การผลิตสับปะรดคุณภาพ

174 ถํายทอดเทคโนโลยี การตรวจรับรองแปลง รวมถึงการพัฒนาพันธ์ุ เพือ่ เพิม่ ทางเลอื กใหเ๎ กษตรกร 4. การลดต๎นทุนการผลิต เป็นส่ิงจาเป็นเพื่อเพ่ิมศักยภาพการแขํงขัน ซ่ึงการลดต๎นทุนการผลิตสามารถดาเนินการได๎หลายแนวทาง ท้ังการใช๎ปุ๋ยอยํางถูกต๎องและเหมาะสม มีการตรวจวิเคราะห์ดิน และใหป๎ ุ๋ยตามผลวเิ คราะหด์ นิ และความต๎องการของพืช มีการผสมปุ๋ย ใช๎เอง ทาปุ๋ยหมักใช๎เอง สวํ นการใชส๎ ารเคมปี อู งกนั กาจดั ศตั รพู ืชตอ๎ งใช๎ อยาํ งถกู ต๎องและเหมาะสมทั้งชนิด ชํวงเวลา อัตราการใช๎ ด๎านต๎นทุน แรงงานควรมีการใช๎แรงงานอยํางมีประสิทธิภาพ รวมทั้งการใช๎ เครือ่ งจกั รกลการเกษตรท่ีเหมาะสม สาหรบั ผู้รวบรวมและหรือผปู้ ระกอบการ 1. การติดตํอประสานงาน ในการดาเนินการรวบรวม/เก็บเก่ียวผลิตผล ให๎ได๎ตามชํวงเวลาที่ต๎องการและทันตามกาหนด ผ๎ูรวบรวมและหรือ ผู๎ปร ะก อบ กา รจ ะต๎ อง มีข๎ อมู ลขอ งเ กษตร กร ผู๎ผ ลิต ดั งนั้ น การติดตํอส่ือสารและประสานงานกันตลอดเวลาจะชํวยให๎สามารถ บริหารจัดการผลิตผลได๎อยํางมีประสิทธิภาพ ซ่ึงถ๎ามีการทาสัญญา ซอ้ื ขายลํวงหนา๎ กับเกษตรกรด๎วยแล๎วจะเกดิ ประสิทธิภาพเพ่ิมมากขึน้ 2. การแลกเปลี่ยนข๎อมูลขําวสาร นับเป็นปัจจัยสนับสนุนท่ีจาเป็น ผู๎รวบรวมและหรือผ๎ูประกอบการจะต๎องแบํงปันข๎อมูลขําวสาร ทัง้ ด๎านเทคโนโลยแี ละข๎อมลู ดา๎ นการตลาดแกํเกษตรกรอยํางสม่าเสมอ และตํอเนื่อง เพอ่ื ให๎เกิดการเรียนรแ๎ู ละพฒั นาไปพรอ๎ มๆ กัน 3. การลดต๎นทุน นับเป็นส่ิงจาเป็นของทุกภาคสํวนในระบบโซํอุปทาน การผลิต ในกรณีของผู๎รวบรวมและหรือผ๎ูประกอบการก็เชํนกัน ซ่ึงต๎นทุนท่ีสาคัญ ได๎แกํ ต๎นทุนด๎านแรงงาน และคําขนสํง ดังน้ัน การเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตของโรงงาน มีผลผลิตตํอเนื่องเพ่ือให๎

175 เคร่ืองจักรดาเนินการได๎อยํางเต็มประสิทธิภาพจะชํวยลดต๎นทุน การผลิต การพัฒนาด๎านโลจิสติกส์ท่ีเหมาะสมจะชํวยลดต๎นทุน คําขนสํงได๎ 4. การสนับสนุนด๎านเทคโนโลยีหลังการเก็บเกี่ยวและการแปรรูป เพ่ือพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหมํๆ ท่ีชํวยเพ่ิมมูลคํา โดยภาครัฐให๎ การสนับสนุนการถํายทอดเทคโนโลยีดังกลําว รวมทั้งการสํงเสริม และพัฒนาด๎านการตลาดท้ังตลาดเดิมและตลาดใหมํ จากปัจจัยหลักและปัจจัยสนับสนุนของผ๎ูเก่ียวข๎องทุกฝุายในโซํอุปทาน การจดั การสบั ปะรดโรงงานคุณภาพ ทกุ ฝาุ ยตอ๎ งสนับสนุนและชํวยเหลือซ่ึงกันและกัน เพื่อให๎ประสบความสาเร็จ นอกจากน้ีทุกภาคสํวนในโซํอุปทานดังกลําว จะต๎องมี การแลกเปล่ียนข๎อมูลขําวสาร แลกเปล่ียนความร๎ู เทคโนโลยี มีความเชื่อใจ และซอ่ื สตั ยต์ ํอกันเพอื่ ให๎การดาเนินการสาเร็จดว๎ ยดี

ปจั จัยหลกั 176 - เข๎าระบบ GAP ทา contact - มีการวางแผนการตลาดและ - สํงเสริมการเจรจาการค๎า farming การผลิตสอดคล๎องกนั เพ่ื อ รั ก ษ า ต ล า ด เ ดิ ม แล ะ - มีการวางแผนการผลิต - ทา contact farming ขยายตลาดใหมํ - ปรับปรุง/เพ่ิมประสิทธิภาพ - รณรงคส์ ํงเสรมิ การบริโภค - ใช๎เทคโนโลยกี ารผลิตเหมาะสม - ปูองกันผลผลิตสูญเสียจาก การผลิตและพัฒนาผลิตภัณฑ์ สั บ ป ะ ร ด แ ล ะ ผ ลิ ต ภั ณ ฑ์ ศั ต รู พื ช แ ล ะ ส า ร ไ น เ ต ร ท ใหมํๆเพอื่ สรา๎ งมลู คําเพ่มิ ภายในประเทศ เกนิ กาหนด - เก็บเก่ียวอายุเหมาะสมและ ขนสํงดว๎ ยความระมัดระวงั - การจดบันทึกเพ่ือตรวจสอบ ย๎อนกลับ มีการแลกเปลยี่ นข๎อมูลขําวสาร แลกเปลี่ยนความรู๎ เทคโนโลยี มีความเชื่อใจและซ่ือสตั ย์ ตํอกัน มมี ิตรสัมพนั ธ์ตอํ กนั มีมติ รสมั พันธ์ตอํ กนั ผผู้ ลติ โรงงาน ตลาด (เกษตรกร ผ้ปู ระกอบ ส่งออก การ ปัจจัยสนับสนุน - มกี ารรวมกลํุม - มีการประสานติดตํออยํางดี - สํงเสริมการสร๎างตราสินค๎า - รัฐสนับสนุนด๎านตํางๆ เชํน ระหวาํ งเกษตรกรและโรงงาน/ สับปะรดไทยให๎เป็นที่ยอมรับ ผ๎ปู ระกอบการ ก า ร ร ว ม ก ลุํ ม ก า ร อ บ ร ม ของตลาด ถํายทอดเทคโนโลยี ตํางๆ - การแลกเปลย่ี นขอ๎ มลู ขาํ วสาร - มี ก า ร บ ริ ห า ร จั ด ก า ร ด๎ า น การรับรอง GAP - การจดั หาแหลงํ นา้ - การลดต๎นทุนการดาเนนิ การ โลจิสติกส์อยํางมีประสิทธภิ าพ - การลดตน๎ ทุนการผลิต ภาพที่ 66 รูปแบบการจดั การคณุ ภาพในโซอํ ปุ ทานการผลิตสบั ปะรดโรงงาน

