Sixth LALE

“ ทกุ ส่งิ ทกุ อยา่ งอาจเปลี่ยนแปลงไป จงใชช้ วี ติ ตวั เองทำ�ความเขา้ ใจกับการเปลย่ี นแปลง อยตู่ ลอดเวลา “ อนชุ า จาปรงั

EDITOR’S NOTE การศึกษาต่อต่างประเทศอาจเป็นความฝันหรือความต้องการของใคร หลายคน ในช่วงไม่ก่ีปีท่ีผ่านมา ประเทศตุรกีเองก็ได้รับความนิยมไม่น้อยในกลุ่ม นักล่าฝันที่ต้องการศึกษาต่อต่างประเทศ แต่ใครจะรู้ว่าเบ้ืองหลังความส�ำเร็จน่า ช่ืนชมเหล่าน้ัน พวกเขาต้องล้มลุกคลุกคลานและอดทนมากแค่ไหน เบ้ืองหลัง รอยย้ิมสดใสในภาพถ่ายสวย ๆ พวกเขาต้องร้องไห้มาแล้วกี่ครั้งให้กับปัญหา และความเหงา ช่วงท่ีฤดูกาลทั้งสี่ในตุรกีเปล่ียนผ่านพวกเขาเองก็ล้วนเปลี่ยนผ่านจาก “ตัวตน” หนึ่งสู่อีก “ตัวตน” หน่ึงเช่นกัน เราอาจเคยพบเจอกับเช้าที่สดใสวัน ที่แสงแดดอ่อน ๆ เชิญชวนให้เราออกไปเท่ียวเล่นข้างนอกแต่แล้วท้องฟ้าก็พลัน มืดลงเมฆฝนก่อตัวและโปรยฝนลงมาอย่างไม่ขาดสายไม่เหลือเค้าความสดใสของ อากาศยามเช้าเลย ชีวิตในตุรกีของนักศึกษากลุ่มน้ีก็ไม่ต่างกัน หลายอย่างเกิด ข้ึนเหนือการคาดเดา ดังนั้นการเตรียม “ใจ” ให้พร้อมจึงส�ำคัญพอ ๆ กับการ เตรียมพร้อม “ร่างกาย” แม้จะชอบหรือไม่ชอบฤดูไหนก็ตามเราก็ไม่สามารถ หยุดย้ือการเปลี่ยนผ่านน้ีได้ แต่การเตรียมพร้อมรับมือกับความเปล่ียนแปลง และเรียนรู้ท่ีจะอยู่กับมันอย่างเข้าใจต่างหากท่ีจะท�ำให้เราก้าวผ่านแต่ละฤดูกาล ได้อย่างสง่างาม เรื่องราวทั้ง 20 เร่ืองท่ีเหล่านักเขียนต่างร้อยเรียงบอกเล่าแง่งามของ ชีวิตนักศึกษาในประเทศตุรกีก�ำลังจะพาคุณผู้อ่านไปสัมผัสถึงความรู้สึกหลาก หลายของพวกเขาท่ีบรรจุอยู่ในทุกตัวอักษรและชวนจินตนาการไปพร้อม ๆ กัน ถึงประสบการณ์ที่พวกเขาพบเจอเรื่องราวท่ีบรรจุก�ำลังใจดี ๆ และค�ำแนะน�ำอย่าง ผู้มาก่อนหรือในฐานะผู้ร่วมทางเพื่อส่งต่อพลังใจดี ๆ ให้กับเหล่านักล่าฝันที่ก�ำลัง หงอยเหงาเศร้าสร้อยท้อถอยหรือเหนื่อยล้ารวมท้ังบรรดาผู้อ่านที่สงสัยใคร่รู้ถึง เรื่องราวชีวิตของนักศึกษาไทยในตุรกีด้วยเช่นกัน I3 ฤดูเปลีย่ นผา่ น

Jusmeenee M. Kheeree EDITOR ‘‘ เพราะเราเช่ือว่าเรื่องราว ข อ ง ค น ห นึ่ ง มี พ ลั ง ต ่ อ อี ก ค น Everything effects everything ’’ Minnah K. บรรณาธกิ ารวารสารลาเล ปีท6่ี I4 บทบรรณาธิการ

Contents SEASON CHANGE I 6TH LALE I5 ฤดูเปล่ยี นผ่าน

9 15 21 31 หนีมาตั้งไกล อีกไม่นาน ลกู โปง่ ในมือ season change สุดท้ายอยู่ในใจ ก็ฤดูใหม่แล้ว (นิทาน 2 ภาษา : ไทย-อังกฤษ) - - - - 59 39 47 53 สารท Habitable Zone When it comes to ละอองสี แห่งการผันเปลี่ยน พื้นที่ชีวิต spring… (นิทาน 2 ภาษา : ไทย-อังกฤษ) - - -จนกว่าดอกไม้จะบาน - 71 77 85 91 who am I ? No one is seasons of life ฤดูที่แล้ว - -perfect - - 97 107 113 123 กาแฟร้อน สรรพสิ่งครั้งแรก The sun ฤดูกาล still shines ที่เปลี่ยนผ่าน และกาแฟเย็น - 137 - - -(นิทาน 2 ภาษา : ไทย-อังกฤษ) 149 155 131 Cold hands เมื่อฤดูกาลมาถึง Life season ดอกหญ้า and feet, change (นทิ าน 2 ภาษา : ไทย-มลาย)ู but warm heart I6 สารบัญ

8

BEAUTIFUL BUT COLD

SILHOUETTE OF RIVER ถา่ ยโดย : มบู ิน สาเมาะ Akdamar island, Van

“ ‘ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าเธออยู่ที่ไหน แต่ปัญหาอยู่ท่ีใจเธอ’ ไม่ว่าเธอจะอยู่ท่ีไหน การหนีมาไกลขนาดนี้ ไม่ได้ช่วยเธอคลี่คลายปัญหา ” 01 สหุดนีมทา้าตย้ัองไยกู่ใลนใจ ดล-ล-ธี

ประโยคความยาวไมถ่ งึ บรรทดั ถูกกด Favorite ไวบ้ นบญั ชี twitter ของ เดก็ หญงิ ทจ่ี ะเรยี กวา่ เดก็ หญงิ กไ็ มถ่ ูกนกั เพราะอายุยา่ งจะเขา้ 20 แลว้ เธอจอ้ ง ประโยคนนั้ อยรู่ ่วมนาที แถมยงั จำ� ประโยคน้ีไดข้ น้ึ ใจ จะไมเ่ ป็นแบบน้ีแน่ หาก มนั ไมด่ นั ไปตรงกบั ชวี ติ เธอเลยสกั นิด “ตุรก”ี ท่ที ่เี ธอมาเพราะคดิ ว่ามนั คงไกลมากพอท่จี ะหนีร้อยปัญหาท่ี เธอกำ� ลงั เผชญิ อยพู่ น้ ประเทศทไ่ี รซ้ ง่ึ จนิ ตนาการในหวั วา่ จะเป็นอยา่ งไร คลา้ ย กบั วา่ เธอขาดสตใิ นการเลอื กมาโดยสน้ิ เชงิ เธอมาอยใู่ นเมอื งเลก็ ๆ ทห่ี า่ งไกล จากความวุน่ วายของอสิ ตนั บลู มา 2 ชวั่ โมง ชวี ติ แสนจะธรรมดาเกนิ ไปของเธอ ถูกด�ำเนินมาจนถงึ ฤดูหนาวทเ่ี ป็นหนาวแรกและหนาวจรงิ ๆ ส�ำหรบั เธอ เสอ้ื กนั หนาวตวั หนาถูกยกขน้ึ สวมชา้ ๆ มองไปดา้ นนอกกเ็ หน็ กนั เป็นเร่อื งชนิ ตา ทอ้ งฟ้าสหี มน่ หมอกหนาปกคลุมเสน้ ทางขา้ งหน้าจนแทบมองไมเ่ หน็ I11 ฤดเู ปลยี่ นผา่ น

