவன்\"என்ைார் சுக்ரர், முடிவாக.சினம், ரசர்ந்தாறரக் நகால்லி. ஒரு நசடிறயப் பற்றிக் காட்றட அழிக்கும். இங்கு சினம்எல்லாறரயும் அழித்தது. மன்னன், ரதவயானியின் காலில் விழுந்தான்.என் அசுர குலம், சுக்ராச்சாரியாரின் சஞ்சீவினி வித்றதயால் மட்டுரம உயிர் பிறழக்கிைது. குருவும்நீயும் ஊறர விட்டுப் ரபானால், ோன், என் மக்கள் எல்ரலாரும் கடலில் விழுந்து மாய்ரவாம்\"என்ைான் மன்னன்.ரதவயானி நசான்னாள் :அவ்வனமாகில், உன் மகள் சர்மிஷ்றட எனக்கு அடிறமயாக ரவண்டும். ஆயிரம்அடிறமகரளாடு அவள் எனக்குச் ரசறவ நசய்ய ரவண்டும்.\"குலத்தின் வாழ்வுக்காக மன்னன் அறத ஏற்ைான். ரகாபத்றத அடக்காது ரதவயானிறயக் நகால்லமுறனந்த சர்மிஷ்றட, அவள் அடிறமயானாள்.ரகாபத்றதக் குதிறரயாக உருவகிக்கிைார் வியாசர். குதிறரறயச் நசலுத்துபவன் மட்டும் அல்லன்சாரதி என்பவன். குதிறரறய அடக்குபவரன சாரதி. நசான்னது ரபாலரவ, தந்றத முன்யயாதிறய மணந்தாள் ரதவயானி. தம் ஆயிரம் அடிறமகரளாடு (தாசிகள் என்கிைது பாரதம்),சர்மிஷ்றடயும் ஓர் அடிறமயாக யயாதியின் ரதசம் வந்தாள் ரதவயானி.ரதவயானி - யயாதியின் இனிய இல்லைத்தின் விறளவாக, முதல் மகன் யது பிைக்கிைான். (இவன்வம்சரம யாதவர்கள்.)ஒரு ோள் விதி கூட்டுவிக்கத் தனிறமயில் சர்மிஷ்றடறயச் சந்திக்க ரேர்கிைது. அவன்சர்மிஷ்றடறய ரேசிப்பவன்தான். சர்மிஷ்றட, தம்றம ஏற்றுக் நகாள்ள ரவண்டுகிைாள்.ரதவயானியுடன் அவள் இருந்தரபாரத, சர்மிஷ்றட மீது அவனுக்கு ஈடுபாடு ஏற்பட்டது. யயாதி,பட்டம் ஏற்ை பிைகு, மும்முறை பறை அறிவித்து, யார் எது ரகட்டாலும் ோன் தருரவன். இது என்பிரதிக்றஞ\" என்று நசால்லியிருந்தான். இறத நிறனவுபடுத்தினாள் சர்மிஷ்றட. தம்றமயும்மணந்து தாயாகும் வாய்ப்றப (ரதவயானி ரபால) அருள ரவண்டுகிைாள். ரதாழியாகியரதவயானியின் சகா என்ை முறையில் தம்றமயும் மணக்க அவனுக்கு உரிறம உண்டு என்கிைாள்.யயாதிக்கு மறுப்பில்றல. ஆனால் ரதவயானி திருமணத்தின்ரபாது, சுக்ரர், நவளிப்பறடயாகஅவனிடம் நசான்னது, பயமுறுத்தியது : சர்மிஷ்றடறயயும் நகௌரவமாக ேடத்து. அவள்மன்னன் மகள். விதிவசத்தால், அடிறமயாகி இருக்கிைாள். ஆனால், அவளுடன் உைங்கக் கூடாது.தனிறமயில் சந்திக்கக் கூடாது. உைவும் கூடாது\" என்று சுக்ரர் - மன்னர்களின் மனங்கறளமுன்கூட்டிரய அறிந்து றவத்திருந்த முனிவர் ஆறகயால் - கடுறமயாகச் நசான்னது நிறனவுக்குவந்து நதாந்தரவு நசய்தது.எனினும் உணர்ச்சிரய நவன்ைது. சர்மிஷ்றட மூன்று பிள்றளகளுக்கும் ரதவயானி இரண்டுகுழந்றதகளுக்கும் தாயானார்கள். ஒரு வசந்தகாலத்தில் வனத்தில் ரபாெனம் நசய்ய வந்திருந்தரதவயானி அருகில் சர்மிஷ்றடயின் மூன்று குழந்றதகள் வந்து விறளயாடுவறதப் பார்க்கரேர்கிைது. குழந்றதகளின் அங்க லட்சணங்கள் அவளுக்கு உண்றமறய விளக்கின.குழந்றதகறள அருகில் அறழத்து யார்?\" என்ைாள். என்ன, ோங்கள் யயாதியின் மக்கள்\" என்ைனகுழந்றதகள். மறைக்க எதுவும் இல்லாதவர்கரள குழந்றதகள்.

ரதவயானி நேருப்பாக எரிந்தாள்! ‘எனக்கு இரண்டு குழந்றதகள். அவளுக்கு மட்டும் மூன்ைா’என்பரத அவள் ரகாபத்தின் அடிப்பறட. தந்றதயிடம் ஓடினாள். சுக்ரர், நேருப்பாக எரிந்தார்.யயாதிக்கு மூப்பும் முதுறமயும், தளர்ச்சியும் வந்தறடயட்டும். நபண்ணுடன் திறளக்க முயலாதஇயலாறம அவறனச் ரசரட்டும்\" என்று சபித்தார். ரிஷி, யயாதிறயச் சபிப்பதாக எண்ணி, தம்மகளின் வாழ்க்றகறயயும் ரசர்த்துச் சபித்தார். மிக உயரத்தில் இருப்பவர்கள் சரிந்தால், நபரும்பள்ளத்தில் விழுவார்கள். யயாதி சாபவிரமாசனம் ரகட்டான். உன் பிள்றளகளில் யாராவது உன்முதுறமறயத் தற்காலிகமாகச் சுமக்கலாம். நீ விரும்பும் வறரயிலும் அவன் இளறமறயத்துய்க்கலாம். பிைகு முதுறமறய அவனுக்குத் தரலாம். உனக்கு உதவும் மகரன, மன்னனாகும்தகுதி நபற்ைவன் ஆவான்\" என்பது சாபவிரமாசனம்.யயாதி, வாழ்க்றகறயக் காமமாகவும், உயிறர உடலாகவும் ேம்பினான். முதுறம, காமக்கடும்புனறலக் கடக்க உதவாது என்று நிறனத்தான். இன்னும் நபண் சுகம் மட்டுரம தம்றமஇயக்கும் ஜீவன் என்று தீர்மானிக்கிைான்.ஆறச நவட்கம் அறியாது மட்டுமல்ல, விரவகத்றதயும் அது மாய்க்கும். தம் பிள்றளயாகியமூத்தவன் யதுறவ அறழத்தான். என் முதுறமறய ஏற்றுக் நகாண்டு உன் இளறமறயக் நகாடுமகரன. ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்குப் பிைகு, உன் இளறமறயத் திருப்பித் தருகிரைன். நபண் ஆறசஎன்றன விறனப் பயன் ரபாலத் துரத்துகிைது\" என்ைான். யது மறுத்தான். இளம் நபண்கள்என்றனக் கண்டு சிரிப்பார்கரள\" என்று தந்றதறயப் பார்த்துச் சிரித்தான் யது. அடுத்த மூன்றுமகன்களும் அப்படிரய மறுத்தார்கள். காமக் கடும் தீ சுடச்சுட, தந்றத மகன்கறளச் சபித்தான்.கறடசி மகன் புரூ, மகிழ்ச்சியாகத் தந்றதக்கு உதவ முன் வந்தான். ஆயிரம் ஆண்டுகள்இளறமறயத் துய்த்த யயாதி, தம் மகன் புரூறவ அறழத்தான். காமம் உடறலப் பற்றி, உயிறரஎரித்து, ஆத்மாறவ அழிக்கும் என்பறதத் நதரிந்து நகாண்ரடன். இன்னுநமாரு ஆயிரம்ஆண்டுகள் ஆனாலும் என் காமம் தணியாது. ரபாதும். உன் இளறமறய நீ நபற்றுக்நகாள். என்ஆறணறய ஏற்றுத் தியாகம் புரிந்த மகன் நீரய ஆதலால், என் ராஜ்யத்றத நீரய அறடவாயாக.என்றன ஏளனம் நசய்த யதுவும் அவன் வம்சத்தில் வருகிை மூத்த மகன்கள் யாரும் அரசப் பட்டம்ஏற்க மாட்டார்கள். இதுரவ என் சாபம்\" என்ைான். யதுவின் பரம்பறரயில் பலராமர் உள்ளிட்டமூத்தவர் எவரும் மன்னர்கள் ஆகவில்றல. ரதவகர், உக்ரரசனர் சரகாதரர்கள். மூத்தவர் ரதவகர்.அவர் அரசாள முடியவில்றல. இறளயவன் கம்சன். அந்த விதிறய மீறினான். கிருஷ்ணனால்அழிந்தான்.புரூவின் வம்சரம, நகௌரவ, பாண்டவர்கள். அஸ்தினாபுரத்து ஆட்சி அதிகாரம், யுத்தத்தால்மட்டுரம நிர்மாணிக்கப்படுகிைது.தம் இரண்டு மறனவிகளுடன் வனம் நசன்ைான் யயாதி. ரகாரத் தவம் நசய்தான்.நேருப்புக்கிறடயில் நின்று, அன்ன ஆகாரம் இன்றி பல ஆயிரம் ஆண்டுகள் தவம் நசய்தான்யயாதி. முடிவில் நசார்க்கம் அறடந்தான்.இந்திரன் முன்னால், அக்னி, வருணன், வாயு, எமன் முதலான நதய்வங்களுக்கு நிகராக,ரிஷிகளின் சரியாசனத்தில் யயாதி வீற்றிருந்தான். இந்திரன் அவனிடம் ேட்புக் குரலில் ரகட்கிைான்: தவ ஞானிரய, மனிதர்கள் மத்தியில் உன் ரபால் கடும்தவம் நசய்தவர் நவகு சிலரர. நீரயநசால். உனக்கு நிகரான தவச் நசல்வர்கள் என்று யாறர நீ மதிக்கிைாய்\" என்ை இந்திரன்வார்த்றதகறளக் ரகட்ட யயாதிக்கு, கர்வமும் ஆணவமும் மீண்டும் துளிர்த்தது. தம்றமச் சுற்றிஅமர்ந்திருக்கும் ரதவர்கறளயும் ரிஷிகறளயும் மிக அலட்சியமாகப் பார்த்தான் யயாதி. ‘விரியன்பாம்புகள், நசார்க்கம் ரபானாலும் விேத்றதப் பூமியில் றவத்துவிட்டுப் ரபாகாது’ என்ைார் ஒருகவி. யயாதி, விேம் நகாண்டவன் இல்றலதான். என்ைாலும், காமக் குரராதங்கறளச் சாப்பாட்டுமூட்றடயாகக் கட்டிக் நகாண்டு நசார்க்கம் ரபானான் யயாதி. நபண் மட்டுரம காமம் இல்றல.

யயாதி இந்திரன் உள்ளிட்ட ரதவசறபறய அலட்சியமாகப் பார்த்து, எனக்கு நிகரானவர் எவரும்இல்றல\" என்ைான்.திறகத்துப் ரபாயிற்று ரதவசறப. இந்திரன் நவடித்தான்.ஆணவம், அகங்காரம், தற்நபருறம இவற்றை இன்னுமா சுமந்து திரிகிைாய்? யயாதி! உன் கடும்தவம் இன்னும் உன்றனச் சமப்படுத்திச் சாந்தம் தரவில்றலரய! உன் தவம் வீணாயிற்று. நீநசார்க்க வாசியாக இருக்கும் தகுதிறய இழந்துவிட்டாய். பூமிக்குச் நசல்.\"அகந்றதத் திறர அகன்ைது யயாதிக்கு.தவறு நசய்துவிட்ரடன். மண்ணில் விழுந்தாலும், மாதவர்கள் மத்தியில் விழ அருள ரவண்டும்\"என்று ரவண்டிக் நகாண்டான். பாரதத்தின் மிகுந்த அவலமான கறதப்பகுதி ஒன்று இனிரமல்விரிகிைது. பலரும் அறியாத, மகாபாரதப் நபண்களிரலரய மிகுந்த அவமானத்துக்குள்ளான,யயாதியின் ஒரு மகளான மாதவி தந்றதயின் உதவிக்கு வருகிைாள்.யயாதி, தம் மகள் மாதவி வழிப் பிள்றளகளின் புண்ணியங்கறள யாசகமாகப் நபற்று, நசார்க்கம்அறடகிைான். எனக்கு நிகர் யாரும் இல்றல என்ைவன் தம் ரபரர்களின் புண்ணியங்கறளப் பிச்றசஏற்கிைான்.பீஷ்மனுக்கு முன்னால் சத்தியவதி ஒரு நிபந்தறன றவக்கிைாள். ‘தமக்குப் பிைக்கும் பிள்றளக்ரகஅரச பதவி கிறடக்க ரவண்டும்’ என்கிைாள். பீஷ்மனுக்கு உடரன நிறனவுக்கு வருபவர்கள்யயாதியும் புரூவும். தந்றதக்காக எந்தத் தியாகத்றதத்தான் நசய்யக் கூடாது? இளறமறயத் தானம்நகாடுத்த புரூறவப் பின்பற்றி, தம் ராஜ்யத்றதயும் மணவாழ்க்றகறயயும், நபண் இன்பத்றதயும்துைந்தான் பீஷ்மன்.யயாதியின் சாபம் நபற்ை யது, மதுறரக்கு வருகிைான். மதுறரறய அப்ரபாது, ோகர்கள் ஆண்டுநகாண்டிருந்தார்கள். ோக இளவரசிகறள மணந்து நகாண்ட யது, மதுறரறயப் நபறுகிைான்.கிருஷ்ணன் பிைக்கும் வறர, மதுறர யது வம்ச ேகரமாகரவ இருந்தது. யதுவும் அரசனாகமுடியவில்றல. ஏநனனில் மதுறர, ஒரு குழுவால் ஆளப்பட்ட குடியரசு ோடாக இருந்தது.யயாதியின் சாபம் ரமலும் நதாடர்ந்து நகாண்டிருந்தது. புரூவின் வம்சத்துக் கறடசி வாரிசு.துரிரயாதனன் அரசன் இல்றல. திருதராஷ்டிரன் கூட மன்னனில்றல. பாண்டுவின் இடத்தில்அமர றவக்கப்பட்ட பிரதிநிதிரய ஆவான்.குந்திக்கு ரேர்ந்த அவலமும், பாஞ்சாலி பணயப் நபாருள் ஆன தீறமயும், யயாதியின் மகள்மாதவியிலிருந்து நதாடங்குகிைது.தனிமனிதனால் அதிகபட்சத் தீறம என்ை தத்துவம் யயாதியில் நதாடங்குகிைது. ஒரு தனிமனிதன்வரம்பு மீைலில் அவன் வம்சரம துன்பங்கறள அறுவறட நசய்கிைது. அவன் காலத்துச்சமூகத்துக்ரக தீறமறயச் நசய்தான் யயாதி.(அடுத்து ோதி மகள் மோதவி)

மன்னிக்கும் அருள்வகோண் மோதவிமகரிஷி விசுவாமித்ரனின் மகன் காலவன். தந்றதறயரய குருவாகக் நகாண்டு கல்வி கற்ைான்காலவன். ‘என்னிடம் கற்ைது ரபாதும். அனுபவத்திடமும், நேறிபிைழாத வாழ்க்றகயிடமிருந்தும்இனி கற்றுக்நகாள்’ என்ைார் ரிஷி. ‘தந்றதரய தாங்கள் எனக்கு குருவாகவும் இருந்துள்ளீர்கள்.குருதட்சறண நகாடுக்காமல் என் கல்வி எப்படிப் பூர்த்தியாகும். தட்சறண என்று ஏரதனும்உத்திரவிடுங்கள்’ என்று ரகட்டுக் நகாண்டான் காலவன். குருரவா, ‘தட்சறண ரவண்டாம்.நகாடுத்ததாகப் பாவித்துக் நகாள்கிரைன்’ என்ைார். மீண்டும், ‘ஏதாவது ரகளுங்கள்’ என்ைான்மகன். ‘ரவண்டாம், புைப்படு’ என்ைார் ரிஷி. மீண்டும் மீண்டும் ரகட்டான் காலவன். இறதஅத்துமீைலாகக் கருதினார் குரு. தவிரவும் இவன் என்ன எனக்குக் நகாடுப்பது என்றும்நிறனத்தார். சினம், துர்வாசருக்கு மட்டும்தானா? விசுவாமித்ரனுக்கும்தான். ‘சரி...அப்படியானால், எண்ணூறு நவள்றளக் குதிறரகள். சகல லட்சணங்களும் நகாண்ட குதிறரகள்.காதுகளில் ஒன்று மட்டும் கறுப்பாக இருக்க ரவண்டும். நகாண்டு வா’ என்று ஆறண இட்டார்குரு.சிக்கிக் நகாண்டான் காலவன். நபரிரயார் சன்னிதியில் வார்த்றதகறள வடிகட்டிப் ரபசரவண்டும் என்று அப்ரபாது உணர்ந்தான், அவன். ‘யார் எது ரகட்டாலும் தருரவன்’ என்று ஒருோறளக்கு மூன்று முறை பறை அறைந்து அறிவிக்கிை வள்ளல் யயாதியின் நிறனவு வந்தது.ரேராக அவனிடம் நசன்ைான். ‘சக்ரவர்த்திரய, எனக்கு என் குருோதர் மகரிஷி விசுவாமித்ரருக்குக்குருதட்சறணயாக அளிக்க எண்ணூறு குதிறரகள், நவண்ணிைமும், ராெலட்சணமும், ஒரு காதுமட்டும் கறுத்துள்ளதாக ரவண்டும்’ என்று ரகட்டான் காலவன்.‘மகரிஷிக்கு தானம் தரும் புண்ணியம் என்னிடம் இல்றல,’ என்ைவன், சற்று ரயாசித்தான். எனக்கு மகள் ஒருத்தி உண்டு. நபயர் மாதவி. அவறளத் தருகிரைன். மற்ை மன்னர்கறள அணுகி, மாதவிறயத் தந்து, பிரதியாகக் குதிறரறயப் நபற்றுக் நகாள்.’காலவன் ஒப்புக்நகாண்டான். தந்றதஆறண இது என்பதாலும், தந்றதயின்வளர்ப்பில் இருப்பதால் அவர்வார்த்றதக்குக் கட்டுப்பட ரவண்டுரமஎன்பதாலும், மாதவி காவலனுடன்நசன்ைாள்.மாதவி, யயாதியின் ஒரர மகள். ஐந்துஆண் பிள்றளகளுக்குப் பிைகு,பிைந்தவள். சின்னஞ்சிறு வயது முதல்நகாண்ரட, கட்டுப்பாடும், பணிவும்இறைச் சிந்தறனயிலும்வளர்க்கப்பட்டவள். நதய்வப்

நபண்ணுக்கு நிகரான ஒளி உள்ளவள். மற்றும் சாஸ்திரம் அறிந்தவள் என்கிைார் வியாசர்.காலவனுடன் மாதவி புைப்படுகிைாள்.கறுப்புக் காதுள்ள, நவள்றளக் குதிறரகள் உறடயவன் என்று நபயர் நபற்ை அரயாத்தி அரசன்அரியசுவன் முன்னால் நகாண்டு ரபாய் நிறுத்தப்பட்டாள் மாதவி. அரியசுவன் இப்படி அவறளஎறடரபாடுகிைான். உன்னதமாக இருக்க ரவண்டிய ஆறு அவயவங்களில் உன்னதமாகஇருக்கிைாள். சூட்சுமமாக இருக்க ரவண்டிய ஐந்தும் சூட்சுமமாக இருக்கின்ைன. மூன்றுஅவயவங்கள் கம்பீரமாக இருக்கின்ைன.சிவந்து இருக்க ரவண்டிய ஐந்து உறுப்புகளும் சிவந்துள்ளன.சறப ேடுரவ தம்றம விறலகூறும் காலவறனப் பார்த்துக் நகாண்ட நின்ைாள் மாதவி.காலவன் நசான்னாள். ‘இவறள மறனவிறயாய்க்கிக் நகாள். சுங்கம் (மணமகன், மணமகள்வீட்டுக்குத் தரும் நபாருள்) நகாடுத்து எடுத்துக் நகாள். மறனவியாகக் நகாள்.’ எண்ணூறுகுதிறரகள் எனத் நதாடங்கி, தம் விறலறயக் காலவன் நசான்னான். அரசன், ‘என்னிடம் நீர்ரகட்கும் அந்தவறகக் குதிறரகள் இருநூறு மட்டுரம இருக்கின்ைன. அவற்றை நீர் எடுத்துக்நகாள்ளலாம். இவள் எனக்கு, ஒரு குழந்றதறய உண்டு பண்ணும் கால அளவுக்கு என்னிடம்இருக்கட்டும்.’காலவன் ஒப்புக்நகாண்டான். மன்னன் மாதவிறய வாங்கிக் நகாண்டான். ஒரு குழந்றத பிைந்தது.காலவன் வந்து, அரசனிடம், ‘குதிறரகள் உன்னிடரம இருக்கட்டும். பிைகு வந்து வாங்கிக்நகாள்கிரைன்’ என்று நசால்லிவிட்டு, மீதி அறுநூறு குதிறரகறளத் ரதடிப் புைப்பட்டான்.மாதவி பின் நதாடர்ந்தாள்.காசி ரதசத்து அரசன் திரவாதாசன், தன் சறபயில் நிறுத்தப்பட்ட மாதவிறயக் கண்டான்.‘என்னிடம் தாங்கள் ரகட்ட மாதிரியான குதிறரகள் இருநூறு இருக்கின்ைன. அவற்றை எடுத்துக்நகாள்ளுங்கள். இந்த மாதவியிடம் ோன் ஒரு இளவரசறனப் நபற்றுக் நகாள்கிரைன்.’மாதவி அவனுடன் ஒரு ஆண்டு வாழ்ந்தாள். இருந்தாள். பிரதர்த்தனன் என்ை குழந்றத பிைந்ததும்மாதவிறயயும் குதிறரகறளயும் தந்தான்.அடுத்து ரபாெ ேகரத்து அரசன் உசீதரனிடம் நசன்ைான் காலவன். உசீதரனிடம், ‘இந்தப்நபண்றண மறனவியாகக் நகாண்டு ஒரு குழந்றதறயப் நபற்றுக் நகாள். எனக்குத் ரதறவ...’என்று தம் ரதறவகறளச் நசான்னான். உசீதரன், எனக்குக் குழந்றத இல்றல. அறத இவளிடம்அறடரவன்\" என்று நசால்லி ஒரு ஆண்டு, ஒரு குழந்றத, இருநூறு குதிறரகள் என்ைான். காலவன்ஒப்புக்நகாண்டான்.‘புண்யம் நசய்தவன் பாக்கியத்றத அறடவது ரபால அவறள (மாதவி) அறடந்து, மறலக்குறககளிலும், ேதிக்கறரகளிலும், பூந்ரதாட்டங்களிலும், வனங்களிலும் அழகான மாடிகளிலும்,சாளரங்கரளாடு கூடிய விமானங்களிலும் கூடி இன்பம் துய்த்தான்’ என்கிைது பாரதம்... சிபி என்ைமகன் பிைந்தான்.காலவன் வந்து மாதவிறய வாங்கிக் நகாண்டு நசன்ைான்.

