ท่องนรกอเวจีใหม่ ฉบับแก้ไข ๑(จีน)

เซียนกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพธิ ี เซยี นกวน : เชิญตามเราเข้าไปด้านใน ชิวเซิง : (บนประตคู ุกแขวนแผ่นป้ายที่สร้างขนึ ้ จากหินแกรนิต สลกั วา่ “อเวจีหลอมหยก คกุ ที่ 96” ภายในคกุ เห็นเพียงพืน้ ที่โล่งกว้าง มีวตั ถุ ท่ีเป็นโลหะเหล็กปลิวว่อน รูปร่างลักษณะของมันยากท่ีจะอธิบายได้ โลหะเหล็กเหล่านีจ้ ู่โจมเข้าใส่วิญญาณบาปอย่างรวดเร็ว บ้างก็หวั ขาด บ้างก็ท้องแตก บ้างก็ปากเบีย้ วส่ันไม่หยุด มือของบางคนมีสภาพ กลายเป็นปลาหมึก ขากลายเป็นกบ และมีจานวนไม่น้อยท่ีมีแขนห้อย เลยเข่าคล้ายชะนี ร่างกายถกู ตดั แบ่งออกเป็นส่วนๆแต่ยงั คงเช่ือมต่อกัน อีกด้านหน่ึงมีพดั เหล็กขนาดใหญ่เท่าล้อรถ เม่ือใบพดั ขยบั ก็ปล่อยลกู ไฟ ออกมา ลกู ไฟตามโจมตีวิญญาณบาปไมห่ ยดุ ร่างของวิญญาณบาปถกู ลกู ไฟโจมตีเข้าอย่างจงั จนร่างทะลุ บ้างโดนปากและจมกู บ้างโดนหวั ใจ และปอด บ้างโดนตบั และกระเพาะ บ้างโดนมือและเท้า บ้างโดนหวั โดน ใบหน้า แต่ละท่ีๆโดนไม่มีท่ีไหนท่ีจะไม่ไหม้เละและเป็นหนอง เม่ือหนอง แตกหนองก็ไหลพ่งุ ออกไปรอบด้าน แล้วหนองทงั้ หมดก็กลายเป็นหนอน แมลงวันขนาดใหญ่ที่สูงด่ังเขาพระสุเมรุ หนอนอ้าปากกว้างหนึ่งโยชน์ สามารถกลืนกินวิญญาณบาปได้นบั ร้อย หนอนยืดลิน้ ออกมาประมาณสี่ เมตรสามารถตวัดเอาวิญญาณบาปเข้าปากได้หลายสิบ ฟันของหนอนก็ สามารถแขวนวิญญาณบาปได้เป็นร้อย ส่ิงท่ีมีขนาดใหญ่โตมหมึ าขนาดนี ้ ~ 200 ~

แตไ่ หนแตไ่ รมาไมเ่ คยเหน็ มากอ่ น วนั นีโ้ ชคดีท่ีได้เห็นสตั ว์ประหลาดขนาด ใหญ่ที่หาดไู ด้ยากเช่นนี ้ มีควนั พิษกล่มุ หนึ่งส่งกล่ินกระจายออกมาจาก ภายในตวั ของหนอน กล่ินเหมน็ ไมน่ า่ ดม หลงั จากนนั้ ไมน่ านก็มีลมพดั มา ช้าๆทาให้สามารถมองเหน็ สภาพในคกุ ได้อยา่ งชดั เจน บรรยากาศพิษที่ส่ง กล่ินเหม็นก่อนหน้านีก้ ็ไม่มีแล้ว หลงั จากท่ีวิญญาณบาปโดนบรรยากาศ พษิ ก็สง่ เสียงหวั เราะออกมาอยา่ งบ้าคลงั่ ทาให้คนรู้สกึ กลวั วิญญาณบาป หวั เราะจนนา้ ลายไหลออกมาจากปาก ทาให้คนรู้สกึ ขยะแขยงไม่กล้าเข้า ใกล้ กลางเวหามีเต่าไฟบินมา แลบลิน้ แผลบๆเลียท่ีอวัยวะเพศของ วิญญาณบาป ยงั มีนกกะรางหวั ขวานจิกท่ีจมกู ของวิญญาณบาป มีไก่ งวงจิกกินหวั ใจของวิญญาณบาป มีจิงโจ้เข้ามาแล้วใช้กาปัน้ ชกท่ีหวั ของ วิญญาณบาป ชกจนมนั สมองไหลออกมาจงึ หยดุ ชก มีลิงอย่ฝู งู หนึ่งไม่รู้ ว่ากาลงั ทาอะไรกันอยู่ มองๆดู ท่ีแท้แล้วพวกลิงกาลงั ดึง “กล้วยหอม” ของวญิ ญาณบาปออกมา นา่ กลวั จริงๆ ครอบครัวลิงกินกล้วย กินกนั จน สุดปลายผลกล้วย ไม่รู้ว่าใครกาลังกิน “กล้วยหอม” ของใครอยู่ เป็น สภาพเหตกุ ารณ์ท่ีแปลกประหลาดเป็นอย่างย่ิง ออกจะคาดคิดไม่ถึงอยู่ สักหน่อย) ท่านเซียนกวนครับ ที่จริงแล้ววิญญาณบาปเหล่านีเ้ ป็นคน ประเภทไหนหรือครับ? เซียนกวน : วิญญาณบาปที่อย่ทู ่ีน่ีตอนสมยั ที่มีชีวิตอยู่ เป็นขนุ นาง ข้าราชการ แต่ไม่รู้จกั รักใคร่เมตตาประชาชน ไม่รู้จกั รักทะนุถนอมชีวิต ของผู้อื่น กลบั ชอบกดขี่ข่มเหงเข่นฆ่าทาร้ ายประชาชน วิญญาณบาป เหลา่ นีต้ อนที่มีชีวติ อย่เู มื่อพบหญิงสาวสามญั ชนท่ีรูปร่างหน้าตาดีสามารถ ~ 201 ~

เชดิ ชทู าเมียได้ ก็จะบีบบงั คบั ให้แตง่ งานด้วย ยิ่งไปกวา่ นนั้ บางทีอาจจะใช้ อานาจเข้ายดึ ครอง ตลอดทงั้ วนั หมกม่นุ ล่มุ หลงอย่ใู นกามตณั หา ไม่รู้จกั รักทะนถุ นอมร่างกายของตวั เอง หลงั จากรับการลงโทษในนรกขมุ ต่างๆ แล้ว จงึ เข้าสคู่ กุ นี ้ ชิวเซงิ : เพราะอะไรถงึ ต้องลงโทษด้วยโลหะเหล็ก? เซียนกวน : ท่ีวิญญาณบาปต้องถูกลงโทษเช่นนี ้ เป็นเพราะตอน สมัยท่ีมีชีวิตอยู่ใช้อิทธิพลอานาจและกาลังป่ าเถ่ือนบงั คับให้ผ้หู ญิงร่วม เพศแล้วไมร่ ู้จกั สานกึ ผิด ชิวเซงิ : แล้วหนอนแมลงวนั มีเหตปุ ัจจยั เชน่ ไร? เซียนกวน : หนอนแมลงวนั คือสตั ว์ท่ีอย่ใู นสถานท่ีๆสกปรก สาเหตุ เกิดจากบาปกรรมบันดาล เพราะตอนสมัยท่ีมีชีวิตอยู่ชอบไปสถานที่ ลามกอนาจาร คนที่ไม่รู้จักควบคุมตวั เองก็จะต้องรับความทกุ ข์ทรมาน จากหนอนแมลงวนั ชิวเซงิ : แล้วเตา่ ไฟมีมลู เหตอุ ยา่ งไร? เซียนกวน : เต่าไฟนนั้ แปรสภาพมาจากองคชาตของวิญญาณบาป เพราะที่ปลายขององคชาตเรียกอีกอยา่ งว่าหวั เต่า หวั นีเ้ลียหวั นนั้ จะต้อง ควบคมุ หวั เล็กไมใ่ ห้ดือ้ และยอมเช่ือฟัง ชิวเซงิ : แล้วฝงู ลิงคืออยา่ งไร? ~ 202 ~

เซยี นกวน : ลงิ ชอบกินกล้วยหอม แล้วตอนที่วิญญาณบาปมีชีวติ อยู่ ก็ชอบใช้องคชาตของตัวเองไปทาเรื่องลามกบ่อยๆ เพราะชอบทาเรื่อง ลามก เมื่อมาถงึ ที่นี่ ลิงเห็นองคชาตของวิญญาณบาปแดงๆคล้ายกล้วย หอม ดังนนั้ พวกมนั จึงเข้าไปดึงองคชาตของวิญญาณบาปออกมาปอก เปลือกถลกหนงั เซียนกวน : ขุนพลทัง้ สองไปนาตัว “ชังอีห้ วัง” แห่งราชวงศ์ฮ่ัน ตะวนั ตกมาสมั ภาษณ์ซิ ขุนพล : (ทันใดนัน้ ก็ควบคุมตัวนักโทษมาคนหน่ึง หน้าตาสกปรก เปรอะเปือ้ นและมีรูปร่างที่แปลกประหลาด มือและเท้าของนกั โทษบิดเป็น เกลียว) รายงานทา่ นเซียนกวน นาตวั วิญญาณบาปมาถงึ แล้วครับ เซยี นกวน : วิญญาณบาปจงฟังให้ดี! คืนนีม้ ีแขกผ้มู ีเกียรติมาเย่ียม ชมคกุ หากไมเ่ ลา่ ตามความเป็นจริงระวงั จะถกู ลงโทษ วญิ ญาณบาป : ข้าจะเลา่ อยา่ ตีข้าอีกเลย! ชวิ เซงิ : ทา่ นคือใคร? วิญญาณบาป : ข้าคือ “ชังอีห้ วัง” เป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์ฮั่น ตะวนั ตก คดิ ไมถ่ งึ เลย ตอนที่มีชีวิตอยมู่ ีความสง่างามนา่ เกรงขามเป็นยิ่ง นกั ตายแล้วกลบั ต้องมาอยทู่ ่ีน่ี มืดมนไมม่ ีแสงตะวนั แถมยงั ทกุ ข์ทรมาน จนพดู ไมอ่ อก ชวิ เซงิ : ไมท่ ราบวา่ เพราะเหตใุ ดทา่ นจงึ ตกสนู่ รกอเวจีแหง่ นี?้ ~ 203 ~

วิญญาณบาป : หวนคิดถึงอดีตตอนสมยั ที่ยงั มีชีวิตอยู่ เป็นเพราะ หมกมุ่นในกามตัณหา ไม่รู้จักควบคุมตัวเอง ไม่สนใจเรื่องงานราชกิจ สดุ ท้ายถกู ขบั ไล่ ต้องออกไปร่อนเร่พเนจร ขอทานตามท้องถนน ต่อมาก็ ป่ วยตาย มาถึงนรกถกู พญายมตดั สินลงโทษในนรกขมุ ต่างๆ ตอนนีถ้ ูก ย้ายมารับโทษท่ีนี่ ยิง่ ทกุ ข์ทรมานมาก รีบชว่ ยข้าที! พทุ ธะจีก้ ง : หากรู้ก่อนตงั้ แต่แรกวา่ จะเป็นแบบนีไ้ หนเลยจะทาเร่ือง แบบนัน้ ! พึงรู้ว่าความชั่วทัง้ ปวงกามตัณหามาเป็นอันดับหน่ึง คนที่ ประพฤติผิดในกามไม่เพียงเป็นการทาร้ ายร่างกายของตัวเอง ทาให้ สขุ ภาพร่างกายอ่อนแอมีโรคมาก ยงั ส่งผลกระทบเกี่ยวพนั ถึงชะตาชีวิต นอกจากนีย้ งั พวั พนั ไปถงึ ดวงชะตาของครอบครัว เป็นอปุ สรรคขดั ขวางตอ่ อาชีพการงานอยา่ งไมอ่ าจหลีกเล่ียงได้ โดยเฉพาะอยา่ งยิ่งความผิดปกติ ที่เกิดขนึ ้ กบั ร่างกาย มากมายจนหยิบยกตวั อย่างขึน้ มากล่าวไม่หวาดไม่ ไหว ดังนัน้ ต้องระมัดระวังเรื่องกามทุกขณะจะปล่อยปละละเลยไม่ได้ แม้แตเ่ สีย้ ววินาที ชิวเซิง : พระอาจารย์ครับ จะทาอย่างไรให้เวไนย์ในนรกอเวจีหลดุ พ้นจากความทกุ ข์ ได้รับความสขุ ? พทุ ธะจีก้ ง : ถ้าหากว่ายงั มีชีวิตอยู่ ก็สามารถใช้จิตที่มีความศรัทธา จริงใจกราบสานึกขอขมากรรม นบั จากนีไ้ ปตลอดชีวิตไม่ทาผิดซา้ อีก ก็ ยงั คงหลีกเล่ียงความทกุ ข์ในอเวจีได้ หากตอนนีต้ ายไปแล้ว จะต้องมีพลงั มหาปณิธานอันยิ่งใหญ่ของเซียนพุทธะจึงจะสามารถฉุดช่วยได้ และ ~ 204 ~

หากเวไนย์ทงั้ หลายที่ได้รับความทกุ ข์ทรมาน สามารถระลกึ สวดท่องนาม ของเซียนพทุ ธะได้ ก็จะสามารถหลดุ พ้นจากทคุ ตภิ มู ไิ ปเกดิ ในสคุ ติภมู ิได้ ชิวเซงิ : ตอนนีจ้ ะฉดุ ชว่ ยอยา่ งไร? พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้าสามารถสอนให้เขาสวดท่องพทุ ธนามของ พระศรีอาริยเมตไตรยได้ ทงั้ นีเ้ขาจะได้นากรรมไปเกิด แต่วา่ จะต้องมีจิตท่ี ศรัทธาจริงใจนะ ชิวเซิง : ชงั อีห้ วงั ตงั้ ใจฟังให้ดี ตอนนีเ้ ราจะสอนวิธีให้ท่านพ้นทกุ ข์ ทา่ นจงจดจาไว้ในใจ ให้ทา่ นใช้จติ ศรัทธาจริงใจสานกึ ขอขมาบาปกรรมใน อดีตที่ผา่ นมา จากนีเ้ป็นต้นไปไมท่ าผดิ ซา้ อีก วิญญาณบาป : ข้าขอสาบานด้วยความจริงใจ สานึกขอขมา บาปกรรมในครัง้ อดีต บดั นีเ้ป็นต้นไปจะไมท่ าผิดซา้ ถงึ แม้เวลาจะผา่ นไป ร้อยพนั โกฏิกปั ขอสาบานวา่ จะไมล่ ะเมิดฝ่าฝืน ได้โปรดถ่ายทอดวจีธรรม อนั วิสทุ ธ์ิให้แก่ข้าด้วย ชิวเซิง : ตอนนีใ้ ห้ใช้ความศรัทธาจริงใจสวดพทุ ธนามว่า “นะโม หมี เล่อฝอ” ในอดีตกปั ที่เนิ่นนานมา ขณะนนั้ พระศรีอาริยเมตไตรยได้สาเร็จ เป็นพทุ ธะแล้ว แตด่ ้วยมหาปณิธานอนั เมตตาปรารถนาที่จะฉดุ ชว่ ยเวไนย์ ออกจากทะเลทุกข์ จึงหวนกลับมาขบั เคล่ือนนาวาธรรมใหม่อีกครัง้ โดย สาแดงรูปกายแหง่ โพธิสตั ว์ปกโปรดฉดุ ชว่ ยเวไนย์ บดั นีไ้ ด้รับการพยากรณ์ จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้ าว่าในอนาคตจะเป็ นท่ีพึ่งพิงอันยิ่งใหญ่ ของ เหล่าเวไนย์ในยุคท้ายปลายพระสัทธรรม ด้วยเหตุนี ้ เวไนย์ทงั้ หลายใน ~ 205 ~

