คู่มือพุทธมามกะฉบับความรู้พื้นฐานก่อนไปวัด

พ.ศ. ๒๕๐๑ สอบชิงทุน British Council ได้จึงลา พ.ศ. ๒๕๐๒ สิกขาบทไปศึกษาการสอนภาษาอังกฤษที่ พ.ศ. ๒๕๐๔ มหาวิทยาล้ยลอนดอน พ.ศ. ๒๕๐๗ ได้ทุนมูลนิธิเอเชียไปศึกษาที่ มหาวิทยาลัย มิชิแกน สหรัฐอเมริกา ได้ปริญญา M.A. ทางภาษาและวรรณคดีอังกฤษ กลับมาเป็นอาจารย์สอนที่สถาบันเดิมและ เป็นผ้ช่วยเลขาธิการด้านกิจการวิเทศ ลัมพันธ์ ไปรับราชการเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษ พระพุทธศาสนาละปรัชญา ที่คณะมนุษย- ศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้ดำรง ตำแหน่งต่างๆ สูงขึ้นไปตามลำด้บคือ ® หัวหน้าภาควิชาวัฒนธรรมตะวันออก <» หัวหน้าภาควิชามนุษยลัมพันธ์ ® หัวหน้าภาควิชาภาษาปัจจุบันต่าง ประเทศ 0 เลขานุการคณะมนุษยศาสตร์ 0 รองคณบดีคณะมนุษยศาสตร์ 0 คณบดีคณะมนษยศาสตร์ คู่มือพุฑรมามกร ฉบับ ควาพรู้พึ๋นฐานก่อนไปวัล(Q)ป']:วัติย่ฮค.เกยรดิคุผuaoจันท']งาม www.kalyanamitra.org

ตำ แหน่งทางวิชาการ ผ้ช่วยศาสตราจารย์ รองศาสตราอาจารย์ ศาสตราจารย์ ศาสตราจารย์เกียรติคณ ปริญญาดุษฎีบัณฑิต (กิตติมศักดี้) สาขาวิชาปรัชญา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ • ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (กิตติมศักด) สาขาวิชาพุทธศาสนา มหาวิทยาลัย มหามกุฎราชวิทยาลัย เกษียณอายุราชการปี พ.ศ. ๒๕๓๑ สถานะป๋'จจุบัน • ข้าราชการบำนาญ • อาจารย์พิเศษ เฉพาะอย่างยิ่งในด้าน การบรรยายวิชาพระพุทธศาสนาเป็น ภาษาอังกฤษแก่ชาวต่างประเทศที่ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ มหาวิทยาลัย พายัพ ฐ่มอพุทธมามกะ ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด ประวัสิย่อ «.1ทีขรอิคุณ นสง จันทร์งาน www.kalyanamitra.org

เกียรติยศพิเศษ ได้รับพระราชทานเสาเสมาทองคำ สำ หรับ ผู้บำ เพ็ญประโยชน์แก่พระพุทธศาสนาดี เด่นด้านการเขียนได้รับรางวัลครูบาศรีวิชัย สำ หรับผู้บำเพ็ญประโยชน์ดีเด่นแก่ พระพุทธศาสนาพ็ฒนาสังคมในล้านนาไทย พ.ศ. ๒๕๕๐ เปีนพลเมืองดีเด่นแห่งชาติด้านการ สังคมสงเคราะห์ ได้รับเกียรติ เป็นมรดกศิลปินอีสาน ปี ๒๕๕๑ จาก มหาวิทยาสัยขอนแก่น ได้รับประกาศ เกียรติคุณดีเด่นสำหรับผู้บำเพ็ญประโยชน์ แก่ พระพุทธศาสนาจากคณะกรรมาธิการ ศาสนาศิลปวัฒนธรรม สภาผู้แทนราษฎร ๒๕๕๒ ITWนฐานท่อนไปวัด ^๘ค่มอพฺฑรมามกร ฉบบ ความร้พิน ป!ะวัดิย่อ «.๓ย!อิคุณนสง จันทร์งาฆ www.kalyanamitra.org

การพึ่งตนเองของพระพุทธเจ้า อ้างอิงจาก กัณฑ์ที่ ๓๘ สัจจกิริยาดาถา วันที่ ๒๓ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๔๙๗ พระมงดลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) หลวงป๋วัดปาก'แา ภาษีเจริญ www.kalyanamitra.org

การพึ่งตนเองของพระพุทธเจ้า อ้างอิงจาก กัณฑ์ที่ ๓๘ ส้จจกิริยาคาถา มรดกธรรมของ หลวงพ่อวัดปากนา(พระมงคลเทพมุนี) วัดปากนํ้า ภาษีเจริญ และสมาคมศิษย์หลวงพ่อวัดปากนํ้า ฉบับพิมพ์เมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๙ www.kalyanamitra.org

การพึ่งตนเองของพระพุทธเจ้า ๙^1 กัณฑ์ฑื ๓๘ สัจจกิริยาคาถา วันที่ ๒๓ กรกฎาคม พุทธสักราช ๒๔๙๗ นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมมาสมพทฺธสฺส นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมมาสมพทฺธสฺส นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมมาสมพทฺธสฺสฯ นตฺถิ เม สรณํ อฌฺฌํ พุทุโธ เม สรณํ วรํ โสตถิ เต โหตุ สพพทา เอเตน สจจวชฺเชน ธมุโม เม สรณํ วรํ นตฺถิ เม สรณํ อฌฌํ โสตถิ เต โหดุ สพพทา เอเตน สจจวชุเชน สงฺโฆ เม สรณํ วรํ นตถิ เม สรณํ อฌฺฌํ โสตถิ เต โหตุ สพพทา เอเตน สจจวชฺเชน จ พุทธา อนาคตา เย จ อตีตา สมพทฺธา เย โย เจตรหิ สมพทฺโธ พหุนฺนํ โสกนาสโน วิหรึสุ วิหาติ จ สพฺเพ สทฺธมุมครุโน เอสา พุทธาน ธมุมตา อถาป วิหาสฺสนติ ตสฺมา หิ อตฺตกาเมน มหต.ตมภิกงฺขตา สรํ พุท.ธาน สาสนนฺติ ฯ สทธมุโม ครกาตพฺโพ QSJQT|nธมามกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัค ทาTftงคนเอง«0งmsTjnom กัผ<|(ที «๔ ส่จจเทิรํขาคาคา www.kalyanamitra.org

ณ บัดนี้จักได้แสดงธรรมิกถาแก้ด้วยสัจจกิริยาคาถา วาจาเครื่องกล่าวในกาลกระทำสัจ เรียกว่า สัจจกิริยาคาถา วาจาเครื่องกล่าวในกาลกระทำสัจนั้น สัจจะด้องแสวงหา ความจริง หญิงก็ดีชายก็ดีถ้าว่าเป็นคนจริงอยู่แล้วก็ได้ร่อว่าเป็น คนมีสาระแก่นสาร หรือภิกษุสามเณรก็ดี ถ้าว่าเป็นภิกษุ สามเณรที่จริงอยู่แล้วก็ได้ร่อว่าเป็นผู้มีสาระแก่นสารจริง นี้แหละเป็นที่มั่นหมายของพระศาสดาจารย์ทุกๆพระองค์ ที่ล่วงไปแล้วมากน้อยเท่าใด สำ เร็จด้วยความจริงทั้งนั้น ที่จะ มาในอนาคดกาลภายภาคหน้าเท่าใด ก็สำ เร็จด้วยความจริง ซึ่งปรากฏอยู่ในบัดนี้ก็สำเร็จด้วยความจริง ความจริงอันนี้แหละ หญิง ชายคฤหัสถ์บรรพชิตทุกทั้ว หน้า ควรใหัมีในสันดานของอาตมา ก้ามีความจริงอยู่แล้ว ถึงจะแก่เฒ่าชราสักเท่าใดก็ดามเถิดได้ซื่อว่าเป็นคนมีแก่นสาร ถึงจะตั้งอยู่ในปานกลางก็ได้ชื่อว่าเป็นคนมีแก่นสาร ถึงจะตั้ง อยู่ในวัยเป็นเด็ก ก็ได้ชื่อว่าเป็นคนมีแก่นสาร ความจริงอันนี้ เป็นบารมีของพระพุทธเจัา ที่ได้สั่งสม อบรมมาทุกๆ พระองค์ จะเวันเสียสักพระองค์หนึ่งไม่ได้เลย เวันความจริงแล้ว เป็นอันไม่สำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าทีเดียว อย่างแน่นอน เหตุนี้เราท่านทั้งหลาย หญิง ชายคฤหัสถ์บรรพชิดทุก ทั้วหน้า เมื่อรู้จักหสักที่จริงนั้นเป็นอย่างไร ดามวาระพระ บาลีท้าย ยกขึ้นเป็นตำรับตำรา คู่มือพุฑรมามกร:auij ความรู้พึ๋นฐานท่อนใปว้'ด กา'jmnuiojuooทร:wncm nmiin «■๘ ทัจจทริยๆกาทา www.kalyanamitra.org

นตถิ เม สรณํ อฌฺฌํ ที่พึ่งอื่นของเราไม่มี พุทฺโธ เม สรณํ วรํ พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐ ของเรา เอเดน สจจวชุเชน ด้วยการกล่าวสัจนี้ โสตถิ เต โหตุ สพฺพทา ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ นตถิ เม สรณํ อฌฺฌํ ที่พึ่งอื่นของเราไม่มี ธมโม เม สรณํ วรํ พระธรรมเป็นที่พึ่งอันประเสริฐ ของเรา เอเตน สจฺจวชุเชน ด้วยการกล่าวสัจนี้ โสตถิ เต โหตุ สพฺพทา ขอดวามสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ นตฺถิ เม สรณํ อฌฺฌํ ที่พึ่งอื่นของเราไม่มี สงฺโฆ เม สรณํ วรํ พระสงฆ์เป็นที่พึ่งอันประเสริฐ ของเรา เอเตน สจฺจวชฺเชน ด้วยการกล่าวสัจนี้ โสตถิ เต โหตุ สพพทา ขอดวามสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ นี่เนี้อดวามของพระบาลีดลี่ดวามเป็นสยามภาษาได้ ดวามเท่านี้ นี้เป็นหสักสำคัญที่จะแสตง สัจจกิริยาดาถานี้ เพราะเนื่องมาจากสัปดาห์ก่อนๆ โน้น สัปดาห์ด้นวันอังคาร เมื่อเข้าพรรษาแสดงถึงธรรมที่ขาว กับธรรมดา รกดำให้ละเสีย รกขาวให้เจริญต่อไป คู่มือพุฑ&มามกร amjความรู้พนฐานก่อนไปวัด ทารพึ๋งตนIองชอ-เฑ-ระทุฑธพัา ntn-rffi เท๔ สัจจกริยาคาทา www.kalyanamitra.org

รกดำเป็นปหาตัพพธรรมซีกขาวเปนภาเวตัพพธรรม และให้พิจารณากาย วาจา ใจของตนด้วยตนของตนเอง ไม่มี ชั่วด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ ด้วเองพินิจพิจารณาแล้วว่าเสียหายพิรุธอย่างหนึ่งอย่าง ใตไม่ได้ คนอื่นจะพินิจพิจารณาด้วยใจของตน หาดวามเสียหาย พ |V| ^ เม่ เด้ แรJฑงตนและบุคคลอื่นทั้งพินิจพิจารณาด้วยป๋'ญญา ด้วย ก็ไม่เห็นความพิรุธเสียหายอย่างหนึ่งอย่างใด เห็น ความดีชัด ๆ นั่นแหละ ให้รักษาความดีอ้นนั่น ใม่ให้ กระอ้ดกระจาย ให้แน่นอนในชันธสันดาน นึ่ในขั้นด้นเมื่อเข้าพรรษา กัณฑ์ที่สองรองลงมา ให้ เคารพพระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระล้งฆรัตนะ แล้ว แสตงให้รู้จักพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ด้วย จันนี้ ในสัจจกิริยคาถานี้ เพราะเราท่านทั้งหลายทุกทั้ว หน้า อยากหาที่พึ่งกันน้ก ที่ว่าไม่รู้ที่พึ่งจริงอยู่ที่ไหน ที่พึ่ง จริงนี้แหละเป็นตัวสำด้ญน้ก เข้าใจว่าเงินเป็นที่พึ่ง ทองเป็นที่พึ่ง หาเงินหาทองไป แล้วก็ตาย ไม่เห็นติตด้วไปสักนิดเดียว หาเงินหาทองได้แล้ว ไม่ติตด้วไปเลย นี้เข้าใจว่าเงินทองเป็นที่พึ่งแล้วนะ บางพวกคิตไปอีกว่า เป็นตายก็ได้ภรรยาสักคนเถิต จะ คู่มีอททรมามกะฉบับ ความรู้พึ๋นฐานก่อนไปวัด(P)การพี่jnutojuooniETjnsiQๆiuutfn0๘ทัจจกริบๆกาทา www.kalyanamitra.org

