ท่องนรกอเวจีใหม่ ฉบับแก้ไข ๑(จีน)

พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซงิ : ศิษย์นง่ั เรียบร้อยแล้วครับ ขอเชิญพระอาจารย์ออกเดินทาง ได้ (ระหว่างทางเห็นละอองแสงเป็นจดุ ๆเปล่งแสงระยิบระยบั มีจดุ สีแดง จดุ สีขาว จดุ สีคราม จุดสีเขียว จุดสีดา จดุ สีเหลือง และละอองแสงสี อ่ืนๆ จุดแสงยังแตกกระจายสว่างโชติช่วง มีทงั้ เส้นตรง เส้นกระจาย และเส้นแสงที่ไม่เป็นระเบียบ ชว่ั แวบเดียวก็ใหญ่ขนึ ้ ราวกบั เขาพระสเุ มรุ แล้วบางครัง้ ก็เหมือนกบั เล็กกระจิริด ฉากที่งดงามอลงั การเช่นนี ้ ไม่รู้ว่า มันคืออะไร? หลังจากนัน้ ก็มีลมหนาวพัดโชยมาเบาๆเป็นระยะๆ ไม่ สบายใจอย่างบอกไม่ถูก เสียงโศกเศร้ าครวญครางดังมาจากท่ีไกลๆ ภายในใจเกิดความเศร้ าโดยไม่รู้ตัว อัตราความเร็วในการเดินทาง เหมือนกับจะช้าลงแล้ว เบือ้ งหน้าเห็นผืนทะเลใหญ่ แต่เพราะเหตุใด บริเวณรอบๆทงั้ หมดถึงเป็นหิมะ? ต้นไม้นา้ แข็งท่ีขึน้ อยู่บนฝั่งหิมะเป็น ต้นไม้เล็กๆท่ีไม่โตมาก คิดไม่ถึงเลยว่าเม่ือสมั ผัสโดนต้นไม้ที่หนาวเย็น เหล่านี ้ต้นไม้จะเจริญเติบโตงอกงามขนึ ้ อย่างรวดเร็ว ทงั้ ต้นผลิใบออกผล เป็นหิมะและนา้ แข็ง ต้นไม้เหล่านีเ้ หมือนกับต้นไม้ที่อยู่บนโลกมนษุ ย์แต่ สีสนั นนั้ แตกตา่ งกนั ในทะเลหิมะแหง่ นีม้ ีผ้คู นมากมายกาลงั แหวกวา่ ยอยู่ ในนา้ ที่เต็มไปด้วยนา้ แข็ง เด๋ียวก็จมเดี๋ยวก็ลอย แต่เพราะเหตใุ ดถงึ ได้มีงู ที่เกิดจากหิมะชอนไชท่ีหู ตา และอวัยวะเพศของชายหญิงเหล่านัน้ ? บางครัง้ ไชเข้าไปในตาแล้วเลือ้ ยออกมาทางปาก เปลี่ยนเป็นเลือ้ ยเข้าไป ในหแู ล้วไชออกมาที่อวยั วะเพศ บางครัง้ ไชเข้าไปในอวยั วะเพศแล้วเลือ้ ย ออกมาจากปาก เปลี่ยนเป็นเลือ้ ยเข้าไปในหูแล้วไชออกมาทางตา ทาง ~ 100 ~

จมกู กลับไปกลบั มาเช่นนีค้ รัง้ แล้วครัง้ เล่าไม่ใช่แค่เพียงครัง้ เดียวเท่านนั้ บางครัง้ งูหิมะก็พ่นเกล็ดหิมะออกมาทาให้ชายหญิงเหล่านัน้ แข็งจน กลายเป็นมนษุ ย์นา้ แข็งแล้วก็เอาโยนขนึ ้ ฝ่ัง ถกู หมาทองแดงท่ีอย่บู นฝั่งฉีก กัดจนเป็นชิน้ ๆ สุดท้ายก็พ่นไฟท่ีคุโชนออกมาจากปาก เผาไหม้มนุษย์ นา้ แข็งให้ฟื ้นฟูกลับคืนสู่สภาพเดิม แล้วบังคับให้กระโดดลงไปในทะเล หิมะอีกครัง้ ชายหญิงบางสว่ นที่อยหู่ า่ งจากริมฝั่งไมม่ ากนกั อยากจะกลบั ขนึ ้ ฝ่ัง ไมน่ านก็ถกู หมาทองแดงไลก่ วด บางทีก็ถกู ยกั ษ์กล่มุ หนงึ่ เข้ามารุม ล้อมแล้วใช้เหล็กง่ามเสียบร่าง บางทียกั ษ์ก็จบั ชายหญิงเหล่านนั้ โยนขึน้ กลางอากาศแล้วรับด้วยเหล็กง่าม บางทีก็ใช้เหล็กง่ามเสียบไปที่อวยั วะ เพศของชายหญิงเหลา่ นนั้ จนกระทงั่ เลือดไหลเกือบหมดตวั ถึงจะยอมหยดุ ความทารุณโหดเหีย้ มตา่ งๆเหลา่ นีท้ าให้รู้สกึ เศร้าใจจริงๆ) พุทธะจีก้ ง : เบือ้ งหน้าน่ันท่านเซียนกวนและขุนพลทงั้ สองรอคอย พวกเราอยนู่ านแล้ว ศิษย์เรารีบเข้าไปแสดงความคารวะเร็ว ชิวเซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี น้อมรับพระบาททา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซยี นกวนถ่อมตนไปแล้ว ชิวเซิง : อยากทราบว่าทาไมที่นี่ถึงได้มีทะเล? แล้วอุณหภมู ิของนา้ ในทะเลก็ไมไ่ ด้แตกตา่ งอะไรกบั อณุ หภมู ทิ ่ีอยบู่ นฝั่ง? เซียนกวน : นนั่ เอาไว้สาหรับใช้ลงโทษชาวโลกที่ตณั หาจดั มกั มาก ในกามอย่เู สมอไมข่ าด รวมถึงผ้ทู ่ีละเมิดหลกั คณุ สมั พนั ธ์* ไม่วา่ จะเป็น ~ 101 ~

คนร่ารวย สูงศักด์ิ ยากจน ต่าต้ อย หรือว่าผู้ชาย ผู้หญิง ขุนนาง ข้าราชการ ประชาชนคนทว่ั ไป หลงั จากท่ีตายแล้วและผา่ นการลงโทษใน นรกขุมต่างๆจนครบกาหนดวาระก็จะถกู ส่งตัวมาที่นี่ก่อน ใช้นา้ แข็งแช่ แข็งเพื่อขจดั ตัณหาราคะของวิญญาณบาปแล้วจงึ คุมตวั ส่งไปให้คกุ ไฟที่ ร้อนแรง (*หลกั คณุ สมั พนั ธ์ อา่ นข้อมลู เพ่ิมเติมท้ายเลม่ ) ชิวเซิง : ท่ีแท้ก็เป็นเช่นนีน้ ่ีเอง เกิดเป็นคนต้องรู้จกั ควบคมุ ตวั เองอยู่ ทกุ ขณะ ปฏิบตั ิตามกฎระเบียบข้อบงั คบั อย่ตู ลอดเวลาจงึ จะถกู ต้อง จริง ดง่ั ท่ีทา่ นเจงิ จ่ือกลา่ ววา่ “สบิ ตาที่มองมา สบิ มือท่ีชีม้ า เข้มงวดนกั แล” เซียนกวน : พดู ได้ดี ! ชิวเซงิ : (มองตามมือท่ีชีไ้ ป เห็นยกั ษ์นาผ้เู ฒา่ คนหนง่ึ ขนึ ้ มาบนฝ่ัง) เซียนกวน : ท่านเมธี นี่คือคนท่ีใช้กาลงั ขืนใจลูกสะใภ้ ท่านเตรียม ถามปัญหาเถอะ ชิวเซิง : ไม่ทราบว่าท่านผ้เู ฒ่าชื่อแซ่อะไร? ตอนท่ีมีชีวิตอย่ทู าเรื่อง อะไรไว้? ทาไมถงึ ได้ตกนรกอเวจี? วญิ ญาณบาป : ตาเฒา่ หนาวเหลือเกิน ไมม่ ีเร่ียวแรงตอบคาถามเธอ หรอก พทุ ธะจีก้ ง : น่ียาไลค่ วามหนาวและนา้ อมฤต ด่ืมซะสิ วิญญาณบาป : รู้สึกอบอ่นุ ขึน้ มาแล้ว ตาเฒ่าแซ่จาง ตอนท่ีมีชีวิต อย่นู บั ได้วา่ ครอบครัวร่ารวย มีลกู ชายหน่ึงคนกบั ลกู สาวอีกสองคน ลกู ๆ ~ 102 ~

แต่ละคนต่างก็แต่งงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว จึงมีเพียงฉัน ยายเฒ่า ลกู ชาย และลกู สะใภ้ท่ีอาศยั อย่ดู ้วยกนั เพราะว่าลกู สะใภ้เป็นคนที่สวย มาก ฉนั จงึ หาโอกาสเข้าไปใกล้ชิดลกู สะใภ้บอ่ ยๆ มีอยคู่ รัง้ หนง่ึ ลกู ชายไม่ อย่บู ้าน ยายเฒา่ ก็ออกไปข้างนอก ในบ้านมีเพียงฉนั กบั ลกู สะใภ้สองคน ฉันคิดว่านี่เป็นโอกาสแล้ว จึงฉวยโอกาสนีเ้ ข้าไปในห้องของลูกสะใภ้ พอดีลกู สะใภ้เพิ่งจะอาบนา้ เสร็จยงั ไม่ทนั ได้สวมเสือ้ ชนั้ นอก ฉันก็เข้าไป ข่มขืน หลงั จากที่เกิดเรื่องขึน้ แล้วลูกสะใภ้กลวั จะอบั อายขายหน้าจึงไม่ กล้าพูดมาก ก็เพราะเป็นเช่นนีฉ้ ันเลยยิ่งได้ใจและทาจนกลายเป็นความ เคยชิน สดุ ท้ายในขณะที่ล่วงประเวณีกบั ลกู สะใภ้ก็เกิดอาการอ่อนเพลีย หมดกาลงั แล้วตาย เมื่อมาถึงยมโลกก็ถกู พิพากษาให้รับโทษในนรกเจาะ ใจ นรกควกั ตบั นรกลากไส้ นรกเย็นเยือก เมื่อรับโทษจนครบหมดแล้วก็ ถกู นาตวั มายงั สถานที่ๆปกคลมุ ด้วยหิมะและนา้ แข็งแห่งนี ้ ถูกผลกั ลงไป ในทะเลนา้ แข็งและถูกงูนา้ แข็งชอนไชเข้าไปในร่างกายอยู่เสมอๆ ทุกข์ ทรมานจนไม่อาจทนได้ คนท่ีอย่ใู นสถานท่ีนีเ้ สือ้ ผ้าแม้แต่ชิน้ เดียวก็ไม่มี ทกุ ข์ทรมานจริงๆ ชิวเซิง : ท่ีแท้ตอนท่ีมีชีวิตอยู่ข่มขืนลูกสะใภ้ แต่กลับไม่รู้ว่าการ กระทาเช่นนีเ้ ป็นเร่ืองท่ีทาให้ทงั้ เทพและคนต่างก็รู้สึกไม่พอใจ ทาให้ฉัน รู้สกึ เดือดดาลขนึ ้ มาจริงๆ ทา่ นแก่ แต่ “แกต่ ณั หากลบั ” ท่านทาเร่ืองแบบ นีไ้ ด้อยา่ งไรกนั ? เซยี นกวน : ขอเชิญทกุ ท่านด้านนอก (คณะผ้เู ดินทางเดินออกไปข้าง นอก) ~ 103 ~

ชิวเซิง : (ท่านเซียนกวนพามาที่ตกึ ใหญ่หลงั หนง่ึ ด้านนอกสร้างขนึ ้ จากเหล็กและทองแดงบริสทุ ธิ์ รอบด้านโอบล้อมด้วยไฟรอบทิศทาง เมื่อ เข้ามาด้านใน คล้ายดง่ั ตาหนกั สขุ ภาพในพระราชวงั ต้องห้าม) เซียนกวน : ทกุ ทา่ นเชิญนง่ั ชิวเซิง : (ทอดตามองไป แลเห็นที่นั่งมากมาย เลือกนั่งท่ีนั่งที่อยู่ ด้านในสดุ ท่ีนงั่ แตล่ ะท่ีมีนา้ ชา ผลไม้ และเค้กวางอย่ดู ้านหน้า) เซียนกวน : ทกุ ทา่ นเชิญดื่มชาและทานของวา่ งก่อน ชิวเซิง : (ชานีร้ สหวานช่มุ คอทงั้ ยงั มีกล่ินหอมหน่อยๆ ส่วนผลไม้นีก้ ็ ผลโตเหมือนแตงโม) ทา่ นเซยี นกวนครับ ผลไม้นีม้ นั คือผลไม้อะไร? เซียนกวน : นี่คือผลผันเถาของยมโลก เทียบกบั ของสวรรค์แล้วไม่ แตกตา่ งกนั มาก (ผนั เถาคอื ผลท้อชนิดหน่งึ ผลกลมแบนมีนา้ มาก) ชิวเซงิ : งนั้ จะต้องเป็นผลไม้ประเภทท่ีกลายพนั ธ์ุแน่ เค้กน่ีกินอร่อย ชมุ่ คอ ผลไม้ก็หวานมาก เซียนกวน : ขอเชิญทกุ ทา่ นเดนิ เข้าไปข้างในต่อ ชิวเซิง : (ด้านในมีอุปกรณ์ทางด้านเทคโนโลยี และยังมีจานดูด จานวนมาก ท่ีปลายสายของจานดดู เหลา่ นีม้ ีท่ีนงั่ มากมาย ตา่ งคนตา่ งนง่ั ลง จานดดู ลอยขนึ ้ มาอย่บู นหวั แล้วครอบลงมาเหมือนหมวก ต่อจากนนั้ เบือ้ งหน้าก็ปรากฏภาพกบ ปลา ววั นม 300 ครัง้ แล้วปรากฏภาพหญิง สาวหน้าตาอปั ลักษณ์ถูกคนอื่นข่มขืนกลบั ไปกลับมาเช่นนี ้ 1000 ครัง้ ~ 104 ~

จงึ ปรากฏภาพของหญิงสาวท่ียากจนสวมใส่เสือ้ ผ้าบางๆเร่ขอทานตามท่ี ต่างๆ ภาพหมดเพียงเท่านี ้ แล้วท่ีครอบหัวก็เคล่ือนท่ีออกมาเองโดย อตั โนมตั )ิ เซยี นกวน : ขอเชิญทกุ ทา่ นออกไปด้านนอก พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว สมควรกลบั แล้ว เซียนกวน : น้อมสง่ พทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี ชิวเซิง : ขอบคณุ ท่านเซียนกวนและท่านขนุ พลทงั้ สองที่ช่วยอานวย ความสะดวก พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา! เจ้ารู้หรือไม่ว่าเม่ือครู่นีต้ อนท่ีดื่มชาเจ้านงั่ อยู่ ตาแหน่งไหน? ชิวเซิง : ไม่ใช่ว่าที่นัง่ ตรงนนั้ เป็นท่ีๆไม่มีใครอยากจะนั่งหรอกหรือ ครับ? พทุ ธะจีก้ ง : ท่ีนงั่ ตรงนนั้ คือที่นง่ั ท่ีสงวนไว้ให้องค์ศาสดาแหง่ ยมโลก พระกษิตคิ รรภ์โพธิสตั ว์ เจ้าควรรู้วา่ ท่ีนง่ั สว่ นในสดุ ทงั้ หมดนนั้ เป็นท่ีนง่ั ของ เจ้าบ้าน ท่ีนง่ั ที่อยสู่ ว่ นนอกนนั่ ต่างหากถงึ จะเป็นที่นง่ั ของแขก ชิวเซิง : ที่นั่งของแขกกับเจ้าบ้านมีขนาดเท่ากัน ไม่เห็นว่าจะ แตกตา่ งกนั เทา่ ไหร่นี่ครับ ~ 105 ~

