รวมกฏหมายคุ้มครองแรงงาน

9241 พระราชบััญญัติิคุ้้ม� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิม� เติมิ และก้ฎหมายที่�เ่ ก้�ย่ วข�อง Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญตั ิิคุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้ไ� ขเพิ�มเติมิ และก้ฎหมายที่่�เก้�ย่ วข�อง 42 94 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

12243 เลพLa่รมbะoราuชr๑บPััญ๓roญt๖eตั ิcคิ ุ้t�ม้ioคุตn้รออAงcนแtรทBงง.Eี่า.น2๔พ54.ศ๕1. ๒(A๕m๔eก๑ndแeลdะท)ี่a�่แnก้dไ� ขRเพeิม�laเตtิeรมิ dาแLชลaะกwหก้จิsฎนหจ้ ามาานยทีเุ่๑่เ�บก้่ย�กวษข�อาง ๗ เมษายน ๒๕๖๒ พระราชกาหนด แก้ไขเพมิ่ เตมิ พระราชบญั ญตั ิป้องกันและปราบปรามการคา้ มนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ พ.ศ. ๒๕๖๒ สมเด็จพระเจา้ อยู่หัวมหาวชริ าลงกรณ บดนิ ทรเทพยวรางกูร ใหไ้ ว้ ณ วนั ท่ี ๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๒ เป็นปที ี่ ๔ ในรชั กาลปัจจบุ ัน สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร มีพระราชโองการโปรดเกล้าฯ ใหป้ ระกาศวา่ โดยทีเ่ ปน็ การสมควรแกไ้ ขเพมิ่ เตมิ กฎหมายวา่ ดว้ ยการป้องกันและปราบปรามการค้ามนษุ ย์ อาศัยอานาจตามความในมาตรา ๑๗๒ ของรัฐธรรมนูญแหง่ ราชอาณาจักรไทย จึงทรงพระกรุณา โปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชกาหนดข้ึนไว้ ดงั ต่อไปนี้ มาตรา ๑ พระราชกาหนดนี้เรียกว่า “พระราชกาหนดแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติป้องกัน และปราบปรามการคา้ มนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ พ.ศ. ๒๕๖๒” มาตรา ๒ พระราชกาหนดนี้ให้ใช้บังคับต้ังแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา เปน็ ตน้ ไป มาตรา ๓ ให้ยกเลิกความในมาตรา ๕ แห่งพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปราม การคา้ มนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ และใหใ้ ช้ความตอ่ ไปนแ้ี ทน “มาตรา ๕ ให้ประธานศาลฎีกา รัฐมนตรีวา่ การกระทรวงการพัฒนาสังคมและความม่ันคง ของมนุษย์ และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน รักษาการตามพระราชบัญญตั นิ ี้ ท้ังนี้ ในส่วนท่ีเก่ียวข้อง กับอานาจหน้าท่ีของตน

เล่ม ๑๓๖ ตอนที่ ๔๕ ก 123พรระารชาชกหบัจิ ัญนจญ้ าาัตินคิ ุ้้ม�Lุเ๒คaบุ้bรอกoงuษแrราPงงroานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4่แ� 1ก้�ไ(ขAเmพ๗�ิมeเnติdิมeเมแdล)ษะaกnา้ฎdยหRนมeาlยaทtี่e๒เ่� กd้ย�่๕Lวaข๖w�อ๒งs44 ให้ประธานศาลฎีกามีอานาจออกข้อบังคับ และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคม และความมั่นคงของมนุษย์และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานมีอานาจแต่งต้ังพนักงานเจ้าหน้าที่กับ ออกกฎกระทรวงและระเบยี บเพื่อปฏบิ ตั ิการตามพระราชบัญญัตนิ ้ี ข้อบังคับประธานศาลฎีกา กฎกระทรวง และระเบียบนัน้ เมอ่ื ได้ประกาศในราชกจิ จานเุ บกษาแล้ว ให้ใชบ้ ังคับได้” มาตรา ๔ ให้ยกเลิกความในมาตรา ๖ แห่งพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปราม การค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๖๐ และให้ใช้ความต่อไปนแ้ี ทน “มาตรา ๖ ผ้ใู ดกระทาการอย่างหนง่ึ อย่างใด ดังตอ่ ไปน้ี (๑) เป็นธุระจัดหา ซ้ือ ขาย จาหน่าย พามาจากหรือส่งไปยังที่ใด หน่วงเหน่ียวกักขัง จัดให้อยู่อาศัย หรือรับไว้ซึ่งบุคคลใด โดยข่มขู่ ใช้กาลังบังคับ ลักพาตัว ฉ้อฉล หลอกลวง ใช้อานาจ โดยมิชอบ ใช้อานาจครอบงาบุคคลด้วยเหตุท่ีอยู่ในภาวะอ่อนด้อยทางร่างกาย จิตใจ การศึกษา หรือทางอ่ืนใดโดยมิชอบ ขู่เข็ญว่าจะใช้กระบวนการทางกฎหมายโดยมิชอบ หรือโดยให้เงินหรือ ผลประโยชน์อย่างอื่นแก่ผู้ปกครองหรือผู้ดูแลบุคคลนั้นเพ่ือให้ผู้ปกครองหรือผู้ดูแลให้ความยินยอมแก่ ผกู้ ระทาความผดิ ในการแสวงหาประโยชนจ์ ากบคุ คลท่ตี นดูแล หรือ (๒) เป็นธุระจัดหา ซื้อ ขาย จาหน่าย พามาจากหรือส่งไปยังที่ใด หน่วงเหนี่ยวกักขัง จดั ให้อยอู่ าศัย หรือรบั ไวซ้ ึ่งเด็ก ถ้าการกระทานั้นได้กระทาโดยมีความมุ่งหมายเพ่ือเป็นการแสวงหาประโยชน์โดยมิชอบ ผู้นั้นกระทา ความผิดฐานค้ามนษุ ย์ การแสวงหาประโยชน์โดยมิชอบตามวรรคหนึ่ง หมายความว่า การแสวงหาประโยชน์จาก การค้าประเวณี การผลิตหรือเผยแพร่วัตถุหรือส่ือลามก การแสวงหาประโยชน์ทางเพศในรูปแบบอื่น การเอาคนลงเป็นทาสหรือให้มีฐานะคล้ายทาส การนาคนมาขอทาน การตัดอวัยวะเพื่อการค้า การบังคับใช้แรงงานหรือบริการตามมาตรา ๖/๑ หรือการอื่นใดท่ีคล้ายคลึงกันอนั เป็นการขูดรีดบุคคล ไม่ว่าบุคคลน้ันจะยนิ ยอมหรอื ไมก่ ็ตาม” มาตรา ๕ ให้เพิ่มความต่อไปนี้เป็นมาตรา ๖/๑ และมาตรา ๖/๒ แห่งพระราชบัญญัติ ป้องกันและปราบปรามการคา้ มนษุ ย์ พ.ศ. ๒๕๕๑