ได้พึ่งพาอาศ้ยกันและกัน เอ้า พอได้ภรรยาแล้ว ได้ลูกอีกคน เถิดจะได้พึ่งพาอาศัยลูกต่อไป ผู้หญิงก็เช่นนั้น ได้สามีสักคนเถิดจะได้พึ่งสามีต่อไป พอได้สามีแล้ว ได้ลูกสักคนสองคนเถิดจะได้พึ่งลูกต่อไป แล้วลงท้ายเป็นอย่างไรบ้าง ถามท่านยาย ท่านตาดูบ้างชิ ท่านก็รู้หรอก ท่านบอก ว่าเหลวทั้งนั้น ไม่ใช่ที่พึ่งจริงอะไรสักอย่างหนึ่ง ที่พึ่งเลว เหลวไหลทั้งนั้น เหตุนี้แหละ ที่พึ่งแน่แท้แน่นอนทีเดียวนั้น พึ่งอื่นไม่ได้ พึ่งอื่นพระพุทธเจ้าไม่ทรงรับสั่งเลย รับสั่งว่าพึ่งตัวของตัวนึ่ แหละ ที่ทรงรับสั่งว่า อดตาหิ อดฺดโน นาโถ ดนนึ่แหละเป็นเกาะ อดตาหิ อตฺตโน นาโถ ดนนึ่แหละเป็นที่พึ่งของตัว สุทธิปจฺจตฺตํ อสุทธิ ปจจตฺตํ บริสุทธี้ไม่บริสุทธเฉพาะด้ว นาฌโฌ อญฌํ วิโสธเย บุคคลอื่นทำบุคคลอื่นให้ บริสุทธไม่ได้ ตัองตัวของตัวเองจึงได้ ตัวของตัวเองรักความ บริสุทธ ก็ฑํๆความบริสุทธของตัวได้ ตัวเองรักความบริสุทธ แต่ไม่ทำบริสุทธึ๋ใส่ตัว ก็บริสุทธิ้ V|| V| ^ ฌ เด้ คู่มีอพุฑ&มามกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัฟิ («''^) ทา'!พึ๋งคHIองของฑ!รทุฑธพา ทเนท์ฑี ท๘ ส้จจกิริยา๓ทา www.kalyanamitra.org

ไม่ทำบริสุทธิ้ใส่ตัว ก็ชื่อว่าไม่รักตัว ลงโทษตัวอย่าง ขนาดหนัก เมื่อทำความบริสุทธิ้ให้แก่ตัวแล้ว ช่วยตัวเองอย่าง ขนาดหนัก ทำ ความไม่บริสุทธใส่ตัว เหมือนเรามีผ้าที่สะอาด เอาของโสโครกมาประพรมเสีย ผ้านั้นเป็นอย่างไรบ้าง ผ้าที่ สะอาดนั้นก็ดูไม่ไตั กลายเป็นของเลวไป คนที่สะอาดคนที่ดีๆ แท้ๆ คนที่บริสุทธแท้ๆ ไป ประพฤติชั่วเข้าเป็นอย่างไร ก็เหมือนผ้าเปีอนสกปรกนั้นแหละ ไชไม่ได้ดุจเดียวกัน ตัองรักษาความสะอาดนั้นไว้ พระองค์ ทรงรับสงว่า อตฺตทีป อตตสรณา นาฌฺฌสฺ สรณา ธมฺมทีปา ธมฺมสรณา นาฌฺฌสฺสรณา ว่าตัวนี่แหละเป็นเกาะ ตัวนี้แหละเป็นที่พึ่งของตัว สิ่ง อื่นไม่ใช่ ธรรมนั้นแหละ เป็นเกาะ ธรรมนั้นแหละเป็นที่พึ่ง สิ่งอื่น ไม่ใช่ รับสั่งอย่างนี้ บ้ดนี้ในสัจจกิริยคาถา ท่านยกขึ้นไว้ว่า นตถิ เม สรณํ อฌฺฌํ ที่พึ่งอื่นของเราไม่มื พุทโธ เม สรณํ วรํ พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐ ของเรา คุมอพท&มามกร ฉบ้บ ความรู้พึ๋นฐานก่อนโปว้'ด (๙๖) ทา1{}4«1น10ง110งท1รพฺท0ฬ้า ทณา(ที๋ ท๘ รจจกริยาคาทา www.kalyanamitra.org

อ้าวรู้แหละ พระพุทธเจ้าเป็นทพงอ้นประเสริฐของ เรา พระธรรมเป็นที่พึ่งอ้นประเสริฐของเรา พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง อ้นประเสริฐของเรา เป็นที่พึ่งอ้นประเสริฐของเราแท้ๆ แล้วจะคิดว่ากระไร พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอ้นประเสริฐ ของเราละ เราจะเอาใจเข้าจรดในรูปพระปฏิมากรนี่หรือ รูป พระประธานในโบสถ์นี่หรือ นั่นหรือคือพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง อ้นประเสริฐของเรา พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน? หรืออยู่ในตัวเรา หรือนอกตัวเรา คิดดูชิว่า พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน? ที่เรานับถือพระพุทธเจ้า เอาแหละจะเอาใจไปเข้าที่ไหน จรดเข้าที่พระปฏิมากรนี่หรือ หรือนับถือพระธรรม พระธรรมเป็นที่พึ่งของเรานั่น เอาใจไปจรดในพระธรรมในตู้ ในใบลานนั่น หรือนับถือพระสงฆ์นั่นหรือ เอาใจไปจรดเข้าที่ตรงนุ่ง เหลืองสมมตินี่แหละหรือว่ากระไรกัน นึกดูซิ ท่านตาฟานยายเชียวนะ กล่าวเข้าอย่างนี้ละก็ ท่านตา ท่านยาย งง ที่ไม่เคยไตัยินไตัฟังนั่น งง เอ นี่จะเอาใจไปจรตที่ใดแน่ จึงไตัถูกพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือโนันเอาใจจรดเข้าที่พระสิทธัตถราชกุมาร ที่ กรุงกบิลพัสดุ ผู้เป็นบุตรพระเจ้าสุทโทธนะ สิริมหามายา ที่ ไตัตับข้นธ์ปรินิพพานไปแล้ว ที่เมืองกบิลพัสดุ[นัน ไปจรด เข้าที่พระพุทธเจ้า ตรัสปฐมเทศนาธรรมจ้กกัปปวัตนสูตรนั่น หรือ หรือว่าเอาใจเข้าไปจรดเข้าที่พระปัญจวัคคืทั้ง ๕ หรือ พุฑรมามกะฉบับ ความรูพนฐานก่อนไปวัค(p)การพึ่งฅนเองฃองท7รพฑรเจ้า ทผฆ์พึ่ «ท๔สิจจกรบาคาทา www.kalyanamitra.org

พระยส ๕๕ พระราชกุมาร๓๐ ชฏิล ๑,๐๐๓ รูป โน้นหรือ พุทฺโธ ธมฺโม สงฺโฆ? หรือไม่อย่างนั้น หรือพระพุทธเจ้าอยู่ในตัว พระพุทธเจ้า แปลว่า ตรัสรู้ความรูในตัวของเรา นี่แหละเป็นพระพุทธเจ้า อย่างนั้นหรือ หรือพระธรรมอยู่ในตัว ทำ ถูกทำจริงที่อยู่ในตัวนี่แหละ นั้นคือพระธรรมแล้ว ตัวของตัวที่รักษาความดี ความถูก ความจริง ไม่ให้หาย ไป ความรู้นั้นไม่หายไป ที่รักษาไว่ไตันั้นหรือ เป็นพระสงฆ์ อย่างนี้ก็เหลวทั้งนั้น เอาจริงไม่ได้เลย เอาหล้กฐานไม่ได้ ไม่ใช่พระพุทธเจ้าอันประเสริฐ ไม่ใช่พระธรรมอันประเสริฐ ไม่ใช่พระสงฆ์อันประเสริฐ พระพุทธเจ้าอันประเสริฐนั้นมีจริงๆ หนา แต่ว่าอยู่ในตัว ของเรานี่แหละ พระพุทธเจ้าเป็นเนมิตกนาม พระธรรมก็เป็น เนมิตกนาม พระสงฆ์ก็เป็นเนมิตกนาม ไม่ใช่พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ตัวพุทธรัตห)ะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะนั้นแหละเป็นตัว จริง ยืมให้บังเกิตเป็น พุทโธ ยืมให้บังเกิตเป็น ธมโม ยืมให้บังเกิดเป็น สงโฆ ฬูมอฬุฑรมๆมกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวด ทา งคน10ง1)94ท1£พุท0เจ้า nmtffi «๘ รัจจทายาคาถา www.kalyanamitra.org

พุทธรัตนะยืมให้บงเกิดนั่น ไปตรัสรู้ธรรมทั้งสี่ เกิดสงฆ์ เข้าประณามขึ้นเป็นเนมิตกนามเกิดขึ้นกับพระองค์เป็นพุทโธ พระธรรมรัตนะเล่า ได้ทรงผู้ปฏิบต ไม่ให้ตกไปในที่ชั๋ว รักษาผู้ปฏิป้ตไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว เกิตสงฆ์ที่เป็นเนมิตกนาม เกิดขึ้น เรียกว่า ธมโม นี่เป็นเนมิดกนามเกิดขึ้นอย่างนี้ ก็ส่วนสังฆรัดนะเล่า รักษาธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้า ไว่ไม่ให้หายไป ธรรมนั่นแหละอันพระสงฆ์ทรงไว้ ธรรมอัน พระสงฆ์ทรงไว้ สงฺเฆน ธาริโต ธรรมอันพระสงฆ์ทรงไว้ ที่ ท่านทรงธรรมไว้ใด้นั่นแหละ เป็นเนมิตกนามเกิตขึ้น เรียกว่า สงโฆ พุทโธ ธม.โม สง.โฆ เกิดขึ้นเป็นเนมิตกนาม เหมือน อย่างกับนาม อรหํ สม.มาสม.พุทฺโธ วิชชา จรณสม.ปนโน สุคโต โลก วิทู อนุต.ตโร ปุริสทม.มสารกิ สต.ถา เทวมนุลฺ[สานํ เป็น เนมิตกนามทั้งนั้น สวาก.ขาโต ภควตา ธม,โม สนฺทิฏริโก อกาลิโก เอหิปสฺสิ โก โอปนยิโก ปจจต.ตํเวทิตพ.โพ วิญฌูหิ เป็นเนมิตกนามทั้ง นั่น สุปฎิปนฺโน ภควโต สาวกสง.โฆ อุชุปฏิปนฺโน ภควโต สา วกสง.โฆ ฌายปฏิปนฺโน ภควโต สาวกสง.โฆ สามีจิปฎิปนฺโน ภควโต สาวกสงโฆ นี่เป็นเนมิตกนามทั้งนั่น ไม่ใช่ด้วจริง คู่มือทุทธมามกะ ami ความรู้พึ้นฐานก่อนไปวัด การทงฅนเองซองพรรหฑรเจา กณ'ทํฑ่ <ท๘ สจจกร่ยาคาคา www.kalyanamitra.org

