[นิยายแปล] Magi Craft Meister

บทนํา 1 - บทสง่ ทา้ ยของโลกสองโลก นโิ ดว์ จนิ เป็ นเดก็ กําพรา้ . นโิ ดวถ์ กู ทง้ิ ไวห้ นา้ สถานเลยี้ งเด็กกําพรา้ และเตบิ โตขน้ึ มาภายใน สถานเลยี้ งเด็กกําพรา้ . งานอดเิ รกของเขาคอื งานฝี มอื . ความสามารถพเิ ศษของเขาคอื งานฝี มอื . อยา่ งไรก็ตามสถาน เลย้ี งเด็กกําพรา้ ก็ไมใ่ ชส่ ถานทท่ี เี่ หมาะสมอยา่ งทเี่ ขาตอ้ งการ, เขาจงึ คน้ หาเสน้ ทางของเขา เอง. [พจี่ นิ , ทําเครอื่ งบนิ ใหห้ น่อย~!] [โอเค~] จากเรม่ิ แรก, สาํ หรบั เด็กผชู ้ ายเขาสรา้ ง คอปเตอรไ์ มไ้ ผ,่ ไมต้ อ่ ขา, มมุ เมอแรง, วา่ ว, และ สดุ ทา้ ยกค็ อื โมเดลเครอื่ งบนิ . หลงั จากเขาเรยี นจบมธั ยมตน้ , เขากท็ ํางานพารท์ ทามในขณะทก่ี ําลงั เรยี นมธั ยมปลายไปดว้ ย. [พจ่ี ๊า, หนูอยากไดต้ กุ๊ ตา~] [ไดส้ ,ิ ไดส้ ,ิ รอแป๊ ปนะ] และสาํ หรับเดก็ ผหู ้ ญงิ , เขาไดท้ ําตกุ๊ ตาพบั และ ตกุ๊ ตาตา่ งๆให.้ ขอบคณุ การเรยี นตดั เย็บอยา่ ง ละเอยี ด, ทท่ี ําใหเ้ ขาสามารถตดั เย็บชดุ ธรรมดาไดด้ ว้ ย. [เกง่ มากจนิ . ชว่ ยไดม้ ากเลยละ่ .]

ผปู ้ กครองของจนิ , ผอู ้ าํ นวยการมกั จะชมเขาทกุ ครงั้ แมก้ ระทงั้ เรอ่ื งเล็กนอ้ ยเหลา่ น.ี้ [จนิ , จะลําบากไหมถา้ เธอจะชว่ ยซอ่ มหลงั คาใหท้ ?ี ] [ไวใ้ จผมไดเ้ ลย.] เขาใชว้ ชิ าชา่ งไมท้ ว่ั ไป, จดั การซอ่ มแซมโตะ๊ และเกา้ อภี้ ายในบา้ น. หลงั จากเรยี นจบ, เขาไดร้ ับการจา้ งงานจากบรษิ ัทแหง่ หนง่ึ . เขาจงึ ยา้ ยเขา้ ไปพกั ในหอพกั ของ บรษิ ัท และออกจากสถานเลย้ี งเดก็ กําพรา้ . เด็กๆหลายคนตา่ งรอ้ งไห,้ ไมอ่ ยากใหเ้ ขาจากไป [ทกุ คน, นไี่ มใ่ ชค่ รงั้ สดุ ทา้ ยทเ่ี ราจะไดเ้ จอกนั สกั หน่อย. เอาไวว้ นั หยดุ คราวหนา้ ฉันจะมาเยยี่ ม พรอ้ มกบั ขอบขวัญ และมาเลน่ กบั พวกนาย, โอเค?] และตามทเ่ี ขาสญั ญา, เมอื่ วันอาทติ ยม์ าถงึ , เขาก็มาเยยี่ มสถานเลยี้ งเดก็ กําพรา้ พรอ้ มกบั ของขวญั ทซี่ อื้ มาดว้ ยเงนิ ของเขาเอง. ＊＊＊ ตา่ งมติ ,ิ ตา่ งเวลา, ตา่ งโลก, โลกอน่ื ทไ่ี มใ่ ชโ่ ลก มแี มม่ ดนางหนง่ึ … ผใู ้ ชเ้ วทยม์ นต์ ทก่ี ําลงั จะสนิ้ ชวี ติ

[... จงฟัง… สถานวี จิ ยั น.้ี ..ทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ งของฉัน… มอบใหใ้ ครสกั คน… ใครสกั คน นัน้ … ตาม หา… เขา… ฉันเชอื่ ใจ… เธอ...] [คะ่ ・ ทา่ นแม]่ เธอคอื 《Magi Craft Meister》. เธอไดม้ อบหมายการคน้ หผสู ้ บื ทอดของเธอใหก้ บั 《 Automata》 ของเธอ เธอไดท้ ง้ิ ทกุ สง่ิ ทกุ อยา่ งไว ้ และจากไปอยา่ งสงบ. ＊＊＊ บรษิ ัททจ่ี นิ เขา้ ทํางานแมม้ นั จะไมถ่ งึ กบั ถกู เรยี กวา่ บรษิ ัทสดี าํ , แตม่ นั กย็ งั คงเป็ นสถานทที่ ี่ โหดรา้ ย. อาชพี ทไี่ มไ่ ดร้ ะบไุ วอ้ ยา่ งชดั เจน, มวี ันหยดุ วนั อาทติ ยเ์ พยี งวนั เดยี ว, มแี มก้ ระทงั้ การ ไมจ่ า่ ยเงนิ ลว่ งเวลา, รวมถงึ การทคี่ นถกู เรยี กอยา่ งกะทันหนั จากในหอพกั . เพอื่ ทจ่ี ะเรยี นจบมธั ยมปลาย, จนิ ไดท้ ํางานอยา่ งหนัก, สง่ ผลใหค้ วามเหนอื่ ยลา้ สะสม. [พจี่ นิ , พดี่ ไู มค่ อ่ ยดเี ลย] เด็กๆในสถานเลยี้ งเดก็ กาํ พรา้ แสดงออกถงึ ความเป็ นหว่ ง. [ถงึ งานจะเป็ นสง่ิ จําเป็ น? แตอ่ ยา่ กดดนั ตวั เองมากละ่ , เธอควรจะใชเ้ วลาในวันอาทติ ยใ์ นการ พกั ผอ่ น.] แตถ่ งึ แมผ้ อู ้ ํานวยการจะบอกเขา, เขาก็ยงั คงคดิ วา่ การเลน่ กบั เดก็ ๆ คอื การพกั ผอ่ นของเขา และ ไมส่ นใจตอ่ คําแนะนําของเธอ.

＊＊＊ 《Automata》 ยังคงคน้ หามาสเตอรค์ นใหม,่ คน้ หาผสู ้ บื ทอด. จาก “ความยาวคลน่ื ” และ “คลน่ื เฉพาะ”. มนุษยน์ ัน้ สามารถแยกไดจ้ าก “ความยาวคลนื่ ” และ “คลน่ื เฉพาะ” 《Automata》 จงึ ไดเ้ รมิ่ คน้ หามนุษยท์ ม่ี ี “ความยาวคลน่ื ” และ “คลนื่ เฉพาะ” ทคี่ ลา้ ยคลงึ มาสเตอรค์ นเกา่ [โลกน้ี ・ บางที ・ ไม]่ ความเป็ นไปไดท้ จี่ ะหาใครสกั คนทมี่ คี วามคลา้ ยคลงึ กนั มโี อกาศทนี่ อ้ ยมาก, 《Automata》 ยงั คงไมส่ ามารถคน้ หา “ผสู ้ บื ทอด” ไดแ้ มเ้ วลาจะผา่ นไปแลว้ 100 ปี. ＊＊＊ [นโิ ด, ขอโทษนะ, แตค่ ณุ ชว่ ยดแู ลตรงนท้ี สี .ิ ] [ไดส้ .ิ ] จนิ ผา่ นงานมาหลากหลายอยา่ ง. จัดเรยี งเอกสาร, ยนื ยนั การทําสญั ญา และอนื่ ๆ มแี มก้ ระทัง้ รับคํารอ้ งจากลกู คา้ เวลาทส่ี นิ คา้ มปี ัญหาและทําการเกบ็ คนื , ขณะนจี้ นิ กําลงั ซอ่ มเครอื ขา่ ย อนิ เตอรเ์ น็ตทกี่ าํ ลงั มปี ัญหา. ทงั้ หมดนเ้ี ป็ นเพราะจนิ มคี วามรใู ้ นหลากหลายสาขา. ＊＊＊

[มานา ・ไมเ่ พยี งพอ ・ใชใ้ นการ ・เชอื่ มตอ่ ・โลกอนื่ ] 《Automata》 ไดร้ บั ความรมู ้ หาศาล, และรับรถู ้ งึ ขนาดทว่ี า่ ตวั มนั ไมม่ จี ํานวนพลงั เวทยม์ าก พอทจี่ ะเชอ่ื มตอ่ กบั มติ อิ น่ื , มนั จงึ ตอ้ งหาทางทนแทนสาํ หรับสง่ิ นัน้ . ＊＊＊ [อา, ฉันวา่ ฉันเรม่ิ จะเหนอื่ ยแลว้ ละ่ ...] จนิ เดนิ ไปรอบๆพรอ้ มกบั ขอบตาสดี ําของเขา. มนั ไมแ่ ปลกเลย. เป็ นเวลา 3 วนั แลว้ ทเ่ี ขาไมไ่ ด ้ นอน. สาํ หรบั งานวนั น้ี จะตอ้ งไปตรวจสอบระบบเครอื่ งผลติ เหลก็ . ＊＊＊ [โลกที่ 2367 ・ลม้ เหลว ・เรมิ่ ใหม่ ・โลกท่ี 2368 ・วเิ คราะห์ ・เรมิ่ ตน้ ] ดว้ ยความเพยี รเพยี งเทา่ ทรี่ า่ งไรว้ ญิ ญาณนจี้ ะทําได,้ 《Automatic》 ยงั คงทําการคน้ หา “ผสู ้ บื ทอด” ตอ่ ไป ＊＊＊ [อมื ม… ตวั ควบคมุ อณุ หภมู ,ิ มปี ัญหา… นมี่ นั น่าจะ, มสี ายไฟขาดสกั ท.่ี ]

จนิ ตามสายเซนเซอรไ์ ฟฟ้าไปจนถงึ เตาหลอมไฟฟ้า. ＊＊＊ [โลกท่ี 3601 ・・・・・・ หาทต่ี งั้ ! ] ในทสี่ ดุ การคน้ หามาตลอด 1000 ปี กไ็ ดส้ น้ิ สดุ ลง, สดุ ทา้ ยแลว้ 《Automata》 ก็ไดค้ น้ พบ “ผู ้ สบื ทอด”. [การอญั เชญิ ・ พธิ กี รรม ・ เรม่ิ ตน้ ดําเนนิ การ] ＊＊＊ [แน่นอนวา่ มนั รอ้ น. แมว้ า่ เตาจะหยดุ ทํางาน, เหล็กหลอมดา้ นรา้ นกย็ งั คงรอ้ นอย.ู่ ] แมว้ า่ เตาไฟฟ้าจะไมท่ ํางานเวลาตรวจเชค็ ก็ตาม, เหลก็ หลอมจํานวนมากยงั คงไมเ่ ย็นลงในเร็วๆ น.้ี [อา่ , มเี ศษเหล็กไปขวางมนั เอาไวน้ เี่ อง.] เตาไฟฟ้าหลอมเหล็กจนมนั งอ, จากการผลติ สนิ คา้ จํานวนมาก. เพราะสาเหตนุ ส้ี ว่ นหนงึ่ ของ สายไฟจงึ ไดเ้ กดิ การเสยี หายขน้ึ . ＊＊＊

[วงเวทยอ์ ญั เชญิ ・ กา่ ลงั กอ่ ตวั ・ ลกั ษณะพเิ ศษ ・ ความรเู ้ กยี่ วกบั ภาษา] ความคลา้ ยคลงึ กนั ของภาษาในโลก [ดําเนนิ การ!] เบอ้ื งหนา้ 《Automata》, ก็มบี างสง่ิ ปรากฏขน้ึ บนวงเวทยท์ ม่ี คี วามสลบั ซบั ซอ้ นทางภาษา. ＊＊＊ [เอาละ่ เรยี บรอ้ ย!] จนิ เสร็จจากการเปลย่ี นชนิ้ สว่ น. ขณะนัน้ , เครอื่ งมอื กล็ นื่ หลดุ ออกไปจากมอื ของเขาตกลงไป. [โอ ้ บา้ เอย๊ !] ไวเทา่ ความคดิ เขาไดเ้ ออ้ื มมอื ออกไปยงั เตาหลอมไฟฟ้า. เรยี กงา่ ยๆวา่ , ภายในสถานทร่ี วมตวั ของเหลก็ หลอมมากมาย. [อหุ๊ วา!] ทง้ิ ไวเ้ พยี งเสยี งกรดี รอ้ ง, รา่ งของจนิ ไดต้ กลงไปในเบา้ หลอม. ณ เวลานัน้ ,

[ประกนั ชวี ติ ของฉัน, หวงั วา่ มนั คงไปถงึ สถานเลยี้ งเด็กกําพรา้ นะ...] น่ันเป็ นความคดิ สดุ ทา้ ยของจนิ ในโลกน.ี้ -----------------------------------------------------------------------------

บทนํา 2 - การกาํ เนดิ ของผสู้ บื ทอด [เพดาน ไมค่ นุ ้ แฮะ...] จนิ ตน่ื ขน้ึ ใน โลกน.้ี ดว้ ยถอ้ ยคําแหง่ คําสญั ญา. [นายทา่ น ・ ตนื่ รยึ งั ・คะ?] เมอ่ื ไดย้ นิ เสยี ง จนิ ลกุ ขนึ้ และประหลาดใจเมอื่ ไดพ้ บเดก็ ผหู ้ ญงิ ทง่ี ดงาม. ผมสดี ํา, ตาสดี าํ , และ ผวิ ทซ่ี ดี . สว่ นสงู เธอประมาณ 120 เซนตเิ มตร, น่าจะอยชู่ นั้ ประถม? เธอสวมใสช่ ดุ ทค่ี ลา้ ยกบั ชดุ เมด. [อมื มม… เธอเป็ นใคร?] [ฉันคอื ・ ออโตม้ าตา้ . ไมม่ ชี อื่ . ] คําตอบของเธอ ทําใหจ้ นิ ชะงัก เขาจงึ เรม่ิ ทบทวนความคดิ , (ออโตม้ าตา้ … ฉันคดิ วา่ มนั มกี ารผลติ หนุ่ แบบนที้ ยี่ โุ รปนะ… แตม่ นั ก็ไมไ่ ดล้ ะเอยี ดประณตี ขนาด น?ี้ ) แลว้ จนิ ก็สงั เกตเุ ห็น, ภาษาทเี่ ขาไดย้ นิ ไมใ่ ชภ่ าษาญป่ี ่ นุ . นอกจากน้ี มนั ยังไมใ่ ชภ่ าษาองั กฤษ, ฝรั่งเศษ, เยอรมนั หรอื ภาษาตา่ งๆทเ่ี ขารจู ้ กั . [อมื ม...งัน้ , เธอเป็ นคนชว่ ยฉันเอาไว?้ ]

สาํ หรับตอนน,้ี เขาตดั สนิ ใจถามคําถามหนง่ึ เพอื่ ยนื ยนั สถานะในตอนนี้ [จะบอกวา่ ・ ชว่ ย ・ นั่นไม่ ・ ถกู ตอ้ ง ・ ฉันแค่ ・ เรยี ก ・ นายทา่ น ・ มาทน่ี ]ี่ [แลว้ , ฉันอยทู่ ไ่ี หน?] [สถานวี จิ ยั ・ ของทา่ นแม]่ [แม,่ หรอื วา่ น่ันจะเป็ นคนทส่ี รา้ งเธอขน้ึ มา, ใชไ่ หม?] [ถกู ตอ้ ง] [คนนัน้ อยทู่ ไ่ี หนละ่ ?] [จากไปแลว้ ・ 1024 ปี ・ 8 เดอื น ・ 27 วัน ・ คะ] จากไป… เขาไมร่ วู ้ า่ คาํ ศพั ทท์ ี่ 《Automata》 พดู , เป็ นรปู แบบเกา่ ในภาษาญป่ี ่ นุ แตจ่ นิ กใ็ ช ้ เวลาไมน่ านทําความเขา้ ใจในความหมายทเี่ ธอบอก. [ฉัน… ฉันเขา้ ใจละ่ ] 1024 ปี, 8 เดอื น และ 27 วนั . นัน้ เป็ นเวลาท่ี 《Automata》 ทํางานโดยทไ่ี มไ่ ดค้ ํานงึ ถงึ ชว่ งเวลาทผ่ี า่ นไป. [แลว้ , ทําไมเธอถงึ เรยี กฉันมาทน่ี ลี่ ะ่ ?]