อดีต ปัจจบุ นั และอนาคต เวไนย์ทงั้ หลายท่ีสมควรฉดุ ช่วย ที่กาลงั ฉดุ ชว่ ย และที่ยงั ไมไ่ ด้รับการฉดุ ชว่ ย เวไนย์ทงั้ หลายท่ีไปเกิดแล้ว ท่ีกาลงั ไป เกิด และที่ยงั ไม่ได้ไปเกิด จึงควรยึดมน่ั ศรัทธาในพุทธนามของพระศรี อาริยเมตไตรย สวดท่องพุทธนามของพระศรีอาริยเมตไตรย และ โดยเฉพาะอย่างยิ่งควรตงั้ ปณิธานบงั เกิดความม่งุ มนั่ ไปเกิดยงั แดนวิสทุ ธิ ภมู ขิ องพระศรีอาริยเมตไตรย หากใครยงั ไมร่ ู้จกั หนทางนี ้พงึ ป่ าวประกาศ ออกไป ให้ทกุ คนนากรรมติดตวั ไปบาเพญ็ มรรคผล แล้วลงส่แู ดนชมพทู วีป พร้ อมกัน ได้ร่วมประจักษ์ในสัมมาสัมโพธิ ได้ร่วมงานชุมนุมหลงฮว๋า พร้ อมหน้ ากนั วิญญาณบาป : (สงบจิตลงแล้วสวดพุทธนาม “นะโม หมีเล่อฝอ” หลงั จากท่ีสวดพทุ ธนามอย่หู ลายคา กลางเวหาก็ปรากฏดอกบวั ขาวอนั เป็นมงคลเปล่งรัศมีสาดส่องไปท่วั แสงรัศมีช่วยเยียวยารักษาวิญญาณ บาปทงั้ หลาย อวยั วะต่างๆในร่างกายหวนกลบั คืนสู่ตาแหน่งเดิม พระศรี อาริยเมตไตรยอย่ทู ่ามกลางรัศมีอนั สว่างไสวโชติช่วงกล่าวว่า “สาธุ! ปก โปรดเวไนย์ ทกุ คนตา่ งมีภาระหน้าท่ี ความคิดบริสทุ ธิ์เที่ยงตรง สามารถ บรรลถุ งึ ผลสาเร็จอนั ยง่ิ ใหญ่” ทนั ใดนนั้ พระศรีอาริยเมตไตรยก็ใช้นิว้ วชั ระ เปล่งรัศมีประทานพร ในท่ีสุดชงั อีห้ วงั ก็ตามเสียงพุทธนามขนึ ้ บนั ไดเมฆ ออกไป) เซียนกวน : วันนีเ้ ราได้เปิดหูเปิดตา ชังอีห้ วังนากรรมไปเกิด ไม่ คาดคิดวา่ จะเป็นภาพที่มหศั จรรย์เชน่ นี ้ ~ 206 ~

ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยเองก็แทบช็อก คิดไม่ถึงเลยว่าสวดพทุ ธนามหลายคา จะเกิดเหตกุ ารณ์ท่ีไมค่ าดคิดเชน่ นี ้ พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สองที่ชว่ ยเหลือ เซียนกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั ก่งเหงิ ถงั แล้ว วิญญาณจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 207 ~

ตอนที่ 28 สวดทอ่ งพทุ ธนามของพระศรีอาริยเมตไตรย สามารถได้ไปเกิด พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ ดารงตาแหนง่ สงู จะต้องมี คณุ ธรรม เป็นผ้นู า จะกอ่ กรรมทาผดิ ได้ไฉน ตนคนเดียว มกั มากกาม ทาลายหม่ืนประชาไซร้ คือปลกู เพาะ เหตปุ ัจจยั ให้จมในอเวจี พุทธะจีก้ ง : ผู้ท่ีดารงตาแหน่งขุนนางข้าราชการทุกคน เดิมทีควร ประพฤติตนเป็นแบบอย่าง สามารถประพฤติตนเป็นแบบอย่างได้จึงจะ สามารถมีพลงั ในการโน้มนามวลชน มีคนจานวนมากท่ีอย่ใู นตาแหนง่ สงู แต่กลับไม่ประพฤติตนเป็นแบบอย่าง เพียงแค่ใช้คาพูดป่ าวประกาศ ออกไป ถึงแม้ ว่าตนเองจะไม่ได้ ทาอะไรผิดถึงขนาดทาให้ ตกเป็ นที่ วิพากษ์วิจารณ์ได้ก็ตาม แต่ก็ขาดพลงั ของความเป็นผ้นู ามวลชนไปแล้ว เพราะว่ามวลชนไม่มีแบบอย่างท่ีดีให้เจริญรอยตาม ใช้เพียงแค่คาพดู มา ถ่ายทอด ใช้แค่เพียงคาพูดมาพร่าสอน แต่กลับไม่มีแบบอย่างจริงๆ ปฏิบัติออกมาให้เห็นเป็นตัวอย่าง ดังนัน้ คนที่มีตาแหน่งเป็นขุนนาง ข้าราชการพึงรู้ว่าการประพฤติตนเป็นแบบอย่างนนั้ มีความสาคญั ขนาด ไหน เพราะว่าการประพฤติตนเป็นแบบอย่างสามารถทาให้คนอ่ืนมี เป้าหมายท่ีชัดเจนในการปฏิบัติตาม ทาให้คนที่กาลังสับสนงุนงงใน ปัญหาที่มีความเกี่ยวข้องกันสามารถทาตามคาแนะนาที่เหมาะสม คน ~ 208 ~

เกิดมาบนโลกนี ้ไมว่ ่าจะทาเร่ืองใดล้วนต้องปฏิบตั ิเรียนรู้ด้วยตวั เอง จงึ จะ สามารถแก้ไขปัญหาย่งุ ยากต่างๆให้กบั ผ้อู ื่นได้อยา่ งง่ายดาย นบั แต่อดีต โบราณมา คนที่ประพฤติผิดในกามมีมากมายจนยากที่จะนบั คานวณได้ ตงั้ แต่ระดบั ประมขุ ลงไปจนกระทง่ั ถึงระดบั คนรับใช้ ผู้ท่ีประพฤติผิดใน กามมีจานวนมากมายนบั ไมถ่ ้วน แล้วคนที่ประพฤติผิดในกามก็มีจานวน ไม่น้อยที่แนะนาตักเตือนให้ผู้อื่นละกาม แต่ทว่าเป็นเพราะตนเองไม่มี ประสบการณ์ในการละกามของตนเองมาแนะนาตกั เตือนผู้อื่น จึงทาให้ ผ้อู ื่นไม่สามารถมองเห็นแบบอย่างในการละกามท่ีปฏิบตั ิออกมาจากตวั ของเขาเองจริงๆ ไม่สามารถมองเห็นแบบอย่างจากตวั ของเขาหลงั จากที่ เขาตดั ความคิดเร่ืองกามออกไปจากจติ ใจแล้ว และไมส่ ามารถมองเห็นถงึ ความจริงใจของเขา อีกทงั้ ไม่สามารถมองเห็นถงึ ความประพฤติท่ีสง่างาม ของเขา ดงั นนั้ พลงั ในการกล่อมเกลาสง่ั สอนจึงมีแค่เพียงน้อยนิดเท่านนั้ ชาวโลกจะต้องรู้จกั ละกาม ย่ิงในยคุ ปัจจบุ นั เป็นกลียคุ ยิ่งจาเป็นต้องละ กามเป็นอย่างยิ่ง เพราะในยคุ นีท้ ว่ั ทุกท่ีเต็มไปด้วยอุตสาหกรรมทางเพศ หากไมร่ ะมดั ระวงั เพียงแคน่ ิดเดียวก็สามารถสร้างบาปกรรมในเร่ืองกามได้ โดยงา่ ย อยา่ งเชน่ บางคนมีพฤตกิ รรมชอบสวมใส่เสือ้ ผ้าที่เผยให้เห็นเรือน ร่าง บ้างโชว์อก บ้างเปลือยหลัง ซึ่งสามารถเป็นต้นเหตุท่ีทาให้เกิด บาปกรรมในเรื่องกามได้ โดยเฉพาะอยา่ งยงิ่ ทว่ั ทกุ ท่ีมีร้านตา่ งๆที่แอบแฝง การค้าบริการทางเพศเกิดขึน้ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นร้านตดั ผม ศนู ย์การ ดูแลผิว รวมทัง้ ร้ านนา้ ชา และร้ านต่างๆท่ีปิดบังอาพรางแอบทาเร่ือง สกปรก คนท่ีทาผิดไปแล้วก็ควรจะค่อยๆแก้ไขกลบั ตวั ใหม่ จากนนั้ จึงละ ~ 209 ~

กามเสีย สว่ นคนท่ียงั ไม่เคยทาผิดก็อย่าได้เป็นเพราะมีความอยากรู้อยาก เห็นจนทาให้เกิดอารมณ์ทางเพศแล้วประพฤติผิดในกามตามมา มิฉะนนั้ มานึกเสียใจในภายหลังก็สายไปเสียแล้ว นอกจากนี ้ ถึงแม้ ว่าการ ประพฤติผิดในกามนนั้ จะเป็นการซือ้ ขายแลกเปลี่ยนด้วยเงินก็ตาม แต่จิต ธรรมญาณก็แปดเปือ้ นสิ่งสกปรกอยา่ งไม่อาจหลีกเล่ียงได้ วิญญาณธาตุ ประเภทนีส้ กปรกแปดเปือ้ นไม่สามารถท่ีจะใช้เวลาหรือแม้แต่วิธีการใดก็ ตามมาชาระล้างให้สะอาดได้ ยิ่งทาผิด ก็ยิ่งค่อยๆแปดเปือ้ น ย่ิงค่อยๆ ถลาลึกลงไปเร่ือยๆ จิตธรรมญาณก็ย่ิงขุ่นมัวมาก ต่อไปในภายหน้า จะต้องตกสู่ทุคติภูมิทัง้ สามอย่างแน่นอน! ดังนัน้ การละกามจึงเป็น สภาวการณ์ท่ีคบั ขนั เร่งด่วน ไม่วา่ จะเป็นผ้ใู หญ่หรือผ้เู ยาว์ทกุ ๆคนควรจะ ละซ่ึงกาม คนที่ละกามไม่ว่าจะทาอาชีพการงานใดก็ตาม ในด้ าน ความสมั พนั ธ์ตอ่ ผ้อู ่ืนล้วนแล้วแตเ่ กิดความผาสกุ ในทางตรงกนั ข้าม คนท่ี ประพฤตผิ ดิ ในกาม ไมว่ า่ จะทาอาชีพการงานใดก็ตาม ด้านความสมั พนั ธ์ ต่อผ้อู ื่นหรืออาจจะเป็นด้านดวงชะตา ด้านทศั นคติ หรือด้านจิตใจ ล้วน แล้วแตม่ ีข้อบกพร่องเกิดความไมส่ มบรู ณ์ขนึ ้ มากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สง่ ผลกระทบต่อด้านร่างกายและชีวิตสมรส คนท่ีหนกั ยิ่งกว่านนั้ ก็จะต้อง รับผลกรรมตอบสนองในชาติต่อๆไปอีกหลายภพชาติทาให้ต้องตกอบั เป็น โสเภณีมีชะตาชีวิตท่ีนา่ เศร้า แล้วจะดอู อกได้อย่างไรวา่ มีแนวโน้มท่ีชะตา ชีวิตจะเป็นโสเภณี? อนั ชาวโลกที่ชอบสวมใส่เสือ้ ผ้าน้อยชิน้ บ้างสวมใส่ ชดุ ท่ีเผยเรือนร่าง บ้างสวมใส่ชุดที่สวยงามแต่งตวั สวยหรู ทงั้ ท่ีมีเจตนา และไม่มีเจตนาทาให้เกิดรูปลักษณ์ที่ย่ัวยวนดึงดูดทางเพศ เพราะคน ~ 210 ~

เหล่านีม้ ีนิสยั ทาตวั เหลวไหลไมอ่ ย่ใู นกรอบของศีลธรรม ไม่มีความสารวม ระวังแม้แต่น้อย ก็สามารถท่ีจะรู้ได้ว่าคนเหล่านีม้ ีแนวโน้มที่ชะตาชีวิต จะต้องตกอบั เป็นโสเภณีหลายภพชาติ ถ้ารู้เชน่ นีค้ วรจะหลีกเล่ียงป้องกนั อย่างไร? หากสามารถสวดท่องคมั ภีร์ละกามทกุ ๆวนั เป็นเวลาอย่างน้อย สามปี โดยเฉพาะอย่างย่ิงสามารถยึดมั่นปฏิบตั ิตามในคมั ภีร์ตลอดชั่ว ชีวิต ย่อมจะต้องหลีกเล่ียงชะตากรรมได้ แต่ท่ีน่าห่วงคือ ไม่ยอมน้อมใจ สานกึ ผดิ แก้ไขกลบั ตวั ใหม่ ไมย่ อมเปล่ียนแปลงนิสยั ดงั นนั้ ระวงั ไว้เถอะ! ระวงั ไว้เถอะ! เอาละ่ ! ศษิ ย์เราจงออกจากร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพธิ ี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชวิ เซงิ : (บลั ลงั ก์บวั เหาะไปอยา่ งรวดเร็ว แลน่ ฉิวเหมือนนงั่ รถไฟเหิน เวหา ทนั ใดนนั้ รู้สกึ วา่ มีกลมุ่ ความกดอากาศทาให้หวั ใจเต้นเร็วจนแทบจะ หลดุ ออกมา ไมน่ านนกั ก็รู้สกึ วา่ ดีขนึ ้ ! ทอดตามองดู ถงึ นรกอเวจีแล้ว) พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซยี นกวนมารอแล้ว ศิษย์เรารีบแสดงคารวะ ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพธิ ี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพธิ ี เซียนกวน : เชญิ เข้าไปชมด้านใน ~ 211 ~

