ท่องนรกอเวจีใหม่ ฉบับแก้ไข ๑(จีน)

ชิวเซิง : คนเหล่านีล้ ้วนเป็นพวกอาชญากรที่ไม่สามารถให้อภยั ได้ อยา่ งนนั้ หรือ? นายนิรยบาล : ไม่ใช่หรอกท่าน! ที่เรียกว่าก่อกรรมทาชวั่ อย่ไู มข่ าด นนั้ หมายถงึ บาปกรรมโดยทวั่ ไป ดา้ นวจีกรรม อนั ได้แก่ คนท่ีปากกบั ใจ ไม่ตรงกนั พดู ยยุ งให้ผ้อู ื่นแตกแยก พดู คาหยาบคาย คนที่พดู จาเหยียด หยามให้ผ้อู ่ืนเสียศกั ดิ์ศรี คนที่พดู จาลามก พดู เหลวไหลเพ้อเจ้อ เป็นต้น รวมทงั้ คาพดู ต่างๆท่ีไมเ่ ป็นความจริง ด้านกายกรรม ได้แก่ คนที่ใช้ความ ป่ าเถ่ือนรุนแรงกบั คนในครอบครัว เพ่ือน และคนอ่ืนๆซงึ่ เป็นคนนอก คน ที่เดินอยู่บนหนทางแห่งความเสื่อมคืออบายมุข โดยไม่ร้ ู จักสานึกแก้ ไข ปรับปรุงตวั เป็นต้น ด้านมโนกรรม ได้แก่ คนท่ีในจิตสานึกคิดแต่เร่ือง กามลามก คิดเหยียดหยามผ้อู ื่น คิดโมโหผ้อู ื่น คิดเข่นฆ่าผ้อู ่ืน คิดทบุ ตี ทาร้ายผ้อู ่ืน คิดวางแผนก่อกบฏต่อประเทศชาติ ไม่เคารพพ่อแม่ ต่างๆ เป็นต้น เพราะจิตใจเกิดความคิดท่ีเป็นอกุศล พวกเขาทงั้ หมดจะต้องลง ไปในสระเลือดแหง่ นีจ้ งึ จะสามารถมีโอกาสไปยงั ดา่ นตอ่ ไปได้ หากตอนที่ มีชีวิตอยู่ไม่รู้จักทาความดี ตลอดทงั้ คืนวนั วางแผนคิดร้ ายต่อทรัพย์สิน และส่ิงของๆผู้อื่น คิดปองร้ ายต่อลูกเมียของผู้อื่น ก็จะต้องลงไปในสระ เลือดนี ้ คนท่ีไม่รู้จกั ระมัดระวังกริยาท่าทาง ไม่รู้จกั ระวงั คาพดู และการ กระทา ก็จะต้องลงไปในสระเลือดนี ้ คนที่ชอบทาแท้ง ฆ่าทารกให้จมนา้ ตาย คนท่ีชอบทาเร่ืองทจุ ริตไม่มีความซื่อสตั ย์ ทาเร่ืองที่เป็นบาปอกศุ ล ทงั้ ปวง ก็จะต้องลงไปในสระเลือดนีเ้ชน่ กนั ชวิ เซงิ : ขอบคณุ ที่ชีแ้ นะ เชิญวญิ ญาณมาสมั ภาษณ์ได้หรือไม?่ ~ 50 ~

นายนิรยบาล : โปรดรอสกั ครู่ (ในไม่ช้านายนิรยบาลก็นาตวั วยั รุ่น มาคนหนง่ึ รูปร่างสนั ทดั ไมส่ งู ไมเ่ ตีย้ ) ชิวเซงิ : ไม่ทราบวา่ ตอนท่ีเธอมีชีวิตอยู่ทาอาชีพใด? ตลอดชีวิตส่วน ใหญ่ทาเร่ืองอะไร? วิญญาณบาป : ฉันแซ่หล่ี อยู่ท่ีไถเป่ ย เกิดในบ้านสกุลคัง ยาม ปกตกิ ็ทาเร่ืองท่ีดีๆอยบู่ ้าง เพราะอะไรถงึ ได้จบั ฉนั มาท่ีนี่? ชวิ เซงิ : งนั้ ยามปกตเิ ธอทาเรื่องอะไรบ้าง? ต่อพอ่ แม่ ต่อเพื่อน เธอ ปฏบิ ตั อิ ยา่ งไร? วิญญาณบาป : ยามปกตินอกจากด่ืมเหล้าและเล่นไพ่นกกระจอก แล้ว ฉันก็ไม่ได้มีนิสยั ความเคยชินท่ีไม่ดีใดๆ ต่อพ่อแม่ย่ิงไม่ต้องพูดถึง เม่ือสามเดือนก่อนฉันก็ให้พวกเขายืมเงินห้าสิบหยวน น่ียงั ไม่ได้ทวงคืน เลย ชิวเซิง : ต่อการปรนนิบัติดูแลเอาใจใส่พ่อแม่คือการให้ยืม แล้วต่อ เพ่ือนละ่ ? วิญญาณบาป : เพื่อนเหรอ? ฉันนึกขึน้ ได้แล้ว ไอ้จางหมิงอีค้ นนนั้ ฉนั ยงั ไมไ่ ด้ทบุ มนั ให้หนาใจเลย! ชิวเซิง : ต่อพ่อแม่คือการให้ยืม ต่อเพื่อนคือการทบุ ตี คนอย่างเธอ มาอยทู่ ่ีนี่ยงั นบั วา่ เบาเกินไปสาหรับเธอด้วยซา้ วิญญาณบาป : ฉนั ทาความดีด้วยนะ! ~ 51 ~

ชิวเซิง : เอาความดีของเธอไปเล่าให้พญายมฟังเถอะ! (พดู จบก็กา หมดั เกือบจะตอ่ ยออกไป แตพ่ ทุ ธะจีก้ งรีบเข้ามาขวางไว้) นายนิรยบาล : ล่าลือกนั ว่าพ่กู นั ทรงท่านนีม้ ีนิสยั ที่เถรตรงและแข็ง กร้ าว วนั นีไ้ ด้เห็นเองกับตา ไม่ผิดไปจากคาล่าลือ ความโกรธเคืองไม่ พอใจตอ่ ส่ิงที่ไม่ชอบธรรมนนั้ ทกุ คนต่างก็มี แต่จะโมโหจนทาลายสขุ ภาพ ร่างกายของตวั เองไม่ได้ ขอให้ท่านถนอมรักษาสขุ ภาพให้ดี จึงจะนบั ว่า เป็นโชค หากสามารถปรับอารมณ์สกั หน่อยก็จะเป็นโชคของเวไนย์ เป็น โชคของอริยเจ้าทงั้ หลาย พทุ ธะจีก้ ง : ถกู แล้ว! ดื่มนา้ ทพิ ย์สลายความโกรธกอ่ นเถอะ! ชิวเซิง : (ไม่มีคาคดั ค้าน ยกนา้ เต้าขนึ ้ ดื่ม ดื่มนา้ ทิพย์แล้วรู้สกึ เย็น สดชื่นขึน้ มาทันที ความโกรธมลายหายไป) พระอาจารย์ครับ! ท่าน เจ้าหน้าท่ีนริ ยบาล! เป็นท่ีขายหน้าแก่พวกทา่ นทงั้ สองแล้ว นายนิรยบาล : ท่ีพูดออกไปนัน้ เพราะท่านติดตามพุทธะจีก้ งมา เยี่ยมเยียนยมโลกเพื่อเวไนย์ ลกั ษณะของความเถรตรงและแข็งกร้าวนนั้ เห็นได้วา่ เป็นคนที่เชิดชคู วามเป็นธรรม พทุ ธะจีก้ ง : พดู ในทางกลบั กนั ตอ่ ไปจะต้องระมดั ระวงั เรื่องโทสะให้ มากขนึ ้ ถงึ จะถกู ชิวเซงิ : ศิษย์เข้าใจแล้วครับ พทุ ธะจีก้ ง : ดกึ แล้ว ควรกลบั กนั ได้แล้ว ~ 52 ~

นายนิรยบาล : น้อมสง่ พทุ ธะจีก้ งและทา่ นชวิ เซงิ พทุ ธะจีก้ ง : ไมต่ ้องมากพิธี ถงึ สานกั กง่ เหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 53 ~

ตอนท่ี 7 ตวั อยา่ งคาพพิ ากษาคดีประพฤติผดิ ในกามและคดียาเสพตดิ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ มว่ั นารี ในกามา มีมีดปัก หารู้ไม่ เดนิ เยือ้ งยา่ ง ลอยชาย เข้าไปใน นรกนนั่ นา่ เวทนาสดุ เสียงโศกเศร้า ที่ใดกนั เสยี งตะโกน โหยไห้นนั้ คนค้ายา ใจทมฬิ พุทธะจีก้ ง : บนโลกโลกีย์ที่แสนวุ่นวาย ผ่านเรื่องราวมากมายมา อย่างโชกโชน ผ้คู นนา้ ใจเย็นชา เทียบไม่ได้กบั คนในสมยั โบราณเก่าก่อน การกระทาต่างๆของคนในสมยั นีม้ ีแต่ส่ิงท่ีเลวร้ าย มีแต่สร้ างบาปกรรม ชาวโลกเห็นเรื่องศีลธรรมจรรยาและกฎหมายเป็นเร่ืองที่ไร้ สาระไม่ให้ ความสาคญั ขอเพยี งให้ตวั เองเกิดความสบายใจได้รับความสะดวกสบาย ก็ไมส่ นใจวา่ ใครจะเป็นอยา่ งไร ด้วยเหตนุ ีช้ าวโลกจงึ มกั จะสร้างบาปกรรม อย่เู ป็นประจา ทงั้ โดยเจตนาและไมเ่ จตนา บาปกรรมนนั้ จะหนกั หรือเบา ท้ายที่สดุ ก็ขนึ ้ อยกู่ บั ผ้ทู ี่ทาบาปวา่ มีเจตนาอยา่ งไร และยงั ต้องพิจารณาถงึ สภาพของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อด้วยว่าถูกทาร้ ายให้ได้รับความเสียหายมาก น้อยแค่ไหน แล้วจึงตัดสินโทษ ชาวโลกน้อยคนนักท่ีจะรู้ความผิดและ สามารถแก้ไขกลบั ตวั ใหม่ อีกทงั้ รู้สกึ ปวดร้าวเสียใจกบั ความผิดที่ตวั เอง ได้ทาลงไป สานึกผิดอย่างแท้จริงโดยไม่กลับไปทาความผิดเดิมซา้ อีก หากรอจนถงึ วนั ท่ีสิน้ อายขุ ยั แล้วจงึ สานกึ เสียใจ ถึงตอนนนั้ เกรงวา่ จะสาย ~ 54 ~

เกินไปเสียแล้ว เอาล่ะ! ประทานยนั ต์ให้ศิษย์เราเผาด่ืม (พทุ ธะจีก้ งโบก พดั ใบลานหนง่ึ ที วิญญาณของชวิ เซงิ ก็ออกจากร่าง) ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพธิ ี รีบนงั่ บลั ลงั ก์บวั ให้ดีๆ ชิวเซงิ : ศิษย์นงั่ เรียบร้อยแล้ว ขอเชิญพระอาจารย์ออกเดนิ ทางได้ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เรา! คืนนีเ้จ้าจะต้องรวบรวมพลงั สมาธิให้ดี ชิวเซงิ : พระอาจารย์หมายความวา่ อยา่ งไรหรือครับ? พทุ ธะจีก้ ง : เพราะว่าคืนนีเ้ราจะไปนรกขมุ ที่เก้า(อเวจี) เพื่อชมการ ไตส่ วนพพิ ากษาคดี ชิวเซิง : ถ้าอย่างนัน้ จะต้องเตรียมใจให้พร้ อมซะแล้ว (ตลอดทาง มองเห็นแต่ความมืดมิด มีแสงสว่างเป็นจุดสีเขียว เหลือง เทา นา้ ตาล ระยบิ ระยบั ไมร่ ู้วา่ มนั คืออะไร? ) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา! ตลอดทางมานีเ้จ้ามองเหน็ อะไรบ้าง? ชิวเซิง : เห็นเพียงจุดแสงเดี๋ยวก็มืดเดี๋ยวก็สว่าง จริงๆแล้วมันคือ อะไรกนั แนค่ รับ? พทุ ธะจีก้ ง : จดุ แสงเหลา่ นนั้ ออกมาจากเวไนย์ที่อยใู่ นคกุ มืด มนั เป็น สญั ญาณท่ีอ่อนมาก พวกเราเดินทางด้วยอตั ราความเร็วขนาดนี ้เจ้ายงั สามารถมองเห็นจดุ แสงเหลา่ นนั้ ได้ นบั วา่ ไมเ่ ลวเลย ~ 55 ~

ชวิ เซงิ : พระอาจารย์ครับ! ทา่ นฟังสิ บริเวณรอบๆได้ยนิ เสียงร้องไห้ ครวญครางเป็นระยะๆ ทาให้รู้สกึ กลวั จนขนลกุ อนิจจา! ช่างน่าเศร้าใจ นกั พุทธะจีก้ ง : ศิษย์เรามีจิตเมตตา ได้ยินเสียงร้ องไห้เศร้ าโศกก็อด ไม่ได้ที่จะสงสาร ช่างน่ายินดีจริงๆ แต่น่ีเป็นเรื่องท่ีจนปัญญาไม่อาจ ชว่ ยเหลืออะไรได้ ชิวเซิง : เบือ้ งหน้ามีตาหนกั อยู่หลังหน่ึง ท่ีนอกตาหนักมีฝูงชนต่อ แถวกนั เต็มไปหมด แต่ละคนสีหน้าเป็นกงั วลและทกุ ข์ทรมาน ทาให้รู้สึก นา่ เห็นใจ พุทธะจีก้ ง : ถึงตาหนักของนรกขุมที่เก้าแล้ว (เดินเข้าไปทักทาย พดู คยุ กบั ขนุ พลผ้พู ทิ กั ษ์ประตอู ย่พู กั หนงึ่ ) ชิวเซิง : (มองเห็นด้านบนของขื่อประตแู ขวนแผน่ ปา้ ยแผน่ ใหญ่ บน แผ่นป้ายสลกั อกั ษรสีทองที่เปล่งประกายสีทองสว่างไสวว่า “ขุมท่ีเก้า ผิง เต่ิงหวงั ” และตอนนีผ้ ้พู ิพากษาเหวินก็เดนิ ออกมา) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา! รีบคารวะผ้พู ิพากษาเหวินเร็ว ชิวเซงิ : คารวะผ้พู พิ ากษาเหวิน ผ้พู ิพากษาเหวิน : ท่านเมธีไม่จาเป็นต้องมากพิธี เชิญพวกท่านเข้า มาด้านในก่อน (ทงั้ สามก็เดินเข้าไปในตาหนกั ) ~ 56 ~