พุทธะจีก้ ง : ช่างมนั เถอะ! อาจารย์เป็นบัณฑิตท่ีเจอกับทหาร พูด เร่ืองหลกั เหตผุ ลไปทหารก็ฟังไมเ่ ข้าใจ ชิวเซิง : พดู ถึงหลกั เหตผุ ล ศิษย์ก็อยากถามท่านกลบั ถึงเร่ืองหลัก เหตุผลเหมือนกันว่าท่านพาศิษย์มาเท่ียวสถานที่ๆหนาวเย็น แต่กลับ ปล่อยให้ศิษย์เผชิญกับลมหนาวสิบกว่าวัน ไม่ทราบว่าควรพูดถึงหลัก เหตผุ ลข้อไหนครับ? พุทธะจีก้ ง : ตาเฒ่าน้อยนี่คือกายสังขารที่ไม่แข็งแรงของเจ้า มา ตาหนิสงฆ์เฒ่าได้อย่างไร อาจารย์ให้นา้ มนั ไล่ลมเจ้าเอาไว้ทาถู ด่ืมนา้ อมฤตน่ีซะหนอ่ ย (พลางใช้พดั ตบเบาๆไปท่ีตวั ของชวิ เซงิ ) ชิวเซงิ : พระอาจารย์ครับ ศิษย์เพียงแคพ่ ดู เล่นกบั ท่านเท่านนั้ ทา่ น อยา่ ได้ตาหนิตวั เองเลยครับ พทุ ธะจีก้ ง : เห็นทีวา่ อาจารย์จะเจอกบั ทหารกะล่อนเข้าซะแล้ว ชา่ ง เถอะ! ถงึ สานกั ก่งเหิงถงั แล้ว วญิ ญาณจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 106 ~

ตอนท่ี 14 ร่วมเพศกบั คนในสายเลือดเดียวกนั กรรมสนองถกู ลงทณั ฑ์ใน อเวจี พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ พอ่ ลกู แท้แล้วคือสายเลือดเดียวกนั คณุ สมั พนั ธ์ ธรรมสามญั *เคร่งครัดไว้ หากใช้ความป่ าเถื่อน ยอ่ มวนุ่ วาย ความเป็นคนสิน้ ไป จมในอเวจี (*หลกั คณุ สมั พนั ธ์-คณุ ธรรมสามญั อา่ นข้อมลู เพิ่มเตมิ ท้ายเลม่ ) พทุ ธะจีก้ ง : พอ่ กบั ลกู มีความสมั พนั ธ์กนั ตามหลกั คณุ สมั พนั ธ์ ทงั้ ยงั มีความเกี่ยวข้องกนั โดยตรงทางสายเลือดมากที่สุด คนที่เป็นพ่อควรใช้ จิตใจที่มีความรักความเมตตาปฏิบตั ิต่อลกู น้อยถึงจะถกู ต้อง แต่โบราณ มาคนท่ีเป็นพอ่ นนั้ บางคนต้องเป็นทงั้ พอ่ และแมใ่ นเวลาเดียวกนั ตอ่ ลกู ๆ ก็ยิ่งดูแลเอาใจใส่อย่างพิถีพิถัน คอยเอาอกเอาใจไปหมดซะทุกอย่าง อะไรท่ีลกู ต้องการก็ยนิ ยอมท่ีจะทาให้โดยที่ไม่มีข้อยกเว้น กลวั เพียงแต่ว่า ลูกจะไม่พอใจหรืออาจจะได้รับอันตราย ด้วยเหตุนีจ้ ึงคอยปกป้อง คุ้มครองทุกวิถีทางโดยท่ีไม่มีความหวั่นกลัวเลยแม้แต่น้อย ถ้าหากลูก ได้รับความลาบากใจแม้แต่เพียงนิดเดียว ตวั เองก็ไมม่ ีหน้าที่จะไปพบกบั ภรรยาเฒ่าที่อย่ใู นปรโลก แต่ในยุคปัจจบุ นั มองดูโศกนาฏกรรมต่างๆท่ี เกิดขึน้ บนโลกโลกีย์นีแ้ ล้วช่างน่าทอดถอนใจ การร่วมเพศกับคนใน ~ 107 ~

สายเลือดเดียวกนั เหตกุ ารณ์ต่างๆเหล่านีเ้ กิดขึน้ อย่างต่อเน่ืองครัง้ แล้ว ครัง้ เล่า และที่ย่ิงน่าโมโหเป็นอย่างยิ่ง คิดไม่ถึงเลยว่าคนท่ีเป็นพ่อจะทา ร้ ายร่างกายข่มขืนลูกสาวของตัวเอง บังคับให้เด็กยอมจานนเพียงเพื่อ สนองตัณหาของตัวเองโดยไม่สนใจหลักคุณสัมพันธ์ คนท่ีเป็นพ่อใช้ อานาจอนั มิชอบบังคับขืนใจลูกแสดงความป่ าเถ่ือนเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน เมื่อเรื่องท่ีทาไว้ถูกเปิดเผย เร่ืองอือ้ ฉาวเผยแพร่ออกไป ไม่เพียงแต่ ช่ือเสียงของตวั เองจะถกู เหยียบยา่ ยงั ทาให้ลกู สาวของตนไมม่ ีหน้าที่จะไป พบเจอกบั ผ้คู นในภาคภายหน้า คนท่ีทาเร่ืองชวั่ ช้าเลวทรามเชน่ นี ้ไหนเลย ฟา้ ดินจะสามารถทนน่ิงดดู ายได้ แตท่ ว่าแตล่ ะคนต่างก็มีเหตตุ ้นผลกรรม ของแต่ละคน ทกุ คนต่างต้องรับผลกรรมท่ีตนก่อไว้ ไม่มีอะไรที่สามารถ นาตดิ ตวั ไปได้ มีเพียงผลกรรมที่จะตามติดตวั ไป ต้องรู้วา่ คนที่ทาเร่ืองชว่ั ช้าเหล่านี ้ นรกอเวจีเปิดรอรับแล้ว อยากจะหนีก็หนีไม่พ้น อยากจะ ออกมาให้ห่างก็ออกห่างไปไม่ได้ บาปกรรมนนั้ ตนเป็นคนสร้างเอง เทพ เซยี น พทุ ธะ ยากท่ีจะให้อภยั ศษิ ย์เราวิญญาณเจ้าจงออกมา! ชวิ เซงิ : ศษิ ย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพธิ ี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : พระอาจารย์ครับ ตลอดทางมืดมนไม่มีท้องฟ้าและตะวัน ทัง้ ยังมีสายลมเศร้ าๆของยมโลกพัดโชยมาเป็นระยะๆพาให้ใจหดหู่ บางครัง้ เห็นจดุ แสงสีเขียวระยิบระยบั คล้ายกบั เหยี่ยวราตรี บางครัง้ เสียง ดงั กกุ กกั นา่ กลวั จริงๆ ~ 108 ~

พุทธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้าจงสงบจิตลงมาก่อน ตงั้ ใจรวบรวมพลัง รวบรวมสมาธิ ชิวเซงิ : (ทนั ใดนนั้ ก็บงั เกิดแสงสวา่ งขนึ ้ ตรงหน้า ราวกบั ว่าเป็นตอน กลางวนั ) พระอาจารย์ครับ ใช่หรือไม่ว่า เพราะคนเรามีตาเนือ้ ดงั นนั้ เม่ือเร่ิมเข้าสดู่ นิ แดนตา่ งภพจงึ รู้สกึ วา่ ปรับตวั ไมไ่ ด้? พทุ ธะจีก้ ง : ถกู ต้อง ผ้บู าเพ็ญธรรม หากไม่ใช้ “ใจ” มามองดูโลก ก็ เหมือนกับชาวโลกที่ใช้ตาเนือ้ เข้าไปมองความมืด ไม่เพียงไม่สามารถ ปรับตัวได้ ยังเกิดจิตที่หวาดกลัวขึน้ อีกด้วย ในทางตรงกันข้ามถ้าหาก คนเรายอมใช้ “ใจ” มามองโลกใบนี ้ ถึงแม้ว่าคนๆนนั้ จะเป็นคนตาบอดท่ี มองอะไรไม่เห็น แต่กลบั เป็นคนท่ีมีจิตใจดีงามสะอาดบริสุทธ์ิ หนทาง ชีวิตถึงแม้จะขรุขระและคดเคีย้ วแต่ก็ไม่สามารถขัดขวางไม่ให้เขาเดินสู่ หนทางที่ถกู ต้องได้ คนตาบอดยงั ทาได้เช่นนี ้ ถ้าหากคนตาดีสามารถใช้ “ใจ” มามองดโู ลก ชะตาชีวติ ไมเ่ พียงแตจ่ ะราบร่ืนเท่านนั้ ตอ่ ไปยงั จะดีขนึ ้ เรื่อยๆ ชิวเซิง : ขอบคุณพระอาจารย์ที่ชีแ้ นะ ท่ีนี่มีเปลวไฟที่ร้ อนแรงแผ่ กระจายออกไปรอบด้านไกลสดุ ลกู หลู กู ตา ในที่ราบอนั กว้างใหญ่นีเ้ต็มไป ด้วยเปลวไฟอนั คโุ ชนที่พวยพงุ่ จากด้านบนลงมาด้านลา่ ง จากด้านลา่ งขนึ ้ ไปด้านบน ทงั้ ซ้ายขวาหน้าหลงั ก็เป็นเช่นนีด้ ้วย สภาพเหตุการณ์เช่นนี ้ ใครเล่าจะสามารถทนทุกข์ทรมานได้ สามารถมองเห็นได้อย่างราไรว่ามี คนกลมุ่ หนงึ่ ถกู เปลวไฟโจมตี ยงั มีหมาทองแดงไลก่ ดั มีอินทรีเหล็กจิกกิน ~ 109 ~

ลูกตาของพวกเขาเป็นอาหาร และมีวิหคเพลิงโอบกอดร่างของพวกเขา ทาให้ร่างถูกไฟเผาจนไหม้เกรียม เป็นส่ิงที่น่าหวาดกลวั นกั ! ส่วนไหน ของร่างกายท่ีโดนกรงเล็บไฟเข้า ก็จะเกิดตมุ่ พพุ องขนึ ้ เมื่อต่มุ นนั้ แตกก็จะ มีหนองไหลออกมา สง่ กล่นิ เหม็นจนหาท่ีเปรียบไมไ่ ด้ เชือ้ เชิญให้แมลงวนั มาตอมกินนา้ หนองในทนั ที ไมว่ ่าคนเหล่านนั้ จะใช้สารพดั วิธี ทงั้ ตบตี จบั ขว้างทิง้ แต่แมลงวนั เหล่านัน้ ก็ไม่ยอมจากไปไหน กลบั ยิ่งดดู ติดแน่น ย่ิง กินลกึ ยิ่งคนั เข้าไปถงึ กระดกู ทกุ ข์ทรมานจนร่าไห้โศกเศร้า แตล่ ะคนตา่ ง ร้องไห้ออกมาเองโดยไม่ได้ตงั้ ใจ ทิง้ ตวั ลงกระแทกพืน้ อย่างแรง บางคนก็ กลิง้ อยู่กับพืน้ ร้ องครวญครางด้วยความเจ็บปวด ร่าไห้ไม่หยุด สภาพ เหตกุ ารณ์เหลา่ นีช้ า่ งนา่ เวทนา! นา่ สงสาร! พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้าอย่าได้ทกุ ข์ใจเลย วิญญาณบาปเหล่านี ้ ก่อกรรมทาชวั่ เอาไว้ ก็ต้องรับผลกรรมนีด้ ้วยตวั เอง ไม่ต้องเวทนาสงสาร เขาหรอก ชิวเซิง : คนเหล่านีท้ ี่จริงแล้วมีเหตุต้นผลกรรมอย่างไรถึงได้มาอยู่ ที่นี่? พทุ ธะจีก้ ง : วิญญาณบาปเหลา่ นีต้ อนสมยั ที่มีชีวติ อยลู่ ้วนแตเ่ ป็นคน ท่ีเสพสงั วาสกบั คนในสายเลือดใกล้ชิด คนที่เป็นพ่อไม่เพียงไม่มีความรัก ความเมตตาตอ่ ลกู กลบั ใจดาอามหติ ใช้ความป่ าเถื่อนเย่ียงสตั ว์เดรัจฉาน ทาร้ายลกู ในไส้ เด็กน้อยจะต่อต้านขดั ขืนอานาจของพ่อได้อย่างไร คนท่ี เป็นพ่อสงั่ ให้ลกู เสพสงั วาสกบั ตวั เอง บงั คบั ข่มขู่ ทาให้จิตใจของเด็กน้อย ~ 110 ~

บอบชา้ ร่างกายแปดเปือ้ นมีมลทนิ พฤตกิ รรมท่ีชวั่ ช้าเชน่ นีฟ้ ้าดินจะไมใ่ ห้ อภยั บาปกรรมนีต้ วั เองเป็นคนสร้างเอง จะต้องตกนรกอเวจี ตลอดทงั้ วนั ทงั้ คืนเกิดๆตายๆอย่ใู นนีน้ บั ครัง้ ไม่ถ้วน อยากจะหลดุ พ้นออกจากความ ทุกข์แม้เพียงชั่วขณะก็ไม่สามารถเป็นไปได้ เจ้าเรียกวิญญาณบาปมา สอบถามดเู ถอะ ชิวเซิง : ตาแหน่งต่างๆของอวยั วะบนใบหน้าดผู ิดเพีย้ นไปหมด มือ งอ ขาเป๋ ร่างกายดูคล้ายป้อมปืน คนเช่นนีม้ ีบาปหนัก (เกิดลมขึน้ วูบ หนึ่ง เปลวไฟท่ีคุโชนอยู่ก็มลายหายไป เห็นหมาทองแดงกาลังกัด วิญญาณบาปอย่ตู รงหน้าพอดี จงึ ถามวิญญาณบาปตนนีว้ ่าตอนท่ีมีชีวิต อยไู่ ด้ทากรรมใดไว้? ทาไมถงึ ตกนรกอเวจีรับทกุ ข์ทรมานตา่ งๆเชน่ นี?้ ) วิญญาณบาป : ฉนั แซโ่ จว บาปกรรมที่ทาในชาติที่แล้ว เพียงเพราะ เร่ืองนีเ้ รื่องเดียว ทาให้ฉันตกต่าเช่นนี ้ในขณะที่ลูกสาวแท้ๆของฉันกาลงั เริ่มโตเป็นสาว มีความบริสทุ ธ์ิสดใสงดงาม ฉันบงั เกิดจิตที่ชว่ั ร้ายขนึ ้ ใน ใจของฉนั เต็มไปด้วยตณั หาราคะอนั เร่าร้อนที่คอยแผดเผาจนยากท่ีจะทน ได้ ก็ฉนั เป็นพอ่ ของเขา จะพดู อะไร จะทาอะไร ลกู สาวของฉนั ก็ยากที่จะ ต่อต้านขดั ขืน ได้แต่ยอมคล้อยตาม เมื่อเป็นเช่นนีฉ้ ันจึงใช้ความป่ าเถื่อน เยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน ร่วมเพศกับลูกในไส้ของตวั เอง แค่ครัง้ เดียวในชีวิต ฉันถูกพญายมประณามว่า เป็นพ่อคน คิดไม่ถึงเลยว่าจะเสพสังวาสกับ เลือดเนือ้ เชือ้ ไขของตัวเอง ตัดสินให้ฉันรับโทษในนรกภูเขามีด นรก กระทะทองแดง นรกเจาะใจ นรกกินตา นรกบดยอด นรกทบุ เท้า นรก สบั มือ และนรกขมุ ตา่ งๆ เกิดๆตายๆอย่ใู นนรกนบั ครัง้ ไม่ถ้วน รับการลง ~ 111 ~