124 45 พระราชบััญญัติิคุ้้�มคุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒(A๕m๔eก๑ndแeลdะท)ี่a�่แnก้dไ� ขRเพeิม�laเตtิeริมdาแLชลaะกwหก้ิจsฎนหจ้ ามาานยทีุเ่๓เ่�บก้ย่�กวษข�อาง ๗ เมษายน ๒๕๖๒ เลL่aมbour๑P๓rot๖ectioตnอAcนt ทB.E่ี . 2๔54๕1 “มาตรา ๖/๑ ผ้ใู ดข่มขืนใจผอู้ น่ื ให้ทางานหรอื ใหบ้ รกิ ารโดยวิธีการอย่างหนึง่ อยา่ งใด ดงั ต่อไปนี้ (๑) ทาให้กลวั ว่าจะเกดิ อันตรายต่อชวี ติ ร่างกาย เสรีภาพ ชอ่ื เสียง หรอื ทรพั ยส์ นิ ของบคุ คล นนั้ เองหรือของผู้อื่น (๒) ขเู่ ข็ญด้วยประการใด ๆ (๓) ใช้กาลงั ประทษุ ร้าย (๔) ยดึ เอกสารสาคญั ประจาตวั ของบุคคลนั้นไว้ (๕) นาภาระหน้ีของบคุ คลนัน้ หรอื ของผอู้ ืน่ มาเปน็ สิง่ ผูกมัดโดยมิชอบ (๖) ทาด้วยประการอ่ืนใดอนั มลี กั ษณะคลา้ ยคลงึ กับการกระทาดังกลา่ วข้างต้น ถ้าได้กระทาให้ผู้อื่นน้ันอยู่ในภาวะท่ีไม่สามารถขัดขืนได้ ผู้น้ันกระทาความผิดฐานบังคับใช้แรงงาน หรือบรกิ าร มาตรา ๖/๒ บทบญั ญัติในมาตรา ๖/๑ ไม่ใชบ้ ังคบั กับ (๑) งานหรือบริการซง่ึ อยู่ภายใต้กฎหมายว่าดว้ ยการรับราชการทหารสาหรบั งานในหน้าท่ีราชการ โดยเฉพาะ (๒) งานหรือบริการซ่ึงเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติหน้าท่ีพลเมืองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ ตามรัฐธรรมนูญหรือตามกฎหมาย (๓) งานหรือบริการอนั เปน็ ผลมาจากคาพพิ ากษาของศาลหรอื ท่ตี อ้ งทาในระหวา่ งการต้องโทษ ตามคาพิพากษาของศาล (๔) งานหรือบริการเพื่อประโยชน์ในการป้องกันภัยพิบัติสาธารณะ หรือในกรณที มี่ ีการประกาศ สถานการณ์ฉกุ เฉนิ หรอื ในขณะท่ปี ระเทศอยใู่ นภาวะสงครามหรือการรบ” มาตรา ๖ ให้ยกเลิกความในมาตรา ๑๔ แห่งพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปราม การคา้ มนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ และใหใ้ ช้ความต่อไปนแ้ี ทน “มาตรา ๑๔ ให้ความผิดตามมาตรา ๖/๑ ที่เป็นเหตุให้ผู้ถูกกระทาได้รับอันตรายสาหัส หรือถึงแก่ความตาย เป็นความผิดมูลฐานตามกฎหมายวา่ ด้วยการป้องกนั และปราบปรามการฟอกเงิน” มาตรา ๗ ใหเ้ พิม่ ความตอ่ ไปนเ้ี ปน็ มาตรา ๑๔/๑ ของหมวด ๑ บททว่ั ไป แห่งพระราชบญั ญตั ิ ปอ้ งกนั และปราบปรามการค้ามนษุ ย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ “มาตรา ๑๔/๑ เพ่อื ประโยชน์ในการป้องกนั และปราบปรามการค้ามนุษย์ การบงั คบั ใชแ้ รงงาน หรือบริการ และการช่วยเหลือคุ้มครองผู้เสียหาย ให้คาว่า “ค้ามนุษย์” ในหมวด ๓ และหมวด ๔ หมายความรวมถงึ “บังคับใชแ้ รงงานหรอื บริการ” ดว้ ย

เล่ม ๑๓๖ ตอนที่ ๔๕ ก 125พรระาราชชกบหัญัิจนญจ้ าตั าิคิ ุน้้�มLคเุaุ๔้บbรอoกงuแษrรPงางroานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4่แ� 1ก้�ไ(ขAเmพ๗ิ�มeเnติdมิ eเแdมล) ะษaกn้าฎdหยRมนeาlยaทtี่eเ่� ก๒d้�่ยL๕วaขw๖�องs๒46 ให้นากฎหมายว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์มาใช้บังคับกับการพิจารณาคดีบังคับใช้แรงงาน หรอื บรกิ ารดว้ ยโดยอนโุ ลม” มาตรา ๘ ให้เพ่ิมความต่อไปน้ีเป็นมาตรา ๕๒/๑ แห่งพระราชบัญญัติป้องกันและ ปราบปรามการคา้ มนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ “มาตรา ๕๒/๑ ผู้ใดกระทาความผิดตามมาตรา ๖/๑ ต้องระวางโทษจาคุกต้ังแต่หกเดือน ถงึ สป่ี ี หรอื ปรบั ตัง้ แต่ห้าหม่ืนบาทถงึ ส่แี สนบาทต่อผู้เสียหายหน่ึงคน หรอื ท้ังจาท้งั ปรับ ถ้าการกระทาความผิดตามวรรคหนึ่ง เป็นเหตุให้ผู้ถูกกระทาได้รับอันตรายสาหัสหรือ เป็นโรคร้ายแรงซ่ึงอาจเป็นอันตรายต่อชีวิต ต้องระวางโทษจาคุกต้ังแต่แปดปีถึงย่ีสิบปี และปรับต้ังแต่ แปดแสนบาทถงึ สองลา้ นบาท หรือจาคุกตลอดชีวติ ถ้าการกระทาความผิดตามวรรคหนึ่ง เป็นเหตุให้ผู้ถูกกระทาถึงแก่ความตาย ต้องระวางโทษ จาคกุ ตลอดชีวติ หรอื ประหารชวี ิต ถ้าการกระทาความผิดตามวรรคหน่ึง วรรคสอง และวรรคสาม เป็นกรณีท่ีผู้บุพการี ให้ผูส้ ืบสนั ดานทางานหรอื ให้บริการเพราะเหตุความยากจนเหลือทนทาน หรอื เมื่อพิจารณาถึงสภาพความผิด หรือเหตุอนั ควรปรานอี ื่นแล้ว ศาลจะลงโทษนอ้ ยกวา่ ที่กฎหมายกาหนดหรอื ไมล่ งโทษผกู้ ระทาความผิดเลย ก็ได้” มาตรา ๙ ให้ยกเลิกความในวรรคสองของมาตรา ๕๓ แห่งพระราชบัญญัติป้องกันและ ปราบปรามการค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๑ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปราม การคา้ มนษุ ย์ (ฉบับท่ี ๓) พ.ศ. ๒๕๖๐ และให้ใช้ความต่อไปน้ีแทน “ในกรณีที่ผูก้ ระทาความผดิ ตามวรรคหนึง่ หรือตามมาตรา ๖/๑ เป็นนิติบุคคล ถ้าการกระทา ความผิดของนิติบุคคลนั้นเกิดจากการส่ังการหรือการกระทาของกรรมการ หรือผู้จัดการ หรือบุคคลใด ซ่ึงรับผิดชอบในการดาเนินงานของนิติบุคคลน้ัน หรือในกรณีท่ีบุคคลดังกล่าวมีหน้าท่ีต้องสั่งการหรือ กระทาการและละเว้นไมส่ ั่งการหรอื ไมก่ ระทาการจนเปน็ เหตุใหน้ ติ ิบุคคลนน้ั กระทาความผิด ผู้น้ันต้องรบั โทษ ตามที่บัญญัตไิ วส้ าหรบั ความผิดนั้น ๆ ดว้ ย” ผู้รบั สนองพระราชโองการ พลเอก ประยทุ ธ์ จนั ทร์โอชา นายกรฐั มนตรี

126 47 เลพLa่รมbะoราuชr๑บPััญr๓oญt๖eัติcิคุ้tม�้ioคุตn้รออAงcนแtรทBงง.Eาี่ .น2พ๔54.ศ๕1. ๒(A๕m๔eก๑ndแeลdะท)ี่a�่แnก้dไ� ขRเพeิ�มlaเตtิeรมิ dาแLชลaะกwหก้sิจฎนหจ้ ามาานยทีุเ่๕�เ่บก้่�ยกวขษ�อาง ๗ เมษายน ๒๕๖๒ หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกาหนดฉบับน้ี คือ โดยที่ในปัจจุบันยังไม่มีบทบัญญัติของ กฎหมายท่ีกาหนดความผิดและมาตรการในการคุ้มครองผู้เสียหายจากการบังคับใช้แรงงานหรือบริการ ทาให้ ไม่สามารถป้องกันและแก้ไขปัญหาการบังคับใช้แรงงานหรือบริการซึ่งเป็นส่วนหน่ึงของการแสว งหาประโยชน์ โดยมิชอบตามความผดิ ฐานคา้ มนุษย์ได้อย่างมีประสิทธภิ าพ สมควรกาหนดลักษณะการกระทาที่เปน็ ความผิดฐาน บังคับใช้แรงงานหรือบริการและกาหนดอัตราโทษให้เหมาะสม เพื่อเป็นการป้องกันและขจัดการบังคับใช้แรงงาน หรือบริการ รวมท้ังกาหนดมาตรการในการช่วยเหลือและคุ้มครองสวัสดิภาพผู้เสียหายจากการถูกบังคับใช้แรงงาน หรือบริการ และการพิจารณาคดีให้สอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชนตามแนวทางเดียวกับผู้เสียหายจาก การกระทาความผิดฐานค้ามนุษย์ ตลอดจนเพื่อเป็นการอนุวัตการให้เป็นไปตามพิธีสาร ค.ศ. ๒๐๑๔ ส่วนเสริม อนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ ๒๙ ว่าด้วยแรงงานบังคับ ค.ศ. ๑๙๓๐ และโดยท่ี การดาเนินการดงั กล่าวต้องกระทาใหเ้ สรจ็ โดยเร็วเพ่ือประโยชน์ในการสรา้ งความม่นั คงทางด้านแรงงาน สังคม และความมน่ั คงในทางเศรษฐกจิ ของประเทศ จึงจาเปน็ ตอ้ งตราพระราชกาหนดนี้

พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง48 127Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

12849 พระราชบัญั ญัติิคุ้้�มคุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่แ� ก้�ไขเพิม� เติมิ และก้ฎหมายที่เ�่ ก้่�ยวข�อง Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws ชวน หลีกภยั

50พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 129Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้้�มคุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ่� ก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้�ย่ วข�อง 13051 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

52พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 133Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้้�มคุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ่� ก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้�ย่ วข�อง 13453 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่่�เก้�่ยวข�อง  54 136 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

13855 พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้้�มคุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ่� ก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้�ย่ วข�อง Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้่�ยวข�อง 56 140 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

14157 พระราชบััญญัติคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

58พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 143Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้ม�้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่แ� ก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้�ย่ วข�อง 144 59 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

 60พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 145Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้้ม� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพม�ิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 149 61 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่่�เก้�่ยวข�อง  62 150 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้้ม� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพม�ิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 151 63 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้่�ยวข�อง 64 154 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้้ม� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพม�ิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 155 65 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้่�ยวข�อง 66 156 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้้ม� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพม�ิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 157 67 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่่�เก้�่ยวข�อง  68 158 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบััญญัติคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 16369 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้่�ยวข�อง 70 164 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้ม�้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่แ� ก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้�ย่ วข�อง 166 71 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

 72พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 167Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

 73 เล่ม ๑๒๙ ตอนท่ี ๑๐๕ ก 169พรระาราชหชกบนััญจิ า้ ญจตั าิคิ ุ้น๔ม้�Lคaเุุ้๒bรบอoงกuแrษรPงางroานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4่แ� 1ก้�ไ(๙ขAเmพ�มิ eเnพติdิมฤeแdศล) ะaจกn้ิกฎdหาRมยeาlนยaทtี่e่เ� กd้�ย่ ๒Lวaข๕w�องs๕๕ กฎกระทรวง ฉบับท่ี ๑๔ (พ.ศ. ๒๕๕๕) ออกตามความในพระราชบัญญัตคิ มุ้ ครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ อาศยั อํานาจตามความในมาตรา ๔ วรรคสอง และมาตรา ๖ วรรคหน่ึง แห่งพระราชบัญญัติ คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ อันเป็นกฎหมายท่ีมีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจํากัดสิทธิ และเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๓ มาตรา ๔๑ และมาตรา ๔๓ ของรฐั ธรรมนูญแหง่ ราชอาณาจักรไทย บญั ญตั ิใหก้ ระทาํ ได้โดยอาศัยอาํ นาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย รฐั มนตรวี า่ การกระทรวงแรงงานออกกฎกระทรวงไว้ ดงั ต่อไปนี้ ใหย้ กเลิกความใน (๒) แห่งกฎกระทรวง (พ.ศ. ๒๕๔๑) ออกตามความในพระราชบัญญัติ คมุ้ ครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และใหใ้ ช้ความต่อไปนแี้ ทน “(๒) มใิ ห้ใชบ้ ทบัญญตั มิ าตรา ๑๑/๑ มาตรา ๑๒ มาตรา ๑๘ มาตรา ๒๑ และมาตรา ๒๒ ของหมวด ๑ บททว่ั ไป หมวด ๒ การใช้แรงงานท่ัวไป ต้ังแต่มาตรา ๒๓ ถึงมาตรา ๒๗ มาตรา ๓๑ และมาตรา ๓๓ ถึงมาตรา ๓๗ หมวด ๓ การใช้แรงงานหญิง ต้ังแต่มาตรา ๓๘ ถึงมาตรา ๔๓ หมวด ๔ การใชแ้ รงงานเด็ก ตง้ั แต่มาตรา ๔๕ ถึงมาตรา ๕๐ และมาตรา ๕๒ หมวด ๕ ค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทํางานในวันหยุด และค่าล่วงเวลาในวันหยุด ตั้งแต่มาตรา ๕๓ ถึงมาตรา ๕๕ และมาตรา ๗๐ เฉพาะทีไ่ ม่เกย่ี วกับค่าจา้ งและค่าทํางานในวนั หยดุ มาตรา ๕๗ วรรคสอง ถึงมาตรา ๖๑ มาตรา ๖๓ มาตรา ๖๕ มาตรา ๖๖ มาตรา ๖๘ มาตรา ๖๙ และมาตรา ๗๑ ถึงมาตรา ๗๗ หมวด ๖ คณะกรรมการคา่ จา้ ง ตง้ั แต่มาตรา ๗๘ ถงึ มาตรา ๙๑ หมวด ๗ สวสั ดิการ ต้ังแตม่ าตรา ๙๒ ถงึ มาตรา ๙๙ หมวด ๙ การควบคุม ตง้ั แต่มาตรา ๑๐๘ ถึงมาตรา ๑๑๕/๑ หมวด ๑๐ การพักงาน ตั้งแต่มาตรา ๑๑๖ ถึงมาตรา ๑๑๗ หมวด ๑๑ ค่าชดเชย ต้ังแต่มาตรา ๑๑๘ ถึงมาตรา ๑๒๒ และหมวด ๑๓ กองทุนสงเคราะห์ลูกจ้าง ตั้งแต่มาตรา ๑๒๖ ถึงมาตรา ๑๓๘ บังคับแก่นายจ้าง ซงึ่ จ้างลูกจ้างทํางานเกี่ยวกบั งานบ้านอนั มไิ ด้มีการประกอบธุรกิจรวมอยู่ด้วย” ใหไ้ ว้ ณ วนั ท่ี ๓๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ เผดมิ ชัย สะสมทรพั ย์ รฐั มนตรวี า่ การกระทรวงแรงงาน

170 พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้้�มคุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้ไ� ขเพิม� เติมิ แลหะกน้ฎ้าหมาย๔ที่�่เ๓ก้่�ยวข�อง ๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ 74 เล่มLabo๑ur๒Pr๙otectตionอนAcทt Bี่ .E.๑25๐41๕(Ameกnded) and RelateรdาLชawกsิจจานเุ บกษา หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับน้ี คือ เน่ืองจากกฎกระทรวง (พ.ศ. ๒๕๔๑) ออกตามความในพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ ซ่ึงกําหนดมิให้นําบทบัญญัติบางส่วน ในพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ มาใช้บังคับกับนายจ้างซึ่งจ้างลูกจ้างทํางานเกี่ยวกับ งานบ้านอันมไิ ดม้ ีการประกอบธุรกิจรวมอยดู่ ้วย ทใี่ ช้บงั คบั อยู่ในปจั จุบัน ยังให้ความคุ้มครองลูกจ้างที่ทํางาน เกี่ยวกับงานบ้านอันมิได้มีการประกอบธุรกิจรวมอยู่ด้วยไม่สอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจและสังคม ที่เปล่ียนแปลงไป สมควรขยายความคุ้มครองให้ลูกจ้างที่ทํางานบ้านดังกล่าวให้ได้รับความคุ้มครองเพิ่มข้ึน จงึ จาํ เปน็ ต้องออกกฎกระทรวงนี้

พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้ม�้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่แ� ก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้�ย่ วข�อง 190 75 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

พระราชบัญั ญัติิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่�เ่ ก้่�ยวข�อง 76 192 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

19377 พระราชบััญญัติคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่�แก้�ไขเพิม� เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws

เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๒๙ ก 195พรระาราชหชกบนัญั จิ าญจตั าิคิ ุน๑้�้มLคa๔ุุเ้bรบอoกงuแrษรPงงาroานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4�แ่ 1ก้�ไ(ขAเm๒พิม� eเ๙nติdมิ eแdมล) ะนีaกn้ฎาdหคRมมeาlยaทtี่eเ่�๒กd้�ย่ L๕วaขw�อ๔งs ๘78 กฎกระทรวง วา ดว ยการจัดสวัสดกิ ารในสถานประกอบกจิ การ พ.ศ. ๒๕๔๘ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๖ และมาตรา ๙๕ แหงพระราชบัญญัติคุมครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ อนั เปน พระราชบญั ญตั ิทีม่ บี ทบญั ญัตบิ างประการเกย่ี วกับการจํากัดสิทธแิ ละเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๑ มาตรา ๓๕ มาตรา ๔๘ และมาตรา ๕๐ ของรัฐธรรมนูญ แหงราชอาณาจักรไทย บัญญัติใหกระทําไดโดยอาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแหงกฎหมาย รัฐมนตรีวาการ กระทรวงแรงงานออกกฎกระทรวงไว ดังตอไปนี้ ขอ ๑ ในสถานที่ทํางานของลูกจา ง ใหน ายจา งจัดใหม ี (๑) น้ําสะอาดสําหรับด่ืมไมนอยกวาหนึ่งท่ีสําหรับลูกจางไมเกินส่ีสิบคน และเพ่ิมขึ้นใน อตั ราสว นหนึ่งท่ีสาํ หรบั ลกู จา งทกุ ๆ สี่สิบคน เศษของส่สี บิ คนถาเกนิ ยี่สิบคนใหถือเปนสี่สิบคน (๒) หองน้ําและหองสวมตามแบบและจํานวนที่กําหนดในกฎหมายวาดวยการควบคุมอาคาร และกฎหมายอน่ื ทีเ่ ก่ยี วของ และมกี ารดูแลรกั ษาความสะอาดใหอ ยใู นสภาพทถ่ี ูกสุขลักษณะเปนประจํา ทกุ วัน ใหน ายจา งจัดใหมีหองนํ้าและหองสวมแยกสําหรับลูกจางชายและลูกจางหญิง และในกรณีที่มี ลกู จา งท่ีเปน คนพกิ าร ใหนายจา งจดั ใหม หี องนา้ํ และหองสว มสําหรบั คนพิการแยกไวโดยเฉพาะ ขอ ๒ ในสถานท่ีทํางานของลูกจาง ใหนายจางจัดใหมีสิ่งจําเปนในการปฐมพยาบาลและ การรักษาพยาบาล ดังตอ ไปนี้ (๑) สถานที่ทํางานท่ีมีลูกจางทํางานต้ังแตสิบคนข้ึนไป ตองจัดใหมีเวชภัณฑและยาเพ่ือใช ในการปฐมพยาบาลในจาํ นวนทเ่ี พียงพอ อยางนอยตามรายการดังตอ ไปนี้

19679 พระราชบัญั ญัติคิ ุ้�ม้ คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่�่แก้�ไขเพิ�มเติิม แลหะกน้ฎาหมา๑ยที๕่�เ่ ก้ย่� วข�อง ๒๙ มนี าคม ๒๕๔๘ เลมLab๑ou๒r P๒rotecตtioอnนAcทt ่ีB.E๒. 2๙541 ก(Amended) and RelateรdาLชaกwsิจจานุเบกษา (ก) กรรไกร (ข) แกว ยานา้ํ และแกว ยาเมด็ (ค) เขม็ กลดั (ง) ถว ยนา้ํ (จ) ที่ปา ยยา (ฉ) ปรอทวัดไข (ช) ปากคบี ปลายทู (ซ) ผา พันยดื (ฌ) ผา สามเหล่ยี ม (ญ) สายยางรดั หามเลือด (ฎ) สําลี ผากอซ ผาพันแผล และผา ยางปลาสเตอรปด แผล (ฏ) หลอดหยดยา (ฐ) ข้ผี ึ้งแกปวดบวม (ฑ) ทงิ เจอรไ อโอดีน หรือโพวโิ ดน-ไอโอดีน (ฒ) น้าํ ยาโพวิโดน-ไอโอดนี ชนดิ ฟอกแผล (ณ) ผงน้ําตาลเกลือแร (ด) ยาแกผดผน่ื ทไ่ี มไ ดมาจากการตดิ เช้อื (ต) ยาแกแ พ (ถ) ยาทาแกผดผื่นคัน (ท) ยาธาตนุ ้ําแดง (ธ) ยาบรรเทาปวดลดไข (น) ยารกั ษาแผลนาํ้ รอนลวก (บ) ยาลดกรดในกระเพาะอาหาร (ป) เหลาแอมโมเนียหอม (ผ) แอลกอฮอลเ ชด็ แผล (ฝ) ขผี้ ้ึงปา ยตา (พ) ถวยลางตา

เลม ๑๒๒ ตอนที่ ๒๙ ก 197พรระาราชหชบกันญั จิ ญา จัติาิคุ้น๑้�มLคaุ๖เุ้bรบอoงกuแrรษPงงrาoานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4แ่� 1ก้�ไ(ขAเmพ๒�มิ eเn๙ติdมิ eแdมล) ะaีนกn้ฎdาหคRมeมาlยaทtี่eเ�่ ก๒d้่ย� Lว๕aขw�อ๔งs ๘  80 (ฟ) นํ้ากรดบอริคลา งตา (ภ) ยาหยอดตา (๒) สถานท่ที าํ งานท่ีมีลกู จางทํางานในขณะเดียวกนั ต้ังแตส องรอยคนขน้ึ ไป ตอ งจดั ใหมี (ก) เวชภณั ฑและยาเพื่อใชในการปฐมพยาบาลตาม (๑) (ข) หองรักษาพยาบาลพรอมเตียงพักคนไขอยางนอยหน่ึงเตียง เวชภัณฑและยา นอกจากทร่ี ะบุไวใน (๑) ตามความจาํ เปนและเพียงพอแกการรกั ษาพยาบาลเบอื้ งตน (ค) พยาบาลต้ังแตระดับพยาบาลเทคนิคข้ึนไปไวประจําอยางนอยหน่ึงคนตลอดเวลา ทํางาน (ง) แพทยแผนปจจุบันช้ันหนึ่งอยางนอยหน่ึงคน เพื่อตรวจรักษาพยาบาลไมนอยกวา สัปดาหละสองคร้งั และเมื่อรวมเวลาแลว ตอ งไมนอ ยกวาสปั ดาหล ะหกชว่ั โมงในเวลาทาํ งาน (๓) สถานทท่ี าํ งานที่มีลกู จางทํางานในขณะเดยี วกนั ต้งั แตห น่ึงพันคนข้นึ ไป ตอ งจดั ใหม ี (ก) เวชภัณฑและยาเพื่อใชในการปฐมพยาบาลตาม (๑) (ข) หองรักษาพยาบาลพรอมเตียงพักคนไขอยางนอยสองเตียง เวชภัณฑและยา นอกจากทีร่ ะบุไวใ น (๑) ตามความจาํ เปนและเพียงพอแกก ารรักษาพยาบาลเบอ้ื งตน (ค) พยาบาลตั้งแตระดับพยาบาลเทคนิคขึ้นไปไวประจําอยางนอยสองคนตลอดเวลา ทาํ งาน (ง) แพทยแผนปจจุบันชั้นหน่ึงอยางนอยหนึ่งคน เพ่ือตรวจรักษาพยาบาลไมนอยกวา สปั ดาหล ะสามคร้ัง และเมื่อรวมเวลาแลวตอ งไมน อยกวา สปั ดาหล ะสบิ สองชั่วโมงในเวลาทาํ งาน (จ) ยานพาหนะซ่ึงพรอมท่ีจะนําลูกจางสงสถานพยาบาลเพ่ือใหการรักษาพยาบาลได โดยพลนั ขอ ๓ นายจางอาจทําความตกลงเพื่อสงลูกจางเขารับการรักษาพยาบาลกับสถานพยาบาล ที่เปดบริการตลอดยี่สิบส่ีชั่วโมงและเปนสถานพยาบาลท่ีนายจางอาจนําลูกจางสงเขารับการ รักษาพยาบาลไดโดยสะดวกและรวดเร็ว แทนการจัดใหมีแพทยตามขอ ๒ (๒) หรือขอ ๒ (๓) ได โดยตอ งไดรับอนุญาตจากอธบิ ดหี รือผซู ่ึงอธบิ ดีมอบหมาย

