เล่ม 3 (บท 11-18 + บทส่งท้าย)

โปก๊ !!! เสยี งทุบหนักๆดังข้ึน ก่อนทชี่ ายคนน้นั จะค่อยๆเอนกายลงไปนอน ขา้ งๆครูสาว และหมดสติไป ซึ่งคนทีช่ ่วยเธอเอาไวก้ ็ไมใ่ ชใ่ ครที่ไหน แต่เป็นเด็กชายเต้ทกี่ ำลังถือไมก้ ระบองของหมวดด้วิ อยู่นนั่ เอง นา่ แปลกทแ่ี ม้จะมีคมแฝกแลว้ ตำรวจหน่มุ กไ็ มล่ มื ทจ่ี ะพกไม้กระบอง สำรองมาดว้ ย ไมร่ ู้เหมือนกนั ว่าเปน็ เพราะเขายงั ไม่เชือ่ มั่นในคม แฝกรเึ ปลา่ แตก่ ารทเ่ี ขาเอามันมาเผ่ือแบบน้ี กถ็ ือวา่ เปน็ ประโยชน์ ต่อพวกเขาอย่างมาก \" ไมเ่ ปน็ อะไรใช่ม้ัยครบั ครู!?! \" \"...กเ็ กือบไปแลว้ ค่ะ....\" ปุง้ !! 251

ครสู าวพูดไมท่ ันไร เธอกล็ ่ันไกปนื ในมือออกไป ทำใหค้ นตาค้างที่ แอบมาขา้ งหลังเด็กชายค่อยๆทรุดลงไป ส่วนเดก็ ชาย เมื่อเหน็ วา่ ครสู าวเริ่มตัง้ หลกั ได้แลว้ เขาก็ไดเ้ ข้าไป โจมตีคนตาคา้ งคนอนื่ ๆต่อ มือน้อยๆน่ันเงือ้ ไม้ขึน้ ก่อนจะฟาดไม้ใน มอื ใสช่ ายตาค้างคนหน่ึงอยา่ งแรง แตเ่ นอ่ื งด้วยแรงของเขาท่กี ็ไมไ่ ด้ มากมายอะไร ประกอบกับรา่ งกายของคนตาคา้ งทเ่ี หมือนจะอึด กวา่ คนปกติ จึงทำใหก้ ารโจมตีเม่ือสักครสู่ ่งผลแคท่ ำใหช้ ายคนนั้น แค่ตัวกระตุกนดิ หน่อยเท่าน้ัน หากจะเอาให้สลบแบบเมื่อคร่กู ็คง ตอ้ งฟาดทีห่ ัวหรอื ตน้ คอ....ซึ่งเด็กชายเองกไ็ มไ่ ดต้ ัวสงู ขนาดน้นั ผัวะ!! ผวั ะ!! ปุ้ง!! ปงุ้ !! แตเ่ ดก็ ชายก็ไม่ไดเ้ หน่ือยเพียงลำพัง เพราะหลงั จากทีส่ ริ นิ ญา จดั การกบั คนตาคา้ งทีก่ ำลงั จะจโู่ จมเธอเสร็จ พอไดโ้ อกาส เธอกจ็ ะ 252

หนั ไปยิงช่วยลกู ศษิ ย์ของตนเป็นระยะๆ ทำให้แม้ว่าเขาจะจดั การ คนตาค้างด้วยตนเองไม่ได้ เขากย็ ังคงรอดจากเงื้อมมือของมนั ป้งุ !! ป้งุ !! ตกึ ๆๆๆ!! ขณะท่ีเธอยิงคุณป้าและคุณลุงคหู่ นึ่งล้มลง ก็ไดม้ ชี ายร่างใหญ่คน หนงึ่ ว่งิ ฝ่าวงล้อมเข้ามาหาครูสาว ซง่ึ กเ็ ป็นจังหวะเดยี วกับทเี่ ธอ กำลงั ชักสไลดเ์ พือ่ ป้อนกระสุนนดั ถดั ไปอยู่พอดี ทำใหป้ นื ในตอนน้ี ไมส่ ามารถยงิ ต่อไปได้ ผลัก่ !!! กอ่ นที่มนั จะเขา้ มาถึงตัวเธอ เด็กชายก็วง่ิ เข้ามา แล้วใช้ไม้ฟาดไปที่ ขาของชายคนนน้ั จึงทำใหข้ าของเขาทรดุ ลง และล้มคะมำหา่ งจาก 253

ครูสาวไปไม่กีค่ ืบ ซึ่งพอเธอป้อนกระสนุ เจ้ารังเพลิงสำเรจ็ หญิงสาว ก็ส่งกระสนุ ไปป้อนให้ชายรา่ งใหญ่คนนั้น จนเขาหลบั ตาเพื่อนไปอกี คน \"ครคู รบั !!! \" เดก็ ชายรอ้ งลนั่ กอ่ นจะรบี วงิ่ เข้าไปบังครสู าว และใช้ไม้ ในมอื ยกขึ้นมาป้องกันท่อนแขนของคนตาค้างคนหนง่ึ ท่ีกำลงั ประกบกนั และหวดลงมา หมายจะทบุ กา้ นคอหญิงสาวให้สลบ ซ่งึ แม้จะกันเอาไว้ได้ ชายตาค้างคนน้ันก็ยงั ไม่สนิ้ ฤทธ์ิ เขาค่อยๆใชแ้ รง อันมหาศาลของตนกดไม้ของเด็กชายใหต้ ำ่ ลงเร่ือยๆจนเดก็ ชายเริ่ม แขนสั่น ปุ้ง!!! ราวกบั เสียงจากสวรรค์มาโปรด หลังจากทโ่ี ดนลกู ดอกยาสลบไป เรย่ี วแรงของเขากล็ ดลงอย่างเห็นได้ชัด จนเดก็ ชายผลกิ กับมา ไดเ้ ปรยี บอีกครั้ง เขาผลักชายคนนัน้ จนลม้ ลง แล้วใช้ไม้ในมือฟาด เขา้ ที่หัวเปน็ การปดิ ฉาก 254

หมับ!! จูๆ่ หญงิ สาวตาคา้ งคนหนง่ึ ก็เหลือบไปเห็นแจกันเขา้ มาขา้ งนน้ั จงึ หยบิ แจกนั ขึ้นมา แลว้ ปาเขา้ ใสค่ รสู าวทนั ที เพล้ง!! แรงในการปาทรี่ นุ แรงกวา่ คนปกติ ทำให้ครูสาวถงึ กบั เซ แม้วา่ เธอ จะยกแขนข้นึ มากันทันก็ตาม เศษกระจกหลายอันฝังเข้าไปในเนอ้ื ของเธอจนเลอื ดไหลซบิ ๆ ก่อนท่ีครูสาวจะตง้ั ตัวได้ ชายตาค้างในชดุ รปภ. ก็พงุ่ เขา้ ชาร์จเธอ อย่างรวดเร็ว จนหญิงสาวอยใู่ นท่าถูกครอ่ มทบั และถูกบีบคออีกครง้ั \"ปล่อยครนู ะ!!! \" เดก็ ชายรอ้ ง พลางเงื้อไม้ขนึ้ หมายจะเข้ามาชว่ ย ครสู าว แต่ไมท่ นั ไร ก็ได้มีชายตาคา้ งอกี คนในชดุ ภารโรงลอบเขา้ มา ขา้ งหลัง และดงึ ไม้ออกมาจากมอื ของเด็กชายไดอ้ ย่างง่ายดาย 255

เดก็ ชายตาโตเมื่อเห็นว่าอาวธุ หลกั ของตนได้ถูกแย่งไปแล้ว แต่ตกใจ ได้แค่แวบ่ เดยี ว มืออกี ข้างของชายตาคา้ งก็คว้าเขา้ ท่ีคอเขาอย่าง รวดเรว็ มนั ออกแรงบบี พลางกดเดก็ ชายลงกับพ้นื \"อ่อค!!....ชว่ ย...ดว้ ย...ครับ....\" \" อ่ัค!!....อยา่ ...ทำ...เขา...\" ทั้งสองคนขยับปากพดู อยา่ งยากลำบาก แต่กอ่ นที่อะไรจะแย่ไปกว่า น้ี เสียงจากสวรรคก์ ด็ งั ขึ้นอกี ครั้ง ป้งุ !! ปุ้ง!! ปุง้ !! ซ่ึงคนทม่ี าชว่ ยก็ไม่ใช่ใครอ่นื แตเ่ ปน็ ชายสวมแวน่ นั่นเอง หลงั จากท่ี จดั การชายตาค้างทัง้ สองแลว้ ชายหนุม่ ก็รีบไปพยุงครสู าวและ เดก็ ชายข้ึนมา กอ่ นจะชไี้ ปยังหอ้ งของตน 256

\"เข้าไปหลบในห้องครับ!!!! \" เขาตะโกนบอก ก่อนที่จะยิงคนตาคา้ งคนอ่ืนๆเพ่ือถ่วงเวลาต่อ เปดิ โอกาสให้ทง้ั สองสามารถว่งิ เข้าไปรอในห้องได้ เมื่อเห็นวา่ ทั้งสองคนปลอดภัยแล้ว ชายสวมแวน่ ก็ไม่รอชา้ และรีบ ว่งิ ตามเข้าไปเปน็ คนสดุ ท้ายทันที ปง้ั !!! ชายหนุ่มรบี ปดิ ประตูและลงกลอนทันที เพียงครเู่ ดียว เสียงย่ำฝเี ทา้ จำนวนมากก็ดงั ข้ึน ตามดว้ ยเสียงเคาะประตหู ้องท่ดี ังสนั่นหวนั่ ไหว ราวกบั กลอง ตงึ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! 257