ต้วจริงนะพุทธรัตนะธรรมรัตนะ สังฆรัตนะนั่นแหล: ที่เป็นที่พึ่งจริง ๆ อยู่ที่ไหน ท่านจะเอาใจไปจรดตรงไหน จึงจะถูก พระพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ จะจรตให้ถูกแท้ๆ ละก็ ในมนุษย์นี่แหละมีพุทธรัตนะ ทางไปถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะส้งฆรัตนะมีอยู่ในกายมนุษย์นี่ จะให้ถูกแท้ๆ ต้องจรดอยู่ที่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นมนุษย์ ใส บริสุทธเท่าฟองไข่แดงของไก่ ในกายมนุษย์นี่แหละ เอาใจหยุดทีเดียว พอหยุตกึกเข้าก็ถูกพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะที เดียว พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะไปทางนี้ นั่นก็จะถูก ทางเท่านั่น ย้งไม่ใช่ถูกองค์พุทโธ ธัมโม สังโฆเลย ยังไม่ใช่ถูกองค์ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะเลย ถูกแต่ทางเท่านั่น เอาเถอะถูกทางนั่นเปีนพบตัวแน่นอนละ ไม่ตัองสงสัย เมื่อถูกทางแล้วก็ ใจหยุตอยู่ศูนย์กลางตวงธรรมที่ทำให้ เปีนกายมนุษย์ พอหยุตถูกส่วนเข้า จะเข้าถึงตวงธรรมที่ทำ ให้เปีนกายมนุษย์ละเอียต หยุตอยู่กลางตวงธรรมที่ทำให้เปีนกายมนุษย์ละเฮียต ถูกส่วนเข้า จะเข้าถึงตวงธรรมที่ทำให้เปีนกายทิพย์ ทูนรฬุท&มามกระ ฉบบ ความรู้'พนฐานก่อนไปวค ทา!พงตนเองชองพ!ะทุททพ้า ททเพ์ท «๘ สัจจกริยาคาทา www.kalyanamitra.org

หยุดกลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์หนักเข้า ที่ลัด ว่าลัดๆ ให้เร็วขึ้น หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรม ที่ทำ ให้เป็น กายทิพย์ ถูกส่วนเข้า จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกาย ทิพย์ละเอียด หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์ละเอียด ถูกส่วนเข้า จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม ถูกส่วนเข้า จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม ละเอียด หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหมละเอียด หนักเข้า จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหม หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหม ถูก ส่วนหนักเข้า จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหม ละเอียด หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมละเอียด ถูกส่วนหนักเข้า จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกาย พอ ถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกาย ก็เห็นตัวทีเดียว เข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ หยุดอยู่กลาง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ก็เห็นกายมนุษย์ละเอียด โด่อยู่นี่เอง คู่มือVJjฑธมามกร ฉบับ คาามวู้พนฐานก่อนใปวัด r®o®1 ทา'!ทงคนเ0ผ0งท1รทุฑรฬ้า ททเฟ้ที เท๘ ทัจจmยาทาทา www.kalyanamitra.org

พอเข้าถึงกายมนุษย์ละเอียด หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ ทำ ให้เรนกายมนุษย์ละเอียด ก็เห็นกายทิพย์ พอเข้าถึงกายทิพย์ หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็น กายทิพย์ ก็เห็นกายทิพย์ละเอืยด หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์ละเอียดก็เห็น กายรูปพรหม หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม ก็เห็น กายรูปพรหมละเอียด เข้าถึงกายรูปพรหมละเอียด หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ ทำ ให้เป็นกายรูปพรหมละเอียด ก็เห็นกายอรูปพรหม หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหม ก็เห็น กายอรูปพรหมละเอียด หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมละเอียด ก็เห็นกายธรรม รูปพระปฏิมากรเกตุดอกบัวตูม ใสเหมือน กระจกคันฉ่องส่องเงาหน้า งามน้ก อย่างน้อยๆ หน้าตักไม่ถึง ๕ วา แต่ว่านี่ธรรมกายหยาบ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายหยาบ วัดเส้นผ่า ศูนย์กลางเท่าหน้าตักธรรมกาย ใจธรรมกายไปหยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็น ธรรมกายหยาบนั่นแหละ ถูกส่วนเข้า ก็เห็นธรรมกายละเอียด เส้นผ่าศนย์กลางดวงธรรมเท่าหน้าตัก ๕ วา สง ๕ วา เกด คูมือพุทธมามกร ฉป้บ ความรู้พึ้นฐานก่อนไปวัด ทารพึ๋ตนเอง!)องพระพุฑทพา ทณฟ้ฑึ่ ท๘ สัรจกิริยาคาทา www.kalyanamitra.org

ดอกบัวตูม เห็นชัดๆ อย่างนี้ เมื่อเห็นธรรมกายหยาบ นั่นแน่นั่นแหละตัวพุฑโธแหละ ตัวพุทธรัตนะแหละ เป็นเนมิดกนามให้เกิดขึ้นว่า พุฑโธ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายนั่นแหละเป็นเนมิดกนาม เกิดขึ้นให้เป็น ธัมโม พระธรรมรัตนะ และสังฆรัดนะก็ธรรมกายละเอียดนั่นแหละ เป็นเนมิตก นามเกิดขึ้นเรียกว่า ส้งโฆ นั่นตัองจรด นี่ไม่ใช่จดชื่อนะ จรดตัวจริงนี้ตัองเอาใจไป นิ่งอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพุทธรัตนะทีเดียว วัดเส้นผ่าศูนย์กลางเท่าหน้าตักธรรมกาย เอาใจหยุดนิ่งอยู่ ดรงนั้น นิ่งอยู่ทีเดียวนะ ถูกพระพุทธรัดนะ ถูกพระธรรมรัดนะ ถูกพระสังฆรัตนะ ไม่ตัองมี ๒ ต่อไป นิ่งอยู่ทีเดียว ถูก พระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ นิ่ที่พึ่ง จริง ๆ เป็นอย่างนี้นะ ถ้ารู้จักที่พึ่งจริงอย่างนี้แส้ว อย่าเอาใจไปจรดที่อื่นนะ จรดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นพุทธรัตนะนั่น พอถูก ส่วนเข้าแส้ว จะเข้าถึงธรรมกายละเอียด จรดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกาย ละเอียดเข้าแล้ว นั่นดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายละเอียด วัดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๕ วา กลมรอบตัว ใจธรรมกายละเอียด คูมอพุฑ&มามกร ฉบ้บ ดวามรู้พึ๋นฐานก่อนไปว้'ด ^๑00^ ทารพีงทนเองของฑ•ระทุฑธเจ้า nmtC'n «๘ฬ้จ?ทยาคาทา www.kalyanamitra.org

หยุดนิ่งอยู่กลางดวงธรรม ที่ทำ ให้เป็นธรรมกายละเอียด พอ ถูกส่วนเข้าแล้ว จะเข้าถึงธรรมกายพระโสดา หน้าตัก ๕ วา สูง ๕ วา เกตุดอกบัวตูม หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระโสดา พอถูกส่วนเข้าแล้ว จะเข้าถึง ธรรมกายพระโสดาละเอียด หน้าตัก ๑๐ วา สูง ๑๐ วา และดวงธรรมวัดเล้นผ่าศูนย์กลาง ๑๐ วา เท่ากัน กลมรอบตัว หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระโสดา ละเอียด และพอถูกส่วนเข้า จะเข้าถึงธรรมกายพระสกทาคา หน้าตัก ๑๐ วา สูง ๑๐ วา และดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรม กายพระสกทาคา กัดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑๐ วา กลมรอบตัว หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระสกทาคา จะเข้าถึงธรรมกายพระสกทาคาละเอียด หน้าตัก ๑๕วา สูง ๑๕ วา และดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระสกทาคา ละเอียด กัดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑๕ วา กลมรอบตัว ใจธรรมกายพระสกทาคาละเอียด หยุดนิ่งอยู่ศูนย์กลาง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระสกทาคาละเอียด พอถูก ส่วนเข้าแล้ว จะเข้าถึงธรรมกายพระอนาคา หน้าตัก ๑๕ วา สูง ๑๕ วา และดวงธรรมกัดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๑๕ วา กลม รอบตัว หยุดนิ่งอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระ อนาคาหยาบพอถูกส่วนเข้าจะเข้าถึงธรรมกายพระอนาคา คู่มือพุทธมามกรฉบับ ความรู้พี๋นฐานก่อนไปวัด ^๐^ ทาพึ๋งตนเองของพระทุททเจ้า กัเนฟ้ฑี ««๘จ้จจกริยาทาทา www.kalyanamitra.org

ละเอียด หน้าตัก ๒๐ วา สูง ๒๐ วา และดวงธรรมที่ทำให้เป็น ธรรมกายพระอนาคาละเอียด ๒๐ วา เท่ากัน กลมรอบตัว ใจของธรรมกายพระอนาคาละเอียด หยุดนิ่งอยู่ศูนย์ กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระอนาคาละเอียด นั่น แหละ พอถูกส่วนเข้าแล้วจะเข้าถึงธรรมกายพระอรหัต หน้า ตัก ๒๐ วา สูง ๒๐ วา เกตุดอกบัวตูม และดวงธรรมที่ทำให้ เป็นธรรมกายพระอรหัด วัดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๒๐ วา กลม รอบตัว หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายพระ อรห้ดพอถูกส่วนเข้าก็จะเข้าถึงธรรมกายพระอรหัตละเอียด หน้าตัก ๓๐ วา สูง ๓๐ วา และดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรม กายพระอรห้ดละเอียด วัดเส้นผ่าศูนย์กลาง ๓๐ วา กลม รอบตัวเหมือนกัน นั่นเป็นธรรมกายพระอรห้ดละเอียด แผนนี้แหละ พระสมณโคดมท่านทรงสั่งสอนมา พระ อรห้ดต์ท่านก็คิดเอาเอง ค้นเอาเอง ค้นทํ่วถึงหมด ไม่ตัอง เกรงใจใคร ไปถึงหมด นรก สวรรค็ไปดลอด นรก ๔๕๖ ขุม ตูดลอด อบายภูมิทั้ง ๔ สัดว์ดิวัจฉาน เปรต อสุรกาย มนุษย์ ตูดลอด กายทิพย์ ตูดลอด ชั้นจาตุมหาราช ดาวดึงสา ยามา ตุสิด นิมมานรดี ปรนิมมิดวสวัตตี ไปพูดกันไค้ ถามอะไรกัน ไค้ ไปทำอะไรกันไค้ รู้เรื่องหมด ดลอดจนกระทั้งไปถึง รูป พรหม ๑๖ ชั้นอรูปพรหม ๔ ชั้นไปดลอด นิพพานไปดลอด คูมอฬทรมๆมกร ฉบับ ควาบรู้พนฐานก่อนไปว้ค ^๑0^ ทา'niaตนเองของพJรทุฑธเร้า ททเ<|(ท 01๘ ร้)จ?ทยาคาถา www.kalyanamitra.org

พระพฑธเจ้าไปอยู่ในนิพพานที่ไหน ไปพบกันหมด ไปพูดกันได้ ถามกันได้ทั้งนั้น นี้ถ้าแม้ว่าเข้าถึงที่พึ่งอันนี้แล้วเลิศประเสริฐอย่างนี้นี่ถ้าว่า ผู้หนึ่งผูใดเข้าถึงได้ดังนี้แล้ว ก็นึ่วาจากล่าวสัจจะอันนี้แหละ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อเถิด ความจริงเป็นอย่างนี้ เมื่อรู้จักความจริงดังนี้แล้ว พระพุทธเจัาท่านไดัสำเร็จ ดัดกิเลสเป็นสมุจเฉทปหาน ท่านรู้ว่าท่านเป็นศาสดาจารย์ เอกในโลก ในกามภพ รูปภพอรูปภพ ไม่มีใครลํ้าท่านทีเดียว ไม่มีใครถึงท่านทีเดียว มารพรหม อยู่ในบังดับใดัอำนาจหมด ท่านเฝืานึกอยู่ในพระบัยว่า เออ นี้เราจะเคารพใครละ? ธรรมดาการเคารพนั่น ถ้าว่ามนุษย์คนใดมีดวามเคารพ แน่นหนาอยู่แล้วก็ มนุษย์คนนั้นมีหลักฐาน ภิกษุสามเณรองคใดมีความเคารพแน่นหนาอยู่ใน ที่ใดแล้ว ภิกษุสามเณรองค์นั้น มีหล้กฐาน อุบาสก อุบาสิกาเคารพสิงใดมั่นหมายอยู่แล้ว ก็ได้ ร่อว่า อุบาสกอุบาสิกาคนนั้นมีหลักฐาน ถ้าว่าไม่มีที่เคารพ ไม่มีหลักฐานกันฑีเดียว ไม่มีที่ หลักฐานทีเดียว นักปราชญ์ทุกๆ ประเทศเขากล่าวกันว่า คนที่ชั่วร้ายนะ ไม่สำดัญนัก พอแก่ไดั เขาอิดหนาระอาใจและเกลียดคนไม่มี ศาสนานี้แหละ เขาอิดหนาระอาใจรังเกียจนัก คู่มือพุทธมามกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด ^®0๖^ ทารmตน1อง110งพรรทุทซเจ้า ทเนฑ์ที๋ «๘ ฟ้จจก๊รํบาทาทา www.kalyanamitra.org

