อัลมินฮาจญ์ ครรลองมรดกของท่านนบี ﷺ

0

1 อลั มินฮาจญ์ ครรลองมรดกของท่านนบี ‫ﷺ‬ เขยี นโดย อะหม์ ดั บนิ ยซู ุฟ อสั สยั ยดิ คำนยิ มโดย นายอาศสิ พทิ กั ษ์คมุ พล จฬุ าราชมนตรี นายสะมะแอ ฮารี ประธานคณะกรรมการอสิ ลาม ประจาจงั หวดั ยะลา ซฟุ อมั อุษมาน บรรณาธกิ าร ISLAM HOUSE แปลโดย อสิ มาอลี ราโอ | มากรี ตาเยะ บรรณำธกิ ำร อาครี ฐั มะยโู ซะ แบบปก ตนั หยงโฆษณา พมิ พค์ รงั้ แรก เศาะฟัร 1444 / กนั ยายน 2022 ISBN 978-616-593-780-1 รำคำ 150 บาท จดั พมิ พโ์ ดย นายอสิ มาอลี ราโอ โรงพมิ พ์ บรษิ ทั กดู๊ เฮด พรน้ิ ทต์ ้งิ แอนด์ แพคเกจจง้ิ กรุ๊ป จากดั ซอยเสรไี ทย 58 แขวงมนี บรุ ี เขตมนี บุรี กรงุ เทพฯ 10510

2 สารบญั คานิยมจฬุ าราชมนตรี.................................................................................. 4 คานิยมประธานกรรมการอิสลามประจาจงั หวดั ยะลา................................ 6 คานิยมบรรณาธิการ ISLAM HOUSE............................................................ 7 คานาบรรณาธิการ ....................................................................................... 8 คานาผแู้ ปล ................................................................................................ 12 คานาผเู้ ขียน............................................................................................... 13 บทท่ี 1 วะฮียค์ อื แหล่งอ้างอิงท่ีครอบคลุมทกุ ดา้ น .................................... 16 บทที่ 2 เชิดชขู ้อตดั สินของอลั ลอฮ์ – และคาเตือนมิให้ฝ่ าฝืน................... 25 บทที่ 3 วะฮียค์ ือมาตรฐานในการเขา้ ใจส่ิงต่าง ๆ ..................................... 30 บทท่ี 4 ความสาคญั ของการขดั เกลาจิตใจและการงานของหวั ใจ .......... 377 บทท่ี 5 ความประเสริฐและคณุ ค่าของความรทู้ ่ีมีประโยชน์ .................... 444 บทท่ี 6 คาสอนของศาสนานนั้ มีลาดบั ขนั้ ที่แตกต่างกนั ........................... 49 บทที่ 7 ท่านนบี ‫ ﷺ‬อบรมเศาะหาบะฮใ์ ห้เป็นนักปฏิบตั ิ ............................ 55 บทท่ี 8 การมเี จตนาที่ซื่อตรง ..................................................................... 59 บทที่ 9 ความสาคญั ของการคานึงถึงเป้าหมายอยเู่ สมอ........................... 66 บทท่ี 10 แต่ละคนมหี น้าท่ีต้องรบั ผิดชอบต่อตวั เองและผ้อู น่ื ................... 70 บทที่ 11 ความรบั ผิดชอบส่วนรวมต่อศาสนาอิสลามและประชาคมมสุ ลิม75 บทท่ี 12 คณุ ลกั ษณะของนักฟื้ นฟแู ละส่ิงที่ผทู้ างานเพ่ืออิสลามควรปฏิบตั ิ81 บทที่ 13 การเป็นแบบอยา่ งในการยึดมนั ่ ต่อคาสอนของศาสนา.............. 89 บทที่ 14 การเอาใจใส่ต่อเยาวชนโดยเฉพาะเยาวชนที่มคี วามรู้ ............... 94 บทที่ 15 บทบาทของสตรใี นการเผยแผค่ วามรแู้ ละช่วยเหลอื อิสลาม.... 107

3 บทท่ี 16 การยนื หยดั อย่างมนั ่ คงในความถกู ต้อง ................................... 113 บทท่ี 17 การรณรงคใ์ ห้มีความพอประมาณและการทาให้ง่ายในเร่อื งศาสนา .......................................................................................................... 118 บทที่ 18 กญุ แจสู่ทางนาและความเข้าใจอนั ลกึ ซึง้ ................................... 129 บทที่ 19 ความสาคญั ของการคบมิตรสหายที่ดี....................................... 134 บทท่ี 20 การระวงั ตวั จากฟิ ตนะฮท์ ุกประเภท .......................................... 140 บทท่ี 21 บนั้ ปลายที่ดี – และความมนั ่ คงในศาสนาหลงั ผา่ นบททดสอบ 151 บทที่ 22 ตวั บทท่ีแจ้งขา่ วดีถึงความมนั ่ คงในศาสนา............................... 157 บทท่ี 23 อิสลามเป็นศาสนาเดียวที่ถกู ยอมรบั ณ อลั ลอฮ์ ...................... 165 บทที่ 24 การเดินทางของผ้ศู รทั ธาส่อู ลั ลอฮ์ ตะอาลา ............................. 168 บทที่ 25 ความปรารถนาท่ีจะพบท่านเราะซูลลุ ลอฮ์ ‫ ﷺ‬......................... 174 บทท่ี 26 ความปรารถนาท่ีจะพบอลั ลอฮ‫ ์ﷻ‬............................................. 177 ประวตั ิผเู้ ขียน .......................................................................................... 181 ภาคผนวก ................................................................................................183

4 คานิยมจฬุ าราชมนตรี ข้าพเจ้าขอส่งความปรารถนาดมี ายงั อาจารย์อิสมาอลี ราโอ และ อาจารยม์ ากรี ตาเยะ ขอชน่ื ชมการทางานทป่ี ราดเปร่อื งรวดเรว็ ทนั การณ์ของ อาจารย์ด้วยอุตสาหะแห่งเจตนารมณ์ท่ตี ้องการถ่ายทอดสจั ธรรมอิสลามสู่ สงั คมเพ่อื การเรียนรู้และนาไปใช้ประโยชน์ในการดารงชวี ิตประจาวนั ของ มวลมุสลิมซ่ึง “ซุนนะฮ์” หรือวตั รปฏบิ ตั ิแห่งบรมศาสดามุฮมั มดั ‫ ﷺ‬ท่ีได้ บรรจุไวใ้ นหนังสอื “‫ \" المنهاج من ميراث النبوة‬ของอาจารยอ์ ะห์หมดั บนิ ยชู ุฟ อสั สยั ยดิ ตพี มิ พอ์ อกเผยแพร่ครงั้ แรกในปี ฮ.ศ. 1442/พ.ศ. 2564 ท่ผี ูเ้ ขยี น ไดร้ วบรวมเน้ือหาวจนะศาสดามุฮมั มดั ‫ ﷺ‬ไวเ้ ป็นหมวดหม่หู รอื เป็นบทต่าง ๆ ในหลากหลายมติ ิ และอธบิ ายมติ ิเหล่านัน้ ไวช้ ดั เจน เพ่อื ต้องการอานวย ความสะดวกใหอ้ นุชนยุคปัจจบุ นั เขา้ ใจและเขา้ ถงึ ไดง้ ่ายขน้ึ ทงั้ ไดอ้ รรถรสใน การอ่าน หรอื แม้แต่เพ่อื ให้เกิดการท่องจาวจนะเหล่านัน้ ผู้เขยี นได้คดั สรร ฮะดษี หรอื วจนะบรมศาสดามูฮมั หมดั จากบนั ทกึ ของอหิ ม่ามทงั้ สอง ได้แก่ อมิ ามอลั บุคอรียแ์ ละอิมามมุสลมิ ซ่ึงผู้เขยี นได้เรมิ่ ต้นแต่ละบทดว้ ยอายะฮ์ อลั กุรอานในอายะฮท์ ส่ี ามารถเกอ้ื กูลและสง่ เสรมิ ความหมายระหวา่ งกนั ได้ ขา้ พเจา้ ขอแสดงความยนิ ดกี บั อาจารยอ์ สิ มาอลี ราโอ และ อาจารย์ มากรี ตาเยะ ท่ีได้ทุ่มเทกาลังความสามารถในการสร้างช้ินงานการแปล หนังสอื อนั ทรงคุณค่าเลม่ น้ีเป็นภาษาไทย เพอ่ื ประโยชน์ในการรกั ษา สง่ เสรมิ และเป็นวตั รปฏิบตั ิแก่มวลมุสลมิ ได้ธารงมนั่ ในจรยิ ธรรมอนั สูงส่งแห่งบรม

5 ศาสดามฮุ มั มดั ‫ ﷺ‬ตลอดไป ขอดุอาฮจ์ ากเอกองค์อลั ลอฮ์ ซุบฮานะฮวู ะตะอาลา โปรดประทานคุณงามความดแี ก่ผเู้ ขยี นหนงั สอื เลม่ น้ี ผแู้ ปล ผเู้ กย่ี วขอ้ ง และ ผอู้ ่านทุกทา่ น นายอาศสิ พทิ กั ษ์คมุ พล จุฬาราชมนตรี 15 มุฮรั รอม ฮ.ศ. 1444 13 สงิ หาคม พ.ศ. 2565

6 คานิยมประธานคณะกรรมการอิสลามประจาจงั หวดั ยะลา อลั ฮมั ดลุ ลิ ลาฮ์ หนังสอื “อลั มนิ ฮาจญ์ ครรลองมรดกของท่านนบ”ี ได้ คดั สรรโองการอลั กุรอานและหะดษี นะบไี วใ้ นบทเดยี วกนั อย่างดี เป็นหนังสอื ทจ่ี ะช่วยในการขดั เกลาจติ ใจ สามารถบ่มเพาะอปุ นสิ ยั และอากปั กริ ยิ าทด่ี แี ก่ เยาวชนและคนทวั่ ไปทศ่ี กึ ษาทาความเขา้ ใจอย่างถ่องแท้ เป็นหนงั สอื ทค่ี วรมี ไวใ้ นมมุ หนังสอื ของทุกบา้ นของผศู้ รทั ธา ขอเอกองค์อลั ลอฮฺ ตะอาลา ไดโ้ ปรดประทานผลบญุ แดผ่ เู้ รยี บเรยี ง และทาการแปลบนตราชใู นวนั แห่งการตอบแทน สะมะแอ ฮารี ประธานคณะกรรมการอสิ ลามประจาจงั หวดั ยะลา

7 คานิยมบรรณาธิการ ISLAM HOUSE อลั ฮมั ดุลลิ ลาฮ์ ขอแสดงความช่นื ชมในความอุตสาหะของอาจารย์ อสิ มาอลี ราโอ และ อาจารย์มากรี ตาเยะ ทไ่ี ดท้ ุ่มเทแรงกายแรงใจในการ แปลหนังสอื “อลั มนิ ฮาจญ์ มนิ มรี อษ อนั นุบุวะฮ์” รวบรวมโดยผูเ้ ขยี นนาม อะหม์ ดั อสั สยั ยดิ ซง่ึ รวบรวมหะดษี จานวนหน่งึ จากท่านนบี ‫ ﷺ‬ในประเดน็ ท่ี มคี วามเกย่ี วขอ้ งกบั แนวทางการดารงชวี ติ และหลกั คดิ การทางานเพ่อื อสิ ลาม ของผทู้ อ่ี ุทศิ ตนสู่เส้นทางเดยี วกนั กบั บรรดาสะลฟั ศอลหิ ์ กลั ยาณชนอสิ ลาม รนุ่ แรก โดยปกตแิ ล้ว เรามกั จะคุน้ เคยกบั หนังสอื ท่รี วบรวมหะดษี ดา้ นต่าง ๆ เช่น จรรยามารยาทมุสลมิ การขดั เกลาจิตใจ บทบัญญัติหรือศาสนกจิ ประจาวนั ฯลฯ แต่หนังสือ อลั -มินฮาจญ์ เล่มน้ีมีความพเิ ศษตรงท่ีว่าได้ รวบรวมหะดษี ซง่ึ เก่ยี วขอ้ งกบั การทาความเขา้ ใจภาพรวมของวถิ ชี วี ติ มุสลมิ ทงั้ องคาพยพ เป็นกรอบแนวคดิ ทม่ี สุ ลมิ ตอ้ งเขา้ ใจใหถ้ ่องแท้ เพอ่ื จะไดใ้ ชเ้ ป็น คบเพลงิ แห่งปัญญา ส่องทางใหเ้ ราเหน็ ว่าควรจะต้องเดนิ ทางใดบนเสน้ ทาง แห่งการรบั ใชอ้ สิ ลามและเชดิ ชบู ทบญั ญตั ขิ องพระองค์อลั ลอฮ์ พระผอู้ ภบิ าล แห่งสากลจกั รวาลทม่ี อบหมายภารกจิ การธารงรกั ษาศาสนาของพระองค์ไว้ บนบ่าของประชาชาตมิ สุ ลมิ ทุกคน ขอให้งานรวบรวมหะดีษ อลั มนิ ฮาจญ์ ฉบบั แปลภาษาไทยเล่มน้ี ไดร้ บั เตาฟีกจากอลั ลอฮ์ ตะอาลา ใหป้ ระโยชน์แก่ผอู้ า่ น เป็นผลบุญแกผ่ เู้ ขยี น และผแู้ ปล รวมถงึ ทุกคนทม่ี สี ว่ นในการจดั พมิ พ์จนสาเรจ็ ลลุ ว่ ง อามนี ซุฟอมั อษุ มาน

8 คานาบรรณาธิการ การสรรเสรญิ ทงั้ มวลเป็นกรรมสทิ ธขิ์ องอลั ลอฮ์ ผู้ทรงส่งรอซูลของ พระองค์มาเพ่ือประกาศทางนาท่ีถูกต้องและศาสนาท่ีเท่ียงธรรม และ เพียงพอแล้วท่ีอลั ลอฮฺทรงเป็นพยาน ฉันขอยืนยนั ว่าไม่มพี ระเจ้าอ่ืนใดท่ี แทจ้ รงิ นอกจากอลั ลอฮ์ผเู้ ดยี วเท่านัน้ ผทู้ รงอานุภาพ ผทู้ รงปรชี าญาณ และ ขอยนื ยนั วา่ มุฮมั มดั ‫ ﷺ‬เป็นบ่าวและรอซลู ของพระองค์ เป็นนบคี นสุดทา้ ย ผู้ งดงามด้วยคุณธรรม ความประพฤติ และไหวพรบิ ปฏภิ าณ ขออลั ลอฮ์ทรง ประทานพรอนั ประเสรฐิ และความสนั ติแก่ท่าน ตลอดจนบรรดาสาวกและ วงศว์ าน เป็นพรและสนั ตทิ เ่ี พมิ่ พนู ตลอดไป จนถงึ วนั แหง่ การพานกั อย่ตู ลอด กาล ลักษณะพิเศษอย่างหน่ึงของอารยธรรมอิสลามคือการมององค์ ความรู้ศาสนาในแต่ละหน่วยเช่ือมโยงกันเป็นระบบ ความรู้บางส่วนเป็น พน้ื ฐาน บางสว่ นเป็นเรอื นยอด บางสว่ นเป็นราก บางสว่ นเป็นแขนง บางสว่ น เป็นเป้าหมาย ขณะทบ่ี างส่วนเป็นเคร่อื งมอื และความรบู้ างสว่ นเป็นขอ้ สรุป สาคญั ทส่ี นั้ กระชบั แต่กลบั มคี วามหมายกวา้ งขวางครอบคลุมองคค์ วามรตู้ ่าง ๆ มากมาย เหมอื นไฟลท์ ถ่ี ูกบบี อดั และเขา้ รหสั ไว้ เมอ่ื ถูกถอดรหสั กแ็ ตกไฟล์ ออกมาเป็นขอ้ มลู มหาศาล ผรู้ ขู้ องเราไดร้ วบรวมองคค์ วามรปู้ ระเภทน้ีเอาไว้ ในหมวดต่าง ๆ แล้วเรียบเรียงข้นึ มาเป็น “ตาราแม่บท” หรอื ท่เี รียกกนั ว่า “มตั น์” หรอื “มะตนั ” นัน่ เอง ลกั ษณะของมะตนั มกั จะสนั้ กระชบั ขอ้ ความหนักแน่นรดั กุม ง่ายต่อ การท่องจา แต่อาจยากต่อการเข้าใจดว้ ยการอ่านเองคนเดียว ประมวลไว้ ด้วยองค์ความรู้ท่ีเป็นรากฐานของวชิ านัน้ ๆ เพ่อื รอการแตกแขนงต่อไป

