เทคนิคการเพาะพันธุ์ปลา

บทท่ี 6 การจดั การฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลา เอกสารอ้างองิ จาลอง มงั คละมณี. 2552. เอกสารประกอบการเรียนวิชาการจัดการฟาร์มสัตว์น้า. สงขลา : วิทยาลยั ประมงติณสูลานนท์ สานกั งานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. 157 หนา้ . พิมาน เหลาะเหม. 2552. เอกสารประกอบการเรียนวิชาการเลีย้ งปลา. สงขลา : วทิ ยาลยั ประมง- ติณสูลานนท์ สานักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. 374 หน้า. ไพรินทร์ แยม้ จินดา และอุไรวรรณ บุญอาจ. 2546. การจัดการธุรกิจเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : เอมพนั ธุ์. 280 หนา้ . ภาณุ เทวรัตน์มณีกุล, สุจินต์ หนูขวญั และ วีระ วชั รกรโยธิน . 2545. การเพาะเลี้ยงสัตว์น้าจืด สมุทรปราการ : สานกั งานฝ่ ายฝึ กอบรม ศูนยพ์ ฒั นาการประมงแห่งเอเชียตะวนั ออกเฉียงใต.้ 185 หนา้ . สะเท้ือน ป่ิ นน้อย. 2543. หลกั การจัดการฟาร์มสัตว์น้า. พิมพค์ ร้ังท่ี 2 กรุงเทพฯ : คณะประมง มหาวทิ ยาลยั เกษตรศาสตร์. 196 หนา้ . สุทธิพงศ์ วฒุ ิเจริญวงศ.์ 2552. การเพาะพนั ธ์ุปลา. กรุงเทพฯ : เกษตรสยามบุค๊ ส์. 200 หนา้ . อุทยั รัตน์ ณ นคร. 2538. การเพาะขยายพันธ์ุปลา. พิมพค์ ร้ังท่ี 4 กรุงเทพฯ : ร้ัวเขียว. 231 หนา้ . อุธร ฤทธิลึก. 2548. การจัดการฟาร์มสัตว์นา้ . กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์. 184 หนา้ . Woynarovich, E. and L. Horvath. 1980. The artificial propagation of warm water finfishes. Fisheries technical paper No. 201.Rome : Food and Agricultural Organization. 183 p. 196

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา บทท่ี 7 การจับ การขนส่ง และการตลาดลูกปลา หัวข้อเร่ือง 1. ความนา 2. การจบั ลูกปลา 3. การเตรียมลูกปลาก่อนการขนส่ง 4. การขนส่งลูกปลา 5. การตลาดลูกปลา 6. สรุป จุดประสงค์เชิงพฤติกรรม 1. อธิบายลกั ษณะการจบั ลูกปลาได้ 2. อธิบายข้นั ตอนการเตรียมลูกปลาก่อนการขนส่งได้ 3. บอกชนิดและอตั ราการใชส้ ารเคมีในการขนส่งลูกปลาได้ 4. บอกปัจจยั ท่ีมีผลตอ่ การรอดตายของลูกปลาในระหวา่ งการขนส่งได้ 5. บอกประเภทของการตลาดลูกปลาได้ 6. สามารถทาการคดั ขนาดลูกปลาได้ 7. สามารถนบั จานวนลูกปลาไดถ้ ูกวธิ ีและเหมาะสมตามชนิดของปลา 8. สามารถรวบรวมลูกปลาในบ่อซีเมนตไ์ ดถ้ ูกตอ้ งและปลาไม่บอบช้า 9. สามารถบรรจุลูกปลาในถุงพลาสติกไดถ้ ูกตอ้ ง เนื้อหา 1. ความนา ข้นั ตอนสุดทา้ ยของการผลิตลูกปลา คือการจาหน่ายลูกปลาหรือการยา้ ยลูกปลาไปเล้ียงต่อ เพ่ือเล้ียงเป็ นปลาเน้ือ ซ่ึงจะตอ้ งดาเนินการเก่ียวกบั การจบั ลูกปลาท่ีจะตอ้ งใชค้ วามระมดั ระวงั ไมใ่ หล้ ูกปลาบอบช้าหรือบอบช้านอ้ ยท่ีสุด นาลูกปลาที่รวบรวมไดพ้ กั ในบ่อพกั ลูกปลา งดอาหาร 197

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา อยา่ งนอ้ ย 12 ชวั่ โมง เพื่อลดสิ่งขบั ถ่ายในขณะขนส่ง ก่อนการขนส่งควรทาการคดั ขนาดลูกปลา นบั จานวนลูกปลาก่อนบรรจุถุง เลือกใชส้ ารเคมีท่ีเหมาะสม เช่น เกลือแกง ยาเหลือง และยาสลบ เป็ นตน้ เพ่ือจะช่วยลดความเครียดและการตื่นตกใจในระหว่างการขนส่ง ส่วนดา้ นการตลาด จะตอ้ งผลิตลูกปลาให้มีคุณภาพให้เกษตรกรหรือผูซ้ ้ือมีความพึงพอใจมากที่สุด และท่ีสาคญั ตอ้ ง บริการหลงั การขาย เช่น การรับประกนั ปลาตาย และการใหค้ าปรึกษา เป็นตน้ 2. การจับลกู ปลา การจับลูกปลา เป็ นข้ันตอนสุดท้ายของขบวนการผลิตลูกปลา ซ่ึงจะต้องใช้ความ ระมดั ระวงั และละเอียดออ่ นอยา่ งยง่ิ ในประเทศไทยนิยมซ้ือขายลูกปลา 2 ลกั ษณะดว้ ยกนั คือ 2.1 ระยะเป็ นลกู ไรหรือปลาตุ้ม เพ่ือความสะดวกในการรวบรวมลูกปลา การเตรียมบ่อฟักไข่ควรใช้กระชงั ผา้ โอล่อนแกว้ วางในบ่อฟักไข่ก่อน เม่ือจะรวบรวมก็ตลบกระชงั ทีละดา้ น และไล่ลูกปลาไปรวมกนั อยู่ดา้ นใด ดา้ นหน่ึงของกระชงั แล้วใช้ถว้ ยตกั ลูกปลา ในกรณีฟักไข่ในบ่อคอนกรีตโดยตรงไม่ไดร้ องดว้ ย กระชงั ผา้ เช่น การเพาะขยายพนั ธุ์ปลาดุกรัสเซีย ลูกปลาที่ถุงไข่แดงยงั ไม่ยบุ จะอยตู่ ามกน้ บ่อเป็ น กลุ่มๆ สามารถใชส้ ายยางดูดออกมาไดโ้ ดยง่าย (ภาพท่ี 7.1) ส่วนลูกปลาที่เร่ิมกินอาหารแลว้ จะวา่ ย ไปมาทว่ั บ่อ ควรใชผ้ า้ โอล่อนแกว้ ผืนยาวลากลูกปลาจากขอบบ่อดา้ นหน่ึงไปยงั ดา้ นตรงกนั ขา้ มก็ จะรวบรวมลูกปลาไดเ้ ป็นส่วนมาก จากน้นั จึงใชส้ ายยางดูดน้าออกจากบ่อแบบกาลกั น้า ดา้ นปลาย ของสายยางท่ีอยู่ในบ่อจะมีโครงส่ีเหล่ียมหุ้มดว้ ยอวนตาถ่ี เพื่อป้องกนั ลูกปลาเขา้ ไปในสายยาง เมื่อระดบั น้าเหลือนอ้ ยจึงปล่อยน้าออกจากบอ่ ทางท่อระบายน้าแลว้ ใชส้ วงิ ตาถี่รองรับลูกปลา ภาพท่ี 7.1 การใชส้ ายยางดูดลูกปลาดุกรัสเซีย ทมี่ า : ธาฎา (2556) 198

