ธรรมสารเทศนา

พ พ. สาธุฑัมมกถา เรอง ความค การทำงาน กวามซอร'ฅยสุจริฅ กวามรับผิคซอบในการปฏิบัติหใงัาท ฅลอค ถงกวามมศมบัติผูคอันเป็นมารยาททางรงกม การปฏิบัติฅามขนบธรรมเนยม ทคงามของรงกม และ;การปฏิบัติกุณธรรมอนๆทเป็นเรองจำฅ้องปฏิบัติใน การคำเนินซวิฅ กวามกรกษณะ!เหล่านิ้จัคเป็นกวามกระ;คับก้น ชงล่งผลใหไก้ รับกวามเจริญรุ่งเรืองในซวิฅ ในหน้าทการงาน อยู่สุขสบายก้วยโกกลมบัติ เป็นก้นอันเป็นปิจจัยหรกแห่งการคำรงชพ และ;สามารถเลยงคัวเอง เล็้ยง กรอบกรัวกลอกถึงรมพันธขนให้อยู่เย็่นเป็นสุขไก้ ความคระ;คับกลาง นั้นกือการกระ;ทำทปรารภยูอนกอเพอประ;โยขน เกอกูลแก่ผูอึ่นและ;ล่วนรวม เป็นไปเพอให้ยูอนพ้นจากกวามทุกฃเคือกร้อน เป็นหรก เป็นก้นว่าบำเพี่ญประ;โยขนแก่ล่วนรวมก้วยกวามเถึยสละ; ก้วยจิก อาสาหรือจิกบริการ ทุ่มเทกำรงกายกำรงใจกลอกถึงกำลังทรัพยเพอให้ รงกมคูค เพอให้ผู้กนพ้นจากกวามยากแก้นลำเก็่ญ ให้อยู่กมสุฃกามกวรแก่ อักภาพ กวามกระ;คับนั้เกิกจากจิกเมฅฅากรุณาและ;กวามเถึยสละ; เป็นแรง ผลักคันให้บำเพ็่ญประ;โยขนสร้างกุณูปการต่างๆเพํ่อรงกม เพํ่อประ;เทศขาติ และ;พระ;ศาสนา แม้กวามกคัญฌูกกเวท กวามรู้ถึกในบุญคุณของผู้มพระ;คุณ แล้วทำกอบแทนก้วยนั้าใจเถึยสละ; และ;การสร้างรนติกวามสงบให้เกิกขนใน รงกม ในหมู่กณะ; ในประ;เทศขาติบ้านเมือง กลอกถึงการสร้างกวามสาบักก รักใกร่กลมเกลยวกันของผู้กนในรงกม ในหมู่กณะ; และ;ในประ;เทศขาติบ้าน เมือง ก็่จักเป็นกวามกระ;คับกลางเซ่นกัน การบำเพ็่ญประ;โยขนั้แก่ล่วนรวมกี่ ค ความมืเมฅฅากรุณากี่ค กวามกคัญฌูกกเวทกี่ก การสร้างรนติและ;กวาม สามักกในหมู่คณะ;เป็นก้นกี่ค เหล่านั้จักเป็นกวามกระ;คับกลางเพราะ;ทำโก้ ยากกว่ากวามกระ;คับก้น ไม่อาจทำโก้ทุกกนไป ผู้มืจิกใจกว้างขวาง มื อัธยาคัยเถึยสละ; ไม่กระ;หนเถึยกาย และ;ไม่เหี่นแก่กวามลำบากล่วนกน เท่านั้นจิงจะ;สามารถทำโก้ ลำ หรับกนพอกพอร้าย กนกระ;หนั้เถึยกาย กน เห็่นแก่คัว กนใจกอคับแคบ กนอกคัญฌู กนแล้งนั้าใจ กลอกถึงกนทเฅี่มไป www.kalyanamitra.org

goj ไJ: ธรรมฟ้ารเทศนา... พโะ!ธรรมกิ?1ฅิวง^1 คัวยกวามอิจฉาริษยา กวามอาฆาตมาคร้าย ม่งแต่ทำลายผูอน กนเซ่นน็้!ม' อาจทำกวามคระคับนั้1คั แม้หากคัองทำก็่ทำอย่าง!!นใจไม่ศรัทธา ทำ คัวย กวามไม่เฅื่มใจ หรือทำเพราะมกวามจำเป็นคัองทำคัวยถูกบังคับให้ทำเป็นคัน ต่วน ความดระดบสูง นั้นไคัแก่การกระทำทเป็นไปเพํ่อคันติภายในคือ เพอกวามศงบกาย สงบวาจา และสงบใจ ซงไคัแก'การรักษาคืล การ บำ เพ็่ญกรรมฐานทั้งสมถกรรมฐานและวิปิสนากรรมฐาน กวามคืระคับนั้เป็น กวามคืระคับสูงเพราะทำไคัยากกว่ากวามคืสองระคับข้างคัน คัองอาคัยกวาม เข้มแข็่งทางจิตใจ อาคัยกวามอคทนอตกลั้น อาคัยกวามพากเพยรพยายาม อย่างสูงจึงจะสามารถทำไคั และไม่อาจทำไคัทุกกนไป ในกวามคื ๓ ระคับนั้ กวามคืระคับกลางคือการกระทำทั้เป็นไปเพอ ประโยซนเกอถูลแก่^น กวามมเมตตากรุณา กวามกคัญฌูกตเวทเป็นคัน จัคเป็นสาธุกรรมตามพระบาลนั้ และสาธุกรรมเซ่นนั้แหละทั้สมเค็่จพระคัมมา คัมพุทธเจ้าตรัสว่ากนคืทำไคัง่าย ต่วนกนชั่วทำไคัยาก อันว่า คนด ทั้ตรัสเรืยกว่าสาธุซนนั้นไคัแก'บุกกลผู้ชอบทำ พูค กิคแต่ ร่งทั้คืเป็นสุจริต มจิตทั้งตงาม มนํ้าใจ มอัธยาคัยโน้มไปในทางเคืยสละ เออเทั้อเผอแผ่ บุ่งทำกวามคืต่างๆคัวยเหตุผล ๒ ประการคือ ประการแรก ทำ โดยมุ่งหวงผดตอบแทน เซ่นคัองการลาภบ้าง ยศบ้าง สรรเสริญบ้าง สุขบ้าง เพราะบุ่งผลตอบแทนเซ่นนั้จึงซ่วยเหลือเกอถูลกนอน ปาเพื่ญ ประโยซนแก'คังกมหรือแก'ประเทศซาติบ้านเมือง การทำกวามคืคักษณะนั้อาจ ไคัผลตอบแทนบ้างไมใคับ้าง เมอไมใคัตามปรารถนากี่มักจะห้อแห้เลืยใจผิค หวัง อกประการหนงทำความดเพึ๋อความดคือทำเพราะเห็่นแก'กวามคื โคย เห็่นว่ากวามคืเป็นสิงทั้กวรทำกวรปาเพ็่ญ แล้วทำกวามคืโคยไม'หวังผล ตอบแทน คังเซ่นพระมหาซนกโพธิคัตว่ผูยงคัวยวิริยบารมื เมอเรือแตกกลาง ทะเลลืก กี่เพยรพยายามแหวกว่ายสายธารสุคแรงกำคัง แม้จะมองไม'เห็่นฮ่ง แม้จะไม่เหึ่นทางรอค แต่กี่ไม่ทอคทั้งกวามเพยรเลืย คัวยทรงเหี่นว่ากวาม www.kalyanamitra.org