9 ส่วนการแตกแขนงนัน้ กต็ ้องอาศยั ผรู้ ูท้ ่มี คี วามเขา้ ใจลกึ ซ้งึ มองเหน็ ประเด็น มากมายทถ่ี ูกขมวดปมอยใู่ นขอ้ ความไม่กบ่ี รรทดั ของมะตนั ได้ จงึ ขยายความ ออกมาเป็น “อรรถาธบิ าย” หรอื ทเ่ี รยี กกนั วา่ “ชรั ห์” หรอื “ชะเราะห”์ นัน่ เอง การถ่ายทอดความรู้ผ่านตารามะตนั และชะเราะห์จงึ มีลกั ษณะเหมือนการ เขา้ รหสั และถอดรหสั โดยผรู้ ทู้ ช่ี านาญ เขา้ รหสั เพ่อื ใหง้ า่ ยตอ่ การทอ่ งจาใหข้ น้ึ ใจ ทาใหจ้ ะเรยี กใชเ้ ม่อื ไรกเ็ รยี กได้ และถอดรหสั เพ่อื ใหผ้ เู้ รยี นมคี วามเขา้ ใจท่ี ถูกต้อง กว้างขวาง และลกึ ซ้งึ เอาไปใชไ้ ด้ในหลายสถานการณ์ มะตนั ท่ีดี ท่สี ุดคือมะตนั ท่บี รรจุตวั บทของวะฮยี ์เอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นอายะฮ์อลั กุรอาน หรอื หะดษี เช่น สส่ี บิ หะดษี ทร่ี วบรวมโดยอมิ าม อนั นะวะวยี ์ ซง่ึ เป็นตาราเล่ม เลก็ นิดเดยี วทถ่ี ูกอรรถาธบิ ายอย่างกวา้ งขวางเป็นหนังสอื เล่มใหญ่หลายรอ้ ย หน้าโดยอมิ าม อบิ นุ เราะญบั เป็นตน้ ตลอดสบิ สศ่ี ตวรรษทผ่ี ่านมา มตี ารามะตนั ทเ่ี ป็นการรวบรวมหะดษี ถูกเรยี บเรยี งขน้ึ มากมายในหมวดหมู่ทแ่ี ตกต่างกนั เพ่อื ตอบโจทยก์ ารดารง รกั ษาและเผยแผ่องค์ความรู้จากวะฮีย์แก่ผู้คนในแต่ละยุค ให้ยืนหยดั ใน ศาสนาท่ามกลางบรบิ ทแวดลอ้ มทท่ี า้ ทายพวกเขาในขณะนัน้ ท่กี ล่าวมาทงั้ หมดน้ี ก็เพ่อื อธบิ ายให้ผู้อ่านเขา้ ใจแนวคิดของการ เขยี นตาราประเภทมะตนั ซง่ึ เป็นแนวคดิ เดยี วกนั กบั ทช่ี ยั ค์ อะห์มดั บนิ ยซู ุฟ อสั สยั ยดิ ไดใ้ ชเ้ รยี บเรยี งหนังสอื เล่มน้ีขน้ึ มา เ จ ตน า ข องผู้เ ขีย น คือ กา ร พ ย า ย า ม ท่ีจ ะ ต อบ โ จ ทย์ หน่ึ งใ น ค ว า ม ทา้ ทายทห่ี อ้ มลอ้ มประชาชาตอิ สิ ลามอย่ใู นปัจจุบนั ซง่ึ กค็ อื ความเบย่ี งเบยี น ทางความเช่อื ความคดิ และพฤตกิ รรม ซง่ึ มกั เกดิ ขน้ึ กบั เยาวชนคนหนุ่มสาว ไม่เวน้ แมก้ ระทงั่ เยาวชนทเ่ี รม่ิ เรยี นรอู้ สิ ลามอย่างจรงิ จงั เปลย่ี นแปลงตวั เอง และเรมิ่ ทางานรบั ใชศ้ าสนาเพอ่ื ปรบั ปรงุ สงั คม

10 ผทู้ อ่ี ่านสารบญั ของหนังสอื เล่มน้ีอย่างไตร่ตรองย่อมจะพบว่า บทท่ี 1-3 มีเจตนาจะปกป้องอะกีดะฮ์ของมุสลิมจากอันตรายของความเช่ือท่ี ผิดเพ้ียนและการรับอิทธิพลจากแนวคิดท่ีเบ่ียงเบียน ส่วนบทท่ี 4 มี จุดมุ่งหมายเพ่อื เยยี วยาหวั ใจท่สี กปรกและแขง็ กระด้างอนั เป็นบ่อเกดิ ของ ความชวั ่ ร้าย ซ่ึงบ่อยครงั้ แม้แต่คนท่ีง่วนอยู่กับความรู้ศาสนาก็ยงั ประสบ ปัญหาน้ี บทท่ี 5-6 มุ่งขจดั ปัญหาการปฏบิ ตั ิโดยขาดความรู้ ขณะท่บี ทท่ี 7 มุ่งแก้ปัญหาการมีความรูแ้ ต่ไม่ปฏบิ ตั ิ บทท่ี 8-9 ตอกย้าความสาคญั ของ เจตนาทบ่ี รสิ ุทธแิ์ ละแน่วแน่ เพราะมคี นทเ่ี ปลย่ี นแปลงตวั เองและทางานดะอ์ วะฮ์จานวนไม่น้อยทเ่ี รม่ิ ตน้ บนเสน้ ทางดว้ ยเจตนาทบ่ี รสิ ุทธิ์ แต่กลบั สูญเสยี เจตนานัน้ ไประหว่างทาง บทท่ี 10-11 มุ่งใหม้ ุสลมิ ทุกคนตระหนักถงึ หน้าท่ี ทเ่ี ขาต้องรบั ผดิ ชอบ ไม่ใหใ้ ชช้ วี ติ อย่างเหน็ แก่ตวั โดยไมแ่ ยแสต่อประชาชาติ อสิ ลาม ขณะทบ่ี ทท่ี 12-15 ได้ให้คาแนะนาแก่คนทางานรบั ใช้อสิ ลามว่าเขา ควรจะปฏบิ ตั ติ วั อยา่ งไรและมงี านใดทไ่ี มค่ วรมองขา้ ม เม่ือพจิ ารณาบทท่ี 16-18 ก็จะพบว่ามีจุดมุ่งหมายเพ่อื รกั ษาการ ทางานศาสนาใหม้ คี วามต่อเน่ืองไม่ขาดตอน และมคี วามสมดลุ ไมส่ ดุ โต่งหรอื หย่อนยาน บทท่ี 19-20 นาเสนอปัจจยั ทช่ี ่วยใหผ้ ศู้ รทั ธายนื หยดั อยา่ งยงั่ ยนื ท่ามกลางบททดสอบนานาประการ บทท่ี 21-22 เป็นการแจ้งข่าวดถี ึงชยั ชนะของสจั ธรรมและผสู้ นับสนุนสจั ธรรมในบนั้ ปลาย และปิดทา้ ยดว้ ยบทท่ี 23-26 ซ่งึ เป็นเสมอื นสายน้าชโลมจติ วญิ ญาณให้ชุ่มช่นื ดว้ ยการตอกย้าว่า อสิ ลามเท่านัน้ คอื ทางรอด และความรกั และความถวลิ หาทจ่ี ะพบอลั ลอฮแ์ ละ ท่านนบี ‫ ﷺ‬คอื พลงั ในการขบั เคล่อื นเรอื แห่งชวี ติ ให้ฝ่าฝันคล่นื ลมของทะเล ดุนยาสฟู่ ากฝัง่ แหง่ อาคเิ ราะฮ์

11 ทุกบทท่กี ล่าวมาข้างต้นถูกเรียบเรียงข้นึ โดยอาศยั แสงสว่างจาก หะดษี ของทา่ นนบี ‫ ﷺ‬จานวน 158 หะดษี แบง่ ออกเป็น 26 บท ฉายภาพวถิ ี ชีวิตของผู้ศรทั ธาได้อย่างครอบคลุม เป็นเคร่อื งพสิ ูจน์อย่างหน่ึงว่าโลกน้ี แมจ้ ะมคี วามมดื มนชนิดใหม่ เกดิ ขน้ึ มากมายเพยี งใด รศั มแี ห่งวะฮยี ท์ งั้ สอง (อลั กุรอานและซุนนะฮ)์ กย็ งั คงสอ่ งสว่างนาทางผศู้ รทั ธาไดเ้ สมอ และจะสอ่ ง สว่างตลอดไป โดยผู้รู้ท่ีมีความเข้าใจลึกซ้ึงในตัวบทคาสอนและมี ประสบการณ์ในการรบั ใชศ้ าสนาจะทาหน้าทน่ี าแสงนัน้ มาสอ่ งทางใหพ้ วกเรา ใช่ครบั หนังสอื เล่มน้ีมลี กั ษณะเป็นมะตนั ผมจงึ หวงั ว่าจะมผี ู้นาไป อธบิ ายขยายความ (ชะเราะห์) เพ่อื ให้เกดิ ประโยชน์อย่างกวา้ งขวาง และ หากท่านผอู้ า่ นพบขอ้ ผดิ พลาดใด ๆ ในหนงั สอื เลม่ น้ี โปรดแจง้ ใหท้ างผจู้ ดั ทา ไดท้ ราบเพอ่ื ดาเนินการแกไ้ ขตอ่ ไป ‫أفقر الورى إلى رب السماوات العلى‬ อาครี ฐั มะยโู ซะ Facebook: Akhirat Mayusoh

12 คานาผ้แู ปล ในการใช้ชีวติ ประจาวนั ของมุสลิมท่ปี ระเสรฐิ การประพฤติปฏบิ ตั ิ ตามแบบอย่างศาสนทูตมฮู าหมดั ‫ ﷺ‬หรอื ประพฤตปิ ฏบิ ตั ติ ามหะดษี นัน้ ถอื เป็นหน้าท่ี โดยเฉพาะอย่างยง่ิ แบบอย่างทถ่ี ูกตอ้ งทม่ี หี ลกั ฐานชดั เจนหรอื ท่ี เรยี กว่า “หะดษี เศาะฮหี ์” โดยท่ีหะดษี น้ีจะมกี ารสบื ทอดเผยแผ่มารุ่นต่อรุ่น เป็นเวลากว่าพนั ปีจนถึงปัจจุบนั ถือเป็นหน้าท่ีของมุสลิมต้องศึกษาและ ถ่ายทอดสบื ต่อกนั ไป แต่การสบื ทอดหะดษี จากรุ่นสู่รุ่นนัน้ ปัญหาอุปสรรค และขอ้ จากดั หลกั คือการแปลความหมายและภาษาจากภาษาอาหรบั เป็น ภาษาต่าง ๆ ทวั่ โลก ต้องอาศยั ผู้แปลท่รี ู้ถ่องแทแ้ ละลึกซ้ึงในภาษาทงั้ สอง ภาษา จงึ จะทาให้การสบื ทอดหะดีษของประชาชาติมุสลมิ มคี วามสมบูรณ์ ถกู ตอ้ ง ในฐานะผแู้ ปลหนังสอื “อลั มนิ ฮาจญ์ มนิ มรี อษ อนั นุบูวะฮ”์ เลม่ น้ี ได้ ตระหนักในข้อจากัดตามข้างต้น จึงตัง้ ใจและพยายามเป็ นอย่างสูงให้ ความหมายและภาษามคี วามถูกตอ้ งและสมบรู ณ์ทส่ี ุด หนังสอื เล่มน้ีเป็นการตพี มิ พเ์ พอ่ื การศกึ ษาถ่ายทอดเป็นครงั้ แรก จงึ หวงั เป็นอยา่ งสงู ว่า คนทวั่ ไปและโดยเฉพาะเยาวชนคนร่นุ ใหม่จะไดศ้ กึ ษาได้ ปฏบิ ตั ติ ามแบบอย่างศาสนทตู ‫ ﷺ‬ทงั้ ไดเ้ ผยแผ่สบื ทอดแบบอย่างน้ีจากรนุ่ สู่ รุ่นอีกต่อไป ผู้แปลขอขอบคุณ คุณอาคีรฐั มะยูโซะ เป็นอย่างสูงท่ไี ด้ช่วย ตรวจทานและพสิ จู น์อกั ษรหนังสอื เล่มน้ี ขอขอบคุณผสู้ นับสนุนทุกท่านทท่ี า ให้งานแปลหะดีษเล่มน้ีสาเร็จด้วยดีทุกประการ ขอให้เอกองค์อัลลอฮ์ ซุบหานะฮูวะตะอาลา ทรงประทานผลบุญทงั้ ดุนยาและอาคิเราะฮ์แก่ทุก ๆ ท่าน ณ โอกาสน้ี อสิ มาอลี ราโอ และ มากรี ตาเยะ

13 คานาผ้เู ขียน การสรรเสริญทงั้ มวลเป็นเอกสทิ ธขิ์ องอลั ลอฮ์ ผู้ซ่ึงโปรดปรานแก่ พวกเราด้วยการส่งศาสนทูตมุฮมั มดั ‫ ﷺ‬และไดใ้ หเ้ กยี รติเราไดเ้ ป็นหน่ึงใน ประชาชาติของท่าน พระองค์ทรงปกป้องคุ้มครองมรดกแห่งความรู้และ ความและความเมตตาทไ่ี ดถ้ ูกส่งมาพรอ้ มกนั ท่าน ท่านนบี ‫ ﷺ‬จงึ เป็นดงั ท่ี อลั ลอฮไ์ ดต้ รสั ถงึ ทา่ นเอาไวว้ ่า ‫َوإَِنّ َك لَتَ ْه ِدي إِلَى ِصَرا ٍط ُّم ْستَِقيٍم ِصَرا ِط اََّّلِل اَلّ ِذي لَهُ َما ِف ال َّس َماَوا ِت َوَما ِف‬ ‫اْلَْر ِض‬ ความว่า : “และแท้จริงเจ้านัน้ กาลงั ชี้แนะสู่ทางอนั เท่ียงธรรม อย่างแน่นอน ทางของอลั ลอฮ์ ซึ่งส่ิงที่อยู่ในชนั้ ฟ้าทงั้ หลายและสิ่งที่อยู่ ในแผ่นดินเป็นกรรมสิทธ์ิของพระองค.์ ..” [อชั ชรู อ 42:52-53] และท่านนบี ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวถงึ ตวั ทา่ นเองวา่ ‫ِهَُمكْإنَّنمهِاتاا‬،‫فَْخأكَوْرنماََفَىنَسَع‬،،ُ‫بلِأ‬،‫ثُلوأاَولكَماصَكناَثِنبَيِْرفَتْتُأقِهمَِْنمصْناِهافهاَبأِديأطجْاارِنئِِدًَضفاَاةًَُّّل‬،َِ‫ث‬،‫ْواَمَفثبََِوذالَلزلَرالَعَُككثغَِوْيايرََم‬،‫ََسلًَْقشَك‬،ُ‫ُولَداافلَ تىََُكشْنَبِِربوُلاَلواُعِتوْلالِومَكع‬،‫هباهُفكاألنِْمَنّمبَاَانتَءًاَسِلته‬،‫قِمياقفََعبِناَبلَََفٌَعنثََِعتِلناااَلَّماّلَُلاتَُّّْلءَلُِبس‬،،ٌ‫انََلمهمِثقََايّيُلءَة‬