ทณั ฑ์ไม่ได้หยดุ พกั ย่ิงตอนนีย้ ิ่งทกุ ข์ทรมานมากขนึ ้ อีก อยใู่ นนรกอเวจีนี ้ ถกู ไฟท่ีร้อนแรงเผาไหม้ร่างกาย เหมือนกบั ไฟแหง่ ตณั หาราคะที่คอยแผด เผาร่างกาย แล้วยงั มีอนิ ทรีเหลก็ กนิ ตา หมาทองแดงไลก่ ดั มีวหิ คเพลงิ ใช้ กรงเล็บขว่ น มีงพู ษิ มีแมลงวนั ดดู เกาะตามตวั คนั จนสดุ ท่ีจะทนได้ ชิวเซิง : นรกอเวจี บาปกรรมตามสนองจากการร่วมเพศกับคนใน สายเลือดใกล้ชิด การลงโทษนัน้ โหดเหีย้ มทารุณอย่างที่สุด ไม่รู้ว่าจะ สลายบาปกรรมนีไ้ ด้อยา่ งไร? พทุ ธะจีก้ ง : ปรารถนาจะหลีกห่างจากความทกุ ข์นี ้ มีเพียงตอนท่ีมี ชีวิตอย่จู ะต้องปฏิบตั ิตามหลกั คุณสมั พนั ธ์ห้าอย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะ อย่างยิ่งพ่อกับลูกนัน้ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันทางสายเลือดมากท่ีสุด เก่ียวข้องกนั ทางสายเลือดโดยตรง ยิ่งต้องระมดั ระวงั อยา่ งเคร่งครัด ต้อง ปฏิบตั ิตนเป็นแบบอย่างที่ดี มีความรักความเมตตาต่อลกู นี่จึงเป็นหลกั ปฏบิ ตั ขิ องผ้เู ป็นพอ่ หลกั ธรรมของฟา้ ดนิ ผ้ใู หญ่กบั เด็กมีลาดบั ขนั้ ความ รักไม่ควรแปรเป็นอื่น หากมีการล่วงละเมิดฝ่ าฝืน จะต้องมีจิตที่สานึก เสียใจในความผิดอย่างสดุ ซงึ ้ สารภาพบาปต่อหน้าองค์พระพทุ ธะและตงั้ สตั ย์ปฏญิ าณวา่ จะไมเ่ กิดความคิดที่ชว่ั ช้าเชน่ นีอ้ ีกตอ่ ไป โดยเฉพาะอย่าง ย่ิงต้องปฏิบตั ิอย่างจริงจงั วอนขอให้พระพุทธะเมตตาสงสารให้อภัยใน ความไมร่ ู้ เอาล่ะ! วนั นีเ้ท่ียวชมเพียงเท่านี ้ พวกเรากลบั กนั เถอะ ถงึ ก่ง เหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 112 ~

ตอนที่ 15 ร่วมเพศกบั อาสะใภ้ ถลาลงสคู่ วามทกุ ข์ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ อาหญิงอาสะใภ้จะ วา่ ไปเหมือนมารดา จติ คดิ มว่ั กามา ผดิ หลกั คณุ สมั พนั ธ์ ผดิ จารีตวงศ์ตระกลู ทาให้ขดั แย้งกนั ปกปิดเร่ืองนา่ อายนนั้ รับทกุ ข์ทณั ฑ์บนโลกีย์ พุทธะจีก้ ง : บนโลกโลกีย์อันวุ่นวาย ศีลธรรมจรรยาถึงคราตกต่า เส่ือมถอย ชาวโลกไมป่ ฏิบตั ิตามหลกั คณุ ธรรมสามญั ห้า สญู สิน้ มโนธรรม และความเมตตา มองข้ามและฝ่ าฝืนความสมั พนั ธ์ของมนษุ ย์ตามหลกั คณุ สมั พนั ธ์ แล้วจะให้ทาอย่างไรกนั เล่า! ในประเทศท่ีมีความสิริมงคล และความผาสุกแห่งนี ้เดิมทีทุกๆที่ควรจะเต็มไปด้วยความสขุ และความ ปรองดอง สามารถกล่าวได้ว่าทุกๆบ้านเต็มไปด้วยความผาสุก ลาดับ ศัก ดิ์ ขอ ง เครื อ ญ า ติ ในว งศ์ ตร ะกูล ก็ มี การ แบ่ง ล า ดับ อ า วุโ ส แล ะผ้ ูเ ยา ว์ ตามลาดบั ขนั้ แต่สภาพของชมพทู วีปในปัจจบุ นั นีก้ ลบั วิปริตผิดเพีย้ นไป กนั ใหญ่ ตลอดเวลามกั จะเห็นลาดบั ศกั ดิ์ระหวา่ งผ้ใู หญ่กบั ผ้เู ยาว์สญู เสีย ไป ไม่มีการแบ่งลาดบั ศกั ดิ์ความอาวโุ สในวงศ์ตระกลู สงั คมเต็มไปด้วย ปัญหามากมาย โดยเฉพาะอย่างย่ิงเร่ืองของการร่วมเพศในหม่เู ครือญาติ ท่ีเกิดขึน้ อย่างต่อเน่ืองครัง้ แล้วครัง้ เล่า ทางภาคตะวนั ออกของไต้หวนั มี วยั รุ่นอย่คู นหนึง่ วยั รุ่นคนนีก้ บั อาสะใภ้ของเขามีอายไุ ล่เล่ียกนั เขากลบั ~ 113 ~

ไม่คิดว่าอาสะใภ้ของเขามีลาดบั ศกั ด์ิเป็นญาติผ้ใู หญ่ในวงศ์ตระกูล กลบั คิดอยากจะมีเอ่ยี วในตวั ของอาสะใภ้ มีอยคู่ รัง้ หนงึ่ ในขณะที่ทกุ คนในบ้าน ออกไปข้างนอกกันหมด เหลือเพียงวยั รุ่นคนนีก้ ับอาสะใภ้อยู่ในบ้านกัน สองคน วัยรุ่นคนนีเ้ ห็นว่าโอกาสมาถึงแล้วจึงเข้าไปใกล้อาสะใภ้ แล้วใช้ คาพูดและพฤติกรรมลวนลาม แต่อาสะใภ้ของเขาไม่สนใจ วัยรุ่นจึงใช้ กาลงั บงั คบั ข่มขืนจนสาเร็จ เน่ืองจากอาสะใภ้ของเขาไม่อยากให้เรื่องนี ้ กลายเป็นสาเหตุทาให้เกิดความขัดแย้งกันในวงศ์ตระกูล จึงปิดเร่ืองนี ้ เอาไว้ไมย่ อมพดู ออกมา ทาให้วยั รุ่นคนนีย้ งิ่ ได้ใจ เกิดความกาเริบเสิบสาน ขม่ ขคู่ กุ คามแสดงความกระสนั อยากในกามเย่ียงสตั ว์เดรัจฉานอย่ไู ม่ขาด เนื่องจากเทพผู้ตรวจตราได้นาเรื่องนีข้ ึน้ ถวายฎีกากราบทูลต่อเง็กเซียน ฮ่องเต้อย่างเร่งด่วนครัง้ แล้วครัง้ เลา่ เง็กเซียนฮอ่ งเต้ทรงพิโรธเป็นอย่างย่ิง มีบัญชาให้ผู้ท่ีมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องนีด้ าเนินการโดยใช้กามโรคมา ตอบสนองผลกรรม ให้วยั รุ่นคนนีเ้ป็นกามโรครักษาไมห่ ายทาได้แคย่ ือ้ ชีวิต รับทุกข์ทรมานอย่างถึงที่สุด ถึงตอนนีถ้ ้าหากไม่รู้ตื่นและสานึกขอขมา กรรม เกรงว่ายากนักที่จะหนีพ้นจากนรกอเวจีได้ เอาละ! ศิษย์เรา วิญญาณเจ้าจงออกมา ชิวเซงิ : ศษิ ย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (ระหว่างทางเห็นแสงสีเขียวแก่ เด๋ียวก็มืดเดี๋ยวก็สว่าง มองเห็นคนกล่มุ หน่ึงรางๆ พวกเขาล้อมวงกันคล้ายกาลงั ถกปัญหาอะไร ~ 114 ~

กนั อยู่ เมื่อเข้าไปใกล้ๆ ที่แท้พวกเขากาลงั รุมล้อมวยั รุ่นคนหนง่ึ อยู่ วยั รุ่น คนนีอ้ ายปุ ระมาณ 20-30 ปี) ชิวเซิง : (เข้าไปสอบถาม) ไม่ทราบว่าพวกท่านเข้ามารุมล้อมคนๆนี ้ ด้วยเหตอุ นั ใด? เราเห็นพวกท่านทกุ คนล้วนอายมุ ากกว่าเขา ความจริง แล้วเป็นเพราะอะไรพวกท่านถึงต้องล้อมวยั รุ่นคนนีเ้ อาไว้ไม่ยอมปล่อย? ราวกับว่าต้องการจะทาลายเขาให้พินาศย่อยยับไป ทาให้จิตใจคนเกิด ความหวาดกลวั ) ผ้อู าวโุ ส : (ผ้ทู ่ีอาวโุ สที่สดุ ในกล่มุ เดินออกมาตอบคาถาม) ไม่ทราบ ว่าท่านผ้มู าเยือนมีนามว่าอะไร? แล้วเพราะเหตุใดท่านจึงมาถึงที่นี่ได้? ตามกฎแล้วหากไมใ่ ช่ผ้ทู ี่ทาบาปขนั้ อนนั ตริยกรรม ก็จะต้องเป็นผ้ทู ่ีมีพลงั แหง่ มหาปณิธานจงึ จะสามารถมาถงึ สถานท่ีแหง่ นีไ้ ด้ ชิวเซิง : เราได้รับเทวราชโองการจากองค์เง็กเซียนฮ่องเต้ให้ พระ พทุ ธะจีก้ งนาพาเรามาทอ่ งเที่ยวนรกอเวจี ด้วยเหตนุ ีเ้ราจงึ สามารถมาถึง ที่น่ีได้ ผู้อาวุโส : ที่แท้ท่านก็คือผู้รับสนองเทวราชโองการ เม่ือครู่นีท้ ่ีเสีย มารยาทไป ได้โปรดให้อภยั ด้วย คนๆนีต้ อนท่ีมีชีวิตอย่ไู ด้ทาเรื่องเส่ือม เสียศีลธรรมจรรยา ร่วมเพศในหมเู่ ครือญาติ ดงั นนั้ จงึ ตกนรกอเวจี สว่ น พวกเราคือเทพขนุ พลเยช่ า (เทพขนุ พลยกั ษา) ท่ีรับผิดชอบดแู ลพืน้ ที่นี ้ ชิวเซงิ : ที่แท้คือเยช่ า! มทิ ราบวา่ เพราะเหตใุ ดจงึ ชื่อวา่ “เยช่ า” ? ~ 115 ~

ผ้อู าวโุ ส : คาว่า เย่ชา1 ( 夜叉) ความจริงแล้วเป็นคาทบั ศพั ท์ และ ยงั มีคาทบั ศพั ท์อีกคาหนงึ่ คือ เยา่ ชา1 ( 藥叉) ซงึ่ มาจากภาษาสินธุ2 ( 天 竺語) มีความหมายว่า บูชานา้ ปกป้องนา้ อีกทงั้ บรรดายกั ษ์ทงั้ หลาย ตา่ งก็อาศยั อยบู่ นต้นไม้ ดงั นนั้ ยกั ษ์จงึ เป็นตวั แทนของความอดุ มสมบรู ณ์ ความจริงแล้วพวกยกั ษ์มีบุญคณุ ต่อมวลมนุษยชาติอย่างมาก แต่ตอนนี ้ ชาวโลกกลบั ตาหนิพวกเราว่าเป็นภตู ผีปีศาจ ซงึ่ เป็นสิ่งท่ีไม่สมควรเลย! เป็นเพราะวา่ พวกยกั ษ์ลงโทษผ้ทู ่ีไมต่ อบแทนด้วยเครื่องเซน่ ไหว้อยา่ งเฉียบ ขาด ด้วยเหตนุ ีจ้ งึ ถกู ตาหนิวา่ เป็นภตู ผีปีศาจ พวกเราก็จาใจไม่รู้ว่าจะทา อย่างไร! ชาวโลกดื่มนา้ ต้องรู้จกั ราลึกถึงต้นธาร กินผลไม้ต้องรู้จกั ไหว้ ต้นไม้ ถ้าหากไมใ่ ชพ่ วกเราเหลา่ ยกั ษาคอยปกปอ้ งต้นนา้ ลาธารและต้นไม้ โลกนีไ้ หนเลยจะมีผลไม้ออกมาให้กินอย่ไู ม่ขาด? ไหนเลยจะมีต้นนา้ อยู่ ไมข่ าด? (ข้อมลู เพ่ิมเติม 1 คาวา่ “เย่ชา” 夜叉 กบั คาว่า “เย่าชา” 藥叉 เป็นคาทบั ศพั ท์ของคาว่า “ยกฺษ” ในภาษาสนั สกฤต คนไทยเรียกทบั ศพั ท์ว่า ยักษ์ ยักษา 2 ภาษาสินธุ 天竺語 สินธุเป็นช่ือแม่นา้ สาคัญทางภาค ตะวนั ตกเฉียงเหนือของอินเดียโบราณ ชาวเปอร์เซียเรียกเพีย้ นเป็นฮินดู ชาว กรีกเรียกเพีย้ นเป็นอนิ ดู และองั กฤษเรียกอินเดียตามลาดบั ดงั นนั้ ภาษาสินธุ ในทน่ี ีจ้ งึ หมายถงึ ภาษาอินเดีย ) ชวิ เซงิ : ท่ีกลา่ วมานี ้พวกทา่ นทงั้ หลายคงจะได้รับความลาบากใจมา นานมากแล้วแน่แท้ทีเดียว แล้วเหตุใดพวกยักษ์ถึงมารับตาแหน่งเป็น เจ้าหน้าท่ีในนรกได้ละ? ~ 116 ~

ผ้อู าวุโส : พวกเราได้รับเทวราชโองการแต่งตงั้ ให้มาเป็นขนุ พลของ ที่น่ี เพราะพวกเรามีนสิ ยั จงเกลียดจงชงั คนชว่ั เหมือนดง่ั ศตั รูคแู่ ค้น ดงั นนั้ พวกเราจงึ มกั จะแสดงสีหน้าทา่ ทางที่ดรุ ้ายไว้การาบวญิ ญาณบาป ชิวเซิง : แล้วคนที่มีเพศสัมพันธ์ในหม่เู ครือญาติคนนี ้ เหตุใดพวก ทา่ นถงึ ได้ตามรังควานเขาไมย่ อมปลอ่ ยละ่ ? ผู้อาวุโส : พวกเราเหล่ายักษาเห็นว่าตัณหาราคะของเขายังไม่ถูก ขจดั จงึ มาขจดั ตณั หาราคะให้ ชวิ เซงิ : ขจดั อยา่ งไรหรือทา่ น? ผ้อู าวโุ ส : เราก็บงั คบั ให้เขาด่ืมนา้ เหล็กร้อน กินลกู ทองแดงร้อน ใช้ ร้อนดบั ร้อนเพ่ือขจดั ตณั หาราคะของเขา ท่านผ้รู ับสนองเทวราชโองการ ท่านจะเห็นว่าเบือ้ งหน้านัน้ มีเสาทองแดงอยู่แถวหน่ึง มิทราบว่าท่าน มองเหน็ เป็นอะไร? ชิวเซิง : (ทอดตามองไปท่ีเสาทองแดง มองเห็นหญิงสาววัยรุ่น จานวนมากสวมใสผ่ ้าอนั โปร่งบางยืนเรียงกนั เป็นแถว) ผ้อู าวโุ ส : ท่ีทา่ นผ้รู ับสนองเทวราชโองการเห็นนนั้ ก็คือรูปจาแลงของ เสาทองแดงร้อน รอจนกระทง่ั เม่ือไหร่ที่จิตใจของวิญญาณบาปสะอาด ขนึ ้ มาบ้าง จงึ คอ่ ยมาดอู ีกทีวา่ เขามีปฏิกิริยาตอบสนองอยา่ งไร? ชิวเซงิ : มองเห็นวยั รุ่นดรู าวกบั คนโง่ท่ีสติฟ่ันเฟื อน วิ่งโผเข้าไปกอด เสาทองแดงแล้วหวั เราะแบบสะใจท่าทางเหมือนกับกาลงั ออกแรงกอด ~ 117 ~