ชายสวมแว่นพยายามเอาไหล่ของตนเองดนั ประตูไว้ แตเ่ ขาก็รู้ดี วา่ ลำพงั แคเ่ รี่ยวแรงของเขาคนเดยี ว ไมม่ ีทางสู้เรย่ี วแรงของคนหลาย สิบคนได้หรอก ยงิ่ แรงเยอะเหมือนผดี ิบแบบนย้ี ่ิงไม่ตอ้ งพดู ถึง ชายหนุ่มจงึ ได้แต่พมึ พำอยู่ในใจ ถงึ ผ้ทู เ่ี ปรยี บเสมอื นความหวังเดียว ของทุกคนในยามนี้ 'รุน่ พ่คี รับ....ไม่วา่ รุน่ พี่จะทำอะไรอย.ู่ ...ได้โปรดเรง่ มอื ดว้ ยเถอะ ครบั !!!' 258

บทที่ 18 ผัวะๆๆๆๆๆๆ!!!!! การหำ้ หั่นกนั ระหวา่ งหนึง่ มนุษย์และหน่ึงปีศาจยังคงดำเนินตอ่ ไป โดยในคราวน้ี หมวดด้ิวก็ยงั คงเปน็ ฝา่ ยต้ังรบั เชน่ เดมิ ในขณะทผ่ี ลู้ ง ทัณฑ์ก็ยังคงรุกไล่ไม่เลิก กรงเล็บคมกริบของมันยงั คงกระหน่ำฉกใส่ ตำรวจหนมุ่ ต่อไป จนดเู ผนิ่ ๆคล้ายกบั งูยกั ษ์ ขณะเดยี วกนั มันก็ ค่อยๆต้อนหมวดดิ้วให้ถอยหลังไปเรือ่ ยๆ จนตอนน้ี ชายหนุ่มกป็ ัด ไปถอยไปจนจะถงึ ปลายซอยแล้ว แบบนี้ท่าจะไม่ดีแล้ว....ตอ้ งรบี ทำอะไรสักอย่างละ.... หมวดด้ิวคิด ก่อนจะเรม่ิ ตัดสินใจตอบโตก้ ลบั เท้าของเขาเริ่มกา้ วถอยเร็วขนึ้ ๆ ซึง่ อกี ฝา่ ยทเี่ หมือนจะยังไม่ สังเกตเหน็ การเปลี่ยนแปลงก็ระดมโจมตีต่อไป จนกระทั่ง เมื่อ 259

ความเร็วในการถอยหลังของหมวดดิ้วเริ่มนำหน้าความเร็วในการ กา้ วมาของผลู้ งทัณฑ์ มนั ก็ได้ทำให้เขาสามารถถอยออกมานอก ระยะแขนของมนั ได้ชว่ั ขณะ เม่ือเห็นดงั นนั้ ผลู้ งทัณฑ์ก็รบี ยกขาขนึ้ หมายจะก้าวไปข้างหน้า เพอื่ รักษาระยะห่างของหมวดดิ้วไม่ให้หนีออกนอกระยะแขนของ มนั ได้ แตน่ ่ันกไ็ ม่ทนั การ ในจงั หวะทีม่ นั ยกขาขึ้น หมวดดวิ้ ก็ย่อขา ลง แลว้ ถบี ตัวเองถอยหลังหนีทีเดยี ว 5 เมตรรวด และก่อนท่ีผู้ลงทัณฑ์จะทนั ได้ตามมา ตำรวจหนุ่มก็เร่มิ ถบี ตัวอีกครง้ั โดยพ่งุ เฉยี งออกไปดา้ นขา้ ง แลว้ ตามด้วยพุง่ เข้าใส่ดา้ นขา้ งลำตัว ของผลู้ งทัณฑ์ทต่ี อนนย้ี ังไรซ้ งึ่ การป้องกนั แต่ทว่าผู้ลงทัณฑก์ ็ไหวตวั ทนั มนั หนั ขวบั มายังหมวดด้ิว ก่อนจะยก ทอ่ นแขนขน้ึ มารับคมแฝกทห่ี วดลงมาได้อยา่ งทนั ท่วงที ปึด....ปดึ .... 260

เสยี งกล้ามเนอ้ื ขมวดเกร็งดงั ข้ึนมาอยา่ งแผว่ เบา เพยี งเท่าน้ัน มันก็ ทำไดใ้ หห้ มวดดว้ิ รู้สกึ เยน็ วาบไปทั่วสันหลงั เพราะเม่ือใดที่มีเสยี ง แบบนด้ี ังขึ้น นั่นแปลว่าผู้ลงทัณฑก์ ำลังจะงดั อะไรแปลกๆออกมาใช้ ช้งิ ..... \"!!!! \" หมวดดวิ้ เบิกตากว้าง เม่ือตระหนักได้วา่ ลางสังหรณข์ องตน ถูกต้อง เม่ือจๆู่ กรงเลบ็ ของแขนซา้ ยทีม่ นั กำลงั ใช้กนั คมแฝกของ เขาอยู่ ก็เร่ิมงอกยาวข้นึ กวา่ เดมิ จนกลายเป็นกรงเล็บท่มี ีขนาดพอๆ กบั ดาบ เปรย้ี ง!!! หลังจากท่ีงอกเล็บเสร็จ ผูล้ งทัณฑ์ก็ไดต้ วัดแขนของตนออกไปอย่าง รวดเรว็ หมายจะฟันคอหมวดด้วิ ให้ขาดกระเดน็ แตต่ ำรวจหนมุ่ ก็ยัง อุตสาห์ดงึ คมแฝกกลบั มากันทัน และทำให้รา่ งของเขาไถลไปตาม แรงปะทะของมันแทน 261

พอเห็นหมวดด้ิวกระเดน็ ออกไปหลายเมตร มนั ก็ไมร่ อชา้ รา่ งอัน ใหญ่โตของมันเรมิ่ วิ่งเข้าใส่ชายหนมุ่ แขนซ้ายของมันถูกเงื้อขึน้ ก่อนจะฟันฉับลงมาใส่เขาอย่างรวดเรว็ ฟิ้ววววว!! แตถ่ ึงยงั ไง ในดา้ นความเรว็ และความคล่องตัว หมวดดิว้ ก็ยังถอื ว่า นำหน้าเจ้านอ่ี ยู่ เม่ือเห็นแขนกำลงั จะสับลงมา ชายหน่มุ ก็รีบถีบตวั หลบไปดา้ นข้างอยา่ งเรว็ จ๋ี ทำให้กรงเล็บดาบของมนั ที่ฟาดลงมา โดนเขา้ กบั พื้นถนนแทน ฉบั !!!! พนื้ ถนนถูกฟันเป็นรอยลึก สร้างความพรน่ั พรึงให้กบั ชายหนุ่มไม่ น้อย แตม่ นั กย็ งั ไมจ่ บแค่นน้ั ผู้ลงทัณฑ์กระชากเลบ็ ของมนั ขนึ้ มา จากพืน้ จนทำให้พน้ื ถนนแตกกระจายเป็นชิน้ เลก็ ชนิ้ น้อย ก่อนท่มี ัน จะใชเ้ ล็บยาวๆท้งั 5 ตกั เศษถนนขน้ึ มา แล้วปาใสห่ มวดดิ้วดนั ที 262

หมวดดิ้วมองภาพตรงหนา้ อย่างตกตะลึง ก่อนท่เี ขาจะเรม่ิ ต้ังสติ ไม้ ในมือถูกกำจนแน่น ดวงตาจบั จอ้ งไปยังชน้ิ สว่ นตา่ งๆตาไมก่ ระพริบ พรอ้ มกับสมาธทิ ี่ถกู เรง่ ให้เฉียบคมถึงขดี สุด ผวั ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! และในตอนนั้นเอง หมวดดว้ิ ก็ได้เหว่ียงคมแฝกออกไปรอบตัว โดย เลง็ ใส่คอนกรตี ก้อนใหญๆ่ ท่ดี ูนา่ จะเป็นอันตรายกบั เขา พ้ืนถนน แข็งๆแตกกระจายเปน็ ชนิ้ เลก็ ช้นิ นอ้ ยทนั ทีที่สมั ผัสกบั คมแฝกสดี ำ ท่อนนนั้ ในขณะทกี่ ้อนเล็กๆ ก็มีหลายก้อนเหมือนกนั ท่ลี อยมา กระทบรา่ งของชายหนมุ่ แบบเต็มๆจนเจ็บจีด๊ แตเ่ ม่ือเทยี บกับโดน ก้อนใหญ่ๆลอยมากระแทกร่างจนกระดูกหัก....นถี่ ือวา่ สิวๆมาก เม่อื เหน็ ว่าการโจมตีระยะไกลใชไ้ ม่ไดผ้ ล ผลู้ งทัณฑ์ก็ไม่รอชา้ มนั เร่ิมวิง่ เขา้ ใสเ่ ขาตอ่ ทันที พอไปถึงตัว มันก็เรมิ่ เหวย่ี งแขนซ้ายของ มนั ทม่ี ีเลบ็ ยาวๆจากขวาบนไปลา่ งซา้ ย จนดูเผิ่นๆคล้ายกับท่าฟนั ดาบ เปน็ ทา่ ฟันที่ดเู รยี บง่าย แต่ทวา่ เฉียบคม รวดเรว็ และรนุ แรง 263