พญายม : พทุ ธะจีก้ งมาเยือนถึงท่ีน่ี เป็นเพราะเรามีงานราชการรัด ตวั จงึ ไมส่ ามารถออกไปต้อนรับได้ ได้โปรดให้อภยั ด้วย! สว่ นทา่ นนีค้ งจะ เป็นพกู่ นั ทรงมือเอกชวิ เซงิ เป็นแน่ พทุ ธะจีก้ ง : นี่ก็คือเจ้าศิษย์ดือ้ ชิวเซิง (หนั ไปเรียกชิวเซงิ แต่กลบั มอง ไม่เห็นแม้แตเ่ งา ที่แท้ชิวเซงิ เดินหลบไปนง่ั อยดู่ ้านข้างซะแล้ว) ศิษย์เรา! เจ้ารีบมาน่ีเร็วเข้า ชวิ เซงิ : พระอาจารย์ครับ! ท่ีนี่มีเก้าอีใ้ ห้นง่ั ด้วย พทุ ธะจีก้ ง : ไม่ต้องนง่ั แล้ว เบือ้ งหน้านีค้ ือพญายมผิงเต่ิงหวงั รีบไป คารวะเร็ว ชิวเซงิ : คารวะทา่ นพญายม พญายม : ท่านเมธีไม่ต้องมากพิธี ได้ยินช่ือเสียงของท่านพ่กู ันทรง มานานแล้วว่าเป็นคนท่ีไม่ถือสาหาความกบั เร่ืองหยมุ หยิม อีกทงั้ ยงั เป็น คนท่ีใจกว้างมีคณุ ธรรม ทาให้รู้สกึ เล่ือมใส คืนนีไ้ ด้พบตวั จริง ช่างสมคา ล่าลือ หวงั วา่ ทา่ นจะอยสู่ นทนากบั เราสกั ครู่ได้หรือไม?่ ชิวเซิง : ได้สิครับ แต่ว่าท่านมีงานราชการรัดตวั เกรงว่าท่านจะมี เวลาไมม่ าก พญายม : ถ้าอย่างนนั้ คงต้องหาโอกาสอื่นซะแล้ว (ทนั ใดนนั้ ก็ได้ยิน วา่ ด้านนอกได้นาวิญญาณบาป “หล่วิ อวน๋ิ อิง๋ ” และ “หลนิ จงม”ู่ มาถงึ แล้ว) พญายม : รีบเตรียมการไตส่ วนคดี ~ 57 ~

ชิวเซงิ : (พญายมจะไตส่ วนคดีแล้ว จะต้องตงั้ ใจดอู ยา่ งละเอียด) พญายม : ผ้รู ับการไตส่ วนคือใคร? วญิ ญาณบาป : ผ้นู ้อยหลิ่วอวิน๋ อิ๋ง ผ้นู ้อยหลินจงมู่ พญายม : เกิดที่ไหน? ทาอาชีพอะไร? วญิ ญาณหลว่ิ : ผ้นู ้อยเกิดที่เป่ ยโจว ตอนที่มีชีวติ ทาธรุ กิจขายไกท่ อด วิญญาณหลนิ : ผ้นู ้อยเกิดท่ีเกาสยง ตอนมีชีวติ อยเู่ ป็นชา่ งตีเหล็ก พญายม : ตามหลกั ฐานท่ีบนั ทึกในสมดุ บญั ชีบญุ -บาป ตอนท่ีพวก เจ้ามีชีวิตอยู่ได้สร้างบาปกรรมท่ีไม่สามารถให้อภยั ได้ รีบเล่าออกมาให้ ละเอียด ตอนนีฟ้ ้าเบือ้ งบนเมตตา เพื่อกล่อมเกลาเวไนย์ทั่วหล้าจึงมี บัญชาให้ ชิวเซิงแห่งสานักก่งเหิงถังท่ีอยู่บนโลกมนุษย์มาดูสภาพ เหตกุ ารณ์จริงในนรกอเวจีแห่งนี ้ หากพวกเจ้าสามารถนาเรื่องชวั่ ท่ีพวกเจ้า ได้ ทาไว้ พูดออกมาอย่างไม่มีตกหล่นเพ่ือร่ วมประพันธ์ หนังสือธรรมะ เตือนสติชาวโลกที่ทาผิดศีลธรรมเหมือนกับพวกเจ้า พวกเจ้าก็จะได้รับ การพิจารณาลดโทษ วิญญาณหล่ิว : ครับ! ตอนที่ผู้น้อยมีชีวิตอยู่ทาธุรกิจขายไก่ทอด เพราะว่ามีโอกาสได้ติดต่อค้าขายกบั คนจานวนมาก อีกทงั้ ตวั ผ้นู ้อยเองก็ เป็นหนมุ่ วยั รุ่นรูปงาม ด้วยเหตนุ ีจ้ งึ ประพฤติผิดทานองคลองธรรม ตกลง นัดแนะกันกับฝ่ ายตรงข้ามออกไปมีเพศสัมพันธ์กันโดยไม่รู้จักควบคุม ตัวเอง ถึงแม้ว่าจะแต่งงานมีครอบครัวแล้ว แต่อยู่นอกบ้านกลับแอบมี ~ 58 ~

เพศสมั พนั ธ์อยา่ งฉาบฉวยกบั คนอื่นอยา่ งลบั ๆ จงึ ถกู พญายมตดั สินให้รับ โทษในนรกขมุ ตา่ งๆจนกระทง่ั ถงึ บดั นี ้ วิญญาณหลิน : ตอนท่ีผู้น้อยมีชีวิตอยู่มีอาชีพเป็นช่างเหล็ก แต่ เพราะความจาใจจงึ แอบขายยาเสพติดอยา่ งลบั ๆ และท่ีขายไปก็มีจานวน ไม่มาก ด้วยเหตนุ ีพ้ ญายมจงึ ตดั สินให้รับโทษนานาชนิดในนรกขมุ ต่างๆ ตอนนีร้ ับโทษในนรกไส้กรอกครบสิบปีแล้วจงึ มาที่นี่เพื่อรอการไตส่ วน พญายม : ผ้รู ับการไตส่ วนจงฟัง! ที่พวกเจ้าพดู มานนั้ เป็นความจริง หรือไม?่ ถ้าหากเป็นความเท็จจะเพมิ่ โทษอีกเทา่ หนงึ่ วญิ ญาณบาปทงั้ สองพดู ขนึ ้ พร้อมกนั : ผ้นู ้อยมกิ ล้า! พญายม : ผ้พู ิพากษาเหวิน ที่วิญญาณทงั้ สองพดู มาเป็นความจริง หรือไม?่ ผ้พู พิ ากษาเหวิน : ที่ทงั้ สองพดู มาเป็นความจริงไมผ่ ดิ ครับ พญายม : พวกเจ้าทงั้ สองทาผิดบาปด้วยความจาใจ อีกทงั้ ไม่ได้ทา ให้ผ้อู ่ืนได้รับบาดเจบ็ จนถงึ แก่ชีวติ และยงั มีบญุ กศุ ลจากการมีสว่ นร่วมใน การประพนั ธ์หนงั สือธรรมะของฟ้าเบือ้ งบน จึงตดั สินโทษให้พวกเจ้าทงั้ สองเป็นกรณีพเิ ศษ ให้วิญญาณหลว่ิ รับโทษในนรกอเวจีแดนลงทณั ฑ์ชนั้ ท่ี หน่ึงเป็นเวลา 40 กปั ส่วนวิญญาณหลินให้รับโทษในนรกอเวจีแดนลง ทัณฑ์ชัน้ ที่หน่ึงเป็นเวลา 50 กัป คาตัดสินนีพ้ วกเจ้ามีอะไรจะคัดค้าน หรือไม?่ ~ 59 ~

วิญญาณทงั้ สองพดู ขนึ ้ พร้อมกนั : ผ้นู ้อยยอมรับคาตดั สนิ ครับ ชิวเซิง : คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องแบบนีจ้ ะต้องรับโทษนานถึง 40 กัป 50 กปั ! พญายม : ถ้าหากไมต่ ดั สินให้รับโทษหนกั แล้ว เราจะไม่รู้สกึ ละอาย ใจตอ่ ฟา้ ดินได้อยา่ งไรกนั ชิวเซงิ : ผ้นู ้อยขอเรียนถามทา่ นพญายม วิญญาณหลิ่วตอนที่มีชีวิต อยู่ขายไก่ทอดแล้วประพฤติผิดในกาม ส่วนวิญญาณหลินเป็นช่างเหล็ก แล้วขายยาเสพติด แต่ขายไปไม่มาก มีคากล่าวว่า “ความชั่วทัง้ ปวง กามตัณหามาเป็นอันดับหน่ึง” แล้วเพราะเหตุใดจึงตัดสินลงโทษคนที่ ประพฤติผิดในกามเพียง 40 กปั แต่กลบั ตดั สินลงโทษคนที่ขายยาเสพ ติดถงึ 50 กปั ทงั้ สองคดีนีม้ ีวธิ ีการวินจิ ฉยั อยา่ งไร? พญายม : ถึงแม้วา่ วิญญาณหล่ิวจะประพฤติผิดในกามครัง้ แล้วครัง้ เลา่ แตก่ ็เป็นเร่ืองที่เกิดขนึ ้ จากความสมคั รใจของทงั้ สองฝ่าย ไมใ่ ชก่ ารบีบ บงั คบั ส่วนวิญญาณหลินนนั้ ถึงแม้ว่าจะขายยาเสพติดไปไม่มาก แต่ยา เสพตดิ ทาให้จิตใจและสตปิ ัญญาของคนเกิดความลมุ่ หลงได้โดยงา่ ย เป็น การวางยาพษิ อยา่ งช้าๆ ทาลายอวยั วะภายใน และทาให้ผ้อู ื่นอายสุ นั้ แต่ การประพฤติผิดในกามของวิญญาณหลิ่วนนั้ เพียงแค่ทาลายบุญวาสนา ยงั ไม่ได้ทาให้ผ้อู ่ืนถึงแก่ความตาย ดงั นนั้ จึงวินิจฉัยตดั สินโทษวิญญาณ ทงั้ สองเชน่ นี ้ ชิวเซงิ : แล้วท่ีเคยตดั สนิ ลงโทษนานท่ีสดุ คือเทา่ ไหร่ครับ? ~ 60 ~

พญายม : นานที่สดุ ท่ีเคยตดั สินไว้ก่อนหน้าเราคือห้าเยิ่น ถึงตอนนีก้ ็ ยงั ถกู ลงโทษอยู่ ชวิ เซงิ : หนง่ึ เย่นิ มีระยะเวลาประมาณก่ีปีครับ? พญายม : ภายหลงั ท่ีเรารับช่วงต่อ หน่ึงเยิ่นจะอยู่ท่ีราวๆประมาณ พันปี แต่สาหรับ“เย่ิน”ของห้ าเยิ่นท่ีเคยตัดสินไว้ ในสมัยก่อนนัน้ มี ระยะเวลาท่ีแตกตา่ งกนั ชิวเซิง : ท่านกล่าวเช่นนี ้ งัน้ การคานวณปีก็ไม่สามารถคานวณ ระยะเวลาที่แนน่ อนของ “กปั ” ได้แล้วสิครับวา่ มีระยะเวลายาวนานเทา่ ไหร่ พญายม : ถกู ต้อง พุทธะจีก้ ง : ขอบคุณท่านพญายมมากท่ีช่วยเหลือ คืนนีด้ ึกแล้ว พวกเราสมควรกลบั แล้ว พญายม : คอ่ ยๆไปนะทา่ น ชิวเซิง : ขอบคุณท่านพญายม ขอบคณุ ผ้พู ิพากษาเหวิน ไม่เป็นไร ครับไมต่ ้องไปสง่ พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศิษย์เราจงรีบกลบั เข้าร่างเถอะ! ชิวเซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 61 ~

ตอนที่ 8 พระสงฆ์และนกั พรตท่ีขดู รีดทรัพย์ บาปมหนั ต์ พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ แลน่ ลงตรงใจกลางโลกเย่ียมชมวญิ ญาณบาป อเวจีจนถงึ ตราบ ณ บดั นีย้ งั คงมี พระสงฆ์และนกั พรตท่ีรีดทรัพย์อยใู่ นนี ้ ชาระล้างหกอินทรีย์ไมป่ รานีไฟคโุ ชน พุทธะจีก้ ง : ไม่ว่าจะเป็นพระสงฆ์หรือนักพรต เดิมทีควรมีความ ประหยดั มธั ยสั ถ์และซื่อสตั ย์สจุ ริต ควรขจดั ความละโมบในทรัพย์สินเงิน ทอง แต่กลับมีผู้บาเพ็ญจานวนไม่น้อยท่ีอาศัยการบาเพ็ญมาแสวงหา ช่ือเสียงลาภยศ ขูดรีดทรัพย์สินจากผ้มู ีจิตศรัทธา แล้วจะไม่ทาให้ผู้อ่ืน รู้สกึ ทอดถอนใจได้อย่างไรกนั ผ้ทู ่ีทศุ ีลเพียงไมก่ ี่คนกลบั ทาให้ผ้บู าเพ็ญท่ี รักษาศีลวนิ ยั บริสทุ ธิ์จานวนมากตา่ งพลอยได้รับผลกระทบไปด้วย เหมือน ปลาเน่าที่อย่ใู นข้อง ทาให้สงั คมเกิดความเข้าใจผิดต่อภาพลกั ษณ์ของผู้ บาเพ็ญธรรม ปลกู ฝังความคิดอนั ไมถ่ กู ต้องท่ีมีต่ออาณาจกั รธรรม คิดว่า อาณาจกั รธรรมหรือวดั วาอารามเป็นสถานท่ีขดู รีดทรัพย์ เพราะตอนท่ีมี ชีวิตอยู่ทาลายประเพณีให้ตกต่า ถึงแม้ ว่าจะมีการบัญญัติกฎหมาย ออกมาปราบปรามกวาดล้างคนที่แอบอ้างตวั เป็นเทพหลอกลวงผ้อู ่ืน แต่ก็ ยากที่จะสามารถปราบปรามให้ถึงท่ีสดุ ได้ สดุ ท้ายก็เลยจาเป็นที่จะต้อง เปลี่ยนไปลงโทษในนรก โดยเฉพาะอย่างย่ิงนรกอเวจีทงั้ 18 ขมุ ที่อย่ลู กึ ~ 62 ~