อะไรบางอย่าง ทนั ใดนนั้ ก็ร้องออกมาด้วยเสียงท่ีแหลมเศร้าและโหยหวน --- อ๊ากกกกก! วยั รุ่นตวั ไหม้เกรียมและเป็นหนองไปทงั้ ตวั ทวั่ ทงั้ ตวั เกิด ต่มุ พุพองขนาดใหญ่ แล้วทนั ใดนนั้ ต่มุ พพุ องก็แตกออก หนอนแมลงวนั ไหลออกมากองหน่งึ ทวั่ ทงั้ ตวั ของวยั รุ่นมีแต่หนอนแมลงวนั ดิน้ กนั ยวั้ เยีย้ เต็มไปหมด เพียงแค่ช่ัวพริบตาเดียวก็เหลือแต่กระดูกที่สั่นเทิม้ เนือ้ หนงั มงั สาแปรเปลี่ยนเป็นนา้ เลือด แต่ทาไมถึงได้มีแต่องคชาตเท่านนั้ ที่ ยงั คงสภาพเดมิ ไมเ่ ปล่ียนแปลง? ผ้อู าวุโส : รากเหง้าแห่งกามตณั หาราคะของคนๆนีย้ งั ไม่ขาด แล้ว จะให้ทาอย่างไรได้ละ่ ! มีเพียงเพิ่มโทษปิง้ ย่าง รอจนกระทงั่ ตณั หาราคะ ของเขาถกู ขจดั แล้วคอ่ ยสง่ ไปยงั ดา่ นตอ่ ไป ชิวเซิง : คนๆนีม้ ีเพศสมั พนั ธ์ในหมเู่ ครือญาติอย่างไร จงึ ต้องรับโทษ เชน่ นี?้ ผ้อู าวโุ ส : เมื่อท่านผ้รู ับสนองเทวราชโองการปรารถนาที่จะสดบั ฟัง เราก็จะอรรถาธิบายให้ฟังอย่างแจ่มชดั คนผู้นีต้ อนท่ีมีชีวิตอยู่แสวงหา กามจากอาสะใภ้ซงึ่ เป็นญาติผ้ใู หญ่ในครอบครัวของตวั เอง จะต้องรู้วา่ อา สะใภ้นัน้ เปรียบดั่งแม่ผู้ให้กาเนิด จะต้องให้ความเคารพนับถือถึงจะ ถกู ต้อง แตค่ นๆนีห้ าได้เป็นเชน่ นนั้ ไม่ กลบั มวั่ กามกบั อาสะใภ้ของตวั เอง แล้วยงั ไมร่ ู้จกั สานกึ ผิด กลบั ยง่ิ เกิดความกาเริบเสบิ สาน ชิวเซงิ : แล้วหลงั จากนีจ้ ะเป็นอยา่ งไรตอ่ ไปหรือทา่ น? ~ 118 ~

ผู้อาวุโส : เขาจะต้องรับโทษอยู่ในนรกอเวจีห้าหม่ืนปี เมื่อครบ กาหนดวาระแล้วจงึ ได้ไปเกิดในเดรัจฉานภมู ิ 500 ชาติ แล้วจงึ มารับโทษ ท่ีเหลือในนรกอเวจีต่ออีกห้าหมื่นปี จากนนั้ จงึ ไปเกิดเป็นคนพิการอย่เู ขต ชายแดน 500 ชาติ เช่นนีก้ ็ยงั ไม่หมดกรรม ยงั ต้องกลบั มารับโทษใน นรกอเวจีตอ่ อีกหม่ืนปี แล้วจงึ ได้ไปเกิดเป็นคนพกิ ารอยเู่ ขตชายแดน ชิวเซงิ : ที่กลา่ วมานีแ้ สดงวา่ เม่ือได้ละเมดิ ความผดิ บาปลงไปแล้ว ก็ จะต้องรับผลกรรมเช่นนีไ้ ม่สามารถท่ีจะหลุดพ้นได้ ไม่มีโอกาสที่จะหลีก หนีออกมาจากความทกุ ข์นนั้ ตลอดไปตราบชว่ั นริ ันดร์ใชห่ รือไม่? ผ้อู าวโุ ส : ไมใ่ ชเ่ ชน่ นนั้ หรอกทา่ น! ถ้าหากสามารถสานกึ ในความผิด บาปของตัวเองอย่างสุดซึง้ แล้วสารภาพความผิดบาปต่อหน้าองค์พระ พุทธะ จะต้องใช้จิตท่ีมีความศรัทธาและจริงใจท่ีสุดมาสานึกขอขมา ความผิด นบั จากนีแ้ ละตลอดไปจะไม่ล่วงละเมิดทาความผิดซา้ อีก ถ้า หากสามารถใช้ จิตที่มีความศรั ทธาจริ งใจอย่างถึงท่ีสุดมาสานึกขอขมา กรรมแก้ไขความผิดบาป อีกทงั้ รู้จกั บาเพ็ญปฏิบตั ิธรรม รู้จกั ศึกษาพทุ ธ ธรรม รู้จกั ยงั ประโยชน์สุขให้แก่เวไนย์ทว่ั หล้าทงั้ สิบทิศอย่างกว้างขวาง เชน่ นีจ้ งึ จะสามารถสลายกรรมหนกั ได้ ใน “กษิตคิ รรภ์โพธิสตั ว์มลู ปณิธาน สตู ร” ได้ชีแ้ นะเอาไว้อยา่ งชดั เจน สมควรท่ีจะปฏิบตั ติ าม พทุ ธะจีก้ ง : วนั นีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชิวเซงิ : ขอบคณุ ทา่ นผ้อู าวโุ สเมตตาชีแ้ นะ ~ 119 ~

ผ้อู าวโุ ส : เป็นส่ิงที่เราสมควรทาอย่แู ล้ว น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและ ทา่ นผ้รู ับสนองเทวราชโองการ พทุ ธะจีก้ ง : เอาล่ะ! วนั นีพ้ อเทา่ นี ้ พวกเรากลบั ถึงสานกั ก่งเหิงถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 120 ~

ตอนที่ 16 ใช้ศาสนาลอ่ ลว่ งกาม เหตใุ ห้ตกอเวจี พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ ศาสนากลอ่ มเกลาคน มีความสาคญั ยิ่ง บาเพ็ญจริงฉดุ ชว่ ยคน กายวสิ ทุ ธิ์ดจุ หยกใส สงฆ์ปลอมใฝ่กามา หลอกคนวา่ ธรรมะไซร้ จมลงอเวจีไป ไมถ่ ้วนครัง้ นบั เกิดตาย พทุ ธะจีก้ ง : มองดโู ลกโลกีย์นี ้จิตใจคนชา่ งเคว้งคว้าง ใจธรรมร่อแร่ เต็มที ทกุ คนตา่ งก็เสพสขุ กอ่ นเป็นอนั ดบั แรก แต่กลบั ไม่บริการรับใช้ผ้อู ่ืน ก่อนเป็นสาคญั พึงรู้ว่าการบริการรับใช้ผู้อื่นคือจุดม่งุ หมายของชีวิต มี เพียงการบริการรับใช้สงั คม สงั คมจึงสามารถบงั เกิดความสขุ และความ ปรองดอง ชาวประชาจึงมีความแข็งแรงทางด้านจิตใจ แก่นแท้ของ ศาสนาอย่ทู ่ีการเปิดปัญญาให้ผู้ท่ีลมุ่ หลงได้เกิดความต่ืนแจ้ง กล่อมเกลา คนเขลาหลงให้เกิดปัญญา ดงั นนั้ พลงั แห่งการกล่อมเกลาสง่ั สอนจึงเป็น สิ่งที่ไม่อาจมองข้ามได้เลย ศาสนิกชนอาศยั พทุ ธะอริยเจ้าเป็นแบบอย่าง ที่ดีในการเจริญรอยปฏิบตั ิตาม อาศยั พระโอวาทที่เทพเซียนชีแ้ นะรวมทงั้ พระสูตรคัมภีร์ และคติธรรมต่างๆที่บรรพอริ ยเจ้ าหลงเ หลือไว้ ให้ มาเป็ น บรรทดั ฐานในการกล่อมเกลาสง่ั สอน เร่ิมต้นจากตวั เองศกึ ษาจนตื่นแจ้ง ด้วยตวั เองแล้วเกิดความศรัทธาเช่ือมนั่ นาส่ิงท่ีตวั เองสมั ผสั รู้มาแบ่งปัน กับมหาชนทัง้ หลาย ดังนัน้ จึงมีศาสดา ปราชญ์เมธี พระธรรมาจารย์ ~ 121 ~

พระเถระ แตกแขนงออกมา แตท่ ว่าปัจจบุ นั นีศ้ าสนาตา่ งๆกลบั มีพวกคน ถ่อยสถุลปรากฏออกมาอย่เู สมอๆ การกระทาของคนชวั่ เพียงแค่ไม่กี่คน กลบั ทาให้ผ้ทู ี่บาเพ็ญปฏบิ ตั อิ ยา่ งแท้จริงตา่ งพลอยได้รับความเสื่อมเสียไป ด้วย โดยเฉพาะอยา่ งยิง่ เรื่องการลอ่ ลวงกามที่มีขา่ วเผยแพร่ออกมาอยไู่ ม่ ขาดสาย พงึ รู้ว่าผ้ทู ี่สวมจีวรพระจะต้องปฏิบตั ิกิจของพทุ ธะ ดารงตนอยู่ ในเพศสมณะ อนั ดบั แรกต้องรักษาศีล หากไม่ประครองรักษาศีลวินยั ให้ สะอาดอยา่ งเคร่งครัด แตก่ ลบั ทาเรื่องที่ชว่ั ช้า นน่ั ไมใ่ ชศ่ ษิ ย์สาวกของพระ พทุ ธองค์ แตน่ น่ั เป็นสมนุ ของมาร ชาวโลกจะต้องรู้เอาไว้ว่าการอาศยั ช่ือ ของธรรมะไปล่อลวงกามก็คือการปลูกเหตุแห่งอเวจี เมล็ดพันธ์อัน ปราศจากความเบาบางแห่งทกุ ข์ จะไม่ระวงั หรือ! ระวงั ไว้เถอะ! ศิษย์ เราจงออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (ลมหนาวพัดจู่โจมระหว่างทาง มีหมอกบางๆเหมือนอยู่ ทา่ มกลางภเู ขาสงู ตอนนีร้ ู้สกึ คล้ายกบั ตวั เองเข้ามาในดินแดนแห่งความ ฝัน ทันใดนนั้ เบือ้ งหน้าก็บงั เกิดแสงสว่าง ปรากฏอาคารส่ิงปลกู สร้างดู คล้ายปราสาทราชวงั ) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้ารีบตามมาเร็ว (ภายในตาหนกั มีขนุ พลสอง ทา่ นเดนิ ออกมาในทนั ใด) ขนุ พล : เบือ้ งหน้านีค้ ือทา่ นพทุ ธะจีก้ งใชห่ รือไม?่ ~ 122 ~

พทุ ธะจีก้ ง : เราคือจีเ้ตียน นาพาพ่กู นั ทรงมาทอ่ งเที่ยวเพ่ือประพนั ธ์ หนงั สือ ขนุ พล : ขอเชญิ ด้านในครับ นายทะเบยี นคอยทา่ นอยนู่ านแล้ว ชิวเซงิ : (ภายในตาหนกั ตกแต่งอยา่ งสง่างามอลงั การ สร้างจากเงิน และทองคาบริสทุ ธิ์ เบือ้ งหน้ามีชายฉกรรจ์คนหนง่ึ อายปุ ระมาณ 30-40 ปี พร้อมด้วยผ้เู ฒา่ ทา่ นหนงึ่ นงั่ อยเู่ บือ้ งลา่ ง) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้ารีบคารวะนายทะเบยี นเร็ว ชิวเซงิ : คารวะทา่ นนายทะเบยี น นายทะเบียน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพธิ ี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพิธี ผ้นู ีใ้ ช่ “ชวิ อาถ”ู หรือไม?่ นายทะเบยี น : ใชค่ รับ ผ้นู ีก้ ็คือชิวอาถู ชิวเซิง : สวสั ดีครับคุณลุง ลกู ของท่านท่ีอยู่บนโลกมนษุ ย์ ซึง่ ก็คือ ศิษย์พี่ชิวผ้รู ่วมบาเพ็ญของสานกั เราได้ฝากฝังให้ผ้นู ้อยมาเยี่ยมเยียนท่าน เป็นกรณีพิเศษ แต่สีหน้าของทา่ นดคู ล้ายกบั ว่ามีทงั้ ความยินดีและความ กลดั กล้มุ ระคนกนั ไมท่ ราบวา่ เป็นเพราะเหตใุ ด? ชิวอาถู : ฉันดีใจที่คนในครอบครัวของฉันที่อย่บู นโลกมนุษย์กราบ วอนขอให้ ฉันสามารถได้ รั บก ารยกระดับเข้ า ไปเป็ นผ้ ูบาเพ็ญในสถาน บาเพญ็ จิตญาณ“ฟา้ ไพศาล แพรแถบสีมว่ ง” ตงั้ ใจบาเพ็ญฝึกฝนพทุ ธธรรม ~ 123 ~

แต่ที่ฉนั กลดั กล้มุ ก็เพราะตลอดชีวิตฉนั ไม่เคยศรัทธาในพทุ ธธรรม ไม่เคย ศกึ ษาพทุ ธธรรม ดงั นนั้ จงึ มีทงั้ ความกลดั กล้มุ และความยนิ ดีปะปนกนั ชิวเซิง : ท่านผ้เู ฒ่าสบายใจเถอะ เมื่อไปถึงที่นน่ั แล้วก็จะมีอาจารย์ เซยี นมาสอนให้ ตอนนีข้ อให้ทา่ นปลอ่ ยวางทกุ อยา่ งลง ชวิ อาถู : ขอบคณุ ท่ีให้กาลงั ใจ ชิวเซิง : จริงสิ! นบั ตงั้ แต่ตอนท่ีท่านตายจนถึงตอนนี ้ มีความรู้สึก อยา่ งไรบ้าง? ชิวเซงิ : ตอนที่ฉนั กาลงั จะตาย ในใจมีแต่ความหวาดกลวั จิตใจไม่ สงบ จนกระทงั่ วิญญาณออกจากร่างมาอย่ทู ี่นรก หลงั จากสอบสวนคดี ในศาลจงึ รู้วา่ ลกู ของฉนั ท่ีอยู่บนโลกมนษุ ย์ฉดุ ชว่ ยให้ฉนั สามารถได้รับการ ยกระดบั ตอนนีจ้ ติ ใจของฉนั สงบลงแล้ว พทุ ธะจีก้ ง : เราควรจะไปเที่ยวนรกอเวจีกนั ได้แล้วนะ ชิวเซงิ : ยงั มีข้อสงสยั อีกนิดหนอ่ ย ขอความกรุณาทา่ นนายทะเบียน ช่วยไขข้อสงสยั ให้ด้วยครับ หลงั จากท่ีคนตายแล้ว ร่างกายแข็งท่ือ แต่ ทาไมผ่านไปหลายวนั หลงั จากที่ช่วยสวดพทุ ธนามให้แก่ผ้ตู าย ศพท่ีแข็ง ท่ือนนั้ ก็สามารถออ่ นนิ่มลงได้? นายทะเบียน : หลงั จากที่คนตายแล้ว ตวั จะแข็ง นน่ั ก็เพราะมีความ ยดึ ติดหวาดกลวั ทาให้จิตใจเกิดความไมส่ งบ เมื่อชว่ ยสวดพทุ ธนามให้แก่ ~ 124 ~

