13-iounios-2018

Νάντια Κίσκα Αγαπώ την Νέα Υόρκη. Ήταν, είναι και θα και λυτρώνουν τους χαρακτήρες της, μέσα είναι όνειρο ζωής για εμένα να την επισκεφτώ από την καθημερινότητα, χωρίς να κρύβε- μια μέρα. Η κυρία Τζινιώλη κατάφερε μέσα ται πίσω από την «τέλεια σχέση» που συ- από τα 3 μυθιστορήματα της να με κάνει να χνά επικρατεί στα ερωτικά μυθιστορήματα. αισθανθώ ότι βρισκόμουν εκεί. Οι περιγραφές της, ζωντανές και ουσιώδεις, Αγγίζει με ευαισθησία και στοργή δυο ιδι- με κάνανε να χαθώ στους πολυσύχναστους αίτερα θέματα, όπως αυτά της απώλειας και θορυβώδεις δρόμους της και να περπα- και της ενδοοικογενειακής κακοποίησης, τήσω μαζί με τα τρία ζευγάρια στην λαμπερή την ίδια στιγμή όμως με μια πρωτόγνωρη πόλη. αλήθεια και ένα συναίσθημα ευθύνης απέναντι στα πνευματικά της δημιουργή- Η γραφή της είναι γρήγορη, άμεση, στοχευμέ- ματα και στις πληγές που φέρει ο καθένας νη και χωρίς περιττές λεπτομέρειες, πράγμα τους. σπάνιο όταν μιλάμε για τριλογία. Ίσως αυτό να οφείλεται ότι το κάθε βιβλίο αποτελεί Η τριλογία Manhattan πραγματικά πιστεύω αυτοτελή ιστορία και μόνο μερικά honorable πως έχει καταφέρει να κάνει την ερωτική mentions ενώνουν τα 3 βιβλία μεταξύ τους. λογοτεχνία στην Ελλάδα να μην μένει στο ερωτικό κομμάτι αποκλειστικά και να δίνει Χωρίς ταμπού και ανασφάλειες, η συγγραφέ- αυτό το κάτι παραπάνω που ψάχνει ο ας γράφει αλήθειες και ψέματα που πονάνε αναγνώστης σε κάθε βιβλίο.



Αγγελίνα Παπαθανασίου Aγγελίνα Παπαθανασίου Σκοπό έχει αυτή η σειρά να γνωρίσει Η Ιφιγένεια Τέκου, καταπιάνεται με δύσκο- στους μικρούς αναγνώστες εξαιρετικά λα θέματα (απώλεια γονέα, αναπηρία, α- έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, δια- πώλεια αδελφού, διαζύγιο, ανεργία) αλλά σκευασμένα από σπουδαίους συγγρα- τα χειρίζεται με εξαιρετικό τρόπο. φείς μας. Τα βιβλία απευθύνονται σε Αποφεύγει την εύκολη συγκίνηση των ανα- παιδιά ηλικίας 4+ αλλά φυσικά και γνωστών, τον διδακτισμό, ενώ η πρωτο- όλους τους βιβλιόφιλους. πρόσωπη αφήγηση δίνει μια δυναμική στο Η συγγραφέας Αγγελική Δαρλάση δια- βιβλίο. Η ίδια το χαρακτηρίζει το πλέον σκεύασε με μοναδικό τρόπο το θεατρι- αισιόδοξο πόνημά της. Η ζωή είναι μικρή, κό έργο του Σαίξπηρ, ενώ η Σάντρα ας τη χαρούμε στο έπακρο! Ας τιμάμε τον Ελευθερίου έκανε μια ονειρική εικονο- χρόνο που μας δόθηκε, παλεύοντας να τον γράφηση. Εικόνες που δένουν αρμονι- κάνουμε όσο γίνεται πιο όμορφο. κά με το κείμενο και ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε ένα όνειρο καλοκαιρινής ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΖΕΡΙΑΣ ΚΑΙ νύχτας, παρέα με ξωτικά, νεράιδες, ΠΕΙΣΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ μάγια, σκανδαλιές και φάρσες. Όλα ΤΗΣ ΖΩΗΣ αυτά, λίγο πριν τη γαμήλια τελετή του Θησέα και της Ιππολύτης.

Ιφιγένεια Τέκου Η φιλαναγνωσία είναι κάτι που καλλιεργείται από νωρίς και προσφέρει πολύτιμα ταξίδια του νου καθώς ενηλικιωνόμαστε.

Αγγελίνα Παπαθανασίου Γράφετε βιβλία για εφηβικό και ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ενήλικο κοινό. Πώς προέκυψε η συγγραφή στη ζωή σας; Είναι εύ- ενήλικας, αλλά έφηβος. Πολύ αληθι- κολο ή δύσκολο για έναν συγγρα- νή, πειστική γραφή. Πώς καταφέρ- φέα να γράφει για διαφορετικό νετε να μπαίνετε τόσο έντονα στηn ηλικιακά κοινό; ψυχολογία ενός εφήβου; Τι μπορεί να σας εμπνεύσει για να γεννηθεί Ι.Τ.: Η συγγραφή προέκυψε εντελώς μια ιστορία; απροσδόκητα και έφερε τα πάνω κά- τω στη ζωή μου, με την καλή έννοια Ι.Τ.: Μου δίνουν μεγάλη χαρά τα λόγια ασφαλώς. Αν με ρωτούσε κάποιος σας, καθώς είναι αλήθεια πως απολαμ- στα δέκα μου τι θα ήθελα να γίνω, θα βάνω ιδιαίτερα να γράφω για εφήβους. απαντούσα φωτογράφος του Natio- Βρίσκω άκρως ενδιαφέρουσα κάθε nal Geographic. Στα δεκαπέντε μου, προσπάθειά μου να διεισδύσω στη σεφ, στα δεκαεπτά μου διάσημη πια- ψυχοσύνθεσή τους, αναζητώντας τη νίστρια, στα δεκαοκτώ μου καθηγή- φρεσκάδα με την οποία βλέπουν τον τρια και τώρα πια, εδώ και χρόνια, κόσμο γύρω τους. Επιδιώκω να συζη- απολαμβάνω τη συγγραφή. Δεν ξέ- τώ μαζί τους… να αφουγκράζομαι τις ρω τι ισχύει για άλλους δημιουργούς, σκέψεις τους και νιώθω ευτυχής που όμως για μένα προσωπικά δεν πα- μου το επιτρέπουν. ρουσιάζει καμία δυσκολία να γράφω βιβλία τόσο για ενήλικες όσο και για Όσο για το ποιες είναι οι πηγές έμ- εφήβους. Ίσα-ίσα, μπορώ να πω ότι πνευσής μου σε ένα βιβλίο, δεν ξέρω, με ιντριγκάρει και με ανανεώνει η είναι διαφορετικές κάθε φορά. Άλλοτε ενασχόληση με διαφορετικά είδη θα είναι ένα τραγούδι, μια φράση ή λογοτεχνίας. σκέψεις που κράταγα κρυμμένες από τη δική μου εφηβεία και τώρα βρήκαν Έχοντας διαβάσει και τα δυο σας «έξοδο κινδύνου». εφηβικά βιβλία, είχα την αίσθηση κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης, ότι ο συγγραφέας δεν είναι ενή-



Τι αναζητά ο έφηβος αναγνώστης Ποιοι είναι οι πρώτοι αναγνώστες σε ένα βιβλίο; Πιστεύετε ότι οι νέοι των κειμένων σας πριν διαβούν την σήμερα διαβάζουν βιβλία ή ασχο- πόρτα του εκδοτικού; λούνται με το διαδίκτυο και τα ηλε- κτρονικά παιχνίδια; Ι.Τ.: Όσον αφορά στα εφηβικά μου βιβλία, υπάρχει μια πολυαγαπημένη Ι.Τ.: Γενικότερα οι Έλληνες δε διαβά- φίλη και συγγραφέας, που εκτιμώ την ζουν. Η μπάλα χάνεται κάπου στην πάντα καλοπροαίρετη και ουσιαστική εφηβεία, δηλαδή στην μετάβαση από άποψή της. Στα μυθιστορήματα ενηλί- την παιδική ηλικία ως την ενηλικίωση. κων κάνω του κεφαλιού μου -που λέ- Οι ελάχιστοι νέοι που διαβάζουν, πι- νε- τώρα πια, αν και παλιότερα είχα στεύω πως προτιμούν βιβλία που δεν μια αγαπημένη φίλη που διάβαζε τους προβληματίζουν, αλλά τους χα- πρώτη τα βιβλία μου και την ευχαρι- λαρώνουν, καθώς έχουν ένα ήδη αυ- στώ για αυτό. Βεβαίως, είναι δύσκολη ξημένο σε πίεση και άγχος πρόγραμ- μια αντικειμενική ματιά όταν προέρχε- μα στο σχολείο που θα τους οδηγήσει ται από δικό σου άνθρωπο, όπως δεν στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα είναι αντικειμενική και από κάποιον της προτίμησής τους. Δεν είμαι αρμό- άγνωστο, μιας και όλοι διαθέτουμε δια, ούτε είναι η θέση μου να κατονο- τους δικούς μας ξεχωριστούς «ανα- μάσω κάποιον ως υπεύθυνο για την γνωστικούς κάλυκες». απουσία φιλαναγνωσίας στη χώρα μας. Ίσως η δημιουργία σχολικών Συγγραφέας γεννιέται κανείς ή γί- λεσχών ανάγνωσης από το δημοτικό νεται με μια μικρή βοήθεια; κιόλας, να είναι το πρώτο βήμα προς (σεμινάρια δημιουργικής γραφής, τη σωστή κατεύθυνση ενός μακριού διάβασμα) δρόμου. Είμαι αισιόδοξη πάντως, καθώς βλέπω να γίνονται προσπά- Ι.Τ.: Μια καλή ερώτηση, που έχει προ- θειες από όλες τις πλευρές. Όσον βληματίσει όλους μας. Νομίζω ότι αφορά στο διαδίκτυο και στα ηλεκτρο- συγγραφέας μπορεί να γίνει ο οποι- νικά παιχνίδια, εγώ δεν θέλω να τα οσδήποτε, αρκεί να ανοίξει τον υπο- δαιμονοποιήσω. Είναι μέρος μιας λογιστή του και να αρχίσει να γράφει, αναγκαίας εξέλιξης. Από εμάς εξαρ- ανεξάρτητα από το αν θα εκδοθεί ή όχι τάται αν θα κάνουμε σωστή χρήση. το βιβλίο του.

Για να γίνει όμως κάποιος «καλός» είναι οι αγαπημένοι σας συγγρα- συγγραφέας χρειάζεται αρκετή δου- φείς; Υπάρχει κάποιο βιβλίο που λειά από μέρους του. Πολύ διάβασμα, διαβάσατε πρόσφατα και σας δημι- πολύ γράψιμο, διαρκής προσπάθεια ούργησε έντονα συναισθήματα; αυτοβελτίωσης και μια «σπίθα» που θα υποδηλώνει ότι αγαπά πραγματικά Ι.Τ.: Όταν έχω διάθεση να διαβάσω, αυτό που κάνει. Οπωσδήποτε αν δια- πάντα θα βρω τον χρόνο. Πολλοί οι θέτει ένα καλό μορφωτικό υπόβαθρο, αγαπημένοι συγγραφείς, τόσο από μια διευρυμένη παιδεία και αυτό το την ελληνική όσο και από την παγκό- «κάτι» που λέω εγώ, μπορεί να γίνει σμια λογοτεχνία όπως: Καζαντζάκης, ένας σπουδαίος λογοτέχνης. Όλα αυτά Λουντέμης, Παπαδιαμάντης, Καραγά- όμως είναι σχετικά και διαφέρουν από τσης, Γονατάς, Παπαγιώργης, Χένρι άνθρωπο σε άνθρωπο. Τζέιμς, Ναθάνιελ Χόθορν, Τζέιμς Τζόις, Καμύ, Πολ Όστερ, Φουέντες, Έχετε χρόνο για διάβασμα; Ποιοι Σολ Μπέλοου, Τ. Χάρντι, Μπόρχες,

Η οικονομική κρίση έχει πλήξει τον μπορούσα να δίνω συμβουλές, ωστό- εκδοτικό χώρο. Είστε αισιόδοξη για σο με όλη την καλή μου διάθεση θα το μέλλον του βιβλίου; Τι θα συμ- έλεγα τα εξής σε κάποιον νέο άνθρω- βουλεύατε νέους συγγράφεις που πο που διψά να γίνει συγγραφέας. συναντούν δυσκολίες και απορ- Διάβαζε πολλά βιβλία που θα σε ανε- ρίψεις από εκδοτικούς οίκους; βάσουν πρώτα αναγνωστικά και μοι- ραία και συγγραφικά, γράφε διαρκώς Ι.Τ.: Ένας από τους κλάδους που έ- όσα έχεις στο μυαλό σου, κάνε αυτο- χουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την κριτική, ακόμα κι αν εκδοθεί το βιβλίο κρίση είναι αναμφίβολα αυτός του βι- σου δεν πρέπει ποτέ να πάψεις να βλίου. Ιστορικά βιβλιοπωλεία βάζουν βελτιώνεσαι, μην επαναπαύεσαι στις λουκέτα, ενώ απειλείται σημαντικά η δάφνες σου γιατί αν το κάνεις σημαί- βιωσιμότητα εκδοτικών οίκων. νει πως σταμάτησες να προχωράς. Δυστυχώς, οι Έλληνες αναγνώστες, Γράψε γιατί δεν μπορείς να κάνεις σε σύγκριση με τους υπόλοιπους διαφορετικά, γιατί είναι εσωτερική σου Ευρωπαίους, διαβάζουν ολοένα και ανάγκη και όχι γιατί πρωτίστως επι- λιγότερο. Παρόλ’ αυτά είμαι αισιόδοξη θυμείς τη δόξα και το χρήμα που πως το βιβλίο θα κατορθώσει να βγει πιστεύεις ότι συνοδεύουν τη συγγρα- αλώβητο από την κοινωνικο-οικονομική φή. Δώσε όλη σου την ενέργεια και τη και πολιτισμική κρίση που βιώνουμε. σκέψη προς αυτή την κατεύθυνση Μάλιστα, θα πρότεινα να δώσουμε με- χωρίς να περιμένεις τίποτα, έχοντας γαλύτερη βαρύτητα στον μικρό-ανα- κατά νου πως ο δρόμος είναι μοναχι- γνώστη. Είμαι υπέρ των λεσχών ανά- κός και όχι στρωμένος με ροδοπέτα- γνωσης μέσα στα σχολεία ώστε τα παι- λα… διά να εξοικειώνονται από νωρίς με την ανάγνωση λογοτεχνικών κειμένων. Η Αυτήν την περίοδο υπάρχουν ή- φιλαναγνωσία είναι κάτι που καλλιερ- ρωες που σας βασανίζουν γλυκά γείται από νωρίς και προσφέρει πολύ- και περιμένουν υπομονετικά να τιμα ταξίδια του νου καθώς ενηλικιω- πάρουν σάρκα και οστά; νόμαστε. Τι συμβουλή θα έδινα σε νέους συγ- Ι.Τ.: Αυτή τη στιγμή «χτίζω» τους γραφείς με ρωτάτε. Δεν ξέρω αν έχω ήρωές μου δίνοντάς τους σάρκα και φτάσει σε εκείνο το επίπεδο που θα οστά, μια διαδικασία (προηγείται της

γραφής) που για μένα είναι δύσκολη μα και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Πάντα με βασανίζουν, όχι μόνο γλυκά αλλά και βάναυσα, όμως έτσι πρέπει προκειμένου να είμαι συνεπής στο χαρακτήρα, αλλά και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Λίγο πριν τελειώσουμε τη συνέ- ντευξή μας, θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες του site μας; Ι.Τ.: Ξεκινώντας από τις 23 Απριλίου και για έναν ολόκληρο χρόνο, η Αθή- να γίνεται η Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου. Με μήνυμα «Βιβλία Παντού», η πρωτεύουσα θα βρεθεί στο επίκεντρο του πολιτιστικού ενδιαφέροντος για το 2018. Θεωρώ ότι είναι μια καλή αφορμή για να έρθουμε ακόμα πιο κοντά στο βιβλίο, αποδεικνύοντας πως η χώρα μας δικαίως έχει αφήσει το πολιτιστικό αποτύπωμά της σε όλο τον κόσμο. Και μια ευχή. Να είμαστε καλά, ψύ- χραιμοι και να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που μας διαθέσατε και σας εύχομαι καλή δημιουργική συνέχεια.

Βίκυ Ζηλιασκοπούλου Το βιβλίο του κ. Δάνδολου αναφέρεται στη μήσω να το δω έτσι. Σε κανένα σημείο ο ζωή της συγγραφέως κ. Πηνελόπης Δέλτα, συγγραφέας δεν την υποβιβάζει, δεν την και συγκεκριμένα περιστρέφεται με συνε- υποτιμά, δεν υπονοεί τίποτα απολύτως χείς εναλλαγές κεφαλαίων γύρω από την αρνητικό για αυτήν, της φέρεται με άπειρο τελευταία μέρα της ζωής της (τη μέρα που σεβασμό και σίγουρα έχει γίνει έρευνα και μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα) και ένα έχει δώσει βάση σε ημερολόγια για να κατα- τριήμερο καθοριστικό για την πορεία της γράψει την ιστορία της. Όμως, αν εξαιρέσω στις αρχές του 20ου αιώνα. τις ιστορικές πηγές που έδωσαν τα πραγμα- Την Πηνελόπη Δέλτα σαν συγγραφέα την τικά στοιχεία της ιστορίας και του ειδυλλίου ξέρουμε όλοι, δεν μπορώ να φανταστώ της με τον κ. Δραγούμη, σε εμένα προσω- Έλληνα που να μην ξέρει το όνομά της, πικά έλειψε το συναίσθημα. Υπήρχε περι- ακόμη και αν δεν έχει διαβάσει κανένα γραφή συναισθημάτων (λεκτική), όμως βιβλίο της. Δεν ξέρω όμως πόσοι είναι εμένα δεν με έκανε να νιώσω και να συμπο- αυτοί που γνωρίζουν στοιχεία της οικογέ- νέσω. Κατανόησα τον ψυχολογικό πόλεμο νειάς της: εγώ προσωπικά δεν ήξερα ότι και την θύελλα στην καρδιά της, δεν ταυτί- ήταν κόρη γνωστού Έλληνα επιχειρηματία στηκα όμως. και πολιτικού. Επίσης, μέχρι να βγει αυτό το βιβλίο και να το ακούσω από συζητή- σεις, δεν ήξερα ότι είχε ειδύλλιο (ας το πούμε έτσι) με τον Ίωνα Δραγούμη. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι ο Τρελαντώνης του βιβλίου ήταν πραγματικό πρόσωπο, ο αδερφός της. Αν με ρωτάς, δεν είμαι σίγουρη ότι χαίρο- μαι που έχει γραφτεί το τμήμα του βιβλίου που αφορά το τριήμερο των αρχών του αιώνα. Το καταλαβαίνω ότι είναι ένας φόρος τιμής στην κ. Δέλτα, και θα προτι-

πείστηκα), ίσως ότι μου φάνηκε πολύ εύ- κολο να πειστεί κάποιος να κάνει φόνο... δεν ξέρω τι από όλα ή αν ήταν ο συνδυα- σμός ή αν φταίω κάπου εγώ, αλλά το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Στο τρίτο μέρος μάλιστα χειροτερεύει ακόμη πιο πολύ. Δεν καλύφθηκα καθόλου με τις κινήσεις της ηρωίδας στο τέλος, δεν υπήρχε καθό- λου αιτιολόγηση για κάποιες πράξεις της, δεν ταίριαζαν με τον χαρακτήρα της όπως μας την είχε περιγράψει ο συγγραφέας σε όλο το προηγούμενο βιβλίο, την βρήκα αδικαιολόγητα επιπόλαιη. Νομίζω ότι απλά έψαχνε έναν τρόπο να κλείσει την υπόθεση και βρήκε αυτόν. Βίκυ Ζηλιασκοπούλου Μου άρεσε όμως ο τρόπος που είναι γραμμένο το βιβλίο. Γενικά μου αρέσει η Τελικά δεν πείστηκα ότι σε κάποιους όντως εξιστόρηση σε πρώτο πρόσωπο, είναι αξίζει ο θάνατος... λίγο σαν να κάθεσαι καρσί- καρσί (απέ- ναντι καλέ, όπως καθόμαστε όταν πίνου- Ενώ το βιβλίο ξεκίνησε πολύ καλά, στην πο- με καφέ με φίλη μας) και να σου μιλάνε οι ρεία κάπου το έχασε. Το πρώτο κεφάλαιο πρωταγωνιστές, η ιστορία γίνεται αμεσό- μου άρεσε πολύ, ήταν γρήγορο και έξυπνο τερη. Και μου άρεσε και η εναλλαγή στα και μου άρεσε και η ανατροπή στο τέλος του, πρόσωπα που διηγούνται. Επίσης, βρήκα δεν το περίμενα. Όμως στο δεύτερο κεφά- όλο το βιβλίο εξαιρετικά ευανάγνωστο, λαιο κάπου άρχισε να χαλάει η υπόθεση. δεν με ζόρισε καθόλου και παρόλες τις Κάτι χάθηκε. Ίσως το πρόβλημα να ήταν ότι αδυναμίες στην πλοκή (κατά την εκτίμησή άρχισε να επαναλαμβάνεται στην πλοκή, μου βέβαια) μου κράτησε το ενδιαφέρον. ίσως το ότι δεν αιτιολογήθηκαν ιδιαίτερα τα κίνητρα (ή εν πάση περιπτώσει εγώ δεν Έτσι λοιπόν, της είπα την ιστορία. Της είπα ότι ήμουν παντρεμένος εδώ και τρία χρόνια, κι ότι μέναμε με την γυναίκα μου στη Βοστόνη. Της μίλησα για εκείνη την εβδομάδα του Σεπτέμβρη στο ξενοδοχείο Κένεουικ, στη νότια ακτή του Μέιν...



Πόλυ Μίλτου Την εκτιμάς μέσα από τα γραπτά της. Αν τη γνωρίσεις και δια ζώσης, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τη συμπαθήσεις. Σε μια εποχή που – κατά τη γνώμη του γράφοντος – ο καλλιτεχνικός χώρος στην Ελλάδα είναι περισσότερο του στυλ “πάτα με να σε πατώ” η σημερινή μας ανάκριση θα γίνει με μια συγγραφέα η οποία χαρίζει απλόχερα αγάπη όχι μόνο μέσα από τα γραπτά της αλλά και μέσα από τον υπέροχο χαρακτήρα της. Πόλυ Μίλτου λοιπόν!

Δημήτρης Μπονόβας Τι είναι εκείνο που σε ωθεί να γρά- πρωταγωνιστήσουν άνετα σε όποιο φεις; έργο ή μορφή ήρωα θέλουν… (και ακόμα με μαγεύουν). Και, αμέσως Π.Μ.: Η ζωή η ίδια, η ανάγκη να ζω, η μετά με αιχμαλώτισε η κλασσική ψυχή μου… λογοτεχνία, έργα συγγραφέων, όπως η Μπροντέ, ο Ουγκώ, ο Κρόνιν, ο Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για Ντοστογιέφσκι, η Δέλτα, ποίηση του εσένα να καταφέρεις να “εκφράσεις” Ελύτη και του Ρίτσου, έργα μεγάλων τη σκέψη σου πάνω σε ένα χαρτί; καλλιτεχνών ζωγράφων, οι οποίοι στα έργα τους διηγούνται ιστορίες ζωής… Π.Μ.: Αναλόγως! Υπάρχουν σπάνιες όλα αυτά επηρέαζαν σιγά-σιγά τον περιπτώσεις που αισθάνομαι «μπου- έσω άνθρωπο. κωμένη» και δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε μια κίνηση, όχι να γράψω. Όμως, Μέσα σε όλα αυτά, μου άρεσε να α- και αυτές ακόμα οι δύσκολες στιγμές, κούω και συζητήσεις μεγάλων για λειτουργούν αργότερα σαν εφαλτήριο παλιούς μύθους και παραδόσεις, αγα- έκφρασης…. πημένες σπάνιες στιγμές σε διακοπές στο χωριό. Αλλά, συνήθως, δε δυσκολεύομαι. Εί- ναι η αλήθεια μου, αναζητώ τη δική Και προ παντός… η ίδια η ζωή… οι μου έντονη ευαισθησία απέναντι σε καθημερινοί άνθρωποι, οι μεταξύ τους οτιδήποτε και εκφράζομαι απλά, επει- σχέσεις, τα λάθη, οι χαρές, οι λύπες, δή συνομιλώ με τον εαυτό μου. … όλα… Ποιες οι επιρροές σου; Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρί- αρχο ρόλο στα έργα σου; Συναί- Π.Μ.: Τα παραμύθια του Άντερσεν με σθημα ή λογική και γιατί; είχαν μαγέψει από τα έξι μου χρόνια και με έβαλαν σε έναν κόσμο μιας άλλης Π.Μ.: Συναίσθημα δυνατό, έντονο, αλήθειας, εκεί που όλοι μπορούν να καυτό… Όλα αναδύονται από το

μυστικό χώρο της ψυχής μου… Η καρδιά μου μιλάει και εγώ την ακούω και γράφω. Για τη ζωή, για την αλήθεια, για την αγάπη και με αλήθεια και αγάπη! Η λογική απλά βοηθάει σε ό, τι χρειάζεται περισσό- τερη κριτική ικανότητα και σωστή ισορροπία, ώστε η τελική έκβαση του έργου να δίνει στον αναγνώστη όλα, όσα θέλω να πω πρώτα σε μένα και μετά σε αυτόν, χωρίς να κουράζουν τυχόν διφορούμενες έννοιες. Γενικά, δε μου αρέσουν καθόλου οι ψει μετά στον κόσμο του με περισσότε- θεωρίες, και αν δεν έχω ζήσει κάτι ρη δύναμη και γαλήνη καρδιάς, γιατί κά- και δεν το νιώθω, προτιμώ να είμαι ποιος… τον κατανοεί σε όσα περνάει… διακριτική και πάντα προσπαθώ να Γιατί… υπάρχουν γύρω μας και άλλα, αποφεύγω τη διδαχή και την καθο- που κυνηγώντας βιαστικοί την ύλη, δεν δήγηση του αναγνώστη σε ορισμέ- τα βλέπουμε… όλα αυτά όμως, καθορί- νη σκέψη… Η ελευθερία και ο σε- ζουν και τη ζωή μας και τα όσα σκεφτό- βασμός είναι σήμα κατατεθέν και μαστε για την πραγματικότητα. στη ζωή μου και σε όλα όσα γράφω. Ανέφερε τρεις χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι Όλα λειτουργούν σα μια συζήτηση υπερήφανη και τρεις για τους οποί- της καρδιάς μου με την καρδιά του ους όχι. άλλου και δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσει… Τον αφήνω να μπει ελεύθερος, να περπατήσει στο δικό μου κόσμο, να νιώσει, να ακούσει, να δει, να αγγίξει, να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και να επιστρέ-

\"Έλα μαζί μου στο δικό μου παραμύθι. Έλα, άνθρωπε, έλα αδερφέ, εδώ έχει μονάχα φως! Σε προσκαλώ,... στον κόσμο των βιβλίων!\" Π.Μ.: Για όσα δεν είμαι περήφανη είναι φορετική και να προσπαθώ να αποκα- περισσότερα από τρία… Υπάρχουν ταστήσω τη δική μου αδικία, αυτή τη φορές, που ενώ η πείρα μου λέει «πρό- φορά… σεχε», έχω ξαναπέσει θύμα, τάχα «φι- λικών» προσώπων και αυτό, όπως και Βέβαια, είναι και η ζωή που δε με έχει η αχαριστία, με έχουν πάει πίσω πολ- αντιμετωπίσει σαν ευνοούμενο άτομο, λές φορές. αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την εκρηκτικό μου χαρακτήρα… Η αδικία, επίσης με πληγώνει, με τσακί- ζει, με αποδυναμώνει… Η υπερευαι- Σπάνια θυμώνω και συνηθίζω να προ- σθησία μου δε με αφήνει να ισορροπή- ειδοποιώ, αλλά… αλλά,… τότε, προτι- σω αμέσως και οδηγούμαι σε λάθος μώ να ξεσπάω… μακριά από όλους, ενέργειες λόγω του έντονου συναισθή- μόνη μου, για να μην πληγώνω αν- ματος και του αυθορμητισμού. Μπορεί θρώπους… Όταν συνέρχομαι, έχω και να θυμώσω πολύ, να κρίνω βιαστι- καθαρότερη σκέψη… κά και να βγάλω ακόμα και λάθος συ- Έχω και κάτι ώρες που παρατάω τα μπεράσματα, σε τέτοιες ώρες που η πάντα και τα καταστρέφω και τότε θέ- σκέψη μου κολλάει σε ένα και μόνο λει πολλή δύναμη να συνέλθω και πά- γεγονός… Μετά, όταν συνέρχομαι, έχει λι. Κάτι τέτοιες ώρες έχω σκίσει σημει- συμβεί να δω πως η αλήθεια ήταν δια- ώσεις και συγγράμματα χρόνων…

Περήφανη; Δεν ξέρω. Ίσως, επειδή Νιώθω ιδιαίτερα περήφανη, όμως, στέκομαι ακόμα όρθια, ενώ όλα είναι για φιλίες που έχω κάνει από την συνεχώς απογοητευτικά και η λογική ώρα που αποφάσισα να εκθέσω τον μου αρνείται πάντα το θαύμα. Ίσως, εαυτό μου και να μπω στον κύκλο που κρατώ την ευγένεια και την αξιο- των συγγραφέων και ποιητών, και πρέπεια σε ώρες που ωθούμαι από καλλιτεχνών,… για κάθε ιδιαίτερο και τις περιστάσεις για εντελώς διαφορε- υπέροχο άτομο που γνωρίζω κάθε τική αντιμετώπιση. μέρα, για πολλά από τα έργα τους που με ξετρελαίνουν και για όσα λένε Ίσως που μπορώ να συγχωρώ ανθρώ- στον κόσμο… Ο κύκλος μας, εκτός πους, οι οποίοι πολλάκις με κατέστρε- κάποιων εξαιρέσεων που κάποιοι ψαν εξολοκλήρου, με συκοφάντησαν δεν τιμούν την ταυτότητά τους σαν άγρια, με κακοποίησαν ψυχικά με ό- φορείς πολιτισμού, είναι ένας υπέρο- ποιον τρόπο μπορούσαν. Και πολλοί χος κόσμος… συνεχίζουν να το κάνουν… Απολαμβάνω τους πάντες με ανοιχτή Όσο για τα βιβλία μου, νιώθω αντιφα- καρδιά και… θαμπώνομαι… Τους τικά συναισθήματα… ευχαριστώ! Είμαι περήφανη που κατάφερα και Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβά- ισορρόπησα μέσα από την έκφραση σαι για την καριέρα σου και το ο- στο «χαρτί», αλλά πολλές φορές μορφότερο όνειρο που έχει πραγ- σκέφτηκα να τα εξαφανίσω και πάλι… ματοποιηθεί ή προσδοκάς για το (κάποιοι αγαπημένοι φίλοι δε με αφή- μέλλον; νουν)… Τα έχω γράψει και περιμένουν στην Ελλάδα, όπου για να εκδώσεις, Π.Μ.: Ο εφιάλτης μου είναι υπαρκτός θα πρέπει να έχεις ένα πορτοφόλι γερό και συμβαίνει τώρα. Έχω γράψει μια ή πλάτες σπουδαίες και διασυνδέσεις, ολόκληρη σειρά βιβλίων και μένουν ώστε να σου γίνει μια σωστή διαφήμι- στο σκοτάδι. Όνειρό μου να εκδο- ση ή… να έχεις τύχη και να έχεις κάνει θούν και μάλιστα σύντομα και να κάποιο όνομα… στο εξωτερικό, ας μπουν στις προθήκες των βιβλιοπω- πούμε, ώστε να γυρίσεις στην Ελλάδα λείων, να τα βρίσκει εύκολα ο κό- γνωστός… σμος. Να διαβαστούν!

Έχω κάτι να πω… αλλά, πολύ φοβάμαι, οποία, λόγω ελλιπούς παιδείας… επειδή δεν υπάρχουν οι προοπτικές… των διδασκόντων την παιδεία στα θα μείνουν ανείπωτα λόγια… παιδιά μας, δεν έχει καμιά αναγνώρι- ση και σεβασμό, όπως αξίζει. Δυστυ- Η Ελλάδα είναι δύσκολος χώρος για χώς, ενώ λέμε ότι προχωρήσαμε κάθε τι που έχει πνευματική αξία. χρονολογικά, πολιτιστικά και πολι- τισμικά χωλαίνουμε επικίνδυνα. Τα δύο βιβλία, που κατάφερα ως τώρα να εκδώσω, έστω για το τόσο λίγο που Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι - κυκλοφόρησαν, με έκαναν να χαίρομαι στον τομέα της λογοτεχνίας - τι θα σαν μικρό παιδί. Θυμάμαι, όταν βγήκε ήταν αυτό; το πρώτο και το πήρα στα χέρια μου… αισθάνθηκα λες και είχα γεννήσει μωρό. Π.Μ.: Το θέμα έκδοση βιβλίου. Η (Ευτυχώς, μου είπαν και άλλοι συγγρα- όποια έκδοση στην Ελλάδα… είναι φείς ότι νιώθουν το ίδιο και… αποφάσι- Γολγοθάς! Απαράδεκτη κατάσταση. σα ότι ήμουν… φυσιολογική… ). Μετά, Κάπου έχω θυμώσει, με το να άρχισαν και οι κριτικές από αναγνώστες, πρέπει οι συγγραφείς να αγοράζου- έβλεπα ότι τους άρεσαν και η χαρά μου με πάλι και πάλι τον δικό μας κόπο όλο και μεγάλωνε. χρόνων ολόκληρων. Σε καμιά άλλη δουλειά δε γίνεται αυτό. Στο πιο Μακάρι να μπορούσα σύντομα, να εκ- απλό εμπόριο, ας πούμε μια λαϊκή δώσω και άλλα από τα βιβλία μου, που αγορά, ισχύει ο νόμος πουλώ- παραμένουν έτοιμα, κλεισμένα στο ντου- αγοράζεις… λάπι… Αυτό, θεωρώ, για κάθε συγγρα- φέα, είναι όνειρο ζωής! Εδώ και πολύ καιρό το σκέφτομαι έντονα και απορώ που μόνο οι Πιστεύεις ότι ένας καλλιτέχνης, στην συγγραφείς κάνουμε το αντίθετο… Ελλάδα του 2018, μπορεί να βιοπορί- αντί να πουλάμε, αγοράζουμε τον ζεται από την τέχνη του; κόπο μας… (Δηλαδή, φίλε μου, ένα μαρούλι Π.Μ.: Όχι! Στην Ελλάδα με τίποτα δεν καταντήσαμε να έχει περισσότερη βιοπορίζεσαι πια. Ούτε με μια κανονική αξία από ένα ολόκληρο βιβλίο, που δουλειά… Πόσο μάλλον, με την τέχνη, η γραφόταν για χρόνια…)

Θα επιθυμούσα, λοιπόν, οι όποιοι εκ- Η Ελλάδα είναι δότες (και δεν εννοώ κανέναν ιδιαίτε- δύσκολος χώρος για ρα, μιλάω γενικά για όλους), εκτός από το δικό τους οικονομικό όφελος, όπου κάθε τι που έχει στοχεύουν και καλά κάνουν, να είχαν πνευματική αξία. περισσότερη ψυχή, ευαισθησία, συνεί- δηση και σεβασμό στο έργο όποιου ένα απόφθεγμα, μπορεί να απασχολεί συγγραφέα τους εμπιστεύεται τον κό- το νου και την ψυχή γενεών ολόκλη- πο του και την καρδιά του. Σεβασμό ρων… πόσο μάλλον ένα ποίημα, ένα και στα συμφέροντα του συγγραφέα. διήγημα,… ένα βιβλίο… Επίσης, θα ήθελα οι εκπαιδευτικοί να Και κάτι περισσότερο… Αγαπημένοι είναι άνθρωποι που διαβάζουν οι ίδιοι μου, όποιοι κι αν είστε, να αισθάνεστε και που αγαπούν το βιβλίο, να υπάρχει υπέροχα με ό, τι κάνετε, αλλά και σε- στην Παιδεία περισσότερη σοβαρότη- βασμό και θαυμασμό και για των άλ- τα για το θέμα της φιλαναγνωσίας… λων τα έργα. Πρέπει οι Έλληνες, αυτός ο περίφημος λαός της χώρας της φιλοσοφίας, να Όλοι, όσοι ασχολούμαστε με τον μάθουν να διαβάζουν! Και να διαβά- πνευματικό χωροχρόνο, ας μείνουμε ζουν πολύ! Και αυτό μαθαίνεται από μακριά από άθλιους ανταγωνισμούς την πρώτη τρυφερή ηλικία… Ένα και ζήλιες, που αμαυρώνουν την όλη βιβλίο είναι ένα άνοιγμα στον κόσμο! μας αξία. Η άποψή μου είναι πως όλοι μας μοιάζουμε σαν ένα χωράφι Όλο και νέοι επίδοξοι καλλιτέχνες γεμάτο από όλα τα είδη λουλου- εμφανίζονται στον ορίζοντα. Αν διών… Φέρνουμε την ομορφιά της έπρεπε να τους δώσεις μια συμ- ποικιλίας και ο κάθε ένας μας έχει το βουλή, ποια θα ήταν; δικό του χρώμα, τη δική του χροιά και το δικό του άρωμα. Το μονότονο… Π.Μ.: Να έχουν κουράγιο! Και να κουράζει. δουλεύουν στο έργο τους με σεβασμό Και οι αναγνώστες, διαβάζοντας διά- για κάτι, που θα μείνει στις βιβλιοθήκες φορα έργα, διαφόρων, όσων δημιουρ- των ανθρώπων για αιώνες… γών επιλέγει ο καθένας για πιο συμ- Ακόμα και ένα μικρό κομμάτι χαρτί, με

Φέρνουμε την ομορφιά της ποικιλίας και ο κάθε ένας μας έχει το δικό του χρώμα, τη δική του χροιά και το δικό του άρωμα. Το μονότονο… κουράζει. βατούς στη σκέψη τους και στην ψυ- Π.Μ.: Το μέλλον κανείς δεν το ξέρει! χοσύνθεσή τους, πρέπει να νιώθουν Η αλήθεια είναι πως αν μπορούσα να σαν τις μέλισσες, που παίρνουν τη εξασφαλίσω μια σοβαρή προώθηση γύρη από άνθος σε άνθος για να φτιά- των βιβλίων μου στο αναγνωστικό ξουν το ωραίο τους μέλι. Όσο πιο με- κοινό, δε θα ήθελα να σταματήσω να γάλη η ποικιλία,… τόσο πιο απίθανο γράφω ποτέ. το μέλι. Όσο πιο πολλοί οι συγγρα- Όνειρα, μα τι να γίνει… έτσι θρέφουμε φείς, τόσο πιο πολλά θα έχουν να πάλι και πάλι την ελπίδα και πούνε… Και το άνοιγμα της σκέψης ανανεώνεται η ψυχή. σε διαφορετικές όψεις ενός πράγμα- τος, είναι αρχή… πολιτισμού. Πόλυ, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου Τι να περιμένουμε από εσένα στο ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία μέλλον; στο έργο σου!!!

Ποτίτσα Πιερρουτσάκου Η Ρένα της καρδιάς μας, αυτή τη φορά καταπιάνεται με ένα σοβαρό θέμα που είναι η σωστή επιλογή του ή της συζύγου ώστε ο γάμος να είναι πραγματικά ευτυχι- σμένος. Πόσοι και ποιοι παράγοντες μπο- ρούν να επηρεάσουν την τελική απόφαση;; Πόσοι και ποιοι είναι εκείνοι οι άνθρωποι που τελικά ακολουθούν την καρδιά και το ένστικτό τους;; Πόσοι καταλαβαίνουν την σοβαρότητα αυτής της επιλογής και τα προβλήματα που μπορούν να επηρεά- σουν παραπάνω από μία γενιά;; «ΑΜΑΡΤΊΕΣ ΓΟΝΈΩΝ ΠΑΙΔΕΎΟΥΣΙ όταν μεγαλώσουν και έλθει η δική τους σει- ΤΈΚΝΑ» Ή ΣΤΟ ΠΙΟ ΛΑΪΚΌ «ΣΌΙ ΠΆΕΙ ρά, θα ακολουθήσουν όσα έχουν δει και ΤΟ ΒΑΣΊΛΕΙΟ»!! ζήσει μέσα στο σπίτι τους… Την αγάπη, την αφοσίωση και το χαμόγελο….. Όλα Όταν ένα ζευγάρι αγαπιέται πολύ, με την αυτά θα τα δώσουν και στην οικογένεια ευλογία του Θεού αποκτά το παιδάκι του που θα δημιουργήσουν!!!! που αποτελεί μία συνειδητοποιημένη επι- λογή. Αυτό σημαίνει πως γεννιέται ένα Πόσο συχνά όμως γίνονται όλα αυτά σω- παιδί της αγάπης, πασπαλισμένο με μπό- στά;; Τι γίνεται όταν τίποτε από αυτά δεν λικη αστερόσκονη και νεραϊδόσκονη, ένα συμβαίνει;; Όταν όλα είναι απατηλά;; Όταν παιδί που η χαρά και η υγεία θα ξεχειλί- κάποια στιγμή τα φώτα σβήνουν και οι ζουν από τα ματάκια του!! Αυτός, κατά την νεράιδες φεύγουν;; γνώμη μου, είναι ο κανόνας για να έρχο- νται στον κόσμο υγιή και ευτυχισμένα πλά- σματα που και αυτά με την σειρά τους

Ζωή Τσούρα Η Αγγλίδα Κλαιρ Ράνταλ, νοσοκόμα του στον χρόνο της... αφού πρώτα καταφέρει Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ταξιδεύει στη να επιβιώσει την βαρβαρότητα της επο- Σκωτία με τον σύζυγό της, τον ιστορικό χής, τη φατρία των ΜακΚένζι που την Φρανκ Ράνταλ, για ένα δεύτερο μήνα του υποψιάζεται ως Αγγλίδα κατάσκοπο, αλλά μέλιτος έπειτα από τον πολύχρονο αποχω- και τον τρομακτικό Άγγλο λοχαγό Τζακ ρισμό τους λόγω του πολέμου. Σε μία επί- Ράνταλ, μακρινό πρόγονο του συζύγου σκεψη σε έναν αρχαίο κύκλο μονόλιθων της. Καθώς πλοηγεί τις επικίνδυνες πολι- στον λόφο του Κρέιγκ Να Ντουν, περνάει τικές ισορροπίες των Χάιλαντς, η μοίρα καταλάθως μέσα από την πέτρα και ταξι- της συνδέεται άρρηκτα με αυτήν του Τζέιμι δεύει πίσω στο χρόνο, για να βρεθεί στην Φρέιζερ, ενός όμορφου Σκωτσέζου πολε- Σκωτία του 1743: μία εποχή πολύ, πολύ μιστή με πολλά μυστικά και σκιές στο πα- διαφορετική από τη δική της. Τώρα, πρέ- ρελθόν του. Μεταξύ τους ανθίζει μία αγά- πει να ξεπεράσει το σοκ και να βρει έναν πη που θα κάνει τις αποφάσεις της Κλαιρ τρόπο να γυρίσει πίσω στον Φρανκ και πολύ πιο δύσκολες...

Μαργαρίτα Κατσίπη Πόσοι από εμάς δεν έχουν υποσχεθεί αποκαλύπτεται πολύ αργότερα. στον εαυτό τους πως αρκούν λίγες σελίδες ακόμα και μετά θα διακόψουν ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ την ανάγνωση για λίγο; Ε, λοιπόν αυτό δεν συνέβη με το Για να μην ξεχνάς της Μέσα από τα λόγια της πρωταγωνίστριας, η Νεκταρίας Μαρκάκη γιατί δεν το άφησα οποία ανακτά σταδιακά τις αισθήσεις της πάρα μόνο όταν έφτασα στην τελευταία μεταφερόμαστε σε αυτό το άγνωστο γι' αυ- σελίδα. Ένα βιβλίο που στο εξώφυλλό τήν μέρος. Συνειδητοποιώντας πως είναι του υπάρχει μια φωτογραφία με έντονα βαριά πληγωμένη προσπαθεί μάταια να χρώματα που απεικονίζει την φωτογρα- θυμηθεί τι ακριβώς της έχει συμβεί. φία μιας γυναίκα με εντυπωσιακά κόκ- Για ποιο λόγο βρέθηκε σε αυτήν την θέση κινα μαλλιά και ένα τατουάζ στην ωμο- και αν ακόμα κινδυνεύει. Ποιοι θέλησαν να πλάτη από ένα κλωνάρι μη με λησμό- της κάνουν κακό και υπάρχει τρόπος να νει... σωθεί από αυτούς που την έφεραν σε αυτό το σημείο; Από ποιον πρέπει να ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΣΜΗΜΑ προφυλαχτεί; ΚΡΎΒΕΙ Ό, ΤΙ ΑΓΝΟΕΙΣ, ΌΛΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΌΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΞΕΧΆΣΕΙ... Το νήμα της ιστορίας ξετυλίγεται σε αφήγηση πρώτου προσώπου, ενώ το μυθιστόρημα λαμβάνει χώρα τον Ιούνιο του 2016 σε ένα χωριό αρκετά χιλιόμε- τρα μακριά από την Θεσσαλονίκη. Ο λόγος για τον όποιο επιλέχτηκε αυτή η απομονωμένη τοποθεσία, βαθιά μέσα στο δάσος, φυσικά δεν είναι τυχαίος και

ΠΟΣΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ ΕΠΩΔΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙΣ ΚΑΠΟΥ; Χρήστος Διαμαντόπουλος Η διαφορετικότητα του καινούργιου κορι- τσιού αλλάζει τις ισορροπίες στο ίδρυμα. Η επτάχρονη Μαρίνα μετά τον θάνατο των Το νέο κορίτσι μοιάζει να σπάει την ομοι- γονιών της βρίσκεται σε ορφανοτροφείο. ομορφία τους και την φαινομενική ήρεμη Παρέα της κάνει μια κούκλα που της έδωσε ζωή τους. Βιώνουμε μια μάχη ανάμεσα η ψυχολόγος. Προσπαθεί να ενταχθεί στην στην αποδοχή, το μίσος, την αγάπη και κοινωνία του ορφανοτροφείου, αλλά αυτό την σκοτεινή επιβολή της Μαρίνας στα είναι πολύ δύσκολο. Επινοεί ένα παιχνίδι και κορίτσια. δέχονται όλα τα υπόλοιπα κορίτσια να συμ- ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ μετέχουν. Αρχίζει σαν παιχνίδι, αλλά στην ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΧΕΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ πορεία γίνεται βίαιο. Ωραίο το θέμα του, αλ- ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΑ; λά το τέλος του το περίμενα αλλιώς. Συγκινεί μα και σοκάρει, λυρικό αλλά σκληρό βιβλίο. Με λόγο κοφτός και ακρι- Τι μπορεί να κρύβει μέσα της μια τραυματι- βή, ρυθμό σταθερό, χωρίς άρσεις και σμένη παιδική ψυχή; υφέσεις, με συμβολισμούς και μεταφορές, που τελικά ενσωματώνει την υπαινικτικό- τητα, δικαιολογεί τη διάθεση για αφαίρεση και προσδίδει ένα αίσθημα τρόμου στην ιστορία χωρίς τεχνάσματα. Ωδή στην ατ- μοσφαιρική σύγχρονη γκόθικ ισπανόφω- νη λογοτεχνία. Ένα συγκλονιστικό αντί- δοτο για την πεποίθηση της κοινωνίας μας στην παιδική αθωότητα και αγνότητα, ένας στοχασμός πάνω στην ίδια τη γλώσ- σα και στη δύναμή της να καθηλώσει ή να απελευθερώσει τη σκέψη και τη συμπερι- φορά. Η ιστορία διεισδύει στη σύνθετη ψυχολογία και τις εσωτερικές συγκρού- σεις των κοριτσιών και όσο προχωρά, καταλαβαίνουμε όλο και περισσότερο ότι πραγματεύεται ένα θέμα πολύ δύσκολο, ενίοτε εφιαλτικό, με μόνη διέξοδο τη βία και τις εμμονές.

Μorgan Weistling Μαριάννα Τσαντίλη Ο Μόργκαν Γουίστλινγκ (Μorgan Weistling), γεννημένος το 1964 στην Νότια Καλιφόρνια και πρώην επιτυχημένος εικονογράφος στη βιομηχανία κινηματογραφικών ταινιών του Χό- λυγουντ για δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια, αφοσιώθηκε στον κόσμο της τέχνης το 1998, και έκτοτε η καριέρα του και η φήμη του έφτασαν σε τέτοιο σημείο που να αναγνωρίζεται σήμερα ως ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους ζωγράφους της Αμερικής. Παιδί ζωγράφων που συναντήθηκαν στο Κολέγιο Καλών Τεχνών Γούντμπερυ (Woodbury Art College ) στο Λος Άντζελες και παντρεύτηκαν, ο Μόργκαν ακολούθησε τα βήματά τους. Ο πατέρας του, Χάουαρντ, (Howard) κατά τη διάρκεια του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου, πιάστη- κε αιχμάλωτος πολέμου στη Γερμανία και μεταφέρθηκε στο Stalag 1, ένα στρατόπεδο για αιχμαλώτους συμμάχους αερομεταφορείς, κοντά στο Barth, της δυτικής Πομερανίας. Εκεί, έχοντας ιδιαίτερο ταλέντο στο σχέδιο και κυρίως στις καρικατούρες, διασκέδαζε τους συ- μπατριώτες του, Αμερικανούς κρατούμενους, με μια καθημερινή σειρά κόμικς, χιουμοριστι- κών χαρακτήρων που σχεδίαζε πάνω σε κομμάτια χαρτιού που έβρισκε στην φυλακή, κόμικς που κατάφερναν να φέρνουν λίγα χαμόγελα στους φυλακισμένους.

Τις τελευταίες μέρες του πολέμου και έχοντας την αίσθηση ότι οι Ρώσοι θα έρχονταν, ζω- γράφισε μια αμερικανική σημαία πάνω στα ρούχα της φυλακής που φορούσε, έτσι ώστε, όταν οι Ρώσοι θα εισέβαλαν στη Γερμανία να μπορέσουν να τον εντοπίσουν και να μην τον πυροβολήσουν. Το ταλέντο ζωγραφικής που διέθετε του έσωσε κυριολεκτικά τη ζωή. Όταν έφτασαν το βράδυ της 30ης Απριλίου 1945 τα ρωσικά στρατεύματα, απελευθερώθη- καν περίπου 9.000 αεροπόροι -7.588 Αμερικανοί και 1.351 Βρετανοί και Καναδοί, μεταξύ αυτών και ο πατέρας του που επέστρεψε από τον πόλεμο πίσω στην Αμερική με όνειρα να γίνει καλλιτέχνης. Μετά το γάμο του όμως και τη δημιουργία της νέας οικογένειας, ανα- γκάστηκε να εγκαταλείψει τα καλλιτεχνικά του όνειρά και να γίνει κηπουρός για να στηρίξει οικονομικά τη οικογένειά του. Αλλά, έσωσε όλα τα βιβλία τέχνης του, αυτά με τα οποία αργότερα άρχισε να διδάσκει τον Μόργκαν. Τα πρώτα του μαθήματα τού τα έδωσε στην ηλικία των 19 μηνών, καίτοι ήταν πολύ πιο μικρός από τα άλλα δύο παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Κάθε νύχτα τον έβαζε να κάθεται στα γόνατά του και οδηγούσε το χεράκι του στο πώς να σχεδιάζει πιο καλά, αλλά κυρίως στο πώς να χρησιμοποιεί την παιδική φαντασία του. «Ο πατέρας μου και εγώ είχαμε δεθεί μέσω των σχεδίων και μιλούσαμε μεταξύ μας μέσω των εικόνων», θα πει αργότερα. Αξιοποιώντας ο Μόργκαν το έμφυτο ταλέντο του και τα μαθήματα του πατέρα του, άρχισε σιγά σιγά, καθώς μεγάλωνε, να σχηματίζει σειρές σχεδίων που μπορούσαν να αφηγηθούν μια μικρή ιστορία. «Ήταν τότε που κατάλαβα ότι η τέχνη έγινε μια νέα γλώσσα για μένα». Σε ηλικία 12 ετών, ο Μόργκαν ξεκίνησε να μελετά τις διάφορες τεχνικές στα βιβλία τέχνης που είχε αποκτήσει ο πατέρας του χρόνια πριν. Συγγραφείς όπως ο Andrew Loomis, ο Vanderpole και ο Bridgeman στάθηκαν σπουδαίοι δάσκαλοι γι’ αυτόν. Το σπουδαιότερο βιβλίο όμως, ανάμεσα στα βιβλία του πατέρα του, ήταν ο τόμος που είχε εκδοθεί από τη Σχολή Διασήμων Καλλιτεχνών (Famous Artists School), μια σχολή που ήδη είχε σταματήσει να λειτουργεί. Ο Γουίστλινγκ ήταν αποφασισμένος να μάθει από μόνος του όλα τα μαθήματα της σχολής κι έτσι μέχρι την ηλικία των 15 ετών, μελετούσε μανιωδώς ανατομία, σχέδιο και ζωγραφική, μια δύσκολη προσπάθεια που για να αποδώ- σει απαιτούσε την καθοδήγηση κάποιου πραγματικού δασκάλου και μέντορα. Κι αυτός βρέθηκε στο πρόσωπο ενός συνταξιούχου εικονογράφου που ονομαζόταν Φρεντ Φλίξερ (Fred Fixler). Η σχολή του Φρεντ, που αργότερα μετονομάστηκε σε Ινστιτούτο Brandes Art, ήταν αφιε- ρωμένη σε δύο πράγματα: να μάθει στους σπουδαστές του πώς να αντλούν θέματα από τη ζωή και πώς να ζωγραφίζουν σωστά. «Τη στιγμή που είδα τα σχέδια ζωγραφικής του,



ήξερα ότι αυτό ήταν το είδος που ήθελα να σπουδάσω, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία», λέει ο Μόργκαν. Ο Φλίξερ είχε μαθητεύσει κοντά στον φημισμένο καλλιτέχνη τοιχογραφιών Φρανκ Ρήλλι. (Frank Reilly). Κάτω από την καθοδήγηση του Φλίξερ, ο Γουίστλινγκ έμαθε να ζωγραφίζει μελετώντας πώς χρησιμοποιείται το φως και ο τόνος για να αποδώσουν τη φόρμα. Σε μια συνέντευξη του για ένα άρθρο στο περιοδικό \"Τέχνη της Δύσης\", ο Γουίστ- λινγκ υπενθυμίζει: «Ο Φλίξερ χρησιμοποιούσε κλασικές μεθόδους και ακόμα μας δίδαξε την αυστηρή προσέγγιση της τέχνης. Η μεγάλη εξάσκηση και η σωστή γνώση είναι η ρίζα όλων των μεγάλων τεχνών. Έτσι με εκπαίδευσε». Εργαζόμενος με μερική απασχόληση ως φροντιστής στην ίδια τη σχολή για να μπορεί να πληρώνει τα δίδακτρά του, Γουίστλινγκ σπούδασε εκεί για 3 ολόκληρα χρόνια. Αργότερα, κι ενώ ήταν ακόμα φοιτητής και εργαζόταν συγχρόνως και σε ένα κατάστημα έργων τέ- χνης, γνώρισε έναν εικονογράφο που ήρθε μια μέρα για να αγοράσει πίνακες. Ο Γουίστ- λινγκ επωφελήθηκε από αυτή τη γνωριμία και του έδειξε τη δουλειά του. Αυτό ήταν. Δεν χρειαζόταν τίποτα περισσότερο. Την επόμενη κιόλας μέρα βρέθηκε να εργάζεται ως μόνιμος εικονογράφος στην κορυφαία διαφημιστική εταιρία του Χόλυγουντ, Bacon Reneric Design, «Εκείνη την εποχή, το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι εικονογράφος», λέει ο Γουίστλινγκ. Για τα επόμενα 14 χρόνια ει- κονογραφεί για κάθε κινηματογραφικό στούντιο στο Χόλυγουντ. Στους πελάτες του περι- λαμβάνονται τα στούντιος Universal/Amblin Entertainment, Disney, MGM, Paramount, 20th Century Fox, Warner Brothers, Columbia Pictures and TriStar, καθώς και πολλά άλλα γραφεία που χρησιμοποιούσαν εικονογραφίες. Εκτός από τις αφίσες των ταινιών, ο Γουίστλινγκ δημιούργησε και εξώφυλλα για τη σειρά βίντεο, το McGee και το Me για Focus on the Family, όπως και εικονογραφήσεις για πολυ- άριθμα περιοδικά, βιβλία, CD και video καθώς και μηχανές φλίπερ Sega. Ο Mόργκαν ξε- χώρισε και διακρίθηκε παρά τη μεγάλη πίεση των προκλήσεων στη βιομηχανία των αφι- σών, αλλά ανυπομονούσε να επεκταθεί περισσότερο καλλιτεχνικά. Με τη συμβουλή του φίλου του Julio Pro, αποφάσισε να ζωγραφίσει κάτι για τον εαυτό του. Του πήρε αρκετό χρόνο για να φτιάξει έναν πίνακα με δύο παιδιά. Αποφασισμένος να πε- τύχει και ως ζωγράφος, πήγε να τον δείξει σε διάφορες γκαλερί στη Σκότσντεϊλ της Αρι- ζόνας (Scottsdale, Arizona). Στάθηκε εξαιρετικά τυχερός. Η πρώτη γκαλερί που επισκέφ- θηκε, η Galleries Trailside υπέγραψε αμέσως συμβόλαιο μαζί του. Η συνιδιοκτήτρια Maryvonne Leshe κατάφερνε πάντα να εντοπίζει τα νέα ταλέντα. Πολύ σύντομα αποδεί- χθηκε πως είχε δίκιο και με τον Μόργκαν.



«Θα στέλνει τα έργα ζωγραφικής του σε μας χωρίς πλαίσιο και πριν προφτάσουμε να τα κρεμάσουμε, θα πωλούνται», αποφάνθηκε. Ήταν γεγονός. Οι πίνακες του Γουίστλινγκ γίνανε ανάρπαστοι από την πρώτη στιγμή. Η πρώτη του εμφάνιση σε ατομική έκθεση είχε 26 έργα ζωγραφικής. Όλα πουλήθηκαν τη νύχτα των εγκαινίων. Έκτοτε, ο Mόργκαν έκανε πέντε ακόμα ατομικές εκθέσεις και τα έργα του είχαν ακριβώς την ίδια επιτυχία. Πολύ σύντομα ο Mόργκαν έγινε γνωστός σε εθνικό επίπεδο για τις έξοχες ελαιογραφίες του, οι οποίες προβάλλουν την ικανότητά του να σχεδιάζει καλά και τον εξειδικευμένο έλεγχο που έχει πάνω στις χρωματικές αξίες, στα άκρα, στις λεπτομέρειες και στο φως. Είναι σε θέση να αντλήσει από την πολυετή πείρα του ως εικονογράφος για να δημιουρ- γήσει αριστουργηματικές συνθέσεις με πολλαπλές μορφές, καθώς και συνθέσεις ενός μόνο σχήματος ή προσώπου. Τις περισσότερες φορές τα θέματα του είναι κομμάτια εποχής, προκαλώντας την έντονη νοσταλγία του θεατή. Καταγράφει τη διάθεση και την ατμόσφαιρα του παρελθόντος και η προσοχή του στις ιστορικές λεπτομέρειες προέρχεται από την επιθυμία του να απεικονί- σει την αλήθεια και την ομορφιά του πρωτοποριακού πνεύματος της Αμερικής. Οι πίνακες του έχουν μια βαθιά αίσθηση ιστορίας λόγω της έρευνας και των αυθεντικών κοστουμιών που έχει κατασκευάσει ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό. «Στους πίνακές μου, ελπίζω να επικοινωνήσω με τον θεατή και να του μεταδώσω την ίδια συναισθηματική συγκίνηση που αισθάνθηκα και με ενέπνευσε. Πρέπει να υπάρχει πάντα κάτι εντυπωσια- κό στο σκηνικό που με κάνει να θέλω να το καταλάβω. Μερικές φορές είναι η προσωπικό- τητα του μοντέλου ή μια ιδιαίτερη στάση ή ένα αντικείμενο που μου φωνάζει πως πρέπει να ζωγραφιστεί. Άλλες φορές είναι ακριβώς ο τρόπος που ένα συγκεκριμένο άκρο ξεχω- ρίζει φωτισμένο μεταξύ των υπολοίπων γύρω του. Ό, τι και αν είναι, ξέρω ότι πρέπει να έχει αγγίξει την ψυχή μου και να έχει αποδοθεί από την καρδιά μου, διαφορετικά ούτε εγώ ούτε ο θεατής θα βρούμε κάποιο ενδιαφέρον σε αυτό». Αξιοθαύμαστος γνώστης του χρωστήρα και της τεχνικής ο Μόργκαν Γουίστλινγκ καταφέρ- νει να ζωντανεύει ένα θέμα με τον πιο σωστό φωτισμό, δημιουργώντας μια αίσθηση απόλαυσης εμπλέκοντας τη φαντασία και το συναίσθημα του θεατή. Οι ονειρικές εικόνες του αγγίζουν την καρδιά. Οι πίνακες του είναι γεμάτοι με πινελιές που διηγούνται μια ιστορία πέρα από την παρου- σία των αντικειμένων. Όπως ένας εξειδικευμένος σκηνοθέτης, έτσι κι ο ίδιος χειρίζεται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος στο θέμα του με προτάσεις και εντυπώσεις που ελάχιστα



συνειδητοποιούνται από τον θεατή, αλλά αντίθετα, επιτρέπουν στη φαντασία του να συμ- πληρώσει τις λεπτομέρειες. «Υπάρχει πάντα μια ιστορία κάτω από την ιστορία της ζωγρα- φικής μου», προσθέτει ο Μόργκαν. «Δεν κρύβω ποτέ τη διαδικασία που ακολουθώ. Μπορείτε να δείτε τα στρώματα του χρώματος και να μετρήσετε τις πινελιές που χρειάστη- καν για να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Σε μερικά στυλ ζωγραφικής, όσο πιο κοντά πλησιάζετε στον μουσαμά, τόσο περισσότερα μπορείτε να δείτε. Στο δικό μου, όσο πιο πίσω στεκόσαστε, τόσο περισσότερες λεπτομέρειες βλέπετε. Αυτό δεν είναι εύκολο και γι' αυτό με συναρπάζει». Ο Μόργκαν Γουίστλινγκ ακολουθεί τα βήματα των μεγάλων ζωγράφων που θαυμάζει, τον Ιταλό-Αμερικανό John Singer Sargent (1856-1925), τον Σουηδό Anders Zorn (1860-1920) και τον Ρώσο-Αμερικανό Nicolai Fechin (1881-1955) καθώς και πολλών άλλων και μελε- τά συνεχώς τα έργα τους και την τεχνική τους. Σε όλα τα έργα του, ο Γουίστλινγκ ασχολείται με μια αφήγηση ιστορίας που εξελίσσεται με σαφήνεια, εστίαση και σκοπό, αντλώντας εικόνες εμπνευσμένες από τις παραδόσεις αλλά και τις σκηνές της καθημερινής ζωής. «Η ελπίδα μου είναι ότι οι θεατές θα απολαύσουν τα έργα μου τόσο όσο τα απήλαυσα εγώ, όταν τα ζωγράφιζα. Για μένα, η τέχνη είναι η γλώσ- σα που χρησιμοποιώ για να μεταδώσω στους άλλους πώς βλέπω τη δημιουργία του Θε- ού. Όταν παρατηρώ το έργο ενός άλλου καλλιτέχνη, μου αρέσει να βλέπω μέσα από τα μάτια του για να μάθω τόσο τον καλλιτέχνη όσο το θέμα που ζωγράφισε. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει την τέχνη τόσο ενδιαφέρουσα. Η μετάδοση και η επικοινωνία». Ο κάθε του πίνακας διηγείται και μια ιστορία. Μερικοί από τους μεγαλύτερους αφηγητές έχουν έναν τρόπο όχι μόνο να προσελκύουν την προσοχή ενός ακροατηρίου, αλλά και την ικανότητα να διατηρούν ένα υψηλό επίπεδο ενδιαφέροντος μέχρι το τέλος. Η απόδο- ση μιας ιστορίας είναι συχνά τόσο σημαντική όσο και η ίδια η ιστορία. Ακριβώς όπως ένας συγγραφέας επιλέγει με σύνεση και με προσοχή τα λόγια του για να έχει το μεγαλύτερο αντίκτυπο στους αναγνώστες του, ο Μόργκαν Γουίστλινγκ εφαρμόζει κάθε πινελιά ως μια οπτική λέξη ή φράση σε κάθε μία από τις ιστορίες που ζωγραφίζει. Όποιο και αν είναι το θέμα του, ο Μόργκαν Γουίστλινγκ έχει το χάρισμα να μεταδίδει μια πληθώρα συναισθη- μάτων, κάνοντας τον θεατή να αισθάνεται σαν να συμμετέχει και ο ίδιος στην απεικόνιση μιας ιστορίας που αρχίζει να ξεδιπλώνεται ακριβώς μπροστά στα μάτια του. Η εργασία του συνεχίζει να έχει μεγάλη ζήτηση από τους συλλέκτες σε όλο τον κόσμο και κάθε νέα του δουλειά που παρουσιάζεται σε μια έκθεση συχνά πωλείται πριν κι από την ώρα των εγκαινίων.

Ο Γουίστλινγκ, ασχολείται αρκετά χρόνια και με τη διδασκαλία της ζωγραφικής, τόσο σε δημόσιες σχολές, όσο και σε ιδιωτικά εργαστήρια. Διδάσκει επίσης στη διάσημη Σχολή Καλλιτεχνών του Scottsdale στην Αριζόνα. Στα εκπαιδευτικά του βίντεο με θεμελιώδεις αρχές για τους αρχάριους ζωγράφους, που γυρίστηκαν στο στούντιό του, ο Μόργκαν δείχνει με λεπτομέρειες κάθε βήμα της διαδικασίας ζωγραφικής που ακολουθεί, σε όλη τη διαδρομή από την τοποθέτηση του μοντέλου και τη μεταφορά της εικόνας στον μουσαμά, μέχρι το σκεπτικό πίσω από αυτό που κάνει, καθώς και την εφαρμογή των τελικών πινε- λιών. Όχι μόνο φαίνονται μερικά απίστευτα κοντινά, αλλά επίσης και η ανάμειξη κάθε χρώματος στην παλέτα του. Ο θεατής αισθάνεται σαν να κάθεται δίπλα του στο στούντιό του και παρακολουθείτε πώς ζωγραφίζει. Εκτός από την επίδειξη της ζωγραφικής τεχνι- κής του, περιλαμβάνει επίσης αυτό που ονομάζεται \"Side Trips\". Πρόκειται για σύντομες συνομιλίες που καλύπτουν συγκεκριμένα θέματα, όπως αξίες, σχήματα, χρώμα, χρωματι- κά σκίτσα και ακόμη και μια μικρή επίδειξη ζωγραφικής πορτρέτου. Το βίντεο είναι γεμάτο από πληροφορίες για καλλιτέχνες όλων των επιπέδων, από τους αρχάριους έως τους πιο προχωρημένους. «Ο καλλιτέχνης πρέπει να μάθει σωστά την τέχνη με την οποία ασχολεί- ται», συνηθίζει να συμβουλεύει. «Και μόνο όταν την μάθει μπορεί να πειραματιστεί με καινούργια στοιχεία, όμως δεν θα πρέπει ποτέ να αδιαφορεί για τα βασικά. Ο μουσικός, όσο μοντέρνα μουσική κι αν θελήσει να συνθέσει, πρέπει οι νότες του να μπουν σε μια ηχητική αρμονία, αν θέλει να συγκινήσει τους ακροατές του. Ο συγγραφέας μπορεί να γράψει το πιο απίθανο, δύσκολο ή τρελό κείμενο, αλλά η ορθογραφία και το συντακτικό της γλώσσας του παραμένουν οι βάσεις που θα στηριχθεί. Έτσι και ο ζωγράφος. Αν ξεχάσει ή αδιαφορήσει για τα βασικά, το έργο του θα συγκινήσει μόνο τον ίδιο. Κανέναν άλλο». Παρόλο που η ζήτηση των συλλεκτών είναι αυξημένη, οι πίνακες που βγάζει στην αγορά είναι λίγοι. «Δεν είμαι και ο πιο παραγωγικός ζωγράφος του σήμερα. Από πολύ νωρίς, βλέποντας την εκτίμηση του κόσμου για τα έργα μου, αποφάσισα πως δεν θα προδώσω ποτέ αυτήν την εκτίμηση. Κανένας πίνακας μου δεν θα βγει από το ατελιέ μου, αν δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα. Εμείς οι ζωγράφοι παρασυρμένοι από τον ενθουσιασμό, αντιδρούμε σαν τυφλοί μπροστά στα λάθη μας. Δεν μπορούμε να τα διακρίνουμε εύκολα, οι άλλοι όμως τα βλέπουν αμέσως, ακόμα και αν δεν ξέρουν πώς να ζωγραφίσουν. Υπάρχει ένα πολύ δυνατό ένστικτο στους θεατές και ο καλλιτέχνης πρέπει πάντα όχι μόνο να το λαμβάνει σοβαρά υπόψη του αλλά και να το σέβεται. Έτσι, πριν αποφασίσω πως ένα έργο μου με ικανοποιεί απόλυτα, το κρατώ στο ατελιέ για μερικούς μήνες, προσπαθώντας να καταλάβω και κυρίως να νιώσω κατά πόσον αυτό λειτουργεί σωστά. Τα ζητούμενα είναι: η σωστή απόδοση του θέματος και η αίσθηση που προκαλεί. Φυσικά, βοηθός σε αυτό είναι η γνώμη της συζύγου μου Τζο-Αν, αλλά και μερικών φίλων

καλλιτεχνών, τους οποίους εμπιστεύομαι. Νομίζω ότι είναι πολύτιμο πλεονέκτημα για έναν καλλιτέχνη να περιβάλλει τον εαυτό του με ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να του δώσουν μια ειλικρινή γνώμη». Οι πίνακες του Γουίστλινγκ έχουν κερδίσει πολλά βραβεία και έχουν αγοραστεί από σημα- ντικά μουσεία. Είναι ακόμα ο νεότερος σε ηλικία που έχει ποτέ κερδίσει το πολυπόθητο Prix de West Award στο Εθνικό Μουσείο Cowboy και Western Heritage στην Oklahoma City και μάλιστα δύο φορές. Ο Μόργκαν έχει απεικονίσει τη ζωή του Χριστού σε πολλούς πίνακες. Το βιβλίο του «Η Εικόνα του Χριστού» με πίνακες και κείμενα δικά του βρίσκεται στη λίστα των βιβλίων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα έργα του σε βιβλία ή περιοδικά που εκδίδονται από το Greenwich Workshop, του Connecticut. Εξαντλούνται αμέσως και έχουν καταστήσει το όνομά του αναγνωρίσιμο διεθνώς. Ο Μόργκαν και η σύζυγός του, Τζο-Αν (JoAnn), καλλιτέχνης και η ίδια, συναντήθηκαν σε μια Σχολή Καλών Τεχνών και παντρεύτηκαν το 1990. Έχουν αποκτήσει δύο κόρες, την Σιένα και την Μπρίτανυ, που συχνά γίνονται τα μοντέλα στους πίνακες του και τις οποίες ντύνει με ρούχα που ράβονται ειδικά για τα θέματα των πινάκων του. Η Μπρίτανυ έχει αρχίσει κι αυτή να παρουσιάζει τα δικά της έργα σε διάφορες γκαλερί, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα της. Η JoAnn εκπροσωπείται από τις Galleries Trailside και υπογράφει τα έργα της ως «J. Peralta» προς τιμήν της γιαγιάς της. Ζουν στην Καλιφόρνια. Συνεντεύ- ξεις, αφιερώματα και φωτογραφίες των έργων του δημοσιεύονται συχνά στα καλλιτεχνικά περιοδικά! US Art Magazine, Art of the West Magazine, American Artist magazine, We- stern Art Collector, Western Art & Architecture, Southwest Art Magazine, International Artist Magazine, American Artist Workshop Magazine, The Epoch Times.

Aγγελίνα Παπαθανασίου Μαρία Γραμμένου Το βιβλίο της συγγραφέως Γιολάντας Τσο- Μελετώντας με ιδιαίτερη προσοχή το συγκε- ρώνη-Γεωργιάδη «Το πιο ωραίο δώρο», κριμένο βιβλίο και ως μητέρα ενός 5χρονου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σαββάλας αγοριού ανακάλυψα χρήσιμους τρόπους σε εικονογράφηση Αντώνη Ασπρόμουρ- αντιμετώπισης διάφορων προβλημάτων γου. Ανήκει στη σειρά «Μαθήματα ζωής» που μπορεί να μας έχουν συμβεί αλλά και που έχουν σκοπό να προάγουν την κοι- που θα προκύψουν στο μέλλον. νωνική νοημοσύνη των παιδιών, να προ- Θα το ονόμαζα, σημαντικό εγχειρίδιο γνώ- βάλλουν αξίες και να καλλιεργήσουν φιλικά σης μιας μητέρας τόσο για τους τρόπους αισθήματα. και τις λύσεις που μας παραθέτει, για διά- Ο Τζο, το τέταρτο σκαντζοχοιράκι μιας φορα θέματα που μας απασχολούν αλλά οικογένειας, δεν μοιάζει με τα αδέλφια του. και για να γνωρίσουμε όσο το δυνατόν κα- Είναι πιο μικροκαμωμένο και δίχως αγκά- λύτερα το παιδί μας μέσα από τα μάτια του. θια στην πλάτη. Έτσι αισθάνεται άσχημα Γνωρίζοντας η μητέρα τον εαυτό της και αφού δεν μπορεί να παίξει όπως τα αδέλ- παρέχοντάς του ηρεμία και ενδιαφέροντα, φια του, αλλά ούτε να πάρει μέρος στα δίνει την δυνατότητα στο παιδί να αναπτύξει «φρουτοκυλίσματα». την προσωπικότητά του.

Ηλίας Τσιάρας Μια ωδή στη δεκαετία του '90 Το Preacher θεωρείται από πολλούς ως ένα από τα καλύτερα graphic novels της χρυσής εποχής της Vertigo, κάπου στα μέσα των 90s. Μετά από κάτι περισσότερο από 20 χρόνια, ήρθε επιτέλους η στιγμή να μεταφραστεί και στη γλώσσα μας αυτό το σουρεαλιστικό road trip στην καρδιά των ΗΠΑ, κυρίως χάρη στην επιτυχημένη μετα- φορά του στη μικρή οθόνη από το τηλεο- πτικό δίκτυο AMC. Κάλλιο αργά παρά ποτέ δε λέει ο σοφός λαός; Η κεντρική ιδέα του Preacher μπορεί να χαρακτηριστεί με δύο λόγια ως mind blo- εικονογράφος Steve Dillon άγγελοι, δαίμο- wing. Για να μην μπλέξουμε σε περιττές νες, μυστικές θρησκευτικές σέκτες, δολοφό- λεπτομέρειες και ακούσια spoilers θα νοι, βρυκόλακες, red necks, και χίλιοι δυο αρκεστώ να πω πως πολύ απλά ο Θεός άλλοι ιδιαίτεροι και μοναδικοί χαρακτήρες. παράτησε το πόστο του και εξαφανίστηκε και ο Αιδεσιμότατος (Preacher, ντε) Τζέσι Αυτό που οφείλω να τονίσω για το Preacher Κάστερ, μετά από μια όχι και τόσο αναίμα- και είναι κάτι που δυστυχώς δε φαίνεται από κτη επιφοίτηση, αποφάσισε να τον βρει και τις ελάχιστες αυτές σελίδες, είναι πως πρό- να τον κάνει να λογοδοτήσει. Mind blowing, κειται για ένα τρομερά βαθυστόχαστο έργο. σωστά; Όπως ίσως φαντάζεστε, στη διάρ- Πίσω από τον επιφανειακό χαβαλέ και το κεια της επικής αυτής εποποιίας περιδια- ατέλειωτο βρισίδι, κρύβεται ένα συναρπα- βαίνουν από τις σελίδες που εμπνεύστηκε στικό ταξίδι αυτογνωσίας, μια βαθυστόχαστη ο σεναριογράφος Garth Ennis και αποτύ- γροθιά στα κακώς κείμενα μιας ολόκληρης πωσε με έναν πολύ προσωπικό τρόπο ο γενιάς.

ξεδιπλώνονται αριστοτεχνικά, με τα προ- τερήματα και τα ελαττώματά τους να βγαίνουν από νωρίς στην επιφάνεια. Ίσως σε τόσο δυνατές ιστορίες ο λόγος έχει από μόνος του απήχηση στον ανα- γνώστη, χωρίς να χρειάζεται τόσα στολί- δια, παρ’ όλα αυτά τα καλολογικά στοι- χεία, οι δυνατές περιγραφές, ο λυρικός λόγος και οι εις βάθος φιλοσοφικές ανη- συχίες των πρωταγωνιστών κάνουν το κείμενο να ξεχωρίζει. Αγγελική Δαφτσίδου Τρεις διαφορετικές γυναίκες, τρεις εντε- λώς διαφορετικοί χαρακτήρες, ξεγυμνώ- νουν την ψυχή τους σελίδα τη σελίδα, βάζοντας μας κάθε φορά στη θέση τους να βιώνουμε αδιέξοδα, αλήθειες, κοινων- ικούς προβληματισμούς αλλά και την πραγματικότητα της ίδια της ζωής. Τι τους επιφυλάσσει το τέλος; Πιάνοντας το βιβλίο στα χέρια μου το πρώ- Που θα τις οδηγήσουν η μοίρα τους, αλ- το πράγμα που μου κάνει εντύπωση και με λά και οι δικές τους αποφάσεις; προκαλεί να ανοίξω το βιβλίο είναι το εξώ- φυλλό του.Μια φιγούρα στάσιμη θαρρείς Περίληψη: Η Κλωθώ είναι η Κόρη της στον χρόνο, αφουγκράζεται; Προσεύχεται; Ανάγκης, κατά τον Πλάτωνα. Η Μοίρα Δέχεται τη μοίρα της στωικά; Ποια μοίρα; Τι που υφαίνει το νήμα της ζωής των έχει ετοιμάσει η Κλωθώ, η Μοίρα που υφαί- ανθρώπων. Κι ύστερα, δίκαια εκείνοι νει το νήμα της ζωής του ανθρώπου, για τις αναρωτιούνται: τα χαρίσματά μας τα ηρωίδες; επιλέγουμε ή μήπως είναι με κάποιον Με μια γραφή ορμητική ξεκινά την ιστορία η τρόπο προαποφασισμένα; συγγραφέας και χωρίς να πατήσει φρένο περνά από κόσκινο τις ζωές των ηρωίδων Ποιες αναμνήσεις χάνονται και ποιες της. Όλες οι πτυχές του χαρακτήρα τους διατηρούνται;

Χαρά Ξένου «Ευτοπία», μια λέξη που σε γεμίζει ελπί- δα και αισιοδοξία. Μια λέξη που κινεί το ενδιαφέρον να διαβάσεις το βιβλίο της ‘Αννης Παπαθεοδώρου με αυτόν τον τίτλο. Μέσα από τις σελίδες του, το παρόν που ζούμε είναι ήδη παρελθόν και το μέλλον που θα ακολουθήσει, γίνεται παρόν. Τριά- ντα πέντε χρόνια μεσολαβούν. Η οικογένεια του Μάνου και της Άννας, τα παιδιά τους αλλά και όσοι, άμεσα ή έμμε- σα έχουν σχέση μαζί τους, ζούνε σύμφω- τα ατομικά τους δικαιώματα. «εμπρός, πίσω να με τους Νόμους που έχει επιβάλλει το ολοταχώς». \"Μανιφέστο\", για να αντιμετωπισθεί η Κρί- Όμως κάτι αρχίζει να αλλάζει στην υπάρχου- ση που υπήρχε στην κοινωνία ,στα πλαί- σα κατάσταση, να αλλάζει στα κρυφά και σια της παγκοσμιοποίησης: κρίση οικο- αυτό ανησυχεί... νομική, φτώχεια, ανεργία, τρομοκρατία, Και τότε έρχεται η αμφιβολία, η αμφισβήτηση μετανάστες, βροχές, σεισμοί, φόβοι. του Μανιφέστου και αυτή η αμφισβήτηση γί- νεται δράση για την ανατροπή του. Οι κατα- Όλοι τους ζήσανε σε αυτή την κρίση κλει- στάσεις αλλάζουν, οι σχέσεις των ανθρώπων σμένοι στον μικρόκοσμό τους. Έπρεπε να αλλάζουν, τα συναισθήματα αλλάζουν, οι ιδέ- επιβιώσουν και αυτό έκαναν. Με το \"Μα- ες ξυπνάνε. νιφέστο\" καθόρισαν την ζωή τους, υπα- Η Χαρά, η κόρη του Μάνου και της Άννας, κά- κούοντας στους νόμους του, χωρίς να νει την ανατροπή. Είναι η πιο δυνατή, αγωνι- έχουν δικαίωμα επιλογής. Δεν ήτανε στική και αισιόδοξη. Η Γιολάντα, η αδελφή ελεύθεροι. Η ζωή τους όμως δεν γίνεται της, δεν είναι πια σίγουρη, νιώθει για πρώτη καλύτερη. Αντίθετα καταργούνται τα φορά την αμφισβήτηση για το Μανιφέστο.

Nένα Μπούρα θηκε τον καιρό της κρίσης, που βιώνουμε σήμερα, έχοντας ζήσει μερικά χρόνια ευ- δαιμονίας. Όμως τα πράγματα άλλαξαν για το ζευγάρι και για όλους. Η κρίση προ των πυλών με όλα τα συνα- κόλουθα. Τα παιδιά που έρχονται στον κόσμο έρχονται μπροστά σε αλλά δεδο- μένα. Είμαι απλά «κομπάρσοι», «πιόνια» σε ένα σωρό παιχνίδια που άλλοι επιλέ- γουν γι’ αυτούς. Η ζωή ελέγχεται, ακόμα και ο θάνατος. Παγκοσμιοποιημένη οικο- νομία και απομονωτισμός. Οι νέοι κάτοικοι αυτού του κόσμου είναι καλοδουλεμένα γρανάζια μιας μηχανής, που δεν φέρνουν καμία αντίρρηση για τίποτα ακολουθώντας τους νόμους ενός μανιφέστου. Αυτό το μα- νιφέστο που ακολουθούν όλοι. Ή σχεδόν όλοι. Μέσα σε αυτή τη ζωή του 2057 υ- πάρχουν και άνθρωποι που αντιδρούν και παλεύουν να βγουν από το σκοτάδι της εξαθλίωσης και της ουτοπίας. Οι ήρωες του βιβλίου ελπίζουν σε μια άλλη Το νέο, πρωτότυπο και «αληθινό» μυθιστό- Γη της Επαγγελίας που δεν θα λέγεται ρημα της Άννης Παπαθεοδώρου που κυκλο- Χαναάν, αλλά «Ευτοπία». Άραγε θα τα φορεί από την Άνεμος Εκδοτική με τον τίτλο καταφέρουν; «Ευτοπία-Τα χρόνια του Μανιφέστου» και αποτελεί το πρώτο μέρος της αντίστοιχης «….Δεν τ’ αμφισβητήσατε ποτέ, ούτε εσύ τριλογίας, έρχεται να μας παρουσιάσει μια ούτε η μαμά ούτε κανείς άλλος. Υποθέτω άλλη πτυχή στη λογοτεχνία του φανταστικού, ότι θέλατε να μας προστατεύσετε μ’ αυτόν το φανταστικό που ίσως και να προφητεύει τον τρόπο. Λάθος: μας καταδικάσατε. Μας την πραγματικότητα του μέλλοντός μας. καταδικάσατε να ζούμε σ΄ έναν άδικο κόσμο. Σε μια στρεβλή πραγματικότητα . Η συγγραφέας επιλέγει να μας συστήσει μια Το μανιφέστο είναι ένα λάθος. Αυτό δεν οικογένεια που γεννήθηκε από τον Μάνο και μπορούμε να το επιτρέψουμε…» την Άννα. Ένα ζευγάρι που έζησε και αγαπή-

Αγγελίνα Παπαθανασίου Αγγελίνα Παπαθανασίου Ένα έφηβο αγόρι, ο Θανάσης, τα βάζει με ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ όλους και με όλα. Με τον πατριό του, τους ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ αλλοδαπούς συμμαθητές του, τα αδέλφια. ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ. Με τους κολλητούς του, μπλέκεται στους «Ελευθερολάκωνες». Η βία γίνεται σημαία Διαβάζοντας τον τίτλο του βιβλίου και του. Μόνο η Λουίζα είναι ικανή να τον βλέποντας το εξώφυλλο, ξαφνιάστηκα ηρεμήσει. Αυτή καταλαβαίνει ποιος είναι ευχάριστα αφού η ηρωίδα του βιβλίου, η πραγματικά. Όλα όμως στη ζωή του ήρωά Μαριάννα, ξεφεύγει από τα στερεότυπα. μας θα ανατραπούν. Τίποτα δεν θα μείνει Δεν επιθυμεί να γίνει μια πριγκίπισσα και το ίδιο. Θα χάσει πολλά. Τι θα κερδίσει να γνωρίσει τον δικό της πρίγκιπα, που όμως; επιθυμούν πολλά κορίτσια! Επιτέλους και κάποιο κοριτσάκι που Ένα βιβλίο, από το οποίο δεν λείπουν το αναζητά την περιπέτεια. Ατρόμητη, έτοιμη χιούμορ αλλά και η έντονη συγκίνηση. για δράση. Έτοιμη να ανακαλύψει τον χαμένο θησαυρό.



Αρτεμησία Αλίμπαλη ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Αγγελίνα Παπαθανασίου Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το Συνήθως όλα τα κοριτσάκια θέλουν πρώτο σας παιδικό βιβλίο με τίτλο να γίνουν πριγκίπισσες. Συνειδητή \"Θέλω να γίνω πειρατής\" από τις η επιλογή του πειρατή ή απλά έτυ- Εκδόσεις Mamaya. Ποια ήταν η χε; πηγή έμπνευσης για το συγκεκριμένο βιβλίο; Α.Α.: Από πολύ μικρή ηλικία παίζου- με παιχνίδια ρόλων, παντομίμα, κου- Α.Α.: Η πηγή έμπνευσης του βιβλίου κλοθέατρο. Εκτός από πριγκίπισσα, είναι η κόρη μου η Μαριάννα, ένα κο- της αρέσει να παίζει τον ντεντέκτιβ και ριτσάκι 4 ετών που δεν με αφήνει να να λύνουμε υποθέσεις κλοπής παιχνι- πάρω ανάσα. διών, τον πιλότο και να ταξιδεύει στα σύννεφα, τη μαγείρισσα και να φτιά- Είμαι περήφανη και ευλογημένη μητέ- χνει τούρτες, σκορπώντας τα υλικά σε ρα που μεγαλώνω ένα τόσο χαρού- όλο το σπίτι, την πειρατίνα ψάχνοντας μενο αλλά και άτακτο, γεμάτο φαντα- για θησαυρούς και πολλά άλλα... σία παιδί, δεν θα μπορούσε να είναι Η ιδέα εμφανίστηκε μια μέρα που α- κάποιος άλλος ήρωας στην πρώτη ποφάσισε να παίξει τον πειρατή, κά- μου συγγραφική προσπάθεια.\\ νοντας ένα σπίτι χάλια. Εκείνη την εποχή της διάβαζα την Πίπη Φακιδο- Η ηρωίδα σας είναι ένα κοριτσάκι μύτη και για νανούρισμα της τραγου- που θέλει να γίνει πειρατής. Ομο- δούσα το «Ήτανε μια φορά». Όλα λογώ ξαφνιάστηκα ευχάριστα. αυτά, γέννησαν την ιδέα του βιβλίου

\"Θέλω να γίνω πειρατής\". Δεν ήθελα Α.Α.: Δεν μπορώ να ξέρω ακόμα γιατί να γράψω ακόμα ένα παιδικό βιβλίο η κόρη μου πηγαίνει νηπιαγωγείο, ό- με νεράιδες και πριγκίπισσες ή που θα μως θεωρώ ότι το πρώτο σχολείο εί- περνά κάποιο ηθικό δίδαγμα στα παι- ναι το σπίτι, οι γονείς είναι αυτοί που διά, νομίζω ότι τα έχουμε κουράσει κατευθύνουν τα παιδιά, που μπορούν πολύ, όσον αφορά τα ηθικά διδάγμα- να καλλιεργήσουν την φαντασία ενός τα. Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο που παιδιού ή να την θάψουν. να έχει πλάκα, να μπορεί ταυτιστεί το παιδί με την Μαριάννα. Σίγουρα παίζει σημαντικό ρολό και το σχολείο όμως, δεν μπορούν για όλα Το βιβλίο σας στηρίζεται στην φα- να φταίνε οι άλλοι... ντασία των παιδιών. Πολλοί υπο- Μου είναι τρομερά δύσκολο να σκε- στηρίζουν ότι το εκπαιδευτικό σύ- φτώ πώς μπορεί ένα εκπαιδευτικό στημα σκοτώνει την φαντασία τους. σύστημα να σκοτώσει την φαντασία Πόσο σύμφωνη σας βρίσκει αυτή η ενός παιδιού, χωρίς την συναίνεση άποψη; των γονέων.

Ήταν ένα από τα παιδικά σας όνει- Στη σημερινή εποχή, πιστεύετε ότι ρα να ασχοληθείτε με τη συγγραφή; τα παιδιά διαβάζουν ή είναι κολλη- Συναντήσατε δυσκολίες μέχρι να μένα μπροστά σε μια οθόνη; εκδοθεί το βιβλίο σας; Α.Α.: Έχω παραδείγματα και από τα Α.Α.: Όχ, δεν μπορώ να πω ότι το δυο.. είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα έγραφα ένα παιδικό βιβλίο, απλά προέκυψε. Και εδώ πάλι έχει να κάνει με τον πα- ράγοντα σπίτι… Όλα αρχίζουν και τε- Δυσκολίες όσο αφορά την έκδοση, δεν λειώνουν με εμάς τους γονείς, τι εικό- μπορώ να πω ότι συνάντησα. Μάλλον να και παράδειγμα δίνουμε στα παι- ήμουν πολύ τυχερή, αφού το πίστεψε διά μας, τι πρότυπα είμαστε ή θέλου- και το αγάπησε αμέσως ο εκδοτικός με να είμαστε.. οίκος Mamaya. Δεν νομίζω ότι υπάρχει παιδί που θα Ποια ήταν τα αγαπημένα σας παιδι- αρνηθεί ένα καλό βιβλίο όταν έχει με- κά βιβλία που σας συντρόφευαν γαλώσει με γονείς που του διάβαζαν στη παιδική και εφηβική ηλικία; βιβλία πριν κοιμηθεί για να χαλαρώ- σει ή τους βλέπει να διαβάζουν. Α.Α.: Το πρώτο βιβλίο που έπιασα στα χέρια μου ήταν \"Ο Αντώνης και η Επίσης, δεν μπορούμε να αφορίσου- κουκιδίτσα\" του Έριχ Καίστνερ (ακόμα με και την τεχνολογία, είναι μεγάλο το έχω!). Δυστυχώς, δεν θυμάμαι να κομμάτι της ζωής μας πια. Τα σημε- είχα ή να διάβασα άλλα παιδικά βιβλία ρινά παιδιά δεν μεγαλώνουν όπως όμως. εγώ, σε αλάνες και πλατείες, ούτε μπορούμε να τους στερήσουμε την Στην εφηβεία ανακάλυψα τους Ε. Ά. εξέλιξη των πραγμάτων, θα ήταν Πόε, Γκυστάβ Φλωμπέρ, Σαρλ Μπω- έγκλημα. Όμως θα πρέπει να υπάρ- ντλαίρ, Σαίξπηρ, Σάλιντζερ, Μπορίς χει ένα μέτρο, το οποίο εμείς θα Βιάν, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες... πρέπει να βάλουμε. Και ξεκίνησε ένας μεγάλος έρωτας προς τα βιβλία και το διάβασμα...

Μπορεί να κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο σας, αλλά υπάρχει αυτή τη περίοδο κάποιος νέος ήρωας ή ηρωίδα που σας βασανίζει γλυκά και περιμένει να πάρει σάρκα και οστά; Α.Α.: Ναι υπάρχει, ακόμα όμως δεν έχει πάρει σάρκα και οστά, το δουλεύω μέσα μου. Εκτός όμως από τη συγγραφή, ασχολείστε με το παιδικό θέατρο. Έχετε σπουδάσει σκηνοθεσία. Θα μας συστήσετε «Τα άτακτα καρότα», την θεατρική ομάδα που έχετε δημιουργήσει; Α.Α.: Η ομάδα αποτελείται από 3 μέλη: Τον Θανάση Γκιόκα μουσικό, τη Κέλλυ Δοβέλου κατασκευάστρια κούκλας και κουκλοπαίχτρια κι εμένα! Είμαστε τρεις άνθρωποι με πολύ μεγάλη αγάπη προς τα παιδιά αλλά και το θέατρο. Λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη συνέντευξη, τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας; Α.Α.: Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτήν την πολύ ωραία συνέντευξη και να κλείσω με έναν στίχο το Π. Σιδηρόπουλου: \"Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί\" Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και σας εύχομαι καλή δημιουργική συνέχεια.

Παντελής Μαυρομμάτης Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα-νουβέλα (όχι βιβλίο, καθώς συμπεριλαμβάνεται σε αρκετές συλλογές μυθιστορημάτων του H.P. Lovecraft, πουθενά όμως μόνο του) αποτελεί ίσως το κορυφαίο του είδους. Μια ιστορία που ποτέ κανένας συγγραφέας δεν προσπάθησε να αντιγράψει σε δικό του βιβλίο, κάτι το οποίο την κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερη. Μια ιστορία που όχι απλά σου προκαλεί τρόμο ή διαβάζοντάς το πιθανόν να ρίχνεις κλεφτές ματιές έξω από το πα- ράθυρο φοβούμενος (αν και δεν το παρα- Και μια συμβουλή, ίσως πολύ βασική για δέχεται κανένας μας) μην εμφανιστεί κά- όσους δεν έχουν διαβάσει μέχρι στιγμής ποιο από τα βλάσφημα όντα της εκπλη- κτικής μυθολογίας Κθούλου. Λίγο πολύ την ιστορία: Nα τη διαβάσετε νύχτα και αυτά είναι στοιχεία που τα βρίσκει κανείς με κακοκαιρία. Να έχει έξω θεομηνία, σε αρκετούς καταξιωμένους συγγραφείς κατακλυσμό. Θα με θυμηθείτε. Αν αντέ- του χώρου. Ο λόγος της εκπληκτικής ξετε.. Και μετά, προτού κοιμηθείτε, ίσως ιδιαιτερότητάς του είναι άλλος: σας έρθουν στο μυαλό οι στίχοι του γνω- Ο τρόμος που απορρέει από την στού τραγουδιού των Metallica, Enter ατμόσφαιρα της ιστορίας δε σε καταδιώκει Sandman (1990): αλλά σου επιβάλλεται. Σε έχει ήδη καταπιεί. Κάτι σαν μαύρο ημιδιάφανο “Hush little baby, don't say a word πέπλο που ξαφνικά σε σκεπάζει. Δεν And never mind that noise you heard προσπαθεί να στοιχειώσει τα όνειρά σου It's just the beasts under your bed με εχθρούς – εφιάλτες, αλλά να τα γεμίσει In your closet, in your head” σκοτεινή ζωντάνια. Δεν είναι εχθρός της ζωής, αλλά φίλος της επιβίωσης.

σπουδάσουν τα παιδιά τους και των μετέ- πειτα δυσχερειών που ωθούν στην εγκατά- λειψη των σπουδών και των ονείρων για το πολυπόθητο πτυχίο. Ένα βιβλίο ανατρεπτι- κό, ωμό, τεκμηριωμένο, ακέραιο. ΑΜΟΙΒΕΤΑΙ Η ΑΔΙΑΚΟΠΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ; Ο συγγραφέας για μια ακόμη φορά μετου- σιώνεται στον άνθρωπο της διπλανής πόρ- τας και στοχεύει στους ανθρώπους που θα το διαβάσουν και θα ταυτιστούν με τις κατα- στάσεις που βιώνουν οι ήρωές του. Ένα βιβλίο ύμνος στα σύμβολα του πατέρα και της μάνας, την αυτοθυσία των γονέων και τους δεσμούς της αδιάσπαστης ελληνικής οικογένειας και παράλληλα ένα βιβλίο που αναδεικνύει την αγάπη, την αλληλεγγύη, το Χαρά Δελλή μεγαλείο της δύναμης της ψυχής, της θέλη- σης αλλά και τη δύναμη του έρωτα και της συντροφικότητας. Μια ωδή στην αξιοπρέ- Από την Κρήτη στο Κέιμπριτζ, από το Κέιμ- πεια. πριτζ στο Όσλο, με φόντο την οικονομική ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΜΈΝΟΥΜΕ ΝΑ κρίση, την ανεργία, την υπογεννητικότητα, ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ τα λειψά έσοδα και όλες τις απόρροιες της ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΤΟΤΕ ΓΙΑ σκληρής οικονομικής πραγματικότητας. Επίκεντρο η Ελλάδα του σήμερα, τα προ- ΤΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ;;; βλήματά της, η οικονομική κρίση, η ηθική κατάπτωση, τα πανεπιστήμια, και όλα όσα Ένας χορός ακαταλαβίστικων αριθμών, ένα απασχολούν μια τυπική ελληνική οικογένεια. ταξίδι ψυχής, μια ωδή στη δύναμη και τη Ένα αληθινό βιβλίο που δεν ωραιοποιεί θέληση, κόντρα στη μοίρα και τους χαλε- καταστάσεις, δείχνοντάς τες με το σκληρό πούς καιρούς. τους πρόσωπο. Το πρόσωπο εκείνο των γονεϊκών στερήσεων, προκειμένου να

ΑΓθιαώνραγσοιςάδης «Ζήσε με την καρδιά σου για να φτάσεις στον προορισμό που εσύ επέλεξες και όχι στον προορισμό που επέλεξαν άλλοι για σένα…»

Αγάπη Ντόκα Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιος είναι αυτός που έγραψε το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας; Σίγουρα διαβάζετε το βιογραφικό του, μαθαίνετε πού γεννή- θηκε και πού μεγάλωσε, τι σπουδές και τι δουλειές έκανε, αλλά ποιος πραγ- ματικά είναι και γιατί έγραψε αυτό το βιβλίο, το αναρωτηθήκατε; Γιώργος Αθανασιάδης Ξεγελώντας το θάνατο Εκδόσεις Αρμός Τον Γιώργο τον συνάντησα ένα απόγευμα στο μάθημα δημιουργικής γρα- φής που παρακολουθούσαμε. Ο δάσκαλός μας, Γιώργος Σανιδάς, μάς είπε ότι επρόκειτο να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες το βιβλίο του, με θέμα τη ζωή του. Γύρισα και τον κοίταξα: πανύψηλος, λιγνός κι αμίλητος, με μια δυσκολί- α στροφής του κεφαλιού του, αλλά με μάτια που έπιαναν τα πάντα κι ένα σημάδι στο λαιμό του σαν από έγκαυμα. «Τι το περίεργο μπορεί να έχει η ζωή του;» αναρωτήθηκα. Τον ξανασυνάντησα στην παρουσίαση του βιβλίου του, στην κατάμεστη αίθουσα Παύλος Ζάννας του κινηματογράφου Ολύμπιον. Πήρα το βιβλίο του και το ξεκίνησα την ίδια μέρα. Συγκλονίστηκα. Η ζωή του με τον καρκί- νο, οι μάχες του, οι επιπολαιότητές του, οι επεμβάσεις του στην Ελλάδα και στην Αμερική, το Λόττο που κέρδισε, η μεταστροφή του κόσμου λόγω του ξαφνικού πλούτου του, οι διασκεδάσεις του, οι φίλοι του, οι έρωτές του, οι χαρές, οι λύπες, οι αγωνίες του, η προθανάτια εμπειρία του, η μεταμόρφω- σή του εσωτερικά και εξωτερικά, όλα μου έδειχναν μια σπάνια περίπτωση, μου αποκάλυπταν έναν άνθρωπο που δεν το έβαζε κάτω, που δεν μπορού- σε τίποτα να τον τσακίσει για να μην πολεμήσει. Μια δύναμη ψυχής ανεπα- νάληπτη, αλλά και μια διάθεση σεβασμού των πάντων επίσης ανεπανάλη- πτη.