บอกยาก สอนยอก

บอกยาก สอนยาก พระธรรมเทศนา พระหลวงพอ สธุ ีร ชาคโร วด� ปาเหลากกหุง อำเภอม�ญจาครี ี จ�งหวด� ขอนแกน

บอกยาก สอนยาก พระหลวงพ่อสธุ ีร์ ชาคโร วดั ปา่ เหลา่ กกห่งุ อำเภอมัญจาครี ี จงั หวัดขอนแกน่ ๔๐๑๖๐ พมิ พค์ รง้ั ท่ี ๑ มนี าคม ๒๕๕๖ จำนวน ๒,๐๐๐ เล่ม เลขมาตรฐานสากลประจำหนังสือ ๙๗๘-๙๗๔-๘๒๕๙-๖๕-๙ ลขิ สทิ ธ์เิ ป็นของ ©วดั ป่าเหล่ากกหุ่ง ขอสงวนสทิ ธิ์ในการนำเนอ้ื ความในหนังสอื เลม่ นี้ ไมว่ า่ ตอนใดๆ ไปพมิ พเ์ พื่อจำหนา่ ย ไม่วา่ ในรปู แบบใดๆ ทงั้ ส้นิ แตห่ ากพิมพแ์ จกเป็นธรรมทาน กรณุ าพมิ พไ์ ด้ตามความประสงค์ โดยไม่ตอ้ งขออนุญาตจากทางวัดแต่อยา่ งใด

บอกยาก สอนยาก พระธรรมเทศนา พระหลวงพ่อสธุ รี ์ ชาคโร วดั ป่าเหลา่ กกหงุ่ จังหวดั ขอนแก่น

คำนำ ในโอกาสท่ีโครงการทุนการศึกษาเศรษฐกิจพอเพียง สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ได้กราบขอโอกาส พ่อแม่ครูอาจารย์ พระหลวงพ่อสุธีร์ ชาคโร นำนักเรียนทุนฯ รุ่นที่ ๑ มาเข้าค่ายเสริมสร้างพื้นฐานจิตใจ ณ วัดป่าเหล่ากกหุ่ง และพระหลวงพ่อฯ ได้เมตตาเทศนาและอบรมข้อปฏิบัติต่างๆ ซงึ่ คณะศษิ ยานศุ ษิ ยไ์ ดก้ ราบขอโอกาสถอดความพระธรรมเทศนา ของพระหลวงพ่อฯ ที่ได้เมตตาแสดงในวันอาสาฬหบูชา และ วันเข้าพรรษา (วันที่ ๑๕-๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔) จัดพิมพ์เป็น หนังสือ “บอกยาก สอนยาก” และ “พูดจริง ของจริง” ในปี ๒๕๕๔ และในครัง้ นีไ้ ดน้ ำเน้อื หาของทง้ั ๒ เลม่ มารวมเลม่ พมิ พ์เปน็ หนงั สือ “บอกยาก สอนยาก” เลม่ น้ี บุญกุศลใดๆ อันพึงจะเกิดข้ึนจากธรรมทานนี้ ขอน้อม ถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา และอาจาริยบูชาแด่ องค์พระหลวงพ่อฯ ตลอดทั้งทุกท่านที่มีส่วนร่วมในกิจต่างๆ ของพระพุทธศาสนา ขอจงประสบแต่ความเจริญรุ่งเรือง ในพระสทั ธรรมคำสอนตามบารมแี หง่ การปฏบิ ัติ ด้วยเทอญ คณะผจู้ ัดพิมพ์ มนี าคม ๒๕๕๖

สารบญั ๑ ๒๓ บอกยาก สอนยาก ๔๑ เทศน์อบรมกอ่ นถวายภตั ตาหารเช้า ๙๙ วนั ศกุ รท์ ี่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ๑๒๓ รูจ้ รงิ จึงเตอื น เทศน์อบรมกอ่ นเวียนเทียน วนั อาสาฬหบูชา วนั ศุกร์ที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔ มาเรมิ่ ดเู วทนา เทศน์อบรมข้อปฏบิ ัตหิ ลงั เวียนเทยี น วันศุกรท์ ่ี ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ไก่ป่าขนั ตัวเดียว เทศน์อบรมชว่ งเยน็ วันเข้าพรรษา วันเสาร์ที่ ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔ พดู จรงิ ของจริง เทศน์อบรมขอ้ ปฏบิ ัติ วันเข้าพรรษา วนั เสาร์ท่ี ๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๔

บอกยาก สอนยาก เทศนอ์ บรมก่อนถวายภตั ตาหารเชา้ วันศกุ รท์ ่ี ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ณ ศาลาวิชยั :เกรยี งไกร วดั ปา่ เหลา่ กกห่งุ

บอกยาก สอนยาก ๑ เวลายังไมพ่ ้นขอบบันไดขั้นสดุ ทา้ ย ยังไมพ่ ้นขอบบุญ ... อยา่ พดู ! ไม่วา่ ขน้ึ หรือลงศาลา … ถา้ อยากจะพูด กไ็ มต่ ้องขน้ึ (ศาลา) ไปอย่โู รงรถ ! … เขตปริมณฑล คอื ขอบบญุ ไม่ว่าจะข้ึนหรอื ลง อยา่ พูด ! พระพุทธเจ้ากป็ ระทับตรงนี้ พระองค์ทรงพระชนม์ชพี อยู่ พระองคย์ ังอยู่ ไม่ได้ตาย ! พระองค์ไมไ่ ดต้ ายไปไหน ! ให้จำ... เอาหวั แม่โป้งเทา้ ยันขมับเอาไว้ ! .… มองดสู ิว่า ขอบบุญอยตู่ รงไหน ? จะมาดา้ นทิศเหนอื ก็ขอบบญุ แม้แต่เขา้ มาใกล้ๆ ปริมณฑล ห่างประมาณ สักประมาณ ๕ วา หรอื ๑๐ วา ในขอบบญุ … อย่าพดู ! ขาลงไป พ้นไปแลว้ กอ็ ยา่ งนอ้ ยสัก ๓ วา … กัดฟนั ไว้ อย่าพดู ! เพราะคำพดู ออกมาไมม่ สี าระหรอก ! พวกเธอ .. ไมม่ ีประโยชน์ .. เพราะเรามาเอาประโยชน์ ไม่ใช่มาเสนอหนา้ ! ไมม่ เี วลา มาเสนอหน้า หรอื รบั การเสนอหนา้ ของใครเลย !

๒ บอกยาก สอนยาก ต่างคนต่างมากอบโกยผลบญุ กุศล คือ ความ ดีงาม …!! ไมค่ ิดปรบั ปรงุ ตัวเองเลย .. จะเขา้ มาทำไม วดั วาอาราม ?! ถา้ ไม่คิดจะแก้ไขพฤตกิ รรมตวั เอง ก็นอน อยูบ่ ้าน กอดลูกกอดผัวกอดเมีย ...! ยังไม่ร้จู ักแหลง่ ปรบั ปรงุ พฤตกิ รรม ! ตรงไหนควรสงบ - ควรเงียบ ควรพูดทเี่ ป็นเหตุ เปน็ ผล … กพ็ ูด ก็ไมไ่ ด้หา้ ม ! แต่กต็ อ้ งดูว่าจดุ ไหนควรพูด ... แคน่ ้ีแหละ … นี่แหละนพิ พาน ! ลานหินขัดพระมหาวหิ ารอันยิ่งใหญข่ องพระพทุ ธเจา้ เป็นรอย … ก็ชว่ ยกนั ดแู ลบำรงุ รักษา .... ของสว่ นรวม เป็นแหล่งทเี่ ราจะมากอบโกยผลประโยชน์ .. ไมใ่ ชถ่ ือเอาแตไ่ ด้ ! ก็ผดิ หลกั ของการอย่รู ่วมกัน ! จอดรถเหมือนกัน... รถคนั ไหนเป็นเจา้ ของพน้ื ที่ ก็เปิดจดุ เอาไว้ .. ตรงทม่ี นั สะดวก ไวใ้ หแ้ ขกเขา .. ยงิ่ สายไปหน่อย ๑๐ โมงล่วงไปแลว้ … ก็ถอยไปโนน่ เปิดโอกาสใหแ้ ขกมาจอด ได้ลงแอค็ ชนั่ บ้าง แทนเรา… เราไม่ต้องแอ็ค ! น่ี เขาเรียกเปน็ ผ้รู ู้ควรไม่ควร ในสถานการณแ์ บบน้ี ! ประเด็นเหลา่ น้เี ปน็ ขอ้ บกพร่อง !! ทนโท่ .. บ่งบอก ถงึ พฤติกรรมเหน็ แก่ตัว มักงา่ ย เอารัดเอาเปรยี บ ...

บอกยาก สอนยาก ๓ ใครกม็ ีสทิ ธ์ิ ! มนั กม็ ีสิทธ์นิ ั่นแหละ ถงึ อนุญาตให้เข้ามา … จอดตลอดแนว … เจ้าหนา้ ทต่ี ำรวจยนื ตาหอ้ ยลิ้นห้อยอย่.ู .. โอว๊ ! ...ขยับออกไป !! เดยี๋ วคนนนั้ มา คนนม้ี า … คนทีเ่ ขามาจากทางไกล ทม่ี าทำประโยชนใ์ ห้กับสังคมเรา เขากจ็ ะเขา้ มา... เข้ามากใ็ ห้เขาจอดนนู้ !! เพราะรถจอดขวาง เขากเ็ ดินต่อกแต่ก ตอ่ กแตก่ ...วุน่ วาย ! กลายเป็น เรื่องสบั สนวุ่นวาย !! น่ีคือพฤติกรรมของคนในสังคม .. ท่ีบง่ บอกถึงความเอารดั เอาเปรยี บ เหน็ แกต่ วั มกั งา่ ย อนั น้ีเป็นเรอื่ งท่ไี ม่ควรเกดิ ข้นึ ในเขตปฏิรูปแก้ไขพฤติกรรม พูดวา่ ปฏิรปู ..ก็ไมเ่ ขา้ ใจ ! พูดว่าแกไ้ ข ..ก็ยังไม่เข้าใจ ! เพอื่ ปรบั เปลยี่ นนิสยั ของมนษุ ย์ ! เพื่อชำระสะสาง พฤติกรรมไม่ดีของมนษุ ย์ แก้ไขพฤติกรรม.. กไ็ มเ่ ข้าใจ ! เพอื่ ชำระความไมด่ ี .... … อย่านั่งตรงฉนั ! เดย๋ี วเธอจะป่วย ! อยา่ นั่งตรงเสน้ ขาว ! อย่าตรงเปยี๊ ะ ! … ฉนั พระมีพลัง !! พลงั มนั ออก !! มนั จะเปน็ ลบเป็นบวกได้ .. ถ้าเป็นบวกก็ดี … ถา้ เป็นลบไมด่ ี !! วา่ ดว้ ยคณุ ลักษณะแห่งการนงั่ กบั ครูบาอาจารย์ .. เขามีตว๊ั ะ๑ ! เคยสอนมาแล้ว ๑ ตวั๊ ะ ภาษาอีสาน แปลว่า นะ

๔ บอกยาก สอนยาก จนปากเกอื บฉีก !! …. แตก่ อ่ นปากกวา้ งประมาณ ๒ นิว้ เดย๋ี วน้ีเปน็ ๒ นว้ิ คร่ึง และกำลังจะขยบั ไปหาน้ิวที่ ๓ ! ... วา่ ดว้ ยการนัง่ -- คณุ ลกั ษณะทถ่ี ูกตอ้ ง -- อย่านั่งตรงหน้า อยา่ น่งั จนท่านตะแคงพดู หมายถงึ ทแยงข้างเพือ่ จะมองไป ขา้ งหลงั หรือนั่งตรงกบั หวั ไหลท่ า่ น ท้งั ซา้ ย และขวา อยา่ นง่ั ขา้ งเยือ้ งไปข้างหลงั ให้นั่งทแยงซา้ ย ๔๕ องศา เบี่ยงจากหนา้ ทา่ นมา .. ท่ีสดุ ก็ประมาณมมุ เสา .. พอพดู องศา ก็ไม่เข้าใจ .. ก็ต้องชีป้ ระมาณจากตรงนมี้ าตรงน้ี .. จากตรงนม้ี าตรงน้ี .. น่ีคณุ ลกั ษณะทค่ี วรน่ัง ! ละไว้… ….บอก คนมเี กลื่อนเกรอ่ เลอะเทอะ ทำทา่ เสนอหน้า อยากแหกตาเขา้ มา กไ็ มเ่ ปน็ ไร ! ยดั เยียดกนั เขา้ มา กไ็ ม่เป็นไร ! ล้อมหน้าลอ้ มหลงั กไ็ มเ่ ป็นไร ! ฉันไม่ใช่ พระเอกหนัง ! แตท่ เี วลาฉนั ทำงาน ทำไมไมล่ ้อม เขา้ มาบ้าง ?? จะได้เช็คบิล !! งานบานตะเกียง เวลามงี าน กเ็ หน็ ๆ กันอย…ู่ เขาตอ้ งรวู้ า่ “พฤตกิ รรมของเรานี่... จะตอ้ งปรับ อะไรบ้าง ?” เพราะลักษณะของวัดเรา .. ตราบใดทฉี่ นั มชี วี ิต