‘ชา่ งไมส่ ดใสเอาซะเลย’ เป็นประโยคแรกทโ่ี ผล่เขา้ มาในหวั เธอระหวา่ ง ทก่ี �ำลงั กา้ วขาออกนอกอาคาร ‘ใจกวา้ งเกนิ ไปรเึ ปล่า ทำ� ไมเหงาจงั ’ เป็นความ รสู้ กึ ถดั มาทเ่ี ธอรสู้ กึ ได้ แต่ตอนนนั้ ความเหงากด็ นั แพค้ วามต่นื เตน้ กบั หน้าหนาว ครงั้ แรก ผคู้ นรอบตวั เธอเรง่ กา้ วขาเพอ่ื รบี ไปถงึ ทห่ี มาย จนคลา้ ยกบั วา่ เป็นเธอ คนเดยี วทเ่ี ดนิ อยชู่ า้ ๆ เพอ่ื ซมึ ซบั ความประทบั ใจต่อบรรยากาศนนั้ รา้ นกาแฟ เป็นทห่ี ลบหนาวของประชากรในเมอื ง ชาแกว้ เลก็ ๆ ถูกยกขน้ึ ด่มื เหมอื นเป็น วฒั นธรรมของคนทน่ี ่ี ไมน่ บั บุหรอ่ี กี หลายมวนทถ่ี กู ยกขน้ึ สบู ทงั้ ผหู้ ญงิ และผชู้ าย ‘แปลกตา’ เธอคดิ แคน่ ้ีแลว้ กา้ วขาชา้ ๆ ต่อไป ทุกเหตุการณ์ถูกซมึ ซบั ดว้ ยความเหงาทเ่ี หมอื นจะกวา้ งกวา่ ใจของเธอ แต่กไ็ มร่ วู้ า่ เพราะเสอ้ื หนาวตวั หนารเึ ปล่าทใ่ี หค้ วามอบอุ่นหรอื เพราะเหน็ คนขา้ งหน้าทเ่ี ดนิ โอบกนั แลว้ รสู้ กึ อบอุ่นดจี นเธอเผลอยม้ิ มที งั้ จงั หวะทอ่ี ุน่ ใจและเศรา้ หมองปนกนั ในตวั เธอ ลกั ษณะคลา้ ยทอ้ งฟ้า ในหน้าหนาวทเ่ี ทาเขม้ ปนเทาอ่อน เมอื งเลก็ ๆ แหง่ น้ีทำ� ใหเ้ ธอไมต่ อ้ งเรง่ รบี ท่ี จะไปไหน คนทเ่ี ดนิ อย่เู ตม็ ถนนบอกเธอเป็นนยั ว่าอาจจะเหงาหน่อยแต่กไ็ มไ่ ด้ อา้ งวา้ ง อากาศหนาวสอนเธอใหใ้ จเยน็ ลง ถงึ เธอจะยงั บ่นคนทเ่ี ดนิ อยดู่ า้ นหน้า หรอื เวลารอรถบสั นาน ๆ กต็ าม แต่เอาเถอะ เธอคดิ วา่ เธอใจเยน็ กวา่ เธอคนก่อน เยอะเลย เธอสวมหฟู ังตลอดทางทก่ี า้ วเดนิ เหมอื นจะชว่ ยลดความเหงาลงไดบ้ า้ ง แต่เธอดนั ชอบเพลงเหงากบั เพลงเศรา้ เอามาก ๆ ดว้ ยสิ จนกระทงั่ เธอพาตวั เองมานัง่ ทส่ี วนสาธารณะ เธอชอบเวลาตวั เองได้ หยดุ คดิ ‘ตอ่ ใหช้ วี ติ เราไมไ่ ดม้ เี รอ่ื งวนุ่ วาย แตจ่ ะมบี างอยา่ งทท่ี ำ� ใหเ้ รารสู้ กึ วนุ่ วาย อยดู่ ’ี การไดว้ างตวั เองหา่ งจากผคู้ นชวั่ ครคู่ งจะไดจ้ ดั การกบั พน้ื ทใ่ี นหวั เธอไดด้ ี I12 หนีมาตง้ั ไกล สดุ ทา้ ยอยู่ท่ใี จ

เธอถอื โอกาสโทษสภาพอากาศทท่ี ำ� ใหเ้ ธอเศรา้ ภาพในอดตี ยอ้ นกลบั มาอกี ครงั้ สรปุ แลว้ วา่ เธอหนีไปไหนไมพ่ น้ เลย ‘ปัญหาไมไ่ ดอ้ ยทู่ ว่ี า่ เธออยทู่ ไ่ี หน แต่ปัญหา อยทู่ ใ่ี จเธอ’ ไมว่ า่ เธอจะอยทู่ ไ่ี หนการหนีมาไกลขนาดน้ีไมไ่ ดช้ ่วยเธอคลค่ี ลาย ปัญหา ซ้�ำปัญหากลบั ชดั เจนขน้ึ มาในเวลาทต่ี อ้ งเผชญิ กบั มนั เพยี งลำ� พงั ‘รสู้ กึ แยไ่ มน่ ้อยเลย...’ ‘ไมร่ วู้ า่ คนทอ่ี ยใู่ นพน้ื ทท่ี ม่ี อี ากาศหนาวขนาดน้ีเขาจดั การตวั เองกนั อย่างไรเวลาเศรา้ ใจ หรอื เพราะเธอเป็นมอื ใหม่ ทต่ี อ้ งชนิ กบั มนั มากกว่าน้ีนะ’ ระยะเวลาของหน้าหนาวนานแคไ่ หน ความเศรา้ ทด่ี ำ� เนินในใจเธอกน็ านเท่านนั้ หนังสอื สองสามเล่มทพ่ี กมาช่วยบรรเทาความเศรา้ ของเธอไดด้ ที เี ดยี ว ‘เธอไม่ ไดอ้ ่านหนงั สอื ปีละ 8 บรรทดั อกี แลว้ นะ’ ต่อใหไ้ ม่มคี �ำตอบใหร้ อ้ ยพนั ปัญหาและเธอยงั คงเศรา้ อยู่อย่างนัน้ แต่ ปฏเิ สธไมไ่ ดเ้ ลยวา่ เธอเตบิ โตขน้ึ เลก็ น้อยจากทท่ี เ่ี ธอเลอื กมา เพราะสภาพอากาศ ทห่ี นาวเยน็ ทำ� ใหเ้ ธอใจเยน็ เพราะการทไ่ี มต่ อ้ งรบี เดนิ เธอเลยใสใ่ จ เพราะออ้ ม กอดของครู่ กั เธอเลยยม้ิ งา่ ยขน้ึ เพราะรถบสั ทไ่ี มม่ าสกั ที เธอเลยอดทนและรจู้ กั รอ เพราะสวนสาธารณะทเ่ี ธอไปนงั่ เธอจงึ คดิ เปรยี บตวั เองเป็นตน้ ไมต้ อนหน้า หนาว ทใ่ี บไมถ้ กู ลมแหง่ ความเศรา้ พดั จนหลน่ กระจายเหมอื นตวั เธอทแ่ี ตกสลาย เวลาเศรา้ ใจ ช่วงเวลาของฤดหู นาวมกั ยาวนานกวา่ ฤดทู ใ่ี บไมจ้ ะผลบิ านอกี ครงั้ นนั่ หมายความวา่ เธอจะประกอบตวั เองจากชน้ิ สว่ นทแ่ี ตกสลายไดส้ กั วนั แมว้ า่ อาจจะไมม่ ใี ครใหค้ วามหวงั เธอไดว้ า่ จะเป็นเชน่ นนั้ แต่การทเ่ี ธอหา่ งไกลจากเธอ คนเก่าไดเ้ พยี งเลก็ น้อย กเ็ ป็นความดใี จทย่ี ง่ิ ใหญ่ของเธอแลว้ I13 ฤดเู ปลี่ยนผา่ น

เราไมร่ วู้ ่ามใี ครไหมทห่ี นีมาทน่ี ่ีเช่นเดยี วกบั เธอคนน้ี หรอื จะมใี ครไหม ทผ่ี ่านสองขา้ งทางในฤดูหนาวทเ่ี ศรา้ จวนใจจะแตกสลาย หากเธอเปรยี บหน้า หนาวเป็นดงั่ ความเศรา้ และความเจบ็ ปวด ขอใหภ้ ูเขาทม่ี หี มิ ะหนาปกคลุมขา้ ง หน้าบอกเธอไดว้ า่ เมอ่ื ฤดรู อ้ นเขา้ มาหมิ ะจะละลายหายไป ขอใหใ้ บไมท้ ก่ี ระจาย อยบู่ นพน้ื บอกเธอเชน่ กนั วา่ อกี ไมน่ านฤดใู บไมผ้ ลกิ จ็ ะมาถงึ ไมม่ ฤี ดหู นาวไหนท่ี คงอยตู่ ลอดไปและไมม่ คี วามเศรา้ ไหนจะมนั่ คงอยกู่ บั เรานานแสนนาน อยากใหเ้ ธอเกบ็ หน้าหนาวครงั้ แรกของตวั เองเอาไว้ เรยี นรจู้ ากทุกกา้ ว ทผ่ี า่ นการดำ� เนินชวี ติ ของคนแปลกหน้ารอบตวั เราใหอ้ ะไรเราบา้ งไหม อาจจะมี เวลาทเ่ี ผลอยม้ิ ออกมาหรอื เศรา้ ใจจนอยากรอ้ งไหม้ นั ตรงนนั้ ปัญหาเป็นรอ้ ยเป็น พนั อาจจะไมถ่ กู แกไ้ ข หรอื หาคำ� ตอบไดต้ อนน้ี แต่วนั เวลาทเ่ี ปลย่ี นผา่ นจะทำ� ให้ เราแขง็ แรงพอจะรบั มนั ไดด้ กี วา่ เดมิ น่าจะเพยี งพอ ดล-ล-ธี I14 หนีมาต้ังไกล สุดทา้ ยอยู่ทใ่ี จ