aede^ ฟ้าชุกมมกถา เรอง ความค เพยรพยายามเป็นปุรฟ้การิยะกึอฟ้นหน้าทของลูกผู้ชาย เป็นกวามดทไมพง ละเลยเสิย ทั้งเมํ่อทำแล้วจะไม่ถูกฅราหน้าว่าเป็นผู้ขาดความเพยรดังน บุกกลผู้ทำกวามคเพอกวามคลักษณะนจึงไม่ท้อแทํผดหวังเมอไมใ^บผลดอบ แทนใดๆ กวามดทั้งลองลักษณะกือททำด้วยหวังผลดอมแทนหรือททำเพราะ เห็่นแก'กวามคก็่ดาม ส์าหรับกนคแล้วทำได้ง่าย ไม่มเงอนไขมาก เฅี่มใจทำ และดั้งใจทำเฅ็่มท และมิใช่จร;ชอบทำความดด้วยตนเองเท่านั้น คนคยง ชอบส์น้บสนุนส่งเสริมแลร;ชกชวนให้บุคคลอึ๋นทำความดเหมือนตน แลร; ชอบอนุโมทนาซํ่นชมฮนดเมึ๋อเห็่นคนอึ๋นทำความดด้วย ดังเช่นซณห อำ มาดยแห่งพระนกรลาวัดถกรั้งพุทธกาล เมอเห็่นพระเจ้าปเลนทิโกกล ถวายอลทิลทานทั้ยํ่งใหญ่แล้วกี่ซนชมยินค ยอกรขนลาธุการในกุศลทานชอง พระเจ้าอยู่หัวแห'งดน แด่กวามดต่างๆนั้นส่าหรับกนชั่วทฅรัลเรืยกว่าปาปชน กนบาปแล้วทำได้ยาก กล่าวกือปาปชนกนบาปนั้นย่อมทำพูดกิดแด่ร่งทเป็น ทุจริต มจิฅทั้ดับแกบ ไม'ยินคในการเส่ยลละ จะทำพูคกิดอะไรกี่เพอดนและ พวกพ้องชองดน แม้ว่าร่งทั้ทำพูดคิดนั้นจะเป็นบาปเป็นทุจริต แม้จะก่อ กวามเดือดร้อนกวามเส่ยหายไท้แก'กนอน แก่ลังกม หรือแม้แก'บ้านเมืองกี่ใม่ นำ พา ปาปชนเช่นนั้นจงปาเพ็่ญประโยชนแก่ผู้อึ๋น ด้วยความมืเมตตา กรุณา ด้วยความกตญฌูกตเวทํ ด้วยการสร้างความสมานสาม้คคและ ลันติไมได้ด้วยประการทั้งปวง และนอกจากจะไม่ทำความดืด้วยตนเองแล้ว ยงซอบฃัตขวางฃตขืนมืให้คนอนทำความคและไมชนซมยินดืต่อความดืทั้คน อึ๋นทำอกด้วย ดังเซ่นกาพ้อำมาดย่ของพระเจ้าปเลนทิโกกล หาได้ยินดืพอใจ ในอลทิลทานอันยํ่งใหญ่ของพระเจ้าอยู่หัวของตนไม่ ทั้งทั้ผู้กนทั้งปวงแซ่ช ร้องลรรเลริญลาธุการกึกก้อง ดัวเองกลับขัดข้องหมองใจคิดอกุกลว่าสิน เปลืองมากมายไร้ประโยชนํ อันปาปชนกนบาปนั้นชอบทำพูดคิดเป็นทุจริต ฉะนั้ พระพุทธองก่จึงตรัลว่ากวามดกนชั่วทำได้ยากดังนั้ www.kalyanamitra.org

ธรรมฟ้าททศนา... พระธรรมกิคฅิวงfi แต่การบำเพี่ญสาธุกรรมกวามคนั้นหากมุ่งให้ส์าเรจปรฟ้ยซนแก่ผูอึ่น แลร;มุ่งผลฅอบแทนห้วยกี่จำต้องพิจารณาให้รอบกอบถ้วนถ ห้องเลือกทำ เฉพาะ;แก่สาธุซนกนกเป็นลืากัญ กล่าวลือห้องเลือกวิธการทจะ;ทำบำเพ็่ญ และ:เลือกบุกกลผูรับ ทำ ไห้กังนกวามคกี่จะ:ผลิฅผลสมบูรโน!ม่เลืยหาย ไครับ กวามยกย่องนับลือและ:ลาภกักการะ;เป็นห้นฅอบสนอง เหมือนซาวนาเลือก พันธุข้าวทคเหมาะ;จะ;เพาะ:ปลูกปีกคำและ:เลือกนาทคเหมาะ:จะ:หว่านพันธุข้าว นั้น เมอเลือกเพันกแล้วเพาะ:ปลูกปีกคำข้าวกล้าลงไปกี่ย่อมไห้ผลสมบูรโน!ป เลืยหาย ข้อนั้ห้องห้วยนัยพระ:พุทธพจนัทกรัสไว!นนิโกรธซากกว่า กตฌฌมหิ จ โปสมหิ ลืลวนฺเต อริยวุตฺติเน สุเฃตฺเต วิย พิชานิ กตํ ฅมุหิ น นสฺสติ ฯ \"ความคทบุคคลทำไ^นบุคคลผู้กตญฌู ผู้มืลืล มืความประ;พฤติ ประ;เสริฐ ปอมไม่สูญหายไป เหมือนพืซทบุคคลหว่านไว้ไนนาดฉะ;นั้น\" ตามพระ;บาลืซากกนั้ทรงเชักเจนว่ากนกกัญฌู กนมืลืล และ;กนประ;พฤติ ประ;เสริฐลือประ:พฤติกามอย่างอารยซน เป็นกนทเปรยบไห้กับนาค เมอ ทำ กวามกแก่กนทํ่กกัญโบูเป็นต้น กวามกนั้นย่อมไม่สูญหาย ย่อมไม่ถูก ลบหลู่ลืมเลือนแน่นอน หากแต่ย่อมงอกงามไห้ผลสมบูรโนเหมือนพิซลือพันธุ ข้าวทหว่านลงไนนาคฉะ:นั้น แต่ถ้าทำกวามกโกยไม่เลือกหรือไปทำกวามกแก่ กนไม่คลือกนอกกัญโบู ไม่มืลืล ไม่ประ;พฤติกามอย่างอารยซนเข้า กวามก นั้นย่อมเปล่าประ:โยซน่ เหมือนพืซทหว่านไปไนกองไฟ มืแต่จะ:มอกไหม้เป็น เถ้าถ่านประ:การเคยว ย่อมไม่งอกเงยไห้ผลอะ:ไรแก่เจ้าซอง ข้อนั้ห้องห้วย พระ;พุทธประ;พันธกาถาไนนิโกรธซากกนั้นเองว่า ยถาปี วิซํ อคติสมื ฑยฺหติ น วิรูหติ เอวํ กตํ อสป.ปริเส นสฺสติ น วิรหติ ฯ www.kalyanamitra.org

9๙๙ สาธุฑัมมกถา เรอง ความค \"ความดทบุคคลทำในอสืตบุรุษคือคนไม่ดย่อมสูญหายไม่งอกเงยไค้ เหมือนพึชทบุคคลหว่านไปในกองไฟ ย่อมถูกไฟไหม้!ม่งอกข็้นไค้ฉร{นั้น\" คังนั้ ฅามพร::บาลข้างต้นนั้นย่อมพิเกราะหไค้ว่า แม้ว่าลาธุกรรมกวามคื ต่างๆนั้นอันสาธุซนกนคืทำไต้ง่าย แต่ปาปซนกนชั่วทำไต้ยาก สาธุซนกนคืจึง นิยมทำกวามคืกันอย่างไม่ท้อแทํกจริง ถึงกระนั้นเมอจะทำกวามคืกี่จำต้อง เลือกเฟ้นทำ เพราะเมอทำไปแล้วกนคืต้วยกันเท่านั้นจึงจะซนซมยินคื อนุโมทนา และมืกวามรู้ลืกลืานกในกวามคืนั้นแล้วหาทางกอบแทนเหมือน เซ่นชุณหอำมากย่ผู้มืใจเป็นกุสล ส์าหรับปาปซนแล้วย่อมไม่ซนซอบพอใจ ย่อมไม่เกิคกวามรู้ลืกลืามืกไต้เซ่นนั้น อย่างเซ่นกาฟ้อำมากย่ยู้มืใจทุจริก หรืออย่างเซ่นพระเทวทักยู้กิกเป็นใหญ่แทนพระพุทธเจ้า เมอไมใต้กามททูล ซอ กี่หาเหตุทำลายพระพุทธเจ้าต้วยประการต่างๆ เป็นต้น ข้อนั้เป็นผลใท้มื พระพุทธดำรัสว่า ถึงจะยกแผ่นดินทั้งหมดนั้!ห้แก่คนอกตญฌูผู้คอยหาซ่อง ทางกล่าวโทษอยู่ตลอดเวลา ก!ม่อาจทำให้เขายินดพอใจและล่านกในบุญ X^ X a, C. '1 รน' 0 ^V|^ ๘. 1 ii I ^ คุณเด คงน ทงหมคฉเบนกฅ๊สอนเจ ผูทากวามก เก เบนอยางกวาเมอ ทำ กวามคืแล้วจะใท้ยู้กนยินกและแซ่ซร้องสรรเสริญกันถ้วนหน้าย่อมเป็นไปไค้ ยาก กนค้ทํ่ทำกวามค้ไต้ง่ายเท่านั้นจึงยกย่องสรรเสริญ ส์าหรับกนชั่วท ทำ กวามค้ไต้ยากย่อมติเกยนนินทา กอยอิจฉาริษยา หรือกอยฃักซวางมิใท้ ทำ ไค้โกยสะกวกสมปรารถนา ข้อนั้เป็นธรรมกาซองโลกทมืปรากฎมากลอกกาล ลมเด็่จพระเจ้าพนางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวฒนา กรมหลวงนราธิวาส ราชนครินทร์ ลมเค็่จพระจยโลทรเซษฐภคืนพระองคืนั้นทรงเป็นสาธุนารื รัตน์ ทรงปฏิบดิพระองคืเป็นคนคืมืนํ้าพระทัยทั้งดงามโอฟ'าร จึงทรง บำ เพ็ญประโยชน์อนเป็นคุณูปการแก่ล่วนรวมไค้เป็นอเนกอนนตและทรง บำ เพ็ญไค้ง่ายไม'!เนพระทัย หากแต่ทรงปฏิบดิบำเพ็ญค้วยพระพกตร์ทั้ยม www.kalyanamitra.org