ชิวเซิง : (เมื่อเข้ามาภายในคกุ ก็มีเข็มบินพ่งุ ออกมาไม่ขาดสาย ปาก กระบอกเข็มมีขนาดเท่ากบั กระป๋ องนา้ อดั ลม มีเข็มบินเต็มปากกระบอก เสียงดงั ฟิ่ วๆคล้ายกบั มีลมพายพุ ดั เข้าไปภายในกระบอกเข็มทาให้เข็มพ่งุ ออกมาไม่หยดุ ท่ิมแทงวิญญาณบาปไปทว่ั ทงั้ ตวั ได้ยินแต่เสียงร้องที่น่า เวทนา ยงั เห็นวิญญาณบาปจานวนหนงึ่ ท่ีเดมิ ทีก็หวั ยบุ เว้าหลงั ปดู นนู ตา ห้อยปากเบีย้ ว หูอยู่หลังสมอง และขาบิดเป็นเกลียวอยู่ก่อนแล้ว ทั่ว ทงั้ ตวั ยงั ถกู เข็มแทงเพิ่มเข้าไปอีก ทาให้เกิดอาการเกร็ง ชกั กระตกุ ไปทงั้ ตวั น่ากลวั เหลือเกิน เดินเข้าไปอีกหน่อยก็มียกั ษ์จบั วิญญาณบาปไปที่เขียง ตดั หวั ตดั มือ ตดั เท้า ตดั แบง่ เป็นทอ่ นๆนบั ไมถ่ ้วน สภาพคล้ายกาลงั สบั เนือ้ หมอู ย่บู นแผงขายเนือ้ มีอีกด้านหน่ึงจบั วิญญาณบาปมามดั แขนมดั ขาตดิ กบั เสาทองแดงโดยจบั มดั หนั หน้าออกหนั หลงั พิงกบั เสา แล้วยกั ษ์ก็ ใช้ เสาเหล็กทุบไปท่ีหน้ าอกและท้ องของวิญญาณบาปทาให้ ท้ องแตกไส้ ไหล เลือดออกปากออกจมกู เลือดคงั่ ในสมอง เลือดออกหู บาดเจ็บไป หมดทัง้ ตัว ตอนนีม้ ีหมาทองแดงตวั ใหญ่วิ่งมากัดไส้ของวิญญาณบาป แล้วใช้กาลงั ลากดงึ ไส้ วญิ ญาณบาปเจบ็ ปวดทรมานร้องตะโกนด้วยเสียง ที่ดงั สนนั่ สน่ั สะเทือนน่าเวทนาแล้วจงึ สลบไป ส่วนวิญญาณบาปที่อย่อู ีก ด้านหน่ึงร่างกายแหลกเป็นเศษเล็กเศษน้อยไปหมด ถูกจับโยนลงใน กระทะทอดนา้ มนั ไม่นานนกั ก็ระเบิดออกมาเหมือนข้าวโพดป๊ อปคอร์น เห็นแล้วรู้สึกชาไปหมด) ท่านเซียนกวนครับ เหตใุ ดวิญญาณบาปจงึ ถกู ลงโทษเชน่ นี?้ ~ 212 ~

เซียนกวน : วิญญาณบาปเหล่านีส้ ่วนใหญ่ตอนที่มีชีวิตอยู่ได้ ประพฤติผิดในกาม บาปหนกั จนไม่อาจช่วยเหลือได้ ดงั นนั้ จงึ ถกู ลงโทษ ขนั้ สงู สดุ ใช้ความทกุ ข์ทรมานอนั แสนสาหสั นีไ้ ปกระต้นุ จติ ญาณเดิมให้ละ กามตณั หา ชวิ เซงิ : ทาไมถงึ มีเข็มบินออกมาท่ิมแทงวิญญาณบาป? เซียนกวน : เพราะหลงั จากท่ีคนร่วมเพศกนั เสร็จจะคล้ายกบั ถกู เข็ม แทง รู้สึกอ่อนเปลีย้ เพลียแรงไปทัง้ ตัว ดังนัน้ จึงใช้เข็มบินมาท่ิมแทง ร่างกายเพื่อกระตุ้นให้วิญญาณบาปเกิดความมุ่งม่นั ท่ีจะขจัดความคิด ลามกออกไป ชวิ เซงิ : เหตใุ ดจงึ ทบุ หน้าอกและท้อง? เซียนกวน : เพราะตอนสมยั ที่มีชีวิตอย่เู ป็นคนใจคอโหดร้าย ข่มขืน ผู้หญิงแล้วยังทาให้เกิดการทาแท้ง ดังนัน้ จึงทุบที่อกและท้องเพ่ือขจัด พฤติกรรมอนั ชวั่ ช้าลามก ชวิ เซงิ : เหตใุ ดหมาจงึ กดั ไส้? เซียนกวน : ก็เพราะตอนท่ีมีชีวิตอย่มู ีจิตใจที่ชวั่ ช้าเลวทราม เป็นคน ชอบวางแผนใช้กลอุบาย ใช้ความป่ าเถ่ือนกับผู้หญิง ดังนัน้ จึงให้หมา ทองแดงกดั ไส้จะได้ขจดั จติ ใจที่ลามก ชวิ เซงิ : เหตใุ ดต้องเอาไปทอดนา้ มนั ? ~ 213 ~

เซียนกวน : ก็เพราะตอนที่วิญญาณบาปเหล่านีม้ ีชีวิตอยู่ได้ล่วง ละเมดิ สิทธิของสตรีนบั ไมถ่ ้วน บ้างข่มขืนผ้หู ญิง ทาแท้งมากมาย ดงั นนั้ จงึ ต้องรับผลกรรมเชน่ นีเ้พื่อขจดั กรรมลามก วิญญาณบาปเหล่านีใ้ นสมยั ท่ีมีชีวิตอยสู่ ว่ นใหญ่ล้วนแล้วแต่เป็นขนุ นางข้าราชการชนั้ สงู ท่ีประพฤติผิด ในกาม ดงั นนั้ จงึ ถกู ลงโทษอยา่ งโหดเหีย้ ม ทา่ นขนุ พลไปนาตวั “เซี่ยเจี๋ย” มาซิ ขนุ พล : รายงานทา่ นเซียนกวน นาตวั เซ่ียเจี๋ยมาถงึ แล้วครับ? เซยี นกวน : ผ้นู ีก้ ็คือเซย่ี เจี๋ย เชิญทา่ นสมั ภาษณ์ได้ ชิวเซิง : ไม่ทราบว่าท่านช่ืออะไร? ตอนสมยั ที่มีชีวิตอย่ทู ากรรมใด ไว้? วิญญาณบาป : เราคือกษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์เซ่ีย ปกติ ชอบหาความสาราญกบั เหลา่ สนมนางใน ไหนเลยจะรู้ นานวนั เข้านิสยั ก็ แปดเปือ้ น สุดท้ายก็ลุ่มหลงมัวเมาอยู่ในสุรานารี อุปนิสัยเปลี่ยนไป กลายเป็นคนโหดเหีย้ มอามหิต ไม่สนใจงานราชกิจ ในท่ีสดุ ก็ถกู “ซงั ทงั ” ขบั ไลห่ นีไปถงึ หนานเฉา นบั จากนนั้ ชีวติ ก็ระหกระเหินเร่ร่อน ป่ วยตายอยู่ ท่ีถนนใหญ่ ไมม่ ีใครสนใจ พทุ ธะจีก้ ง : ในเม่ือดารงอยใู่ นตาแหนง่ ที่สงู ศกั ด์ิก็ควรท่ีจะเคารพให้ เกียรติปราชญ์เมธีผู้มีคุณธรรมความรู้ ประพฤติตนเป็นแบบอย่าง ละ ความสขุ ในกาม ไฉนกลบั ทาผิดซา้ แล้วซา้ เล่า ในท่ีสดุ ก็ตกสนู่ รกอเวจีแหง่ นี ้ ~ 214 ~

ชิวเซิง : เม่ือประพฤติผิดในกามแล้ว จะสานึกผิดแก้ไขกลบั ตวั ใหม่ อีกทงั้ ยบั ยงั้ ควบคมุ ตนเองได้อยา่ งไร? พทุ ธะจีก้ ง : คนที่ประพฤติผิดในกามนนั้ สว่ นใหญ่เป็นเพราะจติ ใจทน ไม่ไหว ยากท่ีจะควบคมุ ได้ อาศยั การสวดท่องคมั ภีร์ละกามรวมถึงการ สวดท่องพทุ ธนาม ยึดมน่ั ปฏิบตั ิทุกๆวนั ไม่รีบไม่ช้า สุดท้ายในวนั หน่ึง ข้างหน้าก็จะสามารถขจดั ความนกึ คดิ เรื่องกามตณั หาออกไปได้ วิญญาณบาป : รีบช่วยเราด้วย ขอเพียงสามารถทาให้เราออกไป จากท่ีนี่ได้ เราจะขอตดิ ตามรับใช้ทา่ นทกุ ๆภพชาติไมโ่ กหกหลอกลวงอยา่ ง เดด็ ขาด ชิวเซิง : เซี่ยเจี๋ย! จงสงบจิตใจลงก่อน แล้วตงั้ ใจฟังให้ดี แดนวิสทุ ธิ ภมู ิของพระศรีอาริยเมตไตรย นากรรมติดตวั ไปเกิด จิตเดิมแท้ไร้ ซง่ึ การ แบง่ แยก ถงึ แม้วา่ จะเคยละเมิดทาผิดศีล ขอเพียงไมถ่ งึ กบั ตดั ขาดจากจิต เดมิ แท้ ล้วนสามารถได้ไปเกิดยงั แดนวิสทุ ธ์ิ ขอเพียงมีความศรัทธาจริงใจ บังเกิดความมุ่งมั่น ปรารถนาที่จะไปเกิดยังแดนวิสุทธิภูมิของพระศรี อาริยเมตไตรย สวดท่องพทุ ธนาม มีจิตท่ียินดีปรีดา ย่อมได้รับพทุ ธรังสี สาดสอ่ งนาพาไปเกิด ตอนนีค้ วรใช้จิตศรัทธาจริงใจสานกึ ขอขมาความผิด บาปในครัง้ อดีต นบั จากนีเ้ป็นต้นไปไม่ทาผิดซา้ อีก มีความศรัทธามงุ่ มนั่ น้อมสวดพุทธนามว่า “นะโม หมีเล่อฝอ” หน่ึงคาหน่ึงกราบด้วยจิตท่ีมี ความปีตยิ นิ ดียอ่ มต้องได้รับประโยชน์อยา่ งแนน่ อน ~ 215 ~

วิญญาณบาป : (คกุ เข่านา้ ตาริน สิบนิว้ ประนม สวด “นะโม หมีเล่อ ฝอ” หนึ่งคาหนึ่งกราบ หลังจากสวดไปได้หลายสิบคาหลายสิบกราบ กลางเวหาก็บงั เกิดรัศมีอนั เป็นมงคล บนั ไดเมฆลอยลงมา ดอกบวั เปล่ง รัศมีสาดส่อง ตอนนีท้ ่ัวคุกปรากฏพุทธกายของพระศรีอาริยเมตไตรย กลา่ ววา่ “ละกามบารมี” เสียงธรรมสนั่ สะเทือน ทกุ คนน้อมเคารพ เซ่ียเจ๋ีย คุกเข่าพนมมือ ปากยังคงสวดพุทธนาม “นะโม หมีเล่อฝอ” อยู่ตลอด ในขณะท่ีสวดพทุ ธนามอยนู่ นั้ วญิ ญาณบาปทงั้ หมดตา่ งก็ได้รับพทุ ธรังสีปก ปัก ร่างกายรวมทงั้ มือและเท้าของวิญญาณบาปหวนกลบั คืนส่สู ภาพเดิม เร่ิมแรก เซี่ยเจ๋ียตามพระศรีอาริยเมตไตรยขนึ ้ บนั ไดเมฆไป ได้รับการส่ง ตวั ข้ามแดน นอกจากนีว้ ิญญาณบาปทงั้ หลายอีกประมาณ 900 กว่า ชีวิตล้วนได้รับพระคุณปกแผ่ ต่างได้รับการพยากรณ์และกาชบั เตือนสติ จากพระศรีอาริยเมตไตรย ต่อไปหลงั จากที่สลายกรรมแล้วก็จะได้ไปเกิด ยงั แดนกามาพรหม นากรรมติดตวั ไปบาเพ็ญ จากนนั้ สภาพในคกุ ก็ค่อยๆ กลบั คืนสสู่ ภาพเดิม) พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว กลบั กนั เถอะ ชิวเซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สองที่ชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 216 ~

ตอนที่ 29 อยทู่ า่ มกลางระหวา่ งลอยกบั จม ขนึ ้ ไปเจอค้อน ลงมาเจอไฟ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ ความเปลีย่ นแปลงพลิกผนั ในอาชีพของขนุ นาง ดง่ั ฟา้ สางเรืองรุ่ง เยน็ ตกต่าลงทางลาด เฝา้ ครุ่นคดิ แสวงหา ให้ได้มาซง่ึ อานาจ เหมือนกระสวยพงุ่ พรวดพราด คิดกลดั กล้มุ วนุ่ วาย พทุ ธะจีก้ ง : ชีวิตคนบนโลกนี ้ไม่วา่ จะรับตาแหน่งหน้าท่ีการงานใดก็ ตาม จะต้องพยายามอยา่ งสดุ กาลงั ความสามารถ ทางานในสว่ นท่ีตนเอง รับผิดชอบให้ออกมาดีที่สดุ นบั แต่อดีตโบราณมา ทกุ คนล้วนต้องเจอกบั ความผนั ผวนในตาแหน่งหน้าที่การงาน เกิดความพลิกผนั เปลี่ยนแปลง ครัง้ ใหญ่ ย่ิงไปกว่านนั้ อาจจะเกิดความผนั ผวนเปลี่ยนแปลงขนึ ้ บ่อยครัง้ แต่ไม่ว่าจะดารงตาแหน่งหน้าที่ใด แล้วถูกสับเปลี่ยนโยกย้ายไปอยู่ใน ตาแหน่งหน้าท่ีไหนก็ตาม ทกุ คนจะต้องใช้ความตงั้ ใจเพ่ือให้ภาระหน้าท่ี ในตาแหน่งท่ีตนเองรับผิดชอบอย่นู นั้ สาเร็จลลุ ว่ ง ภาระหน้าที่ต่างๆในโลก นี ้ ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ ล้วนแล้วแต่จาเป็นที่จะต้องมีคนไปแบกรับ ก็ เหมือนกบั ตาข่ายที่ไม่สามารถขาดปมใดปมหน่งึ ไปได้แม้แต่ปมเดียว แต่ ทว่า ผ้ทู ี่มีตาแหน่งสูง ถ้าหากถูกลดตาแหน่งลงมา ก็ไม่ควรไปยึดติดคิด เล็กคิดน้อย ตามหลักแล้วควรที่จะต้องย้อนมองสารวจตนว่าสาเหตุที่ แท้จริงนนั้ อย่ตู รงไหน ตนเองได้ทาอะไรผิดพลาดไป? ค้นหาข้อผิดพลาด ~ 217 ~