177 7.2 การจดั การคุณภาพในโซอ่ ุปทานสบั ปะรดบรโิ ภคสดเพอื่ การส่งออก การผลิตสับปะรดของประเทศไทยสํวนใหญํผลิตสับปะรดโรงงาน เพอ่ื ปอู นเขา๎ สูอํ ุตสาหกรรมสบั ปะรดกระปอ๋ ง การผลิตสบั ปะรดผลสดเพ่อื การสํงออก นบั วํามีนอ๎ ยมากหรอื แทบไมํมีเลยก็วาํ ได๎ บางครัง้ ผ๎ูประกอบการท่ปี ระสงค์จะสงํ ออก สับปะรดบริโภคสดถ๎าเป็นในกลุํมปัตตาเวียก็ต๎องเลือกมาจากแปลงท่ีปลูก เพ่ือสํงโรงงาน ทาให๎คุณภาพและผลผลิตท่ีเก็บเกี่ยวได๎ไมํมีความสม่าเสมอ ทั้งใน เรื่องของขนาด รูปทรง และความสุกแกํ ทาให๎เกิดความเสียหายเม่ือถึงตลาด ปลายทาง ในสวํ นการผลติ สบั ปะรดบริโภคสดในกลํุม Queen เชํน พันธ์ุตราดสีทอง พันธ์ุสวีและพันธุ์ภูเก็ต สํวนใหญํผลิตเพื่อจาหนํายผลสดภายในประเทศ มีบางคร้ัง ผู๎สํงออกต๎องการสํงออกต๎องไปหาผลผลิตจากแปลงเกษตรกรเหลําน้ีเชํนกัน และจะพบปัญหาดังที่กลําวมาแล๎ว นอกจากน้ียังมีปัญหาด๎านการเกิดอาการไส๎สี นา้ ตาลภายหลงั การเกบ็ รักษาท่ีอุณหภมู ิต่า ซง่ึ เปน็ ขีดจากัดในการสํงสับปะรดผลสด ไปตาํ งประเทศ และสบั ปะรดกลมุํ Queen นีจ้ ะอํอนแอตํอการเกิดอาการไส๎สนี ้าตาล มากสุด แตํในปัจจุบันการสํงออกสับปะรดผลสดในตํางประเทศใช๎พันธ์ุ MD2 ซึ่งมีลักษณะเดํนทั้งในด๎านคุณภาพและการทนทานตํอการเกิดอาการไส๎สีน้า ตาล ดงั กลาํ ว ซึ่งประเทศไทยได๎มกี ารศึกษาและมีเกษตรกรบางสํวนต๎องการปรับเปลี่ยน การผลติ สบั ปะรดเพื่อสงํ โรงงานบางสวํ นมาปลูกสบั ปะรดผลสดเพื่อการสงํ ออก ในด๎านการผลิตสับปะรดกลํุม Queen ในภาคตะวันออก จากการศึกษา ของ วรรณภา และคณะ (2555) พบวํา ภาคตะวันออกมีการผลิตสับปะรด กลมํุ Queen มากสุด แตเํ กษตรกรไมมํ ีการวางแผนการผลิต สํงผลกระทบตํอราคา ต๎นทนุ การผลติ สูง 8.54 บาท/กโิ ลกรัม โดยเปน็ ตน๎ ทนุ โลจิสติกส์ 2.96 บาท/กิโลกรัม และเกษตรกรร๎อยละ 28 ไมํปฏิบัติตามระบบการจัดการคุณภาพ GAP ดังน้ัน เพ่อื เพิ่มศักยภาพการสงํ ออกสับปะรดผลสดของไทย จึงควรจะมีการจัดการคุณภาพ ตลอดโซอํ ปุ ทานของสบั ปะรดบรโิ ภคสดเพอ่ื การสงํ ออกทง้ั ระบบ Alexander et al., (2016) การจัดการหํวงโซํอุปทานสับปะรดบริโภคสดท่ีดีจะชํวยเพ่ิมประสิทธิภาพ และศักยภาพของผลติ ผล โดยทกุ ภาคสํวนรํวมมือกัน มีการแชร์ข๎อมูลขําวสารตํางๆ