หน้าต่างแห่งการมองเห็น ถ่ายโดย : ฮาซีฟ สลิกา Koza Han, Bursa

“ ตอนท่ีเราสับสน เราไม่มีทางรู้หรอกว่าเราควรท�ำอะไร ต้องท�ำอะไรก่อนดี ฉะน้ันท�ำทุกอย่างท่ีเราท�ำได้ หรือให้สุดความสามารถ หาทางออกจนกว่าเราจะรู้ว่า มันสุดทางแล้วจริง ๆ มันไม่มีทางให้ไปแล้วจริง ๆ แล้วค่อยเปล่ียนเส้นทางการเดินนะ ไม่มีอะไรเสียเวลาหรอก ให้รู้ไว้ว่าทุก ๆ การพยายาม มีผลตอบแทนท่ีดีเสมอ ” 02 กอี็กฤไดมูใ่นหามน่แล้ว 花- Hanaa

ตน้ ไมไ้ รใ้ บประดบั ประดาราวกบั วา่ ถงึ เวลาพกั ผอ่ นของพวกมนั สายลม เยน็ ๆ ทพ่ี ดั ผา่ นกระทบหน้าเบา ๆ ราวกบั สง่ สญั ญาณใหเ้ รารบั รวู้ า่ ฤดหู นาวใกล้ เขา้ มา หมิ ะคอ่ ย ๆ ละลายหายไป ดอกไมเ้ รมิ่ เบ่งบาน ไดย้ นิ เสยี งนนั่ ไหม นก น้อยบนิ วอ่ นทกั ทายทอ้ งฟ้า ฤดใู บไมผ้ ลทิ ร่ี อคอยอยา่ งไรละ่ สองขา้ งทางเตม็ ไป ดว้ ยกลน่ิ หอมกรนุ่ ของกาแฟและขนมปังยามเชา้ ดทู า่ วา่ แสงแดดเชา้ น้ีอุ่นขน้ึ มา เป็นกอง อ่า! ใกลเ้ ขา้ ฤดรู อ้ นแลว้ หรอื น่ี อากาศอุ่นเรม่ิ หนาวขน้ึ เลก็ น้อย ใบไม้ เรมิ่ กลายเป็นสนี ้�ำตาล เสยี งใบไมร้ ว่ งดงั ขน้ึ เบา ๆ ทกุ ครงั้ ทเ่ี ดนิ ผา่ นราวกบั เสยี ง ระฆงั บอกเวลาถงึ การมาของฤดใู บไมร้ ว่ ง ก่อนการเปลย่ี นแปลงของแต่ละฤดมู กั มสี ญั ญาณใหผ้ คู้ นเตรยี มตวั และ เตรยี มพรอ้ มสำ� หรบั การมาของมนั เสมอ แต่ดเู หมอื นวา่ ฤดกู าลน้ีกลบั ไมเ่ หมอื น ทกุ ๆ ฤดทู ผ่ี า่ นมา การมาของมนั ไมม่ สี ญั ญาณเตอื นใด ๆ ทกุ อยา่ งรวดเรว็ โดยท่ี ฉนั ไมท่ นั ไดต้ งั้ ตวั ไมม่ กี ารเตรยี มพรอ้ มใด ๆ I17 ฤดูเปล่ียนผา่ น

หากเปรยี บฤดกู าลเป็นจงั หวะการเปลย่ี นแปลงของชวี ติ ฤดกู าลทเ่ี ปลย่ี น ไปในครงั้ น้ีคงเป็นการเปลย่ี นแปลงทฉ่ี บั พลนั ทส่ี ดุ ในชวี ติ ของฉนั 'ท�ำยงั ไงดลี ่ะ เอายงั ไงต่อดี หยุดท�ำหรอื ไปต่อ' ฉันคดิ ในใจ ค�ำถาม มากมายจากคนรอบขา้ งดงั เขา้ มาไม่ขาดสาย และยงั คงดงั วนเวยี นอย่อู ย่างนัน้ ในโสตประสาทของฉนั 'ตอบยงั ไงดลี ่ะ จะตอบคำ� ถามเหล่าน้ียงั ไง' ฉนั จะใหค้ ำ� ตอบแก่พวกเขา เหล่านนั้ อยา่ งไรดี ในเมอ่ื ฉนั เองกย็ งั หาคำ� ตอบใหต้ วั เองไมไ่ ด้ ฤดกู าลนนั้ ดเู หมอื นวา่ ชา่ งยาวนาน บางครงั้ หนาวเหน็บจบั ขวั้ หวั ใจ บาง ครากร็ อ้ นระอุแทบทนไมไ่ หว ไหนจะคำ� ถามมากมายทป่ี ระดงั ประเดเขา้ มา อกี ทงั้ หลายสายตาทจ่ี บั จอ้ งทุกการตดั สนิ ใจ ช่างเป็นฤดกู าลทท่ี รมานเหลอื เกนิ คงจะ ดกี วา่ น้ีหากมใี ครสกั คนช่วยทำ� ใหอ้ ุ่นใจ เธอวา่ ไหม “ตอนทเ่ี ราสบั สน เราไมม่ ที างรหู้ รอกวา่ เราควรท�ำอะไร หรอื ตอ้ งทำ� อะไร ก่อนดี ฉะนัน้ ทำ� ทุกอย่างทเ่ี ราทำ� ไดใ้ หส้ ุดความสามารถ หาทางออกจนกว่าเรา จะรูว้ ่ามนั สุดทางแลว้ จรงิ ๆ มนั ไม่มที างใหไ้ ปแลว้ จรงิ ๆ แลว้ ค่อยเปลย่ี นเสน้ ทางการเดนิ เถอะนะ ไมม่ อี ะไรเสยี เวลาหรอก ใหร้ ไู้ วว้ า่ ทุก ๆ การพยายามมผี ล ตอบแทนทด่ี เี สมอ” “ถา้ กำ� ลงั สอู้ ยู่ กข็ อใหร้ วู้ า่ ไมไ่ ดส้ อู้ ยคู่ นเดยี ว เราเช่อื ในการตดั สนิ ใจของ เธอ เราเช่อื ในพระเจา้ ” สน้ิ เสยี งปลายสายความมงุ่ มนั่ ทห่ี ายไปกก็ ลบั มา ใครบางคนทำ� ใหฤ้ ดกู าล น้ีดไู มเ่ ลวรา้ ยอกี ต่อไป มาตรแมน้ วา่ ตอ้ งผา่ นไปอกี กฤ่ี ดกู าล ตอ้ งเปลย่ี นแปลงไป อกี กค่ี รงั้ แต่เชอ่ื มนั่ เถอะวา่ ทุก ๆ การเปลย่ี นแปลงมคี วามสวยงามต่างกนั แมฤ้ ดู I18 อกี ไม่นานก็ฤดใู หมแ่ ลว้

หนาวจะทำ� ใหเ้ ธอหนาวเหน็บจนไมอ่ ยากออกจากบา้ น แต่การไดจ้ บิ นมอุ่น ๆ พรอ้ มอ่านหนงั สอื เล่มโปรดสกั เล่มหน้าเตาผงิ กเ็ ป็นอะไรทว่ี เิ ศษสดุ ๆ ไปเลยล่ะ ถงึ แมว้ ่าสายฝนทต่ี กลงมาในฤดูใบไมผ้ ลทิ �ำใหเ้ ธอหงุดหงดิ มาก แต่ อย่างน้อยกม็ ดี อกไมท้ เ่ี ธอชอบก�ำลงั เบ่งบานอวดดอกช่อโตใหเ้ หน็ อยู่นะ บาง ครงั้ เธออาจจะพดู ว่าไมช่ อบฤดรู อ้ นเอาเสยี เลย แต่การไดท้ านไอศกรมี รสโปรด คงเหมาะกบั ฤดูรอ้ นสุด ๆ ไปเลย อาจจะเป็นเพราะดอกไมท้ เ่ี ธอชอบเรม่ิ ผลดั สใี บและเรมิ่ โรยรา เธอจงึ ไม่ค่อยชอบฤดูใบไมร้ ่วงมากนัก แต่เธอจ๋า นัน่ อาจ หมายถงึ การเปลย่ี นแปลงทก่ี ำ� ลงั เรม่ิ กลบั มาอกี ครงั้ บางทใี บไมส้ ใี หมก่ ส็ วยจน น่าหลงใหล เธอวา่ ไหม อยา่ ไปกลวั เลยนะกบั การเปลย่ี นแปลง เพราะทา้ ยทส่ี ดุ การเปลย่ี นแปลง ทม่ี าโดยไม่ทนั ตงั้ ตวั จะสอนใหเ้ รารูว้ ่าเราแกร่งและเก่งแค่ไหนทผ่ี ่านมนั มาได้ ฉนั รวู้ า่ มนั ไมง่ า่ ยทจ่ี ะผา่ นพน้ แต่ละฤดกู าลไปได้ แต่อดทนนะ อกี ไมน่ านกเ็ ขา้ ฤดกู าลใหมแ่ ลว้ .. 花- Hanaa I19 ฤดเู ปล่ียนผา่ น



