เล่ม 3 (บท 11-18 + บทส่งท้าย)

หน้าท่ดี เู คร่งเครียดมากกว่า เพราะเขาคือผู้ที่ต้องเข้าปะทะกบั มัน เขารูด้ ีอยู่แกใ่ จว่าการจะหาจังหวะโจมตีโดนมนั สักทีน้ันไม่ใช่เรื่อง ง่าย และถ้าหากตีไปแลว้ มันไมเ่ ปน็ อะไร เขาน่แี หละทจ่ี ะลำบาก ท่ีสดุ \"เรือ่ งนน้ั ไม่ต้องเปน็ หว่ งหรอกครับรุ่นพ่.ี ...\" ชายสวมแวน่ กล่าว พลางดนั แวน่ เข้าดงั้ จมูก ดวงตาเร่มิ ฉายแววมุ่งม่ันออกมา \" เพราะเดย๋ี วผม.....จะเป็นคนจัดการเอง....\" ------------ \"ไม่ยอมใหร้ ักษาตัวได้หรอกน่า!!! \" ชายหนมุ่ สวมแว่นกล่าว ก่อนจะ เริ่มลงมอื แฮ็กอะไรบางอยา่ ง 201

เพียงครเู่ ดยี ว รายชือ่ ของเดก็ ชายเต้ในแอพลเิ คชัน่ ท่ีบดั น้ี กำลงั มี กลุม่ คนเข้าไปปั่นยอดโหวตอย่างคึกคกั ก็เกดิ กดเข้าไปโหวตไม่ได้ เอาดื้อๆ สร้างความเดือดดาลใหก้ ับคนที่กำลังป่ันยอดอยูไ่ ม่นอ้ ย \" เป็นบา้ อะไรขน้ึ มาวะ?!?! \" เดก็ ชายตาแดงคำราม พลางโยนมอื ถือ ของตนทงิ้ แอด๊ ดดดดด.... เสียงประตูหอ้ งค่อยๆเปดิ ออกอยา่ งแผ่วเบา ก่อนที่อะไรบางอย่าง จะพุ่งใสเ่ ดก็ ชายอยา่ งจงั \" โอย็ !?!? \" เดก็ ชายตาแดงรอ้ งเสียงหลง กอ่ นจะดึงสิ่งท่ีพงุ่ เขา้ ใสต่ น ออกมาดู \"ล.....ลูกดอก...ง้นั เหรอ?!?! \" เด็กชายพูดออกมาได้แค่น้นั ก่อนทีส่ ตขิ องเขาจะดับวูบลง 202

\" ข...ขอโทษด้วยนะลกู ....พ่อกับแม่...ทนเห็นลูกตดิ ยาแบบน้ีตอ่ ไป ไมไ่ หวแล้วละ่ !!! \" เสยี งชายวยั กลางคนดังข้นึ ในเงามดื ดทู า่ ว่าเขานแี่ หละ ที่เป็นคนยิง ลกู ดอกเมือ่ สักครู่ ----------- \"....... \" ผู้ลงทณั ฑ์ยังคงยนื จ้องไปในอากาศ คลา้ ยกับกำลงั ดูอะไร บางอยา่ งทีก่ ำลงั เลือนหายไป แตเ่ หมือนมันจะลืมตวั ไปวา่ ตอนนีก้ ำลังอยู่ระหว่างการต่อสู้ และ ระหวา่ งการต่อสู้ ไม่ควรเหมอ่ ลอย 203

พอมนั เริ่มร้ตู ัว และกม้ หนา้ ลงมามองเบือ้ งหน้า หมวดดิ้วก็เขา้ มาถึง ตัวมันเสียแล้ว พรอ้ มกับไม้คมแฝกในมือท่ีลอยเข้ามาปะทะหนา้ มัน อยา่ งจงั โป็ก!!!!! หนา้ ของมันถงึ กบั หนั ไปตามแรงตี พอตั้งหลักได้ มนั ก็กางอุ้งมือขวา เตรยี มจะจับแขนหมวดด้วิ อีกครง้ั แต่คราวน้เี หมือนชายหนุ่มเอง เหมือนจะรู้ทนั ไม้ในมือขวาท่ีกำลงั หวดมา จงึ เลื่อนขนึ้ ไปตีใส่ ด้านขา้ งของนิ้วชี้ อนั เปน็ จดุ ที่อยนู่ อกระยะหบุ ของนวิ้ แทน จงึ ทำให้มือขวาของมันถูกฟาดจนเหวยี่ งออกนอกตวั และในวนิ าที ต่อมา ชายหนุม่ กพ็ ลกิ มือ แล้วฟาดใส่นวิ้ ชี้ของมอื ซา้ ยมนั ที่ยื่นเขา้ มา จบั จนทำให้มอื ซ้ายถูกปัดออกนอกตวั เช่นเดียวกับมือขวา พอลำตัวของมนั เปดิ โล่ง ชายหนมุ่ ก็ไม่รอช้า ไม้คมแฝกในมือเขา แลน่ ผ่านลำตวั ของผลู้ งทัณฑ์จากซา้ ยไปขวาทนั ที ผัวะ!!! 204

แม้แรงตจี ะยงั เท่าเดิมกับเมื่อตอนนนั้ แตเ่ พราะความเจ็บท่ีเพ่มิ มาก ขนึ้ กท็ ำให้มนั ถงึ กับเดนิ ถอยหลงั ไปสองสามกา้ ว เปดิ โอกาสให้ ตำรวจหน่มุ โจมตตี ่อทนั ที คมแฝกสีดำถูกฟาดเขา้ ใสช่ ายโครงขวาของมนั ก่อนที่จะอ้อมมาอยู่ อกี ฝั่ง แล้วฟาดใสช่ ายโครงซ้ายมันต่อทันที ผล่กั !! กอ่ นจะปดิ ท้ายด้วยการฟาดลำตัวจากซา้ ยไปขวาอีกที ทำให้มนั เดิน เซถอยหลังไปอีก แต่ก่อนทีห่ มวดดวิ้ จะมีโอกาสได้ฟาดซ้ำ ผลู้ งทัณฑ์ กเ็ ริ่มโตก้ ลับ มนั ใชห้ ัวไหล่ขวา พงุ่ กระแทกเขา้ ใส่ชายหน่มุ ทันที \" โอ้ย!!! \" หมวดด้วิ ร้องเสียงหลง ก่อนทร่ี ่างของเขาจะกระเด็นลงไป กองกบั พื้น และครดู ไปข้างหลงั อีกหลายเมตร และเพ่ือไมใ่ ห้อีกฝ่ายได้ตัง้ ตวั ผู้ลงทณั ฑ์ก็รบี ขึน้ คร่อมหมวดด้ิว ในทนั ที มันงา้ งหมัดซา้ ยขนึ้ แลว้ ชกลงมาใสช่ ายหนมุ่ ท่ีกำลังโดนทับ อยทู่ นั ที 205

ซ่ึงหมวดดว้ิ ก็ยงั พอไหวตัวทัน และเอ้ียวตัวหลบหมดหมัดซ้ายของ มนั ได้อยา่ งเฉยี ดฉวิ และในจงั หวะตอ่ มา คมแฝกสีดำก็ถูกเหวีย่ งเข้า ใสแ่ ก้มขวาของมันในระยะเผาขน จนทำใหห้ นา้ ของมนั หันไปโดน แขนซา้ ยตัวเองอยา่ งจงั แต่มนั กย็ ังไมย่ อมหยุด แขนขวาของมนั ถูกง้างข้นึ ดา้ นบน ก่อนจะ ชกลงมา หมายจะบ้ีกะโหลกของตำรวจหน่มุ ให้เละคาพนื้ ถนน เมือ่ เห็นดงั น้ัน หมวดดิ้วจึงเร่ิมตอบโต้ เขาเอี้ยวตวั หลบแบบเมอ่ื สักครู่ พร้อมกับตงั้ ไม้ในมือขน้ึ คล้ายกบั จะแทงใส่มนั และในจงั หวะท่หี มดั ของมันถูกหวดลงมา กำป้ันของมนั ก็ถูกคมแฝก ทต่ี งั้ รออยแู่ ลว้ ท่มิ เข้าใส่ร่องหมดั อย่างจัง แรงตอ่ ยอนั มหาศาล กน็ า่ จะทำใหด้ ้ามของคมแฝกแทงเขา้ ไปในตัว ของหมวดดิ้วได้ แตเ่ พราะชายหน่มุ ได้เอยี้ วตวั หลบไปแล้ว จงึ ทำให้ ดา้ มของคมแฝกแทงเข้าไปในพนื้ ถนนแทน ผลู้ งทัณฑ์รบี ดึงมือกลบั ดว้ ยความเจ็บปวด แตก่ อ่ นท่ีมนั จะได้ทำ อะไรตอ่ ชายหนุม่ กย็ กเทา้ ขน้ึ ก่อนจะถบี เขา้ ใส่ใบหนา้ ของมันอยา่ ง 206