เครง้ งงงงงงง!!! ถงึ จะรวดเรว็ และเฉยี บคม แต่มนั ก็ยังไมเ่ ร็วจนเกนิ มือของหมวดดว้ิ อย่ดู ี ชายหนมุ่ จงึ สามารถยกคมแฝกของตนขน้ึ มาป้องกันเอาไว้ได้ เมือ่ เหน็ ว่าการโจมตีแรกไม่ได้ผล ผ้ลู งทณั ฑจ์ ึงโจมตีซ้ำอกี ที โดยการ เหวี่ยงแขนซา้ ยที่มีกรงเล็บ จากซ้ายบนไปล่างขวา เครง้ !! ซ่ึงหมวดดิ้วกย็ งั คงรบั เอาไวไ้ ด้อีก แต่คำวา่ ถอดใจงา่ ยๆ ไม่เคยอยใู่ น หัวของผลู้ งทัณฑ์อยู่แล้ว มนั จงึ เริ่มเหว่ียงแขนของมันไปมารัวๆใส่ ตำรวจหน่มุ พอรวมเข้ากบั กรงเล็บท่ยี าวเหยียดของมนั ก็ให้ ความร้สู ึกเหมือนมนั กำลงั ใช้ดาบกระหนำ่ ฟันเขาอยู่เลย มนั ฟาด แขนไปมาซ้ายทีขวาที วนไปเรอ่ื ยๆไม่รูจ้ บ จนทำใหช้ ายหนุ่มต้องยก ไม้ขึ้นมากันการโจมตขี องมนั จากท้งั สองมุมจนมือพนั กนั เปน็ ระวงิ เคร้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! 264

หมวดดิ้วตง้ั รบั ไปถอยหลังไปเรือ่ ยๆ ตามแรงการฟันที่ถาโถมมาไม่ หยุด ในใจรู้สึกหมนั่ ไส้อีกฝ่ายท่ีเอาแต่สแปมท่าเดิมอยู่ได้ กับอีกใจ หนึ่งกร็ ้สู กึ อึดอัด ที่ตนเองไมส่ ามารถโตก้ ลบั อีกฝา่ ยไดซ้ ะที เพราะ ในตอนน้ี การโจมตีของมนั รนุ แรงข้ึนและเร็วขน้ึ กวา่ เดิมมาก จนทำ ให้เขาไมส่ ามารถหาชอ่ งโจมตีอีกฝา่ ยได้ ครั้นจะปัดมือมนั ทิ้ง พละกำลังของเขาในตอนน้ีก็ไมม่ ากพอจะทำแบบน้นั ได้ หรือถ้าจะ สกัดการโจมตีของมนั พละกำลงั ที่แฝงในการโจมตีของมนั ในตอนนี้ ก็สูงเกนิ ไปจนเขาแทรกแทรงไมไ่ ด้อยู่ดี ถา้ หากเหว่ียงไม้ใส่มันสุม่ ส่ี สมุ่ หา้ คงมหี วังโดนตอ่ ยไมจ้ นกระเดง้ กลับมาฟาดหน้าตัวเองแหงๆ .... บา้ เอ้ย.....!!! บา้ ทส่ี ุด!!! ชายหนุ่มกัดฟนั แนน่ ดว้ ยความโกรธเกรยี้ ว ในหวั เริม่ นกึ แต่ภาพแขน ทีน่ ่ารำคาญน่นั ถกู ซัดจนกระเดน็ ออกไปเท่านนั้ วงิ้ ..... 265

โดยท่ีชายหนุ่มไม่ทนั สงั เกต อักขระบนไม้คมแฝกของเขากเ็ รม่ิ เรอื ง แสงสว่างออกมาอีกคร้งั คล้ายกับมนั กำลังรบั ฟงั ความต้องการของ เขาอย่างเงยี บๆ และในวินาทตี ่อมา ชายหน่มุ ก็เรมิ่ หมดความอดทน ไมใ้ นมือถกู เหวี่ยงออกไปใส่ทอ่ นแขนที่มีกรงเลบ็ ยาวท่กี ำลังเหว่ียงมาทันที เปรีย้ ง!!! สิน้ เสยี งปะทะ แขนซ้ายข้างนั้นของผลู้ งทัณฑ์ก็ถูกซดั จนกระเด็นไป ชนกบั แขนขวา ทำใหม้ นั ไมส่ ามารถใชม้ ือขวาโจมตเี ขาต่อได้ พอ เหน็ วา่ ผลู้ งทัณฑ์กำลังเสยี ท่าในแบบภาพท่ีจนิ ตนาการเอาไว้ในหวั พอดี ชายหนุ่มกไ็ มร่ อชา้ เขารีบวิง่ เข้าประชิดตัวมนั แล้วเหว่ยี งคม แฝกใสล่ ำตวั หนาๆของมนั จากซ้ายไปขวาทนั ที เปร้ียง!!!! 266

เสียงกัมปนาทนั่นดังขน้ึ อกี ครั้ง กอ่ นทร่ี ่างของผู้ลงทณั ฑ์จะกระเดน็ ถอยหลังไปหลายเมตร ราวกับโดนผูล้ งทณั ฑอ์ ีกตัวตยุ๊ ท้อง พอมนั เหน็ ว่าหมวดดว้ิ ทำท่าจะว่ิงเข้ามา มันกร็ ีบใชม้ ือซา้ ยทีต่ อนนถี้ ูกดงึ กลับมาแล้ว กระซวกใส่หมวดดิ้วทนั ที และด้วยความยาวของเลบ็ มือซา้ ยทเี่ ทยี บเคียงกับดาบ มันก็ทำให้การโจมตขี องมนั ย่งิ ถึงตวั หมวดดิ้วเร็วกวา่ เดิม เมอ่ื เทียบกบั ตอนท่เี ลบ็ ยงั สน้ั เมื่อเห็นดงั น้นั หมวดด้ิวก็เรมิ่ ตอบโต้ เขาเง้ือคมแฝกข้นึ ด้วยทั้งสอง มอื แล้วหวดลงมาใส่กรงเล็บท่แี ทงเขา้ มาทนั ที ซง่ึ ในความเป็นจรงิ แลว้ แรงตีของเขาในตอนน้ไี ม่มากพอจะเบี่ยงวิถีการโจมตดี ังกลา่ ว และตัวของเขาก็ควรจะถกู กรงเล็บนน่ั กระซวกท้องจนไสไ้ หล....ถา้ ไม่ตดิ วา่ มีอำนาจลึกลบั ของคมแฝกท่ีคอยเกื้อหนนุ เขาอีกทีล่ะกน็ ะ... เปรี้ยง!!! เพียงพรบิ ตา กรงเลบ็ ยาวเหยียดนัน่ กถ็ กู คมแฝกเรอื งแสงฟาด จน ปลายของเล็บแทงเข้ากับพ้นื เมอ่ื เห็นดังนั้น หมวดดิ้วก็ไม่ยอม 267

ปลอ่ ยโอกาสให้มนั ดงึ เล็บกลับไปได้ เขางา้ งไม้ขึ้น แล้วฟาดลงมาใส่ โคนเล็บหนาๆนนั่ ซ้ำทันที เสยี งปะทะดังกงั วาล พร้อมกบั อักขระบน ตวั คมแฝกท่ีสวา่ งวาบข้ึนมาในจงั หวะทีไ่ ม้กระทบกับเล็บ เพียงเท่านน้ั กรงเลบ็ ทีห่ นาและยาวพอๆกับดาบของมันกห็ กั สะบ้นั ในทันที \"!!! \" ผลู้ งทัณฑเ์ หมือนจะชะงักไปชัว่ ครดู่ ว้ ยความตกใจ แต่หมวดดวิ้ ก็ไม่คอยท่า เขาวงิ่ ฝ่าเขา้ ไปหาเจา้ สิ่งนน้ั แลว้ เหว่ียงไมใ้ ส่หน้าของ มันอยา่ งแรง หนา้ ของมันหันไปตามแรงตี เมอ่ื เหน็ วา่ จๆู่ การโจมตีของตนก็ กลับมาทรงพลังขนึ้ อกี ครั้งแบบไม่ทราบสาเหตุ ชายหนุ่มก็ไมร่ อช้า เขาเง้ือคมแฝกขึ้น แล้วฟาดลงมาทันที ใส่กลางกระโหลกของเจา้ ส่ิง นน้ั แต่ทว่ามันก็ไหวตัวทัน มือข้างขวาอันใหญโ่ ต ถูกสอดเข้ามารบั คม แฝกแทนศรี ษะได้อยา่ งเฉยี ดฉิว แสงจากไม้สว่างวาบข้ึน พร้อมกับ ฝา่ มือของมนั ที่ส่นั กระเพ่ือมไปตามแรงตี แต่มันก็ดจู ะไมค่ ่อยสะทก สะท้านอยู่ดี 268