เม่ือฉันยังเด็ก ถ่ายโดย : นสั รีน มะแซ Haci Bayram Çarşisi, Ankara

“ เธอเองก็อดสงสัย และถามตัวเองไม่ได้ว่า ‘เป็นเพราะลมมันแรง หรือเพราะเธอพยายามจับลูกโป่ง ไม่แน่นพอกันแน่ ที่ท�ำให้ลูกโป่งน้ันลอยหายไป’ ” 03 ลูกโป่ งในมือ โปรดปราน

กาลครงั้ หน่ึงนานมาแลว้ ณ สวนสนุกแหง่ หน่ึงทเ่ี ปรยี บเสมอื นดนิ แดน มหศั จรรยส์ ำ� หรบั เดก็ น้อยทงั้ หลาย สวนสนุกแหง่ น้ีถกู ประดบั ประดาไปดว้ ยสสี นั มากมายและสงิ่ ก่อสรา้ งทแ่ี ปลกตา เป็นสถานทแ่ี หง่ จนิ ตนาการสำ� หรบั เดก็ ๆ ท่ี อาจดธู รรมดาเมอ่ื มองผา่ นตาของผใู้ หญ่ สถานทแ่ี ห่งน้ีมกั คลาคล่ำ� ไปดว้ ยผคู้ น หลากหลายชว่ งวยั และหลากหลายกลุม่ บางคนอาจมากนั เป็นคนครอบครวั หรอื มากนั เป็นครู่ กั บางคนกม็ ากนั เป็นกลุ่มใหญ่กบั กลุ่มเพอ่ื น แต่สง่ิ ทท่ี ุก ๆ กลุ่มมี เหมอื นกนั คอื รอยยม้ิ ทป่ี ระดบั บนหน้าและเสยี งหวั เราะ เดก็ หญงิ คนหน่ึงยนื ออ้ นวอนขอพ่อกบั แม่ของเธอซ้อื ลูกโป่งสหี วานใบ ใหญ่ ดวงตาใสจอ้ งมองลูกโป่งสหี วานสลบั ไปมากบั ใบหน้าของพ่อกบั แม่ระคน รอ้ งขอ “นะคะ ซอ้ื ใหห้ นูหน่อยนะคะ” เมอ่ื การสง่ สายตาออดออ้ นไมเ่ ป็นผล เดก็ สาวตดั สนิ ใจรอ้ งขอแสดงความตอ้ งการออกมา ผเู้ ป็นแมห่ นั ไปสบตากบั พอ่ เพอ่ื I23 ฤดูเปลี่ยนผ่าน

ถามความเหน็ เมอ่ื ผเู้ ป็นพอ่ ยม้ิ บาง ๆ เป็นการอนุญาต คณุ แมจ่ งึ หนั มาพยกั หน้า ใหล้ กู สาวตวั น้อย “เย!้ !!” เดก็ สาวรอ้ งตะโกนออกมาดว้ ยความดใี จ ใบหน้าเงา้ งอ ถูกแทนทด่ี ว้ ยรอยยม้ิ สดใส ก่อนทเ่ี ดก็ น้อยจะยน่ื มอื ไปรบั ลกู โป่งสหี วานจากคน ขาย เธอกระชบั เชอื กในมอื ใหแ้ น่นขน้ึ ขณะมองลูกโป่งสหี วานบนทอ้ งฟ้าอย่าง หวงแหน ไมว่ า่ จะตอนทานอาหาร ถ่ายรปู หรอื ทำ� อะไรกต็ าม เดก็ น้อยไมเ่ คย วางลกู โป่งแสนรกั ไวไ้ กลตวั ของเธอเลย สฟี ้าสว่างของทอ้ งฟ้าแปรเปลย่ี นเป็นสสี ม้ ทอง บ่งบอกถงึ การมาเยอื น ของเวลายามเยน็ สายลมอ่อน ๆ ทค่ี อยดบั รอ้ นของอากาศเมอ่ื ตอนกลางวนั แปร เปลย่ี นเป็นลมแรงกรรโชกทพ่ี รอ้ มพดั พาทุกอยา่ ง ลกู โป่งสหี วานสนั่ ไหวไปตาม แรงลม เดก็ น้อยกระชบั มอื กบั แมข่ องเธอใหแ้ น่นขน้ึ พรอ้ มหลบั ตาปี๋ดว้ ยความกลวั ความรสู้ กึ ของเชอื กทห่ี ลุดลอยออกไปจากมอื ทำ� ใหเ้ ดก็ น้อยลมื ตาขน้ึ มา เธอพบ วา่ ลกู โป่งสหี วานแสนรกั ของเธอถูกพดั พาขน้ึ สทู่ อ้ งฟ้าไกลหา่ งจากเธอไปทุกที “ลูกโป่ งของหนู ฮอื ” น้�ำตาไหลลงอาบสองแก้มเลก็ เดก็ น้อยรอ้ งไหอ้ ยากได้ ลูกโป่งแสนรกั คนื แต่ลูกโป่งกล็ อยหายลบั ไปจากสายตาไม่อาจน�ำกลบั คนื มาได้ อกี เธอกล่าวโทษลมแรงทพ่ี ดั พาลกู โป่งแสนรกั หายไปจากเธอ ตอนน้ีเดก็ น้อยไดโ้ ตเป็นผใู้ หญ่แลว้ เมอ่ื มองยอ้ นดเู หตุการณ์ในวนั นนั้ เธอเองกอ็ ดสงสยั และถามตวั เองไมไ่ ดว้ ่า ‘เป็นเพราะลมมนั แรง หรอื เพราะเธอ พยายามจบั ลกู โป่งไมแ่ น่นพอกนั แน่ ทท่ี ำ� ใหล้ กู โป่งนนั้ ลอยหายไป’ โปรดปราน I24 ลกู โป่งในมือ



03 A BALLOON IN THE HAND โปรดปราน

Once upon a time, at an amusement park that was like a wonderland for little children. This amusement park was decorated with colorful stuff and unusual buildings. It was a place full of children’s imagination, but might look ordinary in the adult’s eyes. In general, this place was of- ten crowded with people of different ages and types. Some people may came together as a family or as a couple. Some came together as a large group with friends. But what every group had in common was smiles on their face and the giggling sounds. One little girl stood pleading her parents to buy her a big pastel balloon. Those clear eyes stared alternately between a pastel balloon and her parents. I27 ฤดเู ปลยี่ นผา่ น

“Please. Buy me this, please.” When the giving signal was not effective, the girl decided to make a request. The mother turned to make eye contact with the father, asking for opinions. When the father gave a smile as some kind of permission, the mother turned to her little daughter and nodded. “Yay !!!” The little girl shouted out with joy. The scowl face was replaced by a bright smile. She reached out her hand to pick up a sweet colored balloon from the seller. She tightened the rope in her hand while looking at the pastel balloon in the sky. No matter what she’s doing, she never put her beloved balloon far from her side. The bright blue sky turned into vanilla color. It indicated that the evening already came. The gentle wind which calms the heat of air in the daylight turned into a strong wind that blows everything away. A sweet colored balloon shook along the wind. The little girl tightened her hand with her mother and closed her eyes tight, she does it every time when she get scare. The feeling of the rope letting out of the hand brought her back together again. The little girl opened her eyes and found out that her I28 A balloon in the hand

beloved balloon was blown up into the sky and kept getting far away from her. “My balloon, boo hooooo.” The tears flowed down through both side of that small cheeks. The little girl cried and wished to get her beloved balloon back. The balloon kept floating away from her sight and would never return back. She blamed the strong wind that took her beloved balloon away. Now the little girl has grown up. Whenever she looks back on that day, she can’t help but asked herself what’s the real reason. Was it ‘the strong wind’ that blown the balloon away or was it ‘her’ who did not hold the bal- loon tight enough? โปรดปราน I29 ฤดูเปลีย่ นผา่ น



TRAIN TO MARDIN ถ่ายโดย : สุพัตรา มารยา Yenişehir, Diyarbakir

“ ค�ำถามว่าจะคิดถึงตุรกีไหม ฉันตอบไปทันทีอย่างไม่ลังเลว่า คิดถึงแน่ ๆ แม้ว่าจะมีหลายสิ่งอย่างท่ีไม่ถูกใจ เบ่ือ เอือมระอา แต่พอเวลาผ่านไป มันก็คือส่วนหนึ่งในชีวิตเรา ” 04 CSEHAASNOGNE จะหนี