14 ‫ وَلْ يَْقبَ ْل ُه َدى اََّّللِ الذي‬،‫ وَمثَ ُل َمن َلْ يَْرفَ ْع بذل َك َرأْ ًسا‬،‫به فَ َعلَِم و َعَلَّم‬.‫أبَُْرَعِثَسِْلن ُاتََّّلبلُِه‬ “แท้จริงอปุ มาส่ิงที่อลั ลอฮ์ได้ส่งมาพร้อมกนั ฉันทงั้ ทางนาและ ความรู้ เปรียบเสมือนน้าฝนท่ีได้หลงั่ ลงมายงั พื้นดิน โดยที่จากผืนดิน นัน้ มีดินท่ีดีซึ่งซบั น้าไว้แล้วทาให้พืชผกั นานาชนิดงอกเงยข้ึนมา และ จากผืนดิ นนั้น มีดิ นที่กักน้าเอาไว้ แล้วอัลลอฮ์ได้ให้ผู้คนได้รับ ประโยชน์จากดินประเภทนัน้ พวกเขาได้ใช้น้านัน้ ด่ืม เลี้ยงปศสุ ตั ว์ และ เพาะปลูก และน้าฝนนัน้ ได้หลงั่ ลงไปยงั ผืนดินอีกประเภทหน่ึง ซึ่งเป็น ดินท่ีไม่สามารถเก็บน้าได้ และไม่สามารถให้พืชผกั งอกเงยขึ้นมาได้ ดงั กล่าวนัน้ คือการเปรยี บเปรยบุคคลท่ีได้เขา้ ใจในศาสนาของอลั ลอฮ์ และได้รบั ประโยชน์จากสิ่งท่ีพระองคส์ ่งมาพร้อมกบั ฉัน เขาจึงได้ร้แู ละ สอน (ผู้อื่น) และเปรียบดัง่ ผู้ท่ีไม่ได้เงยศีรษะข้ึนมาสนใจในเร่ือง ดงั กล่าว (ความร้)ู และไม่รบั ทางนาของอลั ลอฮฺซึ่งถกู ส่งมาพร้อมกนั ฉัน” (บนั ทกึ โดยอลั บคุ อรยี ์ : 79; และมสุ ลมิ : 2282) ขออลั ลอฮ์ทรงประทานพร ความสนั ติ และความจาเรญิ แก่ท่านนบี ‫ ﷺ‬และขอพระองค์ได้โปรดให้พวกเราเป็นผู้ตามซุนนะฮ์ของท่าน สบื สาน ภารกจิ ของท่าน พทิ กั ษ์มรดกของท่าน และเป็นผู้ท่เี ดนิ ในเสน้ ทางของท่าน ดว้ ยเถดิ หนังสือท่ีท่านกาลังอ่านอยู่เป็นมะตัน (ตาราแม่บท) หะดีษ ได้ รวบรวมไว้ซ่ึงประกายแสงจากรัศมีแห่งศาสนทูต บรรจุไว้ด้วยหะดีษท่ี เศาะฮหี ์และหะสนั หวั ขอ้ ต่าง ๆ ถูกเรยี บเรยี งใหส้ มั พนั ธก์ นั อย่างเป็นระบบ

15 โดยคานึงถึงแง่มุมท่ีหลากหลาย ซ่ึงจาเป็นต่อมุสลมิ ท่ีประสงค์จะเดินบน เสน้ ทางแห่งการเชญิ ชวนสสู่ จั ธรรมและฟ้ืนฟูประชาชาติ ในการเรยี บเรยี งตาราเล่มน้ี ผมพยายามคดั เลอื กหะดษี ทช่ี ใ้ี หเ้ หน็ ชดั ถงึ ประเดน็ สาคญั อนั เป็นแก่นคาสอนของชะรีอะฮ์ (บทบญั ญตั ิของอสิ ลาม) เช่นเดยี วกบั ท่ไี ด้พยายามคดั เลอื กตวั บทหะดษี ให้ง่ายต่อการอ่านและการ ท่องจาสาหรบั เยาวชนและคนทวั่ ไป ดว้ ยเหตุผลดงั กล่าว ผมจงึ หลกี เล่ยี ง หะดษี ท่มี สี านวนยดื ยาว เน้นการรายงานหะดษี ท่มี าจากเศาะฮหี ์อลั บุคอรยี ์ และเศาะฮีห์มุสลิมเป็นส่วนใหญ่ และพยายามคดั เลือกสายรายงานท่ีมี คุณภาพในสว่ นของหะดษี ทอ่ี ย่นู อกตาราทงั้ สองเล่มขา้ งตน้ ในแต่ละบทนัน้ ผมไม่ได้บรรจุไว้เพียงหะดีษท่ีต้องการเท่านัน้ หากแต่ไดเ้ จรญิ รอยตามแบบอยา่ งของอมิ าม อลั บุคอรยี ์ เราะหมิ ะฮลุ ลอฮ์ ใน การเรยี บเรยี งหนังสอื เศาะเฮยี ห์ของท่าน ในการเรมิ่ ตน้ แต่ละบทดว้ ยโองการ ของอลั กุรอานทส่ี อดคลอ้ งและสนับสนุนความหมายของหะดษี เหล่านัน้ ดว้ ย ผมขอวงิ วอนต่ออลั ออฮผ์ สู้ ูงส่ง ใหท้ รงประทานความจาเรญิ แก่ตารา มะตันเล่มน้ีให้เป็นตาราท่ีมีคุณประโยชน์ ประทานความง่ายดายแก่ผู้ท่ี ต้องการท่องจาและตอบรับการงานท่ีดีงามจากพวกเราทุกคน แท้จริง พระองคน์ ัน้ เป็นผไู้ ดร้ บั การสรรเสรญิ ผทู้ รงรงุ่ โรจน์ อะหม์ ดั อสั สยั ยดิ 11 ซุลเกาะอด์ ะฮ์ 1442 (25 มถิ นุ ายน 2021)

16 บทที่ 1 วะฮียค์ ือแหลง่ อ้างอิงท่ีครอบคลมุ ทกุ ด้าน – และการยอมจานน ต่ออลั ลอฮแ์ ละเราะซลู ของพระองคค์ ือแกนกลางของชีวิต อลั ลอฮต์ รสั ว่า ‫فَِإن تَنَاَزْعتُْم ِف َش ْيٍء فَُرُّدوهُ إِلَى اََّّللِ َوالَّر ُسوِل ۝‬ ความว่า : “...แต่ถ้าพวกเจ้าขดั แย้งกนั ในสิ่งใด กจ็ งนาส่ิงนัน้ กลบั ไปยงั อลั ลอฮแ์ ละเราะซูล...” [อนั นสิ าอ์ 4:59] ‫إِ َّن ىَه َذا الُْقْرآ َن يَ ْه ِدي لَِلِّت ِه َي أَقَْوُم ۝‬ ความว่า : “แท้จริง อัลกุรอานนี้นาสู่ทางที่เที่ยงตรงย่ิง...” [อลั อสิ รออ์ 17:9] ‫َوإَِنّهُ لَ ِكتَا ٌب َعِزيٌز ۝ َّلا ََيْتِيِه الْبَا ِطلُ ِمن بَِْْي يََديِْه َوَلا ِم ْن َخْلِفِه ۖ ۝‬ ความว่า : “...และแท้จริงอัลกุรอานเป็ นคมั ภีร์ที่มีอานาจย่ิง ความเท็จจากข้างหน้ าและจากข้างหลังจะไม่คืบคลานเข้าไปสู่ อลั กรุ อานได้...” [ฟุศศลิ ตั 41:41-42] ‫َوَك ىَذلِ َك أَنَزلْنَاهُ ُح ْك ًما َعَربًِيّا ۚ ۝‬

17 ความว่า : “และในทานองนัน้ เราได้ประทานอลั กรุ อานไว้เป็น ขอ้ ชี้ขาดที่เป็นภาษาอาหรบั ...” [อรั เราะอฺดุ 13:37] ‫َوَمن َّلْ َْي ُكم ِِبَا أَنَزَل اََّّللُ فَأُوىلَئِ َك ُه ُم الْ َكافُِروَن ۝‬ ความว่า : “...และผู้ใดมิได้ตัดสินด้วยสิ่งท่ีอัลลอฮ์ได้ทรง ประทานลงมาแลว้ ชนเหล่านี้แหละคือผปู้ ฏิเสธการศรทั ธา”[อลั มาอดิ ะฮฺ 5:44] ‫َحَر ًجا‬ ‫أَنُف ِسِه ْم‬ ‫ِف‬ ‫َِي ُدوا‬ ‫َلا‬ ّ‫َُث‬ ‫بَيْنَ ُه ْم‬ ‫َش َجَر‬ ‫فِي َما‬ ‫َُيَ ِك ُموَك‬ ‫ََلوياُ َيسُلِْؤُِممنُواوتََن ْسلَِحيًَّّمىتا‬ ‫َِّمّفَاَلقَ َوَضَْريبِ ََتك‬ ‫۝‬ ความว่า : “มิใช่เช่นนัน้ ดอก ข้าขอสาบานด้วยพระเจ้าของเจา้ วา่ เขาเหล่านัน้ จะยงั ไมศ่ รทั ธา จนกว่าพวกเขาจะให้เจ้าตดั สินในส่ิงที่ ขดั แย้งกนั ระหว่างพวกเขา แล้วพวกเขาไม่พบความคบั ใจใด ๆ ใน จิตใจของพวกเขาจากส่ิงที่เจ้าได้ตดั สิน และพวกเขายอมจานนด้วยดี” [อนั นิสาอ์ 4:65]

‫‪18‬‬ ‫َوَما َكا َأنَنلُِميَْؤُِكموٍنَنَولَلَهاُُم ُماْْؤِْلمِنَيََرٍةةُإِِمَذاْنقَأَْمَضِرِهىْماََّّۗللُ َوَر ُ۝سولُهُ أَْمًرا‬ ‫‪ความว่า : “ไม่บงั ควรแก่ผ้ศู รทั ธาชายและผ้ศู รทั ธาหญิง เม่ือ‬‬ ‫‪อลั ลอฮ์และเราะซูลของพระองคไ์ ด้กาหนดกิจการใดแลว้ ท่ีพวกเขาจะ‬‬ ‫]‪ยงั มีทางเลอื กในเร่อื งของพวกเขา...” [อลั อะหฺซาบ 33:36‬‬ ‫َاللْلَُقٍةْر\"آ ِنأَ‪ْ:‬خَر\"َجكِهُتَاَوُمُب ْاسَلَِّّلٌلِم‬ ‫قَاَل َع ِن‬ ‫الَنَِّّب ﷺ‬ ‫اَزَيَّّْلِلِد‪،‬بَْمِن ْنأَْارقََتَّبمَ َعَرهُ ِضَكاَيَناللَهعُلَ َعىْن اهُلْهُقََادَلى‪َ:‬وأََم َّْنن‬ ‫‪َ -1‬ع ْن‬ ‫َعلَى َّض‬ ‫تََرَكهُ َكا َن‬ ‫ُهَو َحْب ُل‬ ‫‪1 – รายงานจากท่านซัยด์ บิน อัรก็อม เราะฎิยลั ลอฮุอันฮุ ท่าน‬‬ ‫‪ ได้กล่าวเก่ียวกบั อลั กุรอานว่า : “คมั ภีร์ของอลั ลอฮ์คือสาย‬ﷺ ‪เราะซูล‬‬ ‫‪เชือกของอลั ลอฮ์ ผ้ใู ดที่ปฏิบตั ิตามเขาย่อมดารงอยู่บนทางนา และ‬‬ ‫)‪ผใู้ ดท่ีละทิ้งเขาย่อมอยู่ในการหลงทาง” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2408‬‬ ‫أَ َح َدُك ْم ُمَتّ ِكئًا َعلَى‬ ‫\"َلا أُلِْفََّْي‬ ‫أَكِِ‪2‬ريتَا‪َ-‬كتِِِبهَع اَََْنيَّّْلتِلِأيَِِهاَتبّابََْْعرلاَنَْفِماٍُهُرع\"َِمر ْأَنِضْخأََيَْمرِاَرجللهُيهُأِّبَمَعّاوْنهُأََدَامَْعُروُدْنُتَاوالبِلَنِِّهِّْتِِبأمَْوِذ َُّينَﷺْي قَُاتَلَعْن‪:‬هُ‬ ‫نَْدِري َما َو َج ْدََن ِف‬ ‫فَيَ ُقوُل َلا‬

19 2 – รายงานจากท่านอะบู รอฟิอ์ เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ จากท่านนบี ‫ﷺ‬ ได้กล่าวว่า : “ฉันยังไม่พบเจอคนกลุ่มหนึ่งจากพวกท่าน กาลังนัง่ เอกเขนกอยู่บนเตียง เมื่อมีคาสงั่ สอนของฉันได้มายงั เขาจากสิ่งที่ฉัน ได้สงั่ ใช้หรือสงั่ ห้าม แล้วเขากก็ ลา่ ววา่ : เราไม่ขอรบั รู้ เราปฏิบตั ิเฉพาะ ส่ิงท่ีเราพบเจอในคมั ภีรข์ องอลั ลอฮเ์ ท่านัน้ ” (บนั ทกึ โดยอบดู าวดู : 4605; และอตั ตริ มซี ยี ์ : 2663) [[ท่ำนเชคศอลหิ ์ อลั เฟำซำนไดอ้ ธบิ ำยหะดษี น้ี เป็นปฏหิ ำรยิ ์ของท่ำนนบี‫ﷺ‬ ว่ำจะปรำกฎผคู้ นใชช้ วี ติ อย่ำงสบำยโดยไม่หมนั่ เพยี รกบั กำรแสวงหำควำมรู้ เมือ่ กล่ำวหะดีษแก่เขำ เขำจะโต้กลับมำว่ำ ฉันจะปฏิบัติตำมเฉพำะที่ อลั กุรอำนบอกถงึ เรอื่ งหะลำลและหะรอมเท่ำนัน้ สว่ นหะดษี ของท่ำนเรำะซูล ‫ ﷺ‬นัน้ มนั เป็นทสี่ งสยั ไม่ว่ำจะเป็นดำ้ นสำยรำยงำน ผู้รำยงำน และตวั บท - ผแู้ ปล]] ،َ‫اََّّلل‬ ‫أَطَا َع‬ ‫فََق ْد‬ ‫أَطَا َعِن‬ ‫\"َم ْن‬ : ‫الَنِِّب ﷺ قَاَل‬ ‫َعْنهُ َع ْن‬ ُ‫ُهَريَْرةَ َر ِض َي الله‬ ‫َع ْن أَِب‬ -3 ‫الْبُ َخاِر ُّي َوُم ْسلٌِم‬ ُ‫أَ ْخَرَجه‬ \"َ‫فََق ْد َع َصى اََّّلل‬ ‫َع َصاِن‬ ‫َوَم ْن‬ 3 – รายงานจากท่านอะบูฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ จากท่าน นบี ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “ผู้ใดท่ีภักดีต่อฉัน แท้จริงแล้วเขาได้ภักดี

