หนังสือรวมกลอนลำทางสั้น

294 กลอน เทิดพระเกียรติสมเดจ็ พระเทพฯ ตอนที่ 4 ทานอง ลาทางสัน้ ประพันธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2541 โอละนอ…บุญคณุ เอย บญุ คุณคนไทยเฮามี ทไ่ี ดอ฾ งคแสมเด็จพระเทพฯ รตั นราชสุดาสยามราชกุมรี เปน็ ท่พี ่ึงทางวัฒนธรรมนาํ ให฾ไทยฮงุ฽ เฮอื ง เป็นดว฾ ยเบื้องบาททูลกระหม฽อมพระองคแทา฽ น…… โอละนอ…ไทยเฮาเอยจกั กล฽าวเบื้องเมืองไทยตงั้ แตก฽ ฽อน สร฾างนครหมบ฽ู า฾ น เจริญเรื่อยตอ฽ มาย฾อนพระปรชี าเก฽งกล฾า คณุ ค฽าจอมกษตั ริยคแ ฾มุ ขจดั โพยภยั ส่ิงใดบ฽มาตอ฾ ง มีฮีตครองของเค฾าถือเอาเป็นแบบอยา฽ ง เป็นหนทางสง฽ ให฾ ไทยเฮาได฾ฮงุ฽ เฮอื งนอกจากเบือ้ ง จอมราชราชา พระบรมวงศา กะซ฽อยซาซคู ํา้ ตา฽ งซุกนํากลู เกือ้ ซว฽ ยเหลือไทยใหม฾ ม฾ ฝ่งั ทัง้ พระราชชนนีทงั้ พระราชนิ ี สมเด็จองคพแ ระเจา฾ ลูกเธอ และองคพแ ระเจา฾ ลกู เธอว฽าน้ี นําชแี้ ตส฽ ่ิงดี บางองคนแ ศี้ ึกสงครามกลา฾ เกง฽ ไผข฽มเหงบไ฽ ด฾นาํ ต฾านตอ฽ ตี จง่ั พระนเรศวรกับองคแพะเจา฾ ตากสิน สอ฾ู รินไพรี บม฽ ีกลัวเกรงย฾านบ฽มไี ผทานได฾ กษตั ริยแไทยกล฾ากล่นั เจ฾ากระหม฽อมจอมขวญั องคแพระพุทธยอฟาู ตีพม฽าหมน฽ุ กระจาย พระพทุ ธเลิศหลา฾ น้นั กะได฾ โดดเดน฽ ทางศิลปกรรม งานแกะสลักงดงามบม฽ ปี นุ ปานเปล้อื ง เสียงดนตรีบรรเลงกอ฾ ง อรชรออ฾ ยอิง่ ซอสามสามอ่ินอ฾อย หวานจ฾อยแจบกะใจทรงประพันธแเพลงไว฾ คอื เพลงพระสุบิน ได฾ยนิ มาจนปจั จุบนั กะม฽วนดีคียคแ ฾อย รชั กาลที่ส่ี กะบ฽หน฽อย ผลงานหลายอยา฽ ง ทางภาษาทรงรอบรู฾องั กฤษพรอ฾ มพร่ําบาลี วทิ ยาศาสตรแวา฽ นก้ี ลา฾ เกง฽ ชาํ นาญการ ท฽านคํานวณกบกนิ เดือนกินตาเวน็ ปานตาเห็นเฮือนฮู฾ ไดเ฾ ชดิ ชเู มืองบ฾านเปน็ ปราการต฾มุ ไพร฽ สมัยตอ฽ มา พระปิยะมหาราชเจา฾ ทรงคุณลํ้านับอนันตแ พัฒนาทุกด฾านให฾เทยี มทนั ประเทศต฽าง จนกั้นกางประเทศไว฾ เปน็ ไทยตง้ั ต฽อมา พระมงกุฎเกลา฾ นน้ั นา฾ กะเซ็งซา฽ ทางศิลปนิ ปานว฽าอินทรแแปลงมา สรา฾ งซาติไทยให฾ฟูเฟอื่ งเรือ่ งวงการลาํ ฟูอน ละครโขนพิณพาทยแ เพ่ินส฽งเสรมิ ขนาดแท฾ 294 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

295 ทรงเองด฾วยกห็ ากมอี งคปแ ัจจุบันน้ีภูมพิ ลมหาราช ทรงฉลาดลกึ ล้าํ เมอื งบ฾านจั่งอยู฽ดี องคแพระเทพว฽านี้ ตามรอยบาทพระบิดา สง่ั สมเรยี นรู฾มา ต้ังแตค฽ รายังน฾อย ตดิ ตามฮอยตามสน฾ พระเจา฾ อยู฽หัวไปทกุ แห฽ง บว฽ า฽ ฝนและแล฾ง จนทรงแจ฾งแกพ฽ ระทัย…. หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 295 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

296 กลอน เทดิ พระเกยี รตสิ มเดจ็ พระเทพฯ ตอนที่ 5 ทานอง ลาทางส้นั ประพันธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2541 โอละนอ…สาธุเดอ฾ ผข฾ู ฾าขอกราบถวายบังคม องคพแ ระเทพรตั นราชสดุ า สยามบรมราชกมุ ารี ทรงมพี ระชนมแยนื นานทรงสาํ ราญพระหฤทยั วฒั นธรรมไทยยนื ยง ทรงช้ีนําทางดี พสกนกิ รมวลมี ภกั ดนี อ฾ มใจใส฽ในพระคณุ ทา฽ น… โอละนอ…คนไทยเอย…ท่ีไทยเฮาไดส฾ ืบสรา฾ ง เป็นเฮอื นซานบา฾ นซอ฽ งตุ฾มโฮมพน่ี อ฾ ง เป็นเมืองบ฾านย฽านยาว เปน็ ประเทศเกง฽ ก฾าว เฮียงประเทศอาระยาด฾วยบญุ ญาธกิ าร องคแกษัตรยิ หแ าญกล฾า นาํ ประชาไทยสผ฾ู องภัยตุม฾ ไพร฽ พระบรมวงศานวุ งศแใหญ฽น฾อยนาํ ยซู฾ ฽อยซู ต฽างองคทแ รงรอบร฾ู ศลิ ปศาสตรนแ าๆ องคแสมเดจ็ พระเทพท฽านใช฾วิจารณญาณปกครองบ฾านตม฾ุ ไพร฽ วัฒนธรรมไทยอยย฽ู งั้ บารมียซ฾ู อ฽ ยซู คนทงั้ หลายตา฽ งกะฮ฾ู ว฽าสมเดจ็ พระเทพรตั นราชสุดา ทรงมพี ระมหากรณุ าธิคุณ ต฽อไทยเหลือลน฾ พระองคแทรงเป็นตน฾ นําพาคู฽ซูอ฽ ยา฽ ง ทรงนําทางบ฽อนบั้น ให฾ไทยฮู฾ฮอ฽ มเดิน เพ่ินอนุรกั ษแและซุกย฾ู ผองหม฽มู รดกไทย ให฾ยนื ยงสถาพร ประโยชนแ มีมาไซ฾พาคนไทยเฮาฮ฾วู ฒั นธรรมไทยมีคณุ ค฽า บารมมี ากล฾น คนไทยได฾อย฽ูดี บญุ ผลาสมภารมี ทรงนาํ ซที้ างยา฽ ง ให฾ไทยกา฾ ว… 296 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

297 กลอน เทดิ พระเกียรติสมเด็จพระเทพฯ ตอนที่ 6 ทานอง ลาทางส้ัน ประพันธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2541 โอละนอ… วัฒนธรรมไทยยนื ยง ด฾วยองคแพระเทพฯเพน่ิ นําพา ทรงพัฒนาและสง฽ เสริม ฟน้ื ของเดิมทีด่ ีงาม นาํ ประโยชนตแ ฽อละนอท฽าน… โอละนอ ผู฾ฟงั เอยการสงครามซ฽มู อ้ื บ฽คอื เกา฽ คราวหลังสก฾ู นั ด฾วยพลังเศรษฐกิจเป็นพน้ื บใ฽ ซ฾ปนื ของ฾าวมาแทงฟนั ตตี อ฽ เศรษฐกจิ นล้ี ะพอ฽ เป็นอาวธุ งดั ง฾าง ทาํ ลายล฾างตอ฽ ตี ผม฾ู ีเงินว฽าน้ี มีอาํ นาจเหลือหลายไดเ฾ ปน็ นายบังคับ ตามทเี่ ขาประสงคแไซ฾ คนไทยเฮาหลงสา฽ วฟูาวฟ่งั นํากน฾ ฝรง่ั บฟ฽ ังความพอ฽ แม฽เวา฾ คนเฒา฽ สงั่ สอน ไปสะออนใจโอ฾ฮัลโหลเดียรแ เซอื้ ซาติอื่น บนื นําเขา ซักไซ฾ ของไทยนบี้ ฽สน ประพฤติตนตามเยยี่ งอวดเก฽งว฽าโตมี ไซ฾ไปต้ีเงนิ คาํ ซะซายยายถิ่ม ปานเพ่นิ พิมพแเงินไดไ฾ ผเตือนบฮ฽ ฾ูฮ฽อม ส่าํ ผีบา฾ ได฾คอ฾ น สอนได฾กะบฟ฽ ัง องคพแ ระเทพฯเพ่ินสอนให฾ยับยั้ง กินอย฽ูไดพ฾ อดี อยา฽ ไผมเี กินตน ทุกสวิ นมาใกล฾ และอยา฽ ไปหลงสน฽ ฮนนาํ พวกฝร่งั ลืมครองหลังฮตี เคา฾ ครองเฒา฽ ที่ส่ังสอนจั่งได฾เกิดเดอื ดรอ฾ น ในเรอื่ งเศรษฐกิจ พาชีวติ ขกุ เข็ญ ทว่ั ไทยในคราวนยี้ ฾อนเฮาหนีครองเค฾า โบราณเฮาสอนส่งั บฟ฽ ังความผ฾เู ฒ฽า ไทยเฮาฮอ฾ นฮว฽ นฮนขอทกุ คนจ฽งตั้งสืบตอ฽ วฒั นธรรมไทย มนี า้ํ ใจเก้อื กลู ตอ฽ กันพงษพแ นั ธแเซือ่ มสี ติทกุ เมื่อเทงิ ปญั ญาอยา฽ ได฾ล฽าย หากกปลายใหฮ฾ ู฾ อย฽าบุม฾มสุม฽ เดาเฮามีวฒั นธรรม นาํ มาใซ฾เด฾อทา฽ น บ฾านเมืองกา฾ ว… หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น 297 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

298 กลอน สาเหตทุ เี่ ปน็ เอดส์และวธิ ปี ้องกนั ทานอง ทานอง ลาทางสั้นสลบั ยา่ ว ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2541 โอล฽ ะนอ... อะโรคะยาปะละมาลาภา ความบ฽มโี รคเป็นโรคอันประเสรฐิ คันเกดิ โรคกับผ฾ูใดถเ ือวา฽ ผู฾นัน้ เปน็ สมเภท โดยเฉพาะโรคเอดสแบม฽ ียารักษา หมอแพทยเแ พ่ินหามาปัวไดก฾ ะบ฽เซา เพียงเฮ็ดใหท฾ เุ ลาเบาบางได฾แต฽ละวัน ขอ฾ สําคญั คุณสามีภรรยาให฾เวา฾ วาจาจโิ จย โดยความเว฾าเข฾าใจสไิ ด฾อยใ฽ู กลโรคเอดสแ คนั มั่วเขม็ ม่ัวเพศโรคเอดสสแ ิถงึ ตน ขอเตอื นใจทกุ คน หมอลําเว฾าโปรดฟงั แหนอ฽ ย฽าแวเล้ยี ว โอ฽....ละนอ..คันมั่วเข็มมั่วเพศระวงั โรคเอดสแสิมายาม...เอย.. (เนอื้ ในกลอน-กลอนตัด) ละแม฽นว฽าน฾อนาย... ฟังเวา฾ บุปผงั ดอกเกตุ สเิ ว฾าเรอ่ื งสาเหตุโรคเอดสมแ มี า เว฾าถึงการรักษาบม฽ ียาดอกแม฽ มตี ั้งแตว฽ ธิ ีการปอู งกัน โรคน้มี ันสาํ คญั ปวั ไดก฾ ะบซ฽ ฽วง ด฾วยความห฽วงพ฽อแมอ฽ าวอา รัฐบาลจั่งพารณรงคแทกุ อยา฽ ง ใหเ฾ ฮาห฽างโรคเอดสเแ ภทภยั ปอู งกนั ไดแ฾ นวใดเเ ฮด็ ใหถ฾ กึ ตอ฾ ง ขอ฾ ที่ 1 เดอ฾ พีน่ อ฾ งเนื่องจากยาเสพติด ซุมมีพิษ ยาม฾า เฮโรอนี กบั พวกมอรฟแ ีนกญั ชายาตอ฽ โดยเฉพาะใชเ฾ ข็มฉีดนํากนั นลี้ ะข฾อสาํ คัญเฮด็ ให฾ตดิ เอดสไแ ด฾ง฽าย ข฾อท่ี 2 นแี้ หง฽ เปน็ ตาหนา฽ ย เรือ่ งเพศสัมพันธแ ชายนํากันหอื วา฽ หญงิ นาํ กนั ต฿ุดแตเว ทอมดี้ ใชค฾ วามใครผ฽ ิดท่รี ะวังไว฾คุณผวั คอื ววั เฒา฽ เมามัวหากินหญา฾ ออ฽ น นอนนาํ เมียผกั จ฽มว฽าออกฮ฾อนนกเขาน฾อยบ฽ขนั 298 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

299 ออกจากบ฾าน เพิ่นวา฽ สน่ั เสยี งเวา฾ สนั่ ทวั ๆ เหน็ อตี วั สาวๆ สัน่ สายน้ําลายย฾อย เว฾าหวานปานตาลอ฾อย สาํ ออยอ฾อยอนิ เหล่ียวเบงิ่ เพิ่นดน้ั ดิ้น ลืมเฒ฽าเซ฽าตาย (กลอนลง)... ผ฾ูใดหลงงมงายโรคเอดสแสิถามข฽าวระวงั ไว฾... หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 299 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