ของตวั เอง แล้วคิดหาวิธีแก้ไขให้ถกู ต้อง จงึ จะสามารถมีความหวงั ท่ีจะได้ เลื่อนขัน้ หวนกลับคืนสู่ตาแหน่งเดิมในวันหน่ึงข้างหน้า แต่ถ้าหากไม่ สามารถสงบใจลง แล้วย้อนมองสารวจตวั เอง ก็จะไม่สามารถรู้ว่าความ ผิดพลาดของตัวเองนัน้ อยู่ที่ตรงไหน ทาให้ตัวเองเกิดความโอหังอวดดี พอใจกับผลงานของตัวเองอยู่อย่างนัน้ ตลอดไป ไม่รู้จักปรับปรุงแก้ไข สดุ ท้ายก็ถกู สงั คมทอดทิง้ ดงั นนั้ หากคนๆหน่ึงใช้ความสามารถที่มีอย่ทู า หน้ าที่ในตาแหน่งของตัวเองอย่างสุดความสามารถแต่ไม่เกินขอบเขต ภาระหน้าที่อนั พึงปฏิบตั ิ ท่ีเรียกว่า “ไม่ได้อย่ใู นตาแหน่งไหนก็ไม่ต้องคิด วางแผนในกิจการนนั้ ” เพียงแคส่ ามารถช่วยเสนอความคิดเห็นสว่ นตวั ที่มี ประโยชน์ ก็จะได้ไม่ต้องตกเป็นคนเจ้าแผนการที่ขีอ้ ิจฉาตาร้ อน น่ีก็คือ วิธีการรู้รักษาตวั รอด ประทานยนั ต์ให้ศิษย์เราเผาด่ืม วิญญาณจงออก จากร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชวิ เซงิ : ศษิ ย์ขอบงั อาจเรียนถามพระอาจารย์ ไม่ทราบว่าเพราะเหตุ ใดวิญญาณบาปท่ีสร้างอนนั ตริยกรรมอนั เป็นเหตใุ ห้ต้องตกนรกอเวจีและ ได้รับการลงทัณฑ์อย่างโหดเหีย้ ม เมื่อได้สวดท่องพุทธนามของพระศรี อาริยเมตไตรยแล้วก็สามารถได้รับการพยากรณ์จากพระศรีอาริยเมตไตรย และได้รับการนาพาไปเกิด? ~ 218 ~

พทุ ธะจีก้ ง : คาตอบนีส้ าเหตุสาคญั สรุปได้ 2 ข้อ ข้อท่ี 1 ก็คือเหตุ ปัจจยั ในชาตกิ ่อน เหตปุ ัจจยั ในข้อนีย้ งั แบ่งได้เป็น 2 ข้อ ข้อ 1.1 ในชาติ ปางก่อนเคยผูกบุญสัมพนั ธ์กับเซียนพุทธะ ข้อ 1.2 เพราะในชาติปาง ก่อนเคยผกู บญุ สมั พนั ธ์กบั เซียนพทุ ธะ ก็คือเหตบุ ญุ ปัจจยั ตอบสนองให้มี ส่วนร่วมในการประพันธ์หนังสือ “ท่องนรกอเวจีใหม่” เล่มนี ้ โดยเฉพาะ อย่างยิ่งเมธีทงั้ หลายต่างร่วมแรงพลงั ปณิธาน พร้ อมใจกันแบกรับภาระ ใหญ่ เป็นตัวแทนของฟ้าเบือ้ งบนป่ าวประกาศเผยแพร่ธรรม ข้อท่ี 2 เ พ ร า ะ ว า ร ะ ก า ร ล ง ทัณ ฑ์ ม า บ ร ร จ บ กับ เ ห ตุบุญ ว า ร ะ ใ น ก า ร ท่อ ง เ ท่ี ย ว ประพนั ธ์หนงั สือ ซึง่ ก็คือเหตปุ ัจจยั รวมตวั กนั ท่ีได้ถกู จดั วางไว้อย่างแยบ ยล ด้วยเหตนุ ีจ้ งึ สามารถได้รับคาพยากรณ์จากพระศรีอาริยเมตไตรยและ ได้รับการนาพาไปเกิด ชวิ เซงิ : แล้วจะนาพาไปเกิดยงั ที่ใด? พทุ ธะจีก้ ง : นาพาไปเกิดท่ี “แดนกามาพรหม” ชิวเซงิ : แล้วแดนกามาพรหมเป็นโลกธาตแุ บบไหน? พทุ ธะจีก้ ง : แดนกามาพรหมคือสงั กดั ของวิญญาณที่นากรรมติดตวั ไปเกิด ถึงแม้วา่ พระเมตเตยยะจะนาพาไปเกิด แตก่ ็จะต้องบาเพ็ญอย่ใู น แดนกามาพรหมนีด้ ้วยความมมุ านะบากบนั่ ประการแรก ยากนกั ท่ีจะได้ สดับฟังธรรมจากพระพุทธะ ประการที่สอง ไม่มีกุศลท่ีหยั่งรากลึกเป็น ทนุ เดิม อีกทงั้ ยงั ขาดปัญญาความรู้ท่ีจะช่วยแก้ปัญหา มีเพียงแต่เพื่อนผู้ ร่วมบาเพ็ญท่ีตา่ งก็เลอะเลือนเหมือนกนั กบั ตนเทา่ นนั้ ด้วยเหตนุ ีจ้ งึ มีเพียง ~ 219 ~

แค่ต่างคนตา่ งบาเพ็ญด้วยความมมุ านะบากบนั่ จงึ จะสามารถบรรลเุ ข้าสู่ ลานเมตเตยยะชนั้ นอกได้ ชิวเซิง : ยามปกติศิษย์ก็สวดท่องพทุ ธนามมากมายไม่ใช่น้อย แถม ยงั ตงั้ ใจสวดเป็นอย่างมาก แตเ่ หตใุ ดจงึ ไม่ได้พบเห็นพระพทุ ธะโพธิสตั ว์? อีกทงั้ ไมม่ ีความรู้สกึ สมั ผสั ถงึ พลงั หนนุ สง่ หรือพรใดๆเลย? พทุ ธะจีก้ ง : นน่ั ก็เพราะกายมนษุ ย์ถกู สามพิษร้าย (โลภ โกรธ หลง) และขนั ธ์ห้าเป็นอปุ สรรคกีดขวาง กาย ใจ ปาก ไม่สามารถรวมกนั เป็น หนง่ึ ซงึ่ ก็คือปากสวดพทุ ธนาม แต่จิตใจอาจจะไม่ได้จดจ่ออย่ทู ่ีพทุ ธนาม บางทีใจอาจจะติดอย่กู บั เร่ืองในอดีต หรือบางทีใจอาจจะคิดถึงเร่ืองใน อนาคต ด้วยเหตนุ ี ้กาย ใจ ปาก จึงไม่สามารถรวมกนั เป็นหน่งึ แล้วจะ รู้สึกสัมผัสถึงพลังหนุนส่งได้อย่างไร? ย่ิงไปกว่านนั้ ไม่ใช่ว่าจะไม่มีพลัง หนุนส่ง แต่เป็นเพราะว่าจิตธรรมญาณถูกกายเนือ้ พันธนาการไว้จึงไม่ สามารถสมั ผสั รับรู้ได้เท่านนั้ เอง! ส่วนวิญญาณบาปนนั้ เป็นเพราะไม่มี กายเนือ้ ห่อห้มุ ดงั นนั้ จึงตอบสนองได้ฉับไวเป็นพิเศษ คล่ืนความคิดก็มี พลงั มากเป็นพิเศษ เหตุใดจึงเป็นเช่นนี?้ ยกตวั อย่างง่ายๆ มีคนอย่สู อง คน คนหนงึ่ รับทกุ ข์ทรมานแสนสาหสั ส่วนอีกคนหนง่ึ ไม่เคยเจอกบั ความ ทุกข์เลย หากพูดกับพวกเขาทัง้ สองคนด้วยเรื่องเดียวกัน ปฏิกิริยา ตอบสนองรวมถึงวิธีการแก้ไขปัญหาของพวกเขาทงั้ สองคนก็จะแตกต่าง กันโดยสิน้ เชิง ดังนัน้ ในทางกลับกัน ในขณะที่สวดพุทธนามนัน้ เป็น เพราะคนถกู กายเนือ้ พนั ธนาการเอาไว้ และโดยเฉพาะอยา่ งยิ่งกายเนือ้ นกี ้ ็ มีอปุ นิสยั ของตวั เอง ดงั นนั้ จงึ มีคนจานวนมากท่ีสงบนิ่งใคร่ครวญแล้วไม่ ~ 220 ~

สามารถมีจิตใจท่ีจดจอ่ เลยทาให้ไมส่ ามารถสมั ผสั รู้ แตส่ าหรับวิญญาณ บาปนนั้ เป็นเพราะพวกเขาสญู สิน้ กายเนือ้ ไปแล้ว ดงั นนั้ จงึ สามารถสวด ทอ่ งพทุ ธนามด้วยความศรัทธาจริงใจ เรื่องนีก้ ็เปรียบเสมือนกบั คนท่ีมีชีวิต สขุ สบายจนเคยชิน เมื่อพบเจอกบั ปัญหาที่แก้ไขไมไ่ ด้ ถงึ แม้วา่ จะมีคนมา ช่วยชีแ้ นะวิธีการแก้ไขปัญหาให้ แต่เน่ืองจากสุขสบายซะจนเคยชิน ดงั นนั้ จงึ มกั จะแก้ไขปัญหาเองได้ไมด่ ีนกั สดุ ท้ายก็ต้องรอให้คนอ่ืนมาชว่ ย จดั การแก้ไขให้ แตค่ นท่ีมีชะตาชีวติ ที่ยากลาบากนนั้ เป็นเพราะว่าเขาดื่ม กินความทุกข์มามากมาย เม่ือพบเจอกับปัญหาแล้วมีคนมาช่วยชีแ้ นะ วิธีการแก้ไขปัญหาให้ เนื่องจากเขาแก้ปัญหาด้วยตัวเองซะจนเคยชิน ดงั นนั้ จงึ ปฏิบตั ิตามวิธีการที่ได้รับการชีแ้ นะและสามารถแก้ไขปัญหาตา่ งๆ ได้อยา่ งงา่ ยดาย เพราะวา่ วญิ ญาณบาปกระตือรือร้นท่ีจะชว่ ยเหลือตวั เอง อีกทงั้ ไมม่ ีกายเนือ้ พนั ธนาการ และความคิดก็มีพลงั มาก จงึ ตอบสนองได้ ฉับไว ถึงปากทางเข้าคุกแล้ว เซียนกวนกาลังรออยู่ ศิษย์เรารีบแสดง ความคารวะ ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพธิ ี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพธิ ี ชิวเซิง : เม่ือเข้ามาในคุก เห็นเพียงวิญญาณบาปกล่มุ หนึ่งลอยอยู่ กลางเวหา แล้วที่กลางเวหาก็มีค้อนเหล็กขนาดใหญ่ทุบลงไปที่หัวของ วิญญาณบาป ทาให้วิญญาณบาปร่วงตกลงมาที่พืน้ แตบ่ นพืน้ ก็มีสตั ว์ที่ ~ 221 ~

มีรูปร่างคล้ายกับหมีแพนด้าพ่นไฟขนึ ้ ไป ทาให้วิญญาณบาปพ่งุ กลบั ขึน้ ไปบนเวหาอีก ต้องตกอยใู่ นสภาพที่ไม่สามารถจะขนึ ้ ไปถึงสดุ ขอบฟา้ พอ ร่วงตกลงมาก็ไม่สามารถแตะถึงพืน้ ดิน น่ีไมใ่ ช่เรื่องที่ทกุ ข์ทรมานอยา่ งยิ่ง หรอกหรือ? เซียนกวน : วิญญาณบาปท่ีถูกลงโทษอยู่ในคุกนี ้ ส่วนใหญ่ตอน สมยั ที่มีชีวิตอย่ใู ช้เล่ห์เพทบุ ายวางแผนใส่ร้ายผ้อู ื่น ทาให้ตาแหน่งหน้าท่ี การงานของผู้อ่ืนเกิดความพลิกผัน ไม่เพียงแต่ในฝั่งของเหล่าขุนนาง ข้าราชการเทา่ นนั้ แม้แตป่ ระชาชนทกุ คนก็เชน่ กนั ดงั นนั้ ให้วญิ ญาณบาป เหลา่ นีอ้ ยใู่ นสภาพท่ีลอยขนึ ้ แล้วก็ร่วงลง ขนึ ้ ๆลงๆเชน่ นี ้ จงึ จะสามารถทา ให้พวกเขาสมั ผสั ซาบซงึ ้ ถึงความรู้สกึ ภายในจิตใจของคนท่ีเคยถกู พวกเขา ใสร่ ้ายในอดีตวา่ เป็นอยา่ งไร ชิวเซิง : (เม่ือท่านเซียนกวนพดู จบ ทนั ใดนนั้ กลางเวหาก็มีจอแสดง ภาพจอหน่ึงปลิวลงมา เบือ้ งหน้าปรากฏภาพของขอทานกาลงั ขอทาน ตามท้องถนน สภาพถูกรังแก 500 ครัง้ ปรากฏภาพของนกนางนวล 10 ครัง้ และภาพลักษณะคล้ายงูอีก 100 ครัง้ สุดท้ายก็เป็นช้างอีก 10 ครัง้ ) พทุ ธะจีก้ ง : กลบั กนั เถอะ ชิวเซิง : ผ้นู ้อยขอบคณุ ท่านเซียนกวนและท่านขนุ พลทงั้ สองท่ีคอย ชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : น้อมสง่ ท่านพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี ~ 222 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 223 ~