WE ธรรมฟ้ารเทศนา... พระธรรมกิตติวงส์ แย้มแจ่มใส ป้ามาชงความเจริญตาเจริญใจแก่ผ้พบเห็่น ทำ ให้เกิดความ รู้สิกใคร่จร;ทำป้าเพ็่ญความดเซ่นพรร;องคบ้าง เพอคำเนินตามแบบอย่างท ทรงทำให้เห็่นอยู่ตลอดกาลยาวนาน หากเฟ้นได้ดงน็้ก็่คงสมพรร;ปรร;สงค์ เพราร;ทรงเฟ้นครูผู้ปรร;เสริฐ อนวิห้ยครูนั้นย่อมหวงให้ย้อนไค้ด้กษาเริยนรู้ จากแบบอย่างของตนเฟ้นหลัก ลังนั้นจงทรงดรร;หนกในพรร;ทยแล้วทรง ปฏิบ้ติป้าเพ็่ญสาธุกรรมให้เห็่นปรร;จกษเฟ้นแบบอย่างโดยไม่ทรงห้อแห้ ถดถอยจนตลอดพรร;ชนมายุ ค้วยปรร;การฉร;นั้ อิมินา กดปุฌฺเญน ด้วยอำนาจพระราชกุศลทักขิณานุปทานกิจท สมเค็่จบรมบพิฅรพระราสมภารเจ้าทรงบำเพ็่ญอุทิศให้เฟ้นไปแต่ด้นแล้วทั้ง ปวงนั้ จงเฟ้นบุญนิธมผลลัมฤทธิผลิฅวิปากมนญผลอันเฟ้นทิพยสุฃทิพยสมบัฅิ โอฬารยั๋งขนไปพร้อมเสรี่จ แต่สมเค็่จพระเจ้าพนางเธอ เจ้าห้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนกรินทร่ สมเค็่จพระปิยโสทรเชษฐภกินพระองค์นั้น ฅลอคจิรัฐฅิกาล สมดามพระราชปณิธานอุทิศโคยฐานะนิยมทุกประการ รับ พระราชทานถวายวิอัชนาพระธรรมเทศนาในสาธุกัมมกถา ฉลองพระเคชพระคุณ ประคับพระปิญญาบารม ยุติลงด้วยประการฉะนั้. ขอถวายพระพร www.kalyanamitra.org

อัตตารักฃกถา เรื่อง หลักกาธบริหารชีวิต อคฺตานฌฺเจ ปียํ ชฌฺฌา รก,เขยฺย นํ ฟ้รก,ฃิตนฺติ ฯ ข.ร. ๒(57๒๒/01๖. V ^ ff\\ ณ บัคนจักไค้เฟคงพระธรรมเทflนา อนุโมทนาในมหากุศลอันยั๋ง ไหญ'ทท่านทั้งหลายมกุศลเจตนาร่วมกันมาป้าเพ็่ญเพอถวายเป็นพระราช กุศลแก่พระบาทลมเค็่จพระเจ้าอยู่หัว องคเอกอักรศาลนูปกัมภก ตาม ลมกวรแก่เวลา ก็่ แลวนนเป็นวันทึ๋ท่านทั้งหลายไค้พร้อมใจกันมาทวัคราชโอรลารามน็้ อกกรั้งหนง โคยปรารภการไก่ซวิฅโกกระบือประจำป็ซึ่งไค้ถอปฏิบัติมาเป็น นิพัทธกิจบุญประจำปี เพอน้อมถวายเป็นพระราชกุศลแก่พระบาทลมเค็่จ พระเจ้าอยุ่หัว ในโอกาลเฉลิมพระชนมพรรษาปีน พรรธรรมกิคฅิวง!^ (ทองฅ สุรเฅโข ป.ธ.๙) วักราชโอรtinราม แศกงในงานไถ่ชวิกโทกระบือ ณ วักราชโอรศาราม วันอาทิกยทํ่ ๗ ธันวากม ๒<^(ร■๑ เวลา ๐๙.๐๐ น. www.kalyanamitra.org

iLStilsii. ธร!มสารเทศนา... พระ:ธรรมกิคติวงf{ การไถ่^วิฅโกกรรเบือทท่านทั้งหลายกำลังทำกันอยู่นโค้ถือปฏิบัฅิสืบ เนองมาแฅ่{เ พ.ศ. ๒๕๒<i โคยการปรารภคำริของอาจารยฅรธา เนยมขำ นายกสมาคมสืษยหลวงพ่อวัคปากนํ้า ม.ส.จ. ในกวามธุปถัมภของเจ้า ปร:;คุณสมเคี่จพรร;มหารัชมังกลาจารย เจ้าอาวาสวัคปากนํ้า ภาษเจริญ จึง นับไค้ว่าเป็นการบำเพ็่ญบุญทถือปฏิบัติกันมายาวนาน ชงในปีจจุบันนป็หนง จัคให้ม ๕ กรั้งค้วยกัน ในแค่ละกรั้งนั้นมจำนวนโกกร:;ปึอทไครับการไถซวิฅ มากบ้างน้อยบ้าง ส์าหรับในกรั้งนั้นับเป็นกรั้งท ๑๐๑ มโกกระบือทไครับ การไถ่ชวิฅเป็นจำนวน ๕๘๙ ซวิฅค้วยกัน ถ้านับฅั้งแฅใค้คำเนินการกันมา รวมโกกระบือทรอคคายมาแล้วจำนวนถึง ๒๘,๘๕๕ ซวิฅ ถ้ากิคเป็นกาใช้ จ่ายในการนั้ทั้งหมคก็่เป็นเงินถึง ๓๐๗,0\\ว๓,๕๕<1 บาทเศษ ชงเป็นเงิน มิใซ่น้อย แค่ถ่าหรับผู้มจิฅศรัทธาบริจากไถ่ซวิคโกกระบือนั้นกิคแค่เพ่ยงว่าเป็น การไหชวิฅ มิไค้กิคว่ามากหรอน้อย เพราะช้วิตนั้นมค่าหามิได้ กล่าวคือไม่ สามารถตราคาช้วิตกันเป็นเงินเป็นทองได้ว่าเท่านั้นเท่านั้ มิใซ่เฉพาะซวิฅ กัฅว่เท่านั้น แมซวิตมบุษยก็่เซ่นกัน ครากาเป็นเงินไมไค้ กำ หนครากาไมไค้ ว่าเท่านั้นเท่านั้ เพราะฉะนั้นโบราณท่านจึงกล่าวว่า ชวิฅมก่าสูงสุคไม่ว่าซวิฅ กนหรือขํวิฅกัฅวั แค่กำใช้จ่ายจำนวน ๓๐๐ กว่าล้านบาทนั้นเป็นกำคำเนิน การเพอให้งานไถซวิฅโกกระบือเป็นไปค้วยกวามเรืยบร้อย ในการไถซวิฅโกกระบือแค่ละกรั้งนั้น มผู้เถึยสละเป็นจำนวนมาก เรั้ม แค่ผู้บริหารจัคการคือสมากมติษยหลวงพ่อวัคปากนํ้า ชงประกอบค้วย อาจารยครืธา เนยมขำ นายกสมากม กรรมการบริหารสมากม คลอคถึง เจ้าหน้าท พระสงฆวัคปากนั้า ญาติโยมวัคปากนั้า ร่วมกันคำเนินการคั้งแค' การรับบริจาก การติคค่อประสานกับกรมปคุกัคว่เป็นค้น ในป๋ายสถานทนั้นก็่ ประกอบค้วยวัคราชโอรสารามโคยพระสงฆสามเณร กณะกรูนักเรืยน นักการ ภารโรงโรงเรืยนวัคราชโอรส ไค้ซ่วยกันจัคเครืยมสถานทล่าหรับเป็นทพักโก www.kalyanamitra.org