จัง พร้อมกบั ออกแรงขา ดันตัวเองจนออกมานอกตัวของผ้ลู งทัณฑ์ ไดส้ ำเร็จ ชายหนมุ่ รบี พลิกตวั ก่อนจะลุกขน้ึ มาอยูใ่ นทา่ ยนื เป็นจังหวะ เดียวกับทผี่ ู้ลงทณั ฑ์เริ่มม้วนตัว และกล้ิงมาใสเ่ ขาราวกับลูกบอล ขนาดยกั ษ์ เมือ่ เหน็ แบบน้ัน หมวดด้ิวก็ไม่รอช้า เขายอ่ ขาทั้งสองลงเล็กน้อย ก่อนจะพงุ่ ตัวออกดา้ นข้างอย่างรวดเรว็ พอกลง้ิ ชนพลาด ผลู้ งทณั ฑก์ ็ลกุ ขน้ึ ยืนอีกคร้งั ก่อนที่มันจะหนั ไป ทางหมวดดิ้ว แลว้ เร่ิมไลเ่ หว่ยี งหมัดใสอ่ ย่างบ้าคลง่ั เม่ือเหน็ ดงั น้นั หมวดดิว้ จงึ เร่ิมใช้วธิ เี ดียวกับเมอื่ ตอนนน้ั เขากา้ ว ถอยออกนอกระยะหมดั พร้อมกบั ใช้คมแฝกฟาดเข้าใสห่ ลงั หมัดท่ี กำลังเหวยี่ งมา ทำใหห้ มดั ที่ควรจะเหว่ียงมาตอนที่เขาเขา้ มาอยูใ่ น ระยะต่อย กลับถูกทำให้ต่อยออกไปเร็วกวา่ ทีค่ วรจะเป็น และพลาด เป้าอย่างนา่ เสียดาย 207

ผู้ลงทัณฑ์ยังไมย่ อมแพ้ มนั เร่ิมเหวีย่ งหมัดมาอีกขา้ ง ซึ่งหมวดด้วิ ก็ ถอยไปปัดไปเชน่ เดิมอีก จนเกิดเป็นการวิ่งไลจ่ ับอีกครงั้ ผวั ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! เสยี งไมป้ ะทะหมดั ดงั ขึน้ ถี่ๆ ไปท่วั บริเวณ ผลู้ งทัณฑ์ยงั คงพยายามเหวี่ยงหมัดตอ่ ไปไม่เลกิ ซ้ายทขี วาที วนไป มาไมร่ จู้ บ ในขณะที่หมวดดวิ้ เองก็ปัดไปถอยไปจนมือและเท้าเปน็ ระวงิ เช่นกนั โดยขณะท่ถี อย หมวดดวิ้ กไ็ ดเ้ ลี้ยวเล็กน้อย ทำให้จาก ทีเ่ ขาควรจะถอยไปเร่ือยๆจนเจอทางตนั กลายเปน็ เดินหนีมันเป็น วงกลมแทน ซึง่ ก็ชว่ ยถว่ งเวลาให้มันมาถึงท่ีบา้ นได้ชา้ ลงมากโข \" ส...สุดยอดไปเลย!! \" ครูสาวอทุ านออกมาอยา่ งตกตะลงึ หลงั จาก ที่ไดเ้ หน็ การตอ่ สทู้ ี่ดเู หนือมนุษย์ ระหวา่ งมนุษย์ท่แี ข็งแกร่งราวกับ สตั วป์ ระหลาดและตวั ตนท่ีเปรยี บได้กบั สัตว์ประหลาดแบบจะๆดว้ ย ตาของตนเอง 208

\" ค....คุณตำรวจ....เท่สุดๆไปเลยครับ?!?! \" เดก็ ชายพดู ดว้ ยสายตาท่ี เปน็ ประกาย เพราะการต่อสู้ท่อี ยู่เบื้องหน้า มนั เหมือนหลุดออกมา จากการ์ตนู ท่ีเขาเคยดูไมม่ ีผดิ แต่ทเี่ จ๋งกว่านั้น คือทั้งหมดเป็นสิ่งที่ เกิดข้ึนจรงิ และผู้ทดี่ ูราวกบั เปน็ ซุปเปอร์ฮีโร่ในการต์ ูน ก็คือคน จรงิ ๆ มันจงึ ทำใหเ้ ด็กชายร้สู กึ ตนื่ เต้นแบบสุดขดี \" ช่วยอดทน...อกี สักหนอ่ ยนะครบั ร่นุ พ่.ี ..\" ชายสวมแว่นพมึ พำ ออกมาด้วยความเปน็ ห่วง เพราะเม่ือดูจากผลโหวต ทแ่ี ม้จะลดลง ไปเปน็ จำนวนมากและรวดเร็ว ตามความแรงในการโจมตขี องหมวด ดิ้ว แต่ทวา่ มนั กย็ งั เหลืออีกมากโข จนบางที หมวดด้วิ อาจจะต้องสู้ ตอ่ ไปจนถึงเช้า หรอื ไม่ เขาก็อาจจะหมดแรงและโดนฆา่ ตายกอ่ น ก็อก...ก็อก.... เสียงอะไรบางอย่างดงั ขนึ้ นอกห้อง ทำให้ท้ังสามคนท่กี ำลังดู จอคอมพิวเตอร์อย่ถู งึ กับหยุดชะงัก 209

\" นน่ั มัน.....เสยี งอะไรรึครับ....\" ชายหนุ่มพดู พลางชะโงกหนา้ ออกไปดูขา้ งนอกห้องด้วยสายตาสงสัยปนระแวง \"เด๋ยี วฉนั ออกไปดูเองค่ะ....\" ครูสาวอาสา ก่อนจะเดินถือไฟฉาย ออกไปจากห้อง ซ่งึ ขา้ งนอกห้องในตอนนี้ มันกย็ ังคงมดื มดิ และ เงยี บสงบดงั เช่นเดิม ไม่มสี ญั ญานของสง่ิ มีชวี ิตและสิ่งผดิ ปกติใดๆ แต่เพราะความเงียบและความมืดนี่แหละ ทท่ี ำให้ครสู าวร้สู ึกระแวง บรรยากาศเหลา่ น้ีอย่างบอกไมถ่ ูก กอ็ ก...ก็อก.... เสยี งประหลาดนนั่ ดังขึ้นอีกครงั้ ทำใหห้ ญงิ สาวทีก่ ำลงั เดินสำรวจอยู่ ถงึ กบั สะดุ้ง เธอจงึ ค่อยๆล้วงไปเอาสเปรยพ์ ริกไทยออกมาถือรอ กอ่ นจะค่อยๆเดนิ ไปยังตน้ เสียง.... ซึ่งเสยี งน่ัน มันกด็ งั มาจากประตหู น้าบ้านนีเ้ อง... เธอค่อยๆแนบหนา้ เข้ากับประตบู ้าน เนื่องจากในตอนนี้ไฟดับอยู่ จึงทำใหไ้ มส่ ามารถดูผ่านกล้องวงจรปิดหนา้ บ้านได้ มีแค่ตรงบรเิ วณ 210

คอมพิวเตอร์ของชายสวมแวน่ เท่านั้นทม่ี ีไฟฟ้า ถ้าเธอจะดวู า่ ใครอยู่ ข้างนอกก็มอี ยู่ทางเดียว....นน่ั คือช่องตาแมวนัน่ เอง หญงิ สาวค่อยๆแนบตาเขา้ ไปดชู ่องดงั กลา่ ว ซ่งึ ภาพข้างนอกก็ยงั คง มดื สนิทดงั เช่นเดมิ 'เอ.....มนั กไ็ มม่ อี ะไรน่หี ว่า....' หญงิ สาวครุ่นคิดแต่กย็ งั คงคลางแคลงใจอยู่ ว่าถา้ ข้างนอกไม่มอี ะไร จริง แลว้ เสียงเมื่อสกั ครู่ท่ีดงั ข้ึนมาละ่ ?? มนั เกดิ ขึ้นจากอะไรกนั ?!?? แต่ก่อนทีเ่ ธอจะเลกิ ส่องดชู อ่ งตาแมว กไ็ ด้มีรถคันหน่ึงได้ขบั ผ่าน บ้านของชายสวมแว่น แสงไฟจากหนา้ รถคันนั้นได้สอ่ งมากระทบ กับหนา้ ประตูบ้านทีห่ ญิงสาวกำลงั ส่องดูข้างนอกอยู่ ทันทีท่แี สงตกกระทบ มันกไ็ ด้เผยให้เหน็ ตน้ ตอของเสียงเมื่อสักครู่ท่ี หญิงสาวกำลงั สงสยั ..... 211

