ท่องนรกอเวจีใหม่ ฉบับแก้ไข ๑(จีน)

นีม้ ีโอกาสได้เสพแต่เพียงผ้เู ดียว ในเวลานนั้ เปลวไฟคโุ ชนจากด้านบนลง มาถึงด้านล่าง จากด้านล่างพวยพ่งุ ขนึ ้ ส่ดู ้านบน สี่ทิศบนลา่ งครบทกุ ด้าน เช่นนี ้ไม่วา่ จะหนงึ่ คนหรือหลายคนก็ต้องถกู ลงโทษอยา่ งเต็มที่ด้วยเคร่ือง ทรมานนนั้ เชน่ กนั หวงั วา่ ชาวโลกจะตื่นตวั ระมดั ระวงั ฟังคาของเรา ทางชวั่ อยา่ ได้เดนิ รีบกลบั ตวั กลบั ใจแก้ไขความผิดในอดีตอยา่ งถงึ ท่ีสดุ เอาละ่ ! ศษิ ย์เรา วิญญาณเจ้าจงออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (บลั ลงั ก์บวั ออกเดินทางอย่างมนั่ คงไม่โคลงเคลง ระหว่าง ทางมีแสงระยิบระยับ เขียว เหลือง แดง ขาว สว่างไสวและงดงามเป็น อย่างยิ่ง แต่ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึน้ นีม้ ันคืออะไร? ในบรรดาแสง เหล่านนั้ มีส่วนหน่ึงกลายร่างเป็นคน แล้วลงแช่ในสระทิพย์ชาระจิตอย่าง สบายใจ นี่เป็นเพราะเหตใุ ดกนั ?) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้ากาลงั คดิ อะไรอย?ู่ ชิวเซิง : ศิษย์เห็นแสงระยิบระยบั มากมาย บ้างก็กลายร่างเป็นคน แล้วลงไปในสระทพิ ย์ชาระจิต ไมท่ ราบวา่ เป็นเพราะเหตใุ ด? พทุ ธะจีก้ ง : แสงระยิบระยบั เหล่านีค้ ือวิญญาณบุญจากสานกั รวม กุศลในแดนยมโลกท่ีออกมาว่ายนา้ เล่น ด้วยเหตุนีจ้ ึงปรากฏเป็นแสง ระยิบระยบั เนื่องจากตอนที่มีชีวิตอยบู่ าเพ็ญบม่ เพาะมาไม่เหมือนกนั จงึ ~ 150 ~

มีสีต่างๆแตกต่างกนั วิญญาณบุญที่อย่ใู นสระทิพย์ตอนนีก้ ็คือวิญญาณ บุญท่ีบาเพ็ญสาเร็จและกาลงั จะไปส่สู คุ ติภมู ิ คนทว่ั ไปที่คุณสมบตั ิยงั ไม่ ถงึ ก็จะไมส่ ามารถลงไปในสระทพิ ย์ได้ ชิวเซงิ : ท่ีแท้เป็นเชน่ นีเ้อง (เบือ้ งหน้าคือนรกขมุ ท่ีเก้า ท่านเซียนกวน และทา่ นขนุ พลทงั้ สองมารอต้อนรับแล้ว) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา รีบเข้าไปคารวะ ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง เชิญตาม พวกเราเข้าไปเที่ยวชมด้านในเถอะ ชิวเซิง : (ลงส่คู กุ อเวจีในชวั่ พริบตา ไวซะย่ิงกว่าลงลิฟท์ เบือ้ งหน้า คือเปลวไฟที่ลุกโชนอย่รู อบๆวิญญาณบาปจานวนมาก เปลวไฟลุกโหม อย่างหนกั เผาจนวิญญาณบาปไหม้เละไปทงั้ ตวั กลายเป็นขีเ้ ถ้า เกิดลม พัดจู่โจมอย่างรุ นแรงพัดเอาเถ้ ากระดูก ท่ีมีจานวนมากมายด่ังทรายใน แม่นา้ คงคาปลิวฟ้งุ ขึน้ ไปเต็มทวั่ ในอากาศ ด้านบนมีกล่มุ เมฆหยดลงมา เป็นนา้ ฝน ตกใสเ่ ถ้ากระดกู เมื่อเถ้ากระดกู ทงั้ หลายเจอกบั นา้ ฝนก็รวมตวั กนั กลิง้ รวมกนั เหมือนลกู บอล ยิ่งกลิง้ ก็ย่ิงใหญ่ขนึ ้ แล้วก็กลิง้ ตกลงไปใน หลมุ บ่อ ถกู ยางของหญ้าประหลาดทาให้เหนียวติดกนั แล้วก็กลบั คืนสู่ รูปลกั ษณ์เดิม อีกด้านหนง่ึ มีผ้ชู ายกล่มุ หนึง่ ถกู นางยกั ขิณีฉดุ กระชากกนั อย่างชุลมุนวุ่นวาย นางยักขิณีแต่ละนาง บ้างก็สวมใส่ผ้าที่โปร่งบาง บ้างก็ใช้เพียงแค่ใบไม้มาทากระโปรง ทวั่ ทงั้ ตวั มีลกั ษณะที่เซ็กซี่กระตุ้น ~ 151 ~

อารมณ์ทางเพศไปหมด พวกนางกาลงั ฉุดกระชากลากถูวิญญาณบาป ชายอย่างไร้ความปรานี แล้วจ่ๆู วิญญาณบาปชายก็เกิดอาการหมดกาลงั ลงอย่างเฉียบพลัน มือเท้าอ่อนแรง ใบหน้าและร่างกายผ่ายผอมลง เหลือเพียงผิวหนังบางๆเพียงชัน้ เดียวที่ห่อหุ้มโครงกระดูกไว้ ชายหนุ่ม เหล่านนั้ ถูกดูดนา้ อสุจิและพลังธาตุจนหมดเกลีย้ งในช่วั พริบตา ผิวหนัง เหี่ยวย่นกลายเป็นหนงั เห่ียวๆในทนั ที น่ากลวั มากๆ สว่ นอีกด้านหนึง่ เห็น วิญญาณบาปถกู ตดั มือตดั เท้า เสียงร้องท่ีแหบแห้งปนความโศกเศร้านนั้ เหมือนดงั่ เสียงร้องของหมทู ี่ร้องออกมาอย่างบ้าคลงั่ ยงั มีวิญญาณบาปที่ ถูกโลหะบินเข้าอย่างจัง ทัง้ ตัวเน่าเละกระดูกแหลกอย่างฉับพลันและ รุนแรง เลือดไหลนองเต็มพืน้ ร้ องไห้เสียใจสภาพเหมือนดั่งวัวถูกฆ่าน่า เวทนา วิญญาณบาปทงั้ หมดในคกุ อเวจีต่างก็ร้องไห้ครวญคราง ช่างน่า สงสารยิ่งนกั แล้วจ่ๆู กลางเวหาทาไมถึงได้มีฝงู ปลากินคนโผล่ออกมาได้ นะ? แปลกประหลาดจริงๆ ที่นี่ร้อนขนาดนีแ้ ถมยงั ไม่มีนา้ แล้วเหตใุ ดถึง มีปลาได้ล่ะ? เห็นปลากินคนแหวกว่ายมา ได้กล่ินคาวเลือด ปลาแต่ละ ตัวอ้าปากกว้างแล้วก็หุบปากลง ทันใดนัน้ ก็พุ่งเข้าไปฉีกกัดร่างของ วิญญาณบาปเป็นชนิ ้ ๆ ชนิ ้ เนือ้ แตล่ ะชนิ ้ ถกู กินลงท้อง กิริยาท่าทางในการ กินช่างตะกละตะกลามไม่น่าดูเอาซะเลย แค่ช่ัวพริบตาเดียววิญญาณ บาปก็เหลือแต่กองกระดูก กระดูกยังถูกหมาศิลากัดแทะ หมาศิลา เคล่ือนไหวช้ามาก สว่ นท่ีเป็นเนือ้ ถกู เขากินกนั จนหมดแล้วหมาศลิ าเพ่ิงจะ มาถงึ มาช้าเกินไปซะแล้วครัง้ ตอ่ ไปต้องมาให้ไวๆหนอ่ ย หมาศิลากดั แทะ กระดกู ได้เหมือนเคร่ืองโมเ่ คร่ืองหนง่ึ เลยทีเดียว ยงั เห็นมีเสาเหล็กต้นหนง่ึ ~ 152 ~

ขนึ ้ ๆลงๆอยทู่ ่ีกองกระดกู เสียงดงั ต๊บุ ต๊บุ ต๊บุ เหมือนกบั ตาแปง้ ทาขนมเต่า แดง แค่เดี๋ยวเดียวก็อดั ออกมาเป็นก้อนๆ แต่ละก้อนๆปดู บวมเหมือนเต่า แดงตวั ใหญ่ มหศั จรรย์มาก!) ทา่ นเซยี นกวนครับ เมื่อครู่นีผ้ ้ชู ายกลมุ่ หนง่ึ ถกู นางยกั ขิณีท่ีเปลือยกายกลมุ่ หนง่ึ ดดู กินพลงั ธาตจุ นหมดเกลีย้ ง นน่ั เป็น เพราะอะไรกนั ครับ? เซียนกวน : ผู้ชายเหล่านนั้ ตอนสมยั ท่ีมีชีวิตอยู่ชอบเข้าออกสถาน เริงรมย์ ไม่เพียงแต่มักมากในกามเท่านัน้ ยังชอบฉุดคร่าเด็กสาวมาทา เรื่องลามกอนาจาร ไม่รู้จกั สานึกผิดกลบั ตวั แก้ไขแล้วยงั ดือ้ รัน้ ล่มุ หลงยึด ติดไม่รู้จกั ตื่น ด้วยเหตนุ ีแ้ รงกรรมจึงชกั นาให้นางยกั ขิณีที่มกั มากในกาม มาดดู กินนา้ อสจุ ิของพวกเขา ทาให้ไตของพวกเขาเส่ือม สญู สิน้ พละกาลงั ไม่สามารถควบคุมร่างกายของตวั เองได้ นี่เป็นผลกรรมตอบสนองที่ชาติ ก่อนชอบทาเรื่องลามกอนาจารอยไู่ มข่ าด เชิญด้านนอกเถอะ! ชิวเซิง : (ออกไปนอกคุกได้ไม่ไกลก็เห็น “เครื่องผลักกาลเวลา” ลกั ษณะภายนอกดเู หมือนกระสวยอวกาศมาก ชนั้ แรกเหมือนกบั ราชวงั เครื่องผลกั กาลเวลาสร้างอย่ดู ้านบนของตาหนกั พอดี) ท่านเซียนกวนครับ เครื่องผลกั กาลเวลาเครื่องนี ้“เซียนล่ี” ท่านนนั้ เป็นผู้ดูแลรับผิดชอบหรือ ครับ? เซียนกวน : ทางสวรรค์ทกั ษิณได้ส่งวิญญาณบญุ ท่ีบาเพ็ญจิตญาณ ในชนั้ เซียนจนมีกุศลถึงพร้อมมารับผิดชอบหน้าท่ีดแู ลท่ีนี่ ตอนนีผ้ ้ทู ่ีดารง ตาแหนง่ เซียนลี่ของที่น่ีแซจ่ ู มีนามวา่ “หนนั อิง” ~ 153 ~

ชิวเซิง : เซียนลี่ท่านนีต้ อนสมัยท่ีมีชีวิตอยู่บาเพ็ญปฏิบตั ิอย่างไร? แล้วมีเหตปุ ัจจยั เชน่ ไรถงึ ได้มีโอกาสรับผิดชอบภาระหน้าที่ท่ีพเิ ศษเชน่ นี ้ได้ อย่อู ย่างสนั โดษในเขตพืน้ ท่ีๆไม่มีใครมาสนใจ ช่างเงียบสงบ มีความสขุ มีอิสระเสรี (ในขณะท่ีกาลงั สนทนากนั อย่นู นั้ มีชายวยั ฉกรรจ์คนหน่ึงเดิน ออกมาจากตาหนัก แต่งตัวแบบฆราวาส ในมือถือพัดขนนก ดูคล้าย ปัญญาชน) เซียนล่ี : (พูดด้วยนา้ เสียงที่นุ่มนวล) สหายธรรม ท่านพาแขกผู้มี เกียรติทา่ นใดมาเยือนหรือ? เหตใุ ดถงึ ไมแ่ นะนาให้เรารู้จกั บ้างละ่ ? เซียนกวน : ที่อย่ขู ้างๆเรา ท่านหนึ่งคือพระพุทธะจีก้ ง ส่วนอีกท่าน หนงึ่ คือชวิ เซงิ เอว๋ียนจงั พกู่ นั ทรงมือเอกจากโลกมนษุ ย์ เซียนลี่ : ท่ีแท้คือภิกษุผ้บู รรลุธรรมและท่านพ่กู ันทรง ไม่ได้ออกมา ต้อนรับ ได้โปรดให้อภยั ด้วย พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องเกรงใจ ชิวเซงิ : ทา่ นเซยี นล่ีครับ ตอนท่ีทา่ นมีชีวิตอยไู่ มท่ ราบวา่ ทา่ นบาเพ็ญ อยา่ งไร? เพราะเหตใุ ดถงึ ได้มีโอกาสรับผิดชอบภาระหน้าท่ีนี?้ เซียนลี่ : ตอนท่ีเรามีชีวิตอย่เู รายึดมนั่ ใน “จริยธรรมและมโนธรรม” สองคานี ้ ช่างน่าละอายใจนกั ตอนท่ีเรามีชีวิตอย่ไู ม่ได้บาเพ็ญธรรมอะไร เลย เพียงแค่ดารงชีวิตตามปกติเหมือนกบั คนทว่ั ไป แต่คาว่า “จริยธรรม และมโนธรรม” สองคานีเ้ ราสามารถประคองรักษาไว้ได้ดี ในขณะท่ีเรา ป่ วยหนกั และกาลงั จะสนิ ้ ใจ เราเหน็ ทา่ นไท่ซงั่ เต้าจู่ (ท่านเหลาจ่ือ) กวกั มือ ~ 154 ~