178 เปาู หมายเพ่อื ใหผ๎ ลิตผลถงึ มอื ผูบ๎ รโิ ภคโดยได๎รับความพึงพอใจสงู สดุ และทกุ ภาคสํวน ไดร๎ บั ผลประโยชนร์ วํ มกนั ในสวํ นของผู๎เก่ียวข๎องในหํวงโซํการผลิตสับปะรดบริโภค สดเพอ่ื การสงํ ออก ประกอบด๎วย 2-3 สํวน คือ เกษตรกรผ๎ูผลิต ผู๎รวบรวมและหรือ ผู๎สํงออก ภาครัฐมีสํวนรํวมในการให๎การสนับสนุนด๎านตํางๆ ทั้งการศึกษาวิจัย พัฒนาพันธุ์ การพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตและเทคโนโลยีหลังการเก็บเก่ียว การพัฒนาคุณภาพและการเพ่ิมมูลคําสินค๎า การลดต๎นทุนการผลิต การอานวย ความสะดวกในขน้ั ตอนการสํงออก การสงํ เสรมิ ดา๎ นการตลาด รวมทั้งการสนับสนุน และสํงเสริมให๎เกษตรกรมีการ รวมกลุํม สร๎างความเข๎มแข็ งของกลุํ ม มีการวางแผนการผลิต การทาสัญญาซื้อขายลํวงหน๎า ทั้งน้ีทุกภาคสํวนจะต๎องมี ความจริงใจและความซ่ือสตั ย์ตอํ กนั เพื่อให๎สามารถบริหารการผลติ และการตลาดได๎ อยํางมีประสิทธิภาพ รวมทั้งมีการให๎ข๎อมูลขําวสารตํางๆอยํางทั่วถึงกับผ๎ูเก่ียวข๎อง ทุกฝุายทั้งข๎อมูลด๎านวิชาการ เทคโนโลยีการผลิต การเพิ่มคุณภาพผลผลิต การ จัด กา รห ลัง กา รเ ก็บเ ก่ีย ว รวมทั้ งข๎ อมู ลด๎า นก าร ตล าด ทั้ง ภา ยใ น และตํางประเทศ โดยรูปแบบการจัดการในโซํอุปทานสับปะรดบริโภคสด เพ่อื การสํงออก มีดังน้ี (ภาพที่ 67)

ปจั จยั หลัก 179 - เลอื กพ้ืนที่ทเี่ หมาะสม - มีการวางแผนการจัดการใน - มีการวางแผนการสงํ ออก การรวบรวมและคดั บรรจุ ท้ังปรมิ าณ ชวํ งเวลาและ - เข๎าระบบ GAP - ปูองกันผลผลติ เสยี หายระหวําง ตลาด - มีการวางแผนการผลติ - มีการจัดการในการเก็บ - ใช๎พันธ์ุและเทคโนโลยีการผลิต ขนสงํ - จดั การหลงั เก็บเกยี่ วอยํางถกู วิธี รักษาและการขนสํงท่ีดี เหมาะสม - ปรั บ ป รุ งโ ร ง คั ด บร ร จุ ใ ห๎ มี ส า มา ร ถรั ก ษ า คุ ณ ภ า พ - เกบ็ เกยี่ วอายุเหมาะสม ปร ะสิ ท ธิ ภ า พแ ล ะปู อ ง กั น - ปอู งกนั ผลผลิตสญู เสียจากศัตรพู ืช การสูญเสียผลติ ผลได๎ดี ของผลติ ผล - เก็บเกี่ยวและขนสํงด๎วยควา ม - ควรมรี ะบบลดอณุ หภูมิ ระมัดระวัง ปอู งกันผลผลิตชอกช้า (pre-cooling) - การจดั บันทึก มกี ารแลกเปล่ียนข๎อมลู ขําวสาร แลกเปลย่ี นความรู๎ เทคโนโลยี มคี วามเชือ่ ใจและซอ่ื สัตย์ ตํอกนั มีมติ รภาพตอํ กัน มีมิตรสัมพนั ธ์ตํอ ผผู้ ลติ ผรู้ วบรวม กนั ผ้สู ่งออก - มกี ารรวมกลมํุ ปจั จยั สนับสนุน - มี ก า ร ติ ด ตํ อ กั บ ผ๎ู ร ว บ ร ว ม - ทา contract farming สมา่ เสมอ - รัฐสนับสนุนด๎านตํางๆ เชํน - มีการประสานติดตํออยํางดี ร ะ ห วํ า ง เ ก ษ ต ร ก ร แ ล ะ - ต๎องทราบปริมาณผลผลิตท่ีจะ กา ร ร วบ ก ลุํ ม ก า รอ บ ร ม ผ๎รู วบรวม/ผูส๎ ํงออก จัดสํงอยํางดีเพ่ือบริหารจัดการ ถํ า ย ท อ ด เ ท ค โ น โ ล ยี ตํ า ง ๆ - การแลกเปล่ยี นขอ๎ มูลขําวสาร ดา๎ นการตลาดอยํางมีประสิทธิภาพ - การลดตน๎ ทนุ - การลดตน๎ ทุน การรบั รองGAP การพัฒนา - รฐั สนบั สนนุ ถาํ ยทอดเทคโนโลยี - รัฐสนับสนุนเทคโนโลยีหลังการ - พนั ธ์แุ ละเทคโนโลยีกํอน-หลัง เกบ็ เกย่ี วทเ่ี หมาะสม รวมท้ังการ หลงั การเกบ็ เก่ียวทีเ่ หมาะสม การเกบ็ เกย่ี ว สํงเสริมและพฒั นาตลาดทั้งตลาด -การลดต๎นทนุ การผลติ เดมิ และตลาดใหมํ ภาพที่ 67 รปู แบบการจดั การคุณภาพในโซอํ ปุ ทานการผลติ สับปะรดบริโภคสด เพ่ือการสงํ ออก

180 จากรูปแบบการจัดการคุณภาพในโซํอุปทานการผลิตสับปะรดบริโภคสด เพ่ือการสํงออก ผ๎ูเกี่ยวข๎องในหํวงโซํอุปทานการทุกภาคสํวนจะต๎องดาเนินการ (ปัจจัยหลัก) และควรจะดาเนินการเพื่อเสริม (ปัจจัยสนับสนุน) การเพ่ิมศักยภาพ การผลติ และการแขํงขนั ดังน้ี ปจั จัยหลกั ที่ตอ้ งดาเนินการ สาหรบั เกษตรกร 1. เลือกพ้ืนที่เหมาะสม การปลูกสับปะรดบริโภคสดเพ่ือการสํงออก สิ่งสาคัญประการหนง่ึ คือต๎องเลอื กพนื้ ทีๆ่ เหมาะสม มีแหลงํ นา้ ไมํไกล จากเส๎นทางคมนาคม ท้ังนี้เพ่ือความสะดวกและลดความเสียหาย ระหวํางการขนสํงจากสวนมาสํงผ๎ูรวบรวมแล ะหรือผู๎ประกอบการ รวมท้ังลดตน๎ ทนุ คาํ ขนสงํ ตาํ งๆ 2. การเข๎าสํูระบบการผลิตอยํางเหมาะสม (GAP) โดยผลิตตาม แนวทางการผลิตที่ถูกต๎องเพื่อให๎ได๎ผลผลิตที่มีคุณภาพ และ มีความปลอดภัย เปน็ ทเ่ี ช่อื ม่นั ของผู๎บริโภคตลาดปลายทาง 3. การวางแผนการผลิต นับเป็นสิ่งจาเป็นท่ีสุดในระบบการผลิตท้ังนี้ เพื่อให๎มีผลผลิตสอดคล๎องกับความต๎องการของตลาด และสามารถ นามาใช๎ในการบริหารจัดการทั้งสินค๎าและตลาดให๎มีประสิทธิภาพ ไดม๎ ากสุด 4. การใช๎พันธุ์และเทคโนโลยีการผลิตท่ีเหมาะสม เพื่อให๎ได๎ผลผลิตท่ีมี คุณภาพ ไมํเกิดอาการไส๎สีน้าตาลเม่ือถึงตลาดปลายทาง ผลผลิต มีความปลอดภยั รวมท้ังมีการกระจายตัวสอดคล๎องกับความต๎องการ ของตลาด 5. การเก็บเกี่ยวท่ีอายุเหมาะสม อายุเก็บเก่ียวมีผลตํอคุณภาพ และอายุการเก็บรักษาสับปะรดเป็นอยํางมาก ดังน้ัน การเก็บเกี่ยว

181 สับปะรดบริโภคสดเพ่อื การสํงออกจะต๎องเก็บท่ีอายุเหมาะสม เพื่อให๎ ได๎ผลผลิตท่ีมีคุณภาพดี และไมํเกิดอาการไส๎สีน้าตาลเมื่อถึงตลาด ปลายทาง 6. การพัฒนาการจัดการหลังการเก็บเกี่ยว นับเป็นสิ่งจาเป็นอยํางมาก ที่เกษตรกรต๎องให๎ความสาคัญ ท้ังการคัดแยกผลผลิตท่ีไมํได๎คุณภาพ การบรรจุในภาชนะบรรจุและการขนสํงไปให๎ผู๎รวบรวมหรือบริษัทฯ จะตอ๎ งทาดว๎ ยความระมดั ระวัง ปูองกนั การสูญเสียทีจ่ ะเกดิ กับผลติ ผล 7. การจดบันทึก นับเป็นสิ่งจาเป็นมากในระบบ GAP ทั้งน้ีเพ่ือให๎ทราบ ข๎อมูลการจัดการการผลติ และเปน็ ขอ๎ มลู สาคัญในระบบการตรวจสอบ ย๎อนกลับจากจุดกาเนดิ ของสนิ คา๎ ซึง่ ตอํ ไปทุกสนิ ค๎าจะตอ๎ งพัฒนาไปถงึ จดุ นี้ ทั้งนีเ้ พอื่ ความมัน่ ใจของผ๎ูบรโิ ภค สาหรบั ผู้รวบรวมและหรอื ผสู้ ง่ ออก 1. การวางแผน การวางแผนนับเป็นหัวใจของการดาเนินการธุรกิจ ใหป๎ ระสบความสาเร็จ ผ๎ูรวบรวมและหรือผ๎สู งํ ออกสบั ปะรดบริโภคสด ก็เชํนกัน จะต๎องมีการวางแผนการผลิต (รวบรวม) และการสํงออก วําจะจัดหาวัตถุดิบที่ไหน แหลํงใด เกษตรกรรายใดบ๎าง ให๎ได๎ทั้ง ปริมาณ คุณภาพ และชํวงเวลาท่ีต๎องการ เพ่ือให๎สามารถบริหาร จัดการท้ังแรงงาน ระยะเวลาและปริมาณได๎อยํางมีประสิทธิภาพ และลดตน๎ ทนุ คาํ ใชจ๎ าํ ยในการดาเนินการ 2. การจัดการหลังการเก็บเกี่ยวที่ถูกต๎อง นับเป็นสิ่งสาคัญท่ีต๎อง ดาเนินการอยํางถูกวิธีและระมัดระวังความสูญเสียตํางๆ ที่จะเกิดข้ึน ในขบวนการจัดการหลังการเก็บเกี่ยว ซึ่งจะมีผลตํอคุณภาพ และอายุการเก็บรักษาของผลิตผล รวมท้ังความยอมรับของผ๎ูบริโภค ที่ตลาดปลายทาง