300 กลอน ประวตั ยิ าเสพตดิ ในประเทศไทย ทานอง ลาทางสั้นสลบั เพลง ประพนั ธโ์ ดยแม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2541 โอ฽ละนอ..ยาเสพติดในเมอื งไทย มปี ระวัติมาจากใสกอ฽ นสิเขา฾ มาในไทย มปี ระวัติความเปน็ มาและเป็นไปจัง่ ไดเ หมอลาํ สไิ ด฾บอกข฽าว ให฾คนฮ฾ู โอล฽ ะน฾อ…ยาเสพติดเป็นภัยต฽อชีวติ เปน็ พษิ ตอ฽ สงั คมเอย… ละแม฽นว฽าน฾อนายสง่ิ เสพติดเก฽าแก฽น้นั ของไทยเฮาคือยาฝ่นิ สบู หรอื กนิ กะไดโ฾ รงยาต้ังจา฽ ยขาย มแี พร฽หลายแต฽ครั้งหา฾ พนั ปกี ฽อนศกั ราช แพรร฽ ะบาดอยู฽ด฾าว เมโสพุน฾ โปเตเมยี เอ้นิ ซือ่ มว฽ นกะด฾อกะเดยี้ สารจากฝิ่นว฽าน้ําทพิ ยแ ชาวกรีกหยิบเอาซ้ือมาตง้ั ชอื่ วา฽ โอเป้ียม ความหมายเทยี บเทียมได฾ ภาษาไทยแปลไดว฾ ฽า คอื น้ําผลไม฾น้นั หนาชาวอาหรับพ฽อคา฾ นําขายเข฾าสู฽จีน เดิมชาวจนี ๆ รักษาโรคเยียวยา องั กฤษผ฾จู ัดหา ผูกขาดขายกระจายกวา฾ ง แลกกบั ปวงแพรผ฾าไหมชาของมีค฽า คา฽ เป็นเงินพอ฽ งน้ัน นยิ มแท฾ลื่นประมาณ แพร฽ไปทกุ ถิ่นบา฾ นโขงเขตเมืองจีน คนเสพกินงอมแงมเกดิ ปญั หาแก฽เมืองบา฾ น รฐั บาลจีนหาทางตา฾ นเกิดสงครามยาฝน่ิ อังกฤษจีนรบสู฾ จนจีนแพ฾พ฽ายพงั (เพลง) อังกฤษไมไ฽ ดย฾ บั ย้งั ๆ สงครามจีนพลาดพลั้งอ฽อนยอมยลยิน พวกองั กฤษเขา฾ กอบโกยทรัพยแสินๆ ขายฝิ่นใหจ฾ นี จนราํ่ รวยมหาศาล ประชากรจีนประมาณแปดล฾าน ติดฝนิ่ งอมแงมจนอาน เพราะว฽าจนี ต฽อตา฾ นชาวอังกฤษไมไ฽ หว (ลาสนั้ ) แตส฽ มยั แต฽ก฽อนน้ันคนไทยเฮากะตดิ ฝิน่ ตอนนคี้ ฾ากับจีนสมยั กรงุ สุโขทัย แต฽พน฾ุ ๆขายคา฾ ต฽อกนั ฝน่ิ ในสมยั นน้ั ใชเ฾ ป็นยารกั ษาโรค 300 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

301 ตกตอ฽ มาจากห่ัน หนั ไปไซส฾ งิ่ บด฽ ี ตกมาฮอดสมยั อยธุ ยาตอนต฾นนี้ คนตดิ ฝน่ิ กนั งอมแงม บไ฽ ดแ฾ นมนาํ งาน เวยี กการบ฽มีเต้ือง เปลอื งเวลาเสียถมิ่ ๆ กําลังพลกะเขินขาด เจ฾าอท฽ู องประกาศตงั้ กฎหมายห฾ามจ฽ายขาย สเิ สพกินกะบ฽ได฾ หรือซุกเซียงเปน็ ของตน ถือวา฽ เปน็ ดง่ั โจร ตามกฎหมายทท่ี รงไว฾ คอื เป็นความผิดฮา฾ ย ต฾องลงทัณฑใแ ห฾เข็ดหลาบ ทราบแต฽เพียงทอ฽ น้ัน แต฽ผลไดส฾ ่ําใด (เพลง) ประเทศไทยยุครตั นะโกสนิ ทรแ ๆ ฝิ่นยังไม฽สดุ ส้ินมีอยใ฽ู นไทย เฮโรอีน มอรฟแ นี กใ็ ช฾ ๆ ทง้ั กัญชาก็มีไว฾เตม็ บ฾านยา฽ นเมอื ง สมัยนน้ั รฐั บาลขน฽ุ เคือง จอมพลสฤษดิจ์ งึ ออกกฎหมายบ฾านเมืองๆ ปราบยาเสพติดให฾สนิ้ เร่ือง หายสาบสญู ไปเลย (ลาส้ัน) เลยจากห่ันประเทศอืน่ กะมีมาๆ การพกพากะง฽ายดาย กว฽าฝิ่นยาหลายเท฽า คนมวั่ เมาหลายขึ้นฤทธ์ิมนั หลายเกนิ ขนาด พลาดตดิ มันเข฾าแล฾ว บ฽มีแคล฾วส฽วนตาย ชนดิ พษิ เลวร฾ายคือยาบ฾ามหาภยั เดิมทเี ดียวคนไทยเอน้ิ กนั ว฽ายาม฾า ดว฾ ยฤทธิ์ยาพาส฽กู ารงานบฮ฽ ฾ูเมอ่ื ย แต฽กะเสมออยเู฽ รือ่ ยจนเทา฽ กะทงั้ ตายจนทั้งเทา฽ กะท้งั ตาย (กลอนลง) ยาเสยติดในไทย ฟังไวแ฾ ล฾วจาํ จ่อื เป็นความฮ฾ู… หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 301 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

302 กลอน ประเภทของยาเสพตดิ ทานอง ลาย่าวสลับเพลง ประพันธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2542 (กลอนข้ึน) ประเภทยาเสพติดน้ี มกี ันอย฽ูหลายอย฽าง แยกประเภทตา฽ งๆ ล฾วนแตบ฽ อ฽ นทําลาย หลายประเภททม่ี ี ให฾จําเด฾อน฾องพ่ี หมอลําเวา฾ … (เนอ้ื ในกลอน) (ลาทางสั้น) ยาเสพตดิ ว฽านี้ มีมากมายหลายรอ฾ ยอย฽าง แบ฽งออกเปน็ ประเภทตา฽ งๆ ตามหลกั ๆว฽าไว฾จดั ได฾สี่ประการ ประเภททห่ี นงึ่ น้ัน แบง฽ ตามเรื่องการออกฤทธิ์ ประเภททสี่ องตามติด แหลง฽ ทมี่ ายานี้ สว฽ นประเภททส่ี ามตามกฎหมายกาํ หนดไว฾ แยกกันไปอีกอยา฽ ง ทางองคแการอนามัย เพ่นิ กะต้ัง กาํ หนดไวต฾ ฽างๆไป (เต้ยโขง) ถา฾ แบ฽งตามการออกฤทธิ์ๆ อันยาเสพตดิ แบง฽ ได฾ส่ีประการ ประเภท กดประสาทไม฽ทํางาน ฝ่นิ เฮโรอนี นะท฽านและยานอนหลับ ยากลอ฽ มประสาทนี้นบั รวมทั้งเหลา฾ เบยี รแและของมนึ เมา ประเภทสองกระตุ฾นใหต฾ ้ืนตวั ๆ เสพเขา฾ ไปใจระรวั ไมต฽ อ฾ งการหลับนอน ยาบา฾ แอมเฟตามีนพาจร กระตน฾ุ ประสาทหลอกหลอนพาให฾คนเป็นบา฾ อีกโคเคนน้ีหนา ท้งั บหุ รก่ี าแฟ (ลาย่าว) ประเภทท่ีสามน้ัน หลอนประสาทให฾ลมื หลง ลางเทือ่ เป็นซงมงๆ หวาดผวาตาตง้ั พะวงหลังพะวงหนา฾ ระแวงไวใจย฾านสัน่ ปีนขึ้นเสาไฟฟูาพอ฽ งนนั้ ไฟเผาบ฾านกะพ฽องกนั แอลเอสดีวา฽ นัน้ หาง฽ายเหด็ ขี้ควาย ทําให฾งวยงงหลง ดเี อม็ ทกี ะเลวร฾าย ซ้อื กะง฽ายขายกะคลอ฽ ง ซ฽องเสพกนั อยู฽ดาษดน่ื ยืนน่ังนอนกะสะดง฾ุ ฤทธิม์ นั ทุง฾ อย฽บู เ฽ ปน็ 302 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

303 (เตย้ โขง) แบ฽งตามประเภทตามแหล฽งทมี่ าๆ ธรรมชาตินาํ พาและสังเคราะหแสร฾างสรรคแ จําพวกมอรแฟีนและยาฝิ่นนนี้ ั้น รวมเข฾าดว฾ ยกนั ทงั้ กระท฽อมกญั ชา ธรรมชาติสรา฾ งมา หาเสพไดเ฾ ลย พวกสงั เคราะหแเช฽นเฮโรอนี ๆ แอมเฟตามนี ตอ฾ งสังเคราะหแสร฾างสรรคแ ปราบปรามกันทุกวีท่ ุกวัน ๆ ยงิ่ เสพยิง่ มันเพ่ิมจํานวนยิ่งขนึ้ ย่งิ ปราบยงิ่ มึนไม฽มวี ันหมดไป (ลาย่าว) ประเภทที่สามวา฽ มานั้น แบ฽งประเภทตามกฎหมาย คือถกื กฎหมายและผิดกฎหมายแบง฽ กันสองกํ้า ถกื กฎหมายและเปน็ ยาซาํ้ ยานาํ้ ดาํ นัน้ เดท฾ ฽าน ยาแก฾ไอลูกหลาน เทงิ ผ฾ใู หญผ฽ ู฾เฒ฽ารกั ษาได฾ดั่งใจ ท่ีผดิ กฎหมายว฽าไว฾คือยาฝ่นิ มอรแฟนี เฮโรอนี แอมเฟตามีน แอลเอสดีแนวนี้ แนวบ฽ดที ง้ั สิ้น กนิ แล฾ววนิ เป็นบา฾ ปุวง วยั รุ฽นตดิ เป็นพวง ทง้ั ยาเลิฟยาอีกะพอ฽ งนน้ั เฝอื่ ฝั่นกล฽อมกัน (เตย้ ธรรมดา) องคกแ ารอนามัยโลกน้นั ข฾อสเ่ี พนิ่ แบง฽ เปน็ สาขา ตามอาการของฤทธิ์ยา ทเ่ี ป็นผลต฽อคนใช฾ ประเภทหนึ่งจัดไว฾ คือมอรฟแ นี ตดิ ตามด฾วยฝ่นิ ตามได฾ยนิ หลักแพทยแเพ่นิ เว฾า ซุมเจ฾าให฾จอ่ื เอา อีกพวกหน่งึ น้ันหละเจ฾าเบยี รแเหลา฾ และแอลกอฮอลแ ต฽อไปแมน฽ แอมเฟตามีน และโคเคนกญั ชาพร฾อม อกี พวกหนึ่งซอื่ วา฽ ใบกระท฽อม ตน฾ ลําโพงและเหด็ เมาเบ่อื มหี ลายประเภทกะด฾อกะเดือ้ คันรวมเขา฾ นับใสก฽ นั บุหร่กี ะสําคญั และเบนซิน ทินเนอรแ อยา฽ ไปหลงเสพเดอ฾ ที่กล฽าวมานี้ มันสปิ ลิดชีวีเฮาดบั สิ้น… หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น 303 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

304 กลอน การสงั เกตผ้ตู ิดยาเสพติด ทานอง ลาย่าวสลบั เพลง ประพันธโ์ ดยแม่ครู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2542 (ลาย่าว) ฟงั เอาไว฾ชาวไทยน฾อยใหญ฽ การสงั เกตบอกไวด฾ ูไดง฾ ฽ายดาย ยาเสพตดิ พษิ ฮา฾ ย กลายเปน็ คนปวุ งบ฾าๆผ฾ูร฾ายๆ เป็นตาหน฽ายพาโล หน฽ุ ผอมโซ แซงแซะซําซะ ซูบผอมแฮงน฾อย เปน็ ผลคอยปวดหวั เจ็บท฾อง ซอมดูแปลกต฽าง ลางคนหลบหลกี ล้ี หมกมู฽อยผู฽ เู฾ ดียว ลางคนอารมณแเฮ้ียวๆ ฮ฾อนเฮ฽งฉุนเฉียว มกั เงียบขรึมคนเดยี วบเ฽ ก่ียวคนมาเวา฾ ลางคนเมาแล฾วหาเรอ่ื ง หาแนวไปผดิ เถียงอาละวาดผอู฾ น่ื คนื วันหาผดิ พาน พวกเรยี นหนังสือนั้นกะขี้คร฾านๆการเรียนด฾อยลดลง (เพลง) ถ฾าเปน็ วัยรุน฽ เยาวชนๆ อาการเร่ิมต฾นตา฽ งกับคนทว่ั ไป ชอบหลอกเอาเงนิ ใช฾ กับบิดามารดา วา฽ ซอ้ื อปุ กรณแการเรียน แลว฾ หาคบเพ่ือนทห่ี นเี รียนด฾วยกัน พวกเสพยานน้ั ชอบเพอ฾ ฝัน วาดภาพสุขสันตกแ นั ทางอากาศ ไมถ฽ ืกใจแลว฾ ก็ทะเลาะววิ าท ถ฾าหิวมากเกนิ ขนาด กล฾าเสีย่ งต฽อความตาย เม่อื ยามต฾องการ ไม฽เกรงกลัวยา฾ นว฽าจะผิดกฎหมาย ก฽ออาชญากรรมเสย่ี งตาย ๆ ปล฾นจว้ี ุ฽นวายเสีย่ งต฽อกฎหมายก็ทํา (ลาย่าว) ความหวังสิ้นชีวนิ ตกตา่ํ ไผถลาํ เสพเข฾าตัวเจ฾าสํ่าตาย สารพิษฮา฾ ยหลายชนิดท่ี เฮาเห็น เชน฽ เฮโรอีนฝิ่นกัญชายามา฾ เสพแลว฾ เปน็ ปุวงบ฾าหลงลมื พอ฽ แม฽ มองในทาง ยํ้าแยไ฽ ปย฾องผูอ฾ ื่นดี ในกลมุ฽ นี้พวกท่ตี ดิ ยา สมิ กั สวมแว฽นตาเพอ่ื ปดิ บงั ไว฾ 304 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

305 (เพลง) ส฽วนใหญส฽ วมแวน฽ ทุกเวลา เป็นการซอ฽ นแกว฾ ตากลวั คนร฾ูเร่อื งราว และชอบใส฽เส้อื แขนยาว เพราะปูองกันเรอ่ื งราวรอยเข็มท่ีฉดี เพราะยามีหลายชนิดทง้ั ฉีดและกิน ถงึ ลงแดงดับดิน้ ชอ฿ กตายก็มี บางคน ชอบอยทู฽ ่ีลับล้ี เงียบขรึมแตว฽ า฽ มลี บั ลมคมใน ไม฽คอยเปิดตวั เปิดใจ ไมช฽ อบพบใครอาจเก็บยาไวซ฾ ุกซอ฽ น ชอบหยบิ ยมื เงินญาติพีน่ ฾อง และหยิบยืมพวกพ฾องเพือ่ ตอบสนองความต฾องการ (ลาเต้ย) เหมอื นไฟเพลงิ ไหม฾เผาผลาญ ชวี ิตแหลกลาญ ถ฾าเสพติดยา ไม฽เหมอื นคนธรรมดา รปู ร฽างหน฾าตาสงั เกตไดง฾ า฽ ย พอ฽ แม฽ผ฾ปู กครองท้งั หลาย เหน็ ลกู หงดุ หงดิ งา฽ ย ใหร฾ ีบสังเกตการณแดูแลใกล฾ชิดนะทา฽ น จะได฾รบี ตอ฽ ต฾านใหถ฾ ูกวธิ ีๆ สังเกตให฾ดเี ด฾อท฽าน ให฾บอกลูกบอกหลานอยา฽ ไปข฾องเกี่ยว มแี ต฽ตายอยา฽ งเดยี วคันหลกี เลียงบไ฽ ด฾ๆๆ ใหด฾ แู ลไว฾เบงิ่ ให฾ดี ความร฾ูยาเสพติดนี้ ทางท่ีดีต฾องเรยี นรไู฾ ว฾กอ฽ น อาการประสาทหลอน มักอย฽ูหลบซ฽อนล้ซี ุมนี้เบง่ิ ให฾ดี ลกุ ล้ลี กุ ลนเหมือนคนเปน็ บ฾า ใหฟ฾ ูาวเอาไปรักษากันเดอ฾ ท฽าน…กนั เด฾อ…ท฽าน… หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 305 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