เรียก ดังนัน้ เราจึงตามท่านไป เราเองก็ไม่เคยเลื่อมใสศรัทธามาก่อน หลงั จากท่ีเราถกู ส่งข้ามแดนเข้าชนั้ เซียนเราก็ตงั้ ใจบาเพ็ญฝึกฝนสจั ธรรม คมั ภีร์ในศาสนาเตา๋ เมื่อครบวาระแล้วก็ถกู สง่ มารับภาระหน้าท่ีที่น่ี ชวิ เซงิ : ตอนสมยั ท่ีมีชีวิตอยยู่ ดึ มน่ั ประคองรักษา “จริยธรรมและมโน ธรรม” ก็เลยมีโอกาสท่ีดีเช่นนี ้ถ้าหากตลอดชีวิต ชาวโลกสามารถรักษา คุณธรรมแปดได้ครบหมดทกุ ข้อโดยไม่เกียจคร้านและเหน่ือยหน่ายจะมี เกียรติสูงส่งขนาดไหน ไม่ทราบว่าที่น่ีจัดสรรตาแหน่ง “เซียนล่ี” ไว้ก่ี ตาแหน่ง? เซียนลี่ : จดั สรรไว้ 3600 ตาแหน่ง ขณะนีม้ ีผ้ดู ารงตาแหน่งยงั ไม่ ถึงสิบท่าน ดังนัน้ หากการต้อนรับขาดตกบกพร่องไปต้องขออภัยด้วย ท่านเมธี! ได้พบหน้ากนั เป็นครัง้ แรก เรามีป้ายทองติดตวั อย่แู ผ่นหนึง่ ขอ มอบให้ทา่ นเป็นท่ีระลกึ ชิวเซิง : ท่านเซียนลี่เมตตา ผ้นู ้อยไม่มีความดีความชอบไหนเลยจะ กล้ารับรางวลั ? (ยื่นมือไปรับปา้ ยทอง) แตเ่ พื่อไมใ่ ห้ทา่ นเสียนา้ ใจ ผ้นู ้อย ก็จะขอรับไว้ เซียนล่ี : ทา่ นเมธีชา่ งมีอารมณ์ขนั พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ เซยี นกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ ง ทา่ นเมธีคอ่ ยๆไป ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทกุ ๆทา่ นท่ีชว่ ยอานวยความสะดวก ~ 155 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 156 ~

ตอนที่ 21 ขม่ ขืนในศาลเจ้า ถกู ลงทณั ฑ์ไมไ่ ด้พกั พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ กลางวนั แสกๆกล้าลว่ งประเวณี ไมก่ ลวั ประชาชีโกรธแค้นตาถลงึ ขม่ ขืนคนในศาลเจ้าโฉดเขลาจงึ เป็นเหตซุ งึ่ ไมไ่ ด้เกิดกายเป็นคน พทุ ธะจีก้ ง : คนบนโลกโลกีย์นีศ้ ีลธรรมจรรยาตกต่าเส่ือมทราม ใน ใจไม่มีสุจริตธรรมและความละอาย ทาเร่ืองลามกอย่างเปิดเผยโดยไม่ หลบหลีกสายตาของผ้คู น กระแสแหง่ คณุ ธรรมจริยธรรมสญู สิน้ ไป เรื่องท่ี เลวทรามต่าช้ามากมายเช่นนีก้ ลายเป็นข่าวเผยแพร่ออกไปครัง้ แล้วครัง้ เล่า แล้วจะไมท่ าให้เราทกุ ข์ใจได้อย่างไร? ในที่สดุ โลกก็ตกต่าลงถึงเพียง นี ้ อนิจจา! ชาวโลกมีความปรารถนาในกามอย่างมากมายเอ่อล้น ต่อ หน้าแท่นบูชาเซียนพุทธะในศาลเจ้าก็ไม่มีความละอาย ทาเรื่องลามก อนาจารใช้กาลังข่มขืนกระทาชาเราเพ่ือเสพสุขเพียงแค่ชั่วครู่ แต่กลับ สร้ างเหตุให้ต้องกลายเป็นนักโทษถูกคุมขังอยู่ในนรกอเวจีไปตลอดกาล แล้วจะไม่ให้เศร้ าเสียใจได้อย่างไร จิตใจคนตกต่าเสื่อมทรามและไร้ ยางอายเชน่ นี ้ ทกุ ๆที่จะเหน็ การใช้อานาจคกุ คามกดข่ีขม่ เหง ใช้พฤติกรรม ป่ าเถื่อนบีบบงั คบั บางทีอาจจะเกิดจากเหตตุ ้นผลกรรมในอดีตชาติ หรือ บางทีอาจจะเป็นการสร้างกรรมใหม่ แตไ่ มว่ า่ จะอยา่ งไรก็ตาม ความชว่ั ช้า ทารุณประเภทนีก้ ็คือสญู สิน้ จิตมโนธรรมสานึก มีบางคนทาเร่ืองท่ีชวั่ ช้า เสื่อมเสียคุณธรรมไปแล้ว ไม่เพียงไม่รู้จักสานึกผิดแก้ไข แต่กลับย่ิงมี ความภาคภมู ิใจ ในปัจจบุ นั มีคนท่ีชวั่ ร้ายเหล่านี ้ ทาให้รู้สึกทอดถอนใจ ~ 157 ~

โลกโลกีย์ตกต่าลงเช่นนี ้ ดงั นนั้ ท่ามกลางฟ้าดินอันกว้างใหญ่ไพศาลจึง ดารดาษไปด้วยเทพตรวจการจานวนมาก ที่ทาหน้าที่เป็นตัวแทนของ สวรรค์คอยลาดตระเวนสงั เกตการณ์ และสามารถตดั สินใจได้อย่างเต็มท่ี ในการบาเหน็จรางวัลให้คนดีหรือลงโทษคนเลว คนที่โกหกหลอกลวง ประพฤติผิดในกาม บาปกรรมของตวั เอง ตวั เองจะต้องเป็นผ้รู ับผลกรรม ด้วยตวั เอง เอาละ่ ! ศษิ ย์เราจงออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เรานงั่ บลั ลงั ก์บวั ให้ดี ชิวเซงิ : (ลมพดั โชยมาช้าๆ ในฤดรู ้อนมีลมเย็นๆพดั โชย ชา่ งสดช่ืน เย็นสบายจริงๆ จ่ๆู ก็ค่อยๆหนาวขึน้ แล้วก็ค่อยๆร้ อนขึน้ ท่ีแท้ก็มาถึงก้น นรกอเวจีแล้วน่ีเอง เปลวไฟอันร้ อนแรงเผาไหม้ไปท่ัว ยิ่งช่วยเพ่ิมความ ทรมานต่างๆให้กบั นกั โทษมากยิ่งขนึ ้ ได้ยินเสียงร้องอนั โศกเศร้า ไหนเลย จะสามารถทนสารวจดตู อ่ ไปได้ เหน็ นกั โทษแต่ละคนทงั้ ตวั ไหม้เละ สภาพ ไม่มีชิน้ ดี กล่าวคือหวั ไม่เหมือนหวั เท้าไม่ใช่เท้า มือและลาตวั ที่เคยมีอยู่ ก่อนหน้านีก้ ็ไม่มีอีกต่อไป เพราะเหตใุ ดถึงได้เต็มไปด้วยมนษุ ย์ประหลาด เช่นนี?้ ไม่สามารถท่ีจะใช้คาพูดอธิบายออกมาได้ หันไปมองทางทิศ ตะวนั ออก แสงสีแดงของเปลวเพลิงท่ีร้อนแรงเผาไหม้วิญญาณบาป ไฟ ลุกโชนทงั้ ด้านบนและด้านล่าง รอบด้านทงั้ สี่เป็นตาข่าย พืน้ นนั้ สร้างขึน้ จากเหล็ก แล้วทนั ใดนนั้ ทว่ั ทงั้ พืน้ หรือแม้แต่กระทงั่ ในอากาศก็กลายเป็น ไฟลุกแดง วิญญาณบาปกระโดดสองขาเหมือนคนกาลงั เต้น ทัง้ ตัวถูก ~ 158 ~

เพลิงไฟเผาจนร่างกายทนไม่ไหว ปริมาณความชืน้ ในร่างกายระเหย กลายเป็นไอ ร่างกายเหลือแต่กระดูกแห้งๆ มองไปทางทิศใต้ สภาพ เหตกุ ารณ์แตกตา่ งออกไป กลางเวหามีมีดบินทงั้ ด้านบนและด้านล่าง บิน วนเวียนไปมาทงั้ ซ้ายขวา ท่ิมแทงโจมตีวิญญาณบาป แทงทะลุเข้าทะลุ ออกที่ร่างของวิญญาณบาป บ้างแทงจากกลางหลงั บ้างแทงจากหู ปาก จมกู เข้าไปท่ีหัวใจ บ้างแทงลงตรงเป็นแนวดิ่งจากด้านบนทะลุลงไปใน สมอง บ้างก็แทงเข้าไปกลางลาตวั แล้วไมไ่ ด้ทะลอุ อกมา มีดบินปักคาอยู่ ในร่างของวิญญาณบาปแล้วว่ิงขึน้ วิ่งลงว่ิงซ้ายว่ิงขวาว่ิงพล่านอย่ใู นร่าง อย่างนนั้ ความเจ็บปวดทรมานแบบนีห้ ากไม่เจอด้วยตวั เองแล้วจะรู้ได้ อยา่ งไร! ทอดตามองไปทางทศิ ตะวนั ตก มีตะขอเหล็กเก่ียวที่องคชาตของ วิญญาณบาปแขวนห้อยอยู่กลางอากาศ บนพืน้ รอบๆทัง้ ส่ีด้านมีหมา ทองแดงและงไู ฟที่เขีย้ วเล็บคมกริบ จ้องวิญญาณบาปตาเป็นมนั หวงั จะ กินอย่างมีความสุข กลางเวหายังมีมังกรพิษบินวนเวียนอยู่รอบๆ พ่น ลกู ไฟออกมาใสว่ ญิ ญาณบาป บางครัง้ ก็แสดงหน้าตาท่ีดรุ ้าย เห็นนกั โทษ แต่ละคนมีสีหน้าที่หวาดกลวั อย่ไู ม่เป็นสขุ บางครัง้ ก็มีของเหลวสีขาวข่นุ ไหลพร่ังพรูออกมาจากองคชาต ของเหลวนนั้ กลายเป็นมดเจาะทะลวงเข้า ไปในร่างของวิญญาณบาป ทาให้ความทุกข์ทรมานยิ่งเพิ่มมากยิ่งขึน้ สภาพเหตกุ ารณ์เช่นนีจ้ ะสามารถทนได้อย่างไร ผ้ใู ดสร้างกรรมไว้ผ้นู นั้ ก็ ต้องรับผลกรรมด้วยตวั เอง มองสารวจดูทวั่ ๆทงั้ ซ้ายขวาบางครัง้ ก็มีการ แลกเปล่ียนเครื่องมือทรมานนกั โทษซงึ่ กนั และกนั ) ~ 159 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซยี นกวนมาถงึ แล้ว ศิษย์เรา รีบเข้าไปคารวะทา่ น เซยี นกวน ชิวเซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี พทุ ธะจีก้ ง : รบกวนทา่ นเซียนกวนแล้ว ชิวเซิง : ท่านเซียนกวนครับ เพราะเหตใุ ดคนเหล่านีจ้ ึงถกู ลงโทษให้ ทกุ ข์ทรมานด้วยวิธีการตา่ งๆเชน่ นี ้ เซียนกวน : เพราะคนเหลา่ นีป้ ระพฤติผิดในกามตอนสมยั ที่มีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะอย่างย่ิงใจกล้าบ้าบ่ิน กล้าทาเร่ืองข่มขืนกระทาชาเราต่อหน้า สิ่งศกั ดิ์สิทธ์ิ ทาให้หญิงสาวมีมลทิน ทาลายเกียรติศกั ดิ์ศรีแห่งพรหมจารี ของผู้อื่นให้ด่างพร้ อย คนที่บ้าระห่าประเภทนีต้ ้องถูกลงโทษเช่นนีไ้ ม่ สามารถหลบหนีพ้น ชิวเซิง : ที่ตะขอเหล็กเกี่ยวองคชาตของวิญญาณบาปแขวนไว้ นั่น เป็นเพราะเหตใุ ด? เซียนกวน : เพราะตอนที่มีชีวิตอยู่มีจิตท่ีไร้ ยางอายทาเรื่องที่ผิด ประเวณี ดงั นนั้ จงึ ใช้ตะขอเหล็กเกี่ยวที่องคชาตของพวกเขาให้เกิดความ เจ็บปวดทรมาน เพื่อขจัดกามตัณหาของพวกเขา ยากนักที่จะระบาย ความใคร่อยา่ งป่ าเถื่อนได้อีก ชิวเซงิ : แล้วที่มีดบนิ โจมตีวิญญาณบาปนนั้ เป็นเพราะเหตใุ ด? ~ 160 ~

เซียนกวน : เพราะทงั้ ตัวของวิญญาณบาปเต็มไปด้ วยกามตัณหา ราคะ ใช้มีดบินแทง-ตัดท่ัวร่างของวิญญาณบาปเพื่อสลายกามตัณหา ราคะ จะได้ไมเ่ กิดกามตณั หาราคะขนึ ้ มาอีก ชิวเซงิ : วญิ ญาณบาปถกู เพลิงไฟเผา พืน้ เป็นพืน้ เหลก็ เพลิงไฟโหม ไหม้อยา่ งรุนแรงทวั่ ทงั้ สิบด้าน น่ีเป็นเพราะเหตใุ ด? เซียนกวน : เพราะตอนที่มีชีวิตอย่มู ีไฟแห่งกามตณั หาราคะท่ีคุโชน จึงบันดาลให้ เกิดเพลิงไฟโหมไหม้ อย่างรุ นแรงเผาไหม้ กามตัณหาราคะ ไมใ่ ห้ลกุ ไหม้ขนึ ้ มาอีก ชิวเซิง : หมาทองแดง งไู ฟ มงั กรพิษ ล้อมรอบวิญญาณบาป นน่ั เป็นเพราะเหตใุ ด? เซยี นกวน : นนั่ เพราะตอนที่มีชีวิตอยใู่ ช้ความรุนแรงทางเพศ ระบาย ความใคร่อย่างป่ าเถื่อน ก็เหมือนกบั สตั ว์มีพิษทงั้ สามชนิดนี ้เขีย้ วเล็บคม กริบ ตาจ้องเขม็ง แทะเนือ้ กินไขกระดกู เหมือนกบั ตอนสมยั ที่มีชีวิตอยู่ ท่ี ทัง้ ตัวร้ อนรุ่มไปด้วยไฟแห่งตัณหาราคะท่ีคอยแผดเผา เฝ้ารอจังหวะที่ กามตณั หาจะปะทขุ นึ ้ มา ชวิ เซงิ : ขอสมั ภาษณ์วิญญาณบาปได้หรือไม่ครับ? เซียนกวน : ขนุ พลทงั้ สอง ไปนาตวั วญิ ญาณบาปมาซิ ขนุ พล : ควบคมุ ตวั วิญญาณบาปมาถงึ แล้วครับ ชิวเซงิ : ตอนสมยั ที่มีชีวิตอยทู่ า่ นทาอะไร? เหตใุ ดถงึ ได้ตกนรกอเวจี? ~ 161 ~