แสงอาทติ ยท์ โ่ี ผลพ่ น้ ขอบฟ้าสอ่ งเขา้ มาทางหน้าต่างในตนู้ อนของรถไฟ สาย Doğu Ekspresi (Eastern Express) เสน้ ทางองั การา – คารส์ ปลุกฉนั ใหม้ า เจอกบั ภาพของภูเขา ลำ� ธารและทอ้ งทุ่งวง่ิ ผา่ นไป ภาพธรรมชาตทิ อ่ี ยตู่ รงหน้า ฉนั ขณะน้ีตอ้ งสรา้ งความประทบั ใจใหก้ บั ทุกคนทเ่ี หน็ แน่นอน ฉนั เช่อื อยา่ งนนั้ ขณะทร่ี ถไฟวง่ิ ไปตามรางเหลก็ ตอนน้ี เราน่าจะอยใู่ นเขตจงั หวดั Sivas (ซวี าส) ก�ำลงั เขา้ เขตจงั หวดั Erzincan (แอรซนิ จาน) ละมงั้ เพราะตารางเวลา ล่าชา้ ไปตงั้ แต่ตอนกลางคนื และจากความล่าชา้ น้ีถอื ว่าการรถไฟตุรกไี ดท้ ำ� เรา เสยี หน้าไปพอสมควร เน่ืองจากยอ้ นเวลาไปหน่ึงเดอื นก่อนหน้าน้ี ฉนั ไดอ้ อกตวั น�ำเสนอแผนนงั่ รถไฟตุรกกี นิ ลมชมววิ กบั เพอ่ื นรว่ มทรปิ ทม่ี าจากไทยไปวา่ ดงี าม มากแบบ ก.ไก่ลา้ นตวั เราจะไดส้ มั ผสั บรรยากาศขา้ งทางและวถิ ชี วี ติ ของผคู้ น ต่างถนิ่ ความสขุ สำ� ราญน้ีถอื วา่ คุม้ คา่ เพราะมนั ไมแ่ พงอยา่ งรถไฟในยุโรปแต่ I33 ฤดเู ปลีย่ นผา่ น

คณุ ภาพทไ่ี ดน้ นั้ ใกลเ้ คยี ง และทส่ี ำ� คญั เรากย็ งั ไมส่ ามารถรบั บรกิ ารแบบน้จี ากการ รถไฟไทยไดใ้ นตอนน้เี ลยนะ รถไฟตรุ กจี ะสรา้ งประสบการณ์ทด่ี ใี หก้ บั พวกเราและ ท�ำใหก้ ารมาเทย่ี วตุรกขี องพวกแกน่าต่นื เตน้ ยงิ่ กว่าเดมิ แมจ้ ะแอบเกรน่ิ ไวบ้ า้ ง แลว้ ว่ารถไฟตุรกอี าจไม่เป๊ ะเร่อื งเวลาแบบญป่ี ุ่นแต่กไ็ ม่น่าเกลยี ดเท่าทท่ี เ่ี ราจาก มาหรอก อาจมสี ายบา้ งใหม้ ากสุดกน็ ่าจะไม่เกนิ ครง่ึ ชวั่ โมงแหละ ดว้ ยเหตุผลท่ี ว่าระยะทางเดนิ รถของรถไฟสายน้ียาวขา้ มฝัง่ จากภาคกลางมาภาคตะวนั ออก ตดิ ชายแดนประเทศอารเ์ มเนียเลยทเี ดยี ว แต่ยงั ไมท่ นั ถงึ ครง่ึ ทาง การรถไฟตุรกี กไ็ ดท้ ำ� รา้ ยตวั แทนการทอ่ งเทย่ี วทอ่ี าสาโฆษณาใหด้ ว้ ยใจอยา่ งไมใ่ ยดี เพราะกวา่ รถไฟจะถงึ สถานี Kayseri (ไคเซร)ี กเ็ ป็นเวลาตสี องไปแลว้ ชา้ กวา่ ก�ำหนดเดมิ ในเวลาเทย่ี งคนื สามสบิ เกา้ นาทเี กอื บสองชวั่ โมง โชคดกี ท็ เ่ี วลานนั้ ทุกคนงว่ งและคดิ เรอ่ื งการนอนมากกวา่ ความตรงเวลา ของระบบคมนาคมแบบรางเลยท�ำให้รอดขอ้ หาโฆษณาเกินจรงิ ไปนิดหน่อย โชคดอี กี เร่อื งทเ่ี ชค็ ตวั ๋ ในแอพ Eybis [ 1 ] ของ TCDD [ 2 ] แลว้ ตู้นอนแบบ Couchettes [ 3 ] ดนั มหี อ้ งว่างหน่ึงหอ้ งพอดกี บั พวกเรา ก่อนเวลาเดนิ ทางนิด เดยี วจากทเ่ี ตม็ หมดตลอด 2-3 สปั ดาหก์ ่อน เลยทำ� ใหเ้ ราไดน้ อนพกั ผอ่ นอยา่ ง [1] แอปพลิเคชันสำ�หรับซื้อและจองต๋ัวรถไฟในตุรกี โดย EYBiS ย่อมาจาก Elektronik Yolcu Bilet Satış ve Rezervasyon Sistemi ในภาษาตุรกี ผู้ท่ีสนใจเดินทางด้วยรถไฟสามารถตรวจสอบเวลาเดินรถ ซื้อและจองตั๋วได้ผ่านช่อง ทางน้ี เลือกใช้ได้ 2 ภาษา ตุรกีและอังกฤษ ซึ่งดาวน์โหลดได้จาก App Store และ Google Play [2] TCDD ช่ือย่อของการรถไฟตุรกี (Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları) เป็นรัฐวิสาหกิจที่ให้บริการ คมนาคมทางรางท่ัวตุรกี [3] ตู้นอนรวมประกอบด้วยเตียงนอนแบบพับจากฝาผนัง หมอน และผ้าห่มเท่าน้ัน สำ�หรับรถไฟตุรกีภายใน 1 ห้องจะมี 4 เตียง ระหว่างตู้นอนกับทางเดินด้านนอกจะถูกก้ันด้วยประตูท่ีสามารถล็อคได้ ตู้นอนนี้มีการจัดทางเดินแบบ cabin คือจัด ทางเดินไว้ด้านใดด้านหนึ่งส่วนอีกด้านหนึ่งจะเป็นห้องนอนท่ีเป็นสัดส่วน I34 season change

เตม็ ทช่ี ดเชยการรอรถนานไป น่ีเป็นอกี เรอ่ื งทต่ี อ้ งเตรยี มการกนั เนิ่น ๆ เพราะตวั ๋ รถไฟแบบตนู้ อนนนั้ จะถกู จองลว่ งหน้ากอ่ นเดนิ ทางเกอื บหมด สำ� หรบั ตวั ๋ ธรรมดา อาจยงั พอหาซอ้ื จากเคาน์เตอรก์ ่อนเดนิ ทางไดบ้ า้ งหากไมใ่ ชช่ ว่ งฤดหู นาวซง่ึ ตรง กบั เทศกาลวนั หยุดและชว่ งปิดเทอมทค่ี นนิยมไปเทย่ี วคารส์ กบั รถไฟเพอ่ื จะเหน็ หมิ ะขาวโพลนตลอดทาง หลงั จากจดั การธุระสว่ นตวั ละหมาด แปรงฟัน ลา้ งหน้าเสรจ็ เรากเ็ ดนิ สำ� รวจรถไฟกนั แลว้ กนิ อาหารเชา้ กนั ทต่ี ขู้ บวนรา้ นคา้ ทเ่ี ป็นคาเฟ่ขายอาหารและ เครอ่ื งดม่ื มโี ต๊ะพรอ้ มเกา้ อน้ี งั่ บรกิ ารไวเ้ รยี บรอ้ ย ระหวา่ งรอโทสตก์ บั ชาทส่ี งั่ ไป ก็ มคี ำ� ถามจากเพอ่ื นคนหน่ึงมาวา่ ถา้ เรยี นจบแลว้ กลบั ไปไทยฉนั จะคดิ ถงึ ตุรกไี หม แลว้ จะคดิ ถงึ อะไรทน่ี ่ีมากทส่ี ดุ คำ� ถามวา่ จะคดิ ถงึ ตุรกไี หม ฉนั ตอบไปทนั ทอี ยา่ ง ไมล่ งั เลวา่ “คดิ ถงึ แน่ ๆ แมว้ า่ จะมหี ลายสง่ิ อยา่ งทไ่ี มถ่ ูกใจ เบ่อื เออื มระอา แต่ พอเวลาผา่ นไปมนั กค็ อื สว่ นหน่ึงในชวี ติ เรา คงเหมอื นท่ี อาจนิ ต์ ปัญจพรรค์ ศลิ ปินแหง่ ชาติ สาขาวรรณศลิ ป์ ประจำ� ปีทเ่ี ราเกดิ เขยี นทง้ิ ทา้ ยไวใ้ นเรอ่ื งสนั้ ชุด เหมอื งแรท่ ถ่ี ูกน�ำมาทำ� เป็นภาพยนตรม์ หา’ลยั เหมอื งแรว่ า่ - เหมอื งแรค่ อื ความ หลงั ทข่ี า้ พเจา้ หวงแหน เพราะมนั ไดเ้ อาอดตี สว่ นหน่ึงของขา้ พเจา้ ไปครอบครอง ไว้ – เราเหน็ จรงิ ดว้ ยกบั ขอ้ ความน้ีของเขาเสมอ สว่ นจะคดิ ถงึ อะไรมากทส่ี ดุ น่ีเรา ไมแ่ น่ใจเลย รวู้ า่ คงคดิ ถงึ หลายอยา่ ง แต่ไมใ่ ช่ Ayran แน่นอน” ฉนั ตอ้ งขอบคุณ ตุรกที ม่ี ี Ayran [ 4 ] ไมน่ ่าเช่อื วา่ คนทช่ี อบมนั อยา่ งเพอ่ื น ๆ ฉนั คดิ จะซอ้ื กลบั ไป ไทยเลยทเี ดยี ว [4] เครื่องด่ืมยอดนิยมของชาวตุรกี ประกอบด้วยโยเกิร์ตธรรมชาติ น้�ำ และเกลือนำ�มาผสมรวมกันแล้วตีให้เกิดฟองฟูๆ มี ขายทั่วไปในร้านค้าและร้านอาหาร ท้ังแบบทำ�สดใหม่และสำ�เร็จรูป 35 I ฤดเู ปล่ียนผ่าน