306 กลอน ชมเชยกรรมการ ทานอง ลาทางส้นั ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2545 ขอกราบคาราวะท฽านคณะกรรมการ พร฾อมด฾วยท฽านประธานกรรมการ และคณะผ฾ูฟืน้ ฟศู ิลปะประเพณีผู฾เหน็ ดเี หน็ งาม ศิลปะหมอลําอนั เปน็ มรดกตกทอด มาแตส฽ มยั ดกึ ดําบันปยู า฽ ตาทวด สบื มาฮอดสมยั ปจั จุบนั น้ี กราบคณุ งามความดี ผท฾ู ่ีหวนคนิงฮปู฾ ระเพณีเกา฽ แก฽ กราบคุณพอ฽ คุณแม฽ ผท฾ู ีฟ่ งั เลาะฮ฾านขวาซา฾ ยขส฽ู ฽ูคน กราบผู฾ดํารคิ ิดคันตกแต฽งแปรงสัน ผู฾เพิ่นจัดหมอลําสอ฽ งหวลเห็นฮู฾ หวังฟน้ื ฟเู อาไว฾ใหย฾ นื นานหม่นั แกน฽ ศลิ ปะลาํ แคนบป฽ ล฽อยปะละถ่มิ ฟูฟ้ืนส฽งเสรมิ ก฽อนดฉิ นั สิเริ่มออกทา฽ ศลิ ปะ ขอสมั มาคาราวะกราบกลอนวอนเว฾า พระบรมครเู คา฾ หมอลาํ ไทยเทศ ผส฾ู าํ เร็จรอบรู฾ครูเคา฾ แตป฽ ฐม คันบ฽อนไดสเ ลิ ม฾ ใหก฾ นั ซ฽อยชซู กั ให฾ตระหนักในใจสง฽ เสริมเติมตง้ั รวมพลงั เหนียวแนน฽ ลําแคนเสริมสง฽ ให฾ดํารงสืบไวจ฾ นเทา฽ กะทงั่ กาล มอื้ น้ีออกจากบ฾านมาสเู฽ วที ลงมติตามวนั แข฽งขนั หมายไว฾ แตใ฽ นใจฉนั น้ีอยากมาลํา นาํ หมู฽เพอ่ื เชิดชรู ้อื ฟ้นื ใหย฾ นื หมน่ั ตอ฽ ไป บ฽อหวังวา฽ สิไดข฾ ันแขง฽ แดงดํา เพยี งมาลาํ มาเสรมิ ซอ฽ ยกนั ฟูฟนื้ เพียงมายนื มารอ฾ งรองลํานาํ เพิน่ เพอ่ื เทดิ ทูลพระเกยี รติใหพ฾ ระองคเแ จา฾ อยห฽ู วั ลาํ สิดีสชิ ว่ั ฉนั กะบ฽ติดใจ ไดม฾ าลําสง฽ เสริมกะแมน฽ ดพี อแลว฾ เพือ่ สนองคณุ แก฾วความดขี องเพิ่น 306 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

307 มาเพื่อสรรเสริญบารมลี น฾ เกล฾า จัง่ ลําร฾องทอ฽ งกลอน ถึงว฽าบทบาทฟูอนสบิ ฽ออ฾ นเหมาะสม บทคารมบ฽เทยี มทนั ผ฾ูเพน่ิ ดมี าแล฾ว นางกะทนกดั แขว฾ เตรยี มตัวต้งั ทา฽ คําว฽านกั กีฬาบช฽ นะกแ็ พ฾แนไ฽ ว฾ แน฽นอนบ฽วิตกทกุ ขแฮอ฾ นโออ฾ ฽าวทางไดเ ไผผูเ฾ ปน็ คนครองรับคะแนน คราวน้ฉี ันกะยนิ ดดี ฾วยเตม็ ใจ ชมชื่นฝนื ความจรงิ บไ฽ ด฾ตามแท฾แต฽ดวง บ฽สามารถทักทว฾ งแลว฾ แตก฽ รรมการ เพ่ินสงสารปราณซี ฽อยให฾ราตรีได฾ นางกะพอใจด฾วยยอมือสดุ ศอก แล฾วแต฽บญุ ซ฽อยย฾ชู กู าํ้ ลํ้าแล แต฽ในใจฮกั แท฾เสรมิ ส฽งศิลปะ จงั่ ยอมเสยี สละเวยี กงานทางบา฾ น กรรมการจัดตัง้ หมอลาํ ขันแขง฽ สละทุนลงแรงกําลังใจ เอ้ือเฟื้อจรงิ แท฾ดง่ั หมาย บ฽ได฾เอียงเงียบซ฾ายทรงซอ่ื ถือสัตยแ เพน่ิ ได฾เตรียมคอยคดั แนน฽ อนดเี ย่ยี ม และไดเ฾ ตรยี มคอยคํา้ หมอลาํ ดเี ด฽นสะออน เพ่นิ มองเหน็ อนาคตขา฾ งหนา฾ กฬี าร฾องแอ฽วลาํ หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 307 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

308 กลอน ไหว้ครูลากลอน ทานอง ลาทางส้นั ประพันธ์โดยแมค่ รูราตรีศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2547 ใชก้ ับหมอลาฝ่ายหญิง (กลอนข้ึน) โอล฽ ะนอ... ละว฽า สาธุ ๆๆ พุทธะรตั นงั ธรรมมะรัตนัง สังฆะรัตนงั ยงั คุณแกว฾ สามประการ... ทงั คณุ ศีลคุณทาน คุณบิดามารดา คณุ ครูบาอาจารยแ ผป฾ู ระสทิ ธปิ ระสาทพร... พนมกรวนั ทา เซญิ มากุม฾ เลีย่ มงํา ผู฾ขา฾ ลําแนวใด อย฽าไดข฾ ฾องคดั คา... สง่ิ ศกั ดิ์สิทธ์ิในโลกา ให฾มาก฾ุมหมุ฽ ห฽อ ...นาํ ยอ...ไว฾... โอล฽ ะนอ...นอ฿ คณุ เอ฽ย... (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแมน฽ ว฽านอนาย จง่ั ว฽าสาธสุ า สาธุสาเด฾อ ขา฾ ขอนพนอบไหว฾ ถวายบาทนาโถ องคแพุทโธธรรมโม และพระสงั โฆพรอ฾ ม ข฾าขอวันทานอ฾ ม พระจอมตรยั ไวก฾ อ฽ น กราบคุณออ฾ ขอพร กอ฽ นสลิ ําและฟอู น ขอวอนไหว฾ยกครู (บทท่ี 2) คุณผฮู฾ ฾ู ออ฾ ปุองของขลงั คุณนะอมจังงงั เหล่ยี มงาํ นาํ ก้ัง คุณนนั้ เดอ฽ ...รตั นงั ตรัยแก฾ว สามประการหลงิ หลา่ํ คุณพระพุทธพระธรรม พระสงฆะเจ฾า จอมเหง฾าพระอศิ วร (บทที่ 3) ทกุ ส่ิงลว฾ น มวลพระประคนธรรพ คณุ พระวิษณุกรรม รอรบั ซ฽อยบญุ หนุนทอ฾ น พระปัญจะสิงขร กบั พระฤาษเี จา฾ เจด็ พระองคแทรงนัง่ พระนารายณเแ ล่ือมกัง้ ยามข฾าว฽ากลอน (บทที่ 4) ตกบทฟูอน กะให฾ออ฽ นทางแขน วาทน กยูงลาํ แพน แอ฽นกายเยาะย฾อน ยามนัน้ เด฽อ ยามยกแขนแพนฟูอน วาทคอื นกยูงทองเหาะเหนิ เซิ่นแซ฽ว ออิ ะวะมะโค โตกงู ามดง่ั แกว฾ แววเหลือ่ มส฽องใส 308 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

309 (บทที่ 5) หัสทะยัง มงั มงั ครู ซ฽อยไว฾ ออ฾ ทิพยแปญั ญา คาถาโอม สะโหมติดปิดตา สงา฽ งามยามรอ฾ ง ใหน฾ ้ันเดอ฽ ให฾เสียงหองเสยี งห฽าว แวว วาว วาทคล฽อง คือนํ้าโตนตาดต฾อง เสยี งรอ฾ งโอ฽ลาํ (บทที่ 6) กายกรรม วจีกรรม นําน฾อม พรอ฾ มพรา่ํ มโนกรรม ทาํ ต฽อหน฾าลับหลัง อย฽าจ฽องเข็ญฮ฾าย คุณทั้งหลายสิง่ ศกั ด์ิสทิ ธิ์ ท่ัวหลา฾ อยูใ฽ นโลกโลกาให฾นาํ ยูซ฾ ูใส฽ ครรู าตรศี รวี ไิ ล มาซอ฽ ยปกซ฽อยปูอง ใหล฾ ํารอ฾ งโด฽งดัง โดง฽ ดัง ให฾ลํารอ฾ งโดง฽ ดงั (กลอนลง) สีลงั จังแคนย้ังไว฾กอ฽ นทอ฽ นน้ี ฾า... หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น 309 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

310 กลอน ไหวค้ รลู ากลอน ทานอง ลาทางสนั้ ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2547 ใชส้ าหรบั หมอลาชาย (กลอนขึน้ ) โอล฽ ะนอ.... จั่งว฽าสาวิโสนะโมพทุ ธยะ วะววิ ะพุทธะมไี ชโย คณุ กุกุสันโธโกนาคะมะโน กสั โป โคตะโม พระศรีอริยะเมตรัยโย หน฽อพธุ โททังหลายขอกราบไหว฾บูชา คณุ บิดามารดาคุณครบู าอาจารยแ ให฾มาปกมาบงั ใหม฾ าก้ังมาเหลีย่ มมาเทียมไว฾ โอ฽ละนอ...น฿อคณุ เอย฽ ... (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแมน฽ ว฽านอนาย สาธสุ า จั่งว฽าธเุ ดอ฾ สบิ น้วิ ยกใสเ฽ กล฾าขอกราบวิงวอน คณุ ครบู าอาจารยแสอนกราฟกลอนความฮู฾ คุณครอู ฾อ ให฾นํายอยใู฾ ส฽ คณุ อุอะมุมะ มลู มาน่งั ใกล฾ใหเ฾ ห็นหอ฾ งปุองเทยี ว (บทที่ 2) อมกล฽าวเก้ียว ใจหม฽อ มานง่ั กลาง นางแพงสใี จงาม ให฾เหลย่ี มงุมคุมไว฾ เชญิ อ฾อไขแพรกวา฾ ง อยแ฽ู ท฽นหลวงลงหม฽าย ให฾เจา฾ ยวั ระยาทยา฾ ย เสด็จผ฽ายด฽วนมา (บทท่ี 3) ท฾าววาจาพพิ ากอา฾ ปากกล฽าวโวหาร ใหอ฾ อ฽ นหวานวาจา อมมะเหเซล฾ม อมมะเหอมสะหม โฮมใว฾ ใสค฽ าถานิยมให฾คนลม฾ เป็นหล฽าวๆ เสกบา฽ วสาวผ฾เู ฒ฽า ใหเ฾ ซลม฾ ข฽มหนาม (บทท่ี 4) ใสคือน้าํ งามคล฽องคือพรหม สมนะโนในนกึ เลือ่ นไหลไวลิว้ ปลวิ นน้ั เด฽อ...ปลิวปานลมตีต฾องสมองไวใสสอ฽ ง ใหม฾ องเหน็ คลอ฽ งน฾องอยา฽ มีขอ฾ งคัดคา 310 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

311 (บทท่ี 5) คณุ พระวิษณุกรรมแกก฽ ลา฾ รวมพระประโคนธรรพ พระปญั จะสิงขร ใหล฾ งมารับสอ฽ งหวนเห็นแจง฾ การแสดงสงั วาดลําทําฟูอน บทกลอนสาดดา฽ จม฽ คาถาใส฽แลว฾ ให฾แววเหล่อื มวบั วาว (บทท่ี 6) ผาบใส฽ท฾าวใหก฾ ะใหแ฾ ล฽นมาหา ผาบใสพ฽ ยา กะให฾แล฽นมาไกล฾ ผาบใสห฽ ยังกะใหไ฾ ด฾ สมใจซ฽ูอย฽าง ให฾ศรัทธาผจ฾ู ฾าง จนตาคา฾ งเบ่งิ ลาํ (บทลง) เบง่ิ ลาํ จนตาค฾างเบง่ิ ลํา สนี านวนม฾วนไว฾สาก฽อนทอ฽ นน้ี า฾ ... หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น 311 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

312 กลอน แมงตบั เตา่ ทานอง ลาทางสน้ั ประพนั ธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2547 (กลอนขึน้ ) โอ฽...โอ฾ละหนอ... เกา฽ ๆ แกม฾ เอยแก฾มน฾องเก฽า ๆ เขาวา฽ แมงตบั เต฽ามนั ออกลูกทางหลัง จังแมนเปน็ ตาชงั แทห฾ นอแมงตบั เตา฽ บ฾านเฮาเอย... โอล฾ ะหนอ...นวนเอย... (เน้อื ในกลอน-กลอนตัด) ละแม฽นวา฽ ซุมเฮาผเู฾ อ฾าเฮาเฮ฽าเอา฾ เฮาอ฽าๆ แมงตบั เต฽าออกลูกข฾างหลัง เปน็ ตาซังนอแมงตับเตา฽ เอา฾ เฮาเอาเฮาเอา฽ เฮาเอา แมงตับเตา฽ ออกลกู ทางก฾น มันไปซน฾ กอหญ฾าฮงั กา กับคอื มากะแม฽นแมงตับเตา฽ เอา฾ เฮาเอาเฮาเอา฽ เฮาเอา แมงตับเตา฽ แมงเมา฽ ข่ีหมา จับอยฝ฽ู าแมงมมุ แมงสาบ จบั ซาบลาบแมงสาบแมงมมุ บันมาซุมกะแม฽นแมงตับเต฽า (ย้ํา) เอ฾าเฮาเอาเฮาเอา฽ เฮาเอา แมงตับเต฽าสิขอเหลา฽ กลอนเขิน้ ฟงั แลว฾ เพลนิ นทิ านแตป฽ ูุ ผู฾ผวั อยูโ฽ นนด฽ู เมียอย฽โู นนทนั เคยี ดให฾กันสามเดอื นกะบป฽ าก แต฽ว฽าก฾นกับดากเผินผัดคิดฮอดกนั ขอ฾ สาํ คัญเมียเผ่นิ กวยลกู ผัวเลยซกุ ดากเข฾าไปหา ต฽อยเผ่ินผู฾นนั้ สาแขง็ กอื ดอื เอาไวซ฾ อ่ื อลู฽ ูกกวยมา โย฽นบัดไดเผัดซุนป๊ดั ซดุ แปดู อยากใหเ฾ มียปากๆ กะบ฽ปาก เมียลองเอามือคําวา฽ แมน฽ ไม฾คาํ้ อู฽ 312 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