காலம் அதிகம் நசன்ைதாலும், குருதட்சறண நகாடுபடாது, கல்வி குறைபாடுறடயதாகஆகிவிடும் என்ை அச்சத்தாலும், மாதவிறய அறழத்துக் நகாண்டு விசுவாமித்திரன் முன் ரபாய்நின்ைான்.யயாதி அளித்த அவன் மகள் மாதவிறயக் நகாண்டு அறுநூறு குதிறரகறள வாங்கிவிட்ரடன். மீதிஇருநூறு குதிறரகளுக்குப் பதிலாக இவறளத் தாங்கரள நபற்றுக் நகாண்டு அருள ரவண்டும்\"என்ைான் காலவன்.மகரிஷி விசுவாமித்ரன் நசான்னார். மாதவிறயப் பார்த்துவிட்டுச் நசான்னார்.ஓ... காலவா. இந்த விேயத்துக்காக நீ முன்னரம ஏன் இவறள எனக்குக் நகாடுக்கவில்றல.எனக்ரக, குலத்றத விருத்தி நசய்கின்ை ோன்கு புத்திரர்கள் உண்டாவார்கரள!\" ஒரு புத்திரனாகிைபயனுக்காக உன்னுறடய கன்னிறகறய ஏற்றுக் நகாள்கிரைன். நீ நபற்ை அறுநூறு குதிறரகளும்என் ஆஸ்ரமத்றத அறடந்து எங்கும் திரியட்டும்.\"விசுவாமித்ரன் அவளுடன் கூடிஅஷ்டகன் என்ை புத்திரறனப்நபற்ைான்.காலவன், மாதவிறய அறழத்துக்நகாண்டு வந்து, தந்றத யயாதியிடம்ரசர்த்தான்.குதிறரகள் கிறடத்தனவா... தட்சறணபூர்த்தியானதுதாரன?\" என்றுவினவினான் யயாதி.எல்லாம் சுபமாகரவ முடிந்தன.\"மன்னன் என்ை முறையில், மகரிஷிவிசுவாமித்ரர்க்குத் தம்மால் ஆனறதச்நசய்ய முடிந்ததில் மகிழ்ந்தான். தமக்குரிஷியின் அருளால், புண்ணியம் கூடும்என்றும் ேம்பினான். மக்களால் அதிகம் விரும்பப் நபற்ை மாதவிக்குத் திருமணம் நசய்விக்கரவண்டும் என்று ரயாசித்தான். தம் அறமச்சர் குழுறவக் கூட்டி கலந்தாரலாசித்தான்.பயனாக, தம் மகன்கள் பூரு, எது இருவறரயும் ஒரு ரதத்தில் ஏற்றி, ேடுவில் மாறலரயாடு மகள்மாதவிறய நிற்க றவத்து கங்றகயும் யமுறனயும் கூடும் பிரரதசத்தில் ஊர்வலம் ரபாகச்நசய்தான். ரிஷிகள், வானவர்கள், கந்தர்வர்கள், மன்னர்கள், மறல உலகத் தறலவர்கள்,ஆற்ைங்கறர ஊர்த் தறலவர்கள் என எல்ரலார் முன்னிறலயிலும் ரதர் ேகர்ந்து நசன்ைது. றகயில்மாறலயுடன், நின்ைவள் நின்ை படிரய இருந்தாள். ஒரு மனிதரும். ஒரு நதய்வமும், ஒருவானவரும் அவறளக் கவரவில்றல. வனப் பகுதியில் பிரரவசித்தரபாது, கூட்டம் கூட்டமாகரமய்ந்து நகாண்டிருந்த மான்கறள அவள் பார்த்தாள். பார்த்தபடிரய இருந்தாள்.யாறரயும் ரதர்வு நசய்யாமல் திரும்பி வந்த மகள் மாதவியிடம் யயாதி ரகட்டாள்.ஏன், யாறரயுரம ரதர்ந்நதடுக்கவில்றல?\"

மாதவி முதல் முறையாகத் தந்றதயிடம் தம் கருத்றத வாய்விட்டுச் நசான்னாள்.எனக்குத் திருமண வாழ்க்றக இல்றல. எனக்குப் பிடிக்கவில்றல.\"என்ன நசய்யப் ரபாகிைாய்?\"வனம் நசல்லப் ரபாகிரைன். தவம் நசய்யப் ரபாகிரைன்.\"மிகுந்த ரயாசறனக்குப் பிைகு, யயாதி நசான்னான்.உன் விருப்பம். நதய்வங்கள் உனக்குத் துறண நசய்யட்டும்\" மாதவி, வனம் நசன்ைாள்.யயாதியின் காலத்தில் மன்னர்கள் அறழக்கப்பட்டு, நசய்யப்பட்ட திருமணங்கள் வழக்கத்தில்இல்றல. நபண்கள், மணமகன்கறளத் ரதடிச்நசன்று மாறல சூட்டி வாழத் நதாடங்கிஇருக்கிைார்கள். அதுரபால, மணவாழ்க்றகறய விரும்பாத நபண்கள், தவம் ரமற்நகாள்ளவும்அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கிைார்கள்.இளவரசி மாதவி, வனத்தில் சஞ்சாரம் நச ய்து நகாண்டிருந்தாள். காட்டில் இருந்த ரிஷிகள்,பிரும்மசாரிகள் அவள் வளர்ச்சிறயக் கண்டுநகாண்டிருந்தார்கள். ஆறடறயத் துைந்தாள்.பதிலுக்கு மான் ரதாலில் ஆன ஏரதா ஒன்றைச் சுற்றிக் நகாண்டாள். ஆகாரம் என்பது எப்ரபாரதாஎன்ைாயிற்று. மாதவி எங்கு நசன்ைாலும் ஒரு மான் கூட்டம் அவறளத் நதாடர்ந்து வந்துநகாண்டிருந்தது. மான் கூட்டத்துக்குள் தம்றமப் நபாருத்திக் நகாண்டாள். அவ்வப்ரபாது, தந்றதயயாதிக்குத் தகவல்கள் வந்து நகாண்டிருந்தன துைவி என்கிை நிறலக்குச் நசன்ைதாக.மிருகவிரதம் என்கிை விரதத்றத ரமற்நகாண்டு அறலவதாகவும் தகவல் வந்தது. மான்களுடன்,மான் ரதால் ரபார்த்தி மான் ரபால் புல் பூண்டுகள் தின்று, ஆறு, ஓறட நீர் குடித்துத் தவம்ரமற்நகாண்டதாகவும் தகவல் கிறடத்தன. தன்றன மானாகரவ மாற்றிக் நகாண்டு இருந்தாள்மாதவி.யயாதி, தம் உடம்றப விட்டுச் நசார்க்கம் நசன்ைான். பிருமரலாகத்தில் பல காலம் நசார்க்கவாழ்க்றக வாழ்ந்தான். ரதவமாதர்களின் கூட்டத்தில் தம்றமக் கறரத்துக் நகாண்டான். ரதவபானங்கள் உண்டு, பூந்ரதாட்டங்களில் பல காலம் திறளத்தான். கறடசியாக இந்திரரலாகம்வந்து, ரிஷிகள், மாமுனிவர்கள் ரசர்ந்த சறபயில் நிரந்தரமாக இருந்தான். அவனது புண்ணியம்காரணமாக மிக மரியாறதயுடன் ேடத்தப்பட்டுக் நகௌரவம் அனுபவித்தான். ஒருமுறை,மூவுலகிலும் இருக்கும் புண்ணியவான்கள் பற்றிய ரபச்சு வந்தது. பலப்பல புண்ணியஆத்மாக்கள் பற்றிய உறரயாடல் நிகழ்ந்தது. இந்திரன், யயாதிறயப் பார்த்து, ‘உன் அபிப்பிராயம்என்ன’ என்ைான். இதழில் ேறகயும் அலட்சியமும் ரதான்ை, ஆணவம் என்று நசால்லத்தக்கநதானியில் யயாதி நசான்னான்.நதய்வங்கள், ரிஷிகள், வானவர்கள், கந்தர்வர்கள், மாமுனிவர்கள், மனிதர்கள் மத்தியில், எனக்குநிகரான புண்ணியம் நசய்தவன் மூன்று உலகிலும் இல்றல\" என்ைான் யயாதி.ேகுேனின் மகன் ரபசும் ரபச்றச உலகம் ரகட்டது. அகத்தியர் முதலான ஒன்பது ரிஷிகள்பல்லக்றகச் சுமந்து வர, புதிதாக இந்திர பதவி அறடந்திருந்த ேகுேன், இந்திராணிறயச் சந்திக்கச்நசல்லும் தவிப்பில், பதற்ைத்தில், தம்றமச் சுமந்த ரிஷிகளிடம் ‘சர்ப்ப’ ‘சர்ப்ப’ என்று கட்டறளஇட்டான். சர்ப்ப என்ை பதத்துக்கு சீக்கிரம் என்று நபாருள். பாம்பு என்றும் நபாருள். ரிஷிகள்‘அப்படிரய ஆய்வாயாக’ என்ைனர். ரதரவந்திர பதவியிலிருந்து சறுக்கினான் ேகுேன்.

இந்திரன் ேறகத்தபடிச் நசான்னான்.தந்றதயின் ஆணவத்துக்கு மகனாகப் பிைந்தவன் நீ. உன்றனரய கர்வித்து, உன்றனரய ஊதிப்நபருக்கி, உன்றனரய வியந்து நகாண்டு, அதனாரலரய, நீ உன் புண்ணியம் அறனத்றதயும்நதாறலத்தா. புண்ணியம் அற்ைவன், இந்த உலகத்தில் இருக்கத் தகுதி இல்லாதவன். நீபூரலாகத்தில் விழு! இனி, தற்நபருறம ரபசாரத.\"தம் பிறழறய உணர்ந்தான், யயாதி.விழுந்தாலும் உத்தமர் மத்தியில் விழ அருள் நசய், இந்திரா.\"ோன்கு ரிஷிகள் யாகம் நசய்யும் இடத்றத ரோக்கி விழுந்தான் யயாதி. ‘சூரியன், தறரயில்விழுவது ரபால சரியும் நீ யார்’ என்று யயாதிறயக் கண்டு அந்த ோன்கு ரிஷிகளில்இறளயவனான அஷ்டகன் ரகட்டான்.ோன் யயாதி. தற்நபருறம என்கிை பாவம் நசய்து, புண்ணியங்கறள இழந்தவன். ேகுேன் மகன்.\"ஓ...\"அஷ்டகன், தம் முன் தறலகீரழ விழும் யயாதி தம் மாதாமகர் என்பறத அறிந்தான். (மாதாமகர் -தாய்வழிப்பாட்டான்).அஷ்டகனுக்கும் யயாதிக்கும் ஆத்மிகச் சம்பாேறண நதாடங்கியது. (மிகச் சிைப்பான பகுதி அது.முழுவறதயும் வாசிப்பது ேல்லது).சுவர்க்கத்தின் திைவுரகால்கள் எறவ?\" அஷ்டகன்.தவம், தானம், புலனடக்கம், மனறத நவல்லுதல், ோணம், உள்ளும் புைமும் பூத்து இருத்தல்,உயிர்க் கருறண ஆகியறவ உன்றனச் நசார்க்கம் ரசர்ப்பறவ.\" (இது வாரியார் நமாழிநபயர்ப்பு).பிரும்மசரியம் என்ைால் என்ன?\"பணிவும், புலனடக்கமும், ஊக்கமும், ஓய்வறியாத படிப்பும் பிரும்மசாரியின் கடறம மற்றும்வாழ்க்றக நேறி.\"இல்லைம் என்பது அைத்தால் வந்த நபாருறளக் நகாண்டு வாழ்தலும், விருந்து ஓம்பலும்\"வானப்பிரஸ்தம் என்பது, வனத்தில் வாழ்ந்து, எந்த உயிர்க்கும் தீறம புரியாது மனறதஇறைவனிடம் ரசர்த்து வாழ்தல்.\"சந்யாசம் என்பது, விட்டு விடுதறல ஆதல். எதுவும் இல்லாது, தனித்து சஞ்சாரம் நசய்தல். நீஉன்ரனாடு மட்டும் வாழ்தல்.\"அந்த ோன்கு ரிஷிகுமாரர்கள் மாதவியின் புத்ரர்கள். அப்ரபாது, மாதவி, தம் மான் கூட்டம் பின்நதாடர, மான் ரதால் உடுத்தி, சடாதாரிணியாக அங்கு வந்து ரசர்ந்தாள். தந்றதக்கு ேமஸ்காரம்நசய்தாள், மாதவி.‘இவர்கள் என் புத்ரர்கள்’ என்று தந்றதக்கு அறிமுகம் நசய்து றவத்தாள். பிைகு, குழந்றதகறளப்பார்த்துச் நசான்னாள்.

குழந்றதகரள! இவர் மகாத்மா. நதய்வ சறபயில் இருக்க ரவண்டியவர். எப்படிரயா,விழுந்துவிட்டார். ோம் ேம் புண்ணியங்கறள இவருக்குத் தந்து, மீண்டும் நதய்வரலாகம்அனுப்புரவாம்.\"குழந்றதகளாகிய ராெ ரிஷிகள் மறுத்தார்கள்.அம்மா. உன்றனப் பண்டமாகத் தானம் தந்து, ோடுகள் ரதாறும் விறல ரபசி விற்கச் நசய்த இந்தமனிதர்க்கா, புண்ணியத்றதத் தருவது? உன் நகௌரவத்றதச் சிறதத்தவருக்காக எறதக்நகாடுப்பதும் பாவம். அவர் உபரதசம் நசய்தார். அதற்கு உணவும் நீரும் தரலாம்\" என்ைார்கள்பிள்றளகள்.ரசாகம் நிரம்பிய நசாற்களில் மாதவி நசான்னாள்.அவர் என் தந்றத. தந்றதயாக அப்படிச் நசய்தார். மகளாக, ோன் நசய்ய ரவண்டியறத ோன்நசய்கிரைன். தந்றதரய! என் புண்ணியம் அறனத்றதயும் உங்களுக்குத் தாறர வார்க்கிரைன்.தாங்கள் நசார்க்கம் நசல்லுங்கள்.\"அப்படிரய ேடந்தது. நசார்க்க விமானத்தில் வானம் நசல்லும் தந்றதறயரய பார்த்துக் நகாண்டுமண்ணில் நின்ைாள் மாதவி. குழந்றதகள் அகன்று நசன்ைார்கள். இப்ரபாது, அவள் அவளுடன்மட்டுரம இருந்தாள்.இரண்டு விறளவுகள் நிகழரவ, மாதவி கறத நசால்லப்படுகிைது.மன்னிப்பின் மகத்துவம். இறதக் நகௌரவர்களும் பாண்டவர்களுரம கறடப்பிடிக்கவில்றல.மாதவி மைக்கப்பட்டாள்.மாதவிக்குப் பிைகு, அவளால், ‘நபண்கள் பிதிர் காரியம் நசய்யலாம்’ என்கிை வழக்கம்ஏற்பட்டது.(அடுத்து சோவித்ரி)

வரலோறு கண் டபோரோளி சோவித்திரிபாரத காலத்துக்கு முன்பிருந்ரத புகழ்நபற்றிருந்த மத்ர ரதசத்து மன்னன் அச்வபதி. அரசி மாலதி.தர்மவான் என்று புகழ்நபற்ைவரும் நபாறுறம, சத்தியம், புலனடக்கம் நகாண்டவருமானஅச்வபதியும் மாலதியும் முதுறம அறடந்தனர். தங்களுக்குக் குழந்றத இல்லாறமயால், வனம்நசன்று பதிநனட்டு ஆண்டுகள் சாவித்திரி ரதவி குறித்துத் தவம் நசய்தார். யாக நேருப்பில்ரதான்றிய சாவித்திரி ரதவி, குழந்றத வரம் ேல்கினாள். பிைந்த நபண் குழந்றதக்குத் நதய்வத்தின்நபயறரரய றவக்கிைார்கள் நபற்ரைார்கள். ஒரு ரதவகுமாரி ரபால வளர்ந்து நின்ைாள் சாவித்திரி.அகமும் புைமுமாக அழகு நகாண்ட சாவித்திரிறய மணக்க எந்தத் ரதசத்து இளவரசனும்வரவில்றலரய என்ை கவறல அச்வபதிக்கு. ஒருோள் மகறள அறழத்த அச்வபதி, மகரள... உன்றனப் நபண் ரகட்டு எவனும் வரக்காரணன். அரசர்களின் எதிர்பார்ப்புக்கு ரமலாக இருக்கிைாய் நீ. எனரவ, மூத்த அறமச்சர்கள், பாதுகாப்புடன் நீரய பல பிரரதசத்துக்கும் நசன்று உனக்குப் பிடித்த மணமகறனத் ரதர்வு நசய்து நகாண்டு திரும்பு. உன் விருப்பப்படிரய அவறனரய மணம் நசய்விக்கிரைன்\" என்ைார். மன்னர்கறள வரவறழத்து ேடத்தும் சுயம்வரத் திருமண முறை ரதான்ைாத காலம் அது. மணமகறனத் ரதடிப் புைப்பட்டாள் சாவித்திரி. வனம், பட்டிணம், ஊர்கறளச் சுற்றி வந்து ரசர்ந்தாள். தந்றதறயப் பார்க்கச் நசன்ைாள். அப்ரபாது தந்றதயுடன் ோரத முனிவரும் இருந்தார். இருவறரயும் வணங்கி நின்ைாள். யார் அம்மா உன் மனம் கவர்ந்தவன்?\" சத்தியவான் என்பது அவன் நபயர். சால்வ ரதசத்து அரசன், பிரசித்தி நபற்ை ராெரிஷி த்யுமத்ரசனன்மகன். எதிரி மன்னர்கள் அவர் ோட்றடப் பிடித்து அவறரயும் அவர் மறனவிறயயும் காட்டுக்குஅனுப்பி விட்டார்கள். அரதாடு மன்னர் கண்களும் குருடாகி விட்டன. தந்றத, தாய்க்குத்துறணயாக இருந்து நகாண்டு வாழ்கிைார் சத்தியவான். தந்றதயின் கண்கள் அவர்.\"சத்தியவானா?\" என்ைார் ோரதர்.தந்றத முனிவரிடம், சத்தியவான் பற்றிச் நசால்லுங்கள். சரியான வரன்தானா?\" என்று ரகட்டார்.தானம் நசய்கிைவன். அந்தணர்களின் பக்தன். சத்தியகாமி. அழகன். புலனடக்கம் உள்ளவன். ேட்புநகாள்பவன். இழிவுகளில் நவட்கமுறடயவன். ஓவியன். சிற்பி. குதிறரகறளரய அதிகம்வறரபவன். ஆனால்...\"நசால்லுங்கள்.\"சரியாக, இன்று நதாடங்கி ஓர் ஆண்டு முடிவதற்குள் மரணம் அறடயப் ரபாகிைவன்.\"

அதிர்ச்சி அறடந்தார் அச்வபதி. மகளிடம், ரவறு மணமகறனப் பாரம்மா என்ைார். சாவித்திரிமறுத்து விட்டாள். ோன் ரேசித்தது ரேசித்ததுதான். அவர் தான் என் கணவர். என் முடிவு மாைாதது\"என்ைாள் நதளிவும் தீவிரமுமாக.ோரதர் நசான்னார்.அச்வபதி, உன் மகள் சாவித்திரி, அறிவும் ஞானமும் நிரம்பியவள். அவள் மன உறுதியும்றதரியமும் விடாமுயற்சியும் உறடயவள். தம்றமயும் தம்றமச் சார்ந்தவர்கறளயும்பாதுகாப்பதில் வல்லறம நகாண்டவள். அவள் எண்ணப்படிரய சத்தியவாறன மணக்கட்டும்.\"அப்படிரய ேடந்தது.காட்டில், சத்தியவான் சாவித்திரி இல்லைம் நதாடங்கியது. சாவித்திரியின் மனஉறளச்சலும்நதாடங்கியது. சத்தியவான் தம் மரண ோறள அறியாமல், மகிழ்ச்சிரயாடு இருந்தான். அந்தமகிழ்ச்சிறயக் குறலக்காமல், அரத ரேரம், ஒவ்நவாரு கணமும் ‘அந்த’ ோறள எப்படிஎதிர்நகாள்வது என்கிை மனஅழுத்தத்தில் இருந்தாள் அவள். தம்றம இரண்டு முகம்நகாண்டவளாக ஆக்கிக் நகாண்டாள் அவள் என்கிைார் வியாசகவி. ஒரு முகம், கணவனுக்குக்காட்டும் மகிழ் முகம். மற்ைது, தம் மனறதக் குறடயும் சஞ்சல முகம்.அடுத்த ோன்காம் ோள் மரண ோள் என்பறதக் கணக்கிட்டுக் நகாண்டாள். மூன்று பகல்களும்இரவுகளும், மரணத்றத நவல்லும் ரோன்றப ரோற்கத் நதாடங்கினாள். அறத நின்றுநகாண்ரடநிகழ்த்த ரவண்டும் என்பது நியதி. மூன்று பகலும் மூன்று இரவுகளும் நின்ைபடி, உணவுஉண்ணாமல், உைக்கம் இல்லாமல், மிருத்யு மந்திரங்கறள தியானித்துக் நகாண்டிருந்தாள்.காரணம் அறியாமல், கணவனும், மாமனாரும் மாமியாரும் சாவித்திரியின் ரசார்ந்த ரதகம் கண்டுகவறல அறடந்தார்கள். ோன்காம் ோள், சத்தியவான் காட்டுக்குக் கனி பறிக்கவும்,விைகுக்காகவும் ரகாடலிரயாடு புைப்படுறகயில் தானும் புைப்பட்டாள் அவள். காட்டுக்குஎப்நபாழுதும் வராதவள் அன்று வந்தறமறய மகிழ்ச்சியாக எதிர்நகாண்டான் சத்தியவான்.காட்டின் அழறக அவளுக்குச் சுட்டிக் காட்டிக் நகாண்டு விறளயாட்டுப் பிள்றள ரபாலஅறலந்தான் அவன். சாவித்திரி, தம் மகிழ்ச்சி முகத்றதக் காட்டிக் நகாண்டும், பதில் ரபசிக்நகாண்டும், மனதுக்குள் விசாரத்துடன் இருந்தாள். விைகு நவட்டிக் நகாண்டிருந்தவன், வியர்றவநபருகி, தள்ளாடியபடி, எனக்குக் கடுறமயான தறலவலி நதாடங்கி இருக்கிைது, சாவித்திரி.தறலறய யாரரா ஆயுதம் நகாண்டு தாக்குவது ரபால இருக்கிைது\" என்ைான்.சாவித்திரி, அவன் தறல தம் மடியில் இருக்குமாறு படுக்க றவத்தாள். அவன் ஆழ்ந்தஉைக்கத்துக்குள் ஆழ்ந்தான். மரணம் ரேரப் ரபாவது உறுதியாயிற்று.அப்ரபாது, சற்று தூரத்தில், தறலயில் மகுடமும், சூரியன் ரபான்ை ஒளியும், சிவந்தகண்கறளயும், சியாம வண்ண உடம்பும், றகயில் பாசமும் நகாண்ட ரதவன் ரபால ஒருவன்நிற்பறதச் சாவித்திரி கண்டாள். கணவறனத் தறரயில் படுக்க றவத்துவிட்டு அவன் முன் ரபாய்நின்று, றககுவித்து வணங்கி, ேடுங்கும் உள்ளத்ரதாடு துயரக் குரலில் ரபசினாள்.தாங்கள் ஒரு ரதவ புருேன் என்று நதரிகிைது. தங்கள் சரீரம், மனிதர்களுறடயது ரபால் இல்றல.தாங்கள் விரும்பினால் தாங்கள் யார் என்பறதயும் என்ன விரும்புகிறீர்கள் என்பறதயும்அருள்கூர்ந்து உறரயுங்கள்.\"