[สําหรบั ทา่ น ・ เพอ่ื ความปราถนา ・ ทกุ สงิ่ ・ ของทา่ นแม]่ [ความปราถนาของเธอ? ...อนึ , ชว่ ยอธบิ ายมากกวา่ นไี้ ดไ้ หม?] [เขา้ ใจแลว้ . ทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ ง ・ สถานวี จิ ยั นี้ ・ ยังมี ・ เทคนคิ เวทยม์ นต์ ・ อธบิ ายเทา่ นค้ี ง เพยี งพอ?] ถงึ แมว้ า่ จะสรปุ มาสนั้ ๆ เขากย็ ังตอ้ งการขอ้ มลู เพมิ่ เตมิ อย,ู่ ถงึ กระนัน้ เขากเ็ ขา้ ใจประเด็นสาํ คญั แลว้ . [พดู ง่ายๆ, ฉันเขา้ ใจวา่ ทา่ นแมข่ องเธอ เป็ นผใู ้ ชเ้ วทยม์ นต,์ นัน้ ถกู ตอ้ งใชไ่ หม?] [ใช่ ・ นัน้ ถกู ตอ้ ง] ภาษาทเ่ี ขาไมเ่ คยไดย้ นิ , เป็ นไปไมไ่ ดท้ จี่ ะมี 《Automata》ในโลกน,ี้ แสดงวา่ สถานทนี่ ไ้ี มใ่ ช่ โลก, จนิ ใชเ้ วลาทําความเขา้ ใจกบั เรอ่ื งนไ้ี ดใ้ นเวลาไมน่ าน. แตเ่ ดมิ เขาควรจะตกลงไปในเบา้ หลอม. ทร่ี อ้ นจดั , เขายังจําความรสู ้ กึ ทร่ี า่ งกายถกู เผาไหมไ้ ดอ้ ยเู่ ลย. [ดงั นัน้ , เธอเป็ นคนรกั ษาฉัน?] ถา้ นัน้ เป็ นจรงิ , เวทยม์ นตเ์ ป็ นอะไรทส่ี ดุ ยอดมาก, เขาใชเ้ วลาสกั พกั หนงึ่ เพอื่ ยนื ยนั สง่ิ ทคี่ ดิ , [ไม่ ・ ฉันไม่ ・ ทํา ・ สงิ่ นัน้ ] คําพดู ของเธอไดเ้ บรคความคดิ ของเขาอกี ครัง้ .

[เพอ่ื ・ โอนผา่ น ・ ตา่ งโลก ・ จําตอ้ งใช ้ ・ พลงั เวทย์ ・ ในปรมิ าณมหาศาล ・ ใชใ้ น การสรา้ ง ・ รา่ งกายใหม่ ・ คงพออธบิ ายได]้ [เมอื่ ยา้ ยไปยงั โลกอนื่ , เวทยม์ นตจ์ ะชดเชยใหก้ บั ความเสยี หายของรา่ งกาย…?] จนิ เรม่ิ ตรวจสอบความเปลย่ี นแปลงของรา่ งกายเขา. แผลเป็ นทมี่ อื ซา้ ยจากการโดนมดี บาดเมอื่ ตอนประถมหายไป. ไมม่ รี อยสนุ ัขกดั อยทู่ ตี่ รงขาขวา. ความรสู ้ กึ ของมอื เขา, แมก้ ระทง่ั หลงั ท่ี เป็ นแผลนํ้ารอ้ นลวกมนั กลบั มาสะอาดและเนยี นขนึ้ . และเมอื่ จนิ ตรวจสอบรา่ งกายเสร็จ, สดุ ทา้ ยเขาพบวา่ ตวั เองกําลงั เปลอื ยกายอย.ู่ [อหุ วาาาาาาาา!] แมว้ า่ อกี ฝ่ ายจะเป็ น 《Automata》, แตไ่ มว่ า่ จะมองยงั ไงเธอกย็ ังคงเป็ นเดก็ ผหู ้ ญงิ ทง่ี ดงาม, ฉะนัน้ การทเ่ี ขามปี ฏกิ รยิ าแบบนย้ี อ่ มเป็ นเรอื่ งธรรมดา. [เป็ นอะไร ・ อยา่ งนัน้ หรอื ・ นายทา่ น? ] แต่ 《Automata》 กย็ ังเป็ น 《Automata, การทถี่ กู จอ้ งดว้ ยใบหนา้ เรยี บเฉยนัน้ ทําใหจ้ นิ ยง่ิ อายมากขนึ้ . สําหรับตอนนจ้ี นิ ไดน้ ําผา้ ปเู ตยี งมาหอ่ รา่ งกายไว ้ และใจเย็นลงเพอื่ ทบทวนสถาณการณ.์ (ยังไงกต็ าม, ขณะทฉ่ี ันกาํ ลงั ถกู เผาตาย… หรอื มากกวา่ นัน้ ฉันกถ็ กู ชว่ ยไวโ้ ดยเดก็ คนนไี้ ดท้ ํา การเรยี ก รา่ งกายของฉันขณะทก่ี ําลงั ถกู เผาจนเกอื บตาย)

(ฉันคงไมส่ ามารถทจ่ี ะกลบั ไปทโ่ี ลกเดมิ ได,้ มนั เป็ นสงิ่ ทหี่ ลกี เลย่ี งไมไ่ ดท้ ที่ างนูน้ จะคดิ วา่ ฉัน ตายไปแลว้ ) (ผอู ้ าํ นวยการและเดก็ ทส่ี ถานเลยี้ งเดก็ กําพรา้ คงจะตอ้ งเสยี ใจ… ขอโทษดว้ ยนะทกุ คน) หลงั จากไดพ้ จิ ารณาอยา่ งรอบคอบ, จนิ กไ็ ดต้ ดั สนิ ใจ. [ถา้ งัน้ , ฉันควรจะทําอะไรกอ่ นละ่ ?] เขาถาม 《Automata》 ทยี่ นื สงบนง่ิ อยดู่ า้ นหนา้ เขา. [ทา่ น ・ โปรด ・ ตามฉันมา ・ ทางน?้ี ] 《Automata》พดู จบ ก็เดนิ นําเขาออกไปจากหอ้ ง. จนิ เดนิ ตามหลงั เธอดว้ ยรา่ งกายทหี่ อ่ ดว้ ย ผา้ ปทู นี่ อน. แมว้ า่ เขาจะไมใ่ สร่ องเทา้ , เขากไ็ มต่ อ้ งกงั วลวา่ จะเจบ็ เทา้ เนอ่ื งจากมพี รมปอู ยบู่ น พน้ื . หลงั จากออกจากหอ้ งเดนิ ไปตามทางเดนิ , จนิ ไดส้ งั เกตโุ ครงสรา้ งของอาคาร. เขาพอมี ความรทู ้ ่วั ไปอยบู่ า้ งในดา้ นสถาปัตยกรรม. กําแพงและเพดานทําจากสสารทมี่ สี คี ลา้ ยกบั น้ํานม. มพี นื้ ผวิ คลา้ ยกบั [ควอซ]์ ทใี่ หแ้ สงสลวั ๆ ตามทางเดนิ ทําใหส้ ามารถเดนิ ไดอ้ ยา่ งสะดวก. แตม่ นั กแ็ ตกตา่ งจากแสงของหลอดไฟ, จงึ ทํา ใหม้ นั แลดลู กึ ลบั . [แสงพวกน,ี้ มนั คอื เวทยม์ นตง์ ัน้ หรอื ?] เขาถาม 《Automata》 ทเ่ี ดนิ อยดู่ า้ นหนา้ เขา,

[คะ ・ มนั เป็ นแสงอเี ทอนอลไลท์ ・ เกดิ จาก ・ อเี ธอร]์ มคี ําศพั ทท์ เี่ ขาไมเ่ ขา้ ใจเพม่ิ ขนึ้ มาอกี แลว้ , สาํ หรับตอนนจี้ นิ ตงั้ ใจวา่ จะไมถ่ ามเกย่ี วกบั มนั จากทพี่ จิ ารณารอบๆ คาดไดว้ า่ “สถานวี จิ ยั ” มขี นาดเทา่ กบั โรงเรยี นประถม, แมว้ า่ นัน้ จะเป็ นการ ประมาณคราวๆ ของจนิ . 《Automata》 กไ็ ดห้ ยดุ ลงทห่ี นา้ ประตบู านหนง่ึ . [เป็ น ・ ทน่ี ]่ี ทบี่ านประต,ู มกี ารแกะสลกั อยา่ งละเอยี ดประณตี มาก. [ฉัน ・ ไม่ ・ มสี ทิ ธิ์ ・ ทจี่ ะเปิดมนั , แตท่ วา่ ・ นายทา่ น ・ คนใหม่ ・ เทา่ นัน้ ・ มสี ทิ ธิ พเิ ศษ ・ ทจี่ ะเปิดมนั ได]้ [ฉันเขา้ ใจละ่ ] ถงึ แมว้ า่ เขาจะไมร่ วู ้ า่ จะเกดิ อะไรขนึ้ , จนิ ผลกั ไปทป่ี ระต…ู [ ... ไมเ่ หน็ มอี ะไรเกดิ ขน้ึ ] [นายทา่ น, ลอง ・ ดงึ มนั ] แทนทเี่ ขาจะดงึ , เขากลบั ผลกั ประต.ู น่ันเป็ นเพราะเขาตน่ื เตน้ มากไป. [ฉ...ฉันรนู ้ ่า!]

ดว้ ยใบหนา้ ทแ่ี ดงกลํา่ จนิ ไดเ้ ปิดประตแู ละกา้ วเขา้ ไป. ทนั ใดนัน้ หอ้ งกส็ วา่ งขนึ้ . [อหุ วา] ชวั่ ขณะทเี่ ขาสบั สนจากแสงทส่ี วา่ งวาบขน้ึ , แตเ่ ขากส็ งั เกตไุ ดว้ า่ มนั เป็ นเพยี งแคแ่ สงไฟทสี่ วา่ ง ขนึ้ เทา่ นัน้ , เขากส็ งบสตอิ ารมณ์ลงแลว้ มองไปรอบๆหอ้ ง. มนั เหมอื นกบั หอ้ งเรยี นหอ้ งหนง่ึ , มโี ตะ๊ เกา้ อท้ี แี่ ขง็ แรง มลี กู บอลครสิ ตลั ไซตแ์ ตงโมวางอยบู่ น โตะ๊ . และมหี นง้ สอื เลม่ หนง่ึ วางอยดู่ า้ นขา้ งมนั . ซงึ่ นอกจากนัน้ ทช่ี นั้ ยงั เตม็ ไปดว้ ยหนังสอื , อยา่ งทจี่ นิ คาดคดิ ไวม้ นั คอื หอ้ งเรยี น. หอ้ งนใี้ ห ้ ความรสู ้ กึ ทส่ี ดชน่ื และไมม่ แี มแ้ ตฝ่ ่ นุ ราวกบั เพงิ่ มคี นใชง้ านมาจนกระทงั่ ถงึ ตอนน้ี สาํ หรบั เหตผุ ลบางอยา่ ง จนิ กไ็ ดน้ ่ังลงบนเกา้ อ้ี ทนั ใดนัน้ ลกู บอลครสิ ตลั กเ็ รมิ่ สอ่ งแสง [อ-อะไรน่ะ?] [ยนิ ดตี อ้ นรับ, ผสู ้ บื ทอดของฉัน] ในชว่ งเวลาทม่ี เี สยี งพดู , ก็มใี บหนา้ ของหญงิ ชราปรากฏอยบู่ นลกู บอลครสิ ตลั . [ชอ่ื ของฉันคอื แอนเดรยี น่า เบลบอรา่ เซซ.ี่ เป็ นผใู ้ ชเ้ วทมนต,์ จอมเวทย.์ และแน่นอน ฉันเป็ น 《Magi Craft Meister》ในโลกแหง่ น.้ี ] [ทา่ นแม]่