สง่ิ ทน่ี ่าจะคดิ ถงึ มากทส่ี ดุ เมอ่ื จากตุรกไี ปยงั คงวนเวยี นอยใู่ นหวั จนรถไฟ ผา่ นแถบเทอื กเขาพอดี แมว้ า่ จะยา่ งเขา้ ฤดใู บไมผ้ ลแิ ลว้ แต่หมิ ะกย็ งั มคี า้ งใหเ้ หน็ อยบู่ า้ งบนยอดเขาสงู ฉนั คดิ ในใจ ฉนั คงคดิ ถงึ หมิ ะเพราะทบ่ี า้ นไมม่ แี น่ ภาพตรง หน้าสวยจนตอ้ งกดชตั เตอรแ์ บบรวั ๆ ฉนั คงคดิ ถงึ ธรรมชาติ สภาพภูมอิ ากาศ แบบอบอุ่นของทน่ี ่ี ทไ่ี ทยอาจยงั ไม่มรี ถไฟสบายแบบน้ีใหน้ ัง่ แต่เราสรา้ งมนั ได้ ตอนน้ีเขากก็ �ำลงั สรา้ งรถไฟทางคซู่ ง่ึ ไมน่ านน่าจะไดใ้ ช้ แต่ฤดกู าลน่ีไมใ่ ช่สงิ่ ทจ่ี ะ สรา้ งกนั ได้ บางทกี ารไดอ้ ยใู่ นพน้ื ทท่ี ฤ่ี ดกู าลทงั้ ส่ี ไดแ้ ก่ ฤดใู บไมผ้ ลิ ฤดรู อ้ น ฤดู ใบไมร้ ว่ งและฤดหู นาว มคี วามแตกต่างอยา่ งเด่นชดั นนั้ กอ็ าจทำ� ใหเ้ ราคุน้ เคยกบั การเปลย่ี นแปลงผา่ นการเปลย่ี นแปลงทางกายภาพของสง่ิ แวดลอ้ มในทกุ ๆ ปีไป โดยปรยิ าย มนั อาจชว่ ยใหก้ ารเปลย่ี นแปลงในเรอ่ื งอน่ื ของคนทน่ี ่เี ป็นไปอยา่ ง งา่ ย ๆ อยา่ งเรอ่ื งคา่ เงนิ ทผ่ี นั ผวนมาตลอดในสองปีทผ่ี า่ นมาคนตุรกกี ป็ รบั ตวั กนั ไปได้ แต่เศรษฐกจิ ทไ่ี ม่มนั่ คงน้ีดูท่าจะทำ� ใหก้ ารเลอื กตงั้ ในระดบั ทอ้ งถนิ่ ทผ่ี ่านมาฐาน เสยี งหลกั ค่อนขา้ งเปลย่ี นฝ่ายเปลย่ี นพรรคไปบา้ งแลว้ ทุกอย่างมนั สง่ ผลต่อกนั เรว็ ดแี ท้ อกี เรอ่ื งทเ่ี ปลย่ี นแลว้ ฉนั เองชอบ คอื กฏหมายรณรงคง์ ดใชถ้ ุงพลาสตกิ ทบ่ี งั คบั ใชใ้ นวนั แรกของปี 2019 ดว้ ยการเกบ็ เงนิ คา่ ถุงพลาสตกิ ในราคา 0.25 ลี รา่ หรอื 25 คุรุซ และเรากเ็ ลอื กทจ่ี ะไมจ่ ่ายไดห้ ากไมใ่ ชถ้ ุงพลาสตกิ น่ีตอนเพอ่ื น ๆ กลบั กจ็ ะไดไ้ ปใชบ้ รกิ ารสนามบนิ อสิ ตนั บลู ใหมท่ ต่ี อนน้ีมดี กี รเี ป็นถงึ สนามบนิ ทใ่ี หญ่ทส่ี ดุ ในโลก เรอ่ื งสนามบนิ ใหมน่ ่กี น็ ่าชน่ื ชมทค่ี นพรอ้ มใจกนั ไปใชแ้ มย้ งั ไมม่ ี โครงสรา้ งระบบขนส่งทส่ี ะดวกรองรบั ซง่ึ กไ็ ดเ้ หน็ การแกป้ ัญหาเฉพาะหน้าทด่ี ี อยู่ มรี ถบสั รบั สง่ ไปยงั จุดสำ� คญั ต่าง ๆ ทค่ี รอบคลุมเพอ่ื อ�ำนวยความสะดวกแก่ 36 I season change

ผใู้ ชบ้ รกิ าร แมอ้ าจตอ้ งเจอกบั ปัญหารถตดิ บา้ งแต่ไดส้ รา้ งงานเพมิ่ ใหก้ บั คนตุรกี จำ� นวนมาก โดยเฉพาะงานดา้ นบรกิ าร เวลาผา่ นไปทงั้ วนั บนรถไฟจนเขา้ เขตอ�ำเภอ Sarıkamış ของจงั หวดั Kars (คารส์ ) ทศั นยี ภาพกเ็ ปลย่ี นไปเป็นสขี าวลว้ นดว้ ยพน้ื ทท่ี งั้ หมดยงั ถกู ปกคลมุ ดว้ ยหมิ ะอยา่ งหนา เมอ่ื ตดั เรอ่ื งรถไฟมาชา้ กวา่ ก�ำหนดนานมาก ๆ ออกไป การ เดนิ ทางดว้ ยรถไฟสายองั การา – คารส์ ในครงั้ น้ีกไ็ ม่ทำ� ใหฉ้ นั และทุกคนในทรปิ ผดิ หวงั ธรรมชาตทิ ห่ี ลากหลายตลอดสองขา้ งทาง ทงั้ ภูเขา ลำ� ธาร ทุ่งกวา้ งท่ี ตน้ ไมก้ �ำลงั ผลใิ บอกี ครงั้ หลงั ฤดหู นาว ฝงู แกะ แปลงเกษตร ลกั ษณะอาคารบา้ น เรอื นและวถิ ชี วี ติ ของคนในแต่ละพน้ื ทส่ี รา้ งความประทบั และใหร้ ปู สวย ๆ มาเกบ็ ไวอ้ กี หน่ึงชุด เราถงึ สถานีคารส์ ซง่ึ เป็นปลายทางในเวลาสองทุ่ม คารส์ ตอ้ นรบั เรา อย่างสมเกยี รตเิ มอื งทม่ี สี ภาพภูมอิ ากาศหนาวเยน็ แบบ D ตามการแบ่งแบบ เคิปเปน [ 5 ] ขณะทเ่ี มอื งแถบตะวนั ตกและทะเลเมดเิ ตอรเ์ รเนยี นนนั้ จดั อยใู่ นภมู ิ อากาศแบบ C และเมอื งเหล่านนั้ กเ็ รมิ่ อุ่นขน้ึ แลว้ ในช่วงน้ี หากใครอยากสมั ผสั Season Change สไตลต์ ุรกี รถไฟสายองั การา – คารส์ เป็นตวั เลอื กทด่ี อี นั หน่ึง เลย แนะน�ำวา่ ถา้ มาหลายคนใหจ้ องหอ้ งแบบ Couchettes จะมที น่ี อนใหเ้ หยยี ด [5] การแบ่งเขตภูมิอากาศของดร. วลาดีเมียร์ เคิปเปิน นักพฤกษศาสตร์และภูมิศาสตร์ชาวเยอรมัน โดยใช้อักษรภาษา อังกฤษ A B C D และ E เป็นสัญลักษณ์กำ�หนดเขตภูมิอากาศตามข้อมูลอุณหภูมิกับปริมาณน้�ำฝน (A = เขตร้อน B = เขตแห้งแล้ง C = เขตอบอุ่น D = เขตหนาว E = เขตขั้วโลก) I37 ฤดูเปล่ียนผา่ น