சாவித்திரி. நீ தபஸ்வினி. சீலமும் துணிவும் நகாண்டவள். அதனால் உன்னுடன் ோன் ரபசமுடிகிைது. ோன் யமராென். உன் கணவன் ஆயுள் முடிந்து விட்டது. அவறனக் கட்டி அறழத்துச்நசல்லரவ ோன் வந்திருக்கிரைன்.\"பகலரன... மனிதர்கறள அறழத்துச் நசல்லத் தங்கள் தூதுவர்கள்தாரன வருவார்கள். தாங்கரளவருறக புரிய என்ன அவசியம் என்பறத அறிந்து நகாள்ள முடியுமா?\"உன் கணவன் தர்மாத்மா. குணக்கடல். ஆகரவ என் தூதர் மூலம் அறழத்துச் நசல்ல உகந்தவன்அல்லன். அதனால் ோரன வந்ரதன்\" என்ைவர், சத்தியவான் உடலிலிருந்து, கட்றடவிரல் அளவுஇருந்த ஜீவறன நவளிரயற்றினார். உயிர் நவளிரயறியதால், சத்தியவான் மூச்சு நின்ைது. உடல்கருத்தது.ஜீவறனக் கட்டி எடுத்துக்நகாண்டு, நதன்திறச ரோக்கிப் பயணப்பட்டான் யமன். சாவித்திரியமறனப் பின்நதாடர்ந்தாள். யமன் அவறனப் பார்த்து, சாவித்திரி, நீ திரும்பிச் நசல். கணவரின்இறுதிச் சடங்றகச் நசய். இறுதிக் கடன் ஆற்றி, கடன் அற்ைவனாக்கு. கணவன் பின்னால், நீஎதுவறர வர ரவண்டுரமா, அந்த எல்றல முடிந்துவிட்டது\" என்று கனிரவாடு நசான்னான்.சுவாமி. கணவன் எங்கு நசல்கிைாரனா, அவறனப் பின்பற்றுவது என் கடறம. அது என் தர்மம்.தவம், குருபக்தி, பதிபிரரறம, விரதம், அரதாடு தங்கள் அருளால், என் ேறட தறடபடாது.ேண்பருடன் ஏழடி ேடந்தால் ேட்பு ஸ்திரப்படும் என்பார்கள். தங்களுடன் ேடந்ததால், தாங்களும்என் சிரனகிதராகிறீர்கள். அந்த உரிறமயில் ரபசுகிரைன். புலன் அடக்கம் இல்லாதவர்கள்காட்டில் தர்மங்கள், குருகுலவாசம், தவம் நசய்ய முடியாது. புலன் நவன்ைவர்கள் இறதச் நசய்யவல்லவர்கள். மகாத்மாக்கள், விரவகத்தால் தர்மத்றத அறிகிைார்கள். தர்மம் அறனத்றதயும்அறிந்தவர் என்பதால்தாரன தாங்கள் யமதர்மன் என்று அறழக்கப்படுகிறீர்கள்.\"புகழுள்ளவரள. குழந்தாய். சாவித்திரி. சுரம், அட்சரம் பிசகாமல் நீ ரபசும் ரபச்சு, எனக்குமகிழ்ச்சி தருகிைது. சத்தியவான் உயிறரத் தவிர, ரவறு ஏதாவது வரம் ரகள்.\"பகவாரன! என் மாமனார், ோட்டிலிருந்து துரத்தப்பட்டுக் காட்டில் வசிக்கிைார். அவருக்குக்கண்கள் இல்றல. அவருக்குக் கண்கள் தந்து, பலமும், இளறமயும் ஒளியும் நகாண்டவராய்அவருக்கு அருள்புரியுங்கள்.\"புரிந்ரதன். இந்ரேரம் அவர் கண்கறளயும், வலிறமயும் நபற்றுவிட்டார். நீ ரோன்பாலும் வழிேறடயாலும் கறளத்து விட்டாய். ரபா மகரள.\"சுவாமிக்கு அருகில் எனக்ரகது கறளப்பு. எப்படிச் சிரமம் வரும். என் கணவருடன் நதாடர்வதுதாரன என் தர்மம். உம்ரபால் நபரியவர்கள் உைவு எனக்குப் நபரும் புண்ணியம் தரும்.அவர்கரளாடு ேட்புண்டாவது மாநபரும் புண்ணியம் தரும். தர்ம வான்களின் அருகில் இருப்பதுஎப்ரபாதும் மிகுந்த பலறனத் தரும். தங்கள் அருகில் ோன்.\"அறிஞர்களுக்கும் உன் ரபச்சு, அறிறவத் தரும். ஞானவான்களின் ரபச்சு அது. நபண்ரண!இன்னும் ஒரு வரம் தருகிரைன். சத்தியவான் உயிறரத் தவிர. ரவறு ரகள்...\"என் மாமனார் த்யுமத்ரசனன், இடிந்த தம் ோட்றட மீண்டும் நபை ரவண்டும்.\"அவர் தம் ோட்றட அறடந்து விட்டார். நவகுதூரம் ேடக்கிைாய். சிரமம் ரவண்டாம். திரும்புகுழந்தாய்.\"

ரதவர் பிராரன. மக்கறள அவரவர்க்கு ஏற்ப நியமம் நசய்து தாங்கரள அவர்கறளவழிேடத்துகிறீர்கள். ஆகரவ தான் தாங்கள் யமன் என்று புகழப்படுகிறீர்கள். மனம் வாக்குகாயத்தால் எவ் உயிர்க்கும் தீங்கு நசய்யாறம, இரக்கம், தானம் நசய்தரல சாதுக்கள் தர்மம்.மனிதர்கள் அற்ப வயதுறடயவர்கள். அவர்கள் சக்தி இன்றம பிரசித்தம். தங்கறளப் ரபான்ைமகாத்மாக்கரள எங்கறளப் ரபால சரண் அறடபவர்களுக்கு இரக்கம் நசய்கிறீர்கள். (ஆகரவ,என் ரமல் இரக்கம் காட்டுங்கள்).\"கல்யாணி. தாகம் நகாண்டவர்க்குக் கிறடத்த நீர் மாதிரி, உன் நசாற்கள் எனக்கு சுகம் தருகிைது.ஏரதனும் வரம் ரகள். கணவன் உயிறரத் தவிர.\"சுவாமி. என் தந்றத புதல்வன் அற்ைவர். அவருக்கு நூறு புதல்வர்கள் அருள ரவண்டும்.\"தந்ரதன் வரம். நீ நவகு தூரம் வந்து விட்டாய். திரும்பிப் ரபா, மகரள.\"சுவாமி. மனிதர் அறனவர்க்கும் தாங்கள் தர்மப்படிச் சமமாக ேடந்து நகாள்கிறீர்கள். ஆகரவ நீர்தர்மராெர். மக்கள் மக்கறள ேம்புவதில்றல. தர்மவான்களிடம் ேம்பிக்றக ரதான்றுகிைது.தர்மவான்களிடம் ேல்ல எண்ணம் உள்ளது.\"உன் ரபால் யார் ரபசியும் ோன் ரகட்டதில்றல. வித்வாம்சினி! ோன் திருப்தி அறடந்ரதன்.இன்னும் ஒரு வரம் ரகள், கணவன் உயிறரத் தவிர.\"சத்தியவானுக்கும் எனக்கும் பராக்கிரமம் உள்ள நூறு புதல்வர்கள் உண்டாக அருள் ரவண்டும்.\"உனக்கு நூறு புதல்வர்கள் கிறடப்பார்கள்.\"தர்மவான்கள் ஒருரபாதும் கவறல, துன்பம் அறடவதில்றல. தர்மவான்கள் பிரசாதம்ஒருரபாதும் வீணாவதில்றல.\"சாவித்திரி. உன் ரமல் எனக்குப் பக்தி அதிகரிக்கிைது. உவறம இல்லாத ஒரு வரம் ரகள்.\"தர்மரதவறதரய. தாம்பத்யம் இன்றிக் குழந்றதகள் ஏது? சத்தியவாறனத் தவிர ரவறு யாருடன்புத்திரப் பயன் காண முடியும்? சத்தியவான் உயிறரத் தந்து, என் உயிறரயும் காப்பாற்றுங்கள்.\"சாவித்திரி தம் கணவனுக்கு உயிறரத் தந்தாள்.இந்திய மண்ணில் மரணம் பற்றியும் மரணத்துக்குப் பிைகான வாழ்க்றக பற்றியும் ரிஷிகள்சிந்தித்த படிரய இருக்கிைார்கள். இந்திய தத்துவத்தின் ஆதி சிந்தறனயாளர்கள், உபநிேத்தில்மரணம் பற்றிப் ரபசி இருக்கிைார்கள். ெடர் இயற்றிய கரடாபநிேத், இறத விவாதிக்கிைது.வாெசிரவஸ் என்ை மன்னர், ‘விசுவஜித் யாகம்’ நசய்கிைார். உலறகரய நவற்றிநகாள்கிை யாகம்அது. யாக முடிவில், கிழப் பசுக்கறள தானம் நசய்கிைார். புல் தின்ன முடியாத, ேடக்க முடியாத,பால் தராத பசுக்கள். தமக்கு விருப்பமானறதக் நகாடுப்பரத தானம். அப்பா நசய்கிை ரமாசத்றதமகன் நிசிரகதஸ் பார்க்கிைான். அப்பாவிடம் நசன்று, என்றன யாருக்குத் தரப் ரபாகிறீர்கள்\"என்று மூன்று முறை ரகட்டான். உன்றன யமனுக்குத் தரப் ரபாகிரைன்\" என்ைார் ரகாபமுற்ைதந்றத.ேசிரகதஸ், யமறனச் சந்தித்து மரணம், ஆன்மா, நசார்க்கம் பற்றிநயல்லாம் உறரயாடுகிைான்.உடம்பு அழிகிைது. ஆன்மா அழிவதில்றல என்பரத உபநிேத முடிவு.

ஸ்ரீ அரவிந்தர், சாவித்திரி என்ை, ஆங்கில நமாழியிரலரய மிகப் நபரிய காவியத்றதச் நசய்தார்.உருவகங்களால் ஆன காவியம் அது. 24000 அடிகள் நகாண்டது அது. அதில் சாவித்திரி, தம் ரயாகசாதறனகள் மூலம் ஆன்மாறவ, தம்றமத் ரதடிச் நசல்வதான பாறதறய நிறுவுகிைார், என்கிைார்ஆய்வாளர்கள்.ஒரு முக்கிய விேயம். பாரத, ராமாயணப் பாத்திரங்கள் பலவற்றை மறு வாசிப்பு நசய்யும்பறடப்புகள் இந்திய நமாழிகளில் நிறையரவ உள்ளன. சீறத, அகல்றய, கர்ணன், திநரௌபதிஎன்பது ரபாலப் பல பாத்திரங்கள் புது வாழ்க்றகறயப் ரபசின. ஆனால், சாவித்திரிறயறமயமாகக் நகாண்ட மறு வாசிப்பு நபரும்பாலும் இல்றல. காரணம், சாவித்திரியின் அந்தவிடாமுயற்சி புதிய கதவுகறளத் திைக்கவில்றல. அவள் முன் மகாகவிகள் ஸ்தம்பித்துநின்ைார்கள்.தம் ரதர்வின் மீது முழு ேம்பிக்றக. அறத அறடயும் அச்சமின்றம, ஞானத்தின் ரமல் கட்டியநசயலூக்கம், எந்த இடறரயும் துச்சமாகக் கண்டு ரமாதும் ரபார்க்குணம் இறவகளால் ஆனவள்சாவித்திரி. சுயசிந்தறன, சுய நசயல், சுயலட்சியம் ஆகியறவகளின் உருவம் அந்தப் நபண்மணி.பாரதம் ஏன் இந்தப் நபண்கறள வியந்து பாராட்ட ரவண்டும்? இந்தக் ரகள்வியின் நிழலில் தான்வியாச மகாகவியின் மனம், அதன் பாராட்டு, தங்கி இருக்கிைது என்பறதயும், வாழ்க்றகயின்துடிப்றப ேவீன காலத்திலும் அது தக்கறவத்துக் நகாண்டிருக்கும் பாங்றக உணர முடிகிைது.ஆணின் நவற்றிக்குப் பின் சாவித்திரி இல்றல. நவற்றிரய அவள்தான்.(அடுத்து தம ந்தி)

தீரம் மிகுந்த தம ந்திதமயந்தி, ேளன் கறத, இந்தியாவின் அறனத்து நமாழிகளிலும் நசால்லப்பட்டிருப்பது, இதன்சிைப்பு கருதியாகும். ஹர்ே கவி, ‘றேேதம்’ என்ை நபயரில் வடநமாழியில் காவியமாகச்நசய்திருக்கிைார். அதன் பிைகு, புகரழந்தி ‘ேளநவண்பா’ என்ை நபயரில் அக்கறதறய,கவிறதயின் உச்சம் என்று ரசால்லும்படி நவண்பாவில் இயற்றினார். நவண்பாவில் புகரழந்திஎன்ை நிரந்தரப் புகறழ அவர் நியாயமாகரவ நபற்ைார். அவருக்குப் பிைகு, அதிவீர ராமபாண்டியன் என்ை நதன்காசி மன்னன் ‘றேடதக் கறத’றய விருத்தமாகப் பாடினார்.விதர்ப்ப ரதசத்து மன்னன் பீமன். ேற்குணங்கள் நிறைந்தவன். ெனகர்ரபால ராெரிஷி. பிள்றளஇல்லாத குறை அவருக்கு. தமனர் என்ை ரிஷி அருளால், தமயந்தி பிைந்தாள். தமனர் நபயறரக்நகாண்டு அறமந்த நபயர் இது. தமயந்தி அழகு என்று நசால்லப்படும் உடல் ேலன், அறிவு, ஒளி,குணம் முதலானறவ நகாண்டவள். அவள் இனிய சுபாவம் உலகப் புகழ்நபற்ைது. ோடு விட்டுோடு நசல்லும் துைவிகள், வணிகர்கள் மூலம் தமயந்தி பற்றி ேளன் ரகள்விப்பட்டான். ேளன்நிேத ரதசத்து மன்னன். மகாவீரன், ேற்குணன்.மற்றும் மகா அழகும் நகாண்டவன். ஒருோள்மாறல, அவன், தம் பூங்காவில் உலவிக்நகாண்டிருந்தரபாது நதய்வரலாகஅன்னப்பைறவ ஒன்றைக் கண்டான். அவன்மகிழ்ந்து அப்பைறவரயாடு ேட்புநகாண்டாடினான். ‘அன்னரம, அஞ்சாரத. சிரமபரிகாரம் நசய்துநகாள். நீ உண்ணவும்அருந்தவும் ஆவனச் நசய்கிரைன்’ என்றுஉபசரித்தான். புகரழந்தி அழகிய கற்பறனநசதிருக்கிைார். ‘அன்னரம. உன் ேறடறயயும்,எங்கள் ரதசத்து மயில்களாகிய நபண்களின்ேறடறயயும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்து எது அழகியதுஎன்பறதப் பார்க்கரவ உன்றனப் பிடித்ரதன்’என்ைானாம் ேளன்.அன்னம் ேளனின் அன்றபயும் விருந்ரதாம்பும் பண்றபயும் கண்டு மகிழ்ந்து, ேளரன, உனக்குோன் ஒரு உபகாரம் நசய்யப்ரபாகிரைன். உனக்குத் தகுந்த மணமகள் விதர்ப்ப ரதச இளவரசிதமயந்திரய. அவளிடம் உன் நபருறமறயப் ரபசி, உன்றன அவள் மனத்தில் விறதக்கிரைன்.காதல் நபருகச் நசய்கிரைன்\" என்று விட்டுப் பைந்தது அன்னம்.ேளன் மனத்திலும் தமயந்தி நிறைந்தாள். காதல் விபத்து நசடியாக அல்ல, விருட்சமாக வளர்ந்தது.தமயந்திறய அவன் பார்த்ததும் இல்றல, ரபசியதும் இல்றல. அவன் தனக்குள் ஒரு அழறகவறரந்து நகாண்டான். அறத ஆராதிக்கத் நதாடங்கினான். அங்ரக, தமயந்தியிடம் அன்னம்ரபசிக் நகாண்டிருந்தது. நிேத ரதச அரசன் ேளன் இருக்கிைாரன, அவன் சக்ரவர்த்தி என்பதுஎல்ரலாருக்கும் நதரியும். ஆனால் அவன் எளிறமறய, உதவும் பண்றப, ேட்பு நசய்யும் ேயத்றத,ஒவ்நவாரு அறசவிலும் நவளிப்படும் ேடன ேளினம், பார்க்கக் நகாடுத்து றவத்தவர்கள்மட்டுரம அறிவார்கள். என்றனரய எடுத்துக் நகாள். ரகவலம் ஒரு பைறவ. என்றனரய‘ேண்பரன’ என்ைான்.\"

அவ்வளவுதான். ேளறனப் பற்றிய தீ தமயந்திறய யும் பற்றியது. அவள் வறள நேகிழ்ந்தது.ரமனி பசறல பூண்டது. இதன் அர்த்தம் என்ன என்பறதத் தந்றத பீமன் அறிவான். உடரனசுயம்வரத்துக்கு ஏற்பாடு நசதான். சுயம்வரச் நசய்தி ரகட்டு ேளன் மகிழ்ச்சியுடன் புைப்பட்டான்.அரத சமயம், ரதவ சறபயில் ோரதர் தமயந்தியின் ரபநரழிறல வர்ணித்துக் நகாண்டிருந்தார்.ரதவ மாதர்கள், கந்தர்வக் கறலப் நபண்கள் யாரும் தமயந்தியின் அழகுக்கு அருகில் கூட வரமாட்டார்கள்\" என்று ஒரு நபரிய வறலறய விரித்தார். ோன்கு ரதவர்கள் சிக்கினார்கள். இந்திரன்,அக்னி, வருணன், எமன் ஆகிரயாரர அவர்கள். ேளன் எதிரர ரபா நின்ைார்கள். தம்மினும் ஒளிமிகுந்த மனிதறனப் பார்க்க, ரதவர்கள் வியப்பு நகாண்டார்கள். எங்கு நசல்கிைார்\" என்ைார்கள்.தமயந்தியின் சுயம் வரத்துக்கு\" என்ைான் ேளன். உன்னால் எங்களுக்கு ஒரு உதவி ஆகரவண்டுரம\" என்ை ரதவர்களிடம், உதவி என்று யார் ரகாரினாலும் நசய்வது என் பிரதிக்றஞ\"என்ைான் ேளன்.ரதவர்கள் றவத்த ரகாரிக்றக வித்தியாசமானது. தமயந்தியிடம் நசன்று, ‘சுயம்வரத்துக்குத்ரதவர்கள் வந்திருக்கிைார்கள். ோல்வரில் ஒருவறர அவள் ரதர்ந்நதடுக்கலாம்’ என்று எங்கள்தூதனாக நீ ரபாச்நசால்லி வா\" என்ைார்கள் ரதவர்கள். ேளன், முதலில் தயங்கினான்.சங்கடப்பட்டான். எனினும், நசய்கிரைன் என்று வாக்குக் நகாடுத்தாயிற்று. நசவரத தர்மம் என்று முடிவுக்கு வந்த ேளன், தமயந்தி முன் ரபா நின்று, ‘ோன் ேளன்’ என்ைான். மனதுக்குள் றவத்துப் ரபாஷித்த காதலன் முன் நிற்கிைான். ோணமும் மகிழ்ச்சியும் நகாண்ட அவள், இது சரி இல்றலரய\" என்றும் நிறனத்தாளாம். (இது பாலகிருஷ்ண சாஸ்திரிகள் அனுபவம்.) சுயம்வர மண்டபத்தில் சந்திக்க ரவண்டியவர், இப்படித் தனிறமயில் வந்து நிற்பது நகௌரவமாக இல்றலரய!\" என்று நிறனத்தாள். தமயந்தி, ோன் ரதவர்களின் தூதுவன்\" என்ைான், ேளன். ரதவர்கரள உன்றன விரும்பி வந்துள்ளார்கள். ரோயும், நோடியும், முதுறமயும், மரணமும் விதியாகக் நகாண்ட மனிதறரவிடவும் ரதவ வாழ்வு உயர்ந் தது. ரயாசித்து முடிறவ எடு\" என்ைான் காதலன். தமயந்தி, ேறகத்தபடி, ோன் முன்னரம முடிநவடுத்து விட்ரடன்\" என்ைாள். நதளிவும், முடிநவடுத்தபின் அதில் தீவிரமும், எதனாலும் பின் திரும்பிப்பாராத தீர்க்கமும் நகாண்ட திடசிந்றதக்காரிதமயந்தி.சுயம்வர மண்டபத்தில் ஐந்து ேளன்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள். ரதவர்கள், ேளன் உருநவடுத்து,என்ன நசய்யப்ரபாகிைாள் இவள் என்று நிறனத்து அந்தப் பரிட்றசறய அவளுக்குச் நசதார்கள்.தமயந்தி சுலபமாக அதில் ரதறினாள். ‘கால் தறரயில் பாவாமல் இருப்பதும், கண்இறமயாதிருப்பதும் ரதவ லட்சணம்’ என்பறத அந்தப் புத்திசாலிப்நபண் அறிவாள்.மிகச்சுலபமாக அந்தப் பரிட்றசயில் நவன்று ேளனுக்கு மாறல இட்டாள். ரதவர்கள்மணமக்கறள வாழ்த்திச் நசன்ைார்கள்.ரதர்ந்தவனுக்ரக மாறல இட்ட தமயந்தியின் புத்தி சாலித்தனத்றத வியந்தபடி ரதவர்கள் தங்கள்உலகம் திரும்பும்ரபாது கலிபுருேன் (சனி) ரேரில் வருவறதக் கவனித்தார்கள். எங்கிருந்துவருகிறீர்கள்\" என்ைான் கலி, ரசான்னார்கள். கலிக்குக் ரகாபம் ஏற்படுகிைது. ரபாயும் ரபாயும் ஒருமனிதனிடம் ரதாற்றுவிட்டு வருகிறீர்கரள...\" என்ைான் கலி. இது முதல் ேளன் கறத, ரதவ-மனிதப் ரபாராக மாறுகிைது.