แสดงใหเ้ ห็นว่า แม้การโจมตีปัจจุบันของหมวดด้ิวจะรนุ แรงขน้ึ และ ทำให้มันเจ็บได้ ฝา่ มอื และหมัด ก็ยังคงเป็นจุดท่ีไมค่ วรโจมตเี ช่นเดมิ เพราะมนั ดทู ่าวา่ จะทนกว่าส่วนอ่นื ๆ และก่อนทีห่ มวดดิ้วจะทันได้ยกไม้ขึ้น กรงเลบ็ มือซ้ายทสี่ ั้นลง แต่ ทวา่ ยงั คงความคมอยู่ ก็ได้เหว่ียงมา และตะปบเข้าใส่ลำตัวเขาอยา่ ง จงั ... \"อคั่ !!! \" หมวดดิ้วร้องเสยี งหลง พร้อมกับเลอื ดทีท่ ะลกั ออกทางปาก เดมิ ทีแคโ่ ดนสัตวป์ ่าธรรมมาอย่างหมตี บใส่ ก็ถือวา่ สาหสั มากแล้ว แตแ่ รงตบของเจา้ สง่ิ นี้เหมอื นจะไปไกลกว่านนั้ หนำซ้ำ กรงเลบ็ ที่ยัง เหลอื อยูข่ องมนั ก็คมพอและยาวพอจะเจาะเขา้ ไปตัวของเขาอกี จน ทำให้ตอนน้ี หมวดดิ้วไม่ต่างอะไรกับโดนแทงด้วยมีดสั้นจำนวน 4 เล่มรวดเขา้ ตรงดา้ นขา้ งของลำตัวเลย เพยี งพรบิ ตาเดยี ว หมวดดว้ิ ก็ลอยละลวิ่ ไปตามแรงตบ ร่างของเขา ครดู พ้ืนไปไกลหลายเมตร ก่อนจะหยดุ อยู่กบั ที่ และหมดสภาพไป ในบดั ดล 269

ตงึ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! เสียงเคาะยังคงดงั ขน้ึ ไมห่ ยุด ประตทู ้งั บานเร่ิมส่นั สะเทือนจนนา่ กลวั วา่ จะพงั ลงมา เบอ้ื งหลงั ของประตูมชี ายสวมแว่นพยายามยนั เอาไว้อยู่ ในมือถือปืนยาสลบทชี่ มุ่ ไปดว้ ยเหง่ือ ที่ขา้ งๆมีครสู าวและเด็กชายกอดคอกนั กลมด้วยความหวาดกลวั อยู่ ปืนในมอื ของเธอเองก็เหลือกระสนุ ไม่มากแลว้ เช่นกนั ตงึ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! '.....บ้าเอย้ ...ถา้ ขนื เป็นแบบนีต้ ่อไปล่ะก็...พวกเรามีหวัง....' ชายสวมแวน่ พยายามคดิ อยา่ งหนัก ในใจของเขาตอนนี้กำลังเต้น โครมครามด้วยความหวาดกลัว ความจรงิ เขาก็อยากจะหนีไปอยู่ หรอก....แตถ่ ้าทำแบบน้ัน คอมพิวเตอร์ของเขาก็จะเสร็จพวกมันไป 270

ด้วย ซงึ่ กไ็ ม่ใชแ่ คข่ ้อมลู สำคัญในคอมฯเทา่ นั้นที่เขาเสยี ดาย แต่เปน็ การแฮ็คระบบของแอพลเิ คชั่นน่นั ทีเ่ ขากำลงั ทำค้างเอาไว้อยู่ เม่ือสกั ครู่ทีเ่ ขาเอาแต่น่งั อย่ใู นหอ้ ง แล้วปล่อยใหค้ รสู าวและเด็กชาย คอยคุ้มกนั แทจ้ ริงแลว้ เขากำลงั แฮ็ครายชื่อของคนอน่ื ๆ ทง้ั ครูสาว ทงั้ หมวดดิ้ว ทง้ั ตัวเขา เพอื่ ไม่ให้คนพวกนั้นสามารถเขา้ ไปโหวตส่งั ตายพวกเขาได้ในตอนนี้ เพราะเทา่ ทจ่ี บั ตาดมู า ผ้ลู งทัณฑ์จะไม่ทำร้ายคนทไ่ี ม่เกีย่ วข้อง และ เน้นจดั การเป้าหมายเป็นหลกั ดังนั้นจึงเป็นเหตผุ ลว่าทำไมตอนบุก โรงพัก หรอื ตอนสู้กับหน่วยรบพิเศษ ถึงได้มแี ต่คนโดนซดั สลบ...น่นั ก็เพราะเจา้ นัน่ ยงั ไมเ่ อาจรงิ เพราะเหน็ ว่าไม่ใช่เปา้ หมายน่ันเอง.... ซึ่งหมวดด้ิวอาจจะเป็นข้อยกเวน้ เพราะเขาขัดแขง้ ขัดขาผู้ลงทัณฑ์ มากเกินไป จนทำใหม้ นั เร่มิ ยัวะ และมีแนวโน้มวา่ จะพลง้ั มือฆ่าเขา ไปอีกคน แตน่ ัน่ ไม่ใชป่ ระเดน็ ....ประเด็นมันอยตู่ รงที.่ .. แล้วถ้าหากว่าคนที่ไม่เกย่ี วข้องในตอนแรก ถูกหมายหัวข้นึ มาใน ภายหลงั ละ่ ?? อะไรจะเกดิ ข้นึ ?!? 271

งนั้ กแ็ สดงว่า ถ้าตำรวจในโรงพกั หรือพวกหนว่ ยรบพเิ ศษ ถูกพวก ลกู ขุนท่ยี ศเยอะๆรุมโหวตจนโดนหมายหวั ขึน้ มาในคืนวนั นน้ั ล่ะก็... พวกเขาเหล่านัน้ กจ็ ะถกู ผ้ลู งทณั ฑ์ฆา่ ตายหมดเลยใชม่ ั้ย?? แล้วถ้าครสู าว ตัวเขาเอง หรือหมวดด้ิวล่ะ....ถ้าถูกหมายหัวตาม เด็กชายไปล่ะ อะไรจะเกิดข้นึ ?!? มนั จะคลง่ั กว่าเดมิ เม่ือเห็นวา่ เหยือ่ มหี ลายคนรึเปลา่ ??? โดยเฉพาะหมวดดวิ้ ....ถา้ เขาถูกหมายหวั ผู้ลงทณั ฑ์ก็จะเลิกออม มอื ใหเ้ ขา และจะฆ่าเขาตายในทนั ทเี ลยรึเปล่า?!? ไม่ได้การ...จะปล่อยให้มันเกดิ ขึน้ ไม่ได้ ดงั นน้ั ชายหนมุ่ จึงต้องเสียเวลาแฮค็ เพ่ิมข้ึน เพ่ือไมใ่ ห้ผลู้ งทัณฑ์ เปล่ยี นไปลา่ ตัวเขาและคนอน่ื ๆ รวมไปถึง ไม่ให้ผลู้ งทัณฑ์เอาจรงิ เรว็ เกินไป และเปิดโอกาสให้หมวดดิ้วรีบโคน่ มนั ลง ในขณะท่ีมัน กำลงั ออมมืออยู่ แตใ่ นตอนนี้...มันได้ไปไกลกว่านน้ั แลว้ ...ถ้าคอมพวิ เตอรข์ องเขาถูก ทำลายล่ะก็ ท่ีเขาแฮค็ ป้องกันเอาไว้ตะก้ีก็จะมลายหายไป พวกเขา จะกลบั มาสมุ่ เสี่ยงทีจ่ ะโดนโหวตอีกครัง้ 272

และท่ีสำคัญทส่ี ุด....คอื ยอดโหวตทีเ่ ปรียบเสมือนพลังชีวติ ของเจ้าสง่ิ นั้น ท่ีหมวดดิว้ อุตสาห์ผลาญไปแทบตาย....ถา้ มันกลับมาเพิ่ม จำนวนไดอ้ กี ล่ะก.็ ....เจา้ สิ่งน้ันกค็ งจะกลบั มาฟิตป๋งั อีกคร้งั แลว้ พวก เขาทุกคนก็คงจะตายกนั หมด ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขนึ้ ....เขาจะปล่อยใหค้ อมเครื่องนี้ถกู ทำลาย ไปไม่ได้โดยเดด็ ขาด แลว้ ถา้ อย่างนั้น เขาควรจะทำอยา่ งไรดี??? ถ้าท้งิ คอม ผ้ลู งทัณฑ์กจ็ ะกลบั มาฟ้นื ตวั ได้ แล้วพวกเขาก็จะตายกัน หมด แต่ถา้ ใหท้ ุกคนอย่ปู กป้องคอมท่นี ี่....ถา้ หากพวกนน้ั บุกเขา้ มาได้ เมอ่ื ไหร่ พวกเขากค็ งจะโดนบีบคอตายกนั หมด แตถ่ า้ จะใหค้ รูสาวและเดก็ ชายหนีไปทางหนา้ ต่างหอ้ งนอน....ตวั เขา ก็อาจจะต้องตายเพยี งลำพังในนี้ แลว้ ครูสาวและเดก็ ชาย ก็อาจจะ ไปโดนจดั การข้างนอกทีหลงั 'จะทำยังไงดี?!? จะทำยงั ไงดี?!?' 273