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 2.2 ระยะเป็ นปลานิว้ การจบั ลูกปลาระยะน้ีจะข้ึนอยกู่ บั ลกั ษณะบ่อที่ใชอ้ นุบาลมีรายละเอียดดงั น้ี 2.2.1 การอนุบาลลูกปลาในบ่อซีเมนต์ การรวบรวมสามารถทาไดง้ ่าย โดยใช้อวนตาถี่ หรือผา้ โอล่อนแกว้ ลากลูกปลาจากขอบบ่อด้านหน่ึงไปยงั ด้านตรงกันขา้ ม พยามยามรวบรวม ลูกปลาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทาได้ในการลากคร้ังเดียว แล้วจึงระบายน้าออกจากบ่อเพื่อจบั ลูกปลาท่ีเหลือ 2.2.2 การอนุบาลลูกปลาในบ่อดิน การรวบรวมจะทาได้ค่อนขา้ งลาบาก และมกั จะ รวบรวมไดไ้ มค่ อ่ ยหมด วธิ ีที่ใชไ้ ดผ้ ลดีคือการใชอ้ วนลาก (ภาพท่ี 7.2) อวนท่ีใชต้ อ้ งเป็ นอวนที่ไม่ มีปม และเน้ืออวนตอ้ งนิ่ม การจบั ควรทาในตอนเชา้ อากาศแจม่ ใสไม่คร้ึมฟ้าคร้ึมฝน แสงแดดไม่ จดั เมื่อจะจบั ลูกปลาควรงดให้อาหารในวนั น้นั ก่อนลากอวนควรลดระดบั น้าในบ่อลงเล็กน้อย จากน้นั จึงใช้อวนตาถ่ีลากลูกปลาจากหวั บ่อไปยงั ทา้ ยบ่อ ในการลากอวนน้นั จะตอ้ งกดคร่าวล่าง ของอวนให้ติดพ้ืนบ่อ แต่ไม่ควรให้จมลงในเลนมากนกั เพราะจะทาให้เลนติดมามากทาให้หนกั และเม่ือดึงอวนข้ึนจะทาใหล้ ูกปลาจมในเลน เมื่อรวบรวมลูกปลาไดใ้ ห้ใชส้ วงิ ตาถ่ีตกั ลูกปลาใส่ใน ภาชนะบรรจุน้า แลว้ ลากอวนกลบั จากทา้ ยบ่ออีกคร้ังก็พอ ไม่ควรลากเกิน 2 คร้ัง เพราะจะทาให้ น้าขนุ่ และลูกปลาบอบช้ามากเกินไป จากน้นั จึงระบายน้าออกจากบ่อและจบั ลูกปลาท่ีเหลือจนหมด นาลูกปลาท่ีไดม้ าจุม่ ลงในยาเหลืองที่มีความเขม้ ขน้ 10 พพี เี อม็ หรือด่างทบั ทิม 5 พีพีเอม็ ก่อนจะ ปล่อยลูกปลาลงบ่อพกั เพือ่ รอการลาเลียงต่อไป ภาพที่ 7.2 การลากอวนลูกปลา ทมี่ า : ธาฎา (2556) 199

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 3. การเตรียมลกู ปลาก่อนการขนส่ง หลงั จากรวบรวมลูกปลาลงในบอ่ พกั แลว้ ควรใหอ้ ากาศและงดอาหารอยา่ งนอ้ ย 12 ชวั่ โมง เพ่ือลดสิ่ง ขบั ถ่ายในขณะขนส่ง ก่อนขนส่งควรทาการคดั ขนาดลูกปลา และการนับจานวนลูกปลา ซ่ึงมี รายละเอียดดงั น้ี 3.1 การคดั ขนาดลูกปลา การอนุบาลลูกปลาน้นั ขนาดของลูกปลาที่ไดจ้ ะสม่าเสมอหรือไม่เพียงใดข้ึนอยูก่ บั ปัจจยั หลายประการ เช่น อตั ราการปล่อย หากปล่อยหนาแน่นเกินไปลูกปลาจะมีขนาดแตกต่างกนั หรือ การให้อาหารในปริมาณท่ีไม่เพียงพอ หรือให้อาหารในลกั ษณะเป็ นกอ้ นเปี ยกทาให้ลูกปลากิน อาหารไดไ้ ม่ทวั่ ถึง จะทาให้ลูกปลาเจริญเติบโตไม่เท่ากนั จึงจาเป็ นตอ้ งคดั ขนาดลูกปลา อุปกรณ์ ที่ใชใ้ นการคดั ขนาดลูกปลา นิยมใช้ถงั หรือกะละมงั พลาสติกเจาะรูกลมโดยรอบ ขนาดของรูอาจ แตกต่างกนั ระหวา่ ง 0.3 ถึง 10 มิลลิเมตร (โชคชยั , 2548) โดยนาถงั หรือกะละมงั ท่ีเจาะรูวางลงใน ภาชนะท่ีบรรจุน้าไว้ จากน้นั นาปลาท่ีจะคดั ขนาดมาใส่ลงในถงั มีขอ้ ควรระวงั คือ หลงั การเจาะรู ควรตบแต่งรอยเจาะใหเ้ รียบร้อยมิฉะน้นั อาจทาใหป้ ลาเกิดบาดแผลได้ 3.1.1 วิธีคดั ขนาดลูกปลา โดยวางกะละมงั คดั ขนาดในภาชนะบรรจุน้า แลว้ ตกั ลูกปลาที่ ตอ้ งการคดั ใส่ลงในกะละมงั คดั ขนาด จากน้นั ขยบั กะละมงั คดั ขนาดไปมาเบาๆ ลูกปลาที่มีขนาด เล็กกวา่ ขนาดของรูท่ีเจาะจะหนีออกจากกะละมงั คดั ขนาด (ภาพท่ี 7.3) ลูกปลาที่ผา่ นการคดั ขนาด แล้วควรนาไปจุ่มในยาเหลืองความเข้มขน้ 10 พีพีเอ็มทุกคร้ัง เพ่ือรักษาแผลที่อาจเกิดข้ึนใน ระหวา่ งการคดั ขนาด และไม่ควรนาปลาชุดเดียวกนั น้นั มาคดั ขนาดซ้าเกิน 2 คร้ัง เพราะจะทาให้ ลูกปลาบอบช้ามาก การคดั ขนาดดว้ ยอุปกรณ์ดงั กล่าวแมจ้ ะไม่ไดผ้ ล 100 เปอร์เซ็นต์ แต่จะช่วย ประหยดั เวลาไดม้ าก ภาพท่ี 7.3 การคดั ขนาดลูกปลา ทมี่ า : ธาฎา (2556) 200