วิญญาณบาป : ขอนา้ ให้ฉนั หนอ่ ยเถอะ พุทธะจีก้ ง : นี่นา้ อมฤต (ใช้อิทธิฤทธิ์ทาให้วิญญาณบาปกลบั คืนสู่ สภาพเดมิ ) วิญญาณบาป : ขอบคุณทุกท่าน ฉันแซ่จัง เม่ือชาติท่ีแล้วเกิดเป็น ลกู หลานในตระกูลท่ีร่ารวย เพราะพ่อแม่รักและโอ๋มากเกินไป เลยทาให้ บม่ เพาะนสิ ยั โอหงั อวดดีมาตงั้ แตเ่ ดก็ ๆ เมื่อโตขนึ ้ ก็กลายเป็นคนหวั ดือ้ โดย ไมร่ ู้ตวั เพราะตอนวยั รุ่นมีอารมณ์พลงุ่ พล่านและมีความอยากรู้อยากเห็น ในเร่ืองระหว่างชายหญิง มีอย่คู รัง้ หนงึ่ ที่บริเวณใกล้ๆกบั ศาลเจ้า ฉนั ได้ พบเห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่สวยมาก ก็เลยแอบเดินตามหลังไป ตามไป จนกระทง่ั ผ้หู ญิงเข้าไปในศาลเจ้า พอดีในศาลเจ้าไม่มีคน ในใจฉันคิดว่า สวรรค์ช่างเป็นใจ แล้วอารมณ์ทางเพศก็ปะทขุ นึ ้ ฉันใช้กาลงั บงั คบั ผ้หู ญิง อดุ ปากไม่ให้ร้องและข่มขืนกระทาชาเรา คิดว่าเทพไม่รู้ผีไม่เห็น คิดไม่ถึง เลย ในท่ีสุดก็ป่ วยเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์โดยไม่มีสาเหตุ ทาให้ องคชาตเป็นหนองเน่าเฟะ และตายในท่ีสุด อยู่ที่นี่ทุกข์ซะยิ่งกว่าทุกข์ ต้องรับทกุ ข์ทรมานในนรกนีไ้ มม่ ีเวลาได้หยดุ พกั เลย ชิวเซิง : ถ้ารู้ก่อนตงั้ แต่แรกว่าจะเป็นแบบนี ้ ไหนเลยจะกล้าทาเรื่อง แบบนนั้ ตอนนีม้ ีเพียงใช้จติ ท่ีมีความจริงใจมาสานกึ ขอขมากรรมและสวด พุทธนาม คนท่ัวไปท่ีอยู่ในระหว่างการรับโทษอันทุกข์ทรมาน หาก สามารถระลกึ สวดท่องพทุ ธนามได้ ก็จะสามารถหลดุ พ้นจากความทกุ ข์ ได้รับความสุข ได้ไปเกิดในแดนวิสุทธิภูมิ เกรงแต่ว่า ถ้าหากไม่เคยผูก ~ 162 ~

พทุ ธสมั พนั ธ์กบั พระพทุ ธะโพธิสตั ว์มาอยา่ งลกึ ซงึ ้ ก็อาจจะท่องไม่เป็น เรา จะบอกแก่ท่าน ให้ท่านสวดพทุ ธนามของพระศรีอาริยเมตไตรยว่า “นะโม หมีเล่อฝอ” อย่ทู ่ามกลางความทุกข์ยากหากสามารถระลึกสวดท่อง ยึด มั่นพุทธนามเป็นสรณะ จิตจะราบเรียบมั่นคง ได้ รับพุทธคุณปกปัก ค้มุ ครองให้หลุดพ้นจากความทุกข์ได้รับความสุข ได้ไปเกิดในแดนวิสทุ ธิ ภมู ิ นากรรมติดตวั ไปบาเพ็ญมรรคผล วญิ ญาณบาป : ขอบคณุ ทา่ นที่เมตตา ชิวเซงิ : ท่านเซียนกวนครับ ผ้นู ้อยมีคาถามอยากจะขอคาชีแ้ นะ ใน เม่ือการสวดพทุ ธนามสามารถได้ไปเกิดในแดนวิสทุ ธิภมู ิ แล้วเหตใุ ดถึงมี คนจานวนมากท่ีสวดพทุ ธนามแล้วตกสยู่ มโลก? เซียนกวน : ประการแรกเพราะเขามีคดีที่จะต้องรับการสอบสวนใน ยมโลก ประการที่สองเพราะปุถุชนคนทั่วไปตอนท่ีมีชีวิตอยู่ เมื่อไหร่ก็ ตามที่พบเจอกบั ความทกุ ข์ก็ได้แต่ทอดถอนใจด้วยความโศกเศร้า ได้แต่ ทาเสียงถอนหายใจ เฮอ่ เฮอ่ ไมร่ ู้จกั สวดท่องพทุ ธนาม โดยเฉพาะอยา่ ง ย่ิงตอนท่ีป่ วยหนกั กาลงั ใกล้จะตายความทกุ ข์ก่อนตายในตอนนนั้ จะยิ่งมี มาก ด้วยเหตนุ ีจ้ ึงไม่สามารถประสานรวมกับพุทธคุณ เลยตกสู่ยมโลก อยใู่ นอนั ตรภาวะ (*อนั ตรภาวะ อา่ นข้อมลู เพ่ิมเตมิ ท้ายบท) พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สองที่ชว่ ยเหลือ เซียนกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี ~ 163 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ ก่งเหงิ ถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ *ข้อมลู เพ่ิมเติมคดั ลอกจากงานวิจยั ของ วชั ระ งามจิตรเจริญ - อันตรภาวะหรืออันตรภพ คือ สัตว์ในกาเนิด โอปปาติกะ หรือ อาทิ สมานกาย ที่เกิดใหมห่ ลงั จากตายแตย่ งั ไมม่ ีสภาพชีวติ ของภพใหมอ่ ย่างเตม็ ที่ มีชีวติ อย่ชู วั่ คราวก่อนที่จะไปเกิดในภพใหม่ตอ่ ไป นอกจากนี ้ยงั มีหลกั ฐานใน คมั ภีร์อรรถกถาที่แสดงนยั ของการมีชีวติ อย่ชู วั่ คราวหลงั การตายและก่อนการ เกิดในภพต่อไป ส่วนพุทธศาสนาดงั้ เดิมมีคาและข้อความในพระสูตรหลาย แหง่ ที่แสดงนยั ของอนั ตรภพไว้ชดั เจนกวา่ พทุ ธศาสนาเถรวาท เช่น พทุ ธพจน์ที่ ตรัสเก่ียวกบั “สมั ภเวสี” “คนั ธพั พะ” และ “ระหวา่ งโลกทงั้ สอง” และข้อความ บางข้อความท่ีแสดงถึงช่วงเวลาที่สัตว์ตายจากชาติท่ีแล้ว แต่ยังไม่ได้ถือ กาเนิดในชาติถดั ไป เช่น ข้อความทก่ี ล่าวถึงสตั ว์บางพวกรู้สกึ ตวั ขณะก้าวลงสู่ ครรภ์มารดา ~ 164 ~

ตอนที่ 22 เป็นขนุ นางท่ีเห็นแก่ตวั ตกอเวจี พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ อยใู่ นราชสานกั คือเสาหลกั ประเทศชาติ ตาแหนง่ สงู มีอานาจคนเคารพยาเกรงให้ มีจิตเหน็ แกต่ วั ปวงชนทวั่ ลาเคญ็ ไซร้ เหน็ ทีจะต้องไปลงนรกอเวจี พุทธะจีก้ ง : อันคนท่ีมีตาแหน่งสูงมีอานาจยิ่งใหญ่ พวกที่ดารง ตาแหน่งอยใู่ นราชสานกั ต่างก็ใช้จิตที่มีความเห็นแก่ตวั ผ้ทู ี่มีตาแหน่งสงู มักจะทาตามความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของตัวเอง ทาให้ประชาชน จานวนมากตกอยู่ในสภาพที่ลาบากยากแค้น เดือดร้ อนไปทวั่ ทุกหย่อม หญ้า แล้วก็ไม่ยอมสานึกผิดแก้ไข ทาให้จมปลักอย่กู ับนโยบายทางการ เมืองที่ผิดพลาด วันแล้ววันเล่าอาณาประชาราษฎร์ตกอยู่ในความ ยากแค้นลาเค็ญ ทุกข์จนพูดไม่ออก ผ้ทู ่ีมีอิทธิพลอานาจมกั จะทาตามท่ี ตวั เองชอบ กาเริบเสิบสานก่อกรรมทาเข็ญ ทาเร่ืองเล็กให้เป็นเร่ืองใหญ่ เพียงเพราะเร่ืองขีป้ ะติ๋วก็ทะเลาะวิวาทก่อสงคราม ทาให้ประชาชนอยู่ อย่างหวาดผวา ตลอดทงั้ กลางวนั และกลางคืนเกิดความประหวั่นพรั่น พรึง หวนั่ กลวั ว่าจะเกิดเหตทุ ี่ไมค่ าดฝันขนึ ้ ในชว่ั พริบตา ควรรู้วา่ อิทธิพล และอานาจจะต้องใช้เพ่ือส่งเสริมให้เกิดความสงบสันติ ปกป้องสจั พจน์ (ความจริงท่ีไม่ต้องพิสจู น์) ธารงไว้ซง่ึ ความเป็นธรรม จะใช้จิตที่เห็นแก่ตวั ~ 165 ~

ไม่ได้อย่างเด็ดขาด ผู้ที่อยู่ในตาแหน่งสูงมีหน้าท่ีที่จะต้องตรวจสอบ วินิจฉัยคนถ่อย ให้เกียรติปราชญ์เมธีผู้มีคุณธรรม สรรหาบุคลากรท่ีมี ความสามารถมาทางาน และเป็นหน้าที่ของตัวเองที่จะต้องบ่มเพาะ คณุ ธรรมอนั ดีงาม จะต้องไม่ใช้วิธีเผด็จการทาสิ่งที่ผิดทานองคลองธรรม ตามอาเภอใจอย่างเด็ดขาด หากผู้ฝ่ าฝืนไม่รู้จักสานึกผิดแก้ไข เกรงว่า สดุ ท้ายจะต้องตกนรกอเวจี ยากท่ีจะหลดุ พ้นออกมาได้ เอาละ! ศิษย์เรา วิญญาณเจ้าจงออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพธิ ี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (นง่ั บนบัลลังก์บัว ค่อยๆลงไปช้าๆด่ังจะโบยบินลงสู่นรก เหน็ เซยี นล่ียืนเรียงแถว) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราเร็วเข้า ทา่ นเซยี นกวนมารอแล้ว ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นเซยี นทกุ ๆทา่ น เซียนกวน : ทา่ นเมธีอยา่ ได้มากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง ชิวเซงิ : ทา่ นเซยี นกวนครับ ทาไมคืนนีถ้ งึ จดั พธิ ีเอกิ เกริกเชน่ นี?้ เซียนกวน : เพราะว่าคืนนีผ้ ้บู าเพ็ญจากสานกั รวมกศุ ลสาเร็จปิดชนั้ พอดี ผ่านการตรวจสอบประเมินผลแล้ว และจะส่งไปรับตาแหน่งยัง หนว่ ยตา่ งๆ ดงั นนั้ จงึ นาผ้บู าเพญ็ รุ่นนีม้ าร่วมผกู ธรรมสมั พนั ธ์กนั ~ 166 ~

ชิวเซิง : ท่ีแท้เป็นผู้บาเพ็ญจากสานักรวมกุศลซ่ึงก็คือเทพเซียนใน อนาคต เซียนกวน : ถกู ต้อง เชิญทกุ ทา่ นด้านใน ชิวเซิง : (เม่ือเข้ามาในคุกก็ร้ อนอบอ้าวเป็นอย่างย่ิง เหงื่อไหล ตลอดเวลา ตรงกบั คาที่ว่ามุกเม็ดใหญ่เม็ดเล็กตกลงบนจานหยก ไฟลุก ไหม้อยา่ งรุนแรงรอบด้านดจุ ดง่ั เสือร้ายท่ีกลืนกินเหยื่อ เห็นวิญญาณบาป ที่กาลงั รับโทษกลุ่มหนึ่งยืนเรียงแถวกันเป็นแถวๆ หน้าตาของแต่ละคน เปลี่ยนแปลงไปจนไม่เหลือสภาพเดิม ตาแหนง่ ตา่ งๆของอวยั วะทงั้ ห้าบน ใบหน้าย่งุ เหยิงสบั สนไปหมด อธิบายให้เข้าใจก็คือ เหมือนตวั ประหลาด บนพืน้ ดินมีหมาท่ีดุร้ายไล่กดั วิญญาณบาปท่ียืนไม่นิ่งและมียกั ษ์ถือหอก งา่ มบงั คบั ให้วิญญาณบาปเดินไปที่เหว ท่ีก้นเหวมีเปลวไฟลกุ โชนพวยพ่งุ ออกมาทาให้มองเห็นได้ไม่ชดั ว่าก้นเหวลกึ แค่ไหน เห็นวิญญาณบาปแต่ ละคนร่วงตกเหวไป ได้ยินเพียงเสียงร้องท่ีโศกเศร้า จากเสียงท่ีดงั แล้วก็ ค่อยๆเบาลงจนเสียงเงียบหายไป ไม่ได้ยินเสียงของวิญญาณบาปตก กระแทกพืน้ ที่ก้นเหวดงั ออกมา แตเ่ ลือดของวิญญาณบาปกลบั พงุ่ ออกมา เหมือนนา้ พุ เสยี งร้องอนั โศกเศร้าของวิญญาณบาปดงั เป็นเสียงสงู หรือต่า นา้ พเุ ลือดก็พ่งุ ออกมามีลกั ษณะสงู ๆต่าๆตามเสียงร้องนนั้ เหมือนกนั อยา่ ง ชดั เจน มองไปอีกด้านหน่ึงมีวิญญาณบาปกลุ่มหนึ่งถูกเหย่ียวราตรีจิก แทะมือและแขน มีงพู นั รัดคอแลบลิน้ ใส่ วิญญาณบาปว่ิงไปหลบในซอก มุมด้วยความหวาดกลัวแต่กลบั ถูกหินขนาดใหญ่ทบั ร่างจนแหลกเหลว เลือดพงุ่ ออกมาเหมือนนา้ ตกมีลกั ษณะเป็นละอองฝอยๆ ตอ่ จากนนั้ รถศกึ ~ 167 ~