\" . . . . . . . . . \" กลุม่ คนมากหน้าหลายตา แต่ละคนไม่ได้สวม หน้ากาก ชดุ ที่พวกเขาสวมก็เปน็ เส้อื ผ้าธรรมดาๆ ไม่ได้แต่งมดิ ชดิ แต่อยา่ งใด ดวงตาเองก็ไม่ไดเ้ ปน็ สแี ดง แต่ทวา่ ....สง่ิ ทไ่ี มป่ กติ กลับเป็นดวงตาของแต่ละคนทีจ่ ้องเขมง็ มา ทางเธอ ดวงตาเบิกกวา้ ง ไรแ้ วว และไม่กระพริบ ใหค้ วามรู้สกึ เหมือนเปน็ ตา ของตุ๊กตามากกวา่ จะเป็นตาคน ทุกคนจ้องเธอแบบน่งิ ๆไม่ไหวตงิ ราวกบั รูปป้นั ไมส่ ่งเสยี งใดๆ ออกมา แมแ้ ต่เสียงลมหายใจกฟ็ งั ดูแผว่ เบา แลดูนา่ ขนลุก ทันทที ่ีไฟจากหน้ารถหายไป ทกุ อย่างก็กลับสู่ความมดื อีกครงั้ พรอ้ มกับชายคนท่อี ย่หู นา้ สดุ ท่ีเร่มิ ใช้มือเคาะประตูหน้าบา้ นอยา่ ง แผ่วเบา ทำให้ครสู าวที่กำลังดูอย่ถู ึงกับสะดงุ้ ก็อก...กอ็ ก.... \" !!!!!! \" หญิงสาวผงะถอยหลังด้วยความตกใจ แต่กพ็ ยายามอย่างย่ิง ทจ่ี ะไมส่ ง่ เสยี งรอ้ งออกมา 212

หล่อนเดนิ ถอยหลังไปสองสามกา้ ว ในใจรสู้ ึกสบั สน คนพวกน้ีไมน่ ่าใช่พวกลกู ขุน...แต่ขณะเดยี วกนั ท่าทางแบบนัน้ ก็ไม่น่าจะใชค่ นปกตดิ ้วย แล้วถ้าอยา่ งน้ัน คนพวกนี้ มาที่น่ีเพื่ออะไรกัน?!? แลว้ มาได้อย่างไร ?? ตอนไหน?!? คิดในใจได้ไม่ทันไร คนอ่ืนๆ ท่อี ยู่ขา้ งนอกจะเริ่มชว่ ยชายคนแรกรุม เคาะประตูหนา้ บา้ น จนเกดิ เสียงดงั ไปถึงในห้อง กอ็ กๆๆๆๆๆๆๆ!! หลังจากท่ีเดนิ ปดั มือมนั อยนู่ าน หมวดดิว้ กเ็ ร่มิ ตดั สนิ ใจไดว้ ่าเขาควร จะโตก้ ลับ ในจังหวะทีห่ มัดซา้ ยของมนั ถูกเหว่ยี งเขา้ มา หมวดดิ้วก็กม้ หัวหลบ พลางกา้ วไปขา้ งหน้า และเบ่ียงตัวออกดา้ นขา้ งเล็กน้อย ในจังหวะท่ี ตวั ของท้ังคูก่ ำลังสวนกัน แทนท่จี ะฟาดใสส่ ีขา้ งของมันเหมือนทเ่ี คย ทำก่อนหน้าน้ี เขากลับเหวีย่ งไมห้ วดใสใ่ บหน้าของมันแทน 213

โป็ก!! เสยี งไมแ้ ขง็ ๆกระทบกับกระโหลกหนาๆดังขึ้นอกี คร้งั ผลู้ งทณั ฑ์ เหมอื นจะไมส่ ะเทือนอะไรมากนัก แตน่ ัน่ มนั ก็ยังไมจ่ บแค่นั้น พอ ตำรวจหนุม่ เดินเลยตัวมนั มาแล้ว เขาก็รบี หมุนหัวหนั กลบั ไป พรอ้ ม กับเหวย่ี งคมแฝกใส่หลังของผู้ลงทณั ฑ์เข้าไปเต็มแรง ผัวะ!!! ผลู้ งทณั ฑ์ตวั สะเทอื นเล็กนอ้ ย กอ่ นที่มันจะหมุนตวั หันกลับมาหา เขา พลางเหวีย่ งหลงั มือมาในแนวระดับ หมายจะฟาดเข้าใสต่ ำรวจ หน่มุ เพื่อเปน็ การโตก้ ลบั ซงึ่ ชายหนุ่มกส็ ามารถก้มหลบไดอ้ ย่างทันถว่ งที กอ่ นทเ่ี ขาจะ กระโดดถอยหลังออกมาจากเจ้าสิง่ นน้ั เพอ่ื ตั้งหลกั หลังจากท่ีการเหวย่ี งแขนพลาด ผูล้ งทัณฑ์กเ็ ร่ิมกลบั ไปใช้ทา่ หากนิ ของมนั อีกครงั้ มือขา้ งขวาของมนั กำหมัด แลว้ ชกออกไปเป็นหมัด แย็บใส่หมวดด้ิวทอ่ี ยหู่ า่ งไปราวๆ 3 เมตรกว่าๆอย่างรวดเรว็ 214

ผัวะ!!! ซึ่งมันก็ไม่ไดผ้ ลเชน่ เคย หมวดดวิ้ ยังคงปัดหมัดของมนั ออกไปได้ อยา่ งง่ายดาย แตม่ นั กย็ งั คงไม่ยอมแพ้ และระดมปล่อยหมัดแยบ็ ขวาใสต่ ำรวจหน่มุ ต่อไป ผวั ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! แตข่ ณะท่ีมนั กำลงั ต่อยรัวๆอยู่น้ันเอง จู่ๆ ก็เกดิ เสียงกระดูกหลดุ ออกจากขอ้ ดังล่ัน กอ่ นทแี่ ขนซ้ายของมันจะห้อยยวบยาบลงไปกอง กบั พ้นื ราวกบั สายยาง 'ไอ้ท่านั้นอีกแล้ว!! ' หมวดดิ้วคิดอย่างต่ืนตระหนก เขาจำได้เปน็ อย่างดี ว่าตอนนี้เจา้ ส่ิง นน้ั กำลงั คิดจะทำอะไร 215

เปรี้ยง!!!! ในเส้ียวพรบิ ตาตอ่ มา แขนยาวขา้ งซ้ายก็ฟาดกวาดเขา้ ใสห่ มวกโอว้ อ ย่างรวดเร็ว เกนิ กว่าทีจ่ ะหลบได้ แมว้ ่าหมวดดิ้วจะยกคมแฝกข้ึนมากันทนั แต่แรงในการฟาด กม็ าก พอจะสง่ ร่างของเขาใหล้ อยไปกระแทกเข้ากับกำแพงบ้านที่อยูข่ า้ งๆ เลยทีเดยี ว โครม!! \"อัค่ !!!\" หมวดโอว้ ร้องเสียงหลง กอ่ นจะร่วงไปกองกบั พ้ืน แตไ่ ปได้ไม่ ทันไร ผู้ลงทัณฑ์ก็เริ่มลงมอื ต่อ มันยกแขนซ้ายทย่ี าวเหยียดราวกบั งู ยักษข์ น้ึ กอ่ นจะฟาดลงมาใส่หมวกด้วิ ท่ีกำลังนอนคว่ำหน้าอยู่อยา่ ง รวดเร็ว เปร้ียง!!! 216

เสยี งเนื้อหนาๆกระทบพื้นปูนดงั สน่ัน ความแรงในการตี ถึงขัน้ ทำให้ พ้ืนถนนแตกเป็นรอยยาวเลยทเี ดียว แตท่ ว่า....ตรงรอยแตกน้นั ...กลบั ไม่มีรอยเลือดแต่อยา่ งใด...เพราะ ชายหนุม่ สามารถกลิ้งหลบออกดา้ นขา้ งได้ทัน แต่มนั ก็ยงั ไม่รามือแค่ น้ี ทันยกแขนยาวๆขน้ึ แล้วฟาดใส่หมวดดว้ิ ซ้ำอีกที เปรี้ยง!!! ซง่ึ หมวดดิว้ ก็ยังคงกล้งิ หลบต่อไปได้ มันจึงเร่ิมฟาดตอ่ จึงกลายเปน็ การวง่ิ ไลจ่ บั กนั ระหว่างแขนของมนั และรา่ งกายของชายหนุ่ม เปรี้ยง!!! เปร้ยี ง!!! เปรย้ี ง!!! เปรย้ี ง!!! หมวดด้ิวกล้งิ หลบเป็นพลั วนั ในขณะท่ีแขนยาวๆของมันกย็ ังไล่ ตามมาไม่หยุด 217

ผลก่ั !! แตแ่ ลว้ สิ่งท่ีไม่คาดคิดก็เกดิ ขึ้น เมื่อหมวดดวิ้ กลิ้งหลบมนั รัวๆ จนกระทงั่ ร่างของเขาก็ไดม้ าถึงทางตนั อีกฝั่ง จงึ ทำใหต้ อนนี้ ตำรวจ หนมุ่ ไมม่ ีทางหนีแล้ว เปรีย้ ง!!! แตด่ ูเหมือนผลู้ งทัณฑ์จะประเมนิ หมวดดิ้วตำ่ เกินไป ในเม่ือกลิง้ ไป ต่อไม่ได้ เขากแ็ ค่กล้ิงกลบั ไปทางเดิมซะก็สนิ้ เรื่อง.... เปรีย้ ง!!! เปร้ียง!!! เปรย้ี ง!!! เปรยี้ ง!!! ชายหน่มุ กล้ิงหลบต่อไป ในขณะท่ีมอื ยาวเหยยี ดขา้ งนัน้ กย็ ังคงไล่ ตบเขาต่อไปราวกับแมลง โดยท่ีไม่ทนั สงั เกตเลยแม้แตน่ ้อย ว่าตอนนเี้ ป้าหมายทก่ี ำลังไลต่ บ อยู่ ในตอนนี้กำลังกลิ้งเรว็ ข้นึ .... 218