182 3. การพัฒนาโรงคัดบรรจุ สิ่งจาเป็นตํางๆของโรงคัดบรรจุจะต๎องอยูํ ในสภาพที่เหมาะสมและพร๎อมใช๎งานตลอดเวลา โ ดยทั่วไปถ๎า โรงคัดบรรจุท่ีจาเป็นต๎องเก็บรักษาผลผลิตไว๎กํอนขนสํงควรจะมี ห๎องเย็นสาหรับเก็บรักษาผลิตผล เพื่อชํวยลดอุณหภูมิและรักษา คณุ ภาพผลิตผลกอํ นการขนสงํ หรือเป็นระบบ cold chain ปจั จยั สนับสนุนท่ีควรดาเนินการ สาหรบั เกษตรกร 1. การรวมกลุํม เกษตรกรผผู๎ ลิตสับปะรดบริโภคสดเพื่อการสํงออกควรมี การรวมกลมุํ การผลิต ท้ังน้ีเพื่อให๎การผลิตเป็นไปในแนวทางเดียวกัน ผลผลิตได๎คณุ ภาพสม่าเสมอ และเป็นการเพ่ิมอานาจในการตอํ รอง 2. การทาสัญญาซื้อขายลวํ งหน๎า เป็นปัจจัยสนับสนุนอยํางหน่ึงท่ีชํวยให๎ เกษตรกรผ๎ูผลิตเกิดความม่ันใจในราคาสินค๎าท่ีจะได๎ ผู๎รวบรวมหรือ ผสู๎ ํงออกก็จะมนั่ ใจไดว๎ าํ มสี นิ ค๎าตอบสนองความต๎องการของตลาดได๎ 3. การเรียนรูแ๎ ละนาเทคโนโลยตี าํ งๆมาพัฒนาเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต โดยภาครัฐให๎การสนับสนุนทั้งการฝึกอบรมถํายทอดเทคโนโลยี การตรวจรับรองแปลง รวมถึงการพัฒนาพันธุ์เพ่ือเพ่ิมทางเลือก ให๎เกษตรกร 4. การลดต๎นทุนการผลิต เป็นสิ่งจาเป็นเพื่อเพิ่มศักยภาพการแขํงขัน ซึ่งการลดต๎นทุนการผลิตสามารถดาเนินการได๎หลายแนวทางท้ัง การใชป๎ ุ๋ยอยาํ งถูกตอ๎ งและเหมาะสม มีการตรวจวิเคราะห์ดิน และให๎ ปุ๋ยตามผลวเิ คราะหด์ นิ และความต๎องการของพืช มีการผสมปุ๋ยใช๎เอง ทาปุ๋ยหมักใช๎เอง สํวนการใช๎สารเคมีปูองกันกาจัดศัตรูพืชต๎องใช๎ อยาํ งถกู ตอ๎ งและเหมาะสมทั้งชนิด ชํวงเวลา อัตราการใช๎ ด๎านต๎นทุน

183 แรงงานโดยการใช๎แรงงานอยํางมีประสิทธิภาพ การใช๎เคร่ืองจักรกล การเกษตรทเี่ หมาะสม สาหรบั ผรู้ วบรวมและหรอื ผสู้ ง่ ออก 1. มีการติดตํอประสานงานอยํางดี ในการดาเนินการรวบรวมผลิตผล เพื่อการสํงออกให๎ได๎ในชํวงเวลาท่ีต๎องการและทันตามกาหนด ผ๎ูรวบรวมและหรือผู๎สํงออกจะต๎องมีข๎อมูลของเกษตรกรผู๎ผลิต มีการติดตํอสือ่ สารและประสานงานกนั ตลอดเวลาซงึ่ จะชํวยใหส๎ ามารถ บริหารจัดการได๎อยํางมีประสิทธิภาพ ซ่ึงถ๎ามีการทาสัญญาซื้อขาย ลํวงหนา๎ กับเกษตรกรจะเกดิ ประสิทธภิ าพเพม่ิ มากข้นึ 2. การแลกเปล่ียนข๎อมูลขําวสาร นับเป็นปัจจัยสนับสนุนท่ีจาเป็น ผู๎รวบรวมและหรือผู๎สํงออกจะต๎องแบํงปันข๎อมูลขําวสาร ทั้ง ด๎านเทคโนโลยีและข๎อมูลด๎านการตลาดแกํเกษตรกรอยํางสม่าเสมอ และตอํ เนอื่ ง เพอ่ื ให๎เกดิ การเรียนร๎ูและพฒั นาไปพร๎อมๆ กนั 3. การลดต๎นทุน นับเป็นส่ิงจาเป็นของทุกภาคสํวนในระบบโซํอุปทาน การผลิต ในกรณีของผ๎ูรวบรวมและหรือผู๎สํงออกก็เชํนกัน ซึ่งต๎นทุนที่สาคัญ ได๎แกํ ต๎นทุนด๎านแรงงาน และคําขนสํง ดังนั้น การเพิ่มประสิทธิภาพการคัดบรรจุ จะชํวยลดต๎นทุนด๎านแรงงาน การพฒั นาดา๎ นโลจิสติกสท์ ีเ่ หมาะสมจะชํวยลดต๎นทนุ คําขนสํงได๎ 4. การสนับสนุนด๎านเทคโนโลยีหลังการเก็บเก่ียว โดยภาครัฐให๎ การสนับสนุนการถํายทอดเทคโนโลยีดังกลําว รวมท้ังการสํงเสริม และพัฒนาดา๎ นการตลาดทัง้ ตลาดเดิมและตลาดใหมํ จากปัจจัยหลักและปัจจัยสนับสนุนของผู๎เก่ียวข๎องทุกฝุายในโซํอุปทาน สับปะรดบริโภคสดเพอ่ื การสํงออกตามที่กลําวมาแลว๎ ส่งิ จาเปน็ อกี ประการหนง่ึ ทจี่ ะ สนับสนุนและชํวยให๎ระบบดังกลําวประสบความสาเร็จเพ่ิมมากข้ึน ทุกภาคสํวน

184 จะต๎องมกี ารแลกเปลยี่ นข๎อมลู ขาํ วสาร แลกเปลี่ยนความร๎ู เทคโนโลยีมีความเชื่อใจ และซอ่ื สัตย์ตอํ กนั เพอื่ ให๎การดาเนนิ การสาเร็จดว๎ ยดี เอกสารอ้างองิ ทวีศกั ดิ์ เทพพทิ กั ษ.์ 2554. การจัดการโลจิสติกศ์และซัพพลายเชน. เอ็กซเปอร์เน็ท จากัด ถ.เพชรบุรีตดั ใหมํ บางกะปิ หว๎ ยขวาง กรุงเทพฯ. 307 น. ธนญั ญา วสศุ รี รวิพิมพ์ ฉวีสขุ เจริญชยั โขมพัตราภรณ์ ปรารถนา ปรารถนาดี วิเชียร พาชยมัย สุทธิศักดิ์ หํานนิมิตกุลชัย อาภา ทนุถนอมราษฎร์ สุรเชษฎ์ ลิมป์กาญจนวัฒน์ และ วิภาพร วีระไวทยะ. 2550. โครงการ การจัดการโซํอุปทานของอุตสาหกรรมสับปะรด. สานักงานกองทุน สนับสนนุ การวิจัย (สกว.). กรุงเทพฯ. วรรณภา ภทํู รพั ย์ ศิริชยั กัลยาณรัตน์ และ กฤษณ์ สงวนพวก. 2555 . การจัดการ โ ซํ อุ ป ท า น แ ล ะ โ ล จิ ส ติ ก ส์ ข อ ง สั บ ป ะ ร ด ก ลํุ ม ค วี น ห ลั ง ก า ร เ ก็ บ เ กี่ ย ว ในเขตภาคตะวันออก. คณะทรพั ยากรชีวภาพและเทคโนโลยี, มหาวิทยาลัย เทคโนโลยพี ระจอมเกล๎าธนบรุ ี. กรุงเทพฯ Alexander, O.F., Anin, E.K. and Sarpong, E.K. 2016. Assessing and mapping the supply chain of pineapple production in Ghana. British Journal of Economics, Management&Trade. 13 (1):1-12.