รส.21-60 คู่มือราชการสนาม ว่าด้วย ทัศนสัญญาณและเสียงสัญญาณ

๑๑๒ รูปที่ ๑๒๖ ประตบู รรทกุ พร้อมท่จี ะปดิ หรือเปิดได้ ไขว้แขนทง้ั สองกอดหนัาอกทำซ้ำ รปู ที่ ๑๒๗ ดับเครือ่ งยนต์ เหยยี ดนิว้ ชีม้ อื หน่ึงลากผ่านคอ ในท่า \"ทำการตัดคอ \" ถา้ หากต้องการดับเคร่ืองยนต์ เฉพาะเคร่อื งใด ซึ่งมหี ลายเครอ่ื งยนต์ ก็ให้ทำเชน่ เดยี วกบั ท่กี ล่าวแลว้ และใช้อกี มือหนงึ่ ชไ้ี ปยัง เครื่องยนตท์ จ่ี ะทำการดับน้ัน

๑๑๓ รปู ท่ี ๑๒๘ ตอ่ APU (เครอื่ งกำเนดิ ไฟภายนอก ) เหยียดแขนท้ังสองเหนือศีรษะ เอาน้ิวชข้ี องมอื ขวา ใสล่ งไปในกำมือของมือซ้าย (กลางคืนการเคล่อื นไหวเหมอื นกัน ใช้กระบอกสะท้อนแสงอยใู่ น มอื ซ้ายในทางด่ิง และกระบอกสะท้อนแสงมือขวาในทางระดบั ) รปู ท่ี ๑๒๙ ตดั APU เหยยี ดแขนทั้งสองเหนือศรี ษะ ดงึ นว้ิ ของมือขวาออกจากกำมือของมอื ช้าย (กลางคืนการเคลือ่ นไหวเหมือนกนั เวันแต่ให้กระบอกสะท้อนแสงในมือซ้ายต้งั ตรง และ กระบอกสะท้อนแสงในมือขวาอยู่ในทางระดบั )

๑๑๔ รูปที่ ๑๓๐ ไมล่ ็อกล้อหวั หรือลอ้ หาง ยกแขนท้ังสองขึ้นเหนือศรี ษะ หนั ฝ่ามือเข้าหากนั รูปที่ ๑๓๑ ล็อกล้อหัวหรอื ล้อหาง นำฝ่ามือท้ังสองมาประกบกันเหนอื ศีรษะ

๑๑๕ รปู ท่ี ๑๓๓ ใส่หา้ มลอ้ กำมือทง้ั สองในระดับสะโพก กวาดเข้าหากนั พร้อมกบั หัวแม่มือทง้ั สองเหยียด และช้เี ขา้ ข้างใน รปู ที่ ๑๓๔ ถอนห้ามล้อ นกั บินตรวจสอบทวนชุดของห้ามล้อมือ แล้วกใ็ หส้ ญั ญานถอนห้ามล้อออก โดยกำมอื กวาดแขนออกไปข้างนอก พร้อมกบั เหยียดหวั แม่มอื และช้ีออกไปข้างนอก คนใหส้ ัญญาณแท็กซีแ่ สดงการตอบรับสญั ญาณโดยกำมือทัง้ สองทรี่ ะดับสะโพก ทำอาการเชน่ เดยี วกบั นักบนิ

๑๑๖ รูปที่ ๑๓๕ ดรู๊พสต๊อบ (DROOP STOPS ) ไมเ่ ขา้ ที่ เหยยี ดแขนขวาไปทางหนา้ ลำตวั มือกำระดบั สะเอว หวั แม่มือช้ีลง รปู ที่ ๑๓๖ ดรู๊พสตอ๊ บ (DROOP STOPS ) เขา้ ที่ ยกแขนขวาทอ่ นลา่ งขนึ้ หวั แมม่ ือช้ีชึ้นกำมอื ระดบั ไหล่

๑๑๗ รูปท่ี ๑๓๗ ขอเกย่ี วไม่เข้าที่ ย่นื แขนทั้งสองไปขา้ งหน้า ทำทา่ ฟนั ลง รปู ที่ ๑๓๘ ขอเก่ยี วเรยี บรอ้ ย ยกแขนทง้ั สองขึน้ เหนือศีรษะในทา่ “ไต่เชอื ก”