\" !!!! \" และแลว้ เวลาทรี่ อคอยก็มาถึง เมือ่ หมวดด้ิวกลิ้งมานำหนา้ มือใหญ่ๆ น่ันมาไดร้ ะดบั หนึ่ง จูๆ่ เขากเ็ ลิกหยุดกลิง้ ไปขา้ งหนา้ และกลิง้ กลบั ไปหามือนั่นแทน และในจงั หวะท่ีมือน้ันตบลงมา กอ่ นที่มันจะ ทันไดย้ กมือขึน้ หมวดด้วิ ก็กลิ้งกลับมา แลว้ หวดคมแฝกใส่หลงั มอื ของมนั ทนั ที ผัวะ!!!! แรงในการตี บวกกบั อำนาจลึกลบั บางอยา่ งของไม้ จงึ ทำให้มือของ ผู้ลงทัณฑช์ ะงักมือไปแวบหน่ึงราวกบั กำลงั เจบ็ และชว่ งเวลาสน้ั ๆแค่นั้น มนั ก็มากพอสำหรบั หมวดด้วิ แลว้ .... ตำรวจหนุ่มยกขาข้ึนทง้ั สองข้าง แลว้ กระเดง้ ตวั ขน้ึ มาอย่ใู นท่ายนื ได้ อย่างรวดเรว็ ก่อนที่เขาจะเรมิ่ วง่ิ เข้าใส่ผู้ลงทณั ฑท์ ี่อย่หู า่ งไปหลาย เมตร โดยระหว่างวง่ิ เขาก็ได้เงื้อไม้ข้นึ แล้วหวดลงมาใสแ่ ขนของผู้ ลงทัณฑซ์ ้ำอีกที 219

ผวั ะ!!! ผวั ะ!!! ผัวะ!!! ผวั ะ!!! ผวั ะ!!! ชายหนมุ่ ว่ิงไปพร้อมฟาดไป ทำให้เจา้ ของแขนไม่สามารถยกแขน ของตนขน้ึ มาไดง้ ่ายๆ อกี ทัง้ ยังชักกระตุกดว้ ยความเจบ็ พอไปถึงตวั ตำรวจหนมุ่ กถ็ ือไม้ในแนวระดับ แลว้ ฟาดใสแ่ ผงอกอกี ฝ่าย ไลต่ ัง้ แต่ ขวาไปซา้ ยทนั ที ผลู้ งทณั ฑ์ตัวกระตกุ กอ่ นจะเดินเซถอยหลงั ไปเล็กน้อย ซ่ึงตำรวจ หนุ่มกไ็ ม่ปลอ่ ยให้มันตั้งตัว เขาเง้ือคมแฝกข้ึน ก่อนจะหวดลงมา ดว้ ยท้ังสองมือ ใส่หน้าอกซา้ ยของผู้ลงทัณฑ์ในทันที ผัวะ!!!! ฟาดเสรจ็ ไปทีหน่ึง เขากเ็ งอื้ ไมข้ ้ึนตอ่ แล้วฟาดลงใสห่ นา้ อกของผลู้ ง ทณั ฑ์ซ้ำอีกที ซึ่งผลู้ งทณั ฑ์กไ็ มป่ ล่อยให้อีกฝ่ายได้มีเวลาโจมตใี สต่ นไดน้ านนัก มอื ขวาของมนั ทีย่ งั วา่ งจึงกางออก และพุ่งใส่หมวดดวิ้ ทนั ที 220

ฝ่ายหมวดด้วิ เองก็ไม่น้อยหน้า พอเห็นอกี ฝา่ ยพ่งุ ฝา่ มือเขา้ มาอย่าง กระทนั หัน ชายหนุ่มกร็ บี ตอบโต้ โดยการตวดั คมแฝกของตน ออกไป แต่ในคร้งั นี้ เขาไมไ่ ด้ฟาดใสด่ ้านข้างของนิ้วชอี้ ย่างเช่นทุกที....แต่จุด ท่ีโดน กลับเปน็ ดา้ นข้างของโคนนวิ้ โปง้ แทน...ซง่ึ กอ็ ยนู่ อกระยะหุบ ของน้ิวเชน่ กนั ทำใหม้ ือขา้ งขวาถกู ปัดออกไปนอกตวั โดยบัดดล ก่อนทห่ี มวดดว้ิ จะไดท้ ำอะไรต่อ ผู้ลงทณั ฑก์ ย็ กหวั ขึน้ ก่อนจะโขก ลงมาใสห่ มวดดวิ้ อย่างรวดเรว็ ฝบุ่ !!!! แต่หมวดดว้ิ กย็ งั ไวเปน็ กรด เขาโยกหวั หลบกระโหลกของอีกฝ่าย กอ่ นจะก้มตวั ลง แล้วฟาดสวนออกไปทนั ที โดยจุดท่โี ดนก็คือขาข้าง ซ้ายของผลู้ งทณั ฑ์ 221

ผัวะ!!! แม้เขาจะตีไปคอ่ นขา้ งแรง แต่สำหรบั อีกฝา่ ยที่เหมอื นจะเหนือ มนุษย์ แรงตีดังกล่าวก็ไมไ่ ด้หนกั หนว่ งอะไรนกั .....ถ้าไม่ใช่เพราะ อำนาจลกึ ลับของคมแฝก จึงทำใหผ้ ู้ลงทณั ฑร์ สู้ กึ เหมือนถูกไฟช็อต ขาขา้ งนั้นของมันจึงทรดุ ลงไปทนั ที พออกี ฝ่ายเร่ิมเข่าทรุดจนอยู่ในทา่ คุกเขา่ หมวดดิว้ ก็ไมร่ อชา้ เขา ง้างไม้ไปข้างหลังแวบ่ หนง่ึ ก่อนจะฟาดเสยขึน้ ใสป่ ลายคางของผลู้ ง ทัณฑ์เต็มแรง จนทำให้หน้าของมันหนั ขึน้ ด้านบน พอเหน็ อีกฝา่ ยเปิดโลง่ หมวดดว้ิ กไ็ มป่ ล่อยใหโ้ อกาสเสยี เปลา่ เขา ง้างไม้ไปดา้ นขา้ ง ก่อนจะฟาดออกไปในแนวระดบั ใส่คอหอยของผู้ ลงทณั ฑ์ในทนั ที ผล่กั !!! 222

ผ้ลู งทณั ฑ์ตัวกระตกุ อีกครงั้ คราวน้เี ขารู้สึกได้วา่ มนั เหมือนจะ เจบ็ ปวดกวา่ ท่ผี ่านมา เขาจึงไมร่ อชา้ และหวดคมแฝกในมอื ใสค่ อ ของมนั ซ้ำอีกที ปึ่ก!!! แตท่ ว่าผลู้ งทัณฑก์ ็ไมป่ ลอ่ ยให้หมวดดว้ิ ไดต้ ีซำ้ มันยกหมัดขวามัน ข้ึนมา และกนั คมแฝกเอาไว้ไดอ้ ย่างทนั ทว่ งที แมจ้ ะฟงั เสยี งเนื้อของอกี ฝา่ ยกระทบไม้มาแล้วหลายครงั้ แตค่ รง้ั นี้ ชายหนุม่ รู้สึกได้ ว่าผูล้ งทณั ฑเ์ หมอื นจะไม่เจบ็ เท่าไหร่...ดูเหมอื นวา่ นอกจากหน้ากากและเขาแหลมๆ หมดั ของมนั คืออีกส่วนท่ีไม่ควรตี ชายหนุ่มดึงไม้กลบั มา งา้ งไปขา้ งหลงั ก่อนจะแทงออกไปใส่กลาง ลำคอผู้ลงทัณฑ์ต่อ แตผ่ ู้ลงทณั ฑ์กต็ อบสนองไดท้ ัน มันเล่อื นเอากำป้นั ท่ีบังดา้ นขา้ งของ ลำคออยู่ ลงไปขวางปลายคมแฝกท่ีแทงเข้ามาได้อย่างทนั ท่วงที 223

ปก่ึ !!! หมวดดิ้วดงึ ไม้กลับมา ก่อนจะกระโดดถอยหลงั ออกมาต้งั หลัก ซึ่ง ช่องวา่ งเพยี งเล็กนอ้ ยท่ตี ำรวจหนมุ่ เปิดให้ มนั ก็มากพอแล้วสำหรับ ผู้ลงทัณฑ์ ปึด...ปึด... \"เฮย้ !! \" หมวดด้ิวร้องอุทาน เมื่อเหน็ ผลู้ งทัณฑ์เร่ิมลอยขน้ึ เหนือพ้ืน เพราะ มันได้ใชแ้ ขนซ้ายที่ยืดออกไปเปน็ ฐาน กอ่ นท่ีมันจะยกตวั เองขน้ึ และกระโดดขา้ มฝากไป โดยใช้แขนตัวเองแทนไม้คำ้ ถ่อนน่ั เอง ตึง!!! 224