‘ேளன் சாமானிய மனிதன் இல்றல. ேம்மினும் ரமலானவன். அவன் மறனவி கணவறனவிடவும் ரமம்பட்டவள்.’‘ேளன், சக்ரவர்த்தி. அதனால் தர்மங்கறளக் காக்கும் வாப்பு நபற்ைவன். அவன் நசல்வத்றதஅழித்து விட்டால்? வறுறமயும் ஏறழறமயும் மனித உயர்றவச் சிறதக்கும். ோன் ேளறனபரிட்றச நசகிரைன். தமயந்திறயயும் கூட.’பத்தாண்டுகள் இனிய காதல் வாழ்க்றக வாழ்ந்த ேளன் - தமயந்தி, இரு குழந்றதகளுக்குப்நபற்ரைார் ஆயினர். கலி, காத்துக்நகாண்ரட இருந்தான். மனிதர்கள் தவறுஇறழப்பவர்கள்தாரன? அதுதாரன அவர்கள் பலம். ஞானம், திருத்திக்நகாண்டவர்க்குக்கிறடக்கும் வரம் அல்லவா? ஒரு மாறல, தம் கால்கறளச் சரியாகக் கழுவாமல், பூறெக்குஅமர்ந்தான் ேளன். கலி, அவறனப் பீடித்தான்.ேளன் சரகாதரன் புஷ்கரன். அவனிடம் கலி ஒப்பந்தம் நசய்து நகாள்கிைான். புஷ்கரன், ேளறனச்சூதாட் டத்துக்கு அறழத்தான். இது தவறு\" என்ைாள் தமயந்தி. ரவண்டாம் சூது\" என்ைாள் அவள்.மறனவியின் அறிறவ எந்தக் கணவன் மதிக்கிைான்? புஷ்கரன் சூதுக்காகளில் சனி புகுந்தான்.ேளன் ரதாற்ைான். ோடு, ேகரம், நசல்வம், அதிகாரம் அறனத் றதயும், தம்ரமல்வஸ்திரத்றதயும்றவத்து இழந்தான். நவறும் இடுப்பு ரவட்டிரயாடு ோட்றடவிட்டு நவளிரயறினான். தமயந்திஅவறனத் நதாடர்ந்து ேடந்தாள். மூன்று ோட்கள் அவர்கள் காட்டுக்குள் அறலந்தார்கள். பசி,தாகம், உைக்கம் இன்றமயும் அவர்கறள வாட்டி யது. ‘ேளன், தமயந்திக்கு உதவுபவர்கள்நகாறலத் தண்டறனக்கு உள்ளாவார்கள்’ என்று முரசறைந்தான் புஷ்கரன். சரகாதரன், ேளன்ேண்பர்கள் அவறனக் றகவிட்டார்கள்.மூன்ைாம் இரவு. ஒரு பாழறடந்த கட்டடத்தில் காட்டில் அவர்கள் வந்து அமர்ந்தார்கள். பசி,தாகம், கறளப்பால் தின்னப்பட்ட மன்னன் மகறள, அரசிறய வருத்தமுடன் பார்த்தான் ேளன்.தமயந்தி... இந்த வழியாகச் நசன்ைால், விதர்ப்ப ரதசம் வரும்.\"ேளா, ோன் எந்த வழியாகச் நசல்வது என்பறத முன்னரம ரதர்ந்நதடுத்துவிட்ரடன். ஒருமனிதனுக்கு ரேரும் இழப்புகளில் நபரிய இழப்பு, அவனது துறண இழப்புதான். எதுவும்இல்லாமல், நீ மட்டுரம உன்னுடன் இருக்றகயில், ோன் என் நசௌகர்யம் கருதி தந்றதோட்டுக்குச் நசல்வது என்ன நியாயம்? எனக்நகன்று மனமும், அம் மனத்தில் சில முடிவுகளும்உள்ளன. அறத மாற்ை முயற்சி நசய்யாரத.\"ேளன் முன் ஒரு பைறவ காணப்பட்டது. அறதப் பிடிக்க, தம் இடுப்பு ரவட்டிறய அவிழ்த்துஅதன் ரமல் ரபார்த்தினான். பைறவ என்ை உருவில் வந்த சனி, ரவட்டிரயாடு பைந்தான்.அம்மணத்திலும் அவமானத்திலும் கூசிப் ரபானான் ேளன். அவன் இரண்டு கூறுகள் நகாண்டமனிதனானான். ஒரு கூறு, மறனவிறய ரேசித்தது. மற்ை கூறு, அவறளப் புைக் கணிக்கச்நசான்னது. தமயந்தி, உைங்கிக் நகாண்டிருந் தாள். உைக்கம் என்பதல்ல. மயக்கம். ேளன், அவள்ஆறடயில் பாதிறயக் கிழித்து அறத அணிந்து நகாண்டு புைப்பட்டுவிட்டான்.‘காதலிறயக் காரிருளில் கானகத்ரத றகவிட்ட பாதகன் என்று தன்றனத் தாரன நோந்துநகாண்டான் ேளன்’ என்கிைார் புகரழந்தி.உண்றமயில் தமயந்தியின் துயரம் இப்ரபாதுதான் நதாடங்கியது. கணவறனக் காணாமல்காட்டில், இருட்டில் அறலந்து திரிந்தாள். அழுதாள். அரற்றினாள். ‘வாழ்ோள் முழுக்க உன்றனப்

பிரிரயன், பிரிந்தால் உயிர் தரிரயன் என்றீரர, இப்ரபாது என்றனப் புைக்கணிக்க ோன் நசய்தகுற்ைம்தான் என்ன?’ என்று அரற்றினாள்.சில ோட்கள் நசன்ை பிைகு, ஒரு மறலப்பாம்பு அவறளக் கவ்வியது. அவறளக் காப்பாற்றினான்ஒரு ரவடன். காப்பாற்றியதற்குக் கூலியாக அவறளரய ரகட்டான் அவன். தப்பித்து, ஒரு வணிகர்மற்றும் அந்தணர் கூட்டத்துடன் ரசதி ேகரம் நசன்று ரசர்ந் தாள் தமயந்தி.ஒற்றை ஆறடயுடன் அழுக்கும் அவலமும் நகாண்ட தமயந்தி, நதருவில் ேடந்து நசன்ைரபாது,‘றபத்தியப் பிச்றசக்காரி’ என்று நிறனத்து அவள் ரமல் கல் எறிந்து பின் நதாடர்ந்தார்கள்சிறுவர்கள். கூசிப்ரபான தமயந்தி அழுதுநகாண்டு நதருவில் ஓடினாள். ரசதி ோட்டு அரசி,மாளிறகயில் நின்ைவள், தமயந்திறயப் பார்த்து, அவள் நிறலறமக்கு இைங்கி, அவறளத்தம்மிடம் அறழத்துவரச் நசால்லிச் நசடிறய அனுப்பினாள். நசடியுடன் வந்த தமயந்தி, தம்அவலக் கறதறய ேளன் நபயறரச் நசால்லாமல் மாற்றிச் நசான்னாள். கணவறனத் ரதடுவது தம்நபாறுப்பு என்று அறடக்கலம் நகாடுத்த அரசி, தம் அரண்மறனயில் றவத்துக் நகாண்டாள்.தமயந்தி, அவளிடம், ோன் தங்களுக்குக் குற்ரைவல் நசய்ரவன். ஆனால், எச்சில் உணறவச்சாப்பிட மாட்ரடன். ஆண்களுடன் ரபச மாட்ரடன். என் கணவறனத் ரதட அந்தணர்கறள ோன்நியமித்துக் நகாள்ரவன்\" என்ை நிபந்தறனறய அரசி ஏற்ைாள். தமயந்தி, எட்டுத் திக்குகளுக்கும்ேளறனத் ரதட ஆட் கறள அனுப்பினாள்.ேளன், கார்ரகாடகன் என்ை நபயரால் தீண்டப் நபற்று, தம் உருவ அழறக இழந்தான்.அரயாத்திக்குச் நசன்று மன்னன் ருதுவர்ணன் என்பவனிடம் குதி றரப்பாகனாகவும்,சறமயல்காரனாகவும் பணியில் அமர்ந்தான். தமயந்தியின் தந்றத பீமன், மகறளயும்மருமகறனயும் ரதடும் முயற்சிகறள ரமற்நகாண்டி ருந்தான். அப்படி அனுப்பப்பட்ட சுரதவன்என்பவன் தமயந்திறயக் கண்டுபிடித்தான். அவள் விதர்ப்ப அரசன் மகள் என்ை உண்றமநவளிப்பட்டது. ரசதி அரசி தமயந்திறய விதர்ப்ப ரதசத்துக்கு அனுப்பி றவத்தாள். தம் ோடுஅறடந்த பிைகும், ேளறனத் ரதடும் முயற்சிறயக் றகவிடவில்றல தமயந்தி.பல ோடுகளுக்கும் நசன்று கூட்டம் இருக்கும் இடங்களில் எல்லாம், காதலிறயக் காரிருளில் கானகத்தில் ஒற்றை ஆறடயுடன் றகவிட்டு வந்த காதலன் யார். அவள் அவறனத் ரதடிக்நகாண்டிருக்கிைாள்\" என்று அந்தணர்கறளச் நசால்லச் நசான்னாள். யார் பதில்நசால்கிைார்கரளா, அவர்கறளக் கண்டு நகாண்டு வரச் நசால்லி அனுப்பினாள். பர்ணாதன் என்ைஅந்தணன் ேளறனக் கண்டுபிடித்தான். ேளன் அரயாத்தியில் இருக்கும் சங்கதிறய தமயந்தி அறியரேர்ந்தது. ேளறன எப்படி விதர்ப்ப ரதசத்துக்கு வர வறழப்பது? அவன் சுதந்திரன் இல்றல.பாகன். மன்னன் துருவர்ணனின் ரசவகன். துருவர்ணறன வரவறழக்கும் அந்த உபாயத்றதத்தமயந்தி கண்டு பிடித்தாள். துருவர்ணன் வந்தால், பாகனும் வரத் தாரன ரவண்டும்?கணவன் றகவிட்டபின், அவறனத் ரதடும் முயற்சியில் ரதாற்ைபின், தமயந்திக்கு இரண்டாம்சுயம்வரம் நிகழ இருக்கிைது. அதுவும் மறுோள் சூரிரயாதயத்தில். உடரன புைப்படும்படிதுருவர்ணன் காதுக்குச் நசய்தி நசன்ைது. சுயம்வரத்தில் கலந்து நகாள்ள மன்னர்கள் எப்ரபாதும்தயாராக இருந்தார்கள். ரவறு முக்கிய ரவறலயும் அவர்களுக்கும் இல்றலதாரன? ருதுவர்ணன்புைப்பட்டான். ஒரு பகலுக்குள் நூறுகாத தூரமுள்ள விதர்ப்பத்துக்குக் நகாண்டு ரசர்க்க என்னால்முடியும்\" என்ைான் ேளன். ோன் அசுவசாஸ்திரம் கற்ைவன்\" என்றும் நசான்னான். ரதத்றதஎடுத்தான் ேளன். அது ஓடவில்றல. பைந்தது. வழியில் துருவர்ணன் ஓர் இடத்தில் ரதத்றதநிறுத்தச் நசால்லி, அருகில் இருந்த மரத்தில் எத்தறனக் கிறளகள், எத்தறன பழங்கள், எத்தறனஇறலகள் என்று ஒரு கணக்றகச் நசான்னான். வியந்த ேளன், அந்த வித்றதறயத் தமக்குக் கற்றுக்நகாடுக்கச் நசான்னான். மன்னன், அசுவ சாஸ்திரத்றத ேளனிடம் கற்றுக் நகாண்டு, பதிலுக்குத்தம் கறலறய அவனுக்கு உபரதசித்தான். இந்த வித்றதயின் மூலம், சூதுக் காய்களில் பிைர் சூது

புக முடியாது. ேளன், ஒரு சூதாடி என்றும் அறியப்பட்டவன். புதிய கறலறயக் கற்ைபிைகு,ேளனிடம் இருந்த சனி அவறனவிட்டு அகன்ைான்.சனி என்பது, புத்தி மாைாட்டம். ேல்லறத விட்டுத் தீயதின் பக்கம் சிந்திப்பதும், தவைாக முடிவுநசய் தலும், தவறை அமல்படுத்துவதும் சனி. கலி என்பது துன்பம். மனிதன், புதிதாகக் கறலறய,கல்விறய, ஞானத்றதப் நபறும்ரபாது கலி அகலும் என்பது சாத்திரம். ேளன், துருவர்ணனிடம்இருந்து கற்ை கறல, அவறன விடுதறல நசய்தது.தமயந்தி ேளறன அறடயாளம் கண்டாள். சுயம் வரம் என்பது தம் கற்பறனதான் என்று ேளறனச்சமாதானம் நசய்தாள். மன்னனான ேளன், மீண்டும் தம் தம்பி புஷ்கரனுடன் சூதாடி, தம்ோட்றடயும் அதிகாரத்றதயும் அறடந்தான். தமயந்தி, ரபரரசி ஆனாள்.ோடிழந்து, மறனவிறய றவத்துச் சூதாடி மானம் இழந்த தருமறன மிகக் கடுறமயாகப்ரபசுகிைான் பீமன். அவர்கள், காட்டில் வாழ்ந்த ரேரம் அது. அர்ச்சுனன், அஸ்திரம் ரதடிக்கயிறலக்குச் நசன்றிருந்தான். அர்ச்சுனன் பிரிவும், பீமனின் கடு றமயும் தருமறன மிகவும்துன்பம் நசய்தன. அப்ரபாது ரிஷி பிருகதச்வர் அங்கு வந்தார். (சில பாடம் வியாசர் வந்தார்என்றும் நசால்கிைது.) பிருகதச்வரிடம், ‘என்றன விடவும் துரதிருஷ்டசாலி உலகில் இருந்தானா,இருக்கிைானா’ என்று ரகட்டான் தருமன். ரிஷி, அவனுக்கு ேளன் -தமயந்தி கறதறயச்நசால்கிைார்.உனக்காவது மறனவி உடன் இருக்கிைாள். தம்பிகள் இருக்கிைார்கள். எதுவும் அற்ை ேளன் பற்றிரயாசி. காட்டில் ஒற்றை ஆறடயுடன் விடப்பட்ட மன்னன் மகளும், சக்ரவர்த்தி ேளனின்மறனவியும் ஆன அந்தப் நபண்ணின் துயரத்றதயும் விடவா உன் துன்பம் நபரிது\" என்கிைார்ரிஷி. தருமன், தான் தான் துன்பமிகுதி நகாண்டவன் என்று நிறனக்கிைான். அவனுடரனரயஉயிறரச் சுமந்து நகாண்டிருந்த திநரௌபதிறயப் பற்றி ரயாசிக்க யாருக்கு ரேரம் இருந்தது’ மனம்இருந்தது?(அடுத்து சல்லி ன்)

அதர்மத்துக்கும் தர்மத்துக்கும் மத்தியில் சல் ன்!பரத கண்டத்தின் மிகப் பறழய ரதசங்களில் ஒன்று மத்ரரதசம். சாவித்திரி கணவன் சத்தியவான்ஆண்ட ரதசம் இது. பாண்டு, குந்திறயத் திருமணம் நசய்து நகாண்டு, திரும்பிய சில ோளில்,பீஷ்மர் மத்ர ரதசத்துக்குச் நசன்ைார். அப்ரபாது மத்ராறவ ஆண்டவன் சல்யன். மிகப்நபரியவீரன் என்று அந்ோளில் புகழ்நபற்ைவன். பீஷ்மறர எதிர்நகாண்டறழத்து பூஜித்த சல்யன், ‘ோன்தங்ளுக்கு என்ன காரியம், பணிவிறட நசய்யக்கூடும்’ என்ைான். பீஷ்மர், ‘ோன் பாண்டுமன்னனுக்கு உன் சரகாதரியும், சீலமுள்ளவளாகவும், புகழுள்ளவளாகவும் இருக்கிை மாத்ரிறயப்நபண் ரகட்டு வந்திருக்கிரைன். ேமக்கு நீயும், உனக்கு ோமும் சம்பந்த விேயத்தில்தகுதியுள்ளவர்கள். என்றன முறைப்படி அங்கீகரிக்க ரவண்டுகிரைன்’ என்ைார்.பீஷ்மர் அவர் தகுதிக்கு ஏற்பப் ரபசினார். சல்யன், ‘எனக்கு உம்றமவிடவும் ரமலான சம்பந்தி யார் இருக்க முடியும். எம் குலவழக்கப்படி, நபான், நபாருள், பசுக்கறளப் நபற்றுக் நகாண்ரட நபண்கறளக் நகாடுப்ரபாம்’ என்று பதில் நசான்னான். இது ஆர்ேம் என்கிை விவாக முறை. அக்காலத்தில் (இன்றைய பஞ்சாறபச் ரசர்ந்த) மத்ர ரதசத்தில் இவ்வறகத் திருமணமுறை வழக்கத்தில் இருந்துள்ளது. பீஷ்மர், நகாண்டு நசன்ை நபாற்கட்டிகள், ரத்னங்கள் மற்றும் ோணயங்கறளயும் சல்யனுக்குத் தந்து மாத்ரிறயப் நபற்றுக் குருரதசம் திரும்பிப் பாண்டுவுக்குத் திருமணம் நசய்து றவத்தார். சல்யன், இப்படியாகத்தான் பாரதத்தில் அறிமுகம் நபறுகிைான். இரண்டாவதாகச் சல்யன், திநரௌபதியின் சுயம்வரத்தில் கலந்து நகாண்டவனாகக் காண்கிைான். தம் இரண்டு மகன்கரளாடு, அவன் கலந்து நகாண்டு, ரபாட்டி விதியான வில்றலத் தூக்கி நிறுத்தி, ோண்ஏற்றி எந்திர லட்சியத்றத அடித்து வீழ்த்த முடியாமல் மயங்கித் தறலகவிழ்ந்து நகாண்டுநசல்கிைான். தறல கவிழ்ந்து நசன்ைவர்கள் பட்டியலில், கர்ணனும், துரிரயாதனனும் கூடஇருந்தார்கள். பிராமணரவேத்தில் இருந்த அர்ச்சுனன், ரபாட்டியில் நவன்று, திநரௌபறதயால்மணக்கப்படுகிைான்.எந்த ரதசத்தின் ராெகுமாரிக்குச் சுயம்வரம் என்ைாலும், லஜ்றெ இல்லாமல் கலந்து நகாள்ளும்,இறளய, வயதான மன்னர்கள், ரதாற்ைாலும் ரதால்விறயக் நகௌரவமாக ஏற்றுக்நகாள்ளும்மனம் நகாண்டவர்கள் இல்றல.நவன்ைவன் அர்ச்சுனன் என்பறத அறியாமல், கர்ணன் அவனுடன் ரமாதும்ரபாது, சல்யன்,தம்பிறயப் பாதுகாக்க வந்து நின்ை பீமனுடன் தனியனாகப் ரபார் நசய்து, இரண்டாவதுரதால்விறயத் தழுவுகிைான். இரட்றட அவமானங்களுடன் ஊர் திரும்புகிைான், தம்மகன்களுடன்.