《Automata》ยนื ขนึ้ และพดู อยดู่ า้ นหลงั ของจนิ . ดเู หมอื นวา่ เธอจะสามารถเขา้ มาไดถ้ า้ ประตู ถกู เปิดออก. [ฉันไดเ้ รม่ิ ทํางานวจิ ยั เกย่ี วกบั การเชอื่ มตอ่ อปุ กรณก์ บั สงิ่ ทเี รยี กวา่ เวทมนต.์ ผลสรปุ ของการวจิ ยั ในสถานวี จิ ยั น.ี้ มนั ชา่ งน่าเสยี ดายนักทเ่ี หลา่ นักเวทยไ์ มย่ อมรบั ผลงานวจิ ยั ของฉัน.] มนั มเี สยี งแหง่ ความโศกเศรา้ เจอื ปนอยใู่ นน้ําเสยี งนัน้ . [อยา่ งไรกต็ ามแต,่ ฉันเชอ่ื วา่ ผลงานของฉันไมม่ ที างไรค้ วามหมาย แตน่ ่าเสยี ดายนักทฉ่ี ันไม่ สามารถพสิ จู นไ์ ดใ้ นขณะทฉี่ ันยงั มชี วี ติ อย]ู่ เธอหยดุ สกั พกั , แลว้ จงึ เรม่ิ พดู ใหม่ [ฉัน… ฉันปรารถนาทจี่ ะมอบทกุ สงิ่ ทฉี่ ันไดส้ รา้ งมนั ขนึ้ ใหก้ บั ผสู ้ บื ทอดของฉัน. ทายาทของฉัน, มนั ขน้ึ อยกู่ บั เธอ. รายละเอยี ดตา่ งๆทัง้ หมด ฉันหวังวา่ เธอจะไดเ้ หน็ ทงั้ หมดในบนั ทกึ ] เมอื่ เสยี งจบลง, ใบหนา้ บนลกู บอลครสิ ตลั กไ็ ดจ้ างลงไป. [บนั ทกึ … บางทอี าจจะเป็ นหนังสอื เลม่ น?้ี ] เขาเออื้ มมอื ไปสมั ผสั หนังสอื ทว่ี างอยขู่ า้ งๆลกู บอลครสิ ตลั และแลว้ หนังสอื กส็ วา่ งขน้ึ ทนั ทท่ี ม่ี อื เขาสมั ผัสทป่ี ก… [อวุ า้ กกกกก!?] เนอื้ หาทอ่ี ยใู่ นนัน้ ทงั้ หมดไดพ้ งุ่ เขา้ ใสห่ วั ของจนิ . นม่ี นั เกดิ ขนึ้ ในทนั ท.ี

「…」 แสงทสี่ าดสอ่ งจากหนังสอื อยา่ งยาวนานไดด้ บั ลง พรอ้ มกบั ในสถานทน่ี ัน้ จนิ ก็ไดถ้ อื กําเนดิ ขน้ึ ในฐานะของ 《Magi Craft Meister》 ผสู ้ บื ทอดปฏฐิ าน แอนเดรยี น่า เบลบอรา่ เซซ.่ี [แลว้ นค่ี อื เวทมนต.์ ..] เนอ่ื งจากการสบื ทอดความรู ้ เขารสู ้ กึ ไดถ้ งึ พลงั เวทยใ์ นรา่ งกายของเขา และเขา้ ใจวธิ กี ารทจี่ ะ ใชม้ นั รวมถงึ ความเสย่ี ง [ขอบคณุ แอนเดรยี น่า เบลบอรา่ เซลซ,่ี ดว้ ยพลงั น,้ี ผมจะใชม้ นั อยา่ งดเี ลยละ่ .] เมอื่ จนิ กลา่ วจบ แสงจากลกู บอลครสิ ตลั ก็ดบั ลง… [ดว้ ยเหตนุ ้ี ・ ฉันได ้ ・ บรรลุ ・ หนา้ ท.ี่ ..ของฉัน] หลงั จากคําพดู นัน้ , 《Automata》 ไดห้ ลดุ ออก และ พงั ทลายลง. -----------------------------------------------------------------------------

บทนํา 3 - การลาจาก [... หวิ ] จากเทคโนโลยแี ละความรทู ้ จี่ นิ ไดร้ ับสบื ทอดมาจาก [Magi Craft Meister] แอนเดรยี น่า บาล บอรา่ เซลซ,่ี มนั ไมม่ เี วทยบ์ ทไหนทจี่ ะสรา้ งอาหารขนึ้ มาได.้ เขาไดใ้ ชเ้ วทยม์ นตส์ รา้ งนํ้าขน้ึ มาดม่ื ทําใหเ้ ขารอดพน้ จากอาการขาดน้ําตายมาไดอ้ ยา่ งฉวิ เฉียด , แตเ่ ขาอาจจะตายไดถ้ า้ ขาดอาหาร. เขาทําเสอื้ ผา้ สาํ หรับตวั เอง. ทกั ษะตดั เย็บทเี่ ขาไดฝ้ ึกฝนมาไมไ่ ดม้ ไี วเ้ พอื่ โชว.์ เขาใชผ้ า้ เนอ้ื ดี ทเ่ี จอบนชนั้ วาง. สาํ หรับตอนน,ี้ จนิ สํารวจไปรอบๆสถานวี จิ ยั , ความรทู ้ เ่ี ขาไดร้ บั มา มนั เหมอื นกบั การอา่ นจาก หนังสอื อา้ งองิ หรอื คน้ หาจากพจนานุกรม, มนั คอ่ นขา้ งแตกตา่ งจากความทรงจํา. ในเรอ่ื งเวทยม์ นต,์ เขาไดร้ บั เคล็ดลบั ในการใชเ้ วทยห์ ลงั จากลองใชม้ นั สกั ครงั้ , แตม่ นั ตอ้ งใช ้ เวลาในการศกึ ษาเวทยม์ นตท์ เ่ี ขาไมเ่ คยใชม้ ากอ่ น. อยา่ งทพี่ ดู ไวใ้ นตอนแรก. สถานวี จิ ยั แหง่ นไี้ มม่ อี าหารเกบ็ ไวแ้ น่นอน. แตถ่ งึ จะมเี กบ็ ไวเ้ คา้ ก็คง จะไมก่ นิ มนั หรอก กม็ นั ผา่ นมาตงั้ 1000 ปีแลว้ . มนั ไมม่ ที างทจ่ี ะกนิ ได.้ [อมื , นอ่ี ยตู่ รงน]้ี ถา้ จะถามวา่ ตอนนเ้ี ขาทําอะไรอยู่ ตอนนจ้ี นิ กําลงั ซอ่ ม [ออโตม้ าตา้ ] หรอื ทําใหเ้ ธอกลบั มา

มนั ชา่ งน่าสงสารหากจะตอ้ งแตกเป็ นชนิ้ ๆ หลงั จากปฏบิ ตั หิ นา้ ทเ่ี สร็จ. เดมิ ทแี ลว้ , จนิ กส็ รา้ ง ตกุ๊ ตาใหก้ บั เดก็ ๆในสถานเลย้ี งเด็กกําพรา้ , และมนั กเ็ ป็ นเรอ่ื งปกตสิ ําหรับเขาทจ่ี ะเป็ นคนซอ่ ม อปุ กรณ์และเครอื่ งจกั รทเ่ี สยี หาย. [ทา่ นรนุ่ กอ่ นชา่ งสดุ ยอดจรงิ ๆ. โครงสรา้ งทงั้ หมดแทบจะเหมอื นกบั ของมนุษย]์ ภายในของ \"ออโตมาตา้ \" มอี งคป์ ระกอบแบบเดยี วกบั ทม่ี นุษยม์ ี \"เมจกิ ไฟเบอร\"์ ถกู ใชส้ าํ หรบั กลา้ มเนอื้ และ \"หนังเวทยม์ นต\"์ สงั เคราะห์ ถกู ใชส้ าํ หรับผวิ หนัง ในสว่ นของอวัยวะตา่ ง ๆ มี \"Ether Converter\" และ \"Mana Drive\" และในสว่ นของ กระบวนการคดิ ทซี่ บั ซอ้ นเป็ น \"Control Core\" 「ดจู ากโครงสรา้ งทหี่ ลดุ เป็ นชนิ้ ๆ ดเู หมอื นวา่ จะไมส่ ามารถซอ่ มแซมได ้ ...... เปลย่ี นของใหม่ เลยน่าจะเร็วกวา่ 」 เมอื่ พดู จบ, เขาไดใ้ ชโ้ ลหะเบาทห่ี าเจอในหอ้ งเก็บของใตด้ นิ สรา้ งโครงรา่ งใหมข่ นึ้ มา ถงึ จะ สรา้ งใหมแ่ ตม่ นั ก็งา่ ยมากเลยทจ่ี ะใชเ้ วทยม์ นตใ์ นการสรา้ งใหข้ นาดเทา่ กบั ของเดมิ . หลงั จากนัน้ เขาใชแ้ ร่ \"เงนิ เบา\" ทห่ี ายาก, โดยทไี่ มส่ นใจถงึ มลู คา่ ของมนั เพราะเขามมี นั อยู่ เยอะแยะมากมาย. โดยปกติ 1 กโิ ลกรมั ของ \"เงนิ เบา\" สามารถสรา้ งคฤหาสนไ์ ดท้ งั้ หลงั , แต่ เขาก็ใชม้ นั อยา่ งไมค่ ดิ เพยี งเพราะมนั มคี า่ ความดดู ซบั เวทมนตรส์ งู . [วาง [Ether Converter] แบบนจ้ี ะทําใหม้ ปี ระสทิ ธภิ าพเพมิ่ ขนึ้ … อกี ทัง้ จะทําใหส้ ามารถลด ขนาดของ [Mana Drive] ไดอ้ กี ] เขาสรา้ งแบบจําลองสว่ นทส่ี ําคญั ของสงิ่ ทต่ี อ้ งการปรับปรงุ ขนึ้ มากอ่ นทจี่ ะสรา้ งมนั .

พลงั เวทยม์ นตแ์ หง่ วาจา, หรอื อกี นัยหนง่ึ คอื จติ วญิ ญาณแหง่ ภาษา \"ภาษาแหง่ เวทย\"์ เขาได ้ สลกั มนั ลงไป จากนัน้ เขาไดส้ งั เกตเหน็ วา่ ภาษาญป่ี ่ นุ กใ็ ชไ้ ดเ้ หมอื นกนั เชน่ เดยี วกบั ตวั อกั ษรคนั จนิ ัน้ ยงั ชว่ ย เพมิ่ ประสทิ ธภิ าพของเวทยม์ นต์ ดงั นัน้ เขาจงึ ตดั สนิ ใจทจี่ ะเขยี นมนั ทงั้ หมดเป็ นภาษาญป่ี ่ นุ . 「ฉันควรจะทํา \"ไฟเบอรเ์ วทมนตร\"์ และ \"ผวิ หนังเวทย\"์ ใหมด่ ไี หมนะ? หรอื ฉันควรจะใหเ้ ป็ น เหมอื นเดมิ ด?ี ไม,่ \"ไฟเบอรเ์ วทมนตร\"์ นด้ี เู หมอื นวา่ จะพฒั นาได ้ ... สว่ น \"ผวิ เวทมนตร\"์ ถา้ เปลยี่ นมนั รปู ลกั ษณภ์ ายนอกคงจะไมเ่ หมอื นเดมิ อา่ , สงสยั ฉันจะตอ้ งทําใหม้ นั ทนทานขน้ึ 」 จนิ คอ่ ยๆ ทําการปรับแตง่ , และเพราะอยา่ งนัน้ , โดยไมร่ ตู ้ วั เขาไดเ้ ปลยี่ นมนั จากทร่ี นุ่ กอ่ นไดท้ ํา ไว ้ ใหก้ ลายเป็ นรนุ่ Over Specs ไปเสยี แลว้ . 「\"แกนควบคมุ \" ฮะ? ดเู หมอื นวา่ มนั จะพงั ไดง้ า่ ยๆ ... ในหอ้ งเกบ็ ของไมม่ แี ลว้ ดว้ ยสิ ... 」 ภายในอโุ มงคใ์ ตด้ นิ ของสถานทวี่ จิ ัยโกเลมจํานวนนับไมถ่ ว้ นกาํ ลงั ขดุ ออกทรพั ยากรทมี่ คี า่ มา ตลอด 1000 ปี โดยไมม่ กี ารหยดุ พกั , อยา่ งชา้ ๆ, ในความเป็ นจรงิ จํานวนทพ่ี วกมนั ขดุ ออกมามี มากมายจนจนิ นกึ ไมถ่ งึ เลยทเี ดยี ว. โกเลมทม่ี โี ครงสรา้ งทเ่ี รยี บง่ายพวกน้ี ตราบใดทพี่ ลงั เวทย์ ของพวกมนั ยงั ไมห่ มดพวกมนั ก็จะยังคงทํางานตอ่ ไปเรอื่ ยๆอยา่ งไมห่ ยดุ . 「ตรงนมี้ เี ยอะแยะเลยไมใ่ ชเ่ หรอ? ถา้ อยา่ งนัน้ ใชอ้ นั นก้ี แ็ ลว้ กนั 」 \"ครสิ ตนั เวทย\"์ อนั เดมิ ทใ่ี ชเ้ ป็ น \"แกนควบคมุ หลกั \" นัน้ เป็ นสแี ดง, แตจ่ นิ เปลย่ี นอนั ทเี่ ป็ นสรี งุ ้ ดงั เชน่ โอปอลแทน 「การถา่ ยโอนขอ้ มลู เดมิ ลงใน \"Control Core\" ... ทํางานไดเ้ ยย่ี ม. แตม่ นั ยงั มพี น้ื ทเี่ หลอื อกี เยอะ บางทฉี ันน่าจะถา่ ยโอนความรขู ้ องฉันลงไปดว้ ย?」

ดเู หมอื นวา่ มนั จะเป็ นเรอื่ งธรรมดาไปเสยี แลว้ เวลาทเี่ ขาจดจอ่ เพอื่ สรา้ งอะไรก็ตามมนั ทําใหเ้ ขา ลมื แมก้ ระทั่งความหวิ . 「 ... \"โอนขอ้ มลู \" ... อกั !..สมองของฉันคงทนไมไ่ หวแน่ๆ. ฉันคดิ วา่ มนั คงเป็ นไปไมไ่ ดท้ จี่ ะใส่ ความรทู ้ งั้ หมดลงไป.」 การถา่ ยโอนความรทู ้ งั้ หมดของจนิ ดเู หมอื นจะใชเ้ วลามากกวา่ ทเ่ี ขาคาดไว,้ ดงั นัน้ เขาจงึ ถา่ ยทอดความรเู ้ กย่ี วกบั ภาษาเป็ นสว่ นใหญ.่ โดยเฉพาะภาษาญป่ี ่ นุ , คนั จ,ิ คาตาคานะ, ตวั พยญั ชนะ, ฯลฯ สาํ หรับวนั น,ี้ จนิ ใชเ้ วลาทงั้ วนั หมดไปกบั การประกอบ 《Automata》. 「ทเี่ หลอื ก,็ เสอ้ื ผา้ สนิ ะ.」 พอจะใสเ่ สอ้ื ผา้ ใหพ้ ลงั เวทยใ์ นรา่ งของมนั กท็ ําใหเ้ สอื้ ผา้ หลดุ ออกและสลายกลายเป็ นฝ่ นุ อยบู่ น รา่ งกายทเ่ี ปลอื ยเปลา่ ของ 《Automata》. มนั ชา่ งดนู ่าหลงไหลในหลายๆความหมาย. 「ฉันทํามาขนาดนแี้ ลว้ ยงั ไงกต็ อ้ งทําใหส้ าํ เร็จ」 แตท่ วา่ เคา้ ใชผ้ า้ สาํ หรบั ทําชดุ ใหต้ วั เองหมดแลว้ . มนั จงึ ไมม่ ผี า้ เหลอื ใหใ้ ช.้ เขาคดิ วา่ มนั ชว่ ยไมไ่ ด,้ และเรมิ่ ทจ่ี ะมองหาสง่ิ ทอ่ี ยภู่ ายในหอ้ งเกบ็ ของ. เขาตดั สนิ ใจใชใ้ ย ขนาดใหญจ่ ํานวนมากจาก \"แมงมมุ ดนิ \" สาํ หรับทําเสอ้ื ผา้ . โดยใชเ้ ครอื่ งทอผา้ ของรนุ่ กอ่ น ใย ละเอยี ดถกู ทําเป็ นชดุ ชนั้ ในและ เสน้ ใยแบบหนาถกู ใชท้ ําเสอ้ื ผา้ ดา้ นนอก. ดว้ ยความสามารถ เครอ่ื งทอผา้ ของรนุ่ กอ่ นเขาสามารถสานไดแ้ มก้ ระท่ังลกู ไม.้ 「รปู แบบของมนั ก็ใหเ้ ป็ นเหมอื นกบั ชดุ เดมิ , ฉันวา่ ควรจะยอ้ มสมี นั สกั หน่อยนะ?」