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 3.1.2 ตวั อยา่ งขนาดรูที่เจาะสาหรับการคดั ขนาดลูกปลาดุกบ๊ิกอุย (พพิ ฒั น,์ 2553) 3.1.2.1 ขนาดเส้นผา่ ศูนยก์ ลางของรู 0.4 เซนติเมตร จะเป็ นการคดั ขนาดของลูกปลา ท่ีมีความยาวนอ้ ยกวา่ 2.5 เซนติเมตร 3.1.2.2 ขนาดเส้นผา่ ศูนยก์ ลางของรู 0.6 เซนติเมตร จะเป็ นการคดั ขนาดของลูกปลา ท่ีมีความยาวนอ้ ยกวา่ 2.5 ถึง 3.0 เซนติเมตร 3.1.2.3 ขนาดเส้นผา่ ศูนยก์ ลางของรู 0.7 เซนติเมตร จะเป็ นการคดั ขนาดของลูกปลา ที่มีความยาวนอ้ ยกวา่ 3.0 ถึง 5.0 เซนติเมตร 3.1.2.4 ขนาดเส้นผา่ ศูนยก์ ลางของรู 0.8 เซนติเมตร จะเป็ นการคดั ขนาดของลูกปลา ท่ีมีความยาวนอ้ ยกวา่ 5.0 ถึง 7.0 เซนติเมตร 3.2 การนับจานวนลกู ปลา การนบั จานวนลูกปลาควรทาหลงั จากการพกั ลูกปลา ก่อนจะบรรจุถุง ลูกปลาขนาดเล็กไม่ ควรนบั โดยตรง เพราะเป็นการเสียเวลาและจะทาใหป้ ลาบอบช้า ซ่ึงมีวธิ ีนบั ดงั น้ี 3.2.1 วิธีชง่ั น้าหนัก โดยใช้ภาชนะบรรจุน้าวางไวบ้ นตาชงั่ จากน้นั สุ่มปลาจานวนหน่ึง โดยตกั ด้วยสวิง แล้วนาไปใส่ในภาชนะดังกล่าว นาลูกปลาเหล่าน้ันมานับจานวนก็จะทราบ จานวนของลูกปลา นาขอ้ มูลมาหาน้าหนกั เฉล่ียของลูกปลา การสุ่มน้ีควรทาหลายๆ คร้ังตวั เลขท่ี ได้จึงจะถูกตอ้ งย่ิงข้ึน จากน้ันก็ช่ังลูกปลาให้ไดน้ ้าหนักตามจานวนลูกปลาท่ีตอ้ งการ วิธีการน้ี เหมาะกบั ลูกปลาขนาดเลก็ เพราะจะไมท่ าใหป้ ลาบอบช้าและจานวนที่ไดค้ ่อนขา้ งถูกตอ้ ง (ภาพท่ี 7.4) ภาพท่ี 7.4 การนบั ลูกปลาโดยการชง่ั ทม่ี า : ธาฎา (2556) 201

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 3.2.2 วิธีการตวง โดยใช้สวิงตกั ลูกปลาข้ึนมาพน้ น้า แลว้ ใช้ชอ้ นตวง หรือถว้ ยตวง สุ่ม ตกั ลูกปลาออกมานบั จานวน ก็จะทราบจานวนลูกปลาต่อ 1 ช้อนตวง หรือ 1 ถว้ ยตวง การสุ่ม ลูกปลามานบั กค็ วรทาหลายๆ คร้ังเช่นเดียวกนั จากน้นั ก็สามารถตวงลูกปลาบรรจุถุงไดต้ ามจานวน ที่ตอ้ งการ วธิ ีการน้ีคอ่ นขา้ งสะดวกและใชไ้ ดด้ ีกบั ปลามีเกล็ด แตส่ าหรับปลาไม่มีเกล็ดและลูกปลา ขนาดเล็ก วธิ ีการตวงจะทาใหล้ ูกปลาช้าและเกิดโรคในภายหลงั ได้ (ภาพที่ 7.5) ภาพท่ี 7.5 การนบั ลูกปลาโดยการตวง ทมี่ า : ธาฎา (2556) 3.2.3 วิธีเทียบความหนาแน่น วิธีน้ีเหมาะสาหรับลูกปลาขนาดเล็กหรือลูกปลาที่เพ่ิงฟัก เป็นตวั โดยเร่ิมจากการนบั ลูกปลาจานวนหน่ึง ประมาณ 500 ถึง 1,000 ตวั ใส่ในภาชนะบรรจุน้า ที่จะสงั เกตความหนาแน่นไดง้ ่าย จากน้นั ตกั ลูกปลาใส่ในภาชนะแบบเดียวกนั ขนาดเท่ากนั ใส่น้า เท่ากนั ใส่ลูกปลาให้มีความหนาแน่นเท่ากบั ชุดมาตรฐาน ก็จะทราบจานวนลูกปลาโดยประมาณ ได้ วธิ ีน้ีจานวนลูกปลาอาจคลาดเคล่ือนบา้ ง แตล่ ูกปลาไม่บอบช้า (ภาพที่ 7.6) 202