சல்யனின் அடுத்த பரிணாமம், அவன் தம் தங்றக மகன் ேகுலறனச் சந்திக்கும்ரபாது நிகழ்கிைது.இந்திரப் பிரஸ்தம் என்ை ஊறரப் புதிதாக நிருவித் தருமன் ராெசூய யாகம் நசய்தரபாது அதுேடந்தது. ராெசூய யாகம் நசய்தவன், சாம்ராட் ஆகிைான். சாம்ராட் என்பதுக்கு அர்த்தம், உலறகநவன்ைவன் என்பது மட்டுமல்ல; பிைரதச மன்னர்களின் அங்கீகாரத்றதயும் அன்றபயும்ேட்றபயும் நபற்ைவன் என்பதாகும். தருமன் தகுதியுள்ளவன் என்ரை பல மன்னர்களும் கருதி,அன்பளிப்புகள் வழங்கினார்கள். மன்னர்களின் அங்கீகாரம் நபறும்நபாருட்டு இறளயபாண்டவர்கள் திக்குகள்ரதாறும் நசன்ைார்கள். ேகுலன், மத்ர ரதசம் வந்து ரசர்ந்தான். தம் தங்றகமகறன மிக அன்புடன் வரரவற்ைான் சல்யன். அன்பளிப்புகள் தந்தான். தருமனின் யாகம்சிைப்புடன் நிறைரவைத் தம் ஆசிகறளயும் வழங்கினான். இது சல்யனின் இயல்பல்ல. தருமனின்ரமலாதிக்கத்றத ோன் ஏன் ஒப்புக் நகாள்ள ரவண்டும் என்று ரகட்பதுதான் அவன் சுபாவம்.காலம், அவறனயும் கனியச் நசய்து நகாண்டிருந்தது. காய், கனியாகும் தாரன?சல்யறனப் பரத கண்டத்து அரசர்களில் முதன்றமக்குரியவனாகக் கருதும் ரபாக்கினர்இருந்தார்கள். ராெசூய யாகம் முடியும் தருணத்தில், தருமன் பீஷ்மரின் ரயாசறனயின்படிக்கிருஷ்ணனுக்கு முதல் மரியாறத நசய்தான். சறபயில் இறத எதிர்த்தான், சிசுபாலன்.கிருஷ்ணறன விடவும் மகிறம உள்ள அரசர்கள் பலர் இருக்கிைார்கள் என்பது சிசுபாலன் கருத்து.யார் பூஜிக்கப்படலாம் என்று அவன் ஒரு பட்டியல் றவத்திருந்தான். அந்தப் பட்டியலில்முதலாவதாக இருந்தது, சல்யனின்நபயர். தாய் மாமன் என்ை முறையிலும்,சக மன்னன் என்ை முறையிலும் சாம்ராட்யுதிர்ஷ்டிரனுக்கு மிகச்சிைந்த வாள்ஒன்றையும், தங்கத்தால் ஆனபாத்திரங்கறளயும் பரிசாக அளித்து தன்ோடு திரும்பினான் சல்யன்.பாரத காலத்து அரசர்களின் மிகப்நபரியவிறளயாட்டாகவும், சகலதுன்பங்களுக்கும் அடிப்பறடயாகவும்இருந்தது சூது. சூதுக் காய்களில் தங்கள்வாழ்வின் கனிகறள இழந்தவர்கள்பலர். உதாரணம் ேளன். அவன்பாறதயில் வந்து ரசர்ந்தான் தருமன்.அஸ்தினாபுரத்தில் ேடந்த மாயச் சூதில் சூதாட்டத்றதரய, ஏற்நகனரவ சூதுகவ்விய ஆட்டமாகஇருந்த அந்த விறன நபாருந்திய விறளயாட்றட ரமலும் மாயங்களும், தந்திரங்களும் நசய்துகபடமாக்கி றவத்திருந்தான் சகுனி. துரிரயாதனன் பக்கமாகச் சகுனி ஆட அமர்றகயில்,விறளயாடத் நதரியாத, ஆனால் விறளயாடும் ஆர்வம் மட்டுரம நகாண்ட தருமன் நியாயமாகக்கிருஷ்ணறன அமர்த்தி இருக்க ரவண்டும். தமக்கான பிரதிநிதியாக. ஒரு நபாழுதுக்குள் தருமன்அறனத்றதயும் இழந்து அடிறமயாவறதக் கண்களில் நீர் நபருகப் பார்த்துக்நகாண்டிருந்தவர்களில் ஒருவனாகச் சல்யன் இருந்தான்.மகாபாரத குருரக்ேத்ர யுத்தம் ரேரும் என்பறத முதலில் அறிந்தவர்கள் ோல்வர். பாண்டுமறைவுக்குப் பிைகு, ஆதரவு இன்றி அத்தினாபுரத்துக்குப் பாண்டவர்கள் வந்து ரசர்ந்தறதவிரும்பாதவர்கள் இருவர். ஒருவன் திருதராஷ்டிரன். மற்ைவன் துரிரயாதனன். இருவருக்கும் ஒரரகாரணம்தான். அரசுக்கு உரியவன் தருமன். அவன் அரசுரிறமறய எவரும் ரகள்வி எழுப்பமுடியாது. பீஷ்மர் அனுமதிக்க மாட்டார். திருதராஷ்டிர அரசனின் பதவி ோட்கள்எண்ணப்படுவறத அந்தக் கண்ணில்லாதவன் (கண் = அறிவு மற்றும் ஞானம்) அறிந்ரதஇருந்தான். தந்றத பதவி இழந்தால் மகன் துரிரயாதனன் என்ன ஆவான்? துரிரயாதனன்

பீமறனக் நகால்ல முறனந்தது, பலமுறை முயற்சித்தது, திருதராஷ்டிரன் அறிவான். இறவகறளஅவன் ஆதரிக்கவில்றல என்று நசால்வதற்கில்றல.இந்தப் பறக, யுத்தமாக வளரும் என்பறதப் பீஷ்மர் அறிவார். அவறர விடவும் அதிகமாக விதுரர்அறிவார். பீஷ்மர், அஸ்தினாபுர அரசறவயில் நசல்வாக்கு இழந்திருந்தார். அைம், தர்மம் என்ைநபயரில் பீஷ்மர், தம் பக்கம் நிற்க மாட்டார் என்பறதத் திருதராஷ்டிரன் அறிவான். ஆகரவ அவர்மரியாறதறயக் குறைத்திருந்தான். விதுரரின் பிைப்பு காரணமாக அவர் நசால் அம்பலம்ஏறுவதில்றல. துரராணர் அறிவார். ஆனால் அவர் அரசு சம்பளக்காரர். இறத அவரர ஒப்புக்நகாள்கிைார். கிருபர் அறிவார். அவர் துரராணரின் வழி ஒழுகுபவர்.பறக வித்து வளர்ந்து விருட்சமாகும். அந்தக் காலம் வரும்ரபாது, நகௌரவர்களுக்குப் பாடம்புகட்டுரவாம், தர்மவானாகிய குந்தி மற்றும் மாத்ரி புத்திரர்கள் பக்கமாய் நின்று ஆயுதத்தால்பதில் நசால்ரவாம் என்று காத்திருந்தவன் ஒருவன் இருந்தான். அவன், சல்யன்.தருமன், யுத்தத்தில் தம்ரமாடு தம்பக்கம் இருந்து ரபாரிட, பன்னாட்டு அரசர்களுக்கும் அறழப்புவிடுத்தான். இருவருக்கு மிக முக்கிய அறழப்பு அனுப்பினான். முதலில் தாய்மாமன் சல்யனுக்கு,அடுத்தவன் சம்பந்தி விராடனுக்கு.அறழப்பு வந்ததும் உடனடியாகத் தம் மாநபரும் பறடரயாடு புைப்பட்டான் சல்யன்.பாண்டவர்களுக்குச் சூதாட்ட சறபயில் ரேர்ந்த அவமானம், காடுகளில் அவர்கள் பட்ட துன்பம்எல்லாம் நிறனவுக்கு வந்தன. எல்லாவற்றுக்கும் கணக்குத் தீர்க்க அவன் மனதளவில்தயாரானான். அவன் பறட ஒன்ைறர ரயாசறன தூரம் நீண்டிருந்தது என்கிைது பாரதம். சுமார்பதிறனந்து கல் தூரம் என்று நகாள்ளலாம். தம் பறடவீரர்கள் நவயில், பசி, தாகத்தால் ரசார்வுஅறடந்துவிடக் கூடாது என்று கவறலப்பட்டான் அவன். மகிழ்ச்சி தரும் விதமாக, பலப்பலஇடங்களில், சல்யனுக்கும் அவன் பறட வீரர்களுக்கும் அருறமயான உணவு வழங்கப்பட்டது.ஓறடகள், மற்றும் தண்ணீர்ப் பந்தல்கள் அவர்களின் தாகத்றதப் ரபாக்கின. நபரியமண்டபங்களில் அவர்கள் தங்க நிழல் ஏற்பாடுகளும், வரிறசயாக ோட்டப்பட்டும்,இயற்றகயாகவும் அறமந்த மரநிழல்கள் சல்யனுக்கு மிகுந்த திருப்திறயத் தந்தன.அரசர்களுக்குக் கிறடக்கும் அரண்மறனச் சாப்பாடு அவனுக்கு மிகவும் கிளர்ச்சிறயத்தந்துவிட்டது. மத்ர ரதசாதிபதியும் தாய் மாமனுமான தமக்குத் தருமன் நசய்த ஏற்பாடுகள்அற்புதம் என்று எண்ணமிட்டபடி, ஏற்பாடுகறளக் கவனிக்கும் அறமச்சர்கறளயும்அதிகாரிகறளயும் தம்முன் அறழத்தான். அவர்கள் அவன் முன் வந்து நின்ைார்கள். அவர்களுடன்துரிரயாதனனும் றககுவித்து நின்ைான்.துரிரயாதனா... உன் ஏற்பாடா இறவகள்?\"ஆமாம்... மாதுலரர. சக்ரவர்த்திகளுக்கு ஏரதனும் குறை இருக்குமானால், இச்சிறுவறனமன்னியுங்கள்\" என்ைபடி சல்யனின் பாதம் பணிந்தான் துரிரயாதனன்.குறையா? அத்தறனயும் அற்புதம் அல்லவா? என்ரமல் உனக்கிருக்கும் பக்தி என்றனத் திறகக்கறவக்கிைது. உனக்கு ஏரதனும் வரம் தர என் மனம் அவாவுகிைது. ரகள். என்னரவண்டுமானாலும் ரகள்.\"துரிரயாதனன் தந்திரம் பலித்தது.மாமா... பாண்டவர்கறளப் ரபால எனக்கும் தாங்கள் தாய்மாமன் தாரன. அதனால்,மகானுபாவரும், யுத்தத்தில் யாராலும் நவற்றி நகாள்ளப்பட முடியாதவருமான, மகாரதரான,யுத்தத்தில் இந்திரனாலும், நவல்லப்பட முடியாதவருமான, பரசுராமருக்கு நிகரான,

சிவநபருமானின் அருறளப் பூரணமாகப் நபற்ை, விஸ்வஜித் சல்ய சக்ரவர்த்தி என் பக்கம் நின்றுயுத்தம் நசய்ய வரம் தர ரவண்டும்!\"துரிரயாதனன், வார்த்றதகளால் நவட்டிய நபரும் பள்ளத்தில் தறலகுப்புை விழுந்தான் சல்யன்.முகத்துதியில் விழுந்து விடுகிை பலவீனம் அவனுக்கு இருந்தது. ஆனால், அது மட்டும் இல்றலசல்யன். அவன் மரனாதர்மம் அவறன அப்படிரய துரிரயாதனறனப் பின்பற்றிச் நசல்லஅனுமதிக்கவில்றல. ரேராகத் தருமனும் அவன் சரகாதரர்களும் தங்கி இருந்த விராட ேகரமானஉபப்லாவ்யத்தில் பிரரவசிக்கிைான். தருமன், பீமன், அர்ச்சுனன், ேகுல சகாரதவர்கள், திநரௌபதி,சுபத்றர, அபிமன்யு என்று எல்ரலாரும் அவறனப் பணிக்கிைார்கள். சல்யன் அவர்கறள ஆசிகூறிவாழ்த்துகிைான். தருமனிடம் நசால்கிைான். ‘மன்னர்களில் சிைந்தவரன! நதய்வ அருளால்,வனவாசத்றத, அஞ்ஞாத வாசத்றத முடித்து, இங்கு இருந்தபடிரய யுத்த ஏற்பாடுகறளயும்சிைப்பாகச் நசய்திருக்கிைாய். உன் புத்தி எப்ரபாதும் சத்யம், தவம், தானத்தில்நிறலநபற்றிருக்கிைது. உன்றன இந்த நிறலறமக்கு ஆக்கிய உன் பறகவர்கறள நீ அழிப்பாய்.உன் ரதசத்றத நீ நபறுவாய்’ என்று நசான்னவன், முத்திறர வாக்கியம் ஒன்று நசால்கிைான்.‘உலகத்தின் தன்றம உனக்குத் நதரியும். உண்டு உலகத்தால் நசய்யப்பட்டது ஏதும் இல்றல.\"பின்னர், தாம் துரிரயாதனனால் வஞ்சிக்கப்பட்டறதச் நசால்லி, ‘ோன் துரிரயாதனன் பக்கம்இருப்பதாக வரம் அளித்து விட்ரடன்’ என்பறதயும் துக்கம் ரதாய்ந்த குரலில் நசால்கிைான். ஒருதருமன் இப்படிச் நசால்ல, இன்நனாரு தருமன் அறத இயல்பாக எடுத்துக் நகாள்கிைான்.நீர் மனமகிழ்ந்து துரிரயாதனனுக்கு வரம் அளித்தது சரிதான். அவ்வாரை நசய்யுங்கள். அதுதான்முறை\" என்ை தருமன், அடுத்து ஒரு வீரன் நசால்லக் கூடாத, வீரனிடம் நசால்லக்கூடாத, யுத்ததருமம் அல்லாத ஒரு ரகாரிக்றகறயச் சல்யனிடம் றவக்கிைான்.மாதுலரர... நீர் கிருஷ்ண வாசுரதவருக்கு நிகரானவர். அர்ச்சுனனுக்குக் கிருஷ்ணன் சாரத்யம்நசய்ய இருப்பது ரபால, நீர் கர்ணனுக்குச் சாரத்யம் நசய்யப்ரபாவது எனக்கு உணர முடியும்.அவ்வாறு, கர்ணனுக்கு நீர் ரதர் ஓட்டும்ரபாது அர்ச்சுனறனக் காப்பாற்ை ரவண்டும். எங்களுக்ரகநவற்றி ஏற்படும்படிக் கர்ணனின் பராக்ரமத்றதப் பங்கம் நசய்ய ரவண்டும். அவன்மனறதரியத்றதக் குறலக்க ரவண்டும். இது, என் பணிவான விண்ணப்பம்.\"சல்யன், இந்த அதர்மத்றதச் நசய்ய உடன்பட்டான். கர்ணனின் கர்வத்றத அடக்குரவன். அவன்பராக்ரமத்றத அபகரிப்ரபன். எளிதில் நகால்லப்படக்கூடியவனாக ஆக்கி விடுரவன்\" என்றுஉறுதி நசான்னான் சல்யன்.அப்படிரய ேடந்தது. சுய ரமாகியும் தற்நபருறமக் காரனுமான கர்ணன், சல்யனிடம், என்றனஅர்ச்சுனன் அருரக நகாண்டு ரபாய் நிறுத்து. அவறன இன்ரை நகால்ரவன். இந்திரன், வருணன்,யமன் முதலிரயார் ரசர்ந்து வந்து அவறனக் காப்பாற்ை வந்தாலும், அவர்கள் அறனவறரயும்ோன் நகால்ரவன். அப்புைம் அர்ச்சுனறனக் நகால்ரவன்\" என்று மீண்டும் ோன்காவதுமுறையாகக் கர்ணன் நசான்னரபாது எரிச்சல் நகாண்டு, அவனும் ோன்காவது முறையாகப் பதில்நசான்னான்.நதரியுரம உன் வீரம். விராட ரதசத்து மாடுபிடிச் சண்றடயின் ரபாது, நீ அர்ச்சுனனிடம் ரதாற்றுபந்தயத்தில் ஓடுபவன் ரபால் ஓடியது உலகரம அறியுரம. கந்தர்வன் துரிரயாதனறனயும்உன்றனயும் கட்டி எடுத்தரபாது, உன்றனக் காப்பாற்றியது அர்ச்சுனன். ோக்றக வில்லாக்காரத.வார்த்றதகறள அம்புகளாக்காரத. அசல் வீரன் என்று என்றைக்கு மாைப்ரபாகிைாய்!\" என்றுநசான்னவன் அழகான கறத ஒன்றைச் நசால்கிைான்.

எச்சில் ரசாற்றை உண்டு நகாழுத்த காக்றக ஒன்று, அன்னப் பட்சியிடம் ரபாட்டி ரபாட்டது.என்ரபால் கடறலக் கடந்து பைக்க முடியுமா? அன்னமும், காக்றகயும் பைக்கத் நதாடங்கின.சற்று ரேரத்துக்குள்ளாகச் ரசார்ந்து ரபான காகம், கடலில் விழுந்தது. அன்னரம காக்றகறயக்காப்பாற்றிக் கறர ரசர்த்தது. (அழகான இந்த முழுக் கறதறயயும் கர்ண பர்வத்தில் வாசகர்கள்படித்து ரசிக்கலாம்) கர்ணா. நீ துரிரயாதனன் எச்சிறலத் தின்ை காக்றக. அர்ச்சுன அன்னத்திடம்ரபாட்டி ரபாடாரத...\" என்று நசால்லிக் கர்ணனின் நகௌரவ உணர்றவ மங்கச் நசய்தான் சல்யன்.துரிரயாதனனுக்குக் நகாடுத்த வாக்றக நிறைரவற்ைவும் தவைவில்றல சல்யன். யுத்தத்தின் முதல்ோரள தருமனுடன் தான் கடுறமயாகப் ரபார் நசய்தான். தம் தங்றக புத்ரர்கள் ேகுலசகரதவர்களுடனும் ரபார் நசய்தான். விராட ரதச இளவரசர்கள் இருவறரயும் நகான்ைான்அவன். பீமனுடனும் ரமாதித் ரதாற்ைான். அவன் பராக்ரமம் எறதயும் அவன் ஒளித்துக்நகாள்ளவில்றல. தம் மனத்துக்கு வஞ்சகம் நசய்யாமல் அவன் நகௌரவர் பக்கத்து வீரனாகஇருந்தான்.கர்ணன் மரணத்துக்குப் பிைகு, துரிரயாதனன், அவறனக் நகௌரவர்ச் ரசனாதிபதியாகநியமித்தான். சல்யன் ரபார் நதாடர்ந்தது. மீண்டும் மீண்டும் தருமறனத் ரதடி வந்துஅவனுடரனரய ரபார் நசய்தான். நகௌரவர்த் தறலவனான தான், பாண்டவர்த் தறலவனுடன்தான் ரபார் நசய்வது நகௌரவம் என்று நிறனத்திருப்பான் சல்யன். கறடசியாகத் தருமனால்சல்யன் நகால்லப்பட்டான். மகிழ்ச்சியுடன்தான் சல்யன் இைந்திருக்க ரவண்டும்.இரண்டு முக்கிய மனிதக் குறைகறளச் சுட்டுகிைார் வியாசர். ஒன்று தற்நபருறம. மற்ைதுமுகத்துதியில் மயங்குதல். தற்நபருறம, தாழ்வு மனப்பான்றமயாலும், அச்சத்தாலும் ஏற்படுவது,முகத்துதிக்கு மயங்குதல் மூடத்தனத்தால் விறளவது. இரண்டுரம மனிதர்கறள அழிவுக்குக்நகாண்டு ரசர்க்கும் பாழ்ப்பாறதகள். இந்த இரண்டு பலவீனங்களாலும் சிறதந்தவர்கள்கர்ணனும் சல்யனும்.(அடுத்து போண் வர் துறவு) தன்கன வவன்ற தருமன்பாரதரதசத்தில் துைவிகளுக்கு ஏன் இத்தறன மரியாறத? துைவிகள் எல்ரலாராலும்வணங்கப்படுவது ஏன்? இறவ முக்கியமான ரகள்விகள். நபண்றண நவறுத்தவனும், மண்றணநவறுத்தவனும், நபான்றனநவறுத்தவனும் துைவியாதல்சாத்தியமா என்ைால் ஒருரபாதும்இல்றல. நவறுப்பில்நவறுப்புதான் விறளயுரம தவிர,துைவு என்கிை ஞானம்விறளயாது. ஒருவன் துைவியாதல்எப்ரபாது சாத்தியம்? தம் நிலம்,தம் ஆஸ்தி, தம் நபண்டுபிள்றளகள் என்கிைகுறுவட்டத்துக்குள் தம்றமநிறுத்திக் நகாள்ள விரும்பாத ஒருரபரருளாளன், உலகம் யாறவயும்ரேசிக்க ரமற்நசான்ன அறவ

தறடயாக இருக்கக் கூடாது என்பதால், அவற்றைத் துைக்கிைான். உலகத்து அறனத்துஜீவராசிகறளயும் ரேசிக்கும் மரனாபாவம், கட்டற்று ரேசிக்கும் மரனாபாவம் யாருக்குலபிக்கிைரதா அவர்கரள துைவிகள்.தருமறனக் நகாண்டு ஒரு அற்புத ோடகத்றதரய கட்டி எழுப்புகிைார் வியாசர். சூழ்நிறலறயஅர்ச்சுனன்தான் உருவாக்குகிைான். பலராமனும் கிருஷ்ணனும் தங்கள் உடம்றபப் ரபாட்டுவிட்டுச் நசன்ைபின், அவர்களுக்கான இறுதிச் சடங்றக அர்ச்சுனன் நசய்து முடிக்கிைான்.துவாரறகயின் நபண்கறளயும் மற்ைவர்கறளயும் தம் அஸ்தினாபுரத்துக்கு அறழத்துக் நகாண்டுவருகிைான். வழியில் கள்ளர் கூட்டம் அவறனச் சுற்றிக்நகாண்டு நபண்கறள அபகரிக்கிைார்கள்.தம் அனுபவத்றதத் தருமனிடம் விவரிக்கிைான் அர்ச்சுனன்.என்னால் பாதுகாக்கப்பட்ட நபண்கறள அற்பத் திருடர்கள் எடுத்துச் நசல்வதா? ோன்காண்டீபத்றத எடுத்ரதன். ஒரு குழந்றதறயப் ரபால, என்னால் தூக்கி என் ரதாளில்வளர்க்கப்பட்ட என் காண்டீபத்றத என்னால் அன்று தூக்கி நிறுத்த முடியவில்றல. சிரமப்பட்டுநிறுத்தி, ோண் ஏற்றிரனன். என்னால் ோண் கயிறை முடிக்க முடியவில்றல. வாழ்வில் என்றுரமஅனுபவித்து அறியாத பலவீனம் என்றன ஆட்நகாண்டது. ோன் அசக்தனாகிவிட்ரடன்.ரகவலம் திருடர்கறள நவல்ல முடியாதவனா அர்ச்சுனன்? தறரயில் விழுந்து அழுரதன். கதறிஅழுரதன். இனி என் இருப்பு அவசியம் இல்றல என்பறத உணர்ந்ரதன். வியாசரின் குடிலுக்குச்நசன்ரைன். ஏன் இவ்வாறு நிகழ ரவண்டும் என்ரைன்? கருறணரய உருவான அந்த ஆத்மாநசான்னார்:கிருஷ்ணன் வந்த காரியம் நிறைரவறி விட்டது. நசன்று விட்டார். நீயும் உன் சரகாதரர்களும்நசய்ய ரவண்டியறதச் நசய்து முடித்து விட்டீர்கள். உங்களுக்கும் நசல்வதற்குக் காலம்வந்துவிட்டது. பலமும், புத்தியும், ரதெசும், வரப் ரபாவறத அறியும் ஞானமும், நசல்வம்உண்டாகும் காலங்களில் வருகின்ைன. நசல்வம் ேசிக்கும் காலத்தில் ேசிக்கின்ைன. உங்களுக்குக்காரணமான இறவ, காலத்றத மூலமாகக் நகாண்டறவ. காலரம அவற்றை ேசிக்கவும்நசய்கிைது. மிகுந்த பலசாலி, ஒரு காலத்தில் துர்பலன் ஆவதும், பிரபுவாக இருப்பவன் பிைகுஏவலன் ஆவதும் காலத்தின் விறளயாட்ரட. அந்தக் காலம் காரணமாகரவ உன் அஸ்திரங்கள்வந்த காரியத்றதச் நசய்தது. பிைகு நசன்ைது. இதுரவ, நீங்கள் ேற்கதி அறடயும் காலம். வாழ்றவமுழுறமயறடயச் நசய்யுங்கள்!\"தர்மன், துைப்பது என்று முடிவு நசய்தான். அவன் மனம் கசந்து துயருற்ைது. கிருஷ்ணன் எப்படிஇைக்க முடியும் என்ைது அவன் மனம். பிைந்தார். ஆகரவ இைந்தார் என்ைது அறிவு. அவன்அர்ச்சுனனிடம் நசான்னான்: காலம் எல்லாப் பிராணிகறளயும் பக்குவம் அறடயச் நசய்கிைது.ஆகரவ ோன் காலபாசத்துக்கு ஆட்பட்டு மரிப்பறத அங்கீகரிக்கிரைன். நீங்கள் ரயாசித்துமுடிநவடுங்கள்!\"அர்ச்சுனன், பீமன், ேகுல சகாரதவர்கள் எல்ரலாரும் தருமன் முடிறவ அங்கீகரித்தார்கள்.பாண்டவ வம்சத்துக் நகாழுந்து பரிட்சித்துக்கு முடி சூட்டினார்கள். திருதராஷ்டிரன் மகன் யுயுத்சுமன்னனின் தறலறம அறமச்சன் ஆனான். கிருபாசாரியர் பாதுகாவலன் ஆனார். தருமன், தம்நசல்வம், ஆறடகள், உறடறமகள் அறனத்றதயும் தானம் நசய்தான். சரகாதரர்கள்மரவுரிரயாடும், திநரௌபதியும் மரவுரிரயாடும் அரண்மறனறய விட்டுப் புைப்பட்டார்கள்.அவர்கறள ஒரு ோய் நதாடர்ந்தது. அர்ச்சுனன் அப்ரபாதும் காண்டீபத்றதச் சுமந்து வந்தான்.அவர்கள் எதிரில் அக்னி வந்து நின்று, அர்ச்சுனா... ோன் நகாடுத்த காண்டீபமும், ஆயிரம்அஸ்திரமும் இனிரமல் உனக்நகதுக்கு? அவற்றைக் கடலில் எறிந்துவிடு\" என்ைான். கிருஷ்ணன்