อยา่ งรวดเร็วเขากเ็ จอสยี อ้ มผา้ . เขาเลอื กใชส้ ฟี ้าโปรง่ แสง. ความจรงิ แลว้ นเี่ ป็ นสเี วทยม์ นต์ มนั มคี วามสามารถในการขบั ไลป่ ีศาจไดด้ ว้ ย. จนิ เลอื กรองเทา้ สนี ้ําตาลเขม้ จากในหอ้ งเกบ็ ของ โดยจนิ ไมไ่ ดร้ เู ้ ลยวา่ หนังของมนั สรา้ งมาจาก หนังของมงั กร. เขาไดท้ ําชดุ เมดออกมาคลา้ ยกบั ชดุ ของอลสิ . เป็ นทแี่ น่นอนเขาเลอื กทําเสอื้ ผา้ แบบเดยี วกบั ทที่ ําใหต้ กุ๊ ตาสาํ หรบั เดก็ ผหู ้ ญงิ ในสถานเลย้ี งเดก็ กําพรา้ . 「อมื ... ด,ี กเ็ พราะมนั มรี ปู รา่ งเดก็ แบบนกี้ เ็ หมาะแลว้ ละ่ นะ」 จนิ พอใจในสง่ิ ทเ่ี ขาทํา. [เอาละ่ ...ถา้ งัน้ , ทเี่ หลอื กแ็ คเ่ ปิดการทํางาน] เพอื่ เปิดใชง้ าน, เขาจงึ ถา่ ยพลงั เวทยล์ งไปใน \"มานาไดรฟ์ \" แต่ \"ออโตม้ าตา้ \" ตรงหนา้ เขาก็ยงั ไมข่ ยบั . [หมื ?....นฉ่ี ันทําอะไรผดิ รเึ ปลา่ นะ?] เขาตรวจสอบ, แตม่ นั ก็ไมม่ ขี อ้ บกพรอ่ งในการทํางานของวงจรเวทยม์ นต.์ [เฮอ้ ….ฉันไมร่ แู ้ ลว้ ] ราวกบั จะเตอื น, ทอ้ งของเขาไดส้ ง่ เสยี งประทว้ งออกมา. และน่ัน…, กลบั ไปดทู บี่ รรทดั แรกอกี ครงั้ .

＊＊＊ [อา่ าาาาาา…..หวิ โคตร….] จนิ ทรดุ ตวั ลงบนพนื้ [ถา้ เป็ นแบบนต้ี อ่ ไป ฉันคงจะตอ้ งอดตายอยใู่ นสถานวี จิ ยั นแี้ น่ๆ...] ดงั นัน้ เขาจงึ ตดั สนิ ใจออกไปขา้ งนอก. [ฮมื มม… ถา้ จําไมผ่ ดิ , รสู ้ กึ วา่ มนั จะมี 《Warp Gate》 ทที่ ําใหส้ ามารถเดนิ ทางไปไดอ้ ยา่ ง สะดวกสบายนนี่ า.] ความรทู ้ เี่ คา้ ไดร้ ับมาไดบ้ อกเขาถงึ เทคโนโลยนี .้ี [เดย๋ี วนะ, 《Warp Gate》 สาํ หรับออกไปขา้ งนอกน่าจะอยทู่ ช่ี นั้ 1.] ความทรงจําของเขา, กําลงั คน้ หาขอ้ มลู เกยี่ วกบั 《Warp Gates》 สาํ หรบั ใชอ้ อกไปโลก ภายนอก. จาก 《Warp Gates》 หลายบานทเี่ รยี งรายอยดู่ า้ นหนา้ เขา. [โอ ้ เยยี่ ม, ไมว่ า่ อนั ไหนกย็ งั ทํางานอย,ู่ งัน้ ก็อนั ที่ 5 แลว้ กนั ] ตามทรี่ ,ู ้ 《Warp Gate》 อนั นที้ างออกจะอยใู่ กลก้ บั เมอื ง

เขาหยบิ อญั มณีไป 5 เม็ด จากหอ้ งเก็บของเพอื่ แลกเป็ นเงนิ . เขาเลอื กขนาดทเ่ี ลก็ . เพราะถา้ เขาเลอื กอนั ใหญม่ นั จะเป็ นเปลยี่ นเป็ นเงนิ ยากไป [ดเู หมอื นจะไมเ่ ป็ นไร ,ถา้ อยา่ งนัน้ กไ็ ดเ้ วลาเดนิ ทางแลว้ ] เขาใชง้ านวงเวทยใ์ น 《Warp Gate》, และถา่ ยพลงั เวทยล์ งไป. วงเวทยก์ ็ทํางานขน้ึ ในทนั ที ... [... รสู ้ กึ แปลกๆ แฮะ] จนิ นัน้ ไดล้ มื ไปวา่ . 《Warp Gates》 ไดถ้ กู ตดิ ตงั้ นานกวา่ 1000 ปี. และตลอดระยะเวลา 1000 ปี, เมอื งก็สามารถถกู ทําลายลง และภมู ปิ ระเทศเองกเ็ ปลย่ี นไปไดเ้ หมอื นกนั . ที่ 《Warp Gate》 อกี ดา้ นหนงึ่ ของ 《Warp Gate》 ทจี่ นิ กําลงั ใชง้ านอยู่ นัน้ ไมม่ .ี [หวัง-วา่ -มนั -จะ-ไม-่ หลดุ -จาก-การ-ควบ-คมุ -นะ? ] วงเวทยก์ ระพรบิ อยา่ งถย่ี บิ . ปรมิ าณพลงั เวทยท์ ใ่ี ชก้ เ็ พม่ิ มากขน้ึ . ในขณะทปี่ ลายทางของมนั หายไป, มนั เรมิ่ ทํางานผดิ ปกติ [นม่ี นั ….จะตอ้ ง...แยแ่ น่ๆ...เลยยยย] เขาไมส่ ามารถออกไปได,้ และวงเวทยก์ ็ทํางานผดิ ปกตอิ ย,ู่ รา่ งของจนิ กไ็ ดห้ ายไปจากสถานี วจิ ัย. ＊＊＊

[....ทา่ น...พอ่ ?] [Automata] ลมื ตาขนึ้ . เธออยใู่ ตห้ อ้ งทวี่ งเวทยท์ ํางานผดิ ปกต,ิ เธอสมั ผัสไดว้ า่ จนิ กําลงั ตกอยู่ ในอนั ตราย. สาเหตทุ วี่ า่ ทําไมเธอถงึ เปิดใชง้ านไดช้ า้ เป็ นเพราะวา่ ในรา่ งกายมปี ระจพุ ลงั งานเวทยม์ นต์ จํานวนมหาศาล, เธอจงึ ตอ้ งใชเ้ วลาในการ แปลง [Ether] ในอากาศ เป็ น [Mana] เพอื่ ใช ้ สําหรับการเดนิ เครอื่ ง [Mana Drive] [ทา่ นพอ่ ...หายไป...] การทผี่ สู ้ รา้ งหายตวั ไป, มนั เป็ นเรอ่ื งทรี่ า้ ยแรงมากสําหรบั [Automata] [ฉันจะตอ้ ง...ตามหาทา่ นพอ่ ] [Automata] ตอ้ งเผชญิ กบั การคน้ หาคณุ คา่ ของตวั เอง, เพอ่ื ทจี่ ะตามหาจนิ กลบั มา [Warp Gate] ไดถ้ กู เตรยี มพรอ้ มแลว้ . [ฉันกาํ ลงั ตามไป] และอกี หนง่ึ รา่ งกห็ ายไปจากสถานวี จิ ยั . ทงั้ หมดทยี่ งั คงอยกู่ ค็ อื เหลา่ โกเลมทย่ี ังคงขดุ ทรพั ยากรตอ่ ไปอยา่ งไมจ่ บสน้ิ . -----------------------------------------------------------------------------





เลม่ ท่ี 1 : ตอนที่ 1 - หมบู่ า้ นไคนา่ [... เพดาน ไมค่ นุ ้ แฮะ] ⚑ เป็ นอกี ครัง้ . ทจ่ี นิ ตนื่ ขนึ้ เขาพบวา่ ตวั เองเหลอื แตเ่ สอื้ ผา้ ชนั้ ใน. และชดุ ของเขานัน้ วางอยบู่ นโตะ๊ ดา้ นขา้ ง. จนิ คอ่ ยๆลกุ ขน้ึ นั่งบนเตยี ง และตรวจสอบรา่ งกายของเขา. เขาพบวา่ รา่ งกายไมม่ อี ะไรผดิ ปกต.ิ ถา้ หากจะมลี ะ่ กน็ ั่นกค็ อื เขาหวิ มาก. [......?] เขา รสู ้ กึ วา่ ตวั เองกําลงั ถกู บางสง่ิ จบั ตาดู และบางสง่ิ ทว่ี า่ นัน้ กําลงั แอบมองมาจากประตทู างเขา้ , พอเขาหนั ไปมองบางสงิ่ นัน้ ก็รบี หลบไป. หลงั จากนัน้ ไมน่ านหเู ขากไ็ ดย้ นิ เสยี งฝี เทา้ “ปาตา ปาตา” วงิ่ จากไป. [น่ันคงจะเป็ นคนทอ่ี าศยั อยทู่ น่ี ลี่ ะ่ มงั้ ?] หลงั จากทบี่ น่ พมึ พํากบั ตวั เอง, เขากเ็ รมิ่ สาํ รวจหอ้ งพกั . บา้ นหลงั นสี้ รา้ งขนึ้ จากไมง้ า่ ยๆ และ กําแพงดนิ , โตะ๊ และเตยี งธรรมดา, ถา้ ใหค้ าดเดามนั คงจะเป็ นบา้ นตามแถบชนบทอยา่ งแน่นอน. [โอ ้ ,เธอฟื้นแลว้ ?] หญงิ มอี ายคุ นหนงึ่ เดนิ เขา้ มาในหอ้ ง. เธอเป็ นผหู ้ ญงิ ชนบทของแท.้ ทด่ี า้ นหลงั มเี ดก็ หญงิ คน หนง่ึ กําลงั เกาะชายกระโปรงเธอจอ้ งมาทเ่ี ขาอย.ู่ ดเู หมอื นวา่ สายตากอ่ นหนา้ นัน้ จะมาจากเดก็ คนน.้ี [เด็กคนนไี้ ปเจอคณุ นอนไมไ่ ดส้ ตอิ ยปู่ ากทางเขา้ ป่ าน่ะ.] เธอ พดู ขณะทด่ี นั หลงั เดก็ ผหู ้ ญงิ ทซ่ี อ่ นอยหู่ ลงั กระโปรงเธอออกมา. เธอเป็ นเดก็ ผหู ้ ญงิ ทมี่ ผี มสี บรอนซเ์ ขม็ และดวงตาสนี ํ้าตาลแดง. อายคุ งจะประมาณ 8 ขวบ หรอื 9 ขวบนแี่ หละ? [ผมจนิ . นโิ ดว…์ จนิ นโิ ดวค์ อื ชอื่ ของผม. ตอ้ งขอบคณุ เธอมากทช่ี ว่ ยเหลอื ผมเอาไว.้ อมื , ชว่ ย บอกผมไดไ้ หมวา่ สถานทนี่ คี้ อื ทไี่ หน?] [จนิ งัน้ เหรอ? นคี่ อื หมบู่ า้ นไคน่า. เป็ นหมบู่ า้ นเลก็ ๆ ในแถบชนบท.] แมจ้ ะบอกออกมาแบบน่ัน, จนิ กเ็ ดาไมอ่ อกอยดู่ วี า่ อยทู่ ไ่ี หน. ในตอนนัน้ ทอ้ งของเขากส็ ง่ เสยี ง รอ้ งประทว้ งออกมา. [โอ,้ เธอคงจะหวิ แลว้ … งัน้ รอฉันสกั คร.ู่ ] หลงั จากพดู จบ, คณุ ผหู ้ ญงิ ก็ออกจากหอ้ งไป. คงเหลอื แตจ่ นิ กบั เดก็ ผหู ้ ญงิ . ดงั นัน้ จนิ จงึ พดู กบั เดก็ ผหู ้ ญงิ .