‫‪20‬‬ ‫่‪ต่ออัลลอฮ์ และผู้ใดท่ีฝ่ าฝื นคาสัง่ ฉัน แท้จริงเขาได้ฝ่ าฝื นคาสัง‬‬ ‫)‪ของอลั ลอฮ”์ (บนั ทกึ โดยบุคอรยี ์ : 7137; และมสุ ลมิ : 1835‬‬ ‫اُْخ‪4‬لُُمط‪-‬بَوتِِرِهَعُُْن‪ْ:‬م َد\"َأََجَثَّماُُباِتَاِربَ ْ‪،‬بعْ ُدِنَوُك‪ََ:‬عّلْبفَِإبِدَّْدناََعَّّلٍةِلَخْيَرَرَضاَِضْلْللَََيةٌِديا\"ََّّلِلُأثَ ْخَعكَِتنَْراَجُههَُُمباَواَُمقََّّلالِْسَللِ‪ٌ،‬م‪َ:‬و َخَكْياَرَنالْهََرْدُس ِويُلَهالْدلِهُي ُُمَﷺَّميٍَدُق‪،‬وُلَو َشَِّفر‬ ‫‪4 – รายงานจากท่านญาบริ บนิ อบั ดุลลอฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่า‬‬ ‫ี‪ ได้กล่าวในคุฏบะฮ์ของท่านว่า : “เเท้จริงคาพูดที่ด‬ﷺ ‪ว่า : ท่านเราะซูล‬‬ ‫ั‪ท่ีสุดคือคมั ภีรข์ องอลั ลอฮ์ เเละทางนาท่ีดีท่ีสุดคือทางนาของมุฮมั มด‬‬ ‫‪ เเละสิ่งที่ชวั่ ช้าท่ีสุดคืออุตริกรรม และทุกการกระทาบิดอะฮนฺ ัน้ เป็น‬ﷺ‬ ‫)‪การหลงผิด” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 867‬‬ ‫اااألََِللَْعَّ‪َّ5‬مللَْلَِصْيِكّسْ‪-‬تَنَامَُحكَبَكيَاَلِوَعْاْْفَِْيِشنََنهِبااتِِذأءمََُِهِرِمَْونبََُساومَنيُلاقَوآُْباهَعِيللََِِْرِيذةُْلفَاُكََرَّْعاةََُّْملوبلِْلَملاَََاَرََْمِرِسنُِلضْْعننَِﷺطَِاضييَميَاُفقَاََأََوَوَهشَّتنإَُِّلَاعالُْْو‪ِ.‬نءاطُيَصَعتقيَََُُْرْنوقاْبانََهُاُسََُّدّلل‪،‬لُوبقََواَااَلرْللََعَلُماسلََقاََُّّصوّل‪:‬وىلُِلَُِللَلوفَاُكةاََُّمأَََِّّاللنََِْلﷺِوساُفنلَْعُنََََشِزثلّاَسِصْىبيﷺَََُكْواٍَءأتَرْمُُمك\"طأََقَأوَعتَاُْعَْلوَِنَداِوريياَْعىٌُْدلرلَُِتْغَُوهَرْىُففاَن}َُسرُودااهُلنَأَوُقَّرََِْاوكَنلاَُكيَلَلااتََِ‪َ:‬بََِّرَُّقّلبصسّلِنْبَفَفوََدلاُاقََُقكوااةَُْْوشملُإِتَﷺلََوك‪َ،‬اْيبِّد‪َِ:‬همَاَ{وكأاذََقََلََِِّقاََّّلْْدّللالْىُلَََِمكألُفََنرَْميَأِِاَزُصلسَعَْغْيلهَوِفِرَُُْفللُ\"رتى‬

‫‪21‬‬ ‫اأَققفَََََََووواَّااإأَِّلَمْلْلُنَخلُْرَْيََلوََازلنطحََََْئنأََِْنلَْكفََاََنََِعكسااًأتِسََلْْْمعنَّْا}ِّهلنََملُاإَِقََ{تولِاَِصَُكواّأَيَفتََُملبررَُِبطَُّْوِإهوِننلَْعَثْْاانَسَ}َعََِراوََعَنُْهمَرفوََهاللغَُُفساَاََْالِفّ{منْلَِهاَ{راَهَُناتَََرُلفصَبَآِّْامَنرََعََمََْملكَالُنانَنُاَوناَََفروََبكَعلِّارَلمنََاََذلااَُلسَِقّىبرَََلْتُبَوساَإكاَِْلِْْلَْمتوَْيقنََُيلْْلَطوَوََِأسماَكَِِعقَبَعَلاَََحاخاةَلَليْْلْْيٍَهدَألَهَنََُمكانناَاْاِامافِِزَِإصَََِّمِرّْبللييِنالُرُِهْصَنإاِ‪ُ.‬تًَرلراَْْيكَعُسف}َتَاِه}لَِكلَلَِهََقَسَّقىِممَمباَاااَوَفََْنلقاَلأَْاقتْنْلَُنَنََََّرَزبَِتَحوَأَاَرعََعَبْلِلهَّْْتنَمهَماَااه‪َََُِ.‬وّسَاّلالأللَْْعُ{لَْعانَََُلقَْماخَعَْتَُْوَوؤارّىزَُِمَموؤَاأْجعَنُاََهلُِّوَذوطخََلَُِّذَْجعنَْفذوينَََُمْاَّلنَتُنكَعَْسنّإِبغٌُِلِِلاّ{مهَْْفنٌامَْنآرلَاوانأناَََََملْقَِْغيُسَْبَِنِفيسكلَِننََْكنَرالتِاَُِبرَبَلَّأُهََّننََّلُِْْلفو}اام‬ ‫‪5 – รายงานจากทา่ นอะบูฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ ไดก้ ลา่ วว่า‬‬ ‫่‪ คอื อายะฮท์ ว่ี า‬ﷺ ์‪: เมอ่ื อายะฮน์ ้ีถกู ประทานลงมายงั ท่านเราะซูลุลลอฮ‬‬ ‫بِِه‬ ‫َُيَا ِسْب ُك ْم‬ ‫ُتُْفوهُ‬ ‫أَنَْشُفْىِسٍء ُكقَْمِديأٌَْرو‬ ‫َمفَايَ ْغِِففُراللََِمّسْنَمَوياَ َشِتاءَُوََمويُاَعِِذف اُبْلََمْرْن ِيضَ َشَواإِءُْنَواتََُّْبّللُُدواَعلََمىا ُكِفِل‬ ‫ََِّّلِل‬ ‫اََّّللُ‬ ‫‪ความว่า : “สรรพส่ิงในชนั้ ฟ้าและสรรพสิ่งในแผ่นดินล้วนเป็ น‬‬ ‫‪กรรมสิทธ์ิของอลั ลอฮ์ และถ้าหากพวกเจ้าเปิ ดเผยสิ่งท่ีอยู่ในใจของ‬‬ ‫‪พวกเจ้าหรือปกปิ ดมันไว้ก็ตาม อัลลอฮ์จะทรงนาส่ิงนั้นมาชาระ‬‬ ‫]‪สอบสวนแก่พวกเจา้ ” [อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:284‬‬ ‫‪อายะฮ์ดงั กล่าวไดส้ รา้ งความหวาดวติ กใหแ้ ก่เหล่าเศาะฮาบะฮ์ของ‬‬ ‫้‪ แลว‬ﷺ ์‪ พวกเขาจงึ พากนั มาหาท่านเราะซูลลุลลอฮ‬ﷺ ์‪ท่านเราะซูลลุลลอฮ‬‬

22 พวกเขาก็คุกเข่าลงแล้วกล่าวว่า : โอ้ท่านเราะซูลุลลอฮ์ พวกเราได้รบั คา บญั ชาให้กระทาสง่ิ ต่าง ๆ เช่น การละหมาด การถอื ศลี อด การญิฮาด และ การบรจิ าคทาน พวกเราแบกรบั ไหว แต่สาหรบั อายะฮท์ ถ่ี ูกประทานลงมายงั ทา่ นอายะฮน์ ้ี ยากเกนิ กวา่ ทพ่ี วกเราจะแบกรบั ไหว ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬จงึ กล่าว ว่า : “พวกท่านต้องการจะพูดเหมือนกบั ที่พวกชาวคมั ภีร์ (ยิว-คริสต์) ในยุคก่อนพวกท่านได้พูดไว้ว่า : พวกเราได้ยินแล้ว และเราได้ฝ่ าฝื น แล้วกระนัน้ หรือ? พวกท่านจะกล่าวอย่างนัน้ ไม่ได้ แต่จงกล่าวว่า : พวกเราได้ยินแล้วและพวกเราเชื่อฟังแล้ว พวกเราหวงั การอภยั โทษ จากท่าน ข้าแด่องค์อภิบาลของเรา และการกลบั คืนจะต้องไปสู่ท่าน เท่านัน้ ” พวกเขาจงึ กลา่ วตามว่า พวกเราไดย้ นิ แลว้ และพวกเราเช่อื ฟังแลว้ พวกเราหวงั การอภยั โทษจากท่าน ขา้ แดอ่ งคอ์ ภบิ าลของเรา และการกลบั คนื จะตอ้ งไปสทู่ ่านเท่านนั้ เม่อื บรรดาเศาะหาบะฮ์ได้อ่านถ้อยคาประโยคนัน้ จนคล่องแคล่วดี แลว้ อลั ลอฮไ์ ดป้ ระทานอายะฮ์ตดิ ตามลงมาหลงั จากนนั้ ว่า َ‫نآََُفمِرَنُقالبََّرَُْْسيوأَُلَحٍِِبدَاِمأُنْْنِزَلُر ُإسِللَِْيِهِه َوِمقَاْلنُواَربَِِهَِس ْعَوناَلاْ ُمَوْأَؤِمطَنُْعونَاَن ُغُكْفٌلَّرانَآَمَكَنَرَبِّنبََاَّّلِلَوإَِلَوْيَمََكلَئِالَْكتَِمِه ِصَويُكرُتُبِِه َوُر ُسلِِه لا‬ ความว่า : “เราะซูลศรทั ธาต่อสิ่งท่ีถกู ประทานลงมายงั เขาจาก องคอ์ ภิบาลของเขา และศรทั ธาชนทงั้ หลายต่างกศ็ รทั ธาด้วย ทุกคน ศรทั ธาต่ออลั ลอฮ์ ต่อมะลาอิกะฮฺของพระองค์ ต่อบรรดาคมั ภีรข์ อง พระองค์ และต่อบรรดาเราะซูลของพระองค์ โดยพวกเราจะไม่แยก

23 ศรทั ธาคนหน่ึงคนใดจากบรรดาเราะซูลของพระองค์” (หมายถึงมิได้ เลือกศรทั ธาเราะซูลบางท่านและไม่ศรทั ธาเราะซูลบางท่าน) และพวก เขากล่าวว่า : พวกเราได้ยินแล้วและพวกเราเช่ือฟังแล้ว พวกเราวอน ขอการอภัยโทษจากพระองค์ ข้าแด่องค์อภิบาลของเรา และการ กลบั คืนจะต้องไปสู่พระองคเ์ ท่านัน้ ” [อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:285] ครนั้ เม่อื บรรดาเศาะหาบะฮ์ไดป้ ฏบิ ตั ติ ามขอ้ ความในอายะฮด์ งั กล่าว แลว้ อลั ลอฮ์ ตะอาลา ไดท้ รงจากดั ความอายะฮน์ ้ีโดยทรงประทานอายะฮล์ ง มาอกี ว่า ‫تَُؤا ِخ ْذََن‬ َ‫لا‬ ‫َرَبّنَا‬ ‫ا ْكتَ َسبَ ْت‬ ‫َما‬ ‫نََمِاسينََكا َأسَبَْو ْأَت ْخَوطََعأْلََْيَنَها‬ ‫ُو ْسَعَها لَهَا‬ ّ‫إِل َا‬ ‫نَْف ًسا‬ ُ‫اََّّلل‬ ‫يُ َكلِ ُف‬ َ‫لا‬ ‫إِ ْن‬ ความว่า : “อลั ลอฮ์จะไม่ทรงบงั คบั ชีวิตใด นอกจากเท่าที่ชีวิต นัน้ จะมีความสามารถ เขาจะได้รบั รางวลั ตอบแทนความดีท่ีเขาได้แสง หาไว้ และได้รบั การลงโทษตอบแทนความชวั่ ท่ีเขาได้แสวงหาไว้ โอ้ พระเจ้าของพวกเรา โปรดอย่าเอาโทษแก่เราเลย หากพวกเราลืมหรือ ผิดพลาดไป...” อลั ลอฮต์ รสั ตอบวา่ : “ข้าตอบรบั แลว้ ” ‫َرَبّنَا َولاَ َْت ِم ْل َعلَيْنَا إِ ْصًرا َك َما ََحَْلتَهُ َعلَى اَلّ ِذي َن ِم ْن قَْبلِنَا‬

24 ความว่า : “โอ้พระเจ้าของพวกเรา โปรดอย่าได้บรรทุกภาระ หนักใด ๆ แก่พวกเรา เช่นเดียวกับท่ีพระองค์ได้ทรงบรรทุกมันแก่ บรรดาผทู้ ี่อยู่ก่อนหน้าพวกเรามาแล้ว...” อลั ลอฮต์ รสั ตอบว่า : “ขา้ ตอบรบั แล้ว” ‫َرَبّنَا َولاَ َُتَ ِمْلنَا َما لاَ طَاقَةَ لَنَا بِِه‬ ความวา่ : “โอ้พระเจา้ ของพวกเรา ขอพระองคอ์ ย่าได้ให้พวกเรา แบกรบั สิ่งที่พวกเราไม่มีความสามารถจะแบกรบั มนั ไว้ได้...” อลั ลอฮ์ ตรสั ตอบวา่ : “ข้าตอบรบั แล้ว” ‫َوا ْع ُف َعَنّا َوا ْغِفْر لَنَا َواْرََحْنَا أَنْ َت َمْولاَََن فَانْ ُصْرََن َعلَى الَْقْوِم الْ َكافِِري َن‬ ความว่า : “ขอพระองคไ์ ด้โปรดลบความผิดของพวกเรา โปรด อภยั โทษให้แก่พวกเรา และโปรดเอน็ ดเู มตตาพวกเราด้วยเถิด พระองค์ คือผ้ปู กครองของพวกเรา ดงั นัน้ โปรดได้ทรงช่วยเหลอื พวกเราให้ได้รบั ชยั ชนะเหนือกลมุ่ ชนท่ีปฏิเสธศรทั ธาด้วยเถิด” [อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:286] อลั ลอฮต์ รสั ตอบว่า : “ข้าตอบรบั แล้ว” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 125)

25 บทที่ 2 เชิดชขู อ้ ตดั สินของอลั ลอฮ์ – และคาเตือนมิให้ฝ่ าฝื นคาบญั ชา ของอลั ลอฮแ์ ละเราะซลู ของพระองค์ ‫ﷺ‬ อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั วา่ : ‫اَلّ ِذي َن إَِذا ذُكَِر اََّّللُ َوِجلَ ْت قُلُوبُهُْم َوإِذَا تُلِيَ ْت َعلَْيِه ْم آََيتُهُ َزاَدُْتُْم إِيمَاًَن ۝‬ ความว่า : “ผ้ทู ่ีเมอื่ อลั ลอฮถ์ กู กลา่ วขึ้นแลว้ หวั ใจของพวกเขาก็ หวนั่ เกรง และเมื่อบรรดาโองการของพระองค์ถูกอ่านแก่พวกเขา โองการเหล่านัน้ กเ็ พิ่มพนู ความศรทั ธาแก่พวกเขา...” [อลั อนั ฟาล 8:2] ‫ىَذلِ َك َوَمن يَُع ِظ ْم َشَعائَِر اََّّلِل فَِإَّنَا ِمن تَْقَوى الُْقلُو ِب ۝‬ ความว่า : “ฉะนัน้ ผ้ใู ดท่ีให้เกียรติแก่พระบญั ญตั ิของอลั ลอฮ์ แท้จริงมนั เป็นส่วนหน่ึงแห่งการยาเกรงของจิตใจ” [อลั หจั ญ์ 22:32]