றகச்சக்கரரம மறைந்துவிட்டபின், காண்டீபம் எது கருதி\" என்ைான். உயிறர விடுவது ரபால,அர்ச்சுனன் வில்றலப் ரபாட்டுத் தம் அகத்றத இழந்தான்.ரமரு மறலறய அவர்கள் கடந்து நசன்ைரபாது, முதலில் திநரௌபதி மூர்ச்றச அறடந்து தறரயில்சரிந்தாள். அவறள எப்ரபாதும் ரேசித்தவனும், அவள் அவமானம் துறடக்கரவ யுத்தத்றதவிரும்பியவனுமான பீமன் தருமனிடம் ரகட்டான்:திநரௌபதி வீழ்ந்து ரபாக, அவள் நசய்த குற்ைம்தான் என்ன?\"பீமரன... இவள் ேம் ஐவறரயும் சமமாக ரேசிக்கக் கடறமப்பட்டவள். ஆனால், அர்ச்சுனறன மிகஅதிகமாக ரேசித்தாள். அதன் பலறன இப்ரபாது அனுபவிக்கிைாள்\" என்ைான் நிஷ்டூரமானமனதுடன் தருமன். வாழ்ோள் முழுதும் தருமன் என்ை ஆறண உறுத்திய பிரச்றன இதுதான்.விழுந்த மறனவிறயத் திரும்பிக்கூடப் பார்க்கவில்றல அவன்.அதன்பின் சற்று தூரத்தில் சகரதவன் விழுந்தான்.இவன் தன்றன மாநபரும் பண்டிதனாக நிறனத்துக் நகாண்டு, மற்ை அறிஞர்கறளத் தமக்குச்சமமாக நிறனக்கவில்றல. அதனால் விழுந்தான்.\" அடுத்து ேகுலன் விழுந்தான்.இவன் தன் அழறகக் குறித்துக் கர்வம் நகாண்டான். அதனால் விழுந்தான்\" என்ைான் தருமன்.அடுத்து, தம்பியரும், மறனவியும் விழுந்த ரசாகம் வாட்ட அர்ச்சுனனும் விழுந்தான்.மகாத்மா அர்ச்சுனன் விழுந்தான்\" என்று அலறினான் பீமன்.சர்வசாதாரணமாகத் தருமன், தாம் ஒருவனாகரவ எல்லாப் பறகவர்கறளயும் எதிர்த்துஅழிப்ரபன் என்று ஆணவம் ரபசியவன். அரதாடு, எல்லா வில்லாளிகறளயும் அவமதித்தான்.அதனால் வீழ்ந்தான்\" என்று அலட்சியமாகச் நசான்னான்.பீமனும் வீழ்ந்தான்.தருமரர, ோன் என்ன காரணத்தால் விழுந்ரதன்?\" என்ைான் பீமன்.மிகவும் அதிகமாக உணறவ உண்டவன், நீ. உன் பலத்தால், மற்ைவறன மதியாமல், தற்புகழ்ச்சிநசய்து நகாண்டாய்\" என்ைான் தருமன். மறனவிறய றவத்துச் சூதாடியதும், மறனவிறயயும்சரகாதரர்கறளயும் மிகப்நபரும் துன்பத்துக்குள்ளாக்கியதும், தருமனுக்கு ஏரனா மைந்துரபாய்விட்டது.இந்திரன், ரதத்துடன் வந்து தருமன்முன் நின்ைான்.யுதிஷ்டிரரர... ரதத்தில் ஏறும். நசார்க்கம் ரபாகலாம்\" என்ைறழத்தான் இந்திரன்.என் சரகாதரர்கள் வீழ்ந்து விட்டார்கள். எங்கள் மறனவியும் இைந்துரபானாள். அவர்களும்வருவதானால் ோன் நசார்க்கம் வருரவன். இல்றலநயனில் இல்றல\" என்ைான் அவன்.அவர்கள் நசார்க்கத்தில் இருக்கிைார்கள். அங்ரக அவர்கறள நீ பார்க்கலாம்.\"தருமன், ோயுடன் ரதத்தில் ஏறினான்.

யுதிஷ்டிரா, ோய்க்குச் நசார்க்கத்தில் இடம் இல்றல. எனக்கு நிகரான நதய்வத் தன்றமறய நீஅறடந்து இருக்கிைாய். நசார்க்க சுகங்கறள அறடயப் ரபாகிை நீ, ோய்க்கு இரங்குவநதன்ன?ோறய விட்டுவிடு. அதனால் இம்றச என்பது இல்றல.\"ோன் என் சுகத்றத விரும்பி, ோறய விடமாட்ரடன். பயந்தவன், பக்தன், துன்பமுற்ைவன்,அறடக்கலமாக வந்தவன் இவர்கறள என் உயிறரக் நகாடுத்து ோன் காக்க பிரதிக்றஞஎடுத்தவன். ோய்க்கு அனுமதி என்ைால், எனக்கும் நசார்க்கம். இல்றலநயன்ைால் எனக்குச்நசார்க்கம் இல்றல.\"ோயாக வந்த தருமரதவன், தம் சுய உருவம் நகாண்டான்.இது உனக்கு றவத்த ரசாதறன. அதில் நீ நவற்றி நபற்று விட்டாய்\" என்ைபடி தருமறனச்நசார்க்கத்தில் ரசர்த்தார்கள்.என் சரகாதரர்கள் எங்ரக? எங்கள் மறனவி எங்ரக? அவர்கள் இருக்கும் உலகத்துக்கு என்றனஅறழத்துச் நசல்லுங்கள்\" என்று இந்திரனிடம் ரகட்டான் தருமன்.தருமரன, உன் புண்ணிய, தர்மங்களால் எக்காலத்திலும் ரவறு மனிதன் அறடய முடியாதஸ்தானத்றத நீ நபற்ைாய். உன் சரகாதரர்களும், மறனவியும் இந்த இடத்றதப் நபறும் சித்திநபைவில்றல. இன்னும் உன்றன மானுட சுபாவம் நதாடக்கூடாது. ரதவர்கறளயும்சித்தர்கறளயும் பார். மனிதப் பாசத்றத நீக்கிக் நகாள்.\"தருமன் நதளிவாகச் நசான்னான்:என் சரகாதரர்களும் மறனவியும், எங்கள் பிள்றளகளும் எந்த இடத்தில் இருக்கிைார்கரளாஅதுரவ என் இடம். அறத நீர் நகாடுத்தால் சரி. இல்றலநயனில் எந்த இடமும் எனக்குத் ரதறவஇல்றல.\"இந்திரன், தருமறன இப்ரபாது த்ரிவிஷ்டபம் என்னும் நசார்க்க அடுக்குக்கு அறழத்துச் நசன்றுநிறுத்தினான். அங்ரக, நபான்மயமான சிம்மாசனத்தில், தகத்தக எனும் ரதெரசாடு, ரதவர்கள்புறடசூழ அமர்ந்திருந்த துரிரயாதனறனக் கண்டான் தருமன். ‘துரிரயாதனன் நபான்மயமானபிரசன்னம், தருமனின் மனத்தில் நபாைாறம, ரகாபம், நவறுப்பு என்று அறனத்துஉணர்ச்சிகறளயும் ஏற்படுத்தியது’ என்கிைார் வியாசர்.இந்தப் ரபராறசக்காரனும், அறிவற்ைவனுமான துரிரயாதனன் இருக்கும் உலகில் ோன் இருக்கவிரும்பவில்றல. என் மறனவிக்கு அவமானம் நசய்தவனும், எங்கறளக் காட்டுக்குத்துரத்தியவனுமான இவனுடன் ோன் வாழமாட்ரடன்\" என்று கடுறமயாகச் நசான்னான் தருமன்.ோரதர் சிரித்துக் நகாண்டு நசான்னார்:துரிரயாதனன், அசல் சத்திரியன், அச்சமற்ைவன். எறதச் நசய்தாரனா, அறதச் நசய்தபிைகு,நசய்தறத நிறனத்து வருந்தியதும் இல்றல, பின்வாங்கியதும் இல்றல அவன். வீரன். ஆகரவ,அவனுக்கு இந்த நிறல. பறழயவற்றை நிறனத்துக்நகாண்டு கலங்காரத.\"ோரதரர... தர்மம் அறியாதவன், உலக அழிவுக்குக் காரணமான பாவி துரிரயாதனன். அவனுக்குஇந்த உலகம் என்ைால், என் சரகாதரர்களாகிய சத்யசந்தர்களுக்கு என்ன உலகம்?\"ரதவர்கள் தருமறன ேரகத்துக்கு அறழத்துச் நசன்ைார்கள்.

கண்றணக் குருடாக்கும் கடும் இருட்டு. பயங்கர மானது. முடிக்நகாத்துகள் காற்றில் பைக்க,பாவத்தின் வாசறனரயாடு கூடியதும், மாமிசமும் ரத்தமும் கலந்த ோற்ைம் காற்றில் மிதக்க,கரடிகள், காட்டு ஈக்கள் காணப்படுவதும் பிணங்களால் சூழப்பட்டதும், எலும்புகள், பூச்சிப்புழுக்களால் சூழப்பட்டதுமான பிரரதசத்துக்கு வந்தார்கள். எங்கும் நவட்டப்பட்ட மனிதஉடம்புகள் காணப்பட்டன. நேருப்பின் ேடுவில் இருப்பது ரபான்ை நவப்பம் வீசியது.என் சரகாதரர்கள், மறனவி எங்ரக?\"தருமரர... சற்று ரேரம் இங்ரக இரும். நீர் இருந்ததால் எங்கள் ேரகவாதறன குறைகிைது\" என்ைதுஒரு குரல். அந்தக் குரல் அவருக்கு அறிமுகமானதாக இருந்தது.யார்...?\"ோன் கர்ணன். ோன் பீமரசனன், ோன் அர்ச்சுனன், ோன் ேகுலன், ோன் சகாரதவன், ோன்திருஷ்டத்யும்னன், ோன் திநரௌபதி, ோங்கள் திநரௌபதியின் புத்திரர்கள்\" என்ைன, ரவதறனயில்ேறனந்த பல குரல்கள்.துடித்துப் ரபாகிைான் தருமன். இப்ரபாதும் துரிரயாதனனின் நசார்க்கப் நபருறமறய அவனால்மைக்க முடியவில்றல.என்ன புண்ணியம் நசய்து அந்தப் பாவி அந்த ரமலான நிறலறய அறடந்தான்? மகாத்மாகர்ணனும் திநரௌபதியும் என்ன பாவம் நசய்து இந்த ேரக கதிறய அறடந்தார்கள்?\"தருமனுக்குத் தருமத்தின் ரமரலரய அவேம்பிக்றக ரதான்றியது. ‘தர்மவழி ேடப்பது வீண்’என்று சினத்துடன் கூறினான்.ோன் இங்ரகரய இருக்கிரைன்\" என்ைான் உறுதியாக.இந்திரனும் ரதவர்களும் தருமன் முன் ரதான்றினார்கள். இந்திரன் நசான்னான்:எல்லா அரசர்களும் ேரகத்றதப் பார்க்க ரவண்டும். எவன் முன்னால் நசார்க்கத்றதஅனுபவிக்கிைாரனா அவன் பின் ேரகத்றதயும் அனுபவிக்க ரவண்டும். தருமா, நீ புண்ணியம்நசய்தவன். என்ைாலும் உன் குரு துரராணர் நகால்லப்படத் துறண ரபானவன் நீ! ஆகரவ உனக்குஇந்த ேரக வாசம். உன் சரகாதரர்கள், மறனவி எல்ரலார்க்கும் நசார்க்கப் பிரரவசம்ேடத்தப்பட்டுவிட்டது. ேரகத்தில் நின்று நகாண்டும், சரகாதரர்கள் உடன்தான் இருப்ரபன் என்றுநசான்ன உன் நீதி உனக்குச் நசார்க்கத்றதக் நகாடுக்கிைது...\"கங்றகயில் மூழ்கி எழுந்தான் தருமன். மனித சரீரத்றத விட்டான். சுத்த உடம்பும், பறக, வருத்தம்அற்ை மனறதயும் அறடந்தான். திருதராஷ்டிர குமாரர்கள் இருக்கும் இடத்துக்குச் நசன்ைான்.இந்திரன் தருமனிடம் நசான்னான்:உன்னால் நசார்க்கம் ெயிக்கப்பட்டது.\"தருமன் உண்றமயான துைவியும் ஆனான்.உண்றமயில் மகாபாரதம், குருரசத்திர யுத்தம் முடிந்தரபாரத முடிந்து விட்டது. அத்துடன்பாரதத்றத வியாசர் முடித்திருந்தால், அந்தப் பறடப்புக்கு இத்தறன மகிறம இருக்க முடியாது.

தருமன், யுத்தத்தில் ெயித்தது, ஒரு விேயரம இல்றல. அவன் தம்றம ெயித்தரத, பாரதம்.பறகயும், ரகாபமும் இன்றி அன்பு ஒன்றைரய நிரப்பிக்நகாண்டு துரிரயாதனனுடன் அவன்கலந்து நகாண்டரபாதுதான் தருமன், உண்றமயான தருமன் ஆகிைான். வியாசர் தம் மாநபரும்சிருஷ்டிக்கு ‘ெயம்’ என்று நபயர் றவத்தறமக்கு இதுரவ உள் அர்த்தம். ‘உலறக நவல்வதுஅல்ல, நவற்றி. உன்றன நவற்றி நகாள்’ என்கிைார் வியாசர்.வியாசர் மாதிரி ஒரு துைவிறய உலகம் சந்தித்து இருக்க முடியாது.(அடுத்து இந்திரன்) இந்திரன் எனும் டதவர் தகலவன்!இந்திரன் குறித்த ஏராளமான கறதகறளப் பாரதம் நபாதித்து றவத்திருக்கிைது. சில கறதகள்,இந்திரன் என்ை ரதவர்களின் தறலவனுக்குக் நகௌரவம் தருவதாக இல்றல; மட்டுமல்லாமல்,இழுக்குத் தருவதாகவும் இருக்கிைது. அறவகறள ோன் தவிர்த்து விடுகிரைன். மகாபாரதமாந்தர்கள் பாத்திர ஆய்வுக்குத் ரதறவயானறவகறள மட்டும் ோம் பார்ப்ரபாம்.பிரமனின் மானச புத்திரர் மரிசியின் மகனும் ரிஷியுமான காசிபரின் மகன் இந்திரன். காசிபரின்மறனவி அதிதி. அவர்களுக்குப் பன்னிநரண்டு பிள்றளகள் ஆதித்யர்கள் எனப்பட்டனர்.அவர்களின் 33 பிள்றளகளில் இந்திரரன மூத்த புதல்வன். நூறு அசுவரமதயாகம் நசய்து, இந்திரபதம் நபற்ைான். கிழக்குத் திக்குக்கு அவன் பாலகன்:இந்திரனின் ராசதானியின் நபயர் அமராவதி. ஆயுதம் வச்சிரம். ரதவி இந்திராணி. வாகனம்ஐராவதம் எனும் யாறன. மற்றும் உச்றச சிரவம் என்கிை நவள்றளக் குதிறரயும். அவன் சறப,சுதர்றம. சாரதி மாதவி. நசல்வம், கற்பகத்தரு. குமரன் ெயந்தன். பானம் அமிர்தம். விரும்பிஅருந்துவது ரசாமபானம். றவத்தியர்கள், அச்வனி ரதவர்கள் மற்றும் தன்வந்திரி. அவன்அப்சரஸ்கள், ஊர்வசி, திரலாத்தறம.இந்திரன், ரவதகாலத்துத் ரதவன். ரவதத்தில் கடவுளர்கள், கடவுள் சக்தி பறடத்தவர்கள்ரதவர்கள் என்று அறழக்கப்படுகிைார்கள். கடவுள் என்ை வழக்கு அப்ரபாது இல்றல. பிருமன்,சிவன், விஷ்ணு ஆகிரயார் பின்னால் கடவுளர்களாக உருவாகிைார்கள். பாரதத்தில் இறணகிைார்கள்.குழந்றதப்ரபறுக்குக் குந்திசிவறனரயா, விஷ்ணுறவரயா,பிருமறனரயா ஏன்அறழக்கவில்றல? பாரதகாலத்தில் இந்திரன்தறலறமயிலான, அக்னியும்யமனும் வருணனுரமமுக்கியமானவர்கள். ஆகரவயமறன, வாயுறவ அறழக்கிைார்குந்தி. அவர்களும் உடன்வருகிைார்கள். குந்தியும்

பாண்டுவும் ஓராண்டு தவம் நசய்த பிைரக, இந்திரன் ரதான்ைக் காரணம் அவரன நபரிய ரதவன்என்பதால்.இந்திராணி, பாற்கடலில் ரதான்றியவள் என்கிைது, ஒரு கறத. இந்திரறன விரும்பி மணம்நகாண்டவள். இந்திரன் பதவி, யாக புண்ணியத்தின் பலனாக வருவதால், மண்ணில் மிகுபுண்ணியர்களின் தவத்றதக் நகடுத்து அவர்களுக்குத் தன் பதவி ரபாய்ச் ரசர மாட்டாமல்,நசய்பவளாக அவள் இருந்தாள். அப்படி யாரரனும் தப்பி, இந்திரப் பதவிக்குத் தகுதியானவராகத்தம்றம ஆக்கிக் நகாள்வார் எனில், அவர்களுக்கு இந்திராணி வசப்படுவாள் என்கிை ஐதிகம்இருந்துள்ளது. இந்த இரண்டு விேயங்களும் எப்ரபாதும் நபரும் பதற்ைத்றத இந்திரனிடம்ஏற்படுத்தி இருக்கிைது. ேகுேன், நபரும் யாகசாலி. அவன் இந்திரபதம் நபற்று அமராவதிநசன்று, இந்திராணிறய அறடய விரும்பிக் ரகட்டான். இந்திராணி, இந்திரறன ரேசிக்கிைவள்ஆறகயால், ேகுேறன மறுத்தாள். அவன் சாபம் ஏற்று, பாம்பாகப் பூமியில் புரளச் நசய்தாள்.ேகுேப் பாம்பு, யுதிர்ஷ்டிரறனப் பீடித்து, அதன் மூலம் சாபவிரமாசனம் நபறுகிைாள்.அர்ச்சுனன், இந்திரனின் அம்சம் நகாண்டு பிைந்தவன். என்ைாலும் உரிய ரேரத்தில் அர்ச்சுனனுக்குவிரராதமாக இந்திரன் ேடந்து நகாள்வது ஆச்சர்யம் தரரவ நசய்கிைது. குருரதசம்பாகப்பிரிவிறன நசய்யப்படுகிைது. திருதராஷ்டிரன் வளமான பிரரதசங்கறளத் தம் மக்களுக்குறவத்துக் நகாண்டு, காடும் பாறையுமான காண்டவனத்றதப் பாண்டவர்களுக்குப் பிரித்துக்நகாடுக்கிைான். திருதராஷ்டிரன் ஆடிய இந்த முதல் சூறதப் பாண்டவர்கள், கிருஷ்ணன்ஆரலாசறனயின் ரபரில் ஏற்றுக் நகாள்கிைார்கள். அக்னி, அவர்களுக்கு உதவ முன்வருகிைான்.ஒரு ரவதியர் உருவில் உணவு ரகட்டு அவர்கறள அணுகுகிைான். சக்ரவர்த்தி ஸ்ரவதகி,யாகங்கறளத் நதாடர்ந்து நசய்து நகாண்டிருந்தாள். அக்னி, அந்த யாக உணறவ அளவுக்கு ரமல்புசித்துவிட்டு, ரோய் நபறுகிைான். ரோய்க்கு மருந்தாக வனத்து மரம், நசடி நகாடி முதலானபசுறமகறளப் புசித்தால் ேல்லது. உதவுங்கள் என்கிைான் அக்னி.கிருஷ்ணனும், அர்ச்சுனனும் சம்மதிக்கிைார்கள். ஆனால் தருமன், உடன்படவில்றல. காட்றடஅழித்துதான் ேகரம் உண்டாக ரவண்டுமா என்பது தருமன் கருத்தாக இருந்தது. கறடசியில்கிருஷ்ணன் எண்ணரம நவன்ைது.வனத்தில் உள்ள அறனத்து மரங்கறளயும், ஈ, எறும்பு முதல் யாறனகள் புலிகள் வறர, பாம்புகள்முதல் பைறவகள் வறர, அறனத்றதயும் ஒன்றுவிடாமல் பட்சிக்கும்படிச் நசால்கிைார்கிருஷ்ணன்.ஏன் அப்படி? பைறவகறளயும் பாம்புகறளயும் கூட அழிக்க ரவண்டுமா?\" என்று ரகட்கிைார்அர்ச்சுனன்.அப்படித்தான். பைறவகளும் பாம்புகளும், ோறள நிலத்துக்குச் நசாந்தம் நகாண்டாடக்கூடாதல்லவா\" என்கிைான் கிருஷ்ணன். வனத்தின் விளிம்பில் பீமனும் மற்ை சரகாதரர்களும்நின்று தப்பிக்கும் விலங்குகறளக் நகான்ைார்கள்.அன்று நதாடங்கி, பாம்பு வம்சத்துக்கும் அதாவது ோகர்கள் குலத்துக்கும் பாண்டவர்களுக்கும்மூன்று தறலமுறைப் பறக உருவாகிைது. அக்னி, காட்றடப் பற்றி எரித்துக் நகாண்டிருக்றகயில்,காட்டில் குடும்பத்ரதாடு வாழ்ந்த தட்சகன் என்கிை பாம்பரசன், இந்திரறனக் கூவி அறழத்துத்தனக்கு உதவ ரவண்டுகிைான். இந்திரன், மறழறயப் நபாழிவித்து நேருப்றப அறணக்கிைான்.கிருஷ்ணன் அறிவுறரயின்படி, அர்ச்சுனன் தன் மந்திர அம்புகளால் வானத்றத மூடி, நேருப்புஎரிய றவக்கிைான்.