ตวั พกั ผ่อนอย่างเตม็ ทเ่ี พยี งเพม่ิ เงนิ ไปจากตวั ๋ ราคาธรรมดาไม่มาก แลว้ เอากา ตม้ น้�ำสว่ นตวั อนั เลก็ มาดว้ ยเพราะเราขอซอ้ื น้�ำรอ้ นกบั รา้ นคาเฟ่บนรถไฟแลว้ แต่ เขาไมข่ าย เขาขายแคช่ ากบั กาแฟเท่านนั้ เราเองเขา้ ใจดวี า่ เขาอาจกรอกเงนิ ใน บญั ชไี มถ่ ูกเมอ่ื ไมม่ รี ายการน้ีใหก้ รอกกไ็ มอ่ ยากมากความ มามา่ ลวกน้�ำชากน็ ่า จะมรี สชาตมิ ากขน้ึ สงั่ ชาไป 8 แกว้ เลยละกนั แต่ถา้ ใครเป็นสายอดึ และอยาก ประหยดั แค่ทน่ี งั่ แบบ Pullman [ 6 ] ธรรมดาคุณเองกส็ ามารถสมั ผสั นิยามของ Season Change ไดเ้ หมอื น ๆ กนั เราขน้ึ รถไฟขบวนเดยี วกนั แลว้ น่ี จะหนี [6] ตู้รถไฟที่นั่งธรรมดาไม่สามารถปรับนอนได้ เรียกตู้ pullman ตามรูปแบบการจัดให้ทางเดินอยู่ตรงกลาง ด้าน ซ้าย-ขวา จะเป็นเก้าอี้เรียงไปตลอด รถไฟสายอังการา-คาร์ส จะจัดให้ฝั่งขวามีเก้าอี้ 2 ที่น่ัง ฝั่งซ้าย 1 ที่น่ัง 38 I season change

ลมใต้ปีก ถ่ายโดย : นัสรีน มะแซ Eski Mardin, Mardin

“ “เวลา” คือทรัพยากรเดียวที่ได้มาฟรี แต่ recycle ไม่ได้ ผลิตเพ่ิมก็ไม่ได้ ” 05 กสาารรทผันแเหป่งล่ียน BAZZILISK OF AKDENIZ

สารท หรอื ท่แี ปลว่า ฤดู แห่งการผนั เปล่ยี นน้ี เป็นสง่ิ ท่เี กดิ ขน้ึ และ ผนั แปรกบั จงั หวะทเ่ี หมาะ ทส่ี รรพสงิ่ จะตอ้ งเป็นไป จากเดก็ น้อยผบู้ รสิ ทุ ธิ ์เตบิ โต ท่ามกลางกาลเวลาทส่ี ลบั สบั เปลย่ี นไปเรอ่ื ย ๆ จากนาที เป็นชวั่ โมง เป็นวนั เป็น เดอื น และเป็นปี ผา่ นไปอยา่ งไมม่ วี นั หวนกลบั ศาสตรแ์ ห่งการรบั มอื กบั ความผนั เปลย่ี น คอื การท�ำใจกบั ความไม่ชนิ เราจะสามารถเรยี นรแู้ ละปรบั ตวั ไดเ้ มอ่ื ช่วงเวลาหน่ึงเวลาใดผา่ นไป ทกั ษะอยา่ ง หน่ึงของสงิ่ มชี วี ติ บนโลกทย่ี งั ไมส่ ญู พนั ธุไ์ ปตามกาลเวลากค็ อื “การปรบั ตวั ” หาก ปรบั ตวั กบั สงิ่ แวดลอ้ มและสภาวะต่าง ๆ ทเ่ี ปลย่ี นไปเรอ่ื ย ๆ ได้ กม็ นั่ ใจไดเ้ ลยวา่ เราจะเป็นคนหน่ึงทร่ี อดจากบททดสอบแหง่ ธรรมชาติ และบททดสอบแหง่ ชวี ติ ส�ำหรบั บทความน้ีผูเ้ ขยี นอยากเล่าถงึ การผนั แปรครงั้ ใหญ่อกี ครงั้ หน่ึง ของชวี ติ ขา้ พเจา้ เอง ทต่ี อ้ ง Say good bye to childhood and welcome to adulthood. ความรบั ผดิ ชอบทม่ี ากขน้ึ และการรบั มอื กบั การผนั เปลย่ี นสคู่ วาม I41 ฤดเู ปลย่ี นผ่าน

เป็นผใู้ หญ่ในโลกแห่งความจรงิ อย่างเตม็ ตวั หลงั จากทท่ี ่องโลกอย่างคนตวั เลก็ ๆ ทเ่ี รยี กตวั เองวา่ นกั ศกึ ษามาหลายปี ไปไหนมแี ต่คนเอน็ ดู รกั ใคร่ อยากช่วย เหลอื มาวนั น้ี เพยี งแคเ่ วลาผา่ นไปไมก่ เ่ี ดอื น คนตวั เลก็ ๆ คนนนั้ กย็ ง่ิ รสู้ กึ วา่ ตวั เลก็ ลงกวา่ เดมิ อกี หลายเท่าตวั ความภาคภมู ใิ จของการเป็นนกั ศกึ ษาและการจบ การศกึ ษาอยกู่ บั เราไดเ้ พยี งชวั่ ระยะเวลาหน่ึงเทา่ นนั้ การฝ่าฟันและประสบความ สำ� เรจ็ ในการเรยี นกลายเป็นเพยี งประตทู างผา่ นบานหน่ึงทเ่ี ราเพยี งแคร่ สู้ กึ ดที ไ่ี ด้ ขา้ มผา่ นธรณีนนั้ มา และคน้ พบวา่ ไมม่ คี วามแน่นอนใด ๆ อกี เลย หลงั จากผา่ น ประตูแหง่ ความสำ� เรจ็ น้ี ชว่ งซมั เมอรเ์ ป็นเพยี งแคช่ ว่ งเวลาพกั รอ้ นสนั้ ๆ เหมอื นทกุ ปีทเ่ี ราไดก้ ลบั บา้ นและใชเ้ วลาร่วมกบั คนในครอบครวั หลงั จากพกั ใหพ้ อช่นื ใจกม็ กี ารเดนิ ทาง ครงั้ ใหมร่ ออยู่ การเรม่ิ ตน้ หางานทำ� และการทำ� งานอยา่ งจรงิ จงั นนั่ เอง หลาย ๆ คนอาจคดิ วา่ หลงั จากดนั้ ดน้ เรยี นจบมา เราคงสามารถเรยี กทนุ คนื จากการลงทนุ สำ� หรบั การศกึ ษาของเราไดอ้ ยา่ งเตม็ เมด็ เตม็ หน่วย ตอ้ งมอี นาคตการทำ� งานทด่ี ี มเี งนิ เดอื นทด่ี ี และสามารถเป็นสว่ นหน่ึงในการพฒั นาสงั คมได้ รวมทงั้ เชอ่ื วา่ เรา จะประสบความสำ� เรจ็ ในชวี ติ เราในฐานะเดก็ จบใหม่ กค็ ดิ ไมต่ ่างไปจากน้ีมากเท่าไหร่ และเช่อื วา่ การ ศกึ ษาของเราจะเป็นก�ำลงั สำ� คญั ในการช่วยเหลอื ครอบครวั และช่วยเหลอื สงั คม ไดใ้ นระดบั หน่ึง แต่เม่อื มองกลบั มาในความเป็นจรงิ ความฝันจะไม่ถูกเตมิ เตม็ หากไมม่ กี ารเตรยี มพรอ้ ม การฝึกฝนและพฒั นาตนเองในทกั ษะดา้ นต่าง ๆ เป็น เรอ่ื งทไ่ี มเ่ กนิ ความเป็นจรงิ เลยแมแ้ ต่เพยี งเลก็ น้อย การจะประสบความสำ� เรจ็ ได้ นนั้ ตอ้ งมาจากการเหน็ เป้าหมายทช่ี ดั เจน และการรจู้ กั ตวั เองใหด้ พี อ ซง่ึ เป็นเรอ่ื ง I42 สารท แห่งการผันเปลย่ี น