รา่ งอนั หนักอึง้ ของผู้ลงทัณฑต์ กมากระแทกพนื้ จนพน้ื แตกยุบเปน็ หลมุ ระยะหา่ งระหวา่ งมนั กบั หมวดดิว้ กร็ าวๆ 10 กว่าเมตรได้ แขนขา้ งซา้ ยท่ยี ดื ออกเร่มิ หดลง แต่ยงั ไม่กลบั สูส่ ภาพเดมิ และอีก ไมก่ ี่อึดใจต่อมา แขนข้างขวาของมันก็เริ่มมีอาการเดยี วกนั กบั แขน ซา้ ย มนั ง้างแขนท้ังสองไปขา้ งหลงั เทา่ ทำใหห้ มวดดิ้วเร่มิ ยกคมแฝก ขน้ึ มาตงั้ ทา่ ด้วยความระแวง และอึดใจตอ่ มา ความระแวงของหมวดดิว้ กเ็ ป็นจรงิ เมื่อแขนขา้ ง ขวาของมนั ทง่ี า้ งอยู่นานเร่ิมหันมาทางเขา ก่อนจะดีดออกไปราวกับ กระสนุ ปืน และเนื่องจากทมี่ ันไดถ้ อดข้อต่อแล้ว การยืดแขนไปให้ ถึงตัวหมวดดิ้วท่ีอยหู่ ่างไปเกอื บ 10 กวา่ เมตร จงึ ไม่ใชเ่ รือ่ งยาก ซูม่ !!!! เสียงหมดั แหวกอากาศดังสนั่น ก่อนทหี่ มัดของมันจะพุ่งใส่หมวดดิว้ อยา่ งแม่นยำ 225

ผวั ะ!!! แตเ่ พราะรูปแบบของท่าน้ไี ม่ได้ตา่ งอะไรกบั หมดั แยบ็ เมื่อตะกีม้ าก หมวดดิ้วจึงรับมือได้อยา่ งไม่ยากเยน็ นกั มือขวาของเขาถูกตวัด ออกไปพรอ้ มคมแฝก และฟาดเขา้ ใสข่ ้อมือของมันอย่างแม่นยำ เช่นกัน ทำใหห้ มัดอันทรงพลงั พุ่งเลยตวั ของชายหนุ่มไปอย่างนา่ เสียดาย แตอ่ ีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมหยดุ แค่น้ี พอหมดั แรกพลาด หมดั ที่ 2 จึง ตามมา พอตำรวจหนุม่ ปดั ได้อีก หมัดที่ 3,4,5 และอีกหลายหมัด นับไมถ่ ว้ นก็ตามออกไป 226

227

บทที่ 17 ก็อกๆๆๆๆๆๆๆ!!! เสียงเคาะยังคงดังขน้ั อย่างต่อเนือ่ ง ทำให้ครูสาวรบี ตรงดงิ่ กลับไปท่ี ห้องของชายสวมแวน่ ทนั ที \" ครคู รับ?!? มนั เกิดอะไรขน้ึ ข้างนอกรึครบั ครู?!? \" เดก็ ชายถาม อย่างขวญั เสีย ซง่ึ ครสู าวเองก็ต่นื ตระหนกไมต่ า่ งกนั \"ม....มคี นอยู่ข้างนอกเตม็ ไปหมดเลยค่ะ!?! แล้วตอนน้ี พวกนั้นก็ กำลงั จะพังเข้ามาในน้ีแล้วค่ะ?!?\" \" พวกคณะลูกขุนรึครบั ?? \" ชายสวมแวน่ ถาม นำ้ เสยี งทป่ี กติฟงั ดู เนิบๆ เริ่มฟังดูร้อนรนข้นึ เล็กน้อย 228

\" ม....ไม่ทราบเหมือนกนั ค่ะ?!? พวกเขาตาไม่ได้เป็นสีแดง ท่าทางก็ ไม่ได้ดูเหมือนคนตดิ ยา....แตว่ า่ พวกเขาจ้องฉันตาไม่กระพริบ...ท่าที ..เหมอื นคนเดนิ ละเมอเลยค่ะ?!? \" ชายสวมแว่นฟังพลางทำตาโต ก่อนจะเริ่มพึมพำออกมาอยา่ งต่นื ตระหนก \" ไอ้พวกทแ่ี อบดูโรงพักเมื่อตอนน้ันนห่ี ว่า?!?\" \" ร....รจู้ กั พวกเขารึคะ?!?! \" \" เคยได้ยนิ คนเลา่ ให้ฟงั น่ะครับ! ข้อมลู เกี่ยวกบั พวกน้ีกเ็ ลยแทบจะ ไม่มีเลยครับ?!? \" ชายหนมุ่ อธิบายอย่างร้อยรน ซึ่งพอเด็กชายและ หญงิ สาวรู้วา่ ผู้ที่พึ่งพาไดม้ ากท่ีสดุ ในยามน้เี อง ก็ไม่รู้เร่ือง ปรากฏการณด์ ังกล่าว จงึ พลอยทำใหท้ ้ังสองรู้สกึ กังวลไปดว้ ย \" งนั้ จะทำยังไงดีรึคะ?!?! \" 229

แทนคำตอบ ชายสวมแว่นก็หยบิ อะไรบางอย่างออกมาจากลน้ิ ชกั แล้วย่ืนใหห้ ญิงสาวและเดก็ ชาย \" อันนมี้ นั คอื อะไรรึฮะ?!? \" เด็กชายถาม พลางดวู ตั ถุในมอื ตนอยา่ ง สับสน \" ปนื ลกู ดอกยาสลบ และกระสุนสำรองครับ!! \" ชายหนุ่มตอบ ก่อน จะเร่ิมอธิบายต่อ \" ถ้าเดาไม่ผดิ พวกนนี้ า่ จะบุกมาที่นเ่ี พ่ือทำลายคอมพวิ เตอร์ของผม ....เพราะงนั้ ฝากคุม้ กนั ดว้ ยนะครบั ?!?\" \"ข...เข้าใจแลว้ ค่ะ!?! \" หญิงสาวรบั คำ ก่อนจะเดนิ ถือปืนยาสลบ ออกไป โดยมเี ด็กชายท่ีถือกระสุนสำรองเดินตามไปดว้ ย ก็อกๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! 230

พอออกมาจากหอ้ ง ท้ังสองก็ได้ยนิ เสียงเคาะประตูดังสนน่ั หญงิ สาว ยกปืนยาสลบขนึ้ มาเล็งอยา่ งกล้าๆกลัวๆไปยงั ประตู แตท่ วา่ แมป้ ระตูจะถูกเคาะอยา่ งแรง แต่มนั กย็ งั ไมม่ วี ีแ่ ววว่าจะพงั แต่อย่างใด ดทู า่ ว่าชายสวมแว่นน่าจะเสรมิ ความแข็งแกร่งมาให้ ประตมู าเป็นอยา่ งดี ป่ึก!! เสยี งเคาะอะไรบางอยา่ งดังข้ึน ทำใหค้ รูสาวรบี ส่องแสงไฟจากไฟ ฉายไปยงั ตน้ เสียงอย่างรวดเร็ว และภาพท่ีหล่อนเห็น กค็ ือคนลกึ ลับอีกกลุ่มท่ีได้มายืนรวมกันตรง บริเวณหนา้ ต่างของบา้ น และหนา้ ต่างพวกนัน้ ก็ดูเหมือนจะทำมา จากกระจกเสยี ดว้ ย.... \" !!!!! \" ครูสาวและเด็กชายเบกิ ตากวา้ ง ท้ังครู่ ู้ไดใ้ นทนั ทีว่าอะไร กำลังจะเกิดข้นึ 231

เพล้ง!!!! เพยี งพรบิ ตาเดยี ว คนตาคา้ งคนหนงึ่ กไ็ ด้ใชห้ มัดชกใสห่ น้าต่าง เพยี ง หมดั เดยี วกท็ ำใหห้ น้าต่างแตกกระจาย ก่อนท่ีกลุ่มคนพวกน้ันจะ เริม่ พากันแทรกตัวเขา้ มาในบ้านผา่ นทางหน้าตา่ ง จนดเู ผนิ ๆ คลา้ ย กับพวกซอมบี้ท่ีอยู่ในภาพยนตร์ พอเห็นดังน้นั สิรินญากไ็ มร่ อช้า และรบี ยงิ ปนื ยาสลบออกไป ในทันที เน่อื งดว้ ยปืนดังกลา่ วไมไ่ ดท้ ำให้อีกฝา่ ยถึงตาย ครูสาวจึง สามารถยงิ ออกไปได้อยา่ งไม่ตะขดิ ตะขวงใจนัก ปงุ้ !!! เพยี งแค่เหนี่ยวไกเบาๆ ลูกดอกยาสลบกถ็ ูกผลักดันโดยแกส็ และพ่งุ เขา้ ใส่คนตาคา้ งคนหนงึ่ อยา่ งแมน่ ยำ เพียงไม่นาน คนตาค้างคนนนั้ ก็เริ่มเคล่ือนไหวชา้ ลง ก่อนที่ดวงตาทีเ่ บิกคา้ งน้ันจะค่อยๆปดิ ลงใน ที่สุด 232