26 ‫فَْليَ ْح َذ ِر اَلّ ِذي َن ُيَالُِفوَن َع ْن أَْمِرهِ أَن تُ ِصيبَ ُه ْم فِْتنَةٌ أَْو يُ ِصيبَ ُه ْم َع َذا ٌب أَلِيٌم ۝‬ ความว่า : “ดงั นัน้ บรรดาผ้ทู ่ีฝ่ าฝื นคาสงั่ ของเขา (มุฮมั มดั ) จง ระวงั ตวั เถิดว่า เคราะห์กรรมจะเกิดข้ึนแก่พวกเขา หรือว่าการลงโทษ อนั เจบ็ ปวดจะเกิดขน้ึ แก่พวกเขาเช่นกนั ” [อนั นูร 24:63] َ‫ة‬،‫نُنَُعملََِام\"ْيْْليْسَِهَْلَِّينَمِتٌماْرأأقََُُْْئةِْبلََسلَِإاِّادلْلَُكمَاَّمَْةموُاأُْْأخأََيَُتََُسّزناُاوَْْمِشََّممّلَيَِّلفةَُِةكُعلَباْاْنَُلوُّنِوِافأَتََإزِيّْنَذٍَاَدحسفََراٍدقََِسحِطَِمْرَتمَُّْقبن‬:‫هاألاْلَََبَُُقََّفََّلهاِّلَلَُكخأَُهاقَواْاماَِرلُّمَُوِّذيﷺَوشَيماأََْْون‬.ْ‫ِيَُُسفََشَكُرﷺَقثَّلتِةَََُمفرَقَُْكاتََفِركوَمَيلهلَُِّضََقهَفَمَااوَهُيإطَِتَْْعَذخاأُاَتَْعَّّلَِسلُُطَتانَسَمَيَعَرََبنْرةََُدقَُسهفَفَهَافاوَِقَقيَأ\"اَالِهَََّنلالُمَأََّّقلُا\"لَِْرَلخإِرَيَّْرُنسََاّضًَشجواعِهأُُﷺَلي‬.‫لمَااْنََََّّّمَََّمشّّلللِلِِرٍدْيَعن\"ائ‬:ُ‫لُتوُموِوالِداَع‬-َ‫حَقُِسهاُد‬6ُ‫بِففََِرْني‬ 6 – รายงานจากท่านหญงิ อาอชิ ะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮา ว่า : แทจ้ รงิ ชาวกุร็อยช์ได้ให้ความสาคญั ในเร่ืองของหญิงคนหน่ึงจากเผ่ามคั ซูมท่ไี ด้ ขโมยของ พวกเขาไดก้ ล่าวว่า : ผใู้ ดทจ่ี ะลองไปเจรจากบั ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ใน เร่อื งของนางเพ่อื ใหไ้ ดร้ บั การเวน้ โทษไดบ้ า้ ง? พวกเขาจงึ กล่าววา่ : ผใู้ ดเล่า ทจ่ี ะกลา้ ไปคุยกบั ท่านเราะซลู เวน้ แตท่ ่านอุซามะฮ์ บนิ ซยั ด์ ผทู้ ท่ี ่านเราะซลู โปรดปราน อุซามะฮ์จงึ ไปพูดกบั ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬จงึ กล่าว ว่า : “เจ้าจะมาขอร้องให้ละเว้นในสิ่งท่ีเป็ นบทลงโทษของอัลลอฮ์ กระนัน้ หรือ?” จากนัน้ ท่านได้ยนื ข้นึ และกล่าวปราศรยั ต่อประชาชนว่า : “โอ้ประชาชนทงั้ หลาย อนั ที่จริงแล้ว ส่ิงที่ทาให้กลุ่มชนก่อนหน้าพวก

‫‪27‬‬ ‫‪ท่านทงั้ หลายต้องพินาศ เนื่องจากเมอื่ คนท่ีมีชาติตระกลู ในหมพู่ วกเขา‬‬ ‫‪ได้ลกั ขโมย พวกเขากป็ ล่อยเขาไป และเม่ือคนที่อ่อนแอในหมู่พวกเขา‬‬ ‫‪ได้ลกั ขโมย พวกเขากลบั ลงโทษ ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ หากแม้นว่า‬‬ ‫ึ‪ฟาติมะฮ์ลูกสาวของมุฮมั มดั ลกั ขโมย ฉันกจ็ ะตดั มือของนาง” (บนั ทก‬‬ ‫)‪โดย อลั บคุ อรยี ์ : 3475; และมุสลมิ : 1688‬‬ ‫أَ ْن‬ ‫أَْم ِرهِ‬ ‫ِم ْن‬ ‫َشيْ ئًا‬ ‫تََرْك ُت‬ ‫إِ ْن‬ ‫أَ ْخ َشى‬ ‫\"إِِن‬ ‫َعْنهُ‪:‬‬ ‫اللهُ‬ ‫ابَلْبُْكٍَخرااِرل ُّيِصَوِدُيم َْقسلٌَِمر ِض َي‬ ‫‪ -7‬قَاَل أَبو‬ ‫أَِزي َغ\" أَ ْخَرَجهُ‬ ‫‪7 – ท่านอบูบกั ร์ อศั ศดิ ดกี เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ กล่าวว่า : “แท้จริง‬‬ ‫‪ เพียงน้อยนิด‬ﷺ ‪แล้วฉันกลวั วา่ หากฉันละทิ้งคาสงั่ ใช้ของท่านเราะซูล‬‬ ‫‪ฉันอาจจะหลงจากทางที่เที่ยงตรง” (บนั ทึกโดยอลั บุคอรีย์ : 3092; และ‬‬ ‫)‪มสุ ลมิ : 1759‬‬ ‫ايبِْلَعَُْاس‪َ8‬قِنلبَأََْمَع‪َُ-‬ربطَِّْنسا‪ْ،‬تَبِدأأعَِْهٍرَِِذو‪،‬بِن‪َ،‬خكُاينفََفَوِهاَعَننَََْقبل‪َََّّ:‬لاازَِلدلََََلَلُكيقاََمَّراَّااّالَعِْلءَعبُلَْتلُلَُُبأَّْيَْْنرىعِه‪َ:‬ناِأْطَص‪،‬بْيَِنََخيََعِحناقََبّاااأاأَيََِْمل‪ٍَِ،‬بلخيَسْيرَازَِههَبََْلاْمرلالِْ‪،‬مُلنُِْضْؤللََُِِموَسَِيعرنَِمَبّاَْاابكَْعََُّيّلََِنٍلم‪َُْ،‬تسوَرق‪َْ:‬إُِجكَعْيََْنهٌُّمنوفَُمُهِاابسََِعَيْمََّْشْنّسلبانَْالتَََندََأِْوناقَتََذَراتََِعهِهََِِنبالح‪َ،‬لذلَ‪:‬اَلعِىُْصكْقعُاَديَُقهٍَْنِِداْيللَ‪،‬وَمًلَنَ‪ِ،‬ملاةََيوفَِعَ‪ُ،‬لركَِيكَنَاغَابِيْففَنيََُِننَتَِِهلَضوةاَُِّمْمسأبَْاَتََْبنَصأوَُْنلَِّذادعُلَىُنَّشِنَََخمحبَّفاُارَََِِّرلًَّْ‪،‬صلنللُا‪َ،‬قِلَنّاَحفََععَِذبََْليَّلَّلَقْيْيتِانَ‪ِ:‬نهِهَل؟َيهَََُُوحَيّْمدقعََُنَذِسياَايَيلِّْيْبَْبَِهََلفنمََْْننة‪:‬مة‪َُ:‬‬

28 ‫َما‬ ِ‫فَ َواََّّلل‬ ،‫َذأَا ْخِمَرََنجهُاْالْلَبُا ِهَخلِاِْرَيُّي‬.‫ِرَوَكْاض َنَعَوَِنقّاافًْالَاِعِْنهلَِدَْيكِتَا} َِوبإِ َاّنََّّللَِه‬،‫تَِبَللَعَُْهراِفَعلََْيوأَِهْع‬ ‫َوِأْحُمْْرَي‬ ‫{ ُخ ِذ ال َعْفَو‬ ‫َجاَوَزَها عُ َمُر‬ 8 – รายงานจากท่านอบั ดุลลอฮ์ บนิ อบั บาส เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุมา กลา่ วว่า : ทา่ นอุยยั นะฮ์ บนิ หศิ นุ บนิ หซุ ยั ฟะฮ์ บนิ บดั ร์ ไดม้ าหา แลว้ ท่าน ไดแ้ วะเยย่ี มหลานของเขา (บตุ รของพช่ี าย) อลั หรุ บนิ กอ็ ยส์ บนิ หศิ นุ และ เขาเป็นคนหน่ึงในบรรดาผู้คนท่ที ่านอุมรั ได้ให้ความใกล้ชิด ซ่ึงบรรดาผู้มี ความรใู้ นอลั กรุ อานนัน้ เป็นสมาชกิ ในสภาของอุมรั และเป็นคณะทป่ี รกึ ษาของ ท่านไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่หรอื คนหนุ่มก็ตาม ท่านอุยยั นะฮ์ไดก้ ล่าวแก่หลาน ของเขาวา่ : โอ้ หลานขา้ เจา้ พอจะมตี าแหน่งใกลช้ ดิ ผนู้ าคนน้เี พ่อื ขออนุญาต ใหฉ้ นั ไดเ้ ขา้ พบเขาหรอื ไม่? เขาตอบว่า : ฉันจะขออนุญาตเขาใหท้ ่านไดเ้ ขา้ พบ ท่านอบิ นุอบั บาสเลา่ ต่อไปว่า : แลว้ เขากไ็ ดข้ ออนุญาตใหอ้ ยุ ยั นะฮ์ไดเ้ ขา้ พบ เม่อื เขา้ ไปพบ อุยยั นะฮ์ได้กล่าวแก่อุมรั ว่า : โอ้บุตรของอลั ค็อฏฏอบ แทจ้ รงิ แลว้ ท่านไม่ไดใ้ หอ้ ะไรมากมายแกเ่ ราเลย และทา่ นไมไ่ ดต้ ดั สนิ ระหวา่ ง พวกเราอย่างยุตธิ รรม ท่านอุมรั โกรธจนกระทงั่ ตงั้ ใจทจ่ี ะทุบตีเขา อลั หุรจงึ กล่าวขน้ึ ว่า: โอท้ า่ นอะมรี ลุ มมุ นิ ีน แทจ้ รงิ อลั ลอฮ์ ตะอาลา ไดท้ รงกลา่ วแก่นบี ของพระองคว์ ่า ‫ُخ ِذ الَعْفَو َوأُْمْر ِبلعُْر ِف َوأَ ْعِر ْض َع ِن اْلَا ِهلَِْي‬ ความว่า : “เจ้า(มุหมั มดั ) จงยึดไว้ซึ่งการให้อภยั และจงใช้ให้ กระทาสิ่ งที่ชอบ และจงผินหลังให้แก่ผู้โฉดเขลาทัง้ หลายเถิด” [อลั อะอร์ อฟ 7:199]

29 และน่ีคือหน่ึงจากผู้โง่เขลา อบิ นุ อบั บาส กล่าวว่า : ขอสาบานต่ออลั ลอฮ์ ท่านอุมรั ไม่ไดล้ ะเมดิ คาบญั ชาในอายะฮฺน้ีเม่อื เขา (อลั หุร) ไดอ้ ่านใหท้ ่านฟัง และปรากฏว่าท่านจะยุติ ณ ขอบเขตของคมั ภีร์ของอลั ลอฮ์เสมอ (บนั ทึก โดยอลั บุคอรยี ์ : 4642)

30 บทท่ี 3 วะฮียค์ ือมาตรฐานในการเข้าใจสิ่งต่างๆ ตวั อย่างจากท่าน นบี ‫ﷺ‬ ในการแก้ไขเกณฑก์ ารพิจารณาให้ถกู ต้องและการใช้เกณฑก์ าร พิจารณาที่ผิดคือสาเหตุหน่ึงท่ีทาให้คนหลงผิดและปฏิเสธสจั ธรรม อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ตรสั เล่าถงึ ทา่ ทขี องกลุ่มชนของนบนี ูหว์ า่ : ‫قَالُٓواْ أَنُْؤِم ُن لَ َك َوٱَتّبَ َع َك ٱْلَْرذَلُوَن ۝‬ ความว่า : “พวกเขา (กลุ่มชนนบีนูห์) กล่าวว่า จะให้พวกเรา ศรทั ธาต่อท่านกระนัน้ หรือ? ในเมื่อพวกตา่ ต้อยเท่านัน้ ที่เชื่อฟังปฏิบตั ิ ตามท่าน” [อชั ชุอะรออ์ 26:111] กลุม่ ชนของนบชี อุ ยั บก์ ลา่ วแกท่ า่ นว่า : ‫َوإََِّن لَنََرى َك فِينَا َضعِيًفا ۖ ۝‬ ความว่า : “และแท้จริงเราเห็นว่าท่าน (นบีชุอัยบ์) เป็ นคน อ่อนแอในหม่พู วกเรา...” [ฮดู 11:91] วงศว์ านอสิ รออลี กลา่ วแก่นบขี องพวกเขาว่า : ُ‫ِمْنه‬ ‫ِبلْ ُمْل ِك‬ ‫أَ َح ُّق‬ ‫َِعملََيْننَاالْ ََمواَْنِلُن‬ ‫يَ ُكو ُن لَهُ الْ ُمْل ُك‬ ‫أََّّىن‬ ‫قَالُوا‬ ‫۝‬ ً‫َوَلْ يُْؤ َت َسَعة‬