ลงไปใจกลางโลก ความร้ อนนัน้ ร้ อนจนไม่สามารถจะพูดออกมาเป็น คาพดู ได้ ความทกุ ข์นนั้ ทกุ ข์จนไมส่ ามารถบรรยายออกมาได้หมด ดงั นนั้ หวงั ว่าผ้บู าเพ็ญท่ีอยู่บนโลกมนุษย์จะสามารถยึดม่ันอยู่ในความถูกต้อง ชอบธรรม อย่าได้เป็นเพราะเกิดความละโมบในทรัพย์สินเงินทองเพียง ชว่ั ขณะจงึ ขดู รีดทรัพย์สินของผ้อู ื่น ทาลายพระธรรมให้เสื่อมเสีย เอาล่ะ! ประทานยนั ต์ให้ศษิ ย์เราเผาด่ืม (พทุ ธะจีก้ งโบกพดั ใบลานหนง่ึ ที วิญญาณ ของชวิ เซงิ ก็ออกจากร่าง) ชิวเซงิ : ศษิ ย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบนง่ั บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชวิ เซงิ : ศิษย์นงั่ เรียบร้อยแล้วครับ ขอเชิญพระอาจารย์ออกเดินทาง ได้ (ตลอดทางมืดมิดไม่เห็นแสงเงาใดๆ แต่กลับมีลมหนาวเป็นระยะๆ รู้สกึ เย็นยะเยือก แล้วฉบั พลนั ก็กลบั กลายเป็นร้อนอบอ้าวขนึ ้ มา) พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา ท่ีอย่เู บือ้ งหน้านนั้ คือทา่ นเซียนกวนและขนุ พล อีกสองท่านซ่ึงมารอคอยพวกเราอยู่นานแล้ว เจ้ารีบเข้าไปแสดงความ คารวะเร็ว ชวิ เซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : มิกล้าๆ! ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและท่านพกู่ นั ทรงมือเอกชิวเซิง มาถงึ ขมุ นรกของเรา พวกเรารู้สกึ เป็นเกียรติอยา่ งที่สดุ ~ 63 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซียนกวนถ่อมตนแล้ว เปิดประตคู กุ เถอะ พวกเรา จะได้เข้าไปสมั ภาษณ์ด้านใน เซยี นกวน : ได้ๆ ! (รีบเอากญุ แจออกมาเปิดประตคู กุ ) ชิวเซิง : (เห็นด้านบนของประตูคุกมีป้ายเขียนว่า“นรกอเวจี” ทัง้ ด้านซ้ายและด้านขวามีสิงโตทองแดงซงึ่ ตอนนีม้ นั สนั่ เล็กน้อยพร้อมทงั้ พ่น ไฟออกมาจากปาก เปลวไฟนนั้ ยาวประมาณ 20 เมตร ภายในคกุ เห็นแต่ เปลวไฟท่ีคโุ ชนพวยพงุ่ ออกมาจากด้านบนลงสู่ด้านลา่ ง ในขณะเดียวกนั ก็ พวยพุ่งจากด้านล่างขึน้ สู่ด้านบน ทงั้ สองด้านซ้ายขวาต่างก็ลุกไหม้ใน เวลาเดียวกัน คนที่อยู่ในนัน้ คิดอยากจะหลบหลีกแต่ก็ไม่สามารถท่ีจะ หลบหลีกได้เลย ท่านเซียนกวนหยิบธงบัญชาการออกมา แล้วเปลวไฟ ทงั้ หมดก็หยดุ ลง) เซียนกวน : ทา่ นเมธีชวิ โปรดเตรียมสมั ภาษณ์วญิ ญาณบาป พทุ ธะจีก้ ง : หาผ้บู าเพ็ญท่ีรีดทรัพย์ของผ้อู ื่นมาทาการสมั ภาษณ์ เซียนกวน : เอาคนนีเ้ถอะ ชวิ เซงิ : ไมท่ ราบวา่ ทา่ นแซอ่ ะไร? วญิ ญาณบาป : แล้วทา่ นละ่ เป็นใคร? มาทาอะไรท่ีนี่? ชิวเซิง : เราคือพ่กู ันทรงมือเอกจากสานกั ก่งเหิงถงั เมืองฟงเอวี๋ยน ได้รับเทวราชโองการจากเง็กเซียนฮ่องเต้ มาท่ีนี่เพ่ือสมั ภาษณ์วิญญาณ บาปว่าตอนสมยั ที่มีชีวิตอยไู่ ด้ทาบาปกรรมอะไรไว้ และรวบรวมตวั อย่าง ~ 64 ~

การลงโทษต่างๆ ประพนั ธ์เป็นหนงั สือบนั ทึกการเดินทาง ถ่ายทอดส่โู ลก มนษุ ย์เพ่ือเตือนชาวโลกให้ตื่นตวั ละความชวั่ หนั มาทาความดี วิญญาณบาป : อาตมาทัง้ หิวและกระหายนา้ เหลือเกิน ได้โปรด บริจาคอาหารและเครื่องด่ืมให้อาตมาที ชิวเซิง : จริงสิ! ท่ีน่ีจะมีร้านหม่ีหรือโรงอาหารด้วยหรือ? งนั้ เราขอ นิมนต์ทา่ นฉนั ได้ไมอ่ นั้ จนกวา่ จะอิ่ม พุทธะจีก้ ง : ศิษย์เรา! ท่ีนี่คือแดนลงทณั ฑ์ ไหนเลยจะเหมือนกับ โลกมนษุ ย์ท่ีมีอาหารและเคร่ืองด่ืมให้นกั โทษที่ถกู คมุ ขงั ได้ด่ืมกิน อาจารย์ มียาทพิ ย์ให้เขากิน ชิวเซงิ : (หยบิ ยาให้วิญญาณบาป) วิญญาณบาป : หลังจากที่ได้ฉันยาทิพย์แล้วก็ไม่รู้สึกหิวกระหาย ขอบคณุ ทกุ ทา่ น อาตมาแซโ่ จว เป็นคนไหลหยางในสมยั ราชวงศ์ฉิน เกิด ในครอบครัวท่ียากจน เพราะครอบครัวยากจนจึงดารงชีวิตด้วยความ ยากลาบาก อนาคตมืดมน ดงั นนั้ ในขณะท่ีอาตมาเร่ิมจะมีความรู้ พ่อแม่ ก็สง่ อาตมาไปบวชท่ีวดั ให้อาจารย์รับเลีย้ ง จากนนั้ เป็นต้นมาอาตมาก็ตดั ขาดจากโลกภายนอก ทกุ วนั อย่หู น้าองค์พระพทุ ธปฏมิ า ฉนั อาหารเพียง มือ้ เดียว ตงั้ แตเ่ ช้าตรู่ก็ต้องลกุ ขนึ ้ มาสวดมนต์ท่องพระสตู รตา่ งๆ ยามอิ๋น (ชว่ งตีสามถงึ ตีห้า)ก็ต้องออกไปหาบนา้ ตอนเท่ียงวนั ก็เป็นเวลาฉนั อาหาร ตอนบ่ายก็ต้องไปตดั ฟื น ตอนกลางคืนก็ต้องสวดมนต์และฟังพทุ ธธรรม จากเจ้าอาวาส ~ 65 ~

ชิวเซิง : ท่ีเลา่ มานีค้ วรจะมีมหากศุ ลได้ไปเกิดยงั แดนวิสทุ ธิภมู ิถึงจะ ถกู แล้วเหตใุ ดจงึ ตกนรกได้? วิญญาณบาป : ตอนที่อาตมาอายุ 20 ปี มกั จะเห็นคนอ่ืนๆมีของ กินดีๆให้กินด่ืมอย่างเหลือเฟื อ ทงั้ ยงั ได้สวมใส่ของดีๆ ใช้ของดีๆ ในใจ ของอาตมาเกิดความอิจฉายิ่งนกั เวลาที่ตรวจนบั เงินคา่ นา้ มนั งา อาตมา ก็เร่ิมยกั ยอกเงินเข้ากระเป๋ าตวั เอง วนั แล้ววันเล่าจนได้ลิม้ รสอาหารอัน โอชะ ต่อมาเป็นเพราะศึกษาพุทธธรรมอย่หู ลายปีอีกทงั้ มีพระอปุ ัชฌาย์ คอยอุปถัมภ์คา้ ชูเสนอให้ออกไปตงั้ วัดใหม่ เจ้าอาวาสเห็นว่าอาตมามี ความสามารถดังนัน้ จึงเห็นด้วยกับข้อเสนอนี ้ ในเวลาไม่ถึงสามปี ทรัพย์สินเงินทองท่ีได้มายงั มากมายยิ่งกว่าขนุ นางตาแหน่งเอว๋ียนไว่และ พวกคหบดีเสียอีก เช่นนีจ้ ึงทาให้อาตมาไม่รู้จักสานึกผิดแก้ไขกลับตัว กลับยิ่งถลาลึก เพราะเหตุนีจ้ ึงถูกพญายมประณามว่า “เป็นผู้บาเพ็ญ ธรรมแต่ไมเ่ ป็นแบบอยา่ งที่ดีให้แก่เวไนย์ กลบั ทาตวั เป็นแบบอยา่ งที่เลว” และลงโทษให้อาตมารับโทษในนรกเฉือนมือ นรกเฆี่ยนใจ นรกผ่าลาไส้ และนรกทบุ ใจ บญุ กศุ ลในชาติที่แล้วเหลือเพียงแคเ่ อาไว้ไปเกิดและใช้ใน วนั ข้างหน้า ก่อนหน้านีไ้ ม่นานได้ถกู ส่งตวั มาขงั ท่ีน่ี ทุกวนั ต้องเผชิญกบั ไฟคโุ ชนเผาร่าง ชา่ งโหดเหีย้ มทารุณจริงๆ เซียนกวน : คนท่ีสวมชดุ ของผ้บู าเพ็ญธรรมแตม่ ีพฤติกรรมอนั มิชอบ เย่ียงนี ้ ได้รับการลงโทษเชน่ นีย้ งั ถือวา่ เบาเกินไปสาหรับเจ้าด้วยซา้ ~ 66 ~

ชิวเซิง : คิดไม่ถึงเลยว่าการรีดทรัพย์จะบาปหนกั ขนาดนี ้ ขอเตือนผู้ บาเพ็ญบนโลกมนษุ ย์ จะต้องมีความเคารพเทิดทูนธรรม บาเพ็ญกุศล อย่างแท้จริง บ่มเพาะตนเองหล่อหลอมพทุ ธจิตจึงจะเป็นผ้บู าเพ็ญธรรม อยา่ งแท้จริง พทุ ธะจีก้ ง : ถกู ต้อง! ดกึ มากแล้ว พวกเรากลบั กนั เถอะ! เซียนกวน : น้อมสง่ เมธีอาจารย์-ศิษย์ ชิวเซงิ : กราบขอบคณุ ทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหิงถงั แล้ว ศิษย์เราจงรีบกลบั เข้าร่างเถอะ ชิวเซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 67 ~

ตอนท่ี 9 ขนุ นางข้าราชการท่ีไมซ่ อื่ สตั ย์สจุ ริตต้องทกุ ข์ทรมานนานเป็นกปั พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ ลงเอยลงสใู่ ต้บาดาล ถกวจิ ารณ์เร่ืองความสจุ ริต ขนุ นางเลวใช้อานาจในทางผิด ปวงชนคิดพารังเกียจคบั แค้นใจ จติ ละโมบโลภทรัพย์รับสนิ บน ชีวติ คนคือผกั หญ้าฤาไฉน ไมเ่ พียงแตต่ กนรกหมกไหม้ไฟ ยงั ต้องได้บทลงโทษให้หลาบจา พุทธะจีก้ ง : บนโลกโลกีย์นี ้ จิตใจของคนตกต่าเส่ือมถอยจนถึงขนั้ วกิ ฤต แม้แตเ่ จ้าหน้าที่รัฐบาล ข้าราชกาลทงั้ หลาย ต่างก็สญู สิน้ แบบฉบบั ของความสุจริต แล้งซึ่งนา้ ใจ ปล่อยให้ ประชาชนจมลงสู่ความทุกข์ ยากลาบาก ต้องทนถูกบีบบงั คับอย่างโหดร้ ายทารุณ ถึงแม้ประชาชน เหล่านัน้ จะเกิดความไม่พอใจ โมโหแต่ก็ไม่กล้าพูดออกมา อีกทัง้ ไม่มี เจ้าหน้าที่ข้าราชการที่มีความเท่ียงธรรมสามารถเป็นตวั แทนให้ประชาชน ร้ องทุกข์ขอความเป็นธรรมเพื่อหยุดยัง้ คนชั่ว ถึงแม้ว่าจะมีเจ้าหน้าที่ ข้าราชการที่มีความสะอาดโปร่งใสอยู่บ้าง แต่ก็เป็นแค่เพียงเจ้าหน้าท่ี ข้าราชการท่ีมีตาแหน่งเล็กๆซงึ่ มีอานาจน้อย จึงได้แต่จาใจ ไม่รู้ว่าจะทา เช่นไร ค่านิยมที่ผิดหลกั ทานองคลองธรรมรุกเร้าเกาะกินจิตสานกึ ดงั นนั้ ใครที่มีเงินก็ตัดสินให้มีชีวิตรอด ใครท่ีไม่มีเงินก็ตัดสินให้ตาย คนท่ีมี ตาแหน่งสูงมีอานาจมาก คาพูดนนั้ มีนา้ หนกั หนกั ดงั่ ขุนเขา เพียงออก คาสงั่ ทุกคนก็ต้องปฏิบตั ิตาม เพราะมีอิทธิพลอานาจมากจึงเกิดความ ~ 68 ~

กาเริบเสิบสาน ไมม่ ีใครสามารถควบคมุ ได้ ทาให้ข้าราชการที่มีมโนธรรม และความซ่ือสตั ย์สจุ ริตตกอย่ใู นกามือ คนที่มีอิทธิพลอานาจใช้อานาจ ตามอาเภอใจ สงั่ ให้รอดก็รอด สง่ั ให้ตายก็ตาย กลบั ถกู เป็นผิด กลบั ผิด เป็นถกู ทาให้ผ้อู ่ืนได้แตท่ อดถอนใจ เพราะใจคนไม่ดีงามเหมือนก่อนเก่า จงึ มีเพียงนรกอเวจีเทา่ นนั้ ท่ีจะเป็นตวั แทนในการลงทณั ฑ์กกั ขงั ข้าราชการ เลวและคนชวั่ ตลอดไป ประทานยนั ต์ให้ศิษย์เราเผาด่ืม (พทุ ธะจีก้ งโบก พดั ใบลานหนงึ่ ที วญิ ญาณของชิวเซงิ ก็ออกจากร่าง) ชงิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบนง่ั บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชวิ เซงิ : ศิษย์นงั่ เรียบร้อยแล้วครับ ขอเชิญพระอาจารย์ออกเดินทาง ได้ (ตลอดทางมีแต่ความมืด ลมแห่งยมโลกพดั มาน่าสงั เวชใจ ได้ยินแต่ เสียงร้ องครวญครางด้วยความทุกข์ระทมอยู่ไม่ขาด ไม่ได้ยินเสียงแห่ง ความปีติสขุ เบิกบานใจเลย) พระอาจารย์ครับ ที่น่ีหนาวเย็นถึงกระดกู ทา ให้ขนลกุ ชชู นั รู้สกึ ไมส่ บายไปทงั้ ตวั พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้าจงอดทนหนอ่ ย ชิวเซงิ : (เบือ้ งหน้าเห็นแสงระยิบระยบั มีลกั ษณะท่ีหดห่แู ละสิน้ หวงั ครัง้ นีต้ ้องเดินทางไปรายงานตวั ยงั นรกขมุ ที่เก้าเชน่ เคย เหมือนอยา่ งครัง้ ที่ แล้วที่ผ่านมา เน่ืองจากท่านเซียนกวนและขนุ พลอีกสองท่านคือผ้ทู ี่จะนา ทางเข้าส่นู รกอเวจี เห็นทะเลเพลิงแผ่คลมุ ปากทางเข้าคกุ ท่านเซียนกวน หยิบธงบญั ชาการออกมา เปลวเพลิงทงั้ หมดก็ค่อยๆหายไป ยงั มีต่ออีก ~ 69 ~