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา ภาพท่ี 7.6 การนบั ลูกปลาโดยการเทียบความหนาแน่น ทม่ี า : ธาฎา (2556) 3.2.4 วิธีการนบั โดยตรง โดยนาลูกปลาท่ีตอ้ งการนบั มาใส่ในสวิงที่วางอยู่บนกะละมงั หรือถงั ท่ีใส่น้าไว้ ควรเลือกกะละมงั หรือถงั ท่ีมีขนาดเหมาะท่ีจะวางสวงิ ได้ (ภาพที่ 7.7) เพื่อความ สะดวกในการนบั การนบั จะใชถ้ ว้ ย ตะกร้าขนาดเล็ก หรือสวงิ ขนาดเล็กตกั ลูกปลาคร้ังละ 5 ตวั หรือ 10 ตวั การนับแบบน้ีจะมีความเที่ยงตรงแต่ใช้เวลามาก เหมาะที่จะนับลูกปลาขนาดใหญ่ ประมาณ 3 นิ้วข้ึนไป ภาพท่ี 7.7 การนบั ลูกปลาโดยตรง ทมี่ า : ธาฎา (2556) 203

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 3.3 การป้องกนั โรคและปรสิต การขนยา้ ยปลาจากสถานที่หน่ึงไปยงั อีกสถานท่ีหน่ึง ควรมีการป้องกันกาจดั โรคและ ปรสิตก่อนการขนส่ง เพอื่ ไมใ่ หเ้ ช้ือโรคและปรสิตติดไปกบั ตวั ปลา ในการป้องกนั ดงั กล่าวนิยมใช้ ยาและสารเคมีดงั ต่อไปน้ี 3.3.1 ฟอร์มาลิน (formalin) ความเข้มข้นประมาณ 20 ถึง 40 พีพีเอ็ม แช่ปลานาน ประมาณ 1 ถึง 2 ชวั่ โมง 3.3.2 เกลือแกง (sodium chloride) ใช้ 15 ถึง 20 กรัมต่อน้า 1 ลิตร แช่ปลานานประมาณ 10 ถึง 15 นาที 3.3.3 ยาเหลือง (acriflavin) ความเขม้ ขน้ 1 ถึง 3 พพี ีเอม็ แช่ตลอด 3.4 สารเคมที ใี่ ช้ในการขนส่ง การขนส่งลูกปลาในระยะทางไกลดว้ ยความหนาแน่นสูงและอยูใ่ นภาชนะที่มีพ้ืนท่ีจากดั ลูกปลามกั มีความเครียดและต่ืนตกใจอาจทาใหป้ ลากระโดด ดิ้น และชนกบั ภาชนะทาให้เกิดความ บอบช้า สารเคมีท่ีนิยมใชไ้ ดแ้ ก่ 3.4.1 เกลือแกง การเติมเกลือแกงลงในน้าที่ใชข้ นส่งจะช่วยรักษาสมดุลของแร่ธาตุ ช่วย ลดแรงดนั ออสโมติก ทาให้แรงดนั ออสโมติกระหว่างเลือดปลากบั น้าใกล้เคียงกนั จึงสามารถ ลดความเครียดและการตื่นตกใจไปไดม้ าก นอกจากน้นั เกลือยงั ทาใหค้ ่าความเป็ นด่าง (alkalinity) และค่าความกระดา้ ง (hardness) สูงข้ึน ค่าความเป็ นกรดเป็ นด่างของน้าจึงเปล่ียนแปลงนอ้ ยลง สิ่งเหล่าน้ีล้วนเป็ นผลดีต่อสุขภาพของลูกปลาอย่างย่ิง อตั ราการใส่เกลือในการขนส่งลูกปลา ประมาณ 0.1 เปอร์เซ็นต์ หรือประมาณ 1 กรัมตอ่ น้า 1 ลิตร (ปณรัตน์, 2552) 3.4.2 ยาสลบ จะช่วยลดอตั ราเมตาโบลิซึมของปลาระหวา่ งการลาเลียงขนส่ง ซ่ึงจะมีผล ให้การใชอ้ อกซิเจนลดลง และยงั ลดปริมาณของเสียจากร่างกายปลา อยา่ งไรก็ตามการใชย้ าสลบ ควรเลือกใชด้ ว้ ยความระมดั ระวงั เพราะยาสลบมีหลายชนิดและบางชนิดอาจมีผลขา้ งเคียง ซ่ึงจะ เป็ นอนั ตรายต่อสุขภาพของลูกปลาด้วย ยาสลบที่นิยมใช้ในประเทศไทยได้แก่ เอ็มเอส - 222 อตั ราการใช้ 50 ถึง 55 พีพีเอ็ม ซ่ึงยาสลบในอตั ราดงั กล่าวจะมีผลให้ลูกปลาสลบในระยะที่ 1 เท่าน้นั โดยร่างกายยงั อยูใ่ นสมดุล การเคลื่อนไหวและการหายใจช้าลง เมื่อสัมผสั จะมีปฏิกิริยา เพียงเลก็ นอ้ ยและฟ้ื นจากการสลบในระยะเวลาส้ัน (อุทยั รัตน์, 2538) 204