ผู้ตาย วิญญาณของผู้ตายก็จะค่อยๆใสสะอาด ดังนัน้ จิตใจจึงสงบลง สามารถปลอ่ ยวางความยดึ ตดิ ทาให้สภาพศพออ่ นนมิ่ ชวิ เซงิ : อยา่ งนีใ้ ชห่ รือไมว่ า่ วิญญาณสามารถได้ไปเกิดยงั แดนวสิ ทุ ธิ ภมู แิ ล้ว? นายทะเบียน : ก็ยงั ไมแ่ นว่ า่ จะเป็นเชน่ นนั้ ! ถ้าหากบญุ -บาปท่ีทาไว้ ตอนสมยั ท่ีมีชีวติ อยนู่ ามาหกั ลบกนั แล้ว มีบญุ เหลือมากพอที่จะได้รับการ ยกระดบั รับตาแหน่งเป็นเทพหรือพระภมู ิเจ้าที่บนโลกมนุษย์ หลงั จากที่ ตายแล้วก็สามารถไปยงั หนว่ ยงานท่ีดแู ลรับผิดชอบโดยตรง ถ้าหากตอนที่ มีชีวติ อยไู่ มเ่ ชื่อในเรื่องเหตตุ ้นผลกรรม ไมเ่ ช่ือเร่ืองบญุ -บาป เม่ือตายแล้ว ก็จะต้องมารับการไต่สวนคดีในนรกภูมิ ถ้ าไม่มีความผิดบาปอะไร มากมายก็สามารถที่จะได้ไปเกิดใหม่ตามเหตุปัจจัยท่ีได้สร้ างไว้ หรือ อาจจะปล่อยให้เป็นวิญญาณอิสระอยู่ในโลกมนุษย์หรือยมโลก แต่ทงั้ นี ้ อายุขยั ต้องยังไม่หมดถึงจะสามารถได้รับสิทธิ์นี ้ ถ้าหักลบกันแล้วบุญ- บาปพอๆกันก็ให้เข้าไปอยู่ในเขตแดนสามัญชนในยมโลก หรืออาจจะ อาศยั ปณิธานไปเกิดใหม่ในครอบครัวสามัญชนบนโลกมนุษย์ และถ้า หากเป็นผ้ทู ี่มีบญุ กศุ ลมากพอที่จะได้ขนึ ้ สวรรค์ แตญ่ าติบนโลกมนษุ ย์กลบั มีการฆ่าสัตว์มาเซ่นไหว้ดวงวิญญาณ หรือฆ่าสตั ว์เพ่ือเป็นอาหารเลีย้ ง แขก ผู้ตายก็จะต้องลงนรกเพื่อรับการไต่สวนคดี หากตรวจสอบอย่าง ละเอียดแล้ วไม่ใช่เจตนารมณ์ ของผ้ ูตาย ในสมัยท่ียังมีชีวิตอยู่ก็จะได้ ขึน้ สวรรค์โดยใช้ทางสามแพร่ง ~ 125 ~

ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทา่ นนายทะเบยี นท่ีชีแ้ นะ (ศิษย์-อาจารย์ทงั้ สองเดินทางต่อ จนกระท่งั มาถึงสถานที่ๆคุ้นเคย เซยี นกวนและขนุ พลเดนิ เข้ามา) เซียนกวน : คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซียนกวนถ่อมตนแล้ว ชิวเซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ไมต่ ้องมากพิธี เชญิ ด้านในเถอะ ชิวเซิง : (เบือ้ งหน้ามีคนจานวนหนึ่งกาลังถูกยักษ์เฆี่ยนตีด้วยแส้ บ้างถูกทุบตีด้วยเสาเข็ม บ้างถูกเสียบด้วยกระบองง่าม ยังเห็นอินทรี เหล็กกนิ หแู ละตาของพวกเขา หมาทองแดงกดั ตบั และปอดของพวกเขา งู เหล็กพันรัดคอของพวกเขา บ้างชอนไชเข้าไปในตาแล้วออกมาทางตา บ้างชอนไชเข้าไปในปากแล้วออกมาทางหู จากนนั้ จงึ พลิกตวั แล้วชอนไช เข้าไปในอวยั วะเพศ ชอนไชทะลุขึน้ ไปกินสมองของพวกเขา ทาให้อด ไม่ได้ท่ีจะรู้สึกเวทนาสงสาร) ท่านเซียนกวนครับ คนเหล่านีท้ าบาปอะไร ถงึ ต้องรับโทษเชน่ นี?้ เซียนกวน : คนเหล่านีต้ อนที่มีชีวิตอยู่แอบอ้างช่ือของศาสนา หลอกลวงคนไปข่มขืนอย่างโหดร้ ายทารุณจนสาเร็จความใคร่ เป็นการ ทาลายช่ือเสียงความนา่ เช่ือถือของศาสนา ทาลายความศรัทธาอนั ถกู ต้อง ทา่ นลองดสู ิวา่ พวกเขาเหลา่ นีท้ งั้ หมดเป็นใครบ้าง? ~ 126 ~

ชิวเซิง : (สงบจิตแล้วตงั้ ใจมอง) ท่ีแท้มีทงั้ พระสงฆ์ แม่ชี นกั พรต ร่างทรง ผ้เู ผยแพร่คาสอน รวมทงั้ บุคคลระดบั ชนั้ ผ้นู าในองค์กรและคน อื่นๆที่นา่ จะเป็นบคุ ลระดบั กลางและระดบั ลา่ งในองค์กร เซียนกวน : ไม่ผิด! คนเหล่านีท้ ัง้ หมดคือคนท่ีแอบอ้างช่ือของ ศาสนาไปทาเรื่องที่ผิดประเวณี (ชีม้ ือไปที่ขุนพลซึ่งกาลังนาตัวชายวัย กลางคนๆหนงึ่ เข้ามา) ชิวเซิง : ไม่ทราบว่าท่านทาบาปกรรมไว้อย่างไร? แล้วตอนที่มีชีวิต อยทู่ าอาชีพอะไร? วิญญาณบาป : ฉนั แซ่ไช่ เป็นปรมาจารย์ในยคุ สมยั หนงึ่ เพราะว่า ฉนั มีนิสยั ชอบหมกมนุ่ ในเรื่องกาม เฝา้ ครุ่นคิดแต่เร่ืองกาม แต่ก็ไม่ได้เสพ สม ฉนั เห็นในศาลเจ้ามีผ้หู ญิงเข้าๆออกๆเป็นประจา ในใจจงึ คิดวางแผน ฉนั ตดั สนิ ใจโกนหวั ตวั เองแล้วไปพกั อาศยั อยทู่ ี่วดั เพื่อหาโอกาส แต่พระใน วดั ไม่อนญุ าต ดงั นนั้ ฉันจึงหาคนกล่มุ หนงึ่ ที่มีเป้าหมายเหมือนกบั ฉันมา ฆ่าพระในวัดจนหมด แล้วติดตัง้ กลไกลภายในศาลเจ้าเล็กน้อย เมื่อมี ผ้หู ญิงเข้าไปในศาลเจ้าก็รอจงั หวะที่คนอ่ืนๆเผลอ ไม่มีใครสนใจ แล้วค่อย เปิดกลไกให้กับดักทางาน ทาให้ผู้หญิงตกลงไปในอุโมงค์ใต้ดินที่สร้ าง เอาไว้ แล้วพืน้ ก็กลับคืนสู่สภาพเดิมโดยที่ไม่มีใครรู้ วัดนีช้ ่ือว่า “วัดหง เหลียน” ภายหลงั วดั นีถ้ กู หงกทู าลาย ชิวเซิง : ท่ีแท้เป็นเช่นนีเ้ อง ควรรู้ว่าความช่ัวทงั้ ปวงกามตัณหามา เป็นอันดับหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแอบอ้างศาสนาไปทาเรื่องที่ผิด ~ 127 ~

ประเวณี สุดวิสัยท่ีจะช่วยเหลืออะไรได้ ตอนนีม้ ีเพียงใช้จิตที่มีความ เคารพศรัทธาจริงใจ ยินยอมรับการลงโทษ ท่ีเรียกว่า “สมคั รใจรับ สมคั ร ใจคืน” จาไว้นะอย่าลืม เราขอให้ท่านหลุดพ้นจากความทุกข์ในเร็ววัน สามารถขจดั กามตณั หาได้โดยเร็ว ทา่ นเซยี นกวนครับ แล้ววญิ ญาณบาป จะเป็นอยา่ งไรตอ่ ไปครับ? เซียนกวน : ต้องเกิดเป็นสัตว์ทะเลหน่ึงแสนปี วัวนม 500 ชาติ โสเภณี 500 ชาติ เป็นคนต่าต้อยอีก 500 ชาติ ชวิ เซงิ : แล้วจะหลดุ พ้นได้อยา่ งไร? เซียนกวน : หากสามารถสานึกขอขมากรรมด้วยจิตที่ศรัทธาจริงใจ ไมท่ าความผดิ ซา้ ก็สามารถลดโทษลง พ้นจากความทกุ ข์ได้รับความสขุ พทุ ธะจีก้ ง : กลบั กนั เถอะ เซียนกวน : น้อมสง่ พทุ ธะจีก้ งและทา่ นพกู่ นั ทรง ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซยี นกวนที่ชว่ ยอานวยความสะดวก พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั ก่งเหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 128 ~

ตอนท่ี 17 ลอ่ ลวงกามเด็กสาว ชว่ั ร้ายท่ีสดุ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ บนผวาเงา “มีด” (刀) ลา่ งหวีดหวนั่ “เคียวตะขอ” (乚) กลางคาวา่ “เซอ่ ” (色) นีห้ นอ “ตะวนั ” (日) ล้ม กลวั สนั่ พลนั เปิดตามองรู้บาเพ็ญ เพง่ พินจิ รูปลกั ษณ์นน่ั เข้าสคู่ วามวา่ งนนั้ ขจดั ความฟงุ้ ซา่ นไป (*ข้อมลู เพิ่มเติม คาวา่ “เซอ่ ” (色-เซ่อ) แปลวา่ รูป กาม สี ฯลฯ ใน โคลงบทนีผ้ ้แู ปลไม่แนใ่ จว่าหมายถงึ “รูป” หรือ “กาม” กนั แน่ ผ้แู ปลจงึ เลือกท่ี จะไมแ่ ปลออกมา คาว่า “เซอ่ ” (色) ด้านบนมี “มีด” ปักอย่หู นึง่ เลม่ (刀-เตา แปลว่า มีด) ด้านลา่ งมีลกั ษณะโค้งงอเป็นตะขอ (乚) ตรงกลางมี “ตะวนั ” นอนคว่าอยู่ (日-ยื่อ แปลว่า ตะวนั ) สามอย่างประกอบกนั เป็นคาว่า “เซ่อ” (色) ซง่ึ มคี วามหมายวา่ “รูป” หรือ “กาม” ) พุทธะจีก้ ง : รูปก็คือความว่าง ความว่างก็คือรูป รูปไม่ต่างจาก ความว่าง ความว่างก็ไม่ต่างไปจากรูป นบั ตงั้ แต่อดีตโบราณมา ความ งามของสตรีทาให้ผู้คนลุ่มหลง ทาให้คนเกิดความรู้เห็นท่ีคลาดเคล่ือน ผดิ เพีย้ นจากความเป็นจริง ไมม่ ีใครท่ีจะเข้าใจถงึ หลกั สจั ธรรมของรูปและ ความว่าง กลับยิ่งถลาลึกเข้าไปในกามตัณหา คิดว่าเป็นความสุขเสรี ใครเลยจะรู้ว่าเป็นบาปมหนั ต์ ทาให้ช่วงเวลาแห่งความผาสกุ หมดสิน้ ไป เปลี่ยนเป็นโรคภยั ไข้เจ็บคอยรุมเร้ า ทุกข์ทรมานจนพูดไม่ออก ญาติพี่ ~ 129 ~

น้องก็ไม่มาสนใจไยดี เพื่อนๆก็พากนั หนีห่าง แล้วอย่างนีจ้ ะหาทกุ ข์มาใส่ ตวั เองไปทาไม! มีบางคนคิดว่าตวั เองสุขภาพร่างกายแข็งแรงดีจึงเข้าๆ ออกๆสถานเริงรมย์อยู่เสมอๆ และมักจะล่อลวงเด็กสาวท่ียังไม่รู้ ประสีประสาไปสนองตณั หาของตวั เองบ่อยๆ ควรรู้ว่าเหนือศีรษะขึน้ ไป สามฟุตมีสิ่งศกั ด์ิสิทธิ์สถิตอยู่ บาปกรรมทงั้ ปวงไม่ใช่ว่าจะไม่คืนสนอง เพียงแต่เวลามนั ยงั มาไม่ถึง ฟ้าเบือ้ งบนเมตตาให้ทกุ คนท่ีทาผิดมีโอกาส ได้สานึกขอขมากรรมแก้ไขความผิดบาปและไม่ทาผิดซา้ แต่ก็ไม่มีใครไป สานึกขอขมากรรมแก้ไขความผิด ด้วยเหตุนีฟ้ ้าดินจึงร้ องคารามบ่อยๆ ภยั พิบัติต่างๆทงั้ ภัยจากนา้ มือของมนษุ ย์และภยั จากธรรมชาติ ไม่ว่าจะ เป็นนา้ ไฟ แผ่นดินไหว ฟ้าผ่า และอื่นๆ ล้วนเป็นสญั ญาณเตือนจากฟ้า เบือ้ งบน ฟา้ เบือ้ งบนเมตตาสงสาร ไมอ่ าจทนได้ท่ีเวไนย์จะต้องถกู ทาลาย จนพินาศ ดงั นนั้ จงึ สง่ สญั ญาณเตือนรูปแบบตา่ งๆครัง้ แล้วครัง้ เล่า หวงั วา่ ชาวโลกจะสานกึ ผดิ ละบาปบาเพ็ญบญุ แตผ่ ้เู ตือนก็เตือนไป สว่ นผ้ทู ี่ทา บาปก็ยงั ทาบาปอย่ตู อ่ ไป จนกระทงั่ ทาให้ส่ีฤดกู าลไม่เป็นไปตามฤดกู าล ส่วนแปดเทศกาลก็คล้ายกับว่าจะปรากฏออกมาได้ไม่ชัดเจน และใน บรรดาความผิดบาปทัง้ ปวงท่ีมนุษย์สร้ างขึน้ ส่วนใหญ่คือบาปกรรมใน เร่ืองของกาม มองดูสหโลกธาตุใบนีช้ ่างเต็มไปด้วยกระแสนิยมในเรื่อง กามตณั หาราคะ ถึงแม้จะบอกว่ายคุ สมยั ได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว แต่น่ัน กลบั กลายเป็นเหตผุ ลท่ีทาให้แตล่ ะคนนามาใช้เป็นข้ออ้างให้ตวั เองทาเร่ือง ชั่วช้าลามก หากไม่รู้จักสานึกขอขมากรรมแก้ไขความผิดแล้วหันมา ~ 130 ~