หญงิ สาวและเด็กชายเร่มิ ใจชน้ื ขนึ้ เมือ่ เห็นวา่ ลกู ดอกยาสลบ สามารถใชไ้ ดเ้ ปน็ อย่างดี เธอจงึ เลง็ ปนื ยาสลบไปยังหญงิ สาวตาค้าง คนหนึง่ ทีก่ ำลงั จะลุกข้ึนมา แลว้ เหนย่ี วไกใสท่ ันที '........' \"เอ-๋ --------?!?\" หญงิ สาวและเดก็ ชายอุทานออกมาพร้อมกนั เมอ่ื เหน็ ว่าปนื ยาสลบ ไม่สามารถยิงนดั ถัดไปได้ ซึ่งเสยี งของทัง้ สองกไ็ ด้ดังไปถึงในหอ้ ง จน ทำใหช้ ายสวมแวน่ ทีก่ ำลังควบคุมคอมพิวเตอร์อย่ตู ้องชะโงกหัวมา ถาม \" มีอะไรรึครับ ?!?! \" \" ปืนมัน....ยงิ ไมอ่ อกน่ะคะ!!?! กอ่ นหน้านี้ยงั ยิงได้อย่เู ลยแท้ๆ ?!!!?? \" 233

เพยี งเท่านั้น ชายสวมแวน่ กร็ ู้ได้ในทันทีว่าปัญหาคืออะไร เขาจึงรบี ตอบวิธีกลับไปอยา่ งร้อนรน \" ปืนตอ้ งชักสไลด์ก่อน ถงึ จะยงิ ไดค้ รบั !!! \" \" สไลด์?!? มันอยู่ตรงไหนรึคะ?!? \" \" ตรงตัวปืนครับ!! จบั ตรงท่ีมีรอยหยัก แล้วดึงมาข้างหลงั ครับ!?! \" ครสู าวรบี ทำตามคำแนะนำ มือเรียวๆของเธอรีบชักสไลดข์ องปืน แบบสัน่ ๆ เปน็ จงั หวะเดยี วกับท่ีสาวตาค้างท่ีลุกขนึ้ มาแลว้ เริ่มวิ่ง เขา้ ใส่ครูสาวพลางกางองุ้ มือ หมายจะบบี คอของเธอ \" อยา่ เข้ามานะ!!! อยา่ !!! \" ครสู าวรอ้ งอย่างขวญั เสีย กอ่ นจะลน่ั ไก ออกไปอย่างรวดเรว็ 234

ปงุ้ !!! ลูกดอกพุง่ เขา้ ไปปักทห่ี วั ไหลข่ องเธอคนนนั้ เพยี งคร่เู ดียว สาวตา ค้างคนน้นั กท็ รุดลง และหลับไปเปน็ คนท่ี 2 หญิงสาวเริ่มชกั สไลด์ ก่อนจะยิงใสค่ นตาค้างคนต่อไป แตท่ ว่า พวก มันในตอนน้ีกม็ ีมากมายเหลอื เกนิ จนตัวเธอเองกไ็ มแ่ น่ใจว่ากระสุน ท่ีมจี ะพอใช้รึเปล่า ********* ผวั ะๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! เสยี งไม้ฟาดเน้อื หนายงั คงดงั ข้ันอยา่ งต่อเน่อื ง ในตอนน้ี หมวดดวิ้ ได้ ยนื ปดั หมดั ของเจา้ ส่งิ น่ันมานานเกือบ 20 นาทีแลว้ จนเหง่ือช่มุ แขนและศีรษะไปหมด แตก่ ็ยังไมม่ ีวแี่ วววา่ เข้าใกล้เจ้าสง่ิ น้ันได้เลย 235

ใจจรงิ เขาก็อยากจะปดั ไปเรื่อยๆ พร้อมกับค่อยๆเดินเข้าไปหาเจ้า นน่ั แบบเดยี วกับท่ีดาราหนุ่มทำกับสาวผมงูอยหู่ รอก....ถ้าไมต่ ิดวา่ หมดั เจา้ นี่ เรว็ กวา่ งูบนหวั ของหญงิ สาวหลายเท่าตวั ล่ะก.็ ... ผวั ะ!!! แต่แล้ว ด้วยความเหนื่อยล้าและความซวย ก็ได้ทำใหห้ มวดดว้ิ ที่ กำลงั ปัดปอ้ งหมัดอยู่เร่มิ ตอบสนองช้าลง ในจงั หวะทเ่ี ขาสามารถปัดหมัดขวาได้ เขาก็รูไ้ ด้ในทันทวี า่ ตนเองคง จะปดั หมัดซา้ ยไม่ทัน ดังน้ันเขาจึงตดั สินใจขยบั ไม้เข้าไปบงั ร่างกาย ตนเอง หมายจะป้องกันให้เร็วทสี่ ดุ เปรี้ยง!!! เสยี งของแข็งปะทะกันดังล่นั แมช้ ายหนุ่มจะใช้คมแฝกกันหมดั เอาไว้ได้ แต่แรงปะทะทเ่ี กดิ จากหมัดก็มากพอจะซัดหมวดดว้ิ ให้ กระเดน็ อยดู่ ี 236

\"อ่ัค!!! \" หมวดด้ิวร้องลน่ั กอ่ นทีร่ า่ งของเขาจะปลวิ ไถลไปตามพื้น ไกลหลายเมตร พอเริ่มร่างกายเร่ิมหยดุ ไถลไปตามแรงหมัด หมวดด้วิ ก็รีบยันกายขึ้น หมายจะลกุ ข้นึ มาให้เร็วท่ีสดุ แตม่ นั กช็ ้าเกนิ ไป เม่ือผ้ลู งทัณฑ์ได้กระโดดเข้ามาหาเขา โดยใชแ้ ขน ทั้งสองแทนไมค้ ้ำถ่อ ก่อนทีเ่ ขาจะทันได้ลกุ ขึน้ ร่างอันใหญ่โตและ หนักอึ้งของมันก็ลงมาคร่อมทับเขาเสียแล้ว จนทำให้ชายหน่มุ ไม่ อาจลกุ ขึน้ ได้อีก \" ไอบ้ ้าเอ้ย!!! ปล่อยฉนั นะโว้ย!!!! \" หมวดด้วิ ตะเบง็ เสยี งดา่ แตผ่ ูล้ งทัณฑ์ก็ไม่สนใจแต่อยา่ งใด มันยก แขนท้งั สองขนึ้ พร้อมกบั กำหมัด หมายจะทบุ รา่ งทีโ่ ดนทับอยู่ให้ แหลกคามือ 237

'บรรลัยแลว้ ?!? ' หมวดดิ้วคิดอย่างตื่นตระหนก เพราะเขาในตอนนี้ อยู่ในสภาพที่ไม่อาจขยับไปไหนได้ ถา้ หากแขนที่หนักยิ่งกวา่ คอ้ น ปอนดน์ ่ันทบุ ลงมา ตอ่ ใหป้ อ้ งกนั ได้ ตวั เขากค็ งจะโดนคมแฝกบี้ รา่ งกายซำ้ จนตายอย่ดู ี....แตจ่ ะโจมตีมนั เขาเองกไ็ มแ่ น่ใจเหมือนกัน วา่ กระทุ้งคมแฝกใส่ตวั มนั แลว้ มันจะยอมหยดุ ชะงักรึเปล่า? หรือจะ ฝืนทบุ ใสเ่ ขาต่ออยูด่ ี?? บ้าเอย้ !!! แก!!! หมวดดว้ิ กัดฟนั อย่างโกรธแค้น เมอ่ื ตระหนักได้วา่ ตนเองอาจจะตาย อยูต่ รงน้ี แล้วเรอื่ งการลา้ งแค้นหรือการปกปอ้ งสองคนนนั้ เขาก็ อาจจะทำไม่สำเร็จ ในหวั ของเขาจึงเรม่ิ จนิ ตนาการภาพการสังหาร ปีศาจตรงหน้าตา่ งๆนาๆอย่างกระหายเลือด แต่แค้นไดไ้ มน่ าน ทกุ อย่างกม็ าถึงจดุ จบ เม่ือแขนหนาๆค่นู ั้นท่ีกำลงั ง้างอยู่ ไดถ้ กู ทุบลงมาใสเ่ ขาอย่างรวดเร็ว ซ่งึ ชายหนุ่มเองก็ตอบโต้ โดยการเหว่ียงคมแฝกออกไป หมายจะทง้ิ ท้ายการโจมตคี รงั้ สดุ ท้าย กอ่ นจะจากไป 238