‫‪31‬‬ ‫‪ความวา่ : “พวกเขา (วงศว์ านอิสรออีล) กลา่ วว่าเขาจะมีอานาจ‬‬ ‫้‪เหนือพวกเราได้อย่างไร ? ทงั้ ๆ ท่ีพวกเราเป็นผ้สู มควรต่ออานาจนัน‬‬ ‫”‪ย่ิ งกว่าเขา และทัง้ เขาก็มิ ได้รับทรัพย์สมบัติ อันกว้างขวาง...‬‬ ‫]‪[อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:247‬‬ ‫‪บรรดาผตู้ งั้ ภาคจี ากเผา่ กรุ อ็ ยชก์ ลา่ วว่า :‬‬ ‫فَيَ ُكوَن‬ ‫َملَ ٌك‬ ‫إِلَْيِه‬ ‫أُن ِزَل‬ ‫لَْوَلا‬ ‫ۙ‬ ‫ِف اْلَ ْسَوا ِق‬ ‫ال َطَّعاَمَمَعَهُويَمْنَِِشذيًيرا‬ ‫ََيْ ُكلُ‬ ‫الَّر ُسوِل‬ ‫ىَه َذا‬ ‫َماِل‬ ‫َوقَالُوا‬ ‫۝‬ ‫ั‪ความว่า : “และพวกเขา (ชาวกรุ อ็ ยช์) กล่าวว่า “อะไรกนั กบ‬‬ ‫‪เราะซูลคนนี้ ! เขากินอาหารและเดินในตลาด ทาไมจงึ ไมม่ มี ะลกั ถกู ส่ง‬‬ ‫]‪มากบั เขาเพอ่ื จะได้เป็นผ้ตู กั เตือนร่วมกบั เขา” [อลั ฟุรกอน 25:7‬‬ ‫ااأَققََُمَلثلّا‪ْ9‬ثِدَرََْلضَّص‪-‬مأَا‪:‬اَثِّطَِِعفرََعرَمِجاْ‪،‬نَِوٌَجعايفْنَُْْببِوعُلََِعِمهََلثَِكْمَْجنيلََِْنر‪،‬اىبَِهَِاربفَْكَنََكِحقنََََوظيَأََراْ‪ِ،‬نْرصاظًْيْبْالٍََُروتََتَنَهطِّفَباِفاِبذََرَِْهجَِْللَََُبسَنص َِِوطرِّْسخَحاُرَليَزياِِةنُِضَتابتَُِاََّي؟لفّْفلَِلَأَغُكاَْْدِرَّقفخَُّلَّللََُْلِةزانانَﷺِ‪،‬أةَُعَتَعْنَرلَ‪َََ:‬هُوْيروإِىِهََُسقذَيََصااإفِوِْفينَََِزأاَللَوَِهتفََُِرّباياهُهَُ‪،َّ:‬اٌّإلقََِِلّلََّّولَاِلوُمَلَدَهْيَعََم‪َ،‬لِذّخاﷺْلهٌَِقسَوأَفََمَُِإرِت‪،‬اَعخذَلَاَىْيقزاََِعاِنهألََلََََوتَُلنَذَلىَغااْيبَِ‪:‬كَرََُقكرأهَُْببفَُْس‪،‬اقَ‪،‬بِْكَْويضتَِفٍةََلويَدإَِصَقَِامُاَذررََاوََّّْلَنْلهِلاَتوَْذكِْال‪ََ:‬شَعْسيْاعََِِصنََْﷺيريْاٍيرلَرُىَاوَِيَبصُْقهَْنِيََِْفود‪،‬نورُ‬

32 ُ‫ أَ ْخَرَجه‬.‫ بَلَى‬:‫قُْل ُت‬ ‫ال ُّدنْيَا؟‬ ‫َولَهُْم‬ ، ُ‫اْلآ ِخَرة‬ ‫لَنَا‬ ‫تَ ُكوَن‬ ‫أَ ْن‬ ‫تَْر َضى‬ ‫ أََلا‬،‫اْْلَ َطّا ِب‬ ‫الْبُ َخاِر ُّي َوُم ْسلٌِم‬ 9 – รายงานจากท่านอุมรั เราะฎยิ ลั ลอฮฺอนั ฮุ ไดก้ ล่าววา่ : ฉนั ไดเ้ ขา้ ไปพบท่านเราะซลู ‫ ﷺ‬ในขณะทท่ี ่านกาลงั นอนตะแคงอย่บู นเสอ่ื ผนื หน่ึง ฉนั ได้นัง่ ลงท่านจึงดึงชายผ้านุ่งของท่านลง ซ่ึงท่านไม่ได้สวมใส่เส้อื ผ้าอ่นื ใด นอกจากผา้ นุ่งผนื นนั้ และเส่อื ผนื นัน้ ทาใหเ้ กดิ รอ่ งรอยบนสขี า้ งของท่าน เม่อื ฉันมองดว้ ยสายตาของฉันไปรอบ ๆ ภายในหอ้ งของท่าน ฉนั เหน็ เพยี งขา้ ว บาร์เลยป์ ระมาณหน่ึงกอบและใบไมท้ ใ่ี ชฟ้ อกหนังในปรมิ าณพอ ๆ กนั อย่อู กี มุมหน่ึงของหอ้ ง และเหนือขน้ึ ไปมแี ผ่นหนังดบิ ถูกแขวนไวแ้ ลว้ น้าตาของฉนั ก็เริ่มไหลเอ่อ ท่านนบี ‫ ﷺ‬ถามว่า : “ร้องไห้ทาไมหรือ? โอ้ บุตร ของอลั คอ็ ฏฏอบ” ฉนั ตอบวา่ : โอ้ ทา่ นนบขี องอลั ลอฮ์ จะไมใ่ หฉ้ นั (รอ้ งไห)้ ไดอ้ ย่างไรกนั กใ็ นเม่อื สขี า้ งของท่านมรี อยเส่อื และสบยี งอาหารของท่านก็มี เพียงเท่าน้ี ฉันไม่เห็นว่ามีสิ่งอ่ืนใดนอกจากส่ิงท่ีฉันเห็นเลย ในขณะท่ี จกั รพรรดขิ ์ องโรมนั และจกั รพรรดขิ ์ องเปอรเ์ ซยี ต่างสขุ สาราญท่ามกลางผลไม้ นานาชนิดและลาธารหลายสาย ส่วนท่านเป็นเราะซูลของอลั ลอฮ์ และเป็นผู้ ถูกเลอื กสรรจากพระองค์ แต่กลบั มเี สบยี งอาหารเพยี งเท่าน้ี ท่านนบี ‫ ﷺ‬จงึ กล่าวว่า : “โอ้ บุตรของอลั คอ็ ฏฏอบ ท่านไม่พอใจหรอกหรือ? ท่ีความ อภิรมย์ของพวกเรานั้นอยู่ในโลกหน้า แต่ของพวกเขาอยู่ในโลกนี้ เท่านัน้ ” ฉันตอบว่า : ทาไมจะไม่พอใจเล่า (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 5191; และมุสลมิ : 1479)

‫‪33‬‬ ‫الْ ُم‪ْ0‬ؤ‪ِ1‬م‪ِ-‬ن‪َ،‬عَوْنَجَأنَِّةُبالُْهَكَرياْفَِرةَِر\"َرأَِضْخََيرَجاََّهُّللُُم َعْْسنلِهٌُم قَاَل ‪ :‬قَاَل َر ُسوُل اََّّلِل ﷺ ‪ :‬ال ُّدنْيَا ِس ْج ُن‬ ‫่‪10 – รายงานจากทา่ นอะบู ฮรุ อ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าววา‬‬ ‫‪ ไดก้ ล่าววา่ : “ดนุ ยาคือคกุ สาหรบั ผ้ศู รทั ธา และคือ‬ﷺ ‪ท่านเราะซูล‬‬ ‫)‪สวรรคส์ าหรบั ผปู้ ฏิเสธศรทั ธา” (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2956‬‬ ‫اقَلْابَُلَخا‪ِ:‬ر ُّ\"يلَْيَوُمَسْسلِالٌم‪َّ.‬ش ِدي ُد‬ ‫ﷺ‬ ‫َر ُسوَل اََّّلِل‬ ‫أَ َّن‬ ‫ِب‪1‬ل ُ‪ّ1‬صَر‪َ-‬عِةَعإَِّْننَاأَاِلبَّشُهِديَريُْدَرةَاَلّ ِذَريِضيَمَْيلِ اَُكَّّللُنَْفَعْنَسهُهُ‬ ‫أَ ْخَرَجهُ‬ ‫الْغَ َض ِب\"‬ ‫ِعْن َد‬ ‫่‪11 – รายงานจากท่านอะบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ กล่าววา‬‬ ‫‪ ไดก้ ลา่ วว่า : “คนท่ีแขง็ แกรง่ นัน้ ไม่ใช่ด้วยการลม้ ควา่ คน‬ﷺ ‪ทา่ นเราะซูล‬‬ ‫‪อ่ืน แต่คนท่ีแข็งแกร่งคือผ้ทู ่ีคุมอารมณ์ได้ในขณะโมโห” (บนั ทึกโดย‬‬ ‫)‪อลั บคุ อรยี ์ : 6114; และมุสลมิ : 2609‬‬ ‫اَِبَّّللِلَّرقُو ِبﷺَولَ‪ِ :‬كَنَّمهاُ‬ ‫قَاَل َر ُسوُل‬ ‫قَاَل ‪:‬‬ ‫اتَلَ‪2‬عُّرُّدُج‪1‬وُل‪َ-‬ناَالّلَعَِذّرْقُنوي َعََْبلبْ ِديفُِيَاقََُّكِدّلِلْْمم؟بِْمقَِنْانََلمَولَقُْسِدْلعُنَِهاوٍدَشيْ‪َ:‬رئًااَلِّضِذَ‪-‬يياَأَََّلّللاُْخَيرَُعَوجلْنَهَُهُُد‬ ‫‪ :‬لَْي َس ذَا َك‬ ‫لَهُ ‪ ،‬قَاَل‬ ‫الرقوب ِف اللغة ‪ :‬الذي لا‬ ‫ُم ْسلٌِم‪.‬‬ ‫يعيش له ولد‪.‬‬

34 12 – รายงานจากท่าน อบั ดุลลอฮ์ บนิ มสั อูด เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าววา่ ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ไดก้ ลา่ วว่า : “ใครคือผไู้ ร้ทายาทในความคิดของ พวกท่าน?” พวกเราตอบวา่ : คอื ผทู้ ไ่ี ม่มลี ูก ท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “ไม่ใช่ เช่นนัน้ แต่ทว่าผ้ไู ร้ทายาท คือ ผ้ทู ี่ลูก ๆ ของเขาไม่ได้เสียชีวิตไปก่อน เขาเลยแม้แต่คนเดียว” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2608); (ในภาษาอาหรบั คาวา่ “เราะกบู ” หมายถงึ ผทู้ ล่ี กู ของเขาทกุ คนไดเ้ สยี ชวี ติ ไปก่อนเขา) ٌ‫ َحمإَِبَّّنةن‬:‫َرَفْوَمِعَاح َّّاِتْفلَيَُمقََقاْلانَبَِِةِهل‬،َُ‫َنُّيمََِمََّْكبساالِأَُدٌم ْأجَلﷺََحَدٌهُدِفيَُوأََؤظِْدحَرفَديهُيثاَهْوأَلَْعَمَعَقانلََْنةه‬:‫ِضالأََنَّيَاحْخَاََّّرُّتَسّلَجلُيُيهََُتقََعاابَلْْنابَُيهلََُعُخلِالوَّعِررَنُُجِّنيَلِلااَلو‬،‫نًَرُ\"اح‬.‫ْحَنرَُذجإ\"ِييًَْفَمََليفاُةٍَأنَْصِمبِي‬:ُ‫فَدَُعٍَقَللْانٍَنِمل‬،‫نْر‬-‫ِسَخ‬1َ‫نفْانب‬3‫اِِمل‬ 13 – รายงานจากท่านหุซยั ฟะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ จากท่านนบี ‫ﷺ‬ ในหะดษี ของท่านเกย่ี วกบั การขาดอะมานะฮ์ของผคู้ นว่า : “จนกระทงั ่ ผ้คู น จะทาสญั ญาต่อกนั แต่แทบจะไม่มีใครทาตามสญั ญาเลย จนกระทงั ่ มี คนกล่าวขึ้นว่า : แท้จริงในตระกูลนั้นมีคนที่ซ่ือสัตย์อยู่คนหนึ่ ง จนกระทัง่ ชายคนนั้นได้รบั คาชมเชยว่าเขาช่างแข็งแกร่ง เขาช่าง เก่งกาจ เขาช่างเฉลียวฉลาด แต่ในความเป็นจริง ในหวั ใจของเขานัน้ ไม่มีความศรทั ธาอยู่เลยแม้เพียงเท่าเมล็ดผกั เล็ก ๆ” (บันทึกโดย อลั บุคอรยี ์ : 6497; และมุสลมิ : 143)

35 ‫َم ْدفُوٍع‬ ‫أَ ْشَع َث‬ ‫\"ُر َّب‬ : ‫قَا َل‬ ‫ﷺ‬ ‫أأََ َّْنخَرََرجهُُسوُمَلْسالٌََِّمّلِل‬ ُ‫اََّّللُ َعْنه‬ ‫ا َِعب ْلنَْوأَِأَقْب َسُهَمَريََْعرةَلَىَر اَِضَّّللَِي‬-‫بَْو‬1َ‫ْل‬4‫ِب‬ .\" ُ‫َْلَبََّره‬ 14 – รายงานจากท่านอะบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าวว่า ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “บางคนที่ผมเผ้ายุ่งเหยิง ถกู ผลกั ไสไล่ส่ง จากประตูทุกบานนัน้ หากเขาสาบานว่าอลั ลอฮ์จะทรงกระทาหรือไม่ กระทาส่ิงใด พระองคจ์ ะทรงให้คาสาบานของเขาเป็ นจริง” (บนั ทกึ โดย มสุ ลมิ : 2622) ِ‫ َمَّر َر ُج ٌل َعلَى َر ُسوِل اََّّلل‬:‫َعْنهُ قَاَل‬ ُ‫ض َيَحاِرََّّلٌلّي‬:ِ ‫ِالف َّسَها َِعذاِدقَاِيلُواَر‬ ‫َس ْهِل بْ ِن َس ْع ٍد‬ ‫ َع ْن‬-15 ،‫ِء َواإِلْْنُم ْسَشلَِفِمَعَْيأَ ْن‬،‫ْنفَ َمََخّرطََرَُجب ألٌَ ْنِم يَُنْن فَُكَقَحَرا‬،ِ‫إ‬ ‫ \"َما تَُقولُوَن‬: ‫ فََقاَل‬،‫ﷺ‬ ‫ َُثّ َس َك َت‬: ‫ قَاَل‬.‫ َوإِ ْن قَاَل أَ ْن يُ ْستَ َم َع‬،‫يُ َشَّف َع‬ َ‫أَ ْ\"نَهلَاذَايُْنَخَكْيرٌَحِمَوْإِن ْنِم ْلَشِءَف َاعْألََْْرن لِضا‬:‫َل َحَرِرُسٌّيوإُِلْناََّّللَِخطَ َﷺب‬:‫الُفَواَقا‬.َ‫ َعق‬.‫ْانأتَقَخُاقرَوللُجوهأََنْانلبِلفاَخاَيهُرَذْسايتَ\"َم‬.‫َذاَ\"و\"إَِم‬:،‫يفَُِمثَْقَشاََلّفَلَعَه‬ 15 – รายงานจาก ซะฮลั บนิ สะอดั อสั สาอดิ ยี ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าวว่า : มีชายคนหน่ึงเดินผ่านท่านนบี ‫ ﷺ‬ท่านจึงได้ถามบรรดา เศาะหาบะฮ์ท่ีอยู่กบั ท่านว่า : “พวกท่านมีทัศนะอย่างไรต่อชายผ้นู ี้?” พวกเขาตอบว่า : ชายคนน้ี ถ้าหากจะสู่ขอใครเขาก็จะได้แต่งงาน ถ้าหาก

36 ขอร้องเร่อื งใดเขากจ็ ะไดร้ บั ตามทร่ี ้องขอ และถ้าหากเขาพดู ผู้คนก็จะรบั ฟัง ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬กน็ ิ่งเงยี บ หลงั จากนัน้ มชี ายอกี คนหน่ึงจากบรรดามุสลมิ ท่ี ยากจนเดนิ ผ่านมา ทา่ นเราะซลู ‫ ﷺ‬ถามอกี ว่า : “พวกท่านมที ศั นะอย่างไร ต่อชายผ้นู ี้?” พวกเขาตอบว่า : ชายคนน้ีถ้าหากเขาสู่ขอใครก็จะไม่ได้ แต่งงาน ถา้ หากเขาขอรอ้ งเร่อื งใดกจ็ ะไม่ไดร้ บั ตามทร่ี อ้ งขอ และถา้ หากเขา พูดก็จะไม่มีใครฟัง ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬จึงกล่าวว่า : “ชายคนนี้มีความ ปร ะ เ ส ริ ฐ ยิ่ ง ก ว่ า ค น แ บบช า ย ค น แร ก จ าน ว น เ ต็มแ ผ่น ดิ น ร ว มกัน” (บนั ทกึ โดยบุคอรยี ์ : 5091)