313 เห็นจห฽ู ล฽ูบัดแมน฽ ขาแขง็ เลยแง฽งดากแคงเขา฾ ไปใต฾อู฽ ทางดากเว฾ากันอยป฽ู ากบ฽เว฾านํากัน บัดตกหม฽องมันสๆแ หนาํ่ ลงทางก฾น ก฾นเอ฾ยกน฾ ให฾สู สว฽ นว฽าใจนี้ลงง฽ายดอก กน฾ นน้ั ดอกคาํ มํ่าคํามา่ํ เหลยี วเบิง่ บกั ไขห฽ าํ พอปานหมากกะแหล฽ง โอ฾ มะหนอ฽ งมะแหนง฽ บบั ... หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 313 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

314 กลอน ดวงใจไทยถวายไทอ้ งคร์ าชนั ทานอง ลาทางสน้ั ประพนั ธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2549 ชนะเลิศการประกวดหมอลานักเรียน งาน Khon kaen excellence Fair 2006 (กลอนขน้ึ ) โอล฽ ะนอ… ขอเทดิ ไทอ฾ งคแราชนั เถลงิ ถวัลยแ ศิรริ าชสมบัติมาหลายปี ขอพระองคทแ รงมคี วามสขุ เกษมสําราญ เบิกบานพระราชหฤทยั รวมทั้งพระวรกาย ของพระองคแ ขอจงทรงมีอายุวรรณะสุขพละ ข฾าพระพทุ ธเจ฾าศิลปินหมอลํา ขอถวายพระพรประนมกรวนั ทา ด฾วยเกล฾าด฾วยกระหมอ฽ มขอทลู ไว฾ โอล฽ ะนอ…ขอพระองคแทรงพระเจรญิ เด฾อ… (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) ละแม฽นวา฽ คนไทย มาร฽วมใจขอสดดุ นี ฾อมจอมราชภูมพิ ล ขอปวงชนชาวไทยมารว฽ มใจถวายไท฾ นอ฾ มราํ ลกึ ถงึ พระมหากรณุ าธิคณุ ท่ีพระองคแทรงให฾ เปน็ บุญคุณอันยิง่ ใหญ฽ ปวงประชาชาวไทยได฾สุขีถว฾ นหน฾ามาเท฽าทกุ วัน (บทท่ี 2) ยกตัวอยา฽ งโครงการพระราชดําริน้ีนบั มคี ณุ คา฽ คณานับ ดา฾ นเกษตรน้ีกะนบั วา฽ ได฾ผลเหลอื ล้ํา นําโครงการทาํ ไว฾ในสวนจติ รดามาใหเ฾ ปน็ ตัวอยา฽ ง ดา฾ นเกษตรต฽างต฽างเชน฽ เลย้ี งปลาปลกู ขา฾ วเลยี้ งโคพรอ฾ มและกระบอื (บทที่ 3) คนซา฽ แตกว้ือวือ้ ทวั่ โลกโลกา พระมหากษัตรยิ แไทย เป็นนกั พฒั นาผูย฾ ิ่งใหญพ฽ ระองคเแ ดียวที่โลกลือถือย฾อง แกป฾ ญั หาทเี่ ดือดรอ฾ นฉบั ไวไดส฾ ูอ฽ ย฽าง พระองคแทรงใช฾พระอจั ฉริยภาพในด฾านต฽างตา฽ ง ซ฽อยคล่ีคลายสง่ิ ร฾ายเป็นดีไดส฾ ูอ฽ ัน 314 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

315 (บทที่ 4) โครงการใหญห฽ นง่ึ นน้ั คือนาํ้ เพ่อื ชีวติ ทา฽ นพระองคแทรงคดิ หว฽ งหลายเหลือที่ ฮูว฾ า฽ คนไทยนีม้ อี าชีพเกษตรกรและขาดนาํ้ สว฽ นใหญ฽ จัดใหม฾ โี ครงการนา้ํ พระทยั พฒั นาแหลง฽ นา้ํ ให฾มใี ช฾ท่ัวไทย (บทที่ 5) ทฤษฎีการบําบัดน้ําเสียกะแกป฾ ญั หาไดใ฾ นภาวะมลพิษ พระองคแมแี นวคิด สร฾างระบบบําบดั นา้ํ เสยี มากมายหลายที่ ยกตัวอยา฽ งโครงการพระราชดาํ ริ อยู฽ทแี่ หลมผกั เป้ยี จังหวดั เพชรบรุ ี เปน็ ต฾นแบบใหเ฾ บ่ิง บดั น่ีเว฾าไปเถิงเรื่องปัญหานาํ้ ท฽วมกะภยั รา฾ ยใหญห฽ ลวง (บทที่ 6) ทรงมีแนวคิดกวา฾ ง เพื่อปวงราษฎรแชาวไทย พระราชทานโครงการพระราชดํารแิ กไ฾ ข ตามทีท่ รงวเิ คราะหแ ลกั ษณะพระองคแทรงทา฽ น ทรงคิดค฾นทิศทางแล฾วสรา฾ งคนั ดนิ กัน้ พระองคทแ รงคิดค฾นเปน็ ทห่ี นา฾ อศั จรรยแ สร฾างโครงการแก฾มลิงเพือ่ ผนั นาํ้ ลงไปพักไวส฾ ฽วนหนง่ึ ทรงสดุ แสนซาบซ้ึงพระองคทแ ฽านใหญห฽ ลวง (บทลง) ปวงประชาชาวไทย ทุกคนได฾ ซ฾นเพ่งิ พระองคทแ า฽ น… หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 315 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

316 กลอน ดวงใจพ่อแม่ ทานอง ลาทางส้ัน ประพนั ธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2549 ใช้ในโครงการรณรงคป์ อ้ งกันไข้เลอื ดออก โอละนอ… อโรคะยาปะระมาลาภา ความบ฽มีโรคเปน็ ลาภอันประเสรฐิ โดยเฉพาะลกู หลานผ฾พู ่งึ เกิด อายุบ฽ทนั หลาย บ฽ควรตายก฽อนวยั ย฾อนโรคไข฾เลอื ดออก หมอลําขอเตอื นบอก อยา฽ สิมองขา฾ มกลาย ซ฽อยกําจัดยงุ ลาย กนั โรครา฾ ยไว฾กอ฽ น เพราะยุงลายคือบ฽อน ทําลายชวี ิตคน กอ฽ นลกู หลานหรือตนสติ ายยอ฾ นยุงลายกัดฟูากาํ จัดให฾จรงิ จัง คนั ยุงลายบย฽ งั ไข฾เลือดออกกะบ฽มี ชีวคี นต฾องปลอดภัย ซ฽อยกันเอาใจใส฽ส฽ูคนเดอ฾ โอละนอ… แกม฾ ใหมๆ฽ ลูกหลานคอื ดวงใจของเฮาเอย…. ละแม฽นว฽าเดอ฾ นายฟงั เด฾อปาู อาวอาพ฽อแม฽ เรือ่ งดูแลลูกเต฾า เฮาให฾พ฾นพิษภัย ควรศึกษาเอาไว฾ ในเรือ่ งยงุ ลาย ฆ฽าชวี ติ คนตายมากมายหลายแล฾ว โตน฾อยๆน้แี หลว฽ นาํ ภยั อันยง่ิ ใหญ฽ๆ อนั ตรายใกลๆ฾ ในบา฾ นหมเ฽ู ฮา สว฽ นมากเปน็ กับลูกเต฾าอายุต่าํ กวา฽ 15 ปี กบั ผ฾ใู หญ฽กะมีแต฽บ฽หลายปานเดก็ น฾อย เปน็ ผลพลอยให฾ตายได฾ๆ ให฾สนใจฮแู฾ น฽ เพราะฉะน้ันพอ฽ แมค฽ วรดูแลลูกเต฾าเอาใจเข฾าล่าํ แล (เพลง) พอ฽ แม฽พีน่ อ฾ งทั้งหลายๆ ไมค฽ วรใหล฾ กู ตายกอ฽ นวยั อนั ควร ยงุ ลายคือพิษภัยล฾วนๆ พ฽อแมจ฽ งึ ใคร฽ครวญ เรื่องกาํ จัดลายไม฽ควรมองขา฾ มพษิ ภัยๆ ให฾ถ่ใี จดูแลก฽อนจะสายมารว฽ มมือกนั ทําลาย ๆ ใหห฾ มดสิ้นไปจากถ่ินดินไทย 316 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

317 (ลา) 317 อย฽านนั้ เดอ฾ อยา฽ ให฾สายเกินแก฾ ฟูาวดแู ลลูกอ฽อน ถึงยามหลับยามนอน ให฾คอยกางมง฾ุ ให฾ เอาใจเลย้ี งหลา่ํ ดู พอ฽ แมเ฽ ป็นผฮ฾ู เู฾ พราะไดผ฾ า฽ นศกึ ษา อย฽าเอาหไู ปนาเอาตาไปไร฽ ให฾ศกึ ษาเอาไวย฾ งุ ลายกดั เข฾าไปสิเป็นไข฾เลอื ดออก บอกลกู หลานให฾ฮูถ฾ ึงเร่ืองพษิ ภัย เฮาประมาทบ฽ได฾ เพราะวา฽ พิษรนุ แรง คันฮกั แพงลูกหลานอยา฽ ใหย฾ ุงลายใกล฾ ลกู หลานคอื ดวงใจอย฽าให฾ยุงลายแย฽งเอาไปง฽ายๆ ไข฾เลือดออกคือโรคร฾ายให฾จําไวใ฾ ส฽ใจ คนั หลกี เล่ียงบ฽ได฾ในเมอื่ จําเปน็ เห็นอาการลกู หลานไข฾ซึมทรงเซ฽อ ซอมดูเดอ฾ ดอู าการเอาไว฾ สงสัยใหฟ฾ ูาวเบง่ิ สองเถ่งิ เจ็ดมือ้ ไขส฾ งู ขึ้นบล฽ ดลง ผบ฾ู างคน มีปวดหวั คลน่ื ไส฾ ในบางคนมอี าการปวด และแนน฽ ในท฾อง แตกต฽างกนั ไป ข฾อสาํ คัญบม฽ นี ํ้ามกู ไหล และบม฽ อี าการไอ คอื ไขห฾ วดั ธรรมดา แตป฽ วดเหมือ่ ยกล฾ามเนือ้ ตามลําตัวแขนขา และปวดหวั หลายพร฾อม ซอมเบ่ิงหลังอาการไขน฾ ับสองถงึ สามวนั มีอาการแปรเปลี่ยน มกั สิมจี ุดแดงที่ผวิ หนังเกิดข้ึนเปน็ จุดจํ้าบเ฽ ซา เลือดกําเดาออกดว฾ ยและเลือดออกตามไรฟัน ทางอาเจียนกะเป็นเลือดคือกัน แตว฽ ฽าถา฽ ยอุจจาระสีดํา บางคนถึงกับชอ็ คและอาจถึงตายได฾ คันสงสัยวา฽ ลูกเต฾าเฮาสิเปน็ ไขเ฾ ลือดออก ขอบอกให฾ดว฽ นฟูาวเอาคนไข฾ส฽งหมอ (เพลง) โรคไข฾เลอื ดออกนี้หนอๆ รบี ไปพบแพทยแหมออยา฽ ไปซอื้ ยากนิ ถา฾ หมอช฽วยไม฽ทนั ก็คงสนิ้ ๆอย฽ามวั ซอื้ ยากนิ จะเกดิ อนั ตรายๆ ถา฾ หากเปน็ ไขธ฾ รรมดาๆกินยาพาราเซตามอลก็หาย ดม่ื นา้ํ เกลอื แร฽นํ้าผลไม฾เข฾าไป สองสามวนั ก็หายอาการไขล฾ ดลง หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

318 สญั ญาณเตือนอันตรายๆ บ฽งบอกความหมายไข฾เลือดออกโดยตรง หนึ่งเบอ่ื อาหาร รบั ประทานน฾อยลง ข฾อสองดม่ื นํา้ น฾อยลงถ฽ายปัสสาวะไมธ฽ รรมดา ข฾อสามอ฽อนเพลียและซึมเศร฾าขอ฾ สี่เลือดกาํ เดาก็ไหลออกมา อาเจยี นเป็นเลอื ดข฾อห฾า ข฾อหกปวดทอ฾ งขนึ้ มาแบบกะทนั หัน (ลา) ขอ฾ เจ็ดน้ันมอี จุ จาระดําสีคลาํ้ ยามถ฽าย ขอ฾ ท่ีแปดเด฾อเปน็ กระสบั กระสา฽ ย มอื เทา฾ เย็นอีกพร฾อมซอมได฾ชดั เจน เห็นอาการดงั น้นั ให฾รบี สง฽ หาหมอ คันหากบร฽ ฾ูจักลดไข฾ดพี อ อยา฽ ซื้อเองกินเองสิเกดิ อันตรายเพมิ่ ให฾สง฽ เสรมิ ความรเู฾ กย่ี วกบั การเดอ฾ ไขเ฾ ลือดออก บอกลกู หลานใหฮ฾ ู฾ในเรอ่ื งพิษภยั ลูกหลานคือดวงใจเฮาควรเอาใจใสด฽ ูแลเด฾อ… 318 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

319 กลอน คาศพั ทภ์ าษาไทยถน่ิ อสี าน ตอนท่ี 1 ทานอง ลาทางสน้ั ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2550 (กลอนข้ึน) โอล฽ ะนอ... ภาษาเอยภาษาถนิ่ ไทยอสี าน เปน็ สาํ เนยี งอ฽อนหวานซาบซ฽านในหวั ใจ จดั อยู฽ในกล฽มุ งานวิจติ รศิลปะหลายแขนง ซงึ่ แสดงใหเ฾ หน็ ความเอกลักษณแไทย แม฽นวา฽ เฮาสพิ ัดถน่ิ ไปอย฽ไู กลห฾ รอื ไกล ยามเม่ือได฾ยลยิน เสยี งอ่นิ ออ฾ ยออดออย มโนซอ฾ ยซมซื่น สะออนโอ฾.. โอ฾ละนอ..โอย฽ นอแก฾มออ฽ น ๆ แสนอรซอนภาษาเอย (นวลเอย)... (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแมว฽ ฽าเด฾อนาย ประเทศไทยเฮานี้ แบง฽ เป็น สวี่ ัฒนธรรม ตามสําเนยี งภาษา และประเพณีบา฾ น ปฏบิ ตั ยิ นื หม่ัน ตามครรลองพ฽อแม฽ ตามแตภ฽ มู ิภาคพ้ืน ธรรมชาติตา฽ งกนั (บทท่ี 2) สาํ เนียงเวา฾ จานั้น แตกต฽างตามปัจจัย หลอ฽ หลอมสาํ เนยี งไทย ให฾ต฽างไปเทิงคาํ เว฾า ลางเทือ่ ยมื คําเขาเจ฾า เทิงจีนแกวแขกฝร่ัง ฟังสบั สนกะพอ฽ งนนั้ มแี ตม฽ ้อื ซเิ ปลีย่ นไป (บทท่ี 3) แตม฽ ือ้ นฉ้ี นั ราตรซี ไิ ดเ฾ ว฾า ภาษาถนิ่ ไทยอีสาน ทสี่ ัมพันธกแ ับไทยกลาง เทงิ ถ฾อยคาํ สําเนยี งเว฾า แตต฽ อนกกซหิ ันเข฾า เรือ่ งถอ฾ ยคําสากอ฽ น ตอนหลังจงั่ ซิเว฾า สําเนียงซน้ั ต่ําสงู (บทท่ี 4) คําวา฽ “ลุง” ทางภาคกลาง นั้นผัดออกเสียงสน้ั อสี านออกเสยี งยาว คําวา฽ “ลาว” ทางอสี าน หมายถึงผ฾อู าวุโส หรอื ผทู฾ ่ีเฮาเคารพ เทดิ ทูลเทินไว฾ คาํ วา฽ “ไปไส” น้ันคอื “ไปไหน” เดอทา฽ น คนแมม฽ าน แปลวา฽ คนมที ฾อง เด฾อพี่นอ฾ งใหจ฾ ื่อจาํ (บทท่ี 5) หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น 319 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