บอกยาก สอนยาก ๕ และอยู่ตรงนี้ .. ยงั ไม่หนี และยงั ไมถ่ อยหนี ! ไม่วา่ จะใคร... ไม่ยกใหเ้ ลย!! อนโุ ลมได้เพียงเล็กนอ้ ย …นอกกรอบแล้วก็... ไม่มีทางยอม !! เหมอื นเมอ่ื เช้า … ตดั ไมเ้ ข้า .... เอา้ ! ตดั ก็ได้ .. แตว่ ่าพอประมาณหนงึ่ โมง ก็ควรหยุดก่อน .. กโ็ อเค ! ใหห้ ย่อนๆ ไปสักหนงึ่ โมง.. กใ็ ห้คนไปเตือน .. เตอื นไม่ฟัง.. เราก็จะเปน็ ผแู้ จง้ ตำรวจวา่ ไปจบั คนนมี้ า .. มาอบรมสงั่ สอน ! สง่ั สอนเบือ้ งต้น ... ฉนั ไมเ่ กรงใจ ! ไม่เกรงใจ ! เพราะรกั ใคร่ ถงึ ตอ้ งการใหอ้ ยูใ่ นกรอบ … ถา้ ไม่รกั ใคร่ จะไปสนทำไม ?!? มันจะไปกนิ เหล้าเมายา เกกมะเหรก ค้าไม้ … กน็ ่ังอมยมิ้ .. ไปงึด๒ เขาทำไม ?! รักชั่ว กไ็ ปสิ .. กต็ ามสบาย.. สทิ ธเิ สรีภาพ... อยากชว่ั .. กใ็ ครจะไปห้าม ! แตถ่ ้าไมด่ ีไมง่ าม กอ็ ยา่ มาอยู่ในเขต ! แอ็คช่ันเตะ๊ ท่ามา... ..เห็นพระ เห็นเจ้า ไมส่ ัมมาคารวะ ไม่ถอยออก ไม่อยากกราบอยากไหว้ ... ก็ไมไ่ ดว้ ่าอะไร ก็ถอยไปไกลๆ อย่าใหเ้ ห็น !! ๒ งดึ ภาษาอีสาน แปลว่า สนใจ ใส่ใจ

๖ บอกยาก สอนยาก วนั นี้ หม่สู งฆ์ หมู่พระ เขาจะปวารณาพรรษา.. ถ้าหมไู่ ม่มาแลว้ เรากป็ วารณาพรรษาแคน่ ้ี !! … มหาพงษ์ มหี น้าท่มี อบสวดกฐิน องคห์ น่ึง สอง สาม ส่ี … น่คี ือภารกิจ !... อย่าปฏเิ สธวา่ .. หลวงพ่อครับ วัดเรากไ็ ม่ค่อยมีกฐิน ต้องสวดดว้ ยหรือ ?! สวด ! กฐินขาจร มันไม่มีทีไ่ ป .. เกดิ มนั เอาตังค์มาใหส้ ัก ๕ ล้าน ๑๐ ล้าน .. ถาม สวดได้หรอื เปลา่ ?? ไม่ได้ครบั !! สวดไดไ้ หม ? บ่ไดค้ รับ ! เปน็ หยัง ?? เพราะหลวงพอ่ สงั่ .. ผมคดิ วา่ (สัง่ ) ขีม้ กู .. คิดว่าถ่มนำ้ ลายออกมา !! … มันกผ็ ดิ เตม็ ๆ ตรงๆ และก็ไมถ่ ูกครรลองการอยู่ในขอบเขต … การประพฤติปฏิบัติในขอบเขตพทุ ธศาสนา ทกุ อย่างตอ้ งเตรียมพรอ้ มหมด… ไม่ประมาท ! ไม่สนใจ จะมี-ไม่มี .. ก็ไม่งดึ ! หนา้ ทข่ี องเรา .. ไมง่ ดึ ! ไม่ประมาทในการจะยงั ศีล-สมาธิ-ปญั ญา ให้เกดิ ข้นึ ในตัวเอง ! ไม่ประมาทในการทจี่ ะเปน็ ผู้มีสติ ! ไมป่ ระมาทในการจะมสี ตแิ ละปญั ญา ! ใหเ้ ห็นค่า - เห็นความสำคญั ของการอยรู่ ว่ มกนั ในสงั คม ! ไมม่ ปี ระมาท และไมม่ ไี มร่ ะวงั เทา่ ที่จะระวังได้ … วา่ อะไรควรไมค่ วร กจ็ ะระวัง !! ไอก้ ารท่เี พยี รระวงั นี่ ..

บอกยาก สอนยาก ๗ แสดงว่า เรากำลังเพยี รตัง้ สติ !… พอเพียรตงั้ สตนิ ี่ ..มรรค-กรรมฐาน กำลังเกิด ! ภาวนากำลังทำงาน ! … ฆราวาสกิเลสหนาปญั ญาหยาบ กท็ ำภาวนาได.้ . หากมนั ไมเ่ อาถา่ นเรอ่ื งนั่ง กล็ ุกเดนิ จงกรม … เพียรมีสติ ! พอมสี ติ ปญั ญามันก็ตามสติขนึ้ มา ! ความรู้ตัว รู้สึกตวั ความรอบรู้ ความเทา่ ทัน กเ็ กิด … ก็อาศยั สติ ! กอ็ าศัยสตติ ัวเดียว ! เพราะฉะนั้น ภาวนาและกรรมฐาน - ภาษาพระ ท่เี ขาพูดกัน หรือคนทั่วไปๆ เรียกกัน - ก็หมายถงึ สติ ! แต่ควร จะเข้าสู่ทนี่ ่ังกรรมฐานและเดนิ จงกรมไหม ?!? … กเ็ หมือน นักกฬี าจะไปสู่เวที .. ก็ต้องอาศยั โรงยมิ มีหลักสตู ร มีครูฝกึ มีเทรนเนอร์ มีคนแนะนำ มคี นเคีย่ วเข็ญ ... กรรมฐาน เพอื่ สรา้ งฐานจรงิ ๆ ก็ต้องนั่งกรรมฐาน - ไปเข้าสทู่ น่ี งั่ - เดินจงกรม - เพยี รเดิน - ตง้ั สติ ! คนเรามนั จะเดินจงกรม หรือนัง่ กรรมฐานตลอด ไม่ทำมาหากิน … คนมนั กต็ าย ! มนั จะได้น่งั กรรมฐานหรือ ?! มนั จะได้เดินจงกรมหรือ ?! ...เขาตอ้ งการใหค้ นนัน้ ตาย ?! หรอื พระตายหรือ ?!?

๘ บอกยาก สอนยาก ใหเ้ จริญสติปัฏฐานในอริ ยิ าบท ๔ -- มยี ืน- เดิน - นัง่ - และนอน อย่ใู นอิรยิ าบถ ! ให้พากเพยี รอยู่ ! เพยี รตง้ั สติ ! ทำภารกิจ ไปนา ไปสวน อย่กู ับลกู กบั ผวั กบั เมีย .. ดูแลกัน ให้เกิดความสะอาด เป็นระเบียบเรยี บร้อย .. อย่างงี้ .. อย่างงั้น … ! อนั น้ันกำลงั ทำกรรมฐานอยู่ ! .. แต่ในระดับโลกๆ … กรรมฐาน - โลกียกรรมฐาน - ภาษาโลกๆ ภาษาโลกๆ … กรรมฐานโลกๆ กรรมฐานโลกๆ .. มนั ดีไหม ? กด็ ีสิ … เพ่อื ให้คนในโลกสงั คมทมี่ กี เิ ลส อยดู่ ้วยกันดว้ ยความสุข ด้วยสนั ติ ด้วยร่มเย็น ด้วยรู้กาลเทศะ ยกตัวอย่างว่าด้วยผา้ เชด็ ตนี -- พอเช็ดเสรจ็ ขยมุ้ ๆ ข้ึนมา .. โอ๊ว ! นม่ี นั ตนี หมาเชด็ นี่ ! ปกตหิ มามนั ไมต่ ัดเล็บนี่ ตดั ไม่เป็น มนั ไมม่ ที ี่ตดั เล็บนี่ ! มนั ไมร่ ู้ภาษา ! สตั ว์เดรจั ฉาน เสยี เปรียบความเปน็ มนุษย์ มนั เสยี เปรยี บ .. มันก็มีเลบ็ เลบ็ มนั กย็ าว สกปรกมตู รคูถ .. แล้วกล็ องใหม้ ันเช็ดตนี .. มันกข็ ยกุ ! ขยุก ! เวลามนั จะไป เผลอๆ มนั เย่ยี วใสอ่ ีก ! ไมส่ นใจ ไม่ใหค้ วามยินดี ! เพราะพวกเราไม่มคี วามผกู พัน ไม่มคี วามจริงใจ ต่อการพระศาสนา หรือสงั คม หรือสว่ นรวม ! นี่ตัวโตง้ ๆ เหน็ เตม็ ๆ กบั สงั คม .. อยตู่ รงน้ี กเ็ ห็นโลก… ! เหมือนเขา

บอกยาก สอนยาก ๙ พจิ ารณาโลกตามเปน็ จริง ว่าโลกเท่ียงหรอื ไมเ่ ที่ยง !? เขาพจิ ารณาหวั ยนั ตนี กายใจของเขา…! น่ี … เขาไมไ่ ด้ไป พจิ ารณาโลก หรอื ธรรมภายนอก วา่ ลกู ผัวตัวเมยี คนอื่น รถเรอื คนอ่ืน บา้ นชอ่ งคนอ่ืน … เทย่ี งหรือไม่เทย่ี ง ? เขาไม่ได้ไป พจิ ารณาอยา่ งน้นั … จะไปบ้างกไ็ ด้ ... แตต่ วั จรงิ เขาเอากลับ เข้ามาภายใน หัวยันตีนนี้ กายนี้ใจนี้ - กูเที่ยงไหมน่ี ? สกปรกมูตรคถู ไหม ? ไมเ่ กนิ ๑๐๐ ปี ตายหา่ ไหม ? ตำแหนง่ หนา้ ทเ่ี อามาเชด็ ตดู เหรอ ? ประเดี๋ยวประด๋าว ยังไงเขาก็ ถบี ออก …! นคี่ อื ความจริง ทีป่ ระจกั ษจ์ ริงในหวั กระบาล .. อยากจะปิดหวั ปฏเิ สธ มันก็ปฏเิ สธไมไ่ ด้ … แต่ในระหว่างประกอบหนา้ ท่ีการงาน ตำแหนง่ หนา้ ท่ี อะไรก็แล้วแต่.. เปน็ ชาวไร่ชาวนากแ็ ล้วแต่.. ถ้าไม่มบี ญุ คมุ้ ครอง มันจะไดท้ ำนาหรอื ?! มันตายห่าก่อน ! .. ไม่ตาย กน็ อนพิการ ง่อยเปลย้ี เสียขา … ยังฝึกฝนื อย.ู่ .. ได้เงนิ จากนา จากสวน จากไร่ ทำมาค้าขาย ฉ้อราษฎรบ์ ังหลวง โกงกิน คา้ ม้า ค้าฝ่นิ … บาทสดุ ท้าย ลูกผวั ตวั เมียก็ระส่ำระสายแตก … เรือ่ งน้ัน เร่อื งน้ี เจบ็ ไขไ้ ดป้ ว่ ย ทุรนทุราย พิร้พี ิไรรำพัน ทุกขร์ ะทมในครอบครวั เกดิ ความเร่ารอ้ นในสังคม เร่าร้อนสารพัดเรอื่ ง-หมืน่ เรอ่ื ง- แสนเรอื่ ง-ล้านเรื่อง … จำแนกไม่ไหว เพราะเราขาดบญุ !