อตตาTกขกถา เรจง หลักกาทjfหารชวํต กระบอ ฟ้นทจัคพิธและเป็นทเอิ้ยงอาหาร นอกจากนั้นก็่ยังมหน่วยงานท ส์ากัญในเรองนั้กือกรมปศุร'ฅว กรมปศุกัฅวนั้นมส่วนทำให้กิจกรรมนั้เป็นไป ห้วยกวามเรยมร้อยสมฅามวัฅถุประสงกั เรํ่มแต่การจักหาโกกระบือจากโรง ฆ่ากัฅว ตรวจเพศ ตรวจโรก ฉคยา ทำ บัตร และบำรุงเลยงดูแลจนส่งถึง มือเกษตรกร และเมํ่อไปถึงมือเกษตรกรแล้วบังมืงานต่อเนั้องกือฅิคตามผล ดูแลเอาใจใส่ว่าโกกระบือทบริจากให้ไปนั้นไห้ถูกนำไปใช้ช่วยเหลือเกษตรกร ตามวัตถุประสงกัหรือไม่ ซงถึอว่าเป็นงานหนักและไม่ร้นสุคฃองกรมปศุกัตว่ โคยเฉพาะผู้ปฏิบัติลือปศุกัตว่อำ เภอและปศุร'ตว่จังหวัคนั้นๆ เพราะห้องเลืย สละอย่างสูงช่วยรับภาระดูแลติคตามผล อันเป็นงานทเพํ่มฃนจากงานใน หน้าทปกติ แต่ทุกท่านกี่ถึอว่าเป็นบุญเป็นกุศลจึงเต็่มใจทจะช่วยเหลือห้วย กวามมืนั้าใจ ส่าหรับผู้เลืยสละให้กิจกรรมไถซวิตโกกระบือนั้ส์าเรี่จลส่วงไปห้วยคอก ฝ่ายหนั้งก็่ลือท่านทั้งหลายผู้เป็นเจ้าภาพ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าภาพเฉพาะตัวหรือ เป็นเจ้าภาพย่อยหรือเจ้าภาพสมทบ ล้วนเป็นผู้เลืยสละมือุปการะให้งานไถ่ ซวิตโกกระบือแต่ละกรั้งเสร็่จสมบูรณห้วยคเสมอมาโคยส่าตับ กส่าวโคยรวมก็่ลือว่าทุกกนทุกท่านเป็นผู้เลืยสละ เป็นผู้มืส่วนแห่งบุญ ใหญ่ส่ากัญยํ่งในกรั้งนั้และในแต่ละกรั้งทผ่านมา เพราะถ้าฃาคเพยงส่วนใค ส่วนหนั้งหรือฝ่ายใคฝ่ายหนึ๋ง งานเช่นนั้ก็่กงเป็นไปไมให้ เช่น หากไม่มืผู้ คำ เนินการ ไม่มืผู้ประสานงาน แม้จะมืผู้บริจากก!ม่รู้ว่าจะทำไห้ทั้ไหนอย่างไร หรือมืผู้ประสานงานแล้ว มืผู้บริจากแล้ว แต่ผู้ทจะรับช่วงต่อดูแลโกกระบือ ทบริจากไปไม่มื งานก็่จะสะศุคไม่ส่าเร็่จสมประสงก หรือมืทุกอย่างพร้อม แต่ขาคสถานทจัคทำ ฃาคสถานททพอจะรองรับกนไห้มากๆ ไม่มื หรือมืแต่ อยูในทึ๋ไกลไปมาไม่สะควก ก็่เป็นอุปสรรกเป็นปิญหา แต่งานไถ่ช้วิตโกกระบือของสมากมติษย่หลวงพ่อวัคปากนํ้านั้นเป็นไป ห้วยกวามเรืยบร้อย มืทั้งผู้คำเนินการ ผู้ประสานงาน ผู้รองรับ ผูจัคหา ทั้ง www.kalyanamitra.org

ร ธรรมสารเทศนา... พระธรรมกิฅกิวงส์ ยู้บริจากก็่มจำนวนมาก และมสถานทส์าหรับจัคทำพิธทกว้างขวางพอเหมาะ สม จึงทำให้งานนส์าเร็่จลงifยมร้อยคัวยคทุกกรั้งมา ทั้งนกี่เพราะว่าทุกกน ทุกท่านเห็่นความส์ากัญของกิจกรรมน โกยเฉพาะในช่วงวันเฉลิมพระขนม พรรษาขององกัพระบาทสมเค็่จพระเจ้าอยู่หัว องคเอกอักรศาสนูปถัมภก เพราะว่าวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๕ ธันวากมนเท่ากับว่าเป็นวันส์ากัญของ ชากิ เป็นวันทพสกนิกรซาวไทยทุกหมู่เหล่าจะไคัแสกงกวามจงรักถักคให้เป็น รูปธรรมกังทั้จักถันอยู่ทั่วไป มิใช่เพยงแก่ร้องเพลงสคุคมหาราชาหรือเพยงแก' กล่าวกำถวายพระพรอันเป็นการแสกงกวามจงรักถักคแบบหนงเท่านั้น แก่ หากไคัแสดงกวามจงรักถักคคัวยการเลิยสละบริจากทั้งแรงกายแรงใจ และ แรงทรัพยลินสร้างสรรก่ลิงทเป็นรูปธรรมเป็นประโยชนก่อสาธารณซน ชงผล แท่งกวามเลิยสละนั้จะยังอยู่ยั่งยืนก่อไป อย่างเช่นโกกระยือจำนวน ๕๘๙ ซวิฅนั้จะยังมซวิฅอยู่ก่อไป จะเป็นประโยชนแก่เกษตรกรชาวนากลอกไป จนกว่าเขาจะหมกแรงหรือลินซวิฅไป กล่าวไคัว่าผูบริจากไคัทำบุญทั้ไคับุญ ก่อเนั้อง และมิใช่จะให้เฉพาะแรงกายช่วยทำกิน ช่วยแย่งเบาแรงงานของ เกษตรกรเท่านั้น โกกระบือเหล่านั้ยังจะช่วยแย่งเบาภาระลกก่าใซ้จ่ายให้ เกษตรกรอกคัวย คัวยว่าในสมัยปีจจุยันการทำนาทำไร่ล่วนใหญ่จะอากัย เกรั้องจักรเกรั้องยนฅจึงทำให้มก่าใช้จ่ายสูง แก่เมอไคั1ช้แรงของโกกระบือมา ช่วยทำนาทำไร่และช่วยขนล่งตามแบบโบราณ แม้จะช้ากว่าเกรั้องจักร แก่กื่ ลกก่าใช้จ่ายลงไคัมาก ทำ ให้มรายไคัสูงขน จึงเท่าถับว่าผูบริจากโกกระบือไคั ช่วยลกก่าใช้จ่ายให้แก่เกษตรกรโกยอ้อมคัวย อนง โกกระบือทไครับการไถ่ซวิตและรอกตายเฉพาะหน้านั้ เมอเขาไคั ทำ งานไคัออกแรงช่วยเกษตรกร ก็่จะทำให้เขามอายุยืนและแฃี่งแรงคัวย ไม่ว่า กนหรือถัตว่ ถ้าอยู่เฉยๆ ไคัแก่กินไคัแก่นอน แม้ร่างกายจะอ้วนห้วน แก่ก็่จะ มโรกถัยไช้เจ็่บมารุมเร้าหลายโรก และจะมอายุถัน ให้ออกแรงไปตามประสา www.kalyanamitra.org