[หนูเป็ นคนพบฉันอยา่ งนัน้ เหรอ, ขอบคณุ นะ. จะชว่ ยบอกชอื่ ของเธอจะไดไ้ หม?] สาวนอ้ ยขอ้ี อายไดต้ อบกลบั มาดว้ ยเสยี งทเี่ ลก็ น่ารกั วา่ [... ฮนั น่า] เป็ นสงิ่ ทเ่ี ธอตอบ [ฮนั น่าจัง ยนิ ดที ไ่ี ดร้ จู ้ กั ] ขณะทเ่ี ขาพดู , เขาก็ไดย้ น่ื มอื ออกไป และฮนั น่าทเี่ หนยี มอายกไ็ ดย้ นื มอื ของเธอออกไปจบั มอื ของจนิ อยา่ งกลา้ ๆกลวั . [ขอโทษ, ทใ่ี หร้ อนะจะ๊ ] คณุ ผหู ้ ญงิ ไดก้ ลบั มาพรอ้ มหมอ้ ทวี่ างอยบู่ นถาด. [ถา้ เธอหวิ , เธอสามารถทานไดต้ ามทตี่ อ้ งการเลยนะ] เธอ พดู ขณะตกั บางอยา่ งทเ่ี หมอื นกบั ขา้ วตม้ สง่ ให.้ มนั มกี ลนิ่ ทห่ี อมมากขณะทจ่ี นิ กําลงั กนิ เขา้ ไปอยา่ งมมู มาม. มนั กว่ี ันแลว้ นะทเี่ ขาไมม่ อี ะไรตกถงึ ทอ้ ง? [มนั ยงั มอี กี เยอะ ฉะนัน้ เธอไมต่ อ้ งรบี กนิ ขนาดนัน้ กไ็ ด.้ ]

คณุ ผหู ้ ญงิ ประหลาดใจกบั ทา่ ทางในการกนิ อาหารของจนิ . [ขอบคณุ สาํ หรับอาหารมอ้ื น]้ี [อะไรละ่ นัน้ ?] [อา่ , 『gochisousama』 เป็ นคํากลา่ วแถบบา้ นผมสาํ หรบั มอื้ อาหาร. มนั เป็ นคําขอบคณุ สาํ หรับผคู ้ นทผ่ี ลติ อาหารใหพ้ วกเรารบั ประทาน. โดยทกี่ อ่ นจะทาน คณุ จะตอ้ งพดู วา่ 『 itadakimasu』 แตด่ เู หมอื นผมจะลมื พดู ไป.] [ฮมื มม, อยา่ งนัน้ เหรอ? เป็ นครงั้ แรกทไี่ ดย้ นิ เลยนะ. จนิ , ทที่ เ่ี ธออยคู่ งจะไกลจากทนี่ มี่ ากเลย สนิ ะ] [ใช…่ บางท]ี

[บางท?ี นัน้ หมายถงึ อะไร?] จิ นอธบิ ายอยา่ งครมุ เครอื วา่ . เขานัน้ มาจากสถานทที่ ต่ี ดั ขาดจากโลกภายนอก, ผา่ นทาง [Warp Gate] แตม่ นั ทํางานผดิ พลาดเลยสง่ เขามาทน่ี แ้ี ทน. [[Warp Gate]? มนั คอื อะไรละ่ ?] เธอไมเ่ ขา้ ใจ [อมื ม. [Warp Gate มนั เป็ นอปุ กรณ์เวทย์ มนั ทําใหค้ ณุ สามารถเดนิ ทางไปมาระหวา่ งสถานที่ 2 แหง่ ดว้ ยความรวดเร็ว.]] [อปุ กรณเ์ วทยม์ นต?์ เธออาจจะหมายถงึ [อารต์ แิ ฟค] รเึ ปลา่ ?] [ อาตแิ ฟค?] [อะไรกนั , เธอไมร่ เู ้ หรอ? อาตแิ ฟ๊ ค มนั คอื อปุ กรณเ์ วทยท์ สี่ รา้ งขนึ้ หลงั จาก [สงครามมหา เวทย]์ ] [สงครามมหาเวทย?์ ] เป็ นทแ่ี น่นอนวา่ เขาไมร่ เู ้ รอื่ งของโลกอนื่ . [เธอไปอยทู่ ไ่ี หนมานะ ฉันละ่ แปลกใจจรงิ ๆ… สงครามมหาเวทย์ เป็ นสงครามระหวา่ มนุษยก์ บั ปีศาจทเี่ กดิ เมอื่ 300 ปีกอ่ นไง.] เขาไมเ่ หน็ มขี อ้ มลู นัน้ เลย. [คณุ พอจะเลา่ รายละเอยี ดใหผ้ มฟังไดไ้ หม?] [น่า ประหลาดใจจรงิ ๆ. เอาเถอะ,เมอื่ 300 กอ่ น, จๆู่ เหลา่ ปีศาจจากทวปี อน่ื กเ็ ขา้ โจมตอี ยา่ ง กระทันหนั . และเพราะแบบนัน้ , หลายอาณาจักรกไ็ ดถ้ กู ทําลายลงไป. ดว้ ยเหตนุ ,้ี ยงั มี อาณาจกั รใหญ…่ มนั เรยี กวา่ อะไรนะ…. อา่ , ใชๆ่ , อาณาจกั รดนิ าร,ู เหลอื เพยี งอาณาจกั รดนิ ารู เทา่ นัน้ ทยี่ ังคงตอ่ สกู ้ บั เหลา่ ปีศาจ.] [อาา… ฮะ ] 300 ปีกอ่ น, นัน้ เป็ นตอนท่ี [ออโตม้ าตา้ ] กําลงั คน้ หาจนิ ทอ่ี ยใู่ นโลกอนื่ . ไมแ่ ปลกใจเลยทเี่ ขา จะไมร่ เู ้ กย่ี วกบั เรอ่ื งน.ี้ [กลา่ ว ไดว้ า่ ประชากรทร่ี อดชวี ติ ของทวปี ลดลงไปถงึ หนง่ึ ในสามของทงั้ ทวปี . ตอนนัน้ , เหลา่ นักเวทยท์ เ่ี ขา้ รว่ มในการตอ่ ส,ู ้ พยายามหยดุ เหลา่ ปีศาจทจี่ ะจบทกุ อยา่ งโดยการใช ้ [ระเบดิ อี เธอร]์ , แลว้ กวา่ ครงึ่ ของนักเวทยก์ ไ็ ดต้ ายลง.] [นั่นเป็ นสงิ่ ทเ่ี กดิ ขน้ึ ]

สงคราม เป็ นสาเหตกุ ารลดลงของจํานวนประชากร และไฟสงครามไดเ้ ผาทําลายอารยธรรม ทงั้ หมด รวมถงึ อารยธรรมของพวกนักเวทยแ์ ละเหลา่ ชนชนั้ สงู ไป. ดงั นัน้ โลกนก้ี ไ็ มไ่ ดเ้ ปลย่ี นไป จาก 1000 ปีกอ่ น, แตถ่ า้ มนั ไปไดไ้ มด่ ี มนั กค็ งจะชา้ ไปอกี 1000 ปี. [ผมเขา้ ใจแลว้ , ขอบคณุ ทเ่ี ลา่ ใหฟ้ ังครบั . เออ่ คณุ ผหู ้ ญงิ , ดเู หมอื นผมยงั ไมท่ ราบชอื่ ของคณุ เลย!?] [โอะ๊ , ใชแ่ ลว้ . ฉันมารธ์ า, ยนิ ดที ไี่ ดร้ จู ้ กั นะจะ๊ .] [มารธ์ าซงั ยนิ ดที ไี่ ดร้ จู ้ ักครบั ] เขายังไดย้ นิ เรอื่ งอนื่ ๆจากมารธ์ า. วา่ หมบู่ า้ นไคน่านม้ี อี ยู่ 29 หลงั คาเรอื นตงั้ อยใู่ นอาณาจกั รไ์ คล์ และ ตอนนกี้ เ็ ป็ นฤดใู บไมผ้ ล.ิ ในโลกน,้ี มี 357 วนั ตอ่ 1 ปี, มี 51 สปั ดาหใ์ น 1 ปี, และ 1 สปั ดาหม์ ี 7 วัน, เหมอื นกบั เมอ่ื 1000 ปีกอ่ น ซงึ่ นัน้ ทําใหจ้ นิ โลง่ อก. ถงึ แมว้ า่ มคี วามเป็ น ไปได ้ [Warp Gate] อาจทํางานผดิ พลาด จนสง่ เขาไปทโ่ี ลกอนื่ , แตก่ ม็ ี ความเป็ นไปไดว้ า่ นค่ี อื โลกของ แอนเดรยี น่า บาลบอรา่ เซลซ.่ี (โอ.้ .) จนิ คดิ วา่ . อยา่ งไรกต็ ามเขากย็ งั รอดอย.ู่ กระเพาะ ของเขาไดถ้ กู เตมิ เตม็ และเขาไดร้ บั การตอ้ นรับอยา่ งอบอนุ่ , ดงั นัน้ จนิ จงึ ลกุ จากเตยี ง และเดนิ ไปสวมเสอ้ื ผา้ . ในกระเป๋ าของเขามมี ดี กบั ทับทมิ หลายเมด็ . เขาหยบิ ทบั ทมิ ออกมา 1 เม็ด. [อมื . เพอื่ เป็ นการตอบแทนทชี่ ว่ ยเหลอื ผมไว,้ ไดโ้ ปรดรบั สง่ิ น]ี้ [อะไร? นมี่ นั … !] มารธ์ าประหลาดใจเมอื่ ไดเ้ หน็ ทบั ทมิ . [นมี่ นั อญั มณีใชไ่ หม? ฉันรบั มนั ไวไ้ มไ่ ดห้ รอก!] [แต,่ นม่ี นั เป็ นทัง้ หมดทผี่ มมี ไดโ้ ปรดใหผ้ มไดต้ อบแทนคณุ เถอะ] [ฟังนะ. ฉันไมไ่ ดช้ ว่ ยเหลอื เธอเพราะวา่ ตอ้ งการสงิ่ ตอบแทนหรอกนะ. เพราะฉะนัน้ ไดโ้ ปรดเกบ็ มนั กลบั ไป] มารธ์ าทําหนา้ บงึ้ ใสเ่ ขา, จนิ เลยเก็บทับทมิ กลบั . [แลว้ , จะใหผ้ มทํายงั ไงละ่ ...] [งนั้ ก็อยบู่ า้ นนส้ี กั ระยะเป็ นอยา่ งไร และเป็ นเพอ่ื นกบั เดก็ คนนัน้ . เด็กคนนัน้ น่ะ หลงั จากเธอ สญู เสยี ครอบครวั ไปเธอกอ็ ยตู่ วั เดยี วมาตลอด.]

ดว้ ยความทเี่ ป็ นผใู ้ หญ,่ มารธ์ าไดข้ อใหจ้ นิ คดิ เกยี่ วกบั คําชวนหลงั จากทเ่ี ขาไดร้ บั ฟัง. [ผมเขา้ ใจละ่ , แตถ่ า้ มอี ะไรทผ่ี มชว่ ยได,้ กรณุ ใหผ้ มไดช้ ว่ ยดว้ ยนะครับ.] [ฟฟุ ,ุ ถา้ อยา่ งนัน้ ฉันคงไมป่ ฏเิ สธ. เห็นทเี ธอคงตอ้ งใชห้ อ้ งนไ้ี ปอกี สกั พกั .] เพอื่ ตอบแทนความมนี ํ้าใจทชี่ ว่ ยไมใ่ หเ้ ขาตอ้ งอดตาย, จนิ จงึ ตดั สนิ ใจทจ่ี ะอยใู่ นหมบู่ า้ นนไ้ี ปสกั พกั หนง่ึ . -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนที่ 2 - เครอื่ งสบู นํา้ [อรณุ สวสั ดิ์ พชี่ าย] [อรณุ สวัสด์ิ ฮนั น่าจงั ] มนั เป็ นอกี วนั หลงั จากจนิ ตดั สนิ ใจทจี่ ะพักอยทู่ บ่ี า้ นของมารธ์ าเพอื่ ตอบแทนบญุ คณุ . เชา้ นจ้ี นิ ไดต้ น่ื ขนึ้ มาและออกไปลา้ งหนา้ . เขากไ็ ดพ้ บกบั ฮนั น่าทเ่ี พง่ิ ตนื่ เหมอื นกนั . [ฮนั น่าจงั , ผมอยากลา้ งหนา้ น่ะ] เขาพดู , [บอ่ น้ําอยทู่ างนค้ี ะ] เธอบอก แลว้ กเ็ ดนิ ไปพรอ้ มกบั ถงั และผา้ ขนหนูในมอื . จนิ จงึ เดนิ ตามไปชว่ ยฮนั น่าถอื ถงั . [ทน่ี ค่ี ะ] บอ่ น้ําอยหู่ า่ งจากบา้ นมารธ์ าประมาณ 20 เมตร. บอ่ สรา้ งจากหนิ เป็ นวงกลมและมหี ลงั คาตดิ อยู่ เพอื่ ป้องกนั สง่ิ สกปรกรว่ งลงไปใน บอ่ . และมถี งั แขวนไวก้ บั ลกู รอกเพอื่ ใชส้ าํ หรบั ดงึ นํ้าขน้ึ จาก บอ่ . [รอแปปนงึ นะคะ… โยชโชย่ , โยชโชย่ ] ฮนั นาบอก แลว้ เธอกเ็ รม่ิ ดงึ ถงั ขน้ึ มาจากบอ่ ดว้ ยรา่ งกายทเ่ี ลก็ ของเธอ. จนิ ตกใจ. [ดะ--เดย๋ี ว ฮนั น่าจัง! เธอทําแบบนท้ี กุ วนั เลยเหรอ?] จนิ ถามเธอ, และการแสดงออกของฮนั น่าไดบ้ อกเขาวา่ นัน้ มนั ก็เป็ นเรอ่ื งธรรมดา [ใชค่ ะ] เธอตอบ. เมอื่ จนิ ไดย้ นิ . เขากเ็ รมิ่ คดิ . ขณะนัน้ ฮนั น่ากเ็ ทน้ําลงในถงั เสร็จเรยี บรอ้ ยแลว้ . [พช่ี าย, ลา้ งหนา้ กอ่ นไดเ้ ลย] จนิ รสู ้ กึ ไมด่ ขี น้ึ มาอกี ในขณะทลี่ า้ งหนา้ ของเขา. ดงั นัน้ [ขอบคณุ นะ. เอาละ่ ทนี กี้ ต็ าผมตกั น้ําใหฮ้ นั น่าจงั ลา้ งหนา้ บา้ งละ่ .] พอไดย้ นิ แบบนัน้ , ฮนั น่าก็ยม้ิ ออกมาอยา่ งมคี วามสขุ , [คา่ !] แลว้ ทงั้ คกู่ ก็ ลบั บา้ นดว้ ยกนั .