ขนาดสูงใหญ่ คันหนึ่งก็ ว่ิงแล่นเข้ ามาทับร่ างของวิญญาณบาปอย่า ง รวดเร็ว ด้านบนของรถศึกมีกระบอกปืนใหญ่ยิงลูกไฟออกไปท่ัว โจมตี วิญญาณบาป ช่างน่าสงสาร วิญญาณบาปแต่ละคนถกู ลกู ไฟเจาะทะลุ ร่าง และถูกไฟเผาลวกจนทนไม่ไหวลมลงไปที่พืน้ ) ท่านเซียนกวนครับ วญิ ญาณบาปในคกุ นีท้ ากรรมไว้เชน่ ไร? เซียนกวน : วิญญาณบาปเหล่านีต้ อนสมยั ท่ีมีชีวิตอยู่มีอิทธิพลและ อานาจ ดารงตาแหน่งสูงแต่ไม่รู้จักดารงตนให้เที่ยงตรง ไม่ปฏิบัติต่อ ประชาชนด้วยความเมตตาและมโนธรรม กลบั ใช้อานาจบาตรใหญ่และ ตาแหน่งข้าราชการข่มเหงรังแกประชาชน แล้วไม่รู้จักสานึกผิดแก้ไข ดงั นนั้ เม่ือตายแล้วจงึ ต้องมารับโทษท่ีนี่ พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีน้ าตวั “จ้าวเกา” มาสมั ภาษณ์ก็แล้วกนั เซียนกวน : ทา่ นขนุ พลรีบไปนาตวั จ้าวเกามาซิ ขนุ พล : นาตวั จ้าวเกามาถงึ แล้วครับ ชิวเซิง : ไม่ทราบว่าเพราะเหตุต้นผลกรรมอนั ใดท่านถึงได้ตกอบั อยู่ ท่ีนี่? วิญญาณบาป : ข้าคือจ้าวเกา เป็นขนั ทีคนสนิทของฉินส่ือหวง(จ๋ินซี ฮ่องเต้) อย่ใู นรัชสมยั เดียวกนั กบั ขนุ นางหล่ีซือ มีอิทธิพลอานาจย่ิงใหญ่ มีตาแหน่งสูง อยู่ใต้คนเพียงคนเดียวแต่อยู่เหนือคนนับหมื่น เพราะใช้ อานาจบาตรใหญ่เกินขอบเขต ทาให้ราชสานกั และประชาชนต่างได้รับ ความอปั ยศอดสูไม่น้อย ต่อมาได้ร่วมมือกบั หลี่ซือผลกั ดนั “หไู ฮ่” ให้เป็น ~ 168 ~

จักรพรรดิฉินองค์ท่ีสอง ถึงแม้จะผลกั ดันให้หูไฮ่เป็นฮ่องเต้ แต่แท้ท่ีจริง แล้วเป็นเพียงฮ่องเต้หุ่นเชิดท่ีถูกข้าชกั ใยอยู่เบือ้ งหลังให้ทาตามส่ิงท่ีข้า ปรารถนา ด้วยเหตนุ ีข้ ้าจงึ ตกนรกรับการลงทณั ฑ์ตา่ งๆ ชวิ เซงิ : เป็นอยา่ งนีน้ ่ีเอง เซยี นกวน : เชญิ ทกุ ทา่ นตามเรามา ชิวเซิง : (คณะเดินทางตรงไปที่เครื่องผลกั กาลเวลาท่ีอย่ชู นั้ บนของ กระสวยอวกาศ ทกุ คนนง่ั ลงเรียบร้อยแล้ว เบือ้ งหน้าของทกุ คนปรากฏ จอภาพขนาดใหญ่ประมาณ 1000 นิว้ เป็นภาพสามมิติดงั นี ้นกขนุ ทอง 500 ครัง้ วัวนม 77 ครัง้ เต่าทะเล 70 ครัง้ นกนางนวล 90 ครัง้ หนอนแมลงวนั 17 ครัง้ ควาย 10 ครัง้ ขอทาน 17 ครัง้ โสเภณี 48 ครัง้ คนพกิ าร 99 ครัง้ ทรัพย์สนิ ภายในบ้านถกู ขโมยแล้วเกิดความเคียด แค้นกลดั กล้มุ ตาย 7 ครัง้ ถกู วางเพลิงเผาตาย 18 ครัง้ แล้วภาพกค็ อ่ ยๆ มลายหายไป จอภาพถกู เก็บกลบั ไป) เซยี นกวน : ขอเชิญทกุ ทา่ นท่ีชนั้ ลา่ ง ชิวเซิง : ท่านเซียนกวนครับ ท่ีเห็นเม่ือครู่นีค้ ือผลกรรมตอบสนอง ของผ้ใู ด? เซยี นกวน : นี่คือผลกรรมตอบสนองของจ้าวเกา ชวิ เซงิ : แล้วของคนอื่นๆเป็นอยา่ งไรครับ? ~ 169 ~

เซียนกวน : สว่ นใหญ่แล้วไมต่ า่ งกนั เพียงแตต่ อนนีจ้ ้าวเกาได้มีส่วน ร่วมในการประพนั ธ์หนงั สือก็อาจจะมีโทษลดน้อยลงบ้าง พุทธะจีก้ ง : ขอแนะนาชาวโลกทัง้ หลายว่า การได้ ดารงอยู่ใน ตาแหน่งหน้าท่ีที่สาคญั ๆนนั้ ไม่ใช่เรื่องง่าย การได้ครอบครองอานาจย่ิง เป็นสงิ่ ท่ีมีคณุ คา่ นา่ ชื่นชม หากสามารถทาให้ประชาชนมีชีวิตท่ีมน่ั คง มีท่ี พ่ึงพิงทางจิตใจ มุ่งสร้ างความผาสุกเพื่อประชาชน ก็จะมีอานาจมี ยศถาบรรดาศกั ด์ไิ ปทกุ ภพชาติ ดกึ แล้วกลบั กนั เถอะ ชิวเซิง : ผู้น้อยขอบคุณท่านเซียนกวนและท่านขุนพลทัง้ สองที่ ชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : ทา่ นเมธีคอ่ ยๆไป น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั ก่งเหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 170 ~

ตอนที่ 23 ทาลายชาติ สร้างความเดือดร้อนให้แกป่ ระชาชนเป็นบาปหนกั พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ ทาลายประเทศชาติ สร้างความพนิ าศแก่ปวงชน ให้ร้ายผ้อู ่ืนเพ่ือหวงั ผล ทาลายจติ มโนธรรม ครัง้ หนงึ่ เรืองอานาจเรียกทรราช คนขนานนาม นรกไร้ประตขู ้าม มีเพียงตนเข้าไปเอง พุทธะจีก้ ง : ในโลกโลกีย์ท่ีวุ่นวายนี ้ จิตใจคนไม่ดีงาม เพื่อ ผลประโยชน์ของตัวเอง แต่ละคนต่างก็วางแผนสมรู้ร่วมคิดกันแย่งชิง ผลประโยชน์จากผ้อู ่ืน บ้างกใ็ สร่ ้ายผ้ทู ่ีมีคณุ ธรรมความสามารถ ดงั นนั้ จงึ มีคากล่าวว่า “คนดีอายไุ ม่ยืน คนเลวอย่ไู ด้เป็นพนั ปี” ในความหมายของ คาว่า “อายุไม่ยืน” อาจจะไม่ได้หมายความว่า “ตาย” เสมอไป แต่มี ความหมายท่ีกว้างกว่านนั้ พดู อยา่ งคร่าวๆคือ คนที่มีความจริงใจทางาน รับใช้ประเทศชาติและประชาชน คนที่เป็นตัวแทนของประชาชนขอ คาปรึกษาชีแ้ นะจากปราชญ์เมธีแล้วนามาปฏิบัติจริงเห็นผลสาเร็จจริง มกั จะถกู คนเจ้าเล่ห์ท่ีเห็นแก่ตวั คอยกลนั่ แกล้ง บ้างก็ใช้พระราชโองการ ปลอมมาขดุ รากถอนโคน บ้างก็สมคบคิดพวกโจรมาทาร้าย บ้างก็ชว่ งชิง อานาจกนั ภายในราชสานกั เพ่ืออิทธิพลและอานาจท่ีมนั่ คงของตวั เอง ใช้ ตาแหน่งและอานาจ โจมตีใสร่ ้ายคนที่มีความซอื่ สตั ย์จงรักภกั ดี แต่ทงั้ นี ้ผู้ ท่ีมีอิทธิพลและอานาจก็ไมไ่ ด้หมายความเฉพาะเจาะจงแต่เหล่าขนุ นางใน ~ 171 ~

วงการข้าราชการเทา่ นนั้ แม้กระทงั่ ในวงการธรุ กิจที่มีขนาดคอ่ นข้างใหญ่ก็ เช่นเดียวกนั คนจานวนมากต่างก็มีขอบข่ายของอิทธิพลและอานาจของ เขาเอง ในขอบขา่ ยอิทธิพลอานาจนนั้ ก็มีทงั้ คนท่ีซอื่ สตั ย์จงรักภกั ดีและคน ที่คิดคดเห็นแก่ตัวปะปนกันอยู่ ต่างกันที่จะมีมากหรือน้อยเท่านัน้ เอง หากผ้ ูท่ีมีตาแหน่งสูงไม่สามารถธารงไว้ ซ่ึงความเที่ยงธรรมโดย ท่ีไม่มี ความเห็นแก่ตัว ไม่มีความกระตือรือร้ นท่ีจะบ่มเพาะบุคลากรที่มี ความสามารถ องค์กรหลักก็จะต้องล่มสลายลงในเร็ววัน หากองค์กรๆ หนงึ่ ให้ความสาคญั กบั การบม่ เพาะบคุ ลากร องค์กรนนั้ ก็จะมีบคุ ลลากรที่ มีความสามารถเกิดขนึ ้ มาอยา่ งไมข่ าดสาย ขอบขา่ ยของกิจการก็จะคอ่ ยๆ ขยายใหญ่ขึน้ ถ้าหากชาวโลกมีความเห็นแก่ตัวและทาร้ ายผู้อ่ืนเพื่อ ผลประโยชน์ของตัวเอง ใส่ร้ ายป้ายสีผู้อ่ืนทุกท่ีทุกเวลา เกรงว่าวนั หน่ึง จะต้องตกนรกอเวจีไม่มีวนั ได้ออกมา เอาล่ะ! ประทานยนั ต์ให้ศิษย์เรา เผาดื่ม วญิ ญาณจงออกจากร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพธิ ี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (นง่ั บนบลั ลงั ก์บวั ลอยลงส่นู รกอเวจีอย่างช้าๆ ลมเย็นพดั มาเอื่อยๆ ในความร้อนนนั้ มีความเย็นแทรกอย่)ู พุทธะจีก้ ง : ศิษย์เรา ท่านเซียนกวนมารออยู่เบือ้ งหน้าแล้ว รีบไป แสดงคารวะ ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง ~ 172 ~

เซียนกวน : ท่านเมธีไม่ต้องมากพิธี คารวะท่านพทุ ธะจีก้ ง ขอเชิญ ด้านใน ชิวเซิง : (เม่ือเข้ามาในคกุ อากาศร้อนทรมานใจคน เหง่ือไหลหยด ย้อย) ไมน่ กึ เลยแม้แตเ่ คร่ืองปรับอากาศซกั ตวั ก็ไมม่ ี พทุ ธะจีก้ ง : ที่นี่คือนรกอเวจี จะมีเคร่ืองปรับอากาศได้อย่างไร น่ีคือ แดนลงทณั ฑ์นะ! เซียนกวน : ทา่ นพทุ ธะจีก้ งกลา่ วได้ถกู ต้อง วญิ ญาณบาปทงั้ หมดใน นีต้ อนท่ีมีชีวิตอย่ไู ด้ใช้บญุ วาสนาจนเกือบจะหมดแล้ว แถมยงั ทาเร่ืองชวั่ ร้ายที่ร้ายแรง จงึ ต้องตกนรกอเวจีรับการลงโทษท่ีโหดเหีย้ มทารุณ แล้วจะ ให้วิญญาณบาปท่ีรับโทษได้เสพสขุ เกินไปได้อยา่ งไรกนั ละ่ ? ชิวเซิง : ถึงแม้จะเป็นเช่นนนั้ แต่พระอาจารย์ลองสารวจคกุ ตะราง บนโลกมนษุ ย์ดไู ด้ ในนนั้ จดั ตงั้ สถานท่ีไว้สาหรับเรียนพเิ ศษ มีห้องที่ติดตงั้ เครื่องอานวยความสะดวกด้วย พทุ ธะจีก้ ง : ชาวโลกทวั่ ทุกท่ีต่างก็พดู ถึงเรื่องสิทธิมนษุ ยชน ทาให้ คนท่ีเจ้าเล่ห์เพทุบายจงใจอาศัยช่องโหว่ทางกฎหมาย ต่อให้เป็นถึง นักโทษประหารชีวิตก็ไม่เกรงกลัวกฎหมาย จนกระท่ังทาให้สังคมเกิด ความวุ่นวายครัง้ แล้วครัง้ เล่า ส่วนคนท่ีหวาดกลัวคุกตะรางกลับเป็น ประชาชนที่มีจิตใจดีงาม เป็นเพราะคนที่เจ้าเล่ห์เพทบุ ายนนั้ รู้ถึงสภาพ เหตกุ ารณ์ในคกุ อยา่ งทะลปุ รุโปร่ง ด้วยเหตนุ ีจ้ งึ ไมก่ ลวั ~ 173 ~