๑๐ บอกยาก สอนยาก บุญเกิดด้วยความใสใ่ จจดจ่อ และขวนขวาย ในภารกจิ อันชอบธรรม หมายถงึ ยน่ มาที่การพระศาสนา … ยน่ มาใหเ้ หน็ ชัดๆ … ขอบเขตของวัด โดยเฉพาะ วดั ปา่ เหล่ากกหุง่ .... กบ็ อก แสนบอก ล้านบอก … ฉนั เปน็ แหลง่ ท่ตี ั้งของบุญ ! นาบุญ ! เปน็ มาตง้ั แต่ ๓ วนั ให้หลัง การบวช …! พูดมาจนเหน่อื ย ขเ้ี กยี จจะพดู … มาถงึ วันนี้ อย่าถาม !! กำลงั น่งั ด่าอยู่ กำลังทำเปน็ ตัวอยา่ ง เป็นตัวต้ัง บอกสอนให้ประพฤติปฏบิ ัติ … ปที ี่ ๑๔ นะ ! ปีที่ ๑๔ นะ ! ไมใ่ ชป่ ีที่ ๑๓ … เดีย๋ วจะเข้าใจผดิ !! แลว้ บอกสอนดา่ ว่า … ตวั เองทำเปน็ ตัวต้งั ทดี่ ีมาตลอด ด้วยความขวนขวายใสใ่ จ .. เมื่อมีภารกจิ อันใดมาถึงหวั .. ไม่ว่าในวดั นอกวัด อันพอชว่ ยได้ พอแบกหามรับ กจ็ ะรับ ..อนั ไหนรับไดม้ าก ได้นอ้ ย ก็ขน้ึ อยูก่ ับปัจจัยสว่ นรว่ มเหตกุ ารณ์ อะไรเยอะแยะ มาเปน็ องคป์ ระกอบ … จะเอายงั ไงอกี ?!? จนถึงวันนี้ … เหน็ เชด็ ตนี เชด็ มอื แล้วก็ยัง …โอ๊ย ! ตายหา่ ! วนั นี้แขกระดับน้ี กแ็ คร่ ะดับหนึ่ง .. วันข้างหน้า จะเป็นยังไงละ่ ?!? เกดิ มนั มี ..เกดิ มนั มาก..เกดิ มัน...!! แตล่ ะคน มนั ต้องใส่ใจแบ่งส่วนรบั ผดิ ชอบกนั …วา่ ดว้ ย การพระศาสนา วา่ ด้วยวัดวาอาราม ที่มนั อยู่ในพนื้ ทข่ี อง

บอกยาก สอนยาก ๑๑ หวั กระบาลตวั เอง ก็ตอ้ งมาแบ่งส่วน .. จะโยนใหแ้ ต่พระรบั .. พระจะไปนอกพื้นทีไ่ หม ?! องคม์ าใหม่ก็มาจากอำเภอชนบท ครูบา… กน็ ่นู ..อยรู่ อ้ ยล้ี ! แม้แตค่ รูบา…เขาก็นนู่ .. เขาไม่ไดอ้ ยู่ ในพ้นื ที่ตรงน้นี ะ ! พดู จรงิ ๆ .. อย่ใู นจงั หวัดนีก้ ็จรงิ อำเภอน้ีกจ็ รงิ .. แตค่ นละจดุ …น่ีกำลังยน่ มาท่ีคนในหม่บู ้านน้ี และย่นมาทค่ี นในสังคมใกล้เข้ามา … แล้วขยายออกไป.. ท่ีสุด ก็ขยายถงึ ประเทศไทย ! ไทยทั้งไทย เมอื งไทยทง้ั ประเทศ .. แล้วกต็ อ้ งยน่ กลับมาที่ การพระศาสนา … ถา้ บญุ ไม่เกิดขนึ้ กบั คนไทย ...เมอื งไทย จะตั้งอยูไ่ ด้ยังไง ?! ถา้ เมืองไทยมีแตแ่ ผนทดี่ า้ มขวานทองปรากฏอยู่ มันกแ็ ค่เอาดนิ สอปากกาเขยี นเปน็ รูปแผนท่ีเปน็ รูปดา้ มขวานทอง แตไ่ มม่ มี นุษยอ์ าศยั อยู่ …. เมอื งไทยมันจะเปน็ เมอื งไทยได้ยงั ไง ?! มนุษย์จะเกดิ ข้ึนมาในโลกก็อาศัยบญุ กุศลต๊ัวะ… จงึ เกดิ เปน็ มนุษย์ ! ไมง่ ้ัน... ก็มีแต่หมาเตม็ เมืองไทย … เขาเรียก เมืองไทย หมา-หมา เหรอ !! ฮว่ ย ! หรือมีแตม่ ดเตม็ ประเทศไทย …เมอื งไทยของมด ..เมอื งของมด …ประเทศของมดเหรอ ?! เขากไ็ ม่เรยี กอย่างงั้น เขากเ็ รียกว่าป่านีม้ ดเยอะ ! ภูมปิ ระเทศน้ี

๑๒ บอกยาก สอนยาก มดเยอะ ยงุ เยอะ ! เพราะมนั ไม่ร้จู กั การจัดการบรหิ าร หรอื เอาใจใส่การอยูร่ ว่ มกันในสงั คม...มนั ไม่เหน็ ค่าของคนมีสตปิ ัญญา … มนั ทำไงถงึ จะสอนไหว !? ธรรมพวกนี้ … มนั ยงิ่ พูดเปดิ ประเดน็ มนั ย่ิงมา…. น่ีไม่ใชธ่ รรมเบ้ืองตำ่ ! กำลังเทศน์พระนพิ พาน !! ….ปฏเิ สธส่งิ นี้ ถามหาพระนิพพาน …?! พระนพิ พานเขาก็รับไมไ่ ด้ !! … อย่ามาปฏิเสธวา่ ธรรมเบ้อื งตำ่ กำลังพูดธรรมเบอ้ื งสงู … ทางแหง่ ความหลดุ พน้ คือการละช่ัว ประกอบคณุ งาม ความดีในทกุ สัดส่วน ทกุ อณู ทกุ ปลายเข็มธลุ ี !! (เสยี งเด็กร้อง) ลูกใคร ไปบอกเดยี๋ วนี้ ก่อนทีฉ่ นั จะไล่ พ่อแม่มนั ออกไป ! เร็ว ! ลกุ ขึน้ ! พ่อแม.่ .. ใคร ? ลงไปเดย๋ี วนี้ ! ไปจดั การ - บรหิ ารจัดการใหเ้ รียบร้อย … ตอ้ งสอนเขา !! มบี ุตรหลานธิดาในปกครอง ต้งั แต่เรมิ่ เดียงสา ต้องปลูกฝงั คุณงามความดี ความถกู ต้องใหก้ บั เขา … ไม่ใชฉ่ นั ไมร่ กั เดก็ ไมใ่ ชฉ่ ันไม่รักผ้หู ญิงผู้ชาย ไมร่ ักคนแก่ .. ฉนั รัก .. แม่ฉัน กเ็ คยเดก็ เคยแก่มา ฉนั ก็รกั .. พน่ี อ้ งวงศต์ ระกลู เพ่อื นฝงู คบมาเป็นร้อยเปน็ พัน หลานฉันกเ็ ตม็ บ้านเต็มเมือง ฉันก็ไมเ่ คยมพี ฤติกรรมอยา่ งน้ี … ไมใ่ ช่พวกเธอมแี ต่ลูก

บอกยาก สอนยาก ๑๓ แตห่ ลานได้ .. ฉนั มีหลานเต็ม ตระกูลฉันกต็ ง้ั ๑๒ คน ขา้ ราชการกเ็ ตม็ บ้านเต็มชอ่ ง .. ไม่ว่าจะลกู คนนน้ั หลานคนนี้ พี่คนนนั้ นอ้ งคนนี้ .. มีแตพ่ วกเธอเหรอ เปน็ พวกได้ดิบได้ดี ได้มงี านมีสังคมเหรอ ?! ฉันไม่มอี ะไรเหรอ ?! ฉันไม่มี อะไรเหรอ ?! ฉันไม่มอี ะไร ถึงมาบวชกับหมู่สงฆ์เหรอ ?! หมู่สงฆน์ ีบ่ วชมาก็ไมม่ อี ะไร ! หนังหัวยังไม่มเี ลย … โกนออกหมดแล้ว เส้นผมกไ็ มม่ ี ! เป็นพฤตกิ รรมท่ีเขา แสดงออก เปน็ รปู ลักษณ์ทแ่ี สดงออกว่า ชำระทกุ เร่อื ง !! อะไรท่มี ันเกลอื่ นเกร่ออยู่ดว้ ยทรัพย์สินเงนิ ทอง เขากช็ ำระออก ! … อันนถ้ี วายมากเ็ ลก็ ๆ น้อยๆ … ๒ วนั เขากห็ มดแลว้ ! ภาระอน่ื มนั เยอะ ! ไม่ใชม่ ากอบมาโกย … มีพระองค์ไหน ท่ีมรี ้อยล้านพันลา้ นนัง่ อยู่ … มีแตห่ วั ! ขนบนหัวยงั ไม่มเี ลย ! ผา้ คนละผืนสองผืน มสี ำรองใชก้ ็ผืนหน่ึงสองผืน .. เหง่อื มนั มาก เพราะวา่ พระวดั น้ี พระทำงาน ไม่ใช่พระตีกินหรอื นอนกนิ เอารัดเอาเปรียบสังคม … นีค่ อื ความเปน็ สมณะสารปู ในบวร พุทธศาสนา … เขาถงึ ประกาศวา่ นี่แหละคอื สมณะสารปู ผู้เหมาะสมท่ีจะเขา้ มาบวชในบวรพทุ ธศาสนา และควร จะเปน็ ผตู้ งั้ อยู่ เป็นเขตบญุ แหลง่ บญุ !!

๑๔ บอกยาก สอนยาก ฉนั เปน็ หวั หน้าใหญ่ เป็นนาบุญในแหล่งบญุ น้ี หมูค่ ณะกถ็ กู สงเคราะห์ให้เปน็ นาบญุ … แมโ้ สดา-สก-อนาคา ยังไมเ่ กดิ กับเขา แตส่ งเคราะห์ … ทำไมสงเคราะห์ ?! เพราะเขาเปน็ ผู้ขวนขวายในกิจอันชอบ กระวกี ระวาด ในภารกิจ .. มอบหมายอะไรให้ เขาไม่ปฏิเสธ อตุ สาหะ ในการจะแบกหามอยู่ … ฉนั นเ่ี ปน็ คนสงเคราะห์ ! พระสตู ร ก็สงเคราะห์ ! พระพทุ ธเจา้ ก็ย้ำดว้ ย ! เราสงเคราะห์ ยกใหส้ งฆ์ผนู้ ี้ เป็นผู้มงุ่ ม่นั เป็นผู้ใสใ่ จในหมสู่ งฆ์ สงเคราะหอ์ ยู่ ในกล่มุ นาบญุ !! เอามาเถยี งดูสิ … แล้วจะเอาอย่างไหนอกี ?! วัดกด็ ี ขนาดน้ี อะไรกส็ มบรู ณข์ นาดนี้ ... เรากก็ ลบั ต้องใสใ่ จขวนขวาย … อะไรยิง่ กว่านี้ เราจะช่วยกันดู .. อะไร?! แม้แต่แขกทางไกล อะไรทางไกล … กต็ ้องเปน็ - มอี าการอยา่ งนั้น … กเ็ ร่ืองของคนไทย พุทธศาสนาตั้งอยใู่ นเมอื งไทย เราเปน็ ชาวพุทธ เข้ามาสูว่ ดั วาอาราม ก็หวงั วา่ บุญกุศลอะไร จะมากจะนอ้ ย พึงเกิดกบั เราเถิด ! กิตติศัพท์วา่ พระองค์นี้ มรี ะเบียบวินัย เป็นที่ต้งั ของบุญกุศล .. แม้แต่กเิ ลสหนา ปญั ญาหยาบ อยเู่ ตม็ วดั เต็มวา กนิ แลว้ นอน นอนแล้วกนิ