320 อันวา฽ “คาํ แพง” นัน้ ของ “มคี า฽ ” คณานับ อันคาํ วา฽ “มบั หมา” แปลว฽าตายแอแล บม฽ ีทางฟ้ืน คําวา฽ “มนื ตา” น้นั หมายถงึ “ลมื ตา” ขึ้น เหลยี วเหน็ คักแน฽ คําวา฽ “แจ” นัน้ น฾า หมายแท฾วา฽ “มมุ ” (บทท่ี 6) คาํ ว฽า “หยมุ ” นนั้ นา฾ “ขีดขว฽ น” คอื ความหมาย คาํ วา฽ “ยาย” น้นั หมายถงึ “จดั เรยี ง ให฾เป็นแถวแนวไว฾ คาํ ว฽า “ตาไซ” นนั้ คอื “ตาขวาง” เดอทา฽ น คําว฽า “ฟาน” นัน้ หมายถึงอเี ก฾ง” กวางน฾อย ออ฽ ยฮ฽อยเหลอื ง (บทท่ี 7) คาํ ว฽า “เตื้อง” หมายความว฽า “เตรยี มตัว” คาํ ว฽าปวั หมายถงึ “บวั ระบตั ิ” หอื วา฽ “ปรนนิบัต”ิ รักษาคนไข฾ คําวา฽ “ไค” คอื “ดีขน้ึ ” จากสภาพเดมิ เดิมทีเ่ ฮาเคยเป็นอย฽ู อันคําว฽า “ตหุ ลุ” แปลว฽าคีง “อว฾ นต฾ุย” หอื ต฾ุยนยุ฾ หนุ฽ งาม (กลอนลง) ลําตามศพั ทตแ ามนามรักษาไว฾ภาษาถน่ิ ม฽วนยนิ แท฾... 320 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

321 กลอน คาศพั ท์ภาษาไทยถ่นิ อสี าน ตอนที่ 2 ทานอง ลาทางสนั้ ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2550 (บทที่ 1) คําวา฽ “หย฾าม” วา฽ นนั้ หมายความว฽า “เคยตวั ” คาํ วา฽ “นวั ” คอื กลมกล฽อมกันดี แซบอหี ลนี อนี้ “เฮ็ดน่าํ น”ี แปลวา฽ “ทาํ หลายครง้ั ” วนเวยี นหลายเหลา฽ คําว฽า “เซา” แปลวา฽ “หยุดอย฽ยู ัง้ ”วางไว฾บ฽กระทาํ (บทท่ี 2) คําว฽า “ผํา้ ” เปน็ คาํ เลิกลงไป แปลวา฽ “แผลเน฽าใน”เปุงบวมในเนอ้ื คําวา฽ “เฟือ” นั้นแปลวา฽ “คลอเคล฾า” บ฽หนไี กลไลหา฽ ง คาํ วา฽ “ฮา฾ ง” แปลวา฽ “ใช฾บไ฽ ด฾” คือของฮ฾างผา฽ ยพัง (บทที่ 3) คาํ วา฽ “ก้งั โกบ” น้ันแปลวา฽ เอามอื ก้งั โกบส฽องบังแสง พาให฾แยงยลเหน็ ชดั เจนในแนวจอ฾ ง คาํ ว฽า “คองคอยถ฾า” แปลวา฽ “คอยตัง้ ตอ฽ ” “เครอื กอฮอ” แปลว฽า“บอระเพ็ด”นนั้ กินไดแ฾ ตห฽ ากขม (บทที่ 4) “กระโปะลม” ว฽านนั้ แปลว฽า “เก฽งแตค฽ ุยโว” อนั คําวา฽ “พาโล” คือ “แกล฾งเปน็ คนพาล” บฟ฽ งั ความต฾าน คาํ ว฽า “ฮาน” แปลวา฽ “ตดั สินถมิ่ ” หรือ “ตัดรอ” ท฾าต฽อ “คนตาลอ” แปลว฽า“ตาบอดเบอ้ื ง” ข฾างเดียวนน้ั ส฽องบเ฽ ห็น (บทท่ี 5) คาํ ว฽า “หมอเอน็ ” นัน้ คอื “หมอนวดแผนโบราณ” คาํ ว฽า “ย฾าน” นน้ั คือแปลว฽า “กลวั ”บอ฽ าจหาญเส็งสู฽ คาํ วา฽ “ซลู฽ ฽ู” นนั้ คอื “ล฽วงเอาของผ฾ูอ่ืน” อนั คําวา฽ “ลน่ื ” นนั้ คอื เกนิ หน฾าผ฾อู ื่นเขา (บทท่ี 6) เฮาเอิน้ ว฽า “ก฾อนเสา฽ ” คือ “ดินกอ฾ นสามฐาน” ตั้งประสานเป็นสามขา ถ฾าก฽อไฟหงุ ต฾ม ควนั ฮมเอ฾า จฟุ นื เข฾าใส฽ ไฟลุกก฾มุ อาหารพร฾อมไดอ฾ ย฽ูกิน.. (กลอนลง) สีนานวล อสี านเว฾า ม฽วนม฽วน อรซอนเด.฾ ..ละนา฾ หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 321 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

322 กลอน รายงานตวั หมอลากฤษณาดาวดวงใหม่ ทานอง ลาทางส้ัน ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2550 (กลอนข้ึน) โอละนอ.... ตวั ฉนั นล้ี ะค฾า ชื่อว฽ากฤษณา นามสกุลอ฽อนทาฉายา ดาวดวงใหม฽ เปน็ ลูกศิษยแรุน฽ ใหญ฽ของแมค฽ รูราตรี การลําดีกล฾ากลัน่ บ฽ได฾หวน่ั เคยไหว มกั แบบใดเการลาํ ทัง้ วาดท฽าวาที ศิษยแแมค฽ รูราตรีเรยี นาแล฾วส฽ทู า฽ การลาํ รอ฾ ง โอละนอ.....ผฟ฾ู ังเอย (เนอ้ื ในกลอน) ละแมว฽ า฽ เดอนาย ซ่อื ว฽ากฤษณานี้ลาํ ดีมีค฽า หนุ฽ ดาราแคล฾วคล฾องคนยอ฾ งทัว่ แดน (บทที่ 1) ส฽วนเขตแคว฾นบา฾ นเกิดเมืองนอน บา฾ นบิดรมารดาช่อื วา฽ สงแดงนั้น ตําบลนาแพงนามช้นั อําเภอมัญจานามว฽า อยู฽ต฽อมาแยกใหท฾ างการได฾เปลยี่ นแปรง (บทที่ 2) บอกชัดแจง฾ อาํ เภอโคกโพธิช์ ัย ปรบั ปรงุ ใหมส฽ วยงาม-หนว฽ ยงานจัดต้งั จังหวัด น้นั ขก.ขอนแกน฽ ตอนนัน้ ใจหน฽วงแนน฽ อยากเรยี นร฾องฝุายลํา (บทที่ 3) จบป.หกอย฽ูกํ้าโรงเรยี นใหญ฽นาแพง อยากศึกษาการแสดง ศาสตรศแ ิลป฼ลํารอ฾ ง พอ฽ แม฽เห็นตามตอ฾ งใหเ฾ รียนลาํ นําหมู฽ ไปสมัครเรียนอย฽ใู นเมอื งขอนแกน฽ นนั้ ตามข้ันเลา฽ เรียน (บทท่ี 4) จบครบเผ่ยี นเฮียนฮํ่าหนาํ ใจ นาํ แมค฽ รรู าตรศี รีวไิ ลดัง่ ใจหมายไว฾ ครูบาหญงิ สอนให฾เชิงเทราวาดท฽า บทประชนั สาดทา฾ บ฽หนีหน฾าผ฾ูใด 322 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

323 (บทที่ 5) ทังลํากลอนลําประยกุ ตกแ ะไดห฾ ลกั สตู รเรยี นครบ จบขบวนการลําบ฽ตํา่ คนจนแตม฾ แถมยังสอนการประพันธกแ ลอนใหว฾ รรณกรรมลํา้ คา฾ ศึกษามาครบถ฾วนประมวลไวไ฾ ลเ฽ รียง (บทท่ี 6) ส฽วนชื่อเสียงกะนบั ว฽าสอบไดเ฾ บอรหแ นึ่งทางลาํ ไดเ฾ ป็นแชมปป฼ ระจําประกวดลาํ หลายครง้ั ดงั ฮือฮาตอนได฾แชมปเ฼ งินล฾านสุดใจซไิ ขอ฽าน งานทอ฽ งเท่ียวทวั่ อสี านคร้งั น้ันดังสะทา฾ นทัว่ ไทย (บทที่ 7) ไดเ฾ ป็นแชมปเ฼ งินล฾านการประกวดททท. ปสี ่หี กนนั้ นอ ประทับใจทําได฾ แมร฽ าตรีบรรจงเขียนกลอนให฾กฤษณาลงแขง฽ ทมี แสดงเก฽งกลา฾ เลยไดท฾ ีหน่งึ มา (บทท่ี 8) สว฽ นชือ่ เสยี งนน้ั น฾ากะเป็นที่พอใจ ไปลาํ ใสมีแฟนแห฽แหนนาํ จา฾ ง สว฽ นว฽าทางลําร฾องเป็นครองหม฽องไต฽ ถือเปน็ อาชีพได฾ขอสานไว฾ตอ฽ ไป (บทที่ 9) ขอวอนแฟนจงได฾ชูซ฽อยอุปถมั ภแ ฝากเสยี งลํากฤษณาไว฾อ฾อมใจของทา฽ น เพือ่ เปน็ การฟฟู น้ื ศิลปะของเก฽า การแสดงอีสานเฮาซิเจริญรุดหนา฾ คนั ลุงปูาซอ฽ ยสาน (บทที่ 10) จิตวญิ ญาณคนอีสานฝังแน฽นฮากแก฽นคือหมอลาํ โปรดซ฽อยกนั หล่าํ นาํ ฮักแพงแงงไว฾ คนั ซิไปยามเยี่ยมกฤษณาดาวดวงใหม฽ ไปเมืองโคกโพธช์ิ ัย หึอซไิ ป ศูนยแการเรยี นแม฽ราตรกี ะได฾ เชญิ ไปเย่ียมแวห฽ า (กลอนลง) กฤษณายนิ ดเี ชิญพนี่ ฾องไปแวแ฽ ละแวเยี่ยม... หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 323 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

324 กลอน โรคไตวาย ทานอง ลาทางส้นั ประพนั ธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2552 (กลอนข้นึ ) โอล฽ ะนอ...เว฾าเร่อื งไตคนนี้ คอื อวัยวะทีส่ ําคัญ ในรา฽ งกายของคนมีไตอยู฽สองอัน คันไตเส่ียมหน฾าทเ่ี อ้นิ ว฽าไตวาย คนทง้ั หลายเอน้ิ กันวา฽ โรคไตวายตายไว ให฾ฟงั ไว฾เด฾อน฾องพ่ีเปน็ ความฮ฾ู โอ฽ละนอ...นวลเอย... (บทท่ี 1) เวา฾ เร่อื งไตคนนี้ มหี นา฾ ท่สี ําคัญ ทําการขับของเสยี ออกจากกาย-เลงิ เรือ่ ย คุมนาํ้ ตาลเกลือแร฽ ให฾พอเพยี งได฾สว฽ น เหมาะพอควรหลอ฽ เลย้ี ง กายนนั้ ให฾อยู฽เยน็ (กายน้ันอยู฽เยน็ ) (บทที่ 2) ครันไตเปน็ พยาธิฮา฾ ย บงั เกิดมมี า ไตขา฾ งหนงึ่ -มปี ญั หา เส่ือมสูญ-ตายกระดา฾ ง ข฾างละท่ียังเหลือนัน้ ยังทํางานไดอ฾ ย฽ู แตก฽ ะสไ฾ู ดห฾ น฽อย เพราะไตล฾าหล฽าถอย (บทท่ี 3) ซมุ ผ฾เู ฒา฽ และหนมุ฽ นอ฾ ย อย฽าประมาท-ประเมนิ การ กินอาหารหวานมัน น้นั มผี ลกระทบ-ตอ฽ ไตคนแท฾ ถ฾ากระแสของเลือด มไี ขมนั ล฾นอ่งั เลอื ดกะคาคงั่ แนน฾ ไหลเล้ยี งบ฽ทวั่ คงี (บไ฽ หลเล้ียวทวั่ คงี ) (บทที่ 4) ตับอ฽อนมดิ อง้ิ ติง้ บไ฽ ด฾รับอาหาร หน฾าทไี่ ต-ผลติ การทาํ งาน ของฮอโมน-แคลเซยื่ ม (หนา฾ ท่ไี ต-ผลิตการ ) ใหก฾ ระต฾ุนการสรา฾ ง เม็ดเลอื ดแดง-ต฽างๆ ยกโตอยา฽ งโรคร฾าย หลายลน฾ ตอ฽ ไต (บทที่ 5) สาเหตุสว฽ นใหญ฽น้นั มาจากโรค-เบาหวาน การทํางาน-ของกรวยไต สบ฾ู ฽ไหว-อยอ฾ นตดิ เชอ้ื อกั เสบเรือ้ รงั พร฾อม ซอมเห็นไดง฾ ฽าย อกี อนั หนึ่ง-ไตวายเกิดจากนิ้ว อดุ ตนั ทา฾ งปอุ งเทียว (บทท่ี 6) เย่ียวกะฝืดอกี พร฾อม นิ้วเกิดอดุ ตัน โรคเบาหวาน-และความดนั นลี้ ะคือตวั รา฾ ย 324 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