ชนั้ ชนั้ นีม้ ีเสาทองแดงเรียงราย ทงั้ หมดแบ่งออกเป็นสิบหกค่ายกล ท่าน เซียนกวนหยิบเคร่ืองหมายสีทองออกมา พริบตาเดียวเสาทองแดงแต่ละ ต้นก็เรียงแถวกนั อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยคล้ายกบั ว่ากาลงั ยืนเข้าแถว ต้อนรับแขกผู้มีเกียรติ ต่อไปอีกชนั้ หนึ่ง ชนั้ นีม้ ีกองหิน รูปแกะสลักหิน บอลหิน ใหญ่บ้างเล็กบ้าง คอยลาดตระเวนไปรอบๆทงั้ ซ้ายขวาหน้าหลงั ไม่หยดุ เกิดอบุ ตั ิเหตขุ นึ ้ นิดหน่อยแต่ถอยไมไ่ ด้ ท่านเซียนกวนหยิบแท่งสี เงนิ ออกมาโบกมือทาสญั ญาณ เคร่ืองหินทงั้ หมดก็หยดุ การเคลื่อนไหวลง ชวั่ คราว ต่อไปอีกชนั้ หนึ่ง ชนั้ นีท้ งั้ สองด้านซ้ายขวามีสิงโตเหล็ก สิงโต เหล็กทงั้ สองด้านตา่ งก็พน่ เปลวไฟเข้าหากนั ทงั้ ด้านบนและด้านล่างยงั มี ปลอ่ งไฟลกั ษณะคล้ายงสู บิ หกตวั ที่พน่ เปลวไฟใสก่ นั ทา่ นเซียนกวนทาทา่ นิว้ กระบ่ี เปลวไฟทงั้ หมดก็หยดุ ลง เดินเข้าไปในประตูคุกอีกครัง้ ยังมี วตั ถทุ ่ีเป็นหิน เหล็ก ทองแดง และไฟคอยกีดขวางทางเดินอยู่) เพราะ เหตใุ ดถงึ ได้มีเหตกุ ารณ์แบบนี?้ เซียนกวน : น่ีก็เพื่อป้องกนั ไมใ่ ห้วิญญาณบาปหนีเอาตวั รอดและยงั เป็นการขดั ขวางไมใ่ ห้ผ้อู ่ืนท่ีไมม่ ีหน้าท่ีเก่ียวข้องเข้ามาบกุ รุก ชวิ เซงิ : (ทางด้านขวาของปากทางเข้าคกุ มีประตอู ยปู่ ระตหู นง่ึ คณะ เดินทางเดินเข้าไปในประตนู ี ้ แล้วประตกู ็ปิดของมนั เอง คณะเดินทางจม ดิ่งลงส่เู บือ้ งล่าง) พระอาจารย์ครับ ท่ีลงมาเมื่อครู่นีท้ าให้ศิษย์รู้สกึ เวียน หวั พทุ ธะจีก้ ง : รีบด่ืมนา้ อมฤตนี่ซะ ~ 70 ~

ชิวเซงิ : ดื่มแล้วหวานนิดๆรู้สกึ เยน็ ชื่นใจ พทุ ธะจีก้ ง : พวกเราลงมาถงึ ชนั้ ที่ลกึ ที่สดุ แล้ว เซียนกวน : ท่านพทุ ธะจีก้ งและท่านชิวเซิงโปรดรอสกั ครู่ ขุนพลทงั้ สองรีบเปิดประตคู กุ เร็ว ขนุ พล : เปิดประตคู กุ แล้วครับ เซียนกวน : ทา่ นทงั้ สองเชิญตามเราเข้าไปด้านใน ชวิ เซงิ : (ที่น่ีเหน็ คนกลมุ่ หนง่ึ ขดตวั อยู่ พวกเขาตวั สน่ั เทาตลอดเวลา เม่ือเห็นแสงสว่างฉายส่องมา บนใบหน้าก็ปรากฏรอยยิม้ ขึน้ เล็กน้อย คล้ายกบั วา่ มีความสขุ มาก) ทา่ นเซียนกวนครับ ที่จริงแล้วพวกเขาเหลา่ นี ้ ทาบาปกรรมอะไรไว้กนั แน่ เหตใุ ดลาไส้ทงั้ หมดจงึ ออกมากองอย่ขู ้างนอก ปากก็เบีย้ ว ฟันก็ไมม่ ี หวั กล็ ้าน มือก็เหยียดไปด้านหลงั ขาทงั้ คกู่ ็แยกไป ซ้ายทาง ขวาทาง ถกู พนั ธนาการด้วยโซเ่ หลก็ แล้วจะเดินอยา่ งไร? เซียนกวน : เพราะพวกเขาเหลา่ นีไ้ ด้รับการลงโทษขนั้ สงู สดุ จากนรก แตล่ ะขมุ เมื่อถกู สง่ มาท่ีน่ีทงั้ ตวั กม็ ีสภาพที่บดิ เบีย้ ว เรียกวา่ คนกลายรูป ชวิ เซงิ : เรียกมาสอบถามดไู ด้หรือไม?่ เซียนกวน : ขนุ พลทงั้ สอง ไปนาวิญญาณบาปตรงนนั้ มาสอบถาม ข้อมลู ซิ ขนุ พล : เรียนท่านเซียนกวน นาตวั วิญญาณบาปมาถงึ แล้วครับ ~ 71 ~

ชิวเซิง : ไม่ทราบว่าท่านแซ่อะไร? ตอนท่ีมีชีวิตอยู่ทาอาชีพอะไร? เพราะเหตใุ ดจงึ ตกนรกขมุ นี?้ วิญญาณบาป : ที่หน้าอกมีแสงสีทองมากมายนบั ไมถ่ ้วน บนศีรษะ มีรัศมีสีมว่ งแดงสวา่ งไสว ทา่ นคือใคร? แล้วมาทาอะไรท่ีน่ี? ชวิ เซงิ : เราคือพกู่ นั ทรงมือเอกแห่งสานกั ก่งเหิงถงั ได้รับเทวราชโอง การจากเง็กเซียนฮ่องเต้ให้มาประพนั ธ์หนงั สือ “ท่องนรกอเวจีใหม่” เพื่อ โน้มนากระแสสงั คมให้ดีงาม เหตใุ ดทา่ นจงึ ไมร่ ีบเลา่ ถงึ บาปกรรมที่ตนทา ไว้ จะได้อาศยั เหตปุ ัจจยั นีม้ าสลายเวรกรรมของตวั เองลงไปบ้าง วิญญาณบาป : ข้าแซ่จาง ชาติที่แล้วเป็นขุนนางข้าราชการ ข้า ทรมานเหลือเกิน ได้โปรดชว่ ยข้ากอ่ น! พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้าเอายาทพิ ย์นี่ไปให้เขากินสิ ชิวเซิง : วิญญาณจาง รีบกินยาทิพย์น่ีซะ มนั สามารถช่วยบรรเทา ความเจบ็ ปวดได้ วิญญาณบาป : ได้กินยาทิพย์แล้วรู้สึกสบายขึน้ มาก ข้าเกิดและมี ชีวิตอยู่ในระหว่างช่ว งป ลา ยยุคร าชว งศ์ ชิง จนถึงช่ว ง ตอน ต้ นขอ งยุค สาธารณรัฐ ในขณะนัน้ สถานการณ์บ้านเมืองวุ่นวายไม่สงบ หากคิด อยากท่ีจะดารงชีวิตอยู่ต่อไป ตัวเองก็จะต้องมีอิทธิพลและอานาจท่ี แข็งแกร่ง เม่ืออย่ภู ายใต้สภาพแวดล้อมเช่นนี ้ จึงบ่มเพาะนิสยั ที่เห็นแก่ เงิน เป็ นเพราะว่าเร่ืองเล็กๆน้ อยๆประชาชนก็มักจะมาวอนขอให้ ~ 72 ~

ข้าราชการช่วยไกล่เกล่ียให้เสมอ ซึ่งพวกเขาจะต้องติดสินบนให้แก่ข้า หากฝ่ ายไหนให้สินบนจานวนมากในระดับท่ีข้าพอใจ ข้าก็จะยอมออก หน้าช่วยเหลือฝ่ ายนนั้ ถ้าหากทงั้ สองฝ่ ายมีเพียงฝ่ ายเดียวที่ให้สินบนแก่ ข้า ข้าก็จะไม่สอบสวนใดๆทงั้ สิน้ ตดั สินให้อีกฝ่ ายที่ไม่ได้ให้สินบนแก่ข้า กลายเป็นผู้ปรักปราใส่ร้ ายเจตนาทาร้ ายผ้อู ่ืน และสง่ั ประหารชีวิตทนั ที ถ้าหากทงั้ สองฝ่ายต่างก็ให้สินบนแก่ข้า ข้าก็จะตดั สินประหารชีวิตฝ่ ายท่ี ให้สินบนน้อยกวา่ จนกระทงั่ ข้าสนิ ้ อายขุ ยั ก็ถกู นายนิรยบาลควบคมุ ตวั มา ท่ีนรก ถกู พญายมประณามว่า “คนที่เป็นข้าราชการไม่รู้จกั รักปวงประชา เหมือนดงั่ ลกู ไมร่ ู้จกั มีความประหยดั ไม่รู้จกั ซื่อสตั ย์สจุ ริต กลบั หลงใหล ในอานาจทรัพย์สิน ไม่แบ่งแยกถูกผิด เห็นชีวิตคนเป็ นผักหญ้ า บาปกรรมนีไ้ ม่อาจหลบหนี ตดั สินให้รับโทษในนรกเจาะใจ นรกควกั ไส้ นรกระเบดิ ท้อง นรกกินตา นรกแยกขา นรกตดั มือ” เม่ือรับโทษจนครบก็ ถกู สง่ มาท่ีนี่ กล่นิ เหมน็ ตลบอบอวลและร้อนสดุ ขีด ทกุ ข์ทรมานจริงๆ ชิวเซิง : การเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยมักจะทาให้คนมุ่งแสวงหา ทรัพย์สินและผลประโยชน์ ไม่สนใจเร่ืองของศีลธรรมจรรยา จนกระท่งั ต้องตกนรกเช่นนี ้ น่ีก็คือการลงโทษที่สาสมกบั ความผิด ถึงแม้เราจะรู้สึก เห็นใจท่านแต่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้เพราะจะทาให้กฎการลงโทษของ ฟ้าดินเกิดความวุ่นวาย ท่านเซียนกวนครับ คนเหล่านีจ้ ะต้องอย่ใู นนรก อเวจีนานแคไ่ หน? แล้วตอ่ ไปจะเป็นอยา่ งไร? เซียนกวน : ขอเชิญทกุ ทา่ นด้านนอก ~ 73 ~

ชิวเซิง : (ไม่รู้ว่าเดินไปท่ีไหน? เห็นเจดีย์สูงตระหง่านอยู่เบือ้ งหน้า ยอดเจดีย์คล้ายกบั กระสวยอวกาศมากๆ) เซยี นกวน : ขอเชญิ ทกุ ทา่ นขนึ ้ ไปชนั้ บนสดุ ชิวเซิง : (ถึงชนั้ บนสุดแล้ว มีที่นั่งอยู่หลายที่ เมื่อทุกคนน่ังลง ไม่ นานนกั เบือ้ งหน้าก็ปรากฏลาแสงสีขาวลาแสงหนง่ึ จากนนั้ ก็เป็นจุดแสง ระยิบระยบั ลาแสงยิ่งมาก็ยิ่งเข้มขึน้ เรื่อยๆ สดุ ท้ายก็เปล่ียนเป็นแสงท่ีมี ลกั ษณะหมนุ วนไปรอบๆ ร่างกายถกู แรงแมเ่ หล็กท่ีมีพลงั มหาศาลดดู เข้า ไปข้างใน เหมือนกบั คนท่ีถกู ลากให้เดินอย่ใู นชนั้ สญุ ญากาศ แล้วไม่นาน นกั เบือ้ งหน้าก็ปรากฏภาพคนๆหนงึ่ เกิดอย่ใู นประเทศท่ีแห้งแล้งมาก ไมม่ ี ป่ าและต้นไม้ ทุกที่มีแต่ความร้ อนระอุจนยากท่ีจะทนรับได้ หลังจากที่ คนๆนีเ้กิดมาแล้วก็ต้องทนทกุ ข์เหมือนกบั คนอื่นๆท่ีอย่ใู นสถานที่นนั้ ต้อง ทนหิว ทนหนาว ทนทรมานจากความเจ็บป่ วย ในไม่ช้าก็ป่ วยตายแล้วก็ กลบั ชาติมาเกิดใหม่ ครัง้ แล้วครัง้ เล่าประมาณ 500 ชาติ แล้วจงึ ไปเกิด เป็นหนอนแมลง นก ไก่ เป็ด หมา แพะ งู วัว ม้า เสือ กวาง และเต่า ใน ที่สดุ ก็ไมเ่ ห็นวา่ เขาไปเกิดอีก เวลาเว้นชว่ งผา่ นไปนานมาก เห็นการโคจร เปล่ียนผันของฟ้าดิน เกิดฟ้าร้ อง ฟ้าแลบ ฟ้าผ่า ฟ้าแลบไม่หยุด สดุ ท้ายนา้ ในมหาสมทุ รท่วมหม่บู ้าน มหาอัคคีเผาผลาญต้นไม้จนหมด เวลาเนิ่นนานต่อมาจึงกลับคืนสู่ความสงบ ถึงตอนนีก้ ็มีมนุษย์ปรากฏ ออกมาใหมอ่ ีกครัง้ จงึ ได้เห็นคนๆนีก้ ลบั มาเกิดใหม่ แตเ่ พราะอะไรทกุ คน จึงไม่มีเสือ้ ผ้าให้สวมใส่? ทัง้ ยังไม่มีอาหารให้กิน? ได้แต่หาของกินอยู่ ตามทุ่งหญ้ าและบนต้นไม้ นี่มันเป็นสังคมอะไรกัน? เพียงช่ัวพริบตา ~ 74 ~