ชิวเซิง : ตามท่ีพระอาจารย์พดู มา บนโลกมนษุ ย์มีแต่คนดีเท่านนั้ ท่ี ไมส่ ามารถรอดพ้นจากเงือ้ มมือของกฎหมายได้ ดงั นนั้ จงึ ถกู ประหารชีวิต ได้โดยง่าย ส่วนพวกโจรท่ีทาผิดกฎหมายจริงๆกลบั มีทอ่ นา้ เลีย้ งอยทู่ ว่ั ทกุ ท่ี ถงึ แม้วา่ จะถกู จบั ขงั อยใู่ นคกุ ก็ไมร่ ู้สกึ หวน่ั กลวั เซียนกวน : แต่ฟ้าดินมีความยุติธรรม คนท่ีรับโทษบนโลกมนุษย์ ตามกฎหมายหากได้รับโทษเพียงผิวเผิน เมื่อมาถึงนรกแล้วก็จะต้อง ตรวจสอบและตดั สินคดีซา้ ใหมท่ งั้ หมด ต้องรับโทษในส่วนที่สมควรได้รับ และเพ่ิมโทษในส่วนที่สมควรได้ รับเพ่ิม เมื่อมาถึงนรกทุกอย่างก็ แปรเปลี่ยนเป็นความยตุ ิธรรมแล้ว ชิวเซิง : เบือ้ งหน้าคือความมืด รอบด้านทงั้ ส่ีเต็มไปด้วยเปลวไฟท่ี โหมไหม้อยา่ งรุนแรง วิญญาณบาปเป็นกลมุ่ ๆถกู ลกู กลิง้ ของเครื่องบดดิน บดขยีร้ ่างกายจนแหลกเหลว เต็มไปด้วยเนือ้ บดละเอียดกับคราบเลือด สกปรก ยงั มีวญิ ญาณบาปอีกกล่มุ หนง่ึ ถกู หินขนาดใหญ่กลิง้ ทบั ร่าง ลาไส้ ไหลออกมาหมด นา่ คลืน่ ไส้จริงๆ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้ารู้สกึ อยา่ งไรบ้าง? ชิวเซิง : ศิษย์รู้สึกสงสาร เห็นใจพวกเขาแต่ก็ไม่สามารถที่จะ ชว่ ยเหลืออะไรได้ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้าอย่าได้เศร้าโศกเสียใจ ทงั้ หมดนีค้ ือกรรมท่ี พวกเขาสร้ างขึน้ เองและจะต้องรับผลกรรมนัน้ ด้วยตัวเอง เห็นใจแล้ว ยงั ไง? ~ 174 ~

เซียนกวน : ท่านพุทธะจีก้ งกล่าวได้ถูกต้อง หากเห็นใจคนเหล่านี ้ แล้วเหยื่อผ้รู ับเคราะห์ในอดีตจะทนได้อยา่ งไร? พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีน้ าตวั “ตงฮนุ โฮว่ ” มารับการสมั ภาษณ์ก็แล้วกนั เซยี นกวน : ทา่ นขนุ พลรีบไปนาตวั “ตงฮนุ โฮว่ ” มา ขนุ พล : คมุ ตวั วญิ ญาณบาปมาถงึ แล้วครับ ชิวเซิง : ท่านคือใคร? เพราะอะไรหวั ถึงแบะออกเป็นสองส่วน แล้ว ทาไมถงึ ควกั หวั ใจของตวั เอง? วิญญาณบาป : ข้าเป็นคนแคว้นฉี ช่ือตงฮุนโฮ่ว เพราะว่าเป็น จกั รพรรดิท่ีโหดเหีย้ มอามหิตไร้คณุ ธรรม ตอ่ ผ้ทู ่ีอย่ใู ต้บงั คบั บญั ชารวมทงั้ อาณาประชาราษฎร์ ข้าจะไม่แสดงสีหน้าท่ียิม้ แย้มเป็นมิตรให้อย่าง เด็ดขาด เมื่อไม่พอใจก็อยากจะฆ่าฟัน เพราะว่านิสัยดุร้ายเจ้าอารมณ์ ทงั้ ยงั เป็นคนที่ขาดสติ มกั จะก่อกรรมทาเข็ญเขน่ ฆ่าทาลายชีวิตผ้อู ่ืนอยา่ ง ไร้ เหตุผล บัดนีไ้ ด้รับการลงโทษเช่นนี ้ ช่างทุกข์ทรมานเหลือเกิน ฮือ! ฮือ! เซียนกวน : แล้วมิฉะนนั้ จะเรียกวา่ นรกอเวจีได้รึ? พุทธะจีก้ ง : ขอแนะนาชาวโลกทัง้ หลายว่า เม่ือใดท่ีมีอานาจก็ อยา่ ได้ลืมความทกุ ข์ยากในครัง้ อดีต มีเพียงชีวิตที่เคยผา่ นความทกุ ข์ยาก จงึ จะสามารถเข้าใจถงึ ความทกุ ข์ยากของผ้อู ื่นได้ ดงั นนั้ ต้องเอาใจเขามา ใสใ่ จเรา คิดพิจารณาและปรึกษาหารือแลกเปลี่ยนความคดิ เหน็ ซงึ่ กนั และ ~ 175 ~

กัน ช่วยเหลือซ่ึงกันและกัน เคารพซ่ึงกันและกัน ทั่วหล้าก็จะสงบสุข อยา่ งแนน่ อน คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชิวเซิง : ผู้น้อยขอบคุณท่านเซียนกวนและท่านขุนพลทัง้ สองที่ ชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหิงถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 176 ~

ตอนที่ 24 ไปดสู ภาพของคนท่ีไมม่ ีความจงรักภกั ดีในนรกอเวจี พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ ประวตั ิศาสตร์ในยคุ หนง่ึ ทรราชเฉาอาหมนั * บีบโอรสสวรรค์สามนตราช*หวาดผวา ระดมพลจานวนมากทาศกึ ยกทพั เคลอ่ื นกรีธา ปวงประชาระทมทกุ ข์บาปนีไ้ มผ่ อ่ นปรน (*เฉาอาหมนั คือช่ือหน่งึ ของเฉาเชาหรือโจโฉ *สามนตราช หมายถึง เจ้าผ้คู รองแคว้นใกล้เคยี ง) พทุ ธะจีก้ ง : ในสมยั ปลายราชวงศ์ฮน่ั การเมืองเน่าเฟะ เกิดกล่มุ โจร ออกอาละวาด เจ้าผ้คู รองแคว้นต่างๆรวมทงั้ ขนุ นางข้าราชการต่างก็ฉวย โอกาสขยายอาณาเขตของตวั เอง ส้รู บทาสงครามกันไม่หยดุ แสงมีดเงา ดาบเต็มไปทวั่ แผน่ ดนิ จงหยวน บ้านเมืองลกุ เป็นไฟ ประชาชนไมส่ ามารถ อย่อู ย่างร่มเย็นเป็นสุข จิตใจของประชาชนต่ืนตระหนกหวาดกลัว ผ้ทู ่ีมี มโนธรรมและความจงรักภกั ดีมีอายไุ ม่ยืนยาว ส่วนขนุ นางท่ีคิดคดทรยศ เรืองอานาจครองความเป็นใหญ่ข่มเหงรังแกประชาชน ขณะนัน้ โอรส สวรรค์ออ่ นแอไร้อานาจถกู หยามเกียรติ เจ้าผ้คู รองแคว้นต่างๆถงึ แม้วา่ จะ มีกองกาลงั ทหารที่แข็งแกร่งเป็นของตวั เองแตก่ ็มิบงั อาจล่วงลา้ ราชอานาจ ของโอรสสวรรค์ ในเวลานนั้ เฉาเชาก็จ้องหาโอกาสบีบโอรสสวรรค์ให้ออก ราชโองการสงั่ การเจ้าผ้คู รองแคว้นต่างๆ แสดงอิทธิพลอานาจ คนบ้าน ~ 177 ~

เฉาใช้กลยทุ ธตา่ งๆพลิกแพลงวางแผนมงุ่ หวงั จะผนวกรวมแคว้นต่างๆ แต่ ทว่าสงครามกลบั ลกุ ลามยืดเยือ้ เป็นเวลายาวนาน คร่าชีวิตผ้คู นล้มตาย จานวนมาก ด้วยเหตุนีจ้ ึงถูกลงโทษคุมขังในนรกอเวจี รับความทุกข์ ทรมานอยา่ งถงึ ท่ีสดุ ไมไ่ ด้ผดุ ไมไ่ ด้เกิด เอาละ่ ! ศิษย์เราจงออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชวิ เซงิ : (มงุ่ ลงตรงสอู่ เวจี) พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เรา เข้าไปคารวะทา่ นเซยี นกวน ชิวเซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซยี นกวนอยา่ ได้มากพิธี เซียนกวน : เชิญเข้าไปชมด้านใน ชิวเซิง : (เข้ามาภายในคุก ได้ยินเสียงร้ องอันโศกเศร้ าดังมาเป็น ระยะๆ เหมือนเสียงร้องที่น่ากลวั ของผีร้ายตอนที่กาลงั จะปรากฏตวั ได้ ยินแต่เสียงร้ องไห้ที่ทุ้มลึกเป็นเสียงต่าและลากยาวจนสุดเสียง น่ากลวั จริงๆ วิญญาณบาปท่ีรับโทษในนรกขมุ นีล้ ้วนแต่มีรูปร่างที่ไม่เหมือนคน บางคนหวั แหว่งเว้าเหมือนพระจนั ทร์เสีย้ ว บางคนไม่มีจมกู แต่กลบั มีหูที่ บวมพองและลากยาวไปกบั พืน้ ปากของบางคนเหมือนเป็ดโดนลั ดกั๊ ขา ของบางคนถกู ลงโทษจนกลายเป็นเหมือนขนมปาท่องโก๋ ยงั มีบางคนถกู ~ 178 ~

ทบุ ท่ีท้องจนกลายเป็นรูดคู ล้ายขนมโดนทั วิญญาณบาปเหล่านีไ้ ม่เพียง ถกู สบั มือสบั เท้าเท่านัน้ ทงั้ ตวั ยงั ถกู บดขยีจ้ นแหลกละเอียดจนไม่รู้ว่าจะ เอามาประกอบรวมกนั ใหม่ได้อย่างไร ตอนนีม้ ีลมประหลาดพดั มา เป็น ลมที่ทงั้ หนาวและร้อน โลกนีค้ ือโลกอะไรกนั นะ? คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีลม ประหลาดอย่างนี ้ ดีนะท่ีลมนีเ้กิดขนึ ้ ในนรกอเวจี ถ้าหากมีลมประหลาด แบบนีป้ รากฏขนึ ้ บนโลกมนษุ ย์ โลกมนษุ ย์อาจจะเกิดโรคระบาด ลมพดั ไปถงึ ที่ไหนก็กลายเป็นกระดกู แห้งในพริบตา ท่ีแท้ลมประหลาดนีก้ ็มาจาก นกตวั ใหญ่ตวั หน่ึงท่ีกาลงั กระพือปีกอย่กู ลางเวหา นกใหญ่ตวั นีม้ ีปากที่ ยาวและแหลมคมมาก รูปร่างกแ็ ปลกประหลาด ตีนนกมีพงั ผืดเหมือนกบ บนตวั มีครีบยาวเหมือนปลา จิกกินวิญญาณบาป ตรงบริเวณท่ีถกู นกจิก มีนา้ เลือดและนา้ เหลืองพุ่งออกมา เลือดเหล่านีต้ ่างจับตัวกันเป็นก้อน กลายเป็นสตั ว์ประหลาดมีหู จมกู ปาก และมีมือมีเท้า สตั ว์ประหลาดที่ มีลักษณะเป็นของเหลวนีพ้ ่นนา้ สีเขียวออกจากปากพุ่งใส่ร่างวิญญาณ บาปทาให้เกิดตมุ่ หนอง เมื่อต่มุ หนองแตก หนอนแมลงวนั ลกั ษณะคล้าย งกู ็ชอนไชร่างของวิญญาณบาป ไชไปไชมา เห็นวิญญาณบาปเกาบริเวณ ที่คนั แต่กลบั กลายเป็นเกาเอาเนือ้ หนงั ของตวั เองหลดุ ติดออกมาจนเห็น กระดกู เจ็บปวดทรมานร้องตะโกนลากเสียงยาวอย่างน่าเวทนาแล้วตาย ไป เม่ือตายแล้วก็ถกู ยกั ษ์ลากไปทบุ จนแหลกแล้วโยนเข้าไปในเตาหลอม กระดกู หลงั จากท่ีกวนให้เข้ากนั จนจบั ตวั เหนียวแล้วก็ทิง้ ลงไปในเหวคืน ชีพ แล้ววิญญาณบาปก็ฟื น้ คืนชีพขนึ ้ มาอีกครัง้ กลบั มีเนือ้ หนงั ขนึ ้ มาใหม่ ~ 179 ~

แต่สภาพรูปกายกลบั แยล่ งกว่าเดิมและย่ิงดนู ่าเกลียดขนึ ้ ) ทา่ นเซียนกวน ครับ วิญญาณบาปเหลา่ นีท้ าไมถงึ ต้องรับโทษเชน่ นีค้ รับ? เซียนกวน : พวกเขาเหล่านีต้ อนสมยั ท่ีมีชีวิตอย่คู ือพวกที่ไม่มีความ จงรักภกั ดีต่อประเทศชาติ ดังนนั้ หลงั จากท่ีตายแล้วก็สมควรที่จะได้รับ การลงโทษที่โหดเหีย้ มทารุณเหลา่ นี ้ ชิวเซงิ : แล้วพวกเขาจะมีโอกาสได้กลบั ไปเกิดใหมไ่ หมครับ? เซียนกวน : มีสิ มีบางคน ทุกๆยี่สิบปีจะได้ไปเกิดในเดรัจฉานภูมิ หนง่ึ ครัง้ แล้วกลบั มารับโทษในนรกตอ่ ชิวเซงิ : ถ้าอยา่ งนนั้ คนที่ไมม่ ีความจงรักภกั ดียงั ต้องกลบั มารับโทษ อีกยาวนานแคไ่ หน? เซียนกวน : ยงั ไม่รู้แน่นอน! แต่ในเมื่อตกส่นู รกอเวจีก็แสดงว่าตอน ที่มีชีวิตอยู่ได้สร้ างความผิดบาปร้ ายแรงที่ไม่อาจยกโทษให้อภัยได้ ไม่ สามารถได้เกิดเป็นมนษุ ย์อีกตลอดกาล ชิวเซงิ : จะมีวธิ ีไหนที่สามารถฉดุ ชว่ ยได้? เซียนกวน : มีเพียงตอนที่มีชีวิตอยู่หม่ันบาเพ็ญบุญกุศลให้มาก หมน่ั เข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนา หมน่ั ศกึ ษาหลกั ธรรมปฏิบตั ิตามคาสอน ของพทุ ธะอริยเจ้า จงึ สามารถพ้นจากนรกอเวจีได้ ~ 180 ~