คนไม่มีศาสนานั่น ไม่มีที่จรดของใจ ไม่รู้จะเอาใจไป จรดกับอะไร ไม่รู้ที่พึ่งเสียด้วย ไม่มีที่จรด ไม่มีที่พึ่งทีเดียว ไม่มีที่พึ่งก็จะเอาหลักที่ไหน จะเอาอะไรมาแกไข เธอแกไข ไม่ได้เพราะไม่มีหลักใจเสียแล้ว คนด้องมีหลักใจ อย่างพระพุฑธเจ้าท่านได้เป็นศาสดาเอกในโลกด้อง มีหลักพระฑัย หลักใจเหมีอนกัน ถ้าไม่มีหลักใจแล้ว ท่านจะไปเป็นพระพุทธเจ้าขึ้นเอง เป็นเอกอุดมในโลก ไม่ได้ เมื่อท่านพบหลักใจเป็นหลักฐานแล้ว ท่านก็แนะนำสั่ง สอนสรรพลัตว์ทั้งหลายให้มีหลักใจ ไม่ใช่มีเองนะ ไม่ใช่ไปหา เองหรอก มีเอง เมื่อถึงพระอรหัตแล้ว เอาใจจรดติดแน่นที่ดวง ธรรมที่ทำให้เป็นพระอรหัตทีเดียว ไม่ขยับเขยื้อน ไม่เลื่อนที เดียว ตั้งหลักตายด้วทีเดียว ตั้งแน่นตายตัวทีเดียว ตามวาระพระบาลี ท่านยกเป็นตำรับตำราไว้ว่า เย จ อดีตา สมฺพุฑฺธา พระล้มพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่าใต ที่ล่วงไปแล้วด้วย เย จ พุทธว อนาคตา พระพุทธเจ้าเหล่าใตที่จะมาใน อนาคตกาลภายภาคข้างหน้าด้วย โย เจตรหิ สมพทฺโธ พระล้มพุทธเจ้าองค็ใต คูมอพุทรมๆมกร Q1J1J ความรู้พนฐานก่อนไปว้'ด การพึ๋งทนเอ4V0งท'!รพทรฬ้า nmtf'fl(ท๘ อัจจกิริยาทาทา www.kalyanamitra.org

พหุนฺนํ โสกนาสโน ผู้หยั่งความโศกของคนเป็นอัน สพฺเพ สทธมฺมครุโน มากให้พินาศไปซึ่งปรากฏอยู่ใน สพ.เพ สฑฺธมุมครุโน บัดนี้ พระพุทธเจ้าทั้งสิ้น ล้วนเคารพ สัทธรรม ล้วนเคารพสัทธรรมทั้งสิ้น เคารพสัทธรรมนั้นเป็นอย่างไร? ใจนั้นก็ตั้งอยู่กลางดวงธรรมนั้นไม่เขยื้อนเลยทีเดียว ตั้งกายตัวตั้งแน่นหนา ตั้งดีดทีเดียว และตำรับตำรา อ้างว่า อินฺทขีลูปโม แน่นหนาเหมือนเสาเขื่อนที่ฟ้กไว้ หน้าผา ลมพัดไปจากทิศทั้ง ๔ ไม่เคลื่อนเลย อีกน้ยหนึ่ง ปพุพตูปโม เหมือนภูเขาที่ตั้งอยู่โดยปกติ ธรรมดา ลมที่จะพัดมาจากทิศทั้ง๔จะให้ภูเขาเขยื้อนไม่ได้เลย นึ่ฉันใดก็ดี ใจของพระแน่นในธรรมที่ฑำให้เป็น พระพุทธเจ้าอย่างนี้ แต่ว่าปุถุชนก็ไม่แน่นหนาขนาดนัน พระโสดาก็ติดอยู่บัางแล้ว พระสกทาคาแน่นอยู่หน่อย พระ อนาคาแน่นขึ้น พอถึงพระอรห้นต์แน่นจริงทีเดียว เหมือน เสาเขื่อนทีเดียว เหมือนภูเขาทีเดียว ไม่เขยื้อนดามไปทางใด แหละ แน่นขนาดนั้นนั่นแหละ มืที่พึ่ง ท่านได้ที่ตั้งของใจ ที่ ปักของใจ ที่ติดของใจ ไม่ไหวเขยื้อนไปดามใครละโลกธรรม ทั้ง ๔ จะมาระดมพระองค็ให้1จพระองค์เขยื้อนไม่ได้ ดายตัว ทีเดียว ตั้งอยู่ในพรหมวิหาร ฝ่ายเดียว คู่มือพุทธมามกร ฉบับ ความรู้พึ้นฐานก่อนไปวัด Q)Ol^ ทา1ฟ้4ดน1องชองพ'>รทุททพา ทณ■พ์ที่ ««๔พัจ?ทยาคาทา www.kalyanamitra.org

เมตตา รักใคร่ปรารถนาจะให้เป็นสุข กรุณา ความสงสารคิตช่วยจะให้พ้นทุกข์ มุทิตา พลอยยินดีในเมื่อผู้อื่นเขาได้ดี อุเบกขา วางเฉยเมื่อแก!ขอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ก็เฉย หรือถ้าแกไขได้ก็แก็ไป แกไขไม่ได้ก็เฉยเสีย อุเบกขา ไม่สม นํ้าหน้า ไม่อิจฉาริษยาอย่างหนึ่งอย่างใตเลย นึ่หน้าที่ของพระพุทธเจ้าเป็นอย่างนี้ เพราะเหตุนั้น พระพุทธเจ้าท่านเป็นผู้เคารพสัทธรรม วิหรึสุ วิหาติ จ มีอยู่แสัวด้วยพระพุทธเจ้ามีอยู่แล้วด้วย ที่ตรัสรู!ปแล้วมากน้อยเท่าไต มีอยู่แล้วด้วย วิหาติ จ มีอยู่ในบัตนี้ด้วยปัจจุบันนี้ที่มีธรรมกาย นั้นเป็นพระพุทธเจ้าทั้งนั้น คำ ว่าพระพุทธเจ้ามี ๖ จำ พวก สัพพ้ญฌูพระพุทธเจ้า ๑ ปัจเจกพุทธเจ้า ข้อที่ ๒ สาวกพุทธเจ้า เป็นที่ ๓ สุตพุทธเจ้าที่ ๔ พหุสุตตพุทธเจ้าที่ ๕ อนุพุทธเจ้าที่ ๖ พระพุทธเจ้ามี ๖ จำ พวก เป็นธรรมกายแล้วเป็น พระพุทธเจ้าทั้งนั้น เป็นอนุพุทธเจ้า ตามเสด็จพระพุทธเจ้าไป คู่มอพุฑรมามกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด ทๆ-ท่1งตนเองช04*ทร«ทธเจ้า ทณ'ทฑึ๋ ร■๘ ฬัจทิายาทาทา www.kalyanamitra.org

นั่นแหละคือพระพุทธเจ้า นั่นแหละมีอยู่ในปัจจุบนนี้ด้วย อถาป วิหาสุสนฺติ มีต่อไปในภายภาคข้างหน้าด้วย พระพุทธเจ้าจำพวกที่ยังไม่เป็นธรรมกาย พอเป็นธรรม กายแล้ว ก็เป็นปัจจุบันขึ้น ถ้ายังไม่เป็นธรรมกาย ก็เป็น พระพุทธเจ้าในอนาคตไป นี่ปรากฎอย่างนี้ เอสา พุทธาน ธมฺมตา ข้อนี้เป็นธรรมตาของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ปรากฏอย่าง นี้อยู่เนืองนิตย์ อตตา ตสฺมา หิ อตฺตกาเมน มหตฺตมภิกงขตา เพราะเหตุนั้น บุคคลมีความใคร่ประโยชน์ของตน อตฺตกาเมน มหตฺตมภิกงขตา จำ นงความเป็นใหญ่ ไม่มีใครถึงละ สทธมฺโม ครุกาตพฺโพ สรํ พุทธาน สาสนํ พึงระลึกถึงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลายเมื่อจำนง ความเป็นใหญ่ ให้ระลึกคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้ง หลาย ควรเคารพสัทธรรม พึงเคารพสัทธรรม ผู้ที่เคารพสัทธรรมนั่นแหละ จะถึงซึ่งความเป็นใหญ่ เป็นใหญ่อย่างไร? ต่าท่านก็ไม่โกรธ ทำ อย่างไรก็ไม่โกรธ แกไม่อิจฉาริษยาใคร แกตั้งอยู่ในธรรมของแกมน ไม่ง่อน แง่นไปตามใคร คู่มีฝิพุทธมามกะ ฉบบ ความรู้พึ๋นฐานก่อนใปาต ทา1ทงทน10ฬ0งท1£1{ฑ0เจ้า niu<nn เท๘ ท้จ่จทายาคาทา www.kalyanamitra.org

ถึงเด็ก ก็ต้องยกว่าเป็น^หญ่ คนชนิดนั้นถึงกลางคน ก็ต้องยกให้เป็น^หญ่ ถึงเป็นผู้หญิงก็ต้องถือว่าเป็นบัณฑิตถี หญิงประกอบ ต้วยปัญญา หญิงเป็นใหญ่ ไม่ใช่หญิงเลวทราม ไม่ใช่หญิงง่อนแง่น คลอนแคลน มั่นคงตั้งเป็นหลักเป็นฐาน เป็นห้วหน้าประธาน ของคนไต้ หากว่าเป็นสามเณรก็เป็นประธานของคนไต้ เป็นภิกษุก็เป็นประธานของคนไต้ เป็นคนแก่ ก็ยิ่งน่าน้บถึอหน้กเข้า น่าบูชาหน้กเข้า เพราะตั้งมั่นอยู่ในธรรม ไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลน จะด่า จะว่าจะเสียดสีลักเท่าหนึ่งเท่าใดก็ยิ้มแฉ่ง สบายอกสบายใจ เพราะตั้งอยู่ในพระธรรม คนที่ว่านั้นก็ไม่รู้เดียงสา เหมือนพระพุทธเจ้า ใครจะไปด่าก็ด่าไปชิ ใครจะไป เสียดสีก็เสียดสีไปชิ ไม่เขยิ้อนเลย ไม่กระเทือนเลย นึ่แหละ ทางพระพุทธศาสนาประสงค์จริงอย่างนี้ ให้ตั้งมั่น ให้เคารพ ลัทธรรม แด่ว่าเคารพลัทธรรมนั้นเคารพอย่างไร? เอาอีกแหละ เคารพไม่ถูกถึงแก่เฒ่าชราปานใด เป็นภิกษุ สามเณรอุบาสก อบาสิกา เคารพลัทธรรมนั้นเคารพอย่างไร? ฬูมอฬทรมามกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด f(ร)(ร) ทาl{44«IWt041IOJni£T|nOฬ้า ทัเนท์ท เท๘ ฟ้จจกิริยาทาทา www.kalyanamitra.org