[ฮนั น่าจงั , ลําบากกบั การตกั นํ้าบา้ งรเึ ปลา่ ?] [คะ, แตท่ กุ คนกท็ ําเหมอื นกนั หมดนคี่ ะ] พอจนิ ไดย้ นิ ดงั นัน้ เขากเ็ รม่ิ คดิ วางแผนขน้ึ . สถานทนี่ คี้ งไมส่ ามารถสรา้ งอปุ กรณเ์ วทยม์ นต,์ แต่ ถา้ เป็ นกลไกธรรมดากน็ ่าจะเป็ นไปได.้ หลงั อาหารเชา้ เขาไปถามมารธ์ า. [มารธ์ าซงั , หมบู่ า้ นนมี้ ชี า่ งตเี หลก็ ไหมครบั ?] ฉับพลนั สหี นา้ ของมารธ์ าไดแ้ สดงถงึ ความเศรา้ . [สามขี องฉันเคยเป็ นน่ะ, แตว่ า่ เขาก็จากไปนานแลว้ . ทําใหต้ อนนไ้ี มม่ ชี า่ งตเี หลก็ อยเู่ ลย. เธอ ถามทําไมเหรอ?] [เออ่ … เผอญิ ผมตอ้ งการใชเ้ หลก็ และทองแดงนดิ หน่อยน่ะครับ] และนั่น. [อา่ า, ถา้ เป็ นแบบนัน้ ฉันคดิ วา่ น่าจะมบี างสว่ นเหลอื อยใู่ นหอ้ งทํางานของสามฉี ันนะ. เธอ สามารถใชม้ นั ไดต้ ามตอ้ งการเลย] [ขอบคณุ มากเลยครบั ] จิ นขอบคณุ เธอสาํ หรบั การบอกทางไปทห่ี อ้ งทํางาน. มนั อยตู่ รงดา้ นหลงั บา้ นของมารธ์ า, มี ขนาด 6 เสอื่ ทาทาม.ิ ภายในหอ้ งมเี ตาไฟทใี่ กลจ้ ะพงั , และท่งั กบั คอ้ นตเี หล็กทจ่ี มอยภู่ ายใตฝ้ ่ นุ จํานวนมาก, ทส่ี ําคญั ภายในหอ้ งยงั มกี อ้ นเหล็ก และกอ้ นทองแดงขนาดใหญว่ างอยตู่ รงมมุ หอ้ ง. [ถา้ มแี คน่ ี้ ฉันคงผลติ จํานวนมากไมไ่ ด]้ แตเ่ มอ่ื เขาเห็นแรท่ องแดง, จนิ คอ่ ยโลง่ อก จากนัน้ เขาจงึ เรมิ่ ทํางานทนั ท.ี [เอาละ่ , [วเิ คราะห]์ ... ทองแดง, นมี่ นั ดบี กุ . บรอนซ์ ฮะ๊ ? ใชเ่ หรอ?. การประมวลผลน]ี้ จนิ แปรรปู กอ้ นบรอนซด์ ว้ ยเวทยท์ เ่ี ขาไดเ้ รยี นรมู ้ า. สรา้ งทอ่ คนั โยก หมดุ กระบอก และลกู สบู . ตอนนจี้ นิ กาํ ลงั สรา้ งเครอ่ื งสบู นํ้า. [เวทย์ มนตน์ สี่ ะดวกดจี รงิ ๆเลยนะ. ถา้ เป็ นในโลกอน่ื , กระบวนการเหลา่ นค้ี งไมส่ ามารถผลติ ขนึ้ มาถา้ ขาด เครอื่ งกลงึ , เครอื่ งสกดั , และเครอ่ื งหลอ่ .] เมอ่ื เขาทําชนิ้ สว่ นเสรจ็ , ก็ชวนฮนั น่าออกไปลา้ งจานจากอาหารมอื้ เชา้ กนั . [พช่ี าย, จะทําอะไรเหรอ?]

[อา่ , ฮนั น่าจัง คอยดนู ะ, นคี่ อื เครอื่ งสบู น้ํามนั จะทําใหเ้ ธอตกั นํ้าไดง้ า่ ยขนึ้ .] [ตกั นํ้างา่ ยขนึ้ ?] [ใชแ้ ลว้ คอยดนู ะ] จนิ ประกอบชน้ิ สว่ นหลกั ของเครอื่ งสบู น้ํา, จากนัน้ ก็มงุ่ หนา้ ไปยงั บอ่ น้ําพรอ้ มสว่ นประกอบหลกั และทอ่ นํ้า. ตอนนัน้ มารธ์ า กบั เพอ้ื นบา้ นไดเ้ ขา้ มามงุ ดเู รมิ่ พดู คยุ บางอยา่ ง. มนั เป็ นเรอ่ื งปกตทิ ่ี ทกุ คนจะนําภาชนะรบั ประทานอาหารออกมาลา้ ง. ทําใหส้ ามารถพบกบั คนอน่ื ในเวลาใกลเ้ คยี ง กนั . [โฮะ่ ? มนั คอื อะไรละ่ จนิ ? ในมอื ของเธอมนั คอื อะไรอยา่ งนัน้ หรอื ?] [จนิ นใ่ี ชเ่ ดก็ ทม่ี ารธ์ าเป็ นคนเก็บมาน.ี่ ฮนั น่าจังกอ็ ยกู่ บั เขาดว้ ย.] [ฮนั น่าจงั ดจู ะตดิ เขานะ. เฮ,้ เธออายเุ ทา่ ไหรน่ ่ะ?] เหลา่ สมาคมแมบ่ า้ นถามคําถามมากมายกบั เขา, ดงั นัน้ จนิ สมควรตอบคําถามเกยี่ วกบั สงิ่ ทเี่ ขา ทําอย.ู่ [นค่ี อื เครอื่ งสบู นํ้าครบั , มนั เป็ นกลไกชนดิ หนงึ่ .] เขาอธบิ าย. [ฟวู ว… แลว้ , มนั ใชท้ ําอะไรเหรอ?] [เมอ่ื ตดิ ตงั้ ไวท้ นี่ ,ี้ กจ็ ะสามารถใชม้ นั สบู น้ําใสถ่ งั .มนั สะดวกกวา่ ถงั น้ํามากเลยครบั .] จนิ ไดบ้ อกกบั หนง่ึ ในกลมุ่ แมบ่ า้ น. [เธอคงไมไ่ ดบ้ อกวา่ มนั เป็ นอปุ กรณ์เวทยห์ รอกนะ? เธอเป็ นผใู ้ ชเ้ วทยเ์ หรอ?] จนิ ยมิ้ เมอื่ ไดย้ นิ . [มนั ไมใ่ ชอ่ ปุ กรณเ์ วทยค์ รบั . มนั เป็ นแคเ่ ครอื่ งมอื ทพ่ี บไดท้ วั่ ไปในทท่ี ผี่ มจากมา. สว่ นเวทย์ มนตถ์ า้ เป็ นเวทยง์ ่ายๆผมก็พอจะใชไ้ ดบ้ า้ ง.] มารธ์ าและคนอน่ื ตา่ งประหลาดใจกบั สงิ่ ทเ่ี ขาบอก ขณะทที่ กุ คนกําลงั มองไปทาง จนิ ทกี่ ําลงั เชอ่ื มตอ่ ทอ่ หลกั เขา้ กบั เครอื่ งสบู นํ้า และยดึ มนั ตดิ กบั แผน่ กระดานไวอ้ ยา่ งด.ี หลงั จากนัน้ เขา ทดสอบโดยการเทนํ้าลงไปในทอ่ , ตอนนเี้ ขากเ็ ตรยี มการเสร็จแลว้ . [ถา้ อยา่ งนัน้ เรามาลองกนั เถอะ] จนิ คอ่ ยๆโยกคนั โยก. ณ เวลานเี้ คา้ ไดส้ รา้ งเครอื่ งสบู น้ําดว้ ยมอื . มนั เป็ นเครอื่ งสบู นํ้าธรรมดาท่ี ใชส้ ําหรับบอ่ นํ้า.

มนั เรมิ่ สง่ เสยี งและกส็ น่ั , จากนัน้ นํ้ากพ็ งุ่ ออกมาจากเครอ่ื งสบู น้ํา [โอๆ้ ๆๆๆๆ! นมี่ นั สดุ ยอดเลย!] [เฮ ้ เธอ, ใหฉ้ ันใชก้ อ่ น] ทวา่ จนิ , [รอกอ่ นครบั . ผมอยากใหฮ้ นั น่าจงั ไดใ้ ชม้ นั เป็ นคนแรก… ไปเลยฮนั น่าจงั ] เขาพดู แบบนัน้ แลว้ ก็ใหฮ้ นั น่ามายนื ตรงทขี่ องเขา. [คะ่ . อมื ม, หนูกแ็ คข่ ยบั แทง่ นใ้ี ชไ่ หม?] หลงั จากยนื ยนื , ฮนั น่ากข็ ยบั คนั โยกขนึ้ ลง. น้ําก็พงุ่ ออกมาลงไปในถงั จนเต็ม. จนิ ประหลาดใจที่ สามารถเตมิ น้ําไดเ้ ต็มในครงั้ เดยี ว. [เป็ นยงั ไงบา้ งฮนั น่าจงั ?] [คะ, มนั ใชง้ ่ายมากเลย! พช่ี าย, ขอบคณุ คะ!] ฮนั น่ายมิ้ อยา่ งมคี วามสขุ , มนั ทําใหจ้ นิ รสู ้ กึ อบอนุ่ อยภู่ ายใน. หลงั จากนัน้ เหลา่ สมาคมแมบ่ า้ น ตา่ งก็อดทนไมไ่ หวแลว้ และกเ็ รม่ิ แยง่ กนั ใชเ้ ครอ่ื งสบู น้ํา. [อหุ๊ วาาา, นมี่ นั ง่ายมากเลย!] [ใช,่ นม่ี นั จะชว่ ยเราในอนาคตจรงิ ๆ] [จนิ คงุ เวทยข์ องเธอชา่ งมหศั จรรย.์ ] เหลา่ แมผ่ า้ นผลดั กนั ใชเ้ ครอ่ื งสบู นํ้าเตมิ น้ําลงถงั . ทกุ คนแปลกใจกบั วธิ กี ารใชท้ ง่ี า่ ยดาย เมอ่ื เทยี บกบั การใชถ้ งั นํ้า. [จนิ , หรอื วา่ นค้ี อื เหตผุ ลวา่ ทําไมเธอถงึ ตอ้ งการทองแดง. ขอบคณุ นะ, นชี่ ว่ ยไดม้ ากเลยละ่ ] มารธ์ ารสู ้ กึ ดใี จ. เพราะวา่ วสั ดทุ จ่ี มอยใู่ นกองฝ่ นุ ถกู นํามาใชส้ รา้ งอปุ กรณท์ ม่ี ปี ระโยชน.์ หลงั จากจนิ ทไี่ ดต้ รวจเชค็ เครอ่ื งสบู นํ้าน้ําวา่ ไมม่ ปี ัญหาอะไร. เขากก็ ลบั บา้ นไปพรอ้ มกบั มารธ์ า และฮนั น่า. หลงั จากนัน้ , เหลา่ ชาวบา้ นทไ่ี ดย้ นิ ขา่ วลอื เกย่ี วกบั เครอื่ งสบู น้ํา ตา่ งก็มาเพอื่ ดมู นั และเรอ่ื งราว เกย่ี วกบั หมบู่ า้ นทตี่ ดิ ตงั้ เครอื่ งสบู น้ําก็ เป็ นทร่ี ับรกู ้ นั ไปทวั่ ดงั นัน้ , จนิ จงึ ไดร้ บั คําขอบคณุ และกลายเป็ นทรี่ จู ้ กั ของทกุ คนในหมบู่ า้ น -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนท่ี 3 - บอ่ นํา้ รอ้ น [พช่ี าย, ทางนคี้ า่ !] [ฮนั น่าจงั , รอดว้ ย...] วนั นจี้ นิ กบั ฮนั น่าเขา้ ป่ าดว้ ยกนั พวกเขาขนึ้ เขามาเพอื่ เกบ็ สมนุ ไพรเพอื่ นําไปทํายารักษา. [ฮา่ า… ฮาา… ฮนั น่าแน่ใจนะวา่ มนั ขนึ้ ตรงน]ี้ [คา่ !] สมกบั เป็ นคนทโ่ี ตขน้ึ มาทนี่ ี้ พน้ื ฐานทางรา่ งกายของเธอกบั จนิ ชา่ งแตกตา่ งกนั อยา่ งสนิ้ เชงิ ถงึ แมว้ า่ จนิ จะตอ่ ใหโ้ ดยถอื ตะกรา้ กต็ าม. ยงิ่ ไปกวา่ นัน้ เมอื่ ตอนทเ่ี ขาไดย้ า้ ยมา รา่ งกายของเขาถกู เปลยี่ นใหแ้ ข็งแกรง่ และมคี วามอดทน มากขน้ึ ทงั้ หมดสําหรบั การเปลย่ี นสว่ นตา่ งๆของรา่ งกายแทนสว่ นทถ่ี กู เผาของเขา มนั ถกู ทําให ้ กลบั เป็ นกอ่ นหนา้ ทจ่ี ะไดร้ ับบาดเจ็บ กอ่ นทเ่ี ขาจะรเู ้ สยี อกี . [ฮา… ในทสี่ ดุ กม็ าถงึ ขา้ งบน….] ภเู ขาเลก็ ๆทอี่ ยทู่ างดา้ นเหนอื หา่ งจากหมบู่ า้ นประมาณ 200 เมตร. หลงั จากปีนมานับชว่ั โมง เราก็มองเหน็ ทวิ ทศั นท์ งั้ หมด. [ดนู ัน้ , มหี มบู่ า้ นดว้ ย!] สายลมโบกพดั ผมของฮนั น่าขณะทเ่ี ธอชใี้ หเ้ ห็นหมบู่ า้ นไคน่าทม่ี ขี นาดเล็ก. [โอ ้ ววิ ดนี ะน]่ี [แน่นอน!] เมอ่ื มองลงไปจากบนยอด จะเห็นทงุ่ หญา้ อยรู่ อบๆ, สว่ นหมบู่ า้ นอยอู่ กี มมุ หนง่ึ . พอมองไป ทางดา้ นเหนอื ก็จะเป็ นภเู ขาหมิ ะ. [อา่ า, เพราะมนี ํ้าของหมิ ะนเ่ี องระแวกนถี้ งึ ไดอ้ ดุ มสมบรู ณ์] จนิ ประเมนิ วา่ ทผ่ี นื ดนิ มคี วามชนื้ สะสมคงเป็ นเพราะน้ําใตด้ นิ ทมี่ าจากหมิ ะบนภเู ขา. และทางทศิ ตะวนั ตก [หะ๊ … ภเู ขาหวั โลน้ ?] มภี เู ขาอยลู่ กู หนง่ึ ทไ่ี มม่ ตี น้ ไม.้ พอมองดดู ดี มี นั เป็ นสเี หลอื งและมไี อน้ําพวยพงุ่ ออกมาจาก ภเู ขา.

[หรอื วา่ น่ันจะเป็ นภเู ขาไฟ?] น่ันคอื สงิ่ ทเ่ี ขาคดิ , ฮนั น่ากม็ าแลว้ [พชี่ าย, เอานคี่ ะ น]่ี สมนุ ไพรมากมายถกู สง่ มาใหเ้ ขา. [นคี่ อื สมนุ ไพร?] [ใชค่ ะ. ถา้ บดก็เอาไปใชก้ บั แผลได.้ ถา้ เอาไปอบกจ็ ะสรา้ งเป็ นยาได.้ ] มนั น่าจะเรยี กวา่ ยาบรรเทา และยาตม้ . จนิ ใช ้ สงิ่ ทฮ่ี นั น่านํามาเป็ นตวั อยา่ ง เพอ่ื คน้ หาสมนุ ไพร. ทงั้ สองคนชว่ ยกนั เกบ็ สมนุ ไพรจนเสร็จ. ถงึ จะเป็ นอยา่ งนัน้ พวกเขากไ็ มเ่ กบ็ มามากเกนิ ความ จําเป็ น. [งนั้ เรามากนิ ขา้ วเทยี่ งกนั เถอะ?] [คา่ !] อาหารกลางวนั นเี้ ป็ นขนมปังกบั ผลไม ้ เชน่ แอป๊ เป้ิลเป็ นอาหารกลางวนั . [อรอ่ ย.] [อยา่ งทคี่ ดิ เลย วา่ การกนิ อาหารทนี่ มี้ นั ไมเ่ ลวเลย.] จนิ สงั เกตภุ เู ขาไฟและภมู ปิ ระเทศรอบๆขณะทก่ี ําลงั กนิ . ฮนั น่ากส็ งั เกตวุ า่ เขากําลงั ดอู ะไร. [พชี่ าย กําลงั มองภเู ขาแหง่ ความตายอยเู่ หรอ?] [ภเู ขาแหง่ ความตาย?] [ใชค่ ะ. นกทบ่ี นิ ผา่ นภเู ขากต็ กลงมา. บางทกี ็มกี ลน่ิ แหลกๆ. พวกผใู ้ หญบ่ อกวา่ มนั เป็ นพษิ ละ่ .] [พษิ ?] กา๊ ซภเู ขาไฟ. ไฮโดรเจน ซลั ไฟด์ และซลั เฟอไดออกไซด์ เป็ นพษิ กบั สง่ิ มชี วี ติ . มนั แปลกเลย นะทมี่ นั ถกู เรยี กดว้ ยชอ่ื แบบนัน้ . [เขา้ ใจละ่ พวกเราจะไมเ่ ป็ นไรถา้ หากไมเ่ ขา้ ไปใกลม้ นั งัน้ กลบั บา้ นกนั เถอะ.] [คา่ !] จดุ ประสงคข์ องพวกเราคอื เก็บสมนุ ไพรก์ เ็ สร็จแลว้ และหลงั จากกนิ อาหารกลางวัน พวกเราก็ คอ่ ยๆเดนิ ลงมาอยา่ งชา้ ๆ. ดเู หมอื นแถวนจี้ ะไมม่ พี วกสตั วอ์ นั ตราย บนพน้ื ทเ่ี กบ็ เกย่ี วของ หมบู่ า้ นละ่ นะ.