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 3.4.3 ยาเหลือง สามารถนามาใส่ในน้าท่ีใช้ในการขนส่งลูกปลา ยาเหลืองจะช่วยในการ ป้องกันการติดเช้ือราและเช้ือแบคทีเรียในระหว่างการขนส่งได้ โดยใส่ในอัตรา 1 พีพีเอ็ม (ปณรัตน,์ 2552) 4. การขนส่งลูกปลา การขนส่งลูกปลาเป็นอีกข้นั ตอนหน่ึงท่ีมีความสาคญั อยา่ งยงิ่ เพราะลูกปลามีขนาดเลก็ และ บอบบาง หากขนส่งไม่ถูกวิธีจะทาให้ลูกปลาตาย หรืออ่อนแอต่อโรค ทาให้เกิดความเสียหาย ตามมาได้ เน่ืองจากระหว่างการขนส่งน้ันทาให้เกิดการเปล่ียนแปลงท้งั ในเร่ืองคุณภาพน้าและ สรีระของปลาเอง ซ่ึงมีผลตอ่ สุขภาพของปลาท้งั สิ้น 4.1 ภาชนะทใ่ี ช้ในการขนส่ง การจะเลือกใช้ภาชนะใดน้ันข้ึนอยู่กบั ชนิดของลูกปลา ขนาด ความหนาแน่น การให้ อากาศ เวลา และระยะทางในการขนส่ง ส่วนใหญจ่ ะแบง่ ได้ 2 แบบ คือ 4.1.1 ภาชนะแบบเปิ ด เป็นการขนส่งลูกปลาโดยบรรจุในภาชนะต่างๆ เช่น กะละมงั ถงั ลงั หรือภาชนะอื่นๆ ที่ไม่ไดป้ ิ ดมิดชิด ซ่ึงอาจมีการให้ออกซิเจนเพิ่มเติมหรือไม่ก็ไดแ้ ลว้ แต่ชนิด ของปลา ความหนาแน่น และเวลาในการขนส่ง การขนส่งแบบน้ีนิยมใชข้ นส่งลูกปลากะพงขาว ลูกปลาเก๋า พ่อแม่พนั ธุ์ และปลาขนาดใหญ่เพ่ือนาไปจาหน่ายยงั ตลาดในลกั ษณะมีชีวิต ซ่ึงจะ จาหน่ายไดร้ าคาสูงข้ึน และผซู้ ้ือมีความนิยมมากกวา่ (ภาพที่ 7.8) ภาพที่ 7.8 การขนส่งโดยภาชนะแบบเปิ ด ทม่ี า : ธาฎา (2556) 205

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 4.1.2 ภาชนะแบบปิ ด เป็ นการขนส่งลูกปลาโดยบรรจุในภาชนะที่ปิ ดมิดชิด นิยมใช้ ถุงพลาสติก ใส่น้าและอดั ออกซิเจน ผกู ปากถุงใหแ้ น่นดว้ ยยาง โดยใชถ้ ุงขนาดกวา้ ง 20 นิ้ว ยาว 30 นิ้ว ใส่น้า 3 ถึง 5 ลิตร (ภาพที่ 7.9) สาหรับจานวนลูกปลาที่จะบรรจุเพ่ือขนส่งดว้ ยวิธีน้ีจะ มากหรือนอ้ ยข้ึนอยกู่ บั ชนิดของปลา ขนาดของลูกปลา และระยะทางในการขนส่ง ในกรณีขนส่ง ระยะทางไกลๆ ควรนาถุงที่บรรจุลูกปลาบรรจุลงในกล่องโฟมหรือถงั พลาสติก ใส่น้าแข็งลงไปใน กล่องโฟมหรือถงั เล็กนอ้ ยเพื่อควบคุมอุณหภูมิให้ต่า ปิ ดกล่องและผนึกดว้ ยแผ่นเทป นิยมขนส่ง ลูกปลาขนาดเล็กประมาณ 1 ถึง 2 นิ้ว เช่น ลูกปลาดุก ลูกปลานิล และลูกปลาตะเพียนขาว เป็ น ตน้ ปัจจุบนั การขนส่งภาชนะแบบปิ ดไดพ้ ฒั นาโดยใชถ้ งั ทรงสูงมีฝาปิ ดมิดชิด แต่เจาะรูบริเวณฝา ถงั ไว้ 2 รู เพือ่ ใหอ้ อกซิเจนและอดั ลมเขา้ ไป โดยใชเ้ ครื่องปั๊มลมที่ติดต้งั ไวใ้ นรถท่ีใชข้ นส่ง ภาพที่ 7.9 การบรรจุลูกปลาในถุงพลาสติก ทมี่ า : ธาฎา (2556) 4.2 ปัจจัยทม่ี ผี ลต่อการขนส่งลูกปลา การขนส่งลูกปลา เป็นงานท่ีตอ้ งใชค้ วามระมดั ระวงั มาก เพ่ือมุ่งหวงั ให้ปลาเดินทางไปถึง จุดหมายปลายทางดว้ ยความปลอดภยั และมีอตั รารอดตายสูง หากการขนส่งปลาประสบความ ลม้ เหลว เช่น ปลาไดร้ ับความบอบช้ามาก มีอตั ราการตายสูง ปลาอ่อนเพลียมาก เป็ นตน้ เม่ือ ลูกปลาขนส่งถึงจุดหมายปลายทางแลว้ แต่ไม่สามารถนาไปใช้ประโยชน์ไดต้ ามวตั ถุประสงค์ 206

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา ผลท่ีตามมา คือ ความเสียหายทางดา้ นเศรษฐกิจ และการเสียเวลา ปัจจยั หลกั ท่ีมีผลต่อการรอด ตายของปลาในระหวา่ งการขนส่ง ไดแ้ ก่ 4.2.1 ชนิดของปลา ปลาแต่ละชนิดมีความอดทนต่อสภาพการขาดออกซิเจนไดแ้ ตกต่างกนั เช่น ปลาดุก ปลาช่อน และปลาหมอไทย มีความอดทนต่อสภาวะการขาดแคลนออกซิเจนไดน้ าน เพราะมีอวยั วะช่วยหายใจ ส่วนปลาตะเพียนขาว ปลาย่ีสกเทศ ปลาเฉา ปลาเล่ง ปลานิล และ ปลาซ่ง มีความอดทนต่อสภาวะการขาดออกซิเจนไดน้ อ้ ย สาหรับปลาท่ีมีความอดทนต่อสภาวะ การขาดออกซิเจนไดด้ ี เป็นส่วนหน่ึงท่ีเอ้ืออานวยใหก้ ารขนส่งปลามีประสิทธิภาพสูงข้ึน สามารถ ดาเนินการขนส่งไดง้ ่าย และสะดวกข้ึน 4.2.2 อายแุ ละขนาดของปลา ปลาขนาดเลก็ ใชอ้ อกซิเจนเพือ่ การหายใจในปริมาณท่ีสูงกวา่ ปลาขนาดใหญ่ เม่ือเปรียบเทียบกบั น้าหนกั ของตวั ปลา แต่ในการบรรจุปลาเพื่อการขนส่งก็ยงั ตอ้ ง ใช้ออกซิเจนให้ปลาขนาดใหญ่มากกว่า เพราะปลาขนาดใหญ่มีน้าหนกั มากกว่าปลาขนาดเล็ก ดงั น้นั ปริมาณออกซิเจนที่ตอ้ งการใชเ้ พ่ือการหายใจจึงมีจานวนสูงกวา่ 4.2.3 ช่วงเวลาของการขนส่ง การขนส่งควรทาในขณะที่อุณหภูมิของอากาศไม่สูง เช่น ตอนเชา้ ตอนเยน็ หรือตอนกลางคืน เพราะหากอุณหภูมิสูง ทาให้ปลาอ่อนเพลียไดง้ ่าย เน่ืองจาก การใช้พลงั งานในการดารงชีวิตเพ่ิมข้ึน เช่น การหายใจ การขบั ถ่าย เป็ นต้น ซ่ึงมีผลทาให้ ปริมาณของเสียในน้า เช่น คาร์บอนไดออ๊ กไซค์ และแอมโมเนียเพ่ิมสูงข้ึน 4.2.4 อุณหภูมิของน้า ถา้ อุณหภูมิของน้าต่า ปลาจะใชพ้ ลงั งานในการดารงชีวติ นอ้ ยลง อตั ราการเผาผลาญในร่างกายลดต่าลง ทาใหก้ ารใชอ้ อกซิเจนลดลง และปริมาณออกซิเจนสามารถ ละลายในน้าไดม้ ากข้ึน อุณหภูมิท่ีเหมาะสมในการขนส่งลูกปลาประมาณ 20 ถึง 27 องศาเซลเซียส (ภาณุและคณะ, 2545) 4.2.5 ระยะเวลาในการขนส่ง ควรพยายามใชเ้ วลาในการขนส่งปลาใหน้ อ้ ยท่ีสุด เพ่ือให้ ปลามีอตั รารอดสูง ถา้ เป็ นการขนส่งระยะทางไกลๆ บางคร้ังตอ้ งมีการหยดุ พกั ระหวา่ งทาง และ เปล่ียนออกซิเจนเขา้ ไปใหม่ ในกรณีบรรจุลูกปลาโดยใชถ้ ุงพลาสติก 4.2.6 ภาชนะใส่ปลา ตอ้ งสะอาด ภายในไม่มีเหล่ียม หรือมุมแหลมคม ซ่ึงจะทาใหป้ ลา ได้รับอันตราย ถ้าเป็ นถุงพลาสติก ใบท่ีซ้อนอยู่ข้างในต้องมัดมุมถุงไม่ให้เกิดมุมแคบ 207