เหมือนภิกษุ สามเณร อย่างนี้แหละ บูชานับถืออยู่ เป็น กระถางธูปของพลเมืองอยู่ แต่ว่าไม่รู้ตัว ไม่รู้ตัวว่าเป็น กระถางธูปของพลเมืองอยู่ ไม่เดียงสา ได้แต่ประพฤติเลว ทรามตั้าช้า ผิดธรรมผิดวินัย นั่นฆ่าตัวเองทั้งเป็นแล้ว ไม่ให้เขานับถือ ไม่ให้เขาบูชา ให้เขาเกลียดแล้ว ให้เขาลงโทษแล้ว หนักเช้า เขาก็ใหสึกเสีย อยู่ไม่ได้ภิกษุสามเณรอยู่ไม่ได้แล้ว ประพฤตินอกรีต ผิดธรรม ผิดวินัย ถ้าว่าภิกษุ สามเณรเคารพสัทธรรมอยู่ เป็นสามเณรก็ ไม่ให้เคลื่อนจากศีลของสามเณรไปเสีย นิดหน่อยหนึ่งไม่ให้ ลํ้ากรอบกระทบกรอบศีลทีเดียว ตั้งมั่นอยู่ในกลางศีลทีเดียว เป็นภิกษุก็ตั้งมั่นอยู่ในศีล ๒๒๗ สิกขาบท ไม่กระทบ กรอบของศีล ตั้งมั่นอยู่ในศีลทีเดียว เป็นอุบาสกก็ตั้งมั่นอยู่ในศีลของอุบาสกทีเดียว ในศีล ๕ ศีล ๘ ตามหนัาที่ ไม่กระทบกรอบของศีลทีเดียว เป็นอุบาสิกาก็ตั้งอยู่ในศีลมั่นคง ไม่กระทบกรอบของศีล ทีเดียว ตั้งอยู่ในศีลทีเดียว ถ้าว่าเป็นได้ขนาดนี้ นั่นแหละ เรียกว่า สทุธมุมครุโน เคารพสัทธรรมแหละ ใครก็ด้องไหว้ ใครๆ ก็ด้องบูชา เพราะเหตุว่ามืธรรม เป็นหสัก เป็นประธาน เป็นแก่นแน่นหนา ไม่ง่อนแง่น ไม่ คลอนแคลน เหลวไหลโลเล ได้ชื่อว่าเป็นอายุพระพุทธ ศาสนาต่อไป คู่มีฝิพุฑรมามกรamjความรู้พึ๋นฐานก่อนไปวัด ^๑!^ ทา'!พึ๋งฅนเองVองพ'!รททรฬ้า ทผฑ์ที่ ท๘ฬัจท!บาคาทา www.kalyanamitra.org

ภิกษุ สามเณรประพฤติได้ขนาดนั้น ได้ชื่อ ว่าเป็นอายุ พระพุทธศาสนาต่อไป อุบาสกประพฤติได้ขนาดนั้น ก็จะได้เป็นด้วอย่างของ อุบาสก จะได้เป็นตำรับตำราของอุบาสกในปัจจุบันนี้ และ ภายภาคข้างหน้า อุบาสิกาล่ะ ได้เช่นนี้ก็จะได้เป็นตำรับตำราของอุบาสิกา ในยุคนี้และภายภาคหน้าต่อไป ชื่อว่าเป็นอายุพระพุทธศาสนา ให้เคารพสัทธรรม เคารพสัทธรรมนั้นดีประเสริฐอย่างไรหรือ? ด้งกล่าว แล้วทุกประการ ถ้าว่าใครเคารพสัทธรรมละก็ ไม่ด้องหาข้าว ไม่ด้องหาข้าวสารนะ ไม่ด้องเที่ยวขอเขานะ ไปนั้งอยู่คน เดียวในป่า เขาก็ด้องเลี้ยง เขาก็ด้องเอาข้าวไปเลี้ยง เอา อาหารไปเลี้ยง เอาผ้าให้นุ่งห่ม อย่าไปทุกข์รัอนไปเลย ให้ มนอยู่ในสัทธรรมเข้าเถิด สัทธรรมนี่แหละเป็นตัวสำคัญ สฑธมุโม ครุกาดพุโพ พระพุทธเจ้าท่านสำเร็จแล้ว ท่านเคารพสัทธรรมอย่าง เดียว ใจท่านแน่นในกลางดวงสัทธรรมนั่นแหละ ก็อุบาสก อุบาสิกาเล่ายังไม่มีนี้ ธรรมขั้นสูงยังไม่มีถ้บเขา อยากจะได้สัทธรรม จะเอาใจไปจรดตรงไหนเล่า จุดศูนย์กลาง ของกายมนุษย์ใสบริสุทธิ้เท่าฟองไข่แดงของไก่ นิ่งอยู่กลาง นั้นแหละ ให้เห็นดวงไห่ได้ คู่มีอพุทธมามกะ ฉบับ ความรู้พึ้นฐานก่อนไปวัด ^๑ค^ กา']ทงฅนlOJtioJTiisnnoเจ้า กัเน■เ(ที «๘สัจจทร้นาคาเท www.kalyanamitra.org

ถ้าไม่เห็นก็จรดอยู่กลางดวงนั่นแหละ อย่าไปจรดที่ อื่น จะตัดหัวคั่วแห้งก็ไม่จรดที่อื่น จะตัดหัวคั่วแห้ง เขาบอก ว่าโน่นแน่ เจ็บไข้เต็มทีจะตายแล้ว หมอที่โน้นแน่ดีนัก ยิ้มเฉย ใจปักอยูที่ธรรมนั่น ปวดแข้งปวดขาจัดปักเข้าไป ร้องโอยๆ ก็ช่าง เขาบอกว่าโนันแน่ะ ผู้เป่าเก่งอยู่ที่โน่นดีนักยิ้มเฉย ยิ้ม แฉ่ง เอาใจปักอยู่ที่ธรรมนั่นแหละ ใครๆ ไม่ช่วยก็ป่วดดายไป่เถิด ไม่ไตัเคลื่อนไปจากธรรม มั่นใจปักอยู่ที่ธรรมนั่นเอง ขนาดนี้แม้จะไม่ถึงธรรมกาย ไม่มี พุทธร้ดนะ ธรรมรัดนะ ล้งฆรัดนะ ยังไม่เข้าถึง แต่ว่าเข้าถึง เช่นนี้ ถูกทางพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ ล้งฆรัตนะแน่นอนแล้ว เมื่อถูกทางเช่นนี้แล้วก็มั่นเชียว เคารพมั่นทีเดียว ไม่ ง่อนแง่นไม่คลอนแคลนไม่ท้อถอยละ จะเป็นจะตายก็ช่างเถิต มั่นอยู่กับธรรมรัตนะ กลางกายมนุษย์นั่นแหละ ถ้ามีกายมนุษย์ละเอียด ก็มั่นอยู่กับดวงธรรมที่ทำให้ เป็นกายมนุษย์ละเอียดนั่นแหละ ถ้ามีกายทิพย์ละก็ มั่นอยู่ในดวงธรรม ดวงธรรมที่ทำให้ เป็นกายทิพย์ ที่มีอยู่ในศูนย์กลางกายทิพย์นั่นแหละ ๓ เท่า ฟองไช่แดงของไก่ หรือกายทิพย์ละเอียด ๔ เท่าฟองไช่แดง ของไก่ กายทิพย์ละเอียด ก็หยุดนิ่งอยู่นั่นแหละ ถ้ากายรูป่ พรหมก็หยุดนิ่งอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นรูปพรหม คู่มือทุฑรมามกร aiJU คาามรู้พนปีานก่อนใปวัฟั r®๑๔^ ทา'!{{ง«1นเ0ง110งท1ร1!;ท0ฬ้า nitt-nn 0๘ ทํจจทานาคาถา www.kalyanamitra.org

นั่นแหละ ๕ เท่าฟองไข่แดงของไก่ หรือหยุดนิ่งอยู่ศูนย์กลาง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหมละเอียด ๖ เท่าฟองไข่ แดงของไก่ กลมดิ่งเชียว หยุดนิ่งอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหม ถ้าถึงอรูปพรหมละก็ ใจของกายอรูปพรหมแน่นอยู่ศูนย์กลาง ดวงธรรม ที่ทำ ให้เป็นอรูปพรหมทีเดียว ๗ เท่าฟองไข่แดง ของไก่ กลมรอบตัว งดงามนัก ผ่องใส หรือเข้าศูนย์กลางอรูปพรหมละเอียด หยุดนิ่งอยู่ ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมละเอียดทีเดียว ไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลน ในทางใดทางหนึ่งทั้งหมด ไม่ เลอะๆ เทอะๆ ไม่เหลวไหล เขาว่าจ้าวคนโนันแน่นะ จ้าวผี มันจะดีกว่ามนุษย์อย่างไร มนุษย์ดีกว่าจ้าวผีเป็นก่ายเป็นกอง ถ้าว่ามีฤทธมีเดชก็มี เหมือนผีชิ มนุษย์ก็มืฤทธิ้เดชส่วนมนุษย์เหมือนกัน ข้า ก็มืฤทธิ้ส่วนนั่นในธรรมรัดนะเหมือนกัน ข้าไม่ง่อนแง่น คลอนแคลน ไม่ดามใครละ นี้แหละ สฑฺธมฺโม ครุกาดพุโพ คนชนิดนี้แหละ ภิกษุก็ดี สามเณรก็ดี อุบาสกก็ดี อุบาสิกาก็ดี ได้ชื่อว่า ได้เคารพสัท ธรรมแท้ๆ จริงเลย ควรนับถึอควรไหว้ควรบูชาทีเดียว ที่ได้ชี้แจงแสดงมานี้ตามวาระพระบาลี ที่ยกขึ้นไว่ในเบื้อง ด้นตาม มดยาธิบายพอสมควรแก่เวลา ด้วยอำนาจส้จวาจา ที่อ้างธรรมเทศนาตั้งแต่ด้นจนอวสานนี้ ขอความสุขสว้สดีจง คูมอฬุทธมามกร qiTu ความรู้พึ๋นฐานก่อนใปว้'ต ^๑ ทารพึ๋งคนเ0งนองพรรฑุทรเจัา ทผ1(ที ท๔ฬัจโทิบาทาทา www.kalyanamitra.org

บงเกิดมีแด่ท่านทั้งหลาย บรรดามาสโมสรในสถานที่นี้ทุก ถ้วนหน้า สพฺพพุทธานุภาเวน ด้วยอานุภาพพระพุทธเจ้าทั้ง สพพธมมานุภาเวน ปวง สพฺพสงฆานุภาเวน ด้วยอานุภาพพระธรรมทั้งปวง ปิฏกตดยานุภาเวน ด้วยอานุภาพพระสงฆ์ทั้งปวง ด้วยอานุภาพปีฎกทั้งสาม คือ วิน้ยปีฎก สุดด้นตปิฎก ปรมัดลปิฎก ชินสาวกานภาเวน ด้วยอำนาจชินสาวกของท่านผู้ ชนะมาร จงดลบันดาลให้ความสุขสวัสดอุบ้ตบังเกิดมีในขันธ์ปัญจก แห่งท่านทายกและอุบาสกอุบาสิกาทั้งหลาย บรรดามา สโมสรในสถานที่นี้ทุกถ้วนหน้า อาตมภาพชี้แจงแสดงมาพอสมควรแก่เวลา สมมติว่า ยุติธรรมิกถาด้วยอรรถนิยมความเพียงเท่านี้ เอวํ ก็มีด้วย ประการฉะนี้ ทูมอพุฑรมามก!:ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปว้ด ๑^ กา'รทึ๋งทนเojvaomsnnDm ทพท์ฑึ๋ <>>๔สัจจกิานาทาทา www.kalyanamitra.org

พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) หลวงป่ว้ดปากนํ้า ภาษีเจริญ www.kalyanamitra.org

ประวัติย่อ พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี(สด จนฺทสโร) หลวงป๋วัดปากนา ภาษีเจริญ ผู้ค้นพบวิชาธรรมกาย ชาติภูมิ ะ พระเดชพระคุณหลวงป้วัดปากนํ้า มีนามเดิม ว่า สด มีแก้วน้อย เกิดเมื่อว้นศุกร์ แรม ๖ คา เดือน ๑๑ ปีวอก ตรงก้บวันที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๔๒๗ เป็นบุดรของคุณพ่อเงิน และคุณแม่สุดใจ มีแก้วน้อย ผู้มีอาชีพค้าข้าว ณ อำ เภอ สองพี่น้อง วังหวัดสุพรรณบุรี วัยเด็ก ะในวัยเด็ก หลวงป่วัดปากนํ้าได็ไปเล่าเรียนเขียน อ่านที่วัด ดามประเพณีของชาวไทยในสมัยก่อน ท่านมี อุปนิสัยของผู้นำและเป็นคนทำอะไรทำจริงมาตั้งแต่เล็ก ใน คูมรพุทร}Jามกะ{เบน ความรู้พนฐานก่อนใปว้ด ^๑^ ปรรวัคิช่0พท1«ท1พ1ะทท;พ'):ม'1ค{)เฑทมุน(eraจนททโร) www.kalyanamitra.org