[คงไมม่ ปี ีศาจนะ] เพราะ จากเรอื่ งทไี่ ดฟ้ ังมาจากมารธ์ า เกยี่ วกบั สงครามเวทยม์ นต์ ดเู หมอื นวา่ สว่ นใหญข่ องพวก ปีศาจทอี่ ยใู่ นทวปี นจ้ี ะถกู ทําลายจนหมด สว่ นทเ่ี หลอื กถ็ อยรน่ ไปอยทู่ างดา้ นเหนอื . [ถงึ บา้ นคณุ ยายแลว้ ] [ยนิ ดตี อ้ นรบั กลบั จะ๊ ฮนั น่า จนิ ] มารธ์ ารอรบั ทบ่ี า้ น [เธอเต็มไปดว้ ยเหงอ่ื ] [ไปตกั นํ้าแลว้ เชด็ ตวั ซะนะ.] [คา่ าาาา.] ฮนั น่าถอดเสอ้ื อยา่ งรวดเร็วแลว้ เรมิ่ เชด็ ตวั . เธออายุ 8 ขวบ ดงั นัน้ จงิ จงึ มองเธอไดอ้ ยา่ งสบาย ใจ จนิ เคยอาบน้ําใหก้ บั เดก็ ๆในสถานเลย้ี งเด็กกาํ พรา้ มากอ่ นเขาจงึ ไมต่ อ้ งกงั วล. เกย่ี วกบั ความรสู ้ กึ เมอ่ื พวกเขาโตขนึ้ . [หลงั จากทํางานมา, ฉันอยากอาบนํ้ารอ้ นจรงิ ๆนา้ ] ถงึ แมว้ า่ การตดิ ตงั้ เครอ่ื งสบู นํ้าจะทําใหต้ กั น้ําไดง้ ่ายขนึ้ . แตว่ า่ มนั จะดฟู ่ มุ เฟือยเกนิ ไปถา้ จะอาบ ดว้ ยนํ้ารอ้ น. [บางทบี อ่ น้ํารอ้ นน่าจะเป็ นไปได?้ ] จนิ เชด็ รา่ งกายของเขาจนเสร็จ และมองไปทภ่ี เู ขา. ภมู ปิ ระเทศแถวนเี้ ป็ นภเู ขาไฟ, มนั ก็น่าจะมี ธารพนุ ้ํารอ้ นใตด้ นิ อย.ู่ [ไมม่ ที างเลอื กละ่ ฉันคดิ วา่ คงตอ้ งตรวจสอบดว้ ยตวั เอง, ฮะ๊ ?] ถงึ แมเ้ ขาจะมคี วามรทู ้ งั้ หมด, แตจ่ นิ กย็ ังไมเ่ คยชนิ กบั การใชเ้ วทยม์ นต.์ [ฮมื มม… ฉันตอ้ งการเวทยม์ นตบ์ างอยา่ งเพอ่ื คน้ หาใตด้ นิ .] เขาคน้ หาเวทยท์ จ่ี ําเป็ นตอ้ งใช ้ ราวกบั เปิดจากพจนานุกรมในสมองของเขา แลว้ เขาก็เจอเวทย์ ทตี่ นเองตอ้ งการ. [... เอาละ่ . ((Grand Search)). ปรบั เปลยี่ นเป้าหมาย ((บอ่ นํ้ารอ้ น)).] เดมิ ที เวทยน์ ใ้ี ชส้ าํ หรบั ในการหาสนิ แร,่ แตม่ นั ก็ถกู นํามาปรับเปลย่ี นนดิ หน่อยสาํ หรับการธาร นํ้าพรุ อ้ นใตด้ นิ . ฉายา ((Magi Craft Meister)) นไี้ มใ่ ชข่ องไวโ้ ชวเ์ ทา่ นัน้ . [ม.ี หนงึ่ … สอง… เอาละ่ , ฉันเลอื กเสน้ ทห่ี นง่ึ ]

จาก ธารนํ้าพรุ อ้ นใตด้ นิ ทเ่ี ขาไดเ้ ลอื กไว,้ เขาไดเ้ ลอื กเสน้ ทมี่ คี วามอดุ มสมบรู ณท์ ไ่ี หลมาใกลๆ้ กบั หมบู่ า้ นเพอ่ื ทําบอ่ นํ้าพรุ อ้ น. ตอ่ ไปกเ็ หลอื แคเ่ ลอื กสถานท.่ี [พชี่ ายจะไปไหนเหรอ?] ขณะทจี่ นิ กําลงั จะออกไป, ฮนั น่ากเ็ ดนิ เขา้ มาหา. [ใช,่ ฉันกําลงั จะไปหาทสี่ รา้ งบอ่ น้ํารอ้ นน่ะ. มาดว้ ยกนั ไหม?] [แน่นอน!] ถงึ แมว้ า่ เธอจะไมร่ วู ้ า่ อะไรคอื บอ่ นํ้ารอ้ น, ฮนั น่ากม็ คี วามสกุ ทไ่ี ดท้ ํากจิ กรรมรว่ มกบั จนิ . [แลว้ , ฉันคงไมส่ ามารถสรา้ งบอ่ น้ําพรุ อ้ นโดยไมไ่ ดร้ บั อนุญาต.ิ ] พอพดู จบ, จนิ ก็ไปทบ่ี า้ นผใู ้ หญบ่ า้ นกอ่ น. [อะ๊ ! พชี่ ายจนิ !] [พจ่ี นิ , จะไปทไี่ หนเหรอ?] เกย่ี วกบั เครอื่ งสบู น้ํานัน้ เหลา่ ชาวบา้ นรสู ้ กึ ขอบคณุ และใหค้ วามสนดิ สนมกบั เขา. สว่ นพวกเดก็ กลบั นับถอื จนิ เป็ นพเิ ศษ. หลงั จากนัน้ เดก็ อกี คนก็ตามจนิ ไปทบี่ า้ นผใู ้ หญบ่ า้ นและเคาะประต.ู [มอี ะไร? โอ?้ จนิ ! คณุ ตอ้ งการอะไรงัน้ หรอื ?] ชายวยั กลางคนปรากฏตวั ขนึ้ . เขาเป็ นผใู ้ หญบ่ า้ นของหมบู่ า้ นไคน่าชอ่ื กเิ บคค.ุ [ครับ ผมอยากถามอะไรนดิ หน่อย.] [คณุ ตอ้ งการถามอะไรงัน้ เหรอ?] จนิ อธบิ ายวา่ เขาตอ้ งการจะขดุ บอ่ น้ํารอ้ นและการสรา้ งกระทอ่ ม. รวมถงึ วสั ดทุ เ่ี ขาตอ้ งการ. [เขา้ ใจละ่ , ทค่ี ณุ กําลงั จะบอกกค็ อื คณุ ตอ้ งการขดุ บอ่ นํ้ารอ้ นและสรา้ งทพี่ ัก ใชไ่ หม? ถา้ เป็ น อยา่ งนัน้ ฉันก็คงไมค่ ดั คา้ นหรอก, ฉันจะยนิ ดอี ยา่ งยง่ิ ถา้ คณุ จะสรา้ งมนั ถา้ มอี ะไรทต่ี อ้ งการก็ บอกมาไดเ้ ลย?] เพราะวา่ ผใู ้ หญบ่ า้ นเขา้ ใจในขอ้ ดขี องการอาบนํ้า, การอธบิ ายจงึ จบลงอยา่ งรวดเร็ว. [ฮมื ม, ผมตอ้ งการไมส้ าํ หรบั สรา้ งทก่ี ระทอ่ มครบั .] [น่ันงา่ ยมากเลย. ไปเอาไมท้ ลี่ านไมด้ า้ นหนา้ ไดเ้ ลย!] [ขอบคณุ , สําหรับความชว่ ยเหลอื ครบั ]

เมอ่ื ไดร้ บั คําอนุญาต,ิ จนิ กต็ รงไปยงั จดุ ทเี่ ขาเลอื กทนั ท.ี ตรงกลางของสถานทนี่ ัน้ เป็ นหลมุ เล็กนอ้ ย. [เอาละ่ ตรงนแ้ี หละเหมาะ!] หลงั จากทเี่ ขายนื ยนั สายน้ําพรุ อ้ นดว้ ย ((Grand Search)) นเ่ี ป็ นครงั้ แรกทเี่ ขาสรา้ งอา่ งน้ําดว้ ย เวทยม์ นตด์ นิ . ขนั้ ตอ่ มาก็ตอ้ งทําใหท้ ําใหน้ ้ํารอ้ นเย็นลงกลายเป็ นน้ําอนุ่ . แลว้ กข็ ยายมนั ออก และทําใหม้ นั ลกึ พอทจ่ี ะสามารถลงไปแชไ่ ดท้ งั้ ตวั [โอๆ้ ๆๆๆๆ! สดุ ยอดเลย!!!] [สดุ ยอดเลยพจี่ นิ !] เดก็ ๆ ทต่ี ามเขาไปดดู ว้ ยความสนใจ และไมก่ ลวั จนิ ใชเ้ วทมนตร.์ เพราะพวกเขาไมเ่ คยเหน็ การ ใชเ้ วทยม์ นตข์ องนักเวทยม์ ากอ่ น ดงั นัน้ พวกเขาจงึ ไมม่ อี คต.ิ [เอาละ่ , อา่ งน้ําเสร็จเรยี บรอ้ ย] ตอ่ ไปกห็ อ้ งพัก. แมว้ า่ จรงิ ๆแลว้ มนั จะมเี พยี งสเ่ี สาและมหี ลงั คาอยดู่ า้ นบน. เด็กๆกาํ ลงั ชว่ ยกนั ขนแผน่ ไมม้ า. [หนงึ่ , สอง! หนงึ่ , สอง] [ระวงั อยา่ ใหต้ กละ่ !] [ไมเ่ ป็ นไร~] [ดแี ลว้ , ถอื มนั ไวส้ กั ครนู่ ะ] เด็กๆตา่ งชว่ ยกนั ทลี ะเล็กละนอ้ ยจนหอ้ งพกั เสร็จ. สําหรบั ตอนนแี้ ผน่ ไมก้ ็ถกู วางลงดา้ นบนเพอื่ เป็ นหลงั คา. [ไดเ้ วลาทฉี่ ันจะขดุ บอ่ นํ้ารอ้ นแลว้ . ฉันจะใช ้ 《Digging》 กบั 《Hardening》 ] เขาขดุ หลมุ เป็ นรอ่ งสาํ หรับบอ่ น้ํารอ้ นและทําใหแ้ ข็งขน้ึ ดว้ ย Hardening เพอื่ ใชแ้ ทนทอ่ . นํ้า รอ้ นก็พงุ่ ออกมาทนั ท.ี [เย,้ นํ้ารอ้ นออกมาแลว้ . หรอื คอ่ นขา้ ง, มนั รอ้ น! หวา ว๊ากกก!] น้ํารอ้ นไหลเขา้ มาอยา่ งรวดเรว็ . ในขณะทเี่ ขาขดุ อกี หลมุ นงึ เพอ่ื นําน้ําเย็นเขา้ มาผสมกบั นํ้ารอ้ น. เขาใชท้ อ่ ถา่ ยเทน้ํารอ้ นและเย็นเพอ่ื ปรบั อณุ หภมู ลิ งไปในอา่ งอาบนํ้า. [โอเค, บอ่ น้ํารอ้ นเสร็จแลว้ !] [โอๆ้ ๆๆ!]