tops อัตตาฑไขกถา เรอง หอักการบริหารซวิต ฅามเพศพันธุของเขา กือมนุษยก็่ออกแรงออกกำลังแบบมนษย ลัฅวก็่ ออกแรงออกกำลังแบบลัฅว โดยทศุคแม้ศุนัขก็่ฅ้องออกแรงออกกำลัง ช้าง ม้าก็่ฅ้องออกแรงออกกำลัง จร;ทำให้เขาอายุยืน เซ่นม้าต้องวํ่ง ถ้าอยู่เฉยๆ ก็่ฅาย ถ้าให้เขาวงเขาจร;มอายุยืน ช้างก็่ต้องให้เขาออกแรงลากไม้ลากธุง ต้องออกแรงมากๆ เขาจร;อายุยืน ถ้าให้เขาอยู่เฉยๆ ไม่ช้าก็่ดาย โกกรร;ปึอ ก็่เซ่นเคยวกัน ต้องให้เขาออกแรง อันนเป็นกฏธรรมคาแลร;เป็นธรรมซาฅิ เพราร;ลัฅวเหล่านิ้มคุณซ่วยเหลือมนุษยืมาดั้งแด่โบราณกาล เขาเลยงไว้เพึ่อ ใช้งาน มิใซ่เลยงไว้เพอฆ่า มิใซ่เลยงไว้เพอกินเนอ ลัดวทเขาเลยงไว้เพอกิน เน็้อเขาจร;ต้องเลิ้ยงให้[ดเร็่ว ให้ทำหน้าท ๒ อย่างกือใหกนกับให้นอน ไม่ให้ ออกกำลังออกแรง อย่างเซ่นสกรทเขาขุนเช้าไว้[คยให้กินกับให้นอน กินแล้ว ก็่นอน ฅํ่นมากื่ให้กินอก แม้จร;อ้วนห้วนสมบูรณ นํ้าหนักด แลร;ไต้รากาด แด่อายุลัน เพราร;เมออ้วนไต้ทแล้วก็่ถูกขายแลร;ถูกฆ่าในทสุด เพราร;ฉร;นั้น จึงเป็นททราบกันคในหมู่กนทไถ่ขวิดโกกรร;บือเป็นปรร;จำ ว่าบุญุใหญ่เซ่นนั้เป็นขวิดทานบารม เป็นการใหชวิดเป็นทาน เป็นทานอัน ยอดเยยมสูงสุด เพราร;ใหชวิดแกโกกรร;ปึอโคยดรง แล^ไหขวิดแก่เกษดรกร ยูรับบริจากโกกรร;รอไปโดยอ้อม เมอใหขวิดก็่เท่ากับให้สิงทสูงใหล้งทมก่าท สุดลือขวิด เพราร;ขวิดเป็นร่งทมก่าสูงสุดกว่าสิงใดๆ แลร;เพราร;ซ่วิด'มก่าสูงสุดจึงเป็นทรักยํ่งของเจ้าของซ่วิดไม่ว่ากนหรือ ลัดว่ ดังนั้นจึงด่างรักตัวกลัวดายด้วยกันทั้งสิน รักดัวก็่ลือรักขวิด กลัวดาย กี่ลือไม่อยากใหซวิดสินสุดลงนั่นเอง โกกรร;รอทรอดพ้นจากกวามดายเฉพาร; หน้ามาไต้เขากี่คใจ ถ้าเราลังเกดใหคจร;เห็่นบางตัวถึงกับนั้าดาไหล กล้ายกับ เขารูตัวว่าเขารอดดายแล้ว เขาคใจจนนั้าดาไหลเพํ่อลือใหรู้ว่ายูใหขวิดเขาเป็นผู้ พรร;คุณอย่างสูงสุดของเขา เขาจร;รร;ลืกสิานกในพรร;คุณนั้นดลอดไป แด่เขา พูดออกมาไมใต้ ไต้แด่แสดงอาการออกมาให้เราลังเกดเห็่นเท่านั้น เหรอน มนุษย่เรา ใกรใหซวิดเรา เรากี่จร;รำลืกนึกถึงบุญคุณของเขา อย่างเซ่นเวลา www.kalyanamitra.org

ร ธรรมสารเทศนา... พระธรรมกฅฅิวงf{ เราเจ็่บป่วยอาการหนัก หากมหมอกนใคหรือมผูใคมาช่วยทำให้เราหายเจี่บ ป่วยรอคฅายมาไค้ เราก็่จะคใจว่ารอคซวิฅมาไค้เพราะฆู้นันพู้น จะนกถึงและ ถึอเร็เนพระกุณฅลอกไป เพราะซวิฅเป็นทรักของทุกกนค้งนิ้ ทุกกนจึงรักตัวกลัวกายค้วยกัน ค้วยเหตุนพระจอมมุนพุทธเจ้าจึงทรงสอนไว้ว่า เมอรู้ว่าชวิฅเป็นทรักอย่างน ก็่พึงให้รักษาซวิฅไว้1ห้ค ตังพระบาลทไค้ยกมาเป็นนิกเฃปบทเทศนาว่า อตตานฌฺเจ ปียํ ชฌฌา รฦเฃยฺย นํ สุรก.ฃิตํ ชงแปลเป็นกวามไทยไค้ว่า \"ถ้าพงรู้ว่าตนเ!เนทรัก ก็่พงรักษาตนนั้นไว้!ห้คเถิด\" ตังนั้ กำ ว่า ตน ในพระบาลนั้ก็่กือชวิฅนั่นเอง เพราะว่าร่งทเราเรืยกว่าตัว กนชองเรากกือซวิฅชองเรา ตนนั้นประกอบถ้วยส่วน ๒ ส่วนคือ รืางกาย กับจิตใจ ทั้งร่างกายและจิกใจรวมกันเข้าเป็นซวิก เรืยกโกยสามัญว่าฟ้นกน หรือเป็นตัวกน ตัวกนนั่แหละททุกกนรัก คือรักตัวและกลัวกายกัน ซงกี่คือ กลัวกนจะตับสินไป ทค้องคนรนขวนชวาย ทค้องลำบากลำบนหาเข้ากินกำ หรือทั้งวัน ค้องรับประทาน ค้องหาปิจจัยฅ่างๆ มาบำรุงเลยง กี่เพือรักษา กนไว้!ห้อยู่รอก มิให้กายมิใหซวิกสินไปนั่นเอง ชวิกจึงเป็นลำกัญ เมือรู้ว่า ซวิกลำกัญตังนั้ พระพุทธเจ้าจึงกรัสสอนไหรักษากนรักษาซวิกไว้!ห้ก ทำ อย่างไรจึงจะไถ้ซอว่ารักษาชวิตและซอว่ารักษาไว้อย่างคืตามทั้ พระพุทธเจ้าตรัส การรักษาซวิกกามทพระพุทธเจ้ากรัสหรือกามแบบพระพุทธศาสนากึ่คือ การปฏิบัติกามหลักลำกัญ ๓ ประการค้วยกันคือ ประการแรก เว้นซั่ว ประการ1ทสอง ประพฤติขอบ ประการทสาม ประกอบจิตไว้!นทางทั้สมควร www.kalyanamitra.org

(เ^! อัตตา?กฃกถา เรอง หอักการบ!หาร^ต ๓ ปร^การนั้เปีนวิธการรักษาฅนหรอรักษาชวิฅใท้ฅ ชงเปีนหลักการ บริหารชวิศihjเอง ห1ร'กการฺบริหารซวิฅประ:การแรกทว่า เว้นชั่ว นั้นคือเว้นจากกวามชั่ว จากร่งทผิคทชั่ว คือร่งทเป็นบาปทุจริต ร่งททำไปแล้วทำให้ตัวเองเคือคร้อน กนอนณี่คือคร้อน อันกวามชั่วหรือร่งทเป็นบาปนั้นเป็นทรู้?ไนโคยทั่วไปแล้ว ว่าเป็างุอย่างไร การเว้นชั่วก็่คือการไม่นำซวิฅไปเกลือกกลั้วกธุกกอกับสิง เหล่านั้น เพราะ:ซวิตของกนเรานั้นไม่สามารถกำหนคหรือฅก่าตรากาไค้ว่า เท่านั้นเท่านั้เหมือนสิงของสินค้า ท่านจึงลือว่าหาก่ามิไค้ จึงไม่กวรนำซวิตไป เ^ยงกับกวามชั่วกวามผิคค้วยการไม่ทำชั่ว การไม่ทำชั่วคือการนำตัวไห้ห่าง จากความชั่วความผิด ถ้านำตัวไปเกลือกกลั้วคลุกคลืกับความชั่วความผิด ก็่ซอว่าไม'รกชวิตไมรกตัว เป็นการปฏิบติตัวทั่ผิด เหมือนรถยนฅ บางกันยห้อคืรากาแพง รากาเป็นสิบล้านยสิบล้านกี่มื รถยนฅกันนั้นหากเจ้าของขับไปจอคทงไว้!นทั่ไม่สมกวร เช่นจอคไว้ทั่ฃ้าง ถนนบ้าง จอคไว้!นทั่ห้ามจอคบ้าง จอคในทั่เปลยวบ้าง รถรากาแพงนั้นก็่ อาจมือันตราย ถูกทุบบ้าง ถูกงัคแงะ:บ้าง ถูกขโมยบ้าง ทั่เป็นตังนั้กื่เพราะ: เจ้าของนำไปจอคไว้!นทั่ไม่เหมาะ:สม ในทั่ไม่กวรจอค แบ้จะ:มืรากาแพงก็่ถูก ทุบถูกทำลายไปอย่างทั่ไม่กวรจะ:เป็น หรือสิงของบางอย่างมืรากาแพง แต่ ถูกวางไว้เกะ:กะ:ไม่เป็นทั่เป็นทาง กี่อาจถูกสะ:คุตถูกซนล้มแตกหักเลืยหายไค้ ทำ ให้สิงของนั้นเลืยหายหมคก่าหมครากาไป ในทำนองเคืยวกัน ช่วิตทั่ถูกนำไปไม่ถูกทั่ถูกทางกี่อาจมือันตราย มือัน เป็นไปลืงสินไปกี่ไค้ อย่างเช่นเกี่กวัยรุ่นทั่ซอบยกพวกไปคืกัน ถูกเพอนซวน ไปคืกับพวกโน้นพวกนั้ โคยไม่รู้ว่าไปคืกับเขาค้วยเรึ๋องอรไรเลืยค้วยซํ้าไป แต่ กี่กว้ามืคกว้ากระ:บองหรืออาวุธเท่าทั่จะ:หาไค้!ปฅกับเขา นั้นแสคงว่าไค้นำซวิต ทั่มืก่าไปเ^ยงไปเกลือกกลั้วกับสิงทั่ไม่ถูกค้องไม่เหมาะ:สมเหมือนนำรถยนฅใป จอคทงไว้!นทั่ไม่สมควรนั้นแหละ: ฆลทั่ตามมากี่คือบางรายเจ็่บตัวเลือคโซก www.kalyanamitra.org