ชายหนุ่มครนุ่ คิดอย่างอบั จนหนทาง แตแ่ ลว้ จู่ๆ โชคชะตาก็ได้กลั่น แกล้งพวกเขาอีกครงั้ \"เฮย้ ?!???!\" ชายสวมแวน่ อทุ านออกมาอย่างตกตะลงึ เมอื่ เหน็ เงาดำ ทะมนึ ของใครหลายๆคนทีม่ ายนื ออกันตรงหน้าต่างหอ้ งนอน เพยี ง เท่าน้นั ชายสวมแว่น รวมไปถึงครูสาวและเด็กชายก็รับรู้ได้ในทันที ว่าอะไรกำลงั จะเกิดขึ้น เพล้ง!!! ชายตาค้างคนหน่ึงชกกระจกหนา้ ตา่ งจนแตกคามือ ก่อนท่ีคนตา คา้ งคนอนื่ ๆจะค่อยๆแทรกตวั เขา้ มาข้างในห้องนอน ราวกับซอมบี้ ปุ้ง!!! ป้งุ !!! ปุ้ง!!! 274

เมอื่ เหน็ ดงั นั้น ชายสวมแวน่ ก็ไม่รอชา้ และไดล้ ั่นไกออกไปใส่ผบู้ กุ รกุ ทนั ที ในขณะท่คี รูสาวเองก็เร่มิ ชว่ ยยงิ คนตาคา้ งคนอื่นๆ ปุ้ง!!! ปงุ้ !!! ป้งุ !!! ตึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! เสียงเคาะประตดู ังสลับกับเสียงปืนยาสลบจนน่าขนลุก และในตอน น้ันเองสิ่งที่ไมน่ ่าเกดิ ขึน้ มากท่ีสดุ กไ็ ด้เกิดขน้ึ โครม!!! ทนั ใดน้นั เอง ก็ได้มีมือหนาๆของคนตาค้างคนหนงึ่ ชกทะลุประตู หอ้ งเขา้ มา และส่งิ แรกท่ีมันทำ กค็ ือการควา้ คอของชายสวมแว่น เอาไว้ และเรม่ิ ออกแรงบบี 275

\"อ่ัค!!! ปล่อย...ปล่อยผม!!!\" ชายสวมแวน่ ดน้ิ ไปมาอย่างทรมาน ในขณะท่ีมอื ก็ยังคงยิงยาสลบใส่ พวกทเี่ ข้ามาตรงหน้าตา่ งห้องต่อไป ปุ้ง!! แต่เพียงนัดเดียว เขาก็ไมส่ ามารถยิงไดต้ ่อ เพราะมืออกี ขา้ งกำลัง พยายามแกะมือของคนตาคา้ งอยู่ เลยทำให้ไม่สามารถชักสไลด์ได้ น่ันเอง ป้งุ !!! ปุ้ง!!! ปุง้ !!! ครสู าวยังคงยงิ คนที่พยายามจะวิ่งเขา้ ใส่คอมต่อไปเพยี งลำพัง ในขณะท่เี ด็กชายก็พยายามช่วยชายสวมแว่นแกะมือของคนตาคา้ ง ออกจากคอ แต่มันก็ไม่ค่อยจะไดผ้ ลเท่าไหร่นกั จนทำให้ชายสวม แวน่ ในตอนนเ้ี ร่ิมจะขาดอากาศหายใจแล้ว 276

************ อา..... หมวดด้วิ รอ้ งครวญครางออกมาอย่างแผ่วเบา เขาในตอนนี้ยงั คง นอนระบมอยบู่ นพื้น และยังไมม่ วี ่ีแวววา่ จะลุกข้นึ มาเรว็ ๆนี้ ในขณะท่ีผ้ลู งทัณฑ์ มันในตอนน้ีได้งอกเล็บยาวๆที่หักออกมาอีกครั้ง ก่อนจะเรม่ิ เดินออกจากซอยแห่งนี้ เพ่อื บุกไปยังบา้ นของท็อปท่อี ยู่ อีกไม่ไกล บ....บ้าเอ้ย..... เมื่อเหน็ ดังนั้น หมวดดวิ้ ก็ตัดสินใจไดว้ า่ นไี่ ม่ใช่เวลาจะมานอนเจบ็ เขากัดฟันฝืนความเจบ็ ปวด หมายจะยันกายใหล้ กุ ขนึ้ ยนื อีกครงั้ แต่ ทว่าชายหนุม่ ก็ไม่มีแรงพอ และทรดุ ลงไปกองกับพนื้ อกี คร้งั ในขณะ ท่ผี ู้ลงทณั ฑ์กเ็ รม่ิ เดนิ ทิง้ ระยะห่างออกไปเรอ่ื ยๆ 277

ม....ไม่ไดก้ ารละ....ชว่ ยไมไ่ ด.้ ... ชายหนุ่มคิด ก่อนจะล้วงเข้าไปหยิบอะไรบางอยา่ งออกมาจาก กระเป๋าเสื้อ.... ....มนั คือเข็มฉดี ยาหลอดหน่ึง ด้านในมีสารเคมที ่ีมีฤทธิ์กระตุ้นหัวใจ และร่างกายอยู่ ถงึ ของดงั กล่าวจะเปน็ สงิ่ ผดิ กฎหมายและไม่ควรใช้ แต่หมวดดิ้ว ในตอนนี้ เขาไม่มที างเลือกอ่ืนแล้ว ชายหนุ่มถกแขนเสือ้ ขึน้ และฉีดยาเขา้ ไปในเสน้ เลอื ดอย่างรวดเรว็ ตึกตกั ....ตกึ ตัก...ตึกตักๆ....ตกึ ตกั ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!! เพียงครเู่ ดียว หวั ใจของชายหนุ่มกเ็ ริม่ เต้นระรวั เลือดสูบฉีดไปท่ัว ทัง้ รา่ ง พร้อมกับกำลงั วงั ชาที่กลบั คนื มาอีกครั้ง หมวดดว้ิ ยกขาขนึ้ ก่อนจะกระเด้งตัวขน้ึ มาอยู่ในทา่ ยืนอยา่ งรวดเรว็ โดยไม่สนใจบาดแผลและความเจบ็ ปวดทีเ่ กิดขึน้ เลยแมแ้ ต่น้อย เขา 278

ยอ่ ขาทั้งสองลงเล็กน้อย กอ่ นจะเรมิ่ ถบี ตวั เอง พุ่งทะยานไปข้างหน้า อย่างรวดเร็ว เปร้ียงๆๆๆๆๆๆๆ!!! เสียงกมั ปนาททีเ่ กดิ จากการถีบตวั พงุ่ ของหมวดดิ้วได้ดงั จนเข้ามาถึง โสตประสาทของผลู้ งทัณฑ์ มันค่อยๆหนั หนา้ กลบั มา หมายจะ จดั การกับไอ้ตวั กวนทป่ี ว่ นไม่เลิก และทนั ทีท่ีมันหันหนา้ มา มนั กพ็ บกับไมค้ มแฝกเรืองแสง ที่ตอนนี้ ถกู หวดลงมาจวนจะถึงหน้ามันอยูแ่ ลว้ !! เปร้ยี งงงงงงง!!! แต่ทว่า ผู้ลงทัณฑ์ก็ยกแขนท้ังสองขึน้ มากนั ทนั ก่อนที่มันจะเหว่ยี ง แขนทงั้ สองออกไป ทำให้ตำรวจหนมุ่ ถูกซัดจนกระเด็นถอยหลังไป ไกล 279

แตท่ ว่า ชายหน่มุ กใ็ ช้เท้าเบรกตวั เองเอาไว้ได้ และพงุ่ เขา้ ใส่อีกฝ่าย ตอ่ อย่างไม่กลัวตาย สร้างความประหลาดใจให้กับผลู้ งทัณฑ์ไม่น้อย กาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!! แตก่ อ่ นทีจ่ ะเข้าถึงตวั อกี าฝูงหนึ่งก็บนิ ผา่ นรา่ งของผลู้ งทัณฑไ์ ป แต่ ละตัวพุ่งตรงเขา้ ใสห่ มวดดิ้ว หมายจะรมุ จิกใหเ้ ละท้งั ตวั แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้กลัวแต่อย่างใด ฤทธ์ิของยาน่นั ทำใหใ้ นตอนน้ี เขาไม่รสู้ ึกกลัว หรือไมร่ ้สู ึกเจ็บอะไรท้ังนั้น ชายหนมุ่ เริ่มตั้งทา่ ง้างไม้ รอ จมูกเรม่ิ สูดอากาศเขา้ ไปเตม็ ปอด กลา้ มเน้ือแขนเร่ิมเกร็งจนปดู โปนคบั เสื้อแขนยาว และทนั ทีที่ฝูงอีกาบินมาถึงตัว ชายหนุ่มกป็ ลดปล่อยทา่ ฝ่าวงล้อม ของตนออกไป ผัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!! 280