325 ข้นึ ทางตา-กะฝุาฟางบอดได฾ ขน้ึ ทางไต กะไตวายไดง฾ า฽ ย ซอมอาการเบง่ิ ได฾ คอื การเศรา฾ เซ่อื งซืม (บทท่ี 7) จากอาการซึมเศร฾า ลา฾ เม่อื ยเหมดิ สติ การปูองกันคอื วิธี สว฽ นดีเดอ฾ ท฽าน เช฽นควบคมุ -เบาหวาน ได฾ กินยาตามหมอส่งั ตรวจพบ-แตแ฽ รกน้นั หมอสิ แก฾ช฽อยทัน (ตรวจพบ-แตค฽ รัง้ นั้น) (บทที่ 8) คนั ไตเสื่อมแลว฾ นั้น อาการเสี่ยงมีหลาย บ฽สามารถรกั ษาหาย แตพ฽ อชะลอได฾ การล฾างไต-นั้นเปน็ การชอ฽ ยให฾ ชะลอไประดับหนึง่ ควรคาํ นึงถถ่ี ว฾ น ประมวลเรอ่ื งอยู฽กิน (บทท่ี 9) เหน็ แก฽ปากแก฽ลน้ิ กนิ แซบนอนหลับ สพิ าชีวติ ดับ อยอ฾ นไตวายเด฾อ อย฽าสิเผลอเด฾อทา฽ น อาหารการกินอย฽ู (อาหารกินการอย)฽ู ควรศกึ ษาให฾ฮ฾ู ตรองถ฽วน สง่ิ ควร (บทที่ 10) ส฽วนสําคญั อกี ดา฾ น คือการออกกําลังกาย ซอ฽ ยกลา฾ มเน้ือผ฽อนคลาย สลายไขมนั พรอ฾ ม อยา฽ ยอมเปน็ ทาสใช฾ กนิ ตามใจแนวอยาก เหน็ แกป฽ ากแก฽ท฾อง มันสยิ งุ฽ ฮ฽าหลงั (บทท่ี 11) อาหารส฽วนหนึ่งนัน้ คือประเภท-หวานมนั หรือหวาน มนั เค็มจัด กะเกิด-ไตวายได฾ จาํ พวก-เบยี รแไวนเแ หลา฾ กะมีผลสว฽ นใหญ฽ คันลดละเลิกได฾ ไตสิพ฾นพิษภยั (ไตสิพ฾นต฽อภัย) (บทท่ี 12) หมอลําขอฝากไว฾ ใหไ฾ ปฮ่ําฮอนคดิ คุณภาพชีวติ สอิ ยูย฽ นื ยาวหมน่ั ปฏิบตั ติ ามขั้น คือกินดี-มีประโยชนแ โปรดหาทาง ช฽อยแก฾ ปอู งกนั ไว฾ กอ฽ นสสิ ายๆ (กลอนลง) โรคไตวาย-ตายไว ฟงั แลว฾ ใหฮ฾ อนฮาํ่ -หมอลําเวา฾ ... (ใหฟ฾ ังไวฮ฾ อนฮา่ํ หมอลํา เวา฾ ) หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น 325 ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

326 กลอน พระมหาชนก ทานอง ลาทางส้ัน ประพันธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2554 (บทที่ 1) ขอสดดุ ีน฾อมจอมภมู พิ ลมหาราช ข฾าพระบาทขอเทิดไทเ฾ ป็นกลอนแต฾มตมื่ ถวาย (บทท่ี 2) ขอบูชากกราบไหว฾ บุรุษผเ฾ู ป็นมหาบัณฑติ ผม฾ู แี นวความคดิ ลืน่ คนทังค฽าย ความหมายในเรอ่ื งนี้ มคี ติอันเลศิ ค฽า คอื เรื่องพระมหาชนกน้มี ีขอ฾ ให฾ใครค฽ รวญ (บทท่ี 3) คติธรรมลว฾ นๆ สดุ ส฽วนในความเพยี ร เขียนเป็นบทกลอนลาํ เพอื่ ไดน฾ ําไปใช฾ เป็นเร่ืองทสี องได฾ของพุทธองคแในสิบชาติ บเ฽ คยขาดแต฽ละน฾อยความเพยี รน้นั กลัน่ ด฾วยดี (บทที่ 4) จุติจากสวรรคฟแ าู ลงส฽เู มืองคน ถือปฏิสนธใิ นครรภแแ หง฽ มารดาเจ฾า อรฏิ ฐชนก องคเแ หงา฽ เนากรงุ มิถิลาผเู฾ ปน็ พ฽อ บท฽ ันดนมเี หตุรา฾ ยการฮอ฾ นด฽วนมา (บทที่ 5) พระอนชุ าผนู฾ ฾องชื่อโปลชนก ยกทัพมาตอ฽ ยตียาดเวยี งวงั อ฾าย พระเจ฾าอรฏิ ฐชนกแพพ฾ ฽ายส้นิ พระชนกบั ท่ี ฝาุ ยอรรครมเหสีทราบเร่ืองเตรยี มต้ังท฽าหนี (บทท่ี 6) เกบ็ แก฾วมณแี ละของดีค฽าล้ําลงใส฽ในกระเปา฻ ใช฾ผ฾าเก฽าๆมาปกปิดและขา฾ วสารเตง็ ไว฾ และทรงใส฽เสือ้ ผา฾ ภษู าผนื เกา฽ ๆ ดว฾ ยพระทยั โศกเศร฾าหนีบ฾านห฽างนคร (บทท่ี 7) คราวนัน้ ฮอ฾ นฮอดไทเ฾ ทวราชอินทรทแ รา ด฾วยอนุภาพบุญบารมีของพระโพธสิ ตั วแอย฽คู รรภมแ ารดานน้ั องคอแ ินทรทแ ราเสด็จด้ันลงมาโดยด฽วน เห็นสมควรแปรงร฽างเปน็ ผ฾ูเฒา฽ ขับเกวียนฟูาวดว฽ นมา 326 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

327 (บทท่ี 8) ถามว฽าพระนางเจ฾าซฟิ ูาวด฽วนไปใส นางตอบซไิ ปเมอื งจัมปากนแ ครบ฽อนไกลคราวเญิ้น ผ฾ูเฒ฽าเชิญนางขึ้นเทิงเกวยี นพาเคล่ือนท่ี หกสบิ โยชยแระหวา฽ งหน่ีเดินดนั้ ดง฽ุ มา (บทท่ี 9) ฮอดศาลานอกเมอื ง น้ันพบคาํ่ ยามแลง พระนางขอพกั แฮงอยูศ฽ าลาหลงั นัน้ อันเวลาสมควรแลว฾ พระอินทรทแ ราต฾องจาํ จาก จาํ พลัดพรากทอ฽ น้ีหายโตขึน้ สู฽สวรรคแ (บทท่ี 10) ในขณะคร้ังน้นั มิทสิ าปาโมกขอาจารยแเจา฾ เดินผ฽านมาเหน็ เปน็ ด฾วยบุญบารมหี น฽อองคแพุทโธเจา฾ ฮูว฾ ฽าเป็นมเหสีแหง฽า มิถิลาเมอื งใหญ฽ ซาบซ้ึงในหัวใจ ให฾ความเมตตาฮกั ใครถ฽ ือได฾ด่ังน฾องสาว (บทท่ี 11) คราวนั้นเชญิ ไปพกั ยั้งประทบั อย฽ูเฮอื นตน บท฽ นั ดนเลยประสตู พิ ระราชโอรสผ฾ฮู ปู งามปานแต฾ม แนมเบงิ่ สีโฉมรา฽ ง งามคอื ปานทองเหลืองอร฽าม จึง่ พระราชทานนามวา฽ มหาชนกราชกมุ มาร บญุ สมภารแกก฽ ลา฾ ผลาล฾นลื่นคน หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 327 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

328 กลอน พุทธชยนั ตี กลอนท่ี 1 ตอนท่ี 1 ทานอง ลาทางสัน้ ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2555 ได้รบั รางวัลชนะเลศิ การประกวดหมอลาในงาน พทุ ธชยันตี ท่ศี าลากลาง จ. ขอนแกน่ (กลอนข้นึ ) โอ฽ละนอ... องคเแ อยองคสแ มเด็จ พระบรมศาสดา สัมมาสมั พทุ ธเจ฾า ผเ฾ู ปน็ กกฮากเหงา฾ ของพุทธศาสนา ขออนุญาตนํามา เผยแผเ฽ ปน็ บางสว฽ น ลําให฾ฟงั มว฽ นๆ เรื่องพุทธชยนั ตี ครบ 2,600 ปตี ามผู฾ฮบ฾ู อกเลา฽ ..คํานวณไว฾ โอ฽ละนอ...นวลๆ เอย.. (เนอ้ื ในกลอน) (บทที่ 1) ละแมน฽ ว฽าเดอ฾ นาย สิบนิว้ ยกใส฽เกล฾า บอกเหล฽าขอขมา กราบประนมวนั ทา ตอ฽ องคแพทุ ธโธเจา฾ ผู฾ขา฾ นาํ มาเว฾า เปน็ กลอนซ฾อนตอ฽ ขออภยั ล฽วงหน฾า ฮ฽าลํารอ฾ งเทือ่ เผลอ (บทที่ 2) นาํ เสนอมือ้ นี้ เรอ่ื งพทุ ธชยันตี มีทมี่ าประกอบกัน และความสําคัญน้ี พุทธชยนั ตนี ้ัน มีความหมายบอกเล฽า คือพธิ บี ูชา พระสมั มาสมั พุทธเจ฾า ลางคนเวา฾ วา฽ ฉลอง (บทท่ี 3) เอ้ินชือ่ งาน เฉลมิ ฉลองกะเว฾า เลา฽ ต฽อกนั มา เนอ่ื งแตใ฽ นวาระ แหง฽ การตรสั ร฾ู ฮ฾ูจากตาํ ราอา฾ ง ตรงวันวิสาขบูชา ไทยเฮาน้ีกะแม฽น ชนชาวพุทธท่ัวแควน฾ เฮียนฮ฾ูส฽ูคน (บทที่ 4) เปน็ ต฾นว฽า ในประเทศ พมา฽ อนิ เดียพรอ฾ ม ศรลี ังกา ไดเ฾ ฉลมิ ฉลองมา 25 พทุ ธศตวรรษ แต฽เมือ่ ปี พ.ศ.2500 ถือกนั ว฽าจวนคลอ฾ ย พทุ ธกาล คกั แน฽ ใหเ฾ ฮาแลลํ่าไว฾ ว฽าจรงิ แท฾ส่ําใด 328 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

329 (บทท่ี 5) ภายหลงั ศรลี งั กาได฾ เอกราชจากองั กฤษ ชาวพทุ ธเฮาตามติด สืบสานกนั ไว฾ รัฐบาลไทยเฮานี้ กะถือเปน็ งานใหญ฽ จอมพล ป. เพนิ่ ได฾ จดั รว฽ มฮ฽วมใจ (บทที่ 6) พิมพแพระไตรปิฎกขึ้นไว฾ ฉบับแรก เปน็ ไทย ได฾สร฾างพุทธมณฑล เป็นอนสุ รณแสถานไว฾ ประกาศพทุ ธศาสนาให฾ เป็นศาสนาประจาํ ชาติ ประกาศเปน็ วนั พระอกี พรอ฾ ม ให฾คนฮท฾ู ่วั กนั (บทท่ี 7) 25 พุทธศตวรรษน้นั งานพทุ ธชยนั ตี นับเปน็ 2,600 ปี ผา฽ นมาถงึ นี้ ปแี ห฽งการ ตรัสร฾ู สําคัญตามว฽า นบั แบบไทยนัน้ น฾า คาํ นวณได฾ใส฽ใจ (กลอนลง) โปรดจงคอยฟังไปในตอนสองลอยต฽รอฟงั เรอ่ื ง หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 329 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

330 กลอน พุทธชยนั ตี กลอนที่ 2 ตอนที่ 1 ทานอง ลาทางสั้น ประพนั ธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2555 ใช้กบั หมอลาฝา่ ยชาย (กลอนขึ้น) โอ฽ละนอ... ขอเอย ขอขมากราบก฾ม นบนอบบูชา สมเด็จพระบรมศาสดา สมั มาสัมพทุ ธเจ฾า จกั ขอลาํ บอกเหลา฽ เรอ่ื งพุทธชยันตี ได฾ 2,600 ปี แหง฽ การตรัสร฾ู โดยผฮ฾ู ค฾ู าํ นวณมา เพอื่ เปน็ การเผยแพร฽พุทธศาสนา ใหท฾ ราบซึ่งถงึ คุณคา฽ นาํ มา..ใช฾... โอ฽ละนอ...นวลเอย... ละแมน฽ วา฽ เดอ฾ นาย (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) ฟงั เดอทา฽ น คณาจารยแนอ฾ ยใหญ฽ ขออภัยก฽อนเว฾า ถงึ เหงา฽ ศาสนา (บทที่ 2) พระสัมมาสัมพทุ ธเจา฾ ดําเนินตอ฽ พทุ ธกิจ ทรงทมุ฽ เทชวี ิต ต฽อบุญกุศลแท฾ นับตั้งแต฽ หลงั ปรนิ พิ พานน้นั มาบวกกันตามวา฽ สส่ี ิบห฾า พรรษาตอ฽ ทา฾ ย มารวมไวใ฾ ส฽กัน (บทที่ 3) การนับปี พุทธศกั ราชน้ัน หลังจากปรนิ พิ พาน บวกกนั การ ได฾ดําเนินพทุ ธกิจ คิดควรหวนฮู฾ ภายหลงั การตรัสร฾ู ทรงสาํ เร็จพน฾ ผ฽าน ฮอดดับขนั ธปรินิพพาน การคํานวณจง่ั ได฾ สองพนั หกร฾อย ขวบปี (บทที่ 4) อนั คําว฽า ชยันตีน้ี เปรียบดง่ั ชยั ชนะ หรอื คําวา฽ “ชย” คือเกิดการตรสั ร฾ู คนไทยเฮาควรฮ฾ู วันสาํ คญั ควรค฽า ชาวพุทธใน ประเทศศรีลงั กา ถอื วา฽ วันนี้นั้นสําคัญแทอ฾ หี่ ลี (บทท่ี 5) จัดพิธี ทางดา฾ นศาสนาขึ้น เป็นครง้ั แรกเดิมดา ผลตามมา น้ันคอื ชยั ชนะ หม฽ูมารเลวร฾าย 330 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

331 ประเทศไทยเฮานี้ กะถือเป็นวนั ดี ตามต฾องครองเก฽า ตรงกันวนั วิสาขเพิ่นเวา฾ คนเฒ฽าเหล฽ามา (บทที่ 6) วาระสําคัญนี้ ในปีแห฽งปจั จบุ นั เนอ่ื งในวันมงคล หรือมหาธมั มาภิสมยั ใสแจ฾ง เพ่ินแสดงไขซี้ วา฽ วนั ดศี รปี ระเสริฐ เกดิ พุทธชยันตี 2,600 ปี แหง฽ การตรสั รู฾ พระองคสแ ฾หู ม฽มู าร (บทท่ี 7) การคํานวณ พุทธศักราชน้นั แบบอย฽างของไทย อยูใ฽ นช฽วงระหว฽าง วิสาขบชู า ผ฽านมาปกี ลายนี้ นับจากปี พ.ศ. 2,554 ฮอด 2,555 วสิ าขบชู าตรงตอ฾ งนอ฾ งพ่ี ครบ 2,600 ปี ทช่ี าวพทุ ธยึดมน่ั ขันตีตัง้ ตอ฽ ธรรม (กลอนลง) ฟังบทบาทการลําตอนทีส่ องลองตอ฽ กันเดอ฾ ท฽าน หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 331 ศูนย์กำรเรียนภูมิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