iBi ธรทเสารเทศนา... พระธรรมกิรๆคิวงส์ กลับมา บางรายแข้งขาหักพิกลพิการกลับมา บางรายถงกับเอาซวิฅไปทง เส์ยทนั่น การปรรเพฤติอย่างนซอว่าไม่รักซวิฅไม่รักหัวเพราะไมใต้เว้นชั่ว แต่นำ หัวไปเกลือกกลั้วกับความชั่วกวามผิคกับบาปอกศลทุจริฅต่างๆ กล่าวโคยสรป การไม่รกซวิตไมรกตวก็่คือพาชวิตพาหัวไปทำสิงทผิค ไปก่อความเคือดร้อน ก่อเวรก่อกรรม สร้างบาปอกุศลโดยปรร;การต่างๆ เซ่นไข้กายไปฆ่ากนบ้าง ไปเทยวลักเทยวขโมยสิงซองของผูอนบ้าง ไปเทยว ผิคลูกผิคเมยกนอนบ้าง บางทํก็่ไข้ปากไปต่ากนโน้นบ้าง ไปยุยงล่อเลืยคกนน บ้าง ทำ ไห้เขาแฅกกันเป็น'ฝืกเป็นฝ่าย ไข้ปากพูคกำหยาบกายต่าทอยูอนบ้าง บางกรั้งไปกุเรองสร้างซ่าวไห้กนอนเข้าไจผิค ทำ ไห้เขาเคือคร้อนบ้าง สร้าง กวามเข้าไจผิคสร้างกวามเลืยหายไปถงกรอบกรัวของเขา ลืงลังกม ถงชาติ บ้านเมืองบ้าง ทั้งทบางกรั้งกนทไปก่อกวามเคือคร้อนไห้เขานั้นก็่ไม่รู้เหตุผล เลืยต้วยซํ้าไปว่าทำไปทำไม พูคทำไม หรือรู้เหตุผลเพิยงเพอต้องการเอาซนร: กร;กานอกฝ่ายหนงหรือเพิยงอวคหัวว่าคนเก่งเท่านั้น เท่ากับว่าไต้สร้างเวร สร้างกรรมกันไว้ แลร;จร:จองเวรกันต่อไป ไม่หมคเวรกันไปไต้ นก็่เป็นการ เว้นชั่วไมไต้ เพราร;นำหัวไปเกลือกกลั้วกลุกกลืกับกวามชั่วกวามผิคอยู่ ผูฉ้ ถาศย่อมรักษาศนรักษาชวิตให้ค คือไม'นำชวิฅไปคลุกทถเกยวช้อง กับเรองอันเป็นบาปเปีนmfศเช่นนั้น การทจร;รู้!ต้ว่าเรั้องเซ่นนั้นเป็นเรึ๋องชั่วเรั้องไม่คื ไม่ไซ่เอากวามกิค กวามชอบไจของคนหรือเอาอกติไปหัคสินว่าถ้าหัวเองชอบไจแล้วเป็นถูก ทั้งหมค การทจร;รู้ว่าอันนั้ชั่วอันนั้ผิค เป็นบาป เป็นอกุศล เป็นทุจริค ก็่โคย อาลัยการพิจารณา ไข้ปีญญาไข้สติมืกกิค ถ้าครองลักนิคหนงแล้วกี่จร;กิคไต้ ซงครงกับทโบราณท่านสอนไว่ไห้ \"หยุดคิด\" หรือ \"ฉุกคิด\" นั้นเอง การ หยุดคิดหรือฉุกคิดนั้นเป็นการหยุดการกรร;ทำชั่วครู่เพึ๋อตั้งสคิแล้วมานั้งคิด www.kalyanamitra.org

-๒0๙ อัตตา?กฃกถา เรอง หอักการufหารซวิต ไตร่ตรองใคร่ครวญให้รอบคอบถงสิงทจร;ทำหรึอคำทจร;พูดออกไป ก็่จร;ได้ เหตุผดปรร;กอบการตัดสินใจว่าควรทำควรพูดหรือไม่ควรทำไม่คๆรพูด เหมือนเค็่กทยกพวกฅกัน หากไค้ฉุกกิคร'กนิคหนงว่าไปฅกับเขาทำไม เขาทำอร:ไรให้เราเส์ยหาย เราเสือคร้อนอร:ไรค้วย ถ้าเราอยู่เฉยเส์ยเราจร: เสือคร้อนไหม หรือถ้าเราไปแล้วเราจร:ไค้อร:ไรจร:เส์ยอร:ไร แลรกิคไปถึงพ่อแม่ ว่าถ้าท่านรู้เข้าจร:เถึยใจไหม หากเราเป็นอร:ไรไปท่านจะ:เถึยใจไหม เราพิกล พิการไปท่านจร:เสือคร้อนเป็นภารร:ไหม หากฉุกกิคไค้อย่างนิ้ก็่จร:รู้!ค้เองว่าไม่ กวรพาคัวเองเข้าไปเกยวข้องในเรองทบางทไม่เป็นเรองเถึยค้วยขาไป หากไม่ ไค้ฉุกกิคกึ่จร:เฮ่โลพากันไปแล้วก็่ก่อกรรมทำเข็่ญเป็นบาปเป็นภTรมกันทั้งท เรํ่องไม่เป็นเรึ๋องนั่นแหลร: การไม่ฉุกกิคนเป็นเหตุพาให้เสือคร้อน หาเรองใท่ คัว สร้างเวรดร้างกรรมให้แก่คัวเองมามากต่อมาก สร้างเวรสร้างกรรมให้ กนอํ่นมามากต่อมากแล้ว หลักการบริหารชวิฅปรร:การทสองสือ ปรร;พฤติชอบ นั้นสือการ ปรร:พฤติทสื ทำ แต่ร่งทสื ร่งทสืก็่สือร่งทฅรงกันข้ามกับร่งทชั่วหรือความชั่ว ร่งททำแล้วพาให้คัวเองเจริญรุ่งเรืองถ้าวหน้า ทำ แล้วค ทำ แล้วเกิคความสุข ทำ แล้วสบายใจ อันทจริงคนเรานั้นเนอใช้ชวิฅเว้นชั่วไค้แล้วค้องปรร;พฤฅิชอบmij ร่างกายของคนเราซึ๋งมปาก มฅามหู มมือมเท้าแค:;อวัยว:;อนๆมากมาย ชง ล้วนเปีนเครองมอhหรับบริหารชวิฅนั้งนั้น ล้าใช้เปีน คอใช้เว้นชั่วกไค้ ใช้ ประพฤฅิชอบ^ค้ เช่นมือของเรา ถ้าใช้หยิบมืศหยิบปีนไปนคนนั้ไปยิงค'น โน้น มือก็่กลายเปีนมือบาปไป หากใช้มือมาวับรูปเหยนคอกไมืไปวุคไปวาง บูชาพระ ใช้มือไหว้พระกราบพระ ไหว้พ่อไหว้แม่ ไหว้น้มืพระคุณ มือกี่ๆ:; กลายเปีนมือบุญมือกุศล หรอหากใช้เท้าไปเฅะไปถบไป'หำรัายคนอนกี่กลาย เปีนเท้าบาปไป แต่ถ้าใช้เท้าเศินไปหำบุญ เดินไปบำเ'พ็่ญประโยชน้ เดินไป www.kalyanamitra.org