เวลาศึกษาเล่าเรียน ท่านก็ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนอย่างจริงจัง จนสามารถอ่านออกเขียนหนังสืออักษรขอมได้คล่องแคล่ว นับเป็นการสำเร็จการศึกษาของเด็กไทยสมัยนั้น หล้งจากสำเร็จการศึกษาแล้ว ท่านได้กล้บมาช่วยบิดา มารดาประกอบอาชีพค้าข้าว จนอายุได้ ๑๔ ปีเศษ บิดาของ ท่านก็ถึงแก่กรรม ท่านเป็นลูกชายคนโต จึงด้องเป็นผู้หา เลี้ยงครอบครัวแทนบิดา และเนื่องจากท่านเป็นคนรักงาน มี ความขยันข้นแข็ง กิจการค้าข้าวที่ท่านทำอยู่จึงเจริญขึ้นโดย สำ ดับ จนเป็นที่รู้จักในยุคนั้นว่า เป็นผู้มีฐานะดีคนหนื่ง อยากบวช : เมื่ออายุได้ ๑๙ ปีเศษ มีเหตุการถโที่ทำให้ ท่านได้คิดคำนึงถึงความไม่มีสาระในการทำมาหาเลี้ยงชีพ จนเกิดความล้งเวชสลดใจ จึงคิดออกบวชเพื่อแสวงหา หนทางพ้นทุกข์ แต่เนื่องจากในขณะนั้นท่านยังไม่อาจวาง ภาระในการดูแลครอบครัวได้ จึงจุดธูปเทียนบูชาพระและ อธิษฐานว่า \"ขออย่าให้ตายเสืยก่อนเลย ขอให้ใด้บวชและ หากบวชแล้วจะไม่คิดสึกจนดลอดชีวิด\" จากนั้นท่านจึง ขะมักเขมัน ทำ งานยิ่งขึ้น จนรวบรวมทรัพย็ได้จำนวนหนื่ง ซึ่งคะเนว่ามากพอที่มารดาของท่านจะไข้จ่ายไปได้จนตลอด ชีวิต แล้วจึงออกบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา อุปสมบท ะ เดีอนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๔๙ เมื่ออายุได้ ๒๒ปี ท่านได้เข้าอุปสมบท ณว้ดสองพื่นัอง อำ เภอสองพื่นัอง จังหวัดสพรรณบรี โดยมี พระอาจารย์ดี วัดประดสาร เป็น คู่มือพุทธมามกะ ฉบับ ควานรู้พึ้นฐานก่อนไปวัด ^๒^ ประวัรย่อพระเศชพระคุณพระมงค81ทพมุนี(8« จนท8โร) www.kalyanamitra.org

พระอุปัชฌาย์ พระครูวินยานุโยค (เหนี่ยง อินฺทโซโต) วัด สองพี่น้อง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์[หน่ง อินฺทสุวณฺโณวัดสองพี่น้อง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ได้ฉายาว่า จนฺทสโร ในเพศสมณะ ะ โดยเหตุที่การบวชของหลวงป่วัด ปากนํ้า เป็นการบวชด้วยหวังจะทำพระนิพพานให้แจ้ง ทำ น จึงเริ่มศึกษาพระวิน้ยและข้อควรปฏิบ้ตของสงฆ์ตั้งแต่ก่อนบวช คือในระหว่างที่เข้าเป็นนาค ไปท่องคำขอบรรพชาอุปสมบท และเดรียมตัวบวชอยู่ที่วัดเป็นเวลาประมาณ ๑๐ วัน ด้งนั้น เมื่อบวชแล้ว ท่านจึงสามารถปฏิบัติดามพระธรรมวิน้ยได้ อย่างถูกด้องตั้งแต่ด้น หลวงปูวัดปากนํ้าท่านไดใช้เวลาในชีวิดสมณะของท่าน อย่างทรงคุณค่ายิ่ง น้บแต่วันแรกที่บวช ท่านก็เริ่มแกธรรม ปฏิบัติดามที่ตั้งใจไวั ควบคู่กับการเรียนคันถธุระ คือ การ ศึกษาพระปริย้ติธรรม เพี่อคันควัาหลักธรรมคำสอนขององค์ สมเด็จพระสัมมาล้มพุทธเจ้าที่จารีกไวัเป็นภาษาบาลี โดย เฉพาะคัมภีร์มหาสติปัฏฐาน อันเป็นคัมภีร์ที่ว่าด้วยหลักการ ปฏิปัติโดยดรง ท่านศึกษาธรรมปฏิบติเริ่อยไปจากสำน้กนี่ไปสู่สำน้กโน้น ได้ยินใครว่าที่ไหนดีด้องพยายามขอเข้าเป็นศิษย์ศึกษาธรรม ปฏิบติด้วย เช่น พระมงคลทิพมุนี (มุ้ย) อดีดเจ้าอาวาสวัด จ้กรวรรติ พระครูฌานวิรัติ (โปี) วัดพระเชตุพนฯ พระ ทู}J9Vแทรมามกรฉบับ ความรูพนฐานก่อนไปวัด ^๒^ ปรราฅิน่0ท':ะฬชพระคุผพระนงคเแทพมุน(ส« จHnnl:) www.kalyanamitra.org

อาจารย์สิงห์ วัดละครทำ พระอาจารย์ปลื้ม วัดเขาใหญ่ ซึ่ง ล้วนเป็นพระอาจารย์ที่ทรงคุณวิเศษในทางธรรมปฏิป้ต เป็น เยี่ยมทางปริยัติ งามทั้งศีลาจารวัดร และมีลูกศิษย์ลูกหา มากมาย หลวงปูวัดปากนํ้าแกฝนธรรมปฎิบ้ติด้วยความ ตั้งใจจริง จนครูบาอาจารย์รับรองผลแห่งการปฏิบัติ และ ชักชวนให้อยู่ช่วยกันสอนผู้อื่นต่อไป แต่ท่านยังคงรู้สึกว่า ความรู้เท่านี้ยังไม่เพียงพอที่จะช่วยตนเองให้พ้นทุกขใด้ ด้านการศึกษาพระปริยัติธรรม เมื่อท่านเรียนจน สามารถแปลหนังสือใบลานมหาสติปัฏฐานได้ด้งที่ตั้งใจแล้ว จึงหยุดการเล่าเรียนคันถธุระทั้งหมด ตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่าง จริงจัง โดยศึกษาวิธีการปฏิป้ติเพิ่มเติมจากคัมภีร์วิสุทธิมรรค ซึ่งเป็นแบบฉบับของการปฏิป้ติธรรม ค้นพบวิชชาธรรมกาย:พรรษาที่ ๑๒ในปี พ.ศ.๒๔๖๐ ท่านได้จำพรรษาอยู่ที่วัดโบสถ์บน ตำ บลบางคูเวียง นนทบุรี โดยตั้งใจจะตอบแทนพระคุณท่านเจัาอาวาสที่เคยถวาย หนังสือให้ท่านเล่าเรียน และจะได้แสดงธรรมโปรดญาติโยม เมื่อถึงกลางพรรษา ในวันเพ็ญเดือน ๑๐ ท่านมาหวน คิดคำนึงถึงอายุที่ล่วงเลยไปว่า ฝานพรรษากาลมานานถึง เท่านี้แล้วก็ยังไม่ได้รู้เห็นธรรมแฑ้ที่พระพุทธองค์ทรงรู้เห็นเลย จึงตั้งสัจจะอธิษฐานท่าสมาธิภาวนาอย่างเอาชีวิดเป็นเติมพ้นว่า \"ถ้าเรานั่งลงไปครั้งนี๋ใม่เห็นธรรมที่พระพุทธเจ้าค้องการ เป็นอันไม่อุกจากที่นี้จนหมดรวิต\"เมื่อตั้งจิตมั่นลงไปอย่าง คู่มือทฑรมามกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด 1๑๒๒ไ ปรรว้พย่อ พรทคชพใะคุณพระพคaiทพมุน(Bfl จHทal-j) www.kalyanamitra.org

นั้นแล้ว ท่านก็เริ่มปรารภความเพียร โดยได้แสดงความ อ้อนวอนแต่พระพุทธเจ้าว่า \"ขอพระองคได้ทรงพระกรุณาโปรดข้าพระพุทธเจ้า ทรงประทานธรรมที่พระองคได้ตรัสรู้อย่างน้อยที่สุดแล ง่ายที่สุดที่พระองคได้ทรงรู้แล้วแก่ข้าพระพุทธเจ้า ล้าข้า พระพุทธเจ้ารู้ธรรมของพระองค์แล้ว เป็นโทษแก่ ศาสนาของพระองค์แล้วขอพระองค์อย่าทรงประทานเลย ล้าเป็นคุณแก่พระศาสนาของพระองค์แล้ว ขอพระองค์ ได้ทรงพระกรุณาโปรดพระราชทานแก่ข้าพระองค์ ข้า พระองค์รับเป็นทนายศาสนา ในศาสนาของพระองค์จน ตลอดรวิต\" ด้วยการทำความเพียรอย่างไม่อาลัยในชีวิดในที่สุดท่าน ก็เข้าถึงธรรมกายกลางดึกคืนนั้นเอง ณ เวลานั้น ท่านเข้าใจอย่างชัดเจนด้วยตนเองว่า ธรรม ของพระสัมมาล้มพุทธเจ้านี้ลึกซึ้งนัก พ้นวิสัยของการที่จะ ตรึกนึกคิดหรือคาดคะเนเอาได้ เพราะถ้ายังตรึกนึกคิดอยู่ก็ เข้าไม่ถึง จะเข้าถึงได้ด้องทำใหใจ คือ ความรู้ตรึก รู้นึก รู้คิด รวมหยุดเป็นจุดเดียวถ้น พอหยุดก็ด้บ ดับแล้วจึงเกิด ใน เวลาต่อมาท่านจึงกล่าวสรุปไว้เป็นประโยคสั้นๆว่า \"หยุดเป็น ตัวสำเร็จ\" นับแต่นั้นเป็นด้นมา ท่านก็เริ่มศึกษาด้นคว้าเพื่อ หาที่สุดแห่งธรรม ยิ่งด้นคว้าก็ยิ่งแดกฉานเชี่ยวชาญ การเข้าถึงพระธรรมกายของหลวงป่ว้ดปากนั้านี้ นับ ทู}10ฬุ11รมามกร ฉบบ ความรูพนฐานก่อนไปว้รเ ป')ราทินo พ):Iค)1พ):คุ(นท):ม0ค8เทพมุนี(รค า)4ท«โ)) www.kalyanamitra.org