ชิวเซิง : ปัจจุบันนีแ้ ต่ละที่ต่างก็มีการศึกษาพระสูตรคัมภีร์ต่างๆ หากสามารถเกิดจุดเปล่ียนในชีวิต กลายเป็ นผ้ ูบาเพ็ญก็ไม่ต้ องจมลงสู่ ความทกุ ข์ เซียนกวน : ก็ไม่เชิง! เพราะเหตุใดนะหรือ? เพราะปัจจุบันนีผ้ ู้ บาเพ็ญในแต่ละท่ีต่างก็ยึดติดอยู่ในตัวอักษร ประโยค วลี ตัวหนงั สือ ทมุ่ เทเวลาศกึ ษากระพี ้ น้อยนกั ท่ีจะเข้าถงึ แก่นแท้ของหลกั คาสอนในพระ สูตรอย่างแท้จริง ดังนัน้ นี่จึงเรียกว่า “กุศล” แต่ไม่สามารถเรียกว่า “ปัญญา” ชวิ เซงิ : ทาไมถงึ เป็นเชน่ นีล้ ะ่ ? พทุ ธะจีก้ ง : ก็เพราะผ้บู าเพ็ญในแตล่ ะท่ีตา่ งกย็ ดึ ตดิ ในความรู้ ตา่ งก็ มีตวั หนงั สือเป็นเคร่ืองกีดขวาง ดงั นนั้ ส่ิงที่รู้จึงมีขีดจากัด ต่างก็อธิบาย ความหมายตามตวั อกั ษรในพระสูตร ต่างฝ่ ายต่างนิกายต่างก็ยึดติดใน ทัศนะความคิดของตัวเอง ต่างก็คิดว่าความคิดเห็นของตัวเองถูกต้อง ต่างก็ตัง้ ตนเป็นใหญ่ ด้วยเหตุนีจ้ ึงทาให้เกิดการทะเลาะโต้เถียงกัน ระหว่างศาสนา และเกิดการโต้แย้งถกเถียงกนั ในหลกั ธรรมคาสอนไม่จบ ไม่สิน้ เพราะต่างก็สมั ผสั รู้และเข้าใจต่างกนั ดงั นนั้ จงึ พดู ได้ว่า ต่างก็ถูก และต่างก็ผิด แต่จะต้องรู้ว่า “ตถาคตมกั กล่าวเสมอว่า ผ้บู าเพ็ญปฏิบัติ ธรรมทงั้ หลายพึงรู้ว่าธรรมท่ีตถาคตแสดงนนั้ อุปมาดั่งแพข้ามฟาก เม่ือ มาถึงฝ่ังแล้ วก็ต้ องละแพ ธรรมที่ตถาคตได้ แสดงไว้ ก็ต้ องละ แล้ ว ~ 181 ~

นบั ประสาอะไรกบั ส่ิงท่ีไม่ใช่ธรรมเล่า?” เอาล่ะ คืนนีพ้ อเท่านี ้ กลบั กัน เถอะ ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลท่ีเมตตาชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหิงถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 182 ~

ตอนที่ 25 มว่ั สรุ านารีทาให้ประเทศชาตเิ สียหาย เหตแุ ห่งอเวจี พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ เป็นถงึ จกั รพรรดิจริยาวตั รกลบั เส่ือมทราม ออกกฎหมายไมเ่ ป็นธรรมออกคาสงั่ ผิดทานอง แตอ่ ดีตโบราณมามว่ั กามาสนิ ้ ชาติครอง ซอยเปล่ียวอเวจีต้องเดินไปถงึ วงั หลงั เฮย พทุ ธะจีก้ ง : นบั แตอ่ ดีตโบราณมา ผ้ทู ี่ดารงตาแหน่งสาคญั ๆ ไมว่ า่ จะ เป็นองค์ราชา เสนาบดี ขนุ พล หรือขนุ นางต่างๆ ในจานวนสิบคน มีมาก เกินกวา่ คร่ึงหนงึ่ ท่ีชื่นชอบเรื่องกามตณั หา ขนาดมีสามภรรยาส่ีอนกุ ็ยงั บ่น ว่ามีไม่มากพอ ยังชอบไปเที่ยวหอนางโลม อยู่ในนัน้ เพลิดเพลินจนลืม กลบั บ้าน ผ้ทู ี่มีตาแหน่งสงู ประพฤติตนเช่นนี ้ ส่งผลกระทบต่อผู้ท่ีอยู่ใต้ บงั คบั บญั ชาและประชาชนให้พลอยตดิ เชือ้ พลอยเห็นดีเหน็ งาม ประพฤติ ผิดในกามตามแบบอยา่ งไปด้วย ซงึ่ เป็นค่านยิ มท่ีผิด สดุ ท้ายประเทศชาติ ก็กลายเป็นประเทศแห่งกามตณั หา เมื่อถกู เร่ืองกามตณั หารบกวนจิตใจก็ ไม่ตงั้ ใจปฏิบัติงานราชการ นานวนั เข้า กาลงั ของประเทศก็ตกต่าเสื่อม ถอย ประเทศเพ่ือนบ้านท่ีแข็งแกร่งกว่าก็ฉวยโอกาสบกุ รุกดินแดน ทาให้ ประเทศชาติสูญสิน้ เอกราช ถึงแม้ว่าในประวัติศาสตร์จะมีตัวอย่าง มากมายให้เห็น แต่ทกุ คนกลบั เห็นเร่ืองกามตณั หาเป็นเรื่องท่ีมีความสุข ไม่รู้จกั หลีกเล่ียงระมัดระวังคาพูด โดยเฉพาะอย่างยิ่งคาพูดต่างๆท่ีพูด ~ 183 ~

ออกมาแต่ละคาล้วนเป็นคาพดู ท่ีไม่น่าฟัง กลายเป็นวา่ คนพดู ชอบพดู คา ลามกที่กระต้นุ ความกาหนดั ส่วนคนฟังก็ชอบฟังคาลามก นานวนั เข้าก็ กลายเป็นกระแสนิยม มักจะสร้างวจีกรรมและมโนกรรมบ่อยๆ ทาให้หู แปดเปือ้ นไม่สะอาด และที่หนกั ยิ่งกว่านนั้ เม่ือสมั ผสั ถูกเนือ้ ต้องตวั กนั ก็ กลายเป็นเหตปุ ัจจยั ให้ทาในสิ่งที่ผิดพลาดไม่สามารถท่ีจะชดเชยแก้ไขได้ พงึ รู้ว่าความชวั่ ทงั้ ปวงกามตณั หามาเป็นอนั ดบั หนงึ่ หมกม่นุ เร่ืองกามทา เร่ืองลามกอยตู่ ลอดไมข่ าดก็จะต้องตกสอู่ เวจี รับกรรมตามสนองยากท่ีจะ หนีพ้น เอาละ่ ! ชิวเซงิ จงออกจากร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรารีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (บัลลังก์บัวแล่นฉิวตลอดทาง ถึงนรกอเวจีอย่างรวดเร็ว มองดภู ายในคกุ เต็มไปด้วยเปลวไฟแดงฉานรอบด้าน สภาพรอบๆเหมือน เตาเผาที่ร้ อนมาก) พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เรา รีบคารวะทา่ นเซยี นกวน ชวิ เซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพธิ ี ชิวเซงิ : ทาไมวนั นีภ้ ายในคกุ ถงึ แดงฉาน มีเปลวไฟเออ่ ล้นรอบด้าน? เซียนกวน : เพราะน่ีคือการกลน่ั คนที่มกั มากในกามไม่รู้จกั ควบคมุ ตวั เอง ความคิดเต็มไปด้วยเรื่องกามตณั หา ไมม่ ีสมั มาสติ ดงั นนั้ จงึ ใช้ไฟ ~ 184 ~

สมาธิของยมโลกมาชาระล้างจิตแห่งกามตณั หาออกไป (เซียนกวนหยิบ ธงบัญชาการขึน้ มาโบกสะบัด ทันใดนัน้ เปลวไฟในคุกก็ค่อยๆถูกขจัด ออกไป อากาศร้อนก็คอ่ ยๆเบาบางลง) ชิวเซิง : (มองดทู วั่ คกุ ชา่ งนา่ เวทนาจนไม่สามารถทนมองดไู ด้ เห็น แต่ซากศพกองเท่าภูเขาเลากาเต็มไปทั่วลานกว้าง ลักษณะการตาย แตกต่างกันออกไป บ้ างมีลักษณะท่ีโศกเศร้ า บ้ างปรากฏสีหน้ าที่ หวาดกลวั บ้างหัวฝังกลบลงไปในดิน บ้างมือเท้าขาดแยกออกจากกัน บ้างตบั แตกถงุ นา้ ดีแตก สภาพตา่ งๆที่ไมน่ า่ ดู เห็นแล้วไมส่ ามารถทนดไู ด้ จริงๆ ซากศพต่างๆกลายเป็นซากศพที่เหี่ยวแห้งไหม้เละจนไม่สามารถ บรรยายออกมาได้ มีเมฆแดงปรากฏขนึ ้ กลางเวหา นา้ ฝนหยดลงมาเบาๆ ประพรมซากศพ เม่ือเมฆฝนปลิวผ่านไปผ้ตู ายก็ฟื น้ คืนชีพ ถึงแม้จะฟื น้ คืนชีพขนึ ้ มาใหมแ่ ตม่ องดแู ล้วชา่ งนา่ กลวั จริงๆ บางคนลกู ตาหวาลกึ ลงไป ในเบ้า บางคนแขนงอขาเบีย้ วเปลี่ยนรูปไป บางคนท้องยุบเว้าเข้าไป ส่วนบนหลังมีหนอกงอกออกมา บางคนท่อนล่างกับท่อนบนของลาตัว สลับหน้าสลับหลงั กันไม่ถูกต้อง บางคนหัวยุบเว้าลงไป ปากบานออก เหมือนดอกไม้ ที่หน้าอกของวิญญาณบาปเร่ิมมีดอกไม้สีขาวงอกออกมา หนึ่งดอก ดอกไม้โตขึน้ มีปาก ขณะนนั้ ดอกไม้ได้โน้มก้านดอกลงมากิน เนือ้ ของวิญญาณบาปเป็นอาหาร กัดกินคาแล้วคาเล่าเกิดเสียงดงั จ๊วบๆ บางครัง้ ก็ส่งเสียงหัวเราะออกมาทาให้รู้สึกหวาดกลัวจนขนลุกขนพอง ปรากฏการณ์อะไรท่ีแปลกประหลาดล้วนมีหมด) ~ 185 ~

เซียนกวน : ท่านขุนพลทัง้ สอง ไปนาตัวจักรพรรดิขงเจ่ียแห่ง ราชวงศ์เซี่ยมาทีซิ (ขุนพลทงั้ สองควบคุมตัวนักโทษมาคนหน่ึง ร่างกาย และแขนขาสลบั ตาแหน่งกนั ไปหมด หวั ย้ายเข้าไปอย่ใู นสมองท่ีอย่กู ลาง หน้าอก สว่ นชว่ งลา่ งของลาตวั ก็มาอย่แู ทนที่ตาแหนง่ ของหวั บนลา่ งสลบั ตาแหน่งกนั นา่ กลวั จริงๆ) เซียนกวน : วิญญาณบาปผู้นีค้ ือจกั รพรรดิแห่งราชวงศ์เซี่ยนามว่า “ขงเจี่ย” เชิญทา่ นสมั ภาษณ์ได้เลย ชิวเซงิ : ท่ีอยเู่ บือ้ งหน้าเรานีใ้ ชข่ งเจี่ยหรือไม?่ วิญญาณบาป : เราคือขงเจี่ย รีบปล่อยเราออกไป แล้วเราจะแบ่ง ประเทศให้ทา่ นครึ่งหนงึ่ ชวิ เซงิ : เป็นข้อเสนอท่ีไมเ่ ลว แตน่ า่ เสียดายที่อานาจในการตดั สนิ ใจ ของท่ีน่ีไมไ่ ด้ขนึ ้ อยกู่ บั เรา และถงึ แม้วา่ เราจะมีอานาจในการตดั สนิ ใจ ก็ไม่ สามารถให้ท่านสมปรารถนาได้ เพราะพวกเราคือแบบอย่างแห่งความ เท่ียงธรรม ใครก่อกรรมไว้ก็สมควรต้องถูกลงโทษ เราจะปล่อยท่านไป เพียงเพราะผลประโยชน์อันมากมายมหาศาลที่ท่านยื่ นข้ อเสนอให้ ได้ อย่างไร อย่างนีจ้ ะไม่เป็นท่ีหวั เราะเยาะของคนทวั่ ทงั้ แผ่นดินหรอกหรือ? แล้วที่ยง่ิ ไปกวา่ นนั้ จะสามารถทาให้คนทงั้ แผน่ ดนิ เกิดความเลื่อมใสศรัทธา ได้อยา่ งไร? รีบบอกมาเถอะวา่ ชาติก่อนทา่ นเคยก่อกรรมไว้อย่างไรจงึ ตก นรกอเวจีถกู ลงโทษ ทาให้อวยั วะตา่ งๆของร่างกายย้ายที่สลบั ตาแหนง่ กนั ไปหมดจนมีสภาพเชน่ นี?้ ~ 186 ~

วิญญาณบาป : เฮ่อ! เดิมทีเราเป็นจกั รพรรดิที่สง่างามน่าเกรงขาม ปกครองแผน่ ดินมีอานาจสงู สง่ ขนาดไหน ตอนนีต้ กอยใู่ นสภาพเชน่ นี ้หวน ราลึกถึงความหลังจะทนได้อย่างไร! ยุคสมัยของราชวงศ์เซี่ยเป็นต้น กาเนิดของอารยธรรมในแผน่ ดินจีนท่ีแผข่ ยายออกไปอยา่ งกว้างขวาง และ เป็นหน่ึงในสามของยุคราชวงศ์ที่มีความเจริญรุ่งเรือง เป็นเพราะเรา หมกมุ่นลุ่มหลงอยู่ในกามตัณหาจนไม่สนใจงานราชกิจ เสพสุขอยู่ใน กามารมณ์จนลืมภาระหน้าท่ีของจกั รพรรดิ ก็เพราะล่มุ หลงในกามตณั หา ทาให้ราชวงศ์เซ่ียอ่อนแอลง สุดท้ายเป็นเพราะเราสิน้ เปลืองพละกาลงั หมดไปกับเร่ืองกามจนป่ วยตาย หลังจากที่ตายแล้ว ได้เผชิญหน้ากับ พญายม ถูกพญายมประณามและตดั สินให้รับโทษนานาชนิดในนรกขมุ ต่างๆ จนมาถึงที่น่ี มืดมนไร้ แสงตะวัน อากาศก็เบาบาง ทุกข์ทรมาน เหลือเกิน ถกู ไฟเผาร่างตลอดทงั้ วนั ทงั้ คืน เศร้าโศกาอย่างท่ีสุด รีบช่วย เราออกไปที ชิวเซิง : อยากจะออกไปก็ง่ายมาก เพียงแต่ไม่รู้ว่าท่านจะมีจิตใจท่ี แน่วแนม่ นั่ คงหรือไม?่ วิญญาณบาป : บอกเรามาเถอะว่าต้องทาอย่างไรจึงจะสามารถ ออกไปจากที่นี่ได้ หากสามารถออกไปจากที่นี่ได้จริงๆ ทกุ ภพทกุ ชาติเรา จะยอมทาตามคาสง่ั ของทา่ นโดยไมม่ ีข้อโต้แย้ง ชิวเซิง : ขงเจี่ย! ฟังให้ดีนะ อันดบั แรกต้องใช้จิตท่ีมีความศรัทธา จริงใจกราบสานึกขอขมากรรม อนั ดบั ต่อไปภายในจิตใจจะต้องมีความ ~ 187 ~