บาเพ็ญบญุ เม่ือสิน้ อายขุ ยั แล้วก็ยากที่จะหลบหนีจากนรกอเวจีได้ ศิษย์ เรา วิญญาณเจ้าจงออกมา ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : นง่ั บลั ลงั ก์บวั ให้ดี ชิวเซิง : (ระหว่างทางมีลมเย็นพัดมาช้าๆ ลมนีไ้ ม่หนาวท่ิมแทง กระดกู เหมือนกบั ลมหนาวครัง้ กอ่ นๆ เบือ้ งหน้าคือ “ห้องพกั ”) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา! ไหนๆพวกเราก็มาถึงห้องพกั แล้ว ลองเข้าไป เยี่ยมชมดซู กั หนอ่ ยก็แล้วกนั ชิวเซงิ : เป็นความคดิ ท่ีไมเ่ ลวครับ พทุ ธะจีก้ ง : (นาพาชิวเซงิ เข้าไปในห้องพกั ) ศิษย์เรา! ช่างประจวบ เหมาะจริงๆ พระกษิติครรภ์โพธิสตั ว์มาท่ีนี่พอดี รีบเข้าไปคารวะเร็ว ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะพระกษิติครรภ์โพธิสตั ว์ พระโพธิสตั ว์ : เมธีไมต่ ้องมากพธิ ี พทุ ธะจีก้ งก็ไมต่ ้องเกรงใจ ชวิ เซงิ : พระโพธิสตั ว์ ทา่ นสบายดไี หมครับ? พระโพธิสตั ว์ : เราสบายดี เธอละ่ สบายดไี หม? ชิวเซงิ : ด้วยบารมีของพระโพธิสตั ว์ ผ้นู ้อยสบายดีครับ จริงสิครับ! ผ้นู ้อยมกั จะได้ยินคาว่า “ห้องพกั ของเทียนเต้า” อย่บู ่อยๆ แต่ทาไมถึงไม่ เคยได้ยินวา่ มีห้องพกั ของศาสนาอื่นๆบ้างเลยละ่ ครับ? ~ 131 ~

พระโพธิสตั ว์ : เพราะน่ีคือแรงปณิธานอนั ยิ่งใหญ่ของบรรพจารย์องค์ แรกที่ปกปักค้มุ ครอง จึงมี “ห้องพกั ของเทียนเต้า” เกิดขึน้ อีกทงั้ “เทียน เต้า” มีลาดับการสืบทอดชีพจรธรรม ทัง้ ยังประสบความสาเร็จในการ กล่อมเกลาสงั่ สอน ทาให้ผ้บู าเพ็ญธรรมของ “เทียนเต้า” ได้อาศยั ใบบญุ และสามารถพกั อยใู่ นห้องพกั นี ้ ชิวเซิง : ในเมื่อเป็นเช่นนี ้“หลวนเหมิน” ก็มีประวตั ิศาสตร์ในการสืบ ทอดชีพจรธรรมมาอยา่ งยาวนาน และยงั กล่อมเกลาสง่ั สอนอย่ไู ม่ขาด อีก ทงั้ ยงั มีสาขามากมาย แล้วอย่างนีจ้ ะมีห้องพกั เฉพาะของ “หลวนเหมิน” หรือไม?่ พระโพธิสัตว์ : หากพูดถึง “หลวนเหมิน” เม่ือผู้บาเพ็ญธรรมของ “หลวนเหมิน” ละกายสงั ขารกจ็ ะมีเทพของแตล่ ะสานกั ธรรมเป็นผ้นู าพาไป ที่สวรรค์ทกั ษิณ ดงั นนั้ จงึ ไมไ่ ด้จดั ตงั้ “ห้องพกั ของหลวนเหมนิ ” ขนึ ้ ชิวเซงิ : ถ้าหากผ้บู าเพ็ญของ“หลวนเหมิน”ไม่มีบญุ กศุ ลมากพอที่จะ ได้ขนึ ้ สวรรค์ หรือมีบาปกรรมท่ีต้องรับการไตส่ วนจะทาอยา่ งไรละ่ ครับ? พระโพธิสตั ว์ : ก็รอใน “ห้องพกั ของเทียนเต้า” ไง ชิวเซิง : ไม่มีห้องพกั พิเศษของ“หลวนเหมิน” แต่ต้องไปอาศยั พกั ที่ “ห้องพกั ของเทียนเต้า” เป็นเพราะอะไรกนั ครับ ทาไมไมจ่ ดั ตงั้ “ห้องพกั ของ หลวนเหมิน”? พระโพธิสตั ว์ : ถงึ แม้วา่ “หลวนเหมิน” จะมีสาขาอย่มู ากมาย แต่การ ปฏิบัติงานแบบประสานงานกันเป็นระบบกลับมีน้อย อีกทัง้ ไม่มีมหา ~ 132 ~

ปณิธานของบรรพจารย์มารองรับ กล่าวคือแบ่งเป็นสาขาใครสาขามัน น้อยนกั ท่ีจะติดต่อประสานงานกนั และสนบั สนุนช่วยเหลือส่งเสริมซึ่งกนั และกัน ส่วน “เทียนเต้า” นนั้ ถึงแม้จะแบ่งเป็นกลุ่มต่างๆมากมาย แต่ ระหวา่ งกลมุ่ ตา่ งๆและอาณาจกั รธรรมตา่ งๆกลบั มีการช่วยเหลือสง่ เสริมซง่ึ กนั และกนั อาจารย์บรรยายธรรมก็สง่ เสริมชว่ ยเหลือกนั และกนั เช่ือมโยง เป็นหนึ่งเดียวกัน มีการรวมกลุ่มสืบทอดองค์กร เพราะมีแรงปณิธาน รวมกนั จงึ เกิดเป็นพลงั ชิวเซิง : พระโพธิสัตว์ครับ ตามความคิดเห็นอนั ตืน้ เขินของผู้น้อย ผ้นู ้อยคิดว่า “หลวนเหมิน” ควรมีห้องพกั เฉพาะของ “หลวนเหมิน” เองถึง จะถกู พระโพธิสตั ว์ : งนั้ ต้องให้เราปรึกษากบั หน่วยงานที่เก่ียวข้องดูก่อน แล้วคอ่ ยพจิ ารณาใหมอ่ ีกครัง้ ชวิ เซงิ : กราบขอบคณุ พระโพธิสตั ว์ท่ีเหน็ ด้วยโดยนยั พทุ ธะจีก้ ง : พวกเราควรไปกนั ได้แล้วละ่ ชิวเซงิ : ผ้นู ้อยกราบลาพระโพธิสตั ว์ พระโพธิสตั ว์ : เมธีอาจารย์-ศษิ ย์เดินทางดีๆนะ ชิวเซิง : (เบือ้ งหน้าปรากฏแสงฟ้าผ่าขึน้ หลายครัง้ มีหลายคนถูก ฟ้าผ่า ทงั้ ตัวไหม้เกรียม มีกล่ินไหม้ของซากศพที่เหม็นมาก ตรงที่โดน ฟ้าผ่าค่อยๆมีหนอนแมลงวนั มากมายมารวมกนั ทาให้ใจคอรู้สกึ ห่อเหี่ยว ~ 133 ~

เห็นแต่หนอนแมลงวนั ดิน้ กนั ยวั้ เยีย้ ทงั้ ในตา ในปาก และไต่ไปทว่ั ร่างกาย ของพวกเขาเหล่านนั้ พาให้ใจเกิดความหวาดกลวั โดยไม่มีเหตผุ ล กลาง เวหามีนกตวั ใหญ่ตวั หนึ่งบินมา ดเู หมือนอีแร้งและก็ดเู หมือนนกเขา กรง เล็บเหมือนไก่ ตวั เหมือนผีเสือ้ หวั เหมือนแมว ปากเหมือนเหย่ียว ไม่รู้ว่า เป็นสตั ว์ประหลาดอะไร เจ้านกประหลาดนีไ้ มใ่ ช้ปากกินอาหาร แตก่ ลบั ใช้ หางทิง้ ส่ิงท่ีมีปากยาวๆคล้ายช้างออกมาดูดอวยั วะเพศของคนเหล่านนั้ แทน จากนนั้ ก็มีแกะสามตวั ร้องเหมือนววั เสียงแหบใช้เขาของมนั แทงไปที่ ร่างของคนบาปเหล่านนั้ ก้มหวั ดนั ร่างของคนเหล่านนั้ ให้กลิง้ ตกลงไปใน หลุมขนาดใหญ่ ไม่รู้ว่าก้นหลุมลึกแค่ไหนเพราะมีเปลวไฟปกคลุมอยู่ หนาแน่น แสงฟ้าแลบฟ้าผ่าเหมือนแสงไฟในดิสโก้เทคเป็นอย่างยิ่ง บน ปากหลุมมียักษ์กลุ่มหน่ึงใช้หอกง่ามแทงซา้ ไปท่ีร่างของคนเหล่านัน้ ตอนนีท้ ่านเซียนกวนมาถึงแล้ว) ท่านเซียนกวนครับ คนเหล่านีท้ าไมถึง เป็นแบบนี?้ เซียนกวน : คนเหลา่ นีต้ อนที่มีชีวติ อยลู่ ้วนเป็นผ้ทู ่ีประพฤติผดิ ในกาม ซา้ แล้วซา้ เลา่ ดงั นนั้ จงึ ต้องรับโทษเชน่ นี ้ ชวิ เซงิ : มนั คือเรื่องอะไรหรือครับถงึ ได้ลงโทษเชน่ นี?้ เซียนกวน : ลองสอบถามวิญญาณบาปดู (ขนุ พลทงั้ สองควบคมุ ตวั ชายฉกรรจ์อายปุ ระมาณ 30 ปีคนหนงึ่ เข้ามาแล้ว) ชิวเซงิ : เขานา่ สะอดิ สะเอียนนา่ ขยะแขยงอยา่ งนี ้ แล้วจะสมั ภาษณ์ เขาได้อยา่ งไรกนั ? ~ 134 ~

พทุ ธะจีก้ ง : เดี๋ยวอาจารย์ใช้อทิ ธิฤทธิ์ วญิ ญาณบาป : พวกทา่ นคือใครกนั ? ชิวเซิง : เราคือพกู่ นั ทรงแหง่ สานกั ก่งเหิงถงั ผ้รู ับเทวราชโองการจาก เง็กเซียนฮ่องเต้ให้มาท่องเที่ยวนรกอเวจี ตอนนีใ้ ห้เธอนาเรื่องที่ทาผิดไว้ ตอนสมยั ท่ียงั มีชีวิตอยเู่ ลา่ ออกมาให้ละเอียด วิญญาณบาป : ฉันแซ่เลี่ยว ตอนที่มีชีวิตอยู่เป็นเพราะครอบครัวมี อนั จะกินจึงมีนิสยั ขีเ้ กียจสนั หลงั ยาว ตลอดทงั้ วนั ไม่ได้ทางานอะไร และ มักจะไปเที่ยวที่สถานบันเทิงบ่อยๆ ไม่รู้ว่าตัง้ แต่เมื่อไหร่ท่ีแปดเปือ้ น กามตณั หาจนถลาลกึ เลยเถิดและไมส่ ามารถควบคมุ ตวั เองได้ นานวนั เข้า จู่ๆก็เกิดความคิดพิสดารขึน้ หลายครัง้ ท่ีเห็นพวกเด็กสาวออกมาเท่ียว สถานที่แบบนีแ้ ล้วเพลดิ เพลินจนลืมกลบั บ้าน ฉนั ก็มกั จะใช้คาพดู ท่ีหวาน ไพเราะ สวมเสือ้ ผ้าที่ดดู ีมีระดบั ใสท่ องหยองเคร่ืองประดบั เดินทางด้วย รถลีมซู ีนอนั โก้หรู ทาให้เด็กสาวตดิ กบั และจบลงด้วยการมีเพศสมั พนั ธ์กนั อยา่ งร่ืนเริง ตอ่ มาฉนั ก็ตายเพราะติดเชือ้ กามโรค ได้รับการลงโทษในนรก ขุมต่างๆจนกระท่ังมาถึงท่ีนี่ รับโทษทัณฑ์โดยไม่ได้หยุดพัก และยัง จะต้องรับโทษหนกั ยิ่งขนึ ้ ไปอีก อดไมไ่ ด้ที่จะร้องไห้ด้วยความโศกเศร้า ชิวเซิง : ตอนนีเ้ ธอจะต้องรู้จกั สานึกขอขมากรรมอย่างจริงใจ หมน่ั สวดท่องพุทธนามของพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์และพุทธนามของพระ โพธิสตั ว์กวนอิมบอ่ ยๆ ถงึ แม้ว่าร่างกายจะได้รับการลงโทษท่ีทกุ ข์ทรมาน ~ 135 ~

แต่ถ้าหากใจไม่ลืมพทุ ธนาม มีสมั มาสติตงั้ ใจระลึกสวดท่อง วนั หน่ึงใน อนาคตจะต้องสามารถหลดุ พ้นจากความทกุ ข์ได้ วิญญาณบาป : ขอบคุณท่ีแจ้งข่าวอันประเสริฐเช่นนี ้ ฉันจะจดจา เอาไว้ในใจ พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ เซยี นกวน : น้อมสง่ พทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี ชิวเซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซียนกวนท่ีชว่ ยอานวยความสะดวก พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 136 ~

ตอนท่ี 18 บงั คบั ให้คนเป็นโสเภณี ลงโทษด้วยเสาร้อน พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ ใช้คาหวานไพเราะลอ่ ลวงคน เสนาะล้นผกู อาฆาตก่อกรรมเข็ญ ลวงคนด้วยคาหวานหกู อ่ กรรมเวร สร้างกรรมเหตใุ ห้รับทกุ ข์เผาเพลิงไฟ บาปกรรมชวั่ ท่ีทาไว้ไมร่ ู้สกึ ไมส่ านกึ ขอขมาเปล่ียนแก้ไข โทษสงู สดุ *ในแดนนรกไซร้ ทกุ ข์ร่าไปต้องร้องไห้เศร้าโศกา (*โทษสงู สดุ ในนรกคือตกอเวจี) พุทธะจีก้ ง : ชาวโลกมกั จะชอบฟังคาหวานไพเราะ คิดว่าคาหวาน ไพเราะเป็นคาจริง เพราะคาหวานประโยคเดียวทาให้ตลอดชีวิตตกอย่ใู น ความล่มุ หลง เพราะคาหวานประโยคเดียวทาให้ กลายเป็นคนเลอะเลือน ไปตลอดชาติ ถงึ แม้วา่ บนโลกนีจ้ ะมีคนอย่มู ากมายหลายประเภท แตท่ ว่า ทกุ คนกลบั ชอบฟังคาพดู ที่ดีๆ โดยเฉพาะอย่างย่ิงคาพดู ท่ีประจบประแจง คิดว่าคนที่พูดจาประจบประแจงก็คือคนที่รู้ใจ แต่ในคาหวานไพเราะนนั้ มกั จะแฝงไว้ด้วยกบั ดกั หลมุ พรางมากมาย เมื่อตกหลมุ พรางไปแล้วก็ยาก ที่จะสามารถหลดุ ออกมาได้ ต้องเสียใจไปตลอดชีวิต เมื่อ 18 ปีก่อน ที่ ภาคกลางของไต้หวันมีชายคนหนึ่งแซ่สวี นายสวีคนนีต้ ลอดชีวิตชอบ เที่ยวหาความสาราญ มกั จะเข้าๆออกๆสถานบนั เทิงอยบู่ ่อยๆ คนๆนีไ้ ม่ มีความสามารถอะไรซกั อย่าง เก่งแต่พดู คาหวาน มีคนจานวนไม่น้อยที่ ถกู นายสวีหลอก มีอย่วู นั หนงึ่ นายสวีเดินเตร็ดเตร่จนกระทง่ั ไปถึงดิสโก้ ~ 137 ~