เป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ เพราะมิไค้เป็นเพียงการปฏิบ้ตตาม หรือจดจำจากตำรา แต่เป็นการรู้เห็นและเข้าถึงธรรมจริงแท้ ที่มีอยู่ภายในค้วยตนเอง โตยการตำเนินจิตเข้าไปในหนทาง สายกลางอันเป็นหนทางสู่ความพ้นทุกข์ ในหนทางสายกลางนี้ หากผูใตตำเนินจิตเข้าไปจนถึง ที่สุตไค้แล้ว ย่อมจะค้บค้นเหตุแห่งทุกข์คือกิเลสอาสวะทั้ง มวลให้หมตสิ้น เข้าถึงสุขอันยั่งยืน อันเป็นสุตยอตแห่งความ ปรารถนาของทุกชีวิตไค้ ค้วยเหตุนี้ การค้นพบของท่านจึง เป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อมนุษยชาติ และเหนือสิ่งอื่นไต การ เข้าถึงพระธรรมกายของท่าน ยังเป็นพยานยืนยันพระตำรัส ของสมเด็จพระสัมมาล้มพุทธเจ้า ที่ตรัสไว้แก่เหล่าพระสงฆ์ สาวกว่า \"ธรรมกายเป็นร่อของตถาคต\" ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ใครสักคนจะสามารถรู้เห็นธรรมอันลึก ซึ้งยิ่งไปกว่าสิ่งที่ไค้เล่าเรืยนมาเช่นนี้ โตยเพียงแต่ศึกษาวิธี การและนำมาปฏิป้ติตามเท่านั้น นอกเสียจากว่า บุคคลผู้นั้น จะมีบุญบารมีอันยิ่งใหญ่ที่ไค้สั่งสมมาแต่ครั้งอดีต และเป็นผู้ มีความเพียรอันเลิศ ดังนั้น การเข้าถึงพระธรรมกายของ หลวงปูว้ตปากนั้า ณว้ตโบสถ์บน-บางคูเวียงในรันเพ็ญเดีอน ๑๐ ครั้งนั้นจึงเป็นตุจประกาศนียบัตรรับรองความเป็นคนจริง และปฏิปทาอันถูกค้องของท่านไค้อย่างชัดเจน ยิ่งกว่านั้นยัง เป็นเครื่องยืนยันว่า พระธรรมกายอันเป็นแหล่งแห่งความสุข ความบริสุทธิ้ และความรู้แจ้งนั้น มีอยู่จริงภายในตัวของ มนุษย์ทุกคน คู่มือพุฑ&มามก£ฉบัม ความรู้พึ้นฐานก่อนไปวัด ^๒^ ป«วัทย่อ เคซyทะคุทเพระฆงคamvtuii(สคจนฑสโ!) www.kalyanamitra.org

เผยแผ่วิชชาธรรมกาย ะ หลังจากรู้เห็นธรรมแล้วในครั้ง แรก หลวงป่วัดปากนํ้าคิดจะปลีกตัวหลีกเร้นไปหาความสงบ สงัดตามปาเขาหรือในชนบท เช่นเดียวกับพระภิกษุที่ใฝ่ใจใน การปฏิป้ตสมัยนั้น แต่เมื่อนึกถึงเพื่อนมนุษย์ที่ยังดกทุกข์ ไร้ ที่พื่งอีกจำนวนมาก ท่านจึงคิดจะสอนเพื่อสงเคราะห์เพื่อน มนุษย์ ดามอ้ธยาศัยที่รักการบำเพ็ญประโยชน์อันเป็นปกติ วิ ลัยของท่าน ครั้นออกพรรษา รับกฐินแล้ว ท่านจึงเตินทางไปปฎิบํต ธรรม และสอนที่วัดบางปลา ตำ บลบางเลน นครปฐม เวลา ผ่านไปราว ๔ เดีอน ก็มีพระภิกษุปฎิบ้ติไตัเป็นพยานในการ บรรลุธรรมจำนวน๓ รูป และฆราวาสอีก ๔คนการสอนครั้งนี้ นับเป็นจุดเริ่มตันของการเผยแผ่วิชชาธรรมกาย ต่อมาท่านไตัเตินธุดงคใปสอนในที่ต่างๆ อีกหลายแห่ง มีประชาชนมาศึกษาธรรมปฏิบํติกันเป็นจำนวนมากและต่าง ไตัรับผลดีดามกำลังแห่งการปฎิบติของตนๆ เจ้าอาวาสวัดปากนํ้า ะ ในราวกลางปี พ.ศ.๒๔๖๑ ท่าน ไตัรับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดปากนํ้า ภาษีเจริญ จึง เตินทางออกจากวัดพระเชตุพนฯ มาจำพรรษาที่วัดปากนั้า ซึ่งในขณะนั้นมีสภาพกึ่งวัดร้าง ควรปรับปรุงแกไขให้เรืยบร้อย พ้ฒนาวัด - พัฒนาดน ะ ในระยะแรก การบริหารและ การพัฒนาวัดไม่ราบริ่นนักเนื่องจากพระเก่าและชาวบ้านที่นั้น มีอัธยาศ้ยเป็นนักเลง ปกครองดแลยาก แต่ท่านก็มิไตัย่อท้อ คูมอพุฑรมามกร:C11J1J ความรู้ฬนฐานก่ปีนใปว้'ด ^๑๒(^ ปร£า«1ม่0 ฬ1:เ«1พ1:คุ(นพ1:มงทรเทพมุน(an จHYใnil) www.kalyanamitra.org

เร่งรัดกวดขันพระภิกษุสามเณรให้ประพฤติถูกต้องตามพระ ธรรมวินัย และเปีดสอนธรรมปฏิบัติแก่พระภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกา และประชาชนทั่วไป อย่างจริงจัง เมื่อมี ประชาชนมาปฏิบัติธรรมไต้รับผลดีเป็นจำนวนมาก และต่าง เล่าขานกันต่อไปในวงกว้าง ชื่อของท่านจึงเป็นที่รู้จักในนาม \"หลวงพ่อวัดปากนํ้า ภาษีเจริญ\" ต่อมาท่านไต้ตั้งโรงเรียนราษฎร์สำหรับวัดขึ้น เพื่อ อนุเคราะห็ให้เด็กชาวบัานในละแวกนั้น ไต้รับการศึกษา โดย ไม่ต้องเสียค่าเล่าเรียน ทั้งนี้ ไต้รับความช่วยเหลือจากผู้มีจิด ศรัทธาจำนวนมาก อีกทั้งทางกรมการอำเภอก็ส่งเสริม ทำ ให้ กิจการของโรงเรียนดำเนินไปไต้ต้วยดีจำนวนนักเรียนจึงเพื่ม ขึ้นเรื่อยๆ จากจำนวนสิบเป็นสามร้อย ทำ ให้ชาวบัานแถบ นั้นซาบชื้งในอุปการคุณของท่านที่ทำให้ลูกหลานของตนไต้ เล่าเรียน ในเวลาต่อมาเมื่อทางราชการดำเนินการจัตตั้ง โรงเรียนอย่างทั้วถึง ตาม พรบ. ประถมศึกษา ท่านจึงยกเลิก งานต้านนี้ไป ห้นมาจัตการศึกษานักธรรมและบาลีแทน โตยเหตุที่ท่านมีอัธยาศัยของนักพัฒนา ชอบความเจริญ กัาวหนัาและการทำตนให้เป็นประโยชน์ ดังที่ท่านมักกล่าวว่า \"อยู่ที่ไหน ก็ให้ทาน บริจาคทาน เรื่อยไป ไม่ทำอะไรก็ สอนหนังสือหนังหา สงเคราะห์กลบุตร\"ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ ที่ใต ท่านจึงมักริเรื่มพัฒนาที่นั้นๆให้ดีขึ้นไม่ยอมให้ถอยหลัง บำ เพ็ญตนเป็นประโยชน์อย่างเต็มที่เท่าที่จะทำไต้ เมื่อมาอยู่ ที่วัตปากนั้า ท่านก็ทำหนัาที่ของเจัาอาวาสอย่างดีที่สุต คู่มือพุทธมามก£ ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด ^๒๖^ ป«วํโรย่อ พใทคซพระคุณพระนงคอinwjju(อคจนฺทสโร) www.kalyanamitra.org

ปรับปรุงพัฒนาวัดให้เจริญรุ่งเรืองอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ใน การพัฒนาวัดของหลวงปูวัดปากนํ้านั้น ท่านให้ความสำคัญ แก่การสรัางคนเป็นอันคับแรก ส่วนการก่อสร้างเสนาสนะ หรือสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆ ล้วนเป็นไปเพื่อสนับสนุน งานในการสร้างคนทั้งสิ้น แนวทางในการสร้างคนของท่าน คือ ให้การศึกษาเพื่อ เพื่มพูนความรู้ พัฒนาสติปัญญา ควบคู่ไปกับการพัฒนา จิตใจโดยการเจริญสมาธิภาวนา และการแกฝนอบรมดนเอง ตามพระธรรมวินัย ด้านการศึกษา: ท่านจัดให้มีการเรืยนการสอนนักธรรม และบาลีประจำสำนัก จัดหาครูให้ และยังสร้างโรงเรืยนถาวร เป็นอาคาร ๓ ชั้น จุนักเรืยนไคัถึง ๑,๐๐๐ คน มีห้องนํ้า ห้อง สุขาประจำแต่ละชั้น มีเครื่องตกแต่งอาคารครบถ้วน และมี อุปกรณ์การศึกษาบริบูรณ์ นับเป็นอาคารที่ทันสมัยในยุคนั้น นอกจากนี้ ชั้นบนของอาคารโรงเรืยนคังกล่าว ยังจัดเป็นห้อง โถงสำหรับปฏิป้ตพระกรรมฐานอีกด้วย เมื่อสร้างเสร็จแล้ว อาคารโรงเรืยนหลังนี้ ได้เป็น ประโยชน์แก่คณะสงฆ์เป็นอย่างมาก โดยใช้เป็นสนามสอบ นักธรรมรวมสำหรับอำเภอภาษีเจริญเป็นประจำทุกปี ยิ่งไป กว่านั้น ในช่วงเวลาแห่งการสอบ ท่านยังจัดเลี้ยงกัดดาหาร เพลแก่พระภิกษุสามเณรนักเรืยนด้วย นับเป็นการอำนวย ความสะดวกแก่นักเรืยนได้ดียิ่ง คู่มือพุทธมามกะฉบับ ความรู้พึ๋นฐานก่อนไปวัด ^๒^ ประวัติย่อพระเดชพระคุrแพ•ระฆงครเทพมุนี(ศคจนทสโใ) www.kalyanamitra.org

งานด้านการศึกษานี้ หลวงป่ว้ดปากนํ้าท่านมอบหมาย ให้ศิษย์ที่มีความชำนาญในฝ่ายปริย้ติเป็นผู้ดำเนินการ ด้านการเผยแผ่ ะ ทุกวันพระและวนอาทิตย์ท่านจะแสดง พระธรรมเทศนาแก่ประชาชนทํ่วไปด้วยตนเองเป็นประจำ และทุกวันพฤหัสบดี เวลา ๑๔.๐๐ น. จะสอนการทำสมาธิแก่ พระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ทั้งผู้ที่อยู่ในวัตปากนํ้า ผู้ที่มาจากต่างวัต รวมไปถึงประชาชนทั้วไป พระธรรมเทศนาของหลวงปูวัตปากนํ้านั้น ชัดเจนแจ่ม แจ้งและมีรสชาติ โดยเหตุที่ท่านมีดวามชำนาญทั้งในภาค ปริยัติและภาคปฏิบัติ อีกทั้งยังรู้แจ้งเห็นจริงในธรรมด้วย ตนเองอย่างแจ่มชัด ในเวลาแสดงธรรม ท่านจึงมักยกพระ บาลีพุทธพจน์ขึ้นแสดงก่อน แปลให้ไดํใจความที่ถูกด้องแล้ว จึงขยายความขึ้แนวปฏิปติอย่างชัดเจน ทำ ให้ปฏิบัติตามง่าย การแสตงธรรมของท่าน จึงเป็นการแสตงธรรมที่มีอรรถรส ชวนให้ปฏิบัติตามยิ่งนัก ด้วยเหตุด้งกล่าว จึงมีผู้มา?เกธรรม ปฏิบัติกับท่านและได้รับผลดีของการปฏิบัติเป็นจำนวนมาก รวมนับได้เป็นเรือนแสน ด้านความเป็นอยู่ ะ ในเรื่องความเป็นอยู่และการ?]กฝน อบรมสมาชิกในวัด พระเดชพระคุณหลวงปูวัดปากนํ้าได้ ให้การอบรมสั่งสอนและดูแลพระภิกษุสามเณรอย่างใกล้ชิด โดยการนำพระภิกษุสามเณรทำวัตรในอุโบสถ พรัอมกับให้ โอวาทเป็นประจำทุกวัน ทั้งเชัาและเย็น ให้สรัางกุฏิที่พัก คูมอพฑรมามกร ฉป้บ ความรู้พนฐานก่อนไปวัค ป-เรวัต๊ย่0 พ']:เท1)ฬ1;คุผทร:มงคฝิเทพมุนิ(สท จHทสโ']) www.kalyanamitra.org