332 กลอน พทุ ธชยนั ตี กลอนท่ี 1 ตอนที่ 2 ทานอง ลาทางส้นั ประพนั ธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 ไดร้ ับรางวัลชนะเลิศการประกวดหมอลาในงาน พทุ ธชยนั ตี ที่ศาลากลาง จ. ขอนแกน่ (บทที่ 1) นับถอยไป จากปรินิพพานนน้ั 45 พรรษา ทเ่ี ผยแผธ฽ รรมมา บวกรวมกนั เขา฾ พระสัมมาสมั พทุ ธเจา฾ ขันตตี ัง้ ต฽อ ฮูแ฾ ลว฾ นอพ่นี ฾อง ผูค฾ อยจอ฾ งรบั ฟงั (บทที่ 2) ผปู฾ ลกู ฝงั ฮากเหงา฾ กกศาสนาพุทธ สุดแตแ฽ นวสิง่ ดี หลายพันปีมาแลว฾ เปรยี บเสมือนดวงแกว฾ มณีโชตแลาํ้ ค฽า พาชวี ติ โชติชว฽ ง ใสแจง฾ สอ฽ งแสง (บทท่ี 3) ยามมดึ มวั กะซิซอ฽ ยใหแ฾ จง฾ ด฾วยธรรมมะนําพา สาธุชนคนไทย อย฽าซะลมื ไลเวน฾ ให฾มองเห็น ความสาํ คัญเอาไว฾ ฝังใจฝักใฝุ อกี ทังรัฐบาลไทย ประกาศไปถว฾ นหนา฾ คุณค฽าล฾นอ่ีหลี (บทท่ี 4) โดยเฉพาะ พ.ศ. หา฾ ห฾านี้ ปีชยั ฤกษดแ ิถี จดั งาน พทุ ธชยันตี ใหโ฾ ลกลือถอื ย฾อง ควรเฉลิมฉลองให฾ เป็นวนั ชยั ชนะกิเลส และเภทภยั สู฾ดา฾ น หรอื วนั แคล฾วคลาดมาร (บทท่ี 5) ขอชาวพทุ ธทกุ ท฽าน คนงิ ฮ่าํ ฮอนหา วสิ าขบชู า ตรงวันขึน้ 15 คา่ํ เดอื น 6 ยกมาไขช้ี 2,600 ปี ครบ พ.ศ. 55 ตรงกบั วัน เดือน 6 เพ็ง ขนึ้ 15 ค่ํา เป็นวันดีเลิศลํ้า นํานอ฾ มศาสนา (บทท่ี 6) ชาวพุทธทุกถ฾วนหนา฾ ควรใสใ฽ จจาํ ทาํ ความดี ความงาม ถวายองคพแ ุทธโธเจ฾า ซิบ฽มหี มองเศรา฾ จิตใจใสส฽อง สร฾างความดี ถกึ ตอ฾ ง ซินาํ ปูองเข฾าบอ฽ นดี (กลอนลง) ฉลอง พทุ ธชยนั ตี ชีวีเจา฾ ซิเฮอื งฮุ฽ง..นอลุงปูา... 332 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

333 กลอน พทุ ธชยนั ตี กลอนที่ 2 ตอนท่ี 2 ทานอง ลาทางสั้น ประพนั ธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (บทที่ 1) แมน฽ ว฽าเด฾อนาย สว฽ นใหญน฽ นั้ สรา฾ งพทุ ธมณฑล เพือ่ ใหส฾ าธชุ น ได฾กราบไหว฾บูชา อนุสรณแสถานนี้ มีบุคคลหวั หน฾า ผู฾พาทําพากอ฽ จอมพล ป.พบิ ูลสงคราม นายกรฐั มนตรีผู฾ริเรม่ิ เสรมิ สร฾างกอ฽ นเขา (บทที่ 2) วันที่ 1 ตุลาคม ใน พ.ศ. 2499 ฉลองครบจบดี ไดป฾ ระกาศสํานกั คณะรฐั มนตรี เป็นฉบบั ท่ี เก฾า กาํ หนดเอาวันนี้ เป็นฤกษแงามยามดี คูณคา้ํ ล้ําค฽า ประกาศใหพ฾ ุทธศาสนา เปน็ ศาสนาประจําชาตบิ อกให฾ ของไทยนน้ั แน฽นอน (บทที่ 3) เปน็ วนั พระ วนั หยุดราชการพรอ฾ ม สืบต฽อยอยก และจดั พมิ พพแ ระไตรปฎิ ก ครบชดุ มมี าใช฾ ฉบบั แรกพิมพไแ ว฾ ภาษาไทยครบคู฽ ออกจนว฽านานาชาตฮิ ับฮ฾ู ยอยอ฾ งชืน่ ชม (บทที่ 4) ซา฽ กนั แตกต฾มๆ ทัว่ โลกโลกา คนไทยควรศึกษา และฮักแพงแงงไว฾ รัฐบาลไทยพร฾อม สมควรเอาใจใส฽ ประกาศเป็นงานใหญ฽ โดยเฉพาะ ปี พ.ศ. หา฾ หา฾ ปคี ูณคํ้าค฽าแพง (บทท่ี 5) คนั ซลิ าํ บอกแจ฾ง เวลาบอ฽ าํ นวย ย฾านสวยเกนิ เวลา คณะกรรมการให฾ ขอสรปุ เอาไว฾ พอเป็นสังเขป พระองคทแ รงดบั กเิ ลส ครบ 2,600 ปีถถ่ี ว฾ นคาํ นวณไว฾วา฽ มา (บทท่ี 6) คือวนั ข้ึน 15 ค่าํ เดอื น 6 ปี พศ. สองพนั ห฾าห฾าห฾า ถอื ว฽าครบบรบิ ูรณแ วันแหง฽ ทุน ทางพทุ ธศาสนา ให฾รักษาสานเพิม่ เติมความดีงามไว฾ ใหส฾ ดใสฮองๆ คอื แก฾วแสงสอ฽ ง ขอเชิญชวนพ่นี ฾อง ประสงคแสรา฾ งสงิ่ ดี (กลอนลง) ในวนั พทุ ธชยันตี เฮาควรเอาใจใส฽..ทําบญุ ไว.฾ .. หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 333 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

334 กลอน แนะนาตัวสนั ติภาพ พรสวรรค์ ทานอง ลาทางสน้ั ประพันธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้ึน) โอ฽ละนอ... สวัสดพี น่ี อ฾ งผ฾ูคองฮับฟงั เสยี ง ฟงั สําเนียงหมอลําสันตภิ าพ พรสวรรคแ นามสกุลพ฽อแม฽ปนั ให฾ใช฾ว฽าสีสาร บ฾านผมอย฽ู ท฽าสองคอนจังหวัดมหาสาราคาม ถามเถิงเรื่องการลําเกา฽ ใหมท฽ ันสมยั ศิษยแแม฽ครรู าตรศี รีวไิ ลพอซไิ ด฾ทกุ ท฽าเฮียนมาพรอ฾ ม โอ฽ละนอ...นวลเอย (เนอ้ื ในกลอน (บทที่ 1) ละแมน฽ วา฽ นอนาย ฟังเด฾อไทช฾ าวไทยน฾อยใหญ฽ ซริ ายงานบอกให฾พอฮ฾ูท่ัวกนั (บทที่ 2) ฉายานั้นสันตภิ าพ พรสวรรคแ นามสกุลสีสารพ฽อแม฽ปันเอาไว฾ เด๋ียวนอี้ ายไุ ด฾พวมเตม็ ย่ีสิบส่ี เกดิ อย฽ูบา฾ นเลขท่สี ่ีสบิ สองบอกใหผ฾ มได฾อยเู฽ นา (บทที่ 3) สว฽ นตาํ บลนนั้ ละเจ฾าบา฾ นท฽าสองคอน บอกตามตอนอําเภอเมืองสารคามน้ี เป็นเมอื งมีคูณคา฽ การศึกษายงิ่ ใหญ฽ เมืองตกั ศิลาบอกให฾ สมชั้นช่ือมหา (บทที่ 4) มีชอื่ เสยี งคงุ ฟาู องคแพระธาตนุ าดนู สิ่งคํ้าคูณ มลู มงั แต฽ประถมบรมพนุ฾ ซ฽อยคํ้าจูนเมืองบ฾าน ชาวมหาสารคามพากันไดซ฾ น฾ เผิ่ง คนซวนกนั มาเบ่งิ นมสั การกราบไหว฾บม฽ ีเวน฾ ว฽างวนั (บทท่ี 5) เว฾าเรือ่ งของดีน้ันหลายหลากหนกั หนา สุดซพิ รรณา เพราะเวลามหี น฽อย ตอนน้ีคอยฟงั เร่อื ง ความเป็นมาสากอ฽ น 334 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

335 ครไู ด฾สอนตอ฽ เน่ือง จบข้ันช้นั ประถม (บทที่ 6) ขอลาครกู ราบก฾ม มาต฽อมัธยม เรียนโกสุมวัดกลาง ผ฽านม.สามได จากน้ันไปเรยี นร฾ู ก.ศ.น.อีกตอ฽ เพราะครอบครัวยากไร฾ทาํ ใหเ฾ ปลี่ยนไป (บทที่ 7) การศกึ ษาผูใ฾ หญ฽ได฾ จบอยู฽สารคาม ตามประวตั ิการเรียนเล฽ามาพอย฽อ ต฽อมาไดเ฾ สรมิ สรา฾ ง วัฒนธรรมคาํ้ ส฽ง ใจประสงคแสบื สรา฾ งทางดา฾ นฝุายศิลป฼ (บทที่ 8) ยงั บ฽สิ้นอยากเสริมส฽งศลิ ปะ พยายามบ฽ไลละจนออกลาํ งานได฾ ผมไปศกึ ษาฮู฾นาํ ครหู ลายบอ฽ น ทังบทกลอนวาดเว฾ามาโฮมเขา฾ ใส฽กัน (บทท่ี 9) จากนนั้ ไดเ฾ รยี นต฽อทอสาน จบการเรียนหมอลาํ ได฾ดัง่ ใจหมายไว฾ ครสู อนดเี พนิ่ ได฾ทุนมาสอนตอ฽ สสค. มอบให฾ทนุ ไวต฾ อ฽ สาน (บทที่ 10) โครงการน้ันจากผ฾ใู หญ฽ใจดี ชอ่ื ทุนครูสอนดีเพ่นิ ได฾มีมาให฾ ครรู าตรีศรีวิไลสอนซีก้ ารลํานาํ ซ฽อง ยา฽ งตามครองฮีตเค฾ากกเหง฽าเกา฽ เดมิ (บทท่ี 11) ขอตอ฽ เพม่ิ ใหฮ฾ อดฝง่ั ความฝัน ฝากหมอลําสนั ติภาพ พรสวรรคแไวอ฾ ฾อมใจนําทา฽ น เชญิ ไปยามผมได฾ ทา฽ สงคอนบา฾ นอย฽ู ไปหาแมค฽ รู ราตรกี ะไดซ฾ ิไปให฾ซอ฽ ยงาน (กลอนลง) ศลิ ป฼อีสานหมอลาํ ซอ฽ หนนุ ค้าํ ซสู ฽งให฾คงไว฾... หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 335 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

336 กลอน แนะนาตวั โยธิน พลเขต ทานอง ลาทางสั้น ประพนั ธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรวี ิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนข้นึ ) โอ฽ละนอ... สวสั ดีพนี่ อ฾ งผ฾คู อยฮบั ฟงั เสยี ง ฟังสาํ เนยี งของมอลําโยธนิ ผมฮักในศิลปนิ ทกุ แขนงทกุ สาขา การศกึ ษาอย฽ูระดับปรญิ ญาดุษฎบี ณั ฑิต และสอนศิษยแด฾านดนตรี ดา฾ นการลาํ ดบี ฽ดีขึ้นอยู฽กบั คนฟัง ผมขอฝากความหวงั ให฾ซ฽อยกนั จรรโลง และสืบสานเสริมส฽งดํารงไว.฾ . โอ฽ละนอ...นวลนวลเอย... (เนอ้ื ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแม฽วา฽ เดอนาย ขอกราบเรยี นพีน่ อ฾ งที่เคารพทงั รัก กระผมขอทายทกั ด฾วยเสยี งลํารอ฾ ง ชอื่ โยธินพลเขตเดอพน่ี ฾องขอรายงานบอกขา฽ ว สาทะยายครา฽ วครา฽ วพอฮ฾ูแก฽กาล (บทที่ 2) เนาอยู฽หม฽บู า฾ นพรรณรวีโฮม เขตรอบเมอื ง ตําบลชือ่ ดงลานน้ี ที่อําเภอเมืองนนั้ รอ฾ ยเอด็ คาํ เมอื งใหญ฽ การศึกษาบอกให฾จบได฾ผา฽ นมา (บทท่ี 3) ศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิตนั้นหรือวา฽ ศป,ม เดยี วนีต้ อ฽ ปรญิ ญาดษุ ฎีบัณฑติ เพิ่มผลิตความฮ฾ู อยู฽ทว่ี ทิ ยาลัยดุรยิ างคศิลป฼น้นั มมส.สมซ฽า เอกดนตรีศกึ ษาบอกให฾วิชาได฾มักใจ (บทท่ี 4) วิทยาลยั นาฏศิลปรอ฾ ยเอด็ นั้นหม฽องอยู฽ทาํ งาน ตําแหนง฽ ราชการครู คศ.๓ นั้น อยู฽ในหัน้ สอนประจาํ หลายอันเช฽นวา฽ การเปุาโหวด ตโี ปงลางและบรรเลงวงดนตรพี ื้นบา฾ นอีสานได฾ครบขบวน 336 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

337 (บทท่ี 5) ผลงานหลายหลากล฾วนสดุ ส฽วนพรรณนา ด฾วยใสใ฽ จศกึ ษาบูรณาการไว฾ ใจมกั แฮงในดา฾ นการแสดงทกุ อยา฽ ง ทางค฽มู อื รวมโน฾ตเพลงพนื้ บา฾ นอสี านพร฾อมซ฽ูแนว (บทท่ี 6) ยงั บแ฽ ลว฾ สดุ ส฽วนหวั ใจ ศลิ ปะอสี านไทยหลากหลายเหลอื ลาํ้ การฟูอนลาํ ขับร฾องเป็นของดีลาํ้ คา฽ สบื ทอดมาแต฽เคา฾ กกฮากเหง฽าปตูุ า (บทท่ี 7) ศึกษามาระเอียดเผย่ี นนาํ คุณแม฽ราตรี และเป็นศิษยทแ นุ ครสู อนดี จากสสค.นนั้ เรียนจบขั้นพนื้ ฐานระดบั หนึ่ง ประทบั ใจทราบซงึ้ ถงึ เหงา฽ แกน฽ อสี าน (บทที่ 8) การประพันธแกลอนน้นั กะสุดกลัน่ กรองดี ไดแ฾ ม฽ครูราตรีศรีวิไลสอนเพ่มิ ผมเพิม่ เติมเฮยี นฮศ฾ู ึกษาหาอ฽าน รวมศาสตรศแ ิลป฼ซ฽ดู า฾ นทงั การรอ฾ งแอว฽ ลาํ (บทท่ี 1) ครบซ฽กู ํ้าตุ฾มโฮมศาสตรแศลิ ปอ฼ สี าน ถอื เป็นจิตวิญญาณลกู อีสานเฮาแท฾ ควรหล่ําแลเอาไว฾เปน็ มูลมังของชาติ อย฽าประมาทเดอลกู เต฾าเหล็นหลอ฽ นหนุ฽ หลาน (กลอนลง) ซอ฽ ยกันสานเสริมเอามรดกมลู เก฽าของเฮาไว฾... หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 337 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