สำ� คญั อยา่ งยง่ิ ทว่ี ยั รนุ่ ควรตระหนกั ในโลกนอกรวั้ มหาลยั น้ี มอี กี หลายเรอ่ื งทอ่ี ดตี นักศกึ ษาอย่างเราอยากเตอื นรุ่นน้องทก่ี �ำลงั จะออกมาใชช้ วี ติ ว่าอย่าน่ิงนอนใจ เพราะมที กั ษะการใช้ชวี ติ มากมายท่มี หาวทิ ยาลยั ไม่ได้สอน เร่อื งการจดั การ การเงนิ เป็นเร่อื งใหญ่ ตอ้ งเรยี นรไู้ ว้ ไม่ว่าจะก�ำลงั เรยี นสาขาอะไร หรือจบจาก สาขาวิชาไหน การ balance ชีวิต ต้องอยู่บนพื้นฐานแห่งความเป็นจริง โลก ณ ปัจจุบันมีปัญหาไกลตัว และที่ใกล้ลมหายใจเรามากมาย อย่าเมินเฉยต่อการ อาทรกับสิ่งแวดล้อม และการเอ้ือเฟื้อต่อเพ่ือนมนุษย์ การมีเครือข่ายท่ีแน่นแฟ้น และมั่นคงถือเป็นก�ำไรอย่างหนึ่ง ความรอบคอบและความอดทน คือสิ่งที่ต้อง ใคร่ครวญและไตรต่ รอง ความคุม้ คา่ เพราะ “เวลา” คอื ทรพั ยากรเดยี วทไ่ี ดม้ าฟรี แต่ recycle ไมไ่ ด้ ผลติ เพมิ่ กไ็ มไ่ ด้ เพราะฉะนนั้ หากใครค่ รวญอยา่ งรอบคอบแลว้ วา่ การอดทนนนั้ ๆ ไมค่ มุ้ คา่ กบั เวลาทต่ี อ้ งเสยี ไปกจ็ งออกมา แลว้ ใชเ้ วลาแลกกบั ความคุม้ คา่ อยา่ งอ่นื ในชวี ติ Anyway, keep learning อยา่ หยุดทจ่ี ะเรยี นรู้ องค์ ความรตู้ ่าง ๆ ในโลกน้ีลว้ นประกอบดว้ ยความจำ� เรญิ และความเมตตาเสมอ หาก บทเรยี นนนั้ ไดม้ าจากความยากลำ� บากหรอื ความเจบ็ ช้ำ� จงรไู้ วเ้ ถดิ วา่ เราคอื คนท่ี ไดร้ บั ความเมตตาใหม้ ภี ูมคิ ุม้ กนั ในเลเวลทส่ี งู ขน้ึ วยั รนุ่ เอ๋ย ความรกั ในวยั หนุ่มสาวคอื สงิ่ สวยงามเสมอ แตค่ วามรกั ในวยั น้ี ยงั ไมใ่ ชท่ ุกอยา่ งสำ� หรบั ชวี ติ หากวนั หน่ึงพวกทา่ นตอ้ งสญู เสยี ความรกั นนั้ ไป ขอ ใหจ้ งมุง่ มนั่ กบั การพฒั นาตวั เอง และการมอบความรกั ใหก้ บั สง่ิ ต่าง ๆ มากมาย รอบตวั แทนการซมึ เศรา้ กบั ความรกั ของคน ๆ เดยี ว ต่นื เถดิ หนาออเจา้ ลองมองออกไปสิ ทข่ี า้ งนอกนนั่ ยงั มแี มวจรจดั ทต่ี อ้ ง คุย้ ขยะหากนิ เพอ่ื เอาชวี ติ รอด ต่นื เถดิ เพอ่ื นพอ้ ง ยงั มพี น่ี ้องอกี หลายคนตอ้ งรอง I43 ฤดเู ปลีย่ นผ่าน

น้�ำฝนพษิ ด่มื กนิ ประทงั ชวี ติ ต่นื เถดิ เพอ่ื รบั รวู้ า่ นกั สจู้ รงิ ๆ ไมไ่ ดม้ แี ต่ในสนามรบ ต่นื ขน้ึ มาเพอ่ื รบั รสความขมทห่ี วานช่นื เตมิ ตน้ื ความหวานแก่ฤดกู าลทพ่ี านพบ อุปสรรคชวี ติ กเ็ หมอื นกบั บอระเพด็ รสชาตขิ มขน่ื แต่หวานปลาย ช่วยใหช้ ุ่มคอ และรกั ษาโรคมากมาย ถ้ากลนื ผ่านล้นิ ช่างเลอื กไดค้ วามฝาดเฝ่ือนกจ็ ะหายไป เหลอื ไวแ้ ตส่ รรพคณุ หลากหลายทจ่ี ะชว่ ยคลายทกุ ข์ สดุ ทา้ ยน้ี ไมว่ า่ ฤดกู าลจะผนั เปลย่ี น ชว่ งวยั จะผนั ผา่ นไปเทา่ ไหร่ เราทกุ คนมดี แี ละมคี ณุ คา่ ในตวั เองเสมอ การสรปุ บทเรยี นทผ่ี า่ นมาในแตล่ ะชว่ งเวลาเป็น สง่ิ ทค่ี วรคา่ แก่การตรติ รอง โลกหมนุ เรว็ ขน้ึ กาลเวลาผนั เปลย่ี นเพยี งชวั่ อดึ ใจ เรา ยงิ่ ตอ้ งปรบั ตวั ใหท้ นั เวลาของเราและคนทเ่ี รารกั มไี มเ่ ทา่ กนั จงรบี ทำ� ในสง่ิ ทต่ี อ้ ง ทำ� มี deadline กบั การงานทต่ี อ้ งรบั ผดิ ชอบ และแบง่ เวลาใหก้ บั คนทเ่ี ราควรทมุ่ เท เวลาดว้ ยเพอ่ื ตกั ตวงความหอมหวานแหง่ รางวลั อลั ฮำ� ดลุ ล้ิ ลาฮ์ [7] ขอบคณุ พระเจา้ ทใ่ี หโ้ อกาสเดก็ น้อยคนน้ไี ดเ้ ตบิ โตและเรยี นรู้ ขอบคณุ พระเจา้ ทไ่ี มเ่ คยทอดทง้ิ บา่ ว ตวั น้อย และขอบคณุ ทค่ี วามชว่ ยเหลอื ของพระองคม์ าไดท้ นั เวลาพอดที กุ ครงั้ และ เหนือสง่ิ อน่ื ใด นอกเหนือจากการกนิ บอระเพด็ คอื การมอบหมายตอ่ พระผเู้ ป็นเจา้ ในความดแู ลและความเมตตาของพระองค์ เราจะผา่ นมนั ไปไดเ้ สมอ อามนี ป.ล. ดว้ ยความรกั แกฉ่ ลามวาฬและเต่าทะเล คาดหวงั เป็นอยา่ งยง่ิ วา่ ขยะ พลาสตกิ จะลดน้อยลงดว้ ยความรว่ มมอื ของเราทกุ คน With love, Bazzilisk of Akdeniz [7] ค�ำเดิมมาจากภาษาอาหรับ ‘‫ ’الحمدلله‬ความว่า บรรดาการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮฺ เป็นการสรรเสริญพระเจ้าเม่ือ พอใจในส่ิงที่เกิดกับเรา จะพบเห็นคนตุรกีกล่าวเม่ือได้ยินเร่ืองดี ๆ หรือเม่ือเกิดเรื่องดีข้ึน I44 สารท แหง่ การผันเปล่ยี น

8

FALLING SEASON

AGES ถ่ายโดย : อวาทิพย์ อาลี Hunat cami, Kayseri

“ การหาสมดุลชีวิต เหมือนผลิตผลงานศิลปะชิ้นเอก ความพยายามรักษาสมดุลระหว่าง เร่ืองที่เรา “ชอบ” กับเรื่องท่ีเราต้อง “รับผิดชอบ” ” 06 HABITABLE ZONE พ้ื น ท่ี ชี วิ ต เด็กไม่รู้จกั โต

ชว่ งเดอื นทผ่ี า่ นมามโี อกาสไดใ้ ชช้ วี ติ ชว่ งสนั้ ๆ คลกุ คลกี บั นกั ดาราศาสตร์ ทา่ นหน่ึง เราเลยใชโ้ อกาสน้ีขอใหเ้ ขาเลา่ เรอ่ื งราวความมหศั จรรยข์ องโลกใบน้ีใน มมุ มองทางดาราศาสตรใ์ หฟ้ ัง สำ� หรบั คนทไ่ี มม่ คี วามรเู้ รอ่ื งเอกภพอยา่ งเรา หรอื ถา้ ยอ้ นไปตอนสมการฟิสกิ สย์ งั ขอ้ งเกย่ี วกบั ชวี ติ อยู่ ความสามารถถอดจติ ของ ตวั เองมกั จะเกดิ ขน้ึ ในหอ้ งเลคเชอรแ์ อรเ์ ยน็ ๆ มเี สยี งอาจารยค์ อยขบั กล่อมและ เขา้ สนู่ ิทราในทส่ี ดุ แตบ่ ทสนทนาบรรยากาศสบาย ๆ ในครงั้ น้ีเหมอื นไดเ้ ปิดกระ โหลกผา่ ตดั สมองครงั้ ใหญ่เลยทเี ดยี ว เรามองเหน็ ชดั ขน้ึ วา่ ทกุ ชวี ติ ลว้ นดำ� เนินไป ภายใตก้ ฎเหลก็ แหง่ ฟิสกิ ส์ ฟังดแู ลว้ อาจจะเป็นเรอ่ื งไกลตวั เพราะเรอ่ื งราวของ เอกภพอนั มดื ด�ำและขยายตวั ออกไปไม่มที ส่ี น้ิ สุดนัน้ มนั ดูยากเกนิ ความเขา้ ใจ แต่เราอยากเขา้ ใจ I49 ฤดเู ปลย่ี นผ่าน