ΣΑΛΠΑΡΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ

ΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Η Άλωση Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης ήταν το αποτέλεσμα της πολιορκίας της απόρθητης βυζαντινής πρωτεύουσας, την οποία προστάτευε ο Αυτοκράτορας ΙΑ Παλαιολόγος αντιμαχόμενος του Σουλτάνου Μωάμεθ Β’ που ηγήθηκε των Τούρκων. Η πολιορκία κράτησε από τις 6 Απριλίου ως την Τρίτη 29 Μαΐου 1453.



Κατάσταση της Βυζα Αυτοκρατορίας Το Βυζάντιο ήταν προ πολλού εξασθεν τους τελευταίους αιώνες. Η Άλωση το επανάκτηση της Πόλης το 1261 οι θρ διαμάχες, η έλλειψη βοήθειας και οι κα με την Δύση συνέβαλλαν όλα στην πα Βυζαντινής Αυτοκρατορίας την εποχ Τελικά όλα αυτά οδήγησαν στην Άλωση το 1453 και την ολοκληρωτική κατα αυτοκρατορίας με την πτώση του Σαλ 1461 και της Ηπείρου το 147

αντινής ς νημένο από ου 1204, η ρησκευτικές ακές σχέσεις αρακμή της χή εκείνη. η της Πόλης αρροή της λμενίκου το 79.

Αντιμαχ πλευ

χόμενες υρές

Οθωμανοί Τούρκοι -Στρατηγός Μωάμεθ Β -100.000 άνδρες στρατό και 150 πλοία -70 κανόνια φτιαγμένα από έναν Ούγγρο μεταλλουργ -Εδαφικό πλεονέκτημα: το οθωμανικό σουλτανάτο είχε κερδίσει σημαντικές περιοχές από το Βυζάντιο, όπως η Καλλίπολη που έπεσε το 1354, με αποτέλεσμ οι Τούρκοι να περικυκλώσουν την Πόλη. -Ο Μωάμεθ ο Β αυτοαποκαλούνταν ο συνεχιστής της Ρωμαϊκής οικουμένης μετά την άλωση και έδωσε στο εαυτό και τους διαδόχους του τον τίτλο Kayser-i Rûm, δηλαδή Βασιλεύς των Ρωμαίων. Οι Έλληνες στην οθωμανική αυτοκρατορία θα κατείχαν τη «2η θέση», μετά τον λαό των Τούρκων.

γό , μα ς ον

Βυζάντιο -Καθοδηγητής Κων/νος Παλαιολόγος ΙΑ -7500 άνδρες στρατό και 25 πλοία -Είχαν ως πλεονέκτημα τα τείχη της πόλης, τα οποία ήταν γεμάτα με τάφρους



Χρώματα των Αντιμαχόμενων Ύστερα από την άλωση οι Τούρκοι έκλεψαν το σχέδιο του βυζαντινού λαβάρου και αντικατέστησαν τον κίτριν σταυρό με τη μουσουλμανική ημισέληνο Κανονικά, τα χρώματα των Ελλήνων τό ήταν κυρίως κόκκινο και κίτρινο, ενώ τώρα είναι μπλε, και αντίστοιχα αρχικά χρώμα των Τούρκων ήταν το πράσινο αλλά σταδιακά έγινε το κόκκινο.

νο ο. ότε το ο

Μύθοι και θρύλο  Το ημερολόγιο έγραφε 29 Μαΐ έπεσε. Όσον αφορά την άλωση τη τότε το φρόνημα των Ελλήνων το επανάκτησή της, οι οποίοι συντ δείχνουν ότι ο χρόνος σταμάτησε από τους άπιστους Τούρκους κ ανακατάληψη της Βασιλεύουσας πάλι δικά μας θα’ ναι».

οι για την Άλωση της Πόλης ΐου 1453 όταν η χιλιόχρονη βυζαντινή αυτοκρατορία ης Πόλης ο θρύλος λέει ότι ήταν «θέλημα Θεού». Από ο κρατάνε ζωντανό ακριβώς αυτοί οι θρύλοι για την τηρούν τις ελπίδες του έθνους επί αιώνες. Όλοι ε με την κατάληψη της ιερής πόλης της Ορθοδοξίας και ότι η τάξη στον κόσμο θα επανέλθει με την από τους Έλληνες. «Πάλι με χρόνους και καιρούς,

Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ Ο λαοφιλέστερος θρύλος έχει να κάνει με τον τελευταίο αυτοκράτορα, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Όταν αλώθηκε η Πόλη ο βασιλιάς κρύφτηκε πίσω από μια κολόνα του ναού της Αγίας Σοφίας και παρέμεινε κρυμμένος εκεί. Το πτώμα του δε βρέθηκε ποτέ και πιστεύεται ότι Άγγελος Κυρίου το έκρυψε και το μαρμάρωσε. Όταν η Πόλη θα είναι και πάλι ελεύθερη τότε ο μαρμαρωμένος βασιλιάς θα ξυπνήσει.



Ο ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ Την ώρα που οι Τούρκοι έμπαιναν στον ναό, ο παπάς διέκοψε τη λειτουργία και κρύφτηκε πίσω από το ιερό. Σε εκείνο το σημείο υπήρχε μία πόρτα, η οποία ως δια μαγείας έγινε τοίχος που κανένας δεν κατάφερε να τον γκρεμίσει ως σήμερα. Όταν η Αγία Σοφία ξαναγίνει ελληνική εκκλησία, τότε ο παπάς θα βγει από το ιερό και θα ολοκληρώσει την ημιτελή λειτουργία.