เพียงพรบิ ตาเดยี ว แขนขวาของชายหน่มุ ก็ตวัดไปมารอบทิศดว้ ย ความเร็วสูง ฟาดบรรดาอีกาที่เข้ามาขวางจนตัวระเบิดกลายเป็น เศษเน้ือหลายตัว แมจ้ ะมบี างสว่ นท่เี ล็ดลอดการโจมตจี นเข้ามาจกิ ตวั เขาได้ แต่นน่ั มันก็ไม่อาจหยุดย้งั ความระห่ำทีท่ ะลปุ รอทของเขา ในตอนน้ีได้ เม่อื เห็นว่าบรรดานกคงไม่อาจหยุดสตั ว์ประหลาดในรา่ งคนผนู้ ี้ลงได้ ผูล้ งทณั ฑ์จึงใชว้ ธิ ลี อบกัด ยดื แขนและกระซวกกรงเล็บดาบ ปะปน เข้าไปในฝงู นกท่ีกำลงั บินเข้าใสห่ มวดด้วิ หมายจะลอบแทงเขาใน ขณะทกี่ ำลงั งว่ นกบั พวกนกอยู่ ผัวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! เคร้ง!!! หมวดด้ิวยงั คงกระหน่ำไม้ไล่ตีฝูงนกอย่างบ้าคลั่ง ความเร็วในการตี รอบทศิ ของเขามันช่างสูงนกั จนทำให้แม้แต่กรงเล็บท้งั 5 ทีย่ าว เหมือนดาบ และกำลงั พุง่ เข้ามาแบบเนียนๆไปกบั ฝงู นก ก็ไม่อาจฝา่ การโจมตีเขา้ ไปได้ และถูกฟาดจนหักกระจายไปหลายอนั 281

ยกเว้นก็แต่เลบ็ นิ้วกลาง ท่ีเหมอื นจะเล็ดลอดเข้าไปได้ และแทงเข้า ใส่หมวดดวิ้ แบบเต็มๆ \"อั่ค!!!! \" หมวดดว้ิ กระอักเลือดออกมาอกี ครั้ง แตเ่ ขาก็ยังไมย่ อมหยุด ชาย หนุ่มเงือ้ คมแฝกขนึ้ ก่อนจะกระท้งุ ใส่กรงเล็บอันสุดทา้ ย จนมนั หัก ตามเพื่อนไปอีกอนั และพงุ่ เข้าใสอ่ ีกฝ่ายต่อ แมจ้ ะมเี ล็บเสยี บคา ท้องอยกู่ ต็ าม เมื่อเห็นวา่ อีกฝ่ายบ้าเลือดจนถงึ ขดี สดุ และกำลังจะถึงตวั ของมันใน ไม่ช้า ผลู้ งทัณฑจ์ ึงดึงมือกลับมา และตง้ั การ์ดอยู่ในทา่ ป้องกนั เมือ่ เหน็ ดงั นัน้ หมวดดิ้วก็รู้ในทนั ทวี า่ จะแก้ทางอย่างไร เขาเร่มิ ตั้ง ท่า และพงุ่ เขา้ ใสผ่ ูล้ งทัณฑ์เป็นครงั้ สุดทา้ ย ผัวะ!!!! 282

ทนั ทีทเี่ ขาถึงตวั หมวดดว้ิ ก็เหวยี่ งคมแฝกในมอื ทบี่ ัดน้ีกำลงั เปย่ี ม ไปด้วยแสงสวา่ งจากอักขระ ฟาดเสยข้นึ อย่างแรง ความแรงในการตี บวกกบั อำนาจลกึ ลับของคมแฝก ก็ได้ทำให้แขน ท้ังสองของผูล้ งทณั ฑ์ถกู ซัดจนกระเดน็ ขน้ึ ด้านบน และทันทีทีเ่ หน็ วา่ อีกฝา่ ยกำลังเปดิ โลง่ หมวดดิ้วกเ็ ริ่มตง้ั ทา่ อกี คร้ัง ปอดเร่มิ สดู อากาศเข้าไปจนเต็มที่ แขนเรมิ่ ขมวดเกร็งจนปดู โปนคับ เส้อื แต่แทนท่ีจะงา้ งไปด้านขา้ ง เพอื่ เหวีย่ งจากซา้ ยไปขวา หมวดด้ิว กลับเปล่ยี นไปเงื้อไม้เหนือหัวแทน หมายจะหวดลงมาในแนวดิง่ \" ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!! \" ชายหนุม่ คำรามออกมาอย่างสดุ เสียง ความรูส้ กึ โกรธเกรี้ยว เจบ็ ปวด คล่งั แค้น สนิ้ หวัง มีความหวงั และโศกเศร้า บัดนี้ ความรสู้ กึ ทัง้ หมดกำลงั จะได้รบั การสะสางในอีกไม่กวี่ นิ าทีข้างหน้า นี้แลว้ 283

และเพยี งอดึ ใจเดียว คมแฝกเรืองแสงในมอื ของหมวดดิ้วกถ็ ูกปล่อย ออกไป พร้อมกับการโจมตีทีแ่ ฝงไปดว้ ยทกุ สิ่งทกุ อยา่ งของชายหนมุ่ และความรูส้ ึกตา่ งๆหลากหลายอารมณ์ท่ีมากมายจนเอ่อลน้ เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงง!!!!! เสยี งปะทะก้องกังวาลดงั กวา่ ทุกที ก่อนท่ีกระโหลกของผู้ลงทณั ฑ์จะ ถกู แรงปะทะอันมหาศาลท่เี กิดจากทา่ สงั หารของตำรวจหน่มุ อัดจน กระแทกกบั พน้ื ความแรงในการตที ่เี หนือกว่าการตที ผี่ า่ นมาจนเทยี บไมต่ ิด บวกกบั อำนาจลึกลับของไม้ ทบ่ี ดั นี้ได้ตอบสนองต่อความรู้สกึ อันแรงกลา้ ของชายหนมุ่ อยา่ งเต็มท่ี ในท่ีสุด สิ่งท่ีเป็นไปไม่ได้กไ็ ดเ้ กดิ ขึ้น และ ของท่ไี ม่ทวี ันพงั ทลาย ก็ได้พังทลายลง \"อ่อค.....!!! \" ชายสวมแวน่ เริ่มสง่ เสยี งร้องไม่ออก ดวงตาเรม่ิ เหลอื ก ข้ึน ลน้ิ เริม่ จกุ ปาก สตสิ มั ปชัญญะเรมิ่ พรา่ เลือนจนไม่อาจยิงปืนใน 284

มือต่อไป มือขวาของเขาจึงคอ่ ยๆคลายออกและปล่อยปืนจนตกลง บนพื้นเสียงดัง ตบุ้ ! นอกจากชายสวมแว่นทส่ี ภาพดไู ม่จดื แลว้ คนอนื่ ๆเองก็มสี ภาพไม่ ตา่ งกัน สิรนิ ญาถูกชายตาแดงคนหน่งึ นอนคร่อมทบั อยู่บนพ้ืน มอื ท้งั สองของเขากำคอเธอแนน่ จนครสู าวเร่ิมจะแน่นง่ิ ไป มือเรียว สวยของเธอวางลงข้างลำตัว ไม่มีแรงพอแมจ้ ะเหนยี่ วไกยงิ ต่อ ในขณะทเ่ี ด็กชายเต้ ในตอนน้ีเขากำลงั ถูกหญงิ สาวคนหน่ึง อายุรุ่น ราวคราวเดียวกบั สิรนิ ญา กำลงั กำคอของเขาพลางชูเหนอื พื้น นา่ แปลกตรงที่ร่างกายของเธอก็ไม่ได้ดบู ึกบนึ อะไรเลยแท้ๆ แต่กระนั้น เธอกลับยกตวั เด็กชายเต้ ซง่ึ ก็นำ้ หนกั ไม่ใชน่ ้อยๆเลยได้ด้วยมอื ข้าง เดียว เด็กชายในยามนีเ้ องก็ไม่มีแรงจะดิ้นแล้วเชน่ กนั ดวงตาท้ังสองเริ่มดู เลือ่ นลอยไร้สติ และคล้ายกบั จะหมดสิ้นสตอิ ย่างถาวรในไม่ชา้ 285

แต่ทว่า...... เพียงเสย้ี ววนิ าทีก่อนที่ยมทตู จะมากระชากวิญญาณทงั้ สามออกจาก ร่าง....จู่ๆ ทุกสงิ่ ทุกอยา่ งกส็ นิ้ สดุ ลง มอื หลายข้างที่กำลังกำคอพวก เขาอยู่เริ่มคลายตัว ก่อนทเ่ี จ้าของมือหลายสิบคูจ่ ะค่อยๆทรุดลงไป นอนแน่นง่ิ และปล่อยให้ทัง้ สามคนไดเ้ ปน็ อสิ ระ \" แคก่ ๆๆๆ!!! \" ท้ังสามไอออกมาพรอ้ มๆกัน กอ่ นทจี่ ะเร่ิมสดู อากาศเข้าไปให้เตม็ ปอดอีกคร้งั หลังจากที่ขาดอากาศไปจนเกือบตาย \"ส....สำเร็จแลว้ สินะครับ....ร่นุ พี.่ ...\" ชายสวมแว่นเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา ถึงจะไม่เหน็ เหตกุ ารณ์ทางฝั่ง นั้นดว้ ยตาตวั เอง แตเ่ ขาก็พอจะเดาได้ว่า ว่าผลลพั ธข์ องการต่อสนู้ ั้น เปน็ อย่างไร 286