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา เพื่อป้องกนั ไม่ใหป้ ลาไปอดั กนั อยูอ่ ยา่ งหนาแน่นที่มุมถุง แต่ปัจจุบนั ไดม้ ีการผลิตถุงที่ใชใ้ นการ บรรจุลูกปลาโดยตรง คือ ตรงกน้ ถุงจะทาใหโ้ คง้ ไม่เป็นมุม ทาใหไ้ มต่ อ้ งเสียเวลาในการมดั มุมถุง 4.2.7 การอดั ออกซิเจน เมื่อบรรจุลูกปลาลงในถุงเรียบร้อยแลว้ ควรไล่อากาศในถุงออก ก่อน โดยการรวบปากถุงหลวมๆ กดปากถุงลงไปให้สัมผสั กบั ผิวน้าภายในถุง จบั ปากถุงไวใ้ ห้ แน่นใส่สายออกซิเจนจากถงั ลงในน้าบรรจุลูกปลา เพ่ือให้อากาศละลายน้าได้ดีข้ึน อดั อากาศ จนกวา่ ถุงจะพองเต็มที่ ผูกปากถุงดว้ ยยาง ในกรณีขนส่งทางเคร่ืองบินไม่ควรอดั อากาศให้แน่น จนเกินไป เพราะจะทาใหถ้ ุงแตกเนื่องจากอากาศจะขยายตวั เพราะความดนั บรรยากาศลดลง เม่ือ เคร่ืองบินกาลงั บิน 4.2.8 ความหนาแน่นของลูกปลา อตั ราความหนาแน่นของลูกปลาท่ีบรรจุน้นั ข้ึนอยู่กบั ชนิดและขนาดของลูกปลา อุณหภูมิ ระยะเวลาในการลาเลียง อตั ราความหนาแน่นท่ีเหมาะสมใน การขนส่งลูกปลาชนิดต่างๆ ควรทาการศึกษาและทดลองมาก่อน ที่ผา่ นมาสาหรับตวั เลขท่ีแน่นอน ในการขนส่งปลาแต่ละชนิดมีผศู้ ึกษาไวน้ อ้ ย ตวั อยา่ ง เช่น ลาเลียงลูกปลาดุกรัสเซียดว้ ยถุงพลาสติก ขนาดกวา้ ง 50 เซนติเมตร ยาว 75 เซนติเมตร ใส่น้าประมาณ 5 ลิตร สามารถบรรจุลูกปลา ขนาด 2 ถึง 3 เซนติเมตรได้ประมาณ 700 ถึง 1,000 ตัว หรือใช้บรรจุลูกปลาขนาด 3 ถึง 5 เซนติเมตร ไดป้ ระมาณ 300 ถึง 400 ตวั (ประพนั ธ์, 2552) 5. การตลาดลูกปลา 5.1 ความหมายของการตลาด การตลาด ตามความหมายท่ีคนทว่ั ไปเขา้ ใจ คือ การจาหน่ายสินคา้ แต่ความหมายในทาง ธุรกิจ การตลาด หมายถึง กิจกรรมต่างๆ ท่ีนาเอาสินค้าและบริการจากแหล่งผู้ผลิตหรื อ ผูป้ ระกอบการไปถึงมือผูบ้ ริโภคในลกั ษณะที่ตอ้ งการตามความเหมาะสม ในเวลาและสถานที่ที่ ตอ้ งการ ซ่ึงกิจกรรมการตลาดเป็ นระบบที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการต่างๆ มากมาย เช่น การ รวบรวม การขนส่ง การทาความสะอาด การคดั ขนาด การเก็บรักษา การส่งเสริมการจาหน่าย การจดั จาหน่าย การวางแผน และการวจิ ยั ตลาด เป็นตน้ 208