Η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Η Αγία Τράπεζα ήταν κατασκευασμένη από χρυσό και από πάνω της κρέμονταν 30 στέμματα των αυτοκρατόρων. Σύμφωνα με την παράδοση πριν ο Μωάμεθ ο Β’ καταλάβει την Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος διέταξε να μεταφέρουν την Αγία Τράπεζα και όλα τα κειμήλια της Αγίας Σοφίας μακριά από την Πόλη για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Τρία καράβια ενετικά ξεκίνησαν γεμάτα με όλα αυτά τα κειμήλια αλλά το τρίτο από αυτά βυθίστηκε στα νερά του Βοσπόρου στην περιοχή του Μαρμαρά. Από τότε μέχρι σήμερα στο σημείο εκείνο που είναι βυθισμένη η Αγία Τράπεζα τα νερά της θάλασσας είναι πάντοτε ήρεμα και γαλήνια, ασχέτως με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην γύρω περιοχή και αναδύεται μια ευωδία.

 «Όταν όμως θα ξαναπάρουμε την Πόλη, η Αγία Τράπεζα, που μένει στην άμμο του βυθού, θ ανέβει στην επιφάνεια όπως ανεβαίνει ο δύτης. Θ’ αρμενίσει μόνη της κατά το Βυζάντιο και θα την πάρουμε από ‘κει που θ’ αράξει…»

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ Στην Ήπειρο ένα πουλί έφερε την αναγγελία της πτώσης της Πόλης σε μια ομάδα βοσκών που πότιζαν τα κοπάδια τους σε ένα ποτάμι. Ο θρύλος λέει ότι στο άκουσμα της φοβερής είδησης τα νερά του ποταμού σταμάτησαν να κυλάνε και θα συνεχίσουν πάλι μόλις απελευθερωθεί η Πόλη.



ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ Κάποιος καλόγερος τηγάνιζε ψάρια κοντά στην όχθη ενός ποταμού όταν ένα πουλί μετέφερε το μήνυμα της άλωσης της Πόλης. Τότε ο καλόγερος σάστισε και τα μισοτηγανισμένα ψάρια πήδηξαν από το τηγάνι και ξαναβρέθηκαν στο ποτάμι. Όταν απελευθερωθεί η Πόλη τότε θα ξαναβγούν για να συνεχιστεί το τηγάνισμά τους.



ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ Έναν από τους πύργους των τειχών της Πόλης τον υπεράσπιζαν τρία αδέλφια από την Κρήτη. Μετά την πτώση της εξακολουθούσαν να πολεμούν και παρά τις προσπάθειες τους οι Τούρκοι δεν είχαν κατορθώσει να καταλάβουν τον πύργο. Ο σουλτάνος, εντυπωσιασμένος από την παληκαριά τους, τους επέτρεψε να φύγουν με ασφάλεια και με ένα καράβι να επιστρέψουν στην Κρήτη. Εκείνοι, σκεπτόμενοι ότι πρέπει να παραμείνουν ζωντανοί για να ξαναπάρουν τη Πόλη από τους άπιστους, δέχτηκαν. Το πλοίο τους δεν έφτασε ποτέ στην Κρήτη αλλά περιπλανιέται αιώνια στο πέλαγος μέχρι την στιγμή που θα ξεκινήσει η μάχη για την ανακατάληψη της Πόλης από τους Έλληνες.



Μαθητές που συνεργάστηκαν για το ιστορικό περιοδικό: Αποστόλου, Ασημακόπουλος, Βαλαβάνης, Βελισσαρίου, Γιαννα Κολλιπέτσα, Λεμονή, Μανώλη, Παούρης, Παπαμίχου, Πλατανιά Σουβαλιώτη, Σπυρίδων, Τετράδη, Φιλόπουλος, Ψάλτης, Ψύρρα Αγλαμίση, Βουλαλάς, Βούτσικα, Γλωσσιώτη, Γρηάς, Θεοδωρίδο Μουστάκα, Μπεκρής, Μποναφάτσος, Ντέντες, Ξυγκάκης, Παπα Ρέκκα, Σφυρής, Τζιβολιά, Τσιαγκλή, Χατζηκάλφας Αναστασίου, Αργύρη, Βεστάρχη, Γιωργάκης, Δημητρακόπουλος Μαξούρας, Μαιχόσογλου Χρ και Γ, Μακρίδης, Μαραγκός, Μίχα Σκουτέλης, Χαντζής, Χατζόπουλος Ασημινάκης, Σακαρούδη, Τσοπάνογλου Μάρκου Αγγ, Αθανασέα, Βαρβατσούλης, Βενετοπούλου, Γαβα Λυμπεράτου, Μαλεσιάδας, Μητσέλλη, Μπέσιου, Παπαδόπουλ Σταυριανάκη, Χαρτά, Χαρτοφύλακας, Χριστοδούλου, Χρυσαειδ Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κωνσταντίνα Παπαγεωργίου

ακούρας, Δαρμή Διαθεσοπούλου, Ζάκκας, Ιωαννίδης, άς, Ροδινού, Σαλλή, Σαμουρίδης, Σαντς, Σκαλούμπακα, ας ου, Καναβού, Καξίρα, Κούτρα, Κρητικού, Μαστροκώστας, αβασιλείου, Παπανδρέου, Παπαστεφάνου, Πρεβεζάνου, ς, Κολοκοτρώνη, Κυριαζάκης, Λαγουμιτζής, Λειβαδάρας- ας, Μπουρίκου, Νάκου, Πέγκας, Πετρόγιαννου, Σαρίδη, αθά, Γεωργάς, Κακαβίτσας, Κλείτσα ,Κρουκ, Λεβίδης, λος, Παπαθεοδώρου, Σαρρής, Σουπιάδη Αλ και Μ. Σπέντζος, δής