ตอนท่ี 30 นกั โทษที่ไร้ความกตญั ญจู ะสงสารไปทาไม พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ อนั มนษุ ย์พดู วา่ ความดีนนั้ กตญั ญู ต้องมาก่อน ความรักของ บดิ ามารดร ดง่ั ท้องฟา้ ทะเลใหญ่ อกตญั ญู ลืมบญุ คณุ จะยกโทษ ได้อยา่ งไร คนมากมาย ตกอยใู่ น อเวจีไซร้ ไมน่ า่ เวทนา พทุ ธะจีก้ ง : ผ้ดู าเนินมหาธรรม ทกุ คนต่างก็คิดท่ีจะทาความดีสร้าง บญุ สร้างกศุ ล ความดีทงั้ มวลผลกั ดนั สง่ เสริมความกตญั ญกู อ่ นเป็นอนั ดบั แรก ผ้ทู ่ีมีความกตญั ญจู ะต้องคล้อยตามเจตนารมณ์ของพอ่ แม่ ทกุ ๆเร่ือง จะต้องพิจารณาคล้อยตามเจตนารมณ์ของบุพการีก่อนเป็นสาคญั จะยืน กรานความคิดเห็นของตวั เองจนทาให้เกิดการทะเลาะโต้เถียงไม่ให้เคารพ ทา่ นไมไ่ ด้ คล้อยตามเจตนารมณ์ของพ่อแม่จะต้องคล้อยตามคาชีแ้ นะท่ีดี งามของทา่ นและไมล่ ะเมิดฝ่าฝืนตอ่ กฎหมายของบ้านเมือง ถ้าหากพอ่ แม่ หรือบพุ การีมีเจตนาละเมิดฝ่าฝืนทาผิดกฎหมาย แล้วยงั กตญั ญคู ล้อยตาม ก็คือความกตัญญูที่โง่เขลา คนที่มีความกตัญญูอย่างแท้จริงจะต้อง พิจารณาตรวจสอบเจตนาของพ่อแม่ เลือกปฏิบัติตามในส่ิงท่ีดีจึงจะ เรียกว่ากตญั ญู บางคนไมเ่ พียงไมร่ ู้จกั กตญั ญตู อ่ พ่อแม่ กลบั ยิ่งอกตญั ญู เนรคณุ ทาให้พ่อแม่ต้องโศกเศร้าเสียใจ ยิ่งบ้างคนถึงขนาดกล้าทาร้าย พ่อแม่ผ้ใู ห้กาเนิด จิตใจของคนๆนนั้ เรียกได้ว่าเข้าส่เู ขตแดนของมารแล้ว ~ 224 ~

เขามกั จะคิดวา่ พ่อแมแ่ ละบพุ การีไม่ดี มกั จะคิดวา่ ทกุ คนล้วนแล้วแต่เป็น หนีเ้ ขา คนแบบนีม้ ีเพียงผ่านการลงทณั ฑ์อนั เหีย้ มโหดในนรกอเวจีท่ีถูก ออกแบบมาอย่างละเอียดรอบคอบ ดาเนินการลงโทษและอบรมสง่ั สอน อย่างเข้มงวดเฉียบขาดท่ีสุด จึงสามารถปรับปรุงแก้ไขจิตใจดวงนีใ้ ห้ กลายเป็นจิตใจที่ดีงามมีความกตญั ญูกตเวที เอาล่ะ! ประทานยนั ต์ให้ ศษิ ย์เผาด่ืม วิญญาณจงออกจากร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชวิ เซงิ : พระอาจารย์ครับ วิญญาณบาปท่ีถกู ลงโทษอย่ใู นนรกอเวจี คือคนท่ีทาบาปร้ายแรงไมส่ ามารถยกโทษให้อภยั ได้ เมื่อพวกเขาสวดท่อง พทุ ธนามก็สามารถได้รับการฉดุ ช่วยจากพระพทุ ธะโพธิสตั ว์ แล้วอย่างนี ้ จะขดั แย้งกบั ในพระสตู รคาสอนหรือไม?่ พทุ ธะจีก้ ง : ไม่มีตรงไหนท่ีขดั แย้งสวนทางกบั ในพระสตู รคาสอนแต่ อย่างใด พึงรู้ว่าวิญญาณที่พระพทุ ธะโพธิสตั ว์ฉดุ ช่วยไปก็คือ “จิตธรรม ญาณ”(靈魂 หลิงหนุ ) แต่จิตธรรมญาณที่พ้นทกุ ข์ไปนนั้ ยงั คงเต็มไปด้วย บาปหนัก แล้วจะสลายบาปกรรมเหล่านัน้ ได้อย่างไร? ก็จะต้องนา “ญาณชีวิต”(生魂 เซิงหนุ ) และ “ญาณรับรู้”(覺魂 เจวี๋ยหนุ ) กกั ขงั ไว้ให้ รับโทษตอ่ ไป ระหว่างนนั้ หากว่าญาณชีวิตและญาณรับรู้ต้องไปเวียนว่าย ตายเกิดในวัฏสงสารก็ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดตามปกติ เม่ือต้องเข้าสู่ วัฏสงสารเพ่ือไปเกิดเป็นมนุษย์ แต่ทว่ายงั ขาดจิตธรรมญาณควรจะทา ~ 225 ~

อยา่ งไร? ก็ต้องถ่ายโอนวิญญาณธาตจุ ากกายปฐม(元身 เอว๋ียนเซนิ )มา เพิ่มปริมาณจนกระทง่ั จิตธรรมญาณเต็มสมบรู ณ์ (*กายปฐม และ สาม วิญญาณ อา่ นข้อมลู เพ่ิมเตมิ ท้ายบท) ชิวเซิง : ที่พระอาจารย์พดู มา ไม่ใช่ว่ากลายเป็นสองคนสองร่างไป แล้วหรือ? พุทธะจีก้ ง : มันไม่ได้เป็นอย่างที่เจ้าพูดหรอกชิวเซิง เมื่อ “ญาณ ชีวิต” และ “ญาณรับรู้” ทงั้ สองวิญญาณของวิญญาณบาปท่ีรับโทษอย่ใู น นรกอเวจีต้องไปเวียนว่ายในวฏั สงสาร ก็เพียงแค่ถ่ายโอนวิญญาณธาตุ จากกายปฐมไปเพ่ิมปริมาณให้ จิตธรรมญาณเต็มสมบูรณ์เท่านัน้ หลงั จากที่รับผลกรรมตอบสนองแล้ว ยงั จะต้องแบง่ วญิ ญาณธาตจุ ากกาย ปฐมมาเพ่ิมปริ มาณให้ จิตธรรมญาณเพ่ือไปรับ โทษหรื อรางวัลตามเหตุ ปัจจยั บุญบาปท่ีได้ทาไว้อีกครัง้ ต้องเวียนว่ายอยใู่ นวฏั สงสาร วิญญาณ ธาตอุ าจจะกระจดั กระจายออกไปมากมาย ดงั นนั้ ยามปกติก็จะต้องแบ่ง สรรวิญญาณธาตจุ ากกายปฐมมาเพิม่ ปริมาณให้กบั สามวิญญาณ ชวิ เซงิ : ถ้าอยา่ งนนั้ จริงๆแล้วกายปฐมมีวญิ ญาณธาตเุ ทา่ ไหร่? พทุ ธะจีก้ ง : มีร้อยโกฏิถงึ พนั โกฏิ ไม่เทา่ กนั ชิวเซงิ : ถ้าอยา่ งนนั้ สามวิญญาณของคนคือเทา่ ไหร่? พุทธะจีก้ ง : วิญญาณธาตุมากมายในกายปฐมแบ่งกลุ่มออกเป็น สามวิญญาณ (ญาณชีวิต ญาณรับรู้ จิตธรรมญาณ)เน่ืองด้วยจติ ธรรมญาณ จดั เป็นองค์ประกอบที่ใหญ่ที่สดุ ดงั นนั้ จงึ มีผลกระทบมากท่ีสดุ ~ 226 ~

ชิวเซิง : ถ้าอย่างนัน้ เมื่อทาบาปหนักแล้ว ก็มีบางคนที่ไม่ต้องถูก ควบคมุ ตวั แล้วสคิ รับ? พุทธะจีก้ ง : ก็ไม่เป็นเช่นนัน้ ! วิญญาณทัง้ สามแยกออกจากกัน บางครัง้ ต่างก็ไปเวียนว่ายตายเกิดอย่ใู นวฏั สงสาร กล่าวคือวิญญาณทงั้ สามอาจจะไปเกิดในภูมิมนุษย์ ภูมิเดรัจฉาน หรือภพภูมิอ่ืนๆในเวลา เดียวกนั เพียงแตว่ ิญญาณทงั้ สามจะต้องแบง่ วิญญาณธาตจุ ากกายปฐม มาเพมิ่ ปริมาณของแตล่ ะวญิ ญาณให้เต็มสมบรู ณ์ ชิวเซิง : ถ้าอย่างนัน้ เวลาลงถูกลงทัณฑ์ความรู้สึกของแต่ละดวง ญาณจะแยกออกจากกนั เป็นเอกเทศ หรือทกุ ดวงญาณตา่ งก็มีความรู้สึก รับรู้ร่วมกนั ? พุทธะจีก้ ง : ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขล้วนมีความรู้สึกร่วมกัน ดังนัน้ ชาวโลกจงึ มกั มีอาการเจบ็ ป่วยทกุ ข์ทรมานโดยไมม่ ีสาเหตุ อยา่ งเชน่ อยๆู่ ก็เป็นโรคผิวหนัง ปวดเมื่อยเอ็นและกระดูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งความ เจ็บปวดทรมานที่หาชื่อเรียกไม่ได้ ด้ วยเหตุนี ้ หากกายปฐมผ่าน ประสบการณ์ในโลกมนษุ ย์ 15 ชาติแล้วยงั ไมส่ ามารถกลบั คืนส่ตู าแหน่ง เดิมได้ก็จะดบั สญู ไปเอง ก็เป็นเหตปุ ัจจยั เช่นนี ้ ย่ิงเวียนว่ายในวฏั สงสาร บ่อยครัง้ วิญญาณธาตุก็ยิ่งแย่ลงย่ิงน้อยลง ยิ่งมาเกิดก็ย่ิงเขลาหลง เอา ละ่ ทา่ นเซียนกวนมารอพวกเราแล้ว ศษิ ย์เรารีบเข้าไปคารวะเร็ว ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง ~ 227 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพธิ ี เซียนกวน : ขอเชญิ ด้านใน ชิวเซิง : (เข้ามาภายในคุก เห็นเสาทองแดงที่ถูกเผาจนร้ อนแดง ด้านบนมีนกั โทษถกู แขวนห้อยกลบั หวั อย่บู นเสาท่ีร้อนแดงนนั้ ไมส่ ามารถ พลิกตวั ได้ ทุกข์ทรมานเป็นอย่างย่ิง เนือ้ หนงั ไหม้เละสดุ ท่ีจะทนได้ และ ยงั มียกั ษ์ใช้เสาไม้ทบุ ตีท่ีอกและท้องของวิญญาณบาป ทาให้เลือดสดๆ ไหลทะลกั ออกมาจากปาก ทกุ ข์ทรมานจนพดู ไมอ่ อก) ทา่ นเซยี นกวนครับ วิญญาณบาปเหลา่ นีท้ าบาปเชน่ ไรจงึ ถกู ลงโทษอยา่ งโหดเหีย้ มเชน่ นี?้ เซียนกวน : วิญญาณบาปเหล่านีต้ อนสมัยที่มีชีวิตอยู่ก็คือคนท่ี อกตญั ญูต่อพ่อแม่ บ้างก็พูดจาเหยียดหยาม บ้างก็คุกคามบีบบงั คับขู่ เข็ญ บ้างก็ฆ่าอยา่ งโหดเหีย้ มทารุณ ดงั นนั้ จงึ ถกู แขวนห้อยกลบั หวั ทบุ ตี ที่อกและท้อง ชิวเซิง : ถ้าหากว่าชาวโลกเคยเนรคุณอกตัญญูต่อพ่อแม่ควรทา อยา่ งไร? เซียนกวน : หากสามารถใช้ความจริงใจสานึกขอขมากรรม วอน ขอให้พอ่ แม่เห็นอกเห็นใจและวอนขอให้พระพทุ ธะโพธิสตั ว์ยกโทษให้อภยั ใช้ความจริงใจถือศีลและกินเจเพื่อพอ่ แม่ ยดึ มนั่ ปฏิบตั ิเชน่ นีต้ ลอดชวั่ ชีวิต ก็สามารถสลายกรรมได้ แตก่ ารฆา่ พอ่ แม่เป็นบาปหนกั ท่ีไมอ่ าจให้อภยั ได้ ควรยนิ ยอมรับโทษด้วยความสมคั รใจจงึ จะถกู ต้องตามหลกั สจั ธรรม พทุ ธะจีก้ ง : กลบั กนั เถอะ ~ 228 ~

ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สองท่ีชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : น้อมสง่ ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ *ข้อมลู เพิ่มเติม 1 กายปฐม (元身 เอว๋ียนเซิน) คือ กายแห่งคุณธรรมอันดีงาม คือ กายท่ีประจกั ษ์ในมรรคผล แต่เนื่องจากผลบุญในตาแหน่งอริยฐานะของกาย ปฐมมีระยะเวลาที่จากดั เมื่อบุญหมดก็ไม่มีอริยฐานะ กายปฐมก็จะดบั สูญ ไป (เอวี๋ยนเซิน 元身 หรือกายปฐม ไม่ใช่ เอวี๋ยนหลิง 元靈 หรือจิตญาณ เดิม ทงั้ สองมีความแตกต่างกัน ทกุ คนล้วนมีจิตญาณเดิมซึ่งเป็นจิตญาณ ที่มาจากฟ้าเบือ้ งบน แต่ไม่ใช่ทกุ คนที่จะมีกายปฐม เพราะกายปฐมเกิดจาก การบาเพญ็ แล้วประจกั ษ์ในมรรคผล) 2 สามวิญญาณ (三魂 ซันหุน) ในศาสนาเต๋ากล่าวว่า คนมีสาม อมตะวญิ ญาณคือ วิญญาณฟ้า วญิ ญาณคน และวญิ ญาณดิน แตส่ าหรับ คนทวั่ ไปกล่าวว่า คนมีสามวิญญาณ คือ เซิงหุน (生魂) เจวี๋ยหุน (覺魂) และหลิงหนุ (靈魂) เซิงหนุ คือ ญาณชีวิต หรือ ญาณพฒั นาการเติบโต คือญาณท่ีทาให้ สง่ิ มชี ีวิตเจริญเตบิ โต ~ 229 ~

เจวี๋ยหนุ คือ ญาณรับรู้ ทาให้สามารถรับรู้ความรู้สึก เช่น รู้หิว รู้อ่ิม รับรู้ความเจบ็ ปวด รู้จกั บญุ คณุ ความแค้น หลิงหุน คือ จิตธรรมญาณ หรือ อาตมัน คือ ดวงญาณอัน ประกอบด้วยปัญญา พร่ังพร้อมด้วยวิจารณญาณ สามารถคิดหาเหตผุ ล รู้ ผิดชอบชว่ั ดี รู้แยกแยะดี-ชว่ั ~ 230 ~