๑๑๘ รปู ที่ ๑๓๙ หยอ่ นลวดสลิงบรรทกุ ของลงได้ เหยียดนิว้ ชมี้ ือขา้ งหน่ึง ลากผ่านคอในท่า \"ทำการตัดคอ\" ๔๘. ทา่ สญั ญาณของพลประจำรถป้ันจ่ันและรถกู้ ทา่ สญั ญาณทแ่ี สดงภาพประกอบในรูปท่ี ๑๔๐ นนั้ สำหรับพลประจำรถปนั้ จั่นและรถกู้ใช้โดยตรง ในการปฏบิ ตั ิหน้าทีต่ ่างๆ ควรจะใช้คนส่งสัญญาณเพียงคนเด๋ยี ว ภาพทา่ สญั ญาณทง้ั หมดตอ้ งใหพ้ ลประจำรถเห็น ก. ยกนำ้ หนกั บรรทุกขึน้ รูปท่ี ๑๔๐ ท่าสญั ญาณของพลประจำรถปัน้ จน่ั และรถกู้

๑๑๙ ข. ยกน้ำหนักบระทกุ ข้ึนชา้ ๆ ค. หย่อนนำ้ หนักบรรทุกต่ำลง รูปที่ ๑๔๐ (ตอ่ )

๑๒๐ ง. หย่อนน้ำหนักบรรทุกตำ่ ลงช้าๆ จ. ยกคนป้ันจั่นข้ึน รปู ท่ี ๑๔๐ (ตอ่ )

๑๒๑ ฉ. ยกคันปัน้ จนั่ ขนึ้ ช้าๆ ช. ยกคันปน้ั จ่นั ขน้ึ และนิ่งไว้ รูปท่ี ๑๔๐ (ตอ่ )

๑๒๒ ซ. ยกดนั ปั้นจ่ันขึ้น และหย่อนน้ำหนักบรรทุกต่ำลง ญ. ลดคันปนั้ จั่นต่ำลง รปู ท่ี ๑๔๐ (ตอ่ )

๑๒๓ ด . ลดคันปน้ั จน่ั ต่ำลงชา้ ๆ ต. ลดคันปั้นจัน่ ต่ำลง และนิ่งไว้ รปู ที่ ๑๔๐ (ตอ่ )

๑๒๔ ถ. ลดคันปน้ั จั่นตำ่ ลง และยกนำ้ หนกั บรรทุกข้นึ ท. เหวย่ี งนำ้ หนักบรรทกุ ไปในทศิ ทางที่ชี้ รปู ที่ ๑๔๐ (ตอ่ )

๑๒๕ น. กำมือท้ังสองหมนุ ไปในทิศทางที่กำหนดเป็นวงกลม บ. เลยี้ วขวา ป.เลยี้ วซา้ ย ลอ๊ กสายพานทางด้านทเี่ สดงโดยกำมือยกขึ้น เลือ่ นสายพานทางดา้ นตรงขา้ ม ไปในทศิ ทางท่ีแสดง โดยกำมือหมุน รูปที่ ๑๔๐ (ต่อ)

๑๒๖ ผ. เครือ่ งเกาะ ( หรือเครอ่ื งจับ ) ทกุ สงิ่ ฝ. หยดุ พ. เปิดถงั งบั ตัก รูปที่ ๑๔๐ (ตอ่ )

๑๒๗ ฟ. ปิดถังงบั ตัก รูปท่ี ๑๔๐ (ตอ่ ) ๔๙. ท่าสญั ญาณเพ่ิมเติมคำบอกคำสง่ั กระโดด ภาพทำสัญญาณทั้ง ๗ ท่า ในรูปที่ ๑๔๑ นั้น เป็นการเพิ่มเติมคำบอกคำสั่งกระโดดร่ม ในการ ปฏิบัติการส่งทางอากาศ การใช้สัญญาณเหล่านี้เพื่อเป็นการป้องกันการสับสน ในเมื่อคำบอกคำสั่งของ ผ้คู วบคมุ การกระโดดไม่สามารถไดย้ ิน เน่ืองจากเสียงเครือ่ งบนิ ดงั กวา่ ก. ภายในเครื่องบิน เมื่อปรากฏวา่ มีสัญญาณไฟแดง ผู้ควบคุมการกระโดดจะให้คำบอกคำสั่งกระโดด คำส่งั จะตอ้ งใหด้ ้วยความเข้มแขง็ เดด็ ขาด เพือ่ ก่อให้เกดิ ความเชอ่ื มั่นและกระตือรือร้นแก่ผกู้ ระโดดทง้ั หมด ข. แขนที่ใชส้ ำหรบั ใหส้ ญั ญาณนัน้ ควรอย่ใู กลท้ ีส่ ดุ กับแนวกลางของระวางบรรทุก สว่ นแขนอีกข้าง หนึง่ จบั สายเคเบิลไว้ใหแ้ น่น เพื่อทำให้ทรงตวั อยู่ได้ ค. ผ้คู วบคุมการกระโดดหรือผนู้ ำ จะเคลอื่ นตัวของเขามายังท่า \"ยนื ประตู\" ที่ประตูเครื่องบิน สัญญาณ \"ยนื ประตู\" และ \" โดด \" ซึง่ เป็นสญั ญาณเพิ่มเติมคำบอกคำส่งั น้ัน ไม่มคี วามจำเป็นนกั ง. ไฟเขยี วเปน็ สัญญาณให้กระโดด แตล่ ะคนกก็ ระโดดตามคนนำไปตามลำดบั นอกจากเหตุการณ์ข้อ ใดข้อหนึ่ง ดังตอ่ ไปน้ี (๑) มีสัญญาณ \"ไมก่ ระโดด\" (ควนั แดง แผ่นผ้า หรอื ไฟ) ที่สนามกระโดด (๒) มีเคร่ืองบนิ อนื่ ๆ อยู่ข้างล่าง หรือมีสงิ่ ที่เป็นอันตราย (๓) สภาพการณ์บางอยา่ งภายในเคร่อื งบิน ทำใหท้ างออกไมม่ คี วามปลอดภัยพอ ตวั อยา่ ง เชน่ สายเคเบลิ ขาดหรือชำรุด จ. ลำดับคำสงั่ กระโดดมีดังนี้ หมายเหตุ ในรูปท่ี ๑๔๑ ในการเคล่ือนตัวออกไปของผู้ควบคมุ การกระโดดร่มการจะอยใู่ นทิศตรงข้าม กนั พอดี ถ้าเขายืนอยู่ใกลป้ ระตูขวา ให้เคลอ่ื นไปประตูซา้ ยอยู่ใกลเ้ คียง