ลาแสงก็อ่อนลงแล้วจางหายไป) ท่านเซียนกวนครับ เมื่อครู่นีผ้ ้นู ้อยเห็น ชายหญิงกลุ่มหนึ่งไม่มีเสือ้ ผ้าสวมใส่ ไม่มีอาหารกิน เป็นเพราะอะไร ครับ? เซียนกวน : นน่ั คือฟ้าดินที่อบุ ตั ิขึน้ มาใหม่หลงั จากเกิดภยั พิบตั ิ คือ การเริ่มต้นใหมอ่ ีกครัง้ ของโลก ชิวเซิง : ถ้าอย่างนนั้ วิญญาณจางก็ไปเกิดเป็นคนยากจนต่าต้อยนบั ร้อยๆชาติ ตอ่ มาจงึ ไปเกิดเป็นสตั ว์เดรัจฉานประเภทต่างๆ แล้วยงั ต้องรอ คอยอีกเป็นเวลานานนับพันนับหมื่นปี จึงจะสามารถกลับมาเกิดเป็น มนษุ ย์ได้อีกครัง้ เซียนกวน : ถูกต้อง เชิญน่ัง “เครื่องผลักกาลเวลา” (คณะเดิน ทางเดนิ ออกมา) พทุ ธะจีก้ ง : เวลาดกึ แล้ว พวกเราควรกลบั กนั ได้แล้ว ชิวเซงิ : ลาทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซียนกวน : ทา่ นพทุ ธะจีก้ ง ทา่ นเมธี คอ่ ยๆไป พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศษิ ย์เราเจ้าจงรีบกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 75 ~

ตอนท่ี 10 วางแผนฆาตกรรมฮบุ สมบตั ิ จมปรักอเวจี พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ วางแผนร้ายฆา่ คนหวงั ทรัพย์สิน ต้องแดดนิ ้ จมลงสอู่ เวจี หาเมตตาจากนรกยอ่ มไมม่ ี ชว่ั ครู่สขุ ีหม่ืนปีต้องโศกา พทุ ธะจีก้ ง : เวไนย์บนโลกโลกีย์ส่วนใหญ่ต่างก็ว่ิงเต้นเพ่ือทรัพย์สิน เงินทองและผลประโยชน์ บางคนแสวงหาทรัพย์สินเงินทองด้วยวิธีการที่ ถกู ต้องสจุ ริต ท่มุ เททงั้ แรงกายและสติปัญญา บางคนแสวงหาทรัพย์สิน เงินทองด้วยวิธีการที่สกปรก คิดแผนร้ายวางกบั ดกั หลมุ พราง บีบบงั คบั ทาลายผ้อู ่ืน ทาให้เหย่ือผ้เู คราะห์ร้ายต้องติดคุก บางคนก็มีชีวิตที่ตกอบั จนต้องไปเป็นขอทานอยขู่ ้างถนน ตกอยใู่ นสภาพที่ยากลาบากจนสดุ ท่ีจะ ทานทนได้ ยิ่งบางคนถึงกับทาร้ายผ้อู ่ืนจนถึงแก่ความตาย ฆ่าคนไม่เห็น เลือด แลเ่ นือ้ เถือหนงั ทาความชว่ั โดยไม่ปรากฏให้เห็นชดั เช่นนี ้แล้วจะ ไมใ่ ห้ผ้คู นรังเกียจสาปแช่งได้อยา่ งไร ถึงแม้ว่าจิตใจและพฤติกรรมของคน คนด้วยกันอาจจะไม่รู้หรือไม่ได้สังเกต แต่ไม่มีส่ิงใดท่ีฟ้าดินไม่รู้ ฟ้าดิน ย่อมรู้ดี ทุกส่ิงทุกอย่างท่ีมนุษย์ทาไม่ว่าจุดเล็กจุดน้อย ทงั้ หมดล้วนอยู่ ภายใต้อานาจการตรวจสอบอย่างทะลปุ รุโปร่งของเทพตรวจการ ดงั นนั้ คนชวั่ ทกุ คนจงึ ไมส่ ามารถปฏิเสธการลงทณั ฑ์ในนรกได้ โดยเฉพาะอยา่ ง ~ 76 ~

ย่ิงการลงทณั ฑ์ที่ทกุ ข์ทรมานในนรกอเวจี ประทานยนั ต์ให้ศิษย์เราเผาดื่ม (โบกพดั ใบลานหนงึ่ ที วิญญาณของชิวเซงิ ก็ออกจากร่าง) ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศษิ ย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบขนึ ้ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซงิ : ศษิ ย์นงั่ เรียบร้อยแล้วครับ ขอเชิญพระอาจารย์ออกเดินทาง ได้ (เบือ้ งหน้ามีสายลมแหง่ ยมโลกพดั มา พาให้จิตใจไมส่ งบ) พระอาจารย์ ครับ ลมประหลาดนีม้ าจากที่ไหน? พทุ ธะจีก้ ง : นรกเป็นที่ๆมืดสลวั ตลอดทงั้ ปี จึงมีสายลมท่ีแสนเศร้า และนรกก็เป็นสถานที่ๆเต็มไปด้วยการลงทัณฑ์นานาชนิด จึงมีสายลม แห่งยมโลกพดั กระหน่าอย่เู สมอ นรกกว้างใหญ่ไพศาลไร้ขอบเขตสดุ ที่จะ พรรณนาได้ ดงั นนั้ ทศิ ทางลมจงึ ไมม่ ีความแนน่ อน ชวิ เซงิ : เบือ้ งหน้ากถ็ งึ ปากทางเข้าคกุ แล้ว พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซียนกวนพร้อมด้วยขนุ พลทงั้ สองมารอพวกเราแล้ว รีบเข้าไปแสดงคารวะเร็ว ชิวเซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง พทุ ธะจีก้ ง : ทา่ นเซียนกวนไมต่ ้องมากพิธี เซยี นกวน : ถ้าอยา่ งนนั้ ขอเชญิ ทกุ ทา่ นเข้าไปข้างในเถอะ ~ 77 ~

พุทธะจีก้ ง : ท่ีนี่มีวิญญาณบาปท่ีถูกลงโทษอยู่มากมาย ล้วนมี รูปร่างหน้าตาน่าสะอิดสะเอียนไม่น่าดู ศิษย์เรา! เจ้าเลือกใครก็ได้มา สอบถามดเู ถอะ ชิวเซิง : (นักโทษในคุกแต่ละคนต่างก็มีสภาพรูปร่างท่ีผิดเพีย้ น เปลี่ยนรูปไปหมดทงั้ ตวั ทาให้แยกไม่ออกว่าส่วนไหนคือหวั ส่วนไหนคือ ขา ส่วนไหนคือด้านหน้า ส่วนไหนคือด้านหลัง ลูกตาของบางคนถูก นามาบด หวั ใจของบางคนถกู นามาต้มกิน มือของบางคนถกู หกั จนขาด แล้วตดั เป็นท่อนๆแบ่งให้หมากิน ตบั ของบางคนถกู นาไปให้เหยี่ยวจิกกิน แตล่ ะคนถกู ลงโทษจนมีรูปร่างไมเ่ หมือนคน ทาให้รู้สกึ เห็นใจอย่างสดุ ซงึ ้ ) ทา่ นเซยี นกวนครับ ทา่ นชว่ ยหาใครก็ได้มาให้ผ้นู ้อยสมั ภาษณ์ก็แล้วกนั เซยี นกวน : ได้! ขนุ พลทงั้ สองรีบไปคมุ ตวั วิญญาณบาปมาที่น่ีซิ ชิวเซิง : (วิญญาณบาปที่ถกู นาตวั มาหน้าตาผิดเพีย้ นเปล่ียนรูปไป หมด ทาให้รู้สกึ สะอิดสะเอียนไมอ่ ยากมอง) ไม่ทราบวา่ ชาติท่ีแล้วท่านมี อาชีพอะไร? แล้วเหตใุ ดจงึ ตกนรกอเวจีถกู ลงโทษเชน่ นี?้ วิญญาณบาป : นานมากแล้วท่ีข้าไม่ได้กินอะไรเลย ได้โปรดมอบ อาหารแก่ข้าด้วยเถอะ ชิวเซิง : พระอาจารย์ครับ มีอะไรให้วิญญาณบาปกินเพ่ือประทัง ความหิวบ้างไหมครับ? พทุ ธะจีก้ ง : เอายาทพิ ย์เมด็ นีไ้ ปให้เขากินสิ ~ 78 ~

ชวิ เซงิ : ทา่ นรีบกนิ ยาทพิ ย์นี่ซะ วิญญาณบาป : ขอบคณุ ทกุ ท่าน! ข้าแซโ่ จว เป็นคนเต่ียนชงั ในสมยั ราชวงศ์ฉิน เน่ืองจากฝึกเรียนรู้ด้านการค้าขายมาตงั้ แตเ่ ด็กจงึ เป็นพอ่ ค้าท่ี เก่งกาจ มีความสามารถเชียวชาญในด้านการค้า รู้ช่องทางต่างๆทาง การค้าเป็นอยา่ งดี ตงั้ แต่ชอ่ งทางการซือ้ ไปจนถงึ ชอ่ งทางการขาย ไม่ว่า จะเป็นขายปลีกหรือขายส่งล้วนมีความเชี่ยวชาญ ดังนัน้ ทาการค้าอยู่ หลายปีโดยไมล่ ะโมบโลภมากก็ประสบความสาเร็จ ในขณะนนั้ ข้าเป็นคน ท่ีมง่ั คง่ั ร่ารวยมาก ถึงแม้จะร่ารวยแต่ก็ยงั ไม่รู้จกั พอ ยงั คิดอยากจะรวย อีก จึงเริ่มพยายามคิดหาวิธีการท่ีจะทาให้ได้กาไรมากๆ แต่ถ้าอาศัย ชอ่ งทางตามปกติย่อมต้องได้กาไรไม่มากอย่างแน่นอน ก็เร่ิมคิดวิธีการที่ จะสามารถได้เงินมาอย่างง่ายๆโดยท่ีไม่ต้องใช้เงินของตวั เอง ด้วยเหตุนี ้ จงึ เริ่มหาเหย่ือไปทว่ั ทกุ ท่ี เม่ือพบคนท่ีร่ารวยก็จะใช้วิธีการเข้าไปทาความ รู้จัก แล้วค่อยๆไปมาหาสู่กันทีละเล็กทีละน้อยจนกระท่ังสนิทสนมกัน เพราะวา่ เดิมทีก็ได้วางแผนการเอาไว้แล้วเป็นอยา่ งดีโดยที่ฝ่ ายตรงข้ามนนั้ ไม่รู้ตัว จากนนั้ ก็เริ่มดาเนินการตามแผนการท่ีวางเอาไว้อย่างต่อเน่ือง เร่ิมจากทรัพย์สมบัติเล็กๆน้อยๆจนกระท่ังเพ่ิมมากขึน้ ใช้เล่ห์เหล่ียม วิธีการสารพดั เพ่ือให้ได้มาซง่ึ ทรัพย์สมบตั ิเหลา่ นนั้ สดุ ท้ายก็บีบบงั คบั เอา ทรัพย์สมบัติเหล่านัน้ มาจนหมด ทาให้คนอ่ืนต้องหมดตัว บ้านแตก สาแหรกขาด อยู่ในสภาพท่ีอบั จนหนทาง อยากจะมีชีวิตอยู่ก็อยู่ไม่ได้ อยากจะตายก็ตายไมไ่ ด้ บางคนเป็นโสดอยตู่ วั คนเดียว คิดอยากจะตายก็ งา่ ยนิดเดียว บางคนมีพ่อแม่ มีลกู เมีย คิดอยากจะมีชีวิตอย่ตู ่อ แตก่ ็ไม่มี ~ 79 ~

ปัญญาหาเงินเลีย้ งครอบครัว คิดอยากจะตาย แตบ่ ญุ คณุ ของพอ่ แม่ก็ยงั ไม่ได้ทดแทน ลูกเมียก็ไม่มีคนดูแล ด้วยเหตุนีจ้ ึงต้องไปเป็นขอทานอยู่ ข้างถนน ขอทานผ้อู ่ืนเพ่ือให้ตวั เองได้กินอ่ิมท้อง หลงั จากที่ข้าตายแล้ว พญายมก็ตดั สินให้ข้ารับโทษในนรกกินตา นรกควกั ใจ นรกสบั มือ นรก ตดั ลาไส้ นรกผ่าท้อง และนรกอื่นๆ ถึงแม้ว่าจะได้ไปเกิดใหม่บนโลก มนษุ ย์ แตก่ ็จะต้องไปเกิดในประเทศที่แห้งแล้งไมอ่ ดุ มสมบรู ณ์ ครอบครัว ยากจนต่าต้อยไม่รู้หนงั สือ ไม่มีพุทธธรรมปกแผ่ไปถึง ด้วยเหตุนีจ้ ึงเป็น คนโฉดเขลาท่ีมีอวิชชาไม่รู้หลกั ทานองคลองธรรม แตล่ ะชาติๆต้องด่ืมกิน ความทกุ ข์ซา้ แล้วซา้ เลา่ จนถงึ บดั นีถ้ งึ แม้จะได้รับการลงทณั ฑ์ไปมากมาย แต่ก็ ยังรั บโทษ ทัณฑ์ ได้ ไม่ถึงหนึ่งในพันหมื่ นส่วนของโทษทัณฑ์ ท่ี ยัง เหลืออยู่ อย่ใู นนีไ้ ม่ได้กินไม่ได้ด่ืม อีกทงั้ ไม่มีแสงตะเกียง ทกุ ๆวนั ยงั ถกู ลงทณั ฑ์สารพดั คดิ อยากจะหยดุ พกั แม้เพียงชว่ั ครู่ก็ยงั เป็นไปไมไ่ ด้ แตล่ ะ ครัง้ ถกู บงั คบั ให้หยิบทองแท่งซงึ่ ทาขนึ ้ มาจากเหล็กหรือทองแดง เม่ือหยิบ ขนึ ้ มาได้ไม่นาน ทองแท่งก็ร้อนจนแดงฉาน ทาให้มือและนิว้ ไหม้เกรียม ความเจ็บปวดทรมานนัน้ ยากท่ีจะอธิบายออกมาได้ และยังมักจะถูก บงั คบั ให้ไปแช่ตวั ในแม่นา้ ทรายทอง ทงั้ ตัวแช่จมอยู่ในทรายทอง เมื่อมี ไข่มุก โมรา และแก้วอัญมณีต่างๆปรากฏขึน้ ความร้ อนก็จะเพ่ิมทวีขึน้ ตามจานวนของแก้วอญั มณีตา่ งๆท่ีปรากฏออกมา จนสดุ ท้ายแม้แตน่ า้ ใน แม่นา้ ก็ร้อนจนเปล่ียนเป็นสีแดงฉาน เม่ือตายแล้วก็ฟื น้ คืนชีพขนึ ้ มาใหม่ ทุกๆวันถูกลงทัณฑ์จากนายนิรยบาลท่ีโหดเหีย้ มอามหิต ต้องรับทุกข์ ทรมานอยา่ งแสนสาหสั ~ 80 ~

ชิวเซงิ : แท้จริงแล้วทรัพย์สนิ เงนิ ทองและผลประโยชน์ไมไ่ ด้ทาผิดตอ่ คน แต่เป็นเพราะคนมีความละโมบ ทั่วทุกที่จึงทะเลาะกันเพ่ือแย่งชิง ทรัพย์สนิ และผลประโยชน์ ถ้าหากทรัพย์สินเงนิ ทองนนั้ หามาได้ด้วยความ สจุ ริต ทกุ คนก็จะมีความสุข ต่างยินดีปรีด์ิเปรม ต่างคนต่างก็ได้ในส่ิงที่ ตนปรารถนา สาหรับคนท่ีเจตนาใช้แผนร้าย วางกบั ดกั หลมุ พรางทาลาย ผ้อู ่ืนเพื่อแย่งชิงทรัพย์สมบตั ิ ถงึ แม้ตอนท่ีมีชีวิตอยจู่ ะมีความสขุ แต่ก็เป็น ความสุขเพียงแค่ชั่วคราวเท่านัน้ ตายแล้วก็จะต้องตกนรก เผชิญกับ ความทกุ ข์ระทมอยา่ งหนีไมพ่ ้น ชา่ งนา่ เวทนาอยา่ งแท้จริง วญิ ญาณโจว! ท่านพดู ได้ชดั เจนมาก คนที่รู้จกั ใช้กลอุบายวางแผนนนั้ เป็นคนท่ีฉลาด มากๆ แต่น่าเสียดายท่ีใช้ความฉลาดไปในทางที่ผิด ถึงแม้ว่าตอนนีท้ ่าน จะทุกข์ทรมานมาก แต่ก็ควรมีจิตท่ีสานึกขอขมากรรมแก้ไขความผิด มี ความยินดีที่จะไปรับผลกรรมเหลา่ นี ้ นี่จงึ เป็นส่ิงท่ีถกู ต้อง พุทธะจีก้ ง : ศิษย์เรา ท่ีเจ้าพูดนนั้ ถูกต้องที่สุด วิญญาณโจว เจ้า ควรสานกึ ผดิ ถงึ จะถกู เซียนกวน : ขอเชิญทกุ ทา่ นด้านนอกเถอะ ชิวเซิง : (เห็นท่านเซียนกวนนาทางไปท่ีหอเจดีย์สงู บนยอดเจดีย์มี ลกั ษณะคล้ายกบั กระสวยอวกาศ ทกุ คนนง่ั ลงบนท่ีนงั่ เริ่มต้นจากลาแสง หนงึ่ ปล่อยออกมา จากนนั้ แบ่งออกเป็นลาแสงเล็กๆนบั พนั นบั หมื่น แล้ว แบ่งเป็นจุดแสงระยิบระยับ แสงสีแดง สีขาว สีเขียว สีม่วง สีเหลือง สีสนั ต่างๆ ไม่สามารถบรรยายได้หมด จดุ แสง ลาแสง จากช้าๆก็เร่ิมเร็ว ~ 81 ~

ขนึ ้ ๆ สดุ ท้ายทงั้ ตวั ก็ถกู ดดู เข้าไป เบือ้ งหน้าปรากฏภาพของคนๆหนง่ึ เกิด ในประเทศที่ยากจนมาก ร่างกายของเขาบิดเบีย้ วไปทงั้ ตวั รูปร่างหน้าตา อัปลักษณ์ ทาให้ผู้คนพากันรังเกียจและขับไล่ เป็นเช่นนีน้ านถึง 600 ชาติ แล้วจงึ ไปเกิดเป็นปลา ก้งุ ไก่ เป็ด ววั แกะ งเู ขียว นก มากกว่า 500 ชาติ แล้ วแต่ละชาติก็จะต้ องถูกคนจับไปขาย หลังจากช่วง ระยะเวลาท่ียาวนานช่วงหนงึ่ ผ่านพ้นไป ก็ปรากฏภาพของมหาสมทุ รอนั กว้างใหญ่ มีเต่าทองตวั หนึ่งพลิกตวั กลบั ไปกลบั มาอย่ใู นมหาสมทุ รแห่ง นนั้ แล้วหลังจากนัน้ จึงมาเกิดเป็นคน แต่ก็ไม่ค่อยดีนัก เพราะเกิดใน สถานที่ๆหา่ งไกลจากตวั เมืองมาก ประชาชนก็ไม่ได้มงั่ คงั่ ร่ารวย ส่ิงต่างๆ ก็ไม่อดุ มสมบูรณ์ ทกุ คนได้แต่เฝา้ รอคอยความช่วยเหลือจากคนต่างถ่ิน เทา่ นนั้ ดถู งึ ตรงนีภ้ าพก็คอ่ ยๆเลือนราง แล้วลาแสงกม็ ารับทกุ คนกลบั ไป) เซียนกวน : ตอนนีข้ อเชญิ ทกุ ทา่ นลงไปด้านลา่ ง ชิงเซิง : ทา่ นเซยี นกวนครับ ปรากฏการเม่ือครู่นีม้ นั คืออะไรครับ? เซียนกวน : น่ีก็คือสภาพเหตกุ ารณ์ที่วญิ ญาณโจวจะต้องเผชญิ ตอ่ ไป ในภายภาคหน้า ชิวเซิง : ที่แท้การวางแผนทาลายผู้อ่ืนเพ่ือแย่งชิงทรัพย์สมบัตินัน้ เป็นบาปที่จะต้องถกู ลงโทษอยา่ งหนกั เซยี นกวน : ถกู ต้อง พทุ ธะจีก้ ง : เวลาดกึ แล้ว พวกเรากลบั กนั ได้แล้ว ~ 82 ~

เซียนกวน : น้อมสง่ ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและทา่ นพกู่ นั ทรง ชิวเซิง : ผู้น้อยขอบคณุ ท่านเซียนกวนและท่านขุนพลทงั้ สองที่ช่วย อานวยความสะดวก พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหงิ ถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 83 ~

ตอนที่ 11 เป็นโจรครัง้ แล้วครัง้ เลา่ ทกุ ข์ทรมานแสนสาหสั พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ มงุ่ แสวงหาทรัพย์ด้วยจิตท่ีมจิ ฉา เจตนาเป็นโจรนามาซงึ่ ความโศกศลั ย์ กายแข็งแรงทาเชน่ นีส้ มชายหรือไรกนั ต้องโทษโดนลงทณั ฑ์เคราะห์ภยั นนั้ ถงึ เมื่อใด พทุ ธะจีก้ ง : มนษุ ย์ปถุ ชุ นคนทวั่ ไป เพียงเพ่ือให้ได้มาซงึ่ เงินทองและ ผลประโยชน์ ก็ไมป่ ฏบิ ตั ิตามกฎเกณฑ์ธรรมเนียมปฏิบตั ิที่สืบตอ่ กนั มา ไม่ ใช้ สติปั ญญาความสามารถและความพากเพียร ในการประกอบอาชีพ ต่างๆเพื่อหาเลีย้ งชีพ เช่น อาชีพนกั วิชาการ เกษตรกร กรรมกร พ่อค้า ทหาร ตารวจ รวมถงึ งานรับใช้บริการและอาชีพท่ีสจุ ริตทงั้ หลาย แตก่ ลบั มีพฤติกรรมอนั มิชอบ ใช้วิธีการต่างๆที่ไม่ถูกต้อง ใช้จิตใจที่เต็มไปด้วย ความละโมบไปแสวงหาทรัพย์สิน กัลยาณชนอาศัยทรัพย์สินเพื่อบารุง เลีย้ งกาย มีแต่คนถ่อยเท่านนั้ ท่ีอาศยั กายเพ่ือแสวงหาความร่ารวย พระ พทุ ธองค์ทรงตรัสวา่ เงนิ ทองคืออสรพิษ สามารถทาให้ถงึ แก่ความตาย ทา ให้เกิดเร่ืองพัวพันยุ่งยาก คิดท่ีจะสละทิง้ ก็สละทิง้ เสีย จะได้ไม่ถูกพิษ ทรัพย์สนิ เงินทองทาให้ความสมั พนั ธ์ของพี่น้องเกิดความวนุ่ วาย ครอบครัว แตกร้ าว ทาให้มิตรสหายไม่มีมโนธรรมต่อกัน ดังนนั้ ทรัพย์สินเงินทอง จะต้องหามาอย่างถูกต้อง หากไม่ใช้นา้ พักนา้ แรงของตัวเองไปแลกมา ~ 84 ~

ด้วยความสุจริต กลับชอบใช้อานาจบาตรใหญ่และเล่ห์เหล่ียมกลโกง เพ่ือให้ได้ทรัพย์สินและผลประโยชน์มากๆโดยท่ีตวั เองไม่ต้องลงทนุ แล้ว ยงั ไม่รู้จกั สานึกผิดแก้ไข ไม่กลับเนือ้ กลบั ตัวใหม่ สกั วนั หน่ึงจะต้องถูก ควบคมุ ตวั ไปขงั ในนรกอเวจี ไม่มีวนั ได้ออกมา ระวงั ไว้เถอะ! ประทาน ยนั ต์ให้ศิษย์เราเผาดื่ม (พทุ ธะจีก้ งโบกพดั ใบลานหน่ึงที วิญญาณของชิว เซงิ ก็ออกจากร่าง) ชิวเซงิ : ศษิ ย์คารวะพระอาจารย์ พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพิธี รีบนงั่ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซงิ : ศษิ ย์นงั่ เรียบร้อยแล้วครับ ขอเชิญพระอาจารย์ออกเดินทาง ได้ (ตลอดเส้นทางมีลมหนาวท่ีหนาวมาก หนาวถึงกระดูก ทาให้ตัวแข็ง มือเท้าเย็นเยือก) พระอาจารย์ครับ ที่น่ีคือท่ีไหน ทาไมที่น่ีถึงได้เย็นเยือก เชน่ นี ้ราวกบั เข้ามาอยใู่ นโรงแช่แข็ง? พทุ ธะจีก้ ง : รีบกินยาระบายอากาศนี่ซะสิ ชิวเซิง : (หลังจากท่ีกินยาแล้วก็ไม่รู้สึกหนาว ร่างกายเกิดความ อบอ่นุ ) สถานที่แห่งนีท้ ว่ั พืน้ เป็นหิมะ และยังมีเกล็ดหิมะโปรยปลิวลงมา จากด้านบน เม่ือเกล็ดหิมะมาสมั ผสั ถกู ร่างกายก็รู้สึกเจ็บปวดเหมือนกบั ถกู เขม็ ทม่ิ แทง พระอาจารย์ครับ ทา่ นไมร่ ู้สกึ เจ็บบ้างหรือครับ? พุทธะจีก้ ง : อาจารย์มีรัศมีทองคุ้มครองกาย แล้วจะกลัวไปไยกับ เกลด็ หมิ ะอเวจีเล็กๆพวกนี ้ อาจารย์มีอาภรณ์สวรรค์ตวั หนงึ่ ให้เจ้ายืมใส่ ~ 85 ~

ชิวเซิง : เสือ้ ตวั นีซ้ ้อนกนั อย่หู ลายชนั้ มีสายคาดหลายเส้น เหมือน ทอขึน้ จากดิน้ ทอง ดิน้ ทองแต่ละเส้นละเอียดดุจด่ังเส้นไหม แต่ละสี งดงามวิจิตร ทงั้ ยงั มีรูปหงส์มงั กรท่ีทอจากเส้นหยก และพวงไข่มกุ ที่วาด เป็นรูปนกยงู เป็นอาภรณ์วเิ ศษท่ีมีความลา้ คา่ มหศั จรรย์เป็นอยา่ งยง่ิ พทุ ธะจีก้ ง : เบือ้ งหน้านนั้ ท่านเซียนกวนและท่านขนุ พลทงั้ สองมารอ คอยพวกเราอยนู่ านแล้ว เจ้ารีบเข้าไปแสดงคารวะเร็ว ชวิ เซงิ : คารวะทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี ชิวเซิง : ท่านเซียนกวนครับ ที่น่ีคือท่ีไหน? ทาไมอากาศถงึ ได้หนาว ทรมานใจคนขนาดนี ้ หิมะตกไม่หยุด มิหนาซา้ เกล็ดหิมะเหล่านีย้ งั ท่ิม แทงท่ีกายวญิ ญาณโดยตรงอกี ด้วย เซียนกวน : ท่ีนี่คืออาณาเขตของนรกอเวจี เพราะนรกอเวจีก็คือ ดินแดนแห่งไฟและนา้ แข็ง ดังนัน้ ด้านหนึ่งของนรกอเวจีก็คือไฟจาก แกนกลางของโลก ส่วนอีกด้านหน่ึงเป็นนา้ แข็งจากห้วงทะเลลกึ ทงั้ หมด นีเ้ป็นผลกระทบที่เกิดขนึ ้ จากบาปกรรมของชาวโลก สร้างขนึ ้ ตามลกั ษณะ ของความผดิ บาป เม่ือจติ ใจของคนเกิดความชว่ั ร้ายขนึ ้ หนงึ่ ส่วน แกนโลก ก็จะร้อนขนึ ้ หนงึ่ สว่ น หนาวขนึ ้ อีกหนง่ึ สว่ น ในทางกลบั กนั หากจิตใจของ คนตงั้ มนั่ อยู่ในความดี ทุกๆที่ก็คือแดนวิสุทธิภูมิ ไหนเลยจะมีแบ่งแยก นรก สวรรค์ และโลกมนษุ ย์ ~ 86 ~

ชวิ เซงิ : ตามท่ีทา่ นเซยี นกวนกลา่ วมานนั้ ความทกุ ข์ยากทงั้ ปวงเกิด จากจิตใจของเวไนย์เป็นผู้สร้ างขึน้ เอง จิตใจท่ีชวั่ ร้ ายดลบันดาลให้เกิด ความทกุ ข์ทรมาน ทงั้ หมดนีก้ ็คือ ใครทากรรมใดไว้ก็ต้องเป็นผ้รู ับผลกรรม นนั้ ด้วยตวั เอง ในทางกลบั กัน คนท่ีมีคณุ ธรรมต่อให้เดินไปจนสดุ หล้าฟ้า เขียว ขนึ ้ สวรรค์หรือลงนรก เพราะยดึ มน่ั ในคณุ ธรรม พลงั ธรรมก็จะรวมตวั กนั เป็นรัศมีทองค้มุ ครองกาย จึงไม่ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมที่ เลวร้ าย ไม่เพียงแค่นัน้ ยังสามารถทาให้สภาพแวดล้อมในสถานที่นนั้ ๆ เปลี่ยนแปลงไปในทางท่ีดี ดงั นนั้ คนที่มีคณุ ธรรมไม่ว่าจะอย่ทู ่ีไหนที่นน่ั ก็ คือแดนวสิ ทุ ธิภมู ิ เซยี นกวน : ถกู ต้องแล้ว! เบือ้ งหน้านีม้ ีโจรที่ทาความผิดในสมยั ตอน ท่ียงั มีชีวิตอยบู่ นโลกมนษุ ย์ เขาเพ่งิ จะพ้นวาระจากการถกู ลงทณั ฑ์ในนรก ขมุ ตา่ งๆ แล้วจงึ ถกู สง่ ตอ่ มาท่ีนี่ ชวิ เซงิ : รบกวนทา่ นชว่ ยนาตวั เขามาสมั ภาษณ์หนอ่ ยครับ ขนุ พล : นาตวั วิญญาณบาปมาถงึ แล้วครับ ชิวเซิง : ไม่ทราบว่าเหตใุ ดท่านจึงมาอย่ทู ี่นี่? แล้วตอนสมยั ที่มีชีวิต อยทู่ าอาชีพอะไร? วิญญาณบาป : ฉันหนาวและหิวเหลือเกิน ได้โปรดให้ของกินแก่ฉัน ด้วยเถอะ ~ 87 ~