สำ หรับพระภิกษุสามเณรอย่างเพียงพอ และมีเครื่องอำนวย ความสะดวกตามควร พอเหมาะพอสมแก่ภาวะนักบวช นอกจากนี้ ท่านยังให้ตั้งโรงครัวของวัดขึ้น รับภาระในการ ดูแลอาหารการขบฉันของพระภิกษุสามเณรทั้งวัดไม่ให้สำบาก จะได้มีเวลาศึกษาและปฎิบดธรรมอย่างเต็มที่ ด้วยเหตุนี้เอง วัดปากนํ้าในสมัยนั้น จึงมีพระภิกษุสามเณรเพิ่มขึ้นอย่าง รวดเร็วจากเดิมที่มีกันอยู่เพียง ๒๐ - ๓๐ รูป จนเป็น ๕๐๐ รูป เศษในปีที่ท่านมรณภาพ หลวงปูวัดปากนํ้าใช้เวลาในชีวิตของท่านอย่างคุ้มค่ายิ่ง โดยปกดิท่านจะไม่ยอมออกไปไหนนอกวัดเลย เวันไวัแต่มี กิจจำเป็นของสงรJที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ หากมีใครนิมนต์ท่านไป สวดมนต์ฉันเพล ท่านมักขอให้พระภิกษรปอื่นไปแทน แมั q<u จำ เป็นด้องออกไปด้วยเหตุหนึ่งเหตุใด ท่านก็จะไปเพียงชั่ว ครู่แล้วรีบกลับมา การออกรับแขกของท่านก็เป็นเวลา คือ หลังฉันเพลและ ในเวลา ๑๗.๐๐ น. ครั้งละ ๑ ชั่วโมงเท่านั้น เวลานอกเหนือ จากนี้ ท่านจะใชีในการทำกิจภาวนาทั้งกลางวันและกลางคืน การทำกิจภาวนา ะ งานปฏิบดสมาธิ เจริญภาวนา ถือ เป็นงานใหญ่ที่สุดในชีวิดของหลวงปูวัดปากนํ้า เป็นงานที่ ท่านให้ความสำคัญและให้เวลามากที่สุด ทุกวันท่านจะ บำ เพ็ญกิจภาวนาในสถานที่ที่จัดไวัเฉพาะซึ่งเรียกว่า\"โรงงาน ทำ วิชชา\"พรัอมกับพระภิกษุ สามเณร และอุบาสิกาที่มีหนัา ^มรพุฑรมๆมกร auti ความเ^ทนฐานก่อนใปว้'ต ^๒^ ปรรวัฬิบ่0 ทเพร:คุผพ']ะมงทรเnvMjU(an จnnaโร) www.kalyanamitra.org

ที่ทำ กิจภาวนา เป็นการทำงานทางใจที่มีเป้าหมายในการ กำ จัดกิเลสอาสวะ จันเป็นเหตุแห่งความทุกข์ ความ เบียดเบียนให้หมดสิ้นไป ควบคู่ไปกับการช่วยแกํใขความ ทุกข์ยากเดือนร้อนของเพื่อนมนุษย์ ในใจของพระเดช พระคุณหลวงปูวัดปากนํ้า มีเป้าหมายเพียงประการเดืยว คือ การขจัดต้นเหตุแห่งกิเลสอาสวะที่บังคับบัญชามนุษย์และ สรรพสัดว์ ให้คิด พูด และทำ ในสิ่งที่ไม่ดื ซึ่งทำให้ต้องเวียน ว่ายตายเกิด ทนทุกข์ ทรมาน วับผลของบาปกรรมอยู่ราไป หากขจัดต้นเหตุดังกล่าวให้หมดสิ้นไป โลกจะมีแต่ความสุข และความดืงามบังเกิดขึ้น และนั้นคือ \"สันติภาพของโลก\" ที่แท้จริง ต้วยเหตุนี้ ตลอดชีวิดของท่านจึงทุ่มเทให้กับการ บำ เพ็ญภาวนา ศึกษาคันควัา และเผยแผ่วิชชาธรรมกาย ต้วยเป้าหมายจันบริสุทธ โดยมิไต้คำนึงอุปสรรคใดๆ ปฏิปทาจันบริสุทธและการแกผ่นตนเองอย่างเอาชีวิด เป็นเดิมพันของหลวงปูวัดปากนั้า จึงเป็นที่มาแห่งความเป็น ผู้ทรงอานุภาพ ทรงคุณธรรม และคุณวิเศษที่น่าจัศจรรย์ใจ จันเป็นกระแสดึงดูดผู้มีศรัทธาและผู้Iฝ่ธรรมทั้งหลายให้เข้า มาศึกษาและปฏิบํตดามระลอกแล้วระลอกเล่าอย่างไม่ขาดสาย ต้งเป็นที่กล่าวขานของปวงชนมาจวบจนปัจจุบัน สานต่อปณิธาน ะ เพื่อไห่วิชชาธรรมกายจันเป็นแก่นของ พระพุทธศาสนานี้ไต้เผยแผ่กวัางไกล นำ สันดิสุขและความ ร่มเย็นไปสู่ชาวโลกไต้อย่างทั้วถึง ต้งนั้น ในปี พ.ศ. ๒๕๔๔ คูมือพุทธมาผกะ ฉบับ ความรู้ผื๋นฐานก่อน!ปว้ด ^๑๓^ ปรรวัฅ๊ย่อ ขฬร:คุณพ']:มงทท1ททมุน(««1จนฺทall) www.kalyanamitra.org

พระเดชพระคุณหลวงป่วัดปากนํ้าจึงมอบหมายคุณครูฉลวย สมบัติสุข ศิษย็ในฝ่ายปฎิบํ[ตธรรมท่านหนึ่ง ซึ่งมีความรูในการ เขียนหนังสือเป็นอย่างดี ให้เรียบเรียงหลักการปฏิบัติธรรม วิชชาธรรมกายไว้โดยให้ชื่อว่า \"คู่มือสมภาร\"ด้วยเห็นว่าเป็น เรื่องที่ผู้เป็นสมภาร หรีอเว้าอาวาสผู้ปกครองว้ดต่างๆ ควรรู้ และปฏิบัติให็ได้จริงทั้งปฏิบตด้วยตนเอง และแนะนำสั่งสอน ญาติโยมสาธุชนให้ปฏิบัติธรรมตามไปด้วยได้ ยิ่งกว่านั้น ในปี พ.ศ. ๒๔๙๘ ท่านได้เรียกประชุมศิษย์ ทั้งหมด พร้อมทั้งปรารภว่า อีก ๕ ปี ท่านจะมรณภาพให้ทุก คนช่วยกันเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั้วโลกให้ใด้ เพราะ วิชชานี้เป็นแก่นแห้ของชีวิต สามารถช่วยคนทั้งโลกให้หลุด พ้นจากห้วงทุกข์แห่งการเวียนว่ายตายเกิด และนำพาลันติสุข มาสู่โลกได้จริง ด้วยคำปรารภด้งกล่าว ภายหลังจากที่หลวงป่ว้ดปากนำ ท่านมรณภาพ ในปี พ.ศ. ๒๕๐๒ แลัว คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ขนนกยูง ซึ่งเป็นศิษย์เอกท่านหนึ่ง ของหลวงป่ว้ดปากนั้า ในฝ่ายธรรมปฏิป้ติ ไดใช้เวลาทั้งชีวิต ของท่านในการเผยแผ่วิชชาธรรมกายจนเป็นที่มาของการก่อ เกิดรัตพระธรรมกาย บุญสถานเพื่อการปฏิบัติธรรมใน ว้นนี้ คู่มือพุทธมามกะ ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด 1๑๓^ ประวัติย่อ พรทดชพระคุณพระมงคaเทพบุน(สดจนทสโร) www.kalyanamitra.org

ก่อนไปวัด พระภาวนาวิริยคุณ(เผด็จ ทตฺตสิโว) www.kalyanamitra.org

ก่อนไปวัด โดย พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทตตชีโว) ปรับปรุงจาก ก่อนไปวัด ฉบับพิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.๒๕๑๗ จัดทำโดย ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม ก่อนไปวัด ฉบับปรับปรุง พ.ศ. ๒๕๔๑ จัดทำโดย ฝ่ายวิชาการ วัดพระธรรมกาย www.kalyanamitra.org

คำ ปรารภ (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก ปีพุทธสักราช ๒๕'๑๗) ชาวพุทธทุกคนจำเป็นต้องไปวัด เพราะ วัดคือสถานที่สำหรับสร้างบุญและใช้ขัดเกลากำจัดกิเลส โดยมีพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เป็นตัวอย่าง เป็นผู้ อบรมสั่งสอน และเป็นผู้แสดงทางถูกให้ วัด - เป็นสถานที่วัดระตับจิดใจ วัดความก้าวหน้า ทางจิด วัดทางไปสวรรค์ วัดทางไปนิพพาน แต่เวันทางไปนรก วัด- เป็นสถานที่สืบศาสนา เป็นที่มาของ วัฒนธรรม เป็นศูนย์รวมของสังคม เป็น แหล่งกลางของศิลปกรรม เป็นสัญสักษเน์ ของชาติไทย คู่มีอพุทธมามกะ ฉบับ ความรู้พึ้นฐานก่อนไปวัด ^๑๓^ คำ ป'iTjn www.kalyanamitra.org

วัด - จึงเป็นสถานที่ศักดิ้สิทธิ้ที่ต้องการความสงบ ความสะอาด ความเรียบร้อย และความ สำ รวม สมควรที่ชาวพุทธทุกคนพึง ประพฤติปฏิบัติตามระเบียบหน้าที่ของชาว พุทธที่ดี ที่ไต้ประพฤติสืบๆ กันมา เพื่อ เป็นการแสดงความเคารพบรรพบุรุษ และ เพื่อประโยชน์สุขของดนเอง ต้วยเหตุต่างๆ ดังกล่าวแล้ว ล้าชาวพุทธคนใดประพฤติ ปฏิบัติตนไม่เหมาะสมภายในบริเวณวัด จึงเป็นความเสื่อม อย่างยิ่งทั้งแก่ตนเอง ผู้อื่น และพระพุทธศาสนา เมื่อวัดมีไวัสำหรับวัดดัวเองดังกล่าวแล้วพุทธคาสนิกชน จึงควรที่จะใช้วัดให้เป็นประโยชน์ทั้งของตนเองและผู้อื่น ต้วยเหตุนี้ ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม จึงไต้พิมพ์หน้งสือ \"ก่อนไปวัด\" เล่มนี้ขึ้น ให้เสมือนเป็นคู่มือการใช้วัดของ สาธุชนทุกท่าน หวังว่าคงเป็นประโยชน์บัางดามสมควร ขอ อนุโมทนา ต่อทุกท่านที่จะไต้ปฏิป้ติดามในโอกาสต่อไป ทดตชีโว ภิกข ประธานอำนวยการสร้าง ศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม ดู่มึอพุทธมามกะ ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด 1๑๓๖1 พำ ป•ท'เท www.kalyanamitra.org

คำ นำ \"<^x~- (ฉบับปรับปรุง ปีพุทธศกราช ๒๕๔๑) วัด คือสถานปลูกฝังพระธรรมในพระพุทธศาสนา ซงพระ ภิกษุใช้อยู่อาศัยเพื่อศึกษาและ!เกฝนอบรมตนเอง พร้อมทั้ง ประพฤติปฏิป้ตตามพระธรรมวินัย ขณะเดียวกัน วัดยังเป็น ศูนย์กลางเผยแผ่พระธรรมคำสอนแก่พุทธศวสนิกชน ทั่วไป โตยมีพระภิกษุเป็นผู้แนะ คือคอยชี้แจงอบรมสั่งสอน และเป็นผู้นำด้วยการประพฤติดีประพฤติชอบให้ดูเป็นแบบ อย่าง วัด เภิตจากความร่วมแรงร่วมใจของพุทธศาสนิกชนทุก หมู่เหล่า ทั้งที่เป็นคฤห้สถ์และบรรพชิต สร้างชี้นเป็นสมบัต ของพระศาสนาและของคนทั้งชาติ คู่มือพุฑรมามกร ฉบับ ความรู้พนฐานก่อนไปวัด ^๓ ทำ นำ www.kalyanamitra.org