๑๒๘ (๑) เตรยี ม (รูปที่ ๑๔๑) ผคู้ วบคุมการกระโดด เหยยี ดมือและแขนขวาของเขาไปข้างหน้า พรอ้ มกับฝ่ามือ อยูใ่ นทางด่ิง น้วิ มอื ท้ังห้าเรยี งชิดติดกัน ๑ เตรยี ม รูปท่ี ๑๔๑ ทำสญั ญาณเพ่ิมเตมิ คำบอกคำสงั่ กระโดดร่ม (๒) แถวนอกลุก (รปู ท่ี ๑๔๑) ผ้คู วบคุมการกระโดดชี้มือไปทางตำ่ กว่าดา้ นขา้ งของเครอื่ งบินดว้ ยมือ และ แขนซา้ ย พร้อมกบั หนั ฝ่ามือขึ้น แล้วกวาดแขนขึน้ มาขา้ งบน สงู กวา่ ระดับไหล่เลก็ น้อย ๒. แถวนอกลกุ รูปท่ี ๑๔๑ (ตอ่ )

๑๒๙ (๓) แถวในลุก (รูปท่ี ๑๔๑) ผคู้ วบคุมการกระโดดช้ีมือไปทางทต่ี ่ำกวา่ ดา้ นหน้าของเครื่องบินดว้ ยแขน และมือขวา พร้อมกับหันฝ่ามือขึ้น แลว้ กวาดแขนขึ้นมาขา้ งบนสงู กวา่ ระดบั ไหลเ่ ล็กนอ้ ย ๓. แถวในลกุ (๔) สับขอ (รูปท่ี ๑๔๑) ผคู้ วบคุมการกระโดดยกแขนขวาท่อนลา่ งข้ึนขา้ งหนา้ ในทางด่ิง และ ทำทา่ สับขอดว้ ยน้ิวมอื และนวิ้ ชี้ นิ้วอืน่ ๆ ของมอื ขวากำแนน่ ๔. สับขอ รูปที่ ๑๔๑ (ตอ่ )

๑๓๐ (๕) ตรวจสาย (รปู ที่ ๑๔๑) ผู้ควบคุมการกระโดดใช้น้ิวหัวแม่มือ และน้วิ ช้มี อื ขวา ทำเป็นรปู วงกลมทำท่าดัน และดึงหลาย ๆ ครั้ง ในการดัน-ดงึ น้คี วรจะดนั ตรงออกไป และดงึ กลบั มาตรง ๆ ในระดับสายตา ๕. ตรวจสาย (๖) ตรวจเคร่อื งแตง่ ตวั (รปู ที่ ๑๔๑) ผคู้ วบคมุ การกระโดด ใช้มอื ขวาตบท่หี นา้ อก (ตรงเครอ่ื งปลดปลอ่ ย) ฝ่ามือหันเข้าข้างใน ๖. ตรวจสอบเครอ่ื งแต่งตวั รปู ที่ ๑๔๑ (ตอ่ )