37 บทท่ี 4 ความสาคญั ของการขดั เกลาจิตใจและการงานของหวั ใจ ความสาคญั ของทงั้ สองประการ – และความสาเรจ็ ของชีวิตขึน้ อยูก่ บั สองประการนี้ อลั ลอฮ์ ตะอาลา ตรสั วา่ : ‫قَْد أَفْلَ َح َم ْن ََزّكا َها ۝‬ ความว่า : “แน่นอนผู้ขัดเกลาชีวิตย่อมได้รบั ความสาเร็จ” [อชั ชมั ส์ 91:9] ‫َجَىنّ ُت َع ْد ٍٍۢن َْتِرى ِمن َْتتَِها ٱْلََْنىَُر ىَخلِ ِدي َن فِيَها ۚ َوىذَلِ َك َجَزآءُ َمن تََزَّك ىى ۝‬ ความว่า : “สวนสวรรคห์ ลากหลายอนั สถาพร ณ เบื้องล่างของ มนั มีลาน้าหลายสายไหลผ่าน พวกเขาเป็นผ้พู านักอยใู่ นนัน้ ตลอดกาล และนัน่ คือการตอบแทนสาหรบั ผ้ขู ดั เกลาตนเอง (ให้พน้ จากความชวั่ )” [ฏอฮา 20:76]

38 ‫َولَْوَلا فَ ْضلُ اََّّلِل َعلَْي ُك ْم َوَرَْحَتُهُ َما َزَك ىى ِمن ُكم ِم ْن أَ َح ٍد أَبًَدا َوىلَ ِك َّن اََّّللَ يَُزكِي‬ ‫َمن يَ َشاءُ ۗ ۝‬ ความว่า : “และหากมิใช่ความโปรดปรานของอลั ลอฮ์แก่พวก เจ้าและความเมตตาของพระองค์ แล้วก็จะไม่มีผ้ใู ดในหมู่พวกเจ้าท่ี บริสุทธ์ิเลย แต่อัลลอฮ์ทรงให้ผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์บริสุทธ์ิ...” [อนั นูร 24:21] อลั ลอฮไ์ ดช้ แ้ี จงหน้าทข่ี องเราะซลู ทถ่ี ูกสง่ มา โดยทรงใหก้ ารขดั เกลา เป็นหน่ึงในหน้าทพ่ี น้ื ฐานของเราะซูล พระองคต์ รสั วา่ ‫ُهَو اَلّ ِذي بََع َث ِف اْلُِميَِْي َر ُسوًلا ِمْن ُه ْم يَْتلُو َعلَْيِه ْم آََيتِِه َويَُزكِيِه ْمٍ ۝‬ ความว่า : “พระองคท์ รงเป็นผ้แู ต่งตงั้ เราะซลู ขึ้นคนหน่ึงในหมู่ผู้ ไม่รจู้ กั หนังสือจากพวกเขาเองเพ่อื สาธยายอายะฮต์ ่าง ๆ ของพระองค์ แก่พวกเขา และทาให้พวกเขาผดุ ผอ่ ง...” [อลั ญมุ อุ ะฮ์ 62:22] ‫َك َما أَْر َسْلنَا فِي ُك ْم َر ُسولا ِمْن ُك ْم يَْتلُو َعلَْي ُك ْم آََيتِنَا َويَُزكِي ُك ْم ۝‬ ความว่า : “ดงั ที่เราได้ส่งเราะซูลผหู้ นึ่งจากพวกเจา้ เองมาในหมู่ พวกเจ้า ซึ่งเขาจะอ่านบรรดาโองการของเราให้พวกเจ้าฟัง และจะทา ให้พวกเจ้าสะอาดบริสทุ ธ์ิ...” [อลั บะเกาะเราะฮ์ 2:151]

39 ‫َرَُسواأَْونُْْلُلَْْاِتبََّّلِلََووالُِليّْهَََهرِمﷺا‬،‫َلِمََولَْازنكِأَاَهقلُْاَعوأَُلنْْج لَِزَتُكَواْملَْخإََِْيكّلرُاَسَمَِكلَْنماَواَلْزََّككبُااْخََهنِال‬،‫ّمنَِضإِْفَيِِنساََّأّلَيلُعُتَوَعْقْنذَُهوُابَِهقَااَك‬.َ‫ْْرسقَآالِلَمٌَملِّتَُهر‬:َ‫َكااْنألَْنَقخَزْْيْيرِبَِدجُقاهلبْوَلُِّلنُهُمَأّم‬.‫هِابَع‬،َ-‫ََلذُاال‬1‫َُمقَعْوو‬6‫يَََوو‬ 16 – รายงานจากท่านซยั ด์ บนิ อรั กอ็ ม เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ กล่าวว่า : ฉันจะไม่กล่าวแก่พวกท่านนอกจากเช่นทท่ี ่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ได้เคยกล่าวไว้ ทา่ นเราะซูล ‫ ﷺ‬ไดก้ ลา่ วว่า : “โอ้อลั ลอฮ์ แท้จริงฉันขอความค้มุ ครองต่อ พระองค์ให้พ้นจากความอ่อนแอ ความเกียจคร้าน ความขลาดกลวั ความตระหน่ี และการแก่หง่อม และการลงโทษในหลมุ ศพ โอ้ อลั ลอฮ์ โปรดนาความยาเกรงสู่ใจของฉัน และโปรดขดั เกลามนั พระองคเ์ ป็นผู้ ขดั เกลามนั ที่ดีท่ีสุด พระองคค์ ือผ้ปู กครองของมนั และผ้เู ป็ นนายของ มนั ” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2722) ُ‫ُنأَفِْخْتَيَراَجٌنه‬.‫بِِهﷺإِيمََاوًََنْن‬ ‫ُكَنّا َم َع الَنِِّب‬ :‫َعْنهُ قَاَل‬ ‫فََعتَ َْعنَلّ ْمُنَجاْن ُادِْلِيبمَابَْنِنقَْبَعَْبل ِدأَ ْانََّّلنَلِتَ َعََرلَّمِض اَليُْقاَْرآَّّللَُن‬ -17 ‫الُْقْرآ َن فَاْزَد ْدََن‬ ‫َُثّ تََعَلّ ْمنَا‬ ٌ‫َحَزا ِوَرة‬ .‫ابْ ُن َما َجه‬

40 17 – รายงานจาก ญุนดุบ บนิ อบั ดุลลอฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าว ว่า : “พวกเราอยู่กับท่านนบี ‫ ﷺ‬ซ่ึงในตอนนัน้ เรายงั อยู่ในวยั เด็กใกล้จะ บรรลุศาสนภาวะ เราได้เรียนรู้ความศรัทธาก่อนท่ีจะเรียนรู้อัลกุรอาน หลงั จากนัน้ เรากไ็ ด้เรยี นรู้อลั กุรอานความศรทั ธาของพวกเราจงึ เพม่ิ พนู ขน้ึ ดว้ ยอลั กุรอาน” (บนั ทกึ โดยอบิ นุ มาญะฮ์ : 61; ชยั ค์ อลั อลั บานยี ก์ ลา่ วว่าเป็น หะดษี เศาะฮหี ์ ใน เศาะฮหี ์ อบิ นิ มาญะฮ์) ‫ها ُهنا‬ ‫الَتّ ْقَوى‬ \" : ‫ﷺ‬ ِ‫اََّّلل‬ ‫َر ُسوُل‬ ‫لٌِمقَاَل‬:‫أ َعخْنهرُجقَهاَُلم ْس‬ ُ‫إلَعىْن أََصِْدبِرِهُهثََريَْلَرةَ َثَر َمَِضّراَيٍتاََّّل\"ل‬ -18 ُ‫ويُ ِشير‬ 18 – รายงานจากท่านอะบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ กล่าววา่ ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ไดก้ ล่าวว่า : “ความยาเกรงนัน้ อยู่ท่ีนี่” แลว้ ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬กช็ ไ้ี ปทอ่ี กของท่าน (โดยกล่าวและชเ้ี ช่นน้)ี สามครงั้ (บนั ทกึ โดยมสุ ลมิ : 2564) ‫إِلَى‬ ‫يَْنظُُر‬ ‫ َلا‬.َ‫إُِمَّن ْسالََِّّلٌمل‬ \":‫ﷺ‬ ‫ُك ْمقَاََوألَ ْعَرَمُاسلِوُُكلْماََّّ\"لِل‬:ِ‫قَقُالَُلوب‬ ‫َرةََولََرِكِضْنَييَْناََّّلظُلُُر إَعِْنلَهُى‬،ْ‫ْم َعَوأَْنْمَأوَالِِبُك ْمُهَري‬-‫ِرُك‬1‫ُصَو‬9 ‫ أخرجه‬. 19 – รายงานจากท่านอะบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าวว่า ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “แท้จริงแล้ว อลั ลอฮ์ไม่ทรงมองที่รูปร่าง

41 หน้าตาและทรพั ยส์ มบตั ิของพวกท่าน แต่พระองคท์ รงมองท่ีหวั ใจ และ การงานของพวกท่าน” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 2564) ‫\"أََلا‬ : ‫ﷺ يَُقوُل‬ ِ‫ ُكَُلَِّسهُْع َوإُِتذَاَرفَُسوَسَلَداََّّْلتل‬:‫ِنْضأبْغََةًنخرإِبَجَذِاشهياٍرلَبصَلَرخَِضاحرَيْتياََّّلولَُصُملََعْسْنَحلِهٌُماْْقَلَاََسلُد‬.‫ِِهفَيَعااْنلْْلََقاْللَُنسّ ْعِدُبَم\"ُام‬-‫َو‬2‫إِاَّن‬0‫أََوَل‬ ُ‫ُكُلّه‬ ‫فَ َس َد اْْلَ َس ُد‬ 20 – รายงานจากท่าน นุอม์ าน บนิ บะชรี เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าว ว่า ท่านเราะซูล ‫ ﷺ‬ได้กล่าวว่า : “พึงทราบเถิดว่า ในร่างกายเรานัน้ มี ก้อนเนื้ออยู่ก้อนหนึ่ง ถ้าส่วนดงั กล่าวดี ร่างกายทุกส่วนกจ็ ะดีตามไป ด้วย แต่ถ้าส่วนดงั กล่าวไม่ดี ร่างกายส่วนอื่น ๆ กจ็ ะไม่ดีตามไปด้วย ก้อนเนื้อท่ีว่านัน้ กค็ ือหวั ใจ” (บนั ทกึ โดย อลั บุคอรยี ์ : 2051; และมุสลมิ : 1599) ُ‫تَأبَنَخاراَجَّّلله‬.‫أَِسْنِنَْيَعا‬ ‫َوبََْْي‬ ‫ُلَُموباُهُْمَكالَِِنذْكبَِرَْْايََّّلإِِل ْسَ﴾لِإمَِنَّلاا‬:‫ق‬ ‫ْلآَيعَِةْن اب﴿ْ ِأنََلَْمََيْْسِنعُ لوَِلٍّد ِذَير َنِض آَيَمانََُّوّاللُأَ َْعنْنهَُُتْقَاَشَلَع‬-‫لِِهٌما‬2‫ِْذس‬1َ‫بُِمه‬ ‫أَْربَ ُع‬ 21 – รายงานจากท่านอบิ นุ มสั อูด เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ ไดก้ ล่าวว่า: “ช่วงเวลาระหว่างการรบั อสิ ลามของพวกเราและการทอ่ี ลั ลอฮ์ตาหนิพวกเรา ในอายะฮท์ ว่ี า่ : “ยงั ไมถ่ งึ เวลาอีกหรือสาหรบั บรรดาผ้ศู รทั ธาที่หวั ใจของ

42 พวกเขาจะนอบน้อมต่อการราลึกถึงอลั ลอฮ์...” [อลั หะดดี 57:16] คอื ช่วงเวลาเพยี งแค่ 4 ปีเท่านนั้ ” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 3027) -‫َلََنَّملااَىلِامنَُسْنَُُنزمَلهََُإََِّمدلٍَْىعُدت‬:‫نرَبأَُالَْوداَحَقنَََهّاَّْدزتَْْىللنََإَِْأمزَََذوََأََّارولَمَُلِِلََّربََثَقََامّكلُاَةَب﴾وانَاَََعلزو‬،َّ‫َالتًََدنَّاع\"اْإِشةَُِر‬:‫َيِزوَاِةَْنلتَلاَأََّوساب‬:ّ‫ّلجُواَمهََللْاَعِوذانْلِعْنبكَََشهُُدَرداخُْيهعُااقٍَْءمْرااْلللَََن‬:‫َْوراهَُللَّص\"ِنضََقََِّالسأزَليُاَلفِوخاَعايَرأَّةََُّلَه‬،‫مَلَْولأَْاَْؤنََرِاَمنتَنِاُم﴿ْلْزْنبَُِعَُيَمْنوواْللََفَد‬:ُْ‫ولْاِم‬:‫ٌْوَلشََسأََةَنالَْلُسَِءَعزأَُُِولملإَِرَُّلةٌباَا‬-ْ‫ََلنَاعَوااَِرلاوئيَِلَنِْة‬،‫واإلِألْاَِبِبمَلََعنًَققدناََْنررآَِْةزَل‬-ََ:‫مْرسةَُر‬2َْ‫ِْللَيوﷺ‬2‫ااأُْْس‬ 22 – รายงานจากทา่ นหญงิ อาอชิ ะฮ์ อุมมุลมุอม์ นิ นี เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮา ไดก้ ล่าวว่า “อนั ทจ่ี รงิ อลั กุรอานทถ่ี ูกประทานลงมาในช่วงแรก ๆ คอื ซู เราะฮส์ นั้ ๆ ซง่ึ กล่าวถงึ สวรรค์และนรก จนกระทงั่ ผคู้ นเรม่ิ ศรทั ธาและพรอ้ ม ทจ่ี ะปฏบิ ตั ติ ามคาสอนของอสิ ลาม บทบญั ญตั เิ ก่ยี วกบั หะลาลและหะรอมจึง ได้ถูกประทานลงมา ถ้าอายะฮฺแรก ๆ ถูกประทานลงมาว่า “จงอย่าด่มื สุรา” แน่นอนพวกเขาจะพดู ว่า : เราจะไม่มวี นั ละท้งิ การด่มื สุราแน่นอน และถา้ ถูก ประทานลงมาว่า “จงอย่าล่วงประเวณี” พวกเขากจ็ ะพดู วา่ : เราจะไม่มวี นั ละ ท้งิ การล่วงประเวณีแน่นอน อายะฮ์ทไ่ี ดถ้ ูกประทานลงมาแก่ท่านเราะซูล ‫ﷺ‬ ทเ่ี มอื งมกั กะฮเ์ มอ่ื ฉนั ยงั เป็นเดก็ คอื อายะฮฺทว่ี ่า

43 ‫بَ ْل ال َّسا َعةُ َمْوِع ُد ُه ْم َوال َّسا َعةُ أَْد َهى َوأََمُّر‬ ความว่า : “แต่วา่ ยามอวสาน (วนั กิยามะฮ)์ นัน้ เป็นกาหนดเวลา (การลงโทษ) ของพวกเขา และยามอวสานนั้นทุกข์ทรมานยิ่งและ ขมข่ืนยิ่ง” [อลั เกาะมรั 54:46] ขณะทซ่ี ูเราะฮ์ อลั บะเกาะเราะฮ์และซเู ราะฮ์ อนั นสิ าอน์ ัน้ ไมไ่ ดถ้ ูกประทานลง มาเว้นแต่ตอนทฉ่ี ันยา้ ยไปอยู่กบั ท่านนบี ‫ ﷺ‬แลว้ ” (บนั ทกึ โดยอลั บุคอรยี ์ : 4993)