ธรรมฟ้าททศนา... พระธรรมกิศฅิวง^ ช่วยเหลือคนอน ก็่กถายเปีนเท้าบุญ ปากก็่เหปีอนกัน ถ้าใช้ปากไปโกหกกน อน ทำ ไท้เขาเช้าใพิก ไปพูศจาหยาบคายค่าทอศนอน ไปยุบุงค่อเลืยศทำไท้ เขาแฅกแยกทะเลาะเบา:แเว้งกัน ปากก็่กลายเปีนปากบาป หากไช้ปากมา ท่องปนวคมนฅ ไช้ปากพูศแค่คำไพเราะหวานหู พูศแค่คำทไท้คนอนรกกัน ลามัคศกัน ทำ [ท้คนอนประลานกับพันธ์กัน หรือไช้ปากพูศปลอบไจคนทม ความทุกขเศือศร้อนไท้คลายทกช เกิฅความลบายไจขน ไช้ปากพูศแค่ถ้อยคำ ทเปีนประโยขนแกพง นำ ไท้เกิศลศิ ฉุกคิศ ไท้เกิดปีญญาแลงลว่างไนการ คำ เนินช่วิฅหรือทำมาหากิน ปากเช่นนก็่จะเปีนปากบุญปากกลล เปีนปาก เลน่หนำรัก แม้อวัยวะอนๆ ก็่ทำ นองเคยวกัน เปีนบาป^ศ้ เปีนบุญกึ๋ไศ้ เพราะ;ฉะนั้น การประ;พฤฅิชอบด้วยการใช้อวัยวะร่างกายไปทำร่งทคๆ นั้นเป็นการบริหารซวิฅและเป็นการรักษาซวิฅใหคฅามพระ!พุทธพจน่นั้นปร2การ หนั้ง เพราะทำซวิตให้ลมบูรณด้วยทานและ!ด้วย^ล หลักการบริหารซวิฅประ!การทลามว่า ประกอบจิตไ^นทางทลมคฺวร ft-* ^ ผิดก็่เ!เนให้!ปทำสิงทช้วสิงทผิด พระพุทธองกจิงทรงลอนให้ตังจิตไว่ในทางท ลมควร คือกิคให้ถูกด้อง กิคด้วยลติปิญญา ทภาษาพระเริยกว่าลัมมาทิฐ คือเห็่นชอบ เห็่นถูกด้อง จิตทคิดถูกต้องเป็นลัมมาทิฐก็่คือเห็่นบุญเป็นบุญ เห็่นบาปเป็นบาป อนเป็นเหตุให้เกิดความเซึ๋อว่าบุญมจริง บาปมจริง ผลของบุญของบาปมจริง นรกมจริง ลวรรคืมจริง พ่อแม่มบุญตุณจริง เห็่นอย่างน็้เริยกว่าเห็่นถูกต้องเป็นลัมมาทิฐ เห็่นทตรงกันช้ามจากนั้กี่จะ! ปฏิเลธบุญปฏิเลธบาป ไมยอมรับว่าบุญมจริงบาปมจริง ปฏิเลธนรกลวรรค ว่าไม่มจริง ปฏิเลธบุญคุณชองพ่อแม่ว่าไม่มจริง อย่างนั้เริยกว่าเหี่นผิคเป็น มิจฉาทิจิ www.kalyanamitra.org

too© รร:-^^ อัคคาฑไฃกถา 1รจง หถกการบริหา วิค จิฅหรอกวามกิคเห็่นถ้าฅั้งไว้ถูกต้องก็่เป็นเหตุนำให้เกิคflQามธุชกวาม เจริญ เหมึอนกนทไ^บกวามเจริญไครบกวามส์าเรจในชวิฅทุกวันนก็่เพราร; ว่ากิคถูกมาตังแค่แรก กือเมอสมัยเป็นเค็่กมกวามกิคว่าเริยนหนังสือนก ขยันหมั่นเพยรแส้วก จึงกั้งใจเริยนฅั้งใจสืกษาหากวามรู้ ทำ ให้มวิชาเป็น เกรองปรร;กอบอาซพแลร;เจริญรุ่งเรืองมาไต้จนทุกวันน แค่บางกนกิกว่าเรืยน ไปทำไม เรืยนไปก็่เป็นเจ้ากนนายกนไมไต้ พ่อแม่บางรายก็่บอกลูกชองกนว่า ไม่ต้องเรืยน ขยันทำมาหากินไปก็่อยูไค[กยไม่ต้องเรืยน ก็่เลยไมไต้เรืยนอฟ้.ร มาก เรืยนจบแก่กากบังตับ เมอเรืยนน้อยก็่รู้น้อย แม้จร;ทำมาหากินไต้ เหมือนกัน แค่ก็่ต้องทำงานหนักเพราร;ทำอร:ไรไม่ค่อยเป็นต้วยมืกวามรู้น้อย หรือบางกนกื่ไม่ไต้ตังใจเรืยนมาตังแค่เค็่ก หนเรืยนบ้าง เทยวเฅร่บ้าง สนุกสนานเฮฮาไปคามประ;สาวัยรุ่น เรืยนก[ม'จบ หรือจบไต้แค่กี่ไม่กิ กวามรู้ ไม่แน่น ไปทำมาหากินหรือไปทำงานทไหนก็่ส้กนอนเขาไมไต้ มั่นเป็นเพราะ; อร;ไร เป็นเพราร;กิคผิกมากั้งแค่แรก เมอผิกแส้วกี่ผิกไปกลอก โอกาสทจะ; กลับตัวกลับกวามกิคไคกึ่อาจไม่มืหรือสายไปเสืยแส้ว อย่างกนทเกินทางไกล กั้งใจจะ:ไปเชยงใหม่ แค่จับทางรก ไปขนรถไฟ สายสุไหงโกลกเสืย รถแล่นออกจากสถานแส้วก็่ยังไม่รู้สืกตัวอกว่าจับทางรก ก็่ไมมโอกาสถึงเซยงใหม่ ซายังห่างเชยงใหม่ออกไปทุกท กว่าจะ:รู้ตัวก็่อาจ ถึงสุไหงโกลกแส้ว และ;อาจไปจ่อมอยู่ทมั่นจนกลอกชวิกก็่ไต้ มั่นกิอกนทกิก รคก็่เกินไปกามทางทรก กลับตัวไมไต้ และ:มักจะ:เลยกามเลย เหมือนกนท เป็นโจร พอรู้ตัวว่าเองเป็นโจร จะ:กลับตัวก็่ไมไต้ เลยต้องเป็นโจรไปกลอกซพ แก'ถ้ากนเรากิกถูกต้อง เกินทางถูกต้อง คำ เนินซวิกในทางทถูกต้อง เรอยไป วันหนงก็่ย่อมถึงจุกหมายปลายทางและ:ไคริบกวามสุชสมหวังในซวิก คลอกไป กนทปฏิบักิตัววางกนและ;กั้งจิกไว้ถูกต้องเช่นนซอว่าประ;พฤกิกาม หลักการบริหารซวิกข้อทว่าประ;กอบจิกไว้[นทางทสมควรปร:;การหมั่ง www.kalyanamitra.org