198 81 พระราชบััญญตั ิคิ ุ้้ม� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒(กA๕m๔e๑ndแeลdะท)ี่a่แ� nก้dไ� ขRเพeิม�laเตtิeิมรdาแLลชหaะwกกน้sฎจิ หา จมาายน๑ที่๗ุเ่เ� กบ้�ย่ กวขษ�องา ๒๙ มีนาคม ๒๕๔๘ เลม Labo๑u๒r P๒rotectตioอnนAcทt Bี่ .E๒. 25๙41 ขอ ๔ กฎกระทรวงน้ีใหใชบังคับเมื่อพนกําหนดหนึ่งรอยแปดสิบวันนับแตวันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษาเปน ตน ไป ใหไว ณ วันที่ ๘ มนี าคม พ.ศ. ๒๕๔๘ อไุ รวรรณ เทยี นทอง รฐั มนตรีวาการกระทรวงแรงงาน

เลม ๑๒๒ ตอนท่ี ๒๙ ก 199พรระาราชหชกบนััญจิ าญจตั าิิคุน๑้ม้�Lคa๘ุเุ้bรบอoกงuแrษรPงงาroานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4�่แ1ก้�ไ(ขAเmพ๒�มิ eเ๙nติdมิ eแdมล) ะaีนกn้ฎdาหคRมeมาlยaทtี่e่เ� ๒กd้�่ยLว๕aขw�อ๔งs ๘  82 หมายเหตุ : เหตุผลในการประกาศใชกฎกระทรวงฉบับน้ี คือ โดยท่ีมาตรา ๙๕ แหงพระราชบัญญัติคุมครอง แรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ บัญญัติใหรัฐมนตรีวาการกระทรวงแรงงานมีอํานาจออกกฎกระทรวงกําหนดใหนายจางตองจัด สวสั ดกิ ารในเรอื่ งใด จึงจําเปน ตองออกกฎกระทรวงน้ี

หนา ๑ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒ 202 83 เลมพLaรbะoร๑าuช๒rบPัญั๖roญteัติcิคตุ้t้�มioอคุn้รนอAงทcแtรี่ Bงง.E๔า.น2๔พ54.ศ1. ก๒(A๕m๔e๑ndแeลdะท)ี่a�่แnก้d�ไขRเพeิม�laเตtิรeมิ dาแชLลaะกwก้ิจsฎจหมาานยทเุี่บเ�่ ก้�ย่กวษข�อาง กฎกระทรวง กําหนดงานท่ีลกู จางไมม สี ทิ ธไิ ดรับคาลว งเวลาและคาลวงเวลาในวันหยดุ พ.ศ. ๒๕๕๒ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๖ แหงพระราชบัญญัติคุมครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และมาตรา ๖๕ (๙) แหงพระราชบัญญัติคุมครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ ซ่ึงแกไขเพิ่มเติมโดย พระราชบัญญัตคิ มุ ครองแรงงาน (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๕๑ อนั เปนกฎหมายทมี่ ีบทบัญญตั บิ างประการ เกี่ยวกับการจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซ่ึงมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๓ มาตรา ๔๑ และมาตรา ๔๓ ของรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย บัญญัติใหกระทําไดโดยอาศัยอํานาจ ตามบทบญั ญัตแิ หงกฎหมาย รัฐมนตรีวาการกระทรวงแรงงานออกกฎกระทรวงไว ดังตอไปนี้ ขอ ๑ ใหยกเลิกกฎกระทรวง ฉบับท่ี ๘ (พ.ศ. ๒๕๔๑) ออกตามความในพระราชบัญญัติ คมุ ครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ ขอ ๒ งานท่ีลูกจางไมมีสิทธิไดรับคาลวงเวลาตามมาตรา ๖๑ และคาลวงเวลาในวันหยุด ตามมาตรา ๖๓ แตม ีสิทธิไดร ับคา ตอบแทนเปน เงินเทากับอัตราคาจางตอช่ัวโมงในวันทํางานตามจํานวน ชว่ั โมงท่ีทาํ ไดแ ก งานเฝาดูแลสถานทหี่ รือทรัพยส ินอนั เปนหนาท่กี ารทํางานปกติของลกู จา ง ใหไว ณ วนั ที่ ๑๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๒ ไพฑูรย แกว ทอง รัฐมนตรีวาการกระทรวงแรงงาน

เลม ๑๒๖ ตอนที่ ๔๔ ก 203พรระารชาชกหบัิจญันจญาาตั ินคิ ุ้ม�้L๒ุเคaุบ้bรอoกงuแษrรPงางroานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4แ�่ 1ก้�ไ๑(ขAเ๗mพิ�มeเnติdิมกeแdรล)กะaกฎn้ฎdาหRคมeามlยaทtี่e่�เกd๒้่�ยLว๕aขw�อ๕งs ๒  84 หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชกฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่มาตรา ๖๕ (๙) แหงพระราชบัญญัติ คุมครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ ซึ่งแกไขเพ่ิมเติมโดยพระราชบัญญัติคุมครองแรงงาน (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๕๑ บัญญัติใหงานอื่นตามท่ีกําหนดในกฎกระทรวงเปนงานท่ีลูกจางไมมีสิทธิไดรับคาลวงเวลาตามมาตรา ๖๑ และคา ลว งเวลาในวนั หยดุ ตามมาตรา ๖๓ แตใหมีสทิ ธไิ ดร บั คา ตอบแทนเปน เงนิ เทา กบั อตั ราคา จางตอชั่วโมง ในวันทาํ งานตามจาํ นวนช่ัวโมงทที่ าํ จึงจําเปนตองออกกฎกระทรวงนี้