அக்னி, தன் ரோய் நீங்கி மகிழ்கிைான். தன் ேன்றிக்கு அறடயாளமாக, அர்ச்சுனனுக்கு, அம்பைாத்தூணி, காண்டிப வில், அநுமக் நகாடி ரதம் முதலியறவகறள வருணனிடம் இருந்து நபற்றுத்தருகிைான். கிருஷ்ணனுக்கு, ஆயிரம் ஆரங்கள் நகாண்ட சக்ர ஆயுதத்றத அக்னி அன்பளிப்புநசய்கிைான்.சரி, இக்கறத, ேமக்கு இரண்டு சந்ரதகங்கறள எழுப்புகின்ைன. தம் மகன் அர்ச்சுனன், ஒருரதசத்றதத் தனக்நகன்று உருவாக்கிக் நகாண்டிருக்கும் நபரு முயற்சியில் தந்றத இந்திரன் ஏன்இறடயூறு நசய்ய ரவண்டும். தட்சகன் என்கிை ேண்பனின் ேலம், அர்ச்சுனன் என்கிை மகனின்உயர்வு இந்த இரண்றடயும் இந்திரன் ஏன் எதிர் எதிராக றவக்க ரவண்டும்? இருவருக்குமானேலத் தீர்றவக் கிருஷ்ணரன நசய்திருக்க முடியும். இதன் நபாருள் என்ன?கிருஷ்ண அர்ச்சுனர்கறள யார் என்று நதரியாமல் இந்திரன் பறக ேடவடிக்றகறய எடுத்தான்என்கிைது ஒரு பாடம். இது சாத்தியம் இல்றல. இவர்கறள இந்திரன் அறியாதவன் என்பது தவறு.அறிந்தவரன ஆவான். பின் ஏன் இந்த ேடவடிக்றக? பாகவதம், ஒரு நவளிச்சம் தருகிைது.கிருஷ்ணன் ரமல் ரதவராெனுக்கு இருந்த பறகரய அதன் காரணம்.யாதவ மக்கள் நசய்து வந்த இந்திர பூறெறய மாற்றி கிரி(மறல) பூறெறய அறிமுகப்படுத்திஇருக்கிைார் கிருஷ்ணன். மறலரய பசுக்களுக்குப் புல் தருகிைது. பசுரவ ேமக்கு வாழ்வு தருகிைது.இதில் இந்திரன் எங்ரக வந்தான். பறழறமயான சுரலாகங்களில் இந்திரன் நபயர் இல்றல. ோம்கிரிறயத் நதாழுரவாம் என்கிை ஒரு புதிய கருத்றத அறிமுகம் நசய்கிைார் கிருஷ்ணன். ஒருவறகயான இயற்றக வணக்க முறை என்று ோம் இறதப் புரிந்து நகாள்ளலாம். இந்திரன் இறதஎதிர்த்தான். கடுறமயான புயல் மறழறயப் நபாழிவித்து, மக்கறளத் துன்புறுத்தினான்.கிருஷ்ணன், மக்கறளக் காப்பாற்றியரதாடு, மறல வணக்கத்றதரய நதாடர்ச்சியாக அமல்படுத்திஇருக்கிைார். இந்தப் பறகரய காண்டவன எரிப்பின் ரபாதும் நசயல்பட்டிருக்க ரவண்டும்,என்பது ஆய்வாளர்கள் கருத்தாக இருக்கிைது. ரமலும் ஒரு ஆய்வு. ரவதக் கடவுள்கள், கடவுள்கள்என்று அறியப்படாது, சிவ, விஷ்ணு, பிரும்மன் ஆகிரயாரர கடவுளர்கள் என்று அறியப்படும்சிந்தறனயும் உருவாக்கிய காலம் என்றும் அறதக் கருதலாம் என்கிைார்கள் ஆய்வு அறிஞர்கள்.இந்திரன், இன்னுநமாரு பறகறயயும் எதிர் நகாள்ள ரவண்டி இருந்தது. தன் அம்சம் என்பதால்அர்ச்சுனறனக் காப்பாற்ை ரவண்டிய கடப்பாடு அவனுக்கு இருந்தது. அரதாடு, கர்ணன் தம்அம்சம் என்பதால் அவறனக் காப்பாற்ை முறனந்திருக்கும் சூரியறனயும் அவன் எதிர்நகாள்ளரவண்டி இருந்தது.ஒரு ரவதியர் ரவேத்தில் கர்ணறன அணுகி, அவன் உயிர்ப்பாதுகாப்பாக இருந்த கசவகுண்டலங்கறள யாசித்துப் நபற்ைான். கர்ணன் வந்திருப்பவன் ரதவர் தறலவன் என்று அறிந்ரததானம் நசய்தான். பதிலாகச் சக்தி ஆயுதத்றதக் கர்ணனுக்குத் தந்து மீண்டான். மட்டுமல்லாமல்,பரசுராமரிடம் பிராமணன் என்று நசால்லி ஆயுதம் கற்றுக் நகாண்டிருந்த கர்ணனுக்குத் தீறமயும்நசய்தான். கர்ணன் மடியில் தறலறவத்துப் படுத்திருந்த பரசுராமர், தம்றம ஏரதா ேறனப்பறதஅறிந்து விழித்தார். அது கர்ணனின் ரத்தம். வண்டாக வந்து கர்ணன் நதாறடறயத் துறளத்துரத்தம் நபருகச் நசய்தவன் இந்திரன். சத்திரியனின் சகிப்புத்தன்றம இது என்று உண்றம அறிந்தபரசுராமர், தம் ஆயுதக் கல்வி ரதறவப்படும் ரேரத்தில் மைந்து ரபாகும் என்று சபித்தார்.இப்படியாக முதலில் கவச குண்டலங்கறளக் கவர்ந்தும், அடுத்துக் கர்ணனின் ஆயுதக் கல்விறயமறித்தும், அர்ச்சுனன் நவற்றிறயச் சுலபமாக்கினான் அவன்.இந்திரன், அர்ச்சுனன் ரமல் நகாண்ட இறடயைாத அக்கறை முக்கியமானது. சிவனிடம் இருந்துஅஸ்திரம் நபைப்ரபான அர்ச்சுனறனத் தம் அமராவதிக்கு அறழத்து வந்து, ஒரு கந்தர்வன் மூலம்,அவனுக்கு இறசயும் ோட்டியமும் கற்பித்தது, இந்திரனின் உச்சமான இரண்டு காரியங்களில்ஒன்று. பின்னால் விராட ரதசத்தில் பாண்டவர்கள் மறைந்து வாழ்ந்தரபாது, அர்ச்சுனனுக்கு இறச

ோட்டிய அறிவு பயன்பட்டது. அமராவதியில் இருந்த ஊர்வசி என்கிை ோட்டிய இறசக்கறலப்நபண் அர்ச்சுனறன ரேசித்து தம்றம அறடந்து நகாள்ளும்படி ரவண்டுகிைாள். அர்ச்சுனன்மறுத்து விடுகிைான்.அதற்கு அர்ச்சுனன் நசான்ன காரணம் நியாயமானது. அைம் சார்ந்தது. ரதவர்களின் அன்பினால்பராமரிக்கப்படும் ஊர்வசிறயத் தான் அறடவது, தந்றதக்கு விரராதமானது என்கிைான் அவன்.ரகாபம் நகாண்ட ஊர்வசி அவறனச் சபிக்கிைாள். அவறன, அலியாகச் சபிக்கிைாள். அந்தச்சாபத்றத இந்திரரன மாற்றி அறமக்கிைான். அவசியப்படுகிைரபாது, அலித் தன்றமறய அவன்நபைலாம் என்று சாபத்றத வரமாக மாற்றுகிைான். இது, அர்ச்சுனனக்குப் நபரும் ேன்றமநசய்தது. பிருகன்னறளயான அர்ச்சுனன், விராடர் மகள் உத்தறரக்கு ேடன ஆசிரியனாக அறமந்துதம் ஓராண்டு அஞ்ஞாத வாசத்றதப் பூர்த்தி நசய்கிைான். இந்திரன் நசய்த உதவிகளில் இதுமுக்கியமானது.மற்றுநமான்ைால் அர்ச்சுனனின் உயிறரக் காக்கிைான் இந்திரன். அபிமன்யு நகால்லப்பட்டதுஅறியாமல், அர்ச்சுனன் தம் பாசறைக்குத் திரும்பிக் நகாண்டிருக்கிைான். அப்ரபாது ஒருரவதியன், தீ வளர்த்துத் தற்நகாறல நசய்து நகாள்ளப் ரபாகிைவறனத் தடுக்கிைான். ரவதியன்,தம் மகன் இைந்த ரசாகம் தாளாமல் தான் தற்நகாறல நசய்கிரைன் என்கிைான். உயிர்களின்இயல்றப எடுத்துறரக்கிைான் அர்ச்சுனன். ரவதியன், ‘உனக்குப் பிரிவுத் துயர் ரேர்ந்தால் நீ என்னநசய்வாய்’ என்று ரகட்றகயில் ோன் அறத இயல்பாக எடுத்துக் நகாள்ரவன் என்கிைான். சத்தியம்ரபசுகிைாயா என்கிைான் ரவதியன். சத்தியம் என்கிைான் அர்ச்சுனன்.அடுத்த சில மணியில் அர்ச்சுனன், அபிமன்யுறவப் பார்க்கிைான். இைந்த மகறன. தற்நகாறலக்குமுயல்வது என்று ரசாகத்தின் எல்றலயில் நின்று அர்ச்சுனன் முடிவு நசய்றகயில், ரவதியனுக்குக்நகாடுத்த சத்தியம் அவறனத் தடுத்து நிறுத்துகிைது. ரவதியனாக வந்து, அர்ச்சுனறனக் காத்ததுஇந்திரன் தான். இதன் பயனாய் நிகழ்ந்தது நெயத்ரதன் வதம். திநரௌபதிறய வனத்திலிருந்துஅபகரித்துச் நசன்ை அவனுக்குப் பதிறல அப்படி நிறைரவற்றினான் அவன்.ஒரு சுவாரசியமான தகவல். ரதவ்தத் பட்ோயக் இறதச் நசால்லி இருக்கிைார். விஷ்ணு, ராமனாகவந்தரபாது, அவர் சுக்ரீவன் பக்கம் நிற்கிைார். சுக்ரீவன் சூரியனின் மகன். சுக்ரீவனுக்கு ஆதரவாகவாலிறயக் நகால்கிைார். வாலி, இந்திரன் மகன். கிருஷ்ண அவதாரத்தில், அவர் அர்ச்சுனன் பக்கம்நிற்கிைார். அர்ச்சுனன், இப்ரபாது இந்திரன் மகன். கர்ணன், சூரியனின் மகன். இராமாயணவாலியும், மகாபாரதக் கர்ணனும் வஞ்சமாக, முதுகில் அஸ்திரம் விட்டுக் நகால்லப்படுகிைார்கள்.இரண்டு தறலமுறைப் பறக, இப்படியாகத் தீர்க்கப்படுகிைது.காண்டவ வனம் எரிக்கப்படும்ரபாது, தட்சகன் தப்பித்து விடுகிைான். அவன் மகன் வால் எரிந்துரபாகிைது. அந்த மகரன, கர்ணனிடம் ோகாஸ்திரத்தில் ஒளிந்து நகாண்டிருந்தான். கர்ணன்,அர்ச்சுனனின் மார்புக்குக் குறிறவப்பதற்குப் பதிலாகத் தறலக்குக் குறிறவக்கிைான்.கிருஷ்ணனால் காப்பாற்ைப்படுகிைான் அர்ச்சுனன். குந்திக்குக் நகாடுத்த வாக்குக்கு ஏற்பக்கர்ணன், ோகாஸ்திரத்றத இரண்டாம் முறை ஏவவில்றல. தட்சகன், பழிக்குப் பழி எண்ணம்நிறைரவைவில்றல. நெனரமநெயன் நசய்த சர்ப்பயாகத்தின்ரபாது, தட்சகனின் உதவிக்கு வந்து,அவன் உயிர் காப்பாற்ைப்பட உதவிறயச் நசய்கிைான் இந்திரன். அர்ச்சுனன், அபிமன்யு,பரிட்சத்து, நெனரம நெயன் என்று நதாடர்கிை பழிப்படலம், (கறடசியாகத் தட்சகன் எண்ணம்)நிறைரவைாமல் ரபாகிைது.இந்திரன் ஒரு கட்டத்தில், இன்பத் ரதட்டம் குறைந்து, ஆன்மிகத்தில் அதிக ோட்டம்நகாள்கிைான். அவறன அப்படிரய விட்டிருக்கலாம். பிருகஸ்பதி, ரதவர்களின் குரு என்ைமுறையில், அவன் கருத்ரதாட்டத்றதக் குறலத்து, அவறன மீண்டும் பறழய நிறலக்குக்

நகாண்டு வருகிைார். அந்த மாற்ைம் இந்திரனுக்கு மரியாறத தருவதாக அறமயவில்றல.என்ைாலும், அவன் மனம் சமநிறலறய அறடயாமலும் இல்றல. தமயந்தியின் அழறகக்ரகள்விப்பட்டு அவறள மணந்து நகாள்ள முயல்கிைான். தம்றம விடவும் ேளரனதகுதியுறடயவன் என்பறத அவன் புரிந்து நகாண்டு, அரதாடு ேளறன வாழ்த்தவும் நசய்கிைான்.ரதவனாக இருந்தால் என்ன, மனிதனாக இருந்தால் என்ன, மனம் பண்படப் பண்படத்தான்அவன் நிறலரபறு அறடகிைான். அகலிறகயிலிருந்து ேகர்ந்து தமயந்தி வறர அவனது பயணம் -இந்திரனின் பயணம் - சாரம் உள்ளதாக இருக்கிைது.(அடுத்து ட்சன் உருவில் தருமம்) ட்சன் டகள்விகள் தருமன் பதில்கள்!பதிநனட்டுப் பர்வாக்கறளக் நகாண்ட மகாபாரதத்தில் ஐந்து விேயங்கள், பல ரோக்கங்கறளமுன்னிட்டுப் ரபாற்ைப்படுகின்ைன. அகக்கண்ணும் அற்ை திருதராஷ்டிரனுக்கு சேத்சுொதர் எனும்முனிவர் உபரதசித்தது ஒன்று. கிருஷ்ணன் அர்ச்சுனனுக்கு உபரதசித்தது இரண்டு. பீஷ்மர்உபரதசித்த விஷ்ணு சகஸ்ரோமம் மூன்று. ஞானி விதுரரின் விதுரநீதி, ோன்கு.தரும ரதவறத, தருமனாகிய யுதிஷ்டிரனுடன் நிகழ்த்திய உறரயாடல் ஐந்து. முக்கியமான தத்துவஆராய்ச்சிகறள வினா - விறட வடிவில் விளக்குவது இந்திய அறிவு மரபு. தரும ரதவறதக்கும்தருமனுக்கும் நிகழ்ந்த சம்வாதத்றத யட்சப் பிரச்னம் என்பார்கள். யட்ச வடிவம் நகாண்டுதருமரதவன் வருகிைான் என்பதால் யட்சப் பிரச்னம்.பாண்டவர்கள் பன்னிரண்டு ஆண்டு கால வனவாசத்றத முடித்து, பதின்மூன்ைாவது ஆண்டு,அஞ்ஞாத வாசத்துக்குத் தயார் ஆகிக் நகாண்டிருக்கும் சமயம் இது ேடக்கிைது. துரிரயாதனன்,ரிஷிகறளக் நகாண்டு ஆபிசார யாகம் நசய்வித்து க்ருத்யா என்ை பூதத்றத உருவாக்கிப்பாண்டவர்கறளக் நகால்ல அனுப்புகிைான். கிருஷ்ணனும், தருமரதவறதயும் பாண்டவர்கறளக்காக்க முன்வருகிைார்கள்.துறவத வனத்தில் பிருமச்சாரி அந்தணன் ஒருவன் திடுநமன ஓலம் இடுகிைான். பாண்டவர்கரள,சத்திரியர்கரள... என் யாகத்துக்கான அரணிக் கட்றடறயயும் கறடரகாறலயும் மாநனான்று தம் நகாம்பில் ரகார்த்து எடுத்துக் நகாண்டு ஓடுகிைது. மாறனப் பிடித்து, என் நபாருட்கறள மீட்டுக் நகாடுங்கள். அந்தப் நபாருட்கள் இன்றி, ோன் அக்னிச்சடங்கு நசய்வது எப்படி? அபயம்...\" என்கிைான் அந்த ரவதியன். பாண்டவர்கள், அவன் உதவிக்கு வருகிைார்கள். ஐவரும் ஆயுதம் தரித்துக் நகாண்டு மாறனப் பின்பற்றி ஓடுகிைார்கள். மான் சாதாரண மான் அல்லரவ. தருமரதவறத அல்லவா மானாக

வந்திருக்கிைாள். மான் மறைந்துவிட்டது. நவகுரேரம் ஓடி நவகுதூரம் ஓடிக் கறளத்துப்ரபானபாண்டவர்கள் ஓர் ஆலமர நிழலில் அமர்கிைார்கள். ‘மானிடமிருந்து அரணிக் கட்றடறயக்கூடமீட்டுத்தர முடியாதவர்களாகிப் ரபாரனாரம... ேம் பிராமண ரட்சணம் இப்படிஇழிந்துவிட்டரத... சூதாட்டத்தின்ரபாரத சகுனிறய ோன் நகான்றிருக்க ரவண்டும்’ என்றுநோந்து நகாள்கிைான் சகரதவன். மற்ை மூன்று ரபரும் தங்கள் துன்பத்துக்கு மூலகாரணரமதருமன் என்பது ரபாலரவ ரபசுகிைார்கள். எறதயும் ரகட்கும் மனநிறலயில் அவன் இல்றல.தாகமும் ரசார்வும் அவறன வாட்டுகிைது.ேகுலா, அருகில் ஏரதனும் நீர் நிறலகள் இருக்கிைதா, பார்... தாகத்தால் ோன் உயிர்விடப்ரபாகிரைன்.\"ேகுலன் ஆலமரத்தில் ஏறிப் பார்க்கிைான். அண்ணனிடம் நசான்னான்:நீர் நிறலகறள அடுத்து வளர்கின்ை ஏராளமான மரங்கறளப் பார்க்கிரைன். சாரச பட்சிகளின்சப்தங்கறளயும் ரகட்கிரைன். சாரசபட்சிகள் ஏரி, குளம், குட்றடகறளச் சுற்றிரய வாழும்.\"தருமனின் ஆறணப்படி, நீர் பருகவும், நகாண்டு வரவும் புைப்பட்டான். யட்சனால், மாறயயால்உருவாக்கப்பட்ட அந்தப் நபாய்றகறயக் கண்டதும் நீர் அருந்த முயன்ைான். அப்ரபாது,ஆகாயவாணியாகிய ஒரு குரல், மாத்ரி றமந்தரன... நில். இது என் குளம். நீ விரும்பினால் என்ரகள்விகளுக்குப் பதில் நசால்லிவிட்டு அப்புைம் அருந்து. எடுத்தும் நசல்\" என்று ஒலித்தது.தாகத்தாலும், எதிரில் யாரும் இல்லாததாலும் ேகுலன், எச்சரிக்றகறய அலட்சியம் நசய்து விட்டுநீர் அருந்தினான். சரிந்து மயங்கி விழுந்தான். அடுத்துச் சகரதவன் சரகாதரறனயும் நீறரயும் ரதடிவந்தான்.அர்ெுனன் வந்தான். அவனும் எச்சரிக்றகறய மதிக்காது, சரகாதரர்கள் சரிந்த ரகாபத்தில் தம்அம்புகறள எட்டுத் திக்கிலும் வீண் நசய்தான். பின், அவன் நீர் அருந்தி மயங்கி வீழ்ந்தான். பீமன்குளக்கறரக்கு வந்து ரசர்ந்தான். இைந்த தம்பியறரக் கண்டு அவனும் நீர் அருந்திக் குளிர்ந்தான்.கறடசியாகத் தருமன், தம்பியரின் காலடித் தடங்கள் வழிக் குளக் கறரக்கு வந்து ரசர்ந்தான்.தம்பியரின் நிறல கண்டு வருந்தி, அவனும் குளத்தில் இைங்கினான். அப்ரபாது அவறன ஒருகுரல் அறழத்துச் நசான்னது:தருமபுத்திரா... ோன் இம்மரத்றத அறடந்த நகாக்காரவன். மீன்களும் பாசியும் என் ஆகாரம். உன்தம்பியறரக் நகான்ைது ோன்தான். என் ரகள்விகளுக்கு நீ விறடயளி. அளித்துவிட்டு நீர் அருந்து.அலட்சியப்படுத்தினால் நீயும் உன் சரகாதரர்கள் ரபாலரவ மரணம் அறடவாய்\" என்ைது ஒருநகாக்கு.தருமன், நீ சாதாரண நகாக்காக இருக்க முடியாது. எவர் எதிர்த்தாலும் நவல்லும் ஆற்ைல் என்தம்பியர்க்கு உண்டு. உண்றமறயச் நசால். நீ யார்?\" என்ைதும் யட்சன் ரதான்றுகிைான்.எரியும் தீச்சட்டி ரபான்ை இரு கண்கள். ஆலமரத்தடி ரபான்ை இருநபரும் ரதாள்கள். ஒரு பறனமரம் உயர யட்சன்.குந்திறமந்தா, ோன் யட்சன். இக்குளம் எனக்குச் நசாந்தமானது. ோன் ரகட்கும் வினாக்களுக்குப்பதில் நசால். உன் பதில்கள், உன்றனயும் உன் சரகாதரர்கறளயும் பிறழக்கச் நசய்யும் சக்தியும்உண்றமயும், நதளிவும் இருப்பதாய் அறமயட்டும்.\"சரி... ரகள். என் அறிவிலிருந்து கிறடக்கும் வார்த்றதகளிலிருந்து உன் பதில் கிறடக்கட்டும்.\"