เปรีย้ ง!!!! แตท่ วา่ .... \" !!!!?? \" หมวดด้วิ เบกิ ตากวา้ งอย่างตกตะลึง เม่ือพบว่าตนไม่ได้ถูกทุบตาย อย่างท่ีคดิ เอาไว้แต่อย่างใด เพราะหมดั หนาๆสองขา้ งท่ีกำลังทบุ ลง มานั้น ได้ถูกคมแฝกของตนฟาดเขา้ ใส่อย่างจัง คมแฝก ท่บี ัดน้ีกำลงั มีแสงสว่างวาบส่องออกมาจากอักขระตามตัวของมัน ส่งผลให้หมัด ข้างขวาของผลู้ งทัณฑ์ กระเด้งไปชนกับหมัดข้างซ้าย และถูกปัดจน กระเดน็ ออกนอกตวั ทัง้ คู่ ซงึ่ ผู้ลงทณั ฑ์เองก็ตกตะลึงกับภาพตรงหนา้ เช่นกัน แต่ก่อนทม่ี นั จะ ไดท้ ำอะไรต่อ หมวดดิ้วกไ็ ด้ใชส้ ่วนปลายของไมค้ มแฝกท่ีกำลังเรอื ง แสงอยู่ กระทุ้งเขา้ ใสท่ ้องของมนั ทันที 239

เปร้ยี ง!!! เสยี งดังกัมปนาทคล้ายกบั ฟา้ ผา่ ดังขึ้น ก่อนทรี่ ่างของผลู้ งทัณฑ์ที่ กำลังคร่อมทำหมวดด้ิวอยู่จะกระเดน็ ออกไปราวกับโดนยักษ์ถบี ทั้งๆทแี่ รงที่ใช้ในการกระท้งุ ก็ไมไ่ ดม้ ากมายอะไรเลยแท้ๆ เหตุใดกัน ทำไมมนั ถึงกระเด็นถอยหลงั ไปไกลขนาดนนั้ ครดื ..... กระเดน็ ไปได้ครเู่ ดียว ผลู้ งทัณฑก์ ็ได้ใช้เทา้ ข้างหนงึ่ ของตนเบรก เอาไว้ จนทำใหร้ า่ งอนั ใหญ่โตน่ันหยดุ เคลือ่ นไปตามแรง มันจ้องใส่หมวดดว้ิ ตาเขม็ง แม้จะไม่เห็นแววตาและสหี น้าของมัน หมวดดิว้ กร็ ูส้ กึ ไดว้ ่าตอนน้ีมนั ทัง้ สบั สน และกำลังยวั ะเขาแบบสุด ขีด ตำรวจหนุ่มคอ่ ยๆยนั กายลุกขึ้นมา พลางจ้องมองคมแฝกของตน ด้วยสายตาสับสนปนตื่นเตน้ ซึง่ บดั น้ี แสงตามอักขระไดด้ ับวบู ลง ดงั เดมิ แล้ว 240

มันทำแบบนั้นไดย้ ังไงกัน?!? แล้วต้องทำยงั ไงถงึ จะทำให้มนั กลบั มา ใช้พลงั ได้อกี ?!? หมวดดว้ิ คดิ อย่างตืน่ เตน้ เม่ือคน้ พบความสามารถ ใหม่ของอาวธุ ตน และดูท่าวา่ มนั จะมีประโยชนต์ อ่ สถานการณเ์ สีย ดว้ ย ปึด....ปดึ ..... เสยี งประหลาดดงั ข้ึน ทำใหต้ ำรวจหน่มุ หันมาสนใจร่างตรงหนา้ อกี คร้งั เขายกคมแฝกขึ้นมาตง้ั ท่าเตรียม ในใจรู้สึกสงสัยปนกระวน กระวายใจ ทัง้ เรื่องการกระทำแปลกๆ ของอกี ฝา่ ย และวธิ ีท่ีจะทำ ใหอ้ าวธุ ของตนกลบั มาแสดงพลังอีกครั้ง \" เฮ้ย!!! \" หมวดดิ้วอทุ ยานออกมาอยา่ งตกใจ เม่ือตระหนักไดว้ า่ อีก ฝา่ ยกำลังคดิ จะทำอะไร หลังจากเตรียมตวั เสร็จ ผ้ลู งทัณฑก์ ็เริ่มต้ังทา่ โจมตี เผยให้เหน็ ปลาย น้ิวท้ังสิบทต่ี อนน้ีไดม้ เี ล็บยาวแหลมงอกออกมา 241

อกึ .... หมวดด้วิ กลนื น้ำลาย ในใจเริ่มเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นปน หวาดกลวั เพราะในครง้ั ทีแ่ ล้ว โรเจอรต์ ้องเสียโล่ไปกเ็ พราะกรงเลบ็ น่ัน ตัวเขาเองกต็ ้องเสยี อาวุธคู่ใจไปจนไม่อาจโจมตมี ันไดต้ ่อ ก็ เพราะกรงเล็บน่ัน แล้วในครั้งนี้ละ่ ....คมแฝกของเขา จะทนกรงเล็บที่ตดั ได้กระทงั่ เหลก็ ของมนั ได้มั้ย?!? ทง้ั คู่ยืนจ้องหนา้ กันอกี คร้ัง โดยมีผูล้ งทัณฑ์ค่อยๆขยบั เข้ามาใกล้ หมวดดิ้วมากขน้ึ เรื่อยๆ และหมวดด้ิวเองที่กค็ ่อยๆกา้ วถอยหลงั เพ่อื รักษาระยะห่างเร่ือยๆด้วยเช่นกนั และแล้วความสงสยั ของหมวดดว้ิ ก็ได้รบั คำตอบ เมือ่ ผลู้ งทัณฑ์ท่ี กำลังยอ่ งเขา้ มา จู่ๆมือทอ่ี ยู่ข้างลำตวั ของมนั กฉ็ กเข้าใสห่ มวดดว้ิ แบบไม่มปี มี่ ีขลยุ่ ซง่ึ การโจมตีนมี้ ันกด็ ไู ม่ตา่ งอะไรกับหมัดแย็บท่ี ผา่ นๆมา.......ถ้าไม่ตดิ ตรงความเร็วที่เพิม่ ขน้ึ กวา่ เดิมเยอะล่ะก็... 242

ถึงขนาดหมวดดิว้ ทีต่ ง้ั ท่ารออยู่แล้ว ก็ยงั แทบจะปัดไมท่ ัน ทำให้เขา ไมม่ ีทางเลือก นอกจากต้องเส่ียงใชอ้ าวุธของตนเองป้องกัน เครง้ งงงงงงง!!! เสยี งของแขง็ ปะทะกันดังกึกก้อง เม่ือกรงเล็บแตล่ ะน้ิวทม่ี ีขนาด ใหญ่พอๆกบั หอกได้แทงเขา้ มาใส่ร่างของตำรวจหนมุ่ โดยมีเพยี งคม แฝกสีดำแค่อนั เดียวคอยขวางกัน้ ท่ีนา่ แปลก ทงั้ ๆทค่ี มแฝกน้นี ่าจะทำจากไม้แท้ๆ แม้แต่รสสมั ผัสก็ ยังให้ความรู้สึกของไม้ แต่ในยามนม้ี ันกลับสง่ เสียงกอ้ งกังวาล ออกมาจนฟังดูคลา้ ยกับเหล็ก ตดิ แค่ยงั ไม่มีประกายไฟออกมา และ ทน่ี ่าทงึ่ คือกรงเลบ็ เหล่าน้นี ่าจะแข็งและคมพอจะตัดเหล็กไดแ้ ทๆ้ กระบองเหลก็ อันเกา่ ของเขาที่ทำจากเหล็กคณุ ภาพสูงเป็นเคร่ือง ยืนยนั ได้ แต่กระน้นั มนั กลบั ไม่สามารถสรา้ งได้แม้แต่ริว้ รอยสกั รอย ให้กบั ผิวไม้ของคมแฝกท่อนน้ีไดเ้ ลย ชา่ งนา่ ประหลาดจรงิ ๆ ร....รอดเฉยเลยแฮะ?!? 243

หมวดดิ้วคดิ ในใจอย่างโล่งอก เมือ่ เห็นวา่ อาวุธของตนแขง็ แกร่ง พอจะต้านทานไผ่ตายของอีกฝา่ ยได้ กอ่ นหน้าน้ีเขายงั ใจเต้นโครม ครามอยู่เลย เพราะกลัววา่ อาวธุ ของตนจะถกู ทำลายเหมือนครง้ั ที่ แลว้ รึเปลา่ โล่งใจไมท่ ันไร ร่างกายของเขาก็มีอันต้องปลวิ ไปตามแรงปะทะที่ เกิดจากการแทง ซึ่งแม้วา่ เขาจะปอ้ งกนั กรงเล็บเอาไวไ้ ด้ มันกไ็ ม่ได้ หายไปไหนอยดู่ ี ครดื --------!! หมวดด้ิวตวั ไถลไปตามพนื้ หลายเมตร หา่ งจากเจ้าสง่ิ น้นั พอสมควร โดยระหวา่ งไถล เขาก็ไดพ้ ยายามทรงตัวเอาไว้ไม่ใหล้ ม้ จนกระทั่ง แรงปะทะไดห้ มดลงพอดี เอาละ่ ...ทนี ้ีก็!!! 244