อา...... ชายหนุ่มสง่ เสยี งออกมาอยา่ งแผว่ เบา หลังจากทป่ี ลดปลอ่ ย พลังงานทั้งหมดไปกบั การโจมตเี มื่อสกั ครู่ จนทำให้กำลังวงั ชาที่ ได้มาเรมิ่ มอดลงอีกคร้ัง พรอ้ มกบั ยากระตนุ้ ท่คี ่อยๆหมดฤทธิ์ลง กรงเลบ็ ยาวแหลมนน่ั ยงั คงปกั คาท้องของหมวดด้ิวอยู่ เลือดเองกย็ ัง ดเู หมือนจะไหลซึมออกมาเรือ่ ยๆ แตใ่ นตอนนี้ อะไรจะเกดิ ข้ึนต่อไป เขาก็ไม่สนอะไรอีกแลว้ .... เพราะภาระทกุ อย่างของเขาในตอนนี.้ ...ไดจ้ บสนิ้ ลงแล้ว....จบส้ินลง ไปพร้อมกับชีวติ ของผูล้ งทัณฑ์ 'สามคนนัน้ ...จะเปน็ ยงั ไงกนั บ้างนะ....' ชายหนุ่มคิดอย่างเล่ือนลอย ก่อนที่จะหยุดคดิ อะไรอีก เพราะสติ ในตอนนี้ช่างพรา่ เลอื นเต็มที 287

ดวงตาของเขาเริ่มหร่ีลงอยา่ งชา้ ๆ แต่กระน้ัน เขาก็ยงั คงจ้องร่างอนั ใหญ่โตทีก่ ำลังนอนฝบุ อยู่ข้างๆตนต่อไป กระโหลกของมนั มีรอย แตก และเลือดสแี ดงคล้ำ สภาพย่ำแย่ไมต่ ่างกบั เขาเลยทีเดียว และในไม่ชา้ ดวงตาค่นู ้ัน และสตสิ ัมปชญั ญะของตำรวจหนุ่มกไ็ ด้ ดบั วบู ลง 288

บทส่งท้าย ตกึ ๆๆๆๆ เสียงใครคนหนงึ่ กำลังวง่ิ มาท่ีหอ้ ง เพยี งครูเ่ ดยี ว เจา้ ของฝีเท้าก็ พรวดพราดเข้ามาในห้องมดื ๆ ท่มี จี อมอนเิ ตอร์และคอมพวิ เตอร์ เตม็ ไปหมด เขาวิ่งเขา้ ไปด้านในต่อ พอผา่ นจดุ ทีพ่ วกเขาใช้ทำงานแล้ว ตอ่ ไปก็ จะเป็นจดุ ท่ีคนคนน้นั ใชเ้ ป็นห้องบัญชาการสว่ นตวั พอไปถงึ เขาก็ พบกบั คนทกี่ ำลังตามหาอยู่ นั่งแกรว่ อยบู่ นโต๊ะทำงานที่ดูเรียบๆ คลา้ ยกบั พวกพนักงานออฟฟิศ \" ล.....ลกู พีค่ รบั ?!?! \" ชายคนนน้ั กล่าว ก่อนจะรบี กุลีกจุ อเข้าไปหา คนทอี่ ยเู่ บ้ืองหนา้ อยา่ งรวดเร็ว 289

\" มีอะไรวะ....\" คนผนู้ นั้ กล่าวด้วยน้ำเสยี งเหนื่อยหน่ายเชงิ รำคาญ เมอ่ื เหน็ วา่ คนเบื้องหน้ากำลังมที ่าทีท่ีดูลกุ ล้ลี กุ ลนเกนิ เหตุ \" ล....ลูกพเ่ี ห็นข่าวรึยงั ครบั ?!? \" \" ขา่ วอะไรวะ....แล้วมนั อยใู่ นทวี ีช่องไหน?? \" คนคนน้ันรีบบอกช่องทวี ีออกไป เม่อื รู้ดังนน้ั ผ้เู ปน็ ลูกพีจ่ ึงรีบเปดิ ข่าวไปยังชอ่ งท่ีว่าน้ที ันที \" ออ๋ ....ไอ้ขา่ วที่มใี ครที่ไหนก็ไมร่ ู้ เอาโดรนออกมาเล่นจนเผลอไปชน หมอ้ แปลงระเบดิ ง้ันเหรอ \" \" ใช่ทไ่ี หนล่ะครบั ลกู พ!่ี ?!! จริงๆแล้วน่ะ ไอ้พวกตำรวจมันปดิ ขา่ ว แลว้ กุข่าวปลอมข้นึ มากลบเกลือ่ นตา่ งหาก!! \" คนคนนั้นรีบแย้ง ก่อนจะเร่ิมอธบิ ายต่อ 290

\"ความจรงิ แลว้ นะ่ .....เม่ือคนื น้.ี ...ผู้ลงทณั ฑ์โดนจัดการไปแลว้ นะ ครบั ?!? \" ส้ินประโยคดังกลา่ ว ผ้ทู ่เี ป็นลูกพ่ีกเ็ หมือนจะชะงักไปแว่บหนึ่ง กอ่ นทจี่ ะเร่มิ ถามผเู้ ปน็ ลูกน้องด้วยทา่ ทีท่จี รงิ จังขน้ึ \"......หมายความวา่ ยังไงนะ?!? แล้วใครเปน็ คนจดั การ???! \" \" ม....ไม่รูเ้ หมอื นกันครบั ....เม่ือคนื นม้ี ีคนแถวนั้นจบั ภาพเอาไว้ได้.... ไอ้บ้านน่ั แตง่ ตัวมิดชดิ ...ใสห่ มวกกนั น็อก.....แถมยังใช้คมแฝกเป็น อาวุธ.....เราไมร่ วู้ า่ มนั สกู้ บั ผลู้ งทณั ฑ์อที ่าไหน เพราะพอมีคน ถา่ ยภาพมนั ได้อกี ที ผู้ลงทัณฑ์ก็หายไปแลว้ ครับ?!? \" \" งนั้ เหรอ....แลว้ เรอ่ื งโดรนเมอ่ื วานนี้ล่ะ เกีย่ วข้องกับเรอื่ งนี้ด้วยรึ เปลา่ ?? \" 291

\" ครบั !! เมือ่ วานมีเสยี งดังอึกทกึ ครึกโครมขึ้นในซอยแถวน้ัน จน พวกชาวบ้านไม่กลา้ ออกมาดู นน่ั กเ็ พราะ มคี นปล่อยโดรนพวกนน้ั ออกมาส้กู ับผลู้ งทณั ฑ์นแ่ี หละครับ!?! \" \"เห....มที ้ังไอห้ มวกกนั น็อก แลว้ ก็คนท่ีปล่อยโดรนอีกง้นั เหรอ...ทำ กันเปน็ ขบวนการเลยนี่หวา่ ....\" ผเู้ ป็นลกู พกี่ ล่าวขนึ้ ดว้ ยน้ำเสยี งที่ฟงั ดเู หีย้ มเกรยี ม ราวกบั ยัวะทถ่ี ูกใครก็ไมร่ ู้มาลูบคม \" แต่กเ็ อาเถอะ....ก็ไม่ไดส้ ำคัญอะไรหรอก \" แต่แล้วจู่ๆ ผเู้ ป็นลกู พี่ กลับตอบกลับด้วยท่าทีที่ดอู ่อนลง ราวกบั ไฟทล่ี ุกโชนเมอ่ื สักครไู่ ด้ ดบั ลงอยา่ งกระทนั หนั สรา้ งความประหลาดใจให้กับผูเ้ ป็นลกู นอ้ ง ไม่นอ้ ย \" ทำไมถึงใจเย็นแบบนน้ั ล่ะครับ!!? ผลู้ งทณั ฑ์ถูกจัดการไปแล้วนะ ครบั ?!? แถมไอ้คนที่ทำ ถงึ จะไมร้ วู้ า่ มันเปน็ ใคร แต่ในตอนนี้ มันได้กลายเป็นสัญลกั ษณ์และความหวงั ของพวกท่ี ตอ่ ตา้ นพวกเราแลว้ นะครับ?!? แถมต้นตออำนาจของพวกเราก็มา 292

โดนเกบ็ อีก แบบน้ีพวกเราจะไมแ่ ย่เอารคึ รับ?!? \" ผเู้ ป็นลูกนอ้ ง พยายามอธิบายใหล้ กู พ่เี ขา้ ใจ เผ่ืออีกฝา่ ยจะเร่ิมร้อนรนขน้ึ มาบ้าง \"หึ!!! ถ้าคดิ ว่าทำไดแ้ คน่ ัน้ แล้วจะชนะพวกเราได้...ก็เชญิ ฝันล้มๆ แลง้ ๆตอ่ ไปเถอะ!! \" \"ม....หมายความว่ายงั ไงรึครับ?!?!\" \"...กอ่ นหนา้ นน้ี ะ่ ฉนั เองกเ็ คยเป็นเหมอื นนายท่ีแหละ....พอเหน็ ท่าน ผู้น้ันเสยี ท่า ก็ร้สู ึกกลัวจนทำอะไรไมถ่ ูก... แตใ่ นตอนนีน้ ่ะ....ฉันน่ะ ไมเ่ หมอื นเดมิ แล้วล่ะ...\" \"ม....ไม่เหมอื นเดิม....ยงั ไงรึครับ?!?\" 293