[พช่ี าย, วา่ ยนํ้าไดร้ เึ ปลา่ ] เหลา่ เดก็ ยงั ไมร่ วู ้ ธิ ใี ช ้ [ไม่ ไม.่ นเ่ี ป็ นสถานทใ่ี ชส้ าํ หรบั ชาํ ระลา้ งรา่ งกาย และผอ่ นคลายความเหนอ่ื ยลา้ . ดงั นัน้ สาํ หรบั การทพ่ี วกเธอชว่ ยเหลอื ฉัน, พวกเธอไดร้ ับสทิ ธใิ หใ้ ชห้ อ้ งน้ําเป็ นคนแรก.] 「Oooh~」 「Hooray!」 เด็กถอดเสอื้ ผา้ ออกอยา่ งรวดเรว็ แลว้ วง่ิ ตรงไปทอี่ า่ งอาบน้ําทงั้ ชายและหญงิ . ดนี ะทยี่ งั เป็ นเด็ก, พวกเขาเลยไมไ่ ดค้ ดิ อะไรแปลกๆ. [กอ่ นอนื่ พวกนายควรจะเทน้ํารอ้ นใสต่ วั กอ่ นนะ.] ขณะทเ่ี ขาพดู เขาก็ถอดเสอ้ื ผา้ ออก. [อหุ๊ วาาา, มนั รสู ้ กึ ดจี งั !] [เฮ ้ เฮ ้ ,อยา่ ซนมากเกนิ ไป] พวกเดก็ ๆตา่ งตน่ื เตน้ ดใี จทไี่ ดใ้ ชบ้ อ่ นํ้ารอ้ นเป็ นคนแรก, ทงั้ วา่ ยน้ํา, วงิ่ เลน่ และสนุกสนานไป รอบๆอา่ งน้ํา. [พชี่ าย] ฮนั น่ามาหาจนิ . [คณุ ยาย จะตอ้ งดใี จแน่นอนเลย] [ใช,่ ฉันก็หวงั วา่ อยา่ งนัน้ ] บอ่ น้ํารอ้ นของจนิ เป็ นทย่ี อมรับของทงั้ หมบู่ า้ น และนอกจากนเี้ ขาตดั สนิ ใจทจี่ ะเพมิ่ จํานวนของ บอ่ น้ําพรุ อ้ น. คณุ สมบตั ขิ องบอ่ นํ้าพรุ อ้ นทท่ี ําใหผ้ วิ หนังเรยี บเนยี นกลายเป็ นทนี่ ยิ มมากในหมผู่ หู ้ ญงิ . บอ่ นํ้ารอ้ นยงั ถกู แยกเป็ นฝ่ังผชู ้ าย และฝั่งผหู ้ ญงิ แบบเดยี วกบั หอ้ งเปลยี่ นเสอื้ ผา้ แลว้ มนั ก็ กลายเป็ นบอ่ นํ้าพรุ อ้ นของจรงิ . -----------------------------------------------------------------------------

เลม่ ที่ 1 : ตอนที่ 4 - พอ่ คา้ เร่ ฤดเู ปลย่ี นผนั จากฤดใู บไมผ้ ลเิ ขา้ สตู่ น้ ฤดรู อ้ น. [หะ๊ ?... ผา่ นมาเกอื บสองเดอื นแลว้ แฮะ.] มนั เป็ นเวลาเกอื บสองเดอื นแลว้ ทจ่ี นิ มาอยทู่ ห่ี มบู่ า้ นไคน่า. ใน ชว่ งเวลาทเี่ ขาอยทู่ หี่ มบู่ า้ นเขาไดต้ ดิ ตงั้ เครอื่ งสบู นํ้า, ขดุ บอ่ น้ําพรุ อ้ น, และซอ่ มแซมทาง ระบายนํ้า. เขายังสรา้ งรถพว่ งจกั รยานและรถเขน็ ลอ้ เดยี ว. ทเ่ี ขาสรา้ งรถพว่ งจกั รยานนัน้ เป็ นเพราะวา่ เขาเหน็ ฮนั น่าขนน้ําอยา่ งยากลําบาก. สําหรับรถเขน็ , มนั สะดวกและไดร้ บั ความนยิ มมาก ดงั นัน้ รถเขน็ หนง่ึ คนั จงึ ถกู แบง่ กนั ใชใ้ นแตล่ ะ ครอบครวั . สําหรบั ตอนน,้ี จนิ กําลงั เลน่ วง่ิ ไลจ่ บั กบั เดก็ ๆ. ในโลกน,้ี อยา่ งนอ้ ยก็หมบู่ า้ นนไี้ มไ่ ดม้ แี นวคดิ ของการละเลน่ . พวกเขาสามารถเลน่ ดว้ ยกนั ไดโ้ ดยไมก่ ดี กนั พวกเดก็ ผหู ้ ญงิ และตอนนี้ การละเลน่ วงิ่ ไลจ่ บั กําลงั เป็ นทน่ี ยิ ม. [ตาพจ่ี นิ เป็ นยักษ์แลว้ ] [ตาฉันแลว้ เหรอ. ฉันจะนับสบิ แลว้ นะ. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8…] พวกเดก็ ๆวงิ่ หนกี ระเจงิ . 「9… 10!」 [เอาละ, ฉันมาแลว้ !] [ว๊ากกกกก!] มารธ์ ามองไปยงั ฉากอนั แสนอบอนุ่ . [หลงั จากจนิ มา, เดก็ คนนัน้ [ฮนั น่า] ก็รา่ เรงิ ขน้ึ มาก แมเ้ ธอจะเศรา้ เสยี ใจมาก จากการเสยี ชวี ติ ของพอ่ แมเ่ ธอ] [เอาละ่ , ฉันจับคนแรกไดแ้ ลว้ ] เพราะวา่ มกี ฏการเพมิ่ ขน้ึ ของยกั ษ์, ยกั ษ์จะคอ่ ยๆเพม่ิ ขน้ึ , และมนั จะจบลงเมอื่ ทกุ คนเป็ นยกั ษ์ ทงั้ หมด. [เจอฮนั น่าจงั แลว้ !] [จบั ครทู ไดแ้ ลว้ !]

[เดย๋ี ว มารโิ อ!้ ] [ฉันจบั เธอไดแ้ ลว้ เจสซ]่ี พวกเขาเลน่ กนั จนมดื . หลงั จากนัน้ พวกเขากไ็ ปอาบนํ้าลา้ งเหงอื่ ทบ่ี อ่ น้ํารอ้ น, แลว้ พวกเขาก็ กลบั บา้ นดว้ ยสหี นา้ แจม่ ใส. เมอ่ื เร็วๆน,ี้ รสู ้ กึ เหมอื นวา่ ผมของฮนั นาจะดเู งางามขน้ึ . จากสที องหมน่ ๆ กลายเป็ นสที องเงา งาม. หรอื วา่ เป็ นผลจากบอ่ น้ํารอ้ น?, จนิ เดนิ มาถงึ บา้ นขณะทฮ่ี นั น่าวงิ่ เหยาะๆตามมา. [ถงึ บา้ นแลว้ ~] [เรากลบั มาแลว้ ครบั ] [กลบั มาแลว้ เหรอฮนั น่า, จนิ ] มารธ์ ากาํ ลงั เตรยี มอาหารคํา่ , รอตอ้ นรบั พวกเขากลบั บา้ น. [เธอคงกําลงั หวิ , ฉันทําใกลจ้ ะเสร็จแลว้ ] [ขอโทษครบั ทต่ี อ้ งรบกวนตลอดเลย] [ไมเ่ ป็ นไรหรอก, ชวี ติ ของฉันสบายมากกวา่ แตก่ อ่ น ก็เพราะเธอ] ความเป็ นจรงิ แลว้ ความลําบากในการขนน้ําจากบอ่ นํ้ารอ้ นมาเพอ่ื ใชใ้ นการซกั ลา้ งนัน้ ลดลงเป็ น อยา่ งมาก. มนั สะดวกสบายขน้ึ . [โอเค, เสร็จแลว้ !] [วา้ ว, อรอ่ ยจงั !] เมนูคนื นเี้ ป็ นไขท่ อดกบั ผัดผกั . [ขอโทษที ตอนนเี้ กลอื เหลอื ไมม่ ากนัก เพราะงัน้ เธอคงตอ้ งทนกนิ รสชาตอิ อ่ นๆละ่ นะ] มารธ์ าบอกขอโทษ, เมอื่ จนิ ไดย้ นิ แบบนัน้ เขาจงึ ถามเธอ. [โอ,้ ไมเ่ ป็ นไรครับ. แตม่ นั จะไมม่ ปี ัญหาเหรอถา้ เกลอื หมด?] [ไมเ่ ป็ นไรหรอก, ฉันวา่ จะซอื้ จากโรแลนดน์ ่ะ คดิ วา่ เขาน่าจะมาในวนั พรงุ่ นหี้ รอื ไมก่ ็มะรนื น]้ี [โรแลนด?์ ] เป็ นชอ่ื ทไี่ มค่ นุ ้ เคย, จนิ จงึ ถามอกี ครัง้ . [โรแลนดเ์ ป็ นพอ่ คา้ เรน่ ่ะ เขาจะมาสองเดอื นครงั้ เขาจะมาขายพวก ผา้ , เครอ่ื งนุ่งหม่ , เกลอื หรอื นํ้าตาล, ปลาตากแหง้ และอาหารหลายชนดิ .]

[เขา้ ใจละ่ ] อยา่ งทค่ี ดิ , มนั เป็ นไปไมไ่ ดท้ จ่ี ะอยอู่ ยา่ งพอเพยี ง. [แลว้ ผมตอ้ งใชเ้ งนิ ] กอ่ นทเ่ี ขาจะบอกวา่ ใหเ้ อาทับทมิ ของเขามาเป็ นคา่ ใชจ้ า่ ย, มารธ์ าก็ขดั จังหวะเขาเสยี กอ่ น. [มนั ไมจ่ ําเป็ นตอ้ งใชเ้ งนิ หรอกนะ, เราใชก้ ารแลกเปลยี่ นกนั . เป็ นเพราะหมบู่ า้ นทอี่ ยใู่ นที่ หา่ งไกลมนั ไมม่ ที างทจ่ี ะหาเงนิ มาไดห้ รอก.] มาธารย์ ม้ิ ขณะทเ่ี ธอกาํ ลงั บอกขอ้ มลู ของโรแลนด.์ ＊＊＊ แลว้ ก็เป็ นไปตามทมี่ ารธ์ าพดู , ในวนั รงุ่ ขน้ึ , ก็มเี กวยี นบรรทกุ ขนาดใหญป่ รากฏขน้ึ . มคี นสองคน ขมี่ า้ ลากรถบรรทกุ มา. ผใู ้ หญบ่ า้ น, กเิ บคคตุ อ้ นรบั พวกเขา. [โอ!้ ยนิ ดตี อ้ นรบั , โรแลนดซ์ งั . อรี คิ ซงั เธอนย่ี งั เหมอื นเดมิ ไมเ่ ปลย่ี นเลยนะ.] โรแลนด์ เป็ นชายหนุ่มอายุ 40 ปี ดภู มู ฐิ าน, สว่ นอรี คิ นัน้ เป็ นคนหนุ่มอายปุ ระมาณ 20 ปี . คณุ สามารถบอกไดเ้ ลยวา่ ใครเป็ นผใู ้ หญใ่ ครเป็ นเด็กโดยสงั เกตจุ ากทรงผมของพวก เขา. พวกเขา สองคนยงั พกดาบไวท้ เ่ี อว. คงเอาไวส้ าํ หรับป้องกนั ตวั . [โอย๊ ยะ. ดเู หมอื นผใู ้ หญบ่ า้ นเองกย็ งั แขง็ แรงดเี หมอื นเดมิ .] [ขอบคณุ . หลานสาวของฉันกย็ งั รออรี คิ ซงั กลบั มาอยนู่ ะ.] เมอ่ื ไดย้ นิ ดงั นัน้ , หนา้ ของอรี คิ ก็แดงขน้ึ . เขาจะตอ้ งมคี วามรสู ้ กึ บางอยา่ งกบั หลานสาวของ ผใู ้ หญบ่ า้ นอยา่ งแน่นอน. [คราวนพ้ี วกเรามาถงึ กอ่ นกําหนดสองวนั . ดงั นัน้ เราจงึ มเี กลอื มามากมาย] [โอๆ้ ๆ, นัน้ ? นัน้ เยยี่ มไปเลย] ทา่ มกลางฤดรู อ้ นแบบนคี้ วามตอ้ งการเกลอื เพมิ่ ขน้ึ . ทนั ทที โ่ี รแลนดเ์ คลอื่ นรถบรรทกุ มาจอดทกี่ ลางหมบู่ า้ นเขากเ็ อาโตะ๊ ออกมา แลว้ จัดวางสนิ คา้ ลง ไป. [กอ่ น อน่ื สาํ หรบั อาหาร, เรามเี กลอื , นํ้าตาล, และปลาตากแหง้ . โดยเฉพาะเมล็ดสดี ําน.้ี มนั สามารถทนตอ่ อากาศรอ้ นได ้ คณุ สามารถปลกู มนั ไดใ้ นทนั ท]ี [ขอเกลอื ใหฉ้ ันท?ี ] [ไดเ้ ลย, เกลอื 1 ถงุ แลกกบั ขา้ วสาลี 200 กรัม.]

[น้ําตาลราคาเทา่ ไหร?่ ] [ใชน่ ่ัน, หนังสตั ว์ 20 ผนื ตอ่ 2 กโิ ลกรัม.] [คณุ แบง่ ขายเมลด็ สดี ําพวกนไ้ี ดไ้ หม?] [โอ,้ ดเู หมอื นนจี้ ะเป็ นแรห่ ายาก. ฉันจะเพม่ิ ใหม้ ากเป็ นพเิ ศษแลว้ กนั ] ดเู หมอื นวา่ ทกุ คนจะไดท้ ําการแลกเปลยี่ นขา้ วสาลแี ละหนังสตั ว,์ และบางครงั้ ก็มแี รห่ รอื ไมก่ อ็ ญั มณี. อรี คิ ดกู ระตอื รอื รน้ . เมอ่ื อาหารขายจนหมด, อรี คิ ก็ชว่ ยโรแลนดน์ ําสนิ คา้ ใหมข่ น้ึ มาเปลยี่ น. ตอนนม้ี ผี า้ , เครอ่ื งนุ่งหม่ และเครอื่ งมอื ตา่ งๆ. จนิ ยนื มองจากระยะทหี่ า่ งเลก็ นอ้ ย, เขามองไปยงั เครอื่ งมอื ทน่ี ํามาขาย. [ฮมื ม, นอกเหนอื จากผา้ และเครอ่ื งนุ่งหม่ , ยังมตี ะเกยี ง? นอกจากนยี้ ังมปี ากกากบั หมกึ ?] โดยผใู ้ หญบ่ า้ นเป็ นคนซอ้ื ปากกากบั หมกึ . [ฉันมเี รอ่ื งจะคยุ กบั คณุ ทหี ลงั ถา้ คณุ โอเค] การพดู คยุ เกย่ี วกบั ภายนอกของหมบู่ า้ น ถา้ เป็ นไปไดเ้ ขาก็อยากฟังเหมอื นกนั จนิ คดิ วันตอ่ มา พวกเขากม็ าเลา่ ใหจ้ นิ ฟังถงึ สงิ่ ทไี่ ดพ้ ดู คยุ กนั .

＊＊＊ หลงั จากเสร็จจากการทําธรุ กจิ , โรแลนดก์ เ็ อาสนิ คา้ และโตะ๊ ของเขาวางไปบนรถมา้ . [งนั้ , ฉันจะพาพวกคณุ ไปสถานทดี่ ดี นี ะ.] ผใู ้ หญบ่ า้ นบอกกบั ทงั้ สองคน. [สถานทดี่ ดี ?ี ] [ใช,่ ทน่ี ไ่ี งละ่ ] ผใู ้ หญบ่ า้ นพาพวกเขาไปยงั บอ่ นํ้าพรุ อ้ น. [สถานทนี่ ม้ี นั คอื อะไร? ครัง้ สดุ ทา้ ยทม่ี ามนั ยงั ไมม่ อี ยเู่ ลยน?ี่ ] [ใช,่ มนั พง่ึ เสร็จเมอื่ ไมก่ ว่ี นั ทผี่ า่ นมา. มนั เรยี กวา่ [บอ่ นํ้าพรุ อ้ น]]

[บอ่ น้ําพรุ อ้ นมนั คอื อะไร?] [เอาน่า, เขา้ ไปไดแ้ ลว้ ] ความรสู ้ กึ หลงั จากเขา้ ไปในบอ่ นํ้ารอ้ น. มนั ไมใ่ ชแ่ คบ่ อ่ นํ้าพรุ อ้ น, โรแลนดแ์ ละอรี คิ ตา่ งก็ ประหลาดใจ. -----------------------------------------------------------------------------