ตอนท่ี 31 นรกอเวจีลงโทษคนที่ไมก่ ตญั ญู พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ ความรักของพอ่ แม่ จะหาสิ่งใดเทียบได้เลา่ ลกู กตญั ญยู ามแกเ่ ฒา่ ดง่ั พบฤดใู บไม้ผลิ ตงั้ ใจอบรมสงั่ สอน หวงั ลกึ ๆเฝา้ ดาริ ตลอดกาลโลกนีส้ ิ มีแตล่ กู กตญั ญู พทุ ธะจีก้ ง : ตงั้ แต่คนเกิดมาร้องอแุ ว้ๆ นอกจากกายเนือ้ นีแ้ ล้วก็ไมไ่ ด้ นาอะไรติดตวั มาแม้แต่อย่างเดียว ได้รับความรักจากพ่อแม่คอยดแู ลเอา ใจใสอ่ ยา่ งทะนถุ นอมโดยไมค่ ดิ ราคา กลวั ว่าลกู จะป่ วยไข้ หากลกู ป่ วยไข้ แม้แต่น้อย จิตใจของพ่อแม่ก็ยากที่จะสงบลงมาได้ คอยดูแลปกป้องทงั้ วนั ทงั้ คืน ไม่นึกอยากอาหาร จนกระทงั่ ลกู ค่อยๆเติบใหญ่ พ่อแม่ก็อายุ มากแล้ว ตอนนีล้ กู กลบั รังเกียจพ่อแม่วา่ จ้จู ีข้ ีบ้ ่น พ่อแมป่ ่ วยไข้ไมเ่ พียงไม่ ดแู ลเอาใจใส่กลบั คิดรังเกียจขยะแขยง ความกตญั ญเู ลือนหายทาให้อด ไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ ใจคนไม่ดีงามเหมือนเก่า ดงั นนั้ ฟ้าจงึ ประทานภยั พิบตั ิลงมาส่โู ลกมนุษย์เพื่อเปล่ียนแปลงจิตใจคนให้หวนกลบั คืนส่คู วาม กตญั ญู แล้วสรรค์สร้างแดนสขุ าวดีที่อิสระเสรี เอาล่ะ! ประทานยนั ต์ให้ ศษิ ย์เผาดื่ม วิญญาณออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ~ 231 ~

ชิวเซงิ : พระอาจารย์ครับ ฟา้ ดนิ กว้างใหญ่ ทาไมจงึ เกิดภยั พิบตั ิขนึ ้ มากมายไมห่ ยดุ แล้วภยั พบิ ตั กิ ็ไมม่ ีแบง่ เชือ้ ชาติ? พุทธะจีก้ ง : ฟ้าดินเดิมทีไม่มีการแบ่งเขตแดน คนอาศัยเหตุ แห่งปฏจิ จสมปุ บาททงั้ สบิ สอง และเหตตุ ้นผลกรรมสามชาติท่ีถกู จดั วางไว้ อย่างประจวบเหมาะ ดงั นนั้ แต่ละยคุ แต่ละชาติท่ีเกิดมาในแต่ละครัง้ จงึ มี เชือ้ ชาติที่แตกต่างกนั แตภ่ ยั พิบตั ิต่างๆนนั้ ไม่มีแบ่งสญั ชาติ ไมม่ ีแบ่งเชือ้ ชาติ ก็คือแรงกรรมจากเหตุต้นผลกรรมที่คอยตามติด ถึงแม้ว่าจะผ่าน การเวียนว่ายตายเกิดมาหลายภพชาติ ถ้าหากเหตุยังไม่ส่งผล เหตุก็ ยงั คงอย่ตู ลอดไป ส่วนตนเองก็ยงั คงอย่ใู นสภาวะท่ีล่อแหลมต่ออนั ตราย ไมว่ า่ จะเนิน่ นานซกั เทา่ ไหร่เหตตุ ้นผลกรรมก็ยงั รอเวลาท่ีจะส่งผล นนั่ ก็คือ เหตุต้นผลกรรมท่ีไม่ดับสูญ ดังนัน้ คนที่ต่างเชือ้ ชาติกันแต่มีแรงกรรม เหมือนกัน บางครัง้ อาจจะประสบภัยในช่วงเวลาและสถานท่ีเดียวกัน หรืออาจจะประสบภยั ตา่ งช่วงเวลาตา่ งสถานท่ีกนั ทาให้เกิดปรากฏการณ์ ท่ีเรียกวา่ กรรมร่วม แตไ่ ม่ว่าอย่างไรก็ตามสรุปแล้วก็คือได้ชาระเหตตุ ้นผล กรรมแล้ว เอาล่ะ! ท่านเซียนกวนและขุนพลทงั้ สองมารอพวกเราแล้ว ศษิ ย์เรารีบไปคารวะเร็ว ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : ไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพิธี เซยี นกวน : ขอเชญิ ทกุ ทา่ นด้านใน ~ 232 ~

ชิวเซิง : (เข้ามาภายในคุก ทางด้านขวามีวิญญาณบาปถูกแขวน ห้อยอยู่บนเสาทองแดงเรียงกันเป็นแถวๆ ในปากมีของเหลวสีขาวไหล ออกมาช้าๆ กล่ินเหม็นคาว เหม็นแสบจมูก) พระอาจารย์ครับ กลิ่น เหม็นพวกนีม้ ันคืออะไรกันครับ? กล่ินเหม็นจนทาให้ คนรู้สึกคลื่นไส้ อยากจะอ๊วก พุทธะจีก้ ง : เจ้าน่ีช่างไม่มีความอดทนเอาซะเลย รีบด่ืมนา้ อมฤต แล้วกินยาสลายพษิ น่ีซะ! ชิวเซิง : เฮ่อ! กินยากับนา้ อมฤตแล้วรู้สึกสดชื่นขึน้ เยอะเลย (ทาง ด้านซ้ายมีวิญญาณบาปกล่มุ หนึ่งถกู ทรมานจนผิวหนงั สน่ั เนือ้ หนงั แตก กระจายไปทัว่ ทิศ เหมือนกับข้าวโพดป๊ อปคอร์น ตรงกลางไหม้เกรียมมี กล่ินเหม็น มีวิญญาณบาปถกู ควกั หวั ใจออกมารวมๆกนั เป็นก้อนๆใส่ลง ในหม้อสามขา หม้อสามขาใหญ่เท่าภูเขา หวั ใจของวิญญาณบาปหนึ่ง ก้อนเต็มอย่ใู นหม้อสามขานนั้ จะสิบก้อน ร้อยก้อน ตา่ งก็เต็มอย่ใู นหม้อ สามขานนั้ บนหม้อสามขามีเสาทองแดงทบุ หวั ใจเหล่านนั้ มองเห็นนา้ แดงๆเจ่ิงนองรวมกันอยู่ท่ีพืน้ ไม่ง่ายเลยท่ีจะหยุดทุบ เม่ือหยิบหัวใจ ออกมาปรากฏว่าหัวใจแตกกระจายเป็ นเศษๆชิน้ ๆ หลังจากนัน้ ก็ เปลี่ยนไปใช้ไม้บีบขา บีบท่ีขาทงั้ ค่ขู องวิญญาณบาป บีบจมลึกเข้าไปใน เนือ้ และกระดูก ทวั่ ทงั้ คุกเต็มไปด้วยเสียงร้องด้วยความโศกเศร้า ทาให้ รู้สึกเศร้ าจริงๆ) ท่านเซียนกวนครับ เหตุใดพวกเขาเหล่านีจ้ ึงถูกลงโทษ อยา่ งโหดเหีย้ มทารุณเชน่ นี?้ ~ 233 ~

เซียนกวน : วิญญาณบาปเหล่านีต้ อนสมยั ท่ีมีชีวิตอย่อู กตญั ญูต่อ พอ่ แม่ ไม่เคารพบพุ การี ไม่เพียงไม่รู้จกั เลีย้ งดพู ่อแม่ กลบั เหยียดหยาม ท่าน ปฏิบตั ิต่อท่านอย่างโหดร้ ายทารุณ ดงั นนั้ จึงตกอยู่ในสภาพที่น่า อนาถเชน่ นี ้ น่ีก็คือบาปกรรมที่ตนสร้างเอง ชวิ เซงิ : จะมีวิธีสลายบาปกรรมไหมครับ? เซียนกวน : ชาวโลกท่ียังมีชีวิตอย่บู นโลกหากเคยเนรคณุ อกตญั ญู ต่อพ่อแม่ เมื่อได้ยินเรื่องราวเหล่านีแ้ ล้วปรารถนาจะสลายบาปกรรม จะต้องสานกึ ผิดขอขมาต่อหน้าพ่อแม่ สานกึ เสียใจอย่างสุดซงึ ้ วอนขอให้ พ่อแม่ยกโทษให้อภัย ต่อจากนัน้ จะต้องถวายธูปหอม ดอกไม้ ผลไม้ อาหารเจ ต่อเบือ้ งหน้าองค์พระพทุ ธะ แล้วจดุ พทุ ธประทีบถวายเจ็ดรอบ ต่อมาให้สานึกขอขมาความผิดบาป ทาเช่นนีเ้ ป็นระยะเวลาเจ็ดเจ็ดสี่สิบ เก้าวัน ทาอย่างต่อเนื่องไม่ขาดช่วงไม่ขาดตอน ทุกๆวันสวดท่องมหา กรุณาจิตธารณีสตู รเจ็ดจบแล้วอทุ ิศ ปฏิบตั ิตามวิธีนี ้ ไม่สร้างบาปกรรม อีกต่อไป จึงจะสามารถสลายบาปกรรมได้ไม่ถึงหนงึ่ ในพนั หมื่นส่วน ถ้า ยึดมน่ั ปฏิบตั ิอย่างแน่วแน่เคร่งครัดตลอดชีวิต ก็จะสามารถตดั กรรมได้ อยา่ งแนน่ อน ชิวเซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซยี นกวนที่ชีแ้ นะ พทุ ธะจีก้ ง : กลบั เถอะ ชิวเซงิ : ขอบคณุ ทา่ นเซียนกวน และทา่ นขนุ พลทงั้ สองที่ชว่ ยอานวย ความสะดวก ~ 234 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 235 ~

ตอนท่ี 32 พระศรีอาริยเมตไตรยคล้อยตามเหตปุ ัจจยั ฉดุ ชว่ ย “ซงั โจ้ว” พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ อิทธิพลอานาจเหมือนหมาป่ าต้องระวงั เตือนสติคอยยบั ยงั้ ให้เบาบางในตณั หา พญายมยตุ ิธรรมตดั สินความไมไ่ ว้หน้า หมดอานาจวาสนาไมท่ าดีตกอบาย พทุ ธะจีก้ ง : โลกแห่งเอกภาพ เจตจานงร่วมของสาธารณชนจะต้อง ไม่มีเรื่องของผลประโยชน์สว่ นตวั และจะต้องไม่ทาอย่างลวกๆ เช่นนีจ้ งึ จะ สามารถเข้าใจถึงเจตนาของฟ้า เป็นผู้นาท่ีเข้าใจถึงเจตนารมณ์ของ ประชาชน สามารถได้รับความเคารพรักจากประชาชนทว่ั หล้า ท่ีเรียกว่า “ประชาชนสาคญั เป็นอนั ดบั หนง่ึ ประเทศชาติมาเป็นอนั ดบั สอง ราชามา ที่หลัง” จะต้องรู้ว่าโลกแห่งเอกภาพก็คือเพ่ือประชาชน ทาตามความ ม่งุ หวงั ของประชาชน ทาตามความต้องการของประชาชน และไม่ใช่ทา เพื่อผลประโยชน์ของคนกลมุ่ น้อยที่มีอิทธิพลอานาจ เพราะวา่ ถ้าหากวนั ใด วนั หนงึ่ ผ้ทู ี่มีตาแหนง่ สาคญั เกิดจิตที่เห็นแกต่ วั ขนึ ้ มาแล้ว ก็จะเร่ิมรีดนาทา เร้นทาเร่ืองก่อนกวนรังแกประชาชนอย่างต่อเนื่อง สดุ ท้ายประชาชนก็จะ ถุยนา้ ลายใส่ ผู้นาที่ไร้ คุณธรรมแน่นอนว่าจะต้องเป็นพวกที่โหดเหีย้ ม ทารุณและชื่นชอบเรื่องกามตณั หา เพราะว่าชื่นชอบเรื่องกามตณั หาจงึ ไม่ มีใจที่จะไปปฏิบัติงานราชการ ลืมความทุกข์ยากของประชาชน ทาให้ ~ 236 ~

ประชาชนลาบากยากแค้น สุดท้ายก็สูญเสียความนิยมจากประชาชน สญู เสียเจตจานงร่วมของสาธารณชน กลายเป็นคนที่โดดเดี่ยว ถกู คนรุ่น หลงั ที่มีคุณธรรมและความสามารถเข้ามาแทนที่ คนที่มีคุณธรรมย่อมมี กิเลสตัณหาน้ อย มีจิตใจสะอาด มีความซื่อสัตย์ อ่อนโยนมีเมตตา ตลอดเวลาครุ่นคิดถึงแต่ประชาชน ยอมเหน็ดเหนื่อยทุกข์ยากก่อนที่ ประชาชนจะได้รับความทกุ ข์ยาก ยนิ ดีที่จะมีความสขุ หลงั จากที่ประชาชน ได้รับความสขุ แล้ว เอาละ่ ! ศิษย์เรา วิญญาณเจ้าจงออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพธิ ี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซงิ : (นง่ั บลั ลงั ก์บวั ลงสนู่ รกอเวจี เหน็ ทา่ นเซียนกวนมารอแล้ว) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา รีบคารวะทา่ นเซียนกวน ชิวเซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซยี นกวนไมต่ ้องมากพิธี เซียนกวน : เชญิ ทกุ ทา่ นเข้าไปชมด้านใน ชิวเซิง : (เมื่อเข้ามาภายในคุกก็มีกลิ่นเหม็นโชยมาแตะที่จมูก ทอดตามองตรงไป เห็นวิญญาณบาปกล่มุ หน่ึงกาลงั ถูกฟ้าผ่า เพียงแสง ทองกระพริบทันใดนนั้ ก็เกิดเสียงดงั เปรีย้ งๆ ดงั ก้องแสบแก้วหู ทว่ั ทุกหน แห่งวิญญาณบาปต่างถกู ฟ้าผ่า ตรงท่ีโดนฟ้าผ่ากลายเป็นต่มุ หนอง เมื่อ ~ 237 ~