44 บทท่ี 5 ความประเสริฐและคณุ ค่าของความร้ทู ่ีมีประโยชน์ และความน่าตาหนิของผทู้ ี่ไมป่ ฏิบตั ิตามความรู้ อลั ลอฮ์ ‫ ﷻ‬ทรงตรสั วา่ : ‫َوقُ ْل َر ِب ِزْدِن ِعْل ًما ۝‬ ความว่า : “...และจงกล่าวเถิด : ข้าแต่องค์อภิบาลของข้า พระองค์ ขอพระองค์ทรงโปรดเพิ่มพนู ความรู้แก่ข้าพระองคด์ ้วยเถิด” [ฏอฮา 20:114] ‫قُ ۡل َه ۡل يَ ۡستَِوي ٱَلّ ِذي َن يَ ۡعلَ ُموَن َوٱَلّ ِذي َن َلا يَ ۡعلَ ُمو َۗن إَِّنَا يَتَ َذَّكُر أُْولُواْ ٱ ْۡلَۡلىبَ ِب ۝‬ ความวา่ : “...จงกล่าวเถิด (มุฮมั มดั ) บรรดาผรู้ ้แู ละบรรดาผ้ไู ม่รู้ จะเท่าเทียมกนั หรือ?...” [อซั ซมุ รั 39:9] ‫إَّنا ُيْ َشى اللهَ من ِعباِده العلَماءُ ۝‬ คว า ม ว่ า : “...แท้จริ ง บรรดาผู้ท่ีมีความรู้จากปวงบ่าว ของอลั ลอฮเ์ ท่านัน้ ที่เกรงกลวั พระองค.์ ..” [ฟาฏริ 35:28]

45 ‫ \"َم ْن يُِرِد اََّّللُ بِِه َخْيًرا‬: ‫يَُقوُل‬ ‫ﷺ‬ ‫الَنَِّّب‬ ‫ ْسََلِِسٌمْع ُت‬:‫َأَر ِْخضَرَيَجاهََُّّلالُلْبَُعَْنخاهُِرقَُّايَلَوُم‬ َ‫َِعفْنالُمِدَعياِنِويَ\"ة‬ -23 ُ‫يَُفِق ْهه‬ 23 – รายงานจากท่านมอุ าวยิ ะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ เล่าว่า ฉนั ไดย้ นิ ท่านนบี ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “เม่ืออลั ลอฮฺ์ทรงประสงค์ให้บ่าวคนหน่ึงได้รบั ความดีงาม พระองค์จะให้เขามีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในศาสนา” (บนั ทกึ โดย อลั บคุ อรยี ์ : 71; และมสุ ลมิ : 1037) ‫اْأَِلْنْو َسَوالَُنٍد‬،‫َفَمُاع بَِتِه‬ ‫إِذَا‬ : ‫قَاَل‬ ،‫أَِمَّننَر ُسَصوَدَقلٍَةاََّّلَلِجا ِريٍَةﷺ‬ ‫ّللُ؛ َعإِْنَّلهُا‬.‫ُهُُهأَإرِيَْخّلَاررةَجِمهَرْنُِمضثََْسيَلِلاثٌمٍََّة‬.‫يََعَْعدنْعُنهُوأََعِلبهَمل‬ -24 َ‫يُْن ت‬ ‫أَْو ِعْلٍم‬ ‫انَْصَقالِطٍَحَع‬ 24 – รายงานจากอะบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎิยลั ลอฮุอนั ฮุ กล่าวว่า : แทจ้ รงิ ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “เมื่อมนุษยเ์ สียชีวิตลง การงาน ทงั้ หลายของเขากจ็ ะขาดตอนลง เวน้ แต่เพียงสามประการ นัน่ คือ การ บริจาคทานท่ีได้รบั ผลบุญต่อเนื่อง (เศาะดะเกาะฮ์ ญารียะฮ์) ความร้ทู ่ี ยงั คงถกู นาไปใช้ประโยชน์ และบุตรที่ดีขออุอาอ์ให้แก่เขา” (บนั ทกึ โดย มุสลมิ : 1631)

‫‪46‬‬ ‫إِِن أَعُوذُ بِ َك‬ ‫َ‪:‬د ْاعلََولٍّةُه ََلّما‬ ‫تََكْاشبََنُعيََُقوِموُْنل‬ ‫أَ َّن الَنَِّّب ﷺ‬ ‫لَِمهَ‪5‬اْن‪ِ.2‬ع‪ْ-‬لٍمأََعَلْْخناَرَيزََجيْْنهُِدَف ُبمُْع ِنْسَولِِأمٌَمْرْقنََمقَْلَر ٍِضب َيَلااََُّّلَلُيْ َشَعْنُعهُ‬ ‫يُ ْستَ َجا ُب‬ ‫َوِم ْن نَْف ٍس َلا‬ ‫‪25 – รายงานจากซยั ด์ บนิ อรั กอ็ ม เราะฎยิ ลั ลอฮอุ นั ฮุ เลา่ ว่า : ท่าน‬‬ ‫‪ ไดก้ ลา่ ววงิ วอนอยเู่ สมอว่า : “โอ้ อลั ลอฮ์ ฉันขอความค้มุ ครอง‬ﷺ ู‪เราะซล‬‬ ‫‪ต่อพระองคใ์ ห้พน้ จากความรทู้ ี่ไมม่ ีประโยชน์ หวั ใจท่ีไม่นอบน้อมความ‬‬ ‫‪ต้องการท่ีไม่รู้จกั พอและดุอาอ์ที่ไม่ถกู ตอบรบั ” (บันทึกโดยมุสลิม :‬‬ ‫)‪2722‬‬ ‫ااأتنيَُُِللْلََععََْع‪َ6‬نقَعّاِعِقَِاالمََِّْمللْلٌ‪ََْ2‬مهَيُلمِسَ‪َ-‬وفَتَُِقَوتيَجَُعفَََععرفَِْأِْقرارَيلفّاَلْْلنَيَهََعمَِهَنضّتاْلءاٌاهأََُ؟م‪،‬ىِاِرفَل‪َْ،‬بو؛قيَََقُقَقوَاْقََْْردََعوَُرهاآوأََللَمَََّررقِيَْلْناميفاَُلجْتَُلْرَلةَقمَُِهَقلُِقيلٌُااْي‪َ،‬رتآََاقَوْلَاَََوعقمََُرنَثَََِّةِملرّسأُِْضْألتفََُعِأمَُعَُُيهفَِتِلََرايتْيََتَاوََِّهبّفِِلَّفِلّيَُلِبهقِيَكلَُاِهرَهفَََِعراكُجَعَلفَحَ؟ُْنْيسٌاَئّلٌَّلع‪ْ،‬هِهَُِتُّقرحاففََقََْاراوهآَُقْأقََسََْابتُْسَلْدننعِتَُ‪،‬لَْعشََعقطمَِْشَلَيااِمهقَ‪ِ:‬هُههُاََتلدىََْدَ‪َِ،‬لرفمََْفكََِسوأَعُُُْْنَعْكتََجثِّرُفت‪ََ،‬تَِأذهَأُبَُْتِههِِبمقِمَاْصاِهَنَََْر‪،‬نرتََاحلفََُبسِّقََّوَِِهاَتعسوَلَكَفبََِّريأللفََفَُذِكلاٍَْبهْنُّلْلاِقفََُسََّنمِّلَََََميُاِلكِتَعِتاحَِلِمتََُوّفهَُلَعََبعبﷺَُكلّاِمفأِكللَََِْيَْلمننََّّعِهَْعانلَُقَرَََِرففََيتوكتُىأ؛ُنَُْهلاِفقََِافلََْيتوَاو‪َ،‬عتَِ‪َ:‬رَقْهْلجبْلِاُقجََإمِِِفهِها؟يَِلهٌَّنَل‪،‬تَِفلهَيُتاَأََعَِقْقَََفََحَعّّاإالَِوَرلََّفََّّّلمََََْلللنمااتهُ‬

47 ‫بِِه‬ ‫أُِمَر‬ ّ‫َُث‬ ،‫قِي َل‬ ‫فََق ْد‬ ‫َج َوا ٌد‬ ‫ُه َو‬ ‫َكأ فَخَعرْلجهَتملِيُسَقلامَل‬.‫أَُلْكِقَذبَْي َِتف َاوللََنّاِكَنِّر‬ ‫ قَاَل‬،‫أَنَْفْق ُت فِيَها لَ َك‬ ّ‫فَ ُس ِح َب َعلَى َو ْجِهِه َُث‬ 26 – รายงานจากท่านอบู ฮุรอ็ ยเราะฮ์ เราะฎยิ ลั ลอฮุอนั ฮุ ไดก้ ล่าว ว่า : ฉันได้ยนิ ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “บุคคลแรกท่ีจะถกู ตดั สิน ในวนั กิยามะฮ์ คือ ชายคนหน่ึงที่ตายชะฮีด แล้วเมื่อเขาถกู นาตวั มา พระองคก์ ท็ รงชี้ให้เขาเหน็ ถึงความโปรดปรานต่าง ๆ ของพระองค์ (ท่ีมี ต่อเขา) เมอื่ เขายอมรบั แลว้ พระองคก์ ท็ รงถามว่า “แล้วเจา้ ใช้มนั ไปกบั การใดบ้าง?” เขาตอบว่า “ฉันใช้มนั ไปกบั การต่อสู้เพื่อพระองค์จนฉัน ได้ตายชะฮีด” พระองคต์ รสั ว่า “เจ้าโกหกแล้ว ที่เจ้าต่อสู้กเ็ พ่ือจะได้รบั การกลา่ วขานวา่ เป็นผ้กู ล้า และกไ็ ด้ถกู กลา่ ว (ชมเชยตามนัน้ ) ไปแลว้ ” แลว้ พระองคก์ ท็ รงมีบญั ชาออกมา แลว้ เขากถ็ กู ลากหน้าควา่ ออกไปจน กระทงั้ ถกู โยนลงไปในไฟนรก ...ชายอีกคนหน่ึงได้รา่ เรียนและสอนศาสนาและอ่านอลั กรุ อาน แลว้ เมอื่ เขาถกู นาตวั มา พระองคก์ ท็ รงชี้ให้เขาเหน็ ถึงความโปรดปราน ต่าง ๆ ของพระองค์ (ท่ีมีต่อเขา) เมื่อเขายอมรบั แล้ว พระองค์ก็ทรง ถามว่า “แล้วเจ้าใช้มนั ไปกบั การใดบ้าง?” เขาตอบว่า “ฉันได้รา่ เรียน และสอนศาสนา และอ่านอัลกุรอานเพ่ือพระองค์” พระองค์ตรสั ว่า “เจ้าโกหกแล้ว ที่เจ้ารา่ เรียนศาสนากเ็ พ่ือจะได้ถกู กล่าวขานว่าเป็ นผ้รู ู้ และท่ีเจ้าอ่านอลั กรุ อานกเ็ พ่ือจะได้ถกู กล่าวขานว่าเป็ นนักอ่าน และก็ ได้ถูกกล่าว (ชมเชยตามนั้น) ไปแล้ว” แล้วพระองค์ก็ทรงมีบญั ชา

48 ออกมา แล้วเขากถ็ กู ลากหน้าควา่ ออกไปจนกระทงั้ ถกู โยนลงไปในไฟ นรก ...และชายอีกคนหน่ึงที่อลั ลอฮไ์ ด้ให้เขามงั่ มอี ยา่ งกวา้ งขวาง ทรง ให้เขามีทรพั ย์สินทุกชนิ ด แล้วเม่ือเขาถกู นาตวั มา พระองค์กท็ รงชี้ให้ เขาเหน็ ถึงความโปรดปรานต่าง ๆ ของพระองค์ (ที่มีต่อเขา) เม่ือเขา ยอมรบั แล้ว พระองค์กท็ รงถามว่า “แล้วเจ้าใช้มนั ไปกบั การใดบ้าง?” เขาตอบว่า “ฉันไม่ได้ละทิ้งหนทางใดท่ีพระองค์ทรงชอบให้บริจาค นอกจากฉันจะใช้มนั บริจาคในหนทางนัน้ เพื่อพระองค”์ พระองค์ตรสั ว่า “เจ้าโกหกแล้ว ที่เจ้าบริจาคไปกเ็ พือ่ จะได้ถกู กล่าวขานวา่ เป็นคนใจ บุญ และกไ็ ด้ถกู กล่าว(ชมเชยตามนัน้ )ไปแล้ว” แล้วพระองค์กท็ รงมี บญั ชาออกมา แล้วเขากถ็ กู ลากหน้าควา่ ออกไปจนกระทงั้ ถกู โยนลงไป ในไฟนรก” (บนั ทกึ โดยมุสลมิ : 1905)

49 บทท่ี 6 คาสอนของศาสนานัน้ มีลาดบั ขนั้ ที่แตกต่างกนั ในเร่อื งคาสงั่ ใช้ คาสงั่ ห้าม และคาบอกเล่า – และความเข้าใจที่ลกึ ซึ้งในศาสนาเกิดขน้ึ จากความเขา้ ใจท่ีถกู ต้องในลาดบั ขนั้ ของคาสอนเหล่านี้ อลั ลอฮ์ ตะอาลา ไดต้ รสั ไวว้ า่ ‫اَلّ ِذي َن َْيتَنِبُوَن َكبَائَِر اِْلُِْث َوالَْفَوا ِح َش إَِّلا الَلَّمَم ۚ ۝‬ ความว่า : “บรรดาผ้หู ลีกห่างจากการทาบาปใหญ่และส่ิงลามก ทงั้ หลาย เวน้ แต่ความผิดพลาดเลก็ น้อย...” [อนั นัจม์ 53:32] ‫يا‬،‫ذإَِِرّلَََك‬:ِِ‫بَّّلَلِلاقالاَْلِإَُِيَمللَْنْهَهن‬.ََُِ‫َ{ْعيالَََّأّلَوُمال‬:َ‫َلأ‬:ُ‫ه‬:‫رسُتوﷺوقلُا‬،َ‫رَُّّلِلقيُول‬:‫وَُصَلالَْدَّّالَِل‬:‫ْعاََبقُظَللُمَِ؟رُفتُسقا‬:َ‫لَضأَرق‬:َ‫اعَقلفَاَك‬:‫َعْْنعالقهُلظاَهَُِملقَم؟‬.‫لُك]ِبأ‬2َ‫اتََّاّل‬5‫َيملِكعٌِم‬5‫رولُِمملِِهض ْنس‬:‫ي}ِننأأَ[ككِخاُتّْعليرابجآٍقِبيهَبرةٍةَا‬.‫ُيأْمَلَِْنَبأَُعّيِذاُّْلِيرناْلُْمأأآَُقتْنَيََُِيٍِّْةبِدذوُِِمررِبْم‬-ْْ‫ِرُملا‬2‫بعَِْودْلا‬7ََِ‫اأأَلُته‬ 27 – รายงานจากท่านอุบยั ย์ บนิ กะอบั เล่าว่า ท่านเราะซูลุลลอฮฺ ‫ ﷺ‬กล่าวว่า : “โอ้ อบู มุนซิร (ฉายาของอุบยั ย์ ท่านร้หู รือไม่ว่าในคมั ภีร์