พระราชบััญญตั ิคิ ุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 20585 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws °Æ°√–∑√«ß «à“¥â«¬°“√§ÿ⡧√Õß·√ßß“π„πß“π∑’Ë√∫— ‰ª∑”∑∫’Ë â“π æ.». ÚıÙ˜ Õ“»—¬Õ”π“®µ“¡§«“¡„π¡“µ√“ ˆ ·≈–¡“µ√“ ÚÚ ·Ààßæ√–√“™∫—≠≠—µ‘§ÿ⡧√Õß·√ßß“π æ.». ÚıÙÒ Õπ— ‡ªπì æ√–√“™∫—≠≠µ— ∑‘ ¡’Ë ’∫∑∫≠— ≠µ— ‘∫“ߪ√–°“√‡°¬Ë’ «°∫— °“√®”°¥—  ‘∑∏‘·≈–‡ √’¿“æ¢Õß ∫§ÿ §≈ ´ßË÷ ¡“µ√“ Ú˘ ª√–°Õ∫°∫— ¡“µ√“ ÛÒ ¡“µ√“ Ûı ¡“µ√“ Ù¯ ·≈–¡“µ√“ ı ¢Õß√∞— ∏√√¡π≠Ÿ ·Àßà √“™Õ“≥“®°— √‰∑¬ ∫≠— ≠µ— „‘ À°â √–∑”‰¥‚â ¥¬Õ“»¬— Õ”π“®µ“¡∫∑∫≠— ≠µ— ·‘ Àßà °ÆÀ¡“¬ √∞— ¡πµ√«’ “à °“√ °√–∑√«ß·√ßß“πÕÕ°°Æ°√–∑√«ß‰«â ¥—ßµàÕ‰ªπ’È ¢âÕ Ò „À⬰‡≈‘°§«“¡„π (Ú) ¢Õß°Æ°√–∑√«ß ©∫—∫∑Ë’ ˘ (æ.». ÚıÙÒ)‹ ÕÕ°µ“¡§«“¡ „πæ√–√“™∫≠— ≠—µ§‘ â¡ÿ §√Õß·√ßß“π æ.». ÚıÙÒ ¢âÕ Ú °“√§ÿ⡧√Õß·√ßß“π„πß“π∑’Ë√—∫‰ª∑”∑’Ë∫â“ππÕ°®“°∑’Ë°”À𥉫â„π°Æ°√–∑√«ßπ’È „À⇪ìπ‰ªµ“¡∑’Ë𓬮â“ß·≈–≈Ÿ°®â“ßµ°≈ß°—𠇫âπ·µà°“√§âÿ¡§√Õß·√ßß“πµ“¡∫∑∫—≠≠—µ‘¡“µ√“ ˜ ¡“µ√“ ¯ ¡“µ√“ ˘ ¡“µ√“ ÒÒ ¡“µ√“ ÒÚ ¡“µ√“ ÒÛ ¡“µ√“ ÒÙ ¡“µ√“ Òı ¡“µ√“ Òˆ ¡“µ√“ Ò˜ ¡“µ√“ ÚÒ ¡“µ√“ ÙÙ ¡“µ√“ ıÛ ¡“µ√“ ıÙ ¡“µ√“ ÒÚÛ ¡“µ√“ ÒÚÙ ¡“µ√“ ÒÚı ¡“µ√“ ÒÛÙ ¡“µ√“ ÒÛı ¡“µ√“ ÒÛˆ ¡“µ√“ ÒÛ˘ ¡“µ√“ ÒÙ ¡“µ√“ ÒÙÒ ¡“µ√“ ÒÙÚ ·≈–¡“µ√“ ÒÙÛ „Àπâ “¬®“â ß·≈–≈Ÿ°®â“ߪØ∫‘ µ— µ‘ “¡æ√–√“™∫≠— ≠—µ‘§â¡ÿ §√Õß·√ßß“π æ.». ÚıÙÒ ¢âÕ Û ‡æ◊ËÕª√–‚¬™π„å π°“√§âÿ¡§√Õß·√ßß“πµ“¡¢Õâ Ú ß“π∑Ë’√∫— ‰ª∑”∑’Ë∫â“π À¡“¬§«“¡«“à ß“π∑’Ë≈Ÿ°®â“ß√—∫®“°π“¬®â“߉ªº≈‘µ ª√–°Õ∫ ∫√√®ÿ ´àÕ¡ À√◊Õ·ª√√Ÿª Ë‘ߢÕß„π∫â“π¢Õß≈Ÿ°®â“ßÀ√◊Õ  ∂“π∑’ËÕ◊Ëπ∑Ë’¡‘„™à ∂“πª√–°Õ∫°‘®°“√¢Õß𓬮â“ßµ“¡∑’ˉ¥âµ°≈ß°—π‡æË◊Õ√—∫§à“®â“ß ‚¥¬„™â«—µ∂ÿ¥‘∫À√◊Õ Õÿª°√≥å„π°“√º≈‘µ¢Õß𓬮â“ß∑—ÈßÀ¡¥À√◊Õ∫“ß à«π ·≈–‚¥¬ª°µ‘°“√∑”ß“ππ—Èπ‡ªìπ à«πÀπË÷ß à«π„¥ À√Õ◊ ∑—ßÈ À¡¥„π°√–∫«π°“√º≈‘µÀ√Õ◊ ∏√ÿ °‘®„𧫓¡√∫— º¥‘ ™Õ∫¢Õß𓬮“â ß

พระราชบััญญตั ิิคุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่่แ� ก้�ไขเพิ�มเติิม และก้ฎหมายที่เ่� ก้ย่� วข�อง 86 206 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws ¢âÕ Ù „Àâ𓬮â“ߺ´âŸ ß÷Ë  àß¡Õ∫ß“π„À≈â °Ÿ ®“â ß ·®ßâ „Àæâ π—°ß“πµ√«®·√ßß“π∑√“∫≈à«ßÀπ“â °Õà π «π—  àß¡Õ∫ß“π¥ß— °≈“à « µ“¡À≈°— ‡°≥±·å ≈–«‘∏°’ “√∑’ËÕ∏‘∫¥ª’ √–°“»°”Àπ¥ ¢âÕ ı „Àâ𓬮â“ß®—¥∑” —≠≠“®â“߇ªìπÀπ—ß ◊Õ∑’Ë¡’¢âÕ§«“¡∂Ÿ°µâÕßµ√ß°—π®”π«π Õß©∫—∫ ‚¥¬¡Õ∫„Àâ≈Ÿ°®â“ß·≈–𓬮“â ߇°Á∫‰«Ωâ É“¬≈–ÀπßË÷ ™¥ÿ æ√Õâ ¡∑Ë®’ –„Àæâ π—°ß“πµ√«®·√ßß“πµ√«® Õ∫‰¥â  —≠≠“®“â ßµ“¡«√√§Àπ÷ËßÕ¬“à ßπÕâ ¬µâÕß¡√’ “¬°“√ ¥ß— µÕà ‰ªπÈ’ (Ò) «—π·≈– ∂“π∑∑’Ë Ë’∑” —≠≠“®“â ß (Ú) ™◊ËÕµ«— ™ÕË◊  °≈ÿ Õ“¬ÿ ·≈–∑ÕË’ ¬¢Ÿà Õß𓬮“â ß·≈–≈°Ÿ ®â“ß (Û) ∑˵’ È—ß ∂“πª√–°Õ∫°®‘ °“√¢Õß𓬮â“ß·≈– ∂“π∑∑’Ë ”ß“π¢Õß≈°Ÿ ®“â ß (Ù) ª√–‡¿∑ ≈—°…≥– ·≈– ¿“æ¢Õßß“π∑Ë ’ ßà ¡Õ∫„À·â °à≈°Ÿ ®“â ß (ı) «π— ·≈– ∂“π∑∑’Ë ’Ë𓬮“â ß àß¡Õ∫ß“π„Àâ·°≈à Ÿ°®â“ß (ˆ) Õ—µ√“§à“®â“ß ·≈–°“√À—°§à“®“â ß (˜) «—π·≈– ∂“π∑Ë’∑’Ë𓬮â“ß®“à ¬§à“®“â ß (¯) «—π·≈– ∂“π∑∑’Ë ’πË “¬®“â ß√∫— ¡Õ∫ß“π®“°≈Ÿ°®â“ß ¢âÕ ˆ „Àπâ “¬®“â ß®“à ¬§“à ®“â ß„À∂â °Ÿ µÕâ ßµ“¡Õµ— √“§“à ®“â ßµ“¡¢Õâ ı (ˆ) ·≈–µ“¡«π— ·≈– ∂“π∑Ë’ µ“¡¢Õâ ı (˜) ∑È—ßπÈ’ «—π∑’Ë®à“¬§à“®â“ߥߗ °≈à“«µâÕ߉¡‡à °‘π ∫‘ Àâ“«—ππ—∫·µ«à —π∑≈’Ë °Ÿ ®â“ß ßà ¡Õ∫ß“π„À·â °à 𓬮â“ß ¢âÕ ˜ „π°“√®à“¬§à“®â“ß„Àâ·°à≈Ÿ°®â“ß Àâ“¡¡‘„Àâ𓬮â“ßÀ—°§à“®â“߉«â‡æË◊Õ°“√ÕË◊π„¥ ‡«âπ·µà ‡ªπì °“√À°— ‡æÕ◊Ë (Ò) ™”√–‡ßπ‘ µ“¡∑Ë¡’ °’ ÆÀ¡“¬∫≠— ≠—µ‰‘ «â (Ú) ™”√–Àπ ’È π‘  À°√≥Õå Õ¡∑√æ— ¬å À√Õ◊  À°√≥Õå π◊Ë ∑¡Ë’ ≈’ °— …≥–‡¥¬’ «°π— °∫—  À°√≥Õå Õ¡∑√æ— ¬å À√◊ÕÀπÈ’∑Ë’‡ªìπ‰ª‡æ◊ËÕ «— ¥‘°“√∑Ë’‡ªìπª√–‚¬™πå·°à≈Ÿ°®â“ßΩÉ“¬‡¥’¬«‚¥¬‰¥â√—∫§«“¡¬‘π¬Õ¡≈à«ßÀπⓇªìπ Àπß—  ◊Õ®“°≈Ÿ°®â“ß (Û) ™¥„™â§à“‡ ’¬À“¬∑’ˇ°‘¥¢È÷π·°à‡§√◊ËÕß®—°√ Õÿª°√≥å À√◊Õ«—µ∂ÿ¥‘∫¢Õß𓬮â“ßÕ—π‡°‘¥®“° §«“¡®ß„®À√Õ◊ ª√–¡“∑‡≈‘π‡≈Õà Õ¬à“ß√“â ¬·√ߢÕß≈Ÿ°®â“ß‚¥¬‰¥â√—∫§«“¡¬π‘ ¬Õ¡‡ªìπÀπß—  Õ◊ ®“°≈°Ÿ ®â“ß °“√À°— µ“¡ (Ú) ·≈–‹ (Û) „π·µ≈à –°√≥’ Àâ“¡¡‘„ÀâÀ—°‡°π‘ √âÕ¬≈– ‘∫ ·≈–®–À°— √«¡°π— ‰¥â ‰¡‡à °π‘ √Õâ ¬≈–¬ ’Ë ∫‘ ¢Õ߇ßπ‘ ∑≈’Ë °Ÿ ®“â ß¡ ’ ∑‘ ∏‰‘ ¥√â ∫— µ“¡¢Õâ ˆ ‡«πâ ·µπà “¬®“â ߉¥®â ¥— ∑”‡ªπì Àπß—  Õ◊ ·≈–≈°Ÿ ®“â ß ‰¥â≈ß≈“¬¡◊Õ™ÕË◊ „À§â «“¡¬‘π¬Õ¡À√Õ◊ ¡¢’ âÕµ°≈ß°—π‰«„â À™â ¥— ‡®π‡ªπì °“√‡©æ“– ¢âÕ ¯ Àâ“¡¡‘„Àâ𓬮â“ß àß¡Õ∫ß“π¥—ßµÕà ‰ªπ’„È À≈â Ÿ°®“â ß