ยินยอมพร้ อมใจ ยอมรับโทษทัณฑ์ด้วยความสมัครใจ โดยไม่มีจิตท่ี อาฆาตแค้น ตอ่ จากนนั้ ก็เพิ่มเติมเสริมด้วยการสวดทอ่ งพทุ ธนามอย่างไม่ ยอ่ ท้อ วิญญาณบาป : เราอยู่ท่ีนี่ทุกข์ทรมานจนพูดไม่ออก แล้วจะสวด ทอ่ งพทุ ธนามได้อยา่ งไร? ชิวเซิง : ไม่กลัวอปุ สรรคนานปั การ ไม่กลวั ความทกุ ข์ยากทงั้ หลาย ใช้ความศรัทธาจริงใจสวดท่องพทุ ธนามดงั นี ้“นะโม หมีเลอ่ ฝอ” (วิญญาณ ขงเจ่ียพนมมือสวดคาว่า “นะโม หมีเล่อฝอ” ทนั ใดนนั้ แขน ขา หวั ลาตวั และอวัยวะต่างๆท่ัวทัง้ ร่างกายก็กลับคืนสู่ตาแหน่งเดิม ใบหน้าแดงก่า กลางเวหาปรากฏรัศมีมงคลฉายส่องลงมา ทัง้ เมฆมงคล ดอกไม้ มหศั จรรย์ ช่วั พริบตาก็บงั เกิดกล่ินหอมฟุ้งขจรขจายไปทว่ั คุก แสงสาด สอ่ งปกแผ่ไปทว่ั วิญญาณบาปทงั้ หลาย กลางเวหาปรากฏเทพเป็นมงคล พระศรีอาริยเมตไตรยปรากฏกายอยเู่ บือ้ งหน้า) พระศรีอาริยเมตไตรย : สาธุ! ขงเจ่ีย! ขณะนีผ้ ลกรรมสิน้ สุดแล้ว วญิ ญาณทงั้ หลายก็เชน่ เดียวกนั ยามทกุ ข์ยากสามารถยดึ มนั่ ในพทุ ธนาม ก็จะมีโอกาสได้รับการฉุดช่วย (ตอนนีว้ ิญญาณบาปทงั้ หลายรีบเดินไป ข้างหน้าเพ่ือรับพุทธรังสีของพระศรีอาริยเมตไตรยที่กาลังสาดส่อง แล้ว วญิ ญาณบาปจานวน 300 กวา่ ชีวติ ก็หลดุ พ้นจากอบายภมู )ิ เซียนกวน : ยังไม่เคยพบเห็นอะไรแบบนีม้ าก่อนเลย! วันนีไ้ ด้เห็น นมิ ิตอนั เป็นมงคลด้วยตาของตวั เอง ก็เพราะด้วยใบบญุ ของทา่ นเมธี! ~ 188 ~

ชิวเซิง : ผ้นู ้อยก็ไม่เคยเห็นมาก่อนเหมือนกนั ทาให้ผ้นู ้อยตะลงึ จน ตาค้าง ไมเ่ ข้าใจวา่ เป็นเพราะเหตใุ ด พุทธะจีก้ ง : สาธุ! เวไนย์ควรรู้จักปลูกเหตุแห่งพุทธสมั พนั ธ์อย่าง ลกึ ซงึ ้ คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชิวเซิง : ขอบคุณท่านเซียนกวน และท่านขุนพลทัง้ สองที่คอย ชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : น้อมสง่ ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธีเดนิ ทางกลบั พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 189 ~

ตอนท่ี 26 นรกอเวจี ที่คมุ ขงั จกั รพรรดิ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ ตงั้ แตอ่ งค์ราชาตลอดจนถงึ พอ่ ค้า รักถนอมกายาต้องระวงั กามเป็นนจิ ดาเนนิ มนษุ ยธรรมอกี ทงั้ บาเพญ็ จิต บญั ชีสวรรค์มีช่ือติดได้พ้นจากอบาย พทุ ธะจีก้ ง : มนษุ ย์ต้องธารงรักษาไว้ซงึ่ คณุ ธรรมเป็นอนั ดบั แรก บาง คนชอบเร่ืองกาม หมกมนุ่ ล่มุ หลงอย่ใู นเร่ืองกามลามก คนท่ีชื่นชอบเรื่อง กาม ทาเร่ืองลามกนานวนั เข้าก็จะสิน้ เปลืองพลงั ธาตุ สญู เสียพลงั ชีวิต พงึ รู้ว่าพลงั ชีวิตของร่างกายกาเนิดจากไต เมื่อของเหลวในไตเต็มเปี่ยมก็จะ เปล่ียนเป็นพลงั ชีวิตทงั้ หมดในร่างกาย ถ้าหากของเหลวในไตขาดพร่องไป ก็จะทาให้สญู เสียพลงั ชีวิต หากไม่ระมดั ระวงั เร่ืองกาม ร่างกายก็จะดึง เอาไขกระดกู มาใช้เปล่ียนเป็นพลงั เหมือนกบั คนที่เบิกเงินมาใช้ล่วงหน้า ดังนัน้ บางคนจึงรู้สึกปวดเม่ือยกล้ ามเนือ้ และกระดูกบ่อยๆ หากมี สญั ญาณเตือนเชน่ นีแ้ ล้วยงั ไมร่ ู้จกั ตื่นตวั ก็จะกลายเป็นโรคกระดกู พรุน ท่ี หนกั ย่ิงกว่านนั้ ก็จะมีชะตาชีวิตท่ีร่อแร่ เหมือนคนที่ฆ่าตวั เองให้ใกล้ตาย มองดูคนบนโลกแต่ละคนชอบเร่ืองกามจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ปล่อยให้รากของกระดูกสูญเสียไป รากของกระดูกก็คือการสืบทอด เผ่าพนั ธ์ุของมนษุ ย์โดยอาศยั นา้ เชือ้ ของผ้ชู ายและเลือดของผ้หู ญิงจบั ตวั กัน ดังนัน้ นา้ อสุจิจึงมีช่ือเรียกอีกช่ือว่ารากของกระดูก รากของกระดูก อ่อนแอ ร่างกายก็จะอ่อนเปลีย้ ไม่แข็งแรงดง่ั คนท่ีใกล้ตาย ถึงแม้มีลม หายใจแตก่ ็ไร้เร่ียวแรง เพียงแค่ยือ้ ชีวิตให้อยรู่ อด ซา้ ร้ายยงั มีโรคภยั ต่างๆ ~ 190 ~

รุมเร้า แล้วอย่างนีจ้ ะหาเรื่องใส่ตวั ไปทาไม! นอกจากนีค้ นท่ีชื่นชอบเร่ือง กาม ชอบทาเร่ืองลามกอย่เู สมอไม่ขาด ยงั เป็นการดงึ ดดู ให้วิญญาณร้าย มารแหง่ กามตณั หา มาชมุ นมุ อยรู่ อบๆตวั โดยไมร่ ู้ตวั เม่ือเจอคนท่ีรูปงามก็ ไม่สามารถควบคุมจิตใจของตวั เองได้ เกิดความคิดเพ้อฝันจินตนาการ เร่ืองลามก ถ้าหากไม่สามารถการาบจิตใจของตัวเองลงได้ก็จะพฒั นา กลายเป็นการทาความชว่ั ทาเร่ืองข่มขืนกระทาชาเรา แล้วอย่างนีจ้ ะไม่ ระมดั ระวงั ได้หรือ แตโ่ บราณมามีคนจานวนไมน่ ้อยท่ีถกู ขงั อยใู่ นอเวจีมหา นรกเพราะชอบมวั่ กาม ตงั้ แต่ชนชนั้ สงู อย่างโอรสสวรรค์และเชือ้ พระวงศ์ ลงไปจนกระทงั่ ถึงพ่อค้าและลกู จ้าง หวงั ว่าทกุ คนจะระมดั ระวงั เรื่องการ ประพฤตผิ ดิ ในกาม เอาละ่ ! ศษิ ย์เราจงออกมา ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพธิ ี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (ระหว่างทางที่ผา่ นมามีกระแสอากาศทงั้ เย็นและอ่นุ พดั มา คือมีทงั้ ความเย็นและความอ่นุ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด? ท่ีปากทางสาม แพร่งข้าง “ห้องพกั ของเทียนเต้า” มีคนงานก่อสร้างมากมายกาลงั ก่ออิฐ สร้างอาคาร พืน้ อาคารปดู ้วยทองแดงชนั้ เลิศ ยงั มีเสาทองอีกหลายต้น ท่ี เหลือก็ยงั ไมเ่ หน็ มีอะไร เห็นเพียงคนงานก่อสร้างกาลงั เร่งมือทางานกนั ไม่ หยดุ ชว่ั พริบตาเดียวก็มาถึงนรกขมุ ท่ีเก้า ทนั ใดนนั้ มองเห็นเปลวไฟจาก ทงั้ ด้านบนและด้านลา่ งลกุ ไหม้ทะลถุ งึ กนั วิญญาณบาปมากมายร่างกาย ไหม้เกรียม ยงั มีวิญญาณบาปอีกจานวนมากกาลงั รับทุกข์ทรมานอย่าง ~ 191 ~

แสนสาหสั บ้างถกู สบั กระดกู ทบุ หน้าอก ตดั มือ ควกั ตา ตดั เท้า บ้างก็ ถกู ราดด้วยนา้ เหล็กร้อน นา้ ทองแดงร้อน ได้ยินเสียงร้องไห้โหยหวนดงั ไป ท่ัว เสียงเหมือนหมูแพะที่ถูกเชือด แล้วจะไม่ให้ร้ องไห้ตามด้วยความ โศกเศร้ าได้อย่างไร การลงโทษที่ทุกข์ทรมานเช่นนีท้ ี่จริงแล้วเป็นเพราะ เหตใุ ดกนั แน?่ ) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา รีบคารวะทา่ นเซียนกวนเร็วและทา่ นขนุ พลเร็ว ชวิ เซงิ : คารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพิธี ชิวเซิง : ท่านเซียนกวนครับ เหตใุ ดคนเหล่านีจ้ ึงถกู ลงโทษด้วยการ ตดั เท้า ทุบอก ตดั มือ ควกั ตา แล้วยงั ถูกราดด้วยนา้ เหล็กร้อนและนา้ ทองแดงร้ อน? เซียนกวน : นี่ก็คือพวกที่สมยั ตอนมีชีวิตอย่ชู อบประพฤติผิดในกาม ทาเรื่องลามกอย่ตู ลอดไมข่ าด โดยเฉพาะอย่างย่ิงคนที่ชอบใช้กาลงั แสดง ความป่ าเถ่ือนกับผู้หญิง เม่ือผลกรรมตอบสนองก็ต้องถูกลงโทษอย่าง โหดเหีย้ ม รับทกุ ข์ทรมานอยา่ งแสนสาหสั บางคนตอนที่มีชีวิตอยชู่ อบไป ยงั สถานที่โสมมทาเร่ืองลามกประพฤติผิดในกาม ก็ต้องถูกตดั เท้าอย่าง โหดเหีย้ ม บางคนตอนท่ีมีชีวิตอย่ชู อบใช้มือทาเรื่องลามก ใช้มือลวนลาม บงั คบั บีบจบั ของสงวนของผ้หู ญิง ก็ต้องถกู ตดั มืออยา่ งทารุณ บางคนตอน ท่ีมีชีวิตอยบู่ งั คบั ผ้หู ญิงทาลามกอนาจาร มีเจตนาที่ไมด่ ีก็จะต้องถกู ทบุ อก ~ 192 ~

บางคนตอนท่ีมีชีวิตอยู่ มองผู้หญิงแล้วเกิดมิจฉาสติ จินตนาการเร่ือง ลามก โดยเฉพาะอยา่ งย่งิ ผลท่ีตามมาคือไปก่อเหตขุ ม่ ขืน ก็ต้องถกู ควกั ลกู ตา ในคกุ ยงั มีงเู หล็กพนั รัดคอ หมาทองแดงคอยรังควาน วิญญาณบาป ไม่สามารถช่วยตวั เองได้ ก็เพราะมีจิตใจที่โหดเหีย้ มเหมือนงู เหมือนแมง ป่ อง เกิดจิตท่ีไม่เท่ียงตรง บางคนอาจจะเป็นขุนนางที่ช่ืนชอบเร่ืองกาม ใช้อิทธิพลอานาจบงั คบั ผ้หู ญิงทาเร่ืองลามกบอ่ ยๆ ก็บนั ดาลให้ถกู งรู ัด ชิวเซิง : ท่านเซียนกวนครับ ขอบคุณที่ชีแ้ นะ แต่มีข้อสงสัยอยาก เรียนถาม ขงเจ่ียคือจกั รพรรดิแหง่ ราชวงศ์เซ่ีย หา่ งจากยคุ ปัจจบุ นั ก็หลาย พนั ปีมาแล้ว ไม่ทราบว่าชาติก่อนของเขากับพระศรีอาริยเมตไตรยมีเหตุ บญุ ปัจจยั เกี่ยวข้องกนั อยา่ งไร? เซียนกวน : กอ่ นท่ีโลกจะอบุ ตั ิเกิดฟา้ ดนิ ขนึ ้ เดิมทีขงเจ่ียก็คือหนง่ึ ใน ลูกศิษย์ของพระศรีอาริยเมตไตรย แต่เพราะแยกไปเกิดในครรภ์จึงเกิด ความล่มุ หลง ถูกกามตณั หามาบดบงั พทุ ธจิตปัญญาญาณ ทาให้ตกสู่ นรกอเวจี ชิวเซิง : เพราะเหตุใดสวด “นะโม หมีเล่อฝอ” เพียงคาเดียวก็ สามารถทาให้ภายในคกุ ได้รับพทุ ธรังสีฉายสอ่ ง? เซียนกวน : นอกจากเหตปุ ัจจยั ดงั กลา่ วท่ีกลา่ วไปแล้วข้างต้นนนั้ ท่ี ยอดเยี่ยมประเสริฐสดุ ก็คือการรับประกนั ของพระพุทธะทงั้ หลาย ไม่ว่า เวไนยสตั ว์ทงั้ ปวงจะอยใู่ นโลกแหง่ ความเสื่อมทงั้ ห้าประการหรือตกอย่ใู น ทคุ ติภมู ิต่างๆ ได้รับความทกุ ข์ทรมานแสนสาหสั หากสามารถระลกึ สวด ~ 193 ~