๑๓๑ (๗) รายงาน ( รูปท่ี ๑๔๑ ) ผู้ควบคมุ การกระโดดยกมือขวาข้ึนมาป้องตรงหลังหูขวา หนั ฝ่ามอื ไปทางผู้ กระโดด หันศีรษะไปทางซ้ายเล็กนอ้ ย และตาทั้งสองมองตรงไปขา้ งหนา้ (๘) ยนื ประตู ผู้ควบคุมการกระโดดไมใ่ หส้ ัญญาณ สำหรบั คำสัง่ น้ี (๙) โดด ผู้ควบคุมการกระโดดไม่ใหส้ ัญญาณ สำหรบั คำส่ังนี้ ๗. รายงาน รูปท่ี ๑๔๑ ( ต่อ)

ตอนท่ี ๘ เสียงสญั ญาณ ๕๐. การสอื่ สารประเภทเสยี ง การสอ่ื สารประเภทเสียงแบ่งออกงา่ ย ๆ ตามเครอื่ งมือ เช่น นกหวดี เคร่อื งทำเสียงหวอ (ไซเร็น) ระฆัง เครื่องขยายเสียงและเครือ่ งทำเสียงระเบิด ประโยชน์สำคัญของเสยี งสัญญาณก็คอื ดึงดูดความสนใจ ส่งข่าวท่ี เป็นอาณัตสิ ัญญาณและกระจายเสยี งเตือนภัยออกไป เสียงสัญญาณอาจใชส้ ง่ ข่าวเปน็ ประมวลเลขสัญญาณกไ็ ด้ อย่างไรก็ดีข่าวต่างๆ ที่จะส่งโดยเครือ่ งมือชนิดนี้จะต้องให้สั้นและง่าย เพื่อป้องกันการเข้าใจผดิ เสียง สัญญาณใช้ได้ผลในระยะใกล้ ๆ เท่านั้น และผลที่ได้รับจะลดลงอย่างมากจากเสียงรบกวนต่าง ๆ ในสนามรบ การสื่อสารประเภทน้ีล่อแหลมต่อการถูกข้าศึกดักรับ ดังน้นั การใชอ้ าจต้องจำกดั ด้วยเหตุผลทางการรักษาความ ปลอดภัย ๕๑. เสียงสัญญาณ เสียงสญั ญาณ หมายถึง การใช้วัตถหุ รืออุปกรณใ์ ดๆ ทำให้เกิดคล่ืนเสยี งเพ่อื สง่ สัญญาณใน ระยะใกล้ (จะต้องมีการนัดหมายลว่ งหนา้ ) วัตถ/ุ อปุ กรณ์ทีส่ ามารถทำใหเ้ กิดเสยี งสญั ญาณได้ เชน่ นกหวีด/ เสยี งปืน/แตร /ไซเรน/ระฆัง/เขาสตั ว/์ เหลก็ สามเหลี่ยม ฯลฯ คณุ ลกั ษณะการใช้งาน - ดงึ ดูดความสนใจได้ดี สำหรับให้เตรยี มความพร้อม - เป็นสัญญาณแจ้งเตือนภยั โดยเฉพาะกรณีฉุกเฉนิ - ใช้รับ-สง่ สญั ญาณตามท่ีตกลงกนั ไว้ล่วงหน้า/อาณัติสญั ญาณ - สามารถส่งเปน็ ประมวลสญั ญาณได้เพื่อ รปภ.ส่งขา่ ว ขอ้ จำกัดการใชง้ าน - สง่ ขา่ วสนั้ ๆ - ใชไ้ ดร้ ะยะใกล้ - ถูกรบกวนไดง้ ่าย - ถกู ดกั รบั ได้ง่าย ตัวอยา่ งการใชเ้ สยี งสัญญาณ เปา่ นกหวีดยาวๆ ๓ คร้งั /เสียงแตรรถยนต/์ ยงิ ปืนเวน้ ระยะเทา่ กัน ๓ นัด หรือยงิ ปืนกลรัว ๓ ชดุ สั้นๆ หมายถึง มีภยั ทางอากาศ-ถูกพลรม่ โจมตี หรือ ถูกหนว่ ยยานยนตโ์ จมตี เปน็ ต้น นอกนนั้ ก็ยังใช้เปน็ เสียงขอ ความชว่ ยเหลอื ต่างๆ เสยี งรัวจากการตเี หล็กสามเหล่ียม/เหล็กรางรถ/กระป๋องเปลา่ ฯลฯ กอ็ าจเป็นสญั ญาณแทนการถูก โจมตดี ว้ ยไอพิษ

รส. ๒๑-๖๐ พ.ศ.๒๕๖๕