ชวิ เซงิ : อากาศอยา่ งนีด้ ีที่สดุ คือได้ลิม้ รสชาตขิ องหม่ีกงึ่ สาเร็จรูป นา่ เสยี ดายท่ีไมไ่ ด้นาตดิ ตวั มาด้วย มิฉะนนั้ จะมอบให้ทา่ นสกั หลายๆลงั พทุ ธะจีก้ ง : รีบกินยาเม็ดไลค่ วามหนาวแล้วดื่มนา้ อมฤตน่ีสิ วญิ ญาณบาป : ไมห่ นาวแล้ว! ชิวเซิง : เพราะเหตุใดมือและเท้าของท่านจึงถูกบิดงอจนผิดรูป เหมือนกบั ไก่ในตลาดสดท่ีขาของมนั ถกู จบั สอดกลับเข้าไปข้างในอย่างไง อย่างนัน้ นยั น์ตาก็ไม่มีชีวิตชีวา ตัวซีดไม่มีสีเลือด สภาพเหมือนคนท่ี ตายมานานแล้ว วิญญาณบาป : ก็เดมิ ทีฉนั ก็คือคนตายอยแู่ ล้วน่ี! ชิวเซงิ : อา่ ! ใช!่ ใช!่ ใช!่ งนั้ รีบเลา่ มาเถอะวา่ เหตใุ ดทา่ นจงึ มาอยทู่ ี่นี่ วิญญาณบาป : ฉันแซเ่ ล่ียว เป็นคนฮ่องกง มีชีวิตอย่ใู นช่วงตอนต้น ของยุคสาธารณรัฐ เป็นเพราะว่าในสมัยเด็กยากจนมาก จนรู้สึกกลัว ความจน ดงั นนั้ เมื่อโตขนึ ้ จะต้องไมม่ ีชีวติ ที่ลาบากยากจนอีก ชิวเซิง : มีจิตท่ีแสวงหาความก้าวหน้าดีมาก แต่ทาไมถึงได้มีสภาพ เชน่ นี?้ วิญญาณบาป : เพราะว่าครอบครัวฉันยากจน ตงั้ แต่เด็กๆฉันก็ถูก ลกู ของเพ่ือนบ้านรังแกและหวั เราะเยาะ จงึ ปลกู ฝังความรุนแรงไว้ภายใน จิตใจ เป็นเพราะตอนท่ีอายุประมาณ 20 กว่าๆ ฉันไม่มีทักษะฝีมือใน ด้านใดเลยแม้แตอ่ ย่างเดียว ในตอนนนั้ คิดอยากจะไปทางานหยาบๆท่ีไม่ ~ 88 ~

ต้องใช้ฝีมือก็ต้องมีผู้แนะนา โดยเฉพาะอย่างย่ิงจะต้องหาคนมาคา้ ประกนั ดงั นนั้ การดารงชีวิตจงึ ยากลาบากมาก หลงั จากท่ีสมคั รงานอยู่ 1-2 ครัง้ แล้วถกู ปฏิเสธ ฉนั ก็คิดหาวิธีที่จะรวยทางลดั เดิมทีเพียงแค่ลกั ขโมยของกินบ้างเล็กๆน้อยๆ ต่อมาก็ค่อยๆเกิดความเคยชินจนกลายเป็น นิสยั จึงเริ่มขโมยเงิน ไม่นานนกั ก็รวมหวั กบั เพื่อนออกปล้นครัง้ แล้วครัง้ เล่า ตอนแรกก็หาเหย่ือท่ีเป็นคนเดินถนนท่ีเดินพลดั หลงจากกล่มุ ออกมา เดินเพียงลาพงั สดุ ท้ายก็ปล้นทงั้ ธนาคารและร้านเครื่องประดบั ถึงแม้ว่า ต่อมาภายหลงั คิดอยากจะหยุดแต่ก็หยุดไม่ได้เสียแล้ว ในการปล้นครัง้ สดุ ท้ายเดมิ ทีได้วางแผนการเอาไว้เป็นอย่างดี แต่กลบั กลายเป็นวา่ ตวั เอง ต้องถูกลงโทษประหารชีวิต ณ สถานท่ีเกิดเหตุ จบสิน้ ชีวิตลง เม่ือ วิญญาณมาถึงนรกก็ถกู ตดั สินให้รับโทษในนรกตดั มือ นรกหน่ั เท้า นรก หิวโหย นรกเจาะใจ นรกละลายตบั นรกลวกลาไส้ นรกห้อยหัว และ นรกอ่ืนๆ ทกุ ข์ทรมานจนสดุ ที่จะบรรยายได้ ตายแล้วก็ถกู ราดให้ฟื น้ ด้วย นา้ คืนชีพ เป็นเชน่ นีค้ รัง้ แล้วครัง้ เล่า มาท่ีน่ีก็ต้องเผชิญกบั ความหนาวจดั ไม่มีเสือ้ ผ้าปกปิดร่างกายเลยแม้แต่ชิน้ เดียว มีแต่เกล็ดหิมะโปรยปราย ถึงแม้ มองดูแล้ วจะเป็ นภาพทิวทัศน์ท่ีงดงาม แต่กลับมีความลีล้ ับ มหัศจรรย์ แฝงไว้ซึ่งความเจ็บปวดทรมาน เมื่อเกล็ดหิมะปลิวมาใส่ตวั อยากจะหลบก็หลบไม่พ้น ทว่ั ทงั้ ร่างถูกท่ิมแทงให้เจ็บปวด หนาวเหน็บ จนเป็นอมั พาต ท่ีนี่ไมใ่ ชส่ ถานท่ีๆคนจะสามารถอยไู่ ด้เลยจริงๆ ชวิ เซงิ : ถงึ อยา่ งไรทา่ นก็ไมใ่ ชค่ นอยแู่ ล้ว อยตู่ อ่ ไปจะเป็นอะไรไป วิญญาณบาป : ทา่ นน่ีชา่ งซา้ เตมิ คนซะจริงๆ ~ 89 ~

ชิวเซิง : ท่ีพูดมาไม่ใช่ความเท็จ ถึงแม้ว่าอยู่ท่ีน่ีจะทุกข์ยาก แต่ ตอ่ ไปในอนาคตจะยิ่งนา่ เวทนา วญิ ญาณบาป : มนั เร่ืองอะไรกนั หรือ? ชวิ เซงิ : เชญิ ทา่ นเซียนกวนพดู ดีกวา่ เซียนกวน : ได้ ! (ช่ัวขณะหนึ่งแกนโลกเกิดการสั่นสะเทือนขึน้ เล็กน้อย กลางอากาศบงั เกิดจอภาพขึน้ ท่านเซียนกวนหยิบเคร่ืองฉาย ภาพออกมา แล้วฉายไปที่จอภาพ ปรากฏภาพวัว ไก่ หมู ไม่ต่ากว่า 500 ครัง้ ยงั ปรากฏภาพนกนางนวล ปลาลิน้ หมา หอยเม่น 300 ครัง้ แล้วจึงปรากฏภาพของขอทานคนหน่ึงกาลงั ขอทานอยู่ตามท้องถนนแต่ กลบั ไม่มีใครสนใจไยดี นนั่ เป็นเพราะแท้ที่จริงแล้วผ้คู นเหล่านนั้ เองก็ไม่มี พอที่จะให้ตัวเองได้กินอิ่มเช่นกัน แล้วจะสามารถไปสงเคราะห์ผู้อ่ืนได้ อย่างไร ทงั้ หมดนี ้ 9000 ครัง้ ต่อจากนนั้ ก็ปรากฏภาพภูเขานา้ แข็งพงั ถล่มซา้ ไปซา้ มาเช่นนี ้ 500 ครัง้ สุดท้ายจึงปรากฏภาพของคนๆหนึ่ง รูปร่างพิกลพิการไปทัง้ ตัว แขนขาคดงอ ได้แต่คลานอยู่บนพืน้ วอนขอ ความชว่ ยเหลือจากผ้อู ่ืน) เซียนกวน : น่ันคือสภาพของวิญญาณเล่ียวในอนาคต วนั นีเ้ จ้ามี บุญวาสนาที่ได้ มีส่วนร่ วมในการ ประพันธ์ หนังสือธรรมะเพื่อตักเตือน ชาวโลก จงึ สามารถได้รับการลดหยอ่ นผอ่ นโทษลงไปครึ่งหนง่ึ พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว ควรกลบั กนั ได้แล้ว ~ 90 ~

ชิวเซงิ : กราบลาทา่ นเซยี นกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : น้อมสง่ ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั กง่ เหิงถงั แล้ว ศิษย์เราเจ้าจงกลบั เข้าร่าง ชิวเซงิ : ศิษย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 91 ~

ตอนที่ 12 ขม่ ขืนผ้หู ญิง ทกุ ข์หม่ืนกปั พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทพิ ย์ญาณ สงบจิต แล้วฟังคา นาพ้นทกุ ข์ หนทางสขุ สสู่ วรรค์ ยดึ ให้มน่ั อนั บรรดา ความชวั่ ทงั้ ปวงนนั้ กามตณั หา มาที่หนงึ่ พงึ สงั วร พทุ ธะจีก้ ง : ในโลกโลกีย์นีม้ ีเวไนย์มากมายที่ล่มุ หลงและเจตนาทา เร่ืองที่ไม่ดีอย่เู สมอ เพื่อความสขุ เพียงแค่ชว่ั ครู่ กลบั ไม่สนใจเสรีภาพของ ผู้อ่ืน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเร่ืองการปฏิบัติตามกฎหมาย มีบางคนชอบใช้ แผนการทาลายผ้อู ่ืนมาตงั้ แต่เกิด ยิ่งเป็นเร่ืองของสาวงามด้วยแล้ว ถึงแม้ จะมีโอกาสเพียงเล็กน้อยก็ไม่ยอมปล่อยให้หลดุ มือไป มกั จะใช้กลอบุ าย ไปแย่งชิงลกู สาวหรือเมียของคนอื่นอย่เู สมอ คนเช่นนีท้ าความชวั่ จนเคย ชินเป็นนิสัย ไม่ได้ใช้กลอุบายปฏิบัติต่อผู้อื่นเพียงแค่บางครัง้ บางคราว เทา่ นนั้ แตก่ ลบั ปฏบิ ตั ิตอ่ ผ้อู ื่นเช่นนีเ้ป็นเร่ืองปกติเหมือนกบั การกินอาหาร สามมือ้ โดยหารู้ไม่ว่า การกระทาเช่นนีค้ ือการสร้างบาปเวร แล้วยิ่งไม่ รู้จกั สานกึ แก้ไขความผิด อีกทงั้ ไม่มีจิตท่ีสานกึ เสียใจในความผิดบาปที่ได้ ทาลงไป ความผิดบาปมากมาย เมื่อถงึ ตอนที่สิน้ อายขุ ัย จะต้องถกู กกั ขงั อยู่ในนรกอเวจีรับการลงโทษต่างๆนานาอย่างถึงอกถึงใจกันทุกคน ประทานยันต์ให้ ศิษย์เราเผาด่ืม (พุทธะจีก้ งโบกพัดใบลานหนึ่งที วิญญาณของชิวเซงิ ก็ออกจากร่าง) ชวิ เซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ ~ 92 ~

พทุ ธะจีก้ ง : ศิษย์เราไมต่ ้องมากพธิ ี รีบนงั่ บลั ลงั ก์บวั เถอะ ชิวเซิง : พระอาจารย์ครับ ศิษย์นง่ั เรียบร้อยแล้ว ขอเชิญท่านออก เดินทางได้ (ณ เวลานีเ้ห็นแต่เกล็ดหิมะท่ีปลิวว่อน เกล็ดเล็กบ้างใหญ่บ้าง ตกส่พู ืน้ เป็นชิน้ ๆโดยท่ีไม่แตกกระจาย เกล็ดหิมะเคลื่อนท่ีไปตามแรงลม กลิง้ ไถลเหมือนกบั ลกู บอล จบั ก้อนรวมตวั กนั เป็นรูปกระบองด้วยตวั ของ มนั เองโดยอตั โนมตั ิ บ้างก็มีลกั ษณะเหมือนแคร่เลื่อนบนหิมะ เกล็ดหิมะ บางสว่ นจบั ตวั กนั กลายเป็นรูปหมา หนู งู เสอื บางสว่ นก็กลายเป็นหลมุ ที่มีความลกึ และความกว้างสามารถบรรจคุ นได้หนงึ่ คนพอดี และยงั มีกอง หิมะที่สูงเหมือนภูเขา โอนเอนไปตามแรงลมจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ ท่ีน่า มหัศจรรย์คือ มีอาคารสิ่งปลูกสร้ างคล้ายปราสาทอยู่หลายหลัง ซ่ึง ทงั้ หมดนีเ้ กิดจากการจับก้อนรวมตัวกันของเกล็ดหิมะทงั้ สิน้ ไม่รู้ว่าเป็น เพราะเหตใุ ด?) พุทธะจีก้ ง : ศิษย์เรา เจ้ารีบเข้าไปคารวะท่านเซียนกวนและท่าน ขนุ พลทงั้ สองเร็วเข้า ชิวเซงิ : คารวะทา่ นเซียนกวนและทา่ นขนุ พลทงั้ สอง เซยี นกวน : ทา่ นเมธีไมต่ ้องมากพิธี คารวะทา่ นพทุ ธะจีก้ ง ชิวเซงิ : ทา่ นเซยี นกวนครับ เพราะเหตใุ ดท่ีน่ีถงึ มีปราสาทที่เกิดจาก การจบั ก้อนรวมตวั กันของเกล็ดหิมะเช่นนี ้ มีวตั ถปุ ระสงค์อะไรอย่างนนั้ หรือครับ? ~ 93 ~