เทคแหง่ หนงึ่ และได้พบกบั เด็กสาวแซส่ ว่ี นายสวีเห็นวา่ เด็กสาวแซส่ วี่มีรูป โฉมท่ีงดงามมากจงึ เข้าไปพดู คยุ สนทนา ใช้ความสามารถในการพดู พดู จนคนฟังเคลิบเคลิม้ วนั นนั้ นายสวีได้เชิญเด็กสาวแซ่สวี่ไปท่ีห้องพกั ใช้ วาทศิลป์ ล่อลวงกามของเด็กสาว ต่อมาวนั หนึ่งนายสวีกบั เด็กสาวแซ่สว่ี ไปสถานบันเทิงด้วยกัน ท่ีแท้นายสวีเอาเด็กสาวแซ่สวี่ไปขาย ตอนนัน้ นายสวีถือเงินออกมาก้อนหน่ึงแล้วเรียกให้ เด็กสาวแซ่สวี่ไปช่วยนบั เงิน เมื่อเห็นวา่ จานวนเงนิ ถกู ต้องไมผ่ ดิ พลาดก็บอกกบั เด็กสาวแซส่ ว่ีวา่ “รออยู่ ที่น่ีนะ เด๋ียวฉนั จะออกไปทาธุระก่อน” คิดไม่ถงึ ! จากนนั้ เป็นต้นมานาย สวีก็ไม่กลบั ไปเหยียบท่ีนนั่ อีกเลย น่าสงสารเด็กสาวแซส่ วี่ ถกู เขาหลอก มาขายแล้วยงั ช่วยเขานบั เงนิ อกี ตวั เองกลบั ไมร่ ู้เลยวา่ มนั เกิดเรื่องอะไรขนึ ้ ตัง้ แต่นัน้ มาชีวิตและร่างกายของเด็กสาวแซ่สวี่ก็ผ่านไปอย่างเจ็บปวด ทรมานกายใจเป็นที่สุด เพียงเพราะถูกคาพูดที่หวานหูหลอกลวงไป ชวั่ ขณะ ทาให้ตวั เองต้องตกอบั กลายเป็นหญิงโสเภณี มีชีวิตที่น่าอนาถ แล้วจะไม่ให้รู้สึกเศร้ าเสียใจได้อย่าง! พูดถึงนายสวี หลังจากที่นาเงิน กลบั ไปแล้ว ก็ใช้ชีวิตเสพสขุ อย่ชู ่วงเวลาหนงึ่ ทงั้ กิน ด่ืม เท่ียวโสเภณี เล่น การพนนั สดุ ท้ายก็ติดเชือ้ กามโรค ถึงแม้ว่าจะไปหาหมอแต่ก็ไม่สามารถ เยียวยารักษาได้ ร่างกายเน่าเฟะ จบชีวิตลงอย่างน่าอนาถ คดีนีน้ รก ตัดสินให้ลงโทษด้วยเสาร้ อน ภูเขามีด ผลกรรมท่ีตอบสนองนัน้ ไม่มี คลาดเคลื่อนแม้แต่น้อย เอาล่ะ! ศิษย์เรา วิญญาณเจ้าจงออกมาจาก ร่างได้แล้ว ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ ~ 138 ~

พทุ ธะจีก้ ง : รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซงิ : ระหวา่ งทางมีลมเย็นพดั มาเบาๆ ในหยู งั คงได้ยินเสียงร่าไห้ เหมือนเดิมไม่ขาด ทาให้เกิดความเศร้าใจ เห็นแสงสว่างเพียงเล็กน้อย เด๋ียวก็มืดเด๋ียวก็สวา่ ง พืน้ ดินอยเู่ บือ้ งหน้าแล้ว พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เรา เจ้าเข้าไปคารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พล ทงั้ สองสิ ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพธิ ี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง ชิวเซิง : (ทนั ใดนนั้ ก็ได้ยินเสียงหวั เราะเหมือนคนเสียสติ คล้ายกับ กาลงั หวั เราะแต่ก็เหมือนกับกาลังร้ องไห้ ทาให้รู้สึกหวาดผวา ที่แท้มีคน กล่มุ หนึ่งถูกยกั ษ์ใช้หอกง่ามจีส้ กดั จดุ หัวเราะเอาไว้ จึงหวั เราะออกมาไม่ หยุด และไม่สามารถที่จะหยุดหัวเราะได้ เห็นถึงความน่ากลัวของจุด หวั เราะ มีบางคนหัวเราะจนนา้ ลายฟูมปาก บางคนหัวเราะจนกระอัก เลือด บางคนหวั เราะจนอาเจียนเอานา้ ยอ่ ยในกระเพาะและลาไส้ออกมา บางคนก็เข้าไปกินส่ิงที่คนอ่ืนอาเจียนออกมา เห็นแล้วทาให้คลื่นไส้ มอง ไปอีกด้านหน่ึงดูเหมือนมีคนกาลังเต้นอยู่ ทันใดนัน้ พืน้ ก็ค่อยๆแดงขึน้ แล้วคนที่กาลงั เต้นอยกู่ ็ใช้ขาทงั้ สองข้างกระโดดไมห่ ยดุ และย่ิงกระโดดไว ขึน้ ไวขึน้ สภาพชุลมนุ ว่นุ วายเหมือนเป็ดที่หนีการไล่ฆ่า พืน้ ย่ิงแดงขึน้ ๆ จนเท้าของคนที่เต้นเกิดตุ่มพุพองขนาดใหญ่ คนท่ีเท้าไหม้ไปแล้วก็มี จานวนไม่น้อย สดุ ท้ายร่างกายของแต่ละคนก็ทนไมไ่ หว ล้มลงไปนอนกบั ~ 139 ~

พืน้ เนือ้ หนงั ละลายเหนียวติดพืน้ กลายเป็นคราบเลือดสกปรก ควนั สีฟ้า ฟงุ้ กระจายออกไป เหม็นไหม้ไปทว่ั กระดกู กลายเป็นเถ้าธุลีด้วยอณุ หภมู ิ ความร้อนสงู และระเหยกลายเป็นไอลอยเข้าไปในสระบวั แล้วหยดลงใน กระโถน จากนนั้ ก็กลายร่างเป็นคนแล้วถกู ยกั ษ์ควบคมุ ตวั อีกครัง้ พวก เขาถกู ยกั ษ์ตบด้วยฝ่ามือ ถกู หอกง่ามและกระบองทบุ ตีที่หวั ใจ ทนั ใดนนั้ ก็มีอินทรีเหล็กหลายตวั พ่นเปลวไฟออกมาใส่ทกุ คน ทาให้ขนและผมไหม้ เกรียมหมด แล้วอินทรีเหล็กก็แย่งกนั จิกกินลกู ตาของพวกเขาเป็นอาหาร ยงั มีหมาทองแดงตวั หน่ึง เล็บและฟันของมนั คมมาก มนั กระโจนเข้าใส่ ร่างของคนเหลา่ นนั้ ตะกยุ ตะกายอยา่ งบ้าคลงั่ แล้วกดั หจู นขาด จากนนั้ ก็ มีงหู ินตวั ยาวเข้ามาพนั รัดตวั เด๋ียวก็กดั มือและเท้า เด๋ียวก็ชอนไชเข้าไป ในตา ปาก จมกู หู ได้ยินแต่เสียงกรีดร้องจนแสบแก้วหเู ป็นระยะๆ ใน ท่ีสุดก็สะอึกสะอืน้ เป็นเสียงแหบต่า ร้ องไห้จนเสียงแหบแห้ง ถึงตอนนี ้ นกั โทษเหล่านนั้ ก็ถูกจัดการจนหมดแรงเป็นอัมพาต ไม่รู้จะทาอย่างไร! ชา่ งทกุ ข์ทรมาน!) เซียนกวน : คืนนีท้ า่ นเมธีจะสมั ภาษณ์ใครดี? ชิวเซิง : ท่านเซียนกวนโปรดชีแ้ นะ ไม่ทราบว่าคนเหล่านีท้ า บาปกรรมอะไรจงึ ถกู ลงโทษเชน่ นี?้ เซียนกวน : คนเหลา่ นีเ้มื่อตอนสมยั ที่มีชีวิตอยเู่ ป็นคนปากหวาน พดู คาอนั เป็นเทจ็ เหน็ การหลอกลวงคนอื่นเป็นความสขุ ล่อลวงผ้หู ญิงไปค้า กาม รายละเอียดตา่ งๆในนนั้ ใช้เวลามากกวา่ หนงึ่ กปั กย็ งั พดู ได้ไมห่ มด ~ 140 ~

ชิวเซงิ : ถ้าอย่างนนั้ นาคนที่อย่ตู รงกลางนนั่ มาสมั ภาษณ์ได้หรือไม่? (ทนั ใดนนั้ ขนุ พลทงั้ สองก็ควบคมุ ตวั วิญญาณบาปเข้ามา) ขนุ พล : เรียนทา่ นเซยี นกวน นาตวั วญิ ญาณบาปมาแล้วครับ เซียนกวน : ทา่ นเมธีเชิญสมั ภาษณ์ได้เตม็ ท่ี ชิวเซงิ : ท่านเป็นคนท่ีไหน? ตอนสมยั ที่มีชีวิตอยทู่ าอะไร? ทาไมถงึ ได้ตกนรกอเวจี? โปรดเลา่ ออกมาให้ชดั เจน วิญญาณบาป : ฉันแซ่จัง ชาติที่แล้ วเกิดในตระกูลที่ร่ ารวย เพราะว่าฉนั ถกู เลีย้ งอย่างตามใจมาตงั้ แต่เด็กจงึ มีนิสยั ขีเ้ กียจสนั หลงั ยาว รักความสบาย และเป็นเพราะวา่ ฉนั มีชีวติ ท่ีร่ารวยจงึ ติดนสิ ยั ชอบเสพกาม และมกั จะไปเที่ยวซ่องโสเภณีอยู่บ่อยๆ ฉันเป็นคนพูดเก่ง ทุกครัง้ ที่พูด อะไรไม่มีใครที่จะไม่คล้อยตาม ถึงแม้บางคนจะรู้อยู่แก่ใจว่าฉันเป็นคน ปากหวาน แตก่ ลบั ไมม่ ีใครสามารถปฏเิ สธต่อต้านได้ ฉนั มกั จะหลอกลวง เด็กสาวผู้ไม่รู้ประสีประสาให้ติดกับแล้วลักพาตัว อันดับแรกฉันจะ แสวงหาความสขุ ในกามจากเด็กสาวเหล่านนั้ ก่อน พอเบ่ือก็ขายเข้าซอ่ ง โสเภณี เป็นเพราะได้เด็กสาวเหล่านัน้ มาอย่างง่ายๆ นานวันเข้าก็ กลายเป็นพอ่ ค้าค้าผ้หู ญิง บงั คบั ผ้หู ญิงให้เป็นโสเภณี เพราะในบนั้ ปลาย ของชีวิตติดเชือ้ กามโรคเลยซีม้ ่องเทง่ หลงั จากที่ตายแล้ว พญายมตดั สิน ให้รับโทษในนรกฝ่ามือตบ นรกเจาะใจ นรกสาวไส้ นรกตดั แขนขา นรก รถบด และเพ่งิ มารับโทษท่ีน่ีเม่ือไมน่ านมานี ้ ~ 141 ~

ชวิ เซงิ : ตวั ทา่ นสกปรกไปหมดทงั้ ตวั หน้าตาน่าขยะแขยง ทา่ นควร จะตงั้ ใจสานึกขอขมากรรมอย่างจริงใจจงึ จะถกู ต้อง หากตอนสมยั ท่ียงั มี ชีวติ อยรู่ ู้จกั พทุ ธนามอยบู่ ้าง ควรระลกึ ถงึ พทุ ธนาม ตงั้ ใจสวดท่อง พทุ ธรังสี ก็จะปกปักค้มุ ครอง วิญญาณบาป : ฉันจะจดจาไว้ในใจและสานึกขอขมากรรมแก้ไข ความผิด หวังว่าชาวโลกจะไม่เจริญรอยตามแบบฉัน ที่นี่ทุกข์ทรมาน จริงๆ พทุ ธะจีก้ ง : ดกึ แล้วกลบั กนั เถอะ ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สองที่ชว่ ยเหลือ เซียนกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธีชิว พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 142 ~

ตอนที่ 19 มโนกรรมไมบ่ ริสทุ ธิ์ เกิดความวบิ ตั ิ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ มองสาวงามเกิดจิตลามกคดิ เลยเถิด มโนกรรมเกิด นานวนั บาปลกึ ถลา ผดิ จริยะอยา่ ได้คิดจติ ต้องจา ไมต่ กต่า สอู่ เวจี ทกุ ข์อนั ตรธาน พุทธะจีก้ ง : จิตใจของคนบนโลกโลกีย์นีไ้ ม่เหมือนเก่า ศีลธรรม จรรยาตกต่าเส่ือมทราม สูญเสียจารีตประเพณีโบราณอันดีงาม คนท่ี จิตใจร้ อนรุ่มด้วยเพลิงไฟแห่งกามตัณหามีอยู่ทว่ั ไปทว่ั ทุกๆที่ ไม่มีเวลา ไหนท่ีจะไมเ่ กิดความคดิ ลามก ทาให้รู้สกึ ทอดถอนใจเป็นอยา่ งยิ่ง ในที่สดุ โลกมนษุ ย์ก็กลายเป็นสรวงสวรรค์ของคนถ่อย ทาให้คนอกสนั่ ขวญั แขวน อย่ตู ลอดเวลา กลางวนั อย่อู ย่างหวาดกลวั กลางคืนก็อย่อู ย่างหวาดผวา ไม่ได้อยู่อย่างสงบสุข แล้วจะไม่ทาให้คนรู้สึกเศร้ าใจได้อย่างไร คน มากมายเม่ือเห็นสาวงามก็เหลียวมองอย่างตงั้ อกตงั้ ใจ โดยเฉพาะอย่าง ย่ิงภายในใจเกิดความคิดลามกร้อนรุ่มด้วยไฟแหง่ ตณั หาราคะ เพียงเท่านี ้ ก็ถือว่าผิดศีลข้อท่ีสามกาเมสุมิจฉาจารในศาสนาพุทธแล้ว ท่ีเรียกว่า “ผิดจริยะไม่คิด” เพราะตามองรูป รูปเข้าสจู่ ิตใจ เมื่อปลกู ฝังเข้าไปในจิต ใต้สานึกก็จะทาให้เกิดความคิดลามกผดุ ขึน้ มาบ่อยๆ หากเป็นเพียงแค่ ความคิดก็ต้องลงโทษตามความผิดโทษฐานละเมิดศีลกาเมระดบั ที่หน่ึง ถ้าหากใช้กายไปทาเร่ืองท่ีผิดประเวณีอีก ก็เพ่ิมโทษเป็นระดบั ที่สอง หาก ใช้กาลงั คุกคามบงั คบั ข่มขืน ใช้ความรุนแรงระบายความใคร่ ก็เพิ่มโทษ เป็นความผิดระดบั ท่ีสาม ดงั นนั้ จะเห็นได้ว่าบาปกรรมจากการประพฤติ ~ 143 ~