เมื่อเห็นวา่ อีกฝ่ายดูทา่ วา่ จะไม่เขา้ ใจงา่ ยๆ ผู้เป็นลูกพ่ีจึงเริ่มลงมอื ทำอะไรบางอยา่ ง \" เมือ่ ตะกี.้ ...นายบอกวา่ ....นายตั้งชอ่ื ฉัน...วา่ อะไรนะ.....\" ตำรวจหนุ่มพยายามอ้าปากพูดอย่างยากลำบาก เนื่องด้วยความ เจบ็ ปวดที่แล่นไปทวั่ ทั้งตัว อันเป็นผลมาจากบาดแผลท่ีเกดิ จากพ้นื ถนน รอยถูกอีกาจกิ แขนและขาท่ใี ชง้ านหนักเกินไป และ โดยเฉพาะอยา่ งยิ่ง บาดแผลตรงชายโครง่ สขี า้ ง และหนา้ ท้องทดี่ ู จะสาหสั เป็นพเิ ศษ และดว้ ยบาดแผลเหล่าน้ี บวกกบั ความเหน่ือยล้าจากการต่อสู้ จึง ส่งผลใหต้ ำรวจหนุ่มหลับไปนานเกือบ 1 อาทติ ย์แลว้ \" ผ้แู ทรกแทรง ครบั .... ผมกบั เดก็ ชายคนนั้น เปน็ คนต้ังใหร้ ่นุ พเ่ี ลยนะครบั ! \" 294

ชายสวมแว่นกล่าวแบบเนิบๆ แตแ่ ววตาท่อี ยู่หลงั แว่นในตอนนี้ แสดงใหเ้ ห็นถงึ ความภาคภูมิใจในผลงานอย่างเห็นไดช้ ัด \"ท....ทำไม....ถึงเรียกฉนั ...แบบน้นั ละ่ ...\" \" เพราะรุ่นพ่ี...คอื ผทู้ ี่แทรกแซงชะตากรรมของเด็กคนน้ี จนทำให้ เขารอดตายมาไดย้ ังไงละ่ ครบั \" ชายสวมแว่นอธบิ าย ซ่ึงพอได้ยิน แบบน้นั หมวดดิ้วก็แสดงสหี น้าออกมาเชงิ เข้าใจ \"....ง้ีน่เี อง....ก็เขา้ เคา้ อย.ู่ ...\" \".....ไม่อยากเชอื่ เลยนะคะ....วา่ กรมตำรวจจะยอมกุขา่ วเพอื่ ช่วย พวกคุณ...ทั้งๆที่กอ่ นหน้าน้ี ยงั ทำทา่ ว่าจะลงโทษพวกคณุ ท่ีเอาปืน และระเบิดของหลวงไปใชโ้ ดยพละการอยูเ่ ลยแท้ๆ...\" ครูสาวพึมพำ ออกมาดว้ ยสหี นา้ ฉงน 295

\" โทษของพวกเราลดลงไปเยอะ สว่ นหนึง่ กเ็ พราะคณุ ช่วยพดู ด้วย แหละครับ...ขอบคุณมากเลยนะครบั ...\" \"ม....ไม่เป็นไรหรอกค่ะ.... พวกคุณสองคนอุตสาห์เสย่ี งชวี ิตชว่ ยพวก เราสองคนขนาดน้ี เร่ืองนี้ถอื ว่าเลก็ น้อยมากค่ะ \" ครสู าวตอบ พลาง หนั ไปมองหมวดดว้ิ ที่กำลงั นอนบาดเจ็บอยบู่ นเตยี งด้วยสายตาเชงิ ขอบคุณ เพราะแผนท้ังหมดเกดิ ขนึ้ ไดก้ ็เพราะเขา และท่ีพวกเขายงั มชี ีวิตอย่ไู ดจ้ นถึงตอนน้ี ก็เพราะเขาเชน่ กนั \" วา่ แต่.....พวกที่..มาบกุ บ้านนาย..ตอนน้ีเปน็ ไงมั่ง... \" \" พวกน้ันนะ่ เหรอครับ....ก็หลงั จากทร่ี ุ่นพ่จี ัดการเจา้ น่ันลงได้ คน พวกนั้นก็พากนั หมดสติพร้อมกันเอาดื้อๆเลยครับ...พอตื่นข้ึนมาก็ เหมอื นจะจำอะไรไม่ได้ แถมพากันขอโทษขอโพยผมยกใหญ่ เพราะ กลวั จะถกู ตำรวจอยา่ งผมดำเนนิ คดีน่ะครับ....\" ชายสวมแวน่ อธบิ าย ในใจยงั คงรสู้ กึ เสยี้ วไสไ้ มห่ าย เพราะถ้าหมวดดว้ิ จัดการผู้ลงทัณฑช์ ้า กวา่ น้ีอกี แค่ไมก่ วี่ นิ าทีละ่ ก.็ ...ตวั เขาทโ่ี ดนบบี คออยู่ ก็คงจะตายไป แลว้ ....ไหนจะสริ นิ ญาและเด็กชายเตอ้ ีก 296

\" งนั้ เหรอ.....แล้วไปนะ....\" ชายหนุ่มตอบกลบั อย่างโลง่ อก เมอื่ เหน็ วา่ ทั้งสามคนและพวกชาวบา้ นตาค้าง ไม่มใี ครเป็นอะไรมาก ก่อนท่เี ขาจะเรมิ่ หยบิ รีโมทขนึ้ มาเปิดดขู า่ ว ' ขณะนี้ ไดม้ ผี ู้เสยี ชีวิตท้งั หมด ร่วม 5 คนแลว้ คะ่ !! นบั ว่าเปน็ การ เสยี ชวี ิตทีม่ ากทส่ี ดุ เคสหนงึ่ นับต้ังแตท่ ่มี ีการหมายหวั เกิดขึ้นคะ่ ....' \" ห็ะ!?!? \" หมวดดว้ิ อทุ านออกมาอย่างเสยี งดงั จนทำให้อีกสามคน ที่ยืนอยูข่ ้างๆ ถึงกับตกใจไปด้วย ทัง้ สามจึงหนั ไปดขู ่าวในทีวี โดยมีตำรวจหนมุ่ คอยกดเพม่ิ เสยี งข่าว เพือ่ ทำใหท้ ุกคนในห้องได้ยนิ เสียงไดช้ ัดๆ ' เหย่อื ท้ัง 5 อยู่คนละสถานที่กันแทๆ้ แต่กลบั ถูกคนรา้ ยคนเดยี วกนั ฆ่าตายในเวลาที่ไล่เลีย่ กนั ....นมี่ นั หมายความวา่ ยงั ไงกนั คะเนีย่ ?!? ' ' หรือวา่ ส่ิงทเ่ี ราเขา้ ใจมาตลอด...มนั จะผิดงัน้ เหรอครบั ?!? ' 297

\"ม....ไม่จริงน่ะ.... โกหกกนั ...ใช่มยั้ ?!?? \" หมวดดิ้วพดู ด้วยนำ้ เสยี งสน่ั ๆ ดวงตาเบกิ กว้างด้วยความชอ็ ก ในขณะที่อกี สามคนเองก็มีสภาพไม่ตา่ งกนั \"น....นีม่ นั !?! \" ผเู้ ปน็ ลูกนอ้ งกลา่ วดว้ ยสหี นา้ ตกตะลึง ก่อนทีผ่ ูเ้ ป็น ลกู พี่จะกล่าวข้นึ ดว้ ยนำ้ เสยี งเรียบๆ \" เม่อื ก่อน ทา่ นผู้น้ันมแี ค่คนเดียวกจ็ รงิ ....แตห่ ลงั จากที่พวกเราหา ของมาสงั เวยให้ท่านมาเนน่ิ นาน...ปจั จบุ นั ท่านผูน้ นั้ จงึ ไมไ่ ดท้ ำงาน แค่คนเดยี วอกี ต่อไปแลว้ ....\" \"ท....ทำไมถงึ เปน็ แบบนน้ั ล่ะครับ!?! \" 298

\"เอ้า!?! เห็นพวกเรามีการเล่ือนยศ มีการพัฒนาแบบนี้ แลว้ ไม่คดิ ว่า ทา่ นผูน้ นั้ จะมีการพฒั นาบ้างเลยรไึ ง \" ผู้เปน็ ลูกพี่กล่าวปิดท้าย ก่อน จะค่อยๆเอามอื ลบู หนา้ จอคอม ซึ่งบัดนี้ กำลงั ฉายภาพของเจ้า หน้ากากกะโหลกกวาง ที่กำลังปรากฏกายตามจดุ ตา่ งๆของมุมเมือง \" กะอแี คห่ ยดุ ทา่ นผนู้ ้ันได้แค่หนเดียว....มันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ หรอก....ตราบใดที่ยังมกี ารใช้โซเชีย่ ลตดั สนิ ชีวิตคนอ่นื แบบน้ีต่อไป ละ่ กน็ ะ....\" The End 299