யட்சன், ரகள்விகறளத் நதாடங்குகிைான். சுமார் 125 ரகள்விகள். தனித்தனியாக முழுறமயானரகள்விகள். வியாசர், மானுடவர்க்கத்துக்குத் தந்த மிகப்நபரிய ஞானக் கருவூலம் அது.அறனத்றதயும் இங்கு தர முடியாது. சில ரகள்விகளும் சில பதில்களும். ட்சன்: சூரியன் யாரால் உதிக்கிைான்?தருமன்: பிரும்மம், சூரியறன உதிக்கச் நசய்கிைது. சூரியன், ஜீவறனக் குறிப்பதாகிைது. உதித்தல்என்பது பிரக்றஞறய அறடதல். ட்சன்: சூரியன் அஸ்தமனம் அறடவது யாரால்?தருமன்: தருமரம சூரியறன அஸ்தமனம் அறடயச் நசய்கிைது.அஸ்தம் என்பதன் நபாருள்: முக்தி, வீடு, இருப்பிடம் ஆகும். ஸ்ரீ கண்ணன் சுவாமி (வில்லிப்புத்தூர் வித்வான்) முக்திக்கு அழகான விளக்கம் அளிக்கிைார். பாபமில்லாறம, மூப்பில்லாறம,துயரம் இன்றம, மரணம் இன்றம, பசி இன்றம, தாகமின்றம, விரும்பியது நிறைவு, நிறனத்ததுமுடித்தல் ஆகிய எட்டும் உள்ள இடம். ட்சன்: எதில் அந்தக் சூரியன் நிறலநபற்றுள்ளான்?தருமன்: சத்தியத்தில் நிறலநபற்றிருக்கிைான். ட்சன்: ஜீவன் எதனால் மகத்றத அறடகிைான்.தருமன்: தவத்தினால்.தவம் என்பது, தாம் அறிந்தது, குரு மூலம் அறிந்தது இரண்றடயும்மனத்தில் திரும்பத் திரும்ப எழுதிக் நகாண்டிருத்தல். ட்சன்: மனிதனின் துறண என்பது எது?தருமன்: றதரியம். றதரியரம மனிதனின் துறண. ட்சன்: எதனால் ஒருவன் புத்திமான் ஆகிைான்?தருமன்: அறிவு, ஞானத்தால் முதிர்ந்த சான்ரைார்கறள அடுத்திருக்கும் ஒருவன்புத்திமானாகிைான். ட்சன்: சத்திரியர்களின் ரதவத்தன்றம என்பது எது?தருமன்: அம்பும் வில்லும். அரசர்களுக்கு ஆயுதங்கரள நதய்வங்கள் ஆகும். ட்சன்: சத்திரியர்களின் மானிடத் தன்றம எது?தருமன்: பயம். ட்சன்: பயிரிடும் விவசாயிகளுக்குச் சிைந்தது எது?தருமன்: மறழரய அவர்களின் சிைந்தது.

ட்சன்: விறதப்பவர்களுக்கு எது சிைந்தது?தருமன்: விறதரய சிைந்தது. ட்சன்: உலகத்தில் நிறலநபற்ை இன்ப வாழ்வுக்கு, இன்பத்றத விரும்புபவர்களுக்கு எதுசிைந்தது?தருமன்: பசுக்கள் (மாடுகள்) சிைந்தறவ...பயிர்த் நதாழில், உயிர்கறள வாழறவக்கும் நதாழில். ஆகரவ மறழயும், சிைந்த விறதகளும்,கால்ேறடகளும் அவற்றின் முக்கியத்துவம் நசால்லப்பட்டது. ட்சன்: சுறவ, ஒளி முதலானவற்றை ோக்கு, கண் முதலான ஐந்து இந்திரியங்களால்அனுபவிக்கிைவன், புத்திசாலி மற்றும் நசல்வந்தன் என்நைல்லாம் கருதப்படுகிைவன்,உயிரில்லாதவன் (பிணம்) என்று ஏன், எந்தச் சூழ்நிறலயில் விமர்சிக்கப்படுகிைான்.தருமன்: ரதவறதகள், விருந்தினர்கள், ரவறலக்காரர்கள், தான் - இந்த ஐந்து ரபர்களுக்கும்உணவு, மற்றுமுள்ள ரதறவகறள வழங்காமல் இருப்பவன், உயிர் வாழ்ந்தாலும் வாழாதவன்என்ரை கருதப்படுகிைான். ட்சன்: பூமிறயக் காட்டிலும் நபரியது எது?தருமன்: தாய். ட்சன்: ஆகாயத்றதக் காட்டிலும் உயர்ந்தது எது?தருமன்: தந்றத. ட்சன்: காற்றினும் விறரவானது எது?தருமன்: மனம். ட்சன்: புல்றலக்காட்டிலும் அதிகம் எது?தருமன்: மனக்கவறலகள். ட்சன்: எது தூங்கும்ரபாதும் கண்கறள மூடாமல் இருக்கிைது?தருமன்: மீன். விழிப்பு, உைக்கம் என்பன இரண்டு கறரகள். இம்றம, மறுறம இரண்டு கறரகள்.இந்த இரண்டு கறரகளிலும் முட்டி ரமாதி அறலகிை ஜீவன்கரள மீன்கள். ட்சன்: எது பிைக்கும்ரபாது அறசவற்றிருக்கிைது?தருமன்: முட்றட. ட்சன்: எது ரவகத்தினால் விருத்தியறடகிைது?தருமன்: ேதி.

ட்சன்: ரதசாந்திரம் ரபாகிைவனுக்கு யார் துறண?தருமன்: கற்ை கல்வி. ட்சன்: வீட்டிலிருப்பவனுக்குத் துறண யார்?தருமன்: அவன் மறனவி. ட்சன்: சாகப் ரபாகிைவனுக்கு யார் துறண?தருமன்: தானம். ட்சன்: எது எல்லாவற்றையும் அடக்கும் நபரிய பாத்திரம்?தருமன்: பூமி. இது எல்லாவற்றையும் அடக்கும் பாத்திரம். பூமி என்பது சரீரம். வித்றத, அவித்றதஇரண்டும் அடங்குவது உடம்பில். ட்சன்: தருமம் எதில் நிறலநபறுகிைது?தருமன்: நசயலாற்ைலில். ட்சன்: புகழ், நசார்க்கம், சுகம் - எதில் நிறல நபறுகிைது?தருமன்: புகழ் தானத்தில், நசார்க்கம் சத்தியத்தில், சுகம் ேல்நலாழுக்கத்தில் நிறலநபறுகிைது. ட்சன்: மனிதனுக்குத் நதய்வம் தந்த துறண எது?தருமன்: மறனவி. ட்சன்: நசல்வத்றதக் நகாடுப்பது, நபாருள்களுள் உத்தமமானது, லாபங்களுள் உத்தமமானது,சுகங்களில் உத்தமமானது எது?தருமன்: நசல்வத்றதக் நகாடுப்பது முயற்சி. நபாருள்களில் உத்தமமானது சான்ரைார் அறிவுறர.லாபங்களில் சிைந்தது ரோயில்லாத வாழ்க்றக. சுகங்களில் உத்தமம் ரபாதும் என்ை மனநிறைவு. ட்சன்: உலகின் சிைந்த தருமம் எது?தருமன்: அகிம்றச. ட்சன்: உலகம் எதனால் மூடப்பட்டுள்ளது?தருமன்: அஞ்ஞானத்தால். ட்சன்: ஏன் மனிதன் சுவர்க்கம் அறடவதில்றல?தருமன்: பற்றுதலால். விட்டரத ரபரின்ப வீடு. ட்சன்: எது விேம்?

தருமன்: பிைரிடத்தில் யாசித்தல். ட்சன்: மனிதனால் நவல்லமுடியாத பறக?தருமன்: ரகாபம். ட்சன்: எவன் மகிழ்ச்சியாக வாழ்கிைான்?தருமன்: கடனில்லாதவன், பிறழப்புக்காக அயல்ோடு நசல்லாதவன், பகலில் தம் வீட்டில்சறமத்த கீறரறயயும், ரசாற்றையும் உண்கிைாரனா அவரன மகிழ்ச்சியாக வாழ்கிைவன். ட்சன்: எது உண்றமயான ஆச்சரியம்?தருமன்: ோள்ரதாறும் பலப்பல உயிர்கள் எமனுலகு ரபாவறதப் பார்த்துக்நகாண்ரட, ோன்மட்டும் நிரந்தரமானவன் என்று மனிதன் நிறனப்பரத ஆச்சரியம்.யட்சன் மகிழ்ந்தும் வியந்தும் ரபானான்.தருமா... உன் தம்பியரில் ஒருவறன மட்டும் பிறழக்க றவக்கிரைன். யார் ரவண்டும்?\"தருமன் ரயாசிக்கவில்றல. ேகுலறனக் நகாடு\" என்ைார்.அர்ச்சுனன், பீமன் இவர்கறளவிடவா ேகுலன்...\"எனக்கு இரண்டு தாய்கள். குந்திக்கு ோன் இருக் கிரைன். மாத்ரிக்கு ேகுலன் இருக்கட்டும்.\"யட்சய் உருவில் இருந்த தருமரதவன் ரதான்றுகிைான்.மகரன... துரிரயாதனன் அனுப்பிய பூதத்திடம் இருந்து உன்றனக் காக்கரவ, உன் தம்பியறரமரணமறடயச் நசய்ரதன். உன் தரும குணம் என்றன வியக்க றவக்கிைது. உன்றனக் காணரவமானுரு எடுத்ரதன்.\"தரும ரதவன், தருமனுக்கு மூன்று வரன்கள் அளித்தார்.அஞ்ஞாதவாசத்தில் யாராலும் கண்டு நகாள்ளப்பட மாட்டீர்கள். ரலாபமாகிய அற்பத்தனம்,ரமாகம், ரகாபம் என்றன அணுகாமல் இருக்க ரவண்டும் என்ைாய். அணுகாது. தானம், தவம்சத்யம் இவற்றில் உன் மனம் நிறலநபற்றிருக்கும்.\"சகுனியின் மாயச் சூதில், தம் நசாந்த சரகாதரர்கறள விட்டு, ேகுல, சகரதவர்கறள முதலில்றவத்து இழந்தவன் தருமன். தரும ரதவன் றவத்தத் ரதர்வில், ேகுலறனக் ரகட்டு, தம் தரும,நியாயத்றத மீட்டுக் நகாண்டான் தருமன். இந்த ஆன்ம வளர்ச்சிரய யட்ச வருறகயின் ரோக்கம்.(அடுத்து கிருஷ்ணனின் கக சி நோள்)

கிருஷ்ணனின் கக சி நோள்கிருஷ்ணனின் கறடசி ோட்கள், மகா அவலம் நபாருந்திய ோடகமாக இருக்கிைது. அந்தோடகத்தின் எல்லாக் காட்சிகறளயும் அவர் முன்னரர படித்தறிந்தவராக இருந்தார். அந்தக்கறடசிக் கணங்களுக்கு அவர் தம்றமத் தயார்படுத்திக் நகாண்டுவிட்டார் என்ரை நதரிகிைது.பதற்ைரம இல்லாமல், நிகழ்வுகறள அவர் எதிர்நகாண்டார். நதளிவாக, விதிக்கப்பட்டறவக்குத்தம்றம ஒப்புக்நகாடுத்தார்.கிருஷ்ணனின் அந்தக் கறடசிப் நபாழுதுக்கான சூழறல உருவாக்குகிை கருவியாக அவர் மகன்சாம்பரன இருந்தான். கிருஷ்ணனுக்கும் ொம்பவதிக்கும் பிைந்தவன் அவன். நசல்வாக்குள்ளநபரிய மனிதர்கள் வீட்டுப் பிள்றளகள், நேறிநகடுவறதப் பார்க்கிரைாம் தாரன, அதுரபாலக்நகட்டுப் ரபானவன் இவன். துரிரயாதனன் மகள் லட்சறண சுயம்வரத்தின்ரபாது அவறளக்கடத்திக் நகாண்டு வர முயல்றகயில் துரிரயாதனனால் சிறை பிடிக்கப்பட்டவன் அவன்.பலராமர் நசன்று மணமக்கறள அறழத்துவர ரவண்டி இருந்தது.ஒரு சமயம் துவாரறகக்கு அருரக உள்ள ‘பிண்டாரக’த் தீர்த்தத்தில், மகரிஷிகள் சதஸ் ஒன்று நிகழ்ந்தது. ோரதர், விஸ்வாமித்ரன், துர்வாசர், கச்யபர் முதலான பலரும் அதில் கலந்து நகாண்டு தத்துவ விசாரம் நசய்து நகாண்டிருந்தரபாது, ரகளிக்றகயிலும் விறளயாட்டிலும் நபாழுறதப் ரபாக்கும் சாம்பன், மற்றும் அவன் ேண்பர்கள் முனிவர்கரளாடு விறளயாடத் தீர்மானித்தார்கள். சாம்பன் நபண் ரவேம் இட்டுக்நகாண்டும் கர்ப்பிணி ரபாலவும் உடுத்திக்நகாண்டும் முனிவர்கள் முன் ரபாய் நின்ைான். ரிஷிகரள... எனக்கு என்ன குழந்றத பிைக்கும்?ஞானதிருஷ்டியில் பார்த்துச் நசால்லுங்கள்\" என்று ரகட்டான். கிருஷ்ணகுமாரர்கறள யாருக்குத்நதரியாது? துர்வாச ரிஷி சினம் நபாங்க, இரும்புலக்றக பிைக்கும். அது யாதவ குலத்றதரயஅழிக்கும்\" என்று சாபமிட்டார். மறுோரள, சாம்பன், இரும்பாலான உலக்றகறயப் நபற்ைான்.பயந்து ரபானான். கிருஷ்ணரிடரமா, பலராமனிடரமா இறதச் நசால்லாமல், மன்னர்உக்ரரசனரிடம் ரபாய்ச் நசான்னான். அவர் அறதத் தூளாக்கிக் கடலில் கறரத்துவிடச் நசான்னார்.கடலின் அடிப்பகுதிக்குத் தூள் ரபாய்ச் ரசரும் என்று ேம்பி அறமதியானார்கள் கிருஷ்ணகுமாரர்கள்.சாபம் பற்றிய நசய்தி கிருஷ்ணனுக்குச் நசால்லப்பட்டது. அவர், சாபவிரமாசனத்துக்குமுயலவில்றல. அது அவ்வாரை நிகழட்டும்\" என்று ஏற்றுக் நகாண்டார். விதி நசய்பவறரயும்விதி கட்டுப்படுத்தத்தாரன நசய்யும். கிருஷ்ணன் கட்டுப்பட்டார்.அடுத்த சில ோட்களில், துவாரறகயில் இயற்றகறய மீறிய நிகழ்ச்சிகள் நிகழலாயின. எரிேட்சத்திரங்கள் விழுந்தன. வானில் இருந்து ரத்த மறழ நபய்தது. சூரிய - சந்திரர் மீது தூசிநசம்மண்டலம் ரபார்த்தியது. பருவமின்றிப் பூக்கள் பூத்தன. இரவு முழுக்க ோய்கள் அழுதன.ேரிகள் ேகரத்துக்குள் பிரரவசித்தன. மாளிறகக்குள் ஆந்றதகளும் நவௌவால்களும் புகுந்தன.பசுக்கள் ரத்தமாகப் பால் தந்தன. ரகாயில் சிறலகள் கண்ணீர் வடித்தன.

கிருஷ்ணன், இந்த ோட்களில் அறமதியில் மூழ்கினார். யாரிடமும் எதுவும் ரபசினார் இல்றல.ஒரு ோள் தம் சறபறயக் கூட்டினார். துவாரறக மக்கள் கூடி இருந்தார்கள். கிருஷ்ணன்நசான்னார்:துவாரறக கடலுக்குள் மூழ்க இருக்கிைது. கடலின் ரபரிறரச்சல் எனக்குக் ரகட்கிைது. எந்தக்கணமும் எதுவும் நிகழலாம். எந்த யாதவனும் இங்ரக இருக்க ரவண்டாம். நபண்கறளயும்,சிறுவர்கறளயும், வரயாதிகர்கறளயும் உடன் கங்ரகாத்தார ரசத்திரத்துக்குக் நகாண்டு ரசர்த்துவிடுங்கள். ோம் அறனவரும் பிரபாச தீர்த்தத்துக்குச் நசல்ரவாம். புண்யேதி சரஸ்வதியில்நீராடுரவாம். ேம்றம ோம் தூய்றமயாக்கிக் நகாள்ரவாம். உபவாசம் இருப்ரபாம். ஒன்றுபட்டமனரதாடு ரதவபூறெ நசய்ரவாம். ேல்ல வாசகங்கறளப் ரபசக் ரகட்ரபாம். அந்தணர்களுக்குமனநிறைரவாடு தானம் நசய்ரவாம். கடறல ஓடத்தால் கடப்பது ரபால, ோம் தீறமறயேன்றமயால் எதிர்நகாள்ரவாம். புைப்படுங்கள்.\"இதுரவ, துவாரறக மக்கள் அறனவருக்கும் முன் கிருஷ்ணன் ரபசிய கறடசிப் ரபச்சாகஅறமந்தது.உக்ரரசன மன்னர், சூரரசனர், கிருஷ்ணனின் தந்றத வசுரதவர் மற்றும் நபண்கள், குழந்றதகள்,முதிரயார் அறனவரும் கங்ரகாத்தாரத்துக்குப் புைப்பட்டுச் நசன்ைார்கள். கிருஷ்ணன், பலராமன்மற்றுமுள்ள யாதவர்கள் படகின் மூலம் கடறலக் கடந்து ரதர்களின் மூலம் பிரபாசத்றதச்ரசர்ந்தார்கள். காறல ரேரத்துக்கும் மதியத்துக்கும் இறடப்பட்ட ரேரமாக அது இருந்தது.கிருஷ்ணன், பலராமன் உள்ளிட்ட யாதவர்கள் சரஸ்வதியில் நீராடினார்கள். உபவாசம்இருந்தார்கள். பூறெபுனஸ்காரங்களில் ஈடுபட்டார்கள். அந்தணர்களுக்கு உணவளித்து,அவர்களுக்குத் தானம் நசய்தார்கள். பிைகு தாங்களும் உணவு உண்டார்கள். இதுவறர எல்லாம்கிருஷ்ணன் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தன. அதன்பின், நிறலறமகள் மாைத் நதாடங்கின.கிருஷ்ணன் வானத்றத ரோக்கினார். ராகு, சதுர்த்திறய அமாவாறசயாக மாற்றியறதக் கண்டார்.சரியாக முப்பத்தாறு ஆண்டுகளுக்கு முன், குருரசத்திர யுத்தம் நதாடங்கிய அந்த ோளில்வானக்ரகாளம் எப்படி இருந்தரதா அப்படிரய இப்ரபாது இருப்பறதக் கண்டார்.கிருஷ்ணன் சரகாதரரும், முதல் அறமச்சருமான உத்தவர், யாதவ வீரர்களின் நசௌகரியங்கறளவிசாரித்தபடிச் சுற்றிவந்தார். எல்ரலாருக்கும் ரபாதுமான உணவும் குடிநீரும் இருந்தன. வீரர்கள்கடற்கறரயில் அறமத்திருந்த கூடாரங்களின் அறமப்றபயும் பார்த்துக்நகாண்டு வந்தார்.ஏற்பாடுகள் திருப்தியாக இருந்தறம கண்டு அவர் விறடநபற்றுச் நசன்ைார்.மாறலயாகிக் நகாண்டிருந்த வானத்றதப் பார்த்தபடி கிருஷ்ணன் அமர்ந்திருந்தார். இன்னும்சற்று ரேரத்தில் மாறல மயங்கும். இருள் பரவும்.யாதவர்கள் ேல்ல மனதுறடய, ரேசமும் அன்பும் நகாண்ட மக்கள். பழக எளியவர்கள். ேட்புக்குஉயிர் நகாடுப்பவர்கள். மாநபரும் வீரர்கள். எல்லாம் இருந்தும் அவர்களிடம் உட்பறக இருந்தது.குருரசத்திர யுத்தத்தின்ரபாது அவர்களின் பறக நவளிப்பட்டது. சிலர் பாண்டவர் பக்கமும், சிலர்நகௌரவர் பக்கமும் நின்று ரபாரிட்டரத அவர்களின் மனநிறலறய நவளிக்காட்டியது. சாத்யகிகிருஷ்ணனின் நிழல் என்ைால், கிருதவர்மன் துரிரயாதனனின் ேண்பன். தாசார்கர், ரபாெர்,வ்ருஷ்ணி, அந்தகர், சாத்வதர், சூர்ரசனர், குக்குரர் என்று பல குலங்களாக அவர்கள்பிரிந்திருந்தார்கள். ஒரு வம்சம் இன்நனாரு வம்சத்றத துரவஷித்தது. சின்ன சந்தர்ப்பம் கிறடத்தரபாதும் ரமாதிக் நகாண்டது. இவர்கறளத் தான் ஒன்றிறணத்தார் கிருஷ்ணன். ெராசந்தனுக்குஅஞ்சிய அந்த மக்கறள அறழத்துக் நகாண்டு வந்து துவாரறக என்நைாரு புதிய பிரரதசத்றதஅறிமுகம் நசய்தார். யாதவர்கள் பறகயாக வந்த ெராசந்தறன அழித்தார். கம்சறனயும்,