หนองแตกนา้ หนองสเี ขียวก็ไหลออกมา ทงั้ เหนียวและข้น กล่ินเหม็นมาก เป็นพิเศษ นี่เป็นการสง่ั สอนคนชวั่ วิญญาณบาปทงั้ หลายตา่ งก็มีอวยั วะ ที่ไม่ครบถ้วน บ้างก็ผิวหนังหลุดร่วง บ้างก็ขาดแขนขา บ้างก็ไม่มีปาก จมกู หู ตา มือ เท้า ถ้าจะบอกว่าพวกเขาไม่มีปาก จมกู หู ตา มือ เท้า มิสู้บอกว่า เดิมทีก็หาไม่เจอ ไม่รู้ว่าปาก จมูก หู ตา มือ เท้าอยู่ ตรงไหน เพราะวา่ แตล่ ะคนล้วนเหมือนตวั ประหลาด ยากที่จะแยกแยะได้ ว่าส่วนต่างๆของร่างกายอย่ตู รงไหน มีอีกด้านหน่งึ เป็นลวดเหล็กทงั้ หมด วิญญาณบาปกลืนลวดเหล็กลงไปทีละเส้นๆ แล้วดึงออกมาทีละเส้นๆ เส้นลวดนาเลือดติดออกมาด้วย แต่ละครัง้ ท่ีวิญญาณบาปดึงเส้นลวด ออกมาก็จะอาเจียนออกมาเป็ นเลือดทุกครัง้ แต่ย่ิงอาเจียนกลับดู เหมือนว่าวิญญาณบาปยิ่งพออกพอใจ ยิ่งกลืนเส้นลวดลงไปกลับดู เหมือนย่ิงสนุก เห็นแล้วอดไม่ได้ท่ีจะเกิดความหวาดผวา น่าเวทนา! โหดเหีย้ มทารุณได้มาตรฐานจริงๆ ส่วนอีกด้านหนึง่ เต็มไปด้วยขวานบิน ร่างของวิญญาณบาปถูกขวานบินโจมตีเข้าอย่างจงั บ้างก็โดนเข้าท่ีหัว บ้างก็โดนท่ีกลางหลงั เข้าไปในกระดกู สนั หลงั บ้างก็โดนเข้าที่ท้อง ทกุ ๆที่ เต็มไปด้วยเสียงร้องโหยหวน ดงั จนหแู ทบแตก กลางเวหายงั มีนกต้าเผิง บินลงมาจิกกินหู ตา และส่วนต่างๆของวิญญาณบาปอย่างสนุกสนาน ใช้คาว่ากินเนือ้ แทะกระดูก เปรียบเทียบเช่นนีก้ ็ไม่เกินไปนัก) ท่านเซียน กวนครับ เหตุใดที่นี่จึงเต็มไปด้ วยการลงทัณฑ์ท่ีโหดเหีย้ มทารุณ วิญญาณบาปเหลา่ นีต้ อนท่ีมีชีวิตอยทู่ าบาปกรรมอะไรไว้? ~ 238 ~

เซียนกวน : วิญญาณบาปที่อยู่ในนีเ้ ป็นขุนนางท่ีไม่มีความเท่ียง ธรรม บ้างก็เป็นกษัตริย์ที่ไมม่ ีความเมตตากรุณา โดยเฉพาะอยา่ งยิ่งพวก ที่ชื่นชอบเร่ืองกามตณั หา ชวิ เซงิ : ทาไมวิญญาณบาปจงึ ถกู ฟา้ ผา่ ร่าง? เซยี นกวน : เพราะตอนท่ีมีชีวิตอยไู่ มร่ ู้จกั บงั คบั ตวั เอง ลืมภาระหน้าที่ อนั พงึ ปฏิบตั ิ ทาเร่ืองที่ไมถ่ กู ทานองคลองธรรม ดงั นนั้ จงึ ถกู ฟา้ ผา่ ชิวเซงิ : เหตใุ ดจงึ ถกู ลงโทษให้กลนื ลวดเหล็ก? เซียนกวน : ก็เพราะตอนท่ีมีชีวิตอยู่ ขูดรีดเลือดเนือ้ ของประชาชน ยกั ยอกเงินเข้ากระเป๋ าส่วนตวั ของตวั เองจนอิ่มหนา ดงั นนั้ จึงใช้ลวดเหล็ก มาล้างลาคอ ล้างกระเพาะและลาไส้ อาเจียนเป็นเลือดเหมือนกบั ท่ีบีบ เค้นเอาทรัพย์สินของประชาชน ถ้าไมอ่ าเจียนก็ไมม่ ีความสขุ ชิวเซงิ : ทาไมถงึ มีขวานบินเต็มไปทวั่ ? เซียนกวน : ขวานบินก็คือผลกรรมตอบสนองท่ีตอนสมยั มีชีวิตอย่ใู ช้ อานาจป่ าเถ่ือนบงั คบั ขดู รีดคนท่ีไม่มีทางสู้ นกต้าเผิงจิกกินเนือ้ ของพวก เขา ก็เปรียบเหมือนผ้ทู ่ีออ่ นแอกวา่ ยอ่ มตกเป็นอาหารของผ้ทู ่ีแขง็ แรงกวา่ ชิวเซิง : ท่ีแท้ก็เป็นเช่นนีเ้ อง! งนั้ จะมีวิธีการใดท่ีไม่ต้องรับการ ลงโทษเหลา่ นี?้ เซียนกวน : ขอเพียงตอนที่มีชีวิตอยู่เคารพกฎหมายบ้านเมือง ทา เรื่องท่ีถกู ทานองคลองธรรม ปฏบิ ตั ิตอ่ ทกุ คนอย่างเสมอภาคเท่าเทียมกนั ~ 239 ~

ไม่มีจิตที่แบ่งแยก เบือ้ งบนปฏิบตั ิต่อเบือ้ งล่างด้วยความรักความเมตตา เบือ้ งลา่ งปฏิบตั ติ อ่ เบือ้ งบนด้วยความเคารพนบนอบ เชน่ นีก้ ็เพียงพอแล้ว เอาละ่ ! ขนุ พลทงั้ สองนาตวั “ซงั โจ้ว” มา ขนุ พล : เรียนท่านเซยี นกวน นาตวั ซงั โจ้วมาแล้วครับ เซียนกวน : ซงั โจ้ว! คืนนีโ้ ชคดีได้พบสานักศักดิ์สิทธ์ิมาท่องเท่ียว ประพันธ์หนังสือ ตอนนีไ้ ด้มีส่วนร่วมในการประพันธ์หนังสือ จงเล่า ออกมาให้ละเอียด หากมีตกหลน่ จะไมย่ กโทษให้งา่ ยๆ ชิวเซิง : ไม่ทราบว่าท่านทากรรมใดไว้จึงถูกลงโทษอย่างโหดเหีย้ ม ทารุณเชน่ นี ้ วิญญาณบาป : เราคือผ้กู ุมอานาจทางการเมืองแห่งราชวงศ์ซงั คน เรียกเราว่า “โจ้วหวงั ” เพราะอานาจอย่ทู ี่ตวั เราแต่เพียงผ้เู ดียว ดงั นนั้ จึง บม่ เพาะทศั นคตทิ ี่คดิ วา่ ความคิดเห็นของตวั เองถกู ต้อง ขอเพียงปรารถนา สิ่งใดก็จะต้องพยายามให้บรรลุเป้าหมายให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดก็ ตาม และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราล่มุ หลงในกามตณั หา ไม่สนใจเรื่องงาน ราชกิจ คาวา่ กามเพียงคาเดียวทาให้เราตดั ขาดจากกิจแห่งคณุ งามความ ดี ค่อยๆออกห่างจากผ้มู ีคณุ ธรรม เข้าใกล้ความชวั่ ร้าย สงั หารผ้บู ริสุทธ์ิ ทาให้เกิดความว่นุ วายทางการเมืองอย่างใหญ่หลวง ประชาชนเกิดความ ลาบากยากแค้น บาปกรรมเช่นนี ้หลงั จากที่จบชีวิตลง ก็รับทุกข์ทรมาน อยา่ งแสนสาหสั ความทกุ ข์ในตอนนีย้ ิ่งทกุ ข์ทรมานกวา่ ก่อนหน้านีอ้ ีก ~ 240 ~

ชิวเซิง : สาเหตุมาจากคาว่ากามที่เกิดขึน้ จากใจตน เรียกว่า “กาม ไมล่ มุ่ หลงคน มีแตค่ นเองนน่ั แหละที่ไปลมุ่ หลงกาม” พทุ ธะจีก้ ง : พงึ รู้วา่ ผ้บู ริหารประเทศที่ลมุ่ หลงในกาม ไมเ่ พียงปัญญา ญาณติดขดั ย่ิงไปกว่านนั้ ยงั ทาให้การเมืองของประเทศตกต่าเส่ือมถอย ประชาชนไมส่ ามารถอยเู่ ยน็ เป็นสขุ กระทง่ั เกิดสงครามส้รู บรอบด้าน เข่น ฆ่าสงั หารกันไม่หยดุ หย่อน ดงั นนั้ คนที่เป็นผ้นู ายิ่งสมควรปฏิบตั ิตนเป็น แบบอย่าง สง่ั สอนกล่อมเกลาประชาชนให้จิตใจสะอาดเบาบางในกิเลส ตณั หาจงึ จะถกู ต้อง ชวิ เซงิ : ทา่ นยงั มีเร่ืองอะไรอีกหรือไม?่ วญิ ญาณบาป : ขอนา้ ให้เราสกั แก้วเถอะ พทุ ธะจีก้ ง : น่ีคือนา้ อมฤต เอาไปด่ืมซะ วิญญาณบาป : (ด่ืมนา้ อมฤตแล้วร่างกายรู้สกึ สบายขนึ ้ ทนั ที ความ หวิ กระหายหมดสนิ ้ ลง) ชิวเซงิ : ตอนนีม้ ีชีวิตชีวาขนึ ้ แล้ว วิญญาณบาป : (หายใจลึกๆหนึ่งครัง้ ) รู้สึกดีขึน้ มากเลย! ขอบคณุ ทกุ ๆทา่ น! ได้โปรดชว่ ยเราออกไปจากที่อนั มืดมนไร้แสงตะวนั นี่ที ถ้าหาก เราสามารถออกไปจากท่ีน่ีได้ จะให้เราทาอะไรก็ได้เรายินดี ชิวเซิง : ผู้ที่จะสามารถช่วยท่านได้มีแต่ผู้ท่ีมีคุณธรรมอันยิ่งใหญ่ เทา่ นนั้ ตวั เราเองไมม่ ีความสามารถขนาดนนั้ ~ 241 ~

วิญญาณบาป : ทา่ นสามารถมาถงึ ที่น่ีได้ ทงั้ ยงั มีทา่ นเซยี นกวนคอย ช่วยเหลืออยู่ข้างๆ คิดว่าจะต้องมีภูมิหลังท่ีไม่ใช่ธรรมดา รีบช่วยเรา ออกไปที เกิดตายทกุ ภพชาติเราจะขอเป็นผ้พู ทิ กั ษ์ของทา่ น ชวิ เซงิ : เราแค่เพียงสามารถให้ทา่ นลองๆดู แตเ่ ราไม่กล้ารับประกนั หรอกนะ! วิญญาณบาป : ขอเพียงมีวิธีออกไปจากท่ีนี่ได้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราจะไมย่ อมปลอ่ ยให้โอกาสนนั้ ผา่ นพ้นไป ชิวเซิง : ถ้าอย่างนนั้ โปรดทาจิตใจให้สงบ นง่ั ขดั สมาธิ หลบั ตาลงแต่ ไม่ต้องปิดสนิท รวบรวมสมาธิ รักษาทวารวิเศษ ตามองที่ปลายจมูก จมกู มองไปที่จิต พนมมือนอบน้อมคุกเข่ากราบเบญจางคประดิษฐ์ หนั หน้าไปทางทิศตะวนั ตก สวดพทุ ธนาม “นะโม หมีเล่อฝอ” จิตไมห่ ่างจาก พุทธะ พุทธะไม่ห่างจากจิต ระลึกสวดท่องไม่ขาดช่วง ไม่คิดฟุ้งซ่าน พิจารณากายตนคือพทุ ธะ กายเรากบั กายของพทุ ธะไม่ต่างกนั สวดท่อง ออกมาจากจิต วิญญาณบาป : (สวดพทุ ธนาม “นะโม หมีเล่อฝอ” หลงั จากท่ีสวด อยนู่ าน ตรงระหว่างคิว้ ก็บงั เกิดแสงสีแดงขนึ ้ มานิดหน่อย ทนั ใดนนั้ กลาง เวหาก็เปล่งแสงสว่างเจิดจ้า แผ่นดินสนั่ สะเทือน ทวั่ ทกุ ท่ีเปล่งแสงโชติ ช่วงชชั วาล ปรากฏลาแสงเป็นหมื่นสาย ลกั ษณะไม่เป็นระเบียบ ตอนนี ้ ในคกุ กลายเป็นทะเลแสง ทศั นียภาพแบบนี ้หากไม่เห็นด้วยตาของตวั เอง ก็ยากท่ีจะอธิบายให้เข้าใจได้ สามารถพดู ได้เพียงแค่คาว่า “มหศั จรรย์” ~ 242 ~

คาเดียวเทา่ นนั้ ชวั่ พริบตา ทา่ มกลางแสงก็ปรากฏนริ มาณกายของพระศรี อาริยเมตไตรยนบั พนั นบั หม่ืน แต่ละนิรมาณกายมีลกั ษณะท่ีแตกต่างกนั ทุกนิรมาณกายต่างแสดงธรรม ต่างแสดงนิมิตอนั เป็นมงคล วิญญาณ บาปทงั้ หลายถกู ทาให้สยบลงด้วยความมหศั จรรย์นี ้ ต่างคกุ เข่ากราบลง ด้วยความนอบน้อมแบบเบญจางคประดษิ ฐ์ สวดพทุ ธนาม “นะโม หมีเล่อ ฝอ” ช่ัวพริบตาเดียวร่างของวิญญาณบาปก็หวนกลับคืนสู่สภาพเดิม “โจ้วหวงั ” ก็ตามพระศรีอาริยเมตไตรยขนึ ้ บันไดสวรรค์ไปและได้รับการฉดุ ชว่ ย ตอนนีว้ ญิ ญาณบาปทงั้ หลายท่ีอย่ภู ายในคกุ ตา่ งก็ได้รับพทุ ธรังสีสาด ส่อง และได้รับการพยากรณ์อีกทงั้ กาชบั เตือนจากพระศรีอาริยเมตไตรย หลงั จากที่สลายกรรมแล้วตอ่ ไปภายหน้าก็จะได้ไปเกิดยงั แดนกามาพรหม นากรรมติดตวั ไปบาเพ็ญ ทนั ใดนนั้ คกุ ก็กลบั คืนส่สู ภาพเดิมเหมือนตอน แรก) พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว สมควรกลบั ได้แล้ว ชิวเซิง : ผู้น้อยขอบคุณท่านเซียนกวน และท่านขุนพลทัง้ สองท่ี ชว่ ยเหลือ เซยี นกวน : น้อมสง่ ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั ก่งเหงิ ถงั แล้ว ศิษย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 243 ~

ตอนที่ 33 เหลา่ พทุ ธะช่วยหนนุ สง่ พระศรีอาริยเมตไตรยเก็บงานสมบรู ณ์ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เรา วิญญาณจงออกจากร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพธิ ี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชวิ เซงิ : พระอาจารย์ครับ คืนนีจ้ ะมีภารกิจพเิ ศษอะไรหรือครับ? พทุ ธะจีก้ ง : ทาไมถามอยา่ งนี?้ ชิวเซิง : เพราะว่าเห็นสีหน้าของพระอาจารย์แสดงออกถึงความมี เมตตา ไมเ่ คร่งขรึมเท่าครัง้ ท่ีผา่ นๆมา ศษิ ย์จงึ ถามเชน่ นี ้ พุทธะจีก้ ง : ศิษย์เราเจ้าช่างสังเกตนกั คืนนีม้ ีเร่ืองพิเศษกว่าทุกๆ ครัง้ จริงๆ ชวิ เซงิ : เป็นเรื่องอะไรหรือครับ? พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ แล้วเดี๋ยวคอ่ ยบอก ชวิ เซงิ : (เดินทางมาถงึ ตาหนกั นรกขมุ ท่ีเก้า ท่านเซียนกวนมารออยู่ ก่อนแล้ว) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรารีบเข้าไปคารวะทา่ นเซียนกวน ชวิ เซงิ : ผ้นู ้อยคารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง ~ 244 ~

เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพธิ ี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง เชิญตาม เรามา ชิวเซงิ : (เดินตามหลงั ท่านเซียนกวนลงไปท่ีใจกลางโลก ท่านเซียน กวนนาพาเข้าสู่อาคารแขกผ้มู ีเกียรติ มองดูภายนอกตวั อาคารลกั ษณะ การก่อสร้ างดูคล้ายเจดีย์ปา-กว้า อาคารทัง้ หลงั สร้ างขึน้ จากไม้จันทน์ หอมชนั้ เลศิ นอกจากมีสิงโตทองแดงนง่ั รักษาความสงบแล้ว ด้านบนยงั มี นกกระจอกขาว มองดูสง่างาม ภายในตัวอาคารประดับตกแต่งด้วย ดอกไม้หอม มีคทาวชั ระเป็นเสา มีฉัตรหนึ่งคู่ พดั สรุ ิยนั จนั ทราหนงึ่ คู่ มี กลิ่นหอมประหลาดอ่อนๆโชยมา สูดดมแล้วเพิ่มพลงั สมาธิเป็นร้อยเท่า ช่างยอดเย่ียมมหศั จรรย์จริงๆ มองตรงเบือ้ งหน้า ด้านบนมีภาพแกะสลกั ของสามอริยเจ้า ส่วนข้างหลัง ด้านบนมีภาพหมื่นพระพุทธะ ทาง ด้านซ้ายมีภาพพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์และพญายมทัง้ สิบขุม ทาง ด้านขวามีภาพพระศรีอาริยเมตไตรยและถา้ ท่ีอยอู่ าศยั ของเหลา่ เทพเซียน ต่างๆ แต่ทว่าถา้ ที่อย่อู าศยั ของเหล่าเทพเซียนกลบั ดูคล้ายถา้ ท่ีไม่มีใคร พกั อาศยั อยู่ ไม่รู้ว่ากาลงั รอคอยให้ผ้ทู ่ีมีบญุ สมั พนั ธ์เข้าไปพกั อาศยั อย่ใู ช่ หรือไม่? ส่วนภาพหม่ืนพระพทุ ธะ พระพุทธะก็ดูกระจดั กระจายไม่ต่าง อะไรกัน ไม่รู้ว่ากาลงั รอคอยผู้ที่มีบุญสมั พนั ธ์ประจกั ษ์ในพุทธผลอยู่ใช่ หรือป่ าว? แล้วที่ด้านหลงั ของพระกษิติครรภ์โพธิสตั ว์และพญายมทงั้ สิบ ขมุ ก็มีเวไนย์มากมายราวกบั ดวงดาวที่ดารดาษปกคลมุ อยู่อย่างหนาแน่น แต่กลบั ดเู หมือนว่าเวไนย์เหล่านนั้ บางครัง้ ก็ปรากฏรูปกายเป็นเทพ เซียน พทุ ธะ โพธิสตั ว์ บางครัง้ ก็ปรากฏรูปกายเป็นปุถุชนคนธรรมดาที่รับทุกข์ ~ 245 ~

สภาพนา่ เวทนา ไม่รู้วา่ น่ีคือสญั ลกั ษณ์ท่ีบง่ บอกวา่ เวไนย์ทงั้ หลายเดิมทีก็ คือพทุ ธบตุ รจากแดนนพิ พาน เม่ือมาเกิดกายบนโลกแล้วก็ลมุ่ หลง ลืมโฉม หน้าเดิมแท้ของตัวเอง จมปลักอยู่ในความรักความปรารถนาในวัตถุ รวมทัง้ ความโลภ โกรธ หลง สามพิษร้ ายในโลกโลกีย์นีไ้ ม่ยอมรู้ต่ืนใช่ หรือไม?่ ) เซียนกวน : ทกุ ทา่ นเชิญนงั่ ชิวเซิง : (ทุกคนต่างหาท่ีนงั่ นง่ั ดนตรีสลบั สบั เปล่ียนกนั บรรเลงเอง เป็นช่วงๆ นางฟ้าโปรยบุปผาลงมา เพียงช่ัวพริบตาสถานที่นีก้ ็ดูมี ชีวติ ชีวาอีกทงั้ ไมส่ ญู เสียความสงา่ งามนา่ เกรงขาม ทนั ใดนนั้ ก็ปรากฏแสง สีทองเป็นระยะๆ ที่แท้สามอริยเจ้าแห่งแดนสขุ าวดี ซงึ่ ก็คือพระอมิตาภะ พทุ ธเจ้า พระโพธิสตั ว์กวนอิม และพระโพธิสตั ว์มหาสถามปราปต์ รวมทงั้ พระมหาไวโรจนพุทธเจ้า พระไภษัชยคุรุพุทธเจ้า พร้ อมด้วยแปดเซียน ระดบั บน กลาง ลา่ ง พระกษิตคิ รรภ์โพธิสตั ว์ พญายมทงั้ สิบขมุ และเซียน พทุ ธะทงั้ หลายต่างเสด็จมาถึงแล้ว ทนั ใดนนั้ ในที่ชมุ นมุ ก็ประกาศว่า “ทกุ ทา่ นสารวมเคารพ น้อมสดบั ฟังเสียงธรรม”) พระอมิตาภะพุทธเจ้ า : สาธุ! สาธุ! พุทธะ โพธิสัตว์มหาสัตว์ ทงั้ หลาย! คืนนีเ้พราะคล้อยตามเหตปุ ัจจยั จงึ มาท่ีนี่ เราไมเ่ คยมายงั แดน ยมโลกแห่งนี ้ ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมา แต่เราก็ไม่เคยละทิง้ เวไนย์ในแดน ยมโลก แท้จริงแล้วเวไนย์ก็คือพทุ ธบุตรขององค์ธรรมมารดา ก็เพราะใน ครัง้ อดีต บ้างเพราะสมควรกบั เวลาแห่งกปั บ้างเพราะสนองตามเกณฑ์ ~ 246 ~

วาระ บ้างเพราะเวทนาสงสารเวไนย์ จงึ ตงั้ ปณิธานลงมาฉดุ ชว่ ยพี่น้องบน โลก แตเ่ พราะลมุ่ หลงอยใู่ นโลกโลกีย์นี ้ นบั วนั กามตณั หาก็ยิ่งคโุ ชน ดงั นนั้ จิตเดิมแท้แหง่ ตถาคตจงึ ถกู บดบงั สร้างบาปกรรมครัง้ แล้วครัง้ เล่า ก็เพราะ จิตเดิมแท้เลอะเลือนล่มุ หลง มีสามพิษร้าย โลภ โกรธ หลง เป็นอปุ สรรค ขดั ขวาง ไม่ยอมปล่อยวางโลกแห่งความเส่ือมทงั้ ห้าประการ ถึงแม้ว่าเรา จะใช้พุทธานุภาพแต่ก็สุดวิสยั ที่จะฉุดช่วยได้ มีเพียงตัวเองเท่านัน้ ท่ีจะ สามารถชว่ ยตวั เองได้ เหตใุ ดจงึ เป็นเช่นนี?้ ก็เพราะว่าพลงั จากภายนอก จะถ่ายทอดให้ แต่ตวั เองกลบั ไม่ยอมขอคาชีแ้ นะ ต่อให้ต้าหลวั จินเซียนก็ ไม่สามารถฉุดช่วยได้! แล้วนบั ประสาอะไรกบั เวไนย์ท่ีเวียนว่ายตายเกิด ได้ รับความทุกข์ยากอยู่ในหกภูมิวิถีมาแล้ วหลายกัปหลายภพชาติ อย่าง โชกโชนจนกลายเป็นผ้โู งเ่ ขลาเบาปัญญา หลงลืมวา่ ตวั เองคือใคร พทุ ธจิต ถูกบดบัง มีเพียงพุทธะและโพธิสัตว์มหาสัตว์ทัง้ หลายเท่านัน้ ที่รู้ต่ืนไม่ เขลาหลง เราขอฝากพวกทา่ นทงั้ หลายอย่าได้ทอดทิง้ เวไนย์ที่ล่มุ หลง ใช้ กศุ โลบายตา่ งๆนาคนหลงเข้าสคู่ วามต่ืนแจ้ง ละบาปบาเพ็ญบญุ ศาสนา ต่างๆ นิกายต่างๆ จะต้องท่มุ เทอย่างสดุ กาลงั ความสามารถในการปก โปรดฉดุ ช่วยเวไนย์ บดั นีเ้ มตเตยะโพธิสตั ว์มหาสตั ว์รับสนองเกณฑ์วาระ ของยคุ ท้ายปลายสทั ธรรม รับภาระปกโปรดกล่อมเกลาฉดุ ช่วยเวไนย์เก็บ งานขนั้ สมบรู ณ์ พระศรีอาริยเมตไตรย : พุทธองค์ทรงเมตตา ไม่ทอดทิง้ แกะน้อยท่ี หลงทาง พวกเราจะปฏบิ ตั ิตามคาโอวาท ถงึ แม้จะผา่ นไปร้อยพนั หม่ืนกปั ขอปฏญิ าณวา่ จะปฏบิ ตั ิตามคาสอนของตถาคต ~ 247 ~

พระอมิตาภะพุทธเจ้า : สาธุ! เมตเตยยะโพธิสัตว์มหาสตั ว์! บัดนี ้ ท่านได้กล่าวคาอนั เป็นสจั พจน์ เราขอกาชบั พทุ ธะโพธิสตั ว์ทงั้ หลาย โลก มนุษย์นีม้ ีธรรมวิถีมากมายให้เวไนย์ทงั้ หลายได้บาเพ็ญปฏิบตั ิ ถึงแม้น ว่าเวไนย์จะไม่สามารถบาเพ็ญจนบรรลุถึงเงื่อนไขตามมาตรฐานการรับ อนุเคราะห์เวไนย์เข้าสู่แดนวิสุทธิภมู ิต่างๆของพวกท่าน หากแต่เวไนย์มี ความปรารถนาท่ีจะไปเกิดยงั แดนวิสุทธิภูมิของเมตเตยยะ ก็ขอให้พวก ท่านพุทธะโพธิสัตว์ทงั้ หลายช่วยปกปักคุ้มครอง นาพาเวไนย์ไปเกิดยัง แดนวสิ ทุ ธิภมู ขิ องเมตเตยยะด้วยเถิด โพธิสตั ว์กวนอิมเป็นตัวแทนของเหล่าพุทธะโพธิสตั ว์ทงั้ หลายในที่ ชมุ นมุ กล่าววา่ : ขอพระพทุ ธองค์โปรดอย่าได้เป็นกงั วล พวกเราจะปฏบิ ตั ิ ตามคาโอวาท ถึงแม้ว่าเวไนย์บนโลกมนุษย์จะบาเพ็ญปฏิบตั ิในธรรมวิถี ต่างๆ แล้วไม่สามารถบรรลถุ ึงจิตอนั วิสุทธิ และไม่สามารถเข้าส่วู ิสทุ ธิภมู ิ ของพวกเราได้ พวกเราก็จะปกปักค้มุ ครองพวกเขาตามคาสงั่ สอนของพระ พทุ ธองค์ ให้พวกเขาทงั้ หลายได้ไปเกิดในแดนวสิ ทุ ธิภมู ิของเมตเตยยะ พระอมิตาภะพทุ ธเจ้า : บดั นีพ้ กู่ นั ทรงมือเอกแห่งสานกั ก่งเหิงถงั บน โลกมนษุ ย์ ได้รับเทวราชโองการให้พทุ ธะจีก้ งนาพามาท่องเท่ียวนรกอเวจี ทกุ สปั ดาห์ เพื่อประพนั ธ์หนงั สือธรรมะถา่ ยทอดสโู่ ลกมนษุ ย์ เราดีใจย่ิงนกั รีบนาพกู่ นั ทรงมาพบเราหนอ่ ย (เวลานีพ้ ระโพธิสตั ว์กวนอิมลงจากอาสนะแล้วนาพาชิวเซิงมาเบือ้ ง หน้า) ~ 248 ~

ชิวเซงิ : ผ้นู ้อยคารวะพระอมติ าภะพทุ ธเจ้า พระอมิตาภะพุทธเจ้า : เมธีไม่ต้องมากพิธี! เธอสวดภาวนานาม ของเรา เราจะบอกว่าเธอคือเวไนย์ได้อย่างไร เธอคือพทุ ธะ พทุ ธะก็คือ เธอ ทกุ ๆคนต่างก็มีพทุ ธจิต อย่ทู ่ีฝีมือความสามารถของแต่ละคนว่าจะ สามารถชาระล้างจิตได้ตืน้ ลกึ ขนาดไหนเทา่ นนั้ เอง เราถ่ายทอดแจกนั กบั ก่ิงหยางให้เธอ นบั จากนีไ้ ปเพิ่มระดบั การบาเพ็ญปฏบิ ตั ใิ ห้ลกึ ซงึ ้ มากยิง่ ขนึ ้ หวงั ว่าเธอจะเหมือนกับโพธิสัตว์กวนอิมและโพธิสัตว์มหาสถามปราปต์ สามารถสดบั ฟังเสียงและปลดเปลือ้ งทกุ ข์ให้แก่มวลเวไนย์ ถงึ แม้วา่ จะไม่ สามารถนิรมาณกายได้พนั ร้ อยโกฏิ แต่ก็สามารถทาให้เวไนย์ผ้ทู ุกข์ยาก ได้รับพระคณุ ชิวเซิง : ผู้น้อยด้อยสติปัญญา เกรงว่าจะทาให้พระพุทธองค์ต้อง ผิดหวงั พระอมิตาภะพุทธเจ้า : มีความจริงใจอย่างถึงท่ีสุด ศิลาทองคายัง แตกออกได้ อย่าได้ดูแคลนพลังปณิธานและความสามารถของตัวเอง พทุ ธะโพธิสตั ว์ทงั้ หลายล้วนแล้วแตเ่ คยผ่านช่วงเวลาของการเปลี่ยนแปลง ครัง้ ใหญ่ ผา่ นความทกุ ข์ยากนานปั การ บาเพ็ญทา่ มกลางความทกุ ข์ยาก ทีละขนั้ ทีละตอนจนสาเสร็จโพธิ มีปัญญาที่ไร้สงิ่ กีดขวาง (ครัน้ แล้วพระอมิ ตาภะพุทธเจ้าก็ใช้พระหตั ถ์สัมผสั ที่ศีรษะของชิวเซิงแล้วกล่าวว่า : “พึงรู้ การสนองเกณฑ์วาระของเมตเตยยะโพธิสตั ว์ อาณาจกั รธรรมเหวยซินจง แห่งสานกั ก่งเหิงถงั เธอต้องปกป้องอย่างถึงที่สุด ชาติที่แล้วเธอบาเพ็ญ ~ 249 ~