[glilsu ธรรมสารเทศนา... พระธรรมกิฅฅิวงส์ แต่การปรร{กอบจิตไ^นทางทสมควรรรเคบสูงสุดก็่คึอการปฏิบติจิต ด้วยการฟ้าสมาธิ ด้วยการฟ้ากรรมฐานจนกรร{ทั่งจิตสงบ หยุดนิง แสร{ กรร{ทั่งเกิด!(ญญาตดกิเลสได้ เหมือนพรร{อริยร{เจ้าทงหสาย ฟ้าได้Iนรร{ด้บ น็้ชึ๋อว่าบริหารซวิตในรร{ด้บสูงทเตยว กล่าวโศยสTปแถ้ว การทจะได้ชอวำรักษาคนให้ฅฅานพร^บาล่ช้างค้น นั้นกี่คอการเว้นชั่ว การประพฤติชอบ และการประกอบจิศไว้[นทาง มควร ศังทไค้แ({คงมา เพราะฉะนั้น เนอเรารู้แล้วiวิคมค่า เรารักชวิคคือรักคัว กลัวคาย จงควรรักษาชวิคนั้นไว้ไหคค้วยการเว้นชั่วไม่เกคือกกลั้วคลุกคลคับ บาปทุจ?คค่างๆ พยายามหลกเว้นให้ฟางไกล ไม่นำชวิคไปเคืยงคับทุกซโทษ ทจะเกิคคามมาเมอไปทำชั่วทำมิคเช้า ในขณะเคืยวคันกี่ลั้งใจประพฤติชอบ ค้วยการทำความคืเพอคนเพอคนอน tกฝนคนให้เปีนคนม่เมคคาเอออาร ปีกให้ทานรักษาคืลเนองนิจ ในขณะเคยวคันกี่ประคับประคองจิคไว้ในทางท เหมาะทควร คือใช้ฝติใทเญญาคิดเกี่นในทางทถูกค้องถูกทำนองคลองชรรม ไม่เหี่นมิศคิศใฝในทางชั่ว หลงไปคับกระแฝททำให้หลงมิดแล้วพาคัวให้จมอยู่ คับความคิดทไม่ถูกค้องโดยเช้าใจว่าเปีนคิงดเปีนร่งทไม่มพิษคัยอะไร และ ปีกฝนอบรมจิคค้วย({มาริภาวนา เพอรักษาควบคุมจิค เพอให้จด({งบ หยุด นง ชงเปีนทมาชองความลุขลุดยอดในiวิด เปีนการบริหารชวิคทประเ({ริฐ สูงลุดกว่าทุกวิธ การทท่านทั้งหลายมาร่วมการกุศสอันยํ่งใหญ่กรั้งนิ้ก็่โคยร้ว่า^วิฅฃอง โกกรร;มือเป็นซวิฅทส์ากัญ กวามรอกพ้นจากกวามตายนั้นเป็นกิงยอกเยยม และ:เรารู้ว่าโกกรร;มือนั้นมืธุปการะ;ก่อเรากอฟ้าให้เราไค้บำเพ็่ญซวิตทานบา^มื อย่างนั้ ถ้าไม่มืเขา เรากี่จร;ไม่มืโอกาสไค้ฟ้าบุญประ;เภทนั้ เพราะ;ฉะ;นันเราจึง ยินคเสิยสละ:เพอรให้เขาเกิยซวิฅไป ให้เขารอกพ้นจากกวามกาย ในขณะ: เคยวกัน การทเรามาร่วมกันฟ้าบุญโกยร่วมกันเป็นเจ้าภาพ ร่วมกันฟ้า กิจกรรมเซ่นนั้กี่เท่ากับเราไค้มาฟ้ากวามกกัน ไค้พากนมาบำเพี่ญประ;โยชน www.kalyanamitra.org

อัตตารกขกถา เรอง หอักการบรหารซวิต พาฅนมาวางไว!นทางทถูกทกวร กือนำซวิฅของเรามาเว้นชั่ว ปร^พฤติชอบ ประ;กอบริฅไว้!นทางทสมกวร อันจะ:ไคซอว่ารักษาฅนไว้ค็ และ;ซอว่าไค้ปฏิบัติ ฅฺามพระ;พุทธพจนํทตรัสไว้ว่า อตตานฌฺเจ ป็ยํ ชฌฌา รฦเขยฺย นํ สุรกฺฃิตํ ชงแปลว่า \"ถ้าพงรู้ว่าตนเป็นทรัก ก็่พงรักษาตนนั้นไว้!ห้คเถิค\" อังไค้ ซยายความมา ค้วยประ;การฉะ;นั้ เอเตน สจฺจวชฺเชน ค้วยอำนาจการกล่าวกำอัฅยอันเป็นธรรมถูก ค้องตามพระ;บรมพุทธาธิบาย อิมินา จ กตปุฌฺเฌน และ;ค้วยอำนาจบุญกุศล ทั้งปวงทท่านทั้งหลายไค้ร่วมกันนำเพ็่ญให้เป็นไปเป็นชวิคทานบารมนั้ สทา โสต.ถ ภวใ4ตุ โว ซอความศุฃสวัศค ความมโชคชัย และ;ความเจริญ รุ่งเรืองก้าวหน้าในธรรม ความมอายุยืน ความไมมโรค ความหายจากโรค จงบังเกิดมแก่ท่านทั้งหลายพร้อมทั้งครอบครัวญาติมิครกัมพันธชน คลอด จิรัฐติกาล ในอวสานแห่งพระ;ธรรมเทศนานั้ ซอท่านทั้งหลายทปรร:ชุมสโมสรกัน อยู่ ณ ทนั้!ค้อังกัลยาณจิคให้สงบนั๋ง ปึกถึงบุญกุศลอันยํ่งใหญทไค้ร่วมกัน นำ เพ็่ญให้เป็นไปโดยไหชวิคเป็นทานแก'โคกรร:ปึอทั้ง ๕๘0^ ชวิคในครั้งนั้ แล้วพร้อมใจกันถวายเป็นพรร:ราชกศลแค่พรร:บาทสมเค็่จพรร;เจ้าอยู่กัๆ องค เอกศาสนูปถัมภก ซอให้บุญกุศลกังปวงนั้มผลอัมฤทธเป็นวิบากสมบัติ ม อำ นาจสูงสุดอักติสิทธิล่าเรืจแด'พรร:องกํผู้ทรงพรร:กุณอันปรร:เสริฐ ซอให้ทรง มพระ;ชนมายุยํ่งยืนนาน ทรงมพรร:พลานามัยแซ็่งแรง สมบูรณ หายจาก พระ;อาการประชวรโดยเร็่วพอัน เป็นทพึ๋งทางกายและทางใจของพสกนิกร ชาวไทย เป็นร่มโพธิร่มไทรแก'ปวงชนทุกหมู'เหล่าดลอดจิรัฐติกาล และซอบุญกุศลทั้งปวงนจงล่าเร็่จอัมฤทธิแด'สรรพอัฅว่ทั้งหลาย เจ้ากรรม นายเวรทั้งปวง ตลอดถึงประชาอัฅว่ผู้เกิดแก'เจ็่บคายค้วยกันทั้งหมดทั้งสิน ซอให้ท่านเหล่านั้นไค้มล่วนแห่งบุญใหญ่ครั้งนั้ แล้วพ้นจากทุกฃโศกโรคกัย www.kalyanamitra.org

ร(ร!: feiifeu ธรรมสารเทศนา... พระ:ธรรมกิฅฅิวงf( อุปสรรก อันตราย ภัยพิบัติทั้งหลายทั้งปวง และ!ขอให้ท่านทั้งหลายผู้เป็น เจ้าภาพและ!กรอบกรัวมกวามสุข กวามเจริญ กวามก้าวหน้า ไค้รับกวาม ส์าเรี่จในร่งทั้ปรารถนา ปราศจากโรกภัยไข้เจ็่บ มอายุยืนยงกงมั่น เป็น อัมมาทิฐ และ!ไค้ควงฅาเหื่นธรรมขององกสมเคื่จพระ!อัมมาอัมพุทธเจ้าโกย เรื่วพอันในบัจจุบันภพน ขอให้พรและ!กวามปรารถนาทั้งปวงนจงส์าเร็่จอัมฤทธิ ทุกประ!การ แสคงพระ!ธรรมเทศนาเ'รองหอักการบริหารซวิฅ หื่สมกวรแก่เวลา ขอยุติลงกงไว้แค'เพิยงเท่าน. เอวํ หื่มค้วยประ!การฉะ!น ฯ www.kalyanamitra.org

ISBN 978-974-364-816-8 ธรรมffาทท?(นา พระธรทเกิฅคิวงส์ (ทองค ส์รเฅโช ป.ธ.๙. ราซบัณฑิค) พิมพ์ครั้ง^ ๑ รนาทม ๒๕๕๒,รานวน ๓,000 เธ่ม บรรณาเการ ะ พระ^สุทธิภัทรทคา กองบรรณาธิการ:พระมหาสุกร สุธิฅฺโค, รงษ สุทนค. สุวรรณ เกลือบสุวรรณ ออกนมบ ะ เท^3น สุวรรณคิธิ พิมพ์ส์ ะ โรงพิมพ์มหาวิทยาภัยมหารุฬาดงกรฌราซวิทยาลัย www.kalyanamitra.org

www.kalyanamitra.org