บอกยาก สอนยาก ๑๕ สกปรกเลอะเทอะได้ ก็เปน็ เขตบญุ … แตก่ ำลังบญุ ทท่ี ำกับ พวกเขาเหลา่ นั้น อาจจะลกั ลัน่ ลดสดั ส่วนไปตามฐานะ ของคำว่านาบุญ … แมแ้ ต่นาบญุ โสดา-สก-อนาคา ทำกบั ทา่ นเหล่านนั้ มันกม็ ีความตา่ ง … แต่ละไว้ เด๋ียวมันจะย่นมาเอาประโยชนต์ น หวังวา่ ทานเอย๋ ไทยทานทั้งหลาย จงมาหาฉัน … ไม่ใช่ ! เพราะฉะนัน้ การประกาศศกั ดศ์ิ รีตวั เอง ก็เปน็ ไป เพ่อื ใหเ้ ราเข้ามา แลว้ เกิดการปรบั เปลยี่ นพฤตกิ รรม .. ควรไม่ควร ?! เกดิ การเรยี นรู้ เพือ่ ความเจรญิ ของพวกญาตโิ ยม ทง้ั หลาย .. ไมใ่ ชข่ องพระ ! พระเขาขวนขวายแลว้ เขาจึง โกนหัว ตัดเลบ็ … มาฟัดกนั อย่ตู รงน้ี .. มีองค์ไหนบงั อาจ ไปนอนกลางวัน .. จะถกู ด่า ! ผดิ สังเกตก็ฟาด ! ขนาด องคม์ าใหม่กต็ ้องปรับตัวเอง … ลกุ ขน้ึ มา พยายามจะใหท้ นั คนอืน่ ในวันสองวนั … กไ็ ม่แปลกใจ เพราะเขาเป็นสมณะ ! หัวกระบาลอยู่มาเป็นสบิ ปี เฝ้าพืน้ ทีม่ าจน... ปา่ นน้ีก็ยงั ขะหยอกขะแหยก ….. ย่นมาว่า... ย่นไปทีถ่ อดรองเท้า เพราะเราข้ึนมา กอ่ นแลว้ ... ย่นไปทถี่ อดรองเทา้ ย่นมา … ข้ึนมาถงึ เจอเช็ดตีน

๑๖ บอกยาก สอนยาก น่มี ันหมาเช็ดตนี หรอื ต๊วั ะ ?! ยังไมพ่ อ .. ยน่ มาทกี่ ารจอดรถ .. เอ้ายน่ มา... ขยายออกไป.. ขาดความใสใ่ จหรอื ความผูกพันกบั วดั วาอาราม หรือคำว่าพระพุทธศาสนา ! … เหน็ เตม็ ๆ แลว้ จะ ไม่ให้พดู ?! เห็นเป็นพยาน …เหน็ จน... มอื กินอาหารกป็ า้ ยไป … แขกไปใครมา กไู ม่สน … จะพูดอะไรกไ็ ม่เอาหูเอาตา มองซ้ายมองขวาดแู ขก … เรามาเสนอหนา้ มาในระหวา่ งนี้ เราควรมคี วามละอายเหนียมเกรงกลัวไหม ?! หิรโิ อตตัปปะ -- หิริ แปลว่าละอาย ! โอตตัปปะ แปลว่า เกรงกลัว .. เกรงกลัว ไม่ใช่กลัวเขาตีปาก แต่ให้ เกรงกลัวต่อความไมด่ ไี ม่งามคาใจตวั เอง …ไอ้คำว่า เกรงกลวั นี่ .. กับฉันไอค้ ำวา่ เกรงกลวั นี่ ก็หมายถึงว่าเกรงกลัว คาใจตัวเอง ไม่ไดแ้ ต่หมายเอาพุทธ-ธรรม-สงฆ์ เป็นหลัก หรือ หมายเอาผูห้ ลกั ผใู้ หญเ่ ปน็ หลกั … เกิดขน้ึ กบั สันดานเราหรือยงั ?! เกดิ กบั จิตกบั ใจเราบา้ งหรือยงั ?! การจะพดู จะจา จะไปจะมา และการเปน็ ผู้มีนำ้ อกนำ้ ใจกับสังคม แม้แตค่ นเหน็ กันทุกวนั กต็ อ้ งมีนำ้ ใจ .. อนั นเี้ ขาดา่ มาประจำ !! ยกของหนักๆ ไอค้ นอยใู่ กล้ๆ เฉย ! ถา้ ไม่เรยี กมันยก ... เปน็ มาประจำ !!

บอกยาก สอนยาก ๑๗ ถงึ บอกว่าเสียดาย … เรามอี ะไรเยอะแยะ แตพ่ วกนี้ แทบไม่ไดอ้ ะไรจากเราเลย !! … จึงไม่แปลกใจวา่ อะไรท่บี กพร่อง เบี่ยงเบนจากความทีจ่ ะสมบูรณแ์ บบ เบ่ียงเบนไม่ได้ประโยชน์ จากความเป็นผู้โชคดี … ไม่เคยแปลกใจเลย !! เรือกสวนไร่นา ไม่สมบูรณ์พูนสุข ฝนฟ้าไม่ตก … ไมเ่ คยแปลกใจสักนดิ หนึ่ง ว่าทำไมความสมบรู ณ์พนู สขุ ความเปน็ ผูโ้ ชคดี ความเต็มเปย่ี ม ดว้ ยโภคทรพั ยน์ านปั การ เครอ่ื งอยู่อาศยั กินอยู่หลับนอน ฐานะความมน่ั คง … ลดน้อยลงไป … เราไม่แปลกใจเลยวา่ ทำไมเขาไม่บรบิ รู ณ์ … ไม่แปลก ถา้ ตราบใดเขาเปน็ อย่างนี้ !! … มนั กป็ ระมาณน้ีแหละ ! ถูลถู่ ูกังไป … รนุ่ แลว้ รุ่นเลา่ ในตระกูล … พอ่ ตายไป แมต่ ายไป ก็ลูกเตา้ ก็พอๆ กนั … ไม่ใช่แคพ่ อๆ กันนะ … หดตวั ลงด้วย ! พระพุทธเจ้าจึงตรัสไวเ้ ป็นเดด็ ขาดวา่ การพระศาสนาแห่งเราตถาคต จะไปท่สี ุดแลว้ ประมาณ แค่ ๕ พนั ปี กจ็ ะลดนอ้ ยถอยลงซงึ่ บคุ คลผศู้ รทั ธาชื่นชม ในคณุ งามความดี ในพระพทุ ธศาสนา ถดถอยไป !! ทีเ่ ขาเรียกพทุ ธศาสนาเรยี ว …. อนั น้ีภาษานี้ ไม่ใชพ่ ระพทุ ธเจ้าพดู … ภาษาคนกเิ ลสหนาปัญญาหยาบ

๑๘ บอกยาก สอนยาก หรอื พระกิเลสหนาปญั ญาหยาบ เหา่ ไปวา่ พทุ ธศาสนาเรียว … ไม่ใช่ ! หวั กระบาลตัวเองกำลังเรียวจากหลักธรรมคำสอน เรยี วจากขอ้ ปฏิบัติ ! เรยี วไป... ลดน้อยถอยลงจากศลี ธรรม จรรยาบรรณ ! โอ๊ย ! พทุ ธศาสนาเรยี ว ! ... เรียวท่ีไหน ?! … กปู ฏบิ ัติ ๓ วนั เป็นโสดาบนั … เด๋ียวน้ีกเู ป็นพระอรหันต์ !! … มันจะมาเรยี วไดย้ งั ไง ?! มรรค-ผล-นิพพาน สดๆ ร้อนๆ อยู่ ! ควันกระจยุ อยเู่ ฉพาะหน้า ตรงปลายจมกู อยูต่ ลอดเวลา … ทำดกี ูก็ไดด้ ีเดย๋ี วน้ี ทำชัว่ กูก็ได้เดีย๋ วน้ี จะมาเรียวทไ่ี หน ?! สจั ธรรมมนั คำ้ จนุ โลก เด็ดขาดอยู่ ! ไมน่ ับกาลเวลาว่าเม่อื ไหร่ ? ยังไง ? จะมาเรยี ว .. มารอ .. อะไรทีไ่ หน ?!? มนษุ ย์ต่างหาก ! กิเลสหนาปัญญาหยาบ ทำตวั เอง เกลื่อนเกร่อเลอะเทอะ ขาดความละอายยำเกรงต่อการกระทำ ของตวั เอง เอารัดเอาเปรียบ เห็นแกต่ วั เหน็ แกญ่ าตพิ ี่นอ้ ง ตีกิน คับแคบในหัวใจ … จะมาเอาบญุ ท่ไี หนละ่ ?! .. ฉนั ยงั ไมเ่ คยกลวั เลย ! มนั จะเอาโรคหา่ อะไรมาใส่ฉันสิ ! …. ฉันจรงิ ใจต่อพทุ ธศาสนา จริงใจต่อสังคม มันจะเอาตาย คาจรงิ ใจ… จะไปกลัวทำไม ?!

บอกยาก สอนยาก ๑๙ ไอ้พวกเธอ ตายคาใจกบั ความชั่วร้ายเลวทราม กับความเศรา้ หมองแห่งจติ ! ตายเพราะความอิจฉา ริษยา เอารดั เอาเปรียบ ไมจ่ ริงใจตอ่ กนั ! เธอตายคาใจเธอเศรา้ ... อย่าถามหานรก ?! เขาถีบกระหน่ำลงกน้ บึง้ แห่งนรก ! โอ๊ย ! พระก็สวดเอาบญุ ไปช่วยเด้ ! ... สวดขนาดไหน พระองคไ์ หน เกง่ ขนาดไหน เก่งบทสวด …. ฉนั ยังไมม่ ปี ัญญา จะช่วยเหลอื อะไรเลย ! มนั ต้องตวั เราเอง ทำเอง … น่เี อาของจรงิ มาพดู ! เอ้า ! ถึงบอก… ปวารณาพรรษากับหมแู่ น่นอน วนั นี้ … แต่ฉันมันลอยตวั จากธรรม-จากวนิ ัย … พระพุทธเจ้า อนุญาตวา่ เธอตามสบาย เพราะกิจท่เี ธอจะทำไม่มี .. เธอก็เป็น ผทู้ รงหลกั ทรงเกณฑ์อยู่ … เพราะงั้นตามสบาย …. ฉนั ทำได้ ทกุ อยา่ ง ! แตอ่ ยูใ่ นกรอบของความเปน็ จริงทถี่ ูกตอ้ ง ตามธรรม ! ธรรมก็ไม่ใช่แคธ่ รรมวินยั … ขยายออกไป ในปรมัตถ์ธรรมอันยิง่ ของพระอรยิ เจ้า เขาหย่ังลงไปสูว่ ินยั แบบเบ็ดเสรจ็ อยใู่ นหัวใจ … จิตกเ็ ปน็ ธรรม ธรรมกเ็ ปน็ จิต เธอจะเอาอะไรมาผิดหรอื ถูกกับฉนั ?! คำส่ังสอนจงึ ตอ้ งบบี คั้น... ไม่ง้ันมันโมฆะ ! สงั คมใหจ้ ำเอาไว้ !!

๒๐ บอกยาก สอนยาก เพราะฉะนน้ั การตำหนิท้วงติง … กำลังจะตดิ ลบ และกำลงั ตดิ ลบแล้ว … เหตแุ หง่ ความฉบิ หายกำลงั จะเกิด กบั บคุ คลเหลา่ น้ัน ท่ตี ำหนิทว้ งติง ! … มาพนนั กนั ตัวตอ่ ตัว ! … แล้วชาตินไ้ี ด้รับผลแนน่ อน .. ยง่ิ กับฉนั น่ี ! สวนกลับทันที ! มากหรอื น้อย … หนึ่ง-ออ่ นลา้ อดิ โรย ! สอง-เจบ็ ไขไ้ ด้ป่วย ตวั รอ้ น ! หูไมเ่ คยหนา ตาไม่เคยมดื หูเรมิ่ หนา ตามดื … สขุ ภาพเคยดี เริ่มไมด่ ี โรคภัยอันที่ไม่เคยเกดิ กลบั เกดิ … ท่ีเกิดแล้ว.. ลองดกู บั ฉันนี่ !! ฉนั จงึ ไม่ค่อยกล้าเหยียบวดั อ่ืน … หลายคนบอกฉัน เปน็ อนั ตรายกับพวกเขา ! ฉนั นีเ่ ป็นอนั ตราย ! เพราะหลายตอ่ หลายครงั้ แลว้ ไมก่ ่วี ันให้หลงั .. มนั ไม่เชื่อว่าเราเปน็ ตน้ เหตุ ! … ประกอบกบั กอ่ ให้เกดิ ความไมง่ ดงามกับหมู่คณะ กับญาติ กบั โยม …. ฉนั ถึงถอย ถอย และถอย ! ... ไม่ใชฉ่ นั ถอยเพราะกลวั .. กลัวทำไม ?! ฉันเปน็ คนไมก่ ลวั ตาย ! .. แต่ไม่หมายวา่ เธอต้อง เอาปนื มายิงฉนั หรอก .. ไม่นานฉันกต็ าย ! ไมเ่ กนิ ๖ ท่มุ ฉนั กต็ าย ! ฉันไม่อยากอยู่กับพวกเธอหรอก ฉนั แช่งตัวเองทุกวัน !! ฉันไม่อยากอยกู่ บั พวกเธอ … ทำไมพวกเธอบอกยาก สอนยาก ?!? … แล้วกเ็ กะกะหตู า และอีกเยอะแยะไปหมด...