338 กลอน เตือนภยั 3 ม. 2 ข. 1ร. ทานอง ลาทางส้ันสลับเพลง ประพันธ์โดยแมค่ รู ราตรี ศรีวไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขนึ้ ) (โอล่ ะนอ) ขอเชญิ ชวนพนี่ ฾องทัว่ ทอ฾ งถิ่นดนิ ไทย มาตม฾ุ ฮว฽ มโฮมใจเตือนภยั อุบตั ิเหตุ สง่ิ ล฽อแลมทกุ ประเภทเป็นสาเหตุนําความตาย พวกรถราแหง฽ มีหลายเต็มถนนดาษดื่น ฮีบฟาู วพากันต่นื มาฟังเบิง่ ลาํ กลอน แลว฾ เฮ็ดตามกฎจราจรความเดอื ดฮอ฾ นซหิ นหี ฽างวางใจได.฾ .. (โฮล฽ ะนอนวนเอย) (เนอ้ื ในกลอน) (บทที่ 1) ละแมน฽ ว฽านอนาย ผมขอสาธยายเรอ่ื งความประมาทของคน กลม฽ุ ขับขรี่ ถยนตแและมอเตอรแไซคพแ ร฾อม ไดส฾ งิ่ ซอมมาแลว฾ คนตายย฾อนโรคไหม฽ ช่อื ว฽าโรคอุบัติเหตุบอกไหต฾ อ฾ งใกล฾คลกุ คลี (บทท่ี 2) เร่อื งชีวิตคุณภาพคนนต้ี ฾องฮ฾เู ด฽นเหน็ คกั เหน็ ประจกั รชดั เจนจ่ังค฽อยนํามาใช฾ บัดนข้ี อลําใหข฾ ยายผลบอกตอ฽ เรื่อง 3 ม. 2 ข.และ 1ร.บอกให฾ ชะลอได฾เรือ่ งตาย (เพลง) นโยบายช฽วยชวี ติ เราหนอ 3 ม. 2 ข. 1 ร. เป็นมาตรการชน้ั ดี ตอ฾ งเปิดไฟขับมอเตอรแไซคทแ กุ ทีม. ท่ี 1 เมาไม฽ขับนะลูกพ่ี ม. 2.จําให฾ดี ใสห฽ มวกกันน฿อคทกุ ครา ม.ท่ี 3. การขับรถยนตแปลอดภยั ข. 1 เข็มขัดนิรภยั ตอ฾ งคาดไว฾ ทกุ เวลา ข. 2 ใบขบั ขต่ี ฾องพกพาและ1เตือนขับรถช฾าช฾า ร฾ูตัวตลอดเวลาอยา฽ แซงโค฾งหลงเพลนิ (ลา) (บทที่ 3) เดินทางได฾ไปถงึ ทกุ ท่ี เฮ็ดตามข฾อบ฽งชี้กฎหมายให฾ใสม฽ า 338 หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

339 (บทที่ 4) ตาม 3 ม. นนั้ นา฾ มาต่ืม 2 ข. กบั 1 ร.มาเตมิ ซซิ ฽อยชวี ีได฾ ขบั ข่ีปลอดภัยไว฾ยามเทศกาลต฽าง ๆ เมาบ฽ขับจ่ังซิกลับฮอดบ฾าน ยามงว฽ งใหจ฾ อดนอน (บทที่ 5) กฎจราจรนัน้ สญั ลักษณคแ วามปลอดภยั ฮอดบา฾ นชา฾ บท฽ ันใจดีกอ฽ ไปบ฽เถิงจอ฾ ย คอยฟงั ไวก฾ ารเตอื นภยั น้ดี แี หน฽ วา฽ เจ฾าของคักแทเ฾ ลยเทียวแก฾ผอ฽ งถอน (เพลง) ความร฾เู รือ่ งกฎจราจร ควรเริม่ ต฾นสอนที่เด็กในโรงเรียน วิศวกรรมสร฾างถนนกค็ วรเตอื น ปูองกนั ไวอ฾ ย฽าได฾ลมื เลอื น อยา฽ มวั กนิ จนเตือนลืมหนา฾ ทก่ี ารงาน ด฾านกฎหมายกใ็ หร฾ ัดกมุ อย฽ามัวแต฽ชมุ นุมเรอ่ื งเบิกเงินงบประมาณ ทั้งอปุ กรณกแ ารแพทยนแ ะทา฽ น เพอื่ ฉกุ เฉินจะไดท฾ ันเหตกุ าร จากห฾องปฐมพยาบาลถึงห฾องฉกุ เฉินไอ.ซี.ย.ู (ลา) (บทท่ี 6) ลาํ พอฮู฾เตอื นใจไวก฾ ฽อน กฎจราจร เพ่ินตัง้ มาให฾ใช฾ควรไดใ฾ สใ฽ จ (บทที่ 7) ยามงัวหายแล฾วจัง่ ลอ฾ มคอกไวไ฾ ร฾ประโยชนแเสียงาน ความประมาทคือสัญญาณแห฽งความตายเดอ฾ ความพลาดเผลอบป฽ ราณไี ผแท฾ ตายแอแลนา฽ อนาถ ขออนญุ าตไวค฾ นั ลาํ เวา฾ ล฽วงเกนิ (บทที่ 8) ปวุ ยฉุกเฉนิ ใหโ฾ ทรเอิน้ หมายเลขด฽วนทันใจ ฮีบฟาู วโทรไปหา หน่งึ หกหกเก฾า ให฾ประชาสมั พนั ธเแ ว฾าเอาบุญตอ฽ ไต฽ อุบัตเิ หตุบนถนนซไิ ด฾เหลอื หน฽อยลดลง (กลอนลง) ชวี ิตซยิ งั ยืนยง คันเฮาเอาใสใ฽ จการเรียนร.฾ู .. หนังสือรวมกลอนลำทำงส้ัน 339 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปัญญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

340 กลอน แนะนาตวั หมอลา โจธนะชยั ทานอง ลาทางสนั้ ประพนั ธ์โดยแม่ครู ราตรี ศรีวิไล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขนึ้ ) โอละนอ... สวัสดพี ่ีน฾องที่เคารบทงั หลาย ทกุ เขตคา฽ ยมาฟังลํา ขอนอ฾ มนาํ บอก นามใหม฽ฉายา ช่อื วา฽ โจธนะชยั นามพ฽อแม฽ปันให฾ ธนะเศรษฐแ ซาซมุ เป็นหมอลาํ อยใ฽ู นกลมุ฽ ศิษยแทุนครูสอนดี แมค฽ รรู าตรีผอ฾ู บรมบ฽มสอนทังบทกลอนและท฽าที เรอื่ งชูแ฾ ฟนบท฽ นั มีสาวบ฽มาถามหา ผมขอเปน็ จิตอาสารับใชน฾ อ฾ งพกี่ ารลาํ รอ฾ ง... โอละนอ...นอแฟนเอย (เนอื้ ในกลอน) (บทท่ี 1) ละแมน฽ วา฽ นอ฾ นาย... ฟังเอาไว฾ ท้ังหลายนอ฾ งพี่ สวัสดถี ว฾ นหน฾า มาพ฾อพบกัน (บทท่ี 2) ตวั ผมนน้ั ธนะเศรษฐแ ซาซมุ อยใู฽ นกล฽มุ ศิษยทแ นุ ครสู อนดีฝุายหมอลาํ น้ี เปน็ หมอลํามาหน่ีไดส฾ ามปกี ว฽ากว฽า ดีหอึ ชว่ั ซบิ เ฽ วา฾ ให฾แฟนยอ฾ งเบง่ิ เอา (บทท่ี 3) บา฾ นกกเค฾าช่อื หนองโขย฽ อาํ เภอเมือง จงั หวดั มชี ่อื เสยี งขอนแกน฽ คาํ นามบ฾าน เมอื งสวยงามทางด฾านวฒั นธรรมลํา้ คา฽ ดอกคณู งามเจิดจร฾าเสยี งแคนพรอ฾ มกลอ฽ มลํา (บทที่ 4) สขุ เลิศลํ้าลาํ กล฽อมเสยี งแคน ไผอยากวงแหนนาํ ให฾ท฽านนําไปจ฾าง ไปทางก้ําขอนแก฽คําให฾ไปแว฽ แวกินข฾าวและน้ํานําผมแล฾วจง่ั ไป (บทท่ี 5) ปัจจบุ นั น้ไี ด฾ ผมเรยี นเล฽าศกึ ษา 340 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภูมิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

341 สงั กัดสาขาวิชา วิศวกรรมไฟฟูา มหาวทิ ยาลัยราชมงคลนัน้ อยใู฽ นเมอื งขอนแก฽น แปลนชิวติ คิดไว฾บ฽เคยได฾เหล฽าลมื (บทที่ 6) สายสามัญกะปลาบปลม้ื เรยี นอย฽างเตม็ ใจ ไปทางสายศิลปนิ กะคักใจบ฽ลืมได฾ บญุ กศุ ส฽งใหไ฾ ดเ฾ รียนลํานําหมู฽ เข฾าครอบครูครบเผย่ี นได฾เฮยี นฮ฾ูตื่มเติม (บทที่ 7) ศึกษาเพิ่มเตมิ ยอดที่เคยมี เปน็ ศิษยทแ นุ ครูสอนดปี ลืม้ ปิติเรยี นได฾ สสค. มีทุนให฾ แม฽ครูราตรศี รีวิไล มาหนุนย฾ูซสู ง฽ สมประสงฝาุ ยด฾านการลําร฾องคล฽องไจ (บทท่ี 8) ด฾านแตง฽ กลอนกะได฾เรยี นต่มื เสริมนาํ กรมสง฽ เสริมวฒั นธรรมกะซอ฽ ยทุนหนนุ เพ่มิ ได฾เพมิ่ เตมิ ความฮวู฾ ฒั นธรรมมนั่ แก฽น (บทท่ี 9) ใจต฽อตง้ั บไ฽ ดห฾ วั่นแวหนี อาชพี สุจรติ ดเี ฮ็ดใหม฾ งี านทาํ มว฽ นนาํ ได฾เงนิ พรอ฾ ม ชอ฽ ยถนอมเบงิ่ แงงเดอ฾ พน่ี ฾องประครองไปให฾ฮอดฝ่ัง ขอแฟนฟงั ซอ฽ ยเก้ือหนนุ เออื้ ฮว฽ มกนั (บทที่ 10) คนั มีงานอยากใหผ฾ มไปลาํ ซอ฽ ย คันคึดฮอดหมอลํา โจธนะชยั น้นั บ฾านหนองโข฽ยใหแ฾ วยาม หอึ ซไิ ปถามสาํ นกั งานแม฽ครูราตรขี อนแกน฽ เดอเชิญได฾ ราคาหลายและหน฽อยกะไปไดบ฾ ฽วา฽ กัน (กลอนลง) ขอสร฾างสรรคศแ ิลป฼อสี านด฾วยการรอ฾ งลําต่มื บ฽ลมื นา฾ ... หนงั สือรวมกลอนลำทำงส้ัน 341 ศูนย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

342 กลอน บอกขา่ วบา้ นรายงานตัวรงุ่ เรือง เครือชัย ทานอง ลาทางสั้น ประพันธโ์ ดยแมค่ รู ราตรี ศรวี ไิ ล ปี พ.ศ. 2555 (กลอนขน้ึ ) โอ฽ละนอ... ตวั ผมน้ีละครบั ชอื่ ร฽งุ เรือง เครือชัย อยบ฽ู ใ฽ กลบ฾ ฽ไกลเขตอาํ เภอเดชอดุ ม ความนยิ มและพอใจในการรอ฾ งการลาํ ไปเรียนนาํ แมค฽ รูราตรีศรวี ิไล ความเปน็ มาเป็นไปใหพ฾ นี่ ฾องฟงั ตอ฽ เอานอทา฽ น.. โอล฽ ะนอ...นวลเอย... (เนอื้ ในกลอน) (บทที่ 1) ละแม฽นวา฽ น฾อนาย ตัวผมน้มี นี ามว฽าสมใจ นามสกลุ เครอื ชัยจื่อเอาเดอ฾ ท฽าน ฉายาหมอลํานั้น ช่อื รงุ฽ เรืองเสียงซ฽า เดชอุดมนั้นนา฾ อําเภอบา฾ นบอ฽ นเนา (บทท่ี 2) ประวตั ิมบี อกเวา฾ เมืองใหญ฽คนใจดี อบุ ลราชธานีนกั ปราชญมแ ีหลายลน฾ จงั หวัดอุบลคนโก฾สวยงามลํ้าเลิศ ประเสริฐสดุ อีกซาํ้ งามล้ําวัฒนธรรม (บทท่ี 3) แมน฽ าํ งามอีกซา้ํ ชไี หลหล่ังลงมูล เป็นศนู ยแรวมความงามแม฽นํา้ สองสนี ้ัน ปัจจุบันเดยี วนผี้ มได฾หนบี า฾ นเกิด เตลิดฮอดเมอื งขอนแกน฽ ก้ําน้ีย฾อนใจชสี้ ั่งมา (บทท่ี 4) ตอนนนั้ อายไุ ด฾สบิ สี่ปีปลาย ความมักหลายทางการด฾านศิลปินน้ัน ความใฝุฝนั เอาไว฾ในใจคิดฮํ่า อยากเรยี นลําสืบไวส฾ านสร฾างต฽อได฾ (บทที่ 5) ไปสมคั รเรยี นร฾นู าํ คุณแมร฽ าตรี หลักสตู รมีหลายอันเลือกสรรเฮยี นฮ฾ู 342 หนงั สือรวมกลอนลำทำงสั้น ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร

343 ผมศึกษาดูได฾จบมาสองอยา฽ ง ทางลํากลอนซ่งิ เรยี นร฾สู ูต฽ อน (บทที่ 6) ผศ฾ู ิษยแสอนให฾ฮมู฾ องอ฽านการไกล คอื แมค฽ รรู าตรศี รวี ิไลผูแ฾ ต฽งกลอนสอนซี้ รง฽ุ เรืองจบมาหนลี่ าํ ไดส฾ ิบกว฽าปคี รูคอยช้ีสอนสง่ั ปลกู ฝงั ไว฾แตน฽ ฾อยจนเทา฽ ทุกวัน (บทท่ี 7) ปจั จุบนั นี้น้ันอยูข฽ อนแก฽นแดนงาม ไดต฾ ้ังหลักปกั ฐานอย฽ู ขก.นัน้ สํานักงานแม฽ราตรีบอ฽ นยงั้ ผมประจาํ ลาํ อยู฽ ชวี ิตได฾ตอ฽ สท฾ู างรอ฾ งลอ฽ งลาํ (บทท่ี 8) สว฽ นอ฾ายนนั้ ชื่อร฽งุ โรจนเแ ครอื ชัย เปน็ หมอลาํ ดังไกลช่อื เสียงพอได฾ เป็นครศู ษิ ยสแ อนใหก฾ ารลาํ อีกคนหน่ึง จัง่ แมน฽ แสนทราบซง้ึ ถงึ เหงา฽ เก฽าหลงั (บทที่ 9) ขอฝากฝังพี่น฾องใหเ฾ ชยี รซแ ฽อยแฮงใจ ฝากรงุ฽ เรอื งเครอื ชยั ไวอ฾ อ฾ มใจของท฽าน ฮักนานนานแมน฽ ซฮิ ักหน฽อยเปน็ ผลพลอยได฾ตม่ื ผมร฽ุงเรืองน้ีซิขอปราบปรม้ื บล฽ มื ท฽านผ฾ูซ฽อยสาน.. (กลอนลง) ขอใหบ฾ ญุ สมภารนาํ ย฾ซู ูส฽งซุคนเด฾อ... หนังสือรวมกลอนลำทำงสั้น 343 ศนู ย์กำรเรียนภมู ิปญั ญำไทย แม่ครู ดร. รำตรีศรีวไิ ล บงสิทธพิ ร