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา 5.2 หน้าทขี่ องการตลาด กิจการตา่ งๆ จะประสบผลสาเร็จดว้ ยดีตอ้ งอาศยั ระบบการตลาดมาเป็นองคป์ ระกอบในการ ดาเนินงาน ซ่ึงลกั ษณะท่ีสาคญั ของการตลาด คือการสร้างลูกคา้ โดยตอ้ งพยายามตอบสนองความ ตอ้ งการใหม้ ากที่สุด เพื่อผลกาไร ดงั น้นั กิจการใดก็ตามจะตอ้ งยึดถือนโยบายดงั กล่าวใหบ้ รรลุผล โดยตอ้ งเห็นความสาคญั ของลูกคา้ และตอ้ งมีระบบการตลาดท่ีมีประสิทธิภาพ ซ่ึงลกั ษณะของ การตลาดลูกปลาท่ีมีคุณภาพไดแ้ ก่ ให้เกษตรกรมีโอกาสเลือกลูกปลามากที่สุด ให้เกษตรกรไดร้ ับ ลูกปลาที่มีคุณภาพและการบริการท่ีดี และให้เกษตรกรได้รับความพอใจจากการซ้ือลูกปลา มากที่สุด ดงั น้นั ในระบบของการตลาดโดยทวั่ ไปแลว้ จะมีหนา้ ท่ีจดั การเกี่ยวกบั สินคา้ และบริการ คือ การดาเนินการเก่ียวกบั การโอนกรรมสิทธ์ิในสินคา้ และบริการเพื่อให้เกิดความพอใจและตรง กบั ความตอ้ งการของระบบการตลาดมากที่สุด โดยจะตอ้ งพฒั นาและกาหนดมาตรฐานลูกปลาและ บริการใหต้ รงกบั ความตอ้ งการของเกษตรกรผเู้ ล้ียงปลา โดยการกาหนด ชนิด ขนาด และปริมาณ ความตอ้ งการ เพอื่ กาหนดใหฝ้ ่ ายผลิตผลิตลูกปลาออกมาตามความตอ้ งการและตรงเวลา 5.3 ประเภทของการตลาดลูกปลา การตลาดลูกปลาน้นั เป็ นลกั ษณะของการเคล่ือนยา้ ยผลผลิตจากฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลา ไปสู่เกษตรกรผูเ้ ล้ียงปลา เป็ นการเคลื่อนยา้ ยปลาท่ีมีชีวติ จึงตอ้ งทาอยา่ งระมดั ระวงั ลกั ษณะของ การตลาดลูกปลาจากผผู้ ลิตไปสู่เกษตรกรที่เล้ียงปลาจะเกิดข้ึน 2 ลกั ษณะดว้ ยกนั คือ 5.3.1 เกษตรกรผูเ้ ล้ียงปลามาติดต่อซ้ือลูกปลาจากฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลาโดยตรง เป็ น การพบกนั ระหว่างผูซ้ ้ือกบั ผูข้ าย ไม่ตอ้ งผา่ นพ่อคา้ คนกลาง กรณีน้ีผูซ้ ้ือหรือเกษตรกรสามารถ เลือกลูกปลาตามความตอ้ งการ มีการต่อรองดา้ นราคา การรับประกนั ลูกปลา ผูซ้ ้ือจะไดเ้ ห็นสภาพ ของฟาร์ม ความพร้อมดา้ นอุปกณ์ ความสะอาดภายในฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลา ซ่ึงสิ่งเหล่าน้ีจะ ส่งผลถึงสภาพของปลา และท่ีสาคญั จะเป็ นประโยชน์สาหรับเกษตรกรมือใหม่ เพราะจะได้ สอบถามขอ้ มูลดา้ นการเล้ียงกบั นกั วชิ าการของฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลาไดโ้ ดยตรง และยงั เป็ นการ เช่ือมความสมั พนั ธ์ในการติดต่อและการรับประกนั ลูกปลา 5.3.2 เกษตรกรผูเ้ ล้ียงปลาซ้ือลูกปลาผา่ นนายหน้าขายปลา หรือเจา้ หน้าท่ีฝ่ ายขายของ ฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลา กรณีน้ีเกษตรกรไม่เห็นสภาพของฟาร์ม ไม่ไดเ้ ลือกลูกปลา การซ้ือขาย ลักษณะน้ีส่วนใหญ่จะเป็ นเกษตรกรท่ีเคยเล้ียงปลามาแล้ว และรู้จักกับผู้ขาย หรือไปเยี่ยม 209

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา ฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลามาก่อนแลว้ การตอ่ รองดา้ นราคาและการรับประกนั ลูกปลาก็สามารถตก ลงกันได้เลย การซ้ือขายลักษณะน้ีหากเกษตรกรไม่รู้จกั ฟาร์ม หรือผูข้ ายมาก่อน ไม่ควรซ้ือ เด็ดขาด และควรหลีกเลี่ยงการซ้ือลูกปลาท่ีบรรจุใส่ถุงมาประกาศขายตามถนน เพราะลูกปลาจะ บอบช้ามาก ไมร่ ู้ที่มาของลูกปลา และราคาคอ่ นขา้ งสูง 5.4 ความสาคญั ของการตลาดลูกปลา ปัจจุบนั ประชาชนส่วนใหญ่จะตื่นตวั ต่อการดูแลสุขภาพมากข้ึน จะเลือกบริโภคส่ิงที่เป็ น ประโยชน์ตอ่ ร่างกาย เน้ือปลาจึงเป็นอาหารท่ีนิยมบริโภคกนั อยา่ งแพร่หลาย และความตอ้ งการจะ เพิ่มมากข้ึนเร่ือยๆ การเล้ียงปลาจึงเป็ นอีกอาชีพหน่ึงที่สร้างรายไดใ้ ห้กบั เกษตรกร เมื่อมีการเล้ียง กนั มากข้ึน ส่ิงจาเป็นท่ีสาคญั กค็ ือลูกพนั ธุ์ปลา ในอดีตการตลาดลูกปลาใหค้ วามสาคญั ต่อการผลิต ลูกปลาใหม้ ากท่ีสุด แต่ในยคุ ปัจจุบนั ความตอ้ งการของการตลาดอยทู่ ่ีการบริการหลงั การขาย เช่น การใหบ้ ริการดา้ นวชิ าการเกี่ยวกบั การเล้ียงปลา การรับประกนั ลูกปลาตาย การตรวจสอบคุณภาพ น้าในระหวา่ งการเล้ียง ตลอดจนการรับซ้ือปลาเน้ือกลบั เป็ นตน้ การตลาดจึงมีความสาคญั ต่อ สังคมและเศรษฐกิจของประเทศดงั น้ี 5.4.1 ทาให้เศรษฐกิจการเล้ียงปลาขยายตวั เม่ือมีการผลิตลูกปลาเพียงพอต่อความตอ้ ง การ ลูกปลามีคุณภาพ ให้บริการดา้ นวิชาการเก่ียวกบั การเล้ียงปลาอย่างทวั่ ถึง ทาให้เกษตรกรผู้ เล้ียงปลาประสบผลสาเร็จในการเล้ียงปลา มีรายไดเ้ พ่ิมข้ึน ทาให้ฐานะทางเศรษฐกิจของสังคม ดีข้ึน 5.4.2 ทาใหม้ ีการแข่งขนั ระหวา่ งโรงเพาะฟักดว้ ยกนั มีการผลิตลูกปลาหลายชนิด มีการ ปรับปรุงสายพนั ธุ์ ผสมข้ามสายพนั ธุ์ เพื่อจะได้ลูกปลาท่ีโตเร็ว ลูกปลามีคุณภาพ แข็งแรง อตั รารอดสูง เกษตรกรผูเ้ ล้ียงปลาสามารถเลือกชนิดปลาท่ีตอ้ งการได้ เม่ือตลาดลูกปลามีการ แข่งขนั ราคาลูกปลาก็จะถูกลง 5.4.3 ทาให้เกิดอาชีพต่างๆ เพ่ิมข้ึน กิจกรรมต่างๆ ท่ีเก่ียวขอ้ งกบั ระบบการตลาดการ เพาะขยายพนั ธุ์ปลา จะขยายตวั ตามการขยายตวั ของธุรกิจการเล้ียงปลาและบริการ คือ เม่ือ เกษตรกรเล้ียงปลาประสบผลสาเร็จ ทาใหเ้ ศรษฐกิจดี มีการขยายตวั ดา้ นการลงทุน การผลิตและ บริการต่างๆ จะตอ้ งอาศยั แรงงานของประชาชนเพิ่มข้ึน จึงเกิดอาชีพต่างๆ เช่น นกั วิชาการดา้ น การเพาะและการเล้ียงปลา นกั วชิ าการส่งเสริมการขาย แรงงานเกี่ยวกบั การขนส่ง โรงงานแปรรูป 210