ทอ่ งพทุ ธนามของพระพทุ ธะโพธิสตั ว์แล้วไมส่ ามารถแปรเปลี่ยนความทกุ ข์ ยากให้กลายเป็นสระบวั เคร่ืองทรมานต่างๆไมส่ ามารถพงั ทลายลงได้เอง ก็จะไมข่ อประจกั ษ์ในมรรคผล ด้วยมหาปณิธานนี ้หากเวไนย์ในทคุ ติภมู ิ ทงั้ หลายสามารถได้ยินพทุ ธนามจนกระทงั่ ถึงมีความจริงใจรับไว้สวดท่อง ยอ่ มต้องได้รับพทุ ธรังสีปกปัก ชิวเซิง : นอกจากนีย้ งั มีวิญญาณบาปอีก 300 กว่าชีวิตที่ต่างก็ ได้รับพทุ ธรังสีปกปักไปพร้อมกนั ไมท่ ราบวา่ เป็นเพราะเหตใุ ด? เซียนกวน : นี่คือการตอบสนองตามเหตุปัจจัยในการประพันธ์ หนงั สือ เพราะเมธีทงั้ หลายในสานกั ของทา่ นตา่ งมีความจริงใจ อุทิศตวั รับ ใช้ ปกป้องธรรม ถึงแม้เหน็ดเหน่ือยยากลาบากก็ไม่ปฏิเสธ หล่ีเซิงมี ศรัทธาท่ีเที่ยงตรงยดึ มน่ั ปฏิบตั ิ ศึกษาอย่างไม่เหนื่อยหน่ายไม่เกียจคร้าน หลินเซิงด่ังจันทร์ทรงกลด ทุ่มเทสุดกาลังความสามารถ ปกป้องธรรม เผยแพร่หนงั สือธรรมะ อ๋เู ซิงมีความฮกึ เหิมเป็นกองหน้า คลี่คลายความ สงสัยให้แก่เวไนย์ เสนอแนวทางให้ยึดม่ันปฏิบตั ิ ไม่เอนเอียงไม่มีอคติ และนอกจากนีย้ งั มีพลงั กุศลของเมธีท่านอ่ืนๆ แต่หวั ใจสาคญั ที่สดุ ก็คือ ทา่ นชวิ เซงิ ถ้าหากทา่ นไมม่ าที่น่ี ขงเจี่ยก็จะไมม่ ีโอกาสได้รับพระคณุ จาก พระพุทธะ แล้วนบั ประสาอะไรกบั อีก 300 กว่าชีวิตที่ได้อาศยั พุทธรังสี ในมลู เหตนุ นั้ อาจจะมากบ้างน้อยบ้างก็เพราะพวกเขาเคยเป็นนกั โทษที่ถกู ท่านคุมขงั มาก่อน ด้วยเหตนุ ีห้ ากท่านไม่มา เหตุปัจจยั นีเ้ นิ่นนานตลอด กาลก็ไมอ่ าจบรรลไุ ด้ ~ 194 ~

ชิวเซงิ : ท่ีแท้ก็เป็นเช่นนีเ้อง เซียนกวน : ขุนพลทัง้ สองรีบไปนาตัว “เฉินซูเป่ า” มารับการ สมั ภาษณ์ ขนุ พล : นาตวั วญิ ญาณบาปมาถงึ แล้วครับ เซียนกวน : เฉินซูเป่ าจงฟังให้ดี! ท่านนีค้ ือท่านพทุ ธะจีก้ ง ได้นาพา ชวิ เซงิ พกู่ นั ทรงมือเอกจากโลกมนษุ ย์มาเย่ียมชม จงเลา่ ออกมาให้ละเอียด อยา่ ได้ชกั ช้า จะได้ไมผ่ ิดตอ่ ตวั เอง ชิวเซงิ : ไมท่ ราบวา่ ทา่ นช่ืออะไร? วิญญาณบาป : ข้าคือเฉินซูเป่ า เป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์ใต้ของ แคว้นเฉิน รีบชว่ ยข้าออกไป! เซียนกวน : เฉินซูเป่ า หากเจ้ายงั ไม่ให้ความร่วมมืออีกจะส่งเจ้าไป เข้าเตาหลอมวิญญาณนะ! วิญญาณบาป : ข้ายอมพูดแล้ว! ข้ายอมพูดแล้ว! เพราะข้าเป็น กษัตริย์อยู่ในวัง มีตาแหน่งสูงส่ง แค่มีคาสั่งลงไปเพียงคาเดียว ไม่ว่า อยากได้อะไรก็จะได้อย่างนนั้ ดงั นนั้ จึงบ่มเพาะนิสยั หมกม่นุ ในกาม ใน ท่ีสุดก็มวั เมาลุ่มหลงอยู่กับนารี ด่ืมด่าอยู่กับกามราคะตลอดทงั้ วัน ไม่ สนใจงานราชกิจ ทาให้ชะตาเมืองตกต่าล่มจม สดุ ท้ายก็ติดกามโรคตาย เม่ือมาถึงนรกก็ถูกลงโทษต่างๆนานา จนกระทงั่ มาถึงที่น่ี มืดมนไร้แสง ตะวนั การลงโทษก็ยง่ิ ทกุ ข์ทรมานกวา่ นรกขมุ อื่นๆ รีบชว่ ยข้าออกไปที ~ 195 ~

ชิวเซิง : เราไม่มีความสามารถที่จะช่วยท่านได้ เพียงแค่สามารถ สอนให้ทา่ นสวดทอ่ งพทุ ธนามเพ่ือหลดุ พ้นจากความทกุ ข์เทา่ นนั้ วิญญาณบาป : รีบสอนข้าเถอะ ถ้าหากวนั หนง่ึ ข้าสามารถพ้นจาก ความทกุ ข์ได้จริงๆ ข้าสาบานวา่ ทกุ ๆชาตจิ ะเป็นผ้พู ิทกั ษ์ให้กบั ทา่ น ชิวเซงิ : ตงั้ ใจฟังให้ดี ทาจติ ใจให้ผอ่ นคลาย ทาใจให้สงบ แล้วสวด พทุ ธนามว่า “นะโม หมีเล่อฝอ” (วิญญาณเฉินสวดท่องพุทธนาม เสียง สวดพุทธนามทาให้ทั่วคุกเกิดการเปล่ียนแปลง ช่ัวพริบตาดอกบัวผุด ขึน้ มาจากพืน้ เปลวไฟทงั้ หมดกลายเป็นเกสรดอกไม้ ก้อนเมฆหลากสี ปรากฏขนึ ้ กลางเวหา ก้อนเมฆสีขาวเปลง่ รัศมีสีขาว สีแดงเปลง่ รัศมีสีแดง สีเหลืองเปล่งรัศมีสีเหลือง สีม่วงเปล่งรัศมีสีม่วง แสงสีละลานตา ก้อน เมฆแตล่ ะสีมีเสยี งดนตรีที่ไพเราะย่ิงนกั ที่เรียกว่าเสียงสวรรค์อนั ประเสริฐ เสรี เสียงสวรรค์อนั ประเสริฐเป็นมงคล เสียงปณุ ฑริกาธรรมอนั สง่างาม เสียงแห่งแดนสขุ าวดี เสียงแตล่ ะเสียงต่างปรากฏเป็นเสียงพทุ ธนาม “นะ โม หมีเลอ่ ฝอ” กลบั ไปกลบั มาอยกู่ ลางเวหา เวลานีว้ ิญญาณบาปทงั้ หลาย ในคกุ นอบน้อมพนมมือกราบไหว้พทุ ธนาม และสวดพทุ ธนาม “นะโม หมี เล่อฝอ” เสียงดงั ก้องกงั วานไปทวั่ คกุ กลางเมฆาปรากฏพทุ ธลกั ษณะอนั เป็นมงคลของพระศรีอาริยเมตไตรยขบั ร้องเพลงธรรม “บดั นีพ้ วกเธอเอ่ย นามของเราด้วยความศรัทธาจริงใจ รอพวกเธอขจัดบาปกรรมสิน้ จะ สามารถเข้าส่แู ดนกามาพรหม วิริยะพากเพียร บาเพ็ญปฏิบตั ิอย่างไม่ย่อ ท้อ ต่อไปได้ประจักษ์เข้าสู่ลานชัน้ นอก วันหนึ่งข้างหน้าจบงานชุมนุม หลงฮว๋า ได้สาเร็จโพธิ” ใบหน้าของทุกคนปรากฏความเป็ นมงคล ~ 196 ~

สมานฉันท์ ต่างเดินตรงไปข้างหน้ารับการลบู ศีรษะพยากรณ์จากพระศรี อาริยเมตไตรย ได้รับพทุ ธรังสีปกปัก มีจานวน 100 กวา่ คน) พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชิวเซิง : ผู้น้อยขอบคุณท่านเซียนกวน และท่านขุนพลทัง้ สองที่ ชว่ ยเหลือ เซียนกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั ก่งเหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 197 ~

ตอนท่ี 27 นากรรมติดตวั ออกจากอบาย มีหนทาง พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ เป็นราชนั ย์เดิมที่นนั้ เป่ียมด้วยบญุ วาสนา กลบั ลมุ่ หลงกามาประพฤติทรามทาตวั ต่า ราชาไมด่ ีประชาชนเดือดร้อนทว่ั เขตคาม ตาแหน่งสงู เป็นผ้นู ากรรมย่งิ หนกั โทษรุนแรง พทุ ธะจีก้ ง : เกิดมาเป็นคน อาจจะมีร่ารวย สงู ศกั ด์ิ ยากจน ต่าต้อย แตกต่างกนั ไป ฐานะตาแหน่งสงู หรือต่าอาจจะมีการแบ่งแยก แต่ในด้าน ของกฎหมายทกุ ๆคนตา่ งก็มีความเสมอภาคเท่าเทียมกนั ไม่ว่าจะเป็นขนุ นาง มุขมนตรี ขุนพล โอรสสวรรค์ หรืออาณาประชาราษฎร์ ภายใต้กฎ สวรรค์และกฎของยมโลกทุกคนต่างมีความเสมอภาคภายใต้กฎเดียวกัน ไม่แตกต่างกัน ไม่ใช่ว่าอย่บู นโลกมนษุ ย์มีฐานะร่ารวย สงู ศกั ดิ์ ยากจน ต่าต้อยแตกตา่ งกนั แล้วจะได้รับสทิ ธิพเิ ศษท่ีแตกตา่ งกนั ดงั นนั้ เกิดเป็นคน อย่ใู นโลกมนษุ ย์ อย่าได้ก่อกรรมทาชว่ั อนั เป็นเหตใุ ห้ต้องตกนรก ทกุ คน ควรยดึ มน่ั อยใู่ นศีลธรรมจรรยา รักษาเกียรตศิ กั ดิ์ศรีแหง่ พรหมจรรย์ มีจิต ท่ีเท่ียงตรง ปฏิบตั ิตามกฎ อย่าได้มีพฤติกรรมที่ชวั่ ร้ายสกปรก เกิดเป็น คนอย่ใู นโลกนีจ้ ะต้องมีพลงั ธรรมอนั เที่ยงตรงจึงจะสามารถเดินไปได้ทวั่ หล้า ถ้าหากเมื่อไหร่ท่ีสูญเสียพลงั ธรรมอนั เที่ยงตรงไปแล้ว พฤติกรรม ของคนก็จะเอนเอยี งไปในทางท่ีชว่ั ร้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มีตาแหนง่ ~ 198 ~

ระดบั สงู มีอานาจอยใู่ นมือ จะต้องยิ่งระมดั ระวงั คาพดู และการกระทาของ ตัวเองว่าสอดคล้องกับทางสายกลางหรือไม่ ชาวโลกพึงรู้ว่า คนที่มี อานาจมาก คนที่มีตาแหน่งสูงศักด์ิทัง้ หลายท่ีชอบม่ัวโลกีย์มักมากใน กามตณั หา นบั แต่อดีตโบราณมามีจานวนไม่น้อย ท่ีเรียกว่า มีตาแหน่ง เม่ือไหร่ก็ก่อบาปหนักขึน้ เม่ือนัน้ ก็เป็นเช่นนี ้ ควรรู้ว่า อันดับหน่ึงของ บาปกรรมทัง้ ปวงก็คือกามตัณหา ตัง้ แต่อดีตโบราณมา กษัตริย์ เสนา รวมทงั้ เหล่าขุนนางชนั้ ผ้ใู หญ่ รับผู้หญิงเข้ามาเป็นสนม นางบาเรอ หรือ อนภุ รรยา ลมุ่ หลงมวั เมาในสาวงามจนลืมงานราชการ ทาให้ประเทศชาติ ตกต่าออ่ นแอ แม้แตพ่ า่ ยแพ้ถกู ทาลาย คนท่ีมีตาแหนง่ สงู จะต้องมีกายใจ ที่เที่ยงตรง อย่าได้หมกม่นุ มัวเมาในเร่ืองกามตณั หา ไม่เช่นนัน้ วนั หนึ่ง พญายมกวกั มือเรียก จะมาสานกึ เสียใจภายหลงั ก็สายไปเสียแล้ว หาก ไมร่ ู้จกั สานกึ ขอขมากรรมอยา่ งลกึ ซงึ ้ ไม่เปล่ียนแปลงแก้ไขตวั เองใหม่ ไม่ ยืนหยดั ม่งุ มั่นพากเพียร ในที่สุดวนั หน่ึงก็จะต้องมีส่วนร่วมในนรกอเวจี เอาละ่ ! ศิษย์เราจงออกจากร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : (ช่วงระหว่างทาง มีอากาศเย็นเกิดขึน้ ติดต่อกันถ่ีๆ ช่ัว พริบตาเดียวก็ลงมาถงึ ท่ีหมาย) พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซียนกวนมารอแล้ว ศิษย์เรา รีบเข้าไปแสดงคารวะ ชิวเซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง ~ 199 ~