เซียนกวน : ปราสาทนีก้ ็คือปราสาทท่ีเกิดขึน้ เองตามแรงกรรม ของเวไนย์ แรงกรรมของเวไนย์ดลบันดาลให้เกิดเป็นรูปเป็นร่างขึน้ มา เพราะว่าจิตใจของคนเหมือนกบั นา้ แข็งท่ีหนาวเหน็บ วตั ถปุ ระสงค์ก็เพื่อ ไว้ใช้สาหรับขังคนเลือดเย็นโดยเฉพาะ ปราสาทนีไ้ ม่เพียงแต่ภายนอก เทา่ นนั้ ที่เป็นนา้ แข็ง แม้แตภ่ ายในปราสาทก็มีเกล็ดหมิ ะปลิววอ่ นตลอดทงั้ ปี ถ้าหากไปสมั ผสั โดนเกล็ดหิมะเหล่านีเ้ ข้า ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถสลดั มนั ออกไปได้ ความหนาวเย็นนัน้ จะแทรกซึมเข้าไปในร่างกาย แช่แข็ง ระบบการไหลเวียนของเลือด แชเ่ ย็นหวั ใจของคน ความหนาวเย็นของมนั ไม่ว่านา้ แข็งชนิดใดในโลกก็ไม่สามารถเทียบเคียงได้ วิญญาณบาปท่ีถกู ขงั อยภู่ ายในนนั้ ต่างก็ได้รับการลงโทษตามผลกรรมที่ตนได้ทาเอาไว้ สตั ว์ เลือดเย็นก็ต้องใช้ วิธีการลงโทษด้วยนา้ แข็งท่ีหนาวเย็นน่ีแหละถึงจะ เหมาะสม ชิวเซิง : แล้วตรงนนั้ ท่ีมองเห็นหิมะเป็นรูปสตั ว์ชนิดตา่ งๆ เช่น หมา งู หนู เสอื นนั่ มนั คืออะไรกนั ครับ? เซียนกวน : หิมะท่ีจับตัวกันกลายเป็ นรูปสัตว์นัน้ หลังจากท่ี วิญญาณบาปรับการลงโทษเสร็จเรียบร้อยแล้วก็จะถกู นามาสงั เวยให้สตั ว์ เหลา่ นีก้ ินเป็นอาหาร ชวิ เซงิ : แล้วหมิ ะที่เป็นหลมุ เป็นบอ่ ละ่ มนั คืออะไรกนั ครับ? เซียนกวน : นน่ั เอาไว้ทา “แดงกลางหิมะ” อะไรท่ีเรียกว่าแดงกลาง หิมะ? ก็คือการเอาวิญญาณบาปไปฝังไว้ในหลุม มีเพียงส่วนหัวของ ~ 94 ~

วิญญาณบาปเท่านัน้ ท่ีโผล่พ้นขึน้ มาจากหลุม จากนัน้ งูหิมะ หนูหิมะ เสือหิมะ และสตั ว์หิมะชนิดต่างๆเหลา่ นีก้ ็จะเข้ามาเดินเหยียบเดินย่าหรือ อาจจะกินเป็นอาหาร โดยเฉพาะอย่างย่ิงงหู ิมะ ลาตวั ของงูหิมะนนั้ เป็น นา้ แข็งท่ีหนาวเย็นทม่ิ แทงกระดกู มนั จะชอนไชเข้าไปในปาก จมกู หู ตา และอวยั วะภายในของวิญญาณบาป เจ็บปวดทรมานจนดิน้ ทรุ นทรุ ายไป ทงั้ ตวั เหมือนกบั ในชาติก่อนท่ีเคยวางแผนแย่งชิงลกู สาวหรือเมียของคน อ่ืนอย่างเลือดเย็น นี่ไม่ใช่ส่ิงท่ีคนในยคุ นีแ้ สวงหาเพื่อให้ได้มาหรอกหรือ? ผลตอบสนองเชน่ นีห้ าจากท่ีไหนไมไ่ ด้อีกแล้วไมใ่ ชห่ รือ? ชวิ เซงิ : แล้วภเู ขาหมิ ะนน่ั ละ่ ครับ มนั คืออะไร? เซียนกวน : หลงั จากที่วิญญาณบาปรับการลงโทษเสร็จเรียบร้ อย แล้วก็จะรู้สกึ หวิ กระหายและเหน็ดเหนื่อยออ่ นเพลียไปหมดทงั้ ตวั เมื่อใดก็ ตามท่ีวิญญาณบาปเดินผ่านภูเขา ภูเขาก็จะถล่มลงมาทับร่าง นี่ไม่ใช่ วธิ ีการขจดั ความเหนด็ เหนื่อยออ่ นเพลียให้หมดไปอยา่ งรวดเร็วหรอกหรือ? ชวิ เซงิ : ในทงุ่ หมิ ะมีแมน่ า้ นนั่ คืออะไรครับ? เซียนกวน : วิญญาณบาปที่รู้สึกกระหายนา้ เมื่อเดินมาท่ีริมนา้ แล้ว วักนา้ ขึน้ มาดื่ม อวยั วะภายในก็จะถูกแช่เย็น ไม่รู้สึกกระหายนา้ อีก น่ี ไมใ่ ชว่ ิธีการดบั กระหายที่ดีท่ีสดุ หรอกหรือ? ชิวเซิง : อย่ใู นท่งุ หิมะ ดื่มนา้ เย็นๆรู้สึกน่ากลวั จริงๆ แล้วที่กลางท่งุ หมิ ะมีอยทู่ ่ีหนง่ึ ท่ีมีเปลวไฟลกั ษณะคล้ายกบั เตาทาอาหาร แต่ว่าส่วนยอด ของมนั กลบั มีความกว้างและสงู อยา่ งไร้ขอบเขต นน่ั คืออะไรครับ? ~ 95 ~

เซียนกวน : นนั่ คือนา้ ทองแดงเอาไว้ให้วิญญาณบาปได้ดื่มกินยามท่ี หวิ โหย อยใู่ นทงุ่ หมิ ะ ได้ด่ืมกินอาหารท่ีร้อนเดือด น่ีไมใ่ ชก่ ารเสพสขุ หรอก หรือ? ชิวเซิง : เรื่องที่ทกุ ข์ทรมานเหล่านี ้ ท่านบอกว่าเป็นความสุขอนั ลา้ เลศิ ชา่ งเป็นการซา้ เตมิ จริงๆ เซียนกวน : ท่านพดู ผิดแล้ว! คนที่ไม่ธรรมดา ทาเรื่องที่ไม่ธรรมดา คนบาปยอ่ มได้รับการลงโทษเช่นนีเ้ ป็นเรื่องปกติตามหลกั ของเหตแุ ละผล เหมือนกับว่าอย่ใู นท่งุ หิมะได้กินไก่งวงอบ ได้สร้างประติมากรรมนา้ แข็ง แล้วจะเป็นการซา้ เตมิ ได้อยา่ งไร? ชิวเซิง : ถ้าอย่างนนั้ ช่วยหาวิญญาณบาปมาให้ผ้นู ้อยสอบถามดไู ด้ หรือไม?่ เซียนกวน : ได้! ขุนพลทงั้ สองไปหาวิญญาณบาปมาให้ท่านพู่กัน ทรงสอบถามข้อมลู ซิ ขนุ พล : นาวญิ ญาณบาปมาถงึ แล้วครับ ชวิ เซงิ : ทา่ นเป็นคนท่ีไหน? ตอนท่ีมีชีวิตอยทู่ าอาชีพอะไร? แล้วมา รับการลงโทษอนั โหดเหีย้ มท่ีน่ีได้อยา่ งไร? วิญญาณบาป : ฉันเป็นคนจินเหลียว เกิดในครอบครัวที่ร่ารวย ตงั้ แต่เกิดมาไมเ่ คยทางานหนกั งานทกุ อยา่ งมีคนรับใช้ช่วยทาแทน ด้วย เหตนุ ีฉ้ นั จงึ มีนิสยั ขีเ้กียจ รักความสบายไม่ชอบทางานหนกั ส่ิงที่ฉนั ชอบ ~ 96 ~

มากเป็นพิเศษคือสาวงาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเภทที่ต้องแย่งชิงมาย่ิง ทาให้ฉนั มีความสขุ เป็นท่ีสดุ แม้กระทงั่ ผ้หู ญิงที่มีสามีแล้ว ฉนั ก็ไมเ่ คยละ เว้น ตลอดทงั้ วนั ทงั้ คืนได้แต่ครุ่นคิดหาวิธีที่จะแย่งชิงลกู สาวหรือเมียของ คนอื่น มีอย่คู รัง้ หนงึ่ ในขณะที่ฉนั กาลงั พกั ผอ่ นอยู่ โดยท่ีไม่ทนั รู้ตวั ทนั ใด นนั้ เองความหนาวเย็นก็ท่ิมแทงไปทว่ั ทงั้ ร่างกายและจบชีวิตลง พญายม ตดั สนิ ให้รับโทษในนรกเจาะใจ นรกเสาทองแดง นรกทอดนา้ มนั นรกแส้ เดียว นรกแยกมือและเท้า นรกทะเลเพลิง นรกภเู ขามีด และนรกอื่นๆ ถูกลงทณั ฑ์อย่างโหดเหีย้ มอามหิต ทุกข์ทรมานจนไม่อาจท่ีจะบรรยาย ออกมาได้ ตอนนีถ้ กู คมุ ขงั อยใู่ นท่ีอนั หนาวเย็น ความทกุ ข์ย่ิงเพ่ิมทวี ชา่ ง ทกุ ข์ระทมจริงๆ ชิวเซงิ : ถ้ารู้แตแ่ รกวา่ จะเป็นแบบนี ้ ก็จะไม่ทาเร่ืองพวกนีต้ งั้ แต่ตอน แรก ทา่ นจะต้องใช้จิตศรัทธาจริงใจมาสานึกขอขมากรรม ใช้จิตท่ีมีความ จริงใจและสภุ าพอ่อนโยนน้อมรับการลงทณั ฑ์โดยไม่ปฏิเสธ เช่ือว่าท่าน จะสามารถหลดุ พ้นจากความทกุ ข์ทรมานได้ก่อนระยะเวลาที่กาหนด เซียนกวน : ขอเชญิ ทกุ ทา่ นหนั มาดทู างนี ้(ชีไ้ ปทางด้านขวา ที่แท้เป็น คนั ฉ่องทองแดงบานหนึ่ง ทนั ใดนัน้ คนั ฉ่องก็เปล่งลาแสงสีแดงออกมา ปรากฏภาพไก่ เป็ด หมา จานวนหลายร้อยครัง้ ยงั ปรากฏภาพก้งุ ปลา ปลาไหล อีกหลายร้ อยครัง้ แล้วจึงปรากฏภาพของขอทานแขนขาด้วน 6000 ครัง้ หลังจากนัน้ ก็มีแสงสว่างโชติช่วงชัชวาลปรากฏขึน้ ผืน แผ่นดินว่างเปล่าราวกับคนหัวล้าน ฟ้าดินมืดมวั อยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง นา้ ในมหาสมทุ รท่วมหม่บู ้านทงั้ หมด แล้วจึงปรากฏกลางวนั มีคนๆหนึ่ง ~ 97 ~

นง่ั โดดเด่ียวอยบู่ นก้อนหิน จติ ใจเหมอ่ ลอย ลาแสงมลายหายไป คนั ฉ่อง ทองแดงก็กลบั คืนสสู่ ภาพปกติ) พทุ ธะจีก้ ง : คืนนีด้ กึ แล้ว พวกเราควรกลบั กนั ได้แล้ว ชิวเซิง : ขอบคุณท่านเซียนกวนและท่านขุนพลทัง้ สองที่คอยช่วย อานวยความสะดวก เซยี นกวน : ท่ีไหนกนั เลา่ ! น้อมสง่ ทา่ นพทุ ธะจีก้ งและทา่ นเมธี พทุ ธะจีก้ ง : ถงึ สานกั ก่งเหิงถงั แล้ว ศษิ ย์เราจงกลบั เข้าร่าง ชวิ เซงิ : ศษิ ย์น้อมสง่ พระอาจารย์ ~ 98 ~

ตอนท่ี 13 ขม่ ขืนลกู สะใภ้ งไู ชร่าง พทุ ธะจีก้ ง ประทบั ทิพย์ญาณ พอ่ สามี ลว่ งเกิน ลกู สะใภ้ ไมส่ นใจ เรื่องศีลธรรม ดง่ั คนบ้า ไมข่ จดั ความคดิ อนั ชว่ั ช้า อเวจีนีห้ นา ชาระบาปนาน พุทธะจีก้ ง : ช่างน่าเศร้าใจนกั ! คนบนโลกโลกีย์นี ้ ตลอดทงั้ วนั ใช้ ชีวิตผ่านไปอย่างโง่เขลาเบาปัญญา ไม่รู้ว่าแท้ท่ีจริงแล้วคนเกิดมาเพื่อ อะไร มงุ่ แสวงหาแตค่ วามสขุ อนั แสนสนั้ ที่ไมร่ ีจงั ยงั่ ยืน เชน่ นีท้ าให้เรารู้สกึ ทอดถอนใจ ยงั มีคนอีกประเภทหนึ่งที่ตลอดชีวิตมวั เมาอย่กู บั กามตณั หา ตลอดทงั้ วนั คดิ ถงึ แตเ่ รื่องกามลามกเทา่ นนั้ แล้วยงั มีคนอีกประเภทหนงึ่ ที่ มีจติ พิศวาสลกู สะใภ้ในบ้านของตวั เอง ในใจครุ่นคดิ วา่ จะทาอยา่ งไรจงึ จะ สามารถครอบครองลูกสะใภ้ได้อย่างสบายๆ แม้แต่คาพูดคาจาที่พูด ออกมายงั สอดแทรกคาหยาบช้าลามกที่กระต้นุ ความกาหนดั พฤติกรรม และจิตใจที่สกปรกเช่นนีเ้ป็นเมล็ดพนั ธ์ุแห่งนรกอเวจี ต้องจมสอู่ เวจีอยา่ ง ไมอ่ าจหลีกเลี่ยงได้ ดงั นนั้ ชาวโลกที่ฝ่าฝืนทาผิดควรรีบสานกึ ขอขมากรรม และไม่ทาผิดซา้ อีก ประพฤติตนเป็นคนใหม่ก็ยงั คงพอมีความหวงั แต่ถ้า หากยงั ไม่รู้ความผิดของตวั เองและไม่รีบสานึกผิดก็จะต้องตกนรกอเวจี ตลอดกาลไม่มีวนั ได้ออกมา ถึงแม้ว่าจะขอหยดุ พกั แม้เพียงชวั่ ขณะก็ยงั เป็นไปไม่ได้เลย ประทานยนั ต์ให้ศิษย์เราเผาด่ืม (พุทธะจีก้ งโบกพัดใบ ลานหนงึ่ ที วญิ ญาณของชวิ เซงิ ก็ออกจากร่าง) ชิวเซงิ : ศิษย์คารวะพระอาจารย์ ~ 99 ~