บทที่ 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา สัตวน์ ้า ร้านขายอาหารปลา และอุปกรณ์ทางการเพาะเล้ียงสัตวน์ ้า เป็นตน้ เม่ือมีอาชีพหลากหลาย จะทาให้ประชาชนมีงานทา มีรายได้เพ่ิมข้ึน ทาให้สามารถพฒั นาคุณภาพชีวิตของตนเองและ สงั คมไดด้ ีข้ึนดว้ ย 6. สรุป การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา เป็ นข้นั ตอนสุดทา้ ยของขบวนการผลิตลูกปลา การจับลูกปลาจะต้องใช้ความระมัดระวงั และละเอียดอ่อนอย่างย่ิง โดยนิยมซ้ือขายลูกปลา 2 ลกั ษณะคือ ปลาตุม้ และปลานิ้ว แต่ก่อนการขนส่งควรทาการคดั ขนาดลูกปลา นับจานวน ลูกปลา และการป้องกนั โรคและปรสิต ดา้ นการขนส่งลูกปลาจะใชภ้ าชนะแบบเปิ ดและแบบปิ ด จะเลือกใชแ้ บบใดจะข้ึนอยกู่ บั ปัจจยั ที่มีผลต่อการขนส่งลูกปลา เช่น ชนิดของปลา ขนาดของปลา ระยะเวลาในการขนส่ง และความหนาแน่นของลูกปลา เป็ นตน้ ส่วนดา้ นการตลาดลูกปลาจะมี การซ้ือขายกนั 2 ลกั ษณะ คือ เกษตรกรผเู้ ล้ียงปลามาติดต่อซ้ือลูกปลาจากฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลา โดยตรง และเกษตรกรผูเ้ ล้ียงซ้ือลูกปลาผ่านนายหนา้ ขายปลา หรือเจา้ หน้าท่ีฝ่ ายขายของฟาร์ม เพาะขยายพนั ธุ์ปลา การตลาดลูกปลาจะมีความสาคญั ตอ่ สังคมและเศรษฐกิจของประเทศ คือทาให้ เศรษฐกิจการเล้ียงปลาขยายตวั ทาให้มีการแข่งขนั ระหว่างฟาร์มเพาะขยายพนั ธุ์ปลาดว้ ยกนั และ ทาใหเ้ กิดอาชีพต่างๆ เพม่ิ ข้ึน 211

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา คาถามท้ายบท 1. จงอธิบายการจบั ลูกปลาระยะเป็นปลานิ้ว ในบอ่ คอนกรีตและบอ่ ดิน 2. จงอธิบายวธิ ีการคดั ขนาดลูกปลา 3. การนบั จานวนลูกปลา ทาไดก้ ี่วธิ ีอะไรบา้ ง 4. สารเคมีที่นิยมใชใ้ นการป้องกนั โรคและปรสิตมีอะไรบา้ ง และใชอ้ ยา่ งไร 5. สารเคมีที่นิยมใชใ้ นการขนส่งมีอะไรบา้ งและใชอ้ ยา่ งไร 6. จงบอกปัจจยั ท่ีมีผลต่อการขนส่งลูกปลามีอะไรบา้ ง 7. จงบอกลกั ษณะของการตลาดลูกปลา 8. จงอธิบายถึงความสาคญั ของการตลาดลูกปลา 212

บทท่ี 7 การจบั การขนส่ง และการตลาดลูกปลา เอกสารอ้างองิ โชคชยั เหลืองธุวปราณีต. 2548 หลกั การเพาะเลยี้ งสัตว์นา้ . กรุงเทพฯ : โฟร์เพซ. 439 หนา้ . ปณรัตน์ ผาดี. 2552 .โรคและการวนิ ิจฉัยโรคปลา. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์. 192 หนา้ . ประพนั ธ์ ธาราเวทย.์ 2552 . การเพาะพันธ์ุและการเลีย้ งปลาดุกอุย. พิมพค์ ร้ังท่ี 4 . กรุงเทพฯ : เกษตรสยามบุค๊ ส์. 104 หนา้ . พพิ ฒั น์ อิทรมาตย.์ 2553. ปลาดุกบก๊ิ อยุ . กรุงเทพฯ : เกษตรสยามบุค๊ ส์. 136 หนา้ . ภาณุ เทวรัตน์มณีกุล, สุจินต์ หนูขวญั และ วีระ วชั รกรโยธิน . 2545. การเพาะเลี้ยงสัตว์น้าจืด สมุทรปราการ : สานกั งานฝ่ ายฝึ กอบรม ศูนยพ์ ฒั นาการประมงแห่งเอเชียตะวนั ออกเฉียงใต.้ 185 หนา้ . อุทยั รัตน์ ณ นคร. 2538. การเพาะขยายพนั ธ์ุปลา. พมิ พค์ ร้ังท่ี 4 กรุงเทพฯ : ร้ัวเขียว. 231 หนา้ . 213