ผิดในกามเป็นส่ิงท่ีน่ากลวั คาลวงของชาวโลกกล่าวว่า “ถึงแม้ใจจะคิด เรื่องลามก แต่กายไม่ได้ทาเรื่องลามก แล้วจะบาปได้อย่างไร?” ควรรู้ว่า เม่ือคิดเร่ืองลามกนานวนั เข้าก็จะกลายเป็นจินตนาการเพ้อฝัน บ่มเพาะ จินตนาการเพ้อฝันเหล่านีไ้ ว้ในส่วนลึกของวิญญาณก็เหมือนดั่งระเบิด เวลาท่ีกาลงั นบั เวลาถอยหลงั จะระเบิดขนึ ้ มาเมื่อไหร่ก็ได้ ดงั นนั้ ขอเพียง ยึดมั่นในคาสอนที่ว่า “ส่ิงใดผิดจริยะไม่มอง ส่ิงใดผิดจริยะไม่ทา” นอกจากนีใ้ ห้เพิ่ม “สิ่งใดผิดจริยะไม่คิด” เข้าไปอีกหน่ึงข้อ ก็จะสามารถ ควบคุมการเกิดกามตัณหาได้ และยงั ต้องระมดั ระวังเร่ืองการรับข้อมูล ข่าวสารจากส่ือต่างๆในปัจจุบันด้วย เพราะข้อมูลจากส่ือต่างๆเหล่านี ้ ทาลายจติ ใจคนให้ตกต่าเสื่อมทรามลงได้งา่ ยๆ ดงั นนั้ การสง่ ตอ่ ข้อมลู หรือ สื่อต่างๆให้ใคร จะต้องคัดเลือกด้วยความระมัดระวังอย่างละเอียด รอบคอบ จะได้ไมต่ ้องแปดเปือ้ นความเคยชินที่ไมด่ ีในเร่ืองกามโดยไม่รู้ตวั ซงึ่ เป็นการเพ่ิมปัญหาโดยเปล่าประโยชน์ เม่ือชาวโลกเกิดความคิดลามก ขึน้ ก็มักจะคิดจินตนาการเพ้อฝัน ตลอดเวลาในหัวสมองเต็มไปด้วย ความคดิ ที่ไมถ่ กู ต้อง คิดแต่วา่ จะไปคกุ คามเพศตรงข้ามและระบายความ กาหนดั อยา่ งไร คนเช่นนีไ้ ม่เพียงไมร่ ู้ว่าตวั เองมีบาปกรรมเต็มตวั ยงั กลบั รู้สึกยินดีมีความภาคภูมิใจ เพราะในความคิดของคนท่ีเขลาหลงคิดว่า ตัวเองมีเพศสัมพันธ์มาแล้วมากมาย ดังนัน้ จึงมักจะยิม้ หน้าบานด้วย ความยินดีโดยกลนั้ ไว้ไม่อยู่ นานวันเข้าก็จะสามารถสังเกตเห็นได้จาก ลักษณะบนใบหน้า ดวงตาทัง้ คู่จะปรากฏลักษณะของความห่ืนกาม ออกมา แล้วจะไม่คิดไตร่ตรองอย่างลึกซงึ ้ หรอกหรือ โดยเฉพาะอย่างย่ิง ~ 144 ~

คนที่ใช้กาลงั บงั คบั ข่มขืนผ้อู ื่น หลงั จากที่ตายแล้วจะต้องตกนรกอเวจีรับ การลงโทษท่ีทกุ ข์ทรมานอย่างถึงท่ีสุด ไม่มีวนั ได้ออกมา ไม่อาจได้หยดุ พกั แม้เพียงเสีย้ ววนิ าที เอาละ่ ! ศิษย์เราวิญญาณจงออกมา ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซงิ : (ระหวา่ งทางมีลมโชยมาเบาๆ เหมือนอนุ่ ๆแต่ก็เหมือนเย็นๆ ถึงปากทางสามแพร่งแล้ว) ทาไมถึงมีผ้พู ิทกั ษ์นาพาชายหญิงเด็กและคน แกห่ ลายคนไปที่เส้นทางกลบั คืนสโู่ ลกมนษุ ย์ละ่ ? พทุ ธะจีก้ ง : นนั่ เพราะพวกเขาเจ็บป่ วยอาการโคม่าไม่รู้สึกตวั แล้ว วิญญาณออกจากร่าง ลงมาส่ยู มโลก เมื่อตรวจสอบแล้วพบว่าอายขุ ยั ยงั ไม่หมด ยังไม่หมดบุญหมดกรรมบนโลกมนุษย์ ดังนัน้ จึงให้ผู้พิทักษ์ ค้มุ ครองวิญญาณกลบั ไปสง่ คืนโลกมนษุ ย์ ชิวเซิง : ขอบคุณพระอาจารย์ที่ชีแ้ นะ เบือ้ งหน้าคือคุกอเวจี เห็น วิญญาณบาปจานวนหนงึ่ ถกู ลงทณั ฑ์ด้วยเคร่ืองบีบนิว้ ลงทณั ฑ์อยา่ งหนกั จนร้ องสะอึกสะอืน้ และเกิดอาการเกร็งชัก ถ่ายอุจจาระปัสสาวะเต็มพืน้ กล่ินเหม็นจนต้องปิดจมกู ไม่นานนกั นิว้ มือทงั้ หมดก็บวมจนเหมือนขนม ถ้วยฟู ทาให้รู้สกึ ทอดถอนใจด้วยความเวทนา ยงั มียกั ษ์ใช้กระบองท่อน ใหญ่บีบขนาบท่ีขาของนกั โทษ ได้ยินแต่เสียงร้ องไห้โศกเศร้ าอย่ไู ม่ขาด อีกด้านหนงึ่ ก็เห็นหญิงสาวจานวนหนงึ่ ถกู ผ้ชู ายบ้ากามกล่มุ หน่ึงนอนทบั อยู่ที่พืน้ ระบายความใคร่อย่างป่ าเถื่อน ฉับพลันหญิงสาวเหล่านัน้ ก็ ~ 145 ~

อนั ตรธานหายไปในทนั ที กลายเป็นต้นพืชท่ีมีหนามเต็มไปหมด วิญญาณ บาปถูกหนามแทงจนเป็นรูไปทงั้ ตวั หนามแทงจนร่างกายฉีกขาดไปทวั่ โดยเฉพาะอย่างย่ิงที่องคชาต สภาพขององคชาตรุ่งร่ิงจนแทบจะหลุด เหลือเพียงแคผ่ วิ หนงั บางสว่ นท่ีเชื่อมติดองคชาตเอาไว้ ทนั ใดนนั้ ก็มีหนอน ชอนไชไปไชมา สีหน้าของวิญญาณบาปมีลกั ษณะของความทกุ ข์ทรมาน ปรากฏออกมาดเู หมือนจะคนั มาก พอใช้มือเกาตรงจดุ ท่ีคนั ก็มีเสียงหล่น ดงั “ต๊บุ ” ขนึ ้ ทนั ที องคชาตขาดซะ่ แล้ว สิงโตหินท่ีอยดู่ ้านข้างมองเห็นก็อ้า ปากแลบลิน้ ย่ืนกรงเล็บไปคว้าองคชาตของวิญญาณบาปกินลงท้อง สงิ โตหินนนั้ ทา่ ทางมีความสขุ มากมีกาลงั วงั ชากระฉบั กระเฉง ตาจ้องเขม็ง ไปที่เหย่ือ ส่วนเลือดของวิญญาณบาปท่ีไหลหยดออกมาก็กลายสภาพ เป็นวัตถุทรงกลมในทันใด วัตถุทรงกลมนีม้ ีขนเป็นเข็มแข็งๆท่ัวทัง้ ตัว โดยเฉพาะอยา่ งย่ิงมีหวั และขางอกออกมาอีกมากมายดคู ล้ายกบั แมงมมุ พวกมันกระโจนเข้าใส่ร่างของวิญญาณบาปแล้วกลิง้ ไปด้วยกัน เห็น วญิ ญาณบาปทกุ ข์ทรมานผดิ ปกติ ตวั ขดงอเปลี่ยนรูปไป ที่ๆตวั ประหลาด กลิง้ ผ่านก็เกิดหนอนแมลงวนั ออกมา เหมือนกับขีดเส้นยาวๆลงบนพืน้ แล้วลายเส้นนนั้ ดิน้ กระดกุ กระดิกได้ มองไปอีกด้านหนงึ่ กลางเวหามีหงส์ ไฟบินลงมา รูปลกั ษณ์ภายนอกดงู ดงาม แต่ไฟลกุ ท่วมไปทงั้ ตวั ท่ีๆหงส์ ไฟบนิ ผา่ นไมม่ ีที่ไหนท่ีจะไมก่ ลายเป็นทะเลเพลิง โดยเฉพาะอยา่ งยิง่ ตาทงั้ สองข้างของหงส์ไฟปล่อยเปลวเพลิงออกมาเปิดทาง ปากก็พน่ บอลเพลิง ออกมาโจมตีร่างของวิญญาณบาป ทาให้วิญญาณบาปถกู ไฟลวกจนเน่า เละและล้มลงกบั พืน้ ท่ีพืน้ ดินก็มีไส้เดือนทองแดงปรากฏออกมา ชอนไช ~ 146 ~

เข้าไปในร่างของวิญญาณบาปที่ล้มลงกบั พืน้ ทาให้ทกุ ข์ทรมานจนยากที่ จะทนได้ พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซียนกวนมาถงึ แล้ว ศษิ ย์เรา คารวะทา่ นเซียนกวน สิ ชิวเซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพธิ ี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง ชิวเซิง : เรียนท่านเซียนกวน ไม่ทราบว่าเรียกวิญญาณบาปมา สอบถามดไู ด้หรือไม?่ เซียนกวน : (ชีไ้ ปท่ีวญิ ญาณบาป) ขนุ พลทงั้ สองรีบไปนาตวั มา ขนุ พล : นาตวั วญิ ญาณบาปมาถงึ แล้วครับ ชิวเซงิ : ไมท่ ราบวา่ ตอนสมยั ที่มีชีวิตอยทู่ า่ นทากรรมใดไว้ถงึ ได้มาอยู่ ที่น่ี? วิญญาณบาป : ฉันแซ่ฉิน ตอนสมัยที่มีชีวิตอยู่ชอบไปเท่ียวสถาน เริงรมย์บอ่ ยๆ ไม่รู้จกั ควบคมุ ตวั เอง เพราะว่าชอบทามือซนกบั ผ้หู ญิงใน สถานเริงรมย์ซะจนเคยชิน จงึ ไม่คานงึ ถึงจริยะมารยาทระหวา่ งชายหญิง มีอยู่ครัง้ หน่ึงฉันเดินเตร็ดเตร่ไปตามถนนและตรอกซอยอย่างไม่มี เปา้ หมาย เห็นผ้หู ญิงคนหนง่ึ หน้าตาไม่เลว ฉนั ก็มองแล้วมองอีก ย่ิงมอง ก็ย่งิ ชอบ เป็นเพราะยามปกติกไ็ มร่ ักษาจริยะมารยาทระหวา่ งชายหญิงอยู่ แล้ว เลยคิดวา่ เป็นเรื่องปกติตามความเคยชินจงึ เข้าไปโอบกอดผ้หู ญิงคน ~ 147 ~

นนั้ แต่ก็ถกู หล่อนสลดั จนหลดุ ด้วยความโมโหจึงออกหมดั ชกแล้วใช้ตีน ถีบ หลงั จากท่ีทาร้ายคนจนบาดเจ็บก็ใช้กาลงั เข้าข่มขืน เพราะตอนนนั้ ดึกสงดั จงึ ไม่มีคนเห็น คิดว่าสามารถหลบพ้นจากสายตาของผ้คู นได้ แต่ คดิ ไมถ่ งึ เลย เมื่อมาถงึ ยมโลกแล้ว ภาพตา่ งๆกลบั ปรากฏออกมาเป็นฉากๆ อยา่ งชดั เจน เถียงไมอ่ อก เม่ือรับโทษในนรกขมุ ตา่ งๆจนครบกาหนดวาระ ก็ถกู สง่ ตวั มาท่ีนี่ ยิง่ รับโทษหนกั ชิวเซงิ : มาสานึกผิดเอาตอนนีก้ ็ลาบากเสียแล้ว แต่ถงึ จะอย่ใู นทคุ ติ ภมู ิถ้าหากสามารถระลึกถึงพทุ ธนามได้ ก็ยงั สามารถอาศยั แรงอธิษฐาน ให้ไปเกิดยงั แดนวิสทุ ธิภูมิได้ เราจะสอนพทุ ธนามที่สนั้ และจาง่ายให้แก่ ทา่ น โปรดจาไว้ให้ดี “นะโม หมีเลอ่ ฝอ” วิญญาณบาป : ขอบคณุ ที่เมตตา พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชิวเซิง : ขอบคณุ ท่านเซียนกวนและท่านขนุ พลทงั้ สองท่ีช่วยอานวย ความสะดวก เซยี นกวน : น้อมสง่ ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั ก่งเหิงถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 148 ~

ตอนที่ 20 จริยธรรมและมโนธรรม สองคานีม้ ีกนั หรือไม่ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ มีมารยาท สภุ าพ มีเมตตา ไมไ่ ร้คา่ ท่ีเกิดมาเป็นชายได้ หาก “ปาเตอ๋ -ซือ่ เหวย” ละทงิ ้ ไป อเวจีรับไว้คนใจดา (*ปาเตอ๋ -ซ่ือเหวย อา่ นข้อมลู เพิ่มเตมิ ท้ายเลม่ ) พุทธะจีก้ ง : มองดูโลกโลกีย์ในเวลานี ้ จิตใจของคนเกิดความ หวาดกลวั ถึงแม้จะอย่ทู ่ีบ้านแต่ก็ไม่มีความสงบสขุ แท้ที่จริงแล้วสาเหตุ อยทู่ ่ีไหนกนั ? นนั่ เพราะคนบนโลกนีม้ ีความเห็นแก่ตวั ที่หยง่ั รากลกึ เลยทา ให้ศีลธรรมจรรยาตกต่าเส่ือมทราม สญู สิน้ เมตตาธรรมและมโนธรรม แต่ ละคนต่างก็มีเจตนาท่ีไม่ดีแอบแฝง กระบวนการทางความคิดไม่ดีงาม เหมือนก่อนเก่า ไม่มีความละอายต่อบาป ก่อเวรสร้ างกรรมครัง้ แล้วครัง้ เล่า เพราะอะไรใจคนถึงได้เป็นเช่นนี ้ทงั้ แข็งกระด้าง หยาบคาย ไร้เหตผุ ล และไม่สามารถควบคุมจิตใจของตวั เองได้ จนกระทง่ั สร้างบาปเวรอย่ไู ม่ ขาดทงั้ ยงั พวั พนั ถึงผู้บริสทุ ธ์ิ ทาให้เกิดความอปั มงคลต่างๆขึน้ ในปัจจบุ นั หวงั ว่าชาวโลกจะรู้ต่ืนไม่ตกลงไปในก้นเหวแห่งความชั่วร้ าย ไม่ทาลาย ตัวเองและผู้อื่น รีบสานึกขอขมากรรม รีบบาเพ็ญปฏิบัติธรรม หากไม่ สานกึ ผิดแก้ไข นรกอเวจีก็มีส่วนแบ่งให้ในวนั ข้างหน้า จะต้องพบเจอกับ ความทุกข์ทรมานอย่างที่สดุ ทงั้ กระบอง พลอง มีด ดาบ เข็ม ตะปู ค้อน โลหะ นกร้ ายและสัตว์ประหลาดต่างๆ หมาทองแดง สิงโตหิน งูเหล็ก อนิ ทรี ไฟ หนิ ทองแดง เหล็ก ความหนาวเยน็ การลงโทษตา่ งๆทงั้ หมด ~ 149 ~