หมวดด้ิวคิดอย่างลงิ โลดพลางกระชบั ไม้ในมือแน่น นอกจากคมแฝก อนั นจี้ ะมีความสามารถใหม่เจ๋งๆแลว้ มันยังทนพอจะกันกรงเลบ็ ของผูล้ งทัณฑ์ได้อกี ทีน้ีก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแลว้ !!! หลงั จากทหี่ มวดด้วิ ถูกอัดจนกระเดน็ ผ้ลู งทัณฑก์ ็ไมป่ ล่อยให้อกี ฝา่ ย ได้ตงั้ ตวั มันก้าวฉบั ๆไปข้างหนา้ แลว้ กระซวกกรงเลบ็ ใส่ชายหน่มุ ทันทที ่เี ขาเข้ามาอยู่ในระยะโจมตขี องมัน ซง่ึ หมวดด้วิ ท่ีกำลังรออยู่ แล้ว กไ็ ดต้ วดั คมแฝกของตนออกไป หมายจะปัดมืออีกฝ่ายทิ้ง ผัวะ!!! ฉัวะ!!! ' เอะ็ !?! ' เลอื ดสีแดงสดสาดกระเซ็นไปทว่ั อากาศ ก่อนทคี่ วามเจบ็ ปวดจะ แล่นไปทวั่ ตน้ แขนขวาของตำรวจหนมุ่ 245

พอหนั ไปดู เขากพ็ บวา่ ตนสามารถปดั มือของมันออกไปให้พน้ ตัวเขา ไดอ้ ย่างทตี่ ัง้ ใจไว้ แต่กระนั้น ทีต่ น้ แขนของเขากลับมรี อยบาดสี แดงๆปรากฏขึน้ ทัง้ ๆท่ีกอ่ นหนา้ น้ี เขาแน่ใจวา่ ตนเองสามารถปัด ป้องไดโ้ ดยไม่เกดิ บาดแผลแท้ๆ..... และแลว้ ...ชายหน่มุ ก็ตระหนักได้ถึงความจริงอย่างหนึ่ง....นั่นคอื ใน ตอนแรกทเ่ี ขาโดนโจมตแี ละกันเอาไว้ได้ เขาเองกร็ ู้สึกได้วา่ ตอนน้ี การโจมตขี องอีกฝา่ ยเหมือนจะเร็วขึน้ ดงั นั้นจงึ ไม่ใช่เรื่องแปลกถ้า หากการปัดป้องหรือการป้องกันทีเ่ คยใช้ได้ผล จะเรม่ิ ใช้ไม่ได้ผล ในตอนน้ี และความจริงอกี ขอ้ ทวี่ ่า...ตอ่ ให้ไม้คมแฝกจะทนกรงเล็บ ของผลู้ งทัณฑ์ได้....รา่ งกายขอเขาก็ยังทนกรงเลบ็ ของมนั ไม่ได้ เหมือนเดมิ อยูด่ .ี .. เม่ือเห็นอกี ฝา่ ยเรม่ิ บาดเจ็บ ผู้ลงทัณฑ์ก็เหมือนจะเร่ิมยา่ มใจขนึ้ มนั เรม่ิ เดนิ เขา้ หาหมวดดิ้วต่อ พลางกระซวกกรงเล็บใส่อีกฝ่ายตอ่ ทันที ส่งผลให้ชายหน่มุ ทีต่ อนน้กี ำลงั ตกตะลึง ตอ้ งทำใจให้หยดุ ช็อค อยา่ งกระทนั หัน และเรม่ิ ปดั ป้องต่อถา้ ไม่อยากไดบ้ าดแผลเพิ่ม ผัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! 246

หมวดด้วิ ใช้คมแฝกในมอื ปัดป้องอย่างยากลำบาก การโจมตีท่ีเร็วข้ึน และแรงขึ้นของมนั ทำให้เขาต้องใช้แรงในการปดั มากข้นึ ด้วย เชน่ กัน แต่ส่ิงทท่ี ำใหส้ ถานการณ์ยิง่ คับขันมากกวา่ เดิม นน่ั คือรา่ งกายของ หมวดดิ้วที่ตอนน้ีเริ่มเหนื่อยล้ามากขึ้นเร่ือยๆ ในขณะท่ีเจา้ ส่งิ นนั้ ยงั คงแรงดีไม่มตี ก และเหมือนจะแรงมากข้ึนเรื่อยๆ ตามอารมณท์ ี่ ฉุนขน้ึ ของมนั ปุ้ง!! ปงุ้ !! ปุ้ง!! หญิงสาวลน่ั ไกปืนยาสลบในมือของตนอยา่ งถี่ยิบ ชกั สไลดป์ ืนจนมอื นุ่มๆของเธอระบมไปหมด ในตอนนห้ี ลอนจัดการเจา้ พวกน้ันไปได้ ราวๆ 10 กว่าคนแลว้ แตก่ ระนน้ั จำนวนของมนั ก็ดูจะไมล่ ดลงสกั เทา่ ไหร่ จนในตอนนี้มีคนนอนเรียงรายกันตามพ้นื จนจะกองกนั เป็น เนนิ ขนาดยอ่ มๆแลว้ ทำให้ครูสาวอดสงสัยขึน้ มาไม่ได้ วา่ คนพวกน้ี มาจากไหนกันเยอะแยะนักหนา 247

ปุง้ !! ป้งุ !! ปุ้ง!! ปงุ้ !! แชะ!!! เสยี งนกสับตอกใสร่ งั เพลิงท่วี ่างเปลา่ ดงั ข้นึ ทำใหค้ รสู าวรู้ไดใ้ นทันที วา่ ตอนน้กี ระสนุ ยาสลบหมดลงแล้ว เธอจึงรบี ขอกระสนุ สำรองจาก เด็กชายอย่างลนลาน \" กระสนุ หมดแลว้ ค่ะ!! \" \" น่ีครับครู!! \" เดก็ ชายรีบยน่ื แม็กสำรองให้ ซึ่งครสู าวก็รบี รบั แม็กกาซนี มาเปล่ยี น อยา่ งรอ้ นรน น้ิวเรยี วๆรบั ดึงสไลด์ ก่อนจะเรมิ่ หันไปยิงกลุ่มคนตา ค้างต่อ ปุ้ง!! ปุ้ง!! ปุ้ง!! 248

สนิ้ เสียงปืน กไ็ ดม้ รี ่างของคนตาคา้ งทั้งเพศชายและหญิงค่อยๆลม้ ลงไปนอนกบั พนื้ ทีเดียว 3 คนซ้อน ความจริงหญิงสาวกไ็ มใ่ ช่คนท่ี ยิงปนื แม่นอะไรนัก แตเ่ พราะอกี ฝา่ ยอยใู่ กล้กับเธอค่อนข้างมาก บวกกับปืนยาสลบที่แรงถบี น้อยกว่าปนื ทวั่ ไปมาก จงึ ทำให้คนที่ไร้ ประสบการณ์อย่างเธอสามารถยงิ เข้าเปา้ ได้อยา่ งไม่ยากเย็น ปงุ้ !! ปุง้ !! \" ครคู รบั !!! \" เสยี งเด็กชายร้องอยา่ งต่ืนตระหนก พอครูสาวหันไปตามตน้ เสียง เธอก็พบว่า มเี ดก็ ผหู้ ญงิ คนหน่งึ สว่ นสูงพอๆกบั เดก็ ชายเต้ กำลัง พยายามบบี คอเขาอยู่ เมื่อเห็นดงั น้นั ครสู าวก็ไม่รอช้า แม้อีกฝา่ ยจะเปน็ เพียงเด็กผู้หญิงตัว เลก็ ๆ แต่เธอก็คงยอมให้เด็กคนน้ฆี า่ ลูกศิษย์ของเธอไม่ได้ ปืน ยาสลบในมือจึงล่ันออกไปทันที \" ปล่อยเขานะ!! \" 249

ปุง้ !!! ลูกดอกพุ่งเข้าใส่ตน้ แขนของเดก็ หญงิ อยา่ งแม่นยำ ก่อนทม่ี ือน้อยๆ ทก่ี ำคอของเด็กชายอยจู่ ะค่อยๆคลายออก และปลอ่ ยให้เขาเปน็ อสิ ระในทส่ี ุด แตย่ งั ไม่ทนั ไดโ้ ล่งใจ ก่อนท่คี รูสาวจะทนั ได้ตง้ั ตวั จ่ๆู กไ็ ด้มชี ายตา คา้ งคนหนึง่ พุ่งเขา้ ประชิดตวั เธอ ก่อนจะตะครบุ ตวั เธอเอาไว้จนร่าง ของท้ังคูล่ งไปกองกบั พ้นื มอื หนานนั้ เริม่ กำรอบคอระหงของหญงิ สาว และออกแรงบีบจนเธอ เร่มิ ดนิ้ ไปมาอยา่ งตน่ื ตระหนก \" ป....ปลอ่ ยฉันนะ!! \" แตร่ ่างตรงหนา้ หาได้สนใจไม่ มนั ค่อยๆกำคอเธอแนน่ มากขึ้นเรอื่ ยๆ อยา่ งใจเยน็ จนหญงิ สาวเริม่ ขาดอากาศ 250