พระราชบััญญตั ิคิ ุ้�้มคุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และที่แ�่ ก้�ไขเพ�มิ เติิม และก้ฎหมายที่่�เก้ย�่ วข�อง 20787 Labour Protection Act B.E. 2541 (Amended) and Related Laws (Ò) ß“πº≈‘µ ª√–°Õ∫ ∫√√®ÿ ·ª√√Ÿª«—µ∂ÿ√–‡∫‘¥À√◊Õ«—µ∂ÿ‰«‰ø ‡™àπ ß“π∑”æ≈ÿ ß“π∑” ¥Õ°‰¡â‡æ≈‘ß (Ú) ß“πº≈µ‘ À√Õ◊ ∫√√® ÿ “√‡§¡∑’ ‡Ë’ ªπì Õπ— µ√“¬À√Õ◊ «µ— ∂¡ÿ æ’ …‘ ‡™πà  “√‰´¬“‰π¥å  “√°Õà ¡–‡√ßÁ µ“¡∑Ë’√∞— ¡πµ√’ª√–°“»°”Àπ¥ À√Õ◊ ß“π∑’Ë¡ ’ “√‡§¡∑’ ‡’Ë ªìπÕπ— µ√“¬À√Õ◊ «µ— ∂ÿ¡æ’ …‘ ‡ªìπ «à πª√–°Õ∫ (Û) ß“πÕËπ◊ µ“¡∑’Ë√∞— ¡πµ√ª’ √–°“»°”Àπ¥ ¢âÕ ˘ „Àâ𓬮â“ß®—¥„Àâ¡’‡§√Ë◊Õß¡◊ÕÀ√◊ÕÕÿª°√≥å‡æ◊ËÕ§«“¡ª≈Õ¥¿—¬„π°“√∑”ß“π·≈–°”Àπ¥ ¡“µ√°“√‡æÕË◊ §«“¡ª≈Õ¥¿¬— „π°“√∑”ß“π ∑ß—È πÈ’ µ“¡¡“µ√∞“π·≈–À≈°— ‡°≥±∑å √Ë’ ∞— ¡πµ√ª’ √–°“»°”Àπ¥ ≈°Ÿ ®“â ßµÕâ ß„™‡â §√ÕË◊ ß¡Õ◊ À√Õ◊ Õªÿ °√≥‡å æÕ◊Ë §«“¡ª≈Õ¥¿¬— „π°“√∑”ß“π ·≈–µÕâ ߪØ∫‘ µ— µ‘ “¡¡“µ√°“√ ‡æË◊Õ§«“¡ª≈Õ¥¿—¬„π°“√∑”ß“π∑Ë’π“¬®“â ß®—¥À√Õ◊ °”À𥵓¡«√√§ÀπË÷ß ¢âÕ Ò °Æ°√–∑√«ßπ„’È À„â ™∫â ß— §∫— ‡¡Õ◊Ë æπâ °”À𥇰“â  ∫‘ «π— π∫— ·µ«à π— ª√–°“»„π√“™°®‘ ®“π‡ÿ ∫°…“ ‡ªìπµâπ‰ª „À≫â ≥ «π— ∑’Ë ÚÛ ‡¡…“¬π æ.». ÚıÙ˜ Õÿ‰√«√√≥ ‡∑¬’ π∑Õß √—∞¡πµ√’«“à °“√°√–∑√«ß·√ßß“π À¡“¬‡Àµÿ :- ‡Àµºÿ ≈„π°“√ª√–°“»„™°â Æ°√–∑√«ß©∫∫— πÈ’ §Õ◊ ‚¥¬∑¡’Ë “µ√“ ÚÚ ·Àßà æ√–√“™∫≠— ≠µ— §‘ ¡âÿ §√Õß·√ßß“π æ.». ÚıÙÒ ∫—≠≠—µ‘„ÀâÕÕ°°Æ°√–∑√«ß°”Àπ¥°“√§âÿ¡§√Õß·√ßß“π„πß“π∑’Ë√—∫‰ª∑”∑Ë’∫â“π„Àâ·µ°µà“߉ª®“° æ√–√“™∫—≠≠µ— ¥‘ ß— °≈“à «‰¥â ®ß÷ ®”‡ªπì µÕâ ßÕÕ°°Æ°√–∑√«ßπ’È

หนา้ ๑ ๒๒ ธนั วาคม ๒๕๕๗ 88 210เล่มพLaรbะoร๑าuช๓rบPั๑ญั roญteัติcคิ ุ้ตt้ม�ioคอุn้รนอAงcทแtรี่Bงง.Eา.น๘2พ๑54.ศ1. ๒(Aก๕m๔e๑ndแeลdะท)ี่a่แ� nก้d�ไขRเพeิ�มlaเตtิรeิมdาแชLลaะกwก้จิsฎหจมาานยทีุเ่่�เบก้ย�่ กวขษ�อาง กฎกระทรวง ค้มุ ครองแรงงานในงานเกษตรกรรม พ.ศ. ๒๕๕๗ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา ๖ วรรคหนึ่ง และมาตรา ๒๒ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ รัฐมนตรวี า่ การกระทรวงแรงงานออกกฎกระทรวงไว้ ดังตอ่ ไปน้ี ขอ้ ๑ ให้ยกเลิกกฎกระทรวงวา่ ดว้ ยการคุ้มครองแรงงานในงานเกษตรกรรม พ.ศ. ๒๕๔๗ ขอ้ ๒ ในกฎกระทรวงน้ี “งานเกษตรกรรม” หมายความว่า งานท่ีเกี่ยวกับการเพาะปลูก การเลี้ยงสัตว์ การป่าไม้ การทํานาเกลือสมุทร และการประมงที่มิใชก่ ารประมงทะเล ข้อ ๓ ให้นายจ้างซ่ึงจ้างลูกจ้างทํางานเกษตรกรรมตลอดปีปฏิบัติตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ ขอ้ ๔ ในงานเกษตรกรรมซึ่งมิได้จ้างลูกจ้างตลอดปีและมิได้ให้ลูกจ้างทํางานในลักษณะท่ี เปน็ งานอุตสาหกรรมต่อเน่ืองจากงานดังกล่าว ให้นายจ้างปฏิบัตติ ามมาตรา ๗ มาตรา ๘ มาตรา ๑๒ มาตรา ๑๓ มาตรา ๑๔ มาตรา ๑๕ มาตรา ๑๙ มาตรา ๒๐ มาตรา ๒๑ มาตรา ๓๗ มาตรา ๔๐ มาตรา ๔๑ มาตรา ๔๒ มาตรา ๔๓ มาตรา ๔๔ มาตรา ๔๖ มาตรา ๔๗ มาตรา ๔๙ มาตรา ๕๓ มาตรา ๕๔ มาตรา ๕๕ มาตรา ๗๐ มาตรา ๗๖ มาตรา ๑๑๒ มาตรา ๑๑๓ มาตรา ๑๑๔ มาตรา ๑๑๕ มาตรา ๑๒๓ มาตรา ๑๒๖ มาตรา ๑๒๗ มาตรา ๑๒๘ มาตรา ๑๒๙ มาตรา ๑๓๔ มาตรา ๑๓๖ มาตรา ๑๓๗ มาตรา ๑๓๙ มาตรา ๑๔๐ มาตรา ๑๔๒ และมาตรา ๑๔๓ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ และมาตรา ๙ มาตรา ๑๐ มาตรา ๑๑ มาตรา ๑๑/๑ มาตรา ๑๖ มาตรา ๑๗ มาตรา ๑๘ มาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙ มาตรา ๕๑ มาตรา ๑๒๔ มาตรา ๑๒๔/๑ มาตรา ๑๒๕ มาตรา ๑๓๕ และมาตรา ๑๔๑ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (ฉบับท่ี ๒) พ.ศ. ๒๕๕๑ และตามที่กําหนด ในกฎกระทรวงน้ี ข้อ ๕ ลูกจ้างซ่งึ ทํางานตดิ ตอ่ กนั มาแลว้ ครบหนึ่งร้อยแปดสบิ วนั มีสิทธหิ ยุดพกั ผ่อนไดไ้ มน่ ้อยกว่า สามวันทํางาน โดยให้นายจ้างเป็นผู้กําหนดวันหยุดดังกล่าวให้แก่ลูกจ้างล่วงหน้าหรือกําหนดให้ตามท่ี นายจ้างและลูกจ้างตกลงกนั

 89 เลม่ ๑๓๑ ตอนท่ี ๘๑ ก 211พรระาราชชหกบััญนจิ ญจา้ ตั าิคิ ุ้นม้�L๒คaุุเ้bรบอoงกuแrษรPงงาroานteพct.iศo.n๒A๕c๔t๑B.แEล. ะ2ท5ี่4แ�่ 1ก้�ไ(ขAเmพ๒�ิมeเ๒nติdมิ eแdล)ธะaันกn้ฎdวหาRมeคาlยaมทtี่e่เ� กd้ย�่ Lว๒aขw�อ๕งs๕๗ ให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างในวันหยุดพักผ่อนเสมือนว่าลูกจ้างมาทํางานตามปกติ ในวันหยดุ พกั ผอ่ นนัน้ ถ้านายจ้างให้ลูกจ้างทํางานในวันหยุดพักผ่อนตามวรรคหนึ่ง ให้นายจ้างจ่ายค่าทํางาน ในวันหยุดแก่ลูกจ้างเพ่ิมขึ้นไม่น้อยกว่าหน่ึงเท่าของอัตราค่าจ้างต่อชั่วโมงในวันทํางานตามจํานวนชั่วโมง ที่ทําหรือไม่น้อยกว่าหนึ่งเท่าของอัตราค่าจ้างต่อหน่วยในวันทํางานตามจํานวนผลงานท่ีทําได้สําหรับลูกจ้าง ซ่งึ ไดร้ บั คา่ จ้างตามผลงานโดยคาํ นวณเป็นหน่วย ขอ้ ๖ ในกรณีท่นี ายจ้างมิไดจ้ ัดใหล้ ูกจา้ งหยุดพกั ผอ่ นหรอื จัดใหล้ ูกจ้างหยุดพักผ่อนน้อยกว่า ที่กําหนดไว้ตามข้อ ๕ ให้นายจ้างจ่ายค่าทํางานในวันหยุดให้แก่ลูกจ้างเพ่ิมขึ้นไม่น้อยกว่าหนึ่งเท่าของ อัตราค่าจา้ งในวันทาํ งานเสมอื นว่านายจ้างให้ลกู จา้ งทาํ งานในวันหยดุ ข้อ ๗ ลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยได้เท่าที่ป่วยจริง การลาป่วยต้ังแต่สามวันทํางานขึ้นไป นายจ้างอาจให้ลูกจ้างแสดงใบรับรองแพทย์แผนปัจจุบันชั้นหน่ึงหรือของสถานพยาบาลของทางราชการ ในกรณที ่ลี ูกจา้ งไมอ่ าจแสดงใบรับรองแพทย์แผนปัจจุบันชั้นหน่ึงหรือของสถานพยาบาลของทางราชการได้ ให้ลูกจา้ งชี้แจงนายจ้างทราบ ให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างในวันลาป่วยเท่ากับอัตราค่าจ้างในวันทํางานตลอดระยะเวลา ทล่ี า แตต่ อ้ งไม่เกนิ สบิ ห้าวนั ทาํ งาน ขอ้ ๘ ให้นายจ้างจดั ให้มีนํ้าสะอาดสาํ หรับดืม่ โดยมปี ริมาณเพยี งพอแกล่ กู จา้ ง กรณลี ูกจ้างพักอาศยั อยกู่ ับนายจ้าง นายจ้างต้องจัดหาที่พักอาศัยที่สะอาด ถูกสุขลักษณะและ ปลอดภยั ใหแ้ ก่ลูกจ้าง ให้นายจ้างจัดสวัสดิการอนื่ ๆ ทเี่ ปน็ ประโยชน์แกล่ กู จ้างตามทอี่ ธบิ ดีประกาศกาํ หนด ใหไ้ ว้ ณ วนั ที่ ๑๒ ธนั วาคม พ.ศ. ๒๕๕๗ พลเอก สรุ ศักด์ิ กาญจนรัตน์ รัฐมนตรีวา่ การกระทรวงแรงงาน

212 พระราชบัญั ญตั ิคิ ุ้ม้� คุ้รองแรงงาน พ.ศ. ๒(A๕กm๔e๑ndแeลdะท)ี่aแ่� nก้dไ� ขRเพeิม�laเตtิeิมรdาแLลชaะหwกก้sฎนิจหจ้ามาายนที๓ุ่เเ่� กบ้�ย่ วกขษ�องา ๒๒ ธนั วาคม ๒๕๕๗  90 เล่มLabo๑ur๓Pr๑otectตionอAนcทt B่ี .E.๘25๑41 หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับน้ี คือ โดยที่กฎกระทรวงว่าด้วยการคุ้มครองแรงงาน ในงานเกษตรกรรม พ.ศ. ๒๕๔๗ กําหนดให้นายจ้างอาจจ้างลูกจ้างอายุตั้งแต่สิบสามปีบริบูรณ์ทํางานในช่วง ระยะเวลาโรงเรียนปิดภาคเรียนหรือนอกเวลาเรียนได้ในงานท่ีไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพอนามัยหรือเป็นงาน ที่ไม่ขัดต่อการพัฒนาและส่งเสริมคุณภาพชีวิตของเด็กโดยได้รับอนุญาตจากบิดา มารดา หรือผู้ปกครอง ของเด็ก ซ่ึงไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ในปัจจุบันท่ีมุ่งเน้นการให้ความคุ้มครองแรงงานที่เป็นเด็กมากขึ้น ตามอนุสัญญาขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับท่ี ๑๓๘ ว่าด้วยอายุข้ันต่ําที่อนุญาตให้จ้างงานได้ ค.ศ. ๑๙๗๓ และอนุสัญญาขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ ๑๘๒ ว่าด้วยการห้ามและการปฏิบัติ โดยฉับพลันเพื่อขจัดรูปแบบที่เลวร้ายที่สุดของการใช้แรงงานเด็ก ค.ศ. ๑๙๙๙ ซึ่งกําหนดอายุขั้นตํ่า ของแรงงานทั่วไปต้ังแต่อายุสิบห้าปีข้ึนไป ประกอบกับได้มีการแก้ไขเพ่ิมเติมกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองแรงงาน ในกรณีดังกล่าวแล้ว จึงสมควรปรับปรุงมาตรฐานการคุ้มครองลูกจ้างในงานเกษตรกรรมซึ่งเป็นเด็ก ให้สอดคล้องกับอนุสัญญาขององค์การแรงงานระหว่างประเทศและกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองแรงงาน เพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ด้านแรงงานซึ่งเป็นนโยบายสําคัญและเร่งด่วนของรัฐบาล จึงจําเป็นต้องออกกฎกระทรวงน้ี