บอกยาก สอนยาก ๒๑ สายยางเขาขดงออยู่ กองอยู่ เดนิ ผา่ น กเ็ ฉย..!! ตาเหมือนกบั มันไมม่ อง .!! เมด็ หินทีอ่ ยูใ่ นสวนแปลงหญา้ จะกม้ ลงหยบิ นดิ หนึ่ง … ไมม่ ี !! อยา่ ว่าแต่พวกโยม …. ฝ่ายพระกถ็ กู ด่า … พระ… เวลาพดู สอนพระด้วย ไมใ่ ชแ่ ค่ สอนโยม … ไอ้พูดมาตง้ั แตป่ ระโยคแรก คำแรก มาจนถึงวินาทนี ี้ … สอนพระดว้ ย … พระกม็ นษุ ย์ ! โยมกม็ นษุ ย์ ! ธรรม ไวส้ อน มนุษย์ ! ไม่ได้สอนหมา !! พระวดั นกี้ แ็ ปลกๆ เวลาพูดธรรมะ กลายเปน็ บอกธรรมะสอนโยม หลวงพอ่ กำลงั เทศนใ์ หฆ้ ราวาส และญาติโยมฟัง ! เปล่า.. สอนมนุษย์ ! เพราะฉะนัน้ ตอ่ ไป..ซีดีแผ่นตอ่ ไป ขน้ึ หัวข้อ เทศน์สอนมนุษย์ -- มนุษย์ทีม่ สี ติสัมปชญั ญะสมบรู ณอ์ าการ ๓๒ ครบเท่าน้ัน และรวมถงึ เทวดา ! ไมต่ ้อง .. เท่าน้นั .. เอาแคน่ ี้ … ไม่ต้องเทวดา-อินทร์-พรหม เพราะเขาเปน็ คนละเอียดอ่อน แสวงหาคุณงามความดี คือบญุ กุศล.. เขาถงึ ยงั เป็นอยู่ ! อายขุ ยั ในการเกดิ ถงึ นาน แล้วเขามีจริง …. (หลวงพ่อใหพ้ ร) “ยะถา วะริวะหา ... ภะวันตุเต” (ญาตโิ ยม สาธุ) ไปคิด ไปทำ ไปแก้ ให้ฉันเหน็ ให้ทกุ คนมคี วามใสใ่ จ….

รู้จริงจึงเตือน เทศน์อบรมกอ่ นเวียนเทียนวันอาสาฬหบชู า วันศุกร์ที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ณ ศาลาวิชัย:เกรียงไกร วดั ป่าเหล่ากกห่งุ

รู้จริงจึงเตือน ๒๓ อดตี ชาตยิ าวนาน นมนานมาถึงวนั น้ี ! ไม่รู้เขาร้เู รา.. ถ้ารู้ไมจ่ รงิ อย่าพดู ! อย่าหมิน่ อยา่ ลาม อย่าหยาม อย่าเหยยี ด อย่าหม่นิ แคลน อยา่ ดูถูก อยา่ เห็นแก่ ความคกึ คะนองของจิต อยา่ ลามปาม ! เรามีตำแหน่งหน้าท่เี ปน็ .. เผอิญ ไดเ้ ป็น ผอ. .. เขาเรยี กว่า..เผอิญ ! ผอี ำมา … กเ็ ลยมา เผอิญไดเ้ ป็น… ตามสมมตบิ ัญญัตปิ รุงแต่งแทนค่าเรียกขานกันว่า... เผอญิ เปน็ ผอ.! ไอ้เผอิญ กแ็ ปลยอ่ มาว่า ผอ. ! ไอผ้ ีอำ ก็ ผอ.! ผอ.น้ี แปลว่า เผอญิ กบั ผีอำ !! เผอญิ ผีอำ ก็เลยหลง ! หลงว่า .. โธ่ ! กนู ี่ใหญ่ ! … ก็ลามปามทว้ งตงิ … เห็นหม่สู งฆล์ งตามป๊มั น้ำมนั ก็มองขา้ มศีรษะ !! ไมต่ อ้ งไหว้กไ็ ด.้ . ไมอ่ ยากกราบอยากไหว้ ด้วยความดูหมิน่ ดแู คลนปรามาส … กถ็ อยออกไปใหห้ ่าง .. หากจิตหมน่ิ แคลนปรามาส.... ถึงบ้านก็คกุ เขา่ ซะ.. ขอขมา! ร้อยลพ้ี ันลกี้ ับสงฆผ์ นู้ นั้ .. จำไดห้ มายรู้ว่าหน้าตา

๒๔ บอกยาก สอนยาก ละมา้ ยคล้ายอย่างนแ้ี หละ.. ดว้ ยขา้ พระพทุ ธเจา้ ไมร่ ู้ ทา่ นจะเป็นใคร ? ผู้ใด ? มาจากไหน ? ก็ไมท่ ราบแหละ ! ทา่ นก็เป็นสงฆใ์ นพุทธศาสนา.. ในเขตบุญ... ! หากอันใดจะเป็นกรรมเปน็ โทษ.. ดว้ ยฝ่ายอโหสกิ รรม ขอให้ทา่ นจงอโหสิกรรมแก่ข้าพเจา้ … การกระทำทไี่ ม่สำเรจ็ ประโยชนน์ ้ี อาจจะเปน็ ดว้ ยเหตทุ ขี่ า้ พเจา้ หมิ่นทา่ น วันน้นั หรอื ?? ก็ทวนหาเหตุ ...คนมปี ญั ญา !! เร่อื งใหญ่นะ! กรรมตำหนทิ ้วงติงพระผมู้ ีพระภาคเจา้ พระธรรม และพระสงฆ์ -- หมูส่ งฆใ์ นพุทธศาสนา ท้งั อดีต จนถงึ ปจั จุบนั นี้ -- เกิดขึ้นกบั หมสู่ ัตวโ์ ลก ! … ยน่ มาที่มนษุ ย์.. ไมม่ ีประมาณ...! มีปริมาณมากกวา่ กรรมท่เี กิดข้นึ กบั หมู่มนษุ ย์น.ี้ . มากกว่ากรรมอ่นื โดยเฉล่ีย--ตำหนทิ ้วงตงิ พระพุทธศาสนา...!! ขยายยน่ เขา้ ไป...พระพทุ ธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ .. หมู่สงฆ์ทมี่ ีชวี ติ อยใู่ นปจั จุบันนี้ดว้ ย ! สงฆ์มกี ิเลสหนาปญั ญาหยาบ ... เรากไ็ มส่ นใจ ! เดนิ มา.. อย่าไปหม่ินแคลนปรามาส ! ไม่รู้เขารเู้ รา... อย่าหยาม ! แตเ่ จอะเจอฉนั ล่ะ..! แตะฉันนิดเดียวละ่ ..! หาเหตไุ ม่เจอหรอก ! ทวคี ูณกบั พวกเธอ ประมาณไม่ได้ ...!! ถึงต้องเตือน ! ของจรงิ

รู้จริงจึงเตือน ๒๕ เขามีอยู่ ! มืออาชีพ แบบแลกตายมีอยู่ ! อนั ตราย ! อันตราย ! โอ๊ย !! รจู้ ริงจงึ เตือน ! หวงั ดจี รงิ จึงเตอื น ! นี่เขาเรียกว่า กรรมฝ่ายทต่ี ้องขออโหสกิ รรม... มอี ยู่ ! ถา้ ไมไ่ ดข้ ออโหสิกรรมละ่ ? ...นอนฝนั ไปพลางๆ... บคุ คลผ้โู ง่ ผูห้ ลง หาเหตไุ ม่เจอ !! ยังไมพ่ ดู ถึง..กรรมหนัก กรรมใหญ่ กรรมอันยิง่ ท่ีแกไ้ มต่ ก มีอุปฆาตกรรม เปน็ ตน้ ... มีครกุ รรมหนักๆ อืน่ ๆ อกี เปน็ ต้น ครุกรรม ก็แยกออกไปหลากหลายรูปแบบ.. กรรมที่ คืนกลับไมไ่ ด้เลย -- มที ำรา้ ยพระพทุ ธเจ้าจนพระโลหิตหอ้ ณ ทใ่ี ดท่หี นง่ึ ! ฆา่ พระอรหนั ต์ ! ฆา่ มารดาบดิ า !! ไม่มสี ทิ ธ์ิ ท่จี ะถอยกลบั อยา่ ทำ...! ฆ่ามารดาบดิ า ดว้ ยคำพดู ด้วยความรนุ แรง ดว้ ยปรามาส ด้วยไมห่ วงั ดี ดว้ ยดูถกู ดว้ ยหม่นิ ว่าทา้ วเธออยา่ งงี้อย่างง้ัน .. !! อย่าทำกับมารดาบิดา - กบั แม่ กับพอ่ - อย่าทำ !! เร่ืองใหญ่คบั หวั อกของความเป็นบุตรหลาน ธดิ าทง้ั หลายทัง้ ปวง… เรื่องแบบ.. แผ่นดินกระเทือน.. คาใจตัวเอง... นรกเป็นท่ีไปของทา่ นเหลา่ น!้ี ... ยังไม่พอ อ่นื ๆ อีก กเ็ ยอะแยะ… ความไมด่ ไี มง่ าม ควรละไหม ?? ควรล้านเปอร์เซ็นต-์ -เล็กหรอื ใหญ่ ละมันใหห้ มด... เท่าทเ่ี ราจะทำได้

๒๖ บอกยาก สอนยาก เพราะฉะนน้ั พทุ ธศาสนาจงึ สอนสติ--วา่ ดว้ ยฝกึ สติ! ...ระลึกได้ จำได้หมายรู้ ... ปัญญาก็ตามมา เป็นธรรมคกู่ นั เปน็ ความรอบรู้ ร้จู ริง ร้ชู ดั ตามสตมิ า.... ก็รอบรูเ้ ทา่ ทันวา่ โอ๊ว..! อนั น้ไี ม่ดี อนั นชี้ ่วั ..เราก็ละ ! อันนด้ี .ี ..เรากท็ ำ ! ถา้ ไมม่ สี ติ ไมม่ ีปญั ญา มนั ก็ไมเ่ กิดการจำแนก … เลยไม่รู้วา่ อันนีด้ หี รือช่ัว !? ดมี าก ดนี อ้ ย !? ชั่วมาก ชั่วนอ้ ย !? กแ็ ยกไม่ออก วา่ อันนี้ควรทำไหม ? หรือไมค่ วรทำ ? ก็จำแนกไมอ่ อก... ก็เปน็ เหตุใหผ้ ดิ พลาด เปน็ ต้น ก็เป็นกรรมเปน็ โทษข้นึ มา ก่อใหเ้ กดิ ไปดีไปชัว่ ไปตกต่ำบ้าง ไปอะไรบา้ ง … กเ็ ป็นปกติของผโู้ งผ่ ้เู ขลา กบั ผฉู้ ลาด ท่ีมีความต่าง !! ....จะมคี นบอกว่า เมื่อวานผมไปอเมริกามา.. ขำกลิ้งเลย …บอกว่า ไปทำไม..?? เมอื งไทยมอี ะไรดดี ี เยอะแยะ ... !! มีพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มพี ุทธศาสนาปรากฏอย่.ู . ในเมอื งไทยมี ๓ สถาบนั หลัก ..มีในหลวงตัง้ อยตู่ ระหงา่ น มีพุทธศาสนาหนุนบัลลังก์ ..หนุนชาตอิ ีกต่างหาก ประเพณี-ค่านิยม-วัฒนธรรม เมอื งไทยเรา .. โอ๊ย...!! งดงามจะตาย !!

รู้จริงจึงเตือน ๒๗ แต่บุคคลไมถ่ อย ... ไมถ่ อยหาท่ียนื ! จงึ ให้หาจดุ ทย่ี ืนให้มนั ชัดเจน และก็มองตัวเองให้ชัด มองสงั คมเราจริงๆ.. เมืองไทย.. โคตรนา่ อยจู่ ะตาย !! ถา้ เมืองไทยไม่นา่ อย่แู ล้วล่ะก็ .. โอ๊ย..!! ตายแลว้ …!! หาประเทศอยไู่ มไ่ ด้แลว้ ในโลกธาตนุ ้ี … ยืนยนั คอขาด !! ลองไลม่ าดูสิ ! ลองไลม่ าดูสิ ! มาพนันกัน เด๋ยี วนี้ ! หาหลักฐานเอกสารทางเศรษฐศาสตร์ - นิตศิ าสตร์ - รัฐศาสตร์ - มาว่ากันดูสิ ! มาดูสิ ! ภูมิศาสตร์ ประวตั ิศาสตร์ มาไล่กันดสู ิ ! แตแ่ ทจ้ รงิ เอาลงลกึ ตวั เดียวตรงนี้วา่ .. พทุ ธศาสนา ปรากฏตรงไหน ตรงน้นั แหละ ตรงน้ันแหละ … จะบอก ... เปน็ ทกี่ อ่ ใหเ้ กิดประโยชน์แก่หมู่มหาชนท้งั หลายทั้งปวง !! ละไวแ้ ตผ่ ูโ้ งผ่ ู้เขลากิเลสหนาปญั ญาหยาบ ปฏเิ สธพระพุทธศาสนา ทัง้ ๆ ท่ตี วั เอง ใบสำมะโนครัว หรือวา่ ทะเบียนบ้าน เป็นศาสนาพุทธ !! ถงึ บอกว่า... โอว๊ ! เสยี ดาย ! เกิดมา หลงทิศ หลงทาง หลงชาติ หลงกำเนดิ หลงประเทศตวั เอง … ฉันจงึ อตุ สา่ ห์เขียน “น่คี ือประเทศไทย” เขยี นท้ังกลางคนื ... ทงั้ คนื ...

๒๘ บอกยาก สอนยาก …เขาเรยี ก ปลกุ ความร้สู กึ ความนกึ คดิ ของหมู่ มหาชนกอ่ น !! ก่อนจะขบั เคล่อื นอะไร ก่อนจะเปดิ ประเด็น บอกสอนอะไรต่อไป ... ปลกุ จติ สำนกึ ก่อน ! ปลุกกอ่ น !! ให้ต่ืนตาต่ืนใจกบั ชาตบิ ้านเมือง กบั ประเทศไทย กับสงั คม วัฒนธรรม ประเพณี ... และท่ีสุดยง่ิ กว่าน้ัน ประเทศอ่นื ชาติอ่ืน ไม่มี ต้งั อยเู่ ลย.. มพี ระพทุ ธศาสนาตัง้ อยชู่ ดั ๆ เต็มๆ ตรงๆ ... ขอ้ สำคัญประเทศอ่ืนไมม่ ี แม้แต่ เดยี๋ วนี้ ....เพราะทน่ี ี่ มี พระอรหันต์.. โสดา.. สกทาคา.. อนาคา.. มี... ประเทศอน่ื ระหวา่ งนไ้ี ม่มี !! เมืองไทยม.ี ..สดๆๆๆ ไล่กน้ กัน..ร้อนฉา่ ! ร้อนฉา่ ! ถงึ บอกว่า.. ยืนยนั มั่นคงว่า มนั มปี ระเทศไหนบ้าง ในโลกน้ี ที.่ ..เรา่ รอ้ นขนาดเมืองไทยนี้ ... กถ็ อื ว่าสขุ สงบทีส่ ดุ ...!! เรา่ ร้อนของคนมีกิเลสเนอื งนองแผ่นดิน แสวงหา ดิ้นรนแส่ส่าย … กล็ ะไว้ .. โลกธรรม ๘ เปน็ เรือ่ งปกติ ! ทางธรรมไม่ตน่ื ตาต่ืนใจ มีมาแตไ่ หนๆ .. ไมใ่ ชข่ องแปลก ! เป็นเร่ืองธรรมดา ธรรมชาตขิ องสตั ว์ที่เปน็ ผู้โง-่ ผู้หลง !! โลกธรรม ๘ มอี ะไร ?! ได้ลาภ เสอื่ มลาภ - ได้ยศ เส่ือมยศ

รู้จริงจึงเตือน ๒๙ นินทา สรรเสรญิ - สขุ และทุกข์ - เปน็ ของธรรมดาปกติ ของสตั ว์ผโู้ ง่ ผ้หู ลง ! … ไมเ่ ป็นของธรรมเขา .. ธรรมเขา พน้ ไปหมด !! แต่เปน็ ของจรงิ กับสัตว์ผู้โงผ่ หู้ ลง คอื พวกเธอ เปน็ ตน้ คำวา่ พวกเธอ คอื ทงั้ แกง๊ และรวมถงึ ท่ียงั ไมข่ ้นึ ศาลา และรวมถงึ ออกไปในสังคม และรวมถึงประเทศด้ามขวานทอง … ยงั ไม่ต้องขยายออกไปจากประเทศไทยหรอก .. มนั เมอ่ื ย ปาก.. !!! มนั เต็ม เต็ม ทั้งหมด .. !! ละไวแ้ ต่มรรคผลเท่านนั้ เอง ละไว้แต.่ .โสดา สกทาคา อนาคา … กต็ ามขั้นตอนกันไป เมืองไทยเรา มสี ดๆ !! ร้อนฉา่ เหมอื นน้ำกำลังเดอื ด !! เตากำลังเดอื ดตบั ๆๆๆๆ … อยู่เด๋ียวน้ี… ทำเอาตาไม่รู้ คูไ้ ม่เห็น … พระศาสนาโดยรวม โดยประมาณ กเิ ลสหนา ปัญญาหยาบอย่างวดั เราน้.ี .. !! กต็ ง้ั อย่ใู นความสงบ ความเป็น ระเบยี บ ! ไอภ้ าพที่ปรากฏ ที่พวกเธอเห็นทกุ คน.. ละพวกเกา่ ๆ กเิ ลสหนาปัญญาหยาบที่ได้เคยเขา้ มาแลว้ .. พวกเยาวชน ทัง้ หลายทัง้ ปวงทีย่ ังมีกิเลสอยู่ ใหร้ ้วู ่า วดั น้ีไมเ่ คยจัดฉาก ! จึงต้องเอาพวกเธอมาดู ... สังคมนี้ไมม่ จี ดั ฉาก ไม่มสี ร้างภาพ !

๓๐ บอกยาก สอนยาก ถึงบอกว่า... เอาแหละ กูกัดฟนั ..เอาเดก็ ๆ ลกู หลาน มาตรงน้ี .. มาตรงนก้ี ่อน วนั ข้างหน้าเขาจะไดม้ ีอนสุ รณ์ เตอื นสติเขา ..ว่าถ้าพทุ ธศาสนาจริง ตอ้ งได้เบื้องตน้ ก่อน.. ถา้ พุทธศาสนานะ !! ... คำว่าวัดในพระพทุ ธศาสนา หน่ึง... ไดค้ วามสะอาด ความสงบ ความเป็นระเบยี บ แลว้ ไมใ่ ช.่ .ทำเปน็ ฉากบงั หนา้ เหมอื นผักชีโรยหน้า...ไมใ่ ช่ ! ต้องสมำ่ เสมอ.. เสมอตน้ เสมอปลาย ต้งั แตพ่ วกเธอ ยงั ไมไ่ ดเ้ กิด.. พวกเธอยังไมไ่ ด้จบ.. พวกเธอยงั ไมไ่ ด้ทุน.. กเ็ ป็นอยู่อย่างน.ี้ . พวกเธอไดท้ นุ มีลูกมผี ัวมเี มียไปแล้ว ร้อยหมืน่ พันคน ก็เป็นอยู่อยา่ งนี้... หากจะไมเ่ ปน็ กต็ อนฉนั ตายหา่ ไปแลว้ !! เหลืออยู่ แต่พระเอวยาวๆ หน่อย.. กอ็ าจจะปล่อยกไ็ ด้ ... เอวยาว แปลวา่ ข้ีเกยี จ ! พอดพี ระวัดเรากข็ ้ีเกียจ ! ฉนั กข็ ้ีเกียจ ! … ท่ีจริงๆ นน่ั น่ะ เพราะฉนั ไมจ่ บั ตาดหรอกนะ ! แตว่ า่ ปากฉนั จับ ! … ดา่ กระจุยหมด ไปเดนิ ดูตีตาดอยคู่ นเดียว ปากมไี ม่พูด-ไมด่ า่ เขา .. ได้หรอื เน๊าะ !! ถึงต้องให้พามาตรงน.ี้ .พบกันก่อน.. ให้มนั มีจุดยนื ของตัวเองกอ่ น รุ่นหนา้ รุ่นต่อไป..จะไปรอ้ ยลหี้ ม่นื ล้ี

รู้จริงจึงเตือน ๓๑ ไปตรงไหนกไ็ ป... ไปว่ากันทีหลัง … ก็ไม่เข้าไปกา้ วล่วงอะไร .... ให้มาตรงนี้ เพราะสงสารสงั คม.. สงสารพวกเธอ ก็เวทนาว่า... กลวั จะหลงทศิ กลวั จะพาเยาวชนไปให้ หล่อหลอมเกิดการหลงทศิ ข้นึ มา … ไม่อยากใหห้ ลงทศิ .. อยากใหถ้ ูกต้อง--รู้อะไรก็รใู้ นสิ่งที่มันถูกต้อง เมื่อเหน็ ส่ิงถกู ต้อง ก็รตู้ ามที่ถกู ต้อง อยา่ งเป็นจรงิ !! เพราะฉะนั้น ทนี่ ่ี ! หลวงพอ่ หลวงปู่พูดอะไร ..จรงิ หมด ! ให้ฟัง แล้วให้เชอ่ื ! ไมอ่ ยากเชื่อ ก็ใหเ้ ชอ่ื ! ถา้ ยังไมเ่ ชอ่ื กค็ ิดกลน่ั กรองแยกแยะ ด้วยเหตแุ ละผล วา่ แทจ้ ริงพุทธศาสนามนั ตอ้ งมีอะไรเลอเลศิ ยิ่งกว่า... ในความทว่ี า่ ขอบเขตภายในขณั ฑสีมา สะอาด เปน็ ระเบียบ สงบ แลว้ น.ี่ .. มันมที ม่ี าแหง่ ความสะอาด เป็นระเบยี บ และสงบของบคุ คลน่ี .. ที่มันจะทำไว้ได.้ . มนั ตอ้ งมีทม่ี า มันตอ้ งมีเหตุ ! ธรรมทั้งหลายมาแต่เหตุ ! บคุ คลผนู้ ้นั ตอ้ งมีวถิ ที าง มีข้อปฏบิ ตั .ิ . แน่นอน ! ถา้ ไมม่ ีสง่ิ เหลา่ นี้ คงยงั ไว้ไม่ไดเ้ บ้ืองต้น คือ ความสะอาด-สงบ-เป็นระเบยี บ ! กต็ ้องไล่หาเหตุ … กจ็ ะเริ่มเห็นแลว้ ขอ้ ปฏิบัติ .. ยน่ ไปท่ี ศีล-สมาธ-ิ ปญั ญา

๓๒ บอกยาก สอนยาก เหน็ แลว้ ทีน.้ี . กจ็ ะเริ่มเห็นคา่ ในหลกั ธรรมคำสอน ฝ่ายมรรค มีองค์ ๘ ! … โอ๊ย...ผมก็ไม่เอาหรอกครบั ผมก็วันหน้า ผมจะ ต้องไปทำงานทำการกนั อตุ ส่าห์เรียนใหจ้ บ แล้วผมกห็ วัง วันข้างหน้าว่า จะมีการมงี านทำ วนั ข้างหน้าหวงั มคี รอบมีครวั ... อนั นั้นกห็ วัง … ก็ไมว่ า่ อะไร พระพุทธเจ้าก็ไมห่ า้ ม !! โลกียธรรม ธรรมสอนโลกมีอยู่ .. แยกแฟกเตอร์ (factor) ไวอ้ ยู่ ..ในฝ่ายโลกตุ รธรรม เหนอื โลก ธรรมเพ่อื พน้ โลก ! โลกยี ธรรม ธรรมคโู่ ลกมีอยู่ .. อภปิ รายบอกสอนใหโ้ ลก อยดู่ ้วยกันอยา่ งสันติสุข สงบรม่ เยน็ นะ.. มเี ปน็ อเนกปรยิ ายอยู่ เพราะฉะนนั้ พวกเธอมาวดั .. วัดของคนจรงิ ! ของจริง ! ถึงบอกตอ้ งมา !! เอามัน ! สู้มัน ! ตอนแรกปฏเิ สธ บ๊ะ ! เอาเถอะ ! เดีย๋ วมนั จะเสียเงนิ ไปโดยเปล่าประโยชน์ ! เพราะวดั น้กี ไ็ มส่ นใจเงินมัน ! ทีจ่ รงิ มันมาตอนแรกบอกว่า ไม่ต้องเอางบประมาณมา ฉนั บรกิ ารเอง ! แต่เอาจรงิ นะ ! ฉนั ไม่สนใจเร่ืองเงนิ ... ฉนั เลย้ี งคนมากกวา่ น้ี ร้อยเลย้ี งพนั เล้ียง เลยี้ งทั้งสังคม… ฉนั เลยี้ งมาแล้ว .. กิตตศิ พั ท์ฉันน่ะ ! น่คี ือพระพุทธศาสนา ! เปน็ ที่ต้ังอยูข่ องความเป็น ผใู้ ห้ ผู้เกือ้ กลู … เบอื้ งตน้ คำสอน เบ้ืองสำคญั คอื คำสอน…

รู้จริงจึงเตือน ๓๓ เบอ้ื งตอ่ ไปคอื เครอ่ื งอยเู่ ครือ่ งกิน เครอื่ งอปุ โภคบริโภค หยูกยารักษาโรค ปัจจยั ส่ี … พงึ เก้อื ประโยชนแ์ กห่ มู่มหาชน ทัง้ หลายทั้งปวง … หมูส่ ตั ว์ทงั้ หลายทัง้ ปวง … เปน็ เรื่องปกติ ธรรมดา ไมม่ อี ะไรลึกลับหรอก ….พระพุทธศาสนาเรา ... เพราะฉะน้ัน เด็กๆ หนๆู นอ้ งๆ ลกู หลาน … เม่ือมาแลว้ ให้เห็นอกเหน็ ใจ.. หนึง่ -เหน็ ใจฉนั สอง-เหน็ ใจ หม่สู งฆ์ เหน็ ใจคณะเจา้ หนา้ ที่ตำรวจ เห็นใจคณะเจา้ ของพื้นที่ เหน็ ใจให้เกยี รติ ให้โอกาสเขาวา่ อุตส่าหแ์ บะอกแบะใจมารับเรา ขนาดนี้ ดแู ลเราขนาดน้ี เตรียมพร้อมขนาดนี้ …. มะ๊ ! นอ้ งๆ หนูๆ พวกเราเยาวชนทง้ั หลาย -- เราจะบุกลยุ ดวู า่ ทา่ นจะใหแ้ นวทางอย่างไร ? ไม่เชือ่ วา่ พาไปนรก... เช่อื ว่า พาไปสวรรค์ เราจะทำ... ไมใ่ หบ้ คุ คลเหลา่ นี้น้อยเน้อื ต่ำใจ … น่พี วกเด็กๆ จำเอาไว้ ! อย่าทำใหฉ้ นั นอ้ ยเน้ือตำ่ ใจ และระอาออ่ นล้าในหวั ใจ ! เอ้า ..มีอะไรตอนน้ี เตรยี มพรอ้ ม จะพาเวยี นเทยี น ... … มีปากพยายามพดู เบาทสี่ ดุ พยายามคดิ ว่า ตอนน้ี.. คิดว่า ปากมันคอื ตดู ! ปากนะ่ มันคือตูด ! ระหว่างตอ่ หนา้ พระพกั ตรแ์ ห่งพระผูม้ ีพระภาคเจ้า.. เพราะฉะนัน้ พดู ได้

๓๔ บอกยาก สอนยาก แตเ่ บาทส่ี ดุ ใช้มอื ไมซ้ กิ แนลจะเปน็ ดที ี่สุด … เตรยี มพร้อม เอาไว้ เดี๋ยวกจิ อ่นื คอ่ ยขึ้นมาทำทีหลงั หลังจากเอากิจ ตรงนีก้ ่อน …. เด๋ียวจะอารัมภบทให้ … เวลาหลวงพอ่ ว่าใหก้ ราบน.่ี .. วา่ ทลี ะครง้ั แลว้ กข็ นึ้ มาตั้งท่ารออยู่ - ปิดจังหวะรออยู่ ! พอบอก กราบแรกปุ๊บ อยา่ เพิง่ กราบที่สองตอ่ ปิดจังหวะรออยู่ ! คร้งั ทส่ี องและท่สี าม หลวงพอ่ จะค่อยๆ พากยไ์ ปทีละบท ทีละบาท เพราะว่า พวกเธอมันคือคนโง่ มันไปหลงทศิ มา.. กำลังจะพามาสจู่ ดุ ยืนท่ถี ูกท่ถี กู ทาง และเพื่อเดนิ ไปสทู่ ศิ ท่ีถกู .. เข้าใจยัง ?! เวลาเร่มิ พิธี อย่า..อึ๊กอั๊ก... มสี ตกิ ำกบั รกั ษาจิตปบั๊ เลย ! จิตถงึ ใจ ! ปิดปาก ! หยดุ ปาก ! คดิ ว่าปากคือตดู ! ฉันมีหนา้ ทีพ่ ูดคนเดยี ว ตอนน้ี … ไม่งั้นพวกเธอจะรวนเรกัน และก็จำ ! พาทำอะไร ก็ใหจ้ ำนะ ! ถา้ จะเอาบุญนะ..! ถ้าจะเวียนเทียนไมเ่ อาบญุ ก.็ . ไม่ยากหรอก ทำแบบไหน ก็ทำไป พธิ กี รรมห่วยแตก อย่างไรก็ได้.... กบั พระพทุ ธเจ้า อย่าล้อเล่น !! พระองคท์ รงมพี ระชนม์ชพี ปรากฏอยู่ !!

รู้จริงจึงเตือน ๓๕ ขยับพระวรกายเม่ือไหรก่ ็ได้ … ขยับมาใหฉ้ นั เหน็ แลว้ ..! เพราะฉะนั้นระวงั ! ของจริง ! …ถา้ โทนเสยี งผดิ ก็จะผิด กจ็ ะเริ่มใหม่ … มันอยู่ที่ โทนเสียง … ถ้าขึ้นโทนเสียงผิด ก็จะแหลมไป ... (สวดมนต์ทำวัตรเย็น) อยา่ เพ่ิงกราบ ลกุ ข้ึนตง้ั หลกั ก่อน จะบอกเป็นจงั หวะ ...กราบ...กราบ...กราบ... อยา่ เปลย่ี นท่าน่ัง ! ยังไมส่ ่ังอะไร อย่าเปลีย่ น … นง่ั หวั เขา่ แตกตายกอ็ ยอู่ ย่างนัน้ .. ทุกคน รวมท้ังพระด้วย ทำตดิ ตอ่ เลย ตอ่ เนื่องไมข่ าดตอน ..ให้จำ.. กำลงั พา..เอาเข้าแก่นสารสาระในคำว่า พิธกี รรม ! เอาพธิ ีไหม ? น่ี กำลงั ทำพธิ ี กำลงั อยูใ่ นเกณฑ์ อยู่ในเส้นทางของเขาอยู่ อย่ใู นขัน้ ตอนของเขาอยู่ ..อย่าเปล่ียนท่านัง่ .. เด๋ียวกราบอกี ท.ี . เดยี๋ วอยา่ เพงิ่ ใจเย็นๆ .. เดย๋ี วเตรยี ม.. ในคราวเดยี วกันสืบตอ่ ...กราบ พนมมอื รอ กราบ กราบ .. เด๋ียวจะพาไปเวยี นเทยี น หรือ เรียกในทาง พทุ ธศาสนาว่าทักษณิ าวตั ร - เวียนขวา ถวายพระผู้มี พระภาคเจ้า ๓ รอบ พุทธ ธรรม และสงฆ์ - เอาให้จรงิ ...

๓๖ บอกยาก สอนยาก มือจบั ดอกไมข้ ้นึ พนม ..พนมมอื พนมกรไว้ พรอ้ มกับพ่มุ ดอกไม้ ไวใ้ นกำมือ แลว้ ก.็ .จติ นง่ิ อย่าพดู .. ไม่มเี วลาพูดแลว้ ..ตอนน้ี มีฉันคนเดียว กำลงั พากย์อยู่ทุกขั้นตอน ฉันไมใ่ ช่คนโง่ สอนพวกเธอ เพราะฉะนั้นไม่ต้องมาวจิ ารณ์ ดอกไม้ อยู่ในอุ้งมอื พนมประกบดอกไม้ แล้วกเ็ ตรียม … (เวยี นเทียนรอบศาลา ๓ รอบ) มสี ติ ! อย่าพูด ! เปิดสปอตไลท์ แมงเมา่ เร่มิ มา... เร็ว ! … เร่งมือ ! เดี๋ยวแมงจะรบกวน ! อย่าพดู ! ใกล้จะเสร็จแลว้ … จะได้ดบั ไฟข้างใน พอไอ้ตัวใหญ่ขึน้ แลว้ จะดบั ขา้ งใน … เดีย๋ วกวาดเอาไมเ่ ปน็ ไร หากจิ หางาน ให้พวกเยาวชน - พวกนกั ปฏิบัติ อยา่ พูด ! ลงมาน่งั คุกเขา่ พนมมือรอ … พระทำเป็น ตัวอย่าง เป็นต้นแบบก่อน ใหเ้ ขาทำตาม พนมมือรออยู่ … ยังไมจ่ บ ! มะลอมมะลอ่ จะจบแลว้ ต้ังใจ ! อยา่ เดินนวยนาด ! อย่าเดินแบบวางสติ ! … เห็นปุ๊บ - เหน็ สะท้อนปุ๊บ ก็รเู้ ลยว่า วางสติ ! มนั ยงั ไมห่ มดวาระ มอื พนมขนึ้ มาอยู่ .. แสดงถึง ความต่อเนือ่ งของจติ มนั หนอ่ ย

รู้จริงจึงเตือน ๓๗ แล้วมอื อยา่ ไปควา้ เหลก็ สแตนเลสเขา ไปอาศยั มัน ทำไม ?! … อาศยั สตปิ ัญญา อาศัยมอื ของเรา อาศยั ตนี ของเรา … กระชบั เขา้ มา ! ไม่เกรงใจหรือ ? นงั่ คอยอยู่ ..กระชบั ซิ ! เหน็ สังคมเขาคอยไหม ? ..กระชับซิ ! เขาไมใ่ หร้ ีบดว่ น แตใ่ ห้กระชบั ...ไมเ่ หน็ แมงมนั เรม่ิ ไล่กน้ - กเิ ลสพวกเธอเหรอ ?? ยงั มาปว้ นเป้ียนๆ ส่ายสะโพก … ยังไม่ใช่เวลาเล่นนะ ! ยังไมจ่ บ ! มนั หมดหรอื ยัง ? เรง่ ๆ มอื หน่อย … นวยนาดอะไรนกั หนา ?! กราบ...กราบ...กราบ... …. เอา้ .. กราบซะ กราบซะ หันไปกราบพระ หันไปกราบสงฆ์ … ของฉันเป็นพระ … ของเขาเป็นสงฆ์ … พวกนั้นเป็นหมู่สงฆ์ ของฉันเปน็ พระ … สงฆไ์ มม่ หี นา้ ที่ด่า ! พระมหี นา้ ท่ดี า่ ! หมดภารกิจหรือยัง ? เหลอื อะไร ? เอ้า...จะทำวตั ร ! เอ้า เขา้ มา ! เตรยี มพร้อม จะได้ปลอ่ ยให้ไปพักผ่อนอิริยาบถ ภายในไมก่ ่นี าที … เดยี๋ วจะบอก … เวลานอนมีอยเู่ ยอะแยะ ! ในหลุมฝงั ศพ กน็ อนยาวเลย … จะนอนตอนไหนล่ะ ?! … เราจะยงั ไมย่ อมนอน จนกว่าเราจะสำเร็จประโยชน์ ประโยชน์ทีค่ วรได้ - ควรมี ทีพ่ ระพุทธเจ้าประทานไว้ …

๓๘ บอกยาก สอนยาก เราจะเอาใหห้ มด ! แล้วทีน้ี แมน้ เราไม่ตาย เราจะอธิษฐานตาย เพราะเราได้ประโยชนท์ ี่ควรได้แลว้ … เราไม่ใชค่ นโง่น่ี ! เอ้า ! มอง … อยา่ ใหต้ ้องพดู พอพ่ีนอ้ งหยิบปับ๊ มองช่วยกัน กระวีกระวาด กลุ ีกจุ อ … เป็นคำสอนการอยู่ ร่วมกันในสงั คม - ใหเ้ หน็ คา่ …! พวกเยาวชนก็ดู … ดวู ่า การอยู่รว่ มกนั ในสงั คมนะ่ ตอ้ งกระวกี ระวาด ขวนขวาย เหน็ คา่ เห็นความสำคญั ของการอยู่ร่วมกัน ! ถ้าเราปฏเิ สธ เขาเรยี กคนเหน็ แกต่ วั เอารดั เอาเปรยี บสงั คม…เมอื งไทยเรา ถึงเป็นอย่างนี้ มนั เสอ่ื มทรุดดว้ ยการอยู่รว่ มกนั ก็เพราะ ไม่มรี ะเบยี บวินัย … การใช้รถใช้ถนน มันก็ไม่เปน็ โลเ้ ป็นพาย เปน็ ตน้ เอ้า ! .. เสรจ็ หรือยงั ! เสร็จแลว้ มหาพงษจ์ ะเปน็ คนพาว่าใชไ่ หม ว่าพร้อมกนั เลย ทัง้ พระและโยม ..เอ้า พนมมอื รอ กราบ...กราบ...กราบ.. (ทำวัตรพระหลวงพอ่ ฯ)

รู้จริงจึงเตือน ๓๙ ถอยกลบั ..หนีไป คกุ เข่าลง หมอบศีรษะลง ปดิ จงั หวะไว้ในท่ากราบ ยงั ไมจ่ บบทมัน ... ก็อยากมาขอขมา เรือ่ งถึงยาว... ใหค้ กุ เข่า ไม่เอาพบั เพียบ.. ใครพับเพียบเปลยี่ น เดีย๋ วจะบอกไปทลี ะภาค พอฉันวา่ จบ เดี๋ยวจะบอกใหว้ ่าตาม วา่ อะไร.. อย่าว่าตาม ถา้ ไม่พูด ... ถ้าอะไรให้วา่ เดี๋ยวจะบอกใหว้ า่ … (หลวงพอ่ ใหพ้ ร) กราบ ๓ ครัง้ เปน็ อันวา่ จบ ตะน้ี.. จบจริงๆ สำเรจ็ ประโยชน์แน่นอน มากหรือนอ้ ยข้ึนอย่กู ับจติ ทวนกระแสหาว่า ใจเราเปน็ อยา่ งไรกบั พทุ ธ-ธรรม-สงฆ์ กับการประทักษณิ าวัตร ๓ รอบ … จดจอ่ อยู่กบั ฝา่ พระบาทไหม? กับพระมหากรุณาธิคุณ พุทธ-ธรรม- สงฆ์ หรอื เปลา่ ? ใส่ใจเพ่ือจะได้กอบโกยบญุ กุศล? บญุ จะสำเร็จไดด้ ้วยความขวนขวาย ด้วยความตง้ั ใจ ด้วยใสใ่ จ ด้วยจรงิ ใจ !! ไม่ใช่ ..อยไู่ มอ่ ยู่ ลอยๆ บญุ กเ็ กิดข้นึ … ไมใ่ ช่ ! ใครบอกบญุ เกิดข้นึ ลอยๆ.. ไมม่ ีลอยๆ หรอก ! บุญไหนเกิดข้ึนลอยๆ ประเทศไหน ? ให้รู้ ใหเ้ ข้าใจ ....

มาเริ่มดูเวทนา เทศน์อบรมขอ้ ปฏิบัตหิ ลงั เวยี นเทียนแล้ว วันศกุ ร์ที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔ ณ ศาลาวชิ ัย:เกรยี งไกร วดั ปา่ เหล่ากกห่งุ

มาเริ่มดูเวทนา ๔๑ …ความตงั้ มั่นแหง่ จติ จะเกดิ ในขณะ ... ฉะนัน้ ตอ่ ไป ก็ขึน้ อย่ทู ว่ี ่า เมื่อเธอได้ทไ่ี ดท้ างหลงั จากอธบิ ายจนเขา้ ใจแลว้ อยูท่ เี่ ธอจะตั้งใจเพง่ เพียร อยกู่ บั การกระทำตามทท่ี า่ นสอน สืบตอ่ ไป …. กายตง้ั ตรงดำรงสตเิ ฉพาะหน้า เกบ็ ปลายคางลง นิดหนึ่ง โดยรวม หวั ยันเท้าอย่าเกรง็ อยา่ เกร็งกระทง่ั ความร้สู กึ ผ่อนคลายร่างกายและความรู้สึก คอื จติ ใจ... แตส่ ติ ทำหนา้ ท่ีเขม็งเกร็งเกลียวกำกับรักษาจติ -- คือธรรมชาติ ของธาตุรู้ -- ไว้หว่างกลางล้นิ ป่ี … ตรงน้นั ประมาณตรงน้ี… จ่อๆ อยู่ใต้ราวนม ระหวา่ งราวนม นี…่ . ทำให้ไดก้ อ่ น สติกำกบั รกั ษาจติ ... จิต เขาเรยี ก ธรรมชาติของ ธาตรุ ู้ … ใหม้ ันอย่ตู รงน้นั อย่รู ะหว่างกลางลิน้ ปี่ … สติเปน็ ความระลึกได้ ความระลกึ ได้ กำกับธรรมชาติของธาตรุ ู้ คือ ใจ

๔๒ บอกยาก สอนยาก น่ี ไว้หว่างกลางหน้าอก คือ ล้นิ ป่ี ..กำกบั -- ลมหายใจเข้า สัมผัสแตะต้องที่หวา่ งกลางหนา้ อก แลว้ ปลอ่ ยไป ลมหายใจออก สมั ผัสแตะต้องตรงนัน้ แลว้ ปล่อย .. อยา่ ตามลม ! อยา่ ตามลม ! อยา่ ตามลม ! ตรวจสอบดู ถา้ สงสยั ว่าตรวจสอบไม่ชดั ก็สูดลมหายใจเขา้ ลกึ ๆ ใหผ้ า่ น ธรรมชาติของธาตตุ ัวนี้ คอื รู้ คือ ใจ ลกึ ลงไประหวา่ งชอ่ งท้อง สดุ ชอ่ งท้อง ม้วนตัวกลับ คืนกลบั สูป่ ลายจมกู โดยผา่ นสัมผัส ธรรมชาติของใจ ทีต่ ้ังเอาไวห้ ว่างกลางหนา้ อก... หลดุ ออกไป … เทียวทวนเข้า ทวนออก ยาวๆ ๒-๓ ครั้ง … ถ้าเห็นวา่ โอเค … ชอ่ งทางเดินลม เราทราบแล้วว่า เข้าจากปลายจมูก สัมผสั แตะตอ้ ง แลว้ ลงไปผา่ นธรรมชาตขิ องใจ คอื ธาตรุ ู้ท่ตี ั้งไว้ กลางล้นิ ปี่ ตรงน้ี … ลึกลงไปชอ่ งทอ้ ง สดุ ที.่ . แลว้ ม้วนตวั กลบั ๒-๓ เทย่ี ว เราเขา้ ใจ คุ้นเคย จบั แปป๊ เดียวกร็ แู้ ลว้ ในตวั เราเอง … เราก็หยุด ... อยา่ ตามลม ! ความรู้สกึ อย่าตามลม ! กลบั มาจดจอ่ ..สตกิ ำกบั รกั ษาอยใู่ นทา่ มกลางตรงจดุ ๆเดยี ว คอื ใจ… ณ หวา่ งกลางลิ้นปี่ หรือหนา้ อก

มาเริ่มดูเวทนา ๔๓ ลมหายใจเข้า ให้สัมผสั แตะตอ้ งมัน รู้ระลึกไดว้ า่ สัมผสั แตะตอ้ ง … ลมหายใจออก -- ไมต่ ามว่ามาจากไหนแล้ว ตอนนี้ -- มาสัมผสั แตะต้องแลว้ สุดปลายจมูก ก็ไมต่ าม ! ไม่ตามแลว้ ! แต่สัมผสั จุดเดียว … มาอยู่ ณ จุดๆ เดยี ว คือ สติระลกึ ได้กำกับอยู่จุดๆ เดียว คือ ที่ตงั้ เอาไวต้ รงนนั้ หว่างกลางลิ้นป่ี คำบรกิ รรม ใครจะบริกรรมมายังไง … ละไว้กอ่ น จะยกตัวอย่างให้ฟงั คำบริกรรมกป็ ระดจุ เหย่อื ลอ่ ปลา … เอาเบด็ เปลา่ ๆ ลงไปตกปลา ปลาย่อมไม่กิน เขาต้อง -- ผลู้ ่าปลา พรานล่าปลา ผู้ชาญฉลาด -- จึงเอาเหย่ือ มไี ส้เดอื น มตี ัวดักแด้ มีตัวมด-แมง อะไรกแ็ ล้วแต่ … เอาไปเก่ียวเบ็ด ได้ทง้ั นั้น ไสเ้ ดอื นกไ็ ด้ ดอกไม้บางชนิดกไ็ ด้ ตวั ดกั แด้ก็ได้ ตวั อะไร เยอะแยะ ทคี่ นทางอสี าน ทางไทย เขาเรยี กกันเยอะแยะ หลายชนิด เอาไปเกยี่ วปลายเบ็ด เกยี่ วกับหนว่ ยเบ็ด … แล้วลอ่ ปลา ปลาถงึ กิน เพราะฉะน้นั คำบรกิ รรม พทุ โธ ! สมั มาอะระหงั ! ยบุ หนอพองหนอ ! ใบไม้แห้งหลน่ จากต้น !... ไดท้ ั้งนัน้ … แตอ่ ย่าทำ เสยี เวลา… กำลงั จะบอกงา่ ยๆ วา่ คือ เหยื่อล่อปลา มาเอาตัวน้ี มาอญั เชญิ เรยี กหาพระพุทธเจา้ นี่ พุทธะ-พทุ โธน่ี !

๔๔ บอกยาก สอนยาก พุทเขา้ โธออก ลมหายใจเข้าบรกิ รรมคำว่า พทุ .. ลมหายใจออกบริกรรมคำวา่ โธ… ไมเ่ อาปากบริกรรม.. ลกู หลาน ให้เอา จติ … ระลึกไดเ้ ทา่ ทนั รบั ร้อู ยใู่ นภายในแหง่ ใจ … เปน็ ผู้บริกรรม …. ตรงนี้คิดว่าเขา้ ใจ ! เพราะฉะนน้ั ต่อไป อยา่ ตดิ กบั คำบรกิ รรม พทุ โธ ! สมั มาอะระหัง ! ยุบหนอพองหนอ ! … เขาเรียกคำบริกรรม หลวงปบู่ อกแลว้ ว่า อุปมาเหมอื นเหย่ือ ล่อปลา เหยื่อล่อเบ็ด เกี่ยวเบ็ด … แคน่ ้พี วกเราทกุ คนคงเขา้ ใจ เพราะฉะนน้ั ละไว้ … มคี วามสำคัญ สำคัญเฉพาะ กบั บคุ คลทเี่ อาสตกิ ำกบั แล้ว จิตมนั ไมฟ่ ัง ดอ้ื แพง่ ไหลตาม อำเภอใจกเิ ลส กระโดดโลดเตน้ ออกไป แลว้ ๆ เลา่ ๆ ไปหา ส่ิงที่มนั ไม่ควรไปหา ... ฟงุ้ ปรุงแตง่ สังขาร …ทางธรรมเขาเรยี ก สังขาร … หลวงปู่จะไม่พยายามพูด เดย๋ี วจะตอ้ งมาแปล เรยี กวา่ ...ฟุ้งปรุงแตง่ ไปเร่อื ยเปื่อย กลบั ไปบา้ นไปช่อง สารพัดในส่ิงทีม่ นั ไมค่ วรไป ไปกระเป๋า ไปรถ ไปเรอื ไปหาพ่อหาแม่ ละไว้ … เหน่ียวรั้งมนั กลับมาสู่ฐานทต่ี ั้ง คอื หว่างกลางลิน้ ป่ี มสี ตริ ักษาเหน่ียวรั้งเอาไว้วา่ มึงอยู่ตรงนีน้ ะ! มึงอย่าไปนะ ! ไปดึงกลับมา มงึ อยา่ ไปนะ ! ดงึ กลับมา ..ดงึ หลอกล่อมนั เท่าไร มนั ก็ไมค่ ่อยอยากกลับ จึงตอ้ งใช้ เหย่ือชนดิ หนึ่ง คอื คำบริกรรม